Islomshunoslik va hadisshunoslikning buyuk allomalari

Islomshunoslik va hadisshunoslikning buyuk
allomalari
MUNDARIJA  
KIRISH 
I  ISLOMSHUNOSLIK VA HADISSHUNOSLIK ILMINING PAYDO 
BO’LISHI 
1.1  Hadis ilmining paydo bo ’lishi 
1.2  Hadisshunoslik va ta ’lim-tarbiya 
II HADISSHUNOS OLIMLARNING FAOLIYATI. SO’FIYLIK   
2.1  Hadis ilmining rivojlanishida Imom-al Buxoriyning o'rni.Imom-al 
Buxoriy hadislari, ularning tahlili 
2.2  Imo m-at Termiziyning hadislari va ularning ahamiyati   
2.3  So’fiylik ta ’limot va uning oqimlari   
XULOSA 
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR   
1 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi:   Islom   va   uning   asosiy   ta'limoti   mujassamlangan
«Qur'onikarim» da insonni ham aqliy, ham axloqiy, ham jismoniy shakllantirishda,
bir   so'z   bilan   aytganda,   komil   insonni   tarbiyalashda   muhim   manba   ekanligi
namoyon   bo'ladi.   «Xadis»   va   «sunna»   s o `zlari   bir   mo'noni   anglatib,
Rasululloxning   xayoti   va   faoliyatida   diniy   va   axlokiy   k o `rsatmalari   xa q idagi
rivoyatlardan iborat.
VIII-IX asrlar   xadis  ilmi  uchun  «oltin  davr» xisoblanadi.  Islom   dunyosining
eng   nufuzli   manbalar   deb   sanalgan   oltita   ishochli   tuplam   (as-saxix   as-sitta)   ni
yaratgan muxandislar xam vatondoshlarimizbulib, xadis ilmi rivojlangan IX asrda
yashab ijod etganlar. 
Bular: Abu Abdullox Muxammad ibn Ismoil al-Buxoriy 194 (810)-256 (870);
Imom Muslim ibn al-Xajjoj 206 (819)-261 (874); Imom Iso Muxammad ibn Iso at-
Termiziy   209   (819)-279   (892);   Imom   Dovud   Sulaymon   Sijistoniy   202   (817)-275
(880);   Imom   Axmad   al-Nasoniy   215   (820)-303   (915);   Imom   Abu   Abdullax
Muxammad   ibn   Yazid   ibn   Majo   209   (824)-273   (886)   kabi   ollamalardir.
Avvalambor,   biz   faxr   va   iftixor   bilan   ta’kidlay   olamizki,   biz,   o’zbek   ahli   dunyo
ahliga   ilm-u   ma’rifat,   iymon,   e’tiqod   sabog’ini   ulashgan   buyuk   ajdodlarning
avlodlarimiz.   Buning   buyuk   asosi   esa   hech   shubhasiz,   muqaddas   dinimiz-Islom
diniga borib taqaladi.  Dinimiz bizni   eng  avvalo ezgulikka,  tinchlikka,  asl   insoniy
fazilatlarni, insoniylikni asrab-avaylashga da’vat etadi. Markaziy Osiyo uyg’onish
davrining ko’plab yorqin namoyondalari Islom va jahon sivilizatsiyasiga qo’shgan
bebaho   hissasini   alohida   qayd   etmoqchiman.   Ana   shunday   allomalarimizdan   biri
Imom   AlBuxoriy   o’z   ahamiyatiga   ko’ra   islom   dinida   Qur’oni   Karimdan   keyingi
muqaddas   kitob   hisoblangan   “Sahihi   Buxoriy”   ning   muallifi   sifatida   butun
2 dunyoda   tan   olingan.   Bunday   buyuk   zotning   boy   me’rosini   asrab-avaylash   va
o’rganish,   islom   to’g’risidagi   ta’limotni   keng   yoyish   maqsadida   Samarqand
shahrida   Imom   Al-Buxoriy   nomidagi   xalqaro   ilmiy   tadqiqot   markazi   bunyod
etilgan.   Toshkentda   tashkil   etilayotgan   Islom   sivilizatsiyasi   markazining   faoliyati
ham   shu   birgina   maqsadga   xizmat   qiladi.   Butun   Islom   dunyosidagi   eng   nufuzli
manbalar   deya   tan   olingan   oltita   ishonchli   hadislar   to’plamining   mualliflaridan
biri,   boshqa   muhaddislar   ustozi,   imomi,   hech   shubhasiz   Imom   Al-Buxoriy
hisoblanadi. Uning to’liq ismi Abu Abdulloh Muhammad Ibn Ismoil  ibn Ibrohim
ibn   al-Mug’iyra   ibn   Bardazbeh   al-Juafiy   al-Buxoriy   bo’lib   u   Buxoro   shaxrida
tug’ilgan. Uning hijriy hisobda 194-yil shavvol oyining 13-kuni (810- yil 21-iyul)
da   dunyoga   kelganligi   qayd   etilgan.   Boshqa   ko’pgina   olimlardan   farqli   ravishda
Imom Al-Buxoriyning tug’ilgan yili va paytining aniq ko’rsatilishiga sabab shuki
uning  otasi  Ismoil  o’z  davrining  taniqli  va  g’oyatda  ilmli   kishilaridan  bo’lgan.   U
o’g’lining   tug’ilgan   kunini   va   yilini   o’z   qo’llari   bilan   yozib   qoldirgan   qog’oz
zamondosh   olimlarning   ixtiyoriga   o’tgan.   Shu   sababli   ham   bu   ma’lumotning
to’g’ri va aniqligiga hech shubha yo’q Imom Al-Buxoriyning otasi juda erta vafot
etadi va u Onasi tarbiyasi  ila voyaga yetadi. U yoshligidan aql-idrokli juda o’tkir
zehnli, ma’rifatga  havasi  kuchli   bo’lib,  turli  xil   ilm-fanlarni,  ayniqsa  hadis  ilmini
kuchli qiziqish bilan egallaydi.
Mavzuning   maqsadi:   hadis   ilmini   o’rganishdan   maqsad   o’quvchi   yoshlarni
vatanga,   oilaga   mehr-maxabbatli   bo’lish,   sarb-toqat   tushunchalarini   anglash,
insonparvar   bo’lish,   Islom   va   uning   asosiy   talimoti   mujassamlangan   «Quroni
karim» da insonni ham aqli y, ham axloqiy, ham jismoniy shakllantirishda, bir soz
bilan aytganda, komil insonni tarbiyalashda muhim manba sifatida o’rganish. 
Mavzuning   vazifasi :   Mavzuning   maqsadini   amalgam   oshirish   uchun
quyidagi vazifalarni yechish masalalari qo’yiladi: 
3  Hadis ilminingpaydo bo ’lishi.  
 Hadisshunoslik va ta ’lim-tarbiya.  
 Hadis ilmining rivojlanishida Imom-al Buxoriyning o'rni. Imom-al  
Buxoriy hadislari, ularning tahlili.  
 Imom-at Termiziyning hadislari va ularning ahamiyati  
 So ’fiylik ta ’limot va uning oqmlarini o ’rganish.  
Kurs   ishining   tuzilishi   va   hajmi:   Kurs   ishi   kirish,   2   bob   va   5   banddan
hamda xulosa va adabiyotlar ro’yxatidan iborat. 
I BOB ISLOMSHUNOSLIK VA HADISSHUNOSLIK ILMINING PAYDO
BO’LISHI
1.1 Hadis ilmining paydo bo’lishi
Islom   dini   ta'limotida   “Qur'oni   Karim”   dan   keyin   asosiy   manba   hadislardir.
Hadis   ilmi   bilan   shug'ullanish   asosan   VIII   asming   ikkinchi   yarmidan   boshlanib,
unga eng bilimdon, mo''tabar shaxslargina tartib bergan. Ma'lumotlarga qaraganda,
VIII-XI asrlarda to'rt yuzdan ortiq muhaddis hadis ilmi bilan shug'ullangan. Biz bu
manbalarning   ko'pi   bilan   tanish   emasmiz.   Keyingi   yillarda   Muhammad
alayhissalomning hayoti va faoliyati hamda uning diniy-axloqiy ko'rsatmalarini o'z
ichiga olgan hadislar, Imom Ismoil al-Buxoriyning “Al-Jome' as-sahiq”, “Al-adab
al-mufrad”   asarlari   tarjima   qilinib   nashr   etildi.   At-   Termiziyning   “Ash-Shamoili
an-Nabaviya”   asari   hamda   ularga   yozilgan   so'zboshilar,   ba'zi   kichik   risola   va
maqolalar chop etildi. Biz ana shu manbalarga tayangan holda fikrlarimizni bayon
etamiz. 
“Hadis” yoki “sunna” so'zlari bir ma'noni anglatib, Rasulullohning hayoti va
faoliyati   hamda   diniy   va   axloqiy   ko'rsatmalari   haqidagi   rivoyatlardan   iborat.
4 Muhammad   alayhissalomning   ibratli   ishlari,   e'tiqod,   poklik   va   insonga   xos
ma'naviy-axloqiy xislatlarni ifodalovchi so'zlari pand-nasihatlari uning nomi bilan
bog'liq hadislarda mujassamlangan. 
Hadislar   dastlab   yozib   borilmagan.   Chunki   payg'ambarimiz   Qur'oni   Karim
nozil   bo'lgan   vaqtlarda   arab   bo'lmagan   kishilarning   hadislarni   Qur'on   oyatlaridan
deb   o'ylashlaridan   cho'chib,   uni   yozib   borishlariga   ruxsat   etmaganlar.   Lekin
payg'ambarimiz   Muhammad   sallallohu   alayhivasallam   huzurida   sahobalar   bo'lib,
ular Rasuli  akramdan eshitgan hadislarni yodlab borganlar. Masalan, Hazrati Abu
Xurayra   shunday   mo''tabar   kishilardan   bo'lib,   butun   imrini   hadislarni   yodlashga
baxsh etgan. Mazkur hadislar to'g'ri, ishonarli (sahih) bo'lgan. 
Lekin, hadislarni yod olgan kishilar tobora kamaya borgani hamda asta-sekin
ular unutilib ketishining oldi olinib, xalifalar ishonarli hadislarni to'plashga farmon
berdilar.   Islomshunos   olimlar   bu   ishni   boshida   turgan   dastlabki   xalifa   Umar   ibn
Abdulaziz ekanligini ta'kidlaydilar. 
Hadislarni   birinchi   marta   yozish   bilan   mashg'ul   bo'lgan   muhaddislar   Rabee
bin   Sabeh,   Said   bin   Abi   Aruba,   Molik   bin   Anas,   Abdumalik   bin   Jurayj   Makkiy,
Abdurahmon   al-Avzoiy   Shoshiy,   Sufyon   Savriy   Kufiy   va   boshqalar   deb
ko'rsatiladi.  
VIII-IX   asrlar   hadis   ilmi   uchun   “oltin   davr”   xisoblanadi.   Bu   davrga   kelib,   islom
ulamolari   tomonidan   hadislarning   qay   darajada   to'g'riligi,   qanday   manbalarga
tayanganligi  tadqiq etila boshlanadi.  Chunki, ba'zi  soxta, ishonchsiz  hadislar  ham
paydo   bo'la   boshlagan,   ularni   tekshirib,   asl   hadislarni   tiklash   va   yozma   ravishda
qayd   qilish   zamon   talabi   bo'lib   qolgan   edi.   Shuning   uchun   ham   birinchidan,
hadislarni   yoddan   biluvchi   haqiqiy   bilimdon,   o'tkir   muhofazali   kishilarning   asta-
sekin   kamayib   ketayotganligi,   ikkinchidan,   hadisalarning   haqiqiy,   ishonarli,   ya'ni
sahihlarini saqlab qolish maqsadida hadislar tekshirilib, asl holiga qaytarilib, yozib
5 yig'ila boshlangan. Ana shu tarzda hadis ilmi rivojlana boshlagan. Islom dunyosida
eng   nufuzli   manbalar   deb   sanalgan   oltita   ishonchli   to'plam   (as-   sahih   as-sitta)ni
yaratgan muhaddislar ham vatandoshlarimiz bo'lib, hadis ilmi rivojlangan IX asrda
yashab ijod etganlar. Bular Abud Abdulloh Muhammad ibn Ismoil al-Buxoriy 194
(810)   -   256   (870),   Imom   Muslim   ibn   al-Xajjoj   206   (819)   -   261   (874),   Imom   Iso
Muhammad   ibn   Iso   at-Termiziy   209   (824)   -   279   (892),   Imom   Abu   Dovud
Sulaymon Sijistoniy 202 (817)  - 275 (880), Imom  Ahmad an-Nasoiy 215 (830)  -
303 (915), Imom Abu Abdulloh Muhammad ibn Yazid ibn Mojja 209 (824) - 273
(886) kabi allomalardir. 
Olimlar   “al-kutub   as-sitta”   (olti   kitob)   ni   quyidagilardan   iborat   deb
ko'rsatadilar. 
1. Abu   Abdulloh   Muhammad   ibn   Ismoil   al-Buxoriy   tomonidan   yozilgan
“As- Sahih” 
2.Imom   Muslim   an-Nishopuriy   (Imom   Muslim   ibn   al-Hajjoj)   tomonidan
yozilgan “As-Sahih” 
3.    Imom Ibn Mojja tomonidan yozilgan “Sunnan” 
4. Imom Abu Dovud Sulaymon-Sijistoniy tomonidan yozilgan “Sunnat” 
5. Imom ibn Iso at-Termiziy tomonidan yozilgan “Aj-jami al-kabir” 
6. Ahmad an-Nasoiy tomonidan yozilgan “Sunnan” kabi to'plamlardir. 
Xadis ta'lif etishda asosan, uch yo'nalish paydo bo'lgan 
1.“Musnad”   yo'nalishi.   Bunda   turli   mavzudagi   hadislar,   bir   joyda   keltirilib,
alifbo   tartibida   joylashtirilgan.   Abdulloh   ibn   Muso,   Imom   Ahmad   ibn   Hanbal
hadislarni ana shu yo'nalishda to'plaganlar. 
2. “Sahih”   (ishonchli)   yo'nalishi.   Bunga   Imom   Buxoriy   asos   solganlar.
Bularga to'g'ri, ishonarli hadislar kiritilgan. 
6 3. “Sunnan”   yo'nalishidagi   hadislar.   Mazkur   yo'nalishdagi   hadislarga   to'g'ri,
ishonarli hadislar bilan bir qatorda, “zaif” hadislar ham kiritilgan. Abu Dovud, Iso
at-Termiziy,   an-Nasosiy,   ibn   Mojjalar   shunday   yo'nalishdagi   hadislarni   to'plagan
muhaddislar. 
Movarounnahrda birinchi bo'lib hadis to'plagan muhaddis Imom Abdulloh ibn
Muborak   al-Marvaziy   sanaladi.   Yana   vatandoshlaarimizdan   Imom   Ahmad   ibn
Hanbal   al-Marvaziy,   Ishoq   ibn   Rahovayh   al-Marvaziy,   Imom   al-Haysam   ibn
qulayb   ash-Shoshiy,   Hofiz   al-Xorazmiy,   Imom   Abdulhasan   Ahmad   ibn
Muhammad as-Samarqandiy va boshqalardir. 
Islom   dinining   Markaziy   Osiyo   mintaqasida,   umuman,   jahon   miqyosida
taraqqiy   qilishiga   vatandoshlarimiz   beqiyos   hissa   qo'shganlar.   Garchi   islom   dini
Arabiston   yarimorolida   paydo   bo‘lgan   bolsada,   madaniy   jihatdan   arab   badaviy
qabilalaridan   ishlab   chiqarish   kuchlarining   rivojlanishi   darajasi   bo'yicha   ancha
ustun bo'lgan Markaziy Osiyo xalqlari islom dinining nazariy jihatdan rivojlanishi
va   hayot   ehtiyojlari   asosida   takomillashuviga   salmoqli   ta’sir   ko'rsatganlar.   Buni
tasdiqlash   uchun   Imom   al-Buxoriy,   Abu   Mansur   al-   Moturidiy.   Burhoniddin   al-
Marg’inoniy, Ahmad Yassaviy, Najmiddin Kubro va Bahovuddin Naqshband kabi
mutafakkirlami   eslash   kifoyadir.   Ulaming  nomlari   butun   islom   dunyosida   chuqur
hurmat   bilan   tilga   olinadi.   Mustaqillikka   erishilgach,   O'zbekiston   hukumati   o‘z
ichki   siyosatida   mustamlakachilik   davrida   unutilgan,   biroq   xalqimiz   tarixida
chuqur   iz   qoldirgan   buyuk   zotlaming   nomlarini   tiklash   va   xalq   xotirasida
abadiylashtirishga   qaratilgan   benihoya   xayrli   siyosat   olib   bormoqda.   Yuqorida
tilga   olingan   allomalar   islom   dinining   taraqqiyotiga   salmoqli   hissa   qo‘shganlar.
Chunonchi, bizning Vatanimizda butun islom dunyosida eng nufuzli manbalar deb
tan   olingan   oltita   ishonchli   hadislar   to’plamining   (as-sahih   as-sitta)   mualliflari
yashab ijod qilganlar. Ular: Abu Abdulloh Muhammad ibn Ismoil al-Buxoriy (810-
7 870),   Imom   Muslim   ibn   al-Hajjogi   (819-874),   Abu   Iso   Muhammad   ibn   Iso   at-
Termiziy   (824-892),   Imom   Abu   Dovud   Sulaymon   Sijistoniy   (817-880),   Imom
Ahmad   an-   Nasoiy   (830-915),   Imom   Abu   Abdulloh   Muhammad   ibn   Yazib   ibn
Mojja   (824-886)   kabi   siymolardir.   Bu   olti   alloma   ichida   hadis   ilmida   amir   al-
mo’miniyn   degan   sharafli   nomga   sazovor   bolgan   Imom   al-Buxoriy   alohida
e’tiborga molik buyuk islomshunos olimdir.
2.2  Hadisshunoslik va ta’lim-tarbiya
Hadislarda insonning kamolga yetishi uchun talab etiladigan insoniy fazilatlar
aks  ettirilgan  bo'lib,  bular   mehr-oqibat  ko'rsatish,   sahiylik,  ochiq ko'ngillilik,  ota-
ona   va   kattalarga,   qarindoshlarga   g'amxo'rlik,   hurmat,   faqir-   bechoralarga
muruvvat,   vatanga   muhabbat,   mehnat   va   kasb-hunarni   ulug'lash,   halollik,   poklik,
o'zaro   do'st,   tinch-totuv   bo'lish   va   boshqalardan   iboratdir.   Bundan   tashqari,
insonning o'zini yomon illatlardan tiyish, yaxshilik sari intilish kerakligi borasidagi
pand-nasihatlar   ham   o'z   ifodasini   topganki,   bulaming   barchasi   qur'oni   Karim
ko'rsatmalaridan   kelib   chiqadi   va   komil   insonni   shakllantirish   mezoni   sanaladi.
Avvalo,   Islom   aqidasiga   binoan   har   bir   musulmon   iymonli   bo'lishi   kerakdir.
Qur'oni  Karimda ta'kidlanganidek,  hadisning ham birinchi kitobi iymon kitobidir.
Islomdan murod iymon demakdir. Iymonning mukammal bo'lmog'ining uch sharti
ko'rsatiladi:  
to'g'ri   e'tiqodli   bo'lmoq;   kishilar   bilan   yaxshi   munosabatda   bo'lmoq;  
kishi   o'z   ustida   ishlamog'i   va   o'zini   ibodat   va   itoatga   chiniqtirmog'i.   Iymon
daraxtga   tenglashtiriladi   va   uning   60   dan   ortiq   shoxlari   bor   deb,   iymon   belgilari
sanab   o'tiladiki,   bulaming   har   biri   inson   ma'naviy   qiyofasining
mukammallashuviga   ta'sir   etuvchi   xislatlardir.   Bular   quyidagilardan   iborat:   “qo'li
bilan   va   tili   bilan   o'zgalarga   ozor   bermagan   kishi   musulmondir”;   “O'zi   yaxshi
ko'rgan   narsani   birodaringizga   ravo   ko'rmaguningizcha   hech   biringiz   chinakam
8 mo'min bo'la olmaysiz” (3-,4-, 6- boblar); “Uchta xislatni o'zida mujassam  qilgan
kishining iymoni mukammal bo'lgaydir: 
-insofli va adolatli bo'lmoq; 
-barchaga salom bermoq; 
-kambag'alligida ham sadaqa berib turmoq”. 
Bundan   tashqari,   kishilar   uchun   xos   bo'lmagan   munofiqlik   illatlari   ham
ko'rsatib   o'tiladi:   Rasulloh   sallalohu   alayhi   vasallam   aytganlar:   “quyidagi   to'rtta
illat kimda bo'lsa, aniq munofiq bo'lg'aydir, kimdaki ulardan bittasi bo'lsa, uni tark
etmaguncha munofiqlikdan bir illati bor ekan, deyiladir: 
-omontga xiyonat qilgaydir; 
-so'zlasa yolg'on so'zlagaydir; 
-shartnoma tuzsa, shartida turmagaydir; 
-urishib qolsa, kek saqlagaydir va nohaqlik qilgaydir” 
Manbalarda   keltirilishicha,   u   10   yoshidan   boshlab   o’z   yurtidagi   turli
roviylardan   eshitgan   hadislarni   yod   olgan,   ularni   o’rgangan,   Abdulloh   ibn
Muborak,   Vakiy   kabi   olimlarning   hadislar   keltirilgan   to’plamlarini   yod   olgan.
Buxorodagi yetuk allomalardan dars olib, hadis ilmida kuchli xotira va o’tkir zehn
sohibi bo’lib voyaga yetadi. Imom Al-Buxoriy 16 yoshida Onasi va akasi Ahmad
hamrohligida Makka shahriga haj qilgani borib, o’sha yerda qoladi va hadis ilmini
o’rganishda   davom   etadi.   U   yerdagi   ulamolardan   Payg’ambarimiz   s.   a.   v   ning
hadislarini   yozib   olib,   o’sha   davrdagi   islom   olamida   mashhur   bo’lgan   ilmiy
markazlarga   safar   qiladi,   qishloq   va   shaharlarni   kezadi,   hadis   ilmidagi   bahs-
munozaralarda   ishtirok   etadi.   Natijada,   Imom   Al-   Buxoriy   hadis   ilmida
yuksaklikka, kamolotga erishadi, o’zi yod olgan 600 minga yaqin hadislarni sahih
va   g’ayri   sahihlariga   ajratdi.   Imom   AlBuxoriy   muhaddislar   orasida   “Imom   ul-
Muhaddisiyn” (Barcha muhaddislarning peshvosi) deya hurmat bilan tilga olingan.
9 Imom   Al-Buxoriyning   “Al-Jome   as-Sahih”   (ishonchli   to’plam)   asari   haqida   so’z
borganda shuni  aytish mumkinki, ushbu islom  dini ta’limotida Qur’oni Karimdan
keyin   asosiy   manba   sifatida   foydalanib   kelinadi.   Imom   Al-Buxoriy   yashagan
davrdan   oldin   yozilgan   hadis   kitoblarda   sahih   va   g’ayri   sahih   hadislar   aralash
holatda berilgan bo’lib, uni urganuvchi ulardagi biror hadisni to’g’ri yoki noto’g’ri
ekanligini,   hadis   rivoyat   qiluvchining   ahvolini   tekshirmay   va   aniqlamay   turib,
bilolmas   edi.   o’quvchilar   o’sha   hadisga   aniqlik   kiritish   maqsadida   ulamolardan
so’rashlikka   majbur   bo’lishgan.   Mana   shunday   og’ir   davrda   Imom   Al-Buxoriy
“AlJome   as-sahih”   asarini   16   yilda   yozib   tugatib,   unga   7275   dan   ortiq   sahih
hadislarni   boblarga   ajratgan   holda   jamlaydi.   Bundan   tashqari,   Imom   Al-
Buxoriyning   “Al-Adab   alMufrad”,   (“Odob   durdonalari”),   “Birr   ul-Volidayn”,
(“Ota-onani hurmat qilish”), “Attarix al-Kabir” (“katta tarix”) , “At-tarix al-Avsat”
(“O’rtacha   tarix”),   “At-tarix   asSog’iyra”   (“Kichik   tarix”),   “   Al-Jome   al-Kabir”,
“(Katta   hadislar   to’plami”),   “Kitab   alKunya”   (“Hadis   roviylarining   taxalluslari”)
kabi   20   dan   ortiq   asarlari   mavjud.   Imom   AlBuxoriyning   ijodiy   me’rosi,   o’zining
hajmi, zamonasining diniy va ijtimoiy fanlarini to’laligicha qamrab olganligi bilan
kishini hayratga solidi. 
Movarounnahrda   birinchi   bo’lib   Imom   Abdulloh   Ibn   Muborak   al-Marvaziy
hadis to’plamini yaratgan. Bundan tashqari Ahmad ibn Hanbal Al-Mavraziy, Abu
Bakr   Ahmad   ibn   Muhammad   al-Barakotiy,   Ibrohim   ibn   Ma’qul   an-Nasafiy   va
boshqalar hadis to’plamlarini yaratishgan. Keyinchalik, siyosiy ixtiloflar natijasida,
g’arazli kishilar tomonidan, Payg’ambar nomidan yolg’on hadislar to’qisa, fiqh va
kalom   ilmi   sohasidagi   ziddiyatlar,   qarama-qarshiliklar,   amir   va   hokimlarga
hushomadgo’ylik   oqibatida   ko’plab   ishonarsiz,   to’qima   hadislar   yuzaga   kelgan.
Davr o’tishi bilan hadislar to’planib, eng muhim va to’g’ri deb hisoblanganlari bir
tizimga solina boshlaydi. IX-X asr boshlarida dindorlar orasida eng ishonchli deb
10 topilgan hadisning 6 ta to’plami vujudga kelgan. Bular: “Sahihi Buxoriy”, “Sahihi
Muslim”,   “Sahihi   Termiziy”,   “Sunani   Abi   Dovud”,   “Sunani   Ibn   Moja”,   “Sunani
Nasoiy  ”  hisoblanadi.  Bu  6 ta  hadislar  to’plamini  tuzgan  muhaddislardan  ikkitasi
Movarounnahrlik, to’rttasi esa Xurosonlik bo’lgan. O’sha davrda hadislar to’plami
“Sunna”   deb   nomlangan.   Hadislarni   yig’uvchi,   sharhlovchi,   targ’ib   etuvchi
shaxslar   muhaddis   deb   atalgan.   Islom   dinini   qabul   qilgan   xalqlar   madaniy   va
g’oyaviy me’rosining katta qismi islom diniga hadis shaklida o’tgan. Hadis yig’ish
o’rta   asr   musulmon   madaniyatining   muhim   xususiyatlaridan   biri   bo’lib,   u   bilim
izlashlikning asosiy mazmuni hisoblanadi. Islom dinida eng asosiy manba Qur’oni
Karimdir.   Hadislar   ana   shu   muqaddas   asardan   keyingi   o’rinda   turuvchi   mo’tabar
manbadir.   Hadislar   Muhammad   s.a.v   hayoti   va   faoliyati,   shuningdek,   uning   turli
sharoitlarda diniy, falsafiy, axloqiy-ta’limiy mavzularda aytgan xilma -xil fikirlari,
ko’rsatmalari yoki munosabatlarini aks ettiradi. 
Hadislarning   yuzaga   kelishi   uch   omil   bilan   ko’rsatiladi:   1.Payg’ambarimiz
s.a.v   tomonidan   ko’rilgan   yoki   kuzatilgan   ishning   ta’qiqlanmagani.   2
Paygambarimiz s.a.v tomonidan aytilgan gaplar. 3 Payg’ambarimiz s.a.v ning qilib
ko’rsatgan ishlari. Ana shu 3 holatning har biri sunnat diyiladi. “Sunnat” arabcha
so’z bolib, uning lug’aviy ma’nosi “yo’l, ravish, odat” demakdir. Istilohiy ma’noda
esa   Muhammad   s.a.v   ning   qoldirgan   urf-odatlari   tushuniladi.   Ularni   bajarishlik
vojibdir.   Ularda   islom   diniga   oid   tushinchalar   va   ularning   talqini,   xususan,   farz,
vojib,   sunnat,   halol,   harom,   makruh   kabi   tushunchalarning   ma’no   qamrovi,   izohi
o’z aksini topgan. Hadislarning asosiy katta qismi axloq-odob masalalariga, inson
ma’naviyati   bilan   bog’liq   muammolarga   qaratilgan.   Shuning   uchun   ham   hadislar
eng   qadimgi   davrlardan   ya’ni   Payg’ambarimiz   s.a.v   zamonidayoq   juda   katta
ahamyatga   ega   bo’lgan.   Hadislar   imkoni   boricha   xatosiz,   asl   holida   boshqalarga
yetkazilishi   lozim   bo’lgan.  Imom   Al-Buxoriy  o’z   hayotini   mana   shu   hadis   ilmini
11 urganishlikka, uni insonlarga aniq va to’laligicha yetkazishlikka baxshida etganlar.
18   yoshga   kirganlarida   ular   bir   qator   yirik   ilmiy   asarlar   muallifi   edi.   Hoshid   ibn
Ismoil   ismli   bir   hamdars   olimning   guvohlik   berishicha,   Imom   Al-Buxoriy   bir
necha sheriklari bilan Basra shaxrining yirik ulamolaridan biriga borib saboq olar
ekanlar.   Hammalari   eshitgan   hadis   va   rivoyatlarni   ustozining   og’zidan   chiqishi
bilanoq   batartib   yozib   olishga   shoshilar   ekanlar.   Imom   Al-Buxoriy   esa   qog’oz-
qalamsiz   dars   tinglab   yuraverar   ekanlar.   Bir   kuni   talabalar:   “O’n   olti   kun   olgan
darsimizni   Buxoriydan   bir   so’rab   ko’raylikchi,   esida   bormikan?”   deyishibdi   va
imtihon   qilishibdi.   Buxoriy   16   kun   ilgari   o’tilgan   darsni   birorta   kamchiliklarsiz,
batartib   yoddan   o’qib   bergandan   keyin,   uning   xotira   va   qobilyatiga   lol   qolib,
o’zlari yozib olgan darslaridagi kamchiliklarini ham tuzatib olishibdi. Hadislarning
mavzu qamrovi nihoyatda keng. Ular payg’ambarimizning s.a.v hayoti va faoliyati
bilan   bog’liq   hadislar   talqini,   o’zaro   insoniy   munosabatlar,   do’stlik,   ahillik,
saxovat, Ota-onalarga va qarindosh urug’larga munosabat, halollik, poklik, adolat,
insof,   diyonad,   hasad,   xiyonat,   rostgo’ylik,   yolg’onchilik   va   boshqa   insoniy
fazilatlar   va   nuqsonlar   ustida   bahs   yuritiladi.   Muhimi   ularda   yuksak   insoniy
fazilatlar   ulug’lanadi,   kishilarda   shunday   xislatlarning   bo’lishi   ma’qullanadi   va
targ’ib   qilinadi,   aksincha,   yomon   fe’l   -atvor   xususiyatlarning   kishilik   jamiyati
uchun   kulfat   va   azoblar   keltirishi,   qayta   -qayta   ta’kidlanadi   va   qoralanadi.
Hadislarda   Ota-onaning   nazaridan   qolish   gunohlarning   eng   og’iri   sifatida
baholanadi.   Gunohlarning   eng   kattasi-Tangriga   shirk   keltirmoqlik,   nohaq   qon
to’kmoqlik  Ota-onaga  oq  bo’lmoqlik  va   yolg’on  guvohlik  bermoqdir.  Boshqa  bir
hadisda esa Ota-ona nazaridan qolgan farzand Tangri nazaridan ham qolishi qayd
etiladi   va   ularning   Jannatga   kirmasligiga   sabab   bo’lishi   uqtiriladi.   Quyidagi
hadisda ham shu ma’no o’z aksini topgan: “Ota- ona qarg’aganni tangri qarg’aydi.
Tangridan   boshqaga   atab   jonlik   so’yuvchilarni   Tangri   la’natlaydi”.   Hadislar
12 Onalarni alohida sharaflaydi. Ularning qadrini baland ko’rsatish, ularni ulug’lash,
asrab   avaylashga   alohida   urg’u   beriladi.   Hadislar   hayot   hodisalari   haqidagi
o’gitnomalardir.   Demak,   hadislar   mazmunan   har   bir   mo’minning   ishonchini,
e’tiqodini mustahkamlaydi va shu bilan birga insonni ma’naviy kamolotga da’vat
etadi. Shunday ekan, hadislar komil insonni shakllantirishda muhim manba bo’lib
xizmat   qiladi   va   undan   yoshlar   tarbiyasida   foydalanish   shu   kunning   dolzarb
vazifalaridan sanaladi. “Islom, ya’ni musulmonchilik oshkora narsadir, iymon esa
dildadir. Iymon va amal bir- biriga juda yaqindir”.
13 II. HADISSHUNOS OLIMLARNING FAOLIYATI. SO’FIYLIK
2.1. Hadis ilmining rivojlanishida Imom-al Buxoriyning o’rni
“Sahih”   yo'nalishining   asoschisi,   eng   yetuk   va   mashhur   muhaddis   Abu
Abduloh Muhammad ibn Ismoil al-Buxoriydir. Imom Buxoriy hadis ilmida “Amir
ul-mo"mmm’\“Imom   al-muhaddisiyn”   (“Barcha   muhaddislarning   peshvosi”)
degan sharafli nomga sazovor bo'lgan.U 810 yil, 13 mayda (ba'zi manbalarda 810
yil,   20   iyulda)   (hijriy   194   yil   shavvol   oyining   13   kuni)   Buxoroda
tug'ilgan.Go'dakligida   otadan   yetim   qolgan.   Ukuv  muassasasida   savod   chiqargan,
10 yoshidanoq arab tili va kitoblaridan ularni yodlay boshlaydi. Al-Buxoriy hadis
ilmini   katta   qiziqish   bilan   o'rgana   boshlaydi.   Yoshlik   chog'idan   boshlab   turli
roviylardan eshitgan hadislarni yodlab boror edi. Abdulloh ibn ol- Muborak, Vaqi'
ibn Jarroh kabi olimlar to'plagan hadislarni yod olgan, hadis rivoyatchilari haqidagi
bahslarda   qatnashgan.  
Al-Buxoriy   825   yilda,   o'n   olti   yoshida   onasi   va   akasi   bilan   Hijozga   safar   qiladi.
Makkayu   Mukarrama   va   Madinayu   Munavvarada   bo'lib,   haj   ibodatini   ado   etadi.
Balx,   Barsa,   Kufa,   Bag'dod,   Xume,   Damashq,   Misr,   Makka   va   Madinada   bo'lib,
safar   jarayonida   muhaddislardan   hadis   o'qir   edi.   Olti   yil   Hijozda   qolib,   hadis
ilmidan   ta'lim   oladi.   Shu   bilan   birga,   Damashk,   Qohira,   Basra,   Bag'dod
shaharlarida   mashhur   olimlardan   fiqh   olmidan   dars   oladi,   o'zi   ham   bahs   va
munozaralarda qatnashadi, tolibu ilmlarga dars ham beradi. 
Imom Buxoriy iste'dodli, o'tkir muhofazali, ziyrak olim bo'lgan. “Manbalarga
ko'ra,   Bag'dodda   istiqomat   qilgan   paytida   ko'pincha   oyning   nurida   ijod   qilib,
qorong'i kechalari sham yorug'ida kitob o'qir ekan. Agar tunda behosdan biror-bir
fikr-mulohaza   kelib   qolsa,   shamni   yoqib   darhol   fikrini   qog'ozga   tushirar,   shu
taxlitda ba'zi kechalari shamni yigirma martagacha o'chirib-yoqar ekan”. 
14 Rivoyatlarga   ko'ra   “U   qaysi   bir   kitobni   qo'lga   olib,   bir   marotaba   mutolaa
qilsa,   hammasi   yod   qolaverardi”.   Imom   Buxoriyning   o'z   so'ziga   ko'ra,   yuz   ming
sahih (ishonchli) va ikki yuz ming g'ayri sahih (ishnchsiz) hadisni yod bilar ekan.
O'z shogirdlaridan Amir ibn Fallos “Muhammad ibn Ismoil  al-Buxoriyga ma'lum
bo'lmagan   hadis,   albatta   ishonchli   hadis   emasdur”,   -   deydi.   Ustozi   Imom   Ahmad
ibn   Hanbal   al-Marvaziyning   aytishicha,   “Butun   Xurosondan   Muhammad   ibn
Ismoil kabi olim chiqqan emas”. 
Imom   Buxoriyning   o'tkir   zehni   haqida   shunday   rivoyat   keltiriladi:   “Imom
Buxoriy   bilan   Basrada   hadis   darsiga   qatnashgan   sheriklaridan   biri   Hoshid   ibn
Ismoil   aytadi:   “Imom   Buxoriy   bizlar   bilan   ustozning   darsini   eshitardi.   Ustoz
rivoyat qilgan hadislarini biz yozib olar edik, ammo Buxoriy faqat quloq solibgina
o'tirardi. Shu tarzda qancha kunlar o'tib, orada ustoz qariyb 15 ming hadis rivoyat
qildi. Shunda biz Buxoriyga: “Sen nega hadislarni yozmaysan?” - deb ta'na qilgan
vaqtimizda:   “Sizlar   yozib   borayotgan   hadislarni   men   ustoz   og'zidan   yodlab
olayotirman”,   -   dedi-da,   ustoz   rivoyat   qilgan   hamma   hadislarni   bir   chekkadan
yoddan   o'qib   berdi.   Shundan   keyin   biz   yozib   olgan   hadisalarimizdagi   xatolarni
uning yodlaganidan tuzatib oladigan bo'ldik”.
Imom Buxoriy juda ko'p zabardast olimlardan ta'lim oladi. Manbalarda uning
ustozlarini   to'qsonga   yaqin   deb   ko'rsatishadi.   Muhammad   ibn   Yusuf   al-g'artobiy,
Ubaydulla ibn Musa al-Abasiy, Abu Bakr Abdulla ibn az-Zubayr al-Hamiydiy, ibn
Rahavayx nomi bilan mashhur imom Ishoq ibn Ibrohim, Imom Ahmad ibn Hanbal,
Ali ibn al-Madiyniylar uning ustozlaridir. 
Imom   al-Buxoriyning   o'zi   ham   yirik   va   mashhur   olimlar   Ishoq   ibn
Muhammad   al-Ramoziy,   Abdulloh   ibn   qutayba,   Ibrohim   al-Harbiy,   Muhammad
ibn   Abu   Iso   at-Termiziy,   Muhammad   ibn   Nasr   al-Marvaziy,   Muslim   ibn   Al-
Hajjojlarga o'z vaqtida ustozlik qilgan. 
15 Imom Buxoriy o'ta kamtar, insonparvar, xulq-odobda tengsiz, saxovatli inson
ham   bo'lgan.   U   hadis   ilmining   yetuk   olimi   bo'lsa   ham,   vaqti   kelganda
zamondoshlari,   shogirdlaridan   ham   o'rgangan.   Imom   Buxoriy   bir   ming   saksonta
muhaddisdan hadis eshitgan. Undan to'qson ming kishi ishonarli hadisni to'plagan,
100 ming “sahih” va 200 ming “g'ayri sahih” hadislarni yod olgan.(N. Raximjonov
“Yoshlar iqtisodiy tafakkurini shakllantirishda oilaning roli. ”BMI 2005.) 
Imom   al-Buxoriy   uzoq   safardan   ona   yurti   Buxoroga   qaytgach,   talabalar   va
ulamolarga   hadis   ilmidan   saboq   beradi   va   uning   targ'ibotchisiga   aylanadi.
Rivoyatlarga   ko'ra,   xalifaning   Buxorodagi   noibi   Xolid   ibn   Ahmad   ibn   Xolid   az-
Zuhaliy uni saroyiga kelib hadis ilmidan saboq berishga taklif etadi. Ammo Imom
Buxoriy bu taklifni qabul emaydi va: “Men ilmni xorlab sultonu amirlar eshigiga
olib   bormayman.   Agar   amirga   ilm   kerak   bo'lsa,   tarbiyalanuvchilarni  
(ikkinchi   rivoyatda   saroyidagilarni)   uyimga   yoki   masjidimga   yuborsin”,   -   deb
javod beradi. Al-Buxoriy bilan amir Xolid ibn Ahmad az-Zuhalliy munosabatlariga
rahna   tushadi.Bunga   ba'zi   hasadgo'y   shaxslarning   ig'volari   ham   sabab   bo'ladi.
Amir   buyuk   allomani   shahardan   chiqib   ketishga   farmon   beradi.   Uni   Samarqand
ulamolari   o'z   yurtlariga   taklif   etadilar.Imom   Buxoriy   yo'lga   chiqadi.   Ammo
Samarqandga   yaqin   Haftang   qishlog'ida   (hozirgi   Poyariq   tumani)   betob   bo'lib
qoladi va shu yerda hijriy 256 yili ramazon oyining oxirgi kuni (milodiy 870 yil 1
sentyabrb)   62   yoshida   vafot   etadi   va   shu   yerga   dafn   etiladi   Imom-al   Buxoriy
hadislari,   ularning   tahlili   Olimlarning   ta'kidlashlaricha,   Imom   al-Buxoriy   juda
boy ijodiy meros qolirgan. Uning “Al-Jome' as-sahih” (“Ishonchli to'plam”), “Al-
adab   al-   mufrad”,   “At-Tarix   al-kibor”   (“Katta   tarix”),   “At-Tarix   as-sag'iyr”,
(“Kichik  tarix”),  “Al-qiroatu  xalfa-l-Imom”  (“Imom   ortida   turib  o'qish”),  “Vaful-
yadini   fi-s-Saloti”   (“Namozda   ikki   qo'lni   ko'tarish”)   kabi   ishlari   mavjud   bo'lib,
qo'lyozmalari   bizgacha   yetib   kelgan.   Amma   “At-Tarix   al-avsat”   (“O'rta   tarix”),
16 “At-Tafsir al-kabir” (Katta tafsir”), (“Al-Jome' al-kabir” (“Katta to'plam”), “Kitob-
ul-hiba”   (“Hadya   kitobi”)   nomli   asarlari   ham   bo'lganligi   ma'lum,   lekin   bular
bizgacha   yetib   kelmagan.   Shubhasiz,   bu   asarlaridan   eng   yetuk,   shoh   asari   “Al-
Jome'-as- sahih”dir. Bu asar “Sahih al-Buxoriy” nomi bilan ham dunyoda mashhur.
4-jildan   iborat   mazkur   kitobda   payg'ambarimiz   sallollohu   alayhi   vasallam
hadislaridan   tashqari,   islom   huquqshunosligi,   islom   marosimlari,   axloq-odob,
ta'lim-tarbiya, tarix va etnografiyaga oid ma'lumotlar ham berilgan. Unga 600 ming
hadisdan   7275   ta   eng   “sahih”   hadislar   kiritilgan   bo'lib,   takrorlanmaydigan   4000
xadisdan   iboratdir.   Bu   kitob   islom   ta'limotida   Qur'oni   karimdan   keyingi   manba
hisoblanadi.   Ma'lumki,   Islom   dini   insonni   ma'naviy   kamolot   sari   yetaklovchi
ta'limot.  Shu  sababli  Ko'r'oni  Karimda  ham,  hadislarda   ham   yaxshi  xulq  va  odob
keng targ'ib etilgan. 
2.2 Imom-at Termiziyning hadislari va ularning ahamiyati
Mashhur   muhaddislardan   yana   biri   vatandoshimiz   Abu   Iso   at-   Termiziy
bo'lib,   u   824   yilda   Termiz   yaqinidagi   Bug'   (hozirgi   Surxonlaryo   viloyatining
Sherobod   tumanida)   qishlog'ida   to'g'ilgan.   Uning   oilasi   va   ota-onasi   haqida
ma'lumotlar yo'q. Ba'zi tadqiqotchilar uning asli marvlik bo'lgan deb qayd etadilar. 
U   bolaligidan   ilmga   qiziqqan   bo'lib,   ayniqsa   hadis   ilmini   chuqur   egallagan.  
At-Termiziy 950 yildan qator mamlakatlarga safar qiladi. Hijozda bo'lib, Makka va
Madinani   ziyorat   qiladi,   Iroq,   Xurosonda   hadis   ilmi,   fiqh,   ilmi   al-qiroat,   bayon,
tarix va boshqa ilmlarni o'rganadi. Mana shu safarda at-Termiziy hadislarni to'play
boshlaydi.   Hadis   ilmini   o'rganishda   mashhur   muhaddis   at-Termiziy   ustozi   al-
Buxoriyni   alohida   hurmat   qiladi.   Hatto   manbalarda   at-Termiziy   ustozining   vafoti
tufayli  ko'p   yig'laganidan  ko'zi  ko'r  bo'lib  qolgan,  degan   fikrlar  ham   mavjud.  At-
Termiziyning   o'tkir   zehni,   xotirasi,   yodlash   qobiliyatining   kuchliligi   tufayli   al-
17 Buxoriy   ham   uni   faqat   shogird   sifatida   emas,   o'ziga   hamkor   do'st   sifatida   ham
hurmat qilgan. 
At-Termiziy uzoq safarida hadislarni to'plab, kitoblar ta'lif qilishga boshladi.
U 863 yilda o'z vataniga qaytdi va o'zi ham shogirdlarga ta'lim berib, xam kitoblar
yozdi. 
At-Termiziyning   o'ndan   ortiq   asarlar   yaratganligi   ma'lum.   Bular   “Al-Jom'e
as-sahih”   (“Ishonchli   to'plam”),   “Ash-Shamoil   an-Nabaviya”   (“Payg'ambarning
alohida   fazilatlari”),   “Al-ilal   fi-l-hadiys”   (“Hadislardagi   illatlar   va   og'ishlar
haqida”)   asarlari   mashhurdir.   At-Termiziyning   yozib   qoldirgan   asarlaridagi
hadislar   ham   al-Buxoriy   hadislari   kabi   insonni   halollik,   adolat,   e'tiqod,   diyonat,
poklik,   mehnatsevarlik,   muruvvatlilik,   mehr-shafkat,   kattalarga,   ota-ona   va
qarindoshlarga hurmat ruhida tarbiyalashda katta ahamiyatga ega. 
Imom Buxoriyning o'tkir zehn egasi ekanligini qo'yidagi misoldan ham bilish
mumkin. 
«Xadis»   va   «sunna»   suzlari   bir   mononi   anglatib,   Rasululloxning   xayoti   va
faoliyatida   diniy   va   axlokiy   kursatmalari   xakidagi   rivoyatlardan   iborat.   Xadislar
dastlab   yozib   borildmagan.   Chunki   paygambarimiz   Quroni   Karim   nozil   bulgan
vaktlardi   arab   bulmagan   kishilarning,   xadislarni   Quron   oyatlaridan   deb
uylashlaridan   chuchib,   uni   yozib   berishlariga   ruxsat   etmaganlar.   Lekin
Paygambarimiz Muhammad Salalloxu Alayxi vassallam huzurida sahobalar bolib,
ular Rasuli  akramdan eshitgan xadislarni yodlab borganlar. Masalan, Xazrati Abu
Xurayra   shunday   mu   tabar   kishilardan   bulib,   butun   umrini   xadislarni   yodlashga
baxsh etgan. Mazkur xadislartugri, ishonarli (saxix) bulgan. 
Lekin, xadislarni yod olgan kishilar tobora kamaya borgani xamda asta-sekin
ular unutilib ketishining oldi olinib, xalifalar ishonarli xadislarni tuplashga farmon
18 berdilar.   Islomshunos   olimlar   bu   ishni   boshida   turgan   dastlabki   xalifa   Umar   Ibn
Abdulaziz ekanligini takidlaydilar. 
VIII-IX asrlar   xadis  ilmi  uchun  «oltin  davr» xisoblanadi.  Islom   dunyosining
eng   nufuzli   manbalar   deb   sanalgan   oltita   ishochli   tuplam   (as-saxix   as-sitta)ni
yaratgan muxandislar xam vatondoshlarimizbulib, xadis ilmi rivojlangan IX asrda
yashab ijod etganlar. Bular: Abu Abdullox Muxammad ibn Ismoil al-Buxoriy 194
(810)-256   (870);   Imom   Muslim   ibn   al-Xajjoj   206   (819)-261   (874);   Imom   Iso
Muxammad   ibn   Iso   at-Termiziy   209   (819)-279   (892);   Imom   Dovud   Sulaymon
Sijistoniy   202   (817)-275   (880);   Imom   Axmad   al-Nasoniy   215   (820)-303   (915);
Imom   Abu   Abdullax   Muxammad   ibn   Yazid   ibn   Majo   209   (824)-273   (886)kabi
ollamalardir. 
«Saxix»   yunalishining   asoschisi,   eng   etuk   va   mashxur   muxaddis   Abu
Abdullox   Muxammad   ibn   Ismol   al-Buxoridir   (825-870).   Imom   Buxoriy   xadis
ilmida   «Amir   ul-muminin»,   «Imom   al-muxadisiyn»   («Barcha   muxadislarning
peshvosi») degan sharafli nomli sazovor bulgan. 
Imom   al-buxoriy   juda   boy   va   ijodiy   meros   kaldirgan.   Shubxasiz,   bu
masalalardan   eng   еШ ^   shox   asarlari   «Al-Jome'   as-saxix»-dir.   Bu   asar   «Saxix   al-
Buxoriy» nomi bilan xam dunyoda mashxur. 
Imom Buxoriy 4jildan «Al-jome' as-saxix» asarining bir jildida odob xakidagi
xadislarni   jam   etgan.   Keyinchalik   alloma   butun   Islom   olami   odob,-axlok   va
tarbiyasi   masalalariga   bagishlangan   «Al-adab   al-   mufrad»   («Adab   durdonalari»)
maxsus   xadislar   tuplamini   yaratadi.   Bu   asar   644   bobdan   bayon   etilgan   1322
xadisdan   iborat.  
Mashxur  muxanddislardan biri vatandoshimiz Abu Iso at^rmiziy (824-992) bulib,
ularning utkir zexni, xotirasi, yodlash kobiliyatining kuchliligi tufayli Imom Ismoil
19 al-Buxoriy xam ularni fakat shogird sifatida emas, xamkor dust sifatida xamxurmat
kilganlar. 
At-Termiziy   xam   undan   ortik   asarlar   yaratib,   ayniksa,   «Al-jome'   as-saxix»
(«Ishonchi   tuplam»),   «Ash-Shamoil   an-Nabaviya»   (Payg'   ambar-larning   aloxida
fazilatlari»), Al-Ilalfi-al-xadis» («Hadislardagi illatlar va ogishlar xakida») asarlar
mashxurdir. 
Xadislarda   insanning   kamolga   е ^ Ы   uchun   talab   etiladigan   insoniy   fazilatlar
aks etiladigan bulib, bular m е xr-okibat kursatish, saxiylikb ochik kunglilik, ota-ona
va   kattalarga,   karindoshlargi   muruvvat,   gamxurlik,   xurmat,   vatanga   muxabbat,
m е xnat va kasb-xunarni uluglash, xalollik, poklik, uzaro do’st,tinch-totuv bulish va
boshkalardan   iboratdir.   Bundan   tashkari,   insonning   uzini   illatlardan   tiyish,
yaxshilik   sari   intilish   k е rakligi   borasidagi   pand-nasixatlar   xam   uz   ifodasini
topganki,   bularning   barchasi   Qur   oni   Karim   kursatmalaridan   k е lib   chikadi   va
komil insonni shakllantirish m е zoni sanaladi. 
Avvalo   islom   akidasiga   binoan   xar   bir   musulmon   iymonli   bulishi
k е rakdir.Kur'oi   Karimda   ta'kidlaganida е k,   xadisning   xam   bitinchi   kitobi   Iymon
kitobidir.Islomdan   murod   iymon   d е makdir.   Iymonning   mukammal   bulmogining
uch sharti kursatiladi: 
-togri etikodli bulmoq; 
-kishilar bilan yaxshi munosabotdabulmok; 
-kishilar   uz   ustida   ishlamogi   va   uzining   ibodat   va   itoatga   chaqirmogi.  
Iymon   daraxtga   t е nglashtiriladi   va   uning   60   dan   ortik   shoxlari   bor   d е b,   iymon
b е lgilari   snab   utiladiki,   bularning   xar   biri   inson   manaviy   kiyofasining
mukammalashuviga   ta   sir   etuvchi   xislatlardir.   Bular   kuyidagilardan   iborat:   “Kuli
bilan   va   tili   bilan   uzgalarga   ozor   b е rmagan   kishi   musulmondir”,   “Uchta   xislatni
uzida mujassam kilgan kishining iymoni mukammal bulgaydir. 
20 Xadislarda   insonning   manaviy   kamoloti   m е zxoni,   uning   tafakkur   doirasi,
dunyokarashining   k е ngligi,   ilmiy   bilimlarini   kay   darajada   egallagani,   uz   bilimi
bilan atrofdagilarga, jamiyatga foyda k е ltiruvchi shaxs bulib etishida muxim omil -
bilim, deb kursatiladi.“Tolibi ilm kilish farzdir”.Tolibi ilmga xar bir narsa istigfor
aytadi,   xatto   dengizdagi   baliklar   xam”.Bilimsizlik   kishilarni   nodonlikka   olib
keladi, ilmsiz jamiyatda esa jaxolat, razolat xukmronlik kiladi, deyiladi. 
Xadislarda   kishilarning   bir   biri   bilan   dust,   tinch-totuv   yashash,   muruvvatli,
mexr shafkatli bulishi kerakligi xakidagi goya xam ilgari suriladi. Bular opa-singil,
aka-uka   va   yakin   kishilarga,   kushnilariga   yaxshilik   keltiradi,   bu   yaxshilik   ular
urtasidagi   totuvlikni   keltirib   chikaradiki,   pirovardida   tinch   -   totuv   farovonlikka
asoslangan jamiyat tarakkiy etadi. 
Xadislarda   insoniy   xislatlardan   ezgulik,   iffat,   sabr-kanoat,   shukronalik   kabi
axlokiy   sifatlar   uluglansa,   ifrosgarchilik,   ta'magirlik,   ochkuzlik,   nafsi   xavoga,
shaxvoniy   xissiyotlarga   berilish,   baxillik,   joxillikkabi   ilatlar   koralanadi.   Bunda
yaxshi   siyrat   deganda   yaxshi   muomala,   chiroyli   xayat-bu   tashki   kurinishni
yaxshilab   yurish,   iktisod-   xar   bir   xatti   xarakatlarda   meyorni   kuzlash   nazarda
tutiladi.  
Shu   bilan   birga,   xadislarda   kishilarni   baxillik   va   mol-mulkka   xirs   kuyishdan
saklanish   kerakligi,   kelajakka   umid   xis   tuygulari   xam   ifodalanadi.   «Birortangiz
ekish   uchun   kulingizda   biror   kuchatni   ushlab   turgan   vaktingizda   kiyomat   bulib
kolsa-yu,   koyim   bulishdan   ilgarirok   uni   ekishga   kuzingiz   etsa,   albatta   ekib
kuying»,   deyilgani   xam   xayotga,   yashashga,   kelajakka   umid   bilan   karashga
undaydi (33, 139-140 b). 
Xadislarda   inson   kamolotida   eng   muxim   xislatlardan   sanalgan   insonning
saxovatli bulishga katta e tibor berilgan. Saxovatli inson jamiyat tarakkiyotiga xam
katta xissa kushadi, uning ravnaki uchun jon kuydiradi. 
21 Xadislarda odamlar ana shu xislatlarga kura turt  guruxga ajratilgan. Allox T
aolo   bir   bandaga   mol   bergan   va   ilm   bergan.   U   bandaga   berilgan   mol   va   ilmning
tasarrufidaa   takvo   kiladi   va   silai   raxm   kiladi.   Ilmi   va   molidan   Allox   uchun   xak
ajratadi. Bu eng afzal urin. 
Bir   banda   bor.   Allox   unga   ilm   bergan,   lekin   mol   bermagan.   Lekin   uning
niyati   tugri.Agar   Allox   menga   mol   bersaydi,   falonchiga   uxshab   sarf   kilardim.  
Bu ish niyatiga karab teng ajr oladi. 
Bir   banda   bor.   Allox   unga   mol   bergan,   ilm   bermagan.   Mol   tasarrufida
Alloxdan kurkmaydi.Molidan karindoshlariga bermaydi.Bu esa eng yomon urindir.
Bir banda bor. Allox mol xam, ilm xam bermagan. U aytadiki, agar Allox menga
mol xam, ilm xam bergandaydi, falonchiga uxshab ish kilardim. U shu niyati bilan
usha kishiga barobar xisoblanadi. (savob gunoxda) (33,79-bet) Birinchi va ikkinchi
guruxdagi ayni saxovatli insonlar katoriga kiritiladi. 
Xulk-odob   xakidagi   xadislarda   ezgu   insoniy   xislatlar   uluglanib,   gunox
sifatidagi ilatlar koralanadi. 
Bundan   tashkari,   musulmonlarga   xos   udumlar,   urf-odatlarga   oid   xulk-odob
koidalari   xam   bayon   etiladi.   Turli   marosimlarni   utkazish   tartibi,   safar   koidalari
xam bayon etiladi. Turli marosimlarni utkazish tartibi, safar koidalari, salomatlikni
saklash,   salomlashish,   muomala   madaniyati,   bemor   kishi   xolini   surash   odobi,
kiyinish   koidalari,   emok-   ichmok,   suzlashish   odobi   va   xokazolar   xakida   turli
tavsiflar   beriladiki,   bular   bevosita   keyingi   oddob-axlok   xakidagi   risolalarga   xam
asos bula oladi. 
Xadislarda   jamiyatning,   inson   nasli   rivojlanishiga   tasir   etiuvchi
muammolarga xam katta etibor berilgan. Bu muammolarning eng muximi ekologik
muammo   bulib,   necha   asrlardan   buyon   uz   dolzarbligini   yukotmagan:   ekinlarni
22 ximoya   etish,   arik-zovurlar   utkazib,   suv   chikarish   kabi   ezgu   ishlar   xam   rivoyat
kilinadi.   Masalan,   tirik   jonvorlarni   uldirmaslik   (shariatda   uldirishga   buyurilgan
ilon, chayondan bulak), jonvorlarga yaxshilik beradigan narsalardan tozalash (227,
446- xadislar), kishilarga soya beruvchi daraxtlarni kesmaslik, xovli saxnlarini toza
tutish xakidagi xadislar shunday ibratli xadislardir (33,132 - b). 
Shunga   kura,   etim   molini   eyish,   mol-dunyoga   xirs   kuyish,   yolgonchilik,
giybatchilik,   tuxmat,   zino,   ichkilikbozlik,   giyoxvandlik,   foydasiz   gapni   kup
gapirish   va   boshka   illatlar   gunox   xisoblanadi.   Ota-   ona,   keksalar,   zaiflar   va
muxtojlarga   gamxurlik,   ularni   yuklab   turish,   marxumlarni   yaxshi   suzlar   bilan
xotirlash,   birov   ularning   ustidan   kulmasligini   ta'minlash,   omonatga   xiyonat
kilmaslik   kabilar   savob   sanaladi.   Malumki,   inson   kamoloti   bevosita   uning
soglomligiga   xam   boglikdir.   Chunki   soglom   insongina   xam   oilada,   xam
jamiyatning   ravnak   topishi   uchun   faoliyat   kursatadigan   kishilar   bulib   etishadi.
Xadislarda,   umuman,   islomda   tozalik   va   poklikka,   ruxiy   va   jismoniy   poklikka
katta etibor beriladi. «Xak taolo uzi pok, poklikni yaxshi kuradi. Uzi toza, tozalikni
yaxshi   kuradi.Eshiklarni   oldini   pokiza   tutinglar»   (190-xadis,   133,   66-b).   Shuning
uchun   xam   nomozdan   keyin   yuz-kulini   yuvish,   maxs   tortish,   oyokni   yuvish,
mustaxab, ung kul bilan taxorat kilmaslik, burunga suv tortmok, ogizni toza tutish,
gusl,   tayammum   koidalari   insonni   jismonan   pok   bulishga   yunaltirilganka,   bular
avloddan- avlodlarga utib, xulk-odob koidalariga aylanib kolgan. 
Inson   xar   tomonlama   etuk   bulishi   uchun   u   erkin   bulishi   kerakligi   «Quroni
Karim»   da   xam,   «Xadisi   Sharif»   da   xam   etirof   etilgan:   Allox   Taologa   amali
solixlarning yaxshi kurgani agarki oz bulsa xam davomlisidir. 
Allox   Taologa   farzlardan   sung   amali   solixlarning   eng   sevimlisi   musulmon
kishining   diliga   xursandchilik   solishdir.   «(33-xadis)».   Allox   uzi   kechiruvchi   zot,
kechirguvchini   yaxshi   kuradi   (191-xadis)   kabi   xadislar   buning   dalilidir.  
23 Chunki   inson   kanchalik   kadrlansa,   barcha   ezguliklar,   yaxshiliklar   insonga   atalsa,
uning   manfaati   uchun   xizmat   kilsa,   inson   xam   shunga   kura   kamol   topaveradi,
yuksaklikka kutarilaveradi, uz navbatida bunday insonlar yashaydigan jamiyat xam
rivojlanaveradi. 
2.3. So’fiylik ta’limoti va uning oqimlar
So'fiylik   talimoti   VIII   asr   oxiri   -   IX   asr   boshlarida   paydo   bolib,   butun
musulmon   mamlakatlari,   shu   jumladan,   Movarounnahrda   ham   keng   tarqalgan.
So'fiylik   butun   Sharq   manaviy   hayotida   inson   kamoloti   xususidagi   g'oyalarning
shakllanishida muhim o'rin tutdi. 
So'fiylik   musulmon   Sharqi   xalqlarining   ko'pasrlik   manaviy   hayoti-ning
g'oyaviy   asosini   belgilab   bergan   ta'limot   bolib   maydonga   chiqdi.   U   ilohiy   poklik
va insoniy go'zallikni idrok etish yo'li, haq va haqiqatni himoya qilish vositasi  bo
lib   xizmat   qildi.   So'fiylik   ko'p   qirrali   oqim   bolib,   «sof»,   «yagona»   so'fiylik   hech
qachon   bo'lmagan.   U   turli   ko'rinishlar,   oqimlar   tarzida   namoyon   bo'lgan.   Ammo
har   biri   ham   inson   takomili   muammosiga   turlicha   yondoshib,   uni   o'ziga   xos   yol,
qarash asosida talqin etgan. So'fiylik ta limoti g'oyalariga e'tiqod va amal qiluvchi
kishilar so'fiylar deb nomlanadi. 
So'fiylik   ta'limotida   komil   inson,   bu   -   dono,   oqil,   pok   niyatli   odamdir.
So'fiylar   ilohiy   poklik,   nafosat,   e'tiqod   va   tafakkur   insoniyatni   balo-qazolardan
asraydi deb bilganlar. Ular mazkur g'oyalarga muvofiq hamda ularga amal qilgan
holda   haqiqat   uchun   intilganlar.   Aslida   esa,   komil   insonning   shakllanishi,   bu   -
ularning   ideah,   orzui   bo'lgan.   Shunday   bolsa-da,   ular   komil,   etuk   va   ma'rifatli
inson   idealini   yaratish   asosida   jaholat,   nodonlik,   hirs   va   ta'maga   qarshi
kurashganlar. 
Komillikning mezoni ikki narsa: birinchisi, axloq, ya'ni, mo'min- musulmon,
solih inson bo'lish; ikkinchisi - o'z-o'zini tanishdan iboratdir. 
24 VIII   asr   oxiri   -   IX   asr   boshlarida   so'fiylik   ta'limoti   paydo   bo'ldi.   So'fiylik
ta'limoti   va   uning   mohiyati   xususida   ko'p   tadqiqot   olib   borilgan   bo'lib,   mazkur
manbalar   so'z   yuritilayotgan   ta'limotni   o'rganishda   boy   manba   bo'lib   hisoblanadi.
Ayniqsa, Alisher Navoiyning«Nasoyim ul-muhabbat» asari sofiylar silsilasi haqida
qimmatli merosdir. 
Bu   oqim   VII   -   VIII   asrda   arab   mamlakatlarida   paydo   bo'lib,   so'ngra   boshqa
musulmon   mamlakatlari,   xususan,   Movarounnahrda   ham   keng   yoyildi.   Lekin
olimlar   bu   oqimning   ba'zi   ko'rinishlari   islomgacha   ham   mavjud   bo'lganligini
ta'kidlaydilar. 
So'fiylik   nazariyasiga   ko   ra,   dunyo,   mavjud   borliq   xudoning   mujas-
samlanishi.   Xudo   barcha   ko'rinadigan   narsalarda,   narsalar   esa   xudoda   mavjud.
Borliq dunyoviy  ruh  shaklida  butun olamga  tarqalgan va  xudo singari  yagonadir.
Inson esa ana shu ruhning bir qismi, shu bois ertami-kechmi u bilan qo'shiladi. 
Amaliy   qism   axloqiy   me'yor   va   xulq-atvor   qoidalarining   muayyan
sistemasidan   iborat   bo'lib,   bu   me'yor   va   qoidalar   xudbinlik   va   shaxsiy
manfaatlardan o'zini tiyishni talab etadi. 
So'fiylik   musulmon   Sharqi   xalqlariningko'pasrlik   ma'naviy   hayotining
g'oyaviy asosini belgilab bergan ta'limot sifatida maydonga chiqdi. U ilohiy poklik
va insoniy go'zallikni idrok etish yo'li, haq va haqiqatni himoya etish vositasi bo'lib
xizmat qildi. So'fiylik asosan uch oqimga mansub: 
Birinchi   oqim   Mansur   Xalloj,   Fariduddin   Attor,   Jaloliddin   Rumiy   mansub
bo'lgan   oqim.   Ularning   ta'lim   berishcha,   xudo   bar   jihatdan   komildir,   eng   oliy
go'zallik, shodlik, baxt uning vaslidadir, foniy bo'lishidadir. Inson o'zini haqiqatga
-   xudoga   nisbatan   hech   deb  bilishi   kerak.  Inson   yashayotgan   hayot   haqiqiy  baxt-
saodat   bera   olmasligi,   asl,   haqiqiy   osudalik,   baxt-saodat   faqat   xudoda,   uning
vaslida   ekanligi,   u   bilan   vahdat   tashkil   etish,   ya'ni   uning   vasliga   etish   kerakligi
25 xususidagi   qarash-ni   ilgari   suradilar.   Lekin   ular   taqvoni   riyodan   ajratib,   oliy
haqiqatga   intilishni   jannat   va   do'zax   haqidagi   intilishlardan   farq   etib   borishlari
bilan ajralib turadilar. Insonning ichki kechinmalari holatiga ahamiyat berib, chin
ixlos   va   sidqni   birinchi   o'ringa   qoyadilar.   So'fiylar   qalbni   bar   qanday   xudbinlik,
riyo,   ta'magirlik,   hasham   va   mol-dunyoga   o'chlikdan   tozalab   borish   bilan   oliy
haqiqat ko'zgusiga aylantirishni, ya'ni poklikni asosiy maqsad qilib qoyadilar. 
So'fiylar   inson   ma'naviy-ruhiy   komillikka   erishish   yo'lida   quyidagi   tort
bosqichni o'tishi kerak deb hisoblaydilar. 
Birinchi   bosqich-Shariat.   Diniy   marosim   va   shariat   aqidalari   (taqvolar)ni
aynan,   izchil   bajarish.   Chunki   shariat   -   qonun   bolib,   bu   qonun   vujud   va   qalbni
tarbiyalaydi. 
Ikkinchi   bosqich   -Tariqat.   Nafsni   tiyish,   xushnudlik,   xilvat,   ma-   naviy
muhabbatni   takomillashtirib,   xudo   to'g'risida   o'ylash,   ya'ni   o'zdan   kechish,
ko'ngilni poklab, ruhni nurlantiruvchi faoliyat shakli. 
Uchinchi   bosqich   -   Ma'rifat.   Hamma   narsa,   butun   borliqning   asosi   xudo
ekanini, o'zlikning  mohiyati  xudoning  mohiyati  bilan  uyg'un ekan-ligini   bilish  va
anglash. Mazkur holatda odam uchun kibru havo, man-manlik hamda shon-shuhrat
be'mani   bolib   ko'rinadi.   Shunda   u   orif,   ya'ni   bihmli   va   xudoni   tanigan   inson
bo'ladi.  
To'rtinchi   bosqich   -   Haqiqat.   Mazkur   bosqichda   so'fiy   xudoning   dargohiga
etishadi, vasliga vosil bo'ladi, u bilan birlashadi, vahdat (ta- vahhud) tashkil etadi
va shu asosda inson foniy, ya'ni «anal-haq» bo'la oladi. 
Bu   oqim   tarafdorlaridan   birinchi   so'fiy   eronlik   Abu   Yazdit   Tayfur   al-
Bistomiydir   (875  -yili   vafot   etgan).So'fiy  Husayn   ibn  Mansur   Halloj   esa   o'zining
xudo   bilan   «qo'shilganini»   isbotlash   uchun   «Anal-   Haq»   («Men   haqman»,   «Men
xudoman»)   deb   da'vo   qiladi   hamda   o'z   ta'limotini   ilgari   suradi.   U   Qur'onning
26 muqaddasligi   va   Muhammad   alayhis-salomning   payg'ambar   ekanligini   inkor
etishga   uringanlikd'a   ayblanib,   xurofotchilar   tomonidan   qatl   etiladi.   Zero,   ushbu
ta'limot   saroy   ahli   va   jaholat   bilan   yaqinlashgan   ba'zi   kalom   va   falsafa   ilmi
ulamolariga   yoqmadi,   oqibatda   qalbni   oliy   haqiqatga   erishish   yo'lida   poklash
maqsadini ilgari surgan ezgu ta'limot bid'at deya baholandi. 
So'fiylikning   ikkinchi   oqimiga   mansub   bo'lgan   so'fiylar   birinchi   oqim
namoyandalari tomonidan ilgari surilgan qarashlarni qabul qilganlar, biroq mazkur
qarashlarni   islom   ta'limotida   targ'ib   etilgan   tartib-qoidalarga   moslashtirganlar.   Bu
oqimning   eng   mashhur   nazariyotchisi   Imom   Abu   Homid   Muhammad   ibn
Muhammad al- G'azzoliy (1058-1111 -yillar) hamda Ahmad Yassaviy sanaladilar. 
Imom  Gazzohy  sofiyhk tahmotining asoschilaridan  bin bolib, «Hujjat  -  ul-islom»
laqabini olgan. Alloma togrisida so'z yuritilganda, hatto «Quron yoqolib qolsa, uni
G'azzohyning asarlari boyicha tiklash mumkin» degan fikrlarni bildirganlar. Imom
G'azzoliy   tomonidan   yaratilgan   «Tahofut   al-falosifa»   («Faylasuflarni   rad   etish»),
«Kimyoi   saodat»   («Saodat   kimyosi»),   «Ixya   ulum   ad-din»   («Diniy   ilmlarni
tiriltirish»)   kabi   islom   ilohiyoti   sistemasining   shakllanishiga   zamin   hozirlagan
asarlar alloma faoliyati-ga nisbatan shunday yuksak baho berilishiga sabab bo'lgan.
Imom   G'azzoliy   inson   kamolga   etishi,   ya'ni   xudo   vasliga   etishi   uchun   malum
shartlarni   bajarib,   muayyan   yo'lni   bosib   o'tishi   kerak,   deydi.   Har   bir   so'fiy   islom
talablari-   qonun-qoidalari,   aqidalari   hamda   Qur'onni   haqiqat   deb   bihb,   unga   tobe
bolishi   va   ularga   so'zsiz   amal   qilishi   yuqorida   qayd   etilgan   yo'lning   bosib   o'tish
shartlaridir, deya o`qtiradi. 
Alloma so'fiylik nazariyasining mohiyati xususida so'z yuritib, ular haqiqatni
mantiqiy   mulohazalar   asosida   emas,   balki   ichki   kechinmalar   vositasida   bevosita
hissiy tarzda anglaydi, deb ko'rsatadi. So'fiylarning ichki holatini nazariy bilimlarni
27 egallash,   suhbatlar   tashkil   etish,   manbalarni   o'qish   orqali   emas,   balki   ularning
turmush tarzini qabul qilish orqaligina anglash mumkin. Mazkur yo'l ko'ngilni his
bilan   yaratilgan   ma'lumotlardan   ozod   etadi   va   ana   shunda   ma'rifat   manbai   paydo
bo'ladi, dunyo ravshan bo'ladi. O'rganish yo'li bilan emas, balki o'zdan chekinish,
manaviy   vujudning   qaytadan   yaralishi   tufayligina   oxirgi   chegaraga   erishish
mumkinligi   alloma   qarashlarining   asoslari   si-   fatida   namoyon   bo'ladi.  
So'fiylikning   uchinchi   oqimi   Naqshbandiya   ta'limotining   yaratilishi   bilan
bog'liqdir. Mazkur oqim XIII asrning oxirlarida shakllana bordi. XIV-XV asrlarda
esa   Markaziy   Osiyoda   ustuvor   mavqega   ega   bo'lgan   ta'limotga   aylandi.
Naqshbandiya   tariqati   rivojlangunga   qadar,   Markaziy   Osiyoda   Ahmad   Yassaviy
tomonidan asos solingan yassaviya tariqati hukmron ta'limot edi. 
28 XULOSA
Xulosa   qilib   aytganda,   hadis   ilmini   o’rganish   nafaqat   yoshlar   uchun   balki
butun   musulnom   xalqlari   uchun   “Qur’oni   Karim”   dan   keyingi   ikkinchi   o’rinda
turadi va muqaddas hisoblanadi. 
Hadislarda   musulmonlarga   xos   udumlar,   urf-odatlarga   oid   xulk-   odob
koidalari   xam   bayon   etiladi.   Turli   marosimlarni   utkazish   tartibi,   safar   koidalari
xam bayon etiladi. Turli marosimlarni utkazish tartibi, safar koidalari, salomatlikni
saklash,   salomlashish,   muomala   madaniyati,   b е mor   kishi   xolini   surash   odobi,
kiyinish   koidalari,   е mok-ichmok,   suzlashish   odobi   va   xokazolar   xakida   turli
tavsiflar   b е riladiki,   bular   b е vosita   k е yingi   oddob-axlok   xakidagi   risolalarga   xam
asos bula oladi. 
Xadislarda   yomon   ishlar,   ilatlar,   yomon-xatti-xarakatlar,   «gunox»   sifatida
koralansa, inson farovonligi, jamiyat ravnaki uchun kilinadigan yaxshi, ezgu xatti-
xarakatlar, faoliyati «savob» tarzida olkishlanadi. 
Yosh- avlodni tarbiyalashda hadislardan foydalanish ijobiy natajalarni beradi. 
Yangi   jamiyat   va   davlat   qurishga   qodir   bo‘lgan   avlod   tafakkurining
shakllanishida,   millatning   o‘zligini   anglashida   boy   ilmiy,   ma’naviy   va   madaniy
merosimiz,   milliy   qadriyatlarimiz   g‘oyat   muhim   ahamiyatga   ega.   Davlatimizning
29 qanchalik   tez   ulg‘ayishi,   kuch-quvvatga   to‘lishi,   dunyo   hamjamiyatida   o‘ziga
munosib o‘rin egallashi, avvalambor, xalqimiz ma’naviy saviyasi, g‘ururi va faxri
nechog‘liq   yuksak   bo‘lishiga   bog‘liq.   Asrlar   davomida   aql   zakovat   bilan   bunyod
etilgan   boy   ma’naviyati   tufayli   xalqimiz   mag‘rur   yashadi,   mehnat   qildi,   doimo
hurriyat   va   erk   sari   intildi.   Ana   shu   milliy   ong,   milliy   g‘urur   bugungi
hayotimizning oltin poydevoridir. Bu poydevorga buyuk allomalarimiz Beruniy va
Forobiy,   Moturidiy,   Farg‘oniy,   Abu   Ali   ibn   Sino,   Xorazmiy,   Zamaxshariy,
Buxoriy,   Imom   Abu   Iso   Termiziy,   Hakim   Termiziy,   Navoiy   va   Ulug‘bek   kabi
yuzlab ulug‘zotlar asos solganlar.
30 FOYDALANGAN ADABIYOTLAR    RO`YXATI
1 I.A.Karimov. Barkamol avlod- O'zbekiston taraqqiyotining poydevori.  T. 1997  
2 I.A.Karimov. Barkamol avlod orzusi.  Asarlar nutqlari asosida. T. Sharq.1999-y. 
3 I.A.Karimov. Buyuk kelajak sari.  T. 1998-y 
4 O'zbekiston Respublikasining “Talim to'g'risida”gi qonuni va “Kadrlar 
tayyorlash milliy dasturi” T. 1997-y. 
5 O'zbekiston umumta'lim maktablarining konseptsiyasi. 
6 O'zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi.  T. 1992-y. 
7  A.Q. Munavvarov. Pedagogika. T. O'qituvchi. 1996-y. 
8 I.Y.Tursunov, U.N.Nishonova. Pedagogika kursi. T. O'qituvchi. 1997-y. 
9  O'zbek pedagogikasi. T. O'qituvchi. 1995-y. 
10.O'zbekistonning milliy istiqlol mafkurasi. T. 1993-y. 
11 T.Ruziyeva. Milliy istiqlol g'oyasi: asosiy tushunchalar va tamoiylar. T. 2001- 
y. 
12  Asqar Zununov. Pedagogika nazariyasi. T. 2006-y. 
13. Asqar Zununov. Pedagogika tarixi. T. 2004-y. 
14  K.Hoshimov. Pedagogika tarixi. T. 2005-y. 
 15 Asqar Zununov, M.Xayrullayeva, B.To'xtayeva, N.Xotamova, Pedagogika 
tarixi. T. 2003-y. 
31

Islomshunoslik va hadisshunoslikning buyuk allomalari

 

MUNDARIJA 

 



 

KIRISH 


 


ISLOMSHUNOSLIK VA HADISSHUNOSLIK ILMINING PAYDO BO’LISHI 


 


 

1.1 

Hadis ilmining paydo bo ’lishi 


 


 

1.2 

Hadisshunoslik va ta ’lim-tarbiya 


 

II 

HADISSHUNOS OLIMLARNING FAOLIYATI. SO’FIYLIK 
 


 

2.1 

Hadis ilmining rivojlanishida Imom-al Buxoriyning o'rni.Imom-al Buxoriy hadislari, ularning tahlili 


 


 

2.2 

Imom-at Termiziyning hadislari va ularning ahamiyati 

 


 

2.3 

So’fiylik ta ’limot va uning oqimlari 

 


 

XULOSA 


 


 

FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR 

 

 


 

 

KIRISH

Mavzuning dolzarbligi: Islom va uning asosiy ta'limoti mujassamlangan «Qur'onikarim» da insonni ham aqliy, ham axloqiy, ham jismoniy shakllantirishda, bir so'z bilan aytganda, komil insonni tarbiyalashda muhim manba ekanligi namoyon bo'ladi. «Xadis» va «sunna» so`zlari bir mo'noni anglatib, Rasululloxning xayoti va faoliyatida diniy va axlokiy ko`rsatmalari xaqidagi rivoyatlardan iborat.

VIII-IX asrlar xadis ilmi uchun «oltin davr» xisoblanadi. Islom dunyosining eng nufuzli manbalar deb sanalgan oltita ishochli tuplam (as-saxix as-sitta) ni yaratgan muxandislar xam vatondoshlarimizbulib, xadis ilmi rivojlangan IX asrda yashab ijod etganlar. 

Bular: Abu Abdullox Muxammad ibn Ismoil al-Buxoriy 194 (810)-256 (870); Imom Muslim ibn al-Xajjoj 206 (819)-261 (874); Imom Iso Muxammad ibn Iso at-Termiziy 209 (819)-279 (892); Imom Dovud Sulaymon Sijistoniy 202 (817)-275 (880); Imom Axmad al-Nasoniy 215 (820)-303 (915); Imom Abu Abdullax Muxammad ibn Yazid ibn Majo 209 (824)-273 (886) kabi ollamalardir. Avvalambor, biz faxr va iftixor bilan ta’kidlay olamizki, biz, o’zbek ahli dunyo ahliga ilm-u ma’rifat, iymon, e’tiqod sabog’ini ulashgan buyuk ajdodlarning avlodlarimiz. Buning buyuk asosi esa hech shubhasiz, muqaddas dinimiz-Islom diniga borib taqaladi. Dinimiz bizni eng avvalo ezgulikka, tinchlikka, asl insoniy fazilatlarni, insoniylikni asrab-avaylashga da’vat etadi. Markaziy Osiyo uyg’onish davrining ko’plab yorqin namoyondalari Islom va jahon sivilizatsiyasiga qo’shgan bebaho hissasini alohida qayd etmoqchiman. Ana shunday allomalarimizdan biri Imom AlBuxoriy o’z ahamiyatiga ko’ra islom dinida Qur’oni Karimdan keyingi muqaddas kitob hisoblangan “Sahihi Buxoriy” ning muallifi sifatida butun dunyoda tan olingan. Bunday buyuk zotning boy me’rosini asrab-avaylash va o’rganish, islom to’g’risidagi ta’limotni keng yoyish maqsadida Samarqand shahrida Imom Al-Buxoriy nomidagi xalqaro ilmiy tadqiqot markazi bunyod etilgan. Toshkentda tashkil etilayotgan Islom sivilizatsiyasi markazining faoliyati ham shu birgina maqsadga xizmat qiladi. Butun Islom dunyosidagi eng nufuzli manbalar deya tan olingan oltita ishonchli hadislar to’plamining mualliflaridan biri, boshqa muhaddislar ustozi, imomi, hech shubhasiz Imom Al-Buxoriy hisoblanadi. Uning to’liq ismi Abu Abdulloh Muhammad Ibn Ismoil ibn Ibrohim ibn al-Mug’iyra ibn Bardazbeh al-Juafiy al-Buxoriy bo’lib u Buxoro shaxrida tug’ilgan. Uning hijriy hisobda 194-yil shavvol oyining 13-kuni (810- yil 21-iyul) da dunyoga kelganligi qayd etilgan. Boshqa ko’pgina olimlardan farqli ravishda Imom Al-Buxoriyning tug’ilgan yili va paytining aniq ko’rsatilishiga sabab shuki uning otasi Ismoil o’z davrining taniqli va g’oyatda ilmli kishilaridan bo’lgan. U o’g’lining tug’ilgan kunini va yilini o’z qo’llari bilan yozib qoldirgan qog’oz zamondosh olimlarning ixtiyoriga o’tgan. Shu sababli ham bu ma’lumotning to’g’ri va aniqligiga hech shubha yo’q Imom Al-Buxoriyning otasi juda erta vafot etadi va u Onasi tarbiyasi ila voyaga yetadi. U yoshligidan aql-idrokli juda o’tkir zehnli, ma’rifatga havasi kuchli bo’lib, turli xil ilm-fanlarni, ayniqsa hadis ilmini kuchli qiziqish bilan egallaydi.

Mavzuning maqsadi: hadis ilmini o’rganishdan maqsad o’quvchi yoshlarni vatanga, oilaga mehr-maxabbatli bo’lish, sarb-toqat tushunchalarini anglash, insonparvar bo’lish, Islom va uning asosiy talimoti mujassamlangan «Quroni karim» da insonni ham aqli y, ham axloqiy, ham jismoniy shakllantirishda, bir soz bilan aytganda, komil insonni tarbiyalashda muhim manba sifatida o’rganish. 

Mavzuning vazifasi: Mavzuning maqsadini amalgam oshirish uchun quyidagi vazifalarni yechish masalalari qo’yiladi: 

  • Hadis ilminingpaydo bo ’lishi.
  • Hadisshunoslik va ta ’lim-tarbiya. 
  • Hadis ilmining rivojlanishida Imom-al Buxoriyning o'rni. Imom-al 

Buxoriy hadislari, ularning tahlili. 

  • Imom-at Termiziyning hadislari va ularning ahamiyati 
  • So ’fiylik ta ’limot va uning oqmlarini o ’rganish. 

Kurs ishining tuzilishi va hajmi: Kurs ishi kirish, 2 bob va 5 banddan hamda xulosa va adabiyotlar ro’yxatidan iborat. 

 

 

I BOB ISLOMSHUNOSLIK VA HADISSHUNOSLIK ILMINING PAYDO BO’LISHI

1.1 Hadis ilmining paydo bo’lishi