Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 25000UZS
Размер 94.1KB
Покупки 1
Дата загрузки 02 Декабрь 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Islombek

Дата регистрации 17 Февраль 2024

64 Продаж

Qadimgi Farg'ona tarixi

Купить
                                                Mundarija
Kirish  ……………………………………………………………………… 2-3 
I – BOB. Qadimgi Farg’ona vodiysi tarixi manbalarda.
1.1  Tarixiy manbalarda Farg’ona toponimi…………………………………4-13
1.2  Xitoy  manbalarida  Farg‘ona  haqidagi  ilk  ma’lumotlar ……………..14-17
II – BOB. Qadimda Farg’onda Dovon davlati.
2.1  Dovon davlatining tashkil topishi………………………..……………..18-23   
2.2  Dovon davlatining boshqaruv tizimi va xo’jalik hayoti………………..24-30
III. Xulosa  …………………………………………………………………….31
IV. Foydalanilgan adabiyotlar  ………………………………………………32
1 Kirish.
              Mavzuning   dolzarbligi.   Farg‘ona     vodiysi     Markaziy     Osiyo     tarixi     va
madaniyatida     doimo     muhim     rol     o‘ynagan.   Bugungi     kunda     tarixiy     meros,
tarixiy  xotiraning  qayta  tiklanishi  nafaqat  O‘zbekiston Respublikasi  rahbariyati
va    tarixchilarining    shu     bilan     birga    keng    jamoatchilikning    diqqat    e’tiborida
bo‘lib     kelmoqda.   Bu     esa,   O‘zbekiston     Respublikasi     Birinchi     Prezidenti     I.A.
Karimov     tomonidan     bir     necha     marta     ta’kidlangan     va     O‘zbekiston
Respublikasi  Vazirlar  Mahkamasining  maxsus  qarorlari  bilan  belgilanishi  tarix
fani     oldiga     katta     mas’uliyatni     yuklaydi 1
.   Mustaqillik     yillarida     O‘zbekiston
olimlarining     samarali     tadqiqotlari     natijasida     milliy     tariximizning     ilgari
noma’lum     bo‘lgan     sahifalari     ochildi,   tarixiy     o‘tmishimizning     ko‘p     jihatlari
kashf  etildi. Tarixiy  haqiqatni  tiklash  jarayonida  zamonaviy  yondashuvni  talab
qiladigan     dolzarb     muammolar     mavjud     bo‘lib,     tarixiy     o‘tmishizning     ko‘p
jihatlari     kashf     etildi.   Tarixiy     haqiqatni     tiklash     jarayonida     zamonaviy
yondashuvni  talab  qiladigan  dolzarb  muammolar  mavjud. Mustaqillik  yillarida
Qadimgi  Farg‘ona  tarixiga  oid  shu  qadar  ko‘plab  manbalar  tarjimasi  amalga
oshirildi,   tarixiy   –   ilmiy,     ilmiy   –   ommabop     adabiyotlar     yaratildiki,     bu     ularni
tarixshunoslik     nuqtai     nazaridan     tizimlashtirish,     ilmiy     tahlil     etish,     yutuq     va
kamchiliklarini  aniqlash  zarurligini  ko‘rsatadi. Bu  esa  zamonaviy  tarix  uchun
dolzarb  hisoblanadi.
Mavzuning     maqsad     va     vazifalari:   O‘zbekiston     mustaqilligi     yillarida
Qadimgi     Farg‘ona     tarixiga     oid     amalga     oshirilgan     ilmiy     tadqiqotlarni
tarixshunoslik    doirasida    ularning    yo‘nalishlari     va    mohiyatini     tahlil    etishdan
iborat. Shunga  ko‘ra,  ishda  quyidagi  vazifalar  amalga  oshiriladi:
- Mustaqillik     yillarida     olimlar     tomonidan     tarjimasi     amalga     oshirilgan
Qadimgi     Farg‘ona     tarixi     davri     yozma     manbalarini       o‘rganish,     tahlil
etish,  ularning  ahamiyatini  ko‘rsatish;
1
 Каримов И.А. Тарихий хотирасиз келажак йўқ. – Тошкент: Шарқ, 1998. – Б. 5
2 - Mavzuga     tegishli     bo‘lgan     turli     soha     vakillari     tadqiqotlarini
umumlashtirish,  tizimga  solish  va  ahamiyatini  ko‘rsatish;
- Qadimgi     Farg‘ona     ijtimoiy   –   siyosiy     faoliyatiga     oid     ilmiy
adabiyotlarning  tarixshunoslik  tahlilini  amalga  oshirdilar. 
Mavzuning       ob’ekti     va     predmeti:     Mustaqillik     yillarida
Qadimgi     Farg‘ona     tarixiga     oid     amalga     oshirilgan     tadqiqotlar,
manbashunos     tadqiqotchilarning     mustaqillik     yillaridagi     ilmiy
izlanishlarda  qayd  etgan  fikrlar,  qarashlar,  yondashuvlar. 
Kurs     ishining     tuzilishi:     Kirish,     ikkita
bob,  to‘rtta  reja,  xulosa  va  foydalanilgan  adabiyotlar. 
3 I – BOB. Qadimgi Farg’ona vodiysi tarixi manbalarda.
1.1  Tarixiy manbalarda Farg’ona toponimi
            Farg‘ona  vodiysi  tog‘risidagi  ma’lumotlar  qadimiy  Xitoy  solnomalarida
eramizning     II     asri     oxiridan     boshlab     keltiriladi,   O‘rta     asrlarda     esa     u
Movarounnahrning     yetakchi   o‘lkalaridan     biri     hisoblangan.   Farg‘ona     so‘zining
kelib   chiqishi    to‘g‘risida   turli   xil   fikrlar    mavjud   bo‘lib, olimlar    “Farg‘ona”
so‘zining     bundan     12     asr     ilgari     sug‘d     yozuvlarida     “Parg‘ana”,     “Prag‘ana”
shakllarida    yozilganligini     hamda    hind  –  sanskrit     tilida     “kichik    viloyat”;   fors
tillarida  “tog‘  oralig‘idagi  vodiy”,  “atrofi  berk  soylik”  degan  ma’nolarga  ega
bo‘lganini     ta’kidlaydilar.   Farg‘ona     (1907-yilgacha     -   Yangi     Marg‘ilon;   1907-
1924-yillarda     Skobelev,   mahaliy     talaffuzda   –   Iskobil     deb     atalgan.   Podsho
Rossiyaning     O‘rta     Osiyoni     bosib     olishda     va     keyingi     yillarda     ko‘plab
qirg‘inbarotlar     uyushtirgan     generali     M.D.   Skobelev     nomiga     qo‘yilgan)   –
Farg‘ona  viloyatining  ma’muriy, iqtisodiy  va  madaniy  markazi, respublikaning
yirik   shaharlaridan   biri. Farg‘ona   o‘zining   go‘zal   landshaftlari bilan   mashhur
bo‘lgan  olis  shahar 2
.              Miloddan avvalgi III ming yillikda ibtidoiy   jamoa
tuzimi     munosabatining     parchalanishi     boshlanganida,   Farg‘ona     vodiysida
birinchi   qishloq   xo‘jaligi   aholi   punktlari   paydo   bo‘ldi   ( Chust, So‘x, Quva ).
Miloddan     avvalgi     III   –   II     ming     yillikning     boshida     yirik     aholi     punktlarida
qal’alarni  yaratish  jarayoni, ya’ni  fortifkatsiya  boshlanishi  va  aholi  punktlarini
mustahkam    shaharlarga    aylantirish    jarayoni    sodir    bo‘ldi. Farg‘ona   vodiysida
o‘sha  davrga  mansub  ko‘plab  yodgorliklar  saqlanib  qolgan.
Miloddan avvalgi 329 – yilda Iskandar Zulqarnayn
(Aleksandr   Makedonskiy)     qo‘shinlari   O‘rta   Osiyoga   hujum   qiladi     hamda
Farg‘ona     vodiysini     egallashga     harakat     qiladi 3
.   Hozirgi     So‘g‘d     viloyatining
Xo‘jand     shahri     hududida     eronliklar     va     So‘g‘dliklar     o‘rtasida     jang     bo‘ib
2
  Литвинский Б.А. Курганы и курумы Западной Ферганы. М., 1972. - C .42.
3
 Хўжаев А. Фарғона тарихига оид маълумотлар (Қадимий ва илк ўрта аср Хитой манбаларидан таржималар 
ва уларга шарҳлар). Фарғона, 2013. - B .28.
4 o‘tadi. Ushbu jangda eronliklarni Farg‘ona vodiysiga  o‘tmasligi  muqarrar  bo‘lib,
ular     o‘zining     sharqdagi     eng     oxirgi     qal’asini     shu     yerda     qurdilar.   Bu   qal’a
Kiresxata   nomi   bilan   tarixdan   ma’lum. Keyinroq   uning   o‘rnida   Aleksandriya
Esxata  qad  ko‘tardi. Taajubki, yunonlar  ham  Farg‘onaga  kirolmagan  edi.
Arxeologiya   qazilmalari   natijalariga   ko‘ra,
miloddan  avvalgi  VII – IV  asrlarda  Farg‘ona  uchun  uch  turdagi  turar – joylar
aniqlangan.   Qishloq     xo‘jaligi     ekinlari     maydoni,   shahar     tashqi     va     ichki
devorlari,   ark   –   qal   ‘asi     hamda     yaxshi     mustahkamlangan     mudofaa     devorlari
bo‘lgan  ( masalan, Farg‘ona  davlatining  qadimiy  poytaxti  Ershi, Qubo ). O‘sha
paytda   shaharlar    parallel    bir    necha    qator    devorlar    bilan   ham    o‘ralib, katta
maydonlarni     egallagan.   Ular     aholi     yashaydigan,   savdo     va     hunarmandchilik
qiladigan   joy   hamda   yirik   binolardan   holi, asosan, chorva   hayvonlari   saqlab
turadigan  hududdan  iborat  edi.  Eramizdan     avvalgi
II – I  asrarda  Farg‘ona  vodiysi  qisman  Yunon – Baqtriya  ta’siridagi  mustaqil
davlat  edi. Katta  Farg‘ona  kanali  qurilishi  davrida  ( 1939 – yil )  olib  borilgan
qazish     ishlari     davomida     Baqtriya     mis     tangasi     topilgan     bo‘lib,   u   Farg‘onani
Yunon   –   Baqtriya     va     Parfiya     bilan     aloqalaridan     dalolat     beradi.   Miloddan
avvalgi  III  asrda  Farg‘ona  vodiysi  hududida  sodir  bo‘lgan  voqealar  haqidagi
ma’lumotlar     juda     kam.   Yunon   –   Baqtriya     shohligining     qulashi     oqibatida
Markaziy  Osiyo  hududida  yangi  davlat  tuzilmalari  paydo  bo‘ldi. Ular  orasida
“ Dovon “  Farg‘ona  nomi  ostida  paydo  bo‘adi. Manbalarga,  asosan, Dovonning
aholisi     60   000     oilalaridan     iborat,   300     ming     jon,   60   000     nafar     mohir
qurollangan     otliq     jangchilardan     iborat     bo‘lgan.   O‘sha     davrda     Farg‘ona
vodiysida   70   dan   ortiq   shaharlar   mavjud   edi. Qadimgi   yodgorliklar   bizning
davrimizning   era   boshlariga   mansub   manzilgohlarning   ko‘pligi    bilan   ajralib
turadi.  Farg‘ona     vodiysidagi     “Munchoqtepa”,   “Mug‘   qal’a”,
“Teshiktepa”,   “Simtepa”,   “Kalamushtepa”,     “Zangushtepa”   va   boshqa   joylar
yaxshi     o‘rganilgan.   Ilk     O‘rta     asrlarda     shaharlar     sifatida     O‘zgan,   Quva,
Axsikent, Haqqulobod, Mingtepa  va  boshqa  shaharlani  ko‘rsatish  mumkin. Ular
orasida     qal’a     va     ibodatxona     ham     uchraydi.   Ijtimoiy   tizimdagi   o‘zgarishlar
5 jamiyatning  tabaqalanishi  bilan  izohlanadi. Katta  Farg‘ona  kanali  terassasidagi
arxeologik     qazishmalar     shuni     ko‘rsatadiki,   Farg‘onadagi     eng     yirik     va     eng
muhim  kanallar  izlari  eramizning  birinchi  asrlariga  to‘g‘ri  keladi. Eramizning
VI  asrlarda  Farg‘ona  vodiysida  turkiylashish  jarayoni  kuchaydi. Milodning  V
asrning   o‘rtalariga   kelib, yarim – ko‘chmanchi   Eftalitlar   davlatining   Markaziy
Osiyo   hududida   takomillashishi    yakunlandi. Bu   davrdagi    qishloqlarda   Ark –
hukmdorning     qarorgohi     va     turar   –   joy     va     savdo   –   sotiq     hunarmandchilik
binolari  bo‘lgan  shahar – Shahristondan  iborat  bo‘ldi.
IV   –   VII     asralarda     Koson,   Quva,   Ershi     shaharlari     vodiyning     harbiy   –
siyosiy, iqtisodiy   markazi  – Axsikent    bilan   bemalol   raqobatlasha   olardi. Ular
orasida   eng   rivojlangan   shahar   Quva   shahri   bo‘lib, u ko‘p   madaniy   qatlamli
qadimiy  qal’a  ustida  ko‘tilgan. Quvada  arxeologlar  VI – VII  asrlardagi  turar –
joy     binolari     va     Budda     ibodatxonasi     qoldiqlarini     topishgan.   Qazishmalarda
tangalar, jang  va  mehnat  qurollari, zargarlik  buyumlari, temir, bronza  va  sopol
buyumlari  topilgan. Budda  ibodatxonasida  qadimgi  Farg‘ona  me’morchiligidagi
uchta   san’at  – rassomchilik, haykaltaroshlik   va   o‘ziga   xos   qurilish   usulining
sintezini     ko‘rish     mumkin.   Bu     yerda     topilgan     haykal     qismlari     va     devoriy
tasvirlarning     qoldiqlari     bilan     uyg‘unlashib     ketgan.   Ushbu     noyob     topilma
aholining    mafkuraviy   qarashlari    va   Farg‘ona     badiiy    madaniyatining    yuksak
holatda  ekanligini  ko‘rsatib  beradi 4
. 
Ilk  o‘rta  asrlarda  Quva  shahrida  shishasozlik  rivojlangan  bo‘lib, topilgan
namunalar   mamlakatimizning   ko‘plab   muzeylarida   saqlanmoqda.  Shuningdek,
Quva     shahri     buyuk     astronom     Ahmad     al   –   Farg‘oniyning     vatani     bo‘lib,
Yevropada     “Alfraganus”     nomi     bilan     mashhur     bo‘lgan.   Buyuk     alloma
tomonidan  Misrning  Nil  daryosi  satxini  o‘lchovchi  inshoot  qurdirilgan. Uning
sharafiga  oydagi  kratelar  nomi  berilgan. Eramizning  VII – VIII  asrlarda  yangi
bosqinchi     arablar     Markaziy     Osiyo     chegaralariga     kirib,   bu     yerda     qisman
joylashdi.   Yangi     din,   hayot     tarziga,   moddiy   –   ma’naviy     madaniyatga,   shu
4
  Горбунова Н.Г. Поселения Ферганы первых веков нашей эры (Некоторые итоги исследования) // СА. № 3.
1977.  C .23.
6 jumladan, memorchilikka  kuchli  ta’sir  o‘tkazdi. Farg‘onaliklar  o‘z  mamlakatini
arablardan   himoya   qilib, 715 – yilda   Arab   xalifaligining   noibi   Qutayba   Ibn
Muslimga    qarshi    qo‘zg‘alon   ko‘tarildi. Mazkur    qo‘zg‘alonda   Farg‘ona    noibi
vafot  etdi  va  dafn  qilindi.  Hozirgi   kunga     qadar     uning     qabri
Jalolquduq     (Andijon     viloyati)     tumanida     mahalliy     aholi     tomonidan
ko‘rsatimoqda. Farg‘ona  vodiysi   aholisi  dastlab   Islomni   tan   olmadilar  va  bir
necha   marta   Arab   noiblarini   quvib   chiqardilar   va   o‘z   mustaqilligini   saqlab
qoldi.   Arablar     bir     necha     bor     o‘z     qo‘shinlarini     Farg‘onaga     jo‘natdilar
(Qutaybadan  keyin  724 - yilda Musulmon  ibn  Abu  Said, 738 – yilda Nasr  ibn
Sayyor,   775   -   yilda   Ahmad     ibn     Assad   ).   Lekin,   keyinchalik     Farg‘ona
vodiysidagi     turkiy     va     forsiy     xalqlarning     ijtimoiy   –   ma’naviy     hayotining
ajralmas     qismiga     aylandi.   Farg‘ona     vodiysining     butun     hududida     ko‘tarilgan
tepaliklarning     aksariyati     V  –   VII     asrning     o‘rta     feodalizmi     binolarini     saqlab
kelmoqda. 
Farg‘ona     vodiysi     Somoniylar     davlatining     bir     qismi     bo‘lib,   ushbu
imperiyaning     markazi     Buxoro     edi.   Ayni     paytda     bu     yerda     sug‘oriladigan
dehqonchilik     keng     taraqqiy     etmoqda,   bug‘doy,   anor,   uzum,   paxta     va     boshqa
yuqori   darajadagi   irrigatsiya   tarmog‘i takomillashib, turli   hunarmandchilik   va
qurilish   san’atiga   erishilmoqda. Shaharlarda   savdo – sanoat    hududlari   maxsus
devonlar     bilan     o‘rgangan     olim     Makdisning     yozishicha,   “Farg‘ona     vodiysi
aholisi  qirqta  yirik  shaharchalar   bo‘linib  ularning  barchasida  Jome’  masjidlar
mavjud   edi”. Bu   ko‘rsatma   arxeologik   ma’lumotlar   bilan   tasdiqlanadi, chunki
ko‘plab     tepaliklar     va     turar   –   joylar     haligacha     saqlanib     qolgan.   O‘rta     asr
Farg‘ona   vodiysi    shaharlari    orqali    IX   asrlarda   savdo   yo‘llari    o‘tgan. Ya’ni
vodiyning     tekisligida     joylashgan     aholi     yashash     maskanlari     orqali     sharqdan
Janubiy  Farg‘onadan  o‘tib, Quva  orqali  O‘shga, undan  Qoshg‘arga  yo‘l  olgan.
Farg‘ona  viloyatining  zich  aholisi  O‘rta  Osiyoning  boshqa  hududlarida
bo‘lgani     kabi,   yo‘l     bo‘yidagi     karvonsaroylar     tarmog‘ini     ham     talab     qilmadi.
Ularning     karvonsaroy     vazifasini     shahar     va     qishloqlar     bajargan   .   Ammo     bu
bilan,   Farg‘ona     vodiysida     karvonsaroylar     mavjud     bo‘lmagan     fikr     ham
7 noto‘g‘ri     bo‘ladi.   Chunki     hozirgi     kunga     qadar     yirik     karvonsaroylar     bino   –
inshootlari     va     qoldiqlari     saqlanib     qolgan.   Keyinchalik     Farg‘ona     Markziy
Osiyo  tarixida  yangi  ahamiyat  kasb  etdi. Agar  Somoniylar  davrida  u  iqtisodiy
va  madaniy  hayotda  o‘z  rolini  ma’qullagan  bo‘lsa, unda  Qoraxoniylar  davrida
(   X   –   XII     asrlar   )     muhim     siyosiy     markaz     bo‘lib     xizmat     qilgan.   O‘zgan
Farg‘ona     poytaxti     sifatida     o‘z     o‘rnini     saqlab     qoldi     va     ehtimol
mustahkamlashdi. Bu  tarixiy  ma’lumotlar , shuningdek, arxitektura  yodgorliklari
bilan     tasdiqlangan.   Ushbu     davr     me’morchilikning     saqlanib     qolgan
yodgorliklari   –   O‘zgan     majmuasi     (   1152,   1187     va     XII     asr     minoralari,
maqbaralari )  va  Safedbulon  qishlog‘idagi  Qirg‘iziston  Respublikasi  Jalolobod
viloyati     hududida     joylashgan     Shoh     Fozil     maqbarasi     me’moriy
kompozitsiyalarni   shakllantirish   va   Qoraxoniylar   davrining   badiiy – dekorativ
san’atini  rivojlantirish  jaroyanini  yaqqol  kuzatib  borish  imkonini  beradi.
Keyinchalik   Farg‘ona   vodiysida   Qoraxoniylar   hukmronligidan
Xorazmshohlar  imperiyasi  tarkibiga  qo‘shib  olindi. Farg‘ona  va  uning  qo‘shni
viloyatlarining   mazkur   davrga   oid   manbalar   kam   o‘rganilgan. O‘rta   Osiyoga
mo‘g‘ullar     bosqini     davomida     Farg‘ona     vodiysida     “Dovon”,   “Farg‘ona
ixshidligi”,  “So‘g‘d”,  “Turk    hoqonligi”,   “Qoraxoniylar”  davrida    qurilgan    bino,
ibodatxona,   bozor,   madrasa     va     masjidlar,   yirik     kutubxonalar     vayron     qilindi.
Aholining     ziyoli     qatlam     vakillar     Chingizxon     bosqini     yetib     bormagan
hududlarga     ko‘chib     ketishga     majbur   bo‘ldi.   Farg‘onadagi     qurilish     faoliyati
to‘xtatildi, shuning   uchun   bu   davrga   oid   sanoqli    me’morchilik   yodgorliklari
saqlanib  qolingan. Amir     Temur     Farg‘onani     o‘z     imperiyasiga     qo‘shib
oladi,   dastlab     o‘z     noibi     sifatida     Mironshohni     tayinladi,   Mironshohdan
Zahiriddin   Muhammad   Boburga   qadar   to‘rt   avlod   temuriyzodalar   boshqardi.
Umarshayh   va   Bobur    Mirzo     davrida   Farg‘ona    yana   mustaqil    ulus     sifatida
yuksaldi  va  taraqqiy  etdi. Bu  borada  1494 – 1504 – yillarda  hukmronlik  qilgan
Zahiriddin     Muhammad     Bobur     “Boburnoma”     asarida     Farg‘ona     vodiysining
shahar     va     qishloqlarini     ta’riflagan.   Uning     eslatmalaridan     o‘sha     davrdagi
shaharlar,   saroylar,   shahar     atrofidagi     binolar     va     bog‘lar,   davr     madaniyati
8 haqida     ma’lumot     olishimiz     mumkin.   “Eng     yirik     shaharlar   –   Boburning
ta’kidlashicha, Andijon, O‘sh, Marg‘ilon, Isfara, Xo‘jand, kichikroq   shaharchalar
sifatida     Koson,   Quva,   So‘x     va     Hushyorni     sanab     o‘tgan     edi”.   Vodiyning
shimolida     u     “Andijondan     keyin     Farg‘ona     shahrining     boshqa     shaharlaridan
kattaroq  Koson  va  Ahsikent”  ni  eslatib  o‘tadi. Hozirgi  kunda  Osh, Jalolobod,
Andijon, Namangan, Farg‘ona   viloyatlarida   Boburmirzo   “Bobur   uy – muzeyi”,
yozgi     “Bobur   Mirzo”   qarorgohi,   “Bozor     maydon”     dam     olish     uyi     saqlanib
qolgan.  XVI
asrda  Markaziy  Osiyoda Shayboniylar  sulolasi o‘rnatilib, ular  Buxoroni  poytaxt
qilib, uning  tarkibiga  Farg‘ona  vodiysini  qo‘shib  oldilar. Bu  davrda  Farg‘ona
qurilishida   binolar   hajmi   biroz   qisqarib, bezaklari   soddalshtirild 5
i. Ustalarning
me’moriy     ijodkorligi,   asosan,   qurilish     materiallari     va     texnikasini     mukammal
bilish     uchun     katta     ixtirochilik     ko‘rsatgan     binolarning     tonozi     qatlamlarida
konstruktiv  shakllarni  yanada  rivojlantirishga  qaratilgan  edi. Shu  payt  Qo‘qon
yaqinida     saqlanib     qolgan     “Bastombuva”,   “podsho     Pirim’     ikki     kamerali
monumental     maqbaralar     yaratilgan     edi.   Bugungi   kungacha     saqlanib     qolgan
XVI – XVII   asr   yodgorliklari. Farg‘ona   qurilish   san’ati   shayboniy davlatining
uzoq     chekkasida     bo‘lgan     davrda     ham     yo‘q     bo‘lib     ketmadi.   1710   –   yilda
Shayboniylar  zaiflashganidan so‘ng  Farg‘ona  vodiysi  hududida  Qo‘qon  xonligi
paydo  bo‘ldi.  Qo‘qon
xonlari  Farg‘ona  dehqonlari, hunarmandlari  va  savdogarlar  joylashgan  qal’alar
va     shaharlar     qurilishi     bilan     o‘z     davlatlari     sarhadlarini     mustahkamlashdi 6
.
Qo‘qon     xonligida     hukmronligi     davrida     parchalanib     ketgan     hududni     yagona
davlatga     birlashtirish     tendensiyasi     kuzatildi.   Amir     Olimxon     (   1798   –   1809   –
yil   )     davrida     Xonlikda     davlat     va     jamiyat     vazifalari     juda     aniq     belgilab
beriladi, u   nafaqat    Farg‘ona   vodiysini    hukmronligi    ostida    birlashishga,  balki
Toshkent,   Sirdaryo,   hozirgi     So‘g‘d,   Chimkent     va     tog‘li     Badaxshonga     qadar
bo‘lgan     yerlarni   ham     Qo‘qonga     bo‘ysundirishga     muvaffaq     bo‘ldi.   Qo‘qon
hukmdorlari   poytaxtda   va   boshqa   yirik   shaharlarda   boy   dekorativ   qoplamali
5
 Аҳмедов А. Аҳмад ал-Фарғоний. – Тошкент: Ўзбекистон миллий энциклопедияси, 1998.  B .124.
6
 Анарбаев А. Ахсикат – столица древний Ферганы. – Ташкент: Тафаккур, 2013.  C .57.
9 mukammal   binolar   qurilish   ishlarini   olib   borishdi. Bunga   Qo‘qon   shahridagi
Xudoyorxon     o‘rdasi,   Andijon,   Namangan,   Shahrixondagi     madrasalari     misol
bo‘la   oladi. XIX – asrning   60 – yillarida   O‘rta   Osiyoni   Rossiya   tomon   bosib
olish  boshlandi  va  1876 -  yilda  Farg‘ona  vodiysi  hududida  Chor  Rossiyaning
protektorati     o‘rnatildi.   Qo‘qon     xonligi     shaharlari     bu     davrda     eski     feodal
qiyofasini    saqlab   qolishdi. Markaz   odatda   bozor   maydoni   ( chorsu )   bo‘lib,
undan     radiuslar     bo‘ylab     asosiy     ko‘chalarni     tarkil   etgan.   Ular     orasida
“Turkiston   muxtoriyati”   fojeasi    ( 1917-  1918- yil )   ga   guvoh   bo‘lgan   son –
sanoqsiz     hiyobonlar     va     yer     to‘ladagi     o‘liklarning     labirinti     hozirgi     kunga
qadar  topilmoqda. 
Shahar     tashqarisida     bog‘lar     va     uzumzorlar     bor     edi.   Qo‘qon     va
Andijondagi     to‘rtdan     daha,   har     birida     o‘z     ma’muriy     shaxslari   –   bitta     qozi
( sudya ), bir  mingboshi  ( ming  kishi)  bor  edi. Daha  mahallalarga  bo‘lingan –
mahallaguzar, uning   boshida   mahalla   oqsoqollari    turgan   edi. Shaharning   har
bir  choragida  masjid  bor  edi. Farg‘ona  vodiysida  ko‘plab  masjid  va  imoratlar
saqlanib     qolgan,   bu     davrda     o‘ziga     xos     tartib     va     noyob     bo‘yalgan     shiftlar
( Namangan  tumanidagi  sirli  masjidi, Shahrixon  “Pansot”, Qo‘qondagi  “Jome”
masjidi, Quvadagi  Zayniddin  boy  uyi  va  boshqalar ) mavjud.
Qo‘qon     xonligining     bozor     va     savdo     aylanmasi     O‘rta     Osiyoda
Buxorodan     keyin     ikkinchi     o‘rinni     egallagan     edi,   bozor     hajmi     va     savdo
aylanmasi  jihatidan  taraqqiy  etgan  davlatga  aylandi. Qo‘qon  xonligi  va  Chor
Rossiyasi   Farg‘ona   general   gubernatorligi   davrida   ham   savdo   burjuaziyaning
qatlami     sezilarli     darajada     o‘sib,   o‘rta    va     yirik    kapitalistlarga    yuzaga     keldi.
Savdogarlar     bank,   idoralar,   do‘konlar,   ishlab     chiqarish     korxonasi,   omborlar
qurishdi,   o‘zlari     uchun     yangi     uylar     qurishdi,   shuningdek,   masjid     va
madrasalarni     qurish     yoki     qayta     qurishni     moliyalashtirdilar.   “Oq     poshsho”
davrida   oddiy   kichik   loy   ishlamali, “feym”, yoki   xom   binolar   o‘rniga   temir
tomlari     bilan     pishgan     g‘ishtdan     katta     imoratlar     solina     boshlandi.   Endilikda
binolar   tez – tez   ikki   qavatli, sirlangan   derazalar, Ovrupa   shaklidagi   eshiklar,
metal     va     quyma     qismlari     bilan,   tashqi     qaragan     jabhalar     jihozlangan     holda
10 qurila     boshladi.   Aksariyat     loyihalar     mahalliy     va     tajribali     rus     va     Ovrupa
me’mor – muhandislari  tomonidan  ishlab  chiqilgan. Misol  uchun, A. Markevich,
G. M. Svarichevskiy, V.S. Galinselma  nom  va  boshqalar  bu  asosan  savdogarlar
tomonidan     joylashtirilgan     shaharlarning     Markaziy     qismini     sezilarli     darajada
o‘zgartirdi.   Shu   nuqtai   nazardan,   zamonaviy   uslubda     qurilgan     capitalist
sanoatchiliklarining     mustahkam     binolari     saqlanib     qolgan     Qo‘qon     shahrining
rivojlanishi  bilan  ajralib  turadi.  Qo‘qon     shahri
markazida  “ Rus – Osiyo  banki “  ( hozirgi  Agrobank ), P. X. Vadyayevning  uyi
(   hozirgi     Qo‘qon     shahri     hokimligi   ),  R.   T.  Potelyaxov     uyi     (   hozirgi     Qo‘qon
Aloqa     bo‘limi   ),   A.   Simxayevning     uyi     (   Neftgaz     kolleji   ),   ukase   m.
Simxayevning  uyi  ( hozirgi  Qo‘qon  pedagogika  instituti ), aka – uka  Mandalaki
uyi  va  ( hozirgi  bolalar  bog‘chasi ), Kraftlar  uyi  ( hozirgi  7 – sonli  bolalar  uyi
)     va     yangi     uslubning     o‘ziga     xos     xususiyatlarini     o‘zida     mujassam     etagan
boshqa     XIX     asr     binolari.   1876   –   yil     Rossiya     imperiyasi     Qo‘qon     xonligini
yo‘qotib  uning  hududida  Farg‘ona  viloyatini  tuzgach, ma’muriy  markaz  qurish
uchun   Marg‘ilondan   10   km    janubida   joylashgan    Yormozor    va   sobiq   Sim,
Chiringan  qishloqlari  o‘rnini  tanladi. Shahar  qurilishi  loyiha  bo‘yicha  1877 –
yil  iyunda boshlandi. 
Qurilish     harajatlari,   asosan,   mehnatkashlar     zimmasiga     yuklandi   (   soliq
solindi   ).   Bu     shaharni     katta     maydonni     qurshab     olgan     qal’a     ichida     qurish
ko‘zda   tutildi. Qal’adan   shimoiy – g‘arbiy   va   g‘arbga   tomon   radius   shaklida
uchta  uzun  ko‘cha  qurildi. Ulardan  biri  eski  Marg‘ilon  tomonga  yo‘naldi. Bu
ko‘chalar     parallel     tor     ko‘chalar     bilan     tutashtirildi.   General   –   gubernator
shaharni Yangi Marg‘ilon deb atashni buyurdi. Shaharning  qurilishi  1904 – yilda
yakunlandi. Yangi  Marg‘ilon, asosan, Marg‘ilonsoyning  chap  sohilida  joylashdi.
O‘ng   sohili   bozor   uchun   mo‘ljalandi. 1907 – yilda   mustamlakachi   ma’murlar
shahar     nomini     o‘zgartirib,   Skobelev   deb     atadilar.   O‘sha     yili     temir     yo‘l
vokzalini  ham  qurish  boshlandi. 1914 – yilda  yana  4  ta  paxta  tozalash  zavodi
va     8     ta     pilla     quritish     moslamasi     foydalanishga     topshirildi.   Shaharchada,
asosan, podsho   ma’muriyati  va  amaldorlari, harbiylar, savdogarlar  va  mahalliy
11 boylar   yashardi. 1913 – yilda   shahar   aholisi   14   ming   kishiga   yetdi. Shundan
o‘zbeklar  atigi  3216  kishini  tashkil  etdi.
1917   –   yil     6   –   7     dekabrda     Skobelevda
hokimiyatni  sho‘rolar  egalladi. 1921 – yilda  O‘rta  Osiyo  ipakchilik  sanoatining
dastlabki     korxonasi   –   pillakashlik     fabrikasi     foydalanishga     topshirildi.   1917   –
yilgacha   shaharda, quvvati   700 kVt   bo‘lgan   xususiy    ( Lipinskiyga   qarashli  )
elektr     stansiyasi     bo‘lgan.   O‘sha     yildan     keyin     Farg‘ona     vodiysida     yagona
bo‘lgan    issiqlik    elektr     stansiyasi    faoliyat    ko‘rsata    boshlagandan     keyin    ular
yagona  energiya  sistemasiga  birlashtirildi. Qishloq     xo‘jaligining     asosiy
tarmoqlari   –   paxtachilik,   g‘allachilik,   pillachilik,   bog‘dorchilik     va     chorvachilik.
Haydaladigan  yerlarda, asosan, obikor  dehqonchilik  bilan  shug‘ullaniladi. Paxta,
bug‘doy,   sholi,   sabzavot     va     poliz     maxsulotlari     yetishtiriladi.   Sug‘oriladigan
yerlar  viloyat  hududidan  o‘tuvchi  Katta Farg‘ona va  Andijon  kanallari, Janubiy
Farg‘ona   kanali, Shohimardonsoy, Marg‘ilonsoy, So‘x, Isfayramsoy, shuningdek,
Karkidon, Qo‘rg‘ontepa  suv  omborlari  yordamida  sug‘oriladi. Farg‘ona  zamini
ko‘p     iste’dodlar     beshigi     bo‘lgan.   Qo‘qon     tarixiga     oid     ba’zi     manbalarda     x
asrda   Farg‘onada   yozma   adabiyot   namunalari   bo‘lganligi   qayd   etilgan. Abu
Tayyi    Ho‘qandiy    (   X-XI  asrlar   )     ijodi    haqidagi    ma’lumotlar     buning    yaqqol
dalilidir. Biroq, o‘rta  asrlar  Farg‘ona  viloyati  adabiyoti  haqidagi  manbalar  juda
kam. XVIII asrdan   boshlab   Farg‘ona   vodiysi, xususan, Qo‘qonda   fan, adabiyot
va   san’at    rivoj   topganligini    ko‘rish   mumkin. Ushbu davrda, Qoriy, Muqimiy,
Muhayyir,   Furqat,   Zavqiy,   G‘urbat,   Rojiy,   Muhsiniy,   Hazniy,   Yoriy,   Ibrohim
Davron, Mirzoi  Ho‘qandiy, Nasimiy  Xo‘qandiy, Hamza  Hakimzoda  Niyoziy  va
boshqalar     samarali     ijod     qildilar.   Bu     davr     adabiyotining     yorqin
namoyandalaridan     Muqimiy     ijodidagi     xalqona     lirika     bilan     hajviy     yo‘nalish
o‘ziga   xos   maktabni   yaratgan   bo‘lsa, Furqat   ijodidagi   serohang   misralar   va
ma’rifatparvarlik  ruhidagi  she’rlar, Haziniy  ijodidagi  sufiyona  istilohlarga  boy,
purhikmat     she’rlar,   Qoriy     lirikasidagi     jozibadorlik,   Hamza     ijodidagi     ijtimoiy
ruh     bu     davr     adabiyotining     ravnaqidan     dalolat     beradi.   Ayol     ijodkorlardan
Dilshod   Barno, Anbar   Otin, Samarbonu   kabi   shoirlarning   ijodi   ham   samarali
12 bo‘ldi. Farg‘ona     viloyatida     asosiy
hisoblangan   Qo‘qon   me’morchiligining   shakllanishi   XVIII asrdan   boshlanadi.
Bu  yerga  dastlab  Buxorodan  bir  guruh  binokorlar  taklif  etildi, ular  madrasa,
masjid,   maqbara,   karvonsaroy,   ko‘prik     va     boshqa     binolarni     bunyod     etdilar.
Hozirgacha     shaharda     saqlangan     me’moriy     yodgorliklardan     eng     qadimgisi
Madrasai     Mir     nomi     bilan     xalq     orasida     mashhur     bo‘lgan     Norbo‘tabiy
madrasasidir   (XVIII   asr   oxiri).   Bu     Madrasa     Qo‘qon     hukmdori     Norbo‘tabiy
hukmronligi  davriga   oid. Undan   tashqari, Daxmai   shohon, Daxmai   Modarixon
me’moriy  majmualari  ( XIX  asrning  20 – yillari ), Miyon  Hazrat  ( 1860 – yil ),
Kamol     Qozi     (   1837   –   yil   )     madrasalari,   O‘rda     (   1871   –   yil,   Qo‘qon     xoni
Xudoyorxon     tomonidan     qurilgan   ),   Jome     masjidi     (   XIX   asr     oxiri   –   XX   asr
boshlari )  kabi  me’moriy  yodgorliklar  saqlangan. 
13 1.2 Xitoy  manbalarida  Farg‘ona  haqidagi  ilk  ma’lumotlar.
Farg‘ona   –   Xitoy     munosabatlari     qadimdan     boshlangan.   Farg‘onaliklar
Xitoyga,   xususan,   Xitoyning     shimoliy     o‘lkalariga     borib     kelganliklari     uchun
miloddan   avvalgi   II   asrda   mazkur   joyga   oid   ma’lumotlarga   ega   bo‘lganlar.
Lekin,   bu   ma’lumotlar     bizgacha     yetib     kelmaganligi     tufayli     biz     faqat
xitoyliklarning  bergan  ma’lumotlari  asosida  o‘sha  davrni  tasavvur  eta  olamiz.
Xitoyliklar  esa  Farg‘ona  haqida  miloddan  avvalgi  II  asrda  Xitoy  elchisi
Jang     Chyan     sayohatidan     so‘ng     to‘la     ma’lumotga     ega     bo‘ladi.   Xitoy
manbalarida  Farg‘ona  haqida  dastlabki  ma’lumot  “24 tarix”  asarining  birinchi
jildi Si   Machyanning   “Tarixiy xotiralar” (“Shi ji”) idan, Jang   Chyanning   Xitoy
xoqoniga     bergan     axborotidan     olingan.   Jangch     Chyan,     “   Farg‘ona     Xan
(   sulolasi)   dan     o‘n     mingli 7
    olisda     bo‘lib,   xunlarning     g‘arbiy     janubiga,   Xan
(   sulolasi   )   ning     aynan     g‘arbiga     to‘g‘ri     keladi.   Farg‘onaliklar     avloddan   –
avlodga     o‘troq     hayot     kechirib     kelgan     ekan     Ular       dehqonchilik     bilan
shug‘ullanib, sholi, bug‘doy  ekar  ekan. Uzum sharobi  chiqarar  ekan. Farg‘onada
asl   otlar   ko‘p   bo‘lib, badanidan   qizil   ter   tomchilari   ( yaltirab )   chiqib   turar
ekan. Farg‘onada shahar, qal‘a, uy – imoratlari  bor, kattayu  kichik  70  dan  ko‘p
shahar     qurilgan     ekan.   Bir     necha     yuz     ming     aholisi     bor     ekan.   Bu     davlat
askarlaridan     o‘q   -   yoy,   nayza     ishlatar     va     ular     otga     minishga,   o‘q   –   yoydan
foydalanishga     mohir     bo‘lar     ekan.   Shimolda   Qanhqa     (   Kanga   ) 8
,   g‘arbda
7
  Si     Machyan   .   Farg‘ona   tazkirasi.   Tarixiy   xotiralar   (“24   tarix”   dagi   O‘rta   Osiyoga   oid   materiallar   to‘plami).
Urumchi, 1989, 507 – bet.
8
  Qangqa   (Qanga,   Qonqa,   Kanjut,   Kang   jyun-Kang   ju-Kan   Tszyoy)   –   Markaziy   Osiyodagi   qadimiy   xonliklardan
biri.Xitoy manbalaridagi “Kang jyoy” qadimda “Qamgqiya” deb o‘qilgan.Bu “Arvaliklar” degan ma’noni bildirgan
(A.Abdurasul   o‘g‘li.   Xunlar-uyg‘ur   adabiyotida.   ”Sharqshunoslik”   to‘plami.   Toshkent,   1993,   N   4,   97-bet).   Xitoy
manbalarida  uning sharqi  Ustun xonligi, g‘arbi  Ao‘rus  (Ansay)lar  bilan, janubi Ulug‘ yozjilar va Farg‘ona davlati
bilan chegaralangan, Balqosh ko‘li bilan Kaspiy dengizining oralig‘ida joylashgan. Uning markazi esa, Kesh shahri
deb ko‘rsatiladi (Ban Gu. Xannoma,Urumchi   102 – 103 – bet).
14 Ulug‘janubi   g‘arbida   Baqtriya  shimoli   sharqida   Ustun,   sharqda     Dandan     o‘yliq 9
,
Udun 10
    bor     ekan…”   –   deb     dastlab     habar     beradi.   Xitoy     manbalarida
“Xannoma”  da:  “Farg‘ona  davlati  markazi  Go‘yshan,  bu  joydan  Chang  anga
12550   li,   aholisini   60   ming   oila,   300   ming   kishi,   lashkarlikka   yaraydigani
60   ming   nafar,   bir   nafar   noibxon 11
,   bir   yordamchi   xoni 12
   bor…   shimolidan
Qangqatning     Beytyan 13
    shahariga     1510     li,     janubi   –   g‘arbdan     Ulug‘yuejilar
xonliklari     bilan     tutashgan.   Farg‘ona     davlatining     yeri,     iqlimi,     boyligi,     urf   –
odatlari  Ulug‘yuejilar  va  Arshak 14
  bilan  o‘xshash.  Farg‘onadan  uzum  sharobi
chiqadi. Boylari  10  ming  kubdan 15
  ko‘p  miqdori  sharob  saqlaydi. Bu  sharoblar
bir  necha  o‘n  yil  tursa – da  buzilmaydi.  Rus     olimlari
xitoyliklar     Farg‘onaga     2     marta     (Miloddan     avvalgi     104     va     102   –   yillari)
yurishi  oqibatida  “Farg‘ona  tulporlari” ga  ega  bo‘lganligi,  lekin  mazkur  urush
natijasida     ularning     G‘arbga     qilgan     yurishlarining     to‘la   –   to‘kis     mag‘lubiyat
bilan     tamomlaganligini     ta’kidlashadi 16
.   Xatto,     O‘zbekistonda     xitoyliklarning
Farg‘onaga  yurishiga  oid   badiiy  asar  ham  yozilgan 17
. Ammo,  mazkur  masala
yuzasidan   xitoy   manbalaridagi   ma’lumotlar   juda   kam   o‘rganilgan. Xitoyning
Farg‘onaga     harbiy     yurish     qilishining     asosiy     sababini     tadqiqotchilarning
ko‘pchiligi     Farg‘ona     hukmdorining     Xitoyga     asl     zotli     “tulpor     ot”     larni
bermaganligi  oqibatida  bo‘lganligini  aytishadi.  Qadimda
Farg‘onada     asl     zotli     otlarning     bo‘lganligi     haqidagi     ma’lumot     xitoy
9
 Dandan o‘ylik (Kemo) xonligi Markaziy Osiyodagi qadimiy xonliklarning (shahar xonliklari, ya’ni bekliklarning) 
biri. Hududi hozirgi SHUMO‘ dagi Kiriya daryosining sharqi, Chiriya tumanining shimolidagi qumlik xarobalari 
to‘g‘ri keladi. Manbalarda Uzun Tetir, Jumi, Yomi, Ningmi kabi nomlar bilan uchraydi (Si Machyani, tarixiy 
xotiralar,519-bet).
10
 Udun  (Xo‘tan)   xonligi  Markaziy  Osiyodagi  qadimiy  xonliklarning  (shahar  xonliklari,  ya’ni  bekliklarining) 
biri. Hududi  hozirgi  SHUMO‘ dagi  Xo‘tan  shahar  atrofiga  to‘g‘ri  keladi. Aholisi  dehqonchilik  va  chorvachilik
bilan  shug‘ullangan. Manbalarda  Kustona, Gustona, Qarosyamoka, Udyana  deb  yozilgan.
11
 Noibxon – Fu  vang  (fu  wang),  xonning  o‘rinbosari,  vaziri.
12
 Yordamchi  xon – Fu  guo  vang  (fu  guo  wang),  davlat  ishlarida  yordamchi  xon. Chin  sulolasi  davrida  
mazkur  amalni  xonning  eng  yaqin  qarindoshlari  egallagan.
13
 Beytyan  shahri – Beyt  chu  cheng  (Bei [Bi]  qu  cheng  - Bey  styuy  chen)  Qangqatning  markaziy  
shaharlaridan  bo‘lib,   Janubiy  Qozog‘istondagi  qadimiy  shaharlarning  biri. 
14
 Arshak – Arsak,  Parfiya – xitoycha  Anshi  (An  xi). Miloddan  avvalgi  250  yili  saklarning  dahosi  bo‘lib,  
Eronga  bosib  kirib,  sluyukuslarning  hukmronligini  ag‘dargan. Arshak  qurgan  davlat  (miloddan  avvalgi  250  
milodiy  224  yillari)  uning  nomi  vilan  atalgan  (T. Olmos.  Ulug‘  yozuvchilar. “Yengi  hayat”  gazetasi  1994 – 
yil  6 – avgust  sonida  “Shinjong  yoshlari”  jurnalidan  olingan).
15
 Million  jing  (500 ming  kg).
16
 Istoriya  Vostoka  (v  shestom  tomax).  Tom  1. M. 2000, C.448.
17
 M. Egamberdiyev.  Sariq, ajdar  hamlasi  (Tarixiy  roman). Toshkent, 1988.
15 manbalarini   o‘rganuvchilarni     ko‘pdan     beri     qiziqtirib     kelgan     masalalardan
biridir. Xitoy  manbalarida – Farg‘ona  otlari  qaddi – qomati  kelishgan,  chiroyli
va  chopqir  bo‘lganligidan  “tulpor  ot”  deb  ulug‘lanadi. Xatto,  Xan  sulolasining
hoqoni   Udi   (miloddan   avvalgi   140 – 87 – yil)   Farg‘ona   “tulpor”   lariga   ega
bo‘lib,   xitoy   tarixida   mashhur   Muvong   (Mutayzi,   miloddan   avvalgi   1001 –
947 – yillari   hukmronlik   qilgan   Xitoy   podshohi)   kabi    tulpor   otlarga   minib,
g‘arbga  sayohat  qilishni  orzu  qiladi.                   
Tadqiqotchilarning     tahliliga     ko‘ra,     “Shivongmu”     Shimoliy     Hindiston
bilan     Janubiy     Turkiston     zaminida     4   –   5     ming     yillar     muqaddam     vujudga
kelgan     afsonaviy     naql     bo‘lib,     Hindistonda     “Umay”     deb     nomlangan,     boqiy
hayot ramzi, ilohiylashgan  ayol  yoki  ona  obrazi  ekanligini  tasdiqlashadi. Umay
onani     ziyorat     qilish     uchun     “tulporot”     lar     (ba’zida     ajdarho     deb     ham
tasvirlanadi)     yordamida,     qushday     uchib,     bulutlarni     yorib     o‘tib,     tuman
chaqirim     yo‘llarini     bosib,     u     turgan     manzilga     yetib     borishi     mumkin     edi 18
.
Sababi     Xun     hokimligi     Xitoyda
markazlashgan  kuchli  bir  davlat  vujudga  kelishiga  qarshi  turadigan  Osiyodagi
birdan  bir  qudlartli  mamlakat  edi. Ular  miloddan  avvalgi  III  asrda  tashqi  va
ichki     sharoitlarning     pishib     yetilishi     bilan     Botur     tangriqutning     (miloddan
avvalgi     209   –   174   –   yil)     rahbarligida     kuchli     bir     davlat     bo‘lib     birlashgan.
Aynan     o‘sha     paytda     Xitoyda     hokimiyat     tepasiga     chiqqan     Xan     sulolasi
hukmdori     Gavdining     (miloddan     avvalgi     206   –   195   –   yil)     hunlar     tazyiqiga
tushib  qolishi  xavfi  tug‘iladi.  Xan
sulolasining     xoqoni     o‘z     mustaqilligini     saqlab     qolish     maqsadida     xunlarga
qarshi   katta   qo‘shin   bilan   yurish   qiladi. Ammo,   miloddan   avvalgi   200   yili
320     ming     qo‘shin     bilan     xunlarning     saqlangan     400     ming     qo‘shnining
qurshoviga  tushib  qoladi. 7  kundan  so‘ng  oziq – ovqattan  qiynalib,  tor – mor
bo‘lish   arafasida   turgan   bir   paytda   harbiy   qo‘mondonning   ishlatgan   hiylasi
18
 Qurbon  Vali.  “Shivongmu”  rivoyati  haqida  yangi  mulohaza  //  Bizning  tarixiy  yozuvlarimiz. Urumchi, 1986,
-B.37. 
16 oqibatida     qurshovdan     qutilib     chiqib     ketadi.   Lekin,     xunlardan     mag‘lub
bo‘lganligini  tan  olishga  majbur  bo‘lgan 19
.
II – BOB. Qadimda Farg’onda Dovon davlati.
2.1  Dovon davlatining tashkil topishi           
Davan   davlati   mil.   avv.   Ill   -   milodiy   III   asrlarda   mavjud   bo'lgan   bo'lib,
boshqaruv tizimiga ko'ra podsholik hisoblangan. Aholining ko'pchiligi shaharlarda
istiqom   at   qilgan.   Buyuk   Ipak   yo'lining   paydo   bo'lishi   ham   ushbu   davlatning
gullab-yashnagan   davriga   to'g'ri   keladi 20
.   Xitoydan   boshlangan   O'rta   yer
dengizigacha   cho'zilgan   bu   yo'ldagi   yirik   savdoda   Sharqiy   Sug'diyona
chegaralaridan   to   Tan   davridagi   Xitoy   im   periyasigacha   bo'lgan   yo'lning
xavsizligini ta ’m inlashda, oziq-ovqat, yo'l ko'rsatuvchilar va tarjim onlar yetkazib
berishda   Davan   davlati   asosiy   rol   o'ynagan.   Podsholik   boshqaruv   tizimi   va
oqsoqollar kengashiga asoslangan Davan davlati - o'z davrida qadimgi o'zbek xalqi
davlatchiligi taraqqiyoti an'analarini davom ettirgan davlat bo'lib, davlatchiligimiz
tarixida   alohida   ahamiyat   kasb   etadi.   Keyingi   olib   borilajak   tadqiqotlar   Davan
davlati   tarixi   m   uam   m   olari   bilan   bog'liq   ko'pgina   masalalarga   aniqlik   kiritishi
shubhasizdir.  Xitoy   elchisi   Chjan   Syan   Farg'ona
davlatida   bo'lib,   davlatni   podsho   va   ikkita   maslahatchisi   hamda   Oqsoqollar
kengashi   yordamida   boshqaradi   deb   yozadi,   o'zining   Xitoy   imperatoriga   yozgan
maktubida.   Demak,   podsholik   boshqaruv   tizimi   va   oqsoqollar   kengashiga
asoslangan   Davan   davlati   -   o'z   davrida   qadimgi   o'zbek   xalqi   davlatchiligi
taraqqiyoti   an’analarini   davom   ettirgan   davlat   bo'lib,   davlatchiligimiz   tarixida
alohida ahamiyat kasb etadi. Keyingi olib borilajak tadqiqotlar Davan davlati tarixi
19
 Si  Machyan.  Xunlar  tazkirasi.  Tarixiy  xotiralar.  Urumchi.  1989. -B.404.
20
 Valixonova.G. Qadimgi Farg'ona – Davan davlati tarixi. T. 2020. B.23. 
17 muammolari   bilan   bog'liq   ko'pgina   masalalarga   aniqlik   kiritishi   shubhasizdir 21
.
Davan   davlati   uning   nomi   qanchalik   munozarali   bo'lsa,   uning   yirik   shaharlari
ayniqsa,   poytaxti   xususida   tortishuvlar   davom   etmoqda.   Tarixchilar,
xitoyshunoslar,   sharqshunoslarning   fikr   va   qarashlari   turlicha.   Ko'pchilik
tadqiqotchilar   mamlakat   poytaxti   Ershi   (hozirgi   Andijon   viloyatining   Marham   at
tumanida   joylashgan)   bo'lib,   o'z   davrining   obod,   ko'rkam   va   aholisi   gavjum
shaharlaridan sanalgan.  Farg'ona
vodiysidagi   Qadimgi   Farg'ona   davlati   va   uning   poytaxti   Ershi   xususidagi   fikrlar
birinchi   marta   milloddan   avvalgi   II   asrda   tilga   olinadi.   Qadimgi   O'zgan,   Koson,
Quva, Qo'qon ham  Davanning  eng m  ashhur  shaharlaridan hisoblangan.  Farg'ona
vodiysidagi   eng   yirik   shaharlardan   biri   Mingtepa   (M   arham   at   tumani   hududida)
bo'lib,   hozirda   arxeologlarning   aniqlashicha,   u   yerda   70   dan   ortiq   tarixiy
yodgorliklar,   ziyoratgohlar   saqlanib   qolgan.   Qadimda   Ershi   ichki   va   tashqi
qal'adan   iborat   bo'lib,   ichki   qismi   41,2   gektar   va   tashqi   qismi   esa   300   gektardan
ortiq maydonni egallagan. 
1936   yildan   buyon   bu   hududda   qazishm   a   va   tadqiqot   ishlari   olib   borilm
oqda.   Dovon   davlatining   bosh   shahri   Ershi   shahri   ekani   aniqlandi.   Bu   tarixiy
obidada arxeologlar, professorlar M.E. Masson 1939-yilda, A.N. Bernshtam 1946 -
1948   va   1950   -1952   -yillarda,   Yu.A.   Zadneprovskiy   1974   va   1987-yillarda,
Boqijon Matboboyev rahbarligida 1986 -1987, 2002-yillarda qazishma ishlari olib
borilgan.   Ayniqsa,   2012-yildan   buyon   tarix   fanlari   doktori,   professor   Boqijon
Matboboyev rahbarligida O'zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi Arxeologik
tadqiqotlar   instituti   hamda   Xitoy   Xalq   Respublikasi   Ijtimoiy   Fanlar   akademiyasi
Arxeologiya   instituti   arxeolog   olimlari   hamkorlikda   arxeologik   dala   tadqiqot
ishlarini olib bormoqdalar. Natijada qadimiy shahardan juda qimmatli ahamiyatga
ega   topilmalar,   moddiy   ashyolar   topildi.   Arxeolog   olim   A.N.   Bernshtam   o'zining
xulosalarida:   "Ershining   xitoy   transkripsiyasi   shubhasiz   Urashtning   nom   laridan
biri hisoblanadi. Bizning fikrimizcha, u aniq bir joyda joylashgan bo'lishi mumkin,
ya'ni   Aravon   soyi   oldidagi   M   arhamat   xarobalariga   mos   keladi,   chunki   uning
21
 Qo'ldoshev Sh. Markaziy Osiyo tarixi xitoy manbalarida.   Т . 2016. B.47.
18 ustida rasm (samoviy otlar tasvirlangan - Sh.H.) solingan qoya mavjud. 
Bunday   mahobatli   shahar   (Xitoy   m   anbalarida   tasvirlangani
kabi]   Quva   va   O'sh   oralig'ida   boshqa   uchramaydi...   Marhamat   xarobalari
mahobatlidir...   Shunday   qilib,   biz   quyidagi   xulosaga   keldik:   Aravon   soyi
qirg'og'ida joylashgan Marhamat qishlog'idagi xarobalar qadimiy Ershi shahrining
xarobalaridir",   deb   ta’kidlagan.   Davan   davlatining   poytaxti   Ershining   qayerda
joylashganligi   haqida   tadqiqotchilar   ichida   turli   fikr-mulohazalar   mavjud.   Ammo
shuni  aytish  lozimki, Qadimgi  Fag'ona shaharlari  "katta shaharlar"  tipiga mansub
bo'lib,   tuzilishi,   strukturasiga   ko'ra   to'g'ri   to'rtburchak   emas,   balki   parallel
ko'rinishda bo'lib, mustahkam devorlar bilan o'ralgan. Devorlarning eniga qalinligi
5,45   sm,   balandligi   esa   6   metrdan   iborat   bo'lgan.   Umuman,   Qadimgi   Farg'ona
davlati   xususida   tadqiqotlar   olib   borgan   N.G.   Gorbunovaning   ta’kidlashicha,   bu
davlat   Sharqiy   Farg'onada   (Andijon,   O'sh,   Jalolobod   viloyatlari   hududlarida)
joylashgan degan xulosalar bor. N.Ya. Bichurin, Ershi - bu Qo'qon shahri bo'lishi
kerak,   degan   fikrni   ilgari   surgan   edi.   Lekin,   A.N.   Bernshtam   esa,   Ershi   -   bu
Andijon   viloyati   Marhamat   tumani   markazi   yaqinidagi   Mingtepa   xarobalari
qoldig'idir, degan xulosaga keladi.  Bundan
mutlaqo   aks   bo'lgan   fikrni   xitoyshunos   olim   A.Xo'jaev   bildirib,   Ershi   shahrini
Davanning poytaxti degan qarashni  mutlaqo asossiz deydi. O'zbek-Xitoy qo'shma
xalqaro   arxeologik   ekspeditsiyasi   topilmalari   va   natijalari   ham   Qadimgi   Farg'ona
(Davan)   ning poytaxti   Ershining  -  Mingtepa  o'rnida bo'lganligini   tasdiqlam   oqda.
Hatto,   Ershini   Axsikent   deb   hisoblovchi   A.Anarboyev   ham   mazkur   fikrning
to'g'riligini tan oladi, deb yozadi arxeolog B.Matboboyev. Davan hududida o'ndan
ortiq   yirik   dehqonchilik   manzillari   bo'lib,   ularda   yerli   mirishkor   aholi   sholi,
bug'doy   va   boshqa   dehqonchilik   ekinlari   yetishtirish   bilan   shug'ullangan.
Arxeologik   ma'lumotlarga   tayanadigan   bo'lsak,   Davanda   qadimdan   ipakchilik
yo'lga   qo'yilgan,   bode   (paxta)   ham   yetishtirilgan.   Masalan,   tarixiy   solnomalarda
keltirilishicha,   Davan   hukm   dorlari   bodeni   Xitoy   im   peratori   Shi-Lyuga
jo'natishgan.  Xo'jalik faoliyati, dehqonchilik taraqqiy etgan m arkazlar
sirasiga   suvga   yaqin   bo'lgan   aholi   maskanlari   taalluqlidir.   Aravonsay,   Oqbo'ra,
19 Sultonobod,   Qo'rg'ontepa,   Andijonsoy,   Moylisoy,   Ulug'nor,   Yilg'insoy,
Shahrixonsoy kabi dehqonchilik m akonlari bular qatoriga kiritish mumkin, deydi
etnograf   olim   U.Abdullayev.   Shuni   ham   alohida   ta’kidlash   o'rinliki,   Davan
shaharlari   lokalizatsiyasi   mazkur   masalaning   eng   muammoli   tom   onlaridan
sanaladi. Ilk o'rta asrlardagi Farg'ona vodiysi haqidagi xitoy manbalarida berilgan
yuqoridagi   ma’lum   otlarni   arab   manbalari   ham   isbotlaydi.   Davan   davlatining
aholisi   turkiylar   ekanligi   xitoy   manbalarida   bayon   etilgan.   Turkiylar   bilan   birga
saklar   ham   yashagini   ayrim   manbalarda   keltiriladi 22
.   Qadimgi   Farg'ona   hududida
parikanlar   bilan   birga   turli   sak   qabilalari   yashaganlar.   Biroq,   ba’zi   tadqiqotchilar
Farg'onada   sak   qabilalari   joylashganligi   haqidagi   fikrga   ham   e'tiroz   bildiradilar.
Xususan,   Yu.A.   Zadneprovskiy   yozma   m   anbalarda   Farg'onada   saklar
yashaganligini   tasdiqlovchi   ma'lum   otlar   yo'qligini   aytib,   "sak   qabilalarining
Farg'ona   hududida   yashaganligi   haqidagi   masala   ochiq   qoladi”,   deb   yozadi.
Tarixchi, arxeolog olim, akademik A.Asqarov Farg'ona vodiysi hududida yashagan
saklar   haqida   o'z   fikrini   bildirib:   "Qadimgi   Farg'ona   saklari   bronza   davridayoq
buloq   suvlari   asosida   tarkib   topgan   Qoradaryo   tarmoqlari   havzalarida   sug'orma
dehqonchilik madaniyatini kashf etadilar, deb ta'kidlaydi. 
Har holda, Farg'ona vodiysi  sharoitida
sak qabilalari O'rta Osiyoning boshqa tum anlariga nisbatan tez o'troqlasha borib,
mahalliy o'troq aholiga qo'shilib keta boshlagan, deyish noto'g'ri emas. Qolaversa,
shuni   ham   aytib   o'tish   o'rinliki,   keyingi   yillarda   Xitoy   yozma   manbalarini
atroflicha o'rganish natijasida, O'rta Osiyo hududidagi saklar haqida bir qator yangi
ma'lumotlar   aniqlanmoqda.   Chunonchi,   xitoyshunos   olim   A.Xo'jayevning
tadqiqotlariga   ko'ra   saklar   hususidagi   yangi   ma’lumotlar   ilmiy   iste'molga   olib
kirilm oqda. Arab manbalarida Farg'onaning etnik tarkibi haqida deyarli hech narsa
uchramaydi. Xullas, Xitoy manbalaridagi ma’lumotlar, arxeologik va numizmatik
topilmalar hamda boshqa yozma manbalardagi ma’lumotlar bilan qiyosiy tahlillar
Farg'ona   vodiysining   asosiy   aholisi   turkiy   ekanligidan   dalolat   beradi.   Qadimgi
Farg'ona   (Davan)   aholisi   qanday   antropologik   xususiyatlarga   ega   edi?   Avvalo
22
 Valixonova.G. Qadimgi Farg'ona – Davan davlati tarixi. T. 2020. B.23. 
20 shuni   aytish   kerakki,   bundan   3   -   4   ming   yil   muqaddam   O'rta   Osiyo   hududida
yashagan qabilalar antropologik jihatdan yevropaoid qiyofaga mansub bo'lganlar. 
Tadqiqodchilar   bir   qator   muhim   antropologik   belgilar
asosida   ushbu   O'rta   Osiyo   yevropaoid   irqini   ikki   katta   guruhga   -   shimoliy
yevropaoid   tipi   va   janubiy   yevropaoid   tipga   ajratadilar.   Ilmiy   adabiyotlarda
shimoliy   yevropaoid   tipi   -   "protoyevropeoid   tipi”,   yoki   "andronov   tipi”   nomlari,
janubiy   yevropaoid   tipi   esa,   "o'rta   yer   dengizi",   "hind-afg'on”,   “hind-o'rta   yer
dengizi tipi” nomlari bilan ham ma’lum. O'rta Osiyoda bu ikki irq vakillari bronza
davrida   bir-biriga   qo'shni   joylashganlar.   Antropolok   T.Xojayevning   aniqlashicha,
ushbu ikki yirik guruhning chegarasi Ustyurt, Janubiy Orol, Zarafshon va Farg'ona
vodiylari   orqali   o'tgan.   Tarixdan   ayonki,   antik   zam   onlardanoq   hozirgi   o'zbek   va
tojik   xalqlarining   ajdodlari   yonma-yon   yashab,   o'zaro   iqtisodiy-madaniy   va
etnogenetik   aloqada   bo'lganlar.   Natijada   ularning   jism   oniy-biologik   (tashqi)
tuzilishida   ham   bir   tiplilik,   o'xshashlik   paydo   bo'ladi,   ya'ni   antropolog   olimlar   -
L.V.Oshanin,   V.V.Ginzburg,   TA.Trofimova   va   T.KXojayevlarning   fikricha,
o'zbek   va   voha   tojiklariga   xos   "O'rta   Osiyo   ikki   daryo   oralig'i   tipi"   shakllanadi.
O'zbek va voha tojiklariga xos ushbu antropologik tip fanda "pomir-farg'ona tipi"
nomi bilan ham yuritiladi. T.Xojayev tomonidan ushbu antropologik tip mil. avv. I
ming   yillikning   oxirlari   va   milodning   boshlarida   Sirdaryoning   o'rta   va   quyi
oqimlariga,   Farg'ona   bilan   Xorazm   vohalariga,   Zarafshon   vodiysiga   ko'chib
o'tganligi isbot qilingan.  Arxeologik   va   paleantropologik
materiallarning   tahlili   shuni   ko'rsatmoqdaki,   ikki   era   oralig'ida   Farg'ona   aholisi
antropologik   jihatidan   Volga   daryosining   quyi   oqimidan   to   Sharqiy   Turkiston,
Sharqiy   Qozog'istondan   to   Amudaryogacha   bo'lgan   bepoyon   va   keng   hududlarda
yashovchi   sarmatlar,   alanlar,   toxarlar,   kanggyuylar   (qangar),   usunlar,   saklar,
so'g'diyonaliklar,   baqtriyaliklar   bilan   o'zaro   yaqin   bo'lganlar.   Ayniqsa,   Tyanshan
va   Yettisuv   aholisi   bir-biri   bilan   bu   jihatdan   ancha   o'xshash   bo'lgan.   Bevosita,
Farg'ona   vodiysidan   topib   o'rganilgan   antropologik   materiallar   asosida   qadimgi
Farg'ona aholisi uchun xos bo'lgan quyidagi antropologik jihatlar aniqlangan: 
-   Qadimgi   Farg'ona   aholisining
21 asosiy   qismi   o'zida   O'rta   Osiyo   yevropaoid   irqi   pomir-farg'ona   tipining   qadimgi
varianti   hisoblangan   mezo-braxikranga   xos   bo'lgan   belgilarni   mujjassam
lashtirgan;  -   Shu   bilan   birga   vodiy
aholisining   irqiy   tarkibida   o'rta   yer   dengizi   hamda   Janubiy   Sibir   antropologik
tipiga   xos   xususiyatlarga   ega   bo'lgan   qabila   vakillari   ham   bo'lgan,   bu   yerda
yevropaoidga xos antropologik tipga mansub aholining qiyofasida bir oz bo'lsa-da,
mo'g'uliy   alomatlarning   borligi   ko'rinib   turibdi.   Qadimiy   manbalarda   qayd
etilishicha,   Davanning   "aholisi   umuman   ko'zlari   ichiga   botgan   qalin   soqolli
bo'lganlar”.
2.2  Dovon davlatining boshqaruv tizimi va xo’jalik hayoti
  Davan   davlati   mil.   avv.   Ill   -   milodiy   III   asrlarda   mavjud   bo'lgan   bo'lib,
boshqaruv tizim iga ko'ra podsholik hisoblangan. Aholining ko'pchiligi shaharlarda
istiqom   at   qilgan.   Buyuk   Ipak   yo'lining   paydo   bo'lishi   ham   ushbu   davlatning
gullab-yashnagan   davriga   to'g'ri   keladi.   Xitoydan   boshlangan   O'rta   yer
dengizigacha   cho'zilgan   bu   yo'ldagi   yirik   savdoda   Sharqiy   Sug'diyona
chegaralaridan   to   Tan   davridagi   Xitoy   im   periyasigacha   bo'lgan   yo'lning
xavsizligini ta’mшnlashda, oziq-ovqat, yo'l ko'rsatuvchilar va tarjim onlar yetkazib
berishda   Davan   davlati   asosiy   rol   o'ynagan.   Podsholik   boshqaruv   tizimi   va
oqsoqollar kengashiga asoslangan Davan davlati - o'z davrida qadimgi o'zbek xalqi
davlatchiligi taraqqiyoti an'analarini davom ettirgan davlat bo'lib, davlatchiligimiz
tarixida alohida ahamiyat kasb etadi 23
. Keyingi   olib   borilajak   tadqiqotlar
Davan   davlati   tarixi   muammolari   bilan   bog'liq   ko'pgina   masalalarga   aniqlik
kiritishi shubhasizdir. Xitoy elchisi Chjan Syan Farg'ona davlatida bo'lib, davlatni
podsho va ikkita maslahatchisi hamda Oqsoqollar kengashi yordamida boshqaradi
deb   yozadi,   o'zining   Xitoy   imperatoriga   yozgan   maktubida.   Demak,   podsholik
boshqaruv tizimi va oqsoqollar kengashiga asoslangan Davan davlati - o'z davrida
qadimgi   o'zbek   xalqi   davlatchiligi   taraqqiyoti   an’analarini   davom   ettirgan   davlat
bo'lib,   davlatchiligimiz   tarixida   alohida   ahamiyat   kasb   etadi 24
.   Keyingi   olib
23
  Valixonova.G. Qadimgi Farg'ona – Davan davlati tarixi. T. 2020. B.69. 
24
  Qo'ldoshev Sh. Markaziy Osiyo tarixi xitoy manbalarida.   Т . 2016. B.77.
22 borilajak   tadqiqotlar   Davan   davlati   tarixi   muammolari   bilan   bog'liq   ko'pgina
masalalarga aniqlik kiritishi shubhasizdir. Albatta,   bular
ichida Farg'onaning tekislik qismida yashagan parikanlar nomi bilan ataluvchi xalq
eng   ko'psonli   bo'lgan   va   aynan   ushbu   o'troq   aholi   qadimgi   Davan   (Parkana)
davlatining   asoschilari   ham   dirlar.   Farg'onaning   aholisi   turkiy   deb   bilishimizni
ularning   tilidagi   umumiy   xususiyatlar   ham   isbot   etishi   lozim,   albatta.   Bu   borada,
Yu.A.Zadneprovskiy:   "Bevosita   qadimgi   farg'onaliklarning   tili   haqida   bizning
ixtiyorimizda   hozircha   aniq   ma’lumot   yo'q"   degan   fikrni   bildirgan   bo'lsa-da,   har
holda   O'rta   Osiyo   ikki   daryo   oralig'i   aholisi   bu   davrda   bir-biriga   yaqin   tilda
gaplashganliklari   ma'lum.   Bu   haqda   qadimgi   Xitoy   yozma   manbalari   ham
ma'lumot   beradi.   "Markaziy   Osiyo   xalqlari   tarixiga   oid   ma’lum   otlar”   asarida
yozilishicha, Farg'onadan uning g'arbidagi Ansiyek (Parfiya) gacha bo'lgan joylar
aholisining tili bir-biridan farq qilsa ham, umumiy holda o'xshashlik mavjud, bir-
birini   tushunadi.  Ma'lumki,  qator   tadqiqotchilar  (S.P.Tolstov,  A.Yu.Yakubovskiy,
K.V.Trever, A.A.Freyman, VA.Livshits va boshqalar) O'rta Osiyo hududida antik
davrda   yashagan   xalqlarni   Eron   tiliga   mansub   etnoslar   ekanligini   ta’kidlab
o'tganlar. Biroq, shu bilan birga "antik davrlarda, uning birinchi yarmida Markaziy
Osiyo   mintaqalarida   turkiyzabon   etnoslar   ham   bo'lganligi   ehtim   oldan   holi   bo'lm
asa kerak. Qadimgi   Yunon va Eron mualliflari ularni ham eron tilli qabilalariga
qo'shib   sak,   massagetlar   deb   qayd   qilgan   bo'lishi   mumkin”,   deb   yozgan   edi
akademik K.Shoniyozov. A.Asqarov bu haqida shunday fikr bildiradi: "Yozma m
anbalarda   O'rta   Osiyoning   qadimgi   turkiy   etnoslari   haqida   yetarli   ma’lumotlar
bizgacha   yetib   kelmagan   bo'lsa-da,   ammo   arxeologik   materiallar   antik   davrda   bu
o'lkada turkiy etnik guruhlar yashaganligidan guvohlik beradi”. Qolaversa, keyingi
yillarda   bir   emas,   bir   necha   tadqiqotchilar   tom   onidan   O'rta   Osiyoning   qadimgi
aholisining etnik mansubligini  faqat  eron tilli  xalqlarga bog'lash  to'g'ri  emasligini
ta’kidlanmoqda.   Albatta   Farg'ona   vodiysi   o'sha   qadim   davrdayoq   turli   til   va
lahjalararo   aloqalar,   o'zaro   qorishuv   hududi   ham   edi.   Bu   hududda   yashayotgan
turkiyzabon   va   eronzabon   aholi   o'rtasida   kechgan   til   aloqalari   qadimgi
etnolingvistik   jarayonlarning   asosiy   xarakter   va   xususiyatlarini   belgilab   bergan.
23 Ma’lumki,   bugun   mamlakatimizni   modernizasiya   qilish,   faol   demokratik
yangilanishlarni   amalga   oshirish   borasida   keng   ko'lamli   islohotlar   amalga
oshirilmoqda.   Ana   shu   buyuk   o'zgarishlar   jarayonida   xalqimizning   boy   tarixi,
betakror   milliy   qadriyatlari,   bebaho   ilmiy,   madaniy   merosi   qayta   tiklanib,   butun
bashariyatning noyob mulkiga aylandi. Ayniqsa,   bugungi   globallashuv
davrida   ma’naviyat   sohasida   vujudga   kelayotgan   dolzarb   muammolar,   xalqimiz
ma'naviyatini   asrash   va   yanada   yuksaltirish,   yosh   avlodning   qalbi   va   ongini   turli
zararli g'oya va mafkuralar ta'siridan saqlash va himoya qilishda Vatanimiz tarixini
birlamchi manbalarga tayanib, har tomonlama va chuqur tadqiq etish, yosh avlodga
haqiqiy   tariximizni   o'qitish   orqali   ularni   yuksak   ma'naviyatli   shaxslar   etib
tarbiyalash   dolzarb   ahamiyat   kasb   etmoqda.   Mustaqillik   yillarida   vatan   tarixini,
jumladan,   davlatchilik   tarixini   xolisona,   turli   manbalar   asosida   munozarali   tarzda
aniqlik   kiritib   o'rganishga   harakat   boshlandi.   Keyingi   yillarda   olib   borilgan
tadqiqotlar natijasida Farg'ona vodiysi hududidagi yirik davlatlardan biri sanalgan
Davan   davlati,   uning   aholisining   qadimgi,   antik   va   o'rta   asrlarga   oid   tarixi,
xususan, etnik tarixi yangi ma’Iumotlar, ilmiy xulosalar bilan yanada boyidi. 
Vatanimizning   shonli   o'tm   ishini
o'rganishda   yangicha   yondashuvlar   ayniqsa,   tarixim   izni   asl   manbalarga,   qadim
qo'lyozmalarga   tayanib   tadqiq   etish   va   xolisona,   ilmiy,   haqqoniy   yoritishga   katta
e'tibor   berilmoqda.   Madaniy   meroslarimiz,   tarixiy   yodgorliklarimizni   mukammal
o'rganish   maqsadida   olimlarimiz,   tadqiqotchilarimiz,   shuningdek,   turli   chet   ellik
mutaxassislar   izlanishlar   olib   bormoqdalar.   Bunday   muqaddas   m   askanlarning
ahamiyatini   yurtdoshlarimizga   keng   targ'ib   etish,   kelajak   avlodlarga   yetkazish
vazifalari bugun tarixchi olimlarimiz, tadqiqotchilarim iz bilan birga shu zaminda
tug'ilib  yashayotgan   har   bir   insonning   fuqaroviy  burchidir.  Bugunga   kelib   Davan
davlatining qadimgi va ilk o'rta asrlar tarixini yoritishda yozma manbalar, xususan
Xitoy   manbalaridan   samarali   foydalanilmoqda.   So'nggi   tarixiy   va   arxeologik
manbalardan ma’lum  bo'lishicha,   qadimgi  Davan  davlati   miloddan  aw  algi  IV va
milodning V asrlarida hukm surgan o'z davrining qudratli davlatlaridan biri edi. Bu
davlat   haqida,   undagi   xalqlar   hayoti,   turmush   tarzi,   urf-odatlari   haqida   juda   kam
24 ma'lumot   saqlanib   qolgan.   Bu   haqdagi   ilk   ma’lum   otlar   asosan   Xitoy   tarixiy
manbalarida   aks   ettirilgan.   Davan   davlati,   ya’ni   u   joylashgan   Farg'ona   vodiysi
hududida   olib   borilgan   keng   ko'lamli   arxeologik   tekshiruvlar   natijasiga   ko'ra
Farg'ona vodiysi odamning ilk ajdodlari yashagan, antropogenez jarayoni kechgan
hududlardan biri ekanligi isbotlandi.
                        
Xulosa.
Milliy   mustaqillik   tufayli   jahon   ma’naviyati   va   ma’rifati   sohasida   o‘z
o‘rnilariga     ega     bo‘lgan     piru   –   komil     ajdodlarimizni     va     ular     qoldirgan     boy
man’aviy – ma’rifiy  merosni  teran  angalash, o‘rganish  va  ulug‘lash  imkoniyati
yuzaga   keldi. Farg‘ona   shahrining   qadimgi   tarixi,   shaharlarining   qay   usulda
rivojlanishi, qanday   me’moriy   obidalar   borligi   haqidagi   tadqiqot   ishlari   olib
borildi.   Biz     bugun     yashayotgan     Mustaqil     O‘zbekiston     davlatidagi     tarixiy
go‘zal   makonlarning   ko‘pchiligi   Amir   Temur   va   teruriylar   davrida   vujudga
kelgan. Bu  obidalarni  topish  maqsadida  Farg‘ona  vodiysida  amalga  oshirilgan
arxeologik  ekspeditsiyalarning  natijalari  tarixshunoslik  jihatidan  tahlil  qilingan.
1885 – yil   fevral   oyida   rus   arxeologi,   sharqshunos,   O‘rta   Osiyo   tarixi
va     arxeologiyasi     tadqiqotchisi     Nikolay     Ivanovich     Veselovskiy     tomonidan
amalga     oshirilgan     ekspeditsiya,     1930,   1933   –   1934   –   yillarda     B.A.   Latinin
rahbarligida  ishlagan  ekspeditsiya,  1939 – yilning  ikkinchi  yarmida  I.V. Stalin
nomidagi  Katta  Farg‘ona  kanali  qurilishida  arxeologik  nazorat  ekspeditsiyasi,
1947   –   1948   –   yillarda     A.N.   Bernshtam     boshchiligidagi     Pomir   –   Oloy
ekspeditsiyasi  hamda  1953 – yildagi  A.P. Okladnikov  (1953 – yil),  G.F. Debets
(1954 – 1955)  tomonidan  tashkil  etilgan  Qirg‘iziston  arxeologik  va  etnografik
ekspeditsiyasi     natijalari     o‘zaro     qiyoslandi     va     natijalari     yuzasidan     xulosalar
berildi. Bu   kurs   ishida   Farg‘ona   so‘zining   kelib   chiqishi, uning   qadimgi   va
25 bugungi     tarixi,     Xitoy     manbalarda     Farg‘ona     haqida     qanday     ma’lumotlar
berilganligi,  Farg‘ona  va  Chochning  ilk  o‘rta  asrlarda  rivojlanishi,  ijtimoiy –
iqtisodiy   rivojlanish   an’analari,   Farg‘onaning   qadimgi   shaharlari   tarixi,   Amir
Temur  davrida  Farg‘ona  shahri  va  ular  haqidagi  ilmiy  tadqiqot  ishlari  keng
yoritib  berildi.
Foydalanilgan  adabiyotlar.
I. Rahbariy adabiyotlar.
1. Каримов И.А. Тарихий хотирасиз келажак йўқ. – Тошкент: Шарқ, 1998.
II. Asosiy adabiyotlar.
2. Аҳмедов   А .  Аҳмад   ал - Фарғоний . –  Тошкент :  Ўзбекистон   миллий  
энциклопедияси , 1998. B.124.
3. Анарбаев А. Ахсикат – столица древний Ферганы. – Ташкент: 
Тафаккур, 2013.
4. Литвинский Б.А. Курганы и курумы Западной Ферганы. М., 1972; 
5. Иванов Г. П. Фарғона ўлкашунослиги. – Фарғона, 1996.
6. Асқаров А.А. Ўрта Осиё қадимги дунёсининг асосий хусусиятлари // 
ЎИФ. № 6. 1994.
7. Qo'ldoshev Sh. Markaziy Osiyo tarixi xitoy manbalarida.   Т . 2016. 
8. Valixonova.G. Qadimgi Farg'ona – Davan davlati tarixi. T. 2020. 
9. Асқаров А.А. Ўзбек давлатчилигининг илк босқичларида қадимги 
Фарғона // Фарғона водийси тарихининг долзарб муаммолари. I жилд. 
Фарғона, 2000; 
10. Асқаров А.А. Қадимги Фарғона тарихидан лавҳалар // Археология и 
история Центральной Азии. К 70-летию со дня рождения академика 
АН Республики Узбекистан Ю.Ф. Бурякова. Самарканд, 2004.
11. Хўжаев А. Фарғона тарихига оид маълумотлар (Қадимий ва илк ўрта 
аср Хитой манбаларидан таржималар ва уларга шарҳлар). Фарғона, 
2013.
12. Смирнова О.И. Очерки из истории Согда. М., 1970.
26 III. Qo’shimcha adabiyotlar
Бернштам А.Н. Древняя Фергана (Научно-популярный очерк). – Ташкент: 
изд-во АН Уз ССР, 1951.
Горбунова Н.Г. Поселения Ферганы первых веков нашей эры (Некоторые 
итоги исследования) // СА. № 3. 1977.
Абдулгазиева Б. Восточная Фергана в древности и раннем средневековье 
(система расселения, районирование и типология). Текст и альбом дис… 
канд. ист. наук. Архив Института археологии АН РУз. Самарканд, 1988.
27
Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha