O’rta Osiyoda milliy hududiy chegaralanish

MAVZU: O‘RTA OSIYODA MILLIY HUDUDIY
CHEGARALANISH
REJA:
Kirish
1. Turkiston — mintaqa xalqlarining yagona makoni,umumiy   vatani
2. Milliy   respublikalar   vaviloyatlar   tuzishga   ko`rsatma   berilishi   va
uningsiyosiy jihatdan asoslanishi
3. 1924-yilgi milliy-hududiy chegaralash 
4. O`zbekiston SSRning taslikil etilishi. Chegaralanish yakunlari
Xulosa
Foydalanilgan adabiyotlar Kirish
Chor   Rossiyasi   tomonidan   bosib   olingan   uchta   xonlik   hududi   Kaspiy
dengizidan to hozirgi Xitoy Xalq Respublikasiga qadar cho zilgan edi:ʼ
Garchi   mazkur   uchta   xonlik   tarqoq   bo lib,   bir-biri   bilan   tez-tez   urush   olib	
ʻ
borgan   bo lsa-da,   ular   egallagan   hudud   tarixiy   xaritalarda   va   turli   mualliflarning	
ʻ
asarlarida   umumiy   tarzda   O zbek   va   O zbekiya   nomlari   bilan   tilga   olingan.   XVI-	
ʻ ʻ
XVIII   asrlarda   G arbiy   Yevropa   mamlakatlari   va   Rossiyada   tayyorlangan   tarixiy-	
ʻ
siyosiy va etnik xaritalar hamda globuslarda mazkur uchta xonlik egallagan hudud
O zbekiston deb e tirof etilgan. Ana shunday xaritalardan biri Nova Maris Kaspii et	
ʻ ʼ
Regionis Usbeck (“Kaspiy dengizi va O zbek mamlakati xaritasi”) deb nomlanadi.	
ʻ
Ushbu xarita Pyotr I saroyida xizmat qilgan gollandiyalik kartograf Abraxam Maas
tomonidan  yaratilgan   hamda  1735-yilda  Nyurnberg  shahrida   chop   etilgan.  Mazkur
tarixiy   xaritada   butun   O rta   Osiyo   hududi,   ya ni   Turkiston   deb   atalmish   tabiiy-	
ʻ ʼ
geografik   mintaqaning   hududi   pushti   rang   bilan   bo yalgan   va   USBEK   nomi   bilan	
ʻ
qayd etilgan.
Hozirgi vaqtda 200 dan ortiq ana shunday xarita va globuslar mavjud bo lib,	
ʻ
ularda   butun   O rta   Osiyo   hududi   Usbek   (Usbec,   Usbeck,   Vsbek),   Usbekia	
ʻ
(Usbechia,  Uzbekiae), O rta Osiyoning ayrim qismlari  esa Usbek Bucharia, Usbek	
ʻ
Bochara;   Usbek   Chowaresmia,   Usbek   Mawaralnahra,   Usbek   Turkistan,   Usbek
Turan,  Usbek  Tartaria, Usbek   Zagatay  kabi   nomlar   bilan  atalgan.  Shuni  ta kidlash	
ʼ
lozimki,   barcha   nomlar   siyosiy   birlikning   –   davlat   yoki   mamlakatning   nomlari
sifatida keltirilgan.
Gretsiyalik   sayohatchi   va   kartograf   Vasilio   Vatache   [Battatzis]   tomonidan
1730-yilda yaratilgan xarita ham  o ziga xos qiziqish uyg otadi. 1727-1730-yillarda	
ʻ ʻ
u   Kaspiy   dengizi   yoqasida   joylashgan   mamlakatlar   bo ylab   sayohat   qilgan   va   o z	
ʻ ʻ
sayohati haqida grek tilida yozib qoldirgan. Ko plab grek va lotin yozuvlari bitilgan	
ʻ
ushbu   noyob   xaritaning   asl   nusxasi   Londondagi   Qirollik   Geografiya   jamiyatida,
nashri esa Britaniya kutubxonasining kartografiya bo limida saqlanmoqda.	
ʻ
2 Vatachening   xaritasida   Orol   dengizidan   to   Pomir   tog larigacha   bo lganʻ ʻ
hudud   Θ ZMPEGI Σ TAN   (Uzbekiae),  ya ni   O zbekiston   nomi   bilan   atalgan.   Ushbu	
ʼ ʻ
mamlakatning   tarkibida   EZMETIO Λ OU   (Xorazm),   MPOUXAPIA   (Bucharia),
ya ni   Buxoro   va   MPE	
ʼ Δ E Ξ AN   (Badachsan)   Badaxshon   viloyatlari,   shuningdek
XIBA   (Chiva),   ya ni   Xiva,  	
ʼ Σ AMAPKANT   (Samarcanda)   Samarqand,   MPALX
(Balch)   Balx   kabi   yirik   shaharlar   hamda   KAP Σ I   (Carsi)   Qarshi,   XOTCAN Δ
(Chogiand)   Xo jand,   X	
ʻ Θ N ΔΘ Z   (Conduz)   Qunduzdan   iborat   kichikroq   shaharlar
joylashgan.   Xaritada   Θ ZM Π E Γ I Σ TAN   (O zbekiston)   nomi   qolgan   barcha   viloyat	
ʻ
nomlariga nisbatan ancha yirik harflar bilan ajratib ko rsatilgan, bu esa O zbekiston	
ʻ ʻ
nomi   xaritada   qayd   etilgan   barcha   boshqa   viloyatlar   orasida   o ziga   xos   o rin	
ʻ ʻ
egallaganini   va   ehtimol   butun   O rta   Osiyo   hududining   siyosiy   markazi   bo lganini	
ʻ ʻ
bildirar   edi.   Usbeck   va   Usbekia   toponimlari   XVI-XVIII   asrlarda   qo llanilgan   va	
ʻ
grek   xaritasida   qayd   etilgan   Θ ZM Π E Γ I Σ TAN   mamlakatining   lotincha
ekvivalentlaridir. Ushbu mamlakat keyinchalik Buxoro, Xiva, Qo qon va Balxda o z	
ʻ ʻ
markazlariga   ega   bir   qancha   mustaqil   o zbek   xonliklariga   bo linib   ketgan	
ʻ ʻ
Shayboniylar va Ashtarxoniylar davlatlarining hududini o z ichiga olar edi.	
ʻ
3 Turkiston — mintaqa xalq-larining yagona makoni,umumiy vatani
1917-yili  Turkistonda  muhim  siyosiy  o`zgarishlar  yuz   berdi. Mintaqa  xalqlari
mustamlakachilikning   50   yillik   zulmiga   qarshi   milliy-ozodlik   kurashini   avj   oldirib
yubordilar. Ma`rifatparvarlik harakati sifatida vujudga kelgan  jadidchilik  Turkiston
taqdiri hal qilinayotgan paytda o`zbek xalqini g`oyaviy jihatdan birlashtiruvchi kuch
sifatida maydonga chiqdi. Mahmudxo`ja Behbudiy, Munavvar Qori, Ubaydullaxo`ja
Asadullaxo`jayev (Ubaydulla Xo`jayev), Mustafo Cho`qayev, Ahmad Zaki Validiy
To`g`on kabi jadid taraqqiyparvarlari Turkistonga muxtoriyat maqomi berish uchun
kurashdilar   va   siyosiy   jarayonlarga   faol   aralashdilar.   O`lka   xalqlarining   dastlabki
ijtimoiy-siyosiy   jamiyati   —   «Sho`roi   Islomiya»   tuzilib,   u   muxtoriyatchilik
harakatining   tepasida   turdi.   Bu   paytda   Buxoro   amirligi   va   Xiva   xonligi   hududida
Yosh   buxoroliklar   va   Yosh   xivaliklar   partiyasi   a`zolari   demokratik   islohotlar
o`tkazish   uchun   o`z   faoliyatlarini   kuchaytirdilar.   Abdurauf     Fitrat,   Fayzulla
Xo`jayev,   Polvonniyoz     Hoji   Yusupov   ularning   rahbarlari   edi.   Afsuski,   1917-yil
noyabrda   tashkil   topgan   Turkiston   Muxtoriyati   hukumati   —   xalqimiz   tarixidagi
dastlabki   demokratik   hukumat   oradan   ko`p   o`tmay   mustabid   sovet   tuzumi   va
bosqinchi   qizil   askarlar   tomonidan   qonga   botirildi.   Hukumat   faoliyat   ko`rsatgan
Qo`qon   shahri   vayron   qilindi,   tinch   aholi   qirg`inga   duchor   etildi.   1918-yil   fevral
oyida dastlab  Qo`qon atroflarida boshlangan  istiqlolchilik harakati  tez orada butun
Turkiston   mintaqasiga   tarqaldi.   Farg`ona   vodiysida   Kichik   va   Katta   Ergasli,
Madaminbek,   Shermuhammadbek,   Islom   Pahlavon,   Yormat   Mahsum,   Buxoroda
Ibrohimbek,   Anvar   Posho,   Mulla   Abdulqahhor,   Xorazmda   Junaidxon   kabi
qo`rboshilar   harakatga   qo`mondonlik   qilishdi.   Biroq   Turkistonning   mustaqilligi   va
ozodligi   uchun   kurasligan   istiqlolchilar   sovet   davrida   «bosmachi»   va   «xalq   dush-
mani» sifatida ko`rsatilib, jamoatchilik fikri  shu yo`na-lishda shakllantirildi. Aslini
olganda,   istiqlolchilik   harakatining   boshidan   oxirigacha   bir   buyuk   g`oya
ustunlikqilgan   edi.   Bu   g`oya   butun   Turkistonning   milliy   istiqloliva   mustaqilligi
g`oyasi bo`lib, u harakatning asosiy  maqsadi bo`lib qolaverdi. Istiqlolchilik harakati
4 tarixi o`zbek xalqining sovet davri tarixiga uning eng shonli vazafarli, shuningdek,
qayg`uli va dard-alamli sahifalari bo`lib yozildi.
Markaziy   Osiyo,   jumladan,Turkiston,   Buxoro   va   Xo-razm   davlatlarining
tubxalqlari   necha   asrlar   davomida   turmush   tarzi   va   an`analari   jihatidan   bir-biriga
yaqinbo`lib   keldilar.   Buxoro   va   Xorazm   XX   asr   20-yillariningboshiga   qadar
mustaqil davlatlar bo`lgan. Bu mintaqayagona zamini, o`z xo`jaligi, an`analari, dini,
madaniya-tining   mushtarakligi   bilan   ajralib   turgan.   O`rta   Osiyodavlatlaridan   har
birining   ko`p   millatli   ekanligi,   o`z-beklar,   turkmanlar,   tojiklar,   qoraqalpoqlar,
qirg`izlar,,qozoqlar   va   boshqa   yerli   xalqlarning   uchala   davlathududlarida   tarqalib
yasliaslii   tarixan   an`anaviy   bo`lgan.Mana   shu   davlat   tuzilmalari   doirasida   har   bir
xalq   yoki   alohida   urug`lar   xo`jalik   hayoti   tizimidagi   o`z   o`rniniegallab,   o`zining
ishlab   chiqarish   va   xo`jalik   faoliyatibilan   davlat   va   mintaqa   ijtimoiy   hayotining
yaxlit   zan-jiridagi   uzilmas   halqani   taslikil   etgan.   Turkistonmintaqasining   xalqlari
shu zaminni qadimdan o`zlari-ning asl  vatanl  deb bilganlar. Vatan yagonaligi hissi
xalqijodiyotida,   an`analarida,   madaniyatida   o`z   aksini   topganva   shu   mintaqada
yasliab turgan barcha xalqlarningabadiy qadriyatiga aylangan.
Bu   mintaqaning   xalqlari   birdir   degan   g`oya   avloddan-avlodga   o`tib,   milliy
yetakchilar,   jamoat   arboblari   vamilliy   ziyolilarning   qaraslilari   hamda   amaliy
faoliyatla-rida   aks   etdi.   Hudud   yaxlitligiga,   xalqning   birligiga   xavf-xatar   tug`ilgan
kezlarda   ana   shu   g`oya   xuddi   bir   qalqon-dek   bo`lib   turdi,   xalqlarning   bir-biridan
ajralib, uzoq-lasliib ketishining oldini oluvchi omil bo`lib qoldi.
Tarixan   tarkib   topgan   uchtadavlatni   tugatib   turib,   ular-ning   o`rniga   yangi
davlatlartuzish fikri  o`lka va markaz-ning rahbar  xodimlaridanchiqdi.  1920-yilning
boshlaridayoq TSRni bo`lib taslilasli va milliy til belgisiga qarabmuxtor (avtonom)
respublikalar   tuzish   masalasi   qo`yil-gan   edi.   Bu   g`oya   Turkkomissiya   raisi
Ya.Rudzutak tasliabbusi   bilan   1920-yil   15-yanvarda   qabul   qilingantezislarda
aytiladi.   Bu   tezislar   o`sha   yilning   iyun   oyidaRKP(b)   Markaziy   Komitetining
«Partiyaning Turkistondagi vazifalari haqida» degan qarori loyihasiga kiritil-di. Bu
taklifni   V.I.   Lenin   qo`llab-qu   vvatladi.   Loyihagabildirgan   o`z   mulohazalarida   u
5 Turkistonning   «O`zbe-kiya,   Qirg`iziya,   Turkmaniya»ga   bo`lingan   kartasinituzish
zarur   deb   ko`rsatdi.   V.I.   Lenin   birmuncha   keyin-roq   o`zi   tayyorlagan   boshqa   bir
loyihada o`z nuqtainazarini o`zgartirib: «Respublikani  (ya`ni  Turkistonni) 3qismga
bo`lish oldindan hal qilib qo`yilmasin», debuqtirdi.
Milliy respublikalar vaviloyatlar tuzishga ko`r-satma berilishi va
uningsiyosiy jihatdan asoslanishi
Turkistonning   ma`muriy-hududiy   kartasini   qaytadanko`rib   chiqish
bolsheviklarning   qaytadan   tuzish   siyosati-dan   o`lkada   norozilik   kuchayib   borgan,
mustaqiUik
uchun   harakat   ko`lami   kengayib   kelayotgani,   milliymasala   yuzasidan
Kavkazortida   boshlangan   kurasli   akssadosi   va   boshqa   sabablarga   ko`ra   orqaga
surilib   turdi.1920-yilga   kelib   O`rta   Osiyoda   TSRdan   tasliqari   Buxorova   Xorazm
Xalq   Sovet   respublikalari   tuzilganligi   hammuhim   omil   bo`ldi.   Bu   respublikalar
tuzilganidan   keyinma`lum   rahbarlar   guruhi   ularni   ham   hududiy   qaytabichish
doirasiga tortish rejalarini ilgari surdilar.
Milliy   respublikalar   tuzish   zarurligi   g`oyasi   tasliab-buschilari   uni   (ya`ni,   bu
g`oyani)   yerli   xalqlar   hayotidatengsizlik   mavjudligi,   milliy   mojarolar   kuchayib
borayot-gani bilan asosladilar. Bu mojarolardan qutulish yo`liturkmanlar, qirg`izlar
va   boshqalarning   milliy   davlatinituzish,   deb   e`lon   qildilar,   amalda   esa   bu   chora-
tadbirxalqlarni   bir-biridan   ajratib   qo`yishdan   boshqa   narsaemas   edi.   Hududlarni
qaytadan   belgilasli   va   chegaralaslitarafdorlari   til   tafovutlari,   milliy   tafovutlarga
diqqatniko`proq   qaratib,   ho`jalikka   oid,   iqtisodiy   omillarni,mavjud   suv   resurslari,
sug`orish   tizimlarining   umumiyekanligini   kamroq   hisobga   oldilar.   Umuman,
siyosiyjihatlar   birinchi   darajali   hisoblandi.   Rahbar   xodimlarorasidagi   yevropaliklar
bilan   tub   xalqlar   vakillario`rtasidagi   ixtiloflar,   shuningdek,   ayrim
guruhbozlikko`rinishlari   mexanik   tarzda   O`rta   Osiyo   mintaqasixalqlari   o`rtasidagi
munosabatlarga   ko`chdi.   Rudzutak,Stalin   va   boshqalar   O`rta   Osiyoda   milliy
mojaromavjudligini   uqtirdilar.   Milliy   masala   sun`iy   ravishdabo`rttirib   yuborildi   va
6 davlatlar   hududini   tubdan   qaytabelgilasli   uchun   hal   qiluvchi   asosiy   dalil   sifatida
ilgarisurildi.
Turkkomissiya   va   Ya.Rudzustak   tezislariga   qarama-qarshi   o`laroq,   va   bir
guruh milliy yetakchilar 1920-yildayoq turkiyzabon xalqlar yagona bo`lib, ular-ning
tarixiy   ildizlari,   dinlari,   an`analari   va   madaniyatimushtarakdir,   Turkistonni   alohida
qismlarga   ajratibbo`lmaydi,   degan   g`oyani   ilgari   surdilar.   Biroq   bu
fikrnibolshevikcha   Markaz   inkor   etib,   uni   panturkizm,   panis-lomizm,   burjua
millatchiligi deb baholadi.
  Mintaqani   milliy-hududiy   jihatdan   qayta   tuzishmasalasi   partiya   organlari
tomonidan   ishlab   chiqildi   vaamalga   oshirildi.   O`rta   Osiyo   byurosi
(Sredazbyuro)umummintaqani   qarnrab   oladigan   chegaralanish   zarurli-gi
to`g`risidagi   masalani   respublikalar   partiya   organlari,partiya   xodimlari
muhokamasiga   qo`yishga   zo`r   beribintildi.   Bu   holat,   xususan,   SSSR   tuzilgach
(1922-yil 30-dekabr) kuchaydi.
1922-yili, va ayniqsa, 1923-yili yerli millatlar vakil-larining bir qancha rahbar
xodimlari   O`rta   Osiyodaamalga   oshirilayotgan   milliy   siyosatdan   qoniqmayotgan-
liklarini   ochiq-oydin   ma`lum   qila   boshladilar.   1923-yiloxirida   Turkiston
xodimlarining   bir   guruhi   Markazga   xatbilan   murojaat   qilib,   unda   milliy   nizolar
o`lkada tugatil-masdan, ko`proq avj oldirilmoqda, deb qayd etdilar.Ushbu maktubda
milliy   yetakchilar   mavjud   bo`lganma`lum   milhy-hududiy   nizolarni   tarixan   tarkib
topganhududlar,   aloqalar,   davlat   tuzumini   keskin   buzmasdan,har   bir   alohida
respublika   doirasida   hal   qilish   zarur,degan   fikrni   ilgari   surdilar.   Ba`zi   joylarda   bu
g`oyaamaliy   jihatdan   yuzaga   chaqarildi.   1923-yil   oktabridaBuxoro   respublikasida
turkman   va   tojik   viloyatlari   tasli-kil   etildi.   Keyinchalik   Xorazm   respublikasida
muxtorturkman   va   muxtor   qirg`iz-qozoq-qoraqalpoq   viloyatla-rini   taslikil   etishga
qaror   qilindi.   1923-yil   dekabridaFarg`ona   vodiysi   vakillari   RSFSR   tarkibida
Farg`onamuxtor   viloyati   taslikil   etish   to`g`risida   taklif   bilanchiqdilar.   Biroq   bu
fikrni   o`lkadagi   rahbar   organlar,a   vvalo   partiya   organlari   xato   fikr   deb   rad
etdi.Chegaralasli   g`oyasini   ishlab   chiqib,   maromiga   yetkazishyo`li   va   boshqa   bir
7 qancha   takliflar   ham   olg`a   surildi.Biroq   Markaz   va   RKP(b)   Markaziy   Komiteti
O`rtaOsiyo   byurosi   yaxlit   va   ulkan   mintaqada,   a   vvalo   uchtaO`rta   Osiyo
respublikalari   hududlarida  yalpi  hududiychegaralasli   chora-tadbirlarini   qat`iy  ilgari
surdilar.
1924-yilgi milliy-hududiy chegaralash
O`rta   Osiyoni   chegaralab   bo`lish   va   milliy   respublikalar   tuzish   g`oyasi   1924-
yilda   amalga   oshirila   boshlandi.   Biroq   bu   masalaga   doir   zid-diyatlar   ayni   davrda
ham   davom   etaverdi.   Bu   kampaniyada   ishtirok   etishdan   bo`yin   tovlasliga   ochiq-
oydinintilish   hollari   takrorlanaverdi,   yangi   loyihalar   taklif   etil-di.   Lekin   Markaz,
O`rta Osiyo byurosi qattiq turib oldi.
Ammo O`rta Osiyo respublikalaridagi hukumat vapartiya organlarining nuqtai
nazarlari yakdil emas edi.Turkiy xalqlar bir-biriga yaqin, degan fikr o`rtagaqo`yilar,
boshqa   dalillar   keltirilardi.   1924-yil   fevralidaBuxoro   Kompartiyasi   chegaralanish
masalasini ko`ribchiqdi. Unda O`rta Osiyoning ma`muriy tuzih`shi yuzasi-dan taldif
etilayotgan,   barcha   turkiy   xalqlarning   ildizibirligini   hisobga   olmaydigan   siyosat
o`tmish   istilochilarisiyosati   bilan   aslida   bir   deb   aytildi.   O`rta   Osiyo
byurositezislardagi   bu   fikrlarni   xato   deb   e`lon   qilib,   qattiq   tan-qid   ostiga   oldi.
Turkiston   Markaziy   Ijroiya   Komiteti   vaTurkiston   kompartiyasining   10-martdagi
birlasligan   ken-gasliida   atoqli   partiya   xodimlari   S.Xo`janov,   S.Asfandiyorov,
N.Paskutskiy   O`rta   Osiyodagi   mavjud   sovetrespublikalari   o`rnida   O`rta   Osiyo
federatsiyasini   tuzishto`g`risida   taklif   kiritdilar.   Shu   bilan   birga   S.Xo`janov
Turkiston   yagona,   bir   butun   va   uning   yaxlithgini   buzishmaqsadga   muvofiq   emas,
deb qo`shimcha qildi.
Xorazm   rahbarlarida   ham   alohida   fikrlar   mavjud   edi.1924-yil   martida   ular
respublika   doirasida:   turkmanlar,o`zbeklar,   qirg`izlarning   «sud   ishlari...   shariat
bo`yichaolib boriladigan, milliy tillardagi... maktablari bo`lgan»muxtor viloyatlarini
tuzishni   takhf   etdilar.   8-may   kunibir   guruh   Xorazm   rahbarlari   RKP(b)
MarkaziyKomitetiga   «Xorazmda   milliy   masalani   hal   qilishto`g`risida   maktub»
8 yuborib,   unda   Xorazmni   chegarala-nishga   qo`shmaslikni   iltimos   qildilar.   Ular
o`zlariningshu   nuqtai   nazarlarini   respublikaning   olisda   joylasligan-ligi,   iqtisodiy
jihatdan ajralib turganligi bilan asosladilar.Bu nuqtai nazarni Xorazm Kompartiyasi
MarkaziyKomiteti,   jumladan,   Qalandar   Odinayev   (1897—1938)ham   qo`llab-qu
vvatladi. Qalandar Odinayev 1922-yiloktabriga qadar Amudaryo viloyatida, so`ngra
XorazmdaRKP(b)   Markaziy   Komiteti   O`rta   Osiyo   byurosi   vakilibo`lib   ishladi.
1924-yil   iyulda   Q.   Odinayev   XorazmKompartiyasi   mas`ul   kotib   vazifasidan   olib
taslilandi.
O`zbekiston SSRning taslikil etilishi. Chegaralanish yakunlari
Turkistonda, Buxoro va Xo-razm respublikalarida amaliyish boshlab yuborildi.
Komis-siyalar   va   kichik   komissiyalarbo`lg`usi   tuzilmalarning   hududlari   va
chegaralari   to`g`-risidagi   masalani   ishlab   chiqdilar.   Boshqaruv   apparatlarituzib,
rejalar,   iqtisodiyot,   byudjet,   yer-suv   muammolari-ni,   maorif,   sog`liqni   saqlaslini
taslikil   qilish   muammola-rini   va   boshqalarni   hal   qildilar.   Siyosiy   tushuntirish   ish-
lari olib borildi. Materiallar matbuotda e`lon qilinar,miting va yig`ilishlar o`tkazilar
edi.   Milliy-hududiy   che-garalanish   o`tkazilishini   ma`qullab   rezolyutsiyalar
qabulqUindi.   1924-yil   31-oktabrda   O`zbekiston   SSR   InqilobiyKomiteti   (revkom)
tuzildi,   u   O`zbekiston   respublikasituzishni   boshqarib   bordi.   Munozaralar   tobora
qizib  bordi.  Stalin   «Millatlaro`rtasidagi   nizolarga  xotima   berish»   uchun   chegarala-
nishni amalga oshirishga kirishishni taklif etdi. 1924-yil12-iyunda RKP(b) Markaziy
Komiteti Siyosiy byurosiO`rta Osiyoda chegaralanish to`g`risidagi masalani yanabir
ko`rib   chiqdi   va   uni   o`tkazish   to`g`risida   qaror   qabulqildi.   Xorazm   respublikasi
chegaralanishga  kiritilmadi,lekin  1924-yil   26-iyulda  Xorazm  Kompartiyasi   respub-
likaning chegaralanishga kiritilishiga o`zining roziliginibildirdi.
Buxoroda   maxsus   qurilgan   Xalq   uyida   1925-yil   13-fevralda   Sovetlarning   I
umumo`zbek qurultoyi ochildi.Unda  «O`zbekiston Sovet Sotsialistik Respublikasi
tuzilgani   to`g`risidagi   deklaratsiya»   qabul   qilindi.   O`zbe-kiston   hukumatining
boshlig`i  qilib   Fayzulla  Xo`jayev   saylandi.  S`yezd  respublika  hokimiyatining oliy
9 organla-rini   rasmiylaslitirdi.   Respublika   sovetlari   Markaziy   Ijroiya   Komiteti   raisi
etib   Farg`ona   vodiysidan   chiqqandehqon,   «Qo`shchi»   ittifoqining   raisi   Yo`ldosh
Oxunboboyev  (1885—1943) saylandi. Jamoat taslikilotlari hamtuzildi. O`zbekiston
SSRning dastlabki poytaxti Buxorobo`lgan. Biroq ko`p o`tmay — 1925-yil aprelida
poytaxtSamarqandga   ko`chirildi.   O`zbekiston   SSR   keyincha-lik-   1925-yil   mayda
SSSR   tarkibiga   kirdi.   1929-yilgachaTojikiston   ASSR   O`zbekiston   SSR   tarkibida
bo`lgan.
Tuzilgan   O`zbekiston   SSRga   TSSRdan   Sirdaryo,Farg`ona   va   Samarqand
viloyatlarining   katta   qismi,   sobiqBuxoro   Xalq   Sovet   Respublikasidan   uning
markaziy   vag`arbiy   qismlari,   ya`ni   Zarafshon,   Surxondaryo   vaQasliqadaryo
vodiylari, shuningdek, Xorazm vohasi kirdi.O`zbekiston SSR hududi 312394 kv.km
ni   ishg`ol   qildi.O`zbekiston   SSR   tarkibida   Tojikiston   ASSR   tuzildi,   bumuxtor
respublika   keyinchalik   Tojikiston   SSRga   aylanti-rildi.   O`zbekiston   SSRning   o`z
aholisi,   1926-yildagiro`yxatga   olish   ma`lumotlariga   qaraganda,   4447555   kishi-ni
taslikil   etdi,   ularning   74,2   foizi   o`zbeklar   edi.Respublikaga   1195   ming   desyatina
sug`oriladigan   yer,ishlab   turgan   185   ta   sanoat   korxonalari   kirdi.   Bu   korxonalar
orasida   39   ta   paxta   tozalasli   zavodi   bor   edi.   O`zbe-kiston   SSR   sanoatida   87   ming
ishchi ishlardi.
Milliy-hududiy   chegaralasli   O`zbekiston   xalqlariuchun   har   tomonlama
boshqacha   ahamiyatga   ega   bo`ldi.U   xalqning   ijtimoiy-siyosiy   hayotiga,
madaniyatiga,an`analariga   katta   ta`sir   ko`rsatdi.   Mintaqa   kartasi   qay-tadan   tuzildi.
O`zbekiston   SSRning   tuzilishi   esa   O`zbe-kiston   xalqi   davlat   tuzilishi   tarixida
diqqatga   sazovorvoqealarning   biri   bo`lib   qoldi.   Lekin   bu   o`zbek   dav-latchiligi
tarixiga   asos   solindi,   degan   ma`noni   anglat-maydi,   albatta.   Xalqimizning
davlatchiligi   ko`p   asrlik   ta-rixga   ega.   O`zbekiston   SSR   esa   amalda   hech
qandaymustaqil   siyosiy   huquqlarga   ega   emas   edi,   chunki   umustabid   sovet
tuzumining yangi shaklidagi bir qismiedi, xolos.
O sha   vaqtdagi   kuzatuvchi   “etnik   xususiyatlarga   asoslangan   hududiyʻ
chegaralanish loyihasi Buxoroning o zidan kelib tushayapti” deb qayd etgan bo lar	
ʻ ʻ
10 edi.   Biroq   milliy   chegaralanish   jarayonini   go yo   mahalliy   tashabbus   sifatidaʻ
ko rsatish uchun Buxoroning mahalliy rahbariyati Moskva tomonidan saylangandi.	
ʻ
Markaziy   Osiyoni   etnik   ma muriy   birliklarga   bo lib   tashlash   bo yicha   ochiq-	
ʼ ʻ ʻ
oshkora   va   rasmiy   qadamlar   1924-yilning   25-fevralida   Buxoro   Kommunistik
partiyasi   Markaziy   Qo mitasining   O rta   Osiyoni   etnik   xususiyatlar   asosida   bo lish	
ʻ ʻ ʻ
vaqti kelganligi haqidagi bayonotidan boshlandi.
Ushbu   Butun   Buxoro   Kongressi   xalqlarning   turmush   tarzi   va   iqtisodiy
holatidagi   farqlarga   shama   qilib   va   ular   o rtasidagi   nizolardan   kelib   chiqib,	
ʻ
millatlarni   belgilab   berdi.   Bu   jadidlar   islohotlar   o tkazayotgan   davrda   Markaziy	
ʻ
Osiyo muammosini hal qilish maqsadida ruslar va ularning vakillari tomonidan olib
kirilgan zo ravonlik edi.	
ʻ
Buxoroda   o sha   vaqtda   kommunistlar   yetakchisi   bo lgan   Fayzulla   Xo jayev	
ʻ ʻ ʻ
1924-yilda   “Markaziy   Osiyo   respublikalarining   mavjud   siyosiy   chegaralari
sun iydir”   deb   ta kidlagandi.   “Bu   chegaralar,   –   deydi   u,   “ushbu   respublikalarda	
ʼ ʼ
yashovchi har bir elatni nohaq ravishda bir-biridan ajratib tashlaydi”. U xalqlarning
bunday   tarzda   bir-biridan   ajratilishini   “Markaziy   Osiyo   elatlari   orasida   sun iy	
ʼ
ravishda adovat qo zg atish” deya ta riflagandi.	
ʻ ʻ ʼ
Kommunizm amaldorlari etnik nizolar qo zg atilishi bilan bog liq ayblovlarga	
ʻ ʻ ʻ
qo l   siltab,   o rta   osiyoliklarning   mahalliy   xalqlar   o rtasida   mavjud   bo lgan	
ʻ ʻ ʻ ʻ
munosabatlarga asoslangan va bir millat nomi bilan atalmaydigan davlatlarni tuzish
maqsadida   qilgan   sa y-harakatlarini   yo qqa   chiqardi.   Turkistondagi   va   Markaziy	
ʼ ʻ
Osiyoning   boshqa   tumanlaridagi   voqealarning   tirik   govohi   bo lgan   Ahmad   Zaki	
ʻ
Volidiy   (To g an)   1920-yillarning   boshida   u   va   boshqalar   Xorazmda   millatlararo	
ʻ ʻ
munosabatlarni   uyg unlikda   saqlash   uchun   samarali   ish   olib   borganliklarini   qayd	
ʻ
etgan   edi.   “Biroq   ruslar   [Xorazmda]   turkmanlar   va   o zbeklar   o rtasida   adovat	
ʻ ʻ
urug ini sochish o z manfaatlariga mos kelishini yaxshi bilar edi” deb ta kidlagandi	
ʻ ʻ ʼ
u.   Ahmad   Zaki   Volidiy   1919–1920-yillarda   boshqird   inqilobiy   qo mitasining	
ʻ
rahbari bo lgan va Markaziy Osiyodagi tadbirlarda ham ishtirok etgan.	
ʻ
11 Rossiya va uning Markaziy Osiyodagi agentlari 1917-yildan keyin turkmanlar
va qozoqlar orasida o zbeklar bilan avvalgi siyosiy-ma muriy birliklarda hamkorlikʻ ʼ
qilishni va birga hayot kechirishni davom ettirmaslik kayfiyatini uyg otishga harakat	
ʻ
qilganiga   shubha   yo q.   Bu   1920-yillarning   boshidan   boshlab   Moskvada   va	
ʻ
Markaziy Osiyoda g ayrio zbek siyosatchilarining sa y-harakatlarida yaqqol ko zga	
ʻ ʻ ʼ ʻ
tashlanadi. Turkiston va Xorazmda savodsiz qozoq ishchi va mardikorlarining sara
syezdlarini   chaqirish   orqali   ular   xalqlararo   bid atlarni   qo zg atib,   Markaziy	
ʼ ʻ ʻ
Osiyodagi etnik ishlar bilan bog liq yirik madaniy va siyosiy masalalar haqida hech	
ʻ
qanday   ma lumotga   ega   bo lmagan   yuzlab   ana   shunday   shaxslarni   o zbeklarga	
ʼ ʻ ʻ
qarshi   gijgijladi.   Bu   tez   orada   etnik   nizolar   kelib   chiqishiga   sabab   bo ldi.   Bunday	
ʻ
siyosat   olib   borayotgan   hokimiyat   butun   mintaqa   bo ylab   etnik   guruhlarni   bo lib	
ʻ ʻ
tashlash   rejasini   amalga   oshirish   maqsadida   xalqlararo   fuqarolik   va   shaxsiy
huquqlarni   ta minlash   g oyasini   ko tarib   chiqdi.   Markaziy   Osiyoning   turli	
ʼ ʻ ʻ
mintaqalarida yashovchi etnik guruh a zolaridan etnik tafovutlarni aniqlash va ular	
ʼ
o rtasida   chegaralarni   belgilash   zarurligi   haqida   da volar   kelib   tushdi.   Bunday	
ʻ ʼ
bo shliqqa   tez   orada   Leninning   deputatlari   yetib   keldi.   Ularning   missiyasi   asosan
ʻ
o zbeklarni   Markaziy   Osiyoning   boshqa   xalqlaridan   ajratib,   ularning   sovet
ʻ
hokimiyati uchun xavfli bo lgan faolligini bartaraf etishdan iborat edi.	
ʻ
Milliy   hududiy   chegaralanish   rejasi   bilan   bog liq   eng   katta   nizolardan   biri	
ʻ
1924-yilning   avgust-sentyabr   oylarida   Toshkent   vohasi   va   Toshkent   shahri   ustida
kelib   chiqdi.   Bu   nizoda   sovet   hokimiyati   vakillaridan   ko ra   ko proq   qozoqlar	
ʻ ʻ
Moskvaga   katta   xizmat   ko rsatib   berdi.   Qozoq   va   o zbek   hududlari   o rtasidan	
ʻ ʻ ʻ
belgilangan yangi chegara chiziqlariidan biri Toshkent shahrining yonidan o tgandi.	
ʻ
Qozoqlar   xiralik   bilan   Toshkent   shahrini   qo lga   kiritishga   intildi.   Ushbu   chegara	
ʻ
nizosi vohada yashovchi o zbeklarda vatanparvarlik ruhini qo zg atdi. Ular qozoqlar	
ʻ ʻ ʻ
bilan   qattiq   va   uzoq   raqobatlashdi.   Qozoqlar   “sartlarga”   Toshkent   shahri   va
Toshkent  viloyati  berilishiga olib keladigan qaror qabul  qilinishiga barcha jabhada
kurash olib bordi.
12 XULOSA.
Xulosa   qilib   aytganda,   haqiqatdan   ham   O`rta   Osiyodavlatlaridan   har   birining
ko`p   millatli   ekanligi,   o`z-beklar,   turkmanlar,   tojiklar,   qoraqalpoqlar,
qirg`izlar,,qozoqlar   va   boshqa   yerli   xalqlarning   uchala   davlathududlarida   tarqalib
yasliaslii   tarixan   an`anaviy   bo`lgan.Mana   shu   davlat   tuzilmalari   doirasida   har   bir
xalq   yoki   alohida   urug`lar   xo`jalik   hayoti   tizimidagi   o`z   o`rniniegallab,   o`zining
ishlab   chiqarish   va   xo`jalik   faoliyatibilan   davlat   va   mintaqa   ijtimoiy   hayotining
yaxlit   zan-jiridagi   uzilmas   halqani   taslikil   etgan.   Turkistonmintaqasining   xalqlari
shu zaminni qadimdan o`zlari-ning asl vatanl deb bilganlar.
1924-yilda   o tkazilgan   milliy   hududiy   chegaralanishning   oqibatlari   anaʻ
shundan iboratdir. Milliy chegaralanish g oyasi Markaz tomonidan loyihalashtirildi	
ʻ
va   amalga   oshirildi.   O rta   Osiyo   xalqlari   “Oktyabr   farzandlari”   deb   e lon   qilindi	
ʻ ʼ
hamda   bundan   buyon   o zining   qaror   topishi   uchun   bolsheviklar   va   ruslar   oldida
ʻ
qarzdor   edi.   Shoshma-shosharlik   bilan   belgilangan   chegaralar   va   sovetlarning
bundan buyongi siyosati tojiklar, o zbeklar va boshqa xalqlarni tinch qo shnilardan	
ʻ ʻ
murosasiz   raqiblarga   aylantirib   qo ydi.   Iqtisodiyot   markazlashtirilgan   va   xalq	
ʻ
xo jaligi taqsimlangan sharoitda mintaqaning milliy namoyondalari taqchil resurslar	
ʻ
va Kremlning lutfiga sazovar bo lish uchun bir-birlari bilan jiddiy kurashga kirishdi.	
ʻ
1924-yilda Tojik respublikasi  tashkil  etilishi  bilangina tojiklarda birlashish  g oyasi	
ʻ
bilan   sug orilgan   millatparvarlik   shakllandi.   Aynan   o shanda   tarkibida   talaygina	
ʻ ʻ
sobiq   jadid   panturkistlari   bo lgan   Tojikiston   rahbariyati   Xo jand   okrugi,   Buxoro,	
ʻ ʻ
Samarqand   va   ayrim   boshqa   hududlarga   da vo   bilan   chiqib,   O zbekiston   SSRga	
ʼ ʻ
hududiy   e tirozlarini   bildirdi.   Qariyb   10   yil   davom   etgan   milliy   hududiy	
ʼ
chegaralanish   chog ida   bolsheviklar   mintaqaning   xalqlari   o rtasida   nizo   urug ini	
ʻ ʻ ʻ
sochish   hamda   yangi   paydo   bo lgan   respublikalarda   cheksiz   hokimiyatga   ega	
ʻ
bo lish   maqsadida   chegaralarni   noto g ri   belgiladi,   anklavlar,   bahs-munozarali	
ʻ ʻ ʻ
uchastkalarni   tashkil   etdi.   Bunday   siyosat   Qadimgi   Rimning   “bo lib   tashla   va	
ʻ
hukmronlik   qil”   usuliga   o xshar   edi   va   ayni   vaqtda   Xitoyning   Shinjon   hududida	
ʻ
yuritilayotgan “varvarlarni varvarlar yordamida boshqar” siyosatini eslatar edi.
13 Foydalanilgan adabiyotlar
1. Azamat     Ziyo.     O zbek   davlatchiligi   tarixi:   (Eng   qadimgi   davrdan   Rossiyaʻ
bosqiniga qadar).  T . :   Shar q.  2000 .
2. Sagdullayev   va   boshqalar.   O zbekiston   tarixi:   davlat   va   jamiyat   taraqqiyoti.   T.,	
ʻ
2000.
3. Sagdullayev   A.S.,   Mavlonov   O .   O zbekistonda   davlat   boshqaruvi   tarixi.   -T.,	
ʻ ʻ
2006.
4. Rtveladze E.V. Istoriya gosudarstvennosti Uzbekistana. – T.: Uzbekistan. 2009.
5. Eshov   B.J.     O zbekiston   davlatchiligi   tarixi.   (o quv   qo llanma).   –   T.:   Ma rifat,	
ʻ ʻ ʻ ʼ
2009. 
6. Davlat qurilishi va boshqaruvi. Mualliflar jamoasi. Toshkent, Akademiya, 2007.
7. Sagdullayev   A.S.,   Mavlonov   O .M.   O zbekistonda   davlat   boshqaruvi   tarixi.	
ʻ ʻ
Toshkent, Akademiya, 2006.
14

Kirish

  1. Turkiston — mintaqa xalqlarining yagona makoni,umumiy   vatani
  2. Milliy respublikalar vaviloyatlar tuzishga ko`rsatma berilishi va uningsiyosiy jihatdan asoslanishi
  3. 1924-yilgi milliy-hududiy chegaralash 
  4. O`zbekiston SSRning taslikil etilishi. Chegaralanish yakunlari

Xulosa

Foydalanilgan adabiyotlar

(Jami: 14 sahifa)