Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 30000UZS
Размер 144.6KB
Покупки 1
Дата загрузки 16 Март 2025
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

G'ayrat Ziyayev

Дата регистрации 14 Февраль 2025

80 Продаж

Abu Jaʼfar Muhammad ibn Jarir at-Tabariy

Купить
Muxammad  Jarir-at-Tabariyning  “Tarix  ar-rusul  val- mulk ” asari
Kirish
I-bob.  Abu Ja far Muhammad ibn Jarir at-Tabariyʼ ning xayot  yo’li  
1.1.  Abu Ja far Muhammad ibn Jarir at-Tabariy	
ʼ …………………………...3
1.2. Abu Ja’far at-Tabariyning ba’zi asarlari   yozgan kitoblari…………...14
II-bob.  “TARIX  AR-RUSUL  VAL- MULK ” KITOBIDA KELTIRILGAN
ISLOM TARIXIGA OID MANBALAR.
2.1 .  Abu Ja’far Muhammad ibn Jarir at-Tabariyning  “Tarix  ar-rusul  val- mulk
” asari Islom tarixida tutgan o’rni……………………………………………..20
2.2.  Arab tilidagi tarixiy manbalarning umumiy xususiyatlari………..24
Xulosa…………………………………………………………………… . .38
Foydalanilgan manba va adabiyotlar ro’yxati………………………… . 39
2 KIRISH.
                      Kurs   ishi   mavzusining   dolzarbligi   .   O’zbekistonning   VII   asr   oxiridan
boshlab,   XII   asrgacha   bo’lgan   tarixi   ko’proq   va   deyarli   arab   tilidagi   yozma
manbalarda yoritilgan va bu an’ana keyinchalik ham Temuriylar davrigacha davom
etgan.   Bu   davrda   yurtimiz   avval   arab   xadifaligi   tarkibida,   so’ngra   Somoniylar,
Qoraxoniylar,   G’aznaviylar,   Xorazmshohlar   davlatlarini   boshdan   kechirdi.   Arab
tilida   vatanimiz   tarixiga   oid   yozma   manbalarni   mualliflarning   kelib   chiqishiga
qarab,   ikki   guruhga   ajratish   mumkin.   Birinchi   guruh   -   arab   tilida   ijod   etgan
yurtimizdan   chiqqan   tarixchi   va   olimlar.   Bular   Muhammad   Muso   al-Xorazmiy,
Abu   Rayhon   Beruniy,   Mahmud   Koshg’ariy,   Mahmud   Zamaxshariy,   Abu   Said
Sam’oniy,   SHahobuddin   Muhammad   Nisoviy   va   boshqalardir.   Ushbu   muarrixlar
asarlarida   ona   vatanga   muhabbat   alohida   namoyon   bo’ladi,   bu   ayniqsa   Abu
Rayhon   Beruniyning   “Osor   ul-boqiya”   asarida   xalqimiz   qadimgi   madaniyati
to’g’risidagi ma’lumotlarida alohida ko’zga tashlanadi.
Kurs   ishining     maqsad   va   vazifalari.   Ikkinchi   guruh   -   xorijlik
olimlardan   iborat   bo’lib,   ular   yaratgan   arab   tilidagi   asarlarida   yurtimiz   tarixi
madaniyati,   siyosiy-ijtimoiy   hayoti   yoritilgan.   Ushbu   mualliflarning   eng   yiriklari
Abulhasan Madoiniy (vaf. 840 y.), Abulabbos al-YA’qubiy (IX asr), Abubakr al-
Balazuriy, Ibn Xurdodbeh (820-taxm.913), Abu Ja’far Tabariy (839-923 y.), Ishoq
al-Istahriy   (850-934   y.)   va   boshqalardir.   Mazkur   muarrixlar   yurtimiz   hududini
umummusulmon olami, arab xalifaligi bir qismi sifatida yoritganlar.
Kurs   ishining   ilmiyligi.   Ular   asosan   arab   xalifalikni   ikki   qismga,   ya’ni
arab va a’jam - g’ayri arabga ajratib o’rganar edilar. Arablar tomonidan yurtimizga
berilgan   nom   Movarounnahr   –   daryoning   u   yog’idagi   mamlakat   mazmunini
bildiruvchi   jug’rofiy   nom   bizgacha   etib   kelgan   bo’lib,   asosan   arab   mualliflari
asarlarida iste’foda etiladi.
Kurs  ishining  tuzilishi   va  hajmi.  Kurs   ishi  2  ta  bob  4  ta  reja,xulosa,
foydalanilgan manbalar va 40 betdan iborat.
3        I.BOB Abu Ja far Muhammad ibn Jarir at-Tabariyning xayot yo’liʼ
1.1   Abu Ja far Muhammad ibn Jarir at-Tabariy	
ʼ
       Abu Ja far Muhammad ibn Jarir at-Tabariy	
ʼ   ( وبأ رفعج دمحم نب ريرج يربطلا ) ( 8
39/225 ,   Tabariston   ( Eron )ning Amo l shahri	
ʻ   — 
923/311,   Bag dod	
ʻ )   —   Islom   tarixchisi va ilohiyotchisi, jaririya mazhabining 
asoschisi. At-Tabariy „Payg ambarlar, podshohlar va xalifalar 	
ʻ
tarixi“,   Qur’on   tafsiri va islom fiqhi bo yicha asarlar muallifi. 	
ʻ
              Tarjimayi   holi. At-Tabariy   Tabaristonning   Amo l   shahrida   (hozirgi   Eron	
ʻ
shimolidagi   shahar)   zodagon   oilada   tug ilgan.   Amul   shahrida   dastlabki   ta limni	
ʻ ʼ
olgan.   Yetti   yoshida   u   hofiz   (Qur onni   yoddan   biluvchi),   sakkiz   yoshida   imom	
ʼ
hisoblangan.   12   yoshida   u   o qishni   davom   ettirish   uchun   o z   uyini   tark   etib,	
ʻ ʻ
avval   Rayda   mashhur   muhaddis   va   faqihlar   qo lida   o z   bilimini   oshirgan,	
ʻ ʻ
so ngra	
ʻ   Bag dod	ʻ ,   Basra ,   Kufaga   borib, zamonasining mashhur ulamolariga shogird
tushgan.   Suriya ,   Falastin   va 867-yilda   Misrga   borganida yetuk olim sifatida e tirof	
ʼ
etilgan.   U   Bag dodga   qaytgach,   „Al-Jaririyya“   deb   atalgan   o zining	
ʻ ʻ   fiqh   (huquq)
maktabiga asos solgan. Uning tarafdorlari   Ibn Hanbal   qarashlarini tanqid qilishgan.
U umrining oxirlarida hanbaliy  mazhabi  tarafdorlaridan biri  al-Barbahariy nizoga
ketishgan.   Ahmad   bin   Komil   Abu   Bakr,   Abdulaziz   bin   Muhammad   at-Tabariy,
Abdulloh bin   Ahmad al-Farg oniy	
ʻ   uning yetuk shogirdlaridan edi.
Asarlari.
Tabariy   fiqh   va   tarix   ilmlarini   mukammal   egallab,   bu   ilmlar   va   Qur on,   hadislar	
ʼ
bo yicha   arab   tilida   20   dan   ortiq   asarlar   yozgan.   „Kitob   ixtilof   al-fuqaho“	
ʻ
(„Faqihlarning   ixtiloflari   haqida   kitob“)   asari   turli   maktablarga   mansub   faqihlar
dunyoqarashining   tahliliga   bag ishlangan.   Qur oni   karim   tafsiriga   bag ishlangan	
ʻ ʼ ʻ
„Tafsir al-Qur on“ (20 jild, 30 jild qilib nashr etilgan) asari uni musulmon olamiga	
ʼ
tanitgan. Qolaversa, u ko plab musulmon din olimlari tomonidan Qur onning eng	
ʻ ʼ
yaxshi   tafsiri   sifatida   e tirof   etilgan.   An-Navaviy   at-Tabariy   haqida   shunday
ʼ
yozadi:   „Uning   tarixga   oid   mashhur   kitobi   va   tafsiri   borki,   uni   hech   kim
yozmagan.           Jaloliddin as-Suyutiy ham u haqida shunday fikrda: „Imom Abu
4 Jafar   ibn   Jarir   at-                           Tabariy   tafsiri,   u   haqida   hurmatli   ulamolar   u   zotga
o xshagan   yozma   tafsir   yo qligiga   ittifoq   qilganlar“.Arab   tarixiy   adabiyotida   uʻ ʻ
„musulmon tarixshunosligining otasi“ sifatida birinchi o rinlardan birini egallaydi.	
ʻ
At-Tabariyning   „Tarix   ar-rusul   val-muluk“   („Payg ambarlar,   podshohlar   va
ʻ
xalifalar   tarixi“,   „Tarixi   Tabariy“   nomi   bilan   mashhur)   asarida   dunyo
yaratilishidan   to   IX   asrgacha   bo lgan   umuminsoniy   tarix   bo lib,   islom	
ʻ ʻ
tarixshunosligining   eng   yirik   asaridir.   Bu   ish   914-yilda   yakunlangan.   Asarda,
shuningdek   qadimgi   Eron   podshohlari,   Rim   va   Vizantiya   imperatorlari,   xalifalik
hududidagi   yurtlar   (xususan,   Xuroson   va   Movarounnahr )ning   tarixi   o z   ifodasini	
ʻ
topgan.
U etti yoshida Qur’onni yod olgan, to’qqiz yoshidan esa hadislarni yoza boshlagan.
Biroz muddat Ray shahrida yashaydi va u erda yuz mingdan ortiq hadislarni imlo
qilib   oladi.   At-Tabariy   mashhur   muhaddis   va   faqih   Ahmad   ibn   Hanbal   (780-
855)dan   saboq   olish   maqsadida   Bog’dodga   boradi,   lekin   u   vafot   etgan   bo’ladi.
Basra, Ko’fa shaharlariga safar qiladi, Ko’fada Abu Qutayba al-Hamadoniy (vafoti
241-855)dan   hadis   fanidan   saboq   oladi.     So’ng   Bag’dodga   kelib   bir   necha   yil
yashaydi va Shom orqali 253-867 yilda Misrga keladi. Umrining oxirgi yillarini at-
Tabariy Bag’dodda o’tkazdi. Shu erda u o’zining fiqhiy mazhabi – jaririyaga asos
soldi.
Asar   Turkiston   xalqlarining   arab   bosqinchilariga   qarshi   kurashi   va   qo zg olonlari
ʻ ʻ
(Buxoro,   Vardona,   Samarqand   va   Farg onadagi   janglar;	
ʻ   Abu   Muslim
harakati ,   Muqanna   qo zg oloni	
ʻ ʻ ,   Rofe   ibn   Lays   qo zg oloni	ʻ ʻ   va   h.k.)   ham
ko rsatilgan.   Asarning   to liq   matn   saqlanib   qolmagan,   muallifning   qisqartmasi	
ʻ ʻ
bizgacha   yetib   kelgan:   Hoji-Xalfaning   yozishicha,   „Tarixi   Tabariy“   dastlab   30
ming   varaqdan   iborat   bo lsa,   keyinchalik   muallif   matnni   yanada   qulayroq   qilish	
ʻ
uchun   qisqartirgan.   Shunga   qaramay   Tabariy   ijodi   ancha   kengdir;   hatto   XIX   asr
oxiridagi to liq qisqartirilgan versiyasi ham	
ʻ   Yevropa   kutubxonalarining hech birida
yo q edi.	
ʻ
5         Tarjimalari. Uning   arab   tilidagi   mavjud   matni   M.Y.   de   Guye   (1836—1909)
tarafidan   Leydenda   1879-1901-yillar   oralig ida   15   jild   qilib   nashr   etilgan.   Buʻ
asarni Bal amiy qayta ishlab va yangi ma lumotlar bilan boyitib,	
ʼ ʼ   fors tiliga   tarjima
qilgan.   Bal amiy   asari   („Tabariy
ʼ   —   Bal amiy   tarixi“   nomi   bilan   ham   mashhur)ni	ʼ
T.   Zotenberg   1874-yilda   fransuz   tiliga , Muhammad   Yusuf   Bayoniy   1882-
yilda   o zbek   tiliga	
ʻ   tarjima   qilishgan. „ Tarixi   Tabariy“   V.I.   Belyayev   tomonidan
arabchadan   rus   tiliga   qisqartirilgan   qolda   tarjima   qilingan   va   Toshkentda   1987-
yilda nashr etilgan. O zbekiston FA	
ʻ   Sharqshunoslik instituti   fondlarida bu asarning
Muhammad   Sodiq   Koshg ariy   (18-asrda)   tomonidan	
ʻ   uyg ur	ʻ ,   Bayoniy   (19-asrda)
tomonidan o zbek tiliga qilingan tarjimasi saqlanmoqda.	
ʻ
            Muhammad  ibn Jarir   at-Tabariy. ( Abu Ja’far  Muhammad   ibn Jarir  ibn  Yazid
ibn   Kasir   ibn   G’olib   at-Tabariy   rahimahulloh   224-839   yilda   Tabariston
viloyatining Omul shahrida dunyoga kelgan. 
              U   etti   yoshida   Qur’onni   yod   olgan,   to’qqiz   yoshidan   esa   hadislarni   yoza
boshlagan.   Biroz   muddat   Ray   shahrida   yashaydi   va   u   erda   yuz   mingdan   ortiq
hadislarni   imlo   qilib   oladi.   At-Tabariy   mashhur   muhaddis   va   faqih   Ahmad   ibn
Hanbal (780-855)dan saboq olish maqsadida Bog’dodga boradi, lekin u vafot etgan
bo’ladi.   Basra,   Ko’fa   shaharlariga   safar   qiladi,   Ko’fada   Abu   Qutayba   al-
Hamadoniy   (vafoti   241-855)dan   hadis   fanidan   saboq   oladi.     So’ng   Bag’dodga
kelib   bir   necha   yil   yashaydi   va   Shom   orqali   253-867   yilda   Misrga   keladi.
Umrining   oxirgi   yillarini   at-Tabariy   Bag’dodda   o’tkazdi.   Shu   erda   u   o’zining
fiqhiy mazhabi – jaririyaga asos soldi. At-Tabariy otasi nomiga qo’yilgan mazkur
mazhabini   tuzmasidan   avval   shofi’iylik   mazhabida   bo’lgani   manbalarda   qayd
qilingan. Uning fiqhiy maktabi uzoq vaqt faoliyat yuritmagan.
      Abu Ja’far at-Tabariy o’z davrining eng taniqli taqvodor olimlaridan sanalgan,
qozilik mansabi taklif qilinganda rad qilgan, hech kimdan sovg’a olmagan. U hijriy
310   yilning   26-shavvol   oyi   (923   yil,   16-fevral)da   vafot   qilgan.Abu   Ja’far   at-
Tabariy  yigirmadan  ortiq  asarlar  yozgan  bo’lib, ulardan eng  mashhuri   ikkitasidir.
Biri   tafsir   sohasiga,   ikkinchisi   tarix   sohasiga   tegishli.   Abu   Ja’far   at-Tabariyning
aynan   mujaddidlar   safiga   qo’shilishiga   uning   yangi   mazhab   barpo   qilgani   emas,
6 balki mazkur tafsir va tarixga oid asarlari sabab bo’lgan bo’lsa ajab emas. Zotan,
uning   mazkur   tafsir   va   tarixga   oid   asari   keyingi   davr   musulmon   tafsirchilari   va
tarixchilariga   namunaviy   manba   bo’lib   kelgani   shubhasiz.   Imom   an-Navaviy
(1233-1277):   “at-Tabariyning   tafsiridek   boshqa   tafsir   yozilmaganiga   ulamolar
ittifoq qilganlar”, degan edi.
“Tarixi ar-rusul va-l-muluk”
                        Bu  asar   avtori   yirik  qomusiy olim   Abu Ja’far  Muhammad   ibn  Jarir  at-
Tabariy (836-923 y.)dir. U Eronning Tabariston viloyatiga qarashli Omul shahrida
tug’ilgan,   umrining   ko’p   qismini   Bag’dodda   o’tkazgan   va   shu   erda   vafot   etgan.
Tarixchi   xalifalikning   ko’p   shaharlarini   aylanib   chiqqan,   birmuncha   vaqt   Ray,
Basra,   Kufa,   Suriya   va   Misrda   turgan.   Tabariy   davrining   keng   ma’lumotli
kishilaridan bo’lib, o’ndan ortiq kitob yozib qoldirgan. Musulmon qonunshunoslari
orasida mavjud bo’lgan ixtiloflar bayon etilgan “Kitob ixtilof al-fuqaho” (“Faqihlar
o’rtasidagi   ixtiloflar   haqida   kitob”),   “Qur’oni   karim”   oyatolri   sharhiga
bag’ishlangan o’ttiz (boshqa ma’lumotlarga qaraganda qirq) jilddan iborat “Jome’
al-bayon   at-ta’vil   al-Qur’on”   (“Qur’on”   so’zlari   ma’nosining   keng   bayoni
majmuasi”)   va   nihoyat,   “ Tarixi   ar-rusul   va-l-muluk ”   (“Payg’ambarlar   va
podshohlar tarixi”) ana shular jumlasidandir. Tarix ilmi uchun eng muhimi so’nggi
asar   hisoblanadi.   “Tarixi   ar-rusul   va-l-muluk”   yoki   qisqa   nomi   “Tarixi   Tabariy”
asari   umumiy   tarix   tipida   yozilgan   kitob.   Lekin   mukammalligi   va   daliliy
materiallarga   boyligi   bilan   boshqa   asarlardan   tamoman   alohida   ajralib   turadi.
Asarda   olamning   “yaratilishi”dan   to   912-913   yillarga   qadar   Arabiston,   Rum
(Kichik   Osiyo),   Eron   va   Arab   xalifaligi   asoratiga   tushib   qolgan   mamlakatlarda,
shuningdek   O’zbekiston   hududida   bo’lib   o’tgan   ijtimoiy-siyosiy   voqealar   hikoya
qilinadi.   Voqelar   yilma-yil,   xronoligik   tarzda   bayon   etilgan.   Bu   esa   asardan
foydalanishda   ko’p   jihatdan  qulaylik   yaratgan.  Tabariy  mazkur   asarini   yaratishda
yahudiy   va   xristianlarning   naql-rivoyatlari,   Sosoniylar   (224-651   y.)   solnomasi
“Xvaday   namak”   (“Podshohnoma”),   al-Voqidiyning   (747-823   y.)   “Kitob   ul-
mag’oziy” (“Urushlar haqida kitob”), al-Madoiniyning “Tarixi xulafo” (“Xalifalar
7 tarixi”),   Ibn   Tayfurning   (819-893   y.)   “Tarixi   Bag’dod”   (“Bag’dod   tarixi”)   kabi
asarlardan keng foydalangan.
      Lekin u ko’p hollarda “Hadis ilmi” printsipiga ko’ra, ayniqsa asarning qadimiy
tarixiga   bag’ishlangan   qismlarida   boshqa   manbalardan   olingan   dalil   va
ma’lumotlarni   aynan   keltirgan.   Kitobning   qadimiy   tarixidan   bahs   yurituvchi
qismlari ham ma’lum ilmiy qiymatga ega, chunki bularda bizgacha etib kelmagan
manbalarda   (rivoyatlar,   “Xvaday   namak”,   “Tarixi   xulafo”   va   boshqalar)   mavjud
bo’lgan   qimmatli   ma’lumotlar,   lavhalar   saqlangan.   “Tarixi   ar-rusul   va-l-muluk”
musulmon   mamlakatlari,   shuningdek   Movarounnahrning   VIII-IX   asr   tarixi
bo’yicha   asosiy   va   eng   mo’’tabar   manbalardan   biri   bo’lib,   tarix   ilmining   keyingi
taraqqiyotiga katta ta’sir o’tkazgan. Mazkur asarning arabcha ikki xil (mufassal va
qisqartirilgan) tahriri bo’lgan, lekin bizgacha uning faqat qisqartirilgan tahriri etib
kelgan   va   asar   matni   gollandiyalik   sharqshunos   M.YA.   de   Gue   tarafidan   1879-
1901 yillari 15 jildda nashr etilgan. Tabariy asarining forsiy tahriri ham bor bo’lib,
u   Somoniy   Abu   Solih   Mansur   ibn   Nuhning   (961-976   y.)   vaziri,   atoqli   ilm-fan
homiysi   al-Bal’amiy   (vaf.   974   y.)   tomonidan   963   yili   yozilgan.   Bal’amiy   tahriri
shunchaki   oddiy   tarjima   bo’lib   qolmay,   balki   asarning   qayta   ishlangan   va   ayrim
hollarda yangi faktlar bilan boyitilganidir.Unda,birinchidan,qisqartirilgan tahririda
uchramaydigan   ma’lumotlar   mavjud   bo’lib,   ularni   Bao’amiy   Tabariy   asarining
to’la   nusxasidan   olgan.   Ikkinchidan,   Bal’amiy   tahriri   boshqa   manbalar   asosida
yangi ma’lumotlar bilan to’latilgan. Tabariyning mazkur asaridan ayoim parchalar
bir   necha   Evropa   tillariga   tarjima   qilingan.   Uning   to’la   frantsuzcha   tarjimasi
G.Zotenberg tomonidan 1867-1874 yillari Parijda nashr etilgan. Asarning forsiy va
turkiy   tarjimalari   ham   bo’lib,   ularning   mo’’tabar   qo’lyozma   nusxalari   Sankt-
Peturburg va Toshkent  kutubxonalarida mavjud. Bao’amiy tahririning matni to’la
tarzda   Lakxnav,   Kanpurda   (1874,   1896,   1916   y.)   va   Tehronda   (1962,   1967   y.)
chop  qilingan.  “Tarixi  ar-rusul  va-l-muluk”  asarining  qo’lyozma   nusxalari   MDH,
Angliya,   Turkiya,   Eron   va   Hindiston   kutubxonalarida   saqlanadi.   Toshkentda,
Beruniy nomidagi Sharqshunoslik instituti xazinasida arab tilidan to’rtta mo’’tabar
qo’lyozmalari   va   o’zbek   va   uyg’ur   tillaridagi   tarjimalari   mavjud.   Qisqartirilgan
8 ruscha tarjima tarjimon V.I.Belyaev) 1987 yili Toshkentda “Istoriya Tabari” ya’ni
“Tabariy tarixi” nomi bilan chop etildi.
          Ushbu nomdagi etti jildlik ulkan asarni vatandoshimiz, davlat arbobi va olim
Jayhoniy (870-942 y. halok bo’lgan) yoki Abu Abdulloh Muhammad ibn Ahmad
ibn   Nasr   al-Jayhoniy   yaratgan.   U   Buxoroda   Somoniylar   davlatida   katta   obro’ga
ega bo’lib, 914 yildan hayotining oxirigacha vazir bo’lib xizmat qilgan. 
Olimning   asosiy   asari   tarixiy   jug’rofiyaga   oid   bo’lib,   u   yana   “Kitob   al-molik   fi
ma’rifiyi   al-mamolik”   (“Mamlakatlarni   bilishda   masofalar   kitobi”)   deb   ham
atalgan. Bu kitob o’z davrida juda mashhur bo’lib, barcha keyingi olimlar Beruniy,
Gardiziy,   Ibrisiy,   Muqaddasiy   va   boshqalar   undan   qimmatli   va   ishonchli   manba
sifatida   foydalanganlar,   iqtibos   (tsitatalar)   keltirganlar.   Jayhoniy   asarida   SHarq
mamlakatlari,   xususan   Movarounnahr,   turk   qabilalari   to’g’risida   qimmatli
ma’lumotlar   bo’lgan.   Mazkur   asar   bizgacha   etib   kelmagan   bo’lsa-da,   uningnomi
barcha yirik olimlar asarlarida zikr qilingan va Beruniy, Ibn Xavqal, Gardeziy va
Avfiy   asarlarida   parchalar   ukltirilganligi,   uning   qimmatli   manba   ekanligidan
guvohlik beradi
“Kitob axbor uz-zamon va ajoyib ul-buldon”
  Bu   kitob   al-Mas’udiy   yoki   Abulhasan   Ali   ibn   al-Mas’udiy   (vaf.956   y.
Qohira) X asrning ko’zga ko’ringan geograf va tarixshunos olimi asaridir. Muallif
IX asr oxirlarida Bag’dodda zodagon oilasida dunyoga kelgan. Juda ko’p (915-945
y.)   sayohat   qilgan,   turli   o’lkalarda   bo’lib,   adabiyot,   falsafa,   fiqh,   geografiya   va
tarix   ilmlari   bo’yicha   chuqur   ma’lumotga   ega   bo’lgan,   xususan   Movarounnahrda
bo’lganda   shaharlar   va   odamlar   haqida   qimmatli   ma’lumotlar   to’plagan.   Al-
Mas’udiy   ilmning   turli   sohalariga   oid   “Kitob   axbor   uz-zamon   va   ajoyib   ul-
buldon”(   “Davr   xabarlari   va   mamlakatlarning   ajoyibotlari   haqida   kitob”),   “Kitob
ul-avsat”   (“O’rtacha   kitob”),   “Kitob   at-tavorix   fi   axbor   al-umum   min   arab   va-l-
ajam”   (“Arab   va   Ajam   xalqlari   tarixi”),   “Xazoin   ul-muluk   va   sirr   al-olamayn”
(“Podshohlarning   xazinalari   va   ikki   olam   sirlari”),   “Kitob   ar-rasoil”   (“Risolalar
to’plami”),   “Kitob   at-tanbih,   va-l-ishraf”   (“Ogohlantirish   va   ishontirish   haqida
9 kitob”)   singari   20dan   ortiq   asar   yozgan.   Al-Mas’udiyning   asarlari   arab   xalifaligi,
Movarounnahrning IX-X asrlar tarixini o’rganishda zo’r ahamiyatga ega. 
Ular   o’ziga   xos   geografik   qomus   bo’lib,   jahon   xalqlari   va   turkiy
xalqlarning tarixi, ijtimoiy-siyosiy ahvoli, urf-odatlari haqida boy ma’lumotga ega.
Tarixchining   yana   “Muruj   az-zahab   va   ma’dan   al-javohir”   (“Oltin   tozalagich   va
qimmatbaho   toshlar   koni”)   nomli   asari   ham   bor.   Bu   kitobning   arabcha   matni
frantsuzcha   tarjimasi   bilan   birga,   1861-1877   yillari   Parijda   to’qqiz   jildda   nashr
etilgan.
“Kitob ul-xiroj va san’at al-kitoba”
  Asar muallifi Abulfaraj Qudama, filolog va geograf olimdir. Uning to’la ismi
Abulfaraj ibn Ja’far Qudama al-Basriy al-Bag’dodiy (vaf.922-948 y.). U yuasraoik
aslzoda   bo’lib,   avval   nasroniy   bo’lgan,   saroy   xizmatiga   qabul   qilingandan   keyin
xalifa   al-Muqtafiyning   ta’siri   ostida   islom   dinini   qabul   qilgan.   Dastlab   ma’muriy
mahkamalardan   birida   (majlis   az-zimam)   xizmat   qilgan,   umrining   oxirida   esa
aloqalar   devoniga   (devoni   sohib   barid)   boshchilik   qilgan.   Abulfaraj   Qudama   928
yili   “Kitob   ul-xiroj   va   san’at   al-kitoba”   (“Xiroj   undirish   va   maktublar   yozish
san’ati   haqida   kitob”)   nomli   ikki   jildlik   (8   qismdan   iborat)   asar   yozgan.   Mazkur
asar arab xalifaligining ma’muriy bo’linishi, xalifalikka tobe bo’lgan mamlakatlar
o’rtasidagi   aloqa   xizmati,   soliq   va   moliya   tizimining   umumiy   ahvoli   haqida
qimmatli   ma’lumot   beradi.   “Kitob   ul-xiroj   va   san’at   al-kitoba”   asarida
Movarounnahrning   geografik   holati   va   uning   turkiy   zabon   aholisi   haqida   ham
muhim   daliliy   ma’lumotlarni   uchratamiz.   Kitobning   faqat   ikkinchi   jildigina
saqlanib qolgan. Uning ayrim parchalari frantsuzcha tarjimasi bilan M.YA. de Gue
tarafidan 1889 yili chop etilgan.
“Kitob masolik ul-mamolik”
  Ushbu kitob muallifi Istaxriy yoki Abu Ishoq Ibrohim ibn Muhammad al-
Forsiy   (850-934)   nomi   bilan   mashhur   bo’lgan   sayyoh   va   geograf   olim.   U   915
yildan   blshlab   Eron,   Movarounnahr,   Suriya,   Misr   va   Mag’rib   bo’ylab   sayohat
qilgan.  Mana   shu   sayohat   vaqtida   to’plangan   boy  daliliy   material   va   zamondoshi
Abu   Zayd   Ahmad   ibn   Sahl   al-Balxiyning   (850-934   y.)   “Suvar   al-aqolim”
10 (“Iqlimlar   surati”)   kitobi   asosida   930-933   yillari   o’zining   “Kitob   masolik   ul-
mamolik”   (“Mamlakatlarga   boriladigan   yo’llar   haqida   kitob”)   nomli   qimmatli
asarini yozgan.  1
            Asar   yigirma   bobdan   iborat.   Unda   musulmon   mamlakatlari   Arabiston,
Mag’rib,   Misr,   Suriya,   Iroq,   Eron,   Movarounnahr),   shuningdek,   Hindistonning
chegaralari, iqlimi, ma’muriy bo’linishi, mashhur shaharlari, ularga olibboriladigan
yo’llar,   aholisi   va   uning   mashg’uloti,   atoqli   kishilari,   savdo-sotiq   va   boshqa
masalalar   bayon   etilgan.   “Kitob   masolik   ul-mamolik”   asarining   asl   matni   uch
marta   1870,   1927   va   1967   yillari   Leydenda   chop   etilgan.   U   Abulmahosin
Muhammad   ibn   Sa’d   ibn   Muhammad   an-Naxchivoniy   tarafidan   XVI   asrning
ikkinchi yarmida fors tiliga tarjima qilingan, qo’lyozma nusxalari Sankt-Peterburg
va Toshkentda saqdanmoqda. 
        Ushbu kitobning muallifi Ibn Havqal (vaf. 976 y.)dir. U o’z davrining ko’zga
ko’ringan yirik geograf olimi va sayyohi bo’lgan. Olimning to’la ismi Abulqosim
ibn   Havqal   an-Nasibiy   bo’lib,   nisbasiga   ko’ra   vchlm   SHimoliy   Mesopotamiyada
joylashgan   Nisibin   shahridan   chiqqan.   Ibn   Havqal   943   yildan   boshlab   savdogar
sifatida   turli   mamlakatlar   Markaziy   Afrika,   Ispaniya,   Italiya,   Eron,   Hindiston
bo’ylab   sayohat   qilgan.   U   Istaxriy   bilan   shaxsan   uchrashgan.   Uchrashuv   vaqtida
Istaxriy   go’yoki   undan   o’z   asaridagi   xato   va   chalkashliklarni   xalos   qilish   va
kaytadan ishlashni iltimos qilgan. “Men, deb yozadi Ibn Havqal, uning kitobidagi
bir   emas,   bir   necha   xaritalarni   tuzatdim,   so’ngra   ushbu   o’z   kitobimni   yozishga
qaror   qildim.   Istaxriy   kitobida   uchragan   xatolarni   tuzatdim,   kitobimga   bir   nechta
(yangi)   xaritalarni   ilova   qildim   va   ularni   izohlab   berdim.”   Ibn   Havqalning   asari
“Kitob   ul-masolik   va-l-mamolik”   (“Yo’llar   va   mamlakatlar   haqida   kitob”)   yoki
qisqacha   “Kitob   surat   al-arz”   (“Erning   surati”)   nomi   bilan   mashhur   bo’lib,
Hamadoniylardan   Sayfulla   Ali   I   ga   (945-967   y.)   bag’ishoangan.   Uni   yozishda
muallif   sayohatlari   vaqtida   to’plagan,   savdogarlardan   so’rab-surishtirib   yiqqan
materiallardan   hamda   Ibn   Xurdodbeh,   al-Jayhoniy,   Qudama   asarlaridan
1
  B. A. Ahmedov. O’zbekiston tarixi manbalari. Toshkent: “O’qituvchi”. 2001. B. 
7-14
11 foydalangan.   Kitobda   tavsiflangan   har   bir   mamlakat   va   viloyatning   xaritasi   ham
berilgan. 
      Masalan,   Movarounnahr   qismiga   ilova   qilingan   xaritada   Jayhun   (Amudaryo),
Buxoro,   Samarqand,   Usrushana   (O’ratepa),   Ispijob   (Sayram),   shosh   va   Xorazm
shaharlari va viloyatlari tasvirlangan.
         Asarda turkiy va g’uzzlar, ularning mashg’uloti, shuningdek, Movarounnahr
shaharlari, xalqlari xususida keltirilgan ma’lumotlar nihoyatda qimmatlidir. “Kitob
ul-masolik   va-l-mamolik”   asarining   arabcha   matni   ikki   marta   M.YA.   de   Gue
(1878)   hamda   Kramers   tarafidan   (1938-1939)   chop   etilgan.   Kramers   nashri   (u
1086   yili   ko’chirilgan   va   hozir   Istambul   kutubxonalaridan   birida   saqlanayotgan
mo’’tabar qo’lyozmaga asoslangan) birmuncha nashr sifatida qadrlanadi. 
Ahsan   at-taqosim   Ahsan   at-taqosim”   yoki   “Ahsan   at-taqosim   fi   ma’rifat   al-
aqolim” (“Iqlimlarni o’rganishuchun eng yaxshi qo’llanma”) nomli asar muallifi X
asrning   yirik   geograf   olimi   al-Muqaddasiydir.   Uning   to’liq   ismi   Abu   Abdulloh
Muhammad   ibn   Ahmad   ibn   Abubakr   al-Muqaddasiydir.   Olim   947   yili   Quddisi
sharifda tug’ilgan, butun dunyo musulmon mamlakatlari bo’ylab sayohat qilgan va
1000   yili   vafot   etgan.   Al-Muqaddasiy   sayohat   vaqtida   to’plagan   hamda   boshqa
manbalardan olingan  aniq ma’lumotlar  asosida   985 yili   o’zining  qimmatli   asarini
yozib qoldirgan. Kitobning ikkita tahriri mavjud. Birinchi tahriri 986 yilda amalga
oshirilgan   bo’lib   Somoniylarga,   989   yilgi   ikkinchisi   esa   Fotimiylarga
bag’ishlangan.   Asar   muqaddima   va   ikki   qismdan   iborat.   Muqaddimada   muallif
asarning yozilish tartibini bayon etgan va o’zidan avval o’tgan geograf olimlarning
asarlariga   to’xtalib   o’tgan.   Birinchi   qismda   arab   mamlakatlari,   Arabiston   yarim
orolida joylashgan mamlakatlar Iroq, Mesopotamiya, Suriya, Misr, Mag’rib hamda
Kichik   Osiyoning   geografik   holati,   mashhur   shaharlari,   osori   atiqalari,   aholisi   va
uning   mashg’uloti,   e’tiqodi   hamda   urf-odatlari,   aholidan   to’planadigan   soliq   va
jarimalar va ularning umumiy hajmi, shuningdek, har bir mamlakat va viloyatning
ma’muriy   tuzulishi   hamda   mashhur   kishilari   haqida   ma’lumot   berilgan.   Ikkinchi
qismda   Ajam   mamlakatlari   Xuroson,   Seiston   va   Movarounnahr   tavsiflangan.
”Ahsan   at-taqosim”   ijtimoiy-iqtisodiy,   tarixiy   hamda   madaniy   hayotga   oid
12 qimmatli aniq ma’lumotlari bilan blshqa geografik asarlardan ajralib turadi va arab
mamlakatlari,   shuningdek,   O’zbekistonning   ijtimoiy-iqtisodiy   hamda   siyosiy
tarixini   o’rganishda   muim   manba   bo’ladi.   Asarning   arabcha   matni   de   Gue
tomnidan   1877   yili   chop   etilgan   edi.   U   yana   1906   va   1967   yillari   nashr   etildi.
Uning haqiqiy ismi Abu Nasr Muhammad ibn Abdujabbor Utbiy (taxm.961-1077
yoki   1036   yy.)   bo’lib,   asli   Eronning  Ray   shahridan.   Olimning  xonadoni   badavlat
va   nufuzli   zodagonlardan   bo’lib,   uning   tog’alari   Somoniylarning   vaziri   sifatida
xizmat qilishgan. 
1   Yamin   (arab)   -   o’ng   qo’l,   Sulton   Mahmudga   Bag’dod   xalifasi   al-Qodir   (991-
1031 yy.) tomonidan berilgan laqab, faxriy nom. 2 Ziyoriylar – 927-taxminan 1090
yillarda Eronning Tabariston hamda Jurjon viloyatlarida hukmronlik qilgan sulola.
3 G’aznaviylar  – Xuroson,  Afg’oniston va SHimoliy Hindiston ustidan  977-1186
yillari   hukmronlik   qilgan   sulola.   4   Garchiston   –   Murg’ob   daryosining   yuqori
oqimida joylashgan tarixiy viloyat. Janubda G’azni, shimolda Marvarrud, sharqda
G’ur   va   g’arbda   Bodhiz,   Hirot   viloyati   bilan   tutash.   5   Ganj   rustak   –   Bodhizning
sharqiy   qismida   joylashgan   viloyat.   6   As-Saolibiy.   Yatimat   ad-dahr.   Arab   tilidan
I.Abdullaev   tarjimasi.-Toshkent:   1976.-95   bet.   Al-Muqaddasiy   sayohat   vaqtida
to’plagan   hamda   boshqa   manbalardan   olingan   aniq   ma’lumotlar   asosida   985   yili
o’zining   qimmatli   asarini   yozib   qoldirgan.   Kitobning   ikkita   tahriri   mavjud.
Birinchi   tahriri   986   yilda   amalga   oshirilgan   bo’lib   Somoniylarga,   989   yilgi
ikkinchisi   esa   Fotimiylarga   bag’ishlangan.   Asar   muqaddima   va   ikki   qismdan
iborat.   Muqaddimada   muallif   asarning   yozilish   tartibini   bayon   etgan   va   o’zidan
avval o’tgan geograf olimlarning asarlariga to’xtalib o’tgan. Birinchi qismda arab
mamlakatlari,   Arabiston   yarim   orolida   joylashgan   mamlakatlar   Iroq,
Mesopotamiya,   Suriya,   Misr,   Mag’rib   hamda   Kichik   Osiyoning   geografik   holati,
mashhur   shaharlari,   osori   atiqalari,   aholisi   va   uning   mashg’uloti,   e’tiqodi   hamda
urf-odatlari, aholidan to’planadigan soliq va jarimalar va ularning umumiy hajmi,
shuningdek,  har  bir   mamlakat   va  viloyatning  ma’muriy  tuzulishi  hamda  mashhur
kishilari haqida ma’lumot berilgan
13                 Abu   Nasr   Muhammad   Utbiy   ham   yuqori   davlat   lavozimlarida   turgan,
Somoniylarning   Xurosondagi   noibi   Abu   Ali   ibn   Simjur   (989-998   yy.),   so’ngra
Ziyoriylardan2   oliy   Qobus   ibn   Vushmagir   (998-1030   yy.)ning   shaxsiy   kotibi,
keyinchalik   G’aznaviylardan3   on  Mahmud   (998-1030  yy.)   hamda   Sulton  Mas’ud
(1031-1041   yy.)   saroyida   xizmat   qilgan.   Masalan,   Utbiy   Sulton   Mahmudning
elchisi   sifatida   (999   y.)   Garchistonga4   organ,   keyin   Ganj   rustakda5   ohib   barid
bo’lib   ishlagan   va   1023   yili   Sulton   Mahmudning   amri   bilan   xizmatdan
chetlatilgan. Manbalarda, xususan as-Saolibiy tazkirasida aytilishicha, al-Utbiy bir
nechta   yirik   asar   yozgan.   Lekin   ulardan   faqat   bittasi   ”Tarixi   YAminiy”   nomli
tarixiy asari  saqlanib qolgan, xalos. Uning yana “Latoif al-kuttob” (“Kotiblarning
latif  so’zlari”)  nomli  bo’lib, u bizgacha  etib kelmagan. Yamin (arab)  -  o’ng qo’l,
Sulton   Mahmudga   Bag’dod   xalifasi   al-Qodir   (991-1031   yy.)   tomonidan   berilgan
laqab,   faxriy   nom.   2   Ziyoriylar–927-taxminan   1090   yillarda   Eronning   Tabariston
hamda   Jurjon   viloyatlarida   hukmronlik   qilgan   sulola.G’aznaviylar   –   Xuroson,
Afg’oniston   va   SHimoliy   Hindiston   ustidan   977-1186   yillari   hukmronlik   qilgan
sulola.   4   Garchiston   –   Murg’ob   daryosining   yuqori   oqimida   joylashgan   tarixiy
viloyat.
                Tarixi   Yaminiy”   amir   Sabuktakin   hamda   Sulton   Mahmud   zamonida
G’aznaviylar imperiyasi tarkibiga kirgan Afg’oniston, Xuroson, Xorazm va qisman
Movarounnahrning   975-1021   yillardagi   ijtimoiy-isyosiy   tarixini   bayon   etadi.
Asarda   Qoraxoniylarning   Movarounnahrni   bosib   olishi   (992-996   yy.)   haqida
keltirilgan ma’lumotlar benihoyat qimmatlidir. Asar o’rta asr tarixshunosligiga xos
og’ir   saj   –   nasriy   qofiyali   uslubda   yozilgan.   Unda   hukmron   sinfning   maqsad   va
manfaatlari himoya qilinadi, xususan Sulton Mahmud va uning yaqinlari ko’klarga
ko’tarib   maqtaladi.   Shuning   bilan   birga,   tarixchi   uzluksiz   davom   etgan   urushlar,
zulm,   turli-tuman   soliq   va   jarimalar   tufayli   xonavayron   bo’lgan   mehnatkash
xalqning   og’ir   turmushiga   ham   ayrim   o’rinlarda   ko’z   tashlab   o’tadi.   ”Tarixi
YAminiy” asarining  arabcha  matni  1874  yili  Dehli,  1874 yili  Buloq  va  1883 yili
Lohur   shaharlarida   chop   etilgan.   Undan   ayrim   parchalar   K.SHefer,   T.Nyoldeke,
G.Elliot   va   N.Douson   tomonidan   frantsuz,   nemis   va   ingliz   tillariga   tarjima
14 qilingan.   Kitobning   forscha   tarjimalari   bo’lib,   eng   durusti   Abu   SHarif   Nosih   al-
Jorbozaqoniy   qalamiga   mansub.   Bu   tarjima   Eronda   1856,   1956   va   1966   yillari
chop etilgan. Asarni Londonda 1858 yili Reynolds ingliz tiliga tarjima qilgan. 
1.2 Abu Ja’far at-Tabariyning ba’zi asarlari  yozgan kitoblari
         “Jomi’ al-bayon fiy tafsir al-Qur’on” (Qur’on tafsirida bayon qilish to’plami).
Qur’oni karimning mazkur tafsiri yirik hajmda – 30 jildli bo’lib, tafsiri bi-l-ma’sur
(hadis   rivoyatlariga   asoslanib   tafsir   qilish)   uslubiga   kiradi.   Mazkur   asar   naqliy
tafsirlar orasida eng mashhuri va eng ishonchlisi bo’lishi bilan birga, aqliy tafsirlar
orasida ham eng ishonchli va mo’’tabar tafsir hisoblanadi .
            “Tarix ar-rusul va al-muluk” (Podshoh va payg’ambarlar tarixi). Yirik hajmli
mazkur tarixiy asar arab tilida yozilgan bo’lib, bizgacha uning forsiy tarjimasigina
etib   kelgan.   Biroq,   ushbu   tarixiy   asarning   yozilish   uslubi   va   bayon   qilish   usuli
keyingi tarixiy asarlarga namuna bo’lgan. Shu sababli uni “Musulmonlar tarixining
otasi” deb tan olingan.
3.“Basit   al-qavl   fiy   ahkomi   sharoyi’   al-islom”   (Islom   shariati   hukmlari   borasida
kengroq   gap).   Mazkur   asarida   at-Tabariy   o’zi   tuzgan   mazhabiga   muvofiq   ijtihod
qilib fiqhiy mas’alalarni bayon qilgan.
4.“Latif   al-qavl   fiy   ahkomi   sharoyi’   al-islom”   (Islom   shariati   hukmlari   borasida
go’zal   gap).   Mazkur   asarida   at-Tabariy   o’zi   tuzgan   mazhabiga   muvofiq   ijtihod
qilib   fiqhiy   mas’alalarni   qisqacha   bayon   qilgan   va   oldingi   asarining   muxtasari
hisoblanadi.
5.“Adab   an-nufus”   (Ruhlar   odobi).   Mazkur   risola   tasavvufiy-axloqiy   mavzuda
bo’lib, unda ma’naviy xulqlar bayon etilgan.
6.“Odob   al-manosik”   (Haj   rasm-rusumlari   odobi).   Mazkur   risolada   at-Tabariy
hajning shart-sharoitlari, bajarish qonun-qoidalari haqida so’z yuritgan.
15 7.“Kitobu   sharhi   sunna”   (Sunnatga   sharh).   Mazkur   asari   hadisshunoslikka   oid
bo’lib, Payg’ambarimiz (s.a.v.)ning hadislarini at-Tabariy o’z mazhabiga muvofiq
izohlagan.
8.“Kitobu   ixtilof   al-fuqaho”   (Faqihlarning   ixtiloflari   kitobi).   Mazkur   asarda   at-
Tabariy   fiqhiy   mazhab  faqihlarining  turli   qarashlari,  birbiridan   farqlari,  ixtilof   va
qarashlari haqida so’z yuritgan, lekin asarini oxirigacha etkaza olmagan.
9.“Kitob   al-qiroat”   (Qiroatlar   kitobi).   Mazkur   risolada   muallif   Qur’oni   karim
qiroatlari,   ularning   turlari,   qiroat   olimlari   haqida   bahs   yuritadi.   Qur’on
qiroatlarining bir-biridan farqlari borasida batafsil to’xtalgan.
10.“Tarix ar-rijol min as-sahobat va at-tobi’in” (Sahoba va tobi’inlar ulug’larining
tarixi). Mazkur asarda muallif sahoba va tobi’inlarning bibliografiyasiga to’xtaladi.
11.“at-Tabsir   fiy   usul   ad-din”   (Din   asoslariga   chuqur   nazar).   Mazkur   asar   kalom
ilmiga   bag’ishlangan.Abu   Ja’far   at-Tabariyning   mazhabi   faoliyati   ko’pga
cho’zilmagan bo’lsa-da, lekin uning asarlari asrlar davomida musulmon mualliflari
uchun   asosiy   manbalar   bo’lib   kelgan   va   bu   asarlar   uni   mujtahid   va   mujaddid
sifatida   namoyon   qilib   turgan.   At-Tabariy   asarlarining   ahamiyati   bugungi   kunda
ham o’z ahamiyatini yo’qotmagan.
Abu Ja’far Muhammad ibn Jarir at-Tabariy
16 Garchi bundan ming yildan avvalroq yashab o’tgan bo’lsa-da, hamon o’z asarlari
va   yaxshi   fazilatlari   bilan   qalblarni   ta’sirlantiruvchi   hamda   ibrat   bo’luvchi
olimlardan   biri   Tabaristonlik   buyuk   alloma   Abu   Ja’far   Muhammad   ibn   Jarir   at-
Tabariydir.
U   zot   hozirgi   Eron   mamlakati   hududidagi   Tabariston   viloyatida   hijriy   224   yilda
tavallud topgan.
               Manbalarda aytilishicha,  u kishi  etti  yoshidayoq Qur’oni  karimni to’la yod
olgan   edi.   Bu   gap   ba’zilarimiz   uchun   g’ayritabiiy   tuyuladi,   aslida   Islom   dini
madaniyati   gullab-yashnagan   davrlarda   bolalarning   hofiz   ul-Qur’on   bo’lishlari
oddiy   hodisa   edi.   Aynan   Qur’onni   to’la   yod   olgan   bolalar   kelajakda   millat   va
dinning buyuk olimlariga aylanishar edi. Muhammad ibn Jarir to’qqiz yoshlaridan
boshlab o’zi yod olgan hadislarni to’plam tarzida yoza boshladi. O’n ikki yoshida
esa,   otasining   ijozati   bilan   ilm   olish   maqsadida   safarga   jo’naydi.   Bu   hijriy   236
yilga to’g’ri keladi.
                    Bugungi   kunda   to’qqiz   yoshli   bolaning   hadis   yoza   boshlashi   va   qalbida
ilmga bo’lgan muhabbat jo’sh urib, safarga chiqishi yanada hayratlanarlidir. Aslini
olganda ham shunday.
          Chunki,Muhammad   ibn   Jarir   yashagan   davrda   bugungi   sharoit   va
imkoniyatlarning yuzdan biri ham mavjud emas edi. Safarga chiqqan odamlarning
hayoti   hamisha   xavf   ostida   bo’lgan.   Ot,   eshak   yoki   tuyada   karvonga   ergashib
begona   yurtlarga   yo’l   olgan   o’n   ikki   yoshli   o’smir   uchun   faqatgina   Allohning
yordami   o’ta   qudratli   tayanch   edi.   To’qqiz–o’n   ikki   yosh...   Bolaning   o’yin-
kulgudan   bo’shamaydigan   davri.   Agar   bu   bola   o’yin-kulguni   xayolining
chekkasiga ham keltirmasa-chi? U yod olgan hadislarini qo’liga qalam olib, tunlari
sham   yoqib,   sanadlari   bilan   yoza   boshlasa-chi?   Kechalarni   ilm   olish   orzusi   bilan
bedor   o’tkazib,   kunduzlari   buyuk   olimlarning   suhbatini   sog’inib   yursa-chi?
Albatta,   bularning   barchasi   Muhammadni   kelajakda   buyuk   olim   bo’lib
ulg’ayishiga tayyorlaydigan va shundan belgi beradigan holatlar edi.O’sha paytda
ilm markazi bo’lgan Bag’dodga borgan Muhammad ibn Jarir mashhur olim Ahmad
ibn Xanbal (r.a.) bilan uchrashish orzusida bo’ladi, lekin Ahmad ibn Xanbal (r.a.)
17 vafot etgan bo’lib, u kishi bilan uchrasha olmaydi. Shundan so’ng uning ilm olish
yo’lidagi safarlari boshlanib ketdi. Bu safar Xuroson, Iroq, Shom (hozirgi Suriya,
Livan, Falastin, Iordaniya) va Misr bo’ylab davom etdi.Muhammad borgan joyida
ilm   ahlining   nazariga   tez   tushar,   o’zining   dono   fikrlari,   bosiqligi   hamda   teran
bilimi bilan olimlarning hurmatiga sazovor  bo’lar edi. Shuning uchun u hali yigit
yoshida   ekanidayoq   imomlik   uchun   ijozat   oladi   va   “Tirik   manba”   degan   unvon
bilan tanila boshlaydi.
              Ilm   o’rganib,   muayyan   darajaga   erishgan   Muhammad   ibn   Jarir   o’z   yurtiga
qaytdi   va   shu   erda   to   umrining   oxirigacha   odamlarga   ilm   ulashdi.   U   haqda   o’z
davrida   va   undan   keyin   mashhur   olimlar   tomonidan   iliq   fikrlar   aytilgan,   tarjimai
holiga,   odatlariga   doir   muhim   ma’lumotlar   yozib   qoldirilgan.   Shulardan   biri
mashhur  imom   Abu Bakr   al-Xatibga tegishli  bo’lib, u  o’zining  “Tarixi  Bag’dod”
kitobida shunday yozadi: “Abu Ja’far Muhammad ibn Jarir Tabariy shunday olim
ediki, so’zlari hukm o’rnida qabul qilinardi, uning ra’yiga murojaat qilishardi. 
         U o’z asrida hech kim muvaffaq bo’lmagan darajada ilm oldi va ularni yozdi.
U   Qur’oni   karimni   to’la   yod   olgan,   qiroat   turlarining   barchasini   chuqur
o’zlashtirgan, ularning ma’nolarini teran o’rgangan olim edi. 
        U hadis ilmida ham benazir bo’lib, sahobalar, tobeinlarning hayotlari, haqida
ham hammadan yaxshiroq bilar edi”.
       Imom Abu Hamid Ahmad ibn Muhammad aytadi: “Agar kimdir Ibn Jarirning
tafsiridan ilm olish uchun Xitoyga borsa, bu uning uchun ko’p mehnat emas”.
Imom   Abu   Bakr   ibn   Huzayma   aytadi:   “Ibn   Jarirning   tafsirini   boshidan   to
oxirigacha   o’qib   chiqdim.   Bildimki,   Er   yuzida   undan   olimroq   odam   yo’q”.Imom
Tabariy   mana   shunday   yuksak   e’tiroflarga   sabab   bo’lgan   “Tafsir”ini   etti   yil
davomida   shogirdlariga   aytib   turib   yozdirgan.   Al-Xatib   al-Bag’dodiy   shunday
deydi: “Ali ibn Ubaydulloh as-Simsimiydan eshitdimki, ibn Jarir  Tabariy qirq yil
davomida  har   kuni   qirq  varaqdan   kitob  yozgan”.Abu   Ja’far   Muhammad   ibn   Jarir
at-Tabariy o’zining yoshlikdan hadislar yod olgani, Bag’dodda Qur’on ilmlarini va
she’r   ilmini   chuqur   o’zlashtirgani   haqida   yozib   qoldirgan.   U   o’zi   olgan   ilmlarni
yozishdan va takror qilishdan, boshqalarga tushuntirib berishdan erinmas edi. Ilm
18 talabi   bilan   musofirlikda   yurgan   chog’larida   ko’p   qiyinchilik   va   mashaqqatlarni
boshdan   kechirgan.   Hatto,   ochlik   va   yo’qchilik   zo’rlik   qilgan   paytlarida,   otasi
yuborgan   pul   kechikkanida   kiyib   yurgan   ko’ylagining   engini   kesib   sotgan   va
shuning   puliga  non   sotib   olib   egan.   Chekkan   mashaqqatlari   sababli   u   kishi   zehni
kuchli, fikrlashga salohiyatli olim bo’lib etishdi.Tarix, arab tili, mantiq, algebra, tib
ilmlarida   ham   chuqur   ma’lumotga   ega   edi.   Uning   o’ta   taqvodor   va   tavoze’li
bo’lgani manbalarda zikr etilgan. 
            Ibn   Jarirning   go’zal   axloqi   haqida   “Adab   an-nufus   al-jayyida   val   axloq   an-
nafisa” asarida shunday deyiladi: “U hamisha band bo’lardi. Odamlar uni umuman
bo’sh holatda topa olmas edilar. U o’zi kitob tasnif qilishdan tashqari, talabalarga
ham   ilm   o’rgatar,   ularga   turli   ma’lumotlarni   yozdirar   edi.   Bundan   tashqari   har
kecha   uyquga   yotish   oldidan   Qur’onning   to’rtdan   bir   qismini,   balki   undan
ziyodrog’ini o’qir edi. Men ibn Jarirdan ko’ra Qur’onni chiroyli, tajvid qoidalariga
to’la amal qilib o’qiydigan odamni ko’rmadim”.
            Abu   Ali   at-Tumariy   bir   voqeani   hikoya   qilishicha,   u   Ramazon   oyida   ustozi
Abu Bakr ibn Mujohidning yo’liga fonus tutib, tarovehga kelar edi. Bir kuni ustoz
Muhammad   ibn   Jarirni   masjidda   Qur’ondan   “Ar-Rohman”   surasini   o’qiyotganini
eshitib   qolib   ancha   vaqt   tingladi   va   qiroat   tugagandan   so’ng   o’z   masjidiga   kech
qolib   bordi,   shogirdiga   kechikkani   sababini   shunday   izohladi:   “Alloh   taolo
Qur’onni   bu   qadar   chiroyli   va   ta’sirli   o’qiydigan   odamni   yaratib   qo’yganidan
hayratlandim!”.
     Shogirdlarining aytishicha, Muhammad ibn Jarir at-Tabariy asr namoziga qadar
o’zi   kitob   yozgan,   keyin   asrdan   shomgacha   shogirdlariga   aytib   turib   yozdirgan,
shomdan xuftongacha ilm bergan va xuftonni ado etib uyiga kirgan. U zot vaqtini
juda   ham   tartibli   ravishda   ilm   olish   va   ta’lim   berishga   taqsimlab,   shunga   qat’iy
amal qilgan.U zot hijriy 310 yil shavvol oyida 86 yoshida vafot etdi.
                    Quyida   Abu   Ja’far   Muhammad   ibn   Jarir   at-Tabariyning   bir   necha
muhim kitoblarining qisqa ro’yxatini keltiramiz:
19 1.   Tafsir   at-Tabariy   “Jame’ual-bayan   an   ta’vili   aail-Qur’an”   (Qur’on   oyatlari
majmuaviy izohlarining bayoni) – Ahli sunna val jamoa mazhabining eng katta va
e’tiborli tafsirlaridan biri hisoblanadi.
2.   Tarix   at-Tabariy.   “Tarix   al   umam   val-muluk”   (Xalqlar   va   malik   (podsho)lar
tarixi)   bu   asarda   Odam   alayhissalomdan   o’zi   yashagan   asrgacha   bo’lgan   tarixni
isbotlari bilan keltiradi, bu asar ham etti yilda yozilgan.
3.   “Tahzib   al-asar   tafsil   al-ma’oniy   as-sabit   an   Rasululloh   (sollallohu   alayhi
vasallam)   min   al-axbor”   (Rasululloh   sollallohu   alayhi   vasallamdan   kelgan   to’g’ri
xabarlarni   ma’nolarining   batafsil   bayoni)   –   bu   kitobning   parchalari   ba’zi
davlatlarda,   xususan,   uch   qismi   Turkiyada,   bir   qismi   Ispaniyada,   bir   bo’lagi
Oksfordda   (Angliya)   saqlanmoqda.   Muallif   bu   kitobni   tugatolmay   vafot   etgan.
Imom Zahabiy bu kitob to’g’risida: “Agar tugatilganda, taxminan yuz jildni tashkil
etardi” – deb yozgan. Imom ibn Kasir esa: “Eng yaxshi kitoblardan biri bo’lib, agar
tugatilganda shu kitobning o’zi kifoya qilardi”,– degan.
4.   “Ixtilof   al-fuqaho”   (Faqihlarda   fiqh   masalalarining   xilma-xilligi)   –   uch   ming
sahifadan iborat bo’lib, unda fiqh masalalari keng bayon qilingan.
5.   “Ixtiyor   min   aqvol   al-fuqaho”   (Faqihlarning   so’zlaridan   (ra’ylaridan)   tanlab
olinganlari) – bu kitob “Ixtilof al-fuqaho” ning davomi sifatida keltirilgan.
6.   “Adab   an-nufus   al-jayyida   val   axloq   an-nafisa”   (Go’zal   axloq   va   yaxshi
nafsning   odoblari)   –   to’rt   jildan   iborat   bo’lib,   muallif   kitobni   tugatolmay   vafot
etgan.
7.   “Adab   al-quzot”   (Qozilarning   odobi)   –   ming   sahifadan   iborat   bo’lib,   qozilik
qonun qoidalari va qozilar odobiga bag’ishlangan.
8.   “Adab   al-manosik”   (Haj   odoblari)   –   haj   qilish   tartib-qoidalari   va   odoblariga
bag’ishlangan.
9.   “Bastil-qovl   fi   ahkam   ash-shari’atil-islom”   (Islom   shari’ati   hukmlarinig
qisqacha bayoni) – imom Zahabiy al-Farg’oniydan naql qilib aytadiki, bu kitob o’n
besh ming’yigirma ming sahifa o’rtasidadir.
20 10.   “At-tafsir   fi   ma’olim   ad-din”   (Din   belgilarining   sharhi)   –   bu   kitob   aqida
to’g’risida   bo’lib,   unda   mo’’tazila   mazhabi   noto’g’ri   yo’lda   ekanligi   isbotlab
berilgan.
Ibn Jarirning go’zal axloqi haqida “Adab an-nufus al-jayyida val axloq an-nafisa”
asarida shunday deyiladi: “U hamisha band bo’lardi. Odamlar uni umuman bo’sh
holatda   topa   olmas   edilar.   U   o’zi   kitob   tasnif   qilishdan   tashqari,   talabalarga   ham
ilm   o’rgatar,   ularga   turli   ma’lumotlarni   yozdirar   edi.   Bundan   tashqari   har   kecha
uyquga   yotish   oldidan   Qur’onning   to’rtdan   bir   qismini,   balki   undan   ziyodrog’ini
o’qir   edi.   Men   ibn   Jarirdan   ko’ra   Qur’onni   chiroyli,  tajvid   qoidalariga  to’la  amal
qilib o’qiydigan odamni ko’rmadim”.
II-bob.  “TARIX  AR-RUSUL  VAL- MULK ” KITOBIDA KELTIRILGAN
ISLOM TARIXIGA OID MANBALAR  
2.1   Abu Ja’far Muhammad ibn Jarir at-Tabariyning   “Tarix  ar-rusul  val-
mulk ” asari  Islom tarixida tutgan o’rni
  Xulosa qilib aytganda, Abu Ja’far Muhammad ibn Jarir at-Tabariy Islom tarixida
muhim o’rin tutgan olimlardan biri bo’lib, uning ilmiy merosini o’rganish bugungi
kun uchun, ilm yo’lidagi toliblar uchun ham o’ta ahamiyatlidir.
          Garchi   bundan   ming   yildan   avvalroq   yashab   o‘tgan   bo‘lsa-da,   hamon   o‘z
asarlari va yaxshi fazilatlari bilan qalblarni ta’sirlantiruvchi hamda ibrat bo‘luvchi
olimlardan   biri   Tabaristonlik   buyuk   alloma   Abu   Ja’far   Muhammad   ibn   Jarir   at-
Tabariydir.
                U zot   hozirgi  Eron  mamlakati  hududidagi   Tabariston  viloyatida hijriy 224
yilda   tavallud   topgan.   Manbalarda   aytilishicha,   u   kishi   yetti   yoshidayoq   Qur’oni
karimni to‘la yod olgan edi. Bu gap ba’zilarimiz uchun g‘ayritabiiy tuyuladi, aslida
Islom   dini   madaniyati   gullab-yashnagan   davrlarda   bolalarning   hofiz   ul-Qur’on
21 bo‘lishlari   oddiy   hodisa   edi.   Aynan   Qur’onni   to‘la   yod   olgan   bolalar   kelajakda
millat   va   dinning   buyuk   olimlariga   aylanishar   edi.   Muhammad   ibn   Jarir   to‘qqiz
yoshlaridan boshlab o‘zi yod olgan hadislarni to‘plam tarzida yoza boshladi.
      O‘n   ikki   yoshida   esa,   otasining   ijozati   bilan   ilm   olish   maqsadida   safarga
jo‘naydi. Bu hijriy 236 yilga to‘g‘ri keladi.
        Bugungi kunda to‘qqiz yoshli bolaning hadis yoza boshlashi va qalbida ilmga
bo‘lgan   muhabbat   jo‘sh   urib,   safarga   chiqishi   yanada   hayratlanarlidir.   Aslini
olganda ham shunday.
  Chunki,   Muhammad   ibn   Jarir   yashagan   davrda   bugungi   sharoit   va
imkoniyatlarning yuzdan biri ham mavjud emas edi. Safarga chiqqan odamlarning
hayoti   hamisha   xavf   ostida   bo‘lgan.   Ot,   eshak   yoki   tuyada   karvonga   ergashib
begona   yurtlarga   yo‘l   olgan   o‘n   ikki   yoshli   o‘smir   uchun   faqatgina   Allohning
yordami   o‘ta   qudratli   tayanch   edi.   To‘qqiz   –   o‘n   ikki   yosh...   Bolaning   o‘yin-
kulgudan   bo‘shamaydigan   davri.   Agar   bu   bola   o‘yin-kulguni   xayolining
chekkasiga ham keltirmasa-chi?
      U yod olgan hadislarini qo‘liga qalam olib, tunlari sham yoqib, sanadlari bilan
yoza   boshlasa-chi?   Kechalarni   ilm   olish   orzusi   bilan   bedor   o‘tkazib,   kunduzlari
buyuk   olimlarning   suhbatini   sog‘inib   yursa-chi?   Albatta,   bularning   barchasi
Muhammadni kelajakda buyuk olim bo‘lib ulg‘ayishiga tayyorlaydigan va shundan
belgi beradigan holatlar  edi.O‘sha paytda ilm markazi bo‘lgan Bag‘dodga borgan
Muhammad   ibn   Jarir   mashhur   olim   Ahmad   ibn   Xanbal   (r.a.)   bilan   uchrashish
orzusida   bo‘ladi,   lekin   Ahmad   ibn   Xanbal   (r.a.)   vafot   etgan   bo‘lib,   u   kishi   bilan
uchrasha   olmaydi.   Shundan   so‘ng   uning   ilm   olish   yo‘lidagi   safarlari   boshlanib
ketdi. Bu safar Xuroson, Iroq, Shom (hozirgi Suriya, Livan, Falastin, Iordaniya) va
Misr   bo‘ylab   davom   etdi.Muhammad   borgan   joyida   ilm   ahlining   nazariga   tez
tushar,   o‘zining   dono   fikrlari,   bosiqligi   hamda   teran   bilimi   bilan   olimlarning
hurmatiga   sazovor   bo‘lar   edi.   Shuning   uchun   u   hali   yigit   yoshida   ekanidayoq
imomlik uchun ijozat oladi va “Tirik manba” degan unvon bilan tanila boshlaydi.
                   Ilm o‘rganib, muayyan darajaga erishgan Muhammad ibn Jarir o‘z yurtiga
qaytdi   va   shu   yerda   to   umrining   oxirigacha   odamlarga   ilm   ulashdi.   U   haqda   o‘z
22 davrida   va   undan   keyin   mashhur   olimlar   tomonidan   iliq   fikrlar   aytilgan,   tarjimai
holiga,   odatlariga   doir   muhim   ma’lumotlar   yozib   qoldirilgan.   Shulardan   biri
mashhur  imom   Abu Bakr   al-Xatibga tegishli  bo‘lib, u  o‘zining  “Tarixi  Bag‘dod”
kitobida   shunday   yozadi:   “Abu   Ja’far   Muhammad   ibn   Jarir   Tabariy...   shunday
olim ediki, so‘zlari hukm o‘rnida qabul qilinardi, uning ra’yiga murojaat qilishardi.
U o‘z asrida hech kim muvaffaq bo‘lmagan darajada ilm oldi va ularni yozdi.
                      U  Qur’oni  karimni   to‘la  yod  olgan,  qiroat   turlarining  barchasini  chuqur
o‘zlashtirgan,   ularning   ma’nolarini   teran   o‘rgangan   olim   edi.U   hadis   ilmida   ham
benazir   bo‘lib,   sahobalar,   tobeinlarning   hayotlari,   haqida   ham   hammadan
yaxshiroq   bilar   edi”.Imom   Abu   Hamid   Ahmad   ibn   Muhammad   aytadi:   “Agar
kimdir Ibn Jarirning tafsiridan ilm olish uchun Xitoyga borsa, bu uning uchun ko‘p
mehnat   emas”.Imom   Abu   Bakr   ibn   Huzayma   aytadi:   “Ibn   Jarirning   tafsirini
boshidan to oxirigacha o‘qib chiqdim. Bildimki, Yer yuzida undan olimroq odam
yo‘q”.
Imom Tabariy mana shunday yuksak e’tiroflarga sabab bo‘lgan “Tafsir”ini yetti yil
davomida shogirdlariga aytib turib yozdirgan.
         Al-Xatib al-Bag‘dodiy shunday deydi: “Ali ibn Ubaydulloh as-Simsimiydan
eshitdimki,   ibn   Jarir   Tabariy   qirq   yil   davomida   har   kuni   qirq   varaqdan   kitob
yozgan”.Abu   Ja’far   Muhammad   ibn   Jarir   at-Tabariy  o‘zining  yoshlikdan   hadislar
yod   olgani,   Bag‘dodda   Qur’on   ilmlarini   va   she’r   ilmini   chuqur   o‘zlashtirgani
haqida   yozib   qoldirgan.   U   o‘zi   olgan   ilmlarni   yozishdan   va   takror   qilishdan,
boshqalarga   tushuntirib   berishdan   erinmas   edi.   Ilm   talabi   bilan   musofirlikda
yurgan   chog‘larida  ko‘p  qiyinchilik  va   mashaqqatlarni   boshdan   kechirgan.   Hatto,
ochlik   va   yo‘qchilik   zo‘rlik   qilgan   paytlarida,   otasi   yuborgan   pul   kechikkanida
kiyib   yurgan   ko‘ylagining   yengini   kesib   sotgan   va   shuning   puliga   non   sotib   olib
yegan.   Chekkan   mashaqqatlari   sababli   u  kishi   zehni   kuchli,   fikrlashga   salohiyatli
olim   bo‘lib   yetishdi.   Tarix,   arab   tili,   mantiq,   algebra,   tib   ilmlarida   ham   chuqur
ma’lumotga   ega   edi.   Uning   o‘ta   taqvodor   va   tavoze’li   bo‘lgani   manbalarda   zikr
etilgan. Ibn Jarirning go‘zal axloqi haqida “Adab an-nufus al-jayyida val axloq an-
nafisa” asarida shunday deyiladi: “U hamisha band bo‘lardi. Odamlar uni umuman
23 bo‘sh holatda topa olmas edilar. U o‘zi kitob tasnif qilishdan tashqari, talabalarga
ham   ilm   o‘rgatar,   ularga   turli   ma’lumotlarni   yozdirar   edi.   Bundan   tashqari   har
kecha   uyquga   yotish   oldidan   Qur’onning   to‘rtdan   bir   qismini,   balki   undan
ziyodrog‘ini o‘qir edi. Men ibn Jarirdan ko‘ra Qur’onni chiroyli, tajvid qoidalariga
to‘la   amal   qilib   o‘qiydigan   odamni   ko‘rmadim”.Abu   Ali   at-Tumariy   bir   voqeani
hikoya   qilishicha,   u   Ramazon   oyida   ustozi   Abu   Bakr   ibn   Mujohidning   yo‘liga
fonus tutib, tarovehga kelar edi.
             Bir kuni ustoz Muhammad ibn Jarirni masjidda Qur’ondan “Ar-Rohman”
surasini o‘qiyotganini eshitib qolib ancha vaqt tingladi va qiroat tugagandan so‘ng
o‘z  masjidiga kech qolib bordi, shogirdiga kechikkani  sababini  shunday izohladi:
“Alloh   taolo   Qur’onni   bu   qadar   chiroyli   va   ta’sirli   o‘qiydigan   odamni   yaratib
qo‘yganidan   hayratlandim!”.Shogirdlarining   aytishicha,   Muhammad   ibn   Jarir   at-
Tabariy   asr   namoziga   qadar   o‘zi   kitob   yozgan,   keyin   asrdan   shomgacha
shogirdlariga aytib turib yozdirgan, shomdan xuftongacha ilm bergan va xuftonni
ado etib uyiga kirgan. U zot vaqtini juda ham tartibli ravishda ilm olish va ta’lim
berishga taqsimlab, shunga qat’iy amal qilgan.
U zot hijriy 310 yil shavvol oyida 86 yoshida vafot etdi.
            Quyida   Abu   Ja’far   Muhammad   ibn   Jarir   at-Tabariyning   bir   necha   muhim
kitoblarining   qisqa   ro‘yxatini   keltiramiz.Tafsir   at-Tabariy   “Jame’ual-bayan   an
ta’vili aail-Qur’an” (Qur’on oyatlari majmuaviy izohlarining bayoni) – Ahli sunna
val jamoa mazhabining eng katta va e’tiborli tafsirlaridan biri hisoblanadi.
          Tarix   at-Tabariy.   “Tarix   al   umam   val-muluk”   (Xalqlar   va   malik   (podsho)lar
tarixi)   bu   asarda   Odam   alayhissalomdan   o‘zi   yashagan   asrgacha   bo‘lgan   tarixni
isnodlari bilan keltiradi, bu asar ham yetti yilda yozilgan. “Tahzib al-asar tafsil al-
ma’oniy   as-sabit   an   Rasululloh   (sollallohu   alayhi   vasallam)   min   al-axbor”
(Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan kelgan to‘g‘ri  xabarlarni ma’nolarining
batafsil   bayoni)   –   bu   kitobning   parchalari   ba’zi   davlatlarda,   xususan,   uch   qismi
Turkiyada,   bir   qismi   Ispaniyada,   bir   bo‘lagi   Oksfordda   (Angliya)   saqlanmoqda.
Muallif   bu   kitobni   tugatolmay   vafot   etgan.   Imom   Zahabiy   bu   kitob   to‘g‘risida:
“Agar   tugatilganda,   taxminan   yuz   jildni   tashkil   etardi”   –   deb   yozgan.   Imom   ibn
24 Kasir esa: “Eng yaxshi kitoblardan biri bo‘lib, agar tugatilganda shu kitobning o‘zi
kifoya   qilardi”,–   degan.   Ibn   Jarirning   go’zal   axloqi   haqida   “Adab   an-nufus   al-
jayyida val  axloq an-nafisa” asarida shunday deyiladi: “U hamisha band bo’lardi.
Odamlar uni umuman bo’sh holatda topa olmas edilar. U o’zi kitob tasnif qilishdan
tashqari, talabalarga ham ilm o’rgatar, ularga turli ma’lumotlarni yozdirar edi.
 
2.2  Arab tilidagi tarixiy manbalarning umumiy xususiyatlari.
      Ushbu arab tilida bitilgan qimmatli asar muallifi buyuk matematik Muhammad
Muso al-Xorazmiy(VIII asr oxiri – IX asr birinchi yarmi)dir. Biz uni birinchi O’rta
Osiyolik tarixchi olim deb atashimiz mumkin. CHunki al-Xorazmiy birinchilardan
bo’lib o’zining “Kitob at-tarix” (“Tarix kitobi”) asarini yozgan. Ammo ushbu asar
bizgacha   mukammal   holida   etib   kelgan   bo’lmasada,   undan   olingan   parchalarni
so’nggi   davr   tarixchilari   Ibn   an-Nadim,   al-Ma’sudiy,   at-Tabariy,   Hamza   al-
Isfahoniylar   o’z   asarlarida   keltiradilar.   Bu   kitobni   Abu   Rayhon   Beruniy   o’zining
“Osor   ul-boqiya”   asarida   ham   eslatadi.   Mazkur   asar   xalifalik   tarixiga   oid
ma’lumotlardan iborat bo’lgan.
 “Kitob al-surat al-arz”
  Mazkur   asar   ham   al-Xorazmiy   tomonidan   yaratilgan   bo’lib,   yunon   olimi
Ptolomeyning   jug’rofiyaga   oid   kitobini   arab   tiliga   tarjima   qilgan   va   uni   o’zining
yangi   ma’lumotlari   bilan   boyitgan.   “Kitobi   surat   al-arz”   (“Er   tasviri   kitobi”)
asarida   Kaspiy   dengizi   yoki   Xorazm   dengizi   haqida   qimmatli   ma’lumotlar   bor.
Ushbu tarixiy jug’rofiyaga oid asardagi O’rta Osiyoga oid ma’lumotlar katta ilmiy
ahamiyatga   ega.   Kitobning   937   mklodiy,   hijriy   428   yili   ko’chirilgan   mo’’tabar
qo’lyozmasi yuizgacha etib kelgan bo’lib, unga turli xaritalar chizib ilova qilingan.
Ushbu   mo’’tabar   qo’lyozma   matni   1926   yili   sharqshunos   H.M.Mjik   tomonidan
Leyptsigda   nashr   qilingan.   Kitobni   o’zbek   tiliga   A.Ahmedov   tarjima   qilib,   ilmiy
sharhlar bilan 1983 yili chop etgan. 
 “Kitob al-mag’oziy”
25 Kitob   muallifi   Madoiniy   Abulhasan   Ali   ibn   Muhammad   (vaf.   840   y.)
Arabiston,   Xuroson   va   Movarounnahrning   VII-VIII   asr   boshlaridagi   ijtimoiy-
siyosiy   tarixiga   oid   ikki   yuzdan   ziyod   asar   yozgan   yirik   arab   tarixchi   olimidir.
“Axbor   al-xulafo”(“Xalifalar   haqida   xabarlar”),   “Kitob   al-mag’oziy”   (“Urushlar
haqida   kitob”),   “Kitob   futuh   ash-SHom”   (“SHomning   bosib   olinishi   haqida
kitob”),   “Tarix   al-buldon”   (“Mamlakatlar   tarixi”)   ana   shu   asarlar   jumlasidandir.
“Kitob al-mag’oziy” Eron, Afg’oniston va O’zbekistonning arablar istilosi va VIII
asrning   birinchi   yarmidagi   siyosiy   tarixi   bo’yicha   muhim   manbalardan
hisoblanadi.   Muarrifning   tarixiy   asarlari   bizgacha   etib   kelmagan,   lekin   ayrim
parchalari Balazuriy va Tabariy asarlarida saqdanib qolgan. 
”Kitob al-buldon”
  Asar ijodkori al-Yaqubiy IX asrda o’tgan yirik geograf tarixchi olimdir. Ismi
Abulabbos   Ahmad   ibn   Abu   Yaqub   ibn   Ja’far   ibn   Vahb   ibn   Vadih   al-Kotib   al-
Abbosiy bo’lib, u yirik mansabdor honadoniga mansubdur. Al-Yaqubiy Bag’dodda
tug’ildi,   lekin   umrining   ko’p   qismini   Armaniston,   Xuroson,   Falastin,   Misr   va
Mag’ribda   o’tkazdi.   Al-Yaqubiyning   ikki   yirik   va   muhim   asari   bizning
zamonamizgacha   etib   kelgan.   Biri   ”Kitob   al-buldon”   (“Mamlakatlar   haqida
kitob”),   ikkinchisi   esa   “Tarix”   nomi   bilan   mashhurdir.   ”Kitob   al-buldon”
(taxminan   891   yilda   yozilgan)   to’rt   qismdan   iborat.   Asarda   arablar   qo’l   ostidagi
mamlakatlarning   geografik   holati,   yirik   shaharlar   va   qal’alari,   aholisi   va   uning
asosiy mashg’uloti, urf-odatlari, o’sha mamlakatdan olinadigan xirojning umumiy
miqdori   haqida   qimmatli   ma’lumotlar   keltiriladi.   Ushbu   asarning   ikki   mo’tabar
qo’lyozmasi G’arbiy Germaniya kutubxonalarida saqlanmoqda. Kitobning arabcha
matni   gollandiyalik   mashhur   sharqshunos   M.de   Gue   (1836-1909   y.)   tomonidan
1892 yili Leydenda chop etilgan. Al-Yaqubiyning ikkinchi  asari  “Tarix” umumiy
tarix tipida yozilgan bo’lib, SHarq mamlakatlari, shuningdek O’rta Osiyoning VII-
IX   asrlardagi   tarixi   bo’yiyaa   muhim   manbalardan   biri   hisoblanadi.   Asar   ikki
qismdan   iborat   bo’lib,   Odam   Atodan   islomgacha   bo’lgan   va   musulmon
mamlakatlari   tarixlari,   ya’ni   o’sha   mamlakatlarda   873   yilgacha   sodir   bo’lgan
voqealar   bayon   etilgan.   “Tarix”ning   arabcha   matni   1883   yili   gollandiyalik   olim
26 M.T.Xautsma   (1851-1943   y.)   tomonidan   chop   etilgan   al-
buldon”(“Mamlakatlarning zabt etilishi”) IX asrda o’tgan yirik geograf va tarixchi
olimi  Balazuriy (vaf. 892 y.)ning asaridir. Muarrix Madoiniyning shogirdi bo’lib,
uning   to’la   ismi   Abubakr   Ahmad   ibn   Yaxyo   Jabir   al-Balazuriy,   asli   eronlik
Abbosiylardan   al-Mutavakkil   (847-861   y.)   va   al-Musta’in   (862-866   y.)   saroyida
tarbiyachi  bo’lib xizmat  qilgan. Balazuriy ikki  yirik asar  “Kitob futuh al-buldon”
va “Kitob al-ansob ao-sharif”(“Sharofatli kishilarning nasablari haqida kitob”ning
muallifidir.   “Kitob   futuh   al-buldon”   arab   istilolari   tarixi   bo’yicha   eng   yaxshi
asarlardan biri hisoblanadi.
  Faqat   shu   asarda   arablarning   xalifa   Usmon   (644-656   y.)   va   uning
Xurosondagi   noibi   Abdulloh   ibn   Amr   davrida   Movarounnahrga   bir   necha   bor
bostirib   kirganliklari   va   Maymurg’ni   (Samarqand   tumanlaridan   biri)   talab
qaytganliklari   haqida   ma’lumot   bor.   Asarda   arablar   asoratiga   tushib   qolgan
mamlakatlar,   ularning   diqqatga   sazovor   shaharlari   va   osori-atiqalari,   xalqi,   pul
muomalasi,   undiriladigan   soliklar,   shuningdek   arab   tilining   joriy   qilinishi   haqida
ham   qimmatli   ma’lumotlarni   uchratamiz.   “Kitob   futuh   al-buldon”ning
qisqartirilgan tahriri etib kelgan, xalos. Arabcha matni de Gue tarafidan 1866 yili
Leydenda chop etilgan. Uning inglizcha tarjimasi (tarjimonlar Xitti va Murgotten)
ham   bor.   Balazuriyning   ushbu   asarining   to’liq   nusxasi   Yoqut   va   Ibn   al-Asir
asarlari uchun manbalardan biri bo’lib xizmat qilgan. 
“Kitob ul-xiroj”
“Kitob   ul-xiroj”   (“Xiroj   solig’i   haqida   kitob”)   asarining   muallifi   Abu   Yusuf
Yaqubdir   (731-798   yy.).   Bu   qonunshunos   olimning   to’la   ismi   Abu   Yusuf   Yaqub
ibn   Ibrohim   Kufiydir.   U   asli   SHomning   Kufa   shahridan,   imom   Abu   Hanifaning
(699-767   yy.)   shogirdi,   Abbosiylardan   al-Mahdiy   (775-785   yy.)   va   Xorun   ar-
Rashid   (786-809   yy.)   davrida   Bag’dod   qozisi   bo’lgan.   “Kitob   ul-xiroj”   asarida
Arab xalifaligining VII-VIII asrlardagi ijtimoiy-iqtisodiy ahvoli, xususan er egaligi
va   undan   foydalanish   kabi   ijtimoiy   masalalarni   o’rganishda   qimmatli   manba
hisoblanadi. Xalifa Xorun ar-Rashidning topshirig’i bilan yozilgan bu asarda o’rta
asrlarda aholidan yig’iladigan asosiy soliq - xiroj, uning turlari va miqdori, to’lash
27 tartibi   bayon   etilgan.   Bundan   tashqari   feodal   mulkchilik,   xususan   korandalik
tartibi,   yirik   er   egalarining   shaxsiy   xo’jaliklarida   qo’l   mehnatidan   foydalanish
haqida   ham   ma’lumotlar   mavjud.   Asarning   arabcha   matni   1884   yilda   Misrning
Buloq shahrida chop qilingan. Uni E.Fanyan frantsuzchaga tarjima qilgan. 
 “Kitob axbor ul-buldon
Ibn   al-Faqih   “Kitob   axbor   ul-buldon”   (“Mamlakatlar   haqida   xabarlar”
asari   bilan   mashhur   bo’lgan   tarixchi   olim.   Uning   to’la   ismi   Abubakr   Ahmad   ibn
Muhammad al-Hamadoniydir. 
Ushbu   asaridan   (taxminan   903   yili   yozilgan)   ma’lum   bo’lishicha,   u
xalifalardan   al-Mo’’tadid   (892-902   y.)   va   al-Muqtafiy   (902-908   y.)lar   bilan
zamondosh   bo’lgan.   “Kitob   al-fihrist”   muallifining   so’zlariga   qaraganda,   Ibn   al-
Faqih   o’z   zamonasining   atoqli   adiblaridan   bo’lib,   naql-rivoyat   va   adabiyotni
yaxshi bilgan. “Kitob axbor ul-buldon” asari siyosat, tarix va madaniy hayotga oid
materiallarga boydir. Ibn al-Faqihning ayniqsa yirik shaharlar, Balx, Samarqand va
boshqalar   haqida   keltirgan   ma’lumotlari   nihoyatda   qimmatlidir.   “Kitob   axbor   ul-
buldon”ning   Ali   ibn   Ja’far   ash-SHayzoriy   tarafidan   bajarilgan   (1022   y.)   qisqa
tahriri   de   Gue   tomonidan   1885   yili   Leydenda   chop   etilgan.Ushbu   asarning
mo’’tabar   qo’lyozmasi,   aniqrog’i   uning   ikkinchi   qismi,   1923   yili   Mashhaddagi
(Eron)   Imom   Rizo   masjidi   kutubxonasidan   topildi.   Unda   Eron   va
Movarounnahrning   iqtisodiy   va   tarixiy   geografiyasiga   oid   diqqatga   sazovor
ma’lumotlar bor.
 “Kitob masolik ul-mamolik”
Ushbu asar  muallifi Ibn Xurdadbeh yoki Abulqosim Ubaydulloh Xurdadbeh (820
tax 913 y.) asli eronlik bo’lib, u oliy martabali mansabdor xonadoniga mansub edi.
Otasi   IX   asr   boshlarida   Tabariston   hokimi   bo’lgan,   Daylam   viloyatini
bo’ysundirib,   xalifaning   diqqat   e’tiborini   qozongan.   Ibn   Xurdadbeh   Bag’dodda
o’qigan va keng ma’lumot olgan. U xalifa Mo’’tamid (870-892 y.) davrida yuksak
28 davlat   lavozimlarida   turgan,   dastlab   nadim,   so’ng   Eronning   g’arbiy-shimoliy
tarafida   joylashgan   Jibal   viloyatida   sohib   barid   va-l-xabar   (pochta   va   razvedka
boshlig’i)   lavozimini   egallagan.   Ibn   Xurdadbeh   turli   mavzuda,   adab,   tarix,
geografichga   oid   o’nga   yaqin   asar   bitgan   bo’lib,   ulardan   eng   muhimi   “Kitob
masolik ul-mamolik” (“Yo’llar va mamlakatlar haqida kitob”) nomli asari bo’lib, u
846 yili yozib tamomlangan. Asarning qisqartirilgan tahriri bizgacha etib kelgan va
M.   de   Gue   tarafidan   1889   yili   chop   qilingan.   Ruscha   tarjimasi   (tarjimon   Noila
Velixanova) 1986 yili Bokuda chop etilgan.
Kitob   arab   xalifaligi   qo’l   ostidagi   mamlakatlar,   shaharlar,   ularga   boriladigan
yo’llar, shaharlar va mamlakatlar orasidagi masofa, aholidan undiriladigan soliq va
jarimalarning miqdori  haqida qimmatli  ma’lumotlar  keltirilgan. Ayniqsa, qadimiy
So’g’d   shaharlaridan   Kushoniya   (Samarqand   atrofida   joylashgan),
Samarqand,Ustrushana,Shahriston(Ustrushana   shaharlaridan),   qadimgi   SHosh,
Ispijob (Sayram) shaharlarida aholi o’rtasida muomalada bo’lgan pul  birligi, Nuh
ibn   Asad   (vaf.   842   y.)   va   Ahmad   ibn   Asad   (819-846   y.)   davrida   So’g’d   va
Farg’onaning   umumiy   ahvoli,   Movarounnahr   va   Farg’onada   IX   asrda   istiqomat
qilgan turkiy xalqlar haqidagi ma’lumotlar benihoya qimmatlidir. 
”Yatimat ad-dahr”.   ”Yatimat ad-dahr” yoki ”Yatimat ad-dahr fi mahosin ahl ul-
asr”   (“Asr   ahlining   fozillari   haqida   zamonining   durdonasi”)   nomli   tazkirani   o’z
davrining yirik olimi va shoiri Abu Mansur Abdulmalik ibn Muhammad ibn Ismoil
as-Saolibiy   yaratgan.   U   961   yili   Nishopurda   tug’ilgan,   ilm-fanning   turli   sohalari
tarix, adabiyot, mantiq, arab tili va boshqalarni yaxshi bilgan, asosan tulki terisidan
po’stin   tikib   sotish   bilan   shug’ullangan   va   as-Saolibiy   degan   nom   bilan   mashhur
bo’lgan.   Olim   Eron   va   O’zbekistonning   taliy   shaharlari   Jurjon,   Marv,   G’azni,
Buxoro,   Xorazmda   turgan   va   ularning   madaniy   hamda   ijtimoiy-siyosiy   hayoti
bilan yaqindan tanish bo’lib, 1038 yili Nishoparda vafot etgan. As-Saolibiy ellikka
yaqin asar yozgan bo’lib, O’zbekiston xalqlarining X-X1 asrdagi tarixi va madaniy
hayotini   o’rganishda   ”Yatimat   ad-dahr”   hamda   “Kitob   al-g’urar”   asarlari   alohida
ahamiyat   kasb   etadi.   ”Yatimat   ad-dahr”   (995-1000   yillari   yozilgan)   O’zbekiston,
29 xususan   Marv   va   Buxoroning   X   asrdagi   adabiy   muhitini   o’rganishda   asosiy
manbalardan biridir. 
                “Kitob al-g’urar”  yoki  “G’urar   axbor   muluk ul-furs  va  siyaruxum” (“Eron
podshohlarining   tarixi   va   ularning   hayoti”)   nomli   asar   G’aznaviylarning
Xurosondagi noibi Abu Muzaffar Nasr ibn Nosuriddin (1020 yili vafot etgan)ning
topshirig’i   bilan   yozilgan   muhim   tarixiy   asardir.   ”Yatimat   ad-dahr”ning   arabcha
matni   1883   va   1947   yillarda   Bayrut   va   Qohirada   chop   etilgan.   Uning
O’zbekistonning   X   asrdagi   adabiy   muhitidan   baxs   yurituvchi   to’rtinchi   qismi
o’zbek tiliga Ismatulla Abdullaev tomonidan tarjima qilinib, 1976 yili Toshkentda
chop etilgan. 2
           ”Mafotix ul-ulum ”.  O’z davri qomusi bo’lmish bu kitobni Abu Abdulloh
Muammad   al-Xorazmiy   yaratgan.   U   X   asrda   o’tgan   mashhur   filolog   va   fan
tarixchisidir.   Uning   to’la   ismi   Abu   Abdulloh   Muhammad   ibn   YUsuf   Kotibiy   al-
Xorazmiy   bo’lib,   olim   Somoniy   Nuh   11   ibn   Mansurning   (976-997   y.)   vaziri   al-
Utbiy qo’lida dabir bo’lib xizmat qilgani va asosan Nishopurda istiqomat qilib, fan
tarixi   hamda   davlat   bosh   idoralari   uchun   muhim   qo’llanma   bo’lgan   “Mafotix   ul-
ulum”   (“Ilmlarning   kalitlari”)   nomli   muhim   asar   yozib   qoldirganligi   ma’lum.
Ushbu   asardan   ma’lum   bo’lishicha,   Abu   Abdulloh   yunon,   suryoniy,   arab   va   fors
tillarini mukammal bilgan keng ma’lumotli kishi bo’lgan. “Mafotix ul-ulum” 976-
991   yillar   orasida   yozilgan   o’ziga   xos   izohli   terminologik   lug’at   bo’lib,   ikki
qismdan   iboratdir.   Birinchi   qism   olti   bobodan   iborat   bo’lib,   unda   shariat   bilan
bog’liq   ilmlar   fiqh,   aqidalar,  grammatika,  idora  ishlarini   yuritish   tartibi,  she’riyat
va tarix tug’risida ma’lumotlar keltirilgan. 
                Ikkinchi   qism   to’qqiz   bobdan   iborat   bo’lib,   u   ajam,   ya’ni   arab   bo’lmagan
xalqlar   yunonlar,   suriyaliklar,   forslar,   hindlar   va   boshqa   xalqlar   orasida   taraqqiy
etgan   ilmlar   –   falsafa,   mantiq,   tibb,   arifmetika,   handasa-geometriya,   falakiyot-
astronomiya,   mexanika,   musiqa   va   kimiyo   fanlarini   o’z   ichiga   oladi.   Asarda
2
  Beruniy   Abu   Rayxon.   Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar,   tanlangan
asarlar.  I tom. T., 1968.
30 yurtimiz   haqida,   xususan   bu   erda   amalda   bo’lgan   sug’orish   o’lchovlari   haqida
muhim ma’lumotlar ham bor. 
            “Mafotix   ul-ulum”   iomiy   jamoatchilik,   xususan   V.V.Bartold,
I.Yu.Krachkrvskiy, S.L.Volin, van Flotenning yuksak bahosiga sazovor bo’lgan.
     Uning arabcha matni 1895 yili van Floten tomonidan, ayrim parchalar tarjimasi
S.L.Volin   tomonidan   1939   yili   nashr   qilingan.   Toshkentda   bu   asarni
R.M.Bahodirov tadqiq etib, maxsus kitob yozgan.
  “Osor   ul-boqiya”.   Ushbu   benazir   asar   ijodkori   qomusiy   olim   Abu   Rayhon
Beruniydir   (973-1048). U  tabiiy va  ijtimoiy  fanlar   bo’yicha  150  dan ortiq asarlar
yaratib,   asosan   tabiiy   fanlar   sohasida   ulkan   kashfiyotlarga   va   muvaffaqiyatlarga
erishgan   bo’lsa-da,   o’zining   ijtimoiy   fan,   ayniqsa   tarix   to’g’risidagi   chuqur
bilimlarini   “Osor   ul-boqiya   an   al-qurun   al-holiya”   (“Qadimgi   xalqlardan   qolgan
yodgorliklar”) hamda “Hindiston” yoki “Kitab tahqiq molil-Hind min manqula fi-
l-aql   va-l-marzuma”   (“Hindlarning   aqlga   sig’adigan   va   sig’maydigan
ta’limotlarining   tadqiq   etish”)   va   “Kitob   ul-musammara   fi   axbori   Xorazm”
(“Xorazm   haqidagi   axborotlar   haqida   suhbatlar”)   nomli   asarlari   bilan   tarix   va
madaniyat tarixiga katta hissa qo’shdi. Ayniqsa, bo’lg’usi tarixchilar uchun “Osor
ul-boqiya” har tomonlama namuna bo’ladigan qimmatli manbadir. Asar  1000 yili
Jurjon   shahrida   yozib   tamomlangan.   Unda   qadimgi   O’rta   Osiyo,   YUnon,   Eron,
Hind, nasroniy, yahudiy va boshqa xalqlarning islomiyatgacha bo’lgan tarixi, urf-
odatlari,   bayramlari   va   asosan   vaqtni   hisoblash   taqvim-xronologiya   to’g’risida
mukammal   ma’lumot   beradi.   Ushbu   asarning   XIV   asrda   yaratilgan   mo’’tabar
qo’lyozmasiga   nodir   rasmoar   ishlangan   va   bu   noyob   san’at   obidasi   Shotlandiya
poytaxti   Edinburg   shahri   Universiteti   kutubxonasida   161   raqam   ostida
saqlanmoqda.
               “Osor  ul-boqiya”ning ruscha  va o’zbekcha tarjimalari Toshkentda  1957 va
1968  yillari  chop  etildi.  Kitob  Evropada   “Xronologiya”   nomi  bilan  mashhur.   Biz
asar   to’g’risida   artiqcha   ma’lumotlarni   keltirmadik,   chunki   bizning   vazifamiz
qimmatli   yozma   manbalar   to’g’risida   umumiy   tushuncha,   bilim   va   yo’nalish
berishdir.   Ushbu   kitob   to’g’risida   talabalar   mustaqil   ish   jarayonida   yoki
31 laboratoriya   ishi   jarayonida   chuqurroq   va   keng   bilimga   ega   bo’lishi   maqsadga
muvofiqdir. Beruniyning Xorazm  tarixiga oid asari  yuqorida zikr  etilgan nomdan
tashqari,   yana   “Tarixi   Xorazm”   va   “Mashohiri   Xorazm”   (“Xorazmning   mashhur
kishilari”)   nomlari   bilan   ham   mashhur   bo’lib,   uning   ayrim   lavhalari   –   parchalari
Abulfazl Bayhaqiyning 1056 yili yozib tamomlangan “Tarixi Bayhaq” va Yoqut 
      “Tarixi ar-rusul va-l-muluk” (“Payg’ambarlar va podshohlar tarixi”) ana shular
jumlasidandir. Tarix ilmi uchun eng muhimi so’nggi asar  hisoblanadi. “Tarixi ar-
rusul   va-l-muluk”   yoki   qisqa   nomi   “Tarixi   Tabariy”   asari   umumiy   tarix   tipida
yozilgan kitob. Lekin mukammalligi va daliliy materiallarga boyligi bilan boshqa
asarlardan   tamoman   alohida   ajralib   turadi.   Asarda   olamning   “yaratilishi”dan   to
912-913   yillarga   qadar   Arabiston,   Rum   (Kichik   Osiyo),   Eron   va   Arab   xalifaligi
asoratiga   tushib   qolgan   mamlakatlarda,   shuningdek   O’zbekiston   hududida   bo’lib
o’tgan   ijtimoiy-siyosiy   voqealar   hikoya   qilinadi.   Voqelar   yilma-yil,   xronoligik
tarzda bayon etilgan.
                      Bu   esa   asardan   foydalanishda   ko’p   jihatdan   qulaylik   yaratgan.   Tabariy
mazkur   asarini   yaratishda   yahudiy   va   xristianlarning   naql-rivoyatlari,   Sosoniylar
(224-651 y.) solnomasi “Xvaday namak” (“Podshohnoma”), al-Voqidiyning (747-
823   y.)   “Kitob   ul-mag’oziy”   (“Urushlar   haqida   kitob”),   al-Madoiniyning   “Tarixi
xulafo”   (“Xalifalar   tarixi”),   Ibn   Tayfurning   (819-893   y.)               “Tarixi   Bag’dod”
(“Bag’dod tarixi”) kabi asarlardan keng foydalangan. Lekin u ko’p hollarda “Hadis
ilmi” printsipiga ko’ra, ayniqsa asarning qadimiy tarixiga bag’ishlangan qismlarida
boshqa   manbalardan   olingan   dalil   va   ma’lumotlarni   aynan   keltirgan.   Kitobning
qadimiy   tarixidan   bahs   yurituvchi   qismlari   ham   ma’lum   ilmiy   qiymatga   ega,
chunki bularda bizgacha etib kelmagan manbalarda (rivoyatlar, “Xvaday namak”,
“Tarixi   xulafo”   va   boshqalar)   mavjud   bo’lgan   qimmatli   ma’lumotlar,   lavhalar
saqlangan.   “Tarixi   ar-rusul   va-l-muluk”   musulmon   mamlakatlari,   shuningdek
Movarounnahrning   VIII-IX   asr   tarixi   bo’yicha   asosiy   va   eng   mo’’tabar
manbalardan biri bo’lib, tarix ilmining keyingi taraqqiyotiga katta ta’sir o’tkazgan.
Mazkur asarning arabcha ikki xil (mufassal va qisqartirilgan) tahriri bo’lgan, lekin
bizgacha uning faqat  qisqartirilgan tahriri  etib kelgan va asar  matni  gollandiyalik
32 sharqshunos   M.YA.   de   Gue   tarafidan   1879-1901   yillari   15   jildda   nashr
etilgan.Hamaviyning   “Mo’’jam   ul-buldon”   asarlarida   saqlanib   qolgan.
Beruniyning   “Kitob   fi   axborot   al-mubayyizot   val-karomita”   (“Oq   kiyimlilar   va
karmatlarning xabarlari haqida kitob”) asari ham tarix ilmi uchun alohida qiymatga
ega. 
              Unda   o’sha   zamonlarda   O’rta   Osiyoda   keng   tarqalgan   ijtimoiy   harakat   –
karmatlar   harakati   haqida   diqqatga   sazovor   ma’lumotlar   bor.   Xulosa   qilib   aytish
mumkinki,   Beruniyning   asarlarida   tarix   ilmi   uchun   ma’lumotlar   juda   ko’p
uchraydi, ammo ulardan tashqari nomi zikr etilgan asari uning katta tarixchi olim,
etnograf bo’lganligini ko’rsatadi. 
  “Kitob tajorib ul-ulum” .  “Kitob tajorib ul-ulum” (“Xalqlarning tajribalari haqida”
nomli   ulkan   mashhur   asar   ijodkori   Ibn   Miskavayxdir.   Uning   to’la   nomi   Abu
Ahmad ibn Muhammad ibn Mushkuya (vaf. 1030 y.) bir vaqtlar Buvayhiylar (932-
1062) saroyida avval xazinador, so’ngra vazir bo’lib xizmat qilgan. “Kitob tajorib
ul-ulum” asari  olti  jilddan iborat bo’lib, unda musulmon mamlakatlarining qadim
zamonlardan   983   yilgacha   tarixini   o’z   ichiga   oladi.   Kitobning   1-4-   jildlari
kompilyatsiya, ya’ni avval o’tgan tarixchilar, asosan Tabariyning  “ Tarixi ar-rusul
va-l-muluk ”   asari   asosida   yozilgan.Uning   5-6-   jildlari   esa   muallifning   o’zi
yaratgan va IX asr tarixi bo’yicha muhim manbalardan biri hisoblanadi. Unda o’z
davri rasmiy hujjatlaridan keng foydalangan. 
   “Kitob tajorib ul-ulum”ning Amedroz hamda Margolius (1920-1921) va Kaetani
(1909-1917)   tarafidan   amalga   oshirilgan   ikkita   to’la   nashri   mavjud.   “Devonu
lug’at   at-turk”. “Devonu   lug’at   at-turk”   (“Turkiy   so’zlar   lug’ati”)   Mahmud
Koshg’ariy   nomi   bilan   mashhur   bo’lgan   XI   asr   yirik   tilshunos   olimining   noyob
asaridir.   Olimning   to’la   ismi   Mahmud   ibn   al-Husayn   ibn   Muhammad   al-
Koshg’ariy   bo’lib,   Qoraxoniylar   xizmatida   bo’lgan   turk   beklaridan   birining
oilasiga mansub. U 1029-1038 yillar orasida taxminan Barsg’onda tug’ilgan, lekin
umrining   ko’p   qismini   Bolasog’un,   Koshg’ar,   Bag’dod   va   boshqa   shaharlarda
o’tkazgan.   Mahmud   Koshg’ariy   yoshligida   yaxshi   ma’lumot   olgan   va   o’rta   asr
fanining ko’p sohalarini, xususan, arab tili, turkiy tillarni, tarix hamda geografiya
33 fanlarini   chuqur   bilgan.   Uninng   qimmatli   “Devonu   lug’at   at-turk”   asarining
dunyoda yagona qo’lyozmasi hozir Istambulda (Turkiya) saqlanmoqda. 
                  Ushbu   asarning   arabcha   matni   1915-1917   yillari   uch   jildda   Istambulda,
mukammal   o’zbekcha   sharhli   tarjimasi   S.M.Mutallibov   tomonidan   amalga
oshirildi   va   1960-1963   yillari   Toshkentda   chop   etilgan.   “Devonu   lug’at   at-turk”
asarining   usmonli   turkcha   1939-1941   yillari   B.Atali,   inglizcha   1982-1985   yillari
R.Dankoff   bilan   J.Kelli,   uyg’urchasi   esa   1981-1984   yillari   bir   guruh   tarjimonlar
tomonidan amalga oshirilib, chop ettirishgan. 
          “Nuzhat al-mushtoq”.   “Nuzhat al-mushtoq” yoki “Nuzhat al-mushtoq fi xtirak
ul-ofoq” (“Jahon bo’ylab kezib holdan toyganning ovunchog’i”) nomli  asarni o’z
davrining mashhur sayyohi va geograf olimi 
Al-Idrisiy   yaratgan.   Uning   to’la   ismi   Abu   Abdulloh   Muhammad   ibn   Muhammad
ibn   Abdulloh   ibn   Idris   al-Idrisiydir.Al-Idrisiy   1100   yili   Marokashning   Seut
shahrida   tug’ilgan,   Ispaniyaning   Kordova   shahrida   ta’lim   olgan,   Portugaliya,
Frantsiya,   Angliya   va   Kichik   Osiyo   bo’ylab   qilgan   safaridan   qaytgach,   1138   yili
Palermo   shahriga   ko’chib   keldi   va   Sitsiliya   qiroli   Rojer   11   (1130-1154   yy.)
xizmatiga   kirib   uning   topshirig’i   bilan   o’zining   “Nuzhat   al-mushtoq”   asarini
yozgan.   Olim   1165   yili   vafot   etgan.   “Nuzhat   al-mushtoq”   etti   iqlim
mamlakatlarining, ya’ni dunyoning geografik holatidan baxs yuritadi. 
            Uning ayniqsa SHimoliy Afrika, Italiya, Frantsiya, Germaniya shuningdek
Markaziy   Osiyoga   oid   qismlari   qimmatlidir.   Kitobning   matni   1592   yili   Rimda
chop etilgan. Lotincha tarjimasi 1619 yili Parijda bosilgan.
        “Kitob ul-ansob”. “Kitob ul-ansob” (“Nasablar haqida kitob”) nomli asarning
muallifi   mashhur   biograf,   tarixchi   va   sayyoh   Abu   Sa’id   Abdulkarim   ibn
Muhammad   as-Sam’oniy   (1113-1167   y.)dir.   U   Marvda   yirik   qonunshunos   olim
oilasida   dunyoga   keldi,   Marv,   Buxoro   hamda   Samarqandda   tahsil   ko’rdi,   1155-
1156   yillari   Movarounnahr   va   Xorazm   bo’ylab   sayohat   qildi,   ma’lum   muddat
Nishopur,   Isfahon,   Bag’dod,   Xalab,   Damashq   hamda   Quddus   (Ierussalim)
shaharlarida hayot kechirdi. Sam’oniy “Kitob al-ansob”dan tashqari yigirma jildlik
“Marv   tarixi”   nomli   asarning   ham   ijodkoridir.   Ammo   bu   kitob   bizgacha   etib
34 kelmagan   qo’rinadi.   Taxminlarga   ko’ra,   bu   muhim   asar   Chingizxon   hujumi
vaqtida kuyib ketgan bo’lishi mumkin, chunki o’shanda Marvning eng katta va boy
kutubxonasi   bilan   birga   Sam’oniylar   xonadoniga   tegishli   bo’lgan   ikki   yirik
kutubxona ham (Yoqut Hamaviy Sam’oniylar kutubxonasini ko’rganligini aytadi)
yonib   ketganmikan?   Bizgacha   olimning   faqat   “Kitob   al-ansob”   asarigina   etib
kelgan.   “Kitob   al-ansob”   asari   Ibn   Xalliqonning   ma’lumotlariga   ko’ra   sakkiz
jilddan   iborat   bo’lgan.Uning   to’la   nusxasi   ham   yo’qolib   ketgan   ko’rinadi.
Kitobning   tarixchi   Ibn   al-Asir   tarafidan   tahrir   etilgan   uch   jildlik   qisqartirilgan
qismigina saqlanib qolgan, xalos.
  “Kitob   al-ansob”   asarining   arabcha   matni   ikki   marta   nashr   etilgan,   bosh   qismi
1835 yili prof. D.S.Margoulis tarafidan chop etilgan. 
Uning Bayrut nashri ham bor. Bu asarda islomiyatdan to muallifning zamonigacha
musulmon   mamlakatlarida,   ko’proq   Eron   va   Movarounnahrda   o’tgan   mashhur
kishilar   haqida   keng   ma’lumot   beriladi.   “Kitob   al-ansob”   Movarounnahrning
qadimiy tarixi, yirik shaharlari, qo’shni mamlakatlar, xususan Xitoy bilan bo’lgan
savdo   va   madaniy   aloqalarni   o’rganishda   muhim   manbalardan   biri   hisobanadi.
Ushbu asar to’g’risida SH.Kamoliddinov nomzodlik va doktorlikdissertatsiyalvrini
yoqlagan va rus tilida kitob chiqargan. 
                  “Al-komil   fi-t-tarix”. “Al-komil   fi-t-tarix”   (“Mukammal   tarix”)   nomli
salmoqli asar muallifi yirik arab tarixchisi Izzuddin Abulhasan Ali ibn Muhammad
(1160-1234   yy.)   bo’lib,   u   ko’pincha   Ibn   al-Asir   nomi   bilan   mashhur   bo’lgan.
Muarrix   Tigr   daryosi   bo’yida   joylashgan   Jazirat   ul-Umar   shahrida   katta   er   egasi
oilasida   tug’ilgan.   Umrining   ko’p   qismini   Mo’sulda   (Suriya)   o’tkazgan   va   o’sha
erda   vafot   etgan.   Ibn   al-Asir   o’z   davrining   keng   ma’lumotli   kishisi   bo’lib,   bir
necha   tarixiy   asar   yozgan.   “Al-komil   fi-t-tarix”   va   Muhammad   payg’ambar
sahobalari  (izdoshlari)  tarjimai  holini  o’zada  qamrab olgan besh jildli  “Kitob usd
al-g’aba   fi   ma’lumot   as-sahoba”   (“Sahobalar   haqida   ma’lumot   beruvchi   o’rmon
sherlari”, 1863 yili chop qilingan) shular jumlasidandir. Lekin Sharq mamlakatlari
xalqlari,   shuningdek   Movarounnahr   xalqlari   tarixini   o’rganishda   uning   birinchi
asari “Al-komil fi-t-tarix” katta ahamiyat kasb etadi. “Al-komil fi-t-tarix” asari o’n
35 ikki   jilddan   iborat   bo’lib,   unda   dunyoning   “Yaratilishi”dan   to   1231   yilga   qadar
SHarq   mamlakatlarida   bo’lib   o’tgan   ijtimoiy-siyosiy   voqealar   yilma-yil,
xronologik,   ya’ni   davr   tartibida   bayon   etib   beriladi.   Asarda   ko’pgina   qimmatli
manbalar, xususan Tabariy hamda as-Sallomiyning bizgacha etib kelmagan “Kitob
fi   axbor   vuloti                 Xuroson   hukmdorlari   haqida   axborot   beruvchi   kitob”)   kabi
qimmatli   asarlardan   keng   foydalangan.   Tabariy,   Ibn   Miskavayx,   as-Sulamiy   va
boshqalarning   asarlariga   tayanib   yozilgan.   Lekin   bu   qismda   ham   ko’p   hollarda
asosiy manbalarda uchramaydigan muhim va qimmatli ma’lumotlar bor.
    Masalan, 751 yili Talas daryosi bo’yida arab va Movarounnahr qo’shinlari bilan
xitoy armiyasi o’rtasida bo’lib o’tgan jang va unda ko’p minglik xitoy qo’shinining
tor-mor   etilishi   haqidagi   ma’lumot   shular   jumlasidandir.   Undan   tashqari,   as-
Sallomiy   va   uning   muhim   tarixiy   asari   haqida   ma’lumot   Ibn   al-Asir   tufayligina
bizgacha   etib   kelgan.   Asarning   VII-XII   jildlari   mustaqil,   alohida   ahamiyatga   ega
bo’lib,   924-1231   yillar   orasida   SHarq   mamlakatlarida,   shuningdek
Movarounnahrda   bo’lib   o’tgan   voqealarni   o’z   ichiga   oladi   va   asosan   ko’lyozma
manbalar,   shuningdek   tarixni   yaxshi   bilgan   kishilar   bergan   axborotlar   hamda
muallifning shaxsiy kuzatishlari davomida to’plagan boy va faktik material asosida
yozilgan.   “Al-komil   fi-t-tarix”   asarining   ayniqsa,   mo’g’ullar   istilosiga
bag’ishlangan   XII   jildi   alohida   qiymatga   ega   va   Movarounnahr   hamda   SHarq
mamlakatlarining   XIII   asrning   birinchi   choragidagi   ijtimoiy-siyosiy   tarixini
o’rganishda asosiy manba vazifasini o’taydi.
         Kitobning to’la matni ikki marta (1851-1876 yillari va 1901 y.) chop etilgan.
Ayrim parchalarni rus tiliga N.A.Mednikov, A.E.Kro’mskiy tarjima qilganlar. Asar
Xivada   to’la   ravishda   o’zbek   tiliga   Muhammad   Rahim   soniy   (1863-1910   yy.)
davrida Nurillo Muftiy, Muhammad SHarif oxund va boshqalar tomonidan tarjima
qilingan   bo’lib,   Toshkentdagi   Abu   Rayhon   Beruniy   nomidagi   SHarqshunoslik
instituti xazinasida o’n uchta mo’’tabar qo’lyozmalari saqlanmoqda. 
                    “Vafayot   ul-a’yon   va   anbo’   anbo’   uz-zamon”. 1256-1274   yillar   orasida
yozilgan   “Vafayot   ul-a’yon   va   anbo’   anbo’   uz-zamon”   (“Mashhur   kishilarning
vafoti  va zamondoshlari haqidagi  habarlar”)  nomli muhim biografik asar  muallifi
36 Ibn Xalliqondir (1211-1282 yy.). Ibn Xalliqon tarixchi-biograf olimdir. Uning to’la
nomi   Ahmad   ibn   Muhammad   ibn   SHamsuddin   Abulabbos   al-Barmakiy   al-
Arbiliydir.   Ibn   Xalliqon   Suriyaning   Xalab   (Aleppo)   va   Damashq   shaharlarida
tahsil   ko’rgan   va   yana   1238   yili   Qohiraga   borib   o’z   bilimini   oshirgan.   1261   yili
Damashqda qozi kalon, so’ngra Qohiraning “al-Faxriya” va boshqa madrasalarida
mudarrislik   qilgan,   ayni   vaqtda   shaharning   qozi   kaloniga   noib   ham   bo’lgan.
“Vafayot   ul-ayon   va   anbo’   anbo’   uz-zamon”   asarida   bizning   zamonamizgacha
saqlanmagan   ko’pgina   ko’lyozma   asarlar   va   olimning   shaxsiy   kuzutuvlari
natijasida   to’plangan   vaktik   material   asosida   yozilgan   bo’lib,   bu   asarda
islomiyatdan   to   muallifning   zamonigacha   o’tgan,   shuningdek   Ibn   Xalliqon   bilan
zamondosh   bo’lgan  mashhur   olim   va   adiblarning   tarjimai   holini   o’z  ichiga   olgan
muhim   ma’lumotlar   mavjud.   Bular   orasida   bir   talay   O’rta   Osiyolik   adib   hamda
olimlar nomlari ham mavjud. Mazkur asar XIX asrda Gollandiya, Frantsiya, Misr,
Eron hamda Turkiyada chop etilgan. Kitobni de Slen ingliz tiliga tarjima qilib to’rt
jildda 1842-1871 yillari chop ettirgan.  3
             ”Mo’jam ul-buldon”.   Mashhur qomusiy asar ”Mo’’jam ul-buldon” muallifi
ajoyib   sarguzashtarni   o’z   boshidan   kechirgan   olim,   sayyoh   va   xattot   YOqut
Hamaviydir (1179 y. tug’.). U asli Kichik Osiyolik (Rum) qul bo’lgan. Otasining
ismi kim ekanligini bilmagani uchun o’zini Ibn Abdulloh (Tangri qulining o’g’li)
deb atagan.
            Bolalik   vaqtida   asirlar   bilan   birga   Bag’dodga   olib   kelingan   va   uni   Hama
shahrida   (Suriya)   Askar   ibn   Ibrohim   al-Hamaviy   ismlik   savdogar   sotib   olgan   va
unga YOqut deb nom bergan. 
              “Sirot   us-sulton   Jaloluddin   Menkburni”. Xalqimizning   buyuk   o’g’loniga
bag’ishlangan   noyob   asar   “Sirot   us-sulton   Jaloluddin   Menkburni”   (“Sulton
Jaloluddin   Menkburnining   tarjimai   holi”)   nomli   kitobni   vatandoshimiz
SHihobuddin Muhammad Nisoviy (vaf. 1249 y. Xalab) yozgan. Muarrixning to’la
ismi  SHihobuddin ibn Ahmad ibn Ali  Muhammad Nisoviydir. Tarixchining otasi
3
  https://ziyonet.uz
37 Xorazmshohlarning   e’tiborli   amirlaridan   biri   bo’lgan.   Niso   viloyatiga   qarashli
Xurandiz qal’asining hokimi edi. Otasi vafot (1220 y.) etgach, uning mol-mulki va
mansabi o’g’liga o’tgan. U 1224 yilga qadar Niso viloyatining hokimi Nusratuddin
Hamzaning noibi bo’lib xizmat qilgan. 
            Nashjuvon   (Nisoning   katta   qishloqlaridan)   hamda   al-Halqa   (Jurjon
qishloqlaridan) da mo’g’ullar bilan bo’lgan janglarda shaxsan ishtirok etgan. So’ng
Astrobod viloyatlaridan Kabud joma (hozirgi nomi Hojilar) hokimi Imom ud-davla
Nusratuddin   Muhammad   huzuriga   kelgan   va   uning   yordami   bilan   yana   Nisoga
qaytishiga muvaffaq bo’lgan, lekin oradan ko’p vaqt o’tmay, Nisoda o’zaro feodal
kurash   kuchayib   ketganligi   sababli   u   Iroqqa   ketib   qoladi   va   1224   yili   Sulton
Jaloluddin Menkburnining (1220-1231) xizmatiga kiradi va uning kotibi (kotib al-
insho) lavozimiga tayinlanadi. 
              Shihobuddin   Muhammad   Nisoviy   bu   lavozimda   1231   yilgacha,   ya’ni
sultonning   o’limiga   qadar   xizmat   qiladi.   Keyin   u   Mayofarikin   (Diyorbakr
viloyatida)   hokimi   Ayyubiy   al-Malik   al-Muzaffar   G’oziyning   (1220-1224   y.)
xizmatiga kiradi.Biroq oradan  ko’p  vaqt   o’tmay  qamalib qoladi.  Qamoqdan  ozod
etilgandan   keyin   Ildegiziylar   (1137-1225)   huzurida,   so’ngra   1238   yili   Xarron
(Eron Ozarbayjoni) qal’asiga hokim etib tayinlanadi. Oxiri Xalab (Suriya) suotoni
al-Malik an-Nosir Salohiddin YUsuf ibn al-Azizning xizmatiga kiradi va umrining
oxirigacha   Xalabda   istiqomat   qiladi.   SHihobuddin   Muhammad   an-Nisoviy   O’rta
Osiyo, Kavkaz, YAqin va O’rta SHarq mamlakatlarining mo’g’ul istilosi davridagi
(1220-1231   yy.)   ijtimoiy-isyosiy   ahvolidan   bahs   yurituvchi   “Sirot   us-sulton
Jaloluddin Menkburni” nomli qimmatli kitob yozib qoldirgan. 
        Asar   1241   yili   Xalabda   yozib   tugallangan   bo’lib,   u   memuar-xotira-yodnoma
tarzida yozilgan. Kitob muqaddima va 108 bobdan iborat. Asarning I-IV boblarida
mo’g’ul-tatarlar,  Chingizxonning   kelib   chiqishi,   xon  bo’lib   ko’tarilishi   masalalari
ixcham   tarzda   bayon   etilgan.   V-XXII   boblar   xorazmshoh   Alouddin
Muhammadning   hayoti   va   faoliyatiga   bag’ishlangan.   XXIII   bobdan   boshlab
kitobning to oxirigacha mo’g’ul istilosi va xorazmshoh Alouddin Muhammadning
fojiali   taqdiri,   sulton   Jaloluddinning   hayoti   va   kurashi,   fojiali   halokati   hikoya
38 qilinadi.   Ushbu   asarning   ayniqsa   1224-1231   yillar   voqealarini   o’z   ichiga   olgan
boblari   original   va   zo’r   ilmiy   qiymatga   ega,   chunki   bayon   etilmish   voqealarning
ko’pchiligida muallifning bevosita shaxsiy ishtiroki bor. Mana shuning uchun ham
bu kitob tarix ilmi namoyondalarining diqqat e’tiborini o’ziga jalb etmoqda. Undan
ham   o’tmishdagi   muarrixlar   al-Futuvvatiy   (1244-1323   y.),   Ibn   Xaldun   (1332-
1406),   Badruddin   Ayniy   (vaf.   1451   y.)   qimmatli   manba   sifatida   foydalanganlar.
Zamonaviy sharqshunoslar  ham  o’sha davrga oid tadqiqotlarida bu asarni  chetlab
o’ta olmaydilar.
XULOSA
  Arab   tilida   yaratilgan   tarixiy   asarlar   yoki   yozma   yodgorliklar   quyidagi
umumiy xususiyatlarga ega. Ular garchi arab tilida yozilgan bo’lsa-da, barchasida
umumiy   tarixni   qamrab   olishga,   ya’ni   tarixni   jahon   tarixi   sifatida   idrok   etishga,
talqin qilishga intilish alohida sezilib turadi. Bu manbalar uchun ilk tarixiy asar va
namuna   sifatida   “Qur’oni   karim”   olinadi.   Kitoblar   ichida   tarixchi   o’zining
“Qur’oni   karim”,   hadislar   va   “Payg’ambarlar   qissalari”,   diniy   rivoyatlarni   ya’shi
bilishini namoyish etishga va ulardagi mashhur va ma’lum voqea, hodisa, rivoyat,
aqidalardan   unumli   foydalanishga   intilganlar.   Arab   tilidagi   yozma   manbalarning
eng   qadimgilari   asosan   mumtoz   yozuv   turlaridan   kufiyda   “Qur’oni   karim”   va
tafsirlar, hadislar nasx, suls yozuvlarida bitilgan. 
XV   asrdan   so’ng   istemolga   nasta’liq   yozuvi   kirgan.   Alohida   farmon   va
hujjatlar   ta’liq   yozuvida   bitilgan.   Tarixiy   asarlar   mazmuni   va   tarkibiga   kelganda
shuni   aytish   kerakki,   ularda   matn   an’anaviy   Alloh   hamdi   –   tahmid,
payg’ambarimiz   na’tlari,   to’rt   sahoba   yoki   sahobai   roshidin   ta’rifi   kelib,   undan
so’ng   asar   kimga   bag’ishlangan   bo’lsa,   odatda   ular   yuksak   lavozimdagi   shaxslar
yoki   hokimlar   bo’lgan,   o’sha   homiylarga   bag’ishlov   maqtov   yoziladi   va   ana
shundan   keyin   kamtarin   muallif   o’zi   haqida,   qanday   asar   yozmoqchi   ekanligi,
uning   nomi   va   asarning   ixcham   maxmuni   yoki   zamonaviy   til   bilan   aytilsa,
annotatsiyasi   bayon   etiladi.   Asarning   oxiridagi   xotima   –   kolofonda   esa,   muallif
asarini tugatib olgani uchun Allohga shukronalar keltirib, mazkur qo’lyozma asar
va   uning   ushbu   nusxasi,   ko’chirilish   joyi   va   tarixi,   xattoti   haqida   ma’lumot
39 keltiriladi.   Tarixiy   asarlarda   keltiriladigan   “Qur’oni   karim”   oyatlari   va   “Hadisi
sharif” namunalari odatda asosiy matndan ajratib, boshqa siyoh bilan va ko’pincha
boshqa yozuv, xat turi, masalan kufiy, nasx yoxud suls yozuvida boshqacha siyoh
bilan   bitilib,   alohida   ziynatlanadi.   Tarixiy   asarlar   qo’lyozmalari   o’z   davri
an’analariga   mos   ravishda   charm   muqova   –   jildlarga   olingan,   kitob   boshlanishi
shams,   unvon,   sarlavha,   zarvaraq  naqshlari   bilan,  matn   o’rtalarida  lavha   naqshlar
va mo’’jaz rasmlar bilan bezatilgan. 
40 FOYDALANILGANADABIYOTLAR.
1.   “Quroni   karim”.   O’zbekcha   izohli   tarjima.   Tarjima   va   izohlar   muallifi
Alouddin Mansur. Toshkent: 1992. 
2. Islam. Entsiklopedicheskiy slovar. Moskva: Nauka. 1991. 
3.   Xalidov   A.B.   Arabskie   rukopisi   i   arabskaya   rukopisnaya   traditsiya.
Moskva: 1985. 
4.   B.   A.   Ahmedov.   O’zbekiston   tarixi   manbalari.   Toshkent:   “O’qituvchi”.
2001. B. 7-14. 
5. T. S. Saidqulov. O’rta Osiyo xalqlari tarixining tarixnavisligidan lavhalar.
Toshkent: “O’qituvchi”. 1993. –B. 3-9. 
6.   Sobranie   vostochno’x   rukopisey   Akademii   nauk   Respubliki   Uzbekistan.
Istoriya. Sostaviteli D. YU. YUsupova, R.P.Djalilova. Tashkent: “Fan”. 1998. –S.
3-7. 
7. Rukopisnaya kniga v kulturax narodov Vostoka. Kniga pervaya. Moskva:
‘’Nauka’’. 1987.-S.5-17. 
8.   Krachkovskiy   I.YU.   Arabskaya   geograficheskaya   literatura.   Soch.   1U
tom, -M.:-L.: 1957.
1. Erkin va farovon, demokratik O’zbekiston davlatini birgalikda barpo etamiz. 
Sh.M. Mirizyoyev.- Toshkent. O’zbekiston. 2017.
2. Tanqidiy tahlil, qat’iy tartib-intizom va shaxsiy javobgarlik-har bir rahbar 
faolyatining kundalik qoidasi bo’lishi kerak. Sh.M. Mirziyoyev. Toshkent: 
O’zbekiston, 2017.
3. Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelalak yo`q. –T.: Sharq. 1998.
4. Karimov I. Milliy mafkura - mamlakat kelajagi poydevori. “Xalq so’zi” 
gazetasi, 7 aprel, 2000 yil.
5. Sh.Karimov, R.Shamsuddinov. «Vatan tarixi»  Toshkent, “O’qituvchi”, 1997.
6. «Jamiyat va boshqaruv» jurnali, N° 4, 2004 .
7. «O’zbekiston tarixi» 6-sinf  uchun darslik. Toshkent, “O’qituvchi”, 2003.
41 8. Asqarov A. O’zbekiston tarixi. (Eng qadimgi davrlardan mil o dning Y asrigacha)
T. O’qituvchi. 1994.
9. Shamsutdinov R, Karimov Sh. Vatan tarixi (birinchi kitob) T .; “ Sharq ”  2010.
10. Beruniy   Abu   Rayxon.   Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar,   tanlangan
asarlar.  I tom. T., 1968.
11. Jo‘rayev U., Saidjonov Y. Dunyo dinlari tarixi. T., “sharq“, 1998.
12. Maxmudov T. «Avesto» haqida. T., 2000 y. 
13. Mo‘minov  A.  Yuldoshxo‘jayev  X,  Raximjonov   D,  Komilov  M,     Abdusattorov
A, Oripov A. Dinshunoslik. darslik, t., mexnat, 2004.
Internet  resusrlar
1. https://e-tarix.uz   
2. https://ziyonet.uz
3. https://aim.uz
4. https://arxiv.uz
42
Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha