Mustaqillik davrida O'zbekistonda olib borilgan arxeologik tadqiqot ishlari va ularning asosiy natijalari

MUNDARIJA:
KIRISH  ....................................................................................................................2
I   BOB.   ARXEOLOGIYA   FANINING   VAZIFALARI   VA   ARXEOLOGIK
TADQIQOT TURLARI VA USULLARI.............................................................5
1.1  Arxeologiya fanining vazifalari ......................................................................5
 1.2  Arxeologik tadqiqot turlari va usullari .........................................................15
II   BOB.   O'ZBEKISTONDA   ARXEOLOGIYA   FANINING   PAYDO
BO'LISHI   VA   ARXEOLOGIYA   FANIGA   HISSA   QO'SHGAN
OLIMLAR..............................................................................................................21
2.1   O’zbekistonda   arxeologiya   fanining   paydo   bo’lishi   va   taraqqiyot
bosqichlari .................................................................................................. .......21
2.2  O’zbekistonda arxeologiya faniga hissa qo’shgan olimlar .......... ........ ........27
XULOSA ............................................................................................................... 38
ADABIYOTLAR RO'YXATI ............................................................................. 39
1 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi.   Birinchi   Prezidentimiz   Islom   Karimov   o‘zining
“Yuksak   ma’naviyat   –   engilmas   kuch”   asarida   yosh   avlod   qalbida   yuksak
ma’naviyatni   shakllantirishda   ta’lim-tarbiya   tizimining   o‘rni   yuksakligiga   alohida
e’tibor   qaratib   “...   farzandlarimizni   mustaqil   va   keng   fikrlash   qobiliyatiga   ega
bo‘lgan,   ongli   yashaydigan   komil   insonlar   etib   voyaga   etkazish   –   ta’lim-tarbiya
sohasining asosiy maqsadi va vazifasi bo‘lishi lozim, deb qabul qilishimiz kerak” 1
,
- deb ta’kidlab o‘tadi.
Ma’lumki, axborot va bilimlar doirasi tez sur’atlar bilan kengayib borayotgan
hozirgi   sharoitda   barcha   ma’lumotlarni   faqat   dars   mashg‘ulotlari   paytida
talabalarga   etkazish   vaqt   nuqtai   nazaridan   amalga   oshirish   mushkul   vazifa
hisoblanadi.
Tajribalar   shuni   ko‘rsatadiki,   talaba   mustaqil   ravishda   shug‘ullansa   va   o‘z
ustida tinimsiz ishlasagina bilimlarni chuqur o‘zlashtirishi mumkin. Talabalarning
asosiy   bilim,   ko‘nikma   va   malakalari   mustaqil   ta’lim   jarayonidagina   shakllanadi,
mustaqil   faoliyat   ko‘rsatish   qobiliyati   rivojlanadi   va   ularda   ijodiy   ishlashga
qiziqish paydo bo‘ladi.
Shuning uchun talabalarning mustaqil ta’lim  olishlarini  rejalashtirish, tashkil
qilish   va   buning   uchun   barcha   zaruriy   shart-sharoitlarni   yaratish,   dars
mashg‘ulotlarida   talabalarni   o‘qitish   bilan   bir   qatorda   ularni   ko‘proq   o‘z   ustida
mustaqil   ta’lim   olish   uchun   yo‘llanma   berish   oliy   ta’lim   tizimida   faoliyat   olib
borayotgan professor-o‘qituvchilarning asosiy vazifalaridan biri hisoblanadi.
Talabaning   mustaqil   ishi   –   muayyan   fandan   o‘quv   dasturida   belgilangan
bilim,   ko‘nikma   va   malakaning   ma’lum   bir   qismini   talaba   tomonidan   fan
o‘qituvchisi maslahati va tavsiyalari asosida auditoriya va auditoriyadan tashqarida
o‘zlashtirilishiga yo‘naltirilgan tizimli faoliyatdir.
1
  O'zbekiston respublikasi birinchi prezidenti I.A.Karimov
2 Boshlang’ich   sinf   matematik   darslarida   ilg’or   pedagogik   texnologiyadan
foydalanib   dars   o’tilsa,   o’qitish   jarayoni   takomillashadi.   Kurs   ishi   dolzarbligi   ana
shu bilan asoslanadi.
Arxeologlar   qazishma   usuli   bilan   ish   ko`radilar.   Ayniqsa   yozuvlar   paydo
bo`lmasdan   burungi   davr   tarixini   arxeologiya   qazishmalarida   topilgan   buyumlar
to`ldiradi,   arxeologiya   qazishmasining   natijalari   matbuotda   keng   yoritib   boriladi.
Katta   qurilishlardao`tkaziladigan   er   qazish   ishlarida   arxeologiya   buyumlariga
ehtiyot   bo`lish   yuzasidan   ilmiy   tushuntirishlar   o`tkaziladi.   Arxeologiya   fani   hali
boshqa   fanlarga   qaraganda   yosh   bo`lishiga   karamasdan,   dunyoda   katta   e`tibor
qozongan   va   hammani   qiziqtirgan   fandir.   Tarixchilikning   katta   yutuqlaridan   biri
arxeologiyaga   katta   e`tibor   berganligi   bilan   belgilanadi.   Jamiyat   tarixi   ishlab
chiqaruvchi   kuchlarning   rivoji   va   shu   asosda   ishlab   chiqarish   munosabatlarining
turli   davrda   o`zgarib   borishidan   iborat   ekanligi   fanda   e`tirof   etilgach,   tarixni
ijtimoiy-iqtisodiy   tuzumlarga   ajratib   davrlash   masalasi   kun   tartibiga   qo`yildi.
Tarixchilikda   butun   insonyyat   tarixi   quyidagi   davrlarga   bo`lib   o`rganiladi:   1.
Ibtidoiy jamoa tuzumi davri. 2. quldorlik davri. 3. Feodalizm davri. 4. Kapitalizm
davri.  Hozirgi  fanning aniqlashiga   ko`ra, kishilik  jamiya-ti  tarixi  bir  million yilga
yaqinlasha   boradi.   SHu   uzoq   davrning   oxirg`i   ming   yillaridangina   sinfiy   jamiyat,
ya`ni quldorlik jamiyati vujudga kelgan bo`lib, unga qadar o`tgan davrlar ibtidoiy
jamoa   davrini,   ya`ni   sinf   paydo   bo`lgunga   qadar   o`tgan   davrni   o`z   ichiga   oladi.
O`zbekistonda tarix fani rivoj topgunga qadar, birinchidan, tarixni ishlab chiqarish
usullariga   qarab   davrlashtirish   yo`q   edi.   O`zbekistonda,   umuman   O`rta   Osiyoda
ibtidoiy   jamoa   davri   bo`lganligiga   shubha   bilan   qaralgan   edi.   Ikkinchidan,   O`rta
Osiyoga   aholi   eron   va   Shimoliy   Hindiston   tomondan   ko`chib   kelgan,   deb   taxmin
qilinar edi. quldorlik davri ham go`yo bo`lmagan, eng qadimgi zamonlardan tortib,
so`nggi Buxoro amirlari yamonigacha O`rta Osiyo xalqlarining hayotida o`zgarish
bo`lmagan,   deb   uqtirilar   edi.   Bundan   tashqari   jamoat   o`lkashunosligiga   mustaqil
ravishda   tanga   pullarni   o`rganuvchi   mutaxassislar   —   numizmatlar,   muhrlarni
o`rganuvchilar   sfragistlar,   tamg`a   (gerb)larni   o`rganuvchilar   —   geraldistlar,   tosh,
3 metall,   sopol   va   yog`ochdagi   yozuvlarni   o`rganadigan   olimlar-epigrafistlar,   eski
asbob-uskunalar   va   qurol-aslaha   hamda   shu   kabi   narsalarni   to`plovchilar   ham
uyushadi.   Maktab   o`lkashunosligi   esa   maktablarda   tarih   inson   va   jamiyat   fani
o`qituvchilarining   bevosita   rahbarligida   tashkil   qilinadi.   Maktab
o`lkashunosligining   a`zolari   V-X   (XI)   sinflarning   eng   intizomli   va   a`lochi
o`quvchilaridan   tuzilib,   ular   o`lka   materiallarini   to`rt   guruhga   bo`lingan   holda
to`playdilar.   To`plangan   arxeologik,   etnografik,   toponimik   va   arxiv   hujjatlari
maktab   o`lkashunoslik   va   tarix   muzeylarida   namoyish   qilinadi.   Maktab
o`lkashunosligi   ta`lim-tarbiyani   turmush,   ishlab   chiqarish,   yangi   jamiyat   qurish
tajribasi   bilan   uzviy   bog`liq   holda   o`rganadi.   O`qitish   jarayonida   o`lka
materiallaridan o`rinli foydalanish o`quvchilarning o`z o`lkasi tarixini bilib olishga,
chuqur bilim olishga, mustaqil ijod qilishga bo`lgan qiziqishini orttiradi va kelgusi
hayot yo`lini tanlab olishga yordam beradi.
Kurs   ishi   maqsadi:   Mustaqillik   davrida   O'zbekistonda   olib   borilgan
arxeologik tadqiqot ishlari va ularning asosiy natijalari   pedagogik asoslarini ishlab
chiqish.
Kurs   ishi   obyekti:   Mustaqillik   davrida   O'zbekistonda   olib   borilgan
arxeologik tadqiqot ishlari va ularning asosiy natijalari  o’quv-tarbiyaviy jarayoni . 
Kurs   ishi   predmeti:   Mustaqillik   davrida   O'zbekistonda   olib   borilgan
arxeologik tadqiqot ishlari va ularning asosiy natijalari .
Kurs   ishi   tuzilishi:   Kurs   ishi   kirish,   2   ta   bob,   xulosa,   foydalanilgan
adabiyotlar ro’yxatidan iborat. 
4 I BOB. ARXEOLOGIYA FANINING VAZIFALARI VA ARXEOLOGIK
TADQIQOT TURLARI VA USULLARI 
1.1  Arxeologiya fanining vazifalari
Kishilik     jamiyatining     vujudga     kelish     jarayoni     uzoq     o’tmishga
borib   taqaladi.  O’z   navbatida    o’tmishni    o’rganish   har    bir    davrning   dolzarb
masalalaridan     biri     bo’lib     kelgan.   Arxeologiya     fani     ham     tarixning     tarkibiy
qismi  bo’lib,  ijtimoiy  fanlar  orasida  alohida  o’rin  tutadi. 
Arxeologiya   –   ijtimoiy   fanlar   ichida   eng   yoshi   hisoblanadi.   Biroq   uning
ildizlari   juda   uzoq,   ilk   insoniyatning   vujudga   kelish   davriga   borib   taqaladi.
«Arxeologiya»   terminining   o’zi   ikkita   yunon   so’zidan   iborat   bo’lib,   «arxayos»   -
qadimgi   va  «logos»  -   fan-bilim   ma’nosini   anglatadi.  Dastlab   bu  terminni  mil.avv
IV-asrda   Aflotun   o’zining   «Gippiy»   diologida,   qadim   zamon   haqidagi   fanni
nazarda tutib juda keng ma’noda ishlatgan. Shu tariqa bu so’z qadimgi Gretsiyada
qo’llanilgan va o’tmish masalalari muxokamasi ma’nosini anglatgan. Vaqt o’tgach
uning   ma’no   doirasi   ancha   o’zgarib,   kengayib   borgan   va   tarix   fanining   muxim
tarmoqlaridan biriga aylangan.    Ma’lumki tarix fani ikki xil manbalarga tayanib ish
ko’radi   –   yozma   va   moddiy.   Tarixning   eng   qadimgi   davrga   oid   yozma
manbalarning yo’qligi arxeologiyaning fan sifatida alohida ajralib chiqishiga sabab
bo’lgan 2
.   Moddiy   madaniyat   manbalari   yozma   manbalardan   ko’p   marta
qadimiyroq.   Kishilar   yozuvni   5000-6000   yillar   oldin   o’rgangan   bo’lsa,   tosh   va
boshqa ashyolardan qurol yasash bundan oldingi 2,5-3 mln yillarga borib taqaladi.
Demak,   kishilik   jamiyati   tarixining   juda   katta   davri   arxeologik   manbalarga
tayangan holda qayta tiklab talqin qilinadi. Arxeologiya o’tmishni yozma manbalar
moddiy   manbalardan   ko’proq   ma’lumot   berishga   qodir   bo’lgan   davrgacha
o’rganadi.   Arxeologiyaning   o’rganish   ob’yekti   xronologiyasi   XV–XVII   asrlardan
yuqoriga   ko’tarilmaydi.   Ammo   ba’zan   arxeologiya   hatto   XX   asrga   oid   yangi
2
  Nabiev A. Tarixiy o`lkashunoslik. — T., 1996.
5 ma’lumot   berishi   mumkin.   Moddiy   manbalar   asosida   insoniyatning   o’tmishini
o’rgatuvchi     fanhisoblanadi.   M.Ye.Massonunga   quyidagicha   ta’rif   bergan:
arxeologiyatarixningbirsohasibo’lib,   kishilikjamiyatio’tmishivafaoliyatinixilma-
xilizlarga,   aksariyat   hollarda   moddiy   yodgorliklariga,   yozmamanbalarga,   til,
etnografiya, geologiya, zoologiya, antropologiya va boshqa fanlarning yutuqlariga
tayanib,   o’rganuvchi   fandir.   Tarix   va   arxeologiya   bir-biri   bilan   chambarchas
bog’liq   bo’lib,   birbirinito’ldiradi.   Ularaslidabitta   fanning   2   sohasidir.
Tarixningasosiymanbai-yozuvvauningmanbalaribo’lsa,
arxeologiyaningmanbalariunganisbatanqadimiydir.   Uning   ilk   davri   2.5-3   million
yilgaboribtaqaladi.   Biz   kishilikjamiyatitarixini   24   soat   deb   farazqilsak,   uning   23
soat-u   56   minutiyozmamanbalarsizdavrga,   4   minutiyozmatarixgato’g’rikeladi.
Demakkishilikjamiyatiningjudakattadavrinio’rganisharxeologikmanbalargatayanib
olibboriladi.
   Hozirgi zamon arxeologiya fanining vazifasi  kishilik jamiyati o’tmishi va
faoliyatini moddiy manbalarga, imkoniyat bo’lgan hollarda esa yozma manbalarga,
til, etnografiya, geologiya, tuproqshunoslik, antropologiya, zoologiya, botanika va
boshqa fanlar yutuqlariga tayangan holda o’rganishdir.
Arxeologiya ibtidoiy davr odamlari ishlatgan tosh qurollar, qazilma hayvon
suyaklari, ilk sopol buyumlar, taqinchoqlar, qurol-yarog’lar, tanga pullar, qadimiy
arxitektura   inshootlari,   haykallar,   yozuvlar,   suratlar   va   inson   mehnati   bilan
yaratilgan barcha  ashyolarni o’rganadi. Aroxeologiya bu manbalar asosida tarixiy
jarayonni  tiklaydi. Bu manbalarning ko’pchiligini yerdan qazib olinishini  nazarda
tutgan holda, arxeologiyani belkurak bilan qurollangan fan deb atashadi. Qadimgi
buyumlarni   o’rganish   arxeologiyaning   birdan   –   bir   maqsadi   emas.   Topilmalar
tarixiy tadqiqotlar uchun faqat material sifatida ilmiy qimmatga ega bo’ladi, xolos.
Arxeologlar   qazib   olingan   buyumlarni   ta’riflash,   ularning   yoshini,   qaysi   davrga
mansubligini   va   shu   kabilarni   aniqlash   bilangina   cheklanib   qolmaydilar.
Arxeologiyaning   asosiy   maqsadi   aniqlangan   manbalar   vositasida   o’tmish
tarixining barcha qirralarini tiklashdan iborat.
6 O’tmish davrni tiklashda arxeologiya fani tarkibida numizmatika, epigrafika,
sfragistika   fan   tarmoqlari   rivoj   topdi   va   etnografiya,   antronologiya,   geologiya,
paleobotanika, paleozoologiya fanlari bilan hamkorlikda ish olib bormoqda.
Arxeologiya   jamiyatning   iqtisodiy   taraqqiyoti   o’zgarishini   ishlab   chiqarish
kuchlari   va   munosabatlari   asosida   emas,   aksincha   ishlab   chiqarish   usullari   va
qurollarini o’zgarishi asosida baholashga harakat qiladi. Hozirgi kunda arxeologik
tadqiqotlar   yer   sharining   barcha   hududida   davom   ettirilmoqda.   Jumladan
O’zbekistonda   ham   so’nggi   yillarda   arxeologiya   fani   sohasida   ko’pgina   yutuqlar
qo’lga kiritilmoqda. Arxeologiya fani oldida bugungi kunda ba’zi muammolar ham
ko’ndalang   turibdi.   Rivojlanish   jadal   sur’atlarda   borayotgan   bugungi   kunda
ko’pgina   arxeologik   yodgorliklar   buzilib   ketmoqda.   Arxeologlar   oldidagi   vazifa
insonlar   yoki   tabiat   kuchlari   faoliyati   natijasida   yo’q   bo’lib   ketish   xavfi   ostida
turgan yodgorliklarni birinchi bo’lib o’rganishdir.
Arxeologiya   insoniyatning   o’tmish   tarixini   o’rganishda   arxeologik
ekspeditsiyalar   natijasida   topilgan   ibtidoiy   makonlar,   qishloqlar,   shaharlar,
mudofaa va suv inshootlari, qoyatosh rasmlari hamda boshqa buyumlarga suyanib
ish ko’radi. Arxeolgik ekspeditsiyalar  deyilganda   viloyat, shahar, tuman, qishloq
va   boshqa   joylarda   moddiy   madaniyat   yodgorliklarini   dala   –   tadqiqot   yo’li   bilan
o’rganish usuli tushuniladi. Arxeologik ekspeditsiyalar va otryadlarning ish uslubi
uch   pog’onali   bo’lib,   arxeologik   qidiruv,   sinov   va   qazish   ishlarini   amalga
oshirishdan   iborat.   Uning   vazifasi   yodgorlikning   paydo   bo’lish   davri,   qancha
yashagani   va   boshqa   xususiyatlarini   aniqlash   hisoblanadi.   Keyingi     bir   asr
davomida   jahon     arxeologiyasi     juda     katta     yutuqlarni     qo’lga     kiritgan   bo’lsa,
O’zbekiston   arxeologiyasi     mustaqillikni   qo’lga   kiritgach,   katta   yutuqlarga   erisha
boshladi. 
O’zbekiston   tarixining   arxeologik   jixatdan   o’rganilishini   3   davrga   bo’lish
mumkin:   1.Rossiya   mustamlakasi   davri.   2.     Sovetlar   xukmronligi   davri.   3.
O’zbekiston mustaqilligi davri.
7 Rossiya mustamlasi davri 3 bosqichga bo’linadi.
1-   bosqich     XIX     asrning   birinchi   yarmi   xisoblanadi.   Bu   davrda     Rossiya
O’zbekistonning   sharoitlarini   o’rganish   uchun   turli   ekspeditsiyalar   uyushtiradi.
1819   yilda   kapitan   N.N.Muravьyev   boshchiligida   dastlabki   arxeologik   ekspediya
yuboriladi.   U   harbiy   xarakterdagi   ekspediya   bo’lsada,   Xiva   xonligidagi   turli
arxeologik   yodgorliklarni   ruyxatga   olib,   muxim   ma’lumotlar   to’plagan.   Bu
to’plagan ma’lumotlar fransuz va nemis tillariga tarjima qilingan va undan dastlab
O’zbekiston xududida ibtidoyi odamlar yashaganliklari haqida fikr bildirilgan. 
Birinchi   bosqichda   O’zbekistonda   arxeologlar   bo’lmaganligi   sababli   ham   turli
kasbdagi kishilar tomonidan moddiy manbalar to’planib, muzeylarga topshirilgan.
Ular hozirda ham saqlanmoqda.    
              2-   bosqich   XIX   asrning   ikkinchi   yarmida   boshlangan.O’rta   Osiyo   Rossiya
vassa-liga     aylangach,     bu     yerdagi   moddiy   yodgorliklarni   o’rganish   boshlandi.
V.V.   Bartolьd,     V.A.   Jukovskiy,   N.I.Veselovskiy   kabi   sharqshunos   olimlarning
hamda A.L.Kun, P.I.Lerx, V.L.Vyatkin, I.T.Poslovskiy, N.P.Ostroumov va boshqa
havaskorlarning     O’rta     Osiyo     arxeologiyasi     va     tarixini     o’rganishdagi   xizmati
katta   bo’ldi.   1870   yilda   Toshkentdagi   eski   qal’a   yaqinida   topilgan.   Afrosiyob
xarobasi   orqali   yo’l   qurilishida   chaqmoqtosh   nukleusi   (tosh   o’zagi),   tosh   qirgich
topilgan. 1896 yilda Toshkent atrofidan topilgan tosh bolg’agao’xshash topilmalar
Orenburg,   Issiqko’l   xududlaridan   ham     topiladi.   Bu   topilmalar   o’sha   davr   uchun
katta ahamiyatga ega edi.  
       3-bosqich Turkiston xavaskor-arxeologlar to’garagining tuzilishi bilan bog’liq.
U bevosita V.V. Bartolьdning  rahbarligida 1895 yilda tuzilib, ustavi tasdiqlandi. U
1917   yilgacha   faoliyat   ko’rsatdi.   To’garakda   turli   kasb   egalari   a’zolari     bo’lib,
o’lkadagi     arxeologik   yodgorliklarni     o’rganish     ishiga     jiddiy   e’tibor     berib,     bu
sohadagi     dastlabki     yutuqlarni   qo’lga     kiritdilar.   U   dastlab   Ashxobodda   tashkil
qilindi, keyinchalik Samarqandda tuzilgan. 1896 yilda Toshkentda to’garak muzeyi
tashkil   qilingan.Uning   raxbari   N.P.Ostroumov   bo’lgan.   To’garakda   mahalliy
8 havaskorlardan   Akrom     Asqarov,   Mirza   Buxarin,   Mirza   Abdulin,   Gafiz,
I.Mirmuxamedovlar faol ishtirok qilganlar.    To’garak  a’zolari  turli  hududlardan
birmuncha     material     to’plashga   muvoffaq     bo’lganlar.     Lekin     o’sha     davrdagi
mavjud  ilmiy  to’garaklar  arxeologiyani  fan  darajasiga  qo’tara  olmadi.
      Ikkinchi davr ham 3 bosqichga bo’linadi.
                    1-bosqich.   1917   yildan   1938   yilgacha   davom   qilgan.   Bunda   Sho’rolar
hokimiyati tashkil qilingan dastlabki  davrlarda   moddiy yodgorliklarni saqlash va
ximoya qilish masalalari qo’tarilgan. 1918 yilda Moddiy Madaniyat tarixi Rossiya
Akademiyasi tuzildi. Unga barcha  arxeologik, san’at,  madaniyat, va me’morchilik
yodgorliklarini     hisobga   olib   ularni   davlat     himoyasiga     o’tkazish     vazifasi
qo’yildi.   Bu   akademiyada     arxeologlarga     katta     imkoniyat   yaratilib     faoliyatlari
qo’llab  quvvatlandi .O’rta Osiyo arxeologiyasiga  ham qiziqish kuchaydi. 1920 yil
27   noyabrda   Toshkentda   muzeylar,   qadimgi   yodgorliklarni   asrash,   san’at   va
tabiatni     muhofaza     qilish     Turkiston   Komitetini   tashkil   qilinishi   (Turkomstaris)
O’zbekiston     arxeologiyasining     shakllanishida     muhim   rolь     o’ynadi.   Bu   davrda
yodgorliklarni   keng   ko’lamda   qazib   o’rganish   ishlariga va   har bir   topilmani
ilmiy   asoslashga   alohida   e’tibor   qaratildi.G.V. Grigorьyev 1934 yildan boshlab
Toshkent   atrofidagi   yodgorliklarni   va   Samarqand     yaqinidagi     antik     davrga     oid
obidalarni  qazib  tekshirdi. Shuningdek  tarixni  davrlashtirish  masalasi  arxeolog
va tarixchilarning  diqqat  markazida  turdi. 
O’zbekiston  hududida  arxeologik  tadqiqotlar  XX  asrning  30  yillari  avj
oldi.   Bu ikkinchi bosqichni   tashkil qiladi. Unda   sobiq   SSSR     FA   ning   O’rta
Osiyo  respublikalaridagi  filiallari, Leningrad  va  Moskvadagi  ilmiy  tashkilotlar,
Moddiy   madaniyat   tarixi   akademiyasi   (hozirgi Rossiya   FA ning   Arxeologiya
instituti),  Sharq  madaniyati  Muzeyi  kabi  tashkilotlar  olib  borgan.
Arxeologik   tadqiqotlarni   kengaytirish   maqsadida   O’rta Osiyo   hududida
5ta epspeditsiya  tashkil  qilindi.
1. 1936 yilda M.Ye.Masson  boshchiligidagi  Termiz  arxeologiya  ekspeditsiyasi.
9 2. 1937 yilda A.N.Bernshtam  rahbarligida  Yettisuv  arxeologik ekspeditsiyasi.
3. 1937 yilda S.P.Tolstov  rahbarligida  Xorazm  arxeologik.  ekspeditsiyasi.
4.   1937   yilda     Yu.A.Zadneprovskiy   rahbarligida     Farg’ona     arxeologik
ekspeditsiyasi. 
5.   1937   yilda   V.A.   Shishkin     rahbarligida     Quyi     Zarafshon     arxeologik
ekspeditsiyasi.
      Shulardan   4   tasi:   Termiz,   Xorazm,   Quyi   Zarafshon,   Farg’ona     ekspeditsiyalari
o’z faoliyatini O’zbekiston  hududida  olib  borganlar.
1939 yildan boshlab ilmiy arxeologik kadrlarni aspirantura orqali tayyorlash
boshlandi.   1940   yilda   O’zbekistonda   Fanlar   Akademiyasi   tashkil   qilinib,     Tarix
instituti   qoshida   arxeologiya   bo’limi   tuzildi.   Shu   davrda   Toshkent   davlat
universitetining   Tarix   fakulьtetida     Arxeologiya   kafedrasi   ochilib,   kadrlar
tayyorlana   boshlandi.   Arxeologiya   kafedrasi   mudiri   M.Ye.Masson   bo’lgan.
Arxeolog   olimlar   o’zaro   xamkorlikdagi   faoliyatlari   natijasida   2-bosqichda     o’z
davrining   katta   yutuqlarini   qo’lga   kiritdilar 3
.   Mn:   1937     yilda   V.A.Shishkin
Buxoro     vohasining     g’arbiy     qismida   tadqiqot   olib   bordi.   1938     yili
A.P.Okladnikov     Surxondaryoning     Boysun     tog’larida     tekshirish     olib     borib,
paleolit     davriga     oid     makonni     kashf     etdi.1939     yilda     M.Ye.Masson   Katta
Farg’ona     kanali     hududida     arxeologik     ishlar     olib     bordi,     A.I.   Terenojkin,
A.N.Nabiyevlar   va   boshqalar   1939—40   yillarda   Toshkent   yaqinidagi   Oqtepa
va     Toshkent     kanalida     tekshirish     o’tkazdilar.     40-yillarning   boshlariga   kelib,
yangi qurilish joylarida 8 ta arxeologik kuzatuv ekspediyalari olib borildi. Xullas,
arxeologik tadqiqotlar natijasida   katta ilmiy ma’lumotlar to’plandi. Bunda asosiy
diqqat   e’tibor   O’rta   Osiyo   xalqlarining   tarixini   davrlashtirish   va   etnogenez
masalalariga qaratildi. 
3
  . Istoricheskoe kraevedenie: vopros periodizatsii i izucheniya. –  Tver, 1992
10   3-bosqich   1945     yildan   keyingi   davrlarni   o’z   ichiga   oladi.   Endilikda   Quyi
Zarafshon     ekspeditsiyasi     ishini     O’zbekiston     FA   ning    Buxoro    ekspeditsiyasi,
Yettisuv     ekspeditsiyasi       ishini     1944-49     yillarida   Tyanь—Shanь   Oloy
ekspeditsiyasi,   1951—55     yillari   esa   Qirg’iziston   arxeologik     etnografik
ekspeditsiyasi     davom     qildirdi.   1946   yildan   1952   yillargacha   Farg’ona
arxeologiyasini   A.N.Bernshtam   rahbarligida   Pomir-Oloy   va   Pomir-Farg’ona
ekspediyalari   o’rgandi.   1947   yildan   boshlab   Samarqand   davlat   universiteti
ekspeditsiyasi   ibtidoyi   tarix   soxasida   muhim   ma’lumotlarni   qo’lga   kiritdi.
Ya.G’.G’ulomov   va   V.A.Shishkinlar   rahbarligida   O’zbekiston   Fanlar
Akademiyasining     O’zbekiston     arxeologiya   ekspeditsiyasi   ish     boshladi.   Bu
ekspeditsiyaning   ko’pgina     otryadlari   Surxondaryo,   Samarqand,   Buxoro   va
Toshkent     vohalarida   hamda     Farg’ona     vodiysida     katta     arxeologik     tadqiqotlar
o’tkazdi 4
. 
  Arxeologogik     tadqiqoti     ishlari     olib     borishning     xarakterigina     emas,
uning    texnik    ta’minotida   ham    katta   o’zgarishlar    qilindi.    Jumladan   Xorazm
arxeologik     ekspeditsiyasida     urushgacha     tuyalardan     foydalanilgan     bo’lsa,
keyinchalik,     avtomashina     va     aviatsiya     qo’llanildi.     Arxeologik     yodgorliklar
yoshini va tarkibini aniqlashda  fizikada  yangi   radiokorbon analiz, kuchaytirilgan
mikroskoplar     yordamida     ibtidoiy     qurol—aslahalarning   xo’jalikda     qo’llanish
funksiyalarini     aniqlash     kabi   metodlar   ishlab     chiqildi     va   bu     sohada     katta
yutuqlarga  erishildi.
1970  yilda  O’zbekiston  Fanlar  Akademiyasi  qoshida  Arxeologiya institutining
tashkil  topishi  hamda   1971 yilda Samarqand   davlat   universitetida   arxeologiya
kafedrasining  tashkil  qilinishi  kadrlar  yetishtirib  chiqarishda  va  ilmiy  tadqiqot
ishlarini yanada  jonlantirishda  katta  ahamiyat  kasb etdi.  
Sobiq  SSSR  vaqtida  O’zbekiston  arxeologiyasining  rivojida  S.P.Tolstov,
M.Ye. Masson,   M.M.   Dьyakonov,   A.P.   Okladnikov,   M.M.   Gerasimov,   V.G.
4
  Alekseev V.P., Askarov A.A., Xodjayov T.K. Istoricheskaya antropologiya.
Sredney Azii. - T.: 1990
11 Grigorьyev,     A.Yu.     Yakubovskiy,     Ya.G’.     G’ulomov,     M.P.     Gryaznov,   A.N.
Bernshtam,   A.I.   Terenojkin,   B.A.     Latinin,   A.M.     Belenitskiy,     V.A.Shishkin,
V.M.  Masson,  B.A.  Litvinskiy,  G.A.  Pugachenkova,  I.A.  Itinalarning  hissasi
katta  bo’ldi.  
Shuni     aytish     kerakki,     XX     asrning     ikkinchi     yarmida     O’rta     Osiyoda
arxeologlarning  katta  guruhi   yetishib  chiqdi.  A.Asqarov,   A.Muxammadjonov,
O’.Islomov,   P.I. Alьbaum,   Yu.F.   Buryakov,   R.X.   Sulaymonov,   N. Ne’matov,
I.Axrorov,     V.I.   Sarianidi,     K.     Akishev,     X.   Oltmishboyev,     A.V.     Vinogradov,
V.N.Yagodin,  O.K.  Berdiyev,  M.R.  Qosimov,  T.  Mirsoatov,  E. V .  Rtveladze,
M.Jo’raqulov,   Ye.B.   Bijanov,   M.   Mambetullayev   va   boshqalar. Ularning olib
borgan   tadqiqotlari   natijasida   XX   asrning   80   –   yillarida   olamshumul   tadqiqotlar
o’tkazildi.   Jumladan;   1980   yilda   arxeolog   O’.Islomov   Selung’ur   g’orida   qayta
tadqiqot   o’tkazib,   sinantrop   odami   suyagi   qoldiqlarini   topdi.   M.R.Qosimov
Ko’lbuloq   makonini   keng   o’rgandi,   shuningdek   O’zbekiston   arxeologisining
ko’pgina muammoli masalalari yoritildi. 
3   davr   O’zbekistonning   mustaqillikni   qo’lga   kiritgandan   keyingi   davrlar
kiradi. Mustaqillikning dastlabki  davrlarida arxeologik tadqiqot  ishlari birmuncha
to’xtaganday   bo’ldi.   Lekin   Vazirlar   Mahkamasining   1998   yilda   Tarix   instituti
faoliyatini takomillashtirishga qaratilgan ishlari natijasida va Buyuk ipak yo’lining
tarixining   keng   tadqiq   qilinishi   yuzasidan   olib   borilgan   ishlar   bo’yicha   yana
arxeologik ishlar jonlanib ketdi. 
Hozirda     O’zbekiston     arxeologiyasini     o’rganish     ancha     yaxshi     yo’lga
qo’yilgan.     Bu     ish     bilan     maxsus     institutlar,     universitetlar,     pedagogika
institutlari     va     turli     bo’limlar     shug’ullanmoqdalar.     Ular     qoshida     ko’plab
arxeologik  ekspeditsiyalar    tashkil  etilgan.
Arxeologik  ekspeditsiya  ish  uslubi  3  pog’onalik  bo’ladi;
1. Arxeologik  qidiruv.
2. Sinov.
12 3.    Kengmiqyosda  (statsionar)  qazishishlariolibborish.
Ularning     vazifasi     yodgorliklarning     paydo     bo’lgan     davri,     qancha
yashaganligi,   inqirozga   yuz   tutishi     va     boshqa     xususiyatlarini     aniqlash
hisoblanadi. Lekin,  arxeologiyada   qadimgi  buyumlarni   o’rganishning   bari,  bir
maqsad   qilib   olinmaydi.   Topilmalar    tarixiy   tadqiqodlar    uchun   faqat    manba
sifatidagina     ilmiy     qimmatga     ega     bo’ladi.     Buyumlarning     yoshi,     nimaga
ishlatilganini,   qanday     uslubda     yasalganini     aniqlash     tadqiqotning     zarur
tayyorgarlik   bosqichi    hisoblanadi.   Lekin   arxeologlar   bu   bilan   cheklanibgina
qolmaydilar.  Buyumlarni  bir-biri  bilan  bog’lab,  tarixiy  va  yozma  manbalarga
solishtirgan  holda  o’rganadilar.  
Arxeologik  yodgorliklar  yer  ostida  yoki  yer  ustida  joylashgan  bo’ladi.
Yer     ostidagi     yodgorliklarni     o’rganish     jarayonida     arxeologlar     madaniy
qatlamlarga  alohida  e’tibor  beradilar.
Madaniy     qatlam     deganda—insoniyatning     turmushi,     xo’jalik     faoliyati
izlari   saqlanib   qolgan   tuproq   qatlami   tushuniladi.   Madaniy   qatlamlar   bir   va
bir  necha   o’ntacha    qatlamlarga  ega   bo’lishi  mumkin.  Ularning   qalinligi   bir
necha     santimetrdan     30—35     metrgacha     bo’lishi     mumkin.     Bu     esa     mazkur
joyda  odamlarning  qancha  vaqt  yashaganligi  bilan  bog’liq.  Madaniy  qatlam  u
yoki     bu     qatlamlarga     shurf     tashlash,     keyin     keng     ko’lamda     qazish     ishlari
natijasida  aniqlanadi.
Shurf   aslida   nemischa   so’z   bo’lib,   o’zbek   tilida   qaziyman   degan   ma’noni
bildiradi.   Shurf     solish     deganda   yodgorliklardagi   dastlabki   qazish   ishlari
tushunilib,   madaniy   qatlamni   aniqlash   va   yodgorliklar   haqida   dastlabki
ma’lumotlarni olishdir. Shurf ko’pincha kvadrat va to’g’ri  to’rtburchak shakllarida
bo’lib,   uning   chuqurligi   va   kengligi   madaniy   qatlamga   qarab   har   xil   bo’lishi
mumkin.   Keng     ko’lamda   qazish   natijasida   madaniy   qatlam   to’la   ochilib,   inson
faoliyati   izlari   bo’lmagan   yergacha   kovlab   tushiladi,   arxeologiyada   u   materik—
bezovta  qilinmagan yer deb ataladi.
13 O’zbekistondatopilganarxeologikmanbalarnishartliravishda   2
turgabo’lishmumkin ;
1. Tabiiy manbalar  inson va hayvon suyaklari, o’simliklar qoldiqlari  geologik
qatlamlari     bo’lib,   ularni   asosan   zoologlar,     botaniklar,     geologlar
o’rganadilar.
2.     Inson   tomonidan yaratilgan   manbalar bo’lib, ular mehnat qurollari, sopol
idishlari,   san’at  asarlari, qoyatosh  rasmlari, shuningdek  yozma manbalar  ham
kiradi. Arxeologlar  kishilik madaniyati  tarixini o’rganishda moddiy va yozma
manbalarga ayanib ish ko’radilar. 
Arxeologik     yodgorliklar     deb,     odamlar     yashagan     joylar     ibtidoiy
makonlari,   qishloq     va     shahar   xarobalari,     qoyatosh     rasmlari,     istehkomlar,
ibodatxonalar,     qadimgi     sug’orish     inshootlariga     aytiladi.     Arxeologiya     fani
san’at  sohasi  bilan  chambarchas  bog’liqdir.  U  yoki  bu  topilmalar  yordamida
o’sha  davr   manzarasi,  sharoiti,  jamoada   mavjud   udumlar  va  evolyutsiyaning
qaysi  pog’onasida  turganligini  aniqlashga  muvoffaq  bo’ladi.        
Qidiruv   (arxeologik   razvedka)   va   arxeologik   qazuv   davridayoq   arxeologik
manbalarni   o’rganish   boshlanadi.   Qidiruv   va   qazuv   chizmalar   chizish,   suratga
tushirish   va   kundalik   yuritish   bilan   qat’iy   hujjatlashtirib   boriladi.   Qidiruv
jarayonida   quyidagi   vositalardan   foydalaniladi:   piyoda   yurish   -   yer   ustidagi
ashyolarni o’rganish;  transport yordamida - yirik arxeologik yodgorliklar xaritaga
tushiriladi;   havodan   kuzatish   -   samolyot   yordamida   ayerofotosurat   olish     orqali
qadimiy   suv   inshoatlari   va   mudofa   devorlari   kuzatiladi;   suv   osti   arxeologiyasi   -
ko’pincha okean va dengizlarda suv ostida qolgan yodgorliklar o’rganiladi.
14 1.2  Arxeologik tadqiqot turlari va usullari
Arxeologiya   fanining   maqsadi   tarixiy-madaniy   jarayonlarni   moddiy
manbalar asosida imkon darajada toliq yoritib berishdan iborat bo'lib, uni amalga
oshirishda arxeologik ilmiy tadqiqot ishlari asosiy o'rin tutadi. Arxeologik   tadqiqot
ishlari qidiruv , kuzatuv va keng qamrovli qazish ishlaridan tashkil topadi. Qidiruv
ishlari   ilmiy   tadqiqotning   dastlabki   bosqichi   bo'lib,   unda   tadqiqotchi   yoki   ilmiy
guruh kishilik jamiyati tarixining ma'lum muammosi yechimiga qaratilgan masala
bo'yicha   qidiruv   ishlarini   olib   borib,   mazkur   davrga   oid   yodgorliklarni   qidirib
topish bilan yakunlanadi. Agar masala paleolit davri tarixi bilan bogliq bo'lsa, unda
tog oldi   va tog hududlari tekshirilib , gorlar yoki buloqlar atroflarida qidiruv ishlari
olib   boriladi.   Mezolit   va   neolit   davrlariga   oid   makonlar   esa   togli   hududlar   bilan
birgalikda   pastekisliklar   keng   tarqalganligi   sababli   ushbu   hududlardan   izlash
mumkin.   Shuningdek, togli hududlarda qadimgi konlarning o'rni va konchilarning
manzilgohlarini   uchratish   mumkin.   Qadimgi   va   o'rta   asrlar   davrlariga   oid   kohna
shahar va qishloq xarobalari esa yer yuzining barcha hududlarida mavjud 5
.
Arxeologik tadqiqot ishlarining ikkinchi bosqichida yodgorlik haqida ma'lumotlar
to'planadi.   Birinchi ,   navbatda   yodgorlik   taponimi   va   u   bilan   bogliq   afsonalar
togrisida so'rab surishtirilish bilan birgalikda yuza qismida saqlanib qolgan moddiy
ashyolar   ilmiy   tahlil   qilinib,   dastlabki   xulosalar   yasaladi.   Ulardan   keyin
yodgorlikning   davri   va   uning   bosqichlari ,   madaniy   qatlamlari   togrisida   umumiy
ma'lumotga   ega   bo'lish   maqsadida   yodgorlikning   bir   qismida   shurf   solinadi.
“Shurf”   nemischa   so'z   bo'lib,   qazimoq,   degan   ma'noni   anglatadi.   Shurf   kvadrat
yoki togri to'rtburchak shaklidan iborat bo'lib, tomonlari ikki va undan ortiq hatto
o'n metrdan ortiq bo'lishi mumkin.
Oxirgi   bosqichida   yodgorlikda   keng   ko'lamli   qazishma   ishlari   olib   borilib,   har
qanday   stratigrafik   qazish   ishlari   yodgorlikning   materik ,   ya'ni   yerning   soz   tuproq
qismiga   qadar   qazib   tushiladi.   Ayrim   hollardagina   planigrafik   qazish   ishlari   olib
borilishi   mumkin.   Planigrafik   qazishma   ishlari   ma'lum   davrga   oid   inshootlarni
5
  Jabborov I. M. O`zbek xalqi etnografiyasi. — T., 1994
15 o'rganishga   qaratilgan   bo'lib,   ko'pincha   yodgorlikning   yuqoridagi   madaniy
qatlamlarini   o'rganishda   foydalaniladi.   Madaniy   qatlamlarda   insoniyatning
turmush   tarzi,  xojalik  va   goyaviy  faoliyatlari   izlari   saqlanib  qolgan.   Bu  qatlamlar
yillar ,   asrlar   davomida   asta-sekin   to'planib   boradi.   Arxeologik   yodgorliklarda   bir
yoki   bir   necha   o'nlab   madaniy   qatlam   mavjud   bo'lib,   ularning   qalinligi   bir   necha
santimetrdan   30-35   metrlargacha   bo'lishi   mumkin.   Bu   esa   ushbu   manzilgohda
kishilar   hayot   faoliyatining   davomiyligi   bilan   bogliq.   Arxeolog   olimlar   barcha
turdagi   tadqiqot   ishlarini   amalga   oshirish   jarayonida   qilingan   kundalik   tadqiqot
ishlari natijalarini  qayd qilib boradilar. Arxeologik dala tadqiqot  ishlari  natijasida
to'plangan   barcha   turdagi   ashyoviy   manbalar   tadqiqot   ishlarini   amalga   oshirgan
muassasa   ilmiy   laboratoriyasida   qayta   ishlanadi.   Dastlab   topilmalarni
muhofazalash va tiklash ishlari bajariladi. Keyin ular turlar bo'yicha ajratilib, ilmiy
tahlil   etiladi   va   qazishma   ishlari   davomida   yozma   qaydlari   bilan   umumlashtirilib
mazkur   yodgorlikning   ma'lum   hudud   tarixida   tutgan   o'rni   masalalarini   yoritib
berish bilan ilmiy tadqiqot   ishlari yakuniga etkazilib , ularning tafsilotlari bo'yicha
tadqiqotchi   tomonidan   tegishli   ilmiy   muassasaga   yozma   hisobot   beradi.   Yahyo
Gulomov– qadimshunoslik   – qadimgi moddiy madaniyat yodgorliklariga asoslanib
kishilik   ja-miyati   o tmishini   o rganuvchi   fan.   Mehnat   qurollari,   uy-ro zg orʻ ʻ ʻ ʻ
buyumlari,   qurol-yarog lar,   zeb-ziynatlar,   uy-joy,   ustaxo-nalar,   mudofaa   va	
ʻ
irrigatsiya   inshootlarining   qoldiqlari   hamda   o tmishga   oid   turli   topilmalar	
ʻ
Arxeologiyaning   bosh   manbai   bo lib,   ularni   chuqur   ilmiy   o rganish   asosida	
ʻ ʻ
o tmishdagi   kishilik   jamiyatlari   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanish   tarixining   umumiy	
ʻ
manzarasi   tiklanadi.   Shu   sababli   Arxeologiya   tarix   fanining   bir   tarmog i	
ʻ
hisoblanadi.   Arxeologiya   so zini   miloddan   avvalgi   4-asrda   Platon	
ʻ
(Aflotun)   qadimgi   voqealar   ma nosida   ishlatgan.   Ilmiy   maqsadlardagi   dastlabki
ʼ
arxeologik   qazishlar   18-asr   boshidan   boshlangan.   19-asr   yirik   arxeologik   kash-
fiyotlar davri bo lib, Arxeologiya fan sifatida shakllanib bordi, 19-asr Lei asosan 4	
ʻ
ki-yemga   bo linib   o rganilar   edi;   Yunoniston   va   Rimning   quldorlik   davri	
ʻ ʻ
yodgorliklarini o rganuvchi mumtoz Arxeologiya, ibtidoiy Arxeologiya, 662-o rta	
ʻ ʻ
asr  moddiy-madaniyat  yodgorliklarini o rganuvchi  umumiy Arxeologiya va sharq	
ʻ
16 Arxeologiya   20-asr   boshida   ular   birlashib,   keng   maz-munli   hozirgi   zamon
Arxeologiyasi shakllandi.O zbekistonda arxeologik tekshi-rishlar 19-asrning oxirgiʻ
choragida,   Turkistonni   Rossiya   bosib   olganidan   so ng   boshlandi.   Rossiya	
ʻ
imperiyasi   Turkistonning   o tmishi,   xalqining   urf-odati,   qadimgi   qo lyozmalarini	
ʻ ʻ
o rganish   orqali   o lkada   o zining   mustamlakachilik   rejimini   mustahkamlamoqchi	
ʻ ʻ ʻ
edi. Turkiston osori atiqalarini o rganishni dastavval rus Arxeologiya havaskorlari	
ʻ
va   o lkashunoslari   boshlab   berdi.   1895-yil   V.   V.   Bartoldnkng   tashabbusi   bilan	
ʻ
Turkiston   arxeologiya   havaskorlari   to garagi   tuzilib,   Arxeologiya   ishlari   shu	
ʻ
to garak   nazoratida   olib   boriladi.   O sha   davrda   o tkazilgan   Arxeologiya	
ʻ ʻ ʻ
tadqiqotlarida   V.   V.   Bartolvd,   V.   L.   Vyatkin,   N.   I.   Veselovskiylarning   xizmati
katta   bo ldi	
ʻ 6
.   Ammo   arxeologik   yod-gorliklarni   hali   har   tomonlama,   keng
o rganilmaganligi   hamda   topilmalar   yaxshi   aniqlanmaganligi   sababli   bu   vaqtda	
ʻ
ibtidoiy va undan keyingi ilk davrlar mutlaqo yoritilmadi. Shunday bo lsa ham 19-	
ʻ
asr   oxiri   –   20-asr   boshlaridagi   Turkistonda   olib   borilgan   arxeologik   izlanishlar
O zbekiston   tarixshu-nosligida   muhim   ahamiyatga   ega   bo ldi.   O rta   Osiyo	
ʻ ʻ ʻ
xalqlarining   qadimgi   moddiy-madaniyat   yodgorliklarini   o rganishda   dastlabki	
ʻ
qadamlar   qo yildi.   Mahalliy   xalq   o rtasida   o z   vatanining   o tmish   yod-gorliklari	
ʻ ʻ ʻ ʻ
bilan   qizi-quvchi   Akram   pol-von   Asqarov,   Mirza   Abdulla   Buxoriy,   Muhammad
Vafo   kabi   qadimgi   buyumlar   hamda   chaqatangalarni   to plovchi   havaskor	
ʻ
o lkashunoslar   paydo   bo ldi.   Bu   davrda   Turkiston   arxeologiyasi   havaskorlik	
ʻ ʻ
darajasida   bo lib   turli   xil   (ko proq   numizmatikaga   doir)   topilmalarni   to plashdan	
ʻ ʻ ʻ
ibo-rat   bo lgan.   Afrosiyob,   Ulug bek   rasadxonasi   va   Poykand   haro-balarida	
ʻ ʻ
dastlabki   qazishmalar   olib   borilgan.   O zbekistonda   Arxeologiya   fani   20–30-	
ʻ
yillarda   shakllandi.   V.   L.   Vyatkin   Afrosiyob   harobasini   (1925;   1929–30),   B.   P.
Denike qadimgi Termizni (1926–27), M. Ye. Masson Ohangaron vodiysini (1925–
28), Ayritom harobalarini (1932–33) qazib o rgandilar. 30-yillarda keng ko lamda	
ʻ ʻ
qazish   ishlarini   A.   Yu.   Yakubovskiy   Zarafshon   vodiysida   (1934,   1939),   M.   Ye.
Masson qadimgi Termizda (1936   – 38), V. A. Shishkin Tali Barzuda (1936   – 39),
6
  Kabirov A., Sagdullaev A.S. O`rta Osiyo arxeologiyasi. - T., 1990.
17 Varaxshaaya   (1937   –   39),   S   P.   Tolstov,   Ya.   F.   G ulomov   qadimgi   Xorazmʻ
vohasida (1937   – 50), A. P. OkladnikovTeshiktosh va Machay  g orlarida (1938	
ʻ   –
39),   V.   V.   Grigorev   Qovunchitepa   harobalarida   (1934–37)   olib   bordilar.
To plangan   arxeologik   materiallar   O zbekiston   tarixini   davrlashtirishda   muhim	
ʻ ʻ
manba   bo ldi,   yangi   arxeologik   madaniyatlar   (Kaltaminor,   Tozabog yop,	
ʻ ʻ
Qovunchi   madaniyatlari   va   boshqalar)   o rganilib,   fanga   kiritildi.   Teshiktosh	
ʻ
g oridan   neandertal   tipidagi   odam   skeletining   topilishi   O zbekiston	
ʻ ʻ
arxeologiyasida  buyuk  kashfiyot  bo lib,  dunyo  olimlarida  katta  qiziqish   uyg otdi.	
ʻ ʻ
O zbekistonda arxeologiya fanini rivojlantirishda O rta Osiyo davlat universitetida	
ʻ ʻ
arxeologiya   kafedrasining   ochilishi   (1940),   O zFA   Arxeologiya   bo limining	
ʻ ʻ
tashkil   etilishi   (1943)   katta   ahamiyatga   ega   bo ldi.   Arxeologik   yodgorliklarni
ʻ
rayonnlarga   bo lib   o rganishda   Termiz   arxeologik   kompleks   ekspeditsiyasi,	
ʻ ʻ
Xorazm   arxeologiya-etnografiya   ekspeditsiyasi,   Pomir-Olay   va   Pomir-Farg ona	
ʻ
ekspeditsiyalari   katta   rol   o ynadi.   50-yillarda   O zbekiston   arxeologiya	
ʻ ʻ
ekspedisiyasi   otryadlari   Toshkent   vodiysida   mozorqo rg onlarni   (T.	
ʻ ʻ
A zamxo jayev),   Zamonbobo   jez   davri   qabristonini   (Ya.   G ulomov),   Bolaliktepa	
ʼ ʻ ʻ
yodgorligini   (L.   I.   Albaum)   va   boshqalarni   o rganishga   kirishdi.   60-yillarda	
ʻ
Moxondaryo   arxeologik   otryadi   Ya.   G ulomov   rahbarligida   Zarafshonning   quyi	
ʻ
oqimida   miloddan   avvalgi   4–   2-ming   yillikka   mansub   60   dan   ortiq   neolit   va   jez
davriga oid manzilgohlar, Uch-tut chaqmoqtosh konlari (A. Askarov, M. Qosimov,
O .   Islomov   va   T.   Mirsoatov),   Mo minobod   qabristoni   (A.   Askarov),   Samarqand	
ʻ ʻ
makoni   (D.   N.   Lev,   M.   663Jo raqulov),   Chust   jez   davri   qishlog i   harobasi   (V.	
ʻ ʻ
Sprishevskiy),   Dalvarzintepa   (Yu.   A.   Zadneprovskiy),   Xolchayon   (G.   A.
Pugachenkova)   va   boshqa   arxeologik   obidalarda   keng   ko lamda   kazishlar   olib	
ʻ
bordi. Tuproqqal’a, Varaxsha, Bolalik-tepa, Afrosiyob, Quva podshoh saroylari va
ibodatxonalarining   o rganilishi,   Samarqand   va   Mug   tog ida   qadimgi   Sug d,	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Xorazmda   xorazmiy   yozuvlarining   topilishiO zbekiston   madaniyatining   yuqori	
ʻ
darajaga   ko tarilganini   ko rsatadi.O zbekiston   Fanlar   Akademiyasi   Arxeologiya	
ʻ ʻ ʻ
institutining tashkil  etilishi  (1970)  O zbekistonda  arxeologik tadqiqotlarni  yanada	
ʻ
kengaitirishga   imkon   berdi.   70–80-yillarda   institut   jamoasi   tomonidan
18 O zbekistonning deyarli barcha viloyatlarida keng qamrovli arxeologik kuzatuv vaʻ
qazishlar o tkazilib, o tmishning eng qadimgi davri	
ʻ ʻ   – tosh asridan to so nggi o rta	ʻ ʻ
asrlarga   mansub   ko plab   nodir   yodgorliklar   topildi.   Mas,   Buxoro,   Toshkent,	
ʻ
Surxondaryo,   Farg ona,   Samarqand   viloyatlarida   Teshiktosh,   Amir   Temur,
ʻ
Omonqo ton,   Obirahmat,   Xo jakent,   Qapchig ay,   Obishir,   Qoratog ,   Xo jamazgil	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
(M. Qosimov, O . Islomov, N. Toshkenboyev, R. Sulay-monov, M. Xo janazarov)	
ʻ ʻ
kabi   qadimgi   tosh   davri   g or   makonlari   hamda   Xorazm   cho llarida   yangi   tosh	
ʻ ʻ
(neolit)   va   jez   davri   makonlari   (A.   Vinogradov,   M.   Itina)   o rganilishi   diqqatga	
ʻ
sazovordir 7
.   Bu   yodgorliklardan   topilgan   ashyoviy   materiallar   O zbekiston	
ʻ
tarixining   eng   qadimgi   davri   manzarasini   tiklashda   asosiy   manba   bo lib   xizmat
ʻ
qildi.   Ayniqsa   O zbekistonning   janubiy   tumanlarida   qadimgi   dehqonchilik	
ʻ
madaniyatiga   tegishli   ko plab   yodgorliklarning   (So-pollitepa,   Jarqo ton,	
ʻ ʻ
Kuchuktepa,   Mir-shodi)   topilishi   va   o rganilishi   (A.   Askarov,   T.   Shirinov,   Sh.	
ʻ
Shaydullayev)   qadimgi   Baqtriya   madaniyatining   genezisi,   taraqqiyot   bosqichlari
va bu yerlarda ilk shahar madaniyatining shakllanish jarayonini kuzatish imkonini
berdi.   Maxsus   tadqiqotlar   Samarqand,   Buxoro,   Toshkent,   Surxondaryo,
Qashqadaryo,   Xorazm   viloyatlari   va   Farg ona   vodiysi,   Qoraqalpog iston	
ʻ ʻ
hududidagi   qadimgi   shaharlarni   o rganishga   bag ishlandi.   Ayniqsa   qadimgi	
ʻ ʻ
shaharlar   –   Yerqo rg on   (R.   Sulaymonov,   M.   Isomiddinov),   Qanqa   (Yu.	
ʻ ʻ
Buryakov), Eski Termiz (Sh. Pidayev, T. Annayev), Dalvarzintepa (E. Rtveladze,
B. Turg unov), Shoshtepa va Oqtepa (M. Filanovich), qadimgi Buxoro va Poykend	
ʻ
(A.   Muhammadjonov,   Jez   davriga   oid  sopol   buyumlar   (miloddan   avvalgi   2-ming
yillik o rtalari). J. Mirzaahmedov, Sh. Odilov), Axsikat va Pop (A. Anorboyev, B.
ʻ
Matboboyev),   Afrosiyob   (X.   Oxunboboyev,   M.   Isomiddinov),   Xiva   (M.
Mambetullayev),   Mizdahqon   (V.   Yagodin)   kabi   yod-gorliklarda   olib   borilgan
arxeologik   tadqiqotlar   samarali   bo ldi.   Xorazm   va   Zarafshon   vodiysida   Ya.	
ʻ
G ulomov,   B.   V.   Andrianov,   A.   R.   Muhammadjonov   va   boshqalarning   qadimgi	
ʻ
irrigatsiya   va   dehqonchilik   vohalarining   vujudga   kelishi   jarayonlarini   o rganish	
ʻ
borasida olib borgan arxeologik va etnografik izla-nishlari alohida ahamiyatga ega
7
  Asanova    G.,    Nabixanov    M.,    Safarov    I.    O`zbekistonning 
iqtisodiy va ijtimoiy jug`rofiyasi. — T., 1994
19 bo ldi.Bu   davrda   Zarafshon   vodiysi,   Xorazm,   Surxondaryo   va   Sirdaryo   vohalariʻ
hamda   Farg ona   vodiysida   olib   borilgan   ar-eologik   va   antropologik   izla-nishlar	
ʻ
tufayli   O rta   Osiyo,   xususan   O zbekiston   yerlarida   yashovchi   aholining   asosiy	
ʻ ʻ
antropologik   tiplarga   bo linganligi   ularning   shakllanish   tarixini   yoritish   imkonini	
ʻ
berdi;  o zbek etnosining  o ziga  xos xususiyatlari,  tub etnik elementlarning ularga	
ʻ ʻ
kelib   qo shilgan   etnoslar   bilan   qorishib   ketish   jarayoni   kuzatildi.   Bu   masalaga
ʻ
oydinlik kiritishda T. Xo jayov, K. Shoniyozov va boshqa hissasi salmoqli bo ldi.	
ʻ ʻ
Shu asnoda A. fanining turli davr va yo nalishlari bo yicha il-miy maktablar tarkib	
ʻ ʻ
toddi. Ularga Ya. G ulomov, S. P. Tolstov, A. P. Okladnikov, M. Ye. Massoy va	
ʻ
G.   A.   Pugachenkova   kabi   olimlar   asos   soldi.   Yirik   asar   va   risolalar   nashr
etildi.Mustamlaka davrida O rta Osiyo, jumladan O zbekiston hududidan topil-gan	
ʻ ʻ
eng   nodir   arxeologik   topilmalar,   664qo lyozma   asarlar   talon-taroj   etilib   Moskva,	
ʻ
Sankt-Peterburg,   shuningdek   boshqa   xorijiy   mamlakatlarga   tashib   ketildi.   Mas,
mashhur   Amudaryo   xazi-nasi   Londondagi   Britaniya   muzeyiga   olib
ketilgan.Arxeologik   izlanishlar   maqsadi   va   natijalarini   o zbek   xalqi   tarixi   bilan	
ʻ
bog lash tom ma noda mustaqillik yillaridan boshlandi. O zbekiston Arxeologiyasi	
ʻ ʼ ʻ
o z   tadkiqotlarining   samarasi   bilan   jahon   ilmiy   darajasiga   ko tarildi.   Fransiya,	
ʻ ʻ
Germaniya, Yaponiya, Italiya va Polsha bilan hamkorlikda arxeologik tadqiqotlar
olib borilmoqda. Rossiya  (Moskva, Sankt-Peterburg) olimlari bilan ilmiy aloqalar
mavjud.
II BOB. O'ZBEKISTONDA ARXEOLOGIYA FANINING PAYDO
BO'LISHI VA ARXEOLOGIYA FANIGA HISSA QO'SHGAN OLIMLAR
20 2.1  O’zbekistonda arxeologiya fanining paydo bo’lishi va taraqqiyot
bosqichlari
Tarix taqozosi shunday bo’ldiki , O’rta Osiyo mintaqasida markaziy o’rinni
egallovchi   O’zbekiston   hududi   qadim   zamonlardan   boshlab   ,  o’troq  dehqonchilik
va   ularning   chorvador   ko’chmanchilar   madaniyati   bilan   o’zaro   tasirga   kirishi
jarayoni   yuz   bergan   makonga   aylandi   .   Mazkur   sivilizatsiyasining   moddiy
yodgorliklarini o’zbek tuprog’i o’z bag’rida saqlab kelyapti . 
O’zbekiston arxeologiyasini o’rganish davri 3  ga bo’linadi . 
1 . Rossiya mustamlakasi davri .
2 .   Sovet hukmronligi davri . 
3 . O’zbekiston mustaqilligi davri . 
Rossiya mustamlakasi  davrining I bosqichi 1819 – yilda kapitan Muravyov
boshchiligidagi   arxeologik   ekspeditsiyaning   yuborilishi   bilan   bog’liq   .   Bu
ekspeditsiya Xiva xonligi hududidagi turli xil arxeologik yodgorliklarni ro’yxatga
oladi   .   U   o’zining   ilmiy   xulosalarini   fransuz   ,   ingliz   va   nemis   tillariga   tarjima
qilib   ,   bu   ilmiy   xulosalarga   tayangan   holda   1   –   bo’lib   O’zbekiston   hududida
ibtidoiy odamlar yashaganligi haqida fikr yuritadi 8
. 
II   bosqich   XIX   asrning   II   yarmida   boshlangan   .   Bu   davrda   Bartold   ,
Jukovskiy   ,   Veselovskiy   kabi     sharqshunos   olimlar   ,   Pun   ,   Lerx   ,   Vyatkin   ,
Paslavskiy , Postroumov va boshqa havaskorlarning O’rta Osiyo arxeologiyasi va
tarixini o’rganishga xizmatlari katta bo’ldi . 
III   bosqich   Turkiston   havaskor   arxeologlar   to’garagining   tuzilishi   bilan
bog’liq   .   1895   –   yilda   Bartold   tomonidan   to’garak   tashkil   etilgan   .   1895   –   yilda
Astroumov   rahbarligida     Muzey   tashkil   etiladi   .   O’zbekiston   arxeologiya
havaskorlar to’garagi Bartold boshchiligida tashkil etilgan . 
8
  Jabborov I. M. Jahon xalqlari etnografiyasi. - T., 1985
21 II bosqich ham 3 davrga bo’lib o’rganiladi : 
1).   1917   –   1938   –   yillarda   davom   etgan   .   1918   –   yilda   Moddiy   madaniyat
tarixi va Rossiya akademiyasi tuzildi . Unga barcha arxeologik , san’at , madaniyat
va   memorchilik   yodgorliklarini   hisobga   olib   ularni   davlat   himoyasiga   olish
vazifasi   qo’yildi   .   Arxeologik   tadqiqotlarni   kengaytirish   maqsadida   O’rta   Osiyo
hududida 5 ta ekspeditsiya tashkil etiladi . 
1. 1936 – yilda Masson boshchiligida Termiz arxeologik ekspeditsiyasi;
2. 1937 – yilda Bernshtam boshchiligida yettisuv arxeologik ekspeditsiyasi;
3. 1937 – yilda Tolstof rahbarligida Xorazm ekspedidsiyasi;
4. 1937 –yilda Masson rahbarligida Farg’ona arxeologik ekspeditsiyasi;
5. 1937 – yilda Shishkin rahbarligida quyi Zarafshon  arxeologik ekspeditsiyasi;
                2).   Ikkinchi   bosqichda   O’zbekiston   hududida   arxeologik   tadqiqotlar
anchagina   rivojlandi   .   Unda   sobiq   SSR   fanlar   akademiyasining   O’rta   Osiyo
respublikalaridagi filiallari , Lelingrad va Moskvadagi  ilmiy tashkilotlar , moddiy
madaniyat   tarixi   akademiyasi   ,   sharq   madaniyati   muzeyi   kabi   tashkilotlar
O’zbekiston  hududida arxeologik tadqiqotlarni  olib bora boshladi  . 1939 – yildan
boshlab fanlar akademiyasi tashkil topgan .
3).  Uchinchi   bosqich  1945 –  yildan keyingi   davrlarni   o’z  ichiga oladi   . Bu
davrda   yuqoridagi   ekspeditsiyalar   tarkibiga   o’zgartirish   kiritildi   .   Yettisuv
eksoeditsiyasina    - 1944 – 1949 – yillarda Tyanshan Oliy ekspeditsiyasi  , 1951 –
1955   –   yillarda   esa   Qirg’iziston   arxeologik   etnografik   ekspeditsiyasi   davom
ettiradi . 1946 – 1952 – yillarda Farg’ona arxeologiyasini Bernshtant rahbarligida
Pomir   oloy   va   Pomir   Farg’ona  ekspeditsiyalarini   o’rgandi   1970   –  yilda   Farg’ona
ekspeditsiysi tashkiletildi .   
      O’zbekistonda arxeologiya fani eng yosh ilmiy sohalardan biridir . Shuni qayd
etish  lozimki  ,  o’lkani   tadqiq etishga  oid  birinchi   qadamlar  XIX asrning  oxiridan
22 boshlab   qo’yilgan   edi   .   Avval   bu   ish   bilan   havaskor   o’lkashunoslar   va
kalleksionerlar shug’ullanganlar . Faqat 1 marta , 1884-yilda bu yerda markazdan
arxeolog  olim  N  .  I  .  Veselovskiy  boshchiligidagi   arxeologiya   hay’ati  yuborilgan
edi   .   Ammo   bu   hay’at   Osiyoning   xom   g’ishtlardan   barpo   etilgan   murakkab
inshootlarida  qazish   ishlari   olib  borishga   tayyor   emas   edi   va   u  qadimgi   tarixning
Afrosiyob qal’asidek nodir yodgorligi (qadimgi Samarqand) haqida salbiy taqrizni
taqdim   etdi   .   Ko’hna   yodgorliklarning   haqiqiy   qiymati   va   ahamiyatini   ko’rsatib
bergan   asosiy   ishlar   esa   Turkiston   arxeologiya   havaskorlari   to’garagi   (THAT   ,
1895) V . L . Vyatkin , E . T . Smirnov , M . S . Andrev , N . G . Mallinskiy , A . A
. Divayev va boshqalarning faoliyati bilan bog’liq . 
Taniqli   rus   sharqshunosi   V   .   V   .   Bartold   o’lkani   o’rganish   ishqibozlari   va
havaskorlarning   faoliyatlarini   qo’llab   quvvatladi.   Biroq   bu   asosoan     ,   mutaxasis
bo’lmagan , yolg’iz kishilarning say harakatlari edi . Ko’plab qadimgi yodgorlilar
osori   atiqalar   bilan   savdo   qiluvchi   savdogarlar   tomonidan   talon  –   taroj   qilindi   va
chet – ellarga sotib yuborildi . Ko’hna obidalarning vayron qilinishi ko’p hollarda
mustamlakachi mamuriyat tomonidan ham rag’batlantirar edi . Ularning bu sohada
tutgan yo’li general gubernator Samsonovning quyidagi so’zlarida ham yaqqol o’z
ifodasini   topgan   :   “Rossiya   davlatchiligi   nuqtai   nazaridan   ,   ushbu   qadimgi
obidalarning tezroq buzulib ketgani yaxshi bo’lar edi”  . 
XIX   asrning   II   yarmi   –   XX   asrga   kelib   mahalliy   ziyolilardan   havaskor
o’lkashunoslar   yetishib   chiqa   boshladi   .   Ular   o’z   madaniyati   yodgorliklarining
katta ahamiyatga ega ekanligi haqidagi g’oya tobora katta ishonch bilan qarab , uni
saqlash va ommalashtirish ishiga butun kuch – g’ayratlarini sarfladilar .
Manashunday   kishilar   sirasiga   Akrom   Asqarov   ,   Mirza   Buxiriy   ,
Abdurahmon , Abu Said mahzum , Sattorxon Abdulg’afforov kabi ayrim ziyolilar
faqat ko’hna yodgorliklar , shu jumladan , tangalarni to’plash bilan cheklanmasdan
Rossiya imperiyasining ilmiy hayotida ham o’ziga xos tarzda ishtirok etdilar . 
23 Masalan   Sattorxon   Rossiyaning   ko’zga   ko’ringan   sharqshunoslarning
(Vasilev   ,   Grigorev   ,   Rozen   ,   Lerz   va   hokazo   )   tashabbusi   bilan   1876–yilda
Peterburgda   bo’lib   o’tgan   sharqshunoslarning   III   xalqaro   sezdiga   taklif   etilgan
Turkiston   delegatsiyasiga   rahbarlik   qildi 9
.   Akrom   Asqarovarxeologiya   fani
yutuqlariga ko’mak berganligi uchun rus arxeologiya jamiyatining kumush medali
bilan taqdirlandi . 
Turkiston   o’llkasining   mustamlakachi   mamuriyati   begona     xalqlar   vakillarining
davlat   xizmatida   yuqori   o’rinlarni   egallashga   gar   tomonlama   to’sqinlik
ko’rsayotgan   bir   paytda   ,   fan   ,   Sattorxon   qayd   etib   o’tganidek   ,     “turli   dindagi   ,
turli elatlarga mansub kishilarni yaqinlashtirdi” 10
 . 
Qadimgi madaniyat yodgorliklarini tadqiq etish va muhofaza qilishda yangi
bosqich XX asrning 20 – yillaridan boshlandi . Manashu davrda sovet hokimiyati
tomonidan   o’tkazilgan   milliy   chegaralash   natijasida   tuzilgan   O’rta   Osiyo
respublikalari   hududida   bir   qator   arxeologik   ishalar   amalgam   oshirildi   .   Ular
jumlasidan   ,   samarqandlik   mahalliy   havaskor   o’lkashunos   ,   sharq
qo’lyozmalarining   bilimdoni   Vyatkin   olib   brogan   qazish   ishlarini   aytib   o’tish
mumkin   .   U   o’z   arxeologik   izlanishlarini   XX   asrning   boshlarida   Afrosiyob
qal’asida   (qadimgi   Samarqand)   boshlagan   edi   .   Bu   qazishlarni   u   1925   ,   1929   –
1930 – yillarda davom ettiradi .
1925 – 1928 – yillarda Masson Ohangaron vodiysida 1 – arxeologik marshrutlarni
hamda   To’ytepa   yaqinida   qazishmalarni   ,   Keyinchalik   esa   Termiz   atrofidagi
Ayritom   qal’asidagi   qazishmalarni   amalga   oshirdi   .   1943   –   yilda   A   .   YU   .
Yakubovskiy   boshchiligida   Zarafshon   ekspeditsiyasi   tashkil   etildi   .   Unda   o’z   –
o’zidan   yetishgan   arxeolog   Turdi   Mirg’iyosof   faol   ishtirok   etdi   ,   so’ngra   u
respublika   tarix   muzeyida   arxeologiya   bo’limini   tashkil   qildi   .   Biroq   ,   30   –
yillarning o’rtalariga qadar hali endigina tug’ilib kelayotgan qadimshunoslik fanida
9
10
  Asanova    G.,    Nabixanov    M.,    Safarov    I.    O`zbekistonning 
iqtisodiy va ijtimoiy jug`rofiyasi. — T., 1994
24 tarixiy jarayonning sanasini belgilash masalalarida idealistik tasavvurlar humdorlik
qilar , topilmalarga ham ashyoviy nuqtai nazardan yondashilar edi . 
Faqat   ,   1935   –   yildan   boshlab   o’rta   osiyo   arxeologiyasi   rivojlanishida
chinakam ilmiy yuksalish boshlandi va u eng avvalo tadqiqotlar olib borilayotgan
hududlardagi ishlar miqyosini kengayishida , qo’yilayotgan vazifalarning ulkanligi
va erishilgan natijalarning salmoqli ekanligida o’z ifodasini topdi 11
 . Eng asosiysi ,
tadqiqotlar   sifat  jihatdan  yanada  yuksakroq  saviyaga  ko’tarildi   va o’z  mohiyatiga
ko’ra   ,   o’lkashunoslik   doirasidan   chiqib   ,   multidistiplinar   majmuaviy
ekspeditsiyalarni tashkil etish tomon qo’yilgan qadam bo’ldi . 
1936   –   yilda   Tolstovning   Yahyo   G’ulomov   faol   ishtirok   etgan   Xorazm
ekspeditsiyasining   keng   miqyosdagi   ishlari   asta   –   sekin   fan   olamiga   qadimgi
Xorazmning dehqonlari va ko’chmanchilarining hayratomuz sivilizatsiyasini ochib
berdi   .   Masson   boshchiligidagi   Termiz   arxeologik   majmuaviy   ekspeditsiyasi
(TAME   1938   -   1940)   O’zbekiston   janubidagi   katta   hududni   qamrab   oldi   va
paleolit davridan to o’rta asrlargacha bo’lgan davrga mansub yangi yodgorliklarni
aniqladi   .   Birinchi   marta   tosh   asri   odami   hayotning   izlari   topildi.   Okladnikov
Teshiktosh g’oridan neandertal odamning jasadini topdi . 
TAME tomonidan olib borilgan ishlar yuksak rivojlangan san’atga va shahar
qurish   an’analariga   ega   bo’lgan   qadimgi   Baqriyaning   ellinlashgan   madaniyati
ustidagi pardani ochib berdi . Moddiy madaniyat va san’atning noyob yodgorliklari
milodning   I   –   II     asrlariga   mansub   Ayritom   haykaltaroshlik   frizidir   .   XII   asrga
mansub Termiz hukmdorlari saroyining xarobasi  topildi . Turli davrlarga mansub
ashyoviy   materiallarning   butun   majmuasi   O’rta   Osiyo   tarixini   antic   davrdan
boshlab   davrlashtrishi   imkonini   berdi   .   Garchi   ,   davrlashtirish   go’yo   O’rta   Osiyo
quldorlik formatsiyasining ochilishi bilan bog’liq ravishda marksistik formatsiyali
sxemaga  asoslangan  bo’lsada  , unda  1  – marta tarixning eng  qadimgi  bosqichlari
o’z   aksini   topdi   .   Arxeologiya       va   san’at   tarixining   rivojlanishida   Shishkin
tomonidan Varaxsha qal’asidagi saroy xarobalarida olib borilgan qazishlar (1937 –
11
25 1939) muhim ahamiyatga ega bo’ldi . Bu yerda 1 – marta asrlar davomida unitilib
ketgan   devoriy   tasvirlar   san’ati   namunalari   topildi   .   Ularda   so’g’liklarnning   arab
istilosidan oldingi hayotidan olingan real ko’rinishlar va mifologiyaga oid tasvirlar
aks   ettirilgan   edi   .   Ularning   ochilishi   mazkur   san’atning   keyinchalik
O’zbekistonning ko’plab mintaqalarida topilgan namunalarning dastlabkisi bo’ldi .
Yirik   arrigatsi   obyektlari     -     katta   Farg’ona   kanali(Masson   ,   Yahyo   G’ulomov   ,
Jukov   va   boshqalar   -   1939),   Toshkent   kanali   (Terenotkin   ,   Voronets     -     1940)   ,
Kattaqo’rg’on   suv   ombori   (Shishkin   ,   Suxarev   -   1940)   qurilishi   davomida   olib
borilgan arxeologik kuzatishlar tufayli qimmatli natijalar qo’lga kiritildi . Grigorev
tomonidan Sirdaryo bo’yi mintaqasi va Keles cho’lini tadqiq  etish natijasida  ham
muhim xulosalar olindi .  II jahon urushi yillarida yirik majmuaviy eksprdidsiyalar
faoliyati   deyarli   to’xtab   qoldi   ,   ammo   arxeologik   ishlar   davom   ettirildi   .   1942   –
yilda   Yahyo   G’ulomov   ,   Gerasimov   Shimoliy   Toshkent   kanali   qurilishida
arxeologik  kuzatishlar   olib  bordilar   .  Shishkin   va   Nilsen   Buxoro  vohasida   qazish
ishlarini amalga oshirdilar . 
Biz   bu   o’rinda   faqat   O’rta   Osiyo   Tarixini   qadimgi   sharq   madaniyatidan
ajralmas   ekanligini   1   –   marta   ko’rsatib   berib   qolmay   ,   balki   bu   mintaqa   hududi
uning   qoloq   periferiyasi   emasligini   ,   yorqin   o’ziga   xoslikka   ega   ekanligini
ko’rsatib bergan asosiy tadqiqotlarni qayd etdik . 
Urush   yillarida   O’rta   Osiyo   arxeologiyasining   ko’plab   masalalarini   yoritib
borishda   Moskva   ,   Lelingrad   va   boshqa   ilmiy   markazlardan   evakuatsiya   qilingan
taniqli   olimlar   ishtirok   etdilar   .   Bu   davrda   Toshkentda   S   .   P   .   Tolstov   doctorlik
disertatsiyasini   ,   Yahyo   G’ulomov   va   Shishkin   nomzodlik   desertatsiyalarini
himoya   qildilar   .   Shunday   qilib   ,   tarix   va   arxeologiya   instituti   tashkil   etulgunga
qadar   O’zbekistonda   arxeoogiyaning   mazkur   institute   dargohida   asosiy   ilmiy
yo’nalishlardan   biri   sifatidagi   o’rinni   oldindan   belgilab   bergan   ulkan   arxeologik
material , dala tadqiqotlari tajribasi to’plangan edi . 
26 2.2  O’zbekistonda arxeologiya faniga hissa qo’shgan olimlar
 
1943 – yilda yagona fan markazining tuzulishi bilan metologik yondashuvlar
va   kadrlar   tanlashda   chinakam   sifat   o’zgarishlari   boshlandi   .   Bu   fan   markazi
O’zbekiston  Fanlar   akademiyasi   edi   .  Shu  paytdan  boshlab  ,  respublikaning   yosh
Fanlar   Akademiyasi   O’zbekistonning   ilmiy   nazariy   muammolarini   ishlab
chiqishda   ,   yirik   majmuaviy   ekspeditsiyalarni   tashkil   etishda   yetakchi   rol   o’ynay
boshladi   .   O’sha   yilning     o’zida   uning   tarkibida   Tarix   va   arxeologiya   instituti
tashkil etildi . uning ikki bo’linmasi – Y.G’.G’ulomov boshchilik qilgn qadimgi va
o’rta   asrlar   tarixi   bo’limi   va   shu   bo’lim   tarkibiga   kiruvchi   ,   V.A.     Shishkin
rahbarlik   qlayotgan   arxeologiya   sektori   respublikada   keng   miqyosli   arxeologik
tadqiqotlarni   tashkil   etdilar   hamda   moddiy   madaniyatni   o’rganish   uchun   yosh
mutasxassis kadrlar yurishtirish borasidagi ishlarni amalga oshirdilar. 
Yahyo G’luomovich G’ulomov birinchi mutaxassis arxeolog bolib , uning ilmiy
faoliyati   1933   yilda   O’zbekiston   qadimiyat   va   san’at   yodgorliklarini   muhofaza
qilish   qo’mitasida   boshlangan   edi   .   so’ngra   u   SSSR   fanlar   akademiyasining
O’zbekiston fillialida bo’lim boshlig’I bo’lib ishladi . 1956 yilda Yahyo G’ulomov
O”zbekiston  fanlar akademiyasining muxbir a’zosi , 1966 yilda esa haqiqiy a’zosi
etib saylandi . tarix va arxeologiya institutining bo’lim bo’lim boshlig’I lavozimida
u   umrining   oxiiga   qadar(1977)   ishladi   .   Respublikada   arxeologiya   sohasidagi
barcha   tashabbuslar   ,   ekspeditsiyalarda   va   razveskalarda   ishtirok   etishlar   unung
nomi bilan bog’liq . institutda u ikkita asosiy iolmiy yo’nalishga rahbarlik qildi  : 
1. osh asri va bronza davri madaniyatlarini o’rganish
2. O’rta Osiyoda irrigatsiya va dehqonchilik tarixini o’rganish.
Bu   sohaga   u   o’zining   beqiyos   ulkan   shaxsiyu   hissasini   qo’shdi.     Uning   qadimiy
irrigatsiyani va yerdan foydalnishni o’rganish sohasidagi tadqiqotlarining natijalari
,   Zarafshon   ,   Qashqadaryo   kabi   qadimgi   suv   manbalarining   rejimini   tadqiqot
27 etishga   oid   xlosalari   “o’z   qimmatiga   ko’ra   tengi   bo’lmagan   ,   asos   soluvchi”
natijalar sifatida baholandi 12
 . 
     Vasiliy   Afanas’evich   SHishkin   ma’lumotiga   ko’ra   sharqshunos   ,   o’z   ilmiy
faoliyatni  1926 yilda O’rta Osiyo qadimiyat  va san’at  yogorliklarini  o’rganish va
muhofaza qilish qo’mitasining xodimi sifatida boshlagan. Keinchalik O’zbekiston
qadimiyat   va   san’at   yodgorliklarini   o’ganish   va   muhofaza   qilish   qo’mitasida   o’z
ishini   arxeologik   va   tarixiy   arxeologik   yo;nalishdagi   dala   tadqiqotlari   bilan   birga
qo’shib olib brogan holda faoliyat ko’rsatdi (Buoro va Qashqadaryo viloyatlarida,
Farg’ona   vodiysida).   1943   yldan   boshlab   u   yirik   ilmiy   ekspeditsiyalarda
(Zarafshon, Termiz, Poykent) va Samarqanddagi Go’ri Amir maqbarasidagi Temur
va   Temuriylar   qabrini   o’rganishda   ishtirok   etdi   (1941   Varaxshadagi   Alibasterdan
yasalgan haykalni va deviriy tasvirlarni topganligi unga shuhrat keltirdoi (1937) .
Institut   tshkl   etilganidan   so’ng   Shishkin   u   yerda   katta   ilmiy   xodim   sifatida   o’z
faoliyatini   boshladi   va   umrining   oxiriga   qadar   (1966)   Sektor   boshlig’I   bo’ldi   .
1966 yil fevral oylarida u fanlar akademiyasining muxbir a’zosi etib sayandi 13
 .
Tarix   va   arxeologiya   institutida   Olim   qadimgi   shaharlar   va   qishloq
manzillari   va   qadimgi   hamda   o`rta   asr   davriga   oid   maqbaralarni   o`rganish   ishiga
rahbarlik qildi 14
.                                                    
            Yahyo  G’ulomov  va  V.  A.  SHishkin  boshchiligida   O`zbekiston   arxeologiya
ekspeditsiyasining   ko`p   sonli   otryadlari   Zarafshonning   quyi   oqimida,   Samarqand
mintaqasida,   Farg’ona   vodiysida   vaToshkent   vohasida   ,   shuningdek   ,   yangi
o’zlashtrilayotgan   yerlarda   ,   irrigatsiya   qurilishlari   zonalarida   ,   Chimqo’rg’on   ,
Janubiy surxon va Tuya bo’g’iz suv omborlari  , chorvoq ges qurilishida , Amu –
buxoro   va   Amu   –   qarshi   kanallari   ,keyinchalik   esa   Markaziy   Farg’ona   kanali
trassasida dala ishlarini olib bordilar .
12
13
14
  Nafasov T. O`zbekiston toponimlarining izohli lug`ati. T.,1988
28 Yildan   –   yilga   institut   arxeolog   tadqiqotchilari   oldida   ulkan   vazifalar   ,   shu   jumladan   ,   ibtidoiy   jamiyat   ,
  antik va o’rta
asrlar    davrlarida oid yodgorliklarni , qadimgi irrrigatsiya inshootlarini, shaharlar
va qishloq manzilgohlari tarixini o’rganish vazifalari qo’yila boshlandi . 
Dastlabki paytlarda xususan , 50 – yillarda tosh asri va bronza davrini
o’rganish   muammosi   qo’yildi  .  Bu   vaqtga  kelib  ,  ibtidoiy  odamning  Teshiktosh  ,
Omonqo’ton   g’orlari   singari   bir   qator   manzillari   topilgan   va   ular   O’zbekiston
tuprog’ining insoniyat ajdodlarining beshigi bo’lganligini , ilmiy izlanishlar uchun
muhim ahamiyat kasb etishini yaqqol   ko’rsatgan edi . Biroq , ayni paytda anashu
uzoq o’tmish davrini tadqiq etish uchun mutaxasis kadrlarni yetishmasligi sezildi .
Yahyo   G’ulomovning   tashabbusi   bilan   institutning   bir   guruh   aspirantlari   sobiq
ittifoqning   Markaziy   shaharlarida   (asosan   Lelingradda)   tosh   va   bronza   davrining
tadqiqotchilari   bo’lgan   yirik   olimlar   rahbarligida   maxsus   tayyorgarlikdan   o’tdi   .
O’zbekiston   Fanlar   Akademiyasining   Akademigi,   O’zbekistonda   xizmat
ko’rsatgan fan arbobi, Abu Rayhon Berniy nomidagi davlat mukofotining laurenti,
tarix   fanlari   doktori,   taniqli   tarixchi   arxeolog   olim,   arxeologiya   fanining   chuqur
bilimdoni,   tashkilotchi   rahbar,   ezgulik  yo’lini   o’zining  hayot   tamoyili   qilib  olgan
ustoz va bag’ri keng inson, professor Ahmadali Asqarov bu yili 70 ga to’ldi.
Ahmadali maktabda o’qib yurgan kezlaridayoq o’qimishli , hayot achchiq –
chuchuklarini   tatigan   ,   ustozlari   o’gitini   olishga   intilar   ,   maktab   ustozlari
tomonidan tavsiya etilga ilmiy va badiiy adabiyotlarni qunt bilan o’qir , ustozlariga
chuqur   hurmat   esa   uning   hayot   tamoyiliga   aylangan   edi.   Maktab   kutubxonasidan
boshlangan   ,   ilm   xazinasi   –   kutubxonalarga   bo’lgan   intilish   ,   Ahmadalining   bir
umrlik turmush tarziga aylandi , uni manaviy kamolotga yetakladi.
Natijada institut ilmiy jamoasiga yosh mutaxasislar oqimi kelib qo’shildi(Islomov ,
Qosimov , Sulaymonov , Mirsoatov , Rahimov , Asqarov , shuningdek , numizmat
va sharqshunoslar Ishoqov , Ernazarova) . Eng qadimgi hayot ildizlarini qidirishga
qaratilgan   muntazam   izlanishlar   natijasida   respublika   hududida   tosh   asri
odamining   g’orlardagi   va   ochiq   yerlardagi   bir   qator   manzillari   topildi   .   Ular
orasidagi   Bo’zsuvdagi   (Toshkent   atrofida)   paleolit   davriga   oid   manzil   ,
29 Chirchiqning   yuqori   oqimidagi   Xo’jakent   va   Obirahmat   g’orlari   ,   Ohangaron
vodiysidagi   ko’p   qatlamli   Ko’lbo’loq   manzili   bor   edi   .   Ularni   tadqiq   etish
(Sulaymonov   ,   Qosimov)   shuni   ko’rsatdiki   ,   O’zbekistonning   tog’li   tumanlarida
quyi paleolit davridayoq ,  yani bundan 600 – 700 ming yil ilgari ibtidoiy ovchilik
va   termachilik   yashagan   va   bu   hudud   odamning   jismoniy   rivojlanishining   ilk
bosqichidagi yashash zonasi – bepoyon Yevroosiyo zonasi tarkibiga kirgan . 
O’zbekiston hududida ibtidoiy madaniyatlar evalutsiyasining uzluksizligi borasida
janubiy Farg’ona g’orlaridagi , Surxondaryodagi Machay , Obishir , Toshkentdagi
Qo’shilishi   ,   singari   o’rta   ,   yuqori   paleolit   va   mezolit   davrlariga   mansub
manzilgohlarning   ochilishi   va   o’rganilishi   guvohlik   beradi   .   Shuningdek   ,   tosh
asriga   mansub   chaqmoqtosh   ustaxonalari   va   ibtidoiy   san’atning   ko’plab
namunalari ham topildi . Zarautsoy , Taketosh , Porongunsoy , Sarmish daralarida
tadqiqotchilar   ko’z   oldida   noyob   “rasmlar   galeriyasi”   namoyon   bo’ldi   .   Ularning
o’rganilishi   tufayli   O’zbekistonda   arxeologiya   fanining   mustaqil   yo’nalishi
qoyatoshlardagi   ibtidoiy   tasviriy   san’at   muamosini   tadqiq   etishga   asos   solindi
(Kabirov , so’ngra Xo’janazarov) . Institut arxeologlarining tadqiqotlari natijasida
toshdan   metalga   o’tish   davri   yoritib   berildi   .   Surxondaryoda   Eneolit   qatlamlarini
tadqiq   etish   shuni   ko’rsatdiki   ,   yangi   tosh   asrining   boshiga   kelib   odam   O’rta
Osiyada tabiat mahsulotlarini o’zlashtirishdan tabiat olamiga faol tasir ko’rsatishga
o’ta   boshlagan   .   Bu   hayvonlarni   qo’lga   o’rgatish   va   yovvoyi   o’simliklarni
madaniylashtirish orqali  sodir  bo;lgan hamda bunda janubiy mintaqadagi  ibtidoiy
jamoalar  ustuvorlikga  ega bo’lgan  . Isttitutda olib  brogan  tosh  asri   yodgorlilariga
oid tadqiqotlar O’zbekistonda ibtidoiy jamiyat tarixini tiklash va uni davrlashtirish
uchun   poydevor   yaratib   berdi   .   50   –   60   –   yillarda   bronza   davri   yodgorliklarini
qidirib   topish   va   o’rganish   ishlari     ancha   siljidi   .   Zarafshon   vodiysi   va
Qashqadaryoda   cho’l   bronza   davri   qabilalarining   ko’plab   manzillari   (Andronov
Tazabog’yob   madaniyati   ,   milodgacha   bo’lgan   II   asrning   ikkimchi   yarmi   –   I   asr
boshlari   )   topildi   .   mana   shu   davrga   mansub   qabrlar   va   manzilgohlar   Farg’ona
viloyaytida   ham   aniqlandi.   Ushbu   davrda   yashagan   qabilalarning   hayoti   va
30 madaniyatini   tavsiflashda   Yahyo   G’ulomovning   Ahmadali   Asqarov   va   O’tkir
Islomov tomonidan qabrdagi tadqiqotlari , keyinchalik Buxoro viloyatining g’arbiy
qismidagi   Moxandaryo   manzillaridagi   izlanishlari   muhim   ahamiyat   kasb   etdi   .
Ularning   tadqiqotlari   qadimgi   dehqonlar   va   chorvadorlarning   “Zamonbobo
madaniyati” deb atalgan mustaqil arxeologik madaniyatini   ko’rsatib berdi. Ushbu
izlanishlar   aralash   chorvachilik   –   chorvachilik   xo’jaligi   rivojlangan   adirlar
zonasida   hamda   vohalarning   chekkalarida   ,   shunungdek   ,   qadimda   suv   bosgan
yerlarda   yashovchi   aholining   ,   madaniy   qiyofasi   haqida   tasavvur   hosil   qilish
imkonini   berdi.   Biroq   ,   ushbu   zona   aholisi   O’rta   Osiyoning   janubida   yashovchi
qabilalarga   xos   bo’lgan   quruvchilik   va   Fortifikatsiya   ko’nikmalarini   yetarli
darajada egallamagan edi . 
60   –   yillardayoq   Surxandaryoda   (Shimoliy   Baqtriya   )   bronza   davrining
yangi   yodgorliklari   –   Sopollitepa   va   so’ngra   Jarqo’ton   topildi   .   O’sha   paytdayoq
ularni   o’ganish   boshlandi(Ahmadali   Asqarov)   va   tadqiqotlar   fanga   qadimgi
dehqonlar   hamda   shahar   quruvchilarning   yuksak   rivojlangan   hayratomuz
sivilizatsiyasini ochib berdi . so’ngra ma’lum bo’lishicha , bu sivilizatsiya qasrlar ,
ibodatxonalar   ,   rivojlangan   fortipikarsiya   va   hunarmandchilikka   ega   bo’lgan
bepoyon   Baqtriya   –   Marg’iyona   sivilizatsiyasi   tarkibiga   kirgan   .   uning   aholisi
janubda   Mesopotamiya   va   Hindistondagi   markazlar   bilan   va   shimolda   dasht
chorvadorlari bilan (Amdronov madaniyati vakillari) madaniyati zonasi bilan qalin
savdo   aloqalarini   olib   borgan   .   Bu   kashfiyotlar   va   1970   –   yilda   tashkil   etilgan
arxeologiya   institute   doirasida   davom   etirilgan   tadqiqotlar   o’sha   paytdayoq
O’zbekistonnnig   janubiy   hududlarini   qadimgi   shahar   tipidagi   yuksak   rivojlangan
sivilizatsiyaning bepoyon arealiga kiritish mumkinligi  haqidagi fikriga asos bo’ldi.
Ana   shu   vaqtda   Janubiy   vohalarga   cho’l   bronza   madaniyati   vakillarining   kirib
kelish   manzaralari   namoyon   bo’la   boshladiki   bu   hol   O’rta   Osiyo   mintaqasida
qadimgi   sivilizatsiyalarning   umumiy   qiyofasining   shakllanishida   migratsiya
jarayonlarining   rolini   aks   errirar   edi   .   O’zbekiston   hududidagi   madaniyatlarning
tarkib topishiga oid bir  yoqlama qarashlarni  yuzaga keltirdi. Holbuki  , u o’zining
31 geografik mavqei , o’rtada joylashganligi tufayli qabilalar va madaniyatlar o’zaro
ta’sir maydoni bo’lib qolgan edi .
  Institut   arxeologlari   tomonidan   shaharlar   ,   qishloq   manzillari,   o’troq
aholining   mikropollari   va   ko’chmanchilarning   qabrlarini   o’rganishga   alohida
ahamiyat   berildi   .   Varahsha   arki   va   qasri   joylashgan   yerda   qazish   ishlari   davom
ettirildi(Shishkin   ,   Nilsen).   Shimoliy   Baqtruya   qishloqlaridagi   qasrlarda   olib
borolgan   qazish   ishlari   paytida   ham   yangi   tasvirlar   topildi.   Janubiy   So’g’d
qishloqlaridagi   uy-joylarni   Kabanov   tadqiq   etdi.   Institut   tashkil   etilgandan   so’ng
qadimiy   shaharlarning   vujdga   kelish   jarayonini   yangi,   rejali   asosda   o’rganish
yo’lga qo’yildi.  
  Afrosiyob,   Axsikent,   Quva,   Toshkentni   o’rganish   diqat   markazida   turdi.
Afrosiyob qo’rg’onida qadimgi Samarqandni o’rganishga alohida e’tibor berildi va
bu hol 1945 yilda maxsus Samarqand arxeologiya bazasining tashkil etilishida o’z
aksini   topdi(Terenojnik   ,   so’ngra   esa   Jukov).   1958   –   yilda   Afrosiyob   otrryadi
(rahbar   rahbari,   so’ngra   G’ulomov)   tuzilishi   bilan   qal’adagi   ishlar   keng   avj
oldirildi.   Ishda   asosiy   diqqat   –   e’tibor   mudofaa   devorlarini   ,   irrigatsiyani   shahar
dahalarini , hunarmandchilik mahsulotlarini o’rganishga qaratildi. Ilk o’rta asrlarga
mansub   aslzodalarning   devorlarida   ajoyib   syujetli   tasvirlar   saqlanib   qolgan   saroy
imoratlari   mavjud   mavzelarning  topilishi   tadqiqotlarning   eng   katta  yutig’I   bo’ldi,
ushbu topilmalar dunyo san’atinig noyob kolleksiyasi sirasiga kiritildi.  Akademik
Ahmadali Asqarovning ilmiy, ijodiy va pedagogik faoliyati
O’zbekiston   Fanlar   Akademiyasining   Akademigi,   O’zbekistonda   xizmat
ko’rsatgan fan arbobi, Abu Rayhon Berniy nomidagi davlat mukofotining laurenti,
tarix   fanlari   doktori,   taniqli   tarixchi   arxeolog   olim,   arxeologiya   fanining   chuqur
bilimdoni,   tashkilotchi   rahbar,   ezgulik  yo’lini   o’zining  hayot   tamoyili   qilib  olgan
ustoz va bag’ri keng inson, professor Ahmadali Asqarov bu yili 70 ga to’ldi.
Ahmadali   maktabda   o’qib   yurgan   kezlaridayoq   o’qimishli   ,   hayot   achchiq   –
chuchuklarini   tatigan   ,   ustozlari   o’gitini   olishga   intilar   ,   maktab   ustozlari
32 tomonidan tavsiya etilga ilmiy va badiiy adabiyotlarni qunt bilan o’qir , ustozlariga
chuqur   hurmat   esa   uning   hayot   tamoyiliga   aylangan   edi.   Maktab   kutubxonasidan
boshlangan   ,   ilm   xazinasi   –   kutubxonalarga   bo’lgan   intilish   ,   Ahmadalining   bir
umrlik   turmush   tarziga   aylandi   ,   uni   manaviy   kamolotga   yetakladi.   Yahyo
G’ulomov   va   V.   A.   SHishkin   boshchiligida   O`zbekiston   arxeologiya
ekspeditsiyasining   ko`p   sonli   otryadlari   Zarafshonning   quyi   oqimida,   Samarqand
mintaqasida,   Farg’ona   vodiysida   vaToshkent   vohasida   ,   shuningdek   ,   yangi
o’zlashtrilayotgan   yerlarda   ,   irrigatsiya   qurilishlari   zonalarida   ,   Chimqo’rg’on   ,
Janubiy surxon va Tuya bo’g’iz suv omborlari  , chorvoq ges qurilishida , Amu –
buxoro   va   Amu   –   qarshi   kanallari   ,keyinchalik   esa   Markaziy   Farg’ona   kanali
trassasida dala ishlarini olib bordilar 15
 .
Talabalik   yillaridayoq   o’zbek   arxeologiyasining   otasi   ,   taniqli   olim
akademik   Yahyo   G’ulomovning   ilmiy   maruzalari   va   u   kishi   bo’lgan   muloqtlar
yosh   Ahmadali   Asqarovning   keyingi   hayot   yo’lini   belgilab   berdi.   Chunki   ,   ustoz
Yahyo   G’ulomov   institutda   O’zbekistonda   arxeologiyasidan   maxsus   kurs
o’qitdilar.   Talabalik   yillarida   boshlangan   ustoz   –   shogirdga   xos   ilk   munosabatlar
uzoq davom etib , o’zining samarali mahsulini berdi. Bir necha o’n yillar o’tgach ,
olim   o’z  hayotida  iz   qoldirgan  ustozi   haqida  xotirlab  shunday  yozadi  :  “Men  o’z
G’ulomov va Gryaznovlardan saboq olgan bo’lsam , rahbarlik ish faoliyati sirlarini
yana bir akademik ustoz Mo’minovdan o’rgandim)”(A.Asqarov) .
Yosh   mutaxassisdagi   tashkilotchilik   qobiliyati   ,   arxeologiya   faniga   bo’lgan
fidoyilik   ,   o’ziga   va   atrofdagilarga   nisbatan   talabchanlik   ,   hayotda   va   ilmdagi
prinsipiallik   ,   halol   poklik   o’sha   paytdayoq   O’zbekiston   FA   rahbariyati   etiborini
o’ziga   tortdi.   Nihoyat   ,   Ahmadali   Asqarov   1970   –   yili   yangi   tashkil   etilgan
Arxeologiya institutining direktori etib tayinlandi.
15
  Asanova    G.,    Nabixanov    M.,    Safarov    I.    O`zbekistonning 
iqtisodiy va ijtimoiy jug`rofiyasi. — T., 1994
33 Endi Ahmadali Asqarov zimmasida hukumat qarori bilan tashkil etilgan ilm
dargohi   O’zbekiston   FA   Arxeologiya   ilmiy   tadqiqot   institutini   ilmiy   tashkiliy
jihatdan uyushtirishdek og’ir va mas’uliyatli vazifa turardi.
Samarqandda   ochilgan   arxeologiya   institutining   shakllanishida   Ahmadali
Asqarovning  ilmiy  tashkilotchilik  va  rahbarlik  xizmatini  alohida   qatd  etish  zarur.
Chunki , yangi ochilgan institut binosini qurdirish va uni tegishli malakali kadrlar
bilan taminlash o’z – o’zidan bo’lavermas edi. Bu yo’lda uchragan sun’iy to’siqlar
va   institutning   juda   og’ir   kechgan   tashkiliy   shakllanish   jaryoni   yosh   diretorni
cho’chitmadi , u o’ziga xos qat’iy iroda bilan institutni nafaqat O’rta Osiyoda balki
butun dunyo miqyosida tan olingan ilmiy markaz darajasiga ko’tara oldi.
Ahmadali   Asqarov   bevosita   rahbarligida   birdam   ,   ahil   arxeolog   –   olimlar
jamoasi shakllandi , o’ziga xos “Samarqand arxeologiyasi maktabi” tashkil topdi.
Ahmadali   Asqarov   nafaqat   tashkilotchi   rahbar   ,   balki   haqiqiy   fan
zahmatkashlaridan  biridir. U  Buxoro  , Qarshi   – Surxon cho’llarida  ,  Toshkent  va
Farg’ona   vohalaridan   tortib   to   uzoq   Sibr   kengliklarigacha   bo’lgan   hududlarda
ko’plab arxeologik izlanishlar o’tkazgan fidoiy tadqiqotchi hamdir.
Domlaning ilmiy izlanishlari 12 ta managrafik yirik asarlar (shulardan 2 tasi
darslik) va 300 dan ortiq ilmiy , ilmiy – ommabop ishlarda o’z aksini topgan.
 
34 35 36 37 XULOSA
O`zbekistonning   mustaqil   rivojlanish   yo`liga   kirishi   uning   xalqlari   tarixida
muhim   inqilobiy   ahamiyatga   ega   bo`ldi   va   ijtimoiy   taraqqiyotda   katta   burilish
yasadi.   Shu   munosabat   bilan   respublikamizning   nafaqat   iqtisodiy,   ijtimoiy   va
siyosiy   hayotida,   ma`naviy   hayotida   ham   keskin   yangilanish   jarayoni   ro`y
bermoqda.   Bu   yangilanishda   ilmiylikka,   tariximizga,   boy   madaniy   merosimizga
qiziqish,   uni   keng,   har   tomonlama   ilmiy   va   haqqoniy   o`rganishga   intilishning
kuchaya   borishi   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Shu   jumladan   tarixiy
o`lkashunoslikni   o`rganishning   ahamiyati   va   unga   bo`lgan   talab   kun   sayin   o`sib
bormoqda.   Birinchi   prezidentimiz   I.Karimov   aytganlaridek,   xalqimiz
dunyoqarashini   milliy   istiqlol   ruhida   isloh   qilishni   talab   qilmoqda.   Har   bir   inson
tug`ilib o`sgan o`lkasi tarixini mukammal o`rganmog`i shart. “Tarix va madaniyat
yodgorliklarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish to`g`risida”gi fikrlar yangi
qomusimizda o`z aksini topdi. 
Tarixiy   o`lkashunoslikning   maxsus   kurs   sifatida   oliy   o'quv   yurtlari   tarix
fakultetlariga   maxsus   kurs   sifatida   kiritilishi   bu   fanga   e`tiborining   kuchayib
borayotganidan dalolat beradi.
Jamiyat   kurilishining   xozirgi   boskichida   tarixiy   o`lkashunoslikning   roli   va
axamiyati bekiyos oshib bormokda. O`zbekiston fuqarolarining axloqiy va estetik
tarbiyalash,   ularning   madaniy   saviyasini   oshirish   uchun   ma`naviy   boyliklarini
kupaytirish va ulardan keng foydalanish xakida gamxurlik kilish burchiligiga o`lka
tarixi va unga munosabatidan iboratdir.
O`zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasida xam O`zbekiston fuqarolarining
O`zbekiston   xududida   joylashgan   madaniy   yodgorliklarga   extiyotkorlik   bilan
munosabatda   bulish,   asrab   avaylashlari   ta`kidlab   o`tilgan.   O`lkashunoslik   kursi
ko'p   millatli   O`zbekiston   tarixini,   uning   madaniyat   yodgorliklarini   o`rganishning
eng muhim vositalaridan biridir.
38 ADABIYOTLAR RO'YXATI
1. Nabiev A. Tarixiy o`lkashunoslik. — T., 1996.
2.Istoricheskoe kraevedenie. - M., 1980.
3.Istoricheskoe kraevedenie: vopros periodizatsii i izucheniya. –  Tver, 1992. 
4.Alekseev   V.P.,   Askarov   A.A.,   Xodjayov   T.K.   Istoricheskaya   antropologiya.
Sredney Azii. - T.: 1990.
5.Belenitskiy   A.M.,   Bentovich   I.B.,   Bolshakov   O.G.   Srednevekovy   gorod
Sredney Azii. - L., 1973.
6. Jabborov I. M. O`zbek xalqi etnografiyasi. — T., 1994.
7. Jabborov I. M. Jahon xalqlari etnografiyasi. - T., 1985. 
8.Kabirov A., Sagdullaev A.S. O`rta Osiyo arxeologiyasi. - T., 1990.
9. Artsixovskiy A. V. Arxeologik asoslar. — T., 1970.
10. Asanova         G.,         Nabixanov         M.,         Safarov         I.         O`zbekistonning  
iqtisodiy va ijtimoiy jug`rofiyasi. — T., 1994.
11. Nafasov T. O`zbekiston toponimlarining izohli lug`ati. T.,1988.
12.Alimov I.,   Ergashev F., Butaev A.   Arxivshunoslik. - T1997.
13.   Asanova         G.,         Nabixanov         M.,         Safarov         I.         O`zbekistonning  
iqtisodiy va ijtimoiy jug`rofiyasi. — T., 1994.
14. Nafasov T. O`zbekiston toponimlarining izohli lug`ati. T.,1988.
15. Alimov I.,   Ergashev F., Butaev A.   Arxivshunoslik. - T1997.
INTERNET RESURSLAR
1.  www.natlib.uz  
2.  www.ziyonet.uz   
3.  www.kitob.uz
4.  www.tdpu.uz
5.  www.referat.arxiv.uz
39