Oʻrta Osiyoning XV-XVII asrlar tarixiga oid yozma manbalar

1O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY VA О‘RTA MAXSUS
TA’LIM VAZIRLIGI 
Kurs ishi 
Mavzu: O rta Osiyoning XV-XVII asrlar tarixiga oid yozma ʻ
manbalar
Bajardi____________________________________
Qabul qildi_________________________________
Toshkent :2025
MUNDARIJA  2Kirish …………………………………………………………………… …….3
I BOB: XV-XVII asr yozma manbalarining umumiy tavsifi
1.1. O rta Osiyoda tarixiy asarlarning shakllanishi va rivojlanishiʻ …… . ……… 5
1.2. XV-XVII asr tarixiy asarlari va ularning mualliflari ……………………… 9
1.3. Tarixiy asarlarning mazmuni va ahamiyati ……………………………… 13
II BOB: XV-XVII asr yozma manbalarining tahlili va taqqoslanishi
2.1. Bobur va uning “Boburnoma” asari ……………………………… ... …… 18
2.2. Xondamir va Hofiz Tanish Buxoriy asarlari …………………… . ………. 26
Xulosa …………………………………………………………………….…..31
Foydalanilgan adabiyotlar……………………………………………….……32
Kirish  3Kurs   ishi   m avzu si ning   dolzarbligi :   O rta   Osiyo   tarixi   turli   davrlardaʻ
jadal rivojlangan ijtimoiy, siyosiy, madaniy va iqtisodiy jarayonlarni o‘z ichiga
oladi.   Ayniqsa,   XV-XVII   asrlar   bu   hududning   tarixida   muhim   burilish   davri
bo‘lib,   unda   Temuriylar,   Shayboniylar,   Ashtarxoniylar   kabi   yirik   sulolalar
hukmronlik   qilgan.   Ushbu   davrni   o‘rganish   uchun   tarixiy   yozma   manbalar
bebaho   manba   hisoblanadi.   O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat
Mirziyoyev   tarixiy   meros   va   yozma   manbalarning   ahamiyati   haqida   shunday
deydi:
"Biz ajdodlarimizning boy ilmiy-ma’naviy merosini chuqur o‘rganishimiz,
ularni kelgusi avlodlarga yetkazishimiz zarur. O‘tgan davr tarixiy manbalarini
tadqiq   qilish   orqali   biz   milliy   o‘zligimizni   chuqur   anglaymiz,   yuksak
madaniyatimizni jahon sahnasiga olib chiqamiz." 1
Ushbu   so‘zlar   shuni   anglatadiki,   tarixiy   yozma   manbalarni   chuqur
o‘rganish   nafaqat   ilmiy-tarixiy   ahamiyatga   ega,   balki   bugungi   va   kelajak
avlodlar uchun muhim ma’naviy saboqlarning ham manbai bo‘lib xizmat qiladi.
Shu bois XV-XVII asrlar tarixiga oid yozma manbalarni ilmiy nuqtayi nazardan
tahlil   qilish   zamonaviy   tarixshunoslikning   dolzarb   masalalaridan   biri
hisoblanadi.   Bu   davrning   tarixiy   yozma   manbalari   mintaqada   tarixnavislik
an’anasining yuksak darajada rivojlanganligini ko‘rsatadi. Temuriylar saroyida
tarix   yozish   an’analari   juda   keng  quloch   yoygan   bo‘lib,   Amir   Temurning  o‘zi
ham   tarixni   kelajak   avlodlar   uchun   yozib   qoldirishni   muhim   vazifa   deb
hisoblagan. Uning hayoti va yurishlari haqida qimmatli tarixiy manbalardan biri
–   Sharafiddin   Ali   Yazdiy   tomonidan   yozilgan   “Zafarnoma”
asaridir.Shayboniylar   davrida   ham   tarixiy   manbashunoslik   rivojlangan   bo‘lib,
ushbu sulola davrida   Xondamir ,   Hofiz Tanish Buxoriy ,   Abulg‘ozi  Bahodirxon
kabi   tarixchilar   o‘z   asarlarini   yaratdilar.   Ayniqsa,   Boburning   “Boburnoma”
1
 Mirziyoyev, Sh. M. (2017). Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan birga quramiz. – Toshkent: 
O‘zbekiston, 2017. 4asari   nafaqat   tarixiy,   balki   adabiy   va   etnografik   jihatdan   ham   noyob   manba
hisoblanadi
Kurs ishining  maqsadi va vazifalari   Kurs ishidagi asosiy maqsad  – XV-
XVII   asrlar   oralig‘ida   O rta   Osiyoda   yaratilgan   yozma   manbalarni   o‘rganish,ʻ
ularning   tarixiy   jarayonlarni   yoritishdagi   ahamiyatini   aniqlash   va   zamonaviy
tarixshunoslikdagi   o‘rnini   tahlil   qilishdir.Ushbu   maqsadga   erishish   uchun
quyidagi   vazifalar   belgilandi: XV-XVII   asrlarga   oid   tarixiy   yozma   manbalarni
aniqlash   va   tasniflash   –   Ushbu   davrda   yaratilgan   eng   muhim   tarixiy   asarlarni
tanlab,   ularni   turkumlarga   ajratish. Asosiy   manbalarni   batafsil   tahlil   qilish   –
“Zafarnoma”,   “Boburnoma”,   “Habib   us-siyar”,   “Abdullanoma”   kabi   tarixiy
asarlarning   mazmunini   chuqur   o‘rganish. Manbalar   orqali   tarixiy   jarayonlarni
o‘rganish   –   Ushbu   yozma   manbalar   orqali   O rta   Osiyoning   siyosiy,   iqtisodiy,	
ʻ
harbiy   va   madaniy   taraqqiyotini   o‘rganish. Tarixiy   manbalarning   o‘zaro
taqqoslanishi   va   ishonchliligini   tahlil   qilish   –   Ular   orasidagi   farqlar   va
o‘xshashliklarni   aniqlash. Manbalarni   zamonaviy   tarixshunoslik   doirasida
baholash  – Ularning bugungi tarixiy tadqiqotlarga ta’sirini o‘rganish.
Kurs   ishining   obyekti   va   predmeti     obyekti   –   XV-XVII   asrlarda   O rta	
ʻ
Osiyoda yaratilgan tarixiy yozma manbalar va ularning mazmuni.  
 predmeti  – ushbu yozma manbalar orqali O rta Osiyo tarixini o‘rganish va	
ʻ
ularning ishonchliligini aniqlash.
Kurs   ishi   tuzilishi   Kurs   ishi   kirish,   ikki   bob   , xulosa   va   adabyotlardan
iborat 
I BOB: XV-XVII asr yozma manbalarining umumiy tavsifi
1.1. O rta Osiyoda tarixiy asarlarning shakllanishi va rivojlanishi	
ʻ 5O‘rta   Osiyo   qadimdan   ilm-fan,   madaniyat   va   tarixiy   tadqiqotlar   markazi
bo‘lib   kelgan.   Ushbu   hududda   yozma   manbalar,   xususan,   tarixiy   asarlar
qadimgi davrlardan boshlab shakllangan va rivojlangan. Tarixiy asarlar – bu o‘z
davrining muhim voqealarini, shaxsiyatlarini, ijtimoiy-siyosiy jarayonlarini aks
ettirgan   yozma   manbalar   bo‘lib,   ular   orqali   O‘rta   Osiyo   tarixini   chuqur
o‘rganish imkoniyati paydo bo‘lgan. Bu jarayonda arab, fors va turkiy tillarda
yozilgan tarixiy manbalar alohida ahamiyat kasb etadi.
O‘rta Osiyo tarixini o‘rganishda ilk yozma manbalar juda muhim ahamiyat
kasb   etadi.   Bu   mintaqa   qadimdan   turli   sivilizatsiyalarning   chorrahasi   bo‘lib
kelgan. O‘rta Osiyoning tarixiy asarlari va yozma manbalari qadimgi davrlarga
borib   taqaladi.   Ushbu   hudud   haqida   dastlabki   ma’lumotlar   qadimgi   Sharq,
yunon,   fors   va   Xitoy   manbalarida   uchraydi.   Eng   qadimgi   yozma
yodgorliklardan   biri   bu   "Avesto"   bo‘lib,   unda   diniy,   huquqiy   va   tarixiy
ma’lumotlar jamlangan.
Avesto   –   Zardushtiylik   dinining   muqaddas   kitobi   hisoblanadi.   Ushbu
asarda nafaqat diniy va axloqiy normalar, balki O‘rta Osiyoning ijtimoiy hayoti,
qabilalar tuzilishi  va madaniy rivojlanishi  haqida ham  ma’lumotlar keltirilgan.
Avesto   miloddan   avvalgi   II   ming   yillikda   shakllangan   bo‘lib,   unda   ahloqiy
tamoyillar  bilan  bir   qatorda,   davlat   boshqaruvi,  huquqiy  tartib-qoidalar   haqida
ham yozilgan. 2
Bundan   tashqari,   fors,   yunon   va   Xitoy   manbalarida   ham   O‘rta   Osiyo
xalqlari tarixi haqida ma’lumotlar uchraydi. Yunon tarixchilari orasida Gerodot,
Strabon,  Ptolomey  va  Arrian   o‘z  asarlarida  O‘rta  Osiyo  xalqlari,  ularning  urf-
odatlari,   shahar   va   davlat   tuzilmalari   haqida   yozib   qoldirganlar.   Gerodot
o‘zining "Tarix" asarida saklar va massagetlar haqida batafsil ma’lumot bergan.
U massagetlarning madaniy hayoti va urush taktikalari haqida yozgan. Strabon
2
  Bo‘riboy Ahmedov.  O‘zbek davlatchiligi tarixi  – Toshkent: Universitet, 2001. 6esa   O‘rta   Osiyoning   geografik   holati,   shaharlarining   joylashuvi   va   ularning
iqtisodiy hayoti haqida batafsil bayon etgan.
Ptolomey   O‘rta   Osiyo   geografiyasini   o‘rgangan   olimlardan   biri
hisoblanadi.   U   o‘z   xaritalarida   bu   hududning   asosiy   shaharlarini   qayd   etgan.
Arrian   esa   Iskandar   Zulqarnaynning   O‘rta   Osiyoga   qilgan   yurishlari   haqida
ma’lumotlar   bergan.   Ushbu   ma’lumotlar   bugungi   kunda   O‘rta   Osiyo   tarixi   va
qadimgi   davlatlari   haqida   tasavvur   hosil   qilishda   muhim   manba   bo‘lib   xizmat
qiladi. Xitoy manbalarida esa Buyuk Ipak yo‘li, Kushonlar davlati va ilk turkiy
davlatlar   haqida   muhim   tarixiy   ma’lumotlar   keltirilgan.   Xitoy   yilnomalarida
miloddan   avvalgi   II-I   asrlarda   O‘rta   Osiyo   bilan   savdo   aloqalari   haqida
yozilgan.   Ayniqsa,   Zhang   Qian   ekspeditsiyasi   natijasida   olingan   ma’lumotlar
juda qimmatli hisoblanadi. Zhang Qian Xitoydan Markaziy Osiyoga safar qilib,
bu   hududning   siyosiy,   iqtisodiy   va   madaniy   hayoti   haqida   muhim
ma’lumotlarni qoldirgan. Shuningdek, qadimgi Bobil va Ossuriya manbalarida
ham   O‘rta   Osiyo   haqida   ma’lumotlar   mavjud.   Miloddan   avvalgi   III-II   ming
yilliklarga   oid   bu   manbalarda   Sug‘diyona,   Baqtriya   va   Xorazm   hududlari
haqida qayd etilgan. Ayniqsa, Doro I va Kserks hukmronligi  davrida yozilgan
mixxat   yozuvlarida   O‘rta   Osiyo   xalqlari   va   ularning   qo‘shinlari   haqida
ma’lumotlar   mavjud.   Ilk   yozma   manbalar   orasida   O‘rta   Osiyo   hududida
topilgan turli yozuvlar ham katta ahamiyatga ega. Xorazm, Sug‘d, Baqtriya va
Parfiya   hududlarida   topilgan   yozma   yodgorliklar   ushbu   hududda   yozuv
madaniyati   rivojlanganligini   ko‘rsatadi.   Sug‘d   yozuvlari   savdo-sotiq   va
diplomatiya  sohasida   keng   qo‘llangan.   Xorazm   mixxat   yozuvlari   esa   mahalliy
davlat boshqaruvi va diniy e’tiqodlar haqida ma’lumot beradi.
Bundan tashqari, qadimgi Hindiston manbalarida ham O‘rta Osiyo haqida
ma’lumotlar   mavjud.   Mahabharata   va   Ramayana   dostonlarida   O‘rta   Osiyo
xalqlari   haqida   ba’zi   qaydlar   bor.   Hind   tarixchilari   O‘rta   Osiyo   hududini
qadimdan muhim savdo va madaniy markaz sifatida qayd etganlar. 7O‘rta   Osiyoning   tarixini   o‘rganishda   mahalliy   yozma   manbalar   ham   muhim
rol   o‘ynaydi.   Masalan,   Baqtriya   va   Sug‘d   yozuvlari,   qadimgi   Xorazm   tilida
bitilgan   yodgorliklar   va   turkiy   runik   yozuvlari   shular   jumlasidandir.   Turkiy
runik   yozuvlari   asosan   VI-VIII   asrlarga   oid   bo‘lib,   unda   qadimgi   turkiy
xalqlarning tarixi, madaniyati va harbiy yurishlari aks ettirilgan. Orxon-Yenisey
bitiklari   bu   yozuvlarning   eng   qadimgi   namunalaridan   hisoblanadi.   Shunday
qilib,   O‘rta   Osiyo   haqida   dastlabki   yozma   manbalar   turli   sivilizatsiyalar
tomonidan yaratilgan bo‘lib, ular bizga ushbu mintaqaning qadimgi davrlardagi
hayoti   haqida   qimmatli   ma’lumotlar   taqdim   etadi.   "Avesto",   yunon   va   Xitoy
manbalari, mixxat yozuvlari, sug‘d va xorazm yozuvlari ushbu hududning boy
tarixini   o‘rganishda   muhim   manbalar   hisoblanadi.   Bu   manbalar   asosida   O‘rta
Osiyoda   yashagan   xalqlarning   hayoti,   diniy   e’tiqodlari,   iqtisodiy   va   siyosiy
tizimi   haqida   aniq   tasavvur   hosil   qilish   mumkin.   O‘rta   Osiyoning   tarixiy
ahamiyatini   tushunish   va   o‘rganish   uchun   ushbu   yozma   manbalar   eng   asosiy
dalillar   hisoblanadi.   VIII–XII   asrlarda   islom   madaniyati   va   ilm-fanining
rivojlanishi   bilan   O‘rta   Osiyoda   tarixiy   asarlar   yaratish   yangi   bosqichga
ko‘tarildi.   Bu   davrda   arab,   fors   va   turkiy   tillarida   tarixiy   kitoblar   yozilgan.
Muhammad   ibn   Jarir   at-Tabariy,   Ahmad   ibn   Fadlon   kabi   mualliflar   o‘z
asarlarida Markaziy Osiyo xalqlari tarixi, madaniyati va ijtimoiy hayoti haqida
qimmatli   ma’lumotlarni   keltirganlar.   X   asr   tarixchisi   Abu   Rayhon   Beruniy
o‘zining "Hindiston" asarida nafaqat Hindiston tarixi, balki O‘rta Osiyo xalqlari
tarixi,   madaniyati   va   geografiyasi   haqida   ham   keng   ma’lumotlar   bergan.
Mongol   bosqinidan   so‘ng   ham   tarixiy   yozuvlar   davom   ettirilgan.   XIII   asrda
Yaqut   al-Hamaviy,   Rashid   ad-Din   singari   tarixchilar   O‘rta   Osiyo   xalqlari
haqida   yozganlar.   Rashid   ad-Dinning   "Jome’   ut-tavorix"   asari   mongol   davlati
va   Markaziy   Osiyo   tarixi   haqida   muhim   ma’lumotlarni   o‘z   ichiga   olgan.   XIV
asrda   Amir   Temur   saltanati   davrida   tarixiy   asarlar   yaratish   yanada   rivojlandi.
Ibn   Arabshohning   "Temurnoma"   asari,   Sharafiddin   Ali   Yazdiyning
"Zafarnoma"si   bu   borada   alohida   e’tiborga   loyiqdir.   Temuriylar   davri   O‘rta 8Osiyoda   tarixiy   asarlarning   eng   yuksak   taraqqiy   etgan   davri   hisoblanadi.
Husayn   Boyqaro   va   Mirzo   Ulug‘bek   kabi   hukmdorlar   tarix   ilmining
rivojlanishiga katta e’tibor qaratganlar. Mirzo Ulug‘bekning   "To‘rt ulus tarixi"
asari   bu   boradagi   muhim   manbalardan   biri   sanaladi.   Shuningdek,   Abdurazzoq
Samarqandiy   "Matla’us-sa’dayn   va   majma’ul-bahrayn"   asarida   XV   asrning
muhim   siyosiy  voqealarini  yoritgan.  Nizomiddin  Shomiy   "Zafarnoma" ,  Hofizi
Abru   esa   "Majmu’at   tavarix"   kabi   tarixiy   asarlarni   yozgan.   XVI   asrga   kelib,
O‘rta   Osiyoda   tarixiy   asarlar   yozish   an’analari   davom   etdi.   Zahiriddin
Muhammad Bobur o‘zining mashhur   "Boburnoma"   asarini yaratdi. Ushbu asar
O‘rta Osiyo va Hindiston tarixiga oid qimmatli ma’lumotlarni o‘z ichiga oladi.
Shuningdek,   Muhammad   Haydar   Dug‘lat   "Tarixi   Rashidiy"   asarida   Chig‘atoy
ulusi va Mo‘g‘uliston tarixini yoritgan. 3
XVII   asrda   tarixiy   asarlar   yozish   an’anasi   davom   etdi.   Abulg‘ozi
Bahodirxonning   "Shajarai   turk"   va   "Shajarai   tarokima"   asarlari   turkiy   xalqlar
tarixi   uchun   muhim   manbalar   hisoblanadi.   Bu   davrga   kelib,   tarixiy   asarlar
nafaqat   hukmdorlarning   hayoti   va   siyosiy   voqealarni   yoritgan,   balki   iqtisodiy,
madaniy va ijtimoiy jihatlar haqida ham keng ma’lumot bergan.   O‘rta Osiyoda
tarixiy asarlarning shakllanishi va rivojlanishi uzoq tarixiy jarayonni o‘z ichiga
oladi.   Qadimgi   manbalardan   boshlab,   islom   davrida   arab   va   fors   tillarida
yozilgan tarixiy asarlar, Temuriylar va Boburiylar davrida tarix ilmining yuksak
cho‘qqisiga chiqishi va keyingi asrlarda ham bu an’ananing davom etgani shuni
ko‘rsatadiki,   O‘rta   Osiyo   tarixshunosligi   har   doim   yuksak   ahamiyatga   ega
bo‘lgan. 4
1.2. XV-XVII asr tarixiy asarlari va ularning mualliflari
3
  Qayumov A.  Temuriylar davri madaniyati  – Toshkent: Ma’naviyat, 2000.
4
 13.N.N. Negmatov. O‘rta Osiyo tarixiy manbalari – Moskva: Nauka, 2010. 9XV-XVII   asrlar   O‘rta   Osiyo   va   umuman   Sharq   tarixshunosligi   uchun
muhim davr bo‘lib, bu yillarda ko‘plab tarixiy asarlar yaratilgan. Ushbu asarlar
orqali   o‘sha   davr   siyosiy,   ijtimoiy   va   madaniy   hayoti   haqida   muhim
ma’lumotlarga   ega   bo‘lamiz.   Bu   davrda   yaratilgan   tarixiy   manbalar   asosan
shohlar,   davlat   arboblari   va   tarixchilar   tomonidan   yozilgan   bo‘lib,   ular   o‘z
zamonasi   voqealarini   yoritish   hamda   kelajak   avlodga   yetkazish   maqsadida
qalamga olingan.   XV asrda Amir Temurning vorislari hukmronlik qilgan bo‘lib,
bu   davr   tarixiy   asarlarining   asosiy   mavzusi   temuriylar   sulolasi   faoliyati   va
ularning   harbiy   yurishlari   hisoblanadi.   Ushbu   davrda   yozilgan   muhim   tarixiy
asarlardan biri Sharafiddin Ali Yazdiyning "Zafarnoma" asaridir. Bu asar Amir
Temurning   hayoti   va   uning   yurishlari   haqida   eng   batafsil   ma’lumot   beruvchi
manba   hisoblanadi.   Sharafiddin   Ali   Yazdiy   ushbu   asarni   Temuriy
hukmdorlardan   Shohrux   Mirzoning   topshirig‘i   bilan   yozgan.   Bundan   tashqari,
XV asr tarixchilari orasida Nizomiddin Shomiy ham alohida o‘rin tutadi. Uning
"Zafarnoma" asari ham Temurning harbiy yurishlari va uning davlat boshqaruv
uslubini yoritib beradi. Shuningdek, Abdurazzoq Samarqandiyning "Matla’ as-
sa’dayn va majma’ al-bahrayn" asari ham Temuriylar tarixini yorituvchi muhim
manbalardan   biri   hisoblanadi.   Bu   asarda   Temurning   vorislari   davrida   yuz
bergan   asosiy   siyosiy   voqealar,   davlat   arboblari   va   harbiy   yurishlar   haqida
batafsil  ma’lumotlar  berilgan.   Shuningdek, G‘iyosiddin  Ali  Yazdiy  tomonidan
yozilgan   tarixiy   asarlar   ham   XV   asrning   muhim   manbalari   qatoriga   kiradi.   U
o‘z asarlarida Temurning davlat boshqaruvi, harbiy yurishlari va o‘z davrining
ijtimoiy-iqtisodiy   hayotini   yoritgan.   Ayniqsa,   temuriylar   davrining   madaniy
rivojlanishi,   me’morchilik   va   ilmiy   taraqqiyoti   haqida   ham   qimmatli
ma’lumotlar keltirilgan.   Bu tarixiy asarlar Temuriylar davrining harbiy, siyosiy
va   ijtimoiy   hayotini   aniq   tasvirlab   bergani   uchun   bugungi   kunda   ham   tarixiy
tadqiqotlar   uchun   asosiy   manba   bo‘lib   xizmat   qiladi.   XV   asrning   yana   bir
mashhur   tarixchisi   Hofizi   Abru   bo‘lib,   u   "Majmuat   at-Tavorix"   asarini
yaratgan.   Ushbu   asar   dunyoning   qadimgi   tarixi   bilan   birga,   Temuriylar 10davrining   muhim   siyosiy   voqealarini   yoritadi.   Shuningdek,   uning   "Zubdat   at-
Tavorix" asari ham Temuriylar tarixiga oid qimmatli manba hisoblanadi. Hofizi
Abru o‘z asarlarida Temurning harbiy yurishlari, siyosiy strategiyalari va davlat
boshqaruvi   uslublarini   keng   yoritib   bergan.   Hofizi   Abru   o‘zining   tarixiy
yondashuvi   bilan   zamondoshlaridan   ajralib   turgan.   U   tarixiy   voqealarni
tasvirlashda   aniq   dalillarga   asoslangan   va   o‘z   asarlarida   nafaqat
hukmdorlarning   faoliyati,   balki   oddiy   xalqning   hayoti,   ijtimoiy   tuzum   va
madaniyat haqida ham qimmatli ma’lumotlar keltirgan.   Bundan tashqari, Hofizi
Abru asarlarida O‘rta Osiyo shaharlarining iqtisodiy ahvoli, savdo-sotiq yo‘llari
va qishloq xo‘jaligi tizimlariga alohida e’tibor qaratilgan. U o‘z davrining eng
yetuk tarixchilaridan biri bo‘lib, uning asarlari keyingi tarixchilarga ham asosiy
manbalardan   biri   bo‘lib   xizmat   qilgan.   Hofizi   Abruning   tarixiy   asarlari
Temuriylar   davridagi   voqealarni   yanada   aniqroq   va   batafsil   yoritib   bergani
uchun bugungi kunda ham muhim ilmiy ahamiyatga ega. Uning yondashuvi va
yozuv   uslubi   orqali   biz   XV   asr   O‘rta   Osiyo   hayotini   yanada   yaxshiroq
tushunish   imkoniga   egamiz.   Hofizi   Abru   o‘zining   tarixiy   yondashuvi   bilan
zamondoshlaridan   ajralib   turgan.   U   tarixiy   voqealarni   tasvirlashda   aniq
dalillarga   asoslangan   va   o‘z   asarlarida   nafaqat   hukmdorlarning   faoliyati,   balki
oddiy   xalqning   hayoti,   ijtimoiy   tuzum   va   madaniyat   haqida   ham   qimmatli
ma’lumotlar   keltirgan.   Bundan   tashqari,   Hofizi   Abru   asarlarida   O‘rta   Osiyo
shaharlarining   iqtisodiy   ahvoli,   savdo-sotiq   yo‘llari   va   qishloq   xo‘jaligi
tizimlariga alohida e’tibor qaratilgan. U o‘z davrining eng yetuk tarixchilaridan
biri   bo‘lib,   uning   asarlari   keyingi   tarixchilarga   ham   asosiy   manbalardan   biri
bo‘lib   xizmat   qilgan.   Hofizi   Abruning   tarixiy   asarlari   Temuriylar   davridagi
voqealarni yanada aniqroq va batafsil yoritib bergani uchun bugungi kunda ham
muhim ilmiy ahamiyatga ega. Uning yondashuvi va yozuv uslubi orqali biz XV
asr   O‘rta   Osiyo   hayotini   yanada   yaxshiroq   tushunish   imkoniga   egamiz.   XVI
asrda   esa   Bobur   Mirzo   tomonidan   yozilgan   "Boburnoma"   muhim   tarixiy
asarlardan   biri   hisoblanadi.   Bu   asar   nafaqat   Boburning   hayoti   va   faoliyatini, 11balki   o‘sha   davrning   madaniy   va   ijtimoiy   hayotini   ham   keng   yoritadi.
"Boburnoma"   muallifi   Zahiriddin   Muhammad   Bobur   o‘zining   bolalik   yillari,
hukmronligi, yurishlari va Hindistonga asos solgan imperiyasining tarixi haqida
batafsil   ma’lumot   beradi.   Bu   asar   o‘zining   badiiyligi   va   haqqoniyligi   bilan
ajralib   turadi.   Shuningdek,   XVI   asrda   Abdullaxon   II   ning   tarixchisi   Hofiz
Tanish   Buxoriy   tomonidan   "Abdullanoma"   asari   yozilgan.   Ushbu   asarda
Shayboniylar   sulolasi,   ayniqsa,   Abdullaxon   II   davrining   harbiy   yurishlari,
davlat boshqaruvi va ijtimoiy hayoti tasvirlangan. Hofiz Tanish Buxoriy asarni
tarixiy   voqealarga   asoslanib   yozgan   va   Shayboniylar   davrining   muhim
hodisalarini   yoritgan.   Bu   asar   Shayboniylar   davrida   yuz   bergan   harbiy
harakatlar,   davlat   boshqaruvi   tizimi   hamda   siyosiy   voqealar   haqida   keng
qamrovli   ma’lumot   beradi.   "Abdullanoma"da   ayniqsa,   Abdullaxon   II   ning
davlatni   mustahkamlash   yo‘lidagi   harakatlari,   uning   harbiy   yurishlari,   Buxoro
xonligidagi   ijtimoiy-iqtisodiy   ahvol   haqida   batafsil   ma’lumotlar   keltirilgan.
Asar   orqali   biz   Shayboniylar   davrida   amalga   oshirilgan   islohotlar,   xalqning
turmush   tarzi   va   jamiyatdagi   ijtimoiy   munosabatlarni   ham   chuqurroq   anglash
imkoniyatiga ega bo‘lamiz.   Hofiz Tanish Buxoriy ushbu asarida nafaqat tarixiy
voqealarni bayon qiladi, balki  ularning sabab va oqibatlarini  ham tahlil  qiladi.
Bu   jihati   bilan   "Abdullanoma"   faqatgina   oddiy   tarixiy   solnoma   emas,   balki
davrning   siyosiy   va   ijtimoiy   hayotini   tahlil   qiluvchi   ilmiy   manba   ham
hisoblanadi.   XVI-XVII   asrlarda   O‘rta   Osiyo   tarixchilari   tomonidan   yaratilgan
yana   bir   muhim   asar   Mahmud   ibn   Valiyning   "Bahr   al-asror"   asaridir.   Ushbu
asarda   Movarounnahrning   turli   tarixiy   davrlari,   shaharlar,   hukmdorlar   va
madaniy   hayot   haqida   keng   ma’lumot   berilgan.   XVII   asrda   yozilgan   muhim
tarixiy   manbalardan   biri   Mutribi   Samarqandiyning   "Tazkirat   ush-shuaro"
asaridir. Bu asarda asosan adabiy-tarixiy ma’lumotlar berilgan bo‘lib, u davrda
yashagan shoir va tarixchilar haqida muhim faktlar keltirilgan. Asarda ayniqsa,
Shoh Jahon va uning saroy shoirlari faoliyati yoritilib, ularning ijodi va adabiy
merosi   haqida   qimmatli   ma’lumotlar   keltirilgan.   Mutribi   Samarqandiy   o‘z 12asarida faqatgina shoirlar haqida emas, balki o‘sha davrning tarixiy voqealariga
ham alohida e’tibor qaratgan. 5
Shuningdek,   Muhammad   Amin   Buxoriyning   "Ubaydullanoma"   asari   ham
Shayboniylar   va   Ashtarxoniylar   davrining   muhim   tarixiy   manbalaridan   biri
hisoblanadi.   Ushbu   asar   Shayboniy   hukmdorlari,   ularning   harbiy   yurishlari,
siyosiy faoliyati va davlat boshqaruvi haqida batafsil ma’lumot beradi. Ayniqsa,
Buxoro   xonligi   davridagi   ijtimoiy   tuzilma,   urf-odatlar   va   madaniy   hayotning
tasvirlanishi   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   "Ubaydullanoma"   o‘zining   aniq
tarixiy   ma’lumotlari   va   voqealarning   mukammal   yoritilishi   bilan   ajralib
turadi.Bundan tashqari, XVII asrda yana bir muhim tarixiy asar – Abu Tolib al-
Husayniy   tomonidan   yozilgan   "Tohfat   al-xoni"   ham   mavjud   bo‘lib,   bu   asar
Eron   va   Markaziy   Osiyo   tarixini   qamrab   oladi.   Asarda   asosan   Ashtarxoniylar
davridagi siyosiy voqealar, urushlar va iqtisodiy holat yoritilgan. Ushbu asarda
hukmdorlarning   davlat   boshqaruvidagi   islohotlari,   ichki   va   tashqi   siyosatdagi
o‘zgarishlari,   shuningdek,   o‘sha   davr   madaniy-ma’rifiy   hayoti   haqida   ham
muhim   ma’lumotlar   keltirilgan.   "Tohfat   al-xoni"   asari   O‘rta   Osiyo   va   Eron
o‘rtasidagi   diplomatik   munosabatlar,   savdo   yo‘llari   va   harbiy   strategiyalarni
yoritib   berishi   bilan   ham   ahamiyatlidir.   Shuningdek,   XVII   asr   tarixchilaridan
biri Muhammad Yusuf Munshi tomonidan yozilgan "Tarixi Muqimxoniy" asari
ham muhim  tarixiy manba sanaladi.  Ushbu asarda Ashtarxoniylar sulolasining
hukmronligi, davlat ichki  tuzilishi, urushlar  va madaniy hayot  yoritilgan. Asar
o‘zining aniq tasvirlari  va voqealarni  mukammal yoritgani bilan ajralib turadi.
Shu   bilan   birga,   XVII   asrda   yaratilgan   yana   bir   muhim   tarixiy   asar   –   Mutribi
Samarqandiyning   "Tazkirat   ush-shuaro"   asari   bo‘lib,   u   davr   shoirlari,   adabiy
jarayonlar   va   madaniy   hayot   haqida   qimmatli   ma’lumotlarni   o‘z   ichiga   oladi.
5
  Yusupov M.  Temuriylar va shayboniylar davrida tarixiy asarlar  – Toshkent: Fan, 2015. 13Bu kabi tarixiy manbalar bugungi kunda ham tarixiy tadqiqotlar uchun muhim
ahamiyat kasb etadi.
Shunday qilib, XV-XVII asrlar davomida O‘rta Osiyo tarixchilarining ijodiy
merosi   juda   boy   bo‘lib,   bu   asarlar   bugungi   kunda   ham   muhim   tarixiy   manba
sifatida   baholanadi.   Ushbu   tarixiy   asarlar   nafaqat   o‘z   davrining   siyosiy   va
ijtimoiy   voqealarini   yoritib   bergan,   balki   kelajak   avlodga   o‘tmishni   anglashda
katta   yordam   bergan.   Bu   davr   tarixchilarining   yozgan   asarlari   orqali   biz
Temuriylar,   Shayboniylar   va   Ashtarxoniylar   davridagi   siyosiy,   harbiy   va
madaniy hayotni yaxshiroq tushunish imkoniga egamiz.Shuningdek, bu tarixiy
manbalar mualliflarining yondashuvlari va metodlari o‘ziga xos bo‘lib, ba’zilari
voqealarni   yodnomalar  shaklida  tasvirlagan  bo‘lsa,   boshqalari   muayyan  sulola
yoki   hukmdor   faoliyatiga   alohida   e’tibor   qaratgan.   Masalan,   "Boburnoma"
muallifi   Bobur   o‘z   asarida   nafaqat   shaxsiy   hayotini,   balki   o‘zi   guvoh   bo‘lgan
siyosiy   voqealarni   ham   yoritgan.   Hofiz   Tanish   Buxoriyning   "Abdullanoma"
asari   esa   Shayboniylar   davrining   siyosiy   jarayonlarini   tushunishda   muhim
manba   hisoblanadi.Bundan   tashqari,   "Bahr   al-asror"   va   "Tarixi   Muqimxoniy"
kabi   asarlar   O‘rta   Osiyo   va   unga   qo‘shni   hududlarning   tarixiy   rivojlanish
jarayonlarini   yanada   chuqurroq   anglash   imkonini   beradi.   Ushbu   tarixiy
manbalar   nafaqat   hukmdorlar   hayoti,   balki   xalqning   kundalik   turmushi,
iqtisodiy   ahvoli   va   madaniy   rivojlanishi   haqida   ham   qimmatli   ma’lumotlarni
o‘z   ichiga   oladi.   Bu   jihatdan   ushbu   asarlar   hozirgi   tarixiy   tadqiqotlar   uchun
muhim ahamiyat kasb etadi.
1.3. Tarixiy asarlarning mazmuni va ahamiyati .
Tarixiy   asarlar   insoniyatning   o'tmishini   o'rganish,   milliy   qadriyatlarni   saqlash
va   kelajak   avlodlarga   yetkazish   uchun   muhim   manbalardan   biri   hisoblanadi.
Ular   nafaqat   tarixiy   voqealarni   yoritib   beradi,   balki   o‘sha   davrning   ijtimoiy,
iqtisodiy,   siyosiy   va   madaniy   holatini   ham   aks   ettiradi.   Tarixiy   asarlar   orqali 14xalqlarning shakllanishi, davlatlarning paydo bo‘lishi va rivojlanish jarayonlari
haqida aniq tasavvur hosil qilish mumkin. Shuningdek, tarixiy asarlar muayyan
xalq yoki shaxsning o‘ziga xosligini, ularning orzu-umidlari va hayotga bo‘lgan
qarashlarini   ifodalaydi.   Tarixiy   asarlarning   mazmuni   va   ahamiyatini   to‘liq
anglash   uchun  ularning  turlari,  vazifalari,  metodologik  yondashuvlari  va  ta’sir
doirasini o‘rganish muhimdir.
Tarixiy asarlar odatda muayyan davr yoki shaxsga oid voqealarni yoritadi.
Ular tarixchilar, hukmdorlar, davlat arboblari yoki bevosita voqealar guvohlari
tomonidan   yozilgan   bo‘lib,   o‘z   ichiga   quyidagi   elementlarni   oladi: Siyosiy
voqealar   tasviri   –   davlatlar   o‘rtasidagi   urushlar,   sulh   shartnomalari,
hukmdorlarning siyosiy faoliyati va islohotlari haqida ma’lumot beradi. Tarixiy
asarlar   orqali   hukmdorlarning   qaror   qabul   qilish   jarayonlari,   diplomatik
aloqalari,   siyosiy   ittifoqlari   va   ichki   boshqaruv   tizimlari   haqida   batafsil
ma’lumot olish mumkin. Ushbu asarlar davlatlarning siyosiy barqarorligi, urush
va   tinchlik   davrlarining   sabab   va   oqibatlarini   tushunishda   muhim   ahamiyatga
ega.   Shuningdek,   hukmdorlarning   davlat   siyosatiga   ta’siri,   ularning   islohotlari
va   qabul   qilgan   qarorlari   jamiyat   hayotiga   qanday   ta’sir   ko‘rsatganini   tahlil
qilish   imkonini   beradi.   Ijtimoiy   hayot   aks   ettirilishi   –   xalqning   turmush   tarzi,
urf-odatlari,   iqtisodiy   ahvoli,   hunarmandchilik   va   savdo-sotiq   bilan   bog‘liq
tafsilotlar   beriladi.   Tarixiy   asarlarda   xalqning   ijtimoiy   hayoti   keng   qamrovli
yoritilib,   ularning   kundalik   turmushi,   mehnat   faoliyati,   oilaviy   hayoti   va
madaniy   qadriyatlari   haqida   batafsil   ma’lumot   beriladi.   Ushbu   asarlar   orqali
turli   davrlarda   yashagan   odamlarning   hayot   tarzi,   jamiyatdagi   ijtimoiy
tabaqalanish,   boy   va   kambag‘al   qatlamlarning   hayoti,   gender   munosabatlari
ham   aks   etadi.   Shuningdek,   tarixiy   asarlarda   milliy   urf-odatlar,   marosimlar,
an’anaviy   kasb-hunarlar   va   mahalliy   hunarmandchilik   tarmoqlarining
rivojlanish   bosqichlari   ham   bayon   qilinadi.   Bularning   barchasi   o‘sha   davr
jamiyatining hayot tarzini tushunish va xalqning madaniy merosini o‘rganishda 15muhim ahamiyat kasb etadi.   Madaniy rivojlanish yoritilishi   – san’at, adabiyot,
ilm-fan va diniy e’tiqodlar haqida keng qamrovli ma’lumotlar jamlanadi. Ushbu
asarlar   orqali   turli   davrlarning   madaniy   yutuqlari,   ilmiy   kashfiyotlari,   ijodkor
shaxslarning   faoliyati   hamda   diniy   qarashlarning   rivojlanishi   o‘rganiladi.
Shuningdek,   tarixiy   asarlarda   madaniyatlararo   aloqalar,   xalqlarning   bir-biriga
ta’siri   va   ilmiy-madaniy   merosning   shakllanishi   haqida   ham   muhim
ma’lumotlar   taqdim   etiladi.   Shaxsiy   taassurotlar   –   ayrim   tarixiy   asarlar
mualliflari   voqealarni   shaxsiy   kuzatishlari   va   baholari   asosida   bayon   qilgan
bo‘lib,   bu   ularga   yanada   badiiylik   va   jonlilik   baxsh   etadi.     Boburning
"Boburnoma"   asari   nafaqat   tarixiy   voqealar,   balki   adabiy   yodgorlik   sifatida
ham   muhim   ahamiyatga   ega.   Unda   Bobur   o‘zining   boshidan   kechirgan
voqealarni   jonli   va   samimiy   tarzda   bayon   qilgan.   Ushbu   asar   orqali   biz
Boburning   hayoti,   davrining   siyosiy   muhitini,   urushlar,   shaxsiy   kechinmalar
hamda   uning   adabiyot   va   san’atga   bo‘lgan   qiziqishini   bilib   olamiz.
"Boburnoma"   muallifning   geografik   tasvirlari,   etnografik   ma’lumotlari   va
tarixiy   voqealar   haqidagi   fikr-mulohazalari   bilan   ajralib   turadi.   Shuningdek,
asarda   Boburning   o‘z   davriga   nisbatan   qilgan   tanqidiy   mulohazalari   ham
uchraydi.   Ushbu   asar,   shubhasiz,   o‘zbek   adabiyoti   va   tarixshunosligi   uchun
beqiyos   manba   hisoblanadi.   Tarixiy   asarlarning   ahamiyati   ularning   insoniyat
uchun   qoldirgan   ma’naviy   va   ilmiy   merosi   bilan   bog‘liq.   Bu   asarlar   xalq   va
millatlarning  tarixiy  xotirasini   shakllantirishga,  madaniy  merosni  saqlashga   va
avlodlarga   yetkazishga   xizmat   qiladi.   Ularning   asosiy   ahamiyatini   quyidagi
jihatlarda   ko‘rish   mumkin:   O‘tmishni   anglash   va   xulosa   chiqarish   –   tarixiy
asarlar   orqali   xalqlar   o‘z   tarixini   o‘rganadi,   oldingi   xatolarni   tahlil   qiladi   va
kelajakda shunga qarab yo‘nalish belgilaydi. Ushbu jarayon nafaqat davlatlar va
jamiyatlar,   balki   alohida   shaxslar   uchun   ham   muhimdir.   Tarixiy   tajribalardan
xulosa   chiqarish   orqali   xalqlar   o‘z   taraqqiyot   yo‘lini   aniqlaydi,   urush   va
mojarolarni   oldini   olish,   iqtisodiy   va   madaniy   rivojlanishni   samarali   yo‘lga
qo‘yish   imkoniyatiga   ega   bo‘ladi.   Tarixiy   asarlar   odamlarga   o‘tgan   asrlar 16tajribasini  o‘rganish, ulardan saboq olish va kelajakda xatolarni takrorlamaslik
imkoniyatini   beradi.   Shuningdek,   tarixiy   jarayonlarning   chuqur   tahlili
xalqlarning milliy o‘zlikni anglashida, madaniy qadriyatlarini mustahkamlashda
ham muhim o‘rin tutadi.   Milliy o‘zlik va qadriyatlarni saqlash   – tarixiy asarlar
milliy   qadriyatlarni   targ‘ib   etishda,   ajdodlar   merosini   kelajak   avlodga
yetkazishda   muhim   rol   o‘ynaydi.   Ular   millat   tarixini,   urf-odatlarini,
an’analarini,   e’tiqodlarini   saqlash   va   mustahkamlashga   xizmat   qiladi.   Tarixiy
manbalar   orqali   xalq   o‘z   ajdodlarining   boy   madaniy   merosini   anglaydi,
o‘zligini his qiladi va milliy g‘ururni shakllantiradi. Shuningdek, tarixiy asarlar
milliy   o‘zlikni   mustahkamlashda   va   xalqning   tarixi   hamda   madaniyatiga   oid
bilimlarini   boyitishda   muhim   manba   bo‘lib   xizmat   qiladi.   Ular   ajdodlar
tajribasidan saboq olish, kelajak avlodlarga to‘g‘ri yo‘l-yo‘riq ko‘rsatishda ham
katta   ahamiyatga   ega.   Tarixiy   yodgorliklar   va   manbalar   millatning   o‘ziga
xosligi va madaniy yuksalishining asosiy omillaridan biri hisoblanadi.   Ilmiy va
ta’limiy manba sifatida foydali   – tarixiy asarlar tarix, adabiyot, sotsiologiya va
boshqa   fanlar   uchun   muhim   ilmiy   manba   bo‘lib   xizmat   qiladi.   Ular   o‘tmish
voqealarini   tahlil   qilish,   tarixiy   jarayonlarni   tadqiq   etish   va   ta’lim   tizimida
foydalanish uchun katta ahamiyatga ega. Ko‘plab tarixiy asarlar maktab va oliy
ta’lim muassasalarida o‘quv qo‘llanma sifatida foydalaniladi. Bundan tashqari,
ular   tarixiy   tafakkurni   rivojlantirish,   tanqidiy   fikrlash   ko‘nikmalarini
shakllantirish   hamda   tarixiy   xulosalar   chiqarish   uchun   muhim   manba
hisoblanadi.   Tarixiy   asarlar   o‘tmishni   tahlil   qilish   orqali   kelajak   uchun   to‘g‘ri
qarorlar qabul qilishga yordam beradi. Masalan, Ibn Xaldunning "Muqaddima"
asari   tarixiy   jarayonlarning   sotsiologik   tahliliga   asoslangan   bo‘lib,   u   tarixiy
ilmlarning   rivojlanishiga   katta   ta’sir   ko‘rsatgan.   Bundan   tashqari,   tarixiy
hujjatlar,   solnomalar   va   yodnomalar   ham   ilmiy   izlanishlar   uchun   beqiyos
manba   hisoblanadi.   Shuningdek,   tarixiy   asarlarni   tadqiq   etish   orqali   turli   davr
va   sivilizatsiyalar   o‘rtasidagi   bog‘liqlikni   anglash   va   madaniy   merosni   keng
o‘rganish   imkoniyati   yuzaga   keladi.   Adabiy   va   badiiy   meros   –   ayrim   tarixiy 17asarlar   badiiy   jihatdan   ham   qimmatli   bo‘lib,   ular   adabiyot   rivojiga   ham   katta
hissa   qo‘shgan.   Masalan,   Nizomiy   Ganjaviyning   "Iskandarnoma"   asari   tarixiy
voqealarni   badiiy   tasvirlashda   muhim   o‘rin   tutadi.   Shu   bilan   birga,   Alisher
Navoiy,   Abdurahmon   Jomiy   va   Hofiz   Sheroziyning   asarlarida   ham   tarixiy
voqealar,   tarixiy   shaxslar   va   davrning   ijtimoiy-siyosiy   muhitiga   oid
ma’lumotlar   uchraydi.   Bu   asarlar   nafaqat   tarixiy   voqealarni   yoritadi,   balki
ularning   poetik   talqini   orqali   o‘quvchilarga   badiiy   zavq   ham   ulashadi.
Shuningdek,   tarixiy   dostonlar,   she’riy   manbalar   va   xalq   og‘zaki   ijodi   ham
tarixiy   voqealarning   adabiy   yodgorliklar   orqali   kelajak   avlodga   yetkazilishiga
xizmat   qiladi.   Bunday   asarlar   o‘tmish   madaniyatini   tushunishda   hamda
xalqlarning   o‘z   tarixi   bilan   bog‘lanishida   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.
Madaniyatlararo   aloqalarni   yoritish   –   tarixiy   asarlar   orqali   turli   xalqlarning
madaniy,   ilmiy   va   siyosiy   aloqalari   haqida   ham   batafsil   ma’lumot   olish
mumkin.   Bu   asarlar   xalqaro   savdo   yo‘llari,   ilmiy   almashinuvlar,   turli
davlatlarning   bir-biriga   ko‘rsatgan   ta’siri   va   madaniy   ta’sirlanish   jarayonlarini
o‘rganishda   muhim   manba   bo‘lib   xizmat   qiladi.   Masalan,   Buyuk   Ipak   yo‘li
orqali   yuzaga   kelgan   savdo   va   ilmiy   aloqalar   Sharq   va   G‘arb   madaniyatlari
o‘rtasida   mustahkam   bog‘liqlikni   shakllantirgan.   Bundan   tashqari,   tarixiy
asarlar orqali turli davrlarning diplomatik munosabatlari, elchilik missiyalari va
madaniy   ekspansiyalar   haqida   ham   qimmatli   ma’lumotlarga   ega   bo‘lish
mumkin.   Shu   sababli,   tarixiy   manbalar   madaniyatlararo   munosabatlarni   tahlil
qilish   va   ulardan   xulosa   chiqarish   uchun   katta   ahamiyat   kasb   etadi.   Tarixiy
asarlar   insoniyat   madaniy   merosining   muhim   qismi   bo‘lib,   ular   orqali   biz
o‘tmishimizni   anglab   yetamiz,   kelajak   uchun   saboq   olamiz   va   ajdodlarimiz
qoldirgan   boy   ilmiy   hamda   madaniy   merosni   saqlab   qolamiz.   Tarixiy
asarlarning   mazmuni   ularni   yaratgan   davr   va   muallifga   bog‘liq   bo‘lsa-da,
ularning   barchasi   jamiyat   hayotining   turli   jihatlarini   yoritishda   beqiyos
ahamiyat   kasb   etadi.   Shu   sababli,   tarixiy   asarlarni   o‘rganish   va   ularga   hurmat 18bilan   munosabatda   bo‘lish   har   bir   inson   uchun   muhim   vazifalardan   biri
sanaladi.
II BOB: XV-XVII asr yozma manbalarining tahlili va taqqoslanishi
2.1. Bobur va uning “Boburnoma” asari
Qadimiy   Movarounnahr   va   undagi   xalqlar   xayoti   haqida   jonli   guvohlik
beruvchi   asarlar   orasida   “   Boburnoma   “   alohida   ajralib   turadi.   Ajoyib   lirik
shoir, o’zbek adibi Zahiriddin Muhammad Bobur tomonidan yaratilgan bu asar
ijtimoiy – tarixiy, ilmiy – tabiiy va adabiy- lingvistik ma’lumotlar xazinasidir.
Unda   1494-yildan   1530-yilgacha   O’rta   Osiyo,   Afg’oniston   va   Hindistonda
kechgan voqealar bayon etilgan. Bobur tarixiy faktlarni Shunchaki qayd etish ,
jangu   jadallar,   yurishlar   haqida   xronologik   axborot   berish   bilangina
kifoyalanmay,   voqealarni   jonli   tilda   qiziqarli   hikoya   qilad,   manzara   chizadi,
tabiatni,   etnografik   xolatlarni   tasvirlaydi,   davrni,   uning   xususiyatlarini
gavdalantiradi. Shu sababdan asar faqat ilmiy – tarixiy ahamiyati bilaan emas,
balki o’zbek badiiy nasrining yorqin namunalaridan biri sifatida ham biz uchun
qimmatlidur.   Shoir   o’z   xotiralarini   badiiy   naql   uslubda   sodda   va   ravon   bayon
etadi.   O’nlab   tarixiy   shaxslarning   aniq   xarakterini   yaratadi.   Tabiat
manzaralarini   suratini   chizadi,   kitobni   har   xil   syujetlar,   ishqiy   sarguzashtlar,
she’riy parchalar bilan bezaydi. Tilga olingan shaxslarning portreti kiyinishini,
tashqi ko’rinishini, fe’l atvorini, odatlari, o’tmishi, avlod-ajdodi, birma bir ta’rif
etiladi.Asardagi markaziy obraz Boburning o’zi, albatta. Uning his tuyg’ulariga
boy   qalbi   ko’z   oldimizda   yorqin   jonlanadi.   Ingliz   tarixchisi   Elfiniston   “
Boburnoma   “   va   uning   muallifi   haqida:   “   Uning   shaxsiy   his   –   tuyg’ulari   har
qanday   mubolag’adan   yoki   pardalashdan   xoli,   uslubi   oddiy   na   mardona,   shu
bilan   birga   jonli   va   ifodali.   O’z   zamondoshlari   biografiyasini,   ularning
qiyofalari,   urf-odati,   intilishlari,   qiziqish   va   qiliqlarini   ko’zguda   aks   etgandek
ravshan   tasvirlaydi.   Bu   jihatdan   “   Boburnoma   “   O’rta   O’siyodagi   yagona 19chinakam tarixiy tasvir namunasidir ” deb yozadi. Bobur O’rta Osiyo, Xuroson
va   Hindiston   geografiyasi,   hayvonot   hamda   nabodot   olami   to’g’risida   boy
ma’lumot bergan. Xususan, “Boburnoma”da hindlarning etnografiysi,   ilmu fani,
san’at   va   madaniyati   haqida   va   Afrika   yozuvchilarining   Toshkent
konferensiyasida   (   1958-yil   )   qimmatli   faktlar   bor.   Taniqli   hind   hind   shoiri
Mulk   Roj   Anand   Osiyo   so’zlagan   nutqida:   “   Bu   kitob   siz   bilan   bizning
merosimizdir.   O’zbekistondagi   singari   bizda   ham   “   Boburnoma   “   g’oyat
qadrlanadi.” Degani bejis emas edi. Davrning juda ko’p xususiyatlarini qamrab
olishi, qomusiy xarakteri va o’zbek adabiy tilining beqiyos boy imkoniyatlarini
namoyish etishi bilan “ Boburnoma “ Alisher Navoiyning “ Xamsa” siga qiyos
qilgudek madaniy obida hisoblanadi. Asarning tez orada shuhrat qozonib, XVI
asrning  o’zidayoq  bir  necha   marta   fors  tiliga  tarjima   etilishi   ham   fikrimizning
isbotidir. “ Boburnoma “ fors tiliga birinchi marta 1589-yili shoirning nevarasi
Shoh   Akbar   saroyida   xizmatda   bo’lgan   Abdurahimxon   ibn   Bayramxon   Xoni
Xonon tomonidan tarjima qilindi. Tarjima ko’p nusxada ko’chirilib, “ Voqeati
Boburiy“,   “   Tarixi   Boburshohiy   “   nomlari   ostida   Sharq   mamlakatlariga   keng
yoyildi.   Abdurahimxon   tarjimada   Boburning   o’ziga   xos   bayon   tarzini   bera
olgan,   asar   fors   adabiyoti   va   tarixchiligida   ulkan   yangilik   sifatida   qabul
qilingan.Qamrab   olingan   tarixiy   voqealarning   ro’yi-rost   ko’rsatilishi,   ilmiy
faktlarga   boyligi   bilangina   emas,   balki   ravon   uslubi,   sodda   va   jozibadorligi
bilan   ham   Bobur   asari   o’zidan   keyin   yaratilgan   tarixiy   memuarlarga   kuchli
ta’sir   ko’rsatadi.   Chunonchi,   Gulbadanbegimning   “   Humoyunnoma   “   va
Nizomiddin Hiraviyning “ Tabaqoti Akbarshoxiy “ kabi kitoblarida buni yaqqol
his   etish   mumkin.   Shuni   yatish   kerakki,   XVI   asrdan   boshlab   o’zbek
adabiyotining yana boshqa namunalari ham fors tiliga tarjima qilindi. Sharqning
ilg’or   ziyolilari   turkiyda   (   eski   o’zbek   tilida   )   yaratilgan   adabiyotning   katta
nufuzga   ega   ekanligini   ko’rib   ilm   ahlini   bu   tilni   o’rganishga   da’vat   eta
boshlaydilar. Navoiy va Boburning ajoyib asarlarni tarjima qilib, forsiydonlarni
baxramand etishni muhim vazifa deb biladilar. Chunonchi, “ Majolis un-nafoyis 20“ni 1521-yilda Forschaga o’girgan Sulton Muhammad Faxriy Xirotiy yozadi: “
Ba’zi   e’tiborli   va   xurmatli   kishilar   turkey   iborasi   (tili)dan   behabar   bo’lganlari
sababli   bu   go’zal   so’zlarning   mavjidan   va   bu   san’atlar   dengizining   duru
gavharlaridan   bebahradirlar.   Bu   taassufli   axvol   edi   va   shuning   uchun   turk
go’zali kabi parda ichida qolgan bu dilafro’zning yuzidan pardani ko’tarishni va
mo’jizali   xayolot   yaratgan   bu   zebo   suratni   fazilat   va   kamol   ahliga   pardasiz
ko’rsatishni   niyat   etdim.”   “   Boburnima   “   qo’lyozmalarining   chiroyli   rasmlar
bilan   bezatilishi   ham   tarjimaning   shuhrat   qozonishiga   sabab   bo’lgan.Uning
saroyida 104nafar rassom doimiy ish olib brogan. Tarjimon Abdurahimxonning
o’zi   ham   rasm   chizish   bilan   shug’ullangan   .   Akbar   saroyida   o’nlab   kitoblarga
rasmlar   chizilgan   .   “   Boburnoma”   ning   forsiy   nushalariga   ishlangan
miniaturalar  Sharq rassomlik  san’atining ajoyib namunalari  hisoblanadi. Ingliz
sharqshunosi   L.   King   bergan   ma’lumotiga   qaraganda,   “   Boburnoma”   o’z
asarida yana ikki marta Muhammadquli  va Zayniddin Xavofiy tomonidan fors
tiliga tarjima qilingan. Biroq bu tarjima qo’lyozmalarining qqyerda saqlanishini
olim   aytmaydi.   Abdurahimxon   tarjimasi   Britaniya   muzeyida   va   Maskvadagi
Sharq   qo’lyozmalari   fondida   saqlanadi.   Fotonusxasi   Alisher   Navoiy   nomidagi
Adabiyot   muzeyimiada   ham   bor.   G’arb   olimlari   “   Boburnoma   “   bilan   dastlab
ana   shu   forsiy   nusxalar   orqali   tanishadilar.   Yevropa   sharqshunoslari   orasida
Vitsen   birinchi   marta   “Boburnoma   “   bilan   qiziqib,   undan   ayrim   qismlari
golland tiliga tarjima qiladi. ( 1705-yil ). XIX   asr   boshlariga   kelib,   asar
butun   Yevropa   ilm   ahliga   ma’lum   bo’lgan.   Bobur   merosining   jahoniy
shuxratida,   ayniqsa,   ingliz   sharqshunoslarining   xizmati   ulkandir.   Ular   “
Boburnoma “ ni tarjima qilish va nashr etishdagina emas, balki tadqiq va targ’ib
etish  borasida   ham   birinchilikni   egallaydilar.  1816-yilning  12-aprelida  Uilyam
Erskin   Bo’mbaydan   turib,   Londindagi   nozirlarga   yozgan   xatida   tugabmas
ganjina   topib   olganlik   xursandligini   bildiradi   va   “   Boburnoma   “   ni   tarjima
qilayotganidan   xabar   beradi.   U.   Erskinning   J.   Layden   bilan   hamkorlikdagi
tarjimasi 1826-yilda bosilib chiqdi. Tarjimonlar asarning o’zbekcha va forscha 21nusxalarini   asos   qilib   oldilar.   U.   Erskin   kitobga   kattagina   muqaddima   yozib
berdi. Bobur va uning asarlarini ingliz kitoblariga tanisgtiradi : “ Biz Osiyodagi
hukmdorlar   ichida   Bobur   singari   genial   va   talantli   kishilarni   kamdan   kam
uchratamiz.  Aqlining   aktiv   faoliyati,   xushchaxchaq   va   sovuqqonligi,   bevafo
taqdirining   nayranglariga   qaramay,   ruhining   tetikligi,   podsholar   orasida   juda
kam   uchraydigan   sahiyligi,   mardligi,   istedodligi,   fanga,   san’atga   muhabbat   va
ular   bilan   faol   shug’ullanishi   jihatdan   Osiyo   podsholari   orasida   Boburga   teng
keladigani yo’q.” J. Layden va U. Erskin tarjimasi 1921-yili Oksford unversiteti
nasgriyoti   tomonidan   ko’p   jildli   qilib,   ikkinchi   marta   chop   etildi.   Bu   nashrda
Dublin   unversitetining   professori   L.   Kivt   so’zboshi   yozib,   “   Boburnoma   “
nashrlari,   uning   jahon   qo’lyozma   fondlaridagi   nushalari,   tarjimalari   haqida
ma’lumot beradi, inglizcha variantni qayta taxrirdan chiqaradi. Birinchi jildning
yarmini   tashkil   etadigan   ilmiy   ocherkida   u   Movarounnahr   va   Xuroson   tarixi,
geografiyasi,   Bobur   tilga   olgan   Samarqand,   Andijon,   O’ratepa,   Kobul   va
boshqa   shaharlarning   hozirgi   ahvolini   keng   yoritgan.   Mazkur   nashrning   yana
bir fazilati shundaki, tarjimaning ilmiy aniqligini ta’minlash uchun xoshiyalarda
ko’p miqdorda izoh va sharxlar berilgan, kitobdagi she’rlarning kimga taaluqli
ekanligi va qaysi tilda yozilgani ham ko’rsatilgan. Ingliz sharqshunoslaridan A.
Beverij   xonim1902-yili  “  Boburnoma  “   ning  Xaydarobotd  nusxasini  faksimile
xolida chop ettiradi. ( U 1971-yili Londonda qayta nashr etildi. 6
Mazkur   nashr   asarning   yana   kengroq   ommalashuviga   sabab   bo’ldi.
Asarning M. Sale bajargan ruscha tarjimasi hamda 1960-yili P. Shamsiyev va S.
Mirzayev   tayyorlagan   o’zbekcha   nashri   ana   shu   A.   Beverij   xonim   nashriga
asoslangan.   “ Boburnoma  “  P.  M.  Kaldekot   tomonidan  ingliz  tiliga  qisqartirib
tarjima qilindi. XX asr oxirlarida F. J. Talbot ham asarni tarjima qilib, suratlar
bilan   nashr   ettiradi.   Shuningdek,   Bobur   asarlarining   Turkiyada   tarqalishiga
6
  Bobur Mirzo.  Boburnoma  – Toshkent: Sharq, 2002. 22atoqli olim  Rashot  Raxmon Oratning xizmati katta. Ingliz tilida Bobur  hatyoti
va   ijodini   o’rganishga   talay   maxsus   monografiyalar   yaratildi.   Len   Poolning   “
Bobur  “  (  Oksford 1899-yil  )  va  Xarold Lembning “  Bobur  yo’lbars  “ (  Nyu-
York   1961-yil   )   nomli   kitoblari   shular   jumlasidandir.   Ayniqsa,   keying   kitob
qiziqarli   adabiy   tarixiy   ocherk   uslubida   yozilgan.   Buni   kitobning   ichki
bo’limlariga   qo’yilgan   “   Vodiydagi   voqealar   ‘,   “   Samarqanddan   quvilish   “,   “
Qobuldagi  saltanat  “, “ Hirotda  xiyofat  “, “  Bobur  va uning eli  “, “ Hindiston
sari   yurish   “,   “   Panipat   va   Kanvand   “,   “   Buyuk   mo’g’ullar   imperiyasi   “,   kabi
sarlavhalardaan   ham   bilish   mumkin.   X.   Lemb   Boburning   adabiy   merosidan
ilmiy ma’lumot sifatida keng foydalangan, ko’proq “ Boburnoma ” ga murojat
etib, undan talay parchalar tarjimasini ham keltirgan. Bundan tashqari, u Mirzo
Bobur yurgan yo’llarning ot vatuyada kezib chiqqan.
Shu   tariqa,   bu   asar   amalda   Bobur   haqidagi   tarixiy   roman   ko’rinishini
olgan   edi.   Sharq   xalqlari   tarixi   bilan   shug’ullangan   yana   boshqa   ingliz   va
amerikalik   olimlar   Boburning   shaxsiy   qobiliyati   va   faoliyatiga   yuqori   baho
berib,   uni   qadimgi   Rim   sarkardasi   Yuliy   Sezar   bilan   qiyoslaydilar.   “
Boburnoma “ 1828-yili A. Kayzer tomonidan nemis tiliga qisqartirib va 1871-
yili   P.   Kurtyl   tomonidan   fransuz   tiliga   to’la   xolda   tarjima   qilingan.
Zamondoshimiz atoqli sharqshunos olim J. L. Boite Grammon “ Boburnoma ”
ning fransuz tilidagi yangi tarjimasini yaratdi. U bir necha bor yurtimizga kelib,
o’zbek   xalqining   turmush   tarzi,   tarixi   bilan   yaqindan   tanishdi.   Grammon,
shuningdek   Gulbadanbegimning   “   Temur   tuzuklari   “   va   “   Xumoyunnoma   “
asarlarini   ham   fransuz   tiliga   tarjima   qilgan.   1912-yilda   Tog’aymurod   Qorluq
Xatloniy   uni   yana   bir   marta   fors   tiliga   tarjima   qildi.   Bu   tarjima   qo’lyozmasi
O’zbekiston   Respublikasi   Fanlar   akademiyasi   Abu   Rayhon   Beruniy   nomidagi
Sharqshunoslik instituti qo’lyozmalar fondida saqlanmoqda. 
1944-1946-yillarda esa asar usmonli turk tiliga tarjima qilinib, Anqarada
ikki jildda bosilgan. Rossiyada “ Boburnoma “ ancha ilgari paydo bo’lgan edi.
Sharqshunos   N.   Ilminskiy   1857-yili   asarni   asl   xolid   Qozon   shahrida   chop 23etilgan.   XIX   asr   oxirlarida   “   Boburnoma   “dan   ayrim   qismlar   I.   Pantusov,   S.
Polyakov, V.  Vyatkin   tarjimasida   rus   kitobxonlariga   qisman   taqdim
etilgan bo’lsada, yaxlit ruscha tarjimasi amalga oshirilmagan edi. Bu sharafli va
xayrli ish mohir tarjimon va olim M. Sale tomonidan bajarildi va asar 1958-yili
Toshkentda   bosmadan   chiqarildi.   M.   Sale   tarjima   ustida   o’n   yildan
ko’proq   vaqtmehnat   qildi,   asar   tilini   chuqur   o’rgandi.   Behad   ko’p   atamalar,
ibora   va   nomlar   transkripsiyasini   berish,   shuningdek,   Bobur   qalamining
“mardona   uslubini   “   saqlashga   muvaffaq   bo’ldi.   Shunga   qaramay,   M.   Sale
tarjimasida   xamon   talay   noaniqliklar   mavjud.   “   Boburnoma   ”dagi   bir   qancha
nomlar   noto’g’ri   berilgan.   Chunonchi,   Axmad   Mirzo   sevgilisi   Qutluqbegim   “
Katak   begim   “   bo’lib   ketgan,   “   bukalamun   “,   “   mucha   “   kabi   ba’zi   so’z   va
iboralar   tarjimasiz   va   izoxsiz   keltirilgani   sababli   rus   kitobxoniga   tushunarsiz
bo’lib   qolgan.   She’riy   parchalar   nasriy   tarjimada   berilib,   ularning   qaysi   tilda
yozilgani ham ko’rsatilmagan. Tarjima va nashlardagi nuqsonlarning aksariyati
asarning ilmiy tanqidiy matniga ehtiyoj borligidan kelib chiqqan. “ boburnoma
“ ning mavjud nashrlari, hatto o’zbekcha nashri ham, asar haqida to’la tasavvur
berolmaydi. Negaki, ruscha  nashrda ham, eng so’nggi o’zbekcha nashrda ham
1509-yildan 1518-yilgacha va 1524-yilgacha bo’lgan voqealar bayoni yo’q. 
Shunga  o’xshash   talay  noaniqliklarni   bartaraf   etish   uchun   “  Boburnoma
”ning   eng   e’tiborli   qo’lyozma   nusxalarini   chog’ishtirib,   uning   ilmiy   matnini
tayyorlash   zarur   edi.   Va   nihoyat,   bu   ishni   yaponiyalik   boburshunos   olimlar
amalga   oshirdilar.   Asarning   tanqidiy   matni   yaratilib,   nashr   etildi.   Ko’rinib
turinibdiki, Mirzo Boburning hayoti va ijodi turli mamlakatlarda o’rganilmoqda
va   xalqaro   ilmiy   hamkorlik   vositasiga   aylanib,   bormoqda.   Bu   ham   o’zbek
xalqining ulug’ istedodi, iftixoridan nishonadir.   Har   bir   xalqning   tarixiy,
madaniy milliy qiyofasini aniq belgilovchi ulug’ shohlari, buyuk olimlari, yirik
adib va shoirlari bo’ladi. Insoniyatning adabiyotga mansub ana shunday buyuk
farzandlari  safida Zahiriddin Muhammad Bobur  ham o’z o’rniga ega. Kishilik
tarixida Boburchalik shaxsiy imkon, iqtidor va fazilatlari beqiyos kishilar juda 24kam   uchraydi.   Bobur   buyuk   podshoh,   mumtoz   shoir,   nazariyotchi
adabiyotshunos,   faqih,   tilshunos,   san’atshunos,   etnograf   hayvonot   va   nabotot
olamining   bilimdoni   sifatida   ko’pqirrali   faoliyat   va   ijod   sohibi   edi.   Birgina   “
Boburnoma ” uning yigirmadan ortiq sohalariga qiziqqanligiga yaqqol misoldir.
Shoh   Bobur,   birinchi   navbatda,   shoh,   boburiylar   sulolasining   asoschisi.   Balki,
boburiylar jahon tarixida eng uzoq yillar (332 ) hukmronlik qilgan sulola bo’lib
chiqar…     U   podshoh   sifatida   lasgkar   tortib   shohlarga   xos   mag’lubiyatlarning
achchiq   alamlariyu   zafarlarning   ulug’vor   nasgidalarini   surishni   ko’p   marotaba
o’z   boshidan   kechirdi.   Otasi   singari   ulug’   himmatli   va   oily   maqsadli   shaxs
bo’lganligidan Farg’ona viloyatini kichik joy deb hisoblab, Samarqandga intilti.
U   yerda   Shayboniyxondan   yengilib,   Qobulga   keldi   va   keyin   Hindistondek
bepayon   yirik   mamlakat   hukmdoriga   aylandi.   Buyuk   shoh   Bobur   Hindistonda
temuriylarga   xos   ulug’   bunyodkorlik   an’analarini   davom   ettirdi:   muhtasham
qasrlar tiklash, ariq kanallar qazish , bog’- rog’lar bunyod etish, adabiyot, ilm-
fan   rivojiga   homiylik   qilish,   elni   adolat   bilan   boshqarish   singari   fazilatlar
keyinchalik   Hindistonning   buyuk   farzandlari   tomonidan   chinakam   ijobiy
baholandi.
Hindistonning   donishmand   farzandi,   buyuk   davlat   arbobi   Javoharla’l
Neru o’zining “ Hindistonning ochilishi “ va “ Jahon tarixiga bir nazar “ asarida
Zahiriddin   Muhammad   Bobur   haqida   samimiyatga   to’liq   ushbu   fikrlarni   izhor
etgan:   “   Bobur   –   dilbar   shaxs.   Uyg’onish   davri   hukmdorining   haqiqiy
namunasidir.   U   mard   va   tadbirkor   odam   bo’lgan.   Bobur   o’ta   madaniyatli   va
jozibali insonlar orasida eng yetuk insonlardan biri edi. U mansabparastlik kabi
cheklanishdan   va   mutaassiblikdan   yiroq   edi…   Bobur   san’at   va   ayniqsa,
adabiyotni sevardi.”   Bugun   Hindistonning   Panipat   shahriga   borgan   kishi
Zahiriddin Muhammad Boburning Sulton Ibrohim Lo’diy bilan bo’lgan tarixiy
muzaffarona   jang   manzaralarini   shaharning   ochiq   osmoni   ostidagi   muzeyda
ko’rarkan, ulug’ hind xalqining Boburga nisbatan hurmat-ehtiromi kuchliligiga 25amin   bo’ladi.   Yoki   Bangladesh   poytaxti   Dakka   shahrini   kezgan   kishi   “
La’lbog’qal’a   “   tarixiy   muzeyga   kirib   Bobur   va   Boburiylarga   bag’ishlangan
xonalarni, kezarkan, Bobur va uning vorislariga tegishli, kiyimlar uy -ro’zg’or
buyumlari,   xarbiy   qurol-   aslahalari,   Usdot   Aliquli   qo’ygan   toshotar   to’plar,
miltiqlar- tufaklar, sovut, qilich-qalqonlar, dubulg’a, ot kiyimlarini ( ot va qilich
zarbasidan   himoya   qiluvchi   yopinchiqlar   ),   usha   davr   kishilari   o’z   zamonlari
libosida   tomosha   qilgan   kishi   Hindiston   va   Bangladesh   xalqlarining   Bobur   va
Boburiylarga   bo’lgan   hurmatlarini   yorqin   tasavvur   eta   oladi.   Bu   moziygohda
bo’lgan   adib   Qamchibek   Kenja   “Andijondan   Dakkagacha   “   nomli
safarnomasida   hayajonini   yashira   olmay   yozadi:   “   Hindiston   va   Pokiston
shaharlarida ko’p moziygohlarda, jumladan Haydarabotdagi   mashhur Solarjang,
Loxurdagi   milliy   muzeylarda   bo’lgan.   Lekin   Sharq   olimining   olis   bir   chetida
faqat   va   faqat   Boburiylar   hayoti,   ularning   podsholik   faoliyatiga   oid   yagona,
maxsus   muzeyni   ko’ramiz,   deb   sira   o’ylamagan   edik   “.   Hindiston   va
Bangladeshda   Bobur   va   Boburiylar   saltanati   shunchalik   qadrlanishidan   Bobur
va   vorislarining   podsholiklari   bu   yurtlarda   hayrli   chuqur   iz   qoldirganligi
ma’lum  bo’ldi. “ Boburnoma “ ning kitobi  Boburning ulug’  podshohlarga  xos
sakkis shaxsiy fazilatini qayd etgan: “ Va maholdurkim, ul podshohi 
Asarda   biror   tarixiy   voqea   bayonidan   oldin   yoki   bayon   jarayonida
chekinilib   shu   voqea   yuz   berayotgan   joy   tasvirlanadi.   Natijada   o’quvchi
nazarida   Bobur   zamonidagi   Movarounnahr,   Xuroson,   Afg’oniston,   Hindiston
o’lkalari   ulardagi   ko’plab   viloyatlar,   shahar   va   qishloqlarning   tugal   manzarasi
yer   suv   va   Toru   cho’llari,   dala   dashtlari,   bog’u   rog’lari,   ekinzorlar,   ob-havosi
navototi,  odamlari,  qabila   va  xalqlarning   urf   odatlari   ,  turmush   tarsi,   kiyinishi,
ovqatlari,   tili,shevasigacha   namoyon   bo’ladi.   Binobarin   bunday   o’rinlarda
Bobur  nafaqat   istedodli   shoir  va  yozuvchi,  ayni  paytda  sinchikov  va  bilimdon
olim,   jug’rof,   etnograf,   tabiatshunos,   tilshunos,   san’atshunos   sifatida   ham
ko’rinadi.   San’atkor   ajib   joylar   tasvirida   kichik   tavsilotlarni   ham   etibordan 26qochirmaydi, viloyatlar, shahar, qishloqlar manzarasini gavdalantiruvchi go’zal
realistik lavhalar chizadi.
Andijon,   Samarqand   va   boshqa   shaharlar   tasviri   bunga   yorqin   misoldir.
Bobur 1494-yil voqealarini otasining halokati va uning o’rniga o’zining taxtga
o’tirishi,   amakisi   Sulton   Ahmad   Mirzo   va   tog’asi   Mahmudjonning   (   qaynata
kuyovning ) Bobur ustiga qo’shin tortishi biroq yosh hukmdordan shikoyat yeb
sulx   tuzushga   majbur   bo’lishlarini   hikoya   qilishdan   oldin   Farg’ona   bekligi   va
uning   yetti   shahrini   tasvirlaydi.   Viloyatning   eng   katta   shahri   va   poytaxti
Andijon   tasviri   g’oyat   jonli   va   badiiy   tasvir   vositalariga   boydir.   Tasvirda
Andijonning   jug’rofiy   o’rni,   chegaralari,   g’allasi   mo’l,   mevalarga   boyligi,
ayniqsa qovuni va uzumi yaxshi bo’lishi, qovun pishig’ida poliz boshida qovun
sotish   raim   emasligi,   shahar   darvozalari,   shaharga   to’qqiz   ariqdan   suv   kirib,
biron   yordam   chiqib   ketmasligi,   qalaning   atrofi   butkul   mahallalar   bilan
o’ralganligi,   qalani   muhofaza   etuvchi   suv   to’ldirilgan   aylana   handak   bilan
mahallalar   orasida   keng   tosh   yo’l   tushganligi,   ov   qushlari   ko’p   va   semiz
bo’lishi va hokozalar haqida juda sodda mazmunli hikoya qilinadi. Shahar xalqi
turkligi,   shahar   va   bozorda   turkiy   tilni   bilmaydigan   kishi   yo’qligi,   aholi
lahchasining   adabiy   tilga   o’rinligi   Mir   Alisher   Navoiy   asarlarning   Hirotda
shuhrat qozonganligining sababi ham ularning turk tilida yozilganligi xususida
Bobur o’zgacha bir iftixor bilan so’zlaydi.
  2.2. Xondamir va Hofiz Tanish Buxoriy asarlari .
Xondamir   (to‘liq   ismi   G‘iyosiddin   ibn   Humomiddin   Muhammad   ibn
Xoja Jaloliddin Muhammad ibn Xoja Burhoniddin) 1475-yilda Hirotda tavallud
topgan.     Uning   otasi   Humomiddin   Muhammad   juda   o‘qimishli,   ziyrak   kishi
bo‘lib, Sulton Abu Said Mirzoning o‘g‘li Sulton Mahmudning vaziri edi. Onasi
esa   mashhur   tarixchi   Mirxondning   qizi   bo‘lgan.   Xondamir   Hirotda   voyaga
yetdi.   U   bolaligidan   juda   tirishqoq,   qiziquvchan   bo‘lib,   taniqli   shoir   Alisher
Navoiyning e’tiboriga tushadi. U yoshligidan tarix, adabiyot, she’riyat, xattotlik 27va   musiqa   ilmlarini   mukammal   egallab,   o‘z   zamonasining   peshqadam   olimi
darajasiga   ko‘tariladi.   Keng   qamrovli   ilmiy   ishlarida   unga   zamonasining   eng
mashhur   shoiri   va   davlat   arbobi   Alisher   Navoiy   homiylik   qiladi.   Albatta,
Xondamirning   ilmiy   asarlarining   yaratilishida   Navoiyning   xizmatlari   katta.
Xondamir,   garchi   o‘z   davri   talablariga   binoan   juda   ko‘p   ilmlarni   egallagan
bo‘lsa-da, ko‘proq tarix ilmiga qiziqqan. Bu havas u balog‘atga yetgan paytda
vujudga   kelgan.   "Faqiri   haqir   balog‘atga   yetishi   bilanoq   aziz   umrini   tarix
kitoblari   va   mashhur   axborotlarni   mutolaa   qilishga   sarfladi."   Buning   uchun
unga   to‘la   sharoit   yaratilgan   edi.   O‘sha   zamonda   Xurosonda   eng   boy
hisoblangan   Navoiy   kutubxonasining   kaliti   unga   topshirilgan   edi.   Bu   haqida
Xondamirning   o‘zi   shunday   yozgan:   "Tarix   va   xabarlarni   o‘z   ichiga   olgan   ul
buzrukvorning   kutubxonasida   bo‘lgan   har   bir   kitob   bu   gadoning   ixtiyoriga
topshirildi."   Xondamir   1501-yilgacha,   ya’ni   Navoiy   vafotiga   qadar   uning
xizmatida   bo‘lgan.   Undan   keyin   ona   yurti   Balxga   ketadi   va   u   yerda
Badiuzzamon Mirzo xizmatiga kiradi (1502-1506). 1506-yilda Hirotga qaytadi
va 1510-yilgacha shu yerda istiqomat qiladi. U Hirotning ikki marta: 1507-yilda
Shayboniyxon   va   1510-yilda   Shoh   Ismoil   tomonidan   zabt   etilganiga   guvoh
bo‘ladi.   Bosqinlar   vaqtida   tinch   aholining   qirilishi,   talon-taroj   va   nohaqliklar
uning dunyoqarashiga katta ta’sir ko‘rsatadi. 1527-yilda Xondamir Hindistonga
ketishga   qaror   qiladi.   U   1528-yil   18-sentabrda   Hindistonga,   Bobur   huzuriga
yetib   keladi.   U   bilan   birga   Hirotning   mashhur   shoiri   Shahob   Muammoniy   va
"Sultoniya"   madrasasining   mudarrisi   Amir   Ibrohim   Mashhadiy   ham   bor   edi.
Bobur   ularni   katta   hurmat   va   ehtirom   bilan   qabul   qilib,   ularga   saroy
xizmatchilari   qatoridan   joy   tayinlaydi.   Xondamir   Boburning   vafotiga   qadar
doimo   uning   yonida   bo‘lgan.   Shundan   so‘ng   taxt   vorisi   Nosiriddin   Humoyun
xizmatida qoladi. Buyuk olim, tarixchi va davlat arbobi G‘iyosiddin Xondamir
1535-yilda Humoyunning Burhoppur (Gujarat viloyati)ga qilgan yurishi paytida
vafot etadi va Dehlida Xoja Nizomiddin Avliyo va Xusrav Dehlaviy mozoriga
dafn   etiladi.   Endi   uning   asarlari,   ulardagi   voqea   va   hodisalar   hamda   mazmun 28jihatlariga   to‘xtalsak.   Uning   asarlarini   tadqiq   qilishdan   avval   bir   narsani   aytib
o‘tish   joiz.   Birinchidan,   Xondamir   saroy   kishisi   bo‘lgani   va   bu   hayot   bilan
uzviy   bog‘langani   sababli   uning   asarlari   asosan   saroy   va   undagi   asosiy
voqealar,   hukmdorlar,   vazirlar   va   turli   yuqori   tabaqa   hayoti   haqida   yozilgan.
Uning   asarlarida   xo‘jalik,   ijtimoiy   vaziyat,   qishloq   va   shaharlardagi   holatlar
kamdan-kam   uchraydi.   Ikkinchidan,   asarlardagi   voqea-hodisalar   juda   katta
davrlarni   qamrab   olgan.   Bu   esa   uning   asarlarida   voqealarning   mayda
detallarigacha   yoritilishiga   to‘sqinlik   qilgan.   Biroq   zukko   ilmiy   izlanuvchi
uchun uning asarlari misoli bir xazina, chunki ularda davlat boshqaruvi, tarixiy
shaxslar, hukmdorlar va ular bilan bog‘liq turli ma’lumotlar shu darajada ko‘p
uchraydiki,   o‘quvchi   o‘sha   davr   davlat   boshqaruvi   va   hukmron   qatlam   haqida
boy tasavvurga ega bo‘ladi. Xondamir juda boy ilmiy meros qoldirdi. U O‘rta
Osiyo,   Eron,   Afg‘oniston   hamda   Hindistonning   o‘rta   asrlardagi   (XV-XVI)
ijtimoiy-siyosiy   va   madaniy   hayotini   o‘z   ichiga   olgan   10   ga   yaqin   yirik   asar
yaratdi.   Uning   asarlari   originalligi   va   turli   faktik   materiallarga   boyligi   bilan
tarixshunoslikda   muhim   o‘rin   tutadi.     "Xulosat   ul-axbor   fi   ahvol   il-ahyor"
(Xayrli kishilar ahvolida jahon xabarlarining xulosasi) Bu asar 1498-99-yillarda
Alisher   Navoiy   iltimosi   bilan   yozilgan.   Asar   muqaddima   va   10   bobdan   iborat
bo‘lib,   uni   Mirxondning   "Ravzat   us-safo"   asarining   qisqartirilgan   varianti
deyish   ham   mumkin.   Biroq   asarning   10-bobi   Xondamir   tomonidan   yozilgan
bo‘lib,   u   Hirot   hukmdori   Husayn   Boyqaro   (1469-1506)ga   bag‘ishlangan.
Asarda 1470-yilda Sulton Husayn Mirzo va Yodgor Mirzolarning Xuroson taxti
uchun   olib   borgan   kurashlari   tasvirlangan.   Asarning   xotimasida   o‘sha   davr
Xuroson   va   uning   poytaxti   Hirot   atrofidagi   bog‘-u   bo‘stonlar,   ko‘shklar,
shuningdek, Navoiyga zamondosh shayxlar, olimu fuzalolar, shoirlar, xattotlar
va musiqachilar haqida hikoya qilinadi. XV asrning ikkinchi yarmidagi siyosiy
voqealar   bilan   birga   Temuriylar   Xuroson   davlatining   madaniy   qiyofasi   ham
mohirona   yoritilgan.   Xondamirning   boshqa   yirik   asarlari   ham   tarixiy   jihatdan
katta   ahamiyat   kasb   etadi.   Uning   ilmiy   merosi   O‘rta   Osiyo   va   Sharq 29tarixshunosligi   uchun   bebaho   manba   bo‘lib   xizmat   qiladi. O`zbek   davlatchiligi
tarixida   shayboniylar   sulolasi   hukmronligi   muhim   o`rin   tutadi.   Buxoro
xonligida   bu   sulola   hukmronligi   davrida   tarixshunoslik   ancha   uyksalganini
A.A.Semyonov,   A.Yakubovskiy,   B.Ahmedov   kabi   taniqli   tadqiotchilar   haqli
ravishda   e`tirof   etishgan.   Tadqiqotchi   P.P.Ivanovning   fikricha,   shayboniylar
davrida   Buxoro   xonligida   madaniyatning   rivojlanishida   Eronda   hokimiyatni
qo`lga   olgan   Shoh   Ismoilning   Erondagi   va   Hirotdagi   sunniylarni   ta`qib   ostiga
olgani ham o`z ta`sirini o`tkazdi. Chunki  ta`qiblar tufayli bu erdagi madaniyat
namoyandalari, shoirlar, olimlar Buxoro xonligiga kelib, o`rganib qolganlar. Bu
davrda   Buxoro   xonligida   tarixnavislik   adabiyot,   tarjima   san`ati,   xattotlik,
me`morchilik sohalarida katta uytuqlar qo`lga kiritilgani ma`lum.
Xususan,   V.V.Bartol’dning   fikricha,   shayboniylar   davrida   tarix   va
adabiyot   sohalarida   yaratilgan   asarlar   soni,   sifati   bir   qadar   ortgan.   Ayniqsa,
Hofiz   Tanish   Buxoriyning   «Sharafnomayi   shohiy»   («Shohlarni   sharaflovchi
asar») asarini alohida ta`kidlab o`tish joiz. «Abdullanoma» yoki «Sharafnomayi
shohiy»   asarining   ijodkori   XVI   asrda   yashab   o`tgan   buxorolik   shoir   va   yirik
tarixchi olim Hofiz Tanish Buxoriydir. U 1549 yilda Buxoroyi sharifda nufuzli
mansabdor   xonadonida   dunyoga   kelgan.   Hofiz   Tanish   Buxoriy   o`z   davrining
chuqur va keng ma`lumotli kishilaridan bo`lib, 1584 yili Abdullaxon soniyning
(1583-1598   yy.)   yaqin   odami   Qulbobo   ko`kmdotning   tavsiyasi   bilan
Abdullaxoning xizmati qabul qilingan va uning shaxsiy voqeanavisi, tarixchisi
vazifasiga   tayinlangan.   Hofiz   Tanish   Buxoriy   umrining   oxirigacha   shu
lavozimda  ishladi. Maleho   Samarqandiyning  ma`lumotiga  ko`ra,  Hofiz  Tanish
1589 yili xotini tarafidan zaharlab o`ldirilgan 7
. «Sharafnomayi shohiy» asarida
O`zbekiston,   Qozog`iston,   shuningdek,   qisman,   Afg`oniston  va   Eronning   XVI
asrdagi   tarixi   ijtimoiy-siyosiy   jihatdan   bayon   qilinadi.   Undan   tashqari,   asarda
Buxoro   xonligi   bilan   Eron,   Hindiston,   Qoshg`ar   va   Rossiya   o`rtasidagi
munosabatlar   haqida   ham   qimmatli   ma`lumotlar   bor.   Asar   XVI   asrning   80
7
 T а ri х iy m а nb а shun о slik. O`quv qo`ll а nm а . –T., «F а n», 2006, -160 b е t. 30yillari   oxirida   yozib   tamomlangan.   Hofiz   Tanishning   zamondoshi   shoir   va
adabiyotshunos   olim   Mutribiyning   guvohlik   berishiga   qaraganda,   asarning
oxirgi   qismini,   xonning   topshirig`i   bilan,   qozi   Poyanda   Zomoniy   (1602   yili
vafot etgan) yozgan. Lekin, bu fikrni boshqa manbalar tasdiqlamaydi.
«Sharafnomayi   shohiy»   asari   qofiyat   nasr,   ya`ni   saj-murakkab   badiiy
uslubda   yozilgan.   Unda   she`riy   parchalar   Firdavsiy,   Rudakiy,   Sa`diy,
Kamoliddin   Binoiy,   Mushfiqiy   va   muallifning   o`z   she`rlari,   «Qur`oni   karim»
oyatlari,   «Hadisi   sharif»lardan   parchalar   ham   ko`p.   XVI   asrning   30-60   yillari
orasida   uyz   bergan   voqealar   saroyida   muntazam   uyritib   turiladigan   kundalik
daftar,   sodir   bo`lgan   muhim   siyosiy   voqealarning   shohidi   bo`lgan   keksa
kishilarning og`zaki axborotlari asosida, 70-80 yillar voqealari esa muallifning
bo`lib   o`tgan   voqealarda   shaxsan   o`zi   qatnashib   to`plagan   daliliy   ma`lumotlar
asosida   yozilgan.   Ushbu   asarning   qo`lyozma   nusxalari   ko`p 8
.   1995-1997
yillarda   kitob   ikkita   alohida   qismlardan   iborat   holda   B.Ahmedov   tomonidan
nashr etildi.
8
 T а ri х iy m а nb а shun о slik. –T., 2006, -162 b е t. 31Xulosa
O rta   Osiyo   tarixi,   ayniqsa   XV-XVII   asrlar   davri,   o zining   boy   siyosiy,ʻ ʻ
madaniy   va   ijtimoiy   jarayonlari   bilan   ajralib   turadi.   Bu   davrni   o‘rganishda
yozma   manbalar   alohida   ahamiyatga   ega   bo‘lib,   ular   orqali   biz   o‘sha   zamon
kishilarining   hayoti,   davlat   boshqaruvi,   ilm-fan   va   madaniyat   rivojini   aniqroq
tasavvur   qilishimiz   mumkin.   Tarixiy   asarlar   faqatgina   quruq   faktlarni   emas,
balki   davr   ruhini,   unda   yashagan   insonlarning   dunyoqarashi   va   intilishlarini
ham aks ettiradi.Bu davrning eng muhim yozma manbalari orasida Sharafiddin
Ali   Yazdining   "Zafarnoma"si,   Boburning   "Boburnoma"si,   Hofizi   Abruning
tarixiy   asarlari,   Ushbu   asarlar   orqali   biz   buyuk   hukmdorlarning   faoliyati,
ularning   olib   borgan   yurishlari,   diplomatik   aloqalari,   iqtisodiy   va   madaniy
islohotlari   haqida   qimmatli   ma’lumotlarga   ega   bo‘lamiz.   Ayniqsa,   Boburning
asarlari   nafaqat   tarixiy   manba,   balki   adabiy   yodgorlik   sifatida   ham   muhimdir.
Yozma   manbalarning   ahamiyati   shundaki,   ular   yordamida   o‘tmish
voqealarining   tafsilotlarini   bilib   olish   bilan   birga,   ularning   bugungi   kun   va
kelajak   uchun   qanday   saboqlarga   ega   ekanligini   ham   tushunishimiz   mumkin.
O‘z tarixini bilgan xalq o‘z kelajagini ongli ravishda quradi. Shu bois, bu kabi
manbalarni   chuqur   o‘rganish,   ularni   yangi   ilmiy   yondashuvlar   asosida   tahlil
qilish   va   yoshlarga   yetkazish   muhim   vazifalardan   biri   hisoblanadi.Arxiv
hujjatlarini   yanada   chuqurroq   o‘rganish,   xorijiy   manbalar   bilan   taqqoslash,
zamonaviy   texnologiyalar   yordamida   tarixiy   qo‘lyozmalarni   o‘qish   va   tarjima
qilish,   shuningdek,   tarixiy   bilimlarni   ommalashtirish   bugungi   kun   olimlari   va
tadqiqotchilari   oldidagi   dolzarb   vazifalardandir.   Xulosa   qilib   aytganda,   O rta	
ʻ
Osiyo   XV-XVII   asrlar   tarixini   o‘rganishda   yozma   manbalar   bebaho   xazina
hisoblanadi.   Ushbu   asarlar   yordamida   biz   ajdodlarimizning   boy   merosini
anglab,   kelajak   avlodlarga   ishonchli   ilmiy   bilimlarni   yetkazishimiz   mumkin. 32Tarix   –   bu   xalqning   xotirasi.   Bu   xotirani   asrash   va   unga   hurmat   bilan
yondashish har birimizning burchimizdir.
Foydalanilgan adabiyotlar
1. Sharafiddin Ali Yazdiy.  Zafarnoma  – Toshkent: Fan, 1992.
2. Bobur Mirzo.  Boburnoma  – Toshkent: Sharq, 2002.
3. Hofizi Abru.  Tarixi Hofizi Abru  – Tehron: Markazi Tahqiqat, 1985.
4. Abu-l-Fazl Allomiy.  Akbarnoma  – Deli: Oxford University Press, 2000.
5. Muhammad Solih.  Shayboniyxon tarixi  – Toshkent: Fan, 1993.
6. Mahmud   ibn   Vali.   Bahr   al-asror   fi   manoqib   al-axyor   –   Toshkent:   Fan,
2004.
7. Rashididdin   Fazlulloh.   Jome’   ut-tavorix   –   Tehron:   Nashr-e   Markaz,
1994.
8. P.P.   Ivanov.   O‘zbekiston   tarixi   bo‘yicha   tadqiqotlar   –   Toshkent:   Fan,
1958.
9. Bo‘riboy   Ahmedov.   O‘zbek   davlatchiligi   tarixi   –   Toshkent:   Universitet,
2001.
10. Qayumov A.  Temuriylar davri madaniyati  – Toshkent: Ma’naviyat, 2000.
11. Islomov U.  Markaziy Osiyo xalqlari tarixi  – Toshkent: Sharq, 2010.
12. G‘afurov B.  Tojikiston xalqi tarixi  – Dushanbe: Irfon, 19 9 9.
13. N.N. Negmatov.  O‘rta Osiyo tarixiy manbalari  – Moskva: Nauka,  201 0.
14. V.V. Bartold.  O‘rta Osiyo musulmonlar tarixi  – Sankt-Peterburg: Nauka,
1900.
15. Yusupov   M.   Temuriylar   va   shayboniylar   davrida   tarixiy   asarlar   –
Toshkent: Fan, 2015. 33

Kirish………………………………………………………………………….3
I BOB: XV-XVII asr yozma manbalarining umumiy tavsifi
1.1. Oʻrta Osiyoda tarixiy asarlarning shakllanishi va rivojlanishi…….………5
1.2. XV-XVII asr tarixiy asarlari va ularning mualliflari………………………9
1.3. Tarixiy asarlarning mazmuni va ahamiyati………………………………13
II BOB: XV-XVII asr yozma manbalarining tahlili va taqqoslanishi
2.1. Bobur va uning “Boburnoma” asari………………………………...……18
2.2. Xondamir va Hofiz Tanish Buxoriy asarlari…………………….……….26
Xulosa…………………………………………………………………….…..31
Foydalanilgan adabiyotlar……………………………………………….……32