Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 10000UZS
Размер 46.2KB
Покупки 0
Дата загрузки 19 Январь 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет Основы культурологии

Продавец

Bohodir Jalolov

Mustaqillik sharoitida komil inson g’oyasi

Купить
Mustaqillik sharoitida komil inson g’oyasi
Reja: 
Kirish 
1. Ta’lim inson g’oyasi – asosiy pedagogik muammo sifatida 
2. O’tmish allomalarning ijodiy merosida komil inson g’oyasi 
3. Komil insonni shakllantirishning asosiy yo’nalishlari 
4. Ma’naviy-tarbiyaviy ishlar mazmunida komil insonni tarbiyasi 
masalalari 
Xulosa 
Adabiyotlar   Kirish 
Mavzuning   dolzarbligi.   O’zbekiston   mustaqillikka   erishgach,   insonga
bo’lgan   e’tibor   kuchaydi,   unga   g’amxo’rlik   qilish,   uning   manfaatlari   to’g’risida
qayg’urish,   fuqarolarni   ijtimoiy   himoya   qilish   davlatning   ustuvor   siyosatiga,
kundalik   faoliyatiga   aylandi.   O’zbekiston   Respublikasining   Konstitutsiyasida
ta’kidlanganidek,   “O’zbekiston   Respublikasida   demokratiya   umuminsoniy
prinsiplarga   asoslanadi,   ularga   ko’ra   inson,   uning   hayoti,   erkinligi,   sha’ni,
qadrqimmati va boshqa daxlsiz huquqlari oliy qadriyat hisoblanadi”. 
2010   yilning   “Barkamol   avlod   yili”   deb   e’lon   qilinishi   respublikamizda
yoshlarga bo’lgan e’tiborning yaqqol dalili bo’ldi. Modomiki shunday ekan, hozirgi
dolzarb   vazifa   inson   to’g’risida   g’amxo’rlik   qilish,   yosh   avlodni   yetuk   shaxs,
zamonamiz   talabiga   javob   beradigan,   bilimdon,   yuksak   ma’naviyatli,   e’tiqodi
mustahkam,   irodasi   kuchli,   xalq,   Vatan   uchun   qayg’uradigan   komil   inson   qilib
tarbiyalash   va   voyaga   yetkazishdir.   Zero,   davlatimiz   rahbari   I.Karimov
ta’kidlaganidek,   endilikda   oldimizda   turgan   eng   muhim   vazifa   “...milliy
g’oyamizning   uzviy   tarkibiy   qismlarini   tashkil   qiladigan   komil   inson,   ijtimoiy
hamkorlik, millatlararo totuvlik, dinlararo bag’rikenglik kabi tamoyillarning ma’no-
mohiyatini   bugungi   kunda   mamlakatimizda   olib   borilayotgan   ma’naviy-ma’rifiy,
ta’lim-tarbiya ishlarining markaziga qo’yish, ularni yangi bosqichga ko’tarish, yosh
avlodimizni   har   tomonlama   mustaqil   fikrlaydigan   yetuk   dunyoqarash   egalari   qilib
tarbiyalashdan   iborat”.   Moziyda   yashab   o’tgan   mutafakkirlarning   inson   va   uni
yashashdan   maqsadi,   mukammal   jamiyat,   odil   va   ma’rifatli   shoh,   komil   inson
haqidagi qimmatli fikrlari hozirgacha o’z qadrini yo’qotmasdan, insoniyatga xizmat
qilmoqda.   Ushbu   tadqiqot   ishining   maqsadi   komil   inson   tarbiyasining   mazmun-
mohiyati,   maqsad-vazifalari,   yo’nalishlari,   ta’lim-tarbiya   jarayonlarining   uzviy
bog’liqligi,   ta’lim   jarayonida   ta’lim   oluvchilarni   ma’naviy-axloqiy   tarbiyalash
usullari va xususiyatlarini ilmiyamaliy jihatdan o’rganish hamda bo’lajak pedagogik
faoliyatda   ushbu   bilimlardan   keng   foydalanish,   tajribalarni   amaliyotda   faol   tadbiq
etishni yo’lga qo’yishdan iborat. 
  2   Ta’lim inson g’oyasi – asosiy pedagogik muammo sifatida 
 Komil inson – o’zida ma’naviy-axloqiy hislatlar majmuini mujassamlashtirgan, 
jamiyatda o’zligini va o’z qobiliyatini har tomonlama namoyon eta oladigan, 
ma’rifatli, dunyoviy bilimlarni mukammal egallagan, yuksak iste’dodli va 
intellektual salohiyatga ega bo’lgan ma’naviy jihatdan yetuk, axloqan pok, jismonan 
sog’lom, hayot go’zalliklarini his eta oladigan ijodkor shaxsdir. 
Ta’limni   insonparvarlashtirish   deganda   yosh   avlodda   boy   estetik   hissiyot,
yuksak   ma’naviyat,   madaniy   va   ijodiy   tafakkurni   shakllantirish   va   har   tomonlama
rivojlangan   shaxsni   tarbiyalashning   ustivor   yo’nalishlarini   o’z   ichiga   olgan   ta’lim-
tarbiya   dasturlarini   takomillashtirish   nazarda   tutiladi.   Bunda,   ta’lim   oluvchida
mustaqil   shaxsni   tarbiyalash,   unda   bilim   olish   madaniyatini   shakllantirish,   shaxsiy
va ijtimoiy faolligini oshirish, mustaqil fikrlash hamda shaxsiy g’urur, ishonch kabi
hislatlarni hosil qilishga alohida e’tibor berilishi kerak. 
Talaba-yoshlarda   insonparvarlik   fazilatlari,   eng   avvalo   ularning   o’zidan   katta
yoshdagilar   –   ota-ona,   yaqinlari,   o’qituvchilar   va   boshqalar   bilan   bo’lgan
munosabatlari   orqali   shakllanib,   so’ng   tengqurlari   bilan   munosabatlarda
takomillashadi. Shu ma’noda insonparvarlik shaxs ta’rifi va tavsifining bosh mezoni
sifatida,   uning   shaxs   ruhiyatida   vujudga   kelish,   shakllanish   va   taraqqiy   etish
jarayonlari   va   qonuniyatlarini   o’rganish   yoshlarni   ma’naviy-axloqiy   tarbiyala щ da,
ularning har tomonlama uyg’un taraqqiy etishlarini ta’minlashda muhim omil bo’lib
xizmat   qiladi.   Bu   o’rinda   uzluksiz   ta’limni   ham   insonparvarlashtirish   muhim
vazifadir. 
Komil   insonni   voyaga   yetkazish   ijtimoiy-madaniy   qadriyatlarni   insonning
ijtimoiy   intizomi   va   uning   ixtisoslik   bo’yicha   mehnat   faoliyatining   ajralmas   va
tabiiy   belgilariga,   xususiyatlariga   aylashtirishdan   iborat   bo’lib,   bo’lajak
mutaxassisning insonparvarlik sifat va fazilatlarining ustivor bo’lishini ta’minlashga
qaratiladi. 
Tarbiyaviy   ishlar   rejalari   gumanitar   turkumdagi   fanlarning,   shu   jumladan,
ijtimoiyiqtisodiy   fanlarning   insonparvarlik   xususiyatlaridan   ham   ta’lim-tarbiya
jarayonlarida unumli va samarali foydalanishni keng yo’lga qo’yish bilan birga, bu
  3   turkumga kirmagan fanlar, ya’ni fizika, kimyo, biologiya, matematika, shuningdek,
texnika   fanlari   va   umuman   talim   tizimida   o’tiladigan   barcha   fanlarning   ham
tarbiyaviy   tamoyillariga,   insonning   ma’naviy-ahloqiy   ruhiy   jihatdan
takomillashtirish   imkoniyatlariga   alohida   ahamiyat   va   e’tibor   qaratishni,   ularning
insonparvarlik   xususiyatlarini   kengroq   ochib,   tahlil   etib   ko’rsatib   berishni,   talaba
yoshlarni   o’qitish   orqali   ma’naviy-ruhiy   jihatdan   ham   tarbiyalashni   maqsad   qilib
qo’yadi. 
O’quv   dasturlarining,   darslik   va   qo’llanmalarning   yangi   avlodini   yaratishda,
ta’limning   texnik   vositalaridan   foydalanishda,   ular   uchun   maxsus   o’quv   dasturlari
tayyorlashda   ta’limni   gumanitarlashtirishning   mana   shu   tomonlariga,   ya’ni   yosh
mutaxassislarning   ma’naviy-ahloqiy   jihatdan   barkamol   shaxs   sifatida
takomillashuvida har bir fanning ishtirokini eng yuqori darajada ta’minlashga katta
e’tibor berilishi zarur. 
Hozirgi kun fan, madaniyat va ta’lim sohalarida ham katta o’zgarishlar amalga
oshirilmoqda, islohotlarning sur’atlari tobora jadallashmoqda. Biroq axborotlar asri
talablariga   muvofiq   o’zgarayotgan   hayotimiz   ehtiyojlari   jamiyat   oldiga   yangidan-
yangi vazifalarni ko’ndalang qilib qo’ymoqda. 
Shaxsning ma’naviy, ruhiy kamoloti ta’minlanmasa, jamiyatning moddiy-texnik 
taraqqiyoti   bir   tomonlama   bo’ladi   va   kutilgan   natijani   bermaydi.   Ruhiy   ibtido
yoshlar   qalbini   yuksak   madaniyat   va   axloqiy   fazilatlar   bilan   boyitishga,   ularning
umuman millatning ruhiyma’naviy rostlanishiga yordam berishi kerak. 
Komil insonni shakllantirish gumanitar ta’lim va tarbiyaning muhim qismlaridan
biri sifatida talaba-yoshlar ruhiy olamining shakllanishida, hayotiy pozitsiyalarning
mustahkalanishida,   ularning   ijtimoiy   faolligining   o’sishi   va   ixtisoslik   bilimlari
hamda   umumnazariy   tayyorgarligining   oshishida   asosiy   vositalardan   biri
hisoblanadi.   Insoniyat   tomonidan   to’plangan   behisob   madaniy   boyliklardan
bahramand   bo’lish,   ularni   o’zlashtirish   yoshlarda   gumanistik   dunyoqarashning
vatanparvarlik,   vijdon,   e’tiqod,   or-nomus,   sha’n,   mardlik,   jasorat,   oliyhimmatlik,
fidoiylik,   insonparvarlik   kabi   qadriyatlarning   shakllanishiga   yordam   beradi.
  4   Yoshlarda   bunday   sifat   va   fazilatlarni   tarbiyalash   maorif   va   oliy   ta’lim   tizimida
ustivor ahamiyatga ega bo’lishi kerak. 
Zero,   Prezident   I.   A.   Karimov   ta’kidlaganidek,   siyosatda,   iqtisodda   va
ma’naviyat sohasidagi islohotlarning taqdiri o’sib kelayotgan yosh avlodga bog’liq.
Barcha   talaba-ta’lim   oluvchilarni   Respublikamizning   tarixiy   shaharlariga,   diqqatga
sazovor   joylariga   muntazam   ravishda   sayohatlar   uyushtirib   turish,   muzeylarga,
ko’rgazmalarga, teatrlarga, konsertlarga maxsus jadval tuzib ommaviy ravishda olib
borish, ta’lim muassasalarida ularning mehnat va urush faxriylari bilan, zamonamiz
qahramonlari   bilan,   san’atkorlar,   shoir-yozuvchilar,   shifokorlar,   huquq-tartibot
idoralarining   mas’ul   xodimlari,   mahalla   oqsoqollari,   ota-onalar   bilan   davra
suhbatlarini,   uchrashuvlar   tashkil   etish-bular   hammasi   yoshlarda   milliy   iftixor,
vatanparvarlik   tuyg’ularini   tarbiyalash   bilan   birga   ularning   dunyoqarashini   yanada
kengaytirishga, boyitishga umuminsoniy saviyasini oshirishga yordam beradi. 
O’quv   yurtlarida   talabalarning   qiziqishlari   bo’yicha   tashkil   etilgan   turli   xil
to’garaklar,   klublar,   sport   seksiyalari,   kasb-hunar   sexlari   ham   talaba-yoshlarning
uyg’un rivoji uchun yaratilayotgan sharoitlardandir. 
Tarbiyaviy maqsad – aniq o’lchamli ishlarga oid vazifalarni belgilab beradi. Har
bir   ishda   asosiy   g’oya,   yo’nalish   (aqliy,   jismoniy,   mehnat   tarbiyasi   va   boshqalar)
ajralib   turadi.   Tarbiyaviy   maqsadni   belgilash   bosqichida   pedagogning   vazifasi
professor-o’qituvchilarning   murabbiylik   faoliyatini   asosiy   maqsadga   yo’naltirish,
tarbiyalanuvchilarning   muayyan   ta’sir   tizimini   qabul   qilishga   tayyorgarlik
darajasiga tashxis qo’yishdan iboratdir. 
Komil   inson   g’oyasi   –   shaxsni   ma’naviy-ahloqiy   shakllantirish,   Vatan
mustaqilligi   mustahkamlash,   jamiyat   va   davlat   manfaatlariga   xizmat   qiluvchi,
intellektual   salohiyatli,   erkin   fikrlovchi   shaxslarni   tarbiyalashga   qaratilgan
tarbiyaviy   jarayonlar   majmuasidir.   Ma’naviyahloqiy   tarbiyaning   asosiy   maqsadi   –
Davlat va jamiyatga xizmat qiluvchi, Vatanga fidoiy, ahloqiy barkamol intellektual
kadrlarni tarbiyalab voyaga yetkazishdir. 
O’tmish allomalarning ijodiy merosida komil inson g’oyasi
 Dunyo tamaddunida mashhur nom qozongan, benazir alloma Abu Ali ibn Sino 
  5   (Avitsenna)ning   to’liq   ismi   Abu   Ali   al-Husayn   ibn   Abdulloh   ibn   al-Hasan   ibn
Ali ibn Sinodir. 
Abu   Ali   –   arabchadan   tarjima   qilinganda   Alining   otasi   ma’nosini   anglatadi.
Arablarda shunday udum bor: kishini uning to’ng’ich o’g’lining ismi bilan ataydilar.
Bunga   kuniya   (laqab)   deyiladi.   Kuniya   musulmon   Sharqida   kishining   o’z   ismidan
oldin qo’yib aytilgan. Agar ism xalifa Alining o’g’illaridan biri kabi – Husayn yoki
Hasan   –   bo’lsa,   uning   kuniyasi   Abu   Ali   bo’lgan.   Garchand,   Ibn   Sinoning   na   o’z
oilasi va na bolalari bo’lmagan bo’lsada, uni bo’lajak Alining otasi deb atashgan. 
Husayn esa – allomaning o’z ismi. Ibn Abdulloh Abdullohning o’g’li
(Husaynning otasi 
Abdulloh edi). Ibn Ali (Alining o’g’li) – bobosining ismi; ibn Hasan (Hasanning
o’g’li) – katta bobosining ismi. 
Ibn   Sino   –   taxallusi   (Sino   doriy   tilida   gavharlarni   teshuvchi   ma’nosini
anglatadi).   Qadimgi   yahudiylar   tilida   Ibn   Sinoni   Aben   Sina   deb   ataganlar,
keyinchalik   esa   bu   nom   Ovrupoda   juda   keng   tarqalib,   Avetsenna   sifatida
ommalashib ketgan (lotincha - AVICENNA). 
Buyuk   ne’mat   mustaqillik   sharofati   ila   jahon   fani   taraqqiyotiga   ulkan   hissa
qo’shgan   qomusiy   olim   Abu   Ali   ibn   Sinoning   boy   va   serqirra   ilmiy   merosi
atroflicha o’rganila boshlandi. 
Ibn   Sinoning   oqil   davlat   arbobi,   iste’dodli   shoir   va   adabiyotshunos,   nafis
musiqashunos   va   fizik,   o’tkir   matematik   va   astronom,   kuchli   ximik   va   geograf,
mohir   ruhshunos   va   faylasuf   bo’lganligi   uning   yaratgan   ilmiy-adabiy   merosidan
ma’lumdir.   Ibn   Sino   mutolaasining   boyligi,   ilmning   mashaqqat   va   zahmatiga
chidamliligi va g’ayrati bilan o’tmishdoshlarini lol qoldirgan. Uning nodir va o’lmas
asarlari nafaqat Sharqda balki G’arbda ham mashhurdir. 
(Abu Ali ibn Sino (Avitsenna) – zamondosh olimlar tomonidan “Shayx ar-Rais”
(olimlar   yo’lboshchisi,   ustozi),   g’arbda   –   “Faylasuflar   sultoni”   va   “Shifokorlar
podshohi”   nomi   bilan   shuhrat   qozongan,   X-XI   asrda   musulmon   Sharqida   yetishib
chiqqan buyuk qomusiy olim, haqim va faylasufdir. Uning nomi barcha davrlarning
eng   ko’zga   ko’ringan,   ma’lum   va   mashhur   olimlari,   faylasuflari   va
  6   ma’rifatparvarlari   ichida   ham   eng   yorqinidir.   Ibn   Sinoning   ijodi   bir   necha   asrlar
mobaynida Sharq va Ovro’po fani hamda madaniyatiga salmoqli ta’sir ko’rsatgan. 
O’rta asrlarga oid miniatyuralarda Ibn Sinoni haqli ravishda Aristotel, Platon,
Ptolemey,   Gippokrat,   Galen,   Yevklid   kabi   fanning   buyuk   namoyondalari   bilan   bir
qatorda tasvirlaganlar. 
Jahon Tinchlik Kongressi allomani shunday tavsiflaydi: “Genial insonlarning
qoldirgan   izlarini   asrlar   osha   o’zida   saqlab   kelayotgan   fan,   adabiyot   va   san’atning
buyuk   durdonalari   borki,   ular   barcha   xalqlar   uchun   ham   umumbashariy   xazinadir.
Bu   madaniy   meros   insoniyat   uchun   bitmas-tuganmas   manba   hisoblanadi   va   uning
oldida   umuminsoniy   kelishuv   va   hamkorlik   istiqbollarini   ochib   beradi.   Ibn   Sino
o’zining   ijodi   hamda   yaratgan   asarlarining   ahamiyati   jihatidan   butun   insoniyatga
tegishlidir. Uning faoliyati haqiqat va aql-idrok talablariga asoslangan edi”. 
Ibn   Sino   o’zining   butun   hayoti   davomida   tinmasdan   izlandi,   mehnat   qildi.
“Men   mehnat   bilangina   tirikman,   -   deb   ta’kidlar   edi   u,   -   qolganlari   esa   faqat   kun
kechirishgina xolos”. Ilmu-fan 
Ibn Sinoning butun borlig’ini  qamrab olgan, alloma unga o’zini butunlay baxshida
etgan edi. 
Olimning ilmiy, falsafiy, ijtimoiy-siyosiy va tabiiy qarashlari juda serqirradir.
Qaysi   fan   sohasiga   qalam   urmasin,   unda   o’z   zikrini   qoldira   olgan.   Mutafakkir   o’z
asarlarida   ilm   va   odobaxloq   uyg’unligi,   barkamol   avlod   kamoloti   va   baxt-saodati,
adolat   va   diyonat,   insonlarning   o’zaro   do’stligi   hamkorligi,   rahbarning   burchi   va
mas’uliyati to’g’risida qiziqarli g’oyalarni ilgari surgan. 
Respublika Prezidenti I. A. Karimov “Yuksak ma’naviyat – yengilmas kuch”
asarida   “Ma’naviyatni   shakllantiradigan   asosiy   mezonlar”   to’g’risida   fikr   yuritib
dunyoda nom qoldirgan olimlarni eslatib, buyuk olim Ibn Sino haqida quyidagilarni
ta’kidlaydi:   “Noyob   fazilatlar   sohibi   bo’lmish   mashhur   alloma   Ibn   Sinoning   “Tib
qonunlari”   asari   necha   asrlar   davomida   Yevropaning   eng   nufuzli   oliy   o’quv
yurtlarida asosiy tibbiyot darsliklaridan biri sifatida o’qitib 
kelingani,   dunyo   miqyosida   “Meditsina”,   “Sog’lom   turmush   tarzi”   degan
tushunchalarning fundamental asosi bo’lib xizmat qilgani, albatta, chuqur hayotiy va
  7   ilmiy   zaminga   ega.   Aniqroq   qilib   aytganda,   bu   benazir   allomaning   butun   ilmiy
faoliyati   dunyo   taraqqiyotini   insonparvarlik   ruhida,   ya’ni,   ma’naviy   negizda
rivojlantirishga ulkan ta’sir o’tkazdi, deb aytishga barcha asoslar bor”.  
Paduan universitetining professori Ferrarining darsligida (1471) Ibn Sinoning
nomidan   3000   marotaba   sitata   keltirilgan   bo’lsa,   Roziy   va   Galendan   –   500   marta,
Gippokratdan   esa   –   140   marta   keltirilgan.   Shuning   o’zi   Ibn   Sinoning   Ovro’poda
naqadar mashhur ekanligining dalili bo’la oladi. 
Uyg’onish   davrining   buyuk   dahosi   Leonardo   da   Vinchi   ham   Ibn   Sinoning
asarlari   bilan   tanish   bo’lgan   va   ularni   o’rgangan.   Uning   mashhur   zamondoshi
Mikelanjelo   esa:   “Boshqalarga   ergashib   haq   bo’lgandan   ko’ra,   nohaq   bo’lsa   ham
Galen va Avitsennaga ergashgan ma’qulroqdir”, - degan edi. 
Tarixchi   J.   Sarton   o’z   zavqini   yashira   olmasdan:   “Avitsenna   barcha   davr   va
xalqlarning eng mashhur kishilaridan biri hamda eng taniqli musulmon olimidir”, -
deb xitob qilgan. 
Ko’zga   ko’ringan   sharqshunos   Ye.   E.   Bertelsning   ta’kidlashicha,   g’arbiy
Ovro’po fanining ko’pgina yutuqlari Sinoning asarlariga bog’liq bo’lgan. 
Yetakchi   ibnsinoshunoslardan   biri,   akademik   V.   N.   Ternovskiy   yozadi:
“Hozirda  Ibn  Sino   insoniyat   oldida   tolmas   va   qizg’in   tadqiqotchi,  porloq  shifokor,
ilhombaxsh   mutafakkir   siymosida   namoyon   bo’ladi.   Uning   nomi   va   ishlari   buyuk
gumanizm   ramzi   sifatida   insonlar   qalbida   mangu   yashaydi.   Uning   asrlar   zulmati
osha   insonlarning   sog’lig’i   uchun   olib   borgan   buyuk   kurashini   bizning
zamonamizning shifokorlari davom ettirmoqdalar”. 
Xalqaro   tibbiyot   tarixi   Akademiyasining   haqiqiy   a’zosi,   Rossiya   tibbiyot
fanlari   akademiyasining   akademigi   B.   D.   Petrovning   yozishicha:   “Ovro’poda   o’rta
asrlarda   bilimlarining   keng   qamrovligi,   iste’dodi,   mehnatsevarligi   va   buyuk   ijodiy
samaralari jihatidan hech kimni unga tenglashtirib bo’lmaydi”. 
Abu Ali ibn Sinoning xijriy sana (musulmon kalendari) bo’yicha 1000 yillik
yubileyi 1954 yili Tehronda (Eron) va Jahon tinchlik Kongressida o’tkazilgan. Shu
vaqtda   allomaning   hoki   eski   maqbaradan   yangisi   (Hamadon)ga   ko’chirib
o’tkazilgan. 
  8   Ibn   Sino   tabiiy   fanlar,   mineralogiya,   kimyo,   botanika,   astronomiya,
matematika, tibbiyot, adabiyot, musiqa rivojiga beqiyos hissa  qo’shgani  bois uning
yaratgan   asarlari   dunyo   tillariga   –   nemis,   ingliz,   rus,   arab,   ispan,   italyan,   fransuz
kabi tillarga tarjima qilingan. 
Mustaqilligimiz   tufayli   yurtimizda   va   xorijda   maxsus   ilmiy   yo’nalish   –
sinoshunoslik  vujudga  keldi.  Jahonning   turli  kutubxonalarida  Ibn  Sino  asarlarining
qo’lyozmalari saqlanadi, jumladan, O’zbekiston FAShI da alloma qalamiga mansub
50 asarning 60 ta qo’lyozmasi mavjud. 
Yevropa olimlaridan Ye. Bishmann, Yu. Russka Karra devo, X. Korbin, Kruz
Xermandez,   L.   Garde,   A.   Guashon,   J.   Saliba,   arab,   eron,   turk   olimlaridan   M.   U.
Najotiy, A. N. Nodir, Yahyo 
Mahdaviy,   Umar   Farruh,   F.   Rahmon,   M.   Muso,   M.   Shoxvardiy   ma’lum   hissa
qo’shganlar. 
Rus olimlaridan Ye. E. Bertels, A. Ya. Borisov, S. I. Grigoryal, B. A. Petrov,
V.N.   Ternovekiy,   A.   V.   Sagadeev,   tojik   olimlaridan   S.   Ayniy,   M.   Dinorshoev,   T.
Mardonov, Yu. Nuralievlar bu yo’nalishning rivojlanishiga xizmat qilganlar. 
Yurtimizda Ibn Sino asarlarini tarjima va tadqiq etishda sharqshunos olimlar
S.   Mirzaev,   A.   Murodov,   U.   I.   Karimov,   A.   Semyonov,   Sh.   Shoislomov,   H.
Hikmatullaevlar ulkan ishlarni amalga oshirdilar. 
T.N.  Qori-Niyoziy,  I. Mo’minov,  M. M. Xayrullaev,  M. N. Boltaev,  B. 
Axmedov, 
A.   Rasulov,   U.   Karimov,   A.   Irisov,   A.   Axmedov,   N.   Majidov,   V.K.   Jumaev,   M.
Barotovning   monografiya   va   maqolalarida   Ibn   Sino   ijodining   turli   qirralari   tadqiq
etilgan. 
“Biz   mustaqillikka   erishganimizdan   so’ng   Imom   Buxoriy,   Imom   Termiziy,
Imom   Moturidiy,   Burhoniddin   Marg’inoniy,   Abduxoliq   G’ijduvoniy,   Bahouddin
Naqshband   singari   aziz   avliyolarimiz,   Muhammad   Muso   Xorazmiy,   Ahmad
Farg’oniy, Abu Rayhon Beruniy, Ibn Sino, Mahmud Zamaxshariy, Mirzo Ulug’bek
singari allomalarimiz asarlarini  tom ma’noda qaytadan kashf etdik. Lekin bu ulug’
ajdodlarimizning   jahon   madaniyati   va   sivilizatsiyasiga   qo’shgan   buyuk   hissasini
  9   yoshlarimiz   biladimi?   Albatta,   biladi.   Ammo,   afsuski,   aksariyat   hollarda   umumiy,
yuzaki tarzda biladi”. 
Darhaqiqat,   buyuk   siymolarimiz   tomonidan   yaratilgan   noyob   va   bebaho
boylikni   har   tomonlama   chuqur   o’rganib,   uning   ma’no-mohiyatini   yoshlarimizga
yetkazish   masalasi   barchamizning,   ayniqsa   ziyolilarimizning   asosiy   va   muqaddas
vazifalaridan biridir. 
Buyuk   ajdodlarimizning   bag’rikengligi,   ular   dunyoqarashida   dunyoviy   va
diniy   ilmlarning   mushtarakligi,   diyonat   va   adolatpeshaligi,   sabr-qanoatliligi
barchamiz uchun namunaibratdir. 
Hazrat   Navoiyning   boy   badiiy   ijodi,   falsafiy,   ijtimoiy-siyosiy,   axloqiy
qarashlari,   xususan,   komil   inson,   mukammal   jamiyat   to’g’risidagi   g’oyalari
adabiyotshunos   olimlar,   pedagog   va   faylasuflarning   e’tiborini   doimo   o’ziga   tortib
kelgan.   N.   Mallaev   Alisher   Navoiyning   ijodini,   xususan,   “Xamsa”ga   kirgan
dostonlarini   tahlil   qilar   ekan,   Navoiyning   “din   va   tasavvufga   tanqidiy”
yondashganligini,   ular   Navoiy   “ijodi   uchun   asosiy,   yetakchi   faktor   bo’lmaganini”
qayd qiladi. 
Mustaqillikdan   so’ng   Alisher   Navoiyning   ijodiy   merosini   chuqur   va   har
tomonlama   o’rganish,   unga   yangicha   yondashish   boshlandi.   Bu   yondashishlar
orasida  Navoiy asarlaridagi  komil  inson g’oyasini  qanday tahlil qilish va uni  qaysi
uslubni   qo’llab   yoritish   masalasi   muhim   o’rin   egallaydi.   Ushbu   mavzu   to’g’risida
oxirgi yillarda turkum maqolalar nashr qilindi, bu esa komil inson g’oyasini tadqiq
qilish hozirgi vaqtda g’oyat dolzarbligini ko’rsatadi. 
Shuni   aytish   o’rinliki,   hazrat   Navoiy   asarlarida   tasavvuf   falsafasidagi   axloq,
xulq-odob   qoidalari,   insonparvarlik   va   odamiylik,   nafsni   tiyish,   adolat   va   ma’rifat,
tabiat   va   insonni   sevish,   ularni   e’zozlash,   ta’lim-tarbiya   to’g’risidagi   g’oyalardan
unumli   foydalandi.   Bu   g’oyalar   mutafakkirning   g’azal   va   ruboiylari,   dostonlari,
nasriy asarlariga singib ketgan. 
Biz ilmiy adabiyotlarda aytilayotgan “Navoiy tasavvufning nazariy va amaliy
jihatlari   bilan   maxsus   shug’ullanishni   o’z   oldiga   maqsad   qilib   qo’ymagan”,   degan
fikr   tarafdorimiz.   Shu   munosabat   bilan   Sultonmurod   Olimning   garchi   u   tasavvuf
  10   talablarini   bajarib   umrguzaronlik   qilgan   bo’lsa   ham,   uni   xuddi   Hamadoniy,
G’ijduvoniy, Yassaviy va boshqalar kabi tom ma’nodagi mutasavvif deb bo’lmaydi,
degan   fikriga   qo’shilamiz.   Zero,   Navoiy   hazratlari   “rasman   murid   tushgan   bo’lsa
ham,   xonaqohda   o’tirib   shayxlik   qilmagan,   atrofiga   murid   to’plamagan,   maxsus
riyozat bosqichlarini o’tamagan, xilvatga kirib, chilla o’tirmagan edi”. 
Bizning fikrimizcha, Navoiy va uning komil inson to’g’risidagi g’oyalarini faqat
tasavvuf 
qobig’ida   talqin   qilish   to’g’ri   bo’lmasa   kerak.   Uning   dunyoqarashiga,   komil   inson
konsepsiyasiga   ilk   o’rta   asr   mutafakkirlarining   dunyoviylik   bilan   yo’g’rilgan
qarashlari   ham   samarali   ta’sir   ko’rsatgan.   Navoiy   Uyg’onish   davrining   ulug’
donishmandi va insonparvar shoiri edi. 
O’rta   Osiyo   Uyg’onish   davrining   yorqin   vakili,   ulug’   mutafakkir   Alisher
Navoiy   1441   yil   Hirotda   tavallud   topadi.   Yoshligidanoq   adabiyotga   mehr   qo’yib,
she’rlar   yoza   boshlaydi   va   15   yoshidan   shoir   sifatida   taniladi.   Alloma   “Foniy”   va
“Navoiy” taxalluslarida ijod qiladi, hayoti davomida ko’plab g’azal, ruboiy, doston,
tazkiralar yozadi. 
Navoiy   yashagan   davrni   buyuk   sohibqiron   Amir   Temur   va   boshqa   temuriy
sultonlarning   faoliyatidan   ayri   holda   yoritib   bo’lmaydi.   Zero,   Alisher   Navoiy
yashagan zamonda mamlakatda tinchlik-osoyishtalik va farovonlik hukm surishiga,
madaniyat,   ilm-fan   va   san’atning   rivoj   topishiga,   shubhasiz,   Amir   Temur   zamin
yaratib ketdi, desak xato bo’lmaydi. 
Alisher Navoiy yashagan  davrning muhim xususiyati  shundan  iboratki, unda
sof ijtimoiyfalsafiy fikrlar, axloq sohasida bitilgan risolalar kam uchraydi. Ijtimoiy-
falsafiy   va   axloqiy   fikrlar   asosan   shoirlarning   nazmiy   va   nasriy   asarlarida   ramziy,
allegorik   yo’l   bilan   aks   ettiriladi.   Bu   davrda   ko’plab   ijtimoiy-gumanistik
xarakterdagi badiiy asarlar, g’azal va ruboiylar, dostonlar vujudga keldi. 
XV   asrning   ikkinchi   yarmida   turkiy   tilni   rivojlantirish   muammosiga   katta
e’tibor   berildi.   Bunda   Hirot   hukmdori,   Navoiyning   do’sti   va   maktabdoshi   Husayn
Boyqaroning   xizmatlari   ulkandir.   U   faqat   davlatni   boshqarish   bilan   mashg’ul
bo’lmasdan,   ilm-fan,   madaniyat   va   san’at   ravnaqiga   ham   katta   hissa   qo’shdi,   ijod
  11   ahliga homiylik qildi (masalan, u shoirlarga turkiy tilda asar yozish zarurligi haqida
farmon   beradi   va   h.k.).   Ayni   zamonda,   u   o’zining   shaxsiy   ijodi,   adabiy   faoliyati
bilan ham bu ishda juda yaqindan ishtirok etdi. 
Bu davrda Lutfiy, Jomiy, Binoiy, Gadoiy, Atoiy, Hiloliy, Durbek, Ismat Buxoriy, 
Ahmad bin Xudoyd va boshqa mutafakkirlar badiiy ijod bilan shug’ullanganlar. 
XV   asrni   buyuk   mutafakkir,   shoir   va   mutasavvif,   Alisher   Navoiyning   do’sti
Abdurahmon Jomiy (1414-1492) siz tasavvur  qilish mumkin emas. Alisher Navoiy
Jomiyning   tavsiyasi   bilan   naqshbandiylik   sulukiga   e’tiqod   qiladi,   Jomiyni   faqat
do’stgina   emas,   ustoz,   pir   hisoblaydi.   Navoiy   biror   asar   yozishdan   oldin   o’z
maslakdoshi   -   Jomiy   bilan   maslahatlashar,   uning   qimmatli   fikr-mulohazalarini
inobatga olar edi. 
Bu   davrda   axloq   va   ta’lim-tarbiya   muammolariga   bag’ishlangan   maxsus
asarlar yozgan olimlar orasida Husayn Voiz Koshifiy (1440-1505) ham alohida o’rin
egallaydi. U hazrat Navoiyning bevosita homiyligi va yordamida ilmiy faoliyat bilan
shug’ullanadi. 
San’at   vakillari   orasida   “Sharq   Rafaeli”   nomiga   sazovor   bo’lgan,   dunyoga
mashhur   Kamoliddin   Behzod   (1455-1537)   Alisher   Navoiyning   homiyligida,
ayniqsa, barakali ijod qilib, odamlar surati, tabiat manzaralarini tasvirlash, kitoblarni
bezash bilan mashg’ul bo’ldi. 
XV   asrning   ikkinchi   yarmida   ko’plab   tarixiy   asarlar   ham   yaratildi.   Ular
Abdurazzoq Samarqandiy (1413-1482) ning “Matla’i sa’dayn va majma’i bahrayn”
(“Ikki saodatli yulduzning chiqishi va ikki dengizning qo’shilish joyi”), Sharafiddin
Ali   Yazdiyning   (1454   yilda   vafot   etgan)   “Zafarnoma”,   Fasih   Havofiyning   (1375-
1442) “Mujmai Fasihiy” (“Fasihiy to’plami”), 
Muyiniddin Isfizoriyning (1494 yilda vafot etgan) “Ravzat al-jannat fi avsof madinat
al-Hirot” 
(“Hirot   shahrining   jannatmakon   bog’lari”),   Nizomiddin   Shomiyning   (XV   asr)
“Zafarnoma” risolasi va boshqalardir. 
Bu   davrda   Xondamirning   “Makorim   ul-axloq”   (“Oliyjanob   xulqlar”)   asari
yozilgan bo’lib, unda Alisher Navoiy yetuk shaxs, o’zida butun insoniy fazilatlarni
  12   mujassamlashtirgan   komil   inson   sifatida   tasvirlanadi.   Asarda   Navoiyning
bag’rikengligi, kamtar va xokisorligi, saxovatpeshaligi, olimlarga homiyligi, yuksak
aql   egasi   ekanligi,   mehr-muruvvatliligi,   mamlakat   obodonchiligi   yo’lidagi   sa’y-
harakatlari,   shoiru   fuzalo   va   olimlarga   g’amxo’rligi,   adolatparvarligi   va   boshqa
insonparvarlik ruhi bilan sug’orilgan fazilatlari xususida fikr yuritiladi. 
XV   asr   bilan   bog’liq   yana   bir   dolzarb   masala   –   bu   uning   mustaqillik   bilan
chambarchas   bog’liqligidir.   Darhaqiqat,   dastlab   arablar   istilosidan,   keyinchalik   esa
mo’g’ullar   asoratidan   ozod   bo’lgan   O’rta   Osiyoda   ilm-fan,   madaniyat   yuksaldi,
insonning erkin fikrlashi, aql-zakovati rivoji uchun keng imkoniyatlar tug’ildi. 
Navoiy yashagan davr va siyosiy-ijtimoiy muhitning o’ziga xosligi shundaki,
birinchidan,   bu   davrda   Movarounnahr   va   Xurosonda   ilm-fan,   madaniyat,   ijtimoiy-
falsafiy,   axloqiy   va   gumanistik   fikrlar   rivojlandi.   Ikkinchidan,   mamlakatni
birlashtirish,   ozod   va   obod   qilish,   bunyodkorlik   ishlariga   katta   e’tibor   qaratildi.
Uchinchidan,   axloq   va   ta’lim-tarbiya   masalalariga   bag’ishlangan   qator   asarlar
yaratilib,   chop   etildi.   To’rtinchidan,   Alisher   Navoiy   bizga   ilmiyadabiy,   ijtimoiy-
falsafiy, ma’naviy-axloqiy va siyosiy sohada boy adabiy meros qoldirdi. 
Komil   inson   masalasi   qadimgi   davrdan   bashariyatni   qiziqtirib,   u   haqidagi
ma’lumotlar   og’zaki   va   yozma   manbalarda,   mifologiyaga   bag’ishlangan   asarlarda,
mutafakkirlarning ijtimoiy-falsafiy merosi va badiiy adabiyotda saqlanib kelgan. 
Komil insonni voyaga yetkazish  asrlar  mobaynida kishilarning orzusi, istagi,
ideali bo’lib kelgan. U to’g’risidagi tushuncha va tasavvurlar turli davrlarda turlicha
talqin   qilingan.   Komillik   to’g’risidagi   fikrlarning   evolyutsiyasi,   takomillashuvi,
uning   qanday   bo’lishi   tuzumning   xarakteri,   ishlab   chiqarish   darajasi,   davlatni
boshqarish   uslubi,   ilm-fan   va   madaniyatning   rivojiga   bog’liq   bo’lgan.   Shu   nuqtai
nazardan   qaraganda,   taniqli   tasavvufshunos   Mahmud   As’ad   Jo’shonning   fikriga
qo’shilsa   bo’ladi.   U   “Xulqlar   o’zgaradimi?”   –   degan   savolga,   “o’zgaradi,   faqat
ta’lim-tarbiya tufayli”, - deb javob beradi. 
Komil   inson   g’oyasi   o’z   mohiyat-e’tibori   bilan   milliy,   umuminsoniy   va
gumanistik   mazmunga   egadir.   Har   bir   jamiyat   yetuk,   har   tomonlama   kamolga
yetgan,   o’zida   butun   ijobiy,   oliyjanob   fazilatlarni   to’plagan   barkamol   avlodni
  13   tarbiyalashni   orzu   qiladi.   Shuning   uchun   komil   inson   masalasi   o’tmishimizning
uzoq-uzoq   davrlariga   borib   taqaladi.   Zardushtiylik   dinining   muqaddas   kitobi
“Avesto”   da,   buddaviylik   va   islom   ta’limotlarida   komil   inson   g’oyasi   yetakchi
o’rinda   turadi.   Masalan,   zardushtiylik   uch   asosiy   axloqiy   qoidaga   tayanadi:   “Ezgu
fikr, ezgu so’z, ezgu amal”. Mana shu uchta qoidaga rioya qilgan odam kamolotga
yetgan hisoblanadi. 
Komil   inson   g’oyasi,   ayniqsa,   ilk  o’rta   asrlarda   O’rta  Osiyo   mashshoyyun   –
peripatetik falsafasida o’zining yorqin ifodasini topdi. 
Uyg’onish   davrining   buyuk   faylasufi,   “ikkinchi   muallim”   unvonini   olgan
mutafakkir   Abu   Nasr   Forobiy   (873-950)   komil   inson   to’g’risidagi   g’oyalari   uning
ijtimoiy-siyosiy va axloqiy qarashlarida o’z in’ikosini topdi. 
Forobiy buyuk gumanist bo’lib, asarlarining markazida inson masalasi turadi.
Uning fozil jamoa, davlat va uning boshlig’i faoliyati, fazilat, kamolot, baxt-saodat
tushunchalari   bevosita   komil   inson   bilan   uzviy   bog’liqdir.   Olimning   fikr
yuritishicha,   inson   tug’ilgandan   fazilatlarni   egallashga,   yetuklik   va   kamolotga
intiladi.   “Har   bir   inson,   -   deb   ta’kidlaydi   alloma,   -   boshidan   komil   emas,   ammo
tug’ma   ravishda   o’ziga   xos   bo’lgan   ichki   shuur   ila   bosqichma-bosqich   komillikka
jiddu   jahd   bilan   intiladi.   Hamma   narsani   idrok   qilish   insonni   komillik   va   lazzat
tomon   boshlaydi.   Insonning   asl   ruhiy   kamoloti   birinchi   Haqni   tanish   orqali   hosil
bo’ladi   va   shuning   o’zi,   ayni   vaqtda   ma’rifat,   baxt-saodat   va   lazzatning   ham
o’zidir”. 
Insonparvarlik,   Forobiyning   o’ylashicha,   komillik   va   baxt-saodatga
erishishning   yuksak   fazilatidir.   Uning   asarlari   markazida   insonning   fikr-o’ylari,
orzu-umidlari   turadi.  Uningcha,  inson   zoti   barkamol   bo’lish   uchun  boshqalar  bilan
muloqotda   bo’lishi,   ulardan   yordam   olishi,   o’zi   ham   boshqalarga   yordam   berishi
kerak. 
Tasavvuf falsafasida komil inson masalasining asosini vahdati vujud ta’limoti
tashkil   etadi.   Xudo,   borliq   va   insonning   birligi,   insonning   Alloh   bilan   birlashuvi,
ontologik va gnoseologik masalalar vahdati vujud ta’limoti asosida talqin qilinadi. 
  14   Mutasavviflardan Boyazid Bistomiy (874 yilda vafot etgan), Ibn al-Arabiy (1165-
1240), 
Aziziddin Muhammad Nasafiy (XIII asr), Abduqodir Jiliy (1417 yilda vafot etgan),
Abdulqodir 
Giyloniy (1077-1166)  va  boshqalar  komil  inson ta’limotini  har  tomonlama asoslab
berganlar. 
Ular   asarlarida   ilk  bor   “komil   inson”   atamasini   qo’llab   tasavvufiy   nuqtai   nazardan
tahlil qilganlar. 
Ibn al-Arabiy va Abduqodir Jiliylar inson ruhiga, ma’naviy-aqliy kamolotiga
ko’proq   e’tibor   berdilar.   Komil   inson   muammosi   bilan   XIII   asrning   mashhur
mutasavvifi   Aziziddin   Muhammad   Nasafiy   shug’ullandi.   Nasafiy   o’zining
“Zubdatul haqoyiq” (“Haqiqatlar qaymog’i”), “Komil inson” nomli asarlarida ushbu
masalaga nazariy-falsafiy jihatdan yondashdi. 
Nasafiy   dunyoqarashining   markazida   konkret   inson   turadi.   U   komillikka
erishgan   inson   deganda,   eng   avvalo   o’z-o’zini   tanish   va   axloqni   tushunadi.   U
kishilarning xulq-odobi, yuksak fazilatlarni egallashi, ilm-ma’rifatli bo’lishini komil
insonning muhim belgisi, - deb e’tirof etadi. 
Komil   insonni   tarbiyalash   masalasi,   ayniqsa   hozirgi   mustaqillik   sharoitida
dolzarb   bo’lib   turibdi.   Buning   boisi   shuki,   mustabid   tuzumdan   bozor
munosabatlariga   asoslangan   jamiyatga   o’tilayotgan   davrda   ushbu   masala   yanada
keskinroq   qo’yilmoqda.   Kishilararo   munosabatda   ba’zi   qadriyatlarning   qadrsizlana
boshlaganligi,  yoshlar  orasida  giyohvandlik,  firibgarlik,  ishyoqmaslik,  tekinxo’rlik,
o’g’rilik va boshqa yaramas illatlarning tez-tez sodir bo’lib turishi barkamol avlodni
tarbiyalashga   diqqat-e’tiborni   qaratishni   taqozo   etmoqda.   Komil   inson   masalasiga
Prezident   I.   Karimovning   asarlarida,   nutq   va   ma’ruzalarida   ham   alohida   e’tibor
qaratilgan.   Prezident   komil   insonga   shunday   ta’rif   beradi:   “Komil   inson   deganda
biz,   avvalo,   ongi   yuksak,   mustaqil   fikrlay   oladigan,   xulq-atvori   bilan   o’zgalarga
ibrat bo’ladigan bilimli, ma’rifatli kishilarni tushunamiz. Ongli, bilimli odamni oldi-
qochdi gaplar  bilan aldab bo’lmaydi. U har  bir  narsani  aql, mantiq tarozisiga solib
ko’radi. O’z fikr-o’yi, xulosasini mantiq asosida qurgan kishi yetuk odam bo’ladi”. 
  15   Xulosa qilib aytganda, birinchidan, qadimgi va ilk o’rta asrlardagi komil inson
ta’limoti xalqning orzu-istaklari, fikr-o’ylarini aks ettirgan bo’lib, undan ko’zlangan
asosiy  maqsad   xalqni  komil  inson  qilib  tarbiyalash,  jamiyatga  foyda keltirish,  turli
aqida va toifaga mansub kishilarning ongu-shuuriga ilohiy xislatlar, iymon-e’tiqod,
hamida axloq, go’zal fazilat va xulqodob qoidalarini singdirish bo’lgan. Ikkinchidan,
mutasavviflar tomonidan komil insonga xos xususiyatlarning ochib berilishi keyingi
allomalar,   faylasuflarning   asarlari,   qarash   va   g’oyalarining   ma’naviy   asosi   bo’ldi.
Uchinchidan,   qadimgi   va   ilk   o’rta   asrlarda   yashab   ijod   etgan   buyuk
donishmandlarning   komil   inson   to’g’risidagi   qarashlari,   bu   boradagi   qimmatli
fikrlari keyingi mutafakkirlar, xususan hazrat Navoiyning dunyoqarashiga ham katta
ta’sir   ko’rsatdi   va   axloqiy   qarashlarining   shakllanishida   muhim   g’oyaviy   manba
bo’lib xizmat qildi. 
Inson   yuksak   fazilatlar   va   qadriyatlarni   egallamasdan,   o’zida   insonga
muhabbat tuyg’usini shakllantirmasdan, xulqli, odobli, insonparvar bo’lmasdan turib
yetuk shaxs, komil inson bo’lib yetishuvi qiyin. 
Mutafakkirning   umuminsoniy   mazmunga   ega   bo’lgan   gumanistik   qarashlari
islom   falsafasidan   oziqlangan   bo’lib,   alloma   o’zining   asarlarida   uning   diniy   va
dunyoviy jihatlari, zohiriy va botiniy tomonlarini har tomonlama rivojlantirgan. 
Allomaning inson va insonparvarlik to’g’risidagi  qarashlarini  tahlil qilishdan
avval,   uning   Xudo   va   tabiatga   munosabatiga   to’xtalish   maqsadga   muvofiq,   deb
o’ylaymiz.   Uning   fikricha,   Xudo   hamma   mavjudotning   ibtidosi,   boshlang’ichini
tashkil etadi. Dunyodagi  hamma narsa o’tkinchi, vaqtinchalikdir, Xudo esa abadiy,
nimaiki   borliqda   sodir   bo’lsa,   uning   irodasi   bilan   amalga   oshadi.   Mutafakkirning
fikr yuritishicha, “aql yordamida inson hamma narsalarning siru asrorini, dunyodagi
o’zgarishlarni,   ularning   mohiyatini   chuqur   idrok   qilolmaydi.   Bunga   aql   ojizlik
qiladi. Zeroki, inson bilimi, aqli chegaralangan. U haqiqatni to’la anglay olmaydi”.
Shunga   qaramasdan,   Navoiy   insonni   aqlsiz   tasavvur   qilmaydi.   Inson   qanday   ish
bilan shug’ullanmasin aqlga, tafakkurga, uning kuchiga ishonishi  kerak, degan fikr
mutafakkir asarlarining muhim jihatini tashkil qiladi. 
  16   Komil insonni shakllantirishning asosiy yo’nalishlari 
 Tarbiyaviy jarayonni ta’lim muassasasida shakllantirishda muhitni qayta 
shakllantirish va rivojlantirishni, «oila-ta’lim muassasasi-mahalla» hamda «tarbiya-
muhit» uzviyligining mazmun va mohiyatan birligini mustahkam asoslarda 
ta’minlash kerak. Buning uchun milliy ma’naviyat tushunchasi, shaxs ma’naviyati va
umuminsoniy qadriyatlar haqida batafsil ma’lumotga ega bo’lmog’imiz zarur. 
1.   Milliy   ma’naviyat   tushunchasi.   “Millat”   so’zi   tub   mohiyat,   o’zak,   negiz
degan   ma’nolarni   bildiradi.   Milliy   ma’naviyat   esa   “Millat”   tushunchasi   bilan
bog’liq. “Millat” so’zi arab tilida uch ma’noni bildiradi: 1) din, mazhab: 2) ummat:
3)   xalq,   qavm.   Millat   so’zi   Kur’oni   Karimda   ham   qo’llanilgan.   Qur’onda   har   bir
millat vakili o’z milliy qadriyatlarini rivojlantirishi savobli ish, lekin o’z millatidan,
qavmidan chiqib, boshqa millatga o’tib olishi esa katta bir gunoh deb ta’rif berilgan. 
Jamiyat   rivojlanib   borgan   sari   insonlar,   xalqlar   millatlar   o’rtasidagi   ma’naviy
munosabat va aloqalar rivojlanib boraveradi. Bu borada ma’naviyatni besh guruhga
bo’lib o’rganish mumkin: 
1) ma’naviy qadriyatlar; 
2) milliy ma’naviyat;  
3) shaxs ma’naviyati; 
4) mintaqaviy ma’naviyat; 
5) umuminsoniy ma’naviyat. 
Ma’naviy   qadriyatlar   –   bu   millatimiz   barpo   etilgandan   to   hozirgi   kungacha
bo’lgan   barcha   urf-odatlarimiz,   andisha-yu   g’ururimiz   marosim   va   an’analarimiz,
davom   etib   kelayotgan   hunarmandchiligimiz,   san’at   asarlarimiz,   yozma   manbalaru
yodgorliklarimiz,   milliy   inshoatlarimiz   boy   merosimizdir.   Milliy   ma’naviyat   esa   –
muayyan elat, millatga, uning ajdodlariga xos bo’lgan bag’oyat qimmatli ma’naviy
boyliklardir. 
Milliy   ma’naviyat   boshqa   millat   ma’naviyatidan   tubdan   farq   qiladigan
ma’naviyat   degani   emas.   Chunki   bizdagi   milliy   ma’naviyat   boshqa   xalqlarda
muayyan   tarzda   bor,   mavjuddir.   Ammo,   milliy   ma’naviyatda   boshqa   xalqlarning
ma’naviyati aynan takrorlanmaydi. Milliy ma’naviyat avvalo tarixiy xodisa ekanligi
  17   bilan ajralib turadi. U bir kunda bir yilda yoki o’n yilda mukakmmal shakllanmaydi.
Milliy ma’naviyat takomillashuvi uning tarixi bilan chambarchas bog’liqdir. 
Shaxs ma’naviyati – bu har bir shaxsga tegishli bo’lib, uning ichki ruhiy holati,
hattiharakatlari   munosabatlari   boshqa   qirralarini   o’z   ichiga   oladi.   Mintaqaviy
ma’naviyat  esa – muayyan geografik mintaqa millatlariga xos, ular uchun umumiy
bo’lgan ma’naviy boyliklardir. 
Masalan,   O’rta   Osiyo   xalqlarining   ma’naviyatidagi   yoki   kengroq   qaraydigan
bo’lsak,   Sharq   va   G’arb   ma’naviyatidagi   mushtaraklik,   o’xshashlikni   olishimiz
mumkin.   Mintaqaviy   ma’naviyatda   turli   elatlarning   umumiy   birligi,   bir-biriga
yaqinligi,   turmush   tarzi   va   moddiy   hayot   sharoitlariga   xos   mushtarak   jihatlar
namoyon bo’ladi. Umuminsoniy ma’naviyat – bu butun insoniyatga jahon xalqlariga
tegishli bo’lgan ma’naviy-axloqiy boyliklardir.  
O’zbek xalqi uchun umuminsoniy ma’naviyat bilan birga milliy ma’naviyat va
uning   boyliklari   ham   g’oyat   qimmatlidir.   O’zbek   xalqining   hozirgi   milliy
ma’naviyati   va   qadriyatlari   o’tmish   milliy   ma’naviyatining   davomi   bo’lib   ularga
do’stlik, o’rtoqlik mehmondo’stlik, odamgarchilik, insonparvarlik, axloqiy teranlik,
tadbirkorlik, saxiylik, xushmuomalalik, jamoa ichida o’zini tuta bilishlik, xayolilik,
hurmat   bilan   muomila   qilish,   ozodalik,   xushchaqchaklik,   xushfe’llik,   mardlik,
samimiylik,   lutfi   karamlilik,   ro’zg’orparvarlik,   shirinso’zlik,   tashabbuskorlik,   ona-
yurt   va   xalqiga   muhabbatlilik,   insoflilik,   diyonatlilik,   rostguylik,   halollik,   or-
nomuslilik,   to’g’rilik,   poklik,   sabr-andishalik,   vazminlik,   hojatbarorlik,
mehnatsevarliik,   o’tmishga   hurmat,   insoflilik,   iymonlilik,   milliy   g’urur,
mustaqillikni   qadrlash,   vatanparvarlik,   millatparvarlik   va   boshqa   milliy   ma’naviy-
axloqiy fazilatlar kiradi. 
O’zga   millatlarning   ma’naviy   qadriyatlari   qanchalik   ta’sir   ko’rsatmasin,
kattalarga,   otaonaga   hurmat,   kamtarlik,   halollik,   iymon   mehnatsevarlik,
mehmondo’stlik   singari   milliy   ma’naviy   hislatlarimiz   barqarordir.   Chunki   bu
ma’naviy   hislatlar   qon-qonimizga   singib   ketgan.   Xalqimizning   axloq,   andisha,
sharmu-hayo,   halollik   va   pokizalik,   inson   qadr-qimmati   to’g’risidagi   ma’naviy
qadriyatlariga zid bo’lgan yevropacha an’analar yoshlar ma’naviyatiga salbiy ta’sir
  18   o’tkazmoqda. Shu tufayli ma’naviy tubanlik yuzaga kelmoqda. Yoshlar orasida asriy
milliy ma’naviyatimizga zid bo’lgan bag’ritoshlik, qotillik, giyohvandlik, xudbinlik,
maishiy buzuqlik kabi ma’naviy qiyofalar yuzaga kelib ildiz ota boshladi. 
Abdulla   Avloniy   va   boshqa   ma’rifatparvar   allomalarimiz   X1X   asrning   oxiri
XX   asrning   boshlarida   Turkistonda   hukmron   bo’lgan   ma’naviy   inqiroz   haqida
gapirib, bu og’ir vaziyatdan ta’lim-tarbiya ishlarini yaxshilash, axloqni yuksaltirish
orqaligina chiqish mumkinligini qayd qilgan edilar. A. Avloniyning ta’kidlashicha:
“Tarbiya –bizlar uchun yo hayot – yo mamot, yo najot – yo halokat, yo saodat- yo
falokat masalasidir”. Bu fikrlarning ahamiyati hozirgacha e’tibordan chetda qolgani
yo’q.   O’zbek   millati   faqat   milliy   ma’naviy   kamolot   orqaligina   yuzaga   kela
boshlagan milliy-ma’naviy buzulishning oldini olish mumkin. 
Milliy   mustaqillik   tufayli   jamiyatimizda   milliy   ma’naviy   poklanish,
o’nglanish,   tiklanish   jarayoni   yuz   berdi.   Milliy   tarbiya   –   millatni,   elatni   tashkil
qiluvchi   kishilarning   milliy   madaniyatni,   merosni,   qadriyatlarni,   urf-odatlarni,
an’analarni   o’zlashtirishdagi   faoliyatini   rivojlantirish  bo’lib, u  milliy ong  va milliy
o’zlikni   anglashning   sub’ektidir.   Milliy   tarbiyaning   asosiy   yo’nalishlarini
millatparvarlikni,   xalqparvarlikni,   mehnatsevarlikni,   yuksak   insoniylikni
rivojlantirish,   meros,   urf-odat   va   qadriyatlarni   fan   texnika,   texnologiyalarni
o’zlashtirishga   intilishni   rivojlantirish,   milliy   va   umuminsoniy   qadriyatlarning
mohiyatini   tushunib   yetish   va   unga   amal   qilish   ruhiyatini   shakllantirish   kabilar
tashkil etadi. 
2. Milliylik   va   umuminsoniylik.   Umuminsoniy   ma’naviyat   o’z
ijobiy   ahamiyatini   hech   qachon   yo’qotmagan.   Oltin   zanglamas,   quyosh
qoraymas   deganlaridek,   umuminsoniy   ma’naviyat   har   doim   qadimiy   va
navqiron   bo’lib   qolaveradi.   Ular   umumbashariy   ma’naviyat   deb   ham
yuritiladi. 
Umuminsoniy ma’naviyat butun insoniyatga, jahon xalqlariga tegishli bo’lgan
ma’naviy   boyliklardir.   Umuminsoniy   ma’naviyat   uzoq   va   yaqin   o’tmishda
yaratilgan,   hozirda   esa   ma’naviy   jihatdan   juda   qimmatli,   inson   qalbida   o’chmas   iz
qoldiradigan,   mangu   yashaydigan,   insoniyat   ijtimoiy   manfaati,   ehtiyoji   uchun
  19   xizmat   qiladigan,   ularni   ezgulikka   yo’llaydigan   ma’naviy   boyliklardir.   Agarda
milliy   ma ’ naviyat   bo ’ lmasa ,   umuminsoniy   ma ’ naviyat   ham   bo ’ lmaydi .
Umuminsoniy   ma ’ naviyatsizlik   esa ,   hozirgi   zamon   millatlarining   jipsligi   yo ’ q
degani .   Millatlar   umumjahon ,   umumbashariy   ma ’ naviyatning   yaratuvchilaridir .
Umumjahon ,   umuminsoniy   ma ’ naviyat   esa   hozirgi   zamon   ilg ’ or   millatlari
taraqqiyotining   zamini ,   tayanchi   va   negizidir .   Mustaqil   O ’ zbekiston   taraqqiyotida
milliy   va   umuminsoniy   ma ’ naviyatning   ana   shu   dialektik   bog ’ liqligini   hisobga
olishimiz   davr   talabidir . 
3. Milliy   ma ’ naviy   tiklanishning   mohiyati .   Prezidentimiz   I .   A .
Karimovning   milliyma ’ naviy   tiklanishga   bag ’ ishlangan   konsepsiyasida
vatanparvarlik   shaxs   ma ’ naviyatining   ajralmas   qismi   ekanligini   asoslab   berish
alohida   o ’ rinni   egallaydi .   Darhaqiqat   o ’ z   Vatanini   sevmagan ,   vatanini
tuprog ’ i   uchun   mas ’ ulligini   his   etmagan   inson   ma ’ naviy   jihatdan   qashshoq
hisoblanadi .   Shu   yerda   bir   muhim   masalaga   aniqlik   kiritish   lozim   bo ’ ladi .   U
ham   bo ’ lsa   “ Milliy   taraqqiyot ”   va   “ Milliy   tiklanish ”   tushunchalarining
mohiyati ,  mazmun   va   mezoni   masalalaridir . 
Milliy   taraqqiyot   bu   –   evolyutsion   xarakterga   ega   bo ’ lib ,   u   pastdan   yuqoriga
tomon   ko ’ tarilishdan   iborat   bo ’ lgan   jarayondir .   U   millatning   shakllanishi
takomillashuvi   va   yuksalishi   kabi   uzluksiz   jarayon   sifatida   namoyon   bo ’ ladi .  Milliy
tiklanish   esa ,   millat   taraqqiyoti   tarixining   ma ’ lum   bir   bosqichida   boy   berilgan
salohiyatni   qaytadan   millat   taraqqiyotiga   yo ’ naltirish   bilan   bog ’ liq   bo ’ lgan
jarayondir . 
Ma’naviy-tarbiyaviy ishlar mazmunida komil insonni tarbiyasi
masalalari
  Mustaqilligimizdan keyin ma’naviy ma’rifiy ishlarga, unutilgan, kamsitilgan 
ma’naviyatimizni, milliy qadriyatlarimizni tiklashga qaratilgan siyosatni amalga 
oshirilishini ko’rsatish hamda yosh avlodning milliy g’ururini yuksaltirishga, ularni 
vatanparvarlik, yurtparvarlik, baynalminallik ruhida tarbiyalashga qaratilgan 
tadbirlar mohiyatini ochib berish, ularni tashkil etish metodikasini o’rgatish ushbu 
fanning maqsadini tashkil etadi. 
  20   “Mustaqillik va ma’naviy tarbiyaviy ishlar” fanining oldiga qo’yilgan vazifalar
qo’yidagilardan iborat: 
  Ma’naviy     ma’rifiy   tarbiyaning   jamiyat   taraqqiyotidagi   rolini   va   uni   yoshlar
ongiga singdirishning ahamiyatini ochib berish; 
  Uzluksizta’lim   tizimini   insonparvarlashtirishning   tarbiyaga   ta’sirini,   eski
mafkuradan   insonlarning   halos   bo’lishini   tezlashtirish   uchun   barcha   ishlarni
tezlashtirish lozimligini ko’rsatish; 
 Ma’naviy    ma’rifiy islohatlar davlat siyosatining ustuvor yo’nalishi ekanligini
ko’rsatish; 
  “Kadrlar   tayyorlash   bo’yicha   milliy   dasturi”   ning   qabul   qilinishi   bilan
ma’naviy     ma’rifiy   ishlarning   yanada   takomillashuvini   ko’rsatish   va   bu   masalada
amalga oshirilgan ishlarni umumlashtirish; 
  Ma’naviy     ma’rifiy   ishlarni   tashkil   etishda   ma’naviyat,   ma’rifat,   mafkura
tushunchalarining   o’zaro   bog’liqligini,   aloqadorligini,   biri   ikkinchisini   inkor
qilmasligini   tarbiyaviy   jarayonda   ulardan   umumlashgan   holda   foydalanish
mumkinligini tushuntirish; 
  Ma’naviy     ma’rifiy   ishlarning,   jarayonlarning   mohiyati   va   asosiy
yo’nalishlarini tahlil etish; 
  Talaba     yoshlarni   ma’naviy     ma’rifiy   ishlarni   tashkil   etish   metodikasi   bilan
tanishtirish. 
Shuning uchun ham ma’naviy   ma’rifiy va mafkuraviy targ’ibot ishlari qanday
dastur   va   yo’nalish,   qaysi   ko’rsatma   va   qo’llanma,   qanaqa   reja   asosida,   qay
saviyada, kimlar tarafidan olib borilayotgani g’oyat muhim masala bo’lib turibdi. 
Mustaqillik biz uchun jamiyat taraqqiyotining butunlay yangi davrini boshlab
berdi. U 
O’zbekistonimizni,   o’zbek   millatini   jahonga   tanitdi.   Milliy   manfaatlarimizga,
ma’naviy   qadriyatlarimizga,   demokratik   mezonlarga   tamomila   muvofiq   yangi
jamiyat qurishga kirishdik. 
Milliy   davlatchilik   poydevori,   uning   huquqiy   asoslari   yaratildi.   Davlat
islohotlarining   bosh   tashabbuskori,   ularni   muvofiqlashtiruvchi   asosiy   kuchga
  21   aylandi.   Konstitutsiyamiz   davlatni   qonuniy huquqiy   takomillashtirishning
demokratik asosi bo’lib xizmat qilmoqda. 
Tarixiy   milliy   qadriyatlarimiz   bilan   yangidan   tanishuv,   ularni   tiklash   va
boyitish har birimizda milliy o’zligimizni, tarixiy merosimizga e’tiqod va faxrlanish
tuyg’ularini   mustahkamladi.   Biz   ko’proq   boy   tariximiz,   qadriyatlarimiz,
an’analarimizni   o’rgana   boshladik.   Odamlardagi   boqimandalik,   loqaydlik,   mutelik
ruhiyati   o’rnini   tadbirkorlik,   ishbilarmonlik,   fidoyilik   egallay   boshladi.   Ularda
Vatan oldidagi, el yurt oldidigai o’z burchini e’zozlash tuyg’usi ancha kuchaydi. 
Bozor   munosabatlari,   turli   mulk   shakllari   mulkka   munosabatimizni,
mehnatimiz xarakterini o’zgartirib yubordi. Albatta, har  qanday mamlakatda o’tish
davri   osonlikcha   kechmaydi.   U   bir   necha   o’n   yilliklarga   cho’ziladi.   Juda   ko’p
mamlakatlarda shunday ham bo’ladi. Ammo O’zbekistonimizning iqtisodiy ijtimoiy
rivojlanish sur’ati ishga tushirilayotgan ulkan inshootlar  bozor iqtisodi qonunlariga
to’la   amal   qilinsa   o’tish   davri   nisbatan   qisqa   vaqt   bilan   chegaralanishini   ko’rsatib
turibdi.   Mashinasozlik,   neft   mahsulotlari,   yengil   sanoat,   oziq ovqat,   mahalliy   qayta
ishlash   sanoatlari,   qurilish,   paxtachilik,   g’alla,   qimmatbaho   materiallar   ishlab
chiqarish   sohalarida   jiddiy   yuksalish   ko’zga   tashlanayapti.   Aholini   ijtimoiy
himoyalash,   turmush   sharoitini   yaxshilash,   ma’naviyat   va   mafkura   sohalarida   ham
muhim o’zgarishlar yuz bermoqda. 
Mamlakat   hayotida   ro’y   berayotgan   iqtisodiy,   siyosiy,   huquqiy,   ijtimoiy
o’zgarishlar,   amalga   oshirilayotgan   islohotlardan   maqsad   odamlarga   munosib
turmush   sharoitlari   yaratishdir.   Bu   insonparvar   jamiyatimizning   mazmuni   va
maqsadidan kelib chiqadi. Bunga imkon darajada harakat qilinmoqda. 
Milliy   mustaqillikka   erishgandan   so’ng   yurtimizda   amalga   oshirilayotgan   tub
islohotlarning   markazida   odamlar   taqdiri,   ularning   turmush   farovonligi,   ertangi
kuni,   baxt saodati   turganligining   yorqin   dalilidir.   Biz   tamomila   yangi,   adolatli
jamiyat barpo etishga kirishayapmiz. 
Taraqqiyot   yo’limiz   ham,   ijtimoiy   sohalarda   amalga   oshirilayotgan   ko’pdan -
ko’p   ishlar   ham,   qabul   qilinayotgan   qonunlar,   qarorlar,   ko’rsatmalarning   pirovard
natijasi ham Inson manfaatlariga qaratilganligi jamiyatimiz xarakteri bilan bevosita
  22   bog’liq.   Davlatimizning   ijtimoiy   yo’nalishdagi   islohotlar   yo’lidan   qat’iy
borayotganligi bevosita odamlar manfaatini ko’zlashning yorqin dalilidir. Bu izchil
siyosatdir. 
Respublika   Prezidentining   “Asrlar   mobaynida   xalqimizning   yuksak
ma’naviyat, adolatparvarlik, ma’rifatsevarlik kabi ezgu fazilatlari Sharq falsafasi va
islom   dini   ta’limoti   bilan   uzviy   ravishda   rivojlandi.   Bizning   kelajagi   buyuk
davlatimiz   shu   falsafaga   uyg’un   holda   shakllanmoqda.   Yangidan   barpo   etayotgan
jamiyatimizning   ijtimoiy     ma’naviy   asoslarini   belgilashda   yuqoridagi   g’oyalarga
suyansak   xato   bo’lmaydi”,     degan   fikrlarida   O’zbekistonning   istiqboli   uchun
ma’naviy asoslar muhim o’rin egallashi aniq ko’rsatilgan. 
Jamiyat     uning   a’zolarining   kamoloti   natijasida   takomillashadi.   Islom
falsafasida   inson   omili   yuksak   rutbada   turadi.   Inson   o’z   xulqining   ham,   jamiyat
ma’naviyatining   ham   ijodkori,   o’zining   va   zamondoshlarining   ma’naviy   sifatlari
uchun javobgar. 
Ma’naviyatning   qay   darajada   ekanini   muayyan   shaxsning   o’zigagina   emas,
balki o’zi yashayotgan jamiyat taraqqiyotiga ham hal qiluvchi ta’sir ko’rsatar ekan,
uni   shakllantirishni   o’z   xoliga   tashlab   qo’yib   bo’lmaydi.   Insonda   Olloh   bergan
xulqiy   sifatlar   bilan,   tarbiya   yordamida   shakllanadigan   ma’naviy   fazilatlar   ham
bo’ladiki, jamiyatning barcha ijtimoiy tizimlarida shu fazilatlar imkon qadar ezgu va
mustahkam shakllanmog’i lozim. 
Ma’naviyat   insonning insoniylik mohiyati, inson shaxsida tarkib topgan ijobiy
fazilatlar majmui. Shaxsdagi ijobiy fazilatlar jamiyatda tarixan shakllanadi. Shunday
ekan, ular ijtimoiy taraqqiyot mahsulidir. Ma’naviyat insonning insoniylik mohiyati,
shaxsdagi   ijobiy   fazilatlar   majmui,   insonning   zohiriy   va   botiniy   qiyofasi.   U   inson
hayotining tub mohiyatini belgilaydigan aqliy, ruhiy, axloqiy va jismoniy qarashlar,
ko’nikmalar,   odatlar   tizimidir.   Ma’naviyat   –   har   bir   insonning   milliy   va
umuminsoniy   komillik   darajasi,   unga   yetaklovchi,   undovchi   imkoniyat.   U   inson
shaxsini insoniylik bilan boyituvchi, kamol toptiruvchi, ko’rkamlashtiruvchi beqiyos
hayotiy omil.  
  23   Ma’naviyat – yaxshilik va ezgulikka moyil, yomonlik va yovuzlikdan tiyilish,
nafosat   va   haqiqatga,   halollik   va   rostgo’ylikka   intilish,   o’zi   mansub   jamiyatning
axloqiy,   huquqiy,   ma’rifiymadaniy   mezonlariga   amal   qilish   hissidir.   U   insonning
umrguzaronlik   mohiyati,   faoliyatining   tabiatini   belgilab   bergan   va   faoliyatida
gavdalangan ijobiy, go’zal fazilatlar majmui. Ma’naviyatda inson qalbi, shuuri, aql-
zakovati, tabiati, bilimi, madaniyati aks etadi. U bilish, tanish, ilm va madaniyatning
kamol topish mazmuni, usul va vositalaridir. 
Ma’naviyat   va   ma’rifat   va   inson   tushunchalari   bir   butun   holdagina   muayyan
mazmunga ega bshladi. Ma’naviyat yo’q joyda ma’lum maqsadga qaratilgan insoniy
faoliyat   ham   bo’lmaydi,   insonlar   jamoasining   birligi   –   jamiyat   ham   bo’lmaydi.
Prezidentimiz   Islom   Karimov,   “Ma’naviyat   insonga   havodek,   suvdek   zarur”,   deb
ta’kidlagan   fikr   zamirida   ana   shunday   falsafiy   mazmun   yashirin.   Ma’naviyatning
ahamiyatini   ana   shu   nuqtai   nazardan   baholamoq   kerak.   Ma’naviyat   –   xalqning,
millatning,   davlatning   kuch   qudrati,   buyuk   kelajak   sari   yuksaltiruvchi   mustahkam
poydevoridir.   Ma’naviy-ma’rifiy   islohotlar   davlat   siyosatining   asosiy   ustuvor
yo’nalishi   sifatida   belgilangani   bejiz   emas.   Har   qanday   ishning,   ijtimoiy
taraqqiyotning   me’mori   ham,   bunyodkori   ham,   bosh   harakatlantiruvchi   kuchi   ham
inson.   Uning   aql-zakovati   va   samarador   mehnatisiz   hech   nima   yaratilmaydi,
vujudga   kelmaydi.   Respublikamizda   o’tkazilayotgan   iqtisodiy   islohotlar   taqdiri
pirovard   natijada   ma’naviy-ma’rifiy   ishlarni   qay   darajada   yuksak   saviyada   tashkil
qila bilish muhim hayotiy muammo. Chunki ma’naviy – ma’rifiy ishlarning asosiy
vazifasi   yuksak   axloqiy   fazilatlarni   o’zida   mujassamlashtirgan   komil   insonni
tarbiyalashdan iborat. Bugungi kunda bilimdon, yetuk malakali, yuksak aql-zakovat
va   istiqbol   dunyoqarashiga   ega   tadbirkor   kishilargina   jamiyatimizning   jahon
sivilizatsiyasi   sari   taraqqiyotini   tezlashtira   oladi,   O’zbekistonning   dunyodagi
rivojlangan   mamlakatlar   safidan   munosib   o’rin   egallashini   ta’minlay   oladi.
O’zbekiston   mustaqilligini   mustahkamlashning   va   yangi   jamiyatni   qurishimizning
eng   asosi   bo’lgan   ma’naviyat   va   ma’rifatni   yuksaltirish   hamda   uni   izchillik   bilan
hozirgi   zamon   talablari,   milliy   ruhiyatimizning   ildizlariga   suyangan   holda   yanada
rivojlantirish bugungi kunning dolzarb va g’oyat muhim vazifasidir. Ma’naviyat va
  24   ma’rifat davlat ichki hayotidagi bir butunlikni, odamlar ruhiyatidagi ko’tarinkilik va
kelajakka ishonchni, aql-zakovat yuksagligini, o’z faoliyatida tinchlikni, millatlararo
hamjihatlikni   barqaror   rivojlantirish   yo’lini   aniq   belgilashdagi   o’z   fuqarolarning
orzu-umidlarini,   manfaatlarini   ifoda   eta   bilish,   uni   buyuk   kelajak   sari   harakatga
yo’naltirish   va   unga   rahbarlik   qilish   salohiyati   hisrblanadi.   Ma’naviyat   va
ma’rifatning   yangi   jamiyatni   qurishdagi   qudratli   kuch   va   bebaho   manba   ekanligi
quyidagi masalalarda o’z ifodasini topadi: 
1. Ma’naviyat   va   ma’rifat   jamiyatda   mavjud   bo’ladigan   iqtisodiy,
ijtimoiy-siyosiy,   huquqiy,   ma’rifiy   sohalarni,   ularni   o’zaro   bog’lab,
uyg’unlashtirib,   davlatning   bir   butun   mustaqil   sub’ekt   sifatidagi   maqomini
ta’minlab turadi; 
2. Jamiyatning   iqtisodiy,   ijtimoiy   –siyosiy,   madaniy   huquqiy   va
ma’rifiy sohalarini rivojlantirishdan ko’zlagan asosiy maqsadi insonni kamol
toptirish,   ehtiyojlarini   qondirish,   uni   barkamollik   darajasiga   ko’tarishdan
iboratdir.   Ma’naviyat   va   ma’rifatni   yuksak   zamonaviy   talablar   darajasida
tashkil   qilgandagina   muayyan   vazifalarni   insonga   xizmat   qildirish   mumkin
bo’ladi.   Bu   jarayonda   ma’naviyat   va   ma’rifat   me’mori,   mezon   va   yetakchi
omil rolini o’ynaydi. 
3. Ma’naviyat   va   ma’rifat   jamiyat   oldida   turgan   muammolar
mohiyatini   o’zida   ifoda   ettiradi   hamda   uni   hal   qilish   uchun   fuqarolarning
davlat   manfaatlarini   birlashtiradi.   Ma’naviyati   va   ma’rifati   zamonaviy
rivojlangan   mamlakatlarda   xalqning   vatanparvarlik   va   millatparvarlik
tuyg’ulari   kuchli   bo’ladi.   Bunday   holat   o’z   navbatida   davlat   va   xalqning
birligini   mustahkamlashda   turli   xil   millatlar   va   ijtimoiy   qatlamlarning   bir-
birlari   bilan   umummanfaatlar   yo’lida   jipslashishlarida   qudratli   omil   sifatida
xizmat qiladi; 
4. Ma’naviyat   va   ma’rifat   milliy   ong   va   milliy   tuyg’u,   milliy
g’oyalarni   shakllantiruvchi   omildir.   Bular   o’z   navbatida   har   bir   millatning
o’z-o’zini anglashiga, manfaatlar yagonaligini tushunishiga, kishilarda milliy
  25   g’urur,   qadr-qimmatning   mustahkam   dunyoqarashga   aylanishiga   yordam
beradi; 
5. Ma’naviyat   va   ma’rifat   bor   joyda   ehtiyojlar   va   zaruriyatlar   ham
yuzaga   keladi.   O’z   navbatida   ehtiyojlar   va   zaruriyatlar   shaxs,   millat   va
davlatni   kechagidan   bugun,   bugundan   ertaga   yana   ham   yaxshiroq   hayot
kechirishga,   barkamol   bo’lishiga   yetaklaydi,   shaxs,   millat   va   davlatning
tarqqiyoti   sari   harakat   qilishga   da’vat   etadi.   Bu   jarayonda   ma’naviyat   va
ma’rifat shaxs, millat va davlat taraqqiyotini harakatga keltiruvchi bosh omil
hisoblanadi; 
6. Ma’naviyat   va   ma’rifat   aql-zakovat,   salohiyat   yuksakligining
muhim mezoni va manbai hisoblanadi. Bu orqali inson millat mahsulini millat
va mamlakatning yuksak moddiy va ma’naviy boyliklari darajasiga ko’taradi; 
7. Ma’naviyat   va   ma’rifat   davlat   ichki   hayotida   tinchlik,
barqarorlikni   vujudga   keltiradi,   har   qanday   munozarali   masalalarni   aql   va
vazminlik bilan hal qilishda xalq ruxiyatini shakllantiradi; 
8. Ma’naviyat   va   ma’rifat   kishilarni   sub’ektiv,   qarindosh-
urug’chilik,   mahalliychilik   manfaatlari   ehtiroslarga   berilishidan   saqlaydi,
shaxsiy va mahalliy manfaatlarni millat hamda 
Vatan   manfaatlariga   uyg’unlashtirish   muhitini   vujudga   keltiradi,   millatning
umubashariy qadriyatlar sari intilishini kuchaytiradi; 
9. Ma’naviyat   va   ma’rifat   mamlakatda   adolatni   qaror   toptirish,
insonlarni   qonunlarning   ijodkori   va   itoatkori   darajasiga   ko’taradi.   Qonunlar
davlat,   millat   va   shaxsning   har   qanday   harakatining   aniq   me’yori   darajasiga
aylangan   mamlakatda   demokratik   ruhdagi   adolatli   qadriyatlar   shakllanishi
mumkin bo’ladi; 
10. Ma’naviyat va ma’rifat davlatning ichki hayotidagi muammolarni
hal   qilishning   muhim   omili   bo’lishi   bilan   birga,   u   davlatning   xalqaro
hayotdagi   obro’   –e’tiborini   oshiradi,   uning   katta   imkoniyatlarga   ega
ekanligini va barqaror  taraqqiy etayotganligini tasdiqlaydi. Bu o’z navbatida
  26   davlatning   xalqaro   hayotda   harakat   qilish   imkoniyatlarini   yanada
kengaytiradi. 
–   Ma’naviyat – shaxsning ruhiy hayot tajribasi, ruhiy olamini, dunyoqarashini,
aqliy   salohiyatini   o’zida   mujassamlashtiradi.   U   shaxsning   va   millatning   o’zligini
anglashi,   milliy   g’urur,   milliy   iftihor,   vatanparvarlik,   davlatga   hurmat,   jamoa
an’analariga   xayrixohlik,   diyonat,   mehr-shavqat,   poklik,   halollik,   vijdoniylik,
rostgo’ylik, adolatparvarlik, kamtarinlik kabilarni o’z ichiga oladi. Ma’naviyat yo’li
–   bosqichma-bosqich   o’tiladigan   yo’l.   Inson   aqlini   tanigandan   boshlab,   tafakkur,
ahloq va ma’rifatda kamolotga intiladi. Jamiyat ma’naviyati, uning rivoji ham uzoq
davom   etgan   tarixiy   taraqqiyotning   natijasi   hisoblanadi.   Jamiyat   asta-sekin
rivojlanib   borgan   sari   inson   ma’naviyati   ham   tarkibiy   jihatdan   mukammallashib
borgan.   Ma’naviyatning   eng   qadimgi   asoslarini   axloqiy,   diniy   va   badiiy   qarashlar
tashkil qiladi. 
Milliy   til   ma’naviyat   va   ma’rifatning   yetakchi   omili   ekanini   hisobga   olib,
davlat tomonidan qabul qilingan qarorning real hayotda bajarilishini ta’minlash; 
 davlat tilini ishlab chiqarish, milliy ma’naviyatni tarkib qilish, ta’lim, sog’liqni
saqlash, oliy ta’lim, aloqa, transport, ommaviy axborot va boshqa davlat va nodavlat
tizimida qo’llanishini ta’minlashni nazorat qilish; 
  xorijiy   mamlakatlar   vakillari   bilan   bo’ladigan   muloqotlar,   shartnomalar,
ma’lumotlar va hujjatlarda asosiy til sifatida davlat tilini qo’llash ustidan nazoratni
kuchaytirish; 
  davlat   tilida   ilmiy,   badiiy   va   san’at   asarlarini   chop   etishga   e’tiborni
kuchaytirish,   xorijiy   tillardan   muxim   iilmiy   va   tarbiyaviy   ahamiyatga   bog’liq
bo’lgan asarlarni tarjima qilish, ta’lim tizimida davlat tilini boshqa millat vakillariga
o’rgatishni   takomillashtirish,   uning   ustidan   nazorat   qilish,   davlat   tilni   o’rganishni
hohlovchi har bir fuqaro uchun amaliy, yordam ko’rsatishni idoralar, vazirliklar va
boshqa muassasalar rahbarlari zimmasiga yuklash; 
  davlat   tilini   joriy   qiluvchi   komissiyalar   faolini   takomillashtirish,   uning
tarkibini   qaytadan   ko’rib   chiqish   va   unga   amaliy   yordam   berishda   faollik
ko’rsatuvchi kishilarni jalb qilish; 
  27     ko’chalar, maydonlar, tashkilotlarga o’zbek millatining taqdirida buyuk o’rin
tutgan   tarixiy   shaxslar,   ulug’   allomalar,   taniqli   olimlar,   adabiyot,   san’at,   davlat   va
jamoat   arboblari   nomlarini   berish   bo’yicha   qabul   qilingan   davlat   qonunining
bajarilishi ustidan nazoratni kuchaytirish. 
4. Fanning ma’naviyat va ma’rifatni rivojlantirish-dagi yetakchi mavqeini, fan
ahllarining   mamlakat   aql zakovatining   tayanch   qismi   hisobga   olinib,   ularning
jamiyatdagi mavqe va maqomini qayta ko’rib chiqish; 
  fanning   fundamental   sohalarini   rivojlantirishda   davlat   tomonidan   ajratilgan
mablag’lar bozor iqtisodiyoti talablari darajasidan orqada qolayotganligini e’tiborga
olib, ularga tegishli moddiy yordam ko’rsatish va qo’llab quvvatlashning qo’shimcha
omili   sifatida   ilmiy   tadqiqot   ishlaridan   tushayotgan   mablag’larning   asosiy   qismini
muayyan   sohada   ishlayotgan   kadrlarning   ehtiyojini   qondirishga   saqlash
imkoniyatini vujudga keltirish, iqtidorli yosh kadrlarni tarbiyalashga asosiy e’tborni
qaratish; 
  qishloq   xo’jaligi   xomashyosini   qayta   ishlash,   oziq ovqat   texnologiyasini
rivojlantirishga   qaratilgan   fanning   yangi   yo’nalishlarini   belgilash   va
takomillashtirish; 
  ijtimoiy     gumanitar   fanlar   bo’yicha     milliy   tarix,   adabiyot,   san’at,   ma’naviy
meros,   qadriyatlar,   an’analar,   milliy   ong,   milliy   g’urur,   ruhiyat,   erkin   tafakkur,
siyosat  va huquqiy muammolarni  har  tomonlama chuqur  va puxta o’rganish,  tahlil
qilish   va   ulardan   kelib   chiqadigan   ilmiy   xulosalarni   hayotga   tatbiq   qilish   orqali
ma’naviyat va ma’rifatni rivojlantirishni nazarda tutish; 
  umummanfaatlarni   uyg’unlashtiruvchi   milliy   taraqqiyot   mafkurasini
shakllantirish,   millatlararo   munosabatlarni   takomillashtirish,   qishloq   aholisi
ma’naviyati   va   ma’rifatini   ko’tarish,   yoshlarda   vatanparvarlik,   qonunlarga   amal
qilish,   tuzumga   hurmat   ruhiyatini   shakllantirishni   ijtimoiy   gumanitar   fanlar   ilmiy  
tadqiqot ishlarining asosiy mavzusi sifatida belgilash. 
5. Adabiyot va san’atning ma’naviyat va ma’rifatni shakllantirish va
barkamol   insonni   tarbiyalashdagi   muhim   ahamiyatini   nazarda   tutib,   uni
rivojlantirishda: 
  28     milliy   qadrini   ko’tarishga,   uning   ongiga   mustaqillik   va   millatparvarlik
tuyg’ularini   singdirishga,  millat  oldida  turgan  muammolarni  hal  qiloishda   ularning
faolligini oshirishga xizmat qiluvchi asarlar yaratilishini adabiyot va san’atning bosh
talablari   sifatida   belgilanib,   ijodkorlikning   hamjihatligini   vujudga   keltirish,
mamlakat va millat manfaatlarini himoya qilishga xizmat qiluvchi asarlar yaratishga
yo’naltirish; 
  milliy   san’at   turlarini   rivojlantirishga   ustuvorlik   berish,   bu   sohada   faoliyat
ko’rsatayotgan   yoshlarni   qo’llab quvvatlash   bilan   san’atning   jahonda   tan   olingan
janrlarini   keng   targ’ib   qilish,   yoshlar   ongiga,   millatimiz   ma’naviy     madaniy
manfaatlariga zid bo’lgan asarlarning targ’ib qilinishiga yo’l qo’ymaslik. 
6. Mafkuraning   millat,   davlat   va   ijtimoiy   guruhlar   manfaatlarini
ifodalash va himoya qilishdagi ahamiyatini hisobga olib, uni yuksak darajada
rivojlantirish va takomillashtirishda: 
  uni   millatning   milliy,   ruhiy,   aqliy   va   ma’naviy   kuch qudrati   va   imtiyozlarini
o’zida mujassamlashtiruvchi ilhombaxsh mafkuraga yetkazish: 
  mafkuraning   ma’naviyat   va   ma’rifat   tayanchi   o’laroq,   iqtisodiy     siyosiy
tafakkurni   shakllantirish,   demokratik   jarayonlarni   chuqurlashtirish   va   fuqaro
faolligini ta’minlashdagi mavqeini oshirib borish. 
7. Ommaviy   axborot   vositalarining   ma’naviyat   va   ma’rifat   ning
targ’ib     tashviq   qilish,   jamiyat   va   hayot   muammolarini   o’rtaga   tashlashdagi
tezkorlik va ommaviylik xususiyatlaridan kelib chiqqan holda: 
  ularning   saviyasini   ko’tarish,   chinakam   ma’noda   to’rtinchi   hokimiyat
darajasiga yetkazish; 
  gazeta,   jurnal,   radio   eshittirishlar   faoliyatini   takomillashtirish,
teleko’rsatuvlarda   hayotiy   muammolarni   ko’tarish   muhitini   vujudga   keltirish,
ayniqsa   bag’ishlangan   ko’rsatuvlarda   milliy   qadriyatlar,   zamonaviy   an’analarga
keng e’tibor qaratish; 
  respublika   radio   va   televideniya   tizimida   ishlayotgan   kadrlarning   saviyasini
ko’tarish, bu sohada milliy tushunchalari shakllangan yuqori malakali kadrlarni jalb
  29   qilish,   iqtidorli   yoshlarni   xorijiy   mamlakatlarga   malaka   oshirishga,   tajriba
almashishga yuborish.  
 
  30    Xulosa 
Tadqiqot natijalariga ko’ra quyidagi umumiy xulosalarga kelindi: 
1. Komil   insonni   tarbiyalash   masalasi,   ayniqsa   hozirgi   mustaqillik
sharoitida   dolzarb   bo’lib   turibdi.   Buning   boisi   shuki,   mustabid   tuzumdan
bozor   munosabatlariga   asoslangan   jamiyatga   o’tilayotgan   davrda   ushbu
masala   yanada   keskinroq   qo’yilmoqda.   Kishilararo   munosabatda   ba’zi
qadriyatlarning   qadrsizlana   boshlaganligi,   yoshlar   orasida   giyohvandlik,
firibgarlik,   ishyoqmaslik,   tekinxo’rlik,   o’g’rilik   va   boshqa   yaramas
illatlarning tez-tez sodir bo’lib turishi barkamol avlodni tarbiyalashga diqqat-
e’tiborni qaratishni taqozo etmoqda. 
2. Komil   inson   g’oyasi   o’z   mohiyat-e’tibori   bilan   milliy,
umuminsoniy   va   gumanistik   mazmunga   egadir.   Har   bir   jamiyat   yetuk,   har
tomonlama   kamolga   yetgan,   o’zida   butun   ijobiy,   oliyjanob   fazilatlarni
to’plagan   barkamol   avlodni   tarbiyalashni   orzu   qiladi.   Shuning   uchun   komil
inson masalasi o’tmishimizning uzoq-uzoq davrlariga borib taqaladi. 
3. Komil   insonni   voyaga   yetkazish   asrlar   mobaynida   kishilarning
orzusi,   istagi,   ideali   bo’lib   kelgan.   U   to’g’risidagi   tushuncha   va   tasavvurlar
turli davrlarda turlicha talqin qilingan. 
Komillik to’g’risidagi fikrlarning evolyutsiyasi, takomillashuvi, uning qanday
bo’lishi   tuzumning   xarakteri,   ishlab   chiqarish   darajasi,   davlatni   boshqarish   uslubi,
ilm-fan va madaniyatning rivojiga bog’liq bo’lgan. 
4. Talabani   komil   inson   sifatida   shakllantirish   ishlarining   ta’lim
muhitini   insonparvarlashtirish   bilan   chambarchas   bog’liqligi   va   aloqadorligi
masalasi   o’quv   jarayonining   butun   mazmuni   va   mohiyatini   belgilaydigan
muhim   vazifadir.   Ta’limda   tarbiyaviy   ta’sirning   muhim   xususiyati   uning
umuminsoniy   madaniyatning   asosiy   tamoyillari   va   qadriyatlari   bilan
aloqadorligidadir. 
5. Komil   inson   –   o’zida   ma’naviy-axloqiy   hislatlar   majmuini
mujassamlashtirgan,   jamiyatda   o’zligini   va   o’z   qobiliyatini   har   tomonlama
namoyon eta oladigan, ma’rifatli, dunyoviy bilimlarni  mukammal  egallagan,
  31   yuksak   iste’dodli   va   intellektual   salohiyatga   ega   bo’lgan   ma’naviy   jihatdan
yetuk, axloqan pok, hayot go’zalliklarini his eta oladigan ijodkor shaxsdir. 
  32   Adabiyotlar
1. Rustambayev   M.X.,   Tuxtasheva   U.A.   Advokatura:   kasb   xunar   kollejlari   uchun
o’quv qullanma. - T.: Ilm Ziyo, 2010. – 232 bet. 
2. Rustambayev   M.X.,   Tuxtasheva   U.A.   Sud   hokimiyati   va   O’zbekiston
Respublikasida   sud   huquq   isloxotlar:   ilmiy-publitsistik   nashr.   -   Toshkent:   TDYUI
nashriyoti, 2009. – 559 b. 
3. Salomov B. O’zbekistonda advokatlik faoliyati. - T.: Adolat, 1-2 tom 2000. – 225
b.
4.   O’zbekiston   Respublikasida   advokatlik   faoliyati:   Oliy   va   o’rta   maxsus   ta’lim
vazirligi   tomonidan   5380100   yurisprudensiya   yo’nalishi   bo’yicha   bakalavriat
talabalari   uchun   darslik:   2   jildik.   /   Mualliflar:   G.Abdumajidov   va   boshq.   –   T.
Konsauditinform-Nashr, 2007.  – 360 b. - 472 b.
5. Jo’rayev   I.B.   O’zbekiston   Respublikasida   advokatlik   faoliyati.   O’quv
uslubiy qo’llanma. - Toshkent: TDYUI, 2010 yil. – 8.5 b.t.
  33

Mustaqillik sharoitida komil inson g’oyasi

Купить
  • Похожие документы

  • Ma’naviy islohotlar mustahkamligi, iqtisod va siyosat sohalari
  • Tarbiya va ijtimoiy tarbiya
  • O’zbekiston “yoshlar ittifoqi”ning tashkil topishi va amaliy faoliyati
  • Шахс маънавиятининг асосий қирралари
  • Movorounnahir tasavuf ulamolari va tariqatlar

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha