Aristotelning “topika”sida tushunchalarni ta’riflash masalari

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI 
OLIY TA’LIM, FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
__________________________________ UNIVERSITETI
IJTIMOIY FANLAR  FAKULTETI
FALSAFA YO‘NALISHI
MANTIQ TARIXI VA NAZARIYASI FANIDAN
KURS ISHI
MAVZU: ARISTOTELNING “TOPIKA”SIDA
TUSHUNCHALARNI TA’RIFLASH MASALARI
BAJARDI: ________________________
QABUL QILDI: ________________________
Toshkent 202 5 MUNDARIJA:
KIRISH … ....................................................................................... 3 
I BOB  ARISTOTEL   TA’LIMOTINING   JAHON
FALSAFASIDA TARAQQIYOTIDA TUTGAN O‘RNI
1.1.   Aristotel hayoti ,ijodi va falsafa tarixida tutgan o‘rni            5-8
              
 1.2 Aristotel mantig‘ining transdiskursiv,kommunikativ     
tabiati:mantiq va ilohiyot                                                          9-14  
II BOB ARISTOTELNING “TOPIKA” ASARIDA VA UNDA 
TUSHUNCHALAR TA’RIFI XUSUSIDA
2.1. Topika-falsafiy lug‘at 15  - 18
2.2. Aristotelning “Topika” asarida tushunchalarni 
aniqlash: muammolar va yondashuvlar 18  -  26
XULOSA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  27-28
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI   . . . . . . . . . . .  29-30
                                                     
                                              
                                               
2 Kirish
Mavzuning dolzarbligi. .   Aristotel qadimgi buyuk yunon faylasufi, qomuschi,
o‘z   davrida   mavjud   barcha   fanlar   bo‘yicha   qalam   tebratgan   allomadir.   Uning
yashab   o‘tganiga   ikki   ming   yildan   ortiq   vaqt   bo‘lganiga   qaramay,   hamon   o‘z
ta’limoti   bilan   jahon   ahli   orasida   yashab   kelmoqda.   Aristotel   dunyoqarashi   iz
qoldirmagan   biron-bir   fan   sohasini   ko‘rsatish   qiyin.   Alloma   haqida   bizning
fikrimiz   qanday   bo‘lmasin,   uning   aql-zakovatini,   jasoratini   tan   olishimiz   kerak.
Aristotel   yashab,   ijod  qilgan  davrda  Yunoniston   na  faqat   Yevropada,  balki   butun
jahonda iqtisodi, madaniyati, fani rivojlangan davlat sifatida tanilgan edi. Sharqda
Aristotelni “muallimi avval” deb atashgan. Uning ta’limoti o‘nlab asrlar davomida
Bog‘dod   va   Kordovada,   Misr   va   Buyuk   Britaniyada   ilm-fan,   ayniqsa   falsafa   va
mantiq   ilmining   gurkirab   o‘sishiga   katta   ta’sir   ko‘rsatib   kelgan.   Aristotelning
buyukligi yana shundaki, u o‘z ustozi Platon singari Afinada o‘z maktabini tashkil
etdi.   Bu   maktabda   yuzdan   ortiq   shogirdlar   tahsil   olgan.   Ular   keyinchalik   o‘z
ustozlari  bilan birga  tabiiy-ilmiy, ijtimoiy-siyosiy  ilmlarni  rivojlantirdilar. Falsafa
tarixini o‘rganish falsafaning ijtimoiy ong shakllari o‘rtasidagi o‘rnini aniqlash va
u   jamiyat   moddiy   hayotining   ijtimoiy   amaliyotga   bog‘liqligi,   nisbiy   mustaqilligi,
shuningdek, ichki taraqqiyotida, ichki mantiqqa egaligini aniqlashni taqozo etadi.
Kurs   ishining   maqsad   va   vazifalari .   Aristotelning   Topika   asarida
tushunchalarni   ta’rifini   ochib   berishdan   iborat.   Mazkur   maqsaddan   kelib
chiqadigan vazifalar quyidagilardan iborat: 
  Aristotelning hayot-faoliyatini o‘rganish;
     uning   mantiqiy   qarashlarining   shakllanishiga   turtki   bo‘lgan   g‘oyaviy-
nazariy omillarni ko‘rsatish;
     Aristotelning   “Topika”   asarida   tushunchalarga   bergan   ta’riflari   haqidagi
qarashlarini tahlil qilish;
    va nihoyat, qiyosiy o‘rganib, tahlil qilishdan iborat.
  Kurs   ishining   obyekti:   Aristotel   ,mantqqa   oid   asarlari,mantiq   ilmining
predmeti haqida , ularda aks etgan ma’no-mazmun
3 Kurs   ishining   predmeti:   Aristotel   mantig‘I,mantiq   bo‘yicha   yozgan
asarlari,   uning   tushunchalar   to‘g‘risidagi   qarashlarining   mantiqga   bog‘liqlik
jihatlarini ochish hamda Aristotel mantig‘i  bilan tanishish
Kurs   ishining   tuzilishi:   Mazkur   kurs   ishi     kirish,   ikki   bob,   to‘rt   band,
xulosa   va   foydalanilgan   adabiyotlar   ro‘yxatidan   iborat   bo‘lib,   umumiy   hajmi   31
betni tashkil qiladi
4 I BOB  ARISTOTEL TA’LIMOTINING JAHON FALSAFASI
TARAQQIYOTIDA TUTGAN O‘RNI
1.1   Aristotel hayoti ,ijodi va falsafa tarixida tutgan o‘rni
              
Aristotel butunjahon ilm-fanining hozirgi yuksalishga erishishiga juda  katta 
xissa qo‘shgan mutafakkir hisoblanadi. Chunki u ilk bora fanlarni alohida  
tizimlarga ajratgan, Yunon falsafasi rivojiga sezilarli ta’sir o‘tkazgan hisoblanadi.  
Uning faoliyati o‘zidan keyingi ko‘plab olimlarning ilmiy faoliyatiga turtki bergan 
hamda asos vazifasini bajargan. Jumladan, Abu Nasr Forobiy ham juda ko‘p  
nazariyalarida Aristotel ta’limotlariga asoslangan. Mana shunday buyuk  
mutafakkirning ilmiy faoliyatidagi o‘ziga xosliklarni, ularning tarixiy ahamiyatini, 
ilmiy jihatdan qimmatlilik darajasini o‘rganish, nima sababdan Aristotel Arximed, 
Diogen, Geraklit, Demokrit kabi buyuk mutafakkirlar qatorida tilga olinadi, nega  
uning asarlari sharq mamlakatlarida ham keng tarqalgan?, degan savollarga javob  
topish ko‘pchilikda katta qiziqish uyg‘otadi. Arastuning otasi Nikomax 
Makedoniya hukmdori Amint II ning shaxsiy kotibi  bo‘lgan. Shu sababli 
Makedoniyaning bo‘lg‘usi hukmdori Filipp bilan yoshligidayoq  tanishgan. 
Miloddan avvalgi 367-347-yillarda faylasuf Aflotunning akademiyasida  tahsil 
olgan. Miloddan avvalgi 343-yildan boshlab Makedoniyalik Aleksandrga  ustozlik 
qila boshladi. Makedonskiy taxtga o‘tirgach, Aristotelga bag‘ishlab haykal  barpo 
ettiradi. Arastu peshonasiga sochini tushirib, kalta soqol qo‘yib yurgan.  Miloddan 
avvalgi 336-yilda Arastu Afina shahrida o‘zining xususiy maktabini  ochadi. 
Arastu o‘tkir zehn sohibi bo‘lgan. U 44270 satrdan iborat 28ta kitob yozgan. 
Asosiy qism: Aristotel- miloddan avvalgi 384-yilda Frakiyaning Stagira 
Arastuning otasi Nikomax Makedoniya hukmdori Amint II ning shaxsiy kotibi  
bo‘lgan. Shu sababli Makedoniyaning bo‘lg‘usi hukmdori Filipp bilan 
yoshligidayoq  tanishgan. Miloddan avvalgi 367-347-yillarda faylasuf Aflotunning
akademiyasida  tahsil olgan. Miloddan avvalgi 343-yildan boshlab Makedoniyalik 
Aleksandrga  ustozlik qila boshladi. Makedonskiy taxtga o‘tirgach, Aristotelga 
5 bag‘ishlab haykal  barpo ettiradi. Arastu peshonasiga sochini tushirib, kalta soqol 
qo‘yib yurgan.  
Miloddan avvalgi 336-yilda Arastu Afina shahrida o‘zining xususiy 
maktabini  ochadi. Arastu o‘tkir zehn sohibi bo‘lgan. U 44270 satrdan iborat 28ta 
kitob yozgan.Asosiy qism: Aristotel- miloddan avvalgi 384-yilda Frakiyaning 
Stagira  shahrida tug‘ilgan. Qadimgi Yunoniston faylasufi, Aflotunning shogirdi va
akedoniyalik Aleksandrning ustozi bo‘lgan. 1
  ham ta’rif bergan. Uning o‘g‘li 
Nikomax otasining asarlarini asrab, nashr etish bilan  shug‘ullangan. Ustozi Platon 
vafot etganidan so‘ng Aristotel bilimlar to‘g‘risida haqiqatga  yaqin bo‘lgan 
tasavvurni rivojlantira boshladi, shuning uchun u ma’rifatparvarlik  kelguniga 
qadar tabiatshunoslikni o‘rganish uchun asos bo‘lib xizmat qildi. 2
 Miloddan 
avvalgi IV asr oxirida Aristotel va uning shogirdlari tomonidan  “Politiya” asari 
yozilgan. Asarda yunon polislari, O‘rtayer dengizi qirg‘oqlaridagi qin va 
tadqiqotlar” ilmiy-uslubiy jurnali Arastuning shaxsiyati haqida ham ayrim 
ma’lumotlar mavjud. Uning eng katta  orzusi tarki dunyo qilgan baxtiyor 
faylasuflarning afsonaviy orolidagi akademiya  bog‘ining shiyponida nazariy 
fikrlar bilan band bo‘lib, osoyishta hayot kechirishdan  iborat edi. Arastuning 
shiori: “Faylasuf imkon qadar o‘tkinchi narsalardan uzoqroq turishi  va o‘zining 
“vatani”- chin haqiqatlar saltanati tomon intilmog‘i lozim”-degan jumla  Aristotel 
miloddan avvalgi 322-yilda vafot etadi. Uning o‘limidan so‘ng ilmiy  asarlari uyi 
yaqinidagi g‘orda saqlangan. Keyinchalik Iskandariyadagi muzeyga  topshirilgan. 
Bu qo‘lyozmalar orasida asl nusxalar bo‘lmagan. Ularni milodiy 70- yilda rimlik 
sarkarda Sulla o‘lja sifatida olib ketadi va asarlardan nusxa ko‘chirtiradi. Aristotel 
haqiqat haqida quyidagicha fikr yuritgan: “Haqiqatni izlash ham oson,  ham 
mushkul. Chunki hech kim unga to‘liq erisholmaydi. Shuning barobarida, hech  
kim uni umuman payqamasligi ham mumkin emas. Ammo har bir odam tabiatni  
anglashimiz uchun ozgina bo‘lsa-da, o‘z xissasini qo‘shadi, ushbu xissalar 
1
1.https://uz.m.wikipedia.org/wiki/Arastu. 
2
2.https://uz.warbletoncouncil.org/aristoteles-13294. 
6 yig‘indisi  natijasida esa ulug‘vor manzara paydo bo‘ladi”. Fransiya sobiq 
prezidenti Sharl de Goll Arastu haqida shunday fikr bildirgan:  “Chuqur fikrlar, 
yengil tahlil va ishonchli mulohazalardan xoli bo‘lgan har qanday  kasbga doir ilm 
behuda hiyla-nayrangga aylanadi. Oz bo‘lsa-da, ushbu sifatlarni  o‘zida jo etgan, 
ammo ularni tarbiyalay olmagan, shuningdek, ulardan faqat harbiy  sohada 
foydalanganlar yanglishadilar. Aql muayyan kasb mahoratidan topib  
bo‘lmaydigan xilma-xillikni talab etadi. Umumiy madaniyat haqiqiy boshqaruv  
o lamda bitta ham sarkarda yo‘qki, o‘z harbiy san’atini inson tafakkuri  
xazinasi evaziga yuksaltirmagan bo‘lsin. Biz buyuk sarkarda Makedoniyalik  
Aleksandrning g‘alabalari asosida, albatta, Aristotelni ko‘ramiz…”. 
Aristotelning ustozi Platon doim o‘z shogirdi bilan faxrlanardi va uni 
boshqa,  dangasaroq shogirdi Ksenokratga taqqoslab: “Bunisini qamchi bilan urib 
turish,  unisining jilovidan tortib turish kerak”- der ekan. Platon akademiyasida 20 
yil ta’lim olgan Aristotel “g‘oyalar dunyosi  to‘g‘risida”gi ustozining fikrini tanqid
qildi. Aristotel fikricha, borliq jins va tur  shaklida namyon bo‘ladi. 3
 Aristotel o‘z 
asarlarida falsafiy g‘oyalardan tashqari 158 xil davlat tuzumiga yunon koloniyalari 
to‘g‘risida ma’lumot beriladi. Asar juda ko‘p bo‘limlardan iborat  bo‘lsa-da, 
bizgacha uning faqat “Afina politsiyasi” qismi yetib kelgan. U biologiyaga alohida 
qiziqish ko‘rsatgan va keyinchalik ba’zi bir nazariyalarni  ishlab chiqqan, masalan, 
gektokotil orqali sakkizoyoqlarning ko‘payishi haqida fikr  yuritgan. Aristotel uzoq
yillik kuzatishlari davomida ko‘plab hikmatli so‘zlarni keltirib  o‘tgan bo‘lib, ular 
bugungi kunda ham o‘z ahamiyatini yo‘qotmagan: “Biz bo‘sh vaqtni qo‘lga 
kiritish uchun bo‘sh vaqtdan mahrum bo‘lamiz, tinch  yashash uchun esa 
urushamiz”, “Kim fanda ilgarilab, axloqda oqsasa, u oldinga emas,  ko‘proq orqaga
ketadi”, “Umid orzuning uyg‘onishidir” 4
. Aristotel ilmiy jihatdan o‘z zamonasiga 
nisbatan shu qadar ilgarilab ketganki,  uning ayrim nazariya va qarashlari yuzlab  
yillardan so‘ng olimlarda turli xil  mulohazalarni keltirib chiqargan. Masalan, 
Galileo Galiley mexanikaga asossolishidan ikki ming yil muqaddam Aristotel 
3
 R. Rajabov. Jahon tarixi/ II qism/ Qadimgi Yunoniston, Rim. T.: Yangi  
asr avlodi, -2020. –B. 154.
4
4.https://hikmatlar.uz/author/90. 
7 o‘zining “Mexanika muammolari”  risolasini yozgan edi. Mazkur risolada Aristotel
o‘z zamonasi ilm-fani darajasi tufayli  yecha olmagan 36ta dolzarb masalalarni 
sanab o‘tgan edi. Ular ichida quyidagi  masala ham bor: nima sababdan daraxtga 
og‘ir yuk bilan qo‘shib bog‘langan bolta  bilan zarb berilsa, daraxt nisbatan kam 
zararlanadi; lekin, agar boltani yuksiz ursak, u  yiqiladi? Qaytanga bu holatda 
yiqilayotgan yuk, bosayotgandan ancha kichik  5
. Bu masala uzoq yillardan so‘ng 
Galileo Galileyda ham qiziqish uyg‘otadi va  1630-yilda buni hal qilishga urinib 
ko‘radi. Aristotel esa o‘z zamonasining tor  tushunchalari sababli bu masalani 
yecholmagan. Qizig‘i shundaki, uni hozirgi zamon  kishilarining aksariyati ham 
bilishi dargumon. Sharqda Arastu deb atalgan Aristotel juda ko‘plab sharq va g‘arb
mutafakkirlarining izllanishlariga turtki bo‘lgan ilmlar egasidir. Yurtimiz tarixida  
ham bunga misollarni ko‘rishimiz mumkin: Forobiy ellin madaniyati 
donishmandligining hadsiz bilimdoni edi. U Platon,  Aristotelning barcha falsafiy, 
tabiiy, ilmiy asarlariga oid taqriz va sharhlar yozdi.  Agar ilm-fan rivojidagi 
o‘zining qo‘shgan buyuk xizmatlari uchun Aristotel“birinchi  muallim” unvoniga 
sazovor bo‘lgan bo‘lsa, Forobiy ellin donishmandligini,  Aristotelni yaxshi 
bilganligi, qomusiy aqli sababli “ikkinchi muallim”, “Sharq  Aristoteli” degan 
mo‘tabar unvon oldi. 6
. Aristotelning fikrlari asl, teran, keng qamrovli va tizimli 
edi. Oxir-oqibat u  sxolastikaning intellektual asosiga aylandi. XIII asrda avliyo 
Foma Akvinskiy  Aristotel falsafasi va ilm-fanini nasroniy aqidasi bilan 
uyg‘unlashtirishni o‘z  zimmasiga oldi va u orqali Rim-katolik cherkovining 
ilohiyotshunosligi va  intellektual dunyoqarashi aristotelchilikka aylandi. 7
1.2   Aristotel mantig‘ining transdiskursiv,kommunikativ tabiati:mantiq va
ilohiyot
5
 https://www.orbita.uz/idex.php?option=com_content&view=article&id= Talqin va tadqiqotlar” ilmiy-uslubiy 
jurnali  
6
 R. Shamsutdinov/Sh. Karimov. Vatan tarixi/birinchi kitob. T.: Sharq, - 398:aristotel-
masalasi&catid=67:maqolalar&ltemid=53.–B. 227. 
7
 https://www.britannica.com/biography/Aristotle.
8    Aristotel   mantiqining   xususiyatlari,   uning   asosiy   xarakteristikalari,   uning
deduktiv   va   induktiv   qismlari   o‘rtasidagi   munosabat   muammolari,   nazariy   va
amaliy tabiatining xususiyatlari, rasmiy va norasmiy mantiq o‘rtasidagi munosabat
va   boshqa   bahsli   masalalarning   talqini   ko‘p.   Aristotel   mantig‘i   bilan   bog‘liq
masalalarni   muhokama   qilishning   kommunikativ   maydoni   amalda   tugamaydigan
bo‘lib   chiqadi.   Shubhasiz   qolgan   yagona   narsa   shuki,   mantiq   mustaqil   bilim
sohasi,   alohida   fan   sifatida   ilk   bor   miloddan   avvalgi   IV   asrda   taqdim   etilgan.   e.
Aristotel   asarlarida.   Bugungi   kunda   bu   haqiqat   olimlar   tomonidan   aniq   va
shubhasiz   qabul   qilinadi.   Shu   bilan   birga,   Aristotel   tomonidan   kashf   etilgan   va
madaniyat   tarixiga   “Organon”   nomi   bilan   kiritilgan   bilim   sohasi   qanday   qilib
mantiq deb atala boshlandi, degan savol ochiqligicha qolmoqda. Bu savolga aniq,
aniq,   shubhasiz   javob   yo‘q.   Ushbu   maqolada,   nisbatan   aytganda,   organonni
mantiqqa o‘zgartirish haqidagi gipoteza ilgari suriladi va ilgari surilgan gipotezani
asoslash,   Aristotel   yaratgan   fan   nomida   sodir   bo‘lgan   o‘zgarishlarning   sabablari
taklif   etiladi.   Maqolada   bu   sabablar   Aristotelning   kommunikativ   imkoniyatlari
bilan   bog‘langan.   mantiq,   uning   ilohiyot   bilan   aloqasining   ayrim   jihatlari   tahlil
qilinadi.   Aristotelning   furgonlari.   Shu   bilan   birga,   Xintikka   ta'kidlaydiki,
zamonaviy   jamiyatda   nafaqat   Aristotel   mantig‘ining   o‘ziga,   balki   uning   asosida
rivojlanayotgan   analitikaga   yangi,   amaliyotga   yo‘naltirilgan   yondashuvlarga   ham
ehtiyoj   bor.   Bu   yondashuvlar,   xususan,   norasmiy   mantiq   va   tanqidiy   fikrlash
bo‘yicha o‘quv kurslarida taqdim etiladi. Uning nuqtai nazaridan, mantiq tadqiqot
missiyasi   bilan   bog‘lanish   uchun   muhim   bo‘lgan   tarbiyaviy   missiyaga   ega.
Xintikkaning   fikricha,   mantiqning   zamonaviy   missiyasini   shakllantirishning   eng
muhim   sharti   mantiqqa   “strategiya”   tushunchasini   kiritishdir.   U   “fikr   tajribalari
fani   sifatida”   mantiq   mavzusining   yangi   talqinini   taklif   qiladi.   Hintikka   uchun
innovatsion   faoliyatning   eng   muhim   sharti   “so‘roq   qilishning   strategik
qoidalari”dir .Aynan so‘roq qilish qoidalari, Hintikkaning fikricha, “kashfiyotning
strategik mantig‘i”² ga qaratilgan.   Uning fikricha, so‘roq orqali bilim izlash Sokrat
davridan   beri   amalda   bo‘lgan   va   hozirgi   zamon   innovatsion   faoliyatida   o‘z
ahamiyatini   yo‘qotmagan   usuldir.   Shu   bilan   birga,   Xintikkaning   o‘zi
9 ta’kidlaganidek,   falsafa,   mantiq   va   analitik   kurslarning   strategik   missiyasini
shakllantirish ushbu fundamental  bilimlarsiz mumkin emas.   Aristotel  mantiqining
tasdiqlash   sohasini   belgilab   berdi.   Endi   inson   tafakkuri   oldida   to‘xtatib
bo‘lmaydigan,   dam   olish   holatida   hech   qanday   alomatga   ega   bo‘lmagan   va
shuning uchun kontseptual ta'rifga ega bo‘lmagan boshqa narsalar paydo bo‘ladi. 8
hu   bilan   birga,   har   qanday   yangi   mantiq,   “har   qanday   tabiat   obyektlari”   ni   tahlil
qilishda bir-biridan qanchalik farq qilishidan qat’i nazar, ularning barchasi baribir
mantiq   deb   ataladigan   haqiqatni   ta’kidlashni   muhim   deb   hisoblaymiz.   Bundan
tashqari,   agar   biz   Bachelardning   o‘rganish   ob'ektlarining   barqarorligi   va   harakati
o‘rtasidagi   bog‘liqlik   bo‘yicha   uslubiy   pozitsiyasidan   kelib   chiqadigan   bo‘lsak,
unda   ilohiyot   barqaror   ob'ektdir,   shuning   uchun   o‘z   navbatida   klassik   Aristotel
mantig‘i   fikrlashni   tahlil   qilish   uchun   adekvat   vosita   bo‘lib   chiqadi.   teologiya
sohasi.   Ushbu   metodologik   sozlama   nima   uchun   Aristotel   mantig‘i   ilohiyotga
to‘liq   mos   kelishini   tushunishga   imkon   beradi,   ammo   Aristotelning   “Organon”
asari   qanday,   qachon   va   nima   uchun   mantiq   deb   atala   boshlaganligi   haqidagi
savolni   ochiq   qoldiradi.   Aristotel   tubdan   yangi   fanni   yaratishdagi   natijasi   bilan
faxrlanardi. O‘zining mantiqiy asarlari tsiklining so‘nggi 34-bobida u shunday deb
yozgan  edi:  “Hozirgi   ta’limotga  kelsak,  vaziyat   qisman  oldindan  ishlab   chiqilgan
emas, balki qisman emas edi. mutlaqo mavjud hech narsa yo‘q edi... bizdan oldin
aytilgan   hech   narsani   topa   olmadik,   lekin   uni   ko‘p   vaqt   va   kuch   bilan   o‘zimiz
yaratishimiz kerak edi”. Aristotel asrlar davomida o‘z shogirdlari va kitobxonlariga
murojaat   qilib,   shunday   ta’kidlaydi:   “Agar   shunday   sharoitda   yaratilgan   ushbu
ta’limot   siz   uchun   an’analar   asosida   kengayib   borayotgan   boshqa   ta’limotlarga
nisbatan   ancha   qoniqarli   bo‘lib   tuyulsa,   shuni   aytish   kerakki,     biz   o‘ylab   topgan
barcha   narsalar   uchun   chuqur   minnatdor   bo‘lishingiz   kerak" 9
  .Bizningcha,   bu
murojaat   bugungi   kunda   ham   juda   dolzarb   bo‘lib   turibdi.   Shu   bilan   birga,   shuni
ta'kidlash   kerakki,   Aristotel   yangi   fanni   yaratdi,   u   hech   qachon   bitta   nom   topa
olmadi   .Aristotel   mantiqining   bilim   va   madaniyatning   boshqa   sohalari,   shu
8
 Griftsova I.N. Mantiq nazariy va amaliy fan sifatida: Rasmiy va norasmiy mantiq o'rtasidagi munosabat 
masalasiga. M., 1999 yil.
9
 Falsafiy jamiyat 1969 yil 22 fevralda Frantsiya kollejida Jan Vahl raisligida // Fuko M. Haqiqat irodasi: bilim, 
kuch va jinsiylikdan tashqari: Turli yillardagi ishlar. M., 1996 yil.
10 jumladan   ilohiyotshunoslik   bilan   o‘zaro   munosabatlarida   biz   M.   Fuko   o‘zining
“Muallif   nima?”   Bunday   holda,   Aristotelni,   xususan,   o‘sha   paytda   “Organon”
umumiy nomi ostida birlashgan asarlar muallifi sifatida emas, balki bir fan muallifi
sifatida ham ko‘rib chiqish mumkin bo‘ladi .Bu ma'noda Aristotel  trans-diskursiv
pozitsiyada   va   fan   (bu   holda   mantiq)   va   unga   mos   keladigan   diskursivlik
joylashgan.   ga   nisbatanAristotel   ba'zi   bir   asosiy   koordinatalar   sifatida.   Ushbu
yondashuv nafaqat turli xil mualliflar tomonidan taqdim etilgan mantiqning barcha
keyingi   rivojlanishini   Aristotel   mantig‘i   bilan   bog‘liq   holda   belgilaydigan   u   yoki
bu   tarzda,   balki   madaniy   tizimda   mantiqning   mavjudligining   o‘ziga   xos
xususiyatlarini   ham   ko‘rib   chiqishga   imkon   beradi   Bunday   holda,   Aristotel
“diskursivlikning   asoschisi”   sifatida   “mulohazalar   uchun   ma'lum   cheksiz
imkoniyatlarni   o‘rnatishga”   imkon   beradi. 10
  Mantiq   madaniyat   tarixida
propedevtika   maqomini   oldi,   ya’ni   inson   faoliyatining   muayyan   sohalarida
tushuncha   va   kategoriyalarni,   fikr   yuritish   usullarini   tayyorlaydigan,   ilgari
suradigan, to‘g‘ri tushunish va ulardan foydalanishni o‘rgatuvchi bilim sohasi. Shu
munosabat   bilan   u   boshqa   barcha   fanlarga   nisbatan   alohida   o‘rin   tutadi.   Bu   har
qanday fanning ostonasi bo‘ladi, chunki “bilim haqida gap ketganda, mantiq... uni
hukm   qilishi   kerak”,   ammo   bilim   olish   uchun   “obyektlar   haqidagi   fanlarga
murojaat   qilish   kerak”   .   Aristoteldan   keyingi   madaniyatdagi   mantiqning   bunday
maqomini   Boethius   ta'kidlagan   va   ta’minlagan.   Shunga   qaramay,   ba’zan   ular
mantiqni uning falsafiy va madaniy-tarixiy kontekstlaridan tashqarida ko‘rsatishga
harakat   qilishadi.   Bunday   an’ana,   xususan,   darsliklarda   ko‘pincha   ushbu
kontekstlardan   tashqarida   o‘qitilishi   va   taqdim   etilishi   bilan   belgilanadi,   lekin
alohida   mavhum   mantiqiy   tizimlar   ko‘rinishida,   ularning   haqiqiy   roli
aniqlashtirish,   tahlil   qilish,   muammoli   qilish,   masalan,   muhim   falsafiy   savollar,
faqat   tushunchalar  e’lon  qilingan,   ammo  bu  yondashuv  tufayli   butunlay  noto‘g‘ri
tushunilgan.   Bundan   tashqari,   mantiq   va   madaniyat   mavjudligining   madaniy   va
tarixiy konteksti ko‘pincha e'tibordan chetda qolmoqda. Jahon madaniyati tarixida
mantiqqa   bo‘lgan   munosabat   doimo   o‘zgarib   borgan.   u   hech   qachon   aniq
10
 M. Martijn // BRILL. 2010. Usul va metodologiyalar: Aristotel mantiqi Sharq va G'arb. 500-1500/ Ed. M. 
Kemeron, J. Marenbon // BRILL. 2011 yil.
11 bo‘lmagan. Shunga ko‘ra, mantiqning o‘zi  ham  o‘zgardi, u pasayish  va yuksalish
holatlarini, “qish uyqusi” holatlarini boshdan kechirdi. Ammo bundan qat’iy nazar,
mantiq   fan   sifatida   butunlay   rad   etilgan   davrlarda   ham   uning   rivojlanishi   uchun
zarur   shart-sharoitlar   yaratildi,   balki   falsafa   ham,   chunki   u   barcha   haqiqiy
faylasuflar   ishlagan   savollarga   qoniqarli   va   umumiy   qabul   qilingan   javoblar
beradi”.   Bu   “teologiya”   atamasining   o‘zini   ishlatish   bilan   bog‘liq   kontekstdir.
O‘rnatilgan   dogma   tizimi   sifatida   ilohiyotga   kelsak   keyin   uning   paydo   bo‘lishi
cherkov   otalarining   ismlari   bilan   bog‘liq   va   bu   voqea   milodiy   4-asrga   to‘g‘ri
keladi.   Rivojlanayotgan   nasroniylik   qadimgi   intellektual   bazadan   nafaqat
terminologiya nuqtai nazaridan foydalangan. Xristianlik qadimgi falsafiy tafakkur
vositalaridan   va   birinchi   navbatda   Aristotelning   “Organon”   vositalaridan   faol
foydalangan.   Aristotel   mantig‘i   kundalik   va   ilmiy   fikrlash   amaliyotini   izchil
rivojlantirish   va   sinab   ko‘rish   imkonini   berdi   (ikkinchisi,   ayniqsa,   ilohiyot   uchun
muhim edi). Bu tahlil qilish ko‘nikmalarini, bilimlarni tashkil etish, argumentatsiya
strategiyalarini   rivojlantirish   uchun   sharoit   yaratdi,   til   sintaksisi   va   semantikasi
muammolari   bilan   qiziqdilar   11
.   Ko‘pgina   mualliflar   Aristotel   mantig‘i   uning
falsafasi   bilan   chambarchas   bog‘liq   bo‘lishiga   qaramay,   uning   asosiy   manbai
sifatida   qadimgi   afinaliklarning   notiqlik   san'atiga   bo‘lgan   ehtiyojini,   “Aristotel
mantig‘i   o‘zining   asl   maqsadiga   ko‘ra,   xuddi   shu   amaliy   qo‘llanma   bo‘lganligini
ishonchli   tarzda   ko‘rsatadilar.   navigatsiya   risolalari   yoki   vist   o‘ynash   bo‘yicha
qo‘llanmalar sifatida ... Darhaqiqat, bu mantiq o‘sha paytda moda bo‘lgan alohida
turdagi munozara, dialektika, savol-javob o‘yini uchun bir qator qo‘llanmalar edi”
12
,bu   ayniqsa   teologik   bahslar   uchun   muhim   edi.   Mantiq   aqliy   faoliyatni   amalga
oshirish   qoidalari   to‘g‘risida   fikr   yuritish   shakli   bo‘lib,   xulosa   chiqarish,
argumentativ   xarakterdagi   katta   hajmdagi   materiallarni   talab   qiladi.   Shu   bilan
birga, shuni tushunish kerakki, nutqning har bir turi mantiqiy izlanishlarni keltirib
chiqarmaydi. “Sof  rivoyat, adabiy nutq yetarli  darajada  bahsli  material  bermaydi.
Faqat   dalil   izlanadigan   yoki   talab   qilinadigan   nutq   turlari   mantiqiy   izlanishga
11
  Сочинения :  В  4- х   т .  Т . 4 /  Пер .  с   древнегреч .;  Общ .  ред .  А. И. Доватура. — М.: Мысль, 1983. — С.38-57. —
830 с. — (Филос. наследие. Т, 90).
12
 Аристотель. Политика // Сочинения в 4-х томах. М., Мысль, 1983. Т.4. Перевод С. А. Жебелева
12 sabab   bo‘ladi...   Isbotning   ikkita   sharti   bor:   haqiqiy   asoslar   yoki   boshlang‘ich
pozitsiyalar   va   to‘g‘ri   fikrlash.   Bu   ikki   shart   bir-biridan   mustaqildir,   lekin   ular
Arastu   uchun   mutlaqo   tushunarli   edi...”   Xristianlikning   teologik   tizimi     vosita
sifatida   Aristotelning   Organonining   barcha   bu   xususiyatlari   bilan   chambarchas
bog‘liq.   Ilohiyotning   obro‘si   va   shunga   mos   ravishda   u   foydalanadigan
vositalarning   vakolati   juda   katta   bo‘lib   chiqadi.   Ilohiyot   paydo   bo‘lgandan   keyin
mantiqning   keyingi   taqdiri   ko‘p   jihatdan   ilohiyotga   bog‘liq   bo‘ladi.Mantiq   va
ilohiyot   o‘rtasidagi   bog‘liqlik   haqida   gapirganda   ,tarixiy   mantiq   maxsus   bilim
sohasi   bo‘lishiga   qaramay,   ilohiyotda   mantiqning   egallagan   o‘rni   haqida   gapirish
mumkin.ilohiyotdan oldin shakllanadi.   Katolik va protestant  versiyalarida xristian
ilohiyotini   mantiq   bilan   o‘zaro   aloqasiz   va   mustaqil   ravishda   tasavvur   qilib
bo‘lmaydi.
Yuqorida   aytib   o‘tilganidek,   mustaqil   bilim   sohasi   sifatida,   alohida   fan
sifatida mantiq birinchi marta miloddan avvalgi IV asrda taqdim etilgan.   Aristotel
asarlarida.   Bu   haqiqat   olimlar   tomonidan   aniq   va   shubhasiz   qabul   qilinadi.
Ilohiyotga kelsak, u Xudo haqidagi ta’limot sifatida, ilohiyot sifatida ancha keyin
paydo   bo‘ladi.   Agar   biz   ilohiyotning   paydo   bo‘lishini   A.Xarnak   (protestant
ilohiyotshunosi, 19-asrda Berlin universiteti professori, Evropadagi cherkov tarixiy
maktabining rahbari), ya'ni Apostol Pavlusdan hisoblasak ham, u holda bu holatda
Biz   birinchi   asr   haqida   gapiramiz.   Agar   biz   ilohiyot   haqida   o‘rnatilgan   dogma
tizimi,   Xudo   borligining   isboti,   diniy   axloq,   dindorlar   va   ruhoniylar   uchun   hayot
qoidalari   va   normalari   haqida   gapiradigan   bo‘lsak,   unda   uning   paydo   bo‘lishi
cherkov otalarining ismlari bilan bog‘liq .Shu bilan birga, shuni aytish mumkinki,
nasroniylik   ilohiyoti   tizimi   mantiqdan   ajralmas   bo‘lganidek,   ilohiyot   paydo
bo‘lgandan   keyin   mantiqning   keyingi   taqdiri   ko‘p   jihatdan   ilohiyotga   bog‘liq
bo‘lib   chiqdi.   Mantiq   ilohiyot   doirasida   shakllantirilgan   vazifalar   va   ehtiyojlar
bilan   bog‘liq   holda,   asosan   bo‘lmasa   ham,   ko‘p   jihatdan   rivojlanadi.   Shunga
asoslanib,   mantiq   va   ilohiyot   o‘rtasidagi   o‘zaro   ta’sir   va   o‘zaro   bog‘liqlik   haqida
gapirish mumkin.O‘zaro bog‘liqlik chizig‘i  Aristotel  falsafasining “ilmiy-teologik
tizimni qurish uchun moslashishi  bilan boshlanadi, unda nasroniylik e’tiqodi, ota-
13 bobolar   ilohiyoti   va   asrlar   davomida   olingan   insoniy   bilimlar   materiallari   bir
uyg‘un ilmiy butunlikni ifodalaydi. Aristotel falsafasi o‘zining mantiqiyligi, uslubi
va   rejasi,   ixcham   va   aniq   tili,   universalligi   bilan   aynan   shu   maqsadga   mos   edi”
Aristotelizmning ilohiyotdagi taqdiri oddiy va noaniq emas: uning tanqidining turli
to‘lqinlari keladi va ketadi ,ammo Aristotel mantig‘i ularning har birida zarur tahlil
va   tanqid   vositasi   sifatida   mavjud.   .   Aristotel   mantig‘i   ilohiyotda   Rim-katolik
cherkovining   bo‘linmas   hukmronligi   davrida   ham,   protestantizmning   paydo
bo‘lishi davrida ham namoyon bo‘ladi. Aristotel mantig‘i katoliklikning shu qadar
muhim   konstruktiv   elementi   bo‘lib   chiqadiki,   agar   dastlab   protestantlarning
katoliklik tanqidi Aristotelga tushmasa, Lyuter Aristotelsiz buni tan olishga majbur
bo‘ldi.Ilmiy shaklda o‘qituvchi bo‘lib bo‘lmaydi” . Fikrlashninilmiy shakli mantiq
tomonidan   fikrlash   shakllari   va   tuzilmalari   haqidagi   fan   sifatida   belgilandi.
Ilohiyotning   butun   tizimi   murakkab,   ierarxik   jihatdan   aniqlangan,   ko‘p   bosqichli
va to‘g‘ri tuzilgan fikrlashning ko‘p bosqichli tizimiga aylanadi.Nafaqat falsafa va
ilohiyot   o‘rtasidagi   munosabatlar   muammolariga,   balki   mantiq   va   ilohiyot
o‘rtasidagi munosabatlar muammolariga ham Tertullianning mashhur savollaridan
biri   o‘z   ahamiyatini   yo‘qotmagan:   birinchi   navbatda   nima,   Afinami   yoki
Quddusmi?   Bu   masala   nasroniylikda   ham,   yahudiylikda   ham,   hatto   islomda   ham
muhokama   qilingan   .   Ma’lumki,   Tertullian   o‘z   tanlovini   Quddus   foydasiga
oqlaydi.   Uning   fikricha,   faylasuflar   faqat   haqiqatga   intiladilar,   nasroniylar   esa
haqiqatga ega. 13
II BOB  ARISTOTELNING “TOPIKA” ASARIDA VA UNDA
TUSHUNCHALAR TA’RIFI XUSUSIDA
13
 М. Дементьев. О понятии κοινωνία у Платона, Аристотеля, в Новом завете и у свв. отцов-каппадокийцев. 
— XX Сретенские чтения, секция богословия и философии.
14 2.1 Topika-falsafiy lug‘at
“Topika”   faylasufning   Platon   akademiyasida   tahsil   olgan   davrini   aks
ettiruvchi Aristotelning dastlabki asaridir. U ideal dialektik munozara uchun rejani
belgilaydi. Aristotelning risolasi  , Organonning bir qismi. U   9 ta kitobdan iborat
bo‘lib,   ularning   oxirgisi   an'anaviy   ravishda   “Sofistik   raddiyalar   to‘g‘risida”
mustaqil   risolaga   bo‘linadi.   Topika   ko‘pincha   Aristotel   tomonidan   zamonaviy
sarlavha ostida, shuningdek, metodlar, dialektika bo‘yicha esse sifatida keltiriladi .
Aksariyat   tadqiqotchilar   Topikani   Aristotelning   dastlabki   asarlaridan   biri   deb
bilishadi.   “Topika”   -   dialektik   bahs-munozarani   o‘tkazish   texnikasini   belgilab
beruvchi   o‘quv   qo‘llanma.   Bunday   munozaralarni   o‘tkazish   amaliyoti   juda   keng
tarqalgan   edi,   lekin   uning   tizimli   tavsifi   yo‘q   edi   .   “Topika”da   bayon   etilgan
dialektik   sillogizm   nazariyasi   “Birinchi   Analitika”da   bayon   qilingan   analitik
sillogizm   nazariyasiga   parallel   bo‘lgan   mustaqil   mantiqiy   fandir.   Analitik
sillogizmdan farqli o‘laroq, dialektik sillogizm “ilmiy”, ya’ni ishonchli binolardan
emas,   balki   ko‘pchilik   yoki   ularning   eng   donolari   uchun   ehtimol   bo‘lib
ko‘rinadigan suhbatdoshlar tomonidan o‘rnatilgan, qabul qilingan asoslaridan kelib
chiqadi.   Dialektik   xulosa   chiqarishni,   kengroq   tahlil   qilganda,   dialektik   bahsning
maqsadi   haqiqatni   oydinlashtirish   emas,   balki   dushmanni   yengishdir.   Bunday
munozaralar   asosan   mantiqiy   argumentatsiyaga   o‘rgatish   sifatida   muhim   edi.
“Topika” uchta kitobga bo‘lish uchun asos bo‘lib xizmat qiladi. Kitobda 
Aristotelning   “Topika”   risolasining   birinchi   kitobidagi   birinchi   bobning   nomi:
“Topika yoki dialektika va uning mavzusi. Sillogizmlarning turlari.” 14
II–III     turkumlari   tasodifiy     xususiyatning   mantiqiy   xossalaridan   ko‘rib
chiqadi; 
IV turkum mantiqiy xossalarni o‘rganadi; 
V turkum o‘z atributining xususiyatlaridan; 
VI   va   VII   turkumlarda   to‘g‘ri   tuzilgan   ta’rif   qondirishi   kerak   bo‘lgan
talablarni   tavsiflaydi.  So‘nggi   antik  sharhlovchilar   predikabiliya,   ya'ni   predikatlar
14
 Аристотель. Сочинения: в 4-х т. М.: Мысль, 1978. Т. 2. Философское наследие. 687 с.
15 turlari   nomini   oldilar.   Kitob   VIII   turkumda   savollarni   shakllantirish   va   berish
tartibi   bo‘yicha   amaliy   tavsiyalarni   o‘z   ichiga   oladi,   shuningdek,   javob
beruvchilarning huquq va majburiyatlarini belgilaydi. Kitob dastlabki mulohazalar
va muhim terminologik tushuntirishlarni o‘z ichiga olgan bir butun ishning uslubiy
kirish qismi sifatida yozilgan.  15
Kitobning  IX turkumida, uning so‘nggi antik nomi
(“Sofistik   raddiyalar   to‘g‘risida”)   kitobning   kirish   so‘zlari   va   bob   oxiridagi   .
dialektik   bahs   jarayonida   qo‘llaniladigan   sofistik   nayranglar   tavsifiga
bag‘ishlangan   yakuniy   xulosaga   asoslangan.   Bundan   tashqari,   biz   Platonning
dastlabki   dialoglaridan   (masalan,   “Evtidem”)   deb   nomlangan   nizolarni   olib
borishning   murakkab   usuli   haqida   tasavvurga   ega   bo‘lishimiz   mumkin,   bundan
tashqari   (noto‘g‘ri)   sillogizmlarning   tavsifini   o‘z   ichiga   oladi   va     lingvistik
noaniqlik asosida mantiqiy xatolarni tavsiflaydi.
Aristotel   mantig‘i,ayniqsa   sillagizmlar   nazariyasi   G‘arb   tafakkuri   tarixiga
misli ko‘rinmagan ta’sir ko‘rsatadi.Biroq u har doim ham bu o‘rinni egallamagan:
elinistik   davrda   stoik   mantiq   va   ayniqsa   Xrizip   asarlar   yuksak   hurmatga   sazovor
bo‘lgan.   Ayni   paytda   so‘nggi   antik   davrda   Stagiriy   asarlarini   o‘rgangan
sharhlovchilar   mehnati   tufayli   Aristotel   mantig‘i   ustun   mavqega   ega   bo‘ldi.
Aristotel   mantig‘i     arab   va   lotin   an’analariga   meros   bo‘lib   qolgan   Xrizipning
asarlari esa yo‘qolgan. 
Noyob   tarixiy   sharoitlar   Aristotelning   mantiqiy   asarlarini   tushunishga   har
doim ham yordam bermagan. Kant  Aristotel  mantig‘i haqida bilish kerak bo‘lgan
hamma narsani kashf etganiga ishongan va mantiq tarixchisi Karl Fon Prantl hatto
Aristoteldan   keyin   biron   bir   yangi   narsani   ifodalagan   har   qanday   mantiqchi
shunchaki   chalkash,  ahmoq   yoki  g‘alati  bo‘lgan  degan  xulosaga   kelgan.  Freyj   va
Pirsdan   keyingi   zamonaviy   formal   mantiqning   paydo   bo‘lish   davrida   mantiq
haqidagi   turlicha   g‘oyalar   tufayli   an’anaviy   mantiq   (Aristotel   matig‘ining
davomchisi hisoblangan) va yangi matematik mantiq tarafdorlari bir-biriga muxolif
sifatida   qarashga   intildilar.   Faqat   so‘nggi   yillarda   tadqiqotchilar   Aristotel
nazariyalariga tez-tez matematik mantiq usullarini qo‘llay boshladilar. Aristotel va
15
 Ахиезер А. С. Диалог в науке и в обществе. Монологизация и диалогизация управления (опыт российских 
теорий) // Общественные науки и современность.  2004. № 4.  С . 24-34.
16 zamonaviy   mantiqchilar   o‘rtasidagi   yondashuvlar   va   qiziqishlarda   bir   qator
o‘xshashliklarni aniqladilar. 16
Aristotelning   mantiqiy     asarlar   korpusida     bizga   ma’lum   bo‘lgan   mantiqni
rasmiy   o‘rganishning   eng   dastlabki   namunasi   mavjud   va   shuning   uchun   asarlar
birgalikda   juda   yaxshi   ishlab   chiqilgan   mantiqiy   nazaryani   o‘z   ichiga   olganligi
juda   diqqatga   sazovordir,   u   ko‘p   asarlar   davomida   katta   hurmatga   sazovor
bo‘lgan   :   biz   nemis   faylasufidan   Aristoteldan   o‘n   barobar   uzoqda   bo‘lgan   Kant
hatto   o‘tmishda   shunday   deb   ishongan   .   Ikki   ming   yillar   davomida   Aristotel
nazaryasiga   muhim   hech   narsa   qo‘shilmagan.   20-asrda   Aristotel   mantiqshunos
sifatida obro‘si   ikki   muhim  o‘zgarishlarga duch  keldi.  Frege  va Rassel   ishlaridan
so‘ng zamonaviy va rasmiy mantiqning yuksalishiu Aristotel mantig‘ining ko‘plab
jiddiy cheklovlarni tan oldi.
  “Topika”  nima ekanligi ikki yarim ming yildan ko‘proq vaqt davomida turli
xil ilmiy sohalardagi tadqiqotchilarni qiziqtirib kelgan, ammo bugungi kunda ham
bu   tushuncha   noaniq   talqin   qilinmoqda   va   nafaqat   faylasuflar,   balki   filologlar,
ritoriklar,   tilshunoslar   va   olimlarning   ongini   hayajonlantirishda   davom   etmoqda.
Agar   faylasuflar   Aristotelga   e'tibor   qaratib,   mavzu   uchun   “dialektika”   nomini
(sarlavhasi)   tan   olishsa,   filologlar   (aniqrog‘i,   ritoriklar)   uning   kelib   chiqishini
unutgan   ko‘rinadi.   Aristotelning   zamondoshlari,   ammo   bugungi   kunda   ular
butunlay   o‘zboshimchalik   bilan   taklif   qilingan   analitik   harakatlar   ketma-ketligini
aks ettiradi. Ko‘rinishidan, bu ba'zi zamonaviy tadqiqotchilarni Topikani “umumiy
joylar” sifatida mutlaqo o‘zboshimchalik bilan talqin qilishga va barcha holatlarga
tayyorgarlik   ko‘riladigan   o‘ziga   xos   kabinet   sifatida   qabul   qilishga   undaydi:
“Topika” ulkan shkafning tortib olinadigan bo‘limlari bilan taqqoslanadi. sanoqsiz
sonli elementlar saqlanadi.
R.I.   Pavilionis   shunday   yozadi:   “Har   bir   fikrlash   jarayoni   subyektiv,
individualdir: subyektdan va uning faoliyatidan tashqarida tafakkur mavjud emas.”
Shu   bilan   birga,   u   har   doim   “subyekt   -   idrok   qilinadigan   obyekt”   munosabatini
16
 Spranzi M. The Art of Dialectic between Dialogue and Rhetoric: The Aristotelian Tradition. Amsterdam - 
Philadelphia: John Benjamins Publishing Company, 2011. 240 p.
17 ifodalaydi   degan   ma’noda   obyektivdir:   dunyoni   amaliy   o‘zgartirish   vositalaridan
biri   bo‘lish   uchun   tafakkur   obyektiv   mazmunga   ega   bo‘lishi   kerak.   “Topika”
asarida     buni   “bir   vaqtning   o‘zida”   amalga   oshiradigan,   fikrlash   jarayonida
subyektiv va obyektivni birlashtirishga imkon beradigan va nutqda aks etadi. 
2.2  Aristotelning “Topika” asarida tushunchalarni aniqlash:
muammolar va yondashuvlar
Aristotelning   “Topika”   asari   tushunchalarni   aniqlashga   katta   e’tibor   berib,
dialektik   fikrlash   va   argumentatsiya   san'atini   o‘rganadi.   Biroq,   bu   ta'riflash
jarayoni  Aristotel  tan olgan va hal  qilishga urinayotgan bir  qancha muammolarni
keltirib   chiqaradi.Kontseptsiyalarni   aniqlashdagi   qiyinchiliklar   quyidagilardan
iborat :
  -doiraviy   ta’riflar:   keng   tarqalgan   muammolardan   biri   aylanmalik   bo‘lib,   ta’rif
belgilangan   atama   yoki   uning   sinonimlariga   tayanadi   va   hech   qanday   yangi
ma’lumot   bermaydi.   Aristotel   doiraviylikdan   qochish   va   uning   o‘rniga
tushunchalarning   mohiyatini   oydinlashtirish   uchun   jins   va   farqlardan   foydalanish
zarurligini ta’kidlaydi.
-haddan tashqari keng yoki tor ta'riflar: ta’riflar juda keng (ahamiyatsiz narsalarni
qamrab olgan) va juda tor (tushunchaning muhim jihatlaridan tashqari) o‘rtasidagi
muvozanatni saqlashi kerak. To‘g‘ri va mazmunli ta'riflar uchun o‘ziga xoslikning
to‘g‘ri darajasini topish juda muhimdir.
-noaniqlik: ko‘p atamalar bir nechta ma'noga ega yoki aniq chegaralarga ega emas,
bu noaniqlik va chalkashlikka olib keladi. Aristotel noto‘g‘ri talqinlardan qochish
uchun atamalarni aniqlashda kontekst va aniqlik muhimligini ta'kidlaydi.
-ma’nolarni   o‘zgartirish:   atamalarning   ma'nolari   vaqt   o‘tishi   bilan   va   turli
kontekstlarda   rivojlanishi   mumkin,   bu   esa   statik   ta'riflar   uchun   qiyinchilik
tug‘diradi.   Aristotel   bu   harakatchanlikni   tan   oladi   va   ta’rifga   moslashuvchan
yondashuvlar   zarurligini   ta’kidlaydi.   Shuningdek   Aristotelning   ta’rifga
yondashuvlarining quyidagicha turlari mavjud:
18  -genus va differentia: Aristotelning tushunchalarni aniqlashning asosiy usuli jinsni
(kontseptsiya   tegishli   bo‘lgan   kengroq   kategoriya)   va   differentsiani   (uni   jinsning
boshqa a’zolaridan ajratib turadigan o’ziga xos xususiyatlar) aniqlashni o‘z ichiga
oladi. Misol  uchun, “inson” “oqilona hayvon” deb ta’riflanishi mumkin, bu yerda
“hayvon” jins va “ratsional” farqlash.
-misollar  va qarama-qarshi  misollar:  Aristotel  tushunchaning  ma'nosini  ko‘rsatish
va uning chegaralarini aniqlashtirish uchun misollar va qarama-qarshi misollardan
foydalanish   muhimligini   tan   oladi.   Bu   noaniqlikdan   qochishga   yordam   beradi   va
ta’rif mo‘ljallangan ma’noni to‘g‘ri aks ettiradi.
-dialektik   imtihon:   Aristotel   turli   nuqtai   nazarlar   va   potentsial   e’tirozlarni
tekshirishni   o‘z   ichiga   olgan   ta’rifga   dialektik   yondashuvni   rag‘batlantiradi.   Bu
jarayon ta’riflarni takomillashtirish va ularning aniqligi va to‘liqligini ta'minlashga
yordam beradi. 17
To‘g‘ri   ta'riflar   samarali   dialektika   va   fikr   yuritish   uchun   juda   muhimdir.
Ular   asosli   dalillarni   yaratish,   tegishli   dalillarni   aniqlash   va   xatolardan   qochish
uchun asos yaratadi. Ta’riflash muammolarini hal qilish va amaliy yondashuvlarni
taklif   qilish   orqali   Aristotelning   “Topika”   asarida     aniq   fikrlash   va   samarali
muloqot qilish uchun qimmatli vositalarni taqdim etadi.
Bugungi kunda mavzular tadqiqotchilarni ikki yarim ming yil oldin bo‘lgani
kabi qiziqtiradi, ammo bu tushuncha nafaqat turli fanlarda, balki bir xil ilmiy soha
mutaxassislari   tomonidan   ham   noaniq   talqin   qilinadi.   Shu   bilan   birga,   “umumiy
joylar” bilan mavzularning deyarli universal filologik identifikatsiyasi mavjud. Bu
nafaqat   qayta   tiklangan   ritorikada,   balki   tilshunoslik,   madaniyatshunoslik   va
adabiyotshunoslikda   ham   sodir   bo‘ladi.   Va   bugungi   kunda   zamonaviy
tadqiqotchilar   Topikani   “san’at   asarining   muntazam   takrorlanadigan   elementlari”
yoki   ma’lum   doimiylar-   madaniy,   ritorik,   estetik,   badiiy   deb   tushunishadi.    
Bunday   tushunishni   yengib   o‘tish   va   mavzularni   dialektik   ko‘rib   chiqish,   ularga
apikal lingvistik kategoriyalar-modellar maqomini  berish nihoyatda qiyin , ammo
agar   biz   mavzuning   tarixiy   davomiyligini   saqlab   qolishni   va   shu   bilan   birga   uni
17
  Аристотель .  Сочинения :  в  4- х   т .  М .:  Мысль , 1978.  Т. 2. Философское наследие. 687 с.
19 amalga   oshirishni   istasak,   bu   mumkin   va   hatto   zarurdir.   Biz   mavzuni
kommunikativ ma’noni yaratish uchun tizimli va semantik modellar tizimi sifatida
ko‘rib   chiqamiz   ,   ya'ni.   biz     atamaning   an'anaviy   tushunishiga   qarshi   chiqamiz.
Aristotel   o‘z   mavzusini   dialektika   bilan   aniqlaydi:   risola   boblarining   subtitrlari
“Mavzu   yoki   dialektika   va   uning   mavzusi”,   “Dialektikaning   afzalliklari   haqida”,
“Dialektikani   o‘zlashtirish   to‘g‘risida”   va   boshqalar   bu   holatga   e'tibor   bermaslik
bu xato bo‘lar edi. 18
 Aristotel dialektikani, eng avvalo, muloqot va muloqot san’ati
sifatida tushunadi. Aristotel  o‘z risolasida “topiklar”ni aniqlamaydi, lekin ulardan
qanday   foydalanishni   batafsil   tushuntiradi.   U   “Topika”   haqida   shunday   yozadi:
“Ushbu   ishning   maqsadi,   biz   o‘zimiz   biron   bir   pozitsiyani   himoya   qilganimizda,
har   qanday   taklif   qilingan   muammo   bo‘yicha   xulosalar   chiqarish   va   qarama-
qarshilikka   tushmaslik   yo‘lini   topishdir”.   Topika   bo‘yicha   an’anaviy   (ritorikada
o‘rnatilgan)   nuqtai   nazarga   ko‘ra   ,   “individual   topiklar   dunyoni   tasvirlash   uchun
xizmat   qiladigan   umume’tirof   etilgan   tushunchalardir”.Biroq,   dialektika   deb
tushuniladigan  mavzu   ta’rifi  bo‘yicha  “umumiy  qabul  qilingan  nuqtai   nazarlarni”
o‘z   ichiga   olmaydi,   chunki   dialektika   “hech   narsadan   xulosa   chiqarmaydi,   faqat
muhokama   qilinishi   kerak   bo‘lgan   narsadan   xulosa   chiqaradi”.   Oxir   oqibat,   “biz
ikki   tomonlama   yechim   imkoniyatiga   imkon   beradigan   narsa   haqida
maslahatlashmoqdamiz”   va   “hech   kim   kelajakda   boshqacha   bo‘lishi   mumkin
bo‘lmagan,   mumkin   bo‘lmagan   va   mumkin   bo‘lmagan   narsalar   haqida
maslahatlashmayapti”.   19-asrda   Aristotelning   bu   pozitsiyasi   e’tibordan   chetda
qolmadi.   Masalan,   P.G.   Redkin   Aristotelning   “Topika”   haqida   shunday   yozadi:
“Falon dialektika, Arastuning fikricha, odatda uning mavzusi deb ataladigan narsa,
ya’ni   umumiy   joylar   (toposlar),   loki   kommunalar   bilan   bog‘liq   san’at,   umumiy
nuqtalar ma’nosida. nuqtai nazaridan kelib chiqqan holda, umuman olganda, ushbu
qoidalarni   ham   himoya   qilish,   ham   rad   etish   mumkin,   bu   mavzuning   nomini
tushuntiradi".   Agar   bu   kontekstda   “nuqtai   nuqtai   nazar”   umumiy   qabul   qilingan
fikrni   anglatgan   bo‘lsa,   “ham   himoya   qilish,   ham   rad   etish”   haqida   gap   bo‘lishi
mumkin   emas,   chunki   bu   ta’rifi   bo‘yicha   mumkin   emas.   Aristotelni   takrorlash,
18
 Арно А. и Николь П. Логика, или Искусство мыслить. М .:  Наука , 1991.
20 P.G.   Redkin   shunday   yozadi:   “Dialektik   sillogizmlarda   predmetga   bog‘lanishi
mumkin   bo‘lgan   yoki   unga   nisbatan   bahsli   bo‘lishi   mumkin   bo‘lgan   barcha
atributlar, predikatlar quyidagi to‘rtta sinfga qisqartiriladi: tasodifiy yoki tasodifiy
atribut,   jins,   alohida   yoki   maxsus.   atribut   va   ta’rif   ;   shuning   uchun   dialektika,
birinchi   navbatda,   bilim   va   mahoratdan,   ushbu   to‘rtta   sinfni   muhokama   qilish   va
qo‘llashdan iborat. 19
“Topika”   birinchi   kitobining   beshinchi   bobida   Aristotel   ushbu   to‘rtta
tushunchalar   sinfini,   to‘rtta   “umumiy   joylar”,   to‘rtta   “nazariy   nuqtai   nazar”   va
“narsa” ni ko‘rib chiqishning to‘rt jihatini tavsiflaydi. Aristotel ularni predikabiliya
deb   ataydi   va   ularni   “o‘ninchi   raqam”   toifalaridan   tubdan   farq   qiladi,   deb
hisoblaydi.   Agar   “Kategoriyalar”   da   Aristotel   narsalar   va   nutq   o‘rtasidagi
bog‘liqlikni   o‘rnatish   haqida   qayg‘ursa   (u   har   doim   “predikatsiyani”   “birinchi
mohiyat”   ga   muvofiqligini   tekshiradi),   u   holda   “Topika”   da   u   boshqa   toifalar
tizimini taklif qiladi. Predikabiliya bo‘lishdan ko‘ra ko‘proq fikrlash bilan bog‘liq,
garchi   ular   toifalar   bilan   o‘zaro   aloqada   bo‘lsa   ham.   Birinchi   kitobning
to‘qqizinchi   bobi   “Topika”dagi   ana   shu   o‘zaro   ta’sirga   maxsus   bag‘ishlangan
bo‘lib, bu yerda fikrlashga nisbatan bo‘lishning ustuvorligi, tafakkurning borliqqa
bog‘liqligi   belgilanadi:   “Axir,   tasodif   va   nasl,   va   to‘g‘ri   ta’rif   har   doim   ushbu
toifalardan  biriga  tegishli.  Darhaqiqat,  ular   orqali  shakllangan  barcha  pozitsiyalar
yo   narsalarning   mohiyatini,   yoki   miqdorini,   yoki   sifatini   yoki   boshqa
kategoriyalardan   birini   anglatadi.   Shunday   qilib,   predikabiliya   tizimi   Aristotel
tomonidan toifalardan boshqa asosda ajratilgan va shakllangan . Bu yerda birinchi
o‘rinda   ta’rif,   ya’ni   bo‘lish   emas   ,   balki   u   haqida   “aytish”   mohiyat   emas   (   u
toifalarda   ),   balki   “mohiyatni   bildiruvchi   nutq”   .   To‘g‘ri   va   tasodifiy   -   bu   aqliy
operatsiya orqali farqlanishi kerak bo‘lgan belgilar. Aristotel uchun “ifoda qilingan
...”   jinsi   aniq   tafakkur   bilan   bog‘liq   tushuncha   :   u   “mohiyat”   bo‘lsa   ham,   jinsni
“ikkinchi”   deb   tasniflaydi.   Agar   biz   predikabiliyani   yodda   tutsak,   Aristotelning
“Topika” da birinchi o‘rin nutqda, muloqotda bo‘lish haqida fikrlashda , ya’ni “biz
qandaydir pozitsiyani himoya qilganimizda” amalga oshiriladigan aqliy faoliyatga
19
 Perelman Ch. Traite de l'argumentation, la nouvelle rhetorigue.  Paris, 1958.
21 beriladi.   Shunday   qilib,   Aristotel   ba’zi   aqliy   operatsiyalarni   “narsalar”   ga   oid
toifalar   va   taxminlar   orqali   tushunadi.   Voqelik   obyektlarini   turli   tomonlardan   va
turli   nuqtai   nazarlardan   ko‘rib   chiqish   usullari   to‘plami   Aristotelning,   uning
dialektikasining   dolzarb   mavzusi   edi   .     Aristotelning   mavzularini   uning   toifalari
bilan   bog‘lamasdan   o‘rganib   bo‘lmaydi.   “Hech   qanday   bog‘lanishsiz   ifodalangan
so‘zlarning har biri yo mohiyatni , yo sifatni , yo miqdorni , yoki munosabatni , yo
joyni   ,   yo   zamonni   ,   yo   mavqeni   ,   yoki   egalik   ,   harakatni   ,   iztirobni   anglatadi   ”.
Agar   Aristotelning   bu   asosiy   kategoriyalari   “bir   vaqtning   o‘zida   til   va   tafakkur
kategoriyalari” , keyin  Aristotelning “Topika” bu kategoriyalarning aqliy va nutq
faoliyatida   haqiqatga   to‘g‘ri   bo‘lmagan,   ammo   ishonchli   bilimlarga,   ya’ni   har
qanday   odamning   har   qanday   masala   bo‘yicha   ega   bo‘lishi   mumkin   bo‘lgan
kundalik   fikriga   taalluqli   foydalanish   usullarining   tavsifi.   Shu   ma’noda
Aristotelning   mavzusi   uning   klassik   (formal)   mantiqiga   qo‘shimcha   emas,   balki
odamlarning   aqliy   va   nutqiy   faoliyatining   yetakchi   qo‘llanmasidir.     Sitseronning
xuddi   shu   nom   ostidagi   “Topika”   risolasi   Aristotel   toifalari,   predikabiliyalarini
birlashtirishning   odatiy   namunasi   va   bu   tizimning   rivojlanishidagi   burilish
nuqtasidir. 20
  Biroq,   Aristoteldan   farqli   o‘laroq,   Sitseron   uchun   dialektika   va
mavzular   bir   xil   narsadan   uzoqdir.   Mavzudan   dialektikani   olib   tashlagan   va
Aristotelning   “yuqori”   atamasini   “joy”   deb   hisoblab,   Sitseron   “bu   so‘z   bilan
Aristotel,   go‘yo   dalillar   olinadigan   omborlar   deb   ataladi”   deb   ta’kidlaydi.   Ushbu
“omborlar” orasida u Aristotelning toifalarini , uning predikabiliyasini va usullarini
nomlaydi   .   Shu   bilan   birga,   u   endi   boshqa   toplar   tizimiga   ega.   U   “joy”ning   ikki
turini   ajratib   ko‘rsatadi:   “ba’zilari   ishning   nima   haqida   ketayotgani   bilan   bog‘liq
bo‘lsa,   boshqalari   esa   tashqaridan   olingan”.   Birinchi   turga   u   butunni   (u   ta’rifni
qo‘shadi   ),   qismlarni   ,   belgilashni   (“dalil   so‘zlarning   ma’nosidan   kelib   chiqqan
holda”),   “savol   bilan   bog‘liq”ni   o‘z   ichiga   oladi,   bu   yerda   u   “ko‘p   qismlarni”
belgilaydi, shu jumladan , jins , tur, o‘xshashlik, farq, qarama-qarshiliklar, holatlar,
sabab,   oqibat,   taqqoslash.   Ikkinchi   tur     “asosan   hokimiyat   yoki   guvohlikdan
olingan “ dalillarga to‘g‘ri keladi.  Sitseron har bir “joy” ni batafsil ko‘rib chiqadi,
20
 Садикова В. А. Обучение публичной речи: топиковая модель // Рус. яз. в школе. 2008. № 7.
22 bir tomondan ularni chegaralashga, ikkinchi tomondan esa ularning o‘zaro ta'sirini
aniqlashga   harakat   qiladi.   Kvintilian   Sitseronga   bo‘lgan   barcha   hurmati   bilan
Aristotel   tushunchasini   “dialektika”   atamasiga   qaytaradi   va   o‘z   navbatida
“umumiy   joylar”   va   “ixtiro   manbalari”   ni   baham   ko‘radi. 21
  Avvaliga   u
umume’tirof   etilgan   fikrlarni,   vaqti-vaqti   bilan   ishlatilishi   mumkin   bo‘lgan
“bo‘shliqlarni” tushunadi; ikkinchisi ostida - eng umumiy toifalar , unga ko‘ra siz
o‘zingizning   bayonotlaringizni   yaratishingiz   mumkin,   bir   xil   modellarga   ko‘ra   -
turli   nuqtai   nazarlarni   taqdim   etasiz.   Shu   bilan   birga,   Kvintilianning   “ixtiro
manbalari” amalda Aristotel  toifalari  bilan mos keladi. Shunday qilib, zamonaviy
ritorikadagi   mavzularni   “oddiy   narsalar”   sifatida   tushunish,   ehtimol,
Kvintilianning   umumiy   qabul   qilingan   fikrlari   ,   “bo‘shliqlari”   bilan   bog‘liq   .
Strukturaviy   va   semantik   modellar   tizimi   sifatida   mavzu   Aristotelning
kategoriyalariga   asoslangan   Kvintilianning   “ixtiro   manbalari”   ga   borib   taqaladi   ,
bu esa o‘z navbatida borliq va tafakkurdagi umuminsoniy tajribani tizimlashtirish,
umumlashtirishdir.   O‘rta   asrlarda   mavzu   dialektika   bilan   emas,   balki   dialektika
mantiq bilan belgilanadi va dialektika sifatidagi mavzu hozirgi vaqtda hech qanday
nazariy   rivojlanishni   olmaydi.   Mavzuni   rasmiylashtirish   va   soddalashtirishning
umumiy   tendensiyasini   yuqori   nomining   tarixiy   taqdirida   kuzatish   mumkin.
Sitseron   o‘zining   “Topika”   asarida   “dalil   so‘zlarning   ma’nosidan   chiqarilganda”
belgilashni   ajratib   ko‘rsatadi,   bu   yuqorini   sof   pragmatik   tarzda,   uni   borliqning
mohiyati   bilan   bog‘lamasdan   va   eng   yuqori   mohiyatni   ta’kidlamasdan   tushunish.
Aristotelning   fikriga   ko‘ra,   ism   har   doim   mavjudotning   nomidir   va   bu   umuman
etimologiya   emas,   tarix   emas,   balki   ismning   zamonaviy   (o‘sha   paytda   Aristotel
uchun,   hozir   biz   uchun)   tushunchasi   ,   bugungi   tushunchaga   eng   yaqin   Qadimgi
yunonlarni   tushunishning   sxolastik   an’anasi   darhol   bartaraf   etilmadi.   Masalan,
R.Dekart   dialektikani   oddiy   narsalar   bilan   ajratib,   uni   mantiqqa   qarama-qarshi
qo‘yadi,   “dialektika   uni   mustahkamlagandan   ko‘ra   sog‘lom   fikrni   buzadi,
ongimizni   shu   oddiy   narsalar   va   narsalarning   mohiyatiga   yot   bo‘lgan   savollarga
botiradi”,   deb   hisoblaydi.   Boshqa   mualliflar   ham   “oddiy   joylar”   ga   salbiy
21
 Цицерон Марк Туллий. Три трактата об ораторском искусстве. М.: Ладомир, 1994.
23 munosabatini   bildiradilar:   “Oddiy   narsalarni   qachon   ko‘rib   chiqishga   hayron
bo‘lmang:   bu   muhim   emas.   Ularni   umuman   ko‘rib   chiqmaslik   yaxshiroqmi   yoki
yo‘qligini   aniqlash   foydaliroq   bo‘lishi   mumkin”.   Biroq,   mavzu   shu   qadar   keng
tarqalganki,   u   hatto   “umumiy   joylar”   sifatida   yashash   huquqini   so‘zsiz   rad   etgan
olimlar   orasida   ham   tan   olinmagan   ko‘rinadi.   A.   Arno   va   P.   Nikol   “umumiy
g‘oyalarning   xilma-xilligi:   nasl,   tur,   tur   farqlari,   tegishli   xususiyatlar,   tasodifiy
xususiyatlar   haqida”   fikr   yuritadilar.   Ular   ularni   “umumiy   joylar”   bilan
bog‘lamaydilar,   lekin   aslida   ular   ularni   dialektik   ma’noda   yuqori   toifalar   deb
hisoblashadi. Shunday qilib, “umumiy joylar” ni barcha holatlar uchun birdek mos
keladigan   o‘ziga   xos   dalillar   sifatida   ko‘rib,   mualliflar   nutqda   ijodiy   bo‘lmagan,
muzlatilgan,   nutqning   mazmuni   va   chuqurligini   cheklovchi   sifatida   foydalanish
imkoniyatlarini   haqli   ravishda   rad   etadilar.   Shu   bilan   birga,   ular   nutq   mavzusi
bo‘yicha   chuqur   fikr   yuritishning   umumlashtirilgan   usullari   sifatida   o‘zlarining
qo‘llanilishini his qiladilar, chunki har qanday bayonotda ham mavhum, sxematik,
namunaviy   komponent,   ham   konkret,   leksik-sintaktik,   semantik   komponent
mavjud.   Zamonaviy   aloqa   usullarini   kuzatish   va   tahlil   qilish,   biz   Aristotelning
toifalari,   predikabiliyalari   va   tepaliklari   odamlar   o‘rtasidagi   o‘zaro   tushunish   va
og‘zaki   o‘zaro   ta'sir   uchun   asos   bo‘lib   qolayotganiga   amin   bo‘ldik.   Ularga
asoslanib,   biz   kundalik   nutq   amaliyotida   ham,   har   qanday   ilmiy-gumanitar
tadqiqotlarda ham amalga oshiriladigan lingvistik toifalar va tarkibiy va semantik
modellarning   cho‘qqilari   tizimi   sifatida   dialektik   tushuniladigan   eng   maqbul,
bizning   fikrimizcha,   zamonaviy   cho‘qqilar   ro‘yxatini   ajratib   ko‘rsatamiz:   1.
Harakat,   2.   Azob   (ta’sir   sinovi),   3.   Sabab,   4.   Ta’sir,   5.   Xususiyatlar   (Belgilar,
Sifatlar),   6.   Qismlar,   7.   Butun,   8.   Qoyish,   9.   Taksil,   10.   Qarshi   (   Kontrast   ),   11.
Holatlar   (Joy,   Vaqt,   Maqsad),   12.   Ismi,   13.   Umumiy   (Mavhum),   14.   Xususiy
(Konkret), 15. Umumiy, 16. Turli, 17. Ta’rif, 18. Misol, 19. Sertifikat , 20.Ramz.
22
Ular     aloqa   va   bilish   jarayonida   biz   yaratishimiz   mumkin   bo‘lgan   barcha
ma’nolarni tashkil qiladi,chunki mavzular biz yashayotgan dunyoni qurish usulidir.
Taklif   etilayotgan   ro‘yxat   Aristotelning   ro‘yxatini   yoki   qadimgi   yoki   zamonaviy
22
 Аристотель. Сочинения: в 4-х т. М.: Мысль, 1978. Т. 2. Философское наследие. 687 с.
24 ritorikaning   biron   bir   ro‘yxatini   takrorlamaydi,   lekin   bu   ro‘yxatning   hisoblanishi
g‘oyasiga   asoslanadi,   chunki   biz   muloqot   jarayonida   bir-birimizni   tushunishimiz
uchun   bunday   shovqin   modellarining   cheklangan   soni   bo‘lishi   kerak.     Har   bir
yuqori   -   bu   grammatik   va   lug‘at   bilan   emas,   balki   ma’lum   bir   vaziyatda   faqat
muayyan   vaziyatda   shakllanadigan   kommunikativ   ma’no   bilan   bog‘liq   bo‘lgan
ma’lum turdagi bayonotning ideal modeli, chegarasi, invariantidir .
 Keling, buni oddiy misol bilan ko‘rsatishga harakat qilaylik-har xil kundalik
vaziyatlarda ikki  xil  holatda aytilgan bayonot:  Men  maktabga boraman  .   Vaziyat
1.   Opa   akadan   non   uchun   do‘konga   yugurishni   so‘raydi.   Aka   javob   beradi:   Men
maktabga ketyapman (ya'ni  non sotib ololmayman, chunki maktabga borish vaqti
keldi).   Kommunikativ   ma'no     eng   yuqori   sabab   tomonidan   amalga   oshiriladi   va
“Men maktabga boraman” iborasi bilan ifodalanadi.
Vaziyat   2 .  Bir   tanishi  yetti  yildan  beri   bormagan   oilaga   keladi.  U  hatto  borligini
bilmagan bolani  ko‘radi. U beixtiyor xitob qiladi:  Oh, sizning chaqalog‘ingiz bor
Bolalar   chaqaloq   deb   atashni   yoqtirmaydilar.   Bola   javob   beradi:   Men   maktabga
boraman!   (ya’ni,   men   allaqachon   kattaman,   kichik   emasman).   Kommunikativ
ma'no   qarshi   mavzu   orqali   amalga   oshiriladi   va   xuddi   shu   “Men   maktabga
boraman”   iborasi   bilan   ifodalanadi.   Strukturaviy   va   semantik   modellar   sifatida
toplar   odamlar   ongida   mavjudlik   yaxlitligini   yetarli   darajada   aks   ettiradi   va   bu
yaxlitlikni muloqot jarayonida “bu yerda va hozir” tezda tuzilishiga imkon beradi.
Dialektik   xususiyatga   ega   bo‘lgan,   tilda   lingvistik   kategoriyalarning   cho‘qqisi
sifatida   yashaydigan,   tafakkur   va   nutqda   strukturaviy-semantik   model   sifatida
amalga oshiriladigan mavzular faqat muloqotga bog‘liq va shuning uchun ularning
mavhum   tabiatiga   qaramay,   muloqotdan   ajratilgan   holda   o‘rganib   bo‘lmaydi.
Muloqot, o‘z navbatida, konkretlashgan mavjudot sifatida vaziyat bilan belgilanadi
va   tizim   sifatida   mavzuning   rekursiv   tabiati   Til,   fikr   va   borliqni   bir-biriga
bog‘laydi - muloqot orqali, individual onglarning aloqasi orqali.       Bugungi kunda
ilm-fan   o‘zining   kelib   chiqishiga   burilish   qilmoqda   va   fanni   o‘rganishning
markaziy   obyekti   -   inson   bilan   integratsiyalash   g‘oyasi   tobora   kun   tartibiga
tushmoqda:   “   Bilim   subyektining   ortib   borayotgan   roli   tilga   mulk   sifatida
25 maksimal darajada e’tibor berishni talab qiladi. 23
  Ma'lum  bir jismoniy va ijtimoiy
muhitga kiritilgan va ajralib bo‘lmaydigan bir butunlik sifatida shaxs faoliyatining
hissiy, ratsional  va hissiy jihatlarining doimiy o‘zaro ta'siri  bilan bilish jarayonini
va   uning   mahsulotlarini   boshdan   kechirayotgan   shaxs.     Bizning   fikrimizcha,
mavzu kommunikativ ma'noni yaratish uchun tarkibiy va semantik modellar tizimi
sifatida     bunday   protsessual   yaxlitlikni   o‘limga   olib   kelmasdan       tahlil   qilishga
hissa qo‘shishi mumkin .
XULOSA
Yuqorida buyuk Yunon mutafakkiri, sharq xalqlari Arastu deb atagan   olim
Aristotelning   hayoti   va   ilmiy   faoliyatiga   imkoniyat   darajasida   to‘xtalib   o‘tishga
23
 Асмус В.Ф. Античная философия. М.: Высш. шк., 1976.
26 harakat   qilindi.   O‘rganilgan   adabiyotlar   natijasida   shunday   xulosaga   keldimki,
Aristotel   shaxsiyati   haqiqatdan   ham   juda   katta   ulug‘vorlikka   ega.   Bunday
ulug‘vorlik   uning jahon sivilizatsiyasiga qo‘shgan bebaho xissasi  ortidan kelgan,
albatta. Uning  ilm-fanga qo‘shgan xissasi nafaqat o‘sha davr jamiyati, balki butun
insoniyat   uchun     juda   katta   ahamiyatga   molik   hodisa   bo‘ldi.   Uning   ilk   bora
fanlarni alohida tizimlarga   ajratib chiqishidan turli xil fan sohalari bo‘yicha nodir
asarlar   yaratishigacha,     o‘zining   falsafiy-axloqiy   fikrlaridan   tortib   aniq   va   tabiiy
fanlarga   oid   dastlabki     qarashlarni   ilgari   surishigacha   hamma-hammasi   insoniyat
uchun qimmatli  hisoblanadi. Chunki aynan Aristotelning dastlabki, nisbatan sodda
nazariyalari,  ilmiy    yangiliklari   bo‘lmaganda   hozirgi   kundagi   ko‘plab   mukammal
kashfiyot   va   ixtirolar,     yangi   falsafiy   qarashlar   mavjud   bo‘lmasligi   mumkin   edi.
Sabab   shundaki,     Aristotelning   ko‘plab   ilmiy   nazariyalari   hamda   falsafiy
dunyoqarashi   bugungi   kunda     ilm-fan   sohasidagi   ko‘pdan-ko‘p   yangiliklar   uchun
ma’lum   darajada   asos   bo‘lib     xizmat   qilmoqda   va   bu   hodisa   katta   ehtimol   bilan
kelajakda ham xuddi  shu yo‘sinda   davom  etadi. Aristotel  ilmiy merosining yana
bir ahamiyatli jihati shundaki, uning ilmiy falsafiy qarashlari jahon ilm-fani uchun
ko‘plab   buyuk   insonlarni   yetishtirib   berdi.     Masalan,   agar   Aristotelning   ilmiy
qarashlari   bo‘lmagada   Abu   Nasr   Forobiy,   Foma     Akvinskiy   kabi   insonlar   bu
darajada   buyuk   bo‘lmasliklari   mumkin   edi.   Chunki   ula r   faoliyatida   Aristotelning
qarashlari   juda   katta   salmoqqa   ega   hisoblanadi.   Birgina     Makedoniyalik
Aleksandrga   ustozlik   qilgani   ham   Aristotelning   aqliy   jihatdan     qanchalik   yetuk
ekanligidan   dalolat   beradi.   Chunki   dunyoni   titratgan   insonni   o‘z     fikrlariga
ishontira   olish   hammaning   ham   qo‘lidan   keladigan   ish   emas.Shuning   uchun   ham
biz   Aristotelning   ilmiy   merosidan   imkon   qadar   unumli     foydalinishimiz
zarurdir. Shu   bilan   birga   tarixga   qomusshunos   olim   sifatida   kirdi.   Uning   merosi
eramizdan   oldingi   IV   asrgacha   yunon   fani   to‘plagan   haqiqiy   bilimlar   majmuasi
edi.   Ba’zi   ma’lumotlarga   qaraganda,   uning   tomonidan   yozilgan   asarlarning   soni
mingtaga   yaqinlashadi.   O‘z   ustozi   Aflotundan   farqli   o‘laroq,   Aristotel   fikricha,
moddiy olam birlamchi bo‘lib, g‘oyalar dunyosi ikkilamchidir. Bir hodisaning ikki
tomoni  sifatida shakl  va mazmunni  bir-biridan ajratib bo‘lmaydi. Tabiat  haqidagi
27 ta’limot   uning   risolalarida   avvalo   harakat   haqidagi   ta’limot   sifatida   namoyon
bo‘ladiki, bu Aristotel tizimining eng qiziq va kuchli tomonidir. U dialektikaning
yirik   vakili   hisoblanadi.   Dialektika   uning  uchun   ehtimoliy  va   haqiqatga   o‘xshash
bilimlardan haqiqiy va ishonchli bilimlar olish usuli edi. Faylasufning “Organon”
deb  umumiy   nom   olgan   mantiqiy  asarlari   haqiqat   va   tafakkur   qonunlari   haqidagi
ta’limotdir. O‘rta asrlarda “Organon” eng mashhur va o‘qiladigan asar bo‘lib, o‘rta
asrlardagi   barcha   sxolastika   (borliqni   tekshirish   va   o‘rganishga   emas,   balki   din
aqidalariga   suyangan   idealistik   falsafa)   uning   asosiga   qurilgan   edi.   Aristotelning
hayvonlar haqidagi risolalari mashhur bo‘lib, ularda qadimgi davrda birinchi marta
yirik organizmlarning paydo bo‘lishi  va rivojlanishi  tadqiq etilgan, ularning ta’rif
va   tasniflari   berilgan   edi.   Shuningdek,   olim   o‘zini   tarixchi,   pedagog,   notiqlik
ilmining   nazariyotchisi,   axloqiy   va   siyosiy   ta’limotlar   asoschisi   sifatida   ham
namoyon   qilgan   edi.   “Metafizika”   –   “Birinchi   asar”   ida   Aristotel   to‘rt   xil   sabab
haqida   so‘zlaydi.   Har   bir   narsa   undan   hosil   bo‘ladi.   Aristotel   o‘zining   ushbu
ta’limotidan chekinib, shaklni faol hisoblaydi, xatto shakl borliqning ma’nosi ham
deydi. Aristotel material yolg‘iz imkoniyat, u shakllanibgina ro‘yobga chiqadi deb
moddani passiv hisoblaydi. Har bir tabiiy xodisada Aristotel ichki azaliy maqsad,
entelexiyani   ko‘rdi.   Aristotel   tabiatni   harakat   va   taraqqiyotda,   imkoniyatni   esa
voqelikka aylanish jarayoni deb tasvirlaydi. Uningcha, butun olam o‘z harakatini –
“birinchi harakatlantiruvchidan” oladi. Bu fikr keyingi o‘rta asr faylasuflari uchun
manba bo‘lib xizmat  qildi. Aristotel olamni bilishda avvalo inson sezgisining roli
to‘g‘risida   gapirib,   hamma   seziladigan   va   sezgi   uyg‘otadigan   narsa   tashqarida
mavjud,   deb   hukm   chiqaradi.   Zotan   narsalardagi,   xodisalardagi   umumiylikni
bilish,   sezishning   ishi   emas,   balki   aql,   tafakkur,   nazariy   bilishning,   fanning
vazifasidir. Aristotel fandagi muhim xizmatlaridan biri uning harakatning turlari va
taraqqiyot shakllari to‘g‘risidagi nuqtai nazaridir. 
                  
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI:
1.  Aristotel. Sochineniya v 4-x tomax. T. 1. –M., 1975-1984. 
28 2.  Aristotel//http://society.polbu.ru/kirilenko_philosophy//ch12_i.html
3. Asmus V.F. Antichnaya filososfiya. –M., 1976. 
4. Ckirbekk, G., Gile, N. Falsafa tarixi. –T.: “Sharq”, 2002. -720 b.
5. G‘arb falsafasi (Q.Nazarov va boshqalar. Tuzuvchi va mas’ul muharrir). –
Toshkent: Sharq, 2004.
6. Griftsova   I.N.   Mantiq   nazariy   va   amaliy   fan   sifatida:   Rasmiy   va   norasmiy
mantiq o‘rtasidagi munosabat masalasiga. M., 1999 yil.
7. https://uz.m.wikipedia.org/wiki/Arastu.
8. https://uz.warbletoncouncil.org/aristoteles-13294.
9. https://www.britannica.com/biography/Aristotle    .
10. https://www.orbita.uz/idex.php?option=com_content&view=article&id=
11. Husserl   E.   Mantiqiy   tadqiqotlar.   Sof   mantiqqa   prolegomena.   Sankt-
Peterburg, 1909 yil, T. 1.
12. Kant I. Sof aqlning tanqidi. Asarlar: 6 jildda.M., 1964. T. 3.
13. Muhammadjon Qodirov “Markaziy Osiyo, Yaqin va O‘rta sharqning falsafiy
tafakkuri” T.: ToshDShI nashriyoti. 2009.
14.  Renan E. Sobranie sochineniy. –Kiev. 1960.
15. Xrestomatiya po filosofii: Uchebnoe posobie. –M., 1998.
16. Арасту. Поэтика. Ахлоки кабир. Риторика.  T .: Янги аср авлоди .
17. Асмус В.Ф. Античная философия. М.: Высш. шк., 1976.
18. Цицерон Марк Туллий. Три трактата об ораторском искусстве. М.: 
Ладомир, 1994.
19. Perelman Ch. Traite de l'argumentation, la nouvelle rhetorigue.  Paris, 1958.
20. Арно А. и Николь П. Логика, или Искусство мыслить. М.: Наука, 1991.
21. Spranzi M. The Art of Dialectic between Dialogue and Rhetoric: The 
Aristotelian Tradition. Amsterdam - Philadelphia: John Benjamins 
Publishing Company, 2011. 240 p.
29 22. Ахиезер А. С. Диалог в науке и в обществе. Монологизация и 
диалогизация управления (опыт российских теорий) // Общественные 
науки и современность. 2004. № 4. С. 24-34.
23. Аристотель. Сочинения: в 4-х т. М.: Мысль, 1978. Т. 2. Философское 
наследие. 687 с
30

Aristotelning “topika”sida tushunchalarni ta’riflash masalari

KIRISh….......................................................................................
   
I BOBARISTOTEL TA’LIMOTINING JAHON FALSAFASIDA TARAQQIYOTIDA TUTGAN O‘RNI  
1.1. Aristotel hayoti ,ijodi va falsafa tarixida tutgan o‘rni             
 1.2Aristotel mantig‘ining transdiskursiv,kommunikativ     tabiati:mantiq va ilohiyot                                                          9-14                                      
   
II BOBARISTOTELNING “TOPIKA” ASARIDA VA UNDA TUSHUNCHALAR TA’RIFI XUSUSIDA 

 

2.1.

 

Topika-falsafiy lug‘at

 

15 -18

 

2.2.

 

 

Aristotelning “Topika” asarida tushunchalarni aniqlash: muammolar va yondashuvlar

 

18 - 26

 

XULOSA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27-28
  
FOYDALANILGAN ADABIYoTLAR RO‘YXATI   . . . . . . . . . . . 29-30