Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 25000UZS
Размер 57.7KB
Покупки 0
Дата загрузки 12 Май 2025
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Aqilbek

Дата регистрации 06 Май 2025

0 Продаж

O’rta asr O‘zbekiston tarixshunosligining yirik vakillari va ularning asarlari

Купить
O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY TA’LIM, FAN
VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
ZAHIRIDDIN MUHAMMAD BOBUR NOMIDAGI
ANDIJON DAVLAT UNIVERSITETI
TARIX FAKULTETI
(204-guruh)
Mavzu:  O’rta asr O‘zbekiston tarixshunosligining yirik vakillari va
ularning asarlari
KURS ISHI
                                                                   Bajardi:   Mansurov Azizbek  
Rahbar:   Mirzaaxmedov Xabibullo
Andijon-2025
1 I.KIRISH …………………………………………………………………………3
1. Abu Bakr Muhammad ibn Ja’far Narshaxiy ………………………………..10
2.  Abu Rayhon Beruniy   ………………..……………………………………….12
3.  Yusuf Xos Hojib   …………………………………………………………...…14
4 .  Ahmad Yugnak ..................................................................................................16
5.  Hofiz Tanish Buxoriy  ...................................................................................... 19
6.  Mirzo Olim ibn Mirzo Rahim Toshkandiy ..........................................................22
7.  Rabg uziyʻ ............................................................................... 25
XULOSA …………………………………………………………………………26
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ………………………………………..27
2 I. KIRISH
O rta   asr   o zbek   tarixshunosligiʻ ʻ   —   XV   asrdan   turkiy   (chig atoy)	ʻ
tilda   yozilgan tarixiy asarlar to plamidan iborat manbalar jamlanmasidir.	
ʻ
Zamonaviy   tarixchilar   O rta   Osiyo
ʻ ,   jumladan,   hozirgi   O zbekiston	ʻ   hududi
uchun XVI—XVIII asrlar uchun so nggi o rta asrlar atamasini, XVIII asr oxiridan	
ʻ ʻ
esa “Yangi davr” atamasini qo llashadi.	
ʻ
Mavzuning   dolzarbligi :   Chig atoy   tilida   tarixiy   asarlar   yozishga   birinchi	
ʻ
urinishlar   temuriylar   davrida bo lgan. 	
ʻ Amir Temur saroyida bu tilda “Tarixi Xoni”
nomli   rasmiy   yilnoma   saqlangan.   Alisher   Navoiyning   yozishicha,
shoir   Lutfiy   Sharofiddin   Ali   Yazdiy   qalamiga   mansub   “Zafarnoma”   asarining   bir
qismini   turkiy   tilga   she’riy   shaklda   yozgan,   biroq   tarjimasi   qoralamada
qolgan.   Zahiriddin   Muhammad   Bobur   “ Boburnoma ”   deb   nomlangan   xotirotlarini
jo n   turkiy   tilda,   andijon   shevasiga   yaqin   tilda   yozgan.   Keyinchalik   xotirot   katta	
ʻ
shuhrat   qozondi   va   ko plab   tillarga   tarjima   qilindi.   Biroq   tarixiy   asarlarning	
ʻ
aksariyati   o zbek   xonliklarida	
ʻ   bitilgan.   Har  bir   xonlikda  o ziga  xos  tarixshunoslik	ʻ
maktabi mavjud bo lgan	
ʻ .
Mavzuning   o‘rganilganlik   darajasi :   Shayboniylar   sulolasining
asoschisi   Muhammad Shayboniy   xayriya ishlari  bilan shug ullanib, atrofiga shoir,	
ʻ
olimlar,   tarixchilarni   to plagan.   Uning   faoliyatiga   ko plab   tarixiy   asarlar	
ʻ ʻ
bag ishlangan   bo lib,   ularning   bir   qismi   turkiy   tilda   yozilgan.   Ulardan   eng	
ʻ ʻ
mashhuri taniqli shoir Muhammad Solihning kitobidir.
Muhammad   Solih   o zbeklarning	
ʻ   bilqut   qabilasidan   bo lgan   amir   Shoh	ʻ
Malikning   nabirasi,   Shohruh   Mirzo   va   Mirzo   Ulug bekning	
ʻ   bo lib   1455-	ʻ
3 yilda   Xorazmda   tug ilgan. Uning otasi Nur Saidbek yirik amir bo lib, avval Mirzoʻ ʻ
Ulug bekka, keyin	
ʻ   Abu Said Mirzoga   xizmat qilgan.  1464—1467-yillarda Xorazm
hokimi   bo lgan,   1467-yilda   Sulton   Abu   Said   Mirzo   buyrug i   bilan   qatl   etilgan.	
ʻ ʻ
Muhammad Solih uzoq vaqt   Hirotda   yashab, tahsil olgan. 1494-yildan Samarqand
amiri   Darvesh   Muhammad   Tarxon   xizmatida   bo lgan.   1500-	
ʻ
yildan   Shayboniyxonga   xizmat   qildi.   Shayboniyxon   vafotidan   keyin   (1510)
umrining   oxirigacha   Ubaydullaxonning   kotibi   lavozimida   faoliyat   yuritdi.
Shayboniyxonga   o zining   “	
ʻ Shayboniynoma ”   biografik   she’rini   bag ishlagan.	ʻ
Kitobdagi   rivoyat   Shayboniyxonning   tug ilishidan   boshlanib,   1505-yilgacha	
ʻ
davom   etadi.   Asarning   ikki   nusxasi   saqlanib   qolgan,   biri   Vena   shahrida ,
ikkinchisi   Sankt-Peterburg davlat universiteti   kutubxonasida saqlanadi.
Fors   tilidagi   “ Shayboniynoma ”   kitobi   Kamoliddin   Binoiy   tomonidan
yozilgan. Yana bir muallif   Mulla Shodiy   ham Shayboniyxon hayoti haqida hikoya
qiluvchi “ Fathnoma ” nomli she’r yozgan.
Kurs   ishining   ilmiy   yangiligi :   Muallifi   noma lum   bo lgan   “Tavorixi	
ʼ ʻ
guzidayi   nusratnoma”   yilnomasi   Shayboniyxonga   bag ishlangan.   Kitobning	
ʻ
birinchi   qismida   turklarning   ajdodlari   va   Chingizxon   haqida   ma’lumotlar
berilgan.   Juvayniy ,   Rashiduddin   asarlari   asosida   tuzgan.   Bundan   tashqari,   muallif
Ulug bekga   nisbat   berilgan   “Tarixi   arba   ulus”   (“To rt   ulus   tarixi”)	
ʻ ʻ ʻ
kompozitsiyasidan   ham   foydalangan.   Tarixda   Shayboniyxonning
bobosi   Abulxayrxonning   ko chmanchi   o'zbeklar   davlatida   taxtga   o tirishi	
ʻ ʻ
tasvirlangan.   Abulxayrxon   vafotidan   keyingi   davr   va
Shayboniy   Movarounnahrning   zabt   etilishi   ayniqsa   batafsil   yoritilgan [ 3 ]
.   Kitob
1504-yilda   Shayboniyning   Andijonni   bosib   olishi   voqealari   bilan   yakunlanadi   va
shu   asosda   uning   tugashi   1505-yilga   to g ri   keladi.   Kitob   mazmuni   ham,	
ʻ ʻ
kompozitsiyasi   ham   bir   qancha   shu   kabi   asarlarning   yaratilishida   namuna   bo lib	
ʻ
xizmat qilgan.
4 Shayboniyxonning   o zi   “Shiboniy”   taxallusi   bilan   she’r   yozgan.ʻ
Shayboniyxonning   O rta   Osiyo   turkiy   adabiy   tilida   yozilgan   she’rlarining   devoni	
ʻ
hozirda   Istanbuldagi   To pqopi   qo lyozma   fondida   saqlanmoqda.   U   192   sahifadan	
ʻ ʻ
iborat.   Uning   falsafiy-diniy   asari:   1508-yilda   O rta   Osiyo   turkiy   adabiy   tilida	
ʻ
yozilgan   “Bahr   ul-hudo”   qo lyozmasi   Londonda   joylashgan.	
ʻ 1
  Shayboniyxon
asarlar   yozishda   ilohiyotga   oid   turli   asarlardan   foydalangan. 2
  Unda
Shayboniyxonning   diniy   masalalar   bo yicha   o z   qarashlari   mavjud.	
ʻ ʻ
Muallif   Islom   asoslari   haqidagi   o z   g oyalari:   gunohlarga   tavba   qilish,   rahm-	
ʻ ʻ
shafqat   ko rsatish,   ezgu   amallarni   bajarishni   o z   ichiga   olgan.   Shayboniyxon	
ʻ ʻ
musulmon   urf-odatlari   va   dindor   musulmonlarning   kundalik   vazifalarini
mukammal   bilishini   ko rsatadi	
ʻ [ 5 ]
.   Shayboniyxon   1507-yilda   O rta   Osiyo   turkiy-	ʻ
chig atoy   tilida   “Risolayi   maorifi   Shayboniy”   nomli   nasriy   asar	
ʻ
yozgan.   Xurosonni   qo lga   kiritganidan   so ng   ko p   o tmay   va   uning   o g li	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
Muhammad   Temurga   bag ishlangan   (qo lyozma   Istanbulda   saqlanadi).   Asarda	
ʻ ʻ
islom qonunlarini bilish zarurligi, bu ilmning hukmdor uchun foydalari haqida so z	
ʻ
boradi.   Bu   asarida   Shayboniyxon   ham   o zini   Ahmad   Yassaviy   so fiylik   ta limoti	
ʻ ʻ ʼ
tarafdori sifatida ko rsatdi	
ʻ [ 6 ]
.
Shayboniyxon   saroyida   fors   tilidagi   tarixiy   asarlarni   turkiy   tilga   tarjima
qilish   ishlari   olib   borilgan.   Shunday   qilib,   Binoiy   o z   buyrug i   bilan   “Ajoyib   al-	
ʻ ʻ
maxluqot   va   g aroyib   al-masnuot”   kitobini	
ʻ   arab   tilidan   turkiy   tilga   tarjima   qiladi.
Shayboniyxonning vorislari davrida ham bu an’analar davom etgan.
Kurs   ishning   predmeti   va   ob`ekti :   Shayboniylarning   mashhur
tarixchilaridan   biri   Abdulloh   Nasrullohiydir .   To liq   ismi   —   Abdulloh   ibn	
ʻ
Muhammad   ibn   Ali   Nasrullohiy   bo lib,	
ʻ   Balxda   tug ilgan.   Uzoq   vaqt	ʻ   Husayn
1
  Ўзбекистоннинг янги тарихи. — Ташкент: Шарқ, 2000. — Т. I. — С. 183.
2
  История Востока.   — Т. 4. Восток в новое время (конец XVIII   — начало XX   в.): Кн. 1 / Отв. ред.
Л.   Б.   Алаев и др.   —   M.: Издательская фирма «Восточная литература» РАН, 2004.
5 Boyqaroning   o g li   Badiuzzamon   Mirzoga   xizmat   qildi.   1507-ʻ ʻ
yilda   Hirot   Shayboniyxon   tomonidan   bosib   olingach,   uning   xizmatiga   kirgan.
Shayboniyxon   vafotidan   keyin   u   Suyunchxo jaxon	
ʻ ,   so ngra   uning   o g li	ʻ ʻ ʻ   Keldi
Muhammad   qo l   ostida   bo lgan.   1525-yilda   uning   topshirig i   bilan   “Zubdat   al-	
ʻ ʻ ʻ
asar”   (“Tanlangan   yilnomalar”)   yilnomasini   bitdi.   Qo lyozma   ro yxatlaridan	
ʻ ʻ
biri   Abbosiylar   tarixidan   boshlanib,   Shayboniyxon   boshchiligidagi   o zbeklarning	
ʻ
mashhur   jangigacha   bo lgan   o zbek   tilidagi   umuminsoniy   tarixning   bir   qismini	
ʻ ʻ
yakunlaydi.
1519-yilda   Buxoroda   Ko chkunchixon	
ʻ   buyrug i   bilan   Sharafaddin   Ali	ʻ
Yazdiyning “Zafarnoma” asarini chig atoy tiliga tarjima qildirtirgan.	
ʻ
Xorazmda   yozilgan   birinchi   yilnoma   O tamish   hojining	
ʻ   “Chingiznoma”
asaridir. Muallif   Elbarsxonga   (1511—1518) xizmat qilgan nufuzli o zbek oilasidan	
ʻ
chiqqan.   Uning   birgina   mashhur   asari   “Chingiznoma”   1558-yilda   Shayboniy
Eshsultonning   ko rsatmasi   bilan   yozilgan   (1558-yilda   o ldirilgan)	
ʻ ʻ [ 9 ]
.   Kitobning
afzalligi   shundaki,   u   ko pchilik   musulmon   yilnomalariga   xos   bo lgan   to plam	
ʻ ʻ ʻ
emas,   balki   ko chmanchi   o zbeklar   orasida   keng   tarqalgan   og zaki   urf-odatlarga	
ʻ ʻ ʻ
asoslangan. Muallif Xorazm va   Dashti Qipchoqda   ko p sayohat qilgani bois uning	
ʻ
hikoyasi   ko p   jihatdan  guvohlarning   hikoyalariga   asoslangan.   V.P.  Yudin   kitobni	
ʻ
“dasht og zaki tarixnavisligi”ga asoslangan bir qancha yozma ishlarga kiritgan. U	
ʻ
shular   jumlasidan   XVI-XVII   asrlarning   boshqa   asarlari:   Ali   Hasan   Jaloirning
“Jomi at-tavorix” va “Tavorixi guzida”ni ham o z ichiga oladi.	
ʻ
Aftidan, Chingiznomaning saqlanib qolgan qo lyozmasi to liq emas, chunki	
ʻ ʻ
rivoyat   To xtamishxonda	
ʻ   (1380—1395) to xtatilgan.	ʻ
O temish   hoji   solnomasi   Xiva   tarixshunoslik   maktabining   shakllanishida	
ʻ
muhim   bosqich   bo lib   xizmat   qildi.   Shuni   aytish   mumkinki,   o sha   davrda	
ʻ ʻ
Xorazmda tarixiy faktlarni yozma ravishda yozib olish an’anasi allaqachon mavjud
bo lgan, yilnomalar yoki tarixiy yozuvlar mavjud bo lgan. O temish hojining o zi	
ʻ ʻ ʻ ʻ
6 Eshsultonning   akasi   Do stsultonning   solnomasi   va   “daftar”lariga   ko p   murojaatʻ ʻ
qiladi. 3
1556-yilda   Urganch   hokimi   Ali  Sulton  (?-1565)  davrida  tarixchi   Salir   bobo
o zining   ko rsatmasi   bilan   Rashiduddinning   “Jomi   at-tavorix”   asarini   fors   tilidan	
ʻ ʻ
tarjima   qilgan.   Buning   sharofati   bilan   mahalliy   turkiyzabon   aholining   bilimdon
qatlami birinchi bor jahon tarixi bilan tanishish imkoniyatiga ega bo ldi.	
ʻ
O zbek   tarixshunosligining   yuksak   professional   darajasiga   erishish   o zbek	
ʻ ʻ
tarixchisi,   shoiri,   siyosatchisi,   sharq   tabobati   bo yicha   mutaxassis,   Xorazm	
ʻ
hukmdori   Abulg oziy   Bahodirxon	
ʻ   (1603-1664)   faoliyati   bilan   bog liq.   Siyosiy	ʻ
voqealar   qizg in   pallasida   og ir   yillarni   boshidan   kechirib,   umrining   oxirida	
ʻ ʻ
siyosatdan   nafaqaga   chiqdi   va   taxtni   o g li	
ʻ ʻ   Anushaxonga   (1663-1687)   o tkazib,	ʻ
so nggi   yillarini   ilm-fanga   bag ishladi.   Abulg ozixonning   asosiy   ilmiy   merosi	
ʻ ʻ ʻ
“Shajarayi   turk   va   mo g ul”   (“Turk   va   mo g ullar   nasabnomasi”)	
ʻ ʻ ʻ ʻ
kompozitsiyasidir. Kitob   9   ta   yirik   bobdan   iborat   bo lib,   ulardan   7   tasida	
ʻ
turkiylarning   afsonaviy   tarixi,   Chingizxon   va   uning   vorislari   tarixi   tasvirlangan
bo lib,   Rashiduddinning   “Jomi   at-tavorix”   va   Ali   Yazdiyning   “Zafarnoma”	
ʻ
asarlarining   kompilyatsiyasidir.   Oxirgi   2-bob   Movarounnahr   va   Xorazm
shayboniylariga bag ishlangan. Ushbu boblar orginaldir.	
ʻ
Abulg ozixon   “Turklarning   nasabnomasi”ning   so nggi   bobini   tugatmay,	
ʻ ʻ
og ir   xastalikdan   vafot   etadi.   U   hikoyani   1644-yilgacha   yetkazishga   muvaffaq	
ʻ
bo ladi.   1644-1663-yillar   voqealarini   qamrab   olgan   9-bobning   davomi
ʻ
Anushaxonning   topshirig iga   ko ra   boshqa   tarixchi   –   Mahmud   ibn   mulla	
ʻ ʻ
Muhammad   Urganchiy   tomonidan   yozilgan.   Xuddi   shu   tarixchi   kitobning   1-4
bobini qaytadan yozgan.
3
  История Востока.   — Т. 4. Восток в новое время (конец XVIII   — начало XX   в.): Кн. 1 / Отв. ред.
Л.   Б.   Алаев и др.   —   M.: Издательская фирма «Восточная литература» РАН, 2004.
1.Ўзбекистоннинг янги тарихи. — Ташкент: Шарқ, 2000. — Т. I. — С. 183.
7 “Turklarning nasabnomasi”ning o zbek adabiyoti uchun ahamiyati shundaki,ʻ
u chig atoy yozuvi an’anasining yuksak uslubidan foydalanmasdan, o zbeklarning	
ʻ ʻ
umumiy shevasida yozilgan. Muallifning o zi shunday yozgan edi:	
ʻ   “Hamma ya ni	ʼ
olijanob   va   sodda   xalq   tushinsin   deb   men   bu   hikoyani   turkiy   tilda   yozdim,
asarimni   besh   yoshli   bola   ham   tushuna   oladi;   tushunarli   qilish   uchun   men
chig atoy-turkiy,   fors   va   arab   tillaridan   birorta   ham   so z   qo shmadim”	
ʻ ʻ ʻ .   A.K.
Borovkovning   so zlariga   ko ra,	
ʻ ʻ   “Bu   yerda,   siz   ko rib   turganingizdek,   bu   yerda	ʻ
ko proq uslublar kurashi — tarixchining oddiy uslubi va “chig atoy” yuqori uslubi	
ʻ ʻ
haqida bormoqda” .
“Turklarning nasabnomasi” XVIII asrda   Yevropada   katta shuhrat qozongan.
1726-yilda   nemis   va   fransuz   tillariga ,   1770-yilda   rus   tiliga ,   1780-yilda   ingliz
tiliga   tarjima   qilingan.   1897-1913-yillarda   kitob   Rizo   Nur   tomonidan   turk
tiliga   tarjima qilingan. 1935-yilda   forscha   tarjimasi paydo bo ldi. Kitobning nemis	
ʻ
tiliga   tarjimasi   G.   Ya.   Kor,   turkcha   tarjimasi   Ahmad   Vefik   Poshsho,   fransuzcha
tarjimasi   P.I.   Demezon   (1871-1874),   rus   tiliga   tarjimasi   Ya.   O.   Yartsev   va   G.S.
Sablukov (1906) tomonidan nashr etilgan.
Abulg ozixon   “Turklarning   nasabnomasi”   bilan   bir   qatorda   turkmanlar	
ʻ
tarixiga   bag ishlangan   “Shajarai   Tarokim”   (“Turkmanlar   nasl-nasabi”)   kitobi   va
ʻ
“Manofi  ul-inson” (“Inson manfaatlari”) tibbiyot risolasini ham yozgan.	
ʼ 4
Yana bir xivalik tarixchi —   Shermuhammad Munis Xorazmiy   (1778—1829)
o zbeklarning  yuz  urug idan  bo lgan.  Munis,  avvalambor,  atoqli  o zbek  shoiri   va	
ʻ ʻ ʻ ʻ
tarjimoni sifatida tanilgan. 1806-yilda   Eltuzarxon   (1804-1806) buyrug i bilan Xiva	
ʻ
xonligiga   bag ishlangan   “Firdavs   al-iqbol”   (“Jannat   bog i”)   nomli   tarixiy	
ʻ ʻ
yilnomasi ustida ish boshladi. Biroq Munis uni yakunlashga ulgurmadi. Uni jiyani,
eng   yirik   o zbek   tarixchisi   Muhammad   Rizo   Erniyazbek   o g li	
ʻ ʻ ʻ   Ogahiy   (1809-
1847) yakunlagan.
4
  Ўзбекистоннинг янги тарихи. — Ташкент: Шарқ, 2000. — Т. I. — С. 183.
8 Buyuk   o zbek   shoirlaridan   biri,   iste’dodli   tarjimon   Ogahiy   nafaqat   Munisʻ
solnomasini tugatdi, balki Xiva xonligining butun tarixini batafsil yoritgan yana 5
ta   tarixiy   asar:   “Riyoz   ad-davla”   (“Davlat   bog lari”),   “Zubdat   at-tavorih”	
ʻ
(“Tanlangan solnomalar”), “Jome’  al-voqi’ati sultoniy” (“Sulton haqida hikoyalar
to plami”),   “Gulshan   al-davlat”   (“Davlat   gulzori”),   “Shohid   ul-iqbol”   (“Baxt	
ʻ
shohidi”)larni ham yozgan.
Uning   zamondoshi,   boshqa   xivalik   tarixchi   Xudoyberdi   ibn
Qo shmuhammad   haqida   juda   kam   ma’lumotlar   mavjud.  
ʻ Bizga   ma’lumki,   u
Xivadagi   ko p   madrasalardan   birida   tahsil   olgan,   Munisning   shogirdi   bo lgan.	
ʻ ʻ
1831—1932-yillarda «Dili  g aroyib» («Ajoyib ruh») kitobini yozdi. Kitob asosan	
ʻ
fors   tilidagi   asarlar   –   Mahmud   ibn   Valiyning   “Bahr   al-asror”   va   Muhammad
Tohirning   “Ajoyib   at-taboqot”   asarlariga   taqlid   bo lib,   ular   kabi   turli-tuman	
ʻ
yerlarning   qisqacha   tarixiy   ekskursiya   bilan   hududlarning   geografik   tavsifi
shaklida   jamlangan.   Asarning   uch   nusxasi   O zbekiston   Fanlar	
ʻ
akademiyasi   Sharqshunoslik instituti   kutubxonasida saqlanmoqda.
Munis   va   Ogahiy   an’analarining   davomchisi   Muhammad   Yusuf   ibn
Bobojonbek   Bayoniy   (1858—1923)   edi.   U   o zbeklarning	
ʻ   qo ng irot	ʻ ʻ   urug idan	ʻ
bo lgan.  Uning bobosi  Bobojonbek  Xiva  xoni  Eltuzarning (1804—1806)   nabirasi	
ʻ
edi.   Qadimgi   davrlardan   Qo ng irotlar   sulolasigacha   bo lgan   voqealarni	
ʻ ʻ ʻ
tasvirlaydigan   “Shajarai   Xorazmshohiy”   (“Xorazmshohlar   sulolasi”)   va   1910—
1918-yillardagi Xiva xonligidagi jtimoiy-siyosiy vaziyat mavzusiga bag ishlangan	
ʻ
“Xorazm tarixi” tarixiy asarlari bilan mashhurdir.
Buxoro   va   Xiva   xonliklaridan   farqli   ravishda   Qo qon   xonligida	
ʻ   uzoq   vaqt
XVIII   asr   va  XIX  asrning  birinchi   yarmida  tarixiy  yilnomalarning  aksariyati   fors
tilida   yozilgan.   Ali   Qora   Qunduziy   (1786—1858),   Hakimxon   To ra   (1802—?),	
ʻ
Niyoz   Muhammad   Xo qandiy   (1803—?),   Muhammad   Solih   Toshkandiy   (1830	
ʻ
—?)   kabi   tarixchilar   o z   yilnomalarini   shu   tilda   yozganlar.   Fors   yilnomalarining
ʻ
o zbekcha tarjimalari kam.	
ʻ
9 XIX   asrning   ikkinchi   yarmidagina   o zbek   tilida   yirik   tarixiy   asarlar   paydoʻ
bo ldi.   Bu   kitoblarning   aksariyati   o zbek   xalqining	
ʻ ʻ   Rossiya
imperiyasining   kengayishiga qarshi kurashi tarixiga bag ishlangan. Tarixchi Mirzo	
ʻ
Olim   ibn   Mirzo   Rahim   Toshkandiyning   1842—1875-yillarni   qamrab   olgan
“Ansob   as-salotin   va   tavorix   ul-xavoqin”   (“Sultonlarning   kelib   chiqishi   va
xoqonlar   tarixi”)   kitobi   shular   jumlasidandir.   Mulla   Olim   Maxdum   Xojaning
“Tarixi   Turkiston”   (“Turkiston   tarixi”)   tarixiy   yilnomasi   ham   xuddi   shunday
mavzuga ega.
Rus   askarlariga   qarshi   kurashda   qo shinlarga   boshchilik   qilgan   qo qon	
ʻ ʻ
sarkardasi   mingboshi   Alimqul   xalq   orasida   nihoyatda   mashhur   edi.   Qo qonlik	
ʻ
shoir   va   tarixchilar   unga   ko plab   asarlar,   jumladan,   mulla   Xolbek   ibn   Muso	
ʻ
Andijoniyning   “Alimqul   jangnomasi”,   Muhammad   Yunusning   “Jangnomayi
Alimqul mingboshi” asari Alimqulga bag ishlagan.	
ʻ 5
XX   asr   boshlarida   o zbek   shoiri,   ustoz   va   ma rifatparvar	
ʻ ʼ   Is hoqxon	ʼ
Ibrat   To raqo rg oniy   o zbek   tilida   “Tarixi   Farg ona”   (“Farg ona   tarixi”)   kitobini	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
yozib, Qo qon xonligining qadim zamonlardan buyon tarixini tasvirlaydi.
ʻ
Ishning hajmi va strukturasi . Kurs ishi, Kirish, Asosiy qism, ilova, xulosa
va   foydalanilgan     adabiyotlar   ro`yxatidan   iborat.   Kurs   ishning   hajmi   29   sahifani
tashkil etadi.
ASOSIY QISIM 
2.1.  
Abu Bakr Muhammad ibn Ja’far Narshaxiy (IX–X asrlar)
5
  Ўзбекистоннинг янги тарихи. — Ташкент: Шарқ, 2000. — Т. I. — С. 183.
10 Narshaxiy ,   Abu   Bakr   Muhammad   ibn   Ja far   ibn   Zakariyya   al-Xattob   ibnʼ
Sharik an-Narshaxiy (899—959) — tarixchi olim.
Buxoroning   Narshax qishlog ida tug ilgan. Tarjimai holiga oid ma lumotlar	
ʻ ʻ ʼ
kam.   Somoniylar   saroyida   kotiblik   qilgan.   Narshaxiy   943—944   yillarda   "Buxoro
tarixi" ("Tahqiqi viloyati Buxoro") nomli asarini arab tilida yozib, uni somoniylar
amiri   Nuh ibn Nasr   (hukmronlik davri:  943—954)ga bag ishlagan. Narshaxiyning	
ʻ
o g li Abu Bakr Mansur va nevarasi hadisshunos olim Abu Rafi al-Ala ibn Mansur	
ʻ ʻ
ibn   Muhammad   ibn   Ja far   asarni   arab   tilida   davom   ettirishib,	
ʼ   Mansur   ibn
Nuh   (hukmronlik   davri:   997—999),   ya ni   so nggi   somoniylar   davrigacha	
ʼ ʻ
to ldirishgan.   Nasafiyning   "Kitob   al-qand"   ("Samarqandiya")   va   Abu   Sa d   as-	
ʻ ʼ
Sam oniy   (1113—   1167)ning   "Kitob   al-ansob"   asarlarida   N.   haqida   ma lumotlar	
ʼ ʼ
mavjud.   N.   o z   tug ilgan   qishlog ida   vafot   etgan.   Asarning   asl   nusxasi   bizgacha	
ʻ ʻ ʻ
yetib   kelmagan.   1128-yil   quvalik   Abu   Nasr   Ahmad   ibn   Muhammad   al-Qubaviy
asarni   fors   tiliga   qisqartirib   tarjima   qilgan.   1178—79   yillarda   asar   2-marta
qisqartirilgan.   Tarjimonlar   qisqartirish   bilan   birga   uni   yangi   ma lumotlar   bilan	
ʼ
ma lum   ma noda   to ldirganlar.   "	
ʼ ʼ ʻ Buxoro   tarixi "   36   bobdan   iborat   bo lib,   asosan,	ʻ
Buxoro   vohasining   tarixiga   bag ishlangan.   Kitobning   bir   necha   bobi   Buxoroning	
ʻ
barpo   etilishi,   qadimiy   nomlari,   qadimiy   podshoxlariga   bag ishlangan.   Asarning	
ʻ
maxsus   bir   bobi   Buxoro   atrofidagi   Karmana,   Hyp,   Tavois,   Iskajkat,   Sharg ,	
ʻ
Zandana,   Vardona,   Afshona,   Barkat,   Romitan,   Varaxsha,   Baykand   (Poykend),
Forob va boshqa
"Tarixi  Narshaxiy"  kitobining birinchi  beti (Yangi  Buxoro, 1904). "Buxoro
tarixi" kitobining birinchi beti (Toshkent, 1966).shahar va qishloqlarning tasviriga
bag ishlangan.   Unda   bu   joylarning   tarixi,   aholisi   va   uning   mashg uloti,   faoliyati	
ʻ ʻ
hamda   tashqi   shaharlar   bilan   munosabatlari   hikoya   qilinadi.   Buxoro   aholisining
ijtimoiy,   siyosiy,   iqtisodiy   va   madaniy   hayotida   sodir   bo lgan   muhim   tarixiy	
ʻ
voqealar   bayon   qilinadi.   Kitobda   O rta   Osiyoda   arab   xalifaligi   hukmronligining	
ʻ
o rnatilishi,   islom   dinining   yoyilishi   va   Buxoroning   arablar   tomonidan   taqsimlab	
ʻ
olinishi   hamda   xalifalikka   qarshi   kurashlar,   ayniqsa,   Muqanna,   Abu   Muslim   va
11 boshqa   boshchiligidagi   xalq   qo zg olonlari   batafsil   hikoya   qilinadi.   "Buxoroʻ ʻ
tarixi"da   IX   asrda   O rta   Osiyoning   arab   xalifaligidan   ajralib   chiqishi,	
ʻ
Movarounnahr va Xurosonda somoniylar davlatining barpo bo lishi va somoniylar	
ʻ
davrida Buxoroning iqtisodiy va madaniy hayoti tasvirlangan. Asarda Buxoroning
tarixiy   topografiyasiga   oid   ma lumotlar   bo lib,   unda   Buxoro   shahrining	
ʼ ʻ
darvozalari, ichki va tashqi devorlarining qurilishi ham ark va shahristonning bino
qilinishi   hikoya   qilinadi.   Asar   faqat   Buxoro   tarixinigina   emas,   balki   butun   O rta	
ʻ
Osiyo  tarixini   o rganishda  hamda  nodir   manbadir. "Buxoro  tarixi"  Parij   (1892)da	
ʻ
fransuz, Buxoro (1904) va Tehron (1939)da fors, Toshkent (1897)da rus, Kembrij
(1954)da  ingliz,  Toshkent  (1966,  1993)da  o zbek  tilida,  Dushanbe  (1979)da  tojik	
ʻ
tilida nashr etilgan.
2.2  
Abu Rayhon Beruniy (973–1048)
Abu   Rayhon   Muhammad   ibn   Ahmad   Al-Beruniy   (4-sentyabr,   973-
yil,   Kat   (hozirgi   Qoraqalpog istonning   Beruniy   tumani),	
ʻ   Xorazm ,   –   13-dekabr,
1048-yil,   G azna	
ʻ )   —   Islom   oltin   davrining   zabardast   Xorazmlik   qomusiy
allomalaridan   biri.   G arb   tillarida   uning   ismi   Aliboron   deb   ham   atalgan.   Al-	
ʻ
Beruniy   nomi   forscha   „birun“   („chet“   degan   ma noni   anglatadi)   so zidan   olingan	
ʼ ʻ
bo lib,   u	
ʻ   Afrig iy	ʻ   Xorazmshohlar   poytaxti   Kat   shahrining   chekka   tumanida
tug ilgan	
ʻ [ 1 ] [ 2 ]
.Beruniy   o'z   hovlisida   turli   gullarni   parvarishlashni   yoqtirgani   uchun
unga   "Rayhon"   laqabini   ham   berishadi.   Al-Beruniy   hayotining   dastlabki   25
yilini   Xorazmda   o tkazdi,   u   yerda	
ʻ   islom ,   fiqh ,   ilohiyot ,
grammatika,   riyoziyot ,   falakiyot ,   tibbiyot   va   falsafa ,   fizika   va   boshqa   ilmlar   bilan
ham   shug ullandi.   Beruniy   ona   tili   bo lgan	
ʻ ʻ   xorazmiy
tilidan   tashqari   fors ,   arab   yunon ,   ibroniy   va   suryoniy   tillarini   bilgan   va   50
yoshida   sanskrit   tilini   o rgandi.  	
ʻ Iroqiylarning   oxirgi   vakili   Abu   Nasr   Mansur   ibn
Iroq   Beruniyning   ustozi   edi.   Al-
Beruniy   falakiyot ,   riyoziyot ,   geodeziya ,   jug rofiya	
ʻ ,   mineralogiya   va   tabiiy   fanlarni
12 yaxshi   bilgan. 6
  Shuningdek,   tarixchi,   xronolog   va   tilshunos   sifatida   ham   ajralib
turardi.   U   o z   davrining   deyarli   barcha   fanlarini   mukammal   o rgangani   sababʻ ʻ
qomusiy   alloma   deb   nomlanadi   va   ko plab   ilm   sohalarida   tinimsiz   izlanishlari	
ʻ
uchun mo l-ko l  mukofotlangan	
ʻ ʻ [ 3 ]
. Shoh xonadoni va jamiyatdagi boshqa qudratli
unsurlar   Al-Beruniyning   tadqiqotlarini   moliyalashtiradi.   O ziga   xos   ta sirga   ega	
ʻ ʼ
bo lgan   Al-Beruniyning   o zi   ham   falsafani   o rganish   davomida,   boshqa	
ʻ ʻ ʻ
xalqlarning olimlaridan, xususan, yunon olimlaridan ham ilhom olgan.
Beruniy   Iroqiylar   xonadoniga   mansub   edi   va   o sha   paytda   Xorazmdagi	
ʻ
hukmron   Afrig iylarga	
ʻ   xayrixoh edi, 995-yil   Katni , Xorazmning ikkinchi poytaxti,
Gurganj   (Urganch)ning   amiri   Ma mun   ibn   Muhammad   bosib   oladi	
ʼ
va   Afrig iylar	
ʻ   sulolasini   taxtdan   ag dardi   va   natijada   Beruniy   vatanini	ʻ
tashlab   Buxoroga   ketdi.   U   yerda   u   Ibn   Sino   bilan   yozishmalar   olib   borgan   va   bu
ikki olim o rtasida fikr almashilgan.	
ʻ
U o zining „Geodeziya“ asarida 990-yil
ʻ   Kat   shahrining geografik kengligini
aniqlaganini   yozadi.   Ma lumki,   geografik   kenglikni   aniqlash   uchun   geografiya,	
ʼ
matematika va astronomiyadan yetarlicha bilimga ega bo lish lozim.	
ʻ   Ray   shahriga
(hozirgi   Tehron   yaqinida)   keladi.   U   Rayda   mashhur   olim   —   matematik   va
astronom   al-Xo jandiy,   tabib   va   faylasuf	
ʻ   ar-Roziylar   bilan   tanishadi.   Beruniy
Rayda   o zining   „Al-Faxriy   sekstanti“   risolasini   yozadi.   997-yil	
ʻ
Beruniy   Katga   qaytdi.   Bu   davrda   Xorazmda   o zgarishlar   bo lib,   Ma mun   vafot	
ʻ ʻ ʼ
etib,   uning   o rniga   Ali   ibn   Ma mun   taxtga   chiqqan   edi.   997-yilda   mashhur	
ʻ ʼ
tabib   Abu Ali Ibn Sino   ham Urganjga keladi.
998-yil   Beruniy   Jurjonga   keldi.   U   Jurjonda   1004-yilgacha   yashaydi.
O zining o n beshga yaqin asarini shu yerda yaratdi. Jumladan, olimning „Qadimgi	
ʻ ʻ
xalqlardan qolgan yodgorliklar“ asari 1000-yil atrofida shu yerda yozilgan. 1004-
6
  Bodrogligeti   A.   J.   E.   Mu	
h |ammad   Shaybānī   Khan’s   Apology   to   the   Muslim   Clergy   //   Archivum
Ottomanicum. 1994a. Vol. 13. (1993/1994), р.98
13 yilning   bahorida   Beruniy   Xorazmga   qaytdi.   Bu   vaqtda   Xorazmning   poytaxti
Urganj   edi.   Urganjda   u   Oy   tutilishini   kuzatdi.   Saroyda   al-Masihiy,   tabib   al-
Hammar, Ibn Iroq va boshqalar ishlar edilar.
Urganjda   Beruniy   matematika ,   astronomiya   bilan   bir
qatorda   fizika   va   mineralogiyaning   ba zi   masalalari   bilan   shug ullandi.ʼ ʻ
Minerallarni   aniqlash,   ularni   tizimga   solishda   solishtirma   og irliklardan	
ʻ
foydalanish g oyasi ham mana shu yerda tug ildi.	
ʻ ʻ 7
1017-yilning   yozida   turkiy   podsho   Mahmud   G aznaviyning	
ʻ   buyrug iga	ʻ
ko ra Beruniy asir  sifatida	
ʻ   G aznaga	ʻ   olib ketildi. U yerda og ir sharoitda yashadi.	ʻ
1019-yildan   keyin   ilmiy   ish   bilan   shug ullanish   sharoitiga   erishdi.   1022–1024-	
ʻ
yillarda   Mahmud   Hindistonga   qilgan   yurushida   Beruniyni   o zi   bilan   olib   ketdi.	
ʻ
Safarda ham Beruniy ilm bilan shug ullandi. U	
ʻ   Panjobdagi   Nandna qal asi yonida	ʼ
yer shari   meridianini   bir gradusining uzunligini o lchadi va u 110,895	
ʻ   km. ekanini
aniqladi.   Bu   ma lumot   hozirgi   zamon   o lchashlari   natijasi	
ʼ ʻ   —   111,1   km   bilan
taqqoslansa,   Beruniy   o lchashlarining   aniqligi   qay   darajada   ekani   ko rinadi.   U	
ʻ ʻ
umrining   ko p   qismini   hozirgi	
ʻ   Afg onistonning	ʻ   janubiy-sharqiy   qismidagi   o sha	ʻ
paytdagi   G aznaviylar	
ʻ   davlati   poytaxti   G azna	ʻ   shahrida   o tkazdi.	ʻ   Hindiston
yarimoroliga   sayohat   qilganda,   Hindistonda   amalda   bo lgan	
ʻ   hinduiylik   dinini
o rganib   chiqqandan   so ng   1030-yilda   „Tarix   al-Hind“   (Hindiston   tarixi)   nomli	
ʻ ʻ
hind madaniyati haqida risola yozdi. U o z davri uchun hayratlanarli darajada xolis	
ʻ
yozuvchi edi. Turli xalqlarning urf-odatlari va e tiqodlari, uning ilmiy ob’ektivligi	
ʼ
11-asr   boshlarida   Hindistonni   ajoyib   tasvirlagani   uchun   unga   al-Ustad   („Ustoz“)
unvonini berdi.
7
  Bodrogligeti   A.   J.   E.   Mu	
h |ammad   Shaybānī   Khan’s   Apology   to   the   Muslim   Clergy   //   Archivum
Ottomanicum. 1994a. Vol. 13. (1993/1994), р.98
14 2.3.  
Yusuf Xos Hojib (XI asr)
Yusuf   Xos   Hojib   ( arabcha :   بجا?????	ح 	ّصا	?????	خ 	?ف	?????	سوي ;   asl   ismi   Yusuf )
(tax.   1020/1021-yil,   Bolasog un	
ʻ   —   ?)   —   turkiy   shoir ,   mutafakkir,   davlat
arbobi.   „Qutadg u bilig“	
ʻ   dostoni muallifi.   Qoraxoniylar   saroyida xizmat qilgan.
1069-70-yillarda   yozib   tugallangan   "Qutadg u   bilig"	
ʻ   („Saodatga   boshlovchi
bilim“)   asari   qoraxoniylar   davlatining   mustahkam   qaror   topishiga   xizmat   qilgan
nizomnomadir.   Uch   nusxasi   ( Vena ,   Qohira   va   Namangan )   mavjud.   Nisbatan
to lig i	
ʻ ʻ   Namangan   nusxasi   bo lib,   1923-yili	ʻ   Fitrat   tomonidan   qo lga   kiritilgan,	ʻ
u   O R   FA   ShI	
ʻ   da   saqlanadi.   6520   baytdan   iborat,   masnaviy   (ya ni   aruzning	ʼ
„mutaqoribi musammani mahzuf“) vaznida yozilgan
Uning  hayoti   va  faoliyati   haqida  ma lumotlar   beruvchi   yagona  manba  ham	
ʼ
„Qutadg u   bilig“   kitobidir.  	
ʻ Ushbu   kitobga   ko ra,   u   zamonasining   barcha   asosiy	ʻ
ilmlarini   atroflicha   o rgangan,   arab   va   fors   tillarini   mukammal   bilgan.	
ʻ   Mahmud
Koshg ariy	
ʻ   kabi   turkiy   tilning   mavqeini   oshirish,   uning   madaniyadabiy   hayotdan
o ziga munosib o rin egallashi uchun kurashgan.	
ʻ ʻ
Yusuf   Xos   Hojibning   „Qutadg u   bilig“   („Saodatga   yo llovchi   bilim“,   1069	
ʻ ʻ
—70)   asari   islomiy   turkiy   adabiyotni   boshlabgina   bermay,   uni   yangi   taraqqiyot
bosqichiga   ham   ko tardi.   U   nafaqat	
ʻ   turkiy   xalqlar   adabiyoti   an analari,   balki	ʼ
qardosh   xalqlar,   jumladan,   forsiy   adabiyot   tajribalarini   ham   ijodiy   o zlashtirgan	
ʻ
holda   yaratilgan.   „Shohnoma“   kabi   mutaqorib   vaznida   yozilgan   va   „Turkiy
Shohnoma“   nomi   bilan   shuhrat   qozongan   (73   bob,   6520   bayt   va   to rtliklardan
ʻ
iborat).
„Qutadg u bilig“	
ʻ   — XI asr so z san atining nodir namunasi bo lib, unda o z	ʻ ʼ ʻ ʻ
davrining ilg or ijtmoiy-siyosiy, ma naviyaxloqiy masalalari badiiy talqin qilingan,	
ʻ ʼ
turkiy   xalqlar   tarixi,   madaniyati,   ilm-fani,   urf-odat   va   an analari,   turmush   tarzi,	
ʼ
qadriyatlari   xususida   batafsil   ma lumot   berilgan.   Yusuf   Xos   Hojib   uni	
ʼ
Bolosog unda boshlab, Qashqarda yozib tugatgan va qoraxoniy hukmdor Tavg och	
ʻ ʻ
15 Bug roxonga   takdim   etgan.   Bug roxon   muallifni   taqdirlab,   unga   „Xos   Hojib“ʻ ʻ
(„Eshik   og asi“)   unvonini   bergan.  	
ʻ Shundan  keyin   shoir   „Yusuf   Xos   Hojib“   nomi
bilan   mashhur   bo lgan.   Lekin   dostonning   oxiridagi   shikoyat   ohanglariga	
ʻ
qaraganda,   shoir   umrining   oxiri   bu   davlatning   tanazzuli   davriga   to g ri   kelgan,	
ʻ ʻ
shunga   muvofiq   hayoti   ham   og ir   kechgan.   Shoirning   Qashqardagi   maqbarasi	
ʻ
ziyoratgohga aylangan.
Jahon   turkologiyasida   asarga   ilk   turk   didaktik   dostoni   sifatida   yondashish
mavjud ( Iosif Fon Xammer , V.   Radlov , A.   Kononov , I.   Stebleva ).   Martin Xartman ,
A. Vamberi ,   F. Ko prulu	
ʻ ,   Zaki   V.To g on,	ʻ ʻ   Rashid   Rahmati   Arat   v.b.   tomonidan
nashr va tarjima qilingan.   O zbekistonda	
ʻ   asarning to la matni izoh va hozirgi tilga	ʻ
tarjimasi bilan nashr etilgan.   Fitrat , Q. Karimov , G .	
ʻ Abdurahmonov , B. To xliev	ʻ   va
boshqa olimlar tadqiq etgan. 8
2.4.  Ahmad Yugnakiy
Ahmad   Yugnakiy   (XII   asr   oxiri,   Samarqand ,   Yugnak   qishlog i	
ʻ   —   XII   asr
1-yarmi,   ?)   — turkiy shoir, mutafakkir, yirik adib, hadisshunos va ta limiy didaktik	
ʼ
adabiyot namoyandasi.
Ahmad Yugnakiy Samarqandga yaqin Yugnak qishlog ida ziyolilar oilasida	
ʻ
tug ilgan	
ʻ [ 2 ]
.   Boshqa   taxminlarga   qaraganda   Farg ona   vodiysining	ʻ   Yug noq	ʻ
qishlog ida   tug ilgan	
ʻ ʻ [ manba   kerak ]
.   Samarqanddagi   madrasalarda   ta lim   olgan   bo lib,	ʼ ʻ
tug ma ko r bo lgan	
ʻ ʻ ʻ [ 2 ]
. Buni   Alisher Navoiy   ham ta kidlagan	ʼ [ manba kerak ]
.
Bizgacha uning „Hibat ul-haqoyiq“ („Haqiqat  sovg alari“) dostoni  saqlanib	
ʻ
qolgan   bo lib,   bu   asar	
ʻ   Farg ona	ʻ   hukmdori   Dodsipohsolarga   bag ishlangan.	ʻ
Asarning   bizga   qadar   bir   necha   qo lyozmalari   yetib   kelgan   bo lib,   XV   asrda	
ʻ ʻ
ko chirilgan	
ʻ   arab   va   uyg ur	ʻ   yozuvidagi   qo lyozma   nusxalari	ʻ   Istanbulda   saqlanadi.
8
  Bodrogligeti   A.   J.   E.   Mu	
h |ammad   Shaybānī   Khan’s   Apology   to   the   Muslim   Clergy   //   Archivum
Ottomanicum. 1994a. Vol. 13. (1993/1994), р.98
16 Asar 14 bobni tashkil qilgan bo lib, uʻ   Qur on	ʼ   va   hadis   hikmatlarining badiiy sharhi
hamda   ilm   o rganishning   foydalari,   shirinsuxanlik,   kamtarlikning   foydalari,	
ʻ
takobur,   xasislik,   achchiqzabonlikning   zararlari   xususida   ham   fikr
yuritilgan.   Alisher   Navoiy   „ Nasoyim   ul-muhabbat “   asarida   Yugnakiyni   eslab
„Hibat ul-haqoyiq“ dostonidan bir bayt keltirgan. 9
Ta limiy doston janriga mansub bu asarda ijtimoiy, siyosiy masalalar bayon	
ʼ
qilingan, bilim foydasi va til odobi kabi axloqiy muammolar talqini berilgan. Adib
Ahmad yashagan davri va joyi haqida adabiyotshunoslikda turli qarashlar mavjud.
Asarining to la matni (izoh va nasriy bayon) e lon qilingan, rus olimlari S.	
ʻ ʼ Malov ,
E. Bertels ,   N. Baskakov ,   I. Stebleva ;   turk   olimlari   F. Ko prulu	
ʻ ,   N. Osimbek ,   R.
R. Arat ,   T. Takin   va   o zbek   olimlari	
ʻ   Fitrat ,   Q. Mahmudov ,   I. Haqqulov ,
M. Imomnazarov , H. Boltaboevning   tadqiqot va maqolalari bor.
Tarjimai holi haqida deyarli ma lumot yo q. „Hibat ulhaqoyiq“ („Haqiqatlar	
ʼ ʻ
tuhfasi“)   asari   bizgacha   yetib   kelgan.   Uning   oxirida   Adib   Ahmad   ismi   tilga
olinadi.   Asar   nusxalaridan   biriga   temuriy   amaldorlardan   Arslonxoja   Tarxon
tomonidan   ilova   qilingan   10   baytli   masnaviyda   Yu.   haqida   ba zi   ma lumotlar	
ʼ ʼ
mavjud. Undan ma lum bo lishicha, Adib Ahmad Yugnak degan so lim va bahavo	
ʼ ʻ ʻ
joyda   tug ilgan.   Otasining   oti   Mahmud   Yugnakiy   bo lgan.   Kitobi   adabdan   iborat	
ʻ ʻ
bo lib,   nomi   —"Hibat   ulhaqoyiq".   Kitob   koshg ariy   tilda   she riy   yo l   bilan	
ʻ ʻ ʼ ʻ
yozilgan.   „Qutadg u   bilig“dan   1—2   a.   keyin   yaratilgan   bu   asar   o zbek   mumtoz	
ʻ ʻ
adabiyotining   noyob   durdonasi   hisoblanadi.   Alisher   Navoiy   „Nasoyim
ulmuhabbat“ tazkirasida Yu.ni O rta Osiyoning mashhur shayxlari qatoriga qo yib,	
ʻ ʻ
uning   tug ma   ko rligi   xususida   so zlaydi,   yana   Navoiy   Husayn   Boyqaro tt   o g li	
ʻ ʻ ʻ ʼ ʻ ʻ
Badiuzzamonga   yozgan   xatlaridan   birida   ham   „Hibat   ulhaqoyiq“dan   parchalar
keltiradi.   „Hibat   ulhaqoyiq“   asari   shoir   haqidagi   ma lumotlarni   birmuncha	
ʼ
to ldirishga, Yu. yashab ijod etgan davrni tahlil qilishga imkon beradi.	
ʻ
9
  Боровков   А.К.   Алишер   Навои   как   основоположник   узбекского   литературного   языка//Алишер
Навои. Сборник статей. / Под редакцией Боровкова А.К.. — М., Л.: Изд. АН СССР, 1946. — С. 119.
17 YU.   tug ilgan   joy   olimlar   o rtasida   ko p   tortishuvlarga   sabab   bo lgan.ʻ ʻ ʻ ʻ
Samarqand,   Farg ona   va   Turkistonda   Yugnak   degan   joy   borligi   aytilsada,	
ʻ
ko pchilik   uni   Samarqand   atrofida   deyishga   moyil   va   keyingi   tadqiqotlar   bu	
ʻ
fikrning to g riligini tasdiqlaydi. XII asrda yashagan mashhur muarrix Abulkarim	
ʻ ʻ
asSam oniy   „AlAnsob“   („Nasabnoma“)   kitobida   yozadi:   "Bu   nisba   (taxallus)	
ʼ
„Yug anak“dan  va  bu  (joy)   Samarqand  qishloqlaridan.  Bu   nisba  bilan  Abuhomid
ʻ
Ahmad ibn Abu Ahmad alYug anakiy mashhurdirlar".	
ʻ
Shoir   „Hibat   ulhaqoyiq“ni   tugatib,   uni   hukmdori   Dod   Sipohsolorbekka   taqdim
etadi.   Mashhur   sharqshunos   olim   Ye.   E.Bertels   bu   asar   qadimiy   o zbek   adabiy	
ʻ
tilidan   mumtoz   o zbek   adabiy   tiliga   o tishda   bir   ko prik   bo lganini   aytadi.   Asar	
ʻ ʻ ʻ ʻ
tilida   qadimiy   turkiy   so zlardan   ko ra,   arab   va   fors   so zlarining   ko p   qo llangani	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
shundan dalolat beradi. Yu. bu asari bilan o zbek adabiy tili va adabiyoti rivojiga	
ʻ
katta hissa qo shgan.	
ʻ 10
„Hibat  ulhaqoyiq“ 14 bob, 512 misradan iborat. Dostonning 1bobi  Allohga
hamd,   2   bobi   Muhammad   (sav)   na ti   va   choryorlar   ta rifiga,   3bobi   Dod	
ʼ ʼ
Sipohsolorbek madhiga bag ishlangan. 4 bobda kitobning yozilish sabablari bayon	
ʻ
qilingan.   Dastlabki   4   muqaddima   bobdan   so ng   asosiy   qismga   o tiladi.   5   bob	
ʻ ʻ   —
ma rifatning   foydasiyu   jaholatning   zarari,   bbob	
ʼ   —   til   odobi,   7   bob   —   dunyoning
o tkinchiligi,   8   bob	
ʻ   —   saxiylik   va   baxillik,   9   va   10boblar   turli   masalalarga
bag ishlangan  bo lib,  11  bob	
ʻ ʻ   —  kitobning  xotimasi   (asarning  1480-yil  Istanbulda
Abdurazzoq Baxshi tomonidan ko chirilgan nusxasida 11 bob mavjud	
ʻ   — 3 bob yo
tushib qolgan, yo boshqalariga qo shilib ketgan).
ʻ
YU.   o zini   shoir   emas,   balki   adab   muallimi,   deb   hisoblagan.   O ziga   xos	
ʻ ʻ
axloq   kitobi   bo lgan   bu   asarga   Qur oni   karim   va   Hadisi   sharif   ma nolari	
ʻ ʼ ʼ
10
  Боровков   А.К.   Алишер   Навои   как   основоположник   узбекского   литературного   языка//Алишер
Навои. Сборник статей. / Под редакцией Боровкова А.К.. — М., Л.: Изд. АН СССР, 1946. — С. 119.
18 singdirilgan.   U   islom   dini   axloqini   tashviq   qilish,   komil   insonni   tarbiyalab
yetishtirish maqsadi bilan yozilgan.
„Hibat   ulhaqoyiq“   ilk   bor   uyg ur   yozuvida   bitilgan.   Uning   nusxalari   ko pʻ ʻ
bo lib,   ularda   asar   hajmi   turlicha.   Hozircha   ma lum   qo lyozmalardan   3   tasi   (biri	
ʻ ʼ ʻ
uyg ur yozuvi, ikkinchisi arab va uyg ur yozuvi, uchinchisi esa arab yozuvi bilan
ʻ ʻ
bitilgan)   to liq,   qolganlari   parchalardan   iborat.   1444   yil   Samarqandda	
ʻ
Zaynulobidin   baxshi,   1480-yil   Istanbulda   Abdurazzoq   baxshi   va   Turkiyaning
To pqopi   kutubxonasidagi   noma lum   kotib   tomonidan   ko chirilgan   qo lyozmalar	
ʻ ʼ ʻ ʻ
e tiborli nusxalar hisoblanadi. Asarni 1marta turk olimi Najib Osimbek topib (inv.
ʼ
№   4757), nashr ettirgan (qisqartirilgan nashri   — 1906, to liq nashrlari1916, 1925).	
ʻ
Keyin 1951 va 1992 yillarda uni R.   R.   Arat so zboshi, izohlar va 6 ta nusxasining	
ʻ
faksimilesi   va   Turkiyada   16-asrda   ko chirilgan   arab   yozuvidagi   nusxasining	
ʻ
tarjimasi   bilan   nashr   ettirgan.   O zbekistonda   asardan   parchalar   Fitrat,   Oybek,	
ʻ
P.Shamsiyev, S.Mutallibovlar tomonidan o zbek adabiyoti namunalaridan tuzilgan	
ʻ
majmualarda e lon qilingan. So ng u Q.Mahmudov tomonidan alohida kitob holida	
ʼ ʻ
e lon   qilindi   (1968;   1971).   O tgan   asr   oxirlarida   uyg ur   olimlari   H.   Temur   va   T.	
ʼ ʻ ʻ
11
Ayyub, qozoq olimlari  E. Qurishjonov va boshqa. Sog indiqovlar uni asl  matni,	
ʻ
tarjima va fotonusxalari bilan nashr  ettirganlar. Shuningdek, Ye. E.Bertels, Fitrat,
Fuod Ko prulu, T. Takin, E. Rustamov, N.Mallayev, A.Qayumov, A.Hayitmetov,	
ʻ
A.Rustamov,   M.Imomnazarov,   B.To xliyev,   N.Rahmonov,   I.Haqqulov,	
ʻ
G.Xo janova   va   boshqalar   Yu.   va   „Hibat   ulhaqoyiq“   haqida   u   yoki   bu   darajada	
ʻ
tadqiqot ishlarini olib borganlar.
2.5.  
Hofiz Tanish Buxoriy (XVI asr)
Hofiz   Tanish   Buxoriy   ibn   Mir   Muhammad   Buxoriy ,   Mavlono   Naxliy
(taxminan   1540   —   Buxoro   —   1589)   —   tarixchi   olim   va   shoir.   Otasi   Mir
11
  Боровков   А.К.   Алишер   Навои   как   основоположник   узбекского   литературного   языка//Алишер
Навои. Сборник статей. / Под редакцией Боровкова А.К.. — М., Л.: Изд. АН СССР, 1946. — С. 119.
19 Muhammad   Buxoriy   Ubaydullaxonning   eng   yaqin   kishilaridan   sanalgan.   Hofiz
Tanish Buxoriy Buxoro madrasalarida tahsil olgan.
Qulbobo   Ko kaldoshningʻ   tavsiyasi   bilan   Hofiz   Tanish   Buxoriy   Abdullaxon
II   saroyiga   xizmatga   qabul   qilingan   va   xonning   shaxsiy   voqeanavisi   (tarixchisi)
qilib   tayinlangan   (1570-yildan).   U   umrining   oxirigacha   shu   lavozimda   xizmat
qilgan.   Hofiz   Tanish   Buxoriy   o z   davrining   yetuk   shoiri   bo lib,   u   „Mavlono	
ʻ ʻ
Naxliy“   taxallusi   bilan   she rlar   yozgan.   1560-yilda   u	
ʼ   Iskandarxon   taxtga
o tirganida   unga   qasida   bag ishlagan.   Uning   she rlari   ko plab   tazkiralar   va	
ʻ ʻ ʼ ʻ
bayozlarda uchraydi.
Hofiz   Tanish   Buxoriy   o zining   shoh   kitobi	
ʻ   —   „Abdullanoma“
(„Sharafnomai  shohiy“)  asari   bilan tanilgan.  Asar   shayboniylardan  Abdullaxon II
ga   bag ishlangan   bo lib,   1584—88   yillarda   Buxoroda   fors   tilida   yozilgan.	
ʻ ʻ
Muallifning rejasiga ko ra, asar muqaddima, 2 qism (maqola) va xotimadan iborat	
ʻ
bo lishi   mo ljallangan.   Biroq   asarni   yozish   jarayonida   reja   o zgargan.   1-va   2-	
ʻ ʻ ʻ
maqolalar qo shib yozilgan, xotima esa muallifning vafoti tufayli yozilmay qolgan.	
ʻ
Mutribiyning   guvohlik   berishicha,   „Abdullanoma“   asarining   oxirgi   qismini
Abdullaxon II ning topshirig i bilan qozi Poyanda Zominiy (1602-yilda) yozgan.	
ʻ
„Abdullanoma“   asari   sharqshunos   olim   Sodiq   Mirzayev   tomonidan   o zbek	
ʻ
tiliga   to liq   tarjima   qilingan.   Bu   asar   B.Ahmedov   so z   boshisi   va   izohlari   bilan	
ʻ ʻ
birgalikda 2-marta nashr etilgan. Asarning rus tilidagi tarjimasi M. Salohiddinova
tomonidan   amalga   oshirilib,   uning   faqat   I—II   qismlari   faksimilesi   bilan
chiqarilgan.   Asarning   qo lyozma   nusxalari   O zbekiston   Fanlar   akademiyasi	
ʻ ʻ
Sharq shunoslik   instituti   fondlarida   saqlanadi   (inv.   №   2207,   3781).   Sankt-
Peterburgda asarning uchta qo lyozmasi mavjud.	
ʻ
2.6.  
Ahmad Donish (1827–1897)
Ahmad   (Donish   taxallusi   bilan   ijod   qilgan,   bu   so z   „bilimdon“   degan	
ʻ
ma noni anglatadi; u Kalla	
ʼ   — „boshli“ laqabini ham olgan edi, bu laqab Ahmadga
20 nafaqat   katta   boshi,   balki   g ayrioddiy   tafakkuri   uchun   ham   berilgan)   kambag alʻ ʻ
mulla  Mir   Nosir   oilasida   tug ilgan.  Boshlang ich   ta limni   o qish,   yozish   va   she r
ʻ ʻ ʼ ʻ ʼ
yozishni biladigan onasining   xususiy maktabida   olgan (nafaqat   Buxoro , balki XIX
asr   o rtalaridagi   musulmon   davlatlari   uchun   ham   bu   alohida   sazovorga   molik	
ʻ
jihat). Keyinchalik yosh Ahmad   Buxorodagi   maktab va   madrasada   o qishni davom	
ʻ
ettirib,   oilasi   bilan   o sha   yerga   ko chib   o tadi.   Madrasaga   o qishga   kirgunga	
ʻ ʻ ʻ ʻ
qadar   arab   tilining   asoslarini   puxta   egallagan,   ko plab   tarixiy   yilnomalarni	
ʻ
o rgangan,	
ʻ   she rlar	ʼ   yozgan,   qo lyozmalarni	ʻ   o zining miniatyuralari bilan bezatgan.	ʻ
Xuddi   shu   yillarda   u   zo r	
ʻ   xattot ,   miniatyurachi   va   chizmachi   sifatida   buxoroliklar
orasida   mashhur   bo ldi.   Biroq   Donish   faqat   madrasada   o qitiladigan   fanlarni	
ʻ ʻ
o zlashtirish   bilan   cheklanib	
ʻ
qolmagan;   matematika ,   geometriya ,   astronomiya ,   tarix   fanlarini   mustaqil
o rgangan,
ʻ   Sharq   faylasuflari   asarlarini   o rgangan,   xattotlik   bilan   ham   qizg in	ʻ ʻ
shug ullangan.   Donish   madrasani   tamomlagach,   muallimlik   amaliyoti   bilan	
ʻ
shug ullanadi,   xattotlik   ilmini   takomillashtirgan.   Bolaligidanoq   Donish   katta
ʻ
qobiliyatlarni namoyon etdi,   she riyat	
ʼ   va   rasm chizishga   moyil edi.
Hozirda   shartli   ravishda   „Tarixiy   risola“   deb   nomlangan   oxirgi
tugallanmagan   asarida   u   davlat   boshqaruvidagi   asosiy   muammolarni   ochib
berishga   harakat   qilgan.   Ahmad   Donish   „Navodir-ul   vaqoe“   („Nodir   hodisalar“,
1870—1889)   asarida,   ayniqsa,   „Farzandning   ota-onaga   nisbatan   huquqi“,
„Farzandlar   tarbiyasi   uchun“,   „Oilaviy   hayot   qoidalari   to g risida“   boblarida,	
ʻ ʻ
ta lim,   huquqshunoslik,   iqtisodning   davlat   tizimini   keskin   va   haqqoniy   fosh	
ʼ
etilgan. 12
Ahmad   Donish   XIX   asr   oxiri   XX   asr   boshlarida   O rta   Osiyo	
ʻ   xalqlarining
ilg or   ijtimoiy-siyosiy   tafakkuri   rivojiga,   realistik   adabiyot   rivojiga   katta   ta sir	
ʻ ʼ
ko rsatgan.   Donish   ijodi   bilan   tanishib,   „ma naviy   inqilob“   ni   boshidan
ʻ ʼ
12
  Боровков   А.К.   Алишер   Навои   как   основоположник   узбекского   литературного   языка//Алишер
Навои. Сборник статей. / Под редакцией Боровкова А.К.. — М., Л.: Изд. АН СССР, 1946. — С. 119.
21 kechirgan   Sadriddin   Ayniy   uni   „Buxoro   amirligining   qorong u   ufqidagi   yorugʻ ʻ
tong   yulduzi“   deb   atagan.   Ahmad   Donishning   „Risola   dar   nazmi   tamadun   va
taovun“   („Siyosiy   risola“),   „Meyor-ut-tadayun“   („Din   haqida   risola“),   „Risola-fi-
a mol-ul-kurra“(„Globus   ilmi“),   „Taoduli   Hamsai   Mutahayira“   („Quyosh	
ʼ
tizimining   5   sayyorasi   haqida   risola“)   kabi   unchalik   mashhur   bo lmagan   asarlari	
ʻ
bor.
Umrining   so nggi   yillarida   Ahmad   Donish   xastalik   tufayli   to shakka	
ʻ ʻ
mixlanib   qolgan.   Ammo   do stlari   va   tarafdorlari   uni   bu   yerda   ham   tark	
ʻ
etishmagan.   Hijriy   1314-yil   ( 1897 )   ning   bahor   kunlaridan   birida   uning   yuragi
urishdan   to xtagan.   Donishning   vafoti   o sha   davr	
ʻ ʻ   Buxoro   amirligining   ilg or	ʻ
ziyolilari uchun katta yo qotish bo ldi.	
ʻ ʻ
2.7.  
Mirzo Olim ibn Mirzo Rahim Toshkandiy (XIX asr)
Mirzo   Olim   Toshkandiy   Ibn   Mirza   Rahim ,   Mushrif   (19-asr)   —   tarixchi
olim, shoir.
Qo qon   xonlari   Xudoyorxon   va   Mallaxon   saroylarida   mushrif   (nazoratchi)	
ʻ
vazifasida ishlagan. 19-asr oxirida yozgan "Ansob ussalotin va tavorix ul-xavoqin"
("Sultonlar   shajarasi   va   xoqonlar   tarixi")   asari   bilan   mashhur.
Asar   Farg onaning
ʻ   15—19-asrlar   orasidagi   tarixini   o z   ichiga   oladi.   Muallif,	ʻ
ayniqsa,   Qo qon   xonligini	
ʻ   so nggi   davri   1842—76   yillar   tarixini   keng   yoritgan.	ʻ
Asarda   Qo qon	
ʻ   adabiy muhiti batafsil tasvirlangan. Mazkur asar bo yicha dastlabki	ʻ
ma lumotni   Validiy   keltirib,   1913-yilda   uni   Qo qonda   Yunusjon   dodxoh	
ʼ ʻ
kutubxonasida  ko rganligini  yozgan.   Bir   nechta  qo lyozma  nusxalari  O zbekiston	
ʻ ʻ ʻ
Fanlar   akademiyasi  Sharqshunoslik  institutida  saqlanadi.   O zbek  va  tojik tillarida	
ʻ
"Mushrif" taxallusi bilan she rlar yozgan.	
ʼ
Mahmud Koshg‘ariy
22 Mahmud Koshg‘ariy ibn Husayn ibn Muhammad (11-asr) — turkshunoslik
ilmining   asoschisi.   filolog   olim.   Ijtimoiy   kelib   chiqishi   jihatidan   qoraxoniylar
sulolasiga mansub. Otasi  Husayn ibn Muhammad o‘sha davrdagi Baregan elining
amiri   bo‘lgan.   Koshg’ariy   boshlangich   ma’lumotni   o‘z   qishlog‘ida,   yuqori
ma’lumotni Koshg‘ar madrasalarida olgan, arab, fors, turkiy kabi 7—8 tilni puxta
egallagan.   So‘ng   u   Buxoro,   Samarqand,   Marv,   Nishopur   shaharlarida   bilimini
oshirgan.  
     1056—57   yillarda   mamlakatdagi   ichki   nizolar   natijasida   olim   o‘z   vatanini
tark   etib.   15   yil   davomida   atrofdagi   qardosh   xalqlar   orasida   yurishga   majbur
bo‘lgan.   Ana   shu   yillarda   u   turkiy   xalqlar   yashaydigan   o‘lkalarni   kezib,   bu
yerlardagi   turkiy   qabila   va   urug‘lar,   ularning   kelib   chiqishi   va   nomlanishi,
joylashish   o‘rinlari,   urf-odatlari,   ayniqsa,   til   xususiyatlarini   sinchiklab   o‘rganadi.
So‘ng   Bag‘dodga   borib,   ancha   vaqt   shu   shaharda   ijod   qilgan,   xususan,   1072   yili
(ba’zi   manbalarda   —   1074   yil   va   undan   ham   keyin)   dunyoga   mashhur   asari
«Devonu   lug‘otit   turk»   («Turkiy   so‘zlar   devoni»)ni   yozib   bitiradi   va   uni
abbosiylardan   bo‘lgan   Abulqosim   Abdulloh   binni   Muhammadil   Muqtado
biamrillohga   bag‘ishlaydi.   Ushbu   asar   turkiy   xalqlar   tarixidagi   dialektologik,
izohli,   etnografik,   tarixiy-etimologik   lug‘atlarning   barcha   unsurlarini   qamrab
oluvchi dastlabki universal lug‘at bo‘lib, o‘z muallifini dunyoga ulug‘ adabiyotchi,
tarixchi geograf va boshqa ko‘p fanlarlan yaxshi xabardor bo‘lgan yirik fan arbobi,
qomusiy   olim   sifatida   tanitdi.   Bu   asarida   olim   turkiy   qabila   va   urug‘lar   (xalqlar)
tillaridagi   so‘zlar   ma’nosini   arab   tilida   izohlab   beradi.   Misol   sifatida   esa
maqollardan va badiiy adabiyotdan parchalar keltiradi. 13
 Bu haqda Koshg’ariyning
o‘zi   yozadi:   «Men   bu   kitobni   maxsus   alifbe   tartibida   hikmatli   so‘zlar,   saj’lar,
maqollar,   qo‘shiqlar,   rajaz   va   vasl   deb   atalgan   adabiy   parchalar   bilan   bezadim...
Men   iste’moldagi   so‘zlarnigina   berdim,   iste’moldan   chiqqanlarini   tashladim...
13
  Боровков   А.К.   Алишер   Навои   как   основоположник   узбекского   литературного
языка//Алишер   Навои.   Сборник   статей.   /   Под   редакцией   Боровкова   А.К..   —   М.,   Л.:   Изд.
АН СССР, 1946. — С. 119.
23 So‘ngra   men   har   bir   qabilaga   mansub   so‘zlarning   yasalish   xususiyatlarini   va
qanday   qo‘llanishini   qisqacha   izoqlab   ko‘rsatish   uchun   alohida   yo‘l   tutdim.   Bu
misol tariqasida turklarning tilida qo‘llanilib kelgan she’rlaridan, shodlik va motam
kunlarida   qo‘llanadigan   hikmatli   so‘zlaridan,   maqollaridan   keltirdim».  
  Shuni aytish kerakki, «Devon»da berilgan adabiy parchalar, til faktlari faqat
11-asr adabiyotining namunalari bo’lmay, ularning aksar qismi juda uzoq o‘tmish
davrlarning   mahsulidir.   Shu   jihatdan   bunday   parchalar   turkiy   tillarning   kelib
chiqish   tarixini,   rivojlanishini,   adabiy   harakatining   juda   uzoq   tarixini   belgilashga
xizmat   qiluvchi   eng   muhim   hujjatdir.   Asardagi   bir   qancha   geografik,   etnografik
ma’lumotlar   ham   tegishli   sohalar   nuqtai   nazaridan   katta   ahamiyatga   ega.
Mahmud   Kosh’gariy   mazkur   asariga   o‘zi   tuzgan   dunyo   xaritasini     ilova     qiladi.  
Xaritada   mamlakat,   shaxar,   qishloq,   tog‘,   cho‘l,   dengiz,   ko‘l,   daryo   qabilarning
nomlari   yozilgan.   Xaritada   aks   etmagan   ba’zi   bir   nomlar   lug‘at   matnida
izohlangan. Xarita, asosan, Sharqiy yarim sharga to‘g‘ri keladi. Bu haqda Mahmud
Kosh’gariyning o‘zi: «Rumdan Mochingacha  bo‘lgan... shaharlar o‘rnini  aniqlash
maqsadida ularning hammasini yer shaklidagi doirada ko‘rsatdim», — deb yozadi.
Shartli   qabul   qilingan   bo‘yoqlar   rangi   doira   tashqarisida   to‘rt   joyda   so‘z   bilan
izohlangan.   Ayrim   kamchiliklariga   qaramay,   Mahmud   Kosh’gariyning   11-asrda
tuzilgan   xaritasi   o‘z   davri   uchun   mukammal,   hozirgi   davr   uchun   geografik
ma’lumotlar   beruvchi   muhim   manba   hisoblanadi.  
Ma’lumotlarga   ko‘ra,   Mahmud   Kosh’gariyning   «Devonu   lug‘otit   turk»dan
avvalroq   yaratilgan,   «Javoqirun-nahvi   fi   lug‘otit-turk»   («Turkiy   tillar   sintaksisi
qoidalari»)   deb   nomlangan   asari   ham   bo‘lgan. 14
  Ushbu   asar   hozircha   topilgani
yo‘q.
Mahmud Kosh’gariy 1080 yilda (yoki 1118 y.da) vataniga qaytib kelib, O‘paldagi
Aziq qishlog‘ida, Hazrati Mullom  tog‘i etagidagi tepalikda joylashgan madrasada
dars bergan va ilmiy ijod bilan mashg‘ul bo‘lgan (hoz. mazkur madrasaning faqat
14
  Bodrogligeti   A.   J.   E.   Muh |ammad   Shaybānī   Khan’s   Apology   to   the   Muslim   Clergy   //   Archivum
Ottomanicum. 1994a. Vol. 13. (1993/1994), р.98
24 poydevorlari saqlanib qolgan). Mahmud Kosh’gariy 1105 y.da (yoki 1126 y.da) 97
yoshida   vafot   etib,   O‘paldagi   uning   ajdodlari   maqbarasiga   dafn   etilgan.   Maqbara
hozirgacha «Hazrati Mullom mozori» nomi bilan mashhur. 15
Rabg uziyʻ
Rabg uziy	
ʻ   (taxallusi;   asl   ismsharifi   Nosiriddin   Burhoniddin   o g li)   (13-asr	ʻ ʻ
oxiri —   Xorazmning   Raboto g uz mavzei — 14-asr boshlari) — turkiy shoir.	
ʻ ʻ
Raboto g uzda   qozilik   qilgan.   Sharq   xalqlari   og zaki   ijodini,   ayniqsa,	
ʻ ʻ ʻ
rivoyatlarni,  avliyo-anbiyolar   to g risidagi   qissalarni   chuqur   o rgangan.   O zi   ham	
ʻ ʻ ʻ ʻ
ko pgina   ibratli   hikoyatlar,   qissalar   yozgan.   Turkiy   xalqlar   adabiyoti   tarixida	
ʻ
birinchilardan   bo lib   nasrda   rivoyatlardan   hikoyat,   hikoyatlardan   qissa   yaratishni	
ʻ
boshlab   bergan.   Bizgacha   "Qisasi   Rabg uziy"   (1309—10)   asarigina   yetib   kelgan.	
ʻ
Asar   musulmon   mo g ul   beklaridan   Nosiriddin   To qbug aning   topshirig i   bilan	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
yozilgan.   Kitob   turkiy   tilda,   asosan,   nasrda,   madhiyalar,   ba zi   qissalarning	
ʼ
xulosalari,   lirik   kechinmalar   va   xotima   qismi   esa   nazmda   yozilgan.   Qur oni	
ʼ
karimdagi   ba zi   lavhalar,   islomga   oid   boshqa   kitoblardan   va   Abu   Ishoq	
ʼ
Nishopuriyning   "Qisas   ul-anbiyo"sidan   ayrim   faktlar   asarga   asos   qilib   olingan.
Asar an anaviy hamd va na t bilan boshlanadi, so ng uning yozilish sababi, muallif	
ʼ ʼ ʻ
haqida   ma lumot   beruvchi   qisqa   so zboshi,   keyin   esa   qissalar   keladi.  	
ʼ ʻ Jami   72
qissadan iborat. Mavzu doirasiga ko ra, asar qissalari juda rang-barang. Olamdagi	
ʻ
butun   mavjudot   egasi   bo lgan   Allohni   ulug lash,   payg ambarlar   hayotiga   doir	
ʻ ʻ ʻ
lavhalarni eslash, kamtarinlik va takabburlik, otaona va farzand munosabatlari, erk
va   adolat   mavzulari   shular   jumlasidandir.   Qissalar   hajmi   turlicha:   Mas,   Yusuf
haqidagi   qissa   salkam   100   sahifani   tashkil   kilsa,   Lut   haqidagi   qissa   bir   necha
sahifadangina   iborat.   Qissalarda   real   hayot   voqealari   bilan   bog liq   mavzular   ham	
ʻ
uchraydi.   Qissalar   bayonida,   personajlar   tasvirida   xalq   og zaki   ijodining   bevosita	
ʻ
15
  История Востока.   — Т. 4. Восток в новое время (конец XVIII   — начало XX   в.): Кн. 1 / Отв. ред.
Л.   Б.   Алаев и др.   —   M.: Издательская фирма «Восточная литература» РАН, 2004.
25 ta siri seziladi. Asarda ma rifiy-didaktik hikoyatlar ham mavjud (Luqmon hikoyasiʼ ʼ
va   boshqalar),   qissalardagi   hikoyatlarga   dunyoviy   ruh   ham   singdirilgan   (Yusuf
qissasi   va   boshqalar).   R.ning   bu   asari   o zbek   adabiyotida   badiiy   nasr	
ʻ
yodgorligining   yetuk   namunasi   hamda   13—14-asrlar   eski   o zbek   adabiy   tilini	
ʻ
o rganishda   asosiy   manba   sifatida   ahamiyat   kasb   etadi.   Qissaning   15-asrga   oid	
ʻ
qo lyozmasi Londondagi Britaniya muzeyida, 16-asrda ko chirilgan nusxasi Sankt-
ʻ ʻ
Peterburgda,   19-asrda   ko chirilgan   qo lyozma,   shuningdek,   bosma   nusxalari	
ʻ ʻ
O zbekiston   Fanlar   akademiyasi   Sharqshunoslik   institutida   (inv.   №1025,   7397,	
ʻ
1874)   saqlanadi.   Qissayi   rabguziy   o`zbek   so`z   sanatining   ajoyib   obidasi
hisoblanadi.Unda   anbiyolar-payg`ambarlar   xayotidan   xikoya   qiluvchi   qadimiy
sharq   qissa   va   afsonalarini   qayta   ishlab,   manzarali   lavxalar,jonli   tasvirlar,   xiyla
pishiq   his-hayojon,kechinmalarga   boy   obrazlar   hosil   etgan.Asarda   etiqod   va
imonga   sodiqlik,pok   insoniy   axloqning   badnaflik,xirsiy   xasad,qonxo`rlik   va
noxaqliklar ustidan bo`lgan galaba tasvirlangan.
Xulosa
O‘rta asr O‘zbekiston tarixshunosligi — milliy tariximizni chuqur o‘rganish
va anglashda beqiyos ahamiyatga ega bo‘lgan ilmiy sohadir. Bu davrda yashab ijod
qilgan   tarixchilar   —   Narshaxiy,   Abulg‘oziy,   Munis,   Ogahiy,   Mirzo   Olim
Toshkandiy   va   boshqa   ko‘plab   olimlar   o‘z   asarlari   bilan   tarix   faniga   katta   hissa
qo‘shganlar. Ularning asarlarida nafaqat siyosiy voqealar, balki davrning ijtimoiy,
madaniy, iqtisodiy hayoti, adabiy muhit va urf-odatlar ham chuqur yoritilgan.
Tarixiy   asarlar,   ayniqsa,   yozma   manba   sifatida   bizga   o‘tmish   haqida
ishonchli   ma’lumotlarni   beradi.   “Tarixi   Buxoro”,   “Boburnoma”,   “Shajarai   turk”,
“Firdavs   ul-iqbol”,   “Ansob   us-salotin   va   tavorix   ul-xavoqin”   kabi   yodgorliklar
orqali   O‘zbekiston   hududida   yuz   bergan   muhim   tarixiy   jarayonlar   haqida   to‘liq
tasavvurga   ega   bo‘lamiz.   Bu   tarixiy   meros   nafaqat   ilmiy   ahamiyatga,   balki
ma’naviy-tarbiyaviy qiymatga ham ega.
26 Shuningdek,   o‘rta   asr   tarixchilari   tarixga   faqatgina   voqealar   ketma-ketligi
sifatida   emas,   balki   undagi   sabab-oqibat   munosabatlarini,   shaxslar   rolini,   siyosiy
qarorlarning   oqibatlarini   tahlil   qilishga   intilganlar.   Bu   esa   ularning   yondashuvini
zamonaviy tarixshunoslik talablariga yaqinlashtiradi.
Shunday qilib, o‘rta asr tarixshunoslarining boy merosi bugungi kunda ham
dolzarb   bo‘lib,   ularni   o‘rganish   orqali   nafaqat   tarixiy   tafakkurimizni   boyitamiz,
balki milliy o‘zligimizni anglashda muhim qadam tashlaymiz.
Adabiyotlar
1. История Востока.   — Т. 4. Восток в новое время (конец XVIII   — начало
XX   в.):   Кн.   1   /   Отв.   ред.   Л.   Б.   Алаев   и   др.   —   M.:   Издательская   фирма
«Восточная литература» РАН, 2004.
2. Алишер   Навоий .   Мажолис   ун-нафоис.   Iqtibos:   «Ва   Мавлононинг
«Зафарнома»   таржимасида   ўн   минг   байтдин   ортуқроқ   маснавийси
бор, баёзға ёзмағон учун, шухрат тутмади» .
3. Таварих-и   гузида-Нусрат-наме.   Исследование,   критический   текст,
аннотированное   оглавление   и   таблица   сводных   оглавлений   А.М.
Акрамова. Т.: Фан, 1967, с.13
4.   A.J.E.Bodrogligeti,   «Muhammed   Shaybânî’s   Bahru’l-huda   :   An   Early
Sixteenth   Century   Didactic   Qasida   in   Chagatay»,   Ural-Altaische
Jahrbücher, vol.54 (1982), p. 1 and n.4
5.   Bodrogligeti  A.   J.   E.   Muhammed   Shaybânî’s   «Bahru’l-   Hudâ»:  An   Early
Sixteenth   Century   Didactic   Qasida   in   Chagatay   //   Ural-Altaische
Jahrbücher. 1982. Vol. 54. P.2
6. Bodrogligeti A. J. E. Muh|ammad Shaybānī Khan’s Apology to the Muslim
Clergy // Archivum Ottomanicum. 1994a. Vol. 13. (1993/1994), р.98
27 7. Собрание   восточных   рукописей   Академии   наук   Узбекской   ССР   /   под
редакцией и при участии А.А. Семенова. Т., 1952, с. 36-37.
8.   Этнический атлас Узбекистана , Ташкент, 2002 — 307-bet.
9. Предисловие   к   изданию   «Чингизнамэ».   Утемиш-хаджи.   Чингиз-намэ.
— Алма-Ата: «Гылым», 1992. — С. 3.
10.   Юдин В.П. Орды: Белая, Синяя, Серая, Золотая…//Казахстан, Средняя
и   Центральная   Азия   в   XVI—XVII   вв..   —   Алма-Ата,   1983.   —   С.   106-
165.
11.   Предисловие   к   изданию   «Чингизнамэ».   Утемиш-хаджи.   Чингиз-намэ.
— Алма-Ата: Гылым, 1992. — С. 4.
12. Агаджанов С.Г. Очерки истории огузов и туркмен Средней Азии IX—
XIII вв.. — Ашхабад: Ылым, 1969. — С. 35.
  Аҳмедов   Б.   Ўзбекистон   тарихи   манбалари..   —   Ташкент:   Ўқитувчи,
2001. — С. 193.
13. Боровков   А.К.   Алишер   Навои   как   основоположник   узбекского
литературного языка//Алишер Навои. Сборник статей. / Под редакцией
Боровкова А.К.. — М., Л.: Изд. АН СССР, 1946. — С. 119.
14. Аҳмедов   Б.   Ўзбекистон   тарихи   манбалари.   —   Ташкент:   Ўқитувчи,
2001. — С. 194—195.
15.   Материалы по истории туркмен и Туркмении. — М., Л., 1938. — Т. II..
— С. 23.
16.   Аҳмедов   Б.   Ўзбекистон   тарихи   манбалари..   —   Ташкент:   “Ўқитувчи”,
2001. — С. 259.
17.   Аҳмедов   Б.   Ўзбекистон   тарихи   манбалари..   —   Ташкент:   “Ўқитувчи”,
2001. — С. 197.
18.   Ўзбекистоннинг   янги   тарихи.   —   Ташкент:   Шарқ,   2000.   —   Т.   I.   —   С.
183.
28 29
Купить
  • Похожие документы

  • O‘rta Osiyoning buyuk mutasavvuflar va ularning ilmiy merosi
  • Mustaqillik davri O'zbekiston tarixini o'rganishning yangi manbalari va metodologiyalari
  • O'zbekiston tarixini o'qitishda manbashunoslik bilimlarining ahamiyati
  • Antik davr yunon-rum tarixchilarining Movarounnahrga oid asarlari
  • Umumta’lim maktablarida tarix fanini o‘qitishda axborot texnologiyalaridan foydalanish

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha