Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 12000UZS
Размер 64.0KB
Покупки 1
Дата загрузки 14 Февраль 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Kenjayev Kenja

Дата регистрации 27 Январь 2024

737 Продаж

O’zbekiston tаriхini o’rganishda IХ-Х аsr manbalari

Купить
O’zbekiston tаriхini o’rganishda IХ-Х аsr manbalari.
Mundarija:
Kirish ........................................................................................................................................... 2
I.Bob.O’zbekiston tаriхini o’rganishda IХ-Х аsr manbalari. ...................................................... 4
1.1.O’rta Osiyoning IX-XII asrlar tarixiga oid yozma manbalar ................................................ 4
1.2. IX-X Asrlarda O‘rta Osiyo mutafakkirlarining ahloqiy tarbiya haqidagi g‘oyalari (Al-
Forobiy asarlari misolida) ........................................................................................................... 8
1.3.IX-XII asrlarda yashab ijod qilgan O’rta Osiyolik buyuk allomalar va ularning jahon 
tsivilizatsiyasi rivojiga qo’shgan hissalari. ............................................................................... 14
II.Bob.IX-XII asrlarda adabiyot, me’morchilik va din ravnaqi ................................................ 18
2.1.IX-XII asrlarda adabiyot, me’morchilik va din ravnaqi. .................................................... 18
 O’rta Osiyolik buyuk islomshunos mutafakkirlar. ................................................................... 18
2.2.IX-X asr movaraunnahr san’ati ........................................................................................... 22
2.3.IX-XII asrlarda islom dini va so’fiylik. Me’morchilik va sa’nat. ....................................... 25
Xulosa ....................................................................................................................................... 32
Foydalanilgan adabiyotlar ......................................................................................................... 34
1 Kirish
Mavzuning   dolzarlbigi:   VIII   asr   oxiri-IX   asr   boshida   xalifalikni   larzaga
keltirgan   og’ir   siyosiy       vaziyat   abbosiylarning   Movarounnahr   va   Xurosonda
olib borayotgan siyosatini o’zgartirishga majbur etdi. Birin-ketin O’rta Osiyoda
tohiriylar,   safforiylar,   somoniylar   davlatlari   tashkil   topdi.   Mamlakatda   sodir
bo’lgan   bunday   siyosiy   o’zgarishlardan   so’ng   Movarounnahr   Xurosondan
ajralib   o’z   mustaqqilligini   to’la   tiklab   olish   imkoniga   ega   bo’ldi.
Movarounnahrni   birlashtirib   mustahkam   davlat   tuzgan   davlat   arbobi   Ismoil
Somoniy, 900 yilda Xurosonni ham safforiylardan tortib olib ulkan davlat barpo
etdi.   Xalifa   somoniylar   davlatini   tan   olishga   va   unga   hukmronlik   yorlig’ini
yuborishga   majbur   bo’ldi.   Shu   tariqa   IX   asr   oxirlariga   kelib   Movarounnahr
xalqlari  Arab   xalifaligidan   abadiy   xalos   bo’ladi   va   arab   xalifaligidan   mustaqil
bo’lgan yirik feodal davlat-Somoniylar davlati tashkil topadi.
Somoniylar   mamlakatni   boshqarishda   davlat   ma’muriyatini   tashkil   etadilar.
Mamlakat   o’nta   devon   (devoni   vazir,   devoni   mustafi,   devoni   amir   al-mulk,
devoni   sohib   ash-shurat,   devoni   sohibi   muayid   yoki   borid,   devoni   mushrif,
devoni   mumallikayi   xos,   devoni   muhtasib,   devoni   avqof,  devoni   qazo  az-ziya)
boshqaruvida   idora   etilgan.   Somoniylar   hokimiyati   yirik   zamindorlarning
manfaatini himoya qiluvchi mustaqil feodal davlat edi («mulki sultoniy», «mulk
yerlari», «vaqf yerlari») X asr oxiriga kelib mamlakatda avj olib ketgan o’zaro
urushlar   uning   iqtisodiy   va   siyosiy   qudratiga   katta   putur   yetkazdi   va
somoniylarning qoraxoniylar davlatidan mag’lubiyatga uchrashiga olib keldi. XI
asr   boshlarida   somoniylar   davlati   hududlarida   ikki   davlat:   qoraxoniylar   va
g’aznaviylar davlatlari paydo bo’ldi.
Bu davrda Movarounnahr, Xuroson va Xorazmdan xalifalikning markaziy
shaharlariga   borib,   fanning   turli   sohalarida   ijod   qilgan   olimlardan   tashqari
madaniyatning   deyarli   barcha   sohalari   bo'yicha   ham   yetuk   ustod-u
shogirdlarning   soni   Bag'dod   shahrida   oz   emas   edi.   Bu   yerda   ular   o'z
Vatanlaridagi   ilmiy   va   madaniy   an'analarni   arab   tilida,   islom   mafkurasiga
2 moslashtirgan   holda   taraqqiy   ettirishga   va   ularni   jahon   ilm-u   madaniyatiga
qo'shishga muyassar bo'ldilar.
Kurs   ishining   maqsadi :   O’quvchilarga   O’zbekiston   tаriхini   o’rganishda
IХ-Х аsr manbalari haqida  ma’lumot berish
Kurs ishining vazifasi : O’rta Osiyoning IX-XII asrlar tarixiga oid yozma
manbalar
Kurs   ishining   ob'ekti :   IX-X   Asrlarda   O‘rta   Osiyo   mutafakkirlarining
ahloqiy tarbiya haqidagi g‘oyalari (Al-Forobiy asarlari misolida)
Kurs ishining predmeti : IX-XII asrlarda yashab ijod qilgan O’rta Osiyolik
buyuk allomalar va  ularning jahon tsivilizatsiyasi rivojiga qo’shgan hissalari
Kurs ishining tuzilishi : Kurs ishi kiris qismi, 2 ta bob, 6 ta reja, xulosa va
foydalanilgan adabiyotlardan iborat.
3 I.Bob. O’zbekiston t ri ini o’rganishda I -   sr manbalari.а х Х Х а
1.1.O’rta Osiyoning IX-XII asrlar tarixiga oid yozma manbalar
Bag’dod xalifaligi vayronalarida tashkil topgan eng yirik feodallardan
biri   Somoniylar   davlati   (819-1005   yy.)   edi.   Bu   davlatga   Nuh   ibn   Asad
(819-842 yy.) asos soldi, u ayniqsa X asrning birinchi yarmida, Ismoil ibn
Ahmad davridan (892- 907 yy.) boshlab kuchaydi. Bu davrda Somoniylar,
Movarounnahr,   Xuroson,   Eron,   hozirgi   Afg’onistonning   katta   qismi,
shuningdek   Toshkent,   Turkiston   va   Sayram   ustidan   o’z   hukmronligini
o’rnatdilar.   Somoniylar   yirik   feodallar,   ruhoniylar   hamda   yirik
savdogarlarning   yordamiga   tayanib,   feodal   tarqoqlik   va   ichki   urushlarga
barham   berdilar.   Ili   vodiysida   va   Sirdaryo   bo’ylarida   ko’chib   yurgan
qarluqlarning   Movarounnahrning   ichki   rayonlariga   qilib   turgan
hujumlariga ham barham berdilar (893y.). Bu hol mamlakatning iqtisodiy
va madaniy yuksalishiga yo’l ochdi. 
Somoniylar   davrida   Markaziy   boshqaruv   tizimi   bir   muncha
mustahkamlandi.   Amir   davlatni   10   ta   muassasa   (devoni)   yordamida
boshqardi. Somoniylar davrida hunarmandchilik va savdo-sotiq rivojlandi.
Buni biz Buxoro, Samarqand, Marv, Balx, G’azna, Hirot va Toshkent kabi
yirik   va   taraqqiy   etgan   shaharlar   misolida   ko’ramiz.   Bu   davrda   O’rta
Osiyoning Xazar hoqonligi, Bulg’or xonligi, Rus va Xitoy bilan iqtisodiy
va madaniy aloqalari bir muncha rivoj topdi. Somoniylar davri ilm-fan va
72   madaniyatning   O’rta   Osiyo   sharoitida   benihoyat   rivojlangan   davri
hisoblanadi.   Bu   davr   Rudakiy,   Daqiqiy   va   Firdavsiy   singari   ulkan
shoirlarni, Farobiy,Beruniy va Ibn Sinodek zabardast olimlarni yetishtirdi.
Feodal   munosabatlarning   rivojlanishi   natijasida   o’zaro   feodal   kurash   va
mahalliy feodallarning ayirmachilik harakati kuchayib ketdi. Bu hol X asr
4 oxirlariga kelib, feodal tarqoqlikni yanada kuchaytirdi, Hamadon, Isfaxon
va   Rayda   Buvaxiylar,   Tabariston   va   Jurjonda   Ziyoriylar   mustaqillikka
erishdilar.  1
Sirdaryoning   o’ng   sohilidagi   yerlar,   shuningdek,   Chag’oniyon   va
Xorazm ham Somoniylarga itoat etishdan bosh tortdilar. Mamlakatda yuz
bergan   ijtimoiy-siyosiy   parokandachilikdan   Qoraxitoylilar   ustalik   bilan
foydalandilar.   Ular   996-   yili   Zarafshonning   Shimoliy   tarafidagi   barcha
yerlarni,   999-yili   esa   Buxoroni   ishg’ol   etib,   Somoniylar   hukmronligiga
zarba   berdilar.   Qoraxoniylar   (X   asrning   90-yillarida   Sharqiy   Turkiston,
Yettisuv   va   Tyan   Shanning   Janubiy   qismida   tashkil   topgan   feodal   davlat
asoschilari),   yuqorida   aytilganidek,   996-999   yillarda   Nasr   ibn   Ali
boshchiligida bostirib kirib, butun Movarounahrni bo’ysindirdilar. To’g’ri,
Somoniylarning ayrim vakillari, masalan lashkarboshi Abu Ibrohim Ismoil
1001-   yilgacha   Qoraxoniylar   bilan   kurashdi,   lekin   bu   kurash   natija
bermadi. Nasr ibn Alidan keyin Movaraunnahrni Iligxon Ali Takin (1034-
y.   vafot   etgan)   idora   qildi.   1025-   yili   Qoshg’ar   xoni   Qodirxon
(Tomgochxon)   bilan   Mahmud   G’aznaviy   (998-1030   yy.)   birgalikda
Movarounnahr ustiga yurish boshladilar, lekin amalga oshmadi,1032-yilda
Movarounnahrda   o’z   hukmronligini   o’rnatishga   Xorazm   hukmdori
Oltintosh   (1017-1032   yy.)   ham   urinib   ko’rdi,   lekin   uning   harakati   ham
natijasiz bo’ldi. 
Tarixiy   manbalar   (masalan,   Abu   Fazl   Bayxaqiy)   bergan
ma‘lumotlarga qaraganda, Ali Takindan keyin taxminan 1040-yilga qadar
uning   o’g’illari   hukmronlik   qilgan.   Ulardan   keyin   1060-yilgacha   Abu
Ishoq   Ibrohim   ibn   Nasr   hukm   yuritgan.   U   Qoraxoniylar   poytaxtini
O’zgandan Samarqandga ko’chirib keldi. U vafot etgandan keyin o’g’illari
qonli kurash boshlandi. Bu kurashda Shamsulmulk Nasr ismli o’g’li g’olib
1
  Sh.Mirziyoev. Milliy taraqqiyot yo‘limizni qat’iyat bilan davom ettirib, yangi bosqichga ko‘taramiz. – 
Toshkent: “O‘zbekiston”, 2017. – B.35.
5 chiqdi.   Qoraxoniylar   bilan   Saljuqiylar   o’rtasida   Termiz   va   Balx   uchun
kurash   kuchaydi.   Buning   ustiga   Timg’ochxon   Qodir   Yusuf   va   uning
o’g’illari   unga   qarshi   kurash   boshladilar   va   Sirdaryoning   shimoliy
sohilidagi   yerlarni   hamda   Farg’onani   undan   tortib   oldilar.   Saljuqiylardan
Sulton   Malikshoh   I   1089   yilda   Movaraunahrga   qo’shin   tortib,   Buxoro   va
Samarqandni   zabt   etdi.   Lekin   ular   tez   orada   sulh   tuzib,   Movaraunahrdan
chiqib   ketishga   majbur   bo’ldilar.   Lekin   Sulton   Sanjar   (1118-1157   yy.)
davrida   1130   yildan   boshlab   Qoraxoniylar   Saljuqiylar   davlatiga   qaram
bo’lib   qoldilar.   73   Qoraxoniylar   hukumati   inqirozga   yuz   tutgan   va
Movarounnahr feodal tarqoqlik iskanjasiga tushib qolgan bir davrda uning
shimoliy-sharqiy   va   g’arbiy   tarafida   ikki   yirik   harbiy   siyosiy   kuch   paydo
bo’ldi.   Bulardan   biri   Qoraxitoylilar,   ikkinchisi   yirik   harbiy   siyosiy   kuch
Xorazmda paydo bo’ldi, ilgari Saljuqiylarga tobe bo’lgan Xorazm 1127-yil
mustaqillikka erishdi.  2
XII   asrning   30-yillari   boshlaridan   Qoraxitoylarning   Movarounnahrga
talonchilik yurishlari boshlandi. Ular Shosh va Farg’ona bilan kifoyalanib
qolmay,   hatto   Zarafshon   hamda   Qashqadaryo   vohalariga   kirib   bordilar.
Qoraxitoylilar 1138- yil Samarqand xoni Qoraxoniy Mahmudxonni (1132-
1141   yy.)   tor-mor   keltirdilar   va   katta   o’lpon   olib   Yettisuvga   qaytib
ketdilar.   1141-yil   ular   Samarqandga   yaqin   Katavon   degan   joyda
Mahmudxon   va   Sulton   Sanjarning   birlashgan   kuchlarini   tor-mor   keltirib,
Samarqand   so’ngra   Buxoroni   egalladilar.   Lekin   ular   Yettisuvdan
Movarounnahrga   ko’chib   o’tmadilar,   balki   har   yili   o’lpon   olish   bilan
kifoyalandilar. 
Xorazmning mustaqillikka erishuvi Otsiz (1127-1156 yy.) nomi bilan
bog’liq. U qisqa vaqt ichida Sirdaryoning quyi oqimidagi Jand shahrini va
2
  O‘zbekiston Respublikasining 2021 yil 5 iyuldagi yangi tahrirdagi “Vijdon erkinligi va diniy
tashkilotlar to‘g‘risida” gi Qonuni Toshkent sh., 2021 yil 5 iyul,O‘RQ-699-son.
6 Mankqishloqni   egalladi.   El   Arslon   (1156-1172   yy.)   va   Sulton   Takash
(1172-1200y.y)   vaqtida   Xorazmshohlar   davlati   kengaydi.   Xorazmshohlar
1156-1192-   yillar   orasida   Hind   daryosidan   Iroqqacha   bo’lgan   yerlarni
bo’ysindirishga   muvaffaq   bo’ldilar.   Xorazmshoh   Muhammad   (1200-1220
yy.) Xorazm davlatini yanada kengaytirdi – 1206 va 1212 -yillari Buxoro
va   Samarqandni   bosib   oldi.   Lekin   qurol   vositasi   bilan   qurilgan   bu   davlat
markazlashgan va mustahkam davlat emas edi. Bosib olingan mamlakatlar
etnik   jihatdan   turlicha   bo’lib,   ularning   iqtisodiy   va   madaniy   taraqqiyot
tepasida turgan shaxs tashabbussiz va shijoatsiz odam edi. Shuning uchun
bu davlat mog’ullarning kuchli zarbasiga bardosh bera olmadi. 
Qoraxitoylilar,   Qoraxoniylardan   farqli   o’laroq,   bosib   olgan   yerlarga
ko’chib   kelmadilar,   faqat   o’lpon   yig’ib   olish   bilan   kifoyalandilar,   lekin
mehnatkash xalqning ahvoli og’ir edi. Shuning uchun ham bu davrda chet
el bosqinchilariga qarshi xalq qo’zg’olonlari ham bo’ldi. Qoraxitoylilar va
ularning ittifoqchisi Sadrlarga qarshi 1206-yil Buxoro va Xorazmshohlarga
qarshi   1212-yil   Samarqandda   bo’lib   o’tgan   Kosiblar   qo’zg’oloni   shular
jumlasidandir. X-XII asrlarda O’rta Osiyoda ilm-fan, adabiyot bir muncha
rivoj   topdi;   Buxoro,   Samarqand,   Toshkent,   Termiz,   Marv   va   Xiva   kabi
shaharlar kengaydi.  3
3
  O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2022 yil 28 yanvardagi “2022-2026 yillarga 
mo‘ljallangan Yangi O‘zbekistonning taraqqiyot strategiyasi to‘g‘risida” gi PF-60-sonli 
Farmoni 
7 1.2. IX-X Asrlarda O‘rta Osiyo mutafakkirlarining ahloqiy tarbiya
haqidagi g‘oyalari ( Al-Forobiy asarlari misolida )
D unyo   miqyosidagi   pandemiya   sabab   ko‘plab   ijtimoiy   muammolar
vujudga keldiki, bunday holatdan chiqishning yagona yo‘li faqat bilim va
yuksak   tajriba   ekanligi   ko‘rinib   qoldi.   Shu   boisdan   ham   falsafiy
antropologiya   ilmining   asoschilaridan   hisoblangan   buyuk   faylasuf,
muallim   as-soniy   “Ikkinchi   muallim”   maqomiga.   D unyo   miqyosidagi
pandemiya   sabab   ko‘plab   ijtimoiy   muammolar   vujudga   keldiki,   bunday
holatdan   chiqishning   yagona   yo‘li   faqat   bilim   va   yuksak   tajriba   ekanligi
ko‘rinib   qoldi.   Shu   boisdan   ham   falsafiy   antropologiya   ilmining
asoschilaridan   hisoblangan   buyuk   faylasuf,   muallim   as-soniy   “Ikkinchi
muallim”   maqomiga.   D unyo   miqyosidagi   pandemiya   sabab   ko‘plab
ijtimoiy muammolar vujudga keldiki, bunday holatdan chiqishning yagona
yo‘li faqat bilim va yuksak tajriba ekanligi ko‘rinib qoldi. Shu boisdan ham
falsafiy antropologiya ilmining asoschilaridan hisoblangan buyuk faylasuf,
muallim   as-soniy   “Ikkinchi   muallim”   maqomiga   D unyo   miqyosidagi
pandemiya   sabab   ko‘plab   ijtimoiy   muammolar   vujudga   keldiki,   bunday
holatdan   chiqishning   yagona   yo‘li   faqat   bilim   va   yuksak   tajriba   ekanligi
ko‘rinib   qoldi.   Shu   boisdan   ham   falsafiy   antropologiya   ilmining
asoschilaridan   hisoblangan   buyuk   faylasuf,   muallim   as-soniy   “Ikkinchi
muallim”   maqomiga   D unyo   miqyosidagi   pandemiya   sabab   ko‘plab
ijtimoiy muammolar vujudga keldiki, bunday holatdan chiqishning yagona
yo‘li faqat bilim va yuksak tajriba ekanligi ko‘rinib qoldi. Shu boisdan ham
falsafiy antropologiya ilmining asoschilaridan hisoblangan buyuk faylasuf,
muallim   as-soniy   “Ikkinchi   muallim”   maqomiga   Alqissa,Forobiyning
ilmiy   merosi,   umuman,   o‘rta   asr   Sharqining   madaniy-ma’naviy   hayotiga,
tabiiy-ilmiy,   ijtimoiy-siyosiy   masalalarigadoir   juda   boy   ma’lumotlar
8 beradi.
Mutafakkir o‘z asarlarini o‘sha davrda Sharq mamlakatlarida ilmiy-
adabiy   til   hisoblangan   arab   tilida   yozadi.   Forobiy,   shuningdek,   arab   va
fors   tillarida   falsafiy   mazmundagi   she’rlar   ham   bitgan.Forobiy   asarlari
XII-XIII   asrlardayoq,   lotin,   qadimigi   yahudiy,   fors   tillariga,   keyinchalik
boshqa tillarga ham tarjima qilinib, dunyo bo‘ylab keng tarqalgan. So‘nggi
asrlarda   ko‘chirilgan   nusxalari   ko‘p   mamlakatlarning   kutubxona   va
muassasalarida   saqlanadi.   Toshkentdagi   Sharqshunoslik   institutida
qadimgi   Sharq   faylasuflari   asarlaridan   jami   107   risolani   o‘z   ichiga   olgan
(   jumladan,   Forobiyning   16   arabcha   risolasi)     “Hakimlar   risolalari
to‘plami”   (“Majmuat   rasoil   al-hukamo”,   Qo‘lyozmalar   fondi,   2385-in.)
bor.   Bu   noyob   qo‘lyozma   Forobiy   asarlarini   o‘rganishda   muhim
ahamiyatga   ega.   To‘plamdagi   Forobiy   risolalari   1975   yili   qisman   o‘zbek
tiliga tarjima qilinib nashr etildi.
        Forobiy   aqlli   inson   haqida   gapirib   bunday   yozadi:”Aqlli   deb
shunday   kishilarga   aytiladiki,   ular   fazilatli,   o‘tkir   mulohazali,   foydali
ishlarga  berilgan,  zarur  narsalarni  kashf   va  ixtiro  etishga,  zo‘r  iste’dodga
ega, yomon ishlardan o‘zini chetga olib yuradilar. Bunday kishilarni oqil
deydilar.   Yomon   ishlarni   o‘ylab   topish   uchun   zehn-idrokka   ega
bo‘lganlarni   aqlli   deb   bo‘lmaydi,   ularni   ayyor,   aldoqchi   degan   nomlar
bilan   atamoq   lozim”.Forobiy   dunyoqarashining   shakllanishiga   asosan
Sharqning   qadimgi   ilg‘or   madaniyati   an’analari,   arab   xalifaligiga   qarshi
xalq harakatlari, o‘rta asr tabiiy-ilmiy tafakkur yutuqlari, Yunonistonning
falsafiy merosi ta’sir ko‘rsatdi. Forobiy, avvalambor, Aristotel ta’limotini
tiklash,   asoslash   va   ilg‘or   tomonlarini   so‘nggi   ilmiy   yutuqlar   asosida
rivojlantirishga harakat qilib, Sharq aristotelizm oqimini vujudga keltirdi.
Bu oqimning uslubi, muhim masalalari va kategoriyalarini ishlab chiqdi.
Forobiy o‘z davridayoq buyuk olim sifatida mashhur bo‘lganligining
9 e’tirofi shundaki, Sharq xalqlarida u haqda turli hikoya, rivoyatlar vujudga
kelgan. O‘rta asr olimlaridan ibn Xallikon, ibn al-Kiftiy, ibn Abi Usabi’a,
Bayhaqiylar   o‘z   asarlarida   Forobiy   ijodini   o‘rganib,   uning   g‘oyalarini
rivojlantirganlar.   Xususan,   Ibn   Rushd   Forobiy   asarlarini   o‘rganibgina
qolmay,   ularga   sharhlar   ham   yozdi.   Taraqqiyparvar   insoniyat   Forobiy
ijodiga hurmat bilan qarab, uning merosini chuqur o‘rganmoqda. Yevropa
olimlaridan   B.   M.   Shtrenshneyder,   Karra   de   Vo,   T.   U.   Buur,   R.
Xammond,   R.   de   Erlanje,   F.   Deteritsi,   G.   Farmer,   N.   Rishar,   G.   Ley,
Sharq olimlaridan Nafisiy, Umar Farrux, Turker, M. Maxdi va boshqalar
Forobiy   merosini   tadqiq   etishga   muayyan   hissa   qo‘shdilar.   Keyingi
yillarda   uning   ijodi   va   ta’limotiga   bag‘ishlangan   bir   qancha   tadqiqotlar,
asarlar yuzaga keldi.
Yaqin   va   O‘rta   Sharqda   «Ikkinchi   muallim»   deb   nom   qozongan
Markaziy   osiyolik   mashhur   olim   Abu   Nasr   Forobiyning   mantiq   ilmiga
qo‘shgan hissasi ham beqiyosdir. Forobiy hali hech bir mutafakkir uddalay
olmagan vazifani, ya’ni, Arastuning va umuman, qadimgi grek mantig‘ini
keng   tinglovchilar   o‘rganishi   uchun   eng   oddiy,   tushunarli   vosita   va
uslublarini   ishlab   chiqishga   muvaffaq   bo‘lgan.   Mantiq   tarixchilarining
ta’kidlashicha,   Forobiy   bu   tavsiyalari   bilan   Arastuning   mantig‘iga
o‘zgacha   fayz   kiritib,   uning   kitobxonlar   orasidagi   mavqeini   yanada
ko‘tarilishiga   erishdi.Forobiyning   mantiqqa   oid   asarlari   jumlasiga
«Isaguvchi»   (kirish),   «Maqulot»   (Kategoriya),   «Ibora»   (Hukm),   «Qiyos»
(Sillogizm), «Birinchi analitika», «Burxon» (Isbotlash-ikkinchi analitika),
«Djadal» (Munozara «Dialektika»), «Safsata» (Sofistik raddiya), «Xitoba»
(Ritorika),   «She’r»   (Poetika),   «Mantiq   ilmiga   kirish»,   «Aql   haqida»
«Sillogizm»   va   «Shartli   hukmlar»   kabi   kitoblarini   kiritishimiz
mumkin.Forobiy o‘zining asarlarida mantiq ilmi, uning predmeti, tuzilishi,
vazifalari,   fikrlash   jarayonining   bosqich   va   shakllari,   mantiqiy   qonun-
10 qoidalari, usul hamda amallari haqida keng ma’lumotlar bergan.Jumladan,
mantiq   fanining   predmeti   va   tushunchasining   etimologiyasi   haqida   gap
ketganda,   Forobiy   qadimgi   grek   mutafakkirlariga   murojaat   qiladi.   Uning
fikricha, greklar mantiqni uch ma’noda:
– fikrni til orqali ifodalovchi inson nutqi sifatida;
– inson intellekti yordamida zabt etiluvchi obektlarga yo‘l
ko‘rsatuvchi so‘z sifatida;
– olamni bilish uchun insonga in’om etilgan ichki ruhiy kuch sifatida
tushunishgan. 4
Mazkur   ta’riflarni   to‘ldirgan   holda,   Forobiy   mantiqqa   «muayyan
qonun-qoidalar   asosida   insonning   fikrlash   intellektini   yo‘naltiruvchi   va
takomillashtiruvchi   fan»   deb   ta’rif   beradi.   Ushbu   ta’rifni   yanada
aniqlashtirsak,   Forobiy   asarlarida   mantiq   fanlarning   fani   sifatida
tafakkurning qonun-qoidalarini o‘rganuvchi bosh fan, hatto
san’at deb baholanadi. Faqat tafakkur qonunlarigina bizga chin   haqiqatni
ochib bera oladi. Forobiyning ta’kidlashicha, ularsiz fikrimiz qachon chin,
qachon   yolg‘onligini   yoki   qachon   xatoga   yo‘l   qo‘yganligimizni   bila
olmaymiz.   Qolaversa,   haqiqat   zaminida   yotgan   qarama-qarshiliklar   va
ularning   yechimlarini   topa   olmaymiz.Forobiyning   asarlarida   tushuncha,
hukm   va   xulosa   kabi   tafakkur   shakllari   juda   keng,   qamrovli   va   batafsil
izohlanadi.   Ayniqsa,   sillogizm,   uning   paydo   bo‘lish   asoslari,   figura   va
moduslari   ko‘p   o‘rganilgan.   Forobiyning   ta’riflashicha,   tushuncha   –
universal   tabiatga   ega,   hissiy   idrok   qilinuvchi   narsalar   haqida   bilim
beruvchi   kategoriya.   Bundan   tashqari,   Forobiyning   mantiq   tizimida
tushunchani   shakllantirishning   usul   va   amallari,   turlari   hamda   ularning
o‘rtasidagi munosabat masalalari ham keng o‘rin olgan .
Forobiy insonni dunyo tarqqiyotining eng mukammal va etuk yakuni
4
  Qonunchilik ma’lumotlari milliy bazasi, 29.01.2022 y., 06/22/60/0082-son.
11 deb biladi. Shunga ko‘ra, u o‘z asarlarida insonga tarbiya va ta’lim berish
zarurligini   aytadi   va   bunda   ta’lim-tarbiya   usullaridan   kutilgan   maqsad
asosiy   o‘rinni   egallashini   qayd   qiladi.     Faylasuf   ta’lim-tarbiya   tabiat
hodisalaridan   foydalanish   va   bu   yo‘lda   boshqa   kishilar   bilan   to‘g‘ri
munosabatda   bo‘lib,   jamiyatning   ichki   tartib   qoidalarini   to‘g‘ri   o‘rganib,
uning   talablariga   javob   bera   oladigan   insonni   kamol   toptirish   zarurligini
ta’kidlaydi.Forobiy   insonning   ma’naviy   hayotida,   asosan,   uning   ikki
tomoniga: aqli-ongiga va axloqiga (xulq-atvoriga) e’tibor beradi. Shuning
uchun ta’lim-tarbiya, uning fikricha, insonni aqliy tomondan ham, axloqiy
tomondan ham yetuk va mukammal kishi qilib yetishtirishga qaratilmog‘i
lozim.   Demak,   ta’lim-tarbiyaning   birdan   bir   vazifasi-   jamiyat   talablariga
to‘la-to‘kis   javob   bera   oladigan   va   uni   bir   butunlikda,   tinchlikda,
farovonlikda   saqlab   turish   uchun   xizmat   qiladigan   ideal   insonni
tayyorlashdir.   Allomaning   “Ideal   shahar   aholi   ilmining   fikrlari”   hamda
“Baxt-saodatga erishuv haqida” nomli risolalarida   bu fikrlar yanada aniq-
ravshan ifodalangan.
Olimning   o‘qtirishicha,   kimki   eng   go‘zal   va   foydali   kashf   etish
fazilatiga   ega   bo‘lsa,   kashf   etgan   narsasi   chindan   ham   o‘zining   va
boshqalarning   istagiga   muvofiq   bo‘lsa,   u   xayrli   va   nafli   bo‘ladi.Olim
ta’lim faqat so‘z va o‘rganish bilan, tarbiya esa, amaliy ish, tajriba bilan
amalga   oshirilishini   aytadi   va   tarbiyani   har   bir   xalq,   millatning   amaliy
malakalaridan   iborat   bo‘lgan   ish-harakat,   kasb-hunarga   o‘rganishdan
iborat,   deb   hisoblaydi.Demak,   Forobiy   ta’lim   va   tarbiya   berishni   bir-
biridan   farq   qiladi.   Tarbiya   esa   amaliy   faoliyatida   namoyon   bo‘ladi,
yoshlarga   u   ma’lum   ish-harakat,   kasb-hunar,   odob   orqali
singdiriladi.Ta’lim-tarbiya jarayonida nazariy bilim bilan amaliy harakat-
odat,malaka,   faoliyat   birlashib   boradi,   yetuklik   shu   birlashuvning
darajasiga   qarab   yuzaga   keladi.Forobiy   ta’lim-tarbiya   jarayonida
12 tarbiyalanuvchi   yoki   ta’lim   oluvchi   shaxsga   yakka   holda   yondashuvni
uning   tabiiy   ruhiy   va   jismoniy   xislatlarini   nazarga   olish   zarurligini
ta’kidlaydi.   U   bu   haqda   shunday   yozadi:”Bu   barcha   tabiiy   xislatlarni,
ularni   oliy   kamolotga   yetkazish     yoki   shu   kamolotga   yaqin   bo‘lgan
darajaga   ko‘tarishga   xizmat   qiluvchi   vosita   yordamida   tarbiyalashga
muhtojdir.   Insonlar   turli   ilm,   hunar,   faoliyatiga   moyilligi   va   qobilyatligi
bilan   tabiatan   farq   qiladilar,   teng   tabiiy   xislatlarga   ega   bo‘lgan   odamlar
esa,  o‘z tarbiyasi (malakalari) bilan tafovut qiladi.Tarbiyasi jihatdan teng
bo‘lganlar   esa,   bu   tarbiya   natijalarining   turlichaligi   bilan   bir-birlaridan
farq   qiladilar.Tarbiya   jarayoni,   Forobiyning   fikricha,   tajribali   pedagog,
o‘qituvchi   tomonidan   tashkil   etilishi,   boshqarilib   turilishi   va   ma’lum
maqsadlarga   yo‘naltirilishi   lozim,   chunki,   “har   bir   odam   ham   baxtini   va
narsa   hodisalarini   o‘zicha   bila   olmaydi.   Unga   buning   uchun   o‘qituvchi
lozim”.   Forobiy   ta’lim-tarbiya   berish   usullari   haqida   shunday   yozadi:
“Amaliy   fazilatlar   va   amaliy   san’atlar   (kasb   hunar   va   ularni   bajarishga
odatlantirish   masalasiga   kelganda,   bu   odat   ikki   turli   yo‘l   bilan   hosil
qilinadi: birinchi yo‘l - qanoatbaxsh so‘zlar, chorlovchi, ilhomlashtiruvchi
so‘zlar   yordamida   odat   hosil   qilinadi   va   malakalar   vujudga   keltiriladi,
odamdagi   g‘ayrat,   kasb   intilish   harakatga   aylantiriladi   ).Ikkinchi   yo‘l   -
(yoki   ikkinchi   usul)-   majbur   etish   yo‘lidir.   Bu   usul   gapga   ko‘nmovchi,
qaysar   shaharliklar   va   boshqa   sahroi   xalqlariga   nisbatan   ishlatiladi.
Chunki,   ular   o‘z   istaklaricha,   so‘z   bilan   g‘ayratga   kiradiganlardan
emasdir.   Ammo   ulardan   qaysi   biriki,   nazariy   bilimlarni   o‘rganishga
astoyidil kirishsa hamda faoliyati yaxshi bo‘lib, kasb-hunarlarini va juz’iy
san’atlarini egallashga intilishi bo‘lsa, bunday odamlarni majbur etmaslik
lozim,   chunki   maqsad   ularni   fazilat   egasi   qilish,   kasb-   hunar   ahillarga
aylantirishdir”.
Tarbiya   berish   usuli,   Forobiyning   fikricha,   ikki   turli   bo‘ladi   “
13 Avvalgi usul-san’atni o‘z rag‘batlari bilan o‘rganuvchilarga ishlatiladigan
usul. Ikkinchi usul esa, majburiy ravishda tarbiyalanuvchilarni tarbiyalash
uchun ishlatiladigan usul. Bolalar ustida turgan odam esa muallim bo‘lib,
u bolalarga tarbiya berishda turli tarbiya usullarida foydalanadi”.Forobiy
bilimdon,   ma’rifatli,   yetuk   odamlarning   obrazini   tasvirlab   ekan,
shundayday   deydi:“Har   kimki   ilm-   hikmatni   o‘rganaman   desa,   uni
yoshligidan boshlasin, sog‘ligi haqida qayg‘ursin, yaxshi axloq va odobli
bo‘lsin, so‘zning udasidan chiqsin, yomon ishlardan saqlanadigan bo‘lsin,
barcha   qonun-qoidalarni   bilsin,   bilimdon   va   notiq   bo‘lsin,   ilmli   va   dono
kishilarni   hurmat   qilsin,   ilm   va   axilli   ilmdan   mol-dunyoni   ayamasin,
barcha mavjud, moddiy narsalar to‘g‘risida bilimga ega bo‘lsin” 5
1.3. IX-XII asrlarda yashab ijod qilgan O’rta Osiyolik buyuk allomalar
va    ularning jahon tsivilizatsiyasi rivojiga qo’shgan hissalari.
Ma’mun   akademiyasida   Movaraunnahrlik   olimlar.   Xorun   ar-
Rashid   tashabbusi   bilan   Bag’dodda   ilmiy   Markaz-Akademiya   ( «Bayt   ul-
Xikma» )-tashkil   etilib,   unga   barcha   musulmon   o’lkalari,   jumladan   O’rta
Osiyodan   ham   olim   va   fozillar   to’plandi.   Bu   markazda   Movaraunnahr   va
Xurosondan   kelgan   Muso   Xorazmiy,   Ahmad   Farg’oniy,   Marvoziy,
Marvarudiy,   Javhariy   kabi   olimlar   Bag’dod   akademiyasini   jahonga
mashhur   bo’lishida   katta   hissa   qo’shdilar.   Movaraunnahrda   arab
halifaligini   hukmronligini   o’rnatilishi   hamda   islom   dinining   keng
yoyilishining   ijobiy   tomonlaridan   biri   shuki,   Bag’doddagi   ilmiy
akademiyadan   o’rnak   olib   Xorazmda   ham   X   asrda   Ma’mun   akademiyasi
vujudga   keldi   va   uning   a’zolari   bo’lmish   o’z   davrining   olimu-
5
  Xayrullaev M. Sharq Renessansi va Forobiy. -Fan va turmush”, Toshket. 1975, 239 –b
14 donishmandlari   o’z   ijodlari   bilan   Movaraunnahrni   donishi   olamga
yoydilar.   Shuningdek   o’lkamiz   hududidan   islom   dunyosining   eng
mo’’tabar   shaxslari,   hadisshunoslari   etishib   chiqdilarki,   ularning   nomi
Hozirgi   kungacha   ham   dunyoviy,   ham   tasavvuf   ilmining   yuqori
pog’onalarida turibdi.
Xorazmda   Ma’mun   akademiyasi.   Ma’lumki,   uzoq   o’tmishga   ega
bo’lgan   O’rta   Osiyo   xalqlari   taraqqiyoti   tarixi   o’z   boshidan   turli
voqealarni,   yuksalish   va   orqaga   ketish   davrlarini   boshdan   kechirdi.
Shubhasiz, bu davrlarning barchasi tarixda o’zining ma’lum izini qoldirdi.
Xususan   ilm-fan   madaniyatimiz   taraqqiyotida   IX—XII   asrlar   davrining
o’rni   beqiyosdir.   Shuni   alohida   ta’kidlash   joizki,   Shax   Ma’mun   ibn
Muhammad   X   asr   oxirlarida   janubiy   va   shimoliy   qismlarga   bo’lingan
Xorazmni   yagona   bir   markazga   birlashtirdi.   Ma’mun   ayniqsa   poytaxt
Gurganchni   Sharqning   eng   yirik   ilmiy-madaniy   markazlaridan   biriga
aylantirdi.   Ma’mun   Gurganchda   «Baytul   xikma»   (Donishmandlar   uyini)
tashkil qildi. U Ma’mun akademiyasi deb ham ataldi. Bu maskanda ulug’
mutafakkirlar Al-Xorazmiy, Beruniy, Ibn Sino, Ibn al-Hammar, Abu Saxl
Masixiy,   Ibn   Irok,   Ahmad   Farg’oniylar   ijod   qildilar.   Shuningdek   ular
orasida   Sharqning   ko’pgina   mamlakatlaridan   kelgan   ulug’   allomalar   ham
bor edi. 6
O’rta Osiyolik mutafakkir olimlar haqida ma’lumotlar.
Abu Abdullo Muhammad Ibn Muso al - Xorazmiy. (783-850yy)   Buyuk
mutafakkir   va   olim   al-Xorazmiyning   arifmetika   va   algebraga   doir   «Kitob
al-jabr   val   mukobala»   (To’ldirish   va   qarama-qarshi   qo’yish   haqida   kitob)
asari   matematika   fanida   yangi   davrni   boshlab   beribgina   qolmay,   balki
uning   keyingi   asrlardagi   taraqqiyotiga   ham   katta   asos   bo’ldi.   «Hind
arifmetikasi   haqida   kitob»   asari   tufayli   avval   Sharq   xalqlari,   so’ngra   esa
6
  Abu Nasr Forobiy. Risolalar. – Toshkent, “Fan”, 1975.
15 Evropa xalqlari ham Qadimiy Hindistonning katta yutug’i-o’nli pozitsiyasi
hisoblash sistemasi bilan tanishdilar. (XII asrda lotin tiliga o’girilgan). Al-
Xorazmiyning   «Kitob   surat   al-arz»   (erning   surati)   asari   geografiyaga,
«Astronomik jadvallari» astronomiyaga oid bo’lib, ular muallifning nomini
jahonga   yoydi.   Shuningdek,   «Kuyosh   soatlari   to’g’risida   risola»,   «Tarix
risolasi»,   «Usturlab   haqida   risola»,   «Musiqa   risolasi»   singari   ajoyib
asarlari   olimga   katta   shuxrat   keltirdi,   uning   nomini   abadiylashtirdi.   Al-
Xorazmiyning   «Al-jabr   val   muqobala»   asari   keyinchalik   Evropada
«Algebra» deb yuritila boshlandi. Uning astronomiyaga oid asari esa faqat
Sharqda   emas,   balki   G’arbda   ham   asronomiya   fani   rivojida   katta   rol
o’ynadi. 7
Abul   Abbos   Ahmad   ibn   Muhammad   Al-Farg’oniy.   Al-
Farg’oniyning   tarjimai   holiga   doir   ma’lumotlar   tarixda   kam   saqlanib
qolgan.   861   yilda   vafot   etgan.   Astronomiya,   matematika,   geodeziya,
gidrologiya   fanlarining   bilimdoni   Bag’dod   va   Damashqdagi   rasadxona
qurilishlarida   faol   qatnashdi   va   u   erda   Ptolemeyning   «Yulduzlar
jadvalidagi»   ma’lumotlarni   tekshirish   ishlarini   olib   bordi.   Al-Farg’oniy
astronomiyaga   oid   «Astronomiya   negizlari»   asarida   astronomiyaga   oid
bilimlarni tartibga soldi, o’zining yangi natijalari bilan boyitdi. O’sha davr
an’anasiga   muvofiq   mamlakatlarni   etti   iqlimga   bo’lib   urgandi.   Kuyosh
soatlarini.   bayonini   berdi,   astronomik   asboblari   yaratdi.   Farg’oniyning   bu
asari   N.Kopernik   davriga   qadar   Evropada   astronomiya   fanidan   asosiy
qo’llanma sifatida foydalanildi.
Abu   Nasr   al-Forobiy   (873-950   yy).   O’trorda   tug’ilgan,   boshlangich
ma’lumotni   Shosh,   Buxoro,   Samarqandda   olgan   so’ng   Bag’dodda   uzoq
yashab,   zamonasining   olimlari   bilan   ilmiy   muloqotda   bo’lgan.   Ilmning
7
  Abu Nasr Forobiy. Fozil odamlar shahri. – Toshkent, Abdulla qodiriy nomidagi “Xalq 
merosi” nashriyoti, 1993.
16 turli   sohalariga   oid   160   dan   ortiq   risolalar   yozgan.   Musiqa   nazariyasiga
bag’ishlangan   «Musiqa   xaqida   katta   kitob»   nomli   mashhur   asari   bu   soha
tarixiga   bag’ishlangan   eng   dastlabki   tarixiy   manbalardan   biridir.   U
serqirra, qomusiy olimdir.
Abu   Rayxon   Beruniy   (973-1048   yy).   Xorazmda   tavallud   topgan   bu
mutafakkir, serqirra olim astronomiya, tarix, tibbiyot, riyoziyot, jug’rofiya,
geodeziya,   meteorologiya,   etnografiya,   falsafa,   filologiyaga   oid   150   ga
yaqin   asarlar   yaratgan.   Bu   asarlar   Beruniy   nomini   jahonga   taratdi.
Shuningdek,   uning   xikoyalar,   she’rlar   bitganligi   xam   ma’lum.   Beruniy
o’rta asrda birinchi bo’lib globus yaratdi. U arab, fors, hind turkiy tillarni
mukammal   bilgan.   Uning   «Farmokanaziya»,   «Geodeziya»,   «Hindiston»,
«Minerologiya»,   «Ma’sud   qonuni»,   «qadimgi   xalqlardan   qolgan
yodgorliklar»   asarlari   o’zbek   va   rus   tillariga   tarjima   qilingan.   Maxmud
G’aznaviy   saroyda   ham   xizmatda   bo’lgan.   U   Ibn   Sino   bilan   ham
zamondosh edi.
Abu   Ali   Ibn   Sino   (980-1037   yil)   U   falsafa,   mantiq   ruxshunoslik,
adabiyotshunoslik,   she’riyat,   musiqa,   geologiya,   minerologiya,   fizika,
matematika,   tibbiyot,   astronomiyaga   oid   yuzlab   asarlar   yaratdi.   Abu
Alining ilmiy qiziqishlari doirasi shu qadar keng bo’lganki, uning 40 dan
ziyod tibbiyotga, 30 ga yaqin astronomiya va tabiatshunoslik fanlariga, 185
ta falsafa, mantiq va ilohiyotga bag’ishlangan asarlar yaratgani ma’lum. 8
8
  Abu Nasr Forobiy. Fazilat, baxt, saodat va kamolot haqida . – Toshkent, “Yozuvchi”, 2001.
17 II.Bob.IX-XII asrlarda adabiyot, me’morchilik va din ravnaqi
2.1.IX-XII asrlarda adabiyot, me’morchilik va din ravnaqi.  
  O’rta Osiyolik buyuk islomshunos mutafakkirlar.
Buxoroda qurilgan Ismoil Somoniy qabri ustiga pishiq g’isht bilan qurilgan
go’zal   maqbara.   Bu   bino   to’rtburchak   shaklida   bo’lib,   tomi   gumbaz   qilib
yopilgan.   To’rtburchakdan   nayzali   ravotlar   yordami   bilan   sakkiz   qirrali
shaklga   o’tilgan.   Shu   bilan   birga   bu   bino   to’rt   fasadlidir.   Uning   to’rtala
tomoni   ham   bir   xil,   old   tomonidek   bezatilgan.   Oddiy   qilib   aytganda,
binoning   oldi,   yoni   va   orqa   tomoni   yo’q.   Hamma   tomoni   bir   xilda
bezatilgan.   Ismoil   Somoniy   maqbarasini   qurishda   va   bezatishda
arablardagi   o’sha   davr   uchun   xos   bo’lgan   me’moriy   xususiyatlardan   ham
ko’p   foydalanilgan.   Masalan,   binoning   tashqi   burchaklariga   ustunlar
o’rnatish.   Bino   ichidagi   bunday   shakddagi,   shuningdek,   dumaloq
manzarali maydonlar ham islomgacha bo’lgan yodgorliklarda uchraydi.
IX-X   asr   me’morchiligining   rivojlanish   yo’llarining   saklanib
qolganligini   ko’plab   masjidlar   misolida   ham   kuzatish   mumkin.   Yozma
manbalarda qayd qilinishicha, somoniylar davridagi ko’pgina masjidlar o’z
vaqtida   arablargacha   bo’lgan   ibodatxonalarning   masjidga   moslashtirish
asosida qurilgan. Ular bir xonali bo’lib, masjidning tomlari ustunga tayanib
turgan.   Masjidlarning   tomi  odatda   gumbaz  shaklida  bo’lgan.   Masjidlarda,
ayniqsa,   mehroblari   shaklli,   yozuvli   qilib   qirqilgan   g’ishtlar,   o’yma
ganchlar   va   hatto   tilla   suvlar   bilan   bezatilgan   Bu   davrga   oid   masjidlar
to’g’risida   so’z   yuritilganda,   Buxorodagi   Mag’oki   Attoron,   Poykand
masjidi,   Termizdagi   Chorustun,   Shahristondagi   Childuxtaron   masjidlarini
qayd   qilish   mumkin.   Bu   yodgorliklar   O’rta   Osiyoda   diniy
me’morchilikning   rivojlanish   yo’llarini   kuzatish   imkoniyatini   berdi.
Narshaxiyning yozishicha, amir Nasr ibn Ahmad Buxoro Registonida o’zi
18 uchun katga saroy qurdirgan va uning qurilishiga kagga mablag’ sarflagan.
Bu   saroy   g’oyat   go’zal   bo’lgan.   Saroyning   oldida   esa   devonlar   uchun
binolar qurilgan. Amir va hokimlar saroyi Nishopur, Marv, Samarqand va
boshqa   shaharlarda   ham   bo’lgan.   Bu   saroylar   o’zlarining   kattaligi   va
go’zalligi bilan ajralib turgan. Ko’p hollarda bunday saroylar kushmanzara
joylarda, bog’lar ichida bunyod etilgan.
Yusuf   Xos   Hojib   (XI   asr)   Bolasogumda   tug’ilgan   yirik   adib   Yusuf   Xos
Hojibning   mashhur   «Qudadg’u   bilig»   (Saodatga   yo’llovchi   bilim)   asari
turkiy xalqlarning bizgacha etib kelgan birinchi badiiy asari ekanligi bilan
ham qimmatlidir. Muallif 6407 bayt orqali markazlashgan feodal davlatni
idora   qilish   yo’llari,   siyosati   hamda   xalqlarning   rasm-rusumlari   va   ahloq
qonun-qoidalarini   ushbu   asarda   mujassamlashtirgan.   «Qutadg’u   biligda»
sog’likni   saqlash,   dorishunoslik   va   umuman   tabobatga   oid   baytlar   ham
ko’p uchraydi.
Ahmad   Yugnakiy   (XIIasr   II   yarmi-XIII   asr   boshlari)   Samarqand
yaqinidagi   Yugnak   qishlog’ida   tug’ilgan   Yugnakiyning   ayniqsa   «Xibbat
ul- haqoyik» (haqiqatlar hadisi) asari juda mashhur bo’lib, muallifga shon-
shuhrat   keltirgan.   Asarda   asosan   insonga   xos   bo’lgan   fazilatlar   bayon
etilgan.
Abu   Abdullo   Rudakiy   (884-954   yillar)   Fors   tojik   adabiyotining   buyuk
ustozi.   Samarqandga   yaqin   Rudek   qishlog’ida   tug’ilgan.   Uning   she’riy
merosi nihoyatda boy va rang barang. Uning qalamiga mansub «Kalila va
Dimna»,   «Davroni   oftob»,   «Sindbodnoma»   kabi   poemalardan   parchalar
saqlanib qolgan.
Abu   Mansur   Muhammad   Dakikiy   (942-1020   yillar)   X   asrning
Rudakiydan   keyingi   eng   mashhur   shoirlaridan   manbalarga   qaraganda
Samarqandda   tug’ilgan.   Somoniylar   saroyida   yashagan.   Birinchi   bo’lib
«Shoxnoma» yozishni boshlagan. Lekin faqat ma’lum bir qismini yozishga
19 ulgurgan   va   tasodifiy   voqea   bilan   vafot   etgan.   Undan   1209   bayt   saqlanib
qolgan.   Dakikiy   musiqa   ilmini   rivojiga   ham   katta   hissa   qo’shganligi
haqidagi manbalar ham mavjud.
Abulkosim Firdavsiy (942-1020 yillar) . Eronning Tue shahrida tug’ilgan.
Arab   va   fors   adabiyotini   yaxshi   bilgan.   Butun   umrini   Eron   shoxlarining
afsonaviy   qahramonlariga   bag’ishlangan   katta   epik   asar   «Shoxnoma»   ni
yaratishga   sarflagan.   Asar   dunyoni   ko’pgina   tillarida   nashr   qilingan.
Firdavsiy o’z «Shoxnoma» si bilan o’ziga abadiy haykal yaratib ketgan va
avlodlar tashakkuriga sazovor bo’lgan.
IX-XII   asrlar   Markaziy   Osiyo   madaniyati   rivojiga   nazar   tashlar   ekanmiz,
bu   davrda   tasavvuf   (sofizm)   ta’limotlari   madaniyatning,   ma’naviyatning
barcha   tomonlariga   kirib   borganligini   kuzatish   mumkin.   So’fizm   shaxsiy
erkinlik,   o’z   hohishi   bilan   tozalanib   Olloxga   ruhiy   ma’naviylikka   singish
orqali   erishishga   asoslanadi.   Tasavvufda   ruxni   kamolotga   va   uni   so’nggi
maqsadi   -   Olloxga   erishuv   yo’llari   4   bosqichdan   iboratdir:   1)   Shariat.   2)
Tariqat. 3) Ma’rifat. 4) Haqiqat.
So’fizm   nazariyotchilari,   olimlari   o’z   davrining   bilimini   puxta   egallagan,
ilmlardan   xabardor,   bilimdon-mutafakkirlar   bo’lgan.   X   asrdan   boshlab
sufizm   g’oyalari   O’rta   Osiyo   shaharlarida   ham   tarqala   boshlagan.   Viz
quyida   ushbu   yo’nalishga   sodiq   qolgan   holda   o’z   ijodlari   bilan   dunyoga
tanilgan ba’zi mutafakkirlar haqida fikr yuritamiz.
Ahmad   Yassaviy   (1105-1165   yillar)   Yassi   (Turkiston   shahrida   ruhoniy
shahrida tug’ilgan.) Otasi Ibroxim Sa’y Rom shahrida ko’p yillar shayxlik
qilgan. Ahmad Yassaviy asli kelib chiqishi Toshkentdan bo’lgan mashhur
turk   mashoyixi   Arslonbob   Toshkandiydan   taxsil   olgan.   Uning   vafotidan
so’ng   Yusuf   Hamadoniydan   ilm   o’rgangan.   Yassaviydan   bizgacha   etib
kelgan yagona meros - bu uning «Devoni xikmat» idir. Unda Yassaviyning
20 sermazmun   xikmatlari,   munojatnomasi,   «Faqrnoma».   risolasi   o’z   aksini
topgan. Ahmad Yassaviy tasavvufda Yassaviya tarikatiga asos soldi.
Sulaymon   Bakirgoniy   (1186   yilda   vafot   qilgan).   Ahmad   Yassaviyning
munosib   shogirdi,   uning   ishini   davomchilaridan   biridir.   Xorazmning
Bakirgon   degan  joyida   tug’ilgan.  Turkiy   xalqlar   orasida  hakim   ota   laqabi
bilan   ham   mashhur   bo’lgan.   Uning   din   va   tasavvuf,   ishq   va   ahloqdan
saboq, beruvchi asarlari butun Turkiston hududlarida sevib o’qilgan. Uning
«Bakirg’on kitob» nomli yirik asari keyingi yillarda o’zbek kitobxonlariga
ham etib keldi.
Najmiddin   Kubro   (1145-1221   yillar).   Shoir   va   olim.   O’rta   Osiyodagi
yirik sufiylik oqimi - Kubraviyaning asoschisi. Xivada tug’ilgan. O’rta va
yaqin   Sharq   o’lkalariga,   O’rta   Osiyo,   Hindiston,   Eron,   Afg’oniston
hududlariga   keng   tarqalgan   oqimdir.   U   o’zining   qator   risolalarida
Kubraviya   birodarligi   qoidalarini   ishlab   chiqargan   Najmiddin   Kubro   76
yoshida   Urganchga   hujum   qilgan   Mo’g’ullarga   qarshi   lashkar   to’plab
chiqib xalqni hujumga boshlab borgan. Islom dinining mamlakatda asosiy
din   sifatida   tan   olinishi,   boshqa   diniy   e’tiqodlarning   oyoq-osti   qilinishi,
mehnatkash   xalq   ommasi   turmush   tarzining   og’irlashishi   ular   orasida
ularni   yulatishga,   og’irligini   engil   qilishga   yordam   beruvchi   g’oyani
qidirishga majbur qila boshladi. Bu g’oya tasavvuf g’oyasi bo’ddi.
Imom   Ismoil   al-Buxoriy   (810-869   yy.)   Buyuk   hadisshunos   olim   Imom
Buxoriy   hayoti   davomida   600   ming   hadis   to’plab,   ulardan   7275   hadisni
o’zining   4   jildlik   «Ishonarli   to’plam»iga   kiritdi.   Islom   dunyosining   yirik
olimi,   hadisshunoslikda   eng   yuqori   pog’onaga   chiqqan   Imom   Ismoil   al-
Buxoriyning 1205 yilligi 1998 yil xalqaro miqyosda tantanali nishonlandi
va   u   vafot   etgan   Samarqand   atrofidagi   Chelak   shahrida   nihoyatda
xashamatli  ziyoratgoh  qurildi.  Bu  erga  jahonning  turli  joylaridan  minglab
odamlar ziyoratga kelmoqdalar.
21 Abu Iso Muhammad at-Termiziy (824-894yy)   Islom dunyosida mashhur
bo’lgan   hadischi   olim   Imom   at-Termiziy   Termiz   yaqinidagi   Bug
qishlog’ida   tug’ilgan.   26   yoshidan   boshlab   Samarqand,   Buxoro,   Xijoz,
Iroq,   Nishopur   shaharlarida   mashhur   muxaddis   olimlar   bilan   uchrasha
boshladi.   Uning   buyuk   hadischi   olim   bo’lib,   etishishida   Imom   Ismoil   al-
Buxoriy   ustozligi   katta   o’rin   tutadi.   Umrini   hadislar   to’plashga
bag’ishlagan   At-Termiziydan   katta   ilmiy   meros,   jumladan:   «Kitobi   al-
Jom’e   as-saxix»,   «Kitob   ul   ilm»,   «Kitobi   at-Tamoyili   an-Nabaviy»,
«Kitobi az-zuxl», «Kitobul ismi val xuna» kabi asarlar qolgan.
Burxoniddin   Marganoniy.   (1197   yilda   vafot   qilgan).   To’liq   ismi
Burxoniddin   Marginoniy   Ibn   Abu   Bakr   al-Farg’oniy   al-Rishtoniy.
Burxoniddin   fiqx   ilmiga   (din,   shariat   haqidagi   fan)   oid   bir   nechta
risolalarni   «Bidoyatul   mubtadiy»   (ilmga-kirishuvchi   dastlabki   asos)   «Al
mazid»   (ziyoda   qilish)   «Kitobul   faroiz»   (farzlar   haqida   kitob)   va   boshqa
asarlarni yozib oldirgan. Burxoniddin Marginoniyning «Xidoya fi furu’ al-
fukx»   (Fikx   sohalari   bo’yicha   qo’llanma)   asari   56   kitobdan   iborat   bo’lib,
bu asar shariat kodeksi deb ataladi
2.2. IX-X  asr movaraunnahr san’ati
Movarounnahr
1370 - 1405 Amir Temur
1405 - 1447 Shohruh Mirzo
1447 - 1449 Mirzo Ulug'bek
1449 - 1450 Mirzo Abdullatif
1451 - 1469 Abu Said
1469 - 1494 Sulton Ahmad
1494 - 1495 Sulton Mahmud
1495 - 1497 Boysung ur Mirzoʻ
1498 - 1500 Sulton Ali Mirzo
22 1500 - 1512 Zahiriddin Muhammad Bobur
Hozirgi   zamon   tarixiy-geografik   ilmiy   adabiyotda   Movarounnahr
deganda, asosan, Turkmanistondan tashqari bo lgan O rta Osiyo hududlari,ʻ ʻ
ya ni,   O zbekiston,   Tojikiston,   Qirg iziston   va   Qozog istonning   janubiy	
ʼ ʻ ʻ ʻ
qismi tushuniladi.
Movarounnahr atamasi ilk bor Muhammad haqidagi hadislarda tilga
olingan.   Aftidan   bu   atama   arablar   orasida   islomgacha   bo lgan   davrlarda	
ʻ
ham   ma lum   bo lib,   u   vaqtda   (milodiy   6-asr)   Sosoniylar   davlatidan	
ʼ ʻ
shimoliy-sharqda,   Jayxun,   ya ni   Amudaryoning   orqasida   joylashgan   Turk	
ʼ
xoqonligiga   qarashli   yerlarni   anglatgan.   Qadimiy   fors   manbalaridagi
ma lumotlarga   tayangan   arab   geograf   olimi   Yoqut   Hamaviy	
ʼ
Movarounnahr   atamasini   Turon   mamlakatining   nomi   deb   bilgan.   Arablar
o zlarining sharqqa qilgan ilk yurishlari davomida (7-asrning 2-yarmi — 8-	
ʻ
asrning   boshi)  ikki  xil   tushuncha   haqida   ma lumotga  ega   bo lganlar:  "ma	
ʼ ʻ
duna-nnahr",   ya ni   "da-ryoning   pastki   tomoni"   va   "ma   varo-annahr"   —	
ʼ
"daryoning   narigi   tomoni".   Ulardan   birinchisi   Xurosondan   sharqda
Amudaryodan   janubda   Hindukush   tog larigacha   bo lgan   Tohariston	
ʻ ʻ
yerlarini;   ikkinchisi   esa,   Amudaryodan   shimoldada   joylashgan   Shimoliy
Tohariston va Sug d yerlarini o z ichiga olgan. 9—10-asrlarda yashagan va	
ʻ ʻ
O rta Osiyo hududlariga tavsif bergan arab geograflaridan faqat al-Istaxriy	
ʻ
va   Ibn   Havqal   ularga   nisbatan   Movarounnahr   atamasini   maxsus
ishlatganlar. Boshqa arab geograflari esa O rta Osiyo hududlari xaqida so z	
ʻ ʻ
yuritganlarida   Movarounnahr   atamasini   juda   tor   ma -noda   ishlatib,   uni	
ʼ
Xurosonning   davomi   yoki   al-Mashriq   (Sharq)ning   bir   qismi   sifatida
tasvirlaganlar.   Al-Mashriq   tushunchasiga   esa   ular   Xuroson   va
Movarounnahr yerlaridan tashqari,   Hindiston , Xitoy yerlarini va hatto Hind
va   Tinch   okeanlaridagi   Yaponiyagacha   bo lgan   orollarni   kiritganlar   (Ibn	
ʻ
Xurdodbeh).
23 11-asr   boshidan   e tiboran   Movarounnahr   istilohi   hudud   jihatdanʼ
ayrim manbalarda Sug d va Xorazm, boshqalarida esa Sug d va Shimoliy	
ʻ ʻ
Tohariston   yerlarini   o z   ichiga   olgan.   Ma no   jihatdan   esa   bu   atama   endi
ʻ ʼ
Turkiston,   ya ni   Qoraxoniylar   davlati,   keyinchalik   esa   Xorazmshohlar,	
ʼ
Chig atoiylar,   Temuriylar   va   Shayboniylar   davlatlarining   tarkibidagi	
ʻ
ma muriy birlikni anglatgan.	
ʼ
Shunday qilib, Movarounnahr atamasi o rta asr manbalarida turlicha	
ʻ
talqin   qilinib,   geografik   hudud   sifatida   avval   Turon,   Turk   xoqonligi   yoki
Turkiston mamlakati (7-asr gacha), keyin Xuroson (7— 10-asrlarda) undan
ham   keyin   Turkiston   (11-asrdan   boshlab),   ma lum   vaqt   esa   Xorazm   (12-
ʼ
asrning   oxiri   —   13-asrning   boshi)   tarkibiga   kiritilgan.   Demak,   bu   atama
faqat   geografik   ma noga   ega   bo lib,   har   xil   davrlarda   turli   davlatlar   —	
ʼ ʻ
Turk   xoqonligi,   Arab   xalifaligi,   shuningdek,   Somoniylar,   Qoraxoniylar,
Xorazmshoxlar va boshqa davlatlarning tarkibiga ma muriy birlik sifatida	
ʼ
kirgan.   Bu   atama   haqida   turli   manbalarda   keltirilgan   ma lumotlarning	
ʼ
yig indisi   ham   hududiy   jihatdan   "O rta   Osiyo"   atamasini   anglatadigan	
ʻ ʻ
Turkiston   tabiiygeografik   o lkasining   barcha   yerlarini   qamrab   olmaydi.	
ʻ
Chunki,   mazkur   mintaqa   tarkibiga   kirgan   Shimoliy   Xuroson
(Turkmaniston),   Yettisuv   (Qozog iston)   va   Janubiy   Tohariston	
ʻ
(Afg oniston)   yerlari   hech   qanday   manbalarda   Movarounnahr   tarkibiga	
ʻ
kiritilmagan.   Shuning   uchun,   Movarounnahr   atamasining   o rta   asrlarda	
ʻ
ishlatilgan eng keng ma nodagi tushunchasi tarkibiga shartli ravishda faqat	
ʼ
Amudaryo va Sirdaryo oralig ida joylashgan yerlarni kiritish mumkin.	
ʻ
Tarixiy sharoit. Me’morchilik. Diniy va ma’muriy binolar turlarining
takomillashuvi.   Bu   davrda   shaxarsozlik   va   me’morchilikning   rivojlanishi.
Markaziy   shaxarlar   maydonining   usishi,   rejaviy   strukturasi   va
obodonlashtirish elementlari.
24 2.3.IX-XII asrlarda islom dini va so’fiylik. Me’morchilik va sa’nat.
IX-XII   asrlarda   islom   dini   va   so’fiylik.   Me’morchilik   va     sa’nat.    
Me’morchilik   va   san’at.   IX-XIII   asr   boshlarida   Movarounnahr   va
Xorazmda   me’morchilik   va   san’at   yangi   rivojlanish   bosqichida   bo’ldi.
Awalambor,   o’rta   asr   jamiyatining   ijtimoiy-siyosiy   tuzumi   va   islom   dini
mafkurasi   madaniy   hayotning   bu   sohasiga   ham   kuchli   ta’sir   qildi.   Uning
tashqi   qiyofasi   va   mazmuni   tubdan   o’zgardi.   Qolaversa,   mamlakatning
iqtisodiy   rivojlanishi   natijasida   uning   yangi   yo’nalishda   ravnaq   topishi
uchun   qulay   sharoit   yuzaga   keldi.   VIII   asrda   yuz   bergan   tushkunlikdan
keyin   shaharlar   kengayib,   obodlashadi.   Asrlar   davomida   to’plangan   va
avloddan-avlodga an’ana ravishda o’tib, tobora boyib kelgan me’morchilik
yuqori darajada rivojlanadi. Samarqand, Buxoro, Urganch, Termiz, O’zgan
va   Marv   kabi   shaharlarda   bu   davrda   ko’plab   saroy,   masjid,   madrasa,
minora, maqbara, tim va karvonsaroylar quriladi. Buxoro shahridagi Ismoil
Somoniy,   Nomozgoh,   Minorai   Kalon,   Vobkent   va   Jarqo’rg’on   minoralari
va   ko’pgina   boshqa   binolar   o’sha   davr   me’morchiligining
namunalaridandir.   Bu   yodgorliklar   IX-XII   asrlarda   Movarourmahrda
o’ziga xos me’morchilikning g’oyat rivoj topganligidan dalolat beradi. Bu
davrda   monumental   me’moriy   binolardan   tashqari   yo’nilgan   tosh,   pishiq
g’isht va suvga chidamli qurilish qorishmalaridan turli xil suv inshootlari:
suv   omborlari   –   bandlar,   novlar,   ko   ‘priklar,   sardobalar   va   korizlar   barpo
etiladi.   Qizig’i   shundaki,   bunday   inshootlarning   o’lchamlari   matematika
nuqtai   nazaridan   g’oyat   puxta   ishlangan.   Masalan,   X   asrda   Nurota
tizmalaridagi   Past   tog’   darasi   to’silib,   barpo   etilgan   Xonbandi   nomli   suv
omboriga 1,5 mln metr kub suv to’plangan. To’g’on granit toshi va suvga
chidamli qurilish qorishmasidan qurilgan.
25 Xonbandining   yechimlaridan   ma’lum   bo’lishicha,   uni   bino   qilishda   X  asr
uhandislari   ovuzga   to’planadigan   suvning   vertikal   hamda   gorizontal
ag’daruvchi   kuchJarigina   emas,   balki   bu   hududlarda   teztez   sodir
bo’ladigan   zilzilalarning   silkinish   kuchlarini   ham   hisobga   olganlar.   Bu
shubhasiz, XVII asr mashhur fransuz fizigi Blez Paskal tomonidan suvning
bosim   kuchi   to’g’risida   yaratilgan   qonun   kashfiyotchisidan   qariyb   7   asr
muqaddam   movarounnahrlik   muhandislarga   ma’lum   ekanligidan   dalolat
beradi. IX-XII asrlarda islom dini va so’fiylik. Me’morchilik va sa’nat.
X   asrdan   boshlab   binokorlikda   sinchkori   imoratlar   keng   tarqaladi.
Yakkasinch va qo’shsinchli binolarning tagsinchlaridan tortib, ustunlari-yu
sarroflari   va   to’sinlarigacha   yog’ochlarni   payvandlash   uslubida   qurilib,
sinchlarning   orasi   xom   g’isht   yoki   guvalalar   bilan   urib   chiqilgan.   Bu
tuzilishdagi imoratlarni qurish hozirgacha saqlanib keladi.
Afrosiyob, Varaxsha, Buxoro va Poykand shahar xarobalarida kovlab 
ochilgan turar joy qoldiqlaridan ma’lum bo’lishicha, X-XI asrlarda ham 
paxsa va xom g’ishtdan qurilgan imoratlar shahar me’morchiligida asosiy 
o’rinni tutgan.
IX-XII asr boshlarida me’morchilik bilan birga naqqoshlik va o’ymakorlik
san’ati   ham   ancha   rivoj   topadi.   Imoratni   o’ymakor   ustun   va   to’sinlar,
devorlarini   bo’yoqli   yoki   ganchkori   naqshlar   bilan   bezash   keng   tarqaladi.
Bu davrga kelib naqqoshlik va tasviriy san’at o’zgacha tus oladi. Endilikda
jonli   mavjudotlarni   tasvirlashdan   murakkab   geometrik   va   naqshlar
ishlashga o’tiladi.
Naqqoshlik san’atining taraqqiyoti o’z navbatida kulolchilik, miskarlik va
zargarlikning   ravnaqiga   yordam  beradi.  Samarqand,   Buxoro,   Toshkent   va
boshqa shaharlar kulolchilik, miskarlik va zargarlik rivoj topgan markazga
aylanadi.   XI-XII   asrlarda,   ayniqsa   sirli   sopol   buyumlar   ishlab   chiqarish
keng yo’lga qo’yiladi. Bu davrda xattotlik xalq san’atining muhim va keng
26 tarqalgan   sohalaridan   biri   edi.   Turli   uslubda   husnixat   bilan   bitilgan
xattotlik namunalari me’moriy naqshlarda ham hayotiy mazmun va estetik
zavq   beruvchi   bezak   sifatida   ishlatiladi.   IX-XII   asrlarda   islom   dini   va
so’fiylik. Me’morchilik va sa’nat.
Odatda,   imoratlarning   peshtoqi,   eshigi   va   devorining   ayrim   qismlari   turli
mazmundagi   bitiklar   bilan   qoplanar   edi.   Shunday   qilib,   XIII   asr   boshi
me’morchiligi va unda ishlatilgan me’moriy naqsh uslublari o’z navbatida
mehnatkash   aholining   did-nafosat   va   binokorlik   g’oyalari   bilan
chambarchas   bog’langan   xalq   me’morlari   –   bannolarining   sermazmun
ijodini namoyish etadi.
Musiqa san’ati. IX-XSH asr boshlarida musiqa san’ati ham g’oyat taraqqiy
qiladi.  Bayramlar,  to’ylar,  xalq   sayillari  va   boshqa   marosimlar,   shubhasiz
kuy   va   qo’shiqsiz   o’tmas   edi.   Mahmud   Koshg’ariyning   «Devonu   lug’otit
turk»   kitobida   keltirilgan   ma’lumotlarga   qaraganda,   xalq   orasida   ayniqsa
qo’shiq   janri   keng   tarqalgan.   Bu   davrda   sozandalar   ud,   tanbur,   q’o’biz,
rubob, nay, surnay, karnay, qo’shnay va qonun kabi g’oyat xilma-xil torli,
zarbli va puflab chalinadigan cholg’u asboblaridan keng foydalanganlar.
Bu   davrda   xalq   kuylari   asosida   keyinchalik   tojik   va   o’zbek   xalqlarining
mumtoz   kuyi   «Shashmaqom»   uchun   poydevor   bo’lgan   «Rost»,
«Xusravoniy»,   «Boda»,   «Ushshoq»,   «Zerafkanda»,   «Buslik»,   «Sipohon»,
«Navo», «Basta», «Tamna» kabi yangi-yangi kuylar ijod etiladi. Bu soz va
kuylarning   ko’pi   o’zbek   va   qardosh   xalqlaming   madaniy   merosi   tarzida
hozirgi   kungacha   saqlanib   kelmoqda.   Musiqa   san’ati   shubhasiz   she’riyat
hamda  musiqashunoslik  ilmi  bilan  uzviy  bog’langan  holda  taraqqiy  etadi.
Forobiy   va   Abu   AH   ibn   Sino   kabi   ulug’   olimlar   musiqa   va
musiqashunoslikka katta e’tibor beradilar va nodir asarlar yaratadilar.
Din   va   tasavvuf.   IX-XIII   asr   ma’naviy   hayotida   islom   dini   muhim   o’rin
egallaydi.   Bu   davrda   musulmon   Sharqida   keng   tarqalib,   jahon   dini
27 darajasigacha   ko’tarilgan   islom   dini   va   shariat   musulmon   dunyosining
mafkurasiga   aylandi.   Arab   xalifaligining   fotihlik   siyosati   natijasida
o’zining   barcha   haqhuquqlaridan   ajralib,   madaniyati   oyoq   osti   qilingan
Movarounnahr aholisi o’z e’tiqodi va xat-savodidan mahrum bo’lib, islom
dinini   qabul   qilishga,   shariat   ahkomlarini   bajarishga,   shuningdek   arab   tili
va   yozuvini   o’rganishga   majbur   bo’ldi.   Ko’p   vaqt   o’tmay   e’tiqodli   xalq
o’ziga   yod   bo’lgan   arab   imlosida   xatsavod   chiqarishga   kirishdi.
Movarounnahr aholisining murakkab arab imlosini o’zlashtirib, xat-savodli
bo’lishi   uchun   arabiy   tilni   mukammal   o’rganib,   bu   o’zga   tilda   asarlar
yarata   oladigan   olim   va   mutafakkirlarning   yerli   xalq   orasidan   yetishib
chiqishi uchun qariyb bir yarim asr islom ta’limotining rivojiga ulkan hissa
qo’shgan   Imom   al-Buxoriy,   lso   Termiziy   va   Mahmud   Zamaxshariy   kabi
aqoid ulamolarni kamolotga yetkazdi.
Movarounnahr   va   Xurosonda   xalifalik   hukmronligi   tugatilib,   mustaqil
Somoniylar,   Qoraxoniylar,   Saljuqiylar,   G’aznaviylar   va   Xorazmshohlar
davlati qaror topgach, islom ta’limoti, shariat ahkomlari va ilmu ma’rifatga
yanada e’tibor kuchaydi. Markaziy shaharlarda qator masjid va madrasalar
qad   ko’tardi.   Manbalardan   ma’lum   bo’lishicha,   dastlabki   madrasa
Buxoroda X asrda shaharning Kovushdo’zlar timi yaqinida bino qilingan.
U   Farjak   madrasasi   deb   yuritilgan.   XII   asrda   esa   Buxoroning   Darvoza
mahallasida   hatto   qonunshunoslar   uchun   maxsus   «Faqihlar   madrasasi»
qurilgan.   Bunday   oliy   dorilfunun   asosan   islom   dini   ta’limotining   asosiy
manbalari:   Qur’oni   Karim,   Hadisi   sharif   va   arab   tilini   mukammal
o’rganishga katta e’tibor bergan.
Islom   dini   ta’limotining   ravnaqi   va   targ’ibotining   kengayishida,   ayniqsa
Buxoro  shahri  markazga  aylandi.  Buxoro  madrasalaridan  juda  ko’p  yetuk
fiqhshunos   olimlar,   odil   qozilar,   zohid   imomlar   yetishib   chiqadi.   Shu
28 boisdan   Buxoro   IX   asrdan   boshlab   «Qubbat   ul-islom»-   «Islom   dinining
gumbazi» nomi bilan shuhrat topadi.
Biroq hukmdor tabaqa mamlakatni idora qilishda imkoni boricha islom 
dinidan mafkuraviy qurol sifatida foydalanadi. Mafkuraning barcha 
sohalari islomga tobe qilinib, zardushtiylik e’tiqodi qoldiqlariga qarshi 
shafqatsiz kurash olib boriladi. Mehnatkash aholi ustidan jabr-zulm 
zo’rayib, har qanday hurfikrlilik ta’qib ostiga olinadi. Buning oqibatida 
zahmatkash xalqning tashvish va azobi ortib, hayoti g’oyat og’irlashadi, 
uning noroziligi bo’rtib, tug’yoni kuch oladi. Mana shunday g’oyat 
mushkul sharoitda jabrdiyda xalq o’z dardu alamiga malhamni tasawufdan 
axtaradi.
Tasavvuf ta’limoti asosida inson faoliyati va uning kamoloti yotadi. Unda 
kishining har bir nafasida ong, aql-idrok bo’lmog’i, bosgan har bir 
qadamida diqqat-e’tibor sezmog’i, u Vatan ishqi bilan band bo’lmog’i, 
xalq bilan aloqada birga hayot kechirmog’i kerak deb uqtiriladi. IX-XII 
asrlarda islom dini va so’fiylik. Me’morchilik va sa’nat.
Tasavvufning tariqat yo’llari g’oyat keng bo’lib, turli davrlarda Turkiston
va   Movarounnahming   turli   o’lkalarida   uning   turli   xildagi   yo’nalishlari
paydo bo’ladi. Turkistonda XII asrda Yassaviya, XII asr oxirida Xorazmda
Kubraviya,   XIV   asrda   Buxoroda   Naqshbandiya   va   boshqalar   vujudga
keladi.   XII   asrda   Movarounnahrda   keng   yoyilgan   tasawuf   Yassaviya
tariqati   bo’lib,   unga   Ahmad   Yassaviy   asos   soladi.   Tasawufning   asoslari
Yassaviyning   mashhur   «Hikmat»   asarida   bayon   etiladi.   Ahmad
Yassaviyning   fikricha,   shariatsiz   tariqat,   tariqatsiz   ma’rifat,   ma’rifatsiz
haqiqat   bo’la   olmaydi.   Ularning   har   biri   ikkinchisini   to’ldiradi   va
takomillashtiradi.   Bu   kamolot   yo’li   sari   to’rt   bosqich   bo’lib,   inson   hayoti
va faoliyatining asl mohiyatini tashkil etadi.
29 Yassaviy sulukida mashaqqatli mehnat va aziyat shariat yo’lida bo’lmog’i
hamda tarkidunyochilik targ’ib etilsa-da, ammo inson zoti sharif darajasida
ulug’lanadi,   uning   har   qanday   mol-dunyodan   va   davlatdan   ustun   turishi
ta’kidlanadi.
Tasavvuf ta’limotining buyuk siymolaridan yana biri Najmuddin Kubro 
(1145-1221) edi. U Xorazmda sufiylik maktabini ochib, «Kubraviya» 
sulukiga asos soladi.
Yassaviy   ta’limotidan   farqli   o’laroq,   Kubraviya   ta’limoti
tarkidunyochilikni rad etadi. Kamolot yo’lida olib boriladigan mashaqqatli
mehnat   jarayonida   bu   dunyo   noz-ne’matlaridan   bahramand   bo’lishning
joizligi   g’oyasi   ilgari   suriladi.   Kubraviya   ta’limotida   xalqqa   va   Vatanga
bo’lgan muhabbat nihoyatda kuchli bo’lib, har qanday og’ir damlarda ham
omma   bilan   birga   bo’lish,   Vatanni   mudofaa   qilish   va   uning   mustaqilligi
uchun   kurashga   da’vat   etiladi.   Bunday   g’oya   yo’lida   Najmuddin   Kubro
1221-yilda   jasorat   ko’rsatib,   Chingizxon   boshliq   mo’ng’ul   bosqinchilari
bilan jangda shahid bo’ladi.
Tasawuf   XIV   asrda   Naqshbandiya   ta’limotida   yanada   rivoj   topadi.   Unga
Bahouddin   Naqshband   asos   soladi.   U   1318-yilda   Buxoro   yaqinida   qasri
Hinduvon   qishlog’ida   matolarga   naqsh   bosuvchi   hunarmand   oilasida
dunyoga keladi. Yoshligida o’qish va ta’lim olish bilan bir qatorda kimxob
matoga   gul   bosishni   puxta   o’rganib,   ota   kasbi   naqqoshlikni   egallagan,
so’ngra   o’z   kasbida   mahoratga   erishib,   dovruq   qozongan.   Ayni   zamonda
o’z   davrining   atoqli   shayxlari   Xoja   Muhammad   Boboyi   Samosiy,   Amir
Sayyid Kulol va boshqalardan odob-tariqatdan ta’lim oladi.
Xoja Bahouddin «Hayotnoma» va «Dalil ul-oshiqin» nomli asarlar yozib, 
o’z tariqatini yaratadi. Tarixda bu suluk «Naqshbandiya» nomi bilan 
shuhrat topadi. U tarkidunyochilikni rad etib, mehnatsevarlik, odillik va 
bilimdonlikni targ’ib etadi. Naqshbandiya ta’limoti taraqqiyotiga keyingi 
30 asrlarda Alisher Navoiy, Abdurahmon Jomiy, Xo’ja Ahror kabi buyuk 
allomalar katta hissa qo’shadilar.
Shunday qilib, tasawuf Movarounnahr aholisining ma’naviy hayoti bilan 
chambarchas bog’langan ta’limot bo’lib, o’rta asrning xalqparvar adib va 
mashoyixlari uni chuqur bilishga va u orqali ommaga ziyo va ma’rifat 
tarqatishga intilganlar.
31 Xulosa
Bu   fikrlardan   Forobiyning   ta’lim-tarbiyada,   yoshlarni   mukammal
inson
qilib   tarbiyalashda,   xususan,   aqliy-   axloqiy   tarbiyaga   alohida   e’tibor
berganligi   ko‘rinib   turibdi.   Uning   e’tiqodicha,   bilim   va   ma’rifatsiz
kutilgan   maqsadga   erishilmaydi   va   bola   ham   yetuk   bo‘lib   yetishmaydi.
Olim   daraxtning   yetukligi   uning   mevasi   bilan   bo‘lganidek,   insonning
barcha xislatlari ham ta’lim-tarbiya bilan yakunlanishini aytadi.Umuman,
Forobiy   o‘z   davridagi   yoshlarning   ta’lim   olishlari   bilim   egallashlari,
hunar   o‘rganishlari,   faoliyat   ko‘rsatishlari,   mehnat   qilishlari   zarurligi
xususida fikrlar bildirgan. Bu fikrlar hozirda ham ta’lim-tarbiyada g‘oyat
muhimdir.
  Inson   faoliyatining   adolatga   yaqinligi   yoki   uzoqligi   uning   aql-
zakovatiga,   ta’lim-tarbiyasiga,   yashagan   jamiyatiga   bog‘liqligi,     bunda
jamiyatda adolat asosiy mezon sifatida qaralib,   Bir so‘z bilan aytganda,
Forobiyning   inson   jamoasi   to‘g‘risidagi   ta’limotining   asosini   -
kishilarning   ongli   harakati,   xulq-odatlari,   tabiiy-mayillari,   istak   va
malakalari,   faoliyatlari   va   turmush   darajalarini   o‘rganish   masalalari
tashkil   etadi.   Forobiyning   bahtli   inson   va   fuqarolik   jamiyati   xususidagi
fikrlariga   yakun   yasab,   shuni   aytish   lozimki,   Uning   g‘oyalarida   inson
bahtligi   bevosita   jamiyat   taraqqiyotiga,   jamiyat   ravnaqiga   uzviy   bog‘liq
ekanligi yaqqol aks ettirilganiga yana bir bor ishonch xosil qilamiz.
Takliflar:1.   Forobiy   ijodini   inson   muammosi   chuqur   tahlil
etilganinini inobatga olib, bugungi tahlikali davrda inson qadr-qimmatiga
e’tiborni   yanada   oshirish   maqsadida   BMT   Bosh   Assambleyasining
keyingi sessiyalarida O‘zbekistonda “Forobiy ijodida inson hamda uning
falsafiy   antropologiyasi”   mavzusida   BMT   shafeligida   xalqaro
konferensiya tashkil etish bo‘yicha takliflar ishlab chiqish.
32 2.Bugungi   globallashuv   jarayonida   Forobiy   ma’naviy   merosidan
kelib   chiqib,   yoshlar   tarbiyasida   axloqning   roli,   Sharqona   jamoaviylikni
tarbiyalash bo‘yicha OTM larda “Murabbiylik soati” uchun  “Forobiyning
antropologik qarashlari” mavzusidan keng foydalanish.
3.   Yangi   O‘zbekistonda     ma’naviy-ma’rfiy     soxalarda   amalga
oshiralayotgan keng ko‘lamli isloxatlar samaradorligini     yanada oshirish
maqsadida       yoshlar   orasida     “Yosh   Forobiyshunos”   ko‘rik   tanlovlari,
to‘garaklar, debat klublar, davra suhbatlari tashkil  etish
33 Foydalanilgan adabiyotlar
Rahbariy adabiyotlar
1. Mirziyoev   Sh.M.   Milliy   taraqqiyot   yo‘limizni   qat’iyat   bilan   davom
ettirib,   yangi   bosqichga   ko‘taramiz.   T.   1.   -   Toshkent:   O‘zbekiston..
2017.
2. Mirziyoev   S h .M.   Buyuk   kelajagimizni   mard   va   oliyjanob   xalqimiz
bilan birga quramiz. - Toshkent:  O‘zbekiston.  2017.
3. Mirziyoev   S h .M.   Qonun   ustuvorligi   va   inson   ma’nfaatlarini
ta’minlash   –   yurt   taraqqiyoti   va   xalq   farovonligining   garovi.
O‘zbekiston   Respublikasi   Konstitutsiyasi   qabul   qilinganining   24
yiligiga bag‘ishlangan tantanali marosimidagi ma’ruzasi. - Toshkent:
O‘zbekiston. 2017.
4. Mirziyoev S h .M. Erkin va farovon, demokratik O‘zbekiston davlatini
birgalikda barpo etamiz. - Toshkent: O‘zbekiston. 2017.
5. Karimov I.A. Inson uning huquq va erkinliklari - oliy qadriyat. T. 14.
- Toshkent: O‘zbekiston, 2006. 
6. Karimov   I.A.   Yuksak   ma’naviyat-yengilmas   kuch.   -Toshkent:
Ma’naviyat, 2008.
7. Karimov   I.A.   O‘zbekiston   mustaqillikka   erishish   ostonasida.   –
Toshkent: O‘zbekiston, 2011. 
8. Karimov   I.A.   Ona   yurtimiz   baxtu   iqboli   va   buyuk   kelajagi   yo‘lida
xizmat qilish – eng oliy saodatdir. - Toshkent:  O‘zbekiston.  2015.
6.2.  Asosiy adabiyotlar
9. Mustaqil O‘zbekiston tarixining dastlabki saxifalari. - Toshkent, 2000.
10. Erkaev A. O‘zbekiston yo‘li. - Toshkent: Ma’naviyat, 2011. 
11. Mustaqillik:   Izohli   ilmiy-ommabop   lug‘at   //   M.Abdullaev   va
boshqalar: to‘ldirilgan uchinchi nashr. - Toshkent: Sharq, 2006. 
12. 2017-2021   yillarda   O‘zbekiston   Respublikasini   rivojlantirishning
beshta ustuvor yo‘nalishi bo‘yicha Harakatlar strategiyasi. – Toshkent:
Ma’naviyat, 2017.
13. Mustaqil   O‘zbekiston   tarixi.   Mas’ul   muharrir   A.Sabirov.   -   Toshkent:
Akademiya, 2013.
14. Noveyshaya   istoriya   Uzbekistana.   Rukovoditel’   proekta   i   redaktor:
M.A.Raximov. - Toshkent: Adabiyot uchqunlari, 2018.
34   Qo‘shimcha adabiyotlar
15. Azizxo‘jaev   A.A.   Mustaqillik:   kurashlar,   iztiroblar,   quvonchlar.   -
Toshkent: 2001.
16. Azizxo‘jaev A.A. Chin o‘zbek ishi. - Toshkent, 2003. 
17. Axmedov E. O‘zbekiston shaharlari mustaqillik yillarida. - Toshkent:
Abu Ali ibn Sino nashriyoti, 2002.
18. Islomov Z.M. O‘zbekiston modernizatsiyalash va demokratik taraqqiyot
sari.  - Toshkent:  O‘zbekiston, 2005.
19. Levitin L. O‘zbekiston tub burilish pallasida. - Toshkent: O‘zbekiston,
2005.
20. Usmonov   Q.   O‘zbekistonning   jahon   hamjamiyatiga
integratsiyalashuvi. –Toshkent: Moliya, 2003.
21. O‘zbekiston mustaqillik yillarida. - Toshkent: O‘zbekiston, 1996.
22. O‘zbekiston   tarixi.   R.H.Murtazaevaning   umumiy   tahriri   ostida.   –
Toshkent, 2005.
23. O‘zbekiston xalqining dini, madaniyati va urf-odatlari: tarix va hozirgi
holat. - Toshkent: TIU, 2011.
24. O‘lmasov   A.,   Vaxobov   A.   Iqtisodiyot   nazariyasi.   -   Toshkent:   Sharq,
2006. 
25. O‘zbekistonda   millatlararo   munosabatlar   va   bag‘rikenglik:   tarixiy
tajriba   va   hozirgi   zamon.   Mas’ul   muharrir   R.H.Murtazaeva.   -
Toshkent: Mumtoz so‘z, 2010.
26. O‘zbekiston   tarixi   (1917-1991   yillar).   2   tom.   Mas’ul   muharrirlar:
R.Abdullaev, Q.Rajabov, M.Rahimov. - Toshkent: O‘zbekiston, 2019.
27. Murtazaeva   R.H.   O‘zbekistonda   millatlararo   munosabatlar   va
tolerantlik.  Darslik. - Toshkent: Mumtoz so‘z, 2019.
28. Yunusova   X.   O‘zbekistonda   millatlararo   munosabatlar   va   ma’naviy
jarayonlar   (XX   asr   80-yillari   misolida).   -   Toshkent:   Abu   matbuot-
konsalt, 2009.
29. Bobojonova D. O‘zbekistonda ijtimoiy-iqtisodiy munosabatlar (70 80-
yillar misolida).  Qo‘llanma. – Toshkent: Sharq, 1999.
30. Qoraqalpog‘iston tarixi (1917-1994 yy.). - Nukus, 1995.
31. G‘ulomov S., Ubaydullaeva R., Ahmedov E.   O‘zbekiston. -Toshkent:
Mehnat, 2001.
35 32. Quldoshev   A.   Fuqarolik   jamiyati   taraqqiyotida   O’zbekistonni
rivojlantirish   strategiyasi.   O’quv   qo’llanma   (barcha   bakalavr   ta’lim
yo’nalishlari uchun). T.: “Fan va texnologiya”, 2020.- 160 bet.
33. Xoliqulov R., G’aniyev K., Nasrullayev M. Ozbekiston tarixi. O’quv
qollanma   (nomutaxassis   yo’nalish   talabalari   uchun).   Samarqan d.:
SamDU nashri, 2019. -324 b. 
 
                                                 Axborot manbalari
1. www.ziyonet.uz    . 
2. www.edu.uz    . 
3. www.google.uz    . 
4. www.gov.uz    . 
36

O’zbekiston tаriхini o’rganishda IХ-Х аsr manbalari.

Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha