O‘zbekistonda tarqalgan halqali chuvalchanglar xilma-xilligi, ularning tuzilishi, tarqalishi, biologik xususiyatlari va amaliy ahamiyati

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI 
OLIY  TA’LIM, FAN  VA INNOVATSIYALAR
VAZIRLIGI
__UNIVERSITETI
Ro’yxatga olindi №__________                          Ro’yxatga olindi №__________
“_____” ____________20   y.                             “_____” ____________20   y.
“___________________________ “ KAFEDRASI
“_____________________________ “ FANIDAN
KURS ISHI 
Mavzu:________________ 
Bajardi:_________________________________
Tekshirdi:_______________________________
______________ - 20___
1 Mavzu:   O‘zbekistonda tarqalgan halqali chuvalchanglar xilma-xilligi,
ularning tuzilishi, tarqalishi, biologik xususiyatlari va amaliy ahamiyati.
MUNDARIJA:
Kirish………………………………………………………………………..2
I.BOB.Halqali chuvalchanglar( Annelida) tipi sistematikasi……………4
1.1   Kam tukli halqali chuvalchanglar. (Oligachaeta) sinfi ………………….4
1.2  Kam tukli  halqali chuvalchanglar(Oligachaeta sinfining) vakillari va 
tarqalishi… ……………………………………………………………….......7
1.3 .Ko‘p tukli  halqali chuvalchanglar (Polychaeta) sinfi… ………………..10
II.BOB. Halqali chuvalchanglar tipi tuzilishi,xilma-xilligi, tabiat va inson
hayotidagi ahamiyati… ……………………………………………………14
2.1 . Ko‘p qillilarning tuzilishi va hayotidagi ba’zi xususiyatlar………...…14
2.2   Sodda halqali chuvalchanglar… ……………….……………………….17
2.3  Zuluklar (Hirudinea) sinfi vakillari va tarqalishi… ………….…….……18
Xulosa………………………………………………………………………24
Foydalanilgan adabiyotlar ……………………………………………….27
2 Kirish
Mavzuning   dolzarbligi :Halqali   chuvalchanglar   tipi   to’g’risida   dala
amaliyoti   vaqtida   ularning   O’zbekistonda   tarqalgan   turlari   haqida   ko’plab
ma’lumotlarga   ega   bo’ldik.   Xususan   kam   tukli   halqali   chuvalchanglar   sinfiga
mansub yomg’ir chuvalchangi haqida ma’lumot yig’dik. Yomg’ir chuvalchanglari
yerning   meliorativ   holatini   ,hosildorligini   oshirishga   ijobiy   ta’sir   ko’rsatishi
qadimdan   ma’lum.Chuvalchanglarning   tuproq   unumdorligini   oshirishdagi     rolini
dastlab   ingliz   tabiatshunosi   Gilbert   Uvayt   aniqlagan   va   bu   borada   ko’plab
tadqiqotlar   olib   borgan.   O’zbekiston   hududida   ham   aynan   ularning   shu   boradagi
ahamiyati   e’tiborga   olingan   holda   ,ularni   ko’paytirish   ishlari   olib
borilmoqda.Ma’lum   qilinishicha,O’zbekistonda   Kaliforniya   chuvalchanglarini
boqish,bu   orqali   yer   uchun   foydali   tabiiy   o’g’it-gumus   ishlab   chiqarish   o’tgan
asrning 80-yillarida Andijon viloyatining Xonobod shahrida amalga oshirilgan va
hozirgacha   ularni   boqish,   ko’paytirish   ishlari   olib   borilmoqda.Maqsad   yer
unumdorligini oshirish,tabiiy o’g’itlar olish . Bugungi kunda O’zbekistonda boqib
ko’paytirilayotgan   Kaliforniya   chuvalchangi   haqida   ham   bir   qancha   ma’lumotga
ega bo’ldik.Hozirda bu tur Surxondaryo viloyati Termiz shahar va Denov tumanida
ham   boqib   ko’paytirilmoqda   .Ularning   umumiy   tuzilishiga   ,yashash   tarziga
keladigan   bo’lsak.   Halqali     chuvalchanglar   tanasi   ko‘p   sonli   bo‘g‘imlar,   ya’ni
halqalardan   tashkil   topgan     hayvonlardir.   Suvda   erkin   harakat   qilib   hayot
kechiradigan   halqalilarning     har   bir   tana   bo‘g‘imida   bir   juftdan   parapodiylari
rivojlangan. Tuproqda  yashaydigan  turlarida  esa  parapodiylar  yo‘qolib  ketgan,
ularning  o‘rnida  qilchalar saqlanib qolgan. Ayirish sistemasi har bir bo‘g‘imda bir
juftdan  joylashgan  naychalardan  iborat.  Bunday  ayirish  sistemasi  metanefridiy
(meta   bo‘g‘im,   nefridiy   buyrak)   deb   ataladi.   Halqali     chuvalchanglarning     hazm
qilish,   nerv   sistemalari   yassi    va   to‘garak chuvalchanglarnikiga nisbatan ancha
murakkab   tuzilgan.   Qon   aylanish     sistemasi   bitta   tutash   doiradan   iborat.   YUragi
bo‘lmaydi. 
Ko‘ptuklilar  suvda  erkin  suzib  yuruvchi  yoki  suv  tubida  yopishib  o‘troq 
3 hayot     kechiradigan     halqali     chuvalchanglardir.     Ularda     harakatlanishga
ixtisoslashgan     birmuncha     murakkab     tuzilgan     harakatlanish     sistemasi
parapodiylari   rivojlangan.   Bosh   bo‘limi   esa   tanadan   aniq   ajralib   chiqqan
ixtisoslashgan maxsus bo‘limdan iborat. Bosh bo‘limida har xil organlari: 
paypaslagichlar,  ko‘zchalar  va  hidlov  chuqurchalari  joylashgan.   o‘ptuklilar 
baliqlar  va  boshqa  bir  qancha  hayvonlar  uchun  oziq  bo‘lib  hisoblanadi.  Bu
sinfga   8000   ga   yaqin   tur   kiradi.   tanasining     oldingi     uchidagi     og‘iz     teshigidan
boshlanadi.     Og‘iz     muskulli     halqumga,     halqum     esa     qizilo‘ngachga     ochiladi.
Halqum     muskullari     yordamida     chuvalchang     chirindili     tuproqni     yutadi.
Qizilo‘ngachning   keyingi   qismi   kengayib,   jig‘ildonga   aylanadi.   Jig‘ildondagi
bezlarning     suyuqligi     chirindi     oziq     tarkibidagi     gumus     kislotani   neytrallaydi.
Jig‘ildondan   keyin   oshqozon   joylashgan.   Oshqozon     devoridagi     muskullar
yordamida   oziq   eziladi.   Oziq   ichakda   hazm    shirasi   ta’sirida   hazm   bo‘ladi.
Ichakning     devori     orqa     tomondan     ichak     bo‘shlig‘iga     chuqur   botib   kirib,
tiflozolni hosil qiladi. Tiflozol ichakning ichki hazm  qilish  yuzasini  kengaytiradi.
Ichakda   hazm   bo‘lgan   oziq   qonga   so‘riladi.   Oziqning hazm bo‘lmagan qismi
tuproq bilan birga orqa chiqaruv teshigidan  chiqarib yuboriladi. 
Kurs   ishining   maqsadi:   O’zbekiston   hududida   uchrovchi     halqali
chuvalchanglar   tipining   biologik   xilma-xilligini,   ekologik,   geografik,   taksonomik
va  zoogeografik   aspektlarini   o’rganish,     shu     jumladan   ko’p  uchrovchi   turlarning
o’zgaruvchanligini tahlil qilish.
Kurs ishi ning  vazifalari: 
-O’rganilgan   hududlardagi   halqali   chuvalchanglar   tipining   taksonomik
hilma-xilligini o’rganish
-Tadqiqot   olib   borilgan   hududlar   malakofaunasining   zoogeografik
strukturasini o’rganish
4 I.Bob.Halqali chuvalchanglar( Annelida) tipi sistematikasi
1.1  Kam tukli halqali chuvalchanglar. (Oligachaeta) sinfi
    Halqali chuvalangchanglar tipiga  8000 ming  tur kirib dengizlarda, chuchuk
suvlarda   va   tuproqda   yashaydi.   Ular   tanasi   birin   –   ketin   joylashgan   aniq
halqalar   –   bo‘g‘imlarga   bo‘lingan.   S h uning   uchun   ham   ularni   halqali
chuvalchanglar  deb aytiladi.
Bu tip uchta sinfga bo‘linadi.
1. Ko‘p tukli chuvalchanglar sinfi.
2. Kam tukli chuvalchanglar sinfi.
3. Zuluklar sinfi.
Kam   tukli   yoki   oz   qilli   halqali   chuvalchanglar   –   chuchuk   suvlarda,
chirindi ko‘p zax joylar, ekinzorlar, yaylovlar tuprog‘ida hamda dengizlarda
tarqalgan.  3000  ga yaqin turi bor. Qilchalar soni kam. Hammasi deyarli qo‘sh
jinsli,   jinsiy   organlari   tanasining   bosh   qismida   joylashgan,   pilla   qo‘yib
ko‘payadi. 1
Y o mg‘ir chuvalchangi tuzilishi va hayoti.
Yomg‘ir   chuvalchangi:   chirindilari   ko‘p   zaxroq   joylarni,   ko‘pincha
ariqlarning   atrofi   yoki   nam   ko‘p   bo‘lgan   tuproq   ostini   kovlab   hayot
kechiradi.   Gavdasi   10-30   sm   uzunlikda   bo‘lib,   qizg‘ich   shilimshiqli   (buni
shilimshiqli)   teridagi   maxsus   ho‘jayralar   ajratib   chiqaradi.   Y o mg‘ir
chuvalchangini   bahor   va   yoz   oylarida   ko‘plab   uchratish   mumkin.
Y o mg‘irdan so‘ng  y er yuziga chiqqani uchun shu nom berilg a n. 
Yomg‘ir   chuvalchangini   yelka   (orqa)   tomoni   qoramtir,   qorin   tomoni
esa   oqishroq,   bosh   va   dum   tomonlari   bir   oz   ingichkalashgan   bo‘ladi.   Bosh
tomoni yo‘g‘onlashgan   kamar segmentlari  bor. Bu kamar ko‘payish vaqtida
rol   o‘ynaydi.   Gavdasi   (100-120   ta)   segmentga   bo‘lingan.   Gavdasining
1
  S.Dadayev,O.Mavlonov “zoologiya” Toshkent 2008 46-50 betlar.
5 birinchi   segmentida   og‘iz   teshigi,   o x irgi   segmentida   esa   chiqaruv   teshigi
joylashgan.   Har   qaysi   bo‘g‘imda   sakkiztadan   tuklar   mavjud.   Y o mg‘ir
chuvalchangining   gavdasi   bir-biriga   zich   yondashgan   bir   qavat   ho‘jayralar
bilan qoplangan.
Chuvalchang   terisining   ustki   qismi,   kutikula   bilan   qoplanib,   uning
ostidagi   bir   qavatli   epiteliyaga   halqali   muskullar,   ularga   esa   juda   yaxshi
rivojlangan   cho‘ziq   muskullar   rivojlangan.   Kutikulada   bir   ho‘jayrali
shilimshiq   bezlar   juda   ko‘p   bo‘ladi.   Kutikula   yomg‘ir   chuvalchangini   ichki
organlarini   tashqi   muhitdan   saqlasa,   shilimshiq   modda   terini   qurishdan
saqlaydi.
Ovqat   hazm   qilish   sistemasi   –   uzun   naydan   iborat   bo‘lib,   oldingi
uchida   og‘iz   teshigi   joylashgan.   Og‘izdan- halqum   boshlanadi.   Halqum   –
qizilo‘ngachga , qizilo‘ngach oxiri kengayib   jig‘ildon   hosil qiladi. Bu yerda
oziq   namlanadi   va   yumshaydi.   Oziq   jig‘ildondan   muskulli   “oshqozoncha”
ga tushadi, bu yerda eziladi, bundan so‘ng  ichakka   tushadi, ichakning oxirgi
qism orqa chiqaruv teshigi  anal  bilan tomomlanadi.
Qon   aylanish   sistemasi   –   Y o mg‘ir   chuvalchangi   –   qon   aylanish
sistemasi bo‘lishi bilan yassi va yumaloq chuvalchanglardan farq qiladi. Agar
yomg‘ir   chuvalchangining   ustki   (yelka)   tomoniga   diqqat   bilan   qaralsa   teri
ostiga   uzunasiga   ketgan   ingichka   qizil   naychani   ko‘rish   mumkin.   Bu   y elka
qon   tomirlaridir.   U   hazm   sistemasining   ustida   yotadi   va   butun   gavda
bo‘ylab   cho‘ziladi . S h unday tomir chuvalchang tanasi qorin tomonida ovqat
hazm   qilish   sistemasining   ostida   ham   bor.   Bu   qorin   qon   tomirlaridir.   Bu
tomirlardan qizil rangli suyuqlik – qon  oqadi. Yelka qon tomiridan qorin qon
tomiriga   ichakni   o‘rab   turadigan   halqasimon   qon   tomirlar   o‘tgan.
Halqasimon   qon   tomirlarining   yo‘g‘onroq   va   yirikroqlari   qizilo‘ngach
atrofida bo‘lib, ular  “yurak”  deb ataladi va  urib  turish xususiyatga  ega.
6 Nafas olish sistemasi –   Maxsus nafas olish sistemasi yo‘q teri orqali
nafas   oladi.   S h ilimshiqli   teri   tuproq   ostida   harakatlanish   va   kislorodni
o‘zlashtirishga yordam beradi.
Ayirish   organlari   –   Har   bir   segmentda   bir   juftdan   ochilgan   kiprikli
voronkasimon   nefridiyalardan   iborat   bo‘lib,   ularning   juda   uzun   buklangan
naychalari dissepiment pardalarga yopishib joylashgan. Naychaning uchi esa
pastdagi segment orqali tashqariga ochilgan.
Nerv sistemasi –   bosh segmentida halqumning ustida joylashgan bir
juft halqum usti nerv tuguni  (“bosh miya”)  va o‘zaro bir-biri bilan tutashgan
nerv   tugunidan   va   shu   tugunlardan   ketadigan   nervlardan   iborat.   Qorin
tomonida gavdaning har qaysi bo‘g‘imida bir juftdan nerv tuguni bor.
Ko‘payishi   –   Y o mg‘ir   chuvalchangi   –   germofradit   hayvon.   Uning
ko‘payish   organlari   gavdaning   oldingi   qismiga   joylashgan,   erkaklik   jinsiy
organlarida –  urug‘donda  spermatazoidlar,  urug‘ochilik  jinsiy organlarida –
tuxumdonlarda  tuxum etishadi. 2
Erta   ko‘klamda,   ko‘payish   davri   kelishi   bilan   chuvalchang   belbog‘i
shilimshiq modda ishlab chiqaradi, belbog‘ atrofida shu moddadan  muftacha
hosil   bo‘ladi.   Muskullarning   qisqarishi   tufayli   muftacha   chuvalchang
gavdasining   oldingi   qismida   sirg‘anib   boradi.tuxum   yo‘li   va   urug‘   yo‘li
belbog‘   tashqarisiga   ochilgan   bo‘lib,   belbog‘   ustida   hosil   bo‘lgan   murtacha
ichiga   urug‘   va   tuxum   ho‘jayra   chiqadi.   Muftacha   ichiga   urug‘   va   tuxum
ho‘jayra urug‘lanadi va chuvalchangdan urug‘lab tushgan ichida urug‘langan
tuxum   ho‘jayra   bo‘lgan   muftacha   pillaga   aylanadi.   Y o mg‘ir   chuvalchangi
jinssiz   yo‘l   bilan   ko‘paymaydi.   Ammo   chuvalchangni   ikkiga   bo‘lsak   uning
ayrim qismlari o‘sib, butun organizmga aylanishi mumkin.
2
  O.Mavlonov “Umurtqasizlar zoologiyasi”Toshkent 1998 
7 1.2  Kam tukli  halqali chuvalchanglar(Oligachaeta sinfining) vakillari va
tarqalishi.
                          Kam  tukli  halqali  chuvalchanglar  Yer  yuzida  eng  ko‘p  tarqalgan
bo‘lib,   3000   ga   yaqin   turi   ma’lum.   Bularning   tuproqda   yashaydigan   va
yomg‘ir chuvalchanglar nomi bilan yurgiziladigan turlari mazkur guruhining
ko‘pchiligini tashkil etadi. Mazkur guruh   7-8   oilaga mansub bo‘lib,   200   dan
ortiq turini birlashtiradi.
Limbritsidalar   yoki   haqiqiy   yomg‘ir   chuvalchanglari   oilasi   200   ga   yaqin
turdan   tarkib   topgan.   Bular   o‘rtasida   1-2   mm ,   2-3   sm   li   mayda
chuvalchanglardan tortib  30-50 sm  li katta formalar uchraydi. Ko‘p tarqalgan
30-40   sm   gacha   uzunlikdagi   katta   “qizil   chuvalchang”   (Lumbricus
terresfris)   O‘rta   Osiyo   va   Qozog‘iston   territoriyasida   keng   tarqalgan.   Bu
chuvalchang turli  chirindi  va  tuproq  chirindilari  bilan oziqlanganidan  ichagi
hamma   vaqt   deyarli   “tuproq”   bilan   to‘lgan   bo‘ladi.   U   kechalari   ko‘pincha
tashqariga   tuproq   chiqarib   tashlaydi.   Tuproqning   uski   va   oski   qavatlarini
8 aralashtirib   va   unda   havo   o‘tadigan   g‘ovak   yo‘llar   hosil   etish   bilan   bular
tuproq   hosildorligini   ortdirishda   katta   o‘rin   tutadi.
Dalalardla   ekinzorlar   va   qo‘riq   yaylov   yerlarda   ko‘p   tarqalgan   oqish
chuvalchang   –   allobofora   (Allobophora)   o‘rtacha   15-16   sm     uzunlikda
bo‘lib, nihoyatda ko‘p tarqalgan.   1 m 3  
  tuproqda     400-500   ta va undan ham
ko‘p   bo‘lishi   mumkin.     Qurg‘oqchilikka   chidamli   bu   chuvalchang,   ayniqsa,
tuproq   “hayotida”     katta   ahamiyatga   ega.   Mazkur   oilaga   mansub   va   ko‘p
tarqalgan   gigant   allobofora   (40-50   sm   gacha   bo‘ladi )   va   go‘ng   solingan
y erlarda ko‘plab ko‘payadigan go‘ng chuvalchang   (Eisenia)   lar ham foydali
hisoblanadi. 3
Janubiy   Osiyo,   Avstraliya,   Afrikada   va   boshqa   janubiy   tropik
mamlakatlarda     to‘rtta   oilaga   mansub   1800     turga   yaqin   tuproq   halqali
chuvalchanglari   tarqalgan.   Bularning   ba’zilari   daraxt   qavzagidagi
chirindilarga   yopishib     yashaydi.   Bir   qancha   turlari   kichik   havzalarda
yashashga   moslashgan.   Halqalilarning   shu   xildagi   janubiy   turlari   o‘rtasida
megaskolitsidalar     alohida   o‘rin   tutadi.   Mazkur   oilaning   Avstraliyada
uchraydigan   gigant   vakili   Avstraliya   megoskolitsidasi   2,5   –   3   m   gacha
uzunlikda bo‘lib, uzoqdan ilonga o‘xshab ko‘rinadi. Bu chuvalchanglar ham
er   ostida   yashab,   tashqarida   tuproq   uyumlari   hosil   etadi.   Megaskolitsida
chuvalchanglari   o‘rtasida   tropik   o‘rmon   daraxtlarga   chiqib   yashaydigan
turlari ham uchraydi.
Yomg‘ir   chuvalchanglarning   tuproq   hosil   bo‘lishida   va   tuproq
hosildorligini   ortdirishdagi   ahamiyatini   birinchi   bo‘lib   mashhur   olim   Charlz
Darvin   ko‘p   yillar   mobaynida   tekshirdi.   Darvinning   ko‘rsatishicha
chuvalchanglar   tuproqning   ustki   bilan   ostki   qavatlarini   aralashtira   borib,
undagi   chirindi   va   boshqa   organik   birikmalarning   minerallanishi   (o‘simlik
o‘zlashtiradigan   holga   kelishi)ni   muttasil   ravishda   muvofiqlashtiradi   va
3
  Jon G.Houseman, Digital Zoology, Version 1,0 Student Workbook And, CD-ROM, University of Ottawa, 2000. -
162 pag.
9 tuproqdagi   “yo‘llari”   orqali   undagi   foydali   mikroblarni   ko‘payishi   va
tuproqda   havo   kirib   turishiga   katta   yordam   ko‘rsatadi.   Darvindan   keyingi
tadqiqotlar   bu   fikrlarin   to‘la   to‘g‘ri   ekanligini   tasdiqladi.   Kuzatishlardan
ma’lum   bo‘lishicha   1   ga   y er   maydonida   400-500   mingtadan   to   2   mm
tagacha,   (go‘ng   solingan   y erlarda   esa   7-8   mln   dan   20   mln   tagacha)
chuvalchang   bo‘lishi   aniqlandi.   Ularning   faqat   1   m 2
  y erdagi   uyalari ni ng
uzunligi   1-8   km   gacha   boradi.   Keltirilgan   faktlar   asosida   mazkur
chuvalchanglar   tuproq   hosildorligi   va   shakldorligi   tiklanishida   qanchalik
muhim o‘rin tutganligini tasavvur etish mumkin.
Kam   tukli     haqalilarning   500   dan   ortiqroq   turlari   chuchuk   suv
havzalari – ko‘llar, daryolar, kichik havzalar va sun’iy ko‘l va sholipoyalarda
yashaydigan   formalar   bo‘lib,   eolosomalar,   naydidalar,   qil   qorinlilar,
naychalilar   (tubifitsidalar)   lumbrikulidalar   kabi   oilalardan   tarkib   topgan.
Ba’zi   suv   havzalarida   bularning   tubefikslar   kabi   yirik   yoki   stelariyalar   kabi
mayda turlari nihoyatda ko‘plab uchraydi. Suv tubidagi chirindi va mikroblar
bilan   ovqatlanib   havzalardagi   moddalar   almashinuvi   va   foydali
elementlarning tabiatdagi aylanishida bu chuvalchanglar g‘oyat muhim o‘rin
tutadi.   S h u   bilan   bir   qatorda   bular   baliq   ozig‘i   sifatida   katta   ahamiyatga
molikdir.
1.3 .Ko‘p tukli  halqali chuvalchanglar (Polychaeta) sinfi.
10 Ko‘p   tukli   halqalilar   yoki   polixetalar   –   turli   dengizlarda   nihoyatda
ko‘p   tarqalgan   o‘rtacha   kattalikdagi   chuvalchanglardir.   Bir   qanchalari   erkin
suzib   yurib,   ko‘p   turlari   dengiz   tubida,   ba’zilari   qum   yorib   hayot   kechiradi.
Dengiz   hayotida   g‘oyat   muhim   o‘rin   tutuvchi   mazkur   sinf   5000     ga   yaqin
turni birlashtiradi. 4
Ko‘p   tukli   halqalilar   –   annelidalar   tipining   hamma   asosiy
xususiyatlarini   o‘zlarida   mujassamlashtirgan.   Bularda   gavda-bosh,   tana   va
dum qismga ajralgan; bosh qismida og‘iz oldi va og‘iz segmentlari, palpilar
(kimyoviy   sezuvorganlari),   paypaslagichlar   (teri   sezuv   organlari)   va   ko‘zlar
joylashgan.   Tanasi   juda   ko‘p   bir   xildagi   segmentlardan   tarqalib   topgan.
Ularning ikki yon tomonida tik joylashgan parapodiyalar bo‘lishi, ularda esa
bir   qancha   uzun   qilsimon   o‘simtalar   va   nafas   olish   organi-jabralar
joylashganligi xarakterlidir. Teri – muskul xaltasi ikkilamchi tana bo‘shlig‘i
va  hamma  ichki organlari ayniqsa  nerv  sistemasi yaxshi rivojlangan. Ayrim
jinsli.   Gonadalari   ko‘plarida   hamma   tana   segmentlarida   bo‘ladi.   Traxofora
lichinkasi   orqali   rivojlanadi.   Bir   qancha   turlari   bo‘linish   yo‘li   bilan   ham
ko‘payadi.
Suzib yuruvchi neris (Nereis pelagica) ning tuzilishi va hayoti
Suzib   yuruvchi   neris   –   ko‘p   qilli   halqalilarning   eng   ko‘p   tarqalgan
nerendalar   oilasiga   mansub   bo‘lib,   dengizlarning   sohil   (littoral)   zonasida,
ko‘pincha dengiz tubiga yaqin joylarda suzib yurib hayot kichiradi. Ularning
ko‘p   qilli   halqalilar   uchun   xarakterli   bo‘lgan   hamma   organlari   yaxshi
rivojlangan.
O‘rtacha 8-15 sm uzunlikdagi nerisning bosh qismi tanadan aniq ajralib
turadi.   Bosh   segmenti   –   prostoma   va   og‘iz   oldi   segmenti-peristomalardan
tuzilgan. Bosh segmenitining ustki tomonida 2 juft ko‘z, bir juft palpi va bir
4
  Mavlonov O., Xurramov Sh. Umurtqasizlar zoologiyasi.T., Mehnat, 1998, -438b. 5. Mavlonov O., Xurramov Sh., 
Norboev Z. Umurtqasizlar zoologjyasi.  Т .,
11 juft   kalta   “mo‘ylov”   o‘simtasi   bo‘lib,   og‘iz   oldi   segmentining   qorin
tomonida   og‘iz,   ikki   yon   tomonida   4   juft   uzunroq   paypaslagichlar
joylashgan.
Nerisning   tana   qismi   bir   xildagi   200   tacha   segmentlardan   tuzilgan
bo‘lib,har bir segmentning ikki yon tomonida tanaga nisbatan tik joylashgan
kattagina   paradopodiyalar   joylashgan.   Har   bir   parapodiyada   ustki   (yelka)
tomoniga   yo‘nalgan   orqa   o‘simta   (notopodiya)   va   pastki   qorin   tomon
o‘simtasi   (nevropodiya)   lar   bo‘lib,   bulardan   yon   tomonga   o‘sgan   juda   ko‘p
va   har   xil   yo‘g‘onlikdagi   “qillar”   joylashgan.   Bundan   tashqari
parapodiyaning   ustki   va   ostki   qismida   ancha   uzun   ingichka   (ba’zilari   ayri
shoxlangan) o‘simtalar bo‘ladi; bular jabralar-nafas olish organlaridir. Bir oz
ingichkalashgan   dum   segmentlarining   oxirida,   ko‘pincha,   bir   juft   o‘simta
bo‘lib, anal teshigi qorin tomoniga ochilgan.
Terining   ustki   qismi   qalin   kutukula   bilan   qoplanib   teri   muskul   xaltasi
yaxshi   rivojlangan.   Epiteliyasidagi   pigment   ho‘jayralari   nerislar   (va   boshqa
ko‘p   qillilar)   ning   tanasini   yashil,   sarg‘ish,   qizg‘ish   va   boshqa   ranglarda
bo‘lishini   muvofiqlashtiradi.   To‘rt   qator   cho‘ziq   muskullari   yaxshi   taraqqiy
etgan.   Har   bir   segmentning   ikkilamchi   tana   bo‘shlig‘i   dissepiment   pardalari
bilan ajralib turadi.
Hazm   organlarining   tuzilishida   katta   halqum,   oshqozoning   ostki
qismidan   ajralib,   pastga   yo‘nalgan   bir   juft   ko‘richak   o‘simtalarning   bo‘lishi
harakterlider.   Qon   aylanish   sistemasi   ichak   ustida   va   ichak   ostida   (qorin
tomonda)   joylashgan   katta   tomirlar   va   ularni   tutashtiruvchi   ichak   atrofidagi
6-7 ta halqa tomirlardan tarkib topgan.
Ayirish   organlari     -   yaxshi   taraqqiy   etgan   metanefridiya
“voronka”laridan   iborat   bo‘lib   har   bir   naychalari   pastdagi   segment   orqali
tashqariga   ochilgan.   Nerv   sistemasi-   nerislarda   sezuv   organlari   yuqori
darajada   rivojlanganligi   sababli   bosh   yoki   halqum   usti   nerv   tuguni   (“bosh
12 miya”) halqum osti nerv tuguni va qorin nerv zanjirini yaxshi taraqqiy etgan.
Masalan: nerislarda ko‘zlar ma’lum darajada umurtqalilarning ko‘z tuzilishini
eslatadi.   H i d   va   teri   sezuv   organlari   ham   yaxshi   rivojlangan.   Ba’zilarida
bulardan   tashqari   muvozanat   organi-statotsitlar   yoki   to‘lqin   sezuv
(“eshituv”)  organi ham bo‘ladi. 
Jinsiy   sistemasi   -   nerislar   ayrim   jinsli.   Gonada   (tuxumdon   yoki
urug‘don)lari segmentlarida va tana bo‘shlig‘ining ichki devorida joylashgan.
Yetilgan   jinsiy   hujayralar   terini   teshib   suvga   chiqib   otalanadi   (bir   qancha
ko‘p  qillilarda  jinsiy   mahsulot  metanefridiya   voronkalari   orqali   chiqariladi).
Suzib   yuruvchi   neris   suv   o‘tlari   jumladan   “dengiz   karami”   va   boshqalar
bilan ovqatlanadi.
Rivojlanishi -   Otalangan tuxum spiral maydalanish orqali meroblastlar
hosil   etib,   blastula   va   gastrula   davrlarini   o‘tib   rivojlanadi.   Gastrula   davrida
ko‘p   qillilar   uchun   juda   xarakterli   kiprikli   troxofora     lichinkasi   etishadi.
Troxofora   halqali   chuvalchanglarga   o‘xshamaydi.   Bu   mayda   lichinka
tanasining   ustki   qismi   ikki   qator   –   og‘iz   usti   va   og‘iz     osti   kiprik   halqalari
bilan     o‘ralgan.   Tananing   ustida   bir   tutam   –   ancha   uzun   “sulton
kiprikchilari”   bo‘ladi.   Oldingi   (qorin)   tomonidagi   og‘iz   qisqa   ichak   bilan
tutashib,   u orqa tomonga   anal teshigi orqali ochilgan. Ularda birlamchi tana
bo‘shlig‘i, bir juft yoki bitta protonefridiya tipidagi ayirish naychalari bo‘ladi.
(Mazkur   belgildar   ularni   kiprikli   yassi   chuvalchanglar   –   turbellariyalarga
juda   yaqinlashtiradi.)   Shu   xildagi   troxoforalar   ma’lum   muddat   suzib   yurib
hayot kechiradi va rivojlanib voyaga etadi. 
Ba’zi   ko‘p   qillilarda   troxofora   lichinkalari   sal   boshqacharoq   (masalan
kam kiprikli yoki bir necha – yon o‘simtali va b.lar) bo‘lishi mumkin. Lekin
hammasida  yu qorida ko‘rsatilgan asosiy xususiyatlar saqlanadi.
Troxoforaning   so‘nggi   rivojlanishi   pastki   qismidan   bo‘g‘imlar   hosil
qilishdan boshlanadi. Ba’zan   5 - 7        yoki     10 – 15     ta segment etishib ichak
13 va   boshqa   ichki   organlar   shu   tomonga   yo‘nalgan   holda   o‘sadi.   Mazkur
rivojlanishda   ichakning   ikki   yon   tomonida   mezoderma   qavati     -   solitlar   va
ularning ichki qismida, har bir segmentda alohida ikkilamchi tana   bo‘shlig‘i
– selomlar paydo bo‘ladi. S h uning uchun ham ikkilamchi tana bo‘shlig‘ining
ichki   devori   –   mezodermal   hujayralar   –   seloteliyalar   bilan   qoplangan.
Mezoderma   va   ikkilamchi   tana   bo‘shlig‘i   paydo   bo‘lishi   bilan   qon   aylanish
sistemasi,   metanefridiya   (ayirish   organlar),  jinsiy   organlar,   parapodiyalar   va
boshqa organlar rivojlanadi. Dastlab   5 – 6     yoki   10 – 15   segmentli bu yosh
chuvalchang   davrini   “nektoxeta”   deb   nomlangan.   Ko‘pincha   uning   har   bir
segmenti atrofida kiprikchalari bo‘ladi.
Troxofora   va   nektoxetalar   suv   o‘tlari   yoki   mayda   hayvonlar   bilan
oziqlanadi. Aksari ularning so‘nggi rivojlanishi dengiz tubida sodir bo‘ladi.
14 II.Bob.Halqali chuvalchanglar tipi tuzilishi,xilma-xilligi, tabiat va inson
hayotidagi ahamiyati
2.1  . Ko‘p qillilarning tuzilishi va hayotidagi ba’zi xususiyatlar
Dengiz   va   okeanda   suzib   yurib   hayot   kechiruvchi   ko‘p   qilli
halqalilarning   turlari   juda   ko‘p.   Bular   nerieda,   alsionida   va     tomopterida
oilalariga  mansub  chuvalchanglardir. Ularning bir qancha turlari dengizning
sohil   doirasidan  uzoq     joylarda,  ochiq   dengiz  va  okeanlarda   ko‘p  tarqalgan.
Ba’zan   okean   oqimi   (golfstetrim   va   boshqa   oqimlar)   ularni   juda   keng
tarqalishiga   sabab   bo‘ladi.   Bularning   hammasida   parapodiyalar   va   ulardagi
katta-kichik  qil-  tikanchalar  uzun  va  yaxshi  rivojlangan.  C h uvalchang  mana
shu   harakatchan   organlari   yordamida   va   butun   gavdasini   chaqqon   egib
harakatlantirib erkin suzadi. 
Bu   guruh   halqalilar   o‘rtasida   yuqorida   ko‘rib   o‘tilgan   o‘simlikxo‘r
nerislar va juda xilma-xil tuzilgan yirik yirtqich turlar uchraydi. Yirtqichlari
mayda   hayvonlar,   boshqa   chuvalchanglar,   hatto,   baliq   chavoqlari   bilan
oziqlanadi. 5
  Ko‘p qillilarning nerisda, afrodita, amfinomida va boshqa oilalarining
ko‘pchiligi dengiz tubida o‘rmalab yashovchilar guruhini tashkil etadi. Bular
nihoyatda   ko‘p   va   xilma-xil   bo‘lib,   ko‘pchiligida   parapodiyalar   yaxshi
rivojlanmagan.   Bular   dengiz   tubidagi   chirindi   va   mikroblar   yoki   o‘simlik
mahsuloti,   bir   qanchasi   esa   yirtqichlik   bilan   hayot   kechiradi.   Masalan
“dengiz   sichqoni”         degan   afroditalar   turli   chuvalchanglar,   mollyuskalar,
k o vakichaklilar bilan oziqlanadi.
Qumyorarlar   (arinikola)   deb   nomlanuvchi   hamda   boshqa   bir   necha
oilaga   mansub   halqalilar   sohil   doirasida   –   dengiz   tubida   qum   va   balchiq
5
  Mavlonov O., Xurramov Sh., Eshova X. Umurtqasizlar zoologiyasi.  Т ., “0 ‘zbekiston milliy ensiklopediyasi, 2006.
- 464 b.7. Dadaev.S, Safarov.K umurtqasizlar zoologiyasi. 2019-yil.
15 ichida   uya   yasab   yashashga   moslashgan.   Bu   ancha   yirik   ( 20   sm   atrofida)
chuvalchangning   bosh   tomoni   yo‘g‘onlashib,   parapodiyalarining
kichrayganligi, boshdagi sezuv organlarining yo‘qolganligi xarakterlidir. Ular
hazm   qilish   organlari   orqali   qum   va   baliqni   o‘tkazib,   undagi   chirindi,
mikroblar va o‘simlik qoldiqlari bilan oziqlanadi. 
Bulutlar,   qorinli   poliplar   (marjonlar)   va   turli   koloniyalarining
oraliqlarida   halqali   chuvalchanglar   (silidalar   oilasi   va   boshqalar)   ham   ko‘p
yashaydi.   Bu   ko‘pincha   mayda   va   rangdor   halqalilar,   ko‘pincha   gidroid
poliplar   va   mayda   hayvonlar   bilan   oziqlanadi.   Bularning   bir   necha   turlari
bulutlarning   tanasiga   kirib   yoki   “bo‘shab   qolgan”   mollyuska   chig‘anoqlari
ichiga kirib yashashga moslashgan.
Naychalarning   ichida   yashovchi   halqalilar.   Xetoptridalar,   sabellida
va   serpulidalar   oilalariga   mansub   bu   chuvalchanglar   o‘z   tanasi   atrofida
naycha   hosil   qilib,   shu   naycha   ichida   hayot   kichiradi.   Naycha
chuvalchanglarning maxsus bezlari faoliyati natijasida hosil bo‘lgan organik
modda,   ohak   yoki   aralash   dengiz   tubidagi   qum   zarrachalari   va   chig‘anoq
parchalari   kabi   moddalardan   foydalandi.naycha   ichida   yashovchi
chuvalchanglarning   bosh   qismida   juda   ko‘p   popuksimon   paypaslagichlar   va
jabra   o‘simtalari   hosil   bo‘lib,   bular   nafas   olish,   suvni   yangilash,   oziq   olish
kabi   vazifalarni   o‘taydi.   Qisqargan   parapodiyalar   esa   naycha   devoriga
mahkam yopishishga xizmat qiladi. Bular suv tubidagi o‘simlik yoki hayvon
qoldig‘i va chirindilar, ba’zilari esa mayda hayvonlar bilan oziqlanadi.
Naychalar ba’zi turlariga to‘g‘ri, egilgan va boshqa shakllarda bo‘ladi.
Naycha-himoya vazifasini o‘taydi.
Ko‘p   qilli   halqalilarning   bir   qancha   turlari   bo‘linib   ko‘payadi.
Sillidalar   oilasiga   kiruvchi   halqalilar   kurtaklanib   ham   ko‘payadi.   Yetishgan
kurtagi   ajralib,   voyaga   etadi.   Mirionidalar   oilasiga   mansub   chuvalchanglar
16 dum   tomonida   tomonida   bir   qancha   bir-biriga     tutashgan   kurtaklarni   olib
yuradi.
Dengiz   tubida   o‘rmalab   yashovchi   halqalilarning   bir   qancha   turlarida
bo‘linib   ko‘payish- epitokiya   hodisasi   mavjud.   Ulug‘   okeanning   ba’zi
orollari sohillarida yashovchi pallolo nomli ancha yirik chuvalchang har yili
oktyabrda tanasining pastki (gonadalari va jinsiy mahsuloti bo‘lgan) qismini
ajratib   yuboradi.   40   sm   gacha   uzunlikdagi   epitok   deb   ataluvchi   bu   qismida
paraportiya   va   qillari   uzun   bo‘lib,   suzishga   moslashgan;   unda   tuxum   yoki
spermalar etiladi. S h u xildagi epitoklar oydin kechalarda millionlab     dengiz
betiga   ko‘tarilib,   jinsiy   ko‘payadi   va   shundan   so‘ngra   o‘ladi.   Ularning
mahalliy aholi ovlab ovqatga ishlatadi. Paloloning dengiz tubida qolgan bosh
tomoni –  atok qismi   esa hayoti va bo‘linib ko‘payishini davom etiradi.
Atlantik   okeani   va   dengizlarida   yashovchi   boshqa   palolo   (Eunice
fucata) esa shu zailda iyulda ko‘payadi. Oq dengiz tubida yashovchi bir xid
neris (N. virens) ham pastki  jinsiy  epitok qismini ajratib ko‘payadi.
Dengiz halqali chuvalchanglari  dengizdagi turli hayvonlar va xususan
baliqlar   hayotida   g‘oyat   katta   ahamiyatga   molikdir.   Shuning   uchun   ham
akademik A. L. Zenkevich rahbarligidagi Rus zoologlari Kaspiy dengizidagi
baliq   ozuqasini   ko‘paytirish   maqsadi   bilan   neris   chuvalchanglarini   shu
dengizda   iqlimlashtirdilar.   Okean   va   dengizlarning   deyarli     hamma
biotoplarini egallagan juda ko‘p tur va xilma-xil formalardan tashkil topgan
halqalilar   aksari   nihoyatda   ko‘plab   ko‘payish   xususiyatiga   ega   (Barensev
dengizida yashovchi   sars   maldaniyasi   degan tur   1m 2
  joyda   90   mingtagacha
ko‘payadi). 6
2.2   Sodda halqali chuvalchanglar.
6
  . A.R.Qo‘shoqov, M.M.Qurbonova Paleontologiya  Toshkent “Go To Print” 2020
17 Birlamchi   halqalilar   –   eng   sodda   tuzilgan,   mayda   (2-3   mm   dan   2-3
sm   gacha)   chuvalchanglar   bo‘lib,   hamma   turlari   dengizning   sayoz   sohil
doirasida,   turli   o‘simlik   yoki   o‘troq   mayda   hayvonlarning   oraliqlarida
o‘rmalab yurib hayot kechiradi. Bularni n g mayda formalarida segmentlar  7-8
tadan kattalarida esa   15-20   tadan oshmaydi. Hamma turlarida asosiy harakat
organlari-tana   atrofidagi   bir   necha   qator   kipriklar   hisoblanib,   ba’zi
avlodlarida   kichkina   parapodiyalar   bo‘lishi   xarakatlidir.     Yirikroq
avlodlarining   bosh   qismida   bir   juft   paypaslagichlar     bo‘ladi.   Ko‘pchilik
turlarida segmentlar ichki – dissepiment pardalar bilan ajralgan; qon aylanish
sistemasi metanefridiyalar  tipidagi ayirish  organlari  rivojlangan.  Nafas olish
organlari yo‘q. Teri orqali nafas oladi. Ayirish jinsli, troxofora lichinka bilan
rivojlanadi.
Protodrilus   (Protodrilus)   sodda   halqalilarning   yirikroq   turlaridan   2-3
sm   uzunlikdagi   bu   chuvalchang   Qora   dengizining   Qrim   soxillarida,   sayoz
joylarda  ko‘p uchraydi.  Protodrilusning  tanasi  bosh,   20-30   tacha segmentlar
va   dum   qismidan   tuzilgan.   Boshchasida   ancha   uzun   paypaslagichlari
joylashgan. Bu teri va hid sezish organi. Ko‘zi yo‘q uning o‘rnida muvozanat
organi bo‘lib, boshning qorin tomonida og‘iz joylashgan. Dum tomonda anal
teshigi   bor.   Terisining   usti,   segmentlarning   oralig‘i   mayda   kipriklar   bilan
qoplangan.   Qorin   tomoni   bo‘ylab   o‘tgan   tarnovsimon   botiqliqning   ichida
ham   kiprikchalar   joylashagan.   Bular   hammasi   o‘rmalab   harakat   etishga
yordam beradi.
Protodrilusning   teri   –   muskul   xaltasida   4   qator   cho‘ziq   muskullar   va
qiyasiga   joylashgan.   Ikkilamchi   tana   bo‘shlig‘i,   qon   aylanish   sistemasi
rivojlangan.   Nerv   sistemasi   bir   juft   xalqum   usti   nerv   bo‘g‘inlari   (“bosh
miya”)  va u bilan komissura orliq tutashgan halqum osti nerv bo‘g‘inlaridan
ham qorin nerv zanjiridan tuzilgan. 
18 Jinsiy   mahsuloti   oxirgi   segmentlarda   etiladi.   Protodriluslar   bir   nechta
otalangan   tuxumlarini   maxsus   pillaning   ichiga   qo‘yadi.   Pillada
tuxumrivojlanib,   ni h oyatda   mayda   troxofor   lichinkasiga   aylangach,   suvga
tarqaladi. Ularning troxoforlarida daslab   1-2   keyinchalik esa bir necha qator
ko‘ndalang joylashgan kipriklar etishib, erkin harakat qiladi va bir oziqlanib
o‘sadi.   Bu   oziqlanishda   troxoforadagi   katta-voronkasimon   “lablar”
yordamida beradi.
   Protodriluslardan boshqa ko‘pchilik mayda sodda halqalilar dngiz sohil
doirasida qum ichida kechiradi. Nerillidalar oilasiga mansub turlaridan bittasi
S h veysariyaning g‘or suvlarida topilgan.
Sodda   halqalilar   ko‘p   qilli   chuvalchanglarning   kelib   chiqishini
o‘rganishda katta nazariy ahamiyatga ega.
2.3  Zuluklar (Hirudinea) sinfi vakillari va tarqalishi.
Zuluklar halqali chuvalchanglar tipigning o‘ziga belgilariga ega bo‘lgan
avlodlaridan.   Qon   so‘rib   yoki   mayda   hayvonlar   bilan   ovqatlanadi.   Ularda
halqalilarning   bir   qancha   asosiy   xarakatli   belgilari   –   ichki   segmentlar,
metanefridiyalar, bosh nerv guguni va qorin nerv zanjiri, yaxshi rivojlangan
qon   aylanish   sistemasi   va   boshqalar   saqlangan.   Shu   bilan   birga   qadimgi
(qisman   hozirgi)   avlodlarining   qon   yoki   tana   syuqligini   so‘rib   –
ektoparazitlik   bilan   hayot   kichirishga   layoqatlanishi   natijasida,   ma’lum
darajada o‘zgarib boshqacha xususiyatlar hosil etgan. Yirtqich formalari ham
bor.
Chunonchi,   bularda   boshqa   hayvon   tanasiga   yopishadigan   ikkita   so‘rg‘ich
hosil   bo‘lib,   tashqi   segmentlari   yo‘qolgan   yoki   ozaygan;   gavdasi
yassilashgan,   teri   –   muskul   xaltasida   muskullar   eng   kuchli   rivojlanib,
ikkilamchi   tana   bo‘shlig‘i     mezenxema   ho‘jayralari   bilan   qoplangan   va   shu
19 munosabat   bilan   qon   aylanish   sistemasi   va   metanefridiyalar   tuzilishida   bir
qancha   o‘zgarishlar   vujudga   kelgan.   Shular   bilan   birga   ular   uchun   maxsus
sezuv   organlari-kuzlarning     bo‘lishi   hazm   organlarining   kuchli
rivojlanganligi,   ichidagi   katta   yon   o‘simtalar   paydo   bo‘lganligi,   ikki   jinsli
organlari   yaxshi   rivojlanganligi   va   pilla   qo‘yib,   lichinkasiz   taraqqiy   etishi
xarakatlidir. 
Zuluklar   bir   qancha   organlarining   tuzilishi,   jumladan   bir   necha   avlodlarida
qilsimon   o‘simtalarning   saqlanganligi   va   boshqa   belgilari   qtlsimon
o‘simtalarning   saqlanganligi   va   boshqa   belgilari   bilan   oz   qilli   halqali
chuvalchanglarga   ko‘p   jihatdan   yaqinlashadi.   Hozirgi   vaqtda   zuluklarning
400 ga yaqin   turi mavjud; ularning ko‘pchiligi ko‘llar kichik suv havzalari,
daryolar qisman dengizlarda yashaydi.
Hozirgi   zoologiya   sistemasiga   ko‘ra   zuluklar   sinfi   qadimgi   zuluklar
(Archihirudinea) va  haqiqiy zuluklar  (Euhirudinea) kichik (kenja) sinflardan
tarkib   topgan.   Q u yida   O‘zbekistonda   ko‘p   tarqalgan   so‘nggi   sinf
vakillarining tuzilishi ko‘rib o‘tiladi. 7
Meditsina zulugi (Hirudo medicinalis) ning tuzilishi va hayoti
Meditsina   zulugi   ba’zi   sayozroq   ko‘llar,   kattoroq   havza   va   botqoqliklarda
ko‘p   uchraydi.   8-15   sm   uzunlikdagi   bu   chuvalchangning   ancha
yo‘g‘onlashgan   ko‘kimtir-yashil   tanasining   esa   bundan   2-3   marta   kattaroq
anal   so‘rg‘ichi   joylashgan.   Bular   hayvon   tanasiga   yopishishga   va
harakatlanishga   yordam   beradi.   Bosh   tomoni   ingichkalashgan,   dum   tomoni
yo‘g‘onroq  bo‘lib,  tanasi   juda  ko‘p   mayda  “halqalar”   hosil   qiladi.   Lekin   bu
soxta halqalardir. Aslida zulukning haqiqiy-ichki segmentlari  33 ta bo‘lib, bu
son ko‘pchilik zuluklar uchun xarakterlidir.
7
  Шарова И.Х. Зоология беспозвоночних. М:,”Владос”, 2002.-590 с.
20 Zulukning shilimshiqli yashil tusli terisida jigarrang qoramtir chiziqlar bilan
birga  orqasida  sarg‘ish   yoki  qizg‘ish   yo‘li  “guldor”  shakllar  ravshan  ko‘zga
tashlanadi.   Bosh   tomonida   har   xil   kattalikdagi   10   ta   ko‘zchalar   joylashgan
(bular shunday qaraganda ko‘rinmaydi). Terining ustki yupqa kutikula bilan
qoplangan   bo‘lib,   uning   ostidagi   epiteliya   oralig‘ida   shilimshiq   modda
ajratuvchi bezlar ko‘p. Epiteliyaning ostiga halqali va cho‘ziq muskullarning
tolalari   tutashgan.   Zuluklarda   qorin-orqa   yo‘nalishidagi   va   qiya   joylashgan
muskul tolalari kuchli taraqqiy etgan. Bular hammasi zulukning suvda tez va
chaqqon harakatlanishini muvofiqlashtiradi. 
Og‘iz   so‘rg‘ichining   ostidagi   voronkasimon   botiqlikda   og‘iz,   dum
so‘rg‘ichining   ustida   esa   anal   teshigi   joylashgan.   Hazm   va   boshqa   ichki
organlari parenxema tipidagi ho‘jayralarning oralig‘ida joylashgan.
Hazm organlari.   Og‘iz so‘rg‘ichining ostidagi og‘izoldi botiqligi devorida 3
ta   bir-biriga   qarama-qarshi   joylashgan   yassi   yarimshar   shaklidagi   organi-
jag‘larining   bo‘lishi   xarakterlidir.   Qattiq     va   muskulli   jag‘larining   ustki
qirrasida o‘tkir-arrasimon tishchalar bor. Zuluk birorta sut emizuvchi hayvon
yoki odam terisiga yopishgan vaqtda mazkur jag‘lar arraga o‘xshab ishlandi
va   terisida   uchta   kesik   hosil   qilgach,   u   qon   so‘rishga   o‘tadi.   Og‘iz-katta
muskulli   halqumga   ochilgan.   Halqum   devoridagi   bezlardan   hosil   bo‘luvchi
girudin   moddasi   qonni   ivib   qolishdan   saqlab,   so‘rishni   muvofiqlashtiradi.
Oshqozoni   juda   katta   va   u   12-13   ta   yon   o‘simtalar   hosil   qiladi.   Eng   uzun
oxirgi   yon   o‘simtalar   ichakning   ikki   yon   o‘simtalar   ichakning   ikki   yon
tomonida   joylashgan.   Oshqozonining   bu   o‘simtalarda   zapas   qon   ivimagan
holda uzoq vaqt saqlanadi. Dum tomonida joylashgan kaltagina ichak bir oz
yo‘g‘onlashgan,   u   orqa   ichak   va   anal   teshigi   orqali   tashqariga   ochilgan.
So‘rib olingan qon ichakda hazm bo‘ladi.
Qon   aylanish   sistemasi .   Qon   tomirlari   yo‘qolib   ikkilamchi   tana
bo‘shlig‘ining   qoldig‘i-lakunlar   qon   tomirlari   siqatida   xizmat   qiladi.   Katta
21 tomir   (lakun)lar   to‘rtta   bo‘lib,   orqada,   qorin   tarafda   va   ikki   yon   tomonda
joylashgan.   Selom   bo‘shlig‘ining     suyuqlig‘i   bilan   aralashgan   qon   mazkur
lakunlar va ularninng bir-biriga tutashtirgan mayda tomirlarda harakat etiladi.
Maxsus nafas olish organlari bo‘lmagani uchun qon teridan o‘tgan kislorodni
va hazm bo‘lgan oziqni tarqatishga xizmat qiladi.
Ayirish   organlari   17   juft   metanefridiylardan   tuzilgan.   Tana   bo‘shlig‘i
bo‘lmaganligi   uchun   bularning   voronkasimon   qismi   yopiq   (osti   o‘ralgan)   –
pufaksimon shaklda. Ayirish naychalarining har biri pastda kengayib, siydik
pufakchalari   hosil   qiladi.   Bularining   har   biri   alohida   tashqariga   ochilgan.
Zuluklar   ikki   jinsli   10-12   juft   urug‘donlari   ikkita   uzun   urug‘   yo‘liga
tutashgan. Ikkita urug‘ yo‘lining har biri oldingi tomondagi buklang a n urug‘
qopchiqlariga   ochiladi   (bularda   sperma   saqlanadi).   Naychasimon   urug‘
qopchiqlariga o‘z navbatida urug‘ chiqarish kanaliga, ular esa bitta-muskulli
qo‘shilish   organiga   tutashgan.   Bu   organ   qo‘shilish     vaqtida   tashqariga
qayrilib   chiqadi.   Tuxumdonlari   bir   juft.   Kalta   tuxum   yo‘li   bitta   tuxum
chiqarish naychasi orqali   qinga   ochilgan. Qin teshigi tananing oldingi-qorin
tomonida,   qo‘shilish   organining   pastrog‘ida   joylashgan.   Bularda   ham   jinsiy
yo‘llarga   yaqin,   tananing   oldingi   qismida   “kamar   segmentlari”   bo‘lishi
harakterlidir.   Bular   ham   “kamar”   vositasida     pilla   yasab   o‘z   tuxumini   pilla
ichiga qo‘yishadi.
Nerv   sistemasi   “bosh   miya”   (halqum   usti   nerv   tugunlari),   u   bilan
komissuralar   orqali   tutashgan   halqum   osti   nerv   tugunlari   va   qorin   nerv
zanjiridan tarkib topgan. Qorin nerv zanjiri bir nechta bir-biri bilan tutashgan
tugun   (gangliya)   lar   shaklida   tuzilgan   bo‘lib,   qoirn   tomonidagi   lakun
bo‘shlig‘ida   joylashgan.   Terisida   juda   ko‘p   mayda   sezuv   bo‘rtmalari
joylashgan   bo‘lib,   bular   terisi   sezuv   va   hid   sezuv   vazifalarini   bajaradi.
Bundan tashqari boshning ustki tomonida 4-5 juft mayda ko‘zchalar bo‘ladi.
22 Ko‘payishi va rivojlanishi.   Zuluklar, jumladan meditsina zulugi ham jinsiy
yo‘l   bilan   ko‘payadi.   Ichdan   otalanadi,   almashinib   urchiydi.   Ko‘payish
vaqtida kattalashgan “kamar” qismidagi bezlar ajratgan suyuqlik qotib, qalin-
xitin   qobiqli   kattagina   (2   sm   li)   “pilla”   hosil   qiladi.   Otalangan   tuxumlarini
oziqni   suyuqligi   bilan   shu   xildagi   “pilla”   ning   ichiga   qo‘yadi.   Zuluklar   o‘z
pillasini suv havzalari atrofidagi zax tuproq oralig‘iga, ba’zan er pilladan 5-
10   tagacha   yosh   zuluk   etishib,   suvga   tarqaladi   va   2-3   yilda   voyaga   etadi.
Umuman zuluklar 15-20 yilgacha umr ko‘radi. 8
Exiuridalar (Echiuroidea) sinfi
Exuridalar   dengiz   va   okeanlarning   tubida,   sohil   doirasidan   tortib
okeanning   katta   chuqurliklari   –   abissal   zonasida   qum   va   baliq   yorib   hayot
kechiruvchi   chuvalchanglardir.   Bularning   tashqi   ko‘rinishi   yuqorida   ko‘rib
o‘tilgan halqalilarga o‘xshamaydi. Tanasi qopchiqsimon, bosh tomonda uzun
xartumchasi   bor.   Tanasida   segmentlar   saqlanmagan,   ikkilamchi   tana-selom
bo‘shlig‘i   umumiy   ichki   bo‘shliqni   tashkil   etadi.   Lekin,   exiuridalarning
hamma avlodlarida teri qilchalarining  oz  bo‘lsada, mavjudligi, bir necha juft
nefridiya “voronkacha” larining bo‘lishi, qon aylanish sistemasining tuzilishi
va   xususan   troxofora   lichinkalari   shaklida   rivojlanishi   bularning   halqalilar
avlodi ekanligini dalolat beradi.
Exiuridalarning   20-30sm   gacha   kattalikdagi   qopchiqsimon   tanasi
hamma vaqt deyarli qum yoki balchiqli dengiz tubida maxsus “joy”ga botgan
holda   joylashib   ko‘pincha   kam   harakat   bo‘ladi.   Tananing   bosh   tomonidagi
uzun “xartum” o‘simtasi esa juda harakatchan; bu exiuridaning oziq oluvchi
va   nafas   oluvchi   organidir.   Bonsila   viridis   degan   turda   1   m   uzunligidagi
8
  Эдвард Э.Рупперт, Ричард С. Фокс, Роберт Д. Барнс, “Зоологии беспозвоночных функциональные и 
эволюционные аспекты”, седьмое издание, М:, Издательский центр -Академия- 2008. 1870 стр.
23 xartumning   uchi   ayri-ikkiga   ajralgan   bo‘lsa,   exiurus,   talassema   kabi
avlodlarida xartum kalta, ba’zilarida bu organ bo‘lmaydi.
Xartumning ichki (qorin) tomoni ariqchalik, u mayda kiprikchalar bilan
qoplangan,   uning   pastki   qismi   og‘izga   tutashgan.   Exiuridaning   qoirn
tomonida   “bosh”dan   pastigacha   cho‘zilgan   ariqcha   chizig‘iga   qarab,   qorin
tomonini aniqlash oson. Shu tomonda og‘izga yaqin qorin qilchalari va jinsiy
yo‘llarining   teshikchalari   joylashgan.   Tananing   nastki   qismida   anal   teshigi,
uning atrofida-anal qilchalari  bor.
Exiuridalarining   teri-muskul   xaltasi   sirtqi   kutikula,   epiteliya   qavati,
halqali va cho‘ziq muskullar ham ichki seloteliya hujayra qavatlaridan tarkib
topgan.   Bundan   boshqa   ularda   ko‘ndalang-qiya   muskullar   ham     bo‘ladi.
Ikkilamchi   tana   bo‘shlig‘i   bitta   katta   selomdan   iborat   bo‘lib,   u   maxsus   tana
suyuqligi   bilan   to‘lgan.   Mazkur   bo‘shliqning   oldingi   qismida   bir-ikki   juft
nefridiya   voronkachalari   bor;   ular   jinsiy   mahsulotni   chiqarishga   xizmat
qiladi.   
24 Xulosa
Halqali   chuvalchanglar   tipi   sistematikasini   o’rganar   ekanmiz   .  Bu   tipning
barcha   sinflari   vakillarining   tuzilishi   ,yashash   tarzi,   tarqalgan   hududlari
inson   va   tabiatdagi   ahamiyati   haqida   to’liq   ma’lumotga   ega   bo’lib
boraveramiz   .   Bu   tip   vakillari   nihoyatda   xilma-xil   va   keng   tarqalgan.Biz
asosan   maktab   darsliklarida   kam   tukli   halqali   chuvalchanglar   sinfiga
mansub   yom’g’ir   chuvalchangi   haqida   o’rganganmiz   va   u   haqda   qisman
bo’lsada   ma’lumotga   egamiz.   Lekin   bundan   tashqari   mimglab   hayvonlar
bor   va   biz   ular   haqida   hali   bilmaymiz.   Ushbu   kurs   ishi   davomida   biz
halqali chuvalchanglar tipiga chuqurroq yondoshdik.Halqali chuvalchaglar
barcha   sinflariga   mansub   vakillari   bilan   tanishdik   .Ular   haqida   ma’lumot
to’pladik.   Amaliy   ahamiyati   borasida   esa   olimlar   olib   brogan   tadqiqot
namulari   ,ilmiy   maqolalar   bilan   tanishdik.   Hammamizga   ma’lumki
yomg’ir   chuvalchangi   yer   unumdorligini   oshiradi   .   Bundan   tashqari   yer
unumdorligini   oshirishda   ,   gumus   olishda   foydalaniladigan   Kaliforniya
chuvalchangi   ham   bugungi   kunda   kata   ahamiyatga   ega.Zuluklar   sinfi
vakillari   asosan   tibbiyot   sohasida   keng   qo’llaniladi.   Bularga   meditsina
zulugini misol qilishimiz mumkin . Ular   og’iz so’rg’ichlari qon so’rishga
moslashgan   .Zuluklar   sutemizuvchilar   va   odam   qonini   so’rib   yirtqichlik
bilan hayot kechiradi.Zuluklar sinfiga kiruvchi    Hirudo medicinalis yagona
shifobaxsh   tur   hisoblanadi.Dorivor   zulukning   sifobaxsh   ta’siri   uning
so’lagiga asoslagan –unda bioaktiv moddalar mavjud.Asosiy tarkibiy qism
girudin   moddasi   va   u   qon   ivishini   oldini   oladi.   Girudin   va   so’lakning
boshqa   bioaktiv   tarkibiy   qismlari   bakteritsid(pathogen   mikroblarni
o’ldiradi),  shuningdek bakteriyalar  ko’payishi  va rivojlanishini  oldini
olish kabi ta’sirlarga ega.Shu sababli bugungi kunda tibbiyot sohasida
zuluklar   ahamiyati   katta   .   Halqali   chuvalchanglar   tipi   to’g’risidagi
qadimgi ma’lumotlar va ular ustida ishlagan olimlar haqida ma’lumotlarga
25 keladigan   bo’lsak.Halqali   chuvalchanglar   o‘rtasida   eng   qadimgilari
birlamchi halqalilar (Archiannelidae) ekanligi ularning morfologik tuzilishi
va   boshqa   xususiyalaridan   ravshandir.   Ko‘p   qilli   halqali   chuvalchanglar
(Polychaeta)   mazkur sinfining avlodlaridan rivojlangan (yoki shular bilan
bir vaqtda, bir xildagi daslabki avloddan paydo bo‘lgan) va hozirgi davrda
nihoyatda xilma-xil ravshda dengiz layoqatlashgan va shu munosabat bilan
juda   ko‘p   turlar   hosil   qila   olgan   sinfdir.   Ayni   vaqtda   ko‘p   qillilar-
halqalilarga xos bo‘lgan eng xarakterli va qadimgi tuzilish  xususiyatlarini
saqlab   qolgan   guruhdir.   Yaqinda   fanga   ma’lum   bo‘lgan   paleozoy   erasida
yashagan   ko‘p   qillilarning   qazilma   qoldiqlarining   tuzilishi   ham   mazkur
fikrni to‘la tasdiqlaydi.
Oz   qilli   halqalilar   (oligjchaeta)   ning   ko‘p   qillilarning     avlodlaridan   kelib
chiqqanligi   ham   ravshandir.   Mazkur   ikki   sinf   turlari   tuzilishini   qiyosiy
o‘rganish,   hamda   ozqillilarning   daslabki   rivojlanishida   troxoforasimon
davrning mavjudligi, bu fikriga dalil bo‘la oladi.
O‘tgan   asrning   o‘rtalarida   mashhur   rus   tabiyotshunosi   A.   F.   Mid   dendorf
tomonidan   topilgan   va   keyinchalik   Grube   va   N.   A.   Livanov   tomonidan
tekshirilgan   qadimgi   yoki   qilli   zuluklar-umuman   zuluklarni   oz   qilli
halqalilarning   avlodlaridan   kelib   chiqqanligi   to‘g‘risidagi   nazariyani   isbot
etishga   yordam   berdi.   Bundan   tashqari   zuluklar   bilan   oz   qillilar   tuzilishi   va
rivojlanishini qiyosiy o‘rganish mazkur fikrni shubhasiz tasdiqlaydi.
Exiuridalarning   sirtqi   va   anatomik   tuzilishi   ko‘p   jihatdan   halqali
chuvalchanglarga o‘xshamaydi. Chunki, ular million yillar davomida qum va
baliq   yorib   yashashga   layoqatlanish   evolyutsiyasi   natijasida   kuchli   darajada
o‘zgarib,   segmentlar   tuzilishi   –   metamerlik   xususiyatlarini   yo‘qotgan,
soddalashgan sinfdir. Shunday bo‘lsa ham ularda halqalilarga xos bir qancha
organlar   sistemasining   saqlanganligi,   xususan   mazkur   sinf   uchun   eng
xarakterli   bo‘lgan   tarxofora   lichinkasi   shaklida   rivojlanishi   va   shuningdek,
26 lichinka   taraqqiyoti   davrida   dastlabki   segmentlarning   hosil   bo‘lishi
exiuridalarni   halqalilarga   mansub   ekanligini   yaqqol   ko‘rsatadi.   Aftidan,
exiuridalar  dastlabki  halqalilarning  eng  qadimgi  avlodlaridan  paydo  bo‘lgan
va   faqat  ma’lum  hayot   sharoitiga   layoqatlanish  tufayli  ko‘p  turlar   hosil   qila
olmagan guruhdir.
Umuman   halqali   chuvalchanglarning   qanday   dastlabki   formalaridan   paydo
bo‘lishi   masalasi,   professor   S.V.   Averensev   va   V.F.   Natalilar   ta’kidlagani
kabi, hozirgacha aniqlangan emasdir. Bu sohada bayon etilgan bir necha xil
faraziyalar   mazkur   masalani   ravshan   hal   etib   bera   olmaydi.   Umurtqasizlar
filogeniyasi masalasi bilan ko‘p shug‘ullangan Rus zoologi S. V. Averensav,
E.  Meyer  va  A.  Langlarning  faraziyalariga  yondashadi.Mashhur  rus zoologi
V.N.   Beklemishevning   fikricha   annelidalarning   paydo   bo‘lishi   masalasi   –
umuman   tananing   segmentlardan   tarkib   topishi   (metameriya   tuzilishi)   ning
paydo   bo‘lishi   masalasi   bilan   bog‘liqdir.   Metamer   tuzilishning   qaysi
dastlabki   guruhda   va   qaysi   yo‘l   bilan   paydo   bo‘lganligi   hozirgacha   ravshan
hal etilgan emas.
27 Foydalanilgan adabiyotlar
1.S.Dadayev,O.Mavlonov “zoologiya” Toshkent 2008 46-50 betlar.
2.O.Mavlonov “Umurtqasizlar zoologiyasi”Toshkent 1998 
3. Jon G.Houseman, Digital Zoology, Version 1,0 Student Workbook And, CD-
ROM, University of Ottawa, 2000. -162 pag.
4.  Mavlonov O., Xurramov Sh. Umurtqasizlar zoologiyasi.T., Mehnat, 1998, -
438b. 5. Mavlonov O., Xurramov Sh., Norboev Z. Umurtqasizlar zoologjyasi.  Т .,
“0‘zbekiston”, 2002. -462 b.
6.   Mavlonov   O.,   Xurramov   Sh.,   Eshova   X.   Umurtqasizlar   zoologiyasi.   Т .,   “0
‘zbekiston   milliy   ensiklopediyasi,   2006.   -   464   b.7.   Dadaev.S,   Safarov.K
umurtqasizlar zoologiyasi. 2019-yil.
7. Mavlonov  О ., Saparov  К ., Toshmanov N. ZOOLOGIYA (umurtqasiz 
hayvonlar) / darslik /  Т .: “NAVRO‘Z”, 2018. - 402 b.
8. . A.R.Qo‘shoqov, M.M.Qurbonova Paleontologiya  Toshkent “Go To Print” 
2020
9. Шарова И.Х. Зоология беспозвоночних. М:,”Владос”, 2002.-590 с.
10.   Эдвард   Э.Руперт,   Ричард   С.   Фокс,   Роберт   Д.   Барнс,   “Зоологии
беспозвоночных   функциональные   и   эволюционные   аспекты”,   седьмое
издание, М:, Издательский центр -Академия- 2008.  1870  стр .
Qo‘shimcha adabiyotlar.
12.Mavlonov O., Najimova S., Nishanbaeva M. Zoologiyani o'qitish metodlari va 
texnologiyalari. T.,”0 ‘zbekiston milliy ensiklopediyasi”, 2005.-160,b.
13. Mavlonov O. Zoologiya.  Т ., “0 ‘zbekiston milliy ensiklopediyasi”, 2006. -320 
b.
14. Mavlonov O., Azimov J. Zoologiya.T., 0 ‘zbekiston milliy ensiklopediyasi, 
2009,- 320 b.
15. Mavlonov O. Biologiya (botanika, zoologiya, odam va uning salomatligi, 
umimiiy biologiya). 0 ‘quv qoilanma. T. “Nihol” nashriyoti, 2008 -512 b.
Internet manbalari.
www.arxiv.uz
www.aim.uz
www.fayllar.uz
www.twripx.uz
www.5baho.uz
28

O‘zbekistonda tarqalgan halqali chuvalchanglar xilma-xilligi, ularning tuzilishi, tarqalishi, biologik xususiyatlari va amaliy ahamiyati

MUNDARIJA:

Kirish………………………………………………………………………..2

I.BOB.Halqali chuvalchanglar( Annelida) tipi sistematikasi……………4

1.1  Kam tukli halqali chuvalchanglar. (Oligachaeta) sinfi………………….4

1.2 Kam tukli halqali chuvalchanglar(Oligachaeta sinfining) vakillari va tarqalishi………………………………………………………………….......7

1.3.Ko‘p tukli halqali chuvalchanglar (Polychaeta) sinfi…………………..10

II.BOB. Halqali chuvalchanglar tipi tuzilishi,xilma-xilligi, tabiat va inson hayotidagi ahamiyati………………………………………………………14

2.1 . Ko‘p qillilarning tuzilishi va hayotidagi ba’zi xususiyatlar………...…14

2.2  Sodda halqali chuvalchanglar………………….……………………….17

2.3 Zuluklar (Hirudinea) sinfi vakillari va tarqalishi…………….…….……18

Xulosa………………………………………………………………………24

Foydalanilgan adabiyotlar ……………………………………………….27