Информация о документе

Цена 15000UZS
Размер 65.5KB
Покупки 0
Дата загрузки 22 Сентябрь 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Bohodir Jalolov

German davlatlarini birlashtirish uchun kurash - Prussiya va Avstiya raqobati

German davlatlarini birlashtirish uchun kurash: Prussiya va Avstiya raqobati MUNDARIJA: KIRISH I BOB. GERMANIYANI BIRLASHTIRISHGA ASOS VA URINISHLAR II BOB. PRUSSIYA VA AVSTIYA RAQOBATI OSTIDAGI URUSHLAR III BOB. GERMANIYANI BIRLASHISHI XULOSA FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO YXATIʻ KIRISH Mavzuning dolzarbligi. O zbekiston Respublikasi birinchi Prezidenti Islomʻ Karimov о zining “Yuksak ma’naviyat - yengilmas kuch” kitobida “O z tarixini ʻ ʻ bilmaydigan, kechagi kunini unitgan millatning kelajagi yo q”, - deb ta kidlashi bilan ʻ ʻ birga har qanday inson jahon tarixini, umumbashariy taraqqiyot yo lini chuqur idrok ʻ etishi zararligini ham uqtirganlar. Darhaqiqat, mustaqillik sharofati bilan biz jahon tarixini haqqoniy о rganish imkoniyatiga ega bo ldik. Ko rinib turibdiki, tarixiy ʻ ʻ ʻ o tmishni bilmasdan turib, hozir Sharq mamlakatlarida kechayotgan jarayon va ʻ o zgarishlarning mohiyati va mohiyatini har tomonlama baholab, to g ri anglab ʻ ʻ ʻ bo lmaydi. Doimo insoniyatni oldinga undovchi omillardan biri tarixiy xotiradir ʻ . Ushbu mavzuning ahamiyati va dolzarbligi alohida isbotga muhtoj emas, chunki Yevropa xaritasida Germaniya imperiyasi bo lgan kuchli harbiylashtirilgan ʻ davlatning birlashgan mitti davlatlar guruhi o rniga paydo bo lishi hammaga ayon. ʻ ʻ Bu o z-o zidan Yevropadagi siyosiy muvozanatni jiddiy ravishda o zgartirgan muhim ʻ ʻ ʻ tarixiy voqea hisoblanadi. Ammo Germaniya imperiyasining yaratilishi, uning yanada kengayish istagi, mag lubiyatga uchragan Fransiyaning ochiq-oydin talon- ʻ taroj qilinishi - bularning barchasi oxir-oqibat Birinchi Jahon urushiga olib kelgan voqealarning rivojlanishiga yordam berdi. Germaniyaning birlashishi va unga hamroh bo lgan voqealar faqat Birinchi jahon urushida vayron bo lgan geosiyosiy tartibni ʻ ʻ doimiy ravishda mustahkamladi. Shunday qilib, biz Germaniya imperiyasining paydo bo lishiga olib kelgan voqealarni bilmasdan va tushunmasdan turib, biz zamonaviy va ʻ yaqin jahon tarixining asosiy voqealarini to liq o rgana olmasligimizni ko ramiz. ʻ ʻ ʻ Kurs ishining maqsadi. Germaniyaning birlashishi uzoq va murakkab jarayondir. Ancha vaqt davomida mamlakat bir qator mayda knyazlik va knyazliklarga bo linib ketgan, bu esa unga jahon siyosiy maydonida muhim rol ʻ o ynashga imkon bermagan. Nemislar mamlakatni birlashtirish, yagona siyosat ʻ yuritish zarurligini mukammal anglagan bo lsalar ham, davlatlar ichidagi reaksion ʻ siyosiy kuchlar va eng muhimi, Germaniyani o rab turgan mamlakatlar birlashish ʻ jarayonlariga har tomonlama aralashib ketishdi. Prussiya vaziri-prezidenti Otto fon Bismark tomonidan to liq qo llanilgan Germaniyaning siyosiy konsolidatsiyani ʻ ʻ 2 amalga oshirish qobiliyatiga olib kelgan murakkab siyosiy kurashni o rganishdir.ʻ Shunday qilib, tarixshunoslikda dunyo va tarixning ushbu noaniq davriga munosabat ham xuddi shunday noaniq bo lib, bu muammoga qiziqishni oshiradi va uning ʻ dolzarbligi so nmasligini yana bir bor tasdiqlaydi. ʻ Kurs ishining vazifasi. Iloji boricha, Germaniyani birlashtirishning turli bosqichlarida buyuk Yevropa davlatlarining pozitsiyalarini to liqroq ko rib chiqish va ʻ ʻ turli bosqichlarda yana o zgarib turadigan Prussiya tashqi siyosatini batafsil ʻ o rganishdir. ʻ Davriy (xronologik) chegaralanishi. Vaqt shkalasi bo yicha qamrab olingan ʻ voqealar ko lami Yevropadagi XIX asrning o rtalaridan XIX asrning oxirgi davrini ʻ ʻ o z ichiga olgan. Aniq o rganilgan sanalar 1848-1849 yillardagi nemis inqilobi, 1870- ʻ ʻ 1871 yillardagi urushlar kiradi. Lekin o rganilgan materialni to liq yoritish uchun ʻ ʻ muallif tarixning oldingi yoki keyingi davrlariga murojaat qilishi kerak edi. Mavzuning ahamiyati. Jahon tarixining keyingi rivojlanishi uchun katta ahamiyatini hisobga olgan holda, yuqorida aytib o tilganidek, jahon tarixshunosligida ʻ ko rib chiqilayotgan davrga qiziqish doimo yuqori bo lib kelgan. Biroq, ushbu mavzu ʻ ʻ bo yicha adabiyotlarning juda boy ro yxatiga qaramay, u bilan ishlashda turli xil ʻ ʻ tarixiy maktablar tomonidan Prussiya siyosati va asosiy birlashtiruvchi shaxs - Bismark nuqtai nazaridagi tub farqlar bilan bog liq qiyinchiliklarni ta’kidlash kerak. ʻ Kurs ishining tuzilishi . Kirish, uchta bob, xulosa va foydalanilgan manbalar, adabiyotlar ro yxatidan iborat. ʻ 3 I BOB. GERMANIYANI BIRLASHTIRISHGA ASOS VA URINISHLAR 1848-1849 yillardagi nemis inqilobi 1815-yil 8 iyunda Vena kongressida 34 ta mustaqil davlat va 4 ta erkin shahar - Bremen, Gamburg, Lyubek, Frankfurt-Mayndan iborat Germaniya ittifoqini tuzishni nazarda tutuvchi akt imzolandi. Uchta xorijiy monarxlar nemis ittifoqining a’zolari, ya’ni Angliya, Daniya va Niderlandiya qirollari deb tan olingan. Gap shundaki, ular mos ravishda Gannover, Golshteyn va Lyuksemburg hukmdorlari edi. Ittifoqning eng yirik davlatlari Avstriya va Prussiya edi. Ularning yerlarining bir qismi assotsiatsiyaga kiritilmagan (Avstriya tarkibiga kirgan Vengriya qirolligi, Lombard- Venetsiya qirolligi va Galitsiya, shuningdek, Prussiya tomonidan Sharqiy Prussiya va Poznan). Shuni ta’kidlash kerakki, bunday hududlarning ittifoqdan tashqarida bo lishiʻ har ikki davlatning undan mustaqilligini mustahkamladi va Germaniyaning birlashishiga qo shimcha to siq bo ldi. ʻ ʻ ʻ Ittifoqning oliy organi Frankfurt-Maynda yig ilgan Federal Diet edi. Ushbu ʻ tuzilmaning faoliyati samarali bo lmadi - shuning uchun Germaniya ittifoqi nizomiga ʻ ko ra, eng muhim qarorlar bir ovozdan qabul qilinishi kerak edi, bu esa Seymning ʻ haddan tashqari reaksionligi va sustligiga olib keldi. Ittifoqdosh Seym xalqi “mumiyalar to plami” (“ ʻ Versammlung der Mumien”) laqabini oldi . Germaniya Ittifoqining umumiy armiyasi, yagona qonunchiligi, umumiy moliyasi, diplomatik vakolatxonasi yo q edi. Bundan tashqari, Avstriya vakili Germaniya Ittifoqining ʻ doimiy raisi bo lib, u hech qanday Germaniya davlatida din va monarxizm asoslari ʻ buzilmasligini ta’minladi. Yevropada Napoleon qulaganidan keyin o rnatilgan legitizm printsipidan kelib ʻ chiqdi, bu an’anaviy hukmron sulolalar hukmronligi ostida chegaralarning daxlsizligidan iborat edi. Shunday qilib, nemis jamoatchiligi Vena kongressi oldidan katta umid bog lagan Germaniyani birlashtirish muammosi hal qilinmagan edi. ʻ Burjuaziyaning jadal rivojlanishi ta’sirida bu muammo yanada dolzarb bo lib ʻ qoldi. U kapitalistik ishlab chiqarish, parlamentarizm va ijtimoiy tafakkurning rivojlanishi bilan birgalikda monarxiya feodal manfaatlaridan millat manfaatlarining 4 ustuvorligi zarurligini bosqichma-bosqich anglashga olib keldi. Nemis burjuaziyasi umumiy bozorlarga muhtoj edi, feodal chegaralari va Germaniyaning aksariyat qismida feodal tartiblarning mavjudligi bunga aralashdi. XIX asr o rtalari tarixshunoslikda “xalqlar bahori” – Yevropaning ko pginaʻ ʻ davlatlarida milliy davlat barpo etish uchun kuchli harakatlar uyg ongan davr sifatida ʻ tanilgan. 1830-yilda Belgiya Gollandiya qirolidan inqilobiy yo l bilan ajralib chiqdi. ʻ Xuddi shu yili Polsha qo zg oloni bo lib o tdi, uning ishtirokchilari Polshani Rossiya ʻ ʻ ʻ ʻ imperiyasidan ajratishga harakat qilishdi. 1859-yilda Piemont - Risorgimento atrofida Italiyaning birlashishi boshlandi. 1862-yilda Ruminiya yagona qirollikka birlashdi, bu orada Fransiya ikki inqilobdan (1830, 1848) omon qoldi. Bu voqealar o z hukumatlariga qarshi bir qator da’volarga ega bo lgan nemis ʻ ʻ jamoatchiligiga ta’sir qilmay qolmadi. Gap shundaki, o tgan asrning XIX asrning ʻ 30-yillari mamlakatni sanoatlashtirish davri bo lib, bu jiddiy iqtisodiy yuksalishga ʻ sabab bo ldi. Bu yuksalish burjuaziya va jamiyatning feodal tuzumi o rtasidagi ʻ ʻ qarama-qarshiliklarni yanada keskinlashtirdi. 1834-yilda Avstriyadan tashqari deyarli barcha yirik nemis davlatlarini birlashtirgan va ittifoqqa a’zo davlatlar o rtasidagi bojxona to siqlarini bartaraf etgan Bojxona ittifoqi ( Zollverein ) tuzildi. ʻ ʻ Germaniya temir yo l uzunligi bo yicha Fransiyani ortda qoldirdi, ishlab ʻ ʻ chiqarishda qatnashgan bug dvigatellari soni 1822-yildagi ikkitadan 1847-yilda ʻ 1139 tagacha o zgardi. ʻ 1848-yilda Fransiyadagi parallel inqilob ta’sirida qo zg olon to lqini butun ʻ ʻ ʻ Germaniyani qamrab oldi. Bu chiqishlarning motivi mamlakatdagi siyosiy vaziyatni liberallashtirish va birlashgan Germaniyani yaratish talabi edi. Reynning Prussiyadan uzilib qolishi tahdidi ostida liberal tomon qirol Frederik Vilyam IV ni milliy umumgerman assambleyasini chaqirishga muvaffaq bo ldi. Ushbu ʻ assambleya Frankfurt-Maynda yig ilib, u tarixshunoslikda “Frankfurt parlamenti” ʻ nomini oldi 1 . 1849-yil 28-martda parlament imperator konstitutsiyasini qabul qilishga muvaffaq bo ldi. Unga ko ra, Prussiya qiroli Fridrix Vilgelm IV imperatorlik tojini ʻ ʻ 1 Новая история (первый период). Учебное пособие. М., «Высшая школа», 1972. - C.455 5 qabul qilishi va shu tariqa, bundan buyon imperiya deb atalishi kerak bo lgan butunʻ nemis mamlakatining konstitutsiyaviy hukmdoriga aylanishi kerak edi. Imperator konstitutsiyasini Germaniyaning 29 ta davlati tan oldi, lekin eng yirik va nufuzli davlatlar Prussiya, Avstriya, Bavariya, Gannover va Saksoniya konstitutsiyani qabul qilmadi 2 . Prussiyaning pozitsiyasi haqida batafsilroq to xtalib o tish kerak. Imperatorlik ʻ ʻ tojini Prussiya qiroli taklif qilganiga qaramay, u konstitutsiyani qabul qilishdan bosh tortdi. Biroq, qizg in reaksioner va monarxist Fridrix Vilyam ʻ IV inqilobiy parlament unga tojni taklif qilayotganidan norozi edi. To g ridan-to g ri ʻ ʻ ʻ ʻ hokimiyatni qabul qilishdan bosh tortmasdan, bu masalani “Toj kiygan hukmdorlar, knyazlar va Germaniyaning erkin shaharlari o rtasidagi erkin kelishuvga” bog liq ʻ ʻ qilib qo ydi. Olmoniyaning bo lajak birlashtiruvchisi, hozirda Prussiyaning ʻ ʻ parlamentdagi vakili Otto fon Bismark konstitutsiya va uning bandlariga keskin qarshi chiqdi: “Frankfurt toji juda nafis bo lishi mumkin, ammo uning yorqinligini ʻ haqiqiy qiladigan oltinni hali ham olish kerak. Prussiya tojining birlashishi natijasida va men ushbu konstitutsiya shaklida qayta ko rib chiqish muvaffaqiyatli ʻ bo lishiga ishonmayman”,- deb aytgan edi ʻ 3 . Shunday qilib, Fridrix Vilyam IV imperatorlik tojidan voz kechdi va Prussiya vakillarini parlamentdan tortib oldi. Avstriya ham xuddi shunday qildi. Bu davrda inqilobning o zi allaqachon yo q bo lib ketish jarayonida edi, Frankfurt parlamenti ʻ ʻ ʻ siyosiy yordamni yo qotdi. Tez orada parchalanib ketdi. Deputatlarning bir qismi ʻ parlamentni ixtiyoriy ravishda tark etdi, ba’zilari 1849-yil iyun oyida Vyurtemberg qo shinlari tomonidan chiqarib yuborildi. Ba’zi Germaniya shtatlarida ʻ parlamentning tarqatilishiga qarshi norozilik namoyishlari bo lib o tdi, ammo ular ʻ ʻ Prussiya qo shinlari tomonidan bostirildi. ʻ Prussiya ittifoqi Fridrix Vilgelm IV Germaniyaga rahbarlik qilishdan bosh tortgani faqat qirolning inqilobni yoqtirmasligini va mamlakatni “pastdan” birlashtirishga 2 Чубинский В.В. Бисмарк. Политическая биография. М., «Мысль», 1988. - C.59 3 Чубинский В.В. Бисмарк. Политическая биография. М., «Мысль», 1988. - C.52 6 qaratilgan har xil urinishlarni anglatardi. Biroq, u inqilobni bostirish paytida olingan ma’lum ta’sirdan foydalanib, Germaniyani “yuqoridan” birlashtirishga umuman qarshi emas edi. Fridrix Vilgelm IV tashabbusi bilan chaqirilgan konferensiya bo lib o tdiʻ ʻ 4 , unda Saksoniya va Gannover Prussiya Ittifoqiga qo shildi. Prussiya ittifoqi tashqi ʻ siyosat va xalqaro munosabatlar masalalarida Prussiya yetakchi o rinni egallagan ʻ federatsiya bo lib, boshqa masalalar yirik monarxiyalarning suverenlar kengashi va ʻ Germaniya davlatlarining hukumatlar kengashi tomonidan hal qilingan. Ko p o tmay, ʻ ʻ nemis ommasidagi mamlakatni birlashtirishni talab qiladigan kayfiyat ta’siri ostida Prussiya ittifoqi bir qator boshqa davlatlar bilan to ldirildi. Endi u Avstriya, Bavariya ʻ va Vyurtembergdan tashqari barcha Germaniya yerlarini o z ichiga oldi. Bundan ʻ tashqari, bir nechta kichik knyazliklar ittifoqdan tashqarida qoldi. Nemis yerlarining bunday tuzilishi bir ma’noda Germaniyani Prussiyaga birlashtirishda ustuvorlikni o tkazishni anglatardi. Avstriya bunga chiday olmadi. ʻ Ammo Vengriya qo zg oloni va nemis inqilobi bostirilgandan keyin cheklangan ʻ ʻ harbiy salohiyat tufayli u faol diplomatik faoliyat bilan cheklanishga majbur bo ldi. ʻ Rasmiy Vena tashabbusi bilan 1850-yil 10-mayda Avstriya raisligida Germaniya davlatlarining vakillari Frankfurt-Maynda yig ilib, eski ittifoqchi parhezni tiklashni ʻ taklif qilishdi. Seymda Avstriya va Prussiya navbatma-navbat raislik qiladigan pozitsiya tasdiqlandi. Hatto bunday kelishuv varianti ham Prussiyaga mos kelmaydi. U Seymni tan olmadi va 1850-yil noyabr oyida Fridrix Vilgelm IV safarbarlik e’lon qildi. Nikolay I aytganidek, “nemis janjali” boshlandi 5 . Bu Golshteyn mustaqilligi uchun sust Prussiya-Daniya urushi va Gessen elektoratidagi ichki mojaro tufayli murakkablashdi. Ittifoqchi Seym qarori bilan Avstriya-Bavariya korpusi Gessendagi qo zg olonni bostirishi kerak edi, ammo prussiyaliklar korpusni o z hududlari orqali ʻ ʻ ʻ o tkazmadilar. ʻ 4 Новая история (первый период). Учебное пособие. М., «Высшая школа», 1972. - C.511 5 Новая история (первый период). Учебное пособие. М., «Высшая школа», 1972. - C.512 7 Nikolay I aralashuvi bo lmaganida, “nemis janjali” qancha davom etganiniʻ aytish qiyin bo lardi. Rossiya va Avstriyaning bosimi ostida Prussiya 1850-yil noyabr ʻ oyida Germaniyani Prussiya Ittifoqining bir qismi sifatida birlashtirish g oyasidan ʻ voz kechdi, bu Olmuts shartnomasini imzolagan Prussiya Ichki ishlar vaziri Manteuffel tomonidan tasdiqlangan. 1850-yil 29-noyabrda Avstriya-Prussiya shartnomasi imzolandi, unga ko ra Prussiya Gessen va Golshteyn ishlariga ʻ aralashishdan bosh tortdi. 1850-yil dekabrda Drezden konferensiyasi bo lib o tdi va ʻ ʻ Germaniya Konfederatsiyasi doirasidagi oldingi munosabatlarni o rnatdi. ʻ Olmuts shartnomasi Prussiya tomonidan Germaniyani Prussiya Konfederatsiyasi doirasida birlashtirishga urinishni yakunladi, ammo kelajakda urushlarning boshlanishi uchun qulay bahona bo ldi. Bismark Olmuts haqida shunday degan edi: ʻ “Biz Yevropadagi siyosiy vaziyat imkon bergan zahoti istalgan vaqtda urush boshlash mumkin bo lgan masala bilan shug ullanmoqdamiz” ʻ ʻ 6 . 1860-yillarda Prussiyadagi ichki siyosiy vaziyat Ko rinib turibdiki, keyingi voqealarni yaxshiroq tushunish uchun biz ʻ Prussiyadagi va xorijdagi siyosiy vaziyatni batafsil tahlil qilishimiz kerak. Shu bilan birga, XIX asrning 50-yillari oxiriga kelib, Prussiyaning ichki hayotida sezilarli o zgarishlar yuz berdi. ʻ Birinchidan, shtatda qirol almashtirildi. Gap shundaki, Fridrix Vilgelm IV demensiyaga tushib qoldi va jismonan endi davlatni boshqara olmadi. Rasmiy ravishda, albatta, u Prussiya qiroli bo lib qoldi, lekin aslida mamlakatni 1858-yil 7- ʻ oktabrda regent etib tayinlangan 60 yoshli shahzoda Vilgelm boshqargan, u inqilobni bo g uvchi sifatida qayg uli obro ga ega edi (bu Vilgelm Bavariya qo zg olonini ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ bostirgan qo shinlarga qo mondonlik qilgan). Tez orada u to laqonli qirolga aylandi, ʻ ʻ ʻ chunki 1861-yil 2-yanvarda Frederik Vilyam IV dunyoning eng yaxshilari uchun nafaqaga chiqdi. Vilgelm I ning siyosati dastlab o zidan oldingi siyosatdan keskin farq qilar edi. ʻ Agar Fridrix Vilgelm IV hech qachon “u va uning xalqi o rtasida qandaydir qog oz ʻ ʻ parchalanishiga” yo l qo ymasligini ochiqchasiga aytgan bo lsa (konstitutsiyani ʻ ʻ ʻ 6 Ерусалимский А.С. Бисмарк. Дипломатия и милитаризм. М., 1968. C.32 8 nazarda tutgan holda), Vilgelm I mamlakatda sodir bo lgan o zgarishlarni hisobgaʻ ʻ olib yangi qirol shunday ruhda - “Konstitutsiyaviy g oya xalq ongiga chuqur kirib ʻ borgan va unga qarshi chiqish juda xavflidir. Hukumat donolik va jilovni tortib olish bilan mustahkamlanishi kerak”, dedi. Ko p o tmay, u so zdan ishga o tdi - ʻ ʻ ʻ ʻ Manteuffelning reaksion kabineti o rniga Auersvald kabineti (1848-yilda Frankfurt ʻ parlamentining a’zosi edi) ni tuzdi 7 . Bu harakat Prussiya tarixida “yangi davr” haqida gapirgan va Vilgelmni ishtiyoq bilan ulug lagan burjuaziya bilan munosabatlarni ʻ yaxshilashda juda muvaffaqiyatli bo ldi. ʻ 1859-yil, ya’ni Avstriya-Fransiya-Italiya urushi boshlangan yil jamoat hayotiga yanada katta jonlanish olib keldi. Bu urush Prussiya jamiyatida Prussiya kimning tarafini olishi kerakligi masalasida qizg in bahs-munozaralarga sabab bo ldi - bir ʻ ʻ tomondan, Avstriya Germaniya Konfederatsiyasiga a’zo bo lib, Napoleon III ning ʻ Elzas va Lotaringiya bo yicha agressiv rejalari hammaga ma’lum edi. Boshqa ʻ tomondan, Avstriyaning muxoliflari uning bandligidan foydalanib, Shimoliy Germaniyani egallashni taklif qilishdi, shu bilan Germaniyaning Gogenzollernlar hukmronligi ostida (“Buyuk nemis” dan farqli o laroq) sulolaviy birlashuvining ʻ “kichik nemis” versiyasi (Avstriya hukmronligi ostida birlashish rejasi)ni amalga oshirishdi. Ehtiroslar zo ravonlik darajasida katta edi, lekin Olmyukning yuziga shapaloq ʻ urishini hisobga olgan hukumat hech qanday chora ko rishga shoshilmadi. Va tez ʻ orada ma’lum bo ldiki, “yangi davr” davri Vilgelm I ning qisqa populistik chorasi ʻ bo lib, uning asosiy maqsadi, o zidan oldingilar singari, taxtni parlament shaklida ʻ ʻ tahdiddan cheklash edi. Bu, ayniqsa, 1860-yilda vazir Run tomonidan taklif qilingan harbiy islohot haqidagi bahs-munozaralar paytida sezila boshlandi. Prussiyaning harbiy tizimi ozodlik urushlari davrida qabul qilingan 1814-1815- yillardagi qonunlar asosida qurilgan. Safarbar qilingan armiya nafaqat oddiy korpusdan, balki xalq militsiyasi - landverdan ham iborat edi. Landver faqat urush boshlanishi bilan chaqirilgan va nisbatan past tayyorgarlik va intizom bilan ajralib turardi. Hujumkor urush olib borish uchun Landver mutlaqo yaroqsiz edi. Bundan 7 Людвиг Э. Бисмарк. М., Захаров-АСТ, 1999. C.60 9 tashqari, 1848-1849-yillardagi inqilob davrida Landver isyonchilarga qarshi turishdan bir necha bor bosh tortdi, bu ham burjua-yunker doiralarining noroziligiga sabab bo ldi. Lekin hech kimga sir emaski, Vilgelm I va uning harbiy vaziri Run monarxiyaʻ va yunkerlar uchun mustahkam tayanch bo ladigan armiya yaratmoqchi edi. ʻ Run “Landverni bekor qilish, chiziqli polklarni ikki baravar oshirish, faol harbiy xizmat muddatini ikki yildan uch yilgacha oshirish”ni taklif qildi 8 . Tabiiyki, islohot uchun pul kerak edi. Hukumatning kuchli bosimiga qaramay, Landtagdagi burjua ko pchilik harbiy xarajatlarni ma’qullashdan bosh tortdi. Palataning ʻ tarqatilishi va yangi saylovlar vaziyatni o zgartirmadi. ʻ 1862-yilda keskinlik eng yuqori nuqtaga yetdi. Muxolifat keng inqilobiy harakatda yordam topdi. Uning qamrovi shunday ediki, Vilgelm I allaqachon o zining liberal qarashlari bilan tanilgan o g li, valiahd shahzoda Fridrix Vilgelm II ʻ ʻ ʻ foydasiga taxtdan voz kechish loyihasini tuzgan edi. Matbuot o jarlik bilan Vilyam ʻ I ga Karl I va Lui XVI taqdirini bashorat qildi. 1862-yil 23-sentabrda 47 yoshli Otto fon Bismark vazir-prezident lavozimiga tayinlandi. Parijdan telegramma orqali chaqirilgan Bismark qirol huzuriga keldi va u parlamentning ko pchilik irodasiga qarshi mamlakatni boshqarishga tayyormi yoki ʻ yo qmi, degan savolga ijobiy javob berdi ʻ 9 . Aslida, u buni 1862-yildan 1864-yilgacha bo lgan davrda, Landtag tomonidan tasdiqlanmagan armiyani qayta tashkil etish ʻ uchun xarajatlarni o z zimmasiga oldi. ʻ 1860-yillarda Prussiyaning tashqi siyosiy ahvoli Menimcha, eng muhimi, Yevropa qit’asida tasvirlangan davrda yuzaga kelgan vaziyatni tahlil qilishdir. Gap shundaki, Bismark, yuqorida aytib o tilganidek, 1862- ʻ yil oktabr oyida Prussiya hukumatiga rahbarlik qilib, “Kichik nemis” yo lida, ya’ni ʻ rahbarligida nemis davlatlarini birlashtirishga to g ridan-to g ri yo l tutdi. ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ Darhaqiqat, Bismark o zining vazir-prezident sifatidagi birinchi nutqidayoq o z ʻ ʻ pozitsiyasini aniq ta’kidlagan edi: “Zamonamizning buyuk masalalari nutqlar bilan emas, qarorlar bilan emas temir va qon bilan hal qilinadi” 10 . 8 Чубинский В.В. Бисмарк. Политическая биография. М., «Мысль», 1988. - C.110 9 Чубинский В.В. Бисмарк. Политическая биография. М., «Мысль», 1988. - C.115 10 Чубинский В.В. Бисмарк. Политическая биография. М., «Мысль», 1988. - C.117 10 Bismark Prussiya va Avstriya o rtasidagi mavjud munosabatlardan mamnunʻ emasligini e’lon qildi. “Ular yaxshi yoki yomonroq bo lishi kerak”, dedi u Avstriya ʻ elchisi Karoliyga 11 . Bundan tashqari, agar nemis dunyosining ikki rahbari o rtasidagi ʻ munosabatlar yomonlashsa, Bismark Prussiyaning Avstriya dushmanlari bilan yaqinlashish imkoniyatini istisno qilmadi. Bu bayonot qandaydir siyosiy jasorat emas edi. Lekin, tez orada bu bayonot o z ʻ tasdig ini topdi. 1862-yil oxirida Polshada tartibsizliklar boshlandi, bu bilan Angliya, ʻ Fransiya va Avstriya birdamlik namoyish etdi. Va Prussiya Rossiya bilan (olti yil oldin Qrim urushida og ir mag lubiyatga uchragan) Alvensleben konvensiyasini ʻ ʻ tuzdi. Ushbu konvensiya, ko pchilik tadqiqotchilarning fikriga ko ra, Prussiyaga ʻ ʻ amaliy foyda uchun emas, balki Rossiya bilan yaxshi munosabatlarini namoyish qilish uchun kerak edi. Bu davrda Rossiya, ehtimol, Avstriyaning asosiy geosiyosiy raqibi edi, chunki bu mamlakatlarning manfaatlari Dunay slavyanlari va Bosniya masalasida bevosita aloqada edi. Shunday qilib, Bismark nafis siyosiy kombinatsiya orqali Rossiyani zararsizlantirdi va yangi Olmuts ehtimolini istisno qildi. Buyuk davlatlardan biri bo lgan Prussiya Polsha masalasida Rossiyani qo llab-quvvatladi. Germaniyaning ʻ ʻ “temir va qon bilan” birlashishi paytida Rossiyaning kelajakdagi xayrixoh betarafligi sabablari ro yxatini to ldirish uchun shuni ta’kidlash kerakki, Vilgelm I Aleksandr II ʻ ʻ ning amakisi edi va Bismarkning Sankt-Peterburg diplomatik korpusida ko plab ʻ tarafdorlari bor edi. Chunki, uning o zi u Sankt-Peterburgda 1859-1861 yillarda ʻ Prussiya elchisi bo lib xizmat qilgan edi. ʻ Ko p o tmay, Bismark Avstriyaga hokimiyat uchun kurashda jiddiy zarba ʻ ʻ berdi, uning imperatori Frans Jozef Germaniya Konfederatsiyasini qayta tashkil etish bo yicha yana bir tashabbus bilan chiqdi, buning uchun Frankfurtda kongress tashkil ʻ etish taklif qilindi. Albatta, Avstriya versiyasi eng yirik monarxlarning hukmronligini ta’minladi, ulardan katalog yaratish rejalashtirilgan edi, qolganlari kamroq ahamiyatli monarxlar vaqti-vaqti bilan chaqirilishi rejalashtirilgan edi. Bunga javoban Prussiya umumiy saylov huquqi asosida saylanadigan butun nemis parlamentini yaratishni 11 Австро-прусская война 1866 года и политика великих держав. Мн.,1962. - C.34 11 nazarda tutuvchi qarama-qarshi loyihani ilgari surdi. Bu bilan Bismark bir o q bilanʻ ikkita qushni o ldirdi: birinchidan, u Prussiyaning roziligisiz Vena shartlarini ʻ ratifikatsiya qilishdan bosh tortgan butun majlisning Prussiyaga sodiqligini qozondi, ikkinchidan, u Avstriya sudining har qanday demokratik intilishlar oldida vahima qo rquvini aniq ko rsatdi. ʻ ʻ Frankfurtdagi diplomatik mag lubiyat Avstriya uchun asosiy tashqi siyosat ʻ muammosidan yiroq edi. Eslatib o taman, aynan o sha paytda uning muhim kuchlari ʻ ʻ Fransiya tomonidan faol qo llab-quvvatlangan Risorgimento bilan jang qilish uchun ʻ janubga tortilgan, bundan tashqari, Avstriya Rossiya imperiyasi bilan bir qator masalalarda qarama-qarshiliklarga ega edi. Albatta, biz boshqa buyuk davlatlar - Angliya va Fransiyadagi vaziyatni bilmay turib, qit’adagi vaziyatni to liq anglay olmaymiz. ʻ Bu davrda Yevropaning yetakchi davlati bo lgan Fransiya 1862-1865- ʻ yillardagi butunlay halokatli Meksika urushida tiqilib qoldi. Mustamlakalarni zabt etish va ushlab turishning o zi nafaqat muhim kuchlarni chalg itishni talab qildi, balki ʻ ʻ Fransiya ham mustamlakachilik manfaatlari Fransiya manfaatlari bilan doimiy ravishda kesishgan Angliya bilan jiddiy to qnash keldi. Bu imperator Napoleon ʻ III ning Angliyaga bo lgan shaxsiy antipatiyasi edi. Fransuzlarning Italiyaga ko rsatgan ʻ ʻ yordami tufayli Avstriya bilan yaqinlashish imkonsiz edi, Napoleon III esa Prussiyani Yevropa arenasida jiddiy o yinchi sifatida umuman tan olmadi. ʻ “Quyosh hech qachon botmaydigan imperiya” hisoblangan Angliya hech qanday qit’a to qnashuvlariga aralashish niyatida emas edi, o z koloniyalarini saqlab ʻ ʻ qolish bilan ko proq shug ullanadi. Bu davrda inglizlarni nemis masalasi emas, balki ʻ ʻ Napoleon III ning Belgiyani anneksiya qilishga urinishlari va Hindistondagi inglizlar hukmronligiga bevosita tahdid soluvchi Fransiyaning Suvaysh kanali loyihasi ko proq tashvishlantirar edi. Mustamlakalarga ega bo lmagan Birlashgan ʻ ʻ Germaniyaga Angliya hukumati raqib sifatida emas, balki ingliz tovarlarini qit’aga sotishda hamkor sifatida qaragan. Yevropaning markazida kuchli markazlashgan davlat paydo bo lishidan ʻ manfaatdor bo lmaganiga qaramay, 1860-yillarning boshlarida vaziyat Prussiya ʻ 12 uchun juda qulay edi. Bu, shubhasiz, Bismarkning xizmatlari bo lib, u Qrimʻ urushidan keyin Rossiyaning xalqaro munosabatlardan o zini-o zi chekinishi, ʻ ʻ Fransiya va Angliya o rtasidagi ziddiyat va Fransiya-Italiya-Avstriya urushida ʻ Avstriyaning ish bilan ta’minlanishidan mohirlik bilan foydalangan. 13 II BOB. PRUSSIYA VA AVSTRIYANING RAQOBATI OSTIDAGI URUSHLAR Daniya-Prussiya-Avstriya urushi Germaniyani birlashtirish yo lidagi birinchi qadam bir tomondan Prussiya vaʻ Avstriya, ikkinchi tomondan Daniya o rtasidagi urush edi. Ushbu mojaroning kelib ʻ chiqishini 1848-yildayoq izlash kerak. Shlezvig va Golshteyn gersogliklarini qo lga kiritishdan xavotirda edi. Albatta, ʻ bunday qiziqish nafaqat milliy birlik tuyg usi (ikkala gersoglikdagi aholining ʻ ko pchiligi nemislar edi), balki strategik hisob-kitoblar bilan bog liq edi, chunki bu ʻ ʻ yerda Boltiq dengizida qulay portlar mavjud edi. Bundan tashqari, ushbu yerlarni sotib olish Yutland bazasida kanal qazish va shu bilan Shimoliy dengizdan Boltiqbo yigacha bo lgan yo lni sezilarli darajada qisqartirishga imkon berdi. ʻ ʻ ʻ 1848-yil yanvarda Daniya qiroli Kristian VII vafotidan so ng Shlezvig- ʻ Golshteynda qo zg olon ko tarilib, 1848-yil 24-martda muvaqqat hukumat tuzildi. ʻ ʻ ʻ Ushbu hukumatning birinchi qarori Daniyadan depozit bo ldi. Ushbu dadil rejani ʻ amalga oshirish uchun jiddiy harbiy yordam kerak edi, buning uchun muvaqqat hukumat Germaniyaga murojaat qildi. Ittifoq Seymining qaroriga ko ra, Prussiya va ʻ Gannover qo shinlari Shlezvig-Golshteynga harbiy yordam ko rsatishi kerak edi. ʻ ʻ Ammo yuqorida aytib o tilganidek, butun hayotini inqiloblarga va qonuniy sulolaviy ʻ hokimiyatning har xil qarama-qarshiliklariga qarshi kurashga bag ishlagan Fridrix ʻ Vilgelm IV bunday yordamni zarur deb hisoblamadi. Aytishim kerakki, bu ham ma’lum bir tashqi siyosat hisobi edi, chunki Daniya Angliya, Shvetsiya va Rossiya kabi buyuk davlatlar tomonidan qo llab-quvvatlashga tayyor edi. Qirolning farmoni ʻ bilan Prussiya-Ganoveriya birlashgan kuchlarining bosh qo mondoni general Vrangel ʻ o ziga ishonib topshirilgan militsiya harakatlarini har tomonlama sekinlashtirdi. ʻ Ushbu siyosatning apotheozi Vrangelning 23-aprelda militsiya tomonidan qo lga ʻ kiritilgan g alabadan keyin chekinayotgan Daniya armiyasini ta’qib qilmaslik ʻ haqidagi buyrug i edi. 1848-yil 2-avgustda Malmyoda muvaqqat hukumatni yo q ʻ ʻ qilishni va Daniya tarkibidagi Shlezvig va Golshteynni saqlab qolishni nazarda tutuvchi sulh imzolandi. 16-sentabr kuni Malmyo sulh shartnomasi uzoq davom etgan 14 munozaralardan so ng Germaniya parlamenti tomonidan ratifikatsiya qilindi. Vaʻ 1852-yil 8-mayda London protokoli Daniya tojining ushbu hududlarga merosxo rlik ʻ huquqini tasdiqladi va Daniya Shlezvig-Golshteynning hududiy birligiga rioya qilishni o z zimmasiga oldi. ʻ Shlezvig-Golshteyn Daniyaning bir qismi sifatida saqlanib qolganiga qaramay, pretsedent mavjud edi va bu gersogliklar aholisining o zlari Germaniyaga ʻ qo shilishga qarshi emasligini aniq ko rsatdi. Bu xalqning qo llab-quvvatlashini ʻ ʻ ʻ va’da qildi va harbiy vazifani osonlashtirdi. Shuning uchun Bismarkning “temir va qon bilan” birlashish siyosati doirasidagi birinchi maqsadi Daniya gersogliklarini rad etish edi. Urush uchun sabab kerak edi va u tez orada topildi. Gap shundaki, ikkala gersoglik Daniya bilan shaxsiy ittifoq orqali bog langan va o z konstitutsiyalariga ega ʻ ʻ edi. Daniya qiroli Frederik VII 1864-yil 1-yanvarda Shlezvigning Daniyaga qo shilishi haqida e’lon qildi. 1863-yil 18-noyabrda o limidan so ng taxtga o tirgan ʻ ʻ ʻ ʻ Kristian IX Daniya konstitutsiyasini Shlezviggacha uzaytirdi. Undagi vaziyat shunday rivojlandiki, aslida Daniyaning bir qismi bo lgan Shlezvig unga to liq ʻ ʻ qo shildi va Golshteyn Daniya toji hukmronligi ostida davlat maqomini saqlab qoldi. ʻ Konstitutsiya qabul qilinganidan ikki kun o tgach, Fridrix ʻ VII vafot etdi. Glyuksburg shahzodasi Kristian IX bo shatilgan taxtga o tirdi va Avgustenburg ʻ ʻ gertsogining o g li Frederik gersoglik taxtiga o z huquqini e’lon qildi ʻ ʻ ʻ 12 . Urush uchun sabab paydo bo ldi bu - birinchidan, Daniya Shlezvig- ʻ Golshteynning hududiy yaxlitligini buzdi,chunki u 1852-yilgi London protokolini imzolashda unga rioya qilishga va’da bergan edi, ikkinchidan, Germaniya Seymi Fridrixni qo llab-quvvatlashga qaror qildi. Nemis xalqi, Shlezvig-Golshteyn taxtiga ʻ da’volarida Augustenburgskiyni qo llab quvvatladi. ʻ Bismark vaziyatdan darhol foydalandi. 1849-yildagi xatolarni hisobga olib, u yolg iz harakat qilmadi va Avstriyaga birlashgan kuchlar bilan gersogliklarni ʻ egallashni taklif qildi. Bismarkning Fridrix Avgustenburglik da’volarini (buning uchun vazir-prezident haqoratli tanqidga uchragan) oshkora qoralab, buyuk 12 Новая история (первый период). Учебное пособие. М., «Высшая школа», 1972. C. 520 15 davlatlarning hushyorligini bostirgani kuchli siyosiy harakat edi. 1864-yil 16- yanvarda Prussiya va Avstriya Daniyaga ultimatum qo yib, konstitutsiyani keyingi 48ʻ soat ichida bekor qilishni talab qildi. Daniya hukumati buyuk davlatlar masalasini hal qilishga aralashishga umid qilib, ultimatumni rad etdi. Fransiya, Rossiya va Angliya tajovuzkorlarni muzokaralar stoliga o tirishga harakat qiladi, ammo bu koalitsiya ʻ Daniyaga bostirib kirganidan keyin sodir bo ladi. ʻ Harbiy harakatlarning borishi va natijalari Shunday qilib, 1864-yil yanvar oyining oxirida Prussiya-Avstriya ultimatumi daniyaliklar tomonidan rad etildi. 1864-yil 1-fevralda Prussiya generali feldmarshali Vrangel boshchiligidagi Prussiya-Avstriya birlashgan qo shinlari Shlezvig hududiga ʻ kirdi. Qo shinlarning umumiy soni 158 qurol bilan 72 ming kishi edi ʻ 13 . Daniyaliklar artilleriyada ustunlikka ega bo lgan 70 ming kishilik armiyani qurishga muvaffaq ʻ bo lishdi. Bu armiyaga general-leytenant Mets qo mondonlik qilgan. Prussiya ʻ ʻ armiyasi taktik jihatdan ancha yaxshi tayyorlangan va uning qurollari ham Daniyanikidan yaxshiroq edi. Koalitsiya qo shinlarining ustunligi birinchi kundanoq inkor etilmaydi. Garchi ʻ masala hal qiluvchi janglarga etib bormagan bo lsa-da, daniyaliklar doimiy ravishda ʻ chekinib, kichik to qnashuvlarda taslim bo lishdi. 1864-yil martga kelib, Daniya ʻ ʻ armiyasi aslida ikki qismga bo lindi: Mets qo mondonligi ostidagi o ttiz sakkiz ʻ ʻ ʻ minginchi guruh Flensburg orqali Dubbel shahri hududida mustahkamlangan pozitsiyalarga, boshqa qismiga chekindi. armiya Yutlandiya shimoliga chekindi va u erda Frederikiya qal’asiga joylashdi. Mart oyida Prussiya qo shinlari Frederikiyani ʻ qamal qilishdi va 18-aprelda Daniyaliklar Dyubbelda mag lubiyatga uchradilar. 29- ʻ aprelda Daniya qo shinlari Frederikiyani tark etishga va shoshilinch ravishda Als va ʻ Funen orollariga evakuatsiya qilishga majbur bo ldilar ʻ 14 . 1864-yil 25-aprelda Londonda Angliya, Fransiya va Rossiya ishtirokida urushayotgan davlatlar vakillari o rtasida nihoyat tinchlik muzokaralari boshlandi. ʻ Ularning natijasi 26-iyunga qadar sulh tuzish edi. U tugaganidan uch kun o tgach, 29- ʻ 13 Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006. - C.297 14 Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006. - C.297 16 iyun kuni Prussiya-Avstriya qo shinlari hujumni davom ettirdilar va iyul oyiningʻ o rtalarida butun Yutlandiyani egallab oldilar. ʻ Mojaro faqat kuzning o rtalarida butunlay tugadi. 1864-yil 30-oktabrda Venada ʻ tinchlik shartnomasi imzolandi. Unga ko ra, Daniya Shlezvig, Golshteyn va ʻ Lauenburgga bo lgan da’volaridan voz kechgan. Gersogliklar Prussiya va ʻ Avstriyaning qo shma mulki deb e lon qilindi, Prussiya Shlezvig ustidan, Avstriya ʻ ʼ esa Golshteyn ustidan hukmronlik qildi. Hududiy yo qotishlardan tashqari, Daniya uch mingga yaqin odamni yo qotdi va ʻ ʻ ko plab insonlar yaralar, kasalliklardan vafot etdi, deyarli to rt ming kishi jarohat ʻ ʻ oldi. Taqqoslash uchun, Prussiyada shunga o xshash ko rsatkichlar 1400 kishi halok ʻ ʻ bo lgan, 2,5 ming kishi jarohatlangan ʻ 15 . Qirol Vilgelm ushbu operatsiyani yuqori baholadi, u vazir-prezidentni Qora burgut ordeni bilan taqdirladi va unga shunday deb yozadi: “Men sizni hukumat boshlig iga qo yganimdan beri o tgan to rt yil ichida Prussiya o z zimmasiga o z ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ tarixiga munosib mavqega ega baxtli va shonli kelajagi bo lishi isbotladi” ʻ 16 . Avstriya-Prussiya urushining sabablari Avstriya va Prussiyaga Daniyadan tortib olingan gersogliklarning keyingi taqdiri masalasini hal qilish uchun 9 oydan ko proq vaqt kerak bo ldi. Bu vaqt davomida ʻ ʻ davlatlar Germaniyani birlashtirish tashabbusi uchun o jar kurash olib bordilar. ʻ Avstriya Shlezvig va Golshteynning navbatdagi nemis knyazliklariga - Venaga xayrixoh hukmdor Augustenburg bilan nemis ittifoqi a’zolariga aylantirilishini xohladi. Boshqa tomondan, Prussiya, nihoyat, mamlakatni birlashtirishning past nemis yo liga o tib, hatto gersogliklarni alohida egallash bilan ham qanoatlana ʻ ʻ olmadi - buning uchun, Bismarkning so zlariga ko ra, urushga borishga ham ʻ ʻ arzimaydi. Bu davrdagi diplomatik kurashning achchiqligi quyidagi faktda yaqqol ko rinib turibdi: “konvensiyani imzolash uchun Golshteyn ga ketayotganda Bismark ʻ bosh shtabdan Prussiya to rt hafta ichida Avstriya bilan bir xil armiyani to plashga ʻ ʻ qodirmi yoki yo qmi”, deb so radi. ʻ ʻ 15 Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006. C.298 16 Бисмарк О. Мысли и воспоминания. Т.1-3. М., 1940-1941. C.18-19 17 1865-yil 14-avgustda Golshteyn konvensiyasi imzolandi, unga ko ra ikkalaʻ hokimiyatning yirtilgan hududlarga bo lgan suveren huquqlari saqlanib qoldi, biroq ʻ ayni paytda Shlezvigni Prussiya, Golshteyn - Avstriya boshqargan. Lauenburgni Prussiya 2,5 million talerga sotib oldi 17 . Kilda Prussiya harbiy va politsiya ma’muriyati joriy etildi, prussiyaliklar Golshteynda shimoliy dengiz kanali va temir yo l qurish huquqini oldilar. ʻ To g ri, vazir-prezident urushga bo lgan istagini yashirmadi. Daniya ʻ ʻ ʻ kampaniyasi tugagandan so ng, Frans Iosif I Golshteynga bo lgan muammoli ʻ ʻ huquqlarni Prussiya-Avstriya chegarasidagi biron bir hudud bilan almashtirishni so radi. Bunday foydali taklifga javoban u Bismarkdan keskin rad javobini ʻ eshitganida, yaqinda ittifoqchilarning rejalari unga to liq aniq bo ldi. Avstriyada ʻ ʻ urushga tayyorgarlik boshlandi. Shunday qilib, Germaniya dunyosida hukmronlikni o rnatish uchun Avstriya va ʻ Prussiya o rtasidagi urushning muqarrarligi ayon bo ldi. Har ikki tomonning harbiy ʻ ʻ tayyorgarliklari hatto ayniqsa kamuflyaj qilinmagan. Ammo yaqinlashib kelayotgan mojaroning katta mafkuraviy ahamiyatini hisobga olsak, harbiy qarama-qarshilikni boshlash uchun bahona kerak bo lganligi aniq. Bismark provokatsion maqsadlarda ʻ har qanday vositadan foydalangan holda keyingi olti oy davomida bunday bahona izlash bilan shug ullangan. ʻ Prussiyaning Germaniyani militaristik davlatga birlashtirishga aniq e’tibor qaratilishi Germaniya Konfederatsiyasining ko plab sub’ektlarining noroziligiga ʻ sabab bo ldi. Ushbu sub’ektlardan biri Avstriyaning homiyligida bo lgan Golshteyn ʻ ʻ edi, u yerda Prussiyaga qarshi keng ko lamli tashviqot kampaniyasi boshlandi. ʻ Golshteyn konvensiyasi shartlariga ko ra, Avstriya hukumati bunday tashviqotga ʻ qarshi choralar ko rishi shart edi. Biroq, avstriyaliklarni Bismarkning nazariga solgan ʻ bunday choralar ko rilmadi. Avstriya bu savolni Federal Diet oldiga qo ydi. Bismark ʻ ʻ “bu savol faqat Prussiya va Avstriyaga tegishli”, deb javob berdi. Xun, bu bayonotga qaramay, muammo ustida ishlashda davom etgani aniq. 17 Чубинский В.В. Бисмарк. Политическая биография. М., «Мысль», 1988. C.185 18 1866-yil 8-aprelda Prussiya-Italiya harbiy koalitsiyasini tuzish bo yichaʻ muzokaralar muvaffaqiyat bilan yakunlandi. O sha kuni Bismark Golshteyn ʻ konvensiyasini o z kuchini yo qotgan deb e’lon qiladi va Germaniya ittifoqini undan ʻ ʻ Avstriyani chiqarib tashlagan holda qayta tashkil etishni taklif qiladi. Bu Shimoliy Germaniya Konfederatsiyasi kabi birlashmani yaratish loyihasi bo lib, umumiy ʻ erkaklar saylov huquqi asosida saylanadigan yagona parlamentni yaratish edi. Tabiiyki, Bismarkning taklifi ko pchilik o rta va kichik nemis monarxiyalari ʻ ʻ tomonidan rad etildi. Keyin 1866 yil 14 iyunda Bismark Germaniya ittifoqini rasman bekor deb e’lon qildi. Bunga javoban Avstriya boshchiligida Prussiyani harbiy jazolash maqsadida koalitsiya tuziladi. Urush boshlandi 18 . Avstriya-Prussiya urushining tashqi siyosiy jihatlari Albatta, Avstriya va Prussiya o rtasidagi kurash faqat Germaniya ʻ Konfederatsiyasi doirasidagi parlament qarama-qarshiligi bilan chegaralanib qolmadi. Har ikki tomon uchun ham eng muhimi, Yevropalik davlatlarning qo llab- ʻ quvvatlashiga kirishish, o zlariga, agar to g ridan-to g ri harbiy yordam bo lmasa, ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ hech bo lmaganda qo shnilaridan tajovuz qilmaslik kafolatini berish edi. Ikkala raqib ʻ ʻ ham urushdan oldingi davrda bu bilan faol shug ullanishgan. ʻ Ushbu diplomatik kampaniya davomida avstriyalik raqiblaridan ustun kelgan Bismarkning butun siyosiy sovg asi aniq namoyon bo ldi. Tushunishning kaliti - u ʻ ʻ yoki bu kuch tomonida harbiy kuch ishlatishi mumkin bo lgan va o zlarining tashqi ʻ ʻ siyosiy manfaatlariga ega bo lgan Fransiya, Italiya va Rossiyaning pozitsiyasi ʻ masalasidir. Yevropadagi eng katta ta’sirga ega bo lgan eng kuchli davlat (garchi uzoq ʻ davom etgan Meksika urushida muvaffaqiyatsiz ishtirok etgan bo lsa ham) Fransiya ʻ edi. Uning pozitsiyasi urushayotgan tomonlar uchun juda muhim edi. Napoleon III ni o z tomoniga tortishga birinchi urinish Bismark tomonidan qilingan. Fransiya ʻ imperatori kurortda dam olayotgan Biarritsga tashrifi chog ida Bismark betaraflik ʻ evaziga Fransiyaga Lyuksemburgni taklif qildi. Biroq, imperator diplomatga 18 Чубинский В.В. Бисмарк. Политическая биография. М., «Мысль», 1988. - C.204 19 betaraflik narxi biroz yuqori ekanligini - Belgiyaning Fransiyaga qo shilishigaʻ Prussiyaning qarshilik ko rsatmasligini tushuntirdi. Biroq, bunday qo shilish ʻ ʻ Fransiyaning mintaqadagi mavqeini sezilarli darajada mustahkamlaydi va Prussiyaning o ziga jiddiy xavf tug diradi, shuning uchun Bismark darhol javob ʻ ʻ bermadi, o ylashga vaqt ajratdi va hozircha Viktor Emmanuel bilan uchrashishni ʻ ma’qul ko rdi. ʻ Italiyaning Prussiya bilan aloqalari to g risida bilib, Italiyaning norasmiy ʻ ʻ himoyachisi Napoleon III Avstriya imperatori Frans Jozefga ikki jabhada urush olib borishning barcha qiyinchiliklari haqida gapirdi va Venetsiyani Italiyaga tinchlantirishni taklif qildi. Frans Jozef rad etdi, bu xato edi. Biroq, bu xatodan hali ham foydalanish kerak edi. Fransiya Italiya va Prussiya o rtasida yaqinlashishni istamasligi aniq bo ldi. Ushbu to siqni bartaraf etish uchun ʻ ʻ ʻ Bismark yana Biarritsga boradi va u yerda Italiya bilan harbiy ittifoq tuzish uchun ruxsat so raydi. ʻ Italiyaning o ziga kelsak, Viktor Emmanuel kuchliroq Avstriya bilan jangdan ʻ qochishga umuman qarshi emas edi. Biroq, bu yerda ham Bismark tarozini o z ʻ foydasiga og dirishga muvaffaq bo ldi. Avvaliga u qirolni inqilobchilar Mazzini va ʻ ʻ Garibaldiga yordam so rab murojaat qilish imkoniyati bilan qo rqitdi, keyin u 120 ʻ ʻ million marka miqdorida moliyaviy yordam ko rsatdi. Bundan tashqari, italiyaliklar ʻ har qanday holatda ham urush natijasida o zlari xohlagan Venetsiyani olishlari haqida ʻ kafolat oldilar. 1866-yil 8-aprelda harbiy ittifoq imzolandi va Bismark, yuqorida aytib o tilganidek, aynan shu kuni nihoyat Germaniya Konfederatsiyasi bilan aloqasi ʻ uzildi. Rossiya bilan Bismarkda hech qanday muammo yo q edi. Rossiya imperiyasi va ʻ shaxsan podshoh Aleksandr II Avstriyadan nafratlanish uchun juda ko p sabablarga ʻ ega edi, uning Qrim urushi davridagi harakatlari faqat xiyonat sifatida qabul qilingan. Bundan tashqari, Aleksandr II 1863-yilgi Polsha qo zg oloni bostirilishi paytida ʻ ʻ Prussiya tomonidan ko rsatilgan xizmatlarni yuqori baholagan. 1864-yilda ʻ shuningdek, Bismarkning Sankt-Peterburgda elchi bo lib ishlagan davrida paydo ʻ bo lgan imperatorning shaxsiy hamdardligini ham unutmaslik kerak. ʻ 20 Qizig i shundaki, Bismarkning Rossiyada bo lgan paytidagi yaqin do sti knyazʻ ʻ ʻ Gorchakov Germaniyaning birlashishiga qarshilik Rossiya uchun juda foydali deb hisoblagan, betaraflikni ko rsatishga qarshi edi. Biroq, u, albatta, podshohni mag lub ʻ ʻ eta olmadi. Va nihoyat, Rossiya Daniya-Prussiya davrida ham, Prussiya-Avstriya urushi paytida ham betaraf qoldi. Avstriyaliklar an’anaviy ravishda o zlarining diplomatik sa’y-harakatlarining ʻ katta qismini Germaniya Konfederatsiyasiga a’zo bo lgan yirik monarxiyalarni qayta ʻ ishlashga bag ishladilar. Bu yo lda eng katta muvaffaqiyatlar Bavariya, Saksoniya, ʻ ʻ Gannover, Gessen va Darmshtadt bilan tuzilgan ittifoqchilik shartnomalari edi. Harbiy harakatlarning borishi va urush natijalari Oldingi bo limlarda aytib o tilganidek, Avstriya va Prussiya o rtasida qurolli ʻ ʻ ʻ to qnashuvning boshlanishi harbiy to qnashuvlar boshlanishidan ancha oldin aniq edi. ʻ ʻ Shunga ko ra, har ikki tomon ham yaqinlashib kelayotgan urush bilan bog liq ʻ ʻ safarbarlik va boshqa tadbirlarni oldindan amalga oshira boshladi. 1866-yil yozida Prussiya 278 ming kishilik armiyani Bogemiyada (ya’ni to g ridan-to g ri Avstriya ʻ ʻ ʻ ʻ bilan chegarada) to pladi. Ushbu armiya uchun artilleriya yordami 800 ta qurol edi. ʻ Prussiya armiyasining boshlig i rasman qirol Vilgelm I edi, lekin aslida bosh shtab ʻ boshlig i Helmut fon Moltke buyruq berdi. O sha paytda Avstriyaning uch yuz ʻ ʻ minglik armiyasi bor edi, ammo Italiya yo nalishini qamrab olish zarurati tufayli bu ʻ armiya ikki qismga bo lingan. Janubiy armiya (80 ming kishi) Italiya bilan ʻ chegarada, shimoliy armiya esa Prussiya bilan chegarada joylashgan edi. Shimoliy armiyaning hajmi uzoq vaqt davomida 220 ming kishini tashkil etdi, ammo urushdan biroz oldin u 40 ming sakson otryadi tomonidan mustahkamlandi. Shimoliy armiyaga general Benedek, janubiy armiyaga general Rudolf 19 rahbarlik qilgan. Prussiya Bosh shtab boshlig i Moltke blitskrieg (blitskrieg ) rejasini ishlab ʻ chiqdi, unga ko ra 1866-yil 16-iyunda Prussiya qo shinlari Germaniya ʻ ʻ Konfederatsiyasi tarkibiga kirgan erlarni - Saksoniya, Gannover va Gessen 20 . Ertasi 19 Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006. - C.299 20 Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006. - C.300 21 kuni Avstriya Prussiyaga urush e’lon qildi. Uch kundan keyin, 20-iyun kuni shartnoma shartlarini bajarib, Italiya Avstriyaga urush e’lon qildi 21 . Bir vaqtning o zida ikkita jabhada jangovar harakatlar olib borgan Avstriyaʻ qo shinlari Yozefshtadtga, keyinroq Königgretsga (zamonaviy Chexiya shahri - ʻ Hradec-Kralove) chekinishni boshlashga majbur bo ldilar. Aynan shu erda, Sadova ʻ qishlog i yaqinida, 1866-yil 3-iyulda umumiy jang bo lib o tdi, bu urushning ʻ ʻ ʻ borishiga tubdan ta’sir ko rsatdi. Avstriyaning Shimoliy armiyasi (215 ming kishi, ʻ 770 qurol) Elba va Sileziya Prussiya qo shinlari (221 ming kishi, 900 dan ortiq qurol) ʻ yaqinlashganda, shaharning janubi-sharqidagi balandliklarda pozitsiyalarni egalladi 22 . 3-iyul kuni Elba armiyasi o z kuchlarining bir qismi bilan avstriyaliklarning chap ʻ qanotini chetlab o tdi, Sileziya armiyasi esa o ng qanot va orqaga hujum qildi. Qamal ʻ ʻ qilish xavfiga duch kelgan general Benedek o z qo shinlarini olib chiqishga kirishdi. ʻ ʻ Biroq, bu olib chiqish juda yomon tashkil etilgan va tez orada avstriyaliklarning jang maydonidan ommaviy qochib ketishiga aylandi. Shimoliy armiyani to liq yo q ʻ ʻ qilishdan qutqargan yagona narsa - bu prussiyaliklarning o z vaqtida chekinish ʻ ta’qibini tashkil qila olmaganligi (yoki xohlamaganligi) edi. Sadovaya jangi natijasida avstriyaliklar 44 mingdan ortiq odamni yo qotdilar, asirga olindi va ʻ yaralandilar, Prussiya armiyasining shunga o xshash yo qotishlari 9 ming kishini ʻ ʻ tashkil etdi 23 . Vayronagarchilik tugallandi. U Frans Iosif I ni shunchalik hayratda qoldirdiki, kurashni davom ettirish uchun yetarli mablag ga ega bo lishiga qaramay, 3-iyuldan 4- ʻ ʻ iyulga o tar kechasi Napoleon III ga telegramma yuboradi. Unda Avstriyaning Italiya ʻ bilan tinchlik o rnatishda vositachilik qilish evaziga Venetsiyadan voz kechgani ʻ haqida xabar berilgan. Napoleon Avstriya-Prussiya ishlariga aralashish uchun qulay imkoniyatdan juda mamnun edi. 5-iyul kuni u Prussiya shtab-kvartirasiga Frans Jozef tomonidan Venetsiyadan voz kechganligi va aralashmaslik siyosatidan voz kechish niyati haqida xabar beradi. Va 12-iyulga o tar kechasi Bismark to satdan Fransiya elchisi Benedetti ʻ ʻ 21 Хильгруббер А. Отто фон Бисмарк – основатель великой европейской державы – Германской империи. М., 1979. - C.189 22 Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006. - C.301 23 Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006. - C.302 22 bilan to qnash keldi va u Fransiya tinchlik loyihasini vazir-prezidentga taqdim etdi.ʻ Ushbu loyiha Germaniya Konfederatsiyasini tarqatib yuborishni, Prussiya boshchiligidagi yangi ittifoqni asosiy shimoliy hududda yaratishni nazarda tutgan. Mainning janubidagi shtatlar o z ittifoqini tuzadilar, Prussiya Shlezvig va ʻ Golshteynni oladi, Avstriya Venetsiyani yo qotadi ʻ 24 . Aytish kerakki, Benedetti Bismark oldiga uning uchun juda qiyin bir paytda paydo bo ldi. Gap shundaki, butun generallar va shaxsan qirol Vilgelm Sadovayadagi ʻ g alabadan so ng urushni davom ettirishga va Venani yakuniy bosib olishga ʻ ʻ intilishdi. Boshqa tomondan, Bismark Avstriyaning bunday xo rlanishi uni kelajakda ʻ potensial sheriklar ro yxatidan chiqarib tashlashini aniq tushundi. 20-iyul kuni 5 ʻ kunlik sulh tuzish boshlandi. Karoli Prussiya qarorgohiga keldi, lekin Bismark va Vilgelm o zaro kelisha olmadilar. Nihoyat, Bismark imperatordan “bunday yorqin ʻ g alabalardan keyin sharmandali tinchlik” uchun kelishuv olishga muvaffaq bo ldi va ʻ ʻ 26-iyulda Nikolsburgda (Vena yaqinida) dastlabki hujjatlar imzolandi. Yakuniy tinchlik 23-avgust kuni Pragada yakunlandi. Unga ko ra, Germaniya ʻ Konfederatsiyasi tarqatib yuborildi, uning o rniga Prussiya boshchiligidagi Shimoliy ʻ Germaniya Konfederatsiyasi tuzildi. Bundan tashqari, Avstriya Golshteynni Prussiyaga berdi va Venetsiyani Italiyaga boy berdi, Prussiya Gannover, Frankfurt- Mayn, Nassau va Gessenni anneksiya qildi. Hududiy yo qotishlardan tashqari, ʻ Avstriya g oliblarga tovon to lashi sharti qo yildi ʻ ʻ ʻ 25 . Shimoliy Germaniya Konfederatsiyasining rahbari bo lgan va bir qator qo shni ʻ ʻ nemis shtatlarini qo shib olgan Prussiya nemis dunyosining janubidagi ta’sirini ʻ yo qotishni xohlamadi. Bu yerda kuch bilan harakat qilish mumkin emas edi, chunki ʻ Napoleon III janubiy shtatlarga jiddiy qarashga ega edi . Dastlab, janubiy shtatlar Avstriyadan o rnak olib, vositachilik qilish uchun Fransiyaga murojaat qilishdi, ʻ ammo Bismark bunday tajovuzlarni qattiq bostirdi va Janubiy Germaniya elchilarini Fransiyaning Reynni o zlashtirish rejalari bilan tanishtirdi. Ushbu qadam tufayli ʻ Vyurtemberg, Bavariya, Gessen-Darmshtat va Saksoniya bilan 5 yil muddatga harbiy konvensiya imzolash mumkin edi. 24 Новая история (первый период). Учебное пособие. М., «Высшая школа», 1972. - C.523 25 Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006. C.302 23 24 III BOB. GERMANIYANING BIRLASHISHI 1866-1870-yillardagi Germaniyadagi vaziyat. Shimoliy Germaniya Konfederatsiyasi 1866-yil avgust oyining oxiriga kelib 22 nemis davlati Prussiya bilan Shimoliy Germaniya konfederatsiyasini tuzish to g risida shartnoma imzoladi. Berlindagi ikkiʻ ʻ oylik muddat davomida bu davlatlar vakillari yangi konstitutsiya loyihasini tayyorladilar. Umumiy saylov huquqi asosida saylangan Ta’sis majlisi konstitutsiyani tasdiqladi va 1867-il 1-iyuldan kuchga kirdi. Unga ko ra, Shimoliy Germaniya ʻ ittifoqining rahbari prezident bo lib, uning lavozimiga Prussiya qiroli abadiy ʻ tayinlangan. Barcha ijro etuvchi hokimiyat uning qo lida to plangan edi, ya’ni ʻ ʻ qonunlarni tasdiqlash va rad etish, palatalarni tarqatib yuborish va chaqirish, mansabdor shaxslarni tayinlash va olib tashlash, ittifoqchi armiya qo mondonligi va ʻ boshqalar. Ittifoq Kengashi ittifoqchi davlatlarning vazirlari va vakolatli vakillaridan iborat edi. U qonunchilik tashabbusi huquqiga ega edi, barcha qonun loyihalari Reyxstagga ko rib chiqish uchun taqdim etilishidan oldin u tomonidan ruxsat etilgan. Har bir ʻ shtat o z qiymatiga mos keladigan ovozlar soniga ega edi (masalan, Prussiya 17 ʻ ovozdan 43 tasiga ega edi). Kengashga Prussiya Vazirlar Kengashining raisi bo lgan ʻ doimiy ittifoq kansleri (ya ni 1890-yilgacha Bismark kansler bo lgan) raislik qilgan. ʼ ʻ Yangi konstitutsiya tomonidan yaratilgan eng “inqilobiy” institut bu Reyxstag bo lib, u to g ridan-to g ri umumiy saylov yo li bilan uch yilga saylanadigan 297 ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ deputatdan iborat edi. Reyxstag qonunchilik tashabbusi va soliqlarni tasdiqlash huquqiga ega edi. Prussiya aholisi Shimoliy Germaniyaning qolgan aholisidan to rt ʻ baravar ko p bo lganligi sababli, deputatlarning aksariyati prussiyaliklar edi. Aytish ʻ ʻ kerakki, konstitutsiyada alohida band mavjud bo lib, u ba’zi hollarda hukumatga ʻ boshqa barcha instansiyalarni chetlab o tib, qonunlar chiqarishga ruxsat berdi. ʻ Shunday qilib, Shimoliy Germaniya Konfederatsiyasining 1867-yilda qabul qilingan Konstitutsiyasi Prussiyani to liq nazorat qilish nuqtai nazaridan eng qulay ʻ sharoitlarni yaratdi. Yevropaning markazida yangi militaristik monarxiya vujudga keldi. 25 Mamlakat janubidagi vaziyat Germaniyaning tez birlashishi uchun unchalik qulay emas edi. Garchi, biz eslayotgandek, janubiy shtatlar Shimoliy Germaniya Konfederatsiyasi bilan bir qator shartnomalar orqali bog langan bo lsa-da, ular birʻ ʻ qator sabablarga ko ra unga qo shilish istagi yo q edi. Janubda ustunlik qilgan ʻ ʻ ʻ katoliklar shimol protestantlari bilan birlashishga shoshilmadilar, hukmron elitalar hokimiyatdan voz kechishni xohlamadilar. Qizig i shundaki, 1868-yil may oyida ʻ Bismark shunday degan edi: “Biz barchamiz qalbimizda milliy birlik g oyasini olib ʻ yuramiz, ammo oqilona siyosatchi uchun har doim zarur narsa birinchi o rinda turadi ʻ va shundan keyingina kerakli narsa, ya’ni birinchi navbatda uyning jihozlari, keyin esa uning kengayishi turadi. Agar Germaniya XIX asr oxirigacha o zining milliy ʻ intilishlarini ro yobga chiqarsa, men buni eng katta voqea deb bilaman va agar o n, ʻ ʻ hatto besh yil o tib ham xuddi shunday voqea sodir bo lsa, bu g ayrioddiy, Xudoning ʻ ʻ ʻ kutilmagan inoyati bo lardi”. ʻ Fransiya-Prussiya urushining sabablari. Tomonlarning tashqi siyosiy pozitsiyasi Shunga qaramay, voqealar rivoji Germaniyaning birlashishini imkon qadar yaqinlashtirishga imkon berdi. Avstriya-Prussiya urushidagi g alabadan so ng, ʻ ʻ Prussiya nemis dunyosida aniq gegemon edi va uning asosiy maqsadi aniq edi - o z ʻ tarkibiga nafaqat shimoliy, balki janubiy nemis erlarini ham kiritish edi. Agar bu muammo hal etilsa, Germaniya Yevropaning eng qudratli davlatlaridan biriga aylanib, unda hukmronlik qilishga to liq qodir bo lar edi. ʻ ʻ Bu haqiqatni Fransiya imperatori Napoleon III yaxshi tushundi, u Yevropaning markazida qudratli monolit davlatni yaratishga barcha mumkin bo lgan yo llar bilan ʻ ʻ yo l qo ymaslikka harakat qildi. Shuni tushunish kerakki, nafaqat Bismark, balki ʻ ʻ Fransuzlar ham Prussiyaliklar ustidan tezda g alaba qozonishlariga ishonganlar ʻ (masalan, Fransiya urush vaziri Leboeuf “Prussiya armiyasi mavjud emas” deb ochiqchasiga e’lon qilgan). Ispaniya taxtini vorislik qilish bo yicha so rovda tomonlarda qarama-qarshiliklar ʻ ʻ bor edi. Gap shundaki, qirol Vilgelmning qarindoshi Leopold Gogenzollern unga qarshi da’vo qilgan. Parijda ular uning da’volaridan g azablanib, Leopoldni taxtdan ʻ 26 voz kechishga majbur qilishdi, shundan so ng Leopoldning rad etishini ochiq tanʻ olish uchun Vilgelmga fransuz diplomatik bosimi boshlandi. Fransiya elchisi Benedetti Ems kurortida davolanayotgan Vilgelmga yuborilib, uni tom ma’noda Leopold Gogenzollernga Ispaniya tojiga bo lgan da’volaridan voz ʻ kechishni buyurishga majbur qildi. Vilgelm Bismarkning kuchli qarshiliklariga qaramay, shunday qildi. Rasmiy ravishda, mojaroning sababi tugadi, ammo urushga intilayotgan Napoleon III Benedettiga juda jasur topshiriqni bajarishni buyurdi - birinchidan, elchi Prussiya qirolidan Leopoldga ispanlarni qabul qilmaslik majburiyatini olishi kerak edi. Agar unga toj taklif qilingan bo lsa, keyin Benedetti ʻ Vilgelmdan “hech qachon Fransiya sha’niga tajovuz qilmaslik” va’dasini talab qildi. G azablangan qirol Berlinda bu savolni ko rib chiqishga va’da berdi va ketib, ʻ ʻ Emsdan Bismarkga kun voqealari haqida qisqacha xabar yubordi. Bismark shu kuni (1870-yil 13-iyul) Harbiy vazir Run va Bosh shtab boshlig i ʻ Moltke bilan tushlik qildi. Qiroldan jo natilgan xabarni olgach, uchalasi ham ʻ Napoleon bilan urushga aralashmaslik uchun xo rlanishga tayyor ekanligini anglab, ʻ umidsizlikka tushib qolishdi. Shu bilan birga, Moltke ham, Run ham Prussiyaning mumkin bo lgan urushda Fransiya ustidan g alaba qozonishiga shubha qilmadi. ʻ ʻ Keyin Bismark keyingi qadamni qo yadi: u qirollik jo natmasidan Berlinda Benedetti ʻ ʻ bilan uchrashishini aytadigan satrlarni kesib tashlaydi. Jo natma quyidagi shaklda ʻ bo ladi: “Fransiya elchisi Emsdagi janoblaridan Parijga telegraf jo natishiga ruxsat ʻ ʻ berishni so radi, agar Gogenzollernlar yana o z nomzodlarini ilgari sursalar, uning ʻ ʻ roziligini bermaslik majburiyatini oladi. Keyin ulug vorligi tufayli fransuz elchisini ʻ qabul qilishdan bosh tortdi va endi unga aytadigan hech narsasi yo qligini yetkazishni ʻ buyurdi". Ma’no keskin o zgaradi - qirol Fransuz elchisini bunday takliflar bilan ʻ qabul qilishdan bosh tortgani ma’lum bo ldi ʻ 26 . Bismark tomonidan tahrirlangan jo natma barcha nemis gazetalarida chop ʻ etilgan. Vazir-prezident kutgan natija bo ldi: Fransiya sha’nini kamsitish safarbarlik ʻ boshlanishiga olib keldi. Va 1870-yil 19-iyulda Napoleon III rasman Prussiyaga urush e’lon qildi 27 . 26 Чубинский В.В. Бисмарк. Политическая биография. М., «Мысль», 1988. - C.244 27 Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006. - C.304 27 Harbiy harakatlar jarayonini ko rib chiqishdan oldin tomonlarning siyosiyʻ holatini baholash kerak. Buning uchun biz Avstriya-Prussiya urushini ko rib ʻ chiqishdan oldingi kabi qilamiz, ya’ni urushga kirishda vaziyatga haqiqatan ham ta’sir qilishi mumkin bo lgan buyuk Yevropa davlatlarining pozitsiyasini ko rib ʻ ʻ chiqamiz. Bu vakolatlarga Rossiya, Italiya, Avstriya-Vengriya (1867-yildan beri Avstriya dualistik monarxiya) va Buyuk Britaniya kiradi. Buyuk Britaniya, har doimgidek, bu davrda ham Yevropa qit’asida muvozanatni saqlash masalasi bilan ovora edi. Ayni paytda, ma’lumki, Fransiya o sha paytda ʻ Yevropadagi eng kuchli kuch bo lib, fath va dunyo hukmronligiga da’vogarlik ʻ qilmoqda (buning isboti, masalan, muvaffaqiyatsiz bo lsa ham, Meksikani bosib ʻ olishga urinish). Fransiya Angliyaning Hindistondagi egaliklariga xavf solgan, Suvaysh kanalini nazorat ostiga olishga urindi. Nihoyat, Napoleon III Lyuksemburg va Belgiyani bo ysundirish rejalarini ishlab chiqdi, bu esa mamlakatni tashqi siyosiy ʻ ma’noda ancha mustahkamladi va Britaniyaning qit’a bilan savdosini bevosita Fransiyaga qaram qilib qo ydi. Shunday qilib, biz Angliya uchun Prussiyaning ʻ kuchayishi hech qanday yomon narsa va’da qilmaganini, aksincha, bunday davlatning paydo bo lishi Angliyaning asosiy strategik raqibiga aylangan Fransiyaga jiddiy ʻ qarama-qarshilik yaratganini ko ramiz. ʻ Agar Buyuk Britaniya yaqinlashib kelayotgan urushda betaraf bo lishi oldindan ʻ aniq bo lsa, boshqa davlatlarning pozitsiyasi noaniqroq edi va shuning uchun, ʻ Angliya diplomatik kurash uchun har xil variantlarni qoldirdi. Italiya bir vaqtning o zida uchta davlat - Fransiya, Avstriya-Vengriya va ʻ Prussiya tomonidan ittifoqqa ko ndirildi. Fransiya ittifoqqa erishish uchun katta ʻ imkoniyatlarga ega edi, ammo Napoleon III Rimni Italiyaga o tkazishdan bosh tortdi. ʻ Bu vaqtga kelib kuchaygan Italiya Rim uchun Fransiya bilan urush boshlashga tayyor edi, ammo Bismark Viktor Emmanuelni bu qadamdan saqladi. Ba’zi tadqiqotchilar Bismark Italiyaning kuchayishidan qo rqqanini yozadilar, ba’zilari Bismark ʻ Fransiyaning g alabasiga ishongan va asosiy dushmanning hududi va resurslarini ʻ ko paytirishni istamagan. Qanday bo lmasin, Viktor Emmanuel Bismarkni tingladi, ʻ ʻ Italiya urushda betaraf qoldi. Avstriya-Vengriya ham italiyaliklarni o z tomoniga ʻ 28 tortishga harakat qildi, biroq ikki davlat o rtasidagi yaqinda bo lib o tgan qarama-ʻ ʻ ʻ qarshilik nuqtai nazaridan voqealarning bunday burilishi dastlab haqiqatga to g ri ʻ ʻ kelmaydigan ko rinardi. ʻ Rossiya, yuqorida ta’kidlanganidek, Qrim urushidagi muvaffaqiyatsizlikdan keyin diplomatik izolyatsiya holatida edi va u aslida faqat Prussiya tomonidan qo llab-quvvatlandi. Bundan tashqari, Rossiya, yana ta’kidlaganimizdek, Avstriyani ʻ ham, Fransiyani ham yomon ko rishga asos bor edi. Shunga qaramay, Fransiya bilan ʻ ittifoq tuzish imkoniyati mavjud edi, ammo o z armiyasining kuchiga ishongan ʻ Napoleon III bunday kelishuvga intilmadi (Rossiya Parij tinchligi shartlarini bartaraf etish evaziga Prussiyaga hujum qilishi mumkin). Keyin, Sedan falokatidan so ng, ʻ Girs shoshilinch ravishda Sankt-Peterburgga yuboriladi, ammo allaqachon mag lub ʻ bo lgan Fransiyaga yordam berishdan foyda yo q edi. Shuni ta’kidlash kerakki, ʻ ʻ Avstriya-Prussiya urushi oldidan Gorchakov Prussiyaga qarshi chiqdi, lekin Aleksandr II uni yana eshitmadi. Rossiya betaraf qoldi. Urush boshlanganidan so ng, Rossiya Prussiyaga katta yordam ko rsatdi va ʻ ʻ quyidagi eslatmani berdi: “Imperator hukumati harbiy harakatlar hajmini cheklash, ularning davomiyligini qisqartirish va qaytishga qaratilgan har qanday istaklarga har doim eng samimiy yordamni berishga tayyor”. Bu “harbiy harakatlar hajmini oshirmoqchi” bo lgan Avstriyaga aniq ishora edi. Frans Jozefning qat’iyatsizligi va ʻ Fransiya bilan ittifoq tuzish masalasi hal etilmaganligi bilan birga, bu nota Avstriyaning urush davridagi tashqi siyosiy faoliyatini keskin cheklab qo ydi. ʻ Avstriya-Prussiya urushidan so ng jahon sahnasida o z obro sini keskin ʻ ʻ ʻ yo qotgan Avstriya Fransiya hukumati uchun ittifoqchi bo lish uchun eng real variant ʻ ʻ edi. Biroq, Frans Jozefning qat’iyatsizligi va sustligi, harbiy doiralar va diplomatiya harakatlarining nomuvofiqligi va yana Fransiyaning o ziga bo lgan ishonchi bu yerda ʻ ʻ ta’sir qildi. Urush boshlanishidan oldin shartnoma imzolanmadi, keyin avstriyaliklar uchun, shuningdek, butun dunyo uchun Fransuz armiyasining muvaffaqiyatsizligi ayon bo ldi. Sedandan keyin Avstriya, albatta, Prussiya bilan urush boshlay olmadi. ʻ 29 Shunday qilib, biz kelgusi urushda kuchlar muvozanatini haqiqatan ham o zgartirish qobiliyatiga ega bo lgan tomonlarning potentsial ittifoqchilari bo lganʻ ʻ ʻ davlatlarning muayyan harakatlarining sabablarini qisqacha ko rib chiqdik. ʻ Qo shinlarning holati. Harbiy harakatlar kursi ʻ Yuqorida ta’kidlanganidek, 1870-yil 19-iyulda Fransiya imperatori Napoleon III Prussiyaga urush e’lon qildi. Aytish kerakki, g alabaga tashqi ishonchga qaramay, ʻ Fransuz harbiy rahbarlari Prussiya armiyasini kamsitishga yo l qo ymadilar. Bu ʻ ʻ tushunarli, chunki 1866-yilda Avstriya ustidan qozonilgan ajoyib g alabadan so ng, ʻ ʻ Prussiya armiyasi haqli ravishda Yevropadagi eng kuchlilardan biri hisoblangan. Kelajakdagi urushni kutgan Fransiya Urush vazirligi armiyani modernizatsiya qilish uchun bir qator choralar ko rdi. Armiyada xizmat qilish muddati 7 yildan 9 yilgacha ʻ oshdi, 1866-yildagi yangi Chasspo miltig i kashf qilindi, u jangovar xususiyatlari ʻ bo yicha 1849-yildagi Prussiya igna miltig i Dreysedan oshib ketdi. Shuningdek, ʻ ʻ Fransuzlar Prussiya Krupp qurollaridan ancha past bo lgan La Gita bronza to pini ʻ ʻ qabul qilishdi. Armiya, shuningdek, dushmanga qarshi mukammal ishlagan, yaqin tarkibda oldinga siljigan 25 barrelli mitrailleuslarni (pulemyotlarning oldingi avlodlari) oldi va bu xususiyat Prussiya armiyasiga juda xos edi 28 . Biroq, so nggi qurollarning kelishi ko rinishidagi aniq afzalliklarga qo shimcha ʻ ʻ ʻ ravishda, urushga tayyorgarlik ko rishda Fransuz qo mondonligining aniq noto g ri ʻ ʻ ʻ ʻ hisob-kitoblarini ham ta’kidlab bo lmaydi. Armiyani modernizatsiya qilish doirasida ʻ barcha harbiy mukofotlar bekor qilindi, bu faxriylarning noroziligiga va ularning ommaviy ishdan bo shatilishiga olib keldi. Armiya ko plab tajribali jangchilarni ʻ ʻ yo qotdi, buning evaziga yosh bo shatilgan askarlar safarbar qilindi. Tinchlik davrida ʻ ʻ armiyani bo linmalarga va korpuslarga bo linishning yo qligi (qo riqchilar bundan ʻ ʻ ʻ ʻ mustasno), bu to g ri birlikni ta’minlay olmaganligi katta xato edi. Bundan tashqari, ʻ ʻ Fransiyada bitta urush rejasi yo qligi ham xarakterlidir - Prussiyadan farqli o laroq, ʻ ʻ Fransuzlarda bitta bosh shtab emas, balki bir-biridan bir nechta mustaqil bo lganlar ʻ bor edi. 28 Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006. C.304 30 Bundan tashqari, Fransuz armiyasi son jihatidan Shimoliy Germaniyadan sezilarli darajada kam edi. Agar Prussiyaliklar va ularning ittifoqchilari bir millionga yaqin odamni to plagan bo lsa, Napoleon III armiyasining shaxsiy tarkibi bor-yo g iʻ ʻ ʻ ʻ 340 ming kishini tashkil etdi va hatto zaxiralarni safarbar qilish uning sonini atigi 570 mingga yetkazishga muvaffaq bo ldi ʻ 29 . Afzallik darhol nemis qo shinlari tomoniga o tdi va Fransuzlar ularning ʻ ʻ zarbalari ostida chekinishni boshladilar. Faqat 1870-yil 16-avgustda, Prussiya qo mondoni shahzoda Fridrix-Karl Mets mintaqasida joylashgan Mars-la-Tur ʻ qishlog iga yaqinlashganda, Marshal Bazinning Reyn armiyasi birinchi yirik jangga ʻ majbur bo ldi. Kuchlardagi ustunlikka qaramay (173 mingdan 60 minggacha), ʻ Fransuzlar o zlarini passiv mudofaa bilan cheklashdi. Natijada, Bazin qo shinni Sen- ʻ ʻ Privat - Gravelot pozitsiyalariga olib chiqdi. 1870-yil 18-avgustda nemis qo shinlari Fransiya mudofaasini yorib o tishdi va ʻ ʻ ularni Metsga chekinishga majbur qildilar. Ko p o tmay, shaharda joylashgan Reyn ʻ ʻ armiyasining bo linmalari to sib qo yildi. ʻ ʻ ʻ Fransiya hukumati Bazeynning passiv harakatlarini haqli ravishda qoraladi va 22-avgust kuni MakMaxon qo mondonligi ostida Chalonlarning yangi armiyasini ʻ tuzdi. Metsdan qamalni olib tashlash vazifasi bo lgan bu qo shinning soni 120 ming ʻ ʻ kishini tashkil etdi, 393 qurol va 76 mitral bilan qo llab-quvvatlandi. Ammo 1- ʻ sentabr kuni Sedan hududidagi yangi armiya 3 va 4-chi Prussiya qo shinlari ʻ tomonidan hujumga uchradi. 2-sentabrda Chalon armiyasi u bilan birga bo lgan ʻ imperator Napoleon III bilan birga taslim bo lishga majbur bo ldi ʻ ʻ 30 . Urushning tugashi va uning natijalari Imperatorning pozitsiyasi Fransiyada siyosiy kurashni qo zg atdi, va bu albatta, ʻ ʻ prussiyaliklar qo lida edi. 4-sentabrda Fransiya yana respublika deb e’lon qilindi. ʻ General Troshyu davlat boshlig i bo ldi, ammo u tuzgan hukumat urushni davom ʻ ʻ ettirishning yagona taktikasini ishlab chiqa olmadi. Fransuz generallari o rtasidagi ʻ janjal nemislarga Parijga jangsiz yaqinlashishga va 16-sentabrda uni qamalga olishga imkon berdi. 29 Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006. - C.305 30 Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006. - C.305 31 1870-yil 27-oktabrda Metsda bloklangan Bazain armiyasi nihoyat taslim bo ldi.ʻ Bu Parijdagi vaziyatni yanada yomonlashtirdi, chunki ozod qilingan Prussiya bo linmalari darhol Mets ortidan shaharga tashlandi. Fransuz qo mondonligi qarshi ʻ ʻ hujumga harakat qilmoqda: 9-noyabr kuni Orlean viloyatida general Gambettaning Luara armiyasi 2-Prussiya armiyasini tor-mor etib, shaharni egallab oldi, ammo 4- dekabrga kelib uni Manteuffelning 3-armiyasi zarbalari ostida qoldiradi. Bu vaqt davomida Parij qamalda va uning ahvoli tobora yomonlashmoqda. Shaharda hukumatning harakatsizligiga qarshi bir necha bor qo zg olon ko tarildi, ʻ ʻ ʻ ularning barchasi bostirildi. Shunga qaramay, Troshyu ularning takrorlanishidan qo rqadi va Prussiya qo mondonligi bilan muzokaralarga kirishadi. 1871-yil 26- ʻ ʻ yanvarda Fransiya hukumati Parijni taslim qilish to g risidagi bitimni, 28-yanvarda ʻ ʻ esa sulh tuzdi. Fevral oyida A.Tyer Fransiya ijroiya hokimiyati rahbari bo ladi. 1871-yil 26- ʻ fevralda u Versalda dastlabki shartnomani imzoladi. Bu kelishuv nihoyat 10-may kuni Frankfurtda tasdiqlandi (kechikish Parij kommunasining paydo bo lishi va ʻ bostirilishi bilan bog liq voqealar bilan bog liq edi) ʻ ʻ 31 . Frankfurt shartnomasiga ko ra, ʻ yangi Fransiya-Germaniya chegarasi o rnatildi, Elzas va Sharqiy Lotaringiya Mets ʻ shahri bilan Germaniyaga berildi, Fransiya 5 milliard frank miqdorida katta tovon to lash majburiyatini oldi. Bundan tashqari, Fransuz tomoni nemis bosqinchi ʻ qo shinlarini saqlash xarajatlarini o z zimmasiga olishi kerak edi. ʻ ʻ Prussiya uchun urush natijalariga kelsak, ular hayratlanarli edi. 1871-yil 18- yanvarda Versal saroyida Bismark va Vilgelm I Germaniya imperiyasini e’lon qilgan akt chiqardilar. Imperiyaga Shimoliy Germaniya Konfederatsiyasiga kirmagan davlatlar - Saksoniya va bir qator kichikroq Janubiy Germaniya kuchlari qo shildi. ʻ Avstriya Germaniya tarkibiga kirmadi. Yangi imperiya iqtisodiyoti fransuzlar to lashlari kerak bo lgan (lekin ular hech qachon to lamagan) besh milliard frank ʻ ʻ ʻ tovonga asoslangan edi. XIX asr o rtalarida sodir bo lgan bir qator urushlar (Daniya-Prussiya, Prussiya- ʻ ʻ Avstriya va Fransiya-Prussiya) nafaqat Yevropa qit asidagi kuchlarning siyosiy ʼ 31 Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006. - C.306 32 muvozanatida, balki siyosiy munosabatlarda ham tub o zgarishlarga olib keldi.ʻ Voqealar so nggida Yevropaning xaritasi o zgardi. Uning o rtasida yangi qudratli ʻ ʻ ʻ davlat maydoni 540 ming kvadrat kilometr bo lgan va aholisi 41 million ega ʻ Germaniya imperiyasi tashkil topdi. 33 XULOSA Tugallangan kurs ishi tadqiqoti natijasida quyidagi xulosa chiqarish mumkin: XIX asrning 50-60-yillarida Germaniya davlatlari konstitutsiyaviy inqirozni boshdan kechirdi. Germaniyada nemis davlatlarini inqilobiy qayta qurish uchun kurashayotgan sotsialistik va kommunistik jamiyatlarning kurashi kuchaydi. Bismark harbiy islohotlarni amalga oshirdi. Shu bilan birga, u Germaniyani birlashtirish dasturini ishlab chiqdi. Bismark o z siyosatini nihoyatda qat’iy vaʻ tantanali ravishda amalga oshira boshladi. Yaqinda tuzilgan Germaniya ishchilar ittifoqi partiyasi sotsialistik Ferdinand Lassal boshchiligida Bismark hukumatining reaktsion siyosatiga qarshi turishga harakat qildi. Nazariya va amaliyotda Lassal jamiyatdagi islohotlarni faqat huquqiy va faqat parlament vositalari bilan amalga oshirish tarafdori edi. Lassal liberallarning qarshiligini ularning yordami bilan sindirish uchun ishchilar orasidagi ta'siridan foydalanishga umid qilgan Bismarkning siyosiy o yinining quroli bo lib chiqdi. ʻ ʻ Keyinchalik mehnatkashlar manfaatlarini ifodalovchi yana bir partiya - Prussiya monarxiyasi boshchiligida Germaniyani birlashtirish rejalariga qarshi kurashishga uringan sotsial-demokratik partiya shakllandi. Uni Vilgelm Liebknext boshqargan. Lekin Germaniyaning Bebel va Libknext boshchiligidagi sotsial-demokratik mehnat partiyasi ham, Lassallik umumiy nemis ishchilar ittifoqi ham keng xalq ommasiga rahbarlik qila olmadilar va Bismark siyosatini amalga oshirishga to sqinlik qila ʻ olmadilar. Bismark, rahbariyat shubhasiz Prussiyaga tegishli bo lgan Shimoliy Germaniya ʻ Konfederatsiyasini yaratishga erishib, Germaniyani birlashishini yakunlash uchun Fransiya bilan yangi urushga tayyorladi. Franko-Prussiya urushi eskirgan Fransiya Ikkinchi imperiyasi va Yevropaning markazida o z hukmronligini mustahkamlamoqchi bo lgan yangi agressiv davlat - ʻ ʻ Prussiyaning imperiya siyosati natijasi edi. Bismarkning butun siyosati yangisini olish uchun emas, balki qazib olingan narsalarni saqlab qolishga qaratilgan edi. U Fransiyaga hujum qilmoqchi edi, bu Bismarkning kelajakdagi inkor etib bo lmaydigan urush qo rquvi bilan bog liq edi. U ʻ ʻ ʻ 34 qasddan Germaniya va har qanday buyuk kuch yoki kuchlar koalitsiyasi o rtasidaʻ urush ehtimolini oshirgan hamma narsani kamaytirishga harakat qildi. Bismark 1879 yilda Avstriya bilan ittifoq tuzdi, 1882 yilda Italiya bilan ittifoq tuzdi (shunday qilib, Rossiya yoki Fransiya bilan urush holatida yordamga ega bo lish uchun uch ʻ tomonlama ittifoq tuzdi). Ammo 1887-yilda u Rossiya bilan shartnoma tuzdi (“Qayta sug urta shartnomasi”), unda Germaniya va Rossiya har bir uchinchi kuch bilan urush ʻ bo lgan taqdirda bir-biriga qarshi turmaslikka va'da berdi. ʻ U Fransiyaning Afrika va Osiyodagi tajovuzkor siyosatini har tomonlama rag batlantirdi, birinchidan, frantsuzlarni qasos olish fikridan chalg itish - Elzas va ʻ ʻ Lotaringiyani qayta bosib olish, ikkinchidan, Fransiyaning ahvolining yomonlashishiga hissa qo shish uchun. Angliya va Italiya bilan munosabatlar. ʻ Bismarkning tashqi siyosiy faoliyatining o ziga xos xususiyati uning tajovuzkorligi ʻ edi. Bismark qarshisida dushmanni ko rgach, kanslerning birinchi harakati imkon ʻ qadar kuchli zarba berish uchun o zining eng zaif joylarini topish bo ldi. ʻ ʻ Germaniyani birlashtirish ikki yo l bilan amalga oshirilishi mumkin edi. Birinchi ʻ yo lning namunasini 1848-yil voqealari ko rsatdi. Birlashishning inqilobiy usuli ʻ ʻ muvaffaqiyatsizlikka uchradi. Rivojlanish ikkinchi yo lni oldi. Nemis davlatlarining ʻ eng qudratli davlatiga aylangan Prussiya o ziga xos tarzda birlashishga kirishdi, ʻ Prussiya siyosiy tizimi negizida imperiya binosini qurishga intildi. Shunga qaramay, Bismarkning siyosatdagi katta muvaffaqiyatlarini inkor etib bo lmaydi - ham ichki, ham (ayniqsa) xorijiy. Bismark jahon siyosatidagi mavjud ʻ vaziyatdan ajoyib foydalana oldi, u buyuk davlatlarning pozitsiyasidan doimo yuz foiz xabardor edi, ularni qanday qilib o z tomoniga tortishni bilardi. Shunday qilib, ʻ 1871-yil 18-yanvarda Versal saroyida imperiyaning e’lon qilinishi bilan yakunlangan Germaniyaning birlashishi jarayonida tashqi siyosiy jihatlar nihoyatda muhim rol o ynaganligini ta’kidlash mumkin. ʻ 35 FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR RO YXATIʻ 1) Австро-прусская война 1866 года и политика великих держав. Мн.,1962 2) Бисмарк О. Мысли и воспоминания. Т.1-3. М., 1940-1941 3) Всемирная история войн. М., АСТ, Мн., «Харвест», 2006 4) Галкин И.С. Создание Германской империи. М., 1986 5) Ерусалимский А.С. Бисмарк. Дипломатия и милитаризм. М., 1968 6) История дипломатии. Под ред. В.И.Потемкина, Т.1, М., 1941 7) Людвиг Э. Бисмарк. М., Захаров-АСТ, 1999 8) Новая история (первый период). Учебное пособие. М., «Высшая школа», 1972 9) Оболенская С.В. Политика Бисмарка и борьба партий в Германии в 70-х гг. XIX века. М., 1992 10) Палмер А. Бисмарк. Смоленск, «Русич», 1998 11) Перцев В.Н. Очерки истории Германии. Мн., 1959 12) Ротштейн Ф.А. Из истории Прусско-Германской империи. М., 1948 13) Тарле Е.В. История дипломатии. Т.2. М., «Политическая литература», 1959 14) Хильгруббер А. Отто фон Бисмарк – основатель великой европейской державы – Германской империи. М., 1979 15) Хрестоматия по новой истории. Под ред.Сироткина. М., 1990 16) Чубинский В.В. Бисмарк. Политическая биография. М., «Мысль», 1988 17) Шнеерсон Л.М. Франко-прусская война и Россия: из истории русско- прусских и русско-французских отношений в 1867-1871 гг. Мн., БГУ, 1972 36

German davlatlarini birlashtirish uchun kurash - Prussiya va Avstiya raqobati

Купить