Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 19999UZS
Размер 181.5KB
Покупки 2
Дата загрузки 12 Январь 2025
Расширение doc
Раздел Курсовые работы
Предмет Дошкольное и начальное образование

Продавец

Baxtiyor

Дата регистрации 03 Май 2024

14 Продаж

Abduqodir Shukuriyning ta’lim-tarbiyani rivojlantirishda tutgan o‘rni

Купить
“   BOSHLANG‘ICH TA’LIM VA GUMANITAR FANLAR” KAFEDRASI
“Boshlang‘ich ta’lim” bakalavr ta’lim yo‘nalishi sirtqi bo‘lim  
_  -  kurs  _-guruh
“   Boshlang‘ich ta’lim pedagogikasi ” fanidan
KURS ISHI  
MAVZU: “ Abduqodir Shukuriyning ta’lim-tarbiyani rivojlantirishda tutgan
o‘rni ”
                 Tayyorlagan:     
Qabul qilgan:     
Nukus-2024
MUNDARIJA:
KIRISH ………………………………………………………………………...…3 I.BOB:   A.SHUKURIYNING ILMIY-ADABIY MEROSI………………….….6
1.1.  A.Shukuriyning hayoti va ijodi……………………………………..….……..6
1.2.   A.Shukuriyning ta’lim va tarbiyaga qo‘shgan hissasi………………..………7
II.BOB:   A . SHUKURIY     JADIDCHILIK     MAKTABI   ASOCHILARIDAN
BIRI SIFATIDA  ………………………….. …………………………...……...…12
2.1.  Abduqodir Shukuriy - Samarqandda birinchi “usuli jadid” maktabi ochgan, 
jadidchilikning  namoyandasi……………..…………………………..……….….12
2.2.  A. Shukuriy  “usuli jadid”  maktablari   uchun   o‘nga   yaqin   darslik   va 
qo‘llanmalar    muallifi  ……………………...………………………….…..……..16
XULOSA……………………………………………………………………..…..29
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI ……………………..…..30
2 KIRISH
Kurs   ishining   dolzarbligi –bilim   berish,   malaka   va   koʻnikmalar   hosil   qilish
jarayoni,   kishini   hayotga   va   mehnatga   tayyorlashning   asosiy   vositasi.   Taʼlim
jarayonida   maʼlumot   olinadi   va   tarbiya   amalga   oshiriladi.   Taʼlim   tor   maʼnoda
oʻqitish tushunchasini anglatadi, lekin u faqat turli tipdagi oʻquv yurtlarida oʻqitish
jarayonini   emas,   oila,   ishlab   chiqarish   va   boshqa   sohalarda   maʼlumot   berish
jarayonini ham bildiradi.
Taʼlimning   mazmuni   va   mohiyati   jamiyatning   moddiy   va   madaniy
taraqqiyoti darajasi bilan belgilanadi. Ijtimoiy munosabatlar, umumiy maʼlumotga
boʻlgan   ehtiyoj,   kishilarning   kasbiy   tayyorgarligiga,   taʼlim   haqidagi   pedagogik
gʻoyalarga   qarab   kishilik   jamiyati   taraqqiyotining   turli   bosqichlarida   Taʼlimning
mohiyati, metodi, tashkiliy shakllari oʻzgarib borgan (qarang  Pedagogika ).
Taʼlim   mohiyat-eʼtibori   bilan   dars   berish   jarayonini,   yaʼni   pedagog
(oʻqituvchi) faoliyatini, umuman oʻquvchining bilish, oʻrganish faoliyatiga rahbarlik
qilishni hamda uqish jarayonini, yaʼni oʻquvchi faoliyatini bildiradi. Taʼlim jarayoni
taʼlim   beruvchi   –   oʻqituvchi   va   taʼlim   olayotgan   oʻquvchilar   faoliyatining
yigʻindisidan iborat. Taʼlim va tarbiya jarayonida shaxsning sifatlari, dunyoqarashi,
qobiliyati   oʻsadi.   Taʼlim   avlodlar   oʻrtasidagi   maʼnaviy   vorislikni   taʼminlaydi:
kishilarning ijtimoiy-tarixiy tajribalari yosh avlodga taʼlim orqali oʻtadi.
Kurs ishining maqsadi:   Ushbu mavzuda yozilgan kurs ishining maqsadi,
Abduqodir Shukuriyning ta’lim-tarbiya sohasidagi o‘rni va faoliyatini tushuntirish,
uning   ilmiy   yutuqlari   va   o‘zining   ta’lim-tarbiya   sohasidagi   ko‘p   yillik   tajribasini
o‘qituvchilarga,   talabalar   va   ilmiy   tadqiqotchilarga   yetkazishni   o‘z   ichiga   olgan.
Bu kurs ishining maqsadi quyidagilarni o‘z ichiga oladi:
Abduqodir   Shukuriyning   shaxsiy   hayoti,   ilmiy   faoliyati,   o‘zining   ta’lim-
tarbiya sohasidagi o‘rni, yutuqlari, va ko‘plab ilmiy asarlari bilan tanishtirish.
3 O‘zbek   adabiyoti,   adabiy   tillar   tarixi,   nazm-shoirlik   san’ati,   doston-
maslaxat   folklori,   axloqiy-ma’naviy   vaziyat,   adabiyot   nazariyasi,
madaniyatshunoslik, axborotshunoslik sohalari, ta’lim sifati va metodikasi sohalari
bo‘yicha Shukurovning ilmiy tadqiqotlarini va faoliyatini o‘rganish. 
Shukurovning   asarlarining   ta’lim-tarbiya   sohasidagi   nazariy   va   amaliy
tajribalari, ularning asosiy maqsadi va ma’naviy-maqsadlarini tushuntirish.
O‘zbek   milliy   ma’naviyatining,   adabiyoti,   tarixi   va   madaniyatining
rivojlanishi, o‘zbek adabiyoti va madaniyatining dunyoda tanish va tanlanganligini
kengaytirishga   qaratilgan   mahsulotlardan   biri   sifatida   Abduqodir   Shukuriyning
ta’lim-tarbiya sohasidagi faoliyatini mustahkamlash.
Kurs ishining vazifalari:
-Abduqodir   Shukuriyning   ta’lim-tarbiya   sohasidagi   o‘rni,   faoliyati,
yutuqlari va ko‘plab ilmiy asarlari haqida tafsilotli ma’lumot berish.
-Shukurovning   ta’lim-tarbiya   sohasidagi   ilmiy   faoliyatining   asosiy
yo‘nalishlari, tajribalari va yutuqlarini ta’kidlash.
-Shukurovning   o‘zbek   adabiyoti,   adabiy   tillar   tarixi,   madaniyatshunoslik,
axborotshunoslik   sohalari   va   ta’lim   metodikasi   sohasidagi   asarlarining
tushunchalarini o‘z ichiga olganligini ko‘rsatish.
-O‘zbek   milliy   ma’naviyatining,   adabiyoti,   tarixi   va   madaniyatining
rivojlanishi, o‘zbek adabiyoti va madaniyatining dunyoda tanish va tanlanganligini
kengaytirishda Shukurovning roli va ahamiyatini tushuntirish.
-O‘qituvchilar,   talabalar   va   ilmiy   tadqiqotchilar   uchun   Shukurovning   fikr-
mulohazalarini   o‘rganish   va   uning   ta’lim-tarbiya   sohasidagi   yutuqlarini   tahlil
qilish.
-Shukurovning   ta’lim-tarbiya   sohasidagi   ilmiy   faoliyati   va   fikr-
mulohazalarining   mustahkamlanishi,   o‘qitish   metodlarida   va   ta’lim-tarbiya
sohasidagi amaliy faoliyatda o‘rganilgan bilim va tajribalarga qo‘llanilishi. 
4 Kurs   ishining   ob’yekti:   Ushbu   kurs   ishining   obyekti   Abduqodir
Shukuriyning ta’lim-tarbiya sohasidagi o‘rni, faoliyati, yutuqlari  va ko‘plab ilmiy
asarlari   bo‘yicha   tushuntirishdir.   Odatda,   kurs   ishlari   uning   ilmiy   yutuqlari,   fikr-
mulohazalari,   asosiy   maqsadi,   ilmiy   faoliyati   va   shaxsiy   hayotining   muhim
vaqtlarini o‘z ichiga oladi. Shuningdek, kurs ishi  davomida Shukurovning ta’lim-
tarbiya   sohasidagi   faoliyati,   ilmiy   tadqiqotlari   va   yutuqlari   o‘rganiladi   va   tahlil
qilinadi. Bu kurs ishida uni ta’lim-tarbiya sohasidagi yutuqlari, o‘zbek adabiyoti va
madaniyatining   dunyoda   tanish   va   tanlanganligini   kengaytirishga   qaratilgan
mahsulotlari   sifatida   dastlabki   o‘rindagi   faoliyati   va   keyingi   yutuqlari
tushuntiriladi.
Kurs   ishining   predmeti:   Ushbu   kurs   ishining   predmeti   Abduqodir
Shukuriyning  ta’lim-tarbiya  sohasidagi   o‘rni  va  faoliyati   bo‘yicha   tushuntirishdir.
Bu   predmet   davomida   Shukurovning   ilmiy   yutuqlari,   asosiy   maqsadi,   ta’lim-
tarbiya   sohasidagi   fikr-mulohazalari,   ilmiy   faoliyati,   shaxsiy   hayoti,   va   o‘zining
ta’lim-tarbiya   sohasidagi   ko‘p   yillik   tajribasini   o‘rganganliklari   ko‘rsatiladi.
Predmetning   muhim   maqsadi   Shukurovning   ta’lim-tarbiya   sohasidagi   yutuqlari,
o‘zbek   adabiyoti   va   madaniyatining   dunyoda   tanish   va   tanlanganligini
kengaytirishga   qaratilgan   mahsulotlari   va   uning   o‘qitish,   ilmiy   tadqiqot   va
maqolalarini o‘rganish uchun muhim ma’lumotlarni o‘rgatishdir.
                    Kurs ishining tarkibiy qismlari:   Kirish, 2ta bob, 4ta paragrif, xulosa va
foydalanilgan adabiyotlar iborat.
5 I.BOB:   A.SHUKURIYNING ILMIY-ADABIY MEROSI.
1.1. A.Shukuriyning hayoti va ijodi.
Abduqodir   Shukuriy   –   tojikistonlik   ma’rifatparvar   va   samarqandlik
o‘qituvchi   ,   yangi   usul   maktablari   uchun   qator   darsliklar   muallifi,   jurnalist,
samarqandlik   jadidchilikning   mashhur   namoyandalaridan   biri.   1875   yilda
Samarqand   chekkasidagi   Rajabamin   qishlog‘ida   bog‘bon   va   dindor   oilasida
tug‘ilgan.Uning   otasi   imom   bo‘lganligi   haqida   ma’lumotlar   bor   .   Uning
onasi   otin   bo‘lib, qizlar uchun   uy   islom maktabida dars bergan. 
U   boshlang‘ich   ma’lumotni   mahalliy   eski   usul   maktabida   olgan,   so‘ngra
Samarqandga   ko‘chib   o‘tgan   va   Orifjonboy   madrasasiga   o‘qishga
kiradi   .   Keyinchalik   u   rus   millatiga   mansub   gimnaziya   faoliyati   va   o‘qitish
uslublari bilan tanishdi   .   Yoshligida u o‘qituvchilik qila boshladi va o‘zining yangi
metodik   maktabini   ochishni   orzu   qildi.   U   adabiyot,   she’riyat   va   tarixni   yaxshi
ko‘rardi.  
O‘zining   ona   tili   tojik   (   fors   )   tilidan   tashqari   o‘zbek   va   arab   tillarini   ham
bilgan   .   Keyinchalik   rus   va   turk   tillarini   ham   o‘zlashtirgan   .   U   Rossiya
jadidlarining   gazetalarini,   xususan,   Ismoil   Gasprinskiyning   materiallarini
o‘qigan .   Yoshligida u   jadidchilik   g oyalari bilan bir qatordaʻ   Samarqand va boshqa
O rta Osiyoning ko zga ko ringan	
ʻ ʻ ʻ   jadidlari bilan ham tanishdi.
Mahmud   Behbudiy   ,   Abdurauf   Fitrat   ,   Saidahmad   Vasliy   ,   Said   Rizo
Alizoda   ,   Xoja   Muin   ,   Sadriddin   Ayniy   ,   Siddiqiy   Ajziy   ,   Abdulqayum
Qurbiy   ,   To raqul   Zehniy	
ʻ   ,   Hamza   Niyoziy   va   boshqalar   bilan   shaxsan   tanish
bo lgan   .	
ʻ   Jadidchilar   muntazam   ravishda   birovning   uyiga   yig‘ilib,   birga   vaqt
o‘tkazar,  reja  va yangiliklarni  muhokama qilar, fikr  almashgan, asar  va she’rlarni
o‘qib,   muhokama   qilar   edilar.   Bir   qator   jadid   gazeta   va   jurnallariga   maqolalar
yozgan. 
Abduqodir Shukuriy   1943   yilda 68 yoshida vafot etdi.
6   1 .2.   A.Shukuriyning talim va tarbiyaga qo‘shgan hissasi.           
  1890-yillarning   oxirlarida   jadidlar   taklifiga   binoan   Qo qonga   jo nabʻ ʻ
ketadi   va   jadidlar   tomonidan   ochilgan   mahalliy   yangi   usul   maktablari   bilan
tanishadi.   Samarqandga   qaytib,   1901-yilda   o‘zi   tug‘ilib   o‘sgan   Rajabamin
qishlog‘ida   asosan   dunyoviy   fanlar   va   fanlar   o‘qitiladigan   zamonaviy   maktab
ochadi.   Abduqodir Shukuriy o‘z maktabida dars berishdan tashqari darsliklar ham
yozgan va ularni o‘z mablag‘i hisobidan chop etgan.
Uning   mashhur   darsliklaridan   biri   fors   tilidagi   "Savod   o‘rgatish
yo‘riqnomasi" (   Toj.   Rahnamoi Savod )dir.   “Jomi’-ul-hikoyat” (1907), “Zubdat-ul-
ash’ar”   (1907)   kabi   darsliklar   ham   yozgan.   Darsliklarning   bir   qismi
ham   Saidahmad   Vasliy   va   Mahmud   Behbudiy   bilan   hamkorlikda   yozilgan   .   1909
yilda Shukuriy   Qozonga borib, u yerda   tatar   jadidlari   bilan uchrashadi .   1912-yilda
Istanbulga   borib   ,   u   yerda   yangi   usuldagi   maktablarning   o qitish   usullari   bilan	
ʻ
tanishdi.   Ko‘plab tanishlar va do‘stlar orttirdi. 
Shakuri keyinchalik qizlar uchun zamonaviy maktab ochdi.   Bu maktabning
mudiri   Shukuriyning   o zi,   o qituvchisi   esa	
ʻ ʻ   otin   bo lgan   rafiqasi   Roziya	ʻ
edi .   Keyinchalik, er-xotin ikkita maktabni birlashtirishga qaror qilishdi va alohida
ta’limni   bekor   qilishdi,   bu   esa   mahalliy   ruhoniylar   va   aholining   konservativ
qismini   hayratda   qoldirdi.   1921   yilda  Abduqodir   Shukuriy   Samarqand   shahridagi
13-maktabga   mudir   etib   tayinlanadi.   Ayni   paytda   ushbu   maktabda   til   va   adabiyot
o‘qituvchisi   ham   edi.   1925-yilda   Shukuriy   ko magi   va   Samarqand   chekkasidagi	
ʻ
qishloqlardan   birining   aholisi   hisobidan   boshlang ich   maktab   ochiladi.	
ʻ   Xalq
ta’limida   xizmat   ko‘rsatgan   xodim   unvoni   bilan   taqdirlangan.   Xotira     Samarqand
shahridagi   o rta   maktab   Abduqodir   Shukuriy   nomi   bilan   atalgan	
ʻ   ;   Samarqand
ko‘chalaridan biri Shukuriy nomi bilan atalgan. 
Ma’naviyat,   odob-axloq,   madaniyatning   kelib   chiqishi   har   bir   xalqning
o‘tmishdagi   boy   merosi   qa’ridadir.   Ular   avloddan-avlodga   o‘tib   boradi   va   har   bir
avlod   ularning   xilma-xilligi   va   ilg‘orligiga   hissa   qo‘shadi.   O‘zbekiston   xalqi
7 mustaqillikka   erishgach,   davlat   va   jamiyat   taraqqiyotining   o‘ziga   xos   yo‘lini
tanladi,   ma’naviy   qadriyatlarni   tiklashga   e’tibor   qaratdi.   Sharqda   axloqiy   va
ma’naviy   qadriyatlar   shunchaki   so‘z   emas   -   ular   hayot   tarzi,   xatti-harakatlar
me’yori,   hatto   borliqning   ma’nosi,   borliqning   ma’nosi   deyish   mumkin.   Tarixiy
jihatdan   ma’naviy-axloqiy   asoslarni   rivojlantirish,   an’analar,   urf-odatlar,
madaniyatni   tiklash,   dunyoviy   bilimlarni   targ‘ib   etishga   ijtimoiy-siyosiy   oqim   –
jadidchilik   vakillari   salmoqli   hissa   qo‘shdilar.   Yigirmanchi   asrning   yetmishinchi
yillarining   oxirigacha   jadidchilik   harakati   va   uning   Sadriddin  Ayniydan   boshqa
yetakchilari   sukut   saqladilar.   O zbekiston   Respublikasi   suverenitetini   e lonʻ ʼ
qilgandan   keyin   esa   jadid   kitoblari   nashr   etila   boshlandi.   Jadidchilik   harakati
(arabcha «jadid» — yangi) hozirgi Tatariston Respublikasi hududida vujudga kelib,
oxir-oqibat   Buxoro,   Xiva   va   Turkistonga   tarqaldi.   XIX   -   erta.   XX   asr.   Turkiston
jadidlariga   Mahmudxo ja   Behbudiy,   Abduqodir   Shukuriy,   Munavvarqori	
ʻ
Abdurashidxonov, Abdulla Avloniy va boshqa o nlab ma rifatparvarlar boshchilik	
ʻ ʼ
qilganlar.   O‘rta   Osiyoning   ijtimoiy-madaniy   rivojlanishini   yangi   yo‘nalishda
ko‘zda   tutgan   jadidlar   yetakchilari   maorif,   tarixshunoslik,   adabiyot,   matbaa,   din,
san’at   sohalarida   qator   islohotlar   o‘tkazishni   taklif   qildilar.   Ular   odob-axloq,
e’tiqod, adolat, sog‘liqni saqlash, ayollar taraqqiyoti, hayotning barcha jabhalarini
qayta   ko‘rib   chiqish   va   takomillashtirish   g‘oyalarini   ilgari   surdilar.   Bu   harakat
ijtimoiy mansubligi va muayyan muammolarga qarashlari jihatidan bir-biridan farq
qiladigan jamiyatning turli qatlamlari vakillarini birlashtirdi. 
Xalq   ta’limi   turli   milliy   harakatlar,   jumladan,   jadidchilik   harakati   uchun
jamiyat hayotining eng maqbul sohasi edi.   Ismoil Gasprinskiy (1851-1914)  Sharq
va   G‘arbni   qiyoslab,   musulmon,   turkiy   dunyoning   jahon   taraqqiyotidan   tobora
ajralib   borayotgani   sabablarini   birinchilardan   bo‘lib   tushundi.   U   turkiy   xalqlar
orasida   jaholatni   bartaraf   etish,   aholini   ma’naviyat   va   ma’rifat   bilan   ta’minlash
orqali   rivojlangan   davlatlar   darajasiga   erishish   harakatini   boshlab   berdi.   Ismoil
Gasprinskiy ta lim tizimini isloh qilish, maktablarda dunyoviy bilimlarni o rganish	
ʼ ʻ
masalasini ko tardi. 
ʻ
8 Turkistonda musulmonlar  ta’lim tizimini  yangilash maqsadida jadidlar rus
millatiga   mansub   maktablar   deb   ataladigan   yangi   usuldagi   maktablar
ochdilar.   Ularning   paydo   bo‘lishining   rasmiy   sanasi   -   1884   yil   19   oktyabr.   Shu
kuni   tantanali   ruhda   Toshkentlik   badavlat   savdogar   Said  Azimboev   xonadonida
maktab   ochildi.   Uning   birinchi   shogirdlari   mahalliy   elita   oilalarining   farzandlari
edi.   1887   yilda   Samarqandda,   keyin   esa   boshqa   shaharlarda   rus   tilida   maktab
ochildi.   Darslik   va   o quv   qo llanmalarining   yagona   tizimi   mavjud   bo lmaganigaʻ ʻ ʻ
qaramay,   jadidlar   bu   maktablar   o quvchilarining   amaliy   bilimlarni   egallashini	
ʻ
ta minlashga   intildilar.	
ʼ   Yangi   usuldagi   maktablarda   turkiy   va   fors   tillarida   o qish,	ʻ
yozish, arifmetika, tarix, geografiya, din asoslari kabi fanlar o quv dasturida katta	
ʻ
o rin tutgan. 	
ʻ
Rus   millatiga   mansub   maktablarning   mahalliy   aholi   oldida   nufuzini
oshirishga intilib, ularning bitiruvchilari nufuzli lavozimlarga tayinlanganda ularga
ustunlik   berilishini   aholini   ruhlantirdi.   Shu   bilan   birga,   hokimiyat   mahalliy   elita
bolalari uchun bepul ta’limni joriy etish orqali ota-onalarni ta’limga va moliyaviy
jihatdan   qiziqtirmoqchi   bo‘ldi.   Hokimiyat   maktablarni   uslubiy   ta’minlashga   ham
g‘amxo‘rlik   qildi.   Bolalarni   o‘qish   va   yozishga   o‘rgatish   uchun   maxsus   o‘quv
qo‘llanma hamda o‘qish antologiyasi nashr etildi.   Biroq bu chora-tadbirlar kutilgan
natijani bermadi.   Umuman olganda, rus millatiga mansub maktablarda o‘quvchilar
soni   nisbatan   kam   edi.   Ammo   allaqachon   1903   yilda.   Turkistonda   102
boshlang ich   va   2   o rta   jadid   maktabi   faoliyat   ko rsatgan[3].	
ʻ ʻ ʻ   Birinchi   maktab
bitiruvchilari Mannon Uyg ur, Xamza, Qayum Ramazon, Oybek.	
ʻ
Samarqand   viloyatida   Jo‘raboyev   va  Abduqodir  Abdushukurov   (taxallusi
Shukuriy,   uning   maktabi   “Shukuriy   maktabi”   nomi   bilan   mashhur   bo‘lgan)   jadid
maktablarining   tashkil   etilishi   alohida   e’tiborga   molik   voqea   bo‘ldi.   Shakuri
birinchi bo‘lib o‘g‘il va qizlar uchun birgalikda ta’limni joriy qildi.
Jadidlar   yoshlarni   xorijiy   mamlakatlarga   o‘qishga   yuborish   tashabbusi
bilan   chiqdilar.   Ko‘pchilik   badavlat   kishilar   jadidlarning   bu   tashabbusini   qo‘llab-
quvvatladilar,   tegishli   vositalar   bilan   yordam   berdilar.   O‘nlab   iqtidorli   o‘smirlar
9 Germaniya,   Misr,   Turkiya,   Rossiyaning   markaziy   shaharlariga   o‘qishga
yuborildi.   1910   yilda   Buxoroda   o qituvchi   Xoja   Rafiiy   va   boshqalar   “Bolalarʻ
ta limi”   xayriya   fondini   tuzdilar,   1911   va   1912   yillarda   mos   ravishda   15   va   30	
ʼ
nafar   talaba   Turkiyaga   o qishga   yuborildi.	
ʻ   Va   1909   yilda
yaratilgan.   M.Abdurashidxonov   Toshkentdagi   “Xayriya   jamiyati”   kam
ta’minlangan   ota-onalar   farzandlarining   ta’lim   olishiga,   shuningdek,   yoshlarning
xorijiy mamlakatlarda ta’lim olishiga ko‘maklashdi.
Jadidlar   milliy   matbuot   rivojiga   asos   solganligini   ham   alohida   ta’kidlash
lozim.   M. Abdurashidxonov 1906 yil   «Xurshid» («Nuroniy») jurnalini chiqarishni
tashkil   qilgan   va   unga   o‘zi   muharrirlik   qilgan.   Jurnal   aholi   o‘rtasida   huquqiy
bilimlarni   targ‘ib   qilgani,   bu   ham   odamlarning   milliy   o‘zligini   anglashining
yuksalishiga xizmat qilgan.   Biroq tez orada chor amaldorlari jurnalni nashr qilishni
taqiqlab qo‘ydilar.   Ammo 1913 yilda   M.Behbudiy xususiy nashriyot va kutubxona
tashkil   etib,   «Samarqand»   gazetasi   va   «Oyna»   («Oyna»)   jurnalini   chiqara
boshlaydi.  
Ularning   sahifalarida   millat   va   Vatan   qadr-qimmati   muammolari,   xalq   ma’rifati,
insonning   erkin   kamol   topishi   masalalari   yoritildi.   Ushbu   dolzarb   maqola   va
materiallar   odamlarni   hayajonga   soldi.   Bunday   nashrlar   Rossiyaning   turkiyzabon
aholisi   orasida   keng   munosabatda   bo‘ldi,   ular   Eron,   Afg‘oniston,   Hindiston   va
Turkiyada ham tarqatildi. 
Turkiston   jadidlarining   ma’rifiy   faoliyati   milliy   davriy   matbuot   rivojida
muhim   rol   o‘ynadi.   Jadidlar   o‘z   mablag‘lari   hisobidan   nashr   etilgan   gazetalar
orqali   yangi   usul   maktablarining   afzalliklarini   targ‘ib   qildilar,   milliy   kadrlar
tayyorlash   tarafdori   edilar.   Jadidlar   davriy   matbuotda   ham   jaholat   va
aqidaparastlikka,  eski   urf-odat  va  urf-odatlarga  qarshi,  mustamlaka  Turkistonning
iqtisodiy,   siyosiy   va   madaniy   hayotida   islohotlarni   amalga   oshirishga   qaratilgan
faol tashviqot olib bordilar. 
Jadid   davri   matbuoti   sahifalarida   Turkistonning   iqtisodiy   taraqqiyoti
muammolari   alohida   o‘rin   tutdi.   Bular   milliy   sanoatni   yaratish   va   rivojlantirish
10 kabi   muammolar;   milliy   banklarning   ochilishi;   qishloq   xo‘jaligini
rivojlantirish;   ichki   va   tashqi   savdo;   Turkistondan   foydali   qazilmalar   va   boshqa
moddiy   boyliklarni   olib   chiqishni   cheklash;   ularni   joyida   qayta   ishlashni,
viloyatdan   xomashyo   emas,   balki   tayyor   mahsulotni   eksport   qilishni   tashkil
etish;   fan va texnika yutuqlarini ishlab chiqarishga joriy etish va boshqalar. 
Turkiston   jadidlari,   ayniqsa,   ularning   rahbarlari,   boshqa   xalqlarga
dushmanlik tuyg‘usi begona edi.   Ular Yevropaning rus, yahudiy, arman, nemis va
boshqa   xalqlarining   iqtisodiyot,   siyosat,   madaniyat,   fan   va   texnika   sohalarida
erishgan   yutuqlari   haqida   katta   hayrat   bilan   yozdilar.   Ular   o‘z   vatandoshlarini
Yevropa xalqlarining tarixi, adabiyoti,  madaniy  yutuqlari,  tili,  siyosiy  va  huquqiy
tajribasini   o‘rganishga   chaqirdilar,   Yevropa   madaniyatini,   fan   va   texnika
yutuqlarini o‘zlashtirish va o‘zlashtirish tarafdori edilar. 
11 II.BOB:   ABDIQODI R   SHUKURIY    JADIDCHILIK    MAKTABI
ASOCHILARIDAN BIRI SIFATIDA
2.1. Abduqodir Shukuriy - Samarqandda birinchi “usuli jadid”   
maktabi ochgan, jadidchilikning yirik namoyandasi.
Samarqandda  birinchi  «usuli  jadid»  maktabi  ochgan,  jadid  pedagogikasining
yirik   namoyandasi   Abduqodir   Shukuriydir.   Mahmudxo‘ja   Behbudiy   o‘z
«Vasiyatnoma»sida   uni,   tengdosh   bo‘lishiga   qaramay,   o‘ziga   juda   yaqin   olib,
o‘g‘lonlari   qatorida   Vadud   Mahmad   bilan   birga   tilga   oladi.  Abduqodir   Shukuriy
o‘z   zamondoshlaridan   farqli   ravishda   o‘ziga   xos   muallimlik   tug‘ma   qobiliyatiga
ega   inson   edi.   A.   Shukuriy   haqida   dastlabki   qimmatli   ma’lumotlar   Vadud
Mahmudning «Turk shoiri Ajziy», «Maorifimiz», Tursunqul (Rahim Hoshim)ning
«25   yillik   pedagog»   maqolalarida   berilgan.   1965   yilda   pedagog-olim   M.
Fattaevning Abduqodir Shukuriy haqida «Atoqli pedagoglarimiz» risolasi yaratildi.
“Jadid”   arabcha   so‘z   bo‘lib,   “yangi”   degan   ma'noni   bildiradi.   Ismoilbek
g‘oyalarini qabul qilgan yangilik tarafdorlari “jadidlar”, Ismoilbek g‘oyalarini qabul
qilgan   yangilik   tarafdorlari   "jadidlar",   uning   g‘oyalari   esa   jadidchilik   nomini   oldi.
Ismoilbek Gaspirali uning g‘oyalari esa jadidchilik nomini oldi. Ismoilbek Gaspirali
darslik   yaratdi,   o‘zining   "Tarjimon"   (1883-1914)   gazetasini   tashkil   darslik   yaratdi,
o‘zining "Tarjimon"  (1883-1914)  gazetasini  tashkil etib,  jadidchilikni  turkiy xalqlar
orasida targ‘ib qildi. Bu gazeta etib, jadidchilikni turkiy xalqlar orasida targ‘ib qildi.
Bu   gazeta   Turkiston   olkasi   shaharlarida,   shuningdek   Buxoro   amirligi   va   Turkiston
olkasi   shaharlarida,   shuningdek   Buxoro   amirligi   va   Xiva   xonligida   ham   tarqala
boshladi.Xiva xonligida ham tarqala boshladi. 
Jadidchilik harak at ining J adidchilik harak at ining boshlanishiboshlanishi • 1892
yilda   Ismoil   Gaspirali   1892   yilda   Ismoil   Gaspirali   Turkistonga   tashrifi   ham
Turkistonga   tashrifi   ham   jadidchilik   g‘oyalarining   keyingi   jadidchilik   g‘oyalarining
keyingi   rivojiga   ta'sir   ko‘rsatdi.   U   chor   rivojiga   ta'sir   ko‘rsatdi.   U   chor   ma'murlari
12 xukmdorlari   va   Buxoro   ma'murlari   xukmdorlari   va   Buxoro   amiri   Abdulaxadxon
qabulida amiri Abdulaxadxon qabulida bo‘ldi. U Buxoro amirini qiyinchilik bo‘ldi. U
Buxoro   amirini   qiyinchilik   bilan   amirlik   poytaxtida   yangi   usul   bilan   amirlik
poytaxtida yangi usul maktabi ochishga kondirishga maktabi ochishga kondirishga
erishdi.   Bu   maktabga   erishdi.   Bu   maktabga   "Muzaffariya"   nomi   berildi.   1899
"Muzaffariya"   nomi   berildi.   1899   yilda   Andijonda   Shamsuddin   yilda   Andijonda
Shamsuddin domla, 1901 yilda Qo‘qonda domla, 1901 yilda Qo‘qonda Salohiddin
domla, Toshkentda Salohiddin domla, Toshkentda Munavvarqori Abdurashidxonov
Munavvarqori   Abdurashidxonov   va   Samarqandda   Abduqodir   va   Samarqandda
Abduqodir   Shukuriylar   birinchi   bo‘lib   jadid   Shukuriylar   birinchi   bo‘lib   jadid
maktablari ochdilar.maktablari ochdilar.
Yangi   usul  mak   t   ablarining   Y   angi   usul  mak   t   ablarining  ochilishiochilishi   •   1903
yilga   kelib   birgina   Turkiston   o‘lkasida   1903   yilga   kelib   birgina   Turkiston   o‘lkasida
100   dan   ziyod   boshlang‘ich   jadid   usuli   100   dan   ziyod   boshlang‘ich   jadid   usuli
maktablari   ochilgan   edi.   Turkiston   maktablari   ochilgan   edi.   Turkiston   jadidlariga
Maxmudxqja   Bexbudiy,   jadidlariga   Maxmudxqja   Bexbudiy,   Abduqodir   Shukuriy,
Munavvarqori   Abduqodir   Shukuriy,   Munavvarqori   Abdurashidxonov,   Abdulla
Avloniy   va   Abdurashidxonov,   Abdulla   Avloniy   va   boshqa   o‘nlab   milliy   ziyolilar
rahnomolik   boshqa   o‘nlab   milliy   ziyolilar   rahnomolik   qildilar.   Jadidchilik
harakatining   yirik   qildilar.   Jadidchilik   harakatining   yirik   namoyandalari   jadid
maktablari   uchun   namoyandalari   jadid   maktablari   uchun   darsliklar   ham
yaratganlar.   Xususan,   darsliklar   ham   yaratganlar.   Xususan,   Saidrasul   Aziziyning
"Usto‘zi   avval"   (1903),   Saidrasul   Aziziyning   "Usto‘zi   avval"   (1903),
Munavvarqorining   "Adibi   avval"   (1907),   Munavvarqorining   "Adibi   avval"   (1907),
Abdulla   Avloniyning   "Birinchi   muallim",   Abdulla   Avloniyning   "Birinchi   muallim",
"Ikkinchi   muallim"   (1912)   darsliklari   alohida   "Ikkinchi   muallim"   (1912)   darsliklari
alohida   e'tiborga   molikdir.   Jadidlar   yoshlarni   chet   e'tiborga   molikdir.   Jadidlar
yoshlarni chet ellarga o‘qishga yuborish tashabbusi bilan ellarga o‘qishga yuborish
13 tashabbusi bilan chiqdilar. Boy tabaqaning ilg‘or vakillari chiqdilar. Boy tabaqaning
ilg‘or   vakillari   jadidlarning   bu   harakatini   ma'qullab   tegishli   jadidlarning   bu
harakatini ma'qullab tegishli mablag‘ bilan komaklashdilar. Ko‘pgina mablag‘ bilan
komaklashdilar. Ko‘pgina umidli yoshlar Germaniya, Misr, Turkiya va umidli yoshlar
Germaniya,   Misr,   Turkiya   va   Rossiyaning   markaziy   shaharlariga   o‘qishga
Rossiyaning markaziy shaharlariga o‘qishga yuborildi. 1910 yili Buxoroda mudarris
Hoji   yuborildi.   1910   yili   Buxoroda   mudarris   Hoji   Rafiy   va   boshqalar   "Bolalar
tarbiyasi" Rafiy va boshqalar "Bolalar tarbiyasi" xayriya jamiyatini tashkil etib, 1911
yilda 15 xayriya jamiyatini tashkil etib, 1911 yilda 15 ta, 1912 yilda 30 ta talabani
Turkiyaga ta, 1912 yilda 30 ta talabani Turkiyaga o‘qishga jo‘natdi.
Jadidchilikning   asosiy   maqsad   va   Jadidchilikning   asosiy   maqsad   va
vazifalarivazifalari   •   Jadidchilik   Turkistonda   Jadidchilik   Turkistonda   madaniy-
ma'rifiy   harakat   madaniy-ma'rifiy   harakat   sifatida   rivojlandi   va   asosiy   sifatida
rivojlandi   va   asosiy   maqsadi   milliy   hayotni   maqsadi   milliy   hayotni
zamonaviylashtirishga   qaratildi.   zamonaviylashtirishga   qaratildi.   Bu   jumladan
quyidagilarni   Bu   jumladan   quyidagilarni   anglatar   edi;anglatar   edi;   -xalq   ta'limini
isloh   qilish;-xalq   ta'limini   isloh   qilish;   -adabiyotni   rivojlantirish;-adabiyotni
rivojlantirish;   -zamonaviy   matbuotni   yaratish;-zamonaviy   matbuotni   yaratish;   -
islom   aqidaparastligi   va   -islom   aqidaparastligi   va   mutaassiblikni   rad
etish;mutaassiblikni   rad   etish;   -zamonaviy   teatr   va   -zamonaviy   teatr   va
dramaturgiyani   yaratish;dramaturgiyani   yaratish;   -tarix   fanini   rivojlantirish   va
o‘zbek -tarix fanini rivojlantirish va o‘zbek xalqining yangi tarixini yo‘zish.xalqining
yangi tarixini yo‘zish.
Jadid maktablari — jadidchilik namoyandalarining xalq maorifi va ma rifatiniʼ
yuksaltirishni   ko zlab,   eskicha   ta lim   uslublaridan   voz   kechib,   zamonaviy	
ʻ ʼ
andozada   tashkil   etgan   maktablari.   Birinchi   jadid   maktabiga   Ismoil   Gaspirali
(1851–1914)   1884-yil   Qrimdagi   Bog chasaroy   shahrida   asos   solgan   edi.   U   o zi	
ʻ ʻ
dastur   tuzib,   darslik   yozdi.   Ana   shu   darslik   yordamida   40   kun   ichida   12
14 o quvchining   savodini   chiqardi   va   bu   maktab   musulmon   o lkalarida   tez   shuhratʻ ʻ
qozondi.   1893-yilda   Ismoil   Gaspirali   Buxoro   amiri   huzurida   bo lib,   unga   ilm-	
ʻ
fanning   amirlik   taraqqiyotida   tutadigan   ahamiyatini   zo r   berib   tushuntirdi.  Amir	
ʻ
zo rg a   bitta   jadid   maktabi   ochilishiga   rozilik   berdi.   1898-yilda   Qo qonda	
ʻ ʻ ʻ
Salohiddin   domla   ikkinchi   jadid   maktabiga   asos   soldi.   Shu   yili   To qmoqda   ham	
ʻ
shu tipdagi maktab ochildi. 1899-yili Andijonda Shamsiddin domla va Toshkentda
Mannon   qori   jadid   maktabiga   asos   soldi.   1903-yilda   Turkiston   o lkasida   102   ta
ʻ
boshlang ich va 2 ta o rta jadid maktablari bor edi.	
ʻ ʻ
15 2.2 .  A. Shukuriy  “usuli jadid”  maktablari   uchun   o‘nga   yaqin
darslik   va qo‘llanmalar    muallifi
Sharqi pedagogikasining mumtoz namunalari Unsurul Maoliy Kaykovusning
«Qobusnoma»,   Shayx   Muslihiddin   Sa’diyning   «Guliston»   va   «Bo‘ston»,  Alisher
Navoiyning   «Hayratul   abror»,   «Mahbubul   qulub»,   Husayn   Voiz   Koshifiyning
«Axloqi   Muhsiniy»   kabi   asarlarini   sevib   mutolaa   qildi.   Madrasada   mashhur
mudarris Sayfiddin Mahdumdan husni  xat  sirlarini o‘rgandi. A. Shukuriy tarjimai
holida yozishicha, ta’til vaqtlarida o‘z uyida eski usul tartibida maktabdorlik qiladi,
ammo   o‘qitish   usulining   nihoyatda   murakkabligidan   qiynalar   edi.   Madrasani
tugatgach,   1901   yildan   butun   faoliyatini,   hayotini   o‘qituvchilikka   bag‘ishladi.
Shukuriyning   ilg‘or,   izlanuvchan   pedagog-maorifchi   bo‘lib   yetishuviga   bir   voqea
sabab bo‘ladi:
«1901   yilning   qish   kuni   Mulla   Badriddin   degan   soatchi   bir   tatar   qo‘lida
(«Tarjimon») gazetasini ko‘rdi. Shu uning fikrning ochilishig‘a bir sabab, balki bir
muqaddima bo‘ldi. Soatsoz Badriddin «bu nima?» savolig‘a:
  Bu ko‘r (so‘qir) odamlarning ko‘zlarini ochadur,     degan edi. Bir kuni Mulla
Badriddin   Shukuriyni   «usuli   savtiya»   maktabi   ochishg‘a   undaydi   va   bunday
maktab   bilan   tanishdirmak   uchun   uni   ergashtirib   Xo‘qandga   eltmakchi   bo‘ldi.
Shukuriy   1321-hijriy   savr   oyida   (1903   yil   milodiy     U.   D.)   Xo‘qandga   jo‘nadi.
Unda   Beshquduq   mahallasida   Umar   Hoji   Munavvar   o‘g‘lining   himoyasi   va
muallim   Salohiddin   Majidiy   qo‘li   ostida   ochilg‘on   «usuli   savtiya»   maktabi   bilan
tanishadi va buyuk azim bilan Samarqandga qaytadi. Mana shu g‘ayratli muallim
qo‘li ostidan uning otasidan qolg‘on mayda bog‘da bir shiypon (so‘ri)ning ostida 3
arshinliq, partali, 25 talabali bir maktab ochildi.»
Demak,   A.   Shukuriy   1903   yilda   Qo‘qon   safaridan   qaytganidan   keyin
maktabini  butkul   yangiladi, «usuli  savtiya»  metodiga  asoslangan  jadid maktabiga
aylantirdi,   katta   shijoat   va   g‘ayrat   bilan   ishga   kirishdi:   kuniga   18-20   soatlab
ishladi,   dars   berdi,   maktab   uchun   yangi   jihozlar,   o‘quv   qurollari   tayyorladi.   U.
16 Ismoilbek   Gaspralining   «Tarjimon»,   Fotih   Karimiyning   «Vaqt»   gazetalari,   Rizo
Faxriddinning   «Sho‘ro»   jurnalini,   ayniqsa   undagi   «usuli   tadris»ga   bag‘ishlangan
maqolalarni kuzatib bordi. Bunday mehnat uni charchatmadi, aksincha, yangidan-
yangi ijodiy rejalarga chorladi. Shu bilan birga, ko‘plab dashnomlar, hatto tahdidlar
kun   sayin   oshib   bordi:   «Shukuriyg‘a   bo‘la   boshlagan   tahdidlarning,
qarshiliqlarning   boshi   Rajabamin   qishlog‘ining   imomi   shahrisabzlik  Abdulqayum
tomonidan   boshlanadur.   Ul   boshlab   maktabni   «bolalarni   e’tiqodsiz   qiladur»   deb
qoralaydur... Shahardan maktabga parta keltirmakda bo‘lg‘on muallimg‘a: 
 Endi uyingizda bir butxona ham soling!   deydur.
Bunga sabri azimli muallim:
 Kerak bo‘lsa, uni ham solamiz,   deydur-da qo‘yadur.
Shukuriy   bir   necha   qatla   o‘ldirish   tahdidi   bilan   yozilg‘on   xatlar   oldi.   Bu
xatlarni qishloq yigitlari nomidin muazzin yozg‘on ekan. »
Bunday   bo‘hton   va   tahdidlar   uni   o‘z   hayotini   baxshida   etgan   muqaddas
ishdan   qaytara   olmadi,   aksincha,   maktabni   ham,   o‘z   faoliyati   diorasini   ham
kengaytirib   bordi.   Shukuriyni   ta’qib   va   tazyiq   qiluvchilar   bilan   bir   qatorda   uni
qo‘llab-quvvatlovchilar ham topildi, u yakkalanib qolmadi. 1904 yilga kelib, uning
maktabi   besh   sinf   ibtidoiy   va   bir   rushdiy   sinfiga   ega   bo‘ldi.   Bu   ishda   unga
Samarqandning   ma’rifatli   ziyolilari   me’mor   Hoji  Abduqodir,   Domullo   Mahmud
mudarris,   ayniqsa,   Siddiqiy-Ajziy   yordam   beradilar.   Ma’lumotlarga   qaraganda,
birmuncha muddat Saidahmad Siddiqiy-Ajziy uning maktabida o‘zbek tilidan dars
bergan.   Ularning   ko‘magi   bilan   Samarqand   shahrida   «usuli   jadid»   maktabining
sho‘balari ochiladi. Shukuriy maktabida 140-150 o‘quvchi muntazam ta’lim olgan.
1904   yilda   Abduqodir   ShukuriyTurkistonda   jadidchilik   harakatining
karvonboshisi   Mahmudxo‘ja   Behbudiy   bilan   tanishadi,   ular   o‘rtasida   hamkorlik
vujudga   keladi:   «1904-nchi   yilda   bir-birovlarini   tanimay   bir   shaharning   ikki
burchagida   xalqni   oqartish   yo‘lida   bir   maqsadga   qarab   ishlamakda   bo‘lg‘on   ikki
qahramon   tanishadurlar.   Eshitgan   bo‘lsa   ham   bunday   bo‘lishini   bilmagan
17 Behbudiyni bu maktab ortiqcha quvondirgan. Ortiq Shukuriyga yaqin bir g‘amxo‘r,
bir   o‘rtoq   bordur.   Shukuriy   ushbu   yil   maktabini   Behbudiyning   shahardagi   uyiga
ko‘chirdi. Behbudiy maktabga moddiy jihatdan yordam berib turdi.»
            Abduqodir Shukuriy1906 yilda Qozonga, 1911 yilda Qrim, undan Turkiyaga
sayohat   qiladi.   Bu   sayohatlardan   asosiy   maqsad   «usuli   jadid»   maktablari
faoliyatini   yanada   takomillashtirish,   «usuli   tadris»ning   ham   amaliy,   ham   nazariy
asoslarini   ishlab   chiqish,   darsliklar,   o‘qituvchilar   uchun   uslubiy   qo‘llanmalar
yaratish   edi.   Shu   munosabat   bilan   u   Istanbulda   mashhur   pedagog   Sote’bek
darslarida bo‘ladi, turklarning «usuli  savtiya» metodida  ilk bor  yaratilgan Ahmad
Midhatning «Xo‘jai avval» alifbo darsligi bilan tanishadi, Ismoilbek Gasprali bilan
uchrashadi, uning «Xo‘jai sibyon» alifbo darsligi hamda «Rahbari muallimin yoki
muallimlarga   yo‘ldosh»   nomli   «usuli   savtiya»   metodi     bo‘yicha   o‘qituvchilar
uchun qo‘llanmasidan bir necha nusxa olib keladi. U endi katta e’tiqod va ishonch
bilan   o‘z   faoliyatini   davom   ettiradi.   «Usuli   jadid»   maktablari   uchun   Hoji   Muin
Shukrullaev  bilan  hamkorlikda  «Rahbari  savod»   alifbo  darsligini,  shogirdi,  atoqli
pedagog   Ismatulla   Rahmatullaev   bilan   «Jome’ul   hikoyat»,   «Zubdatul-ash’or»
o‘qish   kitoblarini,   birinchi   sinf   o‘quvchilari   uchun   «Ta’limi   alifbo   yohud   rahbari
maktab» alifbo darsligini yaratdi. Bu asarlar jadid pedagogikasi uchun yangilik edi.
Shukuriy maktabida (uning maktabi «Maktabi  Shukuriy» nomi bilan shuhrat
qozongan     U.   D.)   o‘quv   ishlari   bilan   bir   qatorda,   «usuli   jadid»   bo‘yicha   yosh
o‘qituvchilar   malakasini   oshirgan.   Ular   Abduqodir   Shukuriyboshchiligida
o‘qitilgan   va   imtihon   qilingan.   Bu   ishlarda   Mahmudxo‘ja   Behbudiy,   Siddiqiy-
Ajziy,   Hoji   Muin,   Ismatulla   Rahmatullaev   kabi   pedagoglar   faol   ishtirok   etganlar.
Imtihondan muvaffaqiyatli o‘tganlar yangi ochilayotgan «usuli jadid» maktablariga
o‘qituvchi   sifatida   qabul   qilinganlar.   Bu   haqda   «Oyna»   jurnalida   quyidagi   e’lon
bosilgan: «Usuli jadid»a uzra bolalarni o‘qitmoq va Samarqand atrofinda maktabi
ibtidoiyada   mualllimlik   qilmoqlik   uchun   besh   nafar   muallim   kerakdur...   Tolib
bo‘lganlarni   «Oyna»   idorasinda   marhamat   qilib   kelmoqlari   marjudir.   Ba’d   az
imtihon   suporish   qilinurlar.   Qiroat,   xat   va   savodlik   ham   ilmi   hisob   bilaturganlar
18 Samarqandda   maktabi   Shukuriyda   bir-ikki   oy   davomat   etsalar,   muallimlikka
malaka hosil etadurlar».
Samarqand   va   ayniqsa   Buxorda   ochilgan  yangi   maktablarga   xos   xususiyatni
unutmaslika   kerak:   ularda   ko‘p   hollarda   o‘zbek   va   tojik   bolalari   bir   sinfda   ikki
tilda   o‘qitilgan.   Shuning   uchun   ham   bu   hududda   yaratilgan   darslik   va
qo‘llanmalarda ikki tillik (turkiy va forsiy) matnlar berilgan.
1915 yilda A. Shukuriy shogirdi mashhur  pedagog Ismatulla ibn Rahmatullo
bilan   hamkorlikda   «Ta’limi   alifbo   yohud   rahbari   maktab»   alifbo   darsligini
Toshkentda   «Aziya»   litografiyasida   nashrdan   chiqardi.   Darslik   ikki   qismdan
tashkil topgan bo‘lib, birinchi qism «Alifbo», unda harflarni tanitish, ularni qo‘shib
o‘qish   va   yozish   mashqlariga   bag‘ishlangan.  Alifboning   ikkinchi   qismida   bolalar
yoshiga,   ruhiyatiga   mos   kichik-kichik   matnlar   beriladi.   Alifbo   muallifi   ayniqsa
ifodali   o‘qish,   o‘quvchilarni   chiroyli   gapirishga   o‘rgatish   masalasi   bilan   bog‘liq
hajman mo‘jaz she’rlar bergan.
1911   yilda   Abduqodir   Shukuriy«usuli   jadid»   maktablarining   ikkinchi   sinfi
uchun   «Jome’ul   hikoyat»   («Hikoyalar   majmui»)   nomli   o‘qish   kitobini   yaratdi.
Kitobning   titul   varag‘ida   shunday   yozadi:   «In   risolero   baroye   axloqi   shogirdone
sinfe   duvvumi   maktabi   ibtidoiy.   Az   kitobhoyi   turki   va   forsi   tarjo‘me   va   ta’lif
namude shud. Noshir va muallif mullo Abduqodir Shukuriy. Musahhih Hoji Muin
Shukrillo»   («Ushbu   risola   boshlanqich   maktabning   2-sinf   o‘quvchilari   uchundir.
Turk   va   fors   tillaridagi   kitoblardan   tarjima   qilindi.   Noshiri   va   muallifi   Mullo
Abduqodir Shukuriy. Musahhih Hoji Muin Shukrillo»)». 
A.   Shukuriy   ushbu   «Jome’ul   hikoyat»   o‘qish   kitobiga   Sharq   mutafakkirlari
Shayx Muslihiddin Sa’diy, Abdurahmon Jomiy, Alisher  Navoiylarning bolalarbop
hikoya   va   she’rlari   bilan   bir   qatorda   I.   A.   Krilov,   L.   N.   Tolstoy   kabi   rus
yozuvchilarining   bolalar   uchun   maxsus   yozilgan   asarlaridan   namunalar   kiritgan.
Har bir hikoya oxirida, hamma maktab darsliklariga xos tarbiyaviy ahamiyat kasb
etuvchi, «qissadan hissa» chiqariladi.
19 Umuman, A. Shukuriy «usuli jadid» maktablari uchun o‘nga yaqin darslik va
qo‘llanmalar, majmualar yaratdi.
1908   yilda   Ismoilbek   Gasprali   Turkistonga   ikkinchi   bor   kelishida
Samarqandda   ham   bo‘ladi:   Siddiqiy-Ajziy,   Mahmudxo‘ja   Behbudiy,   Abduqodir
Shukuriymakatablarini   ko‘radi,   ular   bilan   millat   istiqboli,   jadid   maktablari
xususida   uzoq   suhbatlashadi.   Bu   suhbatlar,   safar   taassurotlari   «Tarjimon»
gazetasining 1908 yil sonlarida bosilgan.
Shukuriy   o‘z   maktabida   yarim   yillik   va   yillik   imtihonlarini   joriy   qildi.
Bunday   imtihonlardan   asosiy   maqsad,   birinchidan,   o‘quvchilar   bilimini   qat’iy
nazorat   qilish   bo‘lsa,   ikkinchidan,   «usuli   jadid»   maktablari   haqidagi   noto‘g‘ri
qarashlarga barham berish, xalq o‘rtasida bunday maktablarga nisbatan muhabbat,
rag‘bat   uyg‘otish   edi.   Bu   haqda   Shukuriy   tarjimai   holida   quyidagilarni   yozadi:
«Bir   kuni   shaharning   ko‘zga   ko‘ringan   ulamo,   ag‘niyo   va   a’yonlarini   hamda
o‘quvchilarning   otalarini   bolalarning   olti   oylik   o‘qishi   bo‘yicha   o‘tkazilgan
imtihonga   da’vat   etdim.   Bular   oldida   o‘quvchilar   makatabda   olgan   olti   oylik
bilimlaridan imtihon berdilar.  Odamlar  bu o‘qitish usulining afzalliklarini  ko‘rub,
mendan   mamnun   bo‘ldilar.   Imtihondan   so‘ng   odamlarning   qalbida   maktabga
nisbatan muhabbat paydo bo‘lib, chehralari ochildi».
A.   Shukuriy,   S.  Ayniy,   M.   Behbudiy,   Hoji   Muin   va   boshqa   taraqqiyparvar
pedagoglarning   hamkorlikdagi   faoliyat   va   ularning   bu   sohadagi   muvaffaqiyatlari
mutaassib ulamolarning hurujlarini, tahdidlarini yanada avjiga chiqardi. 1914 yil 3
yanvarda   Ulug‘bek   madrasasi   jome’sida   juma   namozidan   keyin   5-6   ming
namozxon   oldida   muazzin   Mulla  Abbos   «usuli   jadid»   maktabdorlarini   kofirlikda
aybladi:   «Usuli   jadid»   maktabida   bolalar   dinsiz   bo‘lub   yetishadurlar.   Uning
muallimi   va   homiylari   ham   dinsiz   kofir   kimsalardur.   Mana   shunday   maktablarga
har kim o‘z bolasini yuborsa, o‘zi kofir, xotini taloq!»
Samarqandlik   maorif   va   ma’rifat   fidoiylarini   butun  Turkiston   taraqqiyparvar
ziyolilari matbuotda himoya qilib chiqdi.
20 «Usuli   jadid»   maktablari   faoliyatining   ta’qib   qiluvchi   yanada   makkorroq,
yanada   xavfliroq   kuch   bor   ediki,   mahalliy   mutaassiblar   ular   qo‘lida   dastak   edi,
ya’ni jadid mutafakkirlariga qarshi kurashda ulardan usto’monlik bilan foydalanar
edilar.   Bunday   kuchlar   Rossiyaning   Turkistondagi   mustamlakachilik   siyosatining
ustunlari   N.   Ostroumov   boshchiligidagi   missionerlar   edi.   Ostroumov   Samarqand
maktablarini,   jumladan,   Shukuriy   maktabini   tekshirganda,   Turkiyadan   keltirilgan
o‘quv   globus   (kurrai   arz),   xaritalarni   ko‘rib,   tepa   sochi   tikka   bo‘ldi,   u   butun
maktabni,   hatto   o‘quvchilarning   jildidagi   kitob-daftarlarigacha   Samarqand   xalq
maktablari   inspektori   Grachkin   bilan   tintuv   qildi:   «Hukumat   tomonidan   ham   bir
ko‘b   mone’lar   bor   edi.   Bu   maktabning   birinchi   «muhibbi»   ma’lum   missiyoner
Ostromov   (Ostroumov   demoqchi     U.   D.)   edi.   Ul   gazetasida   («Turkiston
viloyatining gazeti»ni ko‘zda tutmoqda     U. D.) har nechada xo‘jalarig‘a Shukuriy
maktabini   eslatar   edi.   Chunki   Ostromov   Samarqandga   kelganda,   uni   Turkiyadan
kelgan   xaritalar   ortiq   hurkitdi.   Missiyoner   (Grachkin)   maktabning   butun   o‘qish
kitoblarini, hatto bolalarning jildlaridagi kitoblarini zabt etib, bir-bir qarab chiqdi.
Hech   bo‘lmag‘anda,   ularning   tavsiyalari   rus   hukumatining   bu   maktabg‘a   yomon
qarashig‘a majbur etar edi».
Abduqodir Shukuriyfaoliyati kurashlar jarayonida kamol topib borayotgan bir
vaqtda   Rusiya   hukumati   Turkiston   o‘lkasi   xalqlaridan   mardikor   olish   haqida
farmon   e’lon   qildi.   Mutaassib   peshvolar   ushbu   farmondan   foydalanib,
Samarqandda   faoliyat   ko‘rsatayotgan   jadid   pedagoglari,   yozuvchilari   va   shoirlari
Hoji   Muin,   Faxriddin   Rojiy   bilan   birgalikda   A.   Shukuriyni   ham   mardikorlikka
jo‘natdiar. U Minsk guberniyasi o‘rmonlarida daraxt kesish, xandaq qazish ishlari
bilan   mashg‘ul   bo‘ladi.   U   fevral   inqilobi   tufayli   1917   yil   may   oyida   vataniga
qaytadi va o‘zi sevgan pedagoglik faoliyatini davom ettiradi.
Abduqodir   ShukuriySamarqand   viloyatida   birinchilar   qatorida   qiz   bolalar
uchun ham «usuli jadid» maktab ochdi, unda xotini Muyassara muallimalik qildi.
U o‘z maktabiga rus tilini alohida o‘quv predmeti sifatida dars jadvaliga kiritdi va
21 bu fandan Saidahmad Siddiqiy dars berdi. Umuman, u Shukuriy uchun eng yaqin
maslakdosh va maslahatdosh edi. 
A. Shukuriy sho‘rolar davrida ham  pedagogik faoliyatini davom ettirdi. 1918
yildan 1925 yilga qadar o‘zi tashkil qilgan 13- va 44-maktablarda direktor, ona tili
va   adabiyot   o‘qituvchisi   sifatida   faoliyat   ko‘rsatdi,   o‘nlab   o‘qituvchilarni
tarbiyaladi.  1923 yilda  «Pravda» gazetasi  sobiq  ittifoq bo‘yicha  eng tajribali, eng
ilg‘or o‘qituvchi uchun tanlov (konkurs) e’lon qildi va 27 g‘olib o‘qituvchilarning
ismi-shariflarini ushbu gazetaning 1923 yil 8 iyul sonida e’lon qildi. 
Ular orasida A. Shukuriy ham bo‘lib, «Shakuri. Zaveduyuhiy 13-y shkolo‘ v
Samarkande» nomli kichik maqola ham bosilgandi. Darhaqiqat, uning pedagoglik
faoliyati har qanday tahsinga loyiq edi. Ammo A. Shukuriy mash’um 37-yilgacha
ham o‘qituvchilik qila olgan emas. 1920-yillarning ikkinchi yarmidan boshlab o‘z
mavqeini   mustahkamlab   olgan   sho‘rolar   «eski»   ziyolilarni   ta’qib   qilish,   ularni
ma’nan   va   jisman   sindirish,   zo‘ravonlik   yo‘liga   o‘tdi.   Kechagina   ittifoqning   eng
ilg‘or   eng   tajribali   muallimi   deb   e’tirof   etilgan   Shukuriyni   1925   yildan   e’tiboran
o‘zi   sevgan,   hatto   hayotini   baxshida   etgan,   millat   farzandlarini   ma’rifatli   qilish
ishidan mahrum etdilar, u tashkil qilgan maktabni yopdilar. 1925 yildan boshlab to
qatag‘onga   qadar   bog‘bonlik   bilan   mashg‘ul   bo‘ldi.   A.   Shukuriy   1937   yil   5
avgustda aksilinqilobiy millatchilik «Milliy Ittihod» tashkilotining a’zosi, antisovet
targ‘ibotchisi   sifatida   kichik   leytenantlar   Xotyakov   hamda   Afanasevlar   imzosi
bilan qamoqqa olinadi va 1937 yil 21 noyabrida NKVDning «uchlik» komissiyasi
qaroriga   binoan   o‘n   yil   ozodlikdan   mahrum   etiladi.   Bu   vaqtda   u   62   yoshda   edi.
Abduqodir Shukuriy1943 yilda Stalin qatag‘onining qurboni bo‘ldi.
Atoqli   pedagog   Abduqodir   Shukuriy1956   yilda   mutlaqo   aybsiz   sifatida
oqlandi.   Samarqand   hududida   yetishib   chiqqan   Vadud   Mahmud,   Ismatullo
Rahmatullaev   kabi   ko‘zga   ko‘ringan   o‘nlab   olim   va   pedagoglar   uning
shogirdlaridir.
22 Shunday   bir   sharoitda   Shukuriy   bolalarning   o‘z   ona   tilida   o‘qish   kitoblari,
darsliklar   yaratish   zaruriyatini   yaxshi   tushunadi.   U   bolaning   yosh   xususiyatiga
muvofiq tarzda axloq, odob va turmush qoidalaridan dastlabki  ma’lumot  berishni
ko‘zda tutib, ana shunday darsliklar tuzishga kirishadi. Birinchi navbatda, alifbeni
Shukuriyning  o‘zi   tuzdi.  «Rahnamoi  savod»   («Savod   chiqarish   rahbariyati»),  deb
atalgan   bu   kitob   yaxshi   qog‘ozda   nasta’liq   xati   bilan   yozilgan   edi.   Shukuriyning
shogirdi,   yozuvchi   Rahim   Hoshimning   aytishiga   qaraganda,   bu   kitobda   so‘zlar
bo‘g‘inlarga ajratib ko‘rsatilgan, kitob oxirida o‘qish uchun kichik-kichik material
berilgan ekan. Shukuriy ko‘p yillik pedagog faoliyati natijasida bolalarni o‘qitishda
«tovush-harf»   metodi   (har   bir   tovushni   alohida   harf   bilan   yozish)ning   qulay   va
oson   ekanligini   aniqladi   va   1913   yilda   uning   rahbarligida   o‘z   shogirdlaridan   va
Samarqandning   mashhur   pedagoglaridan   biri   Ismatulla   Rahmatullaev   tovush-harf
usuli asosida yangi alifbe tuzdi. Bu kitob Toshkent shahrida nashr qilindi. Bu kitob
arab harfida tojik tilida yozilgan bo‘lib, u ko‘p yillar davomida savod chiqarishda
eng  yaxshi   o‘quv  qo‘llanmasi  sifatida  qo‘llanib  kelindi.  Kitobning  kirish   qismida
tez va osonlik bilan savodli bo‘lish masalasiga oid metodik maslahatlar beriladi.
«Alifbe   ta’limi»   Ismatulla   Rahmatullaevning   10—12   yillik   ijodiy   ishlari   va
uning   ustozi  Abduqodir   Shukuriyning   ko‘p   yillik   amaliy   faoliyatining   natijasida
yaratildi.   Ular   ko‘p   yillar   davomida   boshlang‘ich   ta’limning   turlicha   metodlarini
qo‘llash,   o‘z   tajribalari,   shuningdek   yangi   usuldagi   o‘qish-o‘qitish   usullari   va
ko‘pdan-ko‘p   alifbe   kitoblarini   o‘rganish,   umumlashtirish   asosida   bu   kitobni
tuzdilar. Alifbe 46 betdan iborat bo‘lib, taxminan 90 ta dars uchun mo‘ljallangan.
Shukuriy   tomonidan   1907   yilda   yozilgan   ikkinchi   kitob   «Jome’  ul   hikoyat»
(«Hikoyalar to‘plami»)dir. U qayta tuzatilib, to‘ldirilib, 1911 yilda ikkinchi marta
nashr   qilingan.   Kitob   boshlang‘ich   maktabning   ikkinchi   sinfi   uchun
xrestomatiyadir.
Yetmish ikki betli bu kitobning matni nafis qog‘ozda aniq, chiroyli xat bilan
yozilgan.   Birinchi   qismiga   tarbiyaviy   ahamiyatga   molik   48   ta   kichik-kichik
23 hikoyalar   kiritilgan.   Ikkinchi   qismida   mumtoz   yozuvchilarning   asarlari   va
tarjimalaridan olingan 15 ta she’riy parcha berilgan.
Kitobning   ta’lim-tarbiyaviy   ahamiyati   shundan   ibortaki,   undagi   o‘quv
materiallarining   hammasi   bolalarda   axloqiy   sifatlarni   shakllantirishga   xizmat
qiladi.
Shukuriy   tomonidan   tuzilgan   va   nashr   qilingan   yana   bir   kitob   «Zubdat   ul
ash’or» to‘plami bo‘lib, unda ko‘p shoirlarning she’rlari berilgan.
Kitobdagi   yangi   usul   maktabiga   atab   yozilgan   tojik   tilidagi   she’rda   shunday
deyiladi: 
—   Ey muallim, maktabing taraqqiyot topib, sernur bo‘lsin, yaxshi noming to
abad dunyoda mashhur  bo‘lsin. G‘ayrat qil, toki biz olimu dono bo‘laylik, - axir,
bir   savtiya   usulining   sevguchilarimiz,   tarbiyat   qil,  har   kishining   xotirini   shod   qil.
Har   fandan   bizga   o‘rgat,   biz   bahramand   bo‘lib   nodonlikni   nari   quvaylik.   Garchi
nodon   kishilar   senga   ta’na-haqorat   etsalar   ham   g‘am   yema.  Albatta,   dushmanlar
sharmsor bo‘lurlar!
O‘sha   davrdagi   qiyinchilik   va   to‘sqinliklarga   qaramay,   xalqning   bu   sodiq
do‘sti,   ma’rifatparvar   pedagog   Shukuriy   butun   kuch-quvvatini   yangi   usuldagi
maktab tashkil qilishga sarf qildi, katta g‘ayrat, zo‘r havas bilan yangi usul asosida
o‘qish-o‘rgatish   tartiblarini   o‘rgandi,   savodga   o‘rgatishning   eng   qulay   va   oson
usullarini   tanlab   oldi,   yangi   usul   maktablari   uchun   darslik   va   qo‘llanmalar   tuzib
nashr qildirdi.
Shukuriy dastlab qizlar uchun ham yangi usuldagi maktab tashkil qilib, unda
o‘z   rahbarligida   xotini   muallimalik   qilar   edi.   Keyinchalik   o‘g‘il   va   qiz   bolalar
guruhini birlashtirib o‘qita boshlaydi.
Demak,   u   Samarqandda   yangi   usuldagi   maktabning   targ‘ibotchi   va
tashkilotchilaridan   biri   edi.   Bu   ishda   u   hech   qanday   moddiy   manfaatni   ko‘zda
tutmas va ayni choqda hech kim unga moddiy yordam bermas edi.
24 Abduqodir   Shukuriy1917   yil   to‘ntarishiga   qadar   o‘qituvchilik   faoliyati   bilan
shug‘ullandi.   1917   yilda   Samarqand   shahrining   bir   guruh   ilg‘or   kishilari
A.Shukuriyning pedagogik faoliyatining 15 yilligini nishonladilar.
1921   yilda   Samarqand   shahridagi   13-maktabga   mudir   qilib   tayinlandi.   U
bolalarni   tarbiyalash,   o‘qitishga   katta   g‘ayrat   bilan  kirishdi,   ko‘p   yillar   davomida
shu maktabning mudiri hamda ona tili va adabiyot o‘qituvchisi vazifalarida ishladi.
Samarqand   maktablariga   Shukuriy   birinchi   bo‘lib   mehnat   va   musiqa
darslarini   kiritdi.   U   bolalarni   qishloq   xo‘jalik   va   bog‘dorchilik   ishlari   bilan
tanishtirishdan   tashqari,   ularga   muqovasozlik,   duradgorlik   va   boshqa   hunarlarni
ham o‘rgatar edi, bu mashg‘ulotlar uchun alohida soatlar ajratgan edi.
1923   yilning   boshlarida   «Pravda»   gazetasi   mamlakatimiz   bo‘yicha   eng
namunali ilg‘or maktab hamda mohir va tajribali o‘qituvchilar uchun tanlov e’lon
qildi. 1923 yilning 8 iyulida gazetada shu tanlov natijalari e’lon qilinadi. Ana shu
o‘qituvchilar   tarkibida   respublikadagi   maktab   o‘qituvchilaridan   A.Shukuriy   bor
edi.   Boshqa   ilg‘or   o‘qituvchilar   qatorida   uning   nomi   ham   «Pravda»   gazetasining
qizil   doskasiga   kiritiladi   hamda   pul   mukofoti   topshiriladi   va   Shukuriy   haqida   bir
yaxshi maqola e’lon qilinadi.
Bundan   ko‘rinadiki,   ma’rifatparvar   pedagog   Shukuriy   yangi   usuldagi
maktablar   tashkil   qilishda,   o‘qish-o‘qitishning   yangi   tartiblarini   joriy   etish   va
o‘qituvchilarning   katta   guruhini   tarbiyalab   yetishtirishda   xizmatlari   juda   katta
bo‘lgan va gazeta redaksiyasi tomonidan yuqori baholangan.
1925   yilda  A.Shukuriyning   tashabbusi   bilan   qishloq   aholisi   o‘z   mablag‘lari
hisobiga to‘rt sinfli yangi maktab qurib ishga tushiradi.
A.   Shukuriy,   S.  Ayniy,   M.   Behbudiy,   Hoji   Muin   va   boshqa   taraqqiyparvar
pedagoglarning   hamkorlikdagi   faoliyat   va   ularning   bu   sohadagi   muvaffaqiyatlari
mutaassib ulamolarning hurujlarini, tahdidlarini yanada avjiga chiqardi. 1914 yil 3
yanvarda   Ulug‘bek   madrasasi   jome’sida   juma   namozidan   keyin   5-6   ming
namozxon   oldida   muazzin   Mulla  Abbos   «usuli   jadid»   maktabdorlarini   kofirlikda
25 aybladi:   «Usuli   jadid»   maktabida   bolalar   dinsiz   bo‘lub   yetishadurlar.   Uning
muallimi   va   homiylari   ham   dinsiz   kofir   kimsalardur.   Mana   shunday   maktablarga
har kim o‘z bolasini yuborsa, o‘zi kofir, xotini taloq!»
Samarqandlik   maorif   va   ma’rifat   fidoiylarini   butun  Turkiston   taraqqiyparvar
ziyolilari matbuotda himoya qilib chiqdi.
«Usuli   jadid»   maktablari   faoliyatining   ta’qib   qiluvchi   yanada   makkorroq,
yanada   xavfliroq   kuch   bor   ediki,   mahalliy   mutaassiblar   ular   qo‘lida   dastak   edi,
ya’ni jadid mutafakkirlariga qarshi kurashda ulardan usto’monlik bilan foydalanar
edilar.   Bunday   kuchlar   Rossiyaning   Turkistondagi   mustamlakachilik   siyosatining
ustunlari   N.   Ostroumov   boshchiligidagi   missionerlar   edi.   Ostroumov   Samarqand
maktablarini,   jumladan,   Shukuriy   maktabini   tekshirganda,   Turkiyadan   keltirilgan
o‘quv   globus   (kurrai   arz),   xaritalarni   ko‘rib,   tepa   sochi   tikka   bo‘ldi,   u   butun
maktabni,   hatto   o‘quvchilarning   jildidagi   kitob-daftarlarigacha   Samarqand   xalq
maktablari   inspektori   Grachkin   bilan   tintuv   qildi:   «Hukumat   tomonidan   ham   bir
ko‘b mone’lar bor edi. 
Bu   maktabning   birinchi   «muhibbi»   ma’lum   missiyoner   Ostromov
(Ostroumov demoqchi   U. D.) edi. Ul gazetasida («Turkiston viloyatining gazeti»ni
ko‘zda tutmoqda     U. D.) har nechada xo‘jalarig‘a Shukuriy maktabini eslatar edi.
Chunki   Ostromov   Samarqandga   kelganda,   uni   Turkiyadan   kelgan   xaritalar   ortiq
hurkitdi.   Missiyoner   (Grachkin)   maktabning   butun   o‘qish   kitoblarini,   hatto
bolalarning   jildlaridagi   kitoblarini   zabt   etib,   bir-bir   qarab   chiqdi.   Hech
bo‘lmag‘anda,   ularning   tavsiyalari   rus   hukumatining   bu   maktabg‘a   yomon
qarashig‘a majbur etar edi».
Abduqodir Shukuriyfaoliyati kurashlar jarayonida kamol topib borayotgan bir
vaqtda   Rusiya   hukumati   Turkiston   o‘lkasi   xalqlaridan   mardikor   olish   haqida
farmon   e’lon   qildi.   Mutaassib   peshvolar   ushbu   farmondan   foydalanib,
Samarqandda   faoliyat   ko‘rsatayotgan   jadid   pedagoglari,   yozuvchilari   va   shoirlari
Hoji   Muin,   Faxriddin   Rojiy   bilan   birgalikda   A.   Shukuriyni   ham   mardikorlikka
26 jo‘natdiar. U Minsk guberniyasi o‘rmonlarida daraxt kesish, xandaq qazish ishlari
bilan   mashg‘ul   bo‘ladi.   U   fevral   inqilobi   tufayli   1917   yil   may   oyida   vataniga
qaytadi va o‘zi sevgan pedagoglik faoliyatini davom ettiradi.
Abduqodir   ShukuriySamarqand   viloyatida   birinchilar   qatorida   qiz   bolalar
uchun ham «usuli jadid» maktab ochdi, unda xotini Muyassara muallimalik qildi.
U o‘z maktabiga rus tilini alohida o‘quv predmeti sifatida dars jadvaliga kiritdi va
bu fandan Saidahmad Siddiqiy dars berdi. Umuman, u Shukuriy uchun eng yaqin
maslakdosh va maslahatdosh edi. 
A. Shukuriy sho‘rolar davrida ham  pedagogik faoliyatini davom ettirdi. 1918
yildan 1925 yilga qadar o‘zi tashkil qilgan 13- va 44-maktablarda direktor, ona tili
va   adabiyot   o‘qituvchisi   sifatida   faoliyat   ko‘rsatdi,   o‘nlab   o‘qituvchilarni
tarbiyaladi.  1923 yilda  «Pravda» gazetasi  sobiq  ittifoq bo‘yicha  eng tajribali, eng
ilg‘or o‘qituvchi uchun tanlov (konkurs) e’lon qildi va 27 g‘olib o‘qituvchilarning
ismi-shariflarini ushbu gazetaning 1923 yil 8 iyul sonida e’lon qildi. Ular orasida
A.   Shukuriy   ham   bo‘lib,   «Shakuri.   Zaveduyuhiy   13-y   shkolo‘   v   Samarkande»
nomli   kichik   maqola   ham   bosilgandi.   Darhaqiqat,   uning   pedagoglik   faoliyati   har
qanday tahsinga loyiq edi. 
Ammo A. Shukuriy mash’um 37-yilgacha ham o‘qituvchilik qila olgan emas.
1920-yillarning   ikkinchi   yarmidan   boshlab   o‘z   mavqeini   mustahkamlab   olgan
sho‘rolar   «eski»   ziyolilarni   ta’qib   qilish,   ularni   ma’nan   va   jisman   sindirish,
zo‘ravonlik   yo‘liga   o‘tdi.   Kechagina   ittifoqning   eng   ilg‘or   eng   tajribali   muallimi
deb   e’tirof   etilgan   Shukuriyni   1925   yildan   e’tiboran   o‘zi   sevgan,   hatto   hayotini
baxshida   etgan,   millat   farzandlarini   ma’rifatli   qilish   ishidan   mahrum   etdilar,   u
tashkil   qilgan   maktabni   yopdilar.   1925   yildan   boshlab   to   qatag‘onga   qadar
bog‘bonlik bilan mashg‘ul bo‘ldi. 
A.   Shukuriy   1937   yil   5   avgustda   aksilinqilobiy   millatchilik   «Milliy   Ittihod»
tashkilotining a’zosi, antisovet targ‘ibotchisi sifatida kichik leytenantlar Xotyakov
hamda   Afanasevlar   imzosi   bilan   qamoqqa   olinadi   va   1937   yil   21   noyabrida
27 NKVDning   «uchlik»   komissiyasi   qaroriga   binoan   o‘n   yil   ozodlikdan   mahrum
etiladi.   Bu   vaqtda   u   62   yoshda   edi.   Abduqodir   Shukuriy1943   yilda   Stalin
qatag‘onining qurboni bo‘ldi.
Atoqli   pedagog  Abduqodir   Shukuriy1956   yilda   mutlaqo   aybsiz   sifatida   oqlandi.
Samarqand   hududida   yetishib   chiqqan   Vadud   Mahmud,   Ismatullo   Rahmatullaev
kabi ko‘zga ko‘ringan o‘nlab olim va pedagoglar uning shogirdlaridir.
28 XULOSA
Shukuriy shurolar davrida ham pedagogik faoliyatini davom ettirdi. 1918-
yildan 1925-yilga qadar o zi tashkil qilgan 11- za 41- maktablarda direktor, ona tiliʻ
va adabiyot Ukituvchisi sifatida faoliyat kursatdi, o nlab ukituvchilarni tarbiyaladi.	
ʻ
1923-yilda   “Pravda”   gazetasi   sobiq   ittifoq   buyicha   eng   tajribali,   eng   ilgor
Ukituvchi uchun (konkurs) elon kildi va 27 golib o qituvchilarining ismi-shariflari
ʻ
ushbu gazetani 1923-yilgi sonida elon qilindi. Ular orasida A. Shukuriy ham bulib,
“Shahuri.   Zaveduyu щ iy   13-y   shkolu   v   Samarkande”   nomli   kichik   maqola   ham
bosilgandi. 
Darhaqiqat,   uning   pedagoglik   faoliyati   har   qanday   tahsinga   loyiq   edi.
Ammo  A.   Shukuriy   mash um   37-   yilgacha   ham   o qituvchilik   qila   olgan   emas.	
ʼ ʻ
1920-yillarning   ikkinchi   yarmidan   boshlab   uz   mavqeini   mustahkamlab   olgan
sho rolar   ziyolilarni   ta qib   qilish,   ularni   ma nan   va   jisman   sindirish,   zo ravonlik	
ʻ ʼ ʼ ʻ
kuliga   utdi.   Kechagina   ittifoqning   eng   ilgor   eng   tajribali   muallimi   deb   e tirof	
ʼ
etilgan Shukuriyni 1925-yildan e tiboran uzi sevgan, hatto xayotini baxshida etgan,	
ʼ
millat   farzandlarini   ma rifatli   qilish   ishidan   maxrum   etdilar,   u   tashkil   qilgan	
ʼ
maktabni   yopdilar.   1925-yildan   boshlab   to   qatagonga   qadar   bogbonlik   bilan
mashg ul bo ldi. 	
ʻ ʻ
A. Shukuriy 1937-yil 5-avgustda aksilinqilobiy millatchilik “Milliy Ittihod
tashkilotining a zosi, antisovet targ ibotchisi sifatida kichik leytenantlar Xotyakov	
ʼ ʻ
hamda   Afanasyevlar   imzosi   bilan   qamoqqa   olinadi   va   1937-yil   21-noyabrida
NKVDning   «uchlik”   komissiyasi   qaroriga   binoan   un   yil   ozodlikdan   maxrum
etiladi.   Bu   vaqtda   u   62   yoshda   edi.   Abduqodir   Shukuriy   1943-yilda   Stalin
qatag onining   qurboni   buldi.   Atoqli   pedagog   Abduqodir   Shukuriy   1956-yilda	
ʻ
mutlaqo   aybsiz   sifatida   oqlandi.   Samarqand   hududida   yetishib   chiqqan   Vadud
Mahmud.   Ismatullo   Raxmatullayev   kabi   ko zga   ko ringan   o nlab   olim	
ʻ ʻ ʻ
shogirdlaridir.
29 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1.             Mirziyoyev   Sh.   Milliy   taraqqiyot   yo‘limizni   qat’iyat   bilan   davom   ettirib,
yangi bosqichga ko‘taramiz. – Toshkent: “O‘zbekiston” NMIU, 2017. – 592 b.
2.             Karimov I.A. Barkamol avlod orzusi.   Toshkent:   Sharq, 1997.
3.             Karimov I.A. Yuksak manaviyat – yengilmas kuch. – Toshkent: Ma’naviyat,
2008. – 174 b.
4.             Abdurahmonov   A.   Saodatga   eltuvchi   bilim.   «Ma’rifat   gulshani»   gazetasi,   6
(11) – 2007 yil.
5.             To‘raqulov   X.A.   Kamolot   sari.   Jizzax, 2007, 181-182   betlar.
6.             To‘raqulov   X.A.   Pedagogik   tadqiqotlarda   axborot   tizimlari   va   texnologiyalari
.   Toshkent:   Fan, 2006, 250   bet.
7.             O‘zbekiston Milliy ensiklopediyasi. 8-jild, 270 bet.
8.             Quronov   M.   Otalar   kitobi.
9.             Hasanboyev   J.   va   boshq.   Pedagogika.   Toshkent:   Fan, 2006, 284   bet.
10.   Hasanboyev   J.   va   boshq.   Pedagogika:   Oliy   o‘quv   yurtlari   uchun   darslik.   –
Toshkent: Fan, 2009. - 480 b.
11.“Milliy   istiqlol   g‘oyasi:   asosiy   tushuncha   va   tamoyillar”.   -   T.:   0   ‘zbekiston,
2000. II. Abu Nasr Forobiy. “Fozil odamlar shahid.” -T.: Abdulla Qodiriy nomidagi
xalq merosi nashriyoti, 1993. 
12. Abdulla Avloniy.’Turkiy Guliston yoxud axloq”.-T., 1996.
13. Abu Rayhon Beruniy. “Hikmatlar”. -T.: Yosh gvardiya, 1973. 
14. A.Xoliqov. “Pedagogik mahorat”. —T.: Iqtisod-moliya. 2010. 
15. J.Tulenov, Z.G‘ofurov. “Falsafa”. -T.: 0 ‘qituvchi, 1997.
16. A.Minovarov, “Pedagogika”. -T.: 0 ‘qituvchi, 1996. 
17.R.Mavlonova va boshqalar. “Pedagogika”. -T.: 0 ‘qituvchi, 2008. 518 
18.R.Mavlonova,   N.Raxmankulova,   N.Vohidova.   “Pedagogika   nazariyasi   va
tarixi.” Darslik. -T.: Fan va texnologiyalar. 2010. 
19.   J.Yo‘ldoshev,   F.Yoidosheva,   G.YoMdosheva.   “Intertaol   lu’lim   sifat   kafolati”.
—T., 2009. 
30 20.J.Xasanboyev,   H.Sariboyev,   G.Niyozov,   O.Hasanboyeva,   M.IJsmonboyeva.   “
Pedagogika”. 0’quv qo‘llanma. -T.: Fan, 2006. 
21.M.Inomova.  “Oilada   bolalaming   ma’naviy-axloqiy   tarbiyuid",   1’..   1999  y.   ‘   It
Mavloitova, N Raxinonqulova, N.Voxidova, K.Matnaamva I’cdagogika” Toshkent,
2013. 
22. I A 10’ \tuycv. “I kologiya”. -T.: 0 ‘qituvchi, 1998. ‘ I M \  Гоч 1.14od|.iyeva va
boshqalar “Pedagogika nazariyasi va lanxi" T., 2006. ‘ > S Jo‘raqulov. “Pedagogik
mahorat”. -Toshkent, 2008. 
23. Л   Kosimov, F. Xoliqova. “Pedagogik mahorat va pedagogik texnologiyalar”. -
Toshkent, 2004.
24.   M.Axmedjonov,   B.Xo‘jayev,   Z.Flasanova.   “Pedagogik   mahorat”.   -Buxoro,
2008. 
25. O.Suvonov, S.Astanova. “Pedagogik mahorat”. -Guliston, 2010, 
26.   Michael   Uljens.   School   Didactics   and   Learning:   A   School   Didactic   Model
Framing an Analysis of Pedagogical Implications of Learning Theory. 2008. 
27. John Dewey, How we think (1910) Martin, Jay. The Education of John Dewey.
(2003), Columbia University Press
1. www.pedagog.uz    . 
2. www.Ziyonet.uz    . 
3. www.arxiv.uz     
4. www.zamin.uz     
31

Kurs ishi Boshlang‘ich ta’lim pedagogikasi  fanidan

Купить
  • Похожие документы

  • Boshlang‘ich sinf o‘quvchilari masalalarni har xil usulda yechish malakasini shakllantirish
  • Matematika test
  • Boshlang‘ich sinf o‘quvchilarning madaniyatini shakllantirish kurs ishi
  • 4-sinfda miqdorlarni o‘rganish kurs ishi
  • Tarbiyachi va uning jamiyatda tutgan oʻrni 2

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha