Iqtisodni tartibga solishda davlat roli

Iqtisodni tartibga solishda davlat roli
MUNDARIJA:
Kirish…………………………………………………………………………….4
1-BOB. IQTISODIYOTNI DAVLAT TOMONIDAN BOSHQARISHNING 
NAZARIY ASOSLARI.
1.1. Iqtisodiyotni tartibga solishning nazariy asoslari… …………………………...6
1. 2. Davlat iqtisodiyotni tartibga solishning byudjet soliq siyosati va pul kredit 
vositalari……………………………………………………………………..…..…9
2-BOB. O’ZBEKISTON IQTISODIYOTINI TARTIBLASHDA 
DAVLATNING ROLI. 
2.1. Davlatning milliy iqtisodiyotini tartibga solishdagi roli haqidagi nazariy  
yondashuv va qarashlari  … ………………………………………………...……..24
2.2 . Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish, uning maqsadi va 
vazifalari … ………………………………………………………………………..19
2.3.  Davlatning iqtisodiyotga ta’sir qilish usullari va vositalari ……………….…27
2.4. Iqtisodiy taraqqiyotni bashorat qilish va rejalashtirish ……………………….35
XULOSA ………………………………………………………………………....51
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO`YXATI ………………………….52 KIRISH 
Mavzuning   d olzarbligi:     O zbekiston   Hukumati   tashabbusi   bilan   amalgaʻ
oshirilayotgan   tub   islohotlar   strategik   istiqbolda   barqaror   iqtisodiy   o sishni	
ʻ
ta minlashga qaratilgan.	
ʼ
Mavzuning   maqsadi:   Bugungi   kunda   mamlakatimiz   rahbariyati   tomonidan
aniqlanayotgan   va   butun   xalqimiz   tomonidan   oshkora   muhokama   etilayotgan
muammolarning chuqurligi ularni tezlik bilan bartaraf etish uchun barcha mavjud
imkoniyatlarni ishga solishni talab etadi. Shubhasiz, strategik boshqaruvning ilmiy
asoslangan   vositalarisiz   oldimizga   qo yilgan   maqsadlarni   ro yobga   chiqarishning	
ʻ ʻ
imkoni yo q.	
ʻ
Mavzuning   vazifalari:   Davlatning   milliy   iqtisodiyotini   tartibga   solishda
muvaffaqiyatli   zamonaviy   davlatning   izchil   rivojlanishini   jamiyatning   ustuvor
yo nalishlari   bo yicha   chuqur   o ylangan   strategiyasiz   tasavvur   qilish   mumkin	
ʻ ʻ ʻ
emas.   O zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoyev   tashabbusi   bilan	
ʻ
2017-2021   yillarda   O zbekiston   Respublikasini   rivojlantirishning   beshta   ustuvor	
ʻ
yo nalishi bo yicha Harakatlar strategiyasi ishlab chiqilgani bejiz emas. Ijrosi besh	
ʻ ʻ
bosqichga   bo lingan   respublikamiz   uchun   muhim   ahamiyat   kasb   etuvchi   ushbu	
ʻ
hujjat   loyihasi   milliy   qonunchilik,   huquqni   qo llash   amaliyoti   va   ilg or   xorijiy	
ʻ ʻ
tajriba tahlili asosida ishlab chiqilgan.
Strategiya davlat boshqaruvini har tomonlama isloh qilish, jamiyat qurilishini
takomillashtirish,   demokratik   islohotlarni   chuqurlashtirish,   pirovardida,
mamlakatimizni   tubdan   modernizatsiya   qilishga   qaratilgan.   Strategik
boshqaruvning   ilmiy   asoslari   –   bugungi   kunda   iqtisod   fanlarining   muhim
2 sohalaridan   biridir.   Chunki   tarmoq   va   korporativ   darajada,   hududlar   va   yirik
megapolislarda   rivojlangan   mamlakatlarning   davlat   boshqaruviga   doir   tajribasini
umumlashtiradi va tartibga soladi.
Butun insoniyat tarixida iqtisodiyotga qiziqish, lining qanday soha ekanligini
tushunib   yetishga   katta   e’tibor   qaratilgan.   Jamiyat   hayotida   haqiqatdan   ham
“iqtisod”   so’zi   ko’pdan-ko’p   uchraydi,   ayrim   hollarda   esa   awal   iqtisod,   so’ngra
siyosat tushunchasini ishlatadilar.
Insonning iqtisodiy sa’y-harakatlari negizida liamislia qonun-qoidalar yotadi.
Bu   qonun-qoidalarga   amal   qilish   iqtisod   hayotning   rivojlanishiga   ko’maklashadi,
ya’ni   ulardan   to’g’ri   foydalanishsa   ijobiy   va   aksincha,   noto’g’ri   foydalanilganda
esa salbiy natija berishi mumkin.
Iqtisodiy qonunlar iqtisodiy hayotning, iqtisodiy hodisa va jaroyonlaming turli
asosiy   tomonlari   o’rtasida   doimiy   takrorlanib   turuvchi   barqaror   sabab-oqibat
aloqalarini, ulaming uzviy bog’liqligini ifodalaydi.
Tabiiy   qonunlar   insonlar   ongiga,   irodasiga   bog’liq   boTmagan   holda   kishilik
jamiyati   bo’lmasa   ham   amal   qilaveradi,   bir   so’z   bilan   aytganda   bu   qonunlar
“Iqtisodiyotni davlat tomonidan boshqarish,,ning ildizi va tak-tomiri hisoblanadi.
Bozor munosabatlariga asoslangan mamlakatlarda iqtisodiyotni tartibga solish
borasida   davlat   muhim   vazifalarni   bajaradi.   Davlat   iqtisodiyotga   faol   aralashib,
bozor mexanizmining amal qilishiga ko'maklashadi, raqobatchilik muhitini yaratib,
aholini   salbiy   oqibatlardan   himoyalash   chora-tadbirlarini   ko'radi.   Bozor
iqtisodiyotini davlat tomonidan tartibga solishdan ko'zlangan asosiy maqsad bozor
munosabatlarini   muayyan   va   ma'lum   yo'nalishlar   asosida   rivojlantirib,   iqtisodiy
3 taraqqiyot   sur'atlarini   jadallashtirish   va   aholi   turmush   darajasini   oshirish
choralarini ko'rishdan iboratdir.
4 1-bob. Iqtisodiyotni davlat tomonidan boshqarishning nazariy asoslari.
1. 1. Iqtisodiyotni tartibga solishning nazariy asoslari
Merkantilizm   kapitalni   dastlabki   jam   g‘arilishi   davriga   xos   bo'lib,   savdo
burjuaziya   manfaatlarini   ifoda   etadi.   Merkanlilizmga   ikki   xususiyat   xosdir:   1)
boyiik   pul   bilan   ifodalanadi   (davlat   qancha   ko'p   pulga   ega   ho’Isa,   u   shuncha
badavlat hisoblanadi) 2) davlat hokimiyati yordamida pul boyliklarini iamg'arishga
crishish mumkin.
Keyns   o   ‘zining   dastlabki   tadqiqotlarida   Sey   qonunini   inkor   etgan   holda
samarah   talab1   nazariyasini   asoslab   berdi.   Keynsgacha   bo‘lgan   davrda   klassiklar
tom   onidan   Sey   qonuni   qabul   qilingan   bo‘lib,   unga   muvotiq   taklif   o'z   talabini
yuzaga keltirar edi. Keyns esa, aksincha, jami talab o ‘z taklifini yuzaga keltirishi
g‘oyasini ilgari surdi.
Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solish   haqida   ko’plab   iqtisodchilar
turli fikrlarni bildirganlar. Ya‘ni, bozorning kamchiliklari, uning ko’plab iqtisodiy
muammolarni   hal   eta   olmaslik   holatini   ko’rsatadilar.   Bular   ma‘lum   ma‘noda
to’g’ri   bo’lsada,   biroq,   iqtisodiyotga   davlat   ta‘sirining   ob‘ektiv   zarurligini   eng
avvalo ishlab chiqaruvchi kuchlarning rivojlanishi bilan belgilanadi.
Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solishning ob‘ektiv asosi bo’lib ham
milliy iqtisodiyot darajasida, ham xalqaro miqyosda ijtimoiy mehnat taqsimotining
rivojlanishi negizida ishlab chiqarishning umumlashuvi jarayoni xizmat qiladi. Bu
jarayon quyidagilarda namoyon bo’ladi:
5 -chuqurlashib   borayotgan   ijtimoiy   mehnat   taqsimoti   asosida   ishlab
chiqarishning   ixtisoslashgan   tarmoqlarining   o’zaro   aloqasi   va   o’zaro   bog’liqligi
yanada kuchayadi;
-ishlab chiqarishning kooperatsiyalashuvi va markazlashuvi natijasia alohida
xo’jalik birliklarining mayda bo’laklarga ajralib ketish holatlari barham topadi;
-ishlab chiqarishning yirik korxonalarda to’planuvi jarayoni o’sadi;
-turli iqtisodiy mintaqalar o’rtasidagiiqtisodiy aloqalar va faoliyat almashuvi
jadallashadi.
Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish  deganda davlatning jamiyat
a‘zolarining   ehtiyojlarini   qondirish   darajasini   oshirish   uchun   cheklangan   ishlab
chiqarish   resurslaridan   yanada   samarali   foydalanishni   ta‘minlovchi,   umumiy
iqtisodiy   muvozanatga   erishiga   yo’naltirilgan,   ijtimoiy   takror   ishlab   chiqarish
jarayonini tashkil etish bo’yicha faoliyat tushuniladi.
Iqtisodiyotni davlat tomonian tartibga solish mexanizmi to’g’risida to’laroq
tasavvurga ega bo’lish uchun uning maqsadi, vazifalari va tartibga solish  usullari
hamda vosita yoki dastaklarini to’laroq tavsiflash lozim.
Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishning   asosiy   maqsadi
iqtisodiy   va   ijtimoiy   barqarorlikni   ta‘minlash,   mavjud     tuzumni   mamlakat   ichida
va   xalqaro   maydonda   mustahkamlash   va   uni   o’zgarib   turuvchi   sharoitga
moslashtirish hisoblanadi.
Bunda   iqtisodiy   tsiklni   barqarorlashtirish,   milliy   xo’jaliklarning   tarmoq   va
mintaqaviy   tuzilishini   takomiilashtirish,   atrof-muhit   holatini   yaxshilash   kabilarni
bajarish lozim.
6 Hozirgi sharoitda iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish takror ishlab
chiqarish   jarayoniga   tegishli   bir   qator   vaziflarni   hal   qilishga   qaratiladi.   Bular
jumlasiga   iqtisodiy   o’sishni   rag’batlantirish,   bandlikni   tartibga   solish,   tarmoq   va
mintaqamiy tuzilmalardagi ijobiy siljishlarni qo’llab-quvvatlash, eksportni himoya
qilish kabilarni kiritish mumkin.
Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishning   maqsadi   uning
quyidagi vazifalarida aniq namoyon bo’ladi:
1)   Bozor   tizimining   samarali   amal   qilishiga   imkon   tug’diruvchi   huquqiy
asos va ijtimoiy muhitni ta‘minlash;
2) Raqobatni himoya qilish;
3) Daromad va boylikni qayta taqsimlash;
4) Resurslarni qayta taqsimlash;
5)   Iqtisodiyotni   barqarorlashtirish,   ya‘ni   iqtisodiy   tebranishlar   vujudga
keltiradigan inflyatsiya va bandlilik darajasi ustidan nazorat qilish hamda iqtisodiy
o’sishni rag’batlantirish.
Bozor   xo’jaligi   sharoitida   iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solish
qonunchilik,   ijro   etish   va   nazorat   qilish   xususiyatidagi   tadbirlar   tizimidan   iborat
bo’ladi.   
Davlat   bozor   iqtisoiyotini   samarali   amal   qilishining   shart-sharoiti
hisoblangan   huquqiy   asosni   ta‘minlash   vazifalarini   o’z   zimmasiga   oladi.   Buning
uchun   xususiy   korxonalarning   huquqiy   mavqeini   mustahkamlash;   xususiy
mulkchilik   huquqini   ta‘minlash   va   shartnomalarga   amal   qilishni   kafolatlash;
korxonalar,   resurslarni   yetkazib   beruvchilar   va   iste‘molchilar   o’rtasidagi
munosabatlarni tartibga soluvchi qonuniy bitimlarni ishlab chiqish va boshqalar.
7 Davlat   ijtimoiy   muhitni   ta‘minlaydi,   ya‘ni   ichki   muhitni   tartibga   soladi,
daromadlar   tengsizlikini   kamaytiradi,   yordamga   muhtojlarga   yordam   beradi,
iqtisodiyotda   to’liq   bandlikni   ta‘minlash   uchun   umumiy   sarflar,   ya‘ni   xususiy   va
davlat sarflarining hajmi yetarli bo’lmasa, davlat bir tomondan ijtimoiy ne‘matlar
va   xizmatlarga   o’z   xarajatlarini   ko’paytiradi,   xususiy   sektorning   sarflarini
rag’batlantirish maqsadida soliqlarni qisqartiradi. 
8 1. 2. Davlat iqtisodiyotni tartibga solishning byudjet soliq siyosati va pul kredit
vositalari
Davlat   ijtimoiy   muhitni   ta‘minlaydi,   ya‘ni   ichki   muhitni   tartibga   soladi,
daromadlar   tengsizlikini   kamaytiradi,   yordamga   muhtojlarga   yordam   beradi,
iqtisodiyotda   to’liq   bandlikni   ta‘minlash   uchun   umumiy   sarflar,   ya‘ni   xususiy   va
davlat sarflarining hajmi yetarli bo’lmasa, davlat bir tomondan ijtimoiy ne‘matlar
va   xizmatlarga   o’z   xarajatlarini   ko’paytiradi,   xususiy   sektorning   sarflarini
rag’batlantirish maqsadida soliqlarni qisqartiradi. 
Davlat   milliy   iqtisodiyotni   tartibga   solishda   bir   qator   usullardan
foydalanadi . Bu usullarni umumlashtirib quyidagicha guruhlash mumkin:
1. Bevosita ta‘sir qilish usullari;
2. Bilvosita ta‘sir qilish usullari;
3. Tashqi iqtisodiy usullar.
Ma‘lumki,   markazdan   boshqarish   tartibi   ustun   bo’lgan   mamlakatlarda
dvlatning   qitisoiy   jarayonlarga   aralashuvida   bevosita   ta‘sir   qilish   usullari   ustun
bo’lsa,   bozor   iqtisodiyoti   esa   birinchi   navbatda,   iqtisodiy   jarayonlarni   bilvosita
tartibga   solish   bilan   bog’langan.   Shu   bilan   birga   barcha   mamlakatlarda
iqtisodiyotning   davlat   sektori   mavjud.   Davlat   sektorini   boshqarish
mulkchilikning davlat shakliga asoslanib, u asosan quyidagi uchta yo’l orqali
shakllanadi :
1)   Ishlab   chiqarish   vositalari   egalariga   pul   yoki   qimmatli   qog’ozlar   bilan
tomon to’lash orqali mulkni milliylashtirish;
9 2)   Davlat   byudjeti   mablag’lari   hisobiga   yangi   korxonalar,   ba‘zi   hollarda
yaxlit tarmoqlarni barpo etish;
3) Davlat tomonidan xususiy korporatsiyalarning aktsiyalarini sotib olish va
apralash davlat-xususiy korxonalarini tashkil etish. Bu uchinchi yo’l ustun ravishda
amal qilmoqda.
O’zbekiston iqtisodiyotida davlat sektorining ulushi ,
umumiy hajmga nisbatan foizdа
                                              1-jadval 
Ko’rsatkichlar Yillar
20 15 20 16 20 17 20 18 20 19
Yalpi ichki mahsulot 24,2 24,2 22,2 20,7 20,6
Sanoat mahsuloti 20,7 21,6 20,6 20,1 18,7
Qishloq xo’jaligi mahsuloti 0,8 0,5 0,3 0,2 0,1
Qurilish ishlari 10,1 9,0 12,6 10,6 10,4
Transport 64,3 62,1 61,6 52,9 51,7
Aloqa 3,2 3,0 3,0 3,2 3,3
CHakana savdo aylanmasi 1,1 0,4 0,3 0,2 0,2
Aholiga pullik xizmat ko’rsatish 28,7 25,7 23,4 20,2 20,5
Tashqi savdo aylanmasi 26,6 23,4 17,6 17,4 23,8
10 Iqtisodiyotda band bo’lgan ishchilar soni 23,0 22,9 22,4 22,1 21,6
  Manba: O’zbekiston Respublikasi davlat Statistika qo’mitasi ma‘lumotlari .
Davlat   iqtisodiyotni   bevosita   tartibga   solishda   ma‘muriy   vositalardan
foydalanadi.  Ma‘muriy vositalar  davlat  hokimiyati  kuchiga  tayanadi  va taqiqlash,
ruxsat berish va majbur qilish xususiyatidagi tadbirlarni o’z ichiga oladi. Ayniqsa
ishlab   chiqarish   tanazzulga   uchragan   davrda   iqtisodiyotga   bilvosita   ta‘sir   qilish
tadbirlari   kam   samarali   bo’lib,   ma‘muriy   vositalar dan   foydalanishga   ustunlik
beriladi. Bu usullardan quyidagilarni alohida ko’rsatish mumkin: 
1)   Iqtisodiyotning   ayrim   bo’g’inlari   –   transport,   aloqa,   atom   va   elektr
energetikasi, kommunal xizmat va boshqa sohalarni bevosita boshqarish;
2)   Narxlar   va   ish   haqini   “muzlatib”   qo’yish   siyosati.   Inflyatsiyani
yumshatishga qaratiladi;
3) Ish bilan bandlik xizmati faoliyati (mehnat birjalari)ni tashkil qilish;
4)   Iqtisodiy   sohani   tartibga   solishni   ko’zda   tutuvchi   qonunlarni   ishlab
chiqish   va   qabutsl   qilish   (monopoliyaga   qarshi   qonunchilik,   tadbirkorlik
to’g’risidagi,   bank   sohalari,   qimmatli   qog’ozlar   bozorining   faoliyatini   tartibga
solishni ko’zda tutuvchi qonunlar).
Iqtisodiyotni   bilvosita   tartibga   solishda   iqtisodiy   dastak   va   vositalarga
ustunlik beriladi. U davlatning pul-kredit va byudjet siyosatida o’z ifodasini topadi.
Pul-kredit siyosatining asosiy vositalari  quyidagilardan iborat bo’ladi:
1) Hisob stavkasini tartibga solish;
2)   Moliya-kredit   muassasalarining   markaziy   bankdagi   zahiralari   minimal
hajmini o’rnatish va o’zgartirish;
11 3)   Davlat   muassasalrining   qimmatli   qog’ozlar   bazoridagi   operatsiyalari
(davlat majburiyatlarini chiqarish, ularni sotish va to’lash)
4)   Davlat   Markaziy   bank   ehtiyojlari   orqali   banklar   mablag’larining   qarzga
beriladigan va zahirada turadigan qismlari o’zgartiradi;
5)   Markaziy   boshqa   banklarga   past   foiz   stavkasida   qarz   berib,   ularning
kreditlash ishida faol qatnashib, iqtisodiy o’sishiga ta‘sir qilishini ta‘minlaydi;
6)   Davlat   Markaziy   bank   orqali   xazina   majburiyatlarini   tarqatadi,   o’z
obligatsiyalarini   sotadi   yoki   qimmatli   qog’ozlarini   sotib   oladi.   Natijada   taklif
etilgan pul miqdori o’zgarib, bu foizga ta‘sir qiladi.
Davlatning   pulga   bo’lgan   talab   va   taklifini   o’zgartirish   borasidagi   siyosati
monetar siyosat  deb yuritiladi.
Davlatning   byudjet   siyosati   uning   daromadlar   va   xarajatlar   qismii
o’zgartirishga   qaratiladi.   Davlat   xarajatlarini   qoplash   uchun   moliyaviy
mablag’larni   jalb   qilishning   eng   asosiy   dastagi   soliqlar   hisoblanadi.   Soliqlardan
xo’jalik   sub‘ektlari   faoliyatiga   va   ijtimoiy   barqarorlikka   ta‘sir   ko’rsatishda   ham
keng ravishda foydalandi.
Davlat iqtisodiyotni tartib solish vositasi sifatida byudjet xarajatlaridan ham
foydalanadi.   Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishda   asosiy   kapitalga
hisoblanadigan   jadallashgan   amortizatsiya   ajratmalari   alohida   rol   o’ynaydi.
Iqtisodiyotni   tartibga   solishda   davlat   kapital   qo’yilmalari   muhim   rol   o’ynaydi.
Jumladan, bozor kon‘yunkturasi  yomonlashgan, turg’unlik yoki inqiroz sharoitida
xususiy   kapital   qo’yilmalar   qisqaradi,   davlat   investitsiyalari   esa   odamda   o’sadi.
Shu   orqali   davlat   ishlab   chiqarishda   tanazzul   va   ishsizlikning   o’sishiga   qarshi
turishga harakat qiladi.
12 SHuningdek,   iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solish   bir   qator
shakllari ni ham ajratib ko’rsatish mumkin:
1. Davlat iqtisodiy dasturlarining ishlab chiqilishi;
2. Ilmiy tadqiqotlar va ilmiy-tadqiqot konstruktorlik ishlanmalari, ixtirolarni
davlat   tomonidan   rag’batlantirish   hamda   iqtisodiyotdagiikibiy   siljishlarni
ta‘minlash;
3.   Investitsiya   jarayoni   va   iqtisodiy   o’sishni   davlat   tomonidan   tartibga
solish;
4. Ishchi kuchi bozoriga davlat tomonidan ta‘sir ko’rsatish;
5. Qishloq xo’jaligini davlat tomonidan tartibga solish va boshqalar.
Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solishning shakllaridan eng ustuvori
davlat   iqtisodiy   dasturlari   hisoblanadi.   Dasturning   vazifasi   tartibga   solishning
barcha   usuli   va   vositalaridan   kompleks   foyalanishdan   iborat.   Iqtisodiy   dasturlar
o’rta   muddatli,   favqulodda   va   maqsadli   bo’lishi   mumkin.   O’rta   muddatli
umumiqtisodiy   dasturlar   odatda   5   yilga   tuziladi.   Favquloddagi   dasturlar   tig’iz
vaziyatlarda,   masalan,   inqiroz,   ommaviy   ishsizlik   va   kuchli   inflyatsiya
sharoitlarida   ishlab   chiqilib,   qisqa   muddatli   xususiyaga   ega   bo’ladi.   Bunday
maqsadli   dasturlarning   ob‘ekti   tarmoqlar,   mintaqalar,   ijtimoiy   sohalar   va   ilmiy
tadqiqotlarning har xil yo’nalishlari bo’lishi mumkin.
Iqtisodiyotga   davlat   tomonidan   tartibga   solish   tashqi   iqtisodiy   usullar
yordamida   ham   amalga   oshiriladi.   Tovarlar,   xizmatlar,   kapital   va   fan-texnika
yutuqlari   eksportini   rag’batlantirish   tadbirlari,   eksportni   kreditlash,   chet   ellardan
investitsiyalar   va   eksportlash,   chet   ellardan   investitsiyalar   va   eksport   kreditlarini
kafolatlash,   chet   ellardan   investitsiyalar   va   eksport   kreitlarini   kafolatlash,   tashqi
13 iqtisodiy   aloqalarga   cheklashlar   kiritish   yoki   bekor   qilish,   tashqi   savdoda   boj
to’lovlarini   o’zgartirish,   mamlakat   iqtisodiyotiga   chet   el   kapitalini   jalb   qilish,
xalqaro   iqtisodiy   tashkilotlarda   va   davlatlararo   uyushmalarda   qatnashish
mamlakatlarning   tashqi   iqtisodiy   aloqalarini   tartibga   solishning   asosiy
vositalaridir.
Xullas,   davlat   tomonidan   iqtisodiyotni   tartibga   solishda   qo’llaniladigan
vosita va dastaklari birgalikda milliy iqtisoiyotni takror ishlab chiqarish jarayoniga
va mamlkatlarning tashqi iqtisodiy aloqalariga o’z ta‘sirini ko’rsatib boradi.
Davlat  budjetida jamiyat  iqtisodiy munosabatlarining davlat  daromadlarining
shakllanishi va ulardan foydalanish bilan bog‘liq qismi namoyon bo'ladi.   Soliqlar.
zayomlar   va   boshqalar   asosida   davlat   budjeti   daromadlari   shakllantirilishi   orqali
yirik moliyaviy resurslar jamlanadi. Ushbu rcsurslaming umumiy hajmi Y alM ga
nisbatan davlat budjeti xarajatlarida namoyon bo'ladi. Davlat budjeti — davlat pul
mablag'larining   (shu   jumladan,davlat   maqsadli   jam   g'arm   alari   mablag'larining)
markazlashtirilganjam   g‘armasi   bo   lib   ,   unda   daromadlar   manbayi   va
ulardantushum   lar   miqdori,   shuningdek,   moliya   yili   mobaynidaaniq   maqsadlar
uchun ajratiladigan mablag‘lar sarfi yo'nalishlari va miqdori nazarda tutiladi.
Davlat   budjeti   —   davlat   pul   mablag'larining   (shu   jumladan,davlat   maqsadli
jam   g'arm   alari   mablag'larining)   markazlashtirilganjam   g‘armasi   bo   lib   ,   unda
daromadlar   manbayi   va   ulardantushum   lar   miqdori,   shuningdek,   moliya   yili
mobaynidaaniq   maqsadlar   uchun   ajratiladigan   mablag‘lar   sarfi   yo'nalishlari   va
miqdori nazarda tutiladi.
Davlat  budjeti  ikki  asosiy  qism  — daromadlar  va xarajatlar  qismidan  iborat.
Budjet tizimi turli darajadagi budjellar va budjet mablag'lari oluvcliilar yig'indisi,
14 budjetlarni   tashkil   etish   va   tuzish   prinsiplari,   budjet   jarayonida   ular   o'rtasida,
shuningdek,   budjetlar   hamda   budjet   mablag'lari   oluvchilar   o'rtasida   vujudga
keladigan o'zaro munosabatlarni o‘zida ifodalaydi.
Soliqlar   —   milliy   daromadning   bir   qismini   davlat   mulkiga   aylanish
xususiyatiga  ega. Shuning uchun soliqlaming undirilishi  -  bu milliy daromadning
bir   qismini   davlat   ixtiyoriga   o'tkazish   jarayoni   liisoblanadi.   Rivojlangan
mamlakatlarda soliqlar Y alM ga nisbatan 30 % dan 50 %gacha taslikil etadi.
Soliqlar   —   milliy   daromadning   bir   qismini   davlat   mulkiga   aylanish
xususiyatiga  ega. Shuning uchun soliqlaming undirilishi  -  bu milliy daromadning
bir   qismini   davlat   ixtiyoriga   o'tkazish   jarayoni   liisoblanadi.   Rivojlangan
mamlakatlarda soliqlar Y alM ga nisbatan 30 % dan 50 %gacha taslikil etadi.
Davlatning soliq siyosati iqtisodiyotda quyidagi muhim vazifalarni bajaradi: -
fiskal, ya’ni davlat budjeti daromadlarini shakllantirish; - daromadlarni taqsimlash
va   qayta   taqsimlash;   -   ishlab   chiqaruvchilarni   rag'ballantirish   va   raqobatni
kuchaytirish; - nazorat qilish; - davlat iqtisodiy siyosatini tartibga soli.sh.
Iqtisodiyotning tartibga solishning pul kredit vositalari 
Pul — um um iy ekvivalent rolini o'ynovchi tovardir. Pul-bu hamma tovarlari
sotish va sotib olish mumkin bo‘lgan, umumiy ekvivalent rolini o ‘ynovchi maxsus
tovardir.   Pulning   m   ohiyatini   to   ia   ro   q   tushunish   uchun   uning   quyidagi   asosiy
vazifalarini   ко ‘rib chiqamiz: 1) qiymat o'lchovi; 2) muomala vositasi; 3) boylik to
‘plash   vositasi;   4)   to   ‘lov   vositasi.   Pul   bozori   —   bu   mamlakatdagi   pul   miqdori
hamda   foiz   stavkasining   turli   darajalarida   pul   mablag‘lariga   bo‘lgan   talab   va   pul
taklifming o‘zaro nisbatini ifodalovchi mexanizm.
15 Kredit bo‘sh turgan pul m ablagiarini ssuda l'ondi shaklida to‘plash va ularni
pulga   muhtoj   bo'lib   turgan   huquqiy   va   jismoniy   shaxslarga   ishlab   chiqarish   va
boshqa   ehtiyojlari   uchun   m   a’lum   muddatga,   foiz   toiovlari   bilan   qaytarish   sharti
bilan qarzga berish munosabatlarini ifodalaydi. 
Kredit bo‘sh turgan pul m ablagiarini ssuda l'ondi shaklida to‘plash va ularni
pulga   muhtoj   bo'lib   turgan   huquqiy   va   jismoniy   shaxslarga   ishlab   chiqarish   va
boshqa   ehtiyojlari   uchun   m   a’lum   muddatga,   foiz   toiovlari   bilan   qaytarish   sharti
bilan qarzga berish munosabatlarini ifodalaydi. 
Bank   krediti   —   pul   egalari   (banklar   va   maxsus   kredit   muassasalari)
tomonidan qarz oluvchilar (tadbirkorlar. davlat, uy xo'jaligi sektori)ga pul ssudalari
shaklida   beriluvehi   kredit.   Bank   krediti   yo'nalishi.   muddati   va   kredit   bitimlari
summasi bo'yicha cheklanmaydi. 
Tijorat   krediti   —   korxonalar,   birlashmalar   va   boshqa   xo'jalik   yurituvchi
subyektlaming bir-biriga beradigan krediti. 
Iste’mol   krediti   —   xususiy   shaxslarga,   birinchi   navbatda,   uzoq   muddat
foydalaniladigan iste’mol tovarlari (mebel, avtomobil, televizor va boshqalar) sotib
olish uchun m a’ium muddatga beriladigan kredit.
Davlat banki Markaziy bank hisoblanadi. Markaziy bank quyidagi vazifalarni
bajaradi: 
Davlat banki Markaziy bank hisoblanadi. Markaziy bank quyidagi vazifalarni
bajaradi: 
1) boshqa bank muassasalarining majburiy zaxiralarini saqlaydi. Bu zaxiralar
pul laklifuii boshqarish uchun hal qiluvchi ahamiyatga ega bo'ladi. Markaziy bank
mamlakatning   rasmiy   oltin-valuta   zaxiralarini   saqlash   vazifasini   ham   bajaradi;   2)
16 cheklarni qayd (inkassatsiya) qilish mexanizmini ta'minlaydi va banklararo hisob-
kitoblarni   amalga   oshiradi,   ularga   kreditlar   beradi;   3)   davlatning   m   onetar
siyosatini   amalga   oshiradi;   4)   barcha   banklar   faoliyatini   uyg'unlashtiradi   va   ular
ustidan nazoratni amalga oshiradi; 5) xalqaro valuta bozorlarida milliy valutalami
ayirboshlaydi;   6)   pul   taklifi   ustidan   nazorat   qilish   m   as’uliyatini   o'z   zimmasiga
oladi,   milliy   valuta   ni   muomalaga   chiqaradi.   Iqtisodiyotning   ehtiyojlariga   mos
ravishda pul muomalasini tartibga soladi.
Bozor munosabatlariga asoslangan mamlakatlarda iqtisodiyotni tartibga solish
borasida   davlat   muhim   vazifalarni   bajaradi.   Davlat   iqtisodiyotga   faol   aralashib,
bozor   mexanizmining   amal   qilishiga   ko`maklashadi,   raqobatchilik   muhitini
yaratib,   aholini   salbiy   oqibatlardan   himoyalash   chora-tadbirlarini   ko`radi.   Bozor
iqtisodiyotini davlat tomonidan tartibga solishdan ko`zlangan asosiy maqsad bozor
munosabatlarini   muayyan   va   ma`lum   yo`nalishlar   asosida   rivojlantirib,   iqtisodiy
taraqqiyot   sur`atlarini   jadallashtirish   va   aholi   turmush   darajasini   oshirish
choralarini ko`rishdan  iboratdir.
Rejali   iqtisodiyot   tizimidan   xalos   bo`lgan   O`zbekiston   Respublikasida
ijtimoiy   yo`naltirilgan   bozor   iqtisodiyotini   shakllantirish   davlatning   bosh   vazifasi
hisoblanadi.   Shu   munosabat   bilan   o`tkazilayotgan   iqtisodiy   islohotlar   jarayonini
davlat   bosh   islohotchi   sifatida   boshqarib   bormoqda.   O`zbekiston   Respublikasi
Birinchi   Prezidenti   I.   Karimov:   “Murakkab   o`tish   davrida   davlatning   o`zi   bosh
islohotchi   bo`lishi   zarur.   Davlat   butun   xalqning   manfaatlarini   ko`zlab,   islohotlar
jarayonining   tashabbuskori   bo`lishi,   iqtisodiy   taraqqiyotning   etakchi
yo`nalishlarini belgilashi, iqtisodiyotda, ijtimoiy sohada va suveren davlatimizning
17 ijtimoiy-siyosiy   hayotida   tub   o`zgarishlarni   amalga   oshirish   siyosatini   ishlab
chiqishi va izchil ruyobga chiqarishi kerak”, –  
deb ta`kidlagan edi.
Davlatimizning   bozor   iqtisodiyotini   tartibga   solish   bo`yicha   rivojlangan
mamlakatlarda   hozirgacha   to`plangan   boy   tajribalarni   o`rganishi   va   ularni
respublikamizning   o`ziga   xos   xususiyatlarini   e`tiborga   olgan   holda   tadbiq
etishining maqsadga muvofiqligi bugungi kunda hech kimda shubha tug`dirmaydi 1
.
Bozor   munosabatlari   sharoitida   baho   (narx)lar   iqtisodiyotni   tartibga
solishning   muhim   vositasi   bo`lib   xizmat   qiladi.   Bunda   baho   bozor   pasangisi,
regulyatori   bo`lib,   ikki   asosiy   vazifani   bajaradi.   Birinchidan,   u   resurslar,   tovarlar
va   xizmatlar   iste`molini   cheklaydi   va   ikkinchidan,   tovar   ishlab   chiqarish   (xizmat
ko`rsatish) uchun rag`bat vazifasini o`taydi.
Ishlab   chiqarish   jarayonida   iste`mol   tovarlari,   ko`rsatiladigan   xizmatlar
qanchalik   kamyob   bo`lsa,   ularning   bahosi   shunchalik   yuqori   bo`lib,   shunga
muvofiq   ravishda   ularni   xarid   qilish   cheklangan   bo`ladi.   Boshqacha   aytganda,
tovarlar va xizmatlar ularning narxlariga binoan iste`mol qilinadi, taqsimlanadi va
qayta taqsimlanadi.
Narxlarning   o`zgarib   turishi,   ya`ni   ko`tarilib   yoki   pasayib   turishi   ishlab
chiqaruvchilarning   xatti-harakatiga   ta`sir   ko`rsatadi.   Binobarin,   biron-bir   tovar
(xizmat)   narxining   o`sishi,   uni   ishlab   chiqarish   hajmining   ko`payishiga,   ushbu
tarmoqqa muayyan tovar  bozoriga yangi  ishlab chiqaruvchilarning kirib kelishiga
sabab   bo`ladi.   Bozor   iqtisodiyotida   faqat   foyda   olishni   ta`minlaydigan   tovarlar
(xizmatlar)   ishlab   chiqariladi.   Ishlab   chiqaruvchi   uchun   foyda   keltirmaydigan
tovarlar  (xizmatlar)  ishlab chiqarilmaydi. Muayyan  tovar narxining pasayishi,  uni
1
  Yo'ldoshev N.Q. Savdo korxonasi iqtisodi. - T.: TDIU, 2005, 200 b
18 ishlab   chiqarish   foydani   ta`minlay   olmay   qolganligidan   dalolat   beradi.   Bunday
tovarlarni   ishlab   chiqarish   kamayib   boradi,   ushbu   tarmoq   va   bozorni   ishlab
chiqaruvchilar tark eta boshlaydilar. Demak, narxning bozor pasangisi, regulyatori
vazifasini   o`tashi   tufayli   ishlab   chiqaruvchilar   foydasiz   yoki   kam   foyda
keltiradigan   tarmoqdan   yuqori   foyda   keltiradigan   tarmoqqa,   sohaga   o`tib   turadi.
YUqori   foyda   keltirayotgan   tarmoq   yoki   bozorlardagi   iqtisodiy   sub`ektlar
o`zgalarning   kirib   kelishiga   to`sqinlik   qiladilar.   Iqtisodiy   sub`ektlar   aniq   tovarlar
bozorida o`z mavqelarini saqlash, mustahkamlash, yaxshilash maqsadlarida o`zaro
raqobatga kirishadilar.
Ko`p   sonli   o`zaro   raqobatlashuvchi   iqtisodiy   sub`ektlarning   faoliyati
natijasida   bozor   munosabati   buzilib,   undagi   talab   va   taklif   o`rtasida
nomutanosiblik   paydo   bo`ladi.   Bu   nomutanosiblik   ishlab   chiqarish   bilan   iste`mol
o`rtasidagi   ziddiyatda   o`z   ifodasini   topadi.   Ijtimoiy   ishlab   chiqarish   ijtimoiy
iste`molga nisbatan o`sib ketishi natijasida davriy  tanglik paydo bo`lishi mumkin.
Boshqacha   qilib   aytganda,   bozor   mexanizmi   bozordagi   muvozanatni   muttasil
saqlab   turishga   qodir   bo`lmay   qoladi.   Ana   shu   holat   iqtisodiyotni   tartibga
solishning bozor mexanizmidan tashqari davlat mexanizmiga zarurat tug`diradi.
Davlat   iqtisodiyotni   tartibga   solishning   bozor   mexanizmi   to`liq   bajara
olmagan   vazifalarni   o`z   zimmasiga   oladi.   Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga
solishning   asosiy   maqsadi   iqtisodiy   muvozanatga   erishish   asosida   tushkunlik   va
tanglikning oldini olish, ijtimoiy ishlab chiqarishning barqaror o`sishini ta`minlash,
milliy   iqtisodiyot   ravnaqi   uchun   imkoniyatlar   yaratish   va   aholini   ijtimoiy
muhofaza qilish choralarini amalga oshirishdir.
19 Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishda   bozor   mexanizmining
samarali   ishlashi   uchun   sharoit   yaratish   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Shuning
uchun   davlat   raqobatni   rag`batlantirish   orqali   bozor   tizimini   saqlashni   o`z
zimmasiga   oladi.   Chunki   erkin   tadbirkorlik   va   uni   boshqaruvchi   talab   va   taklif
qonunlarining amal qilishi  ko`p jihatdan raqobatga bog`liq bo`ladi. Raqobatchilik
muhitini   rag`batlantirish   va   himoya   qilishning   davlat   mexanizmi   quyidagilarni
nazarda tutadi: 
-iqtisodiy sub`ektlarning faoliyat qoidalarini belgilash;
-aholini   bozor   sharoitlari,   iqtisodiyotning   holati   to`g`risidagi   axborotlardan
xabardor qilish;
-iqtisodiyot   sub`ektlari   o`rtasidagi   baxs   va   ziddiyatlarni   hal   qilishga
ko`maklashish chora-tadbirlarini amalga oshirish.
Bozor   mexanizmi  xususiy  tadbirkorlar   uchun  foyda  kelishini  ta`minlaydigan
tovar va xizmatlarni ishlab chiqarishni rag`batlantiradi. Ammo jamiyat taraqqiyoti
uchun   zarur   bo`lgan,   aholining   ko`pchiligi   foydalanadigan   ijtimoiy   tovarlar   va
xizmatlar xususiy tadbirkorlik doirasida ishlab chiqarilishi mumkin emas. Bunday
ijtimoiy   tovarlar   va   xizmatlarga:   maktablar,   yo`llar,   yong`indan   himoya   qilish,
mudofaa, milliy xavfsizlik va boshqalar kiradi. Binobarin, ularni ishlab chiqarishni
va   ulardan   foydalanishni   davlatning   o`zi   tashkil   qilishi,   tartibga   solishi   zarur
bo`ladi.
Iqtisodiyotni   tartibga   solishning   davlat   mexanizmini   taqozo   etuvchi
sabablardan   biri   aholini   inson   salomatligiga   va   tabiatga   ziyon   etkazuvchi
omillardan   himoya   qilish   zaruratidir.   Masalaning   mohiyati   shundaki,   bozor
iqtisodiyoti   sharoitida   har   qanday   xo`jalik   yurituvchi   tadbirkor,   avvalo,   o`zini
20 o`ylaydi,   o`z   manfaati   yo`lida   faoliyat   ko`rsatadi.   Bu   faoliyat   ayrim   hollarda
tabiatga yoki inson salomatligiga ziyon etkazishi, davlat manfaatlariga zid kelishi
mumkin.   Bunday   holatlar   ham   iqtisodiyotga   davlatning   aralashuvini,   ko`p   sonli
tadbirkorlarning   manfaatlarini   barcha   jamiyat   a`zolari   manfaatlariga
mushtarakligini ta`minlash choralarini ko`rishni taqozo etadi.
Xo`sh,   davlat   iqtisodiyotni   qanday   vositalar   yordamida   tartibga   soladi?
Buning   uchun   davlat   ixtiyorida   turli   xil   huquqiy   va   iqtisodiy   vositalar   mavjud
bo`lib, ulardan konkret vaziyat va vazifalardan kelib chiqib foydalaniladi. 
Iqtisodiyotni   tartibga   solishning   eng   muhim   va   asosiy   vositasi   amaldagi
qonunchilik   hisoblanadi.   Mamlakatimizda   qonun   ustivorligi,   ya`ni   uning   barcha
uchun   bab-baravar   kuchga   ega   ekanligi   va   unga   barcha   xo`jalik   yurituvchi
sub`ektlarning so`zsiz amal qilishi shart ekanini yana bir bor ta`kidlab o`tish zarur.
Hozirga   qadar   iqtisodiy   hayotga   taalluqli   bo`lgan   yuzlab   qonunlarning   qabul
qilingani   iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishning   huquqiy   asoslarini
belgilab beradi. 
Shu   bilan   birgalikda   davlat   ixtiyorida   bir   qator   moliyaviy,   ya`ni   iqtisodiy
vositalar   ham   mavjudki,   ular   yordamida   davlat   xo`jalik   yurituvchi   sub`ektlarning
manfaatlariga bevosita ta`sir ko`rsata oladi. Soliqlar, sanatsiya va subsidiyalar ana
shunday vositalarga kiradi.
Soliqlar   davlat   tomonidan   iqtisodiyotni   tartibga   solishning   eng   kuchli   va
ta`sirchan   vositasi   hisoblanadi.   Ular   har   qanday   ishlab   chiqarish   xarajatlari
tarkibiga   kiritiladi.   Shuning   uchun   soliq   stavkasi   ko`tarilsa,   korxona   (firma)
foydasi kamayadi va aksincha, bu stavkalar kamaysa, olinayotgan foyda ko`payadi.
Demak,   tovar   ishlab   chiqaruvchilarning   moddiy   manfaatdorligi   ko`p   jihatdan
21 undirilayotgan   soliqlar   stavkasiga   bevosita   bog`liq.   Soliqlar   stavkasini   oshirish
yoki   kamaytirish   orqali   muayyan   ishlab   chiqarish   tarmoqlari   rivojini
sekinlashtirish   (hatto   to`xtatish),   boshqa   tarmoqlar   rivojini   esa   rag`batlantirish
mumkin.
Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solishning moliyaviy vositalaridan biri
sanatsiya   hisoblanadi.   U   asosan   umumdavlat   manfaatlaridan   kelib   chiqib,   davlat
korxonalariga   ko`rsatiladigan   moliyaviy   yordamdir.   Korxona   qarzini   kechib
yuborish yoki uni o`zga sub`ektlar hisobidan qoplash, qarzni to`lash muddatlarini
kechiktirish,   qarz   uchun   to`lanadigan   foizlarni   kamaytirish,   korxonaga   buyurtma
berib,   uning   haqini   oldindan   to`lab   qo`yish   va   hokazolar   sanatsiya   shakllari
hisoblanadi.
Davlat   tomonidan   aniq   maqsadlar   uchun   qaytarib   olmaslik   sharti   bilan
ajratiladigan moliya mablag`lari   subsidiyalar   deb yuritiladi. Iqtisodiyotni tarkiban
o`zgartirish   (diversifikatsiyalash),   eksport   va   import   muvozanatini   ta`minlash,
ayrim   hududlarga   yordam   berish   kabi   maqsadlar   uchun   ajratiladigan   mablag`lar
(subsidiyalar) ijtimoiy yo`naltirilgan bozor iqtisodiyoti sharoitida muhim ahamiyat
kasb etadi. 
Bojxona   to`lovlari   davlat   tomonidan   iqtisodiyotni   tartibga   solish,   aniqrog`i,
eksport va importni cheklash yoki rag`batlantirishning muhim vositasi hisoblanadi.
Ularning stavkalari ko`paysa, chegaradan o`tayotgan tovarlar miqdori kamayadi va
aksincha, stavkalarning kamayishi tovarlar oqimining ko`payishiga olib keladi. 
Yana   shuni   ham   aytib   o`tish   joizki,   davlat   o`zining   kredit   siyosati   orqali
iqtisodiyot taraqqiyotiga ham o`zining ta`sirini o`tkazib turadi.
22 Davlatning   iqtisodiyotni   tartibga   solish   mexanizmida   jamiyatda   siyosiy,
ijtimoiy   barqarorlikni   ta`minlash   maqsadida   aholining   iqtisodiy   jihatdan   nochor
yashayotgan   guruhlarini   ijtimoiy   himoyalash   muhim   o`rin   tutadi.   Aholining
yordamga   muhtoj   qismini   ijtimoiy   himoyalash   uchun   jamiyat   milliy   iqtisodiyot
tarmoqlarini,   shu   jumladan,   qishloq   xo`jaligini   qo`llab-quvvatlash   maqsadidagi
daromadlar   davlat   tomonidan   qayta   taqsimlanadi.   Daromadlarning   qayta
taqsimlash  tizimida  davlat  muhim   o`rin tutadi.  Davlat  tomonidan  daromadlarning
qayta   taqsimlanishi   iqtisodiyotni   tartibga   solish   mexanizmining   muhim   unsuri
hisoblanadi.
Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solish   mexanizmida   makroiqtisodiy
barqarorlashtirish   chora-tadbirlari   ham   muhim   o`rin   tutadi.   Ma`lumki,   bozor
iqtisodiyoti sharoitida ishbilarmonlik faolligi o`zgarib turadi, iqtisodiy o`sish uning
pasayishi   bilan   almashinib   turadi.   Uning   oqibatida   firmalarning   sinishi   va
ishsizlarning   ko`payishi   ortadi,   aholi   turmush   darajasi   pasayadi,   ular   ko`p
qiyinchiliklarni   boshdan   kechiradilar.   Makroiqtisodiy   barqarorlikni   ta`minlash
mexanizmi yordamida iqtisodiy o`sish tsiklidan tanglikka   (pasayishga) o`tishdagi
salbiy   oqibatlarni   cheklash,   shuningdek,   tanglikdan   iqtisodiy   o`sish   sari   o`tish
imkoniyatlari vujudga keladi.
Shunday qilib, iqtisodiyotni tartibga solishning davlat mexanizmi jamiyatning
ijtimoiy-iqtisodiy   taraqqiyotiga   ta`sir   ko`rsatuvchi   va   ko`maklashuvchi   chora-
tadbirlar tizimidan iborat degan xulosa qilish mumkin.  
Iqtisodiy taraqqiyotni bashorat qilish va rejalashtirish
Markazlashgan   rejali   iqtisodiyot   tizimi   sharoitida   xo`jalik   yuritish   to`la-
to`kis   davlatning   direktiv,   ya`ni   yuqoridan   tushiriladigan   ko`rsatmalari   va   reja
23 topshiriqlari asosida amalga oshirilar edi. Rejalar qonun kuchiga ega bo`lib, ularni
bajarish   shart   va   majburiy   hisoblanar   edi.   Hamma   narsani   yuqoridan   turib
rejalashtirish   amaliyoti   korxonaning   xo`jalik   mustaqilligi,   erkinligi   va
tashabbuskorligini   cheklab   qo`yar,   bu   o`z   navbatida   iqtisodiyot   taraqqiyotiga
salbiy  ta`sir ko`rsatar edi.
Bozor   iqtisodiyotiga   o`tilgach,   tabiiyki,   xo`jalik   yuritishni   yuqoridan   turib
rejalashtirish   tizimi   barham   topdi.   Ayni   vaqtda   iqtisodiy   taraqqiyot   masalalarini
bozor   munosabatlari   o`zi   hal   qiladi,   ularga   hech   kim,   hatto   davlat   ham
aralashmasligi kerak, degan noto`g`ri tushuncha ham paydo bo`ldi. 
Biroq   o`tgan   yillar   tajribasi   shundan   dalolat   beradiki,   iqtisodiy   taraqqiyotni,
umuman,   korxona   (firma)lar   iqtisodiy   faoliyatining,   xususan,   o`rta   va   uzoq
muddatlarga   mo`ljallangan   rejalarining   yo`qligi   bir   qator   salbiy   oqibatlarga   olib
kelishi   mumkin.   Xo`jalik   yuritishdagi   qator   qiyinchiliklar,   korxona   (firma)ning
bankrotga  uchrashi,  ayrim  tovarlar  narxining “osmon”da  ekani,  ishsizlar  sonining
ko`payishi   va   boshqalar   rejalashtirish   tizimining   yaxshi   yo`lga   qo`yilmaganining
oqibati, deb baholash mumkin. 
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   ham   iqtisodiyotni   boshqarish   va   qo`yilgan
maqsadga   yo`naltirishni   davlat   tomonidan   tartibga   solib   turilishi   muhim   ekanligi
ayon bo`lib qoldi.
          Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishning   engmuhim
shakllaridan   biri   iqtisodiy   taraqqiyotni   bashorat   qilish   varivojlantirishdir.
Mamlakat   miqyosida   ishlab   chiqaruvchi   kuchlarnirivojlantirish,   hududiy   va
tarmoqlararo   mehnat   taqsimoti,   davlat   mulkiningmavjudligi,   iqtisodiyotga   jalb
24 etilayotgan sarmoyalar  harakatinimuvofiqlashtirish zarurati va boshqalar  iqtisodiy
taraqqiyotni bashorat qilishva rejalashtirishni taqozo etadi.
Bashorat   qilish   istiqbolni   oldindan   ko`ra   olishning   quroli   sifatida
boshqaruvning   samarali   dastagi   hisoblanadi.   Undan   foydalanmaslik   ishlab
chiqarishning   kamayishiga   olib   keluvchi   sabablardan   biridir.   Shuning   uchun
mulkchilik   shaklidan   qat`iy   nazar,   korxonalar   (firmalar)   rivojlanishini       o`rta   va
uzoq   muddatga   bashoratlash   va   davlat   tomonidan   tartibga   solish   tizimini   joriy
qilish muhim ahamiyatga ega.
Iqtisodiy   taraqqiyot   istiqbolini   aniqlash   bashorat   qilish   deb   yuritiladi   va   u,
odatda, uzoq muddatga (10 yilgacha) va o`rta muddatga (5 yilgacha) mo`ljallanadi.
Bunda   o`tgan   davrdagi   iqtisodiy   rivojlanish   holati   va   yo`l   qo`yilgan   kamchiliklar
tahlilidan   kelib   chiqib   va   bozor   kon`yukturasini   o`zgarish   tendentsiyalariga
asoslanib,   kelajakda   iqtisodiy   rivojlanishning   qanday   bo`lishi   va   u   qanday
natijalarga olib kelishi bashorat qilinadi. 
Iqtisodiy   taraqqiyotni   bashorat   qilishda   bozor   munosabatlarinig   o`ziga   xos
xususiyatlarini   e`tiborga   olish   juda   muhim.   Gap   shundaki,   iqtisodiy   bashorat
markazlashgan  rejali  iqtisodiyot  tizimi  hukmron bo`lgan davrda ham  mavjud edi.
Biroq   u   davrda   bashorat   qilish   va   rejalashtirishning   bosh   masalasi   ishlab
chiqirishning   rivojlanishi   edi.   Endilikda,   ya`ni   bozor   munosabatlari   sharoitida,
bosh masala iste`mol bozori talabini qondirishdir. Bozor munosabatlari sharoitida
istiqbolni belgilashning oldingi davrdagi bashoratlashdan asosiy farqi ham shundan
iborat. 
Iqtisodiy   taraqqiyotni   bashorat   qilish   va   rejalashtirishni   iste`mol   bozori
talabiga   qaratilishi   korxona   (firma)larni   yaxshi   samara   bermayotgan   ishlab
25 chiqarishdan voz kechib, yuqori samaradorlikni ta`minlovchi ishlab chiqarish bilan
shug`ullanishga majbur etadi. 
Bozor   iqtisodiyotining   bu   xususiyatini   e`tiborga   olish   bilan   bir   qatorda
bashoratlash   va   rejalashtirishning   ilmiy   asosda   amalga   oshirilishi,   marketing
tadqiqotlari   va   ishonchli   ma`lumotlarga   asoslanishi   ham   muhim   ahamiyat   kasb
etadi. 
Bashoratlar   asosida   iqtisodiy   rivojlanish   dasturlari   ishlab   chiqiladi.   Ularda
iqtisodiyot   rivojlanishining   moddiy   va   ijtimoiy   maqsadlari   belgilanadi.
Maqsadlarni   amalga   oshirish   uchun   zarur   bo`lgan   sarmoyalar   rejalari   tuziladi,
ishlab   chiqarish   bilan   iste`mol   o`rtasidagi,   ishlab   chiqarish   bilan   import,   ishlab
chiqarish   bilan   eksport,   eksport   bilan   import   o`rtasidagi   bog`liqliklar   aniqlanadi.
Iqtisodiy rivojlanishning umumdavlat dasturlari asosida rejalar qabul qilinadi. 
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   dastur   va   rejalar   davlat   korxonalari   uchun
direktiv, xususiy sektor uchun taklif xarakteriga egadir. Tadbirkorlarning rejalarga
amal   qilishlarini   rag`batlantirish   maqsadida   ularga   soliq   to`lashda,   kredit   va
subsidiyalar   olish,   xomashyo,   yoqilg`i,   energiya,   asbob-uskunalar   xarid   qilishda,
tovarlarni eksport qilishda imtiyozlar beriladi.
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   istiqbolni   belgilash   tizimi   mahsulot   ishlab
chiqaruvchilarning iqtisodiy manfaatdorligiga asoslanadi. Katta tashkiliy-iqtisodiy
tadbirlarni   amalga   oshirishda   mahsulot   ishlab   chiqaruvchilarning   o`zlari
tashabbuskorlik   qiladilar.   Istiqbolli   loyihalarni   amalga   oshirishda   davlatning
aralashuvi   kredit   xizmati   ko`rsatish,   xomashyo,   yoqilg`i   resurslarini   ajratish,
oqilona   soliq   siyosatini   o`tkazish   va   davlat   ehtiyoji   uchun   mahsulotlar   sotib
olishdan   iborat   bo`ladi.   Iqtisodiy   rivojlanish   istiqbolini   belgilashda   davlat
26 resurslari va mablag`larining nodavlat sektorida xo`jalik yurituvchi sub`ektlarning
mablag`lari bilan birgalikda ishtirok etishini ta`minlash hamkorlikdagi dasturlar va
loyihalarni amalga oshirishni nazarda tutish katta ahamiyat kasb etadi.
27 II-BOB. O’ZBEKISTON IQTISODIYOTINI TARTIBLASHDA
DAVLATNING ROLI.
2.1.  Davlatning milliy iqtisodiyotini tartibga solishdagi roli haqidagi nazariy  
yondashuv va qarashlari
Iqtisodiyot   nazariyasi   tarixida   davlatning   iqtisodiyotdagi   roli   masalasi   ilmiy
asosda   dastlab   A.Smit   tomonidan   ko‘rib   chiqilgan.   Uning   «Xalqlar   boyligining
tabiati va sabablarini tadqiq qilish haqida» (1776 yil) degan kitobida bozor usullari
orqali   iqtisodiyotning   o‘zini   o‘zi   tartibga   solishning   zarurligi   ta’kidlab   o‘tilgan.
A.Smitning fikricha, xususiy tovar ishlab chiqaruvchilar bozori davlat nazoratidan
to‘liq   ozod   bo‘lishi   zarur.   Ana   shundagina   iste’molchilar   talabiga   mos   ravishda
ishlab   chiqarishni   tashkil   qilish   imkoni   mavjud   bo‘ladi.   Bunda   bozor   vositasida
tartibga   solish,   har   qanday   chetdan   aralashuvsiz   ishlab   chiqaruvchilarni   butun
jamiyat manfaatlari uchun harakat qilishga majbur qiladi. 
A.Smit   davlatning   iqtisodiy   jarayonlarga   har   qanday   aralashuvi   oxir   oqibatda
faqat   vaziyatni   yomonlashtiradi   deb   hisoblaydi.   Biroq,   uning   mazkur   nazariyasi
1929- 19 33   yillarda   bozor   iqtisodiyotiga   asoslangan   deyarli   barcha   mamlakatlarni
qamrab   olgan   iqtisodiy   inqiroz   davrida   tanqidga   uchradi.   Iqtisodiy   tanazzul   va
ommaviy   ishsizlik   davlatning   iqtisodiy   jarayonlarga   aralashuvini   kuchaytirishni
taqozo qildi. 
Davlatni   iqtisodiyotdagi   rolini   oshirish   masalasi   J.M.Keynsning   «Ish   bilan
bandlik, foiz va pulning umumiy nazariyasi» (1936 yil) nomli kitobida o‘z aksini
topdi.     Bu   kitobda   muallif   davlat   fiskal   va   kreditli   tartibga   solish   vositalaridan
foydalanib,   jamiyatning   yalpi   talabini   rag‘batlantirishni   va   aholining   ish   bilan
bandligini ta’minlashi zarurligini isbotlaydi. 
28 Urushdan keyingi davrda Keyns nazariyasidagi ko‘rsatmalar u yoki bu darajada
bozor   iqtisodiyoti   amalda   ustun   bo‘lgan   barcha   mamlakatlarda   foydalanildi.   Shu
bilan   birga   davlatning   iqtisodiyotdagi   rolini   yanada   ko‘proq   oshib   borishi   ro‘y
berdi. Hozirgi davrda davlat tomonidan tartibga solishning muhim maqsadi sifatida
nafaqat   siklga   qarshi   tartibga   solish   va   ish   bilan   bandlikni   ta’minlash,   balki
iqtisodiy   o‘sishning   yuqori   darajasini   va   yaxlit   takror   ishlab   chiqarish   jarayonini
optimallashtirishni rag‘batlantirish tan olinadi. 
Ma’muriy-buyruqbozlikka   asoslangan   tizimdan   bozor   iqtisodiyotiga   o‘tish
sharoitida   davlatning   milliy   iqtisodiyotga   aralashuvi   quyidagi   holatlar   orqali
izohlanadi.
Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishning   ma’lum   chegaralari   ham
mavjud   bo‘lib,   ular   davlatning   ishlab   chiqarish   samaradorligiga   ta’siridan   kelib
chiqadi. Iqtisodiyotga davlatning har qanday aralashuvi ma’lum xarajatlarni taqozo
etadi. Ularga eng avvalo tartibga solishni tashkil etish va amalga oshirish bo‘yicha
xarajatlarni   kiritish   mumkin.   Shuningdek,   tartibga   solishning   u   yoki   bu   shakli
bozor   muvozanati,   ishlab   chiqarish   hajmi,   resurslarning   qayta   taqsimlanishiga
ko‘rsatishi   mumkin   bo‘lgan   ta’sirni   ham   hisobga   olish   lozim.   Bunda   tartibga
solishni   amalga   oshirish   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   sarf-xarajatlarning   miqdori
davlatning   iqtisodiyotni   tartibga   solishi   natijasida   olinadigan   samaradan   kam
bo‘lishi   lozim.   Ularning   nisbati   davlatning   iqtisodiyotga   aralashuvi   chegaralarini
belgilab beradi.
XX   asrning   80-yillarida   rivojlangan   mamlakatlarda   yangi   konservativ
konsepsiyalar   asosida   iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishni   cheklash
jarayonlari   boshlandi.   Bunda   tartibga   solishning   an’anaviy   shakllaridan   voz
29 kechildi,   davlat   mulkini   xususiylashtirish   yo‘li   bilan   davlat   sektori   ulushi
qisqartirildi,   xo‘jalik   qarorlarini   qabul   qilishda   nomarkazlashuv   jarayonlari
kuchaytirildi,   iqtisodiyotdagi   bozor   mexanizmlarining   ahamiyati   oshirildi.
Jumladan,   AQShda   bu   tadbirlar   «Amerikaning   yangi   rivojlanish   yo‘li:   iqtisodiy
jihatdan   yangilanish   dasturi»   nomli   yo‘nalish   asosida   amalga   oshirilib,   unda
daromad   solig‘i   stavkalarining   pasaytirilishi,   iqtisodiy   o‘sishni   rag‘batlantirish
maqsadida yirik korporatsiyalar investitsiyalari uchun soliq imtiyozlarini qo‘llash,
federal   hukumat   xarajatlarini   cheklash,   xususiy   biznes   faoliyatining   davlat
tomonidan   tartibga   solinishini   kamaytirish,   inflyatsiyaga   qarshi   pul-kredit
siyosatini o‘tkazish ko‘zda tutilgan edi.  
Biroq,   olib   borilgan   tadbirlar   kutilgan   natijani   bermadi.   Masalan,   AQShda
YaMMdagi davlat sarflari ulushi 1980 yilda 22,6% bo‘lsa, 1987 yilga kelib 27%ga
qadar o‘sdi. Davlat qarzlari kamayish o‘rniga o‘sib ketdi, inflyatsiyaning pasayishi
moliya tizimining izdan chiqishdan saqlab qola olmadi. Aksincha, inflyatsiyaning
cheklanganligi uchun o‘sish sur’atlarining pasayishi, ishsizlikning o‘sishi, real ish
haqining   pasayishi   kabi   holatlar   yuzaga   keldi.   Bunday   jarayonlar   Angliya,
Yaponiya, Avstriya, Italiya va boshqa mamlakatlarda ham ro‘y berdi. 2 [38]
 
90-yill ardan   boshlab   iqtisodiyotni   tartibga   solishda   keynscha   tendensiyalar
yangidan   kuchaya   boshladi.   Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishning
yangi tipi davlat va xususiy sektor o‘rtasidagi munosabatlarni ro‘yobga chiqarish,
davlat   tomonidan   tartibga   solishning   moslashuvchanligini   oshirish,   to‘g‘ridan-
to‘g‘ri aralashuv shakllari va byurokratik nazoratning kamayishi bilan tavsiflanadi.
2 [38]
  Основы   экономической   теории.   Политэкономия:   Учебник   /   Под   ред.   Д.Д.Москвина.   –   М.:   Едиториал
УРСС, 2003, 392-393-б.
30 2 . 2.  Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish, uning maqsadi va
vazifalari
Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solish   ob’ektiv   ravishda   shartlanadi.
Ko‘plab   iqtisodchilar   iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solinishini ng
zarurligini   faqat   bozorning   kamchiliklari,   uning   ko‘plab   iqtisodiy   muammolarni
hal   eta   olmaslik   holati   bilan   izohlaydilar.   Bu   ma’lum   ma’noda   to‘g‘ri   bo‘lsada,
biroq,   iqtisodiyotga   davlat   ta’sirining   ob’ektiv   zarurligini   eng   avvalo   ishlab
31 chiqaruvchi   kuchlarning   rivojlanishi   bilan   belgilanadi.   Iqtisodiyotni   davlat
tomonidan   tartibga   solishning   ob’ektiv   asosi   bo‘lib   ham   milliy   iqtisodiyot
darajasida,   ham   xalqaro   miqyosda   ijtimoiy   mehnat   taqsimotining   rivojlanishi
negizida ishlab chiqarishning umumlashuvi jarayoni xizmat qiladi.
Bu jarayon quyidagilarda  namoyon bo‘ladi:
- chuqurlashib   borayotgan   ijtimoiy   mehnat   taqsimoti   asosida   ishlab
chiqarishning   ixtisoslashgan   tarmoqlarining   o‘zaro   aloqasi   va   o‘zaro   bog‘liqligi
yanada kuchayadi; 
- ishlab   chiqarishning   kooperatsiyalashuvi   va   markazlashuvi   natijasida
alohida   xo‘jalik   birliklarining   mayda   bo‘laklarga   ajralib   ketish   holatlari   barham
topadi;
- ishlab chiqarishning yirik korxonalarda to‘planuvi jarayoni o‘sadi;
- turli   iqtisodiy   mintaqalar   o‘rtasidagi   iqtisodiy   aloqalar   va   faoliyat
almashuvi jadallashadi.
Ishlab   chiqarishning   umumlashuvi   darajasining   oshishi   bilan   o‘zaro
muvofiqlashtirilgan   holda   xo‘jalik   yuritish,   takror   ishlab   chiqarish   nisbatlarini
ongli   ravishda   tartibga   solish,   yirik   ishlab   chiqarish   majmualari,   yaxlit
iqtisodiyotni markazlashtirilgan holda boshqarishga ob’ektiv ehtiyoj paydo bo‘ladi.
Shunga   ko‘ra,   iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solish   ishlab   chiqarish
munosabatlarining har qanday tizimida ishlab chiqarish umumlashuvining ma’lum
darajasida ob’ektiv zaruriyatga aylanadi.    
Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish deganda davlatning jamiyat
a’zolarining   ehtiyojlarini   qondirish   darajasini   oshirish   uchun   cheklangan
ishlab   chiqarish   resurslaridan   yanada   samarali   foydalanishni   ta’minlovchi,
32 umumiy   iqtisodiy   muvozanatga   erishishga   yo‘naltirilgan,   ijtimoiy   takror
ishlab chiqarish jarayonini tashkil etish bo‘yicha faoliyati tushuniladi.  
Bozor   xo‘jaligi   sharoitida   iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solish
qonunchilik,   ijro   etish   va   nazorat   qilish   xususiyatidagi   tadbirlar   tizimidan   iborat
bo‘ladi. 
Hozirgi   sharoitda   iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solish     takror   ishlab
chiqarish   jarayoniga   tegishli   bir   qator   vazifalarni   hal   qilishga   qaratiladi.   Bular
jumlasiga   iqtisodiy   o‘sishni   rag‘batlantirish,   bandlikni   tartibga   solish,   tarmoq   va
mintaqaviy tuzilmalardagi  ijobiy siljishlarni  qo‘llab-quvvatlash, eksportni  himoya
qilish kabilarni kiritish mumkin. 
Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solish   mexanizmi   to‘g‘risida   to‘laroq
tasavvurga ega bo‘lishi uchun uning maqsadi, vazifalari va tartibga solish usullari
hamda vosita yoki dastaklarini to‘laroq tavsiflash lozim. 
Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solishning asosiy maqsadi iqtisodiy
va   ijtimoiy   barqarorlikni   ta’minlash,   mavjud   tuzumni   mamlakat   ichida   va
xalqaro   maydonda   mustahkamlash   va   uni   o‘zgarib   turuvchi   sharoitga
moslashtirish hisoblanadi. 
Bu   asosiy   maqsaddan   bir   qator   aniq   maqsadlar   kelib   chiqadi.   Ular   jumlasiga
iqtisodiy   siklni   barqarorlashtirish;   milliy   xo‘jaliklarning   tarmoq   va   mintaqaviy
tuzilishini   takomillashtirish,   atrof-muhit   holatini   yaxshilash   kabilarni   kiritish
mumkin.   Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishning   maqsadi   uning
quyidagi vazifalarida aniq namoyon bo‘ladi: 
1)   bozor     tizimining   samarali   amal   qilishiga   imkon  tug‘diruvchi   huquqiy  asos
va ijtimoiy muhitni ta’minlash;
33 2) raqobatni himoya qilish; 
3) daromad va boylikni qayta taqsimlash; 
4) resurslarni qayta taqsimlash;
5)   iqtisodiyotni   barqarorlashtirish,   ya’ni   iqtisodiy   tebranishlar   vujudga
keltiradigan inflyatsiya va bandlilik darajasi ustidan nazorat qilish hamda iqtisodiy
o‘sishni rag‘batlantirish.
Davlat   bozor   iqtisodiyotining   samarali   amal   qilishining   shart-sharoiti
hisoblangan   huquqiy asosni  ta’minlash vazifalarini   o‘z zimmasiga oladi. Bozor
iqtisodiyoti uchun zarur bo‘lgan huquqiy asosni  ta’minlash quyidagi tadbirlarning
amalga   oshirilishini   taqozo   qiladi:   xususiy   korxonalarning   huquqiy   mavqeini
mustahkamlash;   xususiy   mulkchilik   huquqini   ta’minlash   va   shartnomalarga   amal
qilishni   kafolatlash;  korxonalar,  resurslarni   yetkazib  beruvchilar  va   iste’molchilar
o‘rtasidagi   munosabatlarni   tartibga   soluvchi   qonuniy   bitimlarni   ishlab   chiqish   va
boshqalar. 
Davlat   tomonidan   ijtimoiy   muhitni   ta’minlash   o‘z   ichiga   ichki   tartibni
saqlash,   mahsulot   sifati   va   og‘irligini   o‘lchash   standartlarini   belgilash,   tovar   va
xizmatlar   ayirboshlashni   yengillashtirish   uchun   milliy   pul   tizimini   muomalaga
kiritish kabilarni oladi. 
Bozor tizimi  pul daromadlarini  va milliy mahsulotni  jamiyat  a’zolari o‘rtasida
taqsimlashda   birmuncha   tengsizliklarni   keltirib   chiqaradi.   Shu   sababli   davlat   o‘z
zimmasiga   daromadlar tengsizligini kamaytirish vazifasini   oladi. Bu vazifa bir
qator tadbir va dasturlarda o‘z ifodasini topadi. 
Birinchidan,   transfert   to‘lovlari   muhtojlarni,   nogironlarni   va   birovning
qaramog‘ida   bo‘lganlarni   nafaqalar   bilan,   ishsizlarni   ishsizlik   nafaqalari   bilan
34 ta’minlaydi.   Ijtimoiy   ta’minot   dasturlari   orqali   pensionerlar   va   qariyalarga
moliyaviy yordam ko‘rsatiladi. 
Ikkinchidan,   davlat   bozorni   tartibga   solish   yo‘li   bilan,   ya’ni   talab   va   taklif
ta’sirida   o‘rnatiladigan   narxlarni   o‘zgartirish   yo‘li   bilan   ham   daromadlarning
taqsimlanishiga ta’sir ko‘rsatadi. 
Davlat   bir   qator   yo‘llar   bilan   resurslarning   nomutanosib   taqsimlanishi   keltirib
chiqaradigan oqibatlarni yumshatishga ham harakat qiladi. 
Birinchidan,   iste’molchilarning   aniq   tovar   va   xizmatlarni   xarid   qilish
qobiliyatini oshirish yo‘li bilan ularning talabi kengaytiriladi. 
Ikkinchidan, davlat taklifni oshirish maqsadida ishlab chiqarishni subsidiyalashi
mumkin.   Subsidiyalar   ishlab   chiqaruvchilarning   zararlarini   qisqartiradi   va
mahsulotlar   ishlab   chiqarishda   resurslarning   yetishmasligi   muamosini   bartaraf
qiladi. 
Uchinchidan,   davlat   ayrim   tovarlar   va   ijtimoiy   ne’matlarning   ishlab
chiqaruvchisi   sifatida   chiqadi.   Bunday   tarmoqlar   davlat   mulkchiligiga   asoslanadi
va davlat tomonidan bevosita boshqariladi yoki ularni moliyalashtirishni davlat o‘z
zimmasiga oladi. 
Iqtisodiyotni barqarorlashtirish, ya’ni iqtisodiyotning barcha sohalarini resurslar
bilan   ta’minlash,   to‘liq   bandlik   va   narxlarning   barqaror   darajasiga   erishishda
yordam   berish   hamda   iqtisodiy   o‘sishni   rag‘batlantirish   davlatning   eng   muhim
vazifasi hisoblanadi. 
Iqtisodiyotda   to‘liq   bandlikni   ta’minlash   uchun   umumiy   sarflar,   ya’ni   xususiy
va   davlat   sarflarining   hajmi   yetarli   bo‘lmasa,   davlat   bir   tomondan   ijtimoiy
35 ne’matlar  va xizmatlarga o‘z xarajatlarini  ko‘paytiradi, boshqa tomondan xususiy
sektorning sarflarini rag‘batlantirish maqsadida soliqlarni qisqartiradi. 
2.3. Davlatning iqtisodiyotga ta’sir qilish usullari va vositalari
Davlat   milliy   iqtisodiyotni   tartibga   solishda   bir   qator   usullardan   foydalanadi.
Bu usullarni umumlashtirib quyidagicha guruhlash mumkin: 
- bevosita ta’sir qilish usullari;
- bilvosita ta’sir qilish usullari; 
- tashqi iqtisodiy usullar.
36 Markazdan boshqarish tartibi ustun bo‘lgan mamlakatlarda davlatning iqtisodiy
jarayonlarga   aralashuvida   bevosita   ta’sir   qilish   usullari   ustun   bo‘lsa,   bozor
iqtisodiyoti   esa   birinchi   navbatda   iqtisodiy   jarayonlarni   bilvosita   tartibga   solish
bilan   bog‘langan.   Shu   bilan   birga   barcha   mamlakatlarda   iqtisodiyotning   davlat
sektori   mavjud.   Davlat   sektorini   boshqarish   mulkchilikning   davlat   shakliga
asoslanib, u asosan quyidagi uchta yo‘l orqali shakllanadi:
1) ishlab chiqarish vositalari egalariga pul yoki qimmatli qog‘ozlar bilan tovon
to‘lash orqali mulkni milliylashtirish;
2)  davlat   byudjeti  mablag‘lari   hisobiga  yangi  korxonalar,  ba’zi   hollarda  yaxlit
tarmoqlarni barpo etish;
3)   davlat   tomonidan   xususiy   korporatsiyalarning   aksiyalarini   sotib   olish   va
aralash davlat-xususiy korxonalarini tashkil etish.
Davlat   iqtisodiyotni   bevosita   tartibga   solishda   ma’muriy   vositalardan
foydalanadi.  Ma’muriy vositalar  davlat  hokimiyati  kuchiga  tayanadi  va taqiqlash,
ruxsat berish va majbur qilish xususiyatidagi tadbirlarni o‘z ichiga oladi. Ayniqsa
ishlab   chiqarish   tanazzulga   uchragan   davrda   iqtisodiyotga   bilvosita   ta’sir   qilish
tadbirlari   kam   samarali   bo‘lib,   ma’muriy   vositalardan   foydalanishga   ustunlik
beriladi. Bu usullardan quyidagilarni alohida ko‘rsatish mumkin: 
a)   iqtisodiyotning   ayrim   bo‘g‘inlari   –   transport,   aloqa,   atom   va   elektr
energetikasi,   kommunal   xizmat   va   boshqa   sohalarni   bevosita   boshqarish.
Bunda   davlat   mulk   sohibi   va   tadbirkor   sifatida   o‘ziga   qarashli   korxona   va
tashkilotlar iqtisodiy hayotida faol qatnashadi; 
37 b)   narxlar   va   ish   haqini   «muzlatib»   qo‘yish   siyosati.   Bu   iqtisodiyotga
aralashishning   antiinflyatsion   tadbirlari   hisoblanib,   inflyatsiyani   yumshatishga
qaratiladi; 
v)   ish   bilan   bandlik   xizmati   faoliyati   (mehnat   birjalari)ni   tashkil   qilish.
Davlat bu faoliyatni tashkil qilish bilan ishsizlikni qisqartirish choralarini ko‘radi.
Ularni   zarur   kasblarga   qayta   tayyorlaydi,   ish   bilan   ta’minlanmaganlarga   nafaqa
beradi, muhtojlarga yordam ko‘rsatadi; 
g)   iqtisodiy   sohani   tartibga   solishni   ko‘zda   tutuvchi   qonunlarni   ishlab
chiqish   va   qabul   qilish   (monopoliyaga   qarshi   qonunchilik,   tadbirkorlik
to‘g‘risidagi,   bank   sohalari,   qimmatli   qog‘ozlar   bozorining   faoliyatini   tartibga
solishni ko‘zda tutuvchi qonunlar).
Shu orqali bozor munosabatlarining rivojlanishi qonun yo‘li bilan kafolatlanadi,
turli mulk shakllarining daxlsizligi ta’minlanadi, monopoliyalarga yo‘l berilmaydi
va erkin raqobatga sharoit yaratiladi. 
Iqtisodiyotni bilvosita tartibga solishda iqtisodiy dastak va vositalarga ustunlik
beriladi. U davlatning pul-kredit va byudjet siyosatida o‘z ifodasini topadi. 
Pul-kredit siyosatining  asosiy vositalari quyidagilardan iborat bo‘ladi: 
- hisob stavkasini tartibga solish; 
- moliya-kredit   muassasalalarining   Markaziy   bankdagi   zahiralari   minimal
hajmini o‘rnatish va o‘zgartirish; 
- davlat muassasalarining qimmatli qog‘ozlar bozoridagi operatsiyalari (davlat
majburiyatlarini chiqarish, ularni sotish va to‘lash). 
38 Davlat bu dastaklar yordamida moliya bozorida talab va taklif nisbatini kutilgan
yo‘nalishda   o‘zgartirishga   harakat   qiladi.   Jumladan,   ssudaga   beriladigan   pul
miqdorini o‘zgartirish uchun foiz stavkasi vositasidan foydalanadi. Davlat kreditga
bo‘lgan talab va taklifni Markaziy bank orqali quyidagi yo‘llar bilan o‘zgartiradi: 
-   davlat   Markaziy   bank   ehtiyojlari   orqali   banklar   mablag‘larining   qarzga
beriladigan va zahirada turadigan qismlari ulushini o‘zgartiradi;
-   Markaziy   bank   boshqa   banklarga   past   foiz   stavkasida   qarz   berib,   ularning
kreditlash ishida faol qatnashib, iqtisodiy o‘sishiga ta’sir qilishini ta’minlaydi; 
-   davlat   Markaziy   bank   orqali   xazina   majburiyatlarini   tarqatadi,   o‘z
obligatsiyalarini   sotadi   yoki   qimmatli   qog‘ozlarini   sotib   oladi.   Natijada   taklif
etilgan   pul   miqdori   o‘zgarib,   bu   foizga   ta’sir   etadi.   Davlatning   pulga   bo‘lgan
talab   va   taklifini   o‘zgartirish   borasidagi   siyosati   monetar   siyosat   deb
yuritiladi.  
Davlatning   byudjet   siyosati   uning   daromadlar   va   harajatlar   qismini
o‘zgartirishga   qaratiladi.   Davlat   xarajatlarini   qoplash   uchun   moliyaviy
mablag‘larni   jalb   qilishning   eng   asosiy   dastagi   soliqlar   hisoblanadi.   Ulardan
xo‘jalik   sub’eklari   faoliyatiga   va   ijtimoiy   barqarorlikga   ta’sir   ko‘rsatishda   xam
keng foydalaniladi. 
Soliqlar   yordamida   davlat   tomonidan   tartibga   solish   tanlangan   soliq   tizimiga,
soliq   stavkasi   darajasiga   hamda   soliq   turlari   va   soliq   to‘lashda   berilgan
imtiyozlarga bog‘liq bo‘ladi.      
Davlat   iqtisodiyotni   tartibga   solish   vositasi   sifatida   byudjet   xarajatlaridan
ham foydalanadi. 
39 Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishda   asosiy   kapitalga
hisoblanadigan   jadallashgan   amortizatsiya   ajratmalari   alohida   rol   o‘ynaydi.   U
hozirgi   sharoitda   jamg‘arish   va   iqtisodiyotdagi   tarkibiy   o‘zgarishlarni
rag‘batlantirishning   asosiy   vositasi   hamda   iqtisodiy   sikli   va   bandlikka   ta’sir
ko‘rsatuvchi muhim dastak hisoblanadi. 
Iqtisodiyotni  tartibga solishda  davlat  kapital  qo‘yilmalari  muhim  rol  o‘ynaydi.
Jumladan, bozor kon’yunkturasi  yomonlashgan, turg‘unlik yoki inqiroz sharoitida
xususiy kapital qo‘yilmalar qisqaradi, davlat investitsiyalari esa odatda o‘sadi. Shu
orqali davlat ishlab chiqarishda tanazzul va ishsizlikning o‘sishiga qarshi turishga
harakat qiladi. 
Shuningdek, iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish   bir qator shakllarini
ham ajratib ko‘rsatish mumkin:
- davlat iqtisodiy dasturlarining ishlab chiqilishi;
- ilmiy   tadqiqotlar   va   ilmiy-tadqiqot   konstruktorlik   ishlanmalari,
ixtirolarni  davlat  tomonidan rag‘batlantirish hamda iqtisodiyotdagi  ijobiy tarkibiy
siljishlarni ta’minlash;
- investitsiya   jarayoni   va   iqtisodiy   o‘sishni   davlat   tomonidan
tartibga solish;
- ishchi kuchi bozorga davlat tomonidan ta’sir ko‘rsatish;
- qishloq xo‘jaligini davlat tomonidan tartibga solish va boshqalar. 
Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan  tartibga solishning  oliy  shakli   davlat   iqtisodiy
dasturlari   hisoblanadi.   Uning   vazifasi   tartibga   solishning   barcha   usuli   va
vositalaridan kompleks foydalanishdan iborat. 
40 Iqtisodiy   dasturlar   o‘rta  muddatli,   favquloddagi   va  maqsadli   bo‘lishi   mumkin.
O‘rta   muddatli   umumiqtisodiy   dasturlar   odatda   besh   yilga   tuziladi.   Favquloddagi
dasturlar   tig‘iz   vaziyatlarda,   masalan,   inqiroz,   ommaviy   ishsizlik   va   kuchli
inflyatsiya   sharoitlarida   ishlab   chiqilib,   qisqa   muddatli   xususiyatga   ega   bo‘ladi.
Bunday   maqsadli   dasturlarning   ob’ekti   tarmoqlar,   mintaqalar,   ijtimoiy   sohalar   va
ilmiy tadqiqotlarning har xil yo‘nalishlari bo‘lishi mumkin. 
Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solish   tashqi   iqtisodiy   usullar
yordamida   ham   amalga   oshiriladi.   Bunda   maxsus   vosita   va   dastaklar   orqali
mamlakatning   tashqi   dunyo   bilan   amalga   oshiriladigan   xo‘jalik   aloqalariga
bevosita   ta’sir   ko‘rsatiladi.     Tovarlar,   xizmatlar,   kapital   va   fan-texnika   yutuqlari
eksportini   rag‘batlantirish   tadbirlari,   eksportni   kreditlash,   chet   ellardan
investitsiyalar   va   eksport   kreditlarini   kafolatlash,   tashqi   iqtisodiy   aloqalarga
cheklashlar   kiritish  yoki   bekor   qilish,  tashqi   savdoda  boj  to‘lovlarini   o‘zgartirish,
mamlakat   iqtisodiyotiga   chet   el   kapitalini   jalb   qilish   yoki   cheklash   bo‘yicha
tadbirlar,   mamlakatga   chetdan   ishchi   kuchini   jalb   qilish,   xalqaro   iqtisodiy
tashkilotlarda   va   davlatlararo   uyushmalarda   qatnashish   mamlakatlarning   tashqi
iqtisodiy aloqalarini tartibga solishning asosiy vositalaridir. 
Shunday   qilib,   iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishning   qarab
chiqilgan barcha ichki va tashqi iqtisodiy usullari (vosita va dastaklari) birgalikda
milliy   iqtisodiyotdagi   takror   ishlab   chiqarish   jarayoniga   va   mamlakatning   tashqi
iqtisodiy aloqalariga o‘z ta’sirini ko‘rsatadi. 
2.4.  Iqtisodiy taraqqiyotni bashorat qilish va rejalashtirish
41 Markazlashgan   rejali   iqtisodiyot   tizimi   sharoitida   xo`jalik   yuritish   to`la-
to`kis   davlatning   direktiv,   ya`ni   yuqoridan   tushiriladigan   ko`rsatmalari   va   reja
topshiriqlari asosida amalga oshirilar edi. Rejalar qonun kuchiga ega bo`lib, ularni
bajarish   shart   va   majburiy   hisoblanar   edi.   Hamma   narsani   yuqoridan   turib
rejalashtirish   amaliyoti   korxonaning   xo`jalik   mustaqilligi,   erkinligi   va
tashabbuskorligini   cheklab   qo`yar,   bu   o`z   navbatida   iqtisodiyot   taraqqiyotiga
salbiy  ta`sir ko`rsatar edi.
Bozor   iqtisodiyotiga   o`tilgach,   tabiiyki,   xo`jalik   yuritishni   yuqoridan   turib
rejalashtirish   tizimi   barham   topdi.   Ayni   vaqtda   iqtisodiy   taraqqiyot   masalalarini
bozor   munosabatlari   o`zi   hal   qiladi,   ularga   hech   kim,   hatto   davlat   ham
aralashmasligi kerak, degan noto`g`ri tushuncha ham paydo bo`ldi. 
Biroq   o`tgan   yillar   tajribasi   shundan   dalolat   beradiki,   iqtisodiy   taraqqiyotni,
umuman,   korxona   (firma)lar   iqtisodiy   faoliyatining,   xususan,   o`rta   va   uzoq
muddatlarga   mo`ljallangan   rejalarining   yo`qligi   bir   qator   salbiy   oqibatlarga   olib
kelishi   mumkin.   Xo`jalik   yuritishdagi   qator   qiyinchiliklar,   korxona   (firma)ning
bankrotga  uchrashi,  ayrim  tovarlar  narxining “osmon”da  ekani,  ishsizlar  sonining
ko`payishi   va   boshqalar   rejalashtirish   tizimining   yaxshi   yo`lga   qo`yilmaganining
oqibati, deb baholash mumkin. 
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   ham   iqtisodiyotni   boshqarish   va   qo`yilgan
maqsadga   yo`naltirishni   davlat   tomonidan   tartibga   solib   turilishi   muhim   ekanligi
ayon bo`lib qoldi.
          Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishning   engmuhim
shakllaridan   biri   iqtisodiy   taraqqiyotni   bashorat   qilish   varivojlantirishdir.
Mamlakat   miqyosida   ishlab   chiqaruvchi   kuchlarnirivojlantirish,   hududiy   va
42 tarmoqlararo   mehnat   taqsimoti,   davlat   mulkiningmavjudligi,   iqtisodiyotga   jalb
etilayotgan sarmoyalar  harakatinimuvofiqlashtirish zarurati va boshqalar  iqtisodiy
taraqqiyotni bashorat qilishva rejalashtirishni taqozo etadi.
Bashorat   qilish   istiqbolni   oldindan   ko`ra   olishning   quroli   sifatida
boshqaruvning   samarali   dastagi   hisoblanadi.   Undan   foydalanmaslik   ishlab
chiqarishning   kamayishiga   olib   keluvchi   sabablardan   biridir.   Shuning   uchun
mulkchilik   shaklidan   qat`iy   nazar,   korxonalar   (firmalar)   rivojlanishini       o`rta   va
uzoq   muddatga   bashoratlash   va   davlat   tomonidan   tartibga   solish   tizimini   joriy
qilish muhim ahamiyatga ega.
Iqtisodiy   taraqqiyot   istiqbolini   aniqlash   bashorat   qilish   deb   yuritiladi   va   u,
odatda, uzoq muddatga (10 yilgacha) va o`rta muddatga (5 yilgacha) mo`ljallanadi.
Bunda   o`tgan   davrdagi   iqtisodiy   rivojlanish   holati   va   yo`l   qo`yilgan   kamchiliklar
tahlilidan   kelib   chiqib   va   bozor   kon`yukturasini   o`zgarish   tendentsiyalariga
asoslanib,   kelajakda   iqtisodiy   rivojlanishning   qanday   bo`lishi   va   u   qanday
natijalarga olib kelishi bashorat qilinadi. 
Iqtisodiy   taraqqiyotni   bashorat   qilishda   bozor   munosabatlarinig   o`ziga   xos
xususiyatlarini   e`tiborga   olish   juda   muhim.   Gap   shundaki,   iqtisodiy   bashorat
markazlashgan  rejali  iqtisodiyot  tizimi  hukmron bo`lgan davrda ham  mavjud edi.
Biroq   u   davrda   bashorat   qilish   va   rejalashtirishning   bosh   masalasi   ishlab
chiqirishning   rivojlanishi   edi.   Endilikda,   ya`ni   bozor   munosabatlari   sharoitida,
bosh masala iste`mol bozori talabini qondirishdir. Bozor munosabatlari sharoitida
istiqbolni belgilashning oldingi davrdagi bashoratlashdan asosiy farqi ham shundan
iborat. 
43 Iqtisodiy   taraqqiyotni   bashorat   qilish   va   rejalashtirishni   iste`mol   bozori
talabiga   qaratilishi   korxona   (firma)larni   yaxshi   samara   bermayotgan   ishlab
chiqarishdan voz kechib, yuqori samaradorlikni ta`minlovchi ishlab chiqarish bilan
shug`ullanishga majbur etadi. 
Bozor   iqtisodiyotining   bu   xususiyatini   e`tiborga   olish   bilan   bir   qatorda
bashoratlash   va   rejalashtirishning   ilmiy   asosda   amalga   oshirilishi,   marketing
tadqiqotlari   va   ishonchli   ma`lumotlarga   asoslanishi   ham   muhim   ahamiyat   kasb
etadi. 
Bashoratlar   asosida   iqtisodiy   rivojlanish   dasturlari   ishlab   chiqiladi.   Ularda
iqtisodiyot   rivojlanishining   moddiy   va   ijtimoiy   maqsadlari   belgilanadi.
Maqsadlarni   amalga   oshirish   uchun   zarur   bo`lgan   sarmoyalar   rejalari   tuziladi,
ishlab   chiqarish   bilan   iste`mol   o`rtasidagi,   ishlab   chiqarish   bilan   import,   ishlab
chiqarish   bilan   eksport,   eksport   bilan   import   o`rtasidagi   bog`liqliklar   aniqlanadi.
Iqtisodiy rivojlanishning umumdavlat dasturlari asosida rejalar qabul qilinadi. 
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   dastur   va   rejalar   davlat   korxonalari   uchun
direktiv, xususiy sektor uchun taklif xarakteriga egadir. Tadbirkorlarning rejalarga
amal   qilishlarini   rag`batlantirish   maqsadida   ularga   soliq   to`lashda,   kredit   va
subsidiyalar   olish,   xomashyo,   yoqilg`i,   energiya,   asbob-uskunalar   xarid   qilishda,
tovarlarni eksport qilishda imtiyozlar beriladi.
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   istiqbolni   belgilash   tizimi   mahsulot   ishlab
chiqaruvchilarning iqtisodiy manfaatdorligiga asoslanadi. Katta tashkiliy-iqtisodiy
tadbirlarni   amalga   oshirishda   mahsulot   ishlab   chiqaruvchilarning   o`zlari
tashabbuskorlik   qiladilar.   Istiqbolli   loyihalarni   amalga   oshirishda   davlatning
aralashuvi   kredit   xizmati   ko`rsatish,   xomashyo,   yoqilg`i   resurslarini   ajratish,
44 oqilona   soliq   siyosatini   o`tkazish   va   davlat   ehtiyoji   uchun   mahsulotlar   sotib
olishdan   iborat   bo`ladi.   Iqtisodiy   rivojlanish   istiqbolini   belgilashda   davlat
resurslari va mablag`larining nodavlat sektorida xo`jalik yurituvchi sub`ektlarning
mablag`lari bilan birgalikda ishtirok etishini ta`minlash hamkorlikdagi dasturlar va
loyihalarni amalga oshirishni nazarda tutish katta ahamiyat kasb etadi.
Iqtisodiy   taraqqiyotni   belgilash   tizimi   quyidagi   vazifa   va   masalalarni
bajarishga qaratiladi:
-milliy iqtisodiyot  va uning tarmoqlari  hamda  mintaqalarning yaqin va uzoq
muddatdagi rivojlanishining asosiy ko`rsatkichlarini belgilash;    
-ishlab   chiqarishning   moddiy-texnika   bazasini   rivojlantirish   istiqbollarini
belgilash. 
                Iqtisodiy   taraqqiyotni   bashorat   qilishdan   ko`zlangan   maqsad   ishlab
chiqarishni   boshqarish   va   tartibga   solishni   ta`minlash,   mavjud   resurslardan
samarali   va   oqilona   foydalanish   uchun   zarur   sharoitlarni   yaratish   va   pirovard
natijada   iste`mol   bozori   talablarini   to`laroq   qondirishdan   iborat   bo`lib,   bu
vazifalarni bajarish ko`p jihatdan bashoratlash usullariga bog`liq.
                Jahon   amaliyotida   bashoratlashning   bir   necha   usullari   mavjud   bo`lib,
ular asosan quyidagilardan iboratdir:
-dasturiy-maqsadli usul;
-indikativ (tavsiyaviy) usul;
-ishlab   chiqarishni   rivojlantirish   uchun   zarur   sarmoyalarning   o`sish
istiqbollarini belgilash usuli.
                Dasturiy-maqsadli   usul   ko`proq   mamlakat   miqyosidagi   yirik   ijtimoiy-
iqtisodiy   tadbirlarni   amalga   oshirish   uchun   qo`llansa,   indikativ   (tavsiyaviy)   usul
45 ishlab   chiqarish,   ayniqsa,   qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarishining   istiqbollarini
belgilashda   asqotadi.   Sarmoyalarning   o`sish   istiqbollarini   belgilash   usuli
mamlakat, uning hududlari va viloyatlari miqyosida ham, iqtisodiyot tarmoqlari va
ishlab chiqarish korxonalari darajasida ham qo`llanishi mumkin. 
                Iqtisodiy   taraqqiyotni   belgilashning   eng   nozik   tomonlari,   bu   –
bashoratlash   ko`rsatkichlariga   erishish   uchun   ishlab   chiqarishni   kafolatlangan
moddiy   va   moliyaviy   resurslar   bilan   taьminlanganidir.   Bu   muammo   to`liq   hal
etilmaganligi   ishlab   chiqilgan   dastur   va   loyihalarning   ko`p   hollarda   qisman
bajarilib yoki umuman bajarilmay qolishiga sabab bo`ladi.
                Shunday   qilib,   bozor   munosabatlari   sharoitida   davlatning   iqtisodiyotga
aralashuvi   iqtisodiyot   tarmoqlarini   oqilona   boshqarish,   mamlakat   va   uning
hududlari   iqtisodiy   taraqqiyotidagi   nozik   jihatlarni   oldindan   belgilab   olish,
taraqqiyotning   ustivor   yo`nalishlarini   aniqlash   va   aholining   turmush   sharoitlarini
yaxshilashga   qaratilgan   davlat   dasturlari   va   loyihalarini   amalga   oshirishdan
iboratdir.                         
Iqtisodiyotni boshqarish organlari  Milliy   iqtisodiyotni   tartibga   solish   va
boshqarish   zarurati   muayyan   vazifalarni   bajaruvchi   va   muayyan   vakolatlarga   ega
bo`lgan   boshqarish   organlari   faoliyatini   taqozo   etadi.   Mamlakat   miqyosida
iqtisodiyotni   boshqarish   respublika   hukumati,   ya`ni   Vazirlar   Mahkamasi
tomonidan   amalga   oshiriladi.   U   o`z   vakolatlari   doirasida   nafaqat   iqtisodiy
jarayonlarni, balki ijtimoiy jarayonlarni ham boshqaradi. 
Iqtisodiyotni boshqarish va uni umumdavlat manfaatlariga asoslangan holda
tartibga solish, tabiiyki, oddiy vazifalar sirasiga kirmaydi. Buning uchun hukumat
tomonidan bozor iqtisodiyotining huquqiy mexanizmini ro`yobga chiqarish asosida
46 mulkchilik   shakllarining   tengligini   ta`minlash,   erkin   tadbirkorlik   uchun   zarur
sharoitlar   yaratish,   iqtisodiyotni   monopoliyadan   chiqarish   siyosatini   o`tkazish,
kichik   va   o`rta   biznesning   rivojlanishiga   ko`maklashish   talab   qilinadi.   Shu
maqsadda hukumat pul va kredit tizimini mustahkamlash siyosatini ishlab chiqadi,
yagona   narx   siyosatini   o`tkazadi,   mehnat   miqdori   va   ijtimoiy   ta`minot   darajasi
borasida   belgilangan   kafolatlarni   ta`minlash   chora-tadbirlarini   ko`radi.   Vazirlar
Mahkamasi   o`ziga   bo`ysinuvchi   vazirliklar   va   idoralar   ishini   muvofiqlashtirib,
ularning ijtimoiy siyosatni ro`yobga chiqarish borasidagi mas`uliyati darajasini va
buning   uchun   zarur   bo`lgan   funktsiya   va   vakolatlarni   belgilaydi,   respublika
byudjeti,   shuningdek,   respublikani   iqtisodiy   va   ijtimoiy   rivojlantirishning   eng
muhim dasturlarini ishlab chiqadi.
Vazirlar   Mahkamasi   amaldagi   qonunlarga   muvofiq   mamlakat   hududidagi
barcha   organlar,   korxonalar,   muassasalar,   tashkilotlar,   mansabdor   shaxslar   va
fuqarolar   tomonidan   bajarilishi   majburiy   bo`lgan   qarorlar   va   farmoyishlar
chiqaradi.
Ma`lumki,   iqtisodiy   islohotlarning   pirovard   natijalari   uni   amalga   oshirish
ob`ektidan   (respublika,   tarmoq,   korxona)   qat`iy   nazar,   mujassamlashgan   holda
hududiy birlik (viloyat, tuman, shahar)lar darajasida namoyon bo`ladi.
O`zbekiston   Respublikasi   mustaqillikka   erishgandan   keyin   mamlakatimizda
huquqiy-demokratik davlat barpo etish oliy maqsad qilib belgilandi. Buning uchun
ikkita   muhim   vazifani   hal   etish   talab   qilinadi.   Bularning   birinchisi,     bozor
munosabatlariga   asoslangan   va   ijtimoiy   yo`naltirilgan   iqtisodiyotni   barpo   etish
bo`lsa,   ikkinchisi,   davlat   hokimiyatining   vakillik   va   o`zini-o`zi   boshqarish
organlarining  yangi tizimini yaratishdir.
47 O`tgan davr  ichida respublikamizda bozor islohotlari  chuqurlashib, huquqiy-
demokratik   institutlar   rivoj   topdi   va   ayni   vaqtda   mahalliy   ijroiya   hokimiyati
organlarining faoliyati ham takomillashib bordi. 
Mahalliy   davlat   hokimiyati   bir-biriga   bo`ysunmagan   davlat   va   vakillik
organlaridan iborat bo`lib, ular o`z faoliyatlarini o`zaro hamkorlik asosida  tashkil
etadilar. 
Viloyat, tuman, shahar  hokimi  viloyat, tuman va shaharning oliy mansabdor
shaxsi   bo`lib,   ayni   bir   vaqtda   tegishli   hududdagi   vakillik   va   ijroiya   hokimiyatini
boshqaradi. 
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   har   bir   hudud   o`z   iqtisodiy   rivojlanishida
ko`proq erkinlikka ega bo`lishi, ishlab chiqarish natijalaridan, avvalo, ushbu hudud
aholisi   manfaatdor   bo`lishi   lozim.   Ma`lumki,   respublikamizda   bozor
munosabatlariga   o`tish   jarayoni   yangi-yangi   ijtimoiy   munosabatlarning,   ayniqsa,
mulk munosabatlarining vujudga kelishiga sabab bo`ldi. O`zini-o`zi mablag` bilan
ta`minlash   tamoyili   joriy   etilib,   xo`jalik   yuritishning   mutlaqo   yangi   usullari
vujudga   keldiki,   bularga   eskicha   usul   bilan,   eski   organlar   bilan   rahbarlik   qilib
bo`lmay   qoldi.   Shu   munosabat   bilan   yangicha   ishlash   qobiliyatiga   ega   bo`lgan,
ya`ni mas`uliyatni o`z zimmasiga olib, masalalarni tezkorlik bilan hal qila oladigan
davlat   organlari   zarur   bo`lib   qoldi.   Bu   zarurat   mahalliy   boshqaruv   amaliyotida
mavjud   bo`lgan   organlarni   vakillikka   asoslangan   va   yakka   boshchilik   tamoyili
asosida ish yurituvchi organlar bilan almashtirishni taqozo etdi.
O`zbekiston   Respublikasi   Konstitutsiyasiga   binoan   mahalliy   hokimiyat
organlari vakolatiga quyidagilar kiradi:
-qonuniylikni, huquqiy tartibotni va fuqarolarning xavfsizligini ta`minlash;
48 -hududlarni iqtisodiy, ijtimoiy va madaniy rivojlantirish;
-mahalliy   byudjetni   shakllantirish   va   uni   ijro   etish,   mahalliy   soliqlar,
yig`imlarni belgilash, byudjetdan tashqari jamg`armalarni hosil qilish;
-mahalliy kommunal xo`jalikka rahbarlik qilish;
-atrof-muhitni muhofaza qilish;
-fuqarolik holati aktlarini qayd etishni ta`minlash;  
-normativ   xujjatlarni   qabul   qilish   hamda   O`zbekiston   Respublikasi
Konstitutsiyasiga   va   qonunlariga   zid   kelmaydigan   boshqa   vakolatlarni   amalga
oshirish.  
Yuqoridagilar   mahalliy   vakillik   va   ijroiya   hokimiyati   organlarining
birgalikda amalga oshiradigan vazifalari bo`lib, ularning vakolati shu vazifalardan
kelib chiqadi.
Bozor   munosabatlarining   rivojlanishi   xo`jalik   yurituvchi   sub`ektlarning
moliya-xo`jalik   mustaqilligini   kengayib   borishini   taqozo   etadi.   Bu   o`z   navbatida
ularning   gorizontal   xo`jalik   aloqalarining   rivojlanishiga   olib   keladi.   Natijada
markaziy boshqaruv organlarining vakolatlari torayib boradi.
Hozirga   qadar   saqlanib   qolgan   tarmoq   boshqaruv   organlari
mamlakatimizning   strategik   iqtisodiy   siyosatidan   kelib   chiqqan   holda   quyidagi
vazifalarni hal etish bilan shug`ullanadi:
-tarmoq rivojlanishining umumiy yo`nalishlarini aniqlash;
-ilmiy-texnikaviy siyosatni o`tkazish;
-chet el investitsiyalarini jalb etish;
-ekologik muammolarni hal qilish.
49 Shuni   ham   aytib   o`tish   kerakki,   mamlakat   miqyosida   makroiqtisodiy
barqarorlik   va   rivojlanishga   oid   vazifalarni   bajarishda   O`zbekiston   Respublikasi
Makroiqtisodiyot va statistika vazirligi hamda Moliya vazirligi o`zlarining alohida
o`rniga ega bo`lib, bozor munosabatlarining rivojlanishi ularning maqsadiga salbiy
ta`sir ko`rsata olmaydi.
Respublikamiz   milliy   iqtisodiyotida   o`nlab   tarmoqlar,   minglab   korxonalar
faoliyat ko`rsatadi. Ularni bir-biri bilan muvofiqlashtirish, mamlakatimiz hududida
joylashtirish va mahsulot (xizmat)ga bo`lgan talabni aniqlash har bir tarmoq oldida
turgan keng qamrovli masalalar hisoblanadi. Bularni samarali va oqilona hal qilish
boshqarishning   tarmoq   organlari   hisoblanuvchi   vazirliklar,   davlat   qo`mitalari,
kontsernlar, kontsortsiumlar, assotsiatsiyalar va xolding kompaniyalari zimmasiga
yuklatilgan. Bozor munosabatlarini yanada rivojlantirish zarurati
Respublikamizda vujudga kelgan vaziyatga nazar solar ekanmiz, O`zbekiston
qisqa   davr   ichida   o`zining   davlatchilik,   siyosiy   va   iqtisodiy   qurilishida   mutlaqo
yangi   bosqichga   o`tganligini,   milliy   iqtisodiyot   taraqqiyotida   real   ijobiy
o`zgarishlarga   erishganligini   ko`ramiz.   Xususan,   mamlakatimizda   siyosiy,
iqtisodiy va ijtimoiy barqarorlikka erishildi, iqtisodiyotning barcha sohalarida tub
o`zgarishlar   sodir   bo`ldi,   ko`p   ukladli   iqtisodiyot   shakllandi.   Yalpi   ichki
mahsulotning   70   foizdan,   sanoat   mahsulotining   65   foizdan   ziyodroq   qismi   va
qishloq   xo`jalik   mahsulotlarining   99   foizi   nodavlat   sektori   ulushiga   to`g`ri
kelayotgani fikrimizning dalilidir.
Eng   muhimi,   o`tgan   davr   ichida   mamlakatimizda   bozor   munosabatlariga
o`tish va ularning samarali amal qilishini ta`minlash uchun zarur bo`lgan huquqiy-
50 me`yoriy baza yaratildi. Qabul qilingan qonunlar iqtisodiy islohotlarni o`tkazishda
muhim rol o`ynadi.
Bular   MDHning   barcha   mamlakatlarini   qamrab   olgan   iqtisodiy   bo`hronlar
davrida vaziyatni engillashtirishga xizmat qildi. Bozor iqtisodiyotiga o`tishning ilk
davrida   (2001-2015   yillar)   mamlakatimiz   iqtisodiyotida   yuz   bergan   tanazzul
MDHning boshqa davlatlaridagi singari og`ir kechmadi. Makroiqtsodiy barqarorlik
2015 yilda boshlandi va 2016 yildan boshlab iqtisodiy vaziyatning jonlanishi sodir
bo`ldi.   2017   yildan   boshlab   O`zbekistonda   iqtisodiy   o`sish   tendentsiyasi   ko`zga
tashlanadi. Bu haqda quyidagi keltirilgan jadval ma`lumotlari dalolat beradi. 
2-jadval
Iqtisodiy o`sish ko`rsatkichlari
(oldingi yilga nisbatan % hisobida)
  2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
YAIMning yillik o`sishi  -0,9 1,7 5,2 4,4 4,3 4,0 4,5
Sanoat ishlab chiqarishining
o`sishi - 6,3 6,5 5,8 6,1 6,4 8,1
Qishloq   xo`jaligi   ishlab
chiqarishining o`sishi - -6,5 5,8 4,0 5,9 3,2 4,5
 
51 Ko`rinib   turibdiki,   2013   yil   O`zbekistonda   barqaror   rivojlanishning
boshlanish   yili   hisoblanadi.   Rekonstruktsiya   va   rivojlantirish   Evropa   bankining
tadqiqotlari   shu   narsadan   guvohlik   beradiki,   aynan   shu   yili   MDH   respublikalari
ichida O`zbekiston 1999 yilga nisbatan YAIMning eng yuqori darajasiga erishgan
(86-88%).   Mazkur   ko`rsatkich   Belorusiyada   72-74   foiz,   Rossiya   61-64   foiz,
Qozog`istonda   63-66,   Turkmanistonda   55-57,   Qirg`izistonda   68-70   foizni   tashkil
etgan bo`lsa, ayrim MDH mamlakatlarida hatto 50 foizdan ham kam bo`lgan.
Markazning   xomashyo   bazasi   va   tayyor   mahsulotlar   bozori   rolini   bajarib
kelgan   O`zbekistonda   mustaqillikning   qisqa   davri   ichida   bunday   muvaffaqiyatga
erishilishi, avvalambor, davlatning oqilona iqtisodiy siyosati natijasidir. Bu siyosat
o`zining mazmun va mohiyatiga ko`ra bozor munosabatlariga inqilobiy yo`l bilan
(birdaniga) emas, balki evolyutsion yo`l bilan, bosqichma-bosqich o`tishni nazarda
tutadi.   O`tgan   davrga   shu   nuqtai   nazardan   baho   beradigan   bo`lsak,   iqtisodiy
islohotlarni   izchillik   bilan   amalga   oshirilayotgani   va   o`tish   davrining   asosiy
qiyinchiliklari ortda qolganini ko`ramiz.
Shu bilan birgalikda, mamlakatimizda bozor munosabatlarining qaror topishi
nihoyasiga   etdi   va   ular   to`laqonli   tarzda   amal   qilmoqda,   deb   bo`lmaydi.
Mamlakatimiz oldida turgan bir  qator  dolzarb ijtimoiy va iqtisodiy muammolarni
hal   etish   ko`p   jihatdan   iqtisodiy   islohotlarni   chuqurlashtirish   va   bozor
munosabatlarini yanada rivojlantirishga bog`liq.
Iqtisodiy taraqqiyotni bashorat qilish va rejalashtirish
Markazlashgan rejali iqtisodiyot tizimi sharoitida xo'jalik yuritish to'Ia- to'kis
davlatning   direktiv,   ya'ni   yuqoridan   tushiriladigan   ko'rsatmalari   va   reja
topshiriqlari asosida amalga oshirilar edi. Rejalar qonun kuchiga ega bo'lib, ularni
52 bajarish   shart   va   majburiy   hisoblanar   edi.   Hamma   narsani   yuqoridan   turib
rejalashtirish   amaliyoti   korxonaning   xo'jalik   mustaqilligi,   erkinligi   va
tashabbuskorligini cheklab qo'yar, bu o'z navbatida iqtisodiyot taraqqiyotiga salbiy
ta'sir ko'rsatar edi.
Bozor   iqtisodiyotiga   o'tilgach,   tabiiyki,   xo'jalik   yuritishni   yuqoridan   turib
rejalashtirish   tizimi   barham   topdi.   Ayni   vaqtda   iqtisodiy   taraqqiyot   masalalarini
bozor   munosabatlari   o'zi   hal   qiladi,   ularga   hech   kirn,   hatto   davlat   ham
aralashmasligi   kerak,   degan   noto'g'ri   tushuncha   ham   paydo   bo'ldi.   Biroq   o'tgan
yillar   tajribasi   shundan   dalolat   beradiki,  iqtisodiy   taraqqiyotni,  umuman,   korxona
(firma)lar iqtisodiy faoliyatining, xususan, o'rta va uzoq muddatlarga mo'ljallangan
rejalarining   yo'qligi   bir   qator   salbiy   oqibatlarga   olib   kelishi   mumkin.   Xo'jalik
yuritishdagi   qator   qiyinchiliklar,   korxona   (firma)ning   bankrotga   uchrashi,   ayrim
tovarlar   narxining   “osmon”da   ekani,   ishsizlar   sonining   ko'payishi   va   boshqalar
rejalashtirish   tizimining   yaxshi   yo'lga   qo'yilmaganining   oqibati,   deb   baholash
mumkin.
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   ham   iqtisodiyotni   boshqarish   va   qo'yilgan
maqsadga   yo'naltirishni   davlat   tomonidan   tartibga   solib   turilishi   muhim   ekanligi
ayon bo'lib qoldi.
Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solishning engmuhim shakllaridan biri
iqtisodiy   taraqqiyotni   bashorat   qilish   varivojlantirishdir.   Mamlakat   miqyosida
ishlab   chiqaruvchi   kuchlarnirivojlantirish,   hududiy   va   tarmoqlararo   mehnat
taqsimoti,   davlat   mulkiningmavjudligi,   iqtisodiyotga   jalb   etilayotgan   sarmoyalar
harakatinimuvofiqlashtirish   zarurati   va   boshqalar   iqtisodiy   taraqqiyotni   bashorat
qilishva rejalashtirishni taqozo etadi.
53 Bashorat   qilish   istiqbolni   oldindan   ko'ra   olishning   quroli   sifatida
boshqaruvning   samarali   dastagi   hisoblanadi.   Undan   foydalanmaslik   ishlab
chiqarishning   kamayishiga   olib   keluvchi   sabablardan   biridir.   Shuning   uchun
mulkchilik shaklidan qat'iy nazar, korxonalar (firmalar) rivojlanishini o'rta va uzoq
muddatga   bashoratlash   va   davlat   tomonidan   tartibga   solish   tizimini   joriy   qilish
muhim ahamiyatga ega.
Iqtisodiy   taraqqiyot   istiqbolini   aniqlash   bashorat   qilish   deb   yuritiladi   va   u,
odatda, uzoq muddatga (10 yilgacha) va o'rta muddatga (5 yilgacha) mo'ljallanadi.
Bunda   o'tgan   davrdagi   iqtisodiy   rivojlanish   holati   va   yo'l   qo'yilgan   kamchiliklar
tahlilidan   kelib   chiqib   va   bozor   kon'yukturasini   o'zgarish   tendentsiyalariga
asoslanib,   kelajakda   iqtisodiy   rivojlanishning   qanday   bo'lishi   va   u   qanday
natijalarga olib kelishi bashorat qilinadi.
Iqtisodiy   taraqqiyotni   bashorat   qilishda   bozor   munosabatlarinig   o'ziga   xos
xususiyatlarini   e'tiborga   olish   juda   muhim.   Gap   shundaki,   iqtisodiy   bashorat
markazlashgan   rejali   iqtisodiyot   tizimi   hukmron   bo'lgan   davrda   ham   mavjud   edi.
Biroq   u   davrda   bashorat   qilish   va   rejalashtirishning   bosh   masalasi   ishlab
chiqirishning rivojlanishi edi. Endilikda, ya'ni bozor munosabatlari sharoitida, bosh
masala   iste'   mol   bozori   talabini   qondirishdir.   Bozor   munosabatlari   sharoitida
istiqbolni belgilashning oldingi davrdagi bashoratlashdan asosiy farqi ham shundan
iborat.
Iqtisodiy   taraqqiyotni   bashorat   qilish   va   rejalashtirishni   iste'mol   bozori
talabiga   qaratilishi   korxona   (firma)lami   yaxshi   samara   bermayotgan   ishlab
chiqarishdan voz kechib, yuqori samaradorlikni ta'minlovchi ishlab chiqarish bilan
shug'ullanishga majbur etadi.
54 Bozor   iqtisodiyotining   bu   xususiyatini   e'tiborga   olish   bilan   bir   qatorda
bashoratlash   va   rejalashtirishning   ilmiy   asosda   amalga   oshirilishi,   marketing
tadqiqotlari   va   ishonchli   ma   Tumotlarga   asoslanishi   ham   muhim   ahamiyat   kasb
etadi.Bashoratlar   asosida   iqtisodiy   rivojlanish   dasturlari   ishlab   chiqiladi.   Ularda
iqtisodiyot   rivojlanishining   moddiy   va   ijtimoiy   maqsadlari   belgilanadi.
Maqsadlami   amalga   oshirish   uchun   zarur   bo'lgan   sarmoyalar   rejalari   tuziladi,
ishlab   chiqarish   bilan   iste'mol   o'rtasidagi,   ishlab   chiqarish   bilan   import,   ishlab
chiqarish   bilan   eksport,   eksport   bilan   import   o'rtasidagi   bog'liqliklar   aniqlanadi.
Iqtisodiy rivoj lanishning umumdavlat dasturlari asosida rejalar qabul qilinadi.
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   dastur   va   rejalar   davlat   korxonalari   uchun
direktiv, xususiy sektor uchun taklif xarakteriga egadir. Tadbirkorlarning rejalarga
amal   qilishlarini   rag'batlantirish   maqsadida   ularga   soliq   toTashda,   kredit   va
subsidiyalar   olish,   xomashyo,   yoqilg   i,   energiya,   asbob-uskunalar   xarid   qilishda,
tovarlami eksport qilishda imtiyozlar beriladi.
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   istiqbolni   belgilash   tizimi   mahsulot   ishlab
chiqaruvchilaming iqtisodiy manfaatdorligiga asoslanadi.  Katta tashkiliy-iqtisodiy
tadbirlarni   amalga   oshirishda   mahsulot   ishlab   chiqaruvchilaming   o'zlari
tashabbuskorlik   qiladilar.   Istiqbolli   loyihalarni   amalga   oshirishda   davlatning
aralashuvi   kredit   xizmati   ko'rsatish,   xomashyo,   yoqilg'i   resurslarini   ajratish,
oqilona   soliq   siyosatini   o'tkazish   va   davlat   ehtiyoji   uchun   mahsulotlar   sotib
olishdan iborat bo'ladi. Iqtisodiy rivojlanish istiqbolini belgilashda davlat resurslari
va mablag'larining nodavlat sektorida xo jalik yurituvchi sub'ektlaming mablag'lari
bilan birgalikda ishtirok etishini ta'minlash hamkorlikdagi dasturlar va loyihalarni
amalga oshirishni nazarda tutish katta ahamiyat kasb etadi.
55 Iqtisodiy   taraqqiyotni   belgilash   tizimi   quyidagi   vazifa   va   masalalarni
bajarishga qaratiladi:
-milliy  iqtisodiyot   va   uning  tarmoqlari   hamda   mintaqalarning   yaqin  va   uzoq
muddatdagi rivoj lanishining asosiy ko'rsatkichlarini belgilash;
-ishlab   chiqarishning   moddiy-texnika   bazasini   rivoj   lantirish   istiqbollarini
belgilash.
Iqtisodiy taraqqiyotni bashorat qilishdan ko'zlangan maqsad ishlab chiqarishni
boshqarish va tartibga solishni ta'minlash, mavjud resurslardan samarali va oqilona
foydalanish   uchun   zamr   sharoitlarni   yaratish   va   pirovard   natijada   iste'mol   bozori
talablarini to'laroq qondirishdan iborat bo'lib, bu vazifalami bajarish ko'p jihatdan
bashoratlash usullariga bog'liq.
Jalion   amaliyotida   bashoratlashning   bir   necha   usullari   mavjud   bo'lib,   ular
asosan quyidagilardan iboratdir:
-dasturiy-maqsadli usul;
-indikativ (tavsiyaviy) usul;
-ishlab   chiqarishni   rivoj   lantirish   uchun   zamr   sarmoyalaming   o'sish
istiqbollarini belgilash usuli.
Dasturiy-maqsadli   usul   ko'proq   mamlakat   miqyosidagi   yirik   ijtimoiy-
iqtisodiy   tadbirlarni   amalga   oshirish   uchun   qo'llansa,   indikativ   (tavsiyaviy)   usul
ishlab   chiqarish,   ayniqsa,   qishloq   xo'jaligi   ishlab   chiqarishining   istiqbollarini
belgilashda asqotadi. Sarmoyalaming o'sish istiqbollarini belgilash usuli mamlakat,
uning   hududlari   va   viloyatlari   miqyosida   ham,   iqtisodiyot   tarmoqlari   va   ishlab
chiqarish korxonalari darajasida ham qo'llanishi mumkin.
56 Iqtisodiy   taraqqiyotni   belgilashning   eng   nozik   tomonlari,   bu   -   bashoratlash
ko'rsatkichlariga   erishish   uchun   ishlab   chiqarishni   kafolatlangan   moddiy   va
moliyaviy   resurslar   bilan   ta’minlanganidir.   Bu   mnammo   to'Iiq   hal   etilmaganligi
ishlab   chiqilgan   dastur   va   loyihalarning   ko'p   hollarda   qisman   bajarilib   yoki
umuman bajarilmay qolishiga sabab bo'ladi.
Shunday   qilib,   bozor   munosabatlari   sharoitida   davlatning   iqtisodiyotga
aralashuvi   iqtisodiyot   tarmoqlarini   oqilona   boshqarish,   mamlakat   va   uning
hududlari   iqtisodiy   taraqqiyotidagi   nozik   jihatlarni   oldindan   belgilab   olish,
taraqqiyotning   ustivor   yo'nalishlarini   aniqlash   va   aholining   turmush   sharoitlarini
yaxshilashga   qaratilgan   davlat   dasturlari   va   loyihalarini   amalga   oshirishdan
iboratdir.
Milliy iqtisodiyotni tartibga solish va boshqarish zarurati muayyan vazifalarni
bajaruvchi   va   muayyan   vakolatlarga   ega   bo'lgan   boshqarish   organlari   faoliyatini
taqozo   etadi.   Mamlakat   miqyosida   iqtisodiyotni   boshqarish   respublika   hukumati,
ya'ni Vazirlar Mahkamasi tomonidan amalga oshiriladi. U o'z vakolatlari doirasida
nafaqat iqtisodiy jarayonlami, balki ijtimoiy jarayonlarni ham boshqaradi.
Iqtisodiyotni   boshqarish   va   uni   umumdavlat   manfaatlariga   asoslangan   holda
tartibga solish, tabiiyki, oddiy vazifalar sirasiga kirmaydi. Buning uchun hukumat
tomonidan bozor iqtisodiyotining huquqiy mexanizmini ro'yobga chiqarish asosida
mulkchilik   shakllarining   tengligini   ta'minlash,   erkin   tadbirkorlik   uchun   zarur
sharoitlar   yaratish,   iqtisodiyotni   monopoliyadan   chiqarish   siyosatini   o'tkazish,
kichik   va   o'rta   biznesning   rivojlanishiga   ko'maklashish   talab   qilinadi.   Shu
maqsadda hukumat pul va kredit tizimini mustahkamlash siyosatini ishlab chiqadi,
yagona   narx   siyosatini   o'tkazadi,   mehnat   miqdori   va   ijtimoiy   ta'minot   darajasi
57 borasida   belgilangan   kafolatlarni   ta'minlash   chora-tadbirlarini   ko'radi.   Vazirlar
Malikamasi   o'ziga   bo'ysinuvchi   vazirliklar   va   idoralar   ishini   muvofiqlashtirib,
ulaming   ijtimoiy   siyosatni   ro'yobga   chiqarish   borasidagi   mas'uliyati   darajasini   va
buning   uchun   zarur   bo'lgan   funktsiya   va   vakolatlarni   belgilaydi,   respublika
byudjeti,   shuningdek,   respublikani   iqtisodiy   va   ijtimoiy   rivojlantirishning   eng
muhim dasturlarini ishlab chiqadi.
Vazirlar   Mahkamasi   amaldagi   qonunlarga   muvofiq   mamlakat   hududidagi
barcha   organlar,   korxonalar,   muassasalar,   tashkilotlar,   mansabdor   shaxslar   va
fuqarolar   tomonidan   bajarilishi   majburiy   bo'lgan   qarorlar   va   farmoyishlar
chiqaradi.
Ma'lumki,   iqtisodiy   islohotlarning   pirovard   natijalari   uni   amalga   oshirish
ob'ektidan   (respublika,   tarmoq,   korxona)   qat'iy   nazar,   mujassamlashgan   holda
hududiy birlik (viloyat, tuman, shaharjlar darajasida namoyon bo'ladi.
O'zbekiston   Respublikasi   mustaqillikka   erishgandan   keyin   mamlakatimizda
huquqiy-demokratik davlat barpo etish oliy maqsad qilib belgilandi. Buning uchun
ikkita   muhim   vazifani   hal   etish   talab   qilinadi.   Bularning   birinchisi,   bozor
munosabatlariga   asoslangan   va   ijtimoiy   yo'naltirilgan   iqtisodiyotni   barpo   etish
bo'lsa,   ikkinchisi,   davlat   hokimiyatining   vakillik   va   o'zini-o'zi   boshqarish
organlarining yangi tizimini yaratishdir.
O'tgan   davr   ichida   respublikamizda   bozor   islohotlari   chuqurlashib,   huquqiy-
demokratik   institutlar   rivoj   topdi   va   ayni   vaqtda   mahalliy   ijroiya   hokimiyati
organlarining faoliyati ham takomillashib bordi.
58 Mahalliy   davlat   hokimiyati   bir-biriga   bo'ysunmagan   davlat   va   vakillik
organlaridan   iborat   bo'lib,   ular   o'z   faoliyatlarini   o'zaro   Iiamkorlik   asosida   tashkil
etadilar.
Viloyat,  tuman,  shahar  hokimi   viloyat,  tuman  va  shaharning  oliy  mansabdor
shaxsi   bo'lib,   ayni   bir   vaqtda   tegishli   hududdagi   vakillik   va   ijroiya   hokimiyatini
boshqaradi.
Bozor iqtisodiyoti sharoitida liar bir hudud o'z iqtisodiy rivojlanishida ko'proq
erkinlikka   ega   bo'lishi,   ishlab   chiqarish   natijalaridan,   awalo,   ushbu   hudud   aholisi
manfaatdor   bo'lishi   lozim.   Ma'lumki,   re   spub   Hkamizda   bozor   munosabatlariga
o'tish   jarayoni   yangi-yangi   ijtimoiy   munosabatlarning,   ayniqsa,   mulk
munosabatlarining   vujudga   kelishiga   sabab   bo'ldi.   O'zini-o'zi   mablag'   bilan
ta'minlash tamoyili joriy etilib, xo'jalik yuritishning mutlaqo yangi usullari vujudga
keldiki,   bularga   eskicha   usul   bilan,   eski   organlar   bilan   rahbarlik   qilib   bo'lmay
qoldi.   Shu   munosabat   bilan   yangicha   ishlash   qobiliyatiga   ega   bo'lgan,   ya'ni
mas'uliyatni o'z zimmasiga olib, masalalarni tezkorlik bilan hal qila oladigan davlat
organlari   zarur   bo'lib   qoldi.   Bu   zarurat   mahalliy   boshqaruv   amaliyotida   mavjud
bo'lgan organlarni vakillikka asoslangan va yakka boshchilik tamoyili asosida ish
yurituvchi organlar bilan almashtirishni taqozo etdi.
O'zbekiston   Respublikasi   Konstitutsiyasiga   binoan   mahalliy   hokimiyat
organlari vakolatiga quyidagilar kiradi:
-qonuniylikni,   huquqiy   tartibotni   va   fuqarolaming   xavfsizligini   ta'minlash;   -
hududlarni iqtisodiy, ijtimoiy va madaniy rivojlantirish;
-mahalliy   byudjetni   shakllantirish   va   uni   ijro   etish,   mahalliy   soliqlar,
yig'imlarni belgilash, byudjetdantashqari jamg'armalami hosil qilish;
59 -mahalliy kommunal xo'jalikka rahbarlik qilish;
-atrof-muhitni muhofaza qilish;
-fuqarolik holati aktlarini qayd etishni ta'minlash;
-normativ   xujjatlami   qabul   qilish   hamda   O'zbekiston   Respublikasi
Konstitutsiyasiga   va   qonunlariga   zid   kelmaydigan   boshqa   vakolatlami   amalga
oshirish.
Yuqoridagilar mahalliy vakillik va ijroiya hokimiyati organlarining birgalikda
amalga   oshiradigan   vazifalari   bo'lib,   ulaming   vakolati   shu   vazifalardan   kelib
chiqadi.
Bozor   munosabatlarining   rivoj   lanishi   xo'jalik   yurituvchi   sub'ektlaming
moliya-xo'jalik   mustaqilligini   kengayib   borishini   taqozo   etadi.   Bu   o'z   navbatida
ulaming   gorizontal   xo'jalik   aloqalarining   rivojlanishiga   olib   keladi.   Natijada
markaziy boshqaruv organlarining vakolatlari torayib boradi.
Hozirga qadar saqlanib qolgan tarmoq boshqaruv organlari mamlakatimizning
strategik   iqtisodiy   siyosatidan   kelib   chiqqan   holda   quyidagi   vazifalarni   hal   etish
bilan shug'ullanadi:
-tarmoq rivojlanishining umumiy yo'nalishlarini aniqlash;
-ilmiy-texnikaviy siyosatni o'tkazish;
-chet el investitsiyalarini jalb etish;
-ekologik muammolarni hal qilish.
1- chizma 
60 61 2-chizma
 
XULOSA
Bozor   munosabatlarining   samarali   amal   qilishida   raqobat   muhitining
ahamiyati, ayniqsa, katta. Raqobat yo`q joyda iqtisodiy o`sish ham bo`lmaydi. Shu
munosabat   bilan   monopoliyalarga   qarshi   kurashning   aniq   va   ta`sirchan   chora-
tadbirlarini ishlab chiqish va hayotga tadbiq etish talab qilinadi.
Ishlab   chiqarishga   va   tadbirkorlikka   xizmat   qiladigan   keng   tarmoqli   bozor
infratuzilmasini barpo etish bo`yicha olib borilayotgan ishlarni nihoyasiga etkazish
bozor   munosabatlarini   rivojlantirishning   muhim   yo`nalishi   hisoblanadi.   Ayniqsa,
62 moliya   va   bank   tuzilmalari,   ulgurji   bozorlar,   investitsiya   fondlari,   lizing   va
konsalting   kompaniyalari,   sug`urta   tashkilotlari   ishining   ham   samaradorligini
oshirish talab qilinmoqda.
Moliya   va   bank   tizimini   yanada   erkinlashtirishga   qaratilgan   aniq   chora-
tadbirlar   ishlab   chiqilgan   bo`lishiga   qaramay,   mazkur   tizimning   samaradorligi
hanuzgacha   talab   darajasida   emas.   Bu   sohadagi   asosiy   muammolardan   biri   bank
tizimi   samaradorligini   oshirish   uchun   xususiy   banklar   tarmog`ini   kengaytirish   va
banklararo   raqobatni   yanada   kuchaytirishdan   iboratdir.   Xorijiy   tadbirkorlar   bilan
hamkorlikda qo`shma banklar tashkil qilish ham bu yo`nalishdagi muhim vazifalar
sirasiga kiradi. 
Tashqi   iqtisodiy   faoliyatni   yanada   takomillashtirish,   uning   tizimini   qayta
ko`rib   chiqish,   ma`muriy   cheklash   metodlaridan   iqtisodiy   boshqarish   usullariga
o`tishni   tezlashtirish   zarur.   Faqat   shu   yo`l   bilan   respublika   Jahon   savdo
tashkilotiga   a`zo   bo`lishi   va   uning   imkoniyatlari   va   afzalliklaridan   bahramand
bo`lishi mumkin.
Bozor   munosabatlarini   rivojlantirishning   eng   muhim   yo`nalishi,   bu   -
iqtisodiyotni   erkinlashtirishdir.   Shu   munosabat   bilan   xo`jalik   yurituvchi
sub`ektlarning samarali  faoliyat  ko`rsatishi  uchun zarur  bo`lgan iqtisodiy erkinlik
va   mustaqillikni   yanada   kengaytirish   muhim   ahamiyatga   ega.   Ularning   faoliyati
uchun   qulay   huquqiy   va   iqtisodiy   muhit   yaratish,   bu   faoliyatni   tartibga   solishda
faqat   bozor   mexanizmidan   foydalanish   bozor   iqtisodiyoti   tizimining   tamoyili
hisoblanadi.   Korxona   va   firmalar   xo`jalik   faoliyatiga   davlatning   aralashuvini
cheklash,   xususiy   mulkning   ishonchli   himoyasini   ta`minlash   chora-tadbirlarini
amalga oshirish zarur. 
63 Davlatning   joylardagi   hokimiyat   va   nazorat   organlari   xususiy   biznesni
rivojlantirish   uchun   zarur   bo`lgan   shart-sharoitlarni   yaratib   berishlari   va   xo`jalik
yurituvchi sub`ektlar faoliyatiga behuda aralashmasliklari darkor. 
Iqtisodiyotni   boshqarishning   tashkiliy   tuzilmasini   bozor   munosabatlariga
to`la-to`kis   javob   berishini   ta`minlash,   ishlab   chiqarishni   boshqarishning   xalqaro
standartlarini  hisobga  olgan  holda kadrlar  tayyorlash  va  qayta tayyorlash  tizimini
yanada takomillashtirish bugungi kunning dolzarb vazifasi hisoblanadi.
64 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO`YXATI:
1. O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi. –T.: “O‘zbekiston”, 20 23 . 
2. O‘zbekiston Respublikasining Qonuni .  Ta’lim to‘g‘risida. 2020 yil 23 sentyabr
O‘RQ-637-son.
3. O‘zbekiston   Respublikasining   Qonuni .   Innovatsion   faoliyat   to‘g‘risida .
Toshkent sh., 2020 yil 24 iyul, O‘RQ-630-son.  
4. O‘zbekiston   Respublikasining   Qonuni.   Ilm-fan   va   ilmiy   faoliyat   to‘g‘risida .
Toshkent sh.,   2022 yil 29 oktyabr,   O‘RQ-576-son
5. O‘zbekiston   Respublikasining   Qonuni.   Buxgalteriya   hisobi   to‘g‘risida.
Toshkent sh.,   2016 yil 13   aprel,  O‘RQ-404-son.
6. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   Farmoni.   “Raqamli   O‘zbekiston   -
2030” strategiyasini tasdiqlash va uni samarali amalga oshirish chora-tadbirlari
to‘g‘risida .  Toshkent sh., 2020 yil 5 oktyabr, PF-6079-son.
7. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   Farmoni.   2022-2026   yillarga
mo‘ljallangan   YAngi   O‘zbekistonning   taraqqiyot   strategiyasi   to‘g‘risida .
Toshkent sh., 2022 yil 28 yanvar, PF-60-son.
8. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   SHavkat   Mirziyoevning   Oliy   Majlis
Senati va Qonunchilik palatasiga  Murojaatnomasi. 2020 yil  24 yanvar. //Xalq
so‘zi, 2020 yil 25 yanvar. 19-son.
9. Mirziyoev SH.M. Buyuk kelajagimizni  mard va olijanob xalqimiz bilan birga
quramiz. – Toshkent: “O‘zbekiston” NMIU, 2017. 
65 10. Mirziyoev SH.M.Tanqidiy tahlil, qat’iy tartib-intizom va shaxsiy javobgarlik –
har   bir   rahbar   faoliyatining   kundalik   qoidasi   bo‘lishi   kerak.   –   Toshkent:
“O‘zbekiston” NMIU, 2017. 
11. Mirziyoev   SH.M.   erkin   va   farovon,   demokratik   O‘zbekiston   davlatini
birgalikda barpo etamiz. – Toshkent: “O‘zbekiston” NMIU, 2017.
12. Bekmurodov   A.Sh.,   G‘afurov   U.V.   O‘zbekistonda   iqtisodiyotni
liberallashtirish va modernizatsiyalash: natijalar va ustuvor yo‘nalishlar. O‘quv
qo‘llanma. T.: TDIU, 2017. 
13. A.O’lmasov,A.Vahobov   Iqtisodiyot   nazariyasi.(Darslik)-T.:,,IQTISODIYOT-
MOLIYA” nashriyotida tayyorlandi, 2014.
14. Jo’rayev T. T. “Iqtisodiyot nazariyasi” “Fan va texnologiya” 2018y
15. Abdurahmonov Q.H. “Mehnat iqtisodiyoti” 2018y.
16. Z.T.   Gaibnazarova,   Sh.A.   Isamuxametov   Iqtisodiyot   nazariyasi.   (Darslik)   -
Т.:«Innovatsion rivojlanish nashriyot matbaa uyi», 2020. 526 Ь.
17. Gulyamov S.S.,  Ayupov R.,  Abdullaev A.M. Raqamli iqtisodiyotda blokcheyn
texnologiyalari.  – T .:  TMI, 2022.
18. Gulyamov S.S. Aql kapitalini rivojlantirish uchinchi renesansning eng ustuvor
vazifalaridan sanaladi//Xalq so‘zi, 2022 yil 5 aprel, № 70 (8132).
19. http ://www.edu.uz     –   O‘zbekiston   Respublikasi   Oliy   ta’lim,   fan   va
innovatsiyalar vazirligi sayti.
20. http:// www.mf.uz   -   O‘zbekiston   Respublikasi   Iqtisodiyot   Moliya   vazirligi
sayti.
21. http:// www.norma.uz  –  A xborot-huquqiy portal.
22. http:// www.ifac.org  – Xal qaro buxgalterlar federatsiyasi sayti.
66 23. http://www.ziyonet.uz     – Ta’lim portali sayti.  
67

Iqtisodni tartibga solishda davlat roli

MUNDARIJA:

 

Kirish…………………………………………………………………………….4

1-BOB. IQTISODIYOTNI DAVLAT TOMONIDAN BOSHQARISHNING NAZARIY ASOSLARI.

1.1. Iqtisodiyotni tartibga solishning nazariy asoslari……………………………...6

1.2. Davlat iqtisodiyotni tartibga solishning byudjet soliq siyosati va pul kredit vositalari……………………………………………………………………..…..…9

2-BOB. O’ZBEKISTON IQTISODIYOTINI TARTIBLASHDA DAVLATNING ROLI. 

2.1. Davlatning milliy iqtisodiyotini tartibga solishdagi roli haqidagi nazariy yondashuv va qarashlari …………………………………………………...……..24

 

2.3.  Davlatning iqtisodiyotga ta’sir qilish usullari va vositalari……………….…27

2.4. Iqtisodiy taraqqiyotni bashorat qilish va rejalashtirish……………………….35

XULOSA………………………………………………………………………....51

FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO`YXATI………………………….52

 

 


 

KIRISH 

 

Mavzuning dolzarbligi:  Oʻzbekiston Hukumati tashabbusi bilan amalga oshirilayotgan tub islohotlar strategik istiqbolda barqaror iqtisodiy oʻsishni taʼminlashga qaratilgan.

Mavzuning maqsadi: Bugungi kunda mamlakatimiz rahbariyati tomonidan aniqlanayotgan va butun xalqimiz tomonidan oshkora muhokama etilayotgan muammolarning chuqurligi ularni tezlik bilan bartaraf etish uchun barcha mavjud imkoniyatlarni ishga solishni talab etadi. Shubhasiz, strategik boshqaruvning ilmiy asoslangan vositalarisiz oldimizga qoʻyilgan maqsadlarni roʻyobga chiqarishning imkoni yoʻq.

Mavzuning vazifalari: Davlatning milliy iqtisodiyotini tartibga solishda muvaffaqiyatli zamonaviy davlatning izchil rivojlanishini jamiyatning ustuvor yoʻnalishlari boʻyicha chuqur oʻylangan strategiyasiz tasavvur qilish mumkin emas. Oʻzbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Mirziyoyev tashabbusi bilan 2017-2021 yillarda Oʻzbekiston Respublikasini rivojlantirishning beshta ustuvor yoʻnalishi boʻyicha Harakatlar strategiyasi ishlab chiqilgani bejiz emas. Ijrosi besh bosqichga boʻlingan respublikamiz uchun muhim ahamiyat kasb etuvchi ushbu hujjat loyihasi milliy qonunchilik, huquqni qoʻllash amaliyoti va ilgʻor xorijiy tajriba tahlili asosida ishlab chiqilgan.

Strategiya davlat boshqaruvini har tomonlama isloh qilish, jamiyat qurilishini takomillashtirish, demokratik islohotlarni chuqurlashtirish, pirovardida, mamlakatimizni tubdan modernizatsiya qilishga qaratilgan. Strategik boshqaruvning ilmiy asoslari – bugungi kunda iqtisod fanlarining muhim sohalaridan biridir. Chunki tarmoq va korporativ darajada, hududlar va yirik megapolislarda rivojlangan mamlakatlarning davlat boshqaruviga doir tajribasini umumlashtiradi va tartibga soladi.

Butun insoniyat tarixida iqtisodiyotga qiziqish, lining qanday soha ekanligini tushunib yetishga katta e’tibor qaratilgan. Jamiyat hayotida haqiqatdan ham “iqtisod” so’zi ko’pdan-ko’p uchraydi, ayrim hollarda esa awal iqtisod, so’ngra siyosat tushunchasini ishlatadilar.

Insonning iqtisodiy sa’y-harakatlari negizida liamislia qonun-qoidalar yotadi. Bu qonun-qoidalarga amal qilish iqtisod hayotning rivojlanishiga ko’maklashadi, ya’ni ulardan to’g’ri foydalanishsa ijobiy va aksincha, noto’g’ri foydalanilganda esa salbiy natija berishi mumkin.

Iqtisodiy qonunlar iqtisodiy hayotning, iqtisodiy hodisa va jaroyonlaming turli asosiy tomonlari o’rtasida doimiy takrorlanib turuvchi barqaror sabab-oqibat aloqalarini, ulaming uzviy bog’liqligini ifodalaydi.

Tabiiy qonunlar insonlar ongiga, irodasiga bog’liq boTmagan holda kishilik jamiyati bo’lmasa ham amal qilaveradi, bir so’z bilan aytganda bu qonunlar “Iqtisodiyotni davlat tomonidan boshqarish,,ning ildizi va tak-tomiri hisoblanadi.

Bozor munosabatlariga asoslangan mamlakatlarda iqtisodiyotni tartibga solish borasida davlat muhim vazifalarni bajaradi. Davlat iqtisodiyotga faol aralashib, bozor mexanizmining amal qilishiga ko'maklashadi, raqobatchilik muhitini yaratib, aholini salbiy oqibatlardan himoyalash chora-tadbirlarini ko'radi. Bozor iqtisodiyotini davlat tomonidan tartibga solishdan ko'zlangan asosiy maqsad bozor munosabatlarini muayyan va ma'lum yo'nalishlar asosida rivojlantirib, iqtisodiy taraqqiyot sur'atlarini jadallashtirish va aholi turmush darajasini oshirish choralarini ko'rishdan iboratdir.