Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 30000UZS
Размер 59.7KB
Покупки 0
Дата загрузки 11 Март 2025
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

G'ayrat Ziyayev

Дата регистрации 14 Февраль 2025

81 Продаж

O’zbekistonda sovet davrida sog‘liqni saqlash tizimi

Купить
MUNDARIJA
Kirish ...............................................................................................................3-6
I-Bob.   O‘zbekistonda   Sovet   davrida   sog‘liqni   saqlash   tizimidagi   amalga
oshirilgan dastlabki qadamlar ……………………………………………7-20
1.1.   Mustamlaka   davrida   tibbiyot   muassalarining   ochilishi   va   ularning
ahamiyati........................................................................................................7-11
1.2.   O‘lkada   aholiga   dastlabki   tibbiyot   xizmatlarining   ko‘rastish
jarayonlarining boshlanishi..........................................................................11-20
  II-Bob.   O‘zbekistonda     Sovet   davrida   tibbiyot   hodimlarini   tayyorlash
masalasi,  erishilgan yutuqlari va ularning natijalari ………………….21-34
2.1. O‘zbekistonda Sovet davrida Oliy ma‘lumotli tibbiyot   kadrlar tayyorlash
ishlarining yo‘lga qo‘yilishi.........................................................................21-25
2.2.   Mustamlaka   sharoitida   aholiga   tibbiy   xizmat   ko‘rsatishda   erishilgan
yutuqlar........................................................................................................26-34
Xulosa ..........................................................................................................35-36
Foydalanilgan manba va adabiyotlar .......................................................37-38
1 Kirish .
Mavzuning   dolzarbligi .   O‘zbek   xalqining   o‘zligini   anglashi   va   ma’naviy
yangilanishi   jarayonida   tarix   fani   muhim   o‘rin   tutadi.   O‘zbekiston   Respublikasi
Prezidenti   Islom   Karimov   ta’kidlaganidek.   "Milliy   o‘z-o‘zini   ongini   tiklash   va
yuksaltirish jarayonida, agar xohlasangiz, milliy g‘ururni tarixiy xotira, xalqning,
ona yurtining, hududining ob'ektiv va haqiqiy tarixini tiklash g‘oyat muhim o‘rin
tutadi. 1
    "Hech   bir   avlod   o‘z   o‘zgarishlarida   ma'naviy   va   ilmiy-   tarixiy
qadriyatlarga tayanmasa, taraqqiyotga erisha olmaydi. Bu jamiyat duch keladigan
qiyinchiliklarni aniqlash va ularni oldini olish yo‘llarini aniqlash usulidir. O‘tgan
yo‘lni,   o‘tmishdagi   voqea   va   hodisalarni   to‘g‘ri   va   chuqur   tahlil   qilish
jamiyatning   potentsial   rivojlanishini,   uning   rivojlanishini   ta'minlashga   qodir.
Suveren   O‘zbekiston   mustaqillikka   erishganidan   buyon   iqtisodiyotni
barqarorlashtirish,   rivojlangan   davlat   barpo   etish   yo‘lida   tub   islohotlar   amalga
oshirilmoqda. O‘zbekiston davlat boshqaruvi tizimi va sog‘liqni saqlash tizimida
ham   tub  o‘zgarishlar  amalga   oshirilmoqda.   O‘zbekiston   Respublikasi  Prezidenti
I.Karimovning   1998-yil   10-noyabrda   qabul   qilingan   “O‘zbekiston   Respublikasi
sog‘liqni saqlash tizimini isloh qilish Davlat dasturi to‘g‘risida”gi farmoni buning
dalilidir. Ushbu faoliyat sohasini isloh qilish jarayoni bo‘yicha yo‘nalishlarni o‘z
ichiga   qamrab     oladi.   Lekin   Chor   Rossiyasi   hukmronligi   davrida   tibbiyot
sohasiga   jiddiy   e'tibor   berilmaganligi   kishini   o‘yga   toldiradi.   O‘zbekiston   o‘z
mustaqilligiga   erishgach,     bu   holatlarga   chek   qo‘yildi. 2
  Aynan   kurs   ishining
mavzusi ham ushbu davr, ya'ni Sovet davridagi yurtimizning aholi salomatligiga
qanchalik e'tibor berilganligi haqida ma'lumotlarni batafsil yoritib beradi.
Mavzuning   o‘rganilish   darajasi .   Kurs   ishi   uchun   tanlangan   mavzu
tarixshunosligimizda   kam   о‘rganilgan   mavzulardan   biridir.   Bu   chuqur
o‘rganishni   ishlab   chiqish   va   rivojlanish   istiqbollarini   hisobga   olgan   holda   aniq
1
  Karimov   I.A   O’zbekiston   XXI   asr   bo’sag’asida,   xavfsizlikka     tahdid,   barqarorlik   shartlari   va
taraqqiyot kafolatlari. —T.: “O’zbekiston”, 1997 yil.   — B . 114.
2
  Зияева   Д.Х.   Медицина   и   здравоохранение   в   Сердней   Азии:   традиции,   модернизация   и
трансформация (конеч  XIX  – начало  XX  вв.). —Т.: 2003. — B . 78
2 umumlashtiruvchi   xulosalar   asosida   har   tomonlama   tahlil   qilish   zarurligini
ko‘rsatadi.   Sog‘liqni   saqlash,     tibbiyoti   tarixi   jahon   madaniyati   tarixining
ajralmas   qismidir.   Har   qanday   davlat   siyosatining   asosiy   yo‘nalishlaridan   biri
jamiyat   hayotining   muhim   sohalari   –   sog‘liqni   saqlash   va   tibbiyotni
rivojlantirishdir. Bu muammoni  tahlil  qilish  kompleks yondashuvni  talab qiladi,
chunki   aholi   salomatligini   muhofaza   qilish   mehnat   unumdorligining   o‘sishiga,
jamiyatning   ijtimoiy-iqtisodiy   va   ma'naviy   rivojlanishiga   ta'sir   qiluvchi   asosiy
omillardan biridir.
Kurs   ishining   obyekti   va   predmeti.   Kurs   ishining   obyekti   sifatida
O‘zbekistonda   tashkil   etilgan   tibbiyot   muassalari   va   ularning   faoliytini
ko‘rsatishni   lozim   topdik.   Sovet   hukumati   O‘zbekistonda   sog‘lom   ishchi   kuchi
bo‘lmasa,   mintaqaning   moddiy   boyliklarini   rivojlantirish   mumkin   emasligini
tushundi. Sovet hokimiyatining so‘nggi yillarida uning inqirozi yaqqol namoyon
bo‘lganida,   ijtimoiy   siyosiy   vaziyat,   sog‘liq   muammolari   fonga   o‘tdi.
Respublikada   tibbiy   yordamni   tashkil   etishda   milliy   xususiyatlar   va   iqlim
sharoitlari   hisobga   olinmagan,   bu   esa   muayyan   global   ijtimoiy   muammolarni
yanada keskinlashtirib, ayanchli  oqibatlarga olib kelgan. Kurs ishining predmeti
sifatida   Sog‘liqni   saqlash   sohasining   keng   qamrovli   rivojlanishi,
rejalashtirishdagi   kamchiliklar,   xo‘jalik   yuritish   va   boshqarishning   yo‘l   qo‘yib
bo‘lmaydigan   shakllari,   bularning   barchasi   sog‘liqni   saqlash   faoliyatini
takomillashtirishga   to‘sqinlik   qildi.   Shu   bilan   birga,   davlat   iqtisodiyotining   bir
yoqlama   rivojlanishi   sobiq   O‘zbekiston   Respublikasining   asosiy   ittifoqlardan
biriga   aylanishiga   olib   keldi.   Respublika   qishloq   xo jaligi   paxtachilikkaʻ
moslashganligi   sababli   faqat   unga   tegishli   sohalarga   e tibor   qaratildi.   Bularning	
ʼ
barchasi   aholi   salomatligi   muammosiga   salbiy   ta'sir   ko‘rsatdi.   Respublikada
onalar va bolalar o‘limi juda yuqori edi. Turmush darajasining pasayishi, ayniqsa,
sil,   traxoma,   teri   va   ruhiy   kasalliklarning   soni   sezilarli   darajada   oshgan
O‘zbekistonning   janubiy   viloyatlariga   ta'sir   ko‘rsatdi.   Ekologik   vaziyatning
yomonlashuvi,   ekologik   inqirozning   oldini   olish   bo‘yicha   o‘z   vaqtida   choralar
3 ko‘rilmagani   Qashqadaryo   va   Surxondaryo   viloyatlarining   yuqumli   kasalliklar
o‘chog‘iga aylanishiga  xizmat  qildi.   Sovet  davrida  O‘zbekiston  janubida tibbiy
xizmat   ko‘rsatish   tajribasi   va   kamchiliklarini   o‘rganish   tarixi   tadqiqotchilari
oldida   global   muammo   turardi.   Kurs   ishi   mavzusining   ham   maqsadi   davr
taqozosidan   kelib   chiqadigan   xulosalarni   asoslash   va   ularni   amalga   oshirishga
yordam   berishdir.   O‘zbekiston   mustaqillikka   erishgach,   aholi   salomatligini
muhofaza   qilish   davlat   ahamiyatiga   molik   muammo   sifatida   ilgari   surilmoqda.
Jamiyat   islohotini   hisobga   olgan   holda   O‘zbekiston   Respublikasi   sog‘liqni
saqlash   tizimini   isloh   qilish   Davlat   dasturi   ishlab   chiqildi   va   amalga
oshirilmoqda.   Respublika   sog‘liqni   saqlash   tizimi   oldida   mustamlakachilik
davrida   sog‘liqni   saqlash,   sovet   davrida   sog‘liqni   saqlash   muassasalarining
yaratilish   tarixi,     respublika   va   viloyatlarni   tibbiyot   kadrlari   bilan   ta'minlash
muammolarini   har   tomonlama   o‘rganishga   yordam   beradigan   jiddiy   vazifalar
turganligi   bunga   yaqqol   misol   bo‘la   oladi.   Kasalliklarning,   jumladan,   yuqumli
kasalliklarning   tarqalishiga   sabab   bo‘lgan   omillarni   o‘rganish,   ularga   qarshi
kurashish,   onalik   va   bolalikni   muhofaza   qilish,   xalq   tabobati   nafaqat   ilmiy,
amaliy   va   tarixiy   jihatdan,   balki   ijtimoiy-   siyosiy   jihatdan   ham   juda   muhimdir.
Shu   munosabat   bilan   Sovet   davrining   1946—1990-yillardagi   sog‘liqni   saqlash
tarixini   o‘rganish,   Yevropa   Ittifoqi   tahlili   va   ilmiy-nazariy   asoslari   tadqiqot
mavzusining dolzarbligini belgilaydi. 
Kurs   ishining   davriy-xronlogik   chegaralanishi.   O‘zbekistonda   Sovet
davrida   sog‘liqni   saqlash   tizimining   murakkab   jarayonlarni   o‘zida   aks   ettirgan
1886 —1991-yillargacha   bo‘lgan davrini o‘z ichiga qamrab  oladi.
Mavzuning   maqsadi   va   vazifalari.   Kurs   ishining   asosiy   maqsadi
O‘zbekistonda Sovet davridagi   ijtimoiy-siyosiy xususiyatlardan kelib chiqib, bu
davr   tibbiyot  sohasini  shartli  ravishda  tarixiy manba va adabiyotlarga tayangan
holda keng yoritib berishdan iborat.
Kurs   ishining   tarkibiy   tuzilishi:   Kirish,   ikki   bob,   xulosa,   foydalanilgan
manba va adabiyotlar ro‘yxatidan iborat bo'lib, umumiy 40 sahifani tashkil qiladi.
4 I-Bob.  O‘zbekistonda Sovet davrida sog‘liqni saqlash tizimidagi amalga
oshirilgan dastlabki qadamlar.
1.1. Mustamlaka davrida tibbiyot muassalarining ochilishi va ularning
ahamiyati
5 XIX   asrning   60-yillarida   O‘rta   Osiyo   hududining   ko‘p   qismi   rus
podshosining qo‘shinlari tomonidan bosib olindi. Qo‘qon xonligi tugatildi. Uning
o‘rnida chor hukumatining Turkiston general-gubernatorligi tashkil etildi. Uning
tarkibida   harbiy-tibbiy   boshqarma   tashkil   etildi.   Xiva   xonligi   bilan   Buxoro
amirligi   rasmiy   jihatdan   mustaqilliklarini   saqlab   qoldilar.   Ammo,   ular   chor
hukumatining   ta’siriga   tushib   qolgan   edilar.   1886-yilda   Turkiston   general-
gubernatorligi "Rossiyaning Turkiston o‘lkasi", deb e’lon qildi. O‘rta Osiyo chor
Rossiyasi   tomonidan   bosib  olingandan  so‘ng  bu  yerda  muhim   siyosiy,   iqtisodiy
va   m'adaniy   o‘zgarishlar   yuz   berdi.   Siyosiy   jihatdan   o‘zbek   xonliklari   chor
hukumatiga   qaram   bo‘lib   qoldilar.   Iqtisodiy   jihatdan   bu   yerda   qisman   jonlanish
yuz   berdi.   Xususan,   qishloq   xo‘jaligi   (paxtachilik)   rivojlana   boshladi.   Rus
kapitalistlari   o‘zbek   paxtasini   arzon   narxda   sotib   olib,   tashib   keta   boshladilar.
Shu   munosabat   bilan   paxta   maydonlari   kengaytirildi.   Yangi   ekin   maydonlari
ochildi.   Ammo,   dehqonlarning   ish   sharoiti   o‘zgarmay   qoldi.   Dehqonchilikda
ishlatiladigan   texnika   juda   oddiy   edi.   Oddiy   omoch   va   ketmondan   boshqa   hech
qanday   texnika   yo‘q   edi.   Hamma   ish   qo‘l   kuchi   bilan   bajarilardi.   Bunday   og‘ir
mehnat   va     o‘lkaningina   o‘ziga   xos     jazirama     sharoiti   kishilarning   tinkasini
quritib,   ular   o‘rtasida   har   xil   kasalliklarning   kelib   chiqishiga   sabab   bo‘lardi.
Bundan   tashqari   o‘lka   sharoitiga   xos   kasalliklar   (bezgak,   leishmanioz,
brutsellyoz, rishta singari kasalliklar ham tarqalgan edi. O‘lkada qishloq xo‘jaligi
mahsulotlarini   dastlabki   ishlash   korxonalari   (paxta   tozalash   zavodlari,   moy   va
sovun ishlab chiqaruvchi korxonalar) qurildi. Ammo bu korxonalarda ish sharoiti
og‘ir   edi.   Mehnatni   muhofaza   qilish   choralari   amalga   oshirilmas   edi.   Bu
korxonalarda ishlovchi ishchilarga tibbiy yordam  tashkil qilinmagandi. Ishchilar
og‘ir   sharoitda   12-14   soatlab   ishlardila. 3
  Bu   sharoitlar   ham   ishchilarning
sog‘liqlariga   putur   yetkazardi.   Rasmiy   ma’lumotlarga   ko‘ra   faqat   1893-yilning
o‘zidagina   200000   dan   ortiq   kishi   bezgak   kasalligi   bilan   og‘rib,   shulardan   40
ming   kishi   vafot   etgan.   Boshqa   kasalliklardan   ham   ko‘p   kishi   halok   bo‘lgan.
3
 Qodirov A. Tibbiyot tarixi. —T.: "O'zbekiston milliy ensiklopediyasi nashriyoti" , 2005. —B. 157.
6 Mahalliy tabiblar bunday ahvolni tuzatishga ojiz edilar. O‘lkada xalq sog‘lig‘ini
saqlash   ishiga   rahbarlik   qiladigan   birorta   tashkilot   yo‘q   edi.     Faqat   rus   o‘lka
ma’muriyatiga   qarashli   ba’zi   tibbiy   muassasalar   bor   edi   xolos.     Ruslar
Turkistonni bosib olganlaridan so‘ng har bir shahar va kattaroq qishloqlarda o‘z
harbiy   garnizonlarini   joylashtirdilar.   Shu   garnizonlarda   harbiy   vrachlar   bor   edi.
Bundan tashqari kattaroq shaharlarda harbiy gospitallar ochildi. Ammo, bu harbiy
vrachlar va gospittalar mahalliy aholiga tibbiy yordam ko‘rsatmasdilar. Keyinroq
fuqaroviy   tibbiy   muassasalar   ham   paydo   bo‘la   boshladi.   Bular   ham   Rusiyadan
ko‘chirib   olib   kelingan   fuqarolarga   tibbiy   yordam   ko‘rsatardilar.   Rasmiy
ma’lumotlarga ko‘ra 1868-yilda Toshkentda 30 o‘rinli harbiy lazaret ochilgan. U
1870-yilga   kelib,     400   o‘rinli   harbiy   gospitalga   aylantirilgan.   1870-yilda
Samarqandda   15   o‘rinli   kasalxona   ochilgan.   1873-yilda   shunga   o‘xshash
kasalxona   Kattaqo‘rg‘on   shahrida   barpo   etilgan.   1883-yilda   Toshkentda   ayollar
shifoxonasi   (ambulatoriyasi)   ochilgan.   1886-yilda   erkaklar   shifoxonasi   tashkil
etilgan.   Shu   kabi   ambulatoriyalar   Samarqand   (1886-y.),   Andijon   (1887-y.)   va
Xo‘jandda   (1889-y.)   ochilgan.   Nihoyat,   1898-yilda   Toshkentning   Eski   Shahar
mavzeyida   shahar   aholisi   uchun   20   o‘rinli   kasalxona   ochiladi.   So‘ng   bunday
kasalxonalar   Samarqand,   Xiva   va   Buxoroda   ham   barpo   etilgan   edi.   Ammo,   bu
kasalxonalar   juda   kichik   (10-15   o‘rinli)   va   yetarli   darajada   jihozlanmagan
muassasalar  edilar. 1874-yilda Toshkentda birinchi zamonaviy dorixona ochildi.
U   shahar   hokimiyati   qaramog‘ida   edi.   So‘ng   xususiy   dorixonalar   ham   paydo
bo‘la   boshladi.   1913-yilga   kelib   ularning   soni   33   taga   yetdi.   Bu   kasalxona,
ambulatoriya   va   dorixonalar   mutlaqo   yetarli   bo‘lmasalar   ham,   ularning   o‘lkada
paydo bo‘lishi tibbiyot olamida ijobiy hodisa edi. Bu yerda yana shuni ko‘rsatib
o‘tish   kerakki,   o‘lkada   zamonaviy   shifoxona   va   dorixonalarning   paydo   bo‘lishi
mahalliy tabiblarning faoliyatiga ham o‘z ijobiy ta’sirini ko‘rsatdi. Masalan, ular
kasallarni   davolashda   zamonaviy   dorixonadan   sotib   olingan   dorilardan   ham
foydalana boshladilar. Ammo, tibbiyot sohasidagi bu o‘zgarishlar Xiva xonligi va
Buxoro   amirligi   hududida   amalga   oshirilmadi.   Chunki,   bu   xonliklar   rasmiy
7 jihatdan   mustaqil   hisoblanardilar.   Bu   xonliklarda   eski   qonun   va   qoidalar
o‘zgarmay saqlanib qolgan edi. Hayot eskicha davom etardi. Turkiston o‘lkasida
yuz bergan siyosiy va iqtisodiy o‘zgarishlar bu xonliklarga yoyilmagan edi. Xiva
va Buxoroda ochilgan ikki  kasalxona  faqat ramziy ro‘l o‘ynardi, xolos. O‘lkaga
rus   (Ovrupo)   vrachlarining   kelishi   ijobiy   ahamiyatga   ega   bo‘ldi.   O‘zbekiston
hududida   uchraydigan   kasalliklar   rus   soldatlari   va   Rusiyadan   ko‘chirib   olib
kelingan   rus   fuqarolari   o‘rtasida   ham   tarqala   boshladi.   Xususan,   ular   bezgak,
rishta,   jarohat   va   shularga   o‘xshash   kasalliklar   bilan   og‘riy   boshladilar.   Harbiy
boshliqlar buni ko‘rib, garnizonlarda xizmat qiluvchi vrachlarga bu kasalliklarni
o‘rganish   va   soldatlarni   ulardan   xoli   qilishni   buyurdilar.   Vrachlar   bu   ishga
kirishdilar   va   muhim   natijalarga   erishdilar.   Masalan,   Samarqand   garnizonining
vrachi   K.M.Aframovich   va   Jizzax   garnizonining   vrachi   T.K.Lopotovskiy   rishta
kasalligini   tekshirib,   bu   kasallikni   maxsus   gijja   (gelmint)   paydo   qilishini
aniqladilar.   Toshkent   garnizonining   vrachi   P.F.Borovskiy   yomon   jarohat
(Leishmanioz)ning   qo‘zg‘atuvchisini   topdi.   Rus   olimi   K.I.Skiyabin   yangi
shistosoma gijjasini aniqladi. Bu kashfiyotlar muhim amaliy ahamiyatga ega edi.
Ammo,   u   davrda   rus   podshosining   Turkistondagi   hokimi   general-gubernator   bu
kashfiyotlardan   foydalanib,   o‘lkada   tarqalgan   kasalliklarni   tugatishni   xayoliga
ham   keltirmasdi.   Binobarin,   mustamlakachi   Chor   Rusiyasining   bizga   keltirgan
tibbiyoti   "dengizdan   bir   tomchi"   edi,   xolos. 4
  O‘zbekistonga   janglarda   yarador
bo‘lgan   yoki   bemor   bo‘lib   qolgan   minglab   jangchilar   —   askar   va   zobitlar   ham
jo‘natilardi. Ularni qabul qilib olish, gospitalga joylashtirish, salomatligini tiklash
ishlariga   alohida   mehribonlik   qilindi,   respublikamiz   sog‘lomlashtirish
markazlaridan   biriga   aylandi.   1941-yil   1-oktabrgacha   O‘zbekiston   sog‘liqni
saqlash xalq komissarligi tizimida 14.950 o‘ringa ega bo‘lgan 47 gospital  barpo
etildi   va   zarur   uskunalar   bilan   jihozlandi.   Ayni     paytda   Moskvadan,   Kalinin,
Rostov va boshqa viloyatlardan 15.900   o‘rin-karavotga ega bo‘lgan 48 gospital
ko‘chirib   keltirilib,   joylashtirildi   va   ishga   tushirildi.   Harbiy   kasalxonalar   qurish
4
 Qodirov A. Tibbiyot tarixi. —T.: "O'zbekiston milliy ensiklopediyasi nashriyoti",  2005.  —B. 159.
8 keyingi yillarda ham  davom etdi. O‘zbekistonda 39140 o‘ringa ega bo‘lgan 113
ta   gospitalda   yarador   va   bemor   jangchilarga   tibbiy   xizmat   ko‘rsatildi.Viloyat,
shahar,   tuman   idora   organlari   gospitaldagilar   holidan   xabar   olib   turdilar,
gospitallarga xo‘jaliklar tashkil etish va ish yuritish uchun yer maydonlari ajratib
berdilar. Agar 1941-yilda shu maqsadda 385,5 gektar yer ajratilgan bo‘lsa, 1943-
yilga kelib ajratilgan yerlar maydoni 656 gektarni tashkil etardi. 1942-yilda 1513
mehnat jamoalari, shu jumladan, 750 korxona, kolxoz va sovxozlar gospitallarni
otaliqqa olib, ularni yoqilg‘i, oziq-ovqat va boshqa qishloq xo‘jalik mahsulotlari
bilan   ta’minlab   turdilar.   Jumladan,   1943-yilda   Buxoro   viloyatidagi   gospitallar
uchun   zarur   bo‘lgan   yoqilg‘ining   80   foizini   otaliq   korxonalar   yetkazib   berdi.
O‘zbekistonlik   18.482   nafar   donorlar   yaradorlarni   oyoqqa   turg‘izish   uchun   qon
berib turdilar. Urush yillarida O‘zbekistondagi  gospitallarga 164.382 yarador  va
bemorlar   joylashtirildi,   ularning   87   foizi,   143.101   kishi   davolanib   chiqdilar.
O‘zbekistonliklar   sog‘ayganlarga   chiroyli   xaltachalar   tikib   berar   va   sovg‘a-
salomlar   bilan   frontga   kuzatar   yoki   korxonalarda   ishlashga   joylashtirardilar.
Nogiron   bo‘lib   qolganlarga   zarur   yordam   ko‘rsatildi,   aholiga   yarasha   ish   bilan
ta’minlash   choralari   ko‘rildi. 5
             1917-yil tarixiy voqealari  siyosiy va iqtisodiy hayotga katta zarar  etkazdi.
Ular nafaqat aholi hayoti balki jamoat sog‘ligiga ta’sir etdi.  20-yillar oxiri va 30-
yillar   boshida   sobiq   Rossiya   imperiyasi   hududida   vabo,   tif,   chechak   va   boshqa
kasalliklar   epidemiyasi   rivojlandi.   Mamlakatning   alohida   regionlarida   ochlik   bu
vaziyatni yanada chuqurlashtirdi. 6
 
1.2.O‘lkada aholiga dastlabki tibbiyot xizmatlarining ko‘rastish
jarayonlarining boshlanishi
Malakali   mutaxassislar,   tibbiy   texnika   va   jihozlar,   dori-darmonlar
yetishmasdi. Bu yanada yangi epidemiya holatlari rivojlanishiga xavf tug‘dirardi.
5
  Usmonov Q,  Sodiqov M. O'zbekiston tarixi (1917—1991-yillar).   — T .:  Sharq   nashriyoti ,  2008. –  B .
146.
6
  Махсумов   М.Ж.   История   развития   медицинской   науки   в   Узбекистане.   –   Москва.“Молодой
учёный” № 6 , 2016. — С. 211.
9 Ushbu   yillarda   aholining   o‘lim   darajasi   3   marta   oshdi,   tug‘ilish   2   martaga
kamaydi. Mamlakatda o‘limga olib keluvchi kasalliklarga va epidemiyaga qarshi
yordamni   faqat,  yaxshi   tashkillashtirilgan   sog‘liqni   saqlash   tizimi   qutqara   olishi
mumkin   edi.   1918-yilda   xuddi   shunaqa   tizim   faol   shakllana   boshladi.   1917-yil
26-oktyabrda   Davlat   sog‘liqni   saqlashni   tuzish   uchun   tibbiy-sanitar   bo‘lim
tuzildi. Bo‘limning asosiy vazifasi yangi hokimiyatni tan olgan, barcha vrachlarni
ishga   jalb   qilish   va   birlashtirish   edi.   Vrachlar   kollegiya   (jamoasi)   Soveti
faoliyatiga bo‘ysunadigan, tibbiy-sanitar bo‘limlar va vrachlar kollegiyalari tuzila
boshlandi.   Mamlakat   hududidagi   barcha   tibbiy-sanitar   tadbirlari   olib   borlishini
nazorat   qiluvchi,   tashkillashtiruvchi   va   bosh   sog‘liqni   saqlash   organi   bo‘lishi
lozim   edi,   11-iyul   1918-yil   Xalq   komissariati   Soveti   “Sog‘liqni   saqlash   xalq
komissariati   muassasalari   to‘g‘risida”   dekret   imzolandi.   Uning   birinchi   rahbari
qilib   G.N.Kaminskiy   tayinlandi.   Keyingi   xalq   sog‘liqni   saqlash   komissari
Nikolay   Aleksandrovich   Semashko   (1874-1949-yil)   bo‘ldi,   u   nafaqat   sovet
tibbiyoti   balki   jahon   tibbiyotiga   katta   hissa   qo‘shdi.   U   Sog‘liqni   saqlash   xalq
komissariati     raisi   bo‘lib,   11   yil   mobaynida   epidemiyani   boshqargan   va   ochlik
paytlarida   yengish   uchun   chora-tadbirlar   ishlab   chiqqan.   U   epidemiyalarga
qarshi,   onalik   va   bolalik   dasturlarni   tuzishda   faol   ishtirok   etgan.   Uning   davrida
sanator-kurort   davolash   tizimi   rivojlana   boshlagan,   tibbiy   oliy   ta’limda
o‘zgarishlar   yuzaga   kelgan.   N.A.Semashko   gigiyena   rivojlanishiga   katta   xissa
qo‘shgan   va   1922-yil   Moskva   davlat   universiteti   tibbiyot   fakul’tetida   ijtimoiy
gigiyena   kafedrasini   tashkil   qilgan,   27   yil   mobaynida   kafedra   mudiri   bo‘lib
ishlagan.   Shuningdek   umumittifoq   gigiyena   jamiyatini   1940-1949-yillarda
boshqargan.   Yangi   tibbiyotning   eng   muhim   prinsipi   bu   davlat   xarakteriga   ega
bo‘lish   edi.   Jamiyatning   eng   qashshoq   qatlamalariga   tibbiy   xizmatlar   uchun
imtiyozlar   kiritilgan,   davolash   profilaktika   muassasalarning   soni   ko‘paytirilgan.
Keyinchalik   sanitariya-gigiyena   nazorati   bo‘yicha   xizmatlar   tashkillashtirilgan.
Doimiy   sanitar   nazorat   nafaqat   korxonalarda,   balki   aholining   shaxsiy   hayotida
ham   o‘rin   topgan.   Xukumat   tarafdan   bu   rejalarni   amalga   oshirishga   katta
10 mablag‘lar   ajratilgan.   Yaqin   orada   butun   ittifoq   bo‘yicha   vabo,   chechak,   o‘lat
kabi   kasalliklar   tugatilgan.     Bunday   chora   tadbirlarning     samarasi   shunchalik
yuqori   bo‘lganki,   ham     tinchlik   davrida,   ham   ikkinchi   jahon   urushi   davrida
epidemiyalar ta’sodiflari ta’kidlanmagan. 
Vaziyat   muvozanatlashib   fuqarolararo   urush   tugagandan   keyin,   xukumat
tibbiy   oliy   ta’limga   yangi   oliy   ma’lumotli   kadrlarni   tayyorlashga   katta   e’tibor
qarata   boshladi.   U   paytda   sog‘liqni   saqlash   tizimida   amaliyot   bilan   tibbiy   fanni
birlashtirish   lozim   edi.   Lekin   tibbiyot   qiyin   davrlarni   o‘tkazar   edi.
Laboratoriyalarda   jihozlar   yetishmovchiligi   yaqqol   bilinardi.   Mehnat   uchun
normal   sharoitlar   yo‘q,   laboratoriyalar   isitilmas,   elektr   tarmoqlari   yo‘q   edi.
Bunga   qaramay   olimlar   o‘z   ishlarini   olib   borardilar   va   bu   ishlar   keyinchalik
dunyoviy   ahamiyatga   ega   bo‘lgan.   Rossiya   tibbiyoti   allomalari   V.M.Bexterev,
A.A.Kisel, N.I.Burdenko, E.N.Pavlovskiy, I.P.Pavlov bir yoqadan bosh chiqarib,
ochlik  va   boshqa   yo‘qchiliklarni   chidab  ishini   davom   etardilar.   Shu  payt   shartli
emlash   kiritilgan   edi.     Silga   qarshi   effektiv   kurashish   usullari   topilgan   bo‘lib
transmissikasi   kasalliklaring   yuqish   mexanizmlari   o‘rganib   chiqilgan. 7
  1918-yil
birinchi   tibbiy   majlis   tashkil   etilgan,   va   u   Oliy   tibbiy   ta’lim   rivojlanishi,   sud
tibbiy   ekspertiza,   davlat   farmakopeyasi   va   boshqa   savollar   ustida   faol   ishlarni
olib   borgan.   Bu   majlisning   faol   ishtirokida   Davlat   aholini   sog‘liqni   saqlash
instituti   tashkil   topgan   va   uning   tarkibiga   8   ta   ilmiy   institut   kiritilgan.   Ilmiy
institutlar   sanitar-gigiyena   sharoitlari,   tropik   kasalliklar,   mikrobiologiya   va
boshqa   savollar   ustida   bosh   qotirardilar.   Butun   Rossiya   bo‘yicha   1918-1927-yil
40     dan   ortiq   ilmiy   institutlar   tashkil   etilgan.     1930-yildan   hamma   tibbiy
fakultetlar ajralib mustaqil tibbiy institutlarga aylangan, 1935-yilda ularning soni
55 taga borgan (tibbiy institutlar soni bilan birgalikda) (Toshkent va Samarqand
tibbiyot   institutlari).   Ularning   tarkibida   farmasevtika,   pediatriya,   stomatologiya
fakul’tetlari     bo‘lgan   va   bu   birinchi   tibbiyot   universitetlari   asoslanishiga   imkon
7
  Rustamova . X . E ,    Stojarova . N . K ,    Abdurashidova . Sh .   A ,   Nurmamatova . O . Ch ,   Tibbiyot   tarixi ,   Sharq
nashriyoti , 2020. –  B . 177.
11 tug‘dirgan. Klinik kafedralar bo‘yicha ordinatura va aspiranturalar tashkil etilgan.
1941-1945-yil   tarixda   eng   ko‘p   qon   to‘kilgan   jang   Ulug‘   Vatan   urushi   bo‘lgan.
27 mlndan ortiq askarlar va xalq vafot etgan. Lekin ko‘pchiligi tibbiy shifokorlar
yordami bilan omon qolgan. Urushning bosh davrida tibbiy ta’minlash juda qiyin
kechgan. Kadrlar, dori-darmonlar, jihozlar  yetishmovchiligi bo‘lgan. Shu sababli
harbiy-tibbiy   va   tibbiyot   institutlaridan   muddatidan   oldin   4-bosqich   talabalarini
chiqaruvi tashkillashtirilgan. 8
  Shuning   orqasida   urushning   ikkinchi   yilida   armiya   hamma   tibbiy
mutaxassislar   bilan   95   foizga   ta’minlangan.   Qizil   armiya   bosh   shifokori
N.N.Burdenko, bosh jarroh Yu.Djanelidze bo‘lganlar. Shifokorlarning tashabbusi
bilan   front   ortida   evakuasion   gospitallar   tashkil   etilgan,   tibbiy   yordam   taraqqiy
ettirilgan.   Ilmiy   ishlar   to‘xtamagan,   urushdan   oldin   qon   o‘rnini   bosadigan
suyuqliklar topilgan, qon quyish va konservasiyalash usullari o‘rganib chiqilgan.
Bu hammasi  keyinchalik minglab insonlarning hayotlarini  saqlab qolgan. Urush
yillarida penisillin preparati sinovdan o‘tgan, yangi sul’fanilamid va antibiotiklar
topilib   va   ular   sepsis,   yiringli   jarohatlarda   qo‘llanilgan.Urushdan   keyingi
yillardagi   tibbiyotning   erishgan   asosiy   yutuqlariga   sanitar   holatni   chuqur
o‘rganish va ushbu sohadagi muammolari samarali bartaraf etish bo‘lgan, bundan
tashqari   1944-yil   30-iyunda   birinchi   SSSR   Ilmiy   Akademiya   Vazirligi   (AMN)
ochildi, N.N.Burdenko prezident qilib tayinlandi. Keyinchalik 1960-yildan 1990-
yilgacha   sovet   tibbiyoti   ketma-ket   bir   necha   davrlarni   o‘tkazdi.   1960-yilning
boshlarida butun mamlakat bo‘yicha katta kasalxonalar qurila boshlandi (300-600
va   undan   ko‘p   o‘rinli),   poliklinikalar   soni   oshdi,   bolalar   kasalxonalari   va
sanatoriyalar   tashkil   qilindi,   amaliyotga   yangi   vaksina   va   preparatlar   kiritildi.
Terapiya   sohasida   alohida   mutaxassisliklar   ajratila   boshladi   va   rivojlandi.
Jumladan   (kardiologiya,   pulmonologiya   va   boshqalar).   Jarrohlik   sohasi   oldinga
rivojlandi,   mikrojarrohlik,   transplantalogiya   a’zo   va   to‘qimalarni   protezlash
prinsiplari   ishlab   chiqildi.   1965-yil   tirik   donordan   birinchi   marta   buyrakni
8
    https :// med . uz / hospital
12 ko‘chirib   o‘tkazish   muvaffaqiyatli   o‘tkazildi.   Operasiyani   Boris   Vasil’evich
Petrovskiy o‘tkazdi. 1970-yil o‘rtalarida ko‘pgina diagnostik markazlar ochildi va
jihozlandi,   onalik   va   bolalikni   muhofaza   qilish   ishlari   mukammallashtirildi,
onkologik va yurak qon tomir kasalliklariga ko‘p e’tibor qaratildi. 1980-yillarda
kardiologiya, onkologiya, leykozlar, implantasiya va protezlash masalalarini faol
o‘rganish   davom   etdi.   1986-yilda   birinchi   marta   yurakni   ko‘chirib   o‘tkazish
operasiyasi   muvaffaqiyatli   o‘tkazildi. 9
  Operasiya   muallifi   Valeriy   Ivanovich
Shumakov   edi.   Bundan   tashqari   tez   yordam   tizimi   faol   rivojlandi,
avtomatlashtirilgan   boshqarish   tizimi   tuzildi   “tez   yordam”   va   “stasionar”lar
shular   jumlasidandir.   1983-yildagi   sog‘liqni   saqlash   sohasining   olamshumul
vazifasi   bu   ommaviy,   umumxalq   dispanserizasiyasi   va   aholini   profilli   davolash
bo‘ldi.   Buni   oxirigacha   amalga   oshirish   mumkin   emasdi.   Chunki   aniq   reja   va
yetarli mablag‘ yo‘q edi. Shunday qilib, sovet davri oxiridagi sog‘liqni saqlashda
rejalashtirilgan islohatlarni to‘g‘ri olib bora olmaslik asosiy muammolardan edi.
Moliyalashtirishning   yangi   usullarini   kiritish   uchun,   xususiy   va   davlat
tuzilmalarini   jalb   qilish   kerak   edi.   Shuning   uchun,   hukumat   barcha   o‘tkazilgan
ilmiy va amaliy ishlari  sog‘liqni saqlashda  kutilgan o‘zgarishga va natijaga olib
kelmadi.   Bu   qisman,   SSSRning   yaqinlashib   kelayotgan   qulashi   va   kuch
tuzilmalarining zaiflashuviga bog‘liq edi. Zamonaviy O‘zbekiston hududida o‘rta
asrlarda   ham   tabiblami   (oliy   ma’lumotli   tabiblarni)   tayyorlaydigan   o‘quv
muassasalari bo‘lgan. Bundan tashqari, madrasalarda ham tibbiyotni o‘qitishgan.
Bu   o‘rta   asrlardagi   ko‘pgina   sharq   universitetlari   majburiy   dasturiga   kirgan.
Shuning uchun, kim o‘rta asrlar universitetini  tugatgan bo‘lsa, tibbiyot sohasida
bilimga ega bo‘lgan. Bundan tashqari, tibbiy kasbni agar xohishi, qiziqishi bo‘Isa
yetarli   malakaga   va   muvaffaqiyatga   ega   bo‘lgan   tabiblarga   shogird   bo‘lish
tartibida ham egallasa bo‘lgan. Ammo, O‘rta Osiyoda bir necha asrlar davomida
tibbiyot sohasida bilim va amaliyotdan dars berish darajasi o‘rta asrlar darajasida
qoldi va Ovropa va yangi Rossiya mamlakatlaridan ancha orqada qoldi. XIX asr
9
   https :// www . qomus . info . uz
13 oxiri   -   XX   asr   boshlarida   Turkiston   hududida   insonlar   muhtojligini   qondira
oladigan va davolash-profilaktik va epidemiyaga qarshi yordam ko‘rsata oladigan
vrachlar   va   tibbiy   ta’lim   tizimi   umuman   bo‘lmagan.   Turkiston   Avtonom
Respublikasi,   keyinchalik   O‘zbekiston   Respublikasiga   Yevropa   ilmiy   tibbiyoti
asoslarini   biladigan   mahalliy   aholidan   vrachlar   tayyorlash   va   o‘qitish   tizimini
kiritish   hayotdek   zarur   edi.   1919-yil   Toshkentda   Turkiston   Davlat   universiteti
tashkil etildi va uning qoshida 2-iyulda tibbiyot fakul’tetini tuzishga qaror qilindi.
Tibbiyot   fakulteti   dekani   etib   professor   P.P.Sitkovskiy,   dekan   muovini   etib   —
professor K.G.Xrumev tayinlandi. Ular ishni Moskva va Peterburgdan o‘qituvchi
kadrlari   jalb   qilish,   jihozlar,   o‘quv   qo‘llanmalar   va   adabiyotlari   to‘plashdan
boshlashdi.   Bulardan   tashqari   ushbu   jarayonda   professorlar   A.N.Kryukov,
Bemadskiy,   I.V.Davbidovskiy   va   boshqalar   faol   ishtirok   etishdi.   Bir   vaqtda
Toshkent   shahrida   tashabbuskor   vrachlar   P.F.Borovskiy,   G.N.Broverman,
L.V.O‘shanin, V.F.Voyno — Yaseneskiy, A.D.Grekov, V.P.Dobrov, M.I.Slonim
va   boshqalar   ishtirokida   sobiq   “Buff”   restorani   binosida   og‘ir   sharoit   fuqarolar
urushi   va   kambag‘allikka   qaramasdan   dastlabki   tibbiy   maktab   ochildi.   1919-yil
avgustidan   boshlab   150   o‘quvchidan   iborat   1-kurs   asosiy   guruh   universitet
dasturi   bo‘yicha   muvaffaqiyatli   shug‘ullana   boshladi.   1920-yil   fevralida
Moskvadan professor P.P.Sitkovskiy boshchiligida jihozlar va o‘qituvchiIar bilan
birinchi   eshelon   yo‘lga   chiqdi   va   shu   yilning   aprelida   Toshkentga   keldi.   TDU
to‘g‘risidagi   dekret   1920-yil   7-sentyabrda   Toshkentda   qabul   qilindi.   Bu   o‘ziga
xos   turli   xil   o‘quv   muassasalarini   birlashtiruvchi   o‘quv-ilmiy   kompleksi   edi.
Universitet   tarkibida   birinchi   bo‘lib   matematika,   tabiiy-agronomiya,   injener-
texnik,   tarix-filologiya   va   tibbiy   fakutetlar   ochildi.1920-yilda   Toshkentda   silga
qarshi   dastlabki   dispanser   ish   boshladi.   5-may   1920-yil   ,N°837   hukumat
buyrug‘iga muvofiq sobiq kadet korpusida Poltoraskiy nomidagi 500 o‘rinli katta
kasalxona   barcha   jihozlari   bilan   TDU   tibbiy   fakul’tetiga   berilgan.   Klinikalar
1921-yildan   1926-yilgacha   bo‘lgan   davrda   qayta   qurildi   va   o‘quv   bazasiga
moslashtirildi,   1922-yilgacha   fakul’tetning   xomashyo   texnik   bazasi   bir   muncha
14 mustahkamlandi,   buning   uchun   Turkiston   respublikasi   hukumati   tomonidan
65000  so‘m   oltin  jihozlar   va   adabiyotlar   sotib   olish   uchun   ajratildi.   Moskvadan
tibbiyot fakul’tetiga kelgan professor-o‘qituvchilar tarkibida taniqli olimlar: P.P.
Sitkovskiy (1222-1322) fakultativ jarrohlik klinikasini va kafedrasini boshqargan;
G.K.Xruiuev   —   birinchi   akusherlik   va   ginekologiya   kafedrasini   boshqargan;
A.N.Kryukov   (1878-1952)   fakultativ   terapiya   kafedrasini   tashkil   qilgan;
N.S.Pereshivkin   (1873-1932)   umumiy   jarrohlik   va   urologiya   kafedrasini
boshqargan;   P.F.Borovskiy   (1862-1932)   gospital   jarrohlik   klinikasini   va
kafedrasini   boshqargan;   M.I.Slonim   (1875-1945)   gospital   terapiya   kafedrasi
mudiri etib tayinlangan. Normal anatomiya kafedrasini tashkil etgan va bir vaqtda
boshqargan   P.P.Rojdestvenskiy   (1878-1922);   M.A.Zaxarchenko  (1879-1953)   —
asab kasalliklari kafedrasini boshqargan; Yu.V.Kannabix (1872-1921) psixiatriya
kafedrasini mudiri; V.F.Voyno-Yaseneskiy (1877-1961) topografik anatomiya va
operativ jarrohlik kafedrasi mudiri etib tayinlangan; N.N.Klodniskiy (1865-1929)
yuqumli   kasalliklar   klinikasi   va   kafedrasini;   V.B.Vasilevskiy   —   umumiy
patologiya   kafedrasini;   A.A.Yudin   —   fiziologiya   kafedrasini,   I.I.Markelov   —
farmakologiya   kafedrasini;   A.N.Ustinov   —   bolalar   kasalliklari   kafedrasini
boshqarganlar.   Tibbiyot   fakultetida   M.S.Astrov   (fakultativ   jarrohlik),
M.M.Nevyadomskiy (fakultativ terapiya), G.S.Bom (akusherlik va ginekologiya),
S.E.Simmerman   va   I.P.Rojdestvenskaya   (anatomiya),   O.B.Lepeshinskaya
(gistologiya),   S.A.Molchanov   (rentgenologiya).   G.I.Ilin   (operativ   jarrohlik),
D.A.Vvedenskiy   (patologik   anatomiya)   S.N.Naumov   (organik   kimyo),
M.L.Prozin   (noorganik   kimyo)   va   boshqalar   assistent   va   o‘qituvchi   bo‘lib
ishlaganlar.   Ularning   ko‘pchiligi   keyinchalik   professor   va   kafedra   mudiri
bo‘lganlar.   Tibbiyot   fakultetida   dars   berish   uchun   Turkistonning   turli   xil
davolash   muasasalarida   ishlovchi   vrachlar   ham   jalb   qilingan.   Turkiston
universitetining   tibbiyot   fakulteti   O‘rta   Osiyoning   barcha   respublikalari   uchun
vrachlar   tayyorlagan.   Bir   necha   talabalar   Toshkentga   Rossiyaning   boshqa
shaharlardan   ko‘chib   kelganlar.   Astraxan,   Samara   va   Tomsk   universitetlaridan
15 bir   qancha   talabalar   Toshkentga   kelgan   va   Turkiston   universitetiga   o‘qishga
kirgan.   Mahalliy   aholidan   vrachlar   tayyorlash   katta   qiyinchiliklarni     keltirib
chiqargan, chunki mashg‘ulotlar rus tilida olib borilar edi. Bundan tashqari, o‘rta
ma’lumoti   yo‘qligi   sababli   ko‘pchilik   talabalar   oliy   o‘quv   muassasasida   o‘qiy
olmasdilar.   Shuning   uchun   mahalliy   yoshlar   uchun   o‘rta-o‘quv   muassasasi
tipidagi   maxsus   ishchi   fakul’tet,   bilim   yurtlari   tashkil   etildi.   1920-yili
universitetda   tayyorlov   kursi   ochildi. 10
    Shunday   qilib,   1921-yili   Turkiston
universiteti   tibbiyot   fakultetini   birinchi   20   ta   vrach   bitirdi.   1922-yilda   ularning
soni  27 kishini, 1923-yilda 27 kishini, 1924-yilda 41 kishini  tashkil  qildi. Ja’mi
1924-yilgacha   131   ta   vrach   tayyorlangan.   1923-1924-o‘quv   yillarida   tibbiy
fakul’tetning   birinchi   o‘zbek   talabalari   Akbar   Asqarov,   Yunusjon   Axmedjonov,
Xabib   Inoyatov,   Mirkomil   Mirsagatov,   Mimosir   Ismailov,   Tursunxodja
Nadjimiddinov,   Kurban   Usmanov,   Sharif   Raximov,   Zulfiya   Umidova   va
Akkogaz   Dushanovalar   edi.   O‘qishni   tugatgandan   keyin   ularning   ko‘pchiligi
fakultetda   ishladilar   va   birinchi   o‘zbek   tibbiy-olimlari   bo‘ldilar,   bulardan:
A.Asqarov,   N.I.Ismailov   va   T.Nadjimiddinovlarni   aytib   o‘tish   mumkin.
Gistologiya   kafedrasi   dosenti   va   kafedra   mudiri   K.Usmanov   bo‘ldi.
Yu.Axmedjonov   mikrobiolog   mutaxassisligini   tanladi.   M.Mirsagatov
venerologiya bilan shug‘ullandi va sog‘liqni saqlash tashkilotchisi  bo‘ldi. Xabib
Inoyatov   va   Sharif   Raximov   amaliy   tibbiyot   bilan   shug‘ullandilar.   Turkistonda
tibbiy   fakul’tetning   tashkil   etilishi   malakali   vrach   kadrlarni   tayyorlashda   katta
ahamiyat kasb etdi va o‘lkada tibbiy yordamni tashkil etishda muhim rol o‘ynadi.
O‘zbekistonda tibbiy fakul’tetning klinik bazasida o‘rinlar soni juda ko‘p edi. Bu
yerda   ixtisoslashtirilgan   yordamning   barcha   turlari   ko‘rsatilar   edi.   Bu   o‘sha
vaqtda   yuqori   malakali   mutaxassislar   ishlaydigan   O‘rta   Osiyoda   yagona   tibbiy
muassasa   bo‘lib   hisoblanar   edi.Tibbiyot   fakul’tetning   mutaxassislari,   nafaqat
respublika   aholisiga   tibbiy   yordam   ko‘rsatishgan   balki,   qo‘shni   Eron,
10
  Rustamova . X . E ,    Stojarova . N . K ,    Abdurashidova . Sh .   A ,   Nurmamatova . O . Ch ,   Tibbiyot   tarixi . — T .:
Sharq   nashriyoti , 2020.   — B . 198.
16 Afg‘oniston va Xitoyga ham tibbiy yordam ko‘rsatgan. Ular ko‘pincha maslahat
va davolash yordami ko‘rsatish uchun chekka viloyat va tumanlarga chiqishgan.
Tibbiyot fakul’teti professor va o‘qituvchilari, kafedra va klinikada pedagogik va
davolash ishlaridan tashqari ilmiy faoliyat  bilan ham  shug‘ullanishgan  va aynan
ular  tomonidan birinchi marta Turkistonga xarakterli  kasalliklar bayon qilingan.
Pellagrani 1920-yilda A.Smirnov aniqlagan va yozgan, A.N.Kryukov — terapiya
klinikasi  professori  1921-yilda  spru kasalligiga tasnif  berib o‘tgan bo‘lsa,  uning
o‘zi   1922-yilda   B.A.Smirnov   bilan   birgalikda   —   brusellyozga   ta’rif   bergan,
1924-y.   I.A.Kassirskiy   bilan   birgalikda   bezgakni   batafsil   o‘rgangan   Professor
P.F.Borovskiy leshmanioz (pendinskaya yazva) sababini aniqlagan, O.N.Pavlova
kala   -   azarva   gijja   invaziyasini   aniqlagan.   Ushbu   ishlar   bilan   O‘zbekistonda   va
O‘rta   Osiyoning   boshqa   joylaridagi   o‘lka   patologiyasini   ilmiy   o‘rganishga   asos
qo‘yilgan   va   keyinchalik   o‘nlab   boshqa   institutlar   va   oliy   o‘quv   muassasalari
ilmiy   xodimlari   tomonidan   davom   ettirilgan.   1924-yildan   fakultet   kafedralarida
talabalaming   ilmiy   to‘garaklari   tashkillashtirila   boshlangan.Tibbiyot   fakul’teti
xodimlari   Turkiston   vrachlarining   birinchi   sy'ezdi   ishida   faol   ishtirok   etishdi
(1922-y).   1926-yildan   1930-yilgacha   P.F.Borovskiy,   N.I.Rogoza,   G.P.Fedorov
singari   taniqli   olimlar   fakul’tet   dekani   bo‘lganlar.     O‘quv   va   ilmiy   bazalar
kengaytirildi   va   mustahkamlandi,   klinik   bo‘limlar   ta’mirlandi,   talabalarni   qabul
qilish   oshdi.   1930-yilda   tibbiyot   fakultetini   Universitet   tarkibidan   ajratish   va
mustaqil institutlar tuzish to‘g‘risida qaror qabul qilindi. 1930-yilda O‘zbekiston
tarixida   birinchi   marta   Samaqandda   birinchi   mustaqil   tibbiyot   instituti   ochildi.
1931-yilda Toshkent tibbiyot fakul’teti  O‘rta Osiyo davlat universitetidan ajralib,
Sog‘liqni   saqlash   Xalq   komissariatiga   tegishli   mustaqil     O‘rta   Osiyo   tibbiyot
instituti   tashkil   qilindi.   Intitutning   birinchi   direktori   qilib   tibbiyot   fakul’tetining
ijtimoiy   gigiena   kafedrasini   1924-yildan   1930-yilgacha   boshqarayotgan   tibbiyot
fanlari doktori, professor G.P.Fyodorov tayinlandi. 1931-yilning oxirida tibbiyot
fakul’teti   dekani   bo‘lib   ishlagan   X.U.Umarov   institut   direktori   qilib   tayinlandi.
1932-yilning   1-yanvariga   kelib   institutda   177   ta   o‘qituvchilar,   Shulardan
17 professorlar 25 ta, dotsentlar 26 ta, assistentlar 104 ta, 1049 ta talabalar o‘qigan,
bulardan 316 tasi O‘zbekiston xalqi vakilillarini tashkil qilgan. Institut tarkibida 4
ta fakul’tet tashkil qilingan. 1932-yil institut rektori qilib B.Sattarov tayinlangan,
1936-yilgacha   shu   lavozimda   ishlagan.   1935-yil   O‘rta   Osiyo   tibbiyot   instituti
Toshkent Davlat Tibbiyot instituti deb nomlangan (ToshDavTI). Uning tarkibida
quyidagi   fakultetlar   tashkil   etilgan:   davolash   -   profilaktik,   sanitar-profilaktik
(keyinchalik sanitar — gigienik), onalik va bolalikni muhofazalash (keyinchalik
pediatriya)   va   stomatologiya,   keyinchalik   stomatologiya   davolash   fakul’teti
tarkibida   kurs   qilingan.   1936-yildan   1937-yilgacha   ToshDavTI   rektori
lavozimida   E.Yu.Shurpe,   V.D.Shtiben,   U.Nedritlar   ishlaganlar.   1937-yil
institutda   1400   kishi   o‘qigan.   Oliy   muassasada   kadrlar   sonining   ortishi   asosan
O‘zbekiston   xalqining   hayoti   va   yashash   sharoiti   bilan   tanish   boigan   o‘zining
bitiruvchilari   hisobiga   ortgan,   masalan,   professorlar   A.A.Akovbyan
(dermatovenerologiya);   A.A.Askarov,   E.I.Ataxanov,   G.A.Bussel,   N.I.Ismailov,
G.F.Mankus,   A.S.Melik-Karamyan,   M.F.Mirochnik,   O.N.Pavlov,   Z.I.Umidov
(terapiya);   G.L.Vaynshteyn   (akusherlik   va   ginekologiya);   L.D.Vasilenko   va
S.M.Masumov   (jarrohlik);   B.A.Stekolnikov   (operativ   jarrohiya);
R.S.Gershenovich   va   K.G.Titov   (pediatriya);   I.A.Kassirskogo   va
T.X.Najmitdinov   (tropik   kasalliklar);   N.N.Kompansev   (farmakologiya);
S.M.Milenkov   (gistologiya),   L.I.Reyxshteyn   (ortopediya)   S.I.Shumskiy
(otolaringologiya), A.Yu.Yunusov (normal fiziologiya), A.I.Magrupov (patologik
anatomiya),   Sh.I.Abramov   (rentgenoanatomiya)   va   boshqalar.O‘sha   yillarda
boshqa   oliygohlardan   kelganlar   hisobiga   yangi   pedagogik   kadrlar   ko‘paydi:
F.N.Tavildarov,   R.A.Chertok,   S.G.Xaskin,   A.A.Kogan   —   akusherlik   va
ginekologiya,   S.G.Borjim   -   otolaringologiya,   I.V.Markovin   —   sud   biokimyosi,
A.I.Kartamishev   -   dermato   venerologiya,   S.V.Kofman   -   ortopediya,   V.P.Petrov
—   tropik   kasalliklar,   S.M.Subbotin   va   A.Ya.Karasev   -   ijtimoiy   gigiena,
M.A.Petrova   -   ovqatlanish   gigienasi,   L.Ya.Shargorodskiy   —   asab   kasalliklari,
F.F.Detengof   —   psixiatriya,   M.N.Xanin   -   patologik   fiziologiya   va
18 boshqalar.Institut   xodimlari   tomonidan   traxomani   davolash   va   tashxislash
usullarini   mukammallashtirish   borasida   katta   ilmiy   tadqiqot   ishlar   o‘tkazildi
(Feldman.P.B.   va   Pervuxin.F.S.   1938-y),   yarali   kolitlar   (prof.   KassirskiyI.A,
Burova.L.F,   Chapurskaya-Bojenova.N.A,   AskarovA.A,   NajmitdinovT.X,
Rasulev.I.A,   Avanesov.G.A,   1934),   leyshmanioz   (prof.   KassirskiyI.A,
TerexovG.N, PetrovV.P. 1939). 1932-yili professor Kassirskiy tomonidan suyak
ko‘migini   punksiya   usuli   taklif   qilindi,   punksiya   ignasi   hozirgi   vaqtgacha   keng
qo‘llanilmoqda.1938-yil M.U.Mirsagatov institut rektori bo‘ldi.
II-Bob. O‘zbekistonda  Sovet davrida tibbiyot hodimlarini tayyorlash
masalasi,  erishilgan yutuqlari va ularning natijalari.
2.1. O‘zbekistonda Sovet davrida Oliy ma’lumotli tibbiyot  kadrlar
tayyorlash ishlarining yo‘lga qo‘yilishi.
 O‘sha vaqtda ajratilgan katta miqdordagi mablag‘lar institut klinik bazasini
kengaytirish   va   rekontruksiya   qilish   uchun   sarflangan.   Eksperimental   korpus,
infeksion,   onkologik,   protez-ortopedik   klinikalar,   teri-tanosil,
otorinolaringologik,   sil,   ortopedik,   asab   kasalliklari   klinikalari   va
rentgenoradiologiya   kafedrasi   qayta   qurilgan.   Talabalar   uchun   va   professor-
o‘qituvchilar   yangi   turar   joylar,   oshxona,   klub,   direksiya   uchun   korpus   va
19 boshqalar qurildi. Yangi qurilish hisobiga institut maydoni ikki baravar kengaydi.
1940-yil     institut   rektori   B.I.Berliner   bo‘ldi,   1941-yilda   R.I.Po‘latov   tayinlandi.
Ikkinchi   Jahon   urushi   yillarida   institut   hududida   evakogospital   joylashtirildi   va
yana o‘nlab boshqa muassasalar, o‘quv auditoriyalari yetishmas edi, laboratoriya
va   kafedra   uchun   o‘quv   jarayonini   tashkillashtirish   muammosi   kelib   chiqdi.
Bundan   tashqari   ko‘pgina   professor   va   o‘qituvchilar   frontga   ketgan   edilar
(D.A.Vvedenskiy,   L.D.Vasilenko,   A.M.Geller,   B.A.Stekolnikov   va   boshq.).
Hatto butun mamlakat uchun shunday qiyin davrda ham institutda mashg‘ulotlar
va   ilmiy   izlanishlar   to‘xtamadi.   Masalan,   professorlar   N.I.Xodukin,
A.L.Kasenovich,   A.I.Magrupov,   G.N.Terexovlar   bilan   birgalikda   gemorragik
isitma   va   joylangar   ensefaliti   o‘rganildi.   Urush   yillaridagi   qiyinchiliklarga
qaramasdan   institutda   2122   ta   vrachlar   tayyorlangan.   ToshDavTI
bitiruvchilaridan   (1630   kishi)   frontga   ketishgan,   ular   orasida   MA.Ashrapova,
M.J.Muharramova,   S.AFayziev,   K.A.Axmedov,   M.Akmalov,   U.Umarova,
V.S.Karpuxina,   L.I.Vaskovskaya,   L.E.   Strugaskaya,   SA.Dalimov,   F.F.Amirov,
D.NMaksumov, N.A. Kambulin va boshqalar bor edi.ToshDavTI Ikkinchi Jahon
urushida   halok   bo‘lgan   bitiruvchilari:   A.A.Ayrapetova,   R.L.Aminova,
A.Yu.Gulkorova,   G.D.Muxtanova,   V.M.Majitova,   R.S.Oripova,   N.G.Ramenko,
S.Rjevskaya,   U.Z.Umarova,   U.Xikmatxujaeva   va   boshqalar   xotirasi   uchun
institutning   eski   hududi   markazida   qizil   granitdan   yodgorlik   o‘matilgan.   9-May
—   Xotira   kuni   ushbu   joyda   bayram   tadbirlari   o‘tkaziladi   va   gullar   qo‘yiladi.
1944-yil   Ya.K.Muminov   institut   rektori   etib   tayinlanadi.   Urush   yillarida
institutning o‘quv bazasi ancha talofat ko‘rdi: kafedra va klinika binolari kapital
ta’mirlashni   talab   qilar   edi,   urushgacha   olingan   jihozlar   eskirgan   edi.   O‘sha
davrda   kiritilgan   6   yillik   o‘qitish   jarayoni   institut   xodimlaridan   ancha   mehnatni
va yangi o‘quv dasturlari tuzishni talab qilar edi. 1945-yil institutni X.Z.Zoxidov
boshqargan, va uning bevosita ishtirokida 1945-yilning ikkinchi yarmidan institut
maxsus   jihozlar,   yumshoq   va   qattiq   inventarlar   bilan   ta’minlandi,   kanalizasiya,
isitish va vodoprovod tizimi tuzatildi, klinika va kafedralar ta’mirlandi. Urushdan
20 keyingi  1945-1946-o‘quv yili  bir  vaqtda 3 ta fakul’tetda,  5 ta kursda  boshlandi.
Birinchi kursga 600 ta talaba qabul qilingan, hammasi bo‘lib 2752 kishini tashkil
etar edi. O‘sha yili talabalar ilmiy jamiyati ishi tiklandi. Institutda o‘qitish o‘zbek
va   rus   tillarda   olib   borilar   edi.   1947-yili   institut   rektori   etib   Ya.J.To‘raqulov
tayinlangan. 1950-yil ToshDavTI rektori qilib A.G.G‘ulomov tayinlangan va 15
yil   rahbarlik   qilgan.   1953-yili   talabalar   kontingenti   institutda   3158   kishi   tashkil
etardi.   Shulardan   1945-yil   mahalliy   talabalar   soni   404   tani   tashkil   etgan   bo‘lsa,
1953-yilda   1693   tani   tashkil   etdi.   1954-yilda   Respublikaga   yuqori   malakali
stomatolog   mutaxasislar   zarurligi   uchun,   mustaqil   stomatologiya   fakul’teti
tiklandi.  60-yillarning   institutda  ishlaydigan   professor-o‘qituvchilar   tarkibida   57
ta tibbiyot fanlari doktori, 18 ta respublikada xizmat ko‘rsatgan fan arboblari, 13
ta   xizmat   ko‘rsatgan   vrachlar,   2   ta   O‘zbekiston   FA   a’zosi   (A.A.Askarov   va
N.I.Ismailov),   2   ta   sobiq   Ittifoq   Tibbiyot   Fanlari   Akademiyasi   a’zosi
(B.I.Umidova   va   E.I.Ataxanov).   57   ta   professordan   —   22   tasi   o‘zbeklardan
bo‘lgan.   O‘sha   yillarda   xalqaro   jamiyatda   (oliy   o‘quv   yurtlari)   O‘YU   avtoriteti
oshganligi   sababli,   1962-yildan   institutda   Osiyo,   Afrika   va   Lotin   Amerikasi
mamlakatlaridan ham talabalar kelib o‘qiy boshlashdi. O‘sha vaqtda institutning
moddiy-texnik   bazasi   ancha   kengaydi,   eksperimental   korpus,   biologik   kimyo,
fizika, kolloid kimyo, farmakologiya, normal va patologik fiziologiya kafedralari,
ma’ruza zallari to‘liq rekonstruksiya qilindi. 1965-yil sentyabrida akademik K.A.
Zufarov   institut   rektori   qilib   tayinlanadi   va   klinik   bazalami   fakul’tetlar   prinsipi
bo‘yicha   qo‘llash   taklif   qilinadi.   Barcha   kafedralar   yangi   o‘quv   jihozlari   va
apparatlar, jadvallar, mulyajlar, kinofilmlar, diafilmlar, o‘quv-uslubiy adabiyotlar
bilan   ta’minlanadi,   dastur   bo‘yicha   o‘qitish   elementlari   kiritiladi.   O‘sha   davrda
yangi   zamonaviy   morfologik   korpus   binosi,   rektorat   yangi   binosi,   markaziy
ilmiy-tadqiqot   va   muammoli   biofizik   laboratoriya   ochildi   va   ishga   tushirildi.
1968-yildan   vrachlami   subordinatura   tizimi,   1969-yildan   -   intematura   tizimi,
kadrlami   stajirovkadan   key   in   ishga   olish   kiritildi.   60-yillarda   O‘YU
xodimlarining ilmiy tadqiqot ishlari fiziologiya va yurak qon tomir tizimi, ovqat
21 xazm qilish tizimi, O‘zbekistondagi asosiy yuqumli kasalliklar, ayollar va bolalar
salomatligini   muxofazalash,   aholi   gigienasi,   ko‘krak   jarrohligi,   anesteziologiya
va   neyrojarrohlik   muammolarini   echishga   qaratilgan.   Gastroenterologiya
muammolari   bo‘yicha   ko‘pgina   tadqiqotlar   o‘tkazilgan.   Birinchi   marta   bu
tadqiqotlar kompleks fiziologlar ishtirokida o‘tkazilgan (professor A.S.Sodiqov),
anatomlar   (professorlar   R.I.Xudayberdiev,   RF.Amirov,   S   A.Dalimov,
X.Z.Zaxidov),   immunolog   (professor   A.I.Nikolaev),   klinisistlar   (professorlar
A.A.Askarov, N.I.Ismailov, M.S.Tursunxodjaeva,  K.B.Baxadirov, A.X.Xodjaev,
M.RPostolov,   L.D.Vasilenko,   M.A.Ashrapova,   S.M.Agzamxodjaev).   1971-yil
ToshDavTI rektori Respublika FA a’zosi professor U.A.Aripov tayinlandi,  1984-
yilgacha   shu   lavozimda   ishladi.   Ushbu   yillarda   barcha   fakul’tetlarga   talabalami
qabul   qilish   ancha   kengaytirilgan   edi   (davolash,   pediatriya,   sanitar-gigienik   va
stomatologik fakul’tetlar) va 1972-1973-o‘quv yilida institutda o‘n mingdan ortiq
talaba   o‘qigan.   Bu   Respublikada   sog‘liqni   saqlash   kuchini   ekstensiv   oshirish
siyosati   bilan   bog‘liq   edi.   1972-yildan   shahaming   Sobir   Raximov   tumanidan
yangi institut kompleksi qurila boshladi va bu ikkinchi ToshDavTI bazasi bo‘ldi.
Shu   erdan   xodimlar   uchun   turar   joylar   va   talabalar   uchun   talabalar   uyi   qurildi.
1975-yil   ToshDavTI   tarkibida   ikkinchi   davolash   fakul’teti   ochildi,   birinchi
kursga 1500 ta talaba qabul qilindi. 80-yillaming oxiriga kelib chet ellik talabalar
soni   170   tani   tashkil   qilare   di,   bu   1961-yildagidan   yetti   marta   ko‘p   edi.   80-
yillaming   oxirida   ToshDavTI   professor   -   o‘qituvchilar   soni   1042   ta   xodimdan
iborat,   Shulardan   oltita   akademik   O‘zbekiston   Fanlar   Akademiyasi   va   sobiq
Ittifoq   tibbiyot   fanlar   akademiyasi   a’zolari   (U.A.Aripov,   V.   fTVoxidov,   K.A.
Zufarov,   R.A   Kasenovich,   D.N.Maxsumov,   A.AAbidov).   24   ta   respublika   fan
arboblari,   8   ta   xizmat   ko‘rsatgan   vrachlar,   90   ta   tibbiyot   fanlari   doktori,
professorlar, 207 ta fan nomzodi, dosentlar faoliyat olib borganlar. Institut 3200
o‘rinli   klinikalarga   ega   edi.   Bulardan   tashqari   respublika   shahar   shifoxonalari
bazasida   umumiy   7   ming   o‘rin   fondiga   ega   tug‘ruqxonalar   va   dispanserlar
bo‘lgan.   Ba’zi   kafedralar   ixtisoslashtirilgan   ilmiy   tadqiqot   institutlari   bilan
22 birlashtirilgan:   gospital   jarrohlik   kafedrasi   -   sobiq   Ittifoq   TFA   Jarrohlik   ilmiy
markazining   Toshkent   filiali   bilan,onkologiya   kafedrasi   rentgenologiya   instituti
bilan,   radiologiya   va   onkologiya;   gospital   terapiya   kafedrasi   -   kardiologiya
instituti   bilan;   kommunal   gigiena   kafedrasi   -   sanitariya,   gigiena   va   kasb
kasalliklar   instituti   bilan;   ortopediya   va   travmatologiya   kafedrasi   -   O‘zR   SSV
ortopediya   va   travmatologiya   instituti   bilan   1984-yil   ToshDavTI   rektori   qilib
professor   O.S.   Maxmudov,   1987-yil   esa   demokratik  saylovlar   asosida   professor
N.X.   Shomirzaev   rektor   etib   saylangan.   80   va   90-yillar   davrida   institutning
xalqaro aloqalari ancha kengaydi. Zemmelveysa nomidagi Budapesht (Vengriya)
tibbiyot   universiteti,   Leypsig   tibbiyot   universiteti   (Germaniya),Plovdiv   tibbiyot
instituti   (Bolgariya),   Gdansk   tibbiyot   akademiyasi   (Pol’sha)   kabi   tibbiy   ta’lim
muassasalari   bilan   shartnomalar   tuzildi.   Xalqaro   aloqalari   bo‘yicha   prorektor
lavozimi kiritildi. Bu lavozimda professor U.K.Vaxabova, keyinchalik professor
X.Ya.Karimov   va   t.f.d.A.I.Xodjaev   ishlaganlar.   Xodimlar   sonining   va   minglab
talabalar otryadi, Toshkent shahrining davolash muassasalarida joylashgan o‘quv
va   ilmiy   bazalaming   oshishi   boshqarish   jarayonini   rekostruksiya   qilishni   talab
qildi,   va   1990-yil   respublika   hukumati   ToshDavTI   ajratish   hamda   birinchi   va
ikkinchi institut qilish to‘g‘risida qaror qabul qildi. Bo‘lingandan key in Birinchi
Toshkent   Tibbiyot   instituti   rektori   qilib,   ilgari   pediatriya   ITI   tida   ishlagan   va
boshqargan   professor   T.A.Daminov   tayinlandi.   Ulaming   rahbarligida   ikkita
fakul’tet   davolash   va   stomatologiya   fakul’teti   faoliyat   olib   bordi.   Ikkinchi
Toshkent   Tibbiyot   instituti   rektori   qilib   taniqli   olim,   tibbiyot   fanlari   doktori,
patologik   fiziologiya   kafedrasiprofessori   X.Ya.   Karimov   tayinlandi.   Institut
tarkibiga   ikkita   davolash   va   sanitar-gigiena   fakul’tetlari   kiritildi.   1991-yil
O‘zbekiston xalqi hayotida tarixiy voqea 31 avgustda davlat mustaqilligi haqida
deklarasiya   qabul   qilindi.   O‘zbekistonning   siyosiy   va   ijtimoiy   hayotida   chuqur
o‘zgarishlar   boshlandi.   Yosh   mustaqil   respublikada   sog‘liqni   saqlashning   yangi
milliy   modelini   yaratishda   birinchi   qadamlar   tashlandi.   Sog‘liqni   saqlashda
ekstensiv   rivojlanish   usulidan,   aholiga   tibbiy   yordamning   sifatini   oshirish   va
23 intensifikasiyalashga asoslangan intensiv rivojlanishga o‘tildi. Har ikkita institut
ham Markaziy Osiyoda etakchi ilmiy va o‘quv markaziga aylandi. Shu davrlarda
Prezident   I.A.Karimov   tashabbusi   bilan   “Ta’lim   to‘g‘risida”,   “Fuqarolar
salomatligini muxofaza qilish” va “Kadrlar tayyorlash milliy dasturi” to‘g‘risida
qonun   qabul   qilindi   hamda   o‘rta   va   oliy   tibbiy   ta’lim   tizimida   o‘zgarishlar   olib
borildi.   Talabalaming   bir   qismi,   klinik   ordinatorlar   va   aspirantlar   shartnoma
asosida o‘qiy boshlashdi. Talabalar bilimini baholashning reyting tizimi kiritildi,
amaliy   darslarda   va   mashg‘ulotlarda   yangi   o‘quv   texnologiyalari,   elektron
darsliklar ma’ruza va o‘quv qo‘llanmalar, diskussiyalar, interfaol o‘qitish usullari
va   boshqa   ko‘pgina   usullar   kiritildi   va   keng   qo‘llanilmoqda.   Institut   tarkibida
zamonaviy komp’yuterlar bilan jihozlagan test markazi ochildi. 11
2.2 Mustamlaka sharoitida aholiga tibbiy xizmat ko'rsatishda erishilgan
                                                    yutuqlar          
Ikkinchi   jahon   urushi   butun   insoniyat   boshiga   misli   ko‘rilmagan   darajada
dahshatli va og‘ir kulfatlarni solgan urush sifatida jahon tarixida qoldi. 1939-yil
1-sentyabr   kuni   fashistlar   Germaniyasi   qo‘shinlarining   Polshaga   bostirib   kirishi
bilan   boshlangan   bu   urush   jahonning   61   mamlakatini,   yer   shari   aholisining   80
foizini  ya’ni 1,7 mlrd. kishini  o‘z girdobiga tortdi. Ikkinchi jahon urushini yirik
davlatlar  o‘rtasidagi  siyosiy  ixtiloflar, gegemon davlatlarning dunyoga hukmron
bo‘lish   uchun   intilishlari   keltirib   chiqardi.   Urushni   asosiy   agressiv   davlatlar   —
Germaniya,   Italiya   hamda   militaristik   Yaponiya   boshladi.   Ular   orasida
11
 Искандарова Ш.Т. Тиббиёт тарихи фани бўйича ўқув қўланма (педиатрия, тиббий-педагогика
факультети талабалари учун). – Т.: 2012. –  B . 146.
24 Germaniya   uyushtiruvchi,   yetakchi   ro‘l   o‘ynadi.   Ikkinchi   jahon   urushi
to‘g‘risidagi   ba’zi   manbaalarda   ushbu   urush   jami   50   milliondan   ortiq   inson
hayotiga   zomin   bo‘lgan.   Sobiq   sovet   davlati   tarkibida   bo‘lgan   barcha
respublikalar,   muxtor   okruglar,   shu   jumladan,   O‘zbekiston   xalqi   ham   urush
girdobiga   tortildi.   Ushbu   daxshatli   urush   front   va   front   ortida   O‘zbekiston
xalqining boshiga og‘ir sinovlarni olib keldi. Insoniyat tarixidagi eng dahshatli bu
urushda   1,5   milliondan   ortiq   O‘zbekiston   fuqarosi   qatnashgan.   Ularning   yarim
milliondan ziyodi halok bo‘lgan, 133 ming nafarga yaqini bedarak yo‘qolgan. 60
mingdan ortiq vatandoshimiz esa urushdan nogiron bo‘lib qaytgan . Urush olovi
ichida qolgan hududlardan yurtimizga 1 milliondan ortiq kishi ko‘chribi keltirildi.
Ularning 200 ming nafari bolalar edi. 12
                   Xalqimiz ularga boshpana berib, so‘ngi burda nonini ham baham ko‘rib,
ota-onasidan   ajralgan   bolalarni   o‘z   farzandlari   qatori   tarbiyasiga   olib,   butun
dunyoga  haqiqiy  insonparvarlik  fazilatlarini  namoyish   etdi.  Urushning   dastlabki
oyidayoq   yuz   minglab   vatandoshlarimiz,   ishchilar,   xizmatchilar,   dehqonlar,
ziyolilar,   talaba   yoshlar   o‘z   Vatanlarini   himoya   qilishga,   g‘alabani   ta’minlash
uchun   front   va   front   orqasida   fidokorona   mehnat   qilishga   tayyor   ekanliklarini
bildirib, qo‘lga qurol olib frontga jo‘nab ketdilar. 13
               Urushga ko‘p millatli O‘zbekistonning mardonavor mehnatlarida tibbiyot
sohasi   vakillarining   alohida   o‘rni   bor.   Ikkinchi   jahon   urushidagi   Front   hamda
front ortida mexnat qilayotgan harbiylar va ishchilarni sog‘liklarini tiklash, ularni
qayta   urushga   tayyorlash   maqsadida   O‘zbekiston   tibbiyot   sohasi   rivojiga   ulkan
hissa  qo‘shgan  taniqli  tibbiyot  olimlari  ham  jalb qilingan. Jumladan  radiologiya
sohasidagi birinchi tibbiyot fanlari doktori Maksumov Djalol Nosirovich, tibbiyot
fanlari   doktori   professor   Miraxmedov   Usmon   Miraxmedovich,   4064-
evakogospital   boshlig‘i   vrach   okulist   Vaynber   Arkadiy   Yakovlevich,
12
 Узбекистан за 15 лет. Статистический сборник. –Т.: Узбекистан, 1981. – С. 122
13
  Мўминова Г. Ўзбекистонда соғлиқни сақлаш тизими тарихи (1917-1991). – Т.:   "Узбекистон"
2015. –  B . 201.
25 O‘zbekistonda   bolalar   ortopediyasi   maktabi   asoschisi,   tibbiyot   fanlari   doktori,
professor,   xizmat   ko‘rsatgan   fan   arbobi   Shamatov   Nasretdin   Miraxmedovich
urush   maydonlarida   jasorat   ko‘rsatganlar   .   Mazkur   olimlarning   shaxsiy   fondlari
bugungi   kunda   O‘zbekiston   Ilmiy   texnika   va   tibbiyot   hujjatlari   milliy   arxivida
saqlanmoqda.   Shuningdek   1941-yilda   Toshkent   tibbiyot   institutining   (hozirgi
Toshkent   tibbiyot   Akademiyasi)   bitiruvchilari   xususida   ma’lumot   arxiv
hujjatlarida   mavjud   bo‘lib,   Axmedov   Karim,   Kadirova   Asolat,   Gumarova
Xamida,   Yusupov   Ergash,   Nurmuxamedov   Jalil   kabi   bir   qator   taniqli   tibbiyot
olimlari tibbiyot oliygohini tugatib urushga safarbar etilib urush maydonlaridagi
yarador   hamda   bemorlarlarni   davolash   va   urushga   qayta   tiklashda   mardonavor
mehnat   qilishgan.   Urush   davrida   respublikada   tibbiyot   xodimlari   o‘z   ish
tartiblarini   tubdan  o‘zgartirdilar.  Ko‘pgina  tibbiyot   muassasalarda   yangi   mehnat
rejimi   joriy   qilindi,   ish   kuni   uzaytirildi,   ishdan   keyin   qolib   ishlash   joriy   etildi,
mehnat   ta’tillari,   dam   olish   kunlari   bekor   qilindi.   Qisqa   qilib   aytganda   tibbiyot
xodimlari   “hamma   narsa   front   uchun”   degan   g‘oya   asosida   ish   yuritar   edilar.
Qiyin   damlarda   Respublikamiz   hududidagi   bir   qator   sanoat   korxonalari   front
uchun xizmat qilar edilar. Urush davrlarida “Gematologiya va qon quyish ilmiy-
tadqiqot   instituti”   qon   va   zardob   yetkazib   berishda   ulkan   ishlarni   amalga
oshirgan.   Institutning   fidokorona   mexnati   tufayli   ko‘plab   vatan
ximoyachilarining   xayoti   saqlab   qolingan.   Butun   urush   davomida   institut
tomonidan jami 1.600 tonna konservalangan qon yetkazib berilgan. Samalyotlar
yordamida qon quyish stansiyalaridan milionlab shisha qutilarda qon va zardoblar
frontning tibbiy muassasalariga yetkazilgan. 14
Shuningdek   urushda   ishtirok   etib   yaralanganlarni   davolash   va   frontga
qaytarish   maqsadida   Respublikamiz   hududi,   jumladan   Toshkentning   turli
manzillarida evakogospitallar tashkil etildi. Ana shundan evakogospitallardan biri
Toshkent   shahridagi   400   o‘rindan   iborat   3663-sonli   evakogospitaldir.   Mazkur
gospitalning   270   o‘rin   ortopedik   travmatologiya   bo‘limiga   ajratilgan.Tibbiyot
14
  https ://  library . ziyonet . uz
26 xodimlari   urushga   jalb   qilinganidan   so‘ng   Respublikada   tibbiyot   xodimlarining
yetishmovchiligi   yuz   bergan.   Masalan:   urush   borayotgan   1943-yilda
O‘zbekistonda   Respublika   byudjetidan   hududlarda   5857   ta   vrachlik   lavozimlari
ko‘zda tutilgan bo‘lib, 4827 vrach 1,2 lavozimga to‘g‘ri kelishi arxiv hujjatlarida
qayd   etilgan.   O‘zbekistondan   ushbu   daxshatli   urushga   safarbar   etilganlardan
263005   kishi   halok   bo‘ldi,   132670   kishi   bedarak   yo‘qoldi,   60452   kishi   nogiron
bo‘lib qaytdi. Bu ma’shum urush tufayli eng kamida to‘rt yuz ming oila bevosita
ayriliq   azobiga   duchor   bo‘lgan.   Yuz   minglab   vatandoshlarimiz   mehnat   frontida
zahmat   chekdilar,   o‘zi   yemasdan,   o‘zi   kiymasdan   topgan   nasibasini   frontga
jo‘natib azob-uqubatlar tortdi. O‘zbekistonliklarning urushda ko‘rsatgan mardligi
va   jasorati   yuqori   baholanib,   120   ming   o‘zbekistonlik   jangchilar,   jumladan,   70
ming   o‘zbek   yigit   va   qizlari   orden   va   medallar   bilan   mukofotlandi.   280   nafar
Sovet   Ittifoqi   Qaxramoni,   82   nafar   uchala   darajadagi   “Slava”   ordeniga   sazovor
bo‘lgan. Ming-minglab jasur ota-bobolarimiz dunyodagi ko‘plab xalqlar qatorida
bu   mudhish   urushda   chinakam   qahramonlik   ko‘rsatdilar.1930-yillar   boshidan
sovet   hokimiyatining   tibbiyot   hodimlarini   tayorlash   va   o qitish   borasida   olibʻ
borgan   talim   siyosatida   sezilarli     natijalarga   erishildi.   1930-yil     O‘rta   Osiyo
Davlat   universiteti   va   negizida   alohida   fakultetlari   Samarqanda   Ozbek   Davlat
tibbiyot   instituti,   bir   yil   o‘tib   esa   Toshkentda   O‘rta   Osiyo   tibbiyot   instituti   va
1937-yil   Toshkent   davlat   farmatsevtika   instituti   va   tashkil   etish.   Shu   tariqa,
O zbekiston   SSR   dargohlari   respublika   Sog‘liqni     saqlash   xalq   kommissarligi	
ʻ
taassarufiga o‘tqaziladi.Endilikda tibbiyot kadlarini tayorlashda sog‘likni saqlash
ehtiyojlarini   hisobga   olish,talim   sifatini   nazorat   qilish,   amaliy   mashg‘ulotlar
o‘tkazish uchun davolash ularni  sifatida shikoyat qilish va amaliy mashg‘ulotlar
bilan   bir   vaqtda   bemorlarni   davolash,tibbiy   oliy   ta'lim   olishning   moddy-texnika
ta'minotini yaxshilash maqsadi uchun edi. SSSR Markaziy Izroiya qo mitasining	
ʻ
1934-yilasosiy   barcha   tibbiyot   institutlarining   fakulteti   5   yillik   ta'lim   tizimiga
o‘tqazildi. 15
 
15
 Murtazayev R.X. O'tmishga nazar.  – T.: Deputy Chief Editor. 2020.   – B. 81.
27 Ikkinchi   jahon   urushining   boshlanishi   Sovet   Ittifoqi   mamlakatlarida   davlat
va   jamiyat   hayotini   keskin   burilishiga   olib   keldi.   Mamlakat   hayoti   harbiy   izga
o‘ta boshladi. Ishlab chiqarish bevosita yoki bilvosita front manfaatlariga xizmat
qila   boshladi.   Urush   yillarida   front   uchun   eng   muhim   jabhalardan   biri   –   bu
tibbiyot   sohasi   bo‘ldi.   Fashizm   ustidan   qozonilgan   g‘alabada   tibbiyot   sohasi
vakillarining ham alohida o‘rni bor. Urush yillarida O‘zbekistonda 120 dan ortiq
gospitallar faoliyat yuritgan. Harbiy gospitallarda 1941-yil oktabridan 1945-yil 1-
iyuliga   qadar   164   ming   382   nafar   yarador   askar   va   ofitserlar   davolangan. 16
O‘zbekiston   tibbiyot   xodimlari   ham   respublikadagi   anashu   gospitallarda   ham
aholi orasida, ham frontda Qizil Armiya saflarida fidokorona xizmat qildi.Tibbiy
yordamni   tashkil   etish   urush   davrining   asosiy   vazifalaridan   biri   bo‘ldi.   Buning
uchun yetarli tibbiyot xodimlari bazasini shakllantirish lozim edi. Urush davrida
tibbiyot   kurslari   ko‘paytirildi,   ularda   o‘qish   muddati   qisqartirildi.   Kurslar
bitiruvchilari   turli   jarohatlar   uchun   birinchi   tibbiy   yordam   ko‘rsatish,   harbiy
harakatlarda   jabrlanganlarni   tashish,   og‘ir   bemorlarni   parvarish   qilish   va
hokazolar   bo‘yicha   o‘qitildi.   Ikkinchi   jahon   urushi   yillarida   kichik   tibbiyot
xodimlari   tayyorlashda   Qizil   Yarim   oy   jamiyati   tashkilotlari   katta   o‘rin   tutdi.
Jumladan,   O‘zbekiston   SSRda   tashkilot   tomonidan   urush   yillarida   7000
hamshira, 16700 sanitariya drujinachilari, 10 mingdan ortiq tibbiyot instruktori va
sanitarkalar   tayyorlandi.   Evakuatsiya   shifoxonalarida   jamiyatning   230
hamshirasi,   2000   drujinachi   ayollar   ishlagan.   Jamiyatning   17000   dan   ortiq
o‘qitilgan   faollari   ixtiyoriy   ravishda   yaradorlar   bilan   O‘zbekiston   gospitallarida
va   saralash   stansiyalarida   ishlashgan.   Urushning   boshida   2500   hamshira   va
drujinachi   ayollar   o‘z   ixtiyori   bilan   frontga   jo‘nab   ketdi   va   front   va   armiya
bo‘linmalarida fidokorona jang qildi, ularning ko‘plari hukumat mukofotlari bilan
taqdirlandi.   1941-1945-yillar   davomida   o‘zbek   tilida   nashr   etilgan   front   va
16
  Akbarov   R.M.   Ikkinchi   jahon   urushi   yillarida   o'zbek   milliy   matbuotida   tibbiyot   masalasi.   NamDu
nashri. 2008. –   B. 483.
28 frontorti   gazetalarida   bir   qator   o‘zbek   tibbiyot   xodimlarining   nomlari   mashhur
bo‘lgan edi.          
Xususan, harbiy vrach sifatida Stalingrad uchun bo‘lgan janglarda boshdan
oxirigacha   qatnashgan   Xolmat   Rahimov,   sanitarlardan   buxorolik   Rahima
Alimova   ,   sanitariya   instruktori   katta   serjant   Xalil   Jalilov,   Mamasoli   Jo‘rayev,
Mirsayid Usmonov, kichik leytenant  Isamuhammad Ernazarov, Sobirov, Serjant
Samin   Uzoqov,   Safar     Abduraimovlar   singari   jasur   jangchilar   qurol   ko‘tarish
bilan   birga   frontdagi   yaradorlarni   jang   maydonlaridan   olib   chiqish,   ularga
birinchi tez tibbiy yordam berish ishida ko‘rsatgan jasoratlari uchun bir necha bor
hukumat tomonidan orden va medallar bilan mukofotlanganlar. O‘zbekiston SSR
tashkil   etilganligining   20   yilligi   munosabati   bilan   sog‘liqni   saqlash   ishlarini
rivojlantirish   sohasida   ko‘rsatgan   xizmatlari   uchun   O‘zbekiston   SSR   Oliy
Sovetining   Prezidiumi   92   kishiga   xizmat   ko‘rsatgan   vrach   degan   faxriy   nom
berdi.   “Qizil   O‘zbekiston”   gazetasining   1944-yil   17-may   sonida   berilgan
xabariga   qaraganda,   SSSR   Oliy   Soveti   Prezidiumining   farmoni   bilan   Toshkent
okrug 340-gospitalining 75 yilligi munosabati bilan va Qizil Armiyaning yarador
va   kasal   oddiy   askarlar   hamda   ofitserlar   tarkibini   davolash   sohasida   qilgan
xizmatlari   uchun   bir   qator   meditsina   xizmati   xodimlari   taqdirlangan.   Ulardan
gospital   boshlig‘i   Aleksey   Nikolayevich   Sirnev   “Ikkinchi   daraja   vatan   urushi
ordeni”  bilan,  3 kishi  “Mehnat  qizil  bayroq ordeni” bilan, 7 kishi  “Qizil  yulduz
ordeni”   bilan,   8   kishi   “Xurmat   belgisi”   ordeni   bilan,   4   kishi   “Shavkatli   mehnat
uchun”   medali   bilan   mukofotlanganlar.   Mamlakatda   urush   yillarida   yarador
jangchilarning   hayotini   saqlab   qolish   uchun   ko‘ngilli   ravishda   qon   berish
(donorlik)   harakati   kuchaydi.   Masalan,   “Dushmanga   qarshi   olg‘a”   front
gazetasining   1944-yil   23-dekabr   sonida   berilgan   ma’lumotga   ko‘ra,   frontdagi
birgina   gospitalda   dastlab   3   ta   donorlik   qiluvchi   shaxslar   bo‘lgan   bo‘lsa,
keyinchalik  ularning  soni   22 tani   tashkil  etgan.  O‘zbekistondagi  “Gematologiya
va   qon   quyish   ilmiy-tadqiqot   instituti”   tomonidan   butun   urush   davomida
frontning   tibbiy   muassasalariga   jami   1.600   tonna   konservalangan   qon   yetkazib
29 berilgan. Ikkinchi jahon urushi davri milliy matbuot sahifalarida tibbiy sohadagi
maqolalar   tahlili   shuni   ko‘rsatadiki,   O‘zbekistonda   aholi   orasida   yuqumli
kasalliklarning   tarqalishi   kuchaygan.   Buning   bir   qator   o‘ziga   xos   sabablari   bor
albatta.O‘zbekistonga ko‘plab aholining ko‘chirib keltirilishi (ularning salomatlik
darajasi   turlicha   bo‘lgan),   aholi   turmush   darajasining   keskin   tushishi,   urush
sharoitida   sanitariya   qoidalariga   rioya   qilishi   darajasining   pasayishi   va   boshqa
ko‘plab omillar tufayli mamlakatda yuqumli kasalliklarning tarqalishi avj olgan.
Aholi  orasida  ich  terlama,  tepkili  terlama,  dizenteriya,  yozgi   bolalar   ich  ketishi,
sil     va   boshqa   kasalliklarning   tarqalishi   havfli   tus   olgan.   Jumladan,   birgina
Namangan oblastida ich terlamasi bilan kasallanganlar soni 1941-yil iyul oyida 9
nafarni tashkil etgan bo‘lsa, 1942-yil iyunda 46 nafar, iyul oyida esa 54 nafarga
ko‘paygan.   Bezgak   (malyariya)   kasaliga   chalinganlar   soni   esa,   1941-yil   iyulda
1540 kishini, 1942-yil iyunda 2698 kishini, iyulda esa 4049 kishini tashkil etgan.
Ikkinchi   jahon   urushi   davrida   ko‘plab   vrach   va   hamshiralarning   frontga   jalb
etilishi   frontortidagi   aholiga   tibbiy   hizmat   ko‘rsatish   darajasini   anchagina
pasaytirgan.   Ikkinchi   jahon   urushi   davri   matbuoti   aholiga   yuqumli   kasalliklar
to‘g‘risida   tibbiy   bilimlar   berishda   eng   muhim   vosita   vazifasini   ham   bajargan.
Matbuot sahifalarida kasalliklar va ularga qarshi kurashish choralari to‘g‘risidagi
tibbiy   bilimlar   berib   borilgan;   aholini   sanitariya   qoidalariga   rioya   qilish,   uy   va
ko‘chalarni   ozoda   saqlashga   chaqiradigan   maqolalar   tez-tez   chop   etib   turilgan.
Shahar   va   qishloqlar   ozodalagini   ta’minlashga   xizmat   qiladigan   qaror   va
farmoyishlar   gazetalar   orqali   aholiga   yetkazilgan.   Bundan   tashqari   ko‘cha   va
mahallalarda   davra   suhbatlari,   uylarda   tushuntirish   ishlari   ham   olib   borilgan.
Aholini   yuqumli   kasalliklar   to‘g‘risidagi   bilimlarini   oshirish   maqsadida
gazetalarda   vrach   va   shifokorlarning   “Vrach   maslahati”   turkumi   bilan   tibbiy
bilimlar   berib   borilganini   ko‘rish   mumkin.   Jumladan,   urush   yillarida   vrach
V.Rahimovning   “Ich   terlamasi   haqida”,   “Tepkili   terlama   haqida”   ,
Iskandarovning   “Ich   burug‘   kasalidan   saqlaningiz”     kabi   maqolalarda
kasalliklarning   keltirib   chiqaradigan   omillar,   kasallikning   belgilari,   oqibatlari
30 hamda   davolash   usullari   haqida   ma’lumotlar   berilgan.   Vrach   V.Rahimovning
“Tepkili   terlama”   sarlavhali   maqolasida   tepkili   terlamani   “urush   vaqtining
terlamasi”   deb   ataladi.   Bu   kasallikning   aynan   urush   vaqtida   kuchayishi,   urush
vaqtida   odamlar   bir   joydan   ikkinchi   joyga   ko‘chiriladi,   tinch   vaqtdagidan   ko‘ra
zichroq   yashashga   to‘g‘ri   keladi.   Kishilar   zich   yashaganda   odatda   shahsiy
gigiyena   va   tozalik   qoidalariga   yetarli   e’tibor   berilmaydi.   Mana   bu   hol   aholi
orasida yuqumli kasalliklar, ayniqsa, tepkili terlama paydo bo‘lishiga yo‘l ochishi
mumkin” deyiladi. Bu kabi maqolalarda aholini yuqumli kasalliklardan saqlanish
uchun tozalikka rioya qilishga chaqiriladi.Ikkinchi jahon urushi yillarida tibbiyot
sohasida   amalga   oshirilgan   ilmiy   tadqiqot   ishlarida   ham   yuqumli   kasalliklarni
aniqlash   va   davolash   masalalari   asosiy   o‘rinda   bo‘lgan.   Masalan,   V.M.Molotov
nomidagi   Toshkent   Meditsina   instituti   ilmiy   kengashida   1944-yilda   Tropik
kasalliklar   klinikasining   dotsenti   vrach   Tursunxo‘ja   Najmiddinov   meditsina
fanlari doktori degan ilmiy darajini olish uchun “Surunkali bezgakni aniqlash va
uning   klinik   manzarasi”   mavzusida   dissertatsiya   yoqlagan   17
.   Surunkali   bezgak
kasalligi   ungacha   bo‘lgan   davrda   faqat   O‘zbekistondagina   emas,   balki   butun
Ittifoqda   kam   darajada   o‘rganilgan.   Urush   yillarida   yuqumli   kasalliklarning
tarqalishini   oldini   olish   maqsadida   oblastlarda   partiya   va   ijroiya   komitetlari
tomonidan   hududlardagi   ozodalikni   saqlash   uchun   turli   qaror   va   farmoyishlar
qabul   qilingan.   Misol   uchun,   “Stalin   haqiqati”   gazetasining   1942-yil   18-dekabr
sonida berilgan ma’lumotga qaraganda Namangan shahrida yuqumli kasalliklarga
qarshi   kurash   tadbirlari   haqida   Namangan   shahar   soveti   ijrokomi   majburiy
farmoyish   chiqaradi.   Unga   ko‘ra:     Fuqarolarning   umumiy   yotoqxonalar,
musofirxonalar,   davlat,   kooperativ,   jamoat   va   xususiy   kishilarning   uylariga
joylashish, shuningdek, uy va xonalarni o‘zgartirish mahalida ularning sanitariya
ishlovidan majburiy ravishda o‘tishlari talab etiladigan bo‘ldi;
17
    Akbarov  R.M. Ikkinchi  jahon  urushi  yillarida  o'zbek  milliy  matbuotida  tibbiyot  masalasi.  NamDu
nashri, 2008. --   B. 486.
31 —bozorlarda   dizinfeksiya   kamerasidan   o‘tkazilganligi   haqidagi
ma’lumotnomasini   ko‘rsatmasdan   turib,   tutilgan   narsalarni   sotish   taqiqlangan;
–   Umumiy   yotoqxonalari   bo‘lgan   muassasa   va   korxonalarning   hamma
turuvchilarini har 10 kunda sanitariya ishloviga jalb etish tartibi yo‘lga qo‘yildi;
– Shahar sog‘liqni saqlash bo‘limiga barcha kasallarni majburiy tartibda davolash
vazifasi   yuklandi.
–   Shahar   hammomlarining   grafik   bo‘yicha   ishlashini   ta’minlash   dolzarb
vazifalardan   qilib   belgilandi.   Keyinchalik   Namangan   oblastida   shahar   partiya
komitetining   1945-yil   24-martdagi   majburiy   qarori   bilan   Bezgak   paydo   bo‘lishi
va   shaharda   bezgak   kasali   bilan   og‘rishni   kamaytirish   maqsadida   Namangan
shahrida   va   shahar   atrofida   3   kilometr   doirada   sholi   ekish   man   etilgan.   Shu
doirida   ekilgan   sholi   aniqlanganda,   darhol   yo‘q   qilinishi   bilan   birga,   ushbu
qarorni   buzgan   kishilar   sud   javobgarligiga   tortilishi   belgilab   qo‘yildi.   Chunki,
sholi   ekilgan   maydonda   chivinlar   ko‘p   bo‘ladi   va   ular   yuqumli   kasalliklar,
xususan,   bezgak   kasalini   tashuvchi   vazifasini   bajaradi.   1943-yil   30-aprelda
Samarqand oblast ijroiya komitetining “Shaharlarda, rayon markazlari va qishloq
joylarda   sanitariya   rejimiga   rioya   qilish”   haqidagi   majburiy   farmoyishi     ham
oblastdagi   ko‘cha   va   trotuarlarda,   xovlilarda,   umumiy   foydalanish   joylari   va
boshqalardagi   ozodalik   ishlarini   tartibga   solishga   qaratilganini   ko‘rish
mumkin.Toshkent   shahar   Sovetining   ijroiya   komiteti   shahar   hududini   ozoda
saqlash   va   sanitariya   qoidalariga   rioya   qilish   haqidagi   1944-yilning   may   oyida
chiqargan qaroriga ko‘ra, shaharda 15-apreldan 20-oktyabrgacha bo‘lgan davrda
kuniga ikki marta (ertalab soat 4 dan 7 gacha va kechqurun soat 18 dan 20 gacha)
ko‘cha va trotuarlarga suv sepilishi shart qilib qo‘yildi. har bir hovlida xojatxona,
axlat   yashchigi   va   iflos   suvlarni   to‘kadigan   chuqur   bo‘lishi   hamda   bularning
sanitariya   talablariga   javob   beradigan   holda   saqlanishi   talab   etildi.   Qaror   va
farmoyishlarni buzishda aybdor bo‘lgan kishilarga jarima, majburiy xizmat yoki
jinoiy   javobgarlikka   tortilishi   belgilab   qo‘yildi.   Ikkinchi   jahon   urushi   davrida
sovet   hukumatining   aholi   orasida   yuqumli   kasalliklarning   tarqalishiga   qarshi
32 kurash   siyosati   asosan   ikki   omilni   hisobga   olgan   holda   amalga   oshirildi.
Birinchidan,   Qizil   Armiyaga   sog‘lom   rezervlar   berish.   Ikkinchidan,   sanoat   va
qishloq xo‘jaligida mehnat unumini oshirish kabi urush davri talablarini bajarish.
Amalga   oshirilgan   tadqiqotning   natijalaridan   kelib   chiqib,   quyidagi   xulosalarga
kelish   mumkin.   Urush   davridagi   og‘ir   turmush   tarzi   va   boshqa   omillar   tufayli
aholi   orasida   tepkili   terlama,   ich   terlamasi,   dizinteriya,   sil,   yozgi   bolalar   ich
ketishi   va   boshqa   shu   kabi   yuqumli   kasalliklarning   tarqalishi   avj   oldi.   Buning
oldini   olish   uchun   matbuot   sahifalarida   tibbiy   bilimlar   berib   borildi.   Mahalliy
partiya   va   ijroiya   komitetlari   yuqumli   kasalliklarga   qarshi   kurash   choralari
to‘g‘risida   qaror   va   farmoyishlar   chiqardi.   Aholi   to‘planadigan   joylar,   jamoat
xovuzlari,   quduqlar,   do‘kon   va   oshxonalar,   xalq   istirohat   joylari   va   qizil
choyxonalarning   sog‘liqni   saqlash   qoidalariga   muvofiqligi   nazorat   ostiga
olindi.Yakuniy   xulosa   sifatida,   tibbiyot   xodimlari   mamlakat   mudofaasi   uchun
mislsiz mehnatlari bilan g‘alabani tezlashtirishda katta hissa qo‘shdi. Urush davri
iborasi bilan aytganda hamma narsa front uchun xizmat qildi. 18
Xulosa
          Xulosa o‘rnida shuni aytish o‘rinliki, sovet davrida tibbiyot mutaxassislarni
tayyorlovchi   oliy     o‘quv   yurtlari     faoliyati   qoniqrsiz     tashkil   etilganini
ko‘rishimiz     mumkin.   Kadrlar   tayyorlash   tizimining   orqada   qolganligi,   zamon
talablariga   javob   bermaganligi   o‘quv   jarayonining   moddiy-texnika   va   uslubiy
bazasining   yetarli   darajada     ta'minlamaganligi,   o‘quv   uslubiy,   ilmiy
adabiyotlarning   tanqislgi,   ta'lim   tizimi   va   davolash   muassasalari   o‘rtasidagi
hamkorlik   aloqalarining   to‘liq   o‘rnatilmaganligi,   o‘quv   dasturining   nafaqat     20
foizini   amaliyotga ajratilganligi o‘quv dasturlari   ko‘proq shifokor tayyorlashga
emas, balki  sovet  kishisini shakllantirishga qaratilganligi, paxta yakkahokimligi
ta'limi   sifatida     jiddiy   salbiy   ta'sir     ko‘rsatgani     davolash     ishlarida   bir   qator
18
  Мўминова   Г.,   Ўзбекистонда   соғлиқни   сақлаш   тизими   тарихи   (1917-1991).   Тошкент.   Янги
нашр, 2015. –   B. 69.
33 uammolarni   yuzaga     keltirgan.Tibbiyot   —   bemorlarni   davolash,   kasalliklarni
oldini   olish   va   inson   jamiyatda   sog‘lom   hamda   ishlash   qobiliyatini   saqlagan
holda   uzoq   umr   ko‘rishga   erishadigan   amaliy   faoliyat   va   inson   salomatligini
saqlash,   mustahkamlash   bo‘yicha   ilmiy   bilimlar   tizimini   tashkil   qiladi.   Inoson
jamiyati   va   u   bilan   birga   texnika   taraqqiyoti   odamning   o‘zining   o‘ziga
alomatligiga,   dunyoqarashiga   katta   ta'sir   o‘tkazadi.   Bu   hammasi   kasalliklarning
kelib chiqishi, ularning davolanishi va oldini olishning tushunchalarini o‘zgartira
boshladi.   Tibbiyot,   keyinchalik,   sog‘liqni   saqlash   tashkil   topishida   nafaqat
anatomiya,   fiziologiya,   mikrobiologiya,   filosofiya,   kimyo   har   xil   fanlar
rivojlanishi   davlat   va   jamiyat   rivojida   muhim   ro‘l   hisoblanadi.   Chor   Rossiyasi
hukmronligi   davrida   sog‘liqni   saqlash   tizimidagi   kamchiklar   va   ular   bataraf
qilishga   intilgan   doktor   va   shifokorlar   yetishib   chiqa   boshlashi   bilan   tibbiyot
sohasidagi   kamchiklar   asta-sekin   bartaraf   etila   boshlagan.   Bu   o‘z   navbatida
yurtimizning Rus bosqiniga qarshi xalq qo‘zg‘alonlarida ham o‘z aksini topgan.
Ona   xalqimiz   o‘z   haq-huquqlari   poymol   etilgan   vaqtlarda   sog‘liqni   saqlash
tizimining orqada qolganligi  zamon talablariga javob bermaganligi  achinarli  hol
bo‘lgan.   O‘zbekiston   1991-yilda   mustaqillikka   erishdi.   XX   asr   oxirlarida
iqtisodiyot   ilm   va   madaniyat   rivojidagi   erishilgan   yutuqlarga   qaramasdan,
Respublikada   va   SSSRda   ilmiy   va   xo‘jalik   faoliyatidagi   tezkor   markazlashgan
rejalashtirish   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   muammolar,   demografik   va   ijtimoiy
muammolarni keltirib chiqardi. O‘zbekiston Respublikasining birinchi Prezidenti
kitobida   aytib   o‘tganidek:   “paxta   ishi   bir   tomonlama   rivojlangan,   totalitar
davrning   o‘ziga   xos   xususiyati   avvalambor,   odamlar   hayoti   darajasi,   aholi   jon
boshiga   tushadigan   daromad   pastligi,   yer   maydonlarining   qisqarishi,   millat
salomatligiga salbiy ta’sirning (uning genofondiga) kuchayishi, onalar va bolalar
o‘limining   oshishi,   ekologik   muhitning   yomonlashuvi   va   boshqalar”
(   O‘zbekiston   mustaqillik   ostonasida   2011-y.)Respublikada   1990-yil   yigirma
million kishi istiqomat qilar edi, shulardan 60,2% qishloq aholisi.  Umumiy o‘lim
ko‘rsatkichi   100   ta   aholiga   6,lga   teng   bodi.   1   yoshgacha   bo‘lgan   bolalar   o‘limi
34 ko‘rsatkichi   1000   aholiga   42,8,   har   mingta   tug‘ilgan   boladan,   1   yoshga
yetmasdan   43   bola   vafot   etardi.   Onalar   o‘limi   67,4%   har   100000   tirik
tug‘ilganlarga, aholining o‘rtacha umr ko‘rsatkichi esa 69,3 yilni tashkil etadi. Bu
ko‘rsatkichlardan   ko‘rinib   turibdiki,   XX   asming   90-yillari   boshida   O‘zbekiston
aholisining   salomatlik   darajasi   sog‘liqni   saqlash   muassasalari   tarmog‘ining
rivojlanishiga   qaramasdan   juda   past   bo‘lgan.   Mamlakatimiz   mustaqillikga
erishgandan   so‘ng,   hukumatimiz   o‘zining   ichki   sog‘liqni   saqlash   tizimini
yaratishga   kirishdi,   uning   rivojlanishida   davlat   strategiyasining   qonunchilik
asoslari birinchi navbatda “O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi” (1992-yil),
”O‘zbekiston  Respublikasi   fuqarolarining  sog‘ligini  himoya  qilish”   to‘g‘risidagi
O‘zbekiston   Respublikasi   qonuni   (1996-yil)   va   “Davlat   sanitariya   nazorati”
to‘g‘risidagi (1992-yil) qonunlar bilan mustahkamlandi.
Foydalanilgan manba va adabiyotlar ro‘yxati.
Normativ-huquqiy hujjatlar va metodologik ahamiyatga molik nashrlar.
1.   Karimov.I.A   O‘zbekiston   XXI   asr   bo‘sag‘asida,   xavfsizlikka     tahdid,
barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari T. “O‘zbekiston”, 1997 yil.  
2.   Каримов.И.A.   Ватан   равнақи   учун   хар   биримиз   масулмиз.9-жилд.   –
Тошкент: Ўзбекистон, 2001. 
Ilmiy tadqiqotlar va adabiyotlar
1. Akbarov R.M. Ikkinchi jahon urushi yillarida ozbek milliy matbuotida tibbiyot
masalasi. NamDu nashri, 2008.
2.   Qodirov.A.A,   Tibbiyot   tarixi.   –T.:   "O‘zbekiston   milliy   ensiklopediyasi
nashriyoti", 2005.
35 3.   Rustamova.X.E,   Stojarova.N.K,   Abdurashidova.Sh.A,   Nurmamatova.O.Ch,
Tibbiyot tarixi, Sharq nashriyoti, 2020. 
4. Usmonov.Q, Sodiqov.M. O‘zbekiston tarixi (1917-1991)yy. Sharq   nashriyoti ,
2008. 
5.   Асатов   И.А.   Ташкентский   фармацевтический   институт.   Исторический
очерк (1937-1973 гг.).  -Т.: 1973.
6.   Боймурадов   Ш.А.,   Ҳамраев   А.А.,   Тиббиёт   таълимида   педагогика:   Ўқув
қўлланма. –Т.: 2014.
7.   Джумаев   В.К.,   Хирургия   Абу   Али   ибн   Сины   и   ее   исторические   истоки.
Изд.   2-е.   Ташкент,   1979.113.3авадовский   Ю.   Н.   Абу   Али   ибн   Сина.
Душанбе: Ирфон, 1980.
8.   Зияева   Д.Х.   Медицина   и   здравоохранение   в   Сердней   Азии:   традиции,
модернизация и трансформация (конеч XIX – начало XX вв.). -Т.: 2003.
9. Кадиров А.А, История медицины Узбекистана.— Т.: Изд-по-лигр. об-ние
им. Ибн Сины, 1994.
10.   Кушелёвский   В.И.   Материалы   для   медицинской   географии   и
санитарного   описания   Ферганской   области.   Том   3.   Новый   Маргилан.
Типография Ферганского областного правления, 1891.
11.   Мўминова   Г.   Ўзбекистонда   соғлиқни   сақлаш   тизими   тарихи   (1917-
1991). -Т.: Янги нашр, 2015.
12.   Махсумов   М.Ж.   История   развития   медицинской   науки   в   Узбекистане.
“Молодой учёный” № 6 (110) – Март, 2016.
13.   Искандарова   Ш.Т.   Тиббиёт   тарихи   фани   бўйича   ўқув   қўланма
(педиатрия, тиббий-педагогика факултети талабалари учун). -Т.: 2012. 
14. Рустамова Х.Е. ва бошқалар. Тиббиёт тарихи. Дарслик. –Т.: 2014.  
15. Узбекистан за 15 лет. Статистический сборник. –Т.: Узбекистан, 1981.
16. Қодирова С.Х. Н.С.Салимсакова. Ўзбекистон тарихи. Маърузалар матни
ТДФИнинг “Ижтимоий фанлар” нашри. 2006.
17. Юлдашев Ш.Т. Русские врачи в дореволюционной Бухаре. -Т.: 1963. 
36 Internet   saytlar   va   resurslar
1. https:// library.ziyonet.uz
2. https://www.ferlibrary.uz
3. https://ru. wikipedia.org
4. https://www.e-tarix.uz
5. https://www.arxiv.uz
6. https://www.qomus.info
7. https://library.tma.uz
8. https://med.uz/hospital
9. https://wikipedia.uz
10.https://mytashkent.uz
37

O’zbekistonda sovet davrida sog‘liqni saqlash tizimi

Купить
  • Похожие документы

  • Amir Temur va temuriylar davrida yer egaligi turlari. kurs ishi
  • XVI-XVII asrlarda Afrika
  • Amir Temur vafotidan so‘ng hokimiyat uchun kurash
  • XVI-XVII asrning birinchi yarmida Nidеrlandiya
  • Fransiyaning mustamlakachilik siyosati

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha