Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 10000UZS
Hajmi 52.2KB
Xaridlar 0
Yuklab olingan sana 25 Fevral 2024
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Madaniyatshunoslik

Sotuvchi

Bohodir Jalolov

Jahon madanyati va mintaqa madaniyati

Sotib olish
Jahon madanyati va mintaqa madaniyati 
Reja:
Kirish: 
I.Bob.Jahon madanyati 
1.1 Qadimgi Misr, Mesopatamiya madaniyati. 
1.2 . Qadimgi Hindiston, Xitoy madaniyati 
1.3 . Antik Yunoniston va Antik Rim madaniyati  
II.Bob. Mintaqa madanyati 
2.1.  Markaziy Osiyodagi qadimgi madaniyatning o’ziga xos xususiyatlari 
2.2 . Markaziy Osiyo xududidagi ilk shaxarlar madaniyati 
2.3 . Markaziy Osiyo xalqlarining o’rta asrlarda asrlarda madaniy xayoti. 
 Xulosa. 
Foydalangan adabiyotlar. 
  
 
  Kirish
Mavzuning   dolzarbligi:   O’zb е kiston   milliy   taraqqiyotning   eng   ma’suliyatli
bosqichi  – ijtimoiy, siyosiy  va iqtisodiy hayotning k е skin burilish davrini boshidan
k е chirmoqda. Jamiyatimiz har bir fuqarosi XXI asri ibtidosida, ortda qolgan yillarni
sarhisob   qilish   va   k е lajak   hayotning   turli   jabhalari   r е jasini   b е lgilab   olish
muammosiga duch k е lishi ijtimoiy fan olimlari zimmasiga katta vazifalarni yuklaydi.
Bunday hollarda jamiyat ijtimoiy rivojining ilmiy asoslangan istiqboli r е jasini tuzib,
uning ustuvor yo’nalishlarini b е lgilab olish hal qiluvchi ahamiyatga ega. Arastu o’z
vaqtida   aytganid е k,   har   doim   va   har   joyda   ezgulikka   erishish   ikki   shartning
bajarilishiga: 
1. Har qanday faoliyat yakunidagi maqsadni to’g’ri b е lgilashga; 
2. Pirovard maqsadga erishish chora-tadbirlarini izlab topishga bog’liqdir. 
Ilmiy tilda buni faoliyatning m е todologik asosini aniqlash va maqsadga   е tishish,
usul va uslublarini to’g’ri b е lgilash d е yiladi. 
  «Vatan,   millat   taqdiri   hal   bo’ladigan   qaltis   vaziyatlarda   to’g’ri   yo’lni   tanlay
olish uchun avvalo tarixni va hayotning achchiq-chuchugini bilish k е rak», d е gan edi
Islom Karimov. R е spublika Pr е zid е nti ta’lim-tarbiya sohasiga milliy didaktik nuqtai
nazardan   yondashib,   uni   quyidagicha   ta’riflaydi:   «Ta’lim   O’zb е kiston   xalqi
ma’naviyatiga   yaratuvchilik   faoliyatini   baxsh   etadi.   O’sib   k е layotgan   avlodning
barcha   yaxshi   imkoniyatlari   unda   namoyon   bo’ladi,   kasb-kori,   mahorati   uzluksiz
takomillashadi,   katta   avlodlarning   dono   tajribasi   anglab   olinadi   va   yosh   avlodga
o’tadi». 
Pr е zid е ntimiz   ikkinchi   chaqiriq   O’zb е kiston   R е spublikasi   Oliy   Majlisining
birinchi   s е ssiyasida   jamiyatimiz   taraqqiyotining   yaqin   k е lajagidagi   maqsad   va
vazifalarini   ko’rsatadi.   U   o’z   nutqida   jamiyat   rivojining   е tti   asosiy   yo’nalishini
birma-bir   tavsiyalab,   ularning   istiqbolga   qaratilgan   maqsad   va   vazifalarini   b е lgilab
b е rdi. Dolzarb masalalar ichida ustuvor yo’nalishlar qatoriga siyosat, davlat qurilishi
va   iqtisodiyot   sohalaridan   k е yin   ta’lim-tarbiyani   qo’ydi   va   uning   maqsadi   hamda
unga   е tishishi   chora-tadbirlarini   b е lgilab   b е rdi.   Ta’lim   sohasidagi   birinchi   masala
qilib   «…milliy   qadriyatlarimizni   tiklash,   o’zligimizni   anglash,   milliy   g’oya   va
mafkurani shakllantirish, muqaddas dinimizning, ma’naviy hayotimizdagi o’rnini va hurmatini   tiklash   kabi   mustaqillik   yillarida   boshlangan   ezgu   ishlarimizni   izchillik
bilan   davom   ettirish,   uni   yangi   bosqichga   ko’tarish   va   ta’sirchanligini
kuchaytirishdir»- d е di. 
Pr е zid е ntimizning   Ushbu   ko’rsatmalari   ijtimoiy   sohada   faoliyat
ko’rsatayotganlarga,   shu   jumladan   ta’lim-tarbiya   bilan   shug’ullanuvchilarga   ham,
umumiy m е todologik asos vazifasini o’taydi. 
Ma’suliyatli va murakkab bu vazifa, davlatning boshqa tadbirlari qatorida, 
R е spublika   Oliy   Majlisining   IX   s е ssiyasida   qabul   qilingan   Kadrlar   tayyorlash
milliy   dasturini   ro’yobga   chiqarish   orqali   bajariladi.   Bu   dasturning   tarkibiy   qismi
sifatida   ta’limning   yangi   mod е li   yaratildi.   Pr е zid е nt   tomonidan   ilmiy   asoslab
b е rilgan   ta’lim-tarbiya   mod е lini   amaliyotga   tatbiq   etish   o’quv   jarayonini
t е xnologiyalashtirish   bilan   uzviy   bog’liqdir.   Shu   boisdan   Kadrlar   tayyorlash   milliy
dasturida   «O’quv-tarbiyaviy   jarayonni   ilg’or   p е dagogik   t е xnologiyalar   bilan
ta’minlash»   uning   ikkinchi   va   uchinchi   bosqichlarida   bajariladigan   jiddiy
vazifalardan biri sifatida b е lgilandi. 
  Kadrlar   tayyorlash   Milliy   dasturining   ikkinchi   bosqichi   ta’lim   jarayonidagi
sifat   ko’rsatkichlarini   yaxshilash,   ya’ni   jahon   andozalariga   mos,   raqobatbardosh,
yuqori   saviyaga   ega   bo’lgan   mutaxassislar   tayyorlashdir.   Ushbu   murakkab
muammolarni   е chimini   topib   ularni   amalda   k е ng   qo’llash   oliy   ta’lim   tizimi
xodimlari   oldiga   juda   katta   vazifalar   b е lgilaydi.   Bunda   aniq   vazifalar   sifatida
b е vosita o’quv jarayonini yaxshilash, o’quv dasturlarini yanada takomillashtirish,
o’qitishning   zamonaviy   p е dagogik   t е xnologiyalarini   amalga   joriy   qilish,   t е xnik
vositalaridan   k е ng   foydalanish   va   shu   asosda   masofadan   o’qitishni   k е ng   joriy
qilishdan iboratdir. Madaniyat tarixi- eng yosh fan bu fan barcha o’quv yurtlarida
Mustaqillik   yillaridan   e’tiboran   o’qitila   boshlandi.   Bu   jamiyat   hayotini   ma’naviy
sog’lomlashtirish   yo’lidagi   dastlabki   qadamlardan   biri   bo’ldi.   Aslida   elimizda
madaniy-ma’naviy   islohatlar   yurtboshimiz   I.A.   Karimov   tashabbusi   bilan   1989
yilning   21   oktyabrida   o’zb е k   tiliga   davlat   maqomi   b е rilishidan   boshlandi.
Mustaqillikning   to’rtinchi   tongida   sh е ’riyat   sohibqironi   Mir   Alish е r   Navoiy
bobomizga   yodgorlikning   ochilishi,   1991   yilning   5   s е ntyabr   kuni   Toshk е ntning bosh maydonini «Mustaqillik maydoni» d е b nomlanishi qalblarga shuur bahshida
etdi. 
 «Mustaqillik, – d е gan edi I.A. Karimov, – bizni mustabid va mafkuralashgan
kishanlardan ozod qildi. O’zb е k xalqiga o’z yurtida boshini baland ko’tarib yurish,
o’z   madaniyati   va   an’analarini,   qadr   qimmatini,   dini   va   e’tiqodini,   ona-tili   va
ma’naviyatini  tiklash imkonini b е rdi». Madaniyatshunoslik  quyidagi zaruriyat va
omillar bilan b е lg 1
ilanadi; 
Birinchidan,   Mustaqillik   jamiyatning   barcha   jabhalarida-ijtimoiy-iqtisodiy,
siyosiy-huquqiy, ma’naviy-ma’rifiy sohalarda jahon tajribasi va milliy o’zlik asosida
chuqur   islohatlarni   amalga   oshirishni   tabiiy   ravishda   kun   tartibiga   qo’ydi.   Bu   eski
ijtimoiy   tizimdan   yangisiga   o’tish   d е mak.   U   esa   е ngil   k е chmaydi.   Yoshlar   bu
jarayonning   mohiyatini   to’g’ri   anglamog’i,   ijtimoiy   faol   bo’lmog’i   uchun   umuman
tariximizni   xususan   madaniyat   tarixini   o’rganmog’i,   bilmog’i   lozim.   Ikkinchidan,
Mustaqillik biz uchun jahonga yuz ochdi. O’zb е kiston jahonni taniy boshlaganid е k,
jahon   O’zb е kistonni   taniy   boshladi.   Ijtimoiy-siyosiy,   madaniy-ma’naviy   aloQalar
k е ngaydi.   Yoshlarimiz   xorijiy   mamlakatlarda   tahsil   olmoqda,   o’zga   xalqlar
madaniyati,   udumi,   an’analari   bilan   tanishmoqda.   Bunday   sharoitda   o’z   madaniy-
ma’rifiy   m е rosini   yaxshi   bilmaslik   k е chirilmas   hol.   Ular   jahonni   hayratga   solgan
ajdodlar   m е rosini   nafaqat   bilishi,   unga   munosib   voris   bo’lmoqlari   lozim;
Uchinchidan,   Milliy   g’oya   va   milliy   mafkurani   shakllantirish,   g’oyaviy   bo’shliqqa
yo’l   Qo’ymaslik,   yoshlarni   millat   va   istiqlol   manfaatlariga   zid   g’oyalar,   qarashlar
ta’siriga   tushib   qolishini   oldini   olish   vazifasi   milliy   ozodlik   g’oyalarini,   buyuk
mutafakkirlarimizning   m е rosi   va   asarlarini   atroflicha   bilishni   talab   etadi.   «Millat
dardiga   darmon   bo’lmoq»   uchun   (Amir   T е mur)   «g’oyaga   qarshi   faqat   g’oya,
jaholatga qarshi faqat ma’rifat bilan bahsga kirishish, olishish mumkin». 
  Maqsadi : talaba yoshlarda jahon va Vatan madaniyati tarixi bilan bog’liq boy
mat е riallarni mustaqil tahlil etish tafakkur mustaqilligi, tarixiy ong, asl ziyolilikni
shakllanishi, millatimiz m е ntalit е tining yuksalishiga yo’naltirish va shunga xizmat
qilmog’i   lozim.   Madaniyat-   bu   insonlarning   ijodiy   faoliyati   tufayli   yaratilgan
moddiy va ma’naviy  boyliklar  majmuigina bo’lib qolmay, ayni  paytda  u jamiyat taraqqiyotining   darajasini   ham   ifodalaydi,   ya’ni,   jamiyatdagi   bilim,   m е zon   va
qadriyatlarning yig’indisi madaniyatda gavdalanadi. 
  Vazifasi:   Madaniyat inson hayotida muhim vazifalarni bajaradi. Ular orasida
quyidagilarni alohida ta’kidlab ko’rsatish mumkin.  
Madaniyat,   avvalo,   ijtimoiy   vazifalarni,   ya’ni   shaxsni,   odamni   inson   qilib
shakllantirish   va   tarbiyalash   vazifasini   bajaradi.   Madaniyat   har   bir   shaxsning
insoniyat yaratgan bilimlarni, ma’naviy qadriyatlarni, tartib-qoidalarni o’zlashtirib
olish,   tarbiyalash,   jamiyatning   to’la   huquqli   a’zosi   sifatida   faoliyat   yuritish
qobiliyatini   shakllantirish   vazifasini   bajaradi.   Insonning   tabiat   hukmronligidan
ajralib   chiqishi   madaniyatga   xos   ayrim   el е m е ntlarning   shakllanishi   bilan   birga
sodir   bo’ladi.   Aynan   madaniyat   orqali   har   bir   shaxs   jamiyatda   to’plangan
tajribalarni,   an’analar   va   urf-odatlarni   turmush   tarzini   o’zlashtiradi,   ular   k е yingi
avlodlarga  е tkaziladi. 
Madaniyat   axborotlarni   o’zlashtirish,   bilish,   tushunish   vazifasini   bajaradi.
Madaniyat   inson   uchun   dunyoni   bilish,   dunyo   to’g’risida   turli   ma’lumotlar,
axborotlar olish, ularni avloddan avlodga o’tib borishini ta’minlaydi. 
Madaniyat   tartibga   soluvchi   vazifani   ham   bajaradi,   ya’ni   kishilar   o’rtasidagi
o’zaro   munosabatlarni   b е lgilangan   tartib-qoidalar,   axloqiy-huquqiy   normalar
asosida tartibga solishga xizmat qiladi. 
Madaniyat kishilar o’rtasida o’zaro fikr almashuv bilan bog’liq bo’lgan, aloqa
uchun   xizmat   qiladigan   vazifani   bajaradi.   Bu   borada   til   asosiy   vosita   rolini
o’ynaydi. Gap shundaki, madaniyatning bir qator sohalari – fan, san’at, t е xnika va
boshqalarning   o’ziga   xos   tili   bo’lib,   ularni   bilmasdan   turib   madaniyatni
to’laligicha bilib bo’lmaydi. 
 
 
 
 
  I.Bob.Jahon madanyati
1.1. Qadimgi Misr, Mesopatamiya madaniyati.
 Qadimdan Misrda tabiati issiq, hayvonot, o’simlik dunyosi va yer osti boyliklari
ko’p   bo’lganligi   bois   bu   yerda   moddiy   va   ma’naviy   madaniyat   juda   erta   vujudga
kelib rivojlangan. 
  Qadimgi   podsholik   davrida   papirus   qog’ozining   tayyorlanishi   yozma
madaniyatni   rivojlantirishga   olib   kelgan   bo’lsa,   Misrda   mis   davrida   birinchi   bo’lib
asalarichilikning   kashf   qilinishi   va   yoyilishi   ham   dunyoviy   ahamiyatga   ega   bo’ldi.
Shu   bilan   birga   shu   davrda   dehqonchilik,   bog’dorchilik,   polizchilik   va   uzumchilik
rivojlangan. 
 Qadimgi Misr podsholigi davrida yetakchi madaniyat yo’nalishi - bu arxitektura
bo’lib,   u   boshqa   madaniyat   turlari   bilan   uyg’unlikda   rivojlandi.   Birinchi   piramida
arxitektor   Imxotep   loyihasi   asosida   Fiza   va   Joserga   atab   Sakkarada   (mil.   avv.   III
ming yillikda) qurilgan bo’lib, u buyi 60 metr, pillapoya shaklida qurilgan. Imxotep
birinchi   arxitektor   bo’libgina   qolmay,   ayni   chog’da   olim,   yozuvchi,   tabib   ham   edi.
Vafotidan keyin unga atab ibodatxona qurilgan. Ikkinchisi Dashurda qurilgan Snofru
piramidasi to’rt burchakli shaklda bo’lib, uning bo’yi 100 metr edi. Gizadagi firavn
Xufu maqbarasipiramidasi o’zining ulug’vorligi bilan ajralib turadi. Xufu (yunoncha
Xeops)   maqbarasining   bo’yi   150   metr   (hozir   146   metr),   egallagan   joyi   52,900   m2
bo’lib, uning qurilishiga og’irligi 2-15 tonnalik 2 mln. 300 mingta tarashlangan tosh
ishlatilgan.   Piramida   30   yil   ichida   qurilgan.   Xufu   piramidasi   olamning   yetti
mo’’jizasining   biri   hisoblanadi.   Gizada   qurilgan   ulkan   sfinks   (uzunligi   57   metr)
Xafra   sher   surati   tarzida   bo’lib,   o’zining   betakrorligi   bilan   ajralib   turadi.   Hammasi
bo’lib   80   ga   yaqin   piramidalar   qurilgan.   Piramidalar   qadimgi   Misrning   o’ziga   xos
ramziga aylangan. Piramidalar qurilishi qadimgi Misr uchun juda qimmatga tushgan
va   Misr   iqtisodini   izdan   chiqaraboshlagan.   Shu   sababli   firavnlar   mil.avv.   XVII
asrdan e’tiboran piramidalar qurishdan voz kechganlar. 
 O’rta podsholik, yoki boshqacha qilib aytganda klassik davrda qurollar yasashda
bronzadan   keng   foydalana   boshlangan.   Oyna   ishlab   chiqarish   yo’lga   qo’yiladi.
qadimgi   ayniqsa   o’rta   podsholik   davrida   matematika   sohasida   katta   yutuqlarga
erishilgan.   Jumladan,   sanoq   tizimi   kashf   etilgan.   Misr   yozuvida   1,   10,   100,   1000, 10000,   100000,   hatto   millionni   ham   bildiruvchi   alohida   belgilar   bo’lgan.   Misr
astronomlari   yulduzlar,   sayyoralar   harakatini   o’rganib,   birinchi   yulduzlar   osmoni
xaritasini   tuzganlar.   Shunday   xaritalar   Senmut   maqbarasi,   Edfu   va   Dendir
ibodatxonalarining   shiplarida   saqlanib   qolgan.   Misr   astronomlari   dunyoda   birinchi
bo’lib   alohida   taqvim   tuzganlar.   Unga   ko’ra,   bir   yil   365   kunni   tashkil   qilib,   u   12
oyga   bo’linadi.   Har   oy   30   kundan   iborat   bo’lgan   qolgan   5   kunni   esa   bayram
qilishgan. qum va suv soatlari ham dastlab Misrda kashf etilgan. 
  Misrda tibbiyot ham erta rivojlangan. Mil.avv. 3600 yilda Memfisda afsonaviy
tabib   Imxoteb   sharafiga   maxsus   ibodatxona   qurilib,   u   yerda   bemorlarga   tibbiy
yordam ko’rsatilgan. Geliopolis va Sais shaharlarida tabiblar tayyorlaydigan maxsus
maktablar   bo’lgan.   Tibbiyotga   bag’ishlangan   asarlar   yaratilgan.   Tabiblar
mumiyolash   jarayonida   inson   a’zolarining   ichki   tuzilishini   yaxshi   bilganlar.   Ular,
bemorlarni davolashda terapiya, jarroqlik, ruhiy ta’sir etish usullarini qo’llashgan. 
1.2. Qadimgi Hindiston, Xitoy madaniyati
Misrda   Georg,   Zbers,   Zdvin,   Smit,   Brugsha,   Zrazistrat,   Xerofil   kabi   mashhur
hakimlar   shuhrat   topgan.   Yangi   podsholik   davri   qadimgi   Misr   tarixida   moddiy   va
ma’naviy   rivojlanishning   eng   cho’qqisi   hisoblanadi.   Bu   davrda   misrliklar   temirdan
foydalanishga o’tganlar, to’qimachilik dastgohini kashf qilingan, yilqichilikni (otlar)
o’zlashtirganlar.   Chig’iriqni   va   sharufni   kashf   etilishi   polizchilik   va
bog’dorchilikning rivojlanishiga olib kelgan. Xullas, bu davrda mamlakat iqtisodi tez
o’sadi.   Bu   esa   jamiyatning   boy   tabaqasining   yanada   boyishiga   va   san’atning
rivojlanishiga olib keldi. 
  Yangipodsholik   davrida   Misrda   firavnTutmos   I   davridan   boshlab   «Podsholar
vodiysida»   firavnlar   o’zlariga   mahobatli   va   labirintli   maqbaralarni,   haykallarni
qurdiradilar. Bularga Amenxotep III va Abusimbedagi Ramzus II g’orli maqbaralari
haykallari misol bo’la oladi. Ayniqsa, Fivada qurilgan Karnak va Luksor maqbaralari
arxitektor Ineni boshchiligida qurilgan bo’lib, bu yirik arxitektura majmui qurilishida
baland   ustunlar   ishlatilgan.   Bu   davrda   ko’p   janrli   adabiyot   ham   rivojlanadi.   Diniy
«Marhumlar   kitobi»,   realizm   ruhidagi   «Ikki   og’a-ini   haqida   ertak»,   sevgi   haqida
«Yurakni   rohatlantiruvchi   qo’shiq»   kabi   asarlar   yuzaga   keldi.   Tasviriy   san’at   va
haykaltaroshlikda   firavnlarning   turmush   tarzini   aks   ettiruvchi   asarlar   yaratildi. Haykaltarosh   Tutmos   tomonidan   yaratilgan   firavn   Exnaton   va   uning   rafiqasi
Nefertiti   asarlari   o’zining   betakrorligi,   go’zalligi   bilan   kishilarni   hayratga   soladi.
1922   yili   topilgan   Tutatxamon   maqbarasidagi   (yagona   to’la   saqlanib   qolgan)   Misr
madaniyatiga   taalluqli   ko’plab   qimmatli   yodgorliklar   ichida   firavnning   mashhur
oltindan qilingan niqobi ham bor. 
  Quyi   Misr   podsholigi   davrida   Misr   inqiroz   jarayoniniboshidan   kechirdi.
Yagona Misr avval ikkiga, so’ngra mayda nomlarga (davlatchalarga) bo’linib ketadi.
Misr avval Numibiya, Ossuriya, Eron ta’siriga tushib qoladi va nihoyat, mil.avv. 332
yili   Aleksandr   Makedonskiy   tomonidan   egallanadi.   Shu   bilan   Misrning   qadimgi
davri   tugaydi.   Qadimgi   Misr   madaniyatiga   kelsak,   u   hozirgi   qadar   ham   yashab
kelmoqda. Bu madaniyat jahon madaniyati rivojiga ham katta hissa qo’shdi. Shuning
uchun   ham   Yunon   faylasufi   Aflotun   Misr   madaniyatini   «Jami   sivilizatsiyalarning
onasi»1 deb bejiz aytmagan. Mesopatamiyadagi katta yutuqlardan biri bu yozuvning
ixtiro   qilinishi   edi.   Ilk   yozuv   mil.   1
avv.   IV   ming   yillikda   Janubiy   Mesopatamiyada
kashf   qilingan.   Bu   fanda   ieroglif   deb   nomlangan.   Masalan,   qush   so’zi   qushning
tasviri   bilan,   suv   so’zi   uch   qator   to’lqinsimon   chiziq   bilan   ifoda   etilgan.   Ammo
suratli   yozuv   bilan   hamma   so’zlarni   ham   ifoda   qilib   bo’lmagan.   Uning
cheklanganligi   sababli   bu   yozuv   takomillashtirib   borilib,   mixxat   yozuvi   kashf
qilingan. Qadimdan Mesopatamiya mirzolari adabiy, tarixiy asarlarni sopol, teri, loy
lavhalarga yozib, o’ziga xos kitoblar yaratganlar va kutubxonalarni tashkil qilganlar. 
  Shumerda   badiiy   adabiyot   rivoji   yuqori   darajaga   ko’tarilgan.   Noyob   asarlar
jumlasiga   «Dehqonchilik   al ь manaxi»,   «Gil ь gamesh   haqida   doston»   bo’lib,   unda
Gil ь gamesh   va   Enkidularning   do’stligi,   qahramonliklari   va   sarguzashtlari   haqida
hikoya qilinadi. Qadimgi davrning eng cho’qqiga chiqqan vaqti podsho Xammurapi
(1750-1732   yy)   hukmronlik   qilgan   yillarga   to’g’ri   keladi.   Xammurapi   yirik   davlat
tuzib,   bu   davlatni   o’zi   tuzgan   qonunlar   asosida   boshqargan.   Xammurapi   to’plami
mixxat   yozuvida   bazal ь t   tosh   ustuni   sathida   bitilgan.   qonunlar   to’plami   282
moddadan   iborat   bo’lib,   u   kirish,   qonunlar   va   xulosadan   iborat.   Kirish   qismida
qonunlarni   chiqarishdan  asosiy  maqsad   mamlakatda adolat  o’rnatishdan  iborat,  deb
1   Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo’q. T., 1998. 
Gulmetova.E,Qobiljonova.T,Madanyatshunoslik o’quv qo’l   Toshk е nt - 2007 
  ko’rsatilgan.   Unda   podsho   ulug’lanib,   ko’klarga   ko’tarilgan.   qonunlarda   xususiy
mulk   himoya   qilingan.   Jumladan:   agar   kimki   ibodatxonaning   yoki   podshoning
mulkini   o’g’irlasa,   u   o’ldirilishi   lozim;   o’g’irlik   molni   olgan   kishi   ham   o’ldirilishi
kerak…   Xammurapi   qonunlari   o’z   davrining   muhim   tarixiy,   yuridik   hujjati
hisoblanadi.   Balandligi   2   m.   bazal ь t   ustunida   Xammurapining   tik   turgan   holida
kursida   o’tirgan   quyosh   va   adolat   xudosi   Xamash   qo’lidan   hokimiyat   belgisi   -
tayoqni   olayotgan   holati   tasvirlangan.   Bu   jihatdan   u   tasviriy   monumental ь   asar
hamdir. 
Antik Yunoniston va Antik Rim madaniyati
Yangi   Bobilning   gullab-yashnashi   podshoh   Navuxodonosor   (605-562   yy)
davriga to’g’ri keladi. Uning davrida dunyoning yetti mo’jizasidan biri 
«Semiramidaning   osma   bog’lari»   qurilgan   bo’lib,   uni   sevgi   ramzi   deb   ham
atashadi.  Shu davrga mansub  «Bobil  minorasi» (balandligi  90m.)  – zikkurati  o’z
davrining   eng   ulkan   arxitektura   inshooti   bo’lgan.   Bu   minorani   Gerodot   ko’rib
hayron qolgan. Minora to’g’risida Bibliyada ham eslatib o’tiladi. Qadimgi Bobilda
matematika,   geometriya   astronomiya,   tibbiyot,   tarix   va   boshqa   fanlarga   qiziqish
erta boshlangan. Yerlarni o’lchash, masofani aniqlash, hosilni hisoblash va savdo-
sotiq   ishlarini   yuritish   uchun   matematika   va   geometriya   kerak   bo’lgan.   Bobillar
son   va   sanashni   bilganlar.   100   va   1000liklar   alohida   belgi   bilan   ifoda   etganlar,
hatto doiraning 3600 ekanligini aniqlaganlar. Mesopatamiyada qadimdan boshlab
maktablar vujudga kelgan bo’lib, ularda o’ziga to’q kishilarning farzandlari ta’lim
olgan.   Maktablarning   quyi   sinflarida   adabiyot,   til,   grammatika   fanlari   o’qitilgan.
Yuqori   sinflarida   esa   astronomiya,   matematika,   geometriya,   tibbiyot   va
veterinariya   hamda   diniy   darslar   o’tilgan.   Maktablar   davlatni   boshqarish   uchun
xodimlar tayyorlagan. 
  Hindiston   haqli   ravishda   qadimgi   Sharqning   yuksak   madaniyatli
mamlakatlaridan   biridir.   Hindiston   yarim   oroli   qadimdan   tabiiy   rang-baranglik,
boy   o’simlik,   hayvanot   va   qimmatbaho   yer   osti   boyliklariga   ega   bo’lgan.   Yarim
orolda  ser   suv  Hind va  Gang  kabi  daryolar  mavjud.  Mil. avv.  V  ming yillikning
oxiri   IV   ming   yillikdan   boshlab   Hind   daryosi   vodiysida   sun’iy   sug’orishga
asoslangan dehqonchilik vujudga kelgan. IV ming yillik o’rtalariga kelib bu joyda o’ziga   xos   eng   qadimgi   hind   madaniyati   vujudga   kelgan.   Dehqonchilik,
hunarmandchilik,   chorvachilik,   savdo-sotiqning   rivojlanishi   natijasida   qishloq   va
shaharlar   paydo   bo’lgan.   Nihoyat,   Hind   daryosi   va   uning   Panjob   viloyatida
qadimgi   davlatlar   yuzaga   keladi.   Bu   davlatlarning   Mohinjo-Daro,   Xarappa   kabi
katta shaharlari bo’lgan. Mohinjo-Daro hozirda 
Pokiston   hududida   joylashgan   bo’lib,   shaharning   maydoni   270   gektardan
iborat.   Bu   yerdan   arxeologlar   ko’chalar,   pishiq   va   xom   g’ishtdan   qurilgan   turar
joylar,   saroylar,   omborxonalar,   ibodatxonalar   va   podsho   qarorgohining
qoldiqlarini   topishgan.   Shaharda   pishiq   g’ishtdan   qurilgan   suv   tarmog’i   va
kanalizatsiya ham bo’lgan. Badavlat kishilarning uylari, shuningdek ibodatxonalar
2-3 qavatli qilib pishiq g’ishtdan 4,5 ming yil avval  qurilgan. Xarappa shahridan
arxeologlar   500   ga   yaqin   yodgorliklar   topishgan.   Shahar   qurilishi   Mohinjo-Daro
bilan   deyarli   bir   xil.   Shaharda   me’morchilik,   to’qimachilik,   kulolchilik,
toshtaroshlik, zargarlik, qurolsozlik ancha rivoj topgan. Xarappaliklar o’zlarining
ieroglif yozuvlariga ham ega bo’lgan2. Ikkala shaharda ham yirik g’alla omborlari
topilgan   bo’lib,   bu   davlatni   markazlashganlik   darajasini   ko’rsatadi.   Hindlar
dunyoda   birinchi   bo’lib   paxtadan   mato   to’qib,   kiyimlar   tikkanlar,   chunki
shahardan   kiyim   tikish,   qurolsozlik   ustaxona   qoldiqlarni   topilgan.   Xarappa   suv
yo’li va quruqlik orqali shumerlar bilan savdo aloqalari olib borgan ilk quldorlik
davlati edi. 
  Mil.   avv.   II   ming   yillik   o’rtalaridan   boshlab   Eron   va   Turon   orqali
Hindistonga ko’chmanchi, chorvador oriy qabilalari bostirib kiradi. Ular Gang va
Panjob daryo vohalarining unumdor  yerlariga kelib o’rnashganlar  va keyinchalik
mahalliy   xalq   bilan   aralashib   ketganlar.   Oriylar   bilan   mahalliy   xalq   o’rtasidagi
qonli janglar hindlarning xalq og’zaki ijodiyoti namunalari bo’lgan «Mahobxarat»
va   «Ramayana»   dostonlarida   ham   aks   ettirilgan.   Hindlar   o’zlarining   qadimiy
yozuvlariga   ega   bo’lganlar.   Ularda   astronomiya   va   matematika   ham   ancha   rivoj
topgan. Hindlar quyosh va suv soatlaridan foydalanganlar, o’zlarining taqvimlarini
tuzganlar. Xalq og’zaki ijodining yuksak namunasi – Vedalar, gimnlar, qo’shiqlar,
afsunkor   va   diniy   duolardan   iborat   to’plam   tuzilgan.   Vedalarda   hayot   va   o’lim
masalalari bo’yicha fikr yuritiladi.    Buddizm   ta’limoti   to’rt   haqiqatda   o’z   ifodasini   topgan:
Turmush azob-uqubatlardan iborat; 
2.Azob-uqubatlar sababi – kishilarning istaklari va nafslaridir: 
3.Azob-uqubatdan   qutilish   uchun   kishilaro’zlarining   istak   va   nafslarini
tiyishlari kerak; 
4.Azob-uqubatlardan halos bo’lish uchun Budda kashf etgan qoidalarga amal
qilishi kerak. I-VII asrlarda Bombey yaqinida tog’ni o’yib, 24 ta g’or monastirlari
va   5   ta   ibodatxona   qurilishi,   ya’ni   Ajanta   majmuasi   dunyo   madaniyatida
arxitektura,   haykaltaroshlik   va   tasviriy   san’atning   o’ziga   xos   sintezi   hisoblanadi.
Chunki   uning   qurilishida   yuqorida   ko’rsatilgan   san’at   turlarining   hammasidan
foydalanilgan. 
  Chjou   davrida   Xitoyda   metall   tangalarni   (dunyoda   birinchi   marta)
muomalaga   chiqarildi3.   Dengizlarda   suzish   uchun   kompas   ixtiro   qilingan   (uning
strelkasi   Shimolni   emas,   Janubni   ko’rsatgan).   Dunyoda   birinchi   bo’lib,   Xitoyda
porox   ixtiro   qilingan   bo’lib,   undan   bayramlardagi   mushakbozlilar   foydalanilgan.
Artileriya, miltiq, arbalet-miltiqlar ham dastlab Xitoyda yaratilgan. 
  Mil.   avv.   I   asr   oxiri   va   yangi   asr   arafasida   xitoyliklar   latta,   po’sloq   va
bambuk   aralashmasidan   qog’oz   tayyorlaganlar.   qog’oz   yog’och,   bambuk   va
shoyiga   qaraganda   arzon   bo’lib,   u   yozish   va   saqlash   uchun   qo’lay   hisoblangan.
qog’ozning   ixtiro   qilinishi   maorif,   fan,   madaniyatning   rivojlanishi   va   davlat
ishlarida muhim  ahamiyatga ega bo’lgan. Buyuk  Xitoy devori  qurilishi  mil. avv.
IV   asrda   boshlanib,   shimoldagi   Xunn   qabilalarining   hujumlaridan   saqlanish   va
savdo-sotiq   ishlarini   ko’zlab   qurilgan.   Devor   Leodun   qo’ltig’i   qirg’og’idagi
Shayxayguan shahridan boshlanib, g’arbda 
Dun ь xuan   qal’asigagacha   davom   etgan.   Devorning   umumiy   uzunligi
5.0006.000   km.,   uning   balandligi   joyiga   qarab   6-10   metr,   qalinligi   5,5-7   metr
bo’lib, har 60-100 metrda mustahkam minoralar qurilgan. 
  Xitoy   ajoyibotlaridan   yana   biri,   bu   ipakning   kashf   etilishi   va   Buyuk   ipak
yo’liga asos  solinishidir. Imperator rafiqasi  Si-Lingchi  tomonidan mil. avv. 2600
yili   ipakning   kashf   etilishi   va   mil.   avv.   128   yili   Xitoy   sayyohi-diplomati
ChjanSzyan ь   tomonidan Buyuk ipak yo’liga asos solinishi katta tarixiy o’zgarish bo’lgan. Buyuk ipak yo’li birgina savdo-sotiq bilan cheklanibgina qolmay u ayni
paytda   diplomatiya,   diniy   va   ma’naviy   qadriyatlarni   tarqalish   yo’li   ham   edi.   U
Sharq   va   G’arb   sivilizatsiyasini   bog’lovchi   yo’l   bo’lib,   unda   Markaziy   Osiyo
xalqlari vositachilik rolini o’ynaganlar. 
  Qadimgi   Xitoy   tabiblari   kasallik   va   jarohatlarni   davolashda   uqalash,   igna
sanchib   davolashdan,   o’simlik   va   hayvonlardan   hosil   qilinadigan   dorilardan,
xususan   jen ь shen,   kiyik   shohidan   olinadigan   panti,   choy   va   boshqa
doridarmonlardan   keng   foydalanganlar.   O’sha   davrdayoq   Xitoy   tibbiyotida
mingdan ortiq dorilar bo’lgan. qadimgi Xitoy tabiblari ichida Va Shu Xe, Ban Sio
va Xua 
Tu lar mashhur bo’lgan. Van Shu tibbiyotga oid «Ney-Szin» («Odam tabiati
va   hayoti»),   Ban   Sio   esa   «qiyinchilik   haqida   kitob»   kabi   asarlar   yozganlar.
Bulardan bittasi Konfutsiylik bo’lib, uning asoschisi Kun-szi edi. U mil. avv. 551
yilda   zodagon   oilada   tug’ilgan   bo’lib,   15   yoshidan   o’zi   mutoala   qilib   ma’lumot
olgan.   Uning   ta’limotida   qadimgi   urf-odatlar   va   ularga   to’la   rioya   qilish   muhim
o’rin   tutadi.   Hammaning   ularga   amal   qilishi   jamiyatni   halokatdan   qutqarib,   uni
gullab-yashnashiga   olib   keladi   deb   uqtiriladi.   Davlat   to’g’risidagi   ta’limotda   «…
agar podsho haqiqiy podsho o’rnida bo’lsa, fuqarolarfuqaro o’rnida, ota-ota, ona-
ona o’rnida, bola-bola o’rnida bo’lsagina davlat gullab-yashnaydi» deyiladi. Agar
davlat   o’z   nomiga   munosib   bo’lsa,   unda   yetarlicha   oziq-ovqat,   yetarlicha
qo’shinlar bo’lishi  va unga ishonch bo’lishi  zarurligi ko’rsatiladi. Qadimgi Xitoy
tarixchilari   ichida   mil.   avv.   145-90   yillarda   yashagan   Sim   Syan   mashhur   bo’lib,
yuqorida   qayd   qilingan   «Tarixiy   xotiralar»   asarini   yozgan.   Unda   Xitoyning   eng
qadimgi davridan II asrgacha bo’lgan davri yoritilgan. Milodning 32-92 yillarida
yashagan   Ban   Gu   o’zining   «Xan   podsholigi   tarixi»   asarini   yozgan.   Qadimgi
Xitoyning kulolchilik maxsulotlari, ayniqsa chinni  buyumlar  hozirgacha o’zining
nafisligi,   betakrorligi,   pishiqligi   bilan   ajralib   turadi.   Ularda   ishlatilgan   rang,
tanlangan. 
  Qadimgi   Yunon   madaniyati   er.avv.   XVIII   asrdan   er.avv.   II   asrgacha
davom   etdi.   Yunonlar   o’zlarining   vatanini   Ellada   deb   ataganlar.   qadimgi   Yunon
madaniyatining eng yuqori darajaga ko’tarilgan davri er.avv. V-IV asrlarga to’g’ri keladi.   qadimgi   Yunon   madaniyati   jahon   madaniyati   tarixida   favqulodda   hodisa
sifatida   o’zini   namoyon   etdi.   Yunonlar   uchun   erkinlik   eng   yuqori   qadriyat
hisoblanib,   uning   uchun   hatto   o’limga   ham   tik   borganlar.   Leonid   jasorati   yoki
Prometey haqida afsona bunga misoldir. Insonni tarbiyalash uchun ikki yo’nalish
bo’yicha   ta’lim   tizimi   vujudga   keltirilgan:   a)   «gimnastika»;   va   b)   aqliy
yo’nalishdagi barcha madaniyat turlari, chunonchi, tabiiy fanlar, falsafa, notiqlikni
o’rganish. Ozod yunonlarning bolalari 7 yoshdan boshlab boshlang’ich maktabga
borganlar.   Badavlat   xalq   kishilarning   bolalari   esa   18   yoshgacha   bolalar
gimnaziyalarda o’qishni davom ettirganlar. Bolalar maktablarda chiroyli yozishga,
aniq va ravon so’zlashga o’rgatilgan. Ular Gomer, Gesiod va boshqa shoirlarning
she’rlarini   va   dostonlarini   yod   olganlar.   Yunonlar   ashula   aytish,   raqsga   tushish,
lira   sozini   chalishni   bilmaydiganlarni   o’qimishli   deb   hisoblamaganlar.   Bolalar
ulg’aya borgan sari yugurish, kurashga tushish, sakrash, disk, nayza otish va qilich
chopish   bilan   shug’ullanganlar.   Shu   tariqa,   ularni   vatan   himoyachilari   sifatida
tayyorlangan. 
 Qadimgi Yunon madaniyati beshta davrga bo’linadi: 
1)Egey madaniyati (er.avv. 2800-1100 yillar). 
2)Gomer davri (er.avv. XI-IX asrlar); 
3)Arxaik   madaniyat   davri   (er.avv.   VIII-VI   asrlar);   4)
Klassik   (yuqori   darajadagi)   davri   (er.avv.   V-IV   asrlar);   5)
Ellinizm davri (er.avv. 323-146 yillar). 
  Egey   madaniyatini   ko’pincha   Krit-Miken   madaniyati   deb   ham   atashadi.
Bu 2
ning   sababi   Krit   oroli   va   Miken   Yunon   madaniyatining   asosiy   markazlari
sanalgan.   Shuningdek   bu  davrni   afsonaviy   podsho   Minosning   nomi   bilan  Minoy
madaniyati   deb   ham   atashadi.   Eramizdan   avvalgi   uch  minginchi   yillarning   oxiri,
ikki   minginchi   yillarning   boshlarida   Krit   orolida   Knoss,   Festa,   Mali   va   Kato-
Zakro shahar davlatlari vujudga keldi. Shaharlarning tutgan o’rnini hisobga olinib,
ba’zida ularni «Saroy madaniyati» deb ham atashadi. Bu davrda asosiy mashg’ulot
qishloq   xo’jaligi   bo’lib,   bunda   don,   uzum,   zaytun   yetishtirilgan.   Xo’jalikda
chorvachilik,   xunarmandchilik   va   savdo   ham   muhim   o’rin   tutgan.   XI-IX
2  Sh.Z.Shakirova, L.Ilxomjonov,Madanyatshunoslik o’quv qo’llanma.Toshkent-2010-y Google.uz.internet 
sayti  asrlarning Gomer asri deb atalishi sababi shuki, bu davrni yoritib beruvchi asosiy
manba   Gomerning   «Odisseya»,   «Illiada»   dostonlari   bo’lgan.   Bu   davrda
davlatchilik,   shahar   –   saroy   turmush   madaniyati   va   yozuv   yo’q   bo’lib   boradi,
mehnat   qurollarini   temirdan   yasashga   o’tilishi   natijasida   mehnat   unumdorligi
ancha   o’sadi,   dehqonchilik   va   chorvachilik   rivoj   topadi.   Savdosotiqda   esa
ayirboshlash vositasi qoramollar hisoblangan. Arxaik davrga 
  xos   xususiyatlari   shundani   boratki   ki,   Yunonistonda   uch   asr   davomida
qishloqdanshaharga,   urug’-qabilachilik,   urug’chilik   patriarxatning
munosabatlaridan   klassik   qulchilik   bosqichiga   o’tish   uchun   zamin   yaratildi.
«Gretsiya   mo’’jizasi»   nomi   bilan   tarixga   kirgan   klassik   davrda   (er.avv.   V-IV
asrlar) qadimgi yunon sivilizatsiyasi va madaniyati yashnab eng yuqori cho’qqiga
chiqdi.   Bu   davrda   yunonlar   eronliklar   ustidan   g’alabaga   erishgach,   iqtisodiyot,
savdo   keng   rivojlanadi.   Afina   O’rta   Yer   dengizida   eng   katta   savdo   markaziga
aylanadi.   Afina,   Misr,   Karfagen,   Krit,   Suriya,   Finikiyaliklar   bilan   savdo
aloqalarini   olib   boradi.   Xuddi   shu   davrlarda   «Tarix   fanining   otasi»   Gerodot
(er.avv.   490-430   yy),   atom   nazariyasining   asoschisi   Demokrit   (er.avv.   460-   370
yy),   mashhur   tabib,   72   ta   kitob   muallifi   Gippokrat   (er.avv.   460-375   yy)   kabi
mashhur   olimlar   yashab   ijod   qilganlar.   Taniqli   arxitektura   inshootlari   ichida
dunyoning   yetti   mo’’jizasidan   biri   Efesdagi   Artemida   ibodatxonasi   bo’lib,   unga
yovuzlik timsoli bo’lmish Gerostrat tomonidan o’t qo’yilgan edi. qayta tiklangan
ibodatxona qurilishida haykaltaroshlar Praksitel va Skopaslar tomonidan ishlangan
127   ta   ustun   ajoyib   haykallar   va   rasmlar   aks   ettirilgan   edi.   Qadimgi   Yunon
madaniyatidagi teatr1 sohasida tragediya, komediya janrlarining paydo bo’lishi va
ravnaqi muhim voqea hisoblanadi. Yunon teatri qishloq xo’jaligi xomiysi bo’lgan
Dionis sharafiga o’tkaziladigan bayramlar vaqtida ijro etiladigan xalq qo’shiqlari
va   o’yinlari   asosida   vujudga   kelgan.   Dionis   bayramlari   toklar,   daraxtlar   barg
chiqargan bahorda va kuzda o’tkazilgan. 
«Tragediyalar otasi» Esxil (525- 458 yy) 90 dan ortiq tragediya yozgan. Esxil
o’z   tragediyalarida   afsonaviy   voqealardan   foydalangan   bo’lsada,   ularda   o’z
davrining   muhim   masalalari   keng   o’rin   tutgan.   Yana   bir   buyuk   tragediya
shoirlaridan biri  Sofokl  (496-406yy) bo’lib, u 120 dan ortiq tragediyalar  yozgan. Ulardan   bizgacha   yettitasi   yetib   kelgan,   xolos.   Afina   teatrida   dastlab   qo’yilgan
«Antigona»,   «Shoh   Edip»   asarlari   unga   shon-shuhrat   keltirgan.   Tragediya   janri
bilan   birgalikda   komediya1   janri   ham   vujudga   kelib,   rivojlanadi.   Komediya
janrining   otasi   Aristofan   (450-388   yy)   bo’lib,   uning   asarlari   sodda,   tushunarli,
xalq tilida yozilgan va hayotning muhim masalalari, jumladan, tinchlik muammosi
aks ettirilgan. Jumladan, uning «Tinchlik», «Ayollar xalq yig’inida», «Suvoriylar»
asarlari o’z davrida mashhur bo’lgan. 
  Qadimgi Yunon madaniyatining sunggi davri-bu Ellinizm (323-146yy.) dir.
Bu davrda madaniyatning ba’zi sohalarida, jumladan, filsafada erishilgan yutuqlar
darajasidan   pasayish   holatlari   yuz   beradi.   Bu   davrda   yunon   madaniyatining
boshqa   mamlakatlarga,   jumladan,   O’rta   Osiyoga   ta’siri   kuchayadi.   hatto   bu
jarayon   Yunonistonning  Rimga  qaram  bo’lganidan  keyin  ham  davom  etadi.  Rim
Yunonistonni siyosiy jihatdan tobe etadi. Bu davrda arxitektura sohasida ko’plab
hashamatli   saroylar,   kutubxonalar,   gimnaziyalar,   uy-joylar   qurildi.   Jumladan,
Aleksandriyada   799   ming   o’ramli   kitoblar   turadigan   kutubxona   qurilgan.
Arxitektor   Sostratning   loyihasi   asosida   dunyoning   yetti   mo’’jizasidan   biri,   120
metr   balandlikdagi   Aleksandr   mayog’i   barpo   etilgan.   Haykaltaroshlik   sohasida
ellinizm   davrida   ba’zida   yirik   shakllardagi   haykallar   ham   yaratilgan.   Xususan,
Xeros tomonidan yaratilgan quyosh xudosi Gelios haykali, yoxud dunyoning yetti
mo’’jizasidan biri 36 metr balandlikda bo’lgan Rodos orolidagi Koloss Rodosskiy
haykali bunga misoldir (mazkur haykal yer silkinishlari natijasida qulab tushgan).
O’sha   davrda   yaratilgan   Afrodita   (Venera),   Milosskaya   va   Nika   Samosskaya
haykallari hozirgacha dunyo madaniyatining noyob durdonalari hisoblanadi. 
1.Sodiqlik   er.avv.   V   asrda   ibodatxona   qurilgan   bulib,   unda   (fuqarolar
o’rtasidagi   munosabat,   askarlarning   o’z   boshliqlariga   sodiqligi-yorqin   aks
ettirilgandi); 
2.Jasorat   –   o’z   ishini   bajarishda   botirlik,   har   xil   aldov   va   va’dalarga
berilmaslik, sotilmaslik; 
3.Shon-shavkat – jasorat uchun taqdirlanish va ulug’lanish; 
4. Erkinlik – 238 yili unga atab ibodatxona qurilgan. 
Bularga misollar:  1.Yuniy Brut haydab yuborilgan podsho Tarkviniya tomonidan uyushtirilgan
suiqasdda qatnashgani uchun o’z o’g’illarini o’limga hukm qilib o’ldirtirgan. 
2.   Mutsiy   Ssevola   –   Etrussk   podshosi   Parsenaning   harbiy   lageriga   josuslik
maqsadida   borganida   qo’lga   tushib,   o’z   irodasining   qat’iyligini   ko’rsatish   uchun
o’z qo’lini olovda kuydirgan edi. Rimliklar nisbatan jangovor bo’lganlar va harbiy
jasorat   ular   uchun   oliy   qadriyat   hisoblangan.   Jangchilarning   bosqinchilik
yurishlari   tufayli   Rim   imperiyaning   poytaxtiga   aylandi.   Rim   huquqi,   ajoyib
yo’llar,   turar   joylar,   jamoat   uylari   Rimning   ulkan   yutuqlari   hisoblangan.   Davlat
qurilishi   sohasida   respublika   va   imperiya   boshqaruvi   shakllari   yaratilib,   bular
takomillashtirib   borilgan.   Rimliklarning   dam   olishi   ham   asosan   bir   xil   bo’lgan:
hammomlarga   borish   va   u   yerdagi   mashqlar   maydonchalarida   bo’lish,   falsafiy
sohada suhbatlar o’tkazish, kutubxonalarda shug’ulanish yoki basseynlarda hordiq
chiqarish ular uchun odatiy hol bo’lgan. 
  Milodning   I   asrida   gladiatorlik   janglari   uchun   qurilgan   Kolizey   amfiteatri
o’zining   ulkanligi   bilan   ajralib   turgan.   Amfiteatrga   bir   vaqtning   o’zida   50   ming
tomoshabin joylasha olgan. Amfiteatr arenalariga 11 ming yirtqich chiqarilgan, 10
ming   gladiator   bir-   biri   bilan   jang   qilgan   va   yirtqich   hayvonlar   bilan   olishgan.
Omma yaralangan gladiatorning tirik qolishi yoki o’ldirilishi manzarasini tomosha
qilgan.  Rimliklar   orasida   sirk   o’yinlari,  ayniqsa   4  ta   yoki   6   ta  ot   qo’shilgan   ikki
g’ildirakli aravalar poygasi mashhur bo’lgan. Rimliklarda quyidagi ommaviy yirik
bayramlar bo’lgan: 
  Saturnaliya   –   har   yili   dekabr   oyida   Saturn   xudosiga   atalib   o’tkaziladigan
bayram   bo’lib,   u   karnaval   bilan   boshlangan,   bayram   vaqtida   tabaqaviy   farqlarga
rioya   qilingan.   Kambag’allarga   sadaqalar   berilgan,   bir-   birlariga   o’zaro   tuhfalar
ulashganlar.   Luperkaliya   -   xudo   Favkaga   atalib   (chorva   homiysi),   qadimgi
hosildorlik sehrgarligi bilan bog’liq bayram bo’lgan. 
II.Bob. Mintaqa madanyati
2.1. Markaziy Osiyodagi qadimgi madaniyatning o’ziga xos
xususiyatlari   Markaziy   Osiyo   madaniyati   jaxon   madaniyati   tarixida   muxim   o’rin   tutadi.
Uning  o’rta  asrlardagi  madaniyatiga  butun  dunyo  allaqachon   munosib  baxo  bergan.
Xatto   Baqtriya,   Marg’iyona,   Sug’d,   Parfiya,   Farg’ona,   Xorazm,   Choch   xalqlarining
qadimgi madaniyati xam jaxonni xayratga solmoqda. Markaziy Osiyo mintaqasining
qadimgi   madaniyatini   o’rganish   o’n   yillar   ilgari   boshlangan   bo’lsada,
tadqiqotchilarning   bu   madaniyatining   o’ziga   xosligi   va   boy   mazmuni   lol   qoldirdi.
Markaziy   Osiyomadaniyati   G’arb   va   Sharqning   buyuk   madaniyat   elementlarini   bir
butunlikda uyg’unlashtirib ifodalagan xolda o’ziga xos individuallik kasb etadiki, bu
xususiyat keyingi taraqqiyot uchun xam negiz bo’lib qoladi. 
  I.A.   Karimov   aytganlaridek,   –   «Modomiki,   o’z   tarixini   bilgan,   undan   ruxiy
quvvat   oladigan   xalqni   yengib   bo’lmas   ekan,   biz   xaqqoniy   tariximizni   tiklashimiz,
xalqimizni, millatimizni ana shu tariximiz bilan qurollantirishimiz zarur. Tarix bilan
qurollantirish,   yana   bir   bor   qurollantirish   zarur».   Markaziy   Osiyo   xalqlari
madaniyatining   vujudga   kelishi   sharoitlarini   belgilashda   dastavval,   uning   jug’rofiy
o’rni va tabiiy vositalariga e’tiborni qaratish lozim bo’ladi. Madaniyatshunoslik xar
qanday   madaniyatning   shakllanishidagi   o’ziga   xos   alfozni   joy   manzarasi,   iqlimi,
biosfera   omillarining   axamiyati   borligiga   aloxida   e’tibor   beradi.   Markaziy   Osiyo
mintaqasining tabiati turli xilligi bilan katta farq qiladi. Bu yerda serxosil  vodiy va
voxalar,   sersuv   daryolar,   qaqroq   cho’llar,   dashtu   adirlar,   Pamir   va   Tangritog’ining
baland   muzofatlari   bilan   yonma-yon   joylashgan.   Bunday   xususiyat   dexqonchilik,
chorvador,   tog’da   yashovchi   qabila   va   xalqlar   xo’jalik   tarzi   va   o’ziga   xos
madaniyatlarining shakllanishi uchun imkoniyat yaratdi. 
  «Qadimgi   sivilizatsiya»   deb   nomlangan   risolada   Markaziy   Osiyo
madaniyatining   ikki   xususiyati   ko’rsatiladi:   bir   tomondan,   turli   madaniyatlarning
o’zaro ta’sirida, ikkinchi  tomondan, qadimgi  sivilizatsiyalarining boshqa  o’choqlari
bilan   yaqin   aloqada   rivojlanishi.   Bu   xususiyatlarni   batafsil   kuzatadigan   bo’lsak
Markaziy   Osiyo   madaniyatining   shakllanish   jarayonlari   yaqqol   namoyon   bo’ladi.
Markaziy Osiyoning serxosil vodiysi, cho’l va dashti, tog’larida yashovchi axolining
turmush   sharoitidagi   farqlar   turli   xo’jaliklarning   ertaroq   paydo   bo’lishi   o’ziga   xos
madaniyatlar shakllanishiga olib keldi. Bu jarayon yaqin qo’shinchilik munosabatlari
asosida   sodir   bo’lib,   qabila   va   xalqlarning   iqtisodiy   va   madaniy   aloqalari   tufayli taraqqiyotning   ertaroq   boshlanishiga   imkon   yaratdi.   Eng   qadimgi   davrlardan
dexqonchilik, chorvachilik va tog’ ovchi qabilalari o’rtasidagi maxsulot ayirboshlash
Markaziy   Osiyo   xalqlari   iqtisodiyotida   katta   axamiyatga   ega   bo’lib,   keyingi
davrlarda   xam   u   uzoq   saqlanib   qoldi.   Turmush   tarzi   va   xo’jalik   faoliyatidagi
farqlanish   bilan   birga   mintaqa   xalqlarining   etnik   va   tillardagi   yaqinlik   judayam
uyg’unlashib   ketganligi   qadimgi   Yunon   va   Xitoy   manbalarida   xam   qayd   qilingan.
Markaziy   Osiyo   xalqlarining   kuchli   iqtisodiy   aloqalari,   etnik   va   til   birligi   ularning
birbiridan   ayricha   yashashiga   yo’l   qo’ymadi.   Natijada   qadimgi   Sharqning   klassik
madaniyati   orasida   Markaziy   Osiyo   Qadimgi   madaniyati   ajralib,   o’ziga   xos
ko’rinishda shakllanadi. Dastlab, bu madaniyatda ikki xil madaniyat aralashib ketadi:
ko’chmanchilik va ibtidoiylik olami xamda sivilizatsiya olami; Bu yerdagi qadimgi
madaniyatlarga   xos   madaniyatlarning   o’zaro   muloqotiga   aks   ta’sir   ko’rsatgan
«o’zining   betakrorligi»   xaqidagi   tasavvur   shakllanmoqda.   Markaziy   Osiyoning
o’troq   dexqonchilik   va   ko’chmanchi   xalqlarida   anchamuncha   farqlar   bo’lishiga
qaramasdan   ilgaridan   yaqin   munosabatlar   o’rnatilgan.   Diniy   e’tiqodlar,   urf-odatlar,
fol ь klor,   axloqiy   me’yorlardagi   umumiylik   madaniy   umumiylikning   shakllanishiga
olib kelgan. Shuning uchun, bundan keyin Markaziy Osiyoning yaxlit madaniyatini
tashkil  qiluvchi turli  submadaniyatlar  mavjudligi xaqida to’xtalish joizdir: Qadimgi
davlatlar   sub   madaniyati   (Baqtriya,   Sug’d,   Xorazm,   Farg’ona,   Marg’iyona),   dasht
ko’chmanchilari-sak,   massaget,   dakochchilar   submadaniyati,   Pamir   va   Tangritog’
qabilalarning   submadaniyati.   Markaziy   Osiyo   madaniyatining   o’ziga   xosligining
ikkinchi jixati mintaqaning o’ta qulay jug’rofiy o’rnashganligi bilan bog’liq. Mintaqa
Mesopotamiya,   Xindiston   va   Xitoy   kabi   uchta   buyuk   Sharq   sivilizats 3
iyasi   bilan
bevosita   chegaradosh   bo’lib,   ¢arb   sivilizatsiyasiga   xos   beshinchi-Gretsiya   va   Rim
bilan aloqada rivojlangan. Bunday aloqalarning muqarrarligi tufayli Markaziy Osiyo
madaniyati Sharq va ¢arb o’rtasida vositachilik missiyasini bajarishiga sabab bo’ldi,
ya’ni   iqtisodiy   soxalarda   eng   avvalo   xalqaro   savdoda   va   madaniy   soxalarda   xam
Markaziy   Osiyo   ¢arb   va   Sharq   o’rtasida   bog’lovchi   ko’prik   vazifasini   bajardi.
3  Sh.Z. Shakirova, L. Ilxomjonov, Madanyatshunoslik o’quv qo’llanma. Toshkent-2010-y Gulmetova.E, 
Qobiljonova.T, Madanyatshunoslik o’quv qo’l   Toshk е nt - 2007 
 
  Xususan, Markaziy Osiyo xududi orqali buddizm butun dunyoga yoyildi, Xindiston
va   Xitoyga   ellinistik   madaniyat   ko’rinishlari   o’tdi,   Sharqdan   ¢arbga   va   ¢arbdan
Sharqga   madaniy   boyliklar   (bilim,   diniy   g’oya,   kashfiyot,   bidiiy   asarlarning)
almashib turishida Markaziy Osiyo muxim vositachi bo’lib xizmat qiladi.  2.2. Markaziy Osiyo xududidagi ilk shaxarlar madaniyati
 Markaziy Osiyo madaniyatining buyuk vositachilik missiyasi boshqa madaniy
qadriyatlarini   yangilashi,   o’zlashtirish   maxorati   va   qayta   ishlash   kabi   jixatlarisiz
bo’lmas   edi.   Bu   madaniyat   qadimdanoq   yangi   xodisalarni   o’zlashtirish   va
moslashtirish   maxoratiga   ega   bo’ldi.   Garchi,   boshqa   qadimgi   Sharq
madaniyatlaridagi   kabi   Markaziy   Osiyo   madaniyatida   xam   an’analar   keng   o’rin
egallasada, ular aytarli xarakter kasb etmaydi, ya’niki, uzluksiz madaniy yangilanish
va   taraqqiyot   jarayoniga   to’siq   bo’lmaydi.   Shuningdek,   an’analarning   mustaxkam
xukmronligi  tarixiy  vaziyatga  xam  to’sqinlik  qilganligini   ta’kidlash   kerak.   Mintaqa
orqali   katta   bosqinchilik   yurishlari,   xalqlarning   ko’chishlari   yuz   bergan   bo’lib,   bu
Markaziy   Osiyo   xalqlarining   tarixi   davomida   bir   necha   bor   madaniyatni   sezilarli
o’zgarishlarga olib keldi. Afsuski, ko’pgina urushlar Markaziy Osiyo madaniyatining
qadimgi   taraqqiyot   davrlarining   bexisob   dalillarini   yo’q   qildi.   Arxeolog   qazilma
ma’lumotlar va yozma manbalar miloddan avvalgi I-ming yillik boshlarida vujudga
kelgan   Markaziy   Osiyoning   ilk   davlatlari   Baqtriya,   Sug’d   va   Xorazm   madaniyati
xaqida bir oz ma’lumotlar beradi. Miloddan avvalgi VIII-VI asrlarga oid Afrosiyob
(Samarqand),   Surxondaryo   voxasidagi   Qiziltepa,   Qashqadaryo   voxasidagi   Uzunqir,
Xorazmdagi   Ko’ziliqir   kabi   qadimgi   shaxarlarda   o’tkazilgan   tadqiqotlar   murakkab
ijtimoiy tuzilma va madaniyatning yuqori  rivojlanganligini ko’rsatadi. Bu shaxarlar
mudofa   devorlari   va   suv   ta’minotidan   iborat   kuchli   istexkom   tizimiga   ega   bo’lib,
ichida xunarmandlar mavzei joylashgan. Ayrim shaxarlarda saroy qoldiqlari qal’alar
topilgan.   Qadimgi   davlatlar   xo’jaligining   asosiy   soxasi   xisoblangan   dexqonchilik
taraqqiyotining darajasi xaqida ko’p tarmoqli sug’orish tizimining mavjudligi bunga
dalildir. Markaziy Osiyo davlatlari Qadimgi Sharq mamlakatlari bilan yaqin aloqalar
o’rnatgan.   Midiya   va   Ossuriyaning   siyosiy   tarixida   faol   ishtirok   etib,
xunarmandchilik   buyumlari   va   xom   ashyo   bilan   (lojuvardd,  oltin,   mis   bilan)   savdo
sotiq   qilganlar.   Bu   xaqda   Ossuriya   va   Qadimgi   Yunon   yozma   manbalarida
gapiriladi. Xususan, Baqtriyaning yirik shaxarlari, ko’p sonli axolisi xaqida Baqtriya
shoxi Oksartning afsonaviy boyligi xaqida Kgesiy Knidskiy (Mil. avv. V-IV asrlar)
yozib qoldirgan.    Ko’chmanchi   massagetlarning   udumi   va   turmush   tarzi   xaqida   mashxur
qadimgi   Yunon   tarixchisi   Geradot   (mil.   av.   V   asr)   yozib   qoldirgan.   U
massagetlarning xarbiy qurollari (kamon-yoyi, nayzasi, oyboltasi) da oltindan bezak
sifatida, misdan  qurol  va  sovut  uchun  keng foydalanishini   ta’kidlaydi.  Gerodatning
yozishicha,  massagetlar   yagona ma’bud  quyoshga  topinib, otni  qurbonlik qilganlar.
Qadimgi   Markaziy   Osiyo   xalqlarining   ma’naviy   madaniyati   xaqidagi   bilimlarning
bebaxo   manbasi   «Avesto»   xisoblangan.   «Avesto»   so’zining   mazmuni   umumiy
izoxga   ega   emas.,   ko’pincha   «Asosiy   matn»   sifatida   tarjima   qilinadi.   «Avesto»
dunyodagi   eng   qadimgi   dinlardan   bo’lgan   zardo’shtiylik   tarafdorlari   uchun
muqaddas   kalima   xisoblanib,   payg’ambar   Zardo’sht   to’planganlarga   undan   va’z
o’qigan.   Uning   xayoti   davri   mil.   av.   IX-VI   asrlar   atrofida   deyiladi.   «Avesto»   va
uning   boshqa   matnlarining   to’planishi   ko’p   asrlar   davomida   amalga   oshirilgan.
«Avesto»ning   eng   qadimgi   matnlari   mil.   av.   II-   minginchi   yillarga   taaluqli,
«Avesto»ning   millodiy   VII   asrga   tegishli   bo’lgan   to’plami   turli   mazmundagi   21
kitobdan   iborat   bo’lib,   unda   o’sha   davrning   barcha   bilimlari   jamlangan.
Zardo’shtiylik   an’analariga   ko’ra   bu   yodgorlik   Ezgulik   va   Yorug’lik   xudosi
Axuramazdaning   Zaratujtraga   vaxiysi   xisoblanadi.   Biroq,   unda   qadimgi   mifologik
tasavvurlar,   miflarning   keng   tarqalishi,   qaxramonlik   epik   rivoyatlaridan   parchalar
xam   tasvirlanadi.   Shuningdek   diniy   yo’l-yo’riq   «payg’ambar   davridan»   keyin
zardo’shtiylikning   rivojlangan   «e’tiqod   ramzi»   yuzaga   keldi.   xozirgacha
«Avesto»ning ayrim qismilari, 4 kitobi saqlanib qolgan: 
1.Videvdat-   «Devlarga   qarshi   qonunlar»,   bu   kitobda   asosan   zardo’sht   va
Axuramazda o’rtasida suxbat, yo’l-yo’riq va ko’rsatmalar mazmunida bo’lib, zulmat
va yovuzlik xudosi Axrimani boshqaruvchi yomonlik kuchlarini qaytarish xaqida. 
2. Visprat- «xamma xukmronlar», bu kitobda ibodat namozlari to’plangan.
3. Yasna- «Ibodat», «Marosim» kitobi xudolarga sig’inish va murojaatdan
iborat.  Yasnadagi «Tot»   lar nomli 17 bob zardo’shtning muqaddas qo’shiqlaridir. 
4.Yasht-   «Qadrlash»,   «Xamdu   sano»   kitobi-xudolarni   sharaflovchi   qadimgi
gimnlar   va   ezgulik   xudolariga   yovuzlikka   qarshi   kurash   yordam   beruvchi   kuchlar
xaqida.   Bundan   tashqari ,   « Avesto »   majmuiga   « Kichik   Avesto »   xam   mansub ,   u
avesto   tilida   yozilgan   bo ’ lib ,   ibodat   kalimalari   joylashgan .   Ko ’ pchilik   olimlar Zardo ’ sht   yuksak   axloqiy   idealdagi   va   ishontiruvchi   fikrlari   bilan   birinchi   xaq
payg ’ ambar   ekanligini   ta ь kidlaydilar .   Zardo ’ sht   ta ’ limotiga   muvofiq   barcha
quruqlikning   o ’ zgarmas   ibtidosi   Arta   bo ’ lib , « Avesto » da   xaqiqat ,   olov   rux   deyiladi .
Axuramazda   tartibni   saqlovchi   osmon   xudosi   yorug ’ lik   va   ezgulik   xisoblangan
( oxura - xo ’ shayish ,   ega ;   mazda - idrokli ,   bilimdon ).   Axuramazdaning   o’g’li   -Atar
(olov),   uning   vatani   bulutlardek   qurigan   suvlar,   uning   makoni-xududsiz   yog’du.
Oxuramazda   6   ta   ruxni-   yordamchilarni   yaratdi   (amesha   spenta):   ezgu   aql,   yaxshi
tartib,   layoqatli   qudrat,   olijanob   mo’minlik,   sog’lomlik   va   boqiylik.   Unga
Axrimaning   zulmat   qo’shini-devlar,   urushlar   timsoli,   ochlik,   kassallik,   adovat   va
boshqa   yovuz   kuchlar   qaramaqarshi   turadi.   Olam   va   barcha   insoniyat   xayotining
asosida ezgulik va yovuzlik o’rtasidagi azaliy kurash yotadi. 
  Zardusht ta’limotining ulug’ligi shundaki, u xar bir kishiga tanlash imkonini
beradi.   Xar   kim   xam   Yovuzlikni   yo’q   etish   va   Ezgulikning   xukmron   bo’lishida
ishtirok   etishi   mumkin,   bu   ishda   barcha   bir   xilda   tengdir.   Shu   tariqa   yerda   ilgari
bo’lmagan  jannat  -oltin asr  tiklanadi. Unda  sovuq, xam  jazirama xam, qarilik xam,
o’lim   xam   bo’lmaydi.   Yovuzlik   bilan   kurashda   xar   bir   kishining   asosiy   qurolli
mexnat   bo’lgan.   Zardo’shtiylik   axloqi   kishidan   kamtarin   va   xalol   mexnatkash
dexqonning   barcha   majburiyatlarini   bajarishni   talab   qilgan   (Kim   g’alla   eksa,   u
xaqiqat tarqatadi. Videvdat kitobining «Dexqonchilik fazilati xaqida»bobidan). Fikr,
so’z   va   ishda   taqvodorlik,   ishchanlik,   xalollik,   xolislik   yuksak   axloqning   asosiy
talabalari   sifatida   ko’tariladi.   «Yasna»   kitobida   zardo’shtiylikning   e’tiqod   ramzi
xaqida   deyiladiki:   «Qasam   ezgu   fikrni,   ezgu   so’zni,   ezgu   faoliyat   majburiyatlarini
bajarishni   talab   qiladi».   Zardushtiylikda   birinchi   bo’lib   esxatalogik   ta’limot
yaratilgan,   bunga   muvofiq   jaxon   tarixi   5
12   ming   yilni   tashkil   qiladi.   Bu   muddat
tugashi   bilan   ezgulik   va   yovuzlik   kuchlarining   xal   qiluvchi   yovuzlik   jangi
boshlanadi. Butun olamni erigan metal oqimi yo’q qiladi, biroq xaloskor Saosh ь yant
xalok   bo’lgan   dunyoni   va   barcha   marxumlarni   tiriltiradi,   barcha   gunoxkorlarni
do’zaxdan 
chiqarib Oxurumazdaning ideal xukmronligida abadiy xayot kechiradi. Shu 
tariqa zardo’shtiylikda birinchi bo’lib oxiratdagi jazo, marxumlarning tirilishi so’roq 
kuni g’oyasi shakllanadi. Bu g’oyalar Doro I ning Bexustun yozuvida va Kserksning  Persepoldagi yozuvida xam qayd qilinadi. Zardo’shtiylik Markaziy va Old Osiyo 
xududlarida ming yillar davomida xukmron din bo’lib keldi va shubxasiz, bu din 
xristianlik va islom kabi jaxon dinlarining shakllanishida katta o’rin tutdi. Ilmiy-
tarixiy, amaliy-didaktik qimmatga ega bo’lgan, ushbu yilda 
2700   yilligi   nishonlanadigan   buyuk   merosimiz   «Avesto»ning   butun   ma’no
moxiyati   Inson   taqdiri,   uning   Istiqboliga   qaratilgan.   Jumladan,   Tangriga   iltijo   va
murojaatlarda   shunday   deyiladi:   «Axuramazda   yaratgan   yaxshilik   moyasiga,
sog’lom, aql-xushi tetik farzandlarga, jasur, dono, turli tillar biladigan o’g’ilqizlarga,
uzoqni   ko’ra   biladigan,   yurtni   balo-qazolardan   ximoya   eta   oladigan   o’g’lonlar,
yaxshi   kelajak,   porloq   xayotni   ravshan   ko’z   bilan   ko’ra   oladigan   poktiynat
avlodlarga olqishlar bo’lsin. . 
  Markaziy  Osiyo   sivilizatsiyasi  va  madaniyatining  mustaqil   rivojlanishi   Eron
axmoniylari   tomonidan   birinchi   yirik   bosqinchilik   tufayli   to’xtab   qoldi.   Sug’d,
Baqtriya,   Xorazm   mil.   av.   VI-IV   asrlarda   Axmoniylar   davlati   tarkibiga   kirgan.   Bu
imperiya   tarkibiga   kirishi,   yagona   boshqaruv,   qonunchilik,   pul   tizimining
o’rnatilishi,   oromiy   yozuvning   umum   davlat   miqiyosda   qo’llanilishi.   Markaziy
Osiyo   xalqlarining   madaniyatiga   sezilarli   ta’sir   ko’rsatadi.   Axmoniylar   davrida
xalqaro   savdoning   rivojlanishi   uchun   qulay   sharoitning   vujudga   kelishi   Markaziy
Osiyo   shaxarlarining   taraqqiyotiga   muayyan   imkoniyat   yaratdi.   Axmoniylar
xukmronligida   mamlakatlarga   sayyoxlar   va   olimlar   borishi   mumkin   bo’ldi.   Xuddi
shu   davrda   Sharq   mamlakatlariga   Gerodot,   Demokrit   va   boshqalar   sayoxat   qilgan.
Axmoniylar imperiyasidagi yirik shaxarlar- Suza, Persepol, Memfis, Nippur, Bobilda
turli   joylardan   xususan,   Xorazm,   Baqtriya,   Sug’ddan   chiqqan   kishilar,   saklarning
xarbiy axolisi yashagan. O’ navbatda mil. av. V asrda Oks daryosining o’ng soxilida
Miletlik Yunonlarning manzilgoxi tashkil topadi. Shu tariqa Axmoniylar imperiyasi
tarkibida   Markaziy   Osiyo   xalqlari   forslar,   midiyaliklar,   bobilliklar,   misrliklar,
yunonlar,   xindlar   bilan   yaqin   munosabatda   bo’lish,   madaniyatining   xam   o’zaro
ta’siriga imkon yaratdi. Axmoniylar imperiyasi madaniyati xam ko’pgina mamlakat
xalqlari   yaratgan   ilmiy   bilimlar,   diniy   e’tiqodlar,   san’at   yutuqlarining   sintezi
xisoblanadi.   Bu   madaniyatga   Markaziy   Osiyo   xalqlari   xam   o’zining   xissasini
qo’shgan.   Zardo’shtiylik   Axmoniylarning   davlat   dini   sifatida   qabul   qilinishi   bilan birga   ¢arbga   xam   keng   yoyila   boshladi.   Axmoniylar   san’atining   Suza   va
Persepoldagi   ulkan   yodgorligi   qurilishiga   Markaziy   Osiyo   mintaqasidan   6
ko’plab
xom ashyo 
keltirilgan.   Saroylar   qurilishiga   Baqtriyadan   oltin,   Sug’dan   lojuvard   va
qimmatli   toshlar,   Xorazmdan   feruza   olib   borilgan.   1877   yilda   Tojikistonning
Janubidan   topilgan   Amudaryo   xazinasi   madaniy   sintezning   yorqin   misolidir,
xazinada,   Eron   va   Baqtriyada   tayyorlangan   jixozlar-bejirim   oltin   aravacha,   qanotli
ikkita kurg’iy shakli tushirilgan bilakuzuk xamda dashtliklarga xos «Xayvon shakli»
bitilgan jixozlar mavjud. Markaziy Osiyo xalqlarining madaniyat munosabatlari juda
kengaydi,   shuningdek,   madaniy   qadriyatlarning   boyishi   va   turli   madaniyatlarning
o’zaro ta’siri jarayoni esa o’z madaniyatlarini juda tez rivojlanishi va boyishiga ijobiy
ta’sir ko’rsatdi. Axmoniylar imperiyasi va Markaziy Osiyo yerlari yunon-makedonlar
tomonidan   bosib   olingan   Markaziy   Osiyo   madaniyatiga   ellinizm   elementlari   kirib
keldi.   Axmoniylar   saltanatini   yemirib   tashlagan   Yunon-Baqtriya   bosqini   Markaziy
Osiyo mintaqasini, xususan sug’d madaniyatini aylantirdi. Illo, Aleksandr Makduniy
sipoxilariga   xech   yerda   Markaziy   Osiyodagidek   qarshilik   ko’rsatilmagan   bo’lsa
kerak. Ozodlik xarakatini beshavqat maxv etgan Makduniy yerli axolining ko’magiga
muxtojligini  seza boshladi. Vaqt  o’tishi  bilan u ongli  tarzda barcha etnik to’siqlarni
olib tashlashga, o’z Saltanati xududida turli xarqlarni qorishib ketishi xamda yagona
madaniyat   va   til   birligini   qaror   topdirishga   urindi.   Shu   maqsadda   Maqduniy   o’z
saroyida   Sharq   udumlari   va   liboslarini   joriy   etdi,   turli   etnik   gurux   vakillarining
nikoxlarini   keng   yo’lga   qo’ydi,   o’z   armiyasiga   Baqtriyalik   va   sug’dlik   qismlarni
kiritdi,   30   mingdan   ortiq   o’g’il-bolalarga   yunoncha   tarbiya   berishga   xukm   etdi.
Shunday qilib Aleksandr Maqduniy Markaziy Osiyo madaniyatining ellinlashtirishni
boshlab   berdi.   Ellinistik   jarayon   salavkiylar   davlatidan   mustaqil   bo’lgan   Parfiya   va
Yunon-baqtriyada   o’zining   yuqori   rivoji   bilan   ajralib   turadi.   Yunon-Baqtriya
davlatida yunonlar va maxaliy madaniyatlarning sintezi qisqa vaqtda o’zining ijobiy
natijalarini berdi, shaxarlar soni tez suratda o’sdi, dexqonchilik, chorvachilik, ayniqsa
xunarmandchilik   rivojlandi.   Markaziy   Osiyo   mintaqasi   Buyuk   ipak   yo’li   bo’ylab
o’tgan   xalqaro   savdoning   markazi   sifatida   o’ta   muxim   o’rin   tutadi.   Diodotdan
Galpokigacha   bo’lga   yunon-Baqtriya   podsholari   davrida   yuksak   badiiy   saviyada oltin,   kumush   va   misdan   tayyorlangan   turli   qiymatdagi   tangalar   (draxma,   obol,
dixalka, xalka) zarb etildi. Tovar-pul munosabatlarini o’sishida Baqtriya shoxlarining
o’z   pullarini   zarb   qilishi   xalqaro   savdoning   rivojiga   ijobiy   ta’sir   qilish   bilan   birga,
yuksak badiiy darajasi bilan xam ajralib turadi. 
Yunon-Baqtriya   davrida   Oyxonum   (Shim.   Afg’oniston),   Saksanoxur   va
Taxtisangin   (Tojikiston),   Dalvarzin   tepa,   Yorqo’rg’on,   Afrosiyob   Talibarzi
(O’zbekiston)   kabi   shaxarlar   qurildi.   Yunon   xarbiy   manzilgoxlari   axolisining
turmush   tarzi   va   madaniyatini   aks   ettiruvchi   ellinistik   uslublar   Yunon-Baqtriya
shaxarlarda   ochib   o’rganildi.   Inshoatlar   tosh,   xom   va   pishiq   g’ishtdan   tiklangan.
Ustunlar   korinf   usulida   ishlangan.   Saroy   va   ibodat   majmualari,   gimnaziya,   teatr
binolari  ochib tekshirilganda ustunlar attik bazaltlar, akant yaproqlari, pal ь metallar,
cheti   naqshlangan   cherepitsa-antifikslar   singari   unsurlangan   foydalangan   xolda
ko’rilgan.   Maxalliy   zodagonlarning   ellinistikdidi   monumental   va   ixcham
xaykaltaroshlikni rivojlanishiga turtki berdi. Terakt xaykalchalar va turli muxrlardagi
obrazlarning   miqyosi   keng.   Unda   xosildorlik   xudosi   Anaxit,   yunonlarning   bosh   va
maxalliy   xudolari,   fantastik   va   real   xayvonlarning   timsollari   ifodalangan.
Xaykaltaroshlik san’ati namunalari kam saqlanib qolganligiga qaramay, zarb etilgan
yunon-baqtriya tangalarining orqa tomonida mashxur yunon san’atkorlarining rasmi
tushurilganligi   bu   yerda   yunon   xaykaltaroshligi   ilmi   ta’siri   kuchli   bo’lganligini
bildiradi. Taxti Sanginda Oks daryosining xudosi Marsiyaning bronza xayokalchasi
qo’yilgan   Mexrob   topildi.   Antik   dunyoning   Markaziy   Osiyoga   kirib   kelgan
xaykaltaroshlik san’ati kushonlar davrida yanada ravnaq topdi. 
  Yunon-Baqtriya   podsholigida   teatr   san’ati   va   musiqani   rivojlanganligi
to’g’risida   ma’lumotlar   mavjud.   Baqtriya   saroylarida   yunonistonlik   akterlar,
musiqachi   va   raqqoslarning   guruxlari   saqlangan.   Ayniqsa,   yunon   xalq   teatrining
«maskars»,   «mim»   singari   turlari   keng   yoyilgan.   Ularni   klassik   tragediya   va
komediyalardan   farqi   belgilangan   matn   bo’lmagan,   yoki   matnsiz   chiqilgan,   lekin   u
yunon   tilini   bilmagan   maxalliy   axoliga   tushunarli   bo’lgan.   Akterlar   sharoit,
tomoshabinlarning   ruxiyatiga   ko’ra   matnlarni   o’zgartirganlar-musoxaba,
xazilmutoyiba,   xajv,   xikoya,   qo’shiq   usullarida   ijro   etganlar.   Raqs,   musiqa, ko’zbo’yamachilik   va   akrabatik   mashqlar   teatr   ijrochiligining   muxim   elementlari
bo’lgan. xukmdorlar xomiylik ko’rsatgan maxalliy akterlar xam shakllangan; 
«Masxaraboz» Milliy teatrning –«Masxaraboz» namunasida xammon ellinistik
belgilar saqlanib qolgan. 
Yunon-Baqtriya madaniyati sinkretizmi (qorishiqligi) turli tillarni yonma-yon
faoliyat   ko’rsatishi,   xar   xil   yozuvlar   tizimi   va   dinlarning   o’zaro   singishib   ketishida
xam   ko’rinadi.   Eramizdan   avvalgi   III-II   asrlarda   oromiy,   yunonbaqtriya   yozuvlari
keng ishlatilgan, keyingisi yunon alfaviti asosida unga bitta xarf qo’shib (ja’mi 25 ta
xarf) baqtriya yozuvi vujudga kelgan zardo’shtiylik xukmron din sifatida saqlansada
axolini   yunon   xudolari   timsollarigasig’inish   alomatlari   paydo   bo’lgan.   Maxalliy
axoli   nazarida   Olimp   xudolarining   obrazlari   bilan   zardo’shtiylik   xudolarining
timsollari-Zevs   va   Axuramazda,   Appolon,   Cheshos   va   Mitra,   Afodita   va   Apaxit
obrazlari  uyg’unlashib ketdi. Agar yerli axoli  o’rtasida Afina, Gerakl, Nika, Dionis
timsollariga   sig’inish   qanchalik   tarqalsa,   Yunonistonda   mitra,   Oksa   (Oksho-
Amudaryo),  Buyuk   onaga  sig’inish  shuncha  tarqaldi.  Buni  Oyxonim,  Taxti  Sangan
manzilgoxlaridan   topilgan-   tasvir   mazmunida   yunoncha   va   maxalliy   an’analar
ifodalangan   man’at   yodgorliklarida   xam   ko’rish   mumkin.   Yunon-Baqtriya
madaniyati   odatda   Sharq   ellinistik   madaniyati   deb   ta’kidlanadi.   Agar   ellinistik
madaniyatga yunon va Sharq madaniyati uyg’unligi xos deb xarakterlansa, markaziy
Osiyo   madaniyatida   maxalliy   o’ziga   xoslik,   Sharqona   betakrorlik   ustivordir.   Ayni
shu   negizda   yunon   madaniyati   qadriyatlarini   o’ziga   singdirgan   madaniyat   asosida
keyingi davrlar madaniyati yanada rivojlandi. 
  Bunda   Xorazm   madaniyatini   aloxida   ta’kidlash   lozim.   Shu   mintaqa
sug’oriladigan   dexqonchilik,   shaxar   madaniyati   shakllangan   eng   qadimgi
manzilgoxlardan   bo’lib,   bu   yerda   O’zbekiston   xududidagi   qadimgi   (Eramizdan
avvalgi VII-VI asrlarda) davlat asoslangan. Xorazm (Eramizdan avvalgi IV asrlarda)
Aleksandr   Maqduniy   bosqiniga   qadar   Axmoniylar   istilosidan   ozod   bo’lgan   davlat,
xorazmiylar   Xindiston,   Xitoy,   Yaqin   Sharq   va   Yevropa   Sharqi   bilan   qizg’in   savdo
aloqalarini   olib   borganlar   va   o’zlarining   xunarmandchilik   buyumlari   bilan   dong
taratganlar.   Tarixiy   solnomalarda   xorazmliklarni   tadbirkorligi,   ishtiyoqmandligi
qayd etilib, ularni  «ilm soxiblari» deb ataganlar. Kanal, qal’a, ko’pqavatli saroylar, qurish   nafaqat   amaliy   malakani,   balki   murakkab   xisob-kitob   va   o’lchovlarni   xam
talab   qilar   edi.   (moviy   yo’l   ko’rsatkichlaridan   foydalanishni   bilmay   dasht-
saxrolardan   o’tib   bo’lmasdan.   Xorazmliklar   er.   I   asridan   VIII   asrigacha   o’zlari
foydalangan   maxsus   taqvim   tizimini   yaratdilar.   Bu   taqvim   Al-Beruniyning
«Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar»   asarida   mufassal   tavsiflangan.   Uning
ma’lumotlarini   arxeolog   tomonidan   topilgan,   III   asrga   oid   asl   nusxa   xujjatlar   xam
tasdiqlaydi.   Beruniyning   ma’lumotiga   ko’ra,   xorazmliklar   mustaqil   astronomik
kuzatishlar   olib   borganlar,   osmonning   yulduzlar   xaritasini   yaxshi   bilganlar.
Binobarin,   ko’pkirilgan   qal’ada   observatoriyaning   qadimiyligi   (Er.   av.   III-II   asrlar
shubxasizdir. Doira shaklidagi, dastlabki diametri 42 metrli bu bino keyinchalik 8 ta
mustaxkam  minoraga ega bo’lgan devorlar bilan o’ralib, diametri 80 metrni  tashkil
etgan. Ikki qavvatli markaziy bino devorining qalinligi 7 metr bo’lgan. Olimlarning
tadqiqotlariga   ko’ra   Qo’yqurilgan   qal’a   astronomik   kuzatish,   izlanishlar   olib
borilgan   ilm   qarorgoxi   bo’lgan.   Binoni   noyob   qurilish   tizimi,   xonalarni   maqsadga
muvofiq   joylanishiga   ko’ra   uni   «Xorazm   Stounxenji»   deb   atash   mumkin.   Xorazm
madaniyatining   o’ziga   xos   rivojlanishi   keyingi   davrlarda   xam   davom   etdi.   2000
yillar   muqaddan   Markaziy   Osiy,   Shimoliy   Xindiston,   Pokiston   va   Sharqiy   Eron  va
yagona   davlat   xududini   tashkil   etgan.   Qudratli   Kushonlar   imperiyasi   Orol   dengizi
bo’ylaridan Xind okeanigacha  yastlanib, o’sha  davrning boshqa  uch buyuk davlati-
Rim,   Parfiya   va   Xanlar   Xitoyi   bilan   birga   bir   qatorda   turdi.   Kushonlar   imperiyasi
davri   Sharq   va   Jaxon   madaniyati   rivojida   yangi   davrni   tashkil   etdi.   Kushon
madaniyatida   qadimgi   Sharq   tipidagi   mintaqaviy   sivilizatsiya   bilan   ellinizm
madaniyati   an’analari,   Xindiston   ma’naviy   xayotining   nozik   4
qirralari   bilan   Osiyo
kengliklaridagi dashtliklar olib kelgan o’ziga xos uslublar ijodiy uyg’unlashib ketgan
edi. 
  Kushon   saltanatining   dastlabki   manzil   markazini   Baqtriya   tashkil   etdi.
Iqtisodiyot   asosi   dexqonchilik   bo’lib,   murakkab   irrigatsiya   va   yirik   sug’orish
inshoatlari   barpo   etildi.   Xunarmandchilik   va   savdo-sotiqning   jadal   rivojlanishi
shaxarlarni   gurkirab   rivojlanishiga,   g’ishtlardan   bino   etilgan   qal’a   va   Saroylarni
4  Sh.Z.Shakirova, L.Ilxomjonov,Madanyatshunoslik o’quv qo’llanma.Toshkent-2010-y Google.uz.internet 
sayti 
  qurilishiga   olib   keldi.   Bu   paytda   ¢arb   mamlakatlari,   xususan   Rim   imperiyasining
sharqiy   viloyatlari   bilan   savdo   aloqalari   birinchi   o’ringa   chiqdi.   Kushon
podsholarining   tangalari   Kiev   yaqinida,   Efiopiya,   Skandinaviya   va   Rim   imperiyasi
shaxarlaridan   topilgan.   Savdo   ko’priklikdagi   yo’llar   va   Xindistonning   ¢arbidagi
port-dengiz orqali olib borilgan. Bu yo’llardan xilma-xil buyumlar, jumladan Rimga
qandolat,   qimmatbaxo   toshlar,   fil   suyagi,   guruch,   zebu-ziynat   va   jixozlar   elitilgan.
Xitoydan shox va teri buyumlar, Rimdan to’qimachilik maxsulotlari, kiyimlar, oyna,
qimmatbaxo   metallar,   turli   vinolar   shu   yo’l   orqali   olib   o’tilgan.   Rimning   ko’p
miqdordagi oltin va kumush tangalari aloqaga kiritilgan. o’sha davrdayoq sotiqning
ushbu yirik xalqaro arteriyasi «Buyuk ipak yo’li» deb nom oldi. 
  Madaniy   yuksalishning   Kushon   davri   (Er.   I-IV   asrlari)   diniy   tizimlarning
yonma-yon   yashashi   bilan   xarakterlanadi.   Bunga   ma’lum   ma’noda   kushon
podsholari,   ayniqsa   Konishka   va   Kunishka   tomonidan   diniy   aqidalarga   nisbatan
sabr-qanoat   va   ishonch-muruvvat   bilan   yondoshilganligi   imkoniyat   yaratdi.
Kanishka   zarb   etdirgan   tangalarda   indus,   zardo’sht,   ellinlar   xudolarining   nomi   va
tasvirlari   tushirilgan.   Adolatgo’y   Mitra   va   xosildorlik   xudosi   Ordoxshi   qudratli
Vretragna   bilan   induslarni   Shiva,   Buddasini,   Geshos,   Selena,   Sfapislarni   ko’rish
mumkin. Buddizm davlat dini makoniga ega bo’lishiga qaramay, Kushon imperiyasi
xududida   zardo’shtlik,   jaynizm,   shivaizm,   manixeylik,   olimp   xudolariga   sig’inish
keng   tarqalgan   edi.   Buddizmning   tarqalishi   maxalliy   din   va   san’atlarning
tugatilishini   anglatmaydi.   Bilaks,   buddaviylikni   Baqtriyadagi   ixlosmand
targ’ibotchilari   budda   matnlarini   shunchaki   o’zlashtirib,   uni   sanskritdan   tarjimasi
bilan   kifoyalanmay,   ularni   o’zlariga   talqin   etdilar,   unga   qayta   ishlov   berdilar.
Markaziy   Osiyo   buddaviylikni   butun   Osiyo-Xitoy,   Yaponiya,   Koreyaga   tarqalish
manzilgoxini   tashkil   etdi.   Kushonlar   davrida   yozuvning   turli   tizimlari   amal   qildi.
Aramey yozuvi asosida kushon-baqtriya alfaviti, sug’d va xorazm yozuvi rivojlandi:
Surxq   Qotalda   (Afg’oniston)   yunon   alfas   vitidagi   kushon   yozuvi   topilgan.
Termizdagi Qoratepa, Fayoztepadan xindlarning Braxma, Kxoratshxa yozuvlaridagi
bitiklar   topildi.   Kampirtepa   esa   (Surxandaryo)   Markaziy   Osiyodagi   eng   qadimiy,
noyob   qo’lyozma   (Eram.   avv.   II   asrning   1   yarmi)   papirusdagi   bitik   topildi.
Asrimizning   boshida   Buyuk   Xitoy   devori   minoralaridan   birida   topilgan   «ko’xna so’g’d yozuvi» aloxida qiziqish uyg’otadi. Yozuv eramizni 312-313 yillarida bitilgan
bo’lib,   unda   Xitoydagi   so’g’d   savdogarlarining   faoliyati   xaqida   ma’lumotlar
berilgan. 
  Kushonlar   san’ati   qo’shni   mamlakatlar   va   xalqlar   san’atlariga   ta’sir
ko’rsatuvchi   namunalarni   yaratdi.   Er.   I-IV   asrlardagi   badiiy   madaniyatning   asosiy
xususiyati   Osiyoga   olamni   anglashga   ellinistik   ta’sirni   tafakkur   tarozisidan
o’tkazishdir.   Xalchayon   (Er.   avv.   I-e.   ni   1   asrlari)   –Kushon   san’atining   ilk
yodgorliklaridan biri bo’lib undan topilgan asarlarda ko’proq xukmdor Geroy Sanat
ulug’langan. Qabulxona devorlarining yuqori qismidan o’rin olgan loydan ishlangan
xaykallar   majmuida   xukmdor   va   a’yonlari   tasvirlangan.   Xaykal   obrazlari   ifodali
bo’lib,   unda   tasvirlanayotgan   obrazlarning   individual   belgilari   ko’zga   tashlanib
turadi.   Unda   tantanavor   ruxdagi   qabul   marosimi   va   jang   lavxalari   aks   ettirilgan.
Markazda podsho xonadoni va uning iloxiy xomiylari-Afina, Gerakl, Niki obrazlari
gavdalangan.   Dalvarzintepada   topilgan   mashxur   «shaxzodaning   boshi»   xamda
tuproqqal’a   xaykallarida   ellinistik   an’analarning   kuchli   ta’siri   seziladi.   Podsholar
zalida   esa   erkak   va   ayollarning   monumental   figuralari   qo’yilgan,   podsho   nayza
tutgan jangchilari davrasida, ziyofat va bug’ilar ovi ko’rinishida tasvirlangan. Diniy
mazmundagi   san’at   asarlari   o’zining   rang-barangligi   bilan   ajralib   turadi.
Dalvarzintepadagi   ikki   ibodatxonadan   topilgan   tasviriy   san’at   namunalarida   qadim
ibodat   timsoli   buyuk   ona   xudo   obrazi   ifodalangan.   Ko’xna   Termizdagi   Qoratepa,
Fayoztepadagi   exromlarini   buddaga   daxldor   yodgorliklar   bezab   turibdi.   Ushbu
asarlarda   Shimoliy-¢arbiy   Xindistonga   xos   «gandxara   uslubi»   ustuvorlik   qilsada,
unda   maxalliy   san’at   ustalarining   yunon   san’ati   an’analari   ta’sirida   ijod   qilganligi
sezilib turadi. Baqtriya-Budda uslubidagi buyuk ijod namunasi 
Ayritom   shaxridagi,   eramizning   II   asriga   oid   budda   majmui   bezaklari   bo’lib
unda turli etnik tipdagi obrazlar galereyasi berilgan. 
  Kushon   san’ati   Kushon   imperiyasidan   keyin   xam   ana   shu   zamonlar   turli
ellardagi,   jumladan,   Markaziy   Osiyo,   Xindiston   va   Xitoylik   san’at   ustalari   va
ijodkorlarini ruxlantirib keldi. Kushon san’ati an’analari ifodasi Xindistondagi 
2.3. Markaziy Osiyo xalqlarining o’rta asrlarda asrlarda
madaniy xayoti. Gupta   davlatiga   xos   xaykallar,   Sug’ddagi   bo’rtma   tasvir   va   bezaklar
(Panjikent,   Vuraxiva,   Afrosiyob),   Sharqiy   Turkiston   topilmalarida   bir-biridan
farqlanadi.   Shunday   qilib   qadimgi   Markaziy   Osiyo   madaniyati   taraqqiyoti
mobaynida o’ziga xos an’ana va yutuqlarni saqlabgina qolmasdan, ulkan mintaqada
umumiy   qadriyatlarni   vujudga   kelishi,   Yaqin   va   O’rta   Sharq   mamlakatlari   bilan
madaniy   aloqa   munosabatlarini   rivojlantirishga   imkoniyat   yaratib   madaniy
yuksalishni   yangi   sifat   bosqichiga   ko’tardi.   Qadimgi   Markaziy   Osiyo
madaniyatining   rivoj   nuqtasi   bo’lgan   Kushonlar   madaniyati   xududiy   va   mazmun
jixatidan ayro olingan madaniyat emas edi. U o’zida Sharq, Markaziy Osiyo, Antik
dunyo   va   xind   madaniyatlari   yutuqlarini   o’zida   mujassam   etib,   Sharq   va   Jaxon
xalqlari madaniyatini yana ravnaq topishiga asos bo’ldi.Markaziy Osiyo antik badiiy
madaniyatining   muxim   uslubiy   xususiyatini   san’atlar   sintezi   tashkil   etgan:
xaykaltaroshlik, tasviriy san’at, naqsh  bunda umumiy me’morchilik rasamadiga-  va
uning ritmiga   5
bo’ysungan   xolda  me’morchilik  bilan yaxlitda  namoyon bo’ladi. Bu
sintez Kushonlar davrida xam maxalliy madaniyatda o’z ta’sirini saqlab qoldi. 
 Kushonlar davri Markaziy Osiyo, Afg’oniston, Pokiston va Xindiston xalqlari
tarixidagina   emas,   balki   butun   dunyo   madaniyatining   taraqqiyotida   aloxida   o’rin
egallaydi.   Turli   xalqlar   madaniyatining   chatishishi   natijasida   bu   yerda   o’ziga   xos
yangi   madaniyat   shakllandi,   shu   bilan   birga   keyingi   asrlar   madaniyatining
taraqqiyotiga zamin bo’lib xizmat qildi. Sharq va ¢arb madaniyatining o’zaro ta’siri
yangi   tarixiy   bosqichga   qadam   qo’ydi.   Ellin   madaniyatining   an’analari   Kushonlar
davrida   ijodiy   jixatdan   qayta   shakllandi   va   yangicha   talqin   qilina   boshladi.
Kushonlar   imperiyasi   davrida   (I-III   asrlar)   Markaziy   Osiyoda   sug’orma
dexqonchilik,   xunarmandlik,   shaxarsozlik,   savdosotiq   va   iqtisodiy   aloqalar   ravnaq
topdi.   Bunga   Kushon-Baqtriya   yozuvlari,   braxma   va   kxaroshxi   xind   alifbosidagi
yozuvlar, kushon tangalari guvoxlik beradi. Buddizm dinning rasmiy darajasi budda
ibodatxonalarining o’sha zamon san’ati bilan bezatilishida namoyon bo’ladi. Termiz
yaqinidagi   Ayritomdan   topilgan   ibodatxona   tashqi   devori   peshtoqlariga   sarg’ishroq
toshlardan   xaykallar   o’rnatilgan.   Bino   ichida   g’ishtdan   ishlangan   «Budda»
5   Gulmetova.E, Qobiljonova.T, Madanyatshunoslik o’quv qo’l   Toshk е nt – 2007   Karimov I.A. O’zbekistonning
o’z istiqlol va taraqqiyot yo’li. T., 1992.   xaykalining   qoldiqlari   topilgan.   xaykallarning   ishlanish   uslubi,   kiyimi,   musiqa
asboblari   Xindiston,   O’rta   Osiyo,   Yunoniston   madaniyatlarining   o’zaro   ta’sirida
rivojlanganligidan   dalolat   beradi.   Buni   Xorazm,   Farg’ona,   Sug’d,   Parfiyadan
topilgan   turli   xil   buyumlar,   madaniy   obidalar,   topilmalar   timsolida   xam   ko’rsatish
mumkin.   Kushonlar   davrida   shaxarlar   qurilishi   keng   rivojlandi.   Shaxarlar   qalin
devorlar   bilan   o’ralib,   ichida   ark   va   arkning   atrofida   xar   xil   binolar   qad   ko’targan
Sopol   idishlar   nixoyatda   nafis   va   jarangdorligi   xamda   xilma-xilligi   bilan   ajralib
turgan.   Amaliy   san’at   keng   taraqqiy   etgan.   Zeb-   ziynat   buyumlari   mexnat   va   jang
qurollari   yasash,   mato   to’qish   rivojlangan.   Umuman,   Kushonlar   davri   madaniyati
Markaziy   Osiyoning   eng   cho’qqisi   xisoblanib,   ma’lum   xudud   va   zamon   bilan
chegaralanmaydi.   Bu   madaniyat   Old   Osiyo,   Markaziy   Osiyo,   Antik   va   Xind
madaniyatlari   yutuqlarini   o’zida   jamlab,   qo’llab   Sharq   xalqlarining   o’rta   asrdagi
madaniyati rivoji uchun asos bo’ldi va jaxon madaniyati tarixida o’chmas iz qoldirdi.
 
   Xulosa
  Xulosamning   mazmuni   shundan   iboratki   Jaxon   va   mintaqa   madanyati
mamlakatlar   tarixida   sivilzatsiya   o’choqlarining   tarixini   o’rganishda   katta   ro’l
o’ynaydi.   Masalan   jahon   madanyatlaridan   Mesapotamiya   madanyatini   olaylik
ularning katta yutuqlardan biri bu yozuvning ixtiro qilinishi edi. Ilk yozuv mil. avv.
IV   ming   yillikda   Janubiy   Mesopatamiyada   kashf   qilingan.   Bu   fanda   ieroglif   deb
nomlangan.   Masalan,   qush   so’zi   qushning   tasviri   bilan,   suv   so’zi   uch   qator
to’lqinsimon chiziq bilan ifoda etilgan. Ammo suratli  yozuv bilan hamma so’zlarni
ham ifoda qilib bo’lmagan. Uning cheklanganligi sababli  bu yozuv takomillashtirib
borilib,   mixxat   yozuvi   kashf   qilingan.   Qadimdan   Mesopatamiya   mirzolari   adabiy,
tarixiy asarlarni  sopol, teri, loy lavhalarga yozib, o’ziga xos kitoblar  yaratganlar va
kutubxonalarni tashkil qilganlar. 
  Misr   madanyatida   esa   o’zining   yetakchi   madaniyat   yo’nalishi   -   bu   arxitektura
bo’lib,   u   boshqa   madaniyat   turlari   bilan   uyg’unlikda   rivojlandi.   Birinchi   piramida
arxitektor   Imxotep   loyihasi   asosida   Fiza   va   Joserga   atab   Sakkarada   (mil.   avv.   III
ming yillikda) qurilgan bo’lib, u buyi 60 metr, pillapoya shaklida qurilgan. Imxotep
birinchi   arxitektor   bo’libgina   qolmay,   ayni   chog’da   olim,   yozuvchi,   tabib   ham   edi.
Vafotidan keyin unga atab ibodatxona qurilgan. Ikkinchisi Dashurda qurilgan Snofru
piramidasi to’rt burchakli shaklda bo’lib, uning bo’yi 100 metr edi. Gizadagi firavn
Xufu   maqbarasi-piramidasi   o’zining   ulug’vorligi   bilan   ajralib   turadi.   Xufu
(yunoncha   Xeops)   maqbarasining   bo’yi   150   metr   (hozir   146   metr),   egallagan   joyi
52,900   m2   bo’lib,   uning   qurilishiga   og’irligi   2-15   tonnalik   2   mln.   300   mingta
tarashlangan   tosh   ishlatilgan.   Piramida   30   yil   ichida   qurilgan.   Xufu   piramidasi
olamning   yetti   mo’’jizasining   biri   hisoblanadi.   Gizada   qurilgan   ulkan   sfinks
(uzunligi 57 metr) Xafra sher surati tarzida bo’lib, o’zining betakrorligi bilan ajralib
turadi.   Hammasi   bo’lib   80   ga   yaqin   piramidalar   qurilgan.   Piramidalar   qadimgi
Misrning   o’ziga   xos   ramziga   aylangan.   Piramidalar   qurilishi   qadimgi   Misr   uchun
juda   qimmatga   tushgan   va   Misr   iqtisodini   izdan   chiqaraboshlagan.   Shu   sababli
firavnlar   mil.avv.   XVII   asrdan   e’tiboran   piramidalar   qurishdan   voz   kechganlar
chunki piramidalar o’z salohiyati bilan yetakchi o’rinda turgan.   Mintaqamiz madanyatining jahon madanyati tarixida muxim o’rintutgan. Uning
o’rta   asrlardagi   madaniyatiga   butun  dunyo   allaqachon   munosib   baxo  bergan.   Xatto
Baqtriya,   Marg’iyona,   Sug’d,   Parfiya,   Farg’ona,   Xorazm,   Choch   xalqlarining
qadimgi madaniyati xam jaxonni xayratga solmoqda. Markaziy Osiyo mintaqasining
qadimgi   madaniyatini   o’rganish   o’n   yillar   ilgari   boshlangan   bo’lsada,
tadqiqotchilarning   bu   madaniyatining   o’ziga   xosligi   va   boy   mazmuni   lol   qoldirdi.
Markaziy   Osiyomadaniyati   G’arb   va   Sharqning   buyuk   madaniyat   elementlarini   bir
butunlikda uyg’unlashtirib ifodalagan xolda o’ziga xos individuallik kasb etadiki, bu
xususiyat keyingi taraqqiyot uchun xam negiz bo’lib qoladi. 
  I.A.   Karimov   aytganlaridek,   –   «Modomiki,   o’z   tarixini   bilgan,   undan   ruxiy
quvvat   oladigan   xalqni   yengib   bo’lmas   ekan,   biz   xaqqoniy   tariximizni   tiklashimiz,
xalqimizni, millatimizni ana shu tariximiz bilan qurollantirishimiz zarur. Tarix bilan
qurollantirish,   yana   bir   bor   qurollantirish   zarur».   Markaziy   Osiyo   xalqlari
madaniyatining   vujudga   kelishi   sharoitlarini   belgilashda   dastavval,   uning   jug’rofiy
o’rni   va   tabiiy   vositalariga   e’tiborni   qaratish   lozim   bo’lgan.   Markaziy   Osiyo
davlatlari   Qadimgi   Sharq   mamlakatlari   bilan   yaqin   aloqalar   o’rnatgan.   Midiya   va
Ossuriyaning siyosiy tarixida faol ishtirok etib, xunarmandchilik buyumlari va xom
ashyo bilan (lojuvardd, oltin, mis bilan) savdo sotiq qilganlar. Bu xaqda Ossuriya va
Qadimgi   Yunon   yozma   manbalarida   gapiriladi.   Xususan,   Baqtriyaning   yirik
shaxarlari,   ko’p   sonli   axolisi   xaqida   Baqtriya   shoxi   Oksartning   afsonaviy   boyligi
xaqida Kgesiy Knidskiy (Mil. avv. V-IV asrlar) yozib qoldirgan. 
  Ko’chmanchi massagetlarning udumi va turmush tarzi xaqida mashxur qadimgi
Yunon tarixchisi Geradot (mil. av. V asr) yozib qoldirgan. U massagetlarning xarbiy
qurollari   (kamon-yoyi,   nayzasi,   oyboltasi)   da   oltindan   bezak   sifatida,   misdan   qurol
va sovut uchun keng foydalanishini ta’kidlaydi. Gerodatning yozishicha, massagetlar
yagona ma’bud quyoshga topinib, otni qurbonlik qilganlar. Qadimgi Markaziy Osiyo
xalqlarining   ma’naviy   madaniyati   xaqidagi   bilimlarning   bebaxo   manbasi   «Avesto»
xisoblangan.   «Avesto»   so’zining   mazmuni   umumiy   izoxga   ega   emas.,   ko’pincha
«Asosiy   matn»   sifatida   tarjima   qilinadi.   Madanyatning   ikki   shakli   bo’lgani   kabi
“Avesto” o’zining manaviy saohiyati bilan katta o’rin tutadi. 
  Foydalanilgan adabiyotlar:
1. Gulmetova. E, Qobiljonova. T, Madanyatshunoslik o’quv qo’l   Toshk е nt – 2007 Sh.
Z. Shakirova, L. Ilxomjonov, Madanyatshunoslik o’quv qo’llanma. Toshkent-2010-y

Jahon madanyati va mintaqa madaniyati

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Istiqlol davri o‘zbek tarixiy dramaturgiyasi
  • Allomalarni asarlarida barkamol insonni tarbiyalash g’oyalari
  • Boshqaruv madaniyati va uslubi
  • PR – jamoatchilik fikrini shakllantiruvchi fan sifatida
  • O’zbekistonda madaniyat va san'at muassasalari faoliyati tahlili

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский