Diniy qarash, e’tiqod va marosimlarining yuzaga kelishi

1 Mavzu: Diniy qarash, e’tiqod va marosimlarining yuzaga kelishi.
Mundarija:
Kirish ......................................................................................................................... 3
I BOB Diniy e’tiqodlar genezisining manba va adabiyotlarda talqin etilishi. ........... 6
1.1 Ajdodlarimiz diniy e’tiqodlari haqida "Veyshi" va "Suyshu" xitoy 
solnomalarida ............................................................................................................ 6
1.2 Ibtidoiy diniy e’tiqodlarning o‘zaro uzviyligi. .................................................. 10
II BOB Diniy dunyo qarashning ma'naviy-marifiy asoslari .................................... 19
2.1 Diniy e’tiqodlar .................................................................................................. 19
2.2 Diniy marosimlar ............................................................................................... 27
XULOSA ................................................................................................................. 28
Foydalanilgan Adabiyotlar ...................................................................................... 29
2 KIRISH
Mavzuvning dolzarbligi:   Ilm-fan va texnologiyalarning jadal rivojlanishi,
global   dunyoda   raqobatning   ortishi   sharoitida   har   bir   davlat   va   jamiyatning   bu
jarayonda   raqobatbardoshligiyoshlarning   intellektual   rivoji   hamda   ularning
iste’dodi   va   qobiliyatlarini   to‘liq   amalga   oshirishga   e’tibor   berishga   bog‘liq
bo‘ladi.  
O‘zbekiston   Respublikasi   prezidenti   Sh.M.Mirziyoyev   o‘zining   nutqida   “Biz
yoshlarga doir davlat siyosatini hech og‘ishmasdan, qat’iyat bilan davom ettiramiz.
Nafaqat davom ettiramiz, balki bu siyosatni eng ustuvor vazifamiz sifatida bugun
zamon   talab   qilayotgan   yuksak   darajaga   ko‘taramiz.Yoshlarimizning   mustaqil
fikrlaydigan,   yuksak   intellektual   va   ma’navisalohiyatga   ega   bo‘lib,   dunyo
miqyosida o‘z tengdoshlariga hech qaysi sohada bo‘sh kelmaydigan insonlar bo‘lib
kamol   topishi,   baxtli   bo‘lishi   uchun   davlatimiz   vajamiyatimizning   bor   kuch   va
imkoniyatlarini   safarbar   etamiz1”,   deb   ta’kidlagan   edi.Shuning   uchun   bu   masala
har doim davlatlarning uzoq muddatli rivojlanishini ta’minlashga qaratilgan barcha
strategiyalarda aks ettirilgan. 
O‘zbekiston Respublikasining 2017-2021 yillarda rivojlantirishning beshta
ustuvor   yo‘nalishlari   bo‘yicha   Harakatlar   strategiyasi   ham   bu   borada   istisno
bo‘lmadi.O‘zbekistan Respublikasi Oliy majlisining IX sessiyasida davlatimizning
Birinchi  prezidenti   I.A.Karimov oliy  ta’limni   isloh qilishda  va  malakali   kadrlarni
tayyorlashda   sotsial   psixologiyaning   fan   sifatida   alohida   o‘rni   borligiga
jamoatchilik   diqqatini   qaratgan   edi.   Darhaqiqat,   yetuk   kadr   bo‘lish   uchun   shaxs
nafaqat   o‘z   iqtidori,   bilimi   va   saviyasini   oshirishi   zarur,   balki   jamiyatda   turlicha
sotsial   munosabatlar   tizimiga   tayyor   bo‘lmog‘i,   sotsial   faoliyatni   boshqarishning
ilmiy   qonuniyatlari   va   qoidalarini   mukammal   egallamog‘i   zarur.Boshqaruv,
marketing va menejment, ta’lim  va tarbiya sohalarida, ayniqsa,inson omili  va uni
boshqarishning   psixologik   tizimini   bilishi   jamiyatda   insoniy   munosabatlarni
shakllantirish orqali uni 
3 kamol   toptirish   yo‘lidir.   Shuninguchun   bugungi   kunda   Birinchi   prezidentimiz
I.A.Karimov ta’kidlaganidek, sotsial psixologiya va umuman, sotsial faoliyat bilan
shug‘ullanuvchi fanlarning asosiy vazifasi barkamol avlod tarbiyasini ta’minlovchi
barcha   ma’naviy,   ruhiy   va   insoniy   munosabatlar   mohiyatini   tahlil   qilish,   ularni
boshqarishning eng samarali usullarini hayotga tadbiq etishdir. Bu o‘rinda, ayniqsa
sotsial   tafakkurning,   yangicha   dunyoqarash   va   munosabatlarning   shakllanishini,
insonning   o‘ziga   va   o‘zgalarga   ta’sir   etishning   mexanizmlarini   o‘rganish   eng
dolzarb masalalardandir.
Davrimiz   insonni   mustaqil   fikrli   shaxs   sifatida   har   bir   soniyada
o‘ylashga,fikrlashga,   mulohaza   yuritib,   o‘zi   uchun   xulosalar   chiqarishga   majbur
etmoqda.Ya’ni, bu cheksiz olamda biz o‘zimizni o‘zgalarsiz, o‘z manfaatlarimizni
o‘zgalar   manfaatisiz   tasavvur   qila   olmaganimiz   uchun   ham   sotsial   psixologiyani
bilishga   majburmiz.   Zero,   mustaqil   davlatimizning   siyosati   inson   manfaatini
himoya   qilish,uning   uchun   munosib   turmush   tarzini   yaratish   ekan,   bu   ishlarni
amalga   oshirish   uchun   bo‘lg‘usi   mutaxassis,   pedagog-o‘qituvchi,   ziyoli   ijtimoiy
borliq qonuniyatlarini bilishi va undan maromida foydalanib, turmush normalariga
bo‘ysungan   holda   jamiyatda   o‘zining   munosib   o‘rnini   egallab,   fuqarolik   burchini
ado etishga tayyor bo‘lishi  darkor. Shu nuqtai nazardan olib qaralganda, talabalar
hukmiga   havola   etilayotgan   “Sotsial   psixologiya”   o‘quv   qo‘llanmasi   shaxs   va
jamiyat munosabatlari qonuniyatlarini tavsiflashga bag‘ishlangandir.
      Kurs   ishining   maqsadi :   Sotsial   va   shaxslararo   munosabatlarda
muloqotning o’ziga xos jihatlarini tahlil qilish . 
Kurs ishining vazifalari:  - Kichik guruhlar va jamoalar psixologiyasi 
Birinchidan,   uning   asosiy   yo‘nalishi   kichik   guruhlar   va   jamoalar
psixologiyasini o‘rganishdan iboratdir.
-   Har   bir   shaxs   hamisha   malum   ijtimoiy   guruxlar   doirasida   faoliyat
ko‘rsatadi.   Bu   uning   oilasi,   mehnat   jamoasi,   ko‘cha-kuydagi   norasmiy   guruhdagi
do‘stlari davrasi, o‘quv jamoasi va hokazolardir. 
4 -   Shaxsning   yakka   va   turli   guruhlar   doirasida   o‘zini   tutishi,   xulq-atvori,
mavqei,   unga   o‘ziga   xos   guruhiy   ta’sirlar,   guruhdagi   shaxslararo   moslik,   liderlik,
guruhiy   taz’yiqqa   beriluvchanlik   kabi   qator   hodisalar   aslida   o‘sha   guruhlarni
boshqarish, o‘zaro munosabatlar sharoitini yaratish - bu odamlarni samarali o‘zaro
muloqotga o‘rgatishning zaruriyatidir. 
-   Guruhlardagi   kishilar   o‘rtasida   o‘zaro   muloqot,   o‘zaro   bir-biriga   ta’sir
usullari,   odamlarni   samarali   muloqotga   o‘rgatish   ham   guruhlar   ijtimoiy
psixologiyasining muhim vazifasi hisoblanadi. 
Kurs ishining obekti:  Maktab psixologning individual ish uslubi 
Kurs ishining predmeti :  Sotsial  psixologiya bu – odamlarning bir  birlari
haqida   nimalarni   o‘ylashlari,   bir-birlariga   qanday   ta’sir   ko‘rsatishlari   hamda   bir-
birlariga qanday munosabatda bo‘lishlarini o‘rganuvchi fandir 
Kurs   ishining   metodologik   asosi :   Tadqiqotning   metodologik   asosini
I.Karimovning   sog’lom   avlodni   tarbiyalash   xususidagi   asarlari   g’oyalari,
prezidentimiz   SH.M.   Mirziyoevning   barkamol   avlodni   tarbiyalashga   oid   fikr   -
mulohazalari   tashkil   qildi.   Shuningdek,   muammoga   oid   xorij   va   o’zbek
psixologlarining   nazariy   metodologik   ma’lumotlari   va   g’oyalari,   I.V.Dubrovina,
X.Y.   Liymets,   YU.L.Sierd   ,   E.G’.G’oziev,   M.G.Davletshin,   G.B.SHoumarov,
SH.R.   Baratov,   B.RDodirov,   R.Z.Gaynutdinov,   V.M.Karimova,
N.A.Sog’inovlarning   talim   soxasida   psixologik   xizmatni   tashkil   qilish   bo’yicha
fikr va nazariyasi tadqiqotimizning metodologik negizidir. 
Kurs   ishining   ilmiy   amaliy   ahamiyati:   unda   amaliyotchi   psixologning
individual   ish   uslubiga   bag’ishlangan   ilmiy   adabiyotlar   tahlil   qilinganligi,
amaliyotchi   psixologning   individual   ish   uslubiga   ob’ektiv   va   sub’ektiv   omillar
ta’siri   ochib   berilganligi,   jarayonni   boshqarish   usullari,   mohiyati   ochib
berilganligidadir. Shuningdek, tahlil qilingan va to’plangan materiallardan yosh va
pedagogik psixologiyasi, oila psixologiyasi, psixologik xizmat fanlaridan ma’ruza
5 matnlari   tayorlashda,   ta’lim   jarayonida   psixologik   xizmatni   tashkil   etishda
foydalanish mumkin.
Kurs   ishining   tuzilishi   va   xajmi:   Ish   kirish,   2   bob,   4   bo’lim,   xulosa,
foydlanilgan adabiyotlar va ilovadan iborat. 
I BOB DINIY E’TIQODLAR GENEZISINING MANBA VA
ADABIYOTLARDA TALQIN ETILISHI.
1.1 Ajdodlarimiz diniy e’tiqodlari haqida "Veyshi" va "Suyshu" xitoy
solnomalarida
Diniy e’tiqodlar genezisining manba va  adabiyotlarda
O‘zbekiston   xududida   minglab   yillar   davomida   yashagan   qabilalarning
madaniyati   irmoqlardek   ajdodlarimiz   qoni   va   hayotiga   singib   o‘tib,   o‘z   izini
muhrlagani   shubhasizdir.   Qadimgi   Xorazm,   So‘g‘d,   Farg‘ona,   Baqtriya   va   Shosh
elatlarining   tarixi   va   madaniyati   o‘zbek   xalqi   tarixi   va   madaniyatining   uzviy
bo‘laklari   bo‘lib,   uning   sarchashmalarini   belgilaydi.   Moddiy   madaniyatni
o‘rganuvchilarni   «cho‘llar   san’ati»ning   bir   xilligi   doim   hayratda   qoldirib,   shuning
uchun siyosiy o‘zgarishlar sivilizatsiya yo‘qolishiga keltirmaganligi tan olinadi. 1
Ilohiy   kuch   —   Xudoni   tan   olish,   mintaqalararo   madaniyatlar   va   e’tiqodlar
orasidagi  raqobat,  ota-bobolarning  udumlari,  diniy  marosim,  O‘rta  Osiyoda  ellinizm
manbai   Gandxara   emas   -   Baqtriya   bo‘lgan,   Kushon   saltanatining   ilohlar   panteoni,
"xaloskor" diniy g‘oyalar, eramizdan avvalgi 700 yildan to eramizning 700 yiligacha
zardushtiylik,   yahudiylik,   nasroniylik   va   islom   dinlari   paydo   bo‘ladi,   tabiiy   diniy
e’tiqod,   O‘zbek   xalqining   shakllanishi   minglab   yillarni   o‘z   ichiga   qamrab   oladi,
o‘lkamiz aholisi eramiz boshlaridanoq turkiyzabon bo‘lgan, yovvoyilik, vaxshiylik va
sivilizatsiya, oziq-ovqatni ovlash yoki terishdan uni ishlab chiqarishga o‘tish, o‘lkamiz
"Tosh kitob"i, moddiy manbalar - "Yer arxivi", Yozma manbalar - inson tafakkurining
1
  Armstrong,   Karen.   (1993).   Xudoning   tarixi:   yahudiylik,   nasroniylik   va   islomning   4000   yillik
izlanishlari.
6 mahsulidir,   mintaqamiz   diniy   e’tiqodlari   haqida   deyarli   hech   qanday   tasavvur   yo‘q,
qadimdan O‘zbekiston diniy bag‘rikenglik va ilm-fan markazidir.
Turli   davrlarda   u   yoki   bu   mintaqa   turli   birikmalar   tarkibiga   kirgani
tufayli   o‘sha   davlatga   ko‘proq   mansub   bo‘lgan.   Masalan,   qator   olimlar,   keng
tadqiqotlar   natijasida   Xuroson   qadim   va   o‘rta   asrlarda   siyosiy,   iqtisodiy   va
madaniy   jihatdan   Erondan   ko‘ra   ko‘proq   O‘rta   Osiyo   bilan   bog‘liq   bo‘lgan,
degan   xulosaga   keladi.174:14   XX   asrdagi   arxeologik   tadqiqotlar   va   o‘zga
izlanishlar bu haqiqatni tasdiqlaydi.
Yozma   manbalar   bo‘yicha,   e.   o.   UP-U1   asrlarda   O‘zbekiston   hududida
so‘g‘dlar,   baqtriyaliklar,   xorazmiylar,   sak   va   massagetlar   yashagan.   Sak   va
massagetlarni   yunon   muarrixlaridan   Strabon   (eramizning   I   asri)   va  Arrian   (e.   2
asri) umumiy bir nom bilan -«Skif», deb atashgan. Pompey Trog (e. o. I asr) ularni
«doim   eng   qadimgi   qabila,   deb   hisoblashgan   va   qadimiyligi   jihatidan   misrliklar
bilan bahslashgan», deb yozadi. Ahamoniylarning tosh yozuvlarida «skif» atamasi
ishlatilmaydi,   ammo   qadimda   o‘zga   o‘lkalarning   xalqlarini   bir   so‘z   bilan
birlashtirish hollari uchrashiga «kelt» va «efiop» atamalari ham misol bo‘la oladi.
Amudaryo (Oks) sohillari va cho‘llarida massagetlar istiqomat qilgan, tog‘li,
cho‘l   mintaqalarida   esa   chorvachilik   bilan   shug‘ullangan   saklar   yashagan.   E.   o.  VI
asrda   ular   o‘z   yerlarini   himoya   qilish   maqsadida   harbiy-qabila   ittifoqini   tuzishadi.
Antik tarixchilarning ma’lumotiga ko‘ra, saklar uchta guruxga bo‘lingan. Eng kattasi -
sak-tigraxaudalar   (uchli   qalpoq   kiyuvchilar)   hozirgi   Toshkent   viloyati   va   Janubiy
Qozog‘iston   hududida   yashagan.   Ikkinchisi   -   sak-taradarya   (daryo   ortida
yashovchi)lar Orol dengizi za Sirdaryo (Yaksart)ning quyi etaklarida yashagan. Pomir
va   Farg‘onaning   tog‘li   rayonlarida   sak-xaumavarka   yashagan.   Qang‘xa   davlatining
markazida - Sirdaryoning o‘rta oqimi bo‘ylab ham sak qabilalari istiqomat qilgan va
janubi-sharqda Farg‘ona bilan chegaradosh bo‘lgan. E. o. V asrda Persepol saroyining
devor   tasvirida   "v   xalqlarning   bir   xil   kiyimda   chizilgani   ham   xorazmliklar   va     sak
massagetlarning   bir   ildizga   egaligidan   dalolat   berib,   Gerodotning   yozma
ma’lumotlariga mos tushadi. Shu bilan birga, bir narsani unutmaylik, ya’ni Gerodot
7 hech   qachon   o‘zi   O‘rta   Osiyoda   bo‘lmamagan   va   o‘z   tadqiqotlarini   birovlarning
hikoyalariga   tayanib   tuzgan.   Shu   tufayli,   ayrim   joy   va   elatlarning   nomlarida
adashgan.   Olimlarning   sanashicha,   Gerodot   o‘zining   "Tarix"ida   baqtriyaliklarni
13 marta, so‘g‘dliklarni - 2 marta, xorazmliklarni - 3 marta, saklarni - 11 marta,
massagetlarni   -   19   marotaba   nomlab,   ularning   moddiy   madaniyati,   an’analari,
dini   va   tarixi   haqida   ma’lumot   qoldirgan.   Eng   muhimi   -   olimlarning   xulosasiga
ko‘ra,   o‘lkamiz   aholisi   eramiz   boshlaridanoq   turkiyzabon   bo‘lgan.273-
Darhaqiqat, saklarning Avestoda eng ko‘p uchraydigan nomi "tura" bo‘lgani bejiz
emas.
Xalq nomi haqidagi mulohazalarimizni Yurtboshimiz Islom Karimovning
"Tarixiy   xotirasiz   kelajak   yo‘q"   risolalaridagi   xulosa   bilan   yakunlaymiz:
"Tariximiz kabi, qadim madaniyatimizning yaratilishida ham unga ko‘plab etnik
guruxlar, el-elatlar o‘z ulushini qo‘shgan. Bu - tabiiy hol. Chunki, hech qachon,
hech   qayerda   faqat   bitta   millatga   mansub   madaniyat   bo‘lmaydi.   Har   qanday
sivilizatsiya   ko‘pdan-ko‘p   xalqlar,   millatlar,   elatlar   faoliyatining   va   samarali
ta’sirining   mahsulidir.   Bir   so‘z   bilan   aytganda,   ko‘chmanchilar,   bosqinchilar
kelib ketaveradi, lekin xalq boqiy qoladi, uning madaniyati abadiy yashaydi".
G‘arb   olimlaridan   Gordon   Chayld   xalq   va   madaniyat   atamaga   shunday
ta’rif   bergan   edi:   "Xalq"   atamasini   eng   moziy   tarixiy   davrlarga   olib   o‘tmaslik
uchun, uni "insoniyat hamjamiyati" atamasi bilan almashtirish to‘g‘ridir"Fransuz   olimi   Pyer  Amiyet   O‘rta   Osiyoda   shahar   madaniyati   paydo	
bo‘lishiga   to‘xtalib,   u   Mesopotamiya   va   Hind   vodiylarining   madaniyatlari
o‘rtasida   o‘ziga   xos   vositachi   rolini   o‘ynaganini   aytadi   va   bu   mintaqani
Trans-Elam, deb ataydi. Aniqroq atama hali  o‘z navbatini  kutmoqda, ammo
O‘rta   Osiyo   janubida   alohida   sivilizatsiya   markazi   mavjudligi   o‘z   isbotini
topdi.     Muximi   -qadim   sivilizatsiyamiz   o‘lkamizda   aqidaparastlik
kuchayishiga   yo‘l   qo‘ymadi.   Bir   tomondan,   kushonlar   ta’sirida   hindlarning
siymolari yoki ayrim unsurlari mahalliy san’atga singib o‘tdi va shu asnoda,
mahalliy o‘zlashmalar hind va atrof xalqlar e’tiqodiga o‘z ta’sirini o‘tkazdi.
8 Ayrim   olimlar   insoniyat   madaniyati   va   jumladan,   diniy   e’tiqodlar	
tarixini inson oziq-ovqatni ov qilish yoki terib olish yordamida topgan davrga
va hayvon-o‘simliklarni xonakilashtirishi orqali e’tiqodlari rivojlangan   aqliy
va   axloqiy   daraja   davrlariga   bo‘ladi.   Aslida   olimlar   tomonidan   insoniyat
tarixini   davriylashtirish   turli   pog‘onalardan   o‘tib,   hozirgi   kungacha   o‘zgarib
kelgan.Hozirgi   zamonda   u   yoki   bu   diniy   e’tiqod   ildizlari   -   shajarasining
sarchashmasiga   yetish   mushkul   vazifa   bo‘lib,   faqat   ko‘hna   manbalar   asosidagina
ularning   genezisi   haqida   muayyan   xulosalar   chiqarish   mumkin,   xolos.   YA’ni,
Insoniyat   tarixi   kabi,   diniy   e’tiqodlar   tarixi   ham   ikki   asosda   o‘rganiladi:   moddiy
manbalar va yozma manbalar. Moddiy va yozma ma’lumotlar asosida insoniyat va
jumladan   dinlar   tarixi   quyidagi   yo‘nalishlarda   o‘rganiladi:   ashyoviy   manbalarni
arxeologiya   ~   "qadimotlar   haqidagi   fan"   o‘rganadi;   insonning   kelib   chiqishi   va
rivojini antropologiya -"inson xaqidagi fan" o‘rganadi; Yer kurrasidagi xalqlarning
urf-odatlari   xo‘jalik   yuritish   usullari   va   madaniyatini   etnografiya-   "xalqlar   tavsifi
fani" o‘rganadi. 2
  Moddiy   manbalar:   yozuv   bo‘lmagan   davrlar   tarixini   "Yer   arxivi",   deb
ataluvchi   manbalar,  ya’ni   inson   tanasi   va  uning   faoliyati   qoldiqlari   yordamida
o‘rganish mumkin. Inson qoldiqlarini paleontologiya, faoliyati qoldiilarini esa,
arxeologiya   fani   o‘rganadi   va   shu   tariqa,   kashf   etilgan   qadimgi   shaharlar,
qal’alar,   qo‘rg‘onlar   va   dahalar,   e’tiqod   qadamjolari,   san’at   va   maishiy   hayot
obidalari,   tosh,   sopol   va   metall   buyumlar,   taiinchoqlar   va   qurol-aslahalar
insoniyat tarixidan darak beruvchi moddiy ma’lumotlar qatoriga kiradi.
  Yozma   manbalar   inson   tafakkurining   mahsuli   bo‘lib,   unga   toshga
yo‘nilgan va sopolda  ishlangan hujjatlar, yozma manbalardagi  diniy matnlar, teri
yoki   papirusdagi   yozuv   qoldiqlari   kiradi.  Ayrim   tarixchilar   sivilizatsiya,   yozuv
paydo   bo‘lishidan   boshlanadi,   deb   hisoblashadi.   Shunga   asosan   insoniyat
2
  Armstrong, Karen.   (1993).   Xudoning tarixi: yahudiylik, nasroniylik va islomning 4000 yillik 
izlanishlari.
9 umrining atigi   5 foizini  tashkil   etuvchi   davrni  tarixiy deyishadi,  chunki  u  yozma
manbalarda   iz   qoldirgan,   oldingi   2,5   million   yil     ya’ni   95   foizi   esa,   yozma
dalillarga   ega   emas.   Bu   davrni   faqat   moddiy   yodgorliklar   yordamida   o‘rganish
mumkin.
5100 yil  avval Misr ilk sulola xukmronligi ostida bir davlatga birlashib,
shu davrda iyeroglif yozuvining dastlabki namunalari, ya’ni tarix paydo bo‘ladi.
Olimlar,  shunga   asoslanib,   insoniyat   umrini   ikkiga  -   tarixdan   oldingi   va   tarixiy
davrlarga   bo‘ladi.176Alqissa,   birinchi   yozuv   tizimlari   5000   yil   oldin   Misr   va
Mesopotamiyada,   4000   yil   oldin   Xitoyda,   3000   yil   oldin   -   Krit   va   G‘arbiy
Yevropada, 2000 yil oldin - Sharqiy va Shimoliy Yevropada shakllangan. Afrika,
Okeaniya   va   Amerikaning   ko‘p   qismlarida   esa,   yozuv,   asosan,   kolonializm
davrida kiritiladi.
Ajdodlarimiz diniy e’tiqodlari haqida "Veyshi" va "Suyshu" xitoy
solnomalarida   xam ma’lumot bor. Ularga binoan, ajdodlarimiz quyoshga topinib,
osmon   ruhiga   qurbonlik   keltirishgan.   Ruxning   abadiyligi   va   o‘zga   dunyo
mavjudligiga ishonishgan. Qabiladoshlari vafot etganida, marhum bilan birga uning
turli   narsalarini   ham   dafn   etishgan.   Keyinchalik,   ular   orasida   nasroniylik,
buddaviylik   va   o‘zga   dinlar   tarqalgan.   2100   yil   oldin   Xitoy   muarrixi   Sima   Szyan
"Tarixiy   risolalar"ida   Xitoy   va   O‘zbekiston   zaminidagi   qadimgp   davlatlar   haqida
ma’lumot keltiradi.
Qadimgi  tarixning qator  hodisalari  bizgacha  yetib kelgan urf-odatlar, san’at  va
folklor yordamida izohlanib, din tarixini til va toponimika (joy nomlarini tarixiy-jug‘rofiy
talqin etuvchi  fan tarmog‘i)  yordamida  o‘rganish  imkoni  ham  mavjud. Bizgacha  yetib
kelgan   antik   va   Sharq   matnlaridagi   atoqli   otlar,   jug‘rofiy,   etnik   va   o‘zga   atamalar
tahlilining natijalari ko‘p narsadan darak berishi mumkin.
1.2  Ibtidoiy diniy e’tiqodlarning o‘zaro uzviyligi.
O‘zbekistonda   din   tarixini   yaxlit   tizim   asosida   o‘rganish   maqsadga
muvofiq.   YA’ni   arxeologik   ashyolar   qatoriga   kiruvchi   devoriy   tasvirlar,   relyef,
10 haykallar,   dafn   narsalari,   me’morchilik   yo‘alishlarini   tahlil   etib.   taqqoslash   va
turlash   yordamida   xulosa   chiqarishga   harakat   qilamiz.   Mazkur   ashyolar   ham,   o‘z
navbatida, alohida tizimni tashkil etishi tufayli, har bir   tur  ichida o‘ziga xosliklar,
umumiy   va   ayri   belgilarni   o‘rganish   va   taqqoslash   diqqat   markaziga   olinadi.   Bu
turlarni va o‘zga moddiy va yozma manbalarni qamrab oluvchi Ziyoratgohlar esa,
diniy   e’tiqodning   eng   yuksak   ramziy   ifodasi   bo‘lib,   turli-tuman   qirralarni   o‘zida
mujassamlashtiradi   va   ta’bir   joiz   bo‘lsa,   o‘ziga   xos   "e’tiqod   tavsifnomasi"
hisoblanadi.   Ammo   bunday   tizim   o‘z   navbatida   Davlat,   Jamiyat,   Mintaqa
darajasida   katta   bir   silsilaning   zanjiri,   bo‘g‘ini   sifatida   gavdalanishini   ham
unutmasligimiz   kerak.  Agar   tizim   turli   davlatlarda   mavjud   bo‘lsa,   u   insoniyatga
xos   tarixiy   omil   sifatida   ko‘riladi   va   umubashariy   ahamiyat   kasb   etadi.   Bular
sirasiga, birinchi navbatda, albatta, jahonshumul dinlar kiradi hamda eng qadimiy
diniy     e’tiqodlar   qatoridan   barcha   xalqlarda   tarqalgan   ma’budlar   va   dinii
tasavvurlarning aynan o‘xshash va monandligi ham ularni umuminsoniy darajaga
ko‘taradi va birxillikni namoyon etadi.
G‘arb olimlarining ta’kidlashlaricha, "Arxeologik dalillar, Gerodot asarlari va
boshqa manbalarga qaraganda, O‘rta Osiyo dinlari sifatida vodiylarda ham dashtlarda
ham   asosan,   turli   xil   shamanliklar   namoyon   bo‘lgan.   Diniy   e’tiqodlar   orasida
politeizm (ko‘pxudolilik) ustuvor bo‘lib, har bir territoriya yoki zamin o‘z xudolari
va son-sanoqsiz mahalliy ruh va ajinalariga ega  bo‘lgan".
Bu   bahodan   ko‘rinib   turibdiki,   mintaqamiz   diniy   e’tiqodlari   haqida   deyarli
hech   qanday   tasavvur   yo‘q   va   bu   bo‘shliqni   asl   va   odil   hamda   xolis   dalillar   bilan
to‘ldirmasak,   o‘zgalar   xalqimizning   moziy   qatlamlaridagi   tarixini   bilib-bilmasdan
soxtalashtirishi mumkin.
Beruniy, Muhammad Payg‘ambar (s.a.v.)ning quyidagi so‘zlarini keltiradi: har
bir   chaqaloq   Xudo   uni   yaratganiga   qarab   tug‘iladi,   keyin   esa   ota-onasi   uni   yahudiy,
nasroniy yoki mug‘ qila(tarbiyalasha)di.73; 323 Hindu qabilalaridan birining vakilidan,
ularning diniy e’tiqodlari haqida so‘rashganida, shunday javob bergan ekan: "Har bir
kishiga   o‘z   qayirini   xohlagan   tomonga   boshqarishga   ruxsat   berish   kerak».   Buni
11 bag‘rikenglik asoslari deb atasa ham bo‘ladi. Bu haqiqatni tushunish uchun insoniyat
nasroniy   va   islom   vakillari   orasidagi   ko‘plab   qirg‘inlar   va   inkvizitsiyani   boshidan
kechirishiga   to‘g‘ri   keldi.  Ammo   hozir   ham   barcha   diniy   oqimlarda   mavjud   diniy
fundamentalizm bu sodda va  ayni paytda  asoskor tushunchaga qarshi chiqmoqda.
Shu   bilan   birga,   qadimdan   O‘zbekiston   diniy   bag‘rikenglik   va   ilm-fan
markazi   bo‘lganligini   xorijiy   olimlardan   Richard   Fray   shunday   e’tirof   etadi:
"Buddizm,   zardushtiylik,   moniylik   va   nasroniy   diniy   e’tiqodlarining   quramasi
islomdan   oldingi   O‘rta   Osiyoda   madaniy   muhit   shakllanishiga   o‘z   hissasini
qo‘shgan diniy bag‘rikenglik tamoyillariga asos soladi. Bu muhit esa Buxoro kabi
markazlarda islom tafakkuri va ilmining gullab-yashnashiga olib keladi". 3
O‘rta   Osiyo   xalqlarining   shakllanish   tarixining   murakkab   va   o‘ziga   xos
tomonlari   mavjuddir.   Bu   vaziyat   ularning   diniy   turmushlarida   ham   o‘z   aksini
topdi.   Bu   tarixiy   jarayonning   mazmunini   dinning   qadimgi   shakllari   va   unsurlari,
shuningdek,   zardushtiylik,   monixeylik,   buddizm,   xristianlik,   yahudiylik   va
islomdan   tashkil   topgan   dinlarning   tarixi   tashkil   qiladi.   Qayd   qilingan   bu   dinlar
Markaziy Osiyo xalqlari tarixida oldinma-keyin o‘rin olgan.
Bu   hudud   xalqlarining   dastlabki   manzilgohlari   Farg‘ona   vodiysi   tosh
davrida   —   eramizgacha   bo‘lgan   1   mln.—500   minginchi   yillarda   vujudga   kela
boshlagan.   Quyi   paleolit   davridayoq   (eramizgacha   bo‘lgan   10   ming   yillar)   bu
yerlarda   (Teshiktosh,   SHerobod   va   boshqa   yerlar)   ma’naviy   madaniyatni
shakllanayotganligini   ifoda   etuvchi   qoyalarga   o‘yib   tasvirlangan   rasmlar,
haykaltaroshlik   paydo   bo‘la   boshlaydi.   Inson,   o‘simlik   va   xayvonlarning   ramziy
ifodalarini   xayoliy   tarzda   o‘za-ro   biriktirgan,   uyg‘unlashtirgan   bu   badiiy   asarlar
voqelikning   inson   tomonidan   haqiqiy   va   xayoliy   o‘zlashtirishlarni   o‘zida   ifoda
etish   bilan   birga   diniy   qa-rashlarni   ham   vujudga   kela   boshlaganligini   ham
bildiradi.   Keyinchalik,   neolit   davrida   «muqaddas»   hayvonlarga,   ona   —   xudoga
3
  Armstrong, Karen.   (1993).   Xudoning tarixi: yahudiylik, nasroniylik va islomning 4000 yillik 
izlanishlari.
12 bag‘ishlangan   haykallar,   toat-ibodatlar,   diniy   marosimlar   bilan   borliq   buyumlar
paydo bo‘la boshlaydi .
Inson   o‘zligini   tanishi   bilan,   tabiatda   nimadir   hamma   narsani   harakatga
keltirishi  va Borliqqa sabab bo‘lishini  tushunib,  yaratuvchi  manba sifatida Ilohiy
kuch   -   Xudoni   tan   oladi   va   unga   sig‘ina   boshlaydi.   Ibtidoiy   jamoa   tasavvurida
mazkur   manbani   tan   olish   va   unga   topinib,   qurbonlik   keltirish   -   inson   hayotini
boshqaruvchi   ilohiy   kuchlarni   "yumshatish"ga   tenglashtirilgan   va   shu   ishonch
asosida diniy e’tiqod vujudga kelgan. Binobarin, bu jarayonning zamon va makon
uzra siljishini, ya’ni diniy e’tiqodlar tarixini o‘rganmasdan turib, insoniyat uchun
barcha   zamonlarda   eng   qudratli   g‘oya   bo‘lgan   Xudoga   ishonch   tuyg‘usini
tushunib bo‘lmaydi.
Ilohiy kuch tushunchasi  turli  xalqlarda muayyan muhitga yarasha  ma’no
kasb  etib, bir  avlod  umri  davomida shakllangan  g‘oya o‘zga  avlod hayotida o‘z
ma’nosini   yo‘qotishi   xam   mumkin   bo‘lgan.   Ya’ni   iloxiy   kuch   haqidagi   inson
g‘oyasi   o‘z   tarixiga   ega   bo‘lib,   turli   davrlarda   bu   g‘oyaning   jamiyat
yondashuvidagi shakli o‘zgarsa-da, moxiyati o‘zgarmagan va kezi kelsa,   davlat
mafkurasi darajasiga ham ko‘tarilgan.
Qadimda insonlar ilohiy kuch g‘oyasiga turli nomlar bergan bo‘lsa-da, ushbu
kuchni   doim   ularning   taqdirini   xal   etuvchi   Xudo   sifatida   tan   olishgan.   Turli
davrlarda   elatu   qabilalar   "o‘z"   Ilohiy   kuchiga   ishongan,   o‘z   ehtiyoj   va   xohishlari,
qo‘rqinch   va   quvonchlarini   Ilohiy   kuch   bilan   bog‘lab,   olamni   tushunishga
intilishgan.   Sexr-jodu   bilan   tabiatning   beayovligini   yumshatishga   xarakat   qilib,
uning turli ko‘rinishlari - Quyosh, yulduz, momaqaldiroq, yomg‘ir, shamol, olovga
sig‘ina boshlaydilar. P1u tariqa, animizm, totemizm, fetishizm va butparastlik kabi
e’tiqodlar vujudga kelib, ularning izdoshlari bir-birini ta’qib eta boshlaydi.
Diniy e’tiqodlarning yuzaga kelishida, tabiiy va inson omillaridan tashqari,
davlatchilik turi ham ahamiyatga ega bo‘lgan. O‘zbekiston zaminida qadimda o‘z
tarixiy   an’anasi   asosida   vujudga   kelgan   e’tiqodlar   bilan   kelgindi   bosqinchilar
13 davlatchiligi keltirgan e’tiqodlar o‘rtasida vaqt-vaqti bilan ayrim tafovutlar yuzaga
kelgan.   Ayni   paytda,   eramiz   boshida   O‘rta   Osiyo   hududi   bo‘ylab   50   dan   ortiq
kichik   amirliklar   mavjud   bo‘lganligi   izma-iz   almashinib   turgan   asrlar   silsilasida
turli-tuman e’tiqod va diniy qarashlar yuzaga kelganligi va ular o‘zaro to‘nashuvda
rivojlana   borganligiga   ishora   etadi.   Ular   bir-birini   inkor   etgan,   vaqt   o‘tishi   bilan
ayrimlari   yo‘qolib,   o‘zgalari   rivoj   topgan.   Shu   bilan   birga,   ularning   bir-biriga
singib   borishi   natijasida   o‘ziga   xos   qurama   diniy   mohiyat   va   shakl   ham   paydo
bo‘lib, rivoj topgan.
Shunisi   diqqatga   sazovorki,   davlatchilik   taraqqiy   eta   borgan   sari   diniy
e’tiqodlar   xam   murakkablashib,   markazlashib   borgan.   Davlatchilikning   tobora
mustahkamlanishi   diniy   e’tiqodlarning   turli-tuman   ko‘rinishlari   va   shakllari   ham
markazlashib, ta’bir joiz bo‘lsa, davlat e’tiqodi darajasiga ko‘tarilishiga olib kelgan.
Diniy   ramzlar   kichik   sodda   shakllardan   yirik   mahobatli   ma’budxona   va
ibodatxonalar miqyosiga ko‘tarilgan.
Alqissa,   qadimda   O‘rta   Osiyo   territoriyasida   turli   madaniyatlar   va   diniy
e’tiqodlar   mavjud   bo‘lib,   ayrimlari   olov   uchqunidek,   bir   chaqnab,   ko‘hna   tarix
qa’rida nom-nishonsiz so‘ngan bo‘lsa-da, ularning qoldiqlari u yoki bu ko‘rinishda
xozirgi kungacha yetib kelgan. Ba’zi e’tiqodlarning ramz va marosimlari zamonlar
"tishi   bilan   urf-odatga   aylanib,   xatto   o‘zining   diniy   mohiyatini   xam   yo‘qotadi,
ayrimlari ertak va afsonaga aylanadi, boshqalari esa, vaqt-vaqti bilan qayta tiriladi
xam   yoki   asrlar   davomida   nafaqat   moxiyatini,   balki   shaklini   xam   o‘zgartirmaydi,
chunki ota-bobolarning udumlari an’ana, qonun sifatida xalq ongiga singib o‘tadi.
Neolit   bilan   bronza   davrlaridagi   diniy   e’tiqod   ramzlarining   hozirgacha   yetib
kelganiga   misol   -   ayrim   mozor   va   maqbaralarda   tug‘   ustiga   echkining   bosh
suyaklari va shoxlarini kiydirish odati. Umuman olganda, bu taomil deyarli barcha
o‘lkalarda qadimdan mavjud bo‘lib, tarixchilar unga "bag‘ishlov" atamasini bergan.
  Eramizdan   oldingi   II   mingyillikda   qabilalar   birlashib,   davlatchilik
shakllana   boshlagan   bir   paytda   o‘lkamizda   turli   diniy   e’tiqodlar   va   marosimlar
o‘zaro qorishib, vaqt o‘tishi bilan muqim tus olishi tabiiy bo‘lgan. Kech bronza
14 davri   uchta   asosiy   e’tiqod   an’analarining   o‘zaro   ta’siri   bilan   ajralib   turadi:
xaoma quyish bilan borliq mitraistik, olov e’tigqodi hukmron bo‘lgan avestocha
hamda   So‘g‘ddan   shimol   va   sharq   tomonda   yashovchi   chorvador   qabilalarida
vedalar mavzulari aralashgan.
O‘lkamizda yuzaga kelgan zardushtiylik xam ana shu yo‘sinda xukmron
dinga aylanadi, biroq Aleksandr Makedonskiy yurishlaridan so‘ng yana qurama
diniy muxit o‘rnashadi. Shu orada Turon va Eron xalqlarining qarama-qarshiligi
yuzaga   kelib,   diniy   e’tiqodlar   ham   ayri   yo‘nalishlarda   siljiy   boshlaydi.   Bu   farq
hatto islom davrida ham saqlanib, Turon avlodlari sunnani qabul qilishi, Eronda
esa, shi’a tarqalishida o‘z aksini topadi. 4
Zardushtiylik   an’anasi   Yaqin   Sharq   e’tiqodlarini   singdirib,   o‘lkamizda
o‘ziga   xos   e’tiqod   yaratgani   aniq.   Eramiz   boshida   turon-eron   va   yunon-makedon
diniy   an’analari   o‘lkamizda   mahalliy   e’tiqodlar   bilan   birgalikda   mavjud   bo‘lib,
marosimlarni   xalqning   o‘zi   sayqallashtirib   boravergani   ayon.   Bu   borada   bir   xil
soha ilohlarining siymosi uyg‘unlashib, xalq ularni qabul qilishi yengillashgan. Bu
holat islomgacha davom etgan deb hisoblanadi, ammo bizning nazarimizda, islom
davrida   xam   mahalliy   e’tiqod   va   marosimlarimiz   yangi   dinga   singib   o‘tib,
o‘lkamizda   o‘ziga   xos   -   diniy   jihatdan   mo‘tadil   va   bag‘rikeng   islom   shakllanadi.
Xalqimiz   islomda   eng   mo‘tadil   Hanafiy   mazxabini   tanlagani   bunga   isbotdir.
O‘lkamizni   boshqarish   uchun   o‘z   vaqtida  Aleksandr   Makedonskiy   yunonliklarni,
islom   lashkarlari   esa   -   arablarni   yashashga   qoldiradi.   Ammo   xalqimiz   xar   gal
kelgindilarni   o‘ziga   singdirib,   ularning   diniy   e’tiqodini   ham   mahalliy   tus   bilan
qorishtirgan   va   natijada,   asrlar   davomida   o‘rgangan   taomilini   amalda   tatbiq   etib
kelavergan.   Xalqimiz   o‘z   fikrini   qadim   so‘g‘d,   yunon,   arab   yoki   kirill   alifbosida
ifoda   etgani   bilan   e’tiqodning   mazmun-mohiyati   o‘zgarib   qolmaganidek,   diniy
e’tiqodlar sohasida ham har gal shunga o‘xshash jarayon sodir bo‘lavergan.
4
  Armstrong, Karen.   (1993).   Xudoning tarixi: yahudiylik, nasroniylik va islomning 4000 yillik 
izlanishlari.
15 O‘lkamiz   Buyuk   ipak   yo‘lining   markazi   sifatida   barcha   aytib   o‘tilgan
ta’sirlarni   boshidan   kechiradi   va   yangidan-yangi   g‘oyalar   hamda   ramzlar   yaratib,
ko‘hna   zaminimizning   diniy   e’tiqodlar   chorrahasiga   aylanadi.   Mazkur   dinlar
asosida   keng   qamrovli   madaniy   qatlamlar   vujudga   kelib,   me’morchilik,   adabiyot,
urf-odatlar, ilm-fan va san’at rivojlanadi.
Bmz   mazkur   qatlamlarni   diniy   e’tiqodlar   tahlili   davomida   ko‘tarishga
harakat   qilamiz,   hozir   esa   misol   tariqasida   ulardan   birini   ko‘rsatib   o‘tamiz.
Eramizdan   oldingi   asrlardayoq,   o‘lkamizdan   Hindistonga   o‘tgan   ellin   e’tiqodlari
o‘zimizning   mahalliy   va   hind   e’tiqodlari   bilan   qorishib,   yunon-buddaviy   yoki
Gandxara  deb   ataluvchi   san’atni   yuzaga   keltiradi.   Natijada   Kushon   san’ati   boshqa
xalqlarga   o‘tkazgan   ta’sirining   izlarini   Sharqiy   Turkistonning   Kuchi   va   Karashar
xaykallari   va   peshtoqlarining   naqshlarida   hamda   Hindistonning  Taksila   va   Maturi
obidalarida ko‘rishimiz mumkin.175:124  Baqtriya va Toharistonda diniy e’tiqodlar
bilan   bog‘liq   bu   san’at   namunalari   mahalliy   an’analarimizni   saqlagan   holda
rivojlanadi  va  shunga asoslanib G. Pugachenkova    O‘rta Osiyoda  ellinizm  manbai
Gandxara emas Baqtriya bo‘lgan,  deb hisoblaydi.
M. Masson fikricha  O‘rta Osiyo - Hindiston madaniy sintezining eng oliy
yutug‘i - Kushon sivilizatsiyasining shakllanishi  bo‘lib, ularning ikkita madaniy,
iqtisodiy   va   siyosiy   markazlari   hisoblangan   Baqtriya   va   Shimoli-G‘arbiy
Hindistondagi   taraqqiyot   asosi   sifatida   bronza   asrining   yutuqlari   xizmat   qilgan.
Kushon imperiyasining turli joylarida turli dinlar mavjud bo‘lib, Kushon shoxlari
Baqtriya   tilini   saqlab   qolgan   holda,   hindcha   boshqaruv   tizimini   o‘zlashtiradi   va
ikkitillilikni   joriy   etadi.   Tilga   nisbatan   bo‘lgani   kabi,   diniy   e’tiqodlar   sohasida
ham kushonlar diniy bag‘rikenglikni namoyon etib, hind e’tiqodlaridan shivaizm,
buddizm,  vishnuizm  va  jaynizmga   homiylik  qiladi.  Olimlarning  fikricha  bunday
yondashuv - kushonlar siyosatining eng muhim yutuqlaridan biri bo‘lgan. Bunday
diniy   bag‘rikenglik   natijasida   imperiyada   barqarorlik   saqlanib,   saltanat
rivojlanqgan va ayni paytda oldingi diniy e’tiqodlar ham xalq orasida e’zozlanib
saqlangan.
16 Xorazmda   o‘tkazilgan   arxeologik   qazilmalar   asnosida,   qator   shahriston   va
qal’alar Kushon davriga oidligi aniqlanib, ular orasida jumladan, Amudaryoning o‘ng
qirg‘og‘idagi Bozorqal’a, Qoraqum qa’ridagi Govurqal’a, Ayozqal’a va boshqalarini
tilga   olib   o‘tish   mumkin.   Kushon   imperiyasining   diniy   bag‘rikengligi   tufayli
eramizning 1-P asrlarida Xorazmda ham haykalchalar qiyofasi o‘zgarib boradi. Ayol
haykalchalari   ulug‘vor   uzun   kiyimlarda   emas,   Veneraga   xos   holatda   ifodalanib,
qo‘llarida hind bilaguzuklari paydo bo‘ladi. Buddizmning stupa tasvirlari va maymun
haykalchalari   paydo   bo‘ladi.Shu   bilan   birga   o‘lkamiz   ustalari   Yunon   va   o‘zga
ma’budlarning   haykalchalarini   ko‘rgan   yoki   afsonalar   eshitib,   qurama   tabiatli
mahalliy ilohlarni yaratganda, ularga mahalliy tus va an’ana bergani aniq. Shu tariqa
Xorazmga yunon ta’siri hind va buddaviylik unsurlari bilan qo‘shilib ketgan qorishiq
holatda kirib keladi. II asr oxiriga kelib esa Kushon imperiyasi inqirozga uchraydi.
Ayni   paytda   eramiz   bo‘sag‘asidan   boshlab   o‘lkamizda   sak,   xionit   va
eftalit   qabilalarining   ta’siri   ostida   azaliy   qadimgi   e’tiqod   marosimlari
zardushtiylik   va   yangi   oqimlar   bilan   qorishib,   o‘ziga   xos   an’ana   va   akidalar
yuzaga   kela   boshlaydi.Ulardan   keyin   hukmronlikka   kelgan   eftalitlar   turli   xil   va
ko‘p   sonli   xalqlarni   birlashtirishga   muvaffaq   bo‘lib,   ularning   xilma-xil   diniy
e’tiqodlari   mazkur   davrda   birgalikda   muomalada   bo‘lgan.   O‘rta   Osiyo
zardushtiyligi   mahalliy   Anaxita   va   Siyovush   e’tiqodlari   bilan   qurama   bo‘lib,
diniy   e’tiqodlarning   ramzlarini   san’at   namunalari   va   tangalarda   ko‘rish   mumkin
bo‘lgan.   Ayni   paytda   moniylik   ta’limoti   keng   tarqalib,   Mazdak   va   Budda
ibodatxonalari ham qad ko‘tarib turgan.
VI asrda eftalitlar hukmronligi turkiy xoqonlik va sosoniylar Eronining
birlashgan   zarbalaridan   qulagach,   but-ilohlar   o‘rnini   otashgohlar   egallab,
So‘g‘dda   zardushtiylik   aqidasi   kuchayadi.   Qarshi   vohasining   "Shaharlar
onasi"   -   Yerqo‘rg‘on   ibodatxonasining   zalida   turgan   iloha   haykali   sindirilib,
ustidan suvoq tortiladi va tepasiga to‘rtburchak otashgoh o‘rnatiladi.
  Termizning   Zartepadagi   ibodatxonasida   esa   avvaliga   turli   tasvirlar   va
haykallar bo‘lgan, keyinchalik esa bosqin natijasida vayron etilib, aholi qaytgach yoki
17 boshqa   qabila   kelgach,   zal   g‘ishtlar   bilan   terilib,   hosil   bo‘lgan   maydonchaga
zinalardan chiqib, otashgohdagi olovga e’tiqod qilishgan.
Shaharlarning   homiy   ilohlari   sha’niga   ibodatxonalar   quriladi   yoki   qadimiy
e’tiqodlardan qolgan butxonalar ishlatiladi. Hukmronlar o‘rnatayotgan rasmiy e’tiqod
bilan bir vaqtning o‘zida xalq orasida qadimgi e’tiqodlar ham saqlanib keladi va ular
bilan   bog‘liq   marosimlar   o‘tkaziladi.   Masalan,   Beruniyning   ta’kidlashicha,
xorazmliklarning   "Mina   kechasi"   nomli   qadimiy   marosimi   ularning   diniy   e’tiqodi
bilan bog‘ligq bo‘lmagan. 5
5
  Armstrong, Karen.   (1993).   Xudoning tarixi: yahudiylik, nasroniylik va islomning 4000 yillik 
izlanishlari.
18 II BOB DINIY DUNYO QARASHNING MA'NAVIY-MARIFIY ASOSLARI
2.1 Diniy e’tiqodlar
Diniy   hayot   o'zining   boy   e'tiqodlari,   urf-odatlari   va   urf-odatlariga   ega
bo'lib,   ko'pincha   murakkab   va   ko'p   qirrali   ko'rinadi.   bunday,   xilma-xillik   ostida,
turli   e'tiqod   an'analari   bo'yicha   diniy   tajribalarni   asoslovchi   va   tuzilma
mavjud.   Uch   soddalik   monlilarni   madaniy,   geografik   yoki   doktrinal   farqlaridan
qat'i   nazar,   bog'lovchi   universal   mavzularda   yotadi.   Diniy   hayotning   sodda
tuzilishini o'rganishda biz insoniyatni ma'no, maqsad va transsendensiyani izlashda
bog'laydigan umumiy mavzularni ochishimiz mumkin
Deyarli barcha diniy urf-odatlarning zamirida transsendent  voqelikka, xoh
u   ilohiy   mavjudot,   xoh   kosmik   kuch,   xoh   yakuniy   haqiqatga   ishonish   yotadi.   Bu
e'tiqodiy hayotning asosi  bo'lib xizmat  qiladi, tarafdorlarga borliq sirlarini  va sud
kosmosdagi   o'rnini   diniy   yordam   uchun   asos   qiladi.   Iudaizm,   nasroniylik   va
islomning   monoteistik   xudosi,   hindu   xudolarining   panteoni   yoki   ba'zi   Sharq
falsafalaridagi   kosmik   energiya   bo'ladimi,   transsendent   tarkibi   diniy   tafakkurni
asoslaydigan umumiy langardir.
        Diniy e'tiqodlarning ifodasi ko'pincha marosimlar va amaliy amaliyotlari
bo'ladi.   Bularga   jamoat   ibodatlari,   muqaddas   marosimlar,   bayramlar   va   o'tish
marosimlari.   Muayyan marosimlardan qat'i nazar, ular odamlar va jamoalar uchun
ilohiy   bilan   bog'lanish,   minnatdorchilik   bildirish,   yo'l-yo'riq   izlash   va   hayotlarida
muhim   daqiqalarni   o'zgartirish   uchun   vosita   bo'lib   xizmat   qiladi.   Ushba
marosimlar   orqali   diniy   hayot   aniq   va   umumiy   o'lchovga   ega   bo'lib,   monlilar
o'rtasida birlik va umumiy o'ziga xoslik hissini rivojlantiradi.
          Diniy   hayotning   yana   bir   asosiy   jihati   axloqiy   va   axloqiy   ko'rinishni
o'rnatishdir.   Deyarli qator barcha dinlar monlilarni axloqiy hayotga yo'l yoki hayot
19 uchun   bir   printsip   amrlarni   taqdim   etadi.   Ush   ko'pincha   ko'pincha   rahm-shafqat,
adolat,   halollik   va   altruizm   kabi   masalalarni   hal   qiladi.   Diniy   an'analar   doirasida
axloqiy   va   axloqiy   asoslar   shaxsiy   va   butun   jamiyat   farovonligiga   hissa
qo'shadigan,  mas'uliyat  va javobgarlik tuyg'usini  rag'batlantiradigan  qobiliyatlarni
tarbiyalashga qaratilgan.
    Diniy   hayot   tabiatan   umumiy   bo'lib,   umumiy   tajriba   va   o'zaro   yordam
muhimligini   ta'kidlaydi.   Dindorlar   jamoalari   yordamlarini   birlashib,   diniy   urf-
odatlardan birgalikda aloqalarni hosil qiladilar.   Ush jamoalar ijtimoiy harakati  hal
qilishda hissiy qo'llab-quvvatlash, tegishlilik tuyg'usi va jamoaviy harakatlar uchun
unga.   Diniy hayotning jihati odamlarga mavjudlik umumiy ovqatlanishini engishga
va birlikda kuch topishga yordam beradi.
        Aksariyat  diniy urf-odatlar  yo'l-yo'riq va donolikning nufuzli  manbalari
bo'lib   xizmat   qilayotgan   muqaddas   bitiklar   yoki   matnlarga   ega.   Bu   matnlarda
dindorlarning   dunyoqarashini   shakllantiradigan   hikoyalar,   ta'limotlar   va   axloqiy
hodisalar   mavjud.   Bu   Muqaddas   Kitob,   Qur'on,   Vedalar   yoki   Tao   Te   Ching
bo'ladimi,   bu   muqaddas   yozuvlar   izdoshlar   uchun   ilhom,   tafakkur   va   yo'l-yo'riq
manbai bo'lib, hisobot e'tiqodining jarayonlarini mustahkamlaydivv
          Simvolizm diniy hayotda hal qiluvchi rol o'ynaydi, imonlilarga mavhum
birikmalarning   aniq   ifodasini   beradi   va   ilohiy   bilan   chuqurroq   aloqani
rivojlantiradi.   Ma'badlar,   cherkovlar,   masjidlar   va   ziyoratgohlar   kabi   muqaddas
joylar  transsendentning jismoniy ko'rinishi  bo'lib  xizmat  qiladi.   Bu joylar  qo'rquv
va   hurmat   tuyg'usini   uyg'otish   uchun   mo'ljallangan   bo'lib,   ibodat   qilish,   fikr
yuritish   va   jamoat   yig'ilishlari   uchun   markaz   bo'lib   xizmat   qiladi.   Uch   muqaddas
makonlardagi   arxitektura,   san'at   va   ramzlar   ko'pincha   diniy   an'analarning   asosiy
e'tiqodlari va hikoyalarini bildiradi.
        Ko'pgina   diniy   urf-odatlar   odamlarga   ilohiylik   bilan   yanada   chuqurroq
aloqada   bo'lishga   imkon   beradi   mistik   va   tafakkur   amaliyotlarini   o'z   ichiga
oladi.   Meditatsiya, ibodat va tasavvuf kabi amaliyotlar transsendent bilan bevosita,
20 shaxsiy   uchrashuvni   ta'minlash.   Bu   tajribalar   ko'pincha   til   va   ta'limot
chegaralaridan   tashqariga   chiqib,   ilohiy   bilan   to'g'ridan-to'g'ri   va   yaqin   aloqani
taklif   qiladi,   ichki   tinchlik   tuyg'usini   uyg'otadi   va   ongni   chuqur   o'zgartirishga
ilhom beradi.
    Diniy   hayot   ko'pincha   insonga   qarashli,   shaxsiy   tug'ilish   hayot   va   o'lim
atrofida   aylanadi.   Uch   muhim   daqiqalarda   imonlilar   ko'pincha   yo'l-yo'riq   va
marosimlar   uchun   o'z   e'tiqodlariga   murojaat   qiladi.   Suvga   cho'mish   marosimlari,
nikoh   marosimlari   yoki   dafn   marosimlari   bo'ladimi,   diniy   amaliyotlar   hayot   va
o'limning tsiklik tabiatini mustahkamlash uchun asoslar.   Bu marosimlar borliqning
muqarrar o'tishlari oldida tasalli, ma'no va davomiy tuyg'usini ta'minlash. 6
      Diniy   an'analar   ko'pincha   chuqur   ildiz   otgan   an'analarga   ega   bo'lsa-da,
ular   uchun   imkoniyatlar   va   evolyutsiya   uchun   ajoyib   narsalarni   namoyish
etadilar.   Vaqt o'tishi bilan dinlar qayta talqin qilish, isloh qilish yoki yangi oqimlar
va   oqimlarning   paydo   bo'lishi   mumkin.   Ushbelik   diniy   hayotning   o'zgaruvchan
ijtimoiy,   madaniy   va   tarixiy   sharoitlarda   bo'lib   qolishiga   imkon   beradi.   asosiy
ishlab   chiqarish   bo'lishi   mumkin,   ammo   ularni   ifodalash   va   yordam   usullari
zamonaviy imonlilarning hayotini rivojlanishi uchun mumkin.
        Diniy   hayot   ko'pincha   ilohiy   va   dunyoni   yaxshilashni   chuqurlashtirish
orqali donolik va bilimga intilishga undaydi.   Bu intilish ko'pincha o'rganish, diniy
nutq   bilan   shug'ullanish   va   muqaddas   matnni   o'rganish   va   qiziquvchanlik   kabi
xususiyatlarni rivojlantirishni o'z ichiga oladi.   Intellectual va ma'naviy o'sish diniy
sayohatning   o'zaro   bog'liqligini   hisobga   olgan   holda   qaraladi,   bu   imonlilarni
mavjudlik sirlarini chuqurroq yaxshilashga yo'qotadi.
        Diniy   hayotda   markaziy   o'rinni   e'tiqod   tushunchasi   -   o'z   e'tiqodining
haqiqatiga chuqur, shaxsiy ishonchi haqiqat.   Imon transdentga, muqaddas matnlar
tomonidan   berilgan   yo'l-yo'l-yo'l   va   monlilar   jamoasiga   ishonchni   o'z   ichiga
oladi.   Bu   odamlarni   hayot   orqali   qo'llab-   harakat   qilganlarida   kuch   bo'lib   xizmat
6
  Armstrong, Karen.   (1993).   Xudoning tarixi: yahudiylik, nasroniylik va islomning 4000 yillik 
izlanishlari.
21 qiladi,   noaniq   paytlik   taskin   va   kuch   beradi.   O'z   hayotini   ilohiyga   harakati   diniy
an'analar   bo'ylab   umumiy   mavzu   bo'lib,   chuqur   maqsad   va   vaziyatni   his-
tuyg'ularini ta'minlash.
        Diniy   hayot   ko'pincha   boshqa   xizmat   qilish   va   rahm-shafqat   ko'rsatish
muhimligini   ta'kidlaydi.   Ko'pgina   e'tiqod   an'analari   monlilarni   xayriya,
mehribonlik   va   ijtimoiy   adolat   bilan   shug'ullanishga   undaydi.   Fidokorona   xizmat
qilish   orqali   odamlar   o'z   e'tiqodlarining   axloqiy   imkoniyatlarini   o'zida   mujassam
tarkibi   va   o'z   jamoalari   farovonligiga   hissa   qo'shadilar.   O'z   yaqinini   sevish
va'amxo'rlik qilish da'vat – o'zgalar farovonligi uchun mas'uliyat tuyg'usinilash va
ijtimoiy totuvlikni tarbiyaga oid takroriy mavzu.
    Diniy   hayot   e'tiqod   safari   har   doim   ham   oson   emasligini   tan
oladi.   Imonlilar   yordamga,   shubhalarga   va   imon   sinovlariga   duch   kelishlari
mumkin,   bu   esa   ichki   qarash   va   ruhiy   o'sishga   yordam   beradi.   Bu   kurashlar
mustahkam   va   etuk   e'tiqodni   rivojlantirishning   ajralmas   qismi   sifatida
qaraladi.   Ayubning Bibliyadagi hikoyasi, Islomdagi jihod (kurash) yoki turli Sharq
an analarida   zohidlar   duch   kelgan   sinovlar   bo ladimi,   ishlab   chiqarishni   yengishʼ ʻ
haqidagi hikoya diniy hayotda universal mavzudir.
        Diniy   hayot   ma'lum   bir   ibodat   yoki   marosim   vaqtlari   bilan
chegaralanmaydi;   egalarining   shaxsiy   tajribalariga   taalluqlidir.   Ko'pgina   e'tiqod
an'analari muqaddas narsalarni kundalik hayotga qo'shishni rag'batlantiradi, oddiy
odamlarda   yordam,   minnatdorchilik   va   muqaddaslik'usini   rag'batlantiradi.   Bu
integratsiya   dunyoviylik   va   o'ziga   xos   chegaralarni   yo'qotishga   xizmat   qiladi,
hayotning   barcha   jabhalarida   ilohiy   muqaddaslikni   tan   yaxlit   tizimini
rivojlantiradi.
Qadimdan   mahalliy   ildiz   otgan   e’tiqodlar   yangi   vujudga   kelayotgan
e’tiqodlar   bilan   o‘zaro   ta’sirga   kirib,   yangi   hayot   kasb   etgan.  Ayni   bir   makon   va
zamonda   turli-tuman   e’tiqodlarning   quramasidan   o‘ziga   xos   ko‘p   qirrali   diniy
tasavvurlar   vujudga   kelib,   saltanatlar   chegaralari   uzra   ko‘cha   boshlaydi,   har   bir
22 e’tiqodning   diniy   xodimlari   raiyat   uchun   o‘zaro   kurashadi.   Va   nihoyat,   mazkur
ko‘p xillikdan yaxlit tizim sifatida Yakkaxudolilik dinlari qad ko‘taradi va bunda
asosiy diqqat-e’tibor inson va uning Oxiratda qutqarilishiga qaratiladi. O‘ziga xos
"xaloskor" diniy g‘oyalar paydo bo‘ladi. Tarixchi Gerardo Noli fikricha, bu davrda
"soteriologiya (soter - xaloskor, qutqaruvchi) va esxatologiya (borliq va insonning
oxir-oqibat   taqdiri   haqidagi)   ta’limotlari   diniy   tafakkurning   ustuvor   shakliga
aylanib,   kadimiy   e’tiqodlar   esa   narigi   dunyo   rohati   va   azobiga   urg‘u   beruvchi
e’tiqod ta’sirida asta-sekin o‘zgarib borgan. Ibtidoiy diniy e’tiqodlarda ma’naviy-
axloqiy   mohiyat   zaif   bo‘lib,   yuqori   pog‘ona   -   Yakkaxudolilik   e’tiqodlariga
o‘tilishi   bilan   insonning   axloqiy   normalari   birinchi   o‘ringa   ko‘tariladi.   O‘zidan
oldingi   butparastlik   va   ko‘pxudolilik   e’tiqodlaridan   farqli   ravishda,
Yakkaxudolilik   e’tiqodlarida   diqqat-e’tibor   ko‘proq   insonga,   uning   axloqiga
qaratiladi.   Yulduzlarga   sig‘inish   yo‘nalishida   astrologiya   (nujum   ilmi)   tobora
kuchayadi xamda unda Vaqt va Taqdirni boshqaruvchi universal tartib tushunchasi
kuchayadi.
Shu  bilan   birga    har   bir   davrning  o‘ziga   xos   xalq  e’tiqodi   mavjudligi   va
ana   shu   e’tiqod   namoyon   bo‘lgan   ilohlari   va   ramzlari   aynan   shu   davr   uchun
xosligi   ham   isbot   talab   etmaydi.   E’tiqod   ramzlari   o‘zgarib   borganini
ibodatxonalar   devorlariga   ustma-ust   tushirilgan   tasvirlardan   bilish   mumkin.
Darhaqiqat,   xalq   san’ati   namunalari   zamonlar   qa’ridan   vaqt   uzra   qatlamma-
qatlam   namoyon   bo‘lishi   olimlar   tomonidan   qayd   etilgan   xodisa   bo‘lgani   kabi,
e’tiqod   bilan   bog‘liq   marosimlar   va   ibodat   joylari   ham   shu   jarayonni   boshidan
kechiradi.
O‘lkamizda     bir   diniy   majmuada   faqat   bitta   e’tiqodga     sig‘inishmagan,
deb   hisoblaydi   olimlar.   Biz   bu   fikrga   qo‘shilamiz.   Darhaqiqat,   zamona   zayliga
ko‘ra,   hukmronlar   o‘zgarganda   yoki   o‘zga   qabilalar   bostirib   kirganida,   avvalgi
din  o‘rniga  yangisi  aynan   o‘sha  majmuada  o‘z  but-ilohlarini   qo‘yib,  marosimlar
o‘tkazgan va kelgindi hamda mahalliy e’tiqodlar vaqt o‘tishi bilan quramalashib,
ikki yoki bir nechta diniy taomilni o‘zida birlashtirgan. Suv ilohasi  ibodatxonasi
23 Olov   uyiga   aylangan,   otashgohlar   esa   -Budda   stupasiga   o‘rin   bergan.   Bir
majmuada bir nechta diniy e’tiqod birgalikda, yonma-yon ham yashagan va diniy
bag‘rikenglik   ko‘pxudolilik   ibodat   majmualarini   yuzaga   keltirgan.   Ularda   bitta
iloh   eng kattasi  deb   e’zozlangan va   har   bir ma’budning o‘z   ta’sir va himoya
sohasi bo‘lgan. Insonlar kelib, bir paytning o‘zida Suv  ilohasidan hosilning mo‘l-
ko‘lchiligini     tilab,     yonidagi   esa   jangda   g‘alaba   ato   etishini   iltijo   qilgan.   Bir
ibodatxonada   mahalliy   va   ellinistik   butlar   qatorasiga   terilishi   ham   mumkin
bo‘lgan.
Mazkur   qorishma   negizida   turli   g‘oyaviy   va   falsafiy   qarashlar   zuxur
topadi.   Shu   asnoda,   eramizdan   avvalgi   700   yildan   to   eramizning   700
yiligacha   zardushtiylik,   yahudiylik,   nasroniylik   va   islom   dinlari   paydo
bo‘lib,   ular   insoniyat   taraqqiyoti   va   tarixida   davlatchilik   va   madaniy
mintaqalarning   muayyan   diniy   g‘oya   sifatida   shakllanishini   belgilaydi.177
Bu   dinlarning   keng   ko‘lamda   tarqalishiga   ularning   yozma   ravishda,   Kitob
shaklida   muhrlanganligi   muhim   ta’sir   ko‘rsatgan.   Bu   dinlarga,   millatidan
qat’i   nazar,   yagona   Xudoga   ishonch   xos   bo‘lib,   uning   tomonidan   insonlar
uchun belgilangan axloqiy normalar tushunchasi kiritiladi. XX asr boshlarida
Yevropada   din   azaldan   mavjud   bo‘lib,   barcha   xalqlar   yagona   Xudoga
ishonganligi   haqidagi   g‘oyani   targ‘ib   etgan   "madaniy   doiralar"   yo‘nalishi,
ayniqsa, Vena etnografik maktabida kuchli bo‘lgan.
Insonning   Vahiy   emas,   o‘z   ongi   va   tajribasi   orqali   tushungan   narsalarini
olimlar tabiiy diniy e’tiqod deb atashgan. Ammo ibtidoiy diniy e’tiqodlar tabiiy e’tiqod
sifatida   vaxiy   etilgan   dinlardan   farq   qilishiga   qaramay,   tarixning   quyi   pog‘onasida
vujudga   kelgan   diniy   urf-odatlar   yakkaxudolilik   dinlari   amaliyotiga   singib   o‘tib,
bizning kungacha saqlanib kelgani hayratomuz holatdir. Darhaqiqat, S. Tokarev ta’biri
bilan aytganda o‘lkamizning "qabila e’tiqodlari" doirasida o‘ziga xos va juda qadimgi
diniy   dunyoqarashlar   yotadi.398   6"17   Bu   borada,   A.   Yakubovskiy   to‘g‘ri
ta’kidlaganidek,   o‘lkamizdagi   qadimiy   diniy   e’tiqodlar   negizini   tashqaridan   kirib
kelgan   ta’sir   asosida   emas,   aksincha,   o‘zimiz   yaratgan   qadim   e’tiqodlarni   chuqur
24 o‘rganib,   ularning   turli   dinlarga   singib,   ta’sir   o‘tkazganligi   bilan   bog‘liq   holda
izlash   va   etish   lozim.   Asosiy   diqqat   mahalliy   diniy   e’tiqodlar   shajarasini
o‘rganishga qaratilishi lozim. 7
 
Ibtidoiy   jamoamizning   e’tiqodlarini   tasniflash,   ularning   kelib   chiqishi   va
kelajak   politeistik   va   monoteistik   dinlar   bilan   uzviy   aloqasini   o‘rganish   kerak.
Zardushtiylikdan oldingi diniy e’tiqodlar "tabiiy" bo‘lib, Avestodan boshlab vahiyga
asoslangan   dinlar   maydonga   chiqadi.   Chegara   bilmas   ilk   g‘oyaviy   makon   vujudga
kelishi   yirik   davlatchilikning   bunyod   etilishiga   asos   soladi   va   insoniyat   yanada
rivojlanadi. Umumjaxon miqyosidagi mazkur dinlar, millat-elatidan qat’i nazar, turli
jamiyatlarni birlashtira oladi.Bu borada o‘zbek xalqining etnogenezi ustida to‘xtalsak to‘g‘ri bo‘ladi.	
Inson   tug‘ilishi   bilan   bir   nom   olsa,   xalq   tug‘ilganida   uning   nomi   bo‘lmaydi.
Ko‘p   mingyillar   davomida   u   rivojlanadi,   faqat   keyinchalik   o‘z   nomiga   ega
bo‘ladi. O‘zbek xalqining ham shakllanishi minglab yillarni o‘z ichiga qamrab
oladi   va   o‘z   jarayoniga   ko‘plab   qabila   va   urug‘larni   qo‘shib   oladiki,
pirovardida,   ularning   yig‘indisi   xalq   etnogenezi   deyiladi.   Bola   tug‘ilishidan
oldin ko‘zga ko‘rinmagani singari xalq etnogenezi xam nazardan chetda qolishi
mumkin. Shuning uchun ham, xalq tarixi uning nomidan qadimroq bo‘lishi tan
olingan   haqiqatdir.174:   g   8-   p  O‘zbek  xalqi   o‘z   nomini   olishdan   ancha   avval
So‘g‘d-Xorazm-Baqtriya-Kushon-Chust-Shosh   ko‘hna   davlatchiliklari   va
madaniyatlari   asosida   o‘z   taraqqiyotining   yuksak   cho‘qqilariga   erishgani   rad
etib bo‘lmaydigan voqelikdir.	
Millatu   elatlar   tarix   davomida   to‘xtovsiz   ko‘chib   yurgan   va   bir-biri	
bilan qorishib, o‘zgarib boravergan. Oqibatda, bir tekis xalqning o‘zi tabiatda
bo‘lishi   mumkin   emas,   degan   xulosa   kelib   chiqadi.  Aynan   shu   tariqa,   diniy
e’tiqodlar ham turli elatlarning xususiyatlari bilan qormshib, yangidan-yangi
qirralar kasb etadi va shu yo‘sinda,qurama shakl va mohiyatni namoyon etib
7
  Armstrong, Karen.   (1993).   Xudoning tarixi: yahudiylik, nasroniylik va islomning 4000 yillik 
izlanishlari.
25 boradi.   Asrlar   osha   borib,   muayyan   diniy   urf-odat   qaysi   din   va   millatga
mansubligi   unut   bo‘lib,   o‘z   mahsuli   sifatida   qabul   qilinadi.   O‘zbeklarda
islomiy   deb   hisoblanuvchi   nahorda   20   va   yil   oshi   o‘tkazish   odatlari   bunga
misol. Aslida esa, bu - Quyoshga sig‘inish va zardushtiylikdan qolgan odat:
saharda   berilishi     Quyosh   chiqishiga   topinish,   osh   berish   esa,   zardushtiylar
marhumlarining   suyaklarini   xumga   solib,   atrofida   laganlarda   taom
tortishidan   qolgan   odat,   deb   hisoblaymiz.   Ibtidoiy   e’tiqodlarda   shakllangan
ajdodlarga   sig‘inish,   ularni   xotirlab   taom   tortish   odati   zardushtiylikda   ham
saqlanadi   va   keyinchalik   islomga   o‘tadi.   Eng   qizig‘i,   hozir   xalqimiz   bu
odatlarni islom kiritgan, deb o‘ylashida.	
O‘zbeklar   o‘lkaga   kech   kelgan   deyiladi,   ammo   bular   ko‘chmanchi	
o‘zbeklarning   oxirgi   to‘lqini   bo‘lib,   o‘troqlari   undan   ming   yillar   oldin   shu
yerlarni   o‘zlashtirib   bo‘lganini   va   shu   tariqa,   asrlar   osha   davom   etgan
jarayon   o‘z   nihoyasiga   yetgani   ma’lumdir.174:   Darhaqiqat,   o‘zbeklar   turli
qabila-urug‘lar   yig‘indisi   sifatida   to‘lqinsimon   ravishda   muntazam
o‘troqlashib,   bu   jarayonda   Xorazm,   So‘g‘d,   Baqtriya,   Farg‘ona   va   Shoshda
buyuk   sivilizatsiya   yaratgan   turli   qavm   va   elatlarning   tajriba   va   an’analari
omuxta   etildi.   Shu  bilan  birga,   har  bir   xalq  bu  madaniyatlarga   o‘z   hissasini
o‘shib, uning rang-barangligi va boyligini ta’minladi. Pirovardida, Uyg‘onish
davri   va   buyuk   davlatchilikning   yuksalishi   o‘zbeklar   nomi   bilan   bog‘liqligi
azaldan jumla jahonga ayondir.Moziyga  nazar   tashlabish  tutish  xayrli  deyilganidek,  o‘lkamiz  o‘tmishi  va
tarixiy ildizlarini o‘rganish nasl-nasabimizni bilish omili bo‘lib, bunday izlanishlar
qadim   ajdodlarimizning   olis   o‘tmish   zarvaraqlarida   o‘zimizga   xos   betakror
madaniyat, mlm-fan, san’at durdonalarini yaratganini namoyon etadi.
Darhaqiqat, o‘lkamiz azaldan diniy bag‘rikenglik zamini bo‘lganligi tufayli
O‘zbekistondagi islom Arabiston yoki Osiyodagi islomdan o‘zining mu’tadil shakli
va mohiyati bilan tubdan farq qiladi. Ayni paytda, o‘zimizning qadimgi diniy urf-
odatlarimiz xam saqlanib qoladi va uzviy qism sifatida yangi din tarkibiga kiradi.
26 2.2 Diniy marosimlar
DINIY   MAROSIMLAR   –   fuqarolarning   diniy   ta’limotlardan,   ularning
qonun-qoidalari va aqidalaridan kelib chiqadigan diniy faoliyat va hatti-harakatlari.
Diniy marosimlar diniy e’tiqod, ibodatning amaldagi ko’rinishidir. Barcha dinning
muhim tarkibiy qismi hisoblanadi. Diniy marosimlar diniy tasavvur va sig’inishlar
orqali   vujudga   kelgan.   Qadimda   odamlar   g’ayritabiiy   kuchlarga   turli   marosimlar
orqali ijobiy yoki salbiy ta’sir etish mumkin deb hisoblaganlar. Diniy marosimlarni
bajarishda   kohinlar,   keyinchalik   ruhoniylar   boshchilik   qilgan.   Ular   o’z
marosimlarini asta-sekin muayyan dinning talabi, xususiyati, aqidasi va ehtiyojiga
moslagan. Islom dinida aqiqa, amri Maruf, xatna, ro’za tutish va Ramazon hayiti,
qurbonlik   qilish   va   qurbon   hayiti,   namoz,   haj,   janoza,   sunnat,   nikoh,   dafn   va
boshqa   marosimlar   bor.   Yahudiylikda   —   ibodat,   shanba   kuni,   tug’ilish,   liniy
balog’at, nikoh va dafn marosimlari alohida o’rin tutadi. Xristian dini marosimlari
misteriyalar   (qadimgi   dinlarning   maxfiy   marosimlari)   ta’sirida   shakllangan   va
asosan Iso Masiq shaxsi bilan bog’liq. Xristianlikdagi pravoslav va katoliklar yetti
sirli   marosim   —  cho’qintirish,   non   va  vino   totish,   xushbo’y   moy  surish,   badanni
yog’lash, nikoh, tavbatazarru va kashishlik (rohiblikka qabul qilish) ni tan oladilar.
Protestantlar esa faqat cho’qintirish, non va vino totish marosimini e’tirof qiladilar.
Buddizmda   ertalabki   va   kechki   ibodat,   monaxlarga   oziq-ovqat   keltirish,   tiyilish
kuni,   dunyoga   kelish   va   balog’at   eshini   nishonlash,   nikoh,   yangi   uyga   ko’chish,
ajdodlarni   xotirlash   va   dafn   marosimlari   mavjud.   O’zbekistonda   Diniy
marosimlarning   erkin   o’tkazilishi   ta’minlanadi,   ammo   bunda   qonunlar,   jamoat
tartibi   buzilmasligi   va   shaxsga   hamda   fuqarolarning   huquqiga   daxl   qilinmasligi
kerak.   Diniy   marosimlarda   qatnashish   fuqarolarning   xususiy   ishidir   va   hech
qanday   huquqiy   munosabatlarni   keltirib   chiqarmaydi.   Diniy   marosimlar
ibodatxonalarda,   diniy   tashkilot   muassasalarida,   ziyoratgohlarda,   qabristonlarda,
fuqarolarning   xonadonlari   va   uylarida   o’tkaziladi.   Belgilangan   joydan   tashqarida
Diniy   marosimlar   yoki   ommaviy   ibodatlar   o’tkaziladigan   holatlarda   bu   hakda
mahalliy hokimiyat ogoxlantirib qo’yilishi va bunday tadbirlar qat’iy tartibga rioya
qilingan holda tashkil etilishi lozim
27 XULOSA
Xulosa   qilib,   diniy   hayotning   sodda   dizayn   e'tiqodlar,   amaliyotlar   va
tajribalarning boy gobelenini o'z ichiga oladi.   E'tiqod va transsendentning shaxsiy
xususiyatlaridan   muqaddaslikning   kundalik   hayotga   integratsiyalashuvigacha
bo'lgan bu diniy an'analarning chuqurligi va xilma-xilligiga hissa qo'shadi.   Toshqin
iboralar har xil bo'lishi mumkin bo'lsa-da, asosiy oddiiylik insonning ma'no, aloqa
va   bizning   harakatimizni   saqlab   qolgan   sirlarni   chuqurroq   mustahkamlashga
bo'lgan umumiy izlanishlarini aks ettiradi.   Diniy hayotning sodda tuzilishi  e'tiqod
an'ana   xilma-xil   landshaftlarini   bosib   o'tadigan   universal   mavzularni   o'z   ichiga
oladi.   Transsendentga   bo'lgan   asosiy   e'tiqoddan   sig'inishning   umumiy   ifodalari,
axloqiy   asoslar   va   donolikka   intilishgacha,   diniy   hayot   madaniy   va   ta'limot
chegaralari   bo'ylab   aks   sado   beruvchi   asosni   ta'minlash.   Simvolizm,   muqaddas
makonlar   va   ularning   tan   olish   diniy   hayot   tajribasini   yanada   boyitadi.   Imon,
xizmat va mahsulotlarni tan olish va yangilanish davrlari monlilarning sayohatiga
chuqurlik   qo'shadi.   Oxir   oqibat,   diniy   hayotning   sodda   insonning   maqsadi,   aloqa
va bor chuqur anglash uchun umumiy intilishlaridan dalolat beradi.   Shu oddiylikni
qabul   qilib,   biz   diniy   an'analarning   xilma-xil   gobelenlari   o'rtasida   o'zaro   va
qadrlashni rivojlantiruvchi umumiy asosni topamiz.
28 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1. Bromley. Y.V. Ocherki teorii etnosa. – M.,1983.
2. Levi-Stros K. Strukturnaya antropologiya. – M., 1983.
3. Etnologiya /Pod. red. G.YE. Markova i V.V. Pimenova. – M., 1994.
4. Lurye S.V. Istoricheskaya etnologiya. –  M., 1998.
5. Sadoxin.A.P. Etnologiya. M., – 2000.
6. Jabborov. I. O‘zbek xalqi etnografiyasi.  – T.,1994.
7. Jabborov I. Jahon xalqlari etnologiyasi. –  T., 2005.
8. Smit, Xyuston.   (1958).   Jahon dinlari: buyuk donolik an'analarimiz.
9. Eliade, Mircha.   (1957).   Muqaddas va nopok: dinning tabiati.
10. Armstrong,   Karen.   (1993).   Xudoning   tarixi:   yahudiylik,   nasroniylik   va
islomning 4000 yillik izlanishlari.
11. Otto, Rudolf.   (1917).   Muqaddaslik g'oyasi: Ilohiy g'oyadagi noratsional omil
va uning ratsional munosabatini o'rganish.
12. Aqlli,   Ninian.   (1996).   Muqaddasning   o'zaro:   dunyo   e'tiqod
anatomiyasi.   Kaliforniya universiteti matbuoti.
13. Samatov   Q.   Naqshbandiyaning   jamiyatda   tinchlik   va   totuvlikni   o'rgatish
masalalari   //Theorical   &   Applied   Science.   –   2016.   –   Yo q.ʻ   2.   –   175-179-
betlar
29