Qadimgi Yunoniston tarixiga kirish tarixshunosligi va manbashunosligi

REJA:
KIRISH ……………………………………………………………………….…..3
I   BOB.   QADIMGI   YUNONISTON   TARIXIGA   KIRISH,
TARIXSHUNOSLIGI VA MANBASHUNOSLIGI …………….………...….5
1.1. Geografik o‘rni, tabiiy sharoiti va aholisi …………..……………………….5
1.2. Qadimgi Yunon manbashunosligi.……………………………….....…….…7
1.3. Qadimgi Yunon tarixshunosligi………………………..…………………….10
II   BOB.   QADIMGI   YUNONISTON   YUKSALISHI   VA
DAVRLASHTIRISH …………………………………………………………...17
2.1. Qadimgi Yunon tarixini davrashtirish……………….....……………………17
2.2. Qadimgi Yunon shahar davlatlarining yuksalishi…………………………..19
2.3. Qadimgi Yunon madaniyati va ijtimoiy munosabatlari……………..………25
XULOSA ……………………………………………………………….….……..32
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI ………………………….33
1 KIRISH
Arxeologik   ma lumotlarga   ko ra,   Yunoniston   hududida   odamlar   paleolitʼ ʻ
davridan   yashab   kelmoqda.   Xalkidika   yarim   orolidan   neandertal   odamining   bosh
suyagi chiqqan.   Neolit   davrida Yunoniston aholisi   dehqonchilik ,   chorvachilik   bilan
shug ullanib,   o troq   hayot   kechirgan.   Yunonistoning	
ʻ ʻ   jez   davri   madaniyati   shartli
ravishda   Kritmiken   madaniyati   yoki   Egey   madaniyati   deb   atalgan.   Miloddan
avvalgi 3-ming yilliqda Yunoniston etnik tarkibi rangbarang (pelasglar, leleglar va
boshqalar)   bo lgan;   ularni   protoyunon   qabilalari	
ʻ   —   axeylar,   ioniyaliklar   siqib
chiqarib o z tarkiblariga singdirib yuborganlar.	
ʻ  
Qadimiy   Yunoniston,   g arb   madaniyati   porrasi   deb   mashhur   bo lgan	
ʻ ʻ
joylardan biri sifatida taniladi. Falsafa, san'at, siyosat va adabiyot sohalariga etkisi
bo lgan bu zamonaviy  yunon medeniyati  tarix boyicha  boy bo lib, 8-asrda paydo	
ʻ ʻ
bo lgan   va   Roman   imperiyasining   ko tarilishiga   qadar   bir   necha   ming   yil   davom
ʻ ʻ
etgan.   Qadimiy   Yunoniston   tarixi   bir   necha   davrlarga   bo linadi,   har   biri   siyosiy	
ʻ
tashkilotlanishda,   madaniy   muvaffaqiyatlarda   va   askari   janglarda   muhim
rivojlanishlar   bilan   ajralib   turadi.   Arxayik   davr   Afin   va   Sparta   kabi   poleis   deb
ataluvchi   shahar-mamlakatlarning   paydo   bo lishini   ko radi,   bu   shahar-	
ʻ ʻ
mamlakatlarda mustaqillik huquqi va tajribaviy madaniyatlar mavjud edi.
Klassik davr odamning qadriyatli davri deb hisoblanadi, bu davrda Perikl va
hokimlar   kabi   liderlar   ostida   Afinada   demokratiyaning   rivojlanishi,   Sokrat   va
Platon kabi falsafachilar  tomonidan falsafa rivojlanishi  va san'atkorlarining ijodiy
muvaffaqiyatlari e'tirof etildi. Aleksandr Bozorining fatxidan keyin kelib chiqdi va
Yunon   madaniyati   Avropa   dan   Osiyo   gacha   zichlik   qilgan   qattiq   imperiya   orqali
tarqaldi.   Bu   davrda   Yunoniston   traditsiyalarini   bosqinchilik   qilingan   xalqlarning
traditsiyalari bilan birlashtirish charxlandi.
Tarix   bo‘yicha   Qadimiy   Yunonistonga   nazorat   etishda   Persiya   quvvatlari
tarafidan   harbiy   hujumlariga   duch   keldi,   shahar-mamlakatlar   o‘rtasida   ichki
hukumat   kuchlari   uchrashuvi   yo‘l   oldi   va   Roma   kabi   yaqin   medeniyatlar   bilan
urushga   kirishdi.   Barcha   bu   muammolarga   qaramay   o‘tgan   holatda,   Yunoniston
madeniyati   san'atga,   ilm-fanniylarga,   adabiyotga   va   falsafaga   doir   mo‘ylovchilar
2 qo‘shilarni   amalga   oshirdi.   Bugungi   dunyo   aholisini   ta'sir   qiluvchi   bu
mo‘ylovchilar bugungi dunyoda ham ahli sohalar uchun o‘rindoshdir.
Tarixda   birinchi   marta   Sokrat   tomonidan   insonni   falsafiy   anglash   masalasi
qo yildi.   Platon   falsafani   tugallangan   dunyoqarashʻ   —   siyosiy   va   mantiqiyetnik
sistema   sifatida   yaratdi;   Aristotel   esa   falsafaga   haqiqiy   mavjudlikni   tadqidiy-
nazariy o rganuvchi fan sifatida qaradi. Bu 3 mashhur yunon mutafakkirining har	
ʻ
biri o sha vaqtdan buyon o zicha alohida va turli shakllarda 2 ming yildan buyon	
ʻ ʻ
jahon falsafasining rivojlanishiga ta sir ko rsatib keladi	
ʼ ʻ 1
.  
1
  Ergashev Sh. “Qadimgi sivilizatsiyalar”. T., O‘zbekiston 2016 y.
3 I BOB. QADIMGI YUNONISTON TARIXIGA KIRISH,
TARIXSHUNOSLIGI VA MANBASHUNOSLIGI
1.1. Geografik o‘rni, tabiiy sharoiti va aholisi
Yunoniston   geografik   jihatdan   3   qismga   bo‘linadi:   Fessaliya   va   Epir,
shimolda   Moli   va   Pagasey   ko‘rfazlari,   janubdan   Korinf   va   Saronika   bilan
cheklangan,   markaziy   qismi   Peloponnes   yarim   orolidan   iborat   janubga   bo‘linadi.
Shimoliy qismida Fessaliyani Epirdan Pind tog‘lari zanjiri ajratib turadi. Qadimda
bu ikki viloyat yunon madaniyati shakllanishida muhim ahamiyat kasb etadi. 
Chunki   bu   yerda   ilk   bor   shimoldan   janubga   tomon   yunon   qabilalari   siljib
kelgan.   Fessaliyada   qadimgi   yunon   afsonalari   paydo   bo‘ldi.   Uning   janubidagi
Sperxa   daryosi   vodiysidagi   axey   Ftiotidasi   ahil   va   mirmidonlar   vatani.
Fessaliyadan afsonaviy Yason uzoq Kolxidaga oltin mo‘yna uchun jo‘nab ketgan.
Dodonda   Sella   kohinlari   muqaddas   dub   daraxtining   barglarini   shitirlashiga   qarab
fol   ochganlar.   Epir   yunon   madaniyatiga   aloqasi   bo‘lmagan   yovvoyi   o‘lka   bo‘lib,
uni   markaziy   Yunoniston   bilan   faqat   xaon,   tesprot,   moloss   va   oresta   kabi   epir
qabilalari joylashgan Axeloy daryosi bog‘lab turgan. 
Fessaliya   barcha   tomondan   tog‘lar   bilan   o‘ralgan   bo‘lib,   bu   yerda   ikki
tekislikni   Fessaliyalik  bosqinchilar   ishg‘ol  qilganlar. Ular   mahalliy aholini  qaram
penestlarga   aylantirganlar.   Qisman   ularni   vodiydan   tog‘larga   siqib   chiqarganlar.
Fessaliya   g‘arbiy   qismida   g‘alla   va   chorvachilik   rivojlangan.   U   yerda   qulay
qirg‘oq va qo‘ltiqlar yo‘q. Shimoliy Yunonistonni markaziy Yunonistondan dengiz
va   Oyta   tog‘lari   orasida   yotgan   Fermopil   daryosi   ajratib   turadi.   Markaziy
Yunonistonda   kam   sonli   tog‘lik   qabilalar   joylashgan.   Egey   dengizi   qirg‘og‘ida
Evbey   oroli   qarshisida   Opunt   lokrlari   joylashgan.   Er.   avv.   V   asrda   afinaliklar
uchun lokrlar qoloqlikning namunasi bo‘lgan. Parnas (2450 m) va Kifris tog‘larida
joylashgan vakiy qabilalari yanada qoloq bo‘lgan. Markaziy Yunoniston yo‘lidagi
eng muhim joy bu Elateya shahri bo‘gan. 
Delfa   qadimgi   Elladaning   diniy   markazi   vazifasini   o‘tagan.   Parnasdan
shimolda   Yunonistonning   eng   kichik   viloyati   —   Dorida   (185   kv.km)   bo‘lgan,
4 aflidan   doriylar   shu   yerdan   kelib   chiqqanlar.   Fokidadan   g‘aibga   Agra,   evitan
nomidagi illiriya qabilalari yashagan tog‘li va ozroq unumdor vodiyga ega bo‘lgan
Etoliya viloyati joylashgan. Shimolda Epir bilan tutashgan Abrakiy qo‘ltig‘igacha
bo‘lgan   hudud   Akarnaniyada   illiriya   qabilalari   yashagan.   Janubda   3000   kv.   km.
hududni   egallagan   Beotiya   viloyati   birdaniga   3   dengiz   bilan   tutashgan.   Poytaxti
Fiva bo‘lgan Beotiyada g‘allachilik, chorvachilik va baliqchilik kuchli rivojlangan.
Beotiyani   janubdan   Kiferon   va   Pamas   tog‘lari   o‘rab   turadi.   yunonistonning
markazida tuprog‘i dehqonchilikka noqulay bo‘lgan Attika viloyati joylashgan 2
. 
Qadimgi   Attikada   suv   tanqis   bo‘lsa-da,   ammo   marmar,   loy,   kumush   va
zaytun   darcvtlariga   boy   boigan.   Afinaning   dengiz   yo‘lini   Salamin   oroli   to‘sib
turadi. Salamin uchun Afina Megara va Egina bilan uzoq urush olib boigan, faqat
Eginaning   bo‘ysundirilishi   Afinaning   dengiz   savdosiga   yo‘l   ochdi.   Korinf   va
Saronik   qo‘ltiqlari   orasidagi   tog‘lik   hududda   Megara   shahri   joylashgan.   Korinf
qo‘ltig‘idan   so‘ng   Peleponnes   yarim   oroliga   o‘tish   mumkin.   Uning   markazida
Arkadiya balandligi turadi. Lakoniya va Messeniya  viloyatlari yarimorol g‘arbida
joylashgan.  Bu   viloyatlarda   g‘alla  ekilgan.   Messeniyadan   shimolda  Elida   viloyati
joylashgan bo‘lib, Alfey va Kladey daryolari qo‘shilish joyida har 4 yilda bir marta
Olimpiya   o‘yinlari   o‘tkaziladigan   olimpia-   da   joylashgan.   Ellidadan   shimolda
Axeya   viloyati   turadi.   Yunonistonning   iqlimi   yumshoq,   harorati   16   °C   ni   tashkil
etadi. Landshafti qadimda hozirgidan farq qilgan. 
Qalin o‘rmonlar ko‘p bo‘lib, tuproq hozirgidek toshloq boigan. Faqat ozgina
yer unumdor boigan. Er. aw. VI asrgacha faqat bug‘doy va tariq ekilgan. Keyin esa
uzum   va   zaytun   bu   ekinlarni   siqib   chiqargan.   Yunonistonda   oltin   yo‘q.   Mis   juda
ko‘p. Xalqida shahrining nomi ham «mis» degan ma’noni bildiradi. Bu yerdan mis
qazib   chiqarilgan.   Beotiya   va   Lakoniyada   sifati   past   temir,   Tasos   va   Sifnos
orollaridan   er.   aw.   VIII—VI   asrlardan   kumush   qazib   olingan.   Er.   avv.VI   asrdan
Lavrion kumush koni ochilgan. Bu konlar- dan olingan daromad er. avv. V asrda
2
  “Jahon tarixi” o’quv qo’llanma. T., Navro‘z-2018 y.
5 Afinani qudratli flot qurishga va Yunonistonda yetakchilik rolini o‘ynashga imkon
berdi. Afinada tog‘-konchilik sohasida ulkan yutuqlarga erishildi. 3
Konlarning chuqurligi 100 m. ga yetgan. Qimmatli metallarni qidirib topish
san’ati   yuqori   darajada   bo‘lgan.   Kulolchilikda   yunonlar   haqiqiy   san’atkor
bo‘lganlar.   Tosh   juda   yuqori   baholangan.   Hamma   joyda   tosh   mo‘l-ko‘I   bo‘lgan.
Marmarning   vatani   Pentelikon   Afinadan   bor-yo‘g‘i   10   km   masofada   joylashgan.
Mashhur Parfenon va Propiley pentelikon maimaridan bunyod etilgan.
1.2. Qadimgi Yunon manbalari
Qadimgi   Yunoniston   tarixiga   oid   manbalar   ko‘pligi   va   yaxshi   saqlanib
qolganligi   bilan   boshqa   hududlar   tarixidan   farq   qiladi.   Yunoniston   tarixi
manbashunosligida   qadimgi   tarixchilaming   asar-   lari   muhim   o‘rin   tutadi.   Er.   aw.
VI—V   asrlarda   tarix   fani   gullab   yashnagan   davridir.   Bu   davr   tarixchiligini   g‘arb
olimlari   «Aholida   polislar   tarixi»   deb   atashadi.   Bu   davrdagi   ko‘zga   ko‘ringan
tarix-   chilardan:   Gerodot,   Fukidid   va   Ksenofontni   olish   mumkin.   Makedoniyalik
Aleksandming   sharqqa   yurishlaridan   so‘ng   Yunoniston   tarixida   yangi   tarix
maktabi   —   Arastu   maktabi   shakllandi.   Bu   davrning   eng   ko‘zga   ko‘ringan   asari
Arastuning   “Politiya”   asaridir.   Bu   asar   Arastu   va   uning   shogirdlari   tomonidan
yozilgan   bo‘lib,   yunon   polislari,   O'rta   yer   dengizi   qiig‘oqlaridagi   yunon
koloniyalari   haqida   muhim   ma’lumot   beradi.   Asar   juda   ko‘p   bo‘limlardan   iborat
bo‘lsa-da,   uning   faqat   bizgacha   “Afina   politsiyasi”   qismi   yetib   kelgan.   Ellin
davriga   kelib   yunon  jamiyatidagi   keskin   o‘zgarishlar,   katta  davlatlaming   vujudga
kelishi bilan umumiy tarixga asos solindi. 
Bu   davrning   eng   ko‘zga   ko‘ringan   tarixchilaridan   biri   Timey   bo‘lib,   u
o‘zining asarida Bolqon Yunonistoni, g‘arbiy yunon mustamlakalari haqida muhim
ma’lumotlar   beradi.   Qadimgi   yunon   tarixi   bo‘yicha   eng   muhim   manbalardan   biri
arxeologik   topilmalar   hisoblanadi.   Arxeologlar   Bolqon   Yunonistoni   va   Egey
dengizi orollaridagi qadimgi ibo- datxonalar, saroylar, mudofaa inshootlarini qazib
ochdilar.   Ayniqsa,   Krit   orolida   ingliz   arxeologi   E.   Evans   40   yildan   ko‘proq   vaqt
3
  Radjabov R. “Qadimgi dunyo tarixi” Fan va texnalogiyalar nashriyoti. T., 2009. 323-325 -b.
6 Knoss   saroyini   qazib   ochdi.   Kichik   Osiyoda   nemis   arxeologi   G.   Shlimanning
Troya   xarobalarini   qazib   ochishi   qimmatli   ma’lumotlarni   berdi.   Polislarning
yemirilishigacha   yunonlar   tarix   va   adabiyotga   oid   asarlarni   me’muar   shaklda
yozishgan.   Er.   aw.   IV   asrdagi   eng   yirik   me’muar   asar   Ksenofontga   tegishli.   U
asosan harbiy sohaga oid ma’lumotlarni beradi.
Ellinizm davrida me’muar va avtobiografik asarlar yozish odat tusiga kirdi.
Ellin   davri   siyosatchilaridan   Pirra   va   Arata   eng   yirik   tarixiy   asarlar   mualliflari
hisoblanadilar. Ular «Axey ittifoqi* haqida keng ma’lumotlami yozib qoldirishgan.
Xatlar. Antik jamiyatda xatlar muhim o‘rin tutgan. Ular ikki xil shaklda ochiq va
yopiq   shaklda   yozilgan.   Platon,   Isokrat   va   Sallyustiylar   yozgan   ochiq   xatlarida
falsafiy muammolar haqida flkr yuritilgan. Yopiq xatlar davlat ahamiyatiga molik
xatlar bo‘lib, maxsus kishilar nomidan yozilgan. Ularda asosan siyosiy va maxfiy
ma’lumotlar   yozilgan.   Shoirlar   va   ularning   asarlari.   Yunon   she’riy   adabiyotining
shakllanishi   er.   aw.   IX—VIII   asarlarga   tegishli   bo‘lib,   bu   davmi   “Gomer   davri
she’riyati” deyishadi. Gomer, Gesiod va dramatur- glar Esxil, Sofoklning asarlari
juda   yaxshi   saqlangan.   Gesiod   o‘zining   «Mehnat   va   kunlar»   asarida   yunon
jamiyatidagi ijtimoiy ziddiyatlar haqida yozadi.
Moddiy   manbalar.   Shaharlar.   Yunon   tarixiy   manbashunosligiga   shahar
qoldiqlari   muhim   o‘rin   tutadi.   Shaharlardagi   saroylar,   ibodatxonalar   yaxshi
saqlangan.   Krit-Miken   davri   saroylari,   inshootlari   juda   ko‘plab   topilgan.   Yunon
me’morchigining asosiy yodgorliklaridan bu Palestlar va Gimnasiylardir. Palestlar
—   bu   sport   inshootlari   jumlasiga   kirib,   u   yerda   asosan   yosh   bolalar   muntazam
sport   bilan   shug‘ullanishgan.   Gimnasiy   —   sport   inshooti   bo‘lib,   bu   yerda   asosan
kattalar   sport   va   fan   bilan   shug‘ullanganlar.   Bizgacha   Afinaning   ikki   katta
gimnasiyasi saqlanib qolgan. Ulardan biri qah- ramon Akadem bog‘ida joylashgan,
ikkinchisi  likeylik Appolon dala hovlisida joylashgan. Yunonistondagi  madaniyat
markazlaridan   yana   biri   bu   muqaddas   joylar   va   ulardagi   haykal   va   inshootlardir.
Shaharlar   tarixini   o‘rganishda   qadimgi   yo‘llar   haul   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.
Eng   yirik   yo‘llar   xarobasi   Afina   va   Pirey   portidagi   yo‘l   bo‘lib,   dengiz   or-   tidan
keltirilgan mahsulotlar Pirey portiga tushirilib, shu yo‘l orqali Afinaga keltirilgan. 
7 Bu   mashhur   yo‘l   Peloponnes   urushi   davrida   Sparta   va   uning   ittifoqchilari
tomonidan  buzib  tashlangan.   Hozirgi  t  kunda  faqat  uning  xarobalarigina  saqlanib
qolgan. Pireydan tash- qari Yunonistonning ikki yirik porti Samos va Iskandariya
ham   o‘z   ahamiyatini   yo‘qotgani   yo‘q.   Mudofaa   devorlari.   Yunon   mudofaa   va
harbiy tarixida himoya devorlari va boshqp fortifikatsiya inshootlari muhim o‘rin
tutadi.   Yunon   tarixini   qadimgi   davriga   oid   mudofaa   inshootlari   Troya,   Mikena,
Tirinf   va   Afinada   yaxshi   saqlangan.   Undan   tashqari   Xer-   sones,   Eley,   Metapont,
Akrogant   shaharlari   devorlari   asl   holicha   saqlanib   qolgan.   Yozuvlar.   Yunon
tarixini o‘rganishda yozuvlar muhim ahamiyat kasb etadi. Asosan XIX asrning 70-
yillaridan   papirus   topilma-   larni   o‘rganish   natijasida   yangi   «papirologiya»   faniga
asos   solindi.   Yunon   jamiyatiga   papirusning   kirib   kelishi   Misr   tarixi   bilan   uzviy
bog‘liqdir. Qadimgi mashhur yunon — lirik shoirlari Alkey, Sapfo, Korin, Pindara,
Vakximida   va   mashhur   fojeanavislar   Sofokl   va   Evripid   hamda   mashhur   hajviy
asarlar   muallifi   Menandrlar   o‘z   asarlarini   papiruslarga   yozishgan.   Papirusga
ko‘chirilgan eng yirik asar Arastuning «Afina politiyasi» asaridir.  4
Keyinchalik   qog‘ozning   kashf   etilishi   bilan   papiruslar   o‘z   ahamiyatini
yo‘qotgan, ulami faqat hukmdor saroyidagi arxivlardan topish mumkin. Tangalar.
Yunoniston iqtisodiy tarixini o‘rganishda tangalar muhim o‘rin tutadi. XVIII asrda
Venada   o‘tkazilgan   qadimgi   yunon   tangalari   ko‘rgazmasida   70000   dona   yunon
tangalari   kollek-   siyasi   namoyish   etilgan.   Qadimgi   yunon   tangalari   iqtisod   va
savdo   sohasidagi   eng   muhim   ashyoviy   dalildir.   Arxaik   davr   yunon   tangalari
kumushdan   bo‘lib,   uning   teskari   qismida   shahar   ramzi   yoki   shahar   nomining
birinchi harfi tu- shirilgan. Ellin davri tangashunosligi arxaik davr tangashunosligi-
dan farq qiladi. Ularda asosan hukmdorning surati va teskari to- monida esa yozuv
va ramzlar tushirilgan. Tangalardan tashqari tesserlar, ya’ni hozirgi kundagi chipta
shaklidagi hujjatlar yaxshi saqlangan 5
. 
4
  Qodirova   L.B.   “Jahon   tarixi”   O‘quv   uslubiy   majmua   2   qism.   “Qadimgi   Yunoniston   va   Rim   tarixi”
Guliston 2018. 69 -b.
5
 Urakov D.J., Tursunov R., Xaynazarov A. “Qadimgi dunyo tarixi” Innovatsion ziyo 2020
8 1.3. Qadimgi Yunon tarixi
Buyuk   kolonizatsiya.   Er.   avv.   I   ming   yillikning   boshlarida   ilk   bor
finikiyaliklar  begona  hududlarda o‘zlarining yangi   manzilgohlari   (Koloniya)larini
barpo   qila   boshladilar.   Finikiyaliklardan   keyin   yunonlar   ham   bu   jarayonda   faol
ishtirok etadilar. Koloniyalar begona hududlarda ulami tashkil etgan finikiyalik va
yunon   savdogarlari   uchun   tayanch   nuqtalari   bo‘lib   xizmat   qilgan.   Yunonlaming
koloniyalami barpo qilish faoliyati er. aw. VIII-VI asrlarga to‘g‘ri keladi. Bu vaqt
buyuk yunon kolonizatsiyasi davri deb aytiladi. 
Koloniyalami barpo qilishning bir necha sabablari bor edi. Birinchi navbatda
Yunonistonning   bir   necha   viloyatlarida   aholining   haddan   tashqari   ko‘payib
ketganligidir.   Arxaik   davrining   boshlanishida   aholi   sonining   keskin   o‘sishi
natijasida,   demografik   portlash   yuz   berdi.   Ishlab   chiqarish   kuchlarining   zaif
rivojlanishi   oziq-ovqat   va   boshqa   mahsulotlami   taqchilligiga   olib   keldi.
Yunonistonning   o‘zida   dehqonchilik   qilish   uchun   yaroqli   bo‘lgan   yerlar   deyarli
yo‘q   edi.   Aholining   ortiqcha   qismi   shu   sababli   begona   hududlarga   borib   yangi
yerlami   o‘zlashtirishga   majbur   bo‘ldi.   Buyuk   yunon   kolonizatsiyasining   yana   bir
ijtimoiy sababi bor edi. 
Kambag‘allashgan   jamoachi   dehqonlar   o‘zlarining   boyib   ketgan   zodagon
qarindoshlariga   qarzi   uchun   qul   bo‘lishni   xohlamadilar,   ular   o‘zlarini   qarzlari
uchun   garovga   qo‘yilgan   bir   parcha   yerlarini   tashlab   ketishga   majbur   bo‘ladilar.
Ular   uchun   yagona   yo‘l   begona   joylarga   ketish   edi.   Arxaik   Yunonistonning
shaharlari   bu   vaqtda   yirik  iqtisodiy   markazlaiga   aylandilar,  savdo   iqtisodiyotning
asosiy   sohalaridan   biriga   aylandi.   Bu   shaharlaming   boy   savdogarlari   chet
mamlakatlarga   boradigan   yo‘llarda   o‘rnashib   qolish   uchun   savdo   koloniyalari
barpo qilishga harakat qildilar. 
Yunon   shaharlaridagi   tabaqaviy   ijtimoiy-siyosiy   kurash   kolonizatsiya
jarayonini   yana   bir   sababi   edi.   Shaharlaming   iqtisodiy   taraqqiyoti   tabaqalanishni
kuchaytirdi.   Shahar   aholisining   turli   tabaqalari   o‘rtasida   ijtiomoiy-siyosiy   kurash
kuchayib   ketdi.   Yengilgan   guruh   shaharni   tashlab   ketishga   majbur   edi.
9 Shuningdek, savdo-hunarmandchilikni rivojlanishi xomashyoga bo‘lgan ehtiyoj va
tayyor mahsulotni sotish uchun yangi hududlami izlab topish zaruriyatini tug‘dirdi.
Bundan   tashqari,   arxaik   davrda   Yunonistonning   ijtimoiy-iqtisodiy   jihatdan
rivojlangan viloyatlarida fiiqarolami qarzi uchun qulqilish qonun bilan taqiqlangan
edi. 0 ‘sib borayotgan iqtisodiyot uchun arzon ishchi kuchi qullaiga bo‘lgan talabni
qondirish   uchun   begona   hududlardan   qullami   olib   kelish   boshlandi.   Yunon
kolonist- lari ko‘p hollarda yangi qul bozorlarining tashkilotchilari boidilar. Buyuk
kolonizatsiya   deb   atalgan   jarayon   bilan   bog‘langan   ijtimoiy-iqtisodiy   va   siyosiy
o‘zgarishlar   qadimgi   Yunonistonning   keyingi   taraqqiyotini   belgilab   berdi.   G‘arb
va   Sharqda   ko‘p   sonli   yunon   kolonniyalarining   barpo   qilinishi,   o‘rtayer   dengizi
savdosidan   fmikiyaliklami   siqib   chiqarilishi,   yunon   savdosini   o‘sishi,
hunarmandchilikning   yuksak   taraqqiyotiga   olib   keldi.   Tovar   sotish   bozorlari,
hunarmandchilik   mahsulotlari   hajmi   kengaydi,   ishchi   kuchiga   yana   ehtiyoj
kuchayib, qullami soni o‘sdi.
  Ellada   iqtisodiyotining
barcha   sohalarida   qul   mehnati
yetakchi o‘ringa chiqa boshladi.
Zodagon   oligarxiya   ayrim
polislarda   boshqamvni   xalq
tomonidan   hokimiyat   tepasiga
chiqarilgan,   o‘z   shaxsiy
hokimiyatini   o‘rganishga   erishgan   kuchli   v?   faol   shaxslar   boigan   tiranlarga
topshirishga majbur boidi. Eramizdan aw. VI asrda arxaik davming tugashi davrida
ba’zi   bir   polislarda   demokratik   qurilishning   ilk   asoslari   qurildi.   Yunonlar   begona
hududlarda ba’zida mahalliy aholining qarshiligiga duch keldilar, ba’zida do‘stona
aloqaga   kirishdilar.   Kiklada,   Sporada   orollari   va   Kichik   Osiyo   qirg‘oqlarini
qadimdayoq yunonlar o‘zlashtirgani sababli er. aw. VIII asrda aholining ko‘chishi
g‘arbga   Sitsiliya   va   Janubiy   Italiyaga,   shimoli   sharqda   Qora   dengiz   qirg‘og‘iga
tomon yo‘naldi. Misr va Kirenaika ham o‘zlashtirildi. 
10 Janubiy Italiya VIII-VI asrlarda kolonizatsiya qilindi. Bu yerdagi kolonistlar
o‘zalarini kelib chiqishlarini Pelepponnes axeylaridan deb hisoblar edilar. Er. aw.
VII—VI   asrdagi   kolonizatsiya   jarayonida   barpo   qilingan   yunon   shaharlari   bir
necha   yo‘nalishda   rivojlandi.   Janubiy   Italiyadagi   shaharlar   qishloq   xo‘jalik
mahsulotlarini   ishlab   chiqarishga,   Qora   dengiz   bo‘yidagi   Milet   koloniyalari
savdoga   ixtisoslashgan   edilar.   Janubiy   Italiyada   Metapont   va   Sires,   Sibaris,
Posidoniya   kabi   yunon   shaharlari   qishloq   xo‘jaligi   bilan   shug‘ullanar   edilar.   Bu
yerda, ayniqsa, spartaliklar asos solgan Tarent shahri koloniyalar orasida yetakchi
o‘rinni egalladi. 
Shahar   Sparta   shevasini   va   boshqaruv   uslubini   toiiq   saqlab   qoldi.   Sitsiliya
orolida   Evbey   Xalkidasi   yunonlari   er.   avv.   735-yil   atrofida   Naksos,   Katanu   va
Leontiano,   Zankli   (keyingi   Messana)   hamda   Regiyni   barpo   qiladilar.   Shimolda
Gaetan qoitigida Qum shahriga asos solindi. Loklar Italiyaning Zefir burnida Zefir
Lokri (hozir Кар Spartivento) ni, Korinf aholisi Sitsiliyaga vaqt o‘tishi bilan yunon
g‘arbini   bosh   markazi   va   metropoliya   rolini   o‘ynagan   Sirakuzani   barpo   qildilar.
Sirakuza  o‘z navbatida  Akr  va  Kamirinani  barpo qildi.  Megara  Gibliya Megarasi
va Seluninga, rodosliklar Agrigent shahriga asos soldilar. 
Shunday qilib, yunonlar Sitsiliyaning sharqiy va janubiy qismini egalladilar.
Orolning   g‘arbida   bu   yerga   yunonlardan   ilgari   kelgan   finikiyaliklar   hukmronlik
qiladilar.   Vaqt   o‘tishi   bilan   orolining   g‘arbida   Finikiya   yerlari   qisqarib   faqat
Finikiyaning   uch   nuqtasi   Solunt,   Panorm   (hozirgi   Palerma)   va   Motiya   qoldi.   Er.
av.   VI   asrda   yunonlaming   Italiya   va   Sitsiliya   koloniyalari   gullab-yashnadi   va
Bolqon   Yunonistonidan   ko‘ra   boy   hududga   aylanib   Buyuk   Yunoniston   nomini
oldi.   Bu   koloniyalaming   gullab-   yashnashining   asosi   qishloq   xo‘jaligi,   savdo-
hunarmandchilik edi. Sitsiliya va Italiyadan g‘alla Yunoniston va Kichik Osiyoga
chiqarildi.   Er.   aw.   VII   asrda   Liguriya   qirg‘og‘idagi   Rodan   daryosi   havzasida
fokiyaliklar   Massiliya   (hozirgi   Marsel),   janubiy   Italiyada   Eleya   shaharlariga   asos
soldilar. 
Sharqda Xalkidika yarim oroli Evbeyadagi Xalkida aholisi tomonidan, Epir
qirg‘og‘idagi   (hozirgi   Korfu)   Kerkira   oroli   korinfliklar   tomonidan   bosib   olindi.
11 Korinfliklar   Ambrakiy   qo‘ltig‘da   Ambrakiya   va   Anaktorn;   Illiriya   qirg‘og‘ida
Appoloniya   va   Epidamn   koloniyalariga   asos   soldilar.   Qora   dengiz   qirg‘oqlarida
Kichik   Osiyodagi   yunonlaming   eng   kuchli   savdo   markazi   Miletning   fuqarolari
o‘nlab koloniyalami  barpo qildilar. Abidos, Sinop, Koteo, Kerasun va  Trapezunt,
Qora dengiz shimoli, shimoliy-g‘arbiy qirg‘oqlarida Ol’viya, Appoloniya, Odessa,
Toma,   Tira,   Feodosiya,   Bosforda   Kalxidon   (megaralilar   asos   solgan)   Qora
dengizning Yevropa qirg‘og‘ida Vizantiy, Gerakleya koloniyalari qad ko‘tardi. Er.
aw. VII asrda Misrda ham yunonlaming tayanch nuqtalari vujudga keldi, bu yerda
Navkratis   koloniyasi   barpo   qilindi.   Shimoliy   Afrikada   Liviya   qirg‘og‘ida   shoir
Kallimax   va   olim   Erastofenning   vatani   Kirenaga   asos   solindi.   Yunonlaming
g‘arbga siljishini Karfagen, janubi sharqda esa Misr to‘xtatdi.
Yunon   polisini   shakllanishi   va   uning   o‘ziga   xos   xususiyatlari.   Qadimgi
yunon   jamiyatini   iqtisodiy-ijtimoiy,   siyosiy   va   mafkuraviy   tashkilotini   asosiy
shakli   polis   edi.   Polis   bu   jamoani   alohida   tipi   bo‘lib   dehqon   va   shahar   aholisini
o‘zida birlashtirgan yerga ishlovchilar fuqaro jamoasi edi. Yunon polisini asosini,
uni   taraqqiyoti   va   shakllanishini   belgilaydigan   asosiy   shartlari   quyidagicha   edi:
Eng awalo, davlat va xususiy mulk birlashgan antik mulkchilik shakli edi. Yunon
jamoasi a’zosi bo‘lgan fuqaro yerga egalik qilish huquqiga ega edi, har bir fuqaro
polis   hududida   yer   ulushiga   ega   bo‘lishi   shart   edi.   Yerga   egalikni   oliy   huquqi
fuqarolar   jamoasiga   tegishli   edi.   Polis   tashkilotini   ajralmas   qismi.   fuqarolik
muassasasi   edi.   Polis   aholisi   to‘la   huquqli   fuqarolar,   to‘laqonli   huquqga   ega
bo‘lmagan   va   huquqi   bo‘lmagan   aholi   toifalaridan   iborat   edi.   Polis   jamoasi
tarkibiga   kirgan   fuqaroIarning   iqtisodiy,   siyosiy   va   ijtimoiy   huquqlarining
majmuasiga ega edilar. Faqat polis fuqaroiarigina aholini imtiyozli qismini tashkil
etar edi. Fuqaroning asosiy sifati ozod kishi mavqei edi.  6
Yunon   fuqarolik   mavqeini   fuqaro   ota-onadan   tug‘ilishi   bilan   olar   edi.
Fuqarolik   huquqini   sovg‘a   qilishga   faqat   polisning   xalq   yig‘ini   haqli   edi.
Oligarxiya   hukmron   bo‘lgan   polislarda   fuqarolik   mavqeiga   ega   bo‘lish   uchun
fuqaro   mulkiy   senz,   yerga   egalik,   og‘ir   qurol-aslahasi   mavjudligi   shartlarini
6
  Abdullayev U.A. “Jaxon tarixi”. T ., 2017 
12 bajarish   lozim   edi.   Polisning   iqtisodiy   asosini   qishloq   xo‘jaligi,   yerga   mehnat
qilish   tashkil   etar   edi.   Yerga   egalik,   dehqonchilik   uzoq   vaqt   polis   fuqarosini
imtiyozi   bo‘lib   qoldi.   Polis   fuqarosidan   boshqa   hech   kim   uning   hududida   yerga
egalik   qilish   huquqiga   ega   emas   edi   hamda   polis   fuqarolar   jamoasiga   tegishli
jamoa yerlariga egalik qila olmas edi. Har bir fuqaroning eng muhim huquqi va bir
vaqtni   o‘zida   majburiyati,   bu   uni   o‘z   polisini   himoyasiga   shaxsan   ishtirok   etishi
edi. Unga katta bo‘lmagan yunon polislari muntazam qo‘shin saqlash qobiliyatiga
ega emas edilar. Shu sababli, uning himoyasi fuqaro-erkaklar zimmasida edi. O'rta
fuqaro-dehqonlar og‘ir qurollangan falangani qo‘shinni asosini tashkil etar edi. 
Yunon   polisini   ajralmas   qismi-fuqarolik   jamoasida   o‘z-o‘zini   boshqarish
edi. Xalq yig‘ini, kengash, sud va ijroiya hokimiyati lavozimlari fuqaro jamoasini
qo‘Iida   bo‘lib,   hech   qachon   undan   ajralmaydi.   Polis   jamiyatida   barcha   huquqiy
normalar   manbasi   xalq   yig‘inida   ishlab   chiqilgan   qonun   edi.   Fuqarolarni
qonunlarini   ishlab   chiqish,   qabul   qilish   va   amalga   oshirishdagi   ishtiroki   ajralmas
huquq   edi.   Shunday   qilib,   polis   fuqarolik   jamoasi   a’zolari   bo‘lgan   shahar   va
qishloq   aholisi   uyushgan,   yopiq   jamoani   tashkil   qilgan   bo‘lib,   o‘z   imtiyozlari   va
huquqlarini qat’iy saqlab himoya qilar edilar. Polis hududi shahar va uni atrofidagi
qishloqlarni   o‘zligiga   olar   edi.   Yunon   polisi   o‘z   hududiga   ko‘ra   uncha   katta
ho‘lmngan 100—200 kv. km. hajmdagi maydonni egallaredi. 
Har   bir   polis   aholisi   5   mingdan   10   ming   kishini   tashkil   etib,   ulardan
Inxminan   1-2   ming   kishi   fuqarolik   huquqiga   ega   edi.   Faqat   polislardan   Sparta
maydoni 8400 kv. km.; Afina 2500 kv. km.ni tashkil etar edi. Har bir yunon polisi
suveren   davlat   boiib,   o‘z   fuqaroligi,   qonunlari,   hokimiyat   oiganlari,   ibodatxona,
teatr,   xalq   yig‘ini   o‘tadigan   maydoni,   palestar,   gimnasey,   stadion   kabi   jamoat
inshootlariga   ega   edi.   Yunon   polislarining   barchasi   Spartadan   tashqari   shahar
atrofida   birlashgan   bir   necha   qishloq   majmuasi   edi.   Sparta   5   qishloq   birlashgan
polis edi. Har bir polisda vaqt olishi bilan polis tuzilmasi tugallangan shaklni oldi
va   barqaror   fuqarolik   siyosiy   tashkiloti   (demokratiya   yoki   oligarxiya)   shaklida
faoliyat ko‘rsata boshladi.
13 Shaharlar   va   pul-tovar   munosabatlari   taraqqiyoti.   Eramizdan   awalgi   VII
asrda   Yunon   shaharlarida   savdo   hunarmandchilik   tez   sur’atlarda   taraqqiy   qildi.
Shaharlar sezilarli darajada o‘sdi. Korinfda va Afinada 25 ming, Miletda 70 ming,
Sibaris   shahrida   50   ming   kishi   yashar   edi.  Barcha   shaharlar   dengiz   savdosi   bilan
shug‘ullandilar. Bu kemasozlikni rivojiga sabab boidi. Eramizdan awalgi VII asrda
palubali   ko‘p   yuk   ko‘taradigan   kemalar   paydo   bo‘ldi.   50   eshkakli   Finikiya
pentekopterlari   bilan   bir   qatorda   «Iliada»   dostonida   eslatiladigan   ikki   qatorli
eshkaklar   —   diyerelar,   uch   qatorli   —   trieralar   paydo   bo‘ldi.   Mahsulot   bilan   tola
kemani   endilikda   qirg‘oqqa   tortib   chiqarish   mumkin   emas   edi,   shu   sababli,
eramizdan awalgi VII asrdan boshlab port va gavanlar qurilib yakordan foydalanila
boshlandi. 
Oltin   va   kumush   aralashmasidan   iborat   elektron   deb   ataladigan   tanga   zarb
qilindi. Tangalar uzunchoq shaklda, bir tomonida davlat ramzi, ikkinchi tomonida
kvadrat   tasviri   tushirilgan   edi.   Yunonistonning   pul   birligini   436,5   gramm   og‘ir!
ikdagi mina tashkil qildi. Bir mina 8,73 g og‘irlikdagi 50 staterga bo‘lindi. Savdo -
hunarmandchilik taraqqiyoti bilan ustaxona egalari va savdogarlardan iborat kuchli
ijtimoiy   qatlam   vujudga   keldi,   ular   siyosiy   hayotdan   eski   urug*   zodagonlarini
chetlatishga   urindilar.   Pul-tovar   munosabatlari   savdoni   rivojlanishi,   Italiya,
Sitsiliya va Qora dengiz bo‘yidan arzon g‘allani import qilinishi qishloq xo‘jaligini
tushkunligi   va   dehqonlarning   xonavayron   bo‘lishiga   olib   keldi.   Bu   jamiyatda
ijtimoiy ziddiyatlarni keskinlashtirdi.
Davlat   qurilishi.   Qadimgi   davrda  sud  ishlarini  urug‘  jamoasini   o‘zi  bajarar
edi.   Davlat   hokimiyati   urug‘dan   bu   funksiyani   tortib   oldi.   Zodagonlar   uzoq   vaqt
sud hokimiyatini, boshqaruvni o‘z qoilarida saqlab turdilar, vaqt o‘tishi bilan ular
bir   qism   hokimiyatni   yangi   ijtimoiy   kuchlaiga   berishga   majbur   boidilar.   Yangi
ijtimoiy   kuchlar,   zodagon   sudyalar   hokimiyatiga   chek   qo‘yish   uchun   odatdagi
huquqni   yozishnl   talab   qildilar.   Jamiyat   yana   olg‘a   qadam   tashlab   savdo
munosabatlarini   muvofiqlashtirishga   majburiy   qoidalarini   kiritish   ehtiyojini
tug‘dirdi. Qonunlami eng qadimgi kodifikatsiyasini Lokradagi Zalevk (Italiyadagi
14 yunon   shahrida)   Katanadagi   Xarond   (Sitsiliyadagi   yunon   shahrida)   amalga
oshirdilar.  7
Bundan   tashqari,   pul   jarimasi,   qullikka   sotish,   kaltaklash   va   fuqarolik
huquqidan mahrum qilish ko‘zda tutilgan edi. Qarzini to‘lamagani uchun turmaga
qamashga hukm qilingan. Drakon qonunlari «fonos dikayos» o‘zini himoya qilish
maqsadida   odam   o‘ldirish   jinoyati   tushunchasini   olib   kirdi.   Bu   holda   aybdor
quvg‘in   qilinishi   yoki   pul   jarimasi   tolashi   ko‘zda   tutilgan.   Tovar   pul
munosabatlarining   rivojlanishi   natijasida   ijtimoiy   ziddiyatlarni   keskinlashuvi   turli
yunon   shaharlarida   siyosiy   vaziyatni   murakkablashtirdi,   ulaming   ko‘pchiligida
tiranlar hokimiyatni qo‘lga oldilar. 
7
  Масанов   Н.Э.,   Абылхожин   Ж.Б.,   Ерофеева   И.В   и   др.   История   Казахстана:   народы   и   культуры.
Алматы, 2001. 
15 II BOB. QADIMGI YUNONISTON YUKSALISHI VA DAVRLASHTIRISH
2.1. Yunon tarixini davrlashtirish
Yunon   tarixi   Qadimgi   dunyo   tarixining   bir   qismi   hisoblanadi.   Qadimgi
yunon   tarixi   doirasida   Bolqon   yarim   oroli,   Egey   dengizi   havzasi,   janubiy   Italiya,
Sitsiliya   oroli   va   shimoliy   Qora   dengiz   bo‘yi,   Kichik   Osiyoning   g‘arbiy
qirg‘og‘idagi  qadimgi  jamiyatlaming shakllanishi,  gullab-yashnashi  va tushkunlik
davrini o‘rganadi. Yunon sivilizatsiyasi tarixi uch bosqichga bolinadi: birinchisi —
bu   er.   aw.   II   ming   yillikda   Krit   va   Mikenada   ilk   sinfiy   jamiyatlar   va   davlat
birlashmalarining   paydo   boiishi   va   halokati.   Ikkinchi   bosqich   —   bu   Krit-Miken
sivilizatsiyasining   halokatidan   keyin   antik   Yunonistonning   er.   aw.   XII   asrdan   er.
aw. IV asrning so‘nggi choragigacha boigan taraqqiyot davrini o‘z ichiga oladi.  
Qadimgi   Yunon   jamiyati   taraqqiyotining   eng   yuqori   cho‘qqisi   ijtimoiy-
iqtisodiy, siyosiy davlat tuzilmasi boigan yunon polislarining tug‘ilishi, yuksalishi
va   tushkunligi   bosqichi   boidi.   Er.   avv.   IV   asrning   so‘ngi   choragida   yunon-
makedonlar   tomonidan   Ahamoniylar   Eroni   davlatining   bosib   olinishidan   yunon
tarixining   uchinchi
so‘nggi   bosqichi
boshlanadi.   Bu
bosqich   qariyb   uch
yuz   yilni   p‘z   ichiga
olib,   sharq   va   g‘arb
madaniyati
unsurlarini o‘z ichiga
olgan Ellin davlatlarining tashkil topishi, ellin madaniyatining rivojlanishi davridir.
Bu   bosqich   er.   aw.   I   asr   so‘ngida   ellin   davlatlarining   g‘arbdan   Rim,   sharqdan
Parfiya   tomonidan   bosib   oli-   nishi   bilan   tugaydi.   Bolqon   Yunonistonida
davlatchilik taraqqiyotining yangi davri taxminan er. aw. XI asrdan boshlanadi. Bu
davrdan antik Yunoniston taraqqiyotining polis davri boshlanadi. U o‘z ichiga uch
davrni oladi: 
16 1. Er. aw. XI-IX asrlar — Gomer yoki polis arafasi  («Qorongi asrlar»). Bu
bosqichda   Bolqon   Yunonistoni   hududida   urug‘-qabila   munosabatlari   hukmron
boiadi. 
2.   Arxaika   davri   (er.   aw.   VIII—VI   asrlar)   —   polis-davlatlarning
shakllanishi, Buyuk Yunon kolonizatsiyasi va ilk Yunon tiraniyalari davri.
3.  Klassik   Yunoniston  (er.  aw.  V—IV  asrlar.)  —  Qadimgi  yunon  polislari,
ularning   iqtisodiyoti   va   yunon   madaniyatining   gul-   lab-yashnagan   davri.
Makedoniyalik Iskandaming Sharq yurishlaridan keyin Ellin davlatlarining tashkil
topishi bilan qadimgi yunon tarixida yangi el- lin davri (er. aw. IV asming so‘ngi
choragi - er. aw. 30-yilIar) boshlanadi. Er. aw. 30-yilda so‘ngi  ellin davlatlaridan
biri ptolomeylar Misr mustaqilligini yo‘qotib Rimga tobe bo‘ladi. Shu bilan antik
Yunoniston tarixi tugallanadi.
Qadimgi Gretsiya  tarixi qadimgi Sharq mamlakatlari tarixi  bilan bir vaqtda
va u bilan o‘zaro aloqador holda rivojlandi. So‘nggi yuz yil mobaynida o‘tkazilgan
arxeologik   qazuvlareramizdan   burungi   III   ming   yillikdayoq   Bolqon   yarim
orolining:   janubida   va   uning   yaqin   tevarak-atrofidagi   orollarda   ibtidoiy-jamoa
munosabatlari   buzila   borganligini   ko‘rsatdi.   Ayrim   joylarda   dastlabki-sinfiy
jamiyat   o‘choqlari   vujudga   kelib,   rivojlana   boshlagan.   Sinflarning   tuzilish
prosesslari   Krit,   Lemnos   orollarida   boshqa   territoriyadan   ilgariroq   yuz   bergan,
qit’ada esa bu prosesslar birmuncha keyinroq sodir bo‘lgan.
  Bu   proseyeslar   qabilalarning   bir   joydan   ikkinchi   joyga   ko‘chishlari   va
o‘zaro   urushlar   bilan   birga   borganki,   buhaqda   keyinroq   yuzaga   kelgan   qadimgi
grek   afsonalarida   xotiralar   saqlanib   qolgay.   Gresiyaning   geografik   mavqei   qulay
bo‘lgani  holda yerining niyebatan kam  unumligi, bir  tomondan,  m,ahalliy aholini
qishloq   xo‘jaligida   nihoyatda   zo‘r   berib   ishlashga,   ikkinchi   tomondanesa
qo‘shnilar   bilan   xalqaro   aloqalarni,   mol   ayiroboshlashni   rivojlantirishga   majbur
etgan.   Bu  hol   hunarmandchilikning  rivojiii   tezlashtirgan.   Hunarmandchilik   ishlab
chiqarishy uchun Bolqonda yetarli miqdorda xomashyo bo‘lgan.
17 2.2. Qadimgi Yunon shahar davlatlarining yuksalishi
Buyuk   kolonizatsiya.   Er.   avv.   I   ming   yillikning   boshlarida   ilk   bor
finikiyaliklar  begona  hududlarda o‘zlarining yangi   manzilgohlari   (Koloniya)larini
barpo   qila   boshladilar.   Finikiyaliklardan   keyin   yunonlar   ham   bu   jarayonda   faol
ishtirok etadilar. Koloniyalar begona hududlarda ulami tashkil etgan finikiyalik va
yunon   savdogarlari   uchun   tayanch   nuqtalari   bo‘lib   xizmat   qilgan.   Yunonlaming
koloniyalami barpo qilish faoliyati er. aw. VIII-VI asrlarga to‘g‘ri keladi. Bu vaqt
buyuk yunon kolonizatsiyasi davri deb aytiladi. 
Koloniyalami barpo qilishning bir necha sabablari bor edi. Birinchi navbatda
Yunonistonning   bir   necha   viloyatlarida   aholining   haddan   tashqari   ko‘payib
ketganligidir.   Arxaik   davrining   boshlanishida   aholi   sonining   keskin   o‘sishi
natijasida,   demografik   portlash   yuz   berdi.   Ishlab   chiqarish   kuchlarining   zaif
rivojlanishi   oziq-ovqat   va   boshqa   mahsulotlami   taqchilligiga   olib   keldi.
Yunonistonning   o‘zida   dehqonchilik   qilish   uchun   yaroqli   bo‘lgan   yerlar   deyarli
yo‘q   edi.   Aholining   ortiqcha
qismi   shu   sababli   begona
hududlarga   borib   yangi   yerlami
o‘zlashtirishga   majbur   bo‘ldi.
Buyuk   yunon
kolonizatsiyasining   yana   bir
ijtimoiy sababi bor edi. 
Kambag‘allashgan
jamoachi   dehqonlar   o‘zlarining
boyib ketgan zodagon qarindoshlariga qarzi uchun qul bo‘lishni xohlamadilar, ular
o‘zlarini   qarzlari   uchun   garovga   qo‘yilgan   bir   parcha   yerlarini   tashlab   ketishga
majbur   bo‘ladilar.   Ular   uchun   yagona   yo‘l   begona   joylarga   ketish   edi.   Arxaik
Yunonistonning shaharlari bu vaqtda yirik iqtisodiy markazlaiga aylandilar, savdo
iqtisodiyotning   asosiy   sohalaridan   biriga   aylandi.   Bu   shaharlaming   boy
savdogarlari chet mamlakatlarga boradigan yo‘llarda o‘rnashib qolish uchun savdo
koloniyalari   barpo   qilishga   harakat   qildilar.   Yunon   shaharlaridagi   tabaqaviy
18 ijtimoiy-siyosiy kurash kolonizatsiya jarayonini yana bir sababi edi. Shaharlaming
iqtisodiy taraqqiyoti tabaqalanishni kuchaytirdi. Shahar aholisining turli tabaqalari
o‘rtasida   ijtiomoiy-siyosiy   kurash   kuchayib   ketdi.   Yengilgan   guruh   shaharni
tashlab   ketishga   majbur   edi.   Shuningdek,   savdo-hunarmandchilikni   rivojlanishi
xomashyoga   bo‘lgan   ehtiyoj   va   tayyor   mahsulotni   sotish   uchun   yangi   hududlami
izlab topish zaruriyatini tug‘dirdi. 
Bundan   tashqari,   arxaik   davrda   Yunonistonning   ijtimoiy-iqtisodiy   jihatdan
rivojlangan viloyatlarida fiiqarolami qarzi uchun qulqilish qonun bilan taqiqlangan
edi. 0 ‘sib borayotgan iqtisodiyot uchun arzon ishchi kuchi qullaiga bo‘lgan talabni
qondirish   uchun   begona   hududlardan   qullami   olib   kelish   boshlandi.   Yunon
kolonist- lari ko‘p hollarda yangi qul bozorlarining tashkilotchilari boidilar. Buyuk
kolonizatsiya   deb   atalgan   jarayon   bilan   bog‘langan   ijtimoiy-iqtisodiy   va   siyosiy
o‘zgarishlar   qadimgi   Yunonistonning   keyingi   taraqqiyotini   belgilab   berdi.   G‘arb
va   Sharqda   ko‘p   sonli   yunon   kolonniyalarining   barpo   qilinishi,   o‘rtayer   dengizi
savdosidan   fmikiyaliklami   siqib   chiqarilishi,   yunon   savdosini   o‘sishi,
hunarmandchilikning   yuksak   taraqqiyotiga   olib   keldi.   Tovar   sotish   bozorlari,
hunarmandchilik   mahsulotlari   hajmi   kengaydi,   ishchi   kuchiga   yana   ehtiyoj
kuchayib, qullami soni o‘sdi.
Janubiy Italiya VIII-VI asrlarda kolonizatsiya qilindi. Bu yerdagi kolonistlar
o‘zalarini kelib chiqishlarini Pelepponnes axeylaridan deb hisoblar edilar. Er. aw.
VII—VI   asrdagi   kolonizatsiya   jarayonida   barpo   qilingan   yunon   shaharlari   bir
necha   yo‘nalishda   rivojlandi.   Janubiy   Italiyadagi   shaharlar   qishloq   xo‘jalik
mahsulotlarini   ishlab   chiqarishga,   Qora   dengiz   bo‘yidagi   Milet   koloniyalari
savdoga   ixtisoslashgan   edilar.   Janubiy   Italiyada   Metapont   va   Sires,   Sibaris,
Posidoniya   kabi   yunon   shaharlari   qishloq   xo‘jaligi   bilan   shug‘ullanar   edilar.   Bu
yerda, ayniqsa, spartaliklar asos solgan Tarent shahri koloniyalar orasida yetakchi
o‘rinni egalladi.  8
8
  Исхоцов   М.М.,   Файзиев   Х.Т.   “Марказий   Осиё   халклари   тарихи   тарихшунослиги   ва
манбашунослиги”. Укув кулланма. -Т., ТДШИ, 2017. 
19 Shahar   Sparta   shevasini   va   boshqaruv   uslubini   toiiq   saqlab   qoldi.   Sitsiliya
orolida   Evbey   Xalkidasi   yunonlari   er.   avv.   735-yil   atrofida   Naksos,   Katanu   va
Leontiano,   Zankli   (keyingi   Messana)   hamda   Regiyni   barpo   qiladilar.   Shimolda
Gaetan qoitigida Qum shahriga asos solindi. Loklar Italiyaning Zefir burnida Zefir
Lokri (hozir Кар Spartivento) ni, Korinf aholisi Sitsiliyaga vaqt o‘tishi bilan yunon
g‘arbini   bosh   markazi   va   metropoliya   rolini   o‘ynagan   Sirakuzani   barpo   qildilar.
Sirakuza  o‘z navbatida  Akr  va  Kamirinani  barpo qildi.  Megara  Gibliya Megarasi
va Seluninga, rodosliklar Agrigent shahriga asos soldilar. 
Shunday qilib, yunonlar Sitsiliyaning sharqiy va janubiy qismini egalladilar.
Orolning   g‘arbida   bu   yerga   yunonlardan   ilgari   kelgan   finikiyaliklar   hukmronlik
qiladilar.   Vaqt   o‘tishi   bilan   orolining   g‘arbida   Finikiya   yerlari   qisqarib   faqat
Finikiyaning   uch   nuqtasi   Solunt,   Panorm   (hozirgi   Palerma)   va   Motiya   qoldi.   Er.
av.   VI   asrda   yunonlaming   Italiya   va   Sitsiliya   koloniyalari   gullab-yashnadi   va
Bolqon   Yunonistonidan   ko‘ra   boy   hududga   aylanib   Buyuk   Yunoniston   nomini
oldi.   Bu   koloniyalaming   gullab-   yashnashining   asosi   qishloq   xo‘jaligi,   savdo-
hunarmandchilik edi. Sitsiliya va Italiyadan g‘alla Yunoniston va Kichik Osiyoga
chiqarildi.   Er.   aw.   VII   asrda   Liguriya   qirg‘og‘idagi   Rodan   daryosi   havzasida
fokiyaliklar   Massiliya   (hozirgi   Marsel),   janubiy   Italiyada   Eleya   shaharlariga   asos
soldilar. 
Sharqda Xalkidika yarim oroli Evbeyadagi Xalkida aholisi tomonidan, Epir
qirg‘og‘idagi   (hozirgi   Korfu)   Kerkira   oroli   korinfliklar   tomonidan   bosib   olindi.
Korinfliklar   Ambrakiy   qo‘ltig‘da   Ambrakiya   va   Anaktorn;   Illiriya   qirg‘og‘ida
Appoloniya   va   Epidamn   koloniyalariga   asos   soldilar.   Qora   dengiz   qirg‘oqlarida
Kichik   Osiyodagi   yunonlaming   eng   kuchli   savdo   markazi   Miletning   fuqarolari
o‘nlab koloniyalami  barpo qildilar. Abidos, Sinop, Koteo, Kerasun va  Trapezunt,
Qora dengiz shimoli, shimoliy-g‘arbiy qirg‘oqlarida Ol’viya, Appoloniya, Odessa,
Toma,   Tira,   Feodosiya,   Bosforda   Kalxidon   (megaralilar   asos   solgan)   Qora
dengizning Yevropa qirg‘og‘ida Vizantiy, Gerakleya koloniyalari qad ko‘tardi. Er.
aw. VII asrda Misrda ham yunonlaming tayanch nuqtalari vujudga keldi, bu yerda
Navkratis   koloniyasi   barpo   qilindi.   Shimoliy   Afrikada   Liviya   qirg‘og‘ida   shoir
20 Kallimax   va   olim   Erastofenning   vatani   Kirenaga   asos   solindi.   Yunonlaming
g‘arbga siljishini Karfagen, janubi sharqda esa Misr to‘xtatdi.
Yunon   polisini   shakllanishi   va   uning   o‘ziga   xos   xususiyatlari.   Qadimgi
yunon   jamiyatini   iqtisodiy-ijtimoiy,   siyosiy   va   mafkuraviy   tashkilotini   asosiy
shakli   polis   edi.   Polis   bu   jamoani   alohida   tipi   bo‘lib   dehqon   va   shahar   aholisini
o‘zida birlashtirgan yerga ishlovchilar fuqaro jamoasi edi. Yunon polisini asosini,
uni   taraqqiyoti   va   shakllanishini   belgilaydigan   asosiy   shartlari   quyidagicha   edi:
Eng awalo, davlat va xususiy mulk birlashgan antik mulkchilik shakli edi. Yunon
jamoasi a’zosi bo‘lgan fuqaro yerga egalik qilish huquqiga ega edi, har bir fuqaro
polis   hududida   yer   ulushiga   ega   bo‘lishi   shart   edi.   Yerga   egalikni   oliy   huquqi
fuqarolar   jamoasiga   tegishli   edi.   Polis   tashkilotini   ajralmas   qismi.   fuqarolik
muassasasi   edi.   Polis   aholisi   to‘la   huquqli   fuqarolar,   to‘laqonli   huquqga   ega
bo‘lmagan   va   huquqi   bo‘lmagan   aholi   toifalaridan   iborat   edi.   Polis   jamoasi
tarkibiga   kirgan   fuqaroIarning   iqtisodiy,   siyosiy   va   ijtimoiy   huquqlarining
majmuasiga ega edilar. Faqat polis fuqaroiarigina aholini imtiyozli qismini tashkil
etar edi. Fuqaroning asosiy sifati ozod kishi mavqei edi. 
Yunon   polisini   ajralmas   qismi-fuqarolik   jamoasida   o‘z-o‘zini   boshqarish
edi. Xalq yig‘ini, kengash, sud va ijroiya hokimiyati lavozimlari fuqaro jamoasini
qo‘Iida   bo‘lib,   h^ch   qachon   undan   ajralmaydi.   Polis   jamiyatida   barcha   huquqiy
normalar   manbasi   xalq   yig‘inida   ishlab   chiqilgan   qonun   edi.   Fuqarolarni
qonunlarini   ishlab   chiqish,   qabul   qilish   va   amalga   oshirishdagi   ishtiroki   ajralmas
huquq   edi.   Shunday   qilib,   polis   fuqarolik   jamoasi   a’zolari   bo‘lgan   shahar   va
qishloq   aholisi   uyushgan,   yopiq   jamoani   tashkil   qilgan   bo‘lib,   o‘z   imtiyozlari   va
huquqlarini qat’iy saqlab himoya qilar edilar. Polis hududi shahar va uni atrofidagi
qishloqlarni   o‘zligiga   olar   edi.   Yunon   polisi   o‘z   hududiga   ko‘ra   uncha   katta
ho‘lmngan 100—200 kv. km. hajmdagi maydonni egallaredi. 
Har   bir   polis   aholisi   5   mingdan   10   ming   kishini   tashkil   etib,   ulardan
Inxminan   1-2   ming   kishi   fuqarolik   huquqiga   ega   edi.   Faqat   polislardan   Sparta
maydoni 8400 kv. km.; Afina 2500 kv. km.ni tashkil etar edi. Har bir yunon polisi
suveren   davlat   boiib,   o‘z   fuqaroligi,   qonunlari,   hokimiyat   oiganlari,   ibodatxona,
21 teatr,   xalq   yig‘ini   o‘tadigan   maydoni,   palestar,   gimnasey,   stadion   kabi   jamoat
inshootlariga   ega   edi.   Yunon   polislarining   barchasi   Spartadan   tashqari   shahar
atrofida   birlashgan   bir   necha   qishloq   majmuasi   edi.   Sparta   5   qishloq   birlashgan
polis edi. Har bir polisda vaqt olishi bilan polis tuzilmasi tugallangan shaklni oldi
va   barqaror   fuqarolik   siyosiy   tashkiloti   (demokratiya   yoki   oligarxiya)   shaklida
faoliyat ko‘rsata boshladi.
Shaharlar   va   pul-tovar   munosabatlari   taraqqiyoti.   Eramizdan   awalgi   VII
asrda   Yunon   shaharlarida   savdo   hunarmandchilik   tez   sur’atlarda   taraqqiy   qildi.
Shaharlar sezilarli darajada o‘sdi. Korinfda va Afinada 25 ming, Miletda 70 ming,
Sibaris   shahrida   50   ming   kishi   yashar   edi.  Barcha   shaharlar   dengiz   savdosi   bilan
shug‘ullandilar. Bu kemasozlikni rivojiga sabab boidi. Eramizdan awalgi VII asrda
palubali   ko‘p   yuk   ko‘taradigan   kemalar   paydo   bo‘ldi.   50   eshkakli   Finikiya
pentekopterlari   bilan   bir   qatorda   «Iliada»   dostonida   eslatiladigan   ikki   qatorli
eshkaklar   —   diyerelar,   uch   qatorli   —   trieralar   paydo   bo‘ldi.   Mahsulot   bilan   tola
kemani   endilikda   qirg‘oqqa   tortib   chiqarish   mumkin   emas   edi,   shu   sababli,
eramizdan awalgi VII asrdan boshlab port va gavanlar qurilib yakordan foydalanila
boshlandi. 
Oltin   va   kumush   aralashmasidan   iborat   elektron   deb   ataladigan   tanga   zarb
qilindi. Tangalar uzunchoq shaklda, bir tomonida davlat ramzi, ikkinchi tomonida
kvadrat   tasviri   tushirilgan   edi.   Yunonistonning   pul   birligini   436,5   gramm   og‘ir!
ikdagi mina tashkil qildi. Bir mina 8,73 g og‘irlikdagi 50 staterga bo‘lindi. Savdo -
hunarmandchilik taraqqiyoti bilan ustaxona egalari va savdogarlardan iborat kuchli
ijtimoiy   qatlam   vujudga   keldi,   ular   siyosiy   hayotdan   eski   urug*   zodagonlarini
chetlatishga   urindilar.   Pul-tovar   munosabatlari   savdoni   rivojlanishi,   Italiya,
Sitsiliya va Qora dengiz bo‘yidan arzon g‘allani import qilinishi qishloq xo‘jaligini
tushkunligi   va   dehqonlarning   xonavayron   bo‘lishiga   olib   keldi.   Bu   jamiyatda
ijtimoiy ziddiyatlarni keskinlashtirdi.
Davlat   qurilishi.   Qadimgi   davrda  sud  ishlarini  urug‘  jamoasini   o‘zi  bajarar
edi.   Davlat   hokimiyati   urug‘dan   bu   funksiyani   tortib   oldi.   Zodagonlar   uzoq   vaqt
sud hokimiyatini, boshqaruvni o‘z qoilarida saqlab turdilar, vaqt o‘tishi bilan ular
22 bir   qism   hokimiyatni   yangi   ijtimoiy   kuchlaiga   berishga   majbur   boidilar.   Yangi
ijtimoiy   kuchlar,   zodagon   sudyalar   hokimiyatiga   chek   qo‘yish   uchun   odatdagi
huquqni   yozishnl   talab   qildilar.   Jamiyat   yana   olg‘a   qadam   tashlab   savdo
munosabatlarini   muvofiqlashtirishga   majburiy   qoidalarini   kiritish   ehtiyojini
tug‘dirdi. Qonunlami eng qadimgi kodifikatsiyasini Lokradagi Zalevk (Italiyadagi
yunon   shahrida)   Katanadagi   Xarond   (Sitsiliyadagi   yunon   shahrida)   amalga
oshirdilar. 
Yunon   shaharlarida   odatdagi   huquqni   yozish   va   yangilash   barchani
hurmatiga   sazovor   bo‘lgan   «diallakt»   murosaga   keltiruvchi   yoki   «aysyumet»   —
adolatni   biluvchi   kishilarga   ishonib   topshirdilar.   Lesbosdagi   Mitillena   shahridagi
Pittak   (yunon   an’analariga   ko‘ra)   «yetti   donodan   biri»   Sirakuzada   DiokI,   Fivada
Filolay,   Afinada   Drakont   va   Solon   shunday   kishilardan   edi.   Yangi   qonunchilik
natijasida   sudyalar   mansabdor   shaxs   sifatida   saylab   qo‘yiladigan   bo‘ldi.
Chiqarilgan   hukmning   xalq   yig‘inida   apellatsiya   qilish   mumkin   edi.   Qadimgi
qonunchilikda jazo hajmi va xususiyati aniq belgilanib sudya o‘zicha jazo belgilay
olmas   edi.   Huquqiy   hujjatlarda   «qonga-qon»,   «jonga-jon»   olish   an’anasi   mavjud
edi  (talion huquqi). Jazo   juda og‘ir   edi. Drakon  qonunchiligida jinoyatning  og‘ir,
yengil   shakllari   yo‘q   edi.   Faqat   Solon   bu   tushunchani   kiritdi.   Drakon   qonuniga
ko‘ra har qanday o‘g‘irlik uchun o‘lim jazosi belgilangan. 
Bundan   tashqari,   pul   jarimasi,   qullikka   sotish,   kaltaklash   va   fuqarolik
huquqidan mahrum qilish ko‘zda tutilgan edi. Qarzini to‘lamagani uchun turmaga
qamashga hukm qilingan. Drakon qonunlari «fonos dikayos» o‘zini himoya qilish
maqsadida   odam   o‘ldirish   jinoyati   tushunchasini   olib   kirdi.   Bu   holda   aybdor
quvg‘in   qilinishi   yoki   pul   jarimasi   tolashi   ko‘zda   tutilgan.   Tovar   pul
munosabatlarining   rivojlanishi   natijasida   ijtimoiy   ziddiyatlarni   keskinlashuvi   turli
yunon   shaharlarida   siyosiy   vaziyatni   murakkablashtirdi,   ulaming   ko‘pchiligida
tiranlar hokimiyatni qo‘lga oldilar.  9
9
  Масанов   Н.Э.,   Абылхожин   Ж.Б.,   Ерофеева   И.В   и   др.   История   Казахстана:   народы   и   культуры.   Алматы,
2001. 
23 24 2.3. Qadimgi Yunon madaniyati va ijtimoiy munosabatlari
Falsafa.   Ilk   yunon   falsafasi   vakillari   miletlik   Fales,   Anaksimandr,   Kichik
Osiyolik   Anaksimon   tabiatni,   boriiqni   mohiyatini   tushunishga   harakat   qildilar.
Pifagor   maktabining   vakillari,   shuningdek,   Geraklit,   Empedokl   kabi   «fiziklar»
(fyuzis-tabiat   demakdir)   tabiatni   o‘rgandilar.   Ular   dunyoning   asosini   qidirdilar,
tabiat   mohiyatini   turlicha   izohladilar.   Fales   dunyoning   asosi   suv,   Aniksimandr
apeyron (boshlang‘ich ibtido), Geraklit esa olov deb qaradilar. Demokrit (taxminan
er.   aw.   470-yilda   tug‘ilgan)   borliq   to‘g‘risida   gapirib,   borliq   cheksiz   bo‘linma
atomdan iborat degan fikrni aytdi.
U dunyoning sababiy  bogianishi  haqida fikr  yuritdi. Platon (er. avv. 427—
347-yillar)   borliq,   abadiy,   o‘zgarmas,   boiinmas,   uni   aql   bilan   bilish   mumkin   deb
hisoblardi.   Platon   akademiyasida   20   yil   ta’lim   olgan   Arestotel   «g‘oyalar   dunyosi
to‘g‘risida»gi   ustozini   fikrini   tanqid   qildi.   Borliq   Arestotel   fikricha   jins   va   tur
shaklida   mavjud   boiadi.   Suqrot   (tax.   er.aw.470—399-yillar)   falsafada   inson
muammosiga   jiddiy
e’tibor   berdi.   U
insonning   o‘zini,
o‘zligini   anglashga
jiddiy   e’tibor   beradi.   U
insonning   falsafasini
o‘rganish   obyektini
tashkil   etadi   deb
ta’kidladi.   Yunon
madaniyatida uch avlod muhim o‘rin tutadi. 
Ularning birinchisi er. avv. VI asr oxirida kirib keldi va Afina madaniyatini
gullab-yashnashi uchun poydevor qo‘ydi. Esxil va Frinix Attika komidiyasiga asos
soldilar. Haykaltaroshlar Kritiy va Nesiot er.avv. 476-yil Afina agrosini tiranlarga
qarshi   kurashdilar.   Garmoniy   va   Aristogiton   haykallar   bilan   bezadilar.   Olimpda
Zevs   ibodatxonasini   haykallar   bilan   jihozladilar.   Tafakkur   qilish   hali   an’anaviy
shakllarda   oddiylik   (an’anaviy   shakllarda)   qat’iy   o‘smirlik   klassikasi   shaklida
25 hukm   surar   edi.   Ikkinchi   avlod   Perikl   davrida   eng   yaxshi   yutuqlarga   erishdi.
SofokI   Tragediyalari,   Geradot   «Tarix»I,   Parfmon   va   propileyning   yetuk   klassik
shakllari   shu   davrda   yaratildi.   Uchinchi   avlod   Peloponnes   urushlari   davriga
mansub boiib, afmaliklarning bu vaqtda boshqa madaniy dunyolar bilan tanishuvi
natijasida ularning siyosiy va diniy qarashlari ma’lum darajada o‘zgardi.
Din.   Qadimgi   yunon   afsonalariga   ko‘ra   dastlab   Yer   (Geya)   va   Xaos,
hayotning   boshlanishi   (Eros)   va   yer   osti   dunyosi   (Tartar)   bo‘lgan.   Geya   yulduzli
osmon   Uranna   tug‘adi.   Uran   dunyoning   birinchi   hukmdori   va   Yer   ma’budasi
Geyani   turmush   o‘rtog‘i   bo‘ladi.   Uran   va   Geyadan   keyin   xudolarning   II   avlodi
titanlar   boshlanadi.  Uran o‘z  o‘g‘li, dehqonchilik  xudosi   titan  Tironos  tomonidan
ag‘dariladi.   Kronosning   bolalari   Ait,   Poseydon,   Gestiya,   Demetra,   Zevs,   Gera
bo‘ladi. Olimpning bosh xudosi Zevs osmon, chaqmoq hukmdori, Poseydon yer va
dengizni   sug‘oradigan   nartilik   xudosi,   Ait   (Pluton)   yer   osti   dunyosi   hukmdori
bo‘ldi.   Zevsning   rafiqasi   Gera   nikoh   homiysi,   Gestya   uy   o‘chog‘i   ma’budasi,
Demetra dehqonchilik homiysi deb sig‘inganlar. 
Zevs va Geradan o‘smirlik ma’budasi Geba, urush xudosi Ares, temirchi va
hunarmandlar   homiysi   Gefest   tug‘iladi.   Zevsning   avlodlaridan   tabiatning   ilk
uyg‘onish   xudosi   Apollon   alohida   turadi.   U   hamda   san’at   homiysi   davolovchi
xudo.   Apollonning   singles   Artimida   ovchilik   ma’budasi   va   yoshlarning   homiysi.
Germes-moddiy mo‘l-ko‘lchilik xudosi, keyin savdo xudosi, aldamchi va o‘g‘rilar
xudosi,   keyinchalik   esa   notiqlar   va   sportchilar   homiysi.   Dionis   (Vakxa)   tabiat
kuchlari, uzumchilik va vinochilik xudosi deb sig‘inganlar. Jangovar Afina donolik
ma’budasi  sifatida shuhrat  qozondi. Yunon  diniy dunyo qarashi  bo‘yicha  xudolar
odamlarga o‘xshab azob chekishlari, insoniy his-tuyg‘uga ega bo‘Iishlari mumkin
edi.   Yunonlaming   fikri   bo‘yicha   odamlar   va   xudolar   dunyolari   o‘rtasida   o‘tib
bo‘lmaydigan chegara yo‘q edi. 
Yunonistonda   Zevs   sharafiga   har   4   yilda  bir   marta   g‘arbiy  Peloponnesdagi
Olimpiya Zevs ibodatxonasida o‘tka riladigan o‘yinlar eng mashhur edi. Yunonlar
bu   4   yillik   muddatni   olimpiada   deb   ataganlar.   Er.   aw.   776-yildan   olimpiya
o‘yinlariga   butun   Yunoniston   va   koloniyalardan   ishtirokchi   va   tomoshabinlar
26 kelganlar. Olimpiya o‘yinlari o‘tkazilayotgan vaqtda urushayotgan yunon polislari
o‘rtasidagi   harbiy   harakatlar   to‘xtatilgan.   Olimpiya   musobaqalari   g‘oliblari
ibodatxona   yonida   o‘sgan   muqaddas   lavr   daraxti   barglaridan   oddiy   gulchambar
bilan   mukofotlanganlar.   G'olib   sharafiga   jez   yoki   marmar   haykal   qo‘yilgan.   Bu
musobaqalar   fuqarolarni   jismoniy   rivojlanishiga   imkoniyat   yaratgan   va   yoshlarni
harbiy   jihatdan   chiniqtirish   uchun   xizmat   qilgan.   Yunonlar   bayramlar,   o‘yinlami
hamkorlikda   tashkil   qilish   va   eng   muqaddas   ziyoratgohlami   himoya   qilish   uchun
alohida ittifoqlar-amfiktioniyalar tashkil qildilar.
Egey   madaniyati,   Gomer   davri   Yunonistoni.   Egey   dunyosi   madaniyati.
Eramizdan   aw.   III-II   ming   yilliklarda   Dunay   ortidan   yunonlarning   keyingi
avlodlari  Bolqon yarim  oroliga bostirib kirdilar. Bu davrda Bolqon yarim orolida
va   unga   yaqin   orollarda   kariy-   lar,   leleg   va   pelasglar   yashaganlar.   Krit-Miken
madaniyati ingiliz arxeologi Artur Evansning (1851-1941) Krit orolida olib borgan
arxeologik   qazishmalari,   G.   Shliman   (1822-1892)   ni   Kichik   Osiyodagi   Xissorlik
tepaligida Troya shahri xarobalarini qazib ochishi, Yunoniston janubida Mikena va
Tirinf shakarlarini qazishmalari natijasida ma’lum bo‘ldi. 
Artur   Evans   Krit   orolidagi   Knoss   saroylarini   ochib   Kritning   afsonaviy
podshosi Minoy nomi bilan atalgan ajoyib Minoy madaniyati manzarasini yaratdi.
Bundan   tashqari   Amorgos,   Paros,   Sifnos,   Siros,   Naksos,   Tera,   Melos,   kabi   Egey
orollaridagi   ko‘pgina   madaniy   yodgorliklar   ochildi.   Natijada   eramizdan   awalgi
ikkinchi   ming   yillikkacha   xalqlar   yaratgan   va   bu   xalqlar   yutuqlarini   ijodiy
o‘zlashtirgan   yunonlargacha   bo‘lgan   axeylarning   Miken   madaniyati   deb   atalgan
madaniyatini   yaxlit   ko‘rinishi   shakllantirildi.   Qadimda   Egey   havzasida   uch
madaniy birlik: eng qadimgi Krit yoki Minoy deb nomlangan (er.aw.3000— 1200-
yillar)   markazi   Krit   bo‘lgan   orollardagi   Kiklad,   Bolqon   Yunonistonidagi   Ellada
ma- daniyatlari mavjud bo‘lgan.
Krit   madaniyati.   Krit   yoki   Minoy   madaniyati   uch   davrga:   ilk   Minoy   (er.
aw.3000-2300/2100-yillar),   o‘rta   Minoy   (2300/2100-1600-yillar)   va   so‘nggi
Minoy (1600-1200-yillar)ga bo‘linadi. Kritning ilk gullab-yashnash davri va uning
Egey   dunyosidagi   yetakchiligi   er.   aw.   Ill—II   ming   yilliklarga   to‘g‘ri   keladi.
27 Dastlab   orolning   janubiy,   sharqiy   qismi   rivojlangan.   O'rta   Minoy   davrida   Kritda
«birinchi   saroylar»   davri   bo‘ldi.   Knoss,   Fest   va   Malliya   kabi   shahar   markazlari
rivojlandi. Krit me’morchiligining kiklad va ellada sivilizatsiyalaridan ajratib tura-
digan   xususiyati   bu   saroylarni   ulug‘vor   qurilgani   bu   saroylardagi   nafis   freska
tasvirlarini yuksak san’at darajasida bo‘lganidir. 
Freska   tasviriy   san’atini   gullab-yashnashi   «ikkinchi   saroylar   davriga»   (er.
avv. XVII asr) va so‘nggi Minoy davriga to‘g‘ri keladi. 0 ‘rta Minoy davri Kritda
taxminlarga   ko‘ra   yer   qimirlash   natijasida   halokat   bilan   tugallandi   er.   aw.   XVIII
asrda Knoss, Fest, Malliya saroylari xarobaga aylandi. Ellik yildan so‘ng Krit yana
qayta   tiklandi   va   bu   yuksalish   er.   aw.   1400-yillarigacha   davom   etdi.   Bu   davrda
Krit dengizida cheksiz hukmronlik qiladi. Krit Bolqon yarim oroli, Misr, Iberiyaga
oliy   nav   vino,   zaytun   moyini   eksport   qildi.   Misrdan   rangli   shisha,   fay-   ans,   Kipr
orolidan   mis,   Suriyadan   otash,   Liviyadan   qimmatbaho   metallar   va   fil   suyagi   olib
kelinadi.  10
Sopol   idishlarda   tabiatning  boy   manzaralari   mohirona   tasvirlanadi.   Bunday
tasvirlar   amforalar   (ko‘za),   zaytun   yog‘i   va   vino   saqlanadigan   bo‘yi   2m   gacha
bo‘lgan   pifos   (xum)   lami   sirtiga   chizilgan.   Krit   madaniyatini   gullab
yashnaganligini yana bir dalili Knoss saroyidagi raqqosa tasvirining bizgacha yetib
kelgan   bir   qismidir.   Raqqosani   go‘zal   qaddi-qomatini   yuksak   noziklikda
tasvirlanishi-   dan   hayratda   qolgan   arxeologlar   uni   shartli   «parijlik   ayol»   deb   ata-
dilar.   Knoss   saroylaridan   topilgan   fayans   haykalchalarda   tasvirlangan   kohinlarni
uzun yubkada, yalang‘och ko‘krak, nozik yelkalaiga tushib tuigan sochlari tasviri,
saroyda   hukm   surgan   nozik   did-   go‘zallik   dunyosidan   dalolat   beradi.   Devoriy
tasvir-freskalar   va   Krit   xudolar   panteonida   ayol   ma’budalarini   oldingi   o‘ringa
turgani   ayollami   Krit   jamiyati   ha-   yotida   mavqeini   yuqori   darajada   bo‘lganidan
dalolat beradi. 
Bundan   tashqari,   Gemma   va   uzuklarda   qalqon   tutgan   ayol,   kabutar   bilan
ma’buda,   tog‘   cho‘qqisidagi   ma’buda   va   ikki   sher   o‘rtasidagi   ma’buda   tasvirlari
10
 Каталог Хивинских казийских документов. (XIX- начало XX вв.). Киота-Ташкент 2001. 
28 buning yaqqol misoli bo‘ladi. Freskalarda Krit orolining saroy va diniy hayoti tasvi
iari:   yosh   yigit-qizlarning   yurishi,   gullar   orasidan   yurib   kelayotgan   hokimning
tasviri,   qo‘shiq   aytib   raqs   tushayotgan   raqqosalar,   qo‘lida   marosim   ko‘zalarini
ko‘tarib ketayotgan o‘smirlar, Kritda diniy ramz sanal- gan ikki yoqlama bolta —
labris   ushlagan   kohina   kabi   tasvirlar   aks   ettirilgan.   Kritning   ijtimoiy-siyosiy
munosabatlari   to‘g‘risida   hech   qanday   aniq   ma’lumot   yo‘q.   Taxminlarga   ko‘ra
o‘rta   Minoy  davrida   orolning   shimoliy  qismida   (poytaxti   Knoss)   mustaqil   sulola,
bosh- qasi janubda (poytaxti Fest) hukmronlik qilgan. 
Miken madaniyati.   Miken madaniyati ilk Miken (er.aw. 1700-yillarga yaiqn
1550-   yillargacha).   O'rta   Miken   (1550—1400),   so‘nggi   Miken   (1400—   1200)
davrlariga bo‘linadi. Er. aw. Ill ming yillik oxirlarida Bolqon Yunonistonida qabi-
lalarning ko‘chishi  bilan  jamiyat  ijtimoiy-siyosiy hayotida  jiddiy o‘zgarishlar  yuz
berdi.   Taxminlarga   ko‘ra   bu   vaqtda   Sharqiy   O'rtayer   dengizi   qirg‘og‘ida   hind-
yevropa tillarida so‘zlashuvchi etnik guruhlar paydo bo‘ladi. Er. aw. II ming yillik
boshlarida kulolchilikda, kumushga ish- lov berish ishlarida, urf-odat, an’analarda
(jumladan,   uy   ichida,   pol   ostida   yoki   devor   orasida   bolalar   qabri)   yangi   jihatlar
paydo   bo‘ladi.   Yangi   etnik   birliklar   eskilari   bilan   aralashaib   yangi   moddiy   va
ma’naviy madaniyatini vujudga keltirdilar. 
Egey   havzasida   400   yil   davomida   bir   xil   madaniyatni   mavjud   bo‘lishi   uni
shartli ravishda «Miken» madaniyati deb atalishiga sa- bab bo‘ldi. Mikena siyosiy
markaz   sifatida   o‘z   hukmronligini   keng   qamrovda   amalga   oshira   olmadi.   Faqat
Mikenada   olib   borilgan   arxeologik   qazishmalar   natijasida   Mikena   madaniyatiga
mansub   in-   shootlar   qazib   ochilgan.   1876-yilda   arxeolog   G.Shliman   Mikenada
qoyaga   o‘yilgan   shaxta   tipidagi   qabrlami   topdi.   Qabriarda   kumush   va   oltin   bilan
bezatilgan bronza (jez) qilichlar, oltin va kumush qadahlar, tilla niqoblar va boshqa
buyumlar   topildi.   Qabr   toshlarida   ov   va   jang   lavhalari   tasvirlangan.   Er.   aw.   XV
asrdan   boshlab   Mikenada   va   Yunonistonning   boshqa   viloyatlarida   gumbazli
qabrlar rasm bo‘la boshladi. 
Yodgorliklarda   moddiy-ma’naviy   madaniyatning   tushkunligi   ko‘rinadi.   Bu
vaqtdan,   boshlab   lekin   temir   o‘zlashtirila   boshlanadi.   Eng   awalo,   Peloponnes
29 yarim   oroli   va   Kritga   doriylar   kelib   o‘rnashadilar.   Troya   urushi   to‘g‘risida
muammoli fikrlar juda ko‘p. Qadimgi Troya Kichik Osiyoda joylashgan bo‘lib, yer
er.   aw.   3000-yillik   atrofida   bronza   asrida   o‘zlashtiriladi.   Lekin   bu   Troya
Mikenadagi   shaxta   qabrlaridan   yosh   jihatdan   600   yil   katta   bo‘lgan   va   Bolqon
yarim   orolidan   kelgan   qabilalar   tomonidan   bosib   olinishi   mumkin   emas   edi.   Er.
aw. 1800-yillar atrofida Troya VI qatlami paydo bo‘ladi.
Gomer   davri   Yunonistoni.   Er.   avv.   XI   asrda   xo‘jalik   hayotidagi   bir   qancha
tushkunlikdan   so‘ng   temir   o‘zlashtirilib,   xo‘jalikning   intensiv   taraqqiyoti
boshlanadi.   Kulolchilikda   protogeometrik   usul   shakllanadi.   Dafn   ma-   rosimlari
o‘zgaradi. Endilikda tuproqqa dafn etish o‘miga krema- tsiya qilish (yoqish) rasm
bo‘ladi.   XI   asr   oxiridan   boshlab   Kichik   Osiyoning   g‘arbiy   qirg‘og‘ida   yunon
qo‘rg‘onlari   paydo   bo‘lib,   uning   aholisi   eoliy,   ioniy   va   doriy   shevalarida
so‘zlashadi.   Er.   aw.   XII-VIII   asrlarda   jamoa   tizimidan   polis   shaklidagi   davlat
tashkilotiga   o‘tish   boshlanadi.   Yunonlar   oqsoqollar   saylab   qo‘yiladigan   urug‘
jamoasida   yashaganlar.   Ayrim   paytda   urug‘lar   biror   bir   umum   masalani   yechish
uchun   kattaroq   tashkilot   —   fratriyaga   birlashadilar.   Undan   kattaroq   qabila   —   fil
edi.   Fratriya   va   urug‘ni   kelib   chiqishi   bir   umumiy   ajdoddan   bo‘lgan.   Urug‘
boshliqlari   bilan   bir   qatorda   fil   va   fratriyaning   Gomerda   —filobasilevs   deb
eslatiladigan   yo‘lboshchilari   bo‘lib,   urug‘   boshliqlari   ularga   bir   qism   o‘z
hokimiyatlarini berganlar.
Kiklada   madaniyati.   XIX   asrdan   so‘ng   Egey   dengizi   orollarida   ham   faol
arxeologik qazilma ishlar olib borildi. Ingliz arxeologik ekspeditsiyasi An- tikoros
orolida bronza davri yodgorliklarini topdi. Shundan so‘ng Melos, Seros, Spornos,
Loros,   Naksos   orollarida   arxeologik   qazish   ishlari   olib   borildi.   1967-yil
arxeologlar   Fera   oroligidan   Akrotir   shahrini   topishdi.   Uni   Egey   Pompeyasi   deb
atashgan. 1932-yil yosh yunon arxeologi Spiridan Mrmnotos Minos orolining yirik
porti   Amnissni   topdi.   U   arxeologik   ishlarda   Strabonning   «Geografiya»   asaridan
keng   foydalandi.   Kiklada   Krit   shimolidagi   Egey   dengizidagi   ko‘pgina   orollar
majmuasidir.   Ularni   greklar   «kikladalar»,   ya’ni   aylana   deyishgan.   Kiklada
madaniyati uch yirik davrga bo‘linadi: Qadimgi kiklad davri (2700—2300).
30 Miloddan   avvalgi   2700-479-yillardagi   Qadimgi   Yunonistonning   yuksalishi
Kikladik   va   Minoan   sivilizatsiyalaridan   kelib   chiqqan   bo‘lsa   ham   (miloddan
avvalgi   2700-1500),   Gretsiyaning   Argolid   shahridagi   Franchti   g‘orida   miloddan
avvalgi   7250-yillarga  oid   dafn   etilganligi   haqida   dalillar   mavjud.   Bu  sivilizatsiya
tarixi   shu   qadar   uzoq   davrga   yoyilganki,   tarixchilar   uni   turli   davrlarga   bo‘lishdi,
ulardan eng mashhuri arxaik, klassik va ellinistik davrlardir. Bu davrlar bir qancha
qadimgi   yunonlarning   diqqat   markazida   bo‘lganlarini   ko‘rishimiz   mumkin,
ularning   ko‘pchiligi   dunyoni   butunlay   o‘zgartirgan   va   bugungi   kungacha
gapirilmoqda.
31 XULOSA
Xulosa   qilib   aytganda,   Qadimgi   Yunoniston   tarixini   tarixshunoslik   va
manbaashunoslik   orqali   o‘rganish   G‘arb   madaniyatiga   asos   solgan   sivilizatsiya
haqida   qimmatli   fikrlarni   beradi.   Gerodot,   Fukidid   va   Ksenofont   kabi   qadimgi
tarixchilarning   asarlarini   o‘rganib   chiqib,   biz   voqealarning   hikoyasini   birlashtira
olamiz va ularni yozib olganlarning nuqtai nazari va tarafkashliklarini tushunamiz. 
Qadimgi   Yunon   tarixi   sohasi   yangi   kashfiyotlar   va   talqinlar   qayta   ko‘rib
chiqilishi   bilan   doimiy   ravishda   rivojlanib   boradi.   Birlamchi   manbalar   bilan
shug‘ullanish   va   ularga   tanqidiy   ko‘z   bilan   yondashish   orqali   tarixchilar   ushbu
qiziqarli   davr   haqida   tushunchaning   yangi   qatlamlarini   ochishlari   mumkin.
Qadimgi   Yunoniston   tarixini   o‘rganish   nafaqat   qadimgi   dunyoning   siyosiy,
ijtimoiy va madaniy  rivojlanishini  yoritibgina qolmay, balki  bugungi  jamiyatimiz
uchun ham qimmatli saboqlarni beradi 11
.
Tarixshunoslik   va   manbaashunoslik   qadimgi   yunon   tarixi   haqidagi
tushunchamizni shakllantirishda hal qiluvchi rol o‘ynaydi. Qadimgi tarixchilarning
istiqbollarini   o‘rganish  va  ularning  hisoblarini  tanqidiy  baholash  orqali  biz  ushbu
ta'sirli   tsivilizatsiyaning   yanada   nozik   va   aniq   tasvirini   yaratishga   qodirmiz.
Qadimgi   Yunoniston   tarixining   murakkabliklarini   o‘rganishda   davom   etar
ekanmiz, tadqiqotimizga ochiq fikr bilan yondashish va ushbu boy madaniy meros
haqidagi   chuqurroq   haqiqatlarni   ochish   uchun   taxminlarga   shubha   qilish   istagi
bilan yondashish muhimdir.
Qadimgi   Yunonistonda   faylasuflarni   donishmandlar,   hayot   murabbiylari
sifatida   bilishgan.   Yunon   faylasu fl ari   olam   tuzilishi   va   inson   hayoti   ma’nosini
tushuntirishga harakat qilishgan. Ular o‘simliklar, hayvonlar, inson tanasi, Quyosh
va  yulduzlarni   o‘rganishga   harakat   qilgan.   Mashhur  yunon  faylasu fi   Geraklit   Yer
yuzidagi hamma narsa olovdan kelib chiqqan,deb uqtirgan. 
11
 Radjabov R. “Qadimgi dunyo tarixi”. T.2009
32 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI
1. Edwards E. S. The Cambridge ancient history. Cambridge. 2008. 
2. Edwards E. S. The Cambridge ancient history. Cambridge. 2008.
3. I. Shaw The Oxford History ofAncient Egypt. Oxford. 2003. 
4. Roger B. Beck, Linda Black, Larry S. Krieger, Philip C. Naylor, Dahia Ibo
Shabaka.   "World   history:   patterns   of   interaction".   Oxford   University   Press.
England, 1994. 
5. Femand   Braudel.   A   history   of   civilizations.   Allen   Lane   the   Penguin   Press.
2007. 
6. A brief history of ancient Greece: politics, society, and culture / by Sarah B.
Pomeroy. New York - Oxford. Oxford university press, 2004 
7. Simon   Baker.   Ancient   Rome.   The   rise   and   fall   of   an   empire.   BBC   Books;
Reprint edition. 2007. 
8. Victor Parker. A History of Greece, 1300 to 30 bc. WILEY Blackwell. 2014.
9. Arrronomsr ncroln-mrcon no I/ICTOPI/II/I, Kynsrype 14 pennrma llpennefi
Fpemm. — CTI6., 2000. 
10. Byaecrcyn B. II. Bnenerme B ncropr/no Fpemm. 0630p ncroqmmon 14 0‘-
ICPK pa3pa6or1
11. Дониёров   А.Х.   Марказий   Осиё   хал   клари   тарихи.   Укув   кулланма.   Т.,
2014.   30.   Ибн   Арабшох.   Ажоиб   ал-макдур   фи   тарихи   Таймур   (Темур
тарихида такдир ажойиблтлари). - Тошкент: Мехнат, 1992. 
12. Илхомов. Тарих фани методологияси. - Т.: ТДПУ 2013. 
13. Исхаков   М.М.Центральная   Азия   в   системе   мировой   письменной
культуры. - Ташкент, 2008. 
14. Исхоцов   М.М.,   Файзиев   Х.Т.   “Марказий   Осиё   халклари   тарихи
тарихшунослиги ва манбашунослиги”. Укув кулланма. -Т., ТДШИ, 2017. 
15. Каи Г. История Казахстана. Алмати. 2002; 2005. 
16. Каталог   Хивинских   казийских   документов.   (XIX-   начало   XX   вв.).
Киота-Ташкент 2001. 
33 17. Лунин   В.В.   Историография   общественных   наук   в   Узбекистане.   Т.,
1974. 16 
18. Мадраимов   А.А.,   Фузаилова   Г.С.   Тарихий   манбашунослик.   Укув
кулланма. Тошкент: “Фан”, 2006. 
19. Масанов   Н.Э.,   Абылхожин   Ж.Б.,   Ерофеева   И.В   и   др.   История
Казахстана: народы и культуры. Алматы, 2001. 
20. Материалы   по   истории   туркмен   и   Туркмении.   Т.   1.   VI-XV   вв.   М-Л.,
1938. 
21. Ergashev Sh. “Qadimgi sivilizatsiyalar”. T., O‘zbekiston 2016 y.
22. “Jahon tarixi” o’quv qo’llanma. T., Navro‘z-2018 y.
23. Radjabov R. “Qadimgi dunyo tarixi” Fan va texnalogiyalar nashriyoti. T., 
2009. 323-325 -b.
24. Qodirova   L.B.   “Jahon   tarixi”   O‘quv   uslubiy   majmua   2   qism.   “Qadimgi
Yunoniston va Rim tarixi” Guliston 2018. 69 -b.
25. Urakov D.J., Tursunov R., Xaynazarov A. “Qadimgi dunyo tarixi” 
Innovatsion ziyo 2020
26. Abdullayev U.A. “Jaxon tarixi”. T., 2017
34