Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 25000UZS
Размер 74.2KB
Покупки 0
Дата загрузки 07 Декабрь 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Islombek

Дата регистрации 17 Февраль 2024

64 Продаж

BXSR tashkil topishi

Купить
MUNDARIJA
KIRISH…………………………………………………………………….2-5
I   BOB.   BUXORO   AMIRLIGINING   TUGATILISHI   VA   SIYOSIY
O’ZGARISHLAR.
1.1  Buxoro amirligining sovetlar tomonidan tugatilishi va bunda “yosh buxorolik”
larning tutgan o’rni……………………………………………………….6-16
1.2   Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasining   tashkil   topishi   va   uning
boshqaruvi………………………………………………………………..17-22
II   BUXORO   XALQ   SOVET   RESPUBLIKASIDA   MILLIY   OZODLIK
HARAKATI.
2.1   Buxor   Xalq   Sovet   Respublikasida   qizil   armiyaga   qarshi   harakatlarning
oshlanishi…………………………………………………………………23-28
2.2 Buxoro Xalq Sovet Respublikasining tugatilish bosqichlari..………..29-32
Xulosa…………………………………………………………………….33-34
Foydalanilgan adabiyotlar………………………………………………35
1 KIRISH
Kurs   ishi   mavzusining   asoslanishi   va   mavzuning   dolzarbligi .
O`zbekiston   Respublikasi   milliy   mustaqillikka   erishganidan   so`ng   vatanimiz
tarixini  obyektiv va xolisona  tadqiq qilish, tarixiy haqiqatni  xalqimizga yetkazish
yo`lida ulkan ishlar  amalga oshirildi. Sho`ro davri tarixini yangidan tadqiq qilish,
o`sha davr tarixiy adabiyotlarida tanqidiy nuqtai nazaridan yondashib ish ko`rilishi
barobarida   samarali   yutuqlarga   erishilganligi   sir   emas.   O`zbekiston
Respublikasining   Birinchi   Prezidenti   I.   A.   Karimov:   “Men   sho`ro   davrida   yozib
berilgan tarixni hisoblamayman, chunki  o`zgalar  yozib bergan tarix, hech qachon
xolis   bo`lmaydi”.     deb   ta’kidlaganlarida   to`la   haqli   edilar.   Mustaqillik   yillarida
ijtimoiy   fanlar,   jumladan,   tarix   ilmining   tarkibi   qismi   bo`lmish   tarixshunoslik
masalasida erishilgan yutuqlar zalvorli va asrlarga tatigulikdir.
O’zbekiston   Respublikasi   prezidenti   Shavkat   Mirziyoyev   tariximiz
haqida   quyidagilarni   aytadi   -   “Hamma   o z   tarixini   ulug laydi.   Lekin   bizningʻ ʻ
mamlakatimizdagidek   boy   tarix,   bobolarimizdek   buyuk   allomalar   hech   qayerda
yo q.   Bu   merosni   chuqur   o rganishimiz,   xalqimizga,   dunyoga   yetkaza   bilishimiz	
ʻ ʻ
kerak.   Bu   markazga   kelgan   odam   tariximiz   haqida   to la   tasavvurga   ega   bo lishi,	
ʻ ʻ
katta   ma naviyat   olib   ketishi   zarur”	
ʼ 1
  degan   fikrlari   buning   yaqqol   dalilidir.
О ‘zbekistonning   kelajagi,   uning   istiqboli,   birinchi   navbatda   yoshlar   tarbiyasiga,
ularni   sog‘lom   qilib   о ‘stirishga,   milliy   g‘oya,   milliy   mafkura   va   о ‘z   Vataniga
sadoqat ruhida tarbiyalashga bog‘liq b о ‘lib, bu murakkab jarayonni muvaffaqiyatli
amalga oshirish mustaqil mamlakatning eng dolzarb vazifalaridan biridir. 
“Tarix   O`zbekistondagi   tub   demokratik   islohotlarni   oziqlantiruvchi
hayotbaxsh   chashmaga   aylanib   bormoqda.   Buxoro,   Xiva   va   Samarqandning
ko`hna   madaniyati,   ajdodlarimiz   qoldirgan   ulkan   meros   tarixiy   xotiramizni
uyg`otmoqda,   yangicha   fuqarolik   ongini   shakllantimoqda”,   deb   yozgandilar.
Birinchi   Prezidentimiz.   Mavzu   dolzarbligini   oshiradigan   omillardan   yana   biri,
1997-yilda   YUNESKO   qarorgohi   Parijda   (Fransiya)   Buxoro   va   Xiva
1
  Mirziyoev   Sh.M.   Erkin   va   farovon   demokratik   O‘zbekiston   davlatini   birgalikda   barpo   etamiz.   –   Toshkent.:
O‘zbekiston, 2016. B .13
2 shaharlarining   2500   yilligi   tantanalarini   jahon   miqyosida   nishonlanganligidir.
Ushbu   yubiley   bayramlari   arafasida   undan   keyin   o`tgan   tarixiy   davr   ichida
tarixchilarimiz,   publitsist   va   jurnalistlarimiz,   adabiyotshunos   olimlar   Buxoro
o`tmishiga   oid   nodir   asarlar   yozdilar.   O`zbek   milliy   davlatchiligi   tarixida   garchi
qisqa davr yashagan bo`lsada Buxoro Xalq Sovet Respublikasi (1920-1924-yillar)
muhim   bosqich   bo`lganligini   qayd   etish   o`rinlidir.   Buxoro   Xalq   Sovet
Respublikasida   F.Xo`jayev   boshchiligida   milliy   hukumatning   shakllanishi,   milliy
mustaqil rivojlanish sari amaliy qadamlar qo`ydi. Buxoro Xalq Sovet Respublikasi
hukumati   mustaqil   davlat   sifatida   ijtimoiy-iqtisodiy,   siyosiy   va   harbiy   islohotlar
olib   bordi.   Yangicha   va   demokratik,   zamonaviy   davlat   qurish   g`oyalarini   baland
ko`tarib  chiqdi   va   sho`ro   mustamlakachiligi   tahdid  solib   turgan  bir   davrda   milliy
mustaqil   davlat   sifatida   boshqa   davlatlar   bilan   teng   huquqli   aloqalar   o`rnatdi.
Mustaqillik yillarida Buxoro Xalq Sovet Respublikasining tarixini, o`sha davrlarda
kechgan   ijtimoiy-siyosiy   jarayonlarni,   iqtisodiy-madaniy   rivojlanish
xususiyatlarini   yangicha   tafakkur   nuqtayinazaridan   yoritgan   talaygina   asar   va
maqolalar yaratildi. Tadqiqotning   mavzusining   obyekti.
Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasining   tashkil   topishidan   to   tugatulishiga,   uning
boshqaruv organ faoliyati, milliy ozodlik kurashlari etib bergilandi.
Tadqiqotning   mavzusining   predmeti.
Buxoro Xalq Sovet Respublikasi mavjud bo`lib turgan davrdagi mahalliy matbuot
materiallari,   Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasi   davlat   va   siyosat   arboblari   maqola
va asarlari, mustaqillik davri matbuot materiallari, asarlari, tarixshunos olimlarning
maqolalaridan tanqidiy nuqtai nazardan foydalanib ularni tahlil etishdir.
Tadqiqotning   usullari:   tarixiylik,   tizimlashtirish,
qiyosiy,   muammoviy-xronologik   hamda   fanlararo   yondashuv   kabi   ilmiy   tadqiqot
usullari hamda xolislik tamoyillaridan foydalanildi. 
Tadqiqotning   ilmiy   yangiligi   quyidagilardan   iborat:
XX   asrning   birinchi   chorgaida   Buxoro   amirligining   tugatilishi   va   Buxoro   Xalq
Sovet   Respublikasining   tashkil   topishi   va   uning   faoliyati,   Buxoro   Xalq   Sovet
Respublikasining   boshqaruvi,   Buxoro   Xalq   Sovet   Respuyblikasida   milliy   ozodlik
3 uchun   kurashlarni   ilmiy   tadqiqotlar   asosida   o’rganilib   ushbu   kurs   ishimizda
yoritildi. Tadqiqotning   maqsadi   Mavzusini
o`rganishda ilmiy metodologiya asosida o`rganish maqsadi qo`yildi. 
Tadqiqotning   vazifasi   Qo`yilgan
maqsaddan   kelib   chiqib,   quyidagi   vazifalar   belgilandi:   Buxoroda   amirligining
tugatilishi   va   Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasining   tashkil   etilishini   yoritib
berishdir. Vazifalari esa quyidagicha  -   Buxoro   amirligining   tugatilishi   va
siyosiy o’zgarishlarni tahlil qilish;  -   Buxoro   amirligining   sovetlar
tomonidan tugatilishi va bunda “yosh buxorolik” larning tutgan o’rni; 
-   Buxoro Xalq Sovet Respublikasining
tashkil topishi va uning boshqaruvini o’rganish; 
-   Buxor   Xalq   Sovet   Respublikasida
qizil armiyaga qarshi harakatlarning boshlanishini yoritib berish; 
- Buxoro Xalq Sovet Respublikasining
tugatilish bosqichlarini tahlil qilishdir. Tadqiqot   mavzusi   bo‘yicha
adabiyotlar sharhi (tahlili).   Buxoro Xalq Sovet Respublikasining tashkil topishi,
davlat   boshqaruviga   oid   faoliyatini   bugungi   kungacha   o‘rganililib   kelinmoqda,
tarixining u yoki bu jihatlarini bir qator sharqshunoslar, o‘lkashunoslar va tarixchi
olimlar   tomonidan   muayyan   darajada   ilmiy   tadqiqotlar   olib   borilganligini   e’tirof
etish diqqatga sazovordir.  Buxoro amirligi tarixi biz ikkiga bo’lib
o’rgandik.   Birinchi   guruhga   Sovet   davri   adabiyotlari,   Ikkinchi   guruhga   esa
mustaqillikdan so’ng yozilgan adabiyotlardir. 
Birinchi   guruh   Yurtimizda   sovet   hukumati
hukumronligi   davrida   tariximiz   haqiqatdan   anchgina   uzoqda   bo’lib   o’rganildi.
Mazkur kurs ishimizda Buxoro Xalq Sovet Respublikasi  tarixini o’z asarlarida va
tadqiqotlarida   yoritib   bergan   tarixchi   olimlardan   A.Ishonov,   L.Shek,   A.Aliyev,
M.Irkayev, F.Qosimov, I.Alimovlardir 1
.  Sovet   davri   tarixchilaridan   Buxoro
1
  И шанов   А.   Создание   Бухарской   Народной   Советской   Республики   (1920-1924   гг.).   -   Ташкент:   Изд.АН
УзССР, 1955. Шек Л. Победа Народной Советской революции в Бухаре. - Ташкент: Госиздат, 1956. Алиев А.
Великий  октябрь  и революционизирование народов  Бухары.  - Ташкент:  Госиздат  УзССР, 1958. Иркаев  М.
История гражданской войны в Таджикистане. - Душанбе, 1963. Касымов Ф. Историография БНСР: Автореф.
дисс.   ...   канд.   ист.   наук.   -   Ташкент,   1968.   Алимов   И.   Аграрные   преобразования   в   Народных   Советских
4 Xalq   Sovet   Respublikasi   haqida   birinchilardan   bo’lib   tadqiq   qilgan   olimlardan
Atabay  Ishanovich Ishanovdir.  A. Ishanovning  “ Создание   Бухарской   Народной
Советской   Республики   (1920-1924   гг .)   nomli   ilmiy   ishida   Buxoro   amirligiga
qarshi   “Yosh   buxoroliklar”   faoliyatining   amir   tuzumiga   qarshi   chiqishi,   Buxoro
amirligining   yemirilishi   va   yangi   Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasining   tashkil
topishi, unda nozirlarning faoliyatlari haqida ma’lumotlar keltirib o’tgan.  
Ikkinchi   guruh   Mustaqillikdan   keyin   o’rganilgan
Buxoro Xalq Sovet Respublikasining tarixini o’rgangan tarixchi tadqiqotchilardan
U.   Rashidov,   Q.   Rajabov,   Sh.   Xayitov,   K.   Rahmonov,   R.   Qilichevlarning
kitoblaridan o’rganilib tadqiq qilindi 1
. Bunay yetuk tarixchi olimlarimiz tomonidan
yozilgan   monografiyalar,   dissertatsiyalar,   maqolalar   Buxoro   Xalq   Sovet
Respublikasining traixini yoritishda muhim manbalardan hisoblanadi.
Bundan tashqari yana bir tarixchi olimimiz  U.   Rashidovning
“Buxoro Xalq Respublikasi (1920-1924-yillar)” nomli ilmiy tadqiqotida Buxoroda
sovet hokimiyatiga qarshi qurolli kurash, jadidchilik harakati va mahalliylashtirish
siyosati, Buxoro Xalq Respublikasidagi madaniy hayot masalalari yoritilgan. Yana
bir   tarixchi   olimimiz   Q.   Rajabovning   “Buxoroga   qizil   armiya   bosqini   va   unga
qarshi   kurash”,   nomli   tadqiqotida   Buxoroda   sovet   rejimining   о ‘rnatilishi,   qizil
armiya bosqiniga qarshi  qurolli kurash, Buxoro Xalq Respublikasidagi  siyosiy va
mafkuraviy   kurash   masalalarini   tadqiq   qildi.   Bundan   tashqari   yana   bir   qancha
olimlarimizning   ilmiy   tadqiqotlari   mavjud   va   ularning   ishlaridan   o’rganib   ushbu
kurs ishini tadqiq qildik.
Kurs ishi tarkibining qisqacha tavsifi.   Tadqiqot ishi kirish, 2 ta bob, 4 ta
paragraf, xulosa, foydalanilgan manbalar va adabiyotlar ro‘yxatidan iborat bo‘lib,
tadqiqot umumiy 35 betni tashkil etadi.
Kurs ishining birinchi bobida Buxoro amirligining tugatilishi va unda Yosh
Республиках Хорезма и Бухары (1920-1924 гг.). - Ташкент: Узбекистан, 1970.
1
 Рашидов У.Ж. Бухоро Халқ Республикаси (1920-1924-йиллар). –Бухоро. 2003. Ражабов Қ.Р. Бухорога қизил
армия босқини ва унга қарши кураш. –Т.: “Маънавият”. 2002.   Ҳайитов Ш. ва бошқалар. Бухоро Халқ Совет
Республикаси:   иқтисодиёт,   ижтимоий   сиёсат,   маданий   ҳаёт.   –Бухоро.   2005.     Раҳмонов   К.Ж.   Бухоро   Халқ
Совет   Республикаси   тарихи   матбуот   саҳифаларида   (1920-1924-йиллар).   –Т.:   “Абу   матбуот-консалт”.   2012.
Қиличев Р. “Отам босмачи эмасди”//Бухоро ҳақиқати. Бухоро. 1993-йил 13-феврал.
5 buxoroliklarning asosiy roli, Buxoro xalq sovet respublikasining tashkil topishi va
unda boshqaruv organlarining faoliyatini yoritib o’tildi.
Kurs   ishining   ikkinchi   bobida   Buxoro   xalq   sovet   respublikasida   Milliy
ozodlik   harakatlarini   olib   borilishini   o’rganishda   adabiyotardan   foydalanib   tahlil
qilindi.
 
I BOB. Buxoro amirligining tugatilishi va siyosiy o’zgarishlar.
6 1.1  Buxoro amirligining sovetlar tomonidan tugatilishi va bunda “yosh
buxorolik” larning tutgan o’rni.
1919-yil   oxiri   -   1920   yil   boshida   Rossiya   Sovet   Federativ   Sotsialistik
Respublikasi hukumatining topshirig‘i bilan uning  О ‘rta Osiyodagi vakillari, aslida
“nazoratchilari”,  Turkkomissiya   va  Turkbyuro   Xiva  xonligi   va  Buxoro   amirligini
ag‘darishga va sovet Rossiyasiga tobe sovet andozasidagi davlatlar tashkil qilishga
tayyorgarlikni   boshlab   yubordi.   Bu   siyosatni   amalga   oshirishning   birinchi
bosqichida   Xiva   xonligi   Rossiya   Sovet   Federativ   Sotsialistik   Respublikasi
hukumatining qizil armiyasi tomonidan tugatildi va uning ta’siridagi Xorazm Xalq
Sovet   Respublikasi   tashkil   qilindi.   Bolsheviklarning   navbatdagi   vazifasi   Buxoro
amirligini   qulatish   va   sovet   hukumatiga   qaram   davlatni   tashkil   etish   edi.   Buxoro
amirligiga   Qizil   armiyaning   xujumi   oldidan   Turkkomissiya,   Turkbyuro
tashkilotlari Buxoroga hujum qilmaslik t о ‘g‘risida va’da bergan edilar 1
. Bolshevik
rahbarlarining   amaliy   hatti-harakatlari   esa   Buxoro   bilan   tinchlik   va   d о ‘stlik
haqidagi bergan s о ‘zlariga mos kelmas edi. 
Keyinchalik   Said   Olimxonning   yozishicha,   “Bolsheviklardan
b о ‘lgan   bu   jamoaning   tartib-qonunlarini   na   k о ‘rib   b о ‘lindi,   na   bilib   b о ‘lindi.
Chunki,   hamisha   beqarorlik   yuzaga   keldi,   bu   jamoa   hukumatni   xarob   etib,
mamlakatni   vayron   qilishga   y о ‘l   q о ‘ydi,   dinlarni,   ibodatxonlarni   y о ‘q   qilishdi,
m о ‘tabar va davlatmand b о ‘lgan har bir guruh mol-mulkini bosib olib, talon-taroj
qildilar,   о ‘zlarini   qatl   etishni   о ‘zlariga   burch   deb   bilardilar 2
.   Ularning   s о ‘zlariga
ishonmaydigan   darajaga   kelindi”.   Xiva   xonligining   Qizil   armiya   tomonidan
tugatilishi   Buxoro   amirini   tashvishga   solib   q о ‘ydi.   Amir   shoshilinch   ravishda
mamlakat   mudofaa   qudratini   mustahkamlashga   kirishdi.   Buxoro   amirligining
muqaddas   chegaralarini,   uning   erkinligi   va   mustaqilligini   himoya   qilishga
qaratilgan bu say harakatlarni sovet hukumati rahbariyati amir hukumati Turkiston
Respublikasiga   hujum   qilishga   tayyorlanmoqda,   deb   k о ‘rsatishga   harakat   qildi.
Aksincha,   Rossiya   Sovet   Federativ   Sotsialistik   Respublikasi   hukumatining   о ‘zi
1
 Рашидов У. Бухоро Халқ Республикаси (1920-1924-йиллар). –Бухоро:. 2003. 13- Б
2
 Иркаев М. История гражданской войны в Таджикистане. – Душанбе:. 1963. 20- Б
7 Buxoro   amirligiga   harbiy   xujum   qilish   rejasini   tayyorlamoqda   edi.   Bolsheviklar
о ‘zlarining   rejasini   yashirish   va   aholini   chalg‘itish   uchun   “yolg‘on”   ni   о ‘ylab
chiqargan   edi.   Bolsheviklarning   ana   shu   bosqinchilik   rejasini   amalga   oshirish
imkoniyati 1920-yilning yozida yetila boshladi. 
1919-yilning   sentabrida   Turkiston
qamalining yorib  о ‘tilishi va Orenburg-Aktyubinsk frontining tugatilishi natijasida
bu yerga yetib kelgan, yaxshi qurollangan Turkiston frontining janglarda chiniqqan
qismlari   yuborildi,   ular   yordamida   Kaspiyorti   va   Yettisuvda   sovetlarga   qarshi
b о ‘lgan   kuchlar   tormor   keltirildi.   Natijada   1920-yil   fevralida   Kaspiyorti   va
Yettisuv   frontlari   tugatildi.   Farg‘ona   vodiysidagi   Vatan   ozodligi,   istiqlolchilik
harakatiga Qizil  Armiya tomonidan jiddiy zarbalar  berildi. Xiva xonligi  tugatildi.
Sovet   hukumati   rahbariyati   vujudga   kelgan   ana   shu   qulay   vaziyatdan   foydalanib
Buxoro   amirligiga   qurolli   hujum   qilishga   z о ‘r   berib   tayyorgarlik   k о ‘ra   boshladi.
Buxoro   hukumati   sovet   hukumati   bilan   yaxshi   munosabatda   b о ‘lishga   intildi.
Lekin   bolsheviklarning   niyati   –   Buxoro   amirligini   tugatish,   о ‘ziga   tobe   b о ‘lgan
davlat   va   hukumatni   tashkil   etish   edi.   1920-yilning   yanvar   va   mart   oylari
Turkkomissiya   a’zolari   ikki   marta   amir   huzuriga   tashrif   buyurdilar.   Ular   amirni
sovet   hukumatining   Buxoroga   nisbatan   tinchlik   niyatida   ekaniga   ishontirishga
urinib k о ‘rdilar.  Muzokarada   har   ikki   tomon   о ‘zining
talablarini   q о ‘ydi.   Buxoro   amiri   Kogon   stansiyasiga   olib   kelingan   Qizil   armiya
qismlarini   olib   chiqib   ketishni,   Yangi   Buxoro   va   Chorj о ‘ydan   jadidlarni   chiqarib
yuborishni,   Buxoro   ustidan   harbiy   samolyotlar   uchishining   t о ‘xtatilishini   haqli
talab   qildi.   Turkkomissiya   vakillari   esa,   amirlik   tomonidan   rus   posyolkalariga
nisbatan   iqtisodiy   cheklashni,   sovetlarga   qarshi   “g‘azavot   urushi”ga   chaqirishni
t о ‘xtatishni   va   darhol   Buxoroning   harakatdagi   armiyasini   tarqatishni   talab   qildi.
Amir Turkkomissiyaning talablarini rad qildi, ularning bu hatti-harakatini suveren
davlatning   ichki   ishlariga   aralashish,   deb   baholadi.   Ayni   vaqtda   Turkkomissiya
a’zolari   ham   Buxoro   tomoni   iltimos   va   takliflarini   e’tiborsiz   qoldirdilar,   ularni
t о ‘la-t о ‘kis rad etdilar. Turkkomissiya muzokaralar vaqtida Buxoro hukumatining
tutgan   bu   qat’iy   y о ‘lini,   uning   Rossiya   Sovet   Federativ   Sotsialistik   Respublikasi
8 hukumatining   Turkistondagi   vakolatli   vakili   amriga   b о ‘ysunishni   istamaslikda,
Buxoroning   Rossiyaga   nisbatan   “nod о ‘stona”   hatto   “dushmanlik”   munosabatida
b о ‘lmoqda   deb   tushunishga   intildi.   Amirlik   harbiy   jihatdan   Turkiston   fronti
q о ‘shinlariga k о ‘p jihatdan zaif b о ‘lsa ham shunday munosabatda b о ‘lgan edi.
Buxoro   amirligi   Turkistonga   bostirib
kirishga   tayyorgarlik   k о ‘rmoqda   va   uni   qaytarish   kerak,   degan   soxta   bahonalar
bilan   sovet   harbiy   q о ‘mondonligi   1920-yil   yozida   yirik   q о ‘shinlarini   amirlik
chegaralariga   yaqin   b о ‘lgan   hududlarga   joylashtirdi,   sovet   Turkistoni
shaharlaridagi   gornizonlarni   ham   mustahkamladi.   Sovet   hukumati   Buxoro
amirligiga   bostirib   kirish   va   amir   hokimiyatini   ag‘darish   rejasini   ochiq   oshkora
ishlab   chiqayotgan   edi.   1920-yil   21-mayda   Rossiya   Sovet   Federativ   Sotsialistik
Respublikasi   tashqi   ishlar   xalq   komissarining   о ‘rinbosari   L.M.Karaxan
bolsheviklar hukumati boshlig‘i V.I.Leninga y о ‘llagan telegrammasida bunday deb
yozgan   edi:   “Biz   Turkkomissiya   bilan   barcha   t о ‘la   hamjihatlikda   Toshkentdagi
vakillarimizda amirni tugatishni va Buxoroda demokratik respublika tuzishni, unga
Yosh   buxoroliklarni   (endilikda   esa   kommunistlarni)   boshliq   qilib   q о ‘yishni   taklif
etamiz” 1
. Mazkur  telegrammadan k о ‘rinib turibdiki, Turkkomissiya  1920-yil  may
oyidayoq Buxoro amirligini ag‘darib tashlashni yoqlab chiqqan edi. Turkkomissiya
a’zosi, Turkfront q о ‘mondoni M.V.Frunze ana shu masala yuzasidan   о ‘z fikrlarini
Rossiya   Komunistik   Partiyasi(b)   Markaziy   Q о ‘mitaiga   yuboradi.   Frunze
telegrammasi   1920-yil   10-avgustda   Rossiya   Komunistik   Partiyasi(b)   MK   Siyosiy
byurosida muhokama qilindi. 
11-avgustda   qabul   qilingan   qaror   Siyosiy   byuroning
direktivasi sifatida Toshkentga, Turkkomissiyaga yuborildi. Direktivada Buxoroga
Qizil armiyaning bostirib kirishi prinsip jihatidan ma’qullanib, ayni vaqtda Rossiya
Komunistik   Partiyasi   Rossiya   Komunistik   Partiyasi(b)   MK   Siyosiy   byurosi   uni
amalga   oshirishda   tashabbus   sovetlar   tomonidan   kelib   chiqmasligi   kerak,   deb
ogohlantirgan   edi.   Siyosiy   byuro   direktivasida   ta’kidlanishicha,   amirlikka
qilinadigan   hujum   operatsiyasi   “faqat   ma’lum   darajada   xalq   e’tiboriga   tushgan
1
  Касымов Ф. Историография БНСР: Автореф. дисс. ... канд. ист. наук. – Ташкент:. 1968.  21-Б
9 Buxoro   inqilobiy   markazi   mavjud   b о ‘lganidagina   sodir   b о ‘lishi   mumkin,   bu
markaz hech b о ‘lmasa bizning hududlarimizda b о ‘lib, bizni ana shunday hujumga
chorlashi   kerak”.   Rossiya   Komunistik   Partiyasi(b)   MKning   Siyosiy   byurosi
direktivasidan   k о ‘rinib   turibdiki,   Buxoro   amirligiga   birinchi   zarbani   Yosh
buxoroliklar   va   Buxoro   Kompartiyasi   a’zolaridan   iborat   Buxoro   oppozitsiyasi
berishi   kerak,   shundan   keyin   ularning   rasmiy   iltimosiga   k о ‘ra   “q о ‘zg‘olon
k о ‘targan xalq” nomidan ularga qizil armiya qismlari yordamga kelishi lozim edi. 
Buxoro   amirligini   ag‘darish   masalasi
bilan   bevosita   Turkkomissiya   shug‘ullandi.   Shu   maqsadda   mamlakatdagi   amirlik
tuzumiga qarshi  muholifat  kuchlarni jipslashtirish chora-tadbirlarini  k о ‘rdi. 1920-
yil   24-iyunda   Turkkomissiya   tomonidan   Harbiy—inqilobiy   byuro   tuzildi.   Uning
tarkibiga   Turkkomissiya   a’zolari   M.V.Frunze   va   V.V.Kuybishev,   Turkiston
Kompartiyasi Markaziy Q о ‘mitaci kotibi Nazir T о ‘raqulov, Buxoro Kompartiyasi
Markaziy   Q о ‘mitaci   kotibi   Najib   Xusainov,   Yosh   buxoroliklar   -   inqilobchilar
partiyasi   Markaziy   byurosining   raisi   Fayzulla   X о ‘jayevlar   kirgan   edi.   Harbiy
inqilobiy byuro Buxoroda “inqilob” g‘alaba qozongandan keyin Buxoro inqilobiy
q о ‘mitasi  nomidan xalqqa e’lon qilinadigan murojaatnoma va dastlabki  dekretlar,
jumladan Yer t о ‘g‘risidagi dekret loyihalari tayyorlangan edi. 
1920-yil   10-avgustda
Turkkomissiya, Buxoro Kompartiyasi Markaziy Q о ‘mitasi va Yosh buxoroliklar -
inqilobchilar   partiyasi   Markaziy   byurosining   Q о ‘shma   majlisida   Buxoroning
Muvaqqat   Inqilobiy   Q о ‘mitasi   va   Xalq   Nozirlar   kengashi   tashkil   etildi,   ular
amirlik   ag‘darilib   tashlangandan   keyin   mamlakatni   boshqarishlari   lozim   edi.   23-
avgustda   b о ‘lgan   Turkkomissiya   majlisida   Buxoro   “inqilobiy   hukumati”ning
dasturi   muhokama   etildi   va   qabul   qilindi.   Bu   faktlardan   k о ‘rinib   turibdiki,
Buxoroda   hali   “inqilob”   boshlanmasdan   turib,   Toshkentda   Rossiya   Komunistik
Partiyasi(B)   MK   va   Rossiya   Sovet   Federativ   Sotsialistik   Respublikasi
hukumatining   Turkistondagi   muxtor   vakilining   rahbarligida   “inqilob”ga
tayyorgarlik ishlari k о ‘rilib, muhokama qilinib amalga oshiriladigan ishlar belgilab
q о ‘yilgan   edi.   Bu   yig‘inlarda   Buxoroning   muholifat   kuchlari   rahbarlar   bilan
10 “inqilob”   g‘alaba   qozonganidan   keyin   о ‘rnatiladigan   sovetlar   andozasidagi   yangi
tuzum   va   davlat   shakli   qanday   b о ‘lishi   kerakligi   masalasi   aniqlab   olindi,   yangi
hukumat   rahbar   organlarining   tarkibi,   uning   dasturi,   dekretlari   va   boshqa   ishlar
belgilab q о ‘yilgan edi. Navbatdagi vazifa endi faqat da’vat qilinishi lozim b о ‘lgan
“inqilob”ning  о ‘zini amalga oshirishda qolgan edi.  Turkkomissiya,
Buxoro   Kompartiyasi   Markaziy   Q о ‘mitasi   va   inqilobchi   Yosh   buxoroliklar
partiyasi Markaziy byurosi mazkur masalani hal qilish ustida maxfiy ravishda z о ‘r
berib   ish   olib   bordilar.   1920-yil   avgustning   о ‘rtasida   Chorjuyda   Buxoro
Kompartiyasining   IV   syezdi   b о ‘lib   о ‘tdi.   Syezdda   kommunistlar   bilan   inqilobchi
Yosh   buxoroliklar   о ‘rtasida   k о ‘p   masalalarda   keskin   qaramaqarshiliklar   b о ‘ldi.
Turkkomissiya   vakillari   har   ikkala   partiya   vakillarining   fikrlarini   hisobga   olib,
ularni   murosaga   keltirdilar.   Syezd   Rossiya   Komunistik   Partiyasi(b)   MK   va
Turkkomissiyaning   bevosita   k о ‘rsatmasi   bilan   Buxoro   Kompartiyasi   bilan
inqilobchi   Yosh   buxoroliklar   partiyasi   о ‘rtasida   vaqtincha   ittifoq   tuzishni   lozim
deb topdi. 
Syezdda   qabul   qilingan   rezolyusiyada   ikki   partiya   о ‘rtasida   Ittifoq
tuzilganligi,   amirlik   hokimiyatining   ag‘darib   tashlashning   asosiy   vositasi   qurolli
q о ‘zg‘olon   deb   k о ‘rsatildi.   Oldindan   sovet   hukumati   tomonidan   ishlab   chiqilgan
rejaga asosan 1920-yil 23-avgustda kommunist Beshim Sardor q о ‘mondonligidagi
turkmanlar   polki   Sakarni   egalladi.   Shundan   keyin   Qizil   armiya   qismlarining
yordami   bilan   29-avgust   ertalab   Eski   Chorj о ‘y   bosib   olindi   va   Beshim   Sardor
boshchiligida   inqilobiy   q о ‘mita   tashkil   qilindi.   Chorj о ‘y   inqilobiy   q о ‘mitasi
ilgaridan   Turkkomissiya   tomonidan   berilgan   k о ‘rsatma   asosida   о ‘sha   kuniyoq
sovet   hukumatiga   yordam   s о ‘rab   murojaat   qildi.   Shundan   s о ‘ng,   Turkkomissiya
oldindan   tayyorlab   q о ‘yilgan   sovet   q о ‘shinlariga   hujumni   boshlash   t о ‘g‘risida
k о ‘rsatma   berdi.   Turkfront   q о ‘mondoni   M.V.Frunze   о ‘z   ixtiyoridagi   harbiy
qismlarga   “q о ‘zg‘olon   k о ‘targan   Buxoro   xalqiga”   yordam   k о ‘rsatish   t о ‘g‘risida
buyruq berdi. Amirlikni   ag‘darish   uchun   Buxoro   xalqi   q о ‘zg‘olon   k о ‘targan
emas   edi.  Bu  voqeani  uyushtirganlar  buxorolik  kommunistlar  va  inqilobchi  Yosh
buxoroliklar   edi.   Ularning   maqsadi   Buxorodagi   monarxiyani   ag‘darib,   о ‘rniga
11 konstitusion   monarxiyani,   keyinchalik   demokratik   respublikani   tashkil   qilish
b о ‘lgan. Inqilobchi Yosh buxoroliklarning niyati aslida t о ‘g‘ri b о ‘lgan. Lekin ular
Rossiya hukumatining yordamisiz, Buxoro xalqi orasida targ‘ibot va tarbiyaviy ish
olib borib, ularning siyosiy ongini   о ‘stirib, rivojlantirib, xalq yordamida amirlikni
ag‘darib,   monarxiya   о ‘rniga   mustaqil   Buxoro   demokratik   respublikasini   tashkil
qilganida   t о ‘g‘ri   b о ‘lar   edi 1
.   Inqilobchi   Yosh   buxoroliklar   Fayzulla   X о ‘jayev
rahbarligida   Rossiya   yordamida   Buxoroda   t о ‘ntarish   qilish   natijasida   amirlik
о ‘rniga   t о ‘la   tobe,   qaram   respublika   tuzishni   t о ‘la   tushunmagan   edilar,
bolsheviklarning   maqsadini   sezmagan   edilar.   Buni   Buxoro   Respublikasining
rahbar   hokimiyat   organlari   tuzilib,   amaliy   faoliyatini   boshlagandan   keyingina
inqilobchi   Yosh  buxoroliklar  mamlakatning  Rossiyaga  qaram   b о ‘lib  qolganligini,
Sovet   hukumati   k о ‘rsatmasi   bilan   ish   k о ‘rishga   majbur   ekanligini,   bu
k о ‘rsatmalarni   bajarmaganlar   jazolanishi,   hatto   otib   tashlanishi   mumkinligini
k о ‘rib,   keyingina   bolsheviklarning   asl   maqsadini   tushundilar,   xato   qilganliklarini
amalda isbotini k о ‘rdilar.  Ilgari   F.X о ‘jayev   va   uning   partiyasi
amirlikni   ag‘darish   va   inqilobni   amalga   oshirishda   sovet   hukumati   yordamidan
foydalanishga samimiy ishonar edi 2
. Lekin ularni Rossiya Komunistik Partiyasi(b)
Markaziy   Q о ‘mitaining   Buxoroni   bosib   olishdek   maqsadini,   bunda   о ‘zlarining
ularga q о ‘shimcha vosita b о ‘lganligini ancha kech tushundilar. Hamma harakatlar
ham   ularning   y о ‘lboshchilari   xohlagandek   tugayvermaydi.   F.X о ‘jayev,   Yosh
buxoroliklarning   oxir-oqibatdagi   xatosijamiyatni   yangilashning   ultra   -   inqilobiy
y о ‘lini   tanlashi   va   ulardan   yordam   olgan   bolshevik   kuchlari,   butunlay   boshqa,
ya’ni   tobe   va   yarim   mustamlaka   tuzumga   olib   kelishini   k о ‘ra   olmaganliklari   edi.
Shuncha   kuchg‘ayrat,   qon   va   jonlar   sarflangan   harakat   о ‘z   maqsadiga   erisha
olmaganligiga   faqat   afsuslanish   mumkin.   Lekin   Yosh   buxoroliklar-   jadidlar
g‘oyasi   о ‘z   mamlakatini   t о ‘laqonli   rivojlanishining   t о ‘g‘ri   va   ishonchli   y о ‘li   edi.
Bu   davrda   Buxoroda   amir   hokimiyatini   ag‘darib   tashlash   uchun   quyida   ikkita
inqilobiy   markaz   mavjud   b о ‘lgan:   Buxoro   Kommunistik   partiyasi   (1918-yil
1
  Раҳмонов   К.Ж.   Бухоро   Халқ   Совет   Республикаси   тарихи   матбуот   саҳифаларида   (1920-1924-йиллар).   –
Т oshkent .: Абу матбуот-консалт. 2012.  34-Б
2
  Рашидов У.Ж. Бухоро Халқ Республикаси (1920-1924-йиллар). – Бухоро:. 2003.  19-Б
12 sentabrda   Yosh   buxorolik   jadidlarning   s о ‘l   guruhidan   tuzilgan   kommunistik
partiya MK raisi 1919-yil noyabrdan Najib Husainov b о ‘lgan) va inqilobchi Yosh
buxoroliklar partiyasi Turkiston byurosi (uning raisi Fayzulla X о ‘jayev) b о ‘lgan. 
Rossiya   Sovet   Federativ
Sotsialistik   Respublikasi   Xalq   Komisarlar   S’yezdi   Xalq   Komisarlik   S’yezdi   va
Butun   Rossiya   MIK   huzuridagi   Turkiston   ishlari   b о ‘yicha   komissiya
(Turkkomissiya)   1920-yil   14-fevraldagi   majlisida   inqilobchi   Yosh   buxoroliklar
partiyasining   sovet   Turkistonida   faoliyat   k о ‘rsatishiga   ruxsat   berdi.   Bu   holat
Buxorolik kommunistlarning radikal kayfiyatdagi   о ‘ta s о ‘l y о ‘lboshchilariga (MK
a’zolariga)   yoqmadi.   Inqilobchi   Yosh   buxoroliklar   va   Buxorolik   kommunistlar
о ‘rtasidagi munosabat juda chigal va murakkab b о ‘lib, bu holat eng avvalo amirlik
hokimiyati   ag‘darilganidan   keyin   Buxoroda   vujudga   keladigan   yangi   davlat
qurilishiga   bog‘liq   edi.   1920-yil   21-avgustda   Turkiston   fronti   q о ‘mondoni
M.V.Frunze   va   Turkiston   fronti   Harbiy   inqilobiy   kengashi   (Turk   front
Revvoyensovet)   a’zosi   Y.Ibrohimov   Rossiya   Sovet   Fedarativ   Sotsialistik
Respublikasi  Rossiya  Sovet Federativ Sotsialistik Respublikasi  Harbiy ishlar xalq
komissari   L.D.Trotskiy   nomiga   telegramma   y о ‘llab   Buxoroni   bosib   olishga
hamma narsa tayyor ekanligini ma’lum qilishganida, bu telegramma bilan tanishib
chiqqan deb rezolyusiya q о ‘ygan. 
Bu jumlaning ostiga esa bolsheviklar dohiylaridan V.I.Lenin va N.I.Buxarin
“roziman”   deb   yozishgan   va   imzo   chekishgan.   “Q о ‘zg‘olon   k о ‘targan”   Buxoro
xalqiga yordam berish bahonasida Buxoro amirligini ag‘darib tashlash uchun yirik
harbiy kuchlar harakatga keltirildi. Rasmiy ma’lumotlarga qaraganda, ularda 7000
miltiq va qilich, 40 ta t о ‘p, 230 taga yaqin pulemyot, 10 ta zirhli ( о ‘q  о ‘tmaydigan
p о ‘lat   bilan   qoplangan)   avtomobil,   5   ta   zirhli   poyezd   bor   edi.   Jangovar
operatsiyalarda qariyb 5 ming kishiga  ega b о ‘lgan Yosh  buxoroliklar  va ularning
tarafdorlaridan tuzilgan “inqilobiy tuzilmalar” ham bor edi. Qizil armiyaga qarshi
turgan Buxoro amirligining q о ‘shinlari 8725 ta miltiq va 7850 ta qilich, bir necha
о ‘nlab t о ‘p va pulemyotlar bilan qurollangandi. 
Muntazam   q о ‘shinlardan   tashqari   20   mingga   yaqin   lashkarlar   ham   mavjud
13 b о ‘lib,   ular   juda   zaif   qurollangan   va   harbiy   jihatdan   mutlaqo   tayyorgarlik
k о ‘rmagan edi. Turkfrontning harbiy jihatdan ancha ustun q о ‘shinlari 1920-yil 29-
avgustda   buxorolik   “inqilobiy   tuzilmalar”   ishtirokida   amirlik   hududiga   shiddat
bilan   bostirib   kirdilar.   Ular   Qarshi,   Kitob,   Shahrisabzni   bosib   olib   amirlik
poytaxtiga   yaqinlashib   qoldilar.   Markazda   bosqinchilarga   amir   q о ‘shinlari   qat’iy
qarshilik   k о ‘rsatdilar.   Bu   yerda   amir   q о ‘shinlari   bilan   birga   poytaxt   aholisi   ham
yelkama-yelka   turib   shaharni   himoya   qildilar.   Turkfront   q о ‘mondoni   Frunze
buyrug‘i bilan Eski Buxoro samolyotlardan bombardimon qilindi. 
Shahar   t о ‘plar   va   bronepoyezdlardan   turib   qattiq   о ‘qqa
tutildi. Amirlik poytaxti ostonasidagi jang 4 kechakunduz davom etdi. 1920-yil 2-
sentabrda bosqinchilarning t о ‘xtovsiz zarbalari ostida amirlikning s о ‘nggi tayanchi
– Ark mag‘lub b о ‘ldi. Bosqinchilar bu g‘alabani osonlikcha q о ‘lga kiritmadi. Qizil
armiya   qismlari   500   kishidan   ajraldi.   Buxorolik   “inqilobiy   otryadlar”   ham   katta
talafot k о ‘rdi. Qonli janglar natijasida Eski Buxoroning tinch aholisidan anchagina
qismi   halok   b о ‘ldi.   Voqealarni   о ‘z   k о ‘zi   bilan   k о ‘rganlardan   birining   guvohlik
berishicha,   о ‘lganlar   shu   qadar   k о ‘p   ediki,   ularni   yig‘ishtirib   olishga   ulgurmasdi.
Qadimiy   Buxoro   о ‘t   va   xarobalar   ichida   qoldi.   Shaharning   deyarli   yarmi   yonib
b о ‘lgan,   4/5   qismi   xarobalar   ostida   yotar   edi.   Ayniqsa,   Ark   (Q о ‘rg‘on)   katta
shikast   k о ‘rdi,   Qizil   artilleriya   unga   qarab   t о ‘g‘ridan-t о ‘g‘ri   о ‘q   yog‘dirgan   edi.
Eski Buxoro mag‘lub b о ‘lishidan bir oz vaqt ilgari amir Said Olimxon  о ‘zining bir
guruh   yaqinlari   va   qurolli   soqchilari   bilan   birgalikda   bosqinchilarga   qarshilik
k о ‘rsatishni davom ettirish maqsadida shaharni yashirin tark etadi. 
Eski   Buxoroni   bosib   olinishida,   shuningdek,   umuman
amirlikning   tugatilishida   Frunze   boshchiligidagi   Turkiston   fronti   q о ‘shinlari   hal
qiluvchi   rol   о ‘ynadi.   Buxorolik   “inqilobiy   tuzilmalar”   bosqinchilar   armiyasiga
q о ‘shimcha   kuch   sifatida   xizmat   qilgan   b о ‘lsalar,   aslida   ulardan   sovet
q о ‘mondonligi   g о ‘yo   amirga   qarshi   “q о ‘zg‘olon   k о ‘targan   xalq”   iltimosiga   k о ‘ra
jangga   kirib,   faqat   yordam   k о ‘rsatganligini   namoyish   qilish   uchun   niqob   sifatida
foydalandi. Buxoroning s о ‘nggi hukmdori Amir Said Olimxon 4 kechayu kunduz
dushmanga   qarshi   kurashdan   keyin   shaharni   vayron   b о ‘lishini   t о ‘xtatish   va   tinch
14 aholini   qirg‘indan   saqlab   qolish   andishasi   bilan   1920-yil   1-sentabrda   yozgi
qarorgohi   –   Sitorai   Mohi   Xosadan   chiqib,   yaqin   ayonlari   va   saroy   mulozimlari
qurshovida  avval  G‘ijduvon va  Vang‘ozega,  s о ‘ngra  Sharqiy  Buxoroga y о ‘l   oldi.
Bu   vaqtda   Said   Olimxonga   Afg‘onistonning   Buxorodagi   elchisi   Abdushukurxon,
Afg‘onistonning   Toshkentdagi   elchixonasi   xodimi   Muhammad   Aslamxon,   afg‘on
harbiy   qozisi   va   25000   nafardan   iborat   buxoroliklar,   shuningdek,   200   kishilik
afg‘on askarlari otryadi va mansabdorlar hamroh b о ‘lishgan. 
Turkiston   fronti   Harbiy   inqilobiy   kengashi   “uchligi”   (Turkiston   RVS
troykasi)   ning   a’zosi   A.Mashitskiyning   1920-yil   sentabrda   V.I.Leninga   yozgan
ma’lumotnomasida Buxoro shahri markazi yer bilan yakson qilinganligi, Registon
va Ark yondirilganligi, Ark yert о ‘lalari va omborxonalaridagi boyliklar – oltin va
kumush   tangalar,   nodir   javohir   toshlar   va   qimmatbaho   buyumlar   talanganligi,   bu
ishlarni   qizil   askarlar   qilganligi   ochiq   e’tirof   etilgan.   Amirlik   poytaxti   bosib
olingandan   keyin   hokimiyatni   q о ‘lga   olgan   Muvaqqat   inqilobiy   q о ‘mita   darhol
Turkkomisssiya   rahbarligida   ilgaridan   tayyorlab   q о ‘yilgan   Manifestni   e’lon   qildi.
Buxoro davlati “Mustaqil Buxoro Sovet Respublikasi” deb k о ‘rsatildi. Manifestda
Amir   hokimiyati   tugatilganligi   e’lon   qilingan,   “xalq   g‘alaba   qozondi”,   deyilgan,
edi.   Muvaqqat   Inqilobiy   Q о ‘mita   о ‘zining   amaliy   faoliyatida   quyidagi   asosiy
vazifalarni amalga oshiradi deyilgan: 
1.   Amir,   uning   oilasi,   amaldorlariga,   yirik   yer   egalariga   tegishli   yerlar
Buxoro Sovet Respublikasi mulki deb e’lon qilinadi. Bu yerlar yersiz va kam yerli
dehqonlarga b о ‘lib beriladi. 
2. Amir hukumati tomonidan undirib olinadigan soliqlar – hiroj, aminoja va
boshqa soliqlar t о ‘la bekor qilinadi. 
3. Eski qozixonalar bekor qilinadi. Yangi xalq sudlari tashkil qilinadi. 
4. Buxoro Sovet Respublikasi  Muvaqqat  hukumati   о ‘quv-tarbiyaviy sohada
quyidagi tadbirlarni amalga oshiradi: maktab va  о ‘qituvchilar uchun sarf-harajatlar
davlat   tomonidan   amalga   oshiriladi.   О ‘qish   bepul   b о ‘ladi.   Bolalarga   bolalar
bog‘chalari, kattalarga klublar, ilmiy t о ‘garaklar ochiladi. 
5.   О ‘lim   jazosi,   darra   bilan   urish   va   boshqa   tan   jazolari   bekor   qilindi.
15 Manifestda e’lon qilingan tadbirlar yangi sovet tuzumini, hokimiyat va boshqaruv
oliy organlarini mahalliy xalqqa yaxshi otliq qilib k о ‘rsatish maqsadida, tashviqot-
targ‘ibot yuritish maqsadida yozilgan edi. Belgilangan vazifalarning k о ‘plari t о ‘la
amalga   oshirilmadi,   qog‘ozda   qolib   ketdi.   Buxoroda   Sovet   hokimiyati
о ‘rnatilgandan keyin kommunistlar partiyasi yagona hukmron partiya b о ‘lib qoldi.
1920-yil   11-sentabrda   Yosh   inqilobchi   buxoroliklar   partiyasi   tarqatib   yuborildi.
Uning   a’zolariga   kompartiyaga   kirishga   ruxsat   berildi.   Uning   k о ‘pchilik   a’zolari
F.X о ‘jayev   boshchiligida   Buxoro   kompartiyasi   tarkibiga   kirishdi.   1920-yil   14-
sentabrda   Buxoro   kompartiyasi   Markaziy   Q о ‘mitai,   Umumbuxoro   Muvaqqat
inqilobiy q о ‘mitasi–oliy qonun chiqaruvchi  organ va respublika hukumati – Xalq
Nozirlar Kengashining birlashgan majlisida Abdulqodir Muhitdinov boshchiligida
Umumbuxoro   Muvaqqat   inqilobiy   q о ‘mitasi   va   Fayzulla   X о ‘jayev   rahbarligida
Xalq Nozirlar soveti tashkil qilindi 1
. 
1920-yil   6-oktabrda   amirning   yozgi   saroyi-Sitorai   Mohi   Xosada   Xalq
vakillarining I Umumbuxoro qurultoyi ish boshladi. Qurultoy Buxoro Xalq Sovet
Respublikasini   tashkil   qildi   va   Umumbuxoro   Muvaqqat   inqilobiy   q о ‘mitasi
boshlig‘i va tarkibini, Xalq Nozirlar Soveti rahbari va tarkibini tasdiqladi. 1921-yil
4   martda   Moskvada   Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasi   bilan   Rossiya   Sovet
Federativ Sotsialistik Respublikasi   о ‘rtasida Ittifoq shartnomasi va iqtisodiy bitim
tuzildi. Bu hujjatlar Buxoro Xalq Sovet respublikasining Rossiya Sovet Federativ
Sotsialistik Respublikasiga harbiy-siyosiy jihatdan qaram b о ‘lganligini qonun y о ‘li
bilan   mustahkamladi.   Xulosa   qilib   aytganda,   amirlik   Buxorosi   о ‘rniga   yangi
demokratik   Buxoro   davlatini   qurishga   intilgan   inqilobchi   Yosh   buxoroliklarning
niyatlari   samimiy   b о ‘lsa   ham   ular   amir   hokimiyatini   о ‘z   ichki   imkoniyatlari   va
kuchlari   bilan   ag‘dara   olmay   tashqi   siyosiy   va   harbiy   kuchlar   –   bolsheviklar
Rossiyasi  va qizil armiyadan harbiy va iqtisodiy yordam s о ‘rab, katta xatoga y о ‘l
q о ‘ydilar.   Buxorolik   taraqqiyparvarlar   amir   hukumatiga   qarshi   kurashda   qizil
askarlarning yordami bilan g‘alabaga erishdilar.
1
  Рашидов У.Ж. Бухоро Халқ Республикаси (1920-1924-йиллар). – Бухоро:. 2003.  27-Б
16 1.2 Buxoro Xalq Sovet Respublikasining tashkil topishi va uning
boshqaruvi
17 Buxoro     amirligida     amirlik     tuzumi   ag darib   tashlangach,   yuzagaʻ
kelgan   xalq   respublikasi.     Maydoni   182,193   ming   km2,   axoli   2,2   mln.   kishidan
ortiq,   asosan   o zbeklar,	
ʻ   tojiklar   va   turkmanlar,   qisman   qozoq,   qoraqalpoq,   tatar
va   buxoro   yahudiylari   yashagan.   Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasi,   Xorazm
Respublikasi,   Turkiston   ASSR va  Afgoniston  davlatlari   bilan chegaradosh   bo lib,	
ʻ
poytaxti   Buxoro   shahar   bo lgan.   Sharqdagi   yirik   davlatlardan   biri	
ʻ
hisoblangan   Buxoro   amirligi   1868-yilga   kelib   podsho   Rossiyasining   yarim
mustamlakasiga   aylangandan   so ng   xalqning   tirikchiligi   ilgaridan   ham	
ʻ
og irlashgan   edi.   Amirlikdagi   xalq   qo zg olonlari   podsho   Rossiyasi   qo shinlari	
ʻ ʻ ʻ ʻ
yordamida bostirilardi. Rus ma murlari amirlikda katta imtiyozlarga ega bo lgan	
ʼ ʻ 1
. 
Rossiyadagi demokratik jarayonlar, 1908-yil Turkiyada bo lgan	
ʻ
yosh   shurklar   inqilobi,   xususan   Petrograddagi   1917-yil   fevral   inqilobidan   keyin
amirlik   hududida   jadidchilik   va   undan   o sib   chiqqan   yosh   buxoroliklar   harakati	
ʻ
kuchaydi.   Sharqdagi   yirik   davlatlardan   biri   hisoblangan   Buxoro   amirligi   1868-
yilga   kelib   podsho   Rossiyasining   yarim   mustamlakasiga   aylangandan   so ng	
ʻ
xalqning   tirikchiligi   ilgaridan   ham   og irlashgan   edi.   Amirlikdagi   xalq	
ʻ
qo zg olonlari   podsho   Rossiyasi   qo shinlari   yordamida   bostirilardi.   Rus	
ʻ ʻ ʻ
ma murlari   amirlikda   katta   imtiyozlarga   ega   bo lgan
ʼ ʻ 2
.   Rossiyadagi   demokratik
jarayonlar,   1908-yil   Turkiyada   bo lgan   yosh   shurklar   inqilobi,   xususan	
ʻ
Petrograddagi   1917-yil   fevral   inqilobidan   keyin   amirlik   hududida   jadidchilik   va
undan o sib chiqqan yosh buxoroliklar harakati kuchaydi. 1917-yil 7-aprelda	
ʻ   amir
Olimxon   mamlakatda   islohotlar   o tkazish   to g risida	
ʻ ʻ ʻ   farmon   chiqardi.   Lekin
amirning bu farmoni  amalda  joriy qilinmadi. Jadidlar  Buxoro shaharda  namoyish
uyushtirgandan   so ng   (	
ʻ   Buxoroda   1917-yil   aprel   namoyishi ),   mamlakatda   ularni
yoppasiga   ta qib   qilish   boshlandi.   Oktabr   to ntarishidan   keyin	
ʼ ʻ   Rossiya   bilan
Buxoro o rtasida munosabatlar yomonlashdi	
ʻ 3
. 
1
  Ражабов   Қ.   Бухорога   қизил   армия   босқинчи   ва   унга   карши   кураш:   тарих   хақиқати   (1920-1924   й).   –
Тошкент: Маънавият, 2002. 18-б
2
  Мирзақулов   Б.   Бухоро   тарих   зарварақларида:   энг   қадимги   даврлардан   ХХ   аср   20-йиллари   иккинчи
ярмигача.– Тошкент : . 2016. 157-б
3
 Қосимов Ф. Бухоро Республикаси тарихшунослиги.  –  Бухоро :.  1996. 113-б
18 Turkiston   Xalq   Komisarlik   S’yezdi   Buxoro
davlatiga   g animlik   qilib,ʻ   amir   hukumatini   kuch   bilan   ag darishga	ʻ
urindi.   Bolsheviklar   shu maqsadda yosh buxorolik jadidlarni qo llab quvvatlashdi.	
ʻ
1918-yil   mart   oyida   Turkiston   o lkasi   Xalq   Komisarlik   S’yezdi   raisi   F.   Kolesov	
ʻ
qo mondonligidagi  	
ʻ qizil   askarlar   mamlakat   poytaxti   Buxoro   sh ahri ga   hujum
uyushtirdilar.   Ularning   hujumi   muvaffaqiyatsiz   tugagan   bo lsa   ham,   Buxorodagi	
ʻ
siyosiy   tuzumni   o zgartirish   uchun   urinish   to xtamadi.   Afsuski,	
ʻ ʻ
amir   Olimxon   mamlakat   taqdiri   hal   qilinayotgan   ushbu   fursatda   muxolifatdagi
yosh   buxoroliklar   firkasi   (partiyasi)   arboblari   bilan   til   topisha   olmadi.   U
mamlakatda   konstitutsion   monarxiya   va   demokratik   tartibotlarni   o rnatmoqchi	
ʻ
bo lgan jadidlar - yosh buxoroliklarni yo qotish yo lini tutdi. 	
ʻ ʻ ʻ
Fayzulla Xo jayevnint ta kidlashicha, Kolesov voqeasidan keyin amir	
ʻ ʼ
mamlakatda 3000 kishiii qatl qilgan. S. Ayniyn ing  yozishicha, faqat   poytaxt   - eski
Buxoro emas, balki G ijduvon, Shofirkon, Vobkent, Qorako l, Chorjo y, Xatirchi,	
ʻ ʻ ʻ
Karmana,   Qarshi,   Shahrisabz   bekliklarida   ham   minglab   kishilar   jadidlikda
ayblanib   nohaq   o ldirildi.   Buxorolik   jadidlarning   tirik   qolgan   vakillari
ʻ
Samarqand,   Toshkent   va   Moskvaga   jo nab   ketishga   majbur   bo lishdi,   yosh	
ʻ ʻ
buxoroliklarning   bir   kismi   1918-yil   yozida   Toshkentda   Buxoro   Kompartiyasini
tuzishdi,   F.   Xo jayev	
ʻ   Moskvadagi   muhojirlik   davrida   -   1918-yil   ok tabr da
Turkiston   respublikasining   Rossiya   Sovet   Federativ   Sotsialistik   Respublikasi
hukumati   huzuridagi   muxtor   vakolatxonasi   qoshida   yosh   buxoroliklar
partiyasining bo limini tashkil qiddi. 
ʻ
1920-yil   yanvda   Toshkentda   F.   Xo jayev   boshchiligida	
ʻ
inqilobchi   yosh   buxoroliklar   partiyasining   Turkiston   Markaziy   byurosi   tashkil
qilindi.   Bolsheviklar   yosh   buxoroliklardan   amirlik   hokimiyatini   ag darishda	
ʻ
foydalandilar.   Ular   ham   taktik   maqsadlarni   ko zlagan   holda   bolsheviklarga	
ʻ
yaqinlashishdi.   1920-yil   25   avg ust da   qo mondon   M.   V.	
ʻ   Frunze   Turkfront
qo shinlariga   qo zg olon   ko targan   Buxoro   mehnatkashlariga   yordam   ko rsatish	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
to g risida
ʻ ʻ   buyruq   berdi.   1920-yil   2   sentda   Turkfront   qo shinlari   amirlik	ʻ
hokimiyatini   ag darib   tashladi.   1920-yil   14	
ʻ   sent abr da   bo lgan   Xalq   Nozirlar	ʻ
19 Sho rosi,  Revkom   va BKP  MKning  umumiy yig ilishida  9 kishidan  iborat  Butunʻ ʻ
Buxoro inqilobiy qo mitasi (raisi Abdulqodir Muxitdinov) va	
ʻ   respublika   hukumati
- 11 kishidan iborat Xalq Nozirlar Sho rosi (raisi	
ʻ   Fayzulla Xo jayev	ʻ ) tuzildi 1
. 
Buxoro   inqilobiy   qo mitasining	
ʻ
a zolari   qilib   Muinjon   Aminov,   Olimjon   Akchurin,   Abdulhamid	
ʼ
Oripov,   Sobir   Yusupov,   Hoji   Hasan   Ibrohimov,   Fayzulla   Xo jayev,	
ʻ
Qulmuhamedov   tayinlandi.   Mamlakatni   boshqarish   maqsadida   tuzilgan   Buxoro
Xalq Nozirlar Sho rosi tarkibi quyidagicha edi:	
ʻ   rais   va xorijiytashqi ishlar ( nozir   -
F.   Xo jayev),	
ʻ   maorif   ( Qori   Yo ldosh	ʻ   Po latov	ʻ ),   ichki   (doxiliya)   ishlar
(M.   Saidjonov ),   moliya   (U.   Po latxo jayev),	
ʻ ʻ     davlat   nazorati   (N.   Husainov),
favqulodda   komissiya   (raisi—   Ibrohimov ),   adliya   (M.   Burhono
v ),harbiy(Shihobuddinov),   savdo   va   sanoat   (M.   Mansurov )   nozirliklari.   Bu   paytga
kelib   inqilobchi   yosh   buxoroliklar   firqasi   a zolari   Buxoro   Kompartiyasi   safiga	
ʼ
kirishga majbur bo lgan edilar. Ushbu o rinda ta kidlash joizki, asosan jadidlardan	
ʻ ʻ ʼ
tashkil   topgan   Buxoro   hukumati   o sha   paytda   ma lumotli   kishilar   yig ilgan	
ʻ ʼ ʻ
hukumatlardan biri hisoblangan.
Nozirlar   Buxoro,   Istanbul,     Moskva     va   boshqa
shaharlarda   ta lim	
ʼ   olishgan edi.  Buxoro   jadidlari   o zlarining   islohotchilik	ʻ
g oyalarini   yangi   hukumatdagi   faoliyatlari   davomida   amalga	
ʻ
oshirishga   harakat   qildilar.  1920-yil   6-8  oktabrda    amirning  yozgi   saroyi   -  Sitorai
Mohi   Xosada   chaqirilgan   Butun   Buxoro   xalq   vakillarining   qurultoyida   Buxoro
Xalq   Sovet   Respublikasi   -   Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasi   tuzilganligi   tantanali
ravishda e lon qilindi. Bu davlat tuzumi jihatidan xalq demokratik hokimiyati edi.	
ʼ
Uning zimmasiga qisqa muddat ichida o rta asrchilik an analari	
ʻ ʼ   meros   qolgan amir
Buxorosini demokratik davlatga aylantirishdek tarixiy vazifani bajarish tushdi.  
Qurultoy   davlat
hokimiyatining   qonun   chiqaruvchi oliy organi bo lgan Buxoro inqilobiy qo mitasi	
ʻ ʻ
(Markaziy   Revkom),   Buxoro   Xalq   Nozirlar   Sho rosi   —	
ʻ
1
 Hayitov Sh., Badriddinov S. Buxoro tarixidan lavhalar (XIX-XX asrlar). – Buxoro : . 2007. 89-b
20 dastlabki   hukumat   tarkibini   uzilkesil   tasdiqladi.   Ularning   vakolat   muddati   II
qurultoygacha   uzaytirildi.   Ushbu   qurultoyda   I.   Ye.   Lyubimov   Rossiya   Sovet
Federativ   Sotsialistik   Respublikasi   hukumati   Buxoro   Respublikasining
mustaqilligini   tan   olganligini aytishga shoshildi. 1920-yil oktabr —noyabr oylarida
Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasi   bilan   Rossiya   Sovet   Federativ   Sotsialistik
Respublikasi   o rtasida   muvaqqat   harbiysiyosiy   axdlashuv   vaʻ   shartnoma   tuzildi.
1921-yil 4-martda har ikki davlat o rtasida «Ittifoq shartnomasi» imzolandi. Ushbu	
ʻ
shartnomalar   mustaqil   siyosat   yuritishga   harakat   qilayotgan   yosh   Buxoro   davlati
arboblari faoliyatini muayyan darajada cheklashga olib keldi. 
«Ittifoq   shartnomasi»   mustaqil   Buxoro   davlati   hududida   sovet   qo shinlari	
ʻ
turishini   «qonuniy»   asoslab   berdiki,   mazkur   hol   Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasi
ichki  ishlariga  Rossiyaning   to g ridanto g ri   harbiy  jihatdan qurolli  aralashuvidan	
ʻ ʻ ʻ ʻ
boshqa narsa emas edi. Buxoro hukumati oldida turgan eng asosiy vazifalardan biri
yersuv masalasini hal qilish edi. 1920-yil 30 sentabrda Buxoro Markaziy Revkomi
«Yer   to g risida»gi   dekretni   qabul   qildi.   Dekretga   muvofiq,   sobiq   amir,   uning	
ʻ ʻ
qarindoshlari   va   amaldorlari   qo lidagi   butun   yermulk   kambag al   va   yersiz	
ʻ ʻ
dehqonlarga berilishi  kerak edi. Shuningdek, dekretga ko ra, «xiroj», «amlok» va	
ʻ
boshqa   soliqlar   bekor   qilindi.   Arxiv   hujjatlarida   keltirilishicha,   fa q at   Eski   Buxoro
tumanlari   va   Chorjo y   bekligida   sobiq   amir   va   beklarga   qarashli	
ʻ
10000   tanob   yer   musodara   qi linib, kambag al dehqonlarga taqsimlab berildi. 	
ʻ
Yangi   tuzum   va   uning   ijobiy   choratadbirlarini   aholi   ma qullab   kutib   oldi.	
ʼ
Joylarda inqilobiy qo mitalar tuzildi. Birok yangi hokimiyat tomonidan mulkdorlar	
ʻ
tabaqasiga   nisbatan   ko rilgan   qattiq   choralar,   ularga   tegishli   butun   molmulkning	
ʻ
musodara   qilinishi,   saroy   ayonlari   va   amir   amaldorlarining   yeppasiga   hibsga
olinishi   va   otib   tashlanishi,   amir   xazinasining   Moskvaga   olib   ketilishi,   majburiy
oziq-ovqat   «razvyorstkasi»   va   uning   qattiqqo llik   bilan   amalga   oshirilishi,	
ʻ
islom   dini va ulamolarga nisbatan dushmanlik siyosati, respublika hududida turgan
qizil   armiya   ta minotining   aholi   zimmasiga   yuklatilishi,   buning   ustiga,   kizil	
ʼ
askarlarning   bosqinchilik   va   talonchilik   «faoliyati»   haqqoniy   ravishda   xalqning
kuchli noroziligiga sabab bo ldi. 	
ʻ
21 Respublikadagi ijtimoiysiyosiy munosabatlar ham keskinlashdi. Yosh davlat
yetakchisi   F.   Xo jayev   murakkab   va   og ir   sharoitda   ishlashga   majbur   bo ldi.ʻ ʻ ʻ
Buxoro   hukumati   ichida   siyosiy   bo linish   kuchaydi.   Bir   tarafdan,   Buxoro	
ʻ
Kompartiyasi   ichidagi   «so l»   va   «o ng»   kommunistlarga   karshi   g oyaviy	
ʻ ʻ ʻ
jihatdan   kurash   olib   borishga   to g ri   kelsa,   ikkinchi   tarafdan,   Rossiya   Sovet	
ʻ ʻ
Federativ   Sotsialistik   Respublikasi   va   uning   favqulodda   organlari   bo lgan	
ʻ
Turkkomissiya,   Turkbyuro   yosh   «mustaqil   davlat»ning   bosgan   har   bir   qadamini
sergaklik bilan nazorat qilib turar edi. Shunday bo lishiga qaramasdan F. Xo jayev,	
ʻ ʻ
U. Po latxo jayev, O. Xo jayev, Fitrat, M. Aminov, M. Saidjonov, S. Xo jayev, M.	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Mansurov, A. Muxitdinov va hukumatda demokratik yo l tutib, mo tadil mavqeda	
ʻ ʻ
turdilar.   Ular   e tiqod   erkinligi,   islohotlar   o tkazish   zarurligini   yoklab   chikdilar.	
ʼ ʻ
1921-yil   18-23   sentabrda   bo lgan   Butun   Buxoro  xalq   vakillarining   II   qurultoyida	
ʻ
demokratik ruxdagi Buxoro Xalq Sovet Respublikasi Konstitutsiyasi qabul qilindi 1
.
Buxoro   tarixidagi   dastlabki   Konstitutsiya   fuqarolarning
demokratik   huquq   va   erkinliklarini   qonun   yo li   bilan   mustaxkamladi.	
ʻ
Konstitutsiyada   davlatni   idora   etish   uchun   xalqning   barcha   tabaqa   vakillarining
ishtiroki   ta minlandi.	
ʼ   Xususiy   mulk   va  savdosotiq   erkinliklari  Konstitutsiyada  o z	ʻ
ifodasini   topdi.   Buxoroda   o rnatilgan   tuzum   xalq   demokratik   respublikasi   edi.	
ʻ
Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasining   Konstitutsiyasi   barcha   fuqarolarga   teng
siyosiy   huquq   berdi,   milliy   tengsizlikni   yo qotdi.   Konstitutsiyaga   ko ra,   Buxoro	
ʻ ʻ
Xalq  Sovet   Respublikasining   oliy  organi   -   Butun   Buxoro   xalq  vakillari   qurultoyi
bo lib, u har 2000 saylovchiga bir vakil saylanadigan 350 a zodan iborat edi. 	
ʻ ʼ
Qurultoy   yiliga   bir   marta   chaqirilar   va   unda
respublika   konstitutsiyasini   qabul   qilish,   o zgarishlar   kiritish,   hukumatning	
ʻ
hisoboti   va   davlat   byudjetnыy   tasdiqlash   kabi   muhim   masalalar   ko rilar   edi.	
ʻ
Konstitutsiyaga ko ra, qurultoylar o rtasida qonun chiqaruvchi va nazorat qiluvchi	
ʻ ʻ
oliy   organ   - Butun Buxoro MIK xisoblanadi. Qurultoyda Butun Buxoro MIK raisi
qilib   Usmonxo ja   Po latxo jayev   saylandi   (1922-yil   avg	
ʻ ʻ ʻ ust da   bo lgan  	ʻ III
qurultoyda bu lavozimni Porso Xo jayev egalladi). Konstitutsiyaga muvofiq Xalq	
ʻ
1
 Рашидов У. Бухоро Халқ Республикаси (1920-1924-йиллар). –   Бухоро : . 2003. 63-б
22 Nozirlar   Sho rosi   davlat   hokimiyatini   ijro   qiluvchi   va   boshqaruvchi   oliy   organiʻ
sifatidagi   o z   vazifasini   saqlab   qoldi.   Qurultoyda   milliy   masalaga   katta   e tibor
ʻ ʼ
berildi. Buxoro MIK huzurida Omongeldi Omonov boshchiligida   Turkman   bo limi	
ʻ
tuzildi. 
2.1 Buxor Xalq Sovet Respublikasida qizil armiyaga qarshi harakatlarning
oshlanishi
Sovetlar bosqiniga qarshi Buxoro mustaqilligi va ozodligi uchun kurashgan
asosiy   kuch-   amir   Sayid   Olimxon   boshchiligidagi   kuchlar   bo’ldi.   Buxoro   amiri
23 o’ziga sodiq kuchlar bilan poytaxtni tark etgach Boysun viloyatiga qarshi Bandor
va   Darband   atroflarida   bosqinchi   qizil   askarlar   bilan   jang   qilib   Hisor   viloyatiga
chekindi.Bu   yerda   u   olti   oy   moboynida   dushmanga   qarshi   jang   olib   bordi.   “Jang
boshida deydi amir Olimxon harbiy vazir tog’am Muhammad Saidbek Parvonachi
va   urush   qo’mondoni   Abdulhafiz   Parvonachi,   Ibrohimbek   biy   Askar   boshliqlari
edilar.   Shu   bilan   olti   oy   davomida   kurash   va   jang   yuz   berib,   oxiri   bolsheviklar
jamoasi   o’zlari   paydo   qilgan   mazkur   urushga   majbur   bo’lishib,   Moskvadan
anchagina   askar   va   harbiy   qurollar   yig’ib   keldilar.   Shu   bilan   ular   birdan   Islom
lashkari ustiga hujum boshladilar. Islom askarlarida harbiy anjom va qurollar kam
bo’lganligi jihatdan o’n oy davomida urushib jang qildilar, so’ngra bu bandayi ojiz
yordam va madad so’rash harakatida xorijiy davlatlarga murojaat qildim” 1
. 
Amir   Olimxon   qizil   askarlarga   qarshi   kurashni   davom   ettirish   maqsadida
Hisordan   Ko’lob   viloyatiga,   u   yerdan   1921-yilda   Afg’oniston   poytaxti   Kobulga
yetib keldi. U yo’l-yo’lakat Sharqiy Buxoro hududida bo’lgan chog’ida sovetlarga
qarshi vatan mustaqilligi va ozodligi uchun kurashga ko’z tikkan kuchlarni qo’llab-
quvvatladi, ularga madad va maslahatlar  berdi. Jumladan,  Sayid Olimxon Ko’lob
viloyatida bo’lganida sovetlarga qarshi kurash olib brogan ozodlik fidoyilari Mulla
Muhammad   Ibrohimbek   devonbegilar   bilan   uchrashganligi   va   dushman   bilan
bo’ladigan istiqboldagi jang rejalarini ishlab chiqqanligini takidlaydi 2
. “Men deydi
amir   Olimxon   amr-farmon   chiqarib,   uni   (Muhammad   Ibrohimbekni   demoqchi-
mualliflar)   muayyan   joylarga   yubordim.   Muhammad   Ibrohimbek   bilan
Davlatmanbekka   mening   o’sha   ruxsatlarim   bilan   ish   yuritishga,   dushman   yo’lini
istehkom   qilib   turishga   buyurdim”.   Afg’oniston   amiri   Omonullaxon   amir
Olimxonni   yaxshi   qarshi   oldi.   Amir   sarbozlariga   Mozori   Sharif   va   Xonoboddan
joy   ajratildi.   Uning   o’ziga   esa   amirning   Kobulyaqinidagi   bog’i-   Qal’ayi   Fatudan
joy ajratildi. Dastlabki  payitda bu terda Sayid Olimxon bilan birgalikda Karmana
beki Yovqochbek, Sherobod beki Abdulhafizbek, Mirfattohbek udaychi, amirning
savdo   bo’yicha   Londondagi   vakili   bo’lib   ishlagan   Yusufboy   Muqimboyev,   Qori
1
 Ражабов.Қ. Бухорога қизил армия босқини ва унга қарши кураш. – Тoshkent.: Маънавият. 2002. 57-Б
2
 Қиличев Р. “Отам босмачи эмасди”//Бухоро ҳақиқати. – Бухоро.: 1993-йил 13-феврал.
24 Mizrob,   harbiy   vazir   Ibrohimbek,   Abdullabek   to’qsoba,   A’zamhoji   va   boshqalar
bo’lgan. Sobiq hukmdorning qochib ketishga ulgurmagan amaldorlari va
saroy   a’yonlari,   ko’p   mikdordagi   nufuzli   ruhoniylar   keyinchalik   ham   muntazam
ravishda   bolshevik   chekistlar   tomonidan   otib   tashlandi.   Ularga   qarashli   bo’lgan
zavod va fabrikalar, xususiy korxonalar, omborlar, paxta va ipak zahiralari, butun
mol-mulklari   musodara   qilindi.   “Buxorodagi   Xurjun,   Hoji   Zohid,   Mullo
Muhammad   Sharif   Savdogar,   Pushaymon,   O’tkir   qo’shbegi,   Fothali   qo’shbegi
madrasalari   qizil   askarlar   tomonidan   qamoqxonalarga   aylantirildi.   Hazrati   Imom
darvozasi   ichidagi   Mirzo   Urganjiy   hovlisi   ikkinchi   zindon   nomini   oldi”,   -   deb
o’sha davr voqyealarining bevosita shohidi bo’lgan mahalliy muarrix Muhammad
Ali Baljuvoniy o’zining «Tarixi Nofeiy» asarida yozgan edi. 
Shunday qilib, butun musulmon olamida “sharif shahar” va “islom dinining
gumbazi”   sifatida   shuhrat   qozongan   muqaddas   Buxoroi   Sharif   kommunistlar
tomonidan qizil Buxoroga aylantirila boshlandi. Buxoroning turli joylarida zudlik
bilan   inqilobiy   qo’mita   -   revkomlar   tuzildi.   Buxoroning   markaziy   qismlaridan
shoshilinch   chekinayotgan   Said   Olimxon   qarshi   va   Fuzordan   ham   o’tib,   Boysun
bekligi   hududiga   kirib   bordi.   Arxiv   hujjatlarida   keltirilishicha,   sobiq   amir   Said
Olimxon   yaxshi   qurollangan   300   kishilik   otliqlar,   shu   jumladan,   Afg’oniston
hukumatining  vakili   Muxammad  Akbarxon  boshchiligidagi  100  ta   afg’on  sarbozi
himoyasi   ostida   1920-yil   10-sentyabrda   Boysunga   yetib   kelishdi.   Biroq   Said
Olimxon   o’z   xotiralarida   Boysun   tug’risida   so’z   yuritmay,   balki   Qo’rg’ontepaga
borganligini   tilga   oladi.   Holbuki,   Qo’rg’ontepaga   u   sal   keyinroq   borgan.   Boysun
begi Said Ahmad “Kutilmagan mehmon»ni biroz hayratlanib, qarshilaydi. 
Said  Olimxon   bu  yerda  sanoko’i   kunlar   bo’lishiga   qaramasdan,   u  «Boysun
viloyatiga   qarashli   Bandardan   to   Darbandgacha   dushman   oldini   olish   uchun
istehkomlar qurdirtiradi”. Ammo orqadan yetib kelgan qizil askarlarning hujumiga
uning   sarbozlari   dosh   bera   olmaydi.   Darband   va   Sayrobda   bo’lgan   janglardan
so’ng,   Said   Olimxon   “Buxoroning   sharqi   bo’lgan   Hisor   viloyatiga’   junaganligini
o’z memuarida yozib qoldirgan. U Hisor va Denovga yangi hokimlarni tayinlaydi.
O’z   vaqtida   Yosh   buxorolik   jadidlarning   mamlakatda   demokratik   islohotlar
25 o’tkazish   haqidagi   takliflariga   keskin   salbiy   munosabat   bildirgan  sobiq   amir   endi
bosqinchi   qizil   armiya   jangchilariga   qarshi   mustaqillik   kurashini   tashkil   qilishga
o’rindi. Darhaqiqat,   qisqa   fursat   ichida   Said   Olimxon   boshchiligidagi
qo’shin safiga Sharqiy va O’rta Buxorodan ko’plab vatanparvarlar kelib qo’shildi.
Said   Olimxon   Dushanbe   va   Qoratog’da   ham   bo’lgach,   Hisor   shahrini   o’ziga
qarorgoh qilib belgilaydi. Sharqiy Buxorodagi Ibrohimbek Davlatmandbek Fuzayl
Maxdum,   Eshon   Sulton,   Tog’ay   Sari,   Avliyoqulbek,   Abdurahmonbek
Alimardonbek   kabi   nufuzli   kishilar,   ypyg’   boshliqlari   va   beklari,   yirik   din
arboblari.   sobiq   amir   huzurida   to’planishdi.   Ular   Sharqiy   Buxoroni   qizil   askarlar
qo’liga   topshirmaslik   yangi   hokimiyatni   tan   olmaslik   va   unga   buysunmaslikka
qaror   qildilar.   Said   Olimxon   o’z   lashkarlarining   boshlig’i   qilib,   harbiy   vazir
bo’lgan   tog’asi   Muhammad   Saidbek   Parvonachini,   shuningdek   Abdulhafiz
Parvonachi va Ibrohimbekni tayinlaydi 1
. “Hisor viloyatida bolsheviklarga
qarshi olti  oy davomida kurash  va jang olib bordim”, deb yozgan edi u. 1920-yil
17-dekabrda Hisor ekspedisiyasi qismlari diviziya komandiri Marsov boshchiligida
Qarshidan   yo’lga   chiqishdi.   Ular   20-dekabrda   jang   bilan   Darbandni   egallashdi.
Afsuski, kuchlar teng emas edi. Avval ham yozib o’tilganideq bu paytda Buxoroda
zamonaviy qurol-yarog’lar va jangovar texnika bilan qurollangan qizil armiyaning
70   ming   tajribali   jangchisi   bor   edi.   Arxivlardagi   hyjjatlar   1920-yildagi   kuchlar
nisbatini   ana   shunday   ifodalaydi2.   Bu   holni   Said   Olimxon   ham   tushunmasligi
mumkin   emas   edi.   Istiqlolchilar   qo’shinida   qurol-yarog’   yetishmagan.   1920-yil
kuzida   sovet   rejimi   Qrimda   Vrangel   armiyasi   ustidan   G’alaba   qozongach,   asosiy
e’tiborni   Turkiston   mintaqasiga,   shu   jumladan,   Buxoro   respublikasiga   qaratdi.
Buxorodagi qo’zg’olonchilarga qarshi Rossiya markazidan ketirilgan yangi harbiy
qismlar,   saralangan   va   janglarda   chiniqqan   qizil   askarlar   tashlandi.   Aynan   ushbu
holat O’rta Buxorodagi qo’zg’olonni yanada avj olib ketishiga yo’l qo’ymadi. “23-
dekabrda   qizil   askarlar   uch   turli   qurollar   yordamida   5   soatlik   jangdan   sung
Shahrisabzni  egallashdi. Dushman Chiroqchi - Kitob yunalishi tomonga chekindi.
1
  Гафуров   А.,   Рашидов   У.Бухоро   халқ   шўролар   жумҳурияти   тарихидан   лавҳалар   (1920-1924)   –   Тошкент. :
1992. 46-б
26 25 dekabrda dushman Shahrisabzni qayta egallash uchun qarshi xujumga o’tdi, bu
joyda janglar ketmokda ...” deb ta’kidlanadi qizil askarlar qo’mondonining yozgan
raportida.   Buxoro   gruppasi   qo’shinlari   qo’mondonligi   tomonidan   1929-yil   24-
dekabrda chiqarilgan buyrukda Kitob-Shahrisabz,  Chiroqchi, Yakkabog’, Yertepa
atroflarida   ko’tarilgan   aksilinqilobiy   qo’zg’olonni   tugatish   uchun   shoshilinch   va
qat’iy   tadbirlar   belgilandi.  Bu   tadbirlarning   eng  asosiysi   Qashqadaryo   vohasidagi
qo’zg’olonchilar   bilan   Sangardaq   Yurchi   va   Denovda   joylashgan   4470   kishidan
iborat   Said   Olimxon   qo’mondonligidagi   qo’shinlarni   birlashtirishga   yul
qo’ymaslik edi. Shuning uchun ham Samarqanddan yo’lga chiqqan Ionov otryadi
25-dekabrda Taxtaqoracha Dovonini egallaydi. Dovondan tushish yo’llari esa 26-
dekabr ertalab ishg’ol etildi. O’rta   Buxoroda   janglar   qizib   ketdi.   istiqlolchilar
qo’lidan   dekabr   oyining   oxirlarida   Shahrisabzdan   tashqari   Kitob,   Chiroqchi,
Yakkabog’   shaharlari   tortib   olindi.   qo’zg’olonchilar   Sharqiy   Buxoroga   o’ta
olishmaganligi   uchun   O’rta   va   Sharqiy   Buxorodagi   istiqlolchilar   qo’shini   o’zaro
birlasha   olmadi.   Bu   paytga   kelib   Sherobod   shahrini   ham   qizil   askarlar   bosib
olishgan edi. “Qizil askarlar tomonidan 24-dekabrda Sherobod shahri egallanganda
mujohidlarning   8000   kishilik   armiyasida   har   o’n   kishiga   bittadan   miltiq   to’g’ri
kelardi,   buning   ustiga   har   miltikda   bor-yug’i   3-5   dona   o’q   bor   edi,   xolos.
Mujohidlar   Qabodiyon   shahridan   80   chaqirim   sharkdagi   Saroy   tomonga
chekinishdi”   -   deb   bolsheviklarning   rasmiy   hujjatlaridan   birida   ko’rsatiladi.   24-
dekabrdan   boshlab   Buxoro   gruppasi   qo’shinlari   Turkiston   fronti   shtabi   ixtiyoriga
o’tkazildi.   Buxoro   respublikasi   xududidagi   barcha   harbiy   qismlar   esa   Buxoro
gruppasi   qo’shinlari   shtabiga   so’zsiz   ravishda   bo’ysunishi   lozim   edi2.   Bu   paytga
kelib, faqat Sharqiy Buxoroda harakat qilayotgan Hisor ekspedisiyasi tarkibida 10
mingdan ortiq qizil askar bo’lgan.  Qizil   askarlarning   katta
mikdordagi   harbiy   kuchlari   istiqlolchilarning   ham   o’z   qo’shinini   yaxlit
qo’mondonlik   ostiga   birlashtirishni   taqozo   qilar   edi.   Bu   davrda   Said   Olimxon
Farg’ona   vodiysidagi   istiqlolchilik   harakati   bilan   aloqani   yo’lga   qo’ydi.   Arxiv
hujjatlarida keltirilishicha, Farg’onadan 4000 yigit Sharqiy Buxoroga yetib kelgan.
Hisordan   Kulob   viloyatiga   kelgan   Said   Olimxon   butun   qo’shinlariga   Mulla
27 Muhammad   Ibrohimbek   Devonbegi   (Ibrohimbek   laqay)   va   Davlatmandbek
Devonbegini   lashkarboshilar   qilib   tayinladi.   Buxoro   respublikasi   Markaziy
Revkomi   va   Xalq   Nozirlar   Shurosi   raisi   nomiga   jo’natilgan   «mutlaqo   maxfiy»
ma’lumotda   yozilishicha,   1921-yil   1-yanvarga   kelib   Buxoro   amirining   armiyasi
15000   kishidan   ortib   ketdi.   Bu   hujjatda   amir   kuchlarining   joylashish   tartibi   ham
keltiriladi: “Buxoro amirining tog’asi Turajon (sobiq Sharshauz begi) Hazrat Imom
Saidda   (Qo’rg’ontepadan   70   chaqirim   janubda)   joylashgan   ...   Denovda   Bo’riboy
va uning yordamchisi  Sharif Boyvachcha boshchiligida asosan ov miltiqlari bilan
qurollangan 1500 kishilik guruh mavjud. Bu guruh tub aholi orasidagi ko’ngillilar
hisobidan   tuzilgan,   kungillilar   o’rtasida   Buxoro,   Samarqand   va   Farg’onadan
kelgan sartlar (o’zbeklar - Q.R.) bor. 
Yurchi   shahrida   Hoji   Murod   Tuqsabo   boshchiligida   turli   miltiqlar   bilan
qurollangan,   mahalliy   aholidan   iborat   200   kishilik   guruh   joylashgan   ...   Hisorda
samarqandlik Tursunboy va birodari Odilning 200 kishilik guruhi, turkmanlarning
Oltiqo’l  boshchiligida 150 kishilik guruhi  o’rnashgan.  Shahar  qal’asida bitta pilta
to’p bor. Hisorda safarbarlik davom etmokda. Kungillilar va safarbar qilinganlarni
samarqandlik   Rajab   miltiq   otish   va   harbiy   ishga   o’rgatmokda   ...   Hisorda
Tursunboyning   birodari   Odil   nazorati   ostida   ishlaydigan   qurol-yarog’larni
tuzatadigan ustaxona mavjud, unda yetti kishi ishlaydi”. 1921-yil oktyabr oyining
o’rtalarida Fayzobod, Kulob, G’apm, Qo’rg’ontepa, Kofirnihon, Hisor va Qoratepa
shaharlari   istiqlolchilar   qo’lida   bo’lgan.   Afg’onistonda   turgan   Buxoro   amiri   Said
Olimxon   Istiqlolchilarning   Oliy   bosh   qo’mondoni   Ibrohimbek   orqali   Sharqiy
Buxorodagi vaziyatdan doimo xabardor bo’lib turar edi 1
. 
1920-1921 yillarda Sharqiy Buxoroda istiqlolchilik harakatining kuchayishi,
qizil   armiyaning   bu   yerga   katta   miqdordagi   harbiy   kuchlarning   tashlashi   G’arbiy
va   O’rta   Buxoroda   ham   harakatning   tez   sur’atda   boshlanishi   va   avj   olishiga   olib
keldi. G’arbiy Buxorodagi istiqlolchilar ham bu davrda katta yutuqlarga erishdilar.
Buxoro   va   Karmana   viloyatlaridagi   istiqlolchilarning   qo’mondoni   Mulla
1
  Жўраев   Н.   Каримов   Ш.Ўзбекистон   тарихи.   2-китоб   (Ўзбекистон   Совет   мустамлакачилиги   даврида).   –
Тошкент.: Шарқ. 2011. 189-б
28 Abdulqahhor qo’rboshi edi. Tez orada Buxoro va Karmana viloyatlaridagi har bir
tumanda,   yirik   qishloq   va   kentlarda   dastalar   tuzilib,   ularga   mahalliy   qo’rboshilar
va   sardorlar   boshchilik   qilishdi.   Bu   dastalar   qizil   askarlarning   mazkur   qishloqlar
hududiga   kirishlariga   yo’l   qo’ymas,   tuman   markazlari   va   shaharlarda   joylashgan
qizil   askarlarning   garnizonlariga   hujum   qilishar,   o’rni   kelganda   boshqa   dastalar
bilan   birlashib,   bosqinchi   armiyaning   G’arbiy   kuchlariga   qarshi   jangga   kirishar
edi. istiqlolchilarning bunday dastalari Farbiy Buxoroda ellikdan ortiq bo’lib, ular
safida   o’n   mingdan   ortiq   vatanparvar   bor   edi.   1921-yil   oktyabr   oyida   Buxoro
respublikasidagi  istiqlolchilik harakatining birinchi bosqichi tugadi. Taxminan bir
yilcha davom  etgan  bu bosqichda   istiqlolchilar   asosan   Sharqiy  Buxoroda ko’plab
g’alabalarga erishdilar. 
Dastlab   taxtdan   mahrum   qilingan   amir   Said   Olimxon   sovetlarga   qarshi
kurashga   raqbarlikni   o’z   qo’liga   olgan   bo’lsa,   u   Afg’oniston   tuprog’iga   o’tib
ketgach,   bu   harakatga   Sharqiy   Buxoroda   Ibrohimbek   va   Davlatmandbek
qo’rboshilar   boshchilik   qilishdi.   G’arbiy   Buxoro   istiqlolchilarining   yetakchisi
Mulla Abdulqahhor qo’rboshi bu davrda Afg’onistonda turgan Said Olimxon bilan
doimiy   ravishda   aloqa   bog’lab   turdi.   U   o’z   vakillari   orqali   qo’rboshilar,   nufuzli
kishilar va diniy arboblarga murojaat  qilib ularni  bosqinchi  qizil armiya va yangi
tuzumga qarshi kurashga otlantira oldi.
2.2 Buxoro Xalq Sovet Respublikasining tugatilish bosqichlari
Turkiston   azaldan   mintaqa   xalqlarining   yagona   va   umumiy   vatani   bo'lgan.
Turkiston,   Buxoro,   Xorazm   respublikalarining   tub   xalqlari   asrlar   davomida
turmush   tarzi   va   an'analari   jihatidan   bir-birlariga   juda   yaqin   bo'lib   ketgan   edilar.
29 Buxoro   va   Xorazm   respublikalari   1924-yil   oxirigacha   mustaqil   davlat   bo'lganlar.
Turkiston mintaqasi yagona hudud, tarixiy zamin, o'z xo'jaligi, an'analari, dini, tili
va  madaniyatining  mushtarakligi  bilan  ajralib  turgan.  Turkistondagi   davlatlarning
har birida yuz yillar davomida turkiy xalqlar: o'zbek, turkman, qoraqalpoq, qozoq,
qirg'iz   shuningdek,   tojik   xalqi   azaldan   yashagan.   Mintaqa   xalqlari   Turkiston
tuprog'ini qadimdan o'zlarining asl vatanlari deb bilganlar. 
Mintaqa xalqlari yagona va bir degan g'oya (turkistonlik) avloddan-avlodga
o'tib, XX asr 20-yillarida Turkistondagi  milliy ziyolilar va millat yetakchilarining
ijtimoiy-siyosiy qarashlari  hamda amaliy faoliyatlarida aks etgan. Mustabid sovet
rejimi va bolsheviklar uchun Turkiston mintaqasini bo'lib tashlab, uni idora qilish
qulay   edi.   Shuning   uchun   ham   dastlab   Turkiston   o'lkasiga   sovet   "avtonomiyasi"
berildi, ya'ni  Rossiya  Sovet  Federatsiyasi  tarkibida  1918-yil  30-aprelda  Turkiston
Avtonom Sovet Sotsialistik Respublikasi tashkil topdi. Bu paytda Buxoro amirligi
va Xiva xonligi (1920-yildan boshlab Buxoro Xalq Sovet Respublikasi va Xorazm
Xalq   Sovet   Respublikasi)   mustaqil   davlatlar   edi.   So'ngra   bolsheviklar   tomonidan
Turkiston   mintaqasini   parchalab   tashlash   uchun   jiddiy   tayyorgarlik   ko'rildi.   Bu
jarayon ayrim uzilishlar bilan 7 yil davom etdi 1
. 
Rossiyada  fuqarolar  urushi  va chet el harbiy intervensiyasiga  qarshi  kurash
yillarida   (1918-1922-   yillar)   Rossiya   imperiyasining   sobiq   hududida   mustaqil
davlatlar   (Polsha,   Finlyandiya),   mustaqil   milliy   respublikalar   (Litva,   Latviya,
Estoniya,   Ukraina,   Ozarbayjon,   Gruziya,   Armaniston),   sovet   respublikalari
(Belorusiya   SSR   va   b.),   muxtoriyatli   hukumatlar   (Turkiston   Muxtoriyati,   Alash
Orda,   Boshqirdiston   Muxtoriyati   va   b)   tashkil   topdi.   Bundan   tashqari,   RSFSR
tarkibida turli avtonom sovet respublikalari (Turkiston ASSR, Qirg'iziston ASSR,
Qozog'iston ASSR) va b.) bor edi. Shuningdek, Rossiya imperiyasi va keyinchalik
sovet Rossiyasining bevosita hududiy tarkibiga kirmagan bo'lsa ham, uning ta'siri
va   nazoratida   mavjud   bo'lib   turgan   Turkiston   mintaqasidagi   milliy   davlatlar
(Buxoro   amirligi,   Xiva   xonligi;   1920-yilda   ularning   o'rnida   tashkil   qilingan
1
  Жўраев   Н.   Каримов   Ш.Ўзбекистон   тарихи.   2-китоб   (Ўзбекистон   Совет   мустамлакачилиги   даврида).   –
Тошкент. Шарқ. 2011. 1 93 -б
30 Xorazm Xalq Sovet Respublikasi, Buxoro Xalq Sovet Respublikasi mavjudligi bu
davrdagi real hodisa edi. Yuqorida nomlari tilga olingan davlatlar va respublikalar
bilan sovet Rossiyasi o'rtasidagi munosabatlar murakkab xarakterda bo'lgan. Sovet
hukumatining   dastlab   e'lon   qilgan   rasmiy   hujjatlaridan   biri   —   “Rossiya   xalqlari
huquqlari   Deklaratsiyasi”   (1917-yil   2-noyabrda   qabul   qilingan)   yangi   tashkil
qilingan   sovet   Rossiyasi   Xalq   Komissarlari   Soveti   o'z   faoliyatida   “Rossiya
xalqlarining   o'z   taqdirlarini   o'zlari   erkinlik   bilan   belgilashlari,   hattoki,   ajralib
chiqish   va   mustaqil   davlat   tuzish   huquqini”   asos   qilib   olganliklari   tantanavor
ravishda   e'lon   qilingan   bo'lsa-da,   aslini   olganda,   bolsheviklar   Polsha   va
Finlyandiyadan   boshqa   xalqlar   (Ukraina,   Kavkaz,   Turkiston,   Boltiqbo'yi   va  b.)ga
mustaqillik   berishni   xohlamaganlar.   Tadqiqotchi   O.Chistyakov   to'g'ri
ta'kidlaganidek,   RSFSR   bilan   boshqa   sovet   respublikalari   o'rtasida   bir   tomondan
”mustaqil”   aloqalar   mavjud   bo'lsa,   ikkinchi   tomondan   ular   sovet   Rossiyasi   izmi
bilan ish ko'rgan.  Chunki bu respublikalarning vakillari Butunrossiya
Sovetlari   syezdlarida   ishtirok   etgan,   RSFSR   qonunchiligi   bu   respublikalar
hududlarida u yoki bu darajada kuchga ega bo'lgan. Bu respublikalardagi hukmron
siyosiy   partiya   —   kommunistik   partiya   Rossiya   Kommunistik   partiyasi-RKP   (b)
Markaziy   Komitetiga   bo'ysungan.   Bu   respublikalarning   armiyasi   yagona   qizil
armiya tarkibiga, byudjeti RSFSR byudjeti hisobiga kirgan. Rossiyaning hududi va
aholisi   (100   mln.kishidan   ko'p)   qizil   armiya   (5.5   mln.   kishi)   ning   miqdorini   bu
“mustaqil”   yoki   avtonom   sovet   respublikalarining   haqiqiy   holati   va   kuchi   bilan
solishtirish qiyin. Sovet federatsiyasining asosiy qoidalari 1918-yil 10-18-yanvarda
bo'lgan Butunrossiya Sovetlarining uchinchi syezdida yana bir marta e'lon qilindi.
Ezilgan   va   ekspluatatsiya   qilingan   mehnatkashlar   huquqlari   Deklaratsiyasida
ko'rsatilishicha,   Rossiya   Sovet   Respublikasi   ozod   millatlarning   erkin   ittifoqi
asosida   milliy   Sovet   Respublikalari   Ittifoqi   federatsiyasini   tashkil   etadi.   Bunda
Rossiyadagi   har   bir   millat   o'z   respublikasi   bo'lishi   uchun   huquqlarga   ega   bo'lishi
mumkin.   Moskvalik   tadqiqotchi   A.Vdovin   yozganidek,   bu   deklaratsiyani
amaliyotda   qo'llash   tajribasi   butunlay   boshqacha   bo'ldi.   1918-yil   aprel   oyida
Turkiston   Sovet   Respublikasini   tuzish   bilan   birga   kelgusida   federatsiya   sub'ekti
31 sifatida   milliyhududiy   avtonomiya   (avtonom   respublika   yoki   oblast)   tashkil   etish
ham   ko'zda   tutildi.   Ma'lumki,   sovet   rejimi   tomonidan   Turkiston   mintaqasida
faoliyat ko'rsatgan Turkiston Muxtoriyati hukumati 1918-yil fevralda, Alash-Orda
Muxtor   hukumati   1920-yil   martda,   Boshqirdiston   Muxtoriyati   hukumati   1920-yil
iyunda tugatildi 1
.  Bundan   tashqari,   1920-1921-   yillarda   Ukraina,
Ozarboyjon,   Gruziya,   Armaniston   kabi   mustaqil   milliy   respublikalar   tugatilib,
ularning o'rnida sovet  respublikalari tashkil qilindi. Dog' iston va Chechenistonda
faoliyat ko'rsatgan Shimoliy Kavkaz amirligi, Tog'li Respublika (ruscha hujjatlarda
Gorskaya   Respublika)   ham   1920-   yillarda   bolsheviklarning   harbiy   kuchlari
tomonidan ag'darib tashlandi. Faqat Boltiqbo'yida faoliyat ko'rsatayotgan mustaqil
"burjua   Litva,   Latviya,   Estoniya   davlatlari”   1940-yilgacha   o'z   mustaqilliklarini
saqlab   qolishga   muvaffaq   bo'ldilar.   1922-yil   30-dekabrda   Sovet   Sotsialistik
Respublikalari Ittifoqi (SSSR) tashkil topdi. Sovet davridagi tarixiy adabiyotlarda,
xususan,   XX   asr   50-80-yillarida   yaratilgan   tadqiqotlarda   keltirilgan   fikrlarga
qarama-qarshi   o'laroq   shuni   ta'kidlash   lozimki,   yangi   sovet   davlati   -   SSSRning
asoschisi   va   g'oyaviy   tashkilotchisi   V.I.Lenin   bo'lmay,   balki   bu   davlat   I.V.Stalin
g'oyalari   asosida   hamda   bevosita   uning   rahbarligida   tashkil   qilingan   (SSSRda
dastlab   to'rt   respublika:   RSFSR,   Ukraina   SSR,   Belorussiya   SSR   va   Zakavkaze
SFSR kirgan.)  SSSRning   tashkil   qilinishi   bilan   Turkiston   o'lkasining
taqdiri   uzil-kesil   hal   qilindi.   1920-yil   boshlarida   Turkiston   komissiyasi   Turkiston
ASSRni milliy til belgisiga qarab, bo'lib tashlash masalasini qo'ygan edi. Turkiston
Komissiyasining   bu   tezislariga   qarshi   chiqqan   T.Risqulov,   N.Xo'jayev   va   boshqa
milliy   yetakchilar   "panturkizm",   "panislomizm",   "burjua   millatchiligi”   va   "o'ng
og'machilik"da   ayblandi.   Bu   haqda   sal   oldin   to'xtalib   o'tildi.   V.I.Lenin   1920-yil
may   oyida   Turkistonni   Uzbekiya,   Kirgiziya,   Turkmeniyaga   bo'lingan   xaritasini
tuzishni   mutasaddi   shaxslarga   topshirgan.   Shuning   uchun   1920-yil   avgustda
Turkiston   ASSRning   Yettisuv   viloyati,   Sirdaryo   va   Zakaspiy   viloyatlarining   bir
qismi   yangi   tashkil   qilingan   RSFSR   tarkibidagi   Qirg'iziston   ASSR   (aslida
1
  Жўраев   Н.   Каримов   Ш.Ўзбекистон   тарихи.   2-китоб   (Ўзбекистон   Совет   мустамлакачилиги   даврида).   –
Тошкент. Шарқ. 2011. 1 97 -б
32 Qozog'iston   ASSR)   ixtiyoriga   berilgan.   1920-1924-   yillarda   mustaqil   Buxoro   va
Xorazm respublikalarini mavjud bo'lib turishi Markazning vaqtinchalik murosa yo'
lini   tanlaganligidan   boshqa   narsa   emas   edi.   Aslini   olganda,   Sovet   hukumatining
rahbari   V.I.Lenin   sovet   respublikalari   asosida   SSSRni   tashkil   qilish   prinsiplari
to'g'risida 1922-yil  kuzida to'xtalar  ekan, "qo'shilishdan  oldin ajralish  kcrak",  deb
masalani aniq qo'ygan edi.
Xulosa
Xulosa qilib aytganda,  Buxoro Xalq respublikasining demokratik islohotlar
tomon bosib o‘tgan yo‘li o‘sha davr uchun ham, bugungi kun nuqtai nazaridan olib
qaralganda ham, mashaqqatli va ulug‘ yo‘l bo‘ldi. Buxoro respublikasi atigi 4-5 yil
ichida dunyoviy islohotlar joriy qilinayotgan demokratik davlatga aylana boshladi.
Afsuski, bu jarayonlar mustabid sovet tuzumi tomonidan sun’iy ravishda to‘xtatib
33 qo‘yildi   va nisbatan  mustaqil  bo‘lgan bu  davlatlarning mavjudligiga  ham  barham
berildi.   Buxoro   va   Xorazm   respublikalarining   tugatilishi   bilan   kamida   uch   ming
yillik tarixga ega bo‘lgan o‘zbek xalqining milliy davlatchilik xalqasi deyarli uzib
tashlandi.   O‘zbekiston   SSR   tuzilsa   ham   (1925   yil   fevral)   oradan   ko‘p   o‘tmay   u
SSSR tarkibiga kiritildi. 
O‘zSSR   amalda   hech   qanday   mustaqil   siyosiy   huquqlarga   ega   bo‘lmay,
balki  yangi  shakldagi  mustabid  sovet  rejimining bir  qismi  bo‘lganligi  uchun ham
mustaqil   davlat   vazifasini   o‘tay   olmadi.     1920-yilning   23-sentabrida   Buxoro
Sovetlarining Quruitoyi uning birinchi Konstitutsiyasini  qabul qildi. Konstitutsiya
RSFSRning   1918-yildagi   Konstitutsiyasiga   asoslandi.   Konstitutsiyada
Umumbuxoro   xalq   deputatiari   syezdi   oliy   hokimiyat   organi   hisoblanib,   2   ming
kishidan bir deputat miqdorida saylangan. Uning sessiyalari doimiy organ bo'lgan.
Butun   Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasining   hukumati   Xalq   Noziiiari   Soveli
ustidan   nazorat   organi   hisoblanib,   uning   muhim   qarorlarini   tasdiqlagan.   1920-
yilning 14-sentabrida Birinchi Xalq Nozirlar Kengashi 9 ta a'zo (xalq komissarlari)
tarkibida   tuzilgan   bo'lib,   u   Umumbuxoro   Ijroiya   Komiteti   tomonidan   rais,   uning
ikki   o'rinbosari   hamda   xalq   nozirlari:   adliya,   ichki   ishlar,   harbiy   ishlar,   maorif,
sog'liqni   saqlash,   mehnat   va   ijtimoiy   ta'minot,   savdo   va   sanoat,   soliq,   qishloq
xo'jaligi hamda davlat nazorati xalq nozirlari tarkibida tuzilgan. (Konstitutsiyaning
31, 38-,39-moddalari).  Keyinchalik   qishloq   xo'jaligi,   moliya   va   iqtisod
xalq   nozirliklarini   birlashtirib   Xalq   Xo'jaligi   Oliy   Kengashi   tashkil   qilindi.   Rais,
uning o'rinbosari, uchta bo'lim: 1) Markaziy Moliya boshqarmasi; 2) Markaziy yer-
suv   boshqarmasi;   3)   Savdo   va   sanoat   boshqarmasi   tarkibida   tuzildi.   Ushbu
tashkilot Xalq Nozirlar Kengashi, Buxoro Iqtisodiy Kengashi  nomlari bilan qayta
nomlangan.   BXSR   viloyat,   tuman,   kent   Sovetlari   va   ularning   ijroiya   komitetlari
tashkil qilinib, mahalliy boshqaruvni amalga oshirgan. 
Buxorodagi   yangi   tuzum   va   uning   ijobiy
chora-tadbirlarini   aholi   ma’qullab   kutib   oldi.   Biroq   yangi   hokimiyat   tomonidan
mulkdorlar tabaqasiga nisbatan ko‘rilgan qattiq choralar, ularga tegishli butun mol-
mulkning   musodara   qilinishi,   saroy   a’yonlari   va   amir   amaldorlarining   yoppasiga
34 hibsga   olinishi   va   otib   tashlanishi   amir   xazinasining   Moskvaga   olib   ketilishi,
majburiy   oziq-ovqat   razvyorstkasi   va   uning  qattiqqo‘llik   bilan  amalga   oshirilishi,
islom   dini   va   ulamolariga   nisbatan   dushmanlik   siyosati,   respublika   hududida
turgan qizil armiya ta’minotining aholi zimmasiga yuklatilishi, buning ustiga, qizil
askarlarning   bosqinchilik   va   talonchilik   faoliyati   haqqoniy   ravishda   xalqning
kuchli   noroziligiga   sabab   bo‘ldi.   Respublikadagi   ijtimoiy-siyosiy   munosabatlar
ham   keskinlashdi.   Buxoroda   amir   hokimiyati   ag‘darib   tashlangan   dastlabki
xaftalardayoq   mamlakatning   g‘arbiy,   markaziy   va   sharqiy   qismlarida   qizil
armiyaning   bosqinchilik   siyosati   va   bolsheviklar   zulmiga   qarshi   boshlangan
qurolchilik harakati avj olib ketdi.
Foydalanilgan adabiyotlar.
I. O’zbekiston Respublikasi Prezidentlarining asarlari.
1. Mirziyoyev   Sh.   M.   –   Qonun   ustuvorligi   va   inson   manfaatlarini
ta`minlash – yurt taraqqiyoti va xalq farovonligining garovi. -Toshkent.:
“O`zbekiston”, 2017.
2. Каримов И. А. Тарихий хотирасиз келажак йўк. –Тошкент.: “Шарқ"
1998.
35 II. Manbalar.
3. Қосимов .   Ф.   -   Бухоро   тарихи   масалалари:   мақолалар   тўплами.
Бухоро, 1996.
4. И шанов   А.   Создание   Бухарской   Народной   Советской   Республики
(1920-1924 гг.). - Ташкент: Изд.АН УзССР, 1955.
5. Шек   Л.   Победа   Народной   Советской   революции   в   Бухаре.   -
Ташкент: Госиздат, 1956.
6. Алиев   А.   Великий   октябрь   и   революционизирование   народов
Бухары. - Ташкент: Госиздат УзССР, 1958
7. Иркаев М. История гражданской войны в Таджикистане. - Душанбе,
1963.
8. Касымов   Ф.   Историография   БНСР:   Автореф.   дисс.   ...   канд.   ист.
наук. - Ташкент, 1968.
9. Алимов   И.   Аграрные   преобразования   в   Народных   Советских
Республиках   Хорезма   и   Бухары   (1920-1924   гг.).   -   Ташкент:
Узбекистан, 1970.
III. Ilmiy adabiyotlar.
10. Гафуров   А.,   Рашидов   У.   Бухоро   халқ   шўролар   жумҳурияти
тарихидан лавҳалар (1920-1924) – Тошкент. 1992.
11. Ҳайитов Ш., Раҳмонов К. Бухоро Халқ Совет Республикаси ва шарқ
мамлакатлари. Бухоро, 2004.
12. Жўраев   Н.   Каримов   Ш.Ўзбекистон   тарихи.   2-китоб   (Ўзбекистон
Совет мустамлакачилиги даврида). – Тошкент. “Шарқ”. 2011.
13. Мирзақулов   Б.   Бухоро   тарих   зарварақларида:   энг   қадимги
даврлардан ХХ аср 20-йиллари иккинчи ярмигача.– Тошкент . 2016.
14. Қосимов Ф. Бухоро Республикаси тарихшунослиги. -Бухоро, 1996.
15. Mubinov .   M   -   1920-1924   yillarda   Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasi
hukumatining   harbiy   va   ijtimoiy   sohalaridagi   tub   o ’ zgarishlarning
tarixshunosligi .  Toshkent . 2015
16. Ражабов   Қ.   Бухорога   қизил   армия   босқинчи   ва   унга   карши   кураш:
тарих хақиқати (1920-1924 й). – Тошкент: Маънавият, 2002.
17. Рашидов   У.   Бухоро   Халқ   Республикаси   (1920-1924-йиллар).   –
Бухоро. 2003.
36
Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha