Bobur g‘azallarining qofiya turlari

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI 
OLIY TA’LIM, FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
__________________________________ UNIVERSITETI
ADABIYOTSHUNOSLIK FAKULTETI
_____________________________YO‘NALISHI
_______________________________________ FANIDAN
DISSERTATSIYA
MAVZU: BOBUR G‘AZALLARINING QOFIYA TURLARI
BAJARDI: ________________________
QABUL QILDI: ________________________
Toshkent 202 5
1 MUNDARIJA
KIRISH ……………………………………………………………..…....3-9
I BOB. SHARQ MUMTOZ POETIKASI VA QOFIYA ILMI
1.1   Ilmi qofiyaning mumtoz poetikadagi o‘rni ………………………….10-17
1.2. Qofiyaga doir mumtoz nazariy asarlar……………………………..17-29
  I bob bo‘yicha xulosa…………...………………………………………29-30
II BOB. BOBUR G‘AZALLARIDA QOFIYA TURLARI
2.1. Bobur ijodida qofiyaning o‘zak tarkibiga ko‘ra turlari………..……31-50
2.2. Tuzilishiga ko‘ra qofiya turlarining qo‘llanilishi…………….……..50-56
2.3. “Boburnoma”da keltirilgan turkiy g‘azallar qofiyasi…………….....56-60
II bob bo‘yicha xulosa……….…………………………………………..60-61
III BOB. BOBUR G‘AZALLARIDA QOFIYA SAN’ATLARI 
3.1. Musajja, tajziya, musalsal g‘azallarda qofiya……………………......62-66
3.2 Bobur g‘azallarida  zulqofiyatayn, zulqavofi’, tarse’ san‘atlari………66-73
3.3. Qofiya, radif va mazmun munosabati…………………………..........73-88
III bob bo‘yicha xulosa……………………………………………………88-89
XULOSA …………………………………………………………………90-92
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI ………………….93-101
ILOVALAR ……………………………………………………………..102-103
2 KIRISH
                      Magistrlik   dissertatsiyasi   mavzusining   asoslanishi   va   uning
dolzarbligi.  Dunyo adabiyotshunosligida badiiy asar qimmatini belgilaydigan
poetik   unsurlar   va   ularning   mazmun   bilan   bog‘liqligi   hamda   qiyosiy
tahlillariga   alohida   diqqat   qaratilmoqda.   Natijada,   mumtoz   adabiyotimizning
bugungi   kungacha   ochilmagan   muammoli   savollariga   javob   topish,   mumtoz
badiiy   asarlarimizning   sara   namunalari   orqali   o‘sha   davr   muhiti,   ilm-fan
rivojini   ko‘rsatib   beruvchi   asarlarni   o‘rganishga   intilish   yanada   muhim
masalalar  qatoridan  joy  olgan.  Shu  ma‘noda  she’rshunosligimizning  tarkibiy
qismi  bo‘lgan qofiya va  uning ichki  imkoniyatlari  bo‘lmish  qofiya san’atlari
hamda   qofiya   ayblarining   o‘ziga   xos   xarakterli   jihatlarini   aniqlash,   ularning
badiiy asar tarkibida qay darajada shakl va mazmun uyg‘unligiga bog‘liqligini
o‘rganish bugungi kun she’rshunosligidagi dolzarb muammolardan biridir. 
            Prezidentimiz   Sh.Mirziyoyevning   “O‘zbek   mumtoz   va   zamonaviy
adabiyotni   xalqaro   miqyosda   o‘rganish   va   targ‘ib   qilishning   dolzarb
masalalari”   mavzusidagi   xalqaro   konferensiya   ishtirokchilariga   yo‘llagan
tabrigida   keltirilgan   quyidagi   fikrlar   mumtoz   adabiyotimiz,   uning   boy
merosini   yanada   teranroq   tahlil   qilishga   qaratilgan   ishlar   ko‘lamini
belgilashga xizmat qiladi: “ O‘zbek mumtoz va zamonaviy adabiyotni xalqaro
miqyosda o‘rganish va targ‘ib qilish, ko‘pqirrali  bu mavzuni  bugungi kunda
dunyo   adabiy   makonida   yuz   berayotgan   eng   muhim   jarayonlar   bilan   uzviy
bog‘liq   holda   tahlil   etib,   zarur   ilmiy-amaliy   xulosalar   chiqarish,   kelgusi
vazifalarimizni belgilab olish, o‘ylaymanki, katta ahamiyatga ega” 1
.
                  Mumtoz adabiyotimiz va mumtoz asarlarimizga berilayotgan bu kabi
e’tibor   ularning   har   tomonlama   tadqiq   qilinishiga   doir   masalalarni   keng
ko‘lamda kun tartibiga qo‘yadi. Bu, avvalo, madaniyatimiz, tariximiz, ilm-fan
rivojining   yuksalishidagi   eng   asosiy   masalalardan   biri   hisoblanadi.   Shunday
1
  http://www.uzbekistan-geneva.ch/o  ‘zbek-mumtoz-va-zamonaviy-adabiyotini-xalqaro-miqyosda-o’rganish-
va.html
3 ekan,   oldimizda   turgan   bu   kabi   vazifalar   nafaqat   hozirgi   zamonaviy
adabiyotimiz,   balki   mumtoz   adabiyotimizning   ham   o‘rganilishida   asosiy
ahamiyat kasb etadi.
Jahon tajriblalari shuni ko‘rsatadiki, she’riyat va she’rni tashkil qiluvchi
unsurlar   yuzasidan   ma’lumotlarni   to‘plash,   o‘rganish   tarixiy   jihatdan   eng
qadimgi   davrlarga   borib   taqalsa-da,   lekin   qofiya,   xususan,   mumtoz   qofiya,
uning   tarkibiy   qismlari,   asosiy   unsurlari   bilan   bog‘liq   masalalar,   ularning
badiiy   asar   mazmunini   ochib   berishdagi   o‘rni   adabiyotshunoslikda   yetarlicha
tadqiq etilmagan.
Shakl   va   mazmun   birligi   masalasi   bo‘yicha   o‘rta   asrlar   sharq   mumtoz
poetikasida   muhim   ahamiyatga   molik   ishlar   qilinganligini   e’tirof   etishimiz
joiz.  Qofiya   ilmini  o‘rganish   juda  qadim   davrlarga   borib  taqalishi   bilan   birga
bu   sohada   qalam   tebratgan   ijodkorlar   ham   talaygina.   Xususan,   arab
olimlaridan: Ibn Qutayba, Qudama ibn Ja’far, Asmaiy kabilar ish olib borgan
bo‘lsalar, fors ijodkorlaridan Shamsiddin Qays Roziy, Abdurahmon Jomiy va
Vohid   Tabriziy,   Nosiriddin   Tusiy,   Shams   Faxriy   Isfahoniy,   Yusuf   Aziziy   va
Husayn   Voiz   Koshifiylarning   ijodlarini   misol   qilib   ketiramiz.   Turkiy
ijodkorlardan   Shayx   Ahmad   Taroziyning   “Funun   ul-balog‘a”   asarida   ham
qofiya ilmi yuzasidan atroflicha ma’lumotlar beriladi. Xorazmiyning bu borada
qoldirgan   ilmiy   merosi   bugungi   kunda   ham   tadqiqotchilar   nigohida.   Forobiy,
Beruniylarning aynan qofiyaga doir asarlari bo‘lmasa-da, ular ham mazkur ilm
yuzasidan   o‘zlarining   fikr-mulohazalarini   ketirib   o‘tganligini   “She’r   va
qofiyalari haqida so‘z” va boshqa asarlari orqali bilishimiz mumkin. 
O‘zbek   adabiyotida   durdona   asarlari   bilan   nom   qoldirgan   Zahiriddin
Muhammad   Bobur   Hindistonda   332   yil   hukmronlik   qilgan   boburuiylar
sulolasining asoschisi ,  buyuk podshoh bo‘lish bilan birga iste’dodli shoir, yirik
adabiyotshunos va tarixchi olim ham bo‘lgan. Boburning lirik merosi va ilmiy
asarlari yillar davomida o‘zbek va jahon olimlari tomonidan o‘rganilib, tadqiq
4 qilib kelinmoqda. Bobur ijodi bilan xorijiy olimlardan U.Erskin, S.M.Edvards,
A.Bereviy, X.Bereviy, R.M.Kalkedot, Ch.Stori, E.Xolden, L.King, F.J.Talbot,
D.Ross,   J.Elfiniston,   I.Mano,   Z.Mansuriy,   R.Sharma,   A.Samoylovich,
I.Stebleva; o‘zbek olimlaridan esa P.Shamsiyev, V.Rahmonov, H.Boltaboyev,
I.Adizova kabilar shug‘ullanganlar.
       Boburning   lirik   merosi   rang-barang.   She’rlarining   umumiy   hajmi   400
dan ortiq. Bobur ijodida g‘azal, ruboiy, tuyuq, qit‘a, fard, muammo, masnaviy
kabi   janrlar   yetakchi   o‘rin   tutadi.   Bobur   devonidagi   she’rlarning   asosiy
qismini   g‘azal   va   ruboiy   tashkil   qiladi.   Buning   o‘ziga   xos   sabablari   bor.
Ma’lumki, Bobur  yashab ijod qilgan davrda g‘azal  va ruboiy nafaqat  o‘zbek
balki,   sharq   adabiyotida   yetakchi   janrga   aylangan   edi.   G‘azalning   tasvir
imkoniyatlari   nihoyatda   boy   bo‘lib,   unda   har   qanday   his-tuyg‘u,   mushohada
fikrni ifodalash qulay edi. Bobur devonida oddiy g‘azallardan tashqari g‘azali
musajja,   qit’a   g‘azal   (birinchi   bayti   qofiyasiz   g‘azal),   g‘azali   husni
matla(matladan   keyingi   baytning   har   ikkala   misrasi   matla’ga   qofiyadosh
g‘azal)   va   qo‘shaloq   qofiyali   g‘azallar   mavjud.   Umuman,   Bobur   she’riy
merosining   hajmi   ancha   salmoqli.   Hozirgacha   shoirning   119   g‘azali,   20   ga
yaqin   masnaviylari,   209   ruboiysi,10dan   ortiq   tuyuq   va   qit’asi,   50dan   ortiq
muammo va 60dan ziyod fardlarii aniqlangan.
                      Shoir lirikasining ko‘p qirralari turli olimlar tomonidan tadqiq etilgan
bo‘lsa-da, she’rlaridagi qofiya masalasi maxsus o‘rganilmagan edi.
                    Zahiriddin   Muhammad   Bobur   o‘zbek   she‘riyatida   o‘ziga   xos   o‘rin
tutuvchi   shoirlardan   biri   hisoblanadi.   Undan   bizgacha   boy   adabiy   meros
saqlanib   qolgan.   Jahonga   mashhur   “Boburnoma”si,   turli   mavzularga
bag‘ishlangan   ilmiy   asarlari   va   tabiiyki   shoir   sifatida   mahoratini   ko‘rsatib
beruvchi   she’rlari   saqlanib   qolgan.   Adabiyotshunoslikda   uning   2ta   devon
tuzgani   haqida   ma’lumot   keltiriladi.   Kobul   va   Hind   devoni.   Lekin   Kobul
devoni   haqida   so‘nggi   yillarda   muayyan   bir   izlanishlar   olib   borilayotgan
5 bo‘lsa-da, adabiyotshunoslikda  hali bu devonning matni  e’lon qilingani yo‘q
va uning aksariyat she’rlari Hind devonidan o‘rin olgan.
                    Hind   devonida   g‘azal,   qit’a,   tuyuq,   fard,   muammo,   masnaviy   kabi
janrlar   mavjud.Tabiiyki,   ular   orasida   g‘azal   asosiy   o‘rinni   egallaydi.   Bobur
g‘azallarida   qofiya   tanlash   masalasiga   alohida   e’tibor   qaratgan.   Uning
g‘azallaridagi   musiqiylikni,   jozibadorlikni   ta’minlab   beruvchi   asosiy
omillardan biri ham qofiyadir.
Tadqiqot   obyekti .   Zahiriddin   Muhammad   Bobur   ijodi   asosiy   manbai
sifatida Mirzo Kenjabek tomonidan nashrga tayyorlangan kulliyotning   I jild
Devoni   ,   Shayx   Ahmad   Taroziyning   “Funun   ul-balog‘a”   asarlari   asos   qilib
olindi.   Shuningdek,   zarur   o‘rinlarda   mumtoz   poetikada   qofiya   ilmiga   doir
yaratilgan arab va fors-tojik, risolalaridan ham qiyos uchun foydalanildi.
  Tadqiqot   predmeti   sifatida   Zahiriddin   Muhammad   Bobur   g‘azallari,
g‘azallarning   qofiya   turlari   va   nazariy   asoslari,   boshqa   mumtoz   poetik
janrlardan   farqli   jihatlari   va   bu   janrda   yozilgan   asarlarning   poetik
xususiyatlarini tashkil etadi.
Tadqiqotning   maqsadi   va   vazifalari .   Zahiriddin   Muhammad   Bobur
qalamiga   mansub   barcha   g‘azallarda   qofiya   turlarini   aniqlash,   g‘azallarda
uchragan qofiya san’atlarini tahlil qilish, shuningdek, radif, vazn va mazmun
munosabatini o‘rganishdan iborat.
   Tadqiqotning vazifalari :
 – Ilmi qofiyaning mumtoz poetikadagi o‘rni ni ko‘rsatish ;
  –   Bobur   g‘azallarida   qofiya   turlari   ва   Bobur   ijodida   qofiyaning   o‘zak
tarkibiga ko‘ra turlarini tadqiq etish;
– Tuzilishiga ko‘ra qofiya turlarining qo‘llanilishini ko‘rsatish;
–   “Boburnoma”da   keltirilgan   turkiy   g‘azallar   qofiyasini   poetik   tahlil
qili sh ;
6 – Bobur g‘azallarida qofiya san ’ atlarini tadqiq etish ;
–  Musajja, tajziya, musalsal g‘azallarda qofiyaning o‘rnini belgilash;
– Bobur   g‘azallarida   zulqofiyatayn,   zulqavofi’,   tarse’   san‘atlari ning
qo‘llanilishi;
–  Qofiya va radifning mazmun munosabatini tahlil qilishdan iborat.
Tadqiqotning   ilmiy   yangiligi.   O‘zbek   mumtoz   adabiyoti   tarixida
o‘ziga   xos   uslubi,   ravon,   hamma   uchun   birdek   tushunilishi   oson   bo‘lgan   tili
bilan   ajralib   turuvchi,   she’r   ilmi   qoidalariga   muvofiqligi   bilan   e’tirof   va
e’tibor   qozongan   shoh   va   shoir   Zahiriddin   Muhammad   Bobur   g‘azallaridagi
qofiya   turlari,   ularning   mazmun   va   shakl   bilan   o‘zaro   munosabatini   ilmiy
muammo   sifatida   yaxlit   fundamental   o‘rganilmaganligi   mazkur   magistrlik
dissertatsiyasining avvalgi ilmiy ishlardan farq qilishini ko‘rsatadi. 
                          Tadqiqotning   asosiy   masalalari   va  farazlari.   Ushbu   magistrlik
dissertatsiyasining   asosiy   maqsadi   Bobur   g‘azallaridagi   qofiya   tizimini
o‘rganishdan iborat
           Ushbu maqsaddan kelib chiqib, quyidagi vazifalarni yoritishga e’tibor
qaratildi:
          –  Ilmi qofiyaning mumtoz poetikada o‘rganilish tarixini tadqiq qilish va
mumtoz   asarlarning   bugungi   kun   qofiya   mumammolariga   ta’sirini   izohlab
berish;
            –   Bobur   g‘azallarida   qo‘llanilgan   qofiya   turlari   va   ularning   mazmun
hamda vazn munosabatini tekshirish;
            –   Bobur g‘azallarida qo‘llanilgan qofiya san’atlarining mazmun va shakl
munosabatini o‘zaro tahlilga tortish;
            –   G‘azallarda   qo‘llanilgan   badiiy   san’atlarning   she’r   mazmunini
ochishdagi rolini aniqlash;
7             –   Bobur   g‘azallarida   qo‘llanilgan   qofiyalarning   ba’zi   bir   ayblariga
to‘xtalib o‘tish;
– G‘azallarda qo‘llanilgan radiflarning qofiya bilan munosabatini 
atroflicha
  o‘rganishdan iborat. 
Tadqiqot   mavzusi   bo‘yicha   adabiyotlar   tahlili.   Tadqiqotimizning
ilmiy   yangiligi   yozilgan   qismida   ushbu   dissertatsiya   ishimizning   bilvosita
manbalari   bo‘lmish   ilmiy   maqolalar,   to‘plamlar,   monografik   tadqiqotlarni,
mavzumizga doir muayyan adabiyotlarni tahliliy nazardan o‘tkazdik.
Tadqiqotda   qo‘llanilgan   metodikaning   tavsifi.   Mavzuni   yoritishda
t arixiylik   va   xolislik   tamoyillariga   suyangan   holda,   ilmiy-nazariy   usullardan
foydalanildi. 
Tadqiqot natijalarining nazariy va amaliy ahamiyati.   
Tadqiqotning   ilmiy   ahamiyati   o ‘zbek   adabiyotshunosligining   keng
miqyosda   chuqurlashuvi   davrida   mumtoz   she’riyat   janrlarining   nazariy
asoslarini   belgilab   berishda,   g‘azal   janriga   zamonaviy   janrlar   poetikasi
talablaridan   kelib   chiqib     yondashuvda,turk   (o‘zbek)   va   fors   she’riyatidagi
ushbu janrlarga oid adabiy tajribalar tahlil qilinganligida ko‘rinadi.
Tadqiqotning   amaliy   ahamiyati   maktab   ta’limi   va   oliy   ta’lim
muassasalarida  filolog kadrlar  tayyorlash borasida darslik,   o‘ quv qo ‘llanmalari
va   dasturlari   yaratishda ,   akademik   litseylar   hamda   va   chuqurlashtirilgan   ijod
maktablar i   uchun   o ‘zbek   adabiyoti   tarixidan   o‘quv   adabiyotlari   yaratishda
foydalaniladi.   Shuningdek,   maruza,   amaliy   mashg‘ulot,   seminar   va   maxsus
kurslar   olib   borishda,   ma’naviy-ma’rifiy   merosimizni   targ‘ib   etish   ishlarida
istifoda qilish mumkin.
Tadqiqot   ishi   tuzilmasining   tavsifi.   Dissertatsiya   tarkibi   kirish,   uch
bob,   sakkiz   fasl,   xulosalar,   umumiy   xulosa   va   foydalanilgan   adabiyotlar
8 ro‘yxati, ilovadan iborat. Dissertatsiyaning umumiy hajmi 105 sahifani tashkil
etadi.
9 I BOB. SHARQ MUMTOZ POETIKASI VA QOFIYA ILMI
1.1. Ilmi qofiyaning mumtoz poetikadagi o‘rni
  Mumtoz   she’riyatimizda   qofiya   badiiyatning   asosiy   qirralaridan   biri
sanalib   kelgan.   Ijodkorning   salohiyati   she rlarida   qo llangan   qofiyalarningʼ ʻ
g oyalar   mohiyatini   timsollar   qiyofasini   ochishdagi   ahamiyati   qofiya   uchun	
ʻ
tanlangan   so zlarning   ma naviy   teranligi,   ohangdorligi,   jilo   va   jozibasi   bilan	
ʻ ʼ
ham belgilangan. Qofiyaning xilma-xil turlari va san atlaridan, vazn va qofiya	
ʼ
munosabatlaridan   o rinli   foydalanish   shoir   mahoratining   muhim   jihatlaridan	
ʻ
biri hisoblangan. Shuning uchun ham har qaysi ijodkor qofiya ilmini diqqat-
e tibor   bilan   o rgangan.   Yetuk   “malik   ul-kalom”   shoirlarning   bu   sohadagi	
ʼ ʻ
san atkorlaridan ta lim olib kamol topgan.      	
ʼ ʼ
Ma lumki,   qofiya   she riy   asarlarda   ifodalanayotgan   ijtimoiy-axloqiy	
ʼ ʼ
g oyalar,   teran   falsafiy   mushohadalarni   badiiy   so z   vositasida   jozibali   va	
ʻ ʻ
ta sirchan aks ettirishning muhim vositalaridan biridir. Har qaysi misra, bayt,
ʼ
banddagi qofiyadosh so zlarda shoirning g oyaviy- badiiy niyati mujassamini	
ʻ ʻ
topadi.   Ijodkor   qofiya   vositasida   o quvchi   diqqatini   she rdagi   eng   muhim	
ʻ ʼ
fikrlariga jalb qiladi, qofiyadosh so zlar asarda gavdalantirilayotgan lirik yoki
ʻ
epik   timsolning   ma naviy   qiyofasini   chizishga,   ularning   axloqiy   tamoyillari:	
ʼ
tafakkur   olami,   tuyg‘ulari,   orzu-armonlarini   yorqin   aks   ettirishga   xizmat
qiladi 2
.
Turk   she’riyatining   ilk   davri   yuzasidan   tadqiq   olib   borgan   olimlarimiz
esa she’rning qofiya tomonini vazn hamda badiiy san’atlardan ham  avvalroq
tushunib yetganlar. Shuningdek, mazkur  unsur yuzasidan  o‘zlarining nazariy
qarashlarini   bayon   qilganlar.   Arab   olimlari   johiliya   davridayoq   she’rning
qofiya jihatidan tahlil qilingan ayrim fikrlarini ham bildirib o‘tganlar. Islomiy
davrda   esa   Ibn   Qutayba   (828–889)   ning   “She’r   va   shuaro”,   Qudama   ibn
2
 Ҳожиаҳмедов А. Шеърий санъатлар ва мумтоз қофия. – Тошкент:  Шарқ НМК, 1998. –  Б. 115 .  
10 Ja’farning   “Naqd   ush-she’r”,   Asmaiyning   “Kitobi   fuxulat   ush-shuaro”,   Ibn
Xaldunning   “Muqaddima”   asarlarida   ham   qofiya   nazariyasiga   doir   fikrlar
borligi   mutaxassislar   tomonidan   e’tirof   etilgan.
  Shuningdek,   qadimgi   yunon   va   hind   she’r   tizimini   o‘rgangan   buyuk
allomlalarimiz – Farobiy va Beruniylarning asarlarida ham  qofiya  yuzasidan
bildirilgan   fikrlar   mavjud.   Biz   yuqorida   ta’kidlagan   Qudama   ibn   Ja’farning
“Naqd   ush-she’r”   asarida   ham   besh   jihat   yuzasidan   nazm   tahlilini   amalga
oshirish   kerakligi   tushuntirilgan.   Mana   shu   besh   jihat:   vazn,   qofiya,   lug‘at
tarkibi,   sujet,   (tartib)   hamda   naqd   ilmidan   iborat   ekanligi   keltirilgan.
Ma’lumki, “Naqd ush-she’r” asari, asosan, naqd ilmiga bag‘ishlangan hamda
yuqorida keltirilgan to‘rt jihat esa boshqa olimlar tomonidan qilingan ishlarda
atroflicha yoritilgan. Ammo Qudama ibn Ja’far ham nazmni farqlaydigan va
barcha   olimlar   tomonidan   qabul   qilingan   to‘rt   unsurning   farqlanishi   haqida
mulohazalar  keltiradi. Ularga:   tovush,  sujet,  vazn  va  qofiyani   kiritadi. Uning
qarashlariga   ko‘ra   ham   mazkur   unsurlarning   turli   xil   o‘zgarishlar   asosida
birlashishidan nazm, ya’ni she’r hosil bo‘ladi 3
.      
  Bilamizki, tovush, bevosita, vazn va qofiya bilan o‘lchanadi. Qofiya o‘z-
o‘zidan mazmun bilan mutlaqo bog‘langan unsur hisoblanadi. Poetika ilmi XI
asrdan   ilmi   adab,   ya’ni   adabiy   ilmlar   tizginida   faoliyat   yuritgan.   Mahmud
Zamahshariy   ham   “Aruzi   Qistos”   asarida   adabiy   ilmlar   haqida   o‘zining
qarashlarini   keltiradi.   Mazkur   istiloh   yuzasidan   bildirilgan   nazariy   qarashlar
ilmi   qofiya   deb   ataluvchi   maxsus   fanda   tadqiq   etilgan.   Muhammad
G‘iyosuddin   o‘zining   “G‘iyos   ul-lug‘ot”   asarida   ilmlarning   12   ta   turini
keltirib   o‘tadi.   Mazkur   raqamlar   ostida   qofiya   ham   alohida   ilm   sifatida
keltiriladi. 
Qofiya ilmi haqida fors tilida ham o‘ziga xos ishlar yaratilgan. Xususan,
Shamsiddin   Qays   Roziy,   Abdurahmon   Jomiy   va   Vohid   Tabriziylarning
3
  Шарқ   мумтоз   поэтикаси .  Ҳамидулла   Болтабоев   талқинида . – Т .:  Ўзбекистон   Миллий    энциклопедиси , 
2008 .  –  Б . 110.
11 risolalarida   hamda   Nosiriddin   Tusiy,   Shams   Faxriy   Isfahoniy,   Yusuf   Aziziy
va   Husayn   Voiz   Koshifiyning   poetika   ilmiga   doir   asarlarida   ham   bu   ilm
haqida   ma’lumotlar   keltirilgan.   Nizomiy   Aruziy   Samarqandiy   aruz   va
qofiyaga doir maqbul risolalar sifatida Abulhasan Ali Sarahsiy Bahromiyning
“G‘oyat   ul-   aruzayn”   va   “Kanz   ul-qofiya”   (“Qofiya   xazinasi”)   risolalarini
keltiradiki, qofiya haqidagi ikkinchi asar keyinchalik Shamsiddin Qays Roziy
“Al-Mo‘jam…”   kitobining   yaratilishiga   o‘z   ta’sirini   ko‘rsatgan.   Mazkur
asarning   ichki   tuzilishiga   nazar   tashlar   ekanmiz,   unda   quyidagicha   holatni
kuzatamiz, ya’ni asar besh bobdan iborat bo‘lib, quyidagicha guruhlanadi:
“ Avvalgi   bob :   she’r   va   qofiya   ma’nolari   zikri   hamda   uning   haqiqati   va
imkoniyatlari xususida;
  Ikkinchi bob : qofiya harflari zikri va ularning asosi haqida;
Uchinchi   bob :   qofiya   harflarining   harakatlari   va   ularning   nomlanishi
haqida;   
To   ‘rtinchi   bob :   qofiya   hududi   va   sinflari   xususida;
Beshinchi  bob:   manzum  kalomda ba’zan uchrovchi  qofiya ayblari  zikri
va noma’qul sifatlar haqida” 4
.
Abdurahmon   Jomiyning   “Risolai   qofiya”asari   1465-yilda   Shamsiddin
Qays   Roziyning   “Al-Mo‘jam…”   asariga   asoslanib   yozilgan   degan   qarashlar
mavjud. So‘ngra Jomiy ijodidan keyin qofiya ilmiga doir fors tilida yozilgan
asarlarda,   ya’ni   Nuriddin   Ahmad   ibn   Abdujalilning   “Qofiya”,   “Atoulloh
Mahmud   Husayniyning   “,   “Risolai   dar   qavoyidi   ilmi   qavofi”   (“Qofiya   ilmi
qoidalari   haqida   risola”)   kabi   ilmiy   asarlarda   ma’lumotlar   keltirilgan.   Shu
o‘rinda   Jomiyning   “Risolai   qofiya”   asari   xususida   gapirilganda,   uning   ichki
tuzilishi  yuzasidan ayrim mulohazalarni  keltirib o‘tmoqchimiz. Jomiy qofiya
unsurlarining   barchasiga   atroflicha   to‘xtaladi.   O‘zining   nazariy   qarashlarini
g‘azal,   ruboiy,   qasidalar   asosida   izohlaydi.   E’tiborli   jihati   shundaki,   she’r
4
  Шамси Кайси Розий. Ал-Мыъжам фи маъойири ашъору-л-ажам. –  Душанбе: Адиб, 1991. – Б. 161.
12 mualliflarining   nomi   ham   risolada   keltirib   o‘tilgan.   Shuningdek,   ijodkor   VII
faslda qofiya ayblariga alohida to‘xtalib, ularni mufassal  izohlab beradi. Shu
ma’noda   bu   asar   ham   XV   asrda   yaratilgan   qofiya   ilmiga   doir   qimmatli
manbadir. 
Turkiy   ijodkorlardan   Shayx   Ahmad   Taroziyning   “Funun   ul-balog‘a”
asarida ham qofiya ilmi haqida bildirilgan qarashlar arab-fors ijodkorlarining
fikrlariga   monand   deyishimiz   mumkin.   Ushbu   risola   turkiy   poetikaga   doir
bizgacha   yetib   kelgan   ilk   asar   hisoblanadi.   Mazkur   asarni   1993-yili   E.
Umarov AQSHdan olib kelgan. Asar 1436-yilda yozilgan bo‘lib, ushbu risola
A.   Hayitmetov   tomonidan   joriy   alifboda   tabdil   qilinib,   nashrdan   chiqariladi.
Asarda keltirilgan nazariy izohlar qofiya istilohini har tomonlama yoritib, har
bir   harf   yuzasidan   atroflicha   to‘xtab   o‘tilganligi   bilan   ham   qimmatlidir.
Shuningdek,   qofiya   yuzasidan   ma’lum   nazariy   ma’lumot   berilar   ekan,   unga
izoh   sifatida   turli   g‘azallarga   murojaat   qilinganligini   ko‘ramiz.   Ba’zi
o‘rinlarda   esa   Firdavsiyning   “Shohnoma”   asaridan   olingan   misollar   ham
uchrab   turadi.   Ayni   shu   asos   ham   adib   arab-fors   ijodkorlarining   ushbu   ilm
yuzasidan   yozgan   asarlari   va   fikr-mulohazalariga   tayanganligini   ko‘rsatadi.
Qofiya   ilmi   yuzasidan   XX   asr   boshlarida   nazariy   qarashlar   shakllanishining
ilk   davrida   Abdurauf   Fitrat   va   Abdurahmon   Sa’diyning   ma’lumotlari   ham
e’tiborga molik 5
.
  Navoiy   turkiy   qofiya   tizimidagi   erkinlik   haqida   “Muhokamat   ul-
lug‘atayn” da jumladan shunday deydi: “Yana bir misol: terki, termak ma nisiʼ
biladur.   Terki,   andin   daqiqdur,   uldurki,   sortlar   ani   “araq”   va   “xay”   derlar.
Terki, boridin ariqdur, o q ma’nisi biladur. Va bu nav’ alfoz ko p, uch harakat	
ʻ ʻ
bila vaz’ qilibdurlarki, holo shoe’dur. Va necha hurufqa iborat vus’ati uchun,
balki   qofiya   suhulati   uchun   bir-biriga   shirkat   beribdurlar.   Ul   jumladin   biri,
“alif”   bila   “ho”   orasida   munosabat   va   mushorakat   beribdurlarki,   bir   lafzni
5
  Шарқ мумтоз поэтикаси. Ҳамидулла Болтабоев талқинида. –Т.: Ўзбекистон Миллий  энциклопедиси, 
2008. –Б.113.
13 ham   oxiri   alif   lafz   bila   qofiya   qilsa   bo lur.   Andoqki,   “aro”   lafzin   “saro”   vaʻ
“daro” bila qofiya qilsa bo'lur, “sara” va “dara” bila ham qofiya qilsa bo lur.	
ʻ
Yana bir misol: andoqki, “yado” lafzin “sado” bila qofiya qilsa bo lur, “boda”	
ʻ
bila ham qilsa bo lur. Va “vov” bila “zamma” orasida ham ul nav’ shirkatdur.	
ʻ
Andoqki, “erur” lafzin “hur”, “dur” lafzi bila qofiya qilsa bo lur, “g‘urur” va	
ʻ
“zarur” lafzi bila ham joyizdur. Va “yo” bila “kasra” orasida dag‘i bu nav’dur,
andoqki, “og ir” va “bog ir” alfozin “sodir” va “qodir” alfozi bila qofiya qilsa	
ʻ ʻ
bo‘lur,   “ta’xir”   va   “tag‘yir”   alfozi   bila   ham   bo‘lurki,   forsiy   alfozda   bu
suhulatlar yo qtur”
ʻ   6
.
Qofiya arab – fors poetikasida qadimdan mustaqil sоhа bo‘lgan va uning
maxsus nazariyasi yaratilgan. Bu nazariya Shamsiddin Muhammad ibn Qays
Ar-Roziyning   “Fors   poeziyasining   o‘lchovlari   lug‘ati”   va   Abdurahmon
Jomiyning  “Qofiya  risolasi”   asarida,  akademik    I.Yu.Krachkovskiyning  arab
poeziyasiga oid tadqiqotlarida, B.Siriusning “Tojik poeziyasida qofiya” nomli
asarlarida   bayon     etilgan.   V.M.Jirmunskiy   o‘zining   “Qofiya,   uning   tarixi   va
nazariyasi”   nomli     kitobida   rus   qofiyasini   sillabik,   sillabik   –   tonik   va   tonik
singari rus she’r tizimlari  bilan bog‘lagan hоldа o’rganish lozimligini  аlоhidа
ta’kidlagan edi.   To she’r  vujudga kelgunga qadar  ham  kishilar  o‘zaro aloqa
qilgani   hammaga   ma’lum.   Ular   o‘z   nutqlarining   ravon   chiqishi   va   musiqiy
eshitilishi   hamda   kishilar   diqqatini   kuchliroq   jalb   etish   uchun   sajni   kashf
qilganlar. Keyinchalik inson tafakkuri o‘lchovi nutqni – she’rni kashf etgach,
sajning   ikki   turini   (mutavoziy,   mutarraf)   misralar   oxirida   qo‘lladi   va   shu
turdan qofiya kelib chiqdi va qofiya mustaqil rivojlandi. 
Qofiya   she’r   ritmi   va   musiqiyligini   ta’minlaydi.   U   ritmiklik   va
ohangdoshlikdan   tashqari,   yana   bir   nechta   vazifani   bajaradi.   Ana   shu
vazifalardan biri qofiyaning she’r  g‘oyaviy mazmuni bilan bog‘liqligidir. Shu
bois   u   she’r   mazmunini   go‘zal   va   ta’sirchan   ifodalashga   xizmat   qiladi.
6
  Алишер Навоий. Муҳокамату-л-лугатайн / Қoсимжон Содиқoв таҳлили, табдили ва талқини остида. - 
Т.: Akademnashr, 2017. –Б. 128.
14 Qofiyada   odatda   she’r   g‘oyasini   tashuvchi   so‘zlarni   misraning   she’rxon
diqqatini   o‘ziga   tortadigan   o‘rniga   (ko‘pincha   oxiriga)   joylashtirish   taqozo
etiladi. Shu bilan birga qofiya badiiy takt vazifasini ham bajaradi.  Badiiy takt
esa she’r g‘oyasining ta’sirchan va jozibali ifodalanishiga ko‘mak beradi.
Qofiyaning   yana   bir   vazifasi   she’r   qurilishida   kompozitsion
uyushtiruvchilikdan   iborat,   chunki   u   misralarni   uyg‘unlik,   ohangdorlik   bilan
bir   biriga   ulaydi,   bog‘laydi,   bayt   yoki   band   kabi   she’riy   birliklarni   tashkil
etadi.  
Qofiya she’r intonatsiyasini (ohangdorligini) yuzaga keltiradi. She’rning
poetik mazmuni, undagi so‘zlar ohangdorligi, ritmi, vazni, band tuzilishi bilan
uzviy   bog‘liqlikda   o‘zining   intonatsion   vazifasini   bajaradi.   Qofiya   ritmik
vazifa   ham   bajaradi.   Bunday   qofiyalar   she’rda   radif   bo‘lmagan   hollarda
misralar so‘ngi (chegarasi)ni ta’kidlab, izchil ritmik qatorlarni tashkil etishda
yetakchi vazifani ado etadi.         
  Turkiy   xalqlar   og‘zaki   ijodida   qofiyaning   oddiy   so‘z   takroridan   tortib
mukammal   mustaqil   turlarigacha   bo‘lgan   shakllari   uchraydi.     Umuman,
o‘zbek   og‘zaki   va   yozma   adabiyotida   qofiyaning   vujudga   kelishida   saj’
muhim   o‘rin   tutadi.   Bunga   turkiy   xalqlarning   ko‘plab   og‘zaki   ijod   turlarida,
O‘rxun-Yenisey   yodnomalarida,   XI-asrda   Mahmud   Koshg‘ariy   tomonidan
yaratilgan   “Devonu   lug‘otit   turk”   asarida   uchrovchi   she’riy   parchalardagi
qofiyalar misol bo‘la oladi.
Qofiyalar she riy asar musiqiyligi , jozibadorligini ta minlashning asosiyʼ ʼ
omillaridan sanaladi. Qofiyadosh so zlar tarkibidagi har  qaysi  tovush, misra,	
ʻ
bayt, bandga alohida jilo, ta sirchanlik bag ishlaydi qofiyaning she riy asarda	
ʼ ʻ ʼ
tutgan  o rni   va  ahamiyatini  to laroq  mufassalroq   anglab  yetish  uchun   qofiya	
ʻ ʻ
ilmi   asoslari:   qofiyaning   tuzilishi   va   turlari,   she riy   janrlarning   qofiya	
ʼ
xususiyatlari   ,   qofiya   san atlari   va   xatolari   vazn   va   qofiya   ,   radif   va   qofiya	
ʼ
munosabatlari mazmun va mohiyatini atroflicha bilish zarur 7
.
7
  Ҳожиаҳмедов А. Шеърий санъатлар ва мумтоз қофия. – Тошкент:  Шарқ НМК, 1998. – Б.158.
15 XI-XII   asrga   qadar   mumtoz   poetika   manbalarda   Qur’oni   Karim   tafsiri
bilan   bog‘liq   holda   tahlilga   tortilgan,   balog‘at   fanlari   doirasida   anglatilgan.
Dastlab   Qur’oni   Karim   oyatlarini   sharhlashga   qaratilgan   balog‘at   ilmi   XII-
XIII   asrdan   keyingi   davrda   mumtoz   matnlarni   tahlil   qilishda   asosiy   mezon
qilib   olingan.   Keyinchalik   bu   ilm   adab   ilmi   sifatida   risolalarda   aks   eta
boshladi.   Mahmud   Zamaxshariy   “Al-Qistos   al-mustaqim   fi   ilm-al-aruz”
risolasida   adabiy   ilmlar   sifatida   12   turni   keltirib   o‘tadi.   Bu   ilmlar   tarkibida
aruz, qofiya va badiiyat ilmi alohida yo‘nalish sifatida taqdim qilinadi 8
.
  Ibn al-Mu’tazzning “Kitob ul-badi’”, Qudama ibn Ja’farning “Naqdush-
she’r”,   Abu   Abdulloh   al-Xorazmiyning   “Mafotih   ul-ulum”,   Abu   Hilol   al-
Askariyning “Kitob  al-sinotayn”,  Ibn  Rashiqning  “Al-Umda  fi   mahosin  ash-
shi’r va adabih va naqdih”, Xatib Tabriziyning “Al-kafi fi-l aruz val qavofiy
(“Aruz   va   qofiyaga   oid   kifoya”)”,   Yusuf   Sakkokiyning   “Miftoh   ul-ulum”,
Abdu-l-Qahir   Jurjoniyning   “Kitobi   asroru-l-balog‘a”   (“Balog‘at   sirlari
kitobi”)   asarlarida   qofiya   ilmi   ilmi   bade’   va   aruz   ilmi   bilan   uzviylikda
izohlangan, tushuntirilgan. Arab tilidagi bu manbalar qofiya nazariyasiga oid
alohida   risola-manbalar   uchun   asosiy   manba   bo‘lib   xizmat   qilgan.   Xususan,
Ibn   al-Mu’tazzning   “Kitob   ul-badi”   asarida   qofiya   matndagi   mazmun   va
shaklni,   ohangdorlikni   ushlab   turuvchi   to‘rt   tamoyilning   asosi   sifatida
keltirilgan bo‘lsa, Qudama ibn Ja’far adabiy tur va janrlar tasnifida qofiyaning
o‘rni   xususida   ilmiy   xulosalarni   taqdim   qiladi.   Abu   Hilol   al-Askariyning
“Kitob   al-sinotayn” 9
,   Ibn   Rashiqning   “Al-Umda   fi   mahosin   ash-shi’r   va
adabih   va   naqdih” 10
  asarlarida   ilmi   bade’ning   qofiya   bilan   uzviyligi   tadqiq
etilgan.   Yusuf   Sakkokiyning   “Miftoh   ul-ulum”,   Abdu-l-Qahir   Jurjoniyning
“Kitobi   asroru-l-balog‘a”   (“Balog‘at   sirlari   kitobi”)   asarlari   bayon   ilmi
zamirida qofiya ilmi o‘rganiladi. Xatib Tabriziyning “Al-kafi fil aruz-u-l- val
8
  Маҳмуд Замахшарий. Ал-Қистос ал-мустақим фи илм-ил-аруз. –Байрут.  Мактабат ул-амориф. – Б .15
9
 Абу Ҳилол Аскарий. Китоб ас-синатайн. Қоир. 1971
10
 Ибн Рашиқ. Ал-Умда. –Т. 1-2. Байрут, 1972 .
16 qavofiy”   asarida   qofiyali   va   qofiyasiz   baytlar   misolida   aruz   doiralari   tadqiq
etiladi 11
. 
1.2. Qofiyaga doir mumtoz nazariy asarlar
          
Qofiya ilmi nazariyasiga oid dastlabki qarashlar arab olimi Abdulloh ibn
al-Mu’tazz   ibn   al-Mutavakkil   al-Abbosiy   tomonidan   taqdim   qilingan.   Ibn
Mu’tazzning “Kitob ul-badi’” asari badiiyat ilmiga bag‘ishlangan bo‘lib, olim
tajnis   va   uning   turlarini   bayon   qilish   bilan   birga,   qofiyaning   she’riyatdagi
ahamiyati   borasida   fikr   yuritadi 12
.  Mumtoz   qofiya  alohida   ilm   sifatida   emas,
ilmi badi’ bilan uyg‘un holda taqdim qilinadi. Bu yo‘nalishda yaratilgan Abu
Hilol   al-Askariyning   “Kitob   as-sano’atayn”   asarida   badiiy   san’at   tadqiqi
takomili   asosida   qofiya   nazariyasiga   oid   bir   qancha   ma’lumotlar   keltirilgan.
Keyinchalik   Al-Askariyning   “Devon   ul-ma’ni”   (IX-X)   sarlavhasi   ostida
badiiyat   ilmiga   bag‘ishlangan   bir   qancha   risolalar   katalogini   tuzishi   bu
ilmning kengaya borganini ko‘rsatadi 13
. Abu Ya’qub Yusuf  as-Sakkokiyning
“Miftoh ul-ulum” asarida ilmi badi’ va qofiya bog‘liqligi nisbatan chuqurroq
tahlilga   tortilgan   bo‘lib,   qofiya   ilmi   asta-sekinlik   bilan   mustaqil   ilm   sifatida
shakllanishi   ko‘zga   tashlanadi.   “Miftoh   ul-ulum”   asarida   mumtoz   qofiya
xususiyatlari va qofiya ayblari (iqvo) tilga olinadi, izohlanadi.
Qinoiyning   “Mezonu-z-zahab   fi   sinoat   she’r-ul-arab”,   Damanxuriyning
“Al-hoshiyau-l-kabiri   ali   matnu-l-kofi   fi   ilmu-l-aruz   va-l   qavofiy”   asarlarida
ham   badiiy   san’at   va   vazn   munosabatlari   asosida   qofiya   ayblari,   ixtiloflari
borasida   fikrlar   keltirilgan 14
. Mumtoz  qofiya nazariyasi   oid  qarashlar   dastlab
11
 Хатиб Табризий. Китоб-у-л-Ал-кафи фил аруз-у-л вал қавофий. Таҳқиқи Ал-Ҳасаний Ҳасан  
Абдуллоҳ. – Теҳрон., 1994.// Абу Закариййа (ал-Хатиб) ат-Табризий. Ал-кафи фи-л-аруд ва-л-кавафи  
(перевод арабского, исследование и комментарий Д.В.Фролова) / Классический арабский стих. История 
и  теория аруда. Москва: Наука, 1991. С . 245-343.
12
 Abdulloh ibn Mutazz. Kitab al-bade’ / Крачковский. И.Ю. Избранные сочинения. Т .6. – М .  Л . 1956, - 
С .179-252.
13
  Al-Askariy. Divan al-maoniy.T.1-2.  Qohira. 1933. (Ушбу каталогнинг рус тилидаги таржимаси 
А.Б.Куделинннинг “Средновековая арабская поэтика (вторая половина VIII – XI век.)” асарига илова 
қилинган.  
14
 Freytag A. Darstellung der Arabischen Verkckunst. –Bonn,1830.
17 arab   adabiyotida   paydo   bo‘lgan   bo‘lsa,   keyinchalik   fors   adabiyotida
takomillasha bordi. Qofiya ilmi ilmi segona  tarkibidagi  mustaqil  ilm  sifatida
alohida   risolalarda   tadqiq   etila   boshlandi.   Dastlab   arab   adabiyotidagi   singari
ilmi   badi’ga   bag‘ishlangan   manbalar   tarkibida   badiiyat   ilmi   izohida   vazn,
qofiya   bir   butunlikda   sharhlangan   bo‘lsa,   keyinchalik   mustaqil   ilm   sifatida
maxsus   risolalar   yaratilgan.   Arab   tilidagi   Imom   Nasr   ibn   Hasan
Marg‘inoniyning   “Mahosin   ul-kalom”   asari   ta’sirida   yaratilgan   Umar
Rodiyoniynin   “Tarjimon   ul-balog‘a”,   bu   ikki   asarga   tayanib   yaratilgan
Rashididdi   Vatvotning   “Hadoyiq   us-sehr”   asari   ta’sirida   yaratilgan
Sharafiddin Romiyning “Hadoyiq al-haqoyiq” , Faxri Isfahoniyning “Me’yori
jamoli”,   Al-Xalaviyning   “Daqoyiq   ash-she’r”     asarlarida   muraddaf   she’r
shakllari,   zulqavofiy,   zulqofiyatayn,   tarsi’,   tajnis   tashri’,   tajziya   tashri’   kabi
badiiy   san’atlar   izohida   radif,   hojib,   qofiya   alohida   tadqiqqa   tortilganini
ko‘rish mumkin 15
.
Abu   Abdulloh   Xorazmiyning   “Mafotih   ul-ulum”   (X)   asarida   qofiya
nazariyasiga  oid ilmiy-nazariy qarashlar  ancha kengayib,  alohida asarlarning
yaratilishiga zamin yaratib bergan 16
. Olim asarning maxsus uchinchi bo‘limini
qofiya   ilmi   nazariyasiga   bag‘ishlagan   bo‘lib,   qofiya   unsurlari,   harakatlari,
harflari,   qofiya   nuqsonlariga   oid   nazariy   fikrlar   lug‘at   shaklida   taqdim
qilingan.
  Keyinchalik   ilmi   badi’   va   mumtoz   qofiya   uzviyligi   asosidagi   nazariy
fikrlarning   takomili   vazn   va   qofiya   ilmiga   ko‘chgan.   Arab   tilidagi   aruz   va
qofiya ilmi nazariyasi aks etgan muhim manbalardan biri Abu Zakariyyo (Al-
Xatib) at –Tabriziyning “Al-kafi fi-l aruz val qavofiy (“Aruz va qofiyaga oid
15
 Mehmet Umar Roduyanı. Tarcumanı-l-Balağa. Hazırlayan Ahmat Ataş. – İstanbul, 1949.;  Муҳаммад   ибн   
Умар ар-родиёний. Таржумону-л-балоға. Бо таснифи муқаддима ва зайли ҳавоши ва тарожими аълом ба
хомаи қавим. – Теҳрон, 1339.; Мунтахаби “Тарчуману-л-балоға” (Таҳияи матн, му аддима ва тавзеҳоти  ҷ
Худой Шарифов). – Душанбе: Дониш, 1987.; Раши ад-дин Ватват. Хада’иқ ас-сехр фи дака’ик аш-ши’р.  
Перевод с персидского и факсимиле. –М.: Наука, 1985. –С.161-172.
16
 Р.М.Баҳодиров. Абу Абдуллоҳ Хоразмий ва илмлар таснифи тарихидан. –Т.: Ўзбекистон. 1995. –Б.  
144.; Зиёвуддинова М.Абу Абдуллоҳ ал-Хоразмийнинг “Мафотиҳ ул-улум” асарида поэтика. –Т., 2001. –
Б. 35.
18 kifoya”)”   asaridir 17
.   Xatib   Tabriziy   “Al-kafifi-l   aruz   va-l   qavofiy   (Aruz   va
qofiya   haqida   kifoya)”   asarida   aruz   doiralarini   tushuntirish   bilan   birga
ularning   qofiya   tizimi   haqida   ham   ma’lumot   beradi.   Olim   garchi   qofiyaning
nazariy asoslarini taqdim etmasa-da, aruz doiralarini shakllantirishda qofiyali
baytlar   muhim   ahamiyat   kasb   etishini   ko‘rsatib   bergan.   Arab   va   fors
adabiyotida   bo‘lgani   singari   turkiy   adabiyotda   ham   qofiya   nazariyasi   aruz
ilmiga   oid   bir   qancha   risolalarda   aks   etgan.   Xususan,   Yusuf   Aziziyning
“Aruz” asarida qofiya va radif tushunchalariga ta’rif beriladi. 
Alisher   Navoiyning   “Mezon   ul-avzon”,   “Muhokamat   ul-lug‘atayn”,
“Majolis   un-nafois”,   Z.M.Boburning   “Muxtasar”   asarlarida   qofiyaga   oid
ilmiy qarashlar mavjud.
  Mumtoz   poetikaning   har   uch   ilmi   (aruz,   ilmi   badi’,   qofiya)   tadqiqiga
bag‘ishlangan   risolalar   yaratila   boshlandi,   mumtoz   she’r   ilmiga,
she’rshunoslik   nazariyasiga   alohida   e’tibor   berila   boshlandi.   Ana   shunday
muhim   manbalardan   biri   Shamsiddin   Qays   Roziyning   “Al-mo‘’jam   fi
ma’oyiri   ash’or   ul-ajam”   asari   bo‘lib,   asarning   ikkinchi   qismi   qofiya   ilmiga
bag‘ishlangan. Mumtoz qofiya nazariyasiga oid ilmiy-nazariy fikrlar besh bob
tarkibida keltirilgan 18
.
Bu  davrga  kelib,  mumtoz  she’r  tizimida  vazn,  badiiyat  bilan  birgalikda
qofiya   ham   muhim   ahamiyat   kasb   etib,   she’rning   asosi   sifatida   qarala
boshlandi.   Qofiya   harflari,   harakatlari,   turlari,   nuqsonlari   alohida   tadqiqqa
tortildi.
Turkiy   adabiyotda   Shayx   Ahmad   Xudoydod   Taroziyning   “Funun   ul-
balog‘a” (XV)  asari  arab va fors tilidagi manbalardagi mumtoz qofiyaga oid
nazariy   ma’lumotlarni   jamlagan,   qiyosiy   tahlil   asosida   qofiya   nazariyasi,
17
 Абу Закариййа (ал-Хатиб) ат-Табризий. Ал-кафи фи-л-аруд ва-л-кавафи (перевод с арабского,
исследование   и   комментарий   Д.В.Фролов)   /   Классический   арабский   стих.   История   и   теория   аруда.   –
Москва: Наука, 1991. С.245-343 .
18
 Шамси Қайси Розий. Ал-Муъжам фи маъойири ашъору-л-ажам. - Душанбе: Адиб, 1991. - С. 161.;  
Шамси Қайси Розий. Ал-Муъжам фи маъойири ашъору-л-ажам.(перевод с персидского исследование и  
комментарий Н.Ю.Чалисова) – Москва, 1997. –С.464
19 qonuniyatlarning   turkiy   she’riyatdagi   o‘rni   borasida   keng   va   izchil
ma’lumotlarni taqdim etgan muhim manbadir 19
. Olim she’rning asosi sifatida
vazn   emas,   qofiya   muhim   ahamiyatga   ega   ekanligini,   turkiy   she’riyatda
qofiya   qonuniyatiga   rioya   qilish   she’r   mukammalligini   ta’minlovchi   asosiy
unsur ekanligini asoslab bergan.
Vatandoshimiz Abu Abdulloh Xorazmiy qofiyaga “ She’rdagi misraning
oxirgi   so‘zi”   deb   tushuntirish   berish   bilan   cheklanmay   bayt   ichidagi   qofiya
(ichki   qofiya)ga   alohida   ahamiyat   ko‘rsatgan.   Abu   Abdulloh   Xorazmiyning
qofiya   haqidagi   qarashlarni   tadqiq   etgan   olima   M.Ziyovuddinova,   “Bunda
sodir  bo‘lishi  mumkin bo‘lgan uch variantni, ya’ni  faqat  bitta bayt  doirasida
ikkita   misra   qofiyalanishi   (1);   bir   necha   bayt   doirasida   misraning   oxirlari
qofiyalanishi   (2)   va   bitta   bayt   doirasida   nafaqat   ikkita   misraning   oxiri
qofiyalanishi,   balki   qofiyalanayotgan   so‘zlar   gohida   qofiyalanmaydigan
so‘zlar   bilan   (ketma-ket)   galma-galdan   takrorlanib   kelishi”ni   (3)farqlaydi.
Shuningdek,   olimaning   fikricha,   gohida   ikkala   misrada   ichki   qofiya   kelishi
mumkin 20
.
Xorazmiy ichki qofiyaning tasri’ (birinchi misradagi ichki qofiya), tarsi’
(to‘liq   bo‘lmagan   ichki   qofiya),   tasmit   (to‘liq   takrorlanuvchi   ichki   qofiya)
kabi   turlariga   izoh   beradi.   M.Ziyovuddinovaning   yozishicha,   Xorazmiy   bu
jihatdan   arab   olimi   Qudama   ibn   Ja’farning   qarashlariga   asoslangan.   She’riy
nuqsonlar haqida gapirarkan, bunga sabab bo‘lgan to‘rt  qofiya ayblari (iqvo,
iyto,   sinad   va   ikfo)   sodir   bo‘lishi   mumkinligini   ham   anglatadi.   Iqvo   haqida
Yusuf   Sakkokiyning     “Miftohu-l-ulum”,   Damanxuriyning   “Al-hoshiyau-l-
kabiri ali matnu-l-kofiy fi ilmu-l-aruz val qavofiy” va Qinoiyning “Mezonu-l-
zahab   fi   sinoat   she’ru-l-arab”   asarlarida,   iyto   va   sinod   Qudama   ibn   Ja’far
19
  Шайх Аҳмад ибн Худойдод Тарозий. Фунуну-л-балоға. (Нашрга тайёрловчилар Ҳ.Болтабоев, 
Ж.Жўраев) - Т.: М umtoz   so ‘ z , 2016.
20
   Зиёвуддинова М. Абу Абдуллоҳ ал-Хоразмийнинг «Мафотиҳ ал-улум»  асарида поэтика. – Т.: 2001. – 
Б.35.
20 asarida, ikfo esa Yunus ibn Habib, Abu Amr ibn Ala (VIII asr), Mufaddal va
Mubarrad (IXasr) asarlarida uchrashi olimlar tomonidan tilga olinadi 21
.
Abu   Abdullo   Al-Xorazmiy   “Mafotih   al-ulum”ning   uchinchi   bo‘limida
quyidagi fikrlar keltiriladi.
  Qofiy a  – she’rdagi misraning oxirgi so‘zi.
  Raviy   –   qasida   (qofiyasi)   tuziladigan   harf,   (shoirning)   famuqamuha
so‘zidagi  mim   harfi kabidir.
  Xuruj   –     ha   dan   keyingi   vov   yoki   alif ,   yoki   ya   harfi,   olmosh   so‘z
yasovchi   qo‘shimchasidan   keyin   (agar   ha   vasla   bo‘lsa).   Misol   uchun
famuqamuha so‘zida  «alif» ha ( harfidan) keyin (turadi).
Ridf  –   ravy oldida turuvchi  alif, vav  va  ya  yumshoq harflar, misol uchun
qila   so‘zida   ya   harfi,   yoki     ala   so‘zida   alif ,   yoki     avl   so‘zida   vov   kabi.
(Bizning) misolimizda bu famuqamuha so‘zidagi  mim  oldidagi  alif.
Ta’sis   –   fa’il   so‘zida   alif   (ya’ni   ravi   oldidagi   harfdan   keyin   turuvchi
alif ).
Rass  – ta’sis oldidagi fatxa ko‘rinishidagi harakat.
  Ishba  – ta’sis va raviy o‘rtasida turuvchi harfning harakatlanishi.
Xazf  – ridf oldidagi harfning harakatlanishi, famuqamuha (so‘zi)dagi  qaf
fatxasi kabi.
Tavjix   –   (agar)   ravi   vaslasiz   bo‘lsa,   uning   oldida   turuvchi   harfning
harakatlanishi.
Mujra  – ravining harakati siqilgan (ravida) mujra bo‘lmaydi.
Nafaz  – bu qo‘shib yozuluvchi olmosh  “ha ”ning harakati.
Mutakovis  – ikki sukunlangan (harflar) o‘rtasida to‘rt harakatlangan harf
birlashgan qofiya: failatun.
  Mutaqorib   –-   ikki   sukunlangan   (harflar)   o‘rtasida   uchta   harakatli   harf
bo‘lgan qofiya: mufa’alatun kabi.
21
 Freytag A. Darstellung der Arabischen Verkckunst. – Bonn, 1830.
21 Mutadorik   –   ikkita   sukunlangan   (harflar)   o‘rtasidagi   harakatli   harf
(birlashgan) qofiya: mustaf’ilun kabi.
Mutaradif  –- ikkita sukunlangan harfdan iborat qofiya: failan kabi.
Tasri’ –   ichki qofiya
At-tasri’ –   bunda   qasidaning   birinchi   bayti   musarra’   ko‘rinishida   uning
qofiyasi   (birinchi)   yarmida,   ya’ni   (birinchi   misrada)   va   u   birinchi   baytdan
boshqalarida ham bo‘lishi kerak.  Tasri’ – bu birinchi misradagi oxirgi so‘zning
ikkinchi   misradagi   oxirgi   so‘z   bilan   qofiyalanganda   sodir   bo‘ladigan   ichki
qofiyadir.
She’riyatda   tasri’   –   bu   birinchi   misralarning   qofiyalanishi.   Shunday
qilib, tasri’– ikkita misraning qofiyalanishiga olib keluvchi oddiygina ko‘rinish
bo‘lib, u qofiyani boyitadigan dastlabki manba hisoblanadi.Tasri’ odatda bitta
bayt   doirasida   kuzatiladi,   lekin   buni   asarning   boshidan   oxirigacha,   jumladan,
qasida uchun majburiy deb hisoblashga bizda hech qanday asos yo‘q.
Tarsi’  – noto‘liq qofiya
Tarsi’  –- to‘liq bo‘lmagan takrorlanuvchi ichki qofiya.
Tarsi’ –   bu alohida (bayt)ning qofiyalangan qismlardan tuzilishidir. 22
 
Shamsiddin   Qays   Roziy   «Al-mo‘’jam...»ning   ikkinchi   qismida   esa   qofiya
ilmi va she’r naqdi xususida va u olti bobdan iborat:
Avvalgi   bob,   she’r   va   qofiya   ma’nolari   zikri   hamda   uning   haqiqati   va
imkoniyatlari xususida.
Ikkinchi bob, qofiya harflari zikri va ularning asosi haqida.
Uchinchi   bob,   qofiya   harflarining   harakatlari   va   ularning   nomlanishi
haqida.
To‘rtinchi bob, qofiya hududi va sinflari xususida.
22
Шарқ   мумтоз   поэтикаси .  Ҳамидулла   Болтабоев   талқинида . – Т .:  Ўзбекистон   Миллий    энциклопедиси , 
2008. – Б. 283 .
22 Beshinchi bob, manzum kalomda ba’zan uchrovchi qofiya ayblari zikri va
noma’qul sifatlar haqida.
Oltinchi   bob,   she’r   mahosini   zikri   va   tahsinga   sazovor   san’atlar
haqidakim, nazmu nasrda qo‘l kelgay. 23
Ahmad   Taroziyning   “Funun   ul-balog‘a”   asarida   qofiya   ilmini   bilish
muhimligi,she’rning   asli   qofiya   ekanligi   ta’kidlangan.Unda   qofiyasiz   she’r
mavjud   bo‘lmasligi   va     agar   qofiyasiz   she’r   uchrasa   bunday   turdagi   she’rlar
harora deb atalishi aytilgan va qofiya ustunga o‘xshatilgan.
“Barchadin bu qavl aqvodur. Bas, qavl birla qofiya goh bir kalima bolur.
Goh   ba’z   kalima,   goh   bir   kalima.   Va   ba’z   va   goh   iki   kalima.   Masalan,   bir
gazadsa   parvar   va   xoxistaolur   va   sar   va   darxur   keldi.   Bir   qofiya   parvar
lafzqaur.   Ul   bir   kalimadur.   Va   bir   qofiya   gustar   lafzidur.   Ul   ba’z
kalimae,ya’ni   xokistar   lafzi   tamom   bir   kalimadur.   Va   bu   mahadsa   raviy
“ro”dur. Va  anga yovuq sokin “sin”sur.  Va “si”ning  moqabli  “kof”tur. “Kof
tan   “ro”gacha   bir   qofiyadur.   Va   yana   bir   qofiya   “di   sar”   lafzidur.   Ul   bir
kalima va ba’zdur. Ya’ni  “di”lafzi  ba’zdur. Va “sar”  lafzi  kalimadur. Va bir
qofiya   “darhur”   lafzidur.   Ul   iki   kalimadur.   Birisi   “dar”   lafzvdur   va   birisi
“xur”   lafzidur.   “Al-kalimatu   lafzun   vuzi’a   li   ma’nan   mufradan”(Kalima
yagona bir ma’noga qurilgan sozdur). Va bularning misoli bu turur:
  Pesha qildi shevae javru sitam payvasta yor (kalima)
 Goyiyo mundog kechadur iqtizoyi ro‘zgor (kalima va ba’z)... 24
Abdurahmon   Jomiyning   “Risolai   qofiya”   asari   1465-yilda   Shamsiddin
Qays Roziyning “Al-Mo‘’jam...” asariga asoslanib yozilgan. Asar muqaddima
va   xotimadan   tashqari   “Hurufi   qofiya”   (1),   “Harakoti   qofiya”   (2),
“Mutarodifu   mutavotir   va   mutadoriku   muraqorib   va   mutakovis”   (3),
23
Шамси Кайси Розий. Ал-Мыъжам фи маъойири ашъору-л-ажам. –  Душанбе: Адиб, 1991. – Б. 161.
24
  Шарқ мумтоз поэтикаси. Ҳамидулла Болтабоев талқинида. –Т.: Ўзбекистон Миллий  энциклопедиси, 
2008. –Б.290.
23 “Muqayyadi   mutlaqu   mujarrad”   (4),   “Uyubi   qofiya   (iqtovu   ikfo   va   sinodu
yito)”   (5)   kabi   qismlardan   iborat.   Jomiy   yozadi:   “Bilgilki,   qofiya   ajam
shoirlari   odaticha,   baytlar   oxiridagi   so‘zlarning   takrorlanib   kelishidir,   shu
shart bilanki, talaffuzda mustaqil bo‘lmasin, balki misra’ning bir juzvi bo‘lsin.
Ba’zilar jumlaning oxirini qofiya derlar, ba’zilar esa raviy harfini qofiya deb
atarlar”.
         So‘ngra radifga ta’rif beradi: “Radif deb shunday kalimani ayturlarki, bu
kalima hamma baytlar oxirida bir xil tarzda takrorlanib kelsin”. Jomiy qofiya
harflari xususida to‘xtalarkan, ularni bir baytga tizadi, bu esa yodda saqlashni
yengillashtiradi:
Ravivu ridfu digar aydu ba’d az on ta’sis,
Daxilu vaslu xuruju mazidu noira don
(Mazmuni:
Raviyu ridfu yana ayd so‘ngra ta’sis,
Daxilu vaslu xuruju mazidu noiradir bil).
        
  Jomiydan   so‘ng   ushbu   yo‘nalishda   fors   tilida   Nuriddin   Ahmad   ibn
Ablujalilning   “Qofiya”,   Atoulloh   Mahmud   Husayniyning   “Risolai   dar
qavoyidi   ilmi   qavofi”   (“Qofiya   ilmi   qoidalari   haqida   risola”)   kabi   ilmiy
asarlari tartib berilgan 25
. 
Abdurahmon   Sa’diy   “Amaliy   ham   nazariy   adabiyot   darslari”da
qofiyaga bitim  deb ta’rif beradi.Unda quyidagicha fikrlarni keltirib o‘tadi.
               “Tizmalarning muhim bir  sharti  bitimdir. Misralarning so‘nglarida bir
turli   yoki   bir-biriga   yaqin   bo‘lg‘an   ovozli   hijolarning   keltirilishi   bitim
bo‘ladir.
         Misol: 
25
  Шарқ мумтоз поэтикаси. Ҳамидулла Болтабоев талқинида. –Т.: Ўзбекистон Миллий энциклопедиси, 
2008. –Б.292
24 Har kimda bir shodlik, har kimda bir ruh...
Har kim kulub qarar emish dunyog‘a;
Hatto chol bobolar aytalarmish: Uh...
Chiqib yursak edi yozg‘a, havog‘a!
Mana   munda   birinchi   misra   bilan   uchinchi   misra   (ruh,   uh),   ikkinchi
misra   bilan   to‘rtinchi   misra   (dunyog‘a,   havog‘a)   bitimdosh   qiling‘andir.   Har
bir   baytning   (har   ikki   misraning)   bitimlari   o‘ziga   boshqa   bo‘lub   borishi   ham
mumkindirki,   munga   “ikkilik”   (masnaviy)   deb   aytiladir.   Elbekning
“Arg‘umoni”da   munga   misollar   bor.   Engil   bo‘lg‘anlig‘i   uchun   masal   va
dostonlarda shu yo‘l tutiladir. Muhammad Solihning “Shayboniynoma”si ham
Navoyi dostonlari ham shundog‘dir” 26
.
Abdurauf   Fitrat   “Adabiyot   qoidalari”da:   Misra’larning   oxirida
tovushlar bir xil turli bo‘lg ‘an so‘z bo‘g‘umlarig‘a   qofiya  deyiladir.
Botuning:
Adam adamdir, sajdalar ortiq,
Adam so‘zlari adamg‘a tortiq.
Bordan tugar kuch bunga bor shohid,
O‘ylaring tubsiz, samarsiz zohid
degan   she’rida   tortiq   bilan   ortiq   so‘zlari   qofiya   bo‘lg‘ani   kabi   shohid   bilan
zohid   so‘zlari   ham   qofiyadir.   Burung‘i   she’rlarimizda   qofiyaning   juda   katta
o‘rni bor edi. Hatto, vazn, qofiyasi bo‘lmag‘an asar she’r sanalmas edi.Tizma
asarlarning shakllariga ko‘ra qofiyaning belguli tartibi bor edi. Masalan, asar
“masnaviy”   (ikilik)   esa   har   iki   misra’ning   o‘ziga   maxsus   qofiyasi   bo‘ladir:
26
 Саъдий А. Амалий ҳам назарий адабиёт дарслари. – Т.: 1923. – Б. 123.
25 g‘azal   esa,   qofiyaning   birinchi   ikki   misra’i   bilan   ondan   keyingi   har   bir   bayt
oxirida bo‘lishi ko‘riladir 27
. 
A.Rustamovning   “Qofiya   nima?” asarida 28
  va   bu   sohaga   doir
maqolalarida   qator   sharq   manbalari   asosida   qofiyaning   nazariy   jihatlari   XX
asr   o‘zbek   adabiyotshunosligida   nisbatan   birinchilardan   bo‘lib
umumlashtirilgan   va   alohida   kitobcha   holiga   keltirilgan.   Yuqorida   tilga
olingan   manbalarni   o‘rganish   natijasida   Izzat   Sulton   qofiyaga   shunday   ta’rif
bergan:   “Ritmik   jihatdan   uyushgan   nutqda   so‘zlarning   ohangdosh   bo‘lib
tizilib   kelishi   qofiya   deb   ataladi.   Qofiya   (arabcha)ergashuvchi   ma’nosida
bo‘lib,   bir-biriga   ohangdosh   so‘zlarning   birin-ketin   tizilib   kelishini   ifoda
etadi” 29
  va   qofiyaning   bosh   qonuni   sifatida   uning   “mazmunga   tobeligi”ni
anglatib,   uning   turlari   sifatida   to‘q   qofiya,   och   qofiya   va   qo‘sh   qofiyani
keltiradi. 
  Adabiyot nazariyasi mavzuidagi jamoa tadqiqotida yuqoridagi manbalar
umumlashtirilgan   holda   “Qofiya   vazifalarining   birinchisi   va   eng   muhimi
mazmun   bilan   bog‘liq”   degan   tushuntirish   beriladi 30
.   Qofiya   tabiatiga   doir
nazariy   fikrlar   bayon   qilinish   bilan   birga   “Qofiya   elementlari   haqidagi
nazariyani   o‘zbek   qofiyasiga   rus   grafikasi   asosidagi   o‘zbek   yozuvida   tatbiq
etish”ga intilib, o‘zak va qo‘shimchalardagi unsurlar ( raviy, qayd, ridf, ta’sis,
daxil,   hazv,   tavjih   –   o‘zakdagi   unsurlar   bo‘lsa;   vasl,   xuruj,   mazid,   noyira,
majro,   nafoz   -   qo‘shimchalardagi   unsurlar)   aniqlanadi.   Tojik   olimi   B.
Sirusning ko‘rsatmasiga asosan 31
 qofiyaning  25 turi (shundan 5 tasi o‘zakdagi
va   20tasi   qo‘shimchadagi   turlar)   aniqlanib,   ularga   o‘zbek   mumtoz   adabiyoti
va   hozirgi   adabiyotdan   misollar   keltirilgan.   Qofiya   ayblari   to‘g‘risida
to‘xtalinmagan.
27
  Фитрат   А.   Адабиёт   қоидалари.   Адабиёт   муаллимлари   ҳам   ҳаваслилари   учун   қўлланма   (нашрга
тайёрловчи, сўзбоши ва изощлар муаллифи Ҳ.  Болтабоев). – Т.: Ўқитувчи, 1995. – Б. 17.
28
  Рустамов   А.   Қофия   нима?   –   Т.:   Фан,   1976;   Рустамов   А.   Қофия   структурасига   оид   бир   назария
ҳақида //Ўзбек тили ва адабиёти. - 1976. 3- сон.
29
 Иззат Султон. Адабиёт назарияси. – Т.: Ўқитувчи, 1980. – Б. 332 .
30
 Туйчиев У. Қофия ва унинг назариясига оид / Адабиёт назарияси. II том.  – Т.: Фан, 1979. – Б. 368-385.
31
 Сирус Б. Рифма в таджикской поэзии. – Сталинобод, 1953.
26   “Mumtoz   poetika   asoslari”   qo‘llanmasi   mualliflari   H.Boltaboyev   va
Dilrabo   Qozoqboyevalar   qo‘llanmasidagi   qofiya   haqidagi   fikrlar   nazariy
jihatdan   umumlashtirilgan   va   hozirgi   o‘zbek   kitobxoniga   tushunarli   tilda
izohlab berilganligining guvohi bo‘lamiz 32
.
  “Sharq   mumtoz   poetikasi ”   kitobida   qofiya   ilmi,   manbalari,   taraqqiyot
bosqichlari   borasidagi   qarashlar   arab,   fors   va   turkiy   manbalari   orqali
asoslanadi va maxsus sharhlanadi 33
. Professor H.Boltaboyev poetika va uning
tarkibiy   qismlari:   badiiy   so‘z,   surat   va   ma’ni   birligi,   adabiy   tur   va   she’r
nav’lari,   she’r   tuzilishi,   aruz   ilmi,   qofiya   ilmi,   badiiy   san’atlar,   til   odobi,
badiiy   nutq   va   uslub   masalalaridagi   ilmiy   tadqiqotni   maxsus   taqdim   qiladi.
Ushbu   tadqiqot   qofiya   ilmi   bilan   shug‘ullanuvchilarga   katta   nazariy   manba
bo‘lib   xizmat   qilmoqda.   Xususan,   O.Hamroyevaning   “Temuriylar   davridagi
poetikaga   doir     risolalarda   qofiya   ilmining   qiyosiy   tahlili”   dissertatsiyasida
ham asosiy nazariy ma’lumotlar   “Sharq mumtoz poetikasi ”dan olinganligi va
ijodiy foydalanganligining ko‘ramiz 34
. 
Keyingi   tadqiqotlarda   qofiyaga   asoslanuvchi   badiiy   san’atlar   va   qofiya
nav’lari yangicha yo‘nalish va nomlar bilan taqdim qilina boshlandi. Xususan,
V.Rahmonovning   “She’r   san’atlari”   risolasida   qofiya   nav’lari   xatqofiya,
mukarrar   qofiya,   ichki   qofiya,   bosh   qofiya,   zulqofiyatayn,   tajnisli   zulqofiya,
radd ul-qofiya, musallis qofiya, murabba’ qofiya, mulamma’ qofiya, musalsal
qofiya   kabi   turlarga   bo‘lingan 35
.   Qofiyaning   bu   kabi   turlarga   bo‘linishi
olimning   ijodiy   yondashuvi   bilan   bog‘liq   bo‘lib,   taqdim   qilingan   qofiya
turlarini   ajratishda   aniq   mezon   belgilab   olinmagan.   Aksariyat   qofiya   turlari
badiiy   san’atlar   bilan   bogliq   holatda   taqdim   qilingan.   Masalan,   murabba
32
  H . Boltaboyev    va   D . Qozoqboyeva “ Mumtoz poetika asoslari ”   o ‘quv qo‘llanma. – Toshkent: Mumtoz so‘z, 
2024.  –   Б .  1 19.
33
 Шарқ мумтоз поэтикаси. Ҳамидулла Болтабоев талқинида. –Т.: Ўзбекистон Миллий  энциклопедиси, 
2008.
34
  Xaмроева О. Темурийлар давридаги поэтикага доир рисолаларда қофия илмининг  қиёсий таҳлили.  
Филол. фан. докт. (ДSc) дисс. – Т., 2022.
35
  В.Раҳмонов. Шеър санъатлари. -Т.: Шарқ, 2020. –Б.92-10
27 qofiya baytda to‘rttadan sakkizta so‘zni qofiyadosh kelishiga asoslanuvchi tur
sifatida keltirilib, tarsi’ san’ati asosida yozilgan Boburning
Sendek menga bir yori jafokor topilmas,
Mendek senga bir zori vafodor topilmas
 bayti namuna sifatida keltirilgan. Yoki musallas qofiya turi shoirlar uchtadan
ortiq   so‘zni   qofiyadosh   qilishlariga   asoslanuvchi   tur   sifatida   keltiriladi.
Demak,   bu   qofiya   turi   zulqavofiy   san’ati   asosiga   quriladi.   Olim   tomonidan
taqdim   qilingan   bosh   qofiya   alohida   tur   sifatida   qofiyaning   misra   boshida
kelishiga   asoslanadi.   Bunday   holatda   radifning   yoyiq   shaklda   kelishi
kuzatiladi 36
.
Poetikaga oid risolalarda badiiy san’at sifatida keltirilgan radd ul-qofiya
san’ati V.Rahmonov tomonidan radd ul-qofiya turi sifatida beriladi. Ko‘rinib
turibdiki,   olim   qofiya   va   uning   turlarini   belgilashda   o‘ziga   xos   ijodiy
yondashgan.
  H.Boltaboyev va D.Qozoqboyevaning 37
 “ Mumtoz poetika asoslari ”   o ‘quv
qo‘llanma sida   q ofiya   va   uning   xususiyatlari ,   q ofiya   haqidagi   arab-fors
manbalari bayoni , qofiya ayblari, q ofiya ilmining XX asrda o‘rganilishiga doir
zarur ma’lumotlar berilgan bo‘lib, misollar orqali tushuntirilgan.
D.Yusupova “Aruz va mumtoz poetikaga kirish”   darsligining “Ilmi qofiya
haqida ma’lumot” qismida qofiya nazariyasi, qofiya harf va harakatlari, qofiya
turlari borasidagi ilmiy-nazariy qarashlarini qofiyaga oid arabiy, forsiy va turkiy
manbalarga tayangan holda tadqim qiladi 38
.
36
 Xaмроева О. Темурийлар давридаги поэтикага доир рисолаларда қофия илмининг  қиёсий таҳлили.  
Филол. фан. докт. (ДSc) дисс. – Т., 2022.   –Б . . 30
37
  H.Boltaboyev  va D.Qozoqboyeva“Mumtoz poetika asoslari ”   o ‘quv qo‘llanma. – Toshkent: 
Mumtoz so‘z, 2024.  – Б .  156 .
38
 Д.Юсупова Аруз ва мумтоз поэтикага кириш. -Т.: Академнашр, 2020. -Б. 289-29 0
28 Mumtoz   qofiya   ilmiga   bag‘ishlangan   so‘nggi   tadqiqotlardan   Orzigul
Hamroyevaning   “Temuriylar   davridagi   poetikaga   doir   risolalarda   qofiya
ilmining   qiyosiy   tahlili” 39
  mavzusidagi   ishini   keltirish   mumkin.   Mazkur
tadqiqot   ishida   mumtoz   qofiyaning   nazariy   asos   va   manbalari,   Temuriylar
davrida   yaratilgan   qofiyaga   doir   risolalar,   qofiya   turlarining   nazariy   asoslari
va   tasnifi   hamda   qofiya   ilmining   badiiy   san’at   va   aruzga   munosabatiga   doir
mulohazalar keltirilgan.
Birinchi bob bo‘yicha xulosalar
1. Qofiya   –   she’rning   musiqiy   ohang   bag‘ishlovchi   asosiy   unsurlardan
hisoblanib, mumtoz qofiya ilmi ilmi segonaning tarkibiga kirgan.
2. She’r   ustuni   deb   ta’riflangan   mumtoz   qofiya   ilmi   dastlab   arab
adabiyotshunosligida   paydo   bo‘lgan   va   keyinchalik   forslarda   ham
davom etgan.
3. Qofiya   ilmiga   bag‘ishlangan   ilk   turkiy   manba   Shayx   Ahmad
Taroziyning “Funun-ul balog‘a” asaridir. Manbaning ikkinchi bo‘limi
“Al-fannu-s-soniy-fi-l-qofiya   va-r-radif”   da   mumtoz   qofiyaga   doir
fikrlar   keltirilgan.   Ahmad   Taroziyning   “Funun   ul-balog‘a”   asari
poetika     ilmiga   oid   arab,   fors   manbalardagi   qonuniyat,
munosabatlarning  jamlanmasi bo‘lishi bilan birga unda bu ilmlarning
ancha   mukammal,   takomillashgan   ko‘rinishi   aks   etgan.   Asarda
adabiy   tur   va   janrlar,   badiiy   san’atlar,   vazn   va   qofiya   ilmiga   oid
nazariy fikrlarning taraqqiy  etganligini kuzatish mumkin.
4. Fors   tilidagi   mumtoz   poetika   ilmiga   oid   dastlabki   manba   esa,
Muhammad ibn Umar Roduyoniyning “Tarjimon ul-baloga‘” asarini
keltirish   mumkin.   “Tarjimon   ul-balog‘a”   arab   tilida   yozilgan   Imom
Nasr ibn Hasan  Marg‘inoniyning “Mahosin ul-kalom” asari ta’sirida
yaratilgan.   “Tarjimon   ul-balog‘a”   asarida   60ga   yaqin   shoirlar
39
 Xaмроева О. Темурийлар давридаги поэтикага доир рисолаларда қофия илмининг  қиёсий таҳлили. 
Филол. фан. докт. (ДSc) дисс. – Т., 2022.   –Б. 31  
29 she’rlaridan   namunalar   keltiriladi.   “Tarjimon   ul-balog‘a”da   mumtoz
qofiyaga   oid   maxsus   qism   bo‘lmasa-da,     badiiy   san’atlar   izohida
qofiyaga   oid   mulohazalar   bildirilgan.   Tarsi’   san’ati   izohiga
bag‘ishlangan   faslda   qofiyaga   “avvalgi   va   oxirgi   harflarning   biri-
biriga mos tushishi” sifatida ta’rif beradi. Mulamma’  san’ati izohiga
bag‘ishlangan   faslda   mulamma’   san’atini   “shunday   san’at   turiki,
unga   ko‘ra   shoir   o‘z   qasidasida   bir   xil   vazn   va   bir   xil   qofiyada   bir
bayt forsiydan va bir bayt arabiydan aytur” deb ta’riflab o‘tadi.
5. Abu   Abdulloh   al-Xorazmiyning   “Mafotih   ul-ulum”,   Ibn   al-
Mutazzning   “Kitob   ul-badi‘”,   Qudama   ibn-Ja’farning   “Naqd   ush-
she’r”   asarlari   qofiya   ilmiga   oid   muhim   nazariy   manbalardan
hisoblanadi.
6. Alibek   Rustamovning   “Qofiya   nima?”,   Anvar   Hojiahmedovning
“Mumtoz   qofiya   malohati”,   H.Boltaboyev   va   Dilrabo
Qozoqboyevaning   “ Mumtoz   poetika   asoslari ”   o ‘quv   qo‘llanma si,
Dilnavoz   Yusupovaning   “Aruz   nazariyasi   va   mumtoz   poetika
asoslari”   kitoblari     hozirgi   zamon   o‘quvchisi   uchun   tushunarli
muhim manba bo‘lib xizmat qilmoqda.
7. O.Hamroyevaning    “Temuriylar   davridagi   poetikaga  doir   risolalarda
qofiya ilmining   qiyosiy tahlili” tadqiqotida mumtoz qofiya haqidagi
ilmning   shakllanishi,   Temuriylar   davriga   oid   risolalarda   qofiya
ilmining   takomili,   turkiy   qofiya   va   uning   badiiy   adabiyotga
munosabati kabi masalalar o‘rganilgan.                                   
II BOB. BOBUR G‘AZALLARIDA QOFIYA TURLARI
        
              2.1. Bobur ijodida qofiyaning o‘zak tarkibiga ko‘ra turlari.
Zahiriddin   Muhammad   Bobur   lirik   ijodkor   bo‘lish   bilan   bir   qatorda,
ilmiy   asarlar  yaratgan olim  ham hisoblanadi.   “Muxtasar” asari   aruz vazniga
30 bag‘ishlangan   bo‘lib   “Mufassal”,   “Risolai   aruz”   kabi   nomlar   bilan   ham
yuritiladi.   “ Muxtasar”   aruz   nazariyasini   boyitganligi   va   antalogiya   sifatida
e’tirof etilishi sababli ilmiy qimmatga ega bo‘lgan asar hisoblanadi.Unda lirik
mumtoz   shoirlar   she’rlaridan   namunalar   va   qofiya   nazariyasi   haqida   ham
qarashlar mavjud.
Bobur   yetuk   olim   sifatida   qofiya   turlarining   har   biriga   soda ,   ravon
ohangdor   g‘azallaridan   namunalar   yaratgan.   Quyida   Bobur   ijodida
uchraydigan qofiyaning o‘zak tarkibiga ko‘ra turlarini ko‘rib chiqamiz.
Qofiyaning tarkibiy qismini qofiya harflari va harakatlari tashkil qiladi.
Qofiya harflari mumtoz poetikaga doir manbalarda  “hurufi qofiya”  deb atalib,
ularning soni 9 tadir.  
Qofiya   harflari   qofiyaning   qaysi   qismida   qo‘llanilishiga   qarab   ikki
guruhga ajratiladi:
a) o‘zak tarkibida keladigan harflar;  
b) qo‘shimcha tarkibida qo‘llaniladigan harflar.
 Dastlab o‘zak  tarkibida keladigan harflarni ko‘rib chiqamiz: 
1.   Raviy   (ar.   -   yukni   tuyaga   bog‘laydigan   arqon)   -   qofiyadosh   so‘zlar
o‘zagi   yo   negizi   so‘ngida   aynan   takrorlanib     keluvchi   cho‘ziq   unli   yoki
undosh   harf.   Mumtoz   poetikaga   doir   manbalarda   qofiyaning   asosini   tashkil
qiluvchi   va   takrorlanishi   shart   bo‘lgan   harf   sifatida   tilga   olinadi.   Masalan,
Bobur ning   quyidagi   baytida   qofiya   so‘ngidagi   cho‘ziq   “o”   unlisi   raviy
hisoblanadi: 
Shomi hijronin manga ul bevaf o  ko‘rsatmagay,
Hajr shomi asru muhliktur, xud o  ko‘rsatmagay.
Yoki  Bobur ning ushbu baytida:
31 Ko‘rmagay erdim jamoli olam or o , koshki,
Bo‘lmag‘ay erdim bori olamg‘a rasv o  koshki 40
.
Mumtoz qofiya talabiga ko‘ra, qofiyadosh so‘zlar o‘zagi oxirida kelgan
qisqa unli raviy bo‘la olmaydi, bunday hollarda undan oldin turgan undosh harf
raviy hisoblanadi. Masalan, Alisher Navoiyning: 
  Sham’dek qomatu yuz sham’i ila jono n a, 
Qildi o‘rtarga ko‘ngullar qushini parvo n a  
deb boshlanuvchi g‘azalida raviy harfi qofiyadosh so‘zlar (jonona - parvona)
oxiridagi qisqa “a” unlisi emas, balki undan oldin turgan “n” undoshidir 41
. 
Bobur  ijodida esa quyidagi namuna uchraydi:
Xating parvona kelturgach, tirildi ushbu devo n a,
Oni tirguzmak uchun go‘yiyo kelturdi parvo n a
2. Ta’sis   (ar.   -   asoslash)   –   raviy   harfidan   oldin   bir   harakatli   undosh
joylashgach,   shu   undoshdan   oldin   keladigan   cho‘ziq   “o”   unlisi.   Mumtoz
poetika talabiga  ko‘ra,  faqat  “o”  unlisi   ta’sis  vazifasini   bajarishi   mumkin.
Masalan,   “moyil   -   hamoyil”da   “o”   unlisi   ta’sis   hisoblanadi.   Ta’sis
qatnashgan qofiya turi  muassas qofiya  deb yuritiladi. 
   Bobur dagi ushbu baytni misol qilish mumkin.
 
Ne fikreki, sening fikring emas ul fikr erur b o til,
40
  Заҳириддин    Муҳаммад    Бобур.   Куллиёт.  1-жилд/Девон. Тошкент: “Zilol buloq”, 2021.  –  B.   255. 
Tadqiqotda keltirilgan keyingi  misollar ham  ushbu Devondan olindi. 
41
 Sirojiddinov Sh., Yusupova D , Davlatov O.  Navoiyshunoslik.  T.: Tamaddun,  2018. –B.   . 334.
32 Ne umrekim o‘tar sensiz, erur ul umr beh o sil. 
  3.   Daxil   (ar.   -   oraga   kiruvchi)   –     ta’sisdan   keyin   keluvchi   birinchi
undosh   harf.   Daxil   ko‘p   hollarda   takrorlanadi,   ba’zan   esa   takrorlanmasdan,
ikki   turli   xil   undosh   daxil   bo‘lishi   mumkin.   Masalan,   “botil-behosil”
qofiyalarida “s” va “t” undoshlari daxildir 42
. 
4.   Ridf   (ar.   -   mingashish,   izma-iz   ergashish)   –   raviy   harfidan   oldin
keluvchi cho‘ziq unli harf. Mumtoz poetikaga doir manbalarda uning ikki turi
keltiriladi: 
1)   ridfi   asliy   (asosiy   ridf)   yoki   ridfi   mufrad   (yakka   ridf)     –   raviydan
oldin keluvchi cho‘ziq unli harf. Masalan, “qon - parishon”da “o” unlisi ridfi
asliydir.  Bobur ning quyidagi baytlari yaqqol misol bo‘la oladi:
  Necha la’lingdek, mening bag‘rim to‘la q o n qilg‘asen,
  Xotirimni necha zulfungdek ,  parish o n qilg‘asen.
Za’fdin go‘yo mening bu zor jismim n o ldur ,
Kim oning sharhin demakta xoma tili   l o ldur. 
2)   ridfi   zoyid   (orttirma   ridf)   –   ridfi   asliy   va   raviy   orasida   takrorlanib
keluvchi   undosh   harf.   Masalan,   “rost   -   norost”da     “s”   undoshi   ridfi   zoyid
hisoblanadi. Ridf qatnashgan qofiya turi murdaf qofiya deb yuritiladi. 
5.   Qayd   (ar.   –   bog‘langan)     –   qator   undosh   bilan   tugagan   so‘zlarda
raviydan   oldin,   qisqa   unlidan   keyin   kelib   takrorlanuvchi   undosh   harf.
Masalan,   “arjumand   –pisand”   qofiyalarida   “n”   undoshi   qayddir.   Qayd
qatnashgan qofiya turi muqayyad (qaydli) qofiya deb yuritiladi. 
          
42
 Sirojiddinov Sh., Yusupova D. Navoiyshunoslik.  T.: Tamaddun, 2018   – B.411 .
33 Bo‘lubmen bir parining anbarin sochig‘a vobasta
Meni telbag‘a emdi hojati zanjiru band ermas.
Jahonda ko‘p gado,garchi lavand atvorliq bordur,
Va lekin,  Bobur o,hargiz seningdek shah lavand ermas.
6.   Qo‘shimcha   tarkibida   qo‘llaniladigan   harflar.   Ularga   esa   quyidagilar
kiradi: 
1.   Vasl   (ar.   –     ulanish)   –     raviydan   keyin   keluvchi   cho‘ziq   unli   yoki
undosh harf. Masalan, “shiddati - furqati” qofiyalarida “t” dan keyin keluvchi
cho‘ziq   “i”   unlisi   vasldir.   Vasl   qatnashgan   qofiya   tuzilishiga   ko‘ra   mutlaq
qofiya hisoblanadi. 
Yangi oy yer yuzi birla ko‘rub el shodu bayram l ar,
Manga yuzu qoshingdin ayru bayram oyida g‘am l ar. (Bobur)
2.  Xuruj  (ar. - tashqari chiqish)   –  vasldan keyin keluvchi  cho‘ziq unli
yoki undosh harfdir. Masalan, “zamondin  -  ondin” qofiyalarida birinchi turgan
“n”   raviy   bo‘lsa,   undan   keyin   kelgan   “d”   undoshi   -   vasl,   qofiya   so‘ngida
turgan   “n”   esa   xurujdir.   Xuruj   qatnashgan   qofiya   tuzilishiga   ko‘ra   mutlaq
qofiya hisoblanadi. 
Xati binafsha,xadi lola,zulfi rayhondu r ,
Bahori husnda yuzi ajab gulistondu r .
3.  Mazid  (ar. - orttirilgan) – xurujdan keyin keluvchi cho‘ziq unli yoki
undosh   harfdir.   Masalan,   “hamdamlari   -   xurramlari”   qofiyalarida   “r”   harfi
xuruj, undan keyin kelgan cho'ziq “i” unlisi maziddir. 
4.   Noyira   (ar. - chetga olish) – maziddan keyin keluvchi   cho‘ziq unli
yoki undosh harf.
Qofiyani   vujudga   keltirishda   qofiya   harakatlari   ham   ahamiyatga   ega
bo‘lib, ular qisqa unli tovushni ifodalovchi harflar:  
34 “a”,   “i”   va   “u”   yordamida   vujudga   keladi.   Ushbu   harakatlarning   soni
oltita:   ras,   ishbo’,   hazv,   tavjih,   majro,   nafoz.   Ular   qofiyaning   qo‘shimcha
tarkibiy qismi bo‘lib, qofiyada uchrashi ham, uchramasligi ham mumkin. 
Hamrayeva O.ning qofiyaga oid ishi da qofiya turlari 3ta katta guruhga
bo‘lib tasniflagan.
1. Qofiyaning tuzilishiga ko‘ra turlari 
Shamsiddin   Qays   Roziy   “Al- mo‘jam   fi   ma’oyori   ul-ash’or   ul   ajam”
asarida arab she’riyatida qofiyaning o‘ttiz besh turi  mavjudligini  ta’kidlaydi.
Bu   qofiya   turlari   qofiya   va   so‘zning   turli   xususiyatlari   kelib   chiqqan   holda
ajratilgan.   Qofiyaning   dastlabki   turi   qofiyadosh   so‘zlar   tarkibida   so‘z   va
grammatik shakllarning ishtirokiga ko‘ra:
 1.Asliy,
2. Ma’muliy
3.Shoygon
  qofiya   turidir.   Bu   qofiya   turlari   mumtoz   qofiyaga   oid   risolalarda   to‘liq
shaklda   izohlanmaydi.   Shamsiddin   Qays   Roziyning   “Al-mo‘jam”   asarida
asliy,   Nosiriddiy   Tusiyning   “Me’yor   ul-ash’or”   va   Ahmad   Taroziyning
“Funun   ul-balog‘a”   asarida   asliy,   ma’muliy   va   shoygon,   Atoulloh
Husayniyning   “Risolai   qofiya”sida   shoygon   va   ma’muliy   qofiya   turi,
Jomiyning   “Risolai   qofiya”   asarida   qofiyai   ma’mul,   Vohid   Tabriziyning
“Jam’i   muxtasar”,   Sham   Faxri   Isfahoniyning   “Me’yor   ul-jamoli”     asarlarida
shoygon   qofiya  turlarining   nazariy   asoslari   keltiriladi.    Qofiyaning   shoygon
va   ma’muliy   turlari   asosan,   qofiyadagi   nuqsonlarning   ishtirokiga   qarab
belgilanadi.   Qofiya   ayblari   sifatida   belgilangan   iytoyi   jaliyning   ishtiroki
qofiyaning   shoygon   qofiya   turini   shakllantiradi.   Qofiya   ayblari   sifatida
ko‘rsatilgan bu nuqsonlar keyinchalik badiiy san’at sifatida takomillashgan. 
Asliy   qofiya .   Asliy   qofiyada   qofiyadosh   so‘zlar   asl   asosdan   tashkil
topishi talab qilinadi: makon – jon – shon shaklida. Asliy qofiyada raviy ham
35 qofiyadosh so‘zning asosida  joylashadi:  hubob – gulob, habib – raqib, hur  –
nur, gul – mo‘l kabi so‘zlar asliy qofiya sanaladi.  
Buzulg‘on bu mening ko‘nglumni, ey hur,
Qil emdi bir tabassum birla ma’mur.
Baytdagi   hur   –   ma’mur   qofiyadosh   so‘zlar   asl   asosdan   tashkil   topgan,   “re”
harfi raviy sifatida qofiya ohangdorligini ta’minlab bergan 43
.
Yog‘lig ‘inkim jon bila men xastadurmen zor anga
Xasta jonlar rishtasidindur magar har tor anga.
Yoki  Bobur ning quyidagi g‘azalida:
 
Ulki yillar, oylaar  o‘tkargay g‘amu  motam  bila.
Shodu xurram bo‘lmag‘ay navro‘z ila,  bayram  bila.
  
Kuzatishlarimizga   ko‘ra,   keyingi   g‘azalda   esa,   “ xurram”   va   “g‘am”
so‘zlari asliy qofiyani yuzaga keltirgan.
Bo‘lmadim umrimda bir dam xotiri  xurram  bila,
Gar iliktan kelsa bir damni kechurmang  g‘am  bila.
Navbatdagi   g‘azalni   ham   asliy   qofiyaning   namunasi   sifatida
keltirishimiz   mumkin.   Bunda   “ raqib ”   va   “ nasib”   so‘zlari   faqatgina   asosdan
tashkil topganligi sababli ham asliy qofiyaga misol bo ‘lgan.
Ul parining tig‘idan qo‘rqutma meni, ey  raqib,
43
 Xaмроева О. Темурийлар давридаги поэтикага доир рисолаларда қофия илмининг  қиёсий таҳлили. 
Филол. фан. докт. (ДSc) дисс. – Т., 2022.  – Б.61.
36 Ishqida boshimg‘a mening har ne kelsa, yo  nasib!
Ma’muliy qofiya .   Qofiyai ma’muliyni qofiyai asliy bilan o‘zaro qiyosiy
izohlanganda,   farqli   jihatlari   ko‘zga   tashlanadi.   Shuning   uchun   ham   barcha
risolalarda   bu   ikki   qofiya   taqqoslab   tushuntirilgan.   Qofiyai   ma’muliyda
qofiyadosh so‘zlar tarkiban asos holida bo‘lmay, ajrala oladi. Ya’ni qofiyadosh
so‘zlarning   asoslari   emas,   qo‘shilgan   shakllar     ohangdorlikni   ta’minlashga
xizmat qiladi. Raviy asl kalimada emas, unga qo‘shilgan shakllardan tanlanadi.
Rost   –   paydost   so‘zlari   o‘zaro   qofiyadosh   so‘zlar   sanalsa,   “te”   harfi   raviy
sanaladi.   So‘zlar   tarkibiga   e’tibor     qilinsa,   rost   so‘zidagi   “te”   asosda(asliy
qofiya),   paydost   so‘zidagi   “te”   esa     qo‘shilgan   “ast”   shaklidan   olinib,   bu
so‘zlar qofiyadosh so‘z sifatida taqdim  qilingan. Rost va paydo so‘zlari o‘zaro
qofiyadosh bo‘la olmaydi. Bu qofiyadoshlik rost so‘zidagi “te”(qofiyai asliy),
paydost   so‘zidagi   “te”     (qofiyai   ma’muliy)   orqali   amalga   oshirilgan.   Yoki
pordam - afshordam so‘zlaridagi pordam (qofiyai asliy) va afshordam (qofiyai
ma’muliy) so‘zlarida ham ayni xususiyat ko‘zga tashlanadi 44
. 
Shoygon   qofiya .   Bu   qofiya   turida   ham   ma’muliy   qofiya   turi   kabi   raviy
asosda   emas,   asosdan   keyingi   shakllar   tarkibida   keladi.   Ya’ni   o‘zaro
ohangdosh   bo‘lmagan   so‘zlarning   asosdan   keyin   qo‘shiluvchi   shakllar   orqali
qofiyadoshligi   ta’minlanadi.   Vohid   Tabriziy   “shoygon”   so‘zi   “majlis”
ma’nosida   ishlatilishini   ta’kidlaydi.   Biroq   “shoygon”   so‘zi   lug‘atlarda
“sazovor”, “loyiq”, “shohlarga xos” ma’nolarida keltiriladi. Bunda qofiyadosh
so‘zlar   asosdan   keyingi   harflarning   ishtirokiga   qarab   belgilanadi.   Demak,   bu
qofiyadosh   so‘zlar   aslan,   asosdagi   tovushlar   uyg‘unligiga   ko‘ra   emas,
qo‘shimchalardagi   ohangdoshlikka   qarab   loyiq   ko‘riladi.   Jon   –   jahon
qofiyadosh so‘zlaridagi ikki sokin harf: “alif” – ridf, “nun” esa raviy sanaladi.
Bu qofiyadosh so‘zlar asliy qofiya sanaladi. Vazifasi  jihatidan ikki sokin harf
44
Насируддини Тўсий. Меъёр-ул-ашъор   У.Тоиров, М.Абдуллоев, Р. алол. – Душанбе:  Ориёно, 1992. –Ҷ
Б.150.
37 birgalikda ko‘plikni bildiradi. Oshiqon – tolibon   so‘zlarida ham bu harflarning
vazifasi   bir   xil.   Ammo   bu   harflar   asosda   emas,   shakllar   tarkibida   kelgan.
Ikkinchi  holat  esa  “dol”  va   “nun”  harfining  birikuvidan   hosil   bo‘ladi:  qand   –
chand   (asliy   qofiya)   so‘zlaridagi   “nun”   –   qayd,   “nun”   esa   raviydir.   Barand   –
dixand so‘zlaridagi “nun” va “dol” harfi ham xuddi shu vazifani bajargan 45
.  
Qofiya qismlari ishtirokiga ko‘ra turlari 
Qofiya   qismlari   ishtiroki   qofiyaning   boshqa   bir   turini   hosil   qilishda
muhim ahamiyatga ega. Arab va ajam shoirlari qofiyadosh so‘zlar tarkibidagi
sukunli   va   mutaharrik   harflarning   joylashish   o‘rniga   qarab   qofiyani   alohida
turlarga   ajratganlar.   Qofiyadosh   so‘zlar   bir   mutaharrik   va   bir   sokin,   ikki
mutaharrik   yoki   uch   mutaharrik   va   bir   sokin   holatida   yoki   uch   mutaharrik
yoki   to‘rt   mutaharrik   va   bir   sokin   holatida   bo‘lishi   mumkin.   Qofiyadosh
so‘zlardagi bu qismlar turlicha bo‘lishi mumkin. Qofiyadosh so‘z tarkibidagi
sokin   va   mutaharrik   harflarning   miqdori   qofiyaning   qismlari,   ba’zi
manbalarda taqti’lari   jihatiga ko‘ra ajratiladi. Shu  nuqtai  nazardan  bu  qofiya
turlari vazn bilan o ‘zaro uyg‘un holatda taqdim etiladi.  
Arab shoirlari tomonidan qofiya qism (taqti’)lari tarkibiga ko‘ra 5turga
ajratilgan holda o‘rganilgan.  
1. Mutakovis 
2. Mutarokib 
3. Mutadorik 
4. Mutavotir 
5. Mutarodif 
Mumtoz   qofiyaga   oid   asarlarning   deyarli   barchasida   qofiyaning   besh
turi   izohlanadi.   Faqat   Ahmad   Taroziy   fors   shuarosi   tomonidan   qo‘shilgan   3
tur izohini ham keltiradi.  
1. Mutavosiy 
45
  Xaмроева  О. Темурийлар давридаги  поэтикага доир рисолаларда  қофия илмининг   қиёсий  таҳлили. .
Филол. фан. докт. (ДSc) дисс. – Т., 2022. –Б.64
38 2. Mutarojih 
3. Mutazoyid 
    Qofiya harflarining joylashuvi qofiyaning o‘zak tarkibiga ko‘ra turlarini
hosil   qilishda   muhim   ahamiyatga   ega.   Qofiyadan   oldin   joylashuvchi   ridf,
ta’sis,   qayd   –   qofiya   harflari   qofiyaning   o‘zak   tarkibiga   ko‘ra   mujarrad,
muassas,   murdaf,   muqayyad   turlarini   hosil   qiladi.   Arabiy,   forsiy   va   turkiy
tildagi risolalarning hech birida mujarrad, muassas, murdaf, muqayyad qofiya
turlari   alohida  sarlavha   ostida  keltirilmaydi.  Bu   qofiya  turlari   qofiya  harflari
izohi   qismida   keltiriladi.   Faqat   Nosiriddin   Tursiyning   “Me’yor   ul-ash’or”
asaridagina “Qofiya na’vlari” sarlavhasi ostida qofiyaning barcha turlari arab
va   fors   shoirlari   ijodi   misolida   o‘zaro   qiyosiy   o‘rganiladi 46
.   Olim   arablarda
raviyning   holatiga  qarab   qofiyaning   ikki:   mutlaq   va  muqayyad   turi   borligini
ta’kidlaydi. Arablar “moqabli raviy”ga ko‘ra qofiyaning 3 turini farqlashlarini
keltiradi: mujarrad, murdaf, muassas. Biroq risolaning “Fors shoirlari nazdida
qofiya turlari” sarlavhali qismda qofiya fors adabiyoti ikki xil:  mujarrad yoki
murdaf  bo‘lishini  ta’kidlaydi. Vohid Tabriziy qofiya harflari  va harakatlarini
izohlash   maqsadida   alohida   qism   (“Qofiya   harf   va   harakatlarini   tushuntirish
uchun   misollar”)   keltiradi 47
.   Bu   qismda   qofiyadosh   so‘zlar   tarkibida   kela
oladigan qofiya harf va harakatlarini bir butunlikda taqdim qiladi. Shu o‘rinda
qofiyaning murdaf, mujarrad va muqayyad qofiya turlariga ishora qiladi. Arab
bo‘lmagan (ajam - fors) shoirlar ijodida qofiyaning uch turi amalda ekanligini
ta’kidlaydi.   Ahmad   Taroziy   qayd   harfi   izohida   qayd   harfi   ishtirok   etgan
qofiyani   olimlar   muqayyad   deb   nomlashlarini   ta’kidlaydi 48
.   Demak,   “Funun
ul-balog‘a”   asarida   qofiya   turlari   sifatida   muassas,   murdaf,   mujarrad,
muqayyad qofiya turlari ajratilmagan. 
46
Насируддини Тўсий. Меъёр-ул-ашъор  У.Тоиров, М.Абдуллоев, Р. алол. – Душанбе: Ориёно, 1992. –БҶ
154.
47
  Вохид Табризи. Джам и мухтасар. Критический текст, пер. И примеч. А. Е Бертельса. – М.: Наука,  
1959. -С.81-84.
48
  Шайх   Аҳмад   ибн   Худойдод   Тарозий.   Фунуну-л-балоға.   (Нашрга   тайёрловчилар   Ҳ.Болтабоев,
Ж.Жўраев) - Т.:  Mumtoz   so  ‘ z , 2016. –   Б. 66.
39 Qofiya   raviy   harfi   bilan   tugallansa,   muqayyad   qofiya   deb,   raviydan
keyin ham davom etsa, mutlaq qofiya deb ataladi.  
Ushbu qofiyalar tuzilishiga ko ‘ ra yana to ‘ rtta katta guruhga  ajratiladi: 
1 ) Mujarrad qofiya 
2) Murdaf (ridfli) qofiya. 
3) Muqayyad (qaydli) qofiya 
4) Muassas (ta’sisli) qofiya. 
                Ushbu qofiya guruhlari o ‘ z ichida yana bir qancha turlarga ajratiladi.
Bobur   ushbu   qofiyalarning   to ‘ rttalasidan   ham   o ‘ z   she ’ riyatida
foydalangan.Qofiya   turlari   yuqorida   sanalgan   qofiya   harflarining   ishtiroki
orqali belgilanadi. Shu ma’noda nazariy jihatdan qofiyaning 55 ga yaqin turi
mavjud.
           Mujarrad qofiya .  O ‘ zbek she’riyatida keng qo ‘ llangan qofiya turlaridan
biri mujarrad qofiyadir. Bu xil qofiyaning bir turi raviy cho ‘ ziq unlidan iborat
bo ‘ lgan   qofiya   bo ‘ lib,   unda   shu   cho ‘ ziq   unlidan   boshqa   biror   harf   ishtirok
etmaydi. Masalan,Alisher Navoiyning
  Ko ‘ zung ne balo  qaro  bo ‘ lubtur,
Kim jonga qaro  balo  bo ‘ libtur
baytidagi   “qaro”   va   “balo”   qofiyalari   mujarrad   bo ‘ lib,bu   so ‘ zlar   tarkibidagi
cho ‘ ziq “o”unlisi raviy bo ‘ lib kelib,mujarrad qofiyani tashkil etgan 49
.
Mujarrad   qofiya   Bobur   g ‘ azallarida   yetakchiligi   bilan   ahamiyatli.
Boburning   119g‘azalidan   58tasi   mujarrad   qofiyaga   mansub.   Qo‘llanilishi
jihatidan murdaf qofiyadan keyin ikkinchi o‘rinda turadi. Masalan,
Ko ‘ ngulga bo ‘ ldi ajoyib balo  qaro  soching,
49
  Д.Юсупова Аруз ва мумтоз поэтикага кириш. -Т.: Академнашр, 2020. –Б. 289-290
40 Shikasta ko ‘ ngluma ermish qaro  balo  soching.
Boshimg‘a chiqti tutun rashkdin  qaro  sochdin,
Ayoqqa tushgali, ey sarvinoz  to  soching.
Muyassar o‘ldi junun mulki, ey junun ahli,
Nisori ashki emdi bu kun  mango  soching.
Bu   g‘azalda   ham   “o”   cho ‘ ziq   unlisi   raviy   bo‘lib   kelgan.   Qofiyani   esa
qaro, balo to, mango  so‘zlari yuzaga keltirgan.
       Yoki
Keltursa yuz baloni o‘shal  bevafo  manga,
Kelsun agar yuzimni evursam  balo  manga .
Netgayman ul rafiq bilakim, qilur base
Mehr-u vafo raqibg ‘ a, jabr-u  jafo  manga.
Begona bo‘lsa aql meni telbadin, ne tong
Chun bo‘ldi ul parisifatim  oshno  manga.
 Oh-u yoshmidin ortadurur za’f, ey tabib,
Bildim yarashmas emdi bu ob-u  havo  manga.
                  Ushbu   g‘azalda   bevafo,balo,jafo,oshno,havo   kabi   so‘zlar   qofiyani
yuzaga keltirgan.
Yana ko‘z uyida  ma’vo  qilibsen,
Ko‘ngul koshonasida  jo  qilibsen.
Yana savdoyi zulfingdin, nigoro,  
         Meni oshuftavu  shaydo  qilibsen.
41 G ‘ aming yo‘q jon agar bersam g ‘ amingda,  
        O ‘ zungni muncha  beparvo  qilibsen.
Qoshingdin meni o ‘ qdek tashlar uchun
         Yangi oydek qoshingni  yo  qilibsen.
Ko ‘ zumdin yoshurib, ey bahri altof,  
         Ko ‘ zumning yoshini  daryo  qilibsen.
Sog ‘ inmas jannatu-l-ma’voni  Bobur,
Oning ko‘nglida to  ma’vo  qilibsen .
Yuqorida   keltirilgan   g‘azalda   ham   raviy     cho‘ziq   “o”   unlisi.   Qofiyani
yuzaga   keltirgan   so‘zlarda   qofiya   ayblari   uchramaydi,   g‘azal   ma’nosiga   mos
tarzda qofiyalar tanlangani, uning badiiy qimmatini oshishiga xizmat qilgan.
G‘urbatqa soldi charx meni yuz  jafo  bila,
Yod ayla men g‘aribni gohi  duo  bila.
Yuqoridagi   bayt   bilan   boshlanuvchi   g‘azalda   ham   cho‘ziq   “o”   unlisi
mujarrad qofiyani yuzaga keltirgan.
G‘ayrga necha  vafo  qilg‘aysen?
Jonima necha  jafo  qilg‘aysen?
Bexato elga otib g‘amza o‘qin,
Bizga yetganda  xato  qilg‘aysen.
Bu   baytda   ham   oshiqning   mashuqasidan   yozg‘irishlari   sodda   ravon
uslubda chiroyli tashbehlar vositasida ochib berilgan.
42               Mujarrad qofiyaning ikkinchi turi  undosh bilan tugallanib, shu undosh
raviy   bo ‘ lib   hisoblanadi,   undan   oldin   esa   istagan   qisqa   unli     kelishi
mumkin.Bu unli  tavjih  deb yuritiladi. Demak, mujarrad qofiyaning bu turi bir
qisqa unli bir undoshdan tashkil topadi.Masalan,  Bobur ning
  Ul parining tig ‘ idan qo ‘ rqutma meni, ey  raqib  
  Ishqida boshimg ‘ a mening har ne kelsa yo  nasib .
   Evrulub boshingg ‘ a, ey oy, qilmisham tarki vatan,
    Rahm qilg‘il mangakim, sargashtadurmen, ham  g‘arib,
Telba bo‘lmog‘liqdan o‘zga choraye yo‘qtur manga,
Ul pariro‘ nogahon ar chiqsa uydan  yosanib 50
.  
  Ushbu   baytda   “raqib”,   “nasib”   “g‘arib”,   “yosanib”   so ‘ zlari   qofiyani
yuzaga    keltirgan. Raviy “b” undoshi bilan yakunlanib undan oldin qisqa “i”
unlisi kelgan.
Yoki:
Bo‘lmadim umrimda bir dam xotiri  xurram  bila,
Gar iliktin kelsa bir damni kechurmang  g‘am  bila.
Necha bo‘lg‘ay yor hijroniyu davron mehnati,
Naqdi umrim,ohkim,o‘tti g‘amu  motam  bila.
Ushbu bayt  bilan boshlanuvchi  g‘azalda “m” undoshi raviy harfi bo‘lib
xizmat qilgan. Raviydan oldin qisqa “a” unlisi kelgan.
Bobur ning devonidagi g‘azalida ham quyidagi baytlar uchraydi.
50
  За ҳ ириддин    Му ҳ аммад    Бобур.   Куллиёт.  1-жилд/Девон. Тошкент: “Zilol buloq”, 2021.  –  Б. 43.
43   Eshigingda bosh urarmen telbalar yanglig ‘ yurub,
Ey pari yo‘l ber visolingg‘aki,ketmay bosh  urub.
 Sarv qadding boride o‘z qaddini chun qildi vasf
 O‘tqa yoqti bog‘bon sarvi sihisin  sindurub.
 O‘lturub erdi ko‘pub ketmakg‘a chun azm ayladi,
Yona tirguzdi meni,alhamdulillah, o‘lturub 51
.
  
Ushbu g‘azal qofiyalanishi yuqorida keltirilgan g‘azallardan biroz farqli
bo‘lib,   yurub,   urub,   sindurub,   o‘lturub     so‘zlarida   raviy   “r”   undoshidur.
Raviydan oldin qisqa “u”unlisi kelgan va mazkur qofiyani yuzaga keltirgan.
Quyidagi   g‘azalda ham mujarrrad qofiyaning namunasini uchratishimiz
mumkin.
Shukrlillah,aysh yuzlandiyu  mehnat  qolmadi,
Yetti ayyomi visolu shomi  furqat  qolmadi.
Yuzlanib amnu farog‘at,g‘ussau  g‘am  bo‘ldi raf ‘
Ayshu ishrat keldiyu ranju  mashaqqat  qolmadi.
Mehnati hijronki ondin chok-chok erdi ko‘ngul,
Bo‘ldi rohatqa mubaddal,ul  jarohat  qolmadi.
Ushbu g‘azalda raviyni “t” undoshi yuzaga keltirgan. Raviydan oldin 
qisqa “a” unlisi kelgan.
51
  Заҳириддин Муҳаммад Бобур .Куллиёт.1-жилд/Девон. Тошкент: “Zilol buloq”, 2021.  – Б. 179.
44 Murdaf qofiya .  Bilamizki, raviy harfidan oldin cho ‘ ziq unlilardan biri 
kelgan qofiya murdaf ya’ni ridfli qofiya hisoblanadi. Cho ‘ ziq unlining o ‘ zi 
esa ridf deb ataladi.
She’riyatda raviydan oldin “o”cho‘ziq unlisi kelgan murdaf qofiya juda 
ko‘p qo ‘ llangan.
Qoshi-yu qaddiyu og ‘ zin ul  moh ,
Ko ‘ rsatmasa manga naylayin  oh.
Tuttum sochini yuzun ko‘ray deb
Tun uzunu men g‘arib  gumroh
Qaddi bila ikki zulfu og‘zi,
Jonimg‘a balo bo‘libtur  olloh.
Ushbu g‘azal aruzning  hazaji musaddasi axrabi maqbuzi mahzuf  vaznida
bitilgan.Vazn   talabidan   kelib   chiqib   murdaf   qofiyani   yuzaga   keltirgan.
G‘azalda “h” undoshi raviy va undan oldin “o” cho‘ziq unlisi ishtirok etgan.
O‘rganishlarimiz   asnosida   ma’lum   bo ‘ ldiki,   Bobur   g‘azallarida   jami
59ta   murdaf   qofiya   qo‘llangan .   Ushbu   qofiya   Bobur   ijodida   eng   ko‘p
qo‘llanilgan   qofiya   turi   hisoblanadi.   Ular   bevosita   radifli   g ‘ azallar   tarkibida
ham uchraydi.
Qofiya turi Miqdori
45Murdaf qofiyali g ‘ azallar soni 59
Radifli g ‘ azallar tarkibida uchrashi 33
Radifsiz g ‘ azallar tarkibida uchrashi 26  
     
Bobur  ijodida qofiyaning raviy bilan tugallanish yoki tugallanmasligiga 
ko ‘ ra  muqayyad qofiyali g‘azallar 26, mutlaq qofiyali g‘azallar esa 33tani  
tashkil etadi.
Agar   murdaf   qofiya   radifsiz   g ‘ azallar   tarkibida   uchraydigan   bo ‘ lsa,
alohida   ta’kidlash   kerakki,   u   vaznni   belgilovchi   muhim   omil   hisoblanadi.
Ma’lumki,   qofiya   ilmi   bevosta   sharq   mumtoz   poetikasining   asosiy   unsuri
bo ‘ lgan aruz ilmi bilan chambarchas bog liq chunki shoir muayyan mavzudaʻ
qalam   tebratar   ekan,   dastavval,   uning   qofiyasini   belgilab   oladi   va   bu   qofiya
o z   o zidan   vaznnning   ta’minlanishiga   zamin   bo lib   xizmat   qiladi.   Aslida	
ʻ ʻ ʻ
murdaf   qofiyalar   ko p   hollarda   ridfi   zoyidga   asoslangani   uchun   bu   aruz	
ʻ
tizimidagi   o ta   cho ziq   hijoga   mos   kelgani   uchun   ko pincha   g azalning	
ʻ ʻ ʻ ʻ
so nggi rukni 	
ʻ maqsur, musabbag  yoki makfiyi makfuf	ʻ   kabi ruknlarda bo lishi	ʻ
talab   qilinadi.   Lekin     Boburning   aksariyat   g azallarida,   murdaf   qofiya	
ʻ
tarkibida   raviydan   keyin     qo sh   harflar   borligi   uchun   ularda   shu   holat   biroz	
ʻ
boshqacharoq   vaznning   paydo   bo lishiga   olib   kelgan   bu   ham   shoirning	
ʻ
mahoratidan darak beradi.
         Masalan:
   
Chun falak qo ‘ ymas meni bir lahza vasl  ayyomida ,
Tong yo ‘ q, ey bemehr, agar o ‘ lsam firoqing  shomida .
Ushbu g ‘ azalda “ayyom” va “shom” so ‘ zlari qofiyani yuzaga keltirgan.
Raviy “m” undoshidir. Raviydan so ‘ng “i”,”d”,”a” kabi  harflar borligi uchun
46 ushbu   g ‘ azal     o ‘ z   o ‘ zidan   ramali   musammani   mahzuf   vaznini   yuzaga
keltirgan.
Yoki:
O ‘ l turur garchi meni  guftoring,
Tirguzur ul lab  shakarboring
Ushbu   g ‘ azalda   “ guftor ”va   “s hakarbor ”o ‘ zaro   qofiyadosh   so ‘ zlardir.
Raviy   esa,     “r”   undoshidir.   Raviydan   so ‘ ng   qo ‘ sh   harflar   davom   etganligi
uchun g ‘ azal  ramali musaddasi maxbuni maqtu  vaznini yuzaga keltirgan.
Bobur  ijodida bunday g ‘ azallar ko ‘ p. Yana misol qiladigan bo ‘ lsak:
   
Shoxi gul-u nastarin yodi berur  bo ‘ yidin
Atrni mushki xo ‘ tan kasb qilur  mo ‘ yidin.
J onga qilur yuz sitam ko‘nglima yuz oncha ham,
Ko‘z oqizur seli g‘am sho‘xi balo  jo‘yidin .
Ravzaga gar yetgamen onsiz oni netgamen,
Mumkin emas ketgamen ul qaro ko‘z  ko‘yidin .
Garchi qilur yuz karam, vasli erur muhtaram, 
 Lek base qo‘rqaram, Bobur oning  xo‘yidin.
       
Ushbu g‘azal  Bobur ning devonidagi 76-g‘azalidir.  Tabiiyki, “y” undoshi
raviy bo ‘ lib xizmat qilgan. Qofiya raviy bilan tugamaganligi uchun bu g ‘ azal
ham   boshqa   ya’ni,   munsarihi   musammani   matviyi   makshufni   yuzaga
keltirgan.Ushbu   vazni   yengil,   o ‘ ynoqi   bo ‘ lganligi   bois   g ‘ azalga   kuy   ham
bastalangan.
Shunga   o ‘ xshash   holat   Boburning   jami   26ta   radifsiz   g ‘ azalida
kuzatiladi.   “Bu   yanglig ‘   bo‘lsam   erdi...”   deb   boshlanuvchi   g ‘ azali   hazaji
musammani   solim ,   “Xating   bila   yuzungni...”   deb   boshlanuvchi   g ‘ azali
47 mujtassi   musammani   maxbuni   maqtu ,     “Ko ‘ k   vusmada   ul   oy   qoshi...”   deb
boshlanuvchi   g ‘ azalida   hazaji   musammani   axrabi   makfufi   maqtu   vaznida   va
“Ko ‘ nglumni   chu   ul   pari”   deb   boshlanuvchi   g ‘ azalida   hazaji   musaddasi
axrabi maqbuzi mahzuf  kabi vaznlarni yuzaga keltirgan.
Murdaf   qofiyaning   radifli   g‘azallarda   uchrash   holatlari   ham   Bobur
ijodida talaygina.
Masalan,
Yog‘lig‘inkim, jon bila  men xastadurmen  zor  anga,
Xasta jonlar rishtasidindur magar har  tor  anga.
Evrulur boshinggau gohi yuzingga yuz qo‘yar,
Bu jihatdin ot emish gulpechu gah  gulzor  anga.
Bir chamandur sahnikim,bo‘lg‘ay binafsha sarbasar,
Tegrasi gulzordurkim,bo‘lmag‘ay bir  xor  anga.
“Anga”   radifli   g‘azali   aruzning   eng   ko‘p   uchraydigan   ramali
musammani   mahzuf   vaznida   bitilgan.Tanlangan   qofiyalarda   ham   qofiya
ayblari uchramaydi.
Yoki  navbatdagi  g‘azalda quyidagi baytlar uchrashini ko‘rib o‘tamiz:
Xush ulkim yordin qat’ aylabon tarki  diyor  etsa,
Jahon kezmak bila beqaydlig‘ni  ixtiyor  etsa.
Oningdek bo‘lsakim,also tafovut bo‘lmasa paydo
Agar bu dahri dunxor aylasa, gar  e’tibor  etsa.
Ushbu g‘azal  aruzning hazaji musammani solim  vaznida bitilgan .
Ulki manga yori  dilnavoz  ko‘rundi,
Javrni ko‘rsatti ko‘pu  oz  ko‘rundi.
Bo‘ldi boshim past poybo‘sida oxir
Garchi burun asru  sarafroz  ko‘rundi.
48 Yuqorida   keltirib   o‘tilgan   g‘azal   aruzning   ramali   musammani   solim
vaznida   bitilgan.   Ko‘rinadiki,   murdaf   qofiya   ishtirokida   aruzning   turlicha
vaznlarida   ijodning   go‘zal   namunalarini   yaratib   bera   olish   mumkinligini
Bobur g‘azallari misolida ko‘rsatib bera olgan.
Boburning   “Qani?”   radifli   g‘azalida,   “Dey”   radifli   g‘azali,   “Aylagil”
radifli   g‘azali   va   “Topmadim”,   “Etmadim”   kabi   radifli   g‘azallarida   ham
murdaf qofiyaning namunalarini uchratishimiz mumkin.
Muqayyad   qofiya ning   ikkinchi   nomi   sifatida   qaydli   qofiyani
ko ‘ rsatishimiz mumkin. Muqayyad qofiya forsiy va turkiy tilda u qadar ko ‘ p
qo ‘ llanilmagan. Bunga sabab qilib til imkoniyatlari va ohangdor, o‘ynoqilikni
yuzaga   keltirmasligini   ko‘rsatishimiz   mumkin.   O'zak   tarkibiga   ko ‘ ra   qisqa
unlidan   so ‘ ng   qator   undosh   keladi.   Bobur   g ‘ azallarida   ham   eng   kam
qo ‘ llangan qofiya turi bo ‘ lib, 119 g ‘ azalidan 1ta g ‘ azali shu turga mansub.
Qo ‘ y, ey oqil, nasihat so ‘ zlarinkim  dilpisand  ermas,
Mening devona ko ‘ nglumga nasihat  sudmand  ermas.
Ushbu   g ‘ azal   aruz   tizimining   hazaji   musammani   solim   vaznida
yaratilgan   bo ‘ lib,   raviy   “d”   undoshi   hisoblanadi,   “a”   unlisidan   so ‘ ng   qator
undosh   “n”   va   “d”   tovushlari   kelgan   va   mazkur   tur   aynan   shu   vaznni   talab
qilgan.
Muassas   qofiya   ta ’ sisli   qofiya   ham   deb   ataladi.   Bunday   qofiya   turida
cho ‘ ziq   “o”   unlisi   bilan   raviy   o ‘ rtasida   bir   undosh   va   undan   keyin   bir   unli
keladi.   Muassas   qofiya   ham   Bobur   ijodida   eng   kam   qo ‘ llangan   tur   bo ‘ lib
hisoblanadi. Uning birgina g ‘ azali muassasdir.
Ne fikrekim, sening fikring emas ul fikr erur  botil ,
49 Ne umrekim, o ‘ tar sensiz, erur ul umr  behosil .
Baytda  “botil”, “behosil ” so ‘ zlari qofiyadosh bo ‘ lib kelgan. “l” undoshi
raviy va raviy bilan cho ‘ ziq “o” unlisi o ‘ rtasida bir undosh “t” va bir unli “i”
qatnashgan.
Ushbu g ‘ azal ham  hazaji musammani solim  vaznida bo ‘ lib, qofiya talabi
bilan  qo ‘ llanilgan.
Quyidagi   jadvalda   Bobur   g ‘ azallarida   keltirilgan   qofiya   turlarini
raqamlar kesimida ko ‘ rib chiqishimiz mumkin:
Qofiya turi Miqdori
Murdaf 59
Mujarrad 58
Muqayyad 1
Muassas 1
2.2. Tuzilishiga ko‘ra qofiya turlarining qo‘llanilishi
Qofiya   asosini   raviy   harfi   tashkil   qiladi.   Raviy   so ‘ zi   arabcha   “rivoj”
so zidan   olingan   bo lib,   “yukni   tuyaga   boglaydigan   arg amchi”   ma nosiniʻ ʻ ʻ ʼ
bildiradi.   Arg amchi  	
ʻ tuya   ustiga   ortilgan   yuklarni   mahkam   birlashtirib
turganidek,   raviy   ham   she rning   qofiyalanuvchi   barcha   misralarini   biriktirib,	
ʼ
o zaro bog lab turadi.	
ʻ ʻ
Raviy   harfi   qofiyalanuvchi   so ‘ zlar   tarkibida   aynan   takrorlanib   kelishi
shart.  Raviy tub so ‘ zlarda o ‘ zak oxirida , yasama so zlarda esa negiz so	
ʻ ‘ ngida
keluvchi cho ziq unli yoxud undosh harfdir.	
ʻ
50 Qofiya tuzilishiga ko ra raviydan oldin va undan keyin turuvchi unli vaʻ
undosh   harflar   ham   turli   nomlar   bilan   ataladi.   Xususan,   raviydan     oldin
keluvchi undoshlar  qayd, dahil,   cho ziq unlilar esa 	
ʻ ridf,ta ’ sis  deb yuritiladi.
Qofiyalar   raviy   harfi   bilan   tugallanishi   yoki   undan   keyin   ham   harflar
kelishi mumkin.
Shu xususiyatiga ko ra mutlaq va muqayyad kabi turlarga ajratiladi.	
ʻ
Bobur  g‘azallarining 60%  ga yaqin qismini  mutlaq qofiya, 40%  ini  esa
muqayyad   qofiya   tashkil   qiladi.   Mutlaq   qofiyaning   go‘zal   namunasi   sifatida
uning   “Chun   falak   qo‘ymas   meni...”,   “Hajr   o ‘ lturdi   meni…”,   “Yo   qoshing
yanglig ‘ ...”, “Ne xush bo ‘ lg ‘ ayki...”, “Ne vafo umrimda...”  deb boshlanuvchi
va     “Arzimas”,   “Topilmas”,   “Dey”   radifli   g ‘ azallarini   keltirib   o ‘ tishimiz
mumkin.
Mutlaq   qofiya .   Agar   qofiyadagi   harflar   raviydan   so ‘ ng   davom   etsa,
mutlaq   qofiyadir.   Mutlaq   qofiya   tarkibida   raviydan   keyin   keluvchi   harflar
turlicha ataladi.
…Shayx she’rim man etar, yetmay balog‘at lutfig‘a
Naylagay, yo rab, kishi bu piri  nobolig‘  bila.
Boburi bedilni ishqi telbaratsa ne ajab,
Chunki hargiz rost kelmas ishq  donolig‘  bila.
             
Qofiya Raviy Vasl Xuruj
nob o l g‘
don o l g‘
        Ochilib ikki sochi yuziga  yopilmishlar,
        Yoruq jahonni ko‘zimga qarong‘u  qilmishlar.
51         Chog‘ir bag‘ir qonidur barcha ishq ahlig‘a,
        Zihi olarki, bu maydin dami  oyilmishlar.
Qofiya Raviy Vasl Xuruj Mazid Noyira
yopi l m sh l r
qi l m sh l r
oyi l m sh l r
Agar   harflar   noyiradan   so ‘ ng   davom   etsa,   ular   shu   nom   bilan   ya’ni
noyira   deb   atalaveradi.   Vasl,   xuruj,   mazid,   noyira   eski   yozuv   bo ‘ yicha
yoziladigan   harflardir.   Ma’lumki,   eski   o ‘ zbek   yozuvida   qisqa
unlilar(harakatlar)yozilmaydi.
Raviydan   so ‘ ng   shunday   unlilar   kelsa,   ular   ham   turlicha   ataladi.
Jumladan, raviydan keyingi qisqa unli- majro , boshqalari  nafoe  deb yuritiladi.
Masalan,
Sochining savdosi tushti boshima  boshtin  yana.
Tiyra bo ‘ ldi ro ‘ zgorim ul qaro  qoshtin  yana .
Ushbu baytda  “boshtin”va “qoshtin”  so ‘ zlari  qofiyani  yuzaga  keltirgan.
Raviy   –   “sh”   undoshidir.   Raviydan   so ‘ ng   harflar   davom   etganligi   sababli
qofiyaning   tuzilishiga   ko ‘ ra   mutlaq   turiga   mansubdir.   Raviydan   keyingi
“t”undoshi- vasl ,  “i”qisqa unlisi  nafoedir.
Yoki:
Charxning men ko ‘ rmagan javru  jafosi  qoldimu?
Xasta ko ‘ nglum chekmagan dardu  balosi  qoldimu?
52 Ushbu   baytda   esa,   “jafosi”va   “balosi”   so ‘ zlari   o ‘ zaro   qofiyadoshdir.
Raviy-   “o”cho ‘ ziq  unlisi.  Raviydan   keyin  kelgan  “s”   undoshi-vasl,   “i”  qisqa
unlisi -nafoedir.
Mutlaq qofiyalarning raviygacha bo‘lgan qismi qofiya turi bilan bog‘liq
holda turlicha bo‘lishi mumkin.Ya’ni mujarrad qofiya bo‘lsa, raviydan oldin-
tavjih   qisqa   unligina   keladi,   murdafi   asliy   qofiya   bo‘lsa,   raviydan   oldin
cho‘ziq unli turadi.Murdafi zoyid qofiyada raviydan oldin ridfi asliy va ridfi
zoyid   harflari,   muqayyad   (qaydli)   qofiyada   raviydan   avval   hazv   va   qayd
harflari,   muassas   qofiya   bo‘lsa,   raviydan   oldin   ta’sis,   daxil,   ishbo‘   harflari
turadi.
Masalan,
Yoz fasli, yor vasli,do‘stlarning  suhbati,
She’r bahsi, ishq dardi, bodaning  kayfiyati.
Yoz faslida chog‘ir ichmakning o‘zga holi bor,
Kimga bu nash’a muyassar bo‘lsa, bordur  davlati.
Ishq dardini chekib har kimki topsa vasli yor,
Ul zamon bo‘lg‘ay unut yuz yilg‘i hijron  shiddati.
g‘azalidagi   “suhbati”,   “kayfiyat”,   “davlati”,   “shiddati”   qofiyalari   mujarrad
bo‘lib   “t”   –     raviy,   undan   oldingi   “a”   –   tavjih,   oxirgi   “i”   cho‘ziq   unlisi   esa
vasldir.
Bunday qofiyalar  vaslli mutlaq qofiyalar  deyiladi.
Quyida   Bobur ning   mutlaq   qofiyaga   mansub   baytlaridan   namunalar
ko ‘ rib o ‘ tamiz.
Shohi gul nastarin yodi berur  bo ‘ yidin,
Atrni mushki Xo ‘ tan kasb qilur  mo ‘ yidin.
53 Yoki:
Bahor ayyomidur dog ‘ i yigitlikning  avonidur ,
Ketur, soqiy sharobi nobkim, ishrat  zamonidur.
Bu yanglig‘ balsam erdi hajrning muhlik qaro  shomin,
Berurmu erdim o‘lguncha ilikdin vasl  ayyomin.
Jahonda ayshu ishratdin ko‘ngul orom topqaymu,
Kishi to ko‘rmaguncha yonida mahvash  diloromin .
Chu dod berdi maga shoh yuzu midi  vafodur,
Ne sud rashki hasudiki dod dodi  xudodur
Ne tong qotinda agar bo‘lsa la’lu dur toshu tuproq.
Kim ma’dani qaramuu judu bahril-lutfu  sahodur.
Muqayyad qofiya .  Agar qofiya raviy bilan tugallansa, undan so ng hechʻ
qanday harflar kelmasa, muqayyad qofiyaga misol bo ladi. Muqayyad qofiya	
ʻ
o ‘ ynoqilikni, musiqiylikni ta minlab beradi.	
ʼ
Zahiriddin Muhammad Bobur ijodida 119 g ‘ azalning   59 tasi muqayyad
qofiyaga   mansub.Muqayyad   qofiyaning   namunasi   sifatida   esa   “Yana   ko ‘ z
uyida ma’vo qilibsen...”, “G ‘ urbatda ul oy...” deb boshlanuvchi va “Berur”,
“Mushkuldir”,   “Topilmas”   kabi   radifli   g ‘ azallarini   keltirib   o ‘ tishimiz
mumkin.
Masalan, Boburning quyidagi g azalida	
ʻ
Yog lig	
ʻ ‘ ingkim, jon bila zastadurmen  zor  anga,
54 Xasta jonlar rishtasidindur magar har  tor  anga.
Ushbu   baytda   “zor”   va   “tor”   so zlari   o zaro   qofiyani   yuzaga   keltirgan.ʻ ʻ
Raviy   esa   “r”   undoshidir.   Raviydan   so ‘ ng   harflar   davom   etmaganligi   uchun
bu qofiya  muqayyad  turga mansubdir.
Yoki
Ko ‘ ngulga bo ‘ ldi ajoyib balo  qaro  soching,
Shikasta ko ‘ ngluma ermish qaro  balo  soching .
Ushbu   baytda   esa,   “balo”   va   “qaro”   so ‘ zlari   o ‘ zaro   qofiyadosh   bo ‘ lib
kelgan.   Raviy   –   “o”   cho ‘ ziq   unlisidir.   Qofiya   radif   bilan   tugaganligi   uchun
muqayyad turga kiritishimiz mumkin.
Quyida   shoirning   muqayyad   qofiyaga   mansub   g ‘ azallaridan   namunalar
ko ‘ rib chiqamiz.
Jonima o ‘ t soldi ul ruxsorai  zebo  yana,
Ko ‘ ngluma ul zulf bo ‘ ldi moyayi  savdo  yana.
Ey yuzi nasrin, qomati  shamshod
Necha qilursen jonima  bedod?
Ne chamanda sarv bor ul qomati  ra ’ no  kibi,
Ne guliston ichra gul bor ul ruhi  zebo  kibi.
Ko ‘ rmagay erdim jamoli olam  oro  koshki,
Bo ‘ lmag ‘ ay erdim bori olamga  rasvo  koshki.
55 Yuqoridagi   g‘azallarda   raviydan   so‘ng   harflar   davom   etmagan.   Aynan
shu jihat muqayyad  qofiya sifatida qarashga asos bo‘lgan.
2.3. “Boburnoma”da keltirilgan turkiy g‘azallar qofiyasi
          
Zahiriddin   Muhammad   Bobur   qalamiga   mansub   “ Boburnoma”   asari
o‘zbek va jahon adabiyotida muhim ahamiyat kasb etgan durdona asarlardan
hisoblanadi. Bu asar eski o ‘ zbek (turkiy-chig ‘ atoy) tilida yozilgan..
Asarda,   ijtimoiy-tabiiy   fanlar,   tarix,   falsafa,   fiqh,   din   ta’limoti,
tilshunoslik,   jug ‘ rofiya,   tabiatshunoslik,   ma’danshunoslik,   dehqonchilik,
bog ‘ dorchilik va boshqa sohalarga oid aniq va hanuzgacha o ‘ z tarixiy va ilmiy
ahamiyatini yo ‘ qotmagan ma’lumotlar, ilmiy asoslangan xulosalar keltirilgan.
Asarda   bevosita   Boburning   o ‘ zi   lashkarboshi   sifatida   qatnashgan   bir   necha
katta-kichik jang manzaralari mahorat bilan berilgan.
          “Boburnoma” XV asr o ‘ zbek badiiy nasrining yorqin namunasi sifatida
sof badiiy lavhalar, jonli tasvirlar, an’anaviy lirik chekinishlarga boy. Nasriy
matn ichida keltirilgan xalq maqol-matallari, iboralari, ibratli o ‘ gitlar, she’riy
parchalar uning badiiyligini yanada oshiradi, o ‘ ziga xos joziba bag ‘ ishlaydi.
“Boburnoma” XVI asrdan boshlab hozirgacha dunyoning ko ‘ p tillari —
ingliz, golland, fransuz, fors, nemis, italyan, rus, hind, urdu tillariga bir necha
martalab   tarjima   qilindi,   sharh-izohlar   bilan   nashr   etildi.   Angliya,   Amerika,
Fransiya, Rossiya, Hindiston, Pokiston, Afg ‘ oniston, Turkiya, Yaponiya kabi
o ‘ nlab   mamlakat   olimlarining   ilmiy   tadqiqotlarida   “Boburnoma”ning
insoniyat   yaratgan   o ‘ lmas   obidalar   qatorida   alohida   o ‘ rinda   turishi
ta’kidlanadi 52
.
52
 https://uz.m.wikipedia.org/wiki/Boburnoma
56 Shuningdek,   Bobur   ushbu   asarida   ijodkor   sifatida   o‘zi   va   zamondosh
shoirlarning   g‘azal,   ruboiy,   qit’alaridan   namunalar   keltiradi   va   ularning
yaratilish vaziyatlari haqida yozib qoldirgan.
                Quyida   Boburning   memuar   asar   –   “Boburnoma”da   yaratilishi   bilan
bog‘liq   ma’lumotlar   keltirilgan   g‘azallarida   qofiya,   vazn   va   mazmun
munosabatlarini ko‘rib chiqamiz.
Yaratilishi haqida ma’lumot keltirilgan Boburning dastlabki  “Yaxshiliq”
radifli   g‘azali   906-yil   voqealari   bayon   qilinganda   tilga   olinadi.   Fon
hukmdorining karam-u saxovat  odamiylikda mashhur  va taniqli  ekani  ammo
“…Menga   kelganda   bir   nochorroq   ot   yuborib,   o‘zi   kelmadi.   Saxovat   bilan
mashhur   bo‘lgan   el   bizga   kelganda     xasis   bo‘ldi” 53
  deya   ularga   kelganda
navkarlaricha ko‘zga ilmaganidan yozg‘iradi.
Kim ko‘ribtur, ey ko‘ngul ahli jahondin yaxshiliq
Kimki andin yaxshi yo‘q, ko‘z tutma ondin yaxshiliq.
Gar zamonni nafy qilsam ayb qilma, ey rafiq.
Ko‘rmadim hargiz netoyin, bu zamondin yaxshilig‘
Ushbu   g‘azal   aruzning   turkiy   she’riyatda   eng   ko‘p   uchraydigan   ramali
musammani mahzuf    vaznida bitilgan. Baytda qofiyani “ jahondin”, “ondin”,
“zamondin”   so‘zlari   yuzaga   keltirgan.   Raviy   esa   “n”   undoshi.   Qofiyaning
o‘zak tarkibiga ko‘ra  murdaf,  tuzilishiga ko‘ra  mutlaq   turiga mansub.
Zahiriddin   Muhammad   Boburning   “Boburnoma”da   ikkinchi   tilga
olingan turkiy g‘azali  “Ortuqsen”  radifli g‘azalidir.
Ushbu   g‘azalning   yaratilishi   907-yil   voqealarida   tog‘li   Mascho   o‘lkasi
bilan   bevosita   bog‘liq.   Muallif     bu   maskanda   toshga   o‘yib   bayt   va   narsalar
bitish   odat   ekanligini,   shoir   mullo   Hajriy   Hisor   tomonidan   kelib   mulozamat
53
 Bobur Zahiriddin Muhammad. Boburnoma. –T.: O‘qituvchi, 2017–B . 158 .
57 qilgani   va   shundan   so‘ng   ushbu   matla’   bitilganini   “Boburnoma”da   keltirib
o‘tadi.
Takalluuf har necha suratta bo‘lsa, ondin  ortuqsen
Seni jon derlar, ammo betakalluf jondin ortuqsen.
Parining husn ichra garchi oti benihoyattur,
Meni devona qoshimda va lekin ondin ortuqsen.
Ushbu   g‘azal   aruzning   hazaji   musammani   maqbuzi   solim     vaznida
bitilgan   bo‘lib,   baytda   “ jondin”   va   “ondin”   so‘zlari   qofiyani   yuzaga
keltirgan. Bu g‘azalda ham raviy  “n”  undoshi. O‘zak tarkibiga ko‘ra  murdaf,
tuzilishiga ko‘ra  mutlaq  qofiyaga mansub.
Keyingi   keltirib   o‘tilgan   turkiy   g‘azal   ko‘pchilikka   tanish,   el   orasida
shuhrat   qozongan   “Topmadim”   radifli   g‘azalidir.   Bu   g‘azalning   yaratilishi
haqida Bobur Somsiyrak tumanida davra olib ovga chiqqanlarini kelib Turok
chorbog‘ida ushbu g‘azalni tugatganligini yozadi.
Jonimdin o‘zga yori vafodor topmadim.
Ko‘nglumdin o‘zga mahrami asror topmadim.
Jonimdek o ‘zga jonni dilafgor ko ‘rmadim,
Ko‘nglum kibi ko‘ngulni giriftor topmadim.
“Topmadim”   radifli   g‘azali   aruzning   muzoreyi   musammani   axrabi
makfufi mahzuf     vaznida bitilgan. 
    – –V / – V – V / V – V / – V –
Baytda   “vafodor”   “asror”,   “giriftor”   so‘zlari   qofiyani   yuzaga
keltirgan.   Raviy   esa   “r”   undoshi.   O‘zak   tarkibiga   ko‘ra     murdaf   qofiyadir.
58 Murdaf   qofiyalar   g‘azalning   ohangdorligini,   o‘ynoqiligini   ta’minlab   berishi
bilan   ahamiyatli.   Shu   jihatdan   ham   Bobur   g‘azallarida   yetakchi   o‘rinni
egallaydi. 
Yaratilishi   haqida   ma’lumot   “Boburnoma”da   keltirib   o‘tilgan   keyingi
g‘azal Boburning  “Bayramlar”  radifli g‘azalidir.
Yangi oy yor yuzu birla ko‘rub el shod bayramlar
Manga yuz-u qoshingdin  ayru bayram oyida g‘amlar
Yuzi navro‘zi vasli iydini Bobur g‘animat tut,
Ki mundin yaxshi bo‘lmas bo‘lsa yuz navro‘z-u bayramlar.
“…Iyd   namozini   Go‘mal   soyining   bo‘yida   o‘tadik.   Navro‘z   shu   iydga
yaqin kelib   erdi.Tafovuti  bir-ikki  kun edi. Shu munosabat  bilan bu g‘azalni
aytib edim…” 54
.
Bu g‘azal  ramali musammani mahzufu musabbag‘ vaznida bitilgan.
 – V – – / – V – – / – V – – / – V – – / –  
Qofiyasi   o‘zak   tarkibiga     ko‘ra   –   mujarrad,   tuzilishiga   ko‘ra –   mutlaq
turga   mansub.   Mujarrad   qofiyalar   ham   Boburda   yetakchi   o‘rinni   egallaydi.
119 g‘azalning 58tasi shu turga mansub.
Charxning men ko‘rmagan  javru jafosi qoldimu?
Xasta ko‘nglim chekmagan dard-u balosi qoldimu?
Meni xor ettiyu qildi muddaiyni parvarish,
Dahri dunparvarning o‘zga muddaosi qoldimu?
912-yil voqealaarida Bobur Kobulga qaysi tog‘ yo‘li bilan borishni uzoq
kengashganlarini, Qosimbekning harakati bilan yo‘lni yo‘qotib qo‘yib, qorda
ko‘p   mashaqqatlar   chekkan   paytda   ushbu   g‘azal   yaratilganini   yozadi.   Bu
54
 Bobur Zahiriddin Muhammad. Boburnoma. –T.: O‘qituvchi, 2017-B-167
59 g‘azal   aruzning   ramali   musammani   mahzuf   vaznida   bitilgan.Bu   vazn   turkiy
she’riyatda eng ko‘p uchraydigan vaznlardan hisoblanadi.Alisher Navoiy ham
“Xazoyin ul-maoniy”da bu vaznga ko‘p murojaat qilgan.
Qofiyasi   o‘zak   tarkibiga   ko‘ra- mujarrad ,  tuzilishiga   ko‘ra- mutlaq   turga
mansub.
Bobur   mumtoz   she’riyatga   tarjimayi   hollik   xususiyatini   olib   kirgan.
Ijodiga   nazar   tashlasak,vatanparvarlik   va   avtobiografik   ruh   yetakchilik
qiladi.Aynan   bu   xususiyat,   ayniqsa,   “Boburnoma”da   keltirilgan   g‘azallarda
yaqqol ko‘zga tashlanadi.
Ikkinchi bob bo‘yicha xulosalar
1. Qofiyaning   tarkibiy   qismini   qofiya   harakatlari   va   harflari   tashkil
qilib,   ular   o‘z   navbatida   o‘zak   va   qo‘shimcha   tarkibida   keluvchi
harflarga   ajratilib   tasniflanadi.   Shamsiddin   Qays   Roziy   “Al-mo’jam
fima’oyiri ash’or ul-ajam”   asarida arab she’riyatida qofiyaning o‘ttiz
besh turi mavjudligini ta’kidlaydi.
2. Asliy   qofiyada   qofiyadosh   so‘zlar   asl   asosdan   tashkil   topishi   talab
qilinadi.   Asliy   qofiyaning   namunalari   Bobur   ijodida   ko‘p   uchrashi
bilan ahamiyatlidir.
3. Mujarrad   qofiya   Bobur   g ‘ azallarida   yetakchiligi   bilan   ahamiyatli.
Boburning   119   g‘azalidan   58tasi   mujarrad   qofiyaga   mansub.
Qo‘llanilishi   jihatidan   murdaf   qofiyadan   keyin   ikkinchi   o‘rinda
turadi. Bobur g ‘ azallarida jami 59ta murdaf qofiya qo ‘ llangan. Bobur
ijodida   eng   ko‘p   qo‘llanilgan   qofiya   turi   hisoblanadi.   Ular   bevosita
radifli   g ‘ azallar   tarkibida   ham   uchraydi.   Muqayyad   qofiya   Bobur
60 g ‘ azallarida   ham   eng   kam   qo ‘ llangan   qofiya   turi   bo ‘ lib,   119
g ‘ azalidan 1ta g ‘ azali shu turga mansub.
4. Tuzilishiga   ko‘ra   qofiya   turlari:   mutlaq   va   muqayyad   qofiyalar
Bobur g‘azallari tarkibida deyarli teng miqdorda uchraydi. Muqayyad
qofiyalar   59,   mutlaq   qofiyalar   esa   60tani   tashkil   qiladi.   Ular   o‘z
navbatida  radifli va radifsiz g‘azallarda uchraydi.
5. Yaratilish   tarixi   haqida   “Boburnoma”da   so‘z   borgan   g‘azallarga
misol   qilib,   “Yaxshiliq”,   “Ortuqsen”,   “Bayramlar”   ,   “Qoldimu?”
kabi radifli g‘azallarni keltirib o ‘tishimiz mumkin. 
III BOB. BOBUR G‘AZALLARIDA QOFIYA SAN’ATLARI
3.1. Musajja, tajziya, musalsal g‘azallarda qofiya
         
Musajja   “sajli,   qofiyali”   ma’nosida   bolib  baytlari   ichki   qofiyali   bolgan
she’riy   asarlar   shunday   ataladi.   Musajja   she’rlarda   baytlardagi   misralar   teng
61 ikki   bo‘lakka   bo‘linadi   va   oldingi   uch   bo ‘ lak   mustaqil   holda   qofiyalanib
to‘rtinchi   bo‘lak   esa   she’rdagi   asosiy   qofiyaga   ohangdosh   so‘z   bilan
tugallanadi.   Bu   xil   qofiya   usuli   to‘rtta   teng   bo‘lakka   bo‘linishi   mumkin
bo‘lgan sakkiz ruknli baytlardagina qo‘llanishi mumkin.
Turkiy   she’riyatda   Navoiy   ijodiga   qadar   ham   g‘azallardagi   ayrim
baytlarni   musajja   usulida   bitish   usuli   qo‘llangan   edi.   Jumladan   Hofiz
Xorazmiyning bir g‘azalida
Bandi g‘am ichra  xastamen , zulfung bikin  ishkastaman
Ishkastayu ham  bastaman , bu qulni kel ozod qil.
bayti   uchraydi.   G ‘ azalning   oxirgi   bayti     qofiyalangan,   boshqa   baytlari
odatdagicha oddiydir.
Musajja   usulini   turkiy   she ’ riyatda   ilk   bor   Alisher   Navoiy   qo‘llagan .
Navoiyning qator g‘azallari shu usuldadir. Masalan ,uning quyidagi
Tun oqshom bo‘ldiyu kelmas mening sham’i  shabistonim,
Bu anduh o‘tiding har dam kuyar parvonadek jonim.
G‘amidin durri maknundek sirishkim oqti
Muzayyan qildi gardundek jahonni ashki g‘altonim.
Falak ham to‘ldi kavkabdin quyosh ham tushti ashhabdin,
Kelib tushmas bu markabdin mening xurshidi raxshonim
baytlari   bilan   boshlanuvchi   ushbu   g ‘a zalda   qo‘llangan   musajja   usuli   g‘azal
ohangdorligini kuchaytirib unga ayricha latofat va joziba bag ‘i shlagan.          
Xususan,   mumtoz janrlar nazariyasi bilan shug‘ullanuvchi olima   Dilrabo
Qozoqboyeva   musajja   qofiya   haqida   quyidagicha   fikrlarni   bildiradi:   “Musajja
62 she’rlarda   baytlardagi   misralar   to‘rt   bo‘lakka   bo‘linib,   oldingi   uch   bo‘lak
o‘zaro   mustaqil   holda   qofiyalanib,   to‘rtinchi   bo‘lak   esa   alohida   holda
qofiyalanadi.   Bunday   holatni   Yusuf   Amiriyning   vosita   bayti   misolida
ko‘rishimiz mumkin: 
   1                               2                         3                             4 
Holatim  bad g‘ussa  behad vasl  maqsad nola  besh
Baxt  vojun Dard  afzun diyda  purxun siyna  resh
 Musajja  qofiya to‘rtta  teng bo‘lakka bo‘lingan sakkiz ruknli musamman
baytlarda qo‘llaniladi” 55
.
Alisher   Navoiy   ushbu   g ‘ azallaridagi   matla’lar   musajja’   emas,   oddiy
usulda   bitilgan.   Bobur   o ‘ zining   “Muxtasar” 56
  asarida   “…musajja’
g‘azallarning   matla’sida   saj   kamroq   rioyat   qilibdurlar.   Agar   rioya   qilinsa
yaxshiroq bo‘lg‘usidir, nechukkim:
Qaro zulfing  firoqida  parishon  ro‘zgorim  bor
Yuzungning  ishtiyoqida  ne sabru ne  qarorim  bor.
Labing bag‘rimni  qon  qildi, ko‘zimdan qon  ravon  qildi
Nega holim  yamon  qildi,men ondin bir  so‘rorim  bor” 57
.
deya   o ‘ zining   ushbu   tajziya   usulidagi   musajja’   g ‘ azalini   to ‘ la   keltiradi.   Bu
mat’ladagi ichki qofiya, darhaqiqat, asar latofatini oshirgan.
55
 Qozoqboyeva D. O‘zbek mumtoz adabiyotida tarji’band va tarkibband janrlarining takomili. F.f.f. doktori 
dissertatsiyasi. - Toshkent, 2021.-B. 37.
56
  Заҳириддин   Муҳаммад   Бобур . Куллиёт .3- жилд / Аруз   рисоласи .  Тошкент : “Zilol buloq”, 2021.  – Б.121.
57
 Заҳириддин Муҳаммад Бобур.Куллиёт.1-жилд/Девон .  Тошкент: “Zilol buloq”,   2021. –Б. 71.
63 Tajziya   ( bo ‘ lak-   bo ‘ lak   qilmoq)   bayt   misralarining   har   birini   ikki
bo ‘ lakka   ajratib,   misralardagi   birinchi   bo ‘ laklarni   ham,   ikkinchi   bo ‘ laklarni
ham o ‘ zaro qofiyalash san’atidir. O ‘ rganishlarimiz natijasida ma’lum bo ‘ ldiki,
Boburning   119   g ‘ azalidan   5tasida     tajziyaning   go ‘ zal   namunalarini
yaratganligini ta’kidlashimiz mumkin.
Masalan, quyidagi g ‘ azalida:
Soqiy erur ishrat  chog‘i,  afsurda bo‘lma  day  bila,
O‘ttek chog ‘ ir keltur,  dag ‘ i , suhbat tutoshur  may  bila
Keltur sharobi  nobni ,omoda qil asbobni,
Xush tut sha‘bi  muhtobni  chun border ul  oy  bila
“Chog ‘ i”, “dag ‘ i” va “day”, “may” so ‘ zlari qo ‘ sh qofiyali baytga joziba
bag ‘ ishlagan.
Yoki   navbatdagi g ‘ azalda:
...Xating aro  uzoring  sabza ichinda  lola
Ul chashmi pur  xumoring  loladagi  g‘azola
Barcha parilar ey  jon  girdingda zoru  hayron
Go‘yo erur  namoyon  oy tegrasida  hola
baytlari   bilan   boshlanuvchi   musajja   g ‘ azali   muzore’i   musammani   axrab
vaznida bitilgan.
Yoki quyidagi:
G‘ofil o‘lma,ey  soqiy ,gul chog ‘ in  g‘animat  tut
Vaqti aysh erur  boqiy , ol chog‘ir, ketur,  bot  tut.
64 Bu nasihatim  angla , ne bilur kishi  yongla,
Ne bo‘lur ekan  tongla  sen bukun  g‘animat  tut
g ‘ azali  hazaji musammani ashtar  vaznida bitilgan.
To ‘ plamdagi quyidagi g ‘ azalda:
Ey   yuzi nasrin,qomati  shamshod
Necha qilursan jonima  bedod
Sen kibi  purkor , shevasi  bisyor
Bilmadi ey  yor , hech kishi  yod.
g ‘ azali  mutaqoribi musammani asrami musabbag ‘  vaznida yaratilgan.
Bobur   musajja   g ‘ azallarni   vazmin,   salobatli   ohangda   emas,   yengil,
o ‘ ynoqi   vaznlarda   ham   bitish   mumkinligini,   bu   asarga   yanada   jozibali   ohang
bag ‘ ishlashini ko ‘ rsatib o ‘ tgan.
Musalsal   g ‘ azallar .   “Zanjirli”   ma’nosini   bildiradi   va   barcha   misralari
qofiyalangan   lirik   she’rni   ifodalaydi.   Forsiy   va   turkiy   adabiyotlarda   barcha
misralari qofiyalangan she’rlar kam bo ‘ lsa-da yaratilgan.
She’riyatimizda   musalsal   g ‘ azalni   birinchi   bo ‘ lib   Navoiy   yaratgan   deb
qaraladi.
Qoshi  yosinmu  deyin, ko‘zi  qarosinmu  deyin,
Ko‘ngluma har birining dard-u  balosinmu  deyin?
Ko‘zi  qahrinmu  deyin, kirpiki  zahrinmu  deyin,
Bu kudurat aro ruxsori  safosinmu   deyin?
Ishq  dardinmu  deyin, hajri  nabardinmu  deyin,
Bu qatiq dardlar aro vasli  davosinmu  deyin?
65 g ‘ azalida   birinchi   misralarda   keltirilgan   ikkitadan   qofiya   g ‘ azalning   asosiy
qofiyasi bilan ohangdosh holda she’rga ayricha jilo bergan.
O‘rganishlarimiz   asnosida   ma’lum   bo‘ldiki,   Bobur   ijodida   musalsal
g‘azallardan namunalar uchramaydi.
3.2 Bobur g‘azallarida  zulqofiyatayn, zulqavofi’, tarse’ san‘atlari
Jahon   adabiyotida   qofiyadan   foydalanish   badiiy   mahoratning   muhim
qirralaridan   biri   bo lib   hisoblanadi.   Sharq   shoirlari   azaldan   boshlab   qofiyaʻ
vositasida   she riy   asarlarning   ohangdorligi,   serjiloligi,   ta sirchanligini	
ʼ ʼ
ta minlashga   alohida   e tibor   berib   kelganlar   va   asrlar   davomida   xilma-xil	
ʼ ʼ
qofiya san atlari shakllangan.	
ʼ
Iste’dodli   ijodkor   Zahiriddin   Muhammad   Bobur   ijodida   ham   qofiya
san’atlariga   alohida   urg‘u   berilgan.   Biz   quyida   Bobur   g‘azallarida
qo‘llanilgan qofiya san’atlarini ko‘rib chiqamiz.
Dastlab   zulqofiyatayn   san’ati haqida so‘z yuritsak, bayt misralarida ikki
so zni   qofiyadosh   qilib   keltirish   san ati   zulqofiyatayn   ya ni   qo‘sh   qofiya	
ʻ ʼ ʼ
keltirish   san ati   deyiladi.   Har   qaysi   baytdagi   qofiyadosh   ikki   so z   misralar	
ʼ ʻ
oxirida   ketma-ket   keltirilishi   yoxud   misralarning   turli   o ‘ rnida   keltirilishi
mumkin.
Ikki   so z   misra   oxirida   keltirsa   bu   xil   qofiya  
ʻ mutakarrin   qofiya   deb
yuritiladi.
Navoiyning “Layli va Majnun” dostonidagi
Ko‘ngliga hayolidin tafakkur,
Jonig‘a visolidin tahayyur.
Dardimg‘a xayolini tabib  et
66 Jonimg a visolini nasib etʻ .
kabi ko plab baytlardagi qo	
ʻ ‘ sh qofiyalar  mutakarrin qofiya  sanaladi.
Zulqofiyatayn san’atiga Bobur ijodida ham  bir talay misollar bor. Ularni
ko‘rib chiqamiz.
Bobur ning quyidagi g‘azali:
Ne ko‘ray to’bini qaddi xush xiroming borida!
Ne qilay sunbulni xatti mushkfoming borida? 58
Ushbu   baytda   qaddi   va   xatti,   xirom   va   mushkfom   so zlari   o zaro	
ʻ ʻ
qofiyadosh   bo lib   kelgan.   Qo	
ʻ ‘ sh   qofiyalarning   ikkisi   ham   misra   oxirida
kelganligi bois zulqofiyatayn san atining 	
ʼ mutakarrin  turiga misol bo ‘ ladi.
Ushbu g‘azal  ramali musammani mahzuf  vaznida yozilgan.
Ko ‘ ngulga bo ‘ ldi ajoyib  balo qaro  soching,
Shikasta ko ‘ ngluma ermish  qaro balo  soching
baytida   esa   ajoyib   o ziga   xos   o	
ʻ ‘ ynoqilikni   yuzaga   keltirgan   “balo,   qaro”   va
“qaro,   balo ”   so'zlari   qo‘sh   qofiyani   belgilab   bergan.   Ahamiyatli   jihati
shundaki,   ushbu   baytda   tardi   aks   san’ati   asosida   qofiya   yuzaga   keltirilgan.
Ikkalasida   ham   ridf   “o”   harfi.   Bu   baytdagi   qofiya   ham   zulqofiyataynning
mutakarrin turiga mansubdir.
Qofiyadosh   ikki   so‘z   misralarda   yonma-yon   emas,   balki   ikki   o rinda	
ʻ
kelsa   ular   mahjub     qofiya   deyiladi   Bu   xil   qofiyalarda   qofiyadosh   so zlar
ʻ
misralarning boshi va oxirida kelishi mumkin
58
 Заҳириддин Муҳаммад Бобур.Куллиёт.1-жилд/Девон.Тошкент: “Zilol buloq”, 2021.  –Б. 113.
67        Masalan, Alisher Navoiyning “Hayrat ul abror’’dostonidagi
        Avj tutub shu’lai jabborliq
        Mavj urub lujjai qahhorliq
“Sabbai sayyor” dostonidagi 
Boqqay desa dog i quvvati yoqʻ
Boqmay desa dog i toqat yo q
ʻ ʻ
Hayratda vuhush vahshatimdan
Mehnatda tuyur mehnatimdan
baytlardagi qofiyalar shu xildagi qofiyaga misol bo la oladi	
ʻ 59
.
Mahjub qofiyaga  Bobur  ijodida ham misollar uchraydi.
Masalan quyidagi g‘azalid a
Soqiy erur ishrat  chog‘i , afsurda bo‘lma  day  bila,
O‘ttek chog‘ir keltur  dag‘i , suhbat tutoshur  may  bila.
Keltur sharobi  nobni , omoda qil asbobni,
Xush tut shabi  muhtobn i chun bordur ul  oy  bila.
Davron g‘amin  barbod  qil, ishrat uyin  obod  qil,
Jonu ko‘ngulni  shod  qil ovozi change  nay  bila.
Boburning el orasida mashhur gazallaridan hisoblangan g azalida ham	
ʻ
59
   Ҳожиаҳмедов А. Шеърий санъатлар ва мумтоз қофия. – Тошкент:  Шарқ НМК, 1998. – Б.178.
68 Xating aro  uzoring  sabza ichinda  lola,
Ul chashmi pur  xumoring  loladag‘i  g ‘azola
Barcha parilar,ey  jon , girdingda zoru  hayron
Go‘yo erur  namoyon  oy tegrasida  hola.
Mehru  vafon i,ey  yor, ko‘p ko‘rdi sendin ag‘yor
Javru  javoni   bisyor  qilding manga  havola.
Hajringda ey pariro‘, kozimdin uchti uyqu ,
        Har kecha tongg‘a tegru ishimdur ohu  nola
“uzor”   va   “xumor”,   “lola”   hamda   “g‘azola”   kabi   so zlari   qofiyani   yuzagaʻ
keltirib zulqofiyatayn san atining 	
ʼ mahjub  turiga mansubdir.
Zulqofiyatayn   san ati   jozibador   san at   turi   hisoblanganligi   uchun   ham
ʼ ʼ
Boburda ushbu san at turiga ko p urg‘u berilgan. Uning quyidagi g azalidagi	
ʼ ʻ ʻ
bayt ham zulqofiyataynga misol bo ‘ ladi.
Demang o ‘ qini  tanimg‘a  baloi  jon  keldi,
Hayotsiz  badanimg‘a  o ‘ qi  ravon  keldi
baytida   “tan’’,   “badan”va   “jon”,   “ravon”   kabi   ikki   o ‘ rinda   qofiya
qatnashganligi sababli mahjub turga mansubdir. 
Xurshid yuzung birla  bukun , ey mohi  tobon
Da’vi gar etar bo‘lg‘usi  ku , so‘ngra  pushaymon.
Ushbu g‘azaldagi zulqofiyatayn san’atiga asos bo‘lgan so‘zlar “bukun”,
“kun” va “tobon”, “pushaymon” so ‘ zlaridir. Bu g‘azal ham   hazajning axrabi
makfufi mahzuf  vaznida yaratilgan.
69 Qaro zulfung  firoqida  parishon  ro‘zgorim  bor,
Yuzungning  ishtiyoqida  ne sabru ne  qarorim  bor
Bu bayt esa maqbuzi maqsurda yozilgan.
G‘ofil o ‘ lma,ey  soqiy  gul chog‘in  g‘animat  tut,
Vaqti aysh emas  boqiy,  ol chog‘ir, ketur,  bat  tut
Ko‘rib o‘tganimizdek g‘azallarning bahrlari turlicha. Hassos  shoir qo‘sh
qofiyalarni   bir   qancha   bahrlardagi   go ‘ zal   namunalarini     yarata   olish
mumkinligini ko ‘ rsata olgan.
Zulqavofi‘ .  Bayt misralarida uch va undan ortiq so zni qofiyadosh qilishʻ
zulqavofiy san ati sanaladi.  Husayn Voiz Koshifiy zulqavofiy san’atini tarsi’	
ʼ
san’atidan farqli jihatlarini keltiradi. Tarsi’ san’atida bayt misralaridagi barcha
so‘zlar   o‘zaro   qofiyalansa,   zulqavofiy   san’atida   bayt   misralaridagi   barcha
so‘zlar   qofiyalanmaydi.   Zulqavofiy   san’atining   radif   va   hojib   bilan   birga
kelish   holati   “Badoe’   ul-afkor”   asarida   baytlar   misolida   tushuntirilgan 60
.
Yetuk san atkor shoirlargina bu san atga murojaat qilib hayratomuz qofiyalar	
ʼ ʼ
yaratganlar.
Chunonchi,
Yo ‘ ldasa  bu yo ‘ lda  Nizomiy yo ‘ lum ,
Qo ‘ ldasa  Xisrav bila  Jomiy qo ‘ lum .
...Urdi nafas  nafxai  anbar  nasim,
Yetti varaq  sahfai  ahbar  shamim .
60
 Koshif  Kamoluddin Husayn Voizi Sabzavor . Badoe u-l-afkor f  sanoe i-lash or. Virosta va guzordai  	
ӣ ӣ ʼ ӣ ʼ ʼ
Mir aloluddini Kazzoz .-Tehron: Nashri markaz. 1369.– 	
ҷ ӣ Б .130.
70 Ogahiyning
Ey  musallam dilkusholig ‘  g ‘ unchai  xandoninga
Vay  maujazzam jonguzolig ‘  nargisi  fattoningga
baytlari misol bo ‘ ladi 61
.
Tarse’ .   Tarsi’   bayt   misralaridagi   barcha   so‘zlarning   o‘zaro   qofiya
jihatidan   mos   kelishiga   asoslangan   san’atdir.   Bu   san’atning   o‘ziga   xos
xususiyati shundaki, bayt misralaridagi barcha so‘zlar (birinchi misra ikkinchi
misradagi so‘zlar bilan) o‘zaro qofiyadosh bo‘lishi lozim. Bu esa tarsi’ san’ati
asosida   yozilgan   baytlarda   bir   emas   bir   necha   qofiya   turlari   ishtirok   eta
olishini   ko‘rsatadi.   Ba’zi   arab   olimlari   bu   san’atni   saj’ning   turi   sifatida
baholashadi   va   uni   tajnisli   tarsi’   san’atining   bayonida   keltirishadi.   Atoulloh
Husayniy   tarsi’   san’atini   dastlabki   san’at   sifatida   asarning   boshlang‘ichida
keltiradi.   Ahmad   Taroziyning   “Funun   ul-balog‘a”   asarida   ham   badiiy
san’atlar tavsifi tarsi’dan boshlanadi. Muallif dastlab arab, so‘ng fors tilidagi
baytlardan namunalar  keltiradi. Ahmad Taroziy Rashididin  Vatvotning tarsi’
san’ati   qonuniyatiga   aynan   mos   tushuvchi   quyidagi   baytini   namuna   sifatida
havola qiladi.
Hech dardi ba tu, ey moyai darmon mirsod,
Hech kardi ba tu, ey chashmi hayvon mirsod 62
.
Tarsi’   san’atining   o‘ziga   xos   xususiyati   shundaki,   misralardagi   har   bir
so‘z   o‘zaro   qofiyadosh   bo‘lgani   bois   baytda   qofiyaning   bir   nechta   turlari
61
 Ҳожиаҳмедов А. Шеърий санъатлар ва мумтоз қофия. – Тошкент:  Шарқ НМК, 1998. –  Б .168.
62
   Шайх Аҳмад ибн Худойдод Тарозий. Фунуну-л-балоға. (Нашрга тайёрловчилар Ҳ.Болтабоев,  
Ж.Жўраев) - Т.:  Mumtoz   so ‘ z , 2016. –Б.80.
71 ishtirok   eta   oladi.   Masalan,   baytdagi   dar   –   bar   qofiyadosh   so‘zi   mutavotiri
muqayyadi   mujarrad   qofiya   turini,   mushk   –     rashk   qofiyadosh   so‘zlari   esa
mutarodifi muqayyadi muqayyad qofiya turini hosil qilgan. Bayt misralaridagi
barcha   so zlarning   qofiyadosh   bo lishini   shu   istiloh   bilan   atalgan.ʻ ʻ
Tarse’san’ati  Navoiy, Ogahiy kabi buyuk ijodkorlar ijodida uchraydi.
Masalan, Navoiyning “Hayrat ul- abror “dostonidagi
Noma  uchun  xoma   tarosh  ayladim
Xoma  uchun  noma xarosh  ayladim
baytining ko zdan kechirsak ulardagi barcha so zlar qofiyalanib kelayotganini
ʻ ʻ
ko ramiz	
ʻ 63
.
Bobur g'azaliyotida  ham tarse’ san’atiga bir o rinda murojaat qilingan.	
ʻ
Quyidagi g ‘ azalda:
Sendek manga  bir  yori jafokor  topilmas,
Mendek sanga  bir  zoru vafodor  topilmas
Baytida   “sendek”,   “mendek”;   “manga”,   “sanga”;   “yor”,   ”zor”;
”jafokor”   “vafodor ”   so‘zi   o ‘ zaro   qofiyadosh   bo ‘ lib   kelgan.   Hazaji
musammani axrabi makfufi mahzuf   vaznida   bitilgan. O‘ziga xos musiqiylikni
ta’minlab bergan.
Qofiya san ’ atlari Miqdori
Zulqofiyatayn 7
63
 Ҳожиаҳмедов А. Шеърий санъатлар ва мумтоз қофия. – Тошкент:  Шарқ НМК, 1998. – Б.161.
72  Zulqavofi ’ -
Tarse ’ 1
3.3. Qofiya, radif va mazmun munosabati.
Mumtoz   she’rlarimiz   qofiya   asosiga   qurilar   ekan,   juda   ko ‘ p   hollarda
qofiyaning   radif   bilan   qo‘llanilishi   kuzatilgan.   Radif   “izma-iz”   keluvchi
ma’nosini   ifodalab,   adabiyotshunoslikda   qofiyadan   so ‘ ng   kelib,   aynan
takrorlanuvchi   so ‘ z   yoki   so ‘ zlar   birikmasini   anglatadi.   Radiflar   she’rda
ifodalanayotgan   yetakchi   fikrni   ta’kidlash,   o ‘ quvchi   e’tiborini   badiiy   asarda
ifodalanilishi   lozim   bo ‘ lgan   asosiy   g ‘ oyaga   jalb   etib,   ijodkor   g ‘ oya   va
maqsadlarini kitobxonga yanada ravshanroq yetkazib berishga xizmat qiladi. 
Ridflarning     joylashish   o ‘ rniga   e’tibor   qaratsak,   ular   ikki   yoki   undan
ortiq   holda   kelishi   mumkin.   Shuningdek,   mumtoz   adabiyotimizda   shunday
baytlar   borki,   ular   faqat   qofiya   va   radifdangina   iborat   bo ‘ lganlari   ham
uchraydi.
Adabiyotshunoslikda   radif   qo‘llangan   g‘azallar   muraddaf   g‘azal   nomi
bilan yuritiladi.
Radif bayt misralari oxiridagi takrorlanuvchi so‘z bo‘lib, ohangdoshlikni
ta’minlab   beruvchi   asosiy   unsurdir.   Atoulloh   Husayniy   “…Ilmi   qavofi”
asarining   9-qismida   radif   va   hojib     tushunchalarini   izohlaydi 64
.   Rashididdin
Vatvot   “Hadoyiq   us-sehr”   asarida   muraddaf   san’ati   sharhida   radif,   ridf   va
hojib   tushunchalarining   farqli   xususiyatlarini   tushuntiradi 65
.   Nosiriddin
Tusiyning   “Me’yor   ul-ash’or”   asarining   2-qism   6-faslida   “Qofiya   harflari,
64
 Атоуллоҳ Ҳусайний. Рисолаи дар қофия. – Теҳрон. ҳ.1393. –Б.36
65
 Рашид ад-дин Ватват. Хада’иқ ас-сеҳр фи дақа’иқ аш-ши’р. Перевод с персидского и комментарий  
и факсимиле Н.Ю.Чалисова –М.: Наука, 1985. –С.164
73 harakatlari va radif zikri fors olimlari nazdida” sarlavhasi ostida radif va hojib
tushunchasi   batafsil   izohlangan 66
.   Rashididdin   Vatvot   “Hadoyiq   us-sehr”
asarida   radif   va   ridf     tushunchalarini   qiyosiy   o‘rganadi.   Radif   –   fors
adabiyotida   qofiyadan   keyin     keluvchi   bir   yoki   bir   necha   so‘zdan   iborat
takrorlanuvchi qism ekanligini  qayd etadi 67
. 
Rashididin   Vatvot   arab   adabiyotida   radif   mavjud   emasligini   ta’kidlab,
uning qo‘llanishi fors adabiyotiga xos xususiyat ekanligiga ishora qiladi. Arab
adabiyotida   radif   she’rni   murakkablashtiruvchi   vosita   sifatida   qaralib,
zamonaviy arab she’riyatida ba’zi shoirlar ijodida uchrashini aytadi. Olim shu
o‘rinda   radif   ishlatilgan   baytga   namuna   sifatida   Faxri   Zamaxshariyning
Xorazmshoh madhiga bag‘ishlangan qit’asini keltiradi.
Atoulloh   Husayniy   radifning   qo‘llanishi   zarurat   emasligi,   qo‘llangan
radif  she’rda  boshdan   oyoq  takrorlanishi,  she’r  mohiyati  va  vazniga   tushishi
kerakligi,   radifiga   ega   qofiyali   bayt   muqaffoyil   muraddaf   deb   nomlanishiga
doir   ilmiy-nazariy   qarashlarini   taqdim   qiladi.   Nosiriddin   Tusiy   “Me’yor   ul-
ash’or”   asarida   arab   va   fors   adabiyotidagi   nazariy   qarashlarni   qiyosiy
o‘rganadi. 
Qofiya   ilmi   tadqiqiga   bag‘ishlangan   qismda   arab   adabiyoti   va   fors
adabiyotidagi  tafovutlarni  birma-bir  ko‘rsatib beradi. Tusiy dastlab  radifning
paydo bo‘lish tadrijiga e’tibor qaratadi. Olim Shams Qays Roziy singari radif
arab   adabiyotida   emas,   fors   adabiyotida   paydo   bo‘lganiga   ishora   qiladi.
Keyinchalik   arab   shoirlari   forslardagi   bu   unsurni   o‘zlashtirib,   she’rlarida
qo‘llay   boshlaganlarini   ta’kidlaydi.   Olim   asarning   “Dar   huruf   va   harakoti
qavofi   nazdiki   porsigo‘yon   va   zikri   radif”   qismida     raviydan   keyingi   har
qanday   takrorlanuvchi   harfni   radif   sifatida   baholaydi.  “Va   chun   ma’nii   radif
go‘shan shud, ma’lum shud, ki on chi ba’d az ravy va vasl oyad, agar yak harf
66
 Насируддини Тўсий. Ми’йар ал-аш‘ор. / Ҳозиркунандаҳои чоп У.Тоиров, М.Абдуллоев, Р. алол. – Ҷ
Душанбе: Ориёно, 1992. -С.122
67
 Рашид ад-дин Ватват. Хада’иқ ас-сеҳр фи дақа’иқ аш-ши’р. Перевод с персидского и комментарий  
и факсимиле Н.Ю.Чалисова –М.: Наука, 1985. –С.164.
74 boshad   va   agar   ziyodat,     jumla   az   hisobi   radif   buvad”   68
.   Ayni   o‘rinda   olim
vasl   va   radifning   farqlari   xususida   to‘xtaladi.   Dastlab   raviydan   keyingi
harflarni   radif   ekanligini   ta’kidlagan   olim,   raviydan   keyin   keluvchi   vasl
harfini   qofiya   bilan   uzviy   bog‘liqligini,   qofiya   tarkibida   bir   so‘z   holida
bo‘lishini   ta’kidlaydi.   Vasl   harfi   shu   xususiyati   bilan   radifdan   farq   qilishini
aytadi.   Nosiriddin   Tusiy   radifning   o‘rni   va   takror   kelishi   uning   qat’iy
xususiyatlaridan   biri   ekanligiga   alohida   urg‘u   beradi.   Radif   takror   kelishi
shart,   she’r   tarjima   qilinganidagina   radif   tushib   qolishini   kechirish
mumkinligini ta’kidlaydi 69
. 
Hojib   (ar.)   –   pardador,   berkituvchi.   Mumtoz   she’r   unsurlaridan   biri.
She’riy   misralarda   qofiyadan   oldin   aynan   takrorlanib   keluvchi   so‘z   yoki
so‘zlar   qo‘shilmasi.   Hojib   qo‘llangan   she’r   mahjub   deb   ataladi.   Mumtoz
poetikaga   doir   manbalarda   hojibning   bir   ma’noda   qo‘llanilishi   zaruriy
shartlardan hisoblangan.
Alisher Navoiy ijodida hojib ko‘proq “Xamsa” tarkibidagi dostonlarda
qo‘llanilgan. Masalan, “Layli va Majnun” dostonidan olingan
Chek aynima  ishq  to‘tiyosin,
Ur qalbima  ishq  kimiyosin! –
baytida “ishq” so‘zi hojib bo‘lib kelgan 70
.
Bobur   g ‘ azallarida   esa   aksariyat   g‘azallardagi   radiflar   qofiyadan   keyin
joylashgan.
Zahiriddin   Muhammad   Bobur   ijodida   radifli   va   radifsiz   g ‘ azallar
miqdori deyarli teng. Iste’dodli ijodkor har ikkala usulda ham birdek betakror
68
 Насируддини Тўсий. Ми’йар ал-аш‘ор. / Ҳозиркунандаҳои чоп У.Тоиров, М.Абдуллоев, Р. алол. – Ҷ
Душанбе: Ориёно, 1992. –Б.122
69
 Xaмроева О. Темурийлар давридаги поэтикага доир рисолаларда қофия илмининг  қиёсий таҳлили. . 
Филол. фан. докт. (ДSc) дисс. – Т., 2022. –Б.188.
70
 Д.Юсупова Аруз ва мумтоз поэтикага кириш. -Т.: Академнашр, 2020. –Б.223
75 na’munalar yarata olish mumkinligini g‘azallari misolida ko‘rsatib bera olgan.
Umumiy   son   jihatidan   radifli   g ‘ azallar   60ta,   radifsiz   g ‘ azallar   esa   59tani
tashkil qiladi.
  Muraddaf   qofiyali   g‘azallarda   ta’kid   va   murojaat   ma’nosi   kuchliroq
bo‘lib,   bu   g‘azalning   badiiy   qimmatini   oshirgan . Odatda   radiflar   bir   so ‘ zdan
iborat bo ‘ ladi. Ammo 2 -3 so ‘ zdan iborat radiflar  ham ko ‘ p uchraydi.
Ko ‘ ngulga bo ‘ ldi ajoyib balo qaro  soching,
Shikasta ko ‘ ngluma ermish balo qaro  soching .
baytida radif bir so ‘ zdan iborat bo ‘ lsa
Ko ‘ zumda muttasil ul egma qosh  kerak bo ‘ lsa,
Qoshimda ko ‘ z yorug ‘ u ul quyosh  kerak bo ‘ lsa.
baytida radif ikki so ‘ zdan iborat.
Shohi  Sulton Uvays ban Mahmud.
Mohi  Sulton Uvays ban Mahmud.
Qaddi og ‘ zingdan ayru tortarmen,
Ohi  Sulton Uvays ban Mahmud
deb boshlanuvchi g ‘ azalida radif 4ta so ‘ zdan iborat.
Radif   g ‘ azallarga   o ‘ zgacha   ohang   va   musiqiylik   beradi.   Asarning
o ‘ qishliligini ta’minlaydi.
76 Radiflar   she ’ rda   ifodalanayotgan   yetakchi   fikrni   ta ’ kidlash,   o ‘ quvchi
e’tiborini   asosiy   g ‘ oyaga   jalb   etib   shoir   g ‘ oyaviy   niyatini   o ‘ quvchiga
yaxshiroq yetkazishga xizmat qiladi.
Masalan,  Bobur ning
Kim ko ‘ ribdur,ey ko ‘ ngul,ahli jahondan  yaxshilig ‘ ,
Kimki andin yaxshi yo ‘ q,ko ‘ z tutma andin  yaxshilig ‘
Gar zamonni nayf qilsam ayb qilma, ey rafiq,
Ko‘rmadim hargiz, netoyin, bu zamondin  yaxshilig‘!
Dilrabolardin yomonliq keldi mahzun ko‘ngluma,
Kelmadi jonimg‘a hech oromi jondin  yaxshilig ‘ .
Ey ko‘ngul, chun yaxshidin ko‘rdung yamonliq asru ko‘p,
Emdi ko‘z tutmoq ne ma’ni har yamondin  yaxshilig ‘ ?
deb   boshlanuvchi   g‘azalida   “ yaxshilig‘”   radifi   takrorlanib,yaxshilikni
ulug‘lash ta’kidlanib boradi.
Ul ahd ila paymon qani , ey yor, ne bo‘ldi?
Ul lutf ila ehson qani , ey yor, ne bo‘ldi?
Kettim meni hayron eshigingdin demading hech,
Ul telbayi hayron qani,  ey yor, ne bo‘ldi?
Yuz ko‘rsatibon el ichida lutf etar erding,
Ul lutfi namoyon qani , ey yor, ne bo‘ldi?
Ushbu   g‘azalda   ham   radif   bir   necha   so‘zdan   tashkil   topgan   va   ritorik
so‘roq   gapda   murojaat   ma’nosini   ifodalagan.   Oshiqning   mashuqasidan
o‘pkalanishi,   va’dasiga   vafo   qilmagan   yordan   yozg‘irishi,   shikoyatlari   radif
orqali ochib berilgan.
77 Agarchi sensizin sabr aylamak, ey yor,  mushkildur,
Sening birla chiqishmoqliq dog‘i bisyor,  mushkildur
Mizojing noziku sen tund, men bir beadab telba,
Sanga holimni qilmoq, ey pari, izhor  mushkildur.
Ne osig‘ nolau faryod xob olud baxtimdin,
Bu unlar birla chun qilmoq oni bedor  mushkildur.
Ushbu   g‘azalda   ham   radif   orqali   asosiy   ma’noni   ilg‘ash   qiyinchilik
tug‘dirmaydi.   Chunki   oshiqning   mashuqasiga   erishish   yo‘lidagi
qiyinchiliklari, azob uqubat chekishi, “mushkul” ekanligi ta’kidlangan.
Turkiy   adabiyotda   g‘azalning   shunday   turi   ham   borki,   unda   qofiya
ishtirok   etmaydi.   Bunday   g‘azallarda   butun   she’r   “yuki”   radifga   tushadi.
Ohangdorlik   radif   oqali   ifodalanadi.   Bu   kabi   g‘azallar   adabiyotshunoslikda
harora   g‘azallar   nomi   bilan   yuritiladi.   Jahon   Otin   Uvaysiy   ijodida   harora
g‘azal namunalari uchraydi.
O‘rganishlarimiz   asnosida   ma’lum   bo‘ldiki,   Bobur   ijodidagi   g‘azallar
qofiya asosiga qurilgan.
Radif va qofiya masalasi yuzasidan fikr bildirganimizda qofiyaning ham
o ‘ ziga   xos   xususiyatlarini   va   ayb-u   nuqsonlarini   keltirib   o‘tishimiz   joiz.
Mumtoz   adabiyotimizda   qofiya   ayblari   yuzasidan   ma ’ lumot   ko‘plab
ijodkorlarning   nazariy   asarlarida   keltirilgan.   Xususan,   Yusuf   Sakkokiyning
“Miftoh ul-ulum”, Damanhuriyning “Al-hoshiya ul-kabiri ali matn-u kofiy fi
ilm ul-aruz val qavofiy”, Qinoiyning “Mezon uz-zahab fi sinoat she‘r ul arab”
kabi   asarlarda   qofiya   ayblarining   iqvo   turi   haqida   ma’lumotlar   uchratamiz.
Shuningdek,   iyto   va   sinod   yuzasidan   ma’lumotlar   Qudama   ibn   Ja’farning
asarlarida   bayon   qilingan.   Yunus   ibn   Habib,   Abbu   Amr   ibn   Ala   (VII   asr),
Mufdaddal   va   Mubarrad   (IX   asr)   manbalarida   ma’lumotlar   keltirilishini
78 ko‘plab   tadqiqotchi   olimlar   tasdiqlaganlar.   Bu   kabi   ishlar   keyingi   davr   arab
olimlarining ishlarida yana ham rivojlana borgan.
XV asrda yashab ijod etgan fors ijodkorlaridan Abdurahmon Jomiy ham
o‘zining “Risolayi qofiya” asarining VII faslini qofiya ayblariga bag‘ishlaydi.
U   ham   qofiya   ayblarini   to‘rtta   deb   keltiradi   va   iqvo,   iyto,   sinod   va   ikfo
turlarini   sanab   o‘tadi.   Har   bir   sohaning   o‘ziga   xos   jihatlari   bo‘lganiday,
qofiya   ilmi   ham   ijodkordan   ba’zi   bir   ayro   jihatlarni   talab   qiladi.   Xususan,
sharq,   arab,   fors-tojik   hamda   turkiy   adabiyotimiz   namunalarini
kuzatganimizda   shoirlarimiz   o‘z   asarlarida   qofiyaning   o‘ziga   xos   jihatlariga
alohida e’tibor berganliklarining guvohi bo‘lamiz.
Qofiya   talablarida,   eng   avvalo,   qofiyalanuvchi   so‘z   asosiy   mazmunni
tashiy   olishi,   asar   g‘oyasini   to‘la   yoritishi,   ohangdorlik   xususiyatiga   ega
bo‘lishi   bilan   ahamiyatlidir.   Bu   xususiyatlar   to‘la-to‘kis   qofiya   talablarini
bajarmaydi.
              Yana   bir   jihat   borki,   qofiya   tuzilishi   jihatidan   ham   ma’lum   talablarga
javob   berishi   lozim   bo‘lgan.  
            Yuqorida   ta’kidlangan   qofiyaning   tuzilishiga   ko‘ra   talablarida
quyidagicha   holat   ko‘proq   e’tiborga   olinadi,   ya’ni   birinchidan   o ‘ zaro
qofiyalanayotgan  so‘zlar   bir   xil  raviy bilan  ifodalanishi  lozim.  Agar  birinchi
qofiyalanuvchi   so‘z   “n”   raviysi   bilan   yakunlangan   bo‘lsa,   unda   ikkinchisi
ham aynan shu harf asosiga qurilishi kerak bo‘ladi. 
Ikkinchidan,   raviydan   oldin   joylashuvchi   harflar   ham   bir-biriga   mos
kelishi   lozim.   Masalan   yuqorida   qofiyalanuvchi   so‘zning   “n”   raviysi   bilan
yakunlanishini   misol   sifatida   keltirdik.   Xuddi   shunday,   “n”   raviysidan   oldin
ifodalanayotgan unli “o” deb faraz qiladigan bo‘lsak, keyingi unli ham aynan
shu   harf   asosiga   qurilishi   lozim.   Chunki   bu   kabi   qofiyalangan   so‘z   mumtoz
she’riyatimizdagi murdaf qofiya turini hosil qiladi. 
79 Uchinchidan,   qofiyaning   muqayyad   qofiya   turida   o‘zaro   qofiyalangan
so‘zlar   qator   undosh   bilan   ifodalanadi.   Masalan,   “baxt-taxt”   so‘zlarini   misol
sifatida   keltiramiz.   Bunda   “t”   undoshi   raviy,   undan   oldingi   “x”   esa   qayd
hisoblanadi. Aynan qaydli qofiya turning o‘ziga xos talabi, qaydni ifodalagan
harflarning ham o‘zaro muvofiq.
Tabiiyki,   qofiya   tuzilishining   bu   kabi   alohida   e’tirof   etilgan   talablarini
bajara olmaydigan she’rlar o‘z davrida qattiq tanqid ostiga olingan. Yana bir
jihat   borki,   mumtoz   she’riyatimizdagi   bir   qancha   nuqsonlar   XV   asrgacha
bo‘lgan   she’riyatimiz   namunalarida   ko‘plab   kuzatilgan.   Biz   bu   kabi
holatlarning asosiy  sabablari  sifatida o‘sha davrda vaznning turlariga, qofiya
qo‘llash   mahoratiga   alohida   talablar   yoki   cheklovlar   qo‘yilmaganligidan
bo‘lsa   kerak   deb   fikr   yuritdik.
        Ayni shu savolga olimlarimizning asarlaridan javob qidirganimizda ham
Anvar Hojiahmedov tomonidan fikrimiz tasdiqlanganining guvohi bo‘ldik. 
Mumtoz   she’riyatimiz   bu   kabi   nuqsonlar   bilan   qotib   qolgani   yo‘q.   XV
asrdan  keyingi  davr  she’riyatini   ko‘zdan  kechirganimizda  biz yuqorida aytib
o‘tgan   saktaliklarning   keskin   kamayganligining   guvohi   bo‘lamiz.   Ma’lumki,
arab,   fors-tojik   va   turkiy   she’riyatda   qofiyani   yuzaga   keltirishda   yuz
beradigan   ma’lum   bir   xatoliklar   alohida   o‘rganilgan   va   ular   ham   o‘z
navbatida   nomlangan.   Odatda   qofiya   ayblari   (nuqsonlari)   qofiya
harakatlarining o‘zgarishi bilan bog‘liq bo‘ladi.                
Kamdan kam holatda qofiya harflardagi ixtiloflar qofiya ayblari sifatida
keltiriladi.  Chunki   shoirlar   qofiya  harflarining ixtilofini   juda katta  kamchilik
sifatida  baholashgan.   Shuning  uchun  ham   odatda  qofiya  harflarida  har   xillik
uchramaydi. 
Mumtoz   qofiyaga   oid   arabiy,   forsiy,   turkiy   risolalarda   qofiya   ayblari
maxsus   “bo‘lim”,   “fasl”,   “harf”larda   izohlangan.   Abu   Abdulloh   Xorazmiy
“She’riy   nuqsonlar”,   Shamsiddin   Qays   Roziy   “She’riy   nutqda   qofiyadagi
80 nuqsonlar haqida”, Nosiriddin Tusiy “Dar uyubi qavofiya”, “Dar uyubi qavofi
porsi”,   Jomiy   “Fasl”   Faxri   Isfahoniy   “Qofiya   ayblari”   Atoulloh   Husayniy
“Risolai   qofiya”   asarining   7-qismi   (7-   harf)ni   qofiya   ayblari   tadqiqiga
bag‘ishlasa,   “Funun   ul-balog‘a”   va   “Badoe   ul-afkor”   risolalarida   qofiya
harakatlari  tarkibidagi kamchiliklar sifatida qofiya nuqsonlari izohi beriladi.
Risolalarning aksariyatida qofiyaning 4 nuqsoni ta’rifi keltiriladi:
1. Iqvo
2. Ikfo
3. Sinod
4. Iyto
Shamsiddin   Qays   Roziy,   Nosiriddin   Tusiy,   Faxri   Isfahoniy   qofiyaning
to‘rt nuqsoniga qo ‘shimcha tarzda uch qofiya nuqsonini izohlaydi:
5. Munoqaza
6. Tazmin
7. Taxli’ 71
Biz   ulardan   eng   muhimlari   deb   yuritilgan   to‘rtta   –   ikfo,   sinod,   iqvo
hamda iyto turlari yuzasidan to‘xtalib olmoqchimiz.
1.   Ikfo   –   qofiyalangan   ikki   so‘zning   raviy   harfi   bir-biridan   farqlansa,
ya’ni   ohangdoshlik   kasb   etmasa,   ushbu   turdagi   xatolikni   yuzaga   chiqaradi.
Masalan, “gulsiz – tikonsiz” so‘zlarining qofiyalanish jihatiga e’tibor berilsa,
ikki   so‘zning   asosi   “gul   –   tikon”   ekanligining   guvohi   bo‘lamiz.
Qo‘shimchadan   ayro   holda   qo‘llanilganda   ular   hech   qanday   muvofiq   –
ohangdosh   emas,   balki   ikkisi   ikki   xil   ohangni   talab   qiladi.   Nosiriddin   Tusiy
ham   ikfo   raviyning   ixtilofi   ekanligini   qisqa   qilib   tushuntirib   beradi.   Jomiy
ham   bu   kabi   ixtilofda   talaffuzda   yaqinlik   sezilishi   kerakligini   alohida
ta’kidlaydi.   Arab   va   ajam   harflarini   bir   qofiyada   jam’   qilish   “bag‘oyat
71
  Xaмроева О. Темурийлар давридаги поэтикага доир рисолаларда қофия илмининг  қиёсий таҳлили. . 
Филол. фан. докт. (ДSc) дисс. – Т., 2022.  – Б.213.
81 nomaqbul   ish   ekanligi”ga   ishora   qiladi. 72
  Atoulloh   Husayniyning   ikfo
haqidagi   qarashlari   Qays   Roziy   va   Jomiy   fikrlari   bilan   o‘xshash.
Husayniyning   fikriga   ko‘ra   qofiya   ayblari   orasida   ikfo   she’riyatda   ko‘p
uchraydi. Saboh – sipoh ( حابص  -  پس  ها )qofiyadosh so‘zlaridagi raviyning turli
harflar   bilan  ifodalanishi   qo‘pol  xatolardan    biri   sanaladi.   Bu  holat,  ayniqsa,
shoirlarning   arabcha   va   forscha   so‘zlarni   qofiyadosh   sifatida   keltirilganida
ko‘zga   tashlanadi:   tarab   –   chap,   saracha   –   xoja,   kaj   –   kaz,   sag   –   shak   73
.
Qofiyaning   asosini   ta’minlab   beruvchi   asosiy   unsur   –   harf   raviy   sanaladi.
Shuning   uchun   ham   raviydagi   ixtilof   qofiyada   kechirilmas   ayb   sanaladi.
Shamsiddin   Qays   Roziy   va   Atoulloh   Husayniy   qofiyadagi   bu   xususiyatni
muhim   sanaganliklari   bois   ham   ikfo   qofiyadagi   muhim   nuqsonlardan   biri
ekanligini,   bunday   so‘zlar   qofiyadosh   bo‘la   olmasligini   ta’kidlaydilar.Xuddi
shu kabi qofiya ayblari ikfo atamasi bilan yuritilgan.
2. Sinod   – qofiya nuqsonlaridan bo‘lib, murdaf qofiyalarda ridf harfining
o‘zaro   mos   kelmasligi,   ya’ni   cho‘ziq   hijolardan   biriga   ikkinchisining
nomuvofiqligini   nazarda   tutadi.   Masalan   “zamon   -   zamin”   so‘zlariga   e’tibor
qaratadigan   bo‘lsak,   bunda   “o   va   i”   unlilari   o‘zaro   muvofiq   emas.   Sinod”
so‘zi   “farqlanish”   degan   ma’noni   bildiradi.   Ba’zi   manbalarda   bu   so‘z
“do‘stona bo‘lmaslik”   74
, “ishonch bildirish”, “qo‘lga olish” ma’nolarida ham
kelishi   aytiladi.   Shams   Qays   Roziy   bu   so‘zning   ma’nosini   “ixtilof”   deb
ataydi. Sinod ridfning ixtilofiga nisbatan ishlatiladi. Abu Abdulloh Xorazmiy
sinodni   “noto‘liq”   qofiya   sifatida   keltiradi.   Qudama   ibn   Ja’farning   fikricha,
sinod   bu   ikki   qofiya   shakllarining   o‘zgarishidir. 75
  Abu   Abdulloh   Xorazmiy
sinodni   “noto‘liq”   qofiya   sifatida   keltiradi.   Arab   she’rlarida   hazv   va   ta’sis
harakatidagi   noo‘xshashlik   sinod   sifatida   keltiriladi.   Fors   she’riyatida   esa
sinod  ridfning  ixtilofi  ekanligi  aytiladi.  Ahmad   Taroziy  arab  shuarosi   oldida
72
 Рак –саг, чап – тараб, каж – газ, поча – хожа сўзларидаги араб ва жам ҳарфларини равий сифатида  
келтириш нотўғри эканлигини таъкидлайди.
73
  Бу қофиядош сўзлар Жомийнинг “Рисолаи  қофия” асарида ҳам келтирилган.
74
  Мусульманкулов Р. Персидско-таджикская классическая поэтика Х-ХV вв. - М., 1989. - С. 109
75
  Красковский И.Ю. Арабская поэтика в IX веке// Избранные сочинение. Т.2. –М.-Л. 1956. –С.360-371
82 ridfning   o‘zgarishi   “ravo”   ekanligini,   ajam   shoirlari   esa   bunga   ayb   sifatida
qarashlarini ta’kidlaydi: ud – id.Arab shoirlar qofiyadosh so‘zlar tarkibida ridf
sifatida “vov” va “yo”ning kelishini joiz deb bilganlar.   76
Shuning uchun ham
bu   kabi   qofiyalanish   tarzi   arab   she’rlarida   juda   ko‘p   uchraydi.   Atoulloh
Husayniy   sinod   ridfning   ixtilofi   ekanligini   ta’kidlab,   dod   –   dud   –   did
qofiyadosh   so‘zlari   misolida   tushuntiradi.Ma’lumki,   ridflarning   qofiyalarda
aynan bo‘lishi ohangdorlikni ta’minlashda alohida ahamiyatga ega. Aks holda
qofiya   jozibasiga   jiddiy   putur   yetishi   shubhasiz.
      3. Iqvo   – raviydan oldin keluvchi unlining nomuvofiqligi asosida yuzaga
keladi. Iqvo” so‘zi leksik jihatdan “tugagan zahira” ma’nosini ham bildiradi 77
.
Lug‘atlarda “xoli  qilmoq”, “tark qilmoq” ma’nosida ham keladi. B.Sirus uni
aqvo deb ataydi . 78
 Risolalarda hazv va tavjihning noo‘xshashligi iqvo sifatida
keltiriladi. Qiyosiy tadqiqqa tortgan manbalarning aksariyatida hazv  79
harakati
izohida quyidagi baytdagi qofiyadosh so‘zlar namuna sifatida  keltiriladi:
Har vazir va muftiy va shoir ki u Tusiy bud.
Jo‘n Nizomulmulk va G‘azzoliy va Firdavsiy bud.
Arab shoirlari majro, raviy harakatidagi noo‘xshashlikni ham iqvo nomi
bilan   atashgan 80
.   Biroq   fors   shoirlari   raviydan   keyingi   harakatdagi
turlichalikni   juda   katta   kamchilik   sifatida   baholab,   bunday   so‘zlarni   o‘zaro
qofiyadosh   so‘z   sifatida   keltirish   noto‘g‘ri   ekanligini   ta’kidlashgan.   Chunki
raviydan keyingi harf va harakatlarning takrori muhim sanaladi.  
Abu   Abdulloh   Xorazmiy   iqvo   sifatida   munzilu   –   manzili   qofiyadosh
so‘zlarni keltiradi. Qofiyadosh so‘zlarga izoh chog‘ida “alif”, “vov”, “yo”lar
76
 Амуд – амид сўзлари. А.Жомий. “Рисолаи қофия”
77
  Атоуллоҳ Ҳусайний. Рисолаи дар қофия. – Теҳрон. ҳ.1393. –С.110
78
  Сирус Б. Қофия дар назми тожик. Сталинбод, 1955.
79
  Ҳазв - ридф ва қайддан олдинги ҳаракат.
80
  “Ал-мўъжам”, “Меъёр ул-жамоли”, “Бадое ул-афкор”
83 o‘rtasidagi  ixtilof  juda og‘ir  ekanligini aytib, iqvodan ko‘ra nuqsoni  ko‘proq
ekanligini ta’kidlab, “isrofdir” deb ta’rif beradi.
Nosiriddin   Tusiy   “Dar   uyubi   qavofiya”,   “Dar   uyubi   qavofi   porsi”
sarlavhalari   ostida   qofiya   ixtiloflarini   tushuntirar   ekan,   ularning   ilmiy   atama
sifatidagi   nomlarini   keltirmaydi.   “Qofiya   ayblaridan   biri”,   “ikkinchisi”
so‘zlari   orqali   ularning   xususiyatlarini   ochib   beradi.   Ahmad   Taroziy   hazv
harakati   izohida   uning   ixtilofi   iqvo   deb   nomlanishini   aytadi.   “Ul   ridfning
moqablining   harakatidir,   netokkim,   tus   va   kus   yo   zayn   va   dayn.   Va   muning
ixtilofin iqvo o‘qurlar”. 81
Arab   shoirlari   hazv   harakatining   ixtilofini   ayb   sifatida   qabul
qilmaganliklarini,   ajam   shoirlarida   esa   bu   ayb   –   nuqson   ekanligini   aytadi.
Olimlarning ridfdagi “vov” harfining ixtilofini qabul qilganliklarini ta’kidlab,
Mavlono   Asadiyning   Tusiy   -   Firdavsiy   so‘zlari   qofiyadosh   so‘zlar   sifatida
keltirilgan baytini keltiradi.   Biroq Ahmad Taroziy tavjihning ixtilofini  ijoza
deb   nomlaydi.Raviydan   oldin   cho‘ziq   unli   yoki   qisaqa   unli   qo‘llanilishi
alohida   ahamiyat   kasb   etadi.   Negaki,   raviydan   oldin   qisqa   unli   qo‘llanilsa,
ushbu   qofiyalanuvchi   so‘zlar   mujarrad   qofiya   turini   hosil   qiladi.   Agar
raviydan   oldin   cho‘ziq   unli   qo‘llanilsa,   u   murdaf   qofiya   turini   hosil   qiladi.
Shuning uchun ham qofiya harflarini noo‘rin qo‘llash qofiya ayblarini yuzaga
chiqargan.
  
Masalan  Boburning  ushbu g ‘ azalida:
... Do ‘ stla, ko ‘ nglumdagin qabrim toshiga yozg ‘ asiz,
Toki birdek bo ‘ lg ‘ ay ul oy ishqida ichu  toshim.
Yor iti, qichqirma gar Bobur desa holin sanga,
Naylayin bu g ‘ urbat ichra sendin o ‘ zga yo ‘ q  kishim.
81
  Шайх Аҳмад ибн Худойдод Тарозий. Фунуну-л-балоға. (Нашрга тайёрловчилар Ҳ.Болтабоев,  
Ж.Жўраев) - Т.:  Mumtoz   so ‘ z , 2016. –Б. 73.
84 Bu   baytda   qofiya   ayblaridan   iyto   ham   iqvo   hamma   mavjud.Chunki,
“kishim”so ‘ zida   raviydan   oldin   qisqa   unli   qo ‘ llanilgan.Raviy   esa,
“sh”undoshidir.
“Toshim”va   “kishim”   so ‘ zlaridan   qo ‘ shimcha   olib   tashlansa   “tosh”va
“kishi” so ‘ zlari qoladi va nomuvofiqlik yuzaga keladi.
4 .   Iyto   –   faqatgina   mutlaq   qofiyalarga   (qofiya   raviy   bilan   yakunlansa,
muqayyad   qofiya;   raviydan   keyin   ham   harf   qatnashsa,   mutlaq   qofiya   deb
yuritiladi)   tegishli   bo‘ladi.     “Iyto”   so‘zi   lug‘atlarda   “suvoriy   bo‘lmoq”
ma’nosida   keladi.R.Musulmankulov   iytoni   “oyoqosti   qilish”   ma’nosida
ishlatadi. 82
 Mumtoz qofiya ilmida iyto bir qofiyani ikki marta qo‘llash asosiga
quriladi.   Arab   va   ajam   shoirlari   qofiyani   qayta   qo‘llanishini   qofiya   aybi
sifatida   baholashgan.   Bu   o‘rinda   Atoulloh   Husayniy   radd   ul-matla’   bilan
iytoni farqlash kerakligini aytadi.
Radd   ul-matla’   san’atida   misra   yoki   bayt   to‘liq   holda   g‘azal   yoki   qasida,
qit’aning   xohlagan   o‘rnida   aynan   takrorlanishiga   asoslanadi.   Iyto   esa   bir
qofiyaning   ham   shakl,   ham   mazmun   jihatidan   boshqa   bir   misrada   aynan
takrorlanishiga asoslanadi. Qofiya turlaridan biri – shoygon qofiya aynan iyto
asosiga quriladi.So‘zning o‘zak-negiziga ko‘plik, shaxs-son, zamon va boshqa
qo‘shimchalarni  qo‘shish orqaligina qofiya yuzaga keltiriladi. Qo‘shimchalar
bir   qarashda   qofiyani   shakllantirganday   bo‘ladi,   ammo   ularni   o‘zakdan
ajratganimizda ulardagi nomuvofiqlik yaqqol ko‘zga tashlanadi.
Masalan  Boburning  quyidagi g ‘ azalida
     G ‘ unchadek ko ‘ nglum mening gulzor mayli  qilmag ‘ ay,
G ‘ am bila butkul ko ‘ ngul gulgasht ila  ochilmag ‘ ay.
Ranga -ranga gullaringni,bog ‘ bon arz etmakim,
82
  Мусульманкулов Р. Персидско-таджикская классическая поэтика Х-ХV вв. - М., 1989. - С. 110
85 Tah-batah qonlig ‘  ko ‘ ngul gul orzusin  qilmag ‘ ay.
Yo ‘ qtur ulkim gul yuzungdin oyru boqsam gul sari,
G ‘ uncha   yanglig ‘   ko ‘ ngluma   yuz   xori   g ‘ am   sanchilmag ‘ ay.
Mazkur   g‘azalda   qilmag‘ay,   ochilmag‘ay,   aytilmag‘ay,   ayrilmag‘ay
so‘zlari   o‘zaro   qofiyalangan.   Bu   so ‘ zlar   bir   qarashda   o ‘ zaro   qofiyadosh
ko ‘ rinadi,   lekin   qo‘shimchalarsiz   o‘qilganda   quyidagi   holat   yuz   beradi:
„qil,och,sanch,ayt .‟
Navbatdagi g‘azalga e’tiborimizni qaratsak,
Chiqsa quyosh falakka,sen otqa  chiqqaningdek,
Bo‘lg‘aymu ul seningdek,ul biri  tavsaningdek?
Ushbu   baytni   ham   qo‘shimchalarsiz   asos   qismini   qoldiradigan   bo‘lsak,
“chiq” va “tavsan” so‘zlari yuzaga keladi.
Yoki keyingi g ‘ azalda
Xush ulki,yona muborak yuzungni  ko ‘ rgaymen,
Yuzum bila qadaming gardini  supurgaymen.
bu   baytda   esa,   “ko ‘ rgaymen   va   supurgaymen”   so ‘ zlari   o ‘ zaro
qofiyalangan.O ‘ qilganda   go ‘ yoki   qofiyadosh   kabi   ko ‘ rinadi   lekin
qo ‘ shimchalardan   ajratilganda     “ko ‘ r   va   supur ”   so ‘ zlari   qoladi.
Ushbu g‘azalda esa quyidagi baytlar uchraydi:
…Har sori borsa bu devona ko‘ngul,ayb etma,
O‘yla Devona emaskim oni  berkitgaymen.
86 Dema Boburg‘a netarsen bosh olib ketmakni
Tengrining xosti mundoq esa men  netgaymen?
Boburning  quyidagi g ‘ azalida ham iyto kuzatilgan:
To uzildi ko ‘ nglim ul oy qaddidin  afsurdadir,
Kim uzulgan g ‘ uncha gulning shoxidin  pajmurdadur.
Ko ‘ ksum ichra tah-batah qonni bag ‘ ir qilmang xayol,
Kim oning ishqin yo ‘ lida bir tah etgan  gurdadur.
Yuqorida   keltirilgan   qofiya   ayblarining   iyto   turi   ayni   shu   so‘zlarning
qofiyalanishini   izohlaydi.   Ya’ni   iyto   faqatgina   mutlaq   qofiyalarga   (qofiya
raviy bilan yakunlansa, muqayyad qofiya; raviydan keyin ham harf qatnashsa,
mutlaq   qofiya   deb   yuritiladi)   tegishli   bo‘ladi.   So‘zning   o‘zak-negiziga
ko‘plik,   shaxs-son,   zamon   va   boshqa   qo‘shimchalarni   qo‘shish   orqaligina
qofiya yuzaga keltiriladi.
Qo‘shimchalar   bir   qarashda   qofiyani   shakllantirganday   bo‘ladi,   ammo
ularni   o‘zakdan   ajratganimizda   ulardagi   nomuvofiqlik   yaqqol   ko‘zga
tashlanadi.
Biz   shuni   alohida   ta’kidlab   aytmoqchimizki,   XV   asr   ijodkorlarining
asarlarida   qofiya   ayblari   deyarli   uchramaydi.   Bu   davrdan   boshlab
ijodkorlarning   barchasi   vazn,   qofiya   kabi   unsurlarning   qonun-qoidalari
asosida she’r bitishni asosiy talab sifatida baholaganlar va bunga qat’iy amal
qilganlar. G ‘ azallarni tahlil qilishimiz davomida qofiya ayblariga deyarli duch
kelmadik.   Bu   ham   Bobur   ijodining   benazir   va   yuksak   iste’dodidan   darak
beradi.
Uchinchi bob bo‘yicha xulosalar
87 1. Qofiya   san’atlaridan   foydalanish   badiiy   mahoratning   muhim
qirralaridan biri bo lib hisoblanadi. Boburning 119 gʻ ‘ azalidan 5tasida
tajziyaning   go ‘ zal   namunalarini   yaratganligini   ta’kidlashimiz
mumkin.
2. Radif g‘azalda musiqiylikni, ohangdorlikni ta’minlab beruvchi unsur
bo‘lib   xizmat   qiladi   va   odatda   qofiyadan   so‘ng   joylashadi.
Rashididdin   Vatvot   arab   adabiyotida   radif   mavjud   emasligini
ta’kidlab,   uning   qo‘llanilishi   fors   adabiyotiga     xos   xususiyat
ekanligini aytib o‘tgan.
3. Bobur   ijodida   radifli   va   radifsiz   g‘azallar   umumiy   teng   miqdorni
tashkil   etadi.   Raqamlar   kesimida   muraddaf   g‘azallar   60ta,   radifsiz
g‘azallar esa 59 tani ko‘rsatadi.
4. Bobur   ijodida   aksariyat   g‘azallarda   radifning   o‘rni   qofiyadan   keyin
joylashadi.Hojib deyarli uchramaydi.
5. Abdurahmon   Jomiy   ham   o‘zining   “Risolayi   qofiya”   asarining   VII
faslini   qofiya   ayblariga   bag‘ishlaydi.   U   ham   qofiya   ayblarini   to‘rtta
deb keltiradi va  iqvo, iyto, sinod va ikfo  turlarini sanab o‘tadi.
88 XULOSA
Musulmon   sharq   mumtoz   poetikasiga   doir   manbalarda   qofiya   ilmi
alohida e’tirof   etilgan. U  she’r  yaratilishida  asosiy  vazifani   bajaruvchi  unsur
sifatida   baholanish   bilan   bir   qatorda   nafqat   shaklni,   balki   mazmunni   ham
o‘zida jamlaydigan poetik element deya baholangan.
Bobur   g‘azallaridagi   qofiya   tuzilishini   tahlil   qilish   natijasida   quyidagi
xulosalarga kelindi:
 1. She’r tuzilish jihatdan qofiya asosiga qurilishi bilan xarakterlanib, uni
tashkil   etuvchi   yana   boshqa   omillar   vazn,   radif,   ritmik   urg‘u   va   badiiy
san’atlar   kabi   unsurlardan   iboratdir.   Bobur   g ‘ azallarida   qofiyaga   yuklatilgan
vazifa uning mazmun jihatdan ijodkor  g‘oyaviy maqsadlarini  ochib berishga
qaratilgan.   Qofiya   she’rni   tashkil   qiluvchi   boshqa   unsurlar   bilan   birikishi
orqali ritmik muvozanatni hosil qilish bilan birga badiiy asar g‘oyasi, obrazlar
89 tasviri, asarda kechayotgan jarayonlarni ochib berishdagi asosiy unsur sifatida
qaraladi.
2.Turkiy   she’riyatning   boshlang‘ich   davri   yuzasidan   tadqiqot   olib
borgan   olimlarimiz   badiiy   san’atlar   va   vazn   tushunchlaridan   ham   oldinroq
she’rning qofiya tomonini tushunib yetganlari tasdiqlangan.
3. Farobiy va Beruniy asarlarida ham mumtoz qofiyaga doir ma’lumotlar
uchraydi.
4.   Qofiya   ilmi   haqida   fors   tilida   shug‘ullangan   olimlarga   misol   qilib,
Shamsidddin   Qays   Roziy,   Abdurahmon   Jomiy,   Vohid   Tabriziy,   Nosiruddin
Tusiy,   Shams   Faxriy   Isfahoniy,   Yusuf   Aziziy   va   Husayn   voiz   Koshifiylarni
ko‘rsatishimiz mumkin.
5.   Alisher   Navoiy   “Muhokamat   ul-lug ‘ atayn”   asarida   qofiya   tizimidagi
erkinlik haqida so‘z yuritgan.
6. Qofiya ilmi ilmi bade’ va aruz ilmi bilan bog‘liq holda tushuntirilgan
asarlarga Ibn al-Mu’tazzning “Kitob ul-badi”, Qudama ibn-Ja’farning “Naqd
ush-she’r”,   Abu   Abdulloh   al-Xorazmiyning   “Mafotih   ul-ulum”   asarlarini
ko‘rsatish mumkin.
7.   Qofiya   ilmi   nazariyasiga   oid   dastlabki   qarashlarni   arab   olimi
Abdulloh ibn al-Mu’tazz ibn al- Mutavakkil al-Abbosiy taqdim qilgan.
8. Abu Abdulloh Xorazmiyning “Mafotih ul-ulum” asari qofiya ilmi ilmi
bade’   tarkibida   emas,   balki   alohida     tadqiqqa   tortilgan   asarlar   yaratilishiga
zamin yaratib bergan asar hisoblanadi.
9.   Shamsiddin   Qays-Roziyning   “Al-mo‘jam”,   Abdurahmon   Sa’diyning
“Amaliy   ham   nazariy   adabiyot   darslari”,   Abdurauf   Fitratning   “Adabiyot
qoidalari”,   Abdurahmon   Jomiyning   “Risolai   qofiya”   asarlari   mumtoz   qofiya
haqida qimmatli ma’lumotlar beruvchi asarlar qatoriga kiradi.
10.   Zahiriddin   Muhammad   Bobur   g‘azallarida   qofiyaning   o‘zak
tarkibiga   va   tuzilishiga   ko‘ra   turlaridan   hammasi   ishtirok   etgan.   Qofiyaning
90 o‘zak   tarkibiga   ko‘ra   turlaridan   Bobur   g‘azallarida   eng   yetakchi   o‘rinni
mujarrad   qofiya   egallaydi.   Qo‘llanilish   jihatidan   ikkinchi   o‘rinda   murdaf
qofiya   tursa,   muassas   va   muqayyad   qofiyalar   eng   kam   qo‘llangan   tur   bo‘lib
eng oxirgi o‘rinni egallaydi.
11.   Qofiyaning   raviy   bilan   tugallanish   yoki   tugallanmasligiga     ko‘ra
Bobur ijodida muqayyad qofiyali g‘azallar  raqamlar kesimida 59, mutlaq esa
60tani tashkil qiladi.
12.   Boburning   radifli   g‘azallar   tarkibida   murdaf   qofiyaning   kelishiga
misol   qilib   “Qani?”,   “Dey”,   “Aylagil”,   “Topmadim”,   “Etmadim”   kabi
g‘azallarini keltirib o‘tishimiz mumkin.
13. Zahiriddin Muhammad Boburning memuar asari — “Boburnoma”da
ham   ham   uning   turkiy   g‘azallaridan   bir   qanchasining   yaratilish   tarixi   bilan
bog‘liq ma’lumotlar uchraydi.
14.   Qofiya   san’atlaridan       Bobur   g ‘ azallari   orasida   tajziya   usulidagi
musajja’ g‘azallar yetakchi o‘rinni egallaydi. Shu bilan birga zulqofiyatayn va
tarse’ san’atlari ham ishtirok etgan.
15.   Radif   g‘azalning   musiqiyligini   ta’minlab   beruvchi   muhim
unsurlardan biri hisoblanib Bobur g‘azallarida muraddaf va radifsiz g‘azallar
teng miqdorni tashkil qiladi.
16. Qofiya ayblarining bir qancha turlari mavjud bo‘lib,ulardan eng keng
tarqalgani   iyto,   iqvo,   sinod   va   ikfodir.   Ikfo   haqida   Aburahmon   Jomiy
Nosiruddin Tusiy, Abdulloh Husayniy va Qays Roziyning qarashlari mavjud.
Roziy va Jomiy fikrlari o‘xshash deb qaraladi.
17.   Sinodning   xususiyatlari   haqida   Ahmad   Taroziy   ham   tushuntirishlar
bergan.   Boburning   “Do ‘ stlar,ko ‘ nglumdagin…”   deb   boshlanuvchi   g‘azalida
ham bu kamchilik kuzatilgan.
18. Qofiya ayblaridan hisoblangan iyto ham Boburning 45-g‘azali,55- va
65 hamda 66-g ‘azallarida kuzatiladi.
91  
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI
I.  O‘zbekiston Respublikasi qonunlari :
1. O‘zbekiston   Respublikasining   “Ta’lim   to‘g‘risida”gi   qonuni   №   O‘RQ-
464-i 29.08.1997.
2. “Yoshlarga   oid   davlat   siyosati   to g risida”gi   O zbekiston   Respublikasiʻ ʻ ʻ
qonuni № O‘RQ-12.08.2016.
II.O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti farmonlari va
qarorlari,Vazirlar Mahkamasining qarorlari
3. Mirziyoyev   Sh.M.   Adabiyot   va   san’at,   madaniyatni   rivojlantirish   –
xalqimiz   ma’naviy   olamini   yuksaltirishning   mustahkam   poydevoridir.
92 Prezident Sh.Mirziyoyevning O‘zbekiston ijodkor ziyolilari vakillari bilan
uchrashuvdagi ma’ruzasi // Xalq so`zi. – 2017. –4 avgust.
4. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   “O‘zbekiston   Respublikasini
yanada   rivojlantirish   bo‘yicha   Harakatlar   strategiyasi”   to‘g‘risidagi
Farmoni // Xalq so‘zi, 2017 yil, 8 fevral..
5. Mirziyoyev   Sh.M.   “Oliy   ta’lim   muassalarida   ta’lim   sifatini   oshirish   va
ularning   mamlakatda   oshiralayotgan   keng   qamrovli   islohatlarda   faol
ishtirokini   ta’minlash   bo‘yicha   qo‘shimcha   chora-tadbirlar   to‘g‘risida”gi
PQ-3775-sonli qarori, 2018-yil 5-iyun.
III.O ‘zbekiston Respublikasi Prezidenti asarlari.
6. Mirziyoyev Sh.M. Buyuk kelajagimizni mard va oliyjanob xalqimiz bilan
birga quramiz. – Toshkent: О‘zbekiston, 2017.
7. Mirziyoyev   Sh.M.   Milliy   taraqqiyot   yo‘limizni   qat’iyat   bilan   davom
ettirib,yangi bosqichga ko‘taramiz. .– Toshkent: О‘zbekiston, 2017.
8. Mirziyoyev   Sh.M.   Xalqimizning   roziligi   bizning   faoliyatimizga   berilgan
eng oliy bahodir. – Toshkent: О‘zbekiston, 2018.
IV. Darslik va o‘quv qo‘llanmalar.
9. Abdurahmon   Jomiy.   Risolai   qofiya   /   Tarjimon,   sharh   va   izohlar   muallifi
D.Yusupova.   //   Sharq   mumtoz   poetikasi   –   Toshkent:   O`zbekiston   Milliy
ensiklopediyasi, 2008.  – B. 301-311.
10. Abdurauf Fitrat. Adabiyot qoidalari. Adabiyot muallimlari ham havaslilari
uchun   qo‘llanma   (nashrga   tayyorlovchi,   so‘zboshi   va   izohlar   muallifi   H.
Boltabo y ev). - T.: O‘qituvchi, 1995. - B.113
93 11. Abu   Mansur   as-Saolibiy.   Yatimat   ad-dahr   fi   mahosin   ahl   al-asr   (Asr
ahlining   fozillari   haqida   zamonasining   durdonasi).   Tadqiq   etuvchi,
tarjimon, izoh va ko`rsatkichlar muallifi I.Abdulla y ev. –T.: Fan, 1972.
12.   Abu   Nasr   Forobiy.   She’r   san’ati.   –   Toshkent:   G‘.G‘ulom   nomidagi
adabiyot va san’at nashriyoti,1979. - 66 b. 
13.   Abu Nasr Forobiy. Fozil odamlar shahri. – T.: Abdulla Qodiriy nomidagi
xalq merosi nashriyoti, 1993.
14.   Abu   R ayhon   Beruniy.   Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar.   –
Toshkent, 1968.
15.   Abu   Ali   Ibn   Sino.   Salomon   va   Ibsol.   Lirika,   falsafiy   qarashlar,   she’r
san’ati. – Toshkent: 1980.
16.   Ayoziy   Mirzo   Muhammad   Haydar.   Tarixi   Rashidiy.   –   Toshkent:
О‘ zbekiston , 2011. – 704 b.
17.   Alisher Navoiy. Mezon ul-avzon. MAT. 20 tomlik. – Toshkent: Fan, 2000.
T. 16. – B. 43-98.
18.   Alisher   Navoiy.   Muhokamat   ul–lug‘atayn.   MAT.   20   tomlik.   –   Toshkent:
Fan, 2000. T. 16. – B. 7-42.
19.   Alisher   Navoiy.   Holoti   Sayyid   Hasan   Ardasher.   Holoti   Pahlavon
Muhammad.   Nazm   ul-javohir.   Nasoyim   ul-muhabbat.   Muhokamat   ul-
lug‘atayn. Mezon ul-avzon. Arba’in. Siroj ul-muslimin. Munojot.  TAT. 10
jildlik. – Toshkent: G‘afur G‘ulom nomidagi NMIU, 2011. J.10. – 692 b. 
20.   Alisher   Navoiy.   Majolis   un-nafois.   MAT.   20   jildlik.   –   Toshkent:   Fan,
1997. T.13. – 284 b. 
21.   Arastu. Poetika  (Nafis san’atlar haqida). Axloqi kabir (Katta axloq kitobi).
– Toshkent: Yangi asr avlodi, 2004. –  194 b.
22.   Atoulloh   Husayniy.   Badoyi’u-s-sanoyi’   /   Forschadan   A.   Rustamov
tarjimasi. – Toshkent: Adabiyot va san’at, 1981. – 398 b.
23.   Bobir   Zahiriddin.   Muxtasar   /   Nashrga   tayyorlovchi   S.Hasanov.   –
Toshkent: Fan, 1971. – 412 b.
94 24.   Boltabo y ev   H.,   Qozoqboeva   D.   Mumtoz   poetika   asoslari.   O‘quv
qo‘llanma. – Toshkent: Mumtoz so‘z, 2024.  – 156.
25.   Vamberi   H.   Buxoro   yoxud   Movarounnahr   tarixi.   –   Toshkent:   G‘afur
G‘ulom, 1990.
26.   Vosifiy   Zayniddin.   Badoe’   ul-vaqoe’   –   Nodir   voqealar   /   Forsiydan
N.Norqulov tarjimasi. – Toshkent: Adabiyot va san’at, 1979. – 216 b.
27.   Davlatshoh Samarqandiy. Tazkirat ash-shuara. –Toshkent. G‘afur G‘ulom
nomidagi Adabiyot va san’at nashriyoti. 1981.
28.   Nizomiy   Aruziy   Samarqandiy.   Nodir   hikoyatlar   /   Forsiy   tildan   Mahmud
Hasaniy   tarjimasi.   –   Toshkent:   G`.G`ulom   nomidagi   Adabiyot   va   san’at
nashriyoti, 1985. 
29.   Forobiy Abu Nasr. She’r san’ati. – Toshkent: Adabiyot va san’at, 1979. –
67b. 
30.   Shayx   Ahmad   ibn   Xudoydod   Taroziy.   Funun   ul-balog`a.   (Nashrga
tayyorlovchi A.Hayitmetov)– Toshkent: Xazina, 1996. – 212 b.
31.   Shayx   Ahmad   ibn   Xudoydod   Taroziy.   Funnu-l-balog‘a.   (Nashrga
tayyorlovchi H.Boltabo y ev, J.Jo‘ra y ev) -T.: Mumtoz so‘z. 2016. -244  b . 
32.   Akbarova M. Al i s he r Navoiy g‘azallarida qofiya. -T.: Fan., 1993. -B. 27.
33.   Alisher   Navoiy:   qomusiy   lug‘at.   1-2-jildlar   /Mas’ul   muharrir
Sh.Sirojiddinov. – Toshkent: Sharq NMIU, 2016.
34.   Amir Temur va temuriylar davrida madaniyat, san’at (maqolalar to‘plami).
– Toshkent, 1996.
35.   Amir   Temur   va   hozirgi   zamon   (Respublika   ilmiy-amaliy   anjumani
materiallari). – Toshkent, 2007. 
36.   Bahodirov R.M. Abu Abdulloh Xorazmiy va ilmlar tasnifi tarixidan. –T.:
O‘zbekiston. 1995. –B. 144
37.   Bobo y ev T. She’r ilmi ta’limi (O‘zbek she’riyati poetikasidan saboqlar). –
Toshkent: O‘qituvchi, 1996. – 344 b.
95 38.   Bobo y ev T. Adabiyotshunoslik asoslari. – Toshkent: O‘zbekiston, 2001. –
560b. 
39.   Boltabo y ev  H ., Ma h mudov M. Adabiy-estetik tafakkur tarixi. Ikki jildda. –
Toshkent:  Mumtoz so ‘ z , 2013-2016. – 476 b.; - 439 b. 
40.   Boltabo y ev   H .   Adabiyot   ensiklopediyasi.   Birinchi   jild.   –   Toshkent:
Mumtoz so ‘ z,  2015.
41.   Valixo‘ja y ev   B.   O‘zbek   adabiyotshunosligi   tarixi.   –   Toshkent:
O‘zbekiston, 1993. – 191 b.
42.   Ziyovuddinova   M.   Abu   Abdulloh   al-Xorazmiyning   “Mafotih   al-ulum”
asarida   poetika   (Aruz,   qofiya   va   badiiyat   ilmi   istilohlari   tarixiga   oid).   –
Toshkent: ToshDShI, 2001.
43.   Imomnazarov   M.   Mumtoz   fors   she’riyati   badiiyatshunosligi   va   janrlar
tipologiyasi. – Toshkent: ToshDShI, 2015. – 280 b.  
44.   Ishoqov Yo. So‘z san’ati so‘zligi. – Toshkent: О‘ zbekiston , 2006. – 320 b.
45.   Karomatov  H . Qur’on va o‘zbek adabiyoti. –T.: Fan, 1993.  
46.   Musulmankulov   R.   Persidsko-tadjikskaya   klassicheskaya   poetika   (X-XV
vv.) – Moskva: Nauka, 1989. – 240 s. 
47.   Muhammadjonov A.R. Temur va temuriylar saltanati. – Toshkent, 1994.
48.  V.Rahmonov. She’r san’atlari. -T.: Shar q , 2020. 
49.   Rustamov A. Navoiyning badiiy mahorati. – Toshkent: Adabiyot va san’at,
1979. – 216 b.  
50.   Rustamov  A. Qofiya nima? – Toshkent: Fan, 1976.
51.   Rustamov A. Qofiya strukturasiga oid bir “nazariya” haqida. O‘zbek tili va
adabiyoti. № 3, 1976.
52.   Rustamiy   S.   Balog‘at   ilmida   lingvistik   nazariyalar   va   til   h odisalarining
yoritilishi. –Toshkent: Navro‘z, 2017. – 170 b.
53.   Rustamiy S. Balog‘at ilmi. O‘quv  q o‘llanma. -T. 2021.
54.   Sarimsoqov B.I. Badiiylik asoslari va mezonlari. – Toshkent, 2004. – 128
b.
96 55.   Sulton I. Adabiyot nazariyasi. – Toshkent: O‘qituvchi, 2005. – 272 b. 
56.   To‘ychi y ev   U.   Qofiya   va   uning   nazariyasi   oid   //   Adabiyot   nazariyasi.   II
tom. -T.: Fan., 1979.
57.   Tuxli y ev   B.   Vopros   poetiki   “Kutadgu   bilig”   Yusufa   Xas   Xadjiba.   –
Tashkent, 2004. – 120 s. 
58.   To‘ychi y ev   U.   Lirik   tur   belgilari.   Masalaning   o‘rganilish   tarixiga   oid   //
Adabiy turlar va janrlar. Ikkinchi tom. – T.: Fan, 1992. – B. 4-15.
59.   To‘ychi y ev   U.   O‘zbek   adabiyotida   badiiylik   mezonlari   va   ularning
maromlari. – Toshkent: Yangi asr avlodi, 2011. – 508 b. 
60.   Ulug‘ov A. Adabiyotshunoslikka kirish. – Toshkent: O‘zMU, 2005. – 135
b.
61.   Ulug‘ov   A.   Adabiyotshunoslik   nazariyasi.   –   Toshkent:   G‘afur   G‘ulom
nomidagi NMIY, 2018. – 308 b.
62.   Umurov   H.   Adabiyotshunoslik   asoslari.   –   Toshkent:   Abdulla   Qodiriy
nomidagi xalq merosi nashriyoti, 2004. – 264 b. 
63.   Fitrat R.R. Aruz haqida. – Tas h kent:   Fanlar  komiteti nashriyoti, 1936. –
76 b.
64.   Fitrat   A.   Adabiyot   qoidalari:   Adabiyot   muallimlari   ham   adabiyot
havaslilari  uchun  /  Nashrga   tayyorlovchi,  so‘zboshi   va  izohlar   muallifi  H.
Boltabo y ev. – Toshkent: O‘qituvchi, 1985. – 112 b.
65.  Fitrat. Aruz haqida: Adabiyot muallimlari va ilm toliblari uchun / Nashrga
tayyorlovchi,   so‘zboshi   va   izohlar   muallifi   H.   Boltabo y ev.–   Toshkent:
O‘qituvchi, 1997. – 80 b.
66.  Fitrat A. She’r va shoirliq. Tanlangan asarlar. J. 4. Nashrga tayyorlovchi va
izohlar muallifi H.Boltabo y ev. – Toshkent: Ma’naviyat, 2006. – B.8-9.
67.   Sharq mumtoz poetikasi: Manba va talqinlar / Nashrga tayyorlovchi, talqin
va   sharhlar   muallifi   H.Boltabo y ev.–   Toshkent:   O`zbekiston   milliy
ensiklopediyasi, 2006. – 430 b.
97 68.   Yusupova D. Temuriylar davridagi aruzga doir risolalarning qiyosiy tahlili.
Monografiya. –T.: Ta’lim-media, 2019. – B. 37 0 .
69. Y   usupova   D.   Aruz   va   mumtoz   poetika   asoslari.   Darslik.   -T.:
Akademnashr. 2021.
70.   Qozoqbo y eva D. O‘zbek mumtoz adabiyotida tarji’band va tarkibband. .–
Toshkent:  Mumtoz so‘z , 20 22 . –  181  b.
71.  Quronov D.  Adabiyotshunoslikka kirish. – Toshkent: Fan, 2007. – 227 b.
72.   Hayitmetov A. Temuriylar davri o ‘ zbek adabiyoti. – Toshkent: Fan, 1996.
– 160 b. 
73.   Hayitmetov   A.   Navoiy   lirikasi   /   Nashrga   tayyorlovchi   va   so‘zboshi
muallifi N. Jumaxo‘ja. – Toshkent: O‘zbekiston NMIU, 2015. – 326 b.
74.   Haqqulov   I.   O`zbek   adabiyotida   ruboiy   (janrning   poetikasi   va   tarixi).   –
Toshkent: Fan, 1981. – 100 b. 
75.   Hojiahmedov   A.   She’riy   san’atlar   va   mumtoz   qofiya.   –   Toshkent:   Sharq
NMK, 1998. – 158 b.
76.    Hojiahmedov A. Mumtoz badiiyat  malohati. – Toshkent:  Sharq, 1999. –
240 b.  
77.   Hojiahmedov A. Navoiy aruzi nafosati. – Toshkent: Fan, 2006. – 288 b.
78.   Hojiahmedov A. Husni ta’lil san’ati. – Toshkent: Fan, 2006. – 288 b.
79.   Boltabo y ev H. Adabiyot ensiklopediyasi. 1–jild. – Тоshkent: Mumtoz so‘ z ,
2015. – 680 b.
80.   Homidiy H., Abdullaeva Sh., Ibrohimova S. Adabiyotshunoslik terminlari
lug‘ati. – Тоshkent: O‘qituvchi, 1970. – 300 b.
81.     Hotamov   N.,Sarimsoqov   B.   Adabiyotshunoslik   terminlarining   ruscha-
o‘zbekcha izohli lug‘ati. – Тоshkent: O‘qituvchi, 1993. – 120 b.
82. Adizova I. Uvaysiy she’riyatida poetik tafakkurning yangilanishi. Filol. fan.
dokt. ... diss. – T., 2020. 265 b.
83.   Akbarova M. Alisher Navoiy g‘azallarida qofiya: Filol. fan. nomz. dis. ...
avtoref. – Toshkent, 1997. – 20 b.
98 84.   Bekova   N.   Alisher   Navoiyning   h amd   g‘azallari   va   «Ruh   ul-quds»
qasidasining badiiyati. Fil.fan.nom.diss. – Toshkent, 2003. 
85. Bekmirzayeva   X.   Bobur   she’riyatining   badiiy   obrazlar   tizimi
Filol.fan.bo`yicha fal.dokt. (PhD) diss. ... avtoref. – Toshkent, 2023. 
86. Boltabo y ev   H .   XX   asr     boshi   o‘zbek     adabiyotshunosligi     va   Fitratning
ilmiy merosi: Filol. fan. dokt. ... diss. – T., 1996.–287 b.
87. Jo‘ra y ev J. Sharafiddin Ali Yazdiyning “Risolai muammo”si tekstologik va
qiyosiy-tipologik tadqiqi. Filol. fan. dokt. (DSc) diss... – T., 2018.
88. Jo‘ra y eva N.G. O‘zbek mumtoz she’riyatida bayt va uning poetikasi: Filol.
fan. nomz. dis. ... avtoref. – Toshkent, 2004. – 24 b.
89.  Mamajonov Z. O‘xshatish asosidagi she’riy san’atlarning nazariy tavsifi va
tasnifi. Filol.fan.bo‘yicha fal.dokt. ( PhD ) diss. ... avtoref. – Toshkent, 2017.
– 48 b.
90. Mullaxo‘ja y eva   K.   Alisher   N avoiy   g‘azaliyotida   tasavvufiy   timsol   va
badiiy san’atlar uyg‘unligi. Filol. fan. nomz. diss. -T, 2005.
91. Rajabov   D.Z.   Badiiy   obraz   va   ritmning   o‘zaro   munosabati   (70-80-yillar
o‘zbek   she’riyati   misolida):   Filol.   fan.   nomz.   ...   diss.   avtoref.   –   Toshkent,
1998. – 26 b.
92. Salohiy   D.   Alisher   Navoiy   poetik   uslubining   tadrijiy   takomili//
Filol.fan.dok.dis. – Toshkent, 2001. – 283 b.
93. Sirojiddinov   Sh.S.   Alisher   Navoiy   hayoti   va   faoliyatiga   oid   XV-XIX
asrlarda   yaratilgan   fors-tojik   manbalari   (qiyosiy-tipologik,   tekstologik
tahlil): Filol. fan. dokt.  diss. ... avtoref. – Toshkent, 1998. – 45 b.
94. To‘ychi y eva G.U. Islom davri she’riyatida aruz tizimi va uning evolyusion
taraqqiyoti. Filol. fan. dokt. ( DS c) diss... – T., 2019.
95. Xo‘janova   G.   «Hibat   ul- h aqoyiq»   poetikasi.   Fil.fan.nom.diss.   –   Toshkent,
2001.
99 96. G‘aforova   Z.   Alisher   Navoiy   hamd   va   na’t   g‘azallarining   g‘oyaviy-badiiy
tahlili.   Filol.   fan.   bo‘yicha   fal.dokt.   ( PhD )   diss.   ...   avtoref.   –   Samarqand,
2018. – 48 b.  
97. Yusupova   D.   Temuriylar   davridagi   aruzga   doir   risolalarning   qiyosiy
tahlili. . Filol. fan. dokt. (D Sc ) diss... – T., 2019.
98. Qozoqbo y eva   D.   O‘zbek   mumtoz   adabiyotida   tarji’band   va   tarkibband
janrlarining takomili. Filol. fan. falsafa dokt. (PhD) diss... – T., 202 1 .
99. Hamro y eva D. Boborahim Mashrab g‘azallari poetikasi. Filol.fan.nom.diss.
– Toshkent, 2004.
100. Hаmroyeva  O.  Temuriylar   davridagi  poetikaga   doir  risolalarda  qofiya
ilmining   qiyosiy tahlili. Filol. fan. dokt. (DСc) diss. – T., 2023.
V.  Davriy  nashrlar,statistik to‘plamlar va hisobotlar.
101. Qozoqboyeva   D.   Bobur   masnaviylarining   ayrim   poetik   xususiyatlari
//O‘z bek tili va adabiyoti . – Toshkent, 20 22 . – №1 .  – B.  37 - 46.
102. Qozoqboyeva     D.   Bobur   masnaviylarining   struktural   asoslari   //
Zahiriddin   Muhammad   Boburning   Sharq   davlatchiligi   va   madaniyatida
tutgan   o‘rni.   Xalqaro   konferensiya.   O‘zbekiston   Milliy   universiteti.   –
Toshkent, 2023. –B 102-108.
103. Qozoqboyeva   D.   Bobur   masnaviylari   poetikasi.   Bobur   nomli   xalqaro
jamoat fondi.  “ A ndijon  nashriyot-matbaa ” 2022. – Б.  1 71-178.
104.   Sulaymonov   I.   Boburning   shaxs   ruhiyatini   tasvirlash   mahorati   //   Ilm
sarchashmalari. – Urganch, 2016. – №9. – B. 55-60. 
105. Sulaymonov   I.I.   “Boburnoma”da   Jahongir   Mirzo   siymosida   g’oliblik
va   mag’lublikning   badiiy   talqini   //SamDU   ilmiy   axborotnomasi.   –
Samarqand, 2017. – №6. B. 91-96 ,
100 VI . Int e rnet saytlari .
106. https/xabar.uz/madaniyat/shavkat-mirziyoyev-adabiyot-san ’ at   va-7-08
2018
107. Zahiriddin Muhammad Bobur. Boburnoma & Zuhriddin Isomiddinov.
Mirzo   Boburning   bir   jumlasi.   [Elektron   resurs].   URL:
http://kh-davron.uz/kutubxona/uzbek/mirzo-boburning-
birjumlasi.html(kirish sanasi:23-04-2017)
108. https://uz.m.wikipedia.org/wiki/Boburnoma
109. https://e-catalog.nlb.by/Record/BY-NLB-rr41271050000
110. https://search.rsl.ru/ru/record/01000072572
111. https://any-book.ru/book/show/id/72540
112.  http://kitobam.com/cr/tarjumon-ul-baloghat/
113. https://rusist.info/book/7249891
114. https://any-book.ru/book/show/id/1961281
115. https://rusist.info/book/6301164   
ILOVALAR
O‘rganishlarimiz   asnosida   ma’lum   bo ‘ ldiki,   Bobur   g ‘ azallarida   jami
59ta   murdaf   qofiya   qo ‘ llangan.   Ushbu   qofiya   Bobur   ijodida   eng   ko‘p
qo‘llanilgan   qofiya   turi   hisoblanadi.   Ular   bevosita   radifli   g ‘ azallar   tarkibida
ham uchraydi.  
Qofiya turi Miqdori
101Murdaf qofiyali g ‘ azallar soni 59
Radifli g ‘ azallar tarkibida uchrashi 33
Radifsiz g ‘ azallar tarkibida uchrashi 26 Quyidagi   jadvalda   Bobur   g ‘ azallarida   keltirilgan   qofiya   turlarini
raqamlar kesimida ko ‘ rib chiqishimiz mumkin:
Mutlaq qofiya tarkibida raviydan keyin keluvchi harflar turlicha ataladi.
…Shayx she’rim man etar, yetmay balog‘at lutfig‘a
Naylagay, yo rab, kishi bu piri  nobolig‘  bila.
Boburi bedilni ishqi telbaratsa ne ajab,
Chunki hargiz rost kelmas ishq  donolig‘  bila.
             
Qofiya Raviy Vasl Xuruj
nob o l g‘
don o l g‘
        Ochilib ikki sochi yuziga  yopilmishlar,
        Yoruq jahonni ko‘zimga qarong‘u  qilmishlar.
        Chog‘ir bag‘ir qonidur barcha ishq ahlig‘a,
        Zihi olarki, bu maydin dami  oyilmishlar.
102Qofiya turi Miqdori
Murdaf 59
Mujarrad 58
Muqayyad 1
Muassas 1 Qofiya Raviy Vasl Xuruj Mazid Noyira
yopi l m sh l r
qi l m sh l r
oyi l m sh l r
103Qofiya san ’ atlari Miqdori
Zulqofiyatayn 7
 Zulqavofi ’ -
Tarse ’ 1

Bobur g‘azallarining qofiya turlari

KIRISH……………………………………………………………..…....3-9

I BOB. SHARQ MUMTOZ POETIKASI VA QOFIYA ILMI

  1.  Ilmi qofiyaning mumtoz poetikadagi o‘rni………………………….10-17

1.2. Qofiyaga doir mumtoz nazariy asarlar……………………………..17-29

 I bob bo‘yicha xulosa…………...………………………………………29-30

II BOB. BOBUR G‘AZALLARIDA QOFIYA TURLARI

2.1. Bobur ijodida qofiyaning o‘zak tarkibiga ko‘ra turlari………..……31-50

2.2. Tuzilishiga ko‘ra qofiya turlarining qo‘llanilishi…………….……..50-56

2.3. “Boburnoma”da keltirilgan turkiy g‘azallar qofiyasi…………….....56-60

II bob bo‘yicha xulosa……….…………………………………………..60-61

III BOB. BOBUR G‘AZALLARIDA QOFIYA SAN’ATLARI 

3.1. Musajja, tajziya, musalsal g‘azallarda qofiya……………………......62-66

3.2 Bobur g‘azallarida  zulqofiyatayn, zulqavofi’, tarse’ san‘atlari………66-73

3.3. Qofiya, radif va mazmun munosabati…………………………..........73-88

III bob bo‘yicha xulosa……………………………………………………88-89

XULOSA…………………………………………………………………90-92

FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI………………….93-101

ILOVALAR……………………………………………………………..102-103