O'zbek tilshunosligida sintaktik nazariyalar

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI 
OLIY TA’LIM, FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
MIRZO ULUG‘BEK NOMIDAGI 
O‘ZBEKISTON MILLIY UNIVERSITETI
TILSHUNOSLIK FAKULTETI
TILSHUNOSLIK YO‘NALISHI
_______________________________________ FANIDAN
KURS ISH
MAVZU: O'zbek tilshunosligida sintaktik nazariyalar
BAJARDI: ________________________
QABUL QILDI: ________________________
Toshkent 2024
1 O'ZBEK TILSHUNOSLIGIDA SINTAKTIK NAZARIYALAR
MUNDARIJA:
Kirish………………………………………………………………………3
I.BOB. O‘zbek tili sintaktik ta’limoti……………………………………...6
1.1. Sintaksisning tadqiq manbayi va predmeti……………………………6
1.2 . Sintaktik aloqa haqida umumiy ma’lumot…………………………...12
II.BOB. Sintaksisda o‘ziga xos bahs va munozarali jihatlar………….19
2.1. Sodda gap va qo‘shma gap...................................................................19
2.2. Uyushgan bo‘laklar. Gapda uyushiq kesim…………………………..26
Xulosa……………………………………………………………………..29
Foydalanilgan adabiyotlar……………………………………………….30
2 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi .   Til   o‘z   ijtimoiy   vazifasini   sintaktik   qurilma–gap
vositasida amalga oshiradi. Tildagi barcha – fonetik, leksik, morfologik hodisalar
ana   shu   sintaktik   qurilishga   xizmat   qiladi.   Biroq   bular   sirasida   leksika   va
morfologiyaning   til   grammatik   qurilishidagi   ishtiroki   bevosita   muhimdir.
Tilshunoslikda  sintaksisning  o‘rni beqiyosdir. Shu bilan birga bu sohaning o‘ziga
xos   munozarali   jihatlari   ham   mavjud.   Yurtimizda   sintaksisga   oid   ko‘plab
tadqiqotlar   olib   borilgan   va   bu   davom   etmoqda.   Ularning   xarakterli   xususiyatlari
formal   va   struktural   sintaksisda   yaqqol   namoyon   bo‘ladi.   An’anaviy   sintaksisdan
struktural   sintaksisning   farqli   va   bog‘liq   tomonlari   hamda   ularning   bir-birini
to‘ldirib turuvchi jihatlarini tadqiq etish alohida dolzarblik kasb etadi. 
Kurs   ishining   maqsadi   va   vazifalari.   Kurs   ishining   maqsadi   o‘zbek
tilshunosligida   sintaksisga   doir   tadqiqotlarni   qiyosiy   o‘rgangan   holda   ular
o‘rtasidagi   farqli   va   bir-birini   to‘ldirib,   davom   ettiradigan   jihatlarini   ochib   berish
hamda   sintaksisning   mulohazali   tomonlariga   to‘g‘ri   yondashish.   Sintaksisning
bahsga doir qismlariga mustaqil fikr bildirish va yechim topishdir.
Sintaksis   tilning   mustaqil   atov   birliklari   bo‘lgan   so‘zlarning   o‘zaro   birikib,
yangi turdagi nutqiy: a) nominativ birlik (so‘z birikmasi); b) kommunikativ birlik
(gap)   hosil   qilish   usul   va   qoidalari   –   mohiyatan   tilning   barcha   sath   birliklari
birgalikda, chambarchars bog‘lanishda ma’lum bir aniq moddiy shakl qabul qilgan
holda   voqelanishidir.   Demak,   tilning   bevosita   yashashi   va   fikr   almashish,   aloqa-
aralashuv vositasi  bo‘lishi (kommunikativ vazifani bajarishi) sintaksis bilan uzviy
bog‘liq.   Shu   sababli   sintaksis,   bir   tomondan,   tilshunoslikning   eng   asosiy   va
birlamchi  tadqiq manbayi  bo‘lsa, ikkinchi tomondan, u murakkab nutqiy birliklar
bilan   aloqador   bo‘lganligi   bois   ko‘pincha   tadqiqotchi   diqqatidan   chetda   qolib
keladi. Chunki sintaktik qonun-qoidalarning bevosita voqelanishi bo‘lgan sintaktik
hosilalarning   tarkibiy   qismlari,   odatda,   tilshunoslikning   turli-turli   bo‘limlardagi   –
fonemalar   (tovush   va   harflar)   fonetika/fonologiya/grafikada,   morfemalar
(qo‘shimcha   va   so‘zshakllar)   morfemika   va   morfologiyada,   leksemalar   (so‘zlar)
leksikologiya   va   semasiologiya   va   stilistikada   –   sistema   sifatida   o‘rganiladi   va
3 sintaksis ularning soyasida qolib ketadi; substansiya ayrim qismlarining ajratilgan
tavsifi butunlikni yaxlit ko‘rishga monelik qiladi.
Kurs   ishi   hajmi   :   Kurs   ishi   kirish   qismi,   ikki   bob,   to’rt   bo’lim,   xulosa   va
adbiyotlar ro’yxatidan iborat. Jami   : 31 varaq
4 I.BOB.O‘zbek tili sintaktik ta’limoti va uning taraqqiyoti
1.1.Sintaksisning tadqiq manbayi va predmeti.
Sintaksis   tilning   mustaqil   atov   birliklari   bo‘lgan   so‘zlarning   o‘zaro   birikib,
yangi turdagi nutqiy: a) nominativ birlik (so‘z birikmasi); b) kommunikativ birlik
(gap)   hosil   qilish   usul   va   qoidalari   –   mohiyatan   tilning   barcha   sath   birliklari
birgalikda, chambarchars bog‘lanishda ma’lum bir aniq moddiy shakl qabul qilgan
holda   voqelanishidir.   Demak,   tilning   bevosita   yashashi   va   fikr   almashish,   aloqa-
aralashuv vositasi  bo‘lishi (kommunikativ vazifani bajarishi) sintaksis bilan uzviy
bog‘liq.   Shu   sababli   sintaksis,   bir   tomondan,   tilshunoslikning   eng   asosiy   va
birlamchi  tadqiq manbayi  bo‘lsa, ikkinchi tomondan, u murakkab nutqiy birliklar
bilan   aloqador   bo‘lganligi   bois   ko‘pincha   tadqiqotchi   diqqatidan   chetda   qolib
keladi. Chunki sintaktik qonun-qoidalarning bevosita voqelanishi bo‘lgan sintaktik
hosilalarning   tarkibiy   qismlari,   odatda,   tilshunoslikning   turli-turli   bo‘limlardagi   –
fonemalar   (tovush   va   harflar)   fonetika/fonologiya/grafikada,   morfemalar
(qo‘shimcha   va   so‘zshakllar)   morfemika   va   morfologiyada,   leksemalar   (so‘zlar)
leksikologiya   va   semasiologiya   va   stilistikada   –   sistema   sifatida   o‘rganiladi   va
sintaksis ularning soyasida qolib ketadi; substansiya ayrim qismlarining ajratilgan
tavsifi butunlikni yaxlit ko‘rishga monelik qiladi. 
Yevropada   zamonaviy   nazariy   (ilmiy)   tilshunoslik   ibtidosi   deb   sanaladigan
qiyosiy-tarixiy   tilshunoslik   (komparavistika)da   ham,   undan   ancha   oldin
rivojlangan   arab   tilshunosligida   ham,   qadimgi   hind   tilshunosligida   ham
tadqiqotchining   diqqat   markazida   tilning   tovushlari,   so‘zning   shakllari,   so‘zning
o‘zi   turar   edi.   Shuning   uchun   turkiy   tillarning   o‘rganilish   tarixi   masalalari   bilan
chuqur   shug‘ullangan   akademik   A.N.Kononov   turkiy   tillar   sintaksisini   ilmiy
ravishda   izchil   o‘rganish   XX   asrdan   boshlanganligi   haqida   yozib,   “   bu   davrdan
oldingi   ishlarda   ayrim   turkiy   tillarning   sintaksisi   haqida   uzuq-yuluq
malumotlargina berilganligi ” ni alohida ta’kidlaydi. Bu fikr haqiqatga yaqin. Arab
tilshunosligida sintaksisga – so‘z birikmalari va gap qurilishi tahliliga kam e’tibor
berilganligi   bois   Mahmud   Koshg‘ariy  ham,   o‘rta  asrning   boshqa   turkiyshunoslari
ham   sintaksisining   maxsus   tavsifini,   odatda,   chetlab   o‘tadilar   va   sintaksisga   doir
5 qator   masalalarni   morfologik   shakl   (qo‘shimcha)   va   yordamchi   so‘zlarning
qo‘llanilishi bilan bog‘liq ravishda sharhlaydilar. Tabiiyki, ontologik-metodologik
nuqtai   nazardan   bunday   yondashish   grammatikaning   umumiyligi   hamda   uni
morfologiya va sintaksisga ajratish ko‘p hollarda o‘ta shartligi bilan bog‘liq. 
O’zbek   tili   sintaksisi   bo‘yicha   ilk   maxsus   tavsif   sifatida   biz   hozircha
Abdurauf   Fitratning   birinchi   nashri   1925-yilda   amalga   oshirilgan   “   O‘zbek   tili
qoidalari   to‘g‘risida   bir   tajriba.   Ikkinchi   kitob   -   Nahv”   asarini   tilga   ola   olamiz,
xolos.   Haqiqatan   ham,   bu   ish   o‘zbek   tili   sintaktik   qurilishining   izchil   tahlilini
boshlab   beruvchi   ham   tadqiqot,   ham   tavsif   –   o‘quv   qo‘llanmasidir.   Tilshunos
A.Nurmonov “ hali o‘zbek tili sintaksisining mundarijasi belgilanmagan, sintaktik
tushunchalarni   ifodalovchi   atamalar   izga   solinmagan   bir   davrda   bu   asarning
vujudga   kelishi   o‘zbek   tilshunosligi   tarixi   uchun   katta   voqea   edi,”   –   deb   unga
yuksak   baho   berganida   to‘la-to‘kis   haqdir.   Fitrat   o‘zbek   sintaksisi   talqiniga   so‘z
uyushmasi   (so‘z   birikmasi,   so‘z   qo‘shumi),   gap,   uning   asosiy   qismlarini   atovchi
kesim, ega, to‘ldirgich (gap tarkibidagi ega va kesimdan boshqa bo‘laklar, ikkinchi
darajali bo‘laklar), kirish so‘z, turush belgilari (tinish belgilari) kabi o‘nlab atama
va tushunchalarni olib kirdi. Olim ilk qadamdanoq turkiy tillar (jumladan, o‘zbek
tili) sintaksisining G‘arbiy-Yevropa tillari sintaktik qurilishidan tub farqlarini: 
a)   kesimning   gap   qurilishida   alohida   mavqe   egallashini   –   “so‘z   qo‘shumini
gapga aylantiradigan” qism ekanligini; 
b) gap va so‘z birikmalari tarkibida tobe–hokim tartibi mutlaqligini ilg‘ay va
sharhlay oldi. O‘zbek tilshunosligi Fitratning bu xizmatini hech qachon unutmaydi.
Fitratning   bu   asari   o‘zbek   tili   sintaksisi   bo‘yicha   1940   -   yilgacha   –
tilshunosligimizning A.G‘ulomov taraqqiyoti davrigacha – amalda bo‘lgan va turli
mualliflar   tomonidan   yaratilgan   keyingi   darsliklarning   tuzilishi,   mazmuni   va
atamalariga kuchli ta’sir ko‘rsatdi. 
Formal   sintaktik   tavsif   natijalariga   tayanib,   o‘zbek   tili   sintaksisi   bo‘yicha
amalga   oshirilgan   va   katta   ilmiy   samaralar   bergan   yo‘nalishlar   sifatida   sistem-
struktural   tahlil   usullariga   tayanib   olib   borilgan   semantik   sintaksis   va   valentlik
bo‘yicha   tadqiqotlarni   alohida   sanab   o‘tish   lozim.   Bu   sohalarda   N.Mahmudov,
6 A.Nurmonov,   A.Berdialiyev,   D.Lutfullayeva,   A.Ahmedov,   I.Qo‘chqortoyev,
R.Rasulov, M.Qurbonova, A.A.Salkalamanidze, S.Sultonsaidova, S.Muhamedova,
H.Usmonova   kabi   olimlar   erishgan   yutuqlarning   ilmiy   salohiyati   o‘zbek
tilshunosligidagina   emas,   slavistika   va   germanistika   –   umuman   til   qurilishi   tahlil
nazariyasida o‘ziga xos ahamiyatga molikligi, mustaqilligi bilan ajralib turadi. 
Fanimizda   sintaktik   birliklarning   struktur   tahlili   asosida   o‘sib   chiqqan
substansial   sintaksis   jadal   rivojlanmoqda.   Bu   borada   R.Sayfullayeva,
M.Qurbonova, M.Abuzalova, Sh.Akramov, R.Bobokalonov, S.Muhammadjonova,
B.Yorov kabilarning doktorlik va nomzodlik dissertatsiyalarini  ushbu yo‘nalishda
yaratilgan muhim tadqiqotlar sifatida sanash mumkin. 
Sintaksis   (gr.   sintaxys   –   tuzish,   qurish)ning   asosi   –   gap   haqidagi   ta’limot.
Gap,   aslida,   so‘zning   erkin   birikuviga   ham   asoslanganligi   tufayli   so‘zning
bog‘lanish   qonuniyati,   so‘z   birikmasi   ham   sintaksisda   o‘rganiladi.   So‘z
birikmalarini   o‘rganish   gap   ta’limotining   tarkibiy   qismi,   undan   ajratilgan   holda
qaralishi   mumkin   emas.   Sintaksis   so‘zning   har   qanday   birikuvini   emas,   balki
hokim-tobelik munosabatiga kirishgan erkin nutqiy birikuvning lisoniy mohiyatini
tekshiradi.   Qaysidir   yo‘sindagi   so‘zning   birikuvi   bo‘lgan   qo‘shma   so‘z
(uchburchak, ertapishar, sotib olmoq), frazeologik birlik (ilonning yog‘ini yalagan,
po‘konidan   yel   o‘tmagan,   ko‘ngli   bo‘sh)   sintaksisning   tadqiq   doirasidan   chetda
qoladi.   Chunki   ular   erkin   bog‘lanishga   ega   emas.   Sintaksis   atamasi   grammatika
atamasining o‘zi kabi ikki ma’noli: 
1) tilning sintaktik qurilishi; 
2) grammatikaning tarkibiy qismi. 
Atamani   ana   shu   ikkinchi   ma’nosida   qo‘llab,   birinchi   ma’no   ifodasi   uchun
sintaktik qurilish atamasini ishlatamiz. Asosiy sintaktik birliklar. So‘z birikmasi va
gap – sintaksisning asosiy birliklari. Shunga ko‘ra, sintaksis ikkida bo‘linadi: 
1) so‘z birikmasi sintaksisi; 
2) gap sintaksisi 
Sintaktik   birlik   –   gap   va   so‘z   birikmasi   –   so‘zning   qo‘shilishidan   hosil
bo‘lishi,   bu   qo‘shilishning   esa   turli   vosita   (qo‘shimcha,   yordamchi   so‘z)   va   usul
7 (masalan,   tobe   aloqaning   turi)   orqali   yuzaga   kelishi   sintaksisning   boshqa   sathlar
bilan zich aloqada ekanligini ko‘rsatadi1.Demak, nutqda: 
1)   so‘zlar   o‘zaro   sintaktik   aloqaga   kirishib,   tushuncha   ifodalovchi   birlik   –
so‘z   birikmasi   vujudga   keladi.   So‘zlarning   o‘zaro   birikib,   tushuncha   ifodalovchi
birlik hosil qilish qonuniyatini o‘rganish – so‘z birikmasi sintaksisining vazifasi; 
2)   so‘z   fikr   ifodalashga   ixtisoslashgan   nutqiy   birlik   –   gapni   shakllantiradi.
Gap hosil qilish qonuniyati bilan gap sintaksisi mashg‘ul bo‘ladi. 
Sintaktik aloqa haqida umumiy ma’lumot 
Ma’lumki, aloqa atamasining o‘zi grammatikada juda keng qo‘llanadi va uni
shakliy   jihatdan   so‘z   va   so‘z   formalarining   bog‘lanishi   misolida,   mazmunan   bir
so‘z   yoki   gapning   bir-biriga   bog‘lana   olish   imkoniyatlarida   yaqqol   ko‘ra   olamiz.
Aloqalar o‘ziga xos xususiyatlariga ko‘ra turli xil ko‘rinishlarda bo‘lishi mumkin.
Jumladan,   sintaktik   aloqa,   semantik,   struktural   yoki   bog‘li,   erkin   aloqa   kabi
turlarni   ham   o‘z   ichiga   qamrab   oladi.   Shu   o‘rinda   aloqa   va   munosabat
tushunchalarining   bir-biridan   farqli   jihatlariga   ham   e’tiborni   qaratmay   ilojimiz
yo‘q. Sababi, biz ularga sintaksisni  o‘rganish davomida juda ko‘p marta murojaat
qilishimizga   to’g‘ri   keladi.   Ularning   izohli   lug‘atlarda   berilgan   ma’nolarini
qaraydigan bo‘lsak, juda ko‘p hollarda birining ikkinchisi bilan tenglashtirilgani va
hatto qorishtirilganini ham ko‘ramiz. Ammo biz ularning barchasini keltirib fikrni
chalg‘itib o‘tirmay, grammatik nuqtayi nazardan asosiy farqlanish mezoni sifatida
shakl   va   mazmunni   hisobga   olib   qo‘ya   qolamiz.   Bundan   anglashiladiki,   aloqada
asosan  aloqaga kiritish uchun xizmat  qiladigan shakliy vositalar (intonatsiya ham
shunga   kiradi)   nazarda   tutiladi.   Munosabatda   esa   aloqaga   kirishgan   birliklarning
belgi,  vaziyat,   holat,   belgi   va   harakat   yoki   narsa   va  harakatning   bir-biriga   o‘tishi
kabi   tomonlari   e’tiborga   olinadi.   Shunga   ko‘ra   aloqaning   sintaktik   turi   shakliy
jihatlarga tayanadi. 
Sintaktik   aloqada   so‘z   birikmasi   va   gapni   hosil   qiluvchi   komponentlarning
o‘zaro   bog‘lanishi   o‘rganiladi.   An’anaviy   tilshunoslikda   ham   “sintaktik
munosabat”   va   “sintaktik   aloqa”   terminlari   farqlanadi.   Sintaktik   munosabat
sintaktik   birliklar   o‘rtasidagi   mazmuniy   sintagmatik   munosabatni,   sintaktik   aloqa
8 esa shakliy sintagmatik munosabatning ifoda tomonini bildiradi deb ta’kidlaydi .2
Ma’lum   sintaktik   shaklning   (gap   bo‘lagi   shaklining)   boshqa   sintaktik   shakl   bilan
ketma-ket   munosabati   shakliy   sintagmatik   munosabat   sanaladi.   So‘zlarning
grammatik   munosabatga   kirishuvi   bilan   hosil   bo‘lgan   sintaktik   konstruktsiya
qo‘shilma   sanaladi.   Bu   xilma-xil   qo‘shilmalarning   eng   sodda   ko‘rinishi   ikki
mustaqil   so‘zdan   tuzilib,   uning   tarkibidagi   komponentlarning   o‘zaro   bog‘lanishi
bir   (tobe)   elementning   ikkinchi   (hokim)   elementga   ergashishi   formasida
bo‘lavermaydi. So‘zlar nok va olma, anjir va anor, o‘qidi va yozdi shaklida – biri
ikkinchisiga   tobelanmay,   teng   holda   bog‘lanishi   ham   mumkin.   Bu   bog‘lanish
modellar   shaklida   ot   va   ot,   fe’l   va   fe’l   shakllarida   so‘z   tizmalarini   hosil   qiladi.
Bunda   komponentlarning   huquqi   teng   darajada   bo’ladi,   hokim-tobelik   aloqasi
ko’zga tashlanmaydi. 
Sintaktik   konstruktsiyaning   komponentlari   orasidagi   bog‘lanish   bu
komponentlar   orqali   ifodalangan   ma’nolarning   (predmet,   belgi   va   ular   orasidagi
munosabatni   ifodalovchi   ma’nolarning)   bog‘lanishini   bildiradi.   Bu   ma’nolar
material   dunyoning   kishi   ongida   aks   etishidan   tug‘iladi.   Har   qanday   shakliy
sintagmatik   aloqa   ma’lum   mazmuniy   sintagmatik   munosabatni   ifodalaydi   va   bu
ikki munosabat birligi shakl va mazmun dialektikasini aks ettiradi. Masalan, ega va
kesimning   shakliy   munosabatidan   tashkil   topgan   men   keldim   sintaktik   qurilmasi
subyekt va predikatning mazmuniy munosabatini ifoda qiladi. An’anaga ko‘ra, ega
bilan   kesim   gapning   struktur   asosini   tashkil   qiladi.   Ega   va   kesim   munosabati
minimal   gap   deb   ham   yuritiladi.   Qolgan   bo‘laklar   esa   shu   bo‘laklardan   biriga
bog‘lanib,   gapni   yoyiq   tusga   kiritadi.   Shunga   muvofiq   sintaktik   munosabat
ierarxiyasini ikkita sathga ajratish ham mumkin: 
1. Predikativ sath (ega va kesim munosabati). 
2. Nopredikativ aloqalar sathi. 
Aloqa-munosabat (sintaktik) shakllari (sintaktik shakl hosil qiluvchi vosita) –
kelishik,  egalik,  kesimlik   ko‘rsatkichlari.  Aloqa-munosabat   shakllari   shakliy  omil
sifatida   so‘zlarning   erkin   bog‘lanishida   faol:   Men   qishloqqa   o‘tdim   gapida   -ga
shakli qishloq so‘zini o‘tmoq fe’li bilan, -dim kesimlik shaklidagi -m ko‘rsatkichi
9 men   so‘zini   o‘tmoq   fe’liga   tobelash   vazifasini   o‘tamoqda.   Egalik   qo‘shimchalari
mustaqil   so‘zlarning   hokim   mavqeda   kelishini   ifodalab,   uning   tobe   so‘zga
munosabatini  ko‘rsatadi  (sizning uyingiz). Shuningdek, bog‘lash bilan birgalikda,
hokim va tobe so‘zning shaxs va sonda moslashishini ham ta’minlaydi.  К elishik –
mustaqil   so‘zning   barchasi   uchun   tobelikni   ta’minlovchi   formal   ko‘rsatkich.
Masalan,   bosh   kelishik   egani,   tushum   kelishigi   to‘ldiruvchini,   qaratqich   kelishigi
aniqlovchini   hokim   bo‘lakka   tobelaydi.   Shaxs-son   qo‘shimchalari,   kesimlikning
boshqa shakllari bilan birgalikda, o‘zi hosil qilayotgan hokim bo‘lakni tobe bo‘lak
– egaga bog‘laydi.
Yordamchi   so‘z.   Sintaktik   aloqani   ifodalashda   qo‘llanadigan   yordamchi
vositalar   (ko‘makchi,   bog‘lovchi   va   bog‘lama)   birikuvlarda   shakliy   omil   sifatida
namoyon   bo‘ladi.   К o‘makchining   bir   so‘zni   ikkinchi   so‘zga   tobelovchi   vosita
ekanligi, ma’no va vazifa jihatdan kelishikka o‘xshashligi (telefonda gaplashmoq –
telefon   orqali   gaplashmoq),   shuningdek,   so‘zni   sintaktik   aloqaga   kiritishda   o‘zi
bilan   birga   uning   biror   kelishik   shaklida   bo‘lishini   ham   talab   qilishi   ma’lum:
Marraga qadar bir tekisda yugurib borishdi.3 
Bog‘lovchi   odatda,   so‘z   tizmalari,   gaplarning   a’zolarini   bog‘lash   uchun
xizmat   qiladi.  Masalan:  olma  va  anor.  Men   o‘qidim  va  yozdim.  Teng  bog‘lovchi
birinchi   misolda   so‘z   tizmasi   a’zolarini,   ikkinchi   misolda   esa   qo‘shma   gap
a’zolarini   bog‘lash   uchun   xizmat   qilgan.   Bog‘lama   ot   kesimni   ega   yoki   boshqa
tobe a’zo bilan bog‘lash uchun xizmat qiladi: Biz o‘tgan yili talaba bo‘ldik. Bunda
bo‘ldik   bog‘lamasi   shaxs-son   va   zamon   ma’nolarini   ifodalagan   hamda   kesimni
uning shaxs (biz), zamon (o‘tgan yili) kengaytiruvchilari bilan bog‘lagan. 
So‘z   tartibi.   So‘zlar   erkin   birikuvda   grammatik   shakl   asosida   bog‘langanda,
so‘z tartibi o‘zgarsa-da, u ma’noviy munosabat yoki bog‘lanishga ta’sir qilmaydi:
Sen   kitobni   keltirdingmi?   Кitobni   sen   keltirdingmi?   Кeltirdingmi   sen   kitobni?
birikuvidagi  so‘z o‘rni  almashtirilganiga  qaramay,  keltirdingmi  so‘zshakli  hokim,
sen   va   kitobni   so‘z   shakllari   tobe   a’zo   sifatida   qolavergan.   Chunki   ular   sintaktik
mavqeini   ta’minlovchi   vosita   –   morfologik   ko‘rsatkichga   ega.   So‘zning   hokim-
tobeligi   (sintaktik   mavqei)ni   ko‘rsatuvchi   vosita   bo‘lmaganda   so‘z   tartibining
10 qimmati oshadi (achchiq olma). Bunda so‘zning gapdagi funksiyasi, asosan, tartibi
bilan   belgilanadi,   tartib   o‘zgarsa,   mazmun   bilan   birga,   sintaktik   holat   ham
o‘zgaradi:   Hayot   go‘zal   (ega+kesim),   go‘zal   hayot   (aniqlovchi+aniqlanmish).
Gapda   uslubiy   maqsadlarda   so‘z   tartibi   o‘zgarishi   mumkin:   O‘qituvchi   intizom
haqida   gapirdi.   Intizom   haqida   o‘qituvchi   gapirdi.   Tartibning   bunday   o‘zgarishi
a’zolarning   hokim-tobeligiga   ta’sir   qilmaydi,   biroq   gapning   uslubiy   jihatiga,
fikrdagi ma’no nozikligiga ta’sir ko‘rsatadi. 
Ohang. Ohang ham, yuqorida aytilganidek, birikuvning tabiatini ko‘rsatuvchi
nisbiy   vosita.   Gap   tugallangan   ohang   bilan   aytiladi,   uning   tarkibidagi   ayrim
birikuvlar sanash (olma va anor), ayrimlari ko‘tariluvchi ohangga (qizil qalam) ega
bo‘ladi. Ohang (pauza) birikuvning sintaktik bo‘linishini ko‘rsatadi. Masalan, ko‘p
qavatli   uy   birikmasini   ikki   xil   (ko‘p   qavatli   uy   va  ko‘p  qavatli   uy  tarzida)   aytish
mumkin. Demak,  sintaktik  aloqani, unga  bog‘liq  ravishda  mazmuniy farqlanishni
ifodalashda   ohangning   o‘rni   bor.   Ya’ni   ko‘p   qavatli   uy   tarzida   birinchi   so‘zdan
keyin pauza qilinishi natijasida (ko‘p) so‘z shakli tobe va qavatli uy birikmasi unga
hokim   mavqeda   bo‘lib,   bunda   qavatli   uylarning   ko‘pligi   haqidagi   ma’no
anglashiladi. Ikkinchi holatda (ko‘p qavatli uy) esa ko‘p qavatli birikmasi tobe, uy
so‘z shakli esa hokim mavqeda, birikmadan esa uyning qavatlari ko‘pligi ma’nosi
namoyon   bo‘lgan.   Sanash   ohangi   bir   xil   bo‘lakning   aloqasini   ifodalaydi:   Oltin,
kumush tosh bo‘lar. (Maq.) Qo‘shma gapning tarkibiy qismlari orasida ham turli:
qarama-qarshilik (Kunduzi issiq – kechasi sovuq), shart (Sen kel – u boradi), sabab
(Kecha   borolmadim  –  mehmonlar  kelib  qoldi)  –  ma’noviy  munosabatlar  mavjud.
Кo‘rinadiki, ayrim o‘rinda so‘zlar va gaplarni bog‘lashni ohangning o‘zi bajaradi.
11 1.2. Substansial sintaksisning an’anaviy sintaksisdan farqi va o‘ziga
xosliklari.
Formal   sintaksis   bevosita   kuzatishda   berilgan,   nutqiy   sintaktik   hodisani
o‘rganadi.   Boshqacha   aytganda,   u   alohidalik,   hodisa,   voqelik,   oqibat   sifatidagi
nutqiy   hosila   bilan   band   bo‘lib,   umumiylik,   mohiyat,   imkoniyat,   sabab   sifatidagi
lisoniy   birlikni   (nutqiy   birlikning   lisoniy   tomonini)   o‘rganishni   substansial
sintaksis hukmiga havola etadi. Shuningdek, formal sintaksis uy va ketmoq so‘zlari
orasidagi sintaktik aloqani ham tekshiradi. Zero, bundagi ketmoq fe’lining jo'nalish
kelishigidagi   so‘zni   boshqaruvi   ham   bevosita   kuzatishda   berilgan   nutqiy   hodisa.
Lekin   bu   aloqa   uchun   o‘qi   leksemasining   biriktirish   imkoniyati   bo‘lgan   obyekt
valentligi bevosita kuzatishda berilmagan. Bu esa substansial  sintaksis  tomonidan
o‘rganiladi.   Substansial   sintaksis   tadqiqotlari   uchun   formal   sintaksis   tomonidan
qo‘lga   kiritilgan   yutuqlar   zamin,   poydevor   vazifasini   o‘taydi.   Demak,   formal
sintaksissiz   substansial   sintaksisning   bo‘lishi   mumkin   emas.   Formal   sintaksis   esa
substansial  sintaksissiz ham ish ko‘raveradi. Zero, substansial  sintaksis mohiyatni
tadqiq   etar   ekan,   buning   uchun   hodisalar   jamlangan   bo‘lishi   kerak.   Hodisani
jamlash uchun esa substansial  sintaksis tiklaydigan mohiyatga ehtiyoj sezilmaydi.
Har   bir   nutqiy  parchada   turli   sath   hodisasi   qorishgan   holda   voqelanadi.   Masalan,
Gullar ekdik gapida fonetik (tovushlar tizimi, ohang), leksik (so‘zlar), morfologik
(grammatik shakllar) va uslubiy (masalan, so‘zlovchining munosabati yoki uslubiy
betaraflik) sathlar o‘z izini qoldirgan. Formal sintaksis nutqiy parchani shu holida,
turli   mohiyat   zarralarining   qorishmasi   sifatida   o‘rganadi   va   uning   qorishmaligiga
e’tibor   qaratmaydi.   Substansial   sintaksis   esa   nutqiy   parchada   qorishgan,
sintaksisga   daxldor   bo‘lmagan   jihatlarni   e’tibordan   soqit   qiladi.   Formal   sintaksis
keltirilgan   gapni   muayyan(aniq)lik   sifatida   e’tirof   etsa,   substansial   sintaksis   unda
turli   hodisalar   qorishganligi   sababli   mohiyatini   anglash   mushkulligini   hisobga
olgan holda mavhum (noaniq)lik sifatida qaraydi. 
Qorishiq   hodisalar   chetlashtirilgan   mohiyat   «tozalangan»ligi   uchun
substansial   sintaksis   tomonidan   muayyanlik,   bevosita   kuzatishda   berilmaganligi
uchun   esa   u   formal   sintaksis   tomonidan   mavhumlik   sifatida   qaraladi.   Demak,
12 formal   sintaksis   asosiy   diqqatini   hodisalarning   zohiriy   (bevosita   kuzatishda
berilgan)   tomoniga,   substansial   sintaksis   esa   botiniy   (bevosita   kuzatishda
berilmagan, ichki) tomoniga qaratadi. Ular bir-birini ham taqozo, ham inkor etadi.
Formal  sintaksis   mutlaq   hodisalar   bilan,  substansial  sintaksis   esa   mutlaq   mohiyat
bilan shug‘ullanadi, ularning vazifalarini butunlay qarama-qarshi qo‘yish mumkin
emas.   Chunki   formal   sintaksis   mohiyatga   intilganligi   kabi   substansial   sintaksis
ham   faqat   formal   sintaksis   to‘plagan   hodisalargagina   tayanadi.   Bunda   formal   va
substansial sintaksisning o‘rganish manbalari jihatdan qarama-qarshiligi so‘nadi.
Sintaksis   va   uning   tadqiq   manbai .   Til   o’z   ijtimoiy   vazifasini   sintaktik
qurilma   -     gap   vositasida   amalga   oshiradi.   Tildagi   barcha   -   fonetik,   leksik,
morfologik   hodisalar   ana   shu   sintaktik   qurilishga   xizmat   qiladi.   Biroq   bular
sirasida   leksika   va   morfologiyaning   til   grammatik   qurilishidagi   ishtiroki   bevosita
muhimdir. Zero, har qanday sintaktik hodisada so’z va morfologik ko’rsatkichlarni
ko’ramiz.   Shu   boisdan   sintaktik   mohiyatlarni   belgilashda   leksik   va   morfologik
omillarga tayaniladi. 
Grammatika morfologiya va sintaksisni o’z ichiga oladi. Morfologiya, asosan,
sintaktik qurilish vositalari bo’lmish grammatik ko’rsatkichlar tizimi - morfologik
kategoriyalarni   o’rganadi,   ularning   umumiy   va   xususiy   grammatik   ma‘no   (UGM
va XGM) larini o’rganadi. Shuningdek, u so’z turkumlarining umumiy grammatik
xossalarini   ham   tekshirib   keladi.   Aslida,   morfologiyaning   tekshirish   manbai   yo
leksik, yo sintaktik tabiatga ega bo’ladi. Masalan, so’z turkumlari lug’aviy ma‘nosi
yaqin so’zlarning yuksak darajadagi  umumlashmasi,  so’zlarni  bosqichma-bosqich
birlashtirib   borish   natijasida   hosil   qilingan   katta   guruhlardir.   Demak,   so’z
ma‘nolari   umumlashuvi   pog’onasining   yuqori   zinasi   morfologik   mohiyat   sifatida
qaraluvchi so’z turkumlaridir.
Morfologik k o’ rsatkichlar ikkiga b o’ linadi:
1. lug’aviy shakl hosil qiluvchi qo’shimchalar;
2. sintaktik shakl hosil qiluvchi qo’shimchalar.
Lug’aviy   shakl   hosil   qiluvchi   ko’rsatkichlar   leksemalarning   lug’aviy
ma‘nosiga   ta‘sir   qilib,   odatda,   leksik   ahamiyatga   ega   bo’ladi.   Masalan,   o’qigan
13 bola   birikmasidagi   o’qigan   lug’aviy   shakli   -gan   ko’rsatkichini   olib,   lug’aviy
ma‘nosidagi «harakat» semasini kuchsizlantiradi va buning evaziga «belgi» ma‘no
bo’lakchasiga ega bo’ladi.
Aloqa-munosabat   (sintaktik)   shakllari   so’zlarning   lug’aviy   ma‘nosiga   ta‘sir
qilmasdan,   ularni   sintaktik   aloqaga   kiritish   uchungina   xizmat   qiladi.   Masalan,
kitobni   olmoq   birikmasidagi   tushum   kelishigi   qo’shimchasi   kitob   leksemasini
olmoq fe‘liga tobelash vazifasini bajarmoqda.
Aytilganlardan   xulosa   qilish   mumkinki,   so’z   turkumlari   yuksak   lug’aviy
umumlashtirish,   so’zlarni   umumiy   belgilari   asosida   birlashtirish   natijasi   bo’lsa,
grammatik   ko’rsatkichlarning   bir   qismi   leksik   va   bir   qismi   sintaktik   ahamiyatga
egadir.   Demak,   tilshunos   I.I.Meshchaninov   ta‘biri   bilan   aytganda,   morfologiya
aslida leksik va sintaktik jihatlar birligidir.
Sintaksis   (gr.   sintaxys   -   tuzish,   qurish)ning   asosi   gap   haqidagi   ta‘limotdir.
Gaplar,   aslida,   so’zlarning   erkin   birikuvlariga   ham   asoslanganligi   tufayli
so’zlarning bog’lanish qonuniyatlari, so’z birikmalari ham sintaksisda o’rganiladi.
Atom   xususiyatlari   va   ularning   birikish   qonuniyatlarini   ochish   molekula   tabiatini
o’rganishga   bo’ysundirilganligi   kabi   so’z   birikmalarini   o’rganish   ham   gap
ta‘limotining tarkibiy qismi bo’lib, undan ajratilgan holda qaralishi mumkin emas.
Sintaksis   so’zlarning   har   qanday   birikuvlarini   emas,   balki   hokim-tobelik
munosabatiga   kirishgan   erkin   nutqiy   birikuvlar   va   ularning   lisoniy   mohiyatlarini
tekshiradi.   Qaysidir   yo’sindagi   so’zlarning   birikuvlari   sanalmish   qo’shma   so’zlar
(uchburchak,   ertapishar,   sotib   olmoq),   frazeologik   birliklar   (ilonning   yog’ini
yalagan,   po’konidan   yel   o’tmagan,   ko’ngli   bo’sh)   sintaksisning   tadqiq   doirasidan
chetda qoladi. Chunki ular erkin bog’lanishga ega emas.
Sintaksis atamasi, grammatika atamasining o’zi kabi, zulma‘nayn (ikki ma‘noli)
dir:
1)tilning sintaktik qurilishi; 
2)grammatikaning tarkibiy qismi.
Biz atamani ana shu ikkinchi ma‘nosida qo’llab, birinchi ma‘no ifodasi uchun
sintaktik qurilish atamasini ishlatamiz.
14 Asosiy   sintaktik   birliklar .   So’z   birikmasi   va   gap   sintaksisning   asosiy
birliklaridir. Shunga ko’ra, sintaksis uchga bo’linadi;
so’z shakli sintaksisi:
so’z birikmasi sintaksisi;
gap sintaksisi;
So’zlarning   nutqda   o’zaro   aloqaga   kirishuvidan   so’z   qo’shilmalari   vujudga
keladi. So’z qo’shilmalarini ikki guruhga birlashtirish mumkin:
gap (osmon tip-tiniq);
so’z birikmasi (tip-tiniq osmon);
Til   jamiyatda   aloqa   qilish,   axborot   uzatish   vositasi   hisoblanadi.   Axborot
uzatish   esa   gap   orqali   amalga   oshiriladi.   Demak,   gap   fikr   ifodalaydi.   So’z
birikmasi   fikr   emas,   balki   so’z   kabi   tushuncha   ifodalaydi.   (Biroq   so’z   birikmasi
ifodalagan   tushuncha   so’z   ifodalagan   tushunchadan   farqlanadi.)   Ko’rinadiki,
sintaksisning   bosh   birligi   gap   bo’lib,   so’z   birikmasi   so’z   kabi   bevosita   yoki
bilvosita uning tashkil etuvchisidir.
Sintaktik birliklar – gap va so’z birikmalari – so’zlarning qo’shilishidan hosil
bo’lishi,   bu   qo’shilishning   esa   turli   vosita   (qo’shimchalar,   yordamchi   so’zlar)   va
usul   (masalan,   tobe   aloqaning   turlari)   lar   orqali   yuzaga   kelishi   sintaksisning
boshqa sathlar bilan zich aloqada ekanligini ko’rsatadi. Demak, nutqda:
1.So’z boshqa so’z bilan tobe yoki hokim mavqeda bog’lanadi. Buning uchun
u   ma‘lum   bir   grammatik   shaklga   ega   bo’ladi   (uyga   bormoq,   a‘lochi   o’quvchi).
Grammatik shakllangan so’z sintaksisi so’z shakl sintaksisi deb yuritiladi.
2.So’zlar   o’zaro   sintaktik   bog’lanib,   tushuncha   ifodalovchi   birlik   -   so’z
birikmasi   vujudga   keladi.   So’zlarning   o’zaro   birikib   tushuncha   ifodalovchi   birlik
hosil qilish qonuniyatlarini o’rganish so’z birikmasi sintaksisining vazifasidir.
  3.So’zlar   o’zaro   bog’lanib,   fikr   ifodalashga   ixtisoslashgan   nutqiy   birlik   -
gapni   shakllantiradi.   Gap   hosil   qilish   qonuniyatlari   bilan   gap   sintaksisi   mashg’ul
bo’ladi.
  LSQ   tushunchasi .   Fonetika,   leksika   va   morfologiyada   bo’lganligi   kabi
sintaksisda   ham   lisoniy   va   nutqiy   jihatlar   farqlanadi.   Ma‘lumki,   lisoniy   hodisalar
15 bevosita   kuzatishda   berilmaganlik   (moddiylikdan   xolilik),   miqdoran   cheklilik,
takrorlanuvchanlik,   ijtimoiylik   va   majburiylik   belgilariga   ega   bo’lib,   bevosita
kuzatishda   berilganlik,   miqdoriy   cheklanmaganlik,   betakrorlik,   individuallik,
ixtiyoriylik sifatlariga ega bo’lgan nutqiy hodisalarga qarama-qarshi turadi.
Nutqiy   sintaktik   birliklar   sifatida   nutqda   qo’llaniladigan,   sezgi   a‘zolariga
ta‘sir qiladigan o’qish, yozish, aytish, eshitish mumkin bo’lgan so’z birikmalari va
gaplar tushuniladi. Lisoniy sintaktik birliklar esa so’z birikmasi va gap hosil qilish
qoliplaridir.   Biz   ularni   lisoniy   sathga   tegishli   bo’lganligi   uchun   lisoniy   sintaktik
qolip (qisqacha LSQ) lar deb ataymiz.
LSQ nima?
G’isht   quyuvchi   usta   g’isht   quyishda   qolipdan   foydalanadi.   Loyni   qolipning
kataklariga   joylashtirib,   u   qolip   shaklini   olgach,   qolipdan   chiqarib   to’kadi.   Qolip
asosida   qancha   g’isht   quyilsa   ham,   g’ishtlarning   barchasi   bir   xil   shaklga   ega
bo’ladi. Bu bir xillik g’ishtlarning o’ziga bog’liq bo’lmay, qolipning xususiyatlari
bilan aloqadordir.
LSQlar  ham  g’isht  qoliplariga o’xshaydi.  Inson  ongida ham  so’zlash,  nutqni
shakllantirish maqsadida leksemalarni so’z birikmalari shakliga keltirish, gap hosil
qilish qoliplari mavjud. Ular LSQlar, modellar, konstruktsiyalar, qurilmalar tarzida
nomlansa-da,   aslida,   bir   tushunchani   ifodalaydi.   Masalan,   kitobni   o’qimoq   kabi
cheksiz   birikmalarni     chiqaradigan   [ot   +   fe‘l]   so’z   birikmasi   qolipi,   qanday
nomlanmasin, bu uning mohiyatiga ta‘sir qilmaydi.
Qolip va nutqiy hosila (so’z birikmasi va gap) lar dialektik birlikdadir. Qolip
nutqiy hosilasiz o’lik va jonsiz, nutqiy hosila esa qolipsiz bo’lishi  mumkin emas.
Quyida   LSQ   va   nutqiy   so’z   birikmasi   hamda   gaplarning   bir-biriga
o’xshamaydigan, farqli xususiyatlarini bayon etamiz.
1.LSQning   moddiylikdan   xoliligi   va   nutqiy   hosilaning   moddiylikka   egaligi.
LSQlar jamiyat a‘zolari  ongida mavjud bo’lib, kishilarning erkin birikmalar hosil
qilish   ko’nikmasi   sifatida   uzoq   vaqtlar   davomida   shakllanadi.   Bu   ko’nikmalar
bo’lmasa, inson birikmalar hosil qila olmaydi. Bunga quyidagi dalil asosida  amin
bo’lishimiz   mumkin.   Deylik,   biror   tilni,   masalan,   ingliz   tilini   o’rganmoqchi
16 bo’lgan kishi ongida bu tilga xos birikma tuzish ko’nikmasi - LSQ shakllanmagan
bo’lsa, o’zbekcha kitob va o’qimoq so’zlarining ingliz tilidagi a book     va to read
muqobillarini   bilsa-da,   birikma   hosil   qila   olmaydi   yoxud   o’zbek   tiliga   xos   [ot   +
fe‘l]   qolipi   asosida     a   book     to   read     deya   oladi,   xolos.   Ingliz   tilida   esa   kitobni
o’qimoq birikmasini  hosil qiluvchi LSQ [to V+ the N] ko’rinishida bo’lib, undan
to read the book,  to write the letter kabi hosilalar paydo bo’ladi.
Ma‘lum bo’ladiki, LSQlar jamiyat a‘zolari ongida yashaydi va moddiy
qiyofaga   ega   emas.   Uni     sezgi   a‘zolari   asosida   bilib   bo’lmaydi.   Qoliplardan
chiqqan nutqiy   hosilalarni esa aytish, eshitish, yozish va o’qish mumkin ekan, bu
ularning moddiylikka egaligidir.
1.LSQlarning ijtimoiyligi va nutqiy birikmalarning individualligi. LSQlar bir
kishi   tomonidan   emas,   balki   shu   tilda   so’zlashuvchi   jamiyatning   barcha   a‘zolari
tomonidan   uzoq   vaqtlar   davomida   shakllangan.   Shuningdek,   ular   bir   kishi   uchun
emas,   balki   jamiyatning   shu   tilda   so’zlashuvchi   barcha   a‘zolari   uchun   birday
xizmat qiladi. Bu LSQlarning ijtimoiy tabiatga egaligini ko’rsatadi.
LSQlar asosida vujudga keluvchi nutqiy hosilalar har bir kishi nutqida o’ziga
xosdir.   Masalan,   kitobni   o’qimoq   so’z   birikmasi   har   bir   so’zlovchi   nutqida
o’zgachadir.   Bu   nutqiy   hosilalar   kimning   nutqiga   tegishliligi,   aytilgan   o’rni   va
zamoni,   aytilish   maqsadi   va   sharoiti   kabi   qator   belgilari   bilan   bir-biridan
farqlanadi.   Hatto   bir   kishi   nutqida   aytilgan   ikkita   (kitobni   o’qimoq   va   kitobni
o’qimoq) so’z birikmasidan ikkinchisi birinchisining aynan takrori emas. Zero, bu
nutqiy hosilalar hech bo’lmaganda zamoni   bilan farqlanadi. Nutqiy hosilalarning
individualligi (alohidaligi)ni ana shunday tushunmoq lozim.
2.LSQlarning  takrorlanuvchanligi  va  nutqiy  hosilalarning  betakrorligi.  Qolip
har bir g’ishtda o’z izini qoldiraverganligi kabi LSQ ham har bir so’z birikmasi va
gapda   takrorlanaveradi.   Lekin   ikkinchi   g’isht   birinchi   g’ishtning   takrori
bo’lmaganligi   kabi,   nutqiy   hosilalarga   ham   betakrorlik   xos.   Aslida   borliqda
bevosita   kuzatishda   berilgan   birorta   hodisada   takroriylik   yo’q.   Kesilgan   daraxtni,
qayta   ekib   bo’lmaganligi   kabi   qolipdan   chiqqan   so’z   birikmasini   qayta   aytish,
17 yozish   mumkin   emas.   Qayta   aytilgandek   tuyulgan   so’z   birikmasi,   aslida,   boshqa
hosiladir. 
3.LSQlarning cheklanganligi va nutqiy hosilalarning cheksizligi. G’isht qolipi
bitta,   undan   chiqqan   g’ishtlarning   hisobiga   yetib   bo’lmaydi.   Shuningdek,   deylik,
[ott.k.+fe‘l] qolipi bitta bo’lib, undan   kitobni o’qimoq, qalamni sotmoq kabi so’z
birikmalarini ming-minglab hosil qilish mumkin. Bugungi kunda o’zbek tilida so’z
birikmasi   hosil   qilishning   18   ta   ustuvor   qolipi   aniqlangan.   (Ular   haqida   “So’z
birikmasi”   faslida   bahc   yuritiladi.)   Bu   qoliplardan   chiqqan,   chiqayotgan   va
chiqadigan   nutqiy   so’z   birikmalari   miqdorini   tasavvur   ham   qilib   bo’lmaydi.   Gap
qoliplari va ularning hosilalari ham xuddi shunday.
4.LSQlarning majburiyligi va nutqiy hosilalarning ixtiyoriyligi. O’zbek tilida
so’zlashuvchi  kishilar  nutq jarayonida  so’z birikmasi  tuzishga ehtiyoj  sezar  ekan,
bunda   LSQning   yuqorida   aytilgan   18   ta   turidan   foydalanishga   majbur.   Ularning
LSQlarni o’zgartirishga, yangi-yangi LSQlar tuzishga til “qonunchiligi” tomonidan
yo’l   qo’yilmadi.   Biroq   nutqiy   so’z   birikmasi   hosil   qilish-qilmaslik,   qanday
so’zlarni   tanlashi   so’zlovchining   ixtiyorida   bo’lib,   xohlasa   tuzib,   xohlamasa
tuzmasligi mumkin. 
18 II.BOB. Sintaksisda o‘ziga xos bahs va munozarali jihatlar
2.1.Sodda gap va Qo‘shma gap
Turkiy   tillarda   ham   hukm   unsurlari   bo lgan   bosh   bo laklar   (subekt   vaʻ ʻ
predikatlarga   analogik   holda)   har   qanday   gapning   asosini   tashkil   etadi,   deyiladi.
Natijada   tilshunoslikdagi   nazariy   konsepsiyalar   va   konkret   sintaktik
konstruksiyalarning   xususiyatlari   o rtasida   turli   chalkashliklar   vujudga   keladi.	
ʻ
Chunonchi, o zbek tilida sodda gap doirasida kesim hamma vaqt shaxs-son, mayl,	
ʻ
zamon   ko rsatkichlari   bilan   shakllangan   bo ladi   deb,   uqtiriladi   va   bir   predikativ	
ʻ ʻ
markazdan iborat bo lgan gap sodda gap, ikki va undan ortiq predikativ markazdan	
ʻ
iborat bo lgan gap qo shma gap hisoblanadi. Lekin an anaviy sintaksisda qo shma	
ʻ ʻ ʼ ʻ
gap   tarkibida   qo llangan   kesimlar   har   doim   ham   shu   ko rsatkichlar   bilan   (shaxs-	
ʻ ʻ
son,   zamon,   mayl   ko rsatkichlari)   shakllangan   bo lmaydi   va   shunga   qaramay,   bu	
ʻ ʻ
qismlar qo shma gapning komponentlari – sodda gap deb uqtiriladi: Sen kelgach,	
ʻ
men   ketaman   va   boshqalar.   Vaholanki,   Sen   kelgach...,   Sen   kelganda...,   Sen
kelgandan   keyin...   kabi   qurilmalarda   sodda   gaplarga   xos   bo lgan   na   mazmun,   na	
ʻ
ohang   tugalligi,   na   grammatik   shakllanish   (shaxs-son,   zamon,   mayl
ko rsatkichlari) bor. Bunday anglashilmovchilikni yuzaga keltirgan omil yuqorida	
ʻ
ko rib o tilgan Sen kelgach, men ketaman gapining rus tilida 
ʻ ʻ Когда   ты   придешь ,  я
уйду   .   deb   ergash   gapli   qo shma   gap   tarzida   berilishidadir.   Chunki   Sen   kelgach,	
ʻ
men   ketaman   tipidagi   gaplarni   qo shma   gap   sifatida   baholashga   imkoniyat	
ʻ
beradigan,   yuqorida   keltirilgan   rus   tili   me yoridan   boshqa   o zga   asos   yo q;	
ʼ ʻ ʻ
sub ekt-predikat munosabatlari va ularni to la-to kis “ega-kesim” munosabatlariga	
ʼ ʻ ʻ
ko chirishdan   o zbek   tilshunosligi   60-   yillarning   boshidayoq   voz   kechgan   edi.
ʻ ʻ
Negaki, Sen kelgach qabilidagi predikativ aloqa sen kecha ko rgan tarkibida ham	
ʻ
bordir (Sen kecha ko rgan qizni biz bugun uchratmadik). Bu gapdagi ham sub ekt	
ʻ ʼ
ikkita   –   sen   va   biz,   predikat   –   harakat   ham   ikkita   va   har   bir   harakatning
bajaruvchisi   alohida   sen   ko r   –   biz   uchrat.   Lekin   bunday   qurilmalar,   ya ni   Sen	
ʻ ʼ
kecha kurgan qizni biz bugun uchratmadik gapi qo shma gap deb baholanmaydi. 	
ʻ
Mantiqiy sub ekt-predikat munosabatlari to ppa-to g ri grammatik ega-kesim	
ʼ ʻ ʻ ʻ
munosabatlariga  ko chirilganda   bunday  gaplar   ham   qo shma   gap  deb  baholanishi
ʻ ʻ
19 lozim   bo lar   edi.   Vaholanki,   bu   yo ldan,   yuqorida   aytib   o tganimizdek,   o zbekʻ ʻ ʻ ʻ
tilshunosligi   voz   kechdi.   Lekin   Sen   qizni   kurganda,   biz   uni   kuzatayotgan   edik
gapida   (sen   bizni   ko rganda   ...)   qo shma   gapning   tarkibiy   qismi   deb   baholash	
ʻ ʻ
chetlatilmadi.   Va   buning   boisi   yuqorida   aytilgan   yagona   asos:   o zbekcha   bu	
ʻ
gapning qurilishiga ruscha  Когда   ты   увидел   девушку ,  ми   её   провожали  qo shma	
ʻ
gapining mos kelishidir. 
Qo shma   gap   ikki   va   undan   ortiq   sodda   gapning   birikishidan   iborat   deb	
ʻ
sanaladi.   Bu   Sen   kelding,   men   ketaman   kabi   gaplarga   nisbatan   to g ridir,   chunki	
ʻ ʻ
ularning   har   biri   mustaqil   ravishda   gap   bo lib   kela   oladi:   Sen   kelding.  	
ʻ Men
ketaman. Lekin Sen kelgach, men ketaman gapida bu qoida qo l kelmaydi. Chunki	
ʻ
Sen kelgach tipidagi gap o zbek tilida yo q, u faqat qo shma gap tarkibida o zbek	
ʻ ʻ ʻ ʻ
an anaviy grammatika ilmidagina gap deb tan olinadi, xolos. Voqelik (o zbek nutqi	
ʼ ʻ
va   o zbek   ongi)   bilan   ilmiy   grammatika   orasida   bunday   ziddiyat   fan   uchun	
ʻ
bezararday ko rinsa-da (chunki biri fan, ikkinchisi – ong), tadris (metodika) uchun,	
ʻ
o zbek, tili qurilishini millionlab bolalarga o qitish uchun beqiyos murakkabliklar	
ʻ ʻ
tug dirdi.   Shuning   uchun   ilmiy   grammatika   bu   chigallikni   hal   etish   choralarini	
ʻ
ishlab   chiqdi.   An anaviy   sintaksis,   asosan,   mazmunga   tayanib   ish   ko rganligi	
ʼ ʻ
tufayli darslik va qo llanmalarda misol tariqasida berilgan ko p qo shma gaplarga	
ʻ ʻ ʻ
bir tomonlama yondashildi. Natijada ziddiyatlar tug ildi. Ergash gapli qo shma gap	
ʻ ʻ
haqida   fikr   yuritilganda,   ergash   gap   bosh   gapning   biror   bo lagini   izohlab,   unga	
ʻ
muqobil bo lib keladi deyiladi. Va kim mehnatni sevsa, uning ishi rivoj topadi kabi	
ʻ
misollarni   tahlil   qilib,   ergash   gap   bosh   gapdagi   olmosh   bilan   ifodalangan
qaratqichli aniqlovchini (uning) izohlab kelgan ergash gapli qo shma gapni sodda	
ʻ
ergash   gap   nomustaqil   sodda   gaplik   xususiyatini   yo qotib,   yoyiq   qaratqichli	
ʻ
aniqlovchiga   o tishini   (Mehnatni   sevganning   ishi   rivoj   topadi)   ta kidlaymiz.	
ʻ ʼ
Dushman   taslim   bo lmasa,   uni   yo q   qiladilar   tipidagi   gaplarga   kelganda,	
ʻ ʻ
yuqoridagi fikrning aksini aytib, ya ni unga zid borib, asosan, mazmunga tayangan	
ʼ
holda   shart   ergash   gapli   qo shma   gap   deyildi.   Nega   buni   vositasiz   to ldiruvchi	
ʻ ʻ
ergash gapli qo shma gap deyish mumkin emas edi? Nazarimizda, bu xil gaplarga	
ʻ
20 yo   sinkretik   qo shma   gaplarning   bir   turi   deb   qarash   kerak   yoki   qandaydirʻ
boshqacha baholash (shakl va mazmun planida ikkiga bo lib o rganish) lozim. 	
ʻ ʻ
Shart maylining qo shimchasi -sa sodda gapda shart holining, qo shma gapda	
ʻ ʻ
esa   ergash   gaplar   kesimning   ko rsatkichi   bo lib   keladi.   Mavjud   adabiyotlarda   -sa	
ʻ ʻ
unsurining   shart   ergash   gapli   ko rsatkichi   kesim   bo lib   kelishiga   urg u   berildi.	
ʻ ʻ ʻ
Ammo   boshqa   ergash   gaplar   kesimning   ko rsatkichi   bo lib   kelishi   yoki   kesim	
ʻ ʻ
tarkibidagi biror so zga qo shilib kelishi haqida hech nima (ba zi bir eslatishlardan	
ʻ ʻ ʼ
tashqari) deyilmadi. Lekin boshqa (shart ergash gapli qo shma gaplardan boshqa)	
ʻ
ergash gapli qo shma gaplarga berilgan misollar orasida kesimi shart fe li shaklida	
ʻ ʼ
bo lgan   gaplar   uchraydi.   Masalan,   shart   fe lining   quyidagi   ergash   gapli   qo shma	
ʻ ʼ ʻ
gaplar ergash gapining kesimi bo lib kelishiga misollar ko p: 	
ʻ ʻ
1) ega ergash gapning kesimi bo lib keladi:	
ʻ
(видео)
Brainberries
Har kimki vafo qilsa, vafo topqusidur, 
Har kimki jafo qilsa, jafo topqusidur. (B.); 
2)   kesim   ergash   gapning   kesimi   bo lib   keladi:   U   nima   ediki,   shitirlashi
ʻ
yurakka g'ulg'ula solsa?; 
3)   to ldiruvchi   ergash   gapning   kesimi   bo lib   keladi:   Yuragingda   nimaiki	
ʻ ʻ
bo’lsa, hammasini ayt. ("K.D."); 
4)   aniqlovchi   ergash   gapning   kesimi   bo lib   keladi:   Kimning   ko'ngli   to'g'ri	
ʻ
bo'lsa, uning yo‘li ham to‘g`ri.; 
6)   chog ishtirish   va   o xshatish   ergash   gaplarning   kesimi   bo lib   keladi:   Bu	
ʻ ʻ ʻ
yerda   tug ilgan   inson   qay   yo sinda   o ssa,   Xolmurod   ham   shunday   o sardi.	
ʻ ʻ ʻ ʻ
(P.Turs.); 
7)   sabab   ergash   gapning   kesimi   bo lib   keladi:   Qalandarov   Saidaning   zarbga	
ʻ
bunday epchillik bilan chap berishini  sira xayoliga keltirmagan bo lsa kerak, o zi	
ʻ ʻ
shoshib qoldi. (A.Qah.); 
8)   maqsad   ergash   gapning   kesimi   bo lib   kelad:   Yuksak   cho'qqilarni   zabt	
ʻ
etasan deb , otam Toshkentga jo'natganlar. 
21 Nazarimizda, -sa qayerda bo lsa,  u yerda shart  ma nosi  bor. Lekin shu shartʻ ʼ
ma nosining   qudrati   hamma   joyda   bir   xil   yoki   teng   emas.   Uning   ma nosi   bir	
ʼ ʼ
qurilma   (konstruksiya)da   kuchli   boshqa   bir   konstruksiyada   kuchsiz.   Substansial
yondashuvgina qo shma gaplar bobida -saning ana shu xususiyatlarini ochib, unga	
ʻ
o z   me yorida   to g ri   baho   berdi,   morfologik   talqin   bilan   sintaktik   talqin	
ʻ ʼ ʻ ʻ
qiyoslanib, mavjud ziddiyatlar bartaraf etildi4. 
Sodda   gaplar   tarkibiga   ko ra   ikki   –   bir   tarkibli   va   ikki   tarkibli   gaplarga	
ʻ
ajratiladi.   Kesimlari   bir   shaxs,   turli   zamonni   ko rsatib   turuvchi   Aybsiz   do'st	
ʻ
qidirsang,   do'stsiz   qolasan   tipidagi   gaplar   shaxsi   umumlashgan   sodda   gap   bo lib,	
ʻ
har ikki qism (komponent)ning ham egasi ifodalanmagan. Shu va shunga o xshash	
ʻ
gaplarning qo shma gap ko rinishida ergash gap egasining ifodalanmasligiga yo l	
ʻ ʻ ʻ
qo yilmaydi. 	
ʻ
O zbek   an anaviy   sintaksisida   bunday   muammolar   sirasini   yana   ko plab	
ʻ ʼ ʻ
keltirish   mumkin.   Lekin   markazida   ega   turgan   qo shma   gap   haqidagi   ta limot	
ʻ ʼ
sintaktik   hodisalar   talqiniga,   yuqorida   ko rib   o tilganidek,   qator   muammolarni	
ʻ ʻ
keltirishi  bilan  chegaralanmaydi, qator  masalalar, ayniqsa,  qo shma  gap va sodda	
ʻ
gaplarning o zaro munosabatlaridan kelib chiqadigan bir qator muammolar o zbek	
ʻ ʻ
tili   an anaviy   sintaksisida   chetlab   o tildi,   o rganilmay   qoldi.   Ulardan   asosiylarini	
ʼ ʻ ʻ
sanab o tamiz: 
ʻ
1)   sodda   gap   kesimi   tasdiq   yoki   inkor   shaklda   qo llanishi   tabiiy.   Xuddi	
ʻ
shuningdek, qo shma  gap kesimlari  ham tasdiq va inkor shaklda kelishi  mumkin.	
ʻ
Bunda, asosan, uch holat bo ladi: 	
ʻ
a) qo shma gap barcha qismlari (komponentlari) ning kesimlari inkor shaklda:	
ʻ
Sen   bormasang,   bahor   bo lmaydi,   ochilmaydi   bog larda   gullar.   Qarag aylar   barg	
ʻ ʻ ʻ
chiqarmaydi, o rmonlarga kelmas bulbullar. (H.Olim.); 	
ʻ
b)   qo shma   gap   barcha   qismlarning   kesimlari   tasdiq   shaklda:   Xulq-	
ʻ
odobimizga tarbiya zo r ta sir etadi, tarbiya nechog li to g ri bo lsa, xulq-odobimiz	
ʻ ʼ ʻ ʻ ʻ ʻ
shunchalik go zal bo ladi. (Oyb.); 	
ʻ ʻ
22 v) qo shma gap qismlaridan ba zi birining kesimi tasdiq, ba zi birining kesimiʻ ʼ ʼ
esa   inkor   shaklda:   Kishining   husni   jamoli   bo lmasa   ham,   so zlari   shirin   bo lsa,	
ʻ ʻ ʻ
unday odam elni o z tomoniga torta oladi. (Nav.) 	
ʻ
g)   qo shma   gaplarda   ham   inkor   -ma,   emas,   yo q,   na-na   kabi   unsurlar   va	
ʻ ʻ
ba zan   ularning   aralash   holda   kelishi   bilan   ifodalanadi:   U   kelgan   emas,   men   esa	
ʼ
borgan emasman. U kelgan emas, men ham bormadim kabi. 
d)   xuddi   sodda   gaplardagidek,   qo shma   gaplarda   ham   ba zan   ohang   inkorni	
ʻ ʼ
ifodalashga   xizmat   qiladi.   Masalan,   ohang   yordamida   U   kelmasa,   ha,   ketasan
singari   gaplarning   ikkinchi   qismidan   inkor   ma nosi   anglashiladi   va   bu   qo shma	
ʼ ʻ
gap U kelmasa, ketmaysan, U kelmasa, ketib bo psan singari qo shma gapiga teng
ʻ ʻ
keladi; 
2) sodda gap yig iq va yoyiq shakllarda qo llangandek, qo shma gap qismlari	
ʻ ʻ ʻ
ham   yig iq   va   yoyiq   holda   qo llanishi   mumkin.   Yig iq   qo shma   gaplarda   ayrim	
ʻ ʻ ʻ ʻ
unsurlar   qo llanmaydi,   masalan,   ikkinchi   darajali   bo laklar,   bog lovchilar,   kirish	
ʻ ʻ ʻ
bo laklar va h. Chunonchi, Ayt, kirsin – yig iq qo shma gap bo lib, har ikki qismi	
ʻ ʻ ʻ ʻ
birgina so zdan tashkil topgan, demak, har ikkisi yig iq shaklda qo llangan. Ayrim	
ʻ ʻ ʻ
qo shma   gaplarning   birinchi   qismi   (Padaring   ekan   ko p   fozil,   otang   kamolidin	
ʻ ʻ
senga   ne   hosil)   ba zilarining   ikkinchi   qismi   (Akalarim   qay   ahvolda   ekan   -	
ʼ
bilmadim)   (“O zbek   halq   ertaklari”)   yig iq   shakldadir.   Shu   kabi   gaplarning	
ʻ ʻ
kengaygan varianti turli shakllarda bo lishi mumkin, chunki har bir qismni cheksiz	
ʻ
ravishda kengaytirish imkoniyati bor; 
3)   sintaksisga   doir   adabiyotlarda   to liqsiz   gaplarda   gapning   zarur   bo laklari	
ʻ ʻ
ifodalanmaydi   deyiladi.   Bu   fikr   to g ri   emas.   Agar   zarur   bo lsa,   u   albatga,	
ʻ ʻ ʻ
ifodalanadi.   Aksincha,   juda   zarur,   muhim   bo lmasa,   ifodalanmaydi.   An anaviy	
ʻ ʼ
sintaksisda faqat to liqsiz sodda gaplar haqida fikr yuritiladi. Qo shma gap bobida	
ʻ ʻ
esa to liqsizlik hodisasi deyarli o rganilmagan. Aniqroq qilib aytganda, u butun bir	
ʻ ʻ
gapning yoki uning tarkiblaridan birining “tushib qolishi” ni anglatadi. Xuddi ana
shu “tushib qolish”, yuqorida eslatib o tilganidek, tashqi yoki ichki sabablar orqali	
ʻ
ro y beradi: 	
ʻ
23 –   Romanyanning   odamlari   shunaqa   beandisha,   pichoq   qo lga   kirdimi...   –ʻ
Ishni   pichoqqa   yetkazmaslik   chorasini   ko rsa   bo lar,   –deb   o ylayman.	
ʻ ʻ ʻ
(E.L.Voynich) 
Ko rinib   turibdiki,   bosh   gap   ro yobga   chiqmagan.   Xuddi   shunindek,   ergash	
ʻ ʻ
gaplar   ham   tushib   qolishi   mumkinligi   ta kidlanadi   va   to liqsiz   qo shma   gaplarni	
ʼ ʻ ʻ
turlarga  bo lish  quyidagicha  ko rsatiladi.  Barcha  to liqsiz  qo shma  gaplarni  uchta	
ʻ ʻ ʻ ʻ
yirik guruhga taqsimlanadi: 
1) to liqsiz bog langan qo shma gap; 
ʻ ʻ ʻ
2) to liqsiz ergashgan qo shma gap; 
ʻ ʻ
3) to liqsiz aralash tipli qo shma gap. 
ʻ ʻ
To liqsiz   qo shma   gaplar   masalasiga   boshqacha   yondashish   ham   mavjud.	
ʻ ʻ
Ma lumki,   qo shma   gap   qismlari   ifodalangan   voqea-hodisalar   bir-biri   bilan	
ʼ ʻ
mazmuman   bog liq  bo lishi   kerak.  Agar   bu  bog liqlik   bo lmasa,   Havo  isib   ketdi,	
ʻ ʻ ʻ ʻ
shuning   uchun   qor   yog di   deb   bo lmaganidek,   qo shma   gap   hosil   bo lmaydi.	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Yuqoridagi   fikr   (mazmunan   bog liq   bo lishi   shart   emas),   yuzaki   qaraganda,	
ʻ ʻ
keyingi   fikrga   (mazmunan   bog liq.   bo lishi   shart)   zid   keladi.   Bu   yerda   masalaga	
ʻ ʻ
bir   tomondan   emas,   balki   ikki   tomondan,   ya ni   ham   tashqi,   ichki   tomondan	
ʼ
yondashsak, bu zidlikni aniq tushunamiz. Ya ni tashqi tomondan qarasak, qo shma	
ʼ ʻ
gap   qismlari   ifodalangan   voqea-hodisalar   bir-biri   bilan   bog liq   emas,   ichki	
ʻ
tomondan   qarasak,   qo shma   gap   qismlari   bir-birlari   bilan   bog liq   bo lmasa   ham,	
ʻ ʻ ʻ
qo shma   gap   qismlarining   har   birida   o zicha   mazmun   qandaydir   bir   yoki   bir	
ʻ ʻ
qancha voqelik bilan bog liq. U voqelik esa grammatik shakllamagan bo ladi. Bu	
ʻ ʻ
grammatik   shakllanmagan   implitsit   holatda   bo lib,   qo shma   gap   qismlarni	
ʻ ʻ
jipslashtirib, yaxlitlik yaratib turadi.  Yaxlitlik yaratishda ohang (intonatsiya) va bir
paytlikning ham roli bor. Ana shu yuqoridagi fikrlardan kelib chiqib, eksplitsit va
implitsit   mazmunni   hisobga   olgan   holda   qo shma   gapni   ikkiga   bo lib   o rganish	
ʻ ʻ ʻ
mumkin: 
a) to liqsiz qo shma gaplar; 	
ʻ ʻ
b)to liq qo shma gaplar. 
ʻ ʻ
24 Ma lumki,   ohang   gap   hosil   qilishda,   qo shma   gap   qismlarini   bir-biri   bilanʼ ʻ
bog lashda   muhil   rol   o ynaydi.   Shunga   asoslangan   holda   an anaviy   sintaksisda	
ʻ ʻ ʼ
ohang   qo shma   gap   qismlarni   birikitiruvchi   asosiy   vositalardan   biri   deb	
ʻ
ta kidlanadi.  Bu to g ri  fikr. Lekin barcha qo shma gapga  nisbatan shunday  baho	
ʼ ʻ ʻ ʻ
berib bo lmaydi. Masalan, to liqsiz qo shma gaplarda ohang butunligining bo lishi	
ʻ ʻ ʻ ʻ
shart,   ammo   to liq   qo shma   gaplarda   bunday   ohang   butunlikning   bo lishi   shart	
ʻ ʻ ʻ
emas. Ohangning mana shunday roliga qarab qo shma gaplarni, to g rirog i, to liq	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
qo shma gaplarni ikkiga bo lib tekshirish mumkin: 	
ʻ ʻ
a) qismlari mazmun va ohang jihatdan yaxlitlik hosil qiluvchi to liq qo shma	
ʻ ʻ
gaplar; 
b)   qismlari   faqat   mazmun   jihatdan   yaxlitlik   hosil   qiluvchi   to liq   qo shma
ʻ ʻ
gaplar.   Bunda   qo shma   gapning   har   bir   qismi   o zining   tugallangan   ohangiga   ega	
ʻ ʻ
bo ladi; 	
ʻ
Yuqoridalardan   anglashiladiki,   qo shma   gap   bobida   o zbek   formal	
ʻ ʻ
grammatikasida   ancha   muammolar   mavjud   edi.   Qo shma   gap   tasnifidagi   mana	
ʻ
shunday har xil ziddiyatli talqinlar A.N.Kononovning turkiy tillarda qo shma gap	
ʻ
shu   vaqtga   qadar   hamma   e tirof   qiladigan   maqbul   bir   mezonga   ega   emasligi  	
ʼ ⁹
haqidagi fikrini yana bir bor tasdiqlaydi 
25 2.2. Uyushgan bo‘laklar.Gapda uyushiq kesim.
O zbek   tili   sintaksisining   eng   chigal   va   murakkab   masalalaridan   biri   –ʻ
uyushgan   kesim   masalalasi.   Chunki   uyushgan   bo laklarni   ajratishda   ularga	
ʻ
quyidagi talablar qo yiladi: 	
ʻ
1) ularning hammasi gapning ma lum bir bo lagiga bir tipda bog lanadi; 	
ʼ ʻ ʻ
2) sanash ohangi bilan aytiladi; 
3) so z turkumi va so z shakllari jihatdan ham bir xil bo ladi; 	
ʻ ʻ ʻ
4) bir-biri bilan tenglanish munosabati orqali bog lanadi. 	
ʻ
Uyushgan   bo laklarni   maxsus   o rgangan   olimlar   bu   ro yxatdagi   ayrim	
ʻ ʻ ʻ
holatlarni tuzatdilar va quyidagi belgilarni ilova qiladilar: 
5) uyushiq bo laklar turli so z turkumlari bilan fodalana oladi; 
ʻ ʻ
6) gapda har xil sintaktik vazifani bajarishi mumkin. 
Uyushgan   kesim   masalasiga   kelganda   ahvol   ancha   o zgaradi.   Yuqorida	
ʻ
aytilgan mezonlar Paxtakorlar paxtani ekdilar, sug ordilar va terdilar gapida to la-	
ʻ ʻ
to kis   saqlangan,   lekin   uyushgan   kesimlar   turi   yuqorida   keltirilganlar	
ʻ
bilan.cheklanmaydi.   Kesimlarda   uyushishning   o nlab   turlari   mavjud,   buni   butun	
ʻ
mohiyati   bilan   anglagan   A.G ulomov   va   M.Asqarova   kesimning   yana   bir   o ziga	
ʻ ʻ
xos xususiyatini aytib o tadilar: “Eng oxirgi kesim to la shakllangan bo lib (shunisi	
ʻ ʻ ʻ
mustaqil   kesim   sanaladi),   bundan   avvalgilari   ravishdosh   formasida   keladi:
O rganib,   bilib,   keyin   so ray   boshladi.”   5Bu   gapda   so z   o yini   ishlatilgan:   “...	
ʻ ʻ ʻ ʻ
shunisi (ya ni keyingisi – so ray boshladi – mualliflar) mustaqil kesim sanaladi.” 	
ʼ ʻ
Qolganlari-chi?! Bu savolga sintaktik mezon asosida emas, balki morfologik
omil   asosida   ular   tomondan   “ravishdosh   formasida   keladi”   degan   javob   beriladi.
Morfologiya   bobida   –   ravishdosh.   Bunga   shubha   yo q.   Sintaksisda-chi?!   Agar	
ʻ
uyushgan   kesim   bo lsa,   ular   nomustaqilmi?   Chunki   “eng   oxirgisi”,   “to la	
ʻ ʻ
shakllangan”,   “mustaqil”   kesim   sanaladi.   Agar   oxirgisi   “mustaqil”,   undan
avvalgilari mantiqan “nomustaqil” bo lsa, bu yerda uyushish yo q, negaki mustaqil	
ʻ ʻ
va   nomustaqil   bo laklar   uyushishi   mumkin   emas.   Agar   berilgan   tavsifdan	
ʻ
“mustaqil”   belgisini   chiqarib   tashlab,   misolda   ko rsatilgan   holatni,   bor   haqiqatni	
ʻ
aks ettirgan holda tavsiflamoqchi bo lsak, quyidagi shaklga ega bo lishi kerak: “...	
ʻ ʻ
26 fe l   bilan   ifodalanib   kelgan   kesimlardan   oxirgisi   to liq   shakllangan,   ya ni   tasdiqʼ ʻ ʼ
inkor, mayl  zamon,  shaxs-son  qo shimchalari  va ma nolarini  qabul  qilgan, undan	
ʻ ʼ
oldingilari   esa   ravishdosh   shaklida   kelishi   mumkin.”   Bunday   tavsif   esa,   uyushiq
bo laklarning   yuqorida   keltirilgan   uchinchisiga,   ya ni   ularning   so z   shakli   bir   xil	
ʻ ʼ ʻ
bo lishi mezoniga to g ri kelmaydi. 
ʻ ʻ ʻ
Uyushgan   kesimning   boshqa   gap   bo laklari   uyushishidan   farqlanishi   bu	
ʻ
hodisa talqiniga kiritilayotgan ayrim mulohazalardan ko rinib turibdi: “... uyushiq	
ʻ
bo lakning   kengaygan   komponenti   o z   ichida   uyushiq   bo lakka   ega   bo lishi   ham	
ʻ ʻ ʻ ʻ
mumkin”. “... Uyushiq kesim qismlari zamon, daraja, mayl, bo lishli-bo lishsizlik	
ʻ ʻ
jihatidan bir xil, ba zan esa har xil, lekin shaxs-son jihatidan doim bir xil bo ladi”	
ʼ ʻ
va “ma lum bir semalar bo yicha umumiylikka ega bo lishi mumkin.”6 	
ʼ ʻ ʻ
Bosh   bo laklar,   jumladan,   kesim   talqiniga   bag ishlangan   barcha   maxsus	
ʻ ʻ
tadqiqot ishlarida, asosan, an anaviy sintaksisda mavjud bo lgan fikrlar haqida gap	
ʼ ʻ
boradi.   Bulardan   xulosa   qilish   mumkinki,   uyushgan   kesim   masalasi   kesimni   va
uyushgan   bo laklarni   tadqiq   etib   kelgan   barcha   tilshunoslar   uchun   “to g anoq”	
ʻ ʻ ʻ
bo lib   kelgan.   Chunki   kesim   uyushishining,   ya ni   ikki   va   undan   ortiq   kesimning	
ʻ ʼ
bir   egaga   tobelanishning   shunday   holatlari   borki,   ularni   tadqiqotchilarimiz
tushuntira   olmaganliklari   uchun   “ko rmaganlar”   yoki,   aniqrog i   ko rishni	
ʻ ʻ ʻ
xohlamaganlar. Shulardan ayrimlarini sanab o tamiz: 	
ʻ
1)   uyushgan   kesimlar   turli   xil   so z   turkumlari   bilan   ifodalandi:   Yer.   –	
ʻ
Onaman,   bag ringa   tortadirman.   (E.Voh.)   Itingdurman,   kelibman   ostonangga.	
ʻ
(Huv.) ... ona man, yig layman. (“Turkiston”) 	
ʻ
2) uyushgan kesimlar bir-biridan batamom ajratilishi mumkin: Men kitoblarni
oldim,   ularni   dastalab,   changlarni   artib,   terib   qo ydim.   –   Men   kitoblarni   oldim.	
ʻ
Ularni dastaladim. Changlarni artdim. Terib qo ydim; 	
ʻ
3)   uyushgan   kesimlar   tasdiq   inkor,   mayl   zamon   shakllariga   ko ra   turli   xil	
ʻ
bo lishi mumkin: 	
ʻ
a) Shoira keladi, sizni ko radi;	
ʻ
b) Shoira keladi, sizni ko rmaydi 
ʻ
v) Shoira kelsa sizni ko radi; 
ʻ
27 g) Shoira kelsaydi, sizni ko radi va h.; ʻ
4)   uyushgan   kesimlar   bir-biri   bilan:   a)   teng   bog lovchilar   (biroq,   lekin,   yo,	
ʻ
yoxud, goh-goh va h;) yordamida birikadi: 
Men   keldim,   ammo   sizni   ko rmadim.   Siz   keldingiz,   biroq   gapirmadingiz.	
ʻ
O lim yo keldi, yo kelmadi; 	
ʻ
b) ergashtiruvchi bog lovchilar (agar, chunki, ...) yordamida birikadi: Agar siz	
ʻ
kelsangsiz,   albatta,   uni   ko rasiz.   Men   g alaba   qozonaman,   chunki   puxta	
ʻ ʻ
tayyorlandim; 
v)   -u,   -yu,  -da  va   h.  yuklamalari   yordamida   birikadi:   Lola   bu  gapni   ayti-yu,
uydan chiqdi va h. 
Demak, o zbek tilshunosligida an anaga aylangan uyushiq bo laklar haqidagi	
ʻ ʼ ʻ
ta limot   yo   asossiz,   yoinki   kesim   gap   sathida,   gap   qurilishida   tamoman   boshqa	
ʼ
mavqega   ega   bo lib,   uning   uyushishi   boshqa   gap   bo laklarining   uyushishidan	
ʻ ʻ
tubdan farq qiladi. Kesimlarning uyushishi bilan boshqa bo’laklarning uyushishini
bir   xil   xodisa   deb   bo’lmaydi.   Sababi   aniq:   Kesim   o’z   mohiyati   bilan   gapning
boshqa   bo’laklaridan   farq   qiladi,   ya’ni   u   hukmni   bildiruvchi   yagona   bo’lakdir.
Shuning uchun ham tilshunos olimlarning sodda gap asosiga kesimni olganlari har
tomonlama   maqulligi   asta-sekin   isbotlanib   bormoqda7.   Fikrimcha,   kesim   gap
bo’lagi sifatida uyushishi qaysidir ma’noda g’alizlikni keltirib chiqaradi. Uyushgan
gaplar   qatorida   tahlil   qilish   maqsadga   muvofiq   degan   fikrni   o’rtaga   tashlashni
taklif etaman. 
28 Xulosa
Bugungi   kunda   o zbek   formal   (an anaviy)   tilshunosligi   zaminida   vujudgaʻ ʼ
kelib, o ziga xos metodologiya, metodika va metodlari hamda tadqiq tamoyillariga	
ʻ
ega bo lgan o zbek substansial tilshunosligi, xususan, uning tarkibiy qismi bo lgan
ʻ ʻ ʻ
substansial   sintaksis   sohasi   keng   taraqqiy   etmoqda.   O zbek   substansial	
ʻ
tilshunosligi asosan o zbek tilini tadqiq etmoqda. Biroq uning tadqiq tamoyillarini	
ʻ
va   yondashuv   usullarini   dunyo   tillarini   tekshirishga   ham   joriy   etish   dunyo
miqyosida   to la   ma noda   Hind   tilshunosligi,   Iskandariya   tilshunosligi,   Arab	
ʻ ʼ
tilshunosligi,   Nemis   tilshunosligi,   Rus   tilshunosligi   qatorida   O zbek   tilshunosligi	
ʻ
vujudga   kelishini   ta minlaydi.   Umuman   olganda,   o‘zbek   tilshunosligida	
ʼ
shakllangan  sintaktik nazariyalar  o‘zbek  tili  grammatik qurilishini  turli  tomondan
o‘rganib,   uning   mohiyatini   ochish   borasida   o‘z   tadqiq   metodologiyasi   va   usullari
asosida   ulkan   ishlarni   amalga   oshirdilar   va   oshirmoqda.   Qo‘lga   kiritilgan   ilmiy
xulosalar   garchi   ziddiyatli   bo‘lsa-da,   ular   obyektiv   serqirralik   va   ziddiyatlilik
tabiatiga   ega   bo‘lgan   sintaktik   qurilishning   turli   tomonlarini   yoritishi   nuqtai
nazaridan   bir-birini   to‘ldiruvchilar   sifatida   o‘ta   qimmatli.   O‘zbek   tili   sintaktik
qurilishi   mohiyatini   idrok   etish   turli   sintaktik   yo‘nalishlarga   xos   xulosalarni
umumlashtirish asosidagina amalga oshirilmoqda.
29 Foydalanilgan adabiyotlar:
1.   Abuzalova   M.   O zbek   tilida   sodda   gapning   eng   kichik   qurilishi   qolip   vaʻ
uning nutqda voqelanishi: filol.fan. nomz…. diss. – Toshkent: 1994. 
2.   Bobokalonov   R.   O zbek   tilida   gap   sintaksisi   va   so z-gaplarning   sistem-	
ʻ ʻ
struktur talqini: monografiya. – Toshkent: Fan, 2006. 
3. H.G‘.Ne matov, R.Sayfullayeva. Zamonaviy O‘zbek Tili II jild. O zR Oliy	
ʼ ʻ
va   o rta   maxsus   ta lim   vazirligi,   Mirzo   Ulug bek   nomidagi   O zbekiston   Milliy	
ʻ ʼ ʻ ʻ
universiteti. – Toshkent.: Mumtoz so z, 2011 	
ʻ
4. Maqsudova M. So‘z-gaplar haqida. O‘zbek tilshunosligiga oid tadqiqotlar.
IV. Toshkent. 1992. 
5.   Ne matov   H.,   Sayfullayeva   R.,   Qurbonova   M.   O zbek   tili   struktural	
ʼ ʻ
sintaksisi asoslari. 1-qism. Lisoniy sintaktik qoliplar va valentlik. Filolog talabalar
uchun qo llanma. – T.: Universitet. – 1999. 	
ʻ
6.   Qurbonova   M.   Hozirgi   zamon   o zbek   tili:   sodda   gap   sintaksisi   uchun	
ʻ
materiallar. – Toshkent: 2002. 
7.   Yorov   Bekmamat.   Uyushiq   kesim:   Uning   zotiy   (substansial)   tabiati   va
gapdagi mavqeyi: filol.fan.nom....diss. - Toshkent: 2001 
8.G‘ulomov.A, Asqarova M. Hozirgi o‘zbek adabiy tili. Sintaksis. –Toshkent:
O‘qituvchi, 1987. 
9.   H.G’.Ne’matov, R.Sayfullayeva. Zamonaviy o’zbek tili. II jild.O’zR Oliy
va   o’rta   maxsus   ta’lim   vazirligi,   Mirzo   Ulug’bek   nomidagi   O’zbekiston   Milliy
universiteti. – Toshkent.: Mumtoz so’z,2011. B-19 
10.   N.Mahmudov.   A.Nurmonov.   O‘zbek   tilining   nazariy   grammatikasi.
Toshkent. O‘qituvchi. 1995 yil. 
11.     A.G‘ulomov.   M.Asqarova.   Hozirgi   o‘zbek   adabiy   tili.   Sintaksis.
Toshkent.n O‘qituvchi. 1987. 
12.  H.G’.Ne’matov, R.Sayfullayeva. Zamonaviy o’zbek tili. II jild.O’zR Oliy
va   o’rta   maxsus   ta’lim   vazirligi,   Mirzo   Ulug’bek   nomidagi   O’zbekiston   Milliy
universiteti. – Toshkent.: Mumtoz so’z,2011. B-29 
30

O'ZBEK TILSHUNOSLIGIDA SINTAKTIK NAZARIYALAR

MUNDARIJA:

Kirish………………………………………………………………………3

I.BOB. O‘zbek tili sintaktik ta’limoti……………………………………...6

1.1. Sintaksisning tadqiq manbayi va predmeti……………………………6

1.2 . Sintaktik aloqa haqida umumiy ma’lumot…………………………...12

II.BOB. Sintaksisda o‘ziga xos bahs va munozarali jihatlar………….19

2.1. Sodda gap va qo‘shma gap...................................................................19

2.2. Uyushgan bo‘laklar. Gapda uyushiq kesim…………………………..26

Xulosa……………………………………………………………………..29

Foydalanilgan adabiyotlar……………………………………………….30