Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 10000UZS
Hajmi 67.0KB
Xaridlar 29
Yuklab olingan sana 30 May 2024
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Pedagogika

Sotuvchi

Onajon Sharipova

Ro'yxatga olish sanasi 29 May 2024

46 Sotish

O‘zbek xalq pedagogikasi va islom ta’limotida ijtimoiy pedagogik g‘oyalar

Sotib olish
O`ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY TA`LIM, FAN VA
INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
FAN VA TEXNOLOGIYALAR UNIVERSITET I
“Himoyaga ruxsat etilsin ”
“Ijtimoiy fanlar” fakulteti
dekani 
____________ T.X.Chariyev 
“ ______ ”  _________ 2024 y
  “ Boshlang‘ich ta’lim ” yo‘nalishi
144 - BT(sirtqi)   guru h  talabasi
Eshmatova Gulshoda Ismatulla qizi
Fan nomi:  Boshlang‘ich ta’lim pedagogikasi
Mavzu :   O‘zbek xalq pedagogikasi va islom ta’limotida 
ijtimoiy pedagogik g‘oyalar
KURS ISHI
“ Himoyaga tavsiya etilsin ”
“ Pedagogika ”  kafedra mudiri:
______________ D.S.Saparboyeva  Ilmiy rahbar :  
Abdug‘aniyeva.Sh _______   
Toshkent-2024
1 MUNDARIJA:
KIRISH……………………………………………………………… 1
I.ISLOM DINIDA PEDAGOGLIK O‘RNI VA G‘OYALRI…………5
1.1  Islom ta’limotida ta’lim-tarbiya masalalarining ifodalanishi…….5
1.2 Qur’oni karim -axloqiy-falsafiy ta’limotlar manbai………13
II.XALQIMIZDA PEDAGOGIKANING RIVOJLANISH BOSQICHLARI VA
 HOZIRGI KUNDAGI O‘RNI…….22
2.1 O‘zbekistonda ijtimoiy pedagogikaning rivojlanish tarixi va xalq og‘zaki 
ichodining o‘rni……22
2.2 Ijtimoiy   pedagogikaning maqsadi , vazifalari, ob'ekti va predmeti……36
XULOSA…………………………………………………………….43
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI………………
2 KIRISH
Birinchi   prezidentimiz   I.A.   Karimov:   “Biz   tariximiz,   madaniyatimizni   o‘zimiz
uchun   va   butun   dunyo   uchun   qayta   tiklayapmiz...   Ularni   asrab-avaylash,
ko‘paytirish,   ana   shu   ma‘naviy   xazinadan   mumkin   qadar   ko‘proq   odamlarni
baxramand etish nechog‘lik muhim ekanligini anglab yetdik”,-degan edi. 
Milliy istiqlol tufayli ana shu vazifalarni tula amalga oshirish imkon tug‘ildi.
Milliy   o‘zlikni   anglash   imkoniga   ega   bldik.   Xalq   pedagogikasi   manbalarni
o‘rganish ushbu vazifalarni amalga oshirishga yanada ko‘proq imkon beradi. 
Milliy   istiqlolgacha   xalq   pedagogikasi   manbalarini   sinfiy   kurash   haqidagi
ta‘limot   asosi.da   baholab   keldik.   Barcha   ma‘naviy   qadriyatlarni   ikki   zid   qismga
ajratish oqibatida, ularning ko‘pchiligidan maxrum bo‘ldik. Oqibatda xalq tarbiya
usullari eskilik sarqiti deb qaraldi. 
Etnopedagogika   manbalari   xalq   ma‘naviyati   va   madaniy   boyliklarining
tarkibiy qismidir. Xalqning ‘zi hayot ekan uni yo‘qotib bo‘lmaydi. Etnopedagogika
asarlari xalq og‘zaki  ijodi maxsuli  bo‘lib, og‘zakichilik asosida avloddan-avlodga
o‘tib   kelgan.   Shu   jarayonda   uning   turli   janrlari   afsona,   rivoyat,   ertak,   doston,
maqol,   matal,   topishmoq,   olqish,   qarg‘ish,   marsiya,   aytishuv,   naql,   latifa,   askiya,
lof,   erkalama,  masxaralama,   ovutmachoq,   sanama,   chorlama,   tez   aytish,   marosim
va mavsumiy qushiq va aytimlar vujudga kelgan. Ularning mazmunida pedagogik
fikrlar   targ‘ib   etilgan.   Modomiki   shunday   ekan,   ularni   xalq   madaniy   merosi
sifatida   ilmiy   pedagogik   jihatdan   o‘rganish   va   ilg‘or   jihatlaridan   pedagogik
amaliyotda   foydalanish   zamon   talabi,   milliy   mafkuramiz   taqozasi   hisoblanadi.
Bo‘lajak   pedagogik   kadrlar   etnopedagogika   ilmini   o‘z   kasbiy   bilimining   tarkibiy
qismi sifatida o‘rganishi zarur bo‘ladi. 
Xalq   pedagogikasida   ta‘lim   va   tarbiya   masalalari   yaxlit   pedagogik
jarayonning   ajralmas   qismlari   sifatida   talqin   etiladi.   Shaxsiy   namuna,   ishontirish,
o‘rgatish,   talab   va   iltimos,   maslahat,   va   taklif,   ma‘qullash,   izza   berish,
rag‘batlantirish   va   jazolash   singari   rang-barang   tarbiya   metodlari   o‘z   aksini
topganki ulardan xar qadamda pedagogik amaliyotda foydalanish mumkin. 
3 Xalq   pedagogikasida   komil   inson   tarbiyasi   faqat   ota-onaning   vazifasi   emas,
balki  butun jamiyatning vazifasi sifatida talqin qilinada.  Ayni payt tarbiyada ota-
ona,   oilaning   ahamiyati   inkor   qilinmaydi.   “Qush   uyasida   ko‘rganini   qiladi”,
“Onasini   ko‘rib   qizini   ol”,   “Bir   bolaga   yetti   mahalla   ota-ona”   singari   maqollar
shundan   darak   beradi.   Demak,   etnopedagogikada   tarbiya   ijtimoiy   vazifa   deb
qaraladi.   Shunga   o‘xshash   fikrlar   bilan   fanni   o‘rganish   asnosida   alohida
mavzularni o‘rganish jarayonida tanishamiz. 
Tadqiqot   maqsadi:   O‘zbek   xalq   pedagogika   va   uning   tarbiyaviy
imkoniyatlari hamda istiqbollarini tadqiq etish
Tadqiqot   obyekti:   O‘zbek   xalq   pedagogikasi   manbalari,   g‘oyalari   va
tamoyillari 
Tadqiqot  predmeti:   O‘zbek xalq pedagogikasining  tarbiyaviy imkoniyatlari
va istiqbollari
Tadqiqot vazifalari:
1. Mavzuga oid ilmiy-nazariy manbalar, darslik va qO‘llanmalar hamda ilmiy
tadqiqot ishlarini tahliliy O‘rganish;
2. Xalq pedagogikasining paydo bO‘lish tarixini yoritish;
3. Xalq og‘zaki ijodi va uning bola tarbiyasidagi O‘rni va ahamiyatini tadqiq
etish
4. O‘zbek xalq pedagogikasida urf-odatlarning O‘ziga xos o‘rnini aniqlash.
Tadqiqotning metodologik asoslari:  O‘zbekiston Respublikasi «Kadrlar 
tayyorlash milliy dasturi» va «Ta’lim to‘g‘risida»gi Qonuni, o‘zbek xalq 
pedagogikasi manbalari, pedagogika va pedagogika tarixiga oid manbalar, o‘zbek 
xalq pedagogikasi sohasidagi ilmiy tadqiqot ishlari.
4                 I.ISLOM DINIDA PEDAGOGLIK O‘RNI VA G‘OYALRI.
1.1  Islom ta’limotida ta’lim-tarbiya masalalarining
ifodalanishi
                    Islom, din, jahon, taraqqiyot, ma’naviyat, madaniyat, ta’lim, tarbiya.
Jahon   dinlaridan,   umumbashariy   taiimotlardan   boiib   hisoblangan   Islom   dini
insonga   mohiyat,   faoliyatiga   maqsad   va   yo‘nalish   bemvchi,   jamiyat   a’zolari
o6rtasidagi   munosabatlami   muvofiqlashtirib,   birlashtirib,   ijtimoiy-ma’naviy
taraqqiyotni tezlashtirish uchun xizmat qiladigan ma’naviyat, ma’rifat odob-axloq
tarbiyasining   barcha   meammolarini   o‘z   ichiga   qamrab   oladi.   Umuman   olganda,
islom   dini   yosh   avlodning   ma’naviy-ma’rifiy   kamolotiga   oid   boigan   fikrlar,
qarashlar,   taiimotlaming   mukammal   manbai,   yaxiit   ilmiy-dunyoviy,   diniy
tizimidir.   Islom   dini   necha-necha   asrlar   mobaynida   odamlarni,   bani   bashariyatini
ulugc   maqsadlar   yoiida   birlashtirishga,   hamjihat   boiishga,   tinchlik-totuvlikni
mustahkamlashga, axloqiy va ma’rifiy kamolotga, halollik va poklikka, iymon va
e’tiqodga mehnatsevarlik va vatanparvarlikka, ezgulik va saxovatga, bag‘ri-kenglik
va   mehroqibatlilik,   ezgulik   maqsadlari   yo‘lida   qonun-   qoidaga   berishga,   o‘zaro
nizolar,   qonli   to‘qnashuvlarga,   milliy,   irqiy,   diniy   kamsitilishlarga   yo‘l
qo‘ymaslikka, umumiy uyimiz-kurrai zaminda do‘st-birodarlar, ahil hamkor boiib
yashashga,   umuminsoniy   madaniyat,   ma’naviyat   va   ma’rifat   boyliklaridan,   jahon
sivilizatsiyasi   yutuqlaridan   o‘zaro   bahramand   bo‘lishga   da’vat   etib   kelmoqda.
Arabiston yarim orolida uning ko‘p asrlik tarixi negizida shakllangan. U o‘ziga   xos
diniy-siyosiy   oqim ,   shuningdek,   umuminsoniy   taraqqiyotni   belgilab   berishda
muhim   ahamiyatga   ega   ma’naviy   omil   sanaladi.   Ayni   vaqtda   Islom   dini   kishilik
jamiyatining   ibtidoiy   davri   xususiyatlaridan   voqif   bo‘lish   va   O‘rta   asr   Uyg‘onish
davrining ro‘y berishi uchun ma’naviy-g‘oyaviy poydevor qo‘ygan ijtimoiy ehtiyoj
sifatida   yuzaga   keldi.   Islom   ta’limoti   o‘zining   insonparvar   g‘oyalari   va   ularni
insonlar ongida chuqur singdira olish imkoniyatlari tufayli o‘n to‘rt asrdan buyon
borliqni ong yordamida mafkuraviy tarzda idrok etishning asosiy shakllaridan biri
bo‘lib   kelmoqda.   Islom   ta’limotining   bu   qadar   ulkan   hududga   yoyilishi   va
5 umuminsoniy   qadriyat   sifatida   e’tirof   etilishida   Ollohning   rasuli   (erdagi   vakili)
bo‘lgan   payg‘ambar   Muhammad   Alayhis-salomning   o‘rni   va   shaxsiy   roli
beqiyosdir.   Qur’on   oyatlarini   o‘rganish   o‘zgalik   bilan   o‘zlikning   Islomdagi
uyg‘unlashuvini   aniq   belgilash,   uning   asoschisi   shaxsini   ko‘ra   olish,   his   qilish
imkonini   beradi.   Arab   istilochilarining   Movarounnahrdagi   g‘alabasidan   so‘ng
barcha   mustamlaka   mamlakatlar   qatori   u   yerda   ham   Islom   dinning   asoslari
xususida ma’lumot beruvchi muqaddas kitob – “Qur’on” yaratilgan til - arab tilini
o‘rganish   joriy   etildi.   Diniy   ulamolarning   maxsus   ko‘rsatmalariga   muvofiq
muqaddas   kitobni   boshqa   tillarga   tarjima   qilish   ta’qiqlandi.   SHu   bois   musulmon
maktablarida   asosiy   manbaning   tili   hamda   fan   sifatida   arab   tilining   o‘qitilishi
yo‘lga   qo‘yildi.   Mavjud   fanlarning   asoslari   arab   tilida   o‘rganila   boshlandi.   Arab
xalifaligi   tasarrufiga   olingan   barcha   mamlakatlarda   masjidlar   qoshida   maxsus
maktablar   tashkil   etildi.   Biroq   o‘g‘il   bolalargina   mazkur   maktablarda   savod
o‘rganish   huquqiga   ega   bo‘ldilar.   Maktablar,   shuningdek,   keyinchalik   bunyod
etilgan   va   maqomi   jihatidan   hozirgi   oliy   o‘quv   yurtlariga   teng   bo‘lgan
madrasalarda ta’lim va tarbiya ishlari shariat qoidalariga muvofiq yo‘lga qo‘yilgan
bo‘lib,   ushbu   o‘quv   maskanlarida   Islom   ta’limoti   xususida   ma’lumotlar   beruvchi
ilohiyot   fanlari   bilan   bir   qatorda   dunyoviy   fanlarning   asoslari   ham   o‘qitilgan.
Machitlar   qoshida   faoliyat   yuritgan   maktablarda   imomlar,   madrasalarda   esa
mudarrislar yoshlarga ta’lim va tarbiya berish ishi bilan shug‘ullanganlar.
              Bolalarga dastlabki saboq harflari o‘qishdan boshlangan, bu usulda har bir
bola alifbe tartibida harfning nomini bilib olishi (alif, be, te, se, va h.), so‘ngra shu
harflarni   qo‘shib   o‘qishni   mashq   qilar   edi.   Ana   shu   mashq   oxiriga   yetgandan
so‘ng,   bolalar   qo‘llariga   “Qur’on”   berilgan   va   domla
rahbarligida   “Qur’on”ning   har   bir   surasi   takrorlanib   o‘rganilar   edi.   Lekin
“Qur’on”ni o‘qish bolalar uchun juda og‘ir edi. Chunki maktablarda faqat og‘zaki
mashq   usuliga   —   “Savod”   chiqarilishiga   o‘tgach,   savod   chiqarish   yanada
qiyinlashdi.   Yozuv   alohida   “fan”   sifatida   ajratilib,   kotiblik   kasbiga
o‘qiyotganlargagina   yozuv   o‘rgatilar   edi.   Shunga   qaramay,   maktablarga   deyarlik
hamma   bolalar   tortiladi   va   “Qur’on”ni   o‘rganish   majbur   qilinib,   arab   bo‘lmagan
6 bolalar   uchun   uni   yodlash   har   qancha   og‘ir   bo‘lsa   ham,   Movarounnahr
maktablarida “Qur’on”ning bu usuli  qabul qilinadi  va to‘g‘ri  deb topildi. Bu usul
keyinchalik bolalarning madrasada  o‘qitish uchun ham  kerak edi. Asta-sekin ota-
onalar bolalarni 6-7, hatto 5 yoshidan maktabga bera boshlaydilar. “Qur’on”ni yod
bilgan   kishi   qori   deb   atalardi.   Qorilar   katta   hurmatga   sazovor   edilar.   Asta-sekin
o‘qimishli kishilar, ya’ni domla alohida ajralib, ular o‘z xonadonlarida ham maktab
ochadi.   Talabalar   maktabdor   domlalar   maktabida   husnixat,   og‘zaki   hisobni   ham
o‘rganar,   asta-sekin   fors-tojik   tilida   va   turkiy   tildagi   kitoblarni,   qo‘lyozmalarni
ham o‘qitilar, o‘rgatilar edi. Husnixat va arifmetika bilan yana xususiy muallimda
shug‘ullanar   edilar.   Movarounnahrda   arab   bo‘lmagan   bolalarga   “Xaftiyak”   VIII
asrda   tuzilgan   bo‘lib,   “Qur’on”   suralaridan   yettidan   biri   tanlab   olingan   darslik
sifatida o‘rganilgan.
                 XII asrdan boshlab Ahmad Yassaviy,  uning turkiy tilda yozilgan she’r va
boshqa   asarlari   vositasida   islom   dini   rukunlari   turkiy   tilda   o‘rganila   boshlandi.
Maktablarda   faqat   o‘g‘il   bolalar   o‘qir,   qizlar   esa   otinoyilar   uyida   o‘qitilar,   ular
yozuvni   emas,   faqat   o‘qishni   o‘rganar   edilar.   X   asr   boshlarida   madrasalar   ham
paydo   bo‘la   boshlaydi.   “Madrasa”   so‘zi   “dars   o‘qitiladigan   joy”,   “Ma’ruza
tinglaydigan   joy”   ma’nosini   anglatadi.   Ma’lumki,   madrasalarda   musulmon   diniy
oqimlari arab tili grammatikasi va qoidachilik,   ilohiyot , mantiq, notiqlik mahorati,
kalom o‘rgatilgan. Asta-sekin madrasalarda astronomiya, matematika, geografiya,
kimyo   kabi   dunyoviy   fanlar   o‘qitila   boshlandi.   Madrasalarda   15—20,   30—40   va
100—150   tacha   talaba   o‘qigan.   Madrasani   bitirib   chiqqanlar   imom-xatib,
qozixonalar   va   boshqa   ma’muriy   ishlarda   ish   olib   borar   edi.   Islomning   shar’iy
ma’nosi   -   bu   Alloh   yagona   deb   e’tiqod   qilib,   unga   bo‘ysunmoqlik   va   butun   qalb
bilan   unga   ixlos   qilmoqlik   va   Alloh   buyurgan   diniy   e’tiqodga   imon   keltirmoqlik
demakdir.   Allohga   itoat   qilgan   va   Alloh   yuborgan   payg‘ambarlarga   ergashgan
kishi musulmon deyiladi. Ilohiyotda islom dini imon, islom va ehsondan iborat deb
e’tirof   etilgan.   Imon   talablari   Allohning   borligi   va   yagonaligi,   farishtalar,
muqaddas   kitoblar   va   payg‘ambarlarning   mavjudligi,   oxirat   kunining   kelishi,
taqdiri  azalning haqligi va inson jismining o‘lgandan keyin tirilishiga ishonchdan
7 iboratdir.   Islom   dini   ta’limotiga   ko‘ra,   har   bir   musulmon   ushbu   beshta   asosiy
ruknni   bajarishi  shart:  Birinchisi,  “La ilaaha  illalloh va  Muhammadur-rasululloh”
deb   Ollohning   borligi,   yagonaligi   va   uning   qudratiga,   shuningdek,   Muhammad
Allayhis-salomning   Tangrining   yerdagi   elchisi,   rasuli   ekanligiga   shahodatlik
berish;   ikkinchisi,   namoz   o‘qish;   uchinchisi,   zakot   berish ;   to‘rtinchisi,   ramazon
oyida   ro‘za   tutish;   beshinchisi;   imkoniyat   darajasidan   kelib   chiqqan   holda   haj
safarini o‘tash. Islom dinining asoschisi va targ‘ibotchisi Muhammad ibn Abdulloh
570 yilda Makkada quraysh qabilasiga mansub Hoshimiylar xonadonida tug‘iladi.
Otasi Abdulloh SHom safariga ketayotib Madina shahrida vafot etganda, yoshi 30
ga   yetmagan   edi.   YOsh   Muhammad   besh   yoshida   onasi   Ominadan   ham   ajraladi.
Shundan so‘ng uni bobosi Abdul Mutallib o‘z tarbiyasiga oladi. Bu chog‘da Abdul
Mutallibning yoshi yuzdan oshgan edi. Ko‘p o‘tmay u ham vafot etadi. Bobosining
vafotidan   so‘ng   uning   vasiyatiga   ko‘ra,   hali   voyaga   yetib   utgurmagan
Muhammadni   amakisi   Abu   Tolib   tarbiyalaydi.   Ushbu   yillarda   u   savdogarlik
kasbining   sir-asrorlarini   o‘rgana   boshlaydi.   Voyaga   yetgach   Makka   shahrining
badavlat   ayollaridan   biri   bo‘lgan   Xadichaning   xizmatiga   ishga   kiradi.   609-610
yillardan   boshlab   Muhammad   payg‘ambar   sifatida   yagona   ollohga   e’tiqod   qilish
g‘oyasini   targ‘ib   eta   boshladi.   Islom   dinining   g‘oyalarini   qurayish   va   boshqa
qabilalarning   a’zolari   o‘rtasida   targ‘ib   etishda   Muhammad   Allayhis-salomga
Xadicha   har   jihatdan   ko‘mak   beradi,   ular   bir   umr   maslakdosh,   hamfikr   bo‘lib
qoladilar.   Islom   dini   g‘oyalari   targ‘ibotining   dastlabki   yillari   payg‘ambarimiz
Muhammad   Alayhis-salomning   g‘oyaviy   e’tiqodlariga   qarshi   kofirlar   va   Makka
mushriklarining   adovati   tobora   kuchayib   boradi.   Bir   necha   urushlar   bo‘ldi.
Shundan   so‘ng   Allohning   izni   bilan   Makka   shahridan   Madina   shahriga   hijrat
etishga   ruxsat   bo‘ldi.   Payg‘ambarimiz   Muhammad   alayhis-salom   622   yilda   o‘z
sahoba va tarafdorlari bilan Madina shahriga yo‘l oldilar. Musulmonlarning hijriy
yil hisobi xuddi shu yildan boshlanadi. Madinada qabilalar qo‘shilib, yangi ittifoq
– jamoa tuziladi. Bora-bora Madina shahrida musulmon jamoalari kuchli davlatga
aylanadi.   Bu   paytda   musulmon   davlati   YAmandan   Sinay   yarim   oroligacha,   qizil
8 dengiz   sohillaridan   Markaziy   qum   sahrosigacha   bo‘lgan   hududni   o‘z   tasarrufiga
olib, mavqeini ancha mustahkamlab olgan edi.
                  Islom dinining umumbashariy qadriyat, ilohiy, ilmiy-dunyoviy taiimot
sifatida   barhayotligini   ta’minlab   kelayotgan   asosiy   manbalari   Qur’oni   Karim   va
Hadisi   Shariflardir.   Qur’oni   Karim   bilan   tanishar   ekanmiz,   «Ilm»   so‘zi   asosidagi
«alima»   (bilmoq)   fei   negiziga   tayangan   kalimalar   turli   hollarda   750   marta
takrorlanganligi   ilmiy   tadqiqotlarda   qayd   etilgan   boiib,   bu   o‘zak   faqat   «Alloh»,
«Rabb»   (Parvardigor   ma’nosida),   «boimoq»   va   «gapirmoq»   kabi   eng   ko‘p
ishlatilgan   o‘zak-so‘zlardan   keyin   beshinchi   o‘rinda   turar   ekan   Rasullohga   nozil
bo‘lgan   5   oyat   hozirgi   Qur’oni   Karim   matni   96-   surasi   («Alaq»)ning   birinchi
oyatlari boiib, shunday boshlanadi: «Iqra’ bi-ismi robbikal-lazi xalaq!» («Yaratgan
rabbing   nomi   bilan   o‘qi!»).   Oradan   bir   oyat   o‘tib   yana   «o‘qi!»   so‘zi   qaytariladi:
«Iqra’ va robbikal akram, allazi allama bil qalam. Allama-l-insona ma lam ya’lam»
(«0‘qi!   Sening   o‘ta   karamli   parvardigoring   qalam   vositasi   bilan   ta’lim   berdi
Insonga   u   bilmagan   narsalarni   o‘rgatdi»).   Ilmga   qiziqtirish   borasida   Alloh
Qur’onda   shunday   deydi:   «Aytgin,   ilmlilar   bilan   ilmsizlar   teng   bo‘lsa   oladilarmi
albatta   bu   haqda   faqat   aqlli   kishilargina   eslaydilar:   («Zumar»   surasi,   9-oyat).
Boshqa   bir   oyatda   ilmli   kishilar   Allohning   huzurida   boshqalardan   ko‘ra   yuqori
darajada turishlari ochiq-oydin aytilgan: «Alloh taolo sizlardan imon keltirganlarni
va   ilmli   bo‘lganlarning   darajasini   ko‘taradi»   («Mujodala»   surasi,   11-oyat).   Alloh
0‘zining yagonaligiga ham ilmli kishilami guvoh qilgan: «Alloh albatta uning o‘zi
yagona   iloh,   undan   boshqa   ibodatga   sazovor   zot   yo‘qligiga   shohidlik   beradi.
Aksincha,   Qur’on   ilmsizlami   tanqid   qiladi:   «Shunday   qilib   Alloh   ilmsizlarning
qalbini berkitib qo6yadi». («Rum» surasi, 59-oyat). Qur’on ilmning chegarasi yo‘q
ekanligini ham bayon qilib o‘tgan: «Har bir ilmlining ustidan undan ham ilmliroq
bor» («Yusuf» surasi, 76-oyat). Bu oyatdan maqsad shuki, olimlar o‘z ilmlari bilan
mag‘rurlanib, O‘z ustida ishlashni  tark etmasinlar, doimo ulami ham birov tanqid
qilib   qolishiga   o‘zlarini   tayyorlab   tursinlar,   demakdir.   Qur’on   musulmonlami
barcha   narsaning   haqiqatini   bilish   uchun   doimo   ilm   payida   bo‘lishga   chaqiradi
«Ey,   parvardigor,   mening   ilmimni   ziyod   qilgin   deb   ayt»   (qabul   qilmaslikni
9 buyuradi:   «Ular   aytdilar,   jannatga   kim   yahudiy   yoki   nasroniy   bo‘lsa   kiradi.   Bu
ulaming   orzusi   xolos.   Sen,   agar   gaplaringiz   to‘g‘ri   bo‘lsa,   dalil   va   hujjat
keltiringlar,   deb   aytgin»   («Baqara»   surasi,   111-oyat).   Bir   narsaga   dalil   va   hujjat
bo‘lmasa,   ishonib   bo‘lmaydi.   Boshqalarga   taqlid   qilib,   shirk   e’tiqodida
bo‘lganlami Alloh so‘roq qiladi: «Kim Alloh bilan qo‘shib boshqa ilohga dalil va
hujjatsiz   ibodat   qilgan   bo‘lsa,   uning   hisob-kitobi   Allohning   huzurida   bo‘ladi.
Albatta   kofirlar   najot   topmaydilar»   («Mo‘minun»surasi,   117-oyat).   Ilm   doimo
mavhum   narsani   deb   aytishdan   qaytaradi.   Gumonni   rost   deyish   to‘g‘ri   emas.   Bir
masala   to‘g‘ri   yoki   noto‘g‘ri   ekanligini   bilish   uchun   uning   hujjati,   kuchiga
qaraladi, agar hujjati kuchli bo‘lsa, masala haqiqat, hujjat kuchli bo‘lmasa, masala
gumon. Mana shu ilmiy farqlash Qur’on ta’limotlariga ham to‘g‘ri keladi. Qur’on
haqiqiy   -   ilmiy   narsalarga   suyanishga,   gumon   va   xayollardan   uzoqda   bo‘lishga
buyurgan va gumonga ergashganlaming holi yomon bo‘lishini aytib o‘tadi: «Balki
zolimlar ilmsiz ravishda havoyi-nafslariga ergashadilar» («Rum» surasi, 29-oyat).
Alloh   musulmonlarga   ilmiy   asosda   ish   olib   borishni   ko‘rsatib,   shunday   deydi:   «
O‘zing bilmagan narsaga ergashma. Albatta, ko‘z, quloq va qalb barcha narsadan
so‘raladi»   («Isro»   surasi,   36-   oyai).   Oyatning   ma’nosi   shuki,   o‘zing   aniq
bilmasang,   senga   aytiladigan   turli-tuman   narsalarga   ergashma.   Chunki   inson
qiyomat   kunida   qulog‘i   eshitgan,   ko‘zi   ko‘rgan,   qalbi   jo   qilgan   barcha   narsalar
haqidagi   so‘roqlarga   javob   berishi   kerak.   Biz   eslab   o‘tgan   oyatlaming   barchasi
ishning asosi aniq, sobit, ilmiy ravishda bo‘lishi zamrligini, gumon va turli fikrlar
boimasligini   anglatadi.   Ilm   ko‘r-ko‘rona   taqliddan   qaytarishda   Qur’on   bilan
muvofiqdir.   Qur’onda   bir   fikmi   ota-bobomiz   qilgan   deb,   o‘zlari   aql   ishlatmay
yurganlar tanqid qilingan: «Agar ularga Alloh tushirgan narsaga va payg‘ambarga
yaqin kelinglar, deyilsa, ular ota-bobolarimizdan qolgan narsa bizga kifoya qiladi,
deydilar. Ota-bobolari hech narsani bilmagan va to‘g‘ri yo‘lda yurmagan bo‘lsalar,
unda   nirna   bo‘ladi»   («Moida»   surasi,   104-oyat).   Boshqa   bir   oyatda   shunday
deyilgan: «Agar ularga Alloh tushirgan narsaga ergashinglar deyilsa, ular, yo‘q biz
otabobolarimizdan   ko‘rganimizni   qilamiz,   deydilar.   Ota-bobolari   hech   narsani
bilmagan   bo‘lsalar   va   to‘g‘ri   yo‘lda   yurmagan   bo‘lsalar,   unda   nima   bo‘ladi.
10 Kofirlar   xuddi   bir   qo‘y   podasiga   o‘xshaydilarki,   ular   cho‘ponning   qichqirig‘ini
eshitadilar-u,   ma’nosiga   tushunmaydilar.   Ular   kar   va   ko‘rdirlar,   aqllarini
ishlatmaydilar»   («Baqara»   surasi,   170-171-   oyatlar).   Qur’onning   shu   oyatlaridan
ko‘rinib turibdiki, aql ishlatmay, o‘zi ishonch hosil qilmay — ko‘r-ko‘rona taqlid
qilish   kofirlarning   ishi   ekan.   Har   bir   inson   Islomni   bilib,   unga   ishonch   hosil
qilmaguncha,   ko‘rko‘rona   taqlid   qilgani   bilan   mo‘min   bo‘la   olmaydi.   Qur’on
xalqlami   boshliqlar   va   yo‘lboshchilarga   ko‘r-ko‘rona   taqlid   qilishdan
ehtiyotlanishga chaqiradi. Qur’onda talqin qlinishicha, yo‘lboshchilar ham va unga
ergashganlar   ham   noto‘g‘ri   yo‘lda   bo‘lsalar   —   qiyomat   kunida   teng   azob
chekadilar.   Buning   ma’nosi   shuki,   bu   dunyoda   yo‘lboshchilik   qilganlar,   qiyomat
kunida o‘ziga ergashganlardan qochar ekan. Ikki guruh ham azobga duchor bo‘lib
oralaridagi   aloqa   uzilar   ekan.   Qur’on   ota-bobolarga,   boshliqlarga   va
yoiboshchilarga   ko‘rko‘rona   taqlid   qilishdan   qaytarish   bilan   birga,   faqat   bir
taraflama fikrlashdan ham qaytardi va biror narsa qilmoqchi bo‘lsa o‘sha narsaning
yaxshisini   tanlab   olishga   chaqiradi:   «Ular   (musulmonlar)   gapni   eshitganlaridan
so‘ng,   eng   yaxshisiga   ergashadilar.   Shunday   kishilarni   Alloh   to‘g‘ri   yo‘lga
boshlaganlar va ular aql egalaridirlar» («Zumar» surasi, 18-oyat). Mana shu oyatda
Alloh   musulmonlami   barcha   gaplami   eshitib,   tushunib,   so‘ngra   yaxshisiga
ergashishga   buyuradi.   Alloh   shunday   qilganlami   ilohiy   hidoyatga   erishganlar   va
o‘tkir aql egalari, deb ataydi. Aslida ilm degani  ishlami aql yordamida bajarishga
aytiladi.   Aql   esa,   uchragan   narsani   tushunib   olish   qobiliyatidir.   Qur’on   barcha
ishlarda   aqlni   ishlatishga   chaqiradi,   aqlni   ishlatmaganlami   qattiq   tanqid   qiladi.
Qur’onda aqlga taalluqli so‘zlar 50 marta ishlatilgan. Aql egalarining so‘zi esa 10
martadan   ko‘proq   ishlatilgan.   Shuning   o‘zi   ham   Qur’on   aqlga   katta   e’tibor
berganini dalililidir. Qur’on aqlning ulkan ne’mat ekanligini bayon qiladi: «Albatta
bu   narsalarda   aqlli   kishilar   uchun   belgilar   bor»   («Ra’d»   surasi,   4-oyat).   «Biz
oyatlarni   aqlli   kishilar   uchun   bayon   qilib   qo‘ydik.   Aqlni   ishlatmaydilarmi»
(«Baqara» surasi, 76-oyat) va hokazo. Boshqa oyatlarda esa, aqlni ishlatmaganlarni
ayblaydi:   «Allohning   huzurida   eng   yomon   jonzotlar   kar-soqov,   aqlni
ishlatmaydiganlaridir» («Anfol» surasi, 22-oyat). «Sen ularning ko‘plari eshitadilar
11 va aql ishlatadilar, deb hisoblaysanmi. Ular xuddi hayvonlarga o‘xshaydilar, balki
hayvonlardan   ham   battardurlar»   («Furqon»   surasi,   34-oyat).   Boshqa   bir   oyatda
aqlni   ishlatmaslik   oxirat   azobiga   sabab   boiganligini   eslatadi:   «Ular   (do‘zaxilar)
agar eshitganimizda va aql ishlatganimizda do‘zaxilardan boimas edik, deyishadi»
(«Mulk»   surasif   10-oyaf).   Mana   shu   narsalaming   barchasi   Islomdan   aql   va   aqliy
tarbiyaning   naqadar   ulkan   baholanishini   ko‘rsatadi.   Yuqoridagilarga   xulosa   qilib
aytganda,   islom   ta’limoti   mujassamlashgan   Qur’oni   Karimdagi   «Biz   odam
bolalarini   azizmukarram  qildik, ularga  halol-pok  narsalardan  rizqu-ro‘z  berdik  va
ularni   o‘zimiz   yaratgan   juda   ko6p   jonzotlardan   afzal-ustun   qilib   qo‘ydik»;   «Ey
mo‘minlar,   sizlarga   rizq   qilib   berganimiz-pokiza   narsalardan   yenglar»,
«Bandalarimga   aytingki,   ular   eng   go‘zal   so‘zlardan   so‘zlashsinlar»,   «Odamlarni
aldab   fitnaga   solish   o4ldirishdan   yomonroqdir»,   «Alloh   zulm   qiluvchilarni
sevmaydi»,   «Parvardigoringiz...   ota-onaga   yaxshilik   qilishlaringizni   amr   etdi...»
kabi   muhim   g‘oyalar;   shuningdek,   Hadisi   Sharifdagi   «Ilm   egallang!   Ilm-sahroda
do‘st,   hayot   yo‘llarida   tayanch,   yolg‘izlik   damlarida   -   yo4ldosh,   baxtiyor
daqiqalarda - rahbar, qayg4uli onlarda - madadkor, odamlar orasida - zebu ziynat,
dushmanlarga qarshi  kurashda - quroldir»;  «Ilm olish har bir  muslim  va muslima
uchun farzdir»; «Beshikdan to qabrga kirgunlaringizcha ilm izlangiz», «Yoshlikda
olingan   ilm   toshga   o‘yilgan   naqsh   kabidir»;   «Yolg‘on   so‘zlama»,   «O‘zinga   ravo
ko‘rganni   boshqalarga   ham   ravo   ko‘r»,   «Yenglar,   ichinglar,   sadaqa   qilinglar,
ammo   isrofgarchiiikka   o‘tmanglar»,   «Axmoqdan   uzoqlashing»,   «Nonni
e’zozlanglar»;   deb   zikr   etilgan   hikmatlar   komil   insonni   tarbiyalashda   muhim
manbadir.   Ta’kidlash   joizki,   Muso   al-Xorazmiy,   Imom   Ismoil   al-Buxoriy,   Imom
at-Termiziy,   Abu   Nasr   Forobiy,   Abu   Ali   ibn   Sino,   Abu   Rayhon   Beruniy,   Yusuf
Xos   Hojib,   Ahmad   Yassaviy,   Ahmad   Yugnakiy,   Shayx   Najmiddinov   Kubro,
Sulaymon Boqirg‘oniy, Abduxoliq G‘ijduvoniy, Bahovuddin Naqshband, Mahmud
Zamaxshariy, Mirzo Ulug‘bek, Alisher Navoiy, Davoniy, Voiz Koshifiy va ulardan
keyin   ijod   qilgan   boshqa   mutafakkirlar   islom   ta’limotini,   Qur’oni   Karimni,
payg^ambarimizning   aytgan   so‘zlari,   diniy   va   axloqiy   yo‘l-yo‘riqlari,
hikmatlaridan   iborat   manba-Hadisi   Shariflami   yaxshi   bilganlar,   ularning   ta’sirida
12 ijod   etib,   kelgusi   avlodlar   uchun   benazir   meros   qoldirganlar.   Aslini   olganda   esa,
mutafakkirlarimizning   tabiiy-ilmiy,   ijtimoiyfalsafiy   va   ta’lim-tarbiyaga   oid
qarashlarining   asosi,   shuningdek,   asarlarining   mazmunmohiyati   va   g‘oyasi   ham
Qur’oni   Karim   va   Hadisi   Sharif   ta’limotiga   asoslanadi.   Chunki   biz   nazarda
tutayotgan davrdan boshlab savod o‘rgatish Qur’oni Karim va Hadisi Shariflardagi
pand-nasihatlami   o‘rganish   va   ulardagi   ko‘rsatmalarni   o‘zlashtirish   bilan   olib
borilgan.   Shunga   ko‘ra,   Qur’oni   Karim   va   Hadisi   Shariflardagi   pand-nasihatlar
ham   olimlar,   ham   adiblar   ijodiga   kuchli   ta’sir   etgan   va   islom   ta’limoti
allomalarimiz asarlarida ilmiy talqin etiladi. Bularda ilgari surilgan g‘oyalar  yosh
avlodning   ham   aqliy,   ham   axloqiy   jihatdan   kamol   topishiga,   pedagogik   fikr
taraqqiyoti   tarixida   katta   ahamiyatga   ega   bo‘ldi.   Shunday   qilib,   biz   islom
ta’limotida,   ta’lim-tarbiya   masalalarining   tutgan   o‘rnini   tahlil   etar   ekanmiz,   bu
davr   ma’naviy-ma’   rifiy   tafakkurining   xarakterli   tomoni   shundaki,   ma’naviyat,
ma’rifat,   odob-axloq   sohasidagi   tasavvur,   fikr,   bilimlar   islom   diniy   aqidalari   va
ta’limotlarini   ham   bilimning,   ilmiy   tasavvuming   bir   ko‘rinishi   sifatida   o‘z   ichiga
singdirib yubordi. Dunyoviy ilmlar va diniy ilohiy tasawurlar bir butun holda qabul
etilib,   inson   ilmiy   tushunchalari   asosida   talqin   etilib,   ular   jahonga   mashhur
qomusiy mutaffakkirlarimiz asarlarida keng o‘rin egalladi.
1.2 Qur’oni karim -axloqiy-falsafiy ta’limotlar manbai.
                            Islom   g‘oyalari,   musulmonchilikning   talablari,   huquqiy   va   axloqiy
me’yorlari «Qur’on» va uning tafsirlari, «Hadisi  sharif», shariat qoidalari bitilgan
qo‘llanmalar   hamda   ilohiyotga   oid   adabiyotlar   mazmunida   batafsil   ifodalangan.
«Qur’on»   -   dunyo   madaniyatining   ulkan   boyligi,   musulmonlarning   muqaddas
kitobi   bo‘lib,   arab   tilida   «qiroat»   ma’nosini   anglatadi.   «Qur’on»   114   suradan
iborat,   ularning   90   tasi   Muhammad   alayhis-salom   Makka   shahrida,   24   tasi   esa
Madina   shahrida   istiqomat   qilgan   davrlarda   nozil   bo‘lganligi   to‘g‘risida
manbalarda   ma’lumotlar   keltiriladi.   «Qur’on»   g‘oyalari   kishilarni   tenglik,
13 birodarlik, tinch-totuv yashash va ezgulikka undaydi. Shunga ko‘ra, u katta axloqiy
qimmatga   ega.   «Qur’on»   g‘oyalarining   ma’naviy-axloqiy   xususiyatlari   xususida
so‘z   yuritilar   ekan,   uning   insonning   ma’naviy   kamolga   yetishishida   qay   darajada
muhim o‘ringa ega ekanligiga amin bo‘lamiz. Qur’oni Karim kishilarni tinch-totuv
yashash,   birodarlik,   tenglik,   saxiylik   va   bir-biriga   mehr-muhabbat   ko‘rsatishga
undaydi.   «Qur’on»ning   axloqiy   qimmati   insonning   ma’naviy   kamolotga
erishishida   rioya   etishi   lozim   bo‘lgan   talablari   bir   butun   holda   mujassam   eta
olganligi   bilan   belgilanadi.   Shu   bois   u   necha   asrlardan   buyon   insoniyatning   eng
ulug‘  qadriyatlaridan biri  sifatida e’zozlanib kelinmoqda. Aslini olganda, islomda
ilohiy   va   dunyoviy   hodisalar   alohida-alohida   olib   qaralmaydi.   Islom   ta’limotida
insonning   ruhiy   va   jismoniy   kamolotiga   ham   birdek   e’tibor   beriladi.   Islomiy
g‘oyalar   odamlarni   yaxshilikka   da’vat   etadi,   ularni   yomonlikdan   qaytaradi.
Insonparvarlikni   targ‘ib   etib,   razolatni   qoralaydi,   odob-axloq,   ruhiy-   ma’naviy
poklik, mehnat qilish hamda yer yuzini obod va go‘zal etishga undaydi. U adolat,
tenglik,   tinchlik,   erkni   targ‘ib   etadi.   Buni   biz   «Qur’on»ning   inson   kamolotga
erishishidagi   ahamiyati,   uning   insonga   va   butun   borliqqa   nisbatan   munosabati
mazmunidan   ham   bilsak   bo‘ladi.   Sura   va   oyatlar   vositasida   zohir   etilgan
musulmon   olami,   xususan,   islom   diniga   e’tiqod   qiluvchi   xalqlarning   madaniyati,
ma’naviyati   va   ma’rifatiga   oid   qarashlar   axloqiy   me’yorlarini   belgilashda   muhim
ahamiyat   kasb   etadi.   Ma’lumki,   inson   kamoloti   avvalo   uning   bilim   va   tafakkur
darajasi bilan belgilanadi. Islom dini asrlar davomida insonlarni chuqur bilim olish,
ilm-fan   sirlarini  puxta egallash , o‘zlashtirilgan  bilimlar  asosida  ijtimoiy faoliyatni
tashkil etishga undab kelgan. Ilm-fan, ma’rifat taraqqiy etgan jamiyatgina ijtimoiy,
iqtisodiy va madaniy jihatdan rivojlanadi. «Qur’on»ning «Zumar» surasi 9-oyatida
kishilarni   ilm   o‘rganishga   da’vat   etuvchi   shunday   fikrlar   bayon   etiladi:   «Ayting:
Biladigan   zotlar   bilan   bilmaydigan   kimsalar   barobar   bo‘lurmi?   Darhaqiqat,   faqat
aql   egalarigina   pand-nasihat   qila   olurlar».   Islomda   insonning   aqliy   kamoloti   va
tafakkurini   rivojlanttrishga   katta   e’tibor   beriladi:   bular   ilm   va   haqiqatni   dalillar
yordamida   isbotlash,   so‘zlaganda   va   amaliy   harakatni   tashkil   etganda   aniqlikka
e’tibor   berish,   fikr   yuritishda   va   muayyan   faoliyatni   yo‘lga   qo‘yishda   o‘zgalarga
14 taqlid   qilishdan   saqlanish   maqsadga   muvofiq   ekanligi   qayta-qayta   uqtiriladi.
«Qur’on»da   ilm   ishonchli   dalillar   bilan   asoslash,   taqlid   qilishga   yo‘l   qo‘ymaslik
masalalari   ham   talqin   etilgan.   Unda   har   bir   fikrni   ko‘r-ko‘rona,   aql   ishlatmasdan
ilgari   surish   qoralanadi.   Mavjud   bilimlar   mohiyatini   tahlil   etish   asosida   ular
orasidan   eng   to‘g‘ri   va   maqbul   deb   topilgan   g‘oyalarni   tanlab   olish   maqsadga
muvofiq ekanligi uqtiriladi: «Mening bandalarimga - so‘zga quloq tutib, uning eng
go‘zaliga   (ya’ni   najotga   eltuvchi   rost   so‘zga)   ergashadigan   zotlarga   xushxabar
bering!   Ana   o‘shalar   Alloh   hidoyat   qilgan   zotlardir.   Va   ana   o‘shalargina   aql
egalaridir»   («Zumar»   surasi,   18-oyat).   Har   bir   fikrni   diqqat   bilan   tinglab,   uning
mohiyatini   chuqur   anglab,   tushunib,   so‘ngra   unga   rioya   etganlar   haqiqiy   aql
egalaridur.   Albatta,   ilm   aqliy   mushohada   yordamida   o‘zlashtiriladi.   «Qur’on»
g‘oyalari   inson   o‘zida   aqliy   mushohada   yuritish   ko‘nikmalarini   o‘zlashtirishga
undaydi.   «Qur’on»da   sabr-qanoatga   ham   yuksak   axloqiy   fazilat   sifatida   katta
e’tibor   beriladi.   «Qur’on»da   ta’kidlanganidek,   sabrli,   sabotli   bo‘lish   bu
qiyinchiliklarga   bardosh   berish,   yomon   kishilar   yetkazgan   nohaqliklarga   chidash,
boshga   tushgan   musibatlarga   nisbatan   bardoshli   bo‘lishdan   iboratdir.   Quyida
keltiriluvchi oyatlarda qayd etilgan fikrlarga rioya etish insonda sabr-toqat hamda
matonat   kabi   xislatlarni   tarbiyalaydi:   «Va,   albatta,   sizlarni   xavfu   xatar,   ochlik,
molu   jon   va   meva-chevalarni   kamaytirish   kabi   narsalar   bilan   imtihon   qilamiz.
Biror   musibat   kelganda:   «Albatta   biz   Allohning   (bandalarimiz)   va   albatta,   biz   u
zotga   qaytguvchilarmiz»,   deydigan   zotlarga   xushxabar   bering   (ey   Muhammad)!
Ana o‘shalarga Parvardigorlari tomonidan salovat (ma’rifat) va rahmat bordir. Ana
o‘shalar haq yo‘lini topguvchilardir» («Baqara» surasi, 155-157-oyatlar). Yuqorida
keltirilgan   oyatlar   mazmunidan   anglanadiki,   sabrli   kishilar   hayotda   doimo   to‘g‘ri
yo‘lni   tanlab   oladilar,   har   qanday   qiyinchiliklarga   bardosh   beradilar,   musibatlar
oldida bosh egmaydilar. Qur’onu karim insonni sabr- bardoshli bo‘lishga undaydi.
Bu   esa   har   bir   kishining   eng   oliy   xislati   sanaladi.   «Qur’on»da   insonda   tarkib
topishi kerak bo‘lgan oliy xislatlardan yana biri sadoqat deb ta’lim beriladi. Har bir
jamiyatning ravnaqi shu jamiyatda yashayotgan kishilarning o‘z vatani va xalqiga
bo‘lgan   sadoqatiga   ham   bog‘liqdir.   Zero,   sadoqat   bor   joyda   ishonch,   e’tiqod
15 mayjud   bo‘ladi.   Jamiyat   a’zolarining   vatani   hamda   xalqiga   nisbatan   sadoqatli
bo‘lishlari   jamiyat   ravnaqmi   ta’minlashda   muhim   ahamiyat   kasb   etuvchi
omillardan biri hisoblanadi. «Qur’on»da sadoqat barcha yaxshiliklarning debochasi
sifatida, rostgo‘ylik ma’nosida ham talqin etilgan. Sadoqat o‘zgalarning omonatiga
xiyonat   qilmaslik,   bergan   va’dasiga   vafo   etish   kabi   holatlarni   ham   ifoda   etadi.
«Qur’on»da  kishilar  o‘rtasidagi  o‘zaro munosabatlarni  yaxshilash   to‘g‘risida   ham
gap boradi va bu oliy darajadagi insoniy xislat bo‘lib, pok qalbli kishilargina bunga
erisha   oladi,   deyiladi.   Jamiyat   a’zolarining   bunday   xislatga   ega   bo‘lishlari   ham
jamiyatda,   ham   odamlar   orasida   tinchlik   va   osoyishtalikning   barqaror   bo‘lishiga
zamin hozirlaydi. Shu bois ham kishilar o‘rtasidagi o‘zaro aloqani mustahkamlash
musulmonchilikning asosiy talablaridan biri sanaladi.
   Qur’oni karim -axloqiy-falsafiy ta’limotlar manbai
              Islom dinining muqaddas kitobi «Qur’on»da yaxshilik tushunchasi ostida
rostgo‘ylik,   omonatga   xiyonat   qilmaslik,   saxiylik,   shijoat   va   boshqa   barcha
fazilatlar   nazarda   tutiladi.   Qur’oni   karimda   insondagi   eng   zarur   xislatlardan
sanalgan   olijanoblik   haqida   ham   fikr   yuritiladi.   Olijanoblik   -   yaxshilikning   o‘zi
uchun emas, boshqalar uchun ham zarurligini anglash istagidir. Demak, olijanoblik
ruhiy   holat   bo‘lib,   inson   kamolotini   ko‘rsatuvchi   xislatdir.   “ Qur’on”da   har   bir
mo‘min-musulmon   bajarishi   zarur   bo‘lgan   yaxshi   amallar   inson   kamolotini
belgilovchi   omillardir,   deb   tushuntiriladi.   Zero,   Islom   dini   g‘oyalarining   asl
mohiyati ham kishilarga yomonlikning salbiy oqibatlarini ko‘rsatish, ularni doimo
to‘g‘ri   yo‘lda   yurishga   da’vat   etish   va   yomonlikning   oldini   olishdan   iboratdir.
Beva-bechora,   yetim-esir   va   qarovsiz   kishilarga   nisbatan   ehson   ko‘rsatish,   xayr
qilish   insonga   xos   bo‘lgan   eng   muhim   axloqiy   xislatlardan   biri   ekanligi,   insonda
imonning  o‘ziga  xos   mezoni  sanalgan   saxovat,   mehmonnavozlik,  jasorat,  sabr  va
qanoat,   to‘g‘rilik,   vafodorlik   va   sodiqlikka   katta   e’tibor   beriladi.   SHundanmi,
insondagi   axloqiy   xislatlardan   eng   muhimi   hayru   ehson   haqida   alohida   fikr
yuritiladi.   «Ehson»   tushunchasi   mazmunan   keng   qamrovli   bo‘lib,   unda   muomala
ham,   inson   tomonidan   amalga   oshiriladigan   barcha   yaxshi   amallar   mohiyati   ham
16 aks   etadi.   O‘zgalarga   nisbatan   ehson   ko‘rsatish   -   har   bir   insonning   eng   oddiy
insoniy   burchi   bo‘lishi   lozimligi   aytiladi.   Zero,   ikki   olamning   yaratguvchisi
bo‘lgan Olloh barcha ne’matlarni o‘zi yaratgan mavjudotlarga ehson etgan. Olloh
tomonidan qilingan ehsondan foydalanguvchi bandalar ham aholining eng nochor
qatlami   vakillariga   nisbatan   muruvvatli   bo‘lishlari,   ularga   xayru-ehson
ko‘rsatishlari   lozim:   “Olloh   senga   ehson   qilgani   kabi   sen   ham   (Ollohning
bandalariga) infoq-ehson qil” (“qasos” surasi, 77-oyat). SHuningdek, kim birovga
ehson   qilsa,   uning   foydasi   o‘ziga   qaytishi,   chunki   birovga   yaxshilik   qilgan   kishi
o‘zida   ruhiy   qanoat   his   etishi ,   boshqalar   tomonidan   hurmat-ehtiromga   sazovor
bo‘lishi   ta’kidlanadi.   Mazkur   fikrlar   «qur’on»da   quyidagicha   ifodalanadi:   «Kim
chiroyli   amal   qilsa,   unga   o‘n   barobar   bo‘lib   (qaytarilur).   Kim   biron   yomon   ish
qilsa,   faqat   o‘shaning   barobarinda   jazolanur»   («An’om»   surasi,   160-oyat).   Ota-
onalar   «Qur’onu   Karim»   g‘oyalariga   ko‘ra   eng   birinchi   navbatda   ehson
ko‘rsatilishiga  loyiq  kishilar  sifatida  qayd  etilgani  holda  ularning  haqlari   belgilab
beriladi.   Ota-onaning   farzand   oldidagi   haqqi   quyidagilardan   iboratdir:-   farzandga
ota-ona xatti-harakatlarining malol kelmasligi;

ota-ona bilan gaplashganda ularning dillariga og‘ir botadigan so‘z aytmaslik;

ota-onaga ehtirom bajo keltirish;

otan-onaga rahm-shafqat ko‘rsatish;

ota-onaning haqlariga duo qilish.
             «Qur’on»ning bir  qancha  oyatlarida shirinsuxanlik, to‘g‘ri   so‘z   va muomala
madaniyati   borasida   so‘z   yuritiladi.   Muomala   madaniyatiga   rioya   qilish   qonun-
qoidalari Islom dini g‘oyalari yaratilgunga qadar ham shakllangan bo‘lsada, biroq
Islom ta’limotigina uning asl  mohiyati, inson kamoloti va jamiyat taraqqiyotidagi
ahamiyatini   to‘la   ravishda   ochib   berdi.   Shirinso‘zlilik   insonning   muomala
madaniyatiga ega ekanligini ko‘rsatadi, uning obro‘sini oshiradi, elning hurmatiga
sazovor qiladi. Shu bois «Qur’on»da har bir insonning shirinso‘z bo‘lishi ham o‘zi
17 uchun, ham jamiyat uchun foydali ekanligiga alohida ta’kidlanadi. Boshqa oyatda
esa,   Alloh   kishilarni   so‘zlashganda   past   ovoz   bilan   so‘zlashga   undaydi:
«Kishilarga chiroyli so‘zlar so‘zlangiz» («Baqara» surasi, 53-oyat). So‘zlashganda
ochiq   yuzli   bo‘lish,   qo‘pollik   qilmaslik,   xushmuomala   bo‘lish   odoblari   hayotda
tinchlik va baxt-saodatga eltuvchi yorug‘ yo‘l sifatida talqin etiladi. Haqiqatan ham
so‘zlashish madaniyati har bir inson uchun eng zarur, unga baxt-saodat, jamiyatga
esa   ravnaq   keltiradigan   muhim   fazilatdir.   Keltirilgan   misollardan   ayon
bo‘lmoqdaki, muomala madaniyati barcha davrlarda ham insoniylikning eng ulug‘
sifati   tarzida   talqin   etilgan.   Zero,   xalqaro   maydonda   davlatlar   o‘rtasidagi
diplomatik aloqalarni o‘rnatishda ham muayyan davlatning rasmiy vakili sanalgan
elchilarning   so‘zlashuv   madaniyati   qoidalarining   mohiyatidan   nechog‘li   xabardor
bo‘lishlari   hamda   ularga   qat’iy   amal   qila   olishlari   nihoyatda   muhimdir.
«Qur’on»da   yaxshi   fazilatlarga   ega   kishilar   bilan   hamsuhbat   bo‘lish   insonning
kamolotga   erishuvini   ta’minlovchi   omillardan   biri   ekanligi   ham   alohida
ta’kidlanadi.   Bu   yaxshilar   bilan   do‘st   bo‘lish   imkoniyatini   yaratadi,   do‘stni
dushmandan   ajrata   olish   layoqatining   shakllanishiga   imkon   tug‘diradi,   o‘ziga
nisbatan hamkor - do‘st tanlashga yordam beradi.
   Hadis ilmining paydo bo‘lishi
                  Movoraunnahrda   VII   -   IX   asrlarda   islom   dinining   keng   tarqalishi   barcha
sohalar,  fan,  madaniyat,  falsafa,  ijtimoiy hayot   rivojiga  o‘z  ta’sirini  ko‘rsatdi.  Bu
davr tarixi, madaniyati, ilmu - fani, ta’lim-tarbiya jarayoni o‘ziga xos tarzda bo‘lib,
turli xil silsilalari, urushlar, nizolar oqibatida ham o‘z tarqqiyot yo‘lida to‘xtamadi.
Islom   madaniyati   shakllanishining   ichki   va   tashqi   manbalari,   tamoyillari ,
ahkomlari,   munosabatlari   asta-sekinlik   bilan   rivojlana   bordi,   shuningdek   ta’lim-
tarbiya   sohasiga   oibd   o‘zaro   munosabatlar,   ustoz   -   shogird   munosabatlari   paydo
bo‘la boshladi. Hadis bu payg‘ambarimizning hayotiy faoliyatlari davomida biron-
bir   fikrni   bildirganliklari,   biror-bir   ishni   amalda   qilib   ko‘rsatganliklari   hamda
amaliy xatti-harakatlari to‘g‘risida aytilgan rivoyatlardir. Hadislarni birinchi marta
yozish bilan mashg‘ul bo‘lgan muhaddislar Rabez ibn Sabeh, Said bin Abi Aruba,
Malik bin Anas, Abdumalik bin Jurayj  Makkiy, Abdurahmon al-Avzoiy Shoshiy,
18 Sufyon   Savriy   Kufiy   va   boshqalar   deb   ko‘rsatilgan.   Hadis   ilmini   o‘rganishning
oltin davri deb VIII - IX asrlar tan olingan. Islom dunyosida eng nufuzli manbalar
deb   sanalgan   oltita   to‘plam   (as-   sahih   as-sita)   ni   yaratgan   muhaddislar   ham
vatandoshlarimiz bo‘lib, ular hadis ilmi rivojlangan IX asrda yashab ijod etganlar.
Ulardan   tashqari   6   yirik   muhaddisni   qilgan   ishlari   alohida   e’tiborga   molikdur.
Imom   Buxoriy   810-yil   13-may   kuni   Buxoroda   tug‘ilgan   (810-870).   Voyaga
yetguncha 70 ming hadisni yoddan bilgan. Imom Buxoriy 600 ming hadis to‘plab
shundan 100 ming sahih  200 ming nosahih hadislarni  yodlagan.  Imom  Ismoil  al-
Buxoriy   iste’dodli,   o‘tkir   zehnli   hamda   ziyrak   olim   bo‘lgan.   Manbalarga   ko‘ra,
Bag‘dod   shahrida   istiqomat   qilgan   vaqtida   ko‘pincha   qorong‘u   kechalari   sham
yorug‘i   va   oyning   nurida   ijod   qilib,   kitob   yozar   ekan.   Tunda   yodiga   bexosdan
biror-bir   fikr-mulohaza   tushib   qolsa,   shamni   yoqib,   darhol   o‘sha   fikrni   qog‘ozga
tushirar, shu taxlitda ba’zan shamni yigirma martagacha o‘chirib-yoqar ekan» (U.
Uvatov).   Imom   Buxoriyning   o‘tkir   zehn   egasi   ekanligini   quyidagi   misoldan   ham
bilish   mumkin.   Buxoriyning   axloqiy   tarbiyaga   oid   ta’limoti   komil,   axloqan   pok
insonni  tarbiyalashda  katta imkoniyatlarga egadir. Chunki  uning asarlarida asosiy
o‘rin   tutgan   Qun’oni   karim   oyatlari   va   Hadisi   sharifda   qayta-qayta   ta’kidlangan
insonni   o‘z  amallari  borasidaga  mas’uliyati,  uning doimo nazorat   ostida  ekani   va
mukofot   hamda   jazoning   muqarrarligini   his   etish   yuksak   insoniy   va   axloqiy
talablarining   amal   qilishi   uchun   imkon   yaratadi.   Masalan,   «ichingizdagi   narsani
xoh oshkor, xoh maxfiy tuting, Alloh baribir ularni hisob-kitob qilib qo‘ygay» yoki
«Sizlarning   quloqlaringiz,   ko‘zlaringiz   va   terilaringizning   o‘zlaringizga   qarshi
guvoh bo‘lmog‘idan yashirina olmas erdingizlar» - degan Qur’on oyatlarini olsak,
bu   so‘zlar   yaxshlik   bilan   yomonlik,   halol   bilan   harom   o‘rtasida   ikkilanib   turgan
insonni   biroz   bo‘lsa   ham   o‘ylantirib   qo‘yadi   va   yomo   niyatidan   qaytaradi.   Imom
Buxoriy ta’limotining inson axloqi va tarbiyasidagi ahamiyati shundan iboratki, u
insonni hech qachon umidsizlik tushkinlik holatiga qo‘ymaydi, yaxshilik va tavba-
tazarru   uchun   doimo   imkon   beradi,   hatto   yomonlikni   ham   yaxshilik   va   ezgulik
bilan mahv etishga yo‘l ochadi.
19 1.Imom   Muslim   (820-865)   Naysabrning   Qushayr   qishlog‘ida   tug‘ilgan.   Iroq,
Xijoz, Shom, Misr, Buxoro va boshqa joylarda bo‘lib, mashhur ulamolardan tahsil
olgan va hadis ilmiga ulkan hissasini qo‘shgan.
2. Imom Abu Dovud (816- 889) Sijistonda hozirgi Eron va Afg‘oniston hududida
tavallud topgan. Yoshligidan hadis ilmiga qiziqib Iroq, Xuroson, Shom, Misr, Arab
jazirasiga safar qilganlar va eshitgan hadislarni rivoyat etadi. Mashhur shayx roviy
hofiz   bo‘lib   yetishdi.   U   jami   50   ming   hadis   rivoyat   qilib   shundan   4800   ta   sahih
hadisni « Sunnat « kitobiga kiritgan.
3.   Abu   Iso   Muhammad   at-Termiziy   824-yili   Termiz   yaqinidagi   Bug‘   (hozirgi
Sherobod   tumani)   qishlog‘ida   tug‘ilgan.   Imom   at-Termiziy   Imom   al-   Buxoriyga
shogird bo‘lgan. Uning eng katta asari «Sunan» bo‘lib, bugungi kunda shoir Mirzo
Kenjabek tomonidan «Sunani Termiziy» nomi bilan o‘zbek tiliga o‘girgan va nashr
qilindi   (2   -   jilddan   iborat).   Umrining   so‘nggi   yillarida   at-   Termiziy   ko‘zlari   ojiz
bo‘lib qoladi va 892-yili ona shahri Termizda vafot etadi.
         Imom at-Termiziyning «Sunan» kitobida keltirilgan hadislarda uning ta’lim-
tarbiya,   axloq-odobga   oid   fikrlari   ko‘p   uchraydi.   Chunonchi,   doim   insonda
yaxshilik   fazilatlarini   takomillashtirishni   quyidagi   hadislarda   bayon   etadi:   «Alloh
nazdida   eng   yaxshi   do‘st   deb   doimo   xayrli   ishlarni   qilib   yuruvchi   kishilarga
aytiladi».   «Alloh   nazdida   eng   yaxshi   qo‘shni   o‘z   qo‘shnilariga   yaxshilik   qilguv-
chisidir»,   «Odamlarga   shukur   aytmaydigan   kishi   Allohga   ham   shukur
qilmaydi».Imom   at-Termiziy   to‘plagan   hadislari   orasida   bolalarni   axloq-odobga,
marhumlarga   hurmat   ruhida   tarbiyalashga   da’vat   kuchli:   «Chinakam   sabr-toqatli
deb   musulmon   kishining   musibat   yuz   bergandagi   chidamliligiga   aytiladi»,
«Haqiqiy   mo‘min   deb   xushxulq   va   ayoliga   nisbatan   xushmuomala   kishiga
aytiladi».   Umuman,   Imom   at-Termiziyning   ma’naviy   qadriyatlar   merosini,   uning
axloq-odob   va   ta’lim-tarbiyaga   doir   qarashlarini,   dunyoqarashini   o‘rganishda   va
20 ulardan   hozirgi   yoshlar   ta’lim   -   tarbiyasida   foydalanishda   u   to‘plagan   hadislaru
alloma yaratgan «Sunan» kitobining ahamiyati g‘oyat katta.
4.   Imom   Nasoiy   (830-918)   Xurosonning   Niso   shahrida   tavallud   topgan.   Shom
o‘lkalariga   safar   qilib   zamonaning   mashhur   muhaddislaridan   saboq   oladi.   Imom
avval   «As   sunan   Al   Kubro»   degan   kitob   yozadi.   Keyinchalik   undagi   ishonarli
hadislarini qoldirib «As sunan As Sug‘ro» deb nomlagan.
5.   Imom   Ibn   Mojja   (824-888)   Iroqning   Qazvin   shahrida   tavallud   topgan.
Boshlang‘ich   ta’limni   olgach   hadis   ilmi   bilan   shug‘ullanish   uchun   Iroq,   Shom,
Misr, Ray kabi o‘lkalarga safar qiladi. Jami 32 ta kitob yozadi. Ushbu kitob 1500
bobni   o‘z   ichiga   olgan   Imomning   «Sunan»   kitobini   Ishonarli   Sahih   va   Fiqixda
tengi yo‘q manba sifatida e’tirof etadi.
                    Hadislarda   insonning   kamolotga   erishishi   uchun   talab   etiladigan   insoniy
fazilatlar   ifoda   etilgan   bo‘lib,   bu   fazilatlar   sirasiga   o‘zgalarga   mehr-oqibat
ko‘rsatish, saxiylik, ochiq ko‘ngillilik, ota-ona, kattalar va qarindoshlarga nisbatan
muruvvatli bo‘lish, ularga g‘amxo‘rlik qilish, vatanga muhabbat, mehnat va kasb-
hunarni   ulug‘lash,   halollik,   poklik,   do‘stlik,   olijanoblik,   rahm-shafqatlilik,
kamtarlik,   rostgo‘ylik   va   vijdonlilik   kabi   xislatlar   kiritiladi.   Bundan   tashqari,
insonning   o‘zini   yomon   illatlardan   tiyishi,   yaxshilik   sari   intilishi   kerakligi   bora-
sidagi   pand-nasihatlar   ham   o‘z   aksini   topganki,   bularning   barchasi   Qur’oni
karimda   qayd   etilgan   ko‘rsatmalarga   asoslanilgan   va   komil   insonni   shakllan-
tirishda   asosiy   mezon   bo‘lib   xizmat   qiladi.   Hadislarda   jamiyat   ravnaqi,   insoniyat
taraqqiyotining   ta’minlanishiga   ta’sir   etuvchi   muammolarga   ham   jiddiy   e’tibor
berilgan.   Ularning  orasida   ekologik  muammolarga  alohida  o‘rin  ajratilgan  bo‘lib,
necha   asrlardan   buyon   o‘z   dolzarbligini   yo‘qotmagan.   Ana   shunday   muammolar
mohiyatini   o‘z   mazmunida   aks   ettirgan   hadislarda   ekin   dalada   ko‘chatlarni
o‘tqazish,   ularni   himoya   etish,   ariq-zovurlar   qazish   va   ularni   vaqti-vaqti   bilan
tozalab turish , suv chiqarish kabi ezgu ishlarni amalga oshirishga undovchi fikrlar
mujassamlangan.   Masalan,   tirik   jonivorlarni   o‘ldirmaslik;   (shariatdan   o‘ldirishga
21 buyurilgan ilon va chayondan bo‘lak), jonivorlarga g‘amxo‘rlik qilish, ularga ozor
bermaslik, inson yashaydigan joyni unga ozor beradigan narsalardan tozalash (227 -
va 446-b.adislar), kishilarga soya beruvchi  daraxtlarni kesmaslik,  hovli sahnlarini
toza   tutish   haqidagi   hadislar   shular   jumlasidan.   Islom   ta’limotida   har   tomonlama
yetuk  bo‘lishi   uchun  insonning   erkin  bo‘lishi   kerakligi   borasidagi   fikrlar   Qur’oni
karimda ham, Hadisu sharifda ham birdek e’tirof etilgan. Xususan: «Alloh taologa
farzlardan   so‘ng   amali   solihlarning   eng   sevimlisi   musulmon   kishining   diliga
xursandchilik   solishdir»   (33-hadis);   «Alloh   o‘zi   kechirguvchi   zot,   kechirguvchini
yaxshi ko‘radi» (191-hadis); «Alloh taolo zulm qilmagan qozi bilan birgadir. Agar
qozi   jabr   qilsa,   Alloh   undan   uzoqlashadi   va   shayton   unga   yaqinlashadi»   (194-
hadis)   kabi   hadislar   bunga   yaqqol   dalilidir,   chunki   inson   qanchalik   qadrlansa,
barcha ezgulik va yaxshiliklar insonga yo‘naltirilgan bo‘lsa, uning manfaati uchun
xizmat   qilsa,   inson   ham   shunga   ko‘ra   kamol   topaveradi,   yuksaklikka   ko‘tariladi,
o‘z   navbatida   bunday   insonlar   yashaydigan   jamiyat   ham   rivojlanaveradi.   Demak,
hadislar   Muhammad   payg‘ambarimizning   sunnatlari   bo‘lib,   mazmunan   har   bir
mo‘minning   ishonchi,   e’tiqodini   mustahkamlaydi,   shu   bilan   birga   insonni
ma’naviy kamolotga yetaklaydi. «Islom dini ma’rifatga asoslangani uchun ham har
bir   shaxsni   aqliy,   jismoniy   jihatdan   kamolga   yetkazishga   oid   e’tiqod   va  imondan
iborat   bo‘lib,   faqat   ezgulikka   xizmat   qilish,   olijanob   bo‘lish,   pokiza   yurish,   bir
burda luqmani halol qilib yeyish, jaholat va jaholatparastlikka yo‘l qo‘ymaslik, o‘z
birodarining,   qarindosh-urug‘larining,   millatining   va   vatanining   qadriyatlarini
asrashdan iboratdir». Shunday ekan, hadislar komil insonni shakllantirishda muhim
manba bo‘lib xizmat qiladi.
II.XALQIMIZDA PEDAGOGIKANING RIVOJLANISH
BOSQICHLARI VA HOZIRGI KUNDAGI
O RNI.ʻ
22 2.1 O zbekistonda ijtimoiy pedagogikaning rivojlanish tarixi.ʻ
                          Ijtimoiy   pedagogika   fan   sifatida   respublika   miz   mustaqillikni   qo lga	
ʻ
kiritgandan   so ng   o qitila   boshlagan   bo lsa-da,   ijtimoiy   tarbiya,   ijtimoiy   faoliyat	
ʻ ʻ ʻ
ijtimoiy himoya ko rinishida qadimiy ildizlarga ega. Ilk diniy -falsafiy (Avesto) va	
ʻ
adabiy   (Alpomish,   Go ro g li)   manbalarda   biz   insonning   ijtimoiy   kelib   chiqishi	
ʻ ʻ ʻ
nuqtai   nazaridan   pedagogik   qarashlarning   aks   etishini   ko ramiz.   Keyinchalik	
ʻ
VIVII asrlarda Markaziy Osiyo hududida islom dinining tarqalishi yangi ma naviy,	
ʼ
axloqiy qadriyatlarni olib keldi va ular mintaqada oila va jamiyat tarbiyasi tizimiga
ta sir   ko rsatdi.   Markaziy   Osiyoning   arab   xalifaligi   tarkibiga   kirishi   madaniy	
ʼ ʻ
almashuv,   fikr   va   qarashlarning   erkin   kurashi,   o zaro   munosabatlarning	
ʻ
shakllanishiga   olib   keldi.   Moddiy   barqarorlik   va   ishlab   chiqarish   hamda   savdo
rivoji ehtiyojlariga asoslangan yangi ijtimoiy- iqtisodiy holat ma naviy va madaniy	
ʼ
hayotning   yuksalishiga,   dunyoviy   ilm   va   fanlarning   gullab-   yashnashiga,   fors,
arab,   qadimgi   yunon   madaniyati   yutuqlarini   o zlashtirishga   yordam   berdi.	
ʻ
“Avesto”   va   jamiyatning   ijtimoiy   hayoti   Eramizdan   oldingi   minginchi   yillarning
otalarida   eng   qadimgi   ajdodlarimiz   tomonidan   qahramonlik   mazmunidagi   juda
ko p   afsonalar,   rivoyatlar   aytilgan   bo lib,   ular   zardushtiylik   dinining   muqaddas	
ʻ ʻ
kitobi “Avesto”ga kiritilgan.Ma'lumotlarga ko ra, “Avesto” eramizdan avvalgi VII	
ʻ
asrning   oxiri   va   VI   asrning   boshlarida   yaratilgan   bo lib,   to liq   kitob   holida	
ʻ ʻ
eramizdan   avvalgi   I   asrda   shakllangan.«Avesto»ni   qadimgi   davrlarda
ajdodlarimizning   tabiiy,   ilmiy,   ma rifiy   fikrlari   to plangan   dastlabki   pedagogik	
ʼ ʻ
asar   deb   hisoblash   mumkin.   Shuningdek,   tadqiqotchilar   uning   diniy
xarakterdaligini   ta kidlash   bilan   birga   falsafa,   siyosat,   ta lim-tarbiya   adabiyot	
ʼ ʼ
masalalarini   ham   qamrab   olgan   asar   sifatida   ta riflaydilar.   Manbalarda	
ʼ
“Avesto”ning   kitob   holidagi   matni   eramizdan   oldin,   12   ming   oshlangan   mol
terisiga   oltin   har   ular   bilan   bitilgani   keltiriladi.   Zardushtiylik   ta limoti   aks   etgan	
ʼ
Zardushtning   “Avesto”   kitobi   bizgacha   2-nusxada   yetib   kelgan.   Birinchisi   —
duolar   to plamidan   iborat   bo lib,   “Vendidat-   sede”,   ya ni   “Pok   Vendidat”   deb	
ʻ ʻ ʼ
ataladi   .   Bu   kitobga   “Yasna”lar,   “Vispered”   ham   kiritilib,   yaxlit   tarzda
23 shakllangan.   Ikkinchisiga   birinchisidagi   kabi   “Vendidat”,   “Yasna”,   “Vispered”lar
qatori ularning izohli tarjimasi “Zand” (sharx ma nosida) kiritilgan. Shuning uchunʼ
ham sharxli nusxasi “Avesta va Zend” yoki “Zend Avesta” deb yuritiladi.
Zardushtiylikda   yaxshilik   va   yomonlik   tushunchalari   orqali   butun   yaxshilik   va
yomonlik dunyosi tushuniladi. Taqvodor chorvador odil, oqil va hurmatga sazovor
bo lsa,   katta   podaga   ega   bo ladi.   Chorvadorlar   nazdida   ko‘chmanchilar   dushman	
ʻ ʻ
sanaladi.   Chunki   ular   odamlarni   talaydi,   molini   haydab   ketadi.   Bular   axloqsiz
maxluqlarga
o xshatiladi,   ular   azob-uqubatga   loyiq,   chunki   ser   hosil   yaylovlarni   yakson
ʻ
etadilar,   yaxshilik   homiylariga   hujum   qiladilar.   Demak,   bulardan   ko rinib	
ʻ
turibdiki,   shaxsning   axloqiy   xislatlari   birinchi   o ringa   qo yiladi.   Zardushtning	
ʻ ʻ
asosiy yo riqlaridan biri ham Axuramazdaning ko makchisi sifatida inson saxovatli	
ʻ ʻ
bo lishi kerak, degan aqidadir. Garchi zardushtiylikda diniy rasm-rusumlarga rioya	
ʻ
etish,   Zardushtning   barcha   axloqiy   yo l-yo riqlarini   bajarish   har   bir   kishining	
ʻ ʻ
muqaddas burchi deb qaralsa ham, ayni paytda dunyoviy ishlar ham targ ib etiladi.	
ʻ
“Avesto”ning katta qismi bo lgan “Yasna”larda inson kamolini ko rsatuvchi axloq-	
ʻ ʻ
odob mezoni ana shu uchlikda xumata (gumata)-yaxshi fikr, xukta (gukta)-yaxshi
o z  va Xvarsha (Gvarshta)-  yaxshi  ishlarda ifodalanadi. “Men  yaxshi  fikr, yaxshi	
ʻ
so z,   yaxshi   ishga   shon-shavkat   baxsh   etaman.   Men   yaxshilikdan   iborat   Mazda
ʻ
qonuniga shon-shavkat baxsh etaman” Zardusht ta limotida 15 yosh balog at yoshi	
ʼ ʻ
sanalgan. O smir balog at yoshiga yetganda Zardusht qonunlari, axloqiy yo riqlari	
ʻ ʻ ʻ
o‘rgatilgan.O‘zbek   xalq   pedagogikasi   qamrovi   nihoyatda   keng,   bag oyat   serqirra	
ʻ
va serjilo tushuncha bo lib, u shu xalq paydo bo lgan butun davrni uz ichiga oladi.	
ʻ ʻ
Xalq   donishmandligi   va   odobnomasining   bu   nodir   sohasi   ijtimoiy   va   maishiy-
axloqiy   hayotning   barcha   tomonlarini,   xalq   og zaki   ijodi,   qadrshunosligi,	
ʻ
udumshunosligi   va   marosimshunosligi   yetakchi   yo nalishlarini,   diniy-axloqiy	
ʻ
ta limotni qamrab olishi bilan xarakterlanadi.	
ʼ
24 U   xalqimizning   asrlar   davomida   tuplangan   boy   tajribalarini,   ijtimoiy-siyosiy,
axloqiy,   falsafiy,   ma rifiy,   estetik,   ma naviy   hamda   jismoniy   yetuklik   borasidagiʼ ʼ
karashlarini, tajriba-xulosalarini, lo nda, ammo bag oyat  teran, donishmand noma	
ʻ ʻ
tarzda   ifodalaydi.   Ilk   bor   yaratilayotgan   o zbek   xalq   pedagogikasida   dono	
ʻ
xalqimizning   ta lim-tarbiya,   axloq,   odob,   inson   qadriyatlari   va   uning   ma naviy	
ʼ ʼ
ustuvorligi,   iymon-e tiqodi   butunligi   sohasidagi   dunyoqarshi,   amaliy   faoliyati,	
ʼ
usul-metodlari,   an analari   tabarruk   islomning   odob-axloq,   ilm   fan  taraqqiyotidagi	
ʼ
ta limotiga   bog lik   holda,   muqaddas   Qur oni   karim   va   payg ambarimiz	
ʼ ʻ ʼ ʻ
Muhammad   Rasulullohning   muborak   hadisi   shariflariga   suyangan   holda   yoritish
mo ljallangan. 
ʻ
Ma lumki,   xalqning   pedagogik   karashlari   uzoq   asrlar   davomida   shakllangan   va
ʼ
ular  bizga   alohida   qo‘llanma-dastur  yoxud  darsliklar   shaklida   yetib  kelmay,  balki
asosan   xalq   og zaki   ijodiga   kiruvchi   turli   janrlardagi   asarlar,   elshunosdan,	
ʻ
kadrshunosdan, udumshunoslar hatida saklab kolingan hamda ollohning so zi bilan	
ʻ
bo lgan Qur oni karim va payg ambarimizning hadislarida uz ifodasini topgan. 	
ʻ ʼ ʻ
O zbek   xalq   pedagogikasi   o zining   yo nalishi,   ibratli   xulosalarga   boyligi,   bebaho
ʻ ʻ ʻ
asarlari, ma no-mantiki jihatdan mukammalligi, teranligi, uslub, odobnomasi, ibrat	
ʼ
nomasi bilan har qanday millat, el havas qilsa arziydigan buyuk merosdir. 
Xalq pedagogikasi hayotning, tafakkurning, odob-axloq, ta lim-tarbiyaning hamma	
ʼ
jabhasini,   barcha   muammolarini   qamrab   olish   bilan   xarakterlanadi.   Uning   oldiga
kutilgan maqsad  vazifasi  aniq,  ravshan,  ayni  chog da  xayrli,  savobli   va  ilohiydir:	
ʻ
hayot guli, sarvari, egasi insonni yuksak fazilatlar ruhida tarbiyalashdir. 
1. Xalq   pedagogikasi   yosh   avlodni   tarbiyalash,   ularni   mustaqil   mehnat
faoliyatiga tayyorlashning juda ko p vositalari, metodlari va usullariga ega.	
ʻ
Xalq   pedagogikasida   tarbiyalanuvchilarni   ishontirish,   ko niktirish,   ular	
ʻ
xulqi,   mehnati   va   xatti-harakatlrini   rag batlantirish   hamda   baholashning	
ʻ
vositalari va metodlari ham kadimdan ma lum.
ʼ
25 Xalq   pedagogikasining   asosiy   qoidalaridan   biri   bolalarni   uz   tengqurlari   muhitida
tarbiyalash   bo lgan.   Bolalar   muhitida   turli   o yinlardan   foydalanilgan.ʻ ʻ
Tarbiyalanuvchining   xatti-harakatlari   xalq   ma naviyatiga   muvofiq   bo lishi   uchun	
ʼ ʻ
birinchi   galda   uni   uz   xulqi   to g riligi   yoki   noto g riligiga   ishontirish,   unda	
ʻ ʻ ʻ ʻ
axloqiylik va axloqiysizlik, adolat va adolatsizlik holda aniq tasavvur  hosil  qilish
lozim.   Tarbiyalanuvchilarni   ishontirish   uchun   xalq   axloqiy-estetik   me yorlarini	
ʼ
tushuntirish, o gitlar berish, eslatish, iltimos, istak bildirish, talab qilish, maslahat	
ʻ
va   boshqa   tadbirlar   qo‘llanadi.   Bolalar   katta   yoshli   kishilar   xulqi   va   xatti-xara
katlarini,   hatto   o zaro   suhbatlarini   ham   muntazam   kuzatish   natijasida   anchagina	
ʻ
axloq   me yorlarini   mustaqil   o zlashtiradilar.   Serfarzand   o zbek   oilasida	
ʼ ʻ ʻ
shakllangan yana bir insoniy fazilat kattalarning kichiklarga mehribonligidir. Ota-
ona doimo bolalariga, aka-opalar uka-singillariga g am hurlik qiladilar. 	
ʻ
Ma lumki,   ro zg orda,   ayniqsa   ko p   bolali   oilada   mayda-chuyda   ishlar   nihoyatda	
ʼ ʻ ʻ ʻ
ko p buladi. Hovli supurish, uy tozalash, kiyim-kechaklarni yuvish, ovqat pishirish
ʻ
va   boshqa   kundalik   ishlarni   ko pincha   bollar   bemalol   bajarishlari   mumkin.   Faqat	
ʻ
ularni shunday ishlarni bajarishga o rganish va ko niktirish joiz. Keksalarni hurmat	
ʻ ʻ
qilish,   ular   maslahatlari,   yo‘l-yo‘riqlariga   binoan   ish   tutish   va   unga   amal   qilish
kadimdan   o zbeklarga   xos   odat   bo lib   kelgan.   Kattalarning   ma naviy   -axloqiy	
ʻ ʻ ʼ
me yorlarni tushuntirish, kam gapli bo lishi, fikrlar	
ʼ ʻ   qqisqa ifodalanish kerak degan
holda mavjud bo lgan va unga amal qilgan. 	
ʻ
Tushuntirish mehnat tarbiyasida katta urin olgan masalan:  ona o zining ko ziga u	
ʻ ʻ
yoki bu taom qanday pishirilishi, unga nimalar solinishi, qancha vaqt qaynatilishi,
kir   yuvishda   uni   qanday   tikish   kerakligini   tushuntirgan.   Kattalarning
maslahatlaridan   jismoniy   tarbiyada   ko p   foydalangan.   Ota-onalar,   oiladagi	
ʻ
kariyalar,   ota-bobolarning   tajribalari   asosida   yoshlarga   sog liklarini	
ʻ
mustahkamlash, kasalliklardan saqlanish va organizmni chiniqtirish bolalarning uz
xatti-harakatlarining   to g ri   yoki   noto g riligiga,   adolatli   yoki   adolatsizligiga	
ʻ ʻ ʻ ʻ
ishontirishning asosiy usullaridan biri hisoblangan. 
26 Xalq   pedagogikasida   iltimos   va   istak   doim   birgalikda   bo lavermagan.   Ko pinchaʻ ʻ
ulardan   alohida–alohida   foydalangan.   Ota-onalar   aksariyat   hollarda   uz   bolalariga
iltimos tariqasida topshiriqlar berishgan.
O zbeklar ko pincha uz nutqlarida shama qilishgan. Bolalarni tarbiyalashda undan	
ʻ ʻ
foydalangan   kishilar   shama   qilish   bevosita   ko rsatma   berishdan   kuchliroq   ta sir	
ʻ ʼ
etishni   bildirganlar.   Shamadan   uz   o rnida   foydalanish   bolada   muayyan   hissiy	
ʻ
kuzalishni vujudga keltiradi, uni o zining xulqi va xatti-xara katlarini jiddiy tahlil	
ʻ
qilishga majbur etadi hamda kamchiliklarini yo‘qotishda yordam beradi. 
Ota-onalar   hamda   yoshi   ulug   kishilarning   ijobiy   namunasi,   katta   urtuklarning	
ʻ
ibrati tarbiyaning asosiy metodlaridan biri bo lgan. 	
ʻ
Kattalar   bolalarning   o‘rtolari   bilan   ahil   bo lib   o ynashga   yer   chopish,   ekin   ekish,	
ʻ ʻ
hosil   yig ib-terishda   ham   qishloqlariga   yordamlashishga,   uz   so zida   turish,	
ʻ ʻ
mehmon   kutish,   sabr-toqatli   bo lish,   irodalilikka   odatlantirish   uchun   harakat	
ʻ
qilganlar va bunda turli mashg ulotlardan foydalanganlar. 	
ʻ
Bolalarning   mashqlari,   xususan,   mehnat   tarbiyasida   va   aqliy   tarbiyada   katta   urin
tutgan.   Bolalar   mustaqil   holda   yoki   kattalar   yordamida   toshlarni   hamda   so zlarni	
ʻ
to g ri talaffuz etishni, uz fikrlarini aniq ifodalashni mashq qilganlar. 	
ʻ ʻ
Xalq   pedagogikasida   sinash   metodiga   ham   katta   ahamiyat   berilgan.   jismoniy
tarbiyada mehnat, shuningdek, turli  o yinlar ot  poygasi, kamon otish, ov qilishlar	
ʻ
sinash vositasi sifatida xizmat qilgan.
Xalq   pedagogikasida   axloqiy   tarbiyada   jazolash   tadbirlaridan   ham   foydalangan.
Jazolashning asosiy usullari tanbeh, ogohlantirish, ta na qilish, koyish, ayblash va	
ʼ
ho-oza. 
Mana   shularga   asoslanib   xalq   bolalarni   aqliy,   axloqiy   va   jismoniy   kamol
toptirishda   xususan   sog lom   kishilar   qilib   o stirishda   tan   jazosining   zararini	
ʻ ʻ
tushungan deyish mumkin va shuni ta kidlash kerakki, xalq pedagogikasida o g il	
ʼ ʻ ʻ
27 va   qizlarni   tarbiyalashda   talabchanlik,   jiddiylik   hamda   ularga   insonparvarlik
munosabatlari muvaffaqiyatli ravishda uzviy bog langan. ʻ
Xullas, xalq ko p asrdan tarixida tarbiyaning uziga xos vositalari, metodlari hamda	
ʻ
usullarini   yaratgan   va   ular   asta-sekin   tarbiyaning   an anaviy   omillariga   aylangan.	
ʼ
Xalq   pedagogikasi   tarbiyalashning   xilma-xil   uzviy   vositalaridan,   jamlangan
metodlari   va   usullaridan   keng   foydalangan;   xalq   pedagogikasida   tarbiya   uzluksiz
va muntazam yo sinda bo lgan, uning mazmuni esa mehnat ko nikmalari hayotiy-	
ʻ ʻ ʻ
maishiy ehtiyojlariga va vazifalariga bog langan. 	
ʻ
Xalq og zaki ijodi va uning bola tarbiyasidagi o rni	
ʻ ʻ
O tmish ajdodlarimizning ta lim-tarbiya sohasidagi ko p asrlar davomida orttirgan	
ʻ ʼ ʻ
boy   tajribasini   o zlashtirish   asosida   yosh   avlodni   respublikamiz   tar-tida   faol	
ʻ
ishtirok   etadigan,   sog lom   va   bilimdon   qilib   tarbiyalash   hozirgi   kunda   g oyat	
ʻ ʻ
muhim va dolzarb masaladir. Shuning uchun ham Respublika Xalq ta limi vazirligi	
ʼ
xalq pedagogikasini hayotga tatbiq   etishni, o‘quvchilarni milliy-madaniy an analar	
ʼ
va   umuminsoniy   qadriyatlar   asosida   tarbiyalashni   uz   oldiga   asosiy   vazifa   qilib
kuydi.
Ma lumki, xalq pedagogikasi deganda xalq og zaki ijodiyotining barcha janrlarida	
ʼ ʻ
aks   ettirilgan   tarbiya   borasidagi   karashlar,   g oya,   urf-odat,   rasm   hamda   an analar	
ʻ ʼ
yig indisi tushuniladi.	
ʻ
Bola   tarbiyasi   borasidagi   an analar   o zbek   klassik   adabiyotida   uz   aksini   topa	
ʼ ʻ
borgan.   Jumladan,   IX-XII   asr   allomalardan   Nizo-ul   mulkning   “Siyosatnoma”,
Nosir   Xisravning   “Saodat   na”,   “Rushnoma”,   Yusuf   Xos   Hojibning   “Kutadg u	
ʻ
bilig”,   Mahmud   Kashg ariyning   “Devon-u   lug ati   turk”,   Ahmad   Yugnakiyning	
ʻ ʻ
“Hibatul   hakoyik”,   Kaykovusning   “Kobusnoma”   kabi   asarlari   jahon   olimlarining
e tiborini uziga tortgan va ulardagi pedagogik g oyalar salmoqli o rinni egallaydi.	
ʼ ʻ ʻ
28 Hozirgacha nashr  qilingan xalq og zaki  ijodi namunalari va folklor materiallaridaʻ
bevosita   bollar   ishtirok   qilmagan.   Bolalar   bevosita   ishtirok   qilgan   xalq   ijodi
namunalarida   esa   qay   darajada   bo lmasin,   xalq   pedagogikasining   tarbiyaviy	
ʻ
an analari chetlab utilmaydi. Demak xalq og zaki ijodi kadim zamonlardan buyon	
ʼ ʻ
jahon   xalqlarining,   shu   jumladan   o zbek   xalq   pedagogikasining   ham   yagona	
ʻ
tarbiya vositasi bo lib kelgan.	
ʻ
O zbek xalq pedagogikasi bola ko rish, tarbiya jarayoni va uning jamiyatda tutgan	
ʻ ʻ
o rni,   xalq   pedagogikasida   tarbiyaning   tarkibiy   asoslari,   milliy   tarbiyani   amalga
ʻ
oshirish   usul   va   vositalari,   yoshlarni   dastlabki   oilaviy   odob   qoidalariga
odatlantirish va uni amalga oshirish yo‘llari, yoshlarni dastlabki oilaviy dastyorlik
mehnatiga   odatlantirish,   uni   amalga   oshirishda   foydalanadigan   usul   va   vositalar,
xalq   pedagogikasida   maktab   va   hunar   ta limi,   shuningdek   boshqa   shu   kabi	
ʼ
tarbiyaviy tadbirlarni qamrab oladi. Bularning hammasi ilk og zaki ijodida aks etib	
ʻ
kelgan.   Xalq   pedagogikasi   xalq   og zaki   ijodida   namoyon   bo lishni   alohida	
ʻ ʻ
ta kidlash lozim. ma lum ma noda o zbek xalq og zaki ijodi to‘g ridan-to‘g ri bola	
ʼ ʼ ʼ ʻ ʻ ʻ ʻ
tarbiyasiga tayyor etish vositasi bo lib xizmat qilgan va xizmat qilib kelmoqda. 	
ʻ
Chunonchi,   tez   aytish-bolalar   nutqini   o stirishga,   topishmoq   bolalarning	
ʻ
topqirligini   tarbiyalashga,   maqol   bolalrning   odob-axloq   tarbiyasiga,   qo‘shiq
bolalrning   nafosat   tarbiyasiga,   doston   va   ertaklar   bolaning   turli   tomonlama
tarbiyasiga ijobiy ta sir qilib kelgan. 	
ʼ
Onangga boshingni ham qil,
Otangga gapingni kam qil.
singari maqollarda o git-nasihat birinchi darajaga ko tariladi. 
ʻ ʻ
Shunday   qilib,   ona   tili   va   adabiy   o qish   mashg ulotlarida   o rganilayotgan   mavzu	
ʻ ʻ ʻ
xususiyatlarga   qarab   xalq   og zaki   ijodi   namunalari   ertak   va   dostonlarda,	
ʻ
maqollarda   yozuvchilarning   asarlarida   aks   ettirilgan   xalqimizning   milliy   urf-
29 odatlari   ustida   keng   ko lamda   suz   yuritsa   buladi.   Asarlarda   tasvirlanganʻ
lavhalarning mazmunini bolalarning uzlari bilgan, eshitgan, an ana va odatlar bilan	
ʼ
taqqoslab aytib beradilar. Mehnat ta limi darslarining	
ʼ   qqiziqarli va mazmunan boy
bo lishini   ta minlash   uchun   xalq   ertaklari   va   maqollariga   tez-tez   murojaat   qilib	
ʻ ʼ
turish lozim.
“Mehnat   qqilishdan uyalma, mehnat qilish
ibodat qilish bilan barobardir”
“Ketmon chopdim-non tishladim”
Xalqimiz   yaratgan   “Uch   og ayni   botirlar”,   “Sehrli   suz”,   “Tovuq,   o rdak   va	
ʻ ʻ
sichqon”   ertaklari   ham   bolalarda   yoshlikdan   mehnatga   muhabbat   ruhini
tarbiyalashda muhim urin tutadi.
Ertaklar   bolani   har   tomonlama   yetuk   qilib   tarbiyalashda   asosiy   omildir.   O zbek	
ʻ
oilasida ertak aytib bermay bola o stirgan ota-ona va kattalarni yoki ertak eshitmay	
ʻ
ulg aygan yoshlarni tasavvur qilish	
ʻ   qiyin.
Buni   tarixda   utgan   ilm-fan   vakillari,   shoir   va   adiblar,   jamoat   arboblari   e tirof	
ʼ
etadilar.
Ertaklarning   tarbiya   uchun   muhim   tomoni   shundaki,   unda   xalq   og zaki   ijodidagi	
ʻ
topishmoq,   maqol,   qo‘shiq   kabi   janrlar   jamlangan   bo lib,   ular   pedagogik	
ʻ
g oyalarning   mukammalroq,   ta sirchan   bo lishini   ta minlaydi.   Ertaklarda   bola	
ʻ ʼ ʻ ʼ
tarbiyasining   deyarli   hamma   tarkibiy   qismlari:   his   va   aqliy   kamolot,   ilm-va
hunarga   muhabbat,   mehnatsevarlik,   ma naviy   sifat   hamda   nafis   didlarning   tarkib	
ʼ
topishga oid ko‘pdan-ko‘p pedagogik materiallarni uchratish mumkin. 
Masalan: “Qorasoch pari” ertagida Nodir juda yosh chog ida otadan yetim qoladi.	
ʻ
Uning  onasi   —   doya   Kambar.   U   Nodirni   safarga  jo natish   oldida  “onasi   Nodirni	
ʻ
bag riga bosib: Mening uch nasihatimni qulog ingdan chiqarma, birinchi – birovga	
ʻ ʻ
30 xiyonat   qilma,   ikkinchi-   birovning   dilini   og ritma,   uchinchi-qaysi   shahargaʻ
borsang   eng   avvalo   o sha   shaharning   kariyalari   bilan   suhbatlashib   ish   ko‘r!”   deb	
ʻ
nasihat   qildi   va   bola   umrining   oxirigacha   ona   nasihatiga   amal   qilib,   murod-
maqsadiga   yetadi.   Shunga   o xshash   “Erali   va   Sherali”   dostoni,   “Zumrad   va	
ʻ
Qimmat” ertagi, unda Zumradning ochiq ko‘ngilligi, mehribon va   aqilligi, donoligi
olishga sazovor. Qimmatning esa erka, taktik, ishyoqmas, dangasaligi qoralanadi.
Maqollar   odamlarning   hayoti   va   turmushi   jarayonida   tuplangan   tajribalari,
dunyoqarashi,   o zi   yashab   turgan   ijtimoiy   hayotga   bo lgan   munosabati,   utmish	
ʻ ʻ
hayoti   va   uning   ibratli   saboqlari,   shaxsning   ruhiy   holati,   umid   va   orzularini
ifodalaydi.   Shuning   uchun   ham   ular   bola   tarbiyasiga,   xususan   axloq   va   odobga
ijobiy ta sir etishda samarali ta sir ko rsatishga qodir. 	
ʼ ʼ ʻ
Maqollarning   uziga   xos   xususiyati   shundaki,   o zbek   maqollari   asosan   ikkinchi	
ʻ
shaxs-   tinglovchiga   nisbatan   o git-nasihat   yo sinida   badiiy   o xshatishlar   orqali	
ʻ ʻ ʻ
aytiladi. 
Yaxshi bola yog  keltirar,	
ʻ
Yomon bola dog  keltirar.
ʻ
Yaxshi bola –turga tortar,
Yomon bola- gurga.
Odob –kishining zeb-u ziynati
Obod –oltindan qimmat
Suz kishining o zagi
ʻ
Odob kishining bezagi
kabi maqolalarda odob-axloqning qimmati haqida gap yuritilsa,
31 Oltin olma, duo ol,
Duo oltin emasmi. 
O zbek xalq pedagogikasida urf-odatlarning o ziga xosʻ ʻ   o‘rni
O zbek   xalq   pedagogikasi   an analari,   shu   jumladan   uning   ajralmas	
ʻ ʼ   qismi-og zaki	ʻ
ijod   namunalardagi   odob-axloq,   ta lim-tarbiya   borasidagi   pandnomalar   bag oyat	
ʼ ʻ
hayotiy, xalqchil va ibratlidir. 
Xususan   an anaviy   xalq	
ʼ   qo‘shiqlari   va   maqollari   odobnoma   darslari   ekanligini,
folklorning   boshqa   katta-kichik   janrlari   boshdan-oyoq   pandnomaligini
unutmasligimiz   kerak.   Darhaqiqat,   haqiqiy   insonni   shaklantiruvchi   odob-
axloq   to g risidagi   xalq   karashlari,   xalq   og zaki   ijodi   asarlarida   yashab   keladi,	
ʻ ʻ ʻ
ularda   odob-axloq   mavzusi   uta   donishmandlik   bilan   keng   ishlanganiga   guvoh
bo lamiz. 	
ʻ
Qo‘shiq   janri   yoshlarning   nafosat   tarbiyasida   alohida   urin   egalladi.   O zbek	
ʻ
xalq   qo‘shiqlari   asosan   “Alla”,   “Yor-yor”,   “o lan”,   “Aza   yig i”   kabi   bir   necha	
ʻ ʻ
turda shakllangan. 
Bola dastavval  ona “Alla” sini eshitadi. Binobarin, bola ko rish baxtiga muyassar	
ʻ
bo lgan onalarning qay darajada bo lmasin “Alla” aytolmasliklarini tasavvur qilish	
ʻ ʻ
mumkin   emas.   hatto,   qo‘g irchoq	
ʻ   o‘ynashni   uddalay   olgan   jajji   qizlar   ham   “alla”
aytish bilan go yo qo‘g irchoqlarini ovuntiradilar va shu orqali	
ʻ ʻ   qo‘shiq   olamiga ilk
bor   qadam   qo‘yadilar. 
Ona   “alla”   sining   tarbiyaviy   roli   muhimdir.   X   asr   Markaziy   osiyo   xalqlarining
mashhur   mutaffakiri   va   tibbiyotning   buyuk   siymosi   Abu   Ali   Ibn   Sino   ona
“alla”sining tarbiyaviy hamiyati hakida bolalarning talabini kondirmok uchun unga
ikki   narsani   kullamok   kerakligi,   chunonchi:   biri   –   bolani   sekin-sekin   tebratish,
ikkinchisi –uni uxlatish uchun odat bulib kolgan musika –allalashdir, degan fikrni
ilgari surgan. 
32 Kushiklar   (lirik,   marosim,   mavsum   kushiklari,   “Yor-yor”   lar,   “Alla”lar,   yiki-
yuklov,   sog im,   urim,   yanchik,   bayram-sayllar   kushiklari,   bolalar   folkloriningʻ
namunalari va boshkalar) guzallik, samimiyat, mehr-shafkat, orzu-umid, kuvonch-
shodlik, ham-g ussa armon, kiskasi mahzun va ma sum tuyg ularni tarannum etish	
ʻ ʼ ʻ
orkali   har   kanday   kishida   chukur   insoniy   tuyg ularni   ustiradi,   hayotga,   tabiatga,	
ʻ
insonga cheksiz muhabbatni kamol toptiradi. 
O zbek xalq pedagogikasida yukoridagi kabi folklor janrlari bilan bir katorda bola	
ʻ
yashab   turgan   muhit-sharoitning   vositachi   roli   ham   mavjudki,   ular   yoshlarning
ma naviy   fazilatlarini   shakllantirishda   katta   va   samarali   tarbiya   vositasi
ʼ
hisoblanadi. 
Shular   jumlasiga:   bolalar   uyinlari   (kup   turda),   choyxurlik   (choyxona   gurungi),
bolalar   gapi   (gap   aytish),   bolalar   majlisi,   mehmondorchilik,   hashar   kabilarni
kiritish mumkin. 
Kolaversa,   xalqning   milliy   urf-odatlari,   turli   marosimlari,   n analari,   bayram   va	
ʼ
marosimlar bolalar tarbiyasida muhim ahamiyat kasb etadi. 
Chunonchi:
a) tuy marosimlari – beshik tuyi, sunnat tuyi, nikoh tuyi, hovli tuyi;
b) sayllar – dala sayli, gul sayli, kovun sayli;
v)   yig in   (tomosha,   tug ilgan  kunni   nishonlash),   yigit   bazmi,   kiz  bazmi   (majlisi),	
ʻ ʻ
kelin salom, ulok, poyga, kurash, turli shakldagi musabokalar;
g) aza marosimi, ma rakasi;	
ʼ
d)   safarga   chikish,   ovga   borish,   ommaviy   yig inu   tomoshalarga   borish   hamda	
ʻ
bayramlar. (Ruza hayit, kurbon hayit, navruz).
33 Bunday davralar yoki yig inlarning tarbiyaviy ta siri katta bulgan va hozir ham uzʻ ʼ
ahasiyatini yukotgan emas. 
Biz   xalq   pedagogikasining   sharkona   va   turkona   an analari,   oilaviy-maishiy	
ʼ
yunalishlari,   xalqning   uziga   xosligining   milliy   tuylarimiz,   ommaviy   bayram   –
sayillari,   marosimlar,   urf-odatlar   va   udumlarda   ifodalash,   xalq   sport,   jismoniy
tarbiyaning   turgan   urni,   milliy   maktab   muammolari   kabi   juda   dolzarb,   zarur   va
kerakli masalalar hamda kiskacha tuxtalib utishni lozim deb topdik. 
Bular   xalq   og zaki   ijodida   yosh   avlodni   ma naviy-axlokiy   tarbiyalash   va   tarbiya	
ʻ ʼ
usullri,   insoniy   kadriyatlar   va   yurtsevarlik   tarbiyasi,   dust-birodarlik,   ahillik,
mehntsevarlik,   kasb-hunarga   muhabbat,   halollik,   tug rilik,   olijanoblik   tarbiyasi,	
ʻ
adolat, insof, dust-birodarlik, botirlik, saxiylik,  kamtarlik, sabr-kanoat, muhabbat,
vafo,   or-nomus,   samimiylik,   uzlashish,   yurish-turish,   salomlshish   kabi
kadriyatlardir. 
Milliy   bayram   va   an analar   donishmandlik   manbai,   hayot   sabog i.   Tarixiy	
ʼ ʻ
tarakkiyotning   hal   kiluvchi   kuchi   hisoblangan   xlk   ommasi-milliy   bayram   va
an analar ijodkoridir. 	
ʼ
Xalq uz  bayram  va  an analarini  kuz  korachig idek  asrash,  avlodlarga  meros  kilib	
ʼ ʻ
koldirishga harakat kildi. 
Shaklar   milliy,   mazmunan   umuminsoniy   kadriyatlarni   uzida   mujassamlashtirgan
xalq an analari, urf-odatlari va marosimlari jahon madaniyati xazinasiga kushilgan	
ʼ
buyuk hissa bulib hisoblanadi. 
O zbek   xalqining   milliy   an analari   ijodiddan   avlodga,   bobodan   otaga,   otadan	
ʻ ʼ
bolaga   utib   kelmokda   va   yoshlarni   tarbiyalashda   katta   rol   uynamokda.   Zero
xalqimizning madaniy merosini chukur bilmasdan miliy uzligini anglash va milliy
g urur tuyg usini karor toptirish mumkin emas.
ʻ ʻ
34 Har   bir   millat   va   elat   uziga   xos   bayram,   urf-odatlariga   ega.   Milliy   bayram   va
an analar.ʼ
Navruz bayrami, ruza hayit, kurbon hayit, mustakillik kuni:
Nikoh   tuyi,   kelinchak   kulidan   choy   ichish,   chorlar,   kizlar   majlisi   shular
jumlasidandir:
Yosh avlodning ma naviy va xlokiy kamol topishiga ta sir etuvchi an analar katta	
ʼ ʼ ʼ
tarbiyaviy ahamiyatga ega. 
Gul   sayli   uzbeklarning   kadimiy   bayrami   hisoblanadi,   bu   esa   xalqimizning   tabiat
guzalliklari 5 dan zavk olishi, uta nozik ta bligidan dalolat beradi. Lola sayli aslida	
ʼ
Navruzning davomi, uning jralmas kismi bulgan bu bayrami hamal oyi oxirlarida,
dala-kirlarda lolalar kiyg os ochilgan bahor ayyomida utkazilgan. 	
ʻ
Marosimlar   –   an analarning   yana   bir   kurinishdir.   Marosim   urf-odatning   amaliy	
ʼ
ifodasi.
Marosim   kat iy   tartib   –   koida,   oldidn   belgilangan   rasm-rusumlar,   rejalashtirilgan	
ʼ
taomlar   bulib   muayyan   me yor   asosida   utkaziladi.   Marosimlar   tantanali   yoki	
ʼ
kayg uli   bulishi   mumkin.   Marosimchilik   har   kanday   g oya   pand-nasihatlardan,	
ʻ ʻ
afsona va rivoyatlardan kura kishi kalbiga chukur, kuchli ta sir etadi va mustahkam	
ʼ
saklanadi.   Bilim   egallashga   odatlanish,   lafzi   halollik,   mehnatsevarlik,
insonparvarlik,   mehmondustlik   —   uzbek   xalqini   eng   yaxshi   fazilatlaridir.
Yoshlarni   yuksak   axlok-odob   ruhida   tarbiyalash   –   kattalarning   azaliy   burchi.
Milliy an analar hayot sabog i, kuchli tarbiya vositasi hisoblanadi. 	
ʼ ʻ
1. Xalq ohzaki ijodida dostonlarning urni va ularning bola tarbiyasidagi roli.
2. Afsonalarning paydo bulishi tarixi va ularning tarbiyaviy ahamiyati.
3. Xalq dostonlari va afsonalaridan namunalar. 
35 Yurtimiz O zbekiston mustakkilikka erishgandan keyin tarixiy hakikat va adolatniʻ
tiklash   uchun   umumxalq   yurishi   boshlandi.   Ming   yillar   davomida   yaratilgan
xalqimiz   koni   va   joniga   aylangan   ma naviy   durdonalarga   yangicha   karala	
ʼ
boshlandi. Milliy an analarning kadri kutarilishi kerakligi e tirof etildi.	
ʼ ʼ
Ma lumki,   xalqning   pedagogik   karashlari   uzok   asrlar   davomida   shakllangan   va	
ʼ
ular bizga alog ida kullanma, dastur yoxud darsliklar shaklida yetib kelmay, balki	
ʻ
asosan xalq og zaki ijoodiga kiruvchi turli janrlardagi asarlar tarzida yetib kelgan.
ʻ
Xalq   og zaki   ijodiyoti   asrlar   buyi   mehnat   jarayonida   insonni   orzusi   negizida	
ʻ
shakllanib   borgan,   barkamol   insonga   karatilgan   xlk   og zaki   va   yozma	
ʻ
yodgorliklarida,   ya ni   ertak,   doston,   kushik,   topishmok,   tez   aytish,   masal,   matal,	
ʼ
maqol va hikoyalarda uz aksini topgan. Xalq og zaki idodiyoti asta-sekin tus olib,	
ʻ
rivojlanib borgan. Xalq og zaki ijodiyotida avvalo komil inson uchun ilm va hunar	
ʻ
zarurligi,   donishmandlik,   akl   va   zakovat   alohida   urin   egallaydi.   Ma lumki,   ota-	
ʼ
bobolarimiz   kadim   zamonlardan   yaxshilikni   yomonlikka,   ma rifatni   jaholatga,	
ʼ
nurni   zulmatga   karma-karshi   kuyib,   hamisha   ma rifatu-ziyoni,   adolatu-ezgulikni	
ʼ
olkishlab kelgan. O zbek xalq og zaki ijodidagi har bir janr bir olam, odob, ta lim-	
ʻ ʻ ʼ
tarbiyaning   uziga   xos   darsligi   deyish   mumking.   Xalq   odobnomasi   va
ibratnomasining bu boy, teran, serma no, mazmunli sohasi insonni har tomonlama	
ʼ
tarbiyalash,   kamolga   yetkazish,   ma naviyatimizning   ustivor,	
ʼ
iymon e tikodimizning   butun   bulishligini,   kadriyatlarimizning   kadrlanish	
ʼ ʼ
garovidir. 
Afsona va dostonlarning paydo bulishi tarixi
“Afsona – nima va u kachon paydo bulgan?” — degan savolga javob izlash uchun
avvalambor bu purma no suzning ma nosini chukur bilib olishimiz zarur. Afsona –	
ʼ ʼ
og izdan   og izga   utib   kelgan   fantastik   ba zan   diniy   mazmundagi   hikoya   bulib,	
ʻ ʻ ʼ
aslida sodir bulgani anik, ma lum bir tarixiy vokea, yoki utgan trixiy shaxs hayoti	
ʼ
bilan   uzviy   bog lik   buladi.   Bobil   minorasining   kurilishi,   Nuhturoni   yoki	
ʻ
Samarkandda Shohizinda mozori bilan bog lik afsona bulsi, bularning har birining	
ʻ
36 asosida   tarixiy   dalil-hakikat   yotganligidan   dalolat   beradi.   Ingliz   adibi   Chesterton
aytganlaridek, afsona har kanday dalildan ham tarixiyrokdir. Dalil yolg iz bir odamʻ
hakida   suz   yuritsa   yoki   u   odamlar   katnashgan   vokea   hakida   ma lumot   bersa,
ʼ
afsona yuzlab va millionlab odamlar takdiri hakida, vokeani sodir kilgan odamlar
hakida hikoya kiladi. Tarixi fakat xalq xotirasi ramzi bulmish afsonalar, rivoyatlar
yordamidagina   moddiy   mohiyatini   kashf   eta   oladi.   Inson   xotirasi   afsonalarga
hamnafas bulgandagina tirikdir. Afsona uzaro bog lanishi asosida inson bilan vakt	
ʻ
bog lanishidir.   “Tarix,   deb   yozadi   N.Berdiyev,   tom   ma nodagi   afsonadir.   Bola	
ʻ ʼ
tarbiyasida   afsonalarning   roli,   ahamiyati   juda   kattadir.   Bola   afsonalar   orkali   uz
tarixini yaxshi urganadi, dunyokarashi kengayadi, axlokiy tarbiya oladi. “Chistoni
elik-bek”, “Baraktom  kal asi”, “Xubbi  Afsonasi”.  Amir Temur  bobomiz hakidagi	
ʼ
afsonalar   yosh   avlod   tarbiyasida   muhim   urin   tutadi.   O zbek   xalq   dostonlarining	
ʻ
yaratilishi   xalq   og zaki   ijodiyoti   tarixida   noyob   uchraydigan   hodisalardan   biri	
ʻ
bulib,   ular   tarakkiyot   xazinasiga   kushilgan   bebaho   kushgan   hissadir.   Alpomish,
Gurug li, Erali va Sherali, Rustamxon, Zaydixon dostonlari shular jumlasidandir. 	
ʻ
Biz xalq dostonlarini kuzdan kechirar ekanmiz, xalqning nom kuyish odatiga keng
urin berilganini kuramiz. Shark xalqlari xususan uzbek xalqida shunday odat bor:
bolalarga   oiladiga   kattalar,   elu   yurt   urtasida   mu tabar   bulgan   kishilar,   e tiborli	
ʼ ʼ
kariyalar nom kuyadilar. Bu kadimdan kolgan rasmdir. 
Masalan:   “Erali   va   Sherali”   dostonida   aytishicha,   usha   zamonning   rasmiga   kura
bolaning   birini   podshoh   uz   kuliga   olib,   birni   xotiniga   kutartirib,   ipak   alvon
chodirlarning ichidan haloyikka karab, bolalarga munosib ot kuyishni suradi. 
Birisini berdim, haylo gulima,
Birisini uzim oldim kulima.
Bir maslahat sizlarday el-kunima,
Birodarlar, ot kuyinglar ug lima. 	
ʻ
37 Ba zilar   aytdi:   egizak   bulganidan   keyin   Hasan-Husan   buladi   deb,   ba zi   birlarʼ ʼ
Shamsi   va   Kamar   deyishadi.   Hyech   birining   degani   podshoga   yokmay   turganda,
tukson   yamokli   tun   kiygan   Chol   chikib  Erali   va   Sherali   deydi.  Bu   fikr   hammaga
ma kuul buladi. 
ʼ
Doston — uzbek folklorining keng tarkalgan va yirik janrlaridan biri hisoblanadi.
Uning   yaratilish   xalqimizning   ma naviy-maishiy   kiyofasi,   ijtimoiy-siyosiy	
ʼ
karashlari, adolat va hakkoniyat, ozodlik va tenglik, kahramonlik va vatanparvarlik
hakidagi   ideallari   bilan   chambar-chas   bog likdir.   Barhakikat,   hakikiy   insonni	
ʻ
shakllantiruvchi   odob-axlok   hakidagi   xalq   karashlari,   xalq   og zaki   ijodi   asarlari,	
ʻ
xususan dostonlarda yashab keladi, ularda odob-axlok mavzusi uta donishmandlik
bilan keng ishlanganiga guvoh bulamiz. Buning uchun birgina mashhur “Gurug li”	
ʻ
silsilasiga   kiruvchi   “Zulayxon”   dostoniga   nazar   tashlash   kifoya.   Ushbu   dostonni
mashhur  Bahodir  va yurtboshi  Gurug lining bolaligi  va ilk orzu umidlari, doimiy	
ʻ
hamrohi   va   yuldoshi   G irotga   ega   bulib,   or-nomus,   kadr-kimmat   va   shan   uchun	
ʻ ʼ
boshdan   kechirgan   dastlabki   haroyib   bahodirliklari   kursatgan   shijoat-jasoratlari,
yuksak   bdiiy   saviyada   aks   etgan.   Bahodir   Gurug li   hali   bolaligida   hayotning	
ʻ
achchik-chuchigi,   balan-pastini,   yaxshi-yomonni,   xiyonatu-diyonatini,   razolatu-
adolatni,   yovuzligu-ezgulikni,   rostu-yolg onni,   tug riligu-ayyorlikni   hamisha	
ʻ ʻ
farklay   olmaydi.   Unga   bularni   urgatish   uchun   murabbiy   darkor.   Ammo,   asosiy
tarbiyachilar   ota-ona   yuk.   shu   sababli   bu   vazifani   bjarish   homiy   –   Xizr   va   40
chilton   zimmasiga   tushadi.   Kirk   nasihatda   insonni   sevish,   ardoklash,   kadrlash,
e zozlash, uning baxt-saodati uchun kurashish zarurligi kabilar 40 chilton nasihat,	
ʼ
duo,   olkishlarining   asosiy   mahzini   tashkil   etadi.   kishilarga   muhabbat,   dastavval
biri akl, biri idrok bulishi, ota va onaga sidkidildan muhabbat, hayot bag ishlagan	
ʻ
azizlarni   izzat-hurmatini   joyiga   kuyishdan   boshlanishi   insoniy   burch   ekanligi
uktiriladi,   isnsonga   insonning   hurmati,   sadokati,   mehr-muhabbati   ifodlnadi.   Bu
nasihat, duolar  bolalar  tarbiyasida  katta ahamiyatga  ega bulib, ular  hozirgi  kunda
ham uz tarbiyaviy ahamiyatini yukotgani yuk. shuning uchun ham hozirgi paytda
tarbiyaga   ta sir   kursatuvchi   xalq   og zaki   ijodiga   bulgan   e tibor   kuchayib	
ʼ ʻ ʼ
38 bormokda.   Xalq   xotirasida   saklanayotgan,   avloddan-avlodga   utib   kelayotgan   eng
yaxshi   ertak   va   dostonlar   bolalarni   tarbiyalaydi,   yaxshilikka,   mehnat   va
haqgo ylikka undaydi. ʻ
2.2 Ijtimoiy  pedagogikaning maqsadi , vazifalari, obyekti va predmeti
Ijtimoiy pedagogika o z nomiga ko ra sotsium, ya ni jamiyat bilan shug ullanadi.	
ʻ ʻ ʼ ʻ
Shu   bois   uni   jamiyat   tarbiyasi   ham   deyish   mumkin.   Jamiyat   tarbiyasi   deganda
“Inson”   tizimi   ichida   olib   boriladigan   tarbiya   tushuniladi.   Ya ni,   bevosita	
ʼ
insonlararo   munosabatlar   jarayonidagi   tarbiyaviy   ta sir,   shuningdek   ijtimoiy	
ʼ
institutlar   faoliyatining   (xayriya   jamg armalari,   tashkilotlar,   jamiyatlar   va	
ʻ
assotsiatsiyalar)   tarbiyaviy   ta siri   nazarda   tutiladi.   Ijtimoiy   “autsayderlar”,   ya ni	
ʼ ʼ
qariyalar, nogironlar, yolg iz yashovchilar, iqtisodiy nochor ahvolda yashovchilar	
ʻ
va   xalqning   shu   kabi   boshqa   tabaqalariga   kiruvchilarga   yordam   berish   ijtimoiy
pedagogikaning   maqsadlaridan   biridir.   Chunki   faqat   jamiyat   va   ijtimoiy   ta sir	
ʼ
vositasida   insonlarda   insoniylik,   vatanparvarlik,   ijtimoiy   faollik,   mas uliyatlilik	
ʼ
singari   fazilatlarni   shakllantirish   mumkinki,   ushbu   jarayonda   oila,   maktab   va
boshqa   o quv   muassasalari   yordamchilar   sifatida   faoliyat   ko rsatadi.   Ijtimoiy	
ʻ ʻ
pedagogika   (lat.socium-jamiyat)ning   asosiy   vazifasi   ijtimoiy   tarbiya
muammolarini   o rganishdan   iborat.   Demakki,   uning   obyekti   ijtimoiy   hayotiy	
ʻ
tarbiyaviy jarayonlardir. Predmet esa, shaxsning shakllanishiga ijtimoiy muhitning
ta siri   qonuniyatlari,   jumladan   oilaning,   birlashmalarning,   jamg armalarning	
ʼ ʻ
tarbiyaviy ta siri kabilar hisoblanadi. Demak, ijtimoiy pedagogikaning predmeti –	
ʼ
bu shaxsning ijtimoiylashuv jarayonidir.
Ijtimoiy   pedagogika,   ayniqsa,   “og ir   guruhlarga   alohida   e tibor   qaratadi.   Bu	
ʻ ʼ
guruhga   taqdir   taqozosi   bilan   og ir   vaziyatlarga   tushib   qolgan   shaxslar   kiradi.	
ʻ
Bular:   narkomanlar,   ishsizlar,   fohishalar,   jinoyatchilar,   qamoqda   o tirib   chiqqan	
ʻ
39 kasallar, jinoiy guruhlarga va man etilgan diniy sektalarga o zlari bilmagan holdaʻ
kirib   qolgan   shaxslar   va   hokazo   kiradi.   Shuningdek ,   ijtimoiy   pedagogika   katta
yoshdagi   va   qariyalarni;   ishlab   chiqarish   jarayonlaridagi   rahbar   va   xodimlarning
o zaro   munosabatlari,   ayollar   tarbiyasi,   kasbidan   qoniqmaganlik,   qolaversa   dam	
ʻ
olishga,   ruhiy   kasallangan,   ta lim   olishdagi   muommalar,   tarbiyasi   og ir   bolalar	
ʼ ʻ
kabi   muammolarni   ham   nazardan   chetga   qoldirmaydi.   Ijtimoiy   hayotning   turli
jabhalaridagi   bu   insonlar,   albatta,   yuqori   malakali   pedagogik   yordamga
muhtojdirlar.   Amaliyotda   ijtimoiy   pedagogik   va   yoshlarning   yashash
komplekslarida,   turli   yoshdagi   xodimlardan   iborat   birlashmalarda   ijtimoiy
pedagogik   tajribalarni   to plash   ishlari   shakllantirilgach,   maktablarning   ijtimoiy	
ʻ
institutlar bilan hamkorligi o zgardi. Shu asosda ijtimoiy muhitni pedagoglashtirish	
ʻ
jarayoni   intensiv   tarzda   rivojlanib   bordi.   Lekin   bu   boradagi   kadrlar   masalasi
muammo   bo lib   qolaverdi.   Buning   ustiga   tarbiya   ishlari   bilan   faqat   maktab,	
ʻ
bog cha   kabi   ta lim-tarbiya   maskanlari   shug ullanadi,-degan   fikr   jamiyat   a zolari	
ʻ ʼ ʻ ʼ
ongida   o rnashib   qolgan.   Demak,   ta lim   tarbiya   bilan   shug ullanuvchi   fanlar   va	
ʻ ʼ ʻ
o quv   muassasalaridan   farqli   o laroq   ijtimoiy   pedagogika   ijtimoiy   hayotimizning	
ʻ ʻ
barcha jabhalari   bilan bog liqdir.  	
ʻ Shuning uchun  ham  u  juda ko plab  fanlar  bilan	ʻ
uzviy bog liq. Antropologiya- odamning kelib chiqishi va evolyutsiyasi, odamzod	
ʻ
irqlarining   paydo   bo lishi,   odamning   tana  	
ʻ tuzilishidagi   farq-
tafovut ,o zgaruvchanlik   haqidagi   fan.   Antropoligiyaning   muhim   sohasi-   odam	
ʻ
organizmining   tuzilishi   va   rivojlanishiga   ta sir   qiladigan   fiziologik.   Biokimyoviy	
ʼ
va   genetik   omillarini   o rganadigan   bo limi-   “Odam   biologiyasi”   degan   umumiy	
ʻ ʻ
nom   bilan   XX   asr   o rtalaridan   boshlab   rivojlandi.   Siyosatshunoslik   jamiyatning	
ʻ
siyosiy   hayoti   va   siyosiy   munosabatlarida   ro y   beradigan   voqea-hodisalar,	
ʻ
o zgarishlarni   ilmiy-nazariy   jihatdan   asoslab   beradi.   Uning   siyosiy   fan   sifatidagi	
ʻ
roli   va  ahamiyati   uning  siyosiy   mohiyatga  ega   bo lgan  voqea-hodisalarni   alohida	
ʻ
olingan bir mamlakat doirasida emas, balki jahonning turli mamlakatlarida siyosiy
muammolarni hal qilishida erishilgan natijalar bilan belgilanadi. Jamiyat tarbiyasi
bu   ijtimoiy   tarbiya   deganidir.   Ijtimoiy   tarbiya   muammolari   bilan   esa   ijtimoiy
pedagogika   (lat.   Socium-jamiyat)   shug ullanadi.   Sotsiologiya-   insonning   ijtimoiy	
ʻ
40 turmushini  o rganish, guruh va jamiyatni  o rganishdir. Ijtimoiy mavjudot  bo lganʻ ʻ ʻ
odamlarning   xulq-atvori-   uning   predmetidir.   Sotsiologiyaning   faoliyat   maydoni
keng   bo lib,   u   ko chada   individlarning   tasodifiy   to qnashuvlaridan   to   global	
ʻ ʻ ʻ
ijtimoiy   jarayonlarni   tadqiq   qilishgacha   bo lgan   sohalarni   qamrab   oladi.	
ʻ
Sotsiologiya   bizga   o zimiz   haqimizda,   o zimiz   yashayotgan   jamiyat   haqida,	
ʻ ʻ
shuningdek makon va zamonda bizdan uzoq bo lgan jamiyatlar haqida bilim olish	
ʻ
imkonini beradi. Ijtimoiy pedagogikaning fan sifatidagi ta rifi bir qator	
ʼ
bahs   -munozaralarga   sabab   bo lmoqda.   Yaxshi   ma lumki,   har   qanday   fan   inson	
ʻ ʼ
bilimi sohasi sifatida nazariya va amaliyotning birligi sifatida faoliyat yuritadi. Bu
ikki   soha   doimo   bir-birini   to ldirib   kelishadi   va   voqelikning   mukammallashuviga	
ʻ
o z   ta sirini   ko rsatishadi.   Demak,   biz   ijtimoiy   pedagogikani   ham   fan   va   amaliy	
ʻ ʼ ʻ
faoliyat  sohasi  sifatida o rganishimiz lozim. Bundan tashqari  ijtimoiy pedagogika	
ʻ
ko pgina boshqa fanlar (falsafa, matematika, biologiya) kabi o quv fani bo lib ham	
ʻ ʻ ʻ
xizmat   qilishi   mumkin.O zbekiston   qadimiy   tarix   va   pedagogik   an analarga   ega	
ʻ ʼ
davlat bo lgani uchun qadimdan ijtimoiy pedagogika fanining Sharq mutafakkirlari	
ʻ
va   diniy   arboblar   asarlarida   rivojlanishi   asoslari   mavjuddir.   XIX   asrda   o zbek	
ʻ
ma rifatparvarlari, XX asrdagi novator pedagoglarning ijtimoiy tarbiya sohasidagi	
ʼ
faoliyati   ijtimoiy   bilimlar   uchun   boy   materialni   tashkil   qiladi.   Biroq   ma lum   bir	
ʼ
davrda   ijtimoiy   pedagogikaning   MDH   hududidagi   tadrijiy   rivojlanishi   to xtatib	
ʻ
qo shildi. bu ish avvaliga inqilobgacha bo lgan davrda pedagogikadan voz kechish,	
ʻ ʻ
so ngra   ijtimoiy  muammolarni   ma lum  qilmaslik  siyosati  bilan  amalga   oshirilgan
ʻ ʼ
bo lsa, ana shu asosdan kelib chiqib, aytish mumkinki, ijtimoiy pedagogika ilmiy
ʻ
nazariy   bilimlar   va   ijtimoiy   –pedagogik   faoliyatini   o rganadi,   keyinchalik   unga	
ʻ
burjuaziya fani sifatida qaralgan. Ijtimoiy pedagogikaning tiklanishi faqatgina XX
asrning   90-yillarida   ro y   berdi.   Uning   qayta   “tug ilishi”   ijtimoiy   pedagoglarning	
ʻ ʻ
zamonaviy   sharoitlardagi   faoliyatlarida,   amaliyotda   ijtimoiy   pedagogika   fanining
yutuqlaridan foydalanish zaruriyati tug ilgani bilan izohlanadi. Bu yerda davlat va	
ʻ
jamiyatning   faoliyat   yuritishining   yangi   tamoyillari-bozor   iqtisodiyoti,   raqobat,
byudjetdan   pul   ajratishni   kamaytirish,   dunyo   hamjamiyatiga   kirish,   iqtisodiy
41 holatning   barqarorligi   nazarda   tutilmoqda.   Shu   bilan   birga   ijtimoiy   hayotni
demokratiyalashtirish,   jahon   hamjamiyatiga   kirish   aholining   kam   ta minlanganʼ
qatlamlariga   e tiborni   yanada   kuchaytirishni   talab   qiladi.   Biroq   bundan   avvalgi	
ʼ
davrning   nazariya   va   amaliyotining   tizimlashtirilmog ini   bu   ikki   soha   bir-biridan	
ʻ
alohida   ravishda   rivojlanishiga   sabab   bo ldi   va   ijtimoiy   pedagogika   fan   sifatida	
ʻ
shakllanishiga   ta sirini   ko rsatdi.   Natijada   bugunda   ilmning   bu   sohasini   to liq	
ʼ ʻ ʻ
qamrab   oluvchi   ta rif   mavjud   emas.   Masalan,   Y.V.Vasilkova   bu   fanni   “alohida
ʼ
shaxs   va   guruhni   tarbiyalash   va   o qitish   nazariya   va   amaliyoti”   deb   ta kidlaydi.	
ʻ ʼ
A.V.Mudrikning   fikricha   ijtimoiy   pedagogika-“barcha   yosh   guruhlar   va   ijtimoiy
toifalarni ijtimoiy tarbiyasini o rganuvchi pedagogikasi”dir. V.D.Semenov ijtimoiy	
ʻ
pedagogika   yoki   muhit   pedagogikasi   fan   yutuqlarini   birlashtiruvchi   va   ularni
ijtimoiy-tarbiya   amaliyotida   amalga   oshiradi,   deb   hisoblaydi.   I.   Podlasiyning
“Pedagogika” darsligida quyidagicha ta rif mavjud: “ ijtimoiy pedagogika-ijtimoiy	
ʼ
muhitning   shaxsni   shakllantirishga   va   ijtimoiy   tarbiya   muammolariga   ta siri	
ʼ
qonuniyatlarini   o rnatuvchi   fan”.   YU.N.Galaguzova   ijtimoiy   pedagogikaga   uning	
ʻ
obyekti   va   predmetini   aniqlash   orqali   ta rif   bermoqchi   bo lgan.   Ijtimoiy	
ʼ ʻ
pedagogikaning   fan   sifatidagi   mohiyatini   aniqlash   uchun   “fan”   tushunchasining
o zi   inson   faoliyatining   obyektiv   bilimlarni   tizimlashtirish   va   ishlab   chiqishga	
ʻ
qaratilgan   faoliyati   ekanligini   ta kidlash   lozim.   Tushunchaning   ilmiy   mazmuniy	
ʼ
jihatini   o rganish   “   ijtimoiy   pedagogika”   atamasining   o ziga   e tibor   qaratishni	
ʻ ʻ ʼ
talab qiladi. U ikki sohadan iborat bo lib, ularni bitta sohaga birlashtirib turadi. Bu	
ʻ
birlashuv   tasodifiy   emas   va   fanda   tabaqalashuv   va   ixtisoslashuvning   zamonaviy
jarayonlariga   bog liq.   Pedagogika   fanida   tabaqalashuv   va   ixtisoslashuv   jarayoni	
ʻ
so nggi   paytlarda   ancha   kuchaydi.   Ba zi   bir   ixtisoslashtirilgan   sohalar-	
ʻ ʼ
maktabgacha pedagogika, maktab pedagogikasi, maxsus pedagogikasi, kasb-hunar
pedagogikasi,   tarix   pedagogikasi   mustaqil   ilmiy   sohalarga   aylanib   bo lishdi.	
ʻ
Ularning qatoriga ijtimoiy pedagogikani ham kiritsak bo ladi. ijtimoiy pedagogika	
ʻ
pedagogika   singari   ta lim-tarbiya   jarayoni   va   hodisalarini   o rganadi.   Biroq   ularni	
ʼ ʻ
muayyan o ziga xos yo nalishlarda o rganadi. Bu fanning o ziga xos xususiyati  “	
ʻ ʻ ʻ ʻ
ijtimoiy”   so zida   mujassamlashtiilgan.“   Ijtimoiy”   (lotinchada   sotsialis-umumiy,
ʻ
42 ijtimoiy)   tushunchasi  ostida   odamlarning  shakllari,  ular  o zaro  munosabatlariningʻ
turli  shakllari  bilan bog liq barcha  narsa tushuniladi.  	
ʻ Bu   degani ,   agar   pedagogika
o ʻ sib   kelayotgan   avlodlarning   ta ʼ lim   tarbiyasi   haqidagi   fan   bo ʻ lsa ,   ijtimoiy
pedagogika   ta ʼ lim - tarbi ya   jarayonlarida   bolaning   jamiyatdagi   hayotga
qo shilishiga   bog liq   hodisalarni   alohida   ajratadi.   Bolaning   jamiyatga   “kirish”	
ʻ ʻ
jarayoni, uning muayyan ijtimoiy tajribani qo lga kiritishi (bilim, qadriyat, yurish-	
ʻ
turish   qoidalari)   ijtimoiylashuv   deyiladi.   Shunday   qilib   agar   biz   ijtimoiy
pedagogika   mohiyatini   bu   fanning   obyekt   va   predmetini   qiyoslash   orqali
aniqlamoqchi bo lsak  quyidagi  holat  kelib chiqadi.  	
ʻ Pedagogikaning ham, ijtimoiy
pedagogikaning   ham   obyekti-   bu   bola,   biroq   o rganish   predmetlari   turlicha.	
ʻ
Pedagogikaning   o rganish   predmeti   bolani   tarbiyalash   qonuniyatlari   hisoblanadi,	
ʻ
ijtimoiy   pedagogikaning   predmeti   esa   bolani   ijtimoiylashtirish   qonuniyatlari
hisoblanadi.   Shuni   ta kidlash   lozimki,   bu   ikki   fanlarning   uzoq   tarixiy   aloqasiga	
ʼ
qaramay   natijada   ularning   o ziga   xos   vazifalari   tufayli   uzoqlashishi   ro y   berdi.	
ʻ ʻ
Umumiy   pedagogikaning   spetsifik   vazifasi   ta lim-tarbiyadir.   Bola   va   bolalikni	
ʼ
himoya qilish ijtimoiy pedagogning asosiy  kasbi  hisoblanadi.  Hu sababli  ijtimoiy
pedagogika   jamiyatni   va   ijtimoiy   munosabatlarni   o rganadi,   insonlar   bir-birlari	
ʻ
bilan   qanday   muomalaga   kirishishlarini   ,nimaga   bir   guruhga   birlashishlarini   va
jamiyatning   boshqa   ijtimoiy   masalalarini   aniqlashga   harakat   qiladi.   Ijtimoiy
pedagogika bu muammolarni biroz boshqacha tarzda, uning ilmiy vazifalariga mos
ravishda   o rganadi.   Shu   bilan   birga   o z   rivojlanishida   umumiy   pedagogikadan	
ʻ ʻ
ajralib chiqib, u kompleks xarakterga ega bo ldi. Hozirda uning nazariy va amaliy	
ʻ
faoliyati   sohasiga   maktab   va   maktabdan   tashqari   muassasalarda   tarbiya   va   qayta
tarbiya,   bolalar   uylari,   qariyalar   uylarida   yashovchilarga   g amxo rlik,	
ʻ ʻ
huquqbuzarlar   bilan   ishlash,   kabilar   kiradi.   Ijtimoiy   pedagoglar   faoliyatning   turli
sohalari:   ekologiya,   badiiy   ijod,   sog lomlashtirish   sohalarida   ixtisoslashish   adi.	
ʻ
Shunday   qilib   ijtimoiy   pedagogika   ilmiy   tadqiqotlarning   intizomiy   sohasi
hisoblanadi.   Uning   asosi   pedagogika,   pedagogika   tarixi,   pedagogik   usullar   va
vositalar   hisoblanadi.   Shu   bilan   birga   ijtimoiylashuv   muammolari   ijtimoiyogiya
tomonidan o rganilganligi sababli ijtimoiy pedagogika ba zi ijtimoiyogik nazariya,	
ʻ ʼ
43 usul   va   vositalardan   ham   foydalanadi.   Shu   bilan   birga   ijtimoiy   pedagogika
o zining nazariya, uslub, vosita va texnologiyalarini ham ishlab chiqadi.ʻ
Yuqorida   bayon   etilgan   isbot   dalillar   asosida   Y.N.Galaguzovaning   ta rifiga   juda	
ʼ
yaqin turuvchi ijtimoiy pedagogikaning eng aniq ta rifi quyidagicha:	
ʼ

ijtimoiy   pedagogika-shaxsni   ijtimoiylashuvi   qonuniyatlarini   o rganish,	
ʻ
jamiyatning ijtimoiy muammolarini hal qilish maqsadida ijtimoiy pedagogik
faoliyatning   samarali   usullari,   texnologiyalarini   ishlab   chiqish   va   ularni
qo llashga qaratilgan pedagogika sohasi.	
ʻ
Shuningdek,   ijtimoiy   pedagogikaga   bola   ijtimoiylashuvi   qonuniyatlarini
o rganadigan va mutaxassislarni ijtimoiy tarbiya va ta lim usullari va texnologiyasi	
ʻ ʼ
bilan   ta minlaydigan   fan   sifatida   ta lif   bersak   ham   bo ladi.   Ijtimoiy   pedagogika	
ʼ ʼ ʻ
O zbekistonda   ham,   dunyodagi   boshqa   mamlakatlarda   ham   uzoq   va   chuqur	
ʻ
an analarga ega. Shunga qaramay sobiq sovet tuzumi davrida ijtimoiy pedagogika
ʼ
yutuqlari e tiborga olinmadi. Mana shuning uchun ham ijtimoiy pedagogika yangi	
ʼ
soha   sifatida   faqat   ijtimoiy-   pedagogik   mutaxassislar   davlat   va   jamoat   organlari
boshqarmalarinigina emas, balki mutaxassislar tayyorlaydigan tizimni, shuningdek
ijtimoiy-pedagogik   faoliyatning   ilmiy-tadqiqot   bazasini   ham   o z   ichiga   oladi.	
ʻ
Ijtimoiy   pedagogikani   rivojlantirish   va   mazkur   yo nalishda   mutaxassislar	
ʻ
tayyorlash   muhim   ahamiyat   kasb   etmoqda.   Ijtimoiy   pedagogika   yaqin   kelajakda
o qituvchi   yoki   tibbiy   xodim   singari   ommaviy   kasbga   aylanadi,   chunki   ayrim	
ʻ
odamning ijtimoiy kasalligini oldini olish va ma naviy-axloqiy og ishini davolash	
ʼ ʻ
“ijtimoiy   epidemiya”ga   qarshi   kurashga   nisbatan   ancha   osondir.   Ijtimoiylashuv
uzoq davom etadigan va juda murakkab jarayon. Bir tomondan har qanday jamiyat
o z   rivojlanish   jarayonida   ijtimoiy  	
ʻ va   axloqiy   qadriyatlar ,   ideallar,   axloqiy
me yorlar   va   qoidalar   tizimini   ishlab   chiqadi,   har   bir   bola   yuqoridagi   qoidalarni	
ʼ
qabul   qilib,   o rganib   mazkur   jamiyatda   yashash,   uning   to laqonli   a zosi   bo lish	
ʻ ʻ ʼ ʻ
imkoniga ega bo ladi. Uning uchun jamiyat u yoki bu shaklda shaxsga  maqsadga	
ʻ
44 muvofiq   tarzda   ta sir   ko rsatadi,   uni   ta lim   va   tarbiya   doirasida   amalga   oshiradi.ʼ ʻ ʼ
Ikkinchi   tomondan,   uning   shakllanishiga   turli   g oyalar,   ijtimoiy   muhit   ta sir	
ʻ ʼ
ko rsatadi. Uning uchun bunday yo nalishlar, stixiyali ta sirlar yig indisi har doim	
ʻ ʻ ʼ ʻ
ham milliy mustaqillik manfaatlariga javob bermaydi. Jamiyat o z tuzilishiga yerga	
ʻ
turli   xil   o zaro   bir-biriga   bog liq   va   bir-   biriga   ta sir   etadigan   davlat   jamoat	
ʻ ʻ ʼ
institutlariga ega bo lib, ular ijtimoiy hayotni tashkil etish va boshqarish shakllarini	
ʻ
anglatadi.   Odamlar   bu   ijtimoiy   normalar   ijtimoiy   qoidalar   bilan   munosabatga
kirishadilar   va   uni   o rganadilar.   Ammo   turli   xil   ijtimoiy   institutlarning   g oyaviy
ʻ ʻ
tarbiyadagi   roli   bir   xil   emas.   Ulardan   biri   bolaning   rivojlanishi   va   ijtimoiy
tiklanishi   uchun   ularga   tabiiy   ta sir   ko rsatsa,   boshqasi   shaxsning   shakllanishi	
ʼ ʻ
uchun   maqsadga   muvofiq   vazifani   bajaradi.   Bular   ijtimoiylashtirish   institutlari
nomini   olib,   ularning   tarkibiga   oila,   ta lim,   madaniyat   va   din   kabilar   kiradi.   Oila	
ʼ
ijtimoiy   pedagogikaning   asosiy   instituti   ,   oila   vositasida   odam   asosiy   ijtimoiy
bilimlarni o rganadi, axloqiy mahorat va malakaga ega bo ladi, hayoti uchun zarur	
ʻ ʻ
bo lgan   ma lum   qadriyat   va   mafkurani   egallaydi.   Bolalarning   muvaffaqiyatli	
ʻ ʼ
ijtimoiylashtirish   uchun   muhim   ahamiyatga   ega   bo lgan   yana   bir   institut-ta lim	
ʻ ʼ
muassasasidir.   Odam   uzluksiz   ta lim   orqali   jamiyatda   tarkib   topgan   qadriyatlar,	
ʼ
boyliklar   bilan   munosabatda   bo ladi.   Odam   bilim   olish   jarayonida   faqat   aqliy
ʻ
jihatdan rivojlanib qolmay, jamiyat hayotiga moslashadi.
X U L O S A
Yurtimiz O zbekiston mustaqillikka erishgandan keyin tarixiy haqiqat va adolatni	
ʻ
tiklash   uchun   umumxalq   yurishi   boshlandi.   Ming   yillar   davomida   yaratilgan
xalqimiz   koni   va   joniga   aylangan   ma naviy   durdonalarga   yangicha   qarala	
ʼ
boshlandi. Milliy an analarning kadri ko tarilishi kerakligi e tirof etildi.	
ʼ ʻ ʼ
Ma lumki,   xalqning   pedagogik   karashlari   uzoq   asrlar   davomida   shakllangan   va	
ʼ
ular bizga alohida   qo‘llanma, dastur yoxud darsliklar shaklida yetib kelmay, balki
asosan   xalq  og zaki   ijodiga   kiruvchi   turli   janrlardagi   asarlar   tarzida   yetib  kelgan.	
ʻ
Xalq   og zaki   ijodiyoti   asrlar   buni   mehnat   jarayonida   insonni   orzusi   negizida	
ʻ
45 shakllanib   borgan,   barkamol   insonga   qaratilgan   ilk   og zaki   va   yozmaʻ
yodgorliklarida, ya ni   ertak,  doston,  qo‘shiq,  topishmoq,  tez  aytish,  masal,  matal,	
ʼ
maqol va hikoyalarda uz aksini topgan. Xalq og zaki	
ʻ   aadabiyoti asta-sekin tus olib,
rivojlanib borgan. Xalq og zaki ijodiyotida avvalo komil inson uchun ilm va hunar	
ʻ
zarurligi,   donishmandlik,   aql   va   zakovat   alohida   urin   egallaydi.   Ma lumki,   ota-	
ʼ
bobolarimiz   kadim   zamonlardan   yaxshilikni   yomonlikka,   ma rifatni   jaholatga,	
ʼ
nurni zulmatga   qqarma-qarshi kuyib, hamisha ma rifat u-ziyoni, adolat u-ezgulikni	
ʼ
olqishlab kelgan. O zbek xalq og zaki ijodidagi har bir janr bir olam, odob, ta lim-	
ʻ ʻ ʼ
tarbiyaning   uziga   xos   darsligi   deyish   mumkin.   Xalq   odobnomasi   va   ibrat
nomasining   bu   boy,   teran,   serma no,   mazmunli   sohasi   insonni   har   tomonlama	
ʼ
tarbiyalash,   kamolga   yetkazish,   ma naviyatimizning   ustuvor,   iymon	
ʼ
e tiqodimizning butun bo lishligini, qadriyatlarimizning	
ʼ ʻ   qadrlanish garovidir
Foydalanilgan adabiyotlar ro yxati:	
ʻ
I.Rahbariy adabiyotlar
1.Mirziyoyev Sh.M.  Tankidiy tamil , kat ь iy tartib-intizom va shaxsiy javobgarlik 
— xar bir raxbar faoliyatining kundalik qoidasi bo lishi kerak. O zbekiston 	
ʻ ʻ
Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 2016 yil yakunlari va 2017 yil istiqbollariga
bag ishlangan majlisidagi O zbekiston Respublikasi Prezidenti nutqi. // Xalq so zi 	
ʻ ʻ ʻ
gazetasi, 2017.16 yanvar,
2.Mirziyoyev Sh.M. Buyuk kelajagimizni mard va oliyjanob xalqimiz bilan birga 
ko ramiz. ”O zbekiston ”, 2017.
ʻ ʻ
46 3.O‘zbekiston Respublikasini yanada rivojlantirish bo yicha harakatlar strategiyasi.ʻ
O zbekiston Respublikasi Prezidentining farmoni.O‘zbekiston Respublikasi qonun 	
ʻ
hujjatlari to plami, 2017yil, 6-son,70-modda.	
ʻ
4.Mirziyoyev Sh.M. Qonun ustuvorligi inson manfaatlarini ta minlash taraqqiyoti 	
ʼ
va xalq farovonligining garovi. ” O zbekiston ”, 2017.	
ʻ
II.Asosiy adabiyotlar
1.     Hasanboyev   J.   va   boshq.   Pedagogika:   Oliy   o’quv   yurtlari   uchun   darslik.   –
Toshkent: Fan, 2009. - 480 b.
2.   O’zbekiston Milliy ensiklopediyasi. 8-jild, 270 bet.
3.Quronov   M.   Otalar   kitobi.1                                                                                            
4.Hasanboyev   J.   va   boshq.   Pedagogika. Toshkent: Fan, 2006, 284 bet
5.Abdullaeva Q., Safarova R., Bikboeva N. Boshlang‘ich ta’lim konsepsiyasi// 
Boshlang‘ich ta’lim, 6-son. 1998. -2-9 betlar.
6.Adizov B.R. Boshlang‘ich ta’limni ijodiy tashkil etishning nazariy asoslari. 
Dokt. diss. Toshkent, 2003. -320 b.
7.R.A.Mavlonova, B.Normurodova. “Tarbiyaviy ishlar metodikasi”. –T., 2007 yil.
8.«Odob – ahloqga oid hadis namunalari». T., «Fan» 1970 yil.
9.N.I.Boldirev. «Sinf rahbari. T., «O‘qituvchi» 1975 yil.
10.Kaykovus «Qobusnoma» T., «O‘qituvchi». 1986 yil.
11.A.J.Jo‘raev. «Tarbiyaviy darslarni o‘tish». T., «O‘qituvchi» 1994 yil.
12.Qo‘ziev. «Sinf rahbari ishini tashkil etish va rejalashtirish».  T., 1997 yil.
III . ELEKTRON TA LIM RESURSLARI	
ʼ
47 13. www. tdpu. Uz
14. www. Ziyonet. Uz
15. tdpu-INTRANET. Ped
16. www. pedagog. uz
17. www. edu. Uz
48

O‘zbek xalq pedagogikasi va islom ta’limotida ijtimoiy pedagogik g‘oyalar

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Ona tili darslarida oʻquvchi tasavvurini rivojlantirish metodikasi. 5-sinf
  • 3-sinfda ona tili va o’qish savodxonligi darslarida o’quvchilarning yozuv malakalarini shakllantirish usullari.
  • Boshlangʻich sinf oʻquvchilarining ijodiy fikrlashini rivojlantirishni STEAM taʼlimi orqali amalga oshirish usullari kurs ishi
  • Elektron darsliklar va ularga qo‘yiladigan talablar
  • 1–2-sinf o‘quvchilarining matematik madaniyatlarini shakllantirish

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский