Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 30000UZS
Размер 85.0KB
Покупки 0
Дата загрузки 11 Март 2025
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

G'ayrat Ziyayev

Дата регистрации 14 Февраль 2025

81 Продаж

Maxatma Gandining ijtimoiy va siyosiy qarashlari

Купить
Mundarija
Kirish …………………………………………………………………………..2-5
I - BOB. Moxandas Karamchand Gandi: hayoti va faoliyatining boshlanishi
1.1 Moxandas Karamchand Gandining yoshlik davri…………………………6-14
1.2 Gandining Janubiy Afrikadagi faoliyati haqida chizgilar…………………15-26
II – BOB. Maxatma Gandining ijtimoiy va siyosiy qarashlari
2.1 Maxatma Gandining Hindiston Milliy Kongressida tutgan o‘rni…………27-37
2.2 Maxatma Gandi Hindiston milliy ozodlik kurashining boshida…………..38-47
III.   Xulosa……………………………………………………………………..48-
49
IV. Foydalanilgan adabiyotlar………………………………………………..50
2 Kirish
Mavzuning   dolzarbligi   O‘zbekiston   Respublikasida   mustaqillikning
dastlabki   davrlaridan   boshlab   xalqning   tarixiy   xotirasini   tiklash,   tarix   faniga   doir
tadqiqotlarni   har   taraflama   takomillashtirish   masalalari   davlat   siyosati   darajasiga
ko‘tarildi.   Birinchi   Yurtboshimiz   I.   A.   Karimov   haqli   ravishda   ta’kidlaganidik,
“o‘z tariximiz bilan, undan ruhiy quvvat oladigan xalqni yengib bo‘lmas ekan, biz
haqqoniy   tariximizni   tiklashimiz,   xalqimizni,   millatimizni   ana   shu   tarix   bilan
qurollantirishimiz   zarur.   Tarix   bilan   qurollantirish,   yana   bir   bor   qurollantirish
zarur!” 1
. 
Yurtboshimizning   bu   o‘tkir   fikrlaridan   kuch   olgan   biz   yosh   tarixchilar   o‘z
tariximizni   va   chet   el   tarixini   o‘rganar   ekanmiz,   hurmatli   yurtboshimizning   yana
bir   qimmatli   so‘zlarini   yodga   olmasdan   ilojimiz   yo‘q:   “O‘zligimizni   anglash
tarixni   bilishdan   boshlanadi.   Isbottalab   bo‘lmagan   ushbu   haqiqat   davlat   siyosati
darajasiga   ko‘tarilishi   zarur”   deb   bejiz   aytmaganlar.   Bundan   kelib   chiqib   biz
tarixni   chuqurlashtirib   o‘rganishimiz   maqsadga   movofiq   bo‘ladi   degan   xulosaga
kelish   mumkin.   O‘zbekiston   Respublikasi   mustaqillikka   erishgandan   so‘ng   tarix
faniga bo‘lgan e’tibor kuchaydi. Ilgari tarixning ko‘pgina o‘rganilmagan jihatlarini
qayta   ko‘rib   chiqish   uchun   imkoniyat   yaratildi.   Bu   borada   O‘zbekiston
Respublikasi  Birinchi Prezidenti I.A.Karimovning bir guruh tarixchi olimlar bilan
uchrashuvi   chog‘ida   asl   tarixni   yaratishdek   mas’uliyatli   va   sharafli   vazifani   ular
oldiga qo‘yganligi bu borada dastlabki qadam bo‘ldi. 
Mana   shu   metodologik   asosga   tayangan   holda   O‘zbekiston   Fanlar
Akademiyasi   qoshidagi   Tarix   instituti   faoliyatini   takomillashtirishga   qaratilgan
tadbirlar   bu   boradagi   yutuqlardan   bo‘ldi.   Endilikda   tarixchilar   oldidaga   dolzarb
muammolar   ko‘lami   aniqlab  olindi.  Sotsiologlarning  hisob-kitoblariga  qaraganda,
XX   asrning   birinchi   shaxsi   Albert   Enshteyn   bo‘lsa,   ikkinchi   shaxsi   Maxatma
Gandi  ekan.  Bu  bejiz  emas,  albatta.  Maxatma  Gandi   o‘zining  kechinmalarga  boy
hayoti bilan Hindiston xalqi uchungina emas, butun dunyo xalqlari uchun namuna
1
 Karimov I. A. Biz kelajagimizni o’z qo’limiz bilan quramiz. 7-tom. Toshkent: O’zbekiston, 1999. B.149.
3 bo‘lib qoldi. Hind xalqining asriy mustamlakachilik zulmidan abadiy xolos bo‘lishi
aynan   manashu   g‘oyaviy   rahbar,   davlat   va   siyosiy   arbobning   fidokorona   va
jangovor   hatti-harakatlari   bilan   bevosita   bog‘liq   edi.   Ayniqsa   uning   “aximsa”   –
kuch   ishlatmaslik   siyosati   jahondagi   ozodlik   harakatlari   uchun   ibrat   hisoblanadi.
Ingliz   mustamlakachilarini   Hindistonday   katta   mamlakatdan   haydab   chiqarish
oson ish emasdi, buning uchun sermillat hind xalqining vatanparvar kuchlarini bir
yoqadan bosh chiqarib kurashga boshlash zarur  edi. Bu vazifani o‘z hindu diniga
sodiq   Maxatma   Gandi   uddaladi.   U   Hindiston   mustaqilligi   uchun   ulkan   xalqni
yig‘di   va   kurashga   otlantirdi   va   barcha   tomonlama   muhim   ijobiy   yutuqlarga
erishdi.   Har   bir   millatning   shakllanishi   birinchi   navbatda   uning   farzandlari
qalbidagi   vatanparvarlik   tuyg‘usiga   tayanadi.   Maxatma   Gandining   hayoti   va
faoliyati bunga yaqqol misoldir. Mavzuning   o‘rganilganlik   darajasi
Maxatma   Gandining   “Mening   hayotim”5   asarini   olish   mumkin.   Bu   asar   tarjimai
hol sifatida yozilgan bo‘lsada, faqat muallif hayotigagina chizgilar bermaydi, balki
tarjimai  hol  bahonasida  Maxatma Gandi  o‘zining butun dunyo qarashini, hayotda
ko‘zlagan   maqsadlarini   oshkora   va   holisona   baholab   beradi.   Bundan   tashqari,
mustamlakachilik siyosatining naqadar jirkanchligini, uning alohida xalqlar emas,
umuman jahon xalqlari boshiga beqiyos musibatlar solishini  har  jihatdan asoslab,
fosh   etadi.   Ushbu   “Mening   hayotim”   asari   mazmuni   jihatidan   o‘ziga   xos   kichik
qomusni  eslatadi.   Unda  tilga  olingan  hindu  urf-odatlari,  boshqa  dinlarga  oid  tarif
va   sharhlar   alohida   ahamiyatga   ega.   Bu   asarning   yozilishi   haqida   Moxandas
Gandining o‘zi shunday xotirlaydi. “Men   Janubiy   Afrikadagi   Satyagrax
tarixini tugatganim bois “Navjivan” 1
 uchun tarjimai hol yozishga kirishishga qaror
qildim.   Svamiy   Anand   tarjimai   holimni   alohida   kitob   qilib   chiqarishini   xohlardi,
biroq buning uchun menga bo‘sh vaqt yo‘q edi: har haftada bir bobdan yoza olar
edim.   “Navjivan”   uchun   men   baribir   haftasiga   biror   narsa   yozishim   shart   edi.
Svamiy bunga rozi bo‘ldi va men yeng shimarib ishga tushib ketdim. Ammo men
haqiqiy   tarjimai   hol   yozmoqchi   emasdim.   Haqiqatni   qidirish   tarixini   shunchaki
hikoya qilib bermoqchi edim, xolos. 
1
  Navjivan   –   Axmadobodda   chiqadigan   oylik   ro’znoma.   Maxatma   Gandi   ixtiyoriga   berilgan   haftalik   ro’znomaga
aylantirilgan.
4 Bunday   izlanishlar   butun  hayotim   mazmunini   tashkil   etgani   sababidan   ular
haqidagi hikoya haqiqatdan ham haqiqiy tarjimai holga o‘xshagan bir narsa bo‘ldi.
Iltimos,   keyingi   boblarga   sochib   yuborilgan   maslhatlarimni   hech   kim   rad   etib
bo‘lmaydigan maslahatlar deb o‘ylamasin. Men tasvirlab berayotgan izlanishlarga
faqat namunalar deb qaramog‘i  kerak. Ular bilan tanishgan har  kim o‘z moyilligi
va   qobiliyatiga   qarab   mustaqil   ravishda   izlanish   olib   borishi   mumkin.
O‘ylaymanki,   shunda   men   taklif   etgan   namunalar   foydali   bo‘ladi,   chunki
gapirilishi   kerak   bo‘lgan   narsalarni   yashirmoqchi   yoki   haspo‘shlamoqchi
emasman.   O‘quvchini   o„zimning   barcha   xato   va   yangilanuvchilarim   bilan
tanishtiraman   deb   umid   qilaman.   Mening   vazifam   –   qanchalik   yaxshi   odam
ekanligim   haqida   gapirishim   emas,   balki   satyagrah   sohasidagi   izlanishlarimni
tasvirlab berishdir”.  E.M.Sh.   Nambudiripadning
“Maxatma   Gandi   va   Gandizm” 1
  asarida   Maxatma   Gandining  dunyoqarashi   uning
hind xalqining milliy ozodlik kurashidagi o‘rni markizm-leninizm g‘oyalari nuqtai-
nazaridan   yoritilgan   chunki   asar   muallifi   Hindiston   kommunistik   partiyasining
boshliqlaridan biri bo‘lgan yirik jamoat arbobidir. U Maxatma Gandi faoliyatining
asoaiy   bosqichlari   xarakteristikasini   berishga   intilgan.   Asarni   yozishda   D.G.
Tendulkarning sakkiz tomlik “Maxatma” kitobidan keng foydalangan.   Tendulkar
D.G – Maxatma Gandining yaqin do‘sti va izdoshi bo‘lib, uning “Maxatma” kitobi
Maxatma Gandining hayoti va ta’limotini nisbatan to‘la bayoni hisoblanadi. Bunda
muallif ta’kidlaganidek” tarixni haqqoniy yoritishga” intilgan. 
Maxatma   Gandining   o‘zi   unga   yaxshi   izoh
yozgan. muallif kitobni yozib Gandiga taqdim qilgan. Uning eslatishicha “U bilan
oxirgi   marta   1948-yil   22-yanvarda   uchrashganimizda   biz   kichik   masalalarni
muhokama qildik: nashr formati, izohlari, orfografiyasi, snoskalari hatto defislarini
ham. U mening ishimga katta qiziqish bildirdi” 2
. D.G. Tendulkarning sakkiz tomlik
“Maxatma” asari faqatgina o‘z davrining buyuk shaxsi hayotining bayoni bo‘lmay,
balki  Hindistonning o‘sha davrdagi  alohida ahamiyat  kasb etgan davri  va tarixini
bayon   etishi   bilan   alohida   ahamiyatga   ega.   R.A.   Ulyanovskiyning   “Buyuk   hind
1
 Намбудирипад Е.М. Махатма Ганди и гандизм. М., 1960.
2
 Ульяновский Р.А. Три лидера великого индийского народа. М., Политиздат, 1986.
5 xalqining uch rahnamosi”9 asaridir. Unda hind xalqining uch rahnamosi Maxatma
Gandi,   Javoharlal   Neru   va   Indra   Gandi   haqida   ocherklar   kiritilgan.   Asarda   bu
shaxslarning siyoaiy qarashlarining shakllanishi, ularni hindlarning mustaqilligi va
Hindiston   taraqqiyotidagi   o‘rni   haqida   ma’lumotlar   berilgan.   Unda   ayniqsa
Maxatma   Gandining   Janubiy   Afrikadagi   irqchilik   va   mustamlakachilikka   qarshi
olib   brogan   siyoaiy   kurashi   bayon   etilgan.   D.Dattaning 1
  asarida   Maxatma
Gandining falsafiy qarashlari qisqacha bayon etilgan bo‘lsa E.N. Kamarov va A.D.
Litmanlarning 2
  asarida   uning   ijtimoiy-siyosiy,   falsafiy,   axloqiy   qarashlari   bayon
etilgan. Mavzuning maqsad va vazifasi  Hindiston milliy ozodlik
kurashi   asoschisi   Muxandas   Karamjand   Kandining   yurt   mustaqiligi   yo‘lida   olib
borgan xizmati yoritish mavzuning maqsadidir. Vazifasi etib esa
- Mahatma Gandining yoshlik davrlarini o‘rganish;
-   Mahatma   Gandini   faoliyatining   boshlanishini   tahlil
qilish;  - Gandi hayotida siyosiy o‘zgarishlarni boshlanishi;
-   Hindiston   mustaqilligi   yo‘lida   olib   borgan
islohotlari o‘rganish mavzuning vazifalari etib bergilandi.
Mavzuning   ob’ekti   va   predmeti
Muxandas Garamjand Gandining Hindiston mustaqilligi yo‘lida olib borgan ishlari
mavzuning ob’ekti. Mavzuning predmeti  Mahatma  Gandining hayotini  o‘rganish,
u haqida yozilgan ma’lumotlar orqali bayon etishdir.
Kurs   ishining   hajmi   Kirish,
ikkita bob, to‘rtta paragraf, xulosa va foydalanilgan adabiyotlar ro‘yhatidan iborat.
I - BOB. Moxandas Karamchand Gandi: hayoti va faoliyatining boshlanishi
1
 Датта Д. Философия Махатма Ганди. М., 1959
2
 Камаров Э.Н., Литман А.Д. Мировоззрение Мохандаса Карамчанда Ганди. М., 1969
6 1.1 Moxandas Karamchand Gandining yoshlik davri
Moxandas   Karamchand   Gandi   1869-yilning   2-oktabrida   G‘arbiy
Hindistonning   bir   chetida   joylashgan   Purbandar   knyazligida   tug‘ulgan.
Knyazlikning   asosiy   aholisi   gujorat   tilida   so‘zlashadi 1
.   Gandi   ajdodlari   “baniya”
savdogarlar   kastasiga   tegishli   bo‘lib,   ularning   orasida   milliy   savdo   va   siyosiy
burjuaziya   vakillari   ham   bor   edi.   Moxandas   o‘z   ajdodlari   haqida   shunday   yozib
qoldirgan: «Gandilar aftidan bir vaqtlar baqqollik qilgan baniya toifasiga mansub.
Biroq   bobomdan   boshlab   keyingi   uch   avlod   vakillari   Kathiyovarning   bir   qancha
xonliklarida bosh vazirlar bo‘lgan. Bobom O‘ttamchand Gandi, yoki ko‘pincha uni
O‘ta Gandi deb ataganlar, juda qattiqqo‘l odam bo‘lgan ekan. Davlat ichidagi fisq-
fujurlar   tufayli   u   Purbandardagi   devonbegilik   lavozimidan   vos   kechib,   Junaharga
panoh   izlab   ketishga   majbur   bo‘lgan.   O‘ta   Gandining   xotini   o‘lib,   ikkinchi   bor
uylangan. birinchi xotinidan to‘rt, ikkinchisidan ikki o‘g‘il qolgan. Esimda, bolalik
paytimda   bobomning   o‘g‘illari   ikki   onadan   ekanligini   hayolimga   ham
keltirmagandim.   Shu   oltovlon   og‘ayni   ichidan   beshinchisining   ismi   Karamchand
Gandi yoki Kaba Gandi edi, oltinchisi esa Tulsidas Gandi bo‘lgan. Shu ikkala aka-
uka   birin-ketin   Purbandarning   bosh   vazirlik   lavozimida   ishlagan.   Kaba   Gandi   -
mening otam. U Rojaston sudining a’zosi edi. 
Hozir   bu   sud   yo‘q   bo‘lib   ketgan,   ammo   o‘sha   paytda   bug‘oyat   mo‘tabar
idora   bo‘lib,   sulola   boshliqlari   o‘rtasidagi   mojarolarni   bartaraf   etib   turgan.   Kaba
Gandi   bir   muncha   vaqt   Rajkotga,   keyinroq   Vankonerda   bosh   vazir   bo‘lgan 2
.   To
o‘limigacha   u   Rajkot   hukumatidan   nafaqa   olib   turgan.   Kaba   Gandi   to‘rt   marta
uylangan.   dastlabki   uch   xotini   o‘lgan.   Birinchi   va   ikkinchi   xotinidan   ikki   qiz
qolgan.   To‘rtinchi   xotini   Putlibaydan   bir   qiz,   uch   o‘g‘li   bo‘lgan.   Men   eng
kichkinasi   edim.   Otam   o‘z   nasliga   sodiq,   haqgo‘y,   mard   va   bag‘rikeng,   ammo
jizaki odam  bo‘lgan. U hech kimga sotilmagan va haqgo‘yligi  tufayli  oilada ham
o‘zgalar   orasida   ham   hurmatga   sazovor   edi.   Rajkat   davlatiga   nisbatan   moyilligi
ham   yaxshi   ma’lum   edi.   U   hech   qachon   boylik   to‘plashga   intilmagan   va   bizga
1
 Горев А.В. Махатма Ганди. М., 1984, C.23.
2
 Век XX: политика люди судьбы. Под ред. Ш.Ергашева Ташкент 2007. С.76.
7 arzimagan   bisot   qoldirgan.   U   hech   qanday   ma’lumot   olmagan,   faqat   katta   hayot
tajribasini   to‘plagan;   juda   nari   borsa   gujorat   maktabining   beshinchi   sinfigacha
o‘qigan, xolos.  Tarix va geografiyadan hech qanday  tushunchaga  ega bo‘lmagan.
Ammo boy hayotiy tajriba uning eng murakkab masalalarni hal etishga va yuzlab
odamlarning boshini biriktirishga qo‘l kelgan.  Din   borasida   ham   uning
bilimi   haminqadar   edi,   biroq   ehromlarga   qatnash   va   diniy   va’zlarni   tinglash
tufayliunda   ko‘plab   hindularga   xos   bo‘lgan   diniy   madaniyat   bor   edi.   Yoshi   bir
joyga   yetganida   bir   olim   braxman   da’vati   bilan   (u   olilamizning   do‘sti   edi)
“Bxagavatgita”ni   qiroat   qila   boshlagandi   va   ibodat   vaqtida   har   kuni   undan   bir
qancha   misralarni   ovozini   chiqarib   qiroat   qilardi.   Onam   -   fikri   tiniq   ayol   edi,   u
davlat   ishlarini   yaxshi   bilardi   hamda   devondagi   ayollar   uning   aqlliligini   maqtab
gapirar   va   hurmat   qilar   edilar.   Bolaligimdan   foydalanib,   men   aksar   onamga
ergashib,   devonxonaga   borardim   va   uning   Thakur   sohibning   beva   onasi   bilan
qizg‘in   suhbatlashganlarini   haligacha   eslayman» 1
.   Bolaligi   Purbandarda   o‘tgan
Moxandas   birinchi   marta   maktabga   borib,   ko‘paytirish   jadvalini   zo‘rg‘a   yod
olganini,   boshqa   bolalar   bilan   o‘qituvchisiga   turlituman   laqablar   qo‘yganini
eslarkan,   shunday   yozadi:   «Otam   Rojaston   sudi   a’zosi   etib   tayinlanib,
Purbandardagi   Rajkotga   ko‘chib   o‘tganida   men   yettilarda   edim.   Boshlang‘ich
maktabga   qatnay   boshladim.   Bu   kunlarni   va   meni   o‘qitgan   o‘qituvchilarimning
ismiyu   fe’l-atvorlarini   yaxshi   eslayman.   Biroq   Purbandarda   bo‘lganidek,   bu
yerdagi   mashg‘ulotlarim   haqida   deyarli   hech   gap   aytolmayman.   Shunga
qaraganda,   men   g‘oyat   tortinchoq   o‘quvchi   bo‘lganman.   Bu   maktabdan   shahar
tashqarisidagiga,   keyinroq   esa   o‘rta   maktabga   o‘tganman.   O‘shanda   o‘n   ikkida
edim.  O‘qituvchilarga   yoki   maktabdosh   o‘rtoqlarimga
biron marta yolg‘on so‘zlaganimni eslay olmayman. Men o‘lguday odamovi edim
va bolalardan o‘zimni tortar edim. Mening birdan bir do‘stlarim kitoblar va darslar
edi. Maktabga o‘z vaqtida yetib kelish va dars tugashi hamon uyga qarab chopish
menga odat bo‘lib qolgan edi. Men to‘g‘ri ma’noda uyga qarab chopardim, chunki
bitta yarimta bilan suhbatlashishga toqatim yo‘q edi. To‘satdan menga ta’na qilib
1
 Антонова К.А, Бонгард-Левин Г.М, Котовский Г.Г. История Индия. -М.: «Мысль» 1979.
8 qolishlaridan   o‘lguday   qo‘rqardim.   O‘rta   maktab   davrdagi   yana   ikki   voqea
xotiramda saqlanib qolgan. Umuman kitob o‘qishga hushum yo‘qroq edi va faqat
darslarimnigina o‘qir edim. Men har kuni darslarni qunt bilan tayyorlardim, biroq
o‘qituvchining tanbehidan qochish uchungina tayyorlardim; to‘g‘risi, uni aldashni
istamasdim. Shu bois barcha darslarni hech qanday qiziqishsiz qilardim. 
Modomiki,   darslarni   shu   tahlid   bajarar   ekanman,   boshqa
kitoblar o‘qishni gapirmasa ham bo‘ladi. Biroq bir gal qo‘limga otam sotib olgan
«Shravan   pitribhakti   natak»   (Shravanning   ota-onalarga   mehri   haqidagi   pesa   )
tushib   qoldi.   Men   uni   zo‘r   qiziqish   bilan   o‘qib   chiqdim.   Ayni   shu   paytlarda
biznikida  sayyor   aktyorlar   guruhi   kelib  oldi.   Boshqa   tomoshalar   qatorida  ular   bir
sahnani   ham   o‘ynab   ko‘rsatishdi,   unda   qadamjolarga   yo‘l   olar   ekan,   yelkasidan
oshirib olgan ko‘r ota-onasini Shravan yetaklab borar edi. Kitob va mana bu sahna
menda o‘chmas taassurot qoldirdi. Sen mana shundan ibrat olishing kerak»,-dedim
men o‘zimga o‘zim. Shravanning o‘limidan qon-qon yig‘layotgan ota-ona faryodi
hanuzgacha xotiramdan ketgani yo‘q. Ayanchli kuy meni qattiq hayajonga soldi va
butunlay   o‘ziga   rom   qilib   olgandi.   Men   uni   to‘xtovsiz   ko‘rishga   tayyor   edim.
Lekin   qani   edi   buning   uchun   menga   ruxsat   etishsa!   Shu   o‘y   menga   sira   tinchlik
bermay   qo‘ygandi  va  «Harishchandr»   sahnasinidoim   o‘zim  o‘ynaydigan  bo‘ldim.
«Barcha   odamlar   Harishchandr   singari   to‘g‘ri   bo‘lishsa   nima   qilardi».   Men
kechasi-yu kunduzio‘zimga shu savolni berar edim. 
Haqiqat   yo‘lidan   yurish   va   Harishchandrga   o‘xshab   barcha   sinovlardan
o‘tish   kerak-pesadan   hosil   bo‘lgan   mening   oliy   g‘oyam   ana   shu   edi.   Men
Harishchandr   haqidagi   rivoyatning   to‘g‘riligiga   zarracha   shak   keltirdim
degunimcha   ko‘zimga   yosh   qalqirdi.   Endi   bunday   o‘ylab   qarasam,   Harishchandr
tarixiy   shaxs   bo‘lishi   mumkin   ekan.   Baribir   ham   Harishchandr   va   Shravan   men
uchun   haqiqatda   bor   odamlar   11   bo‘lib   qolaveradi   va   bordiyu,   ushbu   pesalarni
hozir   o‘qiganimda   ham   ular   oldingidan   kam   taassurot   qoldirmagan   bo‘lar   edi».
Hindu odatlariga ko‘ra Moxandas Gandi o‘n uch yoshida uylanadi.
9  Bu vaqtda uning katta akasi oilali bo‘lib, ikkinchi akasi uylanishi kerak edi.
Ota-onasi   o‘zining   iqtisodiy   jihatlari   va   sharoitlarini   hisobga   olib   Moxandasni   va
amakivachchasini ham qo‘shib uch yigitni birdaniga uylantirgan. Yetti yoshidayoq
unashtirilgan   Gandi   o‘n   uch   yoshida   Kasturbay   Manajiga   uylanadi.   “Bunda   ular
bizlarning   farovonligimizni   uncha   o‘ylashmagan,   xohishimizniku   gapirmasa   ham
bo‘ladi”   degan   Moxandas   shunday   izohlaydi:   “Nikoh   rasm-rusumlari,   xarajatlari
ko‘pincha  kelin va kuyovning ota-onalarini  xonavayron qilib tashlaydi. Ular  juda
ko‘p molmulki va vaqtlarini isrof qiladilar.  Kiyim-kechak   tikish   va
taqinchoqlar yasashga,  ziyofat uchun pul topishga necha oylar  kerak bo‘ladi. Har
biri   tortiladigan   taomlarning   xillari   bilan   bir-birini   mot   qilishga   intiladi.   Ovozi
yaxshi va xotinlar bo‘g‘ilib qolguncha qo‘ni-qo‘shnilarga tinchlik bermay qo‘shiq-
lapar   aytganlariaytgan,   hatto   ba’zilari   shundan   og‘rib   qolishadi.   Bu   shovqin
suronga, ziyofatlardagi bu isrofgarchiliklarga qo‘shnilar parvo qilishmaydi, chunki
ular   biladilar   –   vaqti   kelib   o‘zlari   ham   xuddi   shunday   qiladilar.   Ana   shunday
isrofgarchilikka yo‘l qo‘ymaslik maqsadida uchala o‘g‘ilning to‘yini bitta qilishga
kelishilgan   edi”   Moxandas   yetuklik   attestatiga   bitirish   imtihonlarini   1887-yilda
topshirgan.   O‘shanda   imtihonlar   Bombey   va   Ahmadobodda   topshirilgan 1
.
Mamlakatda hukm surgan qashshoqlik, tabiiyki, Kathiyovar o‘quvchilarini yashash
arzonroq   joyga   yaqin   joylashgan   shaharga   borishga   majbur   etgan.   Oilasining
g‘aribona mablag‘i Moxandasni ham shunday yo‘l tutishga majbur etgan 2
. 
 “Ota-onam yetuklik attestatini olganimdan keyin kollejga
kirishimni   xohlashardi.   Kollejlar   Bavnagar   va   Bombeyda   bor   edi.   Men
Bavnagardagi  Samaldas kollejiga borishga qaror qildim, Chunki  bu arzonroq edi.
Kollejga   kelgach,   butunlay   gangib   qoldim:   anglash   uyoqda   tursin,   ma’ruzalarni
tinglash   ham   men   uchun   g‘oyatda   qiyin   edi.   Ayb   birinchi   darajali   hisoblangan
o‘qituvchilarda   emas,   balki   o‘zimda   edi,   chunki   mutlaqo   tayyorlanmagan   edim.  
Birinchi   semestrni   tugatgach,   uyga   qaytdim”.   Oilasining   eski   do‘sti   va
maslahatchisi   dono   olim,   Brahman   Mavji   Dave   maslahati   bilan   4-sentabrda
1
 Камаров Е.Н, Литман А.Д. Мировоззрение Махандаса Карамчанда Ганди. М., 1969. C.52.
2
http://www.krugosvet    .
 
10 Angliyaga   o‘qishga   jo‘naydi.   Uning   Londonga   o‘qishga   borishi   oson   bo‘lmagan.
Oila   a’zolari   iqtisodiy   sharoiti   og‘ir   bo‘lgani   uchun   qarshilik   qilishgan.   Qarshilik
asosan   dinidan   chiqib   ketadi,   g‘arb   turmush-tarziga   o‘tib   ketadi   degan   ma’noda
bo‘lgan. U onasiga o‘z hindu diniga sodiq qolishga tantanali qasamyod qilgandan
keyingina   ruxsat   oladi.   Keyinchalik   Moxandas   ma’lum   vaziyatlarda   jaynlar   va
hindularning   muqaddas   bitiklarini   o‘rgatadigan   bunday   tantanali   qasamyod   qilish
foydali ekanligini ta’kidlagan. 
Katta akasi Ya.Gandi uni 1888-yilda o‘qishga jo‘natadi va «Inner Templ»da
o‘qishga kiradi. U yerda ingliz, fransuz va lotin tillarini, huquqni o‘rganadi. O‘sha
vaqtda   Londonda   Hindiston   Milliy   Kongressi   birinchi   boshlig‘i,   asoschisi
D.Naoradji   kelgan   edi.   D.Naoradjining   ma’ruzalariga   qatnashar,   u   chiqarayotgan
“Hindiston”   gazetasini   berilib   o‘qir   edi.   U   oilasiga   bergan   vadasiga   ko‘ra
vegetarianlikka   sodiq   qoldi.   Shu   bois   uni   vegetirian   jamoasi   boshligi   qilib
saylashadi, jurnallarda uning dieta to‘g‘risidagi maqolalari chop etiladi. Londonga
kelgan   Moxandasda   “to‘rtta   tavsiyanoma   bor   edi:   doktor   P.J.Mehtaga,   oqlovchi
Daliatram  Shuklaga,  valiahd Ranjitsinhjiyga   va Dadabhay  Naorojiyga”.  Inglizcha
odobdan   mutlaqo   bexabarligi   va   o‘z   hindu   diniga   sodiq   qolish   ahdi   Moxandasga
ancha noqulayliklar tug‘dirgan. 1889-1891-yillarda Londonda yashagan Moxandas
avval Inner Templ advokatlik koorparatsiyasida huquqshunoslikni o‘rgangan. 
1890-yildan   esa   bu   faoliyatini   London   universitetida   davom   ettirgan   va
barrister   (ing.   barrister   -   Buyuk   Britaniyada   advokatning   oliy   unvoni)   diplomini
oladi   va   1891  yilda   vataniga   qaytadi.  To‘ng‘ich   akam   menga   katta   umidlar   bilan
qarar edi. U boyliklar, shuhratlar, dovruqlarni betoqatlik bilan kutardi. Uning qalbi
nihoyatda   keng   oliyjanob   edi.   Bu   sifat   endi   oddiylik   bilan   chatishib,   ko‘p
do‘stlarini   o‘ziga   jalb   qilar   edi   va   ularning   yordamida   meni   mijozlar   bilan
ta’minlash   niyatida   edi.   Men   uchun   faoliyat   maydoni   hozirlash   uchun   jon-jahdi
bilan   tirishardi.   Chet   elga   ketishim   munosabati   bilan   toifada   avj   olgan   to‘s-
to‘polon ham tininb ulgurmagandi. O‘shanda meni toifamizdan vaqtincha chiqarib
tashlashgandi. Toifa a’zolari ikki guruhga bo‘lingandi: birlari o‘sha zahoti meni tan
olgan   bo‘lishsa,   boshqalari   meni   toifaga   qo‘yishga   moyil   emas   edilar.   Birinchi
11 guruhga ko‘nglimni chog‘ qilish uchun akam meni Nasikka olib ketdi, u yerda men
muqaddas daryoga g‘usl qildim. Rajkotga kelgach esa, u toifa sharafiga osh tortdi.
Bularning   barchasi   menga   yoqmayotgandi.   Biroq   akamning   menga   muhabbati
cheksiz edi, mening unga ixlosim ham shu muhabbatga yarasha edi, shuning uchun
men   uning   barcha   istaklarini   bajarar,   uning   xohish-irodasini   amri   vojib   deb   bilar
edim.  Meni qabul qilishni istamagan guruhga yo‘l topib kirishga hech
qachon harakat qilmaganman, guruh rahbarlariga nisbatan hech qandaygina-kudrat
yo‘q edi. Ularning ayrimlari menga g‘araz bilan qarar  edi, ammo men gumrohlik
haqidagi   toifa   qoidalarini   hurmat   qilgan   holda   ularning   izzat-nafsiga   tegmaslikka
obdon  harakat   qilardim.   Bu   qoidalarga   ko‘ra,   qarindosh-urug‘larimdan   hech   kim,
jumladan   qaynotam,   qaynonam,   hatto   opam   va   pochcham   meni   tan   olmasliklari,
men ham  ularning uyida hatto suv ichmasligim  kerak edi. Ular taqiqlarni zimdan
chetlab   o‘tishga   tayyor   edilar,   biroq   oshkora   tarzda   qilishim   mumkin   bo‘lmagan
narsani yashiriqcha qilish menga erish tuyulardi”. 
Moxandas   Gandi   yoshligida   ikki   marta   o‘g‘irlik   qilganini   shunday   eslaydi:
«Bir   necha   qarindosh-urug‘larimga   taqlid   qilib,   chekishga   ruju   qo‘ydim.   Chekish
yoki   tamaki   hidi   menga   lazzat   bag‘ishlardi   deb   aytolmayman.   Shunchaki
og‘zimdan pag‘a-pag‘a tutun chiqarish bizlarga yoqardi xolos. Amakim chekuvch
edi, biz undan o‘rnak olishga qaror qildik, ammo pulimiz yo‘qligi uchun amakim
tashlagan   qoldiqlarni   terib   ola   boshladik.   Biroq   sigareta   qoldiqlari   hadeganda
topilavermasdi,     bundan   tashqari,   ularda   chekishga   loyiq   hech   narsa   qolmagan
bo‘lardi.   Shunda   biz   xizmatkorning   cho‘ntagidagi   mayda   mis   chaqalarni
o‘g‘irlashga   va   ularga   hind   segaretalari   sotib   olishga   tushdik.   Sariq   chaqalarni
o‘g‘irlaganimda o‘n ikki-o‘n uch yoshlarda edim. Navbatdagi o‘g‘irlikni men o‘n
besh yoshimda sodir etdim. Bu safar go‘sht iste’mol qiladigan akamning bilagidagi
oltin   baldoqdan   bir   parcha   oltin   bo‘lagini   o‘g‘irladim.   Undan   oltin   bo‘lagini
chiqarib olish qiyin emasdi. Akam rupiya qarz bo‘lib qolgandi. 
Xullas   bir   amallab   qarzni   to‘ladik.
Lekin meni  vijdon azobi  qiynay  boshladi. Endi  hech  qachon o‘g‘irlik qilmayman
deb   o‘zimga   o‘zim   so‘z   berdim   va   hammasi   uchun   otamdan   kechirim   so‘rashga
12 ahd qildim. Oxiri yozma ravishda tavba qilishga, bu tavbani otamga havola etishga
va   kechirim   so‘rashga   jazm   etdim.   Men   bir   varaq   qog‘ozga   tavbamni   yozdimda,
otamga berdim. Bu xatda men nafaqat o‘z gunohlarimga iqror bo‘lgan edim, balki
menga   tegishli   jazo   berishni   ham   so‘ragandim.   Xat   so‘ngida   jazoni   o‘zingizdan
boshqa odam  bersin,  deb iltimos  qildim, boshqa bunday o‘g‘rilik qilmaslikka ont
ichgan edim.  Otam bu vaqtda bemor edi: unda teshik yara
bo‘lib, qo‘zg‘almay yotishga majbur edi. Uning to‘shagi  oddiy yog‘och so‘ri  edi,
xolos 1
.   Men   unga   xatni   tutqazdimda,   ro‘paraga   chiqdim.   Otam   xatni   o‘qib
chiqdida,   yig‘lab   yubordi.   Inju   tomchilari   uning   yuzidan   dumalab,   qog‘ozga
tushardi.   Bir   daqiqaga   u   o‘ychan   ko‘zlarini   yumib   turdi-da,   so‘ng   xatni   mayda-
mayda   qilib   yirtdi.   Xatni   o‘qiyotganda   o‘tirib   olgandi,   endi   esa   yana   yotib   oldi.
Men   ham   hungrab   yubordim.   Otamni   qanchalik   istirob   chekayotganini   ko‘rib
turardim.   Rassom   bo‘lganimda   bugun   ham   bu   manzarani   chizgan   bo‘lar   edim.   U
xotiramda   shunchalik   aniq   qolgan.   Muhabbatning   inju   tomchilari   yuragimni
musaffo qilib gunohlarimni yuvib yubordi. Shunday Muhabbati bo‘lgan odamgina
uning   nimaligini   his   etardi.   Axir   muqaddas   bitiklarda   ham:   “Muhabbat   o‘qlari
sanchilgan odamgina uning qudratini biladi”  deb bejiz aytmagan. 
Men   uchun   bu   amaliy   saboq
bo‘ldi. O‘shanda men sodir bo‘lgan voqeada faqat ota Muhabbatining huzurinigina
ko‘rgan   edim,   ammo   bugun   bu   haqiqiy   aximsa   ekanini   bilaman.   Aximsa   keng
qamrovga ega bo‘lgach, udaxl qilgan hamma narsani o‘zgartirib yuboradi. Shunda
uning   hokimiyatiga   chek   qo‘yib   bo‘lmaydi.   Oliyjanoblik   bilan   kechirib
yuboraverish   otamga   mutlaqo   xos   bo‘lmagan   odat.   Men   uni   jahli   chiqadi,
qovog‘ini uyadi va meni boplab so‘kadi, deb o‘ylagandim. Lekin u haddan tashqari
xotirjam edi. O‘ylaymanki, mening samimiy tarzda iqror bo‘lganim tufayli shu hol
sodir bo‘ldi. Qabul qilish huquqiga ega bo‘lgan odamga qilingan samimiy iqror va
boshqa   gunoh   qilmaslik   uchun   berilgan   va’da,   ont   tavba-tazarruning   eng   toza
shakli   hisoblanadi.   Mening   iqrorim   otamni   mutlaqo   xotirjam   etgani   va   uning
menga   bo‘lgan   muhabbatini   yanada   oshirganini   bilib   turardim.   Moxandasning
1
 Ганди М.К. Моя жизнъ. М.,1959. С.46.
13 yoshlik   davri   haqida   gapirar   ekanmiz   uning   diniy   tasavvurlari   haqida   ham
ma’lumot berishni lozim topdik. Vshnuparast bo‘lib tugulgan Moxandasga havaliy
(ibodatxona)ga qatnash yoqmagan.  Uning
yozishicha   uni   o‘ziga   tortmagan   ibodatxonada   «sodir   etilgan   beadab   ishlar»
haqidagi   mish-mishlar   qulog‘imga   yetib   kelgandi   va   mening   undan   butunlay
ko‘nglim qolgandi. Shunday qilib havaliy menga hech narsa bera olmasdi. Biroq u
yerda olmagan narsani menga enagam, oilamizning keksa oqsochi berdi. U menga
Ramnon duosini  takrorlab yurishini  va shu bilan bu qo‘rqinchli narsalardan (men
ruhlar   va   ins-jinslardan   qo‘rqardim)   xalos   topishimni   taklif   qildi.   Ilk   bolalik
damlarimda   bu   duoni   zamzama   qilardim.   Taxminan   shu   vaqtlarda   ikkinchi   akam
bilan «Ram Raksha»ni yod oldim va har kuni muttasil ertalablari yuvinib olgandan
keyin ovoz chiqarib takrorlardik. Biz to Purbandarda ekanmiz bu odatni sira kanda
qilmadik, biroq Rajkotga ko‘chib o‘tgach, «Ram Raksha»ni unutib yubordim. O‘n
uch   yoshlarimda   «Ramayana»ga   mukkamdan   ketdim.   Endi   Tulsidasning
«Ramayana»sini muqaddas kitoblar ichida eng buyugi deb hisoblayman. Rajkotda
«Ramayana»ni qiroat qilishmasdi. 
Biroq   «Bhagavad-gita»   o‘qilardi.   Rajkotda   hinduviylikning   barcha
mazxablariga   va   turdosh   dinlarga   nisbatan   yaxshi   munosabatda   bo‘lishni
o‘rgandim. Ota-onam faqat havaliyga emas, balki Shiva va Ram ehromlariga ham
borib   turushardi.   Gohida   ular   bizlarni   ham   birga   olib   borar,   gohi   esa   o‘zimizni
yuborar edilar. Jayn rohiblari otamni uyida tez-tez bo‘lib turishar, o‘z udumlariga
xilof   ravishda,   garchi   bizlar   Jayn   diniga   e’tiqodi   qilmasakda,   biz   pishirgan
ovqatlardan   tanovvul   qilishardi.   Ular   otam   bilan   diniy   va   dunyoviy   mavzularda
suhbatlar   qurar   edilar.   Otamning   musulmonlar   va   pars(zardushtiy)lardan   ham
do‘stlari   bor   edi.   Ular   otamga  o‘z   dinlari   haqida  so‘zlar,   otam   har   doim   ularning
gaplarini   hurmat   va   qiziqish   bilan   tinglar   edi.   Ularning   xizmatida   bo‘lib,   men
ko‘pincha   shunday   suhbatlarda   ishtirok   etardim.   Bular   hamasi   bir   bo‘lib   menda
boshqa dinlarga nisbatan hurmatni, murosani tarbiyaladi. O‘sha vaqtda nasroniylik
bundan   istisno   edi.   Unga   nisbatan   yuragimda   nafrat   bor   edi.   Bu   besabab   emasdi
albatta. Nasroniy mubashshirlar, odatda maktabdan sal  narida joylashib olishardi-
14 da, hindular va ularning ma’budlarini haqoratlarga ko‘mib og‘izlaridan bodi kirib,
shodi   chiqardi.   Men   bunga   chidab   turolmasdim.   Bir   martagina   to‘xtab,   ularning
gapini   tinglashim   yetarli   bo‘gan   edi   -   ulardan   qattiq   ko‘nglim   qoldi.   Ayni   o‘sha
paytlarda men g‘oyatda taniqli bir hindu nasroniylikka kirganini bilib qoldim. 
Butun   shaharda   duv-duv   gap:   cho‘qinganidan   keyin   u
go‘sht   yeb   sharob   icha   boshlaganmish,   libosini   o‘zgartirganmish,   yevropacha
ko‘ylakda   yurib   hatto   shlyapa   kiyib   olganmish,   bundan   juda   g‘azabim   qo‘zidi.
Odamni   go‘sht   yeyishga,   sipirtli   ichimlik   ichishga   va   libosini   almashtirishga
majbur  qiladigan din qanaqa din o‘zi? Yana menga aytishlaricha, yangi g‘ayridin
endi   o‘z   ajdodlari   dini,   ularning   urf-odatlari   va   vatani   shanini   bulg‘aganmish.
Bular   barchasi   menda   nasroniylikka   qarshi   nafrat   paydo   qilgandi».   Gujoratiy
tilidagi   axloq   odobga   oid   bir   dostondagi   «yomonlikka   yaxshilik   javob   ber»
ma’nosidagi she’rning hikmati Moxandasning yo‘lboshlovchi tamoyili bilan bo‘lib
qolgan.
15 1.2 Gandining Janubiy Afrikadagi faoliyati haqida chizgilar
1891-yilda   Londondan   oqlovchi   diplomini   olib   qaytgan   Moxandas   Gandi
1891-1893   yillarda   Bombeyda   muvaffaqiyatli   bo‘lmasada   advokatlik   faoliyati
bilan shug‘ullangan. Uning faoliyatini yo‘lga qo‘yishga akasi  qo‘lidan kelganicha
yordam qilgan. Shu orada Po‘rbandardagi bir ispan savdo uyi quyidagi taklif bilan
uning akasiga murojaat qiladi: “Biz Janubiy Afrikada ish qilayapmiz. Biz u yerda
40   ming   funtsterlinglik   jinoiy   ish   bo‘yicha   yirik   tergov   ishi   olib   boramiz.   U
anchadan beri cho‘zilib kelayapti. Biz eng yaxshi vakil va oqlovchilar xizmatidan
foydalanamiz. Agar siz u yoqqa ukangizni  yuborsangiz, bu bizga ham, unga ham
foyda   kelturgan   bo‘lar   edi.   U   bizning   ishonchli   shaxsimizga   bizning   o‘zimizdan
ko‘ra   yaxshiroq   yo‘l-yo‘riqlar   ko‘rsata   olardi,   bundan   tashqari   dunyoning   yangi
qismini ko‘rish va yangi tanishlar orttirish imkoniyatiga ega bo‘lgan bo‘lar edi” 1
. 
Bu   taklifni   akasi   bilan   muhokama   qilgan   Moxandas
Gandi   baxtini   sinash   uchun   1893-yilning   aprelida   Janubiy   Afrikaga   yo‘l   oladi.
Akasi uni Abdulla Karim Jhaveriy bilan tanishtiradi. U mazkur e’lonni chiqargan
“Dada Abdulla va K” firmasining sherigi edi. May oyining oxirlarida Natalga yetib
keladi.   Bu   haqda   u   shunday   yozib   qoldirgan:   “Natal   muzofotining   bandargoh
shahri   Durban   bo‘lib,   uni   yana   PortNatal   deb   ham   atashadi 2
.   Abdulla   Shett   meni
aynan shu yerda kutib oldi. U aslida savodsiz edi, biroq boy hayotiy tajribaga ega
edi. U o‘tkir aql egasi bo‘lib, buni o‘zi ham bilardi. U inglizcha gapirishni uncha-
muncha eplardi. Har to‘kisda bitta ayb deganlaridek, uning ham bir kamchiligi bor
edi – u tabiatan shubxaparast edi.
Islomga   hurmat   bilan   qarardi   va   islom   falsafasi   haqida
mulohaza   qilishni   yaxshi   ko‘rar   edi.   Arab   tilini   bilmasada   Quronni   yaxshi
egallagan, umuman islom adabiyoti bilan yaxshi tanish edi. U haddan tashqari ko‘p
misollarni bilardi va har lahzada ular tayyor turardi. Yaqindan tanishib olgach, biz
diniy mavzularda uzoq suhbatlashadigan bo‘ldik. Kelganimdan so‘ng ikki-uch kun
ichida   bildimki,   hindlar   bir   necha   guruhga   bo‘lingan.   Ulardan   o‘zlarini   «arablar»
1
 Ганди. М.К. Моя жизнъ. М.,1959. С.116.
2
 А.Д. Дридзо, В.И. Кочнев, И.М. Семашко Индийцы и Пакистанцы за рубежом. М. 1978. С.98
16 deb   bilganlari   musulmon   savdogarlardan   iborat   edi.   Ikkinchi   guruhni   «hindlar»
tashkil   etardi.   Yana   bir   guruh   esa   pars   klerklari   edi.   Hindu   klerklari,   agar   o‘z
taqdirlarini   «arablar»   bilan   bog‘lamagan   bo‘lsalar,   bu   guruhlardagi   birortasiga
kirmas edilar. Pars klerklar o‘zlarini forslar deb atar edilar. Mana shu uchya guruh
bir-biri   bilan   muayyan   ijtimoiy   munosabatlarda   turar   edi.   Biroq   eng   ko‘p   sonli
guruh   shartnomali   yoki   erkin   ishchilar   –   tamillar,   teligular   va   Shimoliy
Hindistondan kelib chiqqanlar edi. Shartnomali   ishchilar   Natalga
Shartnoma asosida kelgan edilar va besh yil ishlab berishlari kerak bo‘lardi. Ularni
bu   yerda   «girmitta»der   edilar,   bu   «girmit»   -   inglizcha   «egriment»   (agrement)
so‘zining   buzilgan   shaklidan   olingan.   Dastlabki   uch   guruh   bilan   faqat   ish
yuzasidan   munosabatda   bo‘lar   edi.   Inglizlar   bu   odamlarni   «kuliy»   (hammol)deb
atar   edilar,   hindlarning   katta   qismi   mehnatkashlar   sinfiga   mansub   bo‘lganidan
barcha   hindlarni   «kuliy»   yoki   «samiy»   deb   atay   boshlaganlar 1
.   Samiy   -   ko‘plab
tamil   ismlari   qo‘shimchasi   ko‘rinishida   uchraydigan   tamilcha   suffiks   bo‘lib,
sanskritcha «svamiy» dan o‘zga narsa emas va tarjimada janob, xo‘jayin ma’nosini
anglatadi.   Shu   bois   o‘zini   bilgan   hind   unga,   «svamiy»   deb   murojaat   qilganlarida
xafa bo‘ladi va bunga javoban quyidagi gapni aytishi mumkin: Meni «svamiy» deb
atashingizga   qarshilgim   yo‘q,   ammo   siz   «svamiy»   janob,   xo‘jayin   deganini
unitayapsiz. Men esa sizning xo‘jayininggiz emasmanku. 
Ba’zilar   uni   achchiq   kinoya   o‘rnida   ishlatganlar,   ba’zilari   hindlardan   jahli
chiqqan, so‘kkan, kezi kelganda esa ularni urganlar ham: axir «samimiy» ularning
nazdida haqoratlovchi laqab hisoblanganda. «Samimiy»dan bu so‘z «janob» degan
ma’noni   anglatadi,   degan   izohni   eshitish   bu   haqorat   bo‘lib   tuyilgan!   Meni
«oqlovchi   kuliy»   deb   atay   boshladilar   savdogarlarni   «savdogar   kuliy»   derdilar.
Shunday qilib, kuliy so‘zining dastlabki ma’nosi «hammol» unit bo‘lib ketgan va u
hindlarga   nisbatan   odatdagi   murojaatga   aylanib   qolgan».   Vaqt   o‘tishi   bilan
advakatlik amaliyotlari ikkinchi darajali bo‘lib qolib,unda o‘zini ko‘proq qashshoq
odamlarga   siyosiy,   sotsial   nohaqliklarga   qarshi   kurashda   yordam   berish   istagi
paydo  bo‘lgan   edi.  U   ko‘p   bora   Janubiy   Afrikalik   hukumatga   hind   ishchilarining
1
  Визит   «Премьер-Министра   Индии   Индира   в   советской   союз».-М.:   Международные   отношения,   1982.
C .114.
17 qiyinchiliklari, mahalliy plantatsiya, shaxtalardagi  og‘ir  vaziyat  borasida  petitsa –
yozma murojaatlar bilan chiqishlar qilgan edi. Janubiy Afrikada o‘n minglab hind
bishchilari qullar singari og‘ir sharoitda edi. Moxandas Gandi bu yerda joylashib,
tanishlar orttirayotgan bir paytda firma o‘z huquq maslahatchisidan xat oladi. Unda
suga tayyorgarlik ko‘rish va Abdulla Shet Pretoriyaga o‘zi borishi yoki o‘z vakilini
jo‘natishi aytilgan edi. Abdulla Shet Pretoriyaga Moxandas Gandini jo‘natadi 1
.
Moxandas   Gandi   Pretoriyadagi   barcha   hindlarni   yig‘ib,   yig‘ilish
o‘tkazishdan   boshlaydi.   Yig‘ilganlarga   Transvaldagi   ahvol   haqida  nutq   so‘zlaydi.
Uning   yozishicha   «Bu   yig‘ilishda   so‘zlagan   nutqim   aytish,   mumkinki,   mening
birinchi ommaviy nutqim edi. Men so‘zga chiqishga yaxshi tayyorlangandim, uni
tijoratda   halollik   haqidagi   masalaga   bag‘ishlagandim.   Men   xalqimizni   atrofdagi
ishlarimizga   nisbatan   iflos   sharoitlarga   yashayaptilar,   deb   hisoblar   edim   va
yig‘ilganlar   e’tiborini   shu   holatga   qaratdim.   Men   hindular,   musulmonlar,   parslar,
nasroniylar, gujorotlar, madrasliklar, panjopliklar, sindhlar, kachchhlar, suratchilar
va hagazolar  o‘rtasidagi  har   qanaqangi   tafovutlarni  unitish  zarurligini   takidladim.
Xotimada   assotsatsiya   tashkil   etishni   taklif   etdim,   uning   nomidan   hukumat   hind
muhojirlari boshidan kechirayotgan zulmlarga oid tasavvurlarga ega bo‘lsin va bu
ishga qo‘limdan kelganicha vaqtimni ham, naqdimni ham ayamasligimni aytdim. 
Yig‘ilganlardan   ayrimlarigina   inglizcha   gapirar   edi.   Bu   mamlakatda
inglizchani   bilish   foydali   ekanini   anglab   men   kimning   vaqti   yetsa,   ingliz   tilini
o‘rganishini   taklif   qildim.   Bundan   tashqari,   agar   kelajakda   ingliz   tilini   o‘qitish
guruhlari   tuzilsa,   guruh   a’zolariga,   shuningdek,   til   bilan   shug‘ullanishni   istovchi
shaxslarga   tordam   berishga   va’da   qildim.   Guruh   tuzilmadi,   ammo   basharti   men
ularning oldiga keladigan bo‘lsam, uch yigit ingliz tilini o‘rganishga tayyorliklarini
izhor etdilar. Ulardan ikkisi musulmon - biri sartarosh, biri klerk edi, uchinchisi -
hindu, mayda baqqol edi. Shunday qilib, sartarosh mijozlarga xizmat qilish uchun
yetarli bo‘lgan bilim bilan cheklanib qo‘ya qoldi. Ishlarni ingliz tilida bemalol olib
borish   darajasida   egalladi.   Ko‘p   o‘tmay   Pretoriyada   men   bilmagan   va   hayotiy
sharoitlari   bilan   tanish   bo‘lmagan   birorta   ham   hind   qolmadi.   Bu   meni
1
 Всемирная история. 13-том М, 1988.  C .96.
18 Pretoriyadagi   Britaniya   agenti   Jekob   de-Vet   bilan   tanishishimga   turtki   berdi.   U
meni huzuriga iistagan vaqtida kirishga va yordam berishga va’da berdi. Meni hind
masalasiga   oid   ayrim   xujjatlar   bilan   tanishtirdi.   Tabiiy   Shet   ham   menga   tegishli
xujjatlarni   taqdim   etdi.   Ulardan   Naranjlar   respublikasida   hindlar   bilan   nechog‘lik
shavqatsiz munosabatda bilganlarini bildim».  
Moxandas   Gandining   Pretoriyada   bo‘lishi   unga   Transvaal   va   Noranjlar
respublikasidagi   hindlarning   ijtimoiy-iqtisodiy   va   siyosiy   ahvolini   chuqur
o‘rganish   imkonini   yaratgan   edi.   Bular   haqida   u   o‘zining   «Janubiy   Afrikada
satyagrah   tarixi»   asarida   keng   to‘xtalib   o‘tadi.   Noranjlar   respublikasidagi   hindlar
1888   -yilda   yoki   hatto   undan   oldinroq   maxsus   qonunlar   bilan   qabul   qilingan
barcha huquqlardan mahrum edilar. Transvaalda 1885 -yilda haddan tashqari qattiq
qonun   qabul   qilingan.   1886   -yilda   unga   ba’zi   o‘zgartirishlar   kiritilgan   edi.
Tuzatishlar   kiritilgan   bu   qonunga   ko‘ra   Transvaalda   kirishi   chog‘ida   hindlar   uch
funt sterling miqdorida jon solig‘i to‘lashlari shart edi. Ular o‘zlari uchun ajratilgan
maxsus   joylardagina   yer   olishlari   mumkin   edi,   holbuki   ular   bu   yerda   ham
mulkchilik   huquqidan   foydalanmaganlar.   Hindlar   yana   saylash-saylanish
huquqidan   ham   mahrum   edilar.   Bular   bari   «osiyoliklar»   uchun   maxsus   qonunda
ko‘zda tutilar edi, bundan tashqari ular yana «ranglilar» uchun belgilangan boshqa
qonunlarga ham bo‘ysunishga majbur edilar. 
«Ranglilar»uchun   qonunlarga   ko‘ra,   hindlar
tratuarlarda   yurish,   kechki   soat   to‘qqizdan   keyin   ruxsatsiz   ko‘chaga   ko‘nish
huquqiga   ega   emas   edilar.   Bunday   ahvolni   ko‘rib   va   boshdan   kechirib,   hind
muxojirlari   hayotini   o‘ylab   Moxandas   Gandi   Janunubiy   Afrikaga   o‘zini   bilgan
hind   yashashi   mumkin   bo‘lgan   mamlakat   emasligini   e’tirof   etgan.   Bu   ahvolni
qanday   o‘zgartirish   to‘g‘risida   u   juda   ko‘p   o‘ylagan   va   bu   masalar   bilan
shug‘ullanishga intildi. Bu esa keyinchalik advokatlik ishi Moxandas Gandi uchun
ikkinchi   darajali   ishga   aylanib,   o‘zini   butunlay   xalqi   ozodligi,   ijtimoiy
adolatsizliklarga qarshi kurashga bag‘ishlashiga olib kelgan. Maxandas Gandining
Pretoridagi   asosiy   ishi   “Dada   Abdulla   K”   firmasi   topshirgan   masala   sudda   firma
foydasiga   hal   bo‘ladi.   Dada   Abdulla   Natalda   qanday   mavzuga   ega   bo‘lsa,   Shet
19 Tayib Hoji Xon Muhammad Pretoriyada ana shunday mavzuga ega edi. Biron bir
jamoatchilik ishi  usiz  o‘tmagan. Dada  Abdullaning ishi  kichik ish  emasdi. Da’vo
pulining umumiy miqdori 40 ming funt sterlingni tashkil etardi. Tijorat
bitimlaridan   kelib   ciqqan   holda   u   chigallashib   ketgan   hisobkitoblardan   yuzaga
kelgandi.   Qisman   da’vo   berilgan   veksillarga   asoslansa,   qisman   veksil   berish
va’dasini   tashkil   etgan   majburiyatlarga   asoslanardi.   Himoya   shunga   tayanib   ish
ko‘rar ediki, qarz majburiyatlari yolg;on tarzda tuzilgan va yetarli ta’minotga ega
bo‘lmagan.   Manashu   chalkash   ishga   ko‘plab   mojarolar   ilashib   qolgan   va   turli-
tuman qonunlar qo‘llangan edi. Har ikkala tomon ham eng yaxshi himoyachilar va
vakolatli   shaxslarni   yollagandi.   Shunday   qilib,   ularning   ishini   o‘rganish   uchun
ajoyib   imkoniyatga   ega   edim.   Menga   vakolatli   shaxs   davogarning   ishini
tayyorlashni   va   da’vogar   foydasiga   dalillari   olib   qo‘yishimni   topshirdi.   Ish   meni
qattiq qiziqtirib qo‘ydi, unga butun vujudim bilan kirishib ketdim. Bu yerdagi bir
yillik faoliyati haqida u shunday yozib qoldirgan «Pretoriyada bir yil bo‘lganligim
hayotimni   boyitib   yubordi.   Aynan   shu   yerda   men   ijtimoiy   faoliyatning   qaysidir
masalalarini o‘rganish va o‘zlashtirish imkoniyatiga ega bo‘ldim. 
Aynan shu yerda diniy ruh mening hayotiy tayanchim bo‘ldi va
shu yerda yana huquq amaliyotining haqiqiy bilimini oldim. Shu yerda men yosh
oqlovchi katta oqlovchining xonasida biladigan narsalarni o‘rgandim va shu yerda
nihoyat   mendan   haqiqiy   oqlovchi   chiqishiga   ishonch   qila   oldim.   Oqlovchi
muvaffaqiyatining   siri   qandayligini   Pretoriyada   bildim.   Men   Natalga   qaytib
keldimda Hindistonga qaytish taraddudini  ko‘ra boshladim. Ammo Abdulla Shett
meni   tantanali   kuzatuv   marosimisiz   qo‘yib   yuboraveradigan   odam   emadi.   U
mening   sharafimga   Saydenhemda   ana   shunday   ziyofat   berdi.   Butun   kunni   o‘sha
yerda o‘tkazishi ko‘zda tutilgandi. 
Ro‘znomalarni   ko‘zdan   kechirib   o‘tirarkanman,   tasodifan
ko‘zim   ro‘znoma   sahifasi   burchagidagi   «Hindlarning   saylov   huquqi»   sarlavhali
maqolaga   tushdi.   Unda   parlament   ko‘rib   chiqishi   kerak   bo‘lgan   qonun   loyihasi
haqida   eslatib   o‘tilgandi,   unga   ko‘ra,   hindlar   Nataldagi   parlament   a’zolarini
saylash   huquqidan   mahrum   etilgan   edi.   Men   bu   qonun   loyihasi   to‘g‘risida   hech
20 narsa bilmas edi, boshqa mehmonlar ham u haqida tuzukroq tushunchaga ega emas
edilar. Xayrlashuv marosimi ishchi qo‘mita majlisida aylanib ketdi. Men yana bir
oy   qolishga   ahd   qildim.   Shunday   qilib,   Janubiiy   Afrikada   Xudo   hayotim   tamal
toshini qo‘ydi va milliy qadr-qimmat uchun kurash urug‘ini dilimga soldi». 
Maxandas   Gandi   uchun   oqlovchilik   amaliyoti   endi   ikkinchi
darajali ishga aylanadi. Nataldagi keyingi faoliyatini butunlay jamiyatchilik ishiga
qaratadi.   Hindlarni   saylash   huquqidan   mahrum   etgan   qonun   loyihasi   bilan
bildirilgan   norozilikning   o‘zi   ozlik   qilardi.   Koloniyalar   vaziriga   ta’sir   o‘tkazish
uchun esa  doimiy jamiyatchilik tashkiloti  kerak  bo‘lgan. 1894-yil  22-mayda  hind
savdo   firmasining   boshlig‘i   Abdulla   Dadaning   boy   xonadonida   mahalliy   hind
burjua   va   intelgensiya   vakillarining   yig‘ini   bo‘lib   o‘tadi.   Butun   majlisda   Gandi
Natalda Hindiston Milliy Kongressini tashkil qilish masalasi bilan chiqadi 1
. 1894 -
yilda shunday tashkilot  tuzishga qaror qilgan Gandi va do‘stlari uchun unga nom
topish qiyin kechgan. Moxandas  Gandining yozishicha « Uni hech bir firqa bilan
qiyos   qilib   bo‘lmas   edi.   «Kongress»   nomi,   mening   bilishimcha,   ingliz
konservatorlari   (aqidaparastlari)   orasida   urf   emas   edi,   ammo   Kongress
Hindistonning   hayotiy   markazi   hisoblanardi.   Men   uni   Natalda   ommalashtirish
niyatida edim. Bu nomdan voz keshish qo‘rqoqlikni bildirar edi. Shunday qilib, bu
masala   bo‘yicha   o‘z   mulohazalarimni   bayon   qilib,   yangi   tashkilotni   «Natal   hind
Kongressi»   deb   atashni   maslahat   berdim   va   22   -may   kuni   Natal   Hind
Kongressining tug‘ilgan kuni bo‘lib qoldi». 
Tashkilot   Angliya   kolonial   hukumat   bilan
hamkorlikni yaxshilashga intilar edi. Uning ustavi oddiy bo‘lib, tashkilotga savdo
firma egalari, kichik rasta egalari, kontora xizmatkorlari a’zo bo‘lib, a’zolik badali
yuqori bo‘lgani bois ishchilar unga a’zo emas edilar. Natal Hind Kongress a’zolari
ilk ishlarini mahalliy aholining ahvoli bilan tanishishdan boshladilar 2
. Koloniyada
tug‘ulib, talim olgan hindlar bilan ishlash Kongress faoliyati jihatlaridan bittasi edi.
Kongress   homiyligi   ostida   koloniya   ahli   hindlarning   ta’lim   olish   masalalari
bo‘yicha   Assotsiatsiya   tuzilgan   edi.   Assotsiatsiya   a’zolari,   asosan,   yigitlardan
1
 Век XX: политика люди судьбы. Под ред. Ш.Ергашева Ташкент 2007. С.76
2
 А.Д. Дридзо, В.И. Кочнев, И.М. Семашко Индийцы и Пакистанцы за рубежом. М. 1978. С.99.
21 iborat   edi.   Ulardan   nomigagina   badallar   olardi.   Assotsiatsiya   ukarning   ehtiyojlari
va imkoniyatlarini o‘rganar, hind savdogarlari bilan yaqinlashtirishga, shuningdek
ularni   ijtimoiy   faoliyatga   jalb   etishga   imkon   yaratar   edi.   Assotsiatsiya   a’zolari
muntazam  yig‘ilib, turli masalalar  bo‘yicha maqolalarni o‘qir va muhokama qilar
edilar. Assotsiatsiya qoshida kutubxona ham bo‘lgan. 
Natal Hind Kongressi  koloniya ahli va idora
xizmatchilari   bo‘lgan   hindlardan   iborat   edi,   malakasiz   ishchilar   va   shartnomali
ishchilar ular doirasiga kirmagan. Kongress hamon ular uchun yot bo‘lib qolmoqda
edi.   Ular   badal   to‘layolmas   va   kongressga   kirmas   edilar.   Ular   Kongressga   mehr
qo‘yib   qolishlari   uchun   Kongress   ularga   xizmat   qilishi   kerak   edi.   Kongressning
vazifalaridan   biri   targ‘ibot   bo‘lib,   bu   orqali   hindlarning   haqiqiy   ahvolini   Janubiy
Afrika   va   Angliyadagi   inglizlarga   va   Hindiston   hukumati   va   xalqiga   tushuntirish
ko‘zda   tutilgan.   Shu   maqsadda   Moxandas   Gandi   o‘zini   xo‘rlangan   yurtdoshlari
oldida   qarzdorligini   his   qilib   ikkita   murojaatnoma   yozgan.   Birinchisi   «Janubiy
Afrikadagi   barcha   biritaniyaliklarga   murojaat»   deb,   ikkinchisi   esa   «Hindlarning
saylash   huquqi.   Da’vat»   deb   atalgan.   Dalillarga   tayangan   holda   yosh   advokat
jamoatchilik   va   hukumatni   Janubiy   Afrikadagi   hindlarning   haqiqiy   ahvoliga
qaratgan edi.  Bu   ishlar   natijasida   Janubiy   Afrikada
uzoq vaqt qolib ketishiga ko‘zi yetgan Moxandas Gandi xotin-bolalarini olib kelish
uchun   1896   -yilda   Hindistonga   yo‘l   oldi.   Yaxshigina   tajribaga   ega   bo‘lgan   va
odamlarga   kerakligiga   ishonch   hosil   qilgan   Moxandas   kelgach,   bu   yerdagi
jamoatchilik   fikriga   ta’sir   o‘tkazish   va   Janubiy   Afrikadagi   hindlar   ahvoliga
nisbatan qiziqish uyg‘otishni nazarda tutgan. Uning yozishicha «uch funt sterlingli
soliq haqidagi masala hamon ochiq qolmoqda edi. Tobu soliq bekor qilinmas ekan,
tinchlik   bo‘lishi   mumkin   emasdi.   Ammo   mening   yo‘qligimda   ta’lim   masalalari
bo‘yicha Assotsatsiya va Kongress ishga kim rah rahbarlik qiladi? Men ikki kishi
haqida   o‘ylab   yurardim:   Odamjiy   Miyonxon   va   Paes   Rustamjiy.   Tijoratchilar
ichida   endi   xodimlar   ishiga   yaraydiganlar   talaygina   edi.   Biroq   kotiblik
majburiyatini   muntazam   bajara   oladigan,   shuningdek,   hind   jamoasi   hurmatini
qozongan   eng   yetuklaridan   manashu   ikkalasi   edi.   To‘g‘ri,   kotib   ingliz   tilini
22 yaxshigina bilishi  kerak edi.Men Kongressga  Odamjiy Miyonxonni  tavsiya etdim
va   Kongress   uni   kotib   sifatida   tayinlaganini   tasdiqladi.   Tajriba   shuni   ko‘rsatdiki,
bu g‘oyat to‘gri tanlov bo‘lgan edi. 
Odamjiy   Miyonxon   birso‘zligi,   sabrligi,   xayrixohligi   va   ziyrakligi   bilan
ajralib turardi va kotiblik ishi uchun oqlovchi diplomli yoki Angliyada olingan oliy
ma’lumotli   odam   bo‘lishi   shart   emasligini   barchaga   isbotlab   berdi».   Moxandas
Gandi   Vataniga   kelib   rejasi   asosida   qator   ishlarni   amalga   oshirdi.  O‘zining  qisqa
vaqt Hindistonda bo‘lganida ingliz tilida Janubiy Afrikadagi hindlarning huquqsiz
holati,   ularning   yashash   sharoiti   va   ahvoli   to‘g‘risida   bromyura   e’lon   qildi.   U
yashil rangda chiqqanligi uchun ham keyinchalik “Yashil bromyura” nomini olgan.
U   o‘n   ming   nusxada   chiqarilib   barcha   gazeta   redaksiyalariga   va   Hindiston
partiyalari yetakchilariga tarqatilgan edi. Reyter agentligi Angliyaga bu bromyura
to‘g‘risida   telefon   orqali   xabar   beradi.   Bu   xabar   shov-shuv   tarzda   Natalga   yetib
keladi va yevropislar o‘rtasida shiddatli norozilikka sabab bo‘ldi. 
Hindistonda   Maxatma   Gandi   majlislarda,   mitinglarda   Janubiy   Afrikadagi
holat   to‘g‘risida   chiqishlar   qildi.   Xotini   Kasturbayni,   to‘qqiz   va   besh   yoshli   ikki
o‘g‘lini hamda o‘n yoshki qizini olib Moxandas 1896-yil 28-noyabrda Bombeydan
Janubiy Afrika yo‘nalishi bo‘yicha 2 ta paraxot “Kurlyand” va “Naderi”da hindlar
Janubiy   Afrikaga   qarab   yo‘l   oldi.   Moxandas   Gandi   19-dekabrda   Durbanga   yetib
keladi. Uni va u bilan kelgan ikki kemadagi hindlarni qaytarib yuborish maqsadida
mahalliy hukumat va oqtanlilar qattiq kirishadilar. Yigirma uch kunlik karantindan
so‘ng   kemadagilar   sohilga   tushadi.   Moxandas   Gandi   qarshilikka   uchraydi,   uni
toshbo‘ron   qilishadi.   1901   yilda   yana   Hindistonga   keladi.   Kongressga   Janubiy
Afrika   bo‘yicha   rezolyutsiya   kiritadi.   Afrikadan   xat   keladi,   unda   «koloniyalar
bo‘yicha   imperiya   vaziri   Jozef   Chemberlin   kelishi   kutilmoqda   tezroq   qayting»
deyilgan edi.  Moxandas   Gandining
Durbanda Jozef Chemberlin bilan uchrashuvi foydasiz bo‘ladi. Shunday bo‘lsada u
hindlarning ahvoli haqida ma’lumot tayyorlab unga topshirmoqchi bo‘ladi, ammo
uni ikkinchi bor qabul qilmaydi. Boshqa do‘stlari orqali u yozgan ma’lumot Jozef
Chemberlinga beriladi. Janubiy Afrikada 1899 yilda boshlangan ingliz-bur  urushi
23 1902   yilning   31   mayida   tinchlik   shartnomasi   bilan   tugaydi.   Bunda   Moxandas
sanitar   guruhi   tashkil   etib,   unga   boshchilik   qiladi.   Moxandas   Gandi   1904   -yildan
«Indian   Opinon»   (Hind   fikri)   haftalik   gazetasini   chiqara   boshlaydi.   Angliya
yozuvchisi   Jon   Raskin   asarlarini   o‘qib   katta   ishtiyoq   olgan   Moxandas   Gandi
Durbon   yaqinidagi   Fenik   qishlog‘idan   yer   olib,   gazetani   nashr   qilishni   qishloqqa
ko‘chiradi   va   koloniya   tashkil   etadi.   Unda   yashovchilar   gazeta   chop   qilish   bilan
birga yerga ishlov berib kamtarona ehtiyojlari uchun pul topganlar. 
Moxandas   Gandi   o‘z
gazetasida 1905- yilgi Rossiyadagi revolyutsion harakatlar to‘g‘risida ham yozadi.
1906   yilda   Natalda   ingliz-bur   urushidan   so‘ng   ko‘p   o‘tmay   mahalliy   qabilalar   -
zuluslarning   antikolonial   qozg‘aloni   boshlanadi.   Ionnesburgda   oqlovchi   bo‘lib
ishlayotgan   Moxandas   Gandi   Natal   hukumatiga   qilgan   taklifi   inobatga   olinib,
Natal   Qurolli   kuchlariga   berilgan   hind   sanitar   guruhiga   boshchilik   qiladi 1
.
«Guruhimiz   bir   ming   yuz   nafar   odamdan   iborat   bo‘lib,   shulardan   qirqtasi
komandirlar edi. Uch yuzga yaqini erkin hindlar bo‘lib, qolganlari shartnomadagi
ishchilar   edi.   Garchand   biz   o‘t   chizig‘i   ortida   harakat   qilishimiz   lozim   bo‘lib,
«Qizil   Xoch»himoyasi   ostida   bo‘lsakda,   nozik   paytda   bizni   oldingi   saflarga
o‘tishimizni   so‘rashdi.   Olti   haftalik   xizmatdan   so‘ng   guruh   tarqatib   yuborildi.
Bizning   kamtarona   ishimiz   o‘shanda   og‘izga   tushgandi   va   bu   hindlarga   bo‘lgan
e’tiborni   oshirib   yuborgandi.   Ro‘znomalarda   bizning   sharafimizga   quyidagi
naqorat   bilan   qasidalar   chop   etilgandi:   “Ne   bo‘lsa   ham   bizlar   Imperiya
o‘g‘lonlarimiz”.   Hind   jamoasi   tashkiloti   asta-sekin   yaxshilana   boshladi.   Men
shartnomadagi hindlar bilan yaqindan tanishdim. Ularning ancha ko‘zi ochilgan va
hindlar,   musulmonlar,   nasroniylar,   tamillar,   gujoratlar,   sindhiylar   bir   Vatan
farzandlari degan ishonch-e’tiqod ularning onglariga chuqur o‘rnashib qolgan edi.
Hamma   oqtanlilarning   hindlarni   tahqirlaganlari   uchun   o‘z   ayblarini   yopib
yuborishlariga   ishonar   edi.   O‘shanda   bizga   oqtanlilarning   nuqtai-nazarlari   jiddiy
o‘zgargandek   tuyulardi.   Urush   vaqtida   ular   bilan   g‘oyat   iliq   munosabatlar
o‘rnatilgan   edi.   Bizga   minglab   ingliz   askarlari   bilan   ish   ko‘rishimizga   to‘g‘ri
1
 4 Намбудирипад Е.М.Ш. Махатма Ганди и гандизм. М., 1986. С.18.
24 kelgandi.   Ular   biz   bilan   do‘stona   munosabatda   bo‘lar   va   xizmatlarimiz   uchun
tashakkurlar   aytar   edilar».   1906   -yil   22   -avgustda   Transvaal   gazetasida   «Qora
qonun”   loyihasi   e’lon   qilinadi.   Unga   ko‘ra   Transvaalda   yashovchi   har   bir   hind
erkak, ayol hatto bola sakkiz yoshdan politsiya ro‘yxatidan o‘tib, unga o‘z ijtimoiy
holatini bayon etishi, barmoqlari izlarini qoldirishi va guvohnoma olishi kerak edi. 
Bunday   xujjati   yo‘qlarga   qamoq   yoki   deportatsiya   qilinishi
haqida yozib chiqadi. Tabiiyki, barcha musulmon hindlar xotini qizini bu narsadan
himoya   qilish   uchun   jonlarini   fido   qilihga   ham   tayyor   edilar.   Ioxannesburgda
“Imperial”   teatri   binosida   hind   jamoasi   vakillarining   mitinglari   bo‘lib   o‘tadi.   Bu
qonundan   norozi   bo‘lgan   hindlar   agar   qonun   qabul   qilingan   taqdirda   ham   unga
bo‘ysunmaslik   haqidagi   Moxandas   Gandining   rezolyutsiyasini   qabul   qildilar.
Moxandas   Gandi   boshchiligidagi   bunga   qarshi   kurash   juda   qiyin   kechdi   va
cho‘zilib ketdi. Moxandas bir necha bor Londonga borib vazir va deputatlar bilan
uchrashdi,   uni   aldashdi.   U   norozilik   namoyishlarini   tashkil   etib   bir   necha   bor
qamaldi.   1908-yil   11-yanvarda   Moxandas   Gandi   Ioxannesburgda   qarshilik
namoyishini   tashkillashtiradi.   Natijada   Moxandas   ikki   oyga   qamoqqa   tushadi.
1909-yilning noyabr oyida Moxandas Gandi yana Angliyaga keladi. Bota va Smets
angliya hukumati bilan Janubiy Afrika bilan ittifoq tuzish maqsadida faol kelishuv
muzokaralarini   olib   boradi.   Bu   vaqt   oralig‘ida   Moxandas   Gandi   mahalliy   hind
ommasi bilan muloqotga kirishadi.  Qolaversa,   “Hind   svaradj”
kitobini   yozadi.   Janubiy   Afrikadan   qaytgan   Moxandas   Gandi   “Tolstoy   firmasini”
tashkil   qiladi.   Aynan   shu   yerda   u   bo‘ysunmaslik   risolalarini   tuzadi.   1910-yil   7-
sentabrda  shaxsan   Tolstoy  unga   noma  yuborib,  ularning  faoliyatini  bilish   istagini
aytadi.   Gandining   maslahatlari   bilan   Natal   to‘g‘chilari   namoyish   boshlaydilar.
Bunday   namoyishlar   kun   sayin   ko‘payib,   namoyishchilarning   soni   20   ming
kishidan   oshib   ketdi.   Moxandas   Gandi   yana   qamoqqa   olinadi,   notinchliklar
ko‘payib hukumat uni ozod qilishga majbur bo‘ladi. Moxandas Gandi 1913-yil 6-
noyabrda   Nataldan   Transvaalga   tinchlik   yurishi   namoyishini   boshlaydi.   Bu
namoyish  uzundan-uzun  kolonnaga   aylanib,  uning  safi   yanada  kengaymoqda   edi.
Gandi   uchinchi   bor   qamoqqa   olinadi,   biroq   noroziliklar   oshib   ketgani   tufayli   uni
25 qo‘yib   yuborishga   majbur   bo‘ladi.   Afrikada   voqealar   hind   xalqini   uyg‘otdi.
Angliya hukumatining tinchi buzildi. Ular butun Hindistonga bu holatning t arqab
ketishidan qo‘rqar  edilar. Angliya hukumati  buni  hal  qilishning choralarini  qidira
boshladi.  Oxiri   1914   yilning
30-iyunida   Moxandas   Gandi   va   Transvaal   vaziri   Yan   Smets   o‘rtasida   bitim
imzolanadi.   unga   ko‘ra   jon   boshiga   solinadigan   soliq   va   haqoratomuz   irqiy
qonunlar bekor qilinadi. Bu Janubiy Afrikadagi hindlarning va ularning rahnamosi
Moxandas   Gandining   yirik   siyosiy   g‘alabasi   edi.   Moxandas   Gandi   Janubiy
Afrikada   yana   ikki   o‘g‘illi   bo‘ladi.   U   La   Mansh   orqali   Vataniga   qaytayotganida
jahon urushi boshlanadi. 1915-yil yanvarda 46 yoshli Moxandas Gandi Bombeyga
yetib   keladi.   Buyuk   shoir,   nobel   mukofotining   sovrindori   Robindranat   Tagor
(1861-1914) Moxandasni “faqirlik libosidagi Maxatma” degan edi. Shundan so‘ng
bu   nom   uning   asosiy   nomiga   aylandi,   garchi   o‘zi   bunga   qarshilik   va   norozilik
bildirsa ham. Maxatma – buyuk qalb ma’nosini anglatadi. Oddiy xalq keyinchalik
uni   xudoning   elchisi,   karomat   ko‘rsata   oladigan   va   Hindiston   ehtiyojlarini   o‘ziga
ola   biladiganbuyuk   inson   debtasavvur   qilmasligi   uchun   ham   bu   nomga   qarshilik
bildiradi. U o‘zini avliyo va payg‘ambarlarga sira o‘xshamaydigan oddiy odam deb
bilgan.  Bu
borada   u   shunday   yozadi:   “Siyosat   sohasidagi   izlanishlarim   faqat   Hindistonda
emas,   balki   qandaydir   darajada   butun   “Tamaddumlashgan”   olamga   endi   ma’lum
va  mashhur  edi.  Men   uchun  ular   katta  qimmat   kasb  etmas  edi.  Shu  izlanishlarim
tufayli  olgan  Maxatma  unvoni  men  uchun  yanada   kamroq  qimmatga   ega  edi.  Bu
unvon   ko‘pincha   meni   qachon   bo‘lmasin   suyuntirganini   sira   eslolmayman”.
Moxandas   Gandi   Janubiy   Afrikadagi   yigirma   yillik   faoliyati   davomida   kuch
ishlatmasdan   qarshilik   ko‘rsatish   -   «satyagrax»   ni   ishlab   chiqadi.   Uning
yozishicha:   «endilikda   «satyagrax»   deb   nomlangan   tamoyilning   o‘zi   bu   atama
paydo   bo‘lishidan   oldin   yuzaga   kelgan   edi.   Dastlabki   vaqtda   buning   nima
ekanligini   men   ham   bilmagan   edim.   Ushbu   tamoyil   tavsifi   uchun   gujoratiy   tilida
dastavval inglizcha «sust qarshilik ko‘rsatish» iborasidan foydalandik.
26   Biroq   bir   kuni   ovrupaliklar   bilan   suhbatda   shunga   amin   bo‘ldimki,   «sust
qarshilik   ko‘rsatish»   atamasi   haddan   tashqari   tor   ekan,   ojizning   kuchliga   qarshi
qurolini   anglatar   ekan,   bu   qandaydir   nafrat   bilan   yo‘g‘rilgan   bo‘lib,   oxirida
zo‘ravonlikka   esh   bo‘lib   ketar   ekan.   Men   hind   harakatining   yolg‘on   talqinini
ko‘rsatishga   va   haqiqiy   tabiatini   tushuntirib   berishga   qaror   qildim.   O‘z-o‘zidan
ravshanki, o‘z kurashlarini ifodalash uchun hindlar yangi atamani o‘zlari topishlari
kerak   edi.   Biroq   qancha   bosh   qotirmay,   hech   munosib   atama   miyamga   kelmadi.
Shunda «Indiyan opinon « mushtariylari orasida shu ma’nodagi eng yaxshi iboraga
tanlov e’lon qildi. 
27 2.1 Maxatma Gandining Hindiston Milliy Kongressida tutgan o‘rni
Maxatma   Gandining   1885-yilda   tashkil   topgan   Hindiston   Milliy   Kongressi
(HMK)   bilan   birinchi   bor   tanishuvi   Janubiy   Afrika   hindulari   aholini   ko‘tarib
chiqish   bilan   bog‘liq   edi 1
.   Bu   haqda   u   shunday   yozadi:   «Hindistonga   qaytib
kelgach,   bir   muncha   vaqt   mamlakat   bo‘ylab   aylandim.   1901-yili   Kalkuttaga
hozirda marhum mister (keyinchalik ser) Dinshou Vach raisligida Kongress majlisi
bo‘lib o‘tdi. O‘z-o‘zidan ravshanki, men Kongress majlisiga yo‘l oldim va u yerda
uning   ishi   bilan   birinchi   marta   tanishdim.   Kongress   ishlagan   muhit   haqida
batafsilroq hikoya qilib beraman. Ko‘p kishilar bir-birlarini ayamay so‘kar edilar.
Bordiyu, siz ulardan biriga bir ish topshirgudek bo‘lsangiz, u buni boshqa bittasiga
topshirar, u esa o‘z navbatida, uchinchisiga topshirar edi va hokazo. Diplomatlarga
kelsak   ularning   qo‘lidan   bir   ish   kelmas   edi.   Men   bir   qancha   ko‘ngillilar   bilan
do‘stlashib oldim va Janubiy Afrika haqida ularga gapirib berdim, ular o‘zlarining
faoliyatsizliklaridan biroz xijolat tortishdi. Men ularga jamiyatga xizmat qilishning
pinhoniy ma’nosini tushuntirishga urinib ko‘rdim. Aftidan, ular meni tushunishdi. 
Biroq   xizmat   qilish   ruhi   birdaniga   yuzaga
kelmaydi.  U   birinchi   navbatda   xohish   borligini,   undan  keyin   esa   tajribani   ko‘zda
tutadi.   O‘sha   soddadil,   ko‘rkam   yigitlarda   xohishdan   ko‘pi   yo‘q,   ammo   tajriba
degani   anqoning   urug‘i   edi.   Kongress   yilda   bir   marta   uch   kunga   yig‘ilarkan,
qolgan vaqtda hech bir ish qilmas ekan. Uning uch kunlik majlislaridagina ishtirok
etib, qanaqa tajriba to‘plab  bo‘lardi? Delegatlar  ko‘ngillilardan hech nimasi  bilan
farq   qilmasdi.   Ularda   tirnoqcha   ham   tajriba   yo‘q   edi.   Ularning   o‘zlari   hech   ish
qilmas edilar. «Hoy, ko‘ngilli, uni qil, hay ko‘ngilli buni qil», – ular muttasil bir-
birlariga shunday buyruq berar edilar, xolos. Hatto shu yerda ham  men daxlsizlik
muammosiga   duch   keldim.   Tamillarning   oshxonasi   boshqa   hammanikidan   bir
chetda joylashgan edi.  Tamil   delegatlar   yot   odamlarning   ular
ovqatiga bir karra nazar tushishidanoq o‘zlarini haqoratlangan his etar edilar. Shu
bois   ular   uchun   hammanikidan   devor   bilan   to‘silgan   Kampaundida   maxsus
oshxona qurilgan edi. 
1
 Колъцов Н.Н. Индия:40 лет боръбы и свершений. М.1987. С.9.
28 U yer har doim tutun va dim bo‘lar edi. Bu bir vaqtning o‘zida, yemakxona
va yuz-qo‘l  yuvadigan joy hisoblanardi  – tuynik-derazasiz  qop-qorong‘u bir  quti.
U   menga   varndhari   latifasini   eslatib   yubordi.   Bordiyu,   Kongress   delegatlari
o‘rtasida noittifoqlik mavjud bo‘lsa, – o‘yladim men uh tortib, – uning sababchilari
orasida   qanchalik   tarqalganini   tasavvur   qilsa   bo‘ladi.   Delegatlar   tozalikka   zid
sharoitlarda   yashardi.   Hammayoq   chilp-chilp   loy.   Atigi   ikki-uchtagina   jamoat
hojatxonasi   bor   edi;   u   yerdan   anqiyotgan   badbo‘y   hid   haligacha   dimog‘imdan
ketmay,   nafratimni   uyg‘otadi.   Bordiyu,   Kongress   sessiyasi   uzoqroq   davom
etadigan   bo‘lsa,   o‘lat   tarqalishi   hech   gap  emasdi,   chunki   u   yerdagi   sharoit   bunga
to‘la qulaylik tug‘dirib bormoqda edi» 1
.  Kongressda   Maxatma   Gandi   kiritgan
masala bo‘yicha rezolyutsiya qabul qilinadi. Shu o‘rinda uning Janubiy Afrikadagi
hindular   ahvoliga   oid   quyidagi   fikrlari   e’tiborga   molik:   “Aholining   ma’lum
qatlami (bizga eng muhim ijtimoiy xizmat ko‘rsatuvchi) hindularda «daxlsiz» deb
ataladiganlari   shaharlar   va   qishloqlarning   chekkalariga   haydab   chiqarilganlar.
Mana shu chekka mahalalar gujoratiyda «dhedvado»deb ataladi va bu nom nafratli
ma’nonin   anglatadi.   Xuddi   shundayin   qachonlardir   nasroniylar   Ovrupasida
yahudiylar   «daxlsizlar»deb,   ularga   ajratilgan   mahallalar   esa   haqoratomuz
«getto»nomi   bilan   atalgan 2
.   Shunga   o‘xshab   bizning   kunlarimizda   Janubiy
Afrikada   biz   «daxlsizlar»   bo‘lib   qolganmiz.   Endryusning   o‘zini   o‘zi   qurbon
qilishiyu   Shastriyning   sehrli   tayoqchasi   bizning   bu   badnomlikdan   qutila
olishimizga   qanchalik   yordam   berishini   kelajak   ko‘rsatadi.   Boshqa   barcha
xalqlardan   farqli   o‘laroq,   yahudiylar   o‘zlarini   Xudo   suygan   bandalar,   deb
hisoblaydilar.   Bu   shunga   olib   keldiki,   ularning   avlodlari   g‘ayrioddiy   va   nohaq
g‘azabga girifdor bo‘ldilar. 
Qariyb shundayin kishilar o‘zlarini oryalar yoki taraqqiy etgan xalq deb, o‘z
urug‘doshlarining   bir   qismini   esa   nooryalar   yoki   «daxlsizlar»   deb   ataganlar.   Bu
ham shunga olib keldiki, haqqoniy bo‘lsada, Janubiy Afrikada faqathindular emas,
balki yana musulmonlarni ham, parslarni ham g‘yrioddiy intiqol o‘z komiga tortib
ketdi,   chunki   ularning   barchasi   bir   mamlakatdan   kelib   chiqqan   bo‘lib,   hindu
1
 Улъяновский Р.А. Три лидера великого индийского народа. М., 1960. С.28.
2
 Антонова К.А, Бонгард-Левин Г.М, Котовский Г.Г. История Индия. -М.: «Мысль» 1979.  C .76.
29 birodarlari singari ularning badani ham qora bo‘lgan». HMK ning daxlsizlikni yo‘q
qilishga   qaratilgan   faoliyatida   Maxatma   Gandi   asosiy   kuch   edi.   20-yillarning
boshida   HMK   ning   ko‘ngillilar   guruhi   har   bir   a’zosi   qabul   qiladigan   qasamyod
matniga   Maxatma   Gandi   tashabbusi   bilan   hindularga   “daxlsizlik”   haqidagi   band
kiritilgan   edi.   Unga   ko‘ra   “men   daxlsizlikni   yo‘q   qilinishini   zarur   va   adolatli
ekanligiga   ishonaman   va   ular   bilan   aloqa   bog‘lashga   va   ularga   yordam   berishga
harakat qilaman” der edi. Hindiston   Milliy   Kongressi   Maxatma   Gandi
Janubiy   Afrikadan   qaytganda   ichki   kelishmovchiliklar   tufayli   chuqur   inqirozni
boshidan   kechirayotgan   edi.   Bu   inqirozdan   birinchi   jahon   urushi   yillarida   chiqa
boshlagan edi. Unga yangi g‘oyalar, kurashning yangi usullari, shakllari kerak edi.
Ularni 1915 yilda Hindistonga kelgan Maxatma Gandi olib keldi. Besh yoki undan
ko‘proq   yilga   tuzilgan   shartnoma   bo‘yicha   Hindistondan   Janubiy   Afrikaga   kelib
qolgan   ishchilar   shartnomada   (yoki   shartnoma   qilingan)   ishchilar   deb   atalgan.
Garchi   1914   yilda   tuzilgan   Smets-Gandi   deb   atalmish   bitim   bo‘yicha   Natalga
kelgan   har   bir   shartnomadagi   ishchidan   olinadigan   uch   funt   sterling   soliq   bekor
qilingan   bo‘lsada,   Hindistondan   ishchilar   oqib   kelish   muammosi   hamon   alohida
e’tibor qilishni talab etardi.  1916-yil   martida   pandiy   Madan
Mo‘han   Malviyajiy   Hindiston   qonunchilik   kengashiga   ishchilarni   shartnomalash
tizimining   bekor   qilinishi   to‘g‘risidagi   rezolyutsiya   loyihasini   kiritgan.   Shu   taklif
munosabati bilan lord Xarding «janobi oliylari hukumatidan vaqti kelib bu tizimni
bekor qilish to‘g‘risida va’da olgan» ligini  aytadi. Biroq men Hindiston bu qadar
noaniq   va’dadan   qanoat   hosil   qilmaydi   va   bu   tuzumning   bekor   qilinishi   uchun
beto‘xtov   targ‘ibot   kompaniyasini   boshlab   yuborishi   kerak   deb   hisoblardim.   Shu
paytgacha   Hindiston   shartnomalashga   boqibeg‘amligi   bois   chidab   kelar   edi.   Bu
baloni daf etish uchun xalq kompaniyani muvaffaqiyat bilan boshlab yuboradigan
payt   keldi   deb   bilardim.   Men   bir   qancha   maqolalar   e’lon   qildim   va   Hindiston
jamoatchiligi   shartnomalashning   bu   tizimini   butunlay   bekor   qilish   fikrida
ekanligiga   ishonch   hosil   qildim.   Bu   orada   vitse-qirol   tushuntirib   aytdiki,   “vaqti
bilan   tizimni   bekor   qilish   shu   ma’nodaki,   o‘rniga   boshqa   choralarni   joriy   etish
30 uchun yetarli bo‘lgan birmuncha oqilona muddat o‘tishi bilan shartnomalash bekor
qilinadi”.
  Shunday qilib, 1917 yil fevralida pandit Malviyajiy shartnomalash tizimini
zudlik bilan bekor qilish to‘g‘risida qonun loyihasi kiritishga ruxsat so‘radi. Lord
Chelmsford bunday ruxsatni bermaydi. Shunda men shartnomalashni  bekor qilish
uchun  kampaniya  o‘tkazish   maqsadida  butun  mamlakat  bo‘ylab  safar  taraddudini
ko‘rishga  qaror  qildim. Biz shartnomalash  tizimini  bekor  qilish  uchun eng so‘ngi
muddat   sifatida   31-iyul   tayin   qilinadi.Butun   Hindiston   bo‘ylab   o‘tgan   ommaviy
mitingda   xuddi   shunday   qarorlar   qabul   qilingan   edi.   Natijada   31   iyulgachayoq
hukumat Hindistondan shartnoma bilan ishchilarni xorijga chiqib ketishiga barham
berildi,   deb   e’lon   qilinadi.   1918-yil   Angliya   hukumati   Dehlida   “harbiy
konferensiya”sini   chaqirishga   qaror   qiladi.   Vitse-qirol   Chelmsford   Maxatma
Gandini   bu   konferensiyada   taklif   qiladi.   Chelmsford   Maxatma   Gandini   o‘z
rejalarini   amalgam   oshirish   ya’ni   hind   resusrlari,   material   resusrlar,   odamlarni
urushni   tugatish   maqsadida   foydalanishda   qo‘l   keladi   deb   chaqirgan   edi.   Biroq
Maxatma   Gandi   o‘zining   fikrida   qat’iy   turgani   bois   undan   foydalana   olmaydi.
Urushda   Angliya   g‘alabaga   erishishi   uchun   Hindistonni   Versal   tinchlik
konferensiyasida   qatnashishga   taklif   qiladi   va   unga   aynan   Maxatma   Gandini
chaqirishadi, biroq Gandi bu taklifga rad javobini  beradi. Angliya hukumati  yana
bir   fars(yolg‘on   o‘z   ishini   amalgam   oshirish   maqsadida)ni   ishga   soladi   ular
Hindistonni   “Teng   huquqli”lar   Liga   a’zosi   bo‘lishini   talab   qilib   chiqadi,   maqsad
esa   bu   diplomati   aksiya   ortida   Angliya   Ligada   yana   bitta   boshqaruv   derjava
ovoziga   ega   bo‘lar   edi.   Hindiston   ishlari   ministri   Montegyu   va   vitse-qirol
Chelmsford   Hindiston   Angliya   siyosati   to‘g‘risida   daklad   tayyorlashdi   shunga
asosan 1919-yil Hindistonni boshqarish qonuni qabul qilinadi. 
Qolaversa,   angliyaliklar   Hindiston   iqtisodi,   ichki,
tashqi   siyosatini,   moliyaviy   ishlarini   to‘liq   boshqarar   edi.   1919-yil   Angliya
hukumati   Roulett   qonuni   ham   qabul   qiladi.   Unga   ko‘ra   revolyutsiya   faoliyatiga
aloqador   shaxslarni,   antihukumatga   chiqqanlarni   hukumat   va   politsiya   sudsiz
31 yopiq  devor  ortida  hukm   chiqarish  huquqiga  ega   edi.  Bu  qonun  chiqqunga  qadar
Gandi   ularga   noma   bilan   chiqib   ularni   bu   qonunga   qarshi   chiqishga   undaydi.
Roulettga   qarshi   chiqqan   Maxatma   Gandiga   Hindiston   yoshlari   jon   deb
qo‘shilishdi. 
Ollohobodning   yosh   advokatlaridan   biri   Kembrij   Universitetini   tugatib
qaytgan   Djavoharlal   Neru   Gandining   metodiga   to‘liq   qo‘shiladi.   Roulett   qonuni
kuchga kirdi. Maxatmaning chaqiriqlari xalq tomonidan qabul qilindi va 1919-yil
6-aprel   fuqarolarning   tobe   bo‘lmaslik   kompaniyasi   kuni   deb   e’lon   qiladi.   Shu
kundan   boshlab   Hindiston   xalqi   kuchga   to‘ladi,   omma   birlashadi.   Birinchi   bor
ishchilar,   kreston   ommaviy   siyosiy   demonstratsiyalarga   chiqishadi.   Dehli,
Ahmadobod,   Amritsar,   Laxor,   Bombeyda   qonli   to‘qnashuvlar   boshlanib   ketadi.
Panjobda   harbiy   holat   e’lon   qilinadi.   Bombey   ko‘chalari   odamlar   bilan   to‘lib
ketgan   bo‘lib,   ular   “Bande   motaram”   ya’ni   “Salom   senga   ona   Vatan”   –   deb
qichqirishardi 1
.  1919-yil 13-aprelda mahalliy taqvimga ko‘ra yangi
yil   kuni   markaziy   maydonda   20   mingga   yaqin   aholi   to‘planib,   Roulett   qonunini
bekor   qilish   haqida   demonstratsiyaga   chiqdi.   Qurolsizlangan   aholiga   qarshi
hukumat ogohlantirmasdan o‘q ota boshlaydi (379 kishi qirib tashlandi). Maxatma
Gandi   Panjobga   borishga   vitse-qiroldan   ijozat   olib   Matilal,   Djavoharlal   Nerular
bilan birga Amritsarga yetib keladi 2
. Moxandas Gandi vatani Hindistonga qaytgach
bu   yerdagi   hind-musulmon   munosabatlarini   yaxshilashga   e’tibor   qaratdi.   O‘zi
aytganidek:   hali   Janubiy   Afrikadayoq   menga   shu   narsa   mutlaqo   ravshan   ediki,
musulmonlar  bilan hindular  o‘rtasida  chinakkam  do‘stlik yo‘q. Men  hech qachon
ularning   birlashishi   yo‘lidagi   to‘siqni   bartaraf   etish   imkoniyatini   boy
bermaganman. Biroq yaltoqlanib yoki o‘z qadrimni yerga urish hisobiga biron bir
odamni o‘zimga qaratish odati menga butunlay yot narsa edi. 
Janubiy   Afrikadagi   ishimdan   shu   narsaga
imonim   komil   bo‘ldiki,   aynan   hindu-musulmon   birligi   masalasida   mening
ahimsam   eng   jiddiy   sinovga   duch   keladi   va   o‘sha   vaqtda   ushbu   masala   ahimsa
1
 Синха Н.К. Банерджи А.Ч. История Индии. М.1954. С.399.
2
 Век XX: политика люди судьбы. Под ред. Ш.Ергашева Ташкент 2007. С.81.
32 sohasidagi  mening izlanishlarim  uchun keng maydonga  ochib beradi.  Men bunga
hozir   ham   ishonib   turibman.   Xudo   meni   sinovlarga   duchor   etajagini   bir   umr   his
qilib kelganman. Janubiy Afrikadan ana shunday ishonchu e’tiqodlar bilan qaytib
kelib,   men   musulmonlarning   rahnamolari   aka-uka   Alilar   bilan   yaqinlashishga
harakat   qildim.   Men   ularni   bor-yo‘g‘i   ikki   martagina   ko‘rganman,   ammo   ular
haqida juda ko‘p eshitganman. Hamma ularning ishlari va ular ko‘rsatgan matonati
haqida yaxshi gaplarni aytardi. Oramizda uzviy do‘stona aloqalar o‘rnatilishidaqn
oldiqroq   afsuski   ular   qamoqqa   tushib   qolishgandi.   Aka-uka   Alilar   hibsga
olingandan   keyin   musulmon   do‘stlarim   meni   Kalkuttadagi   musulmonlarning
sessiyasiga   taklif   etishdi.   Mendan   so‘zga   chiqishimni   iltimos   qilishdi   va   aka-uka
Alilarni   ozod   etish   uchun   musulmonlar   bor   kuchlarini   ayamasliklari   kerakligi
to‘g‘risida   ikki   og‘iz   gapirdim   bir   muncha   vaqtdan   keyin   o‘sha   do‘stlar   meni
Aligarhdan musulmonlar kollejiga olib borishdi, u yerda yoshlarga Vatanga xizmat
qilish   ishida   “faqir”lar   bo‘lishga   chaqirdim.   So‘ng   aka-uka   Alilarni   ozod   qilish
bo‘yicha   hukumat   bilan   yozishmalarga   kirishib   ketdim   shu   munosabat   bilan
ularning   qarashlarini   va   xalifalik   haqidagi   masalada   faoliyatini   o‘rgandim   va
musulmon do‘stlar bilan bir nechta suhbat o‘tkazdim.  Agar
aka-uka   Alilarni   ozod   etish   ishida   va   xalifalik   masalasini   hal   etishda   qo‘limdan
kelgancha   yordamko‘rsata   olsamgina   musulmonlarning   chin   do‘sti   bo‘lishimni
bilardim.   Men   bu   ishimning   haqqoniyligi   to‘g‘risida   hukm   chiqara   olmaymanu,
ammo   musulmonlarning   talablarida   hech   qanday   axloqsizlik   yo‘q   edi.   Diniy
qarashlarda   biz   boshqa-boshqamiz.   Har   birimizga   o‘z   dinimiz   eng   oily   bo‘lib
ko‘rinadi.   Agarda,   hamma   bir   xildagi   diniy   e’tiqod   yo‘lini   tutganida,   dunyoda
faqat   bittagina   din   bo‘lar   edi.   Vaqti   bilan   shu   narsaga   amin   bo‘ldimki,   xalifali
to‘g‘risidagi   masalada   musulmonlarning   talablari   axloqiy   negizlarga   qarsi
boruvchi gunoh ish emas. Hatto Britaniya bosh vaziri uni adolatli deb etirof etadi.
Xalifalik haqidagi masalaga mening munosabatimni do‘stlar ko‘pincha tanqid qilib
chiqar   edilar.   Biroq   shunga   qaramasdan   na   o‘z   nuqtai-nazarimni   qayta   ko‘rib
chiqishga van a musulmonlar bilan hamkorligimdan afsuslanishimga  zarurat  yo‘q
edi.  Hayotimdagi   voqealar   shu   tariqa   rivojlanib   borar   ediki,   men
33 turli   dindagi   va   turli   ijtimoiy   holdagi   odamlarga   duch   kelar   edim.   Qarindosh
urug‘larim   va   begonalarga,   vatandoshlarim   va   ajnabiylarga,   oqtanlilar   va
ranglilarga, hindularga va boshqa dindagi hindlarga, ular xoh musulmon, xoh pars,
xoh   nasroniy,   xoh   yahudiy   bo‘lsin,   barchasiga   har   doim   birdek   munosabatda
bo‘lardim.   Komil   ishonch   bilan   ayta   olamanki,   yuragim   ularni   turlicha   idrok
etishga   qodir   emas   edi».   1919-yilning   noyabrida   Dehlida   Hindiston
musulmonlarining   halifalik   harakati   konferensiyasi   bo‘ladi.   Hindiston   tarixida
birinchi marta hindu diniga mansub Moxandas Gandi ushbu harakatning raisi qilib
saylanadi. Bu bejiz emas albatta. U hind-musulmon birligining ashaddiy tarafdori
bo‘lganligidan   va   bu   boradagi   ishlari   natijasida   shunga   erishdi.   Uning   uchun
musulmonlar   masalasi   butun   xalq   birligining,   hatto   Hindiston   mustaqilligiga
erishishning kaliti edi 1
.  1919-yilning   oxirida   HMK   ning   navbatdagi
sessiyasi   Amritsarda   bo‘lib   o‘tadi.   Kongressning   ko‘pchilik   rahbarlari   to‘g‘ri
qamoqdan   chiqib   kelgan.   Chunki   sal   oldinroq   Angliya   qiroli   Hindiston
boshqaruviga  oid yangi   qonunni  qabul   qilinishi  munosabati  bilan  amnistiya  e’lon
qilgan   edi.   Ular   orasida   Gandining   izdoshlari   aka-uka   Alilar,   Tilak,   Motilal   va
Djavoharlal Neru, E.Bezand kabi mamlakat siyosatchilari bor edi. Maxatma Gandi
shu   vaqt   oralig‘ida   «   Yangi   Hindiston   »   gazetasini   Ahmadoboddan   nashrga
chiqarishga   do‘stlarining   yordamida   amalga   oshiradi.   Moxandas   Gandining
hayotida katta o‘rin tutgan bu sessiya haqida shunday yozib qoldirgan: Shungacha
Kongressning yillik majlislarida mening ishtirokim hindiy tilini targ‘ib qilish bilan
chegaralanardi,   buning   oqibati   o‘laroq   men   hindiy   tilida   nutq   so‘zlar,   unda
hindlarning   boshqa   mamlakatlardagi   ahvoli   bilan   tanishtirardim.   Bu   yil   biron-bir
narsa bilan mashg‘ul bo‘lishimga to‘g‘ri kelar deb o‘ylamagandim. 
Biroq   ilgari   ham   ko‘p   martalab
bo‘lgani   kabi   zimmamga   kutilmaganda   mas’ul   ish   tushib   qoldi.   Kongressga
Panjobdagi jinoyatlar to‘g‘rida hisobot tuzish uchun mas’ul  bo‘lganim  sababli  bu
masala   bo‘yicha   yana   qilinishi   keragi   bo‘lgan   narsaga   e’tiborni   tortishim
zarurligini angladim. Hukumat bilan muzokaralar o‘tkazmasa bo‘lmasdi. Navbatda
1
  Винод   Бхатия   Джавохарлал   Неру   и   становление   индийского-советских   отношений   1917-1947.   М.1989.
С.66.
34 yana   islom   davlati   to‘g‘risidagi   masala   turardi.   Xuddi   shu   pallada   matbuotda
qirolning   yangi   islohotlar   to‘g‘risidagi   bayonoti   e’lon   qilindi.   Hatto   menga   u
unchalik   qoniqarli   emasday   bo‘lib   ko‘rindi:   ko‘pchilik   qismi   esa   mutlaqo
qoniqarsiz  edi. Ammo garchi  kamchiliklardan holi  bo‘lmasada,  islohotlar  maqbul
bo‘lib ko‘ringan edi.
  Men   qirol   e’lon   qilgan   islohotlar   to‘g‘risidagi   munozalarda   ishtirok   etish
shartligini angladim. Shu bois men rezolyutsiyada islohotlarni rad etish emas, balki
qabul   qilish   uchun   fikr   bildirdim.   Ammo   bu   barcha   birdek   hurmat   qiladigan
rahnamolar   bilan   boshqa-boshqa   fikrlashim   edi.   Shuning   uchun   Kongressdan
ketishga   harakat   qildim.   Ammo   ovozlarni   sanash   sharti   bilan   yana   qoldim   va
rezolyutsiyam qabul qilindi. Amritsardagi Kongress majlislarida ishtirok etganimni
men Kongressda o‘z siyosiy faoliyatimning chinakkamboshlanishi  deb qarayman.
Oldingi   sessiyalardagi   ishtirokim   Kongressga   sodiqligimni   har   yili   takrorlanib
turuvchi   izhoridan   boshqa   narsa   emasdi.   Amritsardagi   tajribadan   angladimki,
Kongressga   foydali   bo‘lish   munkin   bo‘lgan   ayrim   narsalarga   nisbatan   ma’lum
qobiliyatim   borligini   tushundim.   Kongress   mening   boshqa   qobiliyatim   –   turli-
tuman   tuzishi   qobiliyatidan   foydalanishi   mumkin   edi.   Kongress   rahnamolari
fikrlarini   qisqa   va   lo‘nda   bayon   etish   qobiliyatimni   payqab   qolishdi.   Men   bunga
uzoq   davom   etgan   amaliyotim   natijasida   erishganman.   O‘shandagi   mavjud
Kongress   nizomi   To‘kxam   merosi   edi.   U   nizomning   bir   qancha   moddalarini
qoralagan bo‘lib ular Kongress ishi uchun asos bo‘lib xizmat qilgan edi. Biroq endi
ularning   barchalari   bu   moddalar   Kongressning   tobora   kengayib   borayotgan
faoliyatiga   muvofiq   kelmasligini   tushunardilar.   Bu   masala   yildan-yilga
ko‘ndalanga bo‘laverardi. Kongressning sessiyalar oralig‘ida faoliyat ko‘rsatgan va
yil   davomida   yuzaga   keluvchi   masalalarini   ko‘rib   chiqa   oladigan   apparati   ayni
vaqtda   deyarli   yo‘q   edi.   Mavjud   nizom   uchta   kotib   bo‘lishini   nazarda   tutardi,
ammo   haqiqatda   faqat   bittasi   ishlardi,   u   ham   diniy   emas.   Qanday   u   bir   o‘zi
Kongressning   barcha   ishlarini   olib   borishi,   kelajak   haqida   o‘ylashi   va   o‘tmishda
Kongress   o‘z   zimmasiga   olgan   majburiyatlarni   joriy   yilda   bajara   olishi   mumkin?
35 Bu   yil   nizom   xususidagi   masala   yanada   jiddiyroq   ko‘ndalang   bo‘lishini   hamma
tushunardi.   Bundan   tashqari,   ijtimoiy   masalalarni   hal   etish   uchun   Kongress   o‘zi
haddan   tashqari   yirik  organ   edi.  Na   Kongress   delegatlari   umumiy   miqdori   uchun
va   na   har   bir   provinsiyadan   keladigan   delegatlar   miqdori   uchun   hech   qanaqa
cheklov   yo‘q   edi.   Bu   tartibsizliklarga   chek   qo‘yish   zarurligini   hamma   his   etib
turardi.   Men   birgina   shart   bilan   Kongress   nizomini   qoralab   borish   vazifasini
o‘zimga   oldim.   Aholi   orasida   ikki   kishi   -   Lokmaniya   va   Deshbandhu   eng   katta
obro‘ga   ega   ekanligini   ko‘rib   turardim   va   shu   bois   ularni   Kongressning   yangi
nizomini   ishlab   chiqish   bo‘yicha   xalq   vakillari   sifatida   hay’atga   kirishlarini   talab
qildi.   Biroq   ishda   shaxsan   ishtirok   etish   uchun   har   ikkalasining   ham   vaqti
bo‘lmasligi   aniq   bo‘lganligi   sababli   men   ular   o‘zlarining   o‘rinlariga   to‘liq
ishonchlarini   qozongan   ikki   vakillarini   yuborishlarini   talab   etdim.   Shu   tariqa,
hay’at   uch   odamdan   iborat   bo‘lishi   mumkin.   Hay’at   majlisga   bir   marta   ham
yig‘ilmadi,   ammo   biz   yozma   ravishda   kengashish   imkoniyatiga   ega   bo‘ldik   va
kelishilgan ma’ruzani taqdim etdik.  Nizomni   ishlab   chiqish
masuliyatini   o‘z   zimmamga   olib,   men   Kongress   siyosiy   faoliyatining   chinakkam
ishtirokchisiga   aylandim   deb   bilardim».   Haqiqtdan   ham   Moxandasning   bu
xizmatlari   uchun   keyingi   hayotida   katta   rol   o‘ynadi.   1920-yildan   boshlab
Moxandas   Gandi   HMKga   ta’siri   kuchayib   bordi.   Unig   atrofiga   Hindiston
mustaqilligining   eng   sodiq   kurashchilari   to‘plana   bordi.   Ularning   ichida   o‘z
davrining   yetuk   insoni   Abdulkarim   Ozod   bor   edi.   U   Gandi   bilan   uchrashmasdan
oldin   va   Kongressga   kirguncha   bengal   terrorchilari   bilan   birlashgan   holda
mustamlakachilarga   qarshi   kurashda   har   qanday   usullardan   foydalanishga   tayyor
bo‘lgan.   «Alhilol»   (Yarim   oy)   gazitasini   ta’sis   qilgan.   1912-   39   yildan   aka-uka
Alilar   bilan   halifalik   harakatini   boshqargan   endilikda   u   Moxandas   Gandining
mustamlakachilarga   qarshi   kuch   ishlatmasdan   kurashish   ta’limotini   qabul   qilib
uning ishonchli safdoshiga aylangan edi. 
Hindistondagi halifalik harakati o‘ziga xos xususiytga ega edi. Gap shundaki
«halif»   so‘zi   hind   tilida   «qarshi»   so‘ziga   to‘g‘ri   keladi.   Hindlar   uchun   halifalik
harakati   inglizlarga   qarshi   qaratilgan   harakat   edi.   Uning   rahnamolari   vitse-qirol
36 huzuriga   harakat   talabini   yetkazadigan   delegatsiyaga   Moxandas   Gandini   rahbar
qilib   saylashadi.   Bu   Moxandas   Gandi   uchun   vitse-qirol   bilan   birinchi   bor
uchrashishi emasdi. Yevropada urush ketayotganda vitse-qirol hind rahnamolarini
Dehliga harbiy anjumanga chaqirganda Moxandas Gandini ham taklif qilgandi. U
anjumanga   ishtirok   etib,   hindistoniy   tilida   bir   jumla   so‘z   aytgan   va   olqishlarga
ko‘milgan edi. Chunki  bunaqa majlislarda birinchi marta hind tilida gapirishi edi.
Moxandas   Gandi   o‘z   fikri   mulohazalarini   garchi   vitse-qirol   va   ingliz   hukumatini
tanqid qilgan bo‘lsada, yozib vitse-qirolga topshirgan edi. Vitse-qirolga bildirilgan
takliflar u bilan bo‘lgan suhbatlar foyda beradi. 1920-yil 18-mayda Ozod, Tilak va
Maxatma   Gandi   Dehliga   uchrashadi   va   xalifotning   keyingi   ishlarini   rejalashtirib
olishadi.   Shu   yilning   30-iyun   kuni   Ollohoboddagi   musulmonlar   Kongressida
Gandi, Ozod,Shavkat  Alilar  Angliya  hukumatiga  ochiq maktub  yo‘llab  ular   bilan
hamkorlikni   to‘xtatishlarini   bildirishadi.   Moxandas   Gandi   1920-yil   1-avgustda
vitse-qirolga yozgan ochiq xati bilan birga Janubiy Afrikadagi urushlarda ishtiroki
uchun   ingliz   hukumati   tomonidan   berilgan   mukofotlarni   ham   qaytardi.   Shu   kuni
Gujoratda   bo‘lgan   mahalliy   Kongressda   butun   mamlakatda   hamkorlik   qilmaslik
kompaniyasini boshlashni e’lon qiladi. 
Hind   xalqining   yirik   rahnamolaridan   biri   Lokmaniya   Tilak   ham   uni
qo‘llashini bildirgan edi. Ammo u 1920-yil 31-iyulda vafot etgan. Bu masala 1920-
yil 9-sentabrda Kalkuttada ko‘rib chiqildi. “Kongressning Kalkuttadagi favqulodda
sessiyasida   qabul   qilingan   rezolyutsiyalar   Nagpurdagi   uning   yillik   sessiyasida
tasdiqlangan   bo‘lishi   kerak   edi.   Xuddi   Kalkuttadagidek,   Nagpurda   ham   katta
miqdorda   delegat   va   mehmonlar   to‘planadi.   Kongress   delegatlarining   soni   hali
cheklanmagan   edi.   Agar   yanglishmasam,   Nagpurda   o‘n   to‘rt   ming   odam   kelgan
edi. Lolajiy maktablarni boykot qilish borasidagi moddaga ozroq tuzatish kiritdi va
men   uni   qabul   qildim.   Deshbandhuning   talabi   bilan   yana   bir   qancha   tuzatish
kiritildi, shundan keyin hamkorlik qilmaslik to‘g‘risidagi rezolyutsiya bir ovozdan
qabul qilindi. 
Kongress   nizomini   qayta   ko‘rib   chiqish   to‘g‘risidagi   rezolyutsiya   ham   shu
sessiyada   qabul   qilindi.   Kongressning   rahbarlik  qiluvchi   qo‘mitasi   loyihaga   faqat
37 bitta jiddiy o‘zgartirish kiritdi. Mening loyihamda delegatlar miqdori bir ming besh
yuzta   bilan   chegaralangan   edi,   qo‘mita   olti   mingni   taklif   etdi.   Menimcha,   bu
tavakkalchilik edi va so‘ngi yillar tajribasi buni tasdiqladi. Delegatlar soni qancha
ko‘p bo‘lsa, ish shuncha yaxshi olib borilishiga imkon tug‘uladi yoki demokratiya
tamoyillariga   rioya   qilishni   yaxshiroq   kafolatlaydi   degan   fikrni   o‘ta   xato   deb
hisoblayman. Xalq manfaatlariga sodiq, haqiqatgo‘y va uzoqni ko‘zlagan bir ming
besh   yuz   delegate   masuliyatsiz,   tasodifan   saylangan   olti   ming   odamdan   ko‘ra
demokratiya   manfaatlarini   yaxshi   himoya   qiladi.   Demokratiyani   himoya   qilish
uchun   xalq   mustaqilligini,   o‘zini-o‘zi   hurmat   qilishni   va   birlikni   yurakdan   his
etishi, vakillar sifatida faqat yaxshi, ishonchli odamlarni saylashga undashi kerak”.
Kongress,   shuningdek   hindular   va   musulmonlarning   birligi   haqidagi,   daxlsizlikni
tugatish haqidagi va khadiy haqidagi rezolyutsiyalarni ham qabul qildi. 
Shundan buyon hindlar – Kongress a’zolari hinduviylikni daxlsizlik illatidan
tozalash   majburiyatini   o‘z   zimmalariga   oldilar,   khadiy   yordamida   esa   Kongress
ko‘hna   Hindiston   bilan  jonli   aloqa  o‘rnatdi.  Islomiy  davlat  manfaatida  hamkorlik
qilmaslikning   qabul   qilinishi   hindular   va   musulmonlar   birligiga   yetishish
maqsadida   Kongress   qo‘ygan   katta   amaliy   qadam   bo‘lgani   o‘z-o‘zidan   ko‘rinib
turibdi. Moxandas Gandining bu taklifi Nagpur shahridagi HMK yillik sessiyasida
tasdiqlanishi bilan Gandizm Kongressning rasmiy g‘oyasi bo‘lib qoldi.
38 2.2 Maxatma Gandi Hindiston milliy ozodlik kurashining boshida
Hindistonda o‘z faoliyatini 1915-yilda boshlagan Maxatma Gandi dehqonlar
va  hunarmandlarni   himoya   qildi.  1915-yil   25-mayda  Axmadobod   shahrida   Gandi
“Satyagrax   ashroli”   ni   tashkil   etadi.   Avvaliga   u   yerda   25   kishi   alohida   ustavga
ko‘ra   yashadi.shu   yili   Podsho   Rossiyasiga   birinchielchi   keyinchalik   ozod
Hindiston   prezidenti   Sarvepalli   Radxakrishan   bilan   uchrashadi.   Birinchi   jahon
urushi   davrida   HIndistonning   ahvoli   nihoyatda   og‘irlashdi.   Turli   kasalliklar
epidimiyalar   tarqalib   13   mln   aholi   qirilib   ketdi.   Hindiston   iqtisodi   inqirozga   yuz
tutish   arafasiga   kelib   qoladi.   Kalkutta,   Bombey,   Madras   shaharlaridan
politsiyachilar saharlab ko‘chalarda to‘lib ketgan murdalarni olib ketar edi. 
1918-   yil   birinchi   bor   Gandi   boshchiligida   “ochlik”
kompaniyasi   boshlandi   1919-1920-yillarda   yirik   kongresslarining   qarshiligiga
qaramay   o‘zining   “hamkorlik   qilmaslik”   dasturini   qabul   qilishlariga   erishdi   va
ingliz   hukumatiga   qarshi   birinchi   tashkil   etilgan   umumhind   kompaniyasini
boshqardi 1
.   1920-yil   dekabrda   Nagpurda   bo‘lgan   HMK   va   hind   milliy-ozodlik
harakatining   yetakchisiga   aylanadi.   Unga   muholifatda   bo‘lgan   rahnamolar   ham
endi   mustaqillikni   qo‘lga   kiritish   uchun   u   taklif   qilgan   yo‘l   va   usullardan
foydalanishga   qo‘shilmasdan   ilojlari   yo‘q   edi.   Chunki   bu   vaqtga   kelib   Maxatma
Gandi hind xalqining siyosiy rahnamosiga aylangan edi. Bunga esa uning boshqa
siyosiy   rahbarlardan   farqli   ravishda   xalqqa   yaqin   bo‘lishga,   faoliyatini   ularning
hayoti va talablari bilan bog‘lashga harakat qilgani sabab bo‘ldi5 2
. 
1921-yilda   Butun   Hindistonni   xalq   harakatlari
1
 Камаров Е.Н, Литман А.Д. Мировоззрение Махандаса Карамчанда Ганди. М., 1969. С.121.
2
 Мартышин О.В. Политические взгляды Джавохарлала Неру. М.1981. С.12.
39 larzaga   keltirdi.  Tinch  namoyish   o‘tkazish   uchun   chaqiriqqa  dehqon,   hunarmand,
ishchi va boshqa hindlar labbay deb javob bergan holda mustamlakachilarga qarshi
kurasha   boshladilar.   Bu   voqealar   shu   yilning   oxirida   o‘z   rivojlanish   cho‘qqisiga
chiqadi.   HMK   britaniya   taxt   vorisi   Uels   shaxzodasini   Hindistonga   kelishi
munosabati   bilan   bog‘liq   barcha   tantanalarga   boykot   e’lon   qiladi.   17-noyabrda
Uels   shaxzodasi   Bombeyga   joylashadi.   HMK   chaqirag‘iga   amal   qilmay
shaxzodani   kutib   olishga   chiqqan   hindlarning   yuqori   tabaqa   vakillari   ayrim
to‘dalar   tomonidan   urib   qaytariladi.   Ayrim   boylarning   uylari   buzib   tashlanadi.
Gandi   tashvishga   tusha   boshlaydi,   kuch   ishlatishga   yo‘l   qo‘ymaslikka   intiladi
ammo   dengizdek   harakatga   kelgan   xalqni   nazorat   qilish   qiyinlashib   borardi.
Ammo  Gandining  Uels  shaxzodasining   kelishiga  qarshi   boykoti  kutilgan  natijaga
erishdi va bu borada muvaffaqoyat hindular tomonida bo‘ldi. 
Bu  tashrif   1921-yilning  aprelida
Hindistonda vitse-qirol mansabiga o‘tirgan lord Riding tomonidan o‘ylab topilgan
edi.   Shu   yili   koloniyalar   vaziri   vazifasini   Uiston   Cherchil   egallaydi 1
.   Butun
Hindiston   bo‘ylab   davom   etayotgan   xalq   harakatlarini   bir   markazdan   boshqarish
tobora   qiyinlashib   borardi.   1921-yil   dekabrda   HMK   navbatdagi   sessiyasi
Ahmadobodda   bo‘lib   o‘tadi.   Uning   ko‘pchilik   a’zolari   qamalgan   edi.   Gandi   ham
ozodlikda   bo‘lsada,   tezda   qamalishi   haqida   mish-mishlar   yurardi.   Kongres   butun
boshqaruvni   uning   ixtiyoriga   beradi   va   mobodo   qamalib   qolsa   o‘rniga   kimni
tayinlash   huquqini   ham   o‘zida   qoldiradi.   Namoyishchilarni   qamoqqa   olish   keng
avj   oladi.   1921-yilning   dekabr   va   1922-yilning   yanvar   oylarida   30   000   kishi
qamaladi.   1922-yil   4-fevralda   Chauri   Chaura   degan   joyda   politsiya   tinch
namoyishchilarni tarqatishga urinadi.  Namoyishchilar   esa   kaltakalrni
qo‘lga olib politsiyachilarni binoga yashirinishga majbur qiladilar. Shundan so‘ng
politsiya   namoyishchilarga   qarab   o‘t   ochadi.   G‘zablangan   namoyishchilar   binoni
ichidagi   politsiyachilari   bilan   birga   yoqib   yuboradi.   Natijada   Maxatma   Gandi
fuqarolik   bo‘ysunmasligini   to‘xtatishga   majbur   bo‘ladi.   Chunki   u   ommaviy
namoyishlar   uning   boshqaruvi   va   nazoratidan   chiqib   ketishini   mumkinligini
1
  Винод   Бхатия   Джавохарлал   Неру   и   становление   индийского-советских   отношений   1917-1947.   М.1989.
С.72.
40 anglagan   edi.   Chunki   bu   voqea   birinchisi   va   yagonasi   emasdi.   Namoyishchilarni
qurolli harakat qilishi bu davr uchun xos bo‘lib, boshqa joylarda ham kuzatilmoqda
edi.   Gandining   bunday   qarorga   kelishi   ayrim   Kongress   rahnamolarining
norozilligiga   sabab   bo‘ldi.   Ayni   vaqtda   uning   Kongressdagi   deyarli   barcha   yaqin
safdoshlari qamoqqa edi.
  Turli   xil   muddatga   Javoharlal   Neru   va   uning   otasi   Matilal   Neru,   aka-uka
Alilar, Ch.R. Das va boshqalar qamalgan edi. Birin-ketin Gandining uch isyonkor
maqolasi   matbuotda   e’loon   qilinadi.   Ularning   birida   britaniya   imperiyasini   teng
huquqli   va   ozod   davlatlar   federatsiyasiga   aylantirishni   qattiq   talab   qiladi.   Aks
holda “yer yuzining eng jasur xalqining” butun kuchi Hindistondagi ozodlik ruhini
bostirishga   besamar   ketishini   dadil   ta’kidlaydi.   Ko‘p   o‘tmay   1922-yilning   10-
martida   Maxatma   Gandi   qamoqqa   olinadi.   Uni   kasalligi   tufayli   1924-yilda
ozodlikka chiqaradilar.  Maxatma   Gandi
qamalgach   Kongress   ikkiga   bo‘linib   ketadi.   Milliy   ozodlik   harakati   tushkunlikka
uchraydi.   1919-1922-yillardagi   harakatlar   izsiz   ketgan   edi.   Satyagraxaga   bo‘lgan
ishonch   susayadi.   Kongressda   svarajilar   guruhi   paydo   boladi.   Ular   Britaniy
ahukumati   bilan   hamkorlik   qilish   kerak   deb   hisoblovchi   va   Hindiston   uchun
dominion   huquqi   yetarli   eknligini   ta’kidlab   shu   bilan   qanoatlanuvchilar   edi.
Ikkinchi  guruh esa Maxatma Gandi boshchiligidagi  hamkorlik qilmaslikni  davom
ettirish tarafdorlari. Hukumat turli guruhlar o‘tasidagi kelishmovchiliklarni keltirib
chiqarish   va   rivojlantirish   yo‘lini   tutdi.   Bunday   vaziyatni   to‘g‘ri   baholay   olgan
Maxatma   Gandi   Kongressda   paydo   bo‘lgan   yangi   guruhni   ayblamadi,   balki
ularning   fikr-mulohazalarni   tinglab,   ularga   qarshilik   qilmasdan   birlik   uchun
kurashdi.   Shuningdek   xalqni   ruhiy   tarbiyalash,   Satyagraxani   buyuk   ishlarga
qodirligini asoslash bilan shug‘ullandi. 
Mamlakatdagi   ushbu   siyosiy   vaziyatning   og‘ir   damlarida   u   o‘z   ishlarini,
maqsadlarini siyosatga aralashtirmasdan, bir chetda turib amalga oshirishga intildi.
Yigirmanchi   yillarning   oxirlariga   kelib   milliy   kuchlarning   kuchayishi   kuzatiladi.
HMKda J.Neru va S.Ch. Bos boshchiligidagi so‘l kuchlar faollashadi. 1927-yilning
41 dekabr oyida Madrasda bo‘lgan HMK ning navbatdagi sessiyasida Javohirlal Neru
taklif   qilgan   “To‘liq   mustaqillikni   qo‘lga   kiritish”   rezolyutsiyasi   qabul   qilinadi.
Maxatma Gandi bu rezolyutsiyaga norozi edi. Lekin u bunga va J.Neruning boshqa
fikr   va   dasturlariga   qarshilik   bildirmagan.   Chunki   u   bunday   yoshlar   Kongress
uchun juda zarurligini bilardi va ularni o‘ziga raqib deb bilmagan. Kongress birligi
uchun ular bilan birga oily maqsad sari intilishga alohida ahamiyat bergan.
  Barcha   kuchlar   rahbarlari   Maxatma   Gandi   bilan   maslahatlashar,   uning
fikrlarini   bilishni   istardi   u   esa   asosli   fikrlari,   tushuntirishlari   bilan   ularni   to‘g‘ri
yo‘lga solardi. Shuninguchun ahm u o‘tkir zehn, keng dunyoqarahs sohibi bo‘lgan,
dovyurak,   talantli   tashkilotchi   bo‘lgan   J.   Neruni   Kongress   bosh   kotibi   etib
saylanishini   qo‘llab-quvvatladi.   Madrassdagi   Kongress   sessiyasidan   so‘ng
mamlakatda ikkita siyosiy kompaniya boshlandi. 
J.Neruning   to‘liq   mustaqillikni   qo‘lga
kiritish   g‘oyalari   targ‘ib   qilingan   bo‘lsa,   ikkinchi   tomondan   uning   otasi   Matilal
Neru   partiyalararo   konferensiya   chaqirishga   va   unda   Hindistonni   bo‘lajak
konstitutsiyani   ishlab   chiqishga   da’vat   qildi 1
.   Maxatma   Gandi   bu   jarayonlarga
aralashmaydi, partiyalararo konferensiyani  foydasiz deb hisobladi  va Hindistonga
kelayotgan   Saymon   komissiyasiga   qarshi   kuch   ishlatmasdan   tinch   namoyish
o‘tkazishga   intildi.   Saymon   komissiyasi   1928-yil   3-fevralda   Bombeyga   keldi.
“Saymon,   uyinga   qayt”shiori   ostida   namoyishlar   bo‘lib   o‘tdi.   Namoyishchilarga
qanchalik   qo‘pol   muomala   qilinmasin   ular   kuch   ishlatmadilar.   Matilal   Neru
tomonidan puxta tayyorlangan Hindiston konistitutsiyasiga oid ma’ruzaga Saymon
komissiyasi   zarracha   ham   e’tibor   bermadi.   London   Hindistonga   umuman   yon
bosmoqchi   emasdi.   Bu   mamlakatda   yana   namoyishlarni   avj   olishiga   olib   keldi.
Bombeyda 1928-yilning aprelidan oktabrigacha umumiy ish tashlash bo‘ldi. 
Maxatma Gandi chaqirig‘I bilan Bardosh okrugida
satyagraxa   boshlanadi.   Ularni   qo‘llab   quvvatlalsh   maqsadida   Maxatma   Gandi
tashabbusi   bilan   Kongress   1928-   yilning   17-iyun   kuni   “Bardosh   kunlari”ni
1
 Валодин А.Г, Шаститко П.М Пусть не обманет надежда: жизнь и борьба Джавахарлала Неру -М.: «Наука»,
1990.
42 o‘tkazadi.   Bu   satyagraxani   umummilliy   tus   olishini   o‘ylab   hukumat   bunga   sabab
bo‘lgan soliqlarni ko‘tarish haqidagi qarorni bekor qiladi. Bu bilan gandizm yana
Kongressning   rasmiy   g‘oyasiga   aylanadi.   Maxatma   Gandi   Kongressdagi   birlikni
ham saqlab qolishga muvoffaq bo‘ladi. Bu davrda so‘l kuchlar ta’siri ortib borardi.
Ularning   maqsadlari   Maxatma   Gandiniki   bilan   mos   bo‘lsada   Gandi   ochiqchasiga
ularni maqullamaganligining sababi ham birlikni saqlash maqsadidagi harakat edi.
Uning   taklifi   bilan   1928-yil   dekabrda   Kalkuttaga   bo‘lgan   HMK   yillik   sessiyada
Matalal   Neruning   konstitutsiyasi   haqidagi   ma’ruzasi   qabul   qilindi.   Agar   1929-
yilning   oxirigacha   ingliz   hukumati   Hindistonga   domlnion   huquqini   bermasa
Kongress o‘z oldiga to‘liq mustaqillikni qo‘lga kiritishni maqsad qilib, butun hind
fuqarolik   bo‘ysunmaslik   kompaniyaisni   boshlaydi.   Bu   Londonga   qo‘yilgan
muliyim ultimatum edi. 
Sesiyada   J.   Neru   yana   Kongressning   bosh   kotibi   etib   saylanadi.
Hindistondagi   vaziyat   inglizlar   uchun   kundan-kunga   yomonlashib   borardi.
Hukumat   nimalardir   qilishga   majbur   bo‘lmoqda   edi,   chunki   repressiyalar,
qamoqlar   bilan   harakatga   ta’sir   ko‘rsatish   mumkin   emasligini   ular   angladi.
Maxatma   Gandi   Angliyaga   taklif   etiladi,   ammo   u   bunday   og‘ir   vaziyatda
mamlakatni   tark   etishni   rad   etadi.   Kalkuttada   berilgan   ultimatumning   muddati
oxirlab   borardi.   Vitse-qirol   lord   Irvin   Gandi   bilan   yaqinlashishga   harakat   qiladi.
1929-yil   31-oktabrda   ingliz   hukumati   Londonda   “Aylana   stol   konferensiyasini”
o‘tkazishga qaror qilganini ma’lum qiladi. Ammo bular kutilgan natijani bermaydi.
Maxatma   Gandi   endi   faqat   kurash   yo‘li   bilan   maqsadga   erishish   mumkinligini
chuqur his qiladi. Hindistondagi vaziyat shunga olib kelayotgan edi va butun xalq
bu kurashning hamda Kongressning oldiga Maxatma Gandi turishini istashar edi. 
Lekin Lakxnavdagi Kongressning butun hind
qo‘mitasi yig‘ilishida Maxatma Gandi kutilmaganda HMK raisligidan bosh tortib,
unga   J.Neruni   taklif   qiladi.   Bu   fikrida   qat’iy   turib   “uning   rahbarligida   millat
xavfsizlikdabo‘ladi”   dedi.   1929-yilning   dekabrida   bo‘lgan   HMK   ning   navbatdagi
sessiyasida   J.Neru   to‘liq   mustaqilikni   qo‘lga   kiritish   uchun   Kongress   kuch
ishlatmaslik   metodlarini   tanlaganini   e’lon   qiladi   va   26-yanvarda   “Mustaqillik
43 kuni”   ni   nishonlashga   chaqiradi.   Shu   kuni   butun   mamalakat   bo‘ylab   miying
o‘tkazish,   unda   Hindiston   ozodligi   uchun   oxirigacha   kurashishga   qasamyod
qilishga   chorlaydi.   Butun   mamalakatda   shu   kuni   mitinglar   bo‘lib   o‘tadi.
Kutilmaganda   1930-yilning   30-yanvarida   Maxatma   Gandi   vitse-qirolga   11
banddan   iborat   talabnoma   yozi,   agar   u   bajarilsa   satyagraxani   to‘xtatish
tayyorgarligini bayon qiladi. Talablar rad etilgach 11-mayda umummilliy fuqarolik
bo‘ysunmasligi “tuz satyagraxasi” dan boshlanadi. Chunki tuz ishlab chiqarishdagi
ingliz   monopoliyasi   butun   mamalakat   aholisini,   ayniqsa,   kambag‘alarni   qiyin
ahvolga   solgan   edi.   Maxatma   Gandi   Dandiga   79   ta   izdoshi   bilan   borib,   ingliz
monopoliyasiga   qarshilik   sifatida   daryo   suvidan   tuz   qaynatib   olish   bilan
shug‘ullandi.   Shuningdek   ingliz   hukumatiga   kuch   ishlatmasdan   qarshilik
ko‘rsatishni targ‘ib qildi.  Maxatma
Gandining   Dandiga   borishi   va   tuz   monopoliyasiga   qarshilik   sifatida   xalq
tomonidanqonunga   bo‘ysunmaslik,   uni   buzish   to‘liq   mustaqillik   uchun   yirik
ommaviy harakat sifatida qabul qilindi. Bunday namoyishchilar butun mamlakatda
tarqaldi.   23-aprelda   Peshovarda   inqilobiy   harakat   cho‘qqisiga   chiqdi.
Namoyishchilar   to‘pga   tutildi   ikkita   vzvod   o‘t   ochishdan   bosh   tortib   qurollarini
topshirishdi.   1930-yilning   aprel-may   oylarida   oltmish   ming   kongresschi   qamaldi.
Ular orasida ota-bola Nerular ham bor edi. Maxatma Gandi 5-may kuni qamoqqa
olindi.   Bu   katta   xalq   noroziligini   keltirib   chiqardi.   Butun   hind   Xartali   –   umumiy
ish   tashlashlar   boshlandi.   Dastlab   Bombey   to‘qimachilari   ish   tashladilar,   ularga
temiryo‘lchilar   qo‘shildi.   Savdogarlar   ham   olti   kunlik   ish   tashlash   uyushtirdilar.
Politsiyachilar   bu   namoyishlarni   bir   chetdan   kuzatishga   majbur   bo‘ldi.   Hukumat
mansabidagi   hindularning   iste’foga   chiqishi   boshlandi.   Bu   vaqtda   Londonda
“Aylana stol konferensiyasi”ning birinchi raundi bo‘lib otdi. 
Vitse-qirol Irvin 1931-yil 25-yanvarda Maxatma Gandini ozod qilish haqida
farmon   chiqardi.   U   bilan   birga   HMK   ishchi   qo‘mitasining   30   nafar   a’zosi   ozod
qilindi.   Vaziyatni   o‘nglash   maqsadida   vitse-qirol   17-fevraldan   boshlab   Maxatma
Gandi   bilan   muzokaralar   olib   bordi   va   nihoyat   1931-yilning   4-martida   ularning
rasman   kelishuvi   imzolandi.   U   tarixda   “Gandi-Irvin   pakti”   deb   nom   qozongan.
44 Unda   o‘zini-o‘zi   boshqarish   haqida   biror-bir   so‘z   bo‘lmasada,   u   ikkinchi
satyagraxaning finali edi. Undan hech narsaga erishilmadi, ammo Maxatma Gandi
vaziyatni   o‘nglash   uchun   uni   imzolagan   edi69   1931-yil   aprelda   yangi   vitse-qirol
lord   Uillingdan   Hindistonga   kelgach   Maxatma   Gandini   Londonga   “Aylana   stol
konferensiyasi”ning   navbatdagi   yig‘ilishiga   jo‘natadi.   1931-yilning   avgustida   u
Londonga   keladi   va   Sent-Jeymsda   ochilgan   “Aylana   stol   konferensiyasi”da
ishtirok   etadi.   Konferensiya   7-oktabrda   tugaydi.   Maxatma   Gandi   Hindistonga
qaytishda   Fransiya,   Shveytsariya,   Italiyada   bo‘ladi.   Bu   yerda   fashizm
yoyilayotganini   urush   kelib   chiqishini   sezadi   va   Hindistonning   kuch   ishlatmaslik
yo‘li   davlatlarga   urushdan   va   uning   oqibatlaridan   qutilishga   foydali   bo‘lishini
aytgan.   Maxatma   Gandi   Romen   Rollan,   Mussolini   bilan   uchrashadi   va   1931-
yilning 28-dekabrida Bombeyga keladi. Yangi vitse-qirol ommaviy namoyishlarni
oldini   olish   maqsadida   Maxatma   Gandini   1932-yil   4-yanvarda   qamoqqa   olishga
buyruq beradi.  Punadagi qamoqxonada uni ko‘rish uchun Bombey
hukumati   ichki   ishlar   vaziri   tomas   keladi   va   Hindistonning   yangi   konstitutsiyasi
qisman   bo‘lsada   qabul   qilinishini   so‘raydi.   Maxatma   Gandi   bunga   rad   javobini
beradi. Ingliz hukumati mustaqillik uchun bo‘layotgan umummilliy harakatni yo‘q
qilish   maqsadida   qisqa   vaqtda   to‘qson   ming   kishini   qamaydi.   Maxatma   Gandi
qamoqda   ham   norozilik   sifatida   ochlik   e’lon   qiladi.   Mamlakatdagi   satyagraxani
susayishi   munosabati   bilan   1933-yilning   9-mayida   yana   ochlik   e’lon   qiladi.   1-
avgustda   ozod   qilinadi   va   Punadan   chiqmasligi   kerak   edi.   Ammo   u   bunga
bo‘ysunmay   1933-yilning   oxirgi   oylari   va   1934-yilning   boshlarida   mamlakat
bo‘ylab   yurdi   va   satyagraxani   targ‘ib   qildi.   1934-yilning   14-sentabrida   Maxatma
Gandi Kongressdan ketishini e’lon qiladi. 
Bundan   ko‘zlagan   maqsadi   o‘z   dasturini   amalgam
oshirish bilan shug‘ullanishi uchun zarur bo‘lgan sharoitni yaratish, Kongressdagi
boshqalarga  halaqit  qilmaslik  edi.  Ayrimlar  ta’kidlaganidek  bu uning  “siyosatdan
ketishi” emas edi, albatta. Unga har kuni maslahatga kelib turishgan. Bu davrdagi
uning   barcha   chiqishlari   qishloq   hunarmandchilik   sanoatini   rivojlantirishga,
daxlsizlar   holatiga,   gigenaga,   sigirlarning   himoyasiga   va   shunga   o‘xshash
45 mavzularga   bag‘ishlangan   edi.   Maxatma   Gandi   Kongressdagi   barcha   kuchlarni
Javoharlar   Neruga   bo‘ysunishga   targ‘ib   qilardi.   Chunki   u   Javoharlar   Neruda
yoshlarning vatanparvarligini, fidoiyligini “tegishli yo‘nalishga” boshqarish uchun
kerak   bo‘lgan   qurolni   ko‘ra   olgan   va   buni   Kongress   rahbariyatiga   uqtirishga
intilgan.   Shunday   qilib   u   Kongressdan   ketib,   bir   chetdan   turib   Kongressning
barcha   kuchlarini   J.   Neru   boshchiligida   birlashtirishga   intildi.   Gandining
Kongressdan   ketish   maqsadi   ham   shu   edi.   Bu   strategiyasi   bilan   Maxatma   Gandi
Kongressni   mustaqillik   uchun   kurashdagi   yagona   frontga   aylantirdi.   Kongress   va
ingliz hukumati o‘rtasidagi yangi konstitutsiyaga oid kelishmovchiliklar Kongress
foydasiga   hal   bo‘ldi.   Ingliz   hukumati   Kongressdagi   birlikka   duch   kelgach,   uning
talablarini bajarmaslik jiddiy oqibatlarga olib kelishini anglagach o‘zining oldingi
pozitsiyasidan voz kechdi. 
Ingliz  hukumati  nomidan  Hindistonishlari   bo‘yicha  vazir  lord Zetlen HMK
nomidan   Maxatma   Gandi   ishtirok   etgan   ommaviy   debatlardan   so‘ng   tomonlar
kelishuvga   keldi.bu   kelishuv   milliy   nuqtai-nazardan   qoniqarli   bo‘lmasa   ham
Kongressga   vazirliklar   tuzish   imkonini   berdi.   Bu   qaror   bilan   bog‘liq   holda
Maxatma   Gandi   o‘z   faoliyat   uslubini   o‘zgartirdi.   U   Kongressdan   tashqarida
bo‘lgan   holda   turli   Kongress   vazirliklarini   boshqarishga   katta   rol   o‘ynadi.   Har
hafta   “Xorinsan”   gazetasida   maqolalar   berib,   maslahat   sifatida   vazirliklarga,
ularning xodimlariga qanday ish tutishni aytib turdi. Kongressning ingliz hukumati
ustidan   nisbatan   g‘alaba   qozonishi   o‘ng   va   so‘l   kuchlar   kelishmovchiligini
kuchaytirdi.   1935-yilda   Hindistonni   boshqarish   akti   qabul   qilinib,   unga   muvofiq
mamlakatda juda chegaralangan provincial avtonomiya berilgan edi.shuningdek u
provinsiyalarda   hukumatni   shakllantirishga   imkon   berdi.   Bu   so‘l   kuchlarning
noroziligini keltirib chiqardi. 
Bu   norozilik   ayniqsa   1937-yilda   Maxatma   Gandi   provinsial
saylovlarda   ishtirok   etganda   yanada   kuchaydi   va   Kongressni   o‘ng   va   so‘l
kuchlarini aniq bo‘linishiga olib keldi. Maxatma Gandi birlikni saqlash maqsadida
so‘l   kuchlarni   qo‘llab-quvvatladi 1
.   Ikkinchi   jahon   urushi   Angliya   koloniyalariga
1
 Синха Н.К. Банерджи А.Ч. История Индии. М.1954. С.405.
46 yon   bosadi   degan   umid   uyg‘otdi.   Ammo   bunday   bo‘lmadi.   Urush   davrida
Angliyaga   yordam   berish   masalasida   Maxatma   Gandi   va   Kongress   ishchi
qo‘mitasi   orasida   kelishmovchilik   kelib   chiqdi.   Voqealar   rivoji   natijasida   ishchi
qo‘mita   xalqqa   murojaat   etib   Maxatma   Gandi   ko‘rsatmalariga   amal   qilishga
chaqirdi. 1942-yil 14-iyulda HMK ishchi qo‘mitasining Vard shahridagi majlisida
Maxatma   Gandi   taklif   etgan   “Hindistondan   yo‘qol”   rezalyutsiyasi   qabul   qilinadi.
Unga ko‘ra, Hindiston mustaqilligini zudlik bilan tan olish talab etilgan edi. Bunga
javoban  HMK   ta’qiqlanib  rahnamolari   qamaldi.  Ular   qatori  Maxatma   Gandi  ham
9-avgustda   qamoqqa   olinadi.   U   bilan   birga   qamalgan   xotini   Kasturbay   1944-yil
22-   fevralda   vafot   etadi.   O‘zi   esa   sog‘ligi   yomonlashganiuchun   6-mayda   ozod
qilinadi.   Ikkinchi   jahon   urushidan   so‘ng   Cherchil   o‘rniga   kelgan   leyboristlar
hukumati   Hindistonga   suvirenitet   berish   vaqti   keldi   deb   hisobladi.   Ammo   ular
musulmonlarni hindularga qarshi gij-gijlashni qo‘llab-quvvatladi. 
HMK   esa   bunga   qarshilik   ko‘rsata
olmadi.   Natijada   Hindiston   o‘rnida   ikkita   davlat   paydo   bo‘ldi.   Maxatma   Gandi
hayotining   oxirigacha   bu   xato   fikr   deb   unga   qarshilik   ko‘satdi.   U   Hindistonva
Pokiston   kelajagi   inglizlarsiz   hal   etilishi   kerak   deb   turdi.   Lekin   o‘zining
tarafdorlari bunga qo‘shilmasligini bilardi. U HMK ga rahnamo bo‘lgandan buyon
birinchi   marta   siyosiy   kurashdan   chetlasha   boshladi.   Muhim   masalalar   uning
ishtirokisiz hal etila boshlandi. Safdoshlari ko‘proq hokimiyatni o‘ylash bilan band
edi.   Maxatma   Gandi   ramziy   rahnamoga   aylanib,   hayotining   eng   og‘ir   kunlarini
kechirmoqda   edi.   Maxatma   Gandi   hindulardagi   daxlsizlikni   yo‘q   qilishga   katta
xissa qo‘shgan. 1946-yilda ish boshlagan Hindiston ta’sis majlisi 1949-yilning 26-
noyabrida   Hindiston   Konstitutsiyasini   qabul   qilinishi   bilan   o‘z   ishini   yakunladi.
Daxlsizlikni   bekor   qilinishi   haqidagi   qonun   qabul   qilinganda   butun   zalni
“Yashasin   Gandi”   hayqiriqlari   to‘ldirib   yubordi.   Maxatma   Gandi   bu   majlisda
ishtirok etmagan, lekin uning g‘yalari Hindistonning asosiy qonunida o‘z ifodasini
topgan.  U   1931-yilda
aytgan   edi:   “Men   Hindistonni   har   qanday   qullikdan   ozod   qiluvchi   konstitutsiya
uchun kurashaman. Men shunday Hindiston uchun kurashamanki, unda eng nochor
47 kishilar ham o‘zlarining o‘rni va ovozi borligini his qiladilar. Unda yuqori va quyi
tabaqa kishilaribo‘lmaydi. Bunday Hindistonda daxlsizlikka ham o‘rin qolmaydi”.
Maxatma   Gandi   har   qanday   ta’qib   va   azoblarga   chidagan   holda,   ularga   qaramay
o‘z   usulini   doimiy   qo‘llashi   natijasida   Hindistonni   1947-yilda   mustaqillikka   olib
keldi.   Biroq   u   Hindiston   siyosiy   ozodligi   oxirgi   maqsad   emas,   balki   zarur   vosita
deb   bilgan.   Agar   Hindiston   kuch   ishlatmaslik   usuli   bilan   mustaqillikka   erishgan
bo‘lsa, demak bu usul Hindistondagi va jahondagi boshqa muammolarni yechishga
ham   qo‘llanishi   mumkin   deb   hisoblardi.   Maxatma   Gandi   saksonga   kirganiga
qaramay har kuni xalq uchun ijtimoiy yomonliklarga qarshi kurashgan. Mustaqillik
arafasida   u   xursand   bo‘lmadi,   o‘zaro   nizolarni,   Hindistonning   yaqin   kelajagini
ko‘rib   ezildi.   Shunday   qilib,   1947-yilning   15-avgustida   Hindiston   mustaqil   deb
e’lon   qilindi.   Ammo   Maxatma   Gandi   ta’kidlaganidek   hali   iqtisodiy,   ijtimoiy,
axloqiy mustaqillikka erishishdek ulkan maqsadlar, vazifalar oldinda edi.
48 Xulosa
Hindistonning mustaqillikka erishishi yo‘lida hind xalqining buyuk farzandi
Moxandas   Gandining   xizmatlari   alohida.   U   1869-yil   2-oktabrda   G‘arbiy
Hindistonning   bir   chetida   joylashgan   Purbandar   knyazligida   tug‘ulgan.
Knyazlikning   asosiy   aholisi   gujorat   tilida   so‘zlashadi.   Gandi   ajdodlari   “baniya”
savdogarlar   kastasiga   tegishli   bo‘lib,,   ularning   orasida   milliy   savdo   va   siyosiy
burjuaziya   vakillari   ham   bor   edi.   Moxandas   Karamchand   Gandining   otasi   Kaba
Gandi   edi.   U   dastlab   Rajkotga,   keyinroq   Vankonerga   bosh   vazir   bo‘lib   ishlagan.
To   o‘limigacha   u   Rajkot   hukumatidan   nafaqa   olib   turgan.   Onasi   Putlibay   Kaba
Gandining to‘rtinchi xotini bo‘lib, undan to‘rt farzandi bor edi. 
Akasining  yordami   bilan advokatlik  faoliyatini  davom   ettirish  uchun  1893-
yil aprelda Janubiy Afrikaga yo‘l oladi. May oyida Natalga yetib keladi. Bu yerga
kelgan   Gandi   hindlarning   huquqsiz   va   nochor   ahvolini   ko‘radi.   Bu   ahvolni
yaxshilashga  uringan  Maxandas  Gandi  uchun   oqlovchilik  amaliyoti  endi  ikkinchi
darajali ishga aylanadi. Nataldagi keyingi faoliyatini butunlay jamiyatchilik ishiga
qaratadi.   Hindlarni   saylash   huquqidan   mahrum   etgan   qonun   loyihasi   bilan
bildirilgan   norozilikning   o‘zi   ozlik   qilardi.   Uning   tashabbusi   bilan   1894-yil
Natalda   Hindiston   Milliy   Kongressi   (HMK)   tashkil   etiladi.   U   yerda   Janubiy
Afrikadagi   hindlarning   ozodligi   uchun   kurash   olib   boradi.   1915-yil   yanvarda   46
yoshli Moxandas Gandi Hindistonga qaytib keladi. 
Hindistonga kelgan Moxandas HMK da o‘z faoliyatini davom ettirdi. Buyuk
shoir nobel mukofotining sovrindori Robindranat Tagor (1861-1941) Moxandasni
“faqirlik   libosidagi   Maxatma”   degan   edi.   Shundan   so‘ng   bu   nom   uning   laqabiga
49 aylandi, garchi o‘zi bunga qarshilik va norozilik bildirsa ham Maxatma buyuk qalb
ma’nosini   anglatadi.   Oddiy   xalq   uni   keyinchalik   xudoning   elchisi,   karomat
ko‘rsata   oladigan   Hindiston   ehtiyojlarini   o‘ziga   ola   biladigan   buyuk   inson   deb
tasavvur   qilmasin   deb   ham   bu   nomga   qarshilik   bildiradi.   U   o‘zini   avliyo   va
payg‘ambarlarga   sira   o‘xshamaydigan   oddiy   odam   deb   bilgan.   Moxandas   Gandi
buyuk   bo‘lib   tug‘ilmagan,   balki   o‘z   mehnati   va   intilishlari   natijasida   o‘zini   shu
darajaga olib chiqqan. Bunda Gandi kabi har kim o‘zida rivojlantira oladigan ikki
xislat   yaqinlariga   va   haqiqatga   bo‘lgan   muhabbat   katta   ro‘l   o‘ynagan.   Moxandas
Gandi   o‘z   hayoti   bilan   eng   oddiy   odamda   ham   bo‘lishi   mumkin   emasdek
tuyuladigan   mukammallikka   erishtiradigan   va   mo‘jizalar   sodir   etadigan   qobiliyat
borligini isbotlab berdi. Gandining fikricha: “Inson o‘ziga ishongandagina bo‘lishi
mumkin”. Bunday ishonch va qaror tufayli oddiy bo‘lib tug‘ilgan Moxandas Gandi
o‘zini   buyuklik   darajasiga   ko‘tardi,   millionlab   kishilarning   ruhiy   rahnomasiga
aylandi   va   hozirgi   vaqtda   mo‘jiza   bo‘lib   tuyuladigan   natijalarga   haqiqat   va
muhabbat usuli bilan erishdi. 
Moxandas Gandi yakka hukmron edi. O‘z rejasiga qat’iy amal qilishni
talab qilar, undan chiqib ketishga yo‘l qo‘ymas va boshqa fikrlarga, tashabbuslarga
sira bo‘yin egmagan.  Millionlab xalqni  oyoqqa turg‘azgan  va uni  boshqara olgan
shaxs   edi.   Moxandas   Gandining   hind   milliy   ozodlik   harakatidagi   tarixiy   roli
beqiyos.   Moxandas   Gandi   Hindiston   mustaqilligi   uchun   ulkan   xalq   yig‘di,
kurashga   otlantirdi   va   bu   barcha   tomonlama   muhim   ijobiy   yutuqlarga   erishdi.
Hindistonda biron bir siyosiy, g‘oyaviy ta’limot Gandizm kabi ommaviy, tashkiliy
ta’sirga   ega   bo‘lmagan.   Moxandas   Gandi   hind   miliy   ozodlik   harakatining
rivojlanish   bosqichining   ommaviy   tus   olgan   davrida   unga   rahbarlik   qildi.   O‘sha
davrdagi   xalqning   tarixiy   vazifasi   ikki   yuz   yillik   mustamlaka   tuzumini   ag‘darib,
mustaqil   bo‘lish   Moxandas   Gandi   rahbarligida   amalga   oshirildi.   Shuning   uchun
uni   vatandoshlari   hind   xalqining   otasi   deb   atashdi.   Moxandas   Gandi   hind
jamiyatining   turli   qatlamlari   va   sinflari   ishtirok   etgan   umum   milliy   antiimperial
harakatni boshqardi.  Moxandas   Gandi
mustamlakachilarga qarshi hind xalqining katta qismini oyoqqa turg‘aza oldi. Ayni
50 vaqtda   mustamlakachilar   bilan   muzokaralar   olib   borish   uchun   sharoit   yaratish
maqsadida   ularni   inqilobiy   harakatlardan   saqlay   ham   olgan.   Aynan   shu   usul   uni
hind   milliy   ozodlik   harakatining   eng   yirik   rahnomasiga   aylantirdi.   Hindistonda
milliy ozodlik harakatlarining asosiy dastagi Gandizm talimotidir. 
Foydalanilgan adabiyotlar
1. Karimov   I.   A.   Biz   kelajagimizni   o‘z   qo‘limiz   bilan   quramiz.   7-tom.
Toshkent: O‘zbekiston, 1999.
2. Век XX: политика люди судьбы. Под ред. Ш.Ергашева Ташкент 2007
3. Винод Бхатия Джавохарлал Неру и становление индийского-советских
отношений 1917-1947. Москва,1989 
4. Ганди М.К. Моя жизнъ. Москва,1959 
5. Горев А.В. Махатма Ганди. Москва,1984 
6. Датта Д. Философия Махатма Ганди. Москва,1959 
7. Джавохарлал Неру. Открытие Индии. II томах. Москва, 1989 
8. Дридзо   А.Д.,   В.И.   Кочнев,   И.М.   Семашко   Индийцы   и   Пакистанцы   за
рубежом. Москва,1978 
9. Камаров   Е.Н,   Литман   А.Д.   Мировоззрение   Махандаса   Карамчанда
Ганди. Москва,1969
10. Колъцов Н.Н. Индия:40 лет боръбы и свершений. Москва,1987
11. Мартышин   О.В.   Махатма   Ганди   в   оценке   советских   иследователей.
Азии и Африки сегодня. 1987 г. №8. 
12. Мартышин   О.В.   Политические   взгляды   Джавохарлала   Неру.
Москва,1981 
13. Намбудирипад Е.М.Ш. Махатма Ганди и гандизм. Москва,1986
14. Новая   история   Индии.   Отв.   ред.   К.А.Антонова,   Н.М.Голъдберг,
А.М.Осилов. Москва,1961
15. Новейщая   история   Индии.   Отв.   ред.   Балабушевич   и   А.М.Дъяков.
Москва,1959
51  
52
Купить
  • Похожие документы

  • Amir Temur va temuriylar davrida yer egaligi turlari. kurs ishi
  • XVI-XVII asrlarda Afrika
  • Amir Temur vafotidan so‘ng hokimiyat uchun kurash
  • XVI-XVII asrning birinchi yarmida Nidеrlandiya
  • Fransiyaning mustamlakachilik siyosati

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha