O’qitishni tashkil qilishda didaktik o’yin asosida boshlang’ich sinflarda foydalanish. O’quvchilar bilimini o’zlashtirishda samarali metodlar

URGANCH INNOVATSION UNIVERSITETI
 
MAVZU: O‘QITISHNI TASHKIL QILISHDA DIDAKTIK O‘YIN ASOSIDA
BOSHLANG‘ICH SINFLARDA FOYDALANISH, O‘QUVCHILAR BILIMINI
O‘ZLASHTIRISHDA SAMARALI METODLAR
Bajardi :                         YUSUPBAYEVA LAYLO      
Urganch -2024
MUNDARIJA :KURS ISHI KIRISH………………………………………………………… …. ……… …. ….3
I BOB. BOSHLANG‘ICH TA’LIM O‘QUVCHILARI TAFAKKURI 
RIVOJLANISHINING  O‘ZIGA XOSLIGI
1.1.  Tafakkur bilish jarayoni sifatida …………………………………....…..…....6
1.2.  Boshlang‘ich sinflarda o‘quvchilar tafakkurining  o‘ziga xosligi …………...11
1.3.   O‘quv-biluv faoliyatida  mantiqiy fikrlashining rivojlantirilishi ...... ............ ..16
II  BOB. BOSHLANG‘ICH SINF  O‘QUVCHILARI RIVOJLANISHIDA 
O‘YINLARNING AHAMIYATI
2.1.  O‘yinlarining mohiyati va ularning turlari …………… ….. ……… .... … . …..2 0
2.2.   Boshlang‘ich sinf o‘quvchilari o‘yinlarining mohiyati va ularning 
ko‘rinishlari ……………………………………………………………….….…26
2.3.  Boshlang‘ich sinf o‘quvchilari rivojlanishida didaktik o‘yinlarning 
ahamiyati ……………………………………………………………… ….….. … 27
XULOSALAR…………………………………………………… ……. … .. ….. 29
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI ……………… . … .. … ..31
3 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi.   Ta’lim   jarayonidagi   asosiy   qiyinchiliklar   o‘quv
faoliyatining   shakllanmaganligi   bo‘lib,   u   yashirin   psixologik   qiyinchiliklarga
tegishlidir.   O‘quvchi   bu   holatni   sezadi,   lekin   u   nima   uchun   shunday
bo‘layotganligini   tushunmaydi   va   ifodalab   bera   olmaydi,   shu   sababli   kattalarga
yordam   so‘rab   murojaat   qila   olmaydi.   Bunday   qiyinchiliklar   mavhum   bo‘lib,
ularning   tabiati   tushunarsizdir.   Bunday   holatlarda   ota-onalar   va   o‘qituvchilar
o‘quvchiga   yordam   ko‘rsatmasliklari   achinarli   holatdir,   chunki   ularning   o‘zlari
ham   o‘quv   faoliyati   va   uning   tarkibiy   tuzilmasining   psixologik   aspektlari     bilan
tanish emaslar.    Bu nuqsonlarning   yorqin belgilari  – dangasalikda,  qobiliyatning
yo‘qligida   va   boshqalarda   nomoyon   bo‘ladi.   O‘quv   faoliyatining   shakllanmagan-
ligi   ayniqsa   to‘rtinchi-beshinchi   sinflarda,   ya’ni   ta’lim   murakkabroq   darajaga
ko‘tarila   boshlaganda   va   o‘zlashtiriladigan   materialning   o‘sishi   bilan   ko‘zga
tashlana   boshlaydi.   O‘quvchi,   bu   holatda   qandaydir   noma’lum   to‘siqqa   duch
kelganday   bo‘ladi.   Shu   sababli   boshlang‘ich   ta’limda     o‘quvchi   yangi   bilimlarni
o‘zlashtirishga   ko‘mak   beruvchi   o‘ziga   xos   o‘quv   usullariga   erishishi   uchun,   eng
zarur shart-sharoitni yaratish, ya’ni o‘quvchiga o‘qishni o‘rgatish lozim.   Bu vaqtga
kelib,   darsliklarda   o‘quvchidan   zarur   umumlashtirishlarni   amalga   oshirishi,   ya’ni
ma’nosiga   ko‘ra   guruhlarga     ajrata   olish   shakllangan   bo‘lishi   kerak.   To‘rtinchi
sinfga   kelib,     ulardan   erkin   foydalana   bilishi   lozim.   Barcha   yangi-yangi   talablar,
yangi   qoidalar,   predmetlar   harakatlarining   yangi   normalari   obektlarning   shu
paytgacha   noma’lum   bo‘lgan   qonuniyatlarini   ochib   beradi.   Dunyo   o‘quvchi
o‘zlashtirishi   kerak   bo‘lgan   ilmiy   bilimlar   va   tushunchalar   tizimi   bilan
tartiblashtirilgan.   O‘quvchining   tafakkuri   ana   shu   yuqorida   qayd   etilganlarga
hamda   insonlar   va   buyumlar   bilan   o‘zaro   harakat   tajribasiga   yo‘naltiriladi.
Masalan,   oy   osmonda   bola   harakat   qilgani   uchun   harakatlanadi   degan   mulohoza
bolaning   hayotiy   tajribasi   asosida,   tafakkurning   vositasi   sifatida     so‘zlardagi
ifodasidir. Predmetlardagi o‘xshashliklar va farqlar so‘zlarda, nutqda aks etadi. Uni
bola bevosita kuzatish orqali aniqlaydi.
4 O‘quvchi     ilmiy   tafakkurlashni     umumiy   o‘rta   ta’lim   maktabida   egallaydi,
ilmiy tafakkur qilish  bolani umummadaniy namunalarga, normalarga, etalonlarga,
atrofdagi   olam   bilan   bo‘ladigan   munosobatlar   qonuniyatlariga     yo‘naltiradi.   Son
tushunchasi, so‘z, badiiy obraz va boshqalar, ilmiy tafakkur asosini tashkil etuvchi
obyektiv   dunyo   xususiyatlari   bilan   yangi   harakatlar,   munosobatlar   bolaning
shaxsiy   tajribasi   jarayonida     ilgari   egallanmaganlarini   egallashga   imkon   beradi.
Mavzuning dolzarbligi qator faktorlar natijasida kelib chiqqan. Birinchidan, o‘quv
jarayonining   intensifikatsiyasi   o‘quvchilarda   tafakkur   faoliyatining   turli
tomonlarini rivojlantirish uchun vositalarni izlash  vazifasini qo‘yadi. Bu  vazifani
yechishning samarali vositasi – o‘quv o‘yinlari hisoblanadi. Ikkinchidan, umumiy
o‘rta   ta’lim   maktabi   tajribasini   kuzatishlar,   ko‘pchilik   o‘qituvchilar   o‘yinlar
metodini o‘zlashtirgan emaslar, ular boshqa o‘qituvchilarda o‘zining ijobiy tomoni
bilan   nomoyon   bo‘lgan   o‘yinlar   amaliyotidan   foydalanmaydilar.   O‘yinlar   metodi
maktab   yoshigacha   bo‘lgan   bolalarni   ular   uchun   odat   tusiga   kirgan   o‘yin
faoliyatidan o‘quv faoliyatiga asta-sekinlik bilan o‘tishni amalga oshiradi, bu o‘tish
jarayonini u unchalik sezilarlisiz va hech qanday qiyinchiliksiz   o‘tishiga yordam
beradi.   Boshqa   muhim   jihatlar   bilan   birgalikda   didaktik   o‘yinlarni   o‘tkazish
metodikasini   mukammallashtirishga   va   ta’lim   jarayonida   turli   ko‘rinishdagi
qiziqarli   o‘yinli   mashqlardan   foydalanishga     ham   alohida   e’tibor     qaratish   zarur
bo‘ladi. Har bir o‘qituvchi har bir o‘yinning nima uchun mo‘ljallanganligini, uning
mazmunini yaxshi tushunishi, o‘yinni har bir dars uchun mavzuni o‘zlashtirishdagi
aniq vazifalarini hisobga olgan holda tashkil qilishni, metodikasini  o‘ylab chiqishi
zarurdir.   O‘yin   faoliyatining   ahamiyati   haqida   [12,   96-b]   alohida   e’tibor
qaratishgan “Shuni anglash juda muhimki, mazkur o‘yin qanday didaktik masalani
yechishga   ko‘maklashadi,   qanday   ruhiy   holatlarni,   jarayonlarni     rivojlantirishga
mo‘ljallangan”.   O‘yin   –   bu   faqatgina   sirt,   shakldir,   uning   mazmuni   o‘qish,   nutq
faoliyati    ko‘rinishlarini  egallash  bo‘lishi    lozim   [9,  83-b].  O‘yinlar   faoliyati   [13,
38-b]   da   bola   uchun   juda   muhim   bo‘lgan   to‘rtta   muhim   jihatlari,   funksiyalari
ajratib   ko‘rsatilgan:   motivatsion   talab   doirasida     rivojlantirish   vositasi;   bilish
5 vositasi;   aqliy   harakatlarni   rivojlantirish   vositasi;   o‘zini   ixtiyoriy   tutishning
rivojlantirish vositasi. 
Kurs ishning maqsadi:   kichik maktab yoshidagi o‘quvchilarning mantiqiy
tafakkurini   rivojlanishida   didaktik   o‘yinlarning     ahamiyatini   o‘rganish.   Ushbu
maqsad tadqiqot  ishimizning quyidagi vazifalarini ifodalash imkonini berdi:
˗ Bilish jarayoni sifatida tafakkurning o‘ziga xosligini qarab chiqish.
˗ Kichik   maktab   yoshidagi   o‘quvchilarning   tafakkurini   o‘ziga   xosligini
ko‘rsatish.
˗ Kichik   maktab   yoshidagi   o‘quvchilarini   rivojlanishida   o‘yinlar
funksiyalarini tahlil qilish.
˗ Kichik maktab yoshidagi o‘quvchilarini mantiqiy tafakkurini rivojlantirishda
didaktik o‘yinlardan foydalanish yuzasidan tajriba-sinovni o‘tkazish.
Kurs   ishining   obyekti:   Kichik   maktab   yoshidagi   o‘quvchilarni   mantiqiy
tafakkurini rivojlantirish mazkur ishning  obyekti  hisoblanadi.
Kurs ishning predmeti   -   kichik maktab yoshidagi  o‘quvchilarni   mantiqiy
tafakkurini rivojlantirishda didaktik o‘yinlardan foydalanish hisoblanadi. 
Kurs ishining vazifalari: 
1. O‘quvchilar bilimini o‘zlashtirishda samarali metodlarni tahlil qilish 
2.   Didaktik   o‘yinlarning   ma’noli   xususiyatlari,   ularning   o‘quv   jarayoniga
qanday   ta’sir   qilishi   va   o‘quvchilarning   o‘rganish   jarayonida   qanday   foydalan-
ganligini tushuntirish.
3.   O‘quvchilarning   qiziqishlarini   oshirish:   Didaktik   o‘yinlar   boshlang‘ich
sinflarda   foydalanishining   o‘quvchilarning   qiziqish   va   motivatsiyasini   oshirishga
qaratilgan maqsadlarini tahlil qilish taqqoslash;
Kurs   ishimiz   kirish,   ikki   bob,   xulosalar   va   foydalanilgan   adabiyotlar
ro‘yxatidan iborat.
6 7 I BOB. BOSHLANG‘ICH TA’LIM O‘QUVCHILARI TAFAKKURI
RIVOJLANISHINING O‘ZIGA XOSLIGI
1.1. Tafakkur bilish jarayoni sifatida
Ma’lumki,   murakkab   muammolarni   yechishda,   odatda,   faraz   sifatida
anglanadigan yechish yo‘li belgilab olinadi. Farazni anglanishi tekshirib ko‘rishni
keltirib   chiqaradi.   Tanqidiy   yondashuv   –   yetuk   aql   alomatidir.     Notanqidiy
yondashuv   –   har   qanday     mos   tushishni   tushuntirish   sifatida   va     birinchi   to‘g‘ri
kelgan   yechimni   uzil-kesil   deb   qabul   qiladi.   eshirish   yakunlangandan   so‘ng,
tafakkur jarayoni keyingi bosqichga – mazkur savol yuzasidan mulohoza qilishga
o‘tiladi.   Shunday   qilib,   tafakkur   jarayoni   –   shunday   jarayonki,   u   holatni
anglashdan   boshlanib,   u   anglangan   va   maqsadli   bo‘lib,   tushunchalar   va   obrazlar
orqali   harakatlanadi   hamda   qandaydir   natija   bilan   yakunlanadi   (holat   haqida   fikr
yuritish,   yechimni   topish,   mulohozani   shakllanishi   va  boshqa   boshqalar)   [10,   23-
b].
Tafakkur jarayonining tarkibiy tuzilmasi va muammoning yechimi: 
1. Motiv (muammoni yechishga bo‘lgan hohish). 
2. Muammoning tahlili (“nima kerak”, “nimani topish talab etiladi” kabilarni
ajrata olish, qanday ma’lumotlar yetishmaydi yoki ortiqcha va boshqalar). 
3. Yechimni izlash: 
3.1.   Birgina   ma’lum   algoritm   asosida   yechimni   izlash   (reproduktiv
tafakkur). 
3.2.   Ko‘pchilik   ma’lum   algoritmlardan   optimal   variantni   tanlash   asosida
yechimni izlash.
3.3. Turli algoritmlar alohida qismlarining kombinatsiyalari asosida yechish.
3.4. Prinsipial jihatdan yangi yechimni izlash (ijodiy tafakkur). 
3.4.1.   Teran   mantiqiy   mulohozalar   asosida     (analiz,   taqqoslash,   sintez,
tasniflash, umumlashtirishlar va boshqalar). 
3.4.2. Analogiyalardan foydalanish asosida. 
3.4.3. Evristik usullardan foydalanish asosida. 
8 3.4.4.   Xato   va   tekshirib   ko‘rish   kabi   empirik   metodlardan   foydalanish
asosida.
Muvaffaqiyatsizlikka uchragan holatda:
3.5.   Boshqa   faoliyatga   diqqatni   qaratish:   “inkubatsion   dam   olish   davri”   –
“g‘oyani   pishib   yetilishi”,   fikrni   tug‘ilishi,   ijod,   insayt,   qandaydir   muammoni
yechimini   birdaniga   anglanishi   (intuitiv   tafakkur).   Fikrni   tug‘ilishiga   turtki
beruvchi faktorlar: 
• muammo bilan yuqori darajada qiziqish; 
• muammoni   yecha   olish   imkoniyati   va   muvaffaqiyatga   erishishga
bo‘lgan ishonch; 
• ongning   yuqori   assotsiativlik   faoliyati   (uyquda,   temperatura   yuqori
bo‘lganda,  emotsional  ijobiy stimulda). 
4.   Yechim   topilish   g‘oyasini   mantiqiy   asoslash,   yechimni   to‘g‘riligini
mantiqiy isbotlash. 
5. Yechimni amalga oshirish. 
6. Topilgan yechimni tekshirib ko‘rish. 
7. Korreksiyalash (zarurat bo‘lganda 2-bosqichga qaytish).
Ma’lumki,   tafakkur   faoliyati   ong   darajasida   amalga   oshiriladi   va
muvaffaqiyatli   harakatlar   natijasida   maqsadga   erishiladi.   Anglanganlik   va
anglanmaganlik   muammosi   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   (anglanganlik)   va   yordamchi
(anglanmaganlik)   mahsuldor   harakatlarning     munosobatlari   muammosida
aniqlashtiriladi.   Yordamchi   mahsuldor   harakatlar   ham   subyekt   tomonidan   aks
ettiriladi.   Bu   aks   ettirish   keyingi   rostlash   va   moslash   harakatlarida   ishtirok   etishi
mumkin, lekin u verbal shaklda ishtirok etmasdan faqat ong faoliyatida nomoyon
bo‘ladi.   Yordamchi   mahsuldorlik   aniq   buyumlar   va   hodisalar   xossalari   ta’sirida
to‘planadi, lekin u maqsad nuqtai nazaridan unchalik muhim  bo‘lmaydi.
Tafakkur qo‘yilgan masala yechimiga taqqoslash, analiz, sintez, abstraksiya
va umumlashtirish kabi turli amallar yordamida keladi:
–   Taqqoslash   –   predmet   va   hodisalar   yoki   alohida   belgilar   o‘rtasidagi
o‘xshashlik va farqlarni aniqlashdir. Taqqoslash bir tomonlama (to‘liq bo‘lmagan,
9 bitta belgiga ko‘ra) va ko‘ptomonlama (to‘liq, barcha belgilariga   ko‘ra), sirtqi va
chuqur, bevosita va bilvosita bo‘ladi.
–     Analiz   -   yaxlitni   fikran   qismlarga   yoyish   yoki   bir   butunni   fikran
tomonlarga,   harakatlarga,   munosobatlarga     ajratishdir.   Elementar   shaklda   analiz
predmetni tashkil qiluvchi qismlarga amaliy jihatdan  yoyishda ifodalanadi. Analiz
amaliy   (fiklash   jarayoni   bevosita   gapirish   jarayoniga   qo‘shilgan   paytda)   va   aqliy
(nazariy) bo‘ladi.
–   Sintez   -   fikran   qismlar,   xossalar,   harakatlarni   birlashtirib,   bir   butun
yaxlitlikka   keltirish.     Sintez   amali   analizga   qarama-qarshidir.   Sintez   jarayonida
alohida   predmetlar   o‘rtasidagi   munosobatlar   yoki   hodisalar   murakkab   yaxlit
predmet yoki hodisaning elementi sifatida  aniqlanadi . analiz va sintez har doim
birgalikda   boradi.   Analiz   va   sintez   tafakkurda   o‘zaro   bir-biri   bilan   bog‘lanadi.
Sitezsiz analiz butunni qismlar  yig‘indisi haqidagi mexanik ma’lumotgagina   olib
keladi,   xuddi   shuningdek   analiz   ham   sintezsiz   mavjud   emas,   chunki   u   analiz
tomonidan   qismlarga   ajratilganni   yaxlitligini   tiklashi   lozim.   Ba’zi-bir   insonlar
tafakkurida   og‘ma   rivojlanish   kuzatiladi   –   ba’zilarda   analizga,   boshqalarda   esa
sintezga nisbatan. Analitik tafakkuri rivojlangan insonlarni ham hayotda uchratish
mumkin, ularning asosiy kuchi – sintezning kengligi va rivolanganligidadir.
–   Abstraksiya   -   o‘rganilayotgan   obyektdan   subyekt   qandaydir   xossa   yoki
belgiga   ko‘ra   boshqalardan   chetga   chiqarilgan,     ajratilganligidan   iborat.     Bu
jarayonda   obyektdan   ajratilgan   belgi   ustida,   predmetning   boshqa   belgilariga
bog‘lanmagan   holda   fikr   yuritiladi   ya’ni   tafakkurning   mustaqil   o‘rganiladigan
predmeti bo‘lib qoladi.
–   Umumlashtirish   yoki   generalizatsiya   -   hodisa   va   predmetlarni   ularning
muhim   belgilariga   qarab   fikran   birlashtirish   ya’ni   umumiy   belgilarini   saqlagan
holda alohida belgilarni tashlab yuborish. Oddiy umumlashtirishlar  – tasodifiy va
alohida   belgilari   asosida   obyektlarni   birlashtirish.   Murakkab   majmuaviy
umumlashtirishlar     obyektlarning     turli   asoslarga   ko‘ra     birlashtirishdir.   O‘ta
murakkab   umumlashtirishlar   -   tur   va   sinf   belgilariga   qarab   ajratiladi   va   obyekt
tushunchalar tizimiga kiritiladi
10 Abstraksiya va umumlashtirish – yagona tafakkur jarayonining ikkita o‘zaro
bog‘langan   tomonlaridir,   ular   yordamida   fikr   bilimga   qarab   boradi.   Bilim   esa
tushunchalar,   mulohozalar   va   xulosalar   natijasida   amalga   oshadi.   Mulohoza
tafakkur   jarayoni   natijasining   asosiy   shaklidir.   Mulohoza   irodadan   ham   darak
beradi   chunki   unda   obyekt   o‘z   tasdig‘ini   topadi   yoki   rad   etiladi.   Fikr   –
tafakkurning   mulohoza   ustida   ish   yuritishidir.   Agar   dalillardan   kelib   chiqib,
mulohozalar   tizimi   ochib   berilsa   u   holda   fikr   xulosa   bo‘lib   hisoblanadi.   Shunday
qilib,   taqqoslash,   analiz,   sintez,   abstraksiya   va   umumlashtirishlar   tafakkur
amallariga tegishlidir. Tafakkur tushunchalarda va tasavvurlarda amalga oshiriladi
hamda tafakkurning borishini asosiy shakli – fikr bo‘lib, u mulohoza ustida ish olib
boradi.   Deduktiv   fikr   yuritish   –   asoslash   deb   ataladi,   induktiv   fikr   yuritish   esa   –
yakuniy   xulosadir.   Tafakkur   turli   darajalarda   borishi   mumkin:   ko‘rgazmali
tafakkur,   abstrakt   tafakkur   va   nazariy.   Qayd   etib   o‘tganimizdek,   inson   tasaavvur
qilmasdan faqat tushunchalar orqali ko‘rgazmalilikdan ajralgan holda  tafakkur qila
olmaydi,   lekin   shu   bilan   birga   tushunchalarsiz   faqat   sezgi   obrazlari   orqali   ham
tafakkur   qila   olmaydi.   Shu   sababdan   tafakkurning   bu   ikki   darajasi   o‘zaro
bog‘liqdir.     Lekin   shunday   holatlar   ham   borki   unda   abstrakt   tasavvur   talab
qilinmaydi.   Xususan,   elementar   amaliy   masalalar.   Ba’zi-bir   insonlar   yuqori
darajadagi tafakkurga ega bo‘lgan holda, murakkab nazariy masalalarni juda oson
yecha   oladilar,   lekin   amliy   murakkab   holatlardan   chiqish   lozim   bo‘lganida   ular
hech   narsa   qila   olmaydilar.   Yoki   teskarisi:   amaliy   jihatdan   juda   murakkab
vaziyatlarda   yo‘l   topa   oladigan   insonlar   elementar   nazariy   muammoni   yecha
olmasliklari   mumkin.   buni   tushuntirish   uchun     u   holda   bu   holda   ham   tafakkur
amallarining bajarilish ketma-ketligi o‘rtasida farq mavjudligini qayd etish lozim.
Bevosita   harakat   qilish   holatida,     dastlab   yechimning   boshlang‘ich   bosqichini
aniqlashtirish hamda  birinchi navbatda qilinadigan harakatlarni belgilash va ularni
amalga   oshirish   lozim.   Shu   bilan   birga   harakatlar   boshlanishidan   oldin   nazarda
tutilmagan   holatlar   ham   mavjud   bo‘lishi,   ya’ni   holatda   birdaniga   o‘zgarish   ro‘y
berishi   mumkin   va   jarayon   davomida   ham     o‘zgarishlar   paydo   bo‘lishi   mumkin.
11 Shunday   sababli,   tafakkur   jarayonining   dastlabki   bosqichlari   harakatlarida
holatning barcha o‘zgarishlarini e’tiborga olish mumkin emas.
Tafakkur   bilish   jarayoni   sifatida   –   analiz,   sintez   va   umumlashtirish   bo‘lib,
ularning   yordamida   inson   masalani   qo‘yadi   va   yechadi   (shartlarini   va   talablarini
qismlarga   ajratadi,   bir-biriga   mos   qo‘yadi,   izlanadigan   obyektni
aniqlaydi).Tafakkurning   shaxs   aspekti   eng   avvalo   motivni   va   inson   qobiliyatini
tashkil   qiladi   (ya’ni   yechiladigan   masalaga   nisbatan   munosobatini,   boshqa
insonlarga nisbatan bo‘lgan munosobatini va boshqalar; tafakkur faoliyati va uning
aqliy qobiliyatlari nimalarda nomoyon bo‘lishi va shakllanishi) [1, 47-b]. 
Tafakkurning protsessual va dinamik aspektlari operatsional aspektiga aynan
mos   emas.   Birinchisi   ikkinchisiga   nisbatan   kengroq   bo‘lib,   uni   o‘z   tarkibiga
zaruriy   komponent   sifatida   qo‘shadi.   Har   qanday   intellektual   amallar,   aqliy
harakatlar   yoki   shunday   amallar   tizimi   o‘zining   shakllanishini   va   tadbiqini   o‘z
tarkibida   saqlamaydi.   Faqatgina   faol   tafakkur   jarayonidagina,   qaralayotgan   aniq
muammoda   inson   ta’limning   zaruriy   shartlarini   va   mos   aqliy   harakatlar
funksiyalarini   va   amallarni   ochadi.   Tafakkurni   amallar   tug‘dirmaydi,   balki
tafakkur   jarayoni   amallarni   hosil   qiladi.   Tafakkur   jarayon   sifatida   (izlanish   va
muhim   yangilikni   kashf   etish)   shakllanuvchi   hisoblanadi.   Bu   nafaqat   intellektual
amallarini tashqaridan tayyor holda kiritilmasligini, balki tafakkur motivi ham shu
jarayonda shakllanishini bildiradi.
12 1.2. Bolalar tafakkurining o‘ziga xosligi
Tafakkur   –   inson   tomonidan   obektiv   reallikni   analiz,   sintez,   mulohoza   va
boshqalar orqali bilish jarayonidir. 
Tafakkurning uchta ko‘rinishi mavjud [6, 210 -b ]:
–   ko‘rgazmali-harakatli   (bunda   munosobatlar   bevosita   aniq   predmetlar
(o‘yinchoqlar) ustida manipulyatsiya qilish yo‘li bilan ochib beriladi); 
–   ko‘rgazmali-obrazli   (bir-biriga   yoki     turli   predmetlar   obrazlarini   mos
qo‘yib munosobat va bog‘liqliklarni ochadi); 
– mantiqli-so‘zli (tushunchalar, so‘zlar va mulohozalar yordamida bilish). 
Ko‘rgazmali-harakatli   tafakkur   ayniqsa   3-4   yoshli   bolalarda   intensiv
rivojlanadi.   U   predmetlar   xossalarini   o‘rgana   boshlaydi,   predmetlar   orqali
amallarni   bajarishga   o‘rganadi,   ular   o‘rtasida   munosobatlarni   o‘rnatadi   va   turli
amaliy masalalarni yechadi.
Ko‘rgazmali-harakatli   tafakkur   asosida   tafakkurning   murakkab   ko‘rinishi
bo‘lgan   –   ko‘rgazmali-obrazli   tafakkur   shakllanadi.   U   bola   tasavvurlari   asosida,
amaliy   harakatlarni   tadbiq   qilmasdan   masalalarni   yecha   olishi   bilan   tavsiflanadi.
Bu   bolaga   masalan,   chizma   rasmlardan   foydalanishiga   yoki   yoddan   sanash
ishlarini   amalga     oshirishiga   imkon   beradi.   Olti-yetti   yoshli   bolalarda     mantiqli-
so‘zli   tafakkurning   intensiv   shakllanishi   boshlanadi,   u   tushunchalarni
almashtirishdan   foydalanishda   nomoyon     bo‘ladi.   Mantiqiy   tafakkurning   yuqori
bosqichiga   erishish     uzoq   va   murakkab   jarayondir,   chunki   mantiqiy   tafakkurning
atroflicha rivojlanishi nafaqat   aqliy faoliyatning yuqori darajadagi faolligini talab
qiladi,   balki   predmet   va   hodisalarning   umumiy   va   muhim   belgilari   so‘zlarda
mustahkamlangan   umumlashgan   bilimlarni   ham   talab   etadi.     Taxminan   bola   o‘n
to‘rt   yoshlarida   uning   tafakkuri   kattalarning   tafakkur   faoliyati   tavsifiy   belgilariga
ega   bo‘la   boshlagan   paytda,   rasmiy-mantiqiy   amallarni   bajara   olish   darajasiga
erishadi.   Lekin,   bolada   mantiqiy   fikrlashni   rivojlantirish   maktab   yoshigacha
bo‘lgan   davrdan   boshlash   lozim.   Masalan,   bola   5-7   yoshlaridayoq   mantiqiy
tafakkurning   taqqoslash,   umumlashtirish,   tasniflash,   tizimlashtirish   va   ma’noni
moslashtirish   kabi   usullarini   elementar   darajada   o‘zlashtirish   qobiliyatiga   ega
13 bo‘ladi.   Dastlabki   bosqichlarda   bu   usullarni   shakllantirish   ko‘rgazmali,     aniq
materialga     tayangan   holda   va   xuddi   ko‘rgazmali-obrazli   tafakkur   ishtirok
etayotgandek amalga oshirilishi lozim [5, 39-b]. 
Mantiqiy tafakkurning usullari.
Taqqoslash   –   o‘xshash   belgilarini   va   predmet   hamda   hodisalar   o‘rtasidagi
farqlarni     aniqlashga     yo‘naltirilgan   usul.   Bola   5-6   yoshlarda   odatda   turli
predmetlarni  o‘zaro taqqoslay oladi, lekin uni  bir necha belgilari asosida    amalga
oshiradi,   masalan,   rangiga,   shakliga,   kattaligiga   ko‘ra   va   boshqa   ba’zi-bir
belgilariga   nisbatan.   Bundan   tashqari,   bu   belgilarni   ajrata   olish   tasodifiy   tavsifga
ega va obyektni atroflicha tahliliga  tayanmaydi. 
Ta’lim   jarayonida   bola   taqqoslash   usuliga   quyidagi   ko‘nikmalar   orqali
erishishi lozim:
Obyektni   boshqa   obyektlarga   mos   qo‘yish   asosida   belgilarini   (xossalarini)
ajratish.   Odatda   olti   yoshli   bolalar   premetda   bor-yo‘g‘i   ikki-uchta   xossalarini
(vaholanki,   ular   cheksiz   ko‘p   bo‘lishiga   qaramasdan)   ajrata   olishadi.     Bola   bu
predmetning ko‘p sondagi  belgilari  va xossalarni  ko‘ra olishi  uchun, u predmetni
turli   tomondan   tahlil   qila   olishi,   bu   predmetni   boshqasi   bilan   farqlanuvchi   belgi
hamda xossalari asosida taqqoslay bilishi lozim. 
Taqqoslash uchun pretmetlarni oldindan tanlab, asta-sekinlik bilan balalarni
ilgari ulardan yashiringan belgi va xossalarni o‘rgatish mumkin. shu bilan birga, bu
ko‘nikmalarga   ega   bo‘lish   –   nafaqat   predmet   xossasini   ajrata   olish,   balki   uni
atalishini   ham   bilishdan   iboratdir.     Taqqoslanayotgan   obyektlarning   umumiy   va
farq   qiluvchi   belgi   va   xossalarini   aniqlash.   Bola   predmetlarni   bir-biri   bilan
taqqoslab, belgi va xossalarini ajratishni o‘rganganidan keyin, predmetlarning farq
qiluvchi   umumiy   belgi   va   xossalarini   aniqlash   ko‘nikmalarini   shallantirishni
boshlash   kerak   bo‘ladi.   Birinchi   navbatda     ajratilgan   belgi   va   xossalar   asosida
tahliliy taqqoslashni  amalga oshirishga hamda farqlarni topishga o‘rgatish   lozim.
So‘ngra umumiy belgi va xossalarga o‘tish kerak bo‘ladi. Shu bilan birga, bolani
ikkita   predmetda,so‘ngra   bir   nechtasida   umumiy   belgi   va   xossalarni   ko‘rishga
o‘rgatish muhimdir[4, 20-b]. 
14 3) Obyektda muhim belgi va xossalar berilib, ularni oson aniqlash mumkin
bo‘lsa,   muhim   va   muhim   bo‘lmagan   belgilarni   farqlay   olish.   Bola   predmetlarda
umumiy   va   farqlanuvchi   belgi   va   xossalarini   ajrata   olishga   o‘rganganidan   so‘ng,
quyidagi   qadamni   qo‘yish   mumkin:   uni   muhim   belgilarini   muhim   bo‘lmagan,
ikkinchi   darajalilaridan   farqlashga   o‘rgatish.   So‘ngra   oddiy   misollar   yordamida,
“umumiy”     va   “muhim”   belgilar   o‘zaro   qanday   mos   qo‘yilishini   ko‘rsatish
mumkin.
Bolaning  diqqatini  yana  bir   narsaga  jalb etish,  ya’ni   – “umumiy”  belgi  har
doim   ham   muhim   bo‘lavermasligiga,   lekin   “muhim”   belgi   har   doim   “umumiy”
bo‘lishligiga       e’tiborini   qaratish   lozim.   Masalan,   bolaga   ikkita   predmetni
ko‘rsating,   unda   “umumiy”   lekin   “muhim   bo‘lmagan”   belgi   –   rang   hisoblanib,
“umumiy” va “muhim” belgi – uning shakli bo‘lsin. Obyektning muhim belgilarini
topishni   bilish,   umumlashtirish   usullariga   ega   bo‘lishning   jiddiy   dalillaridan
biridir.
“Umumlashtirish” va “tasniflash” usullariga o‘rgatish.
Tasniflash – predmetlarni tafakkurda juda muhim belgilariga qarab, sinflarga
taqsimlash.   Tasniflashni   amalga   oshirish   uchun   materialni   tahlil   qila   olish,   uning
alohida   elementlarini   bir-biriga   mos   qo‘yish,   ulardagi   umumiy   belgilarni   topish,
shu   asosda   umumlashtirishni   amalga   oshirish,   predmetlarni   aniqlangan   umumiy
belgilariga qarab guruhlarga taqsimlash zarur.   Shunday qilib, tasniflashni amalga
oshirish taqqoslash va umumlashtirish usullaridan foydalanishni nazarda tutadi
“Tizimlashtirish” usuliga o‘rgatish.
Tizimlashtirish –obyektlarni ma’lum bir tartibda joylashtirish, ular o‘rtasida
aniq   bir   ketma-ketlikni   o‘rnatish   yoki   bir   tizimga   keltirish.   Bola   tizimlashtirish
usullariga   ega   bo‘lishi   uchun,   eng   avvalo   obyektlarning   turli   belgilarini   ajrata
olishi, hamda bu belgilarga   turli obyektlarni mos qo‘ya olishi  kerak.   Boshqacha
aytganimizda u elementar taqqoslash amallarini bajara olishi lozim.
Olti-yetti yoshlardagi bolalarda tizimlashtirishni shakllantirish uchun ularda
quyidagi zaruriy ko‘nikmalar  bo‘lishi lozim: 
Obyektni bitta belgi asosida va bir qatorda joylashish qonuniyatini topish.
15 Bu ko‘nikmani rivojlantirish uchun odatda tartiblangan obyektga yana bitta
obyektni   qo‘shish   zarurati   haqidagi   masalalardan   foydalaniladi,   lekin   qo‘shilgan
obyekt qolganlarining joylashish qonuniyatini buzmasligi lozim. Bunday masalani
yechish faqatgina shunday qonuniyatni topgandagina amalga oshiriladi.
Tasodifiy holda joylashgan obyektlarni qatorlarga tartiblashtirish.
Bunday   hollarda   nisbatan   murakkab   masalalardan   foydalaniladi.   Ularda
obyektlar   betartib   holda   taqdim   etiladi.   Bunday   topshiriqlar   ikki   ko‘rinishda
bo‘lishi mumkin. Birinchi ko‘rinishdagisida obyektni tartiblashtirish lozim bo‘lgan
belgini   mustaqil   topish   ko‘nikmasini   rivojlantirish   nazarda   tutiladi.   Bu   yerda
bolani   obyektlarni  tahlil  qilishi  asosida   ularning  har  biriga   tegishli   bo‘lgan   (lekin
obyektdan obyektga o‘zgaradigan) muhim belgisini topishga o‘rgatish[2, 58-b]. 
Ikkinchi   ko‘rinishdagi   topshiriq   abstrakt   belgilardan   foydalana   olish
ko‘nikmasini   rivojlantirishga   yo‘naltirilgan.   Bunday   belgilar     u   yoki   bu
ko‘rinishdagi shaxsiy xususiyatlarni ifodalanganligi va harakatlarni bajarilish sifati
bo‘lishi   mumkin   (har   bir   bola   oldingisiga   nisbatan   tartib-intizomliligi)   va
boshqalar.   Ular   verbal   (so‘zlarda)   taqdim   qilinishi   lozim,   chunki   bola   qandaydir
tashqi   tayanch   imkoniyatdan   foydalanishga   ega   bo‘lmasligi   kerak.   Obyektlarni
tartiblanishini   u   to‘lig‘icha   ongida   bajarishi   lozim.   Bunday   topshiriqlar   nafaqat
mantiqiy   tafakkurni   rivojlantirish   uchun,   balki   ongida   bajarishni   rivojlantirish   va
tezkor xotira  uchun ham juda foydalidir [2, 63-b]. 
“Ma’noni bog‘lash” usuliga o‘rgatish.
Bola   predmetlarni   tashqi   belgilariga   ko‘ra   bir-biriga   bog‘lashga,
taqqoslashga   o‘rgatilganidan   so‘ng,   masalan,   shakliga,   rangiga,   kattaligiga   ko‘ra,
shundan   keyin   intellektual   jihatdan   murakkabroq   amallarga   –   predmetlarni
ma’nosiga ko‘ra bir-biriga bog‘lashga  o‘rgatishga o‘tish mumkin.
Predmetlarni   ma’nosiga   ko‘ra   bir-biriga   bog‘lash   –   ular   o‘rtasidagi
qandaydir   bog‘lanishlarni   topish,   agar   bu   bog‘lanishlar   predmetlarning   va
hodisalarning   muhim   belgilari   va   xossalariga   asoslangan   bo‘lsa.   Lekin,   ikkinchi
darajali,   unchalik   e’tiborli   bo‘lmagan   xossa   va   belgilarga   ham   tayanishni   ham
bilish muhimdir. 
16 Bu bog‘lanishlar topish uchun predmetlarni ularning funksiyalariga, nimaga
mo‘ljallanganligiga,   boshqa   ichki   xossa   va   belgilariga   e’tiborni   qaratib,   o‘zaro
taqqoslash   kerak   bo‘ladi.   Taqqoslanadigan   predmetlar   munosobatlarning   turli
ko‘rinishlariga qarab bog‘langan  bo‘lishi  mumkin. Masalan,  bu “qismi-yaxlitligi”
(g‘ildirak-mashina)   ko‘rinishdagi   bog‘lanishlarga,   predmet   va   hodisalarning
qarama-qarshiligiga   (tuz-shakar,   kun-tun   va   boshqalar),   predmet   funksiyalarining
o‘xshashligi   va  qarama-qarshiligiga   (ruchka-qalam,  qalam-o‘chirg‘ich)   va   boshqa
ko‘rinishdagi munosobatlar ko‘rinishida bo‘lishi mumkin. 
“Ma’noni   bog‘lash”   usuliga   o‘rgatish   –   bu   bog‘lanishlarni   tezlik   bilan
topishga o‘rgatishdir.
Uning ta’limi quyidagi tartibda olib borilishi lozim:
1.Ikkita   ko‘rgazmali   taqdim   etilayotgan   predmetlarni   ma’noni   jihatdan
bog‘lash (rasm-rasm).
2.   Ko‘rgazmali   taqdim   qilinayotgan   predmetni,   so‘z   orqali   berilayotgan
predmet bilan mos qo‘yish (rasm-so‘z).
3.   “So‘z-so‘z”   ko‘rinishida   taqdim   qilinayotgan   predmet   va   hodislarni
ma’nosiga ko‘ra moslashtirish.
So‘z orqali qandaydir predmet, uning alohida xossalari, tabiat hodisalari  va
boshqa   ko‘plab   predmetlar   belgilanishi   mumkin.   eng   muhimi   bu   belgilar   va
tushunchalar (so‘zlar) bola uchun tanish bo‘lishi muhimdir. 
17 1.3 Boshlang‘ich sinflarda o‘quvchilar tafakkurining  o‘ziga xosligi
Bolaning   ruhiy   sog‘lomligining   o‘ziga   xosligi     -     uning   bilimga   nisbatan
faolligidir.   Bola   qiziquvchanligi   doimo   o‘rab   turgan   atrofimizdagi   olamni   va
dunyo   tuzilishini   bilishga   yo‘naltirilgandir.   Bola   o‘ynab   turib,   tajribasida   sabab-
oqibat va ular o‘rtasidagi bog‘liqliklarni aniqlashga harakat qiladi.  Masalan. uning
o‘zi   qanday   predmetlar   cho‘kishini,   qanday   predmetlar   suzishini   fahmlashi
mumkin.   Bolaning   aqliy   munosobatlari   qanchalik   faol   bo‘lsa,   u   shunchalik   ko‘p
savollar   beradi   va   bu   savollar   turlicha   bo‘lib   boradi.   Bola   dunyodagi   barcha
narsalar bilan qiziqishi mumkin: okeanning chuqurligi qancha? Hayvonlar qanday
nafas oladi? Nima uchun tog‘larning tepasida qor saqlanadiyu pastda erib ketadi?
Bola   har   doim   bilishga   intiladi,   bilimlarni   o‘zlashtirish   esa   ko‘p   sondagi
“nimaga?”,   “qanday, “qanday qilib”,   “nima uchun” kabi savollarga javob olishi
orqali   amalga   oshadi.   U   o‘zida   bor   bilimlaridan   foydalanishga   majbur   holda,
holatni   tasavvur   qiladi   va   savolga   javob   topish   uchun   mumkin   bo‘lgan   yo‘lni
topishga   harakat   qiladi.   Bola   haqiqiy   holatni   tasavvur   qilib,   o‘z   xayolida   unda
harakatlanadi. Ichki obrazli harakatlar natijasida masalani yechimini amalga oshish
tafakkuri   ko‘rgazmali-obrazli   deb   ataladi.   Obrazli   tafakkur   –   kichik   maktab
yoshida   tafakkurning   asosiy   ko‘rinishidir.     Albatta,   boshlang‘ich   ta’lim   yoshida
bola   mantiqiy   fikrlaydi,   lekin   bu   yoshda   ular   ko‘pincha   ko‘rgazmalilikka
tayanadilar. 
Psixologlar tomonidan tafakkur ikkita turi o‘rganilgan – empirik va nazariy.
Nazariy tafakkur quyidagilar bilan tavsiflanadi: 
–     refleksiya,   ya’ni   bola   tomonidan   o‘z   harakatlari   va   ularni   masala
shartlariga mos kelishini anglanishi;
–     masala   mazmunini   umumiy   yechimni   topish   maqsadida   tahlil   qilinishi,
so‘ngra boshqa shunga o‘xshash  masalalar sinfiga tadbiq etish uchun o‘tkazilishi;
–     ularni   rejalashtirish   va   ongda   bajarish   uchun   ichki   harakat   rejasini
tuzish[3, 72-b].
Tadqiqotlar   natijasida   aniqlanganki,   maktabda   ta’lim   olish   jarayonida
bolaning   bilim   olishi   boshqa   ko‘rinishdagi   tafakkur   natijasida   amalga   oshishi
18 mumkin   va   u   empirika   nomini   olgan.   Empirik   tafakkur   asosida   bilimlarni
o‘zlashtirish,   atrof-olamdagi   predmet   va   hodisalarning   tashqi   o‘xshashliklarini
taqqoslash, umumiy belgilari aniqlash natijasida amalga oshiriladi.  O‘quvchilarda
empirik   va   nazariy   tafakkurning   o‘ziga   xosligi   qanday   nomoyon   bo‘ladi,   qanday
aniqlanadi,   kichik   maktab   yoshidagi   bolalarda   tafakkurning     rivojlanishi   qaysi
yo‘ldan boradi?
Masalan,   boshlang‘ich   sinflarda   o‘quvchilar   tomonidan   o‘zlashtiriladigan
muhim   matematik   amallar   qo‘shish,   ayirish,   ko‘paytirish   va   bo‘lish   amallari
hisoblanadi.   Bu   amallar   o‘zlashtirilganligidan   so‘ng,   ularni   mustahkamlanganligi
odatda   ko‘p   sondagi   bir   xil   ko‘rinishdagi   matematik   masalalarni   yechish   orqali
tekshiriladi.   Nazariy   tafakkurning   shakllanganligini   aniqlash   uchun   ikki   qismdan
iborat bo‘lgan tajriba-sinov   holati tuziladi. Birinchi qismda o‘quvchilarga ketma-
ket   bir   nechta   masalalar   taklif   etiladi,   ular   shunday   tanlanganki,   bir   xillari
ifodalanishiga  ko‘ra,  ikkinchi  xillari   javoblariga   ko‘ra  o‘xshashdir,  lekin  ularning
matematik   yechilish   usullari   turlicha   bo‘lishi   mumkin.   1-masala.   Daraxtga   uchta
qush   kelib   qo‘ndi.   Ularga   yana   bitta   qush   kelib   qo‘shildi.   Daraxtda   nechta   qush
qo‘nib   turibdi?     2-masala.   Daraxtda   17   ta   qush   qo‘nib   turibdi.   13   ta   qush   uchib
ketdi. Daraxtda nechta qush qoldi?    3-masala. 18 ta qush 3ta teng to‘daga bo‘lindi.
Har   bir   to‘dada   nechtadan   qush   bor?   4-masala.   Bolaga   7   ta   olma   va   2ta   nok
berishdi.   Bolaga   nechta   meva   berishdi?   (Yechish   usuli   birinchi   masala   bilan
umumiy).   Taqdim   qilingan   masalalar   muvaffaqiyatli   yechilgandan   so‘ng,
o‘quvchilarga   ularni   tasniflash   (gruppalash)   taklif   etiladi.   Berilgan   masalalarni
yechishda o‘quvchi qanday belgilarga qarab mo‘ljal olganligiga e’tibor qaratadigan
bo‘lsak, bu yerda ikkita asosiy   tasniflash varianti bo‘lishi mumkin: o‘quvchining
masalani   muhim   bo‘lmagan,   tashqi   belgilariga   qarab   mo‘ljalni   olganligi   (empirik
yondashuv)   va   o‘quvchining   masalaning   muhim   belgilariga,   amallarning
matematik     usullariga   qarab   mo‘ljalni   olishi   (nazariy   yondashuv).   O‘quvchining
keyingi   variantni   tanlashi,   masalani   yechish   davomida   u   nafaqat   oxirgi   natijani
oldi, balki mos ko‘rinishdagi masalalar to‘plami uchun umumiy usulni ham ajratdi.
Yechilgan   masalalarni   tasniflash   chog‘ida   bolalar   turlicha   yondashdilar:
19 masalalarni   javobiga,   bayon   qilinish   shakliga   hamda   yechilish   usuliga   qarab
gruhlarga   ajratishdi.   Nazariya   jihatidan   umumlashtirish   tahlilining   o‘ziga   xosligi
o‘quvchilar   tomonidan   murakkablik   darajasi   o‘sib   borish   tartibidagi   bir   xil   tipli
masalalarni   yechish   davomida   aniqlanishi   mumkin.   Lekin,   bunday   masalalarni
yechilish tasnifiga qarab, o‘quvchilarda nazariy tahlilning bor yoki yo‘qligi haqida
mulohoza   yuritish   mumkin.   Masalan,   quyidagi   topshiriq   beriladi:   har   bir   taqdim
etilayotgan   qatorda   sonlar   ketma-ketligini   buzmasdan,   ular   orasiga   arifmetik
amallarni   (qo‘shish,   ayirish,   ko‘paytirish   va   bo‘lish)   va   qavslarni   shunday
joylashtiringki, bu amallar natijasida har bir qatorda bir soni hosil bo‘lsin:
1) 123 = 1
2) 1234 = 1
3) 12345 = 1
4) 123456 = 1
5) 1234567 = 1 
6) 12345678 = 1 va boshqalar.
Agar   o‘quvchi   har   bir   masalani   o‘zi   uchun   yangi   masaladek,   ulardagi
tuzilish   umumiy   prinsipini   ajratmasdan   yechadigan   bo‘lsa,   u   holda   bola   tashqi,
muhim bo‘lmagan belgilarga e’tibor qaratganidan darak beradi. Bu holda yechish
xatolar   va   ularni   tekshirib   ko‘rish   metodi   orqali   olib   borilayoganligini   bildiradi.
[14.   29-b]   Agar   bola   bir   yoki   ikkita   masalani   yechish   davomida   uning   umumiy
yechish   prinsipini   kashf   etadigan   bo‘lsa,   demak   u   daslabki   masalalarni   yechishni
tahlil qilgan va boshqalarini yechishda ulardan chiqargan xulosa hamda shartlariga
tayangan bo‘ladi.
Bu   topshiriqlar   arifmetik   amllardan   tizimsiz   foydalanish   asosida,   empirik
ravishda bajarilishi mumkin:
(1 + 2) : 3 = 1; 1×2 + 3 – 4 = 1; (1 + 2) × 3 : (4 + 5) = 1; 1 + 2 + 3 – 4 + 5 –
6 = 1 va boshqalar.
Xuddi shuningdek  1, 3, 5, 7... (toq) masalalar o‘ziga xos yechimga egadir: (
1 +  2)   :  3  = 1;   ((1 +  2)   :  3  + 4)  :   5 = 1;   (((1+2)   :  3+4)  :5 +  6)   :  7  = 1  va
boshqalar.
20  2, 4, 6, 8… (juft) masalalar quyidagicha yechiladi: 
1 – 2 + 3 – 4 = 1; (1 × 2 + 3 – 4 + 5) : 6 = 1; ((1 × 2 + 3 – 4 + 5) : 6 + 7) : 8 =
1 va boshqalar.
Ko‘pchilik   psixolog   va   pedagoglarning   tadqiqotlari   shuni   ko‘rsatdiki,
boshlang‘ich   sinf   o‘quvchilari   matematika,   ona   tili   va   boshqa   o‘quv
predmetlarining   nazariy   materiallarini   ma’lum   bir   shartlar   asosida   (o‘rganilishi
lozim bo‘lgan masalalarini qo‘yilishi va ularni tadim etilayotgan usullar yordamida
yechilishi)muvaffaqiyatli o‘zlashtirishlari mumkin.
21 II  BOB. BOSHLANG‘ICH SINF  O‘QUVCHILARI RIVOJLANISHIDA
O‘YINLARNING AHAMIYATI
2.1. O‘yinlarining mohiyati va ularning turlari
O‘yin   ham   mehnat   va   ta’lim   kabi   insonning   asosiy   faoliyat   turlaridan   biri
bo‘lib,  bizning mavjudligimizning g‘aroyib fenomenidir.
Inson amaliyotida o‘yin faoliyati quyidagi funksiyalarni bajaradi:
–   kundalik   ishlardan   chalg‘ish   uchun   ovunmoqlik   (maza   qilish,   qiziqish
uyg‘otish, ilhomlantirish  - bu o‘yinning asosiy funksiyasidir);
–  kommunikativlik: muloqot diayektikasini o‘zlashtirish;
–    inson amaliyoti poligoni sifatida o‘yinda o‘zini ko‘rsatish;
–     o‘yin   –   terapiya:     hayot   faoliyati   davomida   paydo   bo‘ladigan   turli
to‘siqlardan oshib o‘tish;
–  tashhislovchi: o‘yin jarayonida o‘zini anglash, normal hatti–harakatlardan
chetlanganlikni aniqlanishi;
–     korreksiyalash   funksiyasini   bajarishi:   shaxsiy   ko‘rsatkichlar   tarkibiga
pozitiv o‘zgarishlarni kiritish; 
–     millatlararo   kommunikatsiyalar:   barcha   insonlar   uchun   yagona   bo‘lgan
ijtimoiy-qadriyatlarni o‘zlashtirish; 
–     ijtimoiylashuv:   jamiyat   munosobatlari   tizimiga   kirgizish,   insoniyatning
umumiy yashash normalarini o‘zlashtirish [8, 192-b]. 
Faoliyat   sifatida   o‘yin   tarkibiga   uzviy   ravishda   rejalashtirish,   maqsadni
amalga   oshirish   hamda   shaxs   o‘zini   subyekt   sifatida   o‘zligini   nomoyon   etishdagi
natijalari   tahlili   kiradi.   O‘yin   faoliyatining   motivi   uning   ixtiyoriyligi,   tanlash
imkoniyati   va   musoboqa   elementlari,   o‘zlikni   nomoyon   qilishga   bo‘lgan   talabni
qanoatlantirishi bilan ta’minlanadi. 
Jarayon sifatida o‘yin tarkibiga: a) o‘yinchilar tomonidan o‘ziga olingan rol;
b)   bu   rollarni   amalga   oshirish   vositasi   sifatida   o‘yin   harakatlari;   v)   predmetlarni
o‘yinlarda   qo‘llanilishi,   ya’ni   real   buyumlarni   o‘yinlardagi   ma’lum   bir   shartlar
bilan   almashtirilishi;   g)   o‘yinchilar   o‘rtasidagi   real   munosobatlar;   d)   mazmun   –
o‘yinda shartli ravishda qabul qilingan muhit sohasi kiritiladi. 
22 O‘yin   ta’lim   berish   metodi   sifatida,   keksa   avlodning   yosh   avlodga   o‘z
tajribalarini   o‘tkazish   maqsadida   qadimdan     foydalanib   kelingan.   O‘yinlarning
keng   qo‘llanilishini   xalq   pedagogikasida,   maktabgacha   va   maktabdan   tashqari
muassalarda   kuzatish   mumkin.     Zamonaviy   umumiy   o‘rta   ta’lim   maktablarida
o‘yin faoliyatidan quyidagi holatlarda foydalaniladi:
–     tushuncha,   mavzu   va   hattoki   o‘quv   predmetining   ba’zi   bo‘limlarini
o‘zlashtirish uchun mustaqil texnologiyalar sifatida; 
–  nisbatan keng ko‘lamli bo‘lgan texnologiyalar (ba’zida sezilarli darajadagi
muhim) elementi sifatida; 
–   mashg‘ulot (dars) yoki uning qismi (kirish, tushuntirish, mustahkamlash,
mashqlar, nazorat) sifatida; 
–     sinfdan   tashqari   ishlar   texnologiyasi   sifatida   (masalan,   svetafor,   quvnoq
startlar va boshqalar).
“O‘yin pedagogik texnologiyalari” tushunchasi  o‘zida yetarli darajada keng
bo‘lgan   metodlar   va   turli   pedagogik   o‘yinlar   shaklidagi   pedagogik   jarayonning
tashkil  qilish  usullarini  jamlaydi.    Eng  avvalo  o‘yin  ta’limda  muloqot   vositasi   va
hayotiy tajribani to‘plashdagi  murakkab ijtimoiy-madaniy fenomen hisoblanishini
e’tibordan   chetda   qoldirmaslik   lozim.  Psixolog   va   pedagoglar   tomonidan   o‘yinda
eng avvalo tasavvur  qilish, obrazli  tafakkur  qobiliyatining rivojlanishi  aniqlangan
[11,   102-b].     Bola   o‘yin   davomida   hayotiy   obrazlardan   foydalanish   qobiliyatiga
ega bo‘ladi, bu esa o‘z navbatida keyingi murakkab ijodiy faoliyatga o‘tishda asos
bo‘lib   xizmat   qiladi.   Bundan   tashqari   tasavvurning   rivojlanishi   muhimligi   o‘z
o‘zidan   ravshan,   chunki   uningsiz   eng   oddiy   inson   faoliyatining   amalga   oshishi
ham     mumkin   emas.   O‘yin   bolalarning   boshqa   odamlar   bilan   o‘zaro
munosobatlarini  rivojlanishida  ham  katta ta’sir  ko‘rsatadi.  Bundan tashqari, o‘yin
davomida o‘zaro munosobat va o‘zaro harakatlarni amalga oshira turib qoidalarni
o‘zlashtiradi,   tengqurlari   bilan   o‘ynaganda     u     o‘zaro   tushunish   tajribasiga   ega
bo‘ladi,   o‘z   harakatlari   va   maqsadini   tushuntirishni,   ularni   boshqa   bolalar   bilan
kelishilgan   holda     olib   borishga   o‘rganadi.     Bolaning   keyingi   hayoti   davomida
bunday   sifatlar   qanchalik   zarur   ekanligini   tushuntirib   o‘tirishni   hojati   bo‘lmasa
23 kerak, birinchi navbatda maktabda, u yerda bola tengdoshlarining katta jamoasiga
qo‘shilishi,   o‘qituvchining   sinfdagi   tushuntirishlariga   diqqatini   qaratishi,   uyga
berilgan topshiriqlarni bajarishda   o‘z harakatlarini nazorat qilishi lozim. Shunday
qilib, qoidali va ijodiy o‘yinlar o‘rtasidagi farqlar quyidagilarda nomoyon bo‘ladi:
ijodiy   o‘yinlarda   bolalarning   faolligi   o‘ylangan   g‘oyani   amalga   oshirishga
qaratilgan bo‘ladi, qoidali o‘yinlarda eng asosiysi – masalani yechishga, qoidalarni
bajarishga   qaratilgandir.   Fanning   metodikasi   uchun   darsda   o‘quv   o‘yinlarining
o‘rni haqidagi savol juda muhim hisoblanadi. Ayonki, mazkur holat bo‘yicha aniq
tavsiyalar berishning imkoniyati yo‘q. Darsning borishida   o‘yinning o‘rni hamda
uning   davomiyligi   ko‘pgina   faktorlarga   bog‘liq,   ularni   mashg‘ulotni
rejalashtirishda   hisobga   olish   zarurdir.       Bu   faktorlar   quyidagilardan:
o‘quvchilarning   ta’lim   olganlik   darajasiga,   ma’lumotga   o‘zlashtira   olish
darajasiga,   o‘zlashtiriladigan   materialning   murakkablilik   darajasiga   yoki   boshqa
tillardan   kirib   kelgan   materialni   nazoratda   bo‘lishligiga   hamda   o‘quv
mashg‘ulotining aniq maqsadlari va vazifalaridan iboratdir.  Shaxs rivojlanishining
o‘smirlik   bosqichiga   o‘tish   yorqin   jismoniy   va   ma’naviy   o‘sish,   bilish   uchun
qiziqishni   kengayishi,   o‘zini   baholashga   bo‘lgan   intilish   bilan   tavsiflanadi.   Bu
jarayonlarni amalga oshirishda sport, harakatlantiruvchi, intellektual, rolli o‘yinlar
o‘z   o‘rniga   egadir.   Birinchi   o‘ringa   ijodiy   va   rolli   o‘yinlar   ilgari   suriladi.   Buni
o‘smir hayotida muloqot  ahamiyatining o‘sishi bilan  tushuntirish  mumkin.
  Shu   sababli   ta’limning   o‘rta   bo‘g‘inida   o‘quv   jarayoni   samarasini
oshiradigan   vositalar   –   musobaqa-o‘yinlar,   konkursli-o‘yinlar   hisoblanadi.   Bular
oddiy   o‘yinlardan   shu   bilan   farq   qiladiki,   unda   albatta     musoboqa   elementlari
ishtirok   etadi.   Predmetga   qiziqishi   bo‘lmagan   ba’zi   o‘quvchilar   uchun,
musoboqali-o‘yinlar   qiziqishni   uyg‘otishda     turtki   bo‘lib   xizmat   qilishi   mumkin.
Shuning   uchun,   sinflarda   bunday   o‘yinlardan   foydalanish   turg‘un   diqqatga   ega
bo‘lmagan va predmetga qiziqishi past o‘quvchilar uchun sezilarli samara beradi. 
24 2.2. Boshlang‘ich sinf o‘quvchilari o‘yinlarining mohiyati va ularning
ko‘rinishlari
Umumiy   o‘rta   ta’lim   maktablarida     har   bir   o‘quvchining   darslarda   faol
qatnashishini   ta’minlovchi   mashg‘ulot   shakllari   alohida   o‘rinni   egallaydi.   Bu
masalalarni   ta’limning   o‘yinli   shakllari   texnologiyasi   orqali   muvaffaqiyatli   hal
etish mumkin. O‘yin tashqi tomondan tashvissiz va yengil ko‘rinadi. Aslida esa, u
o‘yinchidan   maksimum   energiya   sarflashini,   fikrlashni,   o‘zini   tuta   bilishni,
mustaqil   harakat     qila   olishni   talab   etadi.[15,111-b]   Ta’limning   o‘yinli   shakllari
bilim  o‘zlashtirilishini  barcha darajalaridan foydalanishga imkon beradi, masalan,
ijodiy-izlanish   faoliyati.   Ijodiy-izlanish   faoliyati   juda   samarali   hisoblanib,   unda
o‘quvchi   ta’lim   olishning   usullarini   o‘zlashtiradi.   O‘yin   ko‘pfunksionaldir.   Biz
o‘yinlarning   faqat   didaktik,   ta’lim   beruvchi,   rivojlantiruvchi   funksiyalariga
to‘xtalib   o‘tamiz.   Didaktik   o‘yinlar   –   bu   atamani   bevosita     o‘yinlarga   nisbatan
ishlatish   mumkin,   chunki   u   maqsadli     ravishda   didaktikaning   bo‘limiga     kiradi.
Hozirgi   vaqtda   metodik   adabiyotlarda   yetarli   miqdordagi,   u   yoki   bu   tasnifiy
mezonlariga   mos   keladigan   ta’limiy   o‘yinlarning   tasnifiy   va   tizimlashtiruvchi
ko‘rinishlari mavjud. Masalan, ular quyidagilarga bog‘liq bo‘lishi mumkin: 
–  ta’limiy o‘yinlarning maqsad va vazifalari;
–  o‘tkazilish shakllari;
–  tashkillashtirilish usullari;
–  murakkablilik darajasi;
–  ishtirokchilar sonining tarkibi.
O‘tkazilish   shakliga   ko‘ra   o‘yinlar   quyidagilarga   bo‘linadi:   predmetli,
harakatlanuvchan, syujetli yoki holatli, rolli, musoboqa-o‘yin, intellektual o‘yinlar
(rebuslar,   krossvordlar,   viktorinalar),   o‘zaro   ta’sir   qiluvchi   (kommunikativ,
interfaol) o‘yinlar. Tashkil qilinishiga ko‘ra o‘yinlar kompyuterli va kompyutersiz,
yozma   va   og‘zaki,   tayanchli   va   tanchsiz,   immitatsion-modellashtiriluvchi   va
kreativ   hamda     boshqalar.   Barcha   o‘quv   o‘yinlari,   amallarining   bajarilishidagi
murakkablik   darajasiga     qarab,   oddiy   (yakka)   va   murakkab   (ko‘p)   holatlilarga,
o‘tkazilish   vaqtiga   qarab,   ular   davomli   va   davomli   bo‘lmaganlarga   bo‘linadi.
25 Ishtirokchilarning   tarkibiy   soniga   qarab,   o‘yinlar   yakka   tartibdagi,   juftliklardagi,
gruhlardagi,   komandali   va   jamoalilarga   bo‘linadi.   Ma’lumki,   qayd   etilganlardan
birinchisi,  ya’ni  yakkatartibdagi   o‘yinlar  o‘quvchilarga    nisbatan     yakkatartibdagi
yondashuvni     amalga     oshirilishini   va   ta’lim   oluvchini   ma’lumot   manbasi   bilan
“muloqotini” nomoyon etadi. Qolgan   o‘yinlarda   esa, sheriklarni bir-birlari bilan
muloqot qilishi, masalan, xorijiy tillarni o‘rganish jarayonida yakka tartibdagi kabi
tabaqalashtirilgan yondashuvning amalga oshishi mumkin.[15, 39-b]
O‘quvchilar intellektni rivojlantiruvchi, bilish faolligini oshiruvchi bir necha
o‘yinlar guruhi mavjud.
I   guruh   –   predmetli   o‘yinlar,   o‘yinchoqlar   va   predmetlar   bilan
manipulyatsiya   qilish   sifatida.   O‘yinchoqlar   –   predmetlar   –   orqali   bolalar
shakllarni,   rangni,   hajmni,   materialni,   hayvonot   dunyosini,   odamlar   dunyosini   va
boshqalarni bilishadi, o‘rganishadi.
II guruh   – ijodiy, syujetli-rolli o‘yinlar, ularda syujet  – intellektual faoliyat
shaklidir.
“Baxtli   tasodif”,   “Zakovot”   va   boshqa   shu   kabi   inttellektual   o‘yinlar.
Ma’lumotlar   –   o‘quv   ishlarida   bilish   tavsifiga   ega,   lekin,   eng   avvalo   darsdan
tashqaridagi   ishlarda   u     muhim   tarkibiy   qismdir.   Kichik   maktab   yoshidagi
bolalarda   rolli   o‘yinlar   katta   ahamiyat   kasb   etadi.   Ular   shu   bilan   tavsiflanadiki,
o‘quvchi  o‘ynab turib, o‘ziga ma’lum bir  aniq rolni oladi va tasavvur  qilinadigan
holat   bo‘yicha,   aniq   bir   insonni   odatlarini   takrorlab,     harakatlarni   amalga   oshira
boshlaydi.   Syujetlarni   turli-tuman   bo‘lishligiga   qaramasdan,   uning   ortida   bitta   va
faqat   bitta   mazmun   yashiringan   bo‘ladi   –   inson   faoliyati   va   insonlarning
jamiyatdagi   munosobatlari.   Kichik   maktab   yoshidagi   bolalar   o‘z   o‘yinlari
davomida, ularni real hayotda jalb qiladigan insonlarning sifatlariga ega bo‘lishga
harakat   qilishadi.   Shu   sababdan   bolalarga   qahramonlik,   botirlik,   ochiqko‘ngillilik
bilan bog‘iq bo‘lgan rollar yoqadi. O‘quvchilar haqiqiy hayotda bajara olmayotgan
ishlarini   ifodalashga   harakat   qilishib,     o‘z-o‘zlarini     rolli   o‘yinlarda   tasvirlay
boshlashadi.   Masalan,   o‘zlashtirishi   past   bo‘lgan   o‘quvchi   o‘ziga   yaxshi
o‘zlashtiradigan   o‘quvchi   rolini   oladi.   Bunday   o‘yindagi   ijobiy   holat   shundan
26 iboratki,   yaxshi   o‘quvchi   bo‘lish   uchun   zarur   bo‘lgan   talablarni   bola   o‘z   oldiga
qo‘ya   boshlaydi.   Shunday   qilib,   rolli   o‘yinni   boshlang‘ich   sinf   o‘quvchisini   o‘z-
o‘zini tarbiyalovchi usuli sifatida qarashimiz mumkin.
III guruh   o‘yinlari – bolalarni bilish faolligini rivojlantiruvchi vosita sifatida
foydalaniladi   –   tayyor   qoidalardan   iborat   o‘yinlar   bo‘lib,   ular   odatda   didaktik
o‘yinlar   deb   ataladi.   Qoidaga   ko‘ra,   ular   o‘quvchidan   jumboqni   yechishni,
topishmoqni topishni, eng asosiysi – predmetni bilishni talab qiladi. Didaktik o‘yin
qanchalik   mahoratli   tuzilgan   bo‘lsa,   didaktik   maqsad   shunchalik   mohirona
yashiringan   bo‘ladi.   O‘yinda   joylashtirilgan   bilimlarni   o‘quvchi   o‘zi   bilmagan
holda, beixtiyoriy ravishda, o‘ynab turib o‘zlashtiradi.[15, 40-b]
IV   guruh   o‘yinlari   –   quruvchilikka,   mehnat   qilishga,   texnikaga,
konstruktorlikka   doir   o‘yinlar.   Bu   o‘yinlar   kattalarning   kasbiy   faoliyatini   aks
ettiradi. Mazkur  o‘yinlarda o‘quvchilar yaratuvchanlik jarayonini o‘zlashtirishadi,
ular   o‘z   ishlarini   rejalashtirishga,   kerakli   materiallarni   tanlashga,   o‘zini   va
boshqalar   faoliyati natijalarini   tanqidiy baholashga, ijodiy masalalarni yechishga
o‘rganadilar. Mehnatdagi faollik bilishga bo‘lgan faollikni oshiradi.
V   guruh   o‘yinlari,   intellektual   o‘yinlar   bo‘lib   –   ruhiy   doiraga   ta’sir
ko‘rsatuvchi   o‘yin-mashqlar,   o‘yin-treninglardir.   Bu   o‘yinlar   musoboqalarga
asoslangan   bo‘lib,   taqqoslash   yo‘li   orqali   o‘ynayotgan   o‘quvchilarga   ularni
tayyorgarligi   darajasini,   mukammalikka   erishish   yo‘llarini   ko‘rsatadi,   ya’ni
bilishga bo‘lgan faolliklarini oshiradi. 
VI   guruh   o‘yinlari   –   alohida   guruh   o‘yinlari   bo‘lib,   ular   harakatlanuvchi
o‘yinlar   deb   ataladi.   Ular   kichik   maktab   yoshida   sezilarli   o‘rinni   egallaydi.
Bolaning   organizmi   o‘suvchan   bo‘lganligi   sababli   u   har   doim   harakatni   talab
qiladi. Bolalar rohatlanib to‘p o‘ynashadi, chopishadi, sakrashadi. Turli harakatlar
modda almashinuviga, qon aylanishiga va nafas olinishini yaxshilanishiga  yordam
beradi.   Harakatlantiruvchi   o‘yinlar   shaxsiy   sifatlarni   shakllanishiga   ta’sir
ko‘rsatadi: ularda iroda, fikrlash, jasurlik rivojlanadi. Jamoaviy sport o‘yinlari   va
musoboqalar   jamoada   harakatlanish   ko‘nikmasini,   o‘rtog‘ini   qo‘llab-
quvvatlanishni, sinf  va maktab sha’ni uchun kurashishni rivojlantiradi. 
27 Lekin,   o‘qituvchi   va   sardor   musoboqalar   bolalarning   o‘yin   faoliyatini
tashkillashtirishda     samarali   vosita   ekanligi   unutmagan   holda   uning
mahsuldorligini   oshirish   uchun   alohida   tayyorgarlik     ko‘rishni   talab   qilishligini
esda saqlashlari  zarur. Hech qachon musoboqalar maqsad bo‘lib qolishligiga yo‘l
qo‘ymaslik,   ular   faqat   bir   istak   uchun     –   birinchi   o‘rinni   egallash,   sovg‘a   olish
harakatida   bo‘lmasliklari   lozim.   Bu   holda   u   salbiy   jihatlarni:   man-manlikni,
hasadni   va   boshqalarni     shakllantiradi.   O‘quvchilar   musoboqalarini   samarali
o‘tkazilishini muhim shartalari bo‘lib quyidagilar:
Ularni jamoaviy faoliyat sifatida tashkillashtirilishi; buning uchun musoboqa
shartlari alohida bolalarga emas, balki barcha ishtirokchilar oldiga qo‘yilishi lozim;
Erishilgan   natijalarni   to‘g‘ri   hisob-kitobini   olib   borilishi:   o‘z   natijalarini
nisbatan   yaxshilab   borayotgan   bolalarni   rag‘batlantirib,   ularni   muvaffaqiyatlarini
baholab borish;
Tarbiyaviy   samarani   baholash   –   musoboqa   jarayonida   o‘quvchilar
o‘zlashtirgan   munosobatlar   shakllari   va   ko‘nikmalari;   bunday   baholashda
o‘yindagi barcha ishtirokchilar g‘olib bo‘lishi mumkin;
O‘yin   faoliyatining   barcha   oltita   ko‘rinishidan   foydalana   olgan   o‘qituvchi,
o‘quvchilarning   o‘quv-biluv   faoliyatini   tashkillashtirishda     juda   katta   miqdordagi
usullariga ega bo‘lgan bo‘ladi.
28 2.3. Boshlang‘ich sinf o‘quvchilarini rivojlanishida   didaktik o‘yinlarning
ahamiyati
Kichik   maktab   yoshida   bolalar   didaktik   o‘yinlarni   (syujetli,   predmetli,
musoboqali)   rohatlanib   o‘ynashadi.   Ularda   faoliyatning   quyidagi     elementlari
mavjud: o‘yinli masala, o‘yinli motivlar, masalalarni o‘quv faoliyati bilan bog‘liq
yechimlari.   Natijada   o‘quvchilar   o‘yin   mazmuniga   ko‘ra   yangi   bilimlarga   ega
bo‘lishadi.   O‘quv-biluv   masalalarini   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   qo‘yilishidan   farq   qilgan
holda,   didaktik   o‘yinda   u   bolaning   o‘zini     o‘yinli   masalasi   sifatida   nomoyon
bo‘ladi.   Uni   yechish   usullari     esa     o‘quv-biluv   faoliyatiga   tegishli     hisoblanadi.
Buni   quyidagi   misolda   qarab   chiqamiz.   O‘quvchilar   “Biz   turistlarmiz”   nomli
didaktik o‘yinni  o‘ynashadi.   Uning ma’nosi  shundan iboratki, bolalarni    turistlar
guruhining   marshrut   yo‘lini     kartada   belgilashga   o‘rgatish.   Uni   to‘g‘ri   belgilagan
har  bir  o‘quvchi  turist  belgisini  oladi. O‘quvchilarning   o‘z oldilariga  qo‘yadigan
masala – turistlar o‘yinini o‘ynash. [19, 189 -b ]  O‘yin motivi – turist belgisini olish
uchun   to‘g‘ri   marshrutni   tanlash.   Bunday   o‘yin   shu   bilan   tavsiflanadiki,   uning
faollik shakli  kattalar tomonidan aniqlanadi va o‘yin qodalari ko‘rinishida bolalar
oldiga   qo‘yiladi.   “Biz   turistlarmiz”   o‘yinining     asosiy   qoidalari   quyidagilardan
iborat:   “Marshrutni   aytayotgan   o‘qituvchini   diqqat   bilan   eshiting   va   uni   o‘z
kartangizda   joylashtiring.   U   kartada   ko‘rsatilgandan   so‘ng,   uni   namunadagi   bilan
solishtiring”.
Shuni   qayd   etishimiz   lozimki,   o‘yinda   va   undan   keyin   o‘yin   motivlarida
bilishga   qarab   siljish   ro‘y   berishi   mumkin.   Masalan,   “Biz   turistlarmiz”   o‘yinidan
keyin   o‘quvchilar   ko‘plab   savollar   bilan   o‘qituvchiga   va   boshqa   katta
yoshdagilarga   murojaat   qila   boshlashdi,   kitoblardan   mos   ma’lumotlarni   izlasha
boshlashdi,   ya’ni   ularda   o‘yin   sifatida   taqim   etilgan   masala   o‘quv   masalasiga
aylandi.  Bolalar   hodisalar   doirasidagi   ma’lumotlar   bilan   chegaralanib  qolmasdan,
o‘yin   faoliyati   bilan  bog‘liq  yangi   tushunchalarni   egallashga   (kompas,   topografik
belgilar va boshqalarni) faol harakat qilishadi.  To‘plangan bilimlar tizimlashtirilib,
kichik   maktab   yoshidagi   bolalar   ta’limga   nisbatan   o‘z   faoliyatlarini     qayta
moslashtirishadi.   Endi   u   nafaqat   o‘yinlar   nuqtai-nazaridan,   balki   o‘yin   davomida
29 paydo   bo‘lib,     rivojlangan   o‘quv-biluv   qiziqishlari   bilan   birgalikda   amalga
oshiriladi.   Demak,   didaktik   o‘yinlar   bolalar   tomonidan   bilimlarni   o‘zlashtirish
uchun   qulay   bo‘lgan   shart-sharoitni   paydo   qiladi   va   bilish   uchun   qiziqishni
rivojlanishiga ko‘maklashadi. 
Eng yaxshi didaktik o‘yinlar mustaqil ta’lim olish prinsipida  tuzilgan, ya’ni,
shunday   tuzilganki,     ularning   o‘zi   o‘quvchilarni   bilim   va   ko‘nikmalarga     ega
bo‘lishlariga     qarab     yo‘naltiradi.   Ma’lumki,     ta’lim   olish   ikkita   komponentni
o‘zida jamlaydi: kerakli ma’lumotni to‘plash va to‘g‘ri yechimni  qabul qilish. Bu
komponentlar   o‘quvchilarda   didaktik   tajribani   ta’minlaydi.   Lekin,   tajribaga   ega
bo‘lish   ko‘p   vaqtni   talab   qiladi.   O‘quvchilarda   “bunday   tajribaga   ega   bo‘lish”ni
ko‘paytirish,   ularni   mustaqil   ravishda   bu   ko‘nikmalarga   ega   bo‘lish   mashqlariga
o‘rgatishdan   iboratdir.[19,190-b]   Bunga   psixologik   tavsifdagi   rivojlantiruvchi
o‘yinlarni   kiritish   mumkin:   krossvordlar,   viktorinalar,   boshqotirmalar,   rebuslar,
kriptogrammalar   va   boshqalar.   Didaktik   o‘yinlar   o‘quvchilarda     predmetga
nisbatan   qiziqishni   uyg‘otadi,   har   bir   o‘quvchini   individual   qobiliyatlarini
rivojlantirish imkoniyatini beradi, bilish faolligini tarbiyalaydi. Didaktik o‘yinning
muhimligi,     u   bolalar   tomonidan   qanday   reaksiya     qilinishi   bilan   emas,   balki     u
yoki bu masalani yechish har bir o‘quvchi uchun tadbiq qilinishining samaraliligi
bilan aniqlanadi.
Didaktik   o‘yinlarning   natijaviyligi,   birinchidan,   ulardan   tizimli   ravishda
foydalanishga,   ikkinchidan,   o‘yinlar   dasturining   oddiy   didaktik   mashqlar   bilan
birgalikda   maqsad   sari   yo‘naltirilganligiga   bog‘liq.   Masalan,   bilish   faolligini
rivojlantirish   muammosini   hal   etishda,   o‘quvchining   mustaqil   tafakkurini
rivojlantirish   asosiy   masala   deb   hisoblanishi   zarur.     Demak,   kichik   maktab
yoshida,   o‘yinlardan     bolalarning   o‘quv   va   mehnat   faoliyatini   yengillashtiruvchi
va   tashkil   etuvchi   vosita   sifatida   foydalanish   mumkin.   Ta’lim   jarayonida   o‘yin
elemenlari     o‘quvchilarda   ijobiy   emotsiyalarni   yuzaga   keltirib,   ularning   faolligini
oshiradi.   Kichik   maktab   yoshidagi   o‘quvchilar,   o‘yin   tavsifiga   ega,   mehnatga
taaluqli   topshiriqlarni   qiziqish   bilan   bajaradilar.   O‘yin   faoliyati   bolalarni   ruhiy
hayotining   barcha   tomonlarini   shakllanishida,   masalani   qo‘yilishida   va
30 harakatlanish usullarini tanlashda  yordam beradi.  
31 XULOSA
Boshlang‘ich   ta’lim   davomida   o‘quvchida   nazariy   tafakkur   rivojlanadi,   u
yangi   bilimlarga,   ko‘nikmalarga   ega   bo‘ladi   –   o‘zining   keyingi   ta’limi   uchun
zaruriy baza yaratadi. Lekin o‘quv faoliyati  bu bilan nihoyasiga  yetmaydi:  kichik
maktab   yoshidagi   o‘quvchining   bevosita   rivojlanishi   uning   tavsifi   va
natijaviyligiga bog‘liq. Bolaning muvaffaqiyatli ta’limi, unga nisbatan kattalarning
va tengdoshlarining munosobatiga bog‘liq. Unda ana shular asosida o‘z-o‘zini aniq
baholash shakllanadi.
O‘yin   shaxs   shakllanishida   yangi   sifatlarni,   undagi   muhim   jihatlarni
aniqlaydi;   aynan   o‘yinda   bolalar   o‘zini   tuta   olish   normalarini   o‘zlashtiradi,   u
o‘qishga   o‘rgatadi,   tarbiyalaydi.   O‘quv   jarayonida   o‘yindan   foydalanishning
quyidagi   maqsadlarini   ajratib   ko‘rsatish   mumkin:   aniq   ko‘nikmalar   shakllanadi;
aniq   nutq   ko‘nikmalari   shakllanadi;   muomola   qilishga   o‘rganadi;   zaruriy
qobiliyatlar va ruhiy funksiyalar rivojlanadi va boshqalar. O‘yin faoliyati diqqatni,
xotirani,   tafakkurni,   tasavvurni,   barcha   bilish   jarayonlarni   rivojlanishiga   ta’sir
qiladi.
Shu   bilan   birga   ta’kidlashimiz   joizki,   ta’limning   vositasi   sifatida   o‘yinning
samaradorligi   quyidagi   qator   talablarga   amal   qilinishiga   bog‘liq:   o‘quvchilar
harakat va tasavvur qiladigan holatni, rejani mavjudligiga; bolalar tomonidan o‘yin
natijasini, o‘yin qoidasini albatta anglanilishi. O‘yin – jamoaviy birgalikda amalga
oshiriladigan   jarayon.   Bu   barcha   ta’limdagi   vazifalarni   oshirishdagi   asosiy   usul,
shu   sababdan:   bola   ilgari   bilmagan   va   o‘yin   davomida   o‘zlashtiradigan   bilimi
uchun   qanday   ko‘nikma   va   malaka   talab   qilinishini   aniq   bilishi   hamda     o‘yin
o‘quvchini tafakkur qilishga majbur etishi lozim.
Shunday   qilib,   o‘yin   ta’lim   berish   vositasi   bo‘lib,     u   ta’lim   oluvchilarning
tafakkur  faoliyatini  faollashtiradi, o‘quv jarayonini qiziqarli   va   hayojonli qiladi,
tilni shakllanishiga  kuchli turtki beradi.
O‘tkazilgan   tahlillarimiz,   ta’limning   boshlanishida   maxsus   didaktik
o‘yinlardan   foydalanish,   o‘quvchilarda   mantiqiy   fiklashni   rivojlantiradi     deb
xulosa chiqarishga imkon beradi.
32 O‘quvchining tafakkuri ana shu yuqorida qayd etilganlarga   hamda insonlar
va  buyumlar   bilan   o‘zaro  harakat   tajribasiga   yo‘naltiriladi.   Masalan,   oy  osmonda
bola   harakat   qilgani   uchun   harakatlanadi   degan   mulohoza   bolaning   hayotiy
tajribasi   asosida,   tafakkurning   vositasi   sifatida     so‘zlardagi   ifodasidir.
Predmetlardagi   o‘xshashliklar   va   farqlar   so‘zlarda,   nutqda   aks   etadi.   Uni   bola
bevosita kuzatish orqali aniqlaydi.
O‘quvchi     ilmiy   tafakkurlashni     umumiy   o‘rta   ta’lim   maktabida   egallaydi,
ilmiy tafakkur qilish  bolani umummadaniy namunalarga, normalarga, etalonlarga,
atrofdagi   olam   bilan   bo‘ladigan   munosobatlar   qonuniyatlariga     yo‘naltiradi.   Son
tushunchasi, so‘z, badiiy obraz va boshqalar, ilmiy tafakkur asosini tashkil etuvchi
obyektiv   dunyo   xususiyatlari   bilan   yangi   harakatlar,   munosobatlar   bolaning
shaxsiy   tajribasi   jarayonida     ilgari   egallanmaganlarini   egallashga   imkon   beradi.
Mavzuning dolzarbligi qator faktorlar natijasida kelib chiqqan. Birinchidan, o‘quv
jarayonining   intensifikatsiyasi   o‘quvchilarda   tafakkur   faoliyatining   turli
tomonlarini rivojlantirish uchun vositalarni izlash  vazifasini qo‘yadi. Bu  vazifani
yechishning samarali vositasi – o‘quv o‘yinlari hisoblanadi. Ikkinchidan, umumiy
o‘rta   ta’lim   maktabi   tajribasini   kuzatishlar,   ko‘pchilik   o‘qituvchilar   o‘yinlar
metodini o‘zlashtirgan emaslar, ular boshqa o‘qituvchilarda o‘zining ijobiy tomoni
bilan   nomoyon   bo‘lgan   o‘yinlar   amaliyotidan   foydalanmaydilar.   O‘yinlar   metodi
maktab   yoshigacha   bo‘lgan   bolalarni   ular   uchun   odat   tusiga   kirgan   o‘yin
faoliyatidan o‘quv faoliyatiga asta-sekinlik bilan o‘tishni amalga oshiradi, bu o‘tish
jarayonini u unchalik sezilarlisiz va hech qanday qiyinchiliksiz   o‘tishiga yordam
beradi.   Boshqa   muhim   jihatlar   bilan   birgalikda   didaktik   o‘yinlarni   o‘tkazish
metodikasini   mukammallashtirishga   va   ta’lim   jarayonida   turli   ko‘rinishdagi
qiziqarli   o‘yinli   mashqlardan   foydalanishga     ham   alohida   e’tibor     qaratish   zarur
bo‘ladi. Har bir o‘qituvchi har bir o‘yinning nima uchun mo‘ljallanganligini, uning
mazmunini yaxshi tushunishi, o‘yinni har bir dars uchun mavzuni o‘zlashtirishdagi
aniq vazifalarini hisobga olgan holda tashkil qilishni, metodikasini  o‘ylab chiqishi
zarurdir.
33 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
I.Rahbariyat adabiyotlar
1. “Ilk qadam” davlat o‘quv dasturi. Tuzuvchilar: Grosheva I.V., Evstafeva
L.G., Mahmudova D.T., vaboshqalar. Toshkent, 2018 yil. 
2.“Maktabgacha ta’lim konsepsiyasi” Toshkent-2017
3. Maktabgacha ta’lim tashkilotlarini namunaviy nizomlari T-2018-yil
4.“Maktabgacha   ta lim   tizimini   boshqarishni   takomillashtirish   chora-ʼ
tadbirlari t o‘ g‘risida.30.09.2018.
5.   O‘zbekiston   Respublikasini   yanada   rivojlantirish   bo‘yicha   harakatlar
strategiyasi. O‘zbekiston Respublikasi prezidentining farmoni. 
6.   Sh.Mirziyoyev   ”Erkin   va   faravon,   demokratik   O‘zbekiston   davlatini
birgalikda  barpo etamiz’’ 
7.   Sh.   Mirziyoyev     “Milliy   taraqqiyot   yo‘limizni   qat’iyat   bilan   davom
ettirish’’  
8. Sh.M.Mirziyoyev “Murojaatnoma” 2020 yil dekabr 
II.Asosiy  adabiyotlar
9 .   Babayeva   D.R.   ”Nutq   o‘stirish   nazariyasi   va   metodikasi”   O‘zbekiston
Respublikasi adliya vazirligi xuzuridagi "Intellektual mulk agentligi".-   T.2020 yil.
(elektrondarslik).
10.   Bikbaeva   N.U,   Ibragimova   Z.I.,   Qosimova   X.I.   Maktabgacha   tarbiya
yoshidagi   bolalarda   elementar   matematik   tasavvurlarni   shakllantirish.   –
T.O‘qituvchi, 1995 y .
11. "Bolangiz maktabga tayyormi?" metodik qo‘llanma. T:, 2001yil.
12.   Hasanboyeva.O.U. vaboshqalar. Maktabgacha ta’lim pedagogikasi. –T.:
Ilmziyo, 2006.
13. Qudratov.T “Nutq madaniyati asoslari“ T:1989 yil
14.   Qodirova   R.M.   Maktabgacha   yoshdagi   bolalarda   dialogik   nutqni
rivojlantirishning ruhiy omillari. - Sariog‘och. 1998 yil.
15.   Qayumova   N.M.“Maktabgacha   pedagogika”   TDPUnashriyoti   -T.:   2017
y.
34 16. Xasanboyeva . O  va boshqalar. “Oilada barkamol a v lod tarbiyasi”T., 2010
y
1 7 .Xasanboyeva.O.U.va boshqalar. «Maktabgacha ta’lim pedagogikasi».T..,
«Ilm ziyo», 2006y. 
III. Internet  manbalari
1 7.   www. tdpu. uz
1 8 .   www. pedagog. uz
19.  www. Ziyonet.uz
20.  www. edu. uz
21. tdpu-INTRANET. Ped
35