Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 9000UZS
Размер 141.2KB
Покупки 0
Дата загрузки 05 Декабрь 2023
Расширение docx
Раздел Рефераты
Предмет История

Продавец

Bohodir Jalolov

Qizilqum neolit davri madaniyati

Купить
Qizilqum neolit davri madaniyati
Reja:
1. Neolit davri umumiy tavsifi va bu davr xususiyatlari. 
2. Qizilqum neolit davri madaniyatining o’rganilishi. 
3. Xulosa. Tayanch so’zlar:  Neolit tushunchasi,  neolit kashfiyotlari, tosh quollarning
xususiyatlari,   maishiy   munosabatlar,   Kaltaminor   madaniyati,     S.P.Tolstov   ,
Chinkeldi yodgorligi, Darvoza qir makoni, Uchtut shaxtasi, dastlabki shaxtalar.
Neolit     davri   uzoq   davom   etgan   tosh   asrining   so’nggi   va   yakunlovchi
bosqichi   hisoblanadi.   Neolit   yunoncha,   <<neos   >>   -yangi,   <<litos>>   -tosh
degan   so’zlardan   tarkib   topgan   bo’lib,   u   <<yangi   tosh>>   degan   ma’noni
anglatadi.   Arxeologiya   faniga   neolit   tushunchasini   1865-yilda   ingliz   arxeologi
Lebbok   olib   kirgan.   Neolit   davri   miloddan   avvalgi   6-4   ming   yilliklarni   o’z
ichiga oladi. Arxeologlar neolit davrining boshlanishini  sopol idishlar yasashni
kashf   etilishi   bilan   belgilaydi.   Neolit   davrining   ob-havosi   hozirgidek
bo’lib,iqlim kishilarning keng hududlarga tarqalishi va joylashishi uchun imkon
bergan.   Natijada   keng     hududlarga   o’rnashgan   odamlar   guruhi   turli   tabiiy
sharoitga moslashgan va alohida madaniyat yaratgan. Turli geografik muhit va
sharoitdan kelib chiqib,ularning mehnat qurollari, uy-ro’zg’or buyumlari    turar
joylari   va   ho’jaliklari   ham   har   xil   shaklga   ega   bo’lgan.   Bu   esa   ho’jalikning
notekis   rivojlanishiga   sabab   bo’ladi.   Janubiy   o’lkalarning   serhosil   yerlarida
yashagan kishilar  ho’jalikning dehqonchilik, chorvachilik   va hunarmandchilik
shakllarini   rivojlantirgan.   Bu   davr   ho’jaligi   ishlab   chiqaruvchi   ho’jalik   deb
atalib,   unda   nafaqat   tabiatdan   tayyor   mahsulotlar   o’zlashtirilgan,   balki
chorvachilik   va   ziroatchilik   orqali   ehtiyoj   uchun   qo’shimcha   oziq-ovqatlar
yaratilgan.  Masalan  ,  hayvonlarni   qo’lga  o’rgatish  orqali  chorva  mollariga  ega
bo’linishi;   yovvoyi   o’simliklarni   madaniylash-tirish   va   boshoqli   don   ekinlari
ekishga o’tish va hakozo.  Neolit davrida qabilalarning ko’pchiligi o’troq hayot
tarziga   o’tadi,   doimiy   yashash   uchun     manzillar   qura   boshlaydi.   Manzil   va
makonlar   guvaladan   qurilgan   turar   joylar   shaklida   bo’lib,   deyarli   barcha
xalqlarda   bu   xususiyat   ko’zga   tashlanadi.   Avvalgidek   daydib   yurish,   yangi-
yangi   ov   makonlari   qidirib   ko’chib   yurishga   barham   beriladi.     Endi   doimiy
erto’lalar   ,kulbalar   yasash,   loydan,   zuvaladan   uy   qurish,   neolit   davri jamoasining   asosiy   odatiga,   turmush   tarziga   aylanib   boradi.     Shunday   qilib,
doimiy o’troqlik xo’jaligi paydo bo’ladi.Jamiyatda urug’ning ahamiyati ortib, u
o’ziga xos munosabatda namoyon bo’ladi.   Neolit   davrida urug’ jamoalarining
qarorgohlari   ham   shakllanadi   .   O’troq   hayot   tarzi     mehnat   qurollarining
takomillashuvini tezlashtiradi.
  Neolit   davri   kishilari   qayerda,   qaysi   sharoitda   yashamasin,   ularning
qurollari   mezolit   davri   qurollariga   nisbatan   rivojlangan.   Kishilik   tarixining
neolit   davri   qurollarni   ishlash   silliqlash,   pardozlash,   arralash,   parmalash
usullarining   ixtiro   etilishi,   ibtidoiy   ishlab   chiqaruvchi   kuchlarning   oldingi
davrlarga   nisbatan   tezroq   rivojlanishiga   olib   keldi.   Neolit   davrida   tosh   xom
ashyosining   xususiyatlari   yaxshi   o’zlashtirilishi   natijasida   shakl   va   vazifa
doirasi xar xil bo’lgan yangidan yangi mehnat qurollari yaratiladi. Tosh qurollar
orasida tosh boltalar, ponalar, tosh teshalar, iskanalar paydo bo’ladi.
Neolit   davrida   tosh   boltalar   keng   tarqalgan.   Pardozlangan   tosh   boltalar
o’rmon kesishda, uy qurilish ishlarida, ovchilikda o’zining tengi yo’q jangovor
qurol   ekanligini  ko’rsatdi.  Neolit   davrida barcha  og’ir  yumushlar  ana  shu  tosh
boltalar orqali bajarilar edi. Neolitda parrakchalar, qadamalar, nayza va kamon
o’qlarining uchlari, pichoq, teshgich, parmalar,   yorma toshlar, o’roq-randalar va
boshqa qurollar takomillashgan.
Neolit   davri   so’nggi   urug’chilik   jamiyatiga   xos   bo’lib,   bu   davrda
erkaklarning   o’rni   tobora   orta   boshlaydi.   Chunki   xo’jalikning   rivojlanishi
erkaklar   mehnati   bilan   bog’liq   bo’lgan,   ya’ni   kengayib   borayotgan   xo’jalik
yumushlarini   bajarishga   ayollar   ulgura   olmay   qoladi;   xo’jalikning   unumdor
shakllari   (chorvachilik   va   dehqonchilik)   tobora   ko’proq   e’tibor   va   ish   kuchini
talab qilgan. Natijada urug’ ichida, xususan oilada o’ziga xos mehnat taqsimoti
shakllanadi.   Demak,   barcha   yumushlar   –   moddiy   ehtiyojni   qondirish,   ortib
borayotgan   zarurat   uchun   oziq-ovqat   zahiralari   tayyorlash   ayollardan   erkaklar
qo’liga o’tadi. Ijtimoiy hayotda erkaklarning roli ortib borishi oilada erkakning
hukmronligiga olib keladi. Urug’ ichida ayollarning hukmron mavqeiga barham beriladi.   Endi   matriatxat   (ona   urug’i)   o’rnini   patriarxat   (ota   urug’i)   egallay
boshlaydi.
Neolit   davrida   o’troq   turmush   tarzi,   o’troq   ho’jalik   janubiy   subtropik
rayonlarda dehqonchilikning kelib chiqishiga, cho’lli mintaqalarda, azim daryo
va   ko’l   bo’ylarida   o’troq   ovchilik   ho’jaligining   qaror   topishiga   olib   keldi.
O’troq   ho’jalik   yuritishning   qaror   topishi   o’z   navbatida   chorvachilikning   ham
paydo bo’lishiga olib keldi.
Neolit   davri   turli   joylarda   turlicha   kechgan,   ya‘ni   yer   yuzida   neolit   davri
har xil vaqtda paydo bo’lgan va tugagan.
Misr va Mesopotamiyani olib qqraydigan bo’lsak rivojlangan bronza davri
boshlangan   bo’lib,   quldorlik   davlatlari   tarkib   topa   boshlagan,   Shimoliy
Yevropada qadimgi   odamlar  endigina  neolit  davriga  o’ta  boshlaganlar,  chekka
Shimol v shimoli-sharqiy Osiyoda esa paleolit davri davom etayotgan edi.
Umumiy   hisobda   olib   qaraydigan   bo’lsak,   neolitning   davriy   chegarasi
Yevropa, Osiyo va Afrikada taxminan mil. Avv. VI ming yillikdan boshlanib II
ming yilliklarni o’z ichiga oladi.
Neolit   davrini   ikki   bosqichga:   ilk   va   so’nggi   neolit   davri   bosqichlariga
bo’lish mumkin.
Yevropa   hududidagi   neolit   davri   yodgorliklariga   tavsif   berib   o’tamiz.
G’arbiy   Yevropadagi   eng   qqdimgi   manzilgohlardan   biri   Kampinidir.   Kampini
manzilgohi Fransiyaning shimolidagi Quyi Sena departamentiga qarashli Bleni-
syur-Brel   qishlog’i   yaqinidan   topilgan.   Bu   manzilgohdagi   qazuv   ishlari   1897
yildan   P.Salmon   va   G.d’O-dyu-Menil   tomonidan   boshlangan.   Izlanishlar
jarayonida   yarim   yerto’la   ko’rinishidani   uy   qoldig’i   ochilgan,   unda   o’choq
qoldiqlari, minglab chaqmoqtoshdan qilingan tosh qurollari, ko’mir, kul, bug’u,
ot   va   ho’kizning   suyak   qoldiqlari   topilgan.   Topilmlar   orasida   eng   diqqatga
sazovori   sopol   parchasida   saqlanib   qolgan   arpa   donidir.   Olimlar   izlanishlar
natijasini   xulosasi   sifatida   bu   yerda   yashagan   qadimgi   odamlar   dehqonchilik
bilan ham shug’ullana boshlaganliklarini ko’rsatib berishgan. Ma‘lumki,   arpaning   ilk   vatani   Old   Osiyo   va   Shimoli-Sharqiy   Afrika
hisoblanadi.   Yevropaga   u   Falastin   orqali   tabiiy   yo’l   bilan   madaniylashtirilgan
va maxsus ekib yetishtirish uchun o’stirilgan.
Yevropaning   boshqa   joylarida   olib   borilgan   qazuv   ishlari   jarayonida
yuqorida   sanab   o’tilgan   topilmalar   bilan   birga   yorg’uchoq   va   uning   siniqlari
topilgan.   Izlanishlar   vaqtida   neolit   davrining   Yevropadagi   eng   yirik
chaqmoqtosh   koni   (shaxtasi)   topilgan   (Belgiya   yaqinidagi   Spenna   shaxtasi).
Uning chuqurligi 15 m. Ni tashkil etgan.
Rossiya   hududidagi   neolit   davri   manzilgohlari   XX   asrning   20-yillaridan
o’rganila   boshlangan.   Moskvadan   40   km   shimolda,   Klyazma   daryosi   qirg’og’i
bo’yida   joylashgan   Lyalovo   qishlog’idan   topilgan   manzilgoh   1922-1923
yillarda   rus   arxeologlari   B.S.   Jukovva   B.A.   Kuftinlar   tomonidan   o’rganilgan.
Bu   yerdan   topilgan   sopol   buyumlar   o’sha   vaqtda   sobiq   Ittifoq  hududidagi   eng
qadimiy va ilk topilma hisoblangan.
  Neolit   davrida   qabilalarning   ko’pchiligi   o’troq   hayot   tarziga   o’tadi,
doimiy yashash uchun manzillar qura boshlaydi. Manzil va makonlar guvaladan
qurilgan   turar   joylar   shaklida   bo’lib,deyarli   barcha   xalqlarda   bu   xususiyat
ko’zga   tashlanadi.   Avvalgidek   daydib   yurish,yangi-yangi   ov   makonlari   qidirib
ko’chib   yurishga   barham   beriladi.   Endi   doimiy   erto’lalar,kulbalar
yasash,loydan,zuvaladan   uy   qurish,   neolit   davri   jamoasining   asosiy
odatiga,turmush   tarziga   aylanib   boradi.   Shunday   qilib,doimiy     o’troqlik
xo’jaligi paydo bo’ladi. 
  To’qimachilikning kashf etilishi ham neolitning katta yutug’i hisoblanadi.
Endi   ibtidoiy   jamoa   a’zolari   faqat   hayvon   terilaridan   yasalgan   kiyim-kechak
emas,balki,   uning   yungidan   hamda,o’simliklar   tolasidan   to’qilgan   matolardan
ham   kiyimlar   to’qib   kiyadigan   bo’ladilar.   Zig’ir   poyalari     va   jun   iplardan
to’qilgan     mahsulotlarning   neolit   makonlarida   keng   tarqalishi   yuqoridagi
fikrlarning   isbotidir.     Neolitda   ip   yigirish   kashf   etiladi.   Ip   yigirishning   kashf
etilishi o’z navbatida boshqa xil ho’jalik mashg’ulotlarining rivojlanishiga turtki beradi.   Masalan,to’rlarning   paydo   bo’lishi   baliqchilikni   keskin   darajada
rivojlanishiga,o’z   navbatida   moddiy   ehtiyojlarni   yanada   kengroq   qondirish
imkoniyatiga olib keldi. 
2.   Neolit   davri   yer   kurrasining   barcha   mintaqalarida   har   xil   vaqtda   sodir
bo’ldi.   Masalan,   bir   qit’a   aholisi   jamiyat   taraqqiyotining   quldorlik   davriga
to’g’ri kelgan bo’lsa, ikkinchi mintaqada endigina dehqonchilik va chorvachilik
xo’jaliklari   kashf   etilib,   ibtidoiy   jamoalar   tabiatning   tayyor   mahsulotlari
hisobiga yashash qulligidan ozod edilar. Boshqa bir mintaqalarda esa hali neolit
jamoalari  ovchilik va  terimchilik bilan shug’ullanar  edilar. O’rta Osiyoda  ham
ibtidoiy jamoa rivojining keyingi ikki ko’rinishi mavjud. Masalan, uning janubi-
g’arbiy   rayonlarida,   hozirgi   Turkmaniston   Respublikasining   Kopetdog’   tog’i
oldi   hududlarida   neolit   davri   odamlari   miloddan   avvalgi   VI   ming   yillikning
oxirlari va V ming yillikkning boshlaridayoq ilk dehqonchilik madaniyati bilan
band   bo’lgan   bo’lsalar,   markaziy   va   shimoliy   viloyatlarda   bu   vaqtda   odamlar
ovchilik   va   baliqchilik   bilan   shug’ullanar   edilar.   Neolit   davri   jamoasining
bunday   mintaqalararo   rivojlanishi   har   bir   viloyatning   mavjud   tabiiy-iqlim
sharoitlaridan kelib chiqar edi. 
  O’rta   Osiyoda     Kaltaminor   madaniyati   nomi   bilan   mashhur   bo’lgan
yodgorliklar   asosan   o’lkaning   g’arbiy   va   shimoli-g’arbiy   tomonlarida   keng
tarqalgan. Shu bilan birga uning chegarasi Ural daryosi va Kaspiy dengizi bilan
ham tutashgan. Janubda Qoraqum va Shimoliy Qizilqum etaklarida, sharqda esa
Orol   dengizi   shimoliy-sharqiy   va   janubiy   tomonlarida   quyi   Sirdaryoga   borib
taqaladi. (1-rasm).    1-rasm. Kaltaminor madaniyati tarqalgan hududlar .
    Kaltaminor   madaniyatiga   asos   solgan   kishilar   qadimda   ko’l   va  daryolar
bo’ylarida,   qamishzorlar   yonida   yashagan.   Joylarning   tabiiy   sharoitiga   ko’ra,
Kaltaminor madaniyatini yaratgan kishilar asosan   yovvoyi hayvonlarni ov qilib,
ovchilik   va   baliqchilik   bilan   kun   kechirgan.   Mevali   daraxtlar   ko’p   bo’lgani
uchun ham ularning ho’jalik hayotlarida termachilik ham katta o’rin egallagan.
Kaltaminor qabilalari ho’jaligida qisman chorvachilik ho’jaligi ham bo’lgan.  
Kaltaminor madaniyatini arxeolog   S.P.Tolstov   o’rgangan. 
    Kaltaminor   madaniyati   jamoalarining  makonlari   ilk bor  Amudaryo-ning
Oqchadaryo o’zanidan chiqqan qadimgi Kaltaminor kanali etaklaridan topilgani
uchun   ularga   shu   nom   berilgan.   Oqchadaryo   havzasidagi   bir   necha   manzilda
madaniy   qatlamlar   saqlangan   bo’lib,   ulardan   biri   Jonbos   –   4   makonida
chaqmoqtoshdan   yasalgan   minglab   mehnat   qurollari,   sopol   parchalari,   hayvon
suyaklari  va baliqlarning suyaklari  topilgan.Arxeologlar   Jonbos-4   manzilgohini
o’rganish jarayonida yarim yerto’la shaklidagi kulba (chaylaga) duch keladilar. Kulbaning markaziy qismida katta o’choq qoldig’i topiladi. Bu o’choq atrofida
yuzga yaqin mayda o’choq qoldiqlari joylashgan. 
Arxeolog   S.P.   Tolstov   katta   o’choqni   muqaqqas   olov   saqlanadigan
otashqada,  uning  atrofidagi  o’choqlar  esa   oilalarning  o’choqlari   bo’lgan  degan
fikrni aytadi. Jonbos-4 makonida topilgan kulbaning maydoni 300 m² bo’lib, bu
yerda   120-125   kishi   istiqomat   qilgan.   U   katta   urug’   jamoasining   makoni
bo’lgan.
Kaltaminor   madaniyati   jamoalari   sopol   ishlab   chiqarishga   usta   bo’lgan.
Sopol yasashda ham kulolchilik charxidan foydalanish o’zlashtirilmagan bo’lsa-
da,   qurollar   sopol   buyumlar   yasashning   ibtidoiy   usullarini   ko’nikma   sifatida
egallaganlar. Kaltaminorliklar idishlar yasash uchun tayyorlangan loyga yantoq
va   qamishning   toza   kulidan   qo’shishgan.   Sopol   qozon   loylariga   esa
maydalangan tosh qo’shishgan. Bu qo’shilmalar sopol idishlarning mustahkam
chiqishini,   olovga   tushganda   o’zida   issiqlikni   uzoq   vaqt   saqlab   qolishini
ta’minlagan.   Sopol   buyumlarning   sirtiga   odatda   naqsh   berilgan.   Naqshlar
chizma uslubda ishlangan. Ular turli geometrik shakllarda o’z aksini topgan.
Asosan naqshlar uchi uchli yog’och yoki suyak pichoq yordamida ilon izi,
romb,   uchbuchak,   egri   chiziq   va   boshqa   shakllar   chizilgan.   Kaltaminor
madaniyatining   so’nggi   bosqichiga   kelganda   ba’zi   sopollarning   gardishiga
rangli gul-naqshlar chizilgan.
    Kaltaminor   madaniyatining   dastlabki   bosqichida   sopol   buyumlar
aksariyat   hollarda   tuxumsimon   shaklda   bo’lgan.   Ammo   so’nggi   bosqich
(O’zboy)   da  tuxumsimon,  tosh   dumaloq   idishlar   o’rnini   tuvaksimon,   osti  tekis
idishlar   egallaydi.   Agar   dastlab   idishlar   mato   xalta   qoliplarida   tayyorlangan
bo’lsa, endi loy lentalarda qo’lda yasalgan. Idishlarda jo’mraklar paydo bo’lgan.
Ular bir qavatli humdonlarda pishirilgan. 
Kaltaminor madaniyati urug’ jamoalari tabiat kuchlari oldida ojiz edi. Ular
suv   orqasidan,   ov   orqasidan   ergashib   yurganlar.   Ularning   kulbalari   qurib
borayotgan   daryo   yoqalarida,   ko’l   bo’ylarida   qumlar   ustida   qad   ko’targan. Daryo   va   ko’l   suvlarining   o’zgarishi   bilan   Kaltaminorliklar   jamoasi   ham   o’z
manzilgohlarini o’zgartirganlar.
Kaltaminor   madaniyati   taraqqyotida   3   bosqich   kuzatiladi.   Ilk   (daryo-soy)
bosqichi   miloddan   avvalgi   VI-V   ming   yilliklarga   to’g’ri   keladi.   Uning   o’rta
bosqichi (Jonbos – 4) miloddan avvalgi V-VI ming yilliklarga mansub. Nihoyat,
so’nggi bosqich (O’zboy) miloddan avvalgi V-III ming yilliklarni qamrab oladi.
Bu   bosqichlarning   madaniy   qiyofasi   ularga   xos   ishlab   chiqarish,   mehnat
qurollari hamda sopol buyumlarda o’z aksini topgan.(2-rasm.)
  2-rasm.
 
Chinkeldi.   Chinkeldi   neolit   davriga   oid   yodgorlik   hisoblanadi.   Bu
yodgorlik   Qizilqumdan   topilgan   neolit   davri   manzilgohlaridan   biridir.   Bu   joy
Qadimgi   Zarafshon   daryosining   eng   qadimiy   irmoqlaridan   biri   bo lganʻ
Chiykeldida,   Daryoning   qurib   qolgan   qirg oqlaridan   g arbda   joylashgan.	
ʻ ʻ
Arxeologlar   Chinkeldi   va   uning   atrofidan   yadro,   uchriidi,   jun,   tosh   bolta   va  boshqa   tosh   buyumlarni   topdilar.   Mutaxassislar   tosh   qurollarni   sinchiklab
o‘rganib,   ularni   neolit   davrida   O‘rta   Osiyoning   boshqa   hududlarida   topilgan
qurollar   bilan   solishtirgan.   Chinkeldi   hududidan   topilgan   tosh   buyumlar   va
qurollar   ancha   eski   va   jo‘natilganga   o‘xshaydi.   Chunki   Xorazm,
Qoraqalpog‘iston va Buxorodagi neolit   davri yodgorliklari miloddan avvalgi 4-
3   ming   yilliklarga   to‘g‘ri   keladi.   Shunday   ekan,   Chinkeldi   o‘rni   miloddan
avvalgi   VI-V   ming   yilliklarga   emas,   miloddan   avvalgi   V-IV   ming   yilliklarga
tegishli desak haqiqatga yaqinroq bo‘ladi. So nggi o rganishlar natijasida Daryoʻ ʻ
sohillarida tosh davriga oid plitalar, bo laklar, qirg ichlar, qirg ichchalar, mayda	
ʻ ʻ ʻ
plastinkalar,   trapeziyalar   topilgan.   Qizig’i   shundaki,   bu   yerda   noyob   shoxli
trapezoidlar topilgan.  
  Qizilqumdagi   Echkiliksoy,   Xo‘ja   Gumbaz,   Aznek   qudug‘i   yaqinidagi
Qoraqatdan   neolit   davriga   oid   tosh   buyumlar   va   qurollar   ham   topilgan.   Shu
bilan   1birga,   bu   makakalardan   turli   shakldagi   oddiy   sopol   idishlar   parchalari
topilgan.   Daryodan   topilgan   tosh   qurollar   va   sopol   buyumlar   bilan   Echkilik,
Xo‘ja   Gumbaz,   Qoraqatdan   topilgan   buyumlar   o‘rtasida   juda   ko‘p
o‘xshashliklar   bor.   Bular   ham   daryo   tipidagi   neolit   yodgorliklaridir.
Arxeologlarning   fikricha,   Qizilqumning   janubi-g‘arbiy   chekkasida   joylashgan
daryo tipidagi bu joylar ilk neolit  davriga tegishli bo‘lib, eramizdan avvalgi VI-
IV ming yilliklarga oid bo‘lishi mumkin.
  Daryo   va   unga   tutash   hududlardan   neolit   davri   manzilgohlari.   Bu
kashfiyot tasodifiy emas, albatta. Qadimgi Zarafshon daryosining irmoqlaridan
biri   bo lgan   Daryasoydog da   eramizdan   avvalgi   VI-IV   ming   yilliklarda   va	
ʻ ʻ
undan keyingi davrda suv ko p bo lgan. Neolit 	
ʻ ʻ davridagi odamlar daryo bo’ylab
o’rnashib, baliqchilik, ovchilik va ehtimol chorvachilik bilan shug’ullangan..
  Neolit   davri   jamoalarining   izlari   Zarafshon   daryosi   etaklarida   ham   topib
o’rganilgan.   Neolit   davrida   Zarafshon   daryosi   o’zining   5   ta   tarmog’i   orqali
Amudaryoga   qo’shilgan.   Uning   eng   yirik   tarmog’i   Mohandaryo   bo’lib,   u
o’zining to’lib toshib oqqan suvlari bilan ko’plab ko’llar hosil qilgan. Bu ko’llar atrofida   esa   neolit   davrida   yuzlab   jamoalar   makonlari   tashkil   topgan.   1950
yillarda   arxeolog   Ya.   G’ulomov   Moxandaryo   bo’ylarida   ko’plab   tosh   qurollar
va   sopol   parchalarini   topib   o’rganadi.   1960   yilda   arxeloglar   A.Asqarov   va
O’.Islomovlar   Mohandaryo   suvlaridan   hosil   bo’lgan   Katta   va   Kichik
Tuzkon   sohillaridan 100 dan ortiq neolit makonlarini o’rganadi. Bu makonlarda
madaniy   qatlamlar   saqlanmagan,   bo’lsa-da,   ammo   ko’plab   tosh   qurollar,
hayvon   va   baliq   suyaklari   ochiq   havoda   qumlar   ustida   hozirgacha   saqlanib
qolgan.   Faqat   bir   makon   “Darvoza   Qir”   makonida   madaniy   qatlam   qisman
buzilmay   saqlangan   bo’lib,   qazish   ishlari   davomida   undan   chayla   ustunining
izlari   topilgan.   Shuning-dek,   tosh   qurollari   –   o’q-yoy   paykonlari,   randalash,
teshish   asbob-uskunalari,   tosh   pichoq   va   pardoz   berilgan   toshbolta   va   boshqa
qurollar ham mavjud bo’lib, bu topilmalar neolit davri odamlari ho’jaligi haqida
tasavvurimizni kengayishiga xizmat qiladi.
Darvoza   Qir   makonida   yashagan   jamoa   ho’jaligida   asosiy   mashg’ulot
baliqchilik   bo’lgan.   Ovchilik   ham   o’z   ahamiyatini   yo’qotmagan.   Chunki
makondan   jayron,   soyg’oh,   yovvoyi   cho’chqa,   qulon,   ot   suyaklari   topilgan.
Neolit davri odamlari toshning xususiyatlarini o’rganishga e’tibor bergan. Ular
ma’lum   darajada   nam   tortgan   (chaqmoqtosh   qancha   ko’p   nam   tortsa,   undan
istalgan   shaklda   yuqori   sifatli   qurol   yasash   oson   bo’lgan)   chaqmoqtosh   topish
ustida harakat  qilgan. Chaqmoqtosh  sirlarini yaxshi  bilgan neolit  davri ustalari
ana  shu   chaqmoqtoshni  izlash   natijasida   yangi   kashfiyotlar  qildilar.  Ya’ni   ular
shaxta yo’li bilan xom-ashyo olish usulini ixtiro qiladilar. 
Uchtut ustaxonasi.Uchtut yodgorligi   Uchtut qishlog’i yaqinida joylashgan.
Yodgorlik   1958   yili   arxeolog   X.Muhammedov   tomonidan   topilgan.Keyingi
yillarda uni T.Mirsoatov keng ko’lamda o’rgandi. Bu yodgorlik tosh davrining
turli davrlariga oid bo’lib, asosan neolit davri topilmalari yig’ib olingan. Neolit
davri bu yerda shaxta usubida tosh qazib olganlar.
    Tosh   ustaxonalari   Zarafshonning   qadimgi   irmoqlari,   Oxargaron   daryosi
bo’ylarida ham mavjudligi qayd qilingan. Ular arxeolog T.Mirsoatov tomonidan o’rganilgan. CHaqmoqtosh konlari va ustaxonalarini keng tadqiq qilish ibtidoiy
madaniyati tarixni o’rganshda muxim manba sanaladi.
    1960   yilda   arxeolog   Ya.G’ulomov   Navoiy   viloyatining     Uchtut     degan
joyida   mehnat   qurollari   yasash   uchun   juda   boy   xom-ashyo   markazini   ochdi.
Arxeologlar     M.Qosimov   va   T.Mirsoatov     Uchtut   yodgorligini   tadqiq   qildilar.
Uchtutda   Chaqmoqtosh   xom-ashyosi   olish   uchun   4,5   va   5   metrli   o’ralar
kovlangan.   Kerakli   xom   ashyoni   olish   uchun   esa   o’raning   har   tomoniga
qo’shimcha   yo’laklar   ochilgan.   Uchtutda   100  dan   ortiq   shaxtaning   o’rni   ochib
o’rganilgan.
    Uchtut   ustaxonasi   Nurota   tog‘ining   bir   tizmasi   bo‘lgan   Qoratovning
janubiy   yon   bag‘rida   Vaush,   Kalavash-Qizil   etaklarida   Uchtut,   Vaush   va   Ijont
kabi   tosh   davriga   oid   chaqmoqtosh   ustaxonalari   va   shaxtalari   yodgorliklari
joylashgan.   Shulardan,   nisbatan   kattorog‘i   va   ko‘p   material   bergani   Uchtut
yodgorligi hisoblanadi. Uchtut ustaxonasi va shaxtalarida uchirindilar va ishlab
chiqarish chiqitlari ko‘pchilikni   tashkil qilishiga qaramasdan, tosh qurollarining
yasalish   texnikasi   va   ularga   ishlov   berilishi   usullariga,   patinizatsiyasi   va
qurollarning shakllariga ko‘ra M.Qosimov, T.Mirsoatovlar bu erda uchta davrga
oid komplekslarni:   ashel-muste, so‘nggi paleolit va neolit davri  komplekslarini
ajratishgan. Jumladan, ular o‘zlarining monografiyalarida so‘nggi paleolit davri
tosh to‘plamlarini   ham aniqlanishib, ilmiy tahlili natijalari haqida ma’lumotlarni
keltirishgan   (M.R.   Qosimov   —   Кремнеобрабатывающие   мастерские   и
шахты   каменного   века   Средней   Азии.   –   Ташкент:Fan,   1972;   Mirsaatov   T.
Древние   шахты   Учтута.   –   Ташкент:   Fan,   1973;   Горные   разработки   в
эпоксидном камне. – Ташкент: Fan, 1977.).
Uchtut   ustaxonasining   materiallari   keyingi   yillarda   B.Q.Sayfullaev,
O.T.Ergashevlar   tomonidan   qayta   tahlil   etilgan.   Bu   mutaxassislarning
ko‘rsatishicha, M.Qosimov tomonidan aniqlangan tosh buyumlarning hammasi
ham   so‘nggi   paleolit   davriga   oid   emas.Masalan,   Uchtut   chaqmoqtosh
ustaxonasining M.R. Qosimov tomonidan ta’rifi keltirilgan so‘ngi paleolitga oid deb   topilgan   kompleks   nukleuslari   orasida   bironta   ham   so‘nggi   paleolit   davri
elementlari   uchramaydi.   Kolleksiyadagi   prizmatik   deb   ta’riflangan
nukleuslarning   aksariyati   bir   yoki   ikki   zarb   maydonli   va   protoprizmatik
nukleuslardan   olingan   plastinasimon   buyumlardir.Shu   bois   qayta   tahlildan
so‘ng,Uchtut   ustaxonasining   so‘ngi   paleolit   davri   kompleksida   gardishsimon
nukleuslar   bilan   protoprizmatik   o‘zaklar   nisbati   bir   xilda   ekanligi   aniqlandi.
To‘plamda qirg‘ichlar va qirg‘ichchalar soni ko‘p emasligi (13 ta) ham ma’lum
bo‘lib, ularning o‘lchamlari 2,8 9,5x2,2 -2,5x0,5 3,2 sm oralig‘ini tashkil etgan.
Ularni   tayyorlashda   kremniy   va   kremniylashgan   oxaktosh   qo‘llanilgan.   Tosh
buyumlar   to‘plamida   7   dona   qirg‘ichlar,   1   dona   randa   bilan
kombinatsiyalashgan   qirg‘ich,   6   dona   qirg‘ichchalar   hamda   randasimon
qurollari   ham   mavjud.   Shuningdek,   to‘plamda   57   dona   plastinalar   va   ularnin
siniqlari   bo‘lib,   ularning   ko‘pchiligida   yuza   qismi   kulrang   patina   bilan
qoplangan va ba’zan patinizatsiyaga uchramagan yuzalilari ham bor. 
  Mutaxassislar   ko‘rsatishicha,   tosh   qurollari   ichida   qirralari   yoki   uchlari
retushlangan   yirik   plastinalar   seriyalarining   deyarli   uchramasligi   so‘nggi
paleolit   davri   plastinalarining   o‘ziga   xos   xarakterli   xususiyati   hisoblanadi.
Nisbatan   karoq   bo‘lsada,   uzunchoq   pichoqsimon   plastinalar   ushbu   so‘nggi
paleolit   davri   kompleksining   asosini   tashkil   qiladi   va   ular   prizmatik
nukleuslardan   gir   aylanasiga   chaqmoqlab   olingan.   Umuman   olganda,   bu   tosh
buyumlarning   2,7   %   tugallangan   qurollar,   97,3   %   i   ishlab   chiqarish   chiqitlari
hisoblanadi.   Tosh   qurollarining   barchasiga   birlamchi   ishlov   berishning   shu
joyda amalga oshirilgan.Tosh qurolarini chaqmoqlash usullari va toshga ishlov
berish texnikasi paleolit tosh industriyasi xususiyatiga mos.   Shu bois, ustaxona
so‘nggi paleolit davri jamoalari tomonidan ishlatilganligi haqida xulosaga kelish
mumkin.Uchtutning chaqmoqtosh konlari
  Uchtutning chaqmoqtosh konlari Navoiy shahridan 20 kilometr shimolda
joylashgan.   Flint   konlari   Navoiy   viloyatining   paleolit   davridan   boshlab
o’zlashtirila   boshlaganligidan   dalolat   beradi.   Chaqmoqtosh   konlari   hududidan paleolit   davrining   ko’plab   mayda   qurollari   topilgan.Chaqmoqtosh   konlari
Navoiy   viloyati   Navbohor   tumani   Qoratov   tog larida   joylashgan   insoniyatʻ
hayotining   eng   qadimiy   yodgorligi   hisoblanadi.   Arxeologlarning   fikriga   ko’ra,
200-100   ming   yil   oldin   neandertal   (paleantrop)   kremniyni   qazib
olgan.   Ma’lumki,   temir   asrining   oxiriga   kelib,   qadimgi   odamlar   Qoratov
tog’larining janubiy qismida bu tosh qoldiqni ovlagan.
  Bu   maydon   kremniy   maydoni   ostida   joylashgan   kichik   qishloq   tufayli
nomlangan.   Dastlab,   bu   qazilmani   ishlab   chiqarish   uchun   odamlar   katta   daryo
toshlaridan   foydalanganlar,   ular   bo’rtiq   sifatida   ishlatilgan.   Shunday   qilib
olingan   kremniy   past   sifatli,   quruq   va   qazib   olish   jarayonida   tez   yorilib
ketgan.   Paleolitning   oxirlarida   ibtidoiy   odamlar   ma’lum   turdagi   yog’och
tayoqlarni   qazishni   boshladilar,   keyin   esa   kremniyni   namlash   uchun
ketmonlardan   foydalandilar.   Qashqonlar   qattiq   yog och   va   Buxoro   bug u	
ʻ ʻ
shoxlaridan   yasalgan.Neolit   davridagi   keksa   odam   kremniy   ishlab   chiqarish
uchun   konlarni   qazishni   boshlaydi.   Shaxtaning   bir   nechta   shoxlari   bor   edi   va
turli   yo’nalishlarda   tarvaqaylab   ketgan,   ko’pincha   bitta   konda   koridorlar   bilan
bog’langan.
Uchtut konlari hududidan Kaltaminar madaniyatiga (miloddan avvalgi 7-4
ming   yilliklarda   tarqalgan   ovchilar   va   baliqchilarning   neolit   davri   madaniyati)
o xshash   tosh   qurollar   majmuasi   topilgan.Hozirgi   vaqtda   olimlar   48   ta   konni	
ʻ
ko’rib   chiqadigan   qadimiy   konlarni   o’rganishdi.   Barcha   konlarda   kremniy
(kremniy   tugunlari)   tomonidan   qazilgan   8000   ga   yaqin   teshiklar
topilgan.   Ibtidoiy   odamlar   tomonidan   olinadigan   tugunlarning   o’rtacha   vazni
35-45   kilogrammni   tashkil   qiladi.Shunday   qilib,   kon   o’zining   konlari   bilan
butun   O’rta   Osiyoda   bo’lmagan   yagona   ibtidoiy   sanoat   markazi   bo’lganini
hisobga oladi.
Neolit   davrida   dastlabki   shaxtalar   Angliya,   Frantsiya,   Daniya,   Shimoliy
Germaniya   hududlarida   ham   ko’plab   mavjud   edi.   Bu   davrda   xom   ashyoni
ixtisoslashgan   tarzda   qazib   olish   keng   ko’lamda   bo’lib,   u   san’at   darajasiga ko’tarilgan.   Ibtidoiy   san’atning   rivojlanish   bosqichi   ham   neolit   davriga   to’g’ri
keladi.   Yuqorida   keltirib   o’tganimiz   madaniyat   yodgorliklaridan   topilgan
idishlarga,   kulolchilik   buyumlariga   har   xil   rangdagi   bo’yoqlardan   naqshlar,
odam va hayvon suratlari  chizilgan. Shu bilan birga loydan yasalib pishirilgan
ayol haykalchalari ham neolit davri moddiy topilmalari hisoblanadi. 3.XULOSA
Neolit   davri   uzoq   davom   etgan   tosh   asrining   so’nggi   bosqichi   bo’lib,
odamlar   bu   davrda   ho’jalikning   ilg’or,   unumdor   shakli   –   deh-qonchilik   va
chorvachilikni   kashf   etgan.   Bu   jarayon   arxeologiyada   neolitning   inqilobi   deb
yuritiladi.   (ingliz   olimi   G.Chayl   fikri)   kishilarda   yaratuvchanlik   faoliyatini
aktivlashuvi   mehnat   qurollarida   yangi   shakl   va   xususiyatlarni,   ishlab
chiqarishda   esa   yangi   ko’nik-malarni   paydo   etdi.   Natijada,   to’qimachilik,   ip
yigirish, qayiqsozlik, uysozlik, suvda suzish, o’rganildi va o’zlashtirildi. 
    Bu   davrda   hunarmandchilikka   asos   solindi.   Maishiy   munosabatlar
ma’lum   ma’noda   tartibga   kela   boshladi.   Odamlarda   fiziologik   o’zgarishlar
yasashga   xissa   qo’shgan   xususiyat-pazandalik   sohasida   go’shtni   pishirib   eyish
va   ovqatlar   tayyorlash   imkoniyatiga   ega   bo’lindi.   Xususan,   neolitda   odamzod
rivojlanish sari katta qadam tashladi.
  Foydalangan adabiyotlar:
1.N.A.Egamberdieva. Arxeologiya. Toshkent. 2011-yil.
2.A.Sagdullayev Qadimgi O’rta Osiyo tarixi . Toshkent 2004-y
3.J.Kabirov,  A.Sagdullayev . O’rta Osiyo Arxeologiyasi. Toshkent. 
1990-yil .
4.D.A.Avdusin . Arxeologiya asoslari. Moskva. 1989-y.
5.G.F.Korobkova  O rta Osiyo neolit ʻ qabilalarining mehnat qurollari
va xo jaligi. – L., 1969 yil.	
ʻ

Qizilqum neolit davri madaniyati

Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha