Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 35000UZS
Размер 67.2KB
Покупки 2
Дата загрузки 18 Март 2025
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Islombek

Дата регистрации 17 Февраль 2024

64 Продаж

G’aznaviylar davlatining tashkil topishi

Купить
Munarija
Kirish ……………………………………………………………………..2-5
I BOB.   G’aznaviylar davlatining tashkil topishi.
1.1   G‘aznaviylar   davlati   tarixiy   ildizlari:   uning   davlat   boshqaruv   faoliyati   va
rivojlanishi ………………………………………………………………..6-12
1.2  G‘aznaviylar davlatining tarixshunosligi ……………………….……13-18
II   BOB.   G‘aznaviy   hukmdorlarining   tarixiy   faoliyati   bilan   bog‘liq   ayrim
qarashlar.
2.1 G ‘aznaviy hukmdorlari tarixiy faoliyati haqida  ……………………..19-25
2.2   Mahmud   G‘aznaviy   humronlik   tarixi   va   uning   xorijiy   tadqiqotlarda
o rganilishiʻ ……………………………………………………………….26-32
Xulosa ……………………………………………………………………33-34
Foydalanilgan adabiyotlar ……………………………………………..35
1 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi.   Tariximiz   bizning   milliy   g‘ururimiz,   shonli
sharafimizdir.   O zbekiston   Respublikasi   birinchi   Prezidenti   Islom   Karimovʻ
о zining   “Yuksak   ma’naviyat   -   yеngilmas   kuch   kitobida”   “o z   tarixini	
ʻ ʻ
bilmaydigan,   kechagi   kunini   unitgan   millatning   kelajagi   yo q”	
ʻ 1
,   -   deb   ta’kidlashi
bilan   birga   har   qanday   inson   jahon   tarixini,   umumbashariy   taraqqiyot   yo lini	
ʻ
chuqur   idrok   etishi   zararligini   ham   uqtirganlar.   Darhaqiqat,   mustaqillik   sharofati
bilan biz jahon tarixini haqqoniy  о rganish imkoniyatiga ega bo ldik. 	
ʻ ʻ
O zbekiston   Respublikasi   Prezidenti	
ʻ
Shavkat   Mirziyoyev   ta’kidlaganlaridek:   “Milliy   tarixni   milliy   ruh   bilan   yaratish
kerak.   Biz   yoshlarimizni   tarixdan   saboq   olish,   xulosa   chiqarishga   o rgatishimiz,	
ʻ
ularni   tarixiy   tafakkur   bilan   qurollantirishimiz   zarur.   Tarix   insititutini   bu   fanni
rivojlantirish   bo yicha   tayanch   muassasa   etib   belgilash   kerak”.   O zbekistonning	
ʻ ʻ
eng yangi tarixi va biz erishgan olamshumul yutuqlar mard va matonatli xalqimiz,
har qanday to siq va sinovlarni o z kuchi va irodasi bilan yengib o tishga qodir deb	
ʻ ʻ ʻ
baralla aytishga to la asos  beradi	
ʻ 2
. Ushbu kurs ishida biz   G‘aznaviylar davlati
tarixiy   faoliyati   haqida   va   uning   eng   yorqin   davrlarini   bilib   olamiz.   Hamda
G‘aznaviylar   davlati   tarixiy   ildizlari   va   bugungi   kundagi   bu   davlatning
o rganilishiga bag‘ishlangan. Bu bo limda X-XII asrlarda O rta Osiyo va Janubiy	
ʻ ʻ ʻ
Osiyoning ayrim hududlarini nazorat qilgan islom imperiyasi bo lgan G aznaviylar	
ʻ ʻ
davlati tarixining o ziga xos xususiyatlari ko rib chiqiladi. 	
ʻ ʻ
Bilamizki,   G‘aznaviylar   an’anaviy   islom   ma’muriy
amaliyotlarini mahalliy urf-odatlar va yangiliklar bilan uyg‘unlashtirgan murakkab
boshqaruv   tizimidan   foydalanganligini   ta’kidlashadi.   Bu   kurs   ishida   birlamchi
manbalar   va   tarixiy   ma lumotlar   tahlili   orqali   G aznaviylar   davlatining   asosiy	
ʼ ʻ
xususiyatlari, jumladan, hokimiyatning markazlashganligi, rasmiy tili sifatida fors
tilidan   foydalanishi,   mahalliy   hokimlar   va   amaldorlar   tarmog iga   tayanishi   va	
ʻ
1
 Каримов И.А.Юксак маънавият-енгилмас куч. –Тошкент. Маънавият, 2008. – Б.176.
2
.Mirziyoyev Sh.M. Erkin va farovon demokratik O zbekiston davlatini birgalikda barpo etamiz. – Toshkent. 	
ʻ 2016.
- B .5 
2 boshqa jihatlari yoritilganligi, uning madaniy va intellektual faoliyatiga homiyligi,
shuningdek,   G‘aznaviylar   oldida   turgan   muammolar,   jumladan,   tashqi   kuchlar
tahdidi, vorislik va qonuniylik borasidagi ichki ziddiyatlarni ham ko rib chiqiladi.ʻ
Kurs ishida G‘aznaviylar davlati tarixi to g‘risida xorijiy tadqiqotlarda aniqlangan	
ʻ
ma’lumotlar   berilgan,   uning   o ziga   xos   jihatlari   va   islom   boshqaruvi   tarixidagi	
ʻ
abadiy merosi yoritilgan.
Mavzuning   o rganilganlik   darajasi.	
ʻ   G’aznaviylar   davlatio   tarixini
o’rganishda uch guruhga bo’lib o’rganamiz. Bulardan birinchi guruh bu sovet davri
adabiyotlaridir.   Sovet   davrida   G’aznaviylar   tarixini   o’rgangan   olimlardan   A.K.
Arendsa, B.G. Gafurov, V. Bartoldlar 3
 asarlaridan o’rganishimiz mumkin. 
Ikkinchi   guruhga   esa   Mustaqillik   davridan   so’ng   G’aznaviylar   davrlatini
o’rgangan olimlardan B. Ahmedov, Azamat Ziyo, K. Shoniyozov, N. Gumilev, O.
Karimov, X. Xoldjurayev, A. Mirbabayev, M. Qoriyevlarning tadqiqotlari alohida
ahamiyatga ega 4
.
Uchinchi guruh xorijiy olimlarning ilmiy izlanishlari Bosworth, C.E, Faruki,
K.H.,   Holt,   P.M.,   Kennedy,   H.,   Minorsky,   V.,   Richards,   D.S.,   Wink,   A.,
Zabihullah,   M.   asarlarida   G’aznaviylar   davlati   tarixi   bilan   bog liq   ma’lumotlarni	
ʻ
o rganish bo yicha eng muhim ishlar hisoblanadi	
ʻ ʻ 5
. Ularda maktabning shakllanishi
va faoliyati masalalari ilmiy tahlil qilinadi. Bugungi kunga kelib, Yevropada XIX-
XX   asrlarda   rivojlangan   mintaqa   olimlari   tomonidan   o rganilgan.   Shu   jihatdan	
ʻ
o sha   davrdagi   G’aznaviylar   davlati   faoliyati   tadqiqotchilar   e’tiboridan   chetda	
ʻ
qolmadi.   Yuqoridaki   insonlarning   asarlari   bu   sohadagi   yirik   tadqiqotlar
3
  Бейхаки,   Абул-фазл.   История   Масуда.1030-1041:   вступительная   статья,   перевод   и   примечания   А.К.
Арендса/ Абулфазл Байхаки. - Ташкент: издательство Академии наук Узбекской ССР, 1962. // Гафуров, Б.Г.
Таджики:   древнейшая,   древняя   и   средневековая   история   /   Б.Г.   Гафуров,-   2-я   книга   -   Душанбе:   Ирфон,
1989. // Бартолд.В – “Двенадсат лекси по истории туретских народов средней азии”. М:.1968.
4
  Ahmedov . B .   O ’ zbekiston   tarixi   manbalari .   Toshkent ,   2001.   //   Azamat   Ziyo   –   “ O ’ zbek   davlatchiligi   tarixi ”.   T :.
“ Sharq ”.   2001.   //   Shoniyozov .   K   –   « Qarluq   davlati   va   qarluqlar ”.   T :.1999.   //   Gumilev .   N   –   “ Qadimgi   turklar ”.
T :.2007. // Каримов, О. Холджураев  X , Мирбабаев А. История таджикской дипломатии: введение в учебный
курс   /   О.   Каримов,   X .   Холджураев,   А.   Мирбабаев:   под   редакцией   академика   Н.Негматова   /   -   Худжанд,
2008. //  Qoriyev . M .  G ’ aznaviylar .  T. 2006.
5
  Bosworth,   C.   E.   (1963).   The   Ghaznavids:   Their   empire   in   Afghanistan   and   eastern   Iran   994-1040.   Edinburgh
University Press. // Faruki, K. H. (2010). The Ghaznavids: Their political, cultural and intellectual life. Intellectual
Discourse,   18(1),   1-18.  Holt,   P.   M.  (1977).   The   age   of  the   Crusades:   the   Near   East   from   the   eleventh   century   to
1517. Longman. Kennedy, H. (1981). The early Abbasid Caliphate: a political history. Croom Helm. 
3 hisoblanadi. Mavzuning   maqsadi   G‘aznaviylar   davlatining
tarixini o rganilishi kurs ishining asosiy maqsadi hisoblanadi.ʻ
Mavzuning   vazifalari   quyidagi   vazifalarni   bajarishingiz
kerak:  -   G‘aznaviylar   davlatining   boshqaruvi   bosqichlarini
o rganish; 	
ʻ -   G‘aznaviylar   davlatining   tarixini   o rganilishi	ʻ
sabablari, borishi va natijalarini ko rib chiqish; 	
ʻ
-   G‘aznaviylar   davlatining   faoliyatidagi   tarixiy
voqealarini yoritib berish;  -   tadqiqotlarda   G‘aznaviylar   davlatining
tarixini o rganilishini ochib berish.	
ʻ Mavzuning   predmeti   G‘aznaviylar
davlatining tarixi etib bergilandi. Mavzuning   obekti.   G‘aznaviylar
davlatining tarixini o rganilishini tashkil etilishi etib bergilandi.	
ʻ
Tadqiqotning   usullari:   tarixiylik,
tizimlashtirish, qiyosiy, muammoviy xronologik hamda fanlararo yondashuv  kabi
ilmiy tadqiqot usullari hamda xolislik tamoyillaridan foydalanildi.  
Kurs   ishining   tuzilishi.   Kurs   ishi
kirish,   ikkita   bob,   4   ta   paragraf,   xulosa   va   foydalanilgan   adabiyotlar   ro yxatidan	
ʻ
iborat.
4 I BOB. G’aznaviylar davlatining tashkil topishi.
1.1 G‘aznaviylar davlati  tarixiy ildizlari: uning davlat boshqaruv faoliyati va
rivojlanishi
G aznaviylar davlati X-XII asrlarda O rta Osiyo va Janubiy Osiyoning kattaʻ ʻ
qismini   nazorat   qilgan   o rta   asrlardagi   islom   imperiyasi   edi.  	
ʻ U   Xurosondagi
Somoniylar   hukmdorlariga   qul   bo lib   xizmat   qilgan   turk   jangchisi   Alptegin	
ʻ
tomonidan   asos   solingan.   Somoniylar   sulolasi   parchalanganidan   keyin   Alptegin
Afg onistonning sharqiy qismidagi G azna shahrini egallab, G aznaviylar davlatiga	
ʻ ʻ ʻ
asos   soldi.   G aznaviylar   Alpteginning   vorisi   Mahmud   G aznaviy   boshchiligida	
ʻ ʻ
Hindiston   yarimorolini   bosib   olish   va   mintaqadagi   hind   ibodatxonalarini   talon-
taroj qilish kabi qator harbiy yurishlar orqali o z hududlarini kengaytirdi.	
ʻ
G‘aznaviylar   o zlarining   harbiy   qobiliyatlariga   qaramay,   o zlarining	
ʻ ʻ
murakkab boshqaruv va boshqaruv tizimi bilan ham mashhur. G aznaviylar davlati	
ʻ
markazlashgan   imperiya   bo lib,   o z   hududlarini   boshqarishda   mahalliy   hokimlar	
ʻ ʻ
va   amaldorlar   tarmog iga   tayangan.   G‘aznaviylar   davlatining   boshqaruvi   islom	
ʻ
ma’muriy   amaliyotlari   va   mahalliy   urf-odatlar   va   yangiliklarning   o ziga   xos	
ʻ
aralashmasi edi. G aznaviylar madaniy va ma rifiy ishlarga homiylik qilganlar, bu	
ʻ ʼ
esa   ular   hukmronligi   davrida   fors   adabiyoti   va   san atining   gullab-yashnashiga	
ʼ
sabab bo lgan	
ʻ 6
.
Ushbu   insho   G‘aznaviylar   davlati   boshqaruvining   o ziga   xos	
ʻ
jihatlarini ko rib chiqishni maqsad qilgan. Inshoning birinchi qismida G‘aznaviylar	
ʻ
davlatida   hokimiyatning   markazlashuvi   va   boshqaruvda   sultonning   roli   ko rib	
ʻ
chiqiladi.   Ikkinchi   bo limda   G‘aznaviylar   davlatining   rasmiy   tili   sifatida   fors	
ʻ
tilidan   foydalanish   va   uning   boshqaruvga   ta’siri   haqida   so z   boradi.   Uchinchi	
ʻ
bo limda   G‘aznaviylar   davlati   hududlarini   boshqargan   mahalliy   hokimlar   va	
ʻ
amaldorlar   tarmog‘i   haqida   so z   boradi.   To rtinchi   bo limda   G aznaviylarning	
ʻ ʻ ʻ ʻ
madaniy   va   ma rifiy   ishlarga   homiyligi   muhokama   qilinadi.   Nihoyat,   insho	
ʼ
G‘aznaviylar davlatining islom boshqaruvi tarixidagi o zgarmas merosi haqida fikr	
ʻ
6
 Ahmedov.B. O’zbekiston tarixi manbalari. – Toshkent. 2001. – B.245.
5 yuritish   bilan   yakunlanadi.   G‘aznaviylar   davlati   boshqaruvining   o ziga   xosʻ
jihatlaridan biri hokimiyatning sulton qo lida markazlashganligi edi. G‘aznaviylar	
ʻ
o z   imperiyasining   keng   hududlarini   nazorat   qiladigan   qudratli   markaziy	
ʻ
hokimiyatni   o rnatdilar.   Sulton   G‘aznaviylar   davlatining   oliy   hukmdori   bo lib,	
ʻ ʻ
davlat   ishlarida   mutlaq   hokimiyatga   ega   edi.   Sulton   hokim   va   amaldorlarni
tayinlash,   soliq   yig‘ish,   davlatning   harbiy   va   ma’muriy   ishlarini   boshqarish   bilan
shug‘ullangan. G‘aznaviylar   davlatida   hokimiyatning
markazlashuviga   yaxshi   tashkil   etilgan   byurokratiya   yordam   berdi.   Sultonga
boshqaruvda muhim  lavozimlarni egallagan bir guruh amaldorlar yordam bergan.
Bu   amaldorlar   orasida   davlat   ishlari   bo yicha   sultonga   maslahat   berish   bilan	
ʻ
shug‘ullanuvchi   vazir   ham   bor   edi;   davlat   moliyasini   boshqaradigan   g‘aznachi;
huquqiy tizimga raislik qilgan sudya; va sultonning qaror va farmoyishlarini yozib
turuvchi kotib. Sulton   o z   hududlari	
ʻ
ustidan nazoratni saqlab qolish uchun ayg oqchilar va xabarchilar tarmog iga ham	
ʻ ʻ
tayangan. Bu josuslar va informatorlar ma’lumot to plash va har qanday norozilik	
ʻ
yoki   isyon   belgilari   haqida   xabar   berish   uchun   imperiyaning   turli   qismlariga
joylashtirilgan.   Sulton   bu   ma lumotlardan   o z   hukmronligiga   qarshi   bo lgan   har	
ʼ ʻ ʻ
qanday qarshilikni bostirish va o z hududlarida tartibni saqlash uchun foydalangan.	
ʻ
G‘aznaviylar   davlatida
hokimiyatning   markazlashuvi   ham   o ziga   xos   qiyinchiliklardan   holi   emas   edi.	
ʻ
Imperiyaning   bepoyonligi,   xalqlari   va   madaniyatlarining   xilma-xilligi
markazlashgan   boshqaruvni   saqlab   qolishni   qiyinlashtirdi.   Sulton   davlatning
kundalik   ishlarini   boshqarishda   mahalliy   hokimlar   va   amaldorlardan   iborat
tarmoqqa   tayanishi   kerak   edi.   Bu   markaziy   hokimiyat   va   mahalliy   ma’muriyat
o rtasidagi ziddiyatga olib keldi, bu ba’zan nizolar va isyonlarga olib keldi	
ʻ 7
.
G‘aznaviylar   davlatining
rasmiy   tili   sifatida   fors   tilidan   foydalanish   uning   boshqaruvining   yana   bir   o ziga	
ʻ
xos   jihati   edi.   G‘aznaviylar   asli   turk   bo lgan,   ammo   ular   fors   tilini   madaniyat   va	
ʻ
7
 Shamsutdinov R. Karimov Sh. Vatan tarixi. (XVI-XX asr boshlari).  Ikkinchi kitob.  –  Toshkent .  S harq . 2010.  – 
B. 176 .
6 boshqaruv   tili   sifatida   qabul   qilganlar.   Fors   tilidan   rasmiy   til   sifatida   foydalanish
islom   olamida   yangi   hodisa   emas   edi.   Ilk   islom   xalifalari   boshqaruv   tili   sifatida
arab tilidan foydalangan, ammo vaqt o tishi bilan fors tili islom olamida adabiyotʻ
va madaniyatning muhim tili sifatida paydo bo lgan.	
ʻ Fors   tilining   G‘aznaviylar
davlatining rasmiy tili  sifatida qabul  qilinishi  uning boshqaruvi  uchun bir  qancha
oqibatlarga   olib   keldi.   Birinchidan,   bu   G‘aznaviylarga   o z   imperiyasining   turli	
ʻ
xalqlari bilan yanada samarali muloqot qilish imkonini berdi. Fors tili O rta Osiyo	
ʻ
va   Janubiy   Osiyoda   keng   tarqalgan   va   tushunarli   bo lgan   va   uning   rasmiy   til	
ʻ
sifatida qo llanilishi G aznaviylar ma muriyatining o z fuqarolari bilan muloqotini	
ʻ ʻ ʼ ʻ
osonlashtirgan. Ikkinchidan,   fors   tilining
rasmiy til sifatida qabul qilinishi fors madaniyati va adabiyotining taraqqiy etishiga
yordam   berdi.   G‘aznaviylar   fors   shoir   va   olimlariga   homiylik   qilganlar,   bu
ularning   hukmronligi   davrida   fors   adabiyoti   va   san’atining   gullab-yashnashiga
sabab   bo lgan.   Fors   tili   va   adabiyoti   G‘aznaviylar   elitasining   o ziga   xosligining
ʻ ʻ
muhim   manbasiga   aylandi   va   u   G‘aznaviylar   davlatining   xilma-xil   xalqlari
o rtasida   umumiy  madaniy   merosni   yaratishga  yordam   berdi.  Ammo  fors   tilining	
ʻ
rasmiy   til   sifatida   qo llanilishining   ham   kamchiliklari   bor   edi.   Bu   hukmron   elita	
ʻ
bilan turli til va shevalarda so zlashuvchi oddiy xalq o rtasida lingvistik tafovutni	
ʻ ʻ
yuzaga   keltirdi.   Bu   lingvistik   tafovut   ba’zan   hukmron   elita   va   oddiy   odamlar
o rtasida tushunmovchilik va aloqa muammolarini keltirib chiqardi.	
ʻ
G‘aznaviylar   davlati   o z   hududlarini   boshqarishda   mahalliy   hokimlar   va	
ʻ
amaldorlar   tarmog‘iga   tayangan.   Imperiyaning   bepoyonligi,   xalqlari   va
madaniyatlarining   xilma-xilligi   markaziy   ma’muriyat   boshqaruvning   barcha
jabhalarini boshqarishni imkonsiz qildi. G aznaviylar davlati bir necha viloyatlarga	
ʻ
bo lingan bo lib, ularning har birini mahalliy hokim yoki malik boshqarar edi. Bu	
ʻ ʻ
gubernatorlar   soliq   yig‘ish,   tartibni   saqlash,   o z   viloyatlari   ishlarini   boshqarish	
ʻ
bilan shug‘ullanganlar.
Mahalliy   hokimlar   sulton   tomonidan   tayinlangan   va   ular   markaziy
boshqaruv   siyosati   va   ko rsatmalariga   rioya   qilishlari   kutilgan.   Biroq,   ular   o z	
ʻ ʻ
viloyatlarini   boshqarishda   ma’lum   darajada   avtonomiyaga   ega   edilar.   Bu
7 muxtoriyat   ba’zan   markaziy   boshqaruv   va   mahalliy   hokimlar   o rtasidaʻ
ziddiyatlarga   olib   keldi.   Ayrim   hokimlar   sultonga   qarshi   isyon   ko tarib,   o z	
ʻ ʻ
mustaqilligini e lon qilishlari  G aznaviylar  davlatining parchalanishiga  olib keldi.	
ʼ ʻ
Mahalliy   hokimlarga   viloyatlarning   kundalik   ishlarini   boshqaradigan   amaldorlar
tarmog‘i  yordam  berdi. Bu  amaldorlar  qatoriga huquq tizimiga rahbarlik qiluvchi
qozi kiradi, qonun va tartibni saqlashga mas’ul bo lgan noib va viloyat moliyasini	
ʻ
boshqargan devon. G‘aznaviylar   davlatida   soliqlarni   yig‘ishni   xususiy
shaxslar yoki guruhlarga ijaraga berishni o z ichiga olgan daromadli dehqonchilik	
ʻ
tizimi   ham   qo llanilgan.   Bu   daromadlar   bo yicha   fermerlar   o zlariga   belgilangan	
ʻ ʻ ʻ
hududlardan   ma’lum   miqdorda   soliq   yig‘ishlari   va   markaziy   ma’muriyatga
belgilangan   miqdorni   o tkazishlari   kerak   edi.   Daromadli   dehqonchilik   tizimi	
ʻ
G‘aznaviylar   davlati   boshqaruvini   bo shatishga   yordam   berdi   va   davlatni	
ʻ
boshqarishda xususiy shaxslarning ishtirok etishiga imkon berdi.
G aznaviylar   madaniyat   va   ma rifiy   ishlar   homiylari	
ʻ ʼ
bo lgan.   Ular   fors   shoir   va   olimlariga   homiylik   qilib,   muhtasham   masjidlar,	
ʻ
saroylar, maqbaralar qurdilar. Madaniyat va aqliy izlanishlarning bunday homiyligi
G‘aznaviylar   davlatida   jonli   madaniy   va   intellektual   muhitni   yaratishga   yordam
berdi.   G‘aznaviylar   fors   adabiyotining   rivojiga   katta   hissa   qo shgan,   ularning	
ʻ
Firdavsiy, Unsuriy kabi shoirlarga homiylik qilishlari fors tilida boy adabiy an’ana
yaratishga   xizmat   qilgan.   G‘aznaviylar   ham   san’at   homiylari   bo lgan.   Ular	
ʻ
kulolchilik,   metallsozlik   va   to qimachilik   kabi   ajoyib   san’at   asarlarini   buyurtma	
ʻ
qilishdi. G‘aznaviylar musiqa va raqsga mehr qo yganliklari bilan mashhur bo lib,	
ʻ ʻ
saroy va xalqni xushnud qiladigan sozanda va raqqosalarga homiylik qilganlar.
Madaniyat   va   intellektual   izlanishlarga   homiylik   faqat
estetik   va   madaniy   boyitish   masalasi   emas   edi.   G‘aznaviylar   hukmronligini
qonuniylashtirish   vositasi   ham   bo lgan.   Fors   adabiyoti   va   san atining   homiyligi	
ʻ ʼ
G aznaviylar  davlatining  xilma-xil  xalqlari   o rtasida  umumiy madaniy  merosning	
ʻ ʻ
paydo bo lishiga yordam berdi, ular o rtasida birlik va o zlikni anglashga yordam	
ʻ ʻ ʻ
berdi.   Avval   aytib   o tganimizdek,   G‘aznaviylar   davlatining   boshqaruvi   islomiy	
ʻ
ma’muriy   amaliyotlar   va   mahalliy   urf-odatlar   va   yangiliklarning   o ziga   xos	
ʻ
8 uyg‘unligi bilan ajralib turardi. Buning natijasida mahalliy hokimlar va mansabdor
shaxslarga sezilarli  avtonomiyalar berilgan, yuqori  darajada markazlashtirilmagan
boshqaruv   tizimi   paydo   bo ldi.   Biroq,   kuchli   markazlashtiruvchi   kuchlar,ʻ
jumladan,   rasmiy   til   sifatida   fors   tilidan   foydalanish   va   markaziy   boshqaruvga
sodiq amaldorlar tarmog‘ini o rnatish ham o ynadi.
ʻ ʻ
Bu   markazlashtiruvchi   kuchlarga   qaramay,
G‘aznaviylar   davlati   ham   muammolardan   xoli   emas   edi.   Hokimiyatni
markazsizlashtirish   ko pincha   markaziy   ma’muriyat   va   viloyatlar   o rtasida	
ʻ ʻ
nizolarga olib  keldi  va  imperiyaning  parchalanishi   bu to qnashuvlar   va bosqinchi	
ʻ
qo shinlarning tashqi tazyiqlari natijasi edi. Biroq, G‘aznaviylar davlati boshqaruvi	
ʻ
ham ko plab kuchli tomonlarga ega edi. Fors tilidan rasmiy til sifatida foydalanish	
ʻ
imperiya   ichida   yuqori   darajadagi   madaniy   va   til   xilma-xilligini   ta’minladi,
madaniyat   va   intellektual   faoliyatga   homiylik   qilish   esa   fors   adabiyoti   va
madaniyatida   sezilarli   yutuqlarga   olib   keldi.   Mahalliy   hokimlar   va   amaldorlar
tarmog‘i ham G‘aznaviylar hukmronligi ostidagi turli va uzoq hududlarni samarali
boshqarishga yordam berdi. Umuman   olganda,   G‘aznaviylar
davlatining   boshqaruvi   islom   boshqaruvi   tarixidagi   muhim   bob   bo lib,   islom	
ʻ
ma’muriy   amaliyotlarining   moslashuvi   va   musulmon   hukmdorlarning   mahalliy
urf-odatlar   va   yangiliklarni   o z   boshqaruv   tuzilmalariga   kiritish   qobiliyatini	
ʻ
namoyish   etadi.   G‘aznaviylar   davlati   turli   va   uzoq   hududlarni   samarali
boshqarishda   ham   namuna   bo lib   xizmat   qiladi   va   uning   merosi   mintaqaning
ʻ
boshqaruv tuzilmalariga ta’sir qilishda davom etmoqda. Ushbu
tadqiqotning   tahlili   va   natijalari   G‘aznaviylar   davlati   boshqaruvining   o ziga   xos	
ʻ
jihatlarini,   jumladan,   islomiy   ma’muriy   amaliyotlar   va   mahalliy   urf-odatlar   va
yangiliklarning   uyg‘unligi,   markazlashtiruvchi   va   markazsizlashtiruvchi   kuchlari,
kuchli   va   zaif   tomonlarini   ko rsatadi.   G‘aznaviylar   davlati   islom   boshqaruvi	
ʻ
tarixida   muhim   bo lim   bo lib,   uning   merosi   mintaqaning   madaniy   va   intellektual	
ʻ ʻ
an'analariga ta’sir qilishda davom etmoqda.
9 1.2  G‘aznaviylar davlatining tarixshunosligi
G‘aznaviylar   davlati   tarixi   bo yicha   bir   qancha   tadqiqotlar   va   tadqiqotlarʻ
olib borilgan, jumladan:
1.   Klifford   Edmund   Bosvort   tomonidan   yozilgan   “The   Ghaznavids:   Their
Empire in  Afghanistan   and Eastern  Iran, 994-1040” 8
  (“G‘aznaviylar:  Afg‘oniston
va Sharqiy Eronda ularning imperiyasi, 994-1040”):  Bu kitob G‘aznaviylar davlati,
jumladan,   uning   siyosiy,   iqtisodiy   va   madaniy   jihatlari   haqida   to liq   ma’lumot	
ʻ
beradi.
2.   Fred   M.Donnerning   “The   Development   of   Administrative   Structures   in
the   Early   Islamic   Empire”   (“Ilk   islom   imperiyasida   ma’muriy   tuzilmalarning
rivojlanishi”):   Ushbu   maqolada   ilk   islom   imperiyasi,   jumladan,   G‘aznaviylar
davlatidagi ma’muriy tuzilmalarning rivojlanishi ko rib chiqiladi.	
ʻ
3. Fotima Mernisiyning “The Ghaznavid Empire and It’s Relations with the
Abbasid   Caliphate”   (“G‘aznaviylar   saltanati   va   Abbosiylar   xalifaligi   bilan
aloqalari”):   Bu   maqola   G‘aznaviylar   davlati   va   Abbosiy   xalifaligi   o rtasidagi	
ʻ
munosabatlar, jumladan, ularning ma’muriy amaliyotlarini o rganadi.	
ʻ
4.   Homa   Katuzyanning   “The   Ghaznavids   and   the   Art   of   Persian   Poetry”
(“G‘aznaviylar   va   fors   she’riyati   san’ati”)   kitobi:   Bu   kitobda   G‘aznaviylar
davlatining   fors   adabiyotiga   homiyligi   va   uning   fors   she’riyati   rivojiga   ta’siri
haqida so z boradi.	
ʻ
5.   Mixail   Fedorovning   “The   Ghaznavids   and   their   Coinage”
(“G‘aznaviylar va ularning tangalari”):   Ushbu maqolada G‘aznaviylar davlatining
tanga zarb qilish tizimi va uning imperiyani boshqarishdagi o rni ko rib chiqiladi.	
ʻ ʻ
Bu   tadqiqotlar   G‘aznaviylar   davlati   boshqaruvi   va   uning   mintaqaning   siyosiy,
iqtisodiy va madaniy manzarasiga ta’siri haqida qimmatli ma’lumotlar beradi.
8
  Bosworth,   C.   E.   (1963).   The   Ghaznavids:   Their   empire   in   Afghanistan   and   eastern   Iran   994-
1040. Edinburgh University Press.
10 6.   Ziad,   Waleed 9
.   “Islamic   Coins”   from   a   “Hindu
Temple.”   Journal   of   the   Economic   and   Social   History   of   the   Orient   59,   no.   4
(October   4,   2016):   618-59.   Bu   kitobda   Gandhara   shimolidagi   hindu   g‘orlari
ibodatxonasi   majmuasi   atrofida   zarb   qilingan   yoki   muomalada   bo lgan   jumboqli,ʻ
kichik,   arabcha   yozuvli   mis   tangalarni   ko rib   chiqadi.   Rivoyatlar   va   tipologiyaga	
ʻ
asoslanib,   bu   masalalarning   aksariyatini   G‘aznaviylar   davriga   bog‘lash   mumkin.
Ushbu   yangi   numizmatik   dalillar   G‘aznaviylarning   Hinduistonga   bostirib   kirishi
haqidagi   uzoq   yillik   rivoyatlarni   shubha   ostiga   qo yadi,   ular   G‘aznaviylar	
ʻ
hindlarning   muqaddas   joylariga   nisbatan   bir   xil   ikonoklastik   siyosat   olib
borishgan.  Dalillar   shuni   ko rsatadiki,	
ʻ
G‘aznaviylar   Hindiston   chegara   hududlari   bilan   o zaro   munosabatlarning   turli	
ʻ
usullarini   qabul   qilganlar.   Bu   qisqa   muddatli   moliyaviy   daromadlarni   amalga
oshirish uchun yaxshi hujjatlashtirilgan reyd ekspeditsiyalaridan tashqariga chiqdi.
Aksincha,   G‘aznaviylar   uzoq   muddatli   iqtisodiy   maqsadlarga   ega   bo lishlari	
ʻ
mumkin   edi,   bu   esa   mavjud   muqaddas   muassasalarni,   ularning   ma’muriy   va
moliyaviy mexanizmlarini va homiylik tarmoqlarini saqlab qolishni talab qildi.
7.   Sanchooli,   Doostali,   and   Seyyed
Baqer Hosseini 10
. “The Political-Religious Role of Abu Bakr Hasiri Sistani  Faqih
Shafei   in   the   Court   of   Ghaznavid   Based   on   Two   Literary   and   Historical
Sources.”   International   Journal   of   Multicultural   and   Multireligious
Understanding   8, no.   3 (March   9, 2021): 415.   Eronda islom targ iboti va siyosat va	
ʻ
din   o rtasidagi   yaqin   munosabatlarga   ko ra   diniy   yetakchilar   va   hukmdorlar	
ʻ ʻ
o rtasida umumiy manfaatlar vujudga kelgan. Siyosat  va dinning har ikki jihatiga	
ʻ
ega   bo lgan   shaxslardan   biri   Siston   va   Eronning   sharqiy   mamlakatlaridagi	
ʻ
shofeiylik dinining buyuk fiqhi, G‘aznaviylar saroyiga kirib, yuksak mavqega ega
bo lgan   Xoja   Abu   Bakr   Hassiriydir.   U   Sultonning   siyosiy   va   diniy   masalalarda	
ʻ
maxsus   maslahatchisi   edi.   Ushbu   masalani   hisobga   olsak,   ushbu   tadqiqot   ushbu
asosiy   savolga   javobga   mos   keladi:   Abu   Bakr   Hosiriy   Sharqiy   Erondagi   Shofeiy
9
  http://dx.doi.org/10.1163/15685209-12341410
10
  http://dx.doi.org/10.18415/ijmmu.v8i3.2436
11 dinining   maslahatchisi   va   buyuk   huquqshunosi   sifatida   G‘aznaviylar   saroyida
qanday siyosiy va diniy rol o ynagan? U Sulton Mahmud G‘azniy va uning o g‘liʻ ʻ
Sulton   Mas’ud   saroyida   asosiy   va   ta’sirchan   rol   o ynagan   deb   taxmin   qilamiz.	
ʻ
Tadqiqot usuli tavsifiy-tahliliy bo lib, ikki adabiy-tarixiy manbaga (Divon Farroxi	
ʻ
Sistoniy   va   Bayhaqiy   tarixi)   asoslanadi.   Siyosat   va   din   o rtasidagi   bog liqlik	
ʻ ʻ
hamda   hukmdorlarni   qonuniylashtirishda   fiqhiy   va   diniy   yetakchilarning   roli
tufayli   Xoja   Abu   Bakr   Hassiy   G aznaviy   hukmdorlarining   siyosiy   va   diniy	
ʻ
qarashlarini   jamoatchilik   fikrida   qonuniylashtirishga   qaratilgan   siyosiy
strategiyasiga katta hissa qo shgan. G‘aznaviy hukmdorlarining Xoja Abu Bakrdan	
ʻ
bo lgan qo llab-quvvatlashi va uning diniy g‘oyalari shofiy dinini targ‘ib qilish va	
ʻ ʻ
uning diniy raqiblarini chetlab o tishda muhim rol o ynadi.	
ʻ ʻ
8.   Dabiri,   Ghazzal 11
.   “TheShahnama:   Between   the   Samanids   and   the
Ghaznavids.”   Iranian   Studies   43,   no.   1   (February   2010):   13-28.   Hujjat
“Shohnoma ”ning   dastlabki   qabul   qilinishi   haqidagi   apokrifiy   hikoyalarni   qayta
ko rib chiqadi, shundan keyingina  	
ʻ “Shohnoma”   uzoq hikoyaviy she’rlar e’tiborga
sazovor   bo lganidan   keyingina   mashhur   bo lgan.	
ʻ ʻ   durdona   asari   sifatida   e’tirof
etildi.   Maqolada   Somoniylar   davrida   va   undan   oldin   yozilgan   bir   qancha
tarixlarning tuzilishi va mavzulari tahlil qilinib, ularni  “Shohnoma”  va undan keyin
yaratilgan   tarix   va   dostonlarning   mazmuni   bilan   qiyoslab,   “Shohnoma”   ning
dastlabki qabul qilinishi Sulton Mahmud  G‘azniyga bog‘liq emasligini ta’kidlaydi.
yolg‘iz. Unda yana bir bor ta’kidlanishicha,   “Shohnoma ” ning maqsadi, mazmuni
va   ijrosi   undan   oldingi   va   keyingi   o n   yilliklarda   yaratilgan   tarix   va   she’riyatdan	
ʻ
farq   qiladi,   bu   esa   uning   qabul   qilinishi   va   mashhur   bo lishida   kechikish   bilan	
ʻ
izohlanadi.   Bu   keyingi   biografiyachilarni   Firdavsiyning   muomalasidan   o z	
ʻ
afsuslarini   Sulton   Mahmud   G‘azniga   yuklashiga   sabab   bo ldi,   u   o z	
ʻ ʻ
ma’lumotlariga   ko ra   unga   hayoti   davomida   munosib   bo lgan   shon-shuhrat   va	
ʻ ʻ
shon-shuhratni rad etdi. 9.   Anooshahr,   Ali 12
.   “Utbi   and   the
Ghaznavids   at   the   Foot   of   the   Mountain.”   Iranian   Studies   38,   no.   2   (June   2005):
11
  http://dx.doi.org/10.1080/00210860903451196
12
  http://dx.doi.org/10.1080/00210860500096337
12 271-91.  Islom tarixshunosligida sulolalar tarixi janrining boshlanishini, aslida, Abu
Nasr   al-Utbiy   tomonidan   milodiy   1021-yilda   yozilgan   arab   tilidagi   Kitob   al-
Yamini   nomli   ritorik   t oʻ rga   oid   bir   matndan   kuzatish   mumkin.   Ammo   bu   davrni
yaratuvchi   kompozitsiyaga   olimlarning   munosabati   hayratlanarli,   e’tiborsiz   va
ba’zida   ochiqchasiga   nafratlangan.   Utbiy   ilmining   ko proq   adabiy-tanqidiy	
ʻ
yo nalishi   XIX   asr   va  XX  asr  boshlarida   sharqshunoslar   tomonidan  olib  borilgan	
ʻ
va   hattoki   bu   erda   muammo   yoki   xususiyatni   ko rsatishda   foydali   bo lgan	
ʻ ʻ
kuzatishlarni shunchaki takrorlaydi va e’tiroz qilmaydi. tushuntirish berish yo lida	
ʻ
kam   ish   qildi.   Boshqa   tomondan,   ko proq   tarixiy-pozitivistik   savol-javob	
ʻ
yo nalishi   bo yicha   olib   borilgan   tadqiqotlar,   albatta,   yamini   tiliga   to g‘ridan-	
ʻ ʻ ʻ
to g‘ri zarar etkazdi, matnni yirtib tashladi va uning boyligi va ko pligini yo qotdi
ʻ ʻ ʻ
va keyin kerakli natijalarni bermagani uchun uni norozilik bilan tashladi.
“Utbiy”   asarini   qayta   mutolaa   qilish   vaqti   keldi,   u
matnning   adabiy   xususiyatlarini   shunchaki   ko rsatish   yoki   yirtib   tashlash   emas,	
ʻ
balki   tushuntirishga   harakat   qiladi   va   uni   yaratilgan   tarixiy   kontekstning   mahsuli
sifatida ko rsatadi. Birinchi navbatda, tarixiy-pozitivistik ilmiy yo nalish Yaminiga	
ʻ ʻ
nisbatan   tor   adabiy   yondoshuvlardan   hali   ajralmaganida,   bu   sohaning   kelib
chiqishiga   (ildizlari,   demak,   qat iy   va   tom   ma noda   “radikal”)   qaytish   kerak.   Bu	
ʼ ʼ
to siqni   yo q   qilgandan   keyingina   ma lum   bo ladiki,   Utbiyning   boy   burilishli   tili	
ʻ ʻ ʼ ʻ
yashirin,   nozik   va   turli   xil   ma no   va   taassurotlarni,   hattoki   bir-birini   bekor	
ʼ
qiladigan va ma lumotlarning oson oshkor etilishiga qarshilik ko rsatadigan ma no	
ʼ ʻ ʼ
va   taassurotlarni   keltirib   chiqarishni   maqsad   qilgan.   Ammo   bundan   tashqari,
Yamini   uchinchi   o qish   uchun   yo l   ochadigan   ma’lum   elementlarga   ega,   tarixiy	
ʻ ʻ
matnlarga   (nafaqat   Utbiyga)   nisbatan   ilmiy   dilemma   uchun   o ziga   xos   murosa,	
ʻ
ya’ni   (qo pol   o qish   xavfi   ostida).   reduksionizm)   bu   matnlar   mualliflariga	
ʻ ʻ
voqealarni   qayta   qurish   uchun   informator   sifatida   qaraydigan   qat'iy   pozitivistik
o qish   va   tarixni   adabiy   ishlab   chiqarishning   boshqa   janri   sifatida   ko rib	
ʻ ʻ
chiqadigan   sof   adabiy   tanqidiy   o qish   o rtasida.   Yamini   shunday   yarashtiruvchi	
ʻ ʻ
o qish  imkoniyatini  beradi,  chunki  Utbiy  o z  matnining muallifligini   tasvirlangan	
ʻ ʻ
voqealarning ishtirokchilari bo lgan boshqalar bilan baham ko rgan.	
ʻ ʻ
13 10.   Sharlet,   Jocelyn 13
.   “A
Garden of Possibilities in Manuchehri’s Spring Panegyrics.”   Journal of Persianate
Studies   3,   no.   1   (2010):   1-25.     XI   asr   fors   shoiri   Manuchehriy   Damg‘oniy   o zʻ
ijodini  Shimoliy Eronda boshlagan  va G‘aznaviylarning yetakchi  panegirik shoiri
sifatida   o zini   namoyon   qilgan.   Panegirik   qasida   fors   madaniy   gegemonligining	
ʻ
asosiy adabiy ifodasi edi. Manuchehri panegiriklarining aksariyati   qasidalar tabiat
olami haqidagi nasib bilan boshlanadi. Tabiatning panegirikka kirish qismi sifatida
tasvirlanishi panegirik she’rning ajralmas qismi va madaniy qadriyatlar ifodasidir,
lekin   u   ham   undan   keyingi   maqtov   bo limiga   ziddir.   Ushbu   loyiha   Manuchehri	
ʻ
tabiatni   tasvirlashda   homiylik   munosabatlari   imkoniyatlarini   sharhlash   uchun
batafsil ritorika va tasvirlarni qanday qo llashini o rganadi.
ʻ ʻ
11.   Giunta,   Roberta 14
.   “Islamic   Marble   Objects   from
Afghanistan   in   the   Bumiller   Collection,   Bamberg.”   Annali   Sezione   Orientale   81,
no.   1-2   (June   14,   2021):   51-80.   Xulosa   Bambergdagi   Bumiller   kollektsiyasi
G‘aznaviylarning   qadimiy   poytaxti   (977-1186)   G‘azna   shahridan   kelgan,   deb
taxmin qilingan bir qator afg‘on marmar buyumlarini o z ichiga oladi, bu material	
ʻ
diniy   va   fuqarolik   binolarini   bezashda,   o rta   asrlarda   va   o rta   asrlardan   keyingi	
ʻ ʻ
davrda dafn yodgorliklarini qurishda keng qo llanilishi bilan mashhur. 1956-yildan	
ʻ
beri   Afg‘onistonda   va   G‘azni   shahriga   alohida   qiziqish   bilan   shug‘ullanadigan
Italiya   arxeologik   missiyasi   tomonidan   hujjatlashtirilgan   topilmalar   bilan
taqqoslash, to plamdagi  marmarlarning samarali  kelib chiqishi  va sanasi  haqidagi	
ʻ
farazlarni   ilgari   surish   imkonini   beruvchi   bir   qancha   qiziqarli   jihatlarni   ochib
beradi. 12.   Amir   Arjomand   Said 15
.   “The   Salience   of   Political
Ethic   in   the   Spread   of   Persianate   Islam.”   Journal   of   Persianate   Studies   1,   no.   1
(2008):   5-29.   Fors   islomi   IX   asrning   so nggi   o n   yilliklaridan   boshlab   Eronda	
ʻ ʻ
mustaqil   monarxiyalarning   kuchayishi   va   davlat   shakllanishi   bilan   chambarchas
bog‘liq   holda   rivojlandi.   Siyosiy   axloq   va   davlatchilik   me’yorlari   Somoniylar   va
G‘aznaviylar   davrida   rivojlanib,   boshidanoq   fors   islomining   asosiy   tarkibiy
13
  http://dx.doi.org/10.1163/187471610x505924
14
  http://dx.doi.org/10.1163/24685631-12340111
15
  http://dx.doi.org/10.1163/187471608784772751
14 qismini   tashkil   etgan.   Islom   dini   XIII   asrda   Dehli   sultonligi   ostida   Hindistonga,
XV   asrdan   keyin   esa   Malayziya   va   Indoneziya   sultonliklariga   tarqalgach,   fors
siyosiy axloqi uning ikki muhim tarkibiy qismidan biri bo lib, ikkinchisi so fiylikʻ ʻ
edi.   Hindiston   hukmdorlari   uchun   davlat   tuzish   bilan   shug‘ullanadigan   ko chib	
ʻ
kelgan fors byurokratik sinfi ushbu siyosiy axloqning tashuvchisiga aylandi va uni
to liq va qirollik va adolat ramzlari va institutlari bilan birga olib keldi. Islomning	
ʻ
sharqqa   tomon   kengayishi   davom   etishi   bilan   Fors   siyosiy   axloqi   va   qirollik
institutlari Hindistondan tashqarida keng tarqalgan Malay dunyosiga tarqaldi.
13.   Ingenito,   Domenico 16
.   “A
Marvelous   Painting”:   the   Erotic   Dimension   of   Sa’di’s   Praise   Poetry.”   Journal   of
Persianate   Studies   12,   no.   1   (December   5,   2019):   103-66.   Ushbu   maqola
Sa diyning kam o rganilgan panegirik asariga yondashadi. Hissa saroyning siyosiy,
ʼ ʻ
axloqiy   va   estetik   qadriyatlarini   aks   ettiruvchi   ijro   matni   sifatida   forsiy   qasidani
o rganishga kelganda deyarli e’tibordan chetda qoladigan enkomiastik modallikka
ʻ
qaratilgan.   Bu   modallik,   birinchi   navbatda,   havaskor   bo lib,   g‘aznaviylar   va	
ʻ
so nggi   Saljuqiy   maqtov   she’rlarining   standart   erotik   nutqini   Sa’diyning   asl	
ʻ
teorerotik   lirikasi   bilan   uyg‘unlashtiradi,   bu   asosan   uning   g‘azallari   orqali
mashhurdir.   Bu   tanqidiy   yondashuv   Sa diy   va   Sa diyning   aksariyat   adabiy	
ʼ ʼ
faoliyatiga   homiylik   qilgan   ikki   yosh   hukmdor:   Salg uriylar   shahzodasi   Sa d   ibn	
ʻ ʼ
o rtasidagi   saroy   suhbatlari   bilan   bog liq   bo lgan   turli   qasidalarda   uning   asosiy	
ʻ ʻ ʻ
funksiyalarini ochib berish orqali ochiladi. Abu Bakr (vaf. 1260) va moliya vaziri
(sahibi) Ilxoniylar saltanatining Shamsiddin Jovayniy (vaf. 1284).
Dr.   Shamsher   Singh   tomonidan   G‘aznaviylar   davlati   haqidagi   tadqiqotlari:
G‘aznaviylar   kimlar   edi?   Ularning   Hindiston   tarixiga   ta’siri   qanday   edi?
G aznaviylar - fors musulmonlari sulolasi bo lib, milodiy 977-1186-yillarda Eron,
ʻ ʻ
Afg oniston   va   Shimoliy   Hindistonning   bir   qismini   boshqargan.   Bu   sulolaga	
ʻ
Xurosonda   (hozirgi   Eronda)   somoniylar   qo l   ostida   xizmat   qilgan   turkiy   qul	
ʻ
sarkardasi Sabuktigin asos solgan. Sharqiy Eron va Afg onistonda o z hokimiyatini	
ʻ ʻ
16
  http://dx.doi.org/10.1163/18747167-12341335
15 mustahkamlagandan   so ng,   Sabuktigin   977-yilda   o zini   G azna   hukmdori   debʻ ʻ ʻ
e lon qiladi va o z hududlarini kengaytira boshlaydi.	
ʼ ʻ
Sabuqtiginning  o g li  Mahmud  G azniy  sulolaning  eng   mashhur   hukmdori  bo lsa	
ʻ ʻ ʻ ʻ
kerak.   Mahmud   otasining   ekspansionistik   siyosatini   davom   ettirib,   Shimoliy
Hindistonga   bir   qator   bosqinlar   uyushtirdi   va   u   yerda   ko plab   ibodatxonalarni	
ʻ
talon-taroj   qildi   va   katta   boylik   orttirdi.   Mahmud   fors   adabiyoti   va   madaniyatiga
homiyligi   bilan   ham   mashhur   bo lib,   uning   G‘aznadagi   saroyi   ilm   va   badiiy   ijod	
ʻ
markaziga aylandi.
1030-yilda   Mahmud   vafotidan   so ng   G aznaviylar   imperiyasi	
ʻ ʻ
tanazzulga yuz tuta boshladi va 1186-yilda u G uriylar qo liga o tdi. G aznaviylar	
ʻ ʻ ʻ ʻ
hukmronligi   nisbatan   qisqa   bo lishiga   qaramay,   bir   vaqtlar   o zlari   nazorat   qilgan	
ʻ ʻ
hududlarda,   xususan,   san at,   me morlik   sohalarida   o ziga   xos   meros   qoldirdi,   va	
ʼ ʼ ʻ
adabiyot. G‘aznaviylar Hindiston tarixiga, xususan, Mahmud G‘azniy hukmronligi
davrida   katta   ta’sir   ko rsatdilar.   Mahmud   eramizdan   avvalgi   1000-1027   yillar
ʻ
oralig‘ida Shimoliy Hindistonga  bir  qator  bosqinlar  uyushtirdi  va shu  vaqt  ichida
ko plab hindu ibodatxonalarini talon-taroj qildi va katta miqdorda boylik to pladi.	
ʻ ʻ
Bu reydlar birinchi  navbatda uning boylikka intilishi  bilan bog‘liq bo lsa-da, ular	
ʻ
Hindiston jamiyati va madaniyatiga ham chuqur ta’sir ko rsatdi.	
ʻ
Bugungi   Afg‘onistonda   hindu   shohi   shohligining   mag‘lubiyati
bu   hududlarning   Hindiston   orbitasidan   chiqib   ketishini   anglatardi.   Mahmud
G‘aznalik   bosqinlari   hind   jamiyati   uchun   bir   qancha   oqibatlarga   olib   keldi.
Birinchidan,   ular   diniy   va   madaniy   faoliyat   markazlari   bo lgan   ko plab   hind	
ʻ ʻ
ibodatxonalarini   vayron qilishga  olib keldi.  Bu  ibodatxonalarning vayron bo lishi	
ʻ
Hindiston   shimolida   hinduizm   ta sirining   pasayishiga   olib   keldi   va   mintaqada	
ʼ
islom dinining tarqalishiga yo l ochdi.	
ʻ
Ikkinchidan,   Mahmud   G‘azniyning   bosqinlari
Hindistonga   ham   katta   iqtisodiy   ta’sir   ko rsatdi.   Uning   bosqinlari   davomida	
ʻ
to plagan   boyligi   G‘aznaviylar   saltanatining   fors   adabiyoti   va   madaniyatini	
ʻ
kengaytirish   va   homiyligini   moliyalashtirishga   sarflangan.   Biroq,   bosqinlar
16 Shimoliy Hindistonga ham katta iqtisodiy zarar yetkazdi va u keyingi bosqinlardan
himoyalanish   evaziga   Mahmudga   o lpon   to lashga   majbur   bo ldi.     Nihoyat,ʻ ʻ ʻ
G‘aznaviylar   ham   Hindistonda  me’morchilik  va  san’at   ko rinishida  abadiy   meros	
ʻ
qoldirdi.   G aznaviylar   hind   madaniyatiga   katta   ta sir   ko rsatgan   fors   va   islom	
ʻ ʼ ʻ
san ati va me morchiligiga homiylik qilganlar	
ʼ ʼ 17
.
 
17
  https://www.quora.com/  
17 II BOB. G‘aznaviy hukmdorlarining tarixiy faoliyati bilan bog‘liq ayrim
qarashlar.
2.1 G ‘aznaviy hukmdorlari tarixiy faoliyati haqida
G‘aznaviylar   saltanati   hukmdorlari   asli   turkiy   bo lgan.   Ularning   nasl-nasabiʻ
imperiya   boshqaruvi   va   boshqaruvini   shakllantirishda   fors   va   arab   madaniyatini
qo llagan   qul   soqchilari   sifatida   boshlangan.   G‘aznaviylarning   yuqori   martabali	
ʻ
amaldorlari   va   askarlari   ham   Somoniylar   saltanati   davrida   ma'muriyat   qo liga	
ʻ
o tgan qul soqchilaridan bo lgan. Armiyani mustahkamlash uchun qul soqchilarni	
ʻ ʻ
olib   kelish   amaliyoti   G aznaviylar   saltanatining   dastlabki   davrida   ham   saqlanib	
ʻ
qolgan.
Sabuqtegin   yoshligida   mamluk,   turkiy   qul   askar   sifatida   yashagan   va
keyinchalik   muvaffaqiyatsiz   to ntarish   urinishidan   so ng  G‘aznaga   qochib   ketgan	
ʻ ʻ
xo jayini Alpteginning qiziga uylangan	
ʻ 18
  va 962-yilda shaharni mahalliy qonunlar
hukmdorlari qo lidan bosib olgan. 	
ʻ Alptegin vafotidan keyin uning o g li Abu Ishoq	ʻ ʻ
Ibrohim G aznani  uch yil boshqargan. Uning o limidan keyin Alpteginning sobiq	
ʻ ʻ
g‘ulomi   Bilgetigin   hukmronlik   qildi.   Bilgetigin   hukmronligi   shunchalik   qattiq
ediki, xalq   Abu Bakr Lavikni   qaytib taklif qildi.   Sabuqteginning harbiy qobiliyati
tufayli   Lavik   chetlatildi,   Bilgetigin   surgun   qilindi   va   Sabuqtegin   gubernatorlikka
ega bo ldi.	
ʻ
G‘azna   hokimi   bo lgan   Sabuqtegin   Somoniylar   amirining   talabi   bilan	
ʻ
Xurosonga   aralashishni   so ragan   va   g alabali   yurishdan   so ng   Balx,   Tuxoriston,
ʻ ʻ ʻ
Bomiyon,   G ur   va   G archiston   hokimliklarini   qabul   qilgan.   Sabuqtegin	
ʻ ʻ
notinchlikda gubernatorlikni meros qilib oldi. Zobulistonda tipik harbiy fief tizimi
( mustag‘al)   doimiy   mulkka   (tamlik)   o zgartirildi,   buning   natijasida   turkiy   askar	
ʻ
qo liga qurol olishni istamadi. Sabuqtegin tizimni isloh qilib, ularning hammasini	
ʻ
mustag‘al   tipidagi fiefga aylantirdi 19
. 976-yili Bustda ikki turkiy g‘ulom o rtasidagi	
ʻ
ziddiyatga barham berib, asl  hukmdorni tikladi. O sha yilning oxirida Sabuqtegin	
ʻ
Qusdarga qarshi yurish qilib, hukmdorni (ehtimol Mo tazz ibn Ahmad) ushladi va	
ʻ
18
  Asher, Catherine B.; Talbot, Cynthia (2006).   India Before Europe . Cambridge University Press.  P.19.
19
  Bosworth, C.E. (1963).   The Ghaznavids:994–1040 . Edinburgh University Press.   P.   42.
18 undan   har   yili   o lpon   oldi.ʻ   Sabuqtegin   vafotidan   keyin   Alpteginning   qizidan
bo lgan   Ismoilga   G‘azna   berilgan.   Yana   bir   o g li   Abul-Muzaffar   Nasrga   Bust	
ʻ ʻ ʻ
hokimligi,   Xurosonda   esa   to ng ich   o g li   Mahmudga   qo shin   qo mondonligi	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ 20
berildi.   Sabuqteginning   maqsadi,   Somoniylar   saltanatining   ta’siri   zaiflashganiga
qaramay, o z oilasi uchun hokimlarni ta’minlash edi va o z sulolasini mustaqil deb	
ʻ ʻ
hisobladi. Ismoil o z merosiga ega bo lgach, tezda Bustga yo l oldi va amir Abu’l-	
ʻ ʻ ʻ
Horis   Mansur   ibnga   ta’zim   qildi.   Har   qanday   muhim   merosdan   chetda   qolgan
Mahmud   hokimiyatni   taqsimlashni   taklif   qildi,   Ismoil   buni   rad   etdi.   Mahmud
G‘aznaga   yurish   qildi   va   keyin   Ismoil   998-yilda   G‘azna   jangida   mag‘lubiyatga
uchradi va asirga olinadi .  998-yilda   Sebuktigin   o g li  	
ʻ ʻ Mahmud   taxtga
o tirdi   va   G azna   va   G aznaviylar   sulolasi   u   bilan   abadiy   aloqador   bo ldi.   U	
ʻ ʻ ʻ ʻ
xalifaga   yozgan   maktubida   sodiqligini   ta’kidlab,   Somoniylar   faqat   ularning
xiyonati   tufayli   almashtirilgan   edi.   Mahmud   Xuroson   hokimligi   va   Yamin   ud   -
davla va Amin al - Milla unvonlarini oldi. Xalifa hokimiyatining vakili sifatida u
ismoiliy va shia buyidlariga qarshi kampaniya olib, sunniy islomni himoya qildi. U
Somoniylar   va   Shohiy   hududlarini,   jumladan,   Multan,   Sind   Ismoiliylar
podshohligini,   shuningdek,   Buvayhiylar   hududining   bir   qismini   bosib   olishni
yakunladi. Hamma   ma lumotlarga	
ʼ
ko ra,   Mahmud   hukmronligi   G aznaviylar   saltanatining   oltin   davri   va   cho qqisi	
ʻ ʻ ʻ
bo lgan.   Mahmud   o z   nazoratini   o rnatish   va   irmoq   davlatlari   barpo   etish
ʻ ʻ ʻ
maqsadida   Shimoliy   Hindiston   bo ylab   o n   yetti   marta   yurish   qilgan,   bosqinlari	
ʻ ʻ
ham   katta   talon-tarojlarga   sabab   bo lgan.   U   o z   hokimiyatini  	
ʻ ʻ Rey   chegarasidan
Samarqandgacha, Kaspiy dengizidan Yamunagacha o rnatdi	
ʻ .
Mahmud hukmronligi  davrida (997-1030)  G aznaviylar  Xurosonning Farona	
ʻ
shahri   yaqinida   4000   turkman   oilasini   joylashtirdilar.   1027-yilga   kelib
turkmanlarning   qo shni   aholi   punktlariga   bosqin   uyushtirishi   sababli   Tus   hokimi	
ʻ
Abul   Alaris   Arslon   Jadhib   ularga   qarshi   harbiy   zarbalar   uyushtirdi.   Turkmanlar
mag‘lub   bo lib   qo shni   mamlakatlarga   tarqalib   ketishdi.   Shunga   qaramay,   1033-	
ʻ ʻ
yilda   G‘aznaviylar   hokimi   Tosh   Farrash   Xurosonga   bosqinlar   uyushtirish   uchun
20
  Roy, Kaushik (2015).   Warfare in Pre-British India - 1500BCE to 1740CE . Routledge.  P.   88.
19 ellik nafar turkman boshliqlarini qatl qildi.
Mahmud   G‘aznaviy   Hindistonga ,   Mathura ,   Kannauj   va   Somnathgacha
bostirib kirgan. 1001-yilda u   Peshovar  jangida   hindu   shohini   mag‘lub etdi . 1004-
1005   yillarda   Bhatiya   knyazligiga,   1006-yilda   esa   qo shni   Multan   amirligigaʻ
bostirib kiradi. 1008-1009-yillarda Choch jangida yana hindu shohiylarini mag lub	
ʻ
etdi   va   bosib   olingan   hududlarda   hokimlar   o rnatdi.   Hindistonda   g‘aznaviylarni	
ʻ
Turushkalar   (“turklar”)   yoki   Hammiras   (arabcha   -   “ amir”   “qo mondon”)	
ʻ 21
  deb
atashgan.
1018-yilda   u   “shafqatsizlarcha   ishdan   bo shatilgan,   vayron   qilingan,	
ʻ
tahqirlangan   va   vayron   qilingan”   Mathura   shahrini   vayron   qildi.   XVI-XVII
asrlarda   “Hindiston   tarixi”ni   yozgan   Muhammad   Qosim   Hindushohning
yozishicha,   Mathura   shahri   Hindistondagi   eng   boy   shahar   bo lgan.   Mahmud	
ʻ
G‘aznay   tomonidan  hujumga  uchragach,  yigirma   kun  davomida 22
  “barcha  butlar”
yoqib   yuborildi   va   yo q   qilindi,   o lja   uchun   oltin   va   kumush   eritildi   va   shahar	
ʻ ʻ
yondirildi .   1018-yilda   Mahmud   Gurjara-Pratixarasning   poytaxti   Kanaujni   ham
qo lga kiritdi  	
ʻ va keyin   Chandela bilan to qnash keldi  	ʻ va undan o lpon oldi. 1026-	ʻ
yilda u Somnath ma’badiga bostirib kirib, 20 million dinor o ljani tortib oldi.	
ʻ
Mahmudning   G aznaga   qilgan  	
ʻ hind   yurishlaridan   olib   kelgan   boylik
juda   katta   bo lib,   zamondosh   tarixchilar   (	
ʻ masalan ,   Abulfazl   Beyhagi ,   Firdavsiy)
poytaxtning   ulug‘vorligi   va   fatihning   adabiyotni   qo llab-quvvatlagani   haqida	
ʻ
yorqin ta’riflar beradi. Mahmud 1030 yil aprel oyida vafot etdi va o zining o g‘li	
ʻ ʻ
Muhammadni o z vorisi qilib tanladi.	
ʻ
Mahmud   imperiyani   yumshoq,   mehribon   va   yumshoq   o g‘li   Muhammadga	
ʻ
qoldirdi. Ukasi  Mas’ud  qilich bilan g‘alaba qozongan uchta viloyatni so radi, lekin	
ʻ
ukasi  rozi  bo lmadi. Mas’ud ukasi  bilan jang qilishiga to g‘ri keldi  va u podshoh	
ʻ ʻ
bo lib, Muhammadni ko r qilib, jazo sifatida qamoqqa tashladi. Mas’ud imperiyani	
ʻ ʻ
saqlab   qola   olmadi   va   1040-yilda   Dandanaqon   jangida   halokatli   mag‘lubiyatga
uchragach,   u   Fors   va   O rta   Osiyodagi   barcha   G‘aznaviy   yerlarini   saljuqiylar	
ʻ
21
  Eaton, Richard M. (2019).   India in the Persianate Age: 1000-1765 . Penguin UK.   ISBN   978-0-14-196655-7 .  p.   29.
22
    Firishtah, Mu	
h ~ammad Qāsim Hindū Shāh Astarābādī (2003).   The history of Hindustan. Vol. 1 . Motilal 
Banarsidass Publisher. p.   60.
20 qo liga   topshirib,  ʻ saltanatni   “qiyinchilik   davri”ga   tortdi.   Uning   oxirgi   harakati
Hindistondan   qo shin   yig‘ish   va   hukmronlik   qilish   umidida   o zining   barcha	
ʻ ʻ
xazinalarini   o z   qal'alaridan   yig‘ib   olish   edi,   lekin   o z   kuchlari   boyliklarni   talon-	
ʻ ʻ
taroj qildi va u yana ko r akasini podshoh deb e'lon qildi. Ikki aka-uka endi o rin	
ʻ ʻ
almashishdi:   Muhammad   qamoqdan   taxtga   ko tarildi,   Mas’ud   esa   o n   yillik	
ʻ ʻ
hukmronlikdan   so ng   zindonga   topshirildi   va   1040-yilda   o ldirildi.   Mas’udning	
ʻ ʻ
o g‘li   Madud   Balx   hokimi   edi   va   1040-yilda   otasining   o limini   eshitib,   o z	
ʻ ʻ ʻ
saltanatiga   da’vo   qilish   uchun   G‘aznaga   keldi.   U   ko r   Muhammadning   o g‘illari	
ʻ ʻ
bilan jang qildi va g‘alaba qozondi. Biroq, imperiya tez orada parchalanib ketdi va
ko pchilik qirollar  Madudga  bo ysunmadilar. To qqiz yil  ichida yana to rtta  shoh	
ʻ ʻ ʻ ʻ
G‘azna taxtiga da’vogarlik qildi.
1058-yilda   o z   qalami   bilan  Qur’on   yozgan   buyuk	
ʻ
xattot   Mas’udning   o g‘li   Ibrohim   shoh   bo ldi.   Ibrohim   saljuqiylar   bilan   tinchlik	
ʻ ʻ
kelishuviga   erishib,   madaniy-siyosiy   aloqalarni   tiklash   orqali   uzilgan   imperiyani
yanada   mustahkam   asosda   tikladi.   Ibrohim   va   uning   vorislari   davrida   imperiya
barqaror osoyishtalik davriga ega edi. O zining g‘arbiy erlaridan mahrum bo lgan	
ʻ ʻ
u   Shimoliy   Hindiston   bo ylab   bosqinlar   natijasida   to plangan   boyliklar   tufayli	
ʻ ʻ
tobora   kuchayib bordi  va u erda Malvadagi  Paramara   va   Kannaujning Gahadvala
kabi   hind   hukmdorlarining   qattiq   qarshiliklariga   duch   keldi.   U   1098-yilgacha
hukmronlik qildi. Mas’ud  III o n olti  yil  davomida  shoh	
ʻ
bo ldi,   uning   hayotida   hech   qanday   muhim   voqea  	
ʻ yuz   bermadi.   Mas’ud   Sulton
Mas’ud   III   saroyini   va   G‘azna   minoralaridan   birini   qurdirdi .   Davlatdagi   zaiflik
alomatlari 1115-yilda vafot etganida yaqqol namoyon bo ldi, o g illari o rtasidagi	
ʻ ʻ ʻ ʻ
ichki   nizolar   Sulton   Baxromshohning   saljuqiylar   vassali   sifatida   taxtga   chiqishi
bilan   yakun   topdi.   Bahromshoh   1117-yilda   G‘azna   jangida   taxt   uchun   ukasi
Arslonni   mag‘lub   etdi.   Sulton   Bahromshoh   G‘aznaviylarning   so nggi   podshohi	
ʻ
bo lib, o ttiz besh yil davomida 	
ʻ ʻ G‘aznaviyning   birinchi va asosiy poytaxti bo lgan	ʻ
G‘aznani   boshqargan.   1148-yilda   u   G‘aznada   Sayfiddin   Suriy   tomonidan
mag‘lubiyatga   uchradi ,   ammo   keyingi   yili   u   poytaxtni   qaytarib   oldi.   Shohning
kuyovi bo lgan akasi Qutubbuddinning o limi uchun qasos olish maqsadida 1151-	
ʻ ʻ
21 yilda G uriy podshohi Alaiddin Husayn shaharni zabt etadi, ammo kichik  ʻ jinoyati
uchun   omma   oldida   jazolanadi   va   o ldiriladi.   Keyin   Alaiddin   Husayn   shaharni	
ʻ
vayron   qilib,   uni   7   kun   davomida   yoqib   yubordi,   shundan   so ng   u  	
ʻ “Jahonsuz”
(“ Jahon  kuydiruvchisi”)   nomi  bilan  mashhur  bo ldi. G‘azna  Bahromga  yordamga	
ʻ
kelgan saljuqiylar aralashuvi  bilan G‘aznaviylar qo liga qaytarilgan. G‘aznaviylar	
ʻ
bilan   G‘aznaviylar   bilan   kurash   keyingi   yillarda   ham   davom   etdi,   chunki   ular
G‘aznaviylar   hududini   tishlab   tashladilar   va   G‘azna   va   Zobuliston   G‘uridlar
tomonidan   qo lga   olinmaguncha   bir   guruh   O g‘uz   turklariga   boy   berildi.  	
ʻ ʻ G ‘ azna
taxminan  1170- yilda   G ‘ uriylar   qo ʻ liga   o ʻ tdi .
1163-yilda   G‘aznaviy   qulagandan
so ng, G‘aznaviylar o zlarini 	
ʻ ʻ Lahorda  o rnatdilar, u G‘aznalik Mahmud tomonidan	ʻ
bosib   olinganidan   beri   Hindiston   hududlari   uchun   mintaqaviy   poytaxti   bo lib,   u	
ʻ
kech   G‘aznaviylarning   yangi   poytaxti   bo ldi.   Hindistonning   shimoli-g‘arbiy	
ʻ
qismidagi   g‘aznaviylar   hokimiyati   1186-yilda   G‘uriylar   Muhammad   G‘uriy
tomonidan   Lahorni   zabt   etgunga   qadar,   so nggi   G‘aznaviy   hukmdori   Xusrav
ʻ
Malikni taxtdan ag‘darib tashlaguncha davom etdi. Xusrav Malik ham, uning o g‘li	
ʻ
ham   1191-yilda   Firuzkuhda   qamoqqa   tashlangan   va   g‘aznaviylar   nasl-nasabini
yo q qilib, qatl etilgan	
ʻ 23
.
2.2  Mahmud G‘aznaviy humronlik tarixi va uning xorijiy tadqiqotlarda
o rganilishi	
ʻ
23
  Bosworth, C.E. (1977).   The Later Ghaznavids . Columbia University Press.  P.   131.
22 Sobiq sovet davri tarixshunosligida G‘aznaviylar, xususan mazkur davlatning
eng   yorqin   namoyandasi   Mahmud   G‘aznaviy   shaxsi   to g‘risida   umumiy   hamdaʻ
biryoqlama   salbiy   qarash   ustunlik   qilgan.   Darslik   va   adabiyotlarda   Mahmud
G‘aznaviyni   asosan   “talonchi”,   “zo ravon   hukmdon”   deb   ko rsatish   odat   tusiga	
ʻ ʻ
kirib qolgan edi. Mavzuning manbashunosligiga to xtalganda, bu sulola tarixi Abu	
ʻ
Said   Gardiziyning   “Zayn   ul-axbor”,   Abulfazl   Bayhaqiyning   “Tarixi   Mas’udiy”
asarlarida   ko proq   o z   aksini   topganligini   ta’kidlash   joiz.   Shu   bilan   birgalikda,	
ʻ ʻ
Nizomulmulkning   “Siyosatnoma”,   Nizomiy   Aruziy   Samarqandiyning   “Chahor
maqola”,   Ibn   al   Asirning   “Al-Komil   fit-tarix”   va   boshqalarda   ham   G‘aznaviylar
davlati xususida tegishli ma’lumotlar uchraydi 24
. 
Somoniylar hukmronligi davridayoq sobiq turkiy qul (g‘ulom) lardan tashkil
topgan   gvardiya   saroy   hayoti,   umuman   mamlakat   siyosiy   hayotida   muhim   rol
o ynay boshlagan edi. Ushbu gvardiyaning boshlig’i hojib ham ahamiyatli lavozim	
ʻ
egasi bo lgan. Hojiblaming eng kattasi - Hojibi buzurg (ulug‘ hojib) bo lib, u eng	
ʻ ʻ
yuqori   davlat   amaldorlaridan   biri   bo lgan.   Hojiblar   ichida   Alptegin   alohida	
ʻ
salohiyat   egasi   bo lib,   35   yoshidayoq   Xuroson   sipohsolori   darajasiga   ega   edi,	
ʻ
qo lida 2700 nafar harbiy askarlari bo lgan.  	
ʻ ʻ U keyinchalik Abdu.lmalik I davrida
(954-961) katta mavqe va ulkan yer mulklar egasiga aylandi.
Amir   vafotidan   so ng   (961)   Alptegin   yangi   amir   Mansur   I   (961-   976)   bilan	
ʻ
o zaro   nizoga   borib   qolib,   bir   qator   to qnashuvlardan   so ng,   961-yili   G‘azna   va	
ʻ ʻ ʻ
uning   atrofidagi   yerlarni   egallaydi.   Alptegin   o z   tarbiyasi   va   homiyligiga   olgan	
ʻ
sobiq turkiy qullar orasida Sabuqtegin ham bo lgan. 963-yili Alptegin vafot etgach,	
ʻ
G‘aznada   Somoniylar   noibi   sifatida   uni   Piriy,   Ishoq,   Bilgategin   kabi   shaxslar
ketma-ket   boshqarib   kelishdi.   Hudud   rasman   Somoniylarga   qarashli   deb
hisoblangan.
Sabuqtegin   asli   Sirdaryo   bo ylarida   yashagan   barsxon   turkey   qabilasiga   mansub	
ʻ
bo lib,   yoshligida   asir   olinib,   so ngra   qul   qilib   sotilgan   edi.   Somoniylar   turkiy	
ʻ ʻ
gvardiyasi   boshlig‘i   Alptegin  uni   о   z   qaramog  iga   olgan.  Somoniylar   davlatining
turkiy askarlar qo shinida xizmat qilgan Sabuqtegin 977-yildan boshlab G‘azna va	
ʻ
24
 Gumilev. N Qadimgi turklar. – Toshkent. 2007. – B.64.
23 uning atroflarini Somoniylar noibi sifatida boshqaradi. Bu vaqtga kelib Somoniylar
sulolasi   inqirozga   yuz   tutgan   bo lib,   Sabuqtegin   rasman   noib   bo lsa-da,   aslidaʻ ʻ
o zini   mustaqil   hokimdek   tuta   boshlaydi.   Shijoatkor   sarkarda   Sabuqtegin   aynan	
ʻ
Somoniylar   amiri   Nuh   997-yilda   dushmanlariga   qarshi   kurashda   yordam   berib,
“Nosiriddin ad-Davla” (Davlat va din himoyachisi), o g‘li Mahmud esa “Sayf ad-	
ʻ
Davla”   (Davlat   shamshiri)   degan   sharafli   nomlarga   sazovor   bo lishadi.	
ʻ
Sabuqteginning ta’siri mamlakat ichra tez orada shu qadar kuchayib ketdiki, uning
qarshisida   Nuh   II   taxtda   rasman   o tirgan   zaif   hukmdorga   aylanib   qoldi.	
ʻ
Keyinchalik   somoniy   hukmdor   Mansur   II   (997-999)   va   Mahmud   G‘aznaviy
o rtasida nisbatan yaqin munosabatlar o rnatilgan edi. Sabuqtegin vafotidan so ng	
ʻ ʻ ʻ
hokimiyatni uning katta o g‘li Ismoil boshqara boshladi. Otasining o limidan so ng	
ʻ ʻ ʻ
Mahmud akasi Ismoilni taxtdan tushirib, o zi hukmdorlik darajasini egalladi (998-	
ʻ
1030).
999-yil Somoniylar amiri Mansurning o limidan so ng Buxoro taxtiga uning ukasi	
ʻ ʻ
Abdulmalik   II   egalik   qildi.   Bundan   norozi   bo lgan   Mahmud   Xurosonga   qo shin	
ʻ ʻ
tortadi   va   uni   butkul   Somoniylar   davlatidan   ajratib   oldi.   Oradan   ko p   o tmay	
ʻ ʻ
Somoniylar   davlati   Qoraxoniylar   sulolasi   qo liga   o tib,   oxirgi   fimir   ham	
ʻ ʻ
zindonband qilinadi. 
Shunday   voqealarga   boy   999-yili   Bag‘dod   xalifasi   Mahmud   G‘aznaviyga  
“Yaminud-davla   va   aminul-milla”   (“Musulmon   davlatining   o ng   qo li   va	
ʻ ʻ
millatning omonligi”) degan faxriy unvon va Xuroson hokimiigiga yorliq, bayroq
va nog‘ora yuboradi. 
O z   navbatida,   Mahmud   G‘aznaviy   ham   Abbosiylar   xalifasini   rasman   tan	
ʻ
olib,   uni   payg‘ambar   avlodi   sifatida   qadrlaydi.   Bu   esa   Mahmud   G‘aznaviy
davlatining to liq mustaqilligidan darak berardi.	
ʻ
Mahmud   G‘aznaviy   Abulqosim   Mahmud   ibn   Sobuqtegin   (967-1030)   haqida
to xtaladigan   bo lsak   u   G‘aznada   tavallud   topgan   turkiy   davlat   arbobi   va   harbiy	
ʻ ʻ
sarkarda.   G‘aznaviylar   davlati   hukmdori   (998-1030).   Mahmud   G‘aznaviy
Sobuqteginning o g‘li bo lib, yoshligida otasidan  harbiy san’atni puxta egallagan.	
ʻ ʻ
Mahmud   G‘aznaviy   hukmronligi   davrida   u   tomonidan   olib   borilgan   keng
24 ko lamdagi   istilochilik   siyosati   natijasida   1186-yilgacha   200   yildan   ortiq   hukmʻ
surgan   va   faoliyatiga   g‘uriylar   nuqta   qo ygan   buyuk   g‘aznaviylar   davlati   barpo	
ʻ
etildi.   Mahmud   G‘aznaviy   hukmronligidagi   yuksalish   davrida   g‘aznaviylar
davlatining   chegaralari   g‘arbda   va   shimoli-g‘arbda   Ray   va   Isfaxon   shaharlari
hamda   Orol   dengizi   bilan   birga   g‘arbiy   Erongacha   cho zilgan,   janubi-sharqda	
ʻ
Hindistonning kattagina qismini o z ichiga olgan edi. 	
ʻ
V.V.Bartoldning   ma’lumotlariga   ko ra,   Mahmud   G‘aznaviy   999-yilning	
ʻ
oktyabr-noyabr   oylarida   tantanali   ravishda   taxtga   o tirgan.   Boshqa   tadqiqotchi	
ʻ
K.E.Bosvort   esa   bu   voqea   998-yilda   sodir   bo lgan   deb   ko rsatadi.   Bu   davrda	
ʻ ʻ
Mahmud   G‘aznaviy   xalifa   Muqaddirdan   Xurosonni   boshqarish   uchun   yorliq
hamda   “Saltanat   tayanchi   va   musulmonlar   jamiyatining   ishonchli   vakili”   faxriy
unvoni   bilan   taqdirlandi.   G‘aznaviylar   davlati   chegaralarini   kengaytirishga
qaratilgan   o z   siyosatini   Mahmud   G‘aznaviy   998-yil   boshidayoq   Janubiy	
ʻ
Toxariston   hozirgi   Shimoliy   Afg‘oniston   hududini   uzil-kesil   o z   mulkiga   qo shib	
ʻ ʻ
olish   bilan   amalga   oshira   boshladi 25
.   Shundan   keyin   Mahmud   G‘aznaviy
somoniylarning Xurosondagi  barcha mulklariga  ko z tikadi. Bu  da’vosini  u o sha	
ʻ ʻ
yilning   o zidayoq   Nishopur   shahri   bilan   birgalikda   butun   Xurosonni   istilo   qilish	
ʻ
orqali   amalga   oshirdi.   Lekin   u   ko p   o tmay   Hirotni   o z   qo lida   saqlab   o zaro	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
kelishuvga   muofiq   somoniylar   sarkardasi   Bektuzun   foydasiga   Nishopurdan   voz
kechadi.   999-yil   16-may   Marv   yaqinida   bo lgan   jangda   somoniy   sarkardalardan	
ʻ
bo lgan Foyiq va Bektuzning birlashgan qo shinini tor-mor qilganidan keyin butun	
ʻ ʻ
Xuroson uzil-kesil Mahmud 
G‘aznaviy   qo l   ostida   o tdi.   Amudaryo   vohasi,   Termiz   shahri   ham   Mahmud	
ʻ ʻ
G‘aznaviy   qo l   ostida   bo lgan.   Bu   yerda   G‘aznaviylar   tomonidan   noib   va   qal’a	
ʻ ʻ
qutvoli   tayinlangan.   Bu   g‘aznaviylarga   Amudaryo   orqali   o tadigan   asosiy	
ʻ
kechuvlar va Termiz orqali Markaziy Osiyodan Hindistonga olib borilgan muhim
savdo yo lini nazorat qilish imkonini bergan. 	
ʻ
G‘aznaviylar va qoraxoniylar o rtasidagi shimoliy chegara sifatida Amudaryo	
ʻ
e’tirof   etilgan.   1008-yil   4-yanvar   yakshanba   kuni   Balx   yaqinida   bo lgan   janda	
ʻ
25
 Алимова, Д.  Ртвладзе Э. О збекистон давлатчилиги тарихи очерлари. - Тошкент. 2001. - Б.63 	
ʻ
25 Mahmud   G‘aznaviy   tomonidan   qoraxoniylar   qo shinining   tor-mor   etilishi   bilanʻ
qoraxoniylarning Xurosonga qilib turadigan hujumlariga vaqtincha chek qo yilgan.	
ʻ
Xorazm yurishi oldidan Mahmud G‘aznaviy vaziri tomonidan Termiz, Qubodiyon,
Xuttalonda   kemalarni   jangga   tayyorlash,   Omulda   esa   qo shin   uchun   oziq-ovqat	
ʻ
to plashga   buyuruq   bergan.   Mahmud   G‘aznaviy   1025-yilda   Samarqandga   yurishi	
ʻ
vaqtida Qodirxon bilan boshqa qoraxoniy hukmdor Aliteginga qarshi yo naltirilgan	
ʻ
ittifoqchilik   shartnomasini   tuzdi.   Mahmud   G‘aznaviyning   g‘arbdagi   istilochilik
harakatlari   1002-yildan   Seyistonni   o z   mulkiga   qo shib   olish   bilan   boshlandi.	
ʻ ʻ
1010-
1011   yillarda   esa   Afg‘onistonning   shimolidagi   tog‘   viloyati   G‘urni   qo lga	
ʻ
kiritdi.   Mahmud   G‘aznaviy   hukmronligi   davrida   Xorazm,   Xuroson,   Seyiston,
Kobul, 
G‘azna, Shimoliy Hindiston kabi viloyatlar va makonlar g‘aznaviylar izmida
bo lgan	
ʻ 26
. 
Mahmud   G‘aznaviy   o z   hukmronligi   davrida   yashin   tezligida   harakat	
ʻ
qiladigan   o z   davrining   qudratli   qo shiniga   tayandi.   Harbiy   xizamatchilarning	
ʻ ʻ
hammasi   davlat   hisobidan   yetarli   miqdorda   maosh   bilan   taminlandi.   Olim
Homidjon Homidiyning yozishicha, “Sulton Mahmud davlat idora xay’atida ham,
viloyat hokimlari devonidayu, qo shin sarkardalari orasida qattiq intizom orqasidan	
ʻ
jiddiy   nazorat   o rnatgan   bo lib,   mahalliy   hokimlarning   ichki   va   tashqi   ahvolidan	
ʻ ʻ
ma’lumot yetkazib turuvchi maxsus mahkama tashkil etgandi. Uning qo shinida bir	
ʻ
necha yuz jangovar fillar, daryolarni kechib o tish uchun suzuvchi so llar bo lgan	
ʻ ʻ ʻ
ekan. Sulton lashkarining asosiy qismini harbiy hunarlar o rgatilgan qullar tashkil	
ʻ
qilgani manbalarda qayd etilgan. Mahmud G‘aznaviy eng zamonaviy qurollar bilan
taminlangan   32   harbiy   hunar   o rgatilgan   yuksak   jangovar   ruhdagi   yuz   minglab	
ʻ
suvoriy   va   piyoda   lashkarlarga   ega   edi”.   Metindek   intizom,   qattiqo llik   va	
ʻ
talabchanlik   siyosatiga   asoslangan   Mahmud   G‘aznaviyning   harbiy   yurishlariga
uncha hech bir kuch bas kela olmasdi. U Hindistonga 17 marta yurish qilib Panjob,
Kashmir va boshqa viloyatlarni egallab behisob boyliklarni qo lga kiritdi. Mahmud	
ʻ
26
 Азамат Зиё. О збек давлатчилиги тарихи. - Тошкент. 2000. - Б.115 	
ʻ
26 G‘aznaviyning   lashkarlari   bosib   olingan   shaharlardagi   oltin   haykallarni,
ibodatxonalardagi qimmatbaho buyumlarni, minglab erkak-ayol asirlarni olib ketar
edilar. Mahmud G‘aznaviy 1019-yilda o z yurishlarining birida Kanauja shahridanʻ
20   millon   dirham,   57   ming   qul   va   350   ta   fil   keltirgan.   Asirlar   sotilmagan   ham,
o ldirilmagan ham balki ularni islom diniga kiritib yangi qo shinlar tuzganlar	
ʻ ʻ 27
. 
Harbiy yurishlarda Mahmud G‘aznaviy erishgan g‘alabalar va qo lga kiritgan	
ʻ
behisob   boyliklar   g‘aznaviylar   davlatining   obro -e’tiborini   tobora   oshirib   bordi.	
ʻ
Hatto   qoraxoniylar   xoni   ham   Mahmud   G‘aznaviy   bilan   hisoblashardi.   O z	
ʻ
navbatida   Mahmud   G‘aznaviy   ham   harbiy   yurishlarda   xotirjam   bo lish   uchun	
ʻ
qoraxoniylar   hukmdorlari   bilan   yaxshi   muomala   qilar   va   kelishardi.   1025-yilda
Mahmud 
G‘aznaviy bilan tamg‘achxon Qodir Samarqand yonida shaxsan uchrashdilar.
XI   asrda   yashagan   fors   tarixchisi   Gardiziy   “Zayn   al   axbor”   kitobida   bir   voqeani
hikoya   qiladi.   Har   ikki   podshoh   uchrashuv   chog‘ida   bir-birlariga   o zaro	
ʻ
mulozamatlardan   so ng   qimmatbaho   javohir   toshlarni   sovg‘a   qildilar.   Mahmud	
ʻ
G‘aznaviy   birinchi   uchrashuvdayoq   Qodirxonning   siyosiy   diplomatiyada
savodsizligi,   sodda   odam   sifatida   qo polligini   ko rgach,   o zining   muomalasi,	
ʻ ʻ ʻ
mehmondo stligi,   hashamati,   boyligi   va   zebi-ziynatlari   bilan   lol   qoldirmoqchi	
ʻ
bo ldi.   Mahmud   G‘aznaviy   Qodirxon   uchun   oltinlar   bilan   bezatilgan   chodir	
ʻ
tayyorlatib uning ichki va tashqi tomonlarini hayratomuz tarzda yasattirdi. Chodir
haqiqatdan kutilganidan ham ortiqcha salobat va go zallik bilan bezatildi. 	
ʻ
Mahmud   G‘aznaviy   tayyorlagan   turli-tuman   sovg‘alar   Qodirxonni   lol
qoldirdi.   Bu   qarorgohga   yetib   kelgach   Qodirxon   bu   bebaho   sovg‘alarni   ko rgach	
ʻ
Mahmud   G‘aznaviydek   saxiy   va   qudratli   podshoh   oldida   uyalib   qolmaslik   uchun
o z qo l ostidagi barcha boyliklarni to plashga buyuruq beradi. Qodirxon juda ko p	
ʻ ʻ ʻ ʻ
miqdorda   pul,   oltinlar   bilan   bezatilgan   egar-jabuq   va   boshqa   boyliklarni   yig‘ib
Mahmud   G‘aznaviyga   yuboradi.   Bu   Mahmud   G‘aznaviyning   katta   diplomatik
g‘alabasi edi. Hikoya qiladilarki Mahmud G‘aznaviy doim may iste’mol qilishidan
yuzi   sariq   ekan.   Qiyofasi   xunuk,   yuzi   tortilgan,   bo yni   uzun,   burni   cho ziq   ekan.	
ʻ ʻ
27
 Karimov.Sh, Shamsutdinov R. Vatan tarixi. - Toshkent. 2010. - B.193  
27 Bir   kuni   u   ertalab   u   o z   xujrasida   namoz   o qish   uchun   o tiradi.   Oldiga   oyna   vaʻ ʻ ʻ
taroq   qo yilgan,   bir   qul   ham   xizmatiga   hozir   edi.   Vaziri   Ahmad   Xasan   xujra	
ʻ
eshigidan kirib salom beradi. U Mahmud G‘aznaviyning yoniga o tiradi. Mahmud	
ʻ
G‘aznaviy   oynaga   qarab   o z   yuzini   ko rib   tabassum   qilib   deydi:   “Bilasanmi	
ʻ ʻ
odamlar meni  yomon ko radi  deb qo rqaman, chunki  chiroyli  emasman. Odamlar	
ʻ ʻ
odatda   go zal   yuzli   shohlarni   yaxshi   ko radi.   Endi   men   nima   qilishim   kerak?”.	
ʻ ʻ
Shunda   vaziri   Ahmad   Xasan   javob   beradi:   “Oltinni   dushman   deb   bil.   Shunda
odamlar   seni   o zlariga   do st   tutadi.   Mahmud   xayru-saxovat   bilan   taom   yeyishga	
ʻ ʻ
qo l   uradi   va   odamlar   uni   yaxshi   ko rib   maqtaydilar.   Unga   buyuk   ishlar   va	
ʻ ʻ
xazinalar nasib qiladi. Bir kuni Mahmud G‘aznaviy vaziri Ahmad Xasanga aytadi:
“Men   oltin-u   kumushdan   qo l   tortimu,   ikki   olam   qo l   ostimga   o tdi.   Dunyo	
ʻ ʻ ʻ
boyligini hech narsa deb bildim va ikki jahonda aziz bo ldim”. Sulton degan nom	
ʻ
hali u paytda yo q edi. Islom olamida eng birinchi bo lib “Sulton” nomini Mahmud	
ʻ ʻ
G‘aznaviy olgan ekan 28
. U xudoni sevuchi va limning do sti, odil, pokdin va g‘oziy	
ʻ
shoh   edi.   Mahmud   G‘aznaviy   Hindiston   va   boshqa   yurtlardan   olib   kelingan
o ljalarni   ko p   hollarda   obadonchilik   hamda   qurilish   ishlariga   sarflagan.   U	
ʻ ʻ
G‘aznada   davlat   madrasasi,   mashhur   jome   masjidi,   ulkan   suv   to g‘oni   inshoatlar	
ʻ
barpo ettiradi. G‘azna tez orada shrqning eng go zal va obod shaharlaridan biriga	
ʻ
aylanadi.   Sulton   Balx   va   Nishopurda   ham   bir   qator   qurilish   ishlarini   amalga
oshirgan. Mahmud G‘aznaviyning o zi turkiy, arab, fors tillarini mukammal bilgan,	
ʻ
she’riyatdan   xabardor   bo lgan.   Uning   saroyida   Farruxiy,   Utbiy,   Gardiziy,	
ʻ
Bayhaqiy va shu singari shoir va tarixchilar ham faoliyat ko rsatishgan. 	
ʻ
Beruniyning   eng   sara   asarlari   ham   G‘aznada   dunyoga   kelgan.   Beruniy
Mahmud   G‘aznaviy   bilan   ko pgina   yurishlarda   ishtirok   etgan.   XI   asr   muallifi	
ʻ
Nizomiy   Aruziy   Samarqandiy   o zining   “Chahor   maqola”   nomli   asarida   Beruniy	
ʻ
bilan Mahmud G‘aznaviy o rtasida ancha iliq munosabat bo lganligini ta’kidlaydi.	
ʻ ʻ
Mahmud   G‘aznaviy   otasi   Sobuqtegin   yozib   qoldirgan   “Ma’naviy   ulug‘vorlik
bamisoli   alanga   va   shamol,   bularning   harakat   va   parvoz   xususiyati   bor.   Maishat
esa qiya yerdagi qum uyumiga o xshash uning tubanlikka surilish xususiyati bor”	
ʻ
28
 Бартолд В. Двенадсат лекси по истории туретских народов средней азии. – Москва. 1968. –  C .159.
28 degan nasixatiga ko ra ilm-fan sohasiga ham katta e’tibor bilan qaraganʻ 29
. Mahmud
G‘aznaviy  1019-yili  musulmon  olamida  ilk  davlat   madrasasini   ochib unga  noyob
qo lyozmalarni   to platgan.   Aslida   Abul   Qosim   ismli   fors   shoiriga   Firdafsiy	
ʻ ʻ
taxallusini   bergan  ham   Mahmud  G‘aznaviy  hisoblanadi.  Sulton  avval  Firdafsiyga
ijobiy   munosabatda   bo lgan.   Lekin   shoir   ijodi   uchun   munosib   haq   olmaganligini	
ʻ
ro kach qilib berilgan 60 000 kumush dirhamni aholiga taqatish orqali hurmatsizlik	
ʻ
ko rsatgach Sulton bundan qattiq g‘azablanadi va uni o limga hukm qiladi. Ammo
ʻ ʻ
Firdafsiyning   tavbatazarrusidan   keyin   ko ngli   yumshab,   hukmni   bekor   qiladi   va	
ʻ
uni   shahardan   chiqib   ketishiga   buyuruq   beradi.   Mahmud   G‘aznaviy   Abu   Ali   Ibn
Sinoning   ham   o z   saroyida   xizmat   qilishini   hohlagan.   O z   vaqtida   xorazmshoh	
ʻ ʻ
Ma’mundan boshqa olimlar qatorida uni G‘aznada yuborishini talab qilgan. Lekin
Ibn   Sino   Mahmud   G‘aznaviy   saroyida   xizmat   qilishni   istamay   Xorazmdan
qochishga   qaror   qiladi.   Mahmud   G‘aznaviy   Ibn   Sinoni   o z   saroyiga   jalb   etishga	
ʻ
ko p urinadi. Hatto uning siymosini 40 nusxada qog‘ozga ko chirtirib qanday qilib	
ʻ ʻ
bo lmasin   uni   topib   keltirishga   farmon   beradi.   Sulton   Mahmud   G‘aznaviylar
ʻ
davlatining ustuni edi. Mahmud G‘aznaviy davrida kuchli qo shin yuzaga kelgan. 	
ʻ
Mahmud   G‘aznaviyning   hukmronlik   qilgan   davri   (998-1030)   ham   muhim
ahamiyatga ega bo lib, G‘aznaviylar davlatining davlatchilik taraqqiyotida yuksak	
ʻ
o rniga   ega.   Chunki,   Mahmud   G‘aznaviy   ko pgina   harbiy   yurishlari   orqali   yangi	
ʻ ʻ
hududlarni   zabt   etib   o z   davlat   tasarrufiga   kiritgan.   Shuningdek,   Mahmud	
ʻ
G‘aznaviy   o z   davlatining   poytaxti   G‘aznada   nodir   kitoblardan   katta   kutubxona	
ʻ
to plagan.   Bu   davrda   islom   madaniyati   va   islom   dini   tarqalishiga   katta   hissa	
ʻ
qo shgan.   O z   saroyida   400   dan   ortiq   olimlar,   shoirlar   va   san’atkorlarni   to plab
ʻ ʻ ʻ
ularga homiylik qilgan. Qudratli va jangovar harbiy qo shin hamda dengiz flotiga	
ʻ
ega   bo lgan.   Sharq   allomalarining   asarlarida   Mahmud   G‘aznaviy   adolatli   va	
ʻ
fuqaroparvar podsho, dushmanga nisbatan shavqatsiz sarkarda sifatida tasvirlanadi.
Mahmud   G‘aznaviy   Bag‘dod   xalifasi   al-Qodirxon   “Davlatning   o ng   qo li   va	
ʻ ʻ
millatning ishonchi” degan faxriy unvon olgan. 
   
29
 Sagdullayev. A O zbekiston tarixi. – Toshkent. 2019. - B.388 	
ʻ
29 30 X ULOSA
Xulosa qilib aytganda, G‘aznaviylar davlatida islom ma’muriy amaliyotlari va
mahalliy   urf-odatlar   va   yangiliklarning   o ziga   xos   aralashmasi   edi.   Mahalliyʻ
gubernatorlar   va   amaldorlarga   sezilarli   avtonomiyalar   berilgan   boshqaruvning
markazlashtirilmaganligi   imperiya  ichida  yuqori   darajadagi  madaniy  va  til  xilma-
xilligini ta’minladi. Shu bilan birga, fors tilini rasmiy til sifatida qo llash, markaziy	
ʻ
boshqaruvga   sodiq   amaldorlar   tarmog‘ini   barpo   etish   kabi   markazlashtiruvchi
kuchlar imperiyaning birligini saqlashga yordam berdi.
G‘aznaviylar   davlatida   o ziga   xos   muammolar,   jumladan,   markaziy	
ʻ
boshqaruv va viloyatlar o rtasidagi  nizolar  bo lsa-da, uning kuchli  tomonlari ham	
ʻ ʻ
ko p edi. Madaniyat va aqliy izlanishlarga homiylik qilish natijasida fors adabiyoti	
ʻ
va madaniyatida sezilarli  yutuqlarga erishildi  va mahalliy hokimlar va amaldorlar
tarmog‘i   G‘aznaviylar   hukmronligi   ostidagi   turli   va   uzoq   hududlarni   samarali
boshqarishga yordam berdi.
Xorijiy   tadqiqotlarda   yaratilgan   manbalar   yordamida   biz   G aznaviylar   davlatiga	
ʻ
oid   muhim   tarixiy   ma’lumotlarni   olishimiz   mumkin.   Asarlar   nafaqat
g aznaviylarga,   balki   o sha   davrda   faoliyat   yuritgan   sulolalar,   islom   tarixi,	
ʻ ʻ
madaniy-ijtimoiy   hayot,   iqtisodiy   va   siyosiy   ahvol   haqida   ma’lumot   beradi.
G aznaviylar davlati tarixini manbalar asosida o rganib chiqqan olimlar asarlarida
ʻ ʻ
Beruniyning   “Hindiston   tarixi”,   Utbiyning   “Tarix-i   Yaminiy”,   Bayhaqiyning
“Tarix-i   Sobuqtegin”,   Muhammad   Ufiyning   “Jomi   ul-hikoyat”,   Hasan   Nizomiy
“Toj al-maosir”, Ibn Asir “Komil ut-tavorix”, Juvayniyning “Tarix-i Jahonkusho”
asarlarini   tahlil   qilib,   G aznaviylar   tarixi   haqida   qimmatli   ma’lumotlar   berib	
ʻ
o tilgan. 	
ʻ
G aznaviylar   davriga   oid   muhim   hujjatlar,   asarlar,   arab,   fors,   hind   tillarida	
ʻ
yozilgan. Boburiylar davrida Hindistonda fors tilida yozilgan umumiy tarixga oid
aksariyat   asarlarda   ham   g aznaviylar   davriga   oid   ma’lumotlar   uchraydi.   Bugungi	
ʻ
kunga   qadar   o sha   davrda   bitilgan   yozma   manbalar,   me’moriy   inshootlar,	
ʻ
31 numizmatik   materiallar   o z   aktualligini   yo qotmagan   va   tadqiqot   ishlariniʻ ʻ
rivojlantirishda muhim ahamiyat kasb etib kelmoqda.
Mahmud   G‘aznaviyning   tarixiy   faoliyatini   o rganishda   amalga   oshirgan	
ʻ
harbiy  yurishlari,  zabt   etgan  hududlari,  Tamg‘achxon  Qodirxon  bilan olib  borgan
diplomatik   munosabatlari,   shuningdek   ilm-fanga   qo shgan   hissasi   haqida   tanishib
ʻ
chiqdik.   Mahmud   G‘aznaviyning   tarixiy   faoliyatini   o rganish   jarayonida	
ʻ
Nizomulmulkning   “Siyosatnoma”   asarida   Mahmud   G‘aznaviy   islom   olamida   eng
birinchi bo lib “Sulton” nomini olgani, xudoni sevuchi  va ilimning do sti, pokdin	
ʻ ʻ
va   g‘oziy   shoh   ekanligi   haqidagi   ma’lumotlarni   bu   asarni   o qishimiz   jarayonida	
ʻ
o zimiz   uchun   yangilik   sifatida   bilib   oldik.   Shuningdek,   D.A.Alimova   va	
ʻ
E.V.Rtvladzening “O zbekiston davlatchiligi tarixi ocherklari” kitobi bilan tanishib	
ʻ
chiqganimizda  Mahmud  G‘aznaviy  hukmronligi  davrida G‘aznaviylar   davlatining
chegaralari   g‘arbda   va   shimoli-g‘arbda   Ray   va   Isfaxon   shaharlari,   hamda   Orol
dengizi   bilan   birga   G‘arbiy   Erongacha   cho zilganligi,   janubi-sharqda   esa	
ʻ
Hindistonning katta qismini o z ichiga olganligi, Mahmud G‘aznaviy g‘aznaviylar	
ʻ
davlatining   chegaralarini   kengaytirishga   qaratilgan   o z   siyosatini   998-yil	
ʻ
boshidayoq   Janubiy   Toxariston   hududini   o z   mulkiga   qo shib   olish   bilan   amalga	
ʻ ʻ
oshira   boshlaganligi,   shundan   keyin   Mahmud   G‘aznaviy   somoniylarning
Xurosondagi barcha viloyatlariga ko z tikkanligi haqidagi ma’lumotlarni ham bilib	
ʻ
oldik. Azmat Ziyoning “O zbek davlatchiligi tarixi” kitobini o qishimiz jarayonida	
ʻ ʻ
Mahmud   G‘aznaviy   eng   zamonaviy   qurollar   bilan   taminlangan   32   harbiy   hunar
o rgatilgan   yuksak   jangovar   ruhdagi   yuz   minglab   suvoriy   va   piyoda   lashkarlarga	
ʻ
ega   bo lganligi   haqidagi   ma’lumotlarni   yangilik   sifatida   bilib   oldik.   Xulosamiz	
ʻ
so nggida shuni ishonch bilan ayta olamizki, Mahmud G‘aznaviy va G‘aznaviylar	
ʻ
davlatchiligi   tarixida   yuksak   munosib   o rniga   egadir.   Shuningdek,   Mahmud	
ʻ
G‘aznaviy g‘aznaviylar davlatining davlat sifatida shakllanishida bevosita ishtirok
etib davlat taraqqiyotining yuksalishiga katta hissa qo shdi. 	
ʻ
32 FOYDALANGAN ADABIYOTLAR RO YXATIʻ
I. Rahbariy adabiyotlar:
1. Каримов   И.А.Юксак   маънавият-енгилмас   куч.   -Тошкент.   Маънавият.
2008.
2. Mirziyoyev.   Sh.   Erkin   va   farovon   demokratik   O zbekiston   davlatini
ʻ
birgalikda barpo etamiz. - Toshkent. Ma’naviyat. 2016.  
Mahalliy adabiyotlar:
1. Azamat Ziyo. O zbek davlatchiligi tarixi. – Toshkent. 2000. 	
ʻ
2. Alimova   D.A   Rtvladze   E.   O zbekiston   davlatchiligi   tarixi   ocherklari.   –	
ʻ
Toshkent. 2001. 
3. Ahmedov. B. O’zbekiston tarixi manbalari. Toshkent, 2001.
4. Бартолд.В   –   “Двенадсат   лекси   по   истории   туретских   народов   средней
азии”. М:.1968.
5. Karimov.Sh, Shamsutdinov.R Vatan tarixi. – Toshkent. 2010. 
6. Nizomulmulk. Siyosatnoma. – Toshkent. 2008. 
7. Sagdullayev A. O zbekiston tarixi. – Toshkent. 2019.	
ʻ
Chet el adabiyotlari:
1. Asher,   Catherine   B.;   Talbot,   Cynthia   (2006).   India   Before   Europe .
Cambridge University Press.  Asher & Talbot 2006 , p.   19.
2. Bosworth, C. E. (1963). The Ghaznavids: Their empire in Afghanistan and
eastern Iran 994-1040. Edinburgh University Press.
3. Bosworth,   C.E.   (1963).   The   Ghaznavids:994-1040 .   Edinburgh   University
Press.   Bosworth 1963 , p.   228.
4. Bosworth,   C.E.   (1977).   The   Later   Ghaznavids .   Columbia   University   Press.
p.   131.
5. Bosworth, C.E. (1994). “Rulers of Makrān and Qu	
s~dār in the Early Islamic
Period”.   Studia Iranica .   23   (2). Peeters Publishers: p.   203. 
6. Bosworth, C.E. (2006).   “Ghaznavids" ”.   Encyclopaedia Iranica .
7. Eaton, Richard M. (2019).   India in the Persianate Age: 1000-1765 . Penguin
UK.   ISBN   978-0-14-196655-7 . p.   29.
8. Faruki,   K.   H.   (2010).   The   Ghaznavids:   Their   political,   cultural   and
intellectual life. Intellectual Discourse, 18(1), 1-18.
9. Firishtah, Mu	
h�ammad Qāsim Hindū Shāh Astarābādī (2003).   The history of
Hindustan. Vol. 1 . Motilal Banarsidass Publisher. p.   60.
33 10. Holt, P. M. (1977). The age of the Crusades: the Near East from the eleventh
century to 1517. Longman.
11. Kennedy, H. (1981). The early Abbasid Caliphate: a political history. Croom
Helm.
12. Kennedy,   Hugh   (1986).   The   Prophet   and   the   Age   of   the   Caliphates:   The
Islamic Near East from the Sixth to the Eleventh Century . Taylor & Francis.
p.   301.
13. Minorsky, V. (1951). The Ghaznavids. Handbuch der Orientalistik, 1(8), 1-
123.
14. Mohammad   Habib      (1981).   K.   A.   Nizami   (ed.).   Politics   and   Society   During
the   Early   Medieval   Period:   Collected   Works   of   Professor   Mohammad
Habib . People’s Publishing House. p.   109.
15. Richards, D. S. (1995). The Islamic frontier in the east: Expansion into non-
Arabic-speaking regions. In Medieval Islamic Civilization (Vol. 2, pp. 637-
668). Routledge.
16. Roy,   Kaushik   (2015).   Warfare   in   Pre-British   India   -   1500BCE   to   1740CE .
Routledge. p.   88.
17. Spuler,   B.   (1991).   "Ghaznawids".   In   Lewis,   B.;   Pellat,   C.;   Schacht,   J.
(eds.).   The Encyclopedia of Islam . Vol.   II. Brill.   p.   1051.
III. Internet ma’lumotlari
http://dx.doi.org/10.1080/00210860500096337
http://dx.doi.org/10.1080/00210860903451196
http://dx.doi.org/10.1163/15685209-12341410
http://dx.doi.org/10.1163/187471608784772751
http://dx.doi.org/10.1163/187471610x505924
http://dx.doi.org/10.1163/18747167-12341335
http://dx.doi.org/10.1163/24685631-12340111
http://dx.doi.org/10.18415/ijmmu.v8i3.2436
https://www.quora.com/
34

G’aznaviylar davlatining tashkil topishi

Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha