Germaniyaning Afrikadagi mustamlakachilik siyosati - История - Курсовые работы

Информация о документе

Цена	15000UZS
Размер	76.6KB
Покупки	0
Дата загрузки	28 Сентябрь 2024
Расширение	docx
Раздел	Курсовые работы
Предмет	История

Germaniyaning Afrikadagi mustamlakachilik siyosati

Купить

Germaniyaning Afrikadagi mustamlakachilik
siyosati
Mundarija:
Kirish ............................................................................................................................................................................................................ 4-6
I bob. Germaniya imperiyasining 1871-1914-yillardagi mustamlakachilik
siyosati ...................................................................................................................................................................................................... 7-15
II bob. Germaniyaning keng mustamlakachilik harakati: tashkilotlar va
tashviqotlar ..................................................................................................................................................................................... 16-34
Xulosa .................................................................................................................................................................................................... 35-37
Foydalanilgan manbalar va adabiyotlar ro yxatiʻ ......................................................................... 39-42
2

KIRISH
O zbekiston Respublikasi birinchi Prezidenti Islom Karimov о ziningʻ ʻ
“Yuksak ma’naviyat - yеngilmas kuch kitobida” “o z tarixini bilmaydigan, kechagi
ʻ
kunini unitgan millatning kelajagi yo q”, - deb ta’kidlashi bilan birga har qanday
ʻ
inson jahon tarixini, umumbashariy taraqqiyot yo lini chuqur idrok etishi
ʻ
zararligini ham uqtirganlar. Darhaqiqat, mustaqillik sharofati bilan biz jahon
tarixini haqqoniy о rganish imkoniyatiga ega bo ldik.
ʻ ʻ
Mavzuning o rganilganlik darajasi
ʻ . XX asr boshlaridagi mustamlakachilik
siyosati tarixini o rganishdagi bo shliqlarni to ldirish zarurati bilan bog liq. Agar
ʻ ʻ ʻ ʻ
Germaniya tashqi siyosatining Yevropa yo nalishi bilan bog liq muammolarni
ʻ ʻ
ishlab chiqishda ichki va nemis tarixshunosligi sezilarli natijalarga erishgan bo lsa,
ʻ
nemis mustamlakachilik siyosati mavzusi an’anaviy ravishda periferik bo lib qoldi.
ʻ
Kam o rganilgan mavzularga quyidagilar kiradi: Bismark va Vilgelm II
ʻ
mustamlakachilik siyosatining o ziga xos xususiyatlari, mustamlakachilik
ʻ
tashviqotida ishtirok etuvchi tashkilotlarning shakllanishi va faoliyati, nemis
mustamlakachilik mafkurasining mohiyati va boshqalar. Ularni ko rib chiqish
ʻ
nafaqat tarixiy mafkura hajmini kengaytiradi. Germaniyaning mustamlakachilik
siyosati to g risida bilimga ega bo ladi, balki uning tashqi siyosatining xarakterli
ʻ ʻ ʻ
xususiyatlarini chuqur tushunishga yordam beradi. Ikkinchisi zamonaviy Yevropa
integratsiya jarayonlarida Germaniyaning yetakchi rolini ro yobga chiqarishda
ʻ
alohida ahamiyatga ega. Shu munosabat bilan, ushbu mavzuni o rganish, ayniqsa,
ʻ
Rossiya Federatsiyasi Germaniyaga nisbatan adekvat tashqi siyosatni ishlab
chiqishi kerak bo lgan zamonaviy sharoitlarda dolzarbdir.
ʻ
Rus va nemis tarixshunosligida mavzuning rivojlanish darajasidan kelib
chiqib, muallif quyidagi maqsad va vazifalarni belgilaydi.
Mavzuning maqsadi va vazifalari. Maqsad imiz Germaniya imperiyasining
1871-1914-yillardagi Afrika mustamlakachilik siyosati va mafkurasini tahlil qilish.
Belgilangan maqsad quyidagi vazifalarni hal qilishni talab qiladi :
1. Vilgelm II mustamlakachilik siyosatining yondashuvlarini tahlil qilish;
3

2. Germaniyadagi mustamlakachilik harakati tarixini Afrikadagi yetakchi
tashkilotlarning shakllanishi va rivojlanishi prizmasida va ularning tashviqot
faoliyatida o rganish.ʻ
Davriy (xronologik) chegaralanishi. Germaniya tarixining 1871-yildan
1914-yilgacha bo lgan davrini qamrab oladi. Yuqori xronologik chegara
ʻ
Germaniya imperiyasining tashkil topgan sanasi bilan bog liq. Bu nafaqat birlikka
ʻ
va davlatchilikning imperiya shakliga erishgan nemislar uchun, balki XIX asrning
oxirgi dunyoning 1/3 qismini egallagan va XX asr boshlaridagi xalqaro
munosabatlarning butun tarixi uchun ham burilish nuqtasidir. Yevropaning siyosiy
xaritasida vujudga kelgan Germaniya davlati mustamlakachilik istilosi yo liga
ʻ
o tib, allaqachon bo linib ketgan dunyoni qayta taqsimlashga da’vo qildi.
ʻ ʻ
Germaniya va buyuk davlatlar o rtasidagi mustamlakalarga egalik qilish uchun
ʻ
qarama-qarshilik Birinchi jahon urushiga olib keldi. Uning boshlangan sanasi -
1914 yil quyi xronologik chegara sifatida qabul qilinadi, chunki bu Germaniyaning
yetakchi imperiyalar bilan mustamlaka mulklarini kengaytirish uchun qurolli
kurashining boshlanish nuqtasidir.
Kurs ishining predmeti va tadqiqot obekti.
Germaniya imperiyasining
Afrikadagi mustamlakachilik siyosati.
Predmeti: Germaniya hukumatining mustamlaka mulklarini qo lga kiritish va
ʻ
ularni ekspluatatsiya qilish maqsadida amalga oshirilgan faoliyati, bilan bog liq
ʻ
yetakchi tashkilotlarning targ ibot faoliyati mustamlakachilik harakati,
ʻ
mustamlakachilik ekspansiyasi nazariyalari.
Kurs ishining tuzilishi . Kurs ishi kirish, ikita bob, xulosa va foydalanilgan
adabiyotlar ro yxatidan iborat. ʼ
4

I BOB.GERMANIYA IMPERIYASINING 1871-1914 YILLARDAGI
MUSTAMLAKACHILIK SIYOSATI
“Temir kansler” O. Bismark va Germaniya imperiyasining mustamlaka
ekspansiyasining boshlanishi (1871-1888)
Faol mustamlakachilik siyosati tarafdori bo lgan keng targ ibot Germaniyadaʻ ʻ
1970-yillarning oxiridayoq boshlangan. Eng g ayratli tashviqotchilar Fabri kabi
ʻ
missionerlar edi, uning “Germaniyaga koloniyalar kerakmi?” risolasi burjua doiralarida
va millatchi ferinlarda katta muvaffaqiyatlarga erishdi. Ammo missionerlik
doiralarining mustamlakachilik tashviqoti, agar u yirik bankirlar, og ir sanoat
ʻ
magnatlari, kema egalari va ma’lum mustamlakachilar bilan iqtisodiy aloqalarni
o rnatgan Ganza burjuaziyasi vakillari tomonidan qo llab-quvvatlanmaganida, hukumat
ʻ ʻ
sohalari e’tiborini jalb qilmagan bo lar edi
ʻ 1
.
Germaniya imperializmining mustamlakachilik ekspansiyasida yirik banklar ham
yetakchi rol o ynadi. Shu bilan birga, XIX-XX asrlar bo yida yaratilganlar alohida o rin
ʻ ʻ ʻ
egalladi 2
.
XIX asr 70-yillarda Germaniyada eksport va import savdosini kreditlash bo yicha
ʻ
ikki yirik bank “Diskontogesellschaft” va “Deutsche Bank” o z zimmasiga oldi
ʻ 3
.
Germaniyada banklarning rivojlanishini kuzatar ekanmiz, unda yirik banklar sekin
qo shilish yo li bilan yaratilmagan degan xulosaga kelamiz - yirik banklar allaqachon
ʻ ʻ
yirik bo lib tug ilgan. Yirik banklarning afzalliklari ularning ayniqsa tez va
ʻ ʻ
muvaffaqiyatli rivojlanishiga imkon beradi 4
.
Fransiya-Prussiya urushi paytida Bismark mustamlakachilik siyosati tarafdorlarini
qo llab-quvvatlashdan qat iyan bosh tortdi. Urushdan bir oz oldin, Urush vaziri Runga
ʻ ʻ
yo llagan maktubida u o sha paytda erkin savdo tarafdorlari bo lgan liberal burjuaziya
ʻ ʻ ʻ
doiralarida juda keng tarqalgan iqtisodiy asosni keltirdi. U o shanda mustamlakalarni
ʻ
qo lga kiritish savdo va sanoatni rivojlantirishga turtki bo ladi, degan tushunchani katta
ʻ ʻ
1
Гольдштейн И., Левина Р. Германский империализм. М.: «ОГИЗ», 1947. С.123
2
Турбин А. Разрешение «германского вопроса» в ХХ веке: краткий исторический экскурс. М., 2003. С.44
3
Силин А.С. Экспансия германского империализма на Ближнем Востоке. Накануне первой мировой войны (1908-1914). М.: «Наука»,
1976. С.204
4
Кучинский Ю. Очерки истории германского империализма. М.: «Иностранной литературы», 1952. Т. 1. С.154
5

illyuziya deb hisoblagan; aslida esa bu mamlakatga faqat oqlash qiyin bo lganʻ
qo shimcha soliqlarni qo yadi. O sha paytda u mustamlakachilikni qo lga kiritish
ʻ ʻ ʻ ʻ
siyosatiga va tashqi siyosiy sabablarga ko ra e’tiroz bildirgan. Ko p o tmay, Afrikada
ʻ ʻ ʻ
hududiy egallashning ulkan imkoniyatlarini ko rsatgan mustamlakachilik siyosati
ʻ
ishqibozi bilan suhbatda Bismark shunday dedi: “Sizning Afrika xaritangiz yaxshi,
lekin mening Afrika xaritam Yevropa uchun. Rossiya bu yerda, Fransiya esa bu yerda,
lekin biz o rtadamiz, - bu mening Afrika xaritam”.
ʻ
XIX 70-yillar davomida Bismark mustamlakachilarni bosib olish haqida hatto
xayoliga ham keltirmagan. Burilish faqat 1980-yillarning boshida, u protektsionizm
yo liga qat iy kirganida yuz berdi. 1883-yilning fevralida Bismark Britaniya
ʻ ʻ
hukumatini Germaniya imperiyasi “hozir ham avvalgidek” “har qanday
mustamlakachilik ta’qiblaridan va ayniqsa, mavjud Britaniya manfaatlariga
aralashishdan yiroq”,-deb ishontirdi 5
.
O sha paytdagi xalqaro vaziyat Germaniyaning mustamlaka maydoniga
ʻ
chiqishiga yordam berdi. Fransiyaning Jyul Ferri kabineti Hindi-Xitoydagi
mustamlakachilik urushining kichik, ammo nufuzli guruhining shaxsiy manfaatlaridan
kelib chiqqan. Bismark Parom hukumatining bu sarguzashtlarini bajonidil qo llab-
ʻ
quvvatladi, bu esa o z navbatida uning yordamiga murojaat qildi. Revanshistik dastur
ʻ
orqa fonga tushib, Germaniya bilan shunchalik yaqin yaqinlashish siyosati bilan
almashtirildiki, Klemenso hatto Ferrini “Bismarkning agenti” deb belgiladi. Qanday
bo lmasin, Ferri kabineti hokimiyatda (1883-yil fevral - 1885-yil mart) ekan, Bismark
ʻ
uning siyosatidan katta foyda keltirishi mumkin edi .
Bismark Angliya Germaniyaning mustamlakalardagi bosqinchilik siyosatiga
qarshi tura olmasligini hisobga oldi. Angliya hukumati fransuz kapitalining moliyaviy
manfaatlari juda muhim bo lgan Misrni egallab olgandan so ng, bu mamlakatda ingliz -
ʻ ʻ
fransuz raqobatining kuchayishiga shubha qilish uchun hech qanday asos yo q edi.
ʻ
Albatta, Bismark bu qarama-qarshiliklardan unumli foydalana olmadi, bundan tashqari,
ularni mohirlik bilan yoqib yubordi 6
.
5
Оболенская С.В. Политика Бисмарка и борьба партий в 70-х гг. XIX века. М., 1992. С.24-25
6
Ротштейн Ф. А. международные отношения в конце XIX века. М.-Л.: «АН СССР», 1960. С.109
6

Bismark siyosatida, demak, Germaniya imperiyasida haqiqiy burilish 1884-yilda
sodir bo ldi. Bu o tgan yili Bremenlik tadbirkor savdogar Adolf Luderis tomonidanʻ ʻ
Afrikaning Agra-Pekinya hududining bir qismining mahalliy mahalliy rahbarlaridan
hozir ko rfaz hududidagi xarid bilan bog liq edi. uning ismi. U imperator hukumatidan
ʻ ʻ
uni sotib olishga ruxsat berishni so radi
ʻ 7
.
Luderisning Bremendagi 1884-yil 8-apreldagi Afrika egaligi ustidan imperator
protektorati o rnatilganligini tasdiqlovchi hujjatni imzolandi.
ʻ
Luderisning so zlariga ko ra, mustamlaka hokimiyatlari uning Oranj daryosining
ʻ ʻ
shimolidagi zabt etilishi nemis himoyasiga haqli yoki yo qligiga shubha qiladilar. U va
ʻ
uning hukmronliklari imperiya himoyasida ekanligini rasman e’lon qildi.
1884-yil 24-aprel bu sana nemis tarixchilari tomonidan Germaniyaning
mustamlakachilik faoliyatining boshlanishi sifatida baholanadi 8
.
Shunday qilib, 1884-yil 24-apreldan boshlab Germaniya imperiyasi rasman
mustamlakachi davlat deb hisoblana boshladi va bu voqea matbuot va jamiyat uchun
haqiqiy ajablanib bo ldi. Bu kansler manfaati “mustamlakachilikka aylanib”, hukumat
ʻ
tashqi siyosatining yo nalishiga aylanganligidan dalolat beradi
ʻ 9
.
Shuni ta’kidlash kerakki, bu burilish ma’lum sabablarga ko ra yuzaga keladi va
ʻ
asosiylari:
1882 va 1883-yillarda yomg irli kuz tufayli mamlakatda surunkali qishloq
ʻ
xo jaligi inqirozi yuzaga keldi, bu hukumatni undan chiqish yo llarini izlashga majbur
ʻ ʻ
qildi.
Germaniyaning yosh avlodini mustamlakachilar ittifoqidan kelib chiqadigan
kelajakdagi xorijdagi mustamlakachilik istiqbollari bilan ilhomlantirish.
Yevropa qo shnilarining, birinchi navbatda, Angliya va Fransiyaning o z ta sir
ʻ ʻ ʼ
doiralarini kengaytirishga intilishi Germaniya manfaatlariga xavf tug dirdi
ʻ 10
.
Ammo Germaniyaning hukmron doiralari bundan qoniqmadi. Boshqa tomondan,
ular “Markaziy Afrika nemis mulklarini bitta katta yaxlitlikka birlashtirmoqchi edilar
7
Чубинский В.В. Бисмарк: Политическая биография. М.: «Мысль», 1988. С.350
8
Колониальная политика капиталистических держав (1870-1914) / под ред. Е. Юровской. М.: «Просвещение», 1967. Вып. 1. С.192-193
9
Палмер А. Бисмарк. Смл.: «Русич», 1998. С.406
10
Палмер А. Бисмарк. Смл.: «Русич», 1998. С.407
7

va shu maqsadda ular asosan Fransiya Kongosining bir qismini qo lga kiritishgaʻ
intilishdi”. Boshqa tomondan, ular Germaniyani raqobatchilardan chetda qolib ketgan
deb hisoblab, dunyoning barcha joylarida yangi mustamlakalarni talab qildilar 11
.
Kanslerning manfaatlari “mustamlakachilik tomon burilgani” haqidagi dalillarni
tasdiqlovchi navbatdagi hujjatda (Berlin, 1884-yil 19-may) Imperator kansleri
Bismarkning Bosh konsul Nachtigalga bergan ko rsatmasi:
ʻ
“Men sizga Afrikaning G arbiy sohilidagi komissar sifatidagi vazifangizni
ʻ
bajarish bo yicha quyidagi ko rsatmalarni beraman: Afrikaning G arbiy sohilidagi
ʻ ʻ ʻ
imperiya sub yektlariga kelgusida rivojlanish imkoniyatini berish va majburlashdan
ʼ
kafolat berish uchun. Xorijiy tomondan mumkin bo lgan hududiy tortib olinishi
ʻ
natijasida ma’lum hududlarda qo lga kiritilgan pozitsiyalardan Buyuk imperator
ʻ
janoblari to g ridan-to g ri imperiya nomidan nemislarni himoya qilishni va ularning
ʻ ʻ ʻ ʻ
ayrim qirg oqbo yi hududlarida savdo aloqalarini o z zimmasiga olishga qaror qildi”.
ʻ ʻ ʻ
Gap, birinchi navbatda, savdo-sotiqimizga zarar etkazadigan boshqa kuchlar
tomonidan bosib olinishiga kafolat bermoqchi bo lgan narsalar haqida: “Agra -
ʻ
Pekenya va Nil deltasi va Gabun o rtasidagi boshqa qirg oq chizig i , ayniqsa orolning
ʻ ʻ ʻ
ro parasida joylashgan qismi. Fernando Poning Bafra ko rfazida va imkon qadar
ʻ ʻ
g arbda Kamerun og zidan Sent-Jon burnigacha ”
ʻ ʻ 12
.
G. Nachtigal kanslerning bu mas uliyatli topshirig ini to liq bajarib, mohiyatan bu
ʼ ʻ ʻ
yangi mustamlakalarning birinchi nemis gubernatori bo ldi
ʻ 13
.
Angliya hukumati Germaniyaning davlat mablag lari hisobidan emas, balki uning
ʻ
sub’ektining shaxsiy tashabbusi bilan amalga oshirilgan birinchi mustamlakachilikni
tan olishga majbur bo ldi
ʻ 14
.
Friagacha bo lgan 20 milya hududni sotib olish uchun barcha xarajatlar
ʻ
A.Luderisga 1070 funtga (21400 marka) va 260 miltiq bo lib, o sha paytda uning
ʻ ʻ
11
Дармштеттер П. История раздела Африки (1870-1919 гг.). М.-Л.: «ГИЗ», 1925. С.167
12
Колониальная политика капиталистических держав (1870-1914) / под ред. Е. Юровской. М.: «Просвещение», 1967. Вып. 1. С.196-197
13
Нахтигаль Г. Сахара и Судан; Результаты шестилетнего путешествия по Африке. М.: «Наука», 1987. С.7
14
Дармштеттер П. История раздела Африки (1870-1919 гг.). М.-Л.: «ГИЗ», 1925. С.66
8

xo jalik faoliyati uchun mutlaqo ahamiyati yo q edi (bu yerda atigi 25 yildan keyinʻ ʻ
olmos konlari topiladi) 15
.
Nemis burjua matbuoti quvondi: faol mustamlakachilik yo liga o tgan Bismark
ʻ ʻ
siyosatini zamon chaqirig i va yuksak davlat qarzi va vatanparvarlik ongining namoyon
ʻ
bo lishi deb baholadi. Nemis agentlari shu qadar shiddatli harakat qildilarki, eng qisqa
ʻ
vaqt ichida ular hali nemis savdo nuqtalari mavjud bo lmagan hududlarda Germaniya
ʻ
imperiyasi bayrog ini ko tarishga muvaffaq bo ldilar
ʻ ʻ ʻ 16
.
Kalabargacha bo lgan qirg oq bo ylab protektorat e’lon qildi va sharqiy va
ʻ ʻ ʻ
shimoli-sharqiy yo nalishlarda (Kamerun) o z mulklarini kengaytira boshladi.
ʻ ʻ
1884-yil iyul oyida uchta nemis firmasi “qirollar” bilan shartnoma tuzdilar, unga
ko ra ular Dualla mintaqasi ustidan oliy hokimiyatni qo lga kiritdilar. Keyin ular o z
ʻ ʻ ʻ
huquqlarini Germaniya hukumatiga o tkazdilar: 1884-yil 14-iyulda mintaqa Germaniya
ʻ
imperiyasiga qo shilganligi tantanali ravishda e’lon qilindi. O sha yili Jossshtadt
ʻ ʻ
aholisining qo zg oloni nemis korvetlari ekipaji tomonidan bostirildi, aholi punkti
ʻ ʻ
vayron qilindi va uning o rniga ma’muriyat qarorgohi qurildi. Angliya va Fransiya
ʻ
bilan tuzilgan shartnomalar asosida yuqoridagi chegara keyinchalik o rnatildi. 1887-
ʻ
yilda inglizlarning yagona aholi punkti Viktoriya Baptist missionerlik stantsiyasi Bazel
missionerlik jamiyati tomonidan qabul qilindi va shu bilan Germaniyaning cheksiz
ta’siri ta’minlandi.
1884-yil noyabrdan 1885-yil fevralgacha Kongo muammosini hal qilish uchun
Berlin konferensiyasi chaqirildi. Markaziy Afrikaning bo linishi amalga oshirildi,
ʻ
Kongo havzasida Leopold II boshchiligida Germaniya janubi-g arbiy Afrikasi -
ʻ
Afrikadagi Germaniya mustamlakasi, zamonaviy Namibiya hududida Kongo erkin
davlati tashkil etildi .
Muzokaralar davomida Uolvis ko rfazidan tashqari butun qirg oq Germaniyaga
ʻ ʻ
o tdi va 1884-yilda Buyuk Britaniya 20-meridiangacha bo lgan butun hududni
ʻ ʻ
Germaniya ta’sir doirasi sifatida tan oldi. Germaniyaning janubi-g arbiy Afrikasi
ʻ
mustamlakasi ana shunday shakllangan 17
.
15
Дрекслер Х. Юго-Западная Африка под германским колониальным господством 1884-1915 г. М.: «Наука»,1987. С.32
16
Ерусалимский А.С. Бисмарк. Дипломатия и Милитаризм. М.: «Наука», 1968. С.228
17
Фокин С. В. «Дранг нах Африка»: колониальная политика Германии (конец XIX – 30-е годы XX века). М.: «Граница», 2003. С.156
9

Bu davrda Germaniya himoyasiga o tkazildi: Bremenlik savdogar Adolf Luderisʻ
tomonidan zamonaviy Namibiya hududidagi yerlar, 1884-yil aprelda ulardan
Germaniyaning Janubi-G arbiy Afrikasi, 1884-yil iyulda Germaniyaning Togosi, 1884-
ʻ
yil iyulida Adolf Vormanning yerlari - Germaniya Kamerunlari Karl Petersga va
Germaniya mustamlakasi jamiyatiga qarashli edi, 1885-yil fevralda Germaniyaning
Sharqiy Afrikasi tashkil topdi 18
.
Vituland aholisi orasida, shuningdek, Keniya qirg og ida Sharqiy Afrika sultonligi
ʻ ʻ
mavjud bo lib, 1885-yildan 1890-yilgacha Germaniya imperiyasining protektorati
ʻ
ostida bo lgan va Afrika mulklarining Britaniya-Germaniya bo linishida muhim rol
ʻ ʻ
o ynagan.
ʻ
Hozirgi Keniyadagi Tana daryosining og zidan shimolda taxminan 3000 km²
ʻ
maydonni egallagan. 1879-yilda Vita shahriga yana ikkita nemis sayohatchisi, aka-uka
Klement va Gustav Dernxart keldi. 1885-yil 8 aprelda ular Sulton Vitu bilan shartnoma
imzoladilar, unga ko ra sultonlik barcha suveren huquqlar bilan 25 km² hududni
ʻ
asoschilari aka-uka bo lgan Tana kompaniyasiga berdi. Bundan tashqari, Sulton
ʻ
“Sultonlikning qolgan qismini Germaniya imperiyasi himoyasi va himoyasiga
o tkazishga” rozi bo ldi. Ushbu shartnoma bilan aka-uka Dernharti o z manfaatlarini
ʻ ʻ ʻ
himoya qilish uchun Germaniya hukumatiga murojaat qildi.
Rasmiy ravishda Germaniya protektorati 1885-yil 27-mayda e’lon qilindi.
Suverenitetni namoyish qilish va Zanzibar hujumlaridan himoya qilish uchun Vitu
shahrida kichik harbiy garnizon joylashgan edi. Klemens Dernxart Sultonlikning ichki
va tashqi ishlar vaziri etib tayinlandi 19
.
Tez orada Luderis va Nachtigalning har biri o ziga xos tarzda mustamlakachilarni
ʻ
bosib olish siyosatini amalga oshirishda faol ishtirok etgan yagona agent emasligi
ma’lum bo ldi. Germaniya hukumati markaziy va janubi-g arbiy Afrikada hududiy
ʻ ʻ
egallashlarni siyosiy ro yxatga olish bilan shug ullangan bo lsa, doktor Peters -
ʻ ʻ ʻ
ruhoniyning o g li, ta’lim bo yicha tarixchi, tabiatan sadist va kasbi bo yicha
ʻ ʻ ʻ ʻ
avantyurist - Sharqiy Afrikada faol edi. Avvaliga, Luderis kabi, u o z tavakkalchiligi va
ʻ
18
История германского колониализма в Африке. М.: «Наука», 1983. С.48
19
Чарный И.С. Начало колониальной экспансии Германии в Африке (1879-1885). М.: «Наука», 1970. С.82-83
10

xavf-xatariga ko ra buni qildi. O zini konkistador deb tasavvur qilgan Peters Afrikagaʻ ʻ
chuqur kirib bordi, Mashon mamlakatiga etib bordi va u yerda oltin topib, Angliya
qo liga o tishga qarshi bo lmagan mustamlaka yaratishga harakat qildi.
ʻ ʻ ʻ
Bu urinish muvaffaqiyatsiz tugadi va 1883-yil oxirida Peters o z vataniga qaytib
ʻ
keldi. Uning cho ntaklari bo sh edi, lekin uning boshi mustamlakachilarning talon-taroj
ʻ ʻ
qilish bo yicha fantastik rejalari, xususan, Zambezi mintaqasidagi ulkan hududlarni
ʻ
egallab olish rejalari bilan to lgan edi. Biroq, u tez orada bu rejalarning hech biri
ʻ
hukumatning siyosiy yordamini yoki kapitalistik doiralarning moliyaviy yordamini
olmaganiga amin bo ldi. U Makhonni qo lga olish loyihasini Bismarkga, keyin esa
ʻ ʻ
Kruppga taklif qildi, u kamida 20-30 ming marka olishni umid qildi, ammo ikkala
holatda ham muvaffaqiyatsizlikka uchradi. Hatto “Mustamlaka ittifoqi” ham uni
qo llab-quvvatlashdan bosh tortdi. Keyin tashabbuskor va notinch sarguzashtchi
ʻ
qirolicha Yelizaveta davridagi ingliz sarguzashtlari kompaniyalariga o xshash jamoa
ʻ
yaratishga qaror qildi. Bu jamoa a’zolarini chet el mamlakatlarida oson va boy o lja
ʻ
olish istiqboli o ziga jalb qilishi kerak edi
ʻ 20
.
Germaniya mustamlakachi tashkilotlari tarixida 1884-yil mart oyida Berlinda
mashhur mustamlakachi K.Peters tomonidan tashkil etilgan Germaniya mustamlakachi
jamiyati faoliyati alohida sahifani egallaydi. 1885-yilda mustamlakachi avantyurist
Peters keng hududni egallab, Reyxning yana bir yirik mustamlakasi - Germaniya
Sharqiy Afrikasiga asos soldi, Kilimanjaro viloyati Germaniyaga qo shib olindi
ʻ 21
.
1885-yil 27-fevralda Vilgelm II ushbu Jamiyatga Sharqiy Afrikada hududiy
egallash uchun xavfsiz harakatni chiqardi.
Germaniya Sharqiy Afrikasi - Germaniyaning Afrikadagi mustamlakasi, hozirgi
Tanzaniya (Tanganyika), Burundi va Ruanda 22
.
Delimitatsiya shartnomasiga ko ra, Zanzibar sultonining materik mulki 10
ʻ
kilometrlik qirg oq lentasi bilan chegaralangan (1886-yil 7-iyuldagi Britaniya-
ʻ
Fransiya-Germaniya deklaratsiyasi). Britaniya va Germaniya ta’sir zonalari
20
Из истории агрессивной политики германского империализма. (Сб. статей) / Отв. ред.: Масленников В.А. М.: «ИМО», 1959. С.135-
136
21
Германская история в новое и новейшее время / Ред. коллегия: Сказкин С.Д., Гинцберг Л.И, Горошкова Г.Н, Ежов В.Д. М.: «Наука»,
1970. Т. 1. С.417
22
История германского колониализма в Африке. М.: «Наука», 1983. С.61
11

o rtasidagi ajratuvchi chiziq zamonaviy Keniya-Tanzaniya chegarasining qirg oqdanʻ ʻ
ko lgacha bo lgan qismi bo ylab o td. Uning janubidagi hududlar Germaniyaga
ʻ ʻ ʻ ʻ
(Germaniya Sharqiy Afrikasi), shimoldagi hududlar (Vitu bundan mustasno) - Buyuk
Britaniyaga (1886-yil 1-noyabrdagi kelishuv) o tdi.
ʻ
1888-yil 28-aprelda Zanzibar sultoni Germaniya bosimi ostida unga Uzagara,
Nguru, Uzegua va Ukami viloyatlarini topshirdi. 1880-yillarning oxirida nemislar Nil
daryosining manbasiga erishish uchun qit’aga chuqur hujum boshladilar, ular
Ugandani va Sudanning eng janubiy Ekvatoriya provinsiyasini o z nazorati ostiga
ʻ
olishga harakat qilishdi.
Nemislar davrida yerlar o zlashtirila boshladi, temir yo llar yotqizildi, mahalliy
ʻ ʻ
aholi uchun maktablar qurildi, ammo Germaniya hech qachon mustamlakadan
iqtisodiy foyda olmadi. Sharqiy Afrika Germaniya hukumati tomonidan
subsidiyalashda davom etdi. Ma muriy jihatdan koloniya rahbariyati qabila
ʼ
boshliqlari bilan aloqaga tayangan. Mustamlakachilikning dastlabki yigirma yilida
nemislar doimiy ravishda mahalliy qabilalarning mustamlakachilarga qarshi
qo zg olonlarini bostirishga majbur bo lgan
ʻ ʻ ʻ 23
.
Germaniya Yangi Gvineya mustamlakasi
Maydoni 242 476 km². U Tinch okeanidagi quyidagi hududlarni o z ichiga
ʻ
olgan: Yangi Gvineya orolining shimoli-sharqidagi Kayzer Vilgelm Yeri, Bismark
arxipelagidagi Bismark oroli, Solomon orollarining shimoliy qismi, Karolin orollari,
Mariana orollari (Guamdan tashqari), Nauru, Yangi Britaniya oroli, Yangi Irlandiya
oroli, Lavongai oroli, Marshall orollari 24
.
1880-yillarning boshlarida Yangi Gvineya orolida faqat Niderlandiya o z
ʻ
mustamlakasiga ega edi (u g arbiy qismida joylashgan edi). Orolning sharqiy qismi
ʻ
hech qanday Yevropa kuchiga bo ysunmagan. O sha davrda jahon miqyosida o z
ʻ ʻ ʻ
mavqeini mustahkamlagan va mintaqada savdo manfaatlariga ega bo lgan Germaniya
ʻ
imperiyasi mavjud vaziyatdan unumli foydalanishga qaror qildi. Biroq, 1883-yilda
Britaniyaning Kvinslend (Avstraliya) komissari Yangi Gvineya orolining butun
23
Фокин С. В. «Дранг нах Африка»: колониальная политика Германии (конец XIX – 30-е годы XX века). М.: «Граница», 2003. С.161-
162
24
Резников В.Л. Политика кайзеровской Германии в Океании. М., 1975. С.14
12

janubi-sharqiy qismini Britaniya homiyligini e’lon qildi. Biroq, bu hududni
egallashdan manfaatdor bo lmagan Britaniya Kvinslend komissarining harakatlariniʻ
qonuniy deb tan olmadi.
1884-yilda Germaniya Yangi Gvineya kompaniyasiga asos soldi, u darhol o z
ʻ
agenti Fridrix Finschni orolga yubordi, u Germaniya bayrog ini Yangi Gvineya
ʻ
orolining shimoliy-sharqiy qismi va Yangi Britaniya oroli ustidan ko tardi. Bu
ʻ
Kvinslendda keng tarqalgan norozilikka sabab bo ldi, bunda Germaniya
ʻ
imperiyasining harakatlari dushmanlik deb qaraldi. Natijada 1885-yil boshida
Germaniya yaqinda bosib olgan Yangi Gvineyaning shimoli-sharqiy qismiga inglizlar
homiyligi e’lon qilindi 25
.
1886-yilda Angliya bilan kelishuvga ko ra, Germaniya taxminan Yangi
ʻ
Gvineyaning sharqiy burchagini egallaydi. Germaniya va Buyuk Britaniya G arbiy
ʻ
Melaneziyani bo lishdi. Yangi Gvineyaning shimoli-sharqiy qismi (Kaiser Vilgelm
ʻ
yerlari), Bismark arxipelagi va Solomon orollarining shimoliy qismi (Shuazel oroli,
Santa-Izabel oroli, Bugenvil oroli, Buka oroli) nemislarga o tdi. Inglizlarga - Yangi
ʻ
Gvineyaning janubi-sharqida va Solomon orollarining janubiy qismi (Guadalkanal
oroli, Savo oroli, Malaita oroli, San-Kristobal oroli) 26
.
XIX asrning o rtalarida Marshall orollarida birinchi nemis savdogarlari paydo
ʻ
bo ldi va 1878-yilda Jaluit orolining rahbari bilan savdo shartnomasi imzolandi. Bir
ʻ
muncha vaqt o tgach, Marshall orollari Germaniya Yangi Gvineya protektorati
ʻ
tarkibiga kirdi. 1888-yilda Nauru oroli koloniya tarkibiga kirdi. Rim papasi Leo
XIIIning marhamati bilan Germaniya Mariana, Karolin va Palau orollarini egallab
oldi.
Uollis va Futuna orollarida (G arbiy Polineziyada) o zini o rnatdi va Buyuk
ʻ ʻ ʻ
Britaniya, Germaniya va AQSh strategik ahamiyatga ega Tonga orollarining neytral
maqomi to g risida bitim tuzdilar.
ʻ ʻ
25
Резников В.Л. Политика кайзеровской Германии в Океании. М., 1975. С.25
26
Лукин-Антонов Н. Очерки по Новейшей истории Германии. 1890-1914 гг. М., 1925. С.139
13

1888-yilda nemislar Sharqiy Mikroneziya orolini egallab olishdi. Nauru va
inglizlar G arbiy Polineziya Kuk arxipelagi ustidan protektorat o rnatdilar (1901-yildaʻ ʻ
Yangi Zelandiya nazoratiga o tdilar)
ʻ 27
.
II BOB. GERMANIYANING KENG MUSTAMLAKACHILIK HARAKATI:
TASHKILOTLAR VA TASHVIQOTLAR
Vilgelm II davrida mustamlakachilik siyosati
1888-yil iyun oyida otasi Fridrix III ning qisqa hukmronligidan so ng Vilgelm
ʻ
II 29 yoshida taxtga o tiradi va o zini bobosi boshqaruvi tamoyillarining vorisi deb
ʻ ʻ
e lon qiladi
ʼ 28
.
“Vilgelm I o z nabirasiga qoldirgan konstitutsiyaviy hokimiyatga hurmatning
ʻ
deyarli bitmas-tuganmas xazinalari kayzerni butun korxonaning muvaffaqiyati
bog liq bo lgan hal qiluvchi hokimiyatga aylantirdi, uning maqsadi Germaniyaning
ʻ ʻ
ma’naviy va moddiy mustaqilligini qo lga kiritish edi. Kayzer Vilgelm II buning
ʻ
zarurligini hatto otasi kasal bo lganida ham bilar edi, chunki men Angliya
ʻ
qirolichasining yubileyiga sayohat paytida tekshirish imkoniyatiga ega bo ldim”.
ʻ
“Ammo, agar bizning unutilmas keksa Kayzerimiz davrida ishlarning qarori
aniqlik va aniqlik bilan ajralib tursa, Vilgelm II davrida hukmdorning ozgina
hayajonliligi unga ta’sir qila boshladi. Uning hamma narsani tezda tushunish
qobiliyati, ta’sirchanligi, rivojlangan tasavvuri va o zini o zi qadrlashi bilan
ʻ ʻ
mas uliyatsiz ta’sirlar unda impulslarni uyg otishi xavfi doimo mavjud edi, ularni
ʻ ʻ
amalga oshirish mumkin emas yoki umumiy yo nalishga mos kelmaydi.
ʻ
siyosatdan. Yuqori lavozimdagi odam tinsel muvaffaqiyatini uzoq muddatli
muvaffaqiyatdan ajratishni o rganish uchun butun umri davomida o z ustida
ʻ ʻ
ishlashi kerak. Zero, jozibali bezak tamoyilini asosiydan ajratish har doim qiyin” 29
.
Imperator aslida hech kim oldida javobgar emas va hech qanday holatda,
uning harakatlari va buyruqlarining oqibatlari uchun jazolanmagan. U daxlsiz va
jazosiz shaxs yoki Germaniya konstitutsiyasining eski matnlarida aytilganidek,
27
Резников В.Л. Политика кайзеровской Германии в Океании. М., 1975. С.33-34
28
Матвеева А.Г. Германская империя. 1870-1914. М.: ИВИ РАН, СГУ, 2003. С.89
29
Тирпиц А. Воспоминания. Мемуары. М.: «Воениздат», 1957. С.183
14

“muqaddas”dir. XX asr boshlarida butun dunyoda hech kim, turk sultoni va rus
podshosidan boshqa hech kim Vilgelm II kabi hokimiyatga ega emas edi 30
.
“Jahon siyosati” haqida orzu qilgan Kayzer Bismarkning Yevropa siyosatini
juda cheklangan, provinsiyaviy deb hisobladi va uni Rossiya bilan aloqalarida
haddan tashqari botqoqlikda aybladi. Vilgelm va Bismark o rtasidagi bu va boshqaʻ
siyosiy kelishmovchiliklar, albatta, ularning shaxsiy adovatini kuchaytirdi.
Bismark o zining yosh kayzeridan nafratlanar edi, uni maqtanchoq, ahmoq va
ʻ
siyosiy havaskor deb hisoblamagan edi, Vilgelm ham unga shunday haq to lagan.
ʻ
Bu va boshqa kelishmovchiliklar kanslerning majburiy iste’foga chiqishiga
olib keldi. 1890-yil 18-martda Bismark o z lavozimini tark etishini e’lon qildi.
ʻ
Chet elda Bismarkning iste’fosi xavotir va xavotir bilan qabul qilindi, chunki
Yevropa ishlaridagi hukmron vaziyat asosan u bilan bog liq edi.
ʻ
Kaprivi kansler etib tayinlandi. Va Vilgelm II o zining “jahon siyosatini”
ʻ
amalga oshirish imkoniyatiga ega bo ldi.
ʻ
Va agar Bismark o z hukmronligining oxirida Germaniyaning mustamlaka
ʻ
ekspansiyasi tarafdoriga aylangan bo lsa, Kaprivi boshidanoq mustamlakalarga
ʻ
salbiy munosabatda bo lgan.
ʻ
Biroq, Bismark iste’foga chiqqanidan so ng, kanslerlar endi bunday rol
ʻ
o ynamadilar. Bundan tashqari, Vilgelm o z kuchini hech kim bilan bo lishishni
ʻ ʻ ʻ
xohlamadi.
Vilgelm II Germaniya imperiyasining tashqi siyosatini - Bismark olib borgan
usullarga nisbatan o zgartiradi. Vilgelm mustamlakachilik siyosatining umumiy
ʻ
yo nalishi haqida gapirish qiyin, chunki uning bir xususiyati Vilgelmning doimiy
ʻ
ravishda bir chiziqdan ikkinchisiga, ittifoqdan ittifoqqa, dushmanlikdan do stlikka
ʻ
o tishi edi.
ʻ
Vilgelm darhol Bismarkning barcha ag darilishini bekor qildi. Uning
ʻ
tizimidagi tanaffus, birinchi navbatda, xalqaro siyosatda sezilishi kerak edi.
30
Людвиг Э. Последний Гогенцоллерн Вильгельм II. М.: «Московский рабочий», 1991. С.56-57
15

Tashqi ishlar bo yicha Davlat kotibi lavozimiga graf Gerbert Bismark o rnigaʻ ʻ
marshal fon Birbeshteyn tayinlanishida ifodalangan 31
.
Dunyoni qayta taqsimlashni talab qilib, Germaniya o z kelajagini
ʻ
“dengizlarda” ko rdi. Buning uchun Angliyadan uning dengiz ustunligini tortib
ʻ
olish kerak edi. Burjua nemis shovinisti nazarida Angliya o z raqibini tan olishga
ʻ
ulgurmasdan ham asosiy dushmanga aylandi.
Vilgelm imperiyaning qurolli kuchlarini mustahkamlash uchun bor kuchini
sarfladi. Quruqlikdagi kuchlarda faqat kichik o zgarishlar amalga oshirildi, men
ʻ
dengiz floti haqida alohida gaplashmoqchiman.
Filo imperatorning sevimli miyasi hisoblangan. Kayzerda amerikalik tarixchi
A.T. Mahanning “dengiz kuchi” haqidagi geosiyosiy ta’limoti chuqur taassurot
qoldirdi.
Zamondoshlar flotni qurish bo yicha chora-tadbirlarni doimo monarxning
ʻ
shaxsiy intilishlari va hamdardligi bilan izohlashdi. Dengiz flotining qurilishi,
albatta, qirollik qiziqarli deb hisoblanishi mumkin. Biroq, Vilgelm II davrida
qurilgan suv osti floti haqiqatan ham juda kuchli bo lib chiqdi. Keyin esa unga
ʻ
teng keladigani topilmadi 32
.
“Ta’kidlash joizki, Vilgelm II flot va uning qurilishiga homiylik qilgan. U
nemis flotining barcha jangovar bo linmalarini juda yaxshi bilardi va har bir harbiy
ʻ
kemada uning uchun maxsus imperator kabinasi jihozlangan” 33
.
Qudratli dengiz flotiga ega bo lmagan Germaniya jahon gegemonligiga umid
ʻ
bog lay olmasdi. Germaniya o z flotini qurish bilan kelajakdagi barcha tashqi
ʻ ʻ
siyosat rejalarini bog ladi. Birinchi yirik dengiz dasturining tashabbuskori va
ʻ
rahbari dengiz bo limining davlat kotibi, admiral A.Tirpitz edi. Uning g ayratli
ʻ ʻ
faoliyati 1898-yilda Reyxstag 19 ta jangovar kemalar, 8 ta qirg oq mudofaa
ʻ
31
Головатенко А. Внешняя политика Вильгельма II // История (прил. к газ. «1 сентября»). 2003. №25-26. С. 20-24. С.21
32
Шилов С.П. Русско-японская война 1904–1905 годов и германское Военно-морское ведомство // Новая и новейшая история. 2004.
№ 5. С.54-55
33
Вильгельм II. События и люди 1878-1918г. Воспоминания. Мемуары. Мн.: «Харвест», 2003. С.140
16

kemalari, 12 ta og ir va yengil kreyserlarni qurish dasturini tasdiqlaganiga olibʻ
keldi. 1900-yilda bu rejani ikki barobar oshiruvchi yangi dastur qabul qilindi 34
.
“XX asr bo sag asida Germaniya dengizda ahamiyat kasb etish uchun barcha
ʻ ʻ
asosiy shart-sharoitlarga ega edi: jahon miqyosidagi savdo va ulkan rivojlanishi
hatto juda tez bo lgan baquvvat sanoat, harbiy san at, tashkilotchilik iste’dodi va
ʻ ʻ
mehnatsevarlik, davlat hokimiyati va vatanparvarlik. Ko pdan beri yo qotilgan
ʻ ʻ
narsaning o rnini to ldirish uchun unga qisqa muddat berildi”
ʻ ʻ 35
.
Kuchli milliy dengiz flotini yaratish mustamlakalarni himoya qilish,
Sharqdagi bozorlarni egallash uchun mo ljallangan bo lib, jahon hukmronligini
ʻ ʻ
qo lga kiritish bo yicha agressiv rejalarning pirovard maqsadi bilan bog liq edi
ʻ ʻ ʻ 36
.
Kayzer Vilgelm II davrida Germaniya savdo vakolatxonalari sonini
ko paytirish orqali o zining mustamlakachilik ta’sir doirasini oshirishga harakat
ʻ ʻ
qildi. Bu davrda harbiy salohiyat (ayniqsa, dengiz kuchlari) kuchayib bordi -
kansler fon Bulovning so zlariga ko ra, Germaniya “juda kech kelganiga”
ʻ ʻ
qaramay, “quyoshda o z o rnini egallashga” tayyorlanayotgan edi. Boshqa narsalar
ʻ ʻ
qatorida, bu koloniyalarga egalik qilishni anglatardi. Bu milliy obro -e’tibor
ʻ
siyosati Bismarkning 1884-1885-yillardagi pragmatik mustamlakachilik
siyosatidan keskin farq qildi 37
.
Biroq, Vilgelm II davrida Germaniya o zining mustamlaka mulkini
ʻ
kengaytirishga muvaffaq bo ldi. Bu davrda 1886-yilda Buyuk Britaniya va
ʻ
Germaniya o rtasida Tinch okeanining g arbiy qismida ta’sir doiralarini taqsimlash
ʻ ʻ
to g risidagi bitim imzolangandan keyin Germaniya protektorati ostida Tinch
ʻ ʻ
okeanidagi Nauru oroli 1888-yilda o tdi.
ʻ
1890-yil 1-iyulda Viktoriya ko lining g arbiy qismidagi yerlarni chegaralash
ʻ ʻ
to g risida murosa bitimi tuzildi. Germaniya Nil havzasi, Uganda va Zanzibarga
ʻ ʻ
bo lgan da’volaridan voz kechdi, buning evaziga Yevropada strategik ahamiyatga
ʻ
ega Helgoland orolini (Shimoliy dengiz) oldi. Tanganika va Albert-Eduard
34
Патрушев А.И. Германия в XX веке. Пособия для вузов. М.: «Дрофа», 2004. С.42-43
35
Тирпиц А. Воспоминания. Мемуары. М.: «Воениздат», 1957. С.444
36
Иванов Л. Морское соперничество империалистических держав. Л.: «Соцэкгиз», 1936. С.49
37
Матвеева А.Г. Германская империя. 1870-1914. М.: ИВИ РАН, СГУ, 2003. С.67
17

(zamonaviy Kivu ko li) ko llar Germaniyaning Sharqiy Afrikasining g arbiyʻ ʻ ʻ
chegarasiga aylandi. Buyuk Britaniya Vita, Zanzibar va uning atrofida protektorat
o rnatdi. Pemba, lekin nemis mulki va uning shimoliy va janubiy Afrika
ʻ
koloniyalarini bog laydigan “Kongo erkin davlati” o rtasida o tishga harakat
ʻ ʻ ʻ
qilishdan voz kechdi. Germaniya shimoli-sharqdagi tor yer uchastkasini oldi,
janubi-g arbiy va Sharqiy Afrikadagi nemis koloniyalari o rtasida Zambezi daryosi
ʻ ʻ
bo ylab aloqani ta’minlagan “Kaprivi chizig i”
ʻ ʻ 38
.
Sanagi va Mbamning yuqori oqimi bo ylab nemis ta’siriga ega bo lgan
ʻ ʻ
hududlarni ekspluatatsiya qilish uchun Kameruner Hinterland-Gesellschaft,
kapitali 200,000 million bo lib, u o z faoliyatini Sanagadagi Idia va Balinga
ʻ ʻ
stantsiyalarini qurish va fil suyagi, kauchuk , yog li palma mevalari va terilarini
ʻ
eksport qilish bilan boshlaydi. 1893-yil 15-dekabrda isyonkor politsiya askarlari
(Dahomeans) hukumat binolarini egallab olishdi va ularni talon-taroj qilishdi, lekin
21-dekabrda ularni nemis kreyserining ekipaji tinchlantirishdi 39
.
Germaniyaning Kamerundan Markaziy Sudanga yurishi ham to xtatildi.
ʻ
Nemislar o z mulklarini Benuening yuqori oqimigacha kengaytirishga va hatto
ʻ
ko lga etib borishga muvaffaq bo lishdi. Chad shimolda, ammo Adamava tog lari
ʻ ʻ ʻ
va Borno mintaqasi orqali Markaziy Sudanga g arbiy o tish inglizlar tomonidan
ʻ ʻ
yopilgan (1893-yil 15-noyabrdagi Angliya-Germaniya shartnomasi) va daryo
orqali sharqiy yo l. Shari “Chadga poyga"da g alaba qozongan fransuzlar
ʻ ʻ
tomonidan uzilgan va 1894 yil 4-fevraldagi Franko-Germaniya kelishuviga binoan
Chadning janubiy qirg og i va Shari daryosining quyi oqimi va uning irmog i
ʻ ʻ ʻ
Logone sharqiy chegara sifatida belgilangan”.
1898-yil 6-mart - Xitoy shahri va Sindao dengiz bazasi. Nemis
missionerlariga hujum, natijada ikki kishi halok bo ldi, kontr-admiral Dinits
ʻ
qo mondonligidagi nemis kreyserlari eskadronining shaharga kirishi va 1897 yil
ʻ
noyabrda uni bosib olinishi uchun sabab bo ldi. Shundan so ng Xitoy ushbu bazani
ʻ ʻ
ijaraga olish to g risida shartnoma imzolashga majbur bo ldi
ʻ ʻ ʻ 40
.
38
Резников В.Л. Политика кайзеровской Германии в Океании. М., 1975. С.22-23
39
История стран Азии и Африки в новое время / Общ. ред.: Ацамба Ф.М, Павлов В.И, Пик М.Н. М., 1991. Ч. 2. С.95
40
Новая история стран Азии и Африки. / Сост. Губер А.А, Ким Г.Ф, Хейфец А.Н. «Наука» М.: 1982. С.125
18

1900-yil 17-fevral - Samoa orol qirolligining g arbiy qismi - Germaniyaʻ
Samoasi edi 41
.
Yangi tipdagi ommaviy tashkilotlarning bosimi ostida 1891-yilda Pangerman
ligasi tuzildi va Afrika va Okeaniyadagi nemis mustamlakalari Germaniya
mustamlakachilik siyosatining rasmiy qismiga aylandi. Janubi-g arbiy Afrika
ʻ
(Namibiya), Sharqiy Afrika (hozirgi Tanzaniya), Togo va Kamerun, Xitoyning
Sindao va Yangi Gvineyaning bir qismi singari Germaniya protektoratiga aylandi.
Yevropalik qo shnilar bilan muloyimlik bilan dunyoni taqsimlash to g risida hali
ʻ ʻ ʻ
ham kelishib olish mumkin edi. Buni 1885-yilda Berlindagi xalqaro
konferensiyada qabul qilingan Kongo qonuni, 1891-yilda Zanzibar bo yicha
ʻ
Germaniya -Britaniya shartnomasi va nihoyat, 1906-yildagi Algesira shartnomasi
ham tasdiqlab, uning yordamida Marokash masalasi hal etilgan 42
.
1895-yilda Eulenburg kayzerga shunday deb yozgan edi: Bernxard Byulov -
Janobi Oliylarining eng qimmatli amaldori, u taqdirning o zi tomonidan “Reyx
ʻ
kansleri” bo lishi kerak. 1895-yil oxirida kayzer shunday deb e’lon qildi: “Byulov
ʻ
mening Bismarkim bo ladi!”
ʻ 43
.
Tajovuzkor va ekspansionistik mustamlakachilik siyosati tarafdori B. Byulov
Tashqi ishlar bo yicha davlat kotibi etib tayinlandi
ʻ 44
.
Germaniyaning Sharqiy Afrikani mustamlaka qilish jarayonida Ruanda
Qirolligi (Germaniya rezidenti hokimiyatini tan olgan holda) 1898-yilda
Germaniya Sharqiy Afrikasining bir qismiga aylandi, unga 1903-yilda (Germaniya
gubernatori hokimiyatini tan olgan holda) Germaniya Qirolligi kirdi 45
.
1898-yilda kayzer “Agar nemis burguti qayergadir uchib, o tkir tirnoqlarini
ʻ
yerga botgan bo lsa, bu mamlakat Germaniyaga tegishli bo lishi kerak va abadiy
ʻ ʻ
nemis bo lib qoladi” - deb e’lon qildi. Germaniyaning hukmron tabaqalari o z
ʻ ʻ
41
Резников В.Л. Политика кайзеровской Германии в Океании. М., 1975. С.45
42
Шульце Х. Краткая история Германии. М.: «Весь мир», 2004. С.129
43
Вильгельм II. События и люди 1878-1918г. Воспоминания. Мемуары. Мн.: «Харвест», 2003. С.120
44
Головатенко А. Внешняя политика Вильгельма II // История (прил. к газ. «1 сентября»). 2003. №25-26. С.21
45
История Африки в XIX - ХХ века. / Отв. ред. Летнев А.Б, Суботин В.А, Френкель М.Ю. М.: «Наука», 1984. С.261
19

harakatlari bilan talon-taroj va tortib olish masalasida o z “quyosh ostidagiʻ
o rinlarini” egallash istagi faqat so z bilan cheklanib qolmasligini tasdiqladilar
ʻ ʻ 46
.
1898-yil oktyabr oyida Germaniya imperatori Vilgelm katta va ajoyib
mulozimlar hamrohligida “muqaddas joylarga” ziyorat qilish uchun Falastinga
keldi va tez orada juda g ayrioddiy kiyingan holda tantanali ravishda Quddusga
ʻ
kirdi.
Germaniya imperiyasining “jahon siyosati” ning ramzi bo lgan bu tomosha
ʻ
umuman teatrlashtirilgan tomosha emas edi. Shunday qilib, Vilgelm Damashqda
o zini turk sultoni va uni o z xalifasi deb hurmat qilgan barcha musulmonlarning
ʻ ʻ
do sti deb e’lon qildi
ʻ 47
.
Vilgelm II to satdan shunday deb e’lon qildi: “Sulton va yer yuziga tarqalib
ʻ
ketgan uch yuz million musulmonlar nemis imperatori har doim ularning do sti
ʻ
bo lib qolishiga ishonch hosil qilsinlar”
ʻ 48
.
Germaniyaning “jahon siyosati” davri
XIX-XX asrlar oxirida dunyoning yetakchi kuchlar tomonidan bo linishini
ʻ
yakunlash mustamlaka mulklarini yanada jadalroq ekspluatatsiya qilish uchun
signal bo lib xizmat qildi. Germaniyaning “jahon siyosati” davriga kirishi bilan
ʻ
bog liq ekspansionistik hujumi yirik nemis kapitalining nufuzli doiralari keskin
ʻ
kuchayib, o z faoliyatini kuchaytirib, mustamlakalarda temir yo l qurib, yangi
ʻ ʻ
korxonalar barpo etishdi 49
.
1900-yilning bahorida, Reyxstagning byudjet komissiyasida so zga chiqqan
ʻ
fon B.Byulov “jahon siyosati” atamasining ma’nosini tushuntirish so roviga
ʻ
javoban: sanoat, bizning savdomiz va transportimiz. Biz Germaniyaning xorijdagi
manfaatlarining o sishiga to sqinlik qila olmaymiz. Biz savdo-sotiqni,
ʻ ʻ
sanoatimizni, ishchi kuchimizni, faoliyatimizni va intellektimizni ushlab
turolmaymiz. Biz tajovuzkor, ekspansionistik siyosat yuritish haqida
46
Виноградов К.Б., Жданов Ю.В. Вильгельм II Гогенцоллерн и внешнеполитический курс кайзеровской Германии // Новая и новейшая
история. 1988. № 3. С.77-78
47
Рудаков Ю.М. Германия и Арабский Восток в конце XIX – начале XX века. М., 2006. С.33
48
Всемирная история в 24 томах. Т. 18. Канун I мировой войны / Под ред. Бодак А.Н, Войнич И.Е., Волчек Н.М. Мн., 1996. С.371
49
Плато А. фон. Объединение Германии – борьба за Европу. М.: «РОССПЭН», 2007. С.238
20

o ylayotganimiz yo q. Biz faqat voqealarning tabiiy rivoji jarayonida dunyoningʻ ʻ
barcha burchaklarida qo lga kiritgan salmoqli manfaatlarimizni himoya
ʻ
qilmoqchimiz ... Sharqiy Osiyoda ham, Kichik Osiyoda ham olib borgan siyosatim
bilan men juda ko p narsani ko rsatdim. Katolik manfaatlari mening yuragimga
ʻ ʻ
evangelist kabi yaqin ekanligi aniq. Men protestant emas, katolik emas, nemis
siyosatini yuritaman. Agressiv tendensiyalar bizga mutlaqo begona, biz na
avanturistik, na fantastik siyosat olib borishni xohlamaymiz, biz faqat tinch
sharoitda ham iqtisodiy, ham siyosiy jihatdan rivojlanishda davom etishni
xohlaymiz...” 50
.
Germaniya Afrikadagi ulkan ingliz mulkiga da’vo qildi va inglizlarning Bur
respublikalarini egallab olishiga yo l qo ymaslikka harakat qildi, shuning uchun
ʻ ʻ
Vilgelm II ning tabrik telegrammasi Kruger Transvaal prezidentiga ingliz
otryadining Transvaalga bostirib kirishi muvaffaqiyatsizlikka uchraganligi sababli
(1896-yil boshi), bu Buyuk Britaniyaning hukmron doiralari orasida keskin
norozilikni keltirib chiqardi 51
.
Keyinchalik, 1896-yil yozida G arbiy Afrikada so zga chiqqan
ʻ ʻ
“Umumgerman Ittifoqi” rahbari Xasse. “Men so rayman, - dedi u, - Transvaalga
ʻ
bostirib kirgan Flibusters ham nemis mustamlakasi hududiga havas qilishi
mumkinligi bilan hisoblashmasligimiz kerakmi?” Vilgelm ham xavotirda edi. U
Germaniyaga qarshi qaratilgan ingliz matbuoti kampaniyasi Afrikadagi nemis
mustamlakalarini bosib olish uchun debochasi bo lib chiqishi mumkinligi haqidagi
ʻ
g oya bilan bir necha bor Xohenlohni ilhomlantirmoqchi bo lgan
ʻ ʻ 52
.
Reyxstagda va matbuotda ular ochiqchasiga Angliyani “Afrikadagi juda
noqulay raqib” deb atay boshladilar. Hukumat Janubiy G arbiy Afrikadagi
ʻ
qo zg olonni bostirish uchun favqulodda choralar ko rishga qaror qildi. U
ʻ ʻ ʻ
Reyxstagdan koloniyaga harbiy kontingentlarni yuborish uchun qo shimcha
ʻ
mablag lar talab qildi. Mablag lar darhol ozod qilindi. Doktor Kayzerning
ʻ ʻ
50
Бюлов Б. Воспоминания. Мемуары. / Пер. с нем. М-Л.: «Соцэкгиз», 1935. С.78
51
Германская история в новое и новейшее время / Ред. коллегия: Сказкин С.Д., Гинцберг Л.И, Горошкова Г.Н, Ежов В.Д. М.: «Наука»,
1970. Т. 1. C.434
52
Букзескул В. Из истории пангерманизма и стремлений немцев на Восток // Из далекого и близкого прошлого. Пг.- М., 1923. С.299
21

ta’kidlashicha, afrikalik qabilalar “nemis mustamlakachilariga zulm qilgani” uchun
nemis qo shinlari bitta maqsadni qo ygan: “Gerreroni yo q qilish”. Pan-germanʻ ʻ ʻ
matbuoti Germaniya Gerreroga qarshi “irqiy urush” olib borayotganini e’lon qildi
va reaktsion agrar doiralar matbuoti bu shiorlarni tezda qabul qildi. Britaniya
mustamlakalarida nemis pozitsiyalarini mustahkamlashni talab qilgan
mustamlakachilik siyosati tarafdorlarining butun lageri ingliz kapitalining nemis
mustamlakalariga kirib borishga muvaffaq bo lganidan norozi edi. U Britaniya
ʻ
kapitalini, birinchi navbatda, Janubiy G arbiy Afrikadan chiqarib yuborishni talab
ʻ
qildi. Afrikada yangi koloniyalarni qo lga kiritish uchun u bir vaqtning o zida
ʻ ʻ
eskilarini yo qotishdan qo rqib ketdi. “Dengiz floti ixlosmandlari” bundan ichki
ʻ ʻ
siyosatda foydalandilar: ularning flotni mustamlakachilik siyosatining quroli
sifatida targ iboti kuchaydi
ʻ 53
.
Nemis hukumati oq mustamlakachilarning kelishini rag batlantirdi, mahalliy
ʻ
aholidan yerlarni tortib oldi - bundan ham qimmatli, chunki mahalliy Gerrero va
Nama qabilalari chorvachilik bilan shug ullangan va yaylovlar uchun qulay yerlar
ʻ
kam edi. 1903-yilda rahbarligida Samuel Maxararo Gerrero isyon ko tarib, yuzdan
ʻ
ortiq nemis ko chmanchilarini o ldirdi. Germaniya janubi-g arbiy Afrikaga general
ʻ ʻ ʻ
Lotar fon Trota boshchiligida 14000 askar yubordi va u barcha Gerrerolarni
mamlakatdan chiqarib yuborish kerakligini e’lon qildi. Waterberg jangida Gerrero
og ir mag lubiyatga uchradi. Omon qolganlar Kalaxari cho li orqali Britaniyaning
ʻ ʻ ʻ
Bechuanaland (hozirgi Botsvana) hududiga o tishga harakat qilishdi. Britaniya
ʻ
Guerreros qo zg olonni davom ettirmasa, ularga boshpana berishga va’da berdi.
ʻ ʻ
Ko pchilik bu o tishga dosh berolmay vafot etdi
ʻ ʻ .
1905-yilda Germaniyada birinchi aholini ro yxatga olish o tkazilganda,
ʻ ʻ
Janubiy G arbiy Afrikada 25 000 ga yaqin gerrerolar qolgan, asosan ayollar va
ʻ
bolalar. Ular inglizlar burlarga qarshi urush paytida qurgan kontsentratsion
lagyerlarga joylashtirilgan. Ko p Gerrero dahshatli sharoitlar va qul mehnati tufayli
ʻ
vafot etdi. 1908-yilda lagyerlar yopilganida, turli ma’lumotlarga ko ra,
ʻ
Gerreroning 50 dan 80 foizigacha vayron qilingan. Ko pgina tarixchilar Gerrero
ʻ
53
Ерусалимский А.С. Внешняя политика и дипломатия германского империализма в конце XIX века. М.: «Академия наук СССР»,
1951. C.188-189
22

genotsidi zamonaviy davrdagi ommaviy etnik qirg inning birinchi shakli bo lganʻ ʻ
degan fikrga qo shiladi.
ʻ
Germaniya imperializmining mustamlakachilik ekspansiyasida yirik banklar
ham yetakchi rol o ynadi. Shunday qilib, agar 1899-yilgacha Germaniya banki
ʻ
Afrika koloniyalarida ikkita korxonada ishtirok etgan bo lsa, 1900-yildan 1914-
ʻ
yilgacha 23 ta korxonada ishtirok etgan. 1914-yilga kelib birorta ham yirik bank
manfaatdor bo lmagan muhim nemis mustamlaka jamiyati yo q edi
ʻ ʻ 54
.
Germaniya iqtisodiy ekspansiyasiga XX asrda birinchi marta tashkil etilgan
mustamlaka banklari xizmat qildi, imperiyaning hukmron doiralarini Afrikada
bunday banklar ochishga turtki bergan eng muhim rag batlardan biri bu anglo-
ʻ
germanlarning keskin raqobati edi. 1904-yilda Berlinda Germaniyaning G arbiy
ʻ
Afrika banki tashkil etilgan bo lib, u Drezden banki moliyaviy guruhining
ʻ
tashabbusi bo lgan. Bu safar Buxgalteriya jamiyati va Germaniya banki - xorijiy
ʻ
ekspansiyaning eng faol ishtirokchilari - bankning tashkil etilishiga hech qanday
aloqasi yo q edi. Yangi bankning qamrovi Germaniyaning Togo va Kamerun
ʻ
koloniyalari edi. Uning aksiyadorlari Drezden bankidan tashqari Germaniya -
G arbiy Afrika savdo kompaniyasi va oltita savdo uyi edi. 1905-yilda Germaniya
ʻ
Sharqiy Afrika jamiyati, Germaniya banki, Buxgalteriya jamiyati va bir qator yirik
nemis bank uylari yaratildi.
Germaniya janubi-g arbiy Afrikasi uchun 1906-yilda Buxgalteriya jamiyati,
ʻ
Shimoliy Germaniya banki, Vormann firmasi (Gamburg) va Damara va Namaqua
savdo jamiyati tashkil etilgan. Germaniya Afrika banki Gamburgda joylashgan.
Germaniya Afrika bankining faoliyati imperator hukumati tomonidan tartibga
solinmagan. U Germaniyaning o z mustamlakalarida iqtisodiy manfaatlarining
ʻ
o sishini kutish bilan tashkil etilgan va Britaniya Janubiy Afrikasiga moliyaviy
ʻ
kirib borishning eng muhim vazifalaridan biri edi 55
.
XX asr boshidagi iqtisodiy inqirozdan keyin, bir tomondan, nemis
imperializmining o zining tashqi iqtisodiy va strategik mavqeini kengaytirish
ʻ
54
Туполев Б.М. Германский империализм в борьбе за «место под солнцем». Германская экспансия на Ближнем Востоке, в Восточной
Африке и в районе Индийского океана в конце XIX – начало XX века. М.: «Наука», 1991. C.15-16
55
История германского колониализма в Африке. М.: «Наука», 1983. C.165
23

uchun kurashda mustamlakalardan samaraliroq foydalanish istagi, ikkinchi
tomondan, Germaniyaning Afrikadagi mustamlakachilik hukmronligi tamoyillari
va usullari o rtasidagi qarama-qarshilik tobora kuchayib bordiʻ 56
.
Darmshtat banki direktori B.Denburgning Tashqi ishlar vazirligining
mustamlakachilik bo limining o rinbosari va amalda boshlig i etib tayinlanishi
ʻ ʻ ʻ
mustamlakachilik siyosatida keskin burilish yasashga va belgilangan islohot
dasturini amalga oshirishga olib kelishi kerak edi. 1904-yil oxirida u tomonidan
Afrikadagi nemis mustamlakalarida sanoat va bank monopoliyalarini yanada
faollashtirish uchun zarur shart-sharoitlar yaratildi. 38-kuzatuv kengashining a’zosi
B.Denburg davlat apparatida muhim o rinni egallagan va u yerda bank
ʻ
manfaatlarining bevosita vakili sifatida ishlagan moliya kapitalining birinchi yirik
vakili edi. 1907-yil may oyida u yangi tashkil etilgan imperiya mustamlaka
idorasining davlat kotibi bo ldi
ʻ 57
.
Germaniya mustamlakalaridagi tashkilotlar va tashviqotlar
Germaniya mustamlakalarining kapitalistik rivojlanishida yangi bosqich
boshlandi, ma’lum darajada imperiya mustamlakachilik siyosatining ikkinchi
bosqichi mustamlakalarni ekspluatatsiya qilishning yanada intensiv usullariga
o tish bilan belgilandi. Germaniya mustamlakalarida temir yo llar qurilishi bilan,
ʻ ʻ
mohiyatan, birinchi marta u yerda nemis sanoatiga katta foyda keltiruvchi
kapitalning jiddiy eksporti boshlandi. Mustamlaka banklarining tashkil etilishi,
Germaniyaning Sharqiy Afrikasida ham pul islohotining amalga oshirilishi
mustamlakalarni intensiv ekspluatatsiya qilish uchun iqtisodiy asos bo ldi. Shu
ʻ
bilan birga mustamlakachilikning butun tizimi modernizatsiya qilindi 58
.
Afrikaning barcha to rt mustamlakasida temir yo llarning mustahkamlangan
ʻ ʻ
qurilishi katta darajada Germaniya mustamlaka temir yo l qurilishi va
ʻ
ekspluatatsiya jamiyati Denz tomonidan amalga oshirildi va K.Krupp fon
Bodenhauzen firmasi direktori kirdi.
56
Зубов В.В. Истоки и традиции российско-германских отношений X-XX веков: Монография. М.: «Налоговый вестник» 2002. C.256
57
Исследования по истории германского империализма начала 20 века / Отв. ред. Айзин Б.А. Гуче В. М.: «Наука», 1987. C.214
58
История Африки в XIX - ХХ века. / Отв. ред. Летнев А.Б, Суботин В.А, Френкель М.Ю. М.: «Наука», 1984. C.97
24

Germaniyaning Janubiy G arbiy Afrikasida koloniyaning tabiiy resurslaridanʻ
foydalanishga qaratilgan temir yo l qurilishi Otaviy kon va temir yo l jamiyati
ʻ ʻ
tomonidan amalga oshirildi. 1900-yilda Otaviy yaqinidagi mis konidan foydalanish
to g risidagi shartnoma asosida vujudga kelgan. Buxgalteriya kompaniyasi
ʻ ʻ
tomonidan ikkita ingliz firmasi bilan tuzilgan. Otaviy jamiyati o z shaxtalaridan
ʻ
qirg oqqa temir yo l qurib, 1910-yilda davlatga sotgan. Buxgalteriya jamiyati,
ʻ ʻ
Germaniya banki, Bleichroeder Otaviy kon va temir yo l jamiyati ishlari bilan
ʻ
qiziqdi 59
.
Germaniyaning Sharqiy Afrikasi Dar es-Salam - Tabora asosiy temir yo l
ʻ
liniyasi qurilishi Deutsche Bankning sho ba korxonasi, Buxgalteriya jamiyati va
ʻ
boshqa banklar tomonidan amalga oshirildi.
1906-yilda Kamerun temir yo llari jamiyati tuzilib, unga bir guruh nemis
ʻ
banklari (unga Germaniya va Drezden banklari kirmagan) va bank uylari asos
solgan.
Denburg iste’foga chiqqanidan keyin Berlin savdo jamiyatining
mustamlakalardagi iqtisodiy siyosatga ta’siri sezilarli darajada kamaydi. Ammo
nemis mustamlakalari moliyaviy kapitalning, shuningdek, Germaniya-Sharqiy
Afrika jamiyati, Germaniya-G arbiy Afrika savdo jamiyati, G arbiy Afrika
ʻ ʻ
plantatsiyalari jamiyati kabi oz sonli mustamlakachilik, savdo va plantatsiya
jamiyatlarining domeni bo lishda davom etdi. Viktoriya, Shimoli-g arbiy Kamerun
ʻ ʻ
jamiyati va boshqalar. Kuchli moliyaviy guruhlarning sho ba korxonalari bo lgan
ʻ ʻ
yoki ular bilan chambarchas bog liq bo lgan mustamlaka va xorijdagi
ʻ ʻ
kompaniyalar mustamlaka ekspansiyasining faol tarafdorlari va dirijyorlari edi 60
.
Imperiyaning nufuzli doiralari “O rta Afrika” ni yaratish bo yicha ulkan
ʻ ʻ
rejalarni ishlab chiqdilar - Portugaliya mustamlakalarini va hech bo lmaganda
ʻ
uning hududining bir qismini bosib olish orqali Atlantika va Hind okeanlari
qirg oqlarida joylashgan nemis mustamlaka mulklarini bog lash.
ʻ ʻ
59
Исследования по истории германского империализма начала 20 века / Отв. ред. Айзин Б.А. Гуче В. М.: «Наука», 1987. C.215
60
Исследования по истории германского империализма начала 20 века / Отв. ред. Айзин Б.А. Гуче В. М.: «Наука», 1987. C.216
25

Ikkinchi Marokash inqirozi davrida Germaniya Kameruniga qo shilganʻ
Fransiya Kongosi hududining bir qismini oldi 61
.
1911-yilda Fransiya bilan kelishuvga ko ra, Germaniya Kamerunga
ʻ
qisqartirildi. Umuman olganda, uning barcha mustamlaka mulklarining 90,76% ni
tashkil etgan Afrika mustamlakalari ona mamlakatdan deyarli besh baravar katta
maydonni egallagan. Germaniyaning avstraliyalik (Okeaniyadagi) mustamlakalari
9,22% osiyoliklar edi 62
.
Hatto rasmiy, juda kam baholangan ma’lumotlarga ko ra, 1912-yilga kelib
ʻ
Germaniya Afrika koloniyalarida 10 000 kishilik tanlangan va og ir qurollangan
ʻ
armiyani saqlab qoldi. Nemis imperialistlari Afrika o ljasini har qanday holatda
ʻ
ham saqlab qolmoqchi edilar 63
.
Birinchi jahon urushigacha bo lgan so nggi yillarda Germaniyaning chet
ʻ ʻ
eldan importining beshdan to rt qismi uning to yib bo lmaydigan zavod va
ʻ ʻ ʻ
fabrikalari tomonidan o zlashtirilgan barcha turdagi xom ashyo va yarim tayyor
ʻ
mahsulotlardan iborat edi. 1910-yilda Germaniya importi xom ashyoning 56,9
foizini, oziq-ovqatning 27,8 foizini va tayyor mahsulotning atigi 15,3 foizini
tashkil etdi. Xom ashyo va oziq-ovqat mahsulotlari jami importning 84,7 foizini
tashkil etdi. Shu bilan birga, ishlab chiqarilgan mahsulotlarning katta va katta
qismi mamlakatning o zida iste’mol qilindi. Iqtisodchilarning hisob-kitoblariga
ʻ
ko ra, agar Germaniya import qiladigan xom ashyo massasini (tropik
ʻ
mamlakatlarning mahsulotlarini hisobga olmaganda) hisobga olsak, bu xom
ashyoni mamlakat ichida ishlab chiqarish uchun Germaniya ikki marta - uch
baravar hududga ega bo lishi kerak edi.
ʻ
Lekin bu yetarli emas, xomashyo Germaniya importida yarim tayyor
mahsulotlar o rnini egalladi, xorijdan ko proq jun, paxta, zig ir, kanop, jut ip
ʻ ʻ ʻ
o rniga, teri xomashyosi ko nlangan o rniga, temir rudasi quyma o rniga ko proq
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
keltirildi. Bir so z bilan aytganda, Germaniya boshqa mamlakatlar - ham tropik,
ʻ
61
История Африки в XIX - ХХ века. / Отв. ред. Летнев А.Б, Суботин В.А, Френкель М.Ю. М.: «Наука», 1984. C.265
62
История стран Азии и Африки в новое время / Общ. ред.: Ацамба Ф.М, Павлов В.И, Пик М.Н. М., 1991. Ч. 2. C.240
63
Фокин С. В. «Дранг нах Африка»: колониальная политика Германии (конец XIX – 30-е годы XX века). М.: «Граница», 2003. C.85
26

ham mo tadil mintaqalarning tog -kon sanoati mahsulotlariga ko proq muhtojʻ ʻ ʻ
edi 64
.
1914-yilda nemis koloniyalarining umumiy maydoni 2,9 mln. kv. km., aholisi
12,3 mln. kishi, Germaniyaning o zi esa 549,103 kv.km, aholisi 64,9 million
ʻ
kishiga teng edi 65
.
Bu hududlarning barchasi protektoratlar deb e’lon qilingan va aniq maqsadga
ega edi. Shunday qilib, Togo va Kamerun savdo va plantatsiya uchun
mo ljallangan edi. Germaniya Sharqiy Afrikasi - Hind okeanida savdo qilish
ʻ
uchun; Germaniyaning Janubiy G arbiy Afrikasi Atlantika okeanida savdo va
ʻ
dehqonchilik uchun; Shandong yarim oroli Jiao - Chjou ko rfazi bilan savdo
ʻ
koloniyasi va keyinchalik Xitoyning ichki hududlariga, shu jumladan Osiyoning
Tinch okeani sohilidagi eng muhim dengiz bazasi bo lgan Sindao portiga
ʻ
kengayish uchun tayanch.
Tinch okeanining janubidagi Marshall, Karolin, Mariana orollari, Yangi
Gvineya va Germaniya Samoasi uchun metropoldan uzoqda joylashganligi sababli
ixtisoslik aniqlanmagan.
Germaniyaning tashqi iqtisodiy faoliyatida mustamlakalarning ulushi kichik
edi. Biroq, intensiv ekspluatatsiya usullariga o tish bilan ularning iqtisodiy
ʻ
rivojlanish sur atlari tez sur atlar bilan o sib bordi. Birinchi jahon urushidan
ʻ ʻ ʻ
oldingi 15 yil ichida Germaniya mustamlakalarining savdo aylanmasi 46,6 mln.dan
319,17 mln. gacha oshdi. Plantatsiyalar egallagan maydon 1896-yilda 11 ming
kvadrat metrdan 1913-yilda 179 ming gektarga oshdi. Xuddi shu yillarda
mustamlaka korxonalariga investitsiyalar 9 barobar oshdi. Ammo 1912-yilda ular
atigi 505 million edi. 1894-yildan 1914-yilgacha Germaniyaning afrikalik
mustamlakalarida temir yo llarning uzunligi 14 km dan 4176 km ga ko tarildi
ʻ ʻ 66
.
Mustamlakachilik istilolari siyosati iqtisodiyot, siyosat va mafkuradagi
maqsadli harakatlar majmuidan iborat edi. Mustamlakachilik siyosati mafkurachilari
64
Лукин-Антонов Н. Очерки по Новейшей истории Германии. 1890-1914 гг. М., 1925 C.146-147
65
Лукин-Антонов Н. Очерки по Новейшей истории Германии. 1890-1914 гг. М., 1925 C.140
66
Туполев Б.М. Германский империализм в борьбе за «место под солнцем». Германская экспансия на Ближнем Востоке, в Восточной
Африке и в районе Индийского океана в конце XIX – начало XX века. М.: «Наука», 1991. C.22
27

birinchi navbatda Germaniyaga mustamlaka kerakligini isbotlashlari kerak edi.
Germaniyada “yashash vositalari” va “yashash maydoni” yo qligi haqidagi ko plabʻ ʻ
nazariyalar buni tasdiqlashi kerak edi.
Keyin bosqinchiliklar mumkinligi, mustamlakachilik siyosati asosan
Germaniya kuchida ekanligini ko rsatish kerak edi.
ʻ
Germaniyaning mustamlakachilikka bo lgan huquqlarini shakllantirish va
ʻ
isbotlash uchun uchinchi vazifa ham bor edi.
Germaniyaning mustamlakachilik mafkurasi shovinistik va militaristik
ta’limotlar bilan urug langan tuproqda tug ilgan. Ushbu mafkuraviy merosdan
ʻ ʻ
foydalanib, jurnalistlar, siyosatchilar va olimlar nemis jamiyatining turli
qatlamlariga murojaat qilib, yagona yakuniy maqsadga erishishga intilishdi. Bunda
Germaniyaning dunyoda, boshqa mamlakatlar va xalqlar taqdirida alohida o ringa
ʻ
ega bo lish huquqini isbotlash edi.
ʻ
Iqtisodiy va siyosiy afzalliklarga qo shimcha ravishda, mustamlakachilik
ʻ
istilolari tashviqotining kuchayishi ham mutlaqo aniq ichki jihatga ega edi:
Germaniya imperiyasining hukmron doiralari mustamlaka hayajonlari yordamida
kuchaygan ijtimoiy qarama-qarshiliklarni ma’lum darajada bartaraf etishga umid
qilishgan.
Germaniya ijtimoiy-siyosiy hayotining diqqatga sazovor xususiyati hukmron
qatlamlarning jamoatchilik fikriga, rivojlanishiga uyushgan ta’sirining butun
tizimini tashkil etuvchi ko plab siyosiy, kasbiy, iqtisodiy, diniy, madaniy-ma’rifiy
ʻ
uyushmalar va jamiyatlarning mavjudligi edi. nemis xalqining milliy ongiga. Bu
tizim yo to g ridan-to g ri davlat tomonidan yoki uning roziligi bilan yoki burjua
ʻ ʻ ʻ ʻ
Junker partiyalari tomonidan qo llab-quvvatlangan holda yaratilgan.
ʻ
Sotsial-demokratiyaga qarshi imperator ittifoqi va shunga o xshash ko plab
ʻ ʻ
tashkilotlar. Ularning butun imperiya bo ylab filiallari bo lgan, katta tirajda
ʻ ʻ
gazetalar, varaqalar va boshqalar nashr etilgan.Ushbu targ ibot adabiyotida asosiy
ʻ
mavzu har jihatdan - nemislarning boshqa xalqlardan ustunligi va butun dunyoda
nemis gegemonligini o rnatish zarurati tarannum etilgan
ʻ 67
.
67
Германская история в новое и новейшее время / Ред. коллегия: Сказкин С.Д., Гинцберг Л.И, Горошкова Г.Н, Ежов В.Д. М.: «Наука»,
1970. Т. 1. C.358
28

1873-yilda “Germaniyada Afrika jamiyat” tashkil etildi, u Afrikani geografik
o rganishni o z oldiga maqsad qilib qo ydiʻ ʻ ʻ 68
.
Tadbirkorlarning eng kuchli birlashmalari sanoatning yirik ishlab chiqarish,
shubhasiz, ustunlik qilgan tarmoqlarida - tog -kon va qora metallurgiyada paydo
ʻ
bo ldi. 1876-yilda tashkil etilgan nemis sanoatchilari markaziy ittifoqi, uning
ʻ
asoschilaridan biri yirik sanoatchi V.fon Kardorf bo lib, og ir sanoatning boshqa
ʻ ʻ
biznes birlashmalari orasida yetakchi o rinni egalladi. Ittifoq matbuot va siyosiy
ʻ
tashkilotlar orqali Germaniyaning asr boshlarida va keyingi-yillarda ham
jamoatchilik fikri, ham mustamlakachilik siyosati katta ta’sirini ko rsatdi.
ʻ
Keyinchalik Sanoatchilar konfederatsiyalari paydo bo ldi (1895), XX asr
ʻ
boshlarida bojxona siyosati uchun kurash davrida rivojlangan Ganza ligasi va Savdo
vakillarining Butungerman kongressi (bundan buyon matnda sanoat va savdo deb
yuritiladi), ammo ular G arbiy Germaniya og ir sanoati manfaatlarining asosiy vakili
ʻ ʻ
sifatida nemis sanoatchilarining markaziy assotsiatsiyasi rolini silkitmadi.
Iqtisodiyotning boshqa tarmoqlarida yirik xo jalik birlashmalari paydo bo ldi. Ular
ʻ ʻ
Germaniya mustamlaka ligasi, Germaniya dengiz floti ligasi kabi siyosiy
tashkilotlarni yaratishda faol ishtirok etganlar 69
.
1881-yil yanvarda mustamlakachi yetakchi F.Fabri tashabbusi bilan G arbiy
ʻ
Germaniya mustamlakachilik va eksport jamiyati tashkil topdi. Dyusseldorfdagi
ta’sis yig ilishida, matbuotda xabar qilinganidek, “Reyn-Vestfaliya yirik sanoat va
ʻ
yirik savdoning eng ko zga ko ringan 60 namoyandasi” yig ildi. Kyolnlik sanoatchi
ʻ ʻ ʻ
E.Langen jamiyat raisi bo ldi, nemis sanoatchilari markaziy uyushmasi bosh kotibi
ʻ
H.A.Bukk esa boshqaruv kengashiga, tez orada Gelzenkirxen kon-aksiyadorlik
kompaniyasi bosh direktori E.Kirdorf va Shimoliy Germaniya vakili Lloyd Mayer
kompaniyaga qo shilishdi.
ʻ
Taxminan bir vaqtning o zida bir qator mintaqaviy savdo va mustamlaka
ʻ
jamiyatlari paydo bo lib, ular o z oldilariga mustamlakachilik siyosati orqali nemis
ʻ ʻ
68
История германского колониализма в Африке. М.: «Наука», 1983. C.22
69
Туполев Б.М. Германский империализм в борьбе за «место под солнцем». Германская экспансия на Ближнем Востоке, в Восточной
Африке и в районе Индийского океана в конце XIX – начало XX века. М.: «Наука», 1991. C.5
29

eksportining kengayishiga erishish, shuningdek, Germaniyadagi “ijtimoiy masala”
ni xorijga emigratsiya qilish orqali hal qilish vazifasini qo ydilarʻ 70
.
Germaniya mustamlakachilik ittifoqi mustamlakachilarni qo lga kiritish
ʻ
siyosati foydasiga yangi targ ibot kampaniyasini boshlab yubordi. Mamlakatda
ʻ
ko plab risolalar, risolalar va boshqa targ ibot materiallari paydo bo ldi, ularda
ʻ ʻ ʻ
iqtisodiy, siyosiy, hatto diniy-axloqiy nuqtai nazardan ham faol mustamlakachilik
siyosatining beqiyos zavqlari va ajoyib foydalari yorqin tasvirlangan 71
.
Germaniyaning kelajakdagi jahon qudrati haqidagi orzulari narsalarga
ehtiyotkorlik bilan qarashni buzmaydi, bu esa ularning iqtisodiy zabt etilishining
belgilangan hududlarida siyosiy ta’sirni oldindan kuchaytirishni talab qiladi. Shu
nuqtai nazardan qaraganda, nemis millatchilari xususiy okean tashish
kompaniyalariga yordam ko rsatish, kabel tizimini tarmoqqa aylantirish va xorijda
ʻ
mustaqil nemis banklarini tashkil etishga qaratilgan hukumat choralarining g ayratli
ʻ
tarafdorlari.
Nemis jamiyatining uzluksiz qatlamlari va ko plab siyosiy yo nalishlar orqali
ʻ ʻ
Germaniya hukumati bilan chambarchas bog liq bo lgan pan-german ittifoqi o z
ʻ ʻ ʻ
faoliyatida odatda agressiv choralar yo lida yonma-yon bordi. Biroq hukumat odatda
ʻ
taktik sabablarga ko ra o zining targ ibot-tashviqotga aloqadorligini va
ʻ ʻ ʻ
umumgerman ittifoqi bo yicha bunday ochiq-oydin ekspansionistik rejalarini inkor
ʻ
etdi” 72
.
Iqtisodiyot va siyosatda sodir bo lgan jarayonlar mafkuraviy hayotga hal
ʻ
qiluvchi ta’sir ko rsatdi. Imperializm davrining yondashuvi tarixshunoslikda ham,
ʻ
adabiyotda ham falsafada reaktsion tendensiyalarni kuchaytirdi 73
.
Mustamlakachilik ekspansiyasi uchun moddiy bazani tayyorlab, hukmron
sinflar “ruhlarni qayta ishlash” haqida unutmadilar. Kundan-kunga shovinizm,
harbiylarga sig inish, buzg unchi sotsialistlarga nafrat uyg ondi. Prussiya
ʻ ʻ ʻ
qo shinining Daniya, Avstriya va Fransiya ustidan qozongan g alabalarini madh
ʻ ʻ
70
Гольдштейн И., Левина Р. Германский империализм. М.: «ОГИЗ», 1947. C.76
71
Ерусалимский А.С. Бисмарк. Дипломатия и Милитаризм. М.: «Наука», 1968. C.218-219
72
Фан дер Флит. К истории пангерманского союза // Красный архив. 1939. Т. 1. С.216
73
Из истории агрессивной политики германского империализма. (Сб. статей) / Отв. ред.: Масленников В.А. М.: «ИМО», 1959.C.193
30

etuvchi yoki Germaniya Yevropaning hukmdori sifatida chiqishi kerak bo lganʻ
yaqinlashib kelayotgan urushning rasmlarini bo yashga layoqatsiz yozuvlar juda
ʻ
ko p nashr etildi. Xuddi shu maqsadlarni psevdotarixiy janrdagi ko plab asarlar
ʻ ʻ
ko zlagan, ularning syujetlari Brandenburg-Prussiya militarizmi tarixidagi “buyuk
ʻ
saylovchi”, Fridrix II va boshqalarning nomlari bilan bog liq bo lgan uzoq
ʻ ʻ
davrlardan olingan. asr oxirida dekadent oqimlarining jadal rivojlanishi boshlandi;
qator ijodkorlar ijodida tasavvufiy kayfiyatlar, irratsional motivlar namoyon bo ladi,
ʻ
realistik obrazlar ramziylik bilan almashtiriladi 74
.
Kelajakdagi mustamlakachilik istilolarini amalga oshirish uchun nemis
burjuaziyasi mamlakatda faol harbiy-mafkuraviy ichki siyosat olib borishni
boshlaydi va yunkerlar bilan ittifoq tuzib, nemis xalqining barcha qatlamlarida
jamoat ongini mustamlakachilik yo nalishida qayta ishlashni yo lga qo yadi,
ʻ ʻ ʻ
muntazam ravishda chet elga yaqin zarurat haqida ishonch hosil qilish.
Xarakterli jihati shundaki, nemis burjuaziyasi mustamlakachilik siyosati
maqsadlarini asoslashda o rta sinf manfaatlarini va missionerlar manfaatlarini
ʻ
keyinchalik birinchi o ringa chiqqan yirik sanoatchilar va moliyachilar
ʻ
manfaatlariga moslashtira oldi 75
.
Missionerlar va olimlar, geograflar va sayohatchilar, yozuvchilar va
publitsistlar, davlat xizmatchilari va siyosatchilardan iborat Germaniya fuqarolik va
harbiy ziyolilari nemis jamiyatining barcha sohalarida keng ko lamli
ʻ
mustamlakachilik tashviqotini olib borish va olib borishda katta rol o ynadi. Aynan
ʻ
ularning ommaviy axborot vositalari va turli jamoat tashkilotlaridagi faoliyati
hukumatga, Reyxstag va kayzerga kuchli bosim bosimiga aylandi va ularni chet
ellarga mustamlakachilik ekspansiyasi siyosatiga o tishga majbur qildi.
ʻ
Germaniya geograflari, faylasuflari, tarixchilari va ilohiyotchilari nemis
irqining eksklyuzivligi va boshqa xalqlarning pastligi haqidagi shovinistik
g oyalarni faol ravishda targ ib qildilar va o zlarining ilmiy nazariyalari asosida
ʻ ʻ ʻ
74
Германская история в новое и новейшее время / Ред. коллегия: Сказкин С.Д., Гинцберг Л.И, Горошкова Г.Н, Ежов В.Д. М.: «Наука»,
1970. Т. 1. C.399
75
Хальгартен Г. Империализм до 1914 года. М.: «Иностранн ая литература», 1961. C.69
31

Germaniya imperiyasini kengaytirish va “tarixiy” ni yo q qilish zarurligini asoslabʻ
berdilar 76
.
Frankfurt geografiya jamiyati a’zosi F.X. Moldenhauerning ta’kidlashicha,
sog lom sanoat davlat mustamlakachi bo lishi kerak va shuning uchun odamlar
ʻ ʻ
Afrikada kengayish uchun hududlarni talab qilishadi. Bismark apparati xodimi
Geynrix fon Kuserovning so zlariga ko ra, mustamlakachilik loyihalari kamida 30
ʻ ʻ
jildli tashqi ishlar bo limi xizmati aktlarini tashkil etgan va ularning barchasi tegishli
ʻ
ko rib chiqish uchun Germaniyaning Kayzer rahbariyatiga yuborilgan.
ʻ
Germaniyada haqiqiy “mustamlakachilik isitmasi” mavjud bo lib,
ʻ
mustamlakachilikka oid loyihalar bo yicha iqtisodchilar, savdogarlar, kema egalari
ʻ
va mustamlaka masalasi bo yicha boshqa “mutaxassislar” tomonidan ko payib
ʻ ʻ
bormoqda. Mustamlaka loyihalari 1875-yilda geograf E.Veber Transvaalni qo lga
ʻ
olish uchun, Germaniyaning Braziliyadagi bosh konsuli I.Sturz Sharqiy Ekvatorial
Afrikani mustamlaka qilish uchun va boshqalar tomonidan tayyorlangan 77
.
76
Германская история в новое и новейшее время / Ред. коллегия: Сказкин С.Д., Гинцберг Л.И, Горошкова Г.Н, Ежов В.Д. М.: «Наука»,
1970. Т. 1. C.403
77
Кучинский Ю. Очерки истории германского империализма. М.: «Иностранной литературы», 1952. Т. 1. C.98
32

XULOSA
Tadqiqotlarimiz natijasida biz quyidagi xulosalarga keldik:
1. Germaniya imperiyasining 1871-1914-yillardagi mustamlakachilik siyosati
evolyutsiyasi 2 bosqichdan o tdi:ʻ
1) 1871-1888 - yillar “O. Bismark davri” bilan bog liq.
ʻ Reyx kansleri istaksiz
ravishda Germaniyani mustamlakachilik ekspansiyasi yo lidan olib bordi, chunki bu
ʻ
Yevropa diplomatiyasi uning uchun ustuvor vazifa bo lib qoldi. Bismark
ʻ o zi ʻ
yaratgan Germaniya imperiyasini saqlab qolish va har qanday Yevropa kuchlari yoki
davlatlar koalitsiyasi bilan urushdan qochish bilan to liq shug ullangan.
ʻ ʻ
Shu munosabat bilan u:
1) mumkin bo lgan xorijiy bosqin holatlarida quruqlikdagi qo shinlarni
ʻ ʻ
kuchaytirdi;
2) eng qudratli kontinental davlat - Rossiya bilan “do stlar”,
ʻ
3) 1879-yilda Avstriya bilan ittifoq tuzdi , 1882-yilda Italiya bilan ittifoq
tuzdi (Uch tomonlama ittifoq tuzdi), ikki frontda - Rossiya yoki Fransiya bilan
urush boshlangan taqdirda ittifoqchilarga ega bo lish uchun;
ʻ
4) fransuzlarni “qasos olish”, Elzas va Lotaringiyani qaytarish g oyasidan
ʻ
chalg itish uchun Fransiyaning Afrika va Osiyodagi mustamlakachilik
ʻ
ekspansiyasini har tomonlama rag batlantirdi. Tashqi siyosatga bunday yondashuv
ʻ
bilan Bismark buyuk davlatlar bilan xavfli janjallarni xavf ostiga qo ymaslik uchun
ʻ
nemis koloniyalarini yaratishni juda istamadi. Yirik savdo, moliya va sanoat
doiralarining kuchli tazyiqi ostida “temir kansler” Afrika va Okeaniyada nemis
savdo koloniyalarini yaratishga rozi bo lishga majbur bo ldi. Shu bilan birga, u darhol
ʻ ʻ
imperiya ularga harbiy yordam berishdan bosh tortishiga rozi bo ldi, chunki
ʻ
qo shnilar tahdidiga qarshi kuchlarni Yevropa qit’asidan burib yubora
ʻ olmaydi .
Bismark uchun mustamlakalarning qiymati Angliya-Germaniya Zanzibar kelishuvi
bilan ko rsatildi, unga ko ra Reyx kansleri Afrikaning Vita protektoratini Yevropa
ʻ ʻ
33

uchun strategik ahamiyatga ega bo lgan Heligoland mintaqasiga almashtirdi.ʻ
Koloniyalar ko pincha Bismarkga Germaniyaning Yevropadagi milliy manfaatlarini
ʻ
ro yobga chiqarish uchun savdo vositasi sifatida xizmat qilgan.
ʻ
2) 1871-1914-yillarda Germaniyaning Afrikada ko plab siyosiy, kasbiy,
ʻ
iqtisodiy, diniy, madaniy va ma’rifiy uyushmalar va jamiyatlar paydo bo ldi va ular
ʻ
nemislar uchun “yashash maydoni” ni kengaytirish va keng ko lamli
ʻ
mustamlakachilik ekspansiyasini amalga oshirish zarurligi g oyasini faol ilgari
ʻ
surdilar. Nemis sanoatchilari markaziy assotsiatsiyasi, Sanoatchilar konfederatsiyasi,
Ganza ligasi, Savdo vakillarining Butungerman kongressi va Savdo geografiyasi
markaziy ittifoqi va nemis manfaatlarini chet elda ilgari surish nemis moliyaviy va
sanoat elitasi tomonidan bosim o tkazgan tashkilotlar edi. mustamlakachilikni bosib
ʻ
olish siyosatini talab qilib, hukumatga. Moliya-sanoat va intellektual elita tashabbusi
bilan 1891-yilda nemis mustamlakachiligini tashviqotida muhim rol o ynagan
ʻ
tashkilot tuzildi. Dengiz kuchlari, mudofaa va harbiy ittifoqlarning faoliyatini
muvofiqlashtirgan Pan-Germaniya ittifoqi edi. Birinchisi, qudratli flot qurish va
dengiz qurollarini yaratishni qo llab-quvvatlash uchun tashviqot bilan shug ullangan,
ʻ ʻ
ikkinchisi, maktabga katta ta’sir ko rsatgan, fuqarolarning harbiy tayyorgarligi va
ʻ
quruqlik armiyasining ko payishi zarurligini targ ib qilgan, uchinchisi, nemis
ʻ ʻ
ziyolilarining ijodkori edi va Germaniyaning mustamlaka ekspansiyasini nazariy
asoslab berdi. Umuman olganda, aynan shu jamiyatlar Germaniyaning XIX asr oxiri -
XX asr boshlarida hal qiluvchi rol o ynagan.
ʻ
3) Germaniya imperiyasining mustamlakachilik mafkurasi arsenalida
mustamlakachilik istilolarining zarurligini asoslovchi yoki oqlovchi turli
nazariyalar mavjud edi. Yuqori darajadagi shartlilik bilan ularni quyidagilarga
bo lish mumkin:
ʻ
1) nemislarning boshqa xalqlardan ustunligi, ularning yashash uchun
kurashdagi potentsial g alabasi haqida gapiradigan irqiy, unda barcha tirik
ʻ
mavjudotlar, odamlar, xalqlar, davlatlar ishtirok etadilar .
34

2) Geosiyosiy tomondan, ya’ni, ulardan eng yorqini geograf Fridrix
Ratselning Germaniyaning ham tabiiy, ham siyosiy chegaralarini kengaytirish
zarurligi haqidagi nazariyasidir.
3) Iqtisodiy bo lganlar Germaniyada ijtimoiy hayotning iqtisodiy tarkibiyʻ
qismiga asoslangan edi. Ularning fikricha, sanoatning o sishi mamlakat aholisining
ʻ
ko payishiga olib keladi va buning natijasida aholining ortiqcha qismi paydo
ʻ
bo ladi. Aholining ko pligi bilan bog liq potentsial muammolarni hal qilish
ʻ ʻ ʻ
koloniyalarni qo lga olish va nemislarni Zamoryega ommaviy joylashtirishda
ʻ
ko rindi.
ʻ
4) Militaristlar Prussiya harbiy an’analariga tayanib, nemislarning ruhiy
jangovar ruhi, ularning harbiy kuchga bo lgan muhabbatini doimiy ravishda
ʻ
tarbiyalash kerakligi haqida gapirdilar. Bu maqsadga agressiv keng ko lamli
ʻ
mustamlakachilarni bosib olish siyosati xizmat qilishi kerak.
35

FOYDALANILGAN MANBALAR VA ADABIYOTLAR RO YXATIʻ
Manbalar:
1. Бисмарк Отто фон. Воспоминания. Мемуары. В 2 т. Мн.: “Харвест”,
2001. Т. 1-2.
2. Бюлов Б. Воспоминания. Мемуары. / Пер. с нем. М-Л.: “Соцэкгиз”,
1935.
3. Вильгельм II. События и люди 1878-1918г. Воспоминания. Мемуары.
Мн.: “Харвест”, 2003.
4. Колониальная политика капиталистических держав (1870-1914) / под
ред. Е. Юровской. М.: “Просвещение”, 1967. Вып. 1.
5. Тирпиц А. Воспоминания. Мемуары. М.: “Воениздат”, 1957.
6. Фан дер Флит. К истории пангерманского союза // Красный архив.
1939. Т. 1. С. 215-223.
Adabiyotlar:
7. Аветян А.С. Германский империализм на Ближнем Востоке.
Колониальная политика германского империализма и миссия Лимана фон
Сандерса / Под ред. Нарочницкого А.Л. М.: «Международные отношения»,
1966.
8. Бабанцев Н.Ф., Прокопьев В. П. Германская империя 1871-1918 г.
историко-правовое исследование. М.: “Красноярского Университета”, 1984.
9. Баев В.Г. Германский конституционализм (конец XVIII – первая треть
XX вв.) Историко-правовое исследование. Тамбов.: “ТГУ”, 2007.
10. Бондаревский Г.Л. Багдадская дорога и проникновение германского
империализма на Ближний Восток (1888-1903). Ташкент.: «Узбекской ССР»,
1955.
11. Бубе М. Партии в Германии: история и современные задачи //
Обозреватель – Observer. – 2004. – № 5. – С. 109–120.
12. Букзескул В. Из истории пангерманизма и стремлений немцев на Восток
// Из далекого и близкого прошлого. Пг.- М., 1923. С. 286-299
36

13. Виноградов В.И., Колик В.И. В пороховом погребе Европы 1878-1914 г.
М.: “Индрик”, 2003.
14. Виноградов К.Б. Мировая политика 60-80 годов 19 века. События и
люди. Л.: “Ленинградский университет”, 1991.
15. Виноградов К.Б., Жданов Ю.В. Вильгельм II Гогенцоллерн и
внешнеполитический курс кайзеровской Германии // Новая и новейшая
история. 1988. № 3. С. 15-28.
16. Всемирная история в 24 томах. Т. 18. Канун I мировой войны / Под ред.
Бодак А.Н, Войнич И.Е., Волчек Н.М. Мн., 1996.
17. Всемирная история / Под ред. Губера А.А, Гефтера М.Я, Ерусалимского
А.С, Иванова Л.М. М.: “Социально-экономической литературы”, 1987. Т. 7.
18. Гейдорн Г. Монополии. Пресса. Война. М.: “Прогресс”, 1964.
19. Германская история в новое и новейшее время / Ред. коллегия: Сказкин
С.Д., Гинцберг Л.И, Горошкова Г.Н, Ежов В.Д. М.: “Наука”, 1970. Т. 1.
20. Головатенко А. Внешняя политика Вильгельма II // История (прил. к газ.
“1 сентября”). 2003. №25-26. С. 20-24.
21. Гольдштейн И., Левина Р. Германский империализм. М.: “ОГИЗ”, 1947.
22. Дармштеттер П. История раздела Африки (1870-1919 гг.). М.-Л.: “ГИЗ”,
1925.
23. Дрекслер Х. Юго-Западная Африка под германским колониальным
господством 1884-1915 г. М.: “Наука”,1987.
24. Ерусалимский А.С. Бисмарк. Дипломатия и Милитаризм. М.: “Наука”,
1968.
25. Ерусалимский А.С. Внешняя политика и дипломатия германского
империализма в конце XIX века. М.: “Академия наук СССР”, 1951. Изд.
второе, доп.
26. Зубов В.В. Истоки и традиции российско-германских отношений X-XX
веков: Монография. М.: “Налоговый вестник”, 2002.
27. Иванов Л. Морское соперничество империалистических держав. Л.:
“Соцэкгиз”, 1936.
37

28. Исследования по истории германского империализма начала 20 века /
Отв. ред. Айзин Б.А. Гуче В. М.: “Наука”, 1987.
29. Из истории агрессивной политики германского империализма. (Сб.
статей) / Отв. ред.: Масленников В.А. М.: “ИМО”, 1959
30. История Африки в XIX - ХХ века. / Отв. ред. Летнев А.Б, Суботин В.А,
Френкель М.Ю. М.: “Наука”, 1984.
31. История германского колониализма в Африке. М.: “Наука”, 1983.
32. История первой мировой войны. 1914-1918 гг. / Отв. ред.: Ростунов И.И.
Виноградов Д. В. Вертиховский Д. В. и др. М.: “Наука”,1975. Т. 1
33. История стран Азии и Африки в новое время / Общ. ред.: Ацамба Ф.М,
Павлов В.И, Пик М.Н. М., 1991. Ч. 2.
34. Кучинский Ю. Очерки истории германского империализма. М.:
“Иностранной литературы”, 1952. Т. 1.
35. Лещинский. Л.М. Банкротство военной идеологии германских
империалистов. М., 1951
36. Лукин-Антонов Н. Очерки по Новейшей истории Германии. 1890-1914
гг. М., 1925
37. Людвиг Э. Последний Гогенцоллерн Вильгельм II. М.: “Московский
рабочий”, 1991.
38. Матвеева А.Г. Германская империя. 1870-1914. М.: ИВИ РАН, СГУ,
2003.
39. Матвеева А.Г. Некоторые аспекты отношений России и Германии в
1890-1894 гг. // Россия и Европа: Дипломатия и культура. М.: Наука, 2002. С.
113-122.
40. Машкин М.Н. Современная историография германской колониальной
политики XIX в. // Империализм и борьба рабочего класса. М.: 1960. С. 470-505.
41. Нахтигаль Г. Сахара и Судан; Результаты шестилетнего путешествия по
Африке. М.: “Наука”, 1987.
42. Новая история стран Азии и Африки. / Сост. Губер А.А, Ким Г.Ф,
Хейфец А.Н. “Наука” М.: 1982.
38

43. Новая История. Учебное пособие для исторических факультетов
государственных Университетов и институтов. 1870-1918 гг. / Сост. Смирнов
В.П., Галкин И.С. и др. М.: “Соцэкиз”, 1960. Т. 3.
44. Норден А. Уроки германской истории. К вопросу о политической роли
финансового капитала и юнкерства. М.: “Иностранной литературы”, 1948.
45. Оболенская С.В. Политика Бисмарка и борьба партий в 70-х гг. XIX
века. М., 1992.
46. Палмер А. Бисмарк. Смл.: “Русич”, 1998.
47. Парламентаризм в России и Германии. История и современность / отв. ред.
Я.А. Пляйс, О.В. Гаман-Голутвина. М.: “РОССПЭН”, 2006.
48. Патрушев А.И. Германия в XX веке. Пособия для вузов. М.: “Дрофа”,
2004.
49. Патрушев А.И. Расколдованный мир Макса Вебера. М., 1992.
50. Петряев. К.Д. Очерки по истории Германии начала XX века (1900-1914
гг.) Одесса, 1959.
51. Плато А. фон. Объединение Германии – борьба за Европу. М.:
“РОССПЭН”, 2007.
52. Резников В.Л. Политика кайзеровской Германии в Океании. М., 1975.
53. Россия и Германия. Вып. 3 / Отв. ред. Б.М. Туполев. ИВИ РАН. М.:
Наука, 2004.
54. Ротштейн Ф. А. международные отношения в конце XIX века. М.-Л.:
“АН СССР”, 1960.
55. Рудаков Ю.М. Германия и Арабский Восток в конце XIX – начале XX века.
М., 2006.
56. Севрюкова А.О. Нарушение нейтралитета Бельгии Германией в 1914
году по донесениям российских посланников // Россия и Европа: Дипломатия
и культура / Отв. ред. А.С. Намазова. М.: “Наука”, 2002. С. 217-229.
57. Силин А.С. Экспансия германского империализма на Ближнем Востоке
в конце XIX века. М.: “Наука”, 1971.
39

58. Силин А.С. Экспансия германского империализма на Ближнем Востоке.
Накануне первой мировой войны (1908-1914). М.: “Наука”, 1976.
59. Туполев Б.М. Германский империализм в борьбе за “место под
солнцем”. Германская экспансия на Ближнем Востоке, в Восточной Африке и
в районе Индийского океана в конце XIX – начало XX века. М.: “Наука”,
1991.
60. Турбин А. Разрешение “германского вопроса” в ХХ веке: краткий
исторический экскурс. М., 2003.
61. Фокин С. В. “Дранг нах Африка”: колониальная политика Германии
(конец XIX – 30-е годы XX века). М.: “Граница”, 2003.
62. Фокин С.В. Геополитическое измерение колониальной политики
Германии . М.: “РАГС”, 2005.
63. Хальгартен Г. Империализм до 1914 года. М.: «Иностранн ая
литература», 1961.
64. Хаусхофер К. О геополитике. Работы разных лет. М.: “Мысль”, 2001.
65. Чарный И.С. Начало колониальной экспансии Германии в Африке (1879-
1885). М.: “Наука”, 1970.
66. Чернов А.Б. Германская модель федерализма // Опыт европейского
федерализма: История и современность. М., 2002. С. 186-200.
67. Чубинский В.В. Бисмарк: Политическая биография. М.: “Мысль”, 1988.
68. Шилов С.П. Русско-японская война 1904–1905 годов и германское
Военно-морское ведомство // Новая и новейшая история. 2004. № 5. С. 52–68
69. Шульце Х. Краткая история Германии. М.: “Весь мир”, 2004.
40

Germaniyaning Afrikadagi mustamlakachilik siyosati

Купить

Похожие документы
Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi