Buxoro amirligining Rossiya imperiyasi tomonidan mustamlakaga aylantirilishi maqola

Buxoro amirligining Rossiya imperiyasi tomonidan mustamlakaga aylantirilishi
Annotatsiya
Ushbu   maqolada   Buxoro   amirligining   Rossiya   imperiyasi   tomonidan
mustamlakaga   aylantirilish   jarayoni,   uning   tarixiy   va   siyosiy   sabablari,   shuningdek,
iqtisodiy va madaniy oqibatlari batafsil tahlil qilinadi.  XIX asrda Rossiyaning Markaziy
Osiyoga kengayishi Buxoro amirligining mustaqilligini yo’qotishiga olib kelgan asosiy
omillarni ochib beradi.
          Kalit   so ’ zlar :   Buxoro   amirligi , Rossiya   mustamlakachilik
siyosati , Markaziy   Osiyo   tarixi , Rossiya   ekspansiyasi , Protektorat
rejimi , Madaniy   va   siyosiy   ta ’ sirlar , Temir   yo ’ llar   va   infratuzilma
Аннотация
В   данной   статье   подробно   рассматривается   процесс   превращения   Бухарского
эмирата   в   колонию   Российской   империи,   его   исторические   и   политические
причины, а также экономические и культурные последствия. Экспансия России в
Центральную Азию в XIX веке стала ключевым фактором утраты независимости
Бухарским эмиратом.
            Ключевые   слова.   Бухарский   эмират,Российская   колониальная
политика,Центральная   Азия   XIX   века,Экономическое   развитие
Бухары,Культурное влияние России
ABSTRACT
This article provides an in-depth analysis of the process by which the Bukhara Emirate
was  turned into a colony of  the Russian  Empire,  examining its  historical  and political
causes as well as its economic and cultural consequences. The Russian expansion into
Central   Asia   in   the   19th   century   was   a   key   factor   in   the   loss   of   independence   for   the
Bukhara Emirate.
Keywords.   Bukhara   Emirate,Russian   colonial   policy,Central   Asia   in   the   19th
century,Economic development in Bukhara,Cultural influence of Russia Kirish
Markaziy   Osiyo   XIX   asrda   yirik   davlatlar   o’rtasida   kuchli   geosiyosiy   raqobat
maydoniga   aylandi.   Ayniqsa,   Buxoro   amirligi   ushbu   davrning   eng   muhim   siyosiy   va
iqtisodiy markazlaridan biri sifatida e’tiborga tushdi. Rossiya imperiyasi tomonidan olib
borilgan   agressiv   kengayish   siyosati   Buxoro   amirligini   o’z   mustaqilligini   yo’qotishga
majbur   qildi.   Ushbu   maqola   Buxoro   amirligining   Rossiya   imperiyasi   tomonidan
mustamlakaga aylantirilishi jarayoni va uning oqibatlarini o’rganishga qaratilgan.
Adabiyotlar tahlili va metodlar
Ushbu   tadqiqotda   foydalanilgan   asosiy   manbalar   Buxoro   amirligining   Rossiya
imperiyasi   tomonidan   mustamlakaga   aylantirilishi   jarayonini   yoritishga   qaratilgan.
Tadqiqot davomida quyidagi yo’nalishlar bo’yicha adabiyotlar tahlil qilindi:
1. Tarixiy manbalar:   Bartoldning “Turkiston tarixi” va Fitratning “Buxoro tarixi”
kabi   asarlar   mazkur   davr   voqealari   haqida   batafsil   ma’lumot   beradi.   Ushbu
manbalardan foydalanish jarayonida mualliflarning zamonaviy tahlillari va tarixiy
faktlarning muqoyasasi amalga oshirildi.
2. Siyosiy va iqtisodiy tadqiqotlar:  Ziyoevning “Rossiyaning Markaziy Osiyodagi
mustamlakachilik   siyosati”   va   Allambergenovning   “Buxoro   amirligining
iqtisodiy   tuzilishi”   asarlari   Rossiyaning   mustamlakachilik   siyosatining   iqtisodiy
va   siyosiy   jihatlarini   tahlil   qilish   uchun   asosiy   manba   bo’ldi.   Bu   asarlar   orqali
Rossiyaning   amirlikdagi   iqtisodiy   ustuvorliklari   va   ta’sirchan   strategiyalari
o’rganildi.
3. Geosiyosiy tahlil:   Ivanovning “Markaziy Osiyoda Rossiya harbiy ekspansiyasi”
asari   Rossiyaning   harbiy   ekspansiyasi   va   uning   Markaziy   Osiyo   davlatlari,
jumladan, Buxoro amirligiga ta’sirini o’rganishda muhim rol o’ynadi.
Tadqiqot metodlari
Mazkur maqola quyidagi asosiy metodologik yondashuvlar yordamida ishlab chiqildi:
 Tarixiy-tahliliy usul:  Buxoro amirligining mustamlakaga aylantirilish jarayonini
tahlil   qilishda   tarixiy   faktlar   ketma-ketligi   va   ularning   sabab-oqibat   aloqalari
chuqur o’rganildi.  Solishtiruv   usuli:   Buxoro   amirligi   va   boshqa   Markaziy   Osiyo   davlatlarining
Rossiya   imperiyasi   bilan   munosabatlari   solishtirilib,   Rossiyaning   kengayish
siyosatining umumiy va o’ziga xos xususiyatlari aniqlandi.
 Geosiyosiy   tahlil:   Rossiyaning   Markaziy   Osiyodagi   harbiy   va   iqtisodiy
strategiyalarini tahlil qilishda ushbu metod keng qo’llanildi.
Mazkur   bo’lim   yordamida   ushbu   tadqiqotning   ilmiy   asosi   mustahkamlandi   va
mavzuni   chuqurroq   tushunishga   imkon   yaratildi.Buxoro   amirligi   Markaziy   Osiyoning
yirik   siyosiy   va   iqtisodiy   markazlaridan   biri   bo’lib,   uzoq   vaqt   davomida   o’zining
mustaqil   davlat   sifatida   mavjud   bo’lib   kelgan.   XIX   asr   o’rtalariga   kelib,   Rossiya
imperiyasining   Markaziy   Osiyodagi   kengayish   siyosati   natijasida   Buxoro   amirligi
mustamlakaga   aylantirildi.   Ushbu   jarayon   tarixiy,   siyosiy   va   iqtisodiy   omillar   bilan
chambarchas bog’liq edi. Rossiya va Buxoro amirligi o’rtasida savdo aloqalari XIX asr
o’rtalariga kelib bir oz jonlandi. Shu davrda inglizlar ham Markaziy Osiyo davlatlariga,
jumladan,   Buxoro   amirligi   bozorlariga   kirishni   maqsad   qilgan   edi.   Buxoro   amirligi
Rossiya   uchun   ham,   inglizlar   uchun   muhim   strategik   hudud   edi.   Rossiya   Buxoro
amirligini imperiya tarkibiga qo’shib olish orqali o’z janubiy chegaralarida xavfsizlikni
ta’minlash va shu orqali Hindistonga yaqinlashish istagida edi.
Britaniya   esa   Buxoroda   iloji   boricha   o’z   pozitsiyalarini   mustahkamlab,   Buxoro
bilan muhim   bo’lgan  ruslarga  qarshi   ittifoq  tuzish   maqsadida  edi. Buning  uchun  hatto
bir   necha   marta   elchilar,   josuslar   yuboriladi.   Buxoroga   inglizlarning   e’tibori   Rossiya
tomonidan   Sirdaryo   bo’ylarining   egallanishi   ortidan   kuchaydi.   Hatto   yevropaliklar
ruslar   tomonidan   egallangan   hududlarning   Turkiston   deya   nomlanishidan   norozi
ham   bo’ldi .   Sababi,   Turkiston   butun   Markaziy   Osiyo   hududlariga   nisbatan   ham
ishlatiladigan   nom   edi.Bu   bilan   ruslarning   kelajak   maqsadlarini   anglagan   inglizlar
bunga   qarshi   notalar   yo’lladi.   Toshkentning   ruslar   tarafidan   egallanishi   inglizlarni
xushyor   torttirdi   va   Buxoroga   ketma-ket   elchilar   yo’llay   boshladi   va   amir   Muzaffarni
ruslarga qarshi  chiqishga da’vat etishdi. Buxoro amirligining Rossiya  uchun ahamiyati
shunda   ediki,   Yevropada   o’tmay   qolgan   Rossiya   tovarlariga   bozor   juda   zarur   edi.
Umuman   olganda,   Markaziy   Osiyo   davlatlarining   egallanishidan   asosiy   maqsad   ham
resurslar va bozorga ega bo’lish edi. Inglizlarning   harakatlaridan   tashvishga   tushgan   ruslar   go’yoki   imperiya   janubiy
chegaralarining   xavfsizligi   nuqtayi   nazaridan   amirlikka   qarshi   yurishga   tayyorlana
boshladi.   Bu   paytda   Toshkentda   bo’lgan   Chernyayev   oz   sonli   qo’shin   bilan   Buxoro
ustiga   yurishga   jazm   qilmadi.   “Invalid”   rus   gazetasining   xabariga   ko’ra,   u   Buxoroga
o’zining   agentlarini   yevropaliklarning   o’yinlarini   buzish   va   amirga   Rossiya   foydasiga
ishlaydigan   takliflar   bilan   yubordi.   Ammo   ruslarga   qarshi   bo’lgan,   o’zini   islom   va
turkiylar   mustaqilligining   himoyachisi   hisoblagan   Amir   Muzaffariddin   elchilarni
tinglashni   istamadi   va   ularni   zindonga   tashlashga   buyruq   berdi.   Bu   xabarni   eshitgan
Chernyayev   Sirdaryoni   kesib   o’tishga   qaror   qildi. Rossiya   imperiyasi   XIX   asrda
o’zining   janubga   tomon   kengayish   siyosatini   faollashtirdi.   Markaziy   Osiyo   hududlari,
xususan,   Buxoro   amirligi,   Rossiyaning   iqtisodiy   manfaatlari   va   harbiy   strategiyasi
uchun   muhim   ahamiyatga   ega   edi.   Bu   davrda   Buxoro   amirligi   ichki   siyosiy
muammolar,   iqtisodiy   qiyinchiliklar   va   ichki   nizolar   bilan   yuzlashayotgan   edi.   Shu
sababli,   amirlik   Rossiya   imperiyasi   bosimiga   qarshi   turishda   qiyinchiliklarga   duch
keldi.
Rossiyaning markaziy osiyoga kirib kelishi. Rossiya  imperiyasi  1860-yillardan
boshlab   Markaziy   Osiyoda   agressiv   siyosat   olib   bordi.   1868-yilda   Rossiya   qo’shinlari
Buxoro   amirligi   hududiga   bostirib   kirdi   va   Zeravshan   vodiysida   joylashgan   yirik
shaharlarni   egalladi.   Buxoro   amiri   Muzaffarxon   Rossiya   bilan   muzokaralar   olib
borishga   majbur   bo’ldi.   Shu   yili   imzolangan   sulh   shartnomasi   Buxoro   amirligini
Rossiyaga qaram davlatga aylantirdi.
Mustamlakachilik   davrining   boshlanishi. Buxoro   amirligi   rasmiy   ravishda
Rossiya   imperiyasining   protektoratiga   aylantirildi.   Bu   shuni   anglatardiki,   amirlik   o’z
ichki siyosatini mustaqil ravishda boshqarishda davom etgan bo’lsa-da, tashqi siyosatda
to’liq   Rossiya   nazorati   ostida   edi.   Rossiya   Buxoro   amirligida   iqtisodiy   va   harbiy
nazoratni   kuchaytirib,   temir   yo’llar   qurilishi   va   savdo   yo’llarini   rivojlantirishga   katta
e’tibor qaratdi. Buning natijasida Buxoro amirligi Rossiya  iqtisodiyotiga tobora qaram
bo’lib   bordi. 1865-yil   Qo’qon   xonligiga   tegishli   Toshkent   ruslar   tomonidan   egallandi.
Toshkentni qaytarib olishga kelayotgan Buxoro amiri yo’ldan qaytishga majbur bo’ldi,
ammo Toshkentning ruslar qo’lida qolishiga rozi bo’lmadi.  Yuqorida bo’lib o’tgan voqelardan keyin 1866-yil 30-yanvar kuni Chernyayev 14
ta   piyoda   otryadlari,     oltita   kozak   guruhlari,   16   ta   to’p   bilan   Sirdaryoni   kesib   o’tib,
Buxoroga qarab yurdi. Ammo Samarqandga 25 milya qolganda sahroda qolib ketdi va
ortga   qaytishga   majbur   bo’ldi. Ushbu   muvaffaqiyatsizlik   buxoroliklarni   ruhlantirdi   va
amir   Muzaffar   ruslardan   Toshkentni   bo’shatib   qo’yishni   so’radi.   Rad   javobi   olingach,
shu   yili   may   oyida   40   ming   kishilik   qo’shin   bilan   Sirdaryo   bo’yiga   yetib   keldi.   Ikki
o’rtada   Erjar   darasida   jang   bo’lib   o’tdi.   Jangda   Buxoro   qo’shini   ruslar   artilleriyasi
qarshisida ojiz qoldi  va jang maydonini tashlab qochishga majbur bo’ldi. Bu ruslar  va
Buxoro amiri qo’shinlari o’rtasidagi ilk to’qnashuv edi. Ushbu g’alabadan keyin ruslar
to’g’ri   Samarqand   va   Buxoroga   qarab   yurishlari   mumkin   edi.   Ammo   buning   ortidan
kelib   chiqadigan   katta   qarshilikka   qarshi   tura   oladigan   darajada   emasligi   sababidan
Chernyayev   o’z   vaqtini   kutishga   qaror   qildi.   21-may   kuni   esa   Xo’jand   shahri
egallandi.Buxoro amiri rus ofitserlarini ozod qilgan bo’lsa-da, mag’lubiyatga uchragan
bo’lsa-da,   tushkunlikka   tushmadi   va   jasurligini   yo’qotmadi.   Ruslarni   har   doimgidek
dushman   sifatida   ko’rishda   davom   etdi.   Ruslar   esa   qanday   qilib   bo’lmasin   Buxoroni
bo’ysundirishga   bel   bog’ladi.   1866-yil   2-oktyabr   kuni   O’ratepa   qal’asi   egallandi.
O’ratepa   qo’ldan   ketgach,   Buxoro   amirligi   qo’lida   Sirdaryo   bo’yida   faqatgina   Jizzax
qoldi.   Jizzax   ham   shu   yilning   18-oktyabr   kuni   ruslar   tomonidan   egallandi.   Shaharni
mudofaa qilgan 11 ming buxoroliklardan olti ming kishi halok bo’ldi. Ruslardan esa 98
kishi  o’ldirilgan. 11 ta bayroq va 43 ta to’p ruslar  tomonidan o’lja sifatida egallangan
(Kersnovskiy A. A. Istoriya russkoy armii T. 2. — M.: Golos, 1993.— s. 336).Shunday
qilib, Buxoro amiri Sirdaryo bo’yidagi muhim istehkomlaridan mahrum bo’ldi va ruslar
uchun   Samarqandga   yo’l   ochildi.   1868-yilning   bahorida   Kaufman   Buxoro   amiriga
tinchlik sulhi taklif qildi. Ammo amir bu taklifni qabul qilmadi va ruslarga qarshi g’azot
e’lon   qildi.   Katta   qo’shin   to’plash   maqsadida   Xiva,   Qo’qon,   Qoshg’ar,   Afg’oniston,
Usmonli   va   hatto   inglizlarga   ham   yordam   so’rab   elchilarini   yubordi .   Samarqand
yaqinida   60   ming   kishilik   qo’shin   to’plandi.   Shuningdek,   Jizzax   yaqinida   ham
buxoroliklar   bo’linmalari   to’plandi.   Uhum   yaqinida   Buxoro   qo’shini   mayor
Grippenberg bo’linmasiga zarba berdi, ammo katta yo’qotish bilan chekinishga majbur
bo’ldi.1868-yilning   may   oyining   birinchi   kunida   Cho’ponota   tepaligida   Buxoro   amiri hamda Kaufman kuchlari o’rtasida jang bo’lib o’tdi. Ushbu jangda Kaufmanning qo’li
baland   keldi   va   Buxoro   amiri   chekinishga   majbur   bo’ldi.   2-may   kuni   rus   qo’shinlari
Samarqand   shahriga   kirib   bordi .   Kaufman   Abramov   va   Golovchevning   ikki   otryadi
bilan   amir   qo’shinlarini   ta’qib   etishda   davom   etdi.   12-may   kuni   Abramov   bo’linmasi
Urgutni egalladi. Urgutni himoya qilgan 6 ming kishilik Husayn bek odamlari qarshiligi
sindirildi.   18-may  kuni   Golovchev  otryadlari   Kattaqo’rg’on   bo’sag’asida   janglar   qildi.
27-may   kuni   Abramov   Qoratepa   yaqinida   Hojibeyning   15   ming   kishilik   korpusini
mag’lub   etdi.   Ikki   kundan   keyin   esa   Kattaqo’rg’on   ostonasida   Usmonbeyning   korpusi
tor-mor etildi.
Zirabuloq   jangi. Iyun   oyi   boshida   Buxoro   amirining   30   mingga   yaqin   kishilik
qo’shini   Zirabuloq   tepaligida   joylashib   oldi.   Ularga   qarshi   ikki   minglik   rus   piyoda   va
otliq   askarlari   kurash   olib   bordi.   Jang   2-iyun   kuni   erta   tongda   boshlandi.     Buxorolik
piyoda   askarlar   tepalik   etagida,   to’plar   esa   tepalik   ustida   joylashgan   edi.   Birinchi
zarbani   ruslar   berdi.   Rus   piyodalari   hujumga   o’tarkan,   ortidan   snaryadlar   yog’dirildi,
natijada,   buxoroliklar   katta   yo’qotishlarga   uchradi.   Rus   artilleriyasi   hujumiga   bardosh
bera   olmagan   buxoroliklar   chekina   boshladi.   Ularning   ortidan   kazak   birliklari   yetib
borib qilichdan o’tkaza boshladi. Ammo buxoroliklar yana o’zlarini tiklab oldi va qarshi
hujumga o’tdi. Aksiga olib ushbu qarshi hujum tartibsiz ravishda amalga oshirildi. 280
kishilik   rus   otraydi   o’rab   olinganiga   qaramasdan,   yetib   kelgan   yordam   tufayli   ruslar
hujumni   yana   qaytardi.   Aynan   shu   jangda   ishtirok   etgan   rassom   N.N.   Karazin   jang
davomida qilichini sindirib qo’ydi. Keyinchalik, Kaufman uni jangdagi qahramonliklari
uchun   “ Mardlik   uchun ”   Georgiy   lentasi   bilan   taqdirladi .Rus   artilleriyasining   tinimsiz
o’q  yog’dirishi   natijasida  amir  qo’shinlari  tor-mor  etildi.  Askarlar  o’ldi.  Amir   esa  200
nafar   sodiq   navkari   va   bir   necha   ming   kishilik   otryadlari   bilan   Buxoroga   chekinishga
majbur   bo’ldi.   Bu   paytda   esa   Samarqandda   ruslarga   qarshi   qo’zg’alon   yuz   berdi.
Shahrisabz va Kitob begi Bobobek 40 ming kishilik qo’shin bilan Samarqandni qamal
qildi.   Bu   xabarni   eshitgan   Kaufman   Samarqandni   qo’ldan   chiqarishni   istamadi   va
Samarqandga qaytishga majbur bo’ldi. Samarqand qo’zg’aloni bostirildi va jazo sifatida
shaharga o’t qo’yildi. Mustamlakachilikning oqibatlari
Rossiyaning Buxoro amirligidagi hukmronligi bir qator ijobiy va salbiy oqibatlarga olib
keldi:
1. Iqtisodiy rivojlanish:   Rossiya imperiyasi Buxoro amirligida yangi infratuzilma,
jumladan, temir yo’llar va savdo yo’llarini rivojlantirishga e’tibor qaratdi. Ushbu
infratuzilmalar   iqtisodiyotning   ma’lum   darajada   rivojlanishiga   yordam   berdi,
ammo   bu   o’zgarishlar   asosan   Rossiyaning   strategik   manfaatlariga   xizmat   qildi.
Mahalliy ishlab chiqarish tarmoqlari qoloq holatda qolib ketdi va Buxoro Rossiya
mahsulotlari uchun xomashyo manbai va bozor sifatida ishlatildi.
2. Madaniy va ijtimoiy ta’sirlar:  Rossiya madaniy va ta’lim tizimini kiritish orqali
mahalliy   aholi   o’rtasida   zamonaviy   bilimlarni   tarqatishga   hissa   qo’shdi.   Yangi
maktablar   va   texnik   o’quv   yurtlari   ochildi,   bu   esa   jamiyatning   ma’lum
qatlamlariga   ijobiy   ta’sir   ko’rsatdi.   Shu   bilan   birga,   mahalliy   madaniyat,   urf-
odatlar   va   islom   dini   ta’siriga   sezilarli   zarar   yetdi.   Ko’plab   mahalliy   an’analar
Rossiya madaniy siyosati natijasida yo’qolish xavfi ostida qoldi.
3. Siyosiy   qaramlik:   Siyosiy   jihatdan   Buxoro   amirligi   o’z   mustaqilligini   deyarli
to’liq   yo’qotdi.   Amirlikning   ichki   siyosati   ma’lum   darajada   mustaqil   bo’lsa-da,
tashqi   siyosat   va   harbiy   masalalar   to’liq   Rossiya   nazorati   ostida   edi.   Bu   esa
amirlikni   Rossiya   imperiyasining   qaram   bo’limiga   aylantirdi.   Mahalliy   elita
vakillari   Rossiya   bilan  yaqin   hamkorlik   qilishga   majbur   bo’ldi,   bu  esa   mahalliy
siyosiy tizimda tanazzul keltirib chiqardi.
Buxoro-Rossiya   tinchlik   shartnomasi. Zirabuloqdagi   mag’lubiyatdan   so’ng   amir
Muzaffar   ruslarning   og’ir   shartlar   asosidagi   sulh   shartnomasini   imzolashdan   boshqa
chora   topolmadi.   1868-yilning   28-iyun   kuni   mazkur   shartnoma   imzolandi.   Shartnoma
Turkiston general-gubernatori Konstantin fon Kaufman hamda Buxoro elchisi Musabek
tomonlaridan   imzolandi.   Shartnomaga   ko’ra,   Jizzax,   O’ratepa   va   Xo’jand   shaharlari
Rossiya  imperiyasi  tarkibiga kirgani belgilandi va bundan buyon bu shaharlar  Rossiya
shaharlari   sifatida   yuritila   boshladi. Amir   125   ming   tillo   tanga   (500   ming   rubl)
miqdorida   kontributsiya   to’lash   majburiyatini   oldi.   Shuningdek,   rossiyalik   savdogarlar
amirlik   hududida   erkin   savdo   qilish   huquqini   va   musulmon   savdogarlar   bilan   bir   xil savdo   bojlarini   to’lash   imkoniyatini   qo’lga   kiritdi.   Rossiya   tovarlariga   2,5   foiz
miqdorida   boj   belgilandi.   Rossiya   fuqarolarining   amirlik   hududida   erkin
harakatlanishlari   kafolatlandi.   Samarqand   va   Kattqo’rg’on   shaharlari   Rossiyaga
vaqtinchalik   berildi.Ammo   ushbu   shartnoma   Aleksandr   II   tarafidan   ratifikatsiya
qilinmadi.   1873-yilda   Toshkentda   Kaufman,   Shahrisabzda   amir   Muzaffariddin
tomonidan   imzolangan   Shahrisabz   shartnomasiga   muvofiq   Buxoro   rasman   Rossiya
protektoratiga   aylandi.   Amalda   esa   1868-yildan   Buxoro   amirligi   Rossiya   protektorati
bo’lib   kelayotgan   edi.   Shuningdek,   shartnomaga   muvofiq   Samarqand   va   Kattqo’rg’on
shaharlari bundan buyon Rossiya imperiyasining “ajralmas” qismi sifatida e’tirof etildi. Xulosa
Buxoro   amirligining   Rossiya   imperiyasi   tomonidan   mustamlakaga   aylantirilishi
Markaziy   Osiyo   tarixidagi   eng   muhim   va   murakkab   jarayonlardan   biri   hisoblanadi.
Ushbu jarayon natijasida mintaqaning siyosiy, iqtisodiy va madaniy tuzilmalari sezilarli
darajada   o’zgarishga   duch   keldi.   Buxoro   amirligi   o’zining   siyosiy   mustaqilligini
yo’qotib,   Rossiya   imperiyasi   protektorati   maqomiga   ega   bo’ldi,   bu   esa   amirlikning
xalqaro   siyosatdagi   rolini   cheklab   qo’ydi.Iqtisodiy   jihatdan   Buxoroda   infratuzilma   va
savdo rivojlangan bo’lsa-da, bu o’zgarishlar asosan Rossiya manfaatlariga xizmat qildi.
Mahalliy   aholining   ishlab   chiqarish   imkoniyatlari   qoloq   holda   qolib,   ular   Rossiya
iqtisodiyotining   xomashyo   manbai   va   bozoriga   aylantirildi.   Bu   esa   iqtisodiy
mustaqillikning yo’qolishiga olib keldi.
Madaniy   jihatdan   Rossiya   ta’siri   mahalliy   ta’lim   va   madaniyat   tizimlariga   ma’lum
darajada   ijobiy   o’zgarishlarni   olib   kelgan   bo’lsa-da,   mahalliy   madaniyat   va   urf-
odatlarga  salbiy   ta’sir   ko’rsatdi.   Islom   dini   va   Buxoro  amirligining  an’anaviy   ijtimoiy
tuzilmalariga bo’lgan cheklovlar mahalliy aholining noroziligini keltirib chiqardi.
Xulosa   qilib   aytganda,   Rossiya   imperiyasining   mustamlakachilik   siyosati   Buxoro
amirligini  o’ziga  qaram   qilib,  uning  ichki  va   tashqi  siyosatiga  kuchli  nazorat  o’rnatdi.
Shu bilan birga, tarixiy tajribalar va bu jarayonning tahlili bugungi kunda mintaqaning
mustaqil   rivojlanish   yo’nalishlarini   belgilashda   muhim   ahamiyatga   ega   bo’lib
qolmoqda. Foydalanilgan adabiyotlar
1. Bartold, V.V. “Turkiston tarixi”. Toshkent: Fan nashriyoti, 1965.
2. Fitrat, A. “Buxoro tarixi”. Toshkent: Ma’naviyat, 1991.
3. Ziyoev,   H.   “Rossiyaning   Markaziy   Osiyodagi   mustamlakachilik   siyosati”.
Toshkent: Sharq, 2002.
4. Holbekov, M. “Buxoro amirligi: tarix va siyosat”.  Samarqand: Zarafshon, 1998.
5. Ivanov, P.P. “Markaziy Osiyoda  Rossiya  harbiy ekspansiyasi”.   Moskva:  Nauka,
1987.
6. Allambergenov,   Sh.   “Buxoro   amirligining   iqtisodiy   tuzilishi”.   Toshkent:
Iqtisodiyot, 2000.
7. Baymirza Hayit. “Turkiston tarixi”. Istanbul: Bozkurt, 1982.
8. Hasanov,   A.   “Markaziy   Osiyo   mustamlakachilik   davrida”.   Toshkent:
Akademnashr, 2010.
9. Becker, S. “Russia’s Protectorates in Central Asia”.  Cambridge University Press,
1968.
10. Keller,   S.   “To   Moscow,   Not   Mecca:   The   Soviet   Campaign   Against   Islam   in
Central Asia, 1917–1941”.  Yale University Press, 2001.
11. Bregel, Y. “Central Asia: An Historical Overview”.  Duke University Press, 1997.
12. Abashin, S. “Soviet Central Asia in the Twentieth Century”.  Routledge, 2018.
13. Martin,  V.   “Law  and   Custom   in   the  Steppe:   The   Kazakhs   of   the  Middle   Horde
and Russian Colonialism in the Nineteenth Century”.  Routledge, 2001.
14. Khodarkovsky, M. “Russia’s Steppe Frontier: The Making of a Colonial Empire,
1500–1800”.  Indiana University Press, 2002.
15. Pierce,   R.   A.   “Russian   Central   Asia,   1867–1914:   A   Study   in   Colonial   Rule”.
University of California Press, 1960.