Juft tuyoqli sut emizuvchi hayvonlarning biologik va ekologik xususiyatlari

JUFT TUYOQLI SUT EMIZUVCHI HAYVONLARNING
BIOLOGIK VA EKOLOGIK XUSUSIYATLARI
REJA:
KIRISH
ASOSIY QISM
1.1. JUFT TUYOQLILAR TURKUMI (ARTIODACTYLA)
1.2.JUFT TUYOQLI SUT EMIZUVCHILARNING XALQ 
XO’JALIGIDAGI AHAMIYATI
2.JUFT TUYOQLI SUT EMIZUVCHILARNING TABIATDAGI 
BIOLOGIK AHAMIYATI
2.1 TABIATNING EKOLOGIK KO’RSATGICHLARIGA  TA’SIRI
2.2. TABIATDAGI O’RNI 
XULOSA
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1 Kirish
Mavzuning dolzarbligi.   Sut emizuvchilar – amnista guruhiga mansuv
issiqqonli hayvonlar. Tanasi yung bilan qoplangan; t е risida yog’ va t е r b е zlari
bor. Bosh miyasi  yarimsharlari  po’stlog’i kuchli rivojlangan. O’rta qulog’ida
uchta   eshitish   suyakchalari   bor.   Tishlari     jag’   chuqurchasida   joylashgan
bo’lib,   shakli   va   vazifasiga   binoan   har   xil   ixtisoslashgan.   O’pkasi   alv е olar
tipda   tuzilgan.   Yuragi   to’rt   kam е rali.   Yagona   yurak   ao’rtasi     yurakni   chap
tomondan  aylanib o’tadi. Ko’krak qafasi bo’shlig’i qorin bo’shlig’idan yupqa
to’siq-diafragma   parda   bilan   ajralgan.   Ayirish   organi   chanoq   buyragidan
iborat. 
Barcha   sut   emizuvchilar   bo’lasini   sut   bilan   boqadi.   Ko’pchilik   sut
emizuvchilar   tirik   tug’adi;   faqat   ayrim   vakillari   tuxum   tug’ib   ko’payadi.
Barcha   sut   emizuvchilar   urg’ochisida   sut   b е zlari   rivojlangan;   bo’lasini   sut
bilan boqadi. 
Sut   emizuvchilarning     4000   dan   ortiq   turi   ma'lum.   O’zb е kiston
faunasida   95   ga   yaqin   turi   tarqalgan.     Sut   emizuvchilar     sinfi   tuxum
qo’yuvchilar, xaltalilar, yo’ldoshlilar  k е nja sinflariga bo’linadi.
Mavzuning   maqsad   va   vazifalar.   Umumiy   xarakt е ristikasi.   Sut
emizuvchilar   issiq   qonli,   umurtqali   hayvonlarning   -   yuqori   sinfi   bo’lib,
xarakt е rli   b е lgilari   tanasini   jun   bilan   qoplanganligi   ba'zi   bir   turlarida   juni
r е duktsiyaglangan; t е risida yog va t е r b е zlari borligi; bosh miyasini katgaligi,
eshituv   organlari   murakkab   tuzilganligi   o’rta   qulogida   uzangi,   bolgacha   va
sandon   suyaklarini   bo’lishi,   xidlov   organida   bir   qancha   xidlov   chiganoqlari
bor;   tishlari   shakli   va   vazifasi   -   turlicha   bo’lib   jag’lariniig   chuqurchalarida
joylashganligi   o’pkasi   alv е olyar   tuziliisidagi;   yuragi   4   kam е raligi;   ko’krak
qafasi   qorin   bo’shligidan   muskulli   to’siq   diafragma   bilan   ajralganligi;   tirik
bola   tuguvchi   ba'zilari   tuxum   qo’yuvchi   va   urgochilari   bolalarni   sut
b е zlarining mahsuloti  sut bilan boquvchi hayvonlardir. Sut emizuvchilarning
yuqori   progr е ssivligi:   yuqori   tuzilgan   markaziy   n е rv   sist е malari   va   s е zgi
2 organlari;   .murakkab   t е rmomorgulyator   sist е masiga   hamda   nisbatan   doimiy
gavda haroratiga egaligi; tirik bola tugishi (ayrimlari mustasno)  bolalarni sut
bilan boqish, sut emizuvchilarni ko’proq umr ko’rishiga imkon tugdiradi.
3 1.1 JUFT TUYOQLILAR TURKUMI
Juft tuyo’qlilar   – o’txo’rlar yoki hammaxo’r hayvonlar. Oyo’qlarida
bir   juft   yoki   ikki   juft   barmoqlari   bo’ladi.   Har   bir   barmog’i   qalin   va   pishiq
tuyo’q   bilan   qoplangan.   Juft   tuyo’qlilarning   3   va   4   –   barmoqlari   kuchli
rivojlangan; 1- barmog’i reduktsiyaga uchragan; 2 va 5- barmoqlari nisbatan
kalta   yoki   yaxshi   rivojlanmagan.   O’mrov   suyagi   bo’lmaydi.   Ko’pchiligi
quruqlikda   yashaydi;   faqat   suv   ayg’irlarining   hayoti   suv   bilan   bog’liq.   Juft
tuyo’qlilar   kavsh   qaytaruvchilar   va   kavsh   qaytarmaydiganlar   kenja
turkumlariga kiradi.
Kavsh   qaytaruvchilar   –   oyo’qlari   uzun,   tanasi   ixcham   bo’lgan,   tez
yugurishga   moslashgan   hayvonlar.   2   va   5   –   barmoqlari   rudimentar.   Teriosti
yog’   qavati   deyarli   rivojlanmagan,   terisi   qalin   yung   bilan   qoplangan.
Ko’pchilik turlari boshida (bug’ularda erkagida)  shoxlari bo’ladi. (119-rasm).
Faqat o’simlik bilan oziqlanadi. Yuqori jag’larida kurak tishlari, ko’pchiligida
qoziq tishlari  ham bo’lmaydi. Oziq tishlari sirti  burmali  bo’lib, qattiq oziqni
chaynashga   moslashgan.   Oshqozoni   murakkab   tuzilgan,   4   kamerali:   katta
qorin,   to’r   qorin,   qat   qorin   va   shirdonga   bo’linadi.   Ichagi   juda   uzun,   ko’r
ichagi   rivojlangan.   Ovqat   hazm   qilish   sistemasining   tuzilishi   qiyin   hazm
bo’ladigan   o’simlik   kletchatkasini   hazm   qilishga   moslashgan.   Kavsh
qaytaruvchilar bug’ular, quvushshoxlilar, jirafalar oilalariga  ajratiladi. 
Bug’ular oilasiga   bug’ular, maral, xoldor bug’u, shimol bug’usi, los,
kabarga, elik kiradi. Ko’pchilik bug’ular erkagi boshida yung bilan qoplangan
shoxlari   (shimol   bug’usining   urg’ochisida   ham)   bo’ladi.   Shoxlar   har   yili
almashinib   turadi.   Bug’ular   Osiyo,   Yevropa   va   Amerikada   tarqalgan.
O’zbekistonda   buxoro   bug’usi   ya'ni   xongul   maxsus   qo’riqxonalarda
boqilmoqda.   Shimoliy   hududlarda   (Rossiya,   Kanada,   Alyaskada)   shimol
bug’usini   qo’lga  o’rgatilgan;   transport   vositasi   sifatida  foydalaniladi,   go’shti
iste'mol qilinadi. 
4 Jirafalar oilasi.   Jirafalarning bo’yni juda uzun, boshi kichkina; bo’yi
5-6 m ga etadi. Bu oilaga jiraflar bilan birga  tropik Afrikada yashovchi okapi
kiradi. Jirafning boshida teri bilan  qoplangan kalta shoxlari bo’ladi.
Quvushshoxlilar   oilasiga   mansuv   hayvonlarning   ichi   kovak   shoxi,
peshona   suyagi   o’simtasi   hisoblanadi.   Shox   hayvonning   umri   bo’yicha
saqlanib   qoladi.   Faqat   Amerika   ayrishoxlisi   shoxlari   almashinib   turadi.
Ko’pincha   urg’ochilarining   shoxlari   bo’lmaydi     yoki   juda   mayda   bo’ladi.
Tropik   Afrika   va   Avstraliyadan   tashqarii   yer   yuzining   hamma   qismida
tarqalgan.   Quvushshoxlilarga   antiloplar,   qo’y,   echki,   sigir,   zubr,   yak,   oriks,
sayg’oq, jayron, bizon va boshqa hayvonlar kiradi. 
Bizon   –   yirik   quvushshoxlilardan   biri.   Ilgari   Shimoliy   Amerika
qitg’'asida   keng   tarqalgan.   Hozir   AQSh   va   Kanadaning   cho’l   va
o’rmoncho’llarida   asosan   qo’riqxonalarda   saqlanib   qolgan.   Uning   tanasi
uzunligi   3   m   ga,   vazni   720   kg   gacha   bo’ladi.   Zubr   –   yirik   quvushshoxli
hayvon.   Tanasi   uzunligi   3,5   m   ga,   vazni   1   t   ga   etadi.   Yungi   qalin,   iyagi   va
bo’yni   pastki   qismida     ayniqsa     uzun   bo’lib,   osilib   turadi.   Soni   keskin
kamayib kyetgan. Hozir Sharqiy Yevropa o’rmonlarida  (Belorussiya, Polsha)
maxsus   qo’riqxonalarida     boqilmoqda   Quvushshoxlilar   oilasiga   qadimda
Yevropa va Osiyo cho’llarida keng tarqalgan, 19-  asrga kelib butunlay qirib
yuborilgan   tur   ham   kiradi.   Tur   hozirgi   sigir   zotlarining   nasl   boshisi
hisoblanadi.
Quvushshoxlilardan   buramashoxli   echki   va   tog’   echkisi   Bobotog’   va
Turkiston   tog’larining   qo’yali   cho’qqilar   va   Alp   o’tloqlari   mintaqasida
yashaydi.   Arxar   (tog’   qo’yi)   Qizilqum,   Ustyurt   va   Bobotog’da   tarqalgan.
Sayg’oq   (oqquyruq)   Ustyurt   cho’llarida   poda   bo’lib   yuradi.   Qadimda   O’rta
Osiyo   cho’llarida   jayron   (g’izol)   poda   bo’lib   o’tlab   yurgan;   hozir   faqat
qo’riqxonalarda saqlanib qolgan.
Kavsh   qaytarmaydigan   juft   tuyo’qlilar   kenja   turkumiga   mansuv
hayvonlarga to’ng’iz, pekarlar  va begemotlar kiradi. Ularning tanasi yo’g’on,
oyo’qlari,   bo’yni   va   dumi   kalta     bo’ladi.   Oyo’qlarida   4   ta   barmoq   bo’lib,
5 ulardan   o’rtadagi   2   tasi   kuchliroq   rivojlangan.   Faqat   pekarning   keyingi
Oyog’ida 3 ta barmog’i rivojlangan. Terisi qalin, teriosti  yog’ qatlami yaxshi
rivojlangan.   Oziq   tishlari   ko’p     burmali,   qoziq   tishlari   kuchli   rivojlangan.
Oshqozoni    oddiy,  bir   kamerali. Urg’ochisi  qornida   yeilin  so’rg’ichlari   ikki
qator joylashgan. Yo’ldoshi diffuz tipida. Bu kenja turkumga cho’chqalar va
suv ayg’irlari oilasi kiradi (120-rasm).
Cho’chqalar   oilasiga   to’ng’izlar   va   so’galli   cho’chqalar   kiradi.
Ularning   tanasi   g’o’la,   oyo’qlari   yo’g’on  va   kalta,   bo’yni   kalta,  konussimon
boshi   uchida   silliq     tog’ay   burni   bo’ladi;   qoziq   tishlari   kuchli   rivojlangan.
Ozig’i chaynalgandan  so’ng qizilo’ngach orqali oshqozonga tushadi. Xonaki
cho’chqalar   yovvoyi   to’ng’izlardan   kelib   chiqqan.   Cho’chqalar   terisidagi
qillarning   kam   bo’lishi,   katta   vazni,   ko’p   go’sht   va   yog’   mahsulotlari   hosil
qilishi   bilan   farq   qiladi.   Cho’chqalar   juda   serpusht   bo’lib,   12   tagacha   bo’la
tug’adi.   Asosan   o’simlik   mahsulotlari   bilan   oziqlanadi;   hayvon   mahsulotlari
(chuvalchanglar,   hasharotlar,   mayda   kemiruvchilar,   hayvonlar   murdasini
ham)   xush   ko’radi.   Yovvoyi   to’ng’izlar   tog’   oldi   mintaqalarida   daryolar
bo’yidagi chakalakzorlarda yashaydi. Hozir soni juda kamayib ketgan.
Bu   oilaga   Janubi   –   Sharqiy   Osiyoda   tarqalgan   yo’l-yo’l   cho’chqa,
Janubiy Amerikada yashaydigan pekarlar ham kiradi.
Suv   ayg’irlari   -   juda   yirik   juft   tuyo’qlilar;   og’irligi   3   t   ga   etadi.
Tanasi va oyo’qlari yo’g’on va kalta; juda yirik va yassi suv ayg’irlarining 2
turi   Afrikada   yashaydi.   Ulardan   biri   –   gippopotam   juda   yirik   bo’lib,
hayotining asosiy qismini suvda o’tkazadi;  ikkinchisi – karlik suv ayg’iri suv
yaqinidagi tropik o’rmonlarda yashaydi. Ikkala tur ham o’simlikxo’r. Suvdagi
va suv bo’yidagi o’simliklar bilan oziqlanadi.
Yirtqichlar turkumi .  Yirtqich sut emizuvchilar asosan yirik  umurtqali
hayvonlar bilan oziqlanadi. Faqat ayiqlar turli xil oziqni eydi. Kurak, qoziq va
oziq   tishlari   rivojlangan.   Kurak   tishlari   birmuncha   mayda,   qoziq     tishalri
aksincha   –   yirik,   konussimon,   o’tkir.   Oziq   tishlar   yuzasidagi   burmalari
o’tkirlashgan.   Ko’pchilik   yirtqichlarning     yuqori   va   pastki   jaqlaridagi   oziq
6 tishlarida   ikkitadan   yirik,   yirtqich   tishlar   bo’ladi.   Oziq   tishlar   soni   o’txo’r
hayvonlarnikiga   nisbatan   kam   bo’ladi.   Yirtqichlardan   itsimonlar,
mushuksimonlar, suvsarlar, ayiqsimonlar, sirtlonlar muhim ahamiyatga ega.
1.2 JUFT TUYOQLI SUT EMIZUVCHILARNING BIOLOGIK
AHAMIYATI
Juft   tuyoqli   sut   emizuvchilarning   tabiatdagi   ahamiyati .     Sut
emizuvchilarning  hayoti   o’simliklar  va  boshqa   hayvonlar   bilan  chambarchas
bog’liq   Sut   emizuvchilar   asosiy   o’txo’r   hayvonlar   sifatida   o’simliklar   hosil
qiladigan   organik   moddalarni   o’zlashtirib   o’z   tanasini   tiklaydi.   Sut
emizuvchilar   tezagi   va   murdasi   esa   saprofag     hayvonlar   (go’ngxo’r
qo’ng’izlar,   pashshalar),   saprofit   zamburug’lar   va   bakteriyalar   uchun   oziq
bo’ladi.   Bu   organizmlar   faoliyati   tufayli   tuproq   o’simliklarini   o’sishi   uchun
zarur   bo’lgan   mineral   moddalar   bilan     boyiydi.   Yerda   in   quradigan   va
tuproqda yashaydigan sut emizuvchilar tuproqni yumshatib, unga havo va suv
o’tishini   yaxshilaydi.   Hayvonlar   bilan   o’simliklar   hayotining   o’zaro
chambarchas     bog’liqligi   dasht   va   cho’llarda   ayniqsa   yaqqol   ko’zga
tashlanadi. 
Hashoratxo’r va yirtqich sut emizuvchilar       zararkunanda va kasallik
tarqatuvchi hashoratlar sonini cheklab turadi. Yirtqich sut emizuvchilar kasal
va   nimjon   hayvonlar   yoki   ular   murdasi   bilan   oziqlanib,   hayvonlar   naslini
yaxshilanishiga yordam beradi; yer yuzini tozalab, tabiiy sanitarlar vazifasini
bajaradi. 
Sut emizuvchilarning odam faoliyatidagi ahamiyati .   Insoniyat tarixida
sut  emizuvchilar asosiy  oziq manbayi  sifatida katta ahamiyatga ega bo’lgan.
Odam   eng   qadimgi   davrlardan   boshlab   sut   emizuvchilarni   go’shti,   terisi   va
mo’ynasi uchun ovlagan, ularni qo’lga o’rgatgan va sutidan foydalangan.  Sut
emizuvchilarning odam hayotidagi ahamiyati kun sayin ornib bormoqda. Sut
emizuvchilardan   yovvoyi   cho’chqalar,   tyulenlar,   ayrim   kitsimonlar   go’shti
7 uchun   ovlanadi.   Olmaxon   sayg’oqlar,   sobo’l,   tulkilar,   ondatra,   krot,   quyon
lar,   suvsarlar,   ayrim   dengiz   hayvonlari   (dengiz   qunduzi,   dengiz   mushuklari)
qimmatli mo’yna beradi. 
Sut emizuvchilar orasida zararkunanda turlari ham ko’p. Kalamushlar
va sichqonlar omborlarda saqlanayotgan oziq- ovqat mahsulotlarini   eb zarar
keltirsa,   yumronqozoqlar,   qo’shoyo’qlar,   dala   sichqonlari   dashtlardagi
ekinlarni eb katta ziyon keltiradi. Bundan tashqari bir qancha kemiruvchilar:
yumronqoziqlar, kalamushlar, qumsichqonlar odamlarga o’lat va leyshmanioz
kabi   kasalliklarni   yuqtiradi.   Yirtqich   hayvonlar   orqali   odamga   qutirish
kasalligi va har xil gijjalar yuqishi mumkin. 
Sut   emizuvchilarni   muxofaza   qilish.     Odamning   xo’jalik   faoliyati
tufayli   keyingi   yillarda   bir   qancha   sut   emizuvchilar   soni   keskin   kamayib,
ayrim turlari yo’q bo’lib ketdi. Faqat keyingi 300 yil davomida er yuzidan sut
emizuvchilarning  60   dan  ortiq  turi   yo’q  bo’lib  kyetgan.   O’zbekiston   faunasi
tarkibidan     ham   o’tgan   asrning   ikkinchi   yarmida   turon   yo’lbarsi,   orol   baqri
balig’i   butunlay   yo’qolib   ketdi.   Ayrim   turlar,   masalan,   Buxoro   bug’usi,
Prjevalskiy     oti,   jayron,   zubr   va   boshqalar   faqat   tutqunlikda   va   yarim
tutqunlikda  saqlanib qolgan. 
Sut   emizuvchilar   soninig   kamayib   ketishi   sabablari   ko’plab   ovlash,
ekinlar   va   hayvonlarni     muhofaza   qilish   maqsadida   ularni   ko’plab   qirib
tashlanishi,   hayvonlar   yashaydigan   muxitning   buzilishi,   ular   uchun   oziq
bo’ladigan jonivorlar  va o’simliklarning   kamayib   ketishi, uy hayvonlari va
introduktsiya   qilingan     hayvonlar   sonining   ko’payishi   bilan
konkurentsiyaning   oshishidan   iborat.   Sut   emizuvchilar   turlari   sonini
oshirishda   ayrim   tadbirlar   kamyob   turlarni   ovlashni   taqiqlash,   ular
yashaydigan muhitni buzmasdan saqlab qolish, qo’riqxonalar, buyurtmaxona-
lar,   ovchilik   xo’jaliklari   tashkil   etish,   hayvonlarni   tutqunlikda   ko’paytirib,
so’ngra   tabiiy   muxitga   quyib   yuborishdan   iborat.   O’zbekiston   respublikasi
Qizil kitobiga sut emizuvchilarning 24 turi kiritilgan.  
8 Sut   emizuvchilar   sinfiga     mansuv   chorva   mollari.   Sut
emizuvchilarning qimmatli oziq - ovqat manbai sifatida ahamiyati kun sayin
oshib   bormoqda.   Oqsillarga   boy   bo’lgan   hayvon   go’shtini   istemol   qilish
odamning   jismoniy   va   aqliy   rivojlanishi   uchun   zarur.   Odamlar   ko’proq
go’sht,   yung,   mo’yna   olish   maqsadida   sut   emizuvchilarni   qo’lga   o’rgatgan,
ularni   duragaylash   va   suniy   tanlash   orqali   qoramollaning   yangi   zotlarini
yaratgan.   Anna   shu   tariqa   chorvachilik   kelib   chiqqan.   Hozirgi   davrda
chorvachilikni   sut   emizuvchilarni   boqish   va   ulardan   mahsulot     olish   bilan
shug’ullanadigan   sohalari:   qoramolchilik,   qo’ychilik,   yilqichilik   ,
mo’ynachilik, cho’chqachilik kabi sohalari mavjud.
Qoramolchilik.   Hozirgi   qoramollar   qadimgi   Osiyo   va   Evropa
dashtlarida keng tarqalgan, XVI   asrda batamom qirilib kyetgan turdan kelib
chiqqan. Tur miloddan 7000 yil avval qadimgi Gretsiyada xonakilashtirilgan.
Uzoq   davom   etgan   sun'iy   tanlash   ta'sirida   turning   gavda   tuzilishi   va   turq   -
atvori   o’zgarib   borgan.   Hozirgi   qoramollarning     yung   rangi,   mahsuldorligi,
gavda   o’lchami,mahalliy   sharoitga   moslanishi   jihatdan   bir-biridan   farq
qiladigan     juda   ko’p   zotlari   mavjud.   Sigirlarning   tug’ilgan   bo’lasi   buzoq
deyiladi.   Voyaga   yetgan   bir     yoshdan   oshgan   urg’ochi   buzoqlar   g’unajin,
bo’lalagan   g’unajin  esa   sigir,  erkak  qoramol   esa   bo’qa   yoki   xo’kiz   deyiladi.
Sigirlar   qadimgi   turdan   yovvoshligi,   sermahsulligi,   yung   rangining   xilma-
xilligi, o’z egasini tanishi bilan farq qiladi. 
Qoramollarning xo’jalikda foydalanish xususiyatiga binoan sut, go’sht
va   sut-go’sht   yo’nilishidagi   zotlarga   ajratiladi.   Sersut   zotlar   qoramollarning
asosiy qismini tashkil etadi. O’zbekistonda boqiladigan qizil dasht, Bushuev,
qora – ola, Shvits zotli sigirlar yiliga 3000-6000 kg sut beradi.
Go’shtdor   zotlar   asosan   sifatli   go’sht   etishtirish   maqsadida   boqiladi.
Ular   ko’p   sut   bermaydi,   lekin   tez   etiladi.   Go’sht   yo’nalishidagi   sigirlardan
shortgorn,   qozog’iston   oqboshi,   santa-   gertruda,   gereford   zotlari   boqiladi.
Shortgorn zotli sigirlarning o’rtacha vazni 650 kg, buqalarning – bilan kg dan
9 o’rtadi. Yosh buqalar bir kunda 1 kg gacha semiradi; 1,5-2,0 yoshda 450-500
kg ga etadi.
Sut-go’sht yo’nalishidagi sigirlar ko’p sut berishi bilan birga ularning
go’shti   hai   sifatli   bo’ladi.   Shvetsariyaning   simmental   va   Rossiyaning
Kostroma   zotlari   ana   shu   yo’nalishda   boqiladi.   Simmental   zotli   sigirlardan
yiliga   4000   kg   gacha   sut   sog’ib   olinishi   mumkin.   Ular   buqalarining   vazni
850-bilan kg, sigirlari 550-650 kg keladi.
Qoramollardan teri ham olinadi. Ular terisidan charm poyafzallar, teri
–   galanteriya   buyumlar   tikiladi.   Qushxonalardagi   chiqindilardan   tibbiyotda
foydalaniladigan   turli   preparatlar,   yelim,   sovun   va   boshqa   mahsulotlar
tayyorlanadi.   Janubiy   Osiyodagi   ayrim   mamlakatlarda   qoramollarning
buqalaridan   ish   hayvonlari   sifatida   omoch   bilan   er   haydashda     va   aravaga
qo’shib yuk tashishda foydalaniladi.
Qo’ychilik   –   chorvachilikning   qo’y   va   echkilarni   boqish   bilan
shug’ullanadigan   sohasi.   Qo’ylar   engil   sanoat   uchun  qimmatbaho   xomashyo
(yung,teri,   mo’yna)   va   oziq-ovqat   mahsulotlari   (go’sht,   sut,   yog’)   beradi.
Qo’y   yungidan   gazmol,   trikotaj   buyumlar,   gilam,   terisidan   Po’stin,
mo’ynasidan   kiyim-kechak,   sutidan   pishloq,   brinza   tayyorlanadi.   Butun
dunyoda 1 milliard boshdan ortiq qo’y boqiladi. 
Qo’ylar   bundan   8   ming   yil   ilgari   xonakilashtirilgan,   muflon   va
arxardan   kelib   chiqqan.   Qo’ylarning   yosh     urg’ochisi     sovliq,   erkagi   -
qo’chqor,   tug’ilgan   bo’lasi   qo’zi   deyiladi.   Qo’chqorlar   har   doim   shoxli,
sovliqlar esa shoxsiz   yoki kichik shoxli bo’ladi. Qo’ylar 14-15 yil yashaydi,
5-7 oyligida jinsiy etiladi. Odatda qo’ylardan 8-10 yil foydalaniladi.
  Beradigan   mahsulotiga   qarab   qo’ylar   yung,   po’stinbop     terili,
qorako’l  terili   go’sht-yog’ yo’nalishidagi zotlarga ajratiladi. Yung beradigan
qo’ylarni ham o’z navbatida  mayin yungli, chala mayin yungli, dag’al yungli
zotlarga   ajratiladi.   Mayin   yungli   qo’ylar   yungi   ingichka   va   uzun   (8-10   sm)
tivitdan   iborat.   Mayin   yung   (runo)dan   nafis   gazlamalar   to’qiladi.   Mayin
yungli   qo’ylarning   merinos   zotidan   bir   yilda   10-12   kg   yung   qirqib     olinadi.
10 Merinos   qo’ylar   Shimoliy   Kavkaz,   Volgabo’yi   va   Qozog’istonning   janubida
boqiladi.
Dag’al     yungli     qo’ylarning   yungi   qil,   tivit   va   har   xil   yunglardan
iborat.   Dag’al   yungli   qo’ylar   ham   o’z   navbatida   po’stinbop   terili,   qorako’l
terili,   go’sht   –   yog’li,   go’sht   –   yungli   zotlarga   ajratiladi.   Rossiyaning
Markaziy noqoratuproq mintaqasida  va Uralda tarqalgan Romanov   zoti eng
yaxshi po’stinbop teri beradi. 
Qorako’l 1-3 kunlik qorako’l qo’zilarining terisi hisoblanadi. Qorako’l
terisi ko’proq qora rangli bo’ladi. Qorako’l qo’ylarining   ko’k, jigarrang, sur
va   boshqa   xilari   ham   bo’ladi.   Qorako’l   terisining   havorang   va   tillaranglari
juda   qimmatli   hisoblanadi.   qorako’l   qo’ylarining   asl   Vatani   Buxoro
hisoblanadi. 
Go’sht   –   yog’     yo’nalishidagi   qo’ylardan   O’zbekistonda   Hisor   qo’yi
boqiladi. Hisor zotlari yirik, vazni 150 kg gacha, yirik dumbasining vazni 25
kg keladi. 
Tojik   yoki   Buxoro   qo‘yi   (Ovis   orientalis   bocharensis   Nasonov)
yo‘qolib   borish   arafasida   O‘zbekistan   qizil   kitobiga   kiritilgan.   O‘zi   uncha
katta bo‘lmagan qo‘y. SHoxlari ikkalasida ham bor. Erkagining shoxi katta va
kuchli   bo‘lib   uning   uzunligi   72,5   sm,   urg‘ochisiniki   esa   nimjonroq   bo‘lib
orqaga ozgina qayrilgan.  
11 Tumshug‘ining   ostki   va   ustki   qismi   oq.   Burama   shoxli   echkidan   tojik   qo‘yi
kuchli  shoxi  yonlariga qayrilgan  va old  bo‘yin  qismidagi   yungi  bilan  ajralib
turadi.   Urg‘ochisini   ko‘zlari   Burama   shoxli   echkilarnikiga   o‘xshaydi.
  O‘zbekistondagi  ko‘payish  va  son  jixati   bizni  territoriyada  ikki  xil  turi  bor,
Bobotog‘   va   Boysun-kugitang.   1950   yil   bu   qo‘ylarni   Bobotog‘ning
Biyasimon va Patalsoy rayonlarida uchragan. Bu qo‘yning suyaklari zoologik
izlanish   vaqtida   Machaydaryo   xavzasida   topilgan.   Ularning   yashash   joylari
tog‘   jarliklari   kam   xollarda   2200   m   balandlikka   ko‘tarilishadi.   Pastlaganda
12 esa 300-400 m balandlikka tushadi. Ular mayda bo‘yli archalar yonida qo‘nib
turib, qalin chakalaklar inidan uzoqroq yuradilar. Issiq yoki jala vaqtida ular
qoyatoshlar   yoki   inkurlarda   jon   saqlaydi.   YOzda   ular   issiqdan   saqlanish
uchun   tog‘ni   soya   tomonida   o‘tlab,   kechqurun   suv   ichishga   tushadi.
Kechasidan   to   tongacha   o‘tlab,   goxida   yarim   kechasi   dam   olishadi.   Qishda
kunduzi   o‘tlanadi.   Kuchli   jala   yoki   qor,   shamolda   ular   sutkalab   dam   olib
yotishadi.
Ustyurt   ko‘yi;   arxal   (Ovis   ammon   karelini   Severtzov)
Yo‘qolib   boruvchilar   vakillaridan,   Qizil   kitoblardan   joy   olgan.   SSSR   va
Qozog‘iston   SSR   qizil   kitoblariga   kiritilgan.   O‘rta   kattalikdagi   ko‘y,
tanasining   uzunligi   121-147   sm,   bo‘yi   77-98   sm,   vazni   58-79   kg   urg‘ochisi
36-56   kg.   Tanasi   bikir,   shoxlari   ikkalasida   ham   bor,   lekin   urg‘ochisining
shoxi ingichka va bo‘sh 25-30 sm ga etadi. Erkaklarining shoxi katta va og‘ir
bo‘lib 92 sm ga etadi. Jag‘i va bo‘yin yungi 20 sm bo‘lib, soqol bo‘lib turadi.
Rangi   qizg‘ish-sariq   bo‘lib,   bo‘yini   kulrang   qora   bo‘lib,   soqoli   oq.   Arxal
erkagi   shoxi   va   soqoli   bilan   urg‘ochisidan   yaqqol   ajralib   turadi.
O‘zbekistondagi ularning son va ko‘payishi. Qoraqalpoq ASSR va Ustyurtda
ularning   tarqalgan   erlari   Qozog‘iston   chegarasigacha   SHora   Kazaxldan   to
Turkmaniston   chegarasi   Qoplonqiragacha.   Hozirgi   vaqtda   ustyurt   qo‘yi
Qazaxl va qoplonqirada saqlanib qolgan. 1978 yilda 10 km da 9 ta qo‘y bolasi
bilan va 1 yoshlik 8 ta qo‘y hisobga olingan. Ustyurtning 100 km  240 nafar
qo‘y   va   90   ta   bolasi   xisoblangan.   Ustyurt   qo‘ylari   asosan   tog‘ning   cho‘lli
joylarida   yashaydi.   Qoplonqirada   qo‘ylar   jarliklarda   asosan   balandligi   100m
bo‘lgan joyda yashaydi.
Ular   ko‘proq   maysa   bilan   qoplangan   toshloqli   yoki   qirra   jarliklarda
o‘tlaydi. CHunki bu joylarda bo‘rilar va odamlar uchramaydi. Qo‘ylar tundan
to   tonggacha   o‘tlab,   issiq   boshlangan   vaqtda   dam   olib   yotishadi.   Kuchli
shamol   yoki   yomg‘ir   va   kordan   inkurlarda   jon   saqlaydilar.   Qo‘ylarning
voyaga etish yoshi  3 yil. Ular  asosan 1 ta goxida 2 ta bola tug‘adi. Qo‘zilar
13 tug‘ilganidan so‘ng onalarining ortidan ergashib yurishadi. Ular 1 yoshgacha
onalari bilan birga bo‘ladi.
Muflon (Ovis musimon)
Muflon   (Ovis   musimon   yoki   Ovis   ammon   musimon)   ayri   tuyoqli   qo‘ylar
zotidan.   SHuningdek   Arxal   ham   mavjud,   ulardan   uy   qo‘ylari   tarqalgan.
Tashqi   ko‘rinishi.   O‘rtacha   muflonlar   130sm   uzunlikka   etadi.   Bo‘yi   90sm,
vazni   50kg   erkaginiki,   urg‘ochisini   vazni   35kg.
YAshash   tarzi.   Muflonlarning   yashash   joyi   tog‘li   yaylovlar.   Urg‘ochi   va
qo‘zilar   birgalikda   100   nafar   podani   tashkil   qiladi.   Erkak   Muflonlar   o‘zlari
yolg‘iz   yashaydi,   faqat   ularga   ko‘payish   mavsumidagina   kelib   qo‘shiladi.
Ko‘payishi.   Hozirgi   vaqtda   muflonlar   Armanistonda   va   shimoliy   Iroqda   va
SHimoliy   G‘arbiy   Eronda   ko‘payishgan.   Ilgari   Armaniston   tog‘larida;   Qrim
va Balkonda ko‘p uchrar edi. YUqorida aytib o‘tilgan xududlardan muflonlar
taxminan   3000   yil   oldin   yo‘qolib   ketgan,   yana   Kpirda,   Korsik   va   Sardinada
bor.
Muflonlarni ovlash avvaldan mavjud. 10000 yillar ilgari odamlar muflonlarni
qo‘lga   o‘rgatishni   boshlagan,   oqibatda   uy   qo‘yi   paydo   bo‘lgan.   Birinchi
bo‘lib   ularni   qo‘lga   o‘rgatib   uy   qo‘yini   xosil   bo‘lishida   Armaniston
xisoblanadi.   G‘arbiy   Evropada   uy   qo‘ylari   8000   yil   avval   paydo   bo‘lgan.
14 Tog‘   echkisi   (Capra   pall)
15 Bu   echkilar   Turkiston   va   CHotqol   tizmalarida   uchraydi.   Erkagida   orqasiga
qayrilgan   katta-katta   qilichsimon   shoxlari   bo‘ladi   (135sm   gacha   boradi).
Erkagining   massasi   120   kg   gacha   boradi,   urg‘ochilari   sal   kichikroq   bo‘ladi.
Ularning   shoxi   ham   uchi   sal   qayrilgan   bo‘lib,   kaltaroqdir.   YOzgi   juni
qo‘ng‘irnamo-jigar   rang,   ikki   yon   tomoni   sal   oqishroq.   Ba’zilarning   qorni
oqish bo‘ladi. Rangi yoshi ulg‘aygan sayin o‘zgarib boradi va qari erkaklarida
to‘q   qo‘ng‘ir   bo‘lib   qoladi.   Orqasida   bilinar-bilinmas   qora   yo‘li   bor.
Tog‘ echkisi tik qoya toshlar va o‘pirilmalar ko‘p bo‘ladigan juda past-baland
joylarda   yuradi.   Ko‘pincha   al’p   mintaqasida   yashaydi.   Qish   oylarida   bu
echkilar   tog‘larning   bir   qadar   pastki   qimslariga   ko‘chib,   yoki   shamol   qorni
uchirib   ketadigan   joylarga   tushib   keladi.
Ertalabki va kechki soatlarda o‘tlaydi. Tunda borish qiyin bo‘lgan daralardagi
qoyalar   orasida   dam   olib   yotadi.   Erta   saharda   bu   hayvonlar   o‘tloqqa   borib,
soat 10-11 gacha o‘tlaydi, keyin suvlagani boradi. Katta-katta toshlar soyasida
yoki   qoyalar   tagida   dam   olib,   tunaydigan   joylariga   tomon   asta-sekin   yurib
keladi.   YOzda   ular   qo‘ng‘irbosh   va   boshqa   o‘tlar   bilan   oziqlanadi,   qishda
archa   ignabarglari   va   buta   shoxlarini   g‘ajiydi.
Voyaga etgan erkaklari noyabr  oyining o‘rtalarida olishib bir nechta (ba’zan
10-15   ta)   urg‘ochisini   o‘ziga   olib   oladi   va   boshqa   erkaklarini   ularning
yaqiniga   yo‘latmaydi.   Urg‘ochilari   aprel’-mayda   bolalaydi   (odatda   ikkita,
goho   bitta   yoki   uchta   bola   tug‘adi).   Bolalari   ikki   yoshli   bo‘lganidan   keyin
voyaga   etadi.
Tog‘   echkisi   qimmatli   ov   ob’ektidir.   Ba’zi   joylarda   u   birmuncha   uchrab
turadi,   odam   borishi   qiyin   bo‘lgan   qoyalarda   yashaydi,   shu   sababdan
erkaklarini   sport   yo‘li   bilan   ovlashga   ruxsat   etilgan.
16 Burama   shoxli   echki   (Capra   falconeri   wag)
Ko‘hitangtog‘ bilan Bobatog‘da buralib-buralib ketgan katta shoxlari va uzun
soqoli   bo‘ladigan   burama   shoxli   echki   yashaydi.   Juda   kam   qolgan   bu   echki
Tojikistondagi Darvoz tizmasida ham uchraydi. Ko‘hitangtog‘da qoya toshlar
17 ko‘p   bo‘ladigan   archazorlar   mintaqasida   (1500-2500m   balandlikda)   yuradi.
Bobatog‘da u 1200-2000 m balandlikdagi qoyatoshlar orasida va qalin o‘sgan
pistazor   bilan   qoplangan   tik   yonbag‘irlarda   uchraydi.
Tanasining uzunligi 150-170 sm, bo‘yining balandligi 100-115 sm, vazni 110
kg.   Tanasi   bikir,   oyoqlari   kalta   baquvvat,   quloqlari   uchli.   YUnining   rangi
yozda  qizg‘ich,  qishda  kul  rang,  qorninig  rangi  oq.  Soqoli   tashqi  tomonidan
qora   ich   tarafi   oq,   dumi   qora   va   kalta.   Oyoqlarida   qoradog‘,   SHoxlari
buralgan   spiralsimon.   Erkak   echkilarning   shoxi   110-115   sm   ga   etadi,
urg‘ochisiniki   kalta   va   ingichka   20-25   sm   bo‘ladi.   SHoxlaridagi   xalqalar
erkagining   yoshini   aniqlashda   yordam   beradi.   K.K.Flerov   Zoologiya
institutining   kolleksiyasini   ANSSSR   22   ta   idoxorning   bosh   suyaklarini
o‘rganib   chiqib   ularni   geografik   tuzilishini   xar-xilligini   to‘g‘ri   shoxlilardan
tortib   spiralsimon   shoxlargacha   aniqladi.   Erkaklarning   spiralsimon   shoxlari
qalin   va   goxida   erga   tegib   turuvchi   soqoli   bilan   ajralib   turadi.
Areal   g‘arbiy   Ximolay,   Afg‘oniston,   SSSR   territoriyasida   shimoliy
O‘zbekiston  va shimoliy Tojikistonda yashaydi.  O‘zbekistonda  son jixatidan
Kugitanga   va   Bobotog‘da   ko‘p.   Hozirgi   vaqtda   10km   Tangi   devor   jarligi,
Kugitan   va   Xatak   qishlog‘igacha   bo‘lgan   erlarda   uchraydi.   Ziralik,
quyuqdara, Zarvuz, Olti-kunlik, Bidak, Uzulma, Orol, Kattatog‘, Qul’batta u
va   Xamkan   tog‘lari,   keyingi   chegarasi   Machaydaryo   va   Qizil   Naur
qishlog‘igacha bo‘lgan erlarda uchraydi. Bobotog‘da echkilar Qashqabuloq va
Katta   va   Kichik   Turangada   uchraydi   va   yana   Biesimos,   Qora   YUmaloq   va
itbuloqda.   O‘zbekistonda   ularning   aniq   son   jixati   ma’lum   emas,   taxminan
300-400   bosh   bor.
Burama   shoxli   echki   (Capra   falconeri   wag)
18 YAshash   joylari   Tog‘li   xududlarda   va   past   bo‘yli   archalar   o‘sadigan   erda
yashaydi.   Jarli   joylarda   echkilar   dushmanlardan   saqlanib   va   oziq-ovqat
topadi. Jazirama issiq yoz vaqtlarda echkilar Al’p tog‘larigacha ko‘tarilishadi.
19 YOzda   tongdan   to   issiq   boshlagunicha   o‘tlaydi,   so‘ng   ular   tog‘   salqini   yoki
archa salqinlarida dam oladi. Quyosh botishi bilan suv xavzasiga borib so‘ng
tonggacha   o‘tlanadi.
Yilning   issiq   paytlarida   bu   echkilar   tunda   o‘tlaydi,   kunduzi   esa   daraxtlar
tagida   yoki   qoya   toshlarning   soyasida   yotadi.   Qishda   kunduz   kuni   o‘tlab
yuradi.   Kechasi   qoyalarning   shamol   tegmaydigan   va   issiqroq   bo‘ladigan
chuqur kamgaklariga kirib oladi. Burama shoxli echkilar yozda o‘t-o‘lanlar va
butalarning barglari bilan bilan oziqlansa, qishda qor tegidan shuvoqni topib
eydi   va   yosh   archa   daraxtlarining   igna   barglarini   g‘ajiydi.
Noyabr’-dekabrda   har   bir   erkagi   ikkita-uchta   urg‘ochisi   bilan   birga   yuradi.
So‘ngra   podalar   birlashib   oladi.   G‘olib   chiqqani   urg‘ochi   echkilar   podasini
egallab oladi va yosh erkaklarni unga yaqin yo‘latmaydi. YOsh va zaif erkak
echkilar   odatda   podaga   yaqinlasha   olmay,   uning   ketidan   ergashib   boradi.
Mana   shu   paytda   erkaklari   juda   kam   ovqat   eydi.   Aprel’   oxiri-mayda
bolalaydi.   Tug‘ish   oldidan   urg‘ochisi   podadan   ajralib,   borish   qiyin   bo‘lgan
qoya toshlarga bekinib oladi. Qarilari odatda ikkitadan, yoshlari bittadan bola
tug‘adi. Echki bolalari tug‘ilgan kuninig ertasiga yurib ketaveradi va onasidan
qolishmaydi.   To‘rt   oygacha   ular   nuqul   sut   bilan   oziqlanib   boradi.   So‘ngra
yana ikki oy sut emib yuradi va o‘t-o‘lanlarninig nozik qismlarini ham tanlab
uzib olib eydi. Echki bolalari onasi bilan juda uzoq birga qoladi. Ular keyingi
nasl   tug‘ilganidan   keyin   ham   onasi   bilan   birga   yuraveradi.   Burama   shoxli
echkilar   uch   yoshida   jinsiy   jixatdan   voyaga   etadi.
Burama   shoxli   echkilar   ovlanadigan   qimmatli   hayvonlar   turidir.   Go‘shtining
mazasi a’lo darajada. Uni ovlash taqiqlangan, revolyusiyadan ilgari juda qirib
yuborilgan.   Bu   hayvon   Qizil   kitobga   kiritilgan   va   himoya   ostiga   olingan.
Jayron   (Gazell   subgutturosa   Guld)
Yo‘qolib   boruvchilar   qatoriga   kiradi,   Qizil   kitoblardan   joy   olgan.
O‘zbekistonning qum saxrolari va gil tuproqli tog‘oldi joylarining hammasida
ko‘rkam va tez yuguradigan jayron podalari yurar edi. Bundan o‘ttiz yil ilgari
Toshkent   yaqinidagi   Dal’varzin   dashtida   uchrab   turar   va   Surxondaryo
20 vodiysida   ko‘p   bo‘lardi.   Hozirgi   vaqtda   jayron   Respublikamizning   eng
pastqam   joylaridagina   saqlanib   qolgan.   Tanasining   uzunligi   110-116   sm
yaqinidan   o‘lchanganda   balandligi   75   sm,   dumining   uzunligi   20-25   sm.
Massasi   25-35   kg.   Erkaklarining   qora   rangli   lirasimon   shoxlari   45sm,
shoxlarida   halqasimon   kengaymalar   bo‘ladi,   urg‘ochilarning   shoxi   5   sm
bo‘ladi.
YOzda terisining rangi qumoq-qizg‘ish, bo‘yni va qorin qismi oq. Qishda esa
oqishroq   tusga   kiradi.   Oyoqlari,   bo‘yni,   shoxlari   ingichka   va   uzun   bo‘ladi.
Xavf sezgan jayron dumlarini ko‘targancha sakrab-sakrab qochadi. Tuyoqlari
kichkina, yuraksimon, uzunligi 6 sm va eni 4 sm, yotoq joylari ochiq erlarda
yoki yolg‘iz daraxt yonida bo‘ladi. Suv xavzasiga boruvchi yo‘lakchasi 200 m
goxida   400-500   m   ga   etadi.
Qizilqumda jayron shuvoq o‘sadigan joylarda yuradi. Ahyon-ahyon qumlarda
yashaydi.   Zarfshonning   quyi   oqimlarida   saksavul   butalari   o‘sib,
mustaxkamlab   qo‘yilgan   qumlarda   yuradi.   Respublikamizning   janubida
sho‘rxok erlarida, Bobotog‘ yaqinidagi gil tuproqli saxroda uchraydi. Asosan,
kunduzi   o‘tlab   yuradi,   kechasi   dam   oladi.   Jazirama   yoz   kunlari   ertalabki   va
kechki   soatlarda,   ba’zan   esa   tunda   ham   aktiv   bo‘ladi.   Kunduzi   qum
tepalarining   orqasida   yoki   butalarning   soyasida   yotadi.   Odatda   to‘p-to‘p
bo‘lib, yozda 4-7 tasi, qishda esa 15-20 tasi bir bo‘lib yuradi, axyon-ahyonda
juft-juft   bo‘lib   yoki   alohida-alohida   bo‘lib   yashaydi.   Suvlash   joylarida   va
ko‘chish paytlarida 20-30 ta va undan ham ko‘proq to‘p bo‘lib olgan podalari
uchraydi.
21 Bahorda   g‘alla   o‘simliklari   va   efimerlar   bilan   oziqlanadi,   ko‘k   o‘tlar   qurib
ketadigan   yoz   kezlari   sho‘ralar   va   shuvoq   bilan   ovqatlanadi.   Qishda   sahro
butalarning   mevalarini   va   shohlarini   g‘ajiydi.   O‘zbekistonda   ularning
ko‘payishi   va   son   jixati   o‘tgan   asrda   jayronlar   Xiva   va   Buhoroda   juda   ko‘p
edi.   50-yillarning   XX   asrda   ular   respublikamizda   juda   ko‘p   edi.   Ohirgi
paytlarda   soni   keskin   kamayib   bormoqda.   1976-1977   yillar   SHimoliy
Ustyurtda uch bosh va Borsa-kelmasda 10-12 ta uchragan. 1976-yil  Xorazm
oblastida 30 ta 1977-1978 yil Orol dengizi, Bel’tau Qozog‘iston chegaralarida
22 5-10   ta   uchragan.
Noyabr   oylarida   ular   bir   uch-ta   urg‘ochi   jayronlar   bilan   ajraladi.   YOz
paytlarida jayronlarning yaylovlari bir necha ming km 2
  ga etadi. Sovuq paytda
bir necha yuz km etadi. May oyidan sentabr oyigacha ular 4 soatdan tortib 9-
10 soatgacha o‘tlab suv havzasi tomon borishadi. Ular umrining ko‘p qismini
yotish bilan o‘tkazadi. Aprel’-mayda bolalaydi (odatda 2 ta, goho 1-3 ta, juda
kamdan-kam   hollarda   4   ta   bola   tug‘adi   ).   Jayron   bolalari   ko‘zi   ochiq,
rivojlangan, lekin juda zaif bo‘lib tug‘iladi. 3-4 kundan keyin bolalari onasiga
ergashib, ancha olis masofalarga bora oladi Onasi bolalarini kuniga 1-2 mahal
emizib turadi. Jayron go‘shti juda shirin. Bu jayron kamayib ketmasligi uchun
uni ovlash taqiqlangan va u SSSR va O‘zbekistan qizil kitoblariga kiritilgan.
Sayg‘oq (Saiga tatarica L)
Odam tomonidan vahshiyona qirib tashlangan sayg‘oq XX asr 
boshlarida deyarli batamom yo‘qalib ketgan edi. Tabiatda bir nechta o‘n boshi
qolgan edi. Birinchi marta 1944 yili Ustyurtga borganimda plotada shu 
do‘ngburun kiyik borligini hech kimdan eshitganim yo‘q. 1956 yil may oyida 
Ustyurtdagi CHurukqudug‘i rayonida bu hayvonlarning ko‘psonli podalari 
yoki bolalari bilan birga yurgan ayrim urg‘ochilari bizga dam- badam duch 
kelib turdi. 1976 yil may oyida Ustyurtdagi Komsomolskdan o‘n kilometrcha 
narida men ayanchli bir manzarani ko‘rdim: har 100-200 m joyda bahor kezi 
kelgan hutdan o‘lib qolgan kiyik murdalari yotar, ularning ustida o‘limtikxo‘r 
qo‘ng‘izlar uymalanishib yurar edi.
Himoya choralari ko‘rilganligi natijasida O‘zbekistonda sayg‘oqning tuyoq 
boshi tiklandi va ularning soni 3 mln boshga yaqinlashib qoldi.
Sayg‘oq jayronga sal o‘xshaydi-yu, lekin birmuncha bo‘ydorroq , tana 
tuzilishi bir qadar miqtiroq bo‘ladi, oyoqlari kalta, boshi katta, hamisha pastga
solintirib yuradi, kalta xartumga sal-pal o‘xshab ketadigan, do‘ng bo‘lib 
chiqqan burni bor. Erkaklarining massasi 50 kg gacha boradi, urg‘ochilari 
23 kichikroq bo‘ladi. Bizda u Ustyurtda va Qizilqumning shimoliy tomonida 
o‘ziga boshpana topadi, chunki O‘zbekistonda sayg‘oqni ovlash taqiqlangan. 
Dekabrda juftlashadi, mayda esa odatda 2 ta, goho 1 ta bola tug‘adi. Tug‘ish 
vaqtida urg‘ochisi o‘t-o‘landan tamomila xoli bo‘lgan taqir joyni tanlaydi. 
Mana shu joyda bu hayvonlarni himoya rangi tufayli bir necha metr joydan 
turib ajratib olish qiyin bo‘ladi. YAngi tug‘ilgan bolalari ikki qadamcha 
narida oldimdan dik etib turib ketgan paytlar ham bo‘lganki, men to‘satdan 
cho‘chib ham tushganman. YAna bir-ikki qadam tashlasam bormi, ularni 
bosib olishim mumkin ekan.
YOsh bolalari o‘ziga kelib olishi bilan sayg‘oqlar shimol va sharqqa tomon 
ko‘chib, respublikamiz doiralaridan chetga chiqib keta boshlaydi va kelasi 
kuzda yana shu erlarga qaytib keladi.
Sayg‘oq donli o‘simliklar, sho‘raklar, shuvoq eydi. Bahor kezlari umri qisqa 
o‘simliklarni xush ko‘rib esa, qishda sho‘rak bilan oziqlanadi. Sayg‘oq poda 
bo‘lib yuradigan hayvon va ahyon-ahyonda yolg‘iz uchraydi. Podalari katta-
kichik: bir necha boshdan to ming boshgacha va bundan ham ko‘proq bo‘ladi.
Lekin, 30-40 bosh kiyikdan iborat podalari ko‘proq uchraydi. Kuzda erkaklari
qattiq olishuvlardan keyin 5-10 ta urg‘ochisini, eng zo‘rlari esa hatto 40-50 ta 
urg‘ochisini o‘z xasmiga oladi. Olishuvlar natijasida ancha zaifroq erkaklari 
o‘lib ketadi. Erkaklarining bir qismi juftlashish davrida madordan ketadi va 
ovqat etishmay qolsa, juftlashuvdan keyin bular ham o‘lib ketadi.  
24 Buxoro qo‘yi – Bukhara Unal
Maqomi:   1 (CR): Butunlay yo‘q bo‘lib ketish arafasida turgan lokal 
tarqalgan kenja tur. TMXI qizil ro‘yxatiga kiritilgan [VU].
Tarqalishi.   Ko‘hitang, Boysuntov, Hisor, Bobotog‘ t. O‘zbekistondan 
tashqarida: Tojikiston, Turkmaniston. Janubiy Evropa, O‘rta va G‘arbiy 
Osiyo, Kavkazorti, Pokiston, Hindistonda - boshqa kenja turlari.
YAshash joylari.   Tog‘ dashtlari va siyrak archazorli qismlari (d.s.b. 800-
2500 m).
Soni.   O‘tmishda ayrim yashash joylarida ko‘p bo‘lgan. Hozirda Ko‘hitang t. -
70, Boysun va Hisor t. - 200 donaga yaqin, Bobotog‘ t. - 40 donaga yaqini 
qolgan.
YAshash tarzi.   Poda bo‘lib yashaydi, mavsumiy ko‘chadi. Juftlashish davri - 
noyabr-dekabr. Aprel-mayda bolalaydi (1-2). Bolalari bir yoshgacha onasidan
25 ajramaydi, 2-4 yoshda jinsiy voyagi etadi. Asosan o‘tsimon o‘simliklar bilan 
oziqlanadi.
CHeklovchi omillar.   YAshash joylarining, ayniqsa tog‘ yaylovlarining 
o‘zlashtirilishi, inson va yirtqichlar (bo‘ri, it) tomonidan ta’qib qilinishi, 
brakonerlik, arealining uzilishi.
Ko‘paytirish.   Termiz va Toshkent hayvonot bog‘lari, hamda "Jayron" 
Ekomarkazida voler sharoitlarida ko‘paytirilmoqda.
Muhofaza choralari.   Ovlash taqiqlangan. Surxon qo‘riqxonasida muhofaza 
ostiga olingan. SITESning II - Ilovasiga kiritilgan. Barcha yashash joylari 
muhofazasini tashkil qilish, parvarishxonalarda ko‘paytirish lozim.
26 BUXORO QO‘YI QIZILQUM ARXARI – SEVERTSOVS
ARGALI
Maqomi. 2(VU:D):   Zaif, qisqarib borayotgan, mozaik tarqalgan kenja
tur.   TMXI   Qizil   ro‘yxatiga   kiritilgan   [NI].
Tarqalishi.   O‘tmishda   -   Markaziy   va   G‘arbiy   Qizilqumning   qoldiq
tog‘larida, Nurota, Molguzar, Turkiston, Zarafshon t. Hozirda -Nurota, Oqtov
t.,   Tomditov   qoldiq   tog‘ida,   va   ehtimol,   Molguzar   t.   O‘zbekistondan
tashqarida:   o‘tmishda   -   Qozog‘iston   g‘arbi.   O‘rta   Osiyo   va   Qozog‘istonning
qolgan   hududlarida,   G‘arbiy   Sibir   janubida,   Xitoy,   Afg‘oniston,   Pokiston,
Hindistonda   -   boshqa   kenja   turlari.  
YAshash joylari.   Tog‘larning o‘rta va yuqori qismlari (d.s.b. 500-2000 m ).
Qishda   tog‘   etaklari   va   vodiylarga   tushadi.
Soni.   Umumiy   soni   1800-2000   donani   tashkil   etadi,   ulardan   Nurota   t.
markaziy qismi, Nurota qo‘riqxona xududlarida taxminan 1600 dona, g‘arbiy
Nurotada - 150, sharqiy Nurotada va Qoytosh t. da -100 donagacha yashaydi.
1960-yillarda   Oqtovda   120-150   donasi   yashar   edi,   hozirda   bir   necha   o‘n
donasi qolgan; Tomditovda o‘tmishda 100-120 bosh arxar, hozirgi kunda -50
tadan   ortiq   emas.   Turkiston   t.   dagi   soni   noma’lum,   ohirgi   aniq   bo‘lgan
27 uchrashuv   1991   y.   qayd   qilingan,   soni   30-40   dona   bo‘lgan   deb   baholangan.
Zomin   qo‘riqxonasi   xodimlarining   yagona   uchrashuvlari   haqidagi   og‘zaki
ma’lumotlari   mavjud,   eng   so‘ngisi   2009   y.   qayd   qilingan.
YAshash tarzi.   Poda bo‘lib yashaydi, mavsumiy ko‘chadi. Juftlashish davri -
oktyabr-noyabr, aprel- mayda bolalaydi (1-2); bolalari bir yoshgacha onasidan
ajralmaydi, ko‘pincha ikki yoshgacha, urg‘ochilari esa – undan ham ko‘proq,
2   –   4   yoshda   jinsiy   voyaga   etadi.   Asosan   o‘tsimon   o‘simliklar   bilan
oziqlanadi.  
CHeklovchi   omillar.   YAshash   joylarining   o‘zlashtirilishi,   brakonerlik,
arealining uzilganligi.  
Ko‘payishi.   1991   yildan   boshlab   Nurota   qo‘riqxonalarining
parvarishxonasida ko‘paytiriladi.  
2.   Sut   emizuvchilarni   tuzilish   xususiyatlari   va   klassifikatsiyasi.   Sut
emizuvchilarning tana shakli va katta kichikligi turlicha; bo’lib, uzunligi 2 sm
dan   (hasharotxo’rlar   turkumi)   30-35   metrgacha   massasi   esa   150
tonnagachadir. (ba'zi bir kitlar). Ularning tanasi bosh, bo’yin, gavda , dum va
oyoqlardan   iborat.   Sut   emizuvchilarning   t е risida   t е r   va   yog   b е zlari   bor.   Sut
b е zlari   ham   shaklan   o’zgargan   t е r   b е zlardir.   D е yarli   hamma   sut
emizuvchilarning barmoq uchlarida shoxsimon tirnogi yoki tuyoqlari bor.
Sut emizuvchilarning klassifikatsiyasi  ancha murakkab bo’lib hozirgi
zoologlarning   ma'lumotiga   qaraganda   4250   dan   ortiq   turi   mavjud   d е b
hisoblaydilar.   Ular   ikkiga:   2   sodda   darrandalar   va   haqiqiy   darrandalar   k е nja
sinflarga bo’linadi.
4.Sut   emizuvchi   hayvonlarni   ahamiyati.   Sut   emizuvchilar   amaliy
jihatdan   hayvonot   dunyosi   o’rtasida   eng   muhim   gruppa   hisoblanadi.   Uy
hayvonlarining  ko’pi   sut   emizuvchilarga kiradi,  bulardan  ayrimlari   insoniyat
evolyutsiyasining   turlari   ekanlarida   muhim   rol   o’ynagan.   Ko’pgina   sut
28 emizuvchilarning   turlari,   masalan,   yirik   kitlar   arslon,   g е pard,   silovsin,
odamsimon   maymunlar,   qulon  va   ayrim   tuyoqlilar   soni   ularni   r е jasiz   ovlash
va tabiiy sharoitning o’zgarishi oqibatida kamayib bormoqda. Ko’pgina turlar
k е yingi   yuz   yilda   е r   yuzidan   butunlay   yo’qoldi,   masalan   qopchiqli   buri,   sut
emizuvchilarning 300 ga yaqin tur va k е nja turlari hozirda yo’q bo’lib k е tish
oldida. Sobol, oq quyruq, vixu-xolt va boshqa turlarni himoya qilish va sonini
tiklash   bo’yicha   tajribalar   olib   borilmoqda.   Yo’q   bo’lib   k е tish   xavfi   ostida
turgan   ko’pgina   turlarni   saqlab   qolish   mumkinligini   ko’rsatadi.
Zoologiyaning   sut   emizuvchilarni   o’rgatadigan   bo’limi   -   t е riologiyadir.   Bu
sohani o’rganishda o’zb е k olimlari akad е mik T е sha Zoxidov, Gani Sultonov
va boshqa olimlarniig ishlari muhim rol o’ynaydi.
Sut   emizuvchilar   umurtqalilarning   eng   yuqori   tuzilgan   va
taraqqiy   etgan   sinfidir.   Ularning   bu   darajada   yuqori   tuzilishi   shunda
ko’rinadiki,   barcha   organ   sistemalari   hammadan   ko’p   diffirenstiyalangan,
bundan   tashqari   bosh   miyasi   juda   katta,   unda   bir   qancha   xidlov   organlari
yaxshi rivojlangan.
Hidlov   organlari   katta,   unda   bir   qancha   xidlov   chianoqlari   bor,   bu
organ   eshituv   organi   bilan   birga   sut   emizuvchi   hayvonlarni   ovqat   topishida,
erkak va urochilarini topishida yo’l ko’rsat`uvchi organ hisoblanadi. 
Sut   emizuvchilarning   progressiv   ravishda   tez   taraqqiy   qilganligini
ta’riflovchi ikkinchi moment tishlarni kurak tish, qoziq tish va oziq tishlarga
bo’linishidir. 
Urulanish   ichki   urulanishdan   iborat   embrion   organizm   ichida
bachadonda rivojlanadi, hamda sut bezlarining mavjudligi, bolasi dastlab shu
bezlar ishlab chiqargan “sut” orqali o’sadi.
Sut emizuvchilar tuzilishining umumiy obrazi
Gavda shakli – s ut emizuvchilar gavda shakli   nihoyatda xilma-xildir.
Besh barmoqli to’rtta oyoqlarda baland ko’tarilib turadigan   uzunchoq   tana
hammadan   ham   xarakterlidir,   bunday   gavdada   o’rtacha   kattalikdagi   bosh,
ajralib turuvchi bo’yin va dumlar mavjud bo’lib sudralib yuruvchilardan farq
29 qiladi.   Bir   tomondan   oldingi   oyoqlari   suzuvchi   kurakka   aylanib,   keyingi
oyoqlari yo’q bo’lib ketgan kitsimonlar mavjud.  
Terisi –   Sut emizuvchilarning terisi qalinligi, epidermis bilan korium
orasida   surichlar   borligi,   yumshoq   teri   osti   klechatkasining   bo’lishi,   teri
bezlarining   ko’pligi   va   shoxdan,   muguzdan   hosil   bo’lgan   har   xil   tuzulmalar
borligi   bilan   xarakterlanadi,   bu   tuzulmalarning   eng   muhimlari   jun   va   uning
shaklan o’zgargan qismlaridir. 
- shox tuzilmalari 
- junlari 
- mo’ynasi 
- tullash 
- yo bezlari 
- ter bezlari 
- hid bezlari 
Sut   bezlari   –   s ut   emizuvchilar   uchun   juda   xarakterli   bo’lgan   sut
bezlari shaklan o’zgargan set bezlaridir. Bir teshiklilardan tashqari hamma sut
emizuvchilarda so’ska (emchak) bo’ladi. So’skalar soni bola tuishiga qarab 1
juftdan 14 juftgacha bo’ladi. 
Umrtqa   poonasi   –   s ut   emizuvchilar   umrtqa   poonasining   eng
xarakterli   belgilaridan   biri   bo’yin   umrtqasining   ettita   bo’lishidir.   Bularning
hammasida   ko’krak   qafasi   mavjud.   Bosh   suyagi   juda   murakkab   tuzilgan
bo’lib qo’zalmas  choklar  orqali bir biriga birikkan. 
Elka   kamari   –   s ut   emizuvchilarning   elka   kamari,   asosan   faqat
kurakdan   iborat   bo’ladi.   Chunki   o’mrov   suyagi   ko’pgina   darrandalarda
yo’qolib ketgan.
Chanoq kamari – s udralib yuruvchilarnikiga o’xshaydi. 
Juft   oyoqlar   skeleti   –   ko’pchilik   guruppalarda   kam   ixtisoslashgan
bo’lib tipik besh barmoqli oyoq sxemasiga o’xshash tuzilgan. 
Juft   tuyoqlilarda   I   -   barmoq   yo’q   bo’lib   ketadi,   II   -     hamda   V   -
barmoq   kichrayadi,   ammo   barobar   uzunlikdagi   III   -   va   IV   -   barmoqlar
30 nihoyatda   taraqqiy   etadi.   Toq   tuyoqlilarda   uchinchi   barmoqdan   tashqari
hamma   barmoqlar   kichrayadi.   Kitlarda   orqa   oyoq   yo’qolib   ketadi.
Ko’rshapalaklarda   faqat   oldingi   bitta   barmoq   o’z   tuzulishini   saqlab   qoladi,
qolganlari esa juda ham uzayib, oralarida yupqa parda tortilgan. 
Bosh   miyasi   –   miya   yarim   sharlarining   kuchli   rivojlanganligi   bilan
xarakterlanadi.   Nerv   xo’jayralari   bilan   terv   tolalaridan   tashkil   topgan   miya
po’stloining taraqqiy etishi tufayli, miya po’stloi oliy psixik faoliyatlar, bilan
boliq   bo’lgan   markazlar,   oliy   sezuvchi   (ko’ruv,   eshituv   hamda   tuyu)   va
harakatlantiruvchi markazlar bor. 
Ovqat   hazm   qilish   sistemasi   –   hazm   yo’li   –   mustaqil   holdagi   orqa
chiqaruv   teshigi   orqali   tashqariga   ochilib,   oiz   bo’shlii,   qizilo’ngach,
oshqozon,   chin   ichak,   va   o’z   navbatida   ingichka   ichak,   yo’on   va   to’ri
ichaklarga   ro’y   rost   bo’linadi.   Juda   ko’pchilik   darrandalarning   oiz   bo’shlii
chin oiz bo’shlii bilan oiz oldi bo’shliiga bo’linadi. Sut emizuvchilarda uchun
harakterli   go’shtdor   lab   va   lunj   borligidan   ular   bilan   tish   orasida   oiz   oldi
bo’shlii hosil bo’ladi. Masalan: maymunlarda oiz oldi bo’shliida bir juft ovqat
saqlovchi xalta bo’ladi. Ola xo’rjinli sichqon. 
So’lak  bezlari – s ut emizuvchilarda 4 juft so’lak bezlari bo’ladi. 
Tishlari –   uch guruppaga – kurak, qoziq, oziq tishlarga bo’linib oziq
tishlar katta va kichik oziq tishlarga bo’linadi. (faqat kitlarda bular hammasi
bir   xil   konussimon )   sut   emizuvchilarda   tishlar   ovqatlanish   hayoti
kechirishiga qarab tishlar turlicha tuzilgan bo’ladi. 
Incisivi – kurak tishlar 
Canini – qoziq tishlar 
Praemolares – kichik oziq tishlar 
Molares – katta oziq tishlar 
Ustki   jalarning   bir   tomondagi   tishlari     soni   chiziq   ustiga,   pastkki
janing bir tomondagi sonlari chiziq ostiga yoziladi.  
31 Masalan: quyon tish formulasi :   ;1
2  	;0
0c   ;
23
pm 28
33
m
 yoki qisqacha	
28	3	2	0	1	
3	3	0	2					
		
Odamniki : 	
;2
21  	;1
1c   ;
22
pm
  32
33
m
Til –   hayvonlarda turlicha vazifani o’taydi. (sigirda ovqatni qamrash,
ba’zilarida kavshash, chumolixo’rlarda yopishtirib olish) 
Oshqozon   –   sut   emizuvchilarning   oshqozoni   hamisha     qizil
o’ngachdan   ham,   ichakdan   aniq   ajralib   turadi.   Uning   keng   tortgan   oldingi
tomoni pilorik bo’lim deb ataladi. 
Kitsimonlar   bilan   juft   tuyoqlilar,   jumladan   kovsh   qaytaruvchilarning
oshqozoni   hammadan   ham     murakkabdir,   kitlarniki   uch,   kovsh
qaytaruvchilarniki 4 ta: oddiy Qarta, to’r Qarta, qatqorin, shirdon degan to’rt
bo’limdan iborat. 
Nafas   olish   organlari   –   branxlar,   traxiya,   bronxlar   va   o’pkadan
iborat. 
Qon   aylanish   sistemasi   -   sut   emizuvchilarning   qon   aylanish   doirasi
yopiq bo’lib, yurak 4 kamerali va 2 ta qon aylanish doirasi bor. 
1. Kichik qon aylanish doirasi: 
1. Katta qon aylanish doirasi:
Ayirish   organlari   –   bularni   ayirish   organlari   qushlarnikiga
o’xshasada,   lekin   siydik   pufagi   qovuq   kloakaga   ochilmasdan   balki   siydik
tanosil   sinusiga   ochiladi.   Bo’yraklar   tanasi   qiyosan   kichik,   loviyasimon
bo’ladi. 
Jinsiy   organlari-   erkaklarda   urudon,   urochilarida   tuxumdon   bo’ladi.
Tuxumi (bir teshiklilardan tashqari) juda kichik bo’ladi.  
Rivojlanishi   -     barcha   sut   emizuvchilar   tirik   tuadigan   hayvonlardir,
chunki ularda urulanish organizm ichkarisida bo’lishi bilan birga embrion ona
hisobiga oziqlanadi. Bu yo’ldosh orqali amalga oshiriladi. 
Sut emizuvchilarning sistematik obzori 
32 Kloakalilar yoki sodda darrandalar kenja sinfi: 
Bu kenja sinfga bir teshiklilar turkumini hosil qiladigan  o’rdakburun
va  exidna  kirib bir qancha primetiv belgilari bilan xarakterlanadi: Birinchidan
ovqatli   sariqlik   moddasiga   boy   bo’lgan   katta   katta   tuxum   qo’yadi.   2   chidan
ichaklari   bilan   tanosil   sinusi   bitta   kaloakaga   ochilgan.   3chi   emchaklari
bo’lmaydi, shunga ko’ra sut bezlari maxsus teshikli erga ochiladi, bolalari shu
erga chiqqan bezni yalaydi. 
O’rdakburun Avstraliya bilan Tasmaniyada tarqalgan. Suv va quruqda
hayot   kechiradi.   Gavdasi   qalin   qisqa   mo’yna   bilan   qoplangan.   Qisqa   besh
barmoqli oyoqlarida pardalar bor. Chuqur er osti uyasida yashaydi. Shu erda
tuxum qo’yadi. Mo’ynasi qimmatbaho. 
Exidna   faqt   Avstraliya   Yangi   Gveniyada   uchraydi.   Yopishqoq   tili
orqali chumolilar bilan oziqlanadi. 
 Tuban sut emizuvchilar kenja sinfi Qopchiqlilar turkumi 
Qopchiqlilarning   tashqi   tuzilishi     har   xil   bo’lishiga   qaramasdan
hammasida tubandagi o’ziga xos belgilari bor. 
1. Kamdan-kam   istisnolarni   aytmaganda   yo’ldoshi   bo’lmaydi,
shunga   ko’ra   barcha   qopchiqlilarning   bolalari     chala   va   juda   zaif   tuiladi.
Masalan:   kattaligi   odamdek   keladigan   gigant   kenguruning   bolasi   yonoqdek
keladi. Bolasi qopchiq ichida voyaga etadi. 
Qopchiqlilar   Avstraliyada,   unga   qo’shni   orollarda   hamda   Janubiy
Amerikada   tarqalgandir.   Bitta   turi   Shimoliy   Amerikada   keng   tarqalgan.
Qopchiqlilarning hozir 180 tacha turi bor. 
Hashoratxo’rlar turkumi
Bu   turkumga   uncha   katta   bo’lmagan   mayda   plastentali   hayvonlar
kiradi. Hammasida tumshui ingichkalashgan xartumga aylangan. Gavdasi jun
bilan, ba’zilari esa igna bilan qoplangan. 
Bular   Astraliyada,   Janubiy   Amerikaning   katta   qismida   uchramaydi.
Bizda tipratikan, erqazar, krot, vыxuxol va boshqalar uchraydi. 
33 Hammasi   xashoratxo’r.   2-8   tagacha   ko’r   tirik   bola   tuadi.   Qulay
sharoitda 2 marotabagacha 1 yilda bolalaydi. Deyarli foydali. 
Qo’l qanotlilar turkumi 
Bu   turkumga   ham   kichik   sut   emizuvchi   hayvonlar   kiradi.   Hammasi
havoda   uchishga   moslashgan.   Barmoqlari   uzun.   Bir-biriga   tutashib   turuvchi
parda bor. Bu parda ham tanaga qo’llar orqali tutashgan bo’ladi. Asosan tunda
aktiv   hayot   kechiradi.   Ko’zi   yaxshi   ko’ramaydi.   O’zidan   to’lqin   tarqatadi.
Radiolokastiya orqali orinterlaydi. 
Dunyo  faunasida   800   turi   uchraydi.  Kaloniya   bo’lib   hayot   kechiradi.
Devorlar yoruida, orlarda, kovaklarda yashaydi.  
Bir yilda 1 marta 1-2 ta yalonoch ko’r bola tuadi. Janubiy Amerikada
yashaydiganlari qon so’rishga ixtisoslashgan. Vamperlar.
Kemiruvchilar turkumi
Bu   turkumga   kichik   va   o’rtacha   kattalikdagi   o’simlikxo’r   sut
emizuvchilar   kiradi.   Kurak   tishlar   yaxshi   tarqqiy   etgan.   2500   dan   ortiq   turi
bor. Er sharining  hamma qismlarida uchraydi. Er  ostida, er  ustida, daraxtda,
suvda yashaydigan formalari mavjud. 
Vakillari:  burunduq, yumronqoziq, olmaxon, bobr, jayra, uy sichqoni,
qo’shoyoq, kalamushlar, ondatra, ko’rsichqon, nutriya va h.k.o.  
Yirtqichlar turkumi
Bu   turkum   vakillari   ham   tashqi   tuzilishi   jihatidan,   ham   gavdasining
katta – kichigligi jixatidan turli tumandir. Dunyo faunasida 240 turi uchraydi.
Aksariyat turlari hayvon eti bilan ovqatlanadi. Ba’zi turlari o’simlikxo’r. Bir
qancha oilasi bor. 
1. Bo’rilar oilasi – bo’ri, tulki, enot, shoqol.
1. Ayiqlar oilasi – oq ayiq, qo’nir ayiq.  
2. Silovsinlar oilasi – sobol, norka, vыdra, gornostoy, lesnoy
va stepnoy, xor 
34 3. Mushuksimonlar   oilasi   –   yo’lbars,   leopard,   qoplon,   ris,
sher, gepart, qora qoplon, qum mushugi. 
Kurak oyoqlilar turkumi
Bular   suv   muhitida   yashovchi   sut   emizuvchilar   bo’lib   suvda
yashashga   moslashgan.   Oyoqlar   kurakka   aylangan,   ba’zilarida   yo’qolib
ketgan (keyingi oyoq). Gavdasi  qalin yo bilan qoplangan. Bular  asosan  qutb
doiralarida   yashaydi.   Umri   suvda   kechadi   lekin   dam   olgani,   ko’paygani,
uxlagani muzliklarga, quruqlikka chiqadi.
Bular   ichida   eng   yirigi   morj,   (uzunligi   4   m.   o   1   t.)   quloqli   tyulen,
dengiz   mushugi,   baykal   nerpasi,   Grenlandiya   tyuleni,   kaspiy   tyuleni   va
boshqalar. 
Bular ko’payishi vaqtida soxilga chiqadi. Poligamiya hodisasi. 
Kitsimonlar turkumi 
Bu   hayvonlarni   dunyo   foaunasiga   90   dan   ortiq   turi   mavjud.   Gavdasi
torpedasimon,   orqa   oyoqlari   yo’qolgan,   oldingi   oyoqlar   kurakka   aylangan.
Dum gorizantal suzgich qanotdan iborat. Chanoq kamari yo’q. Shuning uchun
yirik bola tuadi. Bular organizmida qalin yo qatlami mavjud. Yo qalinligi teri
ostiga 50 smgacha boradi. Atmosfera havosi bilan nafas oladi. Suv ostiga 45
mgacha tura oladi. O’pka havo siimi nihoyatda katta – 14 ming litrgacha havo
ketadi.   (Ko’k   kitda).   Bitta   bola   tuadi,   bolasini   sut   bilan   boqadi.   Yirik   kitlar
bolasi   1   sutkada   100   kgcha   oirlashadi,   1   sutkada   250-300   litr   sut   emadi.
Sutning yolilik darajasi 50 % sut bezlarida so’skalar turubka shaklida. 
Ikkita kenja tipga bo’linadi
Tishli  kitlar:  delfin, dengiz cho’chqasi, kashalot,     Tishsiz  kitlar:  bularga  eng
yirik   kitlar   kiradi.   Hammasi   zooplankton,   fitoplanktonlar   bilan   ovqatlanadi.
Kit mo’ylovi, plastinkasi, to’ri mavjud. Eng yirigi “Ko’k kit” uzunligi 30 m.
Oirligi 160 tonna. Oshqozoniga 1,5 t plankton ketadi. Xomiladorlik davri 11
oy bolasi uzunligi 7-8 m, oirligi 2-3 t keladi. 7 oyda 16 m. Oirligi 22 t keladi. 
Toq tuyoqlilar turkumi (15-16 ta turi) 
Perissodoctyla 
35 Bular   yirik   o’simlikxo’r   hayvonlar   bo’lib,   barmoqlari   tuyoq   bilan
qoplangan.   Bularda   o’rtancha   barmoq   kuchli   taraqqiy   etgan.   Oshqozoni   bir
kamerali. 
Otryad uch oilaga: 
1. Otsimonlar   –   ot,   eshak,     Prijevalskiy   oti,   Afrika
zebralari,     qulon   kiradi.   Xonaki   otlari   yo’qolib   ketgan   yovvoyi   tarpandan
kelib chiqqan, xonaki eshak yovvoyi Afrika eshagidan. Qishloq xo’jaligida ot
bilan   eshakni   chatishtirishdan   hosil   bo’lgan   xachirdan   keng   foydalaniladi.
“Lo щa k”  haqida.
2. Tapirlar   –   burni   usti   do’ng   bu   hayvonlar   Janubiy
Amerika va Janubiy Sharqiy Osiyo o’rmonlarida yashaydi. 
3. Nosorog   –   burni   ustida   bitta   uzun   shoxsimon   hosiasi
bo’lib,   terisi   junsiz   hayvon     (shoxi   uzunligi   1,5   m   ga)   Afrika   va   Janubiy
Osiyoda yashaydi. 
Juft tuyoqlilar turkumi –  200 dan ortiq bo’ladi.   
1. Kavsh qaytarmovchilar: vakillari 
1. Kavsh qaytaruvchilar: vakillari 
Primatlar turkumi 
Maymunlarni 200 ga yaqin turi bor.
1. Chala maymunlar. 
1. Yuqori primatlar. (15 – 200 sm) 
A)   Martishkalar:   pavian,   makak.     B)   odamsimonlar   turi:   orangutan,
gorilla, shimpanze.  
Sut emizuvchilar ekologiyasi   
Yashashi   va   tarqalishi   –   s ut   emiruvchilar   umrqali   hayvonlarni   eng
yosh   guruhi   hisoblanadi.   Ular   barcha   quruqlik   va   okeanlarda   tarqalgan.
Ba’zilari   juda   keng   tarqalgan.   Masalan:   bo’ri   va   tulki   butun   Evropa,   Osiyo,
Shimoliy   Amerikada   tarqalgan.   Bularda   gavdaning   yuqori   darajada
tuzilganligi,   nerv   sistemasi,   xulq-atvorining   murakkabligi,   shartli
36 reflekslarning   tezgina   hosil   qila   olishi.   Biz   sut   emizuvchilarning   turli   tuman
hayotiy formalari bilan tanishib chiqamiz. 
Er   ostida   yashaydigan   formalar   –   bularga   asosan   kemiruvchilar
kiradi.   Haytining   bir   qismini,   er   ustida,   bir   qismini   er   ostida   o’tkazadigan
yumronqoziqlar,   suurlar,   dala   sichqonlari   bilan   bir   qatorda   butun   umrini   er
ostida o’tkazadigan krotlar, ko’rsichqonlar, er qazirlar kiradi. Qopchiq
Daraxtda   yashaydigan   formalari   –   avvalo   maymunlar   va   chala
maymunlar   kemiruvchilar,   qopchiqlilar   kiradi.   Hashoratxo’rlar,   yalqovlar
daraxtlarda yashaydi.  
Haqiyqiy   uchar   darrandalar   –   qo’lqanotlilar   kiradi.   Bularni   ham
daraxtda yashaydigan mevaxo’rlari bo’ladi. 
Suvda yashovchi darrandalar –  bular ayniqsa turli tuman gurppadir.
Ba’zilari   qisman   suvda   yashashga   moslashgan   (norka,   oq   ayiq,   suv
kalamushidan   tashqari   sal   suvdan   chiqsa   o’ladigan   kitlar,     delfinlar   singari
formalari bor. 
Qisman   hayoti   suvda   kechadigan   suv   dala   sichqoni,   ondatra,   nutriya
norka, qunduz, begemot va boshqalar. 
Ovqatlanishi –  bular asosan ikkita yirik guruhga: 
1 ) .   Xashoratxo’rlar   –   ko’rshapalak,   er   qazirlar,   chumolixo’rlar,   bir
qancha qopchiqlilar kiradi. 
2).   Yirtqichlar   –   mushuksimonlar,   delfinlar,   kitlar.   Kitlar   asosan
baliqlar   bilan   ham   ovqatlanadi.   Lekin   tishsiz   kitlar   “kit   mo’ylovi”   degan
plastinkasi   bo’lib,   ularda   suvni   suzadi.   Ko’pincha   etxo’rlar   o’simliklar   bilan
ham, o’simlikxo’rlar esa et bilan ham ovqatlanadi.
1.   O’simlikxo’rlar   –   chuchqalar   barcha   tuyoqlilar,   kurak   tishli
qopchiqlilar   kiradi.   O’z   navbatida   bular   ham.   1).   O’txo’rlarga   –   otlar,
karkidon, juft tuyoqlilar, kemiruvchilar kiradi.
2. Novdaxo’r bargxo’r –  fillar, jirafa, yalqovlar, loslar. 
3. Mevaxo’rlarga –  ko’rshapalak, maymunlar, chala maymunlar. 
37 Ovqat amlashi –  ko’pgina hayvonlar yilning noqulay sharoitida eyish
uchun ovqat amlaydi. Masalan: cho’lda yashaydigan dumsiz sichqonlar, ba’zi
to   dala   sichqonlari   o’tlarni   quritib   qoyalar   yoriiga,   toshlar   ostiga   amlab
qo’yadi. 
Ekanomka   dala   sichqoni   uyasida   15   kg   dan   ikki   jufti   esa   100   kgdan
ortiqroq     har-xil   ovqat   amlaydi.   Tyin   degan   hayvon   1500-2000   donagacha
qo’ziqorin   amlaydi.   Sassiq   qo’zan   yoki   norkalar   kuzda   baqalarni   o’ldirib,
ularni turar joylarida to’plab amlab  qo’yadi. 
38 Xulosa
Ko’pchilik   sut   emizuvchilarning   yung   qoplami   ikki   xil:   yug’on,   uzun
va dag’al hamda ular ostida joylashgan mayin va qalin tivit yunglardan iborat.
Qalin tivit   tеrida  haroratni   saqlaydi;   dag’al  yungglar  esa   tivit   qavat  va  tеrini
mеxanik ta'sirdan   himoya qiladi. Sut emizuvchilar og’zi va ko’zlari atrofida,
еlkasi,   oyo’qlari   va   boshqa   joylarida   bo’ladigan   uzun   va   yug’on   qillar   esa
tuyg’u  vazifasini bajaradi. Qillarning  ildizi nеrvlar bilan o’ralgan. 
Shimoliy   va   mo’tadil   iqlimda   yashaydigan   sut   emizuvchilarning   yung
qoplami   mavsumga   qarab   almashinib   turadi.   Odatda   kuzda   sodir   bo’ladigan
bunday   tullashda   yozgi   siyrak   va   kalta   yunglar     qishki   qalin   va   uzun   yung
qoplami bilan almashinadi.   Ko’pincha qishki yung qoplami yozgisidan rangi
bilan   ham   farq   qiladi.   Masalan,   oq   tovushqonning   qishki   yunglari   oq,   yozgi
yunglari   esa   qo’ng’ir-kulrang   bo’ladi.   Tropik   mintaqalardagi   hayvonlarda
mavsumiy   tullash     sodir   bo’lmaydi;   ular   yungi   yil   davomida   asta   -   s е kin
almashinadi. 
Ko’pchilik sut  emizuvchilar barmoqlarining uchki qismi  epid е rmisdan
hosil   bo’lgan   muguz   tirnoq   tuyo’q   bilan   qoplangan.   Tirnoqlar   va   tuyo’qLar
tuzilishiga   ko’ra   o’zaro   o’xshash   bo’lib   mustahkam   muguz   plastinka,   tirnoq
osti   plastinka   va   barmoq   yastiqchasidan   iborat   (105   -   rasm).   Ko’pchilik   sut
emizuvchilar   tirnoq   plastinkasi   qalin   bo’rtiq,     birmuncha   pastka   egilgan
shaklda;   plastinka   uchi   o’tkir,   tirnoq   osti   plastinkasi   yaxshi   rivojlangan
yastiqchasi   katta   va   yumshoq   bo’ladi.   Yuksak   sut   emizuvchilar   (primatlar)
ning   tirnoq   platinkasi   yupqa,   yassi;   tirnoq   osti   plastinkasi   rivojlanmagan,
barmoq   yastiqchasi   yirik   va   yumshoq   tuyo’qli   sut   emizuvchilar   tuyog’i
barmoqlar   uchki   qismini   o’rab   turadigan   muguzdan   iborat;   ostki   plastinkasi
yo’g’onlashgan   va   qattiq   bo’ladi.   Bir   qancha   sut   emizuvchilar     uchun   xos
bo’lgan shoxlar ham epid е rmisdan hosil bo’ladigan muguz moddadan iborat.
39 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1. Bogdanov O.P. O’zbekiston hayvonlari. Toshkent, “O’qituvchi” nashriyoti,
1983
2. Baratov P., Mamatqulov M., Rafiqov A., O’rta Osiyo tabiiy geografiyasi, 
Toshkent, “O’qituvchi”, nashriyoti, 2002
3. Bobrinskiy N. A. Jivotn ы y mir i priroda SSSR, M., 1960
4. Bobrinskiy N. A., Kuznetsov B. A., Kuzyakin A. P. Opredelitel 
mlekopitayu щ ix SSSR. M., «Prosve щ enie», 1965
5. Ayupov A.N., Ataxodjaev A.A., Abdunazarov X.A. Tog’ daryolarida 
uchraydigan umurtqali hayvonlar va ularning ekologiyasi (Oqsoq-ota 
misolida). Akademik T.Z. Zoxidov tavalludi 100 yilligiga bag’ishlangan 
“Biologik xilma-xillikni saqlash muammolari” ilmiy amaliy kanferensiya 
ma’ruzalar to’plami, Toshkent, 2006
6. Geptner V. G. i dr. Mlekopitayu щ ie Sovetskogo Soyuza, 1-2, M., 1961 – 
1967
7. Jizn jivotn ы x, v 1,2 t. M., «Prosve щ enie», 1969-1971
8. Zaxidov T. Z., Meklenbursev R. N. Priroda i jivotn ы y mir Sredney Azii, 
Tashkent, t. I, 1969
9. Zaxidov T. Z., Meklenbursev R. N., Bogdanov O. P. Priroda i jivotn ы y mir
Sredney Azii.  Tashkent, t. 2, 1971
10. Pozvonochnыe jivotnыe Sredney Azii, Tashkent, 1966
40

JUFT TUYOQLI SUT EMIZUVCHI HAYVONLARNING BIOLOGIK VA EKOLOGIK XUSUSIYATLARI