Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 9000UZS
Размер 68.9KB
Покупки 3
Дата загрузки 03 Сентябрь 2023
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Bohodir Jalolov

Fransiya konsullik yillarda

Купить
Mundarija
Kirish. ............................................................................................................................................... 2
I BOB. FRANSIYA KONSULLIK YILLARIDA. ......................................................................... 5
Feodal — absolyut tuzumning inqirozi ........................................................................................ 5
1.2 Konsullik tizimining faoliyati .............................................................................................. 18
II-bob. Fransiyada birinchi imperiya davri va uning inqirozi. Fransiya ma’rifatparlik-taraqqiyoti.
....................................................................................................................................................... 20
2.1. Napoleon imperiyasining ichki siyosati. ............................................................................. 20
2.2   Fransiyaning   harbiy   yurishlari.   Yevropa   davlatlarining   Fransiyaga   qarshi   birlashishi   va
imperiya halokati ....................................................................................................................... 22
Xulosa ............................................................................................................................................ 31
Foydalanilgan adabiyotlar ròyxati: ................................................................................................ 33 Kirish.
Mavzuning dolzarbligi.   O’zbekiston   birinchi   Prezidenti   Islom  Karimov о’zining
"Yuksak   ma’naviyat   -   yengilmas   kuch"   kitobida   "O’z   tarixini   bilmaydigan,
kechagi kunini unutgan millatning kelajagi yo’q", - deb ta’kidlashi bilan birga har
qanday inson jahon tarixini, umumbashariy taraqqiyot yo ‘lini chuqur idrok etishi
zararligini   ham   uqtirganlar.   Darhaqiqat,   mustaqillik   sharofati   bilan   biz   jahon
tarixini   haqqoniy   о   ‘rganish   imkoniyatiga   ega   bo’ldik.   Ushbu   kurs   ishida   biz
Fransiyada Burjua inqilobi va uning oqibatlari haqida fikr yuritamiz
              XVIII asr oxirlarida ham Fransiyada hamon o’rta asr feodal tartiblari hukm
surardi.   U   qishloq   xo’jaligi   mamlakati   edi.   Dehqonlar   yashayotgan   va   mehnat
qilayotgan   yerlar   feodallarning   mulki   sanalgan   Manufaktura   ishchilariga   faqat
yakshanba kunigina korxona tashqarisiga chiqishga ruxsat berilardi.
    1694 yili  «Fransuz  tiliniig lug`ati» nashr  etildi. 1
  Badiy madaniyatda  klassitsizm
yo’nalishi   hukmronlik   qilar   edi.   Adabiyotda   P.Kornel,   J.Rasin,   J.B.Moler,
me’morchilikda   F.Mansar   ijodlarini   ta’kidlash   mumkin.   XVII   asrning   oxiri   —
XVSh asrning  boshlarida  Fransiyani  ichki   va xalqaro  ahvoli  yomonlashdi.  XVIII
asrda   Fransiyada   kapitalistik   munosabatlarning   rivojlanishi   tezlashdi.Bu   jarayon
bilan   bog`liq   o’zgarishlar   jamoat   ongida,   jamiyatning   ijtimoiy   tarkibida   bo’lib
o’tardi.   Bunday   holatda     sodir   bo’layotgan   jarayonlar   hukmronlik   qilayotgan
feodal   absolyutistik   tuzum   bilan   ziddiyatga   kelar   edi.   Bu   ziddiyatning
chuqurlashuvi   va keskinlashuvi 1789 yilda boshlangan Buyuk Fransuz inqilobiga
olib   keldi.   XVIII   asrning   o’rtalariga   kelib   fransuz   ma’rifatchilari   feodal   absolyut
tuzumning   ijtimoiy—siyosiy   va   mafkuraviy     ustunlarini   ayovsiz   tanqidga   olib,
«idrokda   inqilob»   yasashdi.           Ma’rifatchilar   uyg`onish   davri   gumanistlarining
g`oyalarini   davom   ettirib,   jamiyatning   asosiy   maqsadi-inson   baxti   deb
hisoblashadi. Ma’rifatchilarning daholari Mari Fransua Volter (1694-1778), Sharl
Lui   Monteske   (1689-1755),   Deni   Didro  (1719-1784),   Jan   Jak   Ruso   (1712-1778),
Jan Mele (1664-
1    Юровской Ю, Ю. Кривогуза, И. М. Новая история стран Европы и Америки.  М: Средняя школа.  1998.
 
2
  1729)   va   boshqalar   edi.   Ma’rifatchilarning   faoliyati   xalq   ongining   inqilob
arafasidagi uyg`onishiga katta xizmat qildi
        Vaziyat inqilob yuz berishining oldini olishni talab etardi. Shunday sharoitda
Lyudovik XVI 1789- yilda General shtatlarini chaqirdi. 1789- yilning 17- iyunida
uchinchi   toifa   deputatlari   o’zlarini   butun   millat   vakillari   deb   e’lon   qildilar.
Shuningdek, yangi parlament - Milliy Kengash tuzdilar. 9- iyulda Milliy Kengash
o’zini   «Ta’sis   majlisi»   deb   e’lon   qildi.   Xalq   qurollana   boshladi.   14-   iyul   kuni
Fransiya   mutlaq   monarxiyasining   tayanchi   Bastiliya   (davlat   qamoqxonasi)
egallandi.   Qattiq   qo’rqib   ketgan   Lyudovik   XVI   yon   berishga   majbur   bo’ldi.   U
Ta’sis   majlisining   qonuniyligini   tan   oldi.   Poytaxtda   hokimiyat   inqilobchilar
vakillaridan   tuzilgan   Parij   Kommunasi   (Parij   Kengashi)   qo’liga   o’tdi.   Mutlaq
monarxiyaning qulashi mamlakatda tinchlik o’rnatilishiga olib kelmadi. Aksincha,
butun   mamlakatni   endi   dehqonlar   qo’zg’oloni   qamrab   oldi.   1789-   yilda   Ta’sis
majlisi yana bir muhim hujjat - «Inson va fuqaro huquqlari Deklaratsiyasi»ni qabul
qildi.  U   «barcha   odamlar   ozod   va   teng  huquqli   bo’lib   tug’iladilar»  degan   so’zlar
bilan   boshlanardi.   Deklaratsiya   xalqni   «hokimiyatning   manbai»   deb   e’lon   qildi.
Shuningdek,   feodal   va   toifa   imtiyozlarini   bekor   qildi.   So’z,   matbuot   erkinligini
e’lon qildi. 
1791-   yilda   Fransiya   tarixida   birinchi   marta   mamlakat   Konstitutsiyasi   qabul
qilindi. Konstitutsiya 25 yoshga to’lgan barcha erkak kishilarga saylash huquqini
e’lon   qildi.   Ularning   ichida   eng   yetakchilari   «jirondachilar»   va   «yakobinchilar»
partiyalari   edi.   1792-   yilda   Qonun   chiqaruvchi   Majlis   «Vatan   xavf   ostida»
chaqirig’i   bilan   xalqqa   murojaat   qildi.   Bu   esa   mamlakatda   keskin   norozilik
keltirib chiqardi. 
1792- yil 10- avgust kuni esa Parijda qurolli qo’zg’olon boshlandi. 
  1792 yil 21- sentabrda Fransiya Respublika deb e’lon qilindi. Lyudovik XVI esa
qatl etildi. Respublika feodal- toifaviy tengsizlikni bekor qildi. 
                Mavzuning   o’rganilganlik   darajasi .   Tadqiqotning   birinchi   guruh
adabiyotlari:   A. Н . Карамзин .   Писмо   А . Н . Карамзина   1847-1848.   Материалы   по
3
  истории французской революции 1848 г.М., 1935., П.В.Анненков. Парижские
писма. М., 1983., A.И.Герцен. Писмо из Франция и Италии. М., 1950., 
A .Н.Карамзин.   Писмо   А.Н.Карамзина   1847-1848.   Материалы   по   истории
французской   революции   1848   г.   М.,   1935.   Yevropadagi   inqilob   harakatlarning
Fransiya   misolidagi   talqini ni aks ettiradi.
Keyingi   guruh   Алексеев   И.Н.   Венский   конгресс   в   судьбе   народов   Европы.
М.:   1998.,   Васильев   Н.Т.   История   развития   общественного   движения   в
Центральной Европе.М.:1998, Водовозов В. В. Революция 1848 года.M.1986
buyuk fransuz burjua inqilobining yakunlari va tarxiy ahamiyati, Fransuz burjua
inqilobining   yakunlari.   Yakobinchilarning   hokimiyat   tepasiga   kelishi,   Fransuz
Burjua inqilobining tarixiy ahamiyatlarini hamda Birinchi imperiya davrini ko’rib
chiqadi
              Mavzuning   maqsadi   va   vazifalari.   Yevropadagi   inqilob   harakatlarning
Fransiya misolidagi talqini, Fransiyada  inqilob arafasidagi ijtimoiy – siyosiy  
vaziyat,   1848-yil   Fransiyadagi     inqilobning   boshlanishi   va   ijtimoiy-siyosiy
jarayonlarga   ishchilar   munosabati,   Fransuz   burjua   inqilobining   yakunlari.
Yakobinchilarning hokimiyat tepasiga kelishi, Fransuz Burjua inqilobining tarixiy
ahamiyatini organish kurs ishining asosiy maqsadi hisoblanadi. 
Yuqorida   keltirib   o tilgan   mavzuning   maqsadidan   kelib   chiqqan   holda,   kursʼ
ishining vazifalarini quyidagicha belgilash mumkin:
 Fransiyada   inqilob arafasidagi ijtimoiy – siyosiy   vaziyatlarni ko’rsatish;
 Birinchi imperiya davridagi siyosiy jarayonlar batafsil yoritib beriladi;
 Fransuz burjua inqilobining yakunlari. Yakobinchilarning hkimiyat tepasiga
kelishi sabablarini tushuntirish;
 Fransuz Burjua inqilobining tarixiy ahamiyatini o’rganish.
                    Mavzuning   davriy   chegarasi.   O’rganilayotgan   mavzuning   davriy
chegarasini   ikki   bosqichga   bo’lish   maqsadga   muvofiqdir.   Birinchi   davri   Buyuk
fransuz burjua inqilobi, ikkinchi davri esa Fransiyada Birinchi imperiya yillaridagi
holat tadqiq etilgan.
4
                     Kurs ishining predmeti.	 Yevropadagi   inqilob   harakatlarning   Fransiya
misolidagi   talqini,   buyuk   fransuz   burjua   inqilobining   yakunlari   va   tarixiy
ahamiyatini o’rganish kurs ishining asosiy predmeti bo’lib xizmat qiladi	
           Kurs ishining tadqiqot obekti: 	Kurs ishining asosiy obyekti bu Fransiya	
davlatining ushbu davrdagi inqilobi va Birinchi imperiya davri tadqiqotimizning
obekti hisoblanadi. 
         Kurs ishining amaliy ahamiyati.  Tadqiqot natijalarida tegishli davr tarixini
o rganishda ma’ruzalar jarayonida va ilmiy ishlarda 
ʻ
                  Kurs   ishining   strukturasi:   Ushbu   kurs   ishi   kirish,   ikkita   bob,   to’rtta
paragraf, xulosa, foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati va ilova  qismlaridan iborat.
       
I BOB. FRANSIYA KONSULLIK YILLARIDA.
Feodal — absolyut tuzumning inqirozi
                    XVIIIasr   80   yillar   oxiriga   kelib   Fransiyada   feodal   absolutik   tuzumning
inqirozi kuchaydi.Mamlakatning ijtimoiy iqtisodiy ahvoli yomonlashdi.1787 -1789
yillarda   savdo   –   sanoat   inqirozi   keng   tarqaldi.   Qashshoqlanish,   ishsizlik,   tanglik
shahar   va   qishloqlarni   qamrab   oldi.   Davlat   moliyalarning   ahvoli   ham   juda   og`ir
edi.   Monarxiya   moliyaviy   bankrotlik   arafasida   edi.   Vaziyatni   to’g`irlashda
imtiyozlarga   ega   yuqori   tabaqalarga   tayanish   maqsadida   chaqirilgan   (1787   y.)
«notablar»   majlisi   absolutizmini   qo’llab     quvvatlamadi   va   1614   yildan   beri
chaqirilmagan   General   shtatlarni   to’plashni   talab   qildi.   Bunday   talabni   uchinchi
tabaqa   keng   doiralari   ham   ilgari   surishdi.   Hukumat   yon   berishga   rozi   bo’ldi.
Lyudovik   XVI   moliya   bosh   direktori   lavozimiga   mo’tadil   islohotlar   tarafdori
Shveysariyalik   bankir   Nekkerni   tayinladi.   General   shtatlarning   chaqirilishi   1789
yil   bahoriga   belgilandi.   General   shtatlarga   saylovlar   xalq   harakatining
faollashuviga turtki bo’ldi. Bu harakat  davomida 450 ga yaqin  g`alayonlar bo’lib
o’tdi. 
                  1789   yil   5   mayda   Versalda   General   shtatlar   ochildi.   270   deputat
dvoryanlardan,   291   —   ruhoniylardan   va   578   deputat   uchinchi   tabaqadan   edi.
Uchinchi  tabaqa deputatlari  xalq qo’lllab quvvatlashini  sezgan  xolda vakillikning
5
  tabaqaviy   tamoyilini   rad   etishdi   va   17   iyunda   o’zlarini   Milliy   majlis   deb   e’lon
qilishdi.   20   iyunda   to’plangan   uchinchi   tabaqa   deputatlari   konstitutsiya   ishlab
chiqilmaguncha   tarqalmaslikka   qasamyod   qilishdi.   Dvoryanlar   vakillari   qirolga
norozilik   jo’natishdi.   23   iyunda   Lyudovik   XVI   uchinchi   tabaqa   qarorlari   bekor
qilinishi   va   «feodal   va   senorial   mulk,   dastlabki   ikki   26   tabaqalarning   foydali
huquqlari     va   foydali   imtiyozlar»   masalalarini   General   shtatlari   tasarrufidan
chiqarilishini   e’lon   qildi.   Lekin   uchinchi   tabaqa   deputatlari   qirol   buyrug`iga
bo’ysunishni   rad   etishdi.   Ularga   liberal   dvoryanlar   va   ruhoniylarning   salmoqli
qismi qo’shilishdi.  1789 yil 9 iyulda Majlis o’zini «Milliy ta’sis majlisi» deb e’lon
qildi.Saroy   ahli   va   Lyudovik   XVI   boshlanayotgan   inqilobni   kuch   ishlatish   bilan
bostirmoqchi bo’ldi. Parijga harbiy qo’shinlar (20 ming) tortildi. 11 iyulda Nekker
lavozimidan bo’shatildi, hukumat tepasiga reaksiya baron Breytel tayinlandi.  13 
iyulda   shahar   qo’zgolon   bilan   qamrab   olingan   edi.     Qo’zg`olonning   eng   yuksak
cho’qqisi     Bastiliyani   (siyosiy   mahbuslar   qamog`i)   olinishi   bo’ldi.   Bastiliyaning
olinishi   Fransuz   inqilobining   boshlanishi   va   birinchi   g`alabasi   edi.   Shaharlarda
«munitsipal   inqiloblar»   bo’lib   o’tdi.   Barcha   yerlarda   militsiya   otryadlari   (Milliy
gvardiya)   tashkil   etildi.     Inqilobiy   voqealar   qishloqlarda   ham   xalq   ko’tarilishiga,
ko’plab   qo’zg`olonlarga   olib   keldi.   1789   yil   yozidan   1793   yilgacha   dehqonlar
inqilobining asosiy ommaviy tayanchi va harakatlantiruvchi kuchiga aylandi. 1789
yil   qo’zg’olonining   asosiy   siyosiy   natijasi   —   absolutizmning   deyarli   qulashi
edi.1789   yilda   Ta’sis   majlis   ikki   muhim   qonunchilik   aktini   qabul   qildi.   4-11
avgustlarda   qabul   qilingan   dekretlarga   kòra   cherkov   desyatinasi,   senorlarning
dehqon   yerlarida   ov   qilish   huquqi   ,   dehqonlarning   shaxsiy   feodal   majburiyatlari,
senorial   sudlar   va   boshqalar   to’lovsiz   bekor   qilindi.   Yer   bilan   bog`liq
majburiyatlar   senorlar   mulki   deb   tan   olindi   va   to’lov   evaziga   bekor   qilinardi.
Alohida joylar, hududlar,   27 provinsiyalar   va shaharlarning       turli       imtiyozlari
va erkinliklari  bekor qilindi. 
6
  26   avgustda   Ta’sis   majlis   «Inson   va   fuqaro   deklaratsiyasini»   qabul   qildi.   17
banddan   iborat   Deklaratsiyada   xalq   suverenitetda,   qonun   oldida   barchaning
tengligi,  har   qanday   lavozimni   egallash   huquqi   ,   so’z   va  matbuot   erkinligi,   diniy
toqatlik, shaxsiy mulkka ega bo’lish huquqi e’lon qilindi. Bastiliya egallangandan
so’ng   mamlakatdan   zodagonlar-aksilinqilobchilarning   emigratsiyasi   boshlandi.
Inqilobga qo’shilishini  e’lon qilgan Lyudovik XVI  amalda Deklaratsiyani  qo’llab
—   quvvatlashdan   voz   kechdi,   4-11   avgust   dekretlarini   tasdiqlamadi.   Versalga
qirolga sodiq qo’shinlar tortila boshlandi. Davom etayotgan iqtisodiy inqiroz, oziq
—   ovqatning   yetishmovchiligi,   qimmatchilik   xalq   noroziligini   kuchaytirdi.   5
oktabrda 20 ming parijliklar Versalga yo’l olishdi. Xalq ommasiga Parijning milliy
gvardiyasi   ham   qo’shildi.   6   oktabrda   xalq   talablari   ostida   qirol   oilasi   Versaldan
Parijga   ko’chishga   majbur   bo’ldi.   Parijga   Milliy   majlis     ko’chdi.   Lyudovik   XVI
Deklaratsiyasini   qo’llab   quvvatlashga   va   4—11   avgust   dekretlarini   tasdiqlashga
majbur bo’ldi.Ta’sis majlis o’z mavqeini musthkamlab, mamlakatda o’zgartirishlar
olib   borardi.   Majlisda   ustuvorlik   mavqelarga   mo’tadil   monarxist
konstitutsionistlar ega edi. Ular ichida liberal dvoryanlar, Ayniqsa Markiz Lafayet
va graf Mirabo, yetakchilik qilar edilar. So’l deputatlar ichidan esa arrislik advokat
Maksimilian 
Robesper ajralib turardi. Ta’sis majlis tabaqaviy imtiyozlarni, me’rosiy dvoryanlik
institutini, dvoryanlik gerblar va unvonlarni, sex tizimini va davlat  cheklashlarini
bekor qildi. Ichki bojlar va 1786 yili Angliya bilan tuzilgan savdo shartnomasining
bekor   qilishni   milliy   bozorning   shakllanishiga   va  uni   xorijiy   Raqobatdan   himoya
qilinishiga olib keldi. 
Lekin,   shu   paytning   o’zida   Ta’sis   majlis   ishchi   ittifoqlar   va   stachkalarni   man
qiladigan   Le   Shapele   qonunini   qabul   qildi   (1791   y.).   Ta’sis     Majlis   tomonidan
1790   yil   mart   —   may   oylarida   qabul   qilingan   qonunlar   yer   egaligining   feodal
huquqiy    tizimini yo’q qildi, shaxsiy majburiyatlarning to’lovsiz bekor qilinishini
tasdiqladi.   Lekin,   asosiy,   yer   bilan   bog`liq   «real»   majburiyatlardan   ozod   bo’lish
ko’pchilik dehqonlar uchun imkonsiz edi: Tòlov 20 — 25 yillik renta  edi.1769 yil
7
  2   noyabr   dekreti   bo’yicha   Ta’sis   majlis   cherkov   yer   egaliklarini   musodara   qildi.
Milliy   mulk   deb   e’lon   qilingan   bu   yerlar   davlat   qarzini   qoplash   uchun   sotib
yuborildi 1
. 
1791 yil  sentabrida Ta’sis    majlis  konstitutsiyani   ishlab    chiqarishni yakunladi
Konstitutsiya   Fransiyada   konstitutsion   monarxiyani   o’rnatdi.   Qonunchilik
hokimiyat   qonunchilik   majlisiga,ijroiya   hokimiyat   esa   merosiy   monarx   va
tayinlangan   vazirlarga   topshirildi.   Fransiya   tog`   va   daryolar   nomlarini   olgan   83
departamenta bo’lindi. Bu yerdagi boshqaruv idoralari saylov asosida shakllanardi.
Yangi   yagona   sud   tizim   ham     sudyalarning   saylanishi     tamoyiliga   asoslandi.
Katolik   cherkovi   davlat   xizmatiga   o’tdi.   Ruhoniylar   va   yepiskoplar   fuqarolar
tomonidan   saylanar,   davlatdan   maosh   olar   va   konstitutsiyaga   sodiqliklariga
qasamyod qilar  edilar. Rim  papasiga  to’lovlar    va ma’muriy qaramlikdan fransuz
cherkovi   ozod   etildi.   Senzlik   va   ikki   bosqichlik   saylov   tizimi   kiritildi.   Faqatgina
«aktiv»   (faol)   fuqarolar,   25   yoshdan   oshgan   va   1,5   —   3   livrdan   kam   bo’lmagan
soliq to’lagan erkaklar, ovoz huqqiga ega bo’lishdi. Bunday fuqarolarning soni 4,3
mln. kishi edi. 
                Xalq,   harakatiga   qarshi   1789   yil   oktabr   oyida   «harbiy   holat   to’g`risidagi
qonun»   qabul   qilindi.   Bu   qonun   «isyonkor   yig`inlar»ga   qarshi   mahalliy
hokimiyatga   qurolli   kuch   ishlatish   huquqini   berdi.   Avj   olgan   ijtimoiy     siyosiy
kurashda   siyosiy   klublarning   o’rni   katta   edi.   Jumladan,   1789   yilda   tuzilgan
yakobinchilar   klubi   va   boshqalar   katta   ta’sirga   ega   edi.     Inqilob   ko’plab
ro’znomalarning paydo bo’lishiga imkon yaratdi. Jumladan Jan Pol Marat (1743—
1793)   bosib   chiqargan   «Xalq   do’sti»,   Jak   Rene   Eberning   (1757   —   1794)
«Dyushen ota» kabi ro’znomalar katta e’tiborga ega edi. 1791 yil 21 iyunda qirol
oilasi   maxfiy   ravishda   Parijni   tark   etdi     va   sharqiy   chegaraga   jo’nab   ketdi.   Bu
yerda   turgan   armiya,   emigrantlar   otryadlari   va   Avstriyaning   yordamiga   tayanib
Lyudovik   XVI   Milliy   majlisni   tarqatib   yuborishni   va   o’z   hokimiyatini   tiklashni
niyat   qilgan   edi.   Lekin   Varenn   degan   joyda   tutib   olingan   qirol   oilasi   Parijga
1   Освободительные движения народов Австрийской империи.  Возникновеньи и развивай.  Конец XVIII век.
М. 1989 г.
8
  qaytarildi.   Respublikachi   kayfiyatdagi   qarshi   mo’tadil   konstitutsion     monarxistlar
o’rtasida   kurash  borardi.  Shu davrda Yakobinchilar klubida ham siyosiy burilish
ro’y berdi. Lafayet va Barnav tarafdorlari, liberal  monarxistlar, klubni tark etishdi.
1791   yil   sentabrida   majlis   Lyudovik   XVI   tomonidan   qabul   qilingan
konstitutsiyaning   yakuniy   matnini   ma’qulladi.   Ta’sis   majlis   o’rnini   senz   tizimi
asosida saylangan qonunchilik majlisi egalladi. 
  Shu   paytga   kelib   ham   majlisda,   ham   yakobinchilar   klubida   katta   ta’sir   kuchiga
jirondchilar   (Jironda   departamentidan   saylangan   deputatlar)   ega   bo’lishdi.   Ular
savdo,   tadbirkorlik   ekanligi,   iqtisodiyotga   davlatning   aralashmasligi,   ichki   bozor
proteksionizmi   tashqi   bozorning   kengaytirilishi   kabi   tamoyillarni   yoqlab
chiqishdi.Ruhoniylarning   inqilobga   qarshi   chiqishi   va   konstitutsiyaga   qasamyod
qilishdan voz kechishi vaziyatni keskinlashtirdi.  
Fransuz inqilobini bo’g`ib tashlash maqsadida Avstriya va Prussiya 27 avgust 1791
yilda   Saksoniyaning   Pilnits   qasrida   Lyudovik   XVI   ga   harbiy   yordam   berish
to’g`risidagi deklaratsiyani qabul qilishdi. Shunday qilib Fransiyaga qarshi birinchi
koalitsiya tuzildi. 
Urushning boshlanishini Fransiyaning ichkarisidagi siyosiy kurash tezlashtirdi. Bu
kurashda jirondchilarning qarashlari, ya’ni Fransiya òzi inqilobiy 
urush   boshlashi   kerak   degan   fikr,   ustun   keldi.   1792   yil   mart   oyining   oxirida
Lyudovik   XVI   jirondchilardan   iborat   vazirlik   tuzdi,   20   aprelda   esa   Fransiya
Avstriyaga   urush   e’lon   qildi 1
.   Shu   damdan   boshlab   urush   fransuz   inqilobining
borishiga   ta’sir   ko’rsata   boshladi.Urushning   boshlanishi   Fransiya   uchun
muvaffaqiyatsiz   kechdi.   Tartibsizlangan   va   o’rgatilmagan,   qolaversa   yomon
qurollangan,   armiya   mag`lubiyatga   uchrayverdi.   6   iyulda   urushga   Prussiya   ham
qo’shildi.   Qirolicha   Mariya     Antuanetta   (Avstriya   imperatorining   singlisi)
fransuzlarning   harbiy   rejalarini   avstriyaliklarga   yetkazib   turdi.Butun   xalq   vatan
himoyasiga otlandi.  Siyosiy inqiroz paytida demokratik harakat  monarxiyani yo’q
qilish   talabini   ilgari   surdi.Bu   talabni   Marat,   Danton,   Rabesper   kabi   inqilob
1    Потемкина А.И.  Революция 1848-1849 гг.  М. 1952.
9
  yetakchilari   ham   qòllab     quvvatlashdi.   Monarxiya   tartibotining   ag`darilishi   1792
yil 10 avgustda Parijda amalga oshirilgan qo’zg`olon tufayli ruyobga chikdi. 
Qonunchilik   Majlisi   Lyudovikni   taxtdan   mahrum   qildi,   qirol   oilasi   qamoqqa
olindi.   Majlisda   va   Muvaqqat   ijroiya   kengashida   (hukumatda)   jirondchilar
yetakchilik qila boshladilar. Parij  kommunasi  ham  katta ta’sirga ega bo’ldi.26 —
28 avgustda qabul qilingan dekretlarga ko’ra feodal majburiyatlar to’lovsiz bekor
qilindi,  14  avgust  dekreti   bo’yicha   esa  dehqonlarga  emigrantlar   yerlaridan  kichik
uchastkalar   berish   (renta   puli   evaziga)   va   jamoa   yerlarini   bo’lib   berish   xuquqi
berilgan edi. 
                    19-аvgustda   Prussiya     armiyasi   (emmigrantlar   korpusi   bilan)   Fransiya
chegarasini   buzib   o’tdi.   Parijga   olib   boriladigan   yo’lda   Verden   qal’asi   dushman
qo’liga   o’tdi.   20   aprelda   Valmi   yonida   Dyumur   qo’mondonligidagi   inqilobiy
armiya  prussiyaliklarni chekinishga majbur etdi; koalitsiya qo’shinlari Fransiyami
tark   etdi.Bundan   tashqari   oktabr     noyabr   oylari   fransuzlar   bir   qancha   nemis
shaharlarini,   Belgiyani,   Savoyya   va   Nitssanini   egallashdi.   20-sentabrda   Milliy
konvent   o’z   ishini   boshladi  (yangi  saylangan).   21  sentabrda  qirollik  hokimiyatini
yo’q   qilish   to’g`risida   dekret   qabul   qilindi.   22   sentabrda   esa   Fransiya   respublika
deb e’lon qilindi.   UShu davrda Jironda va tog` o’rtasida siyosiy kurash avj oldi.
Tog` yoki montanyarlar deb konventda yuqori kursilarni egallagan deputatlarning
so’l   qanotini   atashardi.   Montanyarlarga   Danton,   Marat,   Robesper,Sen   Jyustlar
rahbarlik qilardilar. Montanyarlarning ko’pchiligi yakobinchilar klubining a’zolari
edi.   Yakobinchilar   tenglashtirish   g’oyalarini   ilgari   surdilar.   Ular   haddan   tashqari
kambag`allik yoki boyliksiz respublika tarafdorlari edi. Shuning uchun ommaning
ko’pchiligi   ular   tarafida   edi.   Jirondchilar   esa,o’z   navbatida,   inqilobning
chuqurlashtirilishiga qarshi edi. Jirondchilar fikriga ko’ra inqilob o’z maqsadlariga
to’la erishib bo’lgan edi.       Fransiyaning harbiy g`alabalari urush tashabbuskorlari
Jirondchilar   mavqeining   kuchayishiga   yordam   berdi.1792   yilning   oxiriga   kelib
siyosiy   kurash   maydonida   qirol   taqdiri   masalasi   markaziy   muammoga   aylandi.
Konvent   sudiga   topshirilgan   Lyudovik   XVI   «millat   ozodligi   va   davlat
10
  xavfsizligiga   qarshi   g’alamisligida»   aybdor   deb   topildi   va   o’lim   jazosiga   hukm
etildi.   Jazo   1793   yil   21   yanvarda   ado   etildi.1792—1793   yillar   qishiga   kelib   xalq
harakati   inqilobni   chuqurlashtirish   talabini   ilgari   surdi.   10     avgust   qo’zg’olonini
xalq   «tenglik   inqilobi»   deb   aytdi.   Tenglik   shioriga   xalq   ommasi   nafaqat   siyosiy,
balki   ijtimoiy   tenglashtiruvchi   ma’nosini   kiritdi.Parijda   xalq   harakatining
markazlari   sifatida   seksiyalar   namoyon   bo’lishdi.   Seksiyalar   milliy   gvardiyaning
o’z   batalyonlariga   ega   edi.   Seksiyalar   bilan   bog`liq   Parij   Kommunnasida   1792
yilning   oxiridan   boshlab   Kordelerlar   Klubining   faollari     Kommuna   prokurori
Gaspar   Shomett   va   uning   o’rinbosari   Eberlar   rahbarlik   qilishardi.1793   yilning
bahorida   Fransiyaning   shimoliy     g`arbida   yirik   dehqonlar   g`alayoni   ko’tarildi.
Uning   markazi   Vandeya   degan   joyda   edi.   Vandeya   isyoniga   royalistlar   rahbarlik
qila boshladilar. Lyudovik XVI ning qatl etilishi Fransiyani      nafaqat Avstriya va
Prussiya,balki Gollandiya,Ispaniya Portugaliya, German va Italyan davlatlari bilan
urush   holatida   kiritib   qo’ydi.   Rossiya   Fransiya   bilan   diplomatik   munosabatlarini
uzdi. Angliya koalitsiyaning tashkilotchisiga aylandi.Harbiy    harakatlar natijasida
fransuzlar Belgiya va Reyn daryosining chap sohilidagi nemis hududlaridan surib
chiqarildi.   Jironda   rrespublikani   himoya   qilishga   qodir   bo’lmadi.   Favqulodda
himoya   choralarni   ko’rish   tashabbusi   Parij   Kommunasi,   seksiyalar   va
yakobinchilarga o’tdi. Jumladan ularning bosimi ostida Inqilobiy Tribunal, jamoat
qutqarish   qo’mitasi   tashkil   etildi.   Un   va   donga     belgilangan   narxlar   joriy   etildi,
boylardan   1   mlrd.   livrga   teng   majburiy   zayom   olindi.Jirondchilar,   o’z   navbatida,
Kommuna   faoliyatini   tergov   qilish   maxsus   «12   —lar   komissiyasini»   tuzishdi.
Eber, Varle va bir qator seksiyalar faollari qamoqqa olindi. 29 mayda Lionda isyon
ko’tarildi va yakobinchilar munitsipaliteti ag`darildi. Jironda siyosati respublika va
inqilobga   tahdid   sola   boshladi.Bunday   sharoitda   yakobinchilar,   Parij   kommunasi
va seksiyalar, Kordelerlar klubi va boshqalar Jirondani ag`darish maqsadida 1793
yil   31   may   —   2   iyunda   Parijda   qo’zg’olon   uyushtirdilar.   Xalqqa   bo’ysunishga
majbur   bo’lgan   Konvent   Brisso,   Verno   va   jirondchilarning   boshqa   rahbarlarini
qamoqqa   olishga   buyruq   berdi.   Qo’zg`olon   natijasida   respublikada   siyosiy
11
  hokimiyat   tepasiga   yakobinchilar   kelishdi.Yangi   Konvent   agrar   masalani
yechishga   qaratilgan   bir   qator   dekretlarni   qabul   qildi.   Jumladan,   emigrantlar
yerlarini   kichik   uchastkalarga   bo’lib   sotish,   jamoa   yerlarini   dehqonlar
jamoalarining mulklari deb e’lon qilish, senorlar tomonidan bosib olingan yerlarni
qaytarish   va   nihoyat,   feodal   majburiyatlarini   to’la     yo’q   qilish   (1793   yil   17   iyul)
to’g`risidagi   qonunlar   qabul   qilindi.   Lekin   shu   bilan   bir   qatorda,   sobiq     senorlar
o’z   yer   egaliklarini   shaxsiy     mulk   sifatida   Saqlab   qoldilar.   1793   yil   24   iyunda
Konvent Fransiyaning yangi konstitutsiyasini qabul qildi. Unda bir palatali Majlis,
21   yoshdan   oshgan   erkaklar   uchun   umumiy   saylov   huquqlari   ,   demokratiik
huquqlar va erkinliklar nazarda tutilgan edi. Fransiyaning tashqi siyosatida boshqa
mamlakatlarning   ichki   ishlariga   aralashmaslik   e’lon   qilindi.   Keyinroq   1794   yil   4
fevralda Konvent mustamlakalarda qulchilikni yo’q qilish to’g`risida dekret qabul
qildi.   Shu   bilan   bir   qatorda,   konstitutsiyada   shaxsiy   mulk   huquqi     va   yollanma
mehnat tizimi  mavjud edi.  Iyul-avgust oylarida respublikaning ahvoli og`irlashdi.
Koalitsiya   qo’shinlarining   hujumi,   Vandee   qo’zg’olonining   kengayishi   va
«federalistik   isyonning   kuchayishi»   bunga   sabab   bo’ldi.   Konstitutsiya   va
Konventni   tanqid   qilish   avj   oldi.1793   yil   iyul   oyida   Konvent   Jamoat   qutqazish
qo’mitasini   qayta   sayladi   va   uning   vakolatlarini   kengaytirdi.   Robesper   deyarli
qo’mitaning   boshlig`i,   Sen     Jyust   va   Kuton   uning   yordamchilariga   aylandilar.
Konvent   o’zining   harakatlarini   barcha   aholini   safarbar   etishga   qaratdi.   Oziq—
ovqatning   eng   kerakli   turlariga   qattiq   belgilangan   narxlar   o’rnatildi.
«Shubhalilarni» qamoqqa olish maqsadida inqilobiy qo’mitalar tuzildi. Va nihoyat
1793   yil   10   oktabrda   Konvent   tomonidan   «boshqaruvning   vaqtinchalik   tartibi»
to’g`risidagi qonun qabul qilindi. 1
 
              Bu   qonun   yakobinchilarning   inqilobiy   diktaturasini   huquqiy     jihatdan
rasmiylashtirdi. Inqilobiy tashkilotlar terror siyosatini keng qo’llashni boshladilar.
1793   yilning   oktabr     noyabr   oylarida   qirolicha,   Taniqli   jirondchilar   va   felyanlar
1   Захарова М.Н.  Народное движение в США против работников M. 1965.  
12
  qatl   etildi.   Aksilinqilobga   qarshi   kurashish   maqsadida   kiritilgan   terror   endi
yakobinchilar orasidagi ichki ziddiyatlarni yechish usuliga aylandi. 
                  Yakobinchilar   diktaturasi   inqilob   va   cherkov   o’rtasidagi   munosabatlarni
keskinlashtirdi.   Cherkovga   qarshi   kurash   katolik   dinining   o’ziga   qarshi   kurashga
aylana boshladi. 
        Ruhoniylarning ko’pchiligi inqilobga qarshi bo’lib qoldi. 1793 yilning kuzida
mamlakatda   «xristiansizlantirish»   harakati   avj   oldi.     Yakobinchilarning   katolik
qultining   kuch   bilan   yo’q   qilishga   qaratilgan   siyosatini,   «Idrokka   sig`inish»   ni
kiritishga   yo’naltirilgan   urinishlarini   va  boshqa     harakatlari     xalqning  ko’pchiligi
qo’llab     quvvatlamadi.   Bundan   tashqari,   antiklerikal   siyosat   inqilobning   xalqaro
mavqeini murakkablashtirdi. Shu sababli, Robesperning talabi bilan Konvent 1793
yil   6   dekabrda   qultlar   erkinligini   tasdiqladi.   Yakobinchilar   inqilobni   insoniyat
tarixidagi yangi davr boshlanishi va o’tmish bilan butunlay ajralish deb bilishardi.
1793   yilning   oktabrida   Konvent   yangi   respublika   kalendarini   (1806   yilgacha
amalda   bo’ldi)   va   yangi   yil   hisobini   kiritdi.Yangi   davr     respublikaning   1     yili
respublika tuzilgan sanadan (22 sentabr 1792 yil) boshlandi. Oylarning nomi tabiat
hodisalari   bilan   ataladigan   bo’ldi:   bryumer   —   tumanlar   oyi,   termidor   —   issiqlik
oyi   va   hokazo.   Tenglik   ramzi   sifatida   «sen»   murojaati   kiritildi.                   Maorif
sohasida Fransiyada birinchi bor bepul umumiy boshlang`ich ta’lim kiritildi. Oliy
ta’lim   va   madaniyat   sohalarida   muhim   muassasalar   tashkil   etildi.   San’at   va
hunarlar   konservatoriyasi,   Musiqa   konservatoriyasi   Luvrdagi   muzey,   Politexnika
maktabi,   Milliy   kutubxona,   Milliy   arxiv   va   boshqalar.San’atda   inqilobiy
klassitsizm   yo’nalishi   ustuvorlik     qilar   edi.     Sentimentalizm   g`oyalari,   tabiat   va
seziluvchanlikka sig`inish rivojlanardi. 
Respublika   mudofaasini   tashkil   qilish   uchun   yakobinchilar   millatning   barcha
kuchlarini   safarbar   qildilar.   Qisqa   muddatda   ommaviy   va   yangi   tashkil   etilgan
milliy   armiya   tuzildi.   Mamlakatning   moddiy   resurslari   mudofaaga   jalb   etildi.
Yangi   manufakturalar   qurildi.   Qilingan   ishlar   o’z   samarasini   berdi.   1794   yilning
boshiga   kelib   koalitsiya   qo’shinlari   Fransiyadan   surib   chiqarildi.     1794   yil   26
13
  iyunda fransuzlar armiyasi Fleryusdagi jangda avstriyaliklarning asosiy kuchlarini
mag`lub   etishdi.   Belgiyaga   yo’l   ochildi.Lekin   shu   paytdan   boshlab   yakobinchilar
blokining ichkarisida siyosiy ziddiyatlar kuchaydi. Rahbarlik qilayotgan Robesper
tarafdorlari     robesperchilar     radikal   inqilobiy   qarashlarga   ega   edi.   Lekin   ulardan
farqliroq, «rioyali» yoki mo’tadil yakobinchilar oqimi vujudga keldi. Bularga Jorj
Jan   Danton   (1759—1794)   boshchilik   qildi.   «Royallar»   inqilobiy   diktaturani
yumshatish va bekor qilish tarafdorlari edi. 
                «Royallarga»   qarshi   «ashaddiy»   inqilobchilar     Parij   Kommunasining,
seksiyalarini,   Kordelerlar   Klubining   faollari   o’z   g`oyalari   bilan   chiqardilar.
Jumladan,   Eber,   Shomett   kabi   siyosatchilar   «muqaddas   gilotina»ni   yoqlab
chiqardilar,   tenglashtiruvchilik     choralari   tarafdorlari   edi.Robesperchilar,
«royallar»   va  «ashaddiylar»   o’rtasidagi   siyosiy   kurash   1794  yilning  bahorida   o’z
cho’qqisiga   yetdi.Eber   Kordelerlar   klubida   Konventni   «Yangi   brissochilardan»
(mo’’tadillardan)   tozalashga   va   qo’zg`olon   ko’tarishga   chaqirdi.   Lekin,   na
seksiyalar   na   Shomett   boshchiligidagi   Kommuna   bu   chaqiriqni   qo’llab
quvvatlamadi.   Yakobinchilar   hukumati   bunga   qaramasdan   repressiyalar
uyushtirdi. Eber va uning tarafdorlari inqilobiy tribunalga topshirildi va gilotinada
qatl   etildi.   Shomett   ham   shunday   taqdirga   uchradi.   Kommuna   uning
tarafdorlaridan   tozalandi.   Aprel   oyida   esa   mo’tadillar   yetakchilari     Danton,
Demulen va boshqalar qatl   etildi.             Muxolifat rahbarlarini qatl etgandan so’ng
robesperchilar   terror   siyosatini   yanada   kuchaytirdilar.   Seksiyalarning   ko’plab
faollari qamoqqa olindi va ayrimlari qatl etildi. Inqilobiy armiya tarqatib yuborildi.
Kordelerlar   klubi   bekitib   qo’yildi.   Yakobinchilar   hokimiyati   zaiflashib   bordi.
Inqilob   davrida   vujudga   kelgan   yangi   savdo   sanoat   doiralari   tadbirkorlik
erkinligiga   intilardi   va   yakobinchilar   hokimiyatini   ag`darishga   manfaatdor   edi.
Bunday   vaziyatda   robesperchilar   jamoat   qo’llaydigan   xech   qanday   dasturga   ega
emasdi. 
                    Konventning   o’zida     Robesper   va   uning   tarafdorlariga   qarshi   fitnaning
shakllanishi   tezlashdi.   Fitnada   Barras,   Talen   kabi   deputatlar   yetakchilik   qildilar.
14
  Konventdagi   «tekislik»   xam   ular   tomoniga   o’ta   boshladi.   Ko’plab   montanyarlar
robesperchilar   dushmaniga   aylandilar.   Ular   Robesperni   diktaturaga   intilishda
aybladilar.   Robesperga   qarshi   Jamoat   qutqazish   qo’mitasi   va   Jamoat   xavfsizligi
qo’mitasining   bir   qator   a’zolarp   Robesperga   qarshi   chiqib,   27   iyunda   (9
termidorda)   boshlangan   Konvent   majlisida   Robesperni,   uning   ukasi   Ogyustenni,
Sen   Jyustni  va ularning tarafdorlarini qamoqqa olish to’g`risidagi  dekretni qabul
qilinishiga   erishdilar.               Kommuna   seksiyalarni   qo’zg`olonga   chaqirdi.
Qamoqdan   ozod   etilgan   Robesper   va   uning   safdoshlari   ratushaga   olib   kelindi.
Lekin Robesperda aniq dastur yo’q   edi. Parijning 48 seksiyalarpdan faqat 16 tasi
ratushaga   Milliy   gvardiyaning   otryadlarini   jo’natishdi.   Buyruq   olmagan
gvardiyachilar va kanonirlar to’plari bilan tarqab ketishdi. Konvent qo’shinlari esa
ratushaga bostirib kirishdi. 10— termidorda qonundan tashqari deb e’lon qilingan
Robesper,  Sen Jyust  va ularning safdoshlari  (jami  22 kishi)  gilotinada qatl  etildi.
11   —   12     Termidorda   yana   83   kishi   (asosan   Kommuna   a’zolari)   qatl   etildi.
Yakobinchilar diktaturasi quladi. 
         9 —termidordan so’ng hukumat va Konventda yangi moliya, savdo —sanoat
qatlamlari   va   termidorchilar   hukmronlik   qildilar.   Robesperga   qarshi   harakatda
qatnashgan so’l qanot arboblari chetga surib qo’yildi va Gvianaga surgun qilindi.
Xalq   harakati   faollari   va   yakobinchilarga   qarshi   repressiyalar   uyushtirildi.   «Oq
terror» natijasida   yuzlab demokratlar o’ldirildi. Konventga 23 jirondachi  deputat
qaytarildi.   Yakobinchilar   qabul   qilgan   ko’plab   ijtimoiy   va   iqtisodiy   qarorlar
termidorchilar   tomonidan   bekor   qilindi.   Natijada   mamlakatda   qimmatchilik,
inflatsiya, oziq- ovqat ta’minotining o’silishi juda o’sib bordi. 
Norozilik asnosida ko’tarilgan barcha chiqishlar shafqatsiz tarzda bostirildi. Butun
mamlakat   bo’ylab   ommaviy   qamoqqa     olishlar   keng   tarqaldi.   Xalq   harakatiga
keskin zarba berildi 1
.               Shu bilan bir qatorda,  termidordan sòng inqilobining
asosiy yutuqlari saqlab qolindi. Fransuz respublikasi urushda koalitsiyani mag`lub
etardi. Koalitsiya a’zolarining o’rtasidagi ziddiyatlar bunga yordam berdi. 1795 yil
1     Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak  yo’q. T. Sharq. 1998. 
15
  5 aprelda Prussiya, Reyn daryosining chap qirg`og`idagi nemis yerlarini Fransiya
tarkibiga   kiritilishiga   rozi   bo’lgan   holda,   Fransiya   bilan   separat   Bazel   sulhini
imzoladi.   Iyulda   Fransiya   va   Ispaniya   o’rtasida   tinchlik   shartnomasi   imzolandi.
1795   yilning   avgust   oyida   Konvent   yangi   konstitutsiyani   qabul   qildi.   Respublika
tizimini   saqlab   qolgan   konstitutsiya   ikki   palatali   qonunchilik   korpusini   (Besh
yuzlar kengashi va 40 yoshdan oshgan 250 a’zodan iborat Oqsoqolllar kengashi),
ikki   bosqichlik   saylovlarni,   yoshga   va   mulkka   oid   senzni   joriy   etdi.   Ijroiya
hokimiyati   besh   kishidan   iborat   Direktoriyaga   topshirildi.   Konstitutsiya
emigrantlar yerlari musodarasini tasdiqladi. 
1795   yilning   25   oktabrida   tarqab   ketgan   Konvent   hokimiyatni   termidorian
konstitutsiyasida   ko’zda   tutilgan   muassasalarga   topshirdi.   Termidorchilar   ham
Besh   yuzlar   kengashi,   ham   Oqsoqollar   kengashi   ham   Direktoriya   tarkibida
ustuvorlik     qilishdi.   Direktoriya   davrida   moliyaviy   maxinatsiyalar,   spequlyatsiya
(olib sotarlik), milliy mulkni sotib olish va qayta sotish juda keng tarqaldi. Bunday
sharoitda   «Tenglik   uchun   fitna»,   deb   nom   olgan   harakat     vujudga   keldi.   Bu
harakatga   «Xalq   tribuni»   gazetasining   noshiri   Grakx   Babyof   (1760—1797)
rahbarlik qildi.. Babyof va uning safdoshlari utopik kommunizmga xos g`oyalarni
ilgari   surdilar.   Ularning   fikricha   «mukammal   tenglik»   tuzumi   «milliy   jamoa»
shaklida bo’lib, unda shaxsiy mulk bo’lmasligi va barcha fuqarolar ijtimoiy foydali
ish   bilan   band   bo’lishi   lozim   edi.   Barcha   taqsimot   masalalarni   davlat   o’z
zimmasiga   olardi.   Bunday   jamiyatga   utish   davrida   mehnatkashlarning   intizomli
diktaturasi o’rnatilishi kerak bo’lardi. 
Babuvistlar tashkiloti 1796 yilda tuzilgach, qo’zg`olon tayyorlashga kirishdi. Lekin
o’sha   yilning   may   oyida   sotqinlik   natijasida   harakat     rahbarlari   qamoqqa   olindi.
Ulardan   Babef   va   Darte   1797   yil   27   mayda   gilotinada   qatl   etildilar.1796—1799
yillardagi   harbiy harakatlar  Fransiya  uchun  muvaffaqiyatli  bo’ldi. Ozodlik  urushi
termidor   voqealaridan   so’ng   bosqinchilik   urushiga   aylandi.   Inqilob   himoyasi
uchun   tashkil   etilgan   armiya   ekspansiya   quroli   sifatida   xizmat   qila   boshladi.
1796yilaprelidaItaliyaga   hujum   boshlagan   Fransuz   armiyasi   bir   qator   janglarda
16
  Pemont   va   Avstriya   armiyalarini   mag`lub   etdi.Vennetsiya   yerlaridai   o’tib,
fransuzlar   Avstriya   hududlariga   bostirib   kirdilar.   Avstriya   Fransiya   bilan   Kompo
Formio   tinchlik   shartnomasini   (1797   yil   17   oktabr)   imzoladi   va   Belgiya   hamda
Reynning   chap   sohilini   Fransiya   qo’shib   olganligini   tan   oldi.   Venetsiya
respublikasi   yerlari   ikki   mamlakat   o’rtasida   bo’lib   olindi.   Natijada   Italiyada
Fransiyaning   ustuvorligi   o’rnatildi.     Bosib   olingan   Shvetsariya   vassal   Gelvetik
respublikasiga aylantirildi. Kompo Formio tinchlik shartnomasi Fransiyaga qarshi
birinchi koalitsiyanvng tugashiga sabab bo’ldi. Faqat Angliya Dengizda urush olib
bordi.   Angliyaga   zarba   berish   maqsadida   1798   yil   may   oyida   general   Bonapart
boshchiligidagi-   fransuzlar   armiyasi   Misrga   jo’nab   ketdi.   Bu   yerda   Bonapart
Misrning kavaleriyasi (mamlyuklarni) «Ehromlar oldidagi jangda» mag`lub etdi va
mamlakatning   ko’p   qismini   o’ziga   bo’ysundirdi.       Bu   paytda,   admiral   Nelson
qo’mondonligidagi   ingliz   floti   Abuqir   reydida   fransuzlar   flotini   yo’q   qildi   va
Bonapart   armiyasini   Fransiyadan   uzib   tashladi.   1798   yilda   Fransiyaga   qarshi
ikkinchi   koalitsiya   tuzildi.   Unga   Angliya,   Rossiya,   Avstriya,   Shvetsiya,   Turkiya,
Neanolitan   Burbonlari   kirdilar.   Asosiy   janglar   Italiyada   bo’lib   o’tdi.   Bu   yerda
A.V.Suvorov   qo’mondonligi   ostidagi   rus   va   Avstriyalik   qo’shinlar   bir   necha
g`alabalarga   erishdilar.   Admiral   F.F.Ushakov   boshchiligidagi   rus   floti   Ioniya
orolini fransuzlardan tozaladi. Italiyada Fransiyaning ustuvorligi quladi. Fransuzlar
Reynda     mag`lubiyatga   uchrar   edilar.   Lekin   Pavel   I   1799   yil   kuzida     rus
qo’shinlarini   qaytarib     olganidan   so’ng   Fransiyaning   harbiy   ahvoli   yaxshilandi.
Urush   oqibatlari,   moliyaviy   qiyinchiliklar,ishlab   chiqarishning   pasayishi,
mustamlakalar   bilan   savdoning   pasayib   ketishining   va   eksportning   qisqarishi
Direktoriya   tartibotini   tang   ahvolga   olib   keldi.   Ijtimoiy   –   iqtisodiy   va   siyosiy
inqiroz   sharoitida   mamlakatda   royalistlarning   kuchayishi   sodir   bo’ldi.
Royalistlarning   faollashuvi   va   qonunchilik   korpusida   mavqelarining
mustahkamlanishi   Direktoriyani   chapga   og`ishga   olib   keldi.   1797yil   4   sentabrda
Direktoriya armiya yordami bilan davlat to’ntarilishini amalga oshirdi. 1797 yilda
aylangan   77   ta   royalist   deputatlar   o’z   vakolatlaridan   mahrum   etildi.Mamlakatga
17
  qaytib   kelgan   emigrantlar   va   qasamyod   qilmagan   ruhoniylar   repressiyaga
uchradilar.  lekin,1798  yil  bahorida  bo’lib  o’tgan  Yangi  saylovlarda   respublikachi
—demokratlarning muvaffaqiyatlari endi Direktoriyaning o’nga burilishiga majbur
etdi.   Harbiy   mag`lubiyatlar   demokratik   muxolifatning   jonlanishiga   olib   keldi.
Respublika   himoyasi   uchun   favqulodda   choralar   talab   qilindi,   garovdagilar
to’g`risida qonun va boylardan 100 mln frank majburiy zayom olish dekreti qabul
qilinishiga   erishildi.Parijda   yakobinchilar   klubi   tiklandi,   demokratik   ro’znomalar
chiqa   boshladi.   Bu   esa   yuqori   hukmron   doiralarning   noroziligi   va   qo’rquvini
uyg`otdi.
1.2 Konsullik tizimining faoliyati
                 Mamlakat  bo’ylab tartibsizlik va korrupsiya  keng tarqaldi. Barqarorlik va
tartib — siyosiy maydonda asosiy talab bo’lib qoldi. Bunday sharoitda konservativ
doiralarda   armiya   yordamida   davlat   to’ntarilishi   amalga   oshirish   rejasi   ilgari
surildi.   Direktoriyani   qulatilishi   va   uning   o’rniga   parlamentdan   mustaqil   siyosat
olib   boradigan,     hokimiyat   yaratilishi   ko’zda   tutilgan   edi.   Bu   paytda   Parijga,   o’z
armiyasini_Misrda   tashlab   ,   general   Bonapart   yetib   keldi.   Omma   ichida   katta
e’tiborga ega bo’lgan Napoleon Bonapart harbiy to’ntarish yasash uchun eng loyiq
shaxs edi. Moliyachilar uni kerakli     yilning 18 bryumerida (1799 yil 9 noyabrda)
«yakobinchilar   fitnasi»   bahonasida   qonunchilik   korpusi   majlislari   Sen   —Klu
degan   joyga   kiritildi.   Bonapart   Parijning   barcha   qo’shinlarining   qumondoni   etib
tayinlandi.   Ertasi   kuni   Besh   yuzlar   kengashida   Bonapart   «yo’qolsin   tiran!»
qichqiriqlar  bilan qarshi  olindi. Kengashlarning a’zolaridan bir  qismi  Sen — Klu
saroyiga   keltirildi   va   bu   yerda   Direktoriyaning   yo’q   qilinishiga,   hokimiyatni
Bonapart   boshchiligidagi   uch   konsulga   topshirilishiga   ovoz   berdi.   Ikki   Kengash
o’rnini   (Oqsoqollar   Kengashi   va   Besh   Yuzlar   Kengashi)   ikki   komissiya   egalladi.
Komissiyalar   plebissit  tasdiqlaydigan  yangi  konstitutsiyani  ishlab  chiqarish  kerak
edi. To’ntarish mamlakatda Napoleon Banapartning xarbiy diktaturasiga yo’l ochib
berdi. 18 —bryumer Buyuk Fransuz inqilobining yakuni bo’ldi 1
. 
1  Yangi tarix. I – tom. T.O’qituvchi 1967. 76-bet.  
18
  1799   yil   dekabrida   Fransiyaning   yangi   konstitutsiyasi   qabul   qilindi.   Rasman
Fransiyada   respublika   tuzumi   saqlanib   qolindi.   Ijroiya   hokimiyati   uch   konsulga
topshirildi.   Birinchi   konsul   —   Napoleon   Bonapart   (1769   —   1821)   —   o’n   yilga
saylanib,   o’z   qo’lida   deyarli   barcha   ijroya,   qisman   sud   va   qonunchilik
xususiyatlarini   mujassam   etdi.Qonunchilik   hokimiyati   Davlat   kengashi,   Tribunat,
Qonunchilik korpusi o’rtasida taqsimlangan edi va ijroya hokimiyatga qaram qilib
qo’yilgan   edi.   Fransiyada   Napoleon   Bonapartning   shaxsiy   hokimiyat   tartiboti
o’rnatildi.   1799   yil   Konstitutsiyasi   yangi   yer   egalarga   inqilob   davrida   qo’lga
kiritilgan   yer   egaliklarini   kafolatladi.   Bu   Konstitutsiya   plebissit   (umumxalq   ovoz
berishi) tomonidan ma’qullandi.  
       
19
  II-bob. Fransiyada birinchi imperiya davri va uning inqirozi.
Fransiya ma’rifatparlik-taraqqiyoti.
2.1. Napoleon imperiyasining ichki siyosati.
                    Napoleon   cherkov   bilan   munosabatlarini   yaxshilashga   intildi.   1801   yili
Napoleon   va   papa   Piy   VII   o’rtasida   konkordat   tuzildi.   Unga   asosan   katolik   dini
ko’pchilik   fransuzlarning   dini   deb   e’lon   qilindi.   Diniy   bayramlar
tiklandi.Davlatdan   cherkovni   ajratilishi   bekor   qilindi.   Papa   o’z   navbatida
musodara qilingan cherkov yerlarini yangi egalarining qonuniy mulki sifatida tan
oldi.   Bundan     tashqari,   papa   oliy   cherkov   lavozimlarga   xizmatchilarni   hukumat
tomonidan   tayinlanishiga   rozi   bo’ldi.   Cherkov   imperator   sharafiga   maxsus
ibodatni kiritdi. Shunday qilib, cherkov davlat xizmatiga o’tdi. 
Konsullik   va   imperiya   davrida   inqilob   paytida   qo’lga   kiritilgan   demokratik
yutuqlarning   ko’pchiligi   bekor   qilindi.   Ro’znomalarning   ko’pchiligi   bekitildi.
Maorif   sohasida   cheklash,   markazlashtirish   siyosati   olib   borildi.   Armiya   va
politsiyachi   apparat   kuchaytirildi.     Mamlakatda   harbiy   —   byurokratik   diktatura
o’rnatildi.         XIX asr boshlarida Fransiya asosan agrar mamlakat edi. Aholining
80%   dehqonlar   tashkil   etardi.   Lekin,   inqilob   fransuz   qishloqlarida   kapitalistik
munosabatlarning   rivojlanishiga   sharoitlar   yaratib   bergan   edi.   Konsullik   va
Birinchi   imperiya   yillari   —   fransuz   sanoatining   jadal   rivojlanishi,   davri   edi.
Fransiya sanoat to’ntarilishi davriga kirgan edi.  Tashqi savdo o’sdi. Tadbirkorlikni
qo’llab  -  quvvatlash  maqsadida  1800  yilda Fransiya  banki,  1810 yilda  esa  Savdo
ishlari   bo’yicha   kengash   va   fabrika   va   manufaktura   ishlari   bo’yicha   kengash
tuzildi. Bank va kredit sohasi  sust rivojlangan edi. Fransiya banki qisqa muddatli
kreditlar   beruvchi   deyarli   yagona   tashkilot   edi.     Hukumat   moliyaviy   ahvolni
barqarorlashtirishga   erishdi   G`olibona   urushlar   va   proteksionistik   siyosat
eksportning o’sishiga olib keldi. Barcha Yevropa bozorlari fransuz mollari uchun
ochib   berildi.   Umuman   Konsullik   va   imperiya   davri   Fransiya   sanoatining
rivojlanishida   qulay   keldi.Konsullik   va   imperiya   davrida   qonunchilikni   tartibga
20
  solish   bo’yicha   ko’plab   ishlar   qilindi.   JumladanNapoleon   Kodekslari   deb   nom
olgan   yuridik   mezonlar   qabul   qilindi.   1804   yili   Fuqarolar   kodeksi,   1807   yili
Jinoyat  kodeksi, 1811 yil Tijorat kodeksi  qabul  qilindi.   Bu   kodekslarda shaxsiy
mulk   himoyasi,   shaxs   daxlsizligi,   vijdon   erkinligi,   fuqarolarning   qonun   oldida
tengligi   kabi   tamoyillar   kiritilgan   bo’lsa   ham,   inqilob   davridagi   qonunchilik
tizimiga nisbatan kodekslar orqaga siljish edi.
Ichki va tashqi savdo. Ichki savdoning rivojlanishiga tòsiq    bulayotgan omillaridan
biri   Fransiyada   yollarning   yaroqsizligi     edi.   departamentlarning   yòllaridan   faqat  
20   ming   km   harakat   uchun   yaroqli   edi,   xolos.   Savdoni   rivojlantirish     uchun
yollarning   muhimligini   tushungan   hukumat   bu   holatdan       chiqish   uchun   harakat
boshladi.   Natijada   1815-1847   yillari   7   ming     km   milliy   yòllar   va   22   ming   km
departamentlarga qarashli yòllar    ta’mirlandi va harakat t uchun ochildi. Yòllarning
umumiy uzunligi    75 ming km ga yetkazildi. Suv yo’llari ham  ta’mirlanib, sun’iy
kanallar   qazilmalar   qurish   evaziga   ularning   uzunligi   va   kemalar   qatnovi   uchun  
qulayligi   oshirildi.   Natijada   sekinlik   bilan   bòlsada,   savdo     rivojlana   boshladi.
Ayniqsa,   bu   jarayon   1817   yil   ittifoqchilar    
qòshinlari   Fransiyani   tark   etgandan   sung   tezlashdi.   Savdoning     rivojlanishida
banklar   yetakchi   rol   òynay   boshladi.   Ammo   Fransuz   banki   1806   yili   yòqotgan
mustaqilligini   tiklay   olmadi.   1867    
yilgacha   bank   bopsharuvchisi   hukumat   tomonidan   tayinlanar   va   deyarli
cheklangan vakolatlarga ega edi. Bu  Fransiyada banklarning    faollashuviga salbiy
ta’sir   ko’rsatdi.   Aholining   ishlab   chiqarish     va   savdo   faolligining   oshishi   omonat
kassalarining   rivojlanishiga   olib   keldi.   1818   yili   Parijda   birinchi   shunday   kassa
ochilgan bo’lib, u  bor-yugi  1  frank  jamg’armadan  boshlab  ustama  foiz     tòlar  edi.
1845   yilga   kelib   shunday   kassalar   soni   345   taga   etdi.   Sanoat   rivojlanishining
yuqori  sur’atlari   tufayli  Fransiya     tashqi  savdoda  urush  yillari   yo’qotgan  obròsini
tezda   tiklab   oldi.     Umumiy   savdo   aylanmasi   1827   yilgi   818   mln   frankdan   1847
yili     2 mlrd 437 mln frankgacha oshdi. Fransiyaga chetdan xomashyoning     asosan
paxta tolasi, ipak, jun, ishlov berilmagan teri va yog’och    mahsulotlari olib kelinar
21
  edi.   Mamlakat   sanoati   rivojlangan     sari   import   mahsulotlari   hajmida     ashyo
salmog’i   ortib   bordi.   Eksport   salohiyatining   asosini   to’qimachilik   mahsulotlari    
tashkil   qiladi.   850   million   frank   umumiy   eksport   hajmining       420   millioni   shu
sohaga tegishli edi. Ayniqsa ipakdan tikilgan     matolar juda qimmat bo’lib, asosan
AQSH, Angliya va Germaniyaga    jo’natilar edi. Jundan tayyorlangan matolar ham
eksportning anchagina qismini tashkil qilar va ular AQSHdan tashqari Ispaniya va    
Sardiniya korolligiga eksport qilinar edi. (1850 yili Fransiyada     600 ming sentner
jun   tayyorlangan   bo’lib,   shuning   yarmisi   ingichka     tolali   jun   edi).   Fransiyaning
tashki   savdosida   vino   va   aroq     alohida   òrin    
tutadi.   Ayniqsa   vinoning   mashhur   navlariga   Angliya,   AQSH   kabi     boyib
borayotgan   mamlakatlarda   ehtiyoj   katta   edi.   Napoleon   II   hukmronligi   yillarida
amalga  oshirilgan  siyosat   natijasida  ichki  bozorda  monopol  huquqqa  ega  bo’lgan
ishlab     chiqaruvchilari   keyin     shu   holatning   saqlanib   qolishi   uchun     harakat
qildilar.   Natijada   butun     asrning   I   yarmida   Fransiya     hukumati   proteksionizm
siyosatini   olib   bordi.   Bu   esa   savdoning     rivojlanishiga   salbiy   ta’sir   ko’rsatdi.
Mamlakatga   olib   kirilgan   yotgan   sanoat   mahsulotlaridan   tortib   chorva
mollarigacha   70%dan     120%   gacha   boj   to’lovlari   o’rnatilgan   edi.   Fransuz
portlariga kirgan savdo kemalariga alohida soliq joriy qilingan edi.
2.2 Fransiyaning harbiy yurishlari. Yevropa davlatlarining
Fransiyaga qarshi birlashishi va imperiya halokati
Bu   davrda   Fransiya   Yevropa   davlatlari   bilan   to’xtovsiz   urushlar   olib   bordi.Bosib
olingan   va   tobe   qilingan   davlatlarni   fransuz   mollari   uchun   bozorlarga   va   fransuz
sanoat   uchun   xomashyo   manbaiga   aylantirish   siyosati   olib   borilardi.Manfaatsiz
savdo   shartnomalarga   majburlash   va   fransuz   mollariga   monopol   narxlarni
belgilash yo’li bilan qaram mamlakatlarda iqtisodiy rivojlanishga to’sqinlik qilinar
edi.   Bu   mamlakatlardan   ulkan   kontributsiyalar   olinar   edi.Napoleon   urushlarining
asosiy   maqsadi   Yevropada   fransuz   ustuvorligini   o’rnatish   edi.   Fransiyaga   qarshi
koalitsiyalarga   kirgan   davlatlar     Angliya,   Rossiya,   Avstriya,   Prussiya   nafaqat
Fransiyaning ustuvorligi o’rnatilishiga qarshi  kurashganlar, balki o’zining uzoqqa
22
  boruvchi maqsadlariga ega edi.Lekin, xalqaro munosabatlar markazida Angliya —
Fransiya   Raqobati   turardi.1800   yilda   ichki   qarama   —   qarshiliklar   natijasida
Fransiyaga   qarshi   tuzilgan   ikkinchi   koalitsiya   deyarli   tarqab   ketdi.   1801   yili
Rossiya   va   Avstriya   bilan   tinchlik   shartnomalari   imzolandi.   Ushbu   shartnomalar
natijasida Fransiyaning hokimiyati deyarli butun Italiya, german davlatlarning bir
qismi,   Belgiya   va   Gollandiyaga   yoyildi.1802   yili   Amenda   Angliya   va   Fransiya
o’rtasida tinchlik shartnomasi imzolandi. Ikki davlat Yevropada o’rnatilgan tartibni
saqlash majburiyatini oldi.Ammo, 1802 yil tinchligi uzoqqa cho’zilmadi. 1803 yili
harbiy   harakatlar   yana   boshlanib   ketdi.1805   yili   Fransiyaga   qarshi   uchinchi
koalitsiya   tuzildi.   Unga   Angliya,   Rossiya,   Avstriya   va   Neapol   qirolligi   qo’shildi.
1805 yil 21 oktabrda Trafalgarburunida admiral Nelson qo’mondonligidagi ingliz
floti fransuz ispan flotini mag`lub etdi. Bundan so’ng,Napoleon barcha kuchlarini
Avstriya   qo’shinlariga   qarshi   qaratishga   qaror   qildi.1805   yilning   oktabrida
Avstriya   armiyasi   taslim   bo’ldi,   fransuzlar   Venaga   kirib   kelishdi.   Dekabr
boshlarida   Austerlits   yonidagi   jangda   Rossiya   va   Avstriyaning   birlashgan
qo’shinlari   fransuzlar   tomonidan   mag`lub   etildi.   Tez   orada   Fransiya   va   Avstriya
o’rtasida   tinchlik   shartnomasi   imzolandi.1806   yilda   Napoleon   Bonapart
protektorati ostida 16 german davlatlaridan iborat Reyn ittifoqi tuzildi. 
Imperator   Frans   german   millatining   Muqaddas   Rim   imperiyasining   imperatori
darajasini   o’zidan   soqit   qilishga   majbur   bo’ldi.Avstriyaning   tor   —mor   etilishi   va
urushdan   chiqishidan   so’ng,   1806   yilda   Napoleon   Fransiyasiga   qarshi   to’rtinchi
koalitsiya   tuzildi.   Bu   koalitsiyaga   Angliya,   Prussiya,   Rossiya   va   Shvetsiya
kirdi.Ammo,   o’sha   yilning   o’zidayoq   Prussiya   armiyasi   Vena   va   Austerlits
yonidagi   ikki   yirik   jangda   tor-mor   etildi.   1806   yil   oktabrining   oxirida   Napoleon
Berlinga   kirib   keldi.   Bu   yerda   1806   yil   21   noyabrda   Napoleon   kontinental
(qit’aviy) qamal to’g`risidagi dekretni imzoladi. Bu dekret Yevropa davlatlarining
iqtisodiyotiga,   shu   jumladan   Fransiya   iqtisodiyotiga   ham,   og`ir   zarba
berdi.Dekretga   muvofiq   butun   Fransiya   imperiyasida   va   qaram   mamlakatlarda
Buyuk   Britaniya   bilan   savdo   qilish   ta’qiqlandi.Lekin,   òzining   asosiy   maqsadi   —
23
  Angliyani   iqtisodiy   mag`lub   qilishga     Napoleon   erisha   olmadi.   Angliyaning
iqtisodiyoti   og`ir   ahvolda   edi,   lekin   vaziyat   falokatli   emasdi.Angliyani   mag`lub
etish   va   Fransiya   ustuvorligini   o’rnatish   vazifasini   Napoleon   Rossiya   bilan
murosaga kelish yo’li bilan erishmoqchi edi. Tilzit shartnomasiga (7 iyul   1807   y.)
ko’ra   Rossiya   Yevropada   Napoleon   tomonidan   amalga   oshirilgan   o’zgarishlarni
tan   oldi   va   qit’aviy   qamalga   qo’shildi.   O’z   navbatida   Rossiya   Turkiya   va
Shvetsiyaga qarshi harakatlar erkinligini qo’lga kiritdi.Shu yerning o’zida fransuz
—prus   tinchlik   shartnomasi   imzolandi.   Prussiya   davlati   qisqartirilgan   shaklda
saqlanib   qolindi.   Bundan   tashqari,   Prussiya   qit’a   qamalga   qo’shildi.   Yevropada
kuchlarning   yangi   nisbati   shakllandi.   Tilzit   shartnomasi   Yevropada   ikki   yirik
davlatning   ustuvorligini   nazarda   tutgan   edi.   Lekin   Fransiyaning   mavqei   ancha
kuchliroq   edi.   1808   yilda   boshlangan   Ispaniyaning   okkupatsiyasi   natijasida   1809
yili   Fransiyaga   qarshi   beshinchi   koalitsiya   tuzildi.   Bu   koalitsiya   tarkibiga   deyarli
faqat   Angliya   va   Avstriya   kirdi.1809   yilning   iyulida   Bagram   yonidagi   jangda
fransuz   armiyasi   avstriyaliklarni   yana   tor   —   mor   etdi.   1809   yil   oktabrida
Shyonbrug   tinchlik   shartnomasi   imzolandi.   Avstriya   hududlari   juda   qisqartirildi.
Bundan   tashqari,   Avstriya   o’z   armiyasini   qisqartirishga,   katta     kontributsiya
to’lashga   va   qitaviy   qamalga   qo’shilishga   majbur   bo’ldi.1809   yilgi   Fransiya   —
Avstriya urushi Tilzitda 1807 yilda tuzilgan xalqaro munosabatlar
tizimiga jiddiy zarba berdi.1812 yil boshlariga kelib Rossiya  Fransiya ziddiyatlari
shunday   keskinlashdiki,   urush   muqarrarligi   ayon   bo’lib   qoldi.Napoleonning
Rossiyaga bosqini 24 iyun 1812 yilda boshlandi. Bu agressiya Rossiya aholisining
qattiq   qarshiligiga   uchradi.7   sentabr   (26   avgust)   1812   yilda,   Moskva   yaqinida,
Mojaysk   yonida   Borodino   jangi   bo’ldi.   Bu   jangda   fransuz   armiyasi   60   ming
kishini,   rus   armiyasi   40   mingdan   ortiq   kishini   yo’qotdi.   Rus   armiyasi   chekingan
bo’lsa ham, lekin tor-mor etilmadi va o’zining jangovarligini saqlab qoldi.1812 yil
14 oktabrda fransuz armiyasi Moskvaga kirdi. Ammo, fransuzlar Moskvada xuddi
qamalga   tushgan   ahvolda   edi   —atrofda   xalq   urushi   alangasi   yonardi.   Rus
hukumati   Napoleonning   tinchlik   muzokaralarini   boshlash   to’g`risidagi   bir   necha
24
  takliflarini   rad   etdi.18   oktabrda   fransuz   armiyasi   falokatli   bo’lgan   Moskvadan
chekinishni boshlashga majbur bo’ldi. Tez orada Napoleon o’z armiyasini tashlab,
Parijga   jo’nab   ketdi.   Rossiyadagi   mag`lubiyat   butun   Napoleon   imperiyasining
qulashini boshlab berdi.1813 yilning bahorida yangi —oltinchi koalitsiya tuzildi.,
Koalitsiyaga   Angliya,   Rossiya,   Shvetsiya,   Prussiya,   Ispaniya,   Portugaliya   va
Avstriya (1813 yilning avgustida) kirdi.Napoleon armiyasi va ittifoqchilar armiyasi
o’rtasidagi  hal qiluvchi  jang 16—19 oktabr  1813 yil  Leypsig yonida bo’lib o’tdi.
«Xalqlar   jangida»   Napoleon   tor   —   mor   etildi   va   Reyn   ortiga   chekindi.Bundan
so’ng, Fransiyani inqilobdan oldingi chegaralarga qaytarish sharti asosida tinchlik
tuzish to’g`risidagi  koalitsiyaning takliflarini Napoleon rad etdi. 1814 yil martida
Angliya, Rossiya, Prussiya va Avstriya Napoleonni to’la tor —mor etguncha urush
olib   borish   bo’yicha     shartnoma   tuzdilar.     31   mart   1814   yil   ittifoqchilar   Parijga
kirdilar.   Napoleon   o’g`li   foydasiga   taxtdan   voz   kechdi.   Ammo,   Senat,   Yevropa
davlatlari   ta’siri   ostida,   Burbonlar   sulolasini   taxtga   qaytarishni   qaror
qildi.Napoleon Elba oroliga surgun qilindi. 1814 yil 30 may kuni Parijda tinchlik
shartnomasi   imzolandi.   Fransiya   1792   yil   chegaralariga   qaytarildi.   Masalalarni
batamom   hal   qilish   uchun   Venada   kongress   o’tkazilishi   nazarda
tutildi.Burbonlarning   o’n   oylik   hukmronligi   mamlakatda   Napoleon   tarafdorlik
kayfiyatlarning   jonlanishiga   olib   keldi.   Bunday   vaziyatda   Napoleon   bir   ming
gvardiyachilar   bilan   Fransiyaning   janubiga   kelib   tushdi   va   20   martda   Parijga
qaytdi.   Qaytish   yo’lida   harbiy   qismlar   uning   tomoniga   o’tdi.   Imperiya
tiklandi.Napoleonga qarshi oxirgi — yettinchi koalitsiya tashkil 
etildi.   1815   yil   18   iyunda   Vaterloo   (Bryussel   yonida)   jangida   —   ittifoqchilar
Napoleonni   batamom   tor   —mor   etishdi.   Napoleon   Bonapart   Muqaddas   Yelena
oroliga   surgun   qilindi   va   bu   yerda   1821   yilda   vafot   etdi.1805   yil   avgustida
Napoleon   imperiyasiga   qarshi   Angliya,   Rossiya,   Avstriya   va   Ikki   Sisiliya
qirolliklaridan   iborat   3-koalisiya   tuzildi.   Ittifoqchilaming   maqsadi   Germaniya,
Ilaliya,   Shvesariya   va   Gollandiya   hududidan   fransuz   qo’shinlarini   haydab
chiqarish va bu mamlakatlarda   tartiblarni tiklashdan iborat edi. Dengizda fransuz
25
  va   ispan   floti   1805   yil       oktyabridanoq   admiral   Nelson   qo’mondonligidagi   ingliz
floti   tomonidan   Trafalgar   burni   yaqinida   tor-mor   etildi.   Napoleonning   Angliyaga
desant  tushirish rejasi  barbod bo’ldi. Bulondagi  fransuz harbiy lageri  Reyn ortiga
yo’naltirildi. Noyabr oyida fransuz qo’shini Venani egalladi. 1805 yil 2 dekabrda
Avstriya va rus qo’shlari birgalikda Austerlisda fransuz qo’shini bilan jangga kirdi
va ittifoqchilar tor-mor etildi. Austerlis mag’lubiyatidan , so’ng Avstriya urushdan
chiqib,   Fransiya   bilan   sulh   shartnomasini   imzolashga   majbur   bo’ldi.   Unga   ko’ra
Fransiya   Germaniya   va   Italiyada   erkin   harakat   qilishni   qo’lga   kiritdi.   Benetsiya,
Istriya va Dalmatsiya Ilaliya qirolligiga qo’shib olindi. 1806 yil Napoleon janubiy
german   davlatlaridan   o’zining   protektoratligi   ostidagi   Reyn   ittifoqini   tuzdi.
Italiyadagi   fransuz   qo’shinlari   Neapolni   egalladilar   va   Napoleonning   akasi   Jozef
Bonapart Neapolitaniya taxliga o’tirdi. Batova respublikasini Napoleon Gollandiya
qirolligiga   aylantirib,   uning   taxtiga   ukasi   Lyudovikni   o’tqazdi.Avstriyani   tor-mor
etgan Fransiya Pmssiya  bilan hisoblashmay  qo’ydi. Gannovcrni Prussiyaga  berib,
keyinroq   uni   tortib   olishga   qaror   qildi   va   o’z   qo’shinlarini   Prussiya   hududiga
kiritdi.   Yaqinlashayotgan   xavfni   sezgan   Prussiya   hukumati   Rossiya   va   Angliya
bilan ittifoq tuzdi. 1806 yil sentyabrida mazkur davlatlar va Shvesiya 4-koalisiyani
tashkil   qildilar.Raqib   kuchlarni   birlashtirrnasdan   tor-mor   etish   qoidasiga   amal
qilgan   Napoleon   osongina   Prussiya   qo’shinlarini   tor-mor   etib,   Berlinni   egalladi.
1806   yil   21   noyabrda   Napoleon   "Kontinental   blokada"   haqida   Berlin   dekretini
imzoladi. Bu dekret Fransiyaga bo’ysundirilgan davlatlarning Angliya bilan savdo
qilishini ta’qiqladi. Angliyani qo’shin bilan olish umidi puchga chiqqan Napoleon
uni iqtisodiy jihatdan bo’g’ib qo’yishga qaror qildi. 1807 yilda Napoleon Angliya
portlariga va mustamlakalariga kirgan betaraf mamlakalarning kemalarini tutib ola
boshladi. 1
 
Berlinda   kontinental   blokada   e’lon   qilgan   Napoleon,   endi   qo’shinlarini   Sharqiy
Prussiyadagi rus qo’shinlari ustiga yo’naltirdi. 1807 yilning 14 iyunida Fridlandda 
1  Yangi tarix. I – tom. T.O’qituvchi 1967. 86 bet.  
 
26
  rus qo’shini tor-mor etildi. Rossiya 1804 yildan buyon Eron bilan, 1806 yildan esa
Turkiya   bilan   urush   olib   borayotgan   bo’lib,   qiyin   ahvolga   tushib   qoldi   va
Napoleon balan bitim tuzishga kirishdi. 1807 yil 7 iyulda Tilzitda Aleksandr 1 va
Napoleon 
  ittifoqchilik   to’g’risida   shartnoma   im/oladilar.   Unga   ko’ra   Fransiya   G’arbiy
Yevropada erkin harakat qilish huquqini qo’lga kiritdi. 
                 Polsha yerlari  (Sileziyadan tashqari)  Prussiyadan  tortib olinib. Fransiyaga
tobe bo’lgan Varshava gersogligi tuzildi. Rossiya kontinental blokadaga qo’shilish
majburiyatini   oldi.   Napoleon   Turkiyaning   Yevropadagi   provinsiyalarini   va
Shvetsiyani egallashida Aleksandr  I ga qarshi emasligini  ma’lum qildi. Napoleon
Portugaliyani kontinental blokadaga qo’shilishini so’radi,biroq,bunga rad javobini
oldi.   Shunda   u   Ispaniya   orqali   fransuz   qo’shinlarini   Portugaliyaga   kiritdi.
Angliyaning   yordami   bilan   portugallar   frantsuz   qo’shinini   tor-mor   etdilar.
Shundan   so’ng   katta   miqdordagi   fransuz   qo’shinlari   Ispaniyaga   kiritildi   va   Jezef
Bonapart   Ispaniya   taxtiga   o’tirdi.     Ispaniyada   fransuzlarga   qarshi     milliy   ozodlik
urushi   boshlanib   ketdi.   Fransiya   hududidan   Ispaniyaga   yangidan   harbiy   kuchlar
keltirildi. 
1807   yil oktyabrida llrfurtdagi muzokalardan so’ng Aleksandr 1 Napoleonga uning
Avstriyaga qarshi urushida iltifoqchisi bo’lishga rozi bo’ldi. Biroq, amalda    jiddiy
harbiy   harakatlarni   olib   bormadi.1810   yildan   boshlab   Rossiya   --   Fransiya
munosabatlari   tez   yomonlasha   boshladi.   Napoleon   Turkiya   va   Eronni   Rossiyaga
qarshi   urushni   davom   ettirishga   da’vat   etdi.   Kontinental   blokada   rus
pomeshchiklari   va   savdogarlarini   xonavayron   qildi.   Napoleon   1810   yil
Franlsiyaning Rossiyaga kiritilayotgan zeb-ziynat byumlariga bojxona lo’lovlarini
oshirilganidan   va   Rossiyaga   ingliz   mahsulotlarini   erkin   kiritalayotganidan   norozi
edi.   Rossiya-Fransiya   munosabatlariga   Napoleonning   Varshava   gersogligidagi
Rossiyaga   qarshi   platsdarm   va   Fransiyaning   ittifoqchisi   sifatida
foydalanayotganligi ham sabab bo’Idi. 
27
                 1812-yilda Rossiya-Turkiya bilan Buxarestda sulh shartnomasini imzoladi.
Buxarest   sulhi   Rossiya   diplomatiyasining   katta   yutug’i   edi.   Unga   ko’ra
Bessarabiya   Rossiyaga   berildi.   Turkiya   va   Rossiya   Fransiyaga   qarshi   birgalikda
harakat   qilishga   kelishib   oldi.   Shunday   qilib   Rossiya   va   Fransiya   o’rtasida   urush
yetildi.Napoleon   Rossiyaga   hujum   qilish   uchun   640   ming   kishilik   qoshin
tayyorladi. Rossiya armiyasi unga qarshi 230 ming kishilik kontingentini qo’ydi.24
iyun 1812 yilda Napoleon Neman daryosi orqali Rossiyaga hujum qildi. Dastlabki
yirik jang Smoienskda, 7 sentyabrda esa Moskva  yaqinidagi Borodino qishlogida
bo’lib o’tdi. Borodino jangi  har  ikkala tomon uchun ham  katta yo’qotishlar  bilan
tugadi. Fransuzlar  135 ming kishilik qo’shindan 60 ming, ruslar  320 mingdan 40
mingdan   ko’proq   qurbon   berdilar.   Kutuzov   qo’mondonligidagi   rus   armiyasining
strategiya   va   taktikasi,   partizanlik   urushi,   qahraton   qishning   boshlanishi,   Rossiya
hududning kengligi va Fransiyadan uzoqlab ketgan ko’p sonli fransuz qo’shinlarini
qurol-yarog’", o’q-dori, oziq-ovqat mahsulotlari bilan ta’minlashdagi uzilishlar va
qiyinchiliklar   Rossiyani   mag’Iubiyatdan   saqlab   qoldi.   Fransuz   armiyasi   tor-mor
etildi. Napoleon bir qism armiyasi bilan Fransiyaga chekindi. 
1812 yil   bahorida   Fransiyaga   qarshi   Rossiya,   Angliya,   Shvetsiya,   Prussiya,
Ispaniya   va   Portugaliyadan   iborat   6-koalitsiya   tashkil   qilindi.   Koalitsiyaning   300
ming   qo’shinlari   bilan       fransuzlarning   190   ming   kishilik   qo’shini   o’rtasida   hal
qiluvchi jang 1813 yilning 16-19 oktyabr kunlari Leyptsigda yuz berdi. Unda har 2
tomondan   140   ming   kishi   qurbon   berilgan.   Fransuz   qo’shinlari   mag’lubiyatga
uchradi.   1814   yil   harbiy   harakatlar   Fransiya   territoriyasiga   ko’chdi.   1814   yil
martida       Shomon   shahrida   Rossiya,   Angliya,   Avstriya   va   Prussiya   urushni
oxirigaeha   ya’ni   to’la   g’alaba   qilguncha     davom   ettirish   haqida   shartnoma
imzoladilar.   31   mart   kuni   ittifoqchilar   qo’shini   Parijni   egalladi.   Senat   Burbonlar
sulolasini   hokimiyatga   tikladi.   Lyudovik   XVI   ning   ukasi   graf   Provanskiy
Lyudovik   XVIII   nomi   bilan   Fransiya   taxtiga   o’tirdi.   1814   yilda   Parij   tinchlik
shartnomasiga   ko’ra   Fransiya   1792   yilgi   chegaralariga   qaytarildi.   Napoleon   Elba
oroliga   surgun   qilindi.Napoleon   ustidan   g’alaba   qilgan   4   asosiy   davlat:   Rossiya,
28
  Angliya, Prussiya, Avstriya vakillari 1814 yil 1 sentabrdan 1815 yil 9 iyunigacha
bo’lgan vaqt davomida Yevropadagi siyosiy holatni tartibga solish uchun Venada
kongress chaqirdilar. Ular "legitimizm" prinsipini ya’ni, hokimiyatning yo’qotgan
monarxlarni hokimiyatga tiklash uchun harakat qilayotgan bir vaqtda, 1815 yil 1-
martda   Napoleon   Bonapart   1000   kishilik   qo’shin   bilan   Parijga   kelayotganligi
haqida xabar tarqaladi. 20 martda Napoleon Fransiya taxtini egalladi. Napoleonga
qarshi   tezda   7-koalitsiya   tuzildi.   Unga   Rossiya,   Angliya,   Shvetsiya,   Prussiya,
Ispaniya   va   boshqa   davlatlar   kiradi.   Juda   katta   harbiy   ustunlikka   ega   bo’lgan
koalitsiya   qo’shinlari   18   iyun   kuni   Bryussel   yaqinidagi   Veterloo   qishlog’ida
Napoleon   qo’shinini   tor-mor   etadi.   22   iyunda   o’zining   yangi   100   kunlik
boshqaruvidan so’ng Napoleon taxtdan voz kechishga majbur bo’Idi va Muqaddas
Elena   oroliga   surgun   qilindi.   Fransiyaga   yangidan   kontributsiya   solindi.Bcna
kongressi  qarorlari  Evropada   dvoryan-monarxik  reaksiyaning  kuchayishiga   sabab
bo’Idi.   Inqilobiy   va   milliy-ozodlik   harakatlariga   qarshi   kurashni   kuchaytirish
maqsadida Yevropa davlatlarining reaksion hukumatlari o’zaro "Muqaddas ittifoq"
deb   atalgan   ittifoq   tuzdilar.   1815   yil   26   sentyabrda   Aleksandr   1   tomonidan
tayyorlangan bu hujjat Angliya va Turkiyadan tashqari barcha monarxik davlatlar
tomonidan imzolandi. Uning a’zolari sof birodarlik va xristian dini prinsiplaridan
kelib chiqqan holda bir-birini qo’llab-quvvatlash majburiyatini oldilar. 
29
  30
  Xulosa
Ishni tayyorlash davomida adabiyotlarni chuqur o`rganish   jarayonida shu narsaga
amin   bo`ldikki   Fransiyada   bu   davrda   siyosiy   jarayonlarga   aholining   aralashuvi,
siyosiy   ongning   nihoyatda   o`sganligini   ko`rishimiz   mumkin.   1643   yili   besh
yoshlik   Lyudovik   XIV   Fransiya   qiroli   bo’ldi.   Lekin   faktik   jihatdan   mamlakatni
kardinal Mazarini idora qilardi. Mazarini Rishelening absolutizmni mustahkamlash
siyosatini   davom   ettirdi.   Hokimiyat   almashuvi   Rishele   davridan   to’planib
kelayotgan   jamoat   noroziligining   portlashiga   olib   keldi 1
    Konsullik   va   imperiya
davrida   markazlashgan   byurokratik   davlat   apparati   shakllandi.   Ma’muriy
boshqaruvda   prefektura   tizimi   kiritildi.   Hukumat   tomonidan   tayinlanadigan
departament boshlig`i — prefekt o’z qo’lida to’la ma’muriy hokimiyatni mujassam
etdi.   Xulosa   qilib   aytadigan   bo`lsak   konsullik   va   imperiya   davrida   Fransiya
Yevropaning   eng   kuchli   davlatlaridan   biriga   aylandi.   Bunday   qudrat   Fransiya
tarixida hech qachon takrorlanmadi. Fransiya birinchi imperiya davri (1804-1814)
yillarda   o`z   taraqqiyotining   kulminatsion   nuqtasiga   yetdi.   Bu   davrda   Fransiya
butun G`arbiy Yevropada birinchi raqamli kapitalistik davlatga aylanish uchun bor
imkoniyatlarini   ishga   soldi.   G`arbiy   Yevropaning   eng   yirik   davlatlari   bilan   bir
necha marotaba harbiy sohada to`qnashdi. Prussiya bosib olindi Avstriya qarshiligi
sindirildi   va   Angliya  ustidan   dengiz   qamali   amalga  oshirildi.   Lekin,   Angliyaning
harbiy qudratini sindira olmadi. Natijada Fransiya boshliq Napaleonga bitta porloq
g`alaba   kerak   edi.   Napaleon   bu   g`alabani   Rossiyani   yengish   orqali   amalga
oshirmoqchi edi. 1812 yil avgustda 600 ming qo`shin bilan Rossiya chegaralarini
buzib   kirdi.   1812   yil   sentyabr   oyida   Baradeno   maydonida   Napalion   qo`shinlarini
ilk bora mag`lubiyatga uchradi. Rossiyaga qilingan intervensiya G`alabasiz tugadi.
Bu esa Yevropada Napoleonga qarshi ittifoq tuzilishiga sabab bo`ldi. Ittifoqchilar
1813   yil   Napaleon   qo`shinlarini   to`liq   tor-mor   etadi.   Napaleonni   Elba   orollariga
surgun qiladi.   1814 yil Napoleon qo`shinlari va ittifoqchi qo`shinlar o`rtasida hal
qiluvchi   jang   bo`ladi   bunda   ham   ittifoqchilar   g`alaba   qozonadi.   Fransiyaning   bu
mag`lubiyati amalda Fransiyada birinchi imperiya hayotini poyoniga yetkazdi.  
31
  Shunday   qilib   Fransiya   konsullik   va   imperiya   davrida   Yewvropaning   birinchi
raqamli davlatiga aylanishga harakat qildi. Bu yo`lda hatto muvaffaqiyatlarga ham
erishdi.   Bu   davrda     Fransiyada   iqtisod,   siyosat,   madaniyat,   ijtimoiy   hayotda
anchagina   rivojlandi.   Lekin,   Fransiya   1814   yilda   mag`lubiyatga   uchrashi     bu
muvaffaqiyatlarni yo`qqa chiqardi.   
32
  Foydalanilgan adabiyotlar ròyxati:
Prezident Asarlari:
1. Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak  yo’q. T. Sharq. 1998. 
Ilmiy adabiyotlar
1. Бапховтинов Н.Н.  Доктор Монро.  М. 1959.
2. Yangi tarix. I – tom. T.O’qituvchi 1967. 
3.  Захарова М.Н.  Народное движение в США против работников M. 1965. 
4. Потемкина А.И.  Революция 1848-1849 гг.  М. 1952.
5.Освободительные   движения   народов   Австрийской   империи.
Возникновеньи и развивай.  Конец XVIII век.  М. 1989 г.
6   Юровской   Ю,   Ю.   Кривогуза,   И.   М.   Новая   история   стран   Европы   и
Америки.  М: Среднaя школа.  1998.
OAV va internet saytlari:
1.   https://arxiv.uz/uz/  
2. www.academia.com     
3. https://worldhistory.com     
4. https://rea.ru     
5. https://napoleon.org     
33

Fransiya konsullik yillarda

Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha