Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 12000UZS
Размер 57.0KB
Покупки 1
Дата загрузки 14 Февраль 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Kenjayev Kenja

Дата регистрации 27 Январь 2024

737 Продаж

Мirzo Salimbek asarlari tarixiy manba sifatida

Купить
Мirzo Salimbek asarlari tarixiy manba sifatida.
Mundarija:
Kirish ............................................................................................................................................................ 2
I.Bob.Buxoro amirligi ilmiy-adabiy muhitida Mirzo Salimbekning tutgan o’rni ............................................ 4
1.1.Buxoro amirligi madaniy hayotining o’ziga xos xususiyatlari ................................................................. 4
1.2.XIX asr oxiri XX asr boshlarida Buxoro amirligi ilmiy-adabiy muhitida Mirzo Salimbekning tutgan o’rni
..................................................................................................................................................................... 7
II.Bob.Mirzo Salimbekning asari tarixiy manba sifatida ............................................................................. 11
2.1.Mirzo Salimbekning “TARIXI SALIMIY” asari tarixiy manba sifatida ..................................................... 11
2.2.Mirzo Salimbekning rus davlati tarixi haqida qarashlari ...................................................................... 17
Xulosa. ....................................................................................................................................................... 26
Foydalanilgan adabiyotlar .......................................................................................................................... 28 Kirish
Mavzuning  dolzarbligi: Mirza Salimbek hayoti  haqida kam  ma lumotʼ
mavjud. Taxminan 1850—yilda Buxoro amirligida badavlat va nufuzli oilada
tavallud   topgan.   Faoliyatini   1871-yilda   Narpay   va   Ziyovuddin   xokimi   qo‘l
ostida kotiblikdan boshlagan. Lekin, oradan olti oy o‘tib amir Muzaffarning
amri   bilan   amirlikning   Toshkentdagi   savdo   vakili   (1873-   1885)   sifatida
Toshkenda   yashay   boshlaydi.   U   yerda   12   yil   istiqomat   qiladi.   Qaytganidan
so‘ng   Somjin   tumaniga   amlokdor   etib   tayinlanadi.   Shundan   keyin   uning
martabasi   oshib   bordi.   1888—1893   yillarda   Buxoro   shahri   mirshabi,
Yakkabog   (1893-1998),   Nurota   (1898—1902),   Boysun   (1902—05),	
ʻ
Sherobod   (1905—1909),   Shahrisabz   (1910—1913),   Chorjo y   (1920)	
ʻ
viloyatlari hokimi va bosh zakotchi lavozimlarini egallagan.
1885—yilda   Abdulahadxon   Sankt-Peterburgga   tashrif   buyuradi.   Unga
bu tashrifda Hisor hokimi Ostonaqul qo‘shbegi va Mirza Salimbek hamrohlik
qilgan.
Kolesov   boshliq   qizil   qo shinlarning   Buxoroga   hujumi   paytida   (1918-	
ʻ
yil,   mart)   amirning   Kolesov   bilan   muzokara   olib   borgan   vakillar   hay atiga	
ʼ
rahbarlik   qilgan,   keyinchalik   devonbegi   va   zakotchi   lavozimiga   ko tarilgan	
ʻ
(1917—20).
1920—yil   29—avgustda   qizil   qo shinlar   tomonidan   hibsga   olingan   va	
ʻ
amirlikning   boshqa   amaldorlari   bilan   Sibirga   surgun   qilingan.   1922—24
yillarda   Buxoro   respublikasi   „Avkrf“,   „Anjumani   tarix“   tashkilotlarida
ishlagan.
Mirza Salimbek bir necha tarixiy va adabiy asarlar muallifi hamdir. U
yozgsn   asarlar   orasida   „Kashkuli   Salimiy“   („Salimiyning   darveshlar
xaltasi“),   „Jomei   gulzor“   („Gulzor   majmui“)   she riy   asar,   „Ahodisile mol“	
ʼ ʼ
(„Amaldagi   hadislar“)   (1911,   Buxoro),   „Durratil   voizin“   („Voizlar   sochgan durlar“)   (1909,   Buxoro),   „Muxbirul-hikoyot“   („Xabar   beruvchining
hikoyalari“)   (1908,   Toshkent),   „Ka bulaxbor   hikoyalari“   (1909,   Toshkent),ʼ
„Tarixi   Salimiy“   („Salimiyning   tarixi“)   bor.   Tarixchilar   uchun   eng   muhim
asarlar   „Kashkuli   Salimiy“   va   „Tarixi   Salimiy“dir.   „Kashkuli   Salimiy“
tarixiy   asari   1913—yilda   litografiyada   bosilgan   va   O‘rta   Osiyoning   XII
asrdan tortib XIX asrgacha bo‘lgan tarixini o‘z ichiga oladi. „Tarixi Salimiy“
asari „Kashkuli Salimiy“ning davomi bo‘lib, uning ancha to‘ldirilgan nusxasi
sifatida   baholanishi   mumkin.   Kitob   2   qismdan   iborat.   Birinchi   qismida
Chingizxon   davridan   amir   Muzaffar   davrigacha   bo‘lgan   voqealar   hikoya
qilingan. Ikkinchi qismida esa yozuvchi o‘zi guvoh bo‘lgan 1860—1920 yilgi
voqealar   haqida   yozgan.   Asarda   amir   Muzaffar   davrida   Hisor,   Ko‘lob,
Qorategin,   va   Darvozda   bo‘lib   o‘tgan   isyonlar,   Buxoro-Qopqon,   Buxoro-
Rossiya munosabatlari, Buxoro amirligining XIX asrning ikkinchi yarmidagi
ma muriy tuzilishi, umumiy ahvoli yoritilgan. Bu kitob 1968-yilda Norqulov	
ʼ
tomonidan rus tiliga o‘girilgan, lekin, chop etilmagan. Salimbek tazkira ham
tuzgan.   Qori   Rahmatulla   Vozexning   „Tuhfatul-ahbob“   („Dilga   yaqin
kishilarga tuhfa“) tazkirasini nashrga tayyorlashda, o ziga zamondosh 100 ga	
ʻ
yaqin shoirlar haqidagi ma lumotlarni unga ilova qilgan	
ʼ I.Bob.Buxoro amirligi ilmiy-adabiy muhitida Mirzo Salimbekning
tutgan o’rni
1.1.Buxoro amirligi madaniy hayotining o’ziga xos xususiyatlari
Mustaqillik yillarida O‘zbekiston tarixi har tomonlama xolis va ilmiy 
yoritila boshlandi. Ayniqsa, o‘zbek davlatchiligi tarixi va uning jahon 
sivilizatsiyasi taraqqiyoti jarayonlarida tutgan o‘rnini yoritishga kata e’tibor 
berilmoqda. Shubhasiz, o‘zbek davlatchiligi an’analarining shakllanishida va 
taraqqiy etishida muhim o‘rin tutgan davrlardan biri o‘zbek xonliklari davri 
hisoblanadi.
Tarix   va   tarixiy   jarayonlar,   siyosiy-tarixiy   vaziyat   ularning   ro yʼ
berishidagi asosiy sabab va xususiyatlarini ilmiy jihatdan tadqiq etishda har
tomonlama   tahlil   qilish   tarixiy   haqiqatning   yuzaga   chiqishida   katta   omil
sanaladi.   Bugungi   kungacha   tadqiqotchilar   tomonidan   o zbek   xonliklari	
ʼ
tarixini o rganishga ko plab marotaba murojaat qilingan va xonlik tarixining	
ʼ ʼ
turli   muammolari   yuzasidan   ilmiy   tadqiqotlar   olib   borilgan   bo lsada,	
ʼ
bugungi   kungacha   xonliklar   davri   tarixining   barcha   masalalari   to lig icha	
ʼ ʼ
tadqiq qilib bo lingan deb bo lmaydi.	
ʼ ʼ
XIX   asr   adabiyotida   Shavqiy   taxallusi   bilan   she rlar   yozgan	
ʼ
kattaqo rg onlik   Muhammad   Sharif,   “Chor   darvish”,   “Mafiloro”,	
ʻ ʻ
“To tinoma” kabi asarlar muallifi Mulla Qurbon Xiromiy va boshqalar katta	
ʻ
rol   o ynagan.   Shuningdek,   bu   davrda   Ahmad   Donish,   Ochil   Murod   Miriy
ʻ
Katta   Qo rg oniylar   ham   adabiyotga   xos   bo lgan   asarlar   yaratganlar.   Bu	
ʻ ʻ ʻ
davrda yaratilgan tarixiy asarlarning ko pchiligi hukmron mang itlar sulolasi	
ʻ ʻ
tarixiga   bag ishlangan   bo lib,   ularda   o rta   asrlar   tarixnavisligidagi   an analar	
ʻ ʻ ʻ ʼ
davom   ettirilgani   kuzatiladi.   Amirlikda   yashab   o tgan   ilm-fan	
ʻ
namoyondalarining   faoliyati   ko p   qirrali   bo lib,   ularning   aksariyati   tarixiy	
ʻ ʻ asarlar ham yaratganlar. Xususan, Mullo Ibodullaning “Tarixi amir Haydar”,
Muhammad   Sharifning   “Dostoni   amironi   mang it”,   Mir   Olim   Buxoriyningʻ
“Fathnomai   sultoniy”,   Mirzo   Abdulazim   Somiyning   “Tarixi   salotini
mang itiya”, “Dahmai shohon”, Muhammad Sharif ibn Muhammad Naqining	
ʻ
“Toju   tavorih”,   Ahmad   Donishning   “Mang itlar   xonadoni   hukmdorlari	
ʻ
tarixidan  qisqacha   risola”,  Mirzo  Sodiq   Munshiyning  “Mang it   hukmdorlari	
ʻ
tarixi” kabilar shular jumlasidandir.
XVIII   asrning   oxirlariga   kelib   Buxoro   amirligida   iqtisodiy   hayotning
birmuncha   yuksalishi   madaniy   hayotga   ham   ta sir   etmasdan   qolmadi.	
ʼ
Ayniqsa,   ilgarigi   davrlarda   shakllangan   maktab   va   oliy   ta lim   beruvchi	
ʼ
madrasalar faoliyati bu davrda ancha yuksaldi. Boshlang ich ta lim beruvchi	
ʻ ʼ
maktablar   amirlikning   barcha   yirik   qishloqlarida,   shaharlarining   barcha
mahallalarida   mavjud   bo lib,   bu   maktablarda   bolalarning   dastlabki   savodi	
ʻ
chiqarilgan.   Maktablarda   arab   alifbosida   savod   chiqarilib,   Qur onning	
ʼ
dastlabki oyatlari yodlatilgan. Shariatga oid dastlabki saboqlar berilgan.
Madrasalar amirlikning barcha shaharlarida mavjud edi. Madrasalarda 
o qitish uch bosqichda:	
ʻ
past qadam,
miyona (o rta) qadam va	
ʻ
peshqadamda amalga oshirilib, yetti yil davom etgan.
Madrasa o qituvchilari-mudarrislar va boshqa xizmatchilar maoshlari, 
ʻ
talabalar
nafaqalari, kutubxona xarajatlari, ta mirlash ishlari va boshqalarga ketadigan	
ʼ
mablag lar vaqf yerlaridan keladigan foyda hisobidan qoplangan. Madrasalar	
ʻ
odatda   hukmdorlar,   amaldorlar,   nufuzli   shaxslar,   yirik   din   peshvolari   va
savdogarlar   tomonidan   ko p   hollarda   pishiq   g ishtdan   ikki   qavatli   qilib	
ʻ ʻ
qurilgan.   Ularning   birinchi   qavatida   machit,   qiroatxona   va   kutubxonalar,
ikkinchi   qavatida   esa,   talabalar   yashaydigan   hujralar   joylagan.   Madrasa talabalari   diniy   bilim   bo lgan   Qur oni   Karim,   fiqh,   shariat   asoslari,   diniy-ʻ ʼ
axloqiy adabiyotlar bilan birga til, adabiyot tarix, falakiyot, mantiq, falsafa,
xandasa(matematika)  kabi  dunyoviy  va  aniq  fanlardan  ham  ta lim  olganlar.	
ʼ
Shunga   qaramasdan,   bu   davrda   madrasalarda   diniy-axloqiy   ta limga   asosiy
ʼ
e tibor qaratilib, dunyoviy ta lim berish nisbatan orqada qolgan edi. Bizning	
ʼ ʼ
kunlarimizgacha   saqlanib   qolgan   me morchilik   yodgorliklari   hamda   yozma	
ʼ
manbalar amirlikda adabiyot, tarix, xattotlik va musiqa san ati, me morchilik	
ʼ ʼ
rivojlanganligidan dalolat beradi.
Amirlikning   madaniy   hayotida   hattotlik   ham   muhim   o rin   egallagan	
ʻ
edi.   Bu   davrda   Samarqand,   Buxoro,   Shahrisabz   kabi   shaharlarda   hattotlik
maktablari mavjud edi. O z kasbining ustasi bo lgan mohir hattotlar davlat	
ʻ ʻ
va   xo jalik   hujjatlari   tayyorlashda,   ilmiy-badiiy   asarlar   yozish   va	
ʻ
ko chirishda   me moriy   inshootlarga   turli   yozuvlar   (Qur oni   karim   oyatlari,	
ʻ ʼ ʼ
hadislar, hikmatlar)ni chiroyli naqshlar tarzida bitishda mashhur bo lganlar.	
ʻ
Bu   davrda   amirlikning   Samarqand,   Buxoro,   Shahrisabz,   Qarshi,   G uzor,	
ʻ
Kattaqo rg on,   Dehnov   kabi   ko plab   shaharlarida   masjid   va   madrasalar	
ʻ ʻ ʻ
bunyod   etilgan.   Buxorodagi   Domullo   Tursunjon   madrasasi,   Xudoydod
me moriy (masjid, madrasa va sardoba) majmuasi, Ernazar elchi madrasasi,	
ʼ
Qarshidagi Ali va Mir Muhammad madrasalari shular jumlasidandir. Undan
tashqari   bu   davrda   shaharlarda   ko plab   ixtisoslashgan   yopiq   bozorlar,	
ʻ
karvonsaroylar, hammomlar, yo llar bo ylarida sardobalar bunyod etilgan.	
ʻ ʻ
Amir Haydar saroyida munshi (amir kotibi) lavozimida xizmat qilgan
Mirzo   Sodiq   Munshiy   XIX   asr   boshlaridagi   adabiy   muhitning   ko zga	
ʻ
ko ringan namoyondalaridan biri edi. Undan meros qolgan she riy Devon –	
ʻ ʼ
“Devoni Sodiq Munshiy” hamda she riy usulda bitilgan tarixiy asari uning	
ʼ
adabiyot rivojiga qo shgan hissasini ko rsatadi. Bu davrda amirlikning turli	
ʻ ʻ
shaharlarida yashab ijod qilgan ko plab shoirlar (shoir Hoziq, shoir Mujrim	
ʻ
va   bosh.)   ijodida   xalqparvarlik,   jabr-zulmga   qarshi   isyonkorlik   kayfiyati kuchli   bo lib,   ular   ko p   hollarda   hukmdorlar   va   amaldorlar   tomonidanʻ ʻ
quvg inga olingan.	
ʻ
Turli   davrlarda   yaratilgan   xonliklar   tarixini   aks   ettiruvchi   asarlarda
mualliflarning   masalaga   turlicha   yondashuvlari   fikrlarning   va   xulosalarning
ham turlicha bo lishiga olib kelgan. Ularni ilmiy jihatdan chuqur tahlil qilish	
ʼ
va   tarixiylik,   ilmiylik   va   xolislikka   asoslanilgan   eng   to g ri   xulosalarni	
ʼ ʼ
chiqarish   bugungi   kun   tarixchi   mutaxasislari   oldida   turgan   muhim
vazifalardan sanaladi.
XIX   asrda   Buxoro   xonligi   hududida   juda   ko‘p   shoir   olim   hatotlar
yashab ijod qilganlar. Muhammad Rajab Buxoriy, Qori Rahmatulla, Afqoriy
Buxoriy,   Adriy   Samarqandiy,   Xabibiy,   Yakdil   Maxmud   Koriziy   “Tavorixi
Mulki   Ajom”   ni   ko‘chiruvchi   Mulla  Muhammad   Yusuf,  Odil   Murod  Miriy
Shahrisabzay,   Muhammad   Ali   Buxoriy,   Muhammad   Yoqub   Buxoriy,
Muhammad   Mir   Olim   Buxoriy,   Rhmonqulibek   kotib,   Murod   Farhod,
Muhammad Shukur tolib, Jaloliddin Buxoriy, va Mulla Nasrullo kotib kabi
juda ko‘p taraqiyparvar olim va xattotlar yashar edilar.
  Xullas ,   O ʻ zbekiston   davlatchiligi   tarixida   Buxoro   amirligi   davlatining   ham
o ʻ z   o ʻ rni   va   mavqei   bo ʻ lib ,  mang ʻ itlar   hukmronligi   davrida   ijtimoiy - iqtisodiy
va   madaniy   hayotda   qator   yuksalishlar   bo ʻ lib   o ʻ tdi .   Ammo,   mamlakat
iqtisodiy   jihatdan   qudratli   va   siyosiy   jihatdan   mustahkam   emas   edi.   Ko p	
ʻ
hollardagi   iqtisodiy   tanglik,   siyosiy   beqarorlik,   o zaro   nizolar   XIX   asrning	
ʻ
ikkinchi   yarmida   davlatning   katta   hududlarini   Rossiya   tomonidan   bosib
olinishiga   sabab   bo ldi.   Buxoro   amirlari   1920   yilga   qadar   Rossiyaga   vassal	
ʻ
holatda taxtni egallab turdilar.
1.2.XIX asr oxiri XX asr boshlarida Buxoro amirligi ilmiy-adabiy
muhitida Mirzo Salimbekning tutgan o’rni Mirza   Salimbek   Ibn   Muhammad   Rahim   (1850—1930)   —   Buxoro
amirligi   va   Buxoro   respublikasida   yashagan   tarixchi,   shoir,   davlat   arbobi,
diplomat.   Muhtaram   ota-onaning   o‘g‘li,   mehnat   faoliyatini   ulamolikdan
boshlagan.   U   Buxoro   amirligining   ko pgina   tumanlari   va   viloyatlariʻ
hukmdori   bo lgan,   amirning   diplomatik   missiyalarini   bajargan,   inglizlar	
ʻ
bilan   muzokaralarda   ham   qatnashgan.   RSFSR   qo shinlarining   Buxoro	
ʻ
operatsiyasidan   so ng   hibsga   olinib,   bir   yildan   so ng   ozodlikka   chiqdi,	
ʻ ʻ
Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasi   qoshida   ma mur   bo lib   ishladi,   tarixiy	
ʼ ʻ
tadqiqotlarda   qatnashdi,   eski   kitoblar   kutubxonasiga   rahbarlik   qildi.   Mirzo
Salimbek   o‘z   xotiralarida   Buxoro   amirligi   va   uning   tarixi,   Yevropa
mustamlakachilari,   inqilobchilar   va   Buxoro   amirligining   o‘zida   islohotlar
tarafdorlari bilan bo‘lgan og‘ir munosabatlarini tasvirlaydi. Mirzo Salimbek
ijodi   Buxoro   amirligi   tarixiga,   undagi   hayotga   sovet,   rus   yoki   chet   el
tarixchilari   kitoblarida   tasvirlanganidek   emas,   balki   g‘ayrioddiy   rakursdan,
ichkaridan   qarash   imkonini   beradi.   Mirzo   Salimbek   amirlikning
Toshkentdagi savdo vakili (1873-85); Yakkabog  (1893-98), Nurota (1898—
ʻ
1902),   Boysun   (1902—05),   Sherobod   (1905—09),   Shahrisabz   (1910—13),
Chorjo y   (1920)   viloyatlari   hokimi,   Buxoro   mirshabi   (1889)   lavozimlarida	
ʻ
faoliyat   yuritgan.   1885-yilda   amir   Abdulahad   jo natgan   elchilar   tarkibida	
ʻ
Peterburgda bo lgan. 1920-yil 29-avgustda qizil qo shinlar tomonidan hibsga	
ʻ ʻ
olingan   va   amirlikning   boshqa   amaldorlari   bilan   Sibirga   surgun   qilingan.
1922—24   yillarda   Buxoro   respublikasi   "Avkof",   "Anjumani   tarix"
tashkilotlarida   ishlagan.   Kolesov   boshliq   qizil   qo shinlarning   Buxoroga	
ʻ
hujumi paytida (1918-yil, mart) amirning
Kolesov bilan muzokara olib borgan vakillar hay atiga rahbarlik qilgan, 	
ʼ
keyin u devonbegi mansabiga, zakotchi lavozimiga ko tarilgan (1917—20).	
ʻ
Mirzo Salimbekning ilmiy merosi ham boy bo’lib bir qancha asarlarni 
yozib qoldirgan. Ular quyidagilar : "Tarixi Salimiy" (qadimdan amirlikning 1920-yilgacha tarixi),
"Kashkuli Salimiy" ("Salimiyning darveshlar xaltasi") (1913, Toshkent),
"Jomei gulzor" ("Gulzor majmui") she riy asar,ʼ
"Ahodisil e mol" ("Amaldagi hadislar") (1911, Buxoro),	
ʼ
"Durratil voizin" ("Voizlar sochgan durlar") (1909, Buxoro),
"Muxbirul-hikoyot" ("Xabar beruvchining hikoyalari") (1908, 
Toshkent), "Ka bulaxbor	
ʼ
hikoyalari" (1909, Toshkent).
Mirzo Salimiy tazkira ham tuzgan. Qori Rahmatulla Vozexning 
"Tuhfatul-ahbob"
("Dilga   yaqin   kishilarga   tuhfa")   tazkirasini   nashrga   tayyorlashda,   o ziga	
ʻ
zamondosh 100 ga yaqin shoirlar haqidagi ma lumotlarni unga ilova qilgan	
ʼ 1
.
Muallifning yuqorida keltirilgan dastlabki ikki asari puxta o’rganilgan,ammo
boshqa asarlarni ham o’rganish zarurligicha qolmoqda.
Mirzo   Salimbekning   “Tarixi   Salimiy”   qo lyozmasi   asosan   Buxoro	
ʻ
amirligi   tarixining   Mang itlar   sulolasining   so nggi   vakillari   hukmronligi	
ʻ ʻ
davridagi voqealarni o z ichiga oladi. Mirzo Salimbekning  “Tarixi Salimiy”	
ʻ
asari   muhim   tarixiy   manba   bo’lib,   Buxoro   amirligida   hukmronlik   qilgan
so’nggi amirlar faoliyati, Buxoro amirligidagi shaharlarning hayoti, moddiy
madaniyati,   hunarmandchiligi,   amirlikning   boy   tarixi   haqida   ma’lumotlar
berilgan.
“Tarixi   Salimiy”da   Mirzo   Salimbek   zamondoshlari   ijodida
uchramaydigan  ko‘plab  ma’lumotlar mavjud. Bu  faqat Buxoro  amirligining
ijtimoiy-iqtisodiy   va   siyosiy   tarixiga   oid   ma’lumotlar   emas,   balki   tarixiy
geografiya, etnografiya va me’morchilik tarixi hamda alohida beklar tarixiga
oid ma’lumotlardir 2
.
«Kashkuli   Salimiy(Muttaqadimin   va   muttaaxirin)»   asarida   Odam alayxissalomdan   Iso   alayxissalomgacha   o’tgan   ayrim   payg‘ambarlar,
Peshdodiyon   tabaqasining   zikri,   Ashkoniyon,   Sosoniylar   Hazrat   Hotam   al-
Nabiy   salolloxu   alayxi   vassalam,   Roshiddin   xalifaligi,   Ummaviylar,
Abbosiylar,   Somoniylar,   G aznaviylar,   Saljuqiylar,   Xorazm   shoxlar,ʻ
Chingizxon,   Sohibqiron   Amir   Temur,   o‘zbek   podshohlari,   Ashtarxoniylar,
Mang‘itlar   Amir   Abdulahad   podshohligi,   Rossiya   davlati   podshohlari   va
imperatorlari, Totor xonligining
rus knyazlariga hujumi, Usmonli turk davlati tarixi bayon etilgan 3
. Bu kitob 
ilmiy jihatdan puxta o‘rganilib, 2003-yilda nashr qilindi.
Mirzo   Salimning   asarlarida   o’sha   davr   Buxoro   amirligidagi   siyosiy,
ijtimoiy-iqtisodiy   va   madaniy   hayot,   xalqining   turmush   tarzi   va   yashash
sharoitlari  yorqin aks ettirilgan. Bundan tashqari amirlikdagi siyosiy tuzum
va   uning   barbod   bo’lishi   va   Rossiya-Buxoro   munosabatlari   haqida   so’z
yuritiladi.   Salimiy   o’zi   guvoh   bo’lgan   har   bir   voqea,   hodisadan   ibratli
xulosalar chiqaradi. «Kashkuli Salimbek»da muallifning o’zi guvoh bo’lgan
tarixiy   voqealar   ancha.   Xususan   Buxoroyi   sharifga   yevropaliklarning
munosabati,   Buxoroyi   sharifning   qanaqaligini   ulardan   birini   surashi   va
Salimbekningunga  bergan   munosib   javobi-shularning  hammasi  muallifning
aqli,   farosati,   e tiqodiy-ma naviy   olamining   butunligidan   dalolat   berib	
ʼ ʼ
turadi.
Mirzo   Salimbekning   asarlarini   o’rganish   ham   bugunning   dolzarb
mavzularidan   biri   hisoblanib,   uni   ilmiy   nuqtai   nazardan   tadqiq   etib,
manbalar,   arxiv   hujjatlari   orqali   xolislik   bilan   yaqindan   o`rganib,   fanga
yangiliklar   kiritish,   bugungi   va   kelajak   avlodni   haqqoniy   tarixdan   boxabar
etish   zarurligini   bildiradi.   Shuningdek,   Mirzo   Salimbek   shaxsiyatini   ham
o’rganish,   uning   murakkab   tarixiy   sharoitdagi   faoliyati   alohida   tadqiqotlar
olib borishni talab qiladi. II.Bob.Mirzo Salimbekning asari tarixiy manba sifatida
2.1.Mirzo Salimbekning “TARIXI SALIMIY” asari tarixiy manba
sifatida
Mirzo Salimbekning “Tarixi Salimiy” qo lyozmasi asosan Buxoro amirligiʻ
tarixining   Mang itlar   sulolasining   so nggi   vakillari   hukmronligi   davridagi	
ʻ ʻ
voqealarni o z ichiga oladi. Ushbu qo lyozmaning ma lum qismlari tarjimasi	
ʻ ʻ ʼ
1966-yilda N.
Norqulov   tomonidan   yakunlangan.   Bu   asar   uning   nomzodlik   dissertatsiyasi
uchun   asosiy   manba   bo lib   xizmat   qilgan   va   nomzod   uni   mashhur	
ʻ
sharqshunos olim A. K. Arends rahbarligida muvaffaqiyatli himoya qilgan.
Sovet   tarixshunosligida   Buxoro   amirligi   tarixiga   berilgan   baho   asosan
salbiy edi. Bu davr reaksiya, turg'unlik va tanazzul davri sifatida qaraldi. Bu
borada   Buxoroning   mang‘it   amirlari   hukmronligi   davri   voqealarini
o‘rganishda   biryoqlamalik   hukm   surdi.   Mirzo   Salimbek   qo‘lyozmasi   esa
bizga ushbu davr haqida atroflicha bilim bera oladi.
Mirzo Salimbek umri davomida u yoki bu mansabda bo‘lib, har bir badavlat
musulmonga   yarasha   madrasa   qurdirib,   yer   va   mol-mulkining   bir   qismini
vaqfga   bergan.   Qabr   va   masjidlarni   ta mirlagan,   ariqlar   qurgan,   adabiy	
ʼ
faoliyat bilan shug ullangan va hokazo. Mirzo Salimbekning adabiy merosi	
ʻ
ma’lum bir qadriyatga ega. U qator tarixiy, adabiy va diniy asarlar muallifi.
Tarixchi   olimning   asosiy   asari   “Tarixi   Salimiy”   –   uning   xotiralaridir.   O‘zi
ta’kidlanganidek,   qo‘lyozma   faqat   bir   nusxada   mavjud.   U   Buxoro
amirligining keyingi davr tarixiga bag‘ishlangan. Mirzo Salimbek o‘z asarini
1917-yilda yozishni boshlagan va 1920-yilda tugatgan, buni qo‘lyozmaning
bir necha joyidagi xronologik sanalar tasdiqlaydi [ Мирза   Салимбек .  Тарих-
и   Салими   (Источник   по   истории   Бухарского   эмирата)   /   Перевод   с
персидского Н.К.Норкулов. — Тошкент. 2009.C.4]. Mirzo   Salimbekning   “Tarixi   Salimiy”   asari   muhim   tarixiy   manba
bo‘lib,   Buxoro   amirligida   hukmronlik   qilgan   so‘nggi   amirlar   faoliyati,
Buxoro   amirligidagi   shaharlarning   hayoti,   moddiy   madaniyati,
hunarmandchiligi, amirlikning boy tarixi haqida ma’lumotlar berilgan.
«Tarixi   Salimiy»   muallifi   Buxoroning   so‘nggi   amirlari   faoliyatiga   juda
ehtiyotkorona   baho   beradi.   U   o sha   davr   ruhida   Buxoro   hukmdorlariniʻ
“adolatli   va   g olib   hukmdor”,   “xo jayin”,   “barcha   dindorlar   hukmdori”   va	
ʻ ʻ
boshqa   ta’riflarni   beradi.   Salimbek   Amir   Muzaffarni   Chingizxon   bilan
solishtiradi. U yozadi: “Amir Muzaffar qishda, kuchli ayozda, katta qo shin	
ʻ
bilan  Hisorga   yo l   oldi.   U  yerga  yetib   kelganida  shunday   qirg‘in  qildiki,  u	
ʻ
haqida eshitganlarni hayratda qoldirdi va Chingizxonning to‘kkan qonlarini
eslatdi,   dovdirab   qolgan   raqiblar   hayratdan   barmoqlarini   tishladilar”.   Shu
bilan birga, Salimbek Rossiya imperiyasi qo shinlarining Buxoro amirligiga	
ʻ
hujumini tasvirlab, amir Muzaffarning “rus qo shinlari bilan uchrashib, jang	
ʻ
qilmay, qochib, Samarqandga qaytib kelganini ham sovuqqonlik bilan qayd
etadi.   Mirzo   Salimbek   amirlik   muxoliflarini,   Shahrisabz   va   Kitob
hukmdorlarining   bo‘lginchiligini   qoralab,   ularni   “qo‘zg‘olonchilar”   deb
ataydi.   Salimbek   turli   yillarda   Yakkabog ,   Nurota,   Boysun,   Sherobod,	
ʻ
Shahrisabz   hokimi   bo lgan.   Bu   hududlar   etnografiyasi,   tarixi,   qadimiy	
ʻ
inshootlari va manzillari haqida muhim ma’lumotlar qoldirdi bu esa XX asr
o‘rtalarida   olib   borilgan   arxeologik   tadqiqotlar   uchun   asos   bo‘lib   xizmat
qildi.
Shuningdek, asarda XIX-asr II yarmi - XX-asr boshlaridagi turli tarixiy,
siyosiy   jarayonlar   ijtimoiy   voqealar   tasvirlanadi.   Bu   davrda     boshqa
buxorolik   mualliflar   (A.   Donish,   S.   Ayniy,   F.   Xo jaev   va   boshqalar)	
ʻ
asarlarida   ham,   rus   diplomatlari,   sayohatchilari   va   harbiylari   haqida
ma’lumotlar   beradilar.   Biroq,   N.   Norqulov   ta’kidlaganidek,   bir   qator
faktlarni   tasvirlashda   S.   Ayniy,   F.   Xo‘jayev   va   boshqa   ayrim   mahalliy mualliflarning   xotiralaridan   ko‘ra,   Salimbek   ancha   batafsil   ma’lumotlar
keltiradi.
“Tarixi   Salimiy”   da   Mirzo   Salimbek   zamondoshlari   ijodida
uchramaydigan ko‘plab ma’lumotlar mavjud. Bu faqat Buxoro amirligining
ijtimoiy-iqtisodiy   va   siyosiy   tarixiga   oid   ma’lumotlar   emas,   balki   tarixiy
geografiya, etnografiya va me’morchilik tarixi hamda alohida beklar tarixiga
oid   ma’lumotlardir.   Qo‘lyozma   muallifi   o‘zi   guvohi   bo‘lgan   davr   va
voqealarni   juda   jonli,   tushunarli   tilda   tasvirlab   bergan.   “Tarixi   Salimiy”
asarida juda  ko‘p toponim va gidronimlar yozib qoldirilgan [ Бухорий   А . Р .
Рахимов   К .   Мирзо   Салимбек   колдирган   мерос   //   Мозийдан   садо ,2006.
№.  Б .43.].
Amir   Said   Olimxon   o‘z   xotiralarida   bir   vaqtlar   Salimbek   (Mirza
Salimbek   parvonachi)ni   inglizlar   bilan   muzokaralar   olib   borish   uchun
Chorjo‘yga   jo‘natganligi   ta’kidlagan   [ Амир   Саййид   Олимхон .   Бухоро
халқининг хасрати тарихи.Т. : Фан, 1991, б.16.].
“Tarixi Salimiy” qo‘lyozmasida o‘z aksini topgan turli ma’lumotlar va
faktlarga   tanqidiy   yondashish   zarurligi   shubhasiz.   Uning   muallifi   nafaqat
o‘zi ko‘rganlarini, balki boshqalardan eshitganlarini ham qog‘ozga tushirgan
(masalan,   Nurotani   Iskandar   Zulqarnayn   obod   qilgani   haqidagi   afsona   va
boshqalar).
“Ma lumki, O rta Osiyo xalqlari tarixini o rganish jarayonida an anaviyʼ ʻ ʻ ʼ
rivoyat manbalari bilan bir qatorda o tgan tarixiy voqealarning guvohi yoki	
ʻ
ishtirokchisi   bo lgan   mahalliy   mualliflarning   turli   hujjatlari,   xotiralari   ham	
ʻ
katta yordam beradi. Asar kundalik xarakteriga ega, uning ko p qismi amir	
ʻ
Olimxon   saltanati   tarixini   ko rsatishga   bag ishlangan.   Mirza   Salimbek   u	
ʻ ʻ
yoki   bu   voqeani   tasvirlab,   unga   o‘ziga   xos   tarzda   baho   beradi,   unga
munosabat   bildiradi.   U   amir   Muzaffar   qo‘l   ostidagi   oddiy   mirzolikdan
tortib,   amir   Olimxon   davrida   devonbegi   darajasidagi   zakotchi   boshlig‘i martabasigacha bo‘lgan xizmat yo‘li haqida batafsil hikoya qiladi.   Manbani
o‘rganar   ekanmiz,   buxorolik   amaldorlar   vakillaridan   birining   hayot   yo‘lini
ham bilib olamiz.
Shuningdek,   amirlikning   hukmron   qatlamlari   hayoti,   Buxoro   davlat
amaldorlarining   iyerarxik   mansab   pog‘onasidan     ko‘tarilishining   turli
yo‘llari   va   usullarini   qo‘llaganligi   tasvirini   ko‘ramiz.     Bu   esa   Buxoro
amirligida sodir bo‘lgan voqealarni aniq taqdim etish va baholash imkonini
beradi.   Asar   buyurtma   asosida,   biron   bir   amirni   maqtash   maqsadida
yozilmagani   uchun   Salimbekning   xotiralarida   tarixiy   voqealarni   ataylab
soxtalashtirish   alomatlari   sezilmaydi.   Salimbekning   xotiralari   Buxoro
amirligining   XIX   asr   oxiri   XX   asr   boshlari   tarixiga   oid   to liq   bo lmaganʻ ʻ
ma lumotlarni   asosan   faktik   materiallar   bilan   to ldirishi   bilan   qimmatlidir.	
ʼ ʻ
Bu   manba   O‘zbekiston   Fanlar   akademiyasi   qo‘lyozma   fondida   paydo
bo‘lgach, olimlarning e’tiborini tortdi. Uning birinchi ilmiy tavsifini Mirzo
Salimbekning tarjimai holi va ijodiy merosiga bag ishlangan maqola yozgan	
ʻ
A.   A.   Semenov   qilgan.   Hozirda   ushbu   nashr   etilmagan   maqola   A.   A.
Semenovning   Dushanbe   shahridagi   shaxsiy   arxivida   “So‘nggi   buxorolik
tarixchi (Mirza Salimbek)” nomi ostida saqlanmoqda. A.A.Semenov “Tarixi
Salimiy”   va   muallifning   shaxsiy   xotiralari   asosida   o‘z   maqolasida   uzoq
yo‘lni bosib o‘tgan tarixchi olimning hayoti va faoliyatini tasvirlaydi.
Bu maqola, bizningcha, dastlabki loyiha bo‘lgani bois, unda bir qancha
kamchiliklar   mavjud   va   Salimbek   faoliyatiga   biryoqlama   baho   beriladi.
O‘tgan  asr  60-yillarda  biz  o'rganayotgan  manbaning  mazmuniga  u  yoki  bu
darajada   tegishli   eslatma   va   maqolalar   chop   etildi.   L.   M.   Epifanova   undan
“O rta   Osiyoning   Rossiyaga   qo shilishi”   asarida   manba   sifatida	
ʻ ʻ
foydalangan. A. B. Vildanova o‘z maqolasida “Tarixi Salimiy”ning Buxoro
amirligining iqtisodiy va ijtimoiy hayotini o‘rganishdagi ahamiyatini alohida
ta’kidlagan[ Епифанова   A.   M.   Рукописные   источники   по   истории Средней   Азии   периода   присоединения   ее   к   России   ( Бухара ).   Ташкент ,
1965.].   Salimbekning   xotiralarida   Buxoro   amirligining   ma muriy   tuzilishiʼ
haqida aniqroq tasavvur beriladi; qator mansab va martabalarning vazifa va
vazifalari   aniqlangan:   qo shbegi,   amlokdara,   zakotchi,   mirshab   va	
ʻ
boshqalar.   Ma lumki,   amirlikda   ijro   etuvchi   hokimiyat   oliy   qo shbegi	
ʼ ʻ
(“qo shbegii   bolo”)   va   quyi   qushbegiga   tegishli   edi.   Birinchisi   Arkda   -	
ʻ
amirning   qarorgohida   yashagan,   shuning   uchun   uni   yuqori   deb   atashgan.
Markaziy   moliyaviy   qismga   quyi   qo‘shbegilar   rahbarlik   qilgan   va   barcha
viloyat   zakotchilari   unga   bo'ysungan.   U   va   uning   idorasi   Ark   etagida
joylashgan   hovlida   joylashgan   edi.   Shuning   uchun   uni   quyi   qo‘shbegi   deb
atashgan.   Fevral   inqilobidan   so‘ng   darhol   Buxoroda   vujudga   kelgan
vaziyatni aniq ko‘rsatish uchun Salimbek hikoyasiga shu mavzudagi mavjud
adabiyotlar va arxiv hujjatlari asosida bir qancha qo‘shimcha ma’lumotlarni
kiritishni   lozim   deb   bilamiz.   Amirlikda   ijtimoiy   harakat   rivojlanib   borgani
sari Buxoro jadidlari boshliqlarining nufuzi va ta’siri kuchaydi. Rus siyosiy
idorasi   xodimlari   amirga   jadidlar   boshliqlariga   qarshi   kurashda   yordam
berdilar.   Amir   ilg'or   jarayonlarning   va   shu   nuqtai   nazardan,   jadidlarning
Buxoroda konstitutsiyaviy monarxiya yaratish  dasturining murosasiz raqibi
edi. U jadidlar bilan muomala qilish imkoniyatini qidirdi. Sababi islohotlar
masalasi  va  Amir  elon  qilgan  manifestdir.  Manifestda  keltirilgan  islohotlar
loyihasi   Muvaqqat   hukumat   agenti   A.   Ya.   Miller   tomonidan   ishlab
chiqilgan.   Loyihaning   matni   tashqi   ishlar   vaziri   Milyukov   tomonidan
tasdiqlash   uchun   taqdim   etilgan   va   tasdiqlangan   Rossiyada   fevral
inqilobining   birinchi   kunlaridanoq   buxorolik   jadidlar   tayyorlayotgan
namoyishdan   xabardor   bo lgan   Rossiya   siyosiy   agentligining   agentlari	
ʻ
islohotlarni   e lon   qilish   uchun   keng   tashviqot   kampaniyasini   boshlab	
ʼ
yubordilar.   Manifest   e’lon   qilingan   kuni   (1917-yil   7-aprel)   jadidlar
bularning   barchasi   faqat   ularni   hayratga   solish   uchun   qilinganligini   bilib oldilar.   Mirzo   Salimbek   Buxoro   jadidlarining   1917-yil   aprel   namoyishlari
paytidagi   faoliyati   haqida   batafsil   hikoya   qiladi.   Bu   namoyishlar
bostirilgach,   Yosh   buxoroliklar   kuchlari   yanada   kuchaydi.   Yosh
buxorolikaliklar   yangi   kurashga   tayyorlanib,   qizg'in   tashkiliy   ishlar
boshladilar, shahar bozorlari va amirlik qishloqlarida varaqalar paydo bo'ldi.
Targ‘ibot ommaviy tus oldi, qo'shinlarga alohida e'tibor qaratildi. Sarbozlar
amir   qo shini   saflarida   xizmat   qilishdan   bosh   torta   boshladi   va   raqiblariʻ
tomoniga   o tdi.   Yosh   buxoroliklar   faoliyati   o‘z   samarasini   bera   boshladi.	
ʻ
Sarbozlar   va   qishloq   ahlining   qo zg olonlari   tez-tez   uchrab   turadi	
ʻ ʻ
[C адриддин   Айний .   Бухоро   инқилобининг   тарихи   учун   материаллар .
Москва , 1926.].
 “Tarixi Salimi”da shunday qo zg olonlardan biri Shahrisabz va Kitobda	
ʻ ʻ
Yosh   buxoroliklar   boshchiligida   bo lib   o tgan   haqida   batafsil   hikoya	
ʻ ʻ
qilinadi.   Qo zg olonni   bostirish   uchun   Salimbekning   yozishicha,   o zining	
ʻ ʻ ʻ
shafqatsizligi bilan mashhur bo lgan Nizomiddin Xo ja Qo shbegi 50 askar	
ʻ ʻ ʻ
bilan yuborilgan. Boshqa ma lumotlarga ko ra, u sarbozlarning katta otryadi	
ʼ ʻ
bilan   kelgan.   Qo'zg'olonchilar   hokimni   lavozimidan   chetlashtirishni   va
mahalliy   aholidan   boshqasini   tayinlashni   talab   qilishdi.”   Qo‘shbegi
qo‘zg‘olonchilar   talabiga   dahshat   bilan   javob   bergan   va   uning
qo‘zg‘olonchilarga nisbatan ko‘rgan choralari go‘yoki o‘rta asrlardagi “Ispan
inkvizitsiyasidan”   oshib   ketgan.   Ammo   shunga   qaramay   qo shbegi	
ʻ
qo zg olonchilarning quyidagi  talablarini qondirib,  qo zg olonni  bostirishga	
ʻ ʻ ʻ ʻ
muvaffaq bo ldi:	
ʻ
a) hokim Akramxon bilan birga kelgan o n bir amlokdorni o z 	
ʻ ʻ
lavozimlaridan chetlatish;
b) shariat belgilagan soliqlardan tashqari, hokimlar o ylab topgan barcha	
ʻ
to lovlarni bekor qilish;	
ʻ
d) aholiga taalluqli barcha masalalarni Shahrisabz viloyatining og‘alig‘i (xalqning   saylangan   vakili)   Abdushukur   biy   bilan   kelishilgan   holda   hal
qilish va uning hayotiga tajovuz qilmaslik.
2.2.Mirzo Salimbekning rus davlati tarixi haqida qarashlari
XIX asr oxiri XX asr boshlarida dunyoda yuz bergan jadal o‘zgarishlar
to‘lqini   3Markaziy   Osiyo   davlatlarini   ham   chetlab   o‘tmadi.   Uzoq   davrlar
davomida   tashqi   dunyodan   uzoqlashib,   o‘z   qobiqlariga   o‘ralashib   qolgan
xonliklar   aholisi   asta-sekin   dunyo   davlatlari   bilan   yuzlasha   boshladilar.   Bir
qator   mahalliy   aholi   vakillari   Yevropa   va   Rossiya   imperiyasining   markaziy
shaharlari   bo‘lib   qaytdilar   hamda   o‘z   esdaliklarida   sayohatlari   haqida   yozib
qoldirdilar.   Buxoro   amirligidan   bir   qator   elchilar   o‘zlariga   yuklatilgan
vakolatlar   bilan   birga   tashrif   buyurgan   davlatlari   madaniyati,   taraqqiyoti   va
tarixi haqida o‘z zamondoshlari uchun qimmatli ma‘lumotlarnin qoldirganlar.
Ushbu   maqolada   Amir   Abdulaxadxon   elchilari   tarkibida   bo‘lgan   Mirzo
Salimbekning   Rus   davlati   tarixi   hamda   o‘z   sayohati   haqida   asarlarida
keltirgan fikrlari haqida to‘xtalib o‘tiladi. O‘z davrida  ajdodlarimizning xorij
davlatlari haqida tasavvurlari sizga ham qiziqarli bo‘ladi deb o‘ylaymiz.
Mirzo Salimbek Buxoro (1848-1930) amirligining yirik davlat arbobi, 
tarixchi
olimdir 1
.   O‘z   faoliyati     davomida   Amir   Muzaffar,   Amir   Abdulaxadxon
hamda Amir Olimxon davrida davlat va jamoat ishlarini boshqargan. Mohir
diplomat   va   siyosatchi   sifatida   tariximizda   muhim   o‘rin   tutgan   shaxs
hisoblanadi.   Amir   Muzaffar   davrida   Buxoro   amirligi   Podsho   Rossiyasining
protektoratiga   aylandi.   Mustamlaka   davlat   mulozimi   sifatida   ushbu   davrda
Mirzo Salimbek o‘z davlati
manfaatlarini   himoya   qildi.   Taxtga   Amir   Abdulaxadxon   o‘ltirgach,
Buxoroning   Podsho   Rossiyasi   bilan   munosabatlari   yaxshilashga   e‘tibor qaratildi.   Shu   maqsadda   Amir   Abdulaxadxon   hukmronligining   dastlabki
davrida Rossiyaga o‘z vakillarini yubordi.  Ular orasida Mirzo Salimbek ham
bor edi 2
.
Mirzo   Salimbek   Podsho   Rossiyasiga   elchilik   faoliaytini   quyidagicha
qayd   etadi:   ―Amir   Abdulaxadxon   otasi   vafotidan   keyin   Karmana
viloyatidan   kelib,   Buxoro   taxtiga   ega   bo‘ldi.   Butun   ulamovu   umaro
(amaldor) lar fuqarolarni osuda va xotirjam qildilar.  А moratpanox Ostonaqul
qushbegi,  Hisor  hokimi   Shodmonbiyni   bir   necha   kishilar  bilan   Peterburgga
elchi   qilib   yubordi.   Ular   orasida   kitob   muallifi   Uroq(Mirzo   Salimbek
asarlarida o‘ziga ―Uroq  deb taxallus qo‘ygan), ham bor edi. O‘sha vaqtda‖
otasharoba (poezd) yo‘q edi. Rus pochta arobalariga minib to Orenburggacha
borib,   u   yerdan   otasharobaga   o‘tirib   Peterburgga   bordik.   Imperator
А leksandr  А leksadrovich buyrug‘i  bilan bizlarni Malamorskoy Goran atel‘e
nomli   mehmonxonaga   keltirib   ko‘p   e zozlar   qilib   joylashtirdilar	
ʼ ‖ 3
.   Ushbu
elchilar   guruhi   Rossiyada   katta   hurmat   e‘tibor   bilan   kutib   olinganligini
Mirzo   Salimbekning   quyidagi   tafsilotlaridan   bilib   olish   mumkin:   muazzam
imperatorni   huzuriga   bo‘lib,   bizlarning   har   birimizga   nishon,   tillo   soat,
brilliantli angushtarin (uzuk)lar sovg‘a qildi. Butun podsholik chorborlari va
qasrlarni, Kranshtat ismli dengiz ichidagi shaharni ko‘rsatdilar. Oltmish ikki
kun   bizlarni   saqlab,   keyin   ruxsat   berdi   va   Buxoroga   kelib   amirning
ziyoratiga musharraf bo‘ldik.
Muharrir   Uroq   (ya ni   Mirzo   Salimbek)   o‘sha   vaqtda   Xitfar   va   Somjin	
ʼ 4
tumanida   amaldorlik   mansabida   edim.   Albatta,     Podsho   hukumati   bunday
iltifotdan   o‘ziga   xos   siyosiy   maqsad   ham   ko‘zlagan   edi,   ya‘ni   imperiya
shaharlari, zavod va fabrikalari hamda me‘moriy yodgorliklarini tanishtirish
orqali Rossiya imperiyasining qudratli davlat ekanligiga, kelgusida Markaziy
Osiyo   xalqlarining   Rossiya   imperiyasiga   doimiy   homiysi   sifatida   tayanishi
kerakligi g‘oyasi ham singdirilgan edi. Mirzo Salimbek o‘zining  ―Kashkuli Salimiy hamda tarixi muttaqadimin va muttaaxirin  asarida Rus davlati tarixi‖
haqida   qisqacha   ma‘lumotlar   ham   keltiradi.   Bular   quyidagilardan   iborat:
882-   isoviy   yilda   slavyan   rus   qabilasidan   Yurik 5
  ismli   kishi   bir   qancha
viloyatlarda   knyaz   buldi.   Uning   vafotidan   keyin     Oleg   knyaz   bulib,   Kiyev
viloyatini olib poytaxtga aylantirdi. Uning vafotidan keyin Igor knyaz bo‘lib
zulmni kuchaytirdi. Ruslar uni uldirib uni o‘g‘li Svyatislavni knyaz qildilar.
U   ham   otasidek   xalqqa   zulm   qildi.   Uni   ham   qatl   qilib   uning   o‘g‘li
Vladimirni 972-isoviy yilda knyaz qilib ko‘tardilar.
Vladimir   vaqtida   rus   slavyanlari   butparast   edilar.   988-   isoviy   yilida
Yunonga   lashkar   tortib,   g‘olib   bo‘lib,   Yunon   podshosi   qiziga   uylanmoqchi
buladi.   Ular   dedilar,   bizlar   xristianmiz,   bizlar   Iso   alayhissalomning
dinidamiz.   Butparastlarga   o‘z   qizimizni   bermaymiz.   Vladimir
butparastlikdan   qaytib,   Nasoro   dinini   qabul   qildi.   Yunon   qaysarining
(podshosining)   qizi   Annaga   uylanadi.   Bir   guruh   xristianlarni   birga     olib
kelib, katta to‘y qilib, o‘z qabilasi guruhlarini butparastlikdan xristian diniga
kiritdi. Vladimirni ko‘p o‘g‘illari bor edi. Ularni har bir viloyatga knyaz qilib
ularni udel knyazlari deb atay boshladilar. Kiyev viloyatidagi knyazni ulug‘
knyaz   deb   atadilar.   Vladimir   vafotidan   keyin   uning   katta   o‘g‘li   Yaroslavl
ulug‘   knyaz   bo‘ldi.   Adliya   mahkamasini   tartibga   soldi.   Hokimlarga
"Qonunnoma 6
" berdiki, uning yuzasidan qonun chiqarar edilar. 1054 isoviy
yilda   Svyatoslav   degan   ulug‘   knyaz   vafot   etib,   uning   o‘rniga   Svyatopolk
ulug‘   ulug‘   knyaz   bo‘ldi.   1113   -   isoviy   yilda   Svyatopolk   vafot   etib,   uning
o‘rniga Vladimir Soniy (Vladimir Monomax) ulug‘ knyaz bo‘ldi. Bu davrda
ilgarigi xarob viloyatlar obod bo‘ldilar. 1225 - isoviy yilida Vladimir Soniy
vafot   etib,   knyazlar   orasida   ixtiloflar   kuchayib,   Kiyev   xarob   bo‘lib,   har
tomonga   parishon   bo‘ldilar.   Vladimir   Soniydan   so‘ng   uning   o‘g‘li   Yuriy
Dolgorukiy   knyaz   bulib,   rusni   ancha   osoyishtalikka   olib   keldi.   Rostov
viloyatini   o‘zining     poytaxtiga   aylantirdi.   Uning   vafotidan   keyin   o‘g‘li Andrey   Bogolyubskiy   knyazlik   mansabiga   mingach,   o‘zining   bobosi
tomonidan   tashkil   etilgan   Vladimir   shahrini   o‘zining   poytaxtiga   aylantirdi.
Andrey   Bogolyubskiy   bag‘oyat   muruvvatsiz,   rahmsiz   bulib,   uning   o‘rniga
Vsevolod   Bolshoy   Gnezdoni   qo‘ydilar.   Vsevolod   Bolshoy   Gnezdoning
(o‘g‘illari)   nasli   ko‘p   bulib,   har   bir   viloyatga     ulardan   knyaz   tayinlab,   bu
davrda alohida knyazliklar  kuchayib  ketdi.  U vaqtda  Moskva  viloyatida bir
boyar   yashar   edi.   1147   -   isoviy   yilda   Moskva   viloyati   shaharga   aylanib
kundan-kunga taraqqiy eta boshlaydi.
1224   isoviy   yilda   totor 7
  qavmi   Osiyo   qit'asidan   kelib,   Don   daryosi
bo‘ylariga   kelib,   Polovetslar   qabilasini   u   yerdan   haydab   u   yerlarni   o‘z
makonlariga   aylantirdilar.   Rus   qavmi   totor   kelishini   eshitib,   vahm   va
harosga tushdilar. Polovetslar rusdan yordam so‘rab murojaat kildilar. Knyaz
Svyatoslav qo‘shin to‘plab totorlar bilan jang qildi. Totorlar elchilar yuborib,
bizlar   rus   bilan   jang   qilmokchi   emasmiz,   ularga   daxl   qilmaymiz.   Knyaz
Svyatoslav totorlarning vakillarini o‘ldiradi.
Totorlar   urushmasdan   orqaga   chekinib,   boshqa   yo‘l   bilan   ketdilar.
Ruslar   xursand   bo‘ib,   totorlar   bizlardan   qo‘rqib   qochdi   deb   uylab,   ularning
orqalaridan quvladilar. Totorlar ko‘rdilarki ruslar ularni tinch qo‘ymaydilar,
rus   lashkarlariga   to‘rt   tomondan   hujum   qilib,   ularni   qatl   qilaverdilar.   Rus
askarlari qochishga yuz tutdilar. Aytadilarki, totor mo‘g‘ul qavmidan bo‘lib,
moldor ko‘chmanchi edilar. Sahro va tog‘larda yurar edilar. Shuning uchun
ularni ruslar totorlar deb atar edilar.
Totorlar qavmidan ko‘p avlod va qabilalar tarqalib, ularning har birini
nog‘oy, qalmoq, qirg‘iz va hokazo nomlar bilan atar edilar. Ba'zi tarixlarda
zikr qilinadiki, Kolim 8
  daryosi yoki uning nomini Tot deb atar edilar, mana
shu Tot daryosi buylarida totorlar maskan qurgan edilar. Shuning uchun bu
qavmning   nomini   ham   Tot   daryosining   nomi   bilan   totor   deb   atar   edilar.
Garchi   totor   qavmi   Xitoy   viloyatidan   chiqqan   bo‘lsalar   ham   1220-   isoviy yillarda rusga ma'lum bo‘ladi. O‘sha zamonda mog‘ul qavmidan Chingizxon
xuruj   qilib,   butun   Osiyoni   o‘ziga   tobe   qilgan   edi.   1224-yilda   (isoviy)
Yevropa iqlimida totorlar yerlarini kengaytirish uchun ko‘pgina viloyatlarni
bosib oldilar. Totor qavmidan Botuxon nomli (Chingizxon nevarasi) Kiyevni
iste'lo   qilib,   xalqlarga   daxl   qilmasdan   ularning   dinini   qabul   qildi.   1240-
isoviy   yilda   totorlar   ko‘pgina   rus     viloyatlarini   olib,   qipchoq   dashtida   Xon
Baliq   nomli   shahar   bino   qildilar.   Totor   davlatini   tashkil   qilib,   ularni   idora
qilish   ishlariga   daxl   qilmadi.   Yana   har   bir   sur   viloyatini   sobiq   knyazlarga
berib,   har   yili   ma'lum   miqdorda   xiroj   olar   edilar.   Knyazlarni   tayinlash   va
ularni   vazifalaridan   bekor   qilish   totor   podshosi   ixtiyorida   edi.   Botuxon
Aleksandr   Nevskiyni   Moskva   viloyatiga   ulug‘   knyaz   qilib   tayinlaydi.
Boshqa   udelniy   knyazlarni   unga   tobe     qilib   doimo   uni   hamiyat   qilar   edi.
1263-   isoviy   yilida   Aleksandr   Nevskiy   vafot   etadi   undan   keyin   65   yil
knyazlar o‘rtasida fitnalar chiqib, bir-birlarini o‘ldirib o‘zaro urushlar bo‘lib
turdi.   Undan   keyin   Aleksandr   Nevskiyni   nabirasi,   Ivan   ismli   totor   xoniga
ko‘p   peshkashlar   yubordi.   Moskvada   ulug‘   knyaz   bo‘ldi.   Zoxirin   totor
xoniga tobe edi. Totorlardan mustaqil bo‘lishga harakat qila boshladi. 1340-
isoviy yilida Ivan vafot etib, uning avlodlaridan bir nechalar knyaz bo‘ldilar.
Ivan Kalitaning nevarasi Dmitriy ismli Moskvada ulug‘ knyaz bo‘lib, yillik
xirojni   totor   xoni   Mamayga   berishdan   bosh   tortdi.   Mamayxonni   elchilarini
o‘ldirdi.   Ko‘p   qo‘shin   to‘plab   1380-   isoviy   yilda   Kulikov   mavzeyida   jang
qilib, totor lashkarini marlub etdi. Dmitriy Ivanovich Donskoy laqabini oldi.
Totor qavmi Mamayxonni xonlikdan chetlashtirib, To‘xtamishxonni podsho
qilib   ko‘tardilar.   To‘xtamishxon   o‘zining   lashkarlari   bilan   kelib   Moskvani
muxosara   qilib,   Dmitriy   Donskoyni   o‘ziga   tobe     qildi.   Xirojni   to‘lashga
majbur   etdi.   1389-yilda   Dmitriy   vafot   etdi.   Vasiliy   ismli   uning   o‘g‘li
Moskvada   ulug‘   knyaz   bo‘ldi.   Totor   xoni   bilan   do‘stlik   aloqalarini
mustahkamlab,   totorlar   yordami   bilan   rusning   ko‘p   viloyatlarini   Moskvaga tobe   qildilar.   Vasiliy   vafot   etib,   uning   o‘rniga   o‘g‘li   Vasiliy   Tyomniy
Moskvada   knyaz   bo‘lib,   to   bir   ming   turt   yuz   oltmish   ikki   isoviy   yiligacha
hukmronlik   qilib,   buning   zamonida   totorlar   orasida   fitnalar   ko‘payib,   taxt
uchun o‘zaro kurashlarni boshladilar. Kundan kunga ularning ruslarga nufuzi
(ta'siri) kamayib bordi. Shu vaqtda Amir Temur sohibqiron xuruj qilib, Oltin
O‘rda   xonini   tor-mor   qilib,   totorlar   Amir   Temurdan   qo‘rqib,   har   tomonga
parokanda   bo‘ldilar 9
.   Amir   Temur   ketgandan   keyin   yana   totorlar   to‘planib
Ashtarxon, Qrim va Qozonni birlashtirib, o‘z davlatlarini tashkil qildilar. To
Ivan   Solis   vaqtigacha   totorlar   davlati   sekin-sekin   kuchsizlandi.   Ivan   Soniy
1463-isoviy yilida udelniy knyazlarni o‘rtadan ko‘tarib Moskva atrofiga rus
yerlarini   birlashtira   boshladi,   o‘zini   podsho   deb   e'lon   qildi.   Adliya
qonunlarini tartibga soldi. O‘rus va provoslavlarni birlashtirdi. Qirq ikki yil
mustaqil   podsholik   qildi.   Uning   vafotidan   keyin   o‘g‘li   Vasiliy   Soniy
podsholik qildi. 27 yil podsholik qilib, u o‘lgandan keyin uning o‘g‘li Ivan
Grozniy podsho bo‘ldi. To 1584- isoviy yilgacha Qozon, Astraxon va Sibirni
Rossiya   davlatiga   tobe     qildi,   U   olgan   joylariga   rahmsizlik   siyosatini
yurgizdi.   Xususan   totorlarga   nisbatan   qattiq   adovat   saqlagan   edi.   U
o‘lgandan   keyin   uning   o‘g‘li   Fyodor   podsho   bo‘ldi.   Yetti   yildan   keyin
Fyodor vafot etib, undan nasl qolmagan edi.
Yurik   avlodlaridan   bo‘lgan   knyaz   podsholar   un   besh   nafar   edilar.   Undan
keyin har kimni taxtga o‘tkazdilar. Bir necha kundan keyin uni o‘ldirib yoki
taxtdan   tushirar   edilar.   To   1613-   isoviy   yilgacha   juda   ko‘p   to‘polonlar,
urushlar   bo‘lib   o‘tgan   edi.   Mazkur   tarixda   boyarlarning   mashvarati   bilan
Mixail Fedorovich Ramanovni Moskva podshosi qilib ko‘tardilar-ki, hozirgi
imperatorlar   uning   avlodidandirlar.   Mixail   Fedorovich   o‘ttiz   ikki   yil
podsholik   qilib,   vafot   etdi.   Uning   o‘rniga   o‘g‘li   Aleksey   podsho   bo‘ldi.
1676- isoviy yilda Aleksey o‘lib, uning joyiga o‘g‘li Fedorni taxtga o‘tkazib
olti   yil   podsholik   kildi.   U   o‘lgach   uni   o‘g‘li   6   yoshar   Pyotrni   podsho   qilib ko‘tardilar.   Uning   ishlarini   Anna   ismli   onasi   bajarar   edi.   Pyotr   voyaga
yetgandan   keyin   jamiy   ishlarni   o‘z   qo‘liga   oldi.   Kurdiki   Rossiya   nodonlik,
jaxolat   yoqasiga   tushib   taraqqiyotdan   juda   orqaga   qolib   ketgan   bir
mamlakatga   aylangan.   Bir   necha   yoshlarni   (ko‘pchiligi   boyarlar   avlodidan)
olib,   farang   viloyatlariga   yuborib,   har   xil   ilmni   xohlasalar   o‘shalarni
egallashni   buyurdi.   Farang   mamlakatlaridan   olimlarni   olib   kelib   maktablar
joriy   qildi.   O‘zi   ingliz   mamlakatiga   borib,   kemasozlikni   o‘rgandi.   Qaytib
kelgandan  so‘ng butun  kishilarning  liboslarini Yevropacha kiyishga majbur
etdi.   Soqollarini   qirqib,   liboslarni   kalta   qilib,   xotinlarni   erkaklar   bilan
tenglashtirdi. Bir necha maxkamalar bino qilib, tijorat ishlarini rivojlantirdi.
Peterburg   shahrini   bino   qildirdi.   Dengizlarga   kemalar   yurishini   yo‘lga
ko‘ydi.   Polsha   va   Finlyandiya   davlatlarini   Rossiyaga   tobe   qildirdi.   Undan
keyin   o‘zini   imperator   deb   e'lon   qildi.   1725-   yilda   olamdan   o‘tdi.   Uning
qilgan ishlaridan kamgina bayon qilindi. Rossiyaning birinchi imperatoridir.
Pyotrdan keyin uning xotini Yekaterina imperator bo‘ldi.   Ikki yildan keyin
vafot etib, uning o‘rniga Pyotr Soniy (Pyotr II) imperator bo‘lib, uch yildan
keyin   un   besh   yoshda   vafot   etib,   undan   farzand   qolmagan   edi.   Ivan
Alekseyevichni   qizi   Anna   Ivanovnani   imperator   qilib   ko‘tardilar.   O‘n   yil
podsholik   qilib,   vafot   etib,   uning   joyiga   Pyotr   Alekseyevichni   qizi
Yelizaveta Petrovna taxtga chiqib, yigirma yil imperatorlik qilib, 40 yoshida
vafot   etib,   uning   o‘rniga   Pyotr   III   imperator   bo‘ldi.   Bir   yildan   keyin
Yekaterina   II   o‘z   shavharini   ma'zul   qilib   (chetlashtirib)   imperatritsa   bo‘ldi.
Russiya   davlatini   kengaytirdi.   Rossiyani   52   gubernatorlikka   taqsimlab,
ishlarni   raiyatga   osonlashtirdi.   Adliya   maxkamasi   va   pochta   xonalarni
tashkil qilib, meditsina maktablari, erkak va ayollar uchun alohida maktablar
ochdi.   Uning   imperatorlik   davrida   Turkiyadan   ko‘p   viloyatlarni   fatx   qildi.
Yekaterina 34 yil podsholik qildi. Uning vafotidan keyin uning o‘g‘li Pavel
imperator bo‘ldi. Besh yil podsholik qilib, undan keyin o‘g‘li Aleksandr bir ming sakkiz yuz birinchi isoviy yilida imperator bo‘ldi. Bir necha dorilfunun
va gimnaziyalar ochdi.
Fransuz   podshosi   Napoleon   lashkar   tortib,   rus   viloyatlarini   tasarruf
qildi. Moskvaga kelib, uni zabt etdi. Qish va sovuq havo ularga yoqmasdan,
Napoleon lashkari halokatga uchradi. Undan so‘ng Aleksandr lashkar tortib,
fransuzlardan   viloyatlarni   qaytarib   olib,   usmonli   turklar   bilan   jang   qilib
necha   viloyatlarni   oldi.   Eron   shohidan   Gurjiston   viloyatlarini   bosib   oldi.
Aleksandr yigirma besh yil podsholik qilib o‘tdi, farzandi bo‘lmagani uchun
uning   birodari   Nikolay   ibni   Pavel   1825-isoviy   yilda   imperator   bo‘ldi.
Turkiya   bilan   ikki   marotaba   urush   olib   borib,   Sevastopolni   oldi.   Uning
zamonida Rossiyada ko‘p fitnalar avj olgan edi. Nikolay o‘ttiz yil podsholik
qilib,  vafot etib, uning o‘rniga o‘g‘li  Aleksandr II imperator bo‘ldi. Haddan
tashqari aqlli va g‘ayur edi. Bir ming sakkiz yuz ellik beshinchi isoviy yilda
taxtga o‘tirib, xristianlar boyarlarning bandasi (krepostnoy ) edilar; u aytdiki
odam  farzandi nima  uchun  xo‘kuz  va  eshakdek ayrim  kishilarga  tobedirlar.
Hamma xudoyi taolloning bandasidir. Men inson farzandini birovga banda
bo‘lishini xohlamayman. Raiyatning arzi-dodi uchun mirovoy sudyalar ya'ni 
mustaqil qozilik fuqarolar uchun tashkil qilindi. Askarlik xizmatini muddati 
25 yil edi, ularni 6 yilga keltirdi.
      Uning   vaqtida   Turkiston   va   Kavkaz   viloyatlari   batamom   Rusiya
davlatiga tobe bo‘lib va Turkiya bilan urush  olib borib, Bolgariya, Serbiya
va   Chernogoriyaki   Turkiya   tobesi   edi,   ular   har   qaysisini   mustaqil   davlatga
aylantirdi.   Aleksandr   II   yigirma   olti   yil   podsholik   qilib   1881-isoviy   yilda
uning   dushmanlari   yo‘li   ustiga   bomba   tashlab   uni   halok   qildilar.   Uning
o‘rniga   o‘g‘li   Aleksandr   Aleksandrovich   imperator   bo‘lib   o‘n   uch   yil
podsholik   qilib,   vafot   etdi.   Uning   o‘rniga   o‘g‘li   Nikolay   Aleksandrovich
1894-isoviy   yilda   saltanat   taxtiga   imperator   bo‘lib,   holo   1913-isoviy   yilda
va   sana   bir   ming   uch   yuz   o‘ttiz   birinchi   hijriy   yilidirki   butun   Rossiya viloyatlariga hukmronlik qilmoqda .
Romanovlarning   xonadonining   saltanati   shu   muddatda   uch   yuz   yil
bo‘lib, 21 fevral oyida ya'ni 27 rabiul avval bir ming uch yuz o‘ttiz birinchi
hijriy va isoviy yilining 1913-da Peterburg viloyatiga katta to‘y berildi. Bu
to‘yda Uroq muharrir qatnashgan edi 10
. Xulosa.
Xulosa   o‘rnida   shu   ta‘kidlash   mumkinki,   XX   asr   boshlariga   kelib,
Markaziy   Osiyoda   katta   o‘zgarishlar   yuz   berdi.   Bunga   bevosita   dunyo
davlatlari   bilan   aloqalarning   kuchayishi,   savdo   va   elchilik   aloqalarining
ortishi natijasida boshqa davlatlar madaniyati, taraqqiyoti va ayniqsa tarixiga
qiziqish   ortib   bordi.   Bir   qator   mualliflar   tomonidan   o‘z   davrida   bir   qator
asarlar   yaratilib,   xalqimiz   bundan   bahramand   bo‘la   boshladi.   Yuqorida
ta‘kidlangandek,   Mirzo   Salimbek   ham   Rossiyaning   markaziy   shaharlarida
elchi sifatida tashrif buyurib, o‘z esdaliklarida taasurotlarni qayd etib o‘tgan.
Mirzo   Salimbek   o‘z   taasurotlarini   sodda   tilda   bayon   etadi.   Ularni   o‘qish
orqali   ancha   maroqli   va   yangi   bilimlar   olish   mumkin.   Shuningdek,   muallif
ba‘zi   tarixiy   voqealarni   tasvirlashda   badiiy   tasvir   vositalaridan   ham   o‘rinli
foydalangan.   Ma‘lumotlar   asosida   qisqacha   1913-yilgacha   bo‘lgan   Rossiya
tarixi haqida tasavvurga ega bo‘lish mumkin. Shu asnoda, ba‘zi tavsiyalarni
ham keltirish mumkin, ya‘ni, Mirzo Salimbek va boshqa tarixchilarimizning
xorij davlatlari haqida o‘z davrlarida bergan ma‘lumotlarini o‘rganish orqali
o‘sha   davr   ilg‘or   ziyoli   qatlamining   dunyo   xalqlari   haqida   fikrlari   qanday
bo‘lganligini bilish mumkin.   Jahon tarixi o‘quv darsliklarida ma‘lum davlat
tarixini  o‘rganishda  shu  tarzdagi  ma‘lumotlarni    keltirish   ham    ajdodlarimiz
ilmiy   me‘rosini   o‘rganishga   bo‘lgan   qiziqishni   oshirishiga   muhim   hissa
qo‘shishi mumkin.
O‘zbekistonda   mustaqillik   yillarida   o‘zbek   xalqining   ma’naviy-madaniy
merosini   tiklash   va   o‘rganish   eng   muhim   vazifa   bo‘ldi.   O‘tgan   davr
mobaynida O‘zbekiston tarixiga oid qator birlamchi manbalarni o‘rganish va
ilmiy   foydalanishga   joriy   etish   borasida   katta   ishlar   qilindi.     Buxoro
amirligining   1860-1920   –yillar     tarixiga   oid   bir   qancha   tarixiy   manbalar tadqiq   qilinib,   ilmiy   muomalaga   kiritildi.   Shunga   qaramay,   ko‘rsatilgan
davrdagi   Buxoro   amirligi   tarixining   alohida   muammolari   asosan
o‘rganilmaganligicha qolmoqda. Natijada tarixshunoslikda XIX asr oxiri XX
asr   boshlaridagi   Buxoro   amirligi   tarixining   bir   qator   masalalari   yuzasidan
yuzaki xulosalar qayd etilgan.
Xususan,   Mirzo   Salimbekning   “Tarixi   Salimiy”   asari   fors   tilidan   rus
tiliga   N.Norqulov   tomonidan   tarjima   qilingan,   asarni   o‘rganish,   uni   keng
kitobxonlar   ommasiga   taqdim   qilish   dolzarb   masalalardan   biri   bo‘lib
qolmoqda. Asar bizga XIX asr oxiri XX asr boshlarida yuz bergan ijtimoiy-
siyosiy   jarayonlarni   kengroq   o‘rganishimizda   ulkan   yordam   beradi.   Shuni
ham alohida qayd etish kerakki, xorijda boy tariximiz bizga nisbatan ancha
mufassal o‘rganilgan.
Sharqshunoslik   instituti   qo‘lyozmalar   fondida   ko‘plab   asarlar   singari,
Mirzo Salimbekning ham juda ko‘plab asarlarini o‘z tadqiqotchilarini kutib
turibdi.   Ularni   o‘rganish,   tahlil   qilish   va   keng   xalqimizga   yetkazish
tarixchilarimiz oldida turgan muhim vazifalardan biridir. Foydalanilgan adabiyotlar
1.    Matchonov S. (2020). Adabiyot darslarida Tahlil va talqin uyg’unligi // Til va 
adabiyot ta’limi. 7-son. –B. 8-11.
2.   Toshtemirova,   С .,   Жолдасов ,   И .   (2019).   Білімді   адамгершіліке   баулу
идеясының   қажеттігі   //   “Actual   problems   of   society,   education,   science   and
technology: status and prospects of development” collection of scientific papers of
the ii international scientific-practical conference.  Актубе . P. 17-23.
3.   Nasirov   Otabek.,   Usmanov   Farhod,   &   Begaliyev   Javlonbek.   (2020).   Order   of
Creation   of   Joint-Stock   Companies   in   Turkestan   in   the   Late   XIX   -   Early   XX
Centuries   and   Participation   of   Foreign   Capital   in   It.   International   Journal   of
Psychological Rehabilitation, 24(07), 8034-8042.
4.   Toshtemirova S. A. Ta'lim sifati va uni demokratlashtirish ilmiy muammo 
sifatida // Uzluksiz ta'lim.-2020. - № 1 (86). - S.5
5.   Shukurullo Mardonov. Art Pedagogical and art therapeutic technologies in the
art classes.   International  Journal  of Research  in Economics and Sosial Sciences,
10  (Issue 6), 26-36.
6.   Раимова, А. (2020). Эвакуация центров науки и культуры в Узбекистан в 
годы Второй мировой войны.  Science and Education, 1 (7), 600-609.
7.   Toshtemirova, S.A. (2020). The quality of education is a pedagogical problem.
Актуальные   вопросы   современной   науки   Материалы   VI   международной
научнопрактической конференции , Саратов.  1 (1), 39-40.
8.   Jabbor   Usarov.   (2019,   June).   Using   Teaching   Methods   for   Development
Student   Competencies.   International   Journal   of   Progressive   Sciences   and
Technologies, 15(1), 272-274.
9.   Раимова ,  А . (2020).  Вклад   Шира   Захидова   в   развитие   киноискусства  
Узбекистана . Science and Education, 1 (7), 594-599.
10.   Gafforov Ya. X. (2019). THE STATE OF HUSTORICAL EDUCATION IN 
UZBEKISTAN DURING WORLD WAR II. USA(Philadelphia) . -P. 173-175. 11.     Botir   Boltabaevich   Baymetov,   Khusan   Kholmuratovich   Muratov.   Self
Sketches as a Tool in the Professional Training of a Future Artist-Teacher.   Solid
State Technology. 2020/2/29. Vol. 63 № 2 (2020). 224-231.
Internet saytlari.
1. http://Zivonet.uz
2. http://edu.uz
3. www.nadlib.uz
4.  http://teoriya.ru

Мirzo Salimbek asarlari tarixiy manba sifatida.

Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha