Maqsud Shayxzoda "Jaloliddin" tragediyasida vatanparvarlik va millatparvarlik motivlari

O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI
OLIY TA’LIM, FAN VA INNOVATSIYLAR
VAZIRLIGI
CHIRCHIQ DAVLAT PEDAGOGIKA UNIVERSITETI
“GUMANITAR FANLAR” FAKULTETI
“O'ZBEK ADABIYOTSHUNOSLIGI ” KAFEDRASI
O’ZBEK TILI VA ADABIYOTI YO’NALISHI
22/3 guruh talabasi
Shirinova Fotima Akmaljon qizining
“ADABIYOT O'QITISH METODIKASI”
fanidan
KURS ISHI
MAVZU: MAQSUD SHAYXZODA "JALOLIDDIN" TRAGEDIYASIDA
VATANPARVARLIK VA MILLATPARVARLIK MOTIVLARI.
Bajardi:_ Salohiddinova Sevinch
        Ilmiy rahbar:_____________
Bahosi: __________
Chirchiq – 2024
1 Kurs   ishi   Chirchiq   davlat   pedagogika   universiteti   Gumanitar   fanlar
fakulteti,  “ o'zbek adabiyotshunosligi ”  kafedrasida bajarilgan. 
Ilmiy rahbar: _________________________________  __________
F.I.SH  imzo
Himoya   2024   yil   ______   oyining   ____-   kuni   soat   ___   da   Chirchiq   davlat
pedagogika universiteti   Gumanitar fanlar fakulteti,   “o'zbek adabiyotshunosligi ”
kafedrasida kurs ishlari himoyasi yig’ilishida o’tkaziladi. 
Kurs   ishi   2024-yil   __________   oyining   _______   kunida   kafedraga
topshirildi.
Kurs   ishini   topshirdim
________________________________________________________________
F.I.SH.
_________________________  202 4   yil  “ ___ ”  ________ ___________
Lavozimi sana imzo
Qabul   qilib   oldim
________________________________________________________________
F.I.SH.
_________________________  202 4   yil  “ ___ ”  ________ ___________
Lavozimi sana imzo
Kurs   ishi   bilan   Chirchiq   davlat   pedagogika   universiteti   Gumanitar   fanlar
fakulteti ,  “ O'zbek adabiyotshunosligi ”  kafedrasida tanishish mumkin
2 MUNDARIJA: bet
KIRISH.  5
I BOB. SHAYXZODANING HAYOTI VA IJODIY FAOLIYATI 8
1.1. Uning ijodida vatanparvarlik va millatparvarlik motivlarining 
o‘rni.
8
1.2. "Jaloliddin" tragediyasi haqida umumiy ma'lumot. 14
II BOB. "JALOLIDDIN" TRAGEDIYASI HAQIDA UMUMIY 
MA'LUMOT. 19
2.1.    Vatanparvarlik va millatparvarlik motivlarining adabiy vositalar 
bilan ifodalanishi 19
2.2. "Jaloliddin" tragediyasining o‘zbek milliy g‘ururini 
shakllantirishdagi roli
25
XULOSA. 37
FOYDALANILGAN ADABIYORLAR RO’YXATI. 38
3 KIRISH.
Mavzuning   dolzarbligi .   Tarixiy   va   zamonaviy   muammolar:   "Jaloliddin"
tragediyasidagi   motivlar   bugungi   kunda   ham   dolzarbdir.   Vatanparvarlik   va
millatparvarlik bugungi   globalizatsiya  sharoitida  o‘z  milliy identifikatsiyasini   saqlab
qolish, madaniy va tarixiy merosni himoya qilishda muhim rol o‘ynaydi.
Yosh avlod tarbiyasi: Yosh avlodga tarixiy qahramonlar misolida vatanparvarlik
va millatparvarlik tuyg‘ularini  singdirish, ularni  xalq va yurt  manfaati  uchun xizmat
qilishga undash dolzarb vazifalardan biridir.
Milliy   birlik   va   birdamlik:   Asar   milliy   birlik   va   birdamlikni   ta’minlashga
chaqiradi. Tarixiy qahramonlarning ibratli hayoti orqali jamiyatda birlashish va o‘zaro
hurmatni kuchaytirish mumkin.
Shunday   qilib,   Maqsud   Shayxzodaning   "Jaloliddin"   tragediyasidagi
vatanparvarlik va millatparvarlik motivlari nafaqat adabiyotda, balki jamiyat hayotida
ham   muhim   o‘rin   tutadi.   Ular   milliy   ongni   yuksaltirish   va   yoshlarga   o‘z   tarixiy
ildizlari   bilan   faxrlanish   hissini   singdirish   orqali   bugungi   kunda   ham   dolzarb   bo‘lib
qoladi.
Kurs   ishning   obyekti .   Bu   ilmiy   tadqiqotning   asosiy   e'tibori   qaratilgan   mavzu
yoki muammo, ya'ni kurs ishi davomida o'rganiladigan, tahlil qilinadigan va yechim
izlanadigan hodisa, jarayon yoki predmetdir.
Kurs   ishning   maqsad   va   vazifalari .   Tadqiqotning   yo'nalishi   va   natijalariga
erishish   uchun   bajarilishi   kerak   bo'lgan   konkret   ishlarni   belgilaydi.   Maqsad,   asosan,
umumiy   ko'rinishda   bo'lib,   kurs   ishining   asosiy   natijasi   nima   bo'lishini   bildiradi.
Vazifalar   esa   ushbu   maqsadga   erishish   uchun   bajarilishi   kerak   bo'lgan   aniq
harakatlardir.
4 Agar   kurs   ishingiz   Maqsud   Shayxzodaning   "Jaloliddin"   tragediyasida
vatanparvarlik   va   millatparvarlik   motivlariga   bag'ishlangan   bo'lsa,   maqsad   va
vazifalarni quyidagicha belgilash mumkin:
Maqsud   Shayxzodaning   "Jaloliddin"   tragediyasidagi   vatanparvarlik   va
millatparvarlik   motivlarini   tahlil   qilish   va   ushbu   motivlarning   adabiy   asarda   qanday
aks etganini hamda ularning zamonaviy ahamiyatini aniqlash.
Mavzuning   o’rganilganlik   darajasi .   Kurs   ishining   muvaffaqiyatli   amalga
oshirilishi   uchun   tadqiq   qilinayotgan   mavzuning   o'rganilganlik   darajasini   aniqlash
muhimdir.   Bu,   avvalo,   avvalgi   tadqiqotlar   va   ishlanmalarning   tahlili   orqali   ilmiy
jamoada mavzu bo'yicha qanday bilimlar to'planganini aniqlashni o'z ichiga oladi.
Kurs   ishning   ilmiy   yangiligi .   bu   tadqiqotning   yangilik   kiritgan   jihatlarini   va
ilm-fan   sohasiga   qo‘shgan   hissasini   ko‘rsatadi.   Ilmiy   yangilik   odatda,   mavzuga   oid
yangi   ma'lumotlar,   yangi   uslub   va   yondashuvlar   kiritish,   mavjud   bilimlarni   qayta
ko‘rib chiqish va kengaytirishni o‘z ichiga oladi.
O‘zbek   adabiyotining   yirik   vakili   Maqsud   Shayxzoda   ijodida   milliy   tarix   va
madaniyat   muhim   o‘rin   egallaydi.   Uning   "Jaloliddin"   tragediyasi   o‘zbek
adabiyotidagi   yorqin   asarlardan   biri   bo‘lib,   unda   vatanparvarlik   va   millatparvarlik
motivlari   markaziy   o‘rin   tutadi.   Ushbu   tragediya   buyuk   sarkarda   Jaloliddin
Manguberdi   hayoti   va   faoliyatini   tasvirlash   orqali,   o‘zbek   xalqining   qahramonlik
ruhini, milliy o‘zlikni va mustaqillik uchun kurashish ruhi haqida hikoya qiladi.
"Jaloliddin" tragediyasi orqali Shayxzoda zamonaviy o‘zbek xalqi uchun tarixiy
o‘rnak   yaratadi,   o‘zbek   xalqining   milliy   g‘ururi   va   mustaqillik   istagining   qanday
shakllanganini   ko‘rsatadi.   Asar   orqali   yozuvchi   vatanga   bo‘lgan   muhabbat,   uni
himoya   qilish   zaruriyati,   milliy   birlik   va   mustaqillik   g‘oyalari   haqida   chuqur
o‘ylantiradi.
Shayxzodaning   bu   asari,   nafaqat   tarixiy   haqiqatlarni   aks   ettirishi,   balki   adabiy
obrazlar   orqali   bugungi   kun   uchun   dolzarb   bo‘lgan   ma’naviy   qadriyatlarni   ham
5 tarbiyalashga   xizmat   qiladi.   Tragediyada   Jaloliddin   obrazi   orqali   Shayxzoda
vatanparvarlik   va   millatparvarlik   tushunchalarini   chuqur   ochib   beradi.   Bu
tushunchalar,   o‘z   navbatida,   asar   qahramonlarining   harakatlari   va   qarorlarida,
ularning kurash va fidoyiliklarida o‘z aksini topadi.
Asar   qahramonlari   va   ularning   faoliyati   orqali   Shayxzoda   milliy   ruh,
vatanparvarlik   va   mustaqillik   uchun   kurashish   zaruriyati   haqida   o‘quvchini
o‘ylantiradi.   Bu   tragediya   milliy   adabiyotimizda   nafaqat   tarixiy   qahramonlik,   balki
zamonaviy   vatanparvarlik   va   millatparvarlik   g‘oyalarining   ham   mukammal   ifodasi
bo‘lib xizmat qiladi.
6 I BOB. SHAYXZODANING HAYOTI VA IJODIY FAOLIYATI
1.1. Uning ijodida vatanparvarlik va millatparvarlik motivlarining o‘rni.
Maqsud Maqsumbek o g li Shayxzoda (Maqsud Shayxzoda) (1908.25.10 (7.11),ʻ ʻ
Ozarbayjon   Respublikasi,   Ganja   viloyati,   Oqtosh   sh.   —   1967.19.2,   Toshkent)   —
shoir,   dramaturg,   adabiyotshunos,   tarjimon,   pedagog.   O zbekistonda   xizmat	
ʻ
ko rsatgan san at arbobi (1964). Bokudagi doril-mualliminni tugatgan (1925). Dastlab	
ʻ ʼ
Darbanddagi   l-bosqich   ozarbayjon   maktabida,   Bo ynoqdagi   ta lim   va   tarbiya	
ʻ ʼ
texnikumida   o qituvchi   bo lib   ishlagan.   1927-yilda   aksilinqilobiy   tashkilot   a zosi	
ʻ ʻ ʼ
sifatida hibsga olinib, 1928-yil fevralda Toshkentga surgun qilingan. Shayxzoda O rta	
ʻ
Osiyo   universitetining   Sharq   ftida   qisqa   muddat   o qigani   (1928)dan   keyin   „Sharq	
ʻ
haqiqati“   (1929—32),   Qizil   O zbekiston ’,   Yosh   leninchi’’   gaz.lari   (1932),	
ʻʻ ʻ ʼ ʻʻ
„Guliston“ jurnali (1933—34) tahririyatlarida xizmat qilgan.   1933-yil Bokudagi ped.
institutining   barcha   kurslari   uchun   imtihon   topshirib,   Fan   qo mitasi   qoshidagi	
ʻ
aspiranturaga   o qishga   kirgan   (1934).   Ayni   paytda   Til   va   adabiyot   institutida   ilmiy	
ʻ
xodim   bo lib   ishlagan   (1935—38).   1938-yildan   umrining   oxiriga   qadar   dastlab	
ʻ
kechki, so ngra kunduzgi ped. Intlarida o zbek adabiyoti tarixidan ma ruza o qigan.
ʻ ʻ ʼ ʻ
Dastlabki she riy to plami — „Loyiq soqchi“ (1933). Shundan keyin shahrining	
ʼ ʻ
„O n   she r“   (1932),   „Undoshlarim“   (1933),   „Uchinchi   kitob“   (1934),   „Jumhuriyat“	
ʻ ʼ
(1935),   „O n   ikki“,   „Yangi   devon“   (1937),   „Saylov   qo shiqlari“   (1938),   „Kurash	
ʻ ʻ
nechun?“ (1942), „Jang va qo shiq“, „Ko ngil deydiki…“ (1943), „O n besh yilning	
ʻ ʻ ʻ
daftari“   (1947),   „Yurt   she rlari“   (1948),   „Zamon   torlari“,   „Olqishlarim“   (1949),	
ʼ
„Yillar   va   yo llar“   (1961),   „She rlar“   (1964)   va   boshqa   she riy   to plamlari   nashr	
ʻ ʼ ʼ ʻ
7 etilgan.   shahrining   dastlabki   ijodida   va   qisman   50y.lardagi   ayrim   she rlaridaʼ
ozarbayjon   she riyatiga   xos   ohanglar,   minbar   she riyat   belgilari   ustuvorlik   qilgan.	
ʼ ʼ
Ammo   Sh.   o zbek   mumtoz   va   zamonaviy   she riyatining   tili   va   uslubini   egallagani	
ʻ ʼ
sayin uning she rlarida o zbekona musiqiy ravonlik kuchaya bordi. Sh. voqelikka faol	
ʼ ʻ
munosabatda   bo lishga   intilib,   xalq   va   mamlakat   hayotida   ro y   bergan   muhim
ʻ ʻ
voqealarni   tasvirlashga,   mehnat   va   kurash   qahramonlari   obrazini   yaratishga   alohida
e tibor   berdi.   U   shu   maqsadda   doston   janriga   qo l   urib,   „O rtoq   mulk“   (1933),	
ʼ ʻ ʻ
„Chirog “,   „O rtoq“,   „Meros“,   „Tuproq   va   haq“   (1936),   „Ovchi   qissasi“,   „Iskandar	
ʻ ʻ
Zulqarnayn“   (1940),   „O n   birlar“,   „Jenya“,   „Oqsoqol“   (1943),   „Axmadjonning	
ʻ
hikmatlari“, „Uchinchi o g il“ (1944), „Nurmat otaning tushi“ (1947) singari liroepik
ʻ ʻ
asarlar   yozdi.   Shoirning   30—40y.lardagi   she riyatiga   ham,   keyingi   ijodiga   ham   xos	
ʼ
muhim fazilatlardan biri syujetlilikdir. Sh. lirik syujet yaratishga moyil shoir sifatida
xalq   afsonalari   va   tarixiy   o tmish   sahifalariga,   shuningdek,   zamondoshlari   hayotiga	
ʻ
murojaat   etib,   o z   she rlariga   balladaga   xos   poetik   belgilar   va   turli   poetik   tafsillarni	
ʻ ʼ
olib kirgan, so zning she riy qurilmadagi mavqeini oshirish choralarini ko rgan. Shu
ʻ ʼ ʻ
bilan birga Sh. krfiyaning yangi badiiy imkoniyatlarini kashf etib, o zbek she riyatiga	
ʻ ʼ
yangi   vazn   va   shakl   ko rinishlarini   olib   kirgan.   Shoir   ijodiga   xos   bu   tamoyil   uning,	
ʻ
ayniqsa, „Toshkentnoma“ (1958) lirik dostonida yorqin ifodasini topgan.
Shayxzoda   Ikkinchi   jahon   urushi   yillarida   yozgan   „Jaloliddin   Manguberdi“
(1944)   tragediyasida   o z   yurtining   ozodligi   va   mustaqilligi   uchun   mugul	
ʻ
istilochilariga karshi kurashgan so nggi Xorazm shohining jangovar jasoratini tarixan	
ʻ
aniq   va   haqqoniy   tasvirlagan.   „Mirzo   Ulug bek“   (1961)   tragediyasida   Sh.   bosh	
ʻ
qahramon   obrazini   Amir   Temur   va   temuriylar   davrida   o zbek   xalqi   hayotida   ro y	
ʻ ʻ
bergan   Uyg onishning   yorqin   timsoli   sifatida   aks   ettirgan.   Shekspirona   uslubda	
ʻ
yozilgan   bu   asarda   Sh.   Ulug bek   hayotining   sunggi   2   yilini   tasvirlash   orqali   uning	
ʻ
jahon   fani   tarixidan   munosib   o rin   egallagan   mashhur   olim,   adolatparvar   va	
ʻ
haqiqatparvar davlat arbobi va ayni paytda saltanatning mutaassib kuchlari oldida ojiz
8 bir   inson   bo lganini   ham   haqqoniy   ko rsatgan.   Shekspirona   ko lam   va   harorat   bilanʻ ʻ ʻ
yozilgan „Mirzo Ulug bek“ tragediyasining maydonga kelishi o zbek dramaturgiyasi	
ʻ ʻ
va   teatri   tarixida   katta   voqea   bo ldi.   Sh.   ssenariysi   asosida   rejissor   L.   Fayziyev	
ʻ
tomonidan yaratilgan „Ulug bek yulduzi“ (1964) filmi esa keng xalq ommasiga ulug	
ʻ ʻ
o zbek olimi va uning fojiali takdiri bilan yaqindan tanishish imkonini berdi.	
ʻ
Shayxzoda   she riy   ijodida,   asosan,   zamonaviy   mavzularda   kalam   tebratdi,	
ʼ
dramaturgiyasida   esa,   tarixiy   utmishga   teran   nazar   tashlab,   undagi   zamonaviy
muammolarni yoritishga yordam beruvchi siymolar va voqealarga yangi badiiy hayot
bag ishladi.   U   umrining   sunggi   yillarida   Beruniy   to g risida   sunggi   sahna   asarini	
ʻ ʻ ʻ
yozdi.
Shayxzoda,   badiiy   ijodning   barcha   tur   va   janrlarida   asarlar   yozibgina   krlmay,
adabiyotshunos va tanqidchi sifatida ham samarali ijod qilgan. 1941-yildayoq „Genial
shoir“   monografiyasini   e lon   qilgan   Sh.   umrining   sunggi   kunlariga   qadar   Navoiy	
ʼ
hayoti va ijodi bilan muttasil shug ullanib keldi. U Navoiyning 500 yilligi munosabati	
ʻ
bilan   yozgan   „Navoiyning   lirik   qahramoni   haqida“   (1948)   maqolasidan   keyin
„Navoiy   lirikasining   ba zi   bir   poetik   usullari   haqida“   (1959),   „Ustodning	
ʼ
san atxonasida“   (3   qismli   maqola,   1965—66),   „G azal   mulkining   sultoni“   (1966),	
ʼ ʻ
„Tazkirachilik   tarixidan“   (1968)   singari   yirik   ilmiy   tadqiqotlar   yaratib,
navoiyshunoslik fanini yangi taraqqiyot bosqichiga olib chiqdi. Sh. adabiyotshunos va
tanqidchi   sifatida   ham   samarali   qalam   tebratib,   o zbek   xalq   og zaki   ijodining   Fozil	
ʻ ʻ
shoir singari namoyandalari, „Alpomish“, „Shirin bilan Shakar“ kabi asarlari, o zbek	
ʻ
mumtoz   va   zamonaviy   adabiyotining   Bobur,   Muqimiy,   Furqat,   Oybek,   G afur
ʻ
G ulom, Hamid Olimjon, jahon adabiyotining Nizomiy Ganjaviy, Sh. Rustaveli, A.S.	
ʻ
Pushkin,   N.A.   Nekrasov,   A.N.   Ostrovskiy,   T.G.   Shevchenko,   A.P.   Chexov   singari
namoyandalariga   bag ishlangan   asarlar   yezdi.   Pedagog   olim   va   shoir   sifatida   esa	
ʻ
9 talaygina   shoir,   adabiyotshunos   va   tankidchilar   avlodining   yetishib   chiqishiga
munosib hissa qo shdi.ʻ
Shayxzoda   adabiy   bilim   doirasining   kengayishi,   ijodining   mumtoz   jahon
yozuvchilari   badiiy   tajribasi   bilan   boyishida   tarjima   muxim   rol   o ynadi.   U   Sh.	
ʻ
Rustavelining   „Yo lbars   terisini   yopingan   paxlavon“   (hamkorlikda)   eposi,   U.	
ʻ
Shekspirning   sonetlari,   A.S.   Pushkinning   she rlari,   „Mis   chavandoz“   dostoni,	
ʼ
„Motsart   va   Salyeri“   tragediyasi,   M.Yu.   Lermontovning   she rlari   va   „Kavkaz   asiri“	
ʼ
dostonini, shuningdek, Nizomiy, Fuzuliy, Mirza Fatali Oxundov, Ezop, Esxil, Gyote,
Bayron,   Mayakovskiy,   Nozim   Hikmat   va   boshqa   yozuvchilarning   ayrim   asarlarini
o zbek tiliga katta mahorat bilan tarjima qildi.	
ʻ
Hayoti xavf ostida qolgan xar bir inson Ollohdan madad kutadi. Dushman sovet
mamlakatining   g‘arbiy   chegaralarini   bosib   o‘tib,   bir   necha   oy   mobaynida   Moskva
ostonalariga   yetib   kelganida,   taqdiri   katta   xavf   ostida   qolgan   davlat   rahbarlari
yozuvchilarni   o‘tmishdagi   mashhur   sarkardalar   haqida   asar   yozishga   da vat   etdilar.	
ʼ
Ular fikriga ko‘ra, bunday asarlar xalq va armiyani o‘tmishdagi jasur sarkardalardan,
xalq   qahramonlaridan   ibratolishga   da vat   etishi,   ularni   bu   mashhur   shaxslarning	
ʼ
vatanparvarlik   fazilatlari   ruhida   tarbiyalashi   mumkin   edi.   Shunday   ijofndiy
buyurtmani   olgan   Shayxzoda   o‘zbek   xalqining   jasur   farzandlaridan   biri   Jaloliddin
haqida sahna asarini yozishga kirishdi. Mo‘g‘ul istilosi davrida Movaraunnahrda katta
jasorat   ko‘rsatgan   Jaloliddin   haqida   Shayxzodaga   qadar   birorta   badiiy   asar
yaratilmagan,   sovet   tarixchilarining   ilmiy  asarlarida   esa   uning   na  nomi,   na  jangovar
jasorati   iliq   so‘zlar   bilan   tilga   olingan   edi.   Shunga   qaramay,   Shayxzoda   bu   ajoyib
siymo   haqidagi   Shahobuddin   Muhammad   Nasaviyning   “Siyrat   as-sulton   Jaloliddin
Mangburni”   va   Alouddin   Atomalik   Juvayniyning   “Tarixi   jahongushoyi   Juvayniy”
kabi   asarlarini   o‘qib,   shu   asarlarda   tasvirlangan   tarixiy   davr   voqealari   asosida   o‘z
asarini yozishga ahd qildi. Shuni alohida qayd etish joizki, Jaloliddin haqidagi noyob
10 manbalardan   biri   –   Nasaviyning   nomi   yuqorida   qayd   etilgan   asarida   mashhur
sarkardaning   ismi   Jaloliddin   rMangburni   deb   atalgan.   “Mangburni”   laqabini   ayrim
tarixchilar   “burnida   xoli   bor”,   “xoldor”   deb   talqin   Naim   Karimov.   Mahmudxo‘ja
Behbudiy www.ziyouz.com kutubxonasi 121 qiladilar. Ammo Shayxzoda o‘z asarida
Jaloliddinni, tarixiy manbalardan farqli o‘laroq, “Manguberdi” deb atagan va Nasaviy
kitobidagi   “Mangburni”   so‘zini   o‘zbek   tiliga   shunday   tarjima   qilgan.   Va   mashhur
sarkarda   o‘zbek   xalqi   o‘rtasida   hanuzgacha   shu   nom   bilan   yashab   keladi.   Tarixiy
manbalarga   qaraganda,   agar   Xorazmshoh   Chingizxonning   tinchlik   va   totuvlik
haqidagi   taklifini   qabul   qilib,   u   yuborgan   elchi   bilan   birga   savdo   karvonini   ham
qilichdan o‘tkazmaganida, qudratli Xorazm saltanati XIII asrda mo‘g‘ullar tomonidan
qonga   botirilmagan   bo‘lardi.   Xorazmshoh   Chingizxonning   o‘sha   davrdagi   eng
qudratli   qo‘shinni   to‘plagani   bilan   hisoblashmay,   katta   xatoga   yo‘l   qo‘ygan   bo‘lsa,
chor   atrofga   o‘lim   urug‘ini   sochib,   ya juj-ma juj   singari   bosib   kelayotganʼ ʼ
mo‘g‘ullarga   qarshi   otlangan   Jaloliddinga   yordam   bermay,   aksincha,   unga   har
tomonlama   qarshilik   ko‘rsatib,   yana-da   katta   xato   qilgan.   Jaloliddin   vatan   va   tarix
oldidagi   burchini   chuqur   his   etgani   uchungina   kichik  bir   qo‘shin   bilan  mo‘g‘ullarga
qarshi   tengsiz   kurashga   otlanadi   va   chinakam   jasorat   namunalarini   ko‘rsatadi.
Jaloliddin mo‘g‘ullarning ashaddiy dushmani bo‘lganiga qaramay, Chingizxon uning
dovyurakligi va sarkardalik mahoratiga tan berishga majbur bo‘ladi. Shayxzoda yetuk
yozuvchi   sifatida   yoza   boshlagan   ilk   sahna   asariga   ana   shunday   tarixiy   shaxsni   –
mo‘g‘ul qo‘shinlariga g‘ulg‘ula solgan, g‘alaba yuz o‘girgan jang maydonlaridan ham
omoneson chiqib ketgan Jaloliddinni qahramon qilib oladi. 
Tarixiy asar, shubhasiz, yozuvchidan tarixiy manbalarni qunt bilan o‘rganishni
taqozo qiladi. Shayxzoda 1943 yili, uchto‘rttata she r yozganini e tiborga olmaganda,	
ʼ ʼ
aksar   vaqtini   tarixiy   hujjat   va   sanadlarni   o‘rganishga   bag‘ishladi.   So‘ngra   1944
yilning   boshlaridayoq   bevosita   asar   ustida   ishlay   boshladi.   Urush   davri   o‘zbek
adabiyoti   va   san ati   yiriknamunalarining   maydonga   kelishida   Usmon   Yusupovning	
ʼ
11 xizmatlari oz emas. Respublikaning o‘sha paytdagi bu tinibtinchimas rahbari boshqa
muhim   va   dolrazb   ishlari   bisyor   bo‘lishiga   qaramay,   adabiyot   va   san atʼ
namoyandalarining   samarali   ishlashlari   uchun   yo‘l-yo‘riq   ko‘rsatibgina   qolmay,
amaliy yordam ham berdi. U Shayxzoda yoza boshlagan asarning tezroq yakunlanishi
uchun uni   O‘zbekistonning  xushmanzara  maskanlaridan  biri   – Farg‘ona  viloyatidagi
jamoa xo‘jaliklaridan biriga qarashli boqqa yubordi. “Boshqa ishlar bilan xayolingni
bo‘lma.   Xalq   va   armiya   sendan   Jaloliddin   to‘g‘risidagi   asarni   intizorlik   bilan
kutmoqda.   Vodilga   borib,   uni   tezroq   tugallab   qayt!”   –   dedi   u   shoirga.   Shayxzoda
xotini Sakinaxonim bilan birga Vodilga yo‘l olib, o‘sha yerda olti oycha biror narsaga
chalg‘imay   ishladi.   Shoir   Vodilga   yetib   borganida,   erta   bahor   bo‘lgani   tufayli
bog‘bonlar   ham,   boshqa   kolxozchilar   ham   ko‘chat   ekish   bilan   mashg‘ul   edilar.
Shayxzoda   ijoddan   horigan   soatlarida   ular   bilansuhbatlashib,   o‘zi   ham   bir-ikki
ko‘chat ekdi. Shunday ”ko‘chatxonlik” paytlarida manglayida o‘tgan yillar izi bo‘rtib
turgan bir bog‘bon bilan tanishib, unga bag‘ishlab she r yozdi. Shoir vafotidan keyin	
ʼ
e lon   qilingan   bu   she r   garchand   Jaloliddin   mavzuiga   aloqador   bo‘lmasa-da,   uning	
ʼ ʼ
o‘sha kezlardagi ruhiy hayoti bilan tanishishimizga yordam beradi, deb o‘ylaymiz.Bu
asardan   uning   o‘zi   emas,   boshqalar   bahramand   bo‘lishadi.   May   oyi   bo‘lsa   kerak,
Shayxzoda   shogirdlaridan   biriga   ikki   enlik   xat   yozadi.   Xatda   uning   bir   necha   kitob
olib, Vodilga birrov kelib-ketishi so‘ralgan edi. Shogird Xorazmshohlar tarixiga doir
bir-ikki   tarixiy   kitobni   olib,   Vodilga   yetib   boradi..   So‘ngra   uning   iltimosi   bilan
Marg‘ilonga borib, Xudoyorxon lashkarida xizmat  qilgan keksa  kishilarni  surishtirib
topadi   va   o‘sha   paytda   qo‘llangan   qurol-yarog‘larning   nomlarini   aniqlab   keladi.
Shundan   keyin   ustoz   shogirdni   yetaklab,   Xo‘jandga   boradi.   Ular   Sirdaryo   bo‘yidagi
Xo‘jand   qal asining   mudofaa   qo‘rg‘oniga   borib,   qadimiy   istehkom   vayronalarini,	
ʼ
Jaloliddin   va   Temur   Malikning   izlari   hali   o‘chmagan   joylarni   o‘z   ko‘zlari   bilan
ko‘radilar.   Odatda   shunday   sayrlar   chog‘ida   Jaloliddin   yoki   Temur   Malikning   qaysi
yo‘ldan   yurib,   Sirdaryoning   qaysi   yoqasi   orqali   daryoni   kechib   o‘tganini   “o‘z   ko‘zi
12 bilan   ko‘rgan”   yo   eshitgan   kishilar   uchrab   qoladilar.   Shayxzoda   shunday   ”tirik
guvohlar”   bilan   suhbatlashar   ekan,   ular   bergan   ma lumotlar   qanchalik   to‘g‘ri   yoʼ
noto‘g‘ri   bo‘lishidan   qat iy   nazar,   bu   olis   tarix   bilan   qiziquvchi   kishilarni	
ʼ
uchratganidan   astoydil   quvonar,   ularni   noto‘g‘ri   ma lumotlari   uchun   hijolatga	
ʼ
qo‘ymagan   holda   o‘zi   Jaloliddin   Manguberdi   va   Temur   Malik   haqidagi   tarixiy
haqiqatni   zavq   bilan   so‘zlab   berar   edi.  Shayxzoda   asar   ustida   ana   shu   tarzda   berilib
ishladi.   Bundan   yetti   asr   muqaddam   ro‘y   bergan   o‘ta   murakkab   va   dahshatli
voqealarni ko‘z oldiga yaqqol keltirgandan keyingina asarni yozib tugatdi.
Jaloliddin   Manguberdi   shaxsi,   uning   taqdiri   hozirgi   kungacha   kishilarni
hayratga   solib   kelyapti.   Jaloliddin   otasining   harbiy   yurishlarida   qatnashadi   va
o‘zining   jasur   jangchi,   iste’dodli   sarkardalik   qobiliyatini   namoyish   etadi.   Mo‘g‘ul
istilochilarining   haybatidan   cho‘chigan   otasi   Muhammadshoh   dushmanga   qarshi
kurashish   o‘rniga,   go‘yo   mamlakat   xalqi   hayotini   saqlab   qolish   bahonasida
Samarqandni   tashlab   orqaga   chekinadi.   Kaspiy   dengizi   bo‘yidagi   Obeskun   shahriga
yo‘l oladi, u yerdan panoh topadi. O‘g‘li Jaloliddinning da’vat-u undovlari ham foyda
bermaydi. Yosh sarkarda kuchli mo‘g‘ul qo‘shiniga qarshi bir o‘zi kurashga otlanadi.
O‘ziga   yaqin   xon-u   beklar   va   lashkarboshilarning   boshini   qovushtirib   jangga   kiradi.
Jaloliddin   o‘z   qo‘shini   bilan   eng   kuchli   mo‘g‘ul   lashkar-larini   yengib,   dushmanga
qiron keltiradi, umrining oxirigacha Vatanimiz hududini
yovdan   tozalashga   harakat   qiladi.   Sohir   sarkarda,   haqiqatgo‘y,   vatanparvar
Jaloliddin o‘z davrida, keyingi davrlarda tarixchi olimlar, shoir va adiblar tomonidan
sharaflandi.
Taniqli   yozuvchi   Maqsud   Shayxzoda   “Jaloliddin   Manguberdi”   tragediyasini
1944-   yilda,   ikkinchi   jahon   urushining   qizg‘in   bir   davrida   yaratdi.   Asar   o‘tmishda
chet   el   bosqinchilariga   qarshi   xalqimiz   olib   borgan   mardonavor   kurashning   yorqin
sahifalarini   sahna   asari   shaklida   yoritish   va   uni   xalqimizning   fashizm   bilan   olib
13 borgan   kurashi   o‘rtasidagi   mushtaraklikni   ko‘rsatish   borasida   muhim   targ‘ibiy-
tarbiyaviy ahamiyat kasb etdi.
Tragediya   mazmuni   bilan   tanishar   ekanmiz,   unda   M.Shayxzodaning   shoirlik,
zukko   olimlik   mahorati   to‘liq   namoyon   bo‘lganini   ko‘ramiz.   Asar   she’riy   shaklda
yozilgan.   Bu   usul   esa   spektakldagi   voqealarni   aniq-oydin,   personajlar   xarakterini
ta’sirchan, jozibador tasvirlash imkonini bergan. Tragediya matni bir nafasda o‘qiladi
va u kishiga chuqur ta’sir qiladi, epizodlar va eng murakkab sahnalar  ham o‘quvchi
ongiga   borib   yetadi.   Asarning   bosh   qahramoni   Jaloliddin   Manguberdi   obrazi,   uning
insoniy   qiyofasi   –   halol-pokligi,   dushmanga   shafqatsizligi,   mardona   xarakteri
o‘quvchida ham, tomoshabinda ham zo‘r taassurot qoldiradi.
1.2. "Jaloliddin" tragediyasi haqida umumiy ma'lumot.
Asar   o‘zining   falsafiy   ruhi   va   badiiy   tasvirdagi   til   jozibadorligi   bilan   kishi
e’tiborini   tortadi.  Tragediyada  asar   qahramoni   tarixiy   haqiqat   va   badiiy  to‘qimaning
o‘zaro munosabati haqida to‘xtaladigan bo‘lsak, muallifning tarixiy
shaxs   va   uning   badiiy   obrazi   tasviri   hayotiy   ko‘rinish   olgan.   Jaloliddin
Manguberdi   xatti-harakati,   uning   gap-so‘zlari,   muomala   tarzi   tarixiy   muhit   bilan
uyg‘un   ravishda   namoyon   bo‘ladi.   Jaloliddinning   otasi   Muhammadshoh,   amir
Badriddin,   Yaroqbek   kabi   Vatanga   xiyonat   yo‘liga   o   ‘tgan   kimsalarga   nafratli
murojaati,   onasi   va   singlisi   Sultonbegimlarga   nisbatan   mehribonona   muomalasi   aks
etgan sahna epizodlari nihoyatda ta’sirchan, hayotiy chiqqan.
Tragediyada Jaloliddin Manguberdi  qiyofasi  ko‘proq asardagi  boshqa obrazlar
orqali   ochilgan.   Jumladan,   zolim   Chingizxon,   o‘z   yurtiga   xiyonatkor   Shoh
14 Muhammad,   olchoq   amir   Badriddin   bilan   bo‘lgan   muloqotda   uning   mard,   yurtiga
vafodor,   bosqinchi   va   xiyonatkor   kishilarga   nafrati   haddan   ziyoda   inson   sifatida
namoyon bo‘ladi, ayni paytda Temur Malik, Muhammad Nasaviy, Elbors cho‘ponlar
bilan   so‘zlashlari   xalqparvar,   elga   g‘amxo‘r   yurt   rahbari,   volidasi   va   singlisi
Sultonbegim   bilan   qilgan   muloqotida   mehribon   farzand   va   tug‘ishgan   inisi   uchun
qayg‘uradigan kishi qiyofasida ko‘z o‘ngimizda gavdalanadi.
Vatanimizning   ming   yillik   tarixi   el-yurtimizni   bosqinchi,   yovuz   kuchlardan
himoya   qilish,   millatimizning   ozodligi   va   or-nomusini   asrash   yo‘lidagi   buyuk
voqealarni,   buyuk   shaxslarning   jasorati   va   marligini   asrlar   davomida   o‘z   yorqin
xotirasida   saqlab   kelmoqda.   Jalolidin   Manguberdi   –   ona   Vatan   himoyachisi,   jasur
sarkarda   va   davlat   arbobidir.   U   o‘zidan   o‘chmas   iz   qodirgan   xalqimizning   milliy
qahramonidir. Jaloliddin Manguberdining xalqimiz oldida qilgan mardonovor jasorati
barchamiz uchun  sharaf   va g‘urur  bag‘ishlaydi.  Bu  buyuk  siymo hayoti   haqida  juda
ko‘plab asarlar yozilgan. Shunday asarlardan biri Maqsud Shayxzodaning “Jaloliddin
Manguberdi”   dramasi   hisoblanadi.   Mazkur   asar   II   jahon   urushi   davrida   yozilgan.
Manbalarda   ko‘rsatilishicha,   Manguberdining   kishida   hayajonli   faxr   tuyg‘usini
junbushga   keltira   oladigan   qahramonliklari   aks   etgan   mazkur   drama   urushga
ketayotgan   askarlarga   maxsus   namoyish   etilib,   frontga   jo‘natilgan   ekan.   Bu   esa
askarlarda jangovar ruh va shijoat uyg‘otib, dushmanga nafratni kuchaytirgan.
Ana   shunday   vatanparvarlik   tuyg‘usining   kuchayuviga   sabab   bo‘lgan   buyuk
ajdodlarimiz,   xususan,   Jaloliddin   Manguberdining   jasoratlari   asrlar   o‘tsa   hamki,   o‘z
qadr-qimmatini   va   ahamiyatini   yo‘qotmaydi.   Maqsud   Shayxzoda   qalamiga   mansub
dramada ham Sulton Jaloliddinning vatan uchun qilgan xizmatlari aks etgan. Dramada
vatanparvarlikka, millatparvarlikka chorlovchi motivlari juda ko‘p. Asarda Jaloladdin
quyidagicha   ta’riflanadi.   Jaloliddin   zamonadagi   voqealarni   chuqur   o‘ylovchi   siyosiy
15 va   harbiy   arbob   sifatida   fikr   yuritadi.   U   otasining   uni   valiahdlikdan   mahrum   etish
haqidagi qaroridan zarracha afsuslanmaydi:
Kishi tug‘ilmaydi boshda toj bilan,
Tug‘ilar erklikka ehtiyoj bilan…
El-o‘lka sog‘ bo‘lsin, toj kelib-ketar…
Odamlar o‘ylarki bo‘lmasa tojim,
Qalandar bo‘lurman, qolmas ilojim. Jaloliddin taxtga egalik qilish uchun emas,
balki,   saltanat   butunligi,   el   osoyishtaligi   uchun   kurashadi.   Jaloliddin   va   uning
safdoshlari   yovni   yanchishga,   vatan   tuprog‘ini   xalos   etishga   jahd-u   jadal   qiladilar,
janglarda ko‘p fidokorlik ko‘rsatadilar.
G‘urbatlarga yo‘l olmoq ulug‘ musibat
G‘urbatda ham armondir: Vatanga xizmat!
Bir bo‘lsaydi saltanat, el-urug‘lar bir,
Dahshat sochib bo‘lardik jangda olamgir.
Mangulikdan joy olgan – yashar abadiy,
Men-ku mangu berdiman,olam biladi.
Ko‘klardanmi, suvdanmi, yo yer tagidan,
Balki sahro bag‘ridan, tog‘ etagidan.
Bir kun paydo bo‘laman shu yurt, shu yerda,
Yurt shaydosi ko‘milmas g‘urbatda, go‘rda.
16 Ulug‘vor niyatlarga kor qilmas ajal
Kim yurtdan yovni quvsa- mendurman o‘shal!
Bu   so‘zlarda   Jaloliddin   xarakteriga   xos   bo‘lgan   mardlik   va   el-yurtga   sadoqat
ro‘yirost   bo‘rtib   turibdi.   Jaloliddin   obrazini   mardlik   va   sadoqat   timsoli   sifatida
tasavvur   etgan   Maqsud   Shayxzoda,   el-yurt   daxlsizligi   uchun   kurashgan,   o‘z   jasorati
bilan   o‘zgalarni   kurashga   ilhomlantirgan   odam   xalq   xotirasida   mangu   yashaydi,
degan   g‘oyani   ilgari   suradi.   Jaloliddin   obrazini   ulug‘vorlik   va   chin   insoniylik
xislatlarini kitobxon tasavvurida yaqqol jonlantiradi.
Asar so‘ngida sulton Jaloliddin yurtni g‘animlarda qutqara olmasa ham, yuksak
vatanparvarlik   ko‘rsatib   barchaga   o‘rnak   bo‘la   olgan.   Umuman   olganda   dramada
Jaloliddin tomondan aytilgan har bir so‘z o‘zida vatanparvarlik va millatsevarlikni aks
ettiradi.
O‘zbekiston   xalq   yozuvchisi   Odil   Yoqubov   adabiyotga   o‘z   tengdosh
zamondoshlari   kuychisi   sifatida   kirib   keldi.   Asarlarida   birinchi   galda   o‘z   davrining
o‘tkir,   ijtimoiy   –ma’naviy   masalalarini   ko‘tardi.   Odil   Yoqubovning   birinchi   yirik
asari   1951-   yilda   e’lon   qilingan   “Tengdoshlar”   qissasidir.   Shundan   keyin   adibning
“Billur   qandillar”,   “Qanot   juft   bo‘ladi”,   “Bir   felyeton   qissasi”,   “Matluba”,
“Muqaddas”   kabi   qissalari   chop   etildi.   Odil   Yoqubovni   yozuvchi   sifatida   elga
tanitgan asar 1961- yili e’lon qilingan “Muqaddas” qissasi bo‘ldi.
“Muqaddas”   qissasi   oltmishinchi   yillar   yoshlarining   sevimli   asarlaridan   biri
bo‘lgan. Qissa – muhabbat haqida, to‘g‘rirog‘i fojiaviy sevgi haqida. Qissa qahramoni
Sharifjon sevgilisi  Muqaddasga  erishish orzusida  xudbinlikka yo‘l  qo‘yadi  va undan
ayriladi. Chunki xudbinlik hukm surgan joyda muhabbat so‘nadi hatto o‘ladi.
Muallif   “Muqaddas”   qissasida   hayotning   o‘zidan   olgan   zavqini,   o‘z   yurak
dardini, hayojonlarini izhor etdi, o‘zi qalamga olgan hayotiy hodisalarni, ziddiyatlarni
17 chinakam nafosat bilan kitobxonga yetkaza oldi. Qissada ikki yoshning hayotdagi ilk
mustaqil qadamlari, quvonch va tashvishlari nihoyatda samimiy hikoya qilingan, eng
muhimi   yozuvchi   aytmoqchi   bo‘lgan   gap   kitobxon   ko'nglini   hayajonga   solarli
darajada go‘zal bir poetik shaklni topa olgan. Qissa qahramoni Sharifjon muayyan bir
vaziyatda   o‘z   irodasiga,   e’tiqodiga   xilof   xudbinlik   ko‘chasiga   kiradi,   o‘zgalar
manfaatiga   zid   bu   –   xatti-harakat,   avvalo,   qahramonning   o‘zi   uchun   noxushlik   olib
keladi, eng aziz narsasi – sevgisidan, sevgilisidan judo bo‘ladi. Sharifjonning qing‘ir
yo‘llar bilan sevgilisi Muqaddas o‘rniga o‘qishga kirib qolishi bir tasodif, ammo shu
tasodif zamirida yozuvchi hayotning muayyan haqiqati, ziddiyati, falsafasini ko‘radi,
ya’ni hayotda ko‘pchilik manfaatiga zid har bir xatti-harakat avvalo o‘sha odamning
shaxsiy   manfaatiga   ham   zid   tushishini   juda   nozik   va   ta’sirchan   ifoda   etadi.
“Muqaddas”   yozuvchining   bosh   estetik,   axloqiy   prinsiplarini   shakllantiruvchi   asar
sifatida   ham   qimmatli.   “Muqaddas”   so‘zi   faqat   qissa   qahramoni   nomi   bilan   bog‘liq
emas, yozuvchi asarda zo‘r ehtirom bilan ilgari surgan insondagi eng aziz, muqaddas
tuyg‘ular   –   vijdon,   burch   diyonat,   imon,   e’tiqod   adolat   g‘oyasini   ham   o‘zida   ifoda
etadi.   Qisqasi,   diyonat,   imon-e’tiqod,   ijtimoiy   adolat   –   yozuvchi   ijodining   bosh
ma’naviy   muammosi,   uning   asosiy   estetik   prinsipi   esa   haqiqatni   aytish,   hayotni
murakkabligi bilan ko‘rsatishdir.
Odil   Yoqubov   “Muqaddas”dan   boshlab   deyarli   barcha   har   bir   asarida   biror
muhim   masalani   ko‘tarish   bilan   barobar,   qalamga   olingan   mojarolarning   hayotiy
ildizini, sabablarini ochishga intiladi. Boshqacha aytganda yozuvchi yetuk realizmga
xos   analitik   tasvir   yo‘lidan   boradi   .   Garchi   zaifroq   bo‘lsa-da,   “Muqaddas”da
Sharifjonni qing‘ir yo‘lga boshlagan omillar – oilaviy muhit ta’siri ta’kidlab o‘tilgan.
“Bir   felyeton   qissasi”da   bu   xususiyat   xiyla   chuqurlashadi.   “Qanot   juft   bo‘ladi”
qissasida esa yuqori bosqichga ko‘tariladi.
18 II BOB. "JALOLIDDIN" TRAGEDIYASI HAQIDA UMUMIY
MA'LUMOT.
2.1.    Vatanparvarlik va millatparvarlik motivlarining adabiy vositalar
bilan ifodalanishi
Adib   asarlari   hayotiyligi   davrning   o‘tkir   ijtimoiy,   ma’naviy,   axloqiy
masalalarini dadil o‘rtaga qo‘yganligi, inson va uning qalbi haqidagi haqiqatni yangi
tomonlardan ochishga  qaratilganligi, inson hayoti  ma’nosi  xususidagi  ehtirosli  baxs-
munozaralar bilan ajralib turadi.
Jaloliddin Manguberdi hayoti xavf ostida qolgan paytda hatto daxriy ham 
Ollohdan   madad   kutadi.   Dushman   sovet   mamlakatining   g arbiy   chegaralariniʼ
bosib   o tib,   bir   necha   oy   mobaynida   Moskva   ostonalariga   yetib   kelganida,   taqdiri	
ʼ
katta   xavf   ostida   qolgan   davlat   rahbarlari   yozuvchilarni   o tmishdagi   mashhur	
ʼ
sarkardalar haqida asar yozishga da vat etdilar. Ular fikriga ko ra, bunday asarlar xalq	
ʼ ʼ
19 va   armiyani   o tmishdagi   jasur   sarkardalardan,   xalq   qahramonlaridan   ibrat   olishgaʼ
da vat   etishi,   ularni   bu   mashhur   shaxslarning   vatanparvarlik   fazilatlari   ruhida	
ʼ
tarbiyalashi   mumkin   edi.   Shunday   ijodiy   buyurtmani   olgan   Shayxzoda   o zbek	
ʼ
xalqining   jasur   farzandlaridan   biri   Jaloliddin   haqida   sahna   asarini   yozishga   kirishdi.
Mo g ul   istilosi   davrida   Movaraunnahrda   katta   jasorat   ko rsatgan   Jaloliddin   haqida	
ʼ ʼ ʼ
Shayxzodaga   qadar   birorta   badiiy   asar   yaratilmagan,   sovet   tarixchilarining   ilmiy
asarlarida esa uning na nomi, na jangovar jasorati iliq so zlar bilan tilga olingan edi.	
ʼ
Shunga   qaramay,   Shayxzoda   bu   ajoyib   siymo   haqidagi   Shahobuddin   Muhammad
Nasaviyning “Siyrat as-sulton Jaloliddin Mangburni” va Аlouddin Аtomalik 
Juvayniyning   “Tarixi   jahongushoyi   Juvayniy”   kabi   asarlarini   o qib,   shu	
ʼ
asarlarda   tasvirlangan   tarixiy   davr   voqealari   asosida   o z   asarini   yozishga   ahd   qildi.	
ʼ
Shuni   alohida   qayd   etish   joizki,   Jaloliddin   haqidagi   noyob   manbalardan   biri   –
Nasaviyning   nomi   yuqorida   qayd   etilgan   asarida   mashhur   sarkardaning   ismi
Jaloliddin   Mangburni   deb   atalgan.   “Mangburni”   laqabini   ayrim   tarixchilar   “burnida
xoli   bor”,   “xoldor”   deb   talqin   Naim   Karimov.   Mahmudxo ja   Behbudiy	
ʼ
www.ziyouz.com   kutubxonasi   121   qiladilar.   Аmmo   Shayxzoda   o z   asarida	
ʼ
Jaloliddinni, tarixiy manbalardan farqli o laroq, “Manguberdi” deb atagan va Nasaviy	
ʼ
kitobidagi   “Mangburni”   so zini   o zbek   tiliga   shunday   tarjima   qilgan.   Va   mashhur	
ʼ ʼ
sarkarda   o zbek   xalqi   o rtasida   hanuzgacha   shu   nom   bilan   yashab   keladi.   Tarixiy	
ʼ ʼ
manbalarga   qaraganda,   agar   Xorazmshoh   Chingizxonning   tinchlik   va   totuvlik
haqidagi   taklifini   qabul   qilib,   u   yuborgan   elchi   bilan   birga   savdo   karvonini   ham
qilichdan o tkazmaganida, qudratli Xorazm saltanati XIII asrda mo g ullar tomonidan
ʼ ʼ ʼ
qonga   botirilmagan   bo lardi.   Xorazmshoh   Chingizxonning   o sha   davrdagi   eng	
ʼ ʼ
qudratli   qo shinni   to plagani   bilan   hisoblashmay,   katta   xatoga   yo l   qo ygan   bo lsa,	
ʼ ʼ ʼ ʼ ʼ
chor   atrofga   o lim   urug ini   sochib,   ya juj-ma juj   singari   bosib   kelayotgan	
ʼ ʼ ʼ ʼ
mo g ullarga   qarshi   otlangan   Jaloliddinga   yordam   bermay,   aksincha,   unga   har	
ʼ ʼ
tomonlama   qarshilik   ko rsatib,   yana-da   katta   xato   qilgan.   Jaloliddin   vatan   va   tarix	
ʼ
20 oldidagi   burchini   chuqur   his   etgani   uchungina   kichik  bir   qo shin   bilan  mo g ullargaʼ ʼ ʼ
qarshi   tengsiz   kurashga   otlanadi   va   chinakam   jasorat   namunalarini   ko rsatadi.	
ʼ
Jaloliddin mo g ullarning ashaddiy dushmani bo lganiga qaramay, Chingizxon uning	
ʼ ʼ ʼ
dovyurakligi va sarkardalik mahoratiga tan berishga majbur bo ladi. Shayxzoda yetuk	
ʼ
yozuvchi   sifatida   yoza   boshlagan   ilk   sahna   asariga   ana   shunday   tarixiy   shaxsni   –
mo g ul qo shinlariga g ulg ula solgan, g alaba yuz o girgan jang maydonlaridan ham	
ʼ ʼ ʼ ʼ ʼ ʼ ʼ
omoneson chiqib ketgan Jaloliddinni qahramon qilib oladi.  
“Jaloliddin Manguberdi” dramasida  Shayxzoda Vatan erki, mustaqilligi  uchun
fidoyilarcha   kurash   olib   borgan   mana   shu   jasur   sarkarda   qiyofasini   badiiy
gavdalantirdi.   Jaloliddin   Manguberdi   Amir   Temurga   ham   ibrat   bo’lgan   buyuk
siymodir.   Taniqli   adabiyotshunos   Naim   Karimovning   fikriga   ko’ra,   urush   yillarida
hokimiyat   vakillari   yozuvchilarni   o’tmishdagi   mashhur   sarkardalar   haqida   asar
yozishga   da’vat   etishgan.   Ular   bunday   asarlar   xalq   va   armiyani   o’tmishdagi   jasur
sarkardalardan,   xalq   qahramonlaridan   ibrat   olishga   da’vat   etishi,   ularni   bu   mashhur
shaxslarning   vatanparvarlik   fazilatlari   ruhida   tarbiyalashi   mumkin   degan   qarashda
bo’lishgan.   Shunday   ijodiy   buyurtmani   olgan   Shayxzoda   o’zbek   xalqining   jasur
farzandlaridan   biri   Jaloliddin   Manguberdi   haqida   sahna   asari   yozishga   kirishgan.
Respublikaning   o’sha   paytlardagi     rahbari   Usmon   Yusupov   shoirning   asarini   tezroq
yakunlashi   uchun   uni   yurtimizning   xushmanzara   maksanlaridan   biri   Farg’ona
viloyatiga yuboradi. “Boshqa  ishlar bilan xayolingni bo’lma. Xalq sendan  Jaloliddin
to’g’risidagi   asarni   intizorlik   bilan   kutmoqda.   Vodilga   borib,   uni   tezroq   tugallab
qayt!”   deya   rahbar   shoirni   ruhlantiradi.   Shunday   qilib,   Maqsud   Shayxzoda   rafiqasi
Sakinaxonim   bilan   Farg’onaga   borib,   olti   oy   ichida   tarixiy   dramani   yozadi.   Buni
qarangki,   odamlar   qalbida   vatanparvarlik   tuyg’usini   jo’sh   urdiruvchi,   qahramonlik
ruhidagi bu asar bugun ham o’z ahamiyatini yo’qotgani yo’q. Oradan ko’p yillar o’tsa
ham Shayxzoda domla asarlari  o’z kuch-qudratini  namoyon etib kelmoqda. Yaqinda
shoir   Botir   Ergashevning   aynan   "Jaloliddin   Manguberdi"   dramasidagi   "Ulug’vor
21 niyatlarga kor qilmas ajal, Kim yurtdan yovni  quvsa, mendirman o’shal" misrasidan
ilhomlanib   yozgan   she’ri   Ozodbek   Nazarbekov   tomonidan   maromiga   yetkazib
kuylanishi    va bu qo’shiq xalqimiz ko’nglidan chuqur o’rin egallagani  bunga yorqin
misol. 
Asarda   sulton   Jaloliddinning   oxirgi   so’zi   sifatida   quyidagi   satrlar   keltiriladi:
Bir   kun   paydo   bo’laman   shu   yurt,   shu   yerda,   Yurt   shaydosi   ko’rinmas   g’urbatda   –
go’rda. 
Kim yurtdan yovni quvsa, mendurman o’shal! 
Ulug’vor niyatlarga kor qilmas ajal 
Ma’lumki, sho’ro davrida, o’tmishdagi xon, sulton, hukmdorlarimiz nechog’liq
buyuk   va   vatanparvar   bo’lishidan   qat’iy   nazar,   yoppasiga   qoralab   kelindi.   Chunki
sho’rolarga   buyuklarimizdagi   xuddi   ana   shu   vatanparvarlik   qudrati   ma’qul   kelmas,
ota-bobolarimizdagi ana shu buyuk xislat yangi avlodlarga o’tishini istamas edilar. 
O’zbekiston   hukumati   xalqning   bu   jasur   farzandi   nomini   abadiylashtirish
maqsadida «Jaloliddin Manguberdi tavalludining 800 yilligini nishonlash haqida» 
(1998)   maxsus   qaror   qabul   qildi,   O’zbekiston   Prezidentining   farmoni   bilan
(2000)   «Jaloliddin   Manguberdi»   ordeni   ta’sis   etildi.   Vatanparvarlik   hissiyoti   jo’sh
urib   yozilgan   Maqsud   Shayxzodaning   «Jaloliddin   Manguberdi»   dramasi   1945-yilda
Hamza   nomidagi   O’zbek   davlat   drama   teatri   tomonidan   muvaffaqiyat   bilan
sahnalashtirilgniga   qaramay,   ko’p   o’tmay,   sahnadan   olib   tashlandi.   Muallifga   esa
o’tmishni, xonlarni, beklarni, feodalizmni oqlash va yoqlash tamg’asi yopishtirildi. 
Bu   «aybnoma»   nohaq   qamalishiga   ta’sir   ko’rsatdi.   Dramaning   ayrim
parchalarigina   yozilgan   kezlari   nashr   etildi.   Muallif   hayotlik   chog’ida,   biror   marta
to’lig’icha   chop   etilgani   yo’q.   To’lig’icha   ilk   bor   o’zbek   tilida   dramaturg   vafotidan
22 yigirma   bir   yil   o’tgach   (1988)   bosmadan   chiqdi.«Jaloliddin   Manguberdi»   dramasida
ona-Vatan   uchun,   uning   ozodligi   uchun   bosqinchilarga   qarshi   kurash   olib   borgan
jasur   sarkarda,   buyuk   hukmdor   siymosi   o’zining,   ayniqsa,   tabiiy,   jonli   tasvirlanishi
bilan   ajralib   turadi.   Tasvirdagi   qahramon   tabiiyligini   ta’minlovchi   muhim   hayotiy
omillar   bor,   albatta.   Xalqni,   lshkarni   dushmanga   qarshi   birlashtirish   va   yurt
himoyasini   uyushtirish   yo’lidagi   Jaloliddin   ko’rsatgan   jonbozliklarini   saroydagi
Badriddin   singari   munofiq   kimsalar   va   ular   ta’sirida   dastlab   otasi   Xorazmshoh   ham
to’g’ri   tushunmaydi.   Shunda   Jaloliddin   «Menga   koshonadan   chodir   yaxshiroq»   deb
chiqadi   va   yurt   himoyasi   uchun   qo’shin   berishlarini   talab   qiladi.   Amir   Badriddin
valiahdning bu mardona so’zlari ostidagi maqsad vatanparvarlik emas, taxtni egallash
deb   tushunib,   shoh   hayot   bo’lishiga   qaramay,   «u   taxtga   ega   bo’lmoqchi»   deb   ig’vo
boshlaydi. 
Jaloliddin   –   qahramon   shaxs.   U   jasur   sarkarda,   elni,   yurtni   g’animga   qarshi
birlashtirayotgan, tashabbusi bilan lashkarni ulug’ g’alabalarga ilhomlantirayotgan va
bu yo’lda ibrat   ko’rsatayotgan  valiahd  bo’lishiga  qaramay,  ayni  vaqtda,  oddiy inson
sifatida gavdalanadi. Masalan, Jaloliddin bilan singlisi Sultonbegim o’rtasidagi oddiy
insonlarga   xos   bo’lgan   aka-singillik   mehr-oqibatlari   shu   qadar   samimiy   va   go’zal
tasvirlanadiki, kishining havasi keladi.Vatan va xalq taqdirining eng qaltis pallalarida
ularni   bosqinchilardan   himoya   qilish   uchun   otlangan   Jaloliddinning   bu   yo’ldagi
shijoatini, jur’atini, jasoratini ko’rsatar ekan, dramaturg o’z qahramonining valiahd va
hukmdor   sifatidagi   xususiyatlaridan   ko’ra   oddiy   inson   sifatidagi   iztiroblarini,   har
qanday   insonga   begona   bo’lmagan   ayrim   mas’uliyatli   holatlardagi   ikkilanishlarni
badiiy   tasvirlashga   alohida   e’tibor   beradi.   Bu   esa   qahramon   xarakterining   ishonarli,
jonli va hayotiy chiqishini ta’minlaydi. Dushman qo’liga tushib azoblangandan ko’ra,
o’limni   afzal   bilib,   hatto   dunyodagi   eng   aziz   zot   –   onasi   va   farzandlari   daryoga
cho’ktirilishini   ma’qul   ko’rgan   Jaloliddin   Manguberdi   va   mard   Temur   Malikning
tarixiy haqiqat ruhi bilan yo’g’rilgan siymolari dramaturg Maqsud Shayxzoda qalami
23 ostida ko’z o’ngimizda tirik insondek gavdalanadilar.Dramaturg Chingizxon obrazini
mahorat   bilan   yaratadi.   Shunisi   muhimki,   u   bu   obrazni   qora   bo’yoqlarga   chaplab
tashlamaydi. Tarixiy haqiqatga rioya qilgan holda, bu shaxsning Jaloliddin va Temur
Malik   qahramonligi   jasoratiga   tan   berganligini   ifodalashni   unutmagani   holda,   uning
tabiatidagi   bosqinchilik,   yovuzlikni,   pokiza   insoniy   tuyg’ularni   oyoq   osti   qilish
singari xususiyatlarni  to’laqonli badiiy gavdalantiradi: Adolat yo insof? Nima degan
u? 
Tupurdim bularga, ming katta  
Yuqoridagi   qahramonlar,   asosan,   tarixiy   qahramonlardir.   Asarda   ular   bilan
yonma-yon   dramada   muallif   badiiy   taxayyulining   mahsuli   bo’lgan   Elbors   pahlavon,
Yaroqbek,   Navkar,   No yon,   Tabib   chol   singari   to’qima   qahramonlar   ham   ishtirokʻ
etadilar.   Ko’rinib   turibdiki,   Jaloliddin   Manguberdi   dramasining   asosini,   mevalarini
etakchi   qahramonlarini   tarixiy   shaxslar   tashkil   etadi.   Lekin   to’qima   personajlarning
zimmasidagi   yuk ham   oz  emas.  Elbors  pahlavon  va Chol  qiyofalarida,  asosan,   xalq,
xalq vakillari qiyofasi, kuchi mujassamdir. Elbors pahlavon, aslida cho’pon. U qaltis
vaziyatlarda   Jaloliddinning   yonida   bo’ladi.   Unga   ko’makka   keladi.   Sarkardani
zaharlashga   intilgan   tabib   og’usidan   saqlab   qoladi.   Bosqinchilar   bilan   ayovsiz
janglarda   qahramonlik   namunalarini   ko’rsatadi.Maqsud   Shayxzoda   bu   obrazlarga
muhim   ma’no   yuklar   ekan,   yurtimizdagi   XIII   asr   tarixiy   hodisalarini
gavdalantirishdan   tashqari,   Vatan   bosqinchilariga   oyoq   osti   bo’lishida,   xalq   boshiga
azob-uqubatlar   yog’ilishida,   mustaqillikning   qo’ldan   ketishida   mana   shunday
xiyonatlarning   o’rni   oz   emas,   degan   achchiq,   lekin   muhim   degan   ma’nolarga   ham
ishora qilmoqchi bo’ladi. Shunday ekan, ushbu drama Jaloliddin Manguberdi, Temur
Malik   singari   asosiy   qahramonlari   bilangina   emas,   Badriddin,   Yaroqbek,   Sulton
Muhammad   Alovuddin   singari   personajlari   bilan   ham   bizni   ogohlikka   chaqiradi,
Mustaqilligimizni   ko’z   qorachig’idek   e’zozlashga   da’vat   etadi,   xalqni,   yoshlarni
24 vatanparvarlik   ruhida   tarbiyalashga   xizmat   qiladi.   «Jaloliddin   Manguberdi»   dramasi
badiiy   jihatdan   teran   asardir.   Asa   monolog   va   dialoglari   pishiq   ishlangani,   har   bir
qahramon   xarakterining   ham   til   boyligini,   ham   ruhiy   dunyosidagi   o’ziga   xoslikni
ifodalay   oladigan   yo’sinda   ekani   bilan   ajralib   turadi.   Qahramonlararo   konfliktlarda
sun’iylik yo’q, ular voqealarning tabiiy oqimi va xarakterlar kurashidagi maqsadning
hayotiyligi   va   haqqoniyligidan   kelib   chiqadi.Bu   asarga   qadar   dramaturgiyamizda
«Abulfayzxon»   singari   tragediyalar   mavjud   edi.   Shunga   qaramay,   mazkur   asar
o’zining   tug’ilishi   va   shakli   jihatidan   Sofokl   davridagi   qadimgi   Yunon   mumtoz
tragediyalaridagi   fazilatlarni   o’zida   namoyon   etuvchi   dastlabki   o’zbek   dramalaridan
biridir,   deyish   mumkin.   Birinchi   pardadagi   xos   vazifasini   ijro   etuvchi   umumiy
yallalar,   sipohlar   yallasi,   soqchilar   qo’shig’i,   sahnaga,   shuningdek,   alohida   ovoz
personajlarining   olib   kirilishi,   ikkinchi   pardada   jarchilar   va   masxarabozlardan
foydalanish,   xalq   obrazini   ifodalovchi   personajga   murojaat   etilishi   va   boshqalar
shunday   deyishga   asos   beradi.   Qadimgi   mumtoz   yunon   tragediyalaridagi   bu
xususiyatlar,   mohiyat   e’tibori   bilan   qaraganda,   o’zbek   dramaturgiyasida   ilk   bor
qo’llanishidir.   Bunday   xususiyatlar   dramaturgiyamiz   jahon   dramaturgiyasidagi
rangbarang,   murakkab   shakl   va   tuzilishlarni   o’tgan   asrning   o’rtalaridayoq
o’zlashtirish   salohiyatiga   ega   bo’lgan   san’atkorlarimiz   bo’lganini   ko’rsatadi.
Dramatik asarni she’riy shaklda yozish muallifdan katta poetik mahoratni talab etadi.
Maqsud Shayxzodaning «Jaloliddin Manguberdi» she’riy dramasi  ana shunday katta
san’atkorlik bilan yozilgan poetik asardir.
O‘zbekistonda   amalga   oshirilayotgan   tub   islohatlarning   diqqat   markazida,
shubhasiz,   yoshlar   masalasi   va   muammosi   turadi.   Aynan   shuning   uchun   ham   yosh
avlodni   vatanparvarlik   ruhida   tarbiyalashdek   muhim   maqsad   milliy   ta’lim   tizimi
oldidagi   eng   asosiy   vazifalardan   biri   hisoblanadi.   Shu   o’rinda,   albatta,   yoshlarni
mustaqil   fikr   va   dunyoqarash,   zamonaviy   bilim   va   tafakkur,   eng   asosiysi,   o‘z   ona
25 vatanini  sevishni,   o‘z  ona  tilisi  va  chet   tillarida  to‘g‘ri   va  ravon  so‘zlashni  o‘rgatish
har bir pedagog uchun asosiy vazifa sanaladi.  
Bugungi   kunda   adabiyot   o‘qitishning   metodologik   asoslarini   ishlab   chiqishda
shaxsga   yo‘naltirilgan   ta’lim   nazariyasiga   tayanilmoqda.   “...bu   o‘rinda   gap,   eng
avvalo,   yoshlar   va   aholi   o‘rtasida   mamlakatimizning   boy   tarixini,uning   betakror
madaniyatini   keng   targ‘ib   qilish,jahon   ilm-fani   va   adabiyoti   yutuqlarini   etkazish
uchun zarur muhit  va shart-sharoit  yaratish”  – degan yurtboshimiz. Yo‘qotilgan urf-
odatlarni tiklash, har bir etnik guruh madaniyati o‘ziga xosligini anglash davrimizning
ustuvor vazifalaridir.  
2.2. "Jaloliddin" tragediyasining o‘zbek milliy g‘ururini shakllantirishdagi roli
Davlat   yosh   avlodda   bag‘rikenglik   va   o‘zaro   hurmatni   tarbiyalashga   intiladi.
Har   qanday   davlatning   ustuvor   vazifasi   vatanparvarlik   tarbiyasidir.   Shaxsiy
intilishlardan   tashqari,   insonga   umuminsoniy   qadriyatlar   kerak   va   ulardan   biri
vatanparvarlik   tuyg‘usi,   bu   vatanparvarlik,   o‘z   Vataniga   muhabbat,   bu   barcha
odamlarni yagona jamiyatga bog‘laydigan axloqiy xususiyatdir. 
Vataniga muhabbat bilan birlashgan jamiyatgina davlatni yaxlit va obod qilishi
mumkin. Vatanparvarlik tarbiyasi bir necha bosqichlardan o‘tadi: oilangizga bo‘lgan
muhabbatdan Vatanga muhabbat. Vatanga muhabbat – vatanparvarlikning eng yuqori
darajasi.  
So‘nggi yillarda o‘quvchilarni badiiy asarni tahlil qilishga o‘rgatish masalasiga
alohida e’tibor qaratilmoqda. Bu masala  uzoq yillardan buyon olimlarning e’tiborini
o‘ziga   jalb   qilib   kelmoqda.   Shu   o‘rinda   shoir,   dramaturg,   tarjimon,   olim,   pedagog
Maqsud   Shayxzodaning   ijodi   sof   muhabbatga,   odamlar   o‘rtasidagi   munosabatlarga,
26 do‘stona aloqalarga, beg‘ubor fikrlarga va vatanparvarlikning eng yuqori tuyg‘ulariga
asoslangan.   Maqsud   Shayxzodaning   she’riyati   har   bir   satrida   zamonaviylik   bilan
chambarchas bog‘liq uning fuqarolik lirikasi juda dolzarbdir. Maqsud Shayxzodaning
she’rlari   mazmunan   chuqur,   ma’no   jihatidan   juda   mantiqiy.   She’riyatining   asosini
qahramonlik,   psixologik,   dramatik   jarayonlar   tashkil   qiladi.   Uning   437   sahifadan
iborat “25 yillik bahs” kitobida ham vatanga bo‘lgan lirik ijod namunalari aks etgan.
Hozirgi   kunda   o‘tmish   ajdodlarimizning   urf   -   odatlari   va   yutuqlarini   qayta   tiklash
uchun   sharoit   yaratmoqdamiz.   Bu   yoshlarga   bag‘rikenglik,   tinchlik   va   barqarorlikni
ta’minlash   omili   sifatida   xizmat   qiladi.   Zamonaviy   yoshlar   orasida   vatanparvarlikni
shakllantirishning ajralmas qismi bu Ulug’ Vatan urushi qahramonlari misolida ta’lim
berishdir.   Ikkinchi   jahon   urushi   yillarida   Maqsud   Shayxzoda   bir   nechta   she’riy
to‘plamlarini nashr ettirdi: “Jang nima uchun?”, “Jang va qo‘shiq”, “Yurak gapiradi”,
“Momaqaldiroq bilan tug‘ilgan” kabi. Shu bilan bir qatorda, Yo‘ldosh Oxunboboyev
haqida   “O‘n   birinchi”,   “Zhenya”,   “Uchinchi   o‘g‘il”,   “Oqsoqol”   she’rlarini   yozgan.
Tarixiy   voqealarni   bilish   zamonaviy   yoshlar   orasida   vatanparvarlik   tuyg‘ularini
shakllantirishga asos yaratadi. Ulug’ Vatan urushi va vatanparvarlik mavzusi Maqsud
Shayxzoda ijodida o‘z ahamiyatini yo‘qotmagan, chunki bu voqea har bir oilaga ta’sir
ko‘rsatgan.   G‘alaba   kuni   har   yili   fashist   bosqinchilariga   qarshi   kurashgan
mamlakatlarda keng  nishonlanadi.  Minglab  yoshlar   jang maydonida  halok  bo‘lishdi.
Ular   g‘alaba   qozonish   g‘oyasidan   ilhomlangan.   Ular   bizning   gullab   yashnashimiz
uchun   yoshlarimiz   va   davlatimiz   uchun   jonlarini   fido   qilganlar.   Har   bir   inson   erkin
mamlakatda chuqur nafas olayotgani uchun minnatdor bo‘lishi kerak.  
Shuni   ta’kidlash   kerakki,   vatanparvarlik   ko‘plab   omillar   ta’siri   ostida
shakllanadigan   shaxsning   ma’naviyati,   fuqaroligi   va   ijtimoiy   faoliyati   birligida
namoyon   bo‘ladi.   Bunday   holda,   asosiy   rolni   ta’lim   egallaydi.   Axir,   u   har   doim
shaxsning   shakllanishiga   va   natijada   butun   jamiyat   farovonligiga   hal   qiluvchi   ta’sir
ko‘rsatadi.   Zamonaviy   avlodni   vatanparvarlik   tarbiyasi   muammolarini   hal   qilishda
27 yoshlarning   o‘zlari   ishtirok   etishlari,   Vatan   tushunchasi   ahamiyatini   anglab,   uning
madaniyati,   urf-odatlari   va   tarixini   sevish,   bilish   va   hurmat   qilishlari   kerak.
Ma’lumki,   vatanparvarlik   tuyg‘usi   mazmunan   ko‘p   qirrali.   Bu   nafaqat   Vatanga
bo‘lgan   muhabbat,   balki   o‘z   tug‘ilgan   joyiga   bo‘lgan   muhabbat   va   o‘z   xalqi   uchun
g‘ururlanish, o‘z mamlakatining boyligini saqlash va rivojlantirish istagidir.  
Shu  ma’noda,  Uiug‘  Vatan  urushi  davrida  Maqsud  Shayxzoda   o‘zbek   folklori
va   mumtoz   she’riyatining   eng   yaxshi   she’riy   an’analarini   zamonaviy   adabiyot
yutuqlari   bilan   birlashtirgan.   Maqsud   Shayxzoda   mumtoz   Sharq   she’riyatining
mumtoz janrlarida asarlar yozadi. Xususan, vatanparvarlik mavzusi “Toshkent haqida
she’r”   (“Toshkentnoma”,   “Chorak   asr   divan”   tanlangan   asarlar   to‘plami,   “Yillar   va
yo‘llar”   lirik   to‘plami,   “Istiqbol”,   “Lirik   va   falsafiy   asarlar”   da   ko‘tarilgan.   Maqsud
Shayxzodaning   vatanparvarlik   tarbiyasi   mavzusi   “Jaloliddin   Manguberdi”
tragediyasida   o‘z   yurtining   ozodligi   va   mustaqilligi   uchun   mo‘g‘ul   istilochilariga
qarshi   kurashgan   so‘nggi   Xorazm   shohining   jangovar   jasoratini   tarixan   aniq   va
haqqoniy tasvirlagan.1988-yilda “Jaloliddin Manguberdi” birinchi marta o‘zbek tilida
yozuvchining “Boqiy dunyo” degan kitobida to‘la bosilib chiqarildi. Odamlar qalbida
vatanparvarlik tuyg‘usini  jo‘sh urdiruvchi, qahramonlik ruhidagi  bu asar  bugun ham
o‘z ahamiyatini yo‘qotgani yo‘q. Oradan ko‘p yillar o‘tsa ham Shayxzoda asarlari o‘z
kuch-qudratini   namoyon   etib   kelmoqda.   Maqsud   Shayxzodaning   xalqimiz   tarixiga,
jumladan,   Jaloliddin   Manguberdi   taqdiri   va   kurashiga   odilona   yondoshganligini,
haqiqatni   himoya   qilganligini   asarni   o‘qish   jarayonida   tusnunib   olamiz.   “Jaloliddin
Manguberdi”   asari   yoshlarda   o‘zligini   anglash,   millati   bilan   g‘ururlanish   ruhini
uyg‘otadi.   Shuning   uchun   ham   bu   asarlar   Shayxzodaning   yozuvchilik   shuuri   va
ijodkorlik   zehnining   o‘tkirligini   yana   bir   bor   isbotladi.   Maqsud   Shayxzodaning
o‘zbek adabiyotiga qo‘shgan yana bir ulkan hissasi “Mirzo Ulug‘bek” tragediyasidir.
Tragediya   1964   yili   yozildi,   o‘sha   yili   bu   asar   Hamza   teatri   sahnasida   qo‘yildi,
keyinchalik   uning   asosida   kinofilm   yaratildi.   Maqsud   Shayxzodaning   yuqorida   tilga
28 olingan   dramatik   asarlari   va   boshqa   bir   qator   ijod   namunalarini   o‘qir   ekanmiz,
ularning   har   birida   yuksak   vatanparvarlik   tuyg‘ularining   mahorat   bilan
ifodalanganligini   guvohi   bo‘lamiz.   Xalqning   tarixiy   xotirasi   avloddan   avlodga   o‘tib
boradi.   O‘tmishda   yaratilgan   ma’naviy   va   madaniy   qadriyatlar   zamonaviy   jamiyat
mulkiga   aylanadi.   Buning   yorqin   namunasi   Maqsud   Shayxzodaning   mana   shunday
vatanparvarlik va Vatanga muhabbat ruhida yozilgan asarlaridir.  
O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoev   o‘z   nutqlarida
ta’kidlaganidek:   “Hozirgi   paytda   yoshlar   o‘rtasida   barqaror   fuqarolik   pozitsiyasini
shakllantirmasdan,   tashabbuskorlikni,   mustaqillikni   rivojlantirmasdan   va   o‘z
mamlakati   manfaatlarini   himoya   qilishga   tayyor   bo‘lmasdan   iloj   yo‘q”.   Ta’limni
rivojlantirishning   hozirgi   bosqichida   yoshlarni   tarbiyalash   jarayonining   muhim
vazifalaridan   biri   bu   talabalarda   bebaho   durdonalarimiz   orqali   vatanparvarlik
tuyg‘usini shakllantirish va rivojlantirishdir, chunki bu tuyg‘usiz chinakam barkamol
insonni tarbiyalash haqida gapirish mumkin emas”.
XULOSALAR.
Maqsud Shayxzoda "Jaloliddin" tragediyasida vatanparvarlik va millatparvarlik
motivlari   juda   kuchli   aks   etgan.   Bu   asar   o'z   xalqining   tarixiy   o'zligini,   milliy
qadriyatlarini   va   mustaqilligini   saqlash   uchun   kurashayotgan   qahramonlar   orqali
o'zbek adabiyotida o'ziga xos o'rin egallaydi. Shayxzoda o'z asarida o'z vatani uchun
jonini fido qilishga tayyor bo'lgan Jaloliddin Manguberdi obrazini yaratadi. Jaloliddin
orqali   millatni   sevish,   uni   himoya   qilish   va   unga   sadoqatlilik   kabi   tushunchalar
yuksak badiiy darajada tasvirlangan.
Asar   davomida   Jaloliddinning   vatanparvarligi   va   millatparvarligi   uning
harakatlari,   qarorlari   va   shaxsiy   fojialari   orqali   ochib   beriladi.   Jaloliddin,   dushman
29 bosqiniga qarshi kurash olib borar ekan, o'z xalqining erkinligi va mustaqilligi uchun
barcha imkoniyatlardan  foydalanadi. U  mamlakatini  va millatini  tashqi  bosqinlardan
himoya   qilishda   qat'iyatli   bo'lib,   hatto   shaxsiy   hayotini   qurbon   qilishga   tayyorligini
ko'rsatadi.
Shayxzoda, bu tragediya orqali, nafaqat tarixiy voqealarni aks ettiradi, balki o'z
davridagi   milliy   uyg'onish   va   o'zlikni   anglash   jarayonlariga   ham   ishora   qiladi.
Asardagi qahramonlarning vatanparvarlik va millatparvarlikka bo'lgan munosabatlari
bugungi o'quvchiga ham ibrat bo'lib, milliy g'urur va o'zlikni anglashning muhimligini
yana bir bor ta'kidlaydi.
Xulosa  qilib  aytganda,   "Jaloliddin"  tragediyasi   Maqsud   Shayxzoda  tomonidan
yozilgan   o'zbek   adabiyotining   yorqin   namunasidir.   Bu   asar   orqali   muallif
vatanparvarlik va millatparvarlik motivlarini yuksak badiiy mahorat bilan ifodalaydi,
o'z   xalqining   tarixiy   xotirasini   yuksak   qadrlaydi   va   kelajak   avlodga   milliy   g'urur   va
mustaqillik ruhini tarbiyalashga hissa qo'shadi.
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI :
1. Rasulov A. Badiiylik – bezavol yangilik. – T.: - Sharq, 2007.
2. Mirzayev S. XX asr o‘zbek adabiyoti. – T.: - Yangi asr avlodi. 2005. 
3. Alimbekov A. Yulduzning besh qirrasi. – T.: Muharrir. 2012. 
4. A’zam E. Shovqin. – T.: O‘zbekiston. 2011. 
5. Jo‘raqulov U. Hududsiz jilva. – T.: Fan. 2006. 
6. Yo‘ldoshev Q. Yoniq so‘z. – T.: Yangi asr avlodi. 2007. 
7. Karimov B. Qodiriy sog‘inchi. – T.: Fan. 2004. 
8. Normatov U. Ijodkorning dahlsiz dunyosi. – T.: 2009. 
9. Sharafiddinov O. Ijodni anglash baxti. – T.: Sharq. 2004.Shaxobiddin Muhammad 
al-Nasaviy, Sulton Jaloliddin Manguberdi hayoti tafsiloti, T., 1999;
30 10. Jaloliddin Manguberdi (o zbek, ingliz, rus tilida), T., 1999;ʻ
11. Jaloliddin Manguberdi, Vatan, yurt himoyachisi, T., 1999;
12. Buniyotov 3., Anushtagin Xorazmshohlar davlati (1097—1231), T., 1998;
13. Toshev N., Jaloliddin Manguberdi, T., 1999;
14. Bo riyev O., Toshev N., Jaloliddin Manguberdi, T., 1999;	
ʻ
15. Xorazmshoh Jaloliddin Manguberdi, T., 1999;
16. Mirxondning „Ravzat us-safo“ asarida Jaloliddin Manguberdi zikri, T., 1999;
17. Tonariy O., Jaloliddin Xorazmshoh va uning davri, T., 1999.
18. Akbar Zamonov. O rta asr tarixiy shaxslari hayotining ayrim noma lum sahifalari. 	
ʻ ʼ
T.: Bayoz, 2019.
19. Zokirov M. Maqsud Shayxzoda. Adabiy tanqidiy ocherk, T., 1969 y.
20.  Yusuf Shomansur. Shayxzoda — bunyodkor shoir, T., 1972 y. - 179 b.
21.  G afurov I., O rtoq shoir. Maksud Shayxzoda ijodiyoti, T., 1975 y. - 215 b.	
ʻ ʻ
22.  Maksud Shayxzoda zamondoshlari xotirasida, T., 1983 y.
23.  Maksud Shayxzoda zamondoshlari xotirasida, T., 1983.
24.  S. Mirvaliyev, R. Shokirova “O zbek adiblari” G afur G ulom nomidagi adabiyot 	
ʻ ʻ ʻ
va san at nashriyoti T., 2016.	
ʼ
25.   Shayxzoda Maksud. Shoir qalbi dunyoni tinglar (Tanlangan asarlar) // Toshkent,  
“Nihol”, 2008.
26.  Cho’lponova Xadicha Toshbayevna, Saliyeva Ug’iloy Kalmurat qizi Maksud 
Shayxzodaning ijodini o’rganish-yoshlar manaviyatining omilidir. New scientific  
esearchers EUROPE CONFERENCES AND CONURC . Volume issue 1, 2022/  
Page 1-8
27.  Cho’lponova Xadicha Toshbayevna, Saliyeva Ug’iloy Kalmurat qizi Maksud 
Shayxzoda mumtoz adabiyot tadqiqotchisi sifatida. New scientific researchers  
EUROPE CONFERENCES AND CONURC . Volume issue 1, 2022/ Page 9-14
31 28.  Mustafayev, U. U. (2021). YANGI O ‘ZBEKISTON: QADRIYATLAR VA 
FALSAFIY FANLARNING DOLZARB MUAMMOLARI BO ‘YICHA AYRIM  
MULOHAZALAR. Oriental rena
32 Chirchiq davlat pedagogika universiteti
Gumanitar fanlar fakulteti  O‘TA 22/3 - guruh  talabasi
Salohiddinova Sevinch
“ MAQSUD SHAYXZODA "JALOLIDDIN" TRAGEDIYASIDA
VATANPARVARLIK VA MILLATPARVARLIK MOTIVLARI. ”
mavzusida yozilgan kurs ishiga
XULOSA
Kurs ishi mavzusining dolzarbligi, o’rganilganlik darajasining aniqlanganligi 
_____________________________________________________________________
_____________________________________________________________________
_____________________________________________________________________
_________________________________________________________
   Kurs ishining maqsad va vazifalari, tadqiq usullarining to’g’ri belgilanganligi 
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
________________________________________________________
    Kurs ishi mavzusiga oid daliliy materiallarning to’planganligi, mavjud ilmiy 
manbalarning qay darajada tahlil qilinganligi  
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
_____________________________________________________
   Kurs ish mavzusi yuzasidan talabaning o’z nuqtayi nazarini haqqoniy aks ettira 
olganligi, ko’tarilgan muammoni hal etishga ijodiy yondashuvi  
33 _____________________________________________________________________
_____________________________________________________________________
_____________________________________________________________________
_________________________________________________________
Talabaning kurs ishi mavzusini yozma madaniy nutq talablari asosida chuqur ilmiy 
mushohada bilan izchillikida yoritib berganligi darajasi 
_______________________________________________________________________
_______________________________________________________________________
_______________________________________________________________________
___________________________________________________________
Talabaning kurs ishida ko’tarilgan muammo yuzasidan umumlashma ilmiy-nazariy 
xulosalar chiqara olganligi 
_______________________________________________________________________
_______________________________________________________________________
______________________________________________________________
Talabaning kurs ishini rasmiylashtirishi va ochiq himoya qilishi. Himoya vaqtida 
talabaning mavzuni ilmiy nutq malakasi asosida izchil yorita berish mahorati, uning  
axborot texnologiyalaridan  to’g’ri va samarali foydalanganlik darajasi 
___________________________________________________________
_______________________________________________________________________
_________________________________________________________________
Ilmiy rahbar ___________  
Kafedra mudiri   O'.Saidov   
34