Marjinalizm va Keynschilik ta'limoti

Marjinalizm va Keynschilik ta'limoti
MUNDARIJA:
Kirish ……………………………………………………………………………...3
I.BOB.MARJINALIZM IQTISODIY TA’LIMOTI …………………………...6
1.1.Marjinalizm ta’limotining mohiyati. Avstriya iqtisodiy maktabi 
ta’limoti. …………………………………………………………………………...6
1.2.Kembrij iqtisodiy maktabi. A. Marshall ta’limoti. …………………………….8
1.3.Marjinalizm ta’limotining mohiyati. Avstriya iqtisodiy maktabi 
ta’limoti…………………………………………………………………………...12
II.BOB.KEYNSCHILIK……………………………………………………...…20
2.1.J.M. Keyns ta’limoti…………………………………………………………..20
2.2.Yangi keynschilik……………………………………………………………..36
Xulosa …………………………………………………………………………….38
Foydalanilgan adabiyotlar ………………………………………………………..41
0 KIRISH 
Mavzuning   dolzarbligi:   Iqtisodiy   ta’limotlarda   marjinalizm   va   neoklassik
yo‘nalishning shakllanishi va umumiy ta’rifi. Avstriya maktabi: K.Menger, F.Vizer
va   E.Byom-Baverk.   Lozan   maktabi   vakillari.   Marjinalizmning   anglo-amerika
maktabi.
Institutsionalizmning   kelib   chiqishi   va   undagi   yangi   rahnamolar.   T.Veblen
g‘oyalari.   Vasley   Klar   Mitchel.   Jon   Rodjer   Kommons.   Urushdan   keyingi
institutsionalizm   (XX   asrning   40–70-yillari).   “Yangi   industrial   jamiyat”
kontsepsiyasi.   Konvergensiya   konsepsiyasi.   «Xalq   kapitalizmi».   «Industrial
jamiyatdan keying jamiyat».
Monetarizm   iqtisodiy   talimotlar   tarixida   keng   tarqalgan   mashhur   va   nufuzli
oqimdir.   Bu   oqimning   atoqli   namoyandasi   Chikago   universitetining   professori,
iqtisodiy   sohasida   Nobel   mukofoti   sohibi   Milton   Fridmen   (1912)   hisoblanadi.
Monetarizm   (monetary   –   pul)   bu   iqtisodiyotdagi   tebranma   harakatda   pul   hal
qiluvchi   ahamiyatga   ega,   deb   tasdiqlovchi   iqtisodiy   fandagi   oqim.   Monetarizm
nafaqat   pul   togrisidagi   talimot.   Bu   maktab   vakillarining   diqqat   markazida   pul
kategoriyasi, pulkredit dastaklari turadi; ammo ularni pul mexanizmi, bank tizimi,
pul-kredit   siyosati,   valyuta   munosabatlari   shunchaki   qiziqtirmadi.   Monetaristlar
ularni   pul   massasi   bilan   ishlab   chiqarish   orta-sidagi   bogliqlikni   aniqlash   uchun
tadqiq   qildilar.   Monetarizm   keynschilar   talimotiga   muqobil   tarzda   yuzaga   kelgan
bozor   iqtisodiyotida   pulni   olqishlovchi   nazariyadir.   Bozor   mexanizmi   ustunligiga
asoslangan M.Fridmen naza-riyasiga kora, erkinlik va xususiy tadbirkorlik ortasida
ichki   bogliqlik   mavjud.   Faqat   xojalik   erkinligi   sharoitida   siyosiy   erkinlikka,
iqtisodiy samaradorlikka va tenglikka erishish mum-kin. Iqtisodiyotda nima qilish
kerakligini   millionlab   kishilar-dan   kora   davlat   amaldorlarining   yaxshi   bilishi
dargumon,   deydi   M.Fridmen.   Davlatning   xojalik   jarayonlarga   aralashuvi   iqtiso-
1 diyotning ozini-ozi  tartiblash tizimini  buzishga  olib keladi. Shuning uchun  davlat
pul   va   ishlab   chiqarish   barqarorligini   taminlagan   holda,   pul   muomalasini   nazorat
qilish bilan cheklanmogi lozim.
Mustaqil   taraqqiyot   yo`liga   o`tgan   o`zbekistonlik   olimlar   oldida,   ko`pgina
fanlar   kabi,   iqtisodiyot   fani   borasida   ham   katta   ishlarni   amalga   oshirish   vazifasi
turibdi.   Iqtisodiyot   insoniyat   tarixi   kabi   qadimiydir.  Iqtisodiyotga   oid  fikr,   g`oya,
qarash,   nazariya   va   ta'limotlar   ham   ko`p   ming   yillik   tarixga   ega.   Lekin   ularning
asosiy  qismi  yozuv paydo bo`lganidan so`ng, yozma  manbalardan  bizgacha yetib
kelgan.   Bu  manbalar,   ulardagi   g`oyalar   avvalo   insoniyatning   muqaddas   mulkidir,
uni   topish,   o`rganish   va   kelajak   uchun   saqlash   savobli   bo`lsa,   ulardagi   nodir
fikrlarni   hayotga  tatbiq etish  ham   nazariy, ham   amaliy ahamiy`t   kasb  etadi, katta
tarbiyaviy   ahamiyatga   ega.   Iqtisodiyot   baynalmilal   xodisa   bo`lib,   uning   oldida
turgan vazifalar barcha xalqlar va mamlakatlar uchun bir xil, ammo ular rivojlanish
davomida turlicha natijalarga erishganlar. 
Hozirgi   davrda   ham   bozor   iqtisodiyotining   prinsiplari   hamma   uchun   bir   xil
bo`lishiga   qaramasdan   natijalar   turlichadir.XVIII   asr   oxirida   klassik   iqtisodiy
maktab   vakillari   Adam   Smit   va   David   Rikardo   obyektiv,   ya'ni   inson   xohishiga
bog`liq  bo`lmagan,  ammo,  ular   tomonidan   o`rganilishi  mumkin  bo`lgan  qonunlar
asosida   amal   qiluvchi   xo`jalik   tizimi   to`g`risidagi   ta'limotni   yaratdilar.   Ularning
fikricha,   davlatning   iqtisodiy   siyosati   bu   qonunlarga   xilof   bo`lmay,   aksincha,   bu
qonunlarga   suyanishi   kerak,   ana   shunda   iqtisodiyot   ravnaq   topadi   va   aksincha.
Demak, bu qonun va qonuniyatlarni bilish, ulardan amaliyotda to`g`ri foydalanish
hayot   talabi   bo`lib   bormoqda.   Uzoq   o`tmishdagi   ko`pgina   o`gitlar,   hayotiy
tajribalar,   allomalarning   fikri   va   g`oyalari   hozirgi   kunda   asqotmoqda,   ularni
o`rganish   va   eng   muhimi   hayotga   tadbiq   etish   zarur.   Iqtisodiy   ta'limotlar   tarixi
deyarli   to`rt   ming   yillik   rivoji   davomida   bir   qancha   bosqichlarni   bosib   o`tdi.
2 Ularning   turli   yo`nalishlari   va   maktablari   mavjud   (1-chizmaga   qarang).   Hozirgi
davrda   O`zbekiston   Respublikasidagi   60   dan   ortiq   oliy   o`quv   yurtlarining
ko`pchiligida,   iqtisodiyot   universiteti,   in-stituti,   ayrim   fakul'tet   va   guruhlarida
"Iqtisodiy   ta'limotlar   tarixi"   iqtisodiy   zarur   fan   sifatida   o`qitilmoqda.   Ayrim
akademiya,   kollej,   iqtisodiy   yo`nalishdagi   litsey,   o`rta   maktablarda   "Iqtisodiyot
tarixi"   va   "Iqtisodiy   ta'limotlar   tarixi"   ham   maxsus   fan   sifatida   o`qitilmoqda.
Ammo   bu   fanlarni   o`qish   va   o`qitish   bilan   bog`liq   bo`lgan   uslubiy   ishlar   aslini
olganda bir kafedrada olib borilmoqda.
Merkantilizmning   yemirilishi   va   klassik   siyosiy   iqtisod   maktabining   paydo
bo’lishi (Angliyada) XVII asrga to’g’ri keladi. XVI asrning o’rtalarida boshlangan
manufaktura   davri   XVII   asrga   kelib   sanoatning   ayrim   tarmoqlarining
rivojlanishiga olib keldi. Ayni paytda, qishloq xo’jaligida ham kapitalizm rivojlana
boshladi.   Buyuk   Britaniya   iqtisodiyoti   dunyoda   eng   rivojlangan   mamlakatga
aylandi. XVIII asrga kelib bu erda kapitalistik ishlab chiqarish munosabatlari faqat
savdoda emas, balki sanoat va qishloq xo’jaligida ham g’alaba qozondi. Bu jarayon
mamlakatning   ijtimoiy-iqtisodiy   taraqqiyotiga   yo’l   ochib   berdi.   Ijtimoiy   ishlab
chiqarishning rivojlanishiga imkoniyat, tadbirkorlar tashabbusiga erkinlik berishga
harakat   qilgan   kapitalistik   tuzumning   afzalliklarini   nazariy   jihatdan   asoslab
beradigan iqtisodiy ta’limotlar endi taqozo etila boshladi. 1
Kurs ishining maqsadi:  Ushbu kurs ishida  Marjinalizm va Keynschilik ta'limoti 
davrda yashab ijod qilgan turli xil shaxslar va ularning fikrlari haqida aytib o’tiladi.
Kurs   ishining   vazifasi:   Marjinalizm   ta’limoti   va   neoklassik   iqtisodiy   maktablar.
Institutsionalizm yo‘nalishining mohiyati va ahamiyati.
1
  Jo‘raev T.T., D. Tojiboeva Iqticodiyot nazapiyaci (ko‘pgazmali qo‘llanmalap va tect cavollapi 1-kicm). - T.:"Fan
va texnologiya", 2012 
3 I.BOB.MARJINALIZM IQTISODIY TA’LIMOTI
1.1.Marjinalizm ta’limotining mohiyati. Avstriya iqtisodiy maktabi 
ta’limoti.
XIX   asrning   70-yillaridan   ≪ Siyosiy   iqtisod ≫   faniga   ≪ Avstriya   iqtisodiy
maktabi ≫  deb atalgan yangi oqim kirib keldi. Aslida bu yangi oqim ijodkorlari K.
Marks asos  solgan   ≪ Proletar siyosiy  iqtisodi ≫ ga muqobil  ta’limot  sifatida ilgari
surilgan,   u   marksizm   iqtisodiy   dunyoqarashining   deyarli   barcha   asosiy
ta’limotlariga   tamomila   qarama-qarshi   bo'lgan   qarashlar   bilan   chiqqan   edi.
Avstriya   maktabiga   asos   solgan   yangi   ilmiy   yo'nalish   siyosiy   iqtisodda
≪ marjinalizm ≫   deb   nom   oldi. ≪ Marjinalizm ≫   fransuz   tilidagi   ≪ marjinal ≫
so‘zidan olingan bo‘lib,   ≪ eng yuqorililik ≫ ,   ≪ chegaraviylik ≫   degan ma’nolarni
bildiradi.   Marjinalizmning   bosh   iqtisodiy   g'oyasi   -   iqtisodiy   munosabatlaring
tahlilini   obyektiv   moddiy   asosga   emas,   aksincha,   iqtisodiyot   subyektlarining
subyektiv   psixologik   (ruhiy)   xarakteriga   ko'chirish   edi.   Oqibatda,   tovar   va
xizmatlarning qiymati ulari ishlab chiqarish va sotish bilan bog'liq ijtimoiy-zaruriy
vaqti   bilan   emas,   balki   iste’mol   qiymatlarining   noyobligi,cheklanganligi   bilan
baholanar,   pirovardda   esa,   ularing   ≪ eng   yuqori   nafliligi ≫ ,   ≪ yuqori   darajadagi
foydaliligi ≫   bilan   izohlanar   edi.   Bu   oqim   ta’limoti   zamirida,   avvalo,   alohida
subyektiv   his-tuyg'u   hamda   ≪ iste’mol   talabi ≫ ,   ≪ narx-navo ≫   kabi   masalalar
markaziy o'rinda turadi. 
Bu   yangi   oqimga   Avstriya   iqtisodchilari   tomonidan   asos   solinganligi   uchun
unga   Avstriya   maktabi   ta’limoti   nomi   berilgan   edi.   Bu   maktabning   yetuk
namoyandalari   K.   Menger   (1840-1821),   F.   Vizer   (1851-1826),   E.   Bem-Baverk
(1851-1814)   kabi   yirik   iqtisodchilar   edilar.   Aytish   kerakki,   Avstriya   maktabi
ta’limotlariga   mos   ravishda   ayni   bir   tarixiy   davrda   ≪ eng   yuqori   naflilik ≫ ,
4 ≪ yuqori foydalilik ≫   nazariyalari bilan angliyalik nazariyotchi S.Jevons, Kembrij
maktabi   asoschisi   A.   Marshall,   amerikalik   iqtisodchi   J.B.   Klark   siyosiy   iqtisod
olariga   kirib   keldilar.  Bu   esa,   tabiiyki,   marjinalizm   ta’limotining  u   yoki   bu   ilmiy
masalalarda   turlicha   talqinlar,   har   xil   izohlarbilan   chiqishiga   olib
keldi.Marjinalizmning   mafkuraviy   vazifalari   doirasiga   quyidagicha   yondashuv
xarakterli   edi:   1)   bozor   iqtisodiga   asoslangan   yangi   iqtisodiy   munosabatlari
abstraktlashtirish,   ulari   har   qanday   chuqur   ziddiyatlardan   holi   deb   qarash   ya’ni
bozor   munosabatlari   keltirib   chiqaruvchi   ziddiyatlari   yashirish,   xaspo'shlash;   2)
ijtimoiy   takror   ishlab   chiqarish   jarayonidagi   obyektiv   inqirozlarni   inkor   etish;   3)
bozor munosabatlarining iqtisodiy qonunlari harakatini ruhiy subyektivlik asnosida
tushuntirish;   4)   iqtisodiy   munosabatlar   tahlilini   alohida   olingan   xo'jalik   asnosida
o'rganib, undan umumiy xulosalar chiqarishga urinish. Biroq, e’tirof etish kerakki,
bu   ta’limot   ma’lum   tarixiy   davrda   kapitalistik   bozor   munosabatlarining
rivojlanishiga nazariy asos bo'ldi, zero u bozori ideallashtirgan edi. Siyosiy iqtisod
faniga   bir   qancha   iqtisodiy   kategoriyalar,   tushunchalar,   iqtisodiy   tahlilning
yangicha   uslubiyatini(ommaviy   xo'jalik   munosabatlarini   emas,   ayrim,   alohida
olingan   xo'jalik   tahlili   ≪ Robinzonada   usuli ≫ )   olib   kirdi.   Agar   marjinalizm
ta’limotining   metodologik   nazariy   zaminiga   e’tibor   qilinsa,   ma’lum   bo'ladiki,
birinchidan, uning tayanch g'oyasi  subyektiv —psixologik usuldir, ya’ni iqtisodiy
hodisalarga   subyektiv   (ayrim   subyekt,shaxs,   inson)   tomonidan   yondashuvidir;
ikkinchidan,   bozor   iqtisodiyotida   odamning   iste’mol   ne’matlariga   baho   berishda
ratsional   yondashuvidir   (maqsadga   muvofiq,   o'z   shaxsiy   manfaatlaridan   kelib
chiqilgan   yondashuv)uchinchidan,   iste’mol   ne’matlarining   noyobligi,
cheklanganligi hamdir. 
Yuqorida   aytilganidek,   marjinalizm   ta’limotini   vujudga   kelishi   va
rivojlanishida Avstriya maktabi muhim o'rin tutadi .Bu maktab o'z tadqiqotiga asos
5 qilib   bozorning   sabab-oqibatli,   subyektiv   iroda   mexanizmini   oladi.   Avstriya
maktabi   tarafdorlari   tovarning   qiymat   asosini   uning   qiymati   ham,   hatto   iste’mol
qiymati   ham   belgilaraydi,   balki   baholar   zaminida   buyumning   foydaliligi   yoki
nafliligi   yotadi   deydilar.   Ularing   fikriga   ko'ra,   buyumning   naflilik   darajasi   uning
cheklanganligiga   bog'liq   bo'ladi,   u   esa   iqtisodiy   voqea,   jarayonning   ratsional
(maqsadga muvofiq) qatnashchilarida shakllanadi, cheklangan naflilik eng so'nggi,
oxirgi   iste’mol   ne’matining   nafliligi   bilan   ya’ni,   unga   biror   bir   iste’molchi-
individium   bergan   baho   bilan   tavsiflanadi.   Masalan,   K.   Menger   o'zining
cheklangan   naflilik   nazariyasini   ≪ Siyosiy   iqtisod   asoslanmasi ≫   nomli   asarida
bayon   etib   aytadiki,   qandaydir   ne’matning   cheklangan   foydaliligi   ikki   omil   bilan
belgilanadi:  -  birinchi  omil   —yakka,  alohida individ iste’molining  intensivligi  ;   -
ikkinchi   omil   -qandaydir   ne’matning   noyobligi,   cheklanganligi   yoki   mavjud
ne’mat zaxirasi. Bundan ma’lum bo'ladiki, mavjud ne’matning cheklangan zaxirasi
sharoitida iste’mol   qilish  qancha  tez bo'lsa,   uning nafliligi   yuqorilashgani   sababli
individ bu buyumni shuncha yuqori baholaydi. Aksincha, iste’mol qilish qanchalik
sekinlashsa, sust borsa, ratsional subyekt (iste’molchi)o‘sha buyumga shuncha past
baho   belgilaydi,   uning   zaxira   hajmi   ham   naflilik   darajasini   belgilab   beradi.
Iste’mol hajmining zaxirasi qanchalik kamayib borsa, mavjud iste’mol intensivligi
sharoitida ne’matning cheklangan nafliligi ortib boradi. Ayni chog‘da, ne’matning
miqdori   qanchalik   ortib   borsa,   cheklangan   naflilikning   individual   bahosi   ham
pasayib boraveradi. Shu bilan biiga, K. Menger cheklangan naflilik omillarini tahlil
etar ekan, unga tovarlar narxining ta’sirini inkor etadi. Avstriya maktabining yana
bir   yirik   vakili   Bern   Baverkdir.   Uning   g'oyalari   ≪ kapital   va   foyda ≫   asosida
bayon   etilgan,   uning   ta’limotidagi   asosiy   qoidalar   quyidagilardir:   -   cheklangan
naflilik bahoni bevosita (talab orqali) emas, balki bilvosita belgilaydi, ular o'rtasida
ma’lum   tebranishlar   chegarasini   aniqlash   orqali   belgilanadi   ;   -u   yoki   bu   iste’mol
6 ne’mati   bozor   bahosining   yuqori   maksimal   chegarasini,   uning   nafliligini
iste’molchinining   subyektiv   bahosi   belgilaydi,   bu   chegaradan   nariga   o'tolmaydi,
aks holda iste’molning pasayishi yuz beradi; - buyumning eng past, minimal baho
chegarasiga sotuvchining o'z tovari nafliligiga subyektiv bahosi bog'liq bo'ladi. 
1.2.Kembrij iqtisodiy maktabi. A. Marshall ta’limoti.
Boshqacha   aytganda,   tovarning   bozor   bahosi   iste’molchi   va   sotuvchining
o'zaro   manfaatlari   to'qnashuvi   asosida   belgilanadi.   Xo'sh,   marjinalizm
ta’limotining ijobiy jihatlari, iqtisod faniga qo'shgan tarixiy hissasi nimadan iborat
bo'ldi?   1)   Siyosiy   iqtisod   fani   e’tiborini   konkret   bozor   munosabatlari
muammolarini o'rganish zaruriyatiga burdi, ya’ni uni iste’mol va taklifga, baholar
shakllanishining   amaliy   jihatiga   qaratdi.   2)   Buyumlarning   noyobligi,
chegaralanganligi  muammosini  o'z nazariyasi  asosiga  qo'shib, jamiyat  va tabiatda
iste’mol   resurslar   cheklanganligi,   ularni   takror   ishlab   chiqish   muammoli   masala
ekanligiga   e’tiborni   tortdi.   Bu   fikr,   albatta,   real   amaliy   ahamiyat   kasb   etdi.   3)
Iqtisodiy   munosabatlar   mohiyatini   belgilashda   subyektiv   psixologik   yondashuvni
ilgari   surib,   haqiqatda   ham   psixologik   ta’sir   iqtisodiyot   qatnashchilari   faoliyatida
katta ahamiyat kasb etishini ko'rsatib berdi. Bugun bu ta’sirining aniq mavjudligini
hech   kim   rad   eta   olmaydi.   4)   Marksizm   iqtisodiy   ta’limotiga   muholif   ta’limot
sifatida   marksizm   nazariyasidagi   juda   ko'p   chuqur   ziddiyatli,   noilmiy   jihatlar
borliginisiyosiy   iqtisodda   birinchi   bo‘lib   ochib   tashladi.   Undagi   xatoliklarni,
metodologik   asoslarni   ko‘rsatdi.   Ana   shularga   asoslanib   aytishimizmumkinki,
marjinalizm   ta’limoti   siyosiy   iqtisod   fanida   o'z   tarixiy   o'rniga   va   ahamiyatga   ega
ta’limotlardan   biri   bo'lib   qoldi.   17.1.   Kembrij   iqtisodiy   maktabi.   A.   Marshall
ta’limoti   XIX   asrning   oxiri   XX   asr   boshlaridagi   siyosiy   iqtisodda   yana   bir   yangi
ilmiy   yo'nalish-   neoklassik   sivosiv   iqtisod   vujudga   keldi.   Bu   yo'nalishning
asoschisi   Kembrij   universiteti   professori   A   Marshall   (1842-1924)   va   uning
7 izdoshlari bo'ldilar. A Marshall A. Smit va D. Rikardolaring klassik siyosiy iqtisod
fanidagi   yo'nalishlarini   o'zining   ≪ Siyosiy   iqtisod   tamoyillari ≫ kitobida   tartibga
soldi,   umumlashtirdi   va   shu   asnoda   o'zi   yangi   iqtisodiy   maktabga   asos   soldi.
Kembrij   maktabi,   garchi   umumiy   tarzda   Avstriya   maktabining   metodologiyasiga
asoslangan   bo'lsa   ham,   ( ≪ eng   yuqori   naflilik ≫ ,   ≪ yuqorifoydalilik ≫ ,
≪ cheklaganlik ≫ ) bahoni tahlil etishda cheklangan naflilikning subyektiv baholash
uslubi   ustuvorligini   rad   etdi;   shuningdek,   ≪ bahoning   pirovard   asosi   ishlab
chiqarish hujjatlaridir ≫   degan klassik iqtisod g'oyasidan voz kechdi. A. Marshall
o'z ta’limotida cheklangan naflilik va ishlab chiqarish harajatlari nazariyasini yaxlit
bir   ta’limotga   aylantirishga   harakat   qilib,   shunday   xulosaga   keladi:   bahoni
belgilashda   na   talab,   na   taklif   belgilovchi   ustuvor   rol   o'ynaydi,   balki   ular   bozor
baholari   shakllanishida   barobar   ahamiyatga   ega   bo'ladi.   U   baho   shakllanishining
har   uchala   unsuritalab,taklif   va   bahoning   bir-biriga   ta’sirini   o'zaro   bog'liqlikda
olib,   tahlil   qildi.   A.   Marshall   tushuntirdiki,   bozor   mexanizmi   kuchli   raqobat
ta’sirida   amal   qiladi,  bu   esa   talab   va  taklifning  bahoga   bog'liqligini   kuchaytiradi.
Ushbu   qonuniyatni   u   shunday   sharxlaydi:   bozorda   tovarlar   bahosi   ortsa,talab
kamayadi,   taklif   esa   ko'payadi.   Yoki   pasaysa,   talab   ortadi,   taklif   esa   qisqarib
boradi.
  Demak,   bozorda   bahoning   o'zgarib   borish   jarayonida   qandaydir
muvozanatlik,   ya’ni   muvozanat   narx   qaror   topadi:   ma’lum   tovarga   yoki   tovarlar
guruhiga bo'lgan talab uning taklifi bilan barobarlashadi.Bu yerda vaqt omili (uzoq
yoki   qisqa   davr)   maydonga   chiqadi.Baho   shakllanishida   vaqt   omilini   tahlil   etib,
xulosa qilinadiki, vaqt davomida talab va taklifdagi o'zgarishlarning bahoga ta’siri
ham   o'zgaradi,   ya’ni   goh   talab,   goh   taklif   muvozanatni   buzib,   bozorda
boshqaruvchivazifasini   o'taydi,   qisqa   muddatda   talab   ustuvorlik   qilsa,   uzoqroq
8 davrda   taklif   yetakchilik   qiladi.   Bundan   ko'rinadiki,   ma’lum   muddat   ichida   taklif
miqdori   doimiylik   kasb   etadi,   shunda   talab   baho   tarkib   topishining   hal   qiluvchi
omiliga aylanadi. Bunday holatda baho ortadi. Natijada yuqori bozor bahosi bilan
ishlab   chiqarish   harajatlari   o'rtasida   farq   paydo   bo'lib,   ma’lum   foyda   olinadi.   A.
Marshall   tadbirkorda  vaqtincha  vujudga  kelgan   qo'shimcha  daromadni  kvazirenta
deb atadi. Biroq boshqa davr kelib taklif ortar ekan, baho pasayadi, kvazirenta yo'q
bo'ladi.Kembrij   maktabining   taklif   ta’limotida   yetakchi   o'rinda   cheklangan
harajatlar   g'oyasi   yotadi.   A.   Marshall   cheklangan   harajatlar   deganda   ma’lumbir
cheklangan,   so'nggT,   oxirgi   tovarning   ishlab   chiqarish   harajatlarini   tushunadi.
Bunda   u   cheklangan   harajatlarini   bozorga   tovar   chiqargan   tadbirkorning
cheklangan   harajatlari   bilan   aralashtirib   yuboradi.   Demak,unda   cheklangan
harajatlar   cheklangan   taklif   bilan   bir   qatorda   turadi.A.   Marshall   o'zining
cheklangan   harajatlar   ta’limotida   klassik   siyosiy   iqtisod   yetakchisi   A.   Smitning
daromadlardagi uch omil nazariyasiga suyanadi. 
U   tadbirkorning   cheklangan   daromadida   uch   omil   borliginiish   haqi,   foiz   va
tadbirkorlik   daromadini   ko'rsatadi.   Shunday   mantiqdan   kelib   chiqib,   u   ishchini
≪ ratsional   subyekt ≫   deb   baholaydi,   ishchi   esa   o'zining   ishlab   chiqarishdagi
ishtirokini  ≪ plyus ≫  yoki  ≪ minus ≫  bilan baholaydi. Agar minus sifatida mehnat
harajatlari   hisoblasa,   plyus   tariqasida   ishchining   salbiy   ehtirosini   qoplovchi   ish
haqi   turadi.   A   Marshall   xuddi   shunday   tarzda   pul   kapitali   egasining   iqtisodiy
holatini tavsiflaydi. Masalan, kapital egasi o'z pulini turli ne’matlaring cheklangan
nafliligini   nazarda   tutib   shaxsiy   iste’moliga   sarflashi   yoki   o'z   shaxsiy   halovatini
qondirishni   keyinroq   muddatga   kechiktirib,   foiz   olish   maqsadida   kapitalni   ishlab
chiqarishga sarflashi  mumkin. Shunday vaziyatni  tahlil  qilib, sohibkoring keyingi
qarorini   subyektiv   xohishiga   bog'liq   ish   deb,   ikkinchi   holni   foydaliroq   ish   deb
bilib,   harakat   qiladi   deb   tushuntiradi.   Bunda   tadbirkor   daromadi   ikki   qismga
9 ajratiladi:   bir   qismi   sohibkorning   firmani   boshqargani   uchun   qilingan   mehnatini
qoplaydi,   ikkinchi   qismi   noaniq:   raqobat   mavjud   bo'lgan   bozorga   tovar   ishlab
chiqargani   uchun   tavakkalchiligini   qoplaydi.   Kembrij   maktabi   ta’limoti   XX
asrning   ma’lum   davrigacha   siyosiy   iqtisodda   ustuvor   mavqeni   egallab   keldi.
Alohida   olingan   iqtisodiy   subyektning   mikroiqtisodiy   tahliliga   asoslangan
xulosalar   bozor   iqtisodiyotining   ziddiyatlarini   bartaraf   qilolmasligini   iqtisod
ilmining keyingi davri ko'rsatib berdiki, endilikda makroiqtisodiy tahlil yordamida
iqtisodiy taraqqiyotga erishish mumkinligini isbo’llashga urinishlar bo'ldi. Avstriya
iqtisodiy   maktabi   asos   solgan   marjinalizm   ta’limoti   Amerika   iqtisodiy   maktabi
tomonidan   davom   ettirildi,   ma’lum   ma’noda   rivojlantirildi.   Bu   ilmiy   maktabning
asoschisi   amerikalik   professor   J.   B.   Klark   bo'ldi.   U   o'zining   ≪ Boylikning
taqsimlanishi ≫ ,   ≪ Iqtisodiy   nazariyaning   muhim   belgilari ≫   nomli   mashhur
asarlarida marjinalizm ta’limoticha o'ziga xos yondashdi. Biroq uning qarashlarida
≪ cheklanganlik ≫  g'oyasi makroiqtisodiy tahlil bilan boyitildi. 
U   cheklangan   kapital   unumdorligi   va   cheklangan   mehnat   unumdorligi
ta’limotiga suyanib, ishlab chiqarish va taqsimot tahlilini amalga oshirdi. Shundan
kelib   chiqib,   siyosiy   iqtisod   predmetini   ≪ qisqartirib ≫ ,   uni   faqat   taqsimot
munosabatini   o'rganadigan   fanga   tenglashtirdi.   Klarkning   taqsimot   nazariyasi
jamiyatdagi taqsimotni adolatga asoslangan,ziddiyatlardan holi bo'lgan munosabat
bo'lishiga qaratilgan mulohazalar bildirdi. Buning uchun u ishlab chiqarishning har
bir   omiliga   yaratilgan   daromadga   qo'shilgan   hissasiga   qarab   taqsimlanishi   kerak,
degan   fikmi   ilgari   surdi.   Klark   siyosiy   iqtisod   fanida   xo'jalik   hayotining   statikasi
va   dinamikasi   haqidagi   g'oya   bilan   chiqqanligi   ham   yangilik   bo'ldi.   U   statika
deganda   bozor   iqtisodiyotining   muvozanatini   o'matishga   xizmat   qiluvchi
sharoitlarini inobatga olishni  tushundi. Bunga asos bo'lib quyidagi omillar xizmat
qiladi: texnika taraqqiyotining yo'qligi va ishlab chiqarish sohalari o'rtasida mehnat
10 va   kapitalning   erkin   harakat   qilishi,   bu   sohalarda   foydalanilayotgan   mehnat   va
kapital miqdorining doimiyligi, iste’mol mollariga talabning o'zgarmasligi va erkin
raqobatning   hukmronlik   qilishi.   Taxmin   qilinadiki,   iqtisodiyotda   bir   emas,   bir
necha  doimiy muvozanat   bo'lib, ular   uchun o'zgarmas   mehnat  va  kapital  harakati
xarakterli bo'ladi. Yuqorida ko'rsatilganlardan birortasining yetishmasligi yoki yo'q
bo'lishi   iqtisodiyotda   muvozanatning   buzilishiga   sabab   bo'ladi,   iqtisodiyot
harakatga   kelib   yangi   statik   holatga   qaytadi.   Dinamika   ana   shu   statik   holatning
sabablarini   ko'rsatadi.   -Iqtisodiyotda   uchta   figura   qatnashadi,   -   deb   ta’lim   beradi
Klark,Bular- pul egasi (kapital), ishchi va tadbirkor. Bu yerda pul egasi foiz olish
maqsadida   o'z   kapitalini   ishlab   chiqarish   vositalariga   aylantiradi,   ishchi   ish   haqi
olish ilinjida o'z kuchini sarflaydi, tadbirkor esa bozor muvozanati sharoitida ishlab
chiqarish tashkilotchisi  sifatida harakat qiladi va xuddi ishchi  kabi ish haqigagina
ega bo'ladi. Ishlab chiqarish statik holat.
1.3.Marjinalizm ta’limotining mohiyati. Avstriya iqtisodiy maktabi 
ta’limoti.
XIX   asrning   70-yillariga   kelib   klassik   siyosiy   iqtisod   o`rniga   marjinalizm
iqtisodiy nazariyasi  vujudga  keldi. Iqtisodiy fan taraqqiyotida katta o`zgarish yuz
berdi.   O`sha   davrda   xo`jalik   jarayonlarini   tahlil   qilishga   yangicha   yondashuv
asosini   solgan   (bir-biridan   mustaqil   holda)   uch   iqtisodchining   asarlari   birdaniga
kelib chiqdi. Ular ingliz Stenli Jevons (1835-1882), avstryalik Karl Menger (1840-
1921),   asosan   Shveytsariyada   istiqomat   qiluvchi   frantsuz   Leon   Valras   (1834-
1910).   Mazkur   muammoga   sal   keyinroq,   lekin   o`ziga   xos,   mustaqil   yo`l   bilan
yondashgan   amerikalik   olim   J.B.   Klarek   hisoblanadi   Marjinalizm   (inglizcha   –
me’yorli)   ana   shunday   vujudga   keldi.   F.   Vizer,   E.   Bem-Baverk,   A.   Marshall,   K.
Viksell   va   ko`plab   boshqa   atoqli   iqtisodchilar   marjinalizm   metodologiyasini
foydalanadilar va rivojlantiradilar.
11 Ayni   paytda   matematika   sohasidagi   ixtirolar   iqtisodiy   nazariyaning
rivojlanishiga   turtki   bo`ldi.   Marjinalistlar   differentsial   hisoblash   metodi   va
me’yorli nazariyalardan faol foydalandilar. Ularning tadqiqotidagi asosiy dastak –
bu me’yorli (marginal) tahlil bo`lib, mazkur maktabning nomi ham shundan kelib
chiqqan. Me’yorli tahlil hanuzgacha iqtisodiy fanda keng qo`llanib kelinmoqda.
Metodologiya
Marjinalizm  nazariyasiga  iqtisody  jarayonlarni  sub’ektiv – psixologik  metod
asosida   tahlil   qilish   xosdir.   Unda   iqtisodiy   hodisalarning   mohiyati   emas,   balki
ularning   o`zgarishi   boshqa   hodisalarning   o`zgarishiga   bog`liqligini   ifodalovchi,
yangi   g`oya   –   me’yorli   (max   yoki   min)   miqdor   yoki   holat   tushunchalaridan
foydalanib   iqtisodiy   jarayon   va   hodisalar   tushuntiriladi.   Masalan,   me’yorli
foydalilik   nazariyasi   narxning   tashkil   topishini   mahsulotlarni   iste’mol   qilishdagi
samaralilik bilan bog`lab tadqiqot qiladi va ushbu baholanayotgan mahsulot birligi
ko`payganda   ehtiyojlarning   qondirilishi   qanchalik   o`zgarishini   ko`rsatib   beradi
(xarajatlar   kontseptsiyasidan   farq   qilgan   holda).   Marjinalizmning   asosiy
kategoriyalari:   me’yorli   foydalilik,   me’yorli   unumdorlik,   me’yorli   xarajatlar   va
boshqalar.   Bu   nazariya   ishlab   chiqarish   xarajatlarini,   talab,   taklif,   narx   va
boshqalarni sub’ektiv baho berish asosida tushuntiradi.
U   yoki   bu   muammolarni   muqobil   tarzda   echish   amal   qiladigan   iqtisodiy
hayotni   marjinalistlar   turli   bozorlar   yig`indisi   ko`rinishida   tasavvur   qilganlar.
Ishlab chiqaruvchi tovar ishlab chiqarganda turli resurslardan har birining me’yorli
foydaliligiga   baho   bergan   holda   eng   keraklisini   tanlaydi.   Iste’molchi   o`zining
cheklangan   daromadlarini   ehtiyojlarni   ko`proq  qondiradigan   qilib   tovarlarni   sotib
olishga   taqsimlaydi.   Demak,   marjinalizm   nazariyasi   markazida   o`z   foydasini
maksimallashtirishga   intiluvchi   firma   (ishlab   chiqaruvchi)   va   xarid   qilingan
ne’matlardan maksimal foydalilik olishga intiluvchi alohida iste’molchi turadi.
12 Me’yorli foydalilik nazariyasi va buyumning sub’ektiv qimmati
Asosiy   e’tibor   ishlab   chiqarish   va   taklifni   o`rganishga   qaratilgan   klassik
iqtisodiy   nazariyadan   farqli   o`laroq,   marjinalistlar,   eng   avvalo,   iste’mol   va   talbni
tahlil   qildilar.   Shu   bois   ular   iqtisodiy   jarayonlarni   tahlil   qilishni   kishilarning
ehtiyojini   o`rganishdan,   buyumning   foydalilik   mezonini   qidirishdan   boshladilar.
Buyumning   qimmatini   aniqlashda   marjinalistlar   klassiklarga   nisbatan   butunlay
boshqacha   yondashdilar.   Agar   klassiklar   tovar   qiymatini   (qimmatini)   uni   ishlab
chiqarishga ketgan xarajatlar bilan aniqlagan bo`lsalar, marjinalistlar tovar qimmati
asosida ikki omil – foydalilik va buyumlarning kamyobligi yotadi deb hisobladilar.
Bu  bilan  A.  Smitning  buyumning  qiymatini  (qimmatini)  foydalilik  bilan   aniqlash
mumkin emas, negaki hayotda eng foydali bo`lgan havo va suvning qiymati yo`q,
degan «Smitcha ziddiyat»ga barham berildi. «Hech bir narsa suvdan ko`ra foydali
emas, - deb yozadi A. Smit, - lekin unga u – bu narsani sotib olish amri mahol…
Brilliant   esa,   aksincha,   uni   bevosita   foydalanish   nuqtai   nazardan   nihoyatda
qimmati kam, ammo unga juda katta miqdordagi boshqa tovarlarni olish mumkin».
Marjinalistlarning   aytishicha,   haqiqatan   ham,   havo   yoki   suvning   umumiy
foydaliligi   brilliantning   umumiy   foydaliligidan   tasavvur   qilib   bo`lmaydigan
darajada   ko`p.   Lekin   havo   va   suvga   qaraganda   qimmatli   toshlar   ancha   kamyob.
Shuning   uchun   uning   qimmati   ancha   yuqori.   «Qimmat,   -   deb   yozadi   E.   Bem-
Baverk,   -   narsalarning   aynan   cheklangan   miqdorda   bo`lishini   taqozo   etadi,
qimmatning   yo`qligi   esa,   ularning   mo`l-ko`lligini   taqozo   etadi».   Qimmat   esa
umumiy foydalilik bilan emas, balki «oxirgi birlik» bilan aniqlanadi.
Foydalilikka   asoslangan   bu   nazariyaning   boshlang`ich   nuqtasi   –
ehtiyojlarning   to`yinish   qonuni   (Gossenning   birinchi   qonuni)   ni   bildiradi:   inson
ehtiyojining   to`yinish   darajasi   oshib   borishi   bilan   iste’moldan   bo`lgan   qoniqish
pasayib   boradi,   yoki   iste’mol   qilinadigan   tovar   miqdori   ko`payib   borishi   bilan
13 uning   foydaliligi   kamayib   boradi.   Shunga   muvofiq   iste’mol   qilinadigan   mazkur
buyumning oxirgi qismining iste’mol uchun bo`lgan foydaliligi boshqa qismlariga
nasbatan   ancha   past.   Buyumning   oxirgi   qismining   foydaliligi   –   bu   me’yorli
foydalilikdir.   Aynan   u,   marjinalistlarning   fikriga   ko`ra,   tovar   qiymati
shakllanishining   asosini   tashkil   etuvchi   ishlab   chiqaruvchi   va   iste’molchilar   hatti
harakatini   tartibga   solib   turuvchi   kuch   hisoblanadi.   E.   Bem-Baverkning
yozishicha:   «Me’yorli   foydalilik   g`oyasi,   -   bu   iqtisodiy   hayotning   eng   murakkab
ko`rinishlarini   echishga   kalit   va   ilmning   eng   chigal   muammolarini   hal   etishga
imkon beruvchi formula – «Ochil dasturxondir».
Me’yorli foydalilik nazariyasiga binoan tovarlar narxi asosida mehnat sarflari
bilan   aniqlanadigan   qiymat   emas,   balki   ushbu   buyumning   foydaliligi   yotadi.
Me’yorli   foydalilik   nazariyasi   tarafdorlari   tovarda   mujassamlashgan   mehnat
natijasi   sifatidagi   qiymatga   foydalilik   kategoriyasini,   odamning   narsaga   bo`lgan
munosabatini ifodalovchi sub’ektiv baholashni qarshi qo`yadi.
Qiymatning   mehnat   nazariyasida   mehnat   sarflarining   bevosita   o`lchovi   ish
vaqti   hisoblanadi.   Tovar   qiymati   induvidual   ish   vaqti   bilan   emas,   balki   ijtimoiy
zaruriy atalmish ish vaqti bilan o`lchanadi. Ijtimoiy zaruriy ish vaqti normal ishlab
chiqarish   sharoitda,   o`rtacha   mahorat   va   mehnat   intensivligida   muayyan   iste’mol
qiymatni ishlab chiqarishga ketgan vaqt bilan ifodalanadi.
Qiymatning   mehnat   nazariyasiga   muvofiq,   faqat   bozorda,   ayirboshlash
jarayonida   ijtimoiy   zaruriy   mehnat   sarflari   darajasi   ro`yobga   chiqadi.   Faqat
bozorda qiymat almashuv qiymat shaklida namoyon bo`ladi. Oddiy qilib aytganda,
qiymat   ishlab   chiqarishda   yaratiladi,   bozorda   esa   namoyon   bo`ladi.   Mana   shu
yerda   me’yorli   foydalilik   nazariyachilari   e’tiroz   bildiradilar.   Uning   ma’nosi
nimadan iborat? Agar tovar bozorda xarid qilingan bo`lsa, bu jarayon o`sha tovarni
ishlab chiqarishga kimdir  sarflagan ijtimoiy zaruriy mehnat  xarajatlarini baholash
14 uchun   amalga   oshirilmaydi,   balki   bu   tovar   xaridor   uchun   muayyan   foydali
samaraga   ega   bo`lganligi   uchun,   xaridor   bu   tovarning   qadr-qimmatini   bilganligi
uchun amalga oshiriladi. XIX asrning oxiri XX asrning boshlarida «qiymat» so`zi
nemischadan aynan «qimmat» deb tarjima qilinishi ham bejiz emas edi. Qimmat –
bu   ko`p   jihatidan   sub’ektiv   kategoriya.   Shunga   muvofiq,   avstriya   maktabi
ta’limotiga   ko`ra,   qiymat   (qimmat)   hech   qachon   buyumga   xos   bo`lgan   ob’ektiv
xususiyat   bo`lishi   mumkin   emas.   Faqat   xaridor   ko`z   o`ngida   qimmatli   bo`lgan
narsalargina   qimmatga   ega.   Xaridorning   sub’ektiv   bahosi   yaratilgan   buyumga
qiymat   xossasini   beradi.   Demak,   qiymat   faqat   bozorda   yuzaga   keladi,   undan
tashqarida amal qilmaydi.
Odamlar   tomonidan   turli   moddiy   va   ma’naviy   boylik   va   xizmatlarning
qimmatiga   baho   berilishi,   bu   ularni   ishlab   chiqarishga   ijtimoiy   zaruriy   mehnat
sarflangani   uchun   emas,   balki   bu   buyumlarning   foydalilikka   ega   bo`lgani
sababidandir. Odamlar foydalilikka ehtiyoj sezganligi uchun ham u yoki bu tovarni
ishalab   chiqarishga   mehnat   sarflarini   amalga   oshiradilar.   U   yoki   bu   mehnat
sarflarining ijtimoiy zaruriyligini kim yoki nima aniqlab beradi. Oddiy qilib bozor
desak   –   bu   to`g`ri,   lekin   u   juda   umumiy   tushuncha,   shuning   uchun   etarli   emas.
Me’yorli   foydalilik   nazariyasi   tarafdorlari   fikri   bo`yicha,   faqat   tovarning
foydaliligi   mehnat   sarflariga   ijtimoiy   zaruriylik   xarakterini   berishi   mumkin.
Me’yorli   foydalilik   nazariyasi   namoyandalari,   qimmatni   foydalilikdan   keltirib
chiqarar ekan, foydalilikni ikki turga bo`lib ko`rsatishni zarur deb hisoblaydilar.
Birinchisi   tovarlarning   (don,   almaz,   neft)   o`z   xususiyatiga   ko`ra   –   umumiy
foydaliligi.  Ikkinchisi  iste’molchi   ehtiyoj  sezadigan   tovarning  konkret   foydaliligi.
Konkret  foydalilik doimo bir xil  bo`lavermaydi, u har xil  baholanadi. Bu yerdagi
farq unga bo`lgan yondashuvda. Agar u yoki bu buyumlarni erkin va xohlaguncha
olish   mumkin   bo`lsa,   unda   ularning   foydaliligi,   cheklangan   miqdordagi   bunday
15 buyumlarning   foydaliligichalik   baholanmaydi   («Smitcha   ziddiyat»ni   yana   bir   bor
eslang).
Buyumning   umumiy   (yalpi)   foydaliligi   bilan   konkret   (me’yorli)   foydaliligi
o`rtasidagi farq iste’molchilar hatti-harakatini tahlil qilish uchun zarur.
Me’yorli   foydalilik   muammosini   tushunish   uchun   marjinalistlar   ko`rsatib
bergan   o`rmonda   yashovchi   qariya-darvish   qo`lidagi   besh   qop   donni   misol   qilib
olamiz.   Qariya   uchun   ularning   ahamiyati   qanday?   Birinchi   qopdagi   don   ochdan
o`lmaslik   uchun  kerak,  ikkinchisi  oziq-ovqat   sifatini   yaxshilash   uchun  ishlatiladi,
uchinchisi   -uy   parrandalarini   boqish   uchun,   to`rtinchisi   -   pivo   tayyorlash   uchun,
beshinchisi esa vaqtxushlik (to`ti qushlarga ovqat berish) uchun ishlatiladi. Barcha
qoplar  bir xil qimmatga ega. Ammo lekin ularni qariya uchun foydaliligi pasayib
borish tartibida joylashtirsak, unda birinchi qopdagi bug`doy eng yuqori qimmatga
ega: u qariyaning hayot kechirishi uchun zarur. Qariya uchun oxirgi, to`tiqushlarni
boqish uchun mo`ljallangan qop eng kam  qimmatga ega. Agar  unga ayirboshlash
taklif   qilinsa   (aytaylik,   bir   qop   don   boltaga)   u   aynan   shu   beshinchi   qopning
foydaliligiga qarab ish  tutadi.
Shunday qilib, iste’mol qilinadigan tovar (don) ning miqdori ko`payib borishi
bilan   uning   oxirgi,   me’yorli   foydaliligi   pasayib   boradi   (me’yorli   foydalilikning
pasayish   qonuni).   Mazkur   tovar   miqdorining   ko`payib   borishi   bilan   me’yorli
foydalilikning   (TU)   pasayib   borishini   quyidagi   grafik   ko`rinishida   aks   ettirish
mumkin (1-rasm).
16 Demak,   xulosa   qilish   mumkinki,   me’yorli   foydalilik   miqdori   mazkur   tovar
miqdoriga   va   unga   bo`lgan   iste’mol   darajasiga   bog`liq.   Har   bir   alohida   buyum
(tovar)ning   me’yorli   foydaliligi   konkret   va   shu   bilan   birga   sub’ektivdir.   Birinchi
ko`zadagi   suvning   foydaliligi   juda   yuqori:   agar   chanqovni   qondirishga   boshqa
bironta   ko`zada   suv   bo`lmasa.   Beshinchi   yoki   oltinchi   ko`zadagi   suvning
foydaliligi   ancha   kam:   u   gullarga   suv   quyish   yoki   pol   yuvishga   ishlatiladi.
O`ninchi ko`zaga kelsak, u umuman ortiqcha bo`lishi mumkin. Uy javonida uning
egasiga, misol uchun, etti juft etik etarli; qolganlari javonda faqat joyni band qiladi
va ularni kiyib ulgurmasdanoq modadan chiqib qolishi mumkin.
Foydalilikning pasayib borishi buyumning haqiqiy qimmati nima bilan (uning
eng   ko`p,   o`rtacha   yoki   eng   kam   foydaliligi   bilan)   aniqlanishini   tushunishda
yordam   beradi. Avstriya maktabi vakillari nazariyasiga ko`ra, konkret qimmat eng
kam, yoki  me’yorli foydalilik bilan aniqlanadi.
Xaridor   o`zi   uchun   yagona   bo`lgan,   bir   juft   etik   uchun   ettinchi   etikka
qariganda   ko`p   haq   to`lashga   tayyor.   Unga   birinchi   juft   etikka   qaraganda,
ettinchisining   foydasi   ancha   kam.   Demak,   foydalilikka   sub’ektiv   baho   beriladi,
tovar   miqdori   ko`payib   borgan   sari   foydalilik   pasayib   boradi   va   bu   miqdorning
kamayib   borishi   bilan   foydalilik   oshib   boradi.   Bozorning   tovarlar   bilan   to`yinish
darajasini o`rganayotgan ishlab chiqaruvchi ham ushbu xususiyatni hisobga olgan
holda ish yuritadi.
Buyumlarni taqsimlash va ayirboshlash
Har   xil   ehtiyojlarni   qondirish   uchun   buyumlar   qanday   taqsimlanishi   kerak?
Faraz   qilaylik,   bitta   Z   buyumning   o`zi   uchta   –   A,   V   va   S   ehtiyojlarni   qondirishi
mumkin. Bu yerda A ancha muhim ehtiyoj, S esa unchalik ahamiyatli bo`lmagan
ehtiyoj.   Demak,   ehtiyojlarning   har   birini   qondirish   uchun   Z   buyumi   birligining
17 me’yorli   foydaliliklari   har   xil   (mazkur   sxema   «Menger   jadvali»   deyiladi,   1-
jadvalga qarang).
Faqat  bitta  Z  buyum  birligiga  ega  bo`lgach,  odam   uni  A  ehtiyojni  qondirish
uchun foydalanadi, negaki bu vaziyatda uning me’yorli foydaliligi eng yuqori – 4
shartli   birlikka   teng.   Z   buyumning   keyingi   ikki   birligi   V   va   S   ehtiyojlarni
qondirishga   ishlatiladi.   Agar   kishida   6   ta   buyum   birligi   bo`lsa,   unda   ularning
uchtasini u A ehtiyojni qondirishga ishlatadi, ikkitasini – V ehtiyojga, bittasini esa
– S ehtiyojga ishlatadi. Bunda ehtiyojlarning umumiy qonqishi 16 shartli birlikka
teng   (barcha   me’yorli   foydaliliklarning   yig`indisi).   Bu   yerda   shu   narsani   bilish
qiyin   emaski,   buyumlarning   boshqacha   taqsimlanishi   inson   uchun   ancha   kam
qimmatli bo`lardi. Shunday qilib, qandaydir bir buyum birliklari har xil e’htiyojlar
o`rtasida ratsional taqsimlanganda me’yorli foydaliliklar baravarlashadi:
Bozorda   tovarlarni   xarid   qilishda   umumiy   foydalilikni   maksimallashtirish
uchun   ularning   narxini   ham   hisobga   olish   kerak .   Bunda   xaridor   qimmat   tovar
o ` rniga   arzonroq   tovarlardan   ko ` proq   olishi   va   bu   bilan   u   xarid   qilingan
tovarlarning   har   biriga   sarflangan   har   bir   pul   birligidan   bir   xil   qoniqish   hosil   qilishi
mumkin .   Gossenning   ikkinchi   qonuni   me ’ yorli   foydaliliklarning   baravarlashuvini
ifodalaydi ,   ya ’ ni   bu   qonunga   muvofiq   bir   pul   birligiga   olingan   har   bir   tovarning
me ’ yorli   foydaliliklari   tengligi   amal   qilishi   kerak .  Boshqacha   aytganda ,  go ` sht   yoki
baliq   sotib   olishga   sarflangan   har   bir   oxirgi   pul   birligi ,   o ` z   foydaliligi   bo ` yicha ,
18 makaron   yoki   kartoshka   sotib   olishga   sarflangan   oxirgi   pul   birligiga   teng   bo ` lishi
kerak .
Iste’mol muvozanatining bunday shartini quyidagicha ifodalash mumkin:
Bu yerda:  MU  – ayrim tovarlarning me’yorli foydaliligi; 
P  – ularning narxi.
Shunday qilib turli tovarlarning me’yorli foydaliliklari tenglashadi. Agar 1 kg
apelsin   100   so`m,   1   kg   ananas   esa   300   so`m   tursa,   unda   ananasning   foydaliligi
apelsinning   uch   karra   ko`paytirilgan   foydaliligiga   teng.   Shunday   taqqoslashga
muvofiq   bozorda   alohida   tovarlarning   narxlari   o`rnatiladi,   nisbatlar   shakllanadi,
nisbiy narxlar tashkil topadi. Natijada pul birligiga olinadigan har bir tovarlarning
me’yorli foydaliliklari tengligi kelib chiqadi.
Ijtimoiy me’yorli foydalilik
Bozorda har bir sub’ekt o`ziga keragidan ortiqcha tovarlarini (sub’ekt uchun
me’yorli foydaliligi nisbatan katta bo`lmagan) sotish va o`zi ehtiyoj sezgan tovarni
(uning   me’yorli   foydaliligiga   nisbatan   yuqori)   sotib   olish   yuzasidan   ish   yuritadi.
Kishilarning   manfaatlari   to`qnashadi   va   iste’molchilar   bilan   sotuvchilarning
sub’ektiv   baholashi   yagona   ijtimoiy   qiymatni   keltirib   chiqaradi.   Agar   bozorda
faqat   bitta   sotuvchi   (uning   uchun   sotilayotgan   tovarning   me’yorli   foydaliligi,
masalan,   100   pul   birligiga   teng)   va   bitta   (300   pul   birligiga   teng)   xaridor   bo`lsa,
unda   narx   100   dan   300   gacha   bo`lgan   chegarada   tebranib   turadi.   Lekin   bozor
19 ishtirokchilari qancha ko`p bo`lsa, bozor qiymati chegarasi imkoniyatlari shuncha
kam bo`ladi (Edjuort teoremasiga muvofiq).
20 II.BOB.KEYNSCHILIK
2.1.J.M. Keyns ta’limoti
Jon   Meynard   Keyns   (1883-1946)   -   hozirgi   zamonning   buyuk   olimi-
iqtisodchisi. Uning dunyoqarashi o`zi oldin bilim olgan, keyin o`qituvchilik qilgan
Kembridj  universitetida  shakllandi. U bu yerda ikkinchi  bir  atoqli  olim  Kembridj
iqtisodiy   maktabining   asoschisi   A.   Marshall   qo`lida   ta’lim   oldi.   Ammo   uning
izidan bormadi, o`ziga xos yo`nalishda nazariya yaratdi.
Birinchi  jahon  urushi  davrida  va urushdan  keyingi   yillarda  u pul   muomalasi
muammosiga   alohida   e’tiborni   qaratdi   va   oltin   standartni   tartiblanadigan   valyuta
bilan   almashtirish   g`oyasini   ilgari   surdi.   Bunday   tadbirning   amalga   oshirilishi
davlatning   makroiqtisodiy   jarayonga   ta’sir   ko`rsatish   dastagiga   ega   bo`lish
imkonini   beradi.   J.M.   Keyns   pul   birligini   mustahkamlashning   ashaddiy   tarafdori
bo`lgan. U   shunday yozadi: «Ulyanov Lenin kapitalistik tizimni yo`qotishning eng
yaxshi   usuli   –   bu   inflyatsiya   vositasida   uning   valyutasini   obro`sizlantirish   va
kuchsizlantirish deb   tasdiqlagan edi. Lenin mutlaq haq bo`lgan. Amal qilib turgan
jamiyatni to`ntarishning  bundan nozik va to`g`ri usul yo`q».
Ingliz   iqtisodchisi   inflyatsiya   keltirib   chiqaradigan   «inflyatsiya   solig`i»   (pul
qadrsizlanganda uning egasi o`z jamg`armasi qiymatining bir qismini yo`qotadi) va
jamg`armaning   kamayishi   kabi   salbiy   oqibatlarni   ajratib   ko`rsatib   berdi.
Jamg`arma   darajasining   pasayishi   pirovard   natijada   investitsiyaga   salbiy   ta’sir
ko`rsatadi. Natijada «kapitalning kyemirilishi» sodir bo`ladi. Surunkali inflyatsiya
sharoitida   ishlab   chiqarish   faoliyati   bilan,   ayniqsa   uzoq   muddatli   investitsiya
loyihalari   bilan   shug`ullanish,   oddiy   qilib   aytganda,   befoyda:   pul   juda   sekin
aylanadi   va   o`zining   sotib   olish   qobiliyatini   yo`qotadi.   Shuning   uchun
chayqovchilik   faol   tadbirkorlik   faoliyati   sohasiga   aylanadi.   U   turli   bozorlarda
baholar o`rtasidagi farq hisobiga foydani ko`paytirishga imkon beradi.
21 J.M.   Keyns   o`z   tadqiqotlari   asosida   bir   qator   asarlarni   nashr   etdi.   Ular
«Ehtimollar to`g`risida traktat» (1921), «Erkin tadbirkorlikning tugatilishi» (1926),
«Pul   to`g`risida   traktat»   (1930)   va   boshqalar.   Uning   «Ish   bilan   bandlik,   foiz   va
pulning umumiy nazariyasi» nomli asosiy asari 1936 yili chop etildi.
J.M. Keyns ilmiy ishlar bilan birga faol amaliy va siyosiy faoliyat bilan ham
shug`ullandi. U yirik sug`urta kompaniyasining raisi, investitsiya kompaniyasining
boshqaruvchisi,   «Iqtisodiy   jurnal»   muharriri,   davlat   chinovnigi,   moliya
vazirligining iqtisod bo`yicha maslaxatchisi lavozimlarida ishladi.
Buyuk turg`unlik davrining boshidan boshlab J.M. Keyns iqtisodiy inqiroz va
ish   bilan   bandlik   savollari   bilan   yaqindan   shug`ullana   boshladi.   1929   yili   u
ishsizlik   muammolari   bo`yicha   iqtisodiy   kengash   raisi   etib   tayinlandi.   Ikkinchi
jahon urushi yillari (1940) u Britaniya xazinachiligi maslahatchisi qilib tayinlandi.
1941   yili   uni   AQSh   hukumati   bilan   lend-liza   kelishuvi   bo`yicha   materiallarni   va
boshqa   moliyaviy   hujjatlarni   tayyorlash   uchun   ingliz   hukumati   delegatsiyasi
tarkibiga   kiritdi.   1942   yil   Angliya   banki   direktorlaridan   biri   etib   tayinlandi.   J.M.
Keyns  1944  yil   Xalqaro valyuta  fondi   va  xalqaro  tiklanish  va rivojlanish  bankini
tashkil   etish   rejasini   ishlab   chiqqan   Bretton-Vud   valyuta   konferentsiyasiga   o`z
mamlakatining   bosh   vakili   qilib   tasdiqlandi.   Keyin   esa   ushbu   xalqaro   moliyaviy
tashkilotlarining boshqaruv a’zolaridan biri etib tayinlandi.
Buyuk turg`unlik va iqtisodiy fanning rivojlanishi
Sanoati  rivojlangan va  rivojlanayotgan  mamlakatlarni   larzaga  solgan  1929  –
1933   yillardagi   buyuk   turg`unlik   davri   iqtisodiy   fanning   rivojlanishida   katta   rol
uynadi.   1929   yildan   1933   yilgacha   AQShda   ishsizlik   darajasi   3%foizdan   25%
foizgacha   oshdi.   1941   yilga   qadar   u   14,3   %   foizdan   (1937   yil)   pastga   tushmadi.
1937   –   1938   yillarda   yangi   iqtisodiy   pasayish   kuzatildi   va   u   ikkinchi   jahon
22 urushiga   kelib   to`xtatildi.   Faqat   1942   yili   ishsizlik   darajasi   5   %   foizdan   pastga
tushdi. Bunday holatni dunyohali ko`rgan emas.
Evropada   ham   inqiroz   juda   katta   salbiy   oqibatlarga   olib   keldi.   Faol   ish
faoliyatining   pasayishi,   tahminan,   1929   yil   avgust   oyidan   boshlandi,   sentyabrdan
esa   u   fond   bozorida   o`zining   salbiy   ta’sirini   ko`rsatdi.   Oktyabrda   fond   bozori
halokatga   uchradi.   Bu   vaziyat   bank   vahimasiga,   o`z   aktivining   asosiy   qismini
qimmatli qog`ozlarda saqlab turgan banklarning ommaviy bankrotlikka uchrashiga
olib keldi va natijada muomalada pul  massasining  keskin kamayishi  kelib chiqdi.
Bularning   hammasi   ish   faoliyatining   pasayishini   ancha   kuchaytirdi.   Ishlab
chiqarishning real hajmi keskin pasaydi.
Buyuk   turg`unlik   nafaqat   erkin   raqobatga   va   davlatning   passiv   roliga
asoslangan   eski   iqtisodiy   tizimni   halokatga   olib   keldi,   balki   yangi   klassik
makroiqtisodiy   nazariyani   ham   inqirozga   uchratdi.   Sodir   bo`layotgan   voqealar
o`sha davrda ko`pchilik iqtisodchilar ishongan narsalarga zid bo`lib chiqdi. Bozor
iqtisodiyoti   yangi   sharoitga   jiddiy   o`zgarishlar   qilish   hisobiga   moslasha   oldi.
Xuddi shunday qayta, keskin o`zgarishlar iqtisodiy fanda ham  yuz berdi. Bunday
qayta   o`zgarish   «keynscha   inqilob»   nomi   bilan   ataladi.   Uning   asosiy   mohiyati   –
bozor xo`jaligida iqtisodiyotni davlat tartiblashidir. J.M. Keyns va uning izdoshlari
tavsiya   etgan   davlatning   iqtisodiyotga   aralashuvi   chora-tadbirlari   iqtisodiyotda
alohida yo`nalish sifatida – keynschilik deb ataladi.
Atoqli ingliz iqtisodchisi Jon Meynard Keynsning 1936 yili chop etilgan «Ish
bilan   bandlik,   foiz   va   pulning   umumiy   nazariyasi»   asari   iqtisodiyotni   makro
darajada   tahlil   qilishda   inqilobiy   to`ntarish   yasadi.   J.M.   Keynsning   bu   asarini
tadqiqotchilar A. Smitning «Odamlar boyligi…», K. Marksning «Kapital» asarlari
bilan bir qatorga qo`yadilar. U XX asrdagi eng atoqli iqtisodiy asarlardan biridir.
«Ish bilan bandlik, foiz va pulning umumiy nazariyasi» dagi bosh g`oya
23 Ko`pchilik   iqtisodchilarning   aytishicha   J.M.   Keynsning   «Ish   bilan   bandlik,
foiz   va   pulning   umumiy   nazariyasi»   XX   asr   iqtisodiy   fanida   burulish   yasadi   va
ko`p jihatdan hozirgi davrda ham ayrim mamlakatlar iqtisodiy siyosatni ifodalaydi.
Uning bosh va yangi g`oyasi shundan iboratki, bozor iqtisodiy munosabatlari
takomillashgan   va   o`zini   -o`zi   tartiblab   turuvchi   tizim   hisoblanmaydi   va   shuning
uchun   faqat   davlatning   iqtisodiyotga   aralashuvi   ish   bilan   bandlikni   maksimal
oshirishi va iqtisodiy o`sishni ta’minlashi mumkin.
Haqiqatan   ham   1929-1933   yillardagi   buyuk   turg`unlik   davri   klassiklarning
bozor iqtisodiyoti  o`zini-o`zi  tartiblovchi iqtisodiyot degan g`oyasi  ayni  sharoitda
noto`g`ri ekanligini ko`rsatdi. Davlatning iqtisodiyotga aralashuvining zarurligi va
uning   yordamida   iqtisodiyotni   tartiblash   mumkinligini   ilmiy   jihatdan   asoslab
bergan buyuk iqtisodchi J.M. Keyns hisoblanadi.
O`rganish predmeti va uslubi
J.M.   Keynsgacha   bo`lgan   iqtisodiy   nazariyada   xo`jalik   jarayonlarini   tahlil
qilishning   mikroiqtisodiy   yondashuvi   hukumronlik   qilib   kelgan.   Firmalarning
samarali  amal  qilishi  bir  butun iqtisodiyotning samarali  amal  qilishi  bilan  deyarli
bir narsa deb qaralgan. Xo`jalik faoliyatini milliy iqtisodiyot darajasida tahlil qilish
faqat   pul   massasi   va   bahoning   umumiy   darajasining   o`zaro   aloqasi
muammosigagina kelib taqalgan, xolos. Buning ustiga e’tibor faqat uzoq muddatli
jihtlarga   qaratilgan.   J.M.   Keyns   birinchi   bo`lib   makroiqtisodiy   uslubni   qo`lladi,
ya’ni   xalq   xo`jaligi   yalpi   miqdorlari   (ijtimoiy   mahsulot,   yalpi   jamg`arma,   yalpi
investitsiya,   jami   iste’mol   xarajatlari   va   b.)   o`rtasidagi   bog`liqlik   va   nisbatlarni
tadqiqot   qildi.   Makroiqtisodiy   uslub   ayrim   firmalarning   rivojlanish   sharoitlari   bir
butun iqtisodiyotning rivojlanish sharoitlari bilan mos tushmasligini taqozo etadi.
O`rganish   predmeti   va   uslubiy   jihatdan   J.M.   Keyns   iqtisodiy   ta’limotidagi
novatorlik,   birinchidan,   ana   shu   mikroiqtisodiy   yondashuvdan   ko`ra
24 makroiqtisodiy   tahlilga   ustunlik   berishida,   ikkinchidan,   «psixologik   qonunga»
asoslangan   holda   «samarali   talab»   atalmish   (talabning   davlat   tomonidan
rag`batlantirilishi) kontseptsiyasini asoslab berishida o`z aksini topadi.
J.M.   Keyns   o`z   tahlilining   boshlang`ich   nuqtasi   qilib   ish   bilan   bandlik
muammosini   tanladi.   Chunki   ishsizlik   o`sha   paytda   nihoyatda   ko`paygan   edi.   U
yuqori   rivojlangan   bozor   iqtisodiyotida   hayotiy   zarur   muammolar   (shu   jumladan
ish   bilan   bandlik   muammosi)   echimini   taklifdan   emas,   balki   talabdan   qidirish
kerak   degan   xulosaga   keldi.   Aynan   iste’mol   buyumlariga   va   ishlab   chiqarish
resurslariga   bo`lgan   talabning   kamligi   bahoning   pasayishini   va   taklifning
qisqarishini keltirib chiqaradi, bu esa ish joylarining kamayishiga olib keladi. Yalpi
talabning   yalpi   taklifdan   orqada   qolib   ketishi   –   bu   kapitalistik   jamiyatning
surunkali   kasalligidir.   Yalpi   talab   harakati   va   ijtimoiy   mahsulot   miqdorining
o`zgarishi o`rtasidagi bog`liqlik keynschilik tadqiqotinig markaziy ob’ektini tashkil
etadi.
Agar   yalpi   talab   kamaysa,   unda   u   ishlab   chiqarishning   pasayishiga   va
mehnatga   bo`lgan   talabning   qisqarishiga   olib   keladi.   Buning   natijasida   majburiy
ishsizlik  vujudga  keladi. Nega  talab  taklifdan  orqada  qolib  ketadi,  jami   xarajatlar
va   jami   daromadlarning   doimiy   muvofiqligini   ta’minlovchi   Sey   qonuni   amal
qilmaydimi?
J.M.   Keyns   modelida   jamg`arma   va   investitsiya,   yangi   klassiklar
tasdiqlaganidek, foiz stavkasining o`zgarishi tufayli emas, balki, eng avvalo, milliy
daromadning   tebranishi   tufayli  tenglashadi.   Jamg`arma  foiz   stavkasiga   qaraganda
ijtimoiy   mahsulot   miqdoriga   ko`proq   bog`liq.   Investitsiya   esa   milliy   daromaddan
avtonom   tarzda   bo`ladi.   Shuning  uchun   jamg`arma   va  investitsiyalarning   tengligi
ishlab   chiqarish   resurslaridan   to`liq   foydalanishni   va   to`la   ish   bilan   bandlikni
ta’minlashi   shart   emas.   J.M.   Keyns   buning   ustiga   bozor   tizimining   eng   zaif
25 bo`g`inini   ko`rsatib   berdi:   investor   iqtisodiyotda   kelajakda   bo`ladigan   vaziyatni
mo`ljallab   qaror   qabul   qiladi,   jamg`aruvchi   qo`lga   kiritilgan   daromad   darajasidan
kelib chiqqan holda,   ya’ni iqtisodiyotning avvalgi holatiga qarab ish yuritadi. Shu
boisdan jamg`arma va investitsiyalarning bir-biriga mos tushmasligi amal qiladi.
J.M.   Keyns   fikriga   ko`ra,   inqiroz   paytida   davlat   yalpi   talabni   pul-kredit   va
byudjet siyosati vositasi yordamida tartiblab turishi kerak. J.M. Keyns, eng avvalo,
xususiy   investitsiyalarni   rag`batlantirishga   asosiy   e’tiborni   qaratdi.   Yalpi   talabni
rag`batlantirish   vositasiga   u   real   ish   haqining   o`sishini   to`xtatishni   (bu
investitsiyaga   sarflanadigan   foydani   ko`paytiradi),   ssuda   foizi   darajasini
pasaytirishni (foiz qancha past bo`lsa, investitsiya shuncha ko`p bo`ladi), eksportni
ko`paytirishni,   davlat   xarajatlarining   o`sishini   (shu   jumladan   noishlab   chiqarish
uchun   ham)   kiritdi.   «Piramidalar   qurilishi,   yer   qimirlashi,   hatto   urushlar   boylikni
ko`paytirishga xizmat qilishi mumkin», - deb yozadi J.M. Keyns.
Shu   bilan   birga   u   odamlarning   iste’molga   bo`lgan   moyilligiga   ham   katta
e’tibor   beradi.   Yalpi   talabni   rag`batlantiruvchi   vositalardan   biri   kambag`allar
(jamg`armaydiganlar) uchun soliqni kamaytirish, boylar uchun esa soliq stavkasini
oshirish   (bu   jamg`armani   kamaytiradi)   hisoblanadi.   Shu   bilan   birga   u   o`zining
o`sha   davrdagi   «inqilobiy»   metodologik   tadqiqotiga   asoslangan   holda
o`tmishdoshlaridan   farqli   o`laroq   va   hukumronlik   qilib   turgan   iqtisodiy   ko`z
qarashlarga   qarshi   ishsizlikni   kamaytirishning   asosiy   sharti   sifatida   davlat
yordamida   ish   haqini   pasaytirishga   yo`l   qo`ymaslikning   zarurligini,   shuningdek
insonning   jamg`armaga   bo`lgan   moyilligi   tufayli   iste’mol   daromadlardan   ko`ra
ancha sekin o`sishini tasdiqlab berdi.
Samarali talab
J.M.   Keyns   «Ish   bilan   bandlik,   foiz   va   pulning   umumiy   nazariyasi»   asarida
o`z   tadqiqotlarini   klassiklar   nazariyasini,   jumladan   Sey  qonunini   tanqid  qilishdan
26 va   samarali   talab   nazariyasini   isbotlab   berishdan   boshladi.   Sey   qonuni   klassiklar
o`rtasida to`g`ri deb e’tirof etilgan va unga amal qilib kelingan. Bu qonunga ko`ra
taklif   avtomatik   tarzda   o`z   talabini   yuzaga   keltiradi.   J.M.   Keyns   esa   unga   qarshi
yalpi talab o`z taklifini yuzaga keltirish g`oyasini ilgari suradi va o`zining samarali
talab nazariyasini ishlab chiqadi.
Samarali   talab   nazariyasiga   muvofiq   muayyan   miqdordagi   mahsulot   (yoki
mehnat)   taklifining   bahosi   shuni   bildiradiki,   u   tadbirkorni   ushbu   mahsulot   (yoki
mehnat)   miqdorini   taklif   qilishga   rag`batlantirish   uchun   etarli   hisoblanadi.   Yalpi
xarajat   va   yalpi   mahsulot   (yoki   mehnat)   hajmi   o`rtasidagi   nisbat   yalpi   taklif
funktsiyasini aniqlab beradi. Ma’lumki, tadbirkor muayyan miqdordagi mahsulotni
sotgandan   keyin   daromad   olishlari   mumkin.   Kutilayotgan   daromad   va   mahsulot
(yoki   mehnat)   hajmi   o`rtasidagi   nisbat   yalpi   talabni   aks   ettiradi.   Agar   muayyan
miqdorda   ishlab   chiqarilgan   muhsulot   uchun   ko`zda   tutilgan   daromad   yalpi   talab
bahosidan   oshiq   kelsa,   unda   tadbirkorlar   yanada   yuqori   foyda   olish   maqsadida
mahsulot   miqdorini   (va   ish   bilan   bandlikni)   orttiradilar   va   agar   kutilayotgan
daromad taklif bahosidan past bo`lsa, u holda tadbirkorlar mahsulot miqdorini (va
ish   bilan   bandlikni)   kamaytiradilar.   Faqat   ko`zda   tutilayotgan   daromad   va   taklif
bahosi   o`rtasida   tenglik   bo`lgan   sharoitdagina   optimal   holat   yuzaga   keladi.
Shuning   uchun   tadbirkorlar   mahsulot   ishlab   chiqarishni   ushbu   darajada   ushlab
turishga   intiladilar.   Tadbirkorlar   uchun   qulay   bo`lgan   ishlab   chiqarish   darajasi
yalpi   talab   bilan   yalpi   taklif   kesishgan   nuqta   bilan   belgilanadi,   Keyns   ushbu
nuqtani samarali talab deb atadi. Samarali talab – bu to`lovga qobil yalpi talab.
J.M. Keyns ta’limoti bo`yicha, ishlab chiqarish va ish bilan bandlik «samarali
talab»   o`zgarishi   (dinamikasi)   bilan   aniqlanadi,   u   iste’mol   xarajatlari   va
investitsiyalarni   o`z   ichiga   oladi,   ya’ni   milliy   daromad   miqdori   yalpi   xarajatlar
miqdori bilan ifodalanadi:
27 Y=C+I
Bu yerda:    
Y  - milliy daromad;
C  - iste’mol xarajatlari; 
I   -   yalpi   investitsiyalar.   Bunda   J.M.   Keyns   foydalanilmagan   resurslar
mavjudligi sharoitida baholar o`zgaruvchan emas deb mushohada qiladi. Xususan,
mehnat bahosi  o`zgarmas deb qaraladi – nominal ish haqi kasaba uyushmalari va
boshqa ijtimoiy omillar sababli pasayishi mumkin emas. Shu bilan birga muallif bu
yerda   ishlab   chiqarish   resurslaridan   unumli   foydalanish   imkoniyatlari   ochib
berilganligi to`g`risida qayd qilib o`tadi.
Insonning psixologik moyilligi
J.M. Keyns ochib bergan psixologik qonunga ko`ra, inson daromadlari oshib
borishi bilan iste’mol va jamg`armani ko`paytirib borishga moyil. Shuning uchun,
iste’mol   va   jamg`armaning   milliy   daromadga   bog`liqligi,   ularning   nisbati   muhim
ahamiyat kasb etadi. Iste’mol funktsiyasi tenglama ko`rinishida ifodalanadi:
C=C(Y)
J.M. Keyns tomonidan kashf qilingan asosiy psixologik qonun uning iste’mol
funktsiyasini   tadqiq   qilishda   yo`naltiruvchi   omil   bo`ladi.   «Asosiy   psixologik
qonun,  -deb   yozadi   J.M.   Keyns,   -   shundan   iboratki,  kishilar,   odatda,   daromadlari
ortib borishi bilan o`z iste’molini ko`paytirishga moyildirlar, lekin bunda iste’mol
darmad ortgan darajada oshmaydi».
Bu   hol   shu   narsani   bildiradiki,   agar   daromad   o`zgarsa   iste’mol   ham   shu
yo`nalishda   o`zgaradi,   lekin   iste’mol   o`zgarishi   daromad   o`zgarishi   darajasidan
past   bo`ladi.   J.M.   Keyns   iste’mol   o`zgarishi   bilan   daromad   o`zgarishi   o`rtasidagi
28 nisbatni   iste’molga   bo`lgan   me’yorli   moyillik   deb   atadi   va   uni   quyidagi   formula
bilan ifodaladi:
29 Iste’mol   va   umumiy   daromad   o`rtasidagi   nisbatni   esa,   u   iste’molga   bo`lgan
o`rtacha moyillik deb atadi:
J.M.   Keyns   ochib   bergan   psixologik   qonunga   ko`ra   iste’molga   bo`lgan
me’yorli moyillik miqdori 0 dan 1 gacha bo`lgan oraliqda yotadi:
Yuqorida   qayd   qilib   o`tganimizdek,   J.M.   Keyns   o`z   nazariyasida   iste’molga
bo`lgan   moyillik   tushunchasi   bilan   birga   jamg`armaga   bo`lgan   moyillik
tushunchasini   ham   ilgari   surdi.   Jamg`armaga   bo`lgan   me’yorli   moyillik   –   bu
jamg`arma   (S)   miqdori   o`zgarishi   bilan   uni   o`zgartirgan   daromad   o`zgarishi
o`rtasidagi nisbatdir:
Jamg`armaga   bo`lgan   o`rtacha   moyillik   esa   jamg`armaning   umumiy
daromadga  bo`lgan nisbati bilan ifodalanadi:
Bu yerda shu narsani qayd qilib o`tish kerakki, agar umumiy daromad oshsa,
unda   kishilar   ushbu   oshgan   daromadning   bir   qismini   iste’molga   sarflasalar,
30 ikkinchi qismini jamg`aradilar. Shuning uchun jamg`arma va iste’mol o`zgarishlari
yig`indisi daromad o`zgarishiga teng, ya’ni
J . M .   Keyns   nazariyasiga   muvofiq ,   daromadning   bir   qismini   jamg ` arishga
bo ` lgan   insonning   psixologik   moyilligi   kapital   qo ` yilmasini   kamaytirishi   sababli
daromad   o ` sishini   sekinlashtiradi .   Insonning   iste ’ molga   bo ` lgan   me ’ yorli
moyilligiga   kelsak ,   J . M .   Keyns   fikri   bo ` yicha ,   u   doimiy   hisoblanadi   va   shuning
uchun   investitsiyalarning   ko ` payishi   va   daromadlar   darajasi   o ` rtasida   barqaror
nisbatni   keltirib   chiqarishi   mumkin .
Bu   aytilganlar   shu   narsadan   dalolat   beradiki ,   J . M .   Keynsning   tadqiqot
metodologiyasida   noiqtisodiy   omillar   -   davlat   ( ishlab   chiqarish   vositalariga   va
yangi   investitsiyalarga   bo ` lgan   iste ’ mol   talabni   rag ` batlantiruvchi   sifatida )   va
odamlarning   psixologiyasi   ( xo ` jalik   yurituvchi   sub ’ ektlarning   o ` zaro
munosabatlarini   oldindan   belgilab   beruvchi   sifatida )  ham   iqtisodiy   o ` sishda   muhim
ahamiyat   kasb   etadi .
Klassiklar   metodologiyasidan   farqi
J . M .   Keynsning   « Ish   bilan   bandlik ,   foiz   va   pulning   umumiy   nazariyasi »
asarida   haddan   tashqari   tejamkorlik   va   jamg ` armaning   maqsadga   muvofiq   emasligi
va ,   aksincha ,   vasitalalarning   har   tomonlama   sarflanishi   ( ishlatilishi ) ning   foydasi
to ` g ` risida   fikr   aytiladi ,  negaki   olimning   ta ’ kidlashicha ,  birinchi   vaziyatda   vositalar
samarasiz   likvidlik   ( pul )   shaklini   oladi ,   ikkinchisida   esa   talab   va   ish   bilan
bandlikni   oshirishgsha   yo ` naltirilishi   mumkin .   U   shuningdek   J . B .   Seyning   « Bozor
qonuni » ning   dogmatik   qoidalari   tarafdorlarini   keskin   va   dalillar   asosida   tanqid
qildi .
31 Bu   borada   u   shunday   yozadi : « Sey   va   Rikardo   davridan   boshlab   iqtisodchi   –
klassiklar   o ` rgatdilar :   taklif   o ` zi   talabni   keltirib   chiqaradi …   mahsulotning   barcha
qiymati   bevosita   yoki   bilvosita   mahsulot   sotib   olishga   sarflangan   bo ` lishi   kerak ».
J . M .   Keyns   klassiklarning   bu   tezisini   tanqid   qilib ,   u   faqat   natural   ayirboshlash
( Milldagi   kabi )  sharoitida   amal   qilishi   mumkinligini   va   unda   iqtisodiy   hayotda   pul
hech   qanday   mustaqil   rol   o ` ynamasligini   ko ` rsatib   berdi .   Shuning   uchun,   uning
ta’kidlashicha,   «Sey   qonuni…   to`la   ish   bilan   bandlikka   erishishda   hech   qanday
to`siq yo`q degan taxmin bilan bir narsadir».
Jamg`arma va investitsiyalarning tenglashuvi mexanizmi
Jamg`arma   va   investitsiyalar   to`g`risidagi   qarorlar   turli   guruh   kishilari
tomonidan   qabul   qilinadi,   uning   ustiga   ular   har   xil,   bir-biriga   mos   bo`lmagan
motivlarga   asoslanadi.   Investitsiyalarning   o`zgarishiga   ta’sir   etuvchi   omillarni
tadqiqot   qilish   shu   narsani   ko`rsattiki,   ular   eng   avvalo   ko`riladigan   foydaga   va
ssuda foizi normasiga bog`liq bo`ladi (kutiladigan daromad qancha yuqori va foiz
stavkasi   qancha   past   bo`lsa,   kredit   olish   va   investitsiya   hajmini   ko`paytirish
shuncha   foydali).   Bundan   tashqari,   investitsiyalar   o`z   tabiatiga   ko`ra   barqaror
bo`lmaydi,   negaki   tadbirkorlar   bo`lajak   kon’yukturani   oldindan   ko`rib   bilishga
qodir  emas  va qaror  qabul  qilishda  taxminiy axborotlarga qarab mo`ljal  qiladilar.
Ishlab   chikarishning   har   bir   darajasiga   uning   o`z   iste’mol   va   jamg`arma   darajasi
muvofiq   keladi.   Bundan   tashqari,   milliy   daromad   miqdori   qancha   ko`p   bo`lsa,
uning jamg`ariladigan qismi ham mutlaq ham nisbiy ifodasi jihatdan shuncha ko`p
bo`ladi.   Lekin   barcha   mahsulot   realizatsiya   qilinishi   uchun,   jamiyatning   jami
xarajatlari   milliy   daromadga   teng   bo`lishi   kerak,   boshqacha   aytganda   –   barcha
jamg`arma   investitsiyalarga   aylanishi   kerak.   Demak,   to`la   ish   bilan   bandlikni
ta’minlovchi   yuqori   ishlab   chiqarish   darajasi   juda   katta   miqdorda   kapital
qo`yilmasini talab qiladi.
32 J.M.   Keynsning   «investitsiyalar   o`z   jamg`armalarini   hosil   qiladi»,   degan
mashhur   qoidasiga   muvofiq,   agar   investitsiyalar   hajmi   jamg`armalar   hajmidan
ortiq   bo`lsa,   u   holda   yalpi   talab   taklifdan   ortiqdir   va   milliy   daromad   o`sish
tamoyiliga ega bo`ladi. Agar  investitsiyalar  jamg`armalardan kam  bo`lsa, u holda
yalpi   talab   taklifdan   kamdir   va   daromad   kamaya   boradi.   Va   nihoyat,   agar
investitsiyalar   jamg`armalarga   teng   bo`lsa,   yalpi   talab   taklifga   teng   va   milliy
daromad   darajasi   o`zgarmay   qoladi   (Pezenti   A.   Ocherki   politicheskoy   ekonomii
kapitalizma. V 2-x t.: Per. s italyanskogo. M.: «Progress», 1976, 628-629 s.).
J.M.   Keyns   bo`yicha,   jamg`arma   va   investitsiyalar,   yangi   klassiklar
hisoblaganlaridek,   moliya   bozorida   avtomatik   tarzda   tenglashmaydi.   Shunday
vaziyatlar   yuzaga   keladiki,   jamg`armalar   ko`payganda   investorlar   investitsion
xarajatlarni   amalga   oshirishni   xohlamasliklari   mumkin.   Bunday   sharoitda
jamg`arma va investitsiyalar o`rtasida tenglik o`rnatiladi, lekin ancha past darajada.
Moliya   bozorida   muvozanat   nuqtasi   to`la   ish   bilan   bandlikka   muvofiq   keladigan
nuqtaga   mos   tushmasligi   mumkin.   Shunday   qilib,   S   va   I   tenglashuvi   milliy
daromadning   tebranishi   orqali   yuz   beradi.   J.M.   Keyns   modelida   investitsiyalar
daromad   darajasiga   moslashmaydi,   balki   daromad   va   jamg`armalar   darajasi
investitsiya hajmiga moslashadi.
33 Barcha oldingi iqtisodiy nazariyaning isbotlab berishicha, iqtisodiy o`sishning
asosi   tejamkorlik,   joriy   iste’moldan   o`zini   tiyish   hisoblanadi.   J.M.   Keyns   bu
tushunchani inkor etdi. U e’tiborni «tejamkorlik uddaburonliksiz bo`lishi mumkin
emas»,   «tejamkorlik   uddaburonlikdan   oshib   ketishi   bilanoq,   u   oxirgisining
jonlanishiga   halaqit   beradi»   degan   qoidaga   qaratdi.   Haqiqatdan   ham,
jamg`armalarning ko`payishi investitsiyalarning ko`payishidan ustun bo`lishi bilan
bog`liq bo`lgan iqtisodiy rivojlanish ertami-kechmi to`xtaydi: samarali talab yalpi
taklifdan   orqada   qoladi   va   ortiqcha   ishlab   chiqarish   vujudga   keladi.   Bunda
mantiqqa   zid   xulosa   kelib   chiqadi:   jamiyat   qancha   boy   bo`lsa,   ortib   borayotgan
jamg`arma hissasini qoplash uchun u shuncha ko`p investitsiyalashi kerak. Bunday
tadqiqot   variantlaridan   biri   P.   Samuelson   va   E.   Xansenlar   taklif   qilgan
«keynschilik kresti» modelidir.
34 Keynschilik «kresti»
Faraz   qilaylik,   iste’mol   xarajatlari   va   jamg`armalarning   milliy   daromad
miqdoriga   bo`lgan   bog`liqligi   –   jadvaldagi   raqamlar   bilan   aniqlanadi.   To`la   ish
bilan   bandlikka   erishish   uchun   400   birlik   milliy   daromad   ishlab   chiqarish   zarur.
Klassiklar   modelida   ishlab   chiqarishning   har   bir   darajasida   jamg`arma   va
investitsiyalar   hajmi   mos   tushadi,   negaki   jamg`armaning   ortib   borishi   bilan   foiz
stavkasi   kamayadi   va   kapital   qo`yilmasi   ko`payadi.   Shuning   uchun   bozor
mexanizmi to`la ish bilan bandlikka muvofiq keladigan ishlab chiqarish mikdorini
avtomatik   tarzda   ta’minlaydi.   Lekin   keynschilik   modelida   investitsiyalar   milliy
daromad   miqdoridan   avtonom   holatda   bo`ladi.   Ular   50,   100   yoki   150   pul   birligi
darajasida   bo`lishlari   ham   mumkin.   Kapital   qo`yilmasi   miqdori   100   deb   faraz
qilaylik.   Bunday   sharoitda   400   birlik   milliy   daromad   ishlab   chiqarish   mumkin
emas, negaki 50 birlik (1/8 qismi) realizatsiya qilinmaydi. Natijada makroiqtisodiy
muvozanat 300 birlik milliy daromad darajasida o`rnatiladi.
Ushbu   vaziyatni   (Keynschilik   «kresti»)   grafik   ko`rinishida   aks   ettirish
mumkin (1-rasm). Undagi to`g`ri chiziq (C+I=Y) samarali talab va milliy daromad
teng   bo`lgan   vaziyatni   ko`rsatadi   (barcha   daromadlar   sarflanadi).   C+I   chizig`i
samarali   talab   dinamikasini   kursatadi.   Muvozanat   E1   nuqtada   yuzaga   keladi.   Bu
nuqta   Y1   milliy   daromad   darajasiga   mos   keladi.   Tula   ish   bilan   bandlikni
ta’minlovchi   milliy   daromad   miqdori   esa   Y2ga   teng.   Iqtisodiyot   o`zining   ishlab
chiqarish   imkoniyatlari   chegarasiga   erishishi   uchun   C+I   egri   chizig`i   E2   nuqta
darajasiga ko`tarilishi kerak.
35 Bu vaziyatni jamg`arma – investitsiyalar grafigidan (2-rasm) ko`rish mumkin.
Milliy daromaddan avtonom bo`lgan investitsiyalar egri chizig`i va milliy daromad
darajasi bilan aniqlanuvchi jamg`armalar egri chizig`i E1 nuqtasida kesishadi.
Ijtimoiy   mahsulotning   keyinchalik   yana   ko`payishi   jamg`armaning   o`sishiga
olib keladi. Bundan tashqari J.M. Keynsning asosiy psixologik qonuniga muvofiq,
daromadlarning   o`sib   borishi   bilan   jamg`armaga   bo`lgan   moyillik   oshib   boradi,
ya’ni   milliy   daromadning   jamg`ariladigan   qismi   ko`payadi.   Investitsiyalar   esa
ishlab   chiqarish   darajasiga   bog`liq   emas.   Shuning   uchun,   iqtisodiyot   E2   nuqta
bilan   xarakterlanadigan   vaziyatga   tushub   qolsa,   unda   jamg`arma   bilan
investitsiyalar o`rtasida bo`ladigan uzilish shunga olib keladiki barcha mahsulotlar
realizatsiya  qilinmay qolishi   mumkin. Bu  ishlab  chiqaruvchilarni  ishlab  chiqarish
darajasini pasaytirishga majbur qiladi.
Multiplikator
J.M.   Keyns   investitsiyalarning   ko`payishi   bilan   milliy   daromadning
ko`payishi   o`rtasidagi   bog`liqlikni   taxlil   qildi.   Uning   ko`rsatib   berishicha,
investitsiyalarning   ko`payishi   milliy   daromadning   o`sishiga   olib   keladi   va   u
quyidagi formula ko`rinishida ifodalanadi:
36 Y = I
Bu   yerda   DY-   milliy   daromadning   o`sishi,   DI   –   investitsiyalarning   o`sishi
tufayli yuzaga kelgan.
Investitsiyalarning ko`payishi va uning natijasida milliy daromad va aholining
ish   bilan   bandligining   o`sishi   maqsadga   muvofiq   iqtisodiy   samara   sifatida
ko`riladi. Ana shu iqtisodiy samara iqtisodiy adabiyotlarda multiplikator samarasi
deb ataladi. Multiplikator – bu son koeffitsenti bo`lib, daromad o`sishi bilan, ushbu
o`sishni yuzaga keltirgan investitsiyalar o`simi o`rtasidagi nisbatni ifodalab beradi.
Multiplikator   atamasini   birinchi   marta   ingliz   iqtisodchisi   R.   Kan   1931   yili
ishlatgan. R. Kanda ish bilan bandlik sohasidagi multiplikator samarasi to`g`risida
so`z   yuritiladi.   Uning   ko`rsatib   berishicha,   davlat   tomonidan   ijtimoiy   ishlab
chiqarishni   tashkil   qilish   ish   bilan   ta’minlangan   kishilarni   xarajatlarining
ko`payishiga   olib   keladi   va   o`z   navbatida   xarajatlarning   o`sishi   endi   xususiy
sektorlarda ish joylarining barpo etilishini rag`batlantiradi. Shunday qilib, dastlabki
ish joylariga nisbatan ko`proq ish bilan bandlik yuzaga keladi.
R.   Kanning   «ish   bilan   bandlik   multiplikatoridan»   J.M.   Keynsning
«Investitsiyalar   multiplikatori»   farq   qilgan   holda,   u   «qachonki   investitsiyalarning
umumiy   summasi   o`ssa,   unda   daromad   summasining   ko`payishi   va   uning
investitsiyalar o`simidan K marta ortiq bo`lishini ifodalab beradi». J.M. Keynsning
ta’kidlashicha,   bunday   holatning   sababi   «psixologik   qonundan»   kelib   chiiqadi,
unga   ko`ra   «real   daromadning   o`sib   borishi   bilan   jamiyat   uning   doimo   kamayib
boruvchi qismini iste’mol qilishni xohlaydi».
J.M.   Keyns   nazariyasiga   ko`ra,   multiplikator   jamg`arishga   bo`lgan   me’yorli
moyillikka   teskari   kattalikdir   yoki   1   soni   bilan   iste’molga   bo`lgan   me’yorli
moyillik o`rtasidagi farqga teskari kattalikdir, ya’ni.
37 Multiplikator samarasi, yuqorida qayd qilib o`tganimizdek investitsiyalarning
ko`payishi   daromadning   ortishiga   olib   kelishini   ko`rsatadi   va   bu   ortgan   daromad
(jamg`armani   chiqarib   tashlagandan   keyin)   yalpi   talabning   bir   qismiga   aylanadi.
Daromadlarning   multiplikatsiyalashuvi   jarayoni   to`xtamaguncha   shunday   davom
etib   boraveradi.   Bu   yerda   shu   narsani   qayd   qilib   o`tish   kerakki   kishilarning
jamg`armaga bo`lgan moyilligi qancha ko`p (shunga muvofiq MRS miqdori kam)
bo`lsa,   multiplikatorning   ahamiyati   shuncha   kam   bo`ladi.   To`la   ish   bilan   bandlik
sharoitida   multiplikator   amal   qilmaydi,   negaki   bo`sh   turgan   resurslarning
bo`lmaganligi   sababali   ishlab   chiqarishini   ortiqcha   kengaytirib   bo`lmaydi.   Real
ijtimoiy   mahsulot   ko`paymagan   holda   resurslarni   faqat   tarmoqlararo   qayta
taqsimlash   yuzaga   keladi.   Multiplikatsiyalashgan   iste’molning   kengayishi
baholarning o`sishida ifodalanadi.
Aynan   multiplikator   samarasining   amal   qilishi   orqali   jamg`arma   va
investitsiyalarning   tenglashuvi   yuzaga   keladi.   Agar   investitsiyalr   jamg`armadan
kam   bo`lsa,   unda   samarali   talab   milliy   daromad   xajmini   kamaytiradi,   bu   esa   o`z
navbatida   jamg`arma   miqdorining   pasayganini   bildiradi.   Aksincha,   investitsiyalar
jamg`armadan   ortiqcha   bo`lsa,   milliy   daromadning   o`sishiga   va   jamg`armaning
ko`payishiga olib keladi.
Likvidlik ustunligi nazariyasi
J.M. Keyns investitsiyaga ta’sir etuvchi asosiy omil sifatida foizni taxlil qildi.
Yangi klassiklaridan farqli ravishda, J.M. Keynsning aytishicha, foiz jamg`arma va
investitsiyalar bozorda emas, balki pul bozorida o`rnatiladi. U «likvidlik ustunligi»
(odam   o`zida   naqd   pul   bo`lishini   xohlash)   tushunchasini   kiritdi.   Agar   yangi
38 klassiklarda pul zahirasini jamg`arish noratsional hisoblansa, J.M. Keyns bo`yicha
esa   bunday   jamg`arma   bo`lajak   xo`jalik   vaziyatini   prognozlashtirib   bo`lmasligi,
xo`jalik   xatari   mavjudligining   muqarrar   natijasidir.   O`z   ishlarining   yurishib
ketishidan   xavotirlanish,   kelajakka   ishonmaslik   kishilarni   naqd   pul   saqlashga
undaydi.   Bundan   tashqari,   yuqori   likvidlik   moliyaviy   aktivlar   moliya   bozoridagi
«o`yinda»   muayyan   ustunlik   berishi   mumkin:   qimmatli   qog`ozlarning   kursi
pasayganda ularni tezda sotib olish uchun naqd pullar asqotadi.
Kishilarning   o`z   uylarida   naqd   pul   zahiralarini   ushlab   turishi,   J.M.   Keyns
bo`yicha, quyidagi sabablarga bog`liq:
· xarid qilish zarurligi (transaktsion motiv)
· kutilmagan vaziyat uchun (ehtiyot shartdan)
· olib sotarlik sababi.
Birinchi   ikkita   sababni   pulning   miqdoriy   nazariyasining   kembridj   varianti
tarafdorlari  ko`rsatib o`tgan. Olib sotarlik sababi  bozor  foiz normasining tebranib
turishi bilan bog`liq.
Bozorda   faqat   ikkita   moliyaviy   aktiv   ishtirok   etadi,   deb   faraz   qilaylik.
Ularning   biri   naqd   pullar,   ikkinchisi,   obligatsiyalar   bo`lib,   ulardan   keladigan
daromad   ularning   nominal   qiymatiga   nisbatan   olingan.   Bunday   obligatsiyalar
bo`yicha   olinadigan   daromadlarni   ularning   bozor   qiymatiga   bo`lgan   nisbati   foiz
stavkasini   belgilaydi.   Buning   ustiga   obligatsiyalar   kursining   va   foiz   stavkasining
o`zgarishi o`rtasida teskari bog`liqlik mavjud: obligatsiyalar qancha qimmat bo`lsa,
foiz shuncha past bo`ladi va aksincha. Endi foiz stavkasi normal darajadan pastga
tushdi, deb faraz qilamiz. Bunday sharoitda odamlar uning ko`tarilishini kutadilar,
negaki   u   obligatsiyalar   kursiga   salbiy   ta’sir   etadi   (ularning   qiymati   foiz   stavkasi
oshganda   pasayadi).   Shuning   uchun   bunday   vaziyatda   xo`jalik   yurituvchi
sub’ektlar o`z jamg`armalarini pul shaklida saqlashni afzal ko`radilar (mablag`larni
39 arzonlashib   boruvchi   qimmatli   qog`ozlarga   ko`yish   befoyda).   Aksincha,   foiz
stavkasi   yuqori   bo`lganda   obligatsiyalarga   bo`lgan   talab   oshadi,   negaki   kishilar
ularni   kursi   oshishiga   o`ynashni   xohlaydilar.   Natijada   naqd   obligatsiyaga   bo`lgan
talab pasayadi.
Bundan   «likvidlik   ustunligi»   tushunchasi   yoki   zamonaviy   iqtisodiy   fan   tili
bilan aytganda pulga bo`lgan talab o`z-o`zidan kelib chiqadi. Likvidlikka bo`lgan
talab   bilan   foiz   stavkasi   o`rtasida   teskari   bog`liqlik   mavjud:   foiz   stavkasi   qancha
yuqori   bo`lsa,   odamlarda   o`z   aktivlarni   naqd   shaklda   saqlashga   bo`lgan   xohish
shuncha kam bo`ladi va aksincha.
Shunday qilib, pulga bo`lgan yalpi talab ikki qismdan tashkil topadi: a) oldi-
sotdi (sdelka) uchun talab (milliy daromad darajasidan kelib chiqadigan funktsiya),
b)  chayqovchilik uchun talab (foiz stavkasi funktsiyasi):
Ehtiyotkorlik   ham   likvidlik   ustunligini   keltirib   chiqaruvchi   sabablardan   biri
hisoblanadi .   Qimmatli   qog ` ozlar   –   jamg ` arma   to ` plashning   xatarli   shaklidir .
Shuning   uchun   odamlarga   aktivlari   daxlsiz   hisoblangan   naqd   ko ` rinishdagi   o ` ziga
xos   sug ` urta   fondi   zarur .
2.2. Yangi   keynschilik
50-yillarning   ikkinchi   yarmida   J.M.   Keyns   nazariyasi   asosida   yangi
keynschilik   shakllandi.   Uning   ancha   ko`zga   ko`ringan   vakillari   amerkalik   E.
Xansen (1887-1975), P. Samuelson (1915 y. tug`ilgan), E. Domar (1914), S. Xarris
(1897-1974),   R.   Solou   (1924   y.   tug`ilgan),   ingliz   R.   Xarrod   (1900-1978)   lar
hisoblanadi.
Yangi   keynschilikning   asosiy   tadqiqot   ob’ekti   makroiqtisodiy   miqdorlarning
(yalpi   talab,   yalpi   taklif,   jamg`arma)   o`zaro   ta’siri   hisoblandi.   Masalaga   bunday
40 yondoshuv tsiklli ishsizlik, inlfyatsiya, iqtisodiy o`sish muammosini tahlil qilishga
yordam beradi.
Yangi keynschilar (E. Domar, R. Xarrod) iqtisodiy o`sish nazariyasini ishlab
chiqdilar.   Undagi   asosiy   muammo   –   realizatsiya   muammosi   hisoblanadi.   Bu
nazariyaga   muvofiq,   iqtisodiyot   dinamik   muvozanat   holatda   bo`ladi,   agar   talab
ishlab   chiqarish   resurslaridan   to`la   foydalanish   imkonini   bersa.   Talab   bog`liq
bo`lgan   milliy   daromadning   ko`payishi,   ularning   fikriga   ko`ra,   faqat   kapital
jamg`arilishi   funktsiyasi   hisoblanadi,   kapitalga   bo`lgan   talab   esa,   faqat   milliy
daromadning o`sish sur’ati bilan aniqlanadi.
Iqtisodiy   o`sishning   yangi   keynschilik   modelida   iste’mol   va   jamg`arma
o`rtasidagi   o`zaro   miqdoriy   bog`liqlik,   «multiplikator-akselerator»   tizimi   asosiy
o`rinda   turadi.   Iqtisodiy   o`sishning   asosiy   omillari   investitsiya   (kapital
jamg`armasi   normasi)   va   ishlab   chiqarishning   kapital   sig`imi   (kapitalning   ishlab
chiqarilgan mahsulotga nisbati) hisoblanadi.
Yangi   keynschilar   industriallashtirish   paytida   kapital   sig`imining   o`sish
moyilligini   va   «etuk   iqtisodiyot»   davrida   pasayishini   payqadilar.   Jamg`armaning
invesittsiyalardan   ortib   ketishi   iqtisodiyotda   korxonalar   to`la   quvvat   bilan
ishlamaslikka   va   ishsizlikka   olib   keladi.   Investitsiyalarining   jamg`armadan   ortib
ketishi baholarning o`sishini keltirib chiqardi.
Yangi   keynschilar   iqtisodiyotni   bilvosita   va   bevosita   tartiblash   chora-
tadbirlarini   ishlab   chiqdilar.   Bilvosita   ta’sir   ko`rsatish   usuliga   soliq   siyosati,
byudjet   orqali   moliyalashtirish,   kredit   siyosati,   tezlashtirilgan   amortizatsiyalar
kiradi.
J.M. Keyns tomonidan taklif qilingan ssuda foizini tartiblash keng qo`llanildi.
Foiz normasini o`zgartirish, birinchi navbatda asosiy kapitalga kapital qo`yilmasini
rag`batlantirish   uchun   uzoq   muddatli   kreditlashga   nisbatan   olib   boriladi.   Davlat
41 krediti  ishlab  chiqarishning tarmoq tuzilishini  o`zgartirishda, eksport  tarmoqlarini
rag`batlantirishda,   iqtisodiyotning   qoloq   bo`g`inlarini   qo`llab   quvvatlashda,
infratuzilmani   rivojlantirishda,   texnika   taraqqiyotini   jadallashtirishda   muhim   rol
o`ynay boshladi.
Yangi   keynschilar   multiplikator   printsipini   akselerator   printsipi   bilan
to`ldirdilar.   Multiplikator   printsipi   bo`yicha   investitsiya   ish   bilan   bandlikni
ta’minlab daromadni oshiradi. Akselerator printsipiga ko`ra daromadlarning o`sishi
konkret sharoitda investitsiyaning ko`payishiga olib kelishi  ham mumkin. Buning
ma’nosi   shundan   iboratki,   daromadlarning   ko`payishi   yalpi   talabning   oshishiga
olib   keladi,   yalpi   talabning   oshishi   esa,   ishlab   chiqarishning   kengaytirilishini
taqozo   etadi   va   demak,   yangi   investitsiyalarga   bo`lgan   talab   kelib   chiqadi.
Akselerator   daromad   o`sishi   bilan   kelgusi   investitsiyalar   o`simi   o`rtasidagi
bog`liqlikni ifodalaydi.
42 Xulosa
Monetarizm   iqtisodiy   talimotlar   tarixida   keng   tarqalgan   mashhur   va   nufuzli
oqimdir.   Bu   oqimning   atoqli   namoyandasi   Chikago   universitetining   professori,
iqtisodiy   sohasida   Nobel   mukofoti   sohibi   Milton   Fridmen   (1912)   hisoblanadi.
Monetarizm   (monetary   –   pul)   bu   iqtisodiyotdagi   tebranma   harakatda   pul   hal
qiluvchi   ahamiyatga   ega,   deb   tasdiqlovchi   iqtisodiy   fandagi   oqim.   Monetarizm
nafaqat   pul   togrisidagi   talimot.   Bu   maktab   vakillarining   diqqat   markazida   pul
kategoriyasi, pulkredit dastaklari turadi; ammo ularni pul mexanizmi, bank tizimi,
pul-kredit   siyosati,   valyuta   munosabatlari   shunchaki   qiziqtirmadi.   Monetaristlar
ularni   pul   massasi   bilan   ishlab   chiqarish   orta-sidagi   bogliqlikni   aniqlash   uchun
tadqiq   qildilar.   Monetarizm   keynschilar   talimotiga   muqobil   tarzda   yuzaga   kelgan
bozor   iqtisodiyotida   pulni   olqishlovchi   nazariyadir.   Bozor   mexanizmi   ustunligiga
asoslangan M.Fridmen naza-riyasiga kora, erkinlik va xususiy tadbirkorlik ortasida
ichki   bogliqlik   mavjud.   Faqat   xojalik   erkinligi   sharoitida   siyosiy   erkinlikka,
iqtisodiy samaradorlikka va tenglikka erishish mum-kin. Iqtisodiyotda nima qilish
kerakligini   millionlab   kishilar-dan   kora   davlat   amaldorlarining   yaxshi   bilishi
dargumon,   deydi   M.Fridmen.   Davlatning   xojalik   jarayonlarga   aralashuvi   iqtiso-
diyotning ozini-ozi tartiblash tizimini buzishga olib keladi. 
Shuning uchun davlat pul va ishlab chiqarish barqarorligini taminlagan holda,
pul   muomalasini   nazorat   qilish   bilan   cheklanmogi   lozim.   50-yillarning   ikkinchi
yarmida J.M.Keyns  nazariyasi  asosida  yangi  keynschilik shakllandi. Uning ancha
kozga koringan vakillari amerkalik E.Xansen (1887–1975), P.Samuelson (1915 y.
tugilgan),   E.Domar   (1914),   S.Xarris   (1897–1974),   R.Solou   (1924   y.   tugilgan),
ingliz   R.   Xarrod   (1900–1978)   lar   hisoblanadi.   Yangi   keynschilikning   asosiy
tadqiqot   obekti   makroiqtiso-diy   miqdorlarning   (yalpi   talab,   yalpi   taklif,   yalpi,
jamgarma)   ozaro   tasiri   hisoblandi.   Masalaga   bunday   yondashuv   tsiklli   ishsizlik,
43 inflyatsiya,   iqtisodiy   osish   muammosini   tahlil   qilishga   yordam   beradi.   Yangi
keynschilar   (E.Domar,   R.Xarrod)   iqtisodiy   osish   nazariyasini   ishlab   chiqdilar.
Undagi   asosiy   muammo   realizatsiya   muammosi   hisoblanadi.   Bu   nazariyaga
muvofiq,   iqtisodiyot   dina-mik   muvozanat   holatda   boladi,   agar   talab   ishlab
chiqarish   resurs-laridan   tola   foydalanish   imkonini   bersa.   Talab   bogliq   bolgan
milliy   daromadning   kopayishi,   ularning   fikriga   kora,   faqat   kapital   jamgarilishi
funktsiyasi hisoblanadi, kapitalga bolgan talab esa, faqat milliy daromadning osish
surati   bilan   aniqlanadi.   Yangi   keynschilar   industriallashtirish   paytida   kapital
sigimining osish moyilligini va «yetuk iqtisodiyot» davrida pasayishini payqadilar.
Iqtisodiyotda   jamgarmaning   investitsiya-lardan   ortib   ketishi   korxonalarning   tola
quvvat   bilan   ishlamas-ligiga   va   ishsizlikka   olib   keladi.   Investitsiyalarga   bolgan
talab-ning jamgarmadan ortib ketishi baholarning osishini keltirib chiqardi. 
Yangi   keynschilar   iqtisodiyotni   bilvosita   va   bevosita   tartib-lash   chora-
tadbirlarini ishlab chiqdilar. Bilvosita tasir korsa-tish usuliga soliq siyosati, byudjet
orqali   moliyalashtirish,   kre-dit   siyosati,   tezlashtirilgan   amortizatsiyalar   kiradi.
J.M.Keyns   tomonidan   taklif   qilingan   ssuda   foizini   tar-tiblash   keng   qollaniladi.
Asosiy   kapitalga   kapital   qoyilmasini   ragbatlantirish   uchun   foiz   meyorini
ozgartirish,   birinchi   nav-batda   uzoq   muddatli   kreditlashga   nisbatan   olib   boriladi.
Davlat   krediti   ishlab   chiqarishning   tarmoq   tuzilishini   ozgartirishda,   eksport
tarmoqlarini   ragbatlantirishda,   iqtisodiyotning   qoloq   boginlarini   qollab-
quvvatlashda,   infratuzilmani   rivojlanti-rishda,   texnika   taraqqiyotini
jadallashtirishda muhim rol oynay boshlaydi. 
Yangi   keynschilar   multiplikator   printsipini   akselerator   (jadallashtirish)
printsipi   bilan   toldirdilar.   Multiplikator   printsipi   boyicha   investitsiya   ish   bilan
bandlikni   taminlab   daromadni   oshiradi.   Akselerator   printsipiga   kora   daromadlar-
ning   osishi   konkret   sharoitda   investitsiyaning   kopayishiga   olib   kelishi   ham
44 mumkin.   Buning   manosi   shundan   iboratki,   daromad-larning   kopayishi   yalpi
talabning   oshishiga   olib   keladi,   yalpi   talabning   oshishi   esa,   ishlab   chiqarishning
kengaytirilishini taqozo etadi va demak, yangi investitsiyalarga bolgan talab kelib
chiqadi.   Akselerator   daromad   osishi   bilan   kelgusi   investitsiyalar   osimi   ortasidagi
bogliqlikni   ifodalaydi.   Hozirgi   paytda   marjinalizm,   monetarizm,   keynschilik   va
boshqa   qator   yo'nalishdagi   iqtisodiy   qarashlar   «Ekonomiks»   nomli   kitobda
mujassamlashgan   bo'lib,   bu   AQSH,   Angliya   va   boshqa   qator   mamlakatlarda
darslik   sifatida   o'tiladi.   Hozirgi   paytda   bu   yo'nalishdagi   fan   mamlakatimiz   va
boshqa   qator   MDHdavlatlarida   «Iqtisodiyot   nazariyasi»   deb   atala   boshlandi.
«Iqtisodiyot   nazariyasi»   fan   sifatida   shakllanguncha   bosib   o'tgan   yo'l   va   unda
vujudga   kelgan   g'oyalar,   oqimlar   juda   murakkab,   ko'pincha   bir-biriga   zidva
qarama-qarshidir.   Shunday   bo'lsa-da,   ular   birbirini   to'ldiradi,   iqtisodiy   jarayonlar
va  hodisalarning  ichki  ziddiyatlarini,  qonunlarini  ma‘lum   darajada   umumlashtirib
ifodalaydi.
45 Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati
1. O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi - T.: O‘zbekiston, 2022. - 46 b. 
2. O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2017 yil 7 fevraldagi PF-4947sonli
“O‘zbekiston   Respublikasini   yanada   rivojlantirishning   Harakatlar   strategiyasi
to‘g‘risida” gi Farmoni. 
3. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   2018   yil   22   yanvardagi   "2017-
2021   yillardaO‘zbekiston   Respublikasini   rivojlantirishning   beshta   ustuvor
yo‘nalishi   bo‘yicha   Harakatlar   strategiyasini   "Faoltadbirkorlik,   innovatsion
g‘oyalar   va   texnologiyalarni   ko‘llab-kuvvatlash   yili"da   amalga   oshirishga   oid
Davlat dasturi to‘g‘risida"gi Farmoni. 
4. Mirziyoev   SH.M.     Buyuk   kelajagimizni   mard   va   oliyjanob   xalqimiz   bilan
quramiz. O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti SH.Mirziyoevning Qoraqalpog‘iston
Respublikasi,     viloyatlar   va   Toshkent   shahri   saylovchilari   vakillari   bilan
o‘tkazilgan saylov oldi uchrashuvlarida so‘zlagan nutqlari / Toshkent: 
“O‘zbekiston”, 2017. - 488 b. 
5. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoevning   Oliy   Majlisga
Murojaatnomasi  // Xalq so‘zi gazetasi, 2018 yil. 
6. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoevning   Oliy   Majlisga
Murojaatnomasi  // Xalq so‘zi gazetasi, 2020 yil. 
7. Xodiyev   B . Yu .,   Shodmonov   Sh . Sh .   Iqtisodiyot   nazariyasi .   Darslik.   -   T.:
Barkamol fayz-media, 2017. - 783 bet. 
8. O‘lmasov   A.,   Vahobov   A.B.   Iqtisodiyot   nazariyasi.   Darslik.   -   T.:   «Iqtisod-
moliya», 2014. - 480 bet. 
9. SHodmonov SH.SH., G‘ofurovU.V. Iqtisodiyot nazariyasi. Darslik. - T.: 
Iqtisod-moliya, 2010. - 728 bet. 
46 10. SHodmonov SH.SH., Mamaraximov B.E. Iqtisodiyot nazariyasi. Ma’ruzalar
matni.-T.: Iqtisod-moliya, 2016.-728 bet. 
11. Juravleva   G.P.   Ekonomicheskaya   teoriya.   Mikroekonomika-   1,   2.
Mezoekonomika: Uchebnik / MOSKVA: Dashkov i K, 2016. - 934 s. 
12. Kochetkov   A.A.   Ekonomicheskaya   teoriya:   Uchebnik   dlya   bakalavrov   /
Moskva.: Dashkov i K, 2016. - 696 s. 
13. Larionov   I.K.,   Silvestrov   S.N.   Ekonomicheskaya   teoriya.   Ekonomicheskie
sistemi: formirovanie i razvitie: Uchebnik dlya magistrov / Moskva.: Dashkov i K,
2015. - 876 s. 
14. Jo‘raev   T.T.,   D.   Tojiboeva   Iqticodiyot   nazapiyaci   (ko‘pgazmali
qo‘llanmalap va tect cavollapi 1-kicm). - T.:"Fan va texnologiya", 2012 
Internet saytlari. 
1. www.stat.uz      -   O‘zbekiston   Respublikasi   Davlat   statistika   qo‘mitasining
rasmiy sayti. 
2. www.Fanfikir.uz
3. www.uza.uz      -   O‘zbekiston   Respublikasi   Milliy   Axborot   Agentligi   rasmiy
sayti. 
4. www.ceep.uz      -   O‘zbekiston   Respublikasi   Iqtisodiyot   vazirligi   huzuridagi
Samarali iqtisodiy siyosat markazi rasmiy sayti. 
5. www.ziyonet.uz     
 
 
47

Marjinalizm va Keynschilik ta'limoti



 

MUNDARIJA:

Kirish ……………………………………………………………………………...3

I.BOB.MARJINALIZM IQTISODIY TA’LIMOTI …………………………...6
1.1.Marjinalizm ta’limotining mohiyati. Avstriya iqtisodiy maktabi 
ta’limoti. …………………………………………………………………………...6
1.2.Kembrij iqtisodiy maktabi. A. Marshall ta’limoti. …………………………….8
1.3.Marjinalizm ta’limotining mohiyati. Avstriya iqtisodiy maktabi 
ta’limoti…………………………………………………………………………...12

II.BOB.KEYNSCHILIK……………………………………………………...…20

2.1.J.M. Keyns ta’limoti…………………………………………………………..20

2.2.Yangi keynschilik……………………………………………………………..36

Xulosa …………………………………………………………………………….38

Foydalanilgan adabiyotlar ………………………………………………………..41

 


 

 

KIRISH 

Mavzuning dolzarbligi: Iqtisodiy ta’limotlarda marjinalizm va neoklassik yo‘nalishning shakllanishi va umumiy ta’rifi. Avstriya maktabi: K.Menger, F.Vizer va E.Byom-Baverk. Lozan maktabi vakillari. Marjinalizmning anglo-amerika maktabi.

Institutsionalizmning kelib chiqishi va undagi yangi rahnamolar. T.Veblen g‘oyalari. Vasley Klar Mitchel. Jon Rodjer Kommons. Urushdan keyingi institutsionalizm (XX asrning 40–70-yillari). “Yangi industrial jamiyat” kontsepsiyasi. Konvergensiya konsepsiyasi. «Xalq kapitalizmi». «Industrial jamiyatdan keying jamiyat».

Monetarizm iqtisodiy talimotlar tarixida keng tarqalgan mashhur va nufuzli oqimdir. Bu oqimning atoqli namoyandasi Chikago universitetining professori, iqtisodiy sohasida Nobel mukofoti sohibi Milton Fridmen (1912) hisoblanadi. Monetarizm (monetary – pul) bu iqtisodiyotdagi tebranma harakatda pul hal qiluvchi ahamiyatga ega, deb tasdiqlovchi iqtisodiy fandagi oqim. Monetarizm nafaqat pul togrisidagi talimot. Bu maktab vakillarining diqqat markazida pul kategoriyasi, pulkredit dastaklari turadi; ammo ularni pul mexanizmi, bank tizimi, pul-kredit siyosati, valyuta munosabatlari shunchaki qiziqtirmadi. Monetaristlar ularni pul massasi bilan ishlab chiqarish orta-sidagi bogliqlikni aniqlash uchun tadqiq qildilar. Monetarizm keynschilar talimotiga muqobil tarzda yuzaga kelgan bozor iqtisodiyotida pulni olqishlovchi nazariyadir. Bozor mexanizmi ustunligiga asoslangan M.Fridmen naza-riyasiga kora, erkinlik va xususiy tadbirkorlik ortasida ichki bogliqlik mavjud. Faqat xojalik erkinligi sharoitida siyosiy erkinlikka, iqtisodiy samaradorlikka va tenglikka erishish mum-kin. Iqtisodiyotda nima qilish kerakligini millionlab kishilar-dan kora davlat amaldorlarining yaxshi bilishi dargumon, deydi M.Fridmen. Davlatning xojalik jarayonlarga aralashuvi iqtiso-diyotning ozini-ozi tartiblash tizimini buzishga olib keladi. Shuning uchun davlat pul va ishlab chiqarish barqarorligini taminlagan holda, pul muomalasini nazorat qilish bilan cheklanmogi lozim.

Mustaqil taraqqiyot yo`liga o`tgan o`zbekistonlik olimlar oldida, ko`pgina fanlar kabi, iqtisodiyot fani borasida ham katta ishlarni amalga oshirish vazifasi turibdi. Iqtisodiyot insoniyat tarixi kabi qadimiydir. Iqtisodiyotga oid fikr, g`oya, qarash, nazariya va ta'limotlar ham ko`p ming yillik tarixga ega. Lekin ularning asosiy qismi yozuv paydo bo`lganidan so`ng, yozma manbalardan bizgacha yetib kelgan. Bu manbalar, ulardagi g`oyalar avvalo insoniyatning muqaddas mulkidir, uni topish, o`rganish va kelajak uchun saqlash savobli bo`lsa, ulardagi nodir fikrlarni hayotga tatbiq etish ham nazariy, ham amaliy ahamiy`t kasb etadi, katta tarbiyaviy ahamiyatga ega. Iqtisodiyot baynalmilal xodisa bo`lib, uning oldida turgan vazifalar barcha xalqlar va mamlakatlar uchun bir xil, ammo ular rivojlanish davomida turlicha natijalarga erishganlar. 

Hozirgi davrda ham bozor iqtisodiyotining prinsiplari hamma uchun bir xil bo`lishiga qaramasdan natijalar turlichadir.XVIII asr oxirida klassik iqtisodiy maktab vakillari Adam Smit va David Rikardo obyektiv, ya'ni inson xohishiga bog`liq bo`lmagan, ammo, ular tomonidan o`rganilishi mumkin bo`lgan qonunlar asosida amal qiluvchi xo`jalik tizimi to`g`risidagi ta'limotni yaratdilar. Ularning fikricha, davlatning iqtisodiy siyosati bu qonunlarga xilof bo`lmay, aksincha, bu qonunlarga suyanishi kerak, ana shunda iqtisodiyot ravnaq topadi va aksincha. Demak, bu qonun va qonuniyatlarni bilish, ulardan amaliyotda to`g`ri foydalanish hayot talabi bo`lib bormoqda. Uzoq o`tmishdagi ko`pgina o`gitlar, hayotiy tajribalar, allomalarning fikri va g`oyalari hozirgi kunda asqotmoqda, ularni o`rganish va eng muhimi hayotga tadbiq etish zarur. Iqtisodiy ta'limotlar tarixi deyarli to`rt ming yillik rivoji davomida bir qancha bosqichlarni bosib o`tdi. Ularning turli yo`nalishlari va maktablari mavjud (1-chizmaga qarang). Hozirgi davrda O`zbekiston Respublikasidagi 60 dan ortiq oliy o`quv yurtlarining ko`pchiligida, iqtisodiyot universiteti, in-stituti, ayrim fakul'tet va guruhlarida "Iqtisodiy ta'limotlar tarixi" iqtisodiy zarur fan sifatida o`qitilmoqda. Ayrim akademiya, kollej, iqtisodiy yo`nalishdagi litsey, o`rta maktablarda "Iqtisodiyot tarixi" va "Iqtisodiy ta'limotlar tarixi" ham maxsus fan sifatida o`qitilmoqda. Ammo bu fanlarni o`qish va o`qitish bilan bog`liq bo`lgan uslubiy ishlar aslini olganda bir kafedrada olib borilmoqda.

Merkantilizmning yemirilishi va klassik siyosiy iqtisod maktabining paydo bo’lishi (Angliyada) XVII asrga to’g’ri keladi. XVI asrning o’rtalarida boshlangan manufaktura davri XVII asrga kelib sanoatning ayrim tarmoqlarining rivojlanishiga olib keldi. Ayni paytda, qishloq xo’jaligida ham kapitalizm rivojlana boshladi. Buyuk Britaniya iqtisodiyoti dunyoda eng rivojlangan mamlakatga aylandi. XVIII asrga kelib bu erda kapitalistik ishlab chiqarish munosabatlari faqat savdoda emas, balki sanoat va qishloq xo’jaligida ham g’alaba qozondi. Bu jarayon mamlakatning ijtimoiy-iqtisodiy taraqqiyotiga yo’l ochib berdi. Ijtimoiy ishlab chiqarishning rivojlanishiga imkoniyat, tadbirkorlar tashabbusiga erkinlik berishga harakat qilgan kapitalistik tuzumning afzalliklarini nazariy jihatdan asoslab beradigan iqtisodiy ta’limotlar endi taqozo etila boshladi.[1]

Kurs ishining maqsadi: Ushbu kurs ishida Marjinalizm va Keynschilik ta'limoti

davrda yashab ijod qilgan turli xil shaxslar va ularning fikrlari haqida aytib o’tiladi.

Kurs ishining vazifasi: Marjinalizm ta’limoti va neoklassik iqtisodiy maktablar. Institutsionalizm yo‘nalishining mohiyati va ahamiyati.


 

[1] Jo‘raev T.T., D. Tojiboeva Iqticodiyot nazapiyaci (ko‘pgazmali qo‘llanmalap va tect cavollapi 1-kicm). - T.:"Fan va texnologiya", 2012