R.X.Sulaymonovning antik davri arxeologiyasining o‘rganishdagi ahamiyati

R.X.Sulaymonovning antik davri arxeologiyasining
o‘rganishdagi ahamiyati
mavzusidagi
KURS ISHI
  2   Kurs ishi mavzusi Farg ona davlat universiteti Jahon tarixi kafedrasining 202ʻ 4 -yil
_____-oktabrdagi ___-son yig ilishida muhokama qilinib, tasdiqlangan.	
ʻ
KURS ISHIGA   ILMIY RAHBAR
XULOSASI
Ishda mavzu mohiyatining yor i tilganlik darajasi: ___________________________
__________________________________________________________________
__________________________________________________________________
Kurs ishini rasmiylashtirish qoidalariga javob berish darajasi: ___ ______________
__________________________________________________________________
__________________________________________________________________
Umumiy xulosa: ____________________________________________________
__________________________________________________________________
__________________________________________________________________
Ilmiy rahbar: ___________ _____________________
KURS ISHI HIMOYASI NING
NATIJASI
Baho Mezon Erishilgan
natija
( Ball )
5 0   ball Rasmiylashtirilganlik darajasi uchun
2 5  ball Himoya vaqtidagi ma’ruza uchun
2 5  ball Berilgan savollarga qaytarilgan javoblar uchun
Umumiy baho
100
Komissiya  a’zosi : ________________        _____________
Jahon tarixi kafedrasi mudiri,
k omissiya  raisi : ________________       G.K.Farmanova
  3   MUNDARIJA
 
KIRISH . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  5-8 
I BOB. R.X. SULAYMONOV TOMONIDAN QARSHI VOHASI 
QADIMGI DAVRI ARXEOLOGIK YODGORLIKLARINING 
O ‘ RGANILISHI  …………………………………………………….……9-24
 
1.1 Naxshab vohasi arxeologik yodgorliklarining o‘rganilish darajasi…..9-13
1.2. Yerqo‘rg‘on yodgorligida olib borilgan tadqiqot ishlari tarixi...........14-24  
 
II BOB. R.X. SULAYMONOV TOMONIDAN YERQO‘RG‘ON 
YODGORLIGIDA OLIB BORILGAN TADQIQOT ISHLARI 
NATIJALARI …………………………………………………………..25-37
 
2.1 Yerqo‘rg‘onning tuzilishi va asosiy ob’ektlari. . . . . . . . . . . . . . . . . . .25-29 
2.2 Yerqo‘rg‘on yodgorligida antik davriga oid o‘rganilgan moddiy manbalar 
tavsifi. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .30-37  
 
XULOSA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . 38-39 
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI …………………..40-41
  
  4   KIRISH
Mustaqilligimizning   dastlabki   kunlaridanoq   ajdodlarimiz   tomonidan   ko‘p
asrlar   mobaynida   yaratib   kelingan   g‘oyat   ulkan,   bebaho   ma’naviy   va   madaniy
merosni   tiklash   davlat   siyosati   darajasiga   ko‘tarilgan   nihoyatda   muhim   vazifa
bo‘lib qoldi.  1
 
  Shu   nuqtai   nazardan   O‘zbekistonning   qadimgi   tarixi,   madaniyati,
qadriyatlari, o‘zbek xalqining kelib chiqishi, o‘zaro iqtisodiy va madaniy aloqalar
mavzularga katta diqqat-e’tibor paydo bo‘ldi. Vatanimiz qadimgi tarixini xolisona
va   haqqoniy   yoritish,   unga   adolat   nuqtai   nazaridan   yondashish   va   baho   berish
oldimizga ulkan vazifalar qo‘ymoqda. 
  Hozir   O‘zbekiston   deb   ataluvchi   hudud,   ya’ni   bizning   vatanimiz   nafaqat
Sharq, balki umumjahon sivilizatsiyasi beshiklaridan biri bo‘lganligini butun jahon
tan olmoqda. Diniy va dunyoviy ilmlarning asoslari mana shu zaminda yaratilgan
va sayqal topgan . 2
 
   Mustaqillik yillarida O‘zbekistonning qadimgi tarixini chuqurroq o‘rganish
eng   muhim   masalalardan   xisoblanadi.   Jumladan,   o‘zbek   arxeologlarining,
o‘lkamizda   antik   davri   madaniyatining   bo‘lishi   mavzularida   o‘tkazgan   ilmiy
tadqiqotlari muhim ahamiyatga egadir. 
Mavzuning   dolzarbligi:   Qashqadaryo   vohasining   yirik   shaharlaridan   biri
sanalgan Qarshi  qadimdan uning poytaxti bo‘lib, o‘zining ko‘hna va boy tarixiga
ega.   Bu   ko‘hna   shahar   o‘zining   uzoq   tarixi   davomida   Naxshab-Ksenippa,
Nikshapa,   Nasaf   vohasi   tarixning   qadimgi   va   ilk   o‘rta   asrlar   bosqichida   O‘rta
Osiyo   sivilizatsiyasida   muhim   siyosiy,   iqtisodiy,   ijtimoiy   etnik   va   madaniy
ahamiyat  kasb  etgan mintaqa bo‘lgan. Shu sababli  tarix fanlari  doktori, professor
Rustam   Xamidovich   Sulaymonovning   Qarshi   vohasi   antik   davri   arxeologik
yodgorliklarini yoritishda yoritishda muhim ahamiyat kasb etadi. R.H.Sulaymonov
O‘zbekistonning qadimiy shaharlari tarixini o‘rganishda turli manbalar bilan birga
arxeologik   ma’lumotlarga   ham   tayanadi.   Qarshi   voxasi   antik   davr   tarixini
1  Каримов И.А.  Ўзбекистон ХХИ аср бўсағасида хавфсизликка таҳдид , барқарорлик шартлари шартлари ва
тарақийёт кафолотлари. Тошкент: “ Ўзбекистон”, 1997, 137 б. 
2  Каримов И.А.  Тарихий хотирасиз келажак йўқ. Т; “Шарқ”, 1998, 3-б. 
  5   yoritishda vohaning qadimgi poytaxti  Yerqo‘rg‘on yodgorligida R.H.Sulaymonov
tomonidan   olib   borilgan   arxeologik   tadqiqot   natijalarini   o‘rganish   dolzarb
vazifalardan biridir. 
  R.H.Sulaymonov   ko‘p   yillar   mobaynida   Qarshi   shahri   tarixini   o‘rganish
borasida   keng   qamrovli   ilmiy   tadqiqotlarni   amalga   oshirdi.   Buning   samarasi
o‘laroq, YUNESKO Bosh konferensiyasining 32-sessiyasida Qarshi 2700 yilligini
nishonlash haqida qaror qabul qilindi. 
Shu   munosabat   bilan   e’lon   qilingan   O‘zbekiston   Respublikasining   Vazirlar
Mahkamasining   “Qarshi   shahrining   2700   yilligini   nishonlashga   tayyorgarlik
ko‘rish   to‘g‘risida“   (2004-yil,   9-sentyabr)   va   O‘zbekiston   Respublikasi
Prezidentining   Qarshi   shahrining   2700   yilligini   nishonlashga   tayyorgarlik   ko‘rish
to‘g‘risida“ (2005-yil, 26-iyun) qarorlari jahon tarixi va madaniyatida alohida o‘rin
tutgan   Qarshi   shahrining   yubiley   tadbirlariga   tayyorgarlik   ishlarini   jadallashtirib
yubordi. 
Shu   sana   munosabati   bilan   O‘zbekiston   Respublika   Prezidenti   tashabbusi
bilan Qarshi shahrining tarixiy yodgorliklarini ta’mirlash va tiklash ishlari amalga
oshirildi. 
Qashqadaryo   vohasi   o‘zining   2700   yillik   qadimiy   tarixi   davomida   ne   ne
buyuk   zotlarni   o‘z   bag‘rida   tarbiyalab   kamolga   etkazdi,   ularning   butun   jahon
miqyosida   qaralgan   obro‘-e’tibori,   boy   merosi   va   shonu-shavkatini   ko‘z
qorachig‘idek asrab–avaylab keldi. 1
 
  Hozirgi kunda R.H. Sulaymonov tomonidan miloddan avvalgi VII - milodiy
IV   asrlarga   oid   ko‘plab   tadqiqotlar   olib   borildi   va   buning   natijasida   anchagina
ma’lumotlar   olindi.   Ular   Qarshi   vohasi   antik   davri   tarixiga   oid   arxeologik
muammolarni   yechishga   muvaffaqiyatli   xizmat   qildilar.   (manzilgohlardagi
madaniy qatlamlarni stratigrafiyasini, topilmalarni, yodgorliklar yoshini aniqlashda
va boshqalar). 
1   Каримов   И.А.   Жамиятимизни   эркинлаштириш   ислоҳотларини   чуқурлаштириш   ва   маънавиятини
юксалтириш халқимизнинг бош мақсади.  Т: “Ўзбекистон” 2007, 70 б. 
  6   Kurs   ishining   ob’ekti   tavsifi :   Qarshi   vohasining   antik   davri   Yerqo‘rg‘on
arxeologik yodgorligi. 
Bu  haqda   R.X.  Sulaymonovning  ilmiy  tadqiqotlari   va  ular   natijasida  yuzaga
kelgan   “Drevniy   Naxshab”   (“Qadimgi   Naxshab”)   monografiyasida   qadimiy
Yerqo‘rg‘on   shahri   xarobalari   Qashqadaryo   vohasi   shaharlarining   onasi   sifatida
e’tirof etilgan. Shu bilan birga Yerqo‘rg‘on Qarshi vohasidagi boshqa shaharlarga
o‘xshamagan,   o‘ziga   xos   ilk   shahar   sifatida   ham   qayd   etilgan.   Shahar   ilk   temir
asridan ( mil.av. IX-VIII) to shaharning saroy, maqbara, ark va ichki holda tashqi
devorlari   bunyod   etilgan.   Miloddan   avval   III   asrgacha   bo‘lgan   davrining   to‘rt
bosqichi   haqida   ma’lumotlar   keltirilgan   (Sulaymonov   R.H.   Drevniy   Naxshab.
Samarqand;   Toshkent:   Fan,   2000.).   R.H.   Sulaymonovning   fikricha,   Yerqo‘rg‘on
Qarshi   vohasidagi   poytaxt   shaharlardan   biri   bo‘lgan.   Keyinchalik   Naxshab   va
Qarshi shaharlari taraqqiyoti uchun poydevor hisoblangan. 
Kurs   ishining   maqsad   va   vazifalari:   R.H.Sulaymonov   tomonidan   olib
borilgan   arxeologik   tadqiqotlar   va   yozma   tarixiy   ma’lumotlarini   umumlashtirish,
Yerqo‘rg‘on yodgorligi misolida Naxshab vohasi tarixini yangi sahifalarini yoritish
uchun quyidagi maqsad va vazifalar belgilandi:  
                    -R.H.Sulaymonov   rahbarligida   Yerqo‘rg‘on   yodgorligida   olib   borilgan
arxeologik izlanishlar natijalarini tahlil qilish, ularni yozma manbalar ma’lumotlari
bilan solishtirish; 
- Ayrim ilmiy to‘lamlarda va ko‘p soni tarqoq maqolalarda o‘z aksini topgan
manbalarni   va   ma’lumotlarni   chuqur   o‘rganib,   Yerqo‘rg‘onning   Naxshab
vohasidagi muhim va yirik madaniy shahar sifatidagi tarixini yoritish; 
- R.H.   Sulaymonov   tadqiqotlarining   antik   davr   tarixida   tutgan   o‘rni   va
ahamiyatini yangi asosda yoritish; 
Mavzuni   o‘rganish   darajasi:   R.H.Sulaymonov   ko‘p   yillar   mobaynida
Qarshi shahri tarixini o‘rganish borasida keng qamrovli ilmiy tadqiqotlarni amalga
oshirdi. 
  7   R.H.Sulaymonov   XX   asrning   70-yillaridan   boshlab   O‘zbekiston   FA.
Arxeologiya   institutining   Qashqadaryo   ekspeditsiyasiga   rahbar   bulib   Qarshi
shahrida oliy maqsadni ko‘zda tutgan holda qazishma ishlarini boshlab yubordi. 
Turli   yillardagi   izlanishlar   yakunlari   R.   X.   Sulaymonov   ilmiy   asarlarida   o‘z
aksini topgan. 
Kurs ishining tuzilishi:  Ushbu kurs ishi kirish, ikki bob, to‘rt bo‘lim, xulosa,
foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati va ilova qismlaridan iborat.  
 
 
 
 
  8   I BOB. R.X. SULAYMONOV TOMONIDAN QARSHI VOHASI
QADIMGI DAVRI ARXEOLOGIK YODGORLIKLARINING
O‘RGANILISHI
1.1 Naxshab vohasi arxeologik yodgorliklarining o‘rganilish darajasi
  Qadimgi   Naxshab   –   O‘rta   asrlardagi   Nasaf   –   hozirgi   Qarshi   azaldan
Markaziy   Osiyoning   ko‘hna   shaharlaridan   biridir.   Yaqinda   Afg‘onistonda
miloddan   avvalgi   IV   asrga   oid   oromiy   tilidagi   muhim   hujjatlarning   topilishi   va
ularning   tekshirilishi   natijasida   bu   viloyatning   qadimgi   nomi   Nikshapa   shaklida
berilgani, bundan uning yunoncha Ksenippa nomi kelib chiqqani aniqlandi. 1
 
Tarixiy   manbalarda   «Naxshab»,   «Nasaf»,   «Qarshi»   so‘zlari   aralash   holda,
ko‘pincha   bir   shaharning   turli   nomlari   sifatida   qo‘llaniladi.   Masalan,   akad.
V.V.Bartold   «Yettisuv   tarixi   ocherklari»   asarida   CHig‘atoy   xonlaridan   bo‘lgan
Kebekxon   (   Kepakxon)   haqida   gapirib,   «uning   poytaxti   Naxshab   shahri   bo‘lib,
uning davridan Qarshi, ya’ni «saroy» ( Kebek o‘zi uchun bu shahardan 2,5 farsax,
ya’ni 15 chaqirimga yaqin masofada saroy qurdirgandi) nomini olgan edi», degan
edi. Kebekxon qurdirgan saroy – qasr atrofi gavjumlashib, shahar tusini oladi, shu
tariqa   Qarshi   qadimiy   Zahoki   Maron   shahri   o‘rnida   vujudga   keladi.   Akademik
V.V.Bartold   «Turkiston   madaniy   hayoti   tarixi»   asarida   bu   haqda   aniqroq   qilib,
«Kebek o‘zi uchun saroy qurdiradi, Qarshi shahri avvalgi Naxshab yoki Nasaf o‘z
nomini shundan oladi», deydi. 2  
  Nikshab   yoki   Ksenippa   viloyati   miloddan   avvalgi   328   yilning   yoz   yoki
kuzida   Aleksandr   Makedonskiyning   So‘g‘diyonaga   ikkinchi   marta   yurishi
chog‘ida ishg‘ol qilingan. Kvint Kursiy Ruf Ksenippani qishloqlar zich joylashgan
viloyat sifatida qayd etadi. 3
 
  Ushbu   ma’lumotlardan   kelib   chiqqan   holda,   shuni   aytish   mumkinki,
miloddan   avvlgi   VI-IV   asrlarda   Naxshab   rivojlangan,   aholisi   eng   ko‘p   viloyat,
O‘rta   Osiyodagi   Ikki   daryo   oralig‘ida   joylashgan   eng   katta   shaharlardan   biriga
aylangan. Yerqo‘rg‘on shaharchasi esa uning markazi bo‘lgan.  4
 
1  Ртвеладзе Э. В., Буряков Ю. Ф., Сулаймонов Р. Ҳ., ва б. Қарши. Т.: Маънавият, 2006. 4-5 б. 
2  Сулеймонов Р.Х. Древний Нахшаб Самарканд ; Тошкент: Фан 2000 28-бет 
3  Зимин Л.А. Нахшаб. Несеф, Карши-из истории и древности Т.1927 197-бет 
4  Ртвеладзе Э. В., Буряков Ю. Ф., Сулаймонов Р. Ҳ., ва б. Қарши. Т.: Маънавият, 2006. 10-13б 
  9   1946-1948   yillarda   respublika   Fanlar   Akademiyasining   tarix   va   arxeologiya
instituti   Qarshi   va   yaqin   tumanlarda   qazuv-tekshiruv   ishlarini   o‘tkazadi.   Qashqa
vohasining   quyi   qismida   70   ga   yaqin   o‘tmish   yodgorliklari   hisobga   olinadi.
Dastlabki   tadqiqot   ishlari   Kojartepa,   Mudintepa   va   Yerqo‘rg‘on   hududlarida
o‘tkaziladi. 
  Ikkinchi   jahon   urushidan   so‘ng   S.   K.   Kabanov   Naxshab   vohasi   arxeologik
yodgorliklarini   o‘rganishga   kirishadi.   S.K.Kabanov   o‘zining   ilmiy   izlanishlariga
quyidagilarni asos qilib oldi: 
 -toponomikaga oid ma’lumotlar to‘plash; 
 -voha shaharlari qurilishini o‘rganish; 
  -Naxshab   xalqining   tarixi,   madaniyati   va   savdo-pul   munosabatlarini
o‘rganish; 
 -vohaning etnik qatlamlari o‘rganish. 
Ikkinchi   jahon   urushidan   oldin   O‘zbekistondagi   qadimiyat   yodgorliklarini
o‘rganish   asosan   Samarqand,   Xorazm   va   qisman   Surxondaryo,   Buxoro
viloyatlarida   olib   borilgan   edi.   Urushdan   oldingi   yillarda   Qashqadaryo   vohasi,
uning   o‘tmishi,   tarixiy   obidalari   qadimshunoslik   ilmining   e’tiboridan   chetda
qolgan  edi.  Keyinchalik,  Qashqadaryo   obidalarini   o‘rganishga  juda   katta  mehnati
singgan arxeolog S.K.Kabanov shunday degan edi: 
«Qashqadaryo   vohasiga,   o‘z   tarixi   va   obidalari   bilan   mashhur   bo‘lgan
Zarafshon   va   Amudaryoning   o‘rta   oqimi   vohalaridan   farqli   o‘laroq,   qadimiy   va
o‘rta   sarlardagi   davlat   tuzilmasi   bo‘lgan   viloyat   sifatida   qaraldi.   Uning   qadimiy
obidalariga   etarli   e’tibor   berilmadi.   Asta-sekinlik   bilan   o‘lkaning   boy   o‘tmishini
ochib beruvchi qadimshunoslik ishlari olib borildi». 2
 
Urushdan   keyin   respublika   Fanlar   akademiyasining   tarix   va   arxeologiya
instituti   Qashqadaryoning   o‘tmish   obidalarini   o‘rganishni   va   tadqiq   etishni
rejalashtiradi.   1946   yildan   boshlangan   ish   o‘z   natijalarini   beradi.   Arxeologik
tadqiqotlar asosan quyi Qashqadaryoda olib boriladi. 
Arxeologik  qazuv ishlarining dastlabki  samaralari   haqida   S.K.Kabanovning
maqola va axborotlari e’lon qilinadi. 1947 yilda uning O‘z SSR Fanlar kademiyasi
  10   byulletenida   «Ko‘hna   Fazli   shaharidan   topilgan   Senmurva   tasviri»   maqolasi
bosiladi.   Shu   yili   uning   «Qashqadaryoning   quyi   qismi   yodgorliklari   arxitektura
tavsifi»   hisoboti   yoziladi.   19461948,   1952-1953,   1964-1967   va   1970-1972   yillar
davomida Qashqa vohasida 12 bor qazuv mavsumini o‘tkazgan S.K.Kabanov 50-
60 yillarda, shuningdek, 70yillar boshida Qashqadaryo qadimiyatiga bag‘ishlangan
ko‘pgina maqolalar, risolalar e’lon qilishga muvaffaq bo‘ladi. 
  Qashqadaryoning   quyi   qismida   nisbatan   qisqa   fursatda   o‘tkazilgan
qadimshunoslik   izlanishlari   katta   natijalar   beradi.   S.K.Kabanov   1953   yilda
arxeologik   dalillarga   asoslangan   holda,   III-VIII   asrlardagi   Naxshab   haqida
nomzodlik   dissertatsiyasini   nihoyasiga   etkazadi.   Naxshab   va   uning   tevarak
atrofidagi   yodgorliklarni   muntazam   o‘rganish   natijasida   1977   yilda   uning
«Naxshab qadimda va o‘rta asrlarda (III-VII asrlar)» nomli risolasi, 1981 yilda esa
«III-VI   asrlarda   janubiy   So‘g‘d   qishloq   manzillari   madaniyati»   degan   kitoblari
nashr   etiladi.   Umuman,   S.K.Kabanov   Qashqadaryo   arxeologiyasiga   doir   30   dan
ziyod ilmiy ishlar muallifidir. 1
 
1946-yilda   boshlangan   arxeologik   tadqiqotlar   asosan,   quyi   Qashqadaryoda
olib   borildi.   Arxeologik   qazuv   ishlarining   dastlabki   samarasi   haqida   S.K.
Kabanovning   maqola   va   axborotlari   e’lon   qilinadi.   1947   yilda   uning   O‘z   SSR
Fanlar   akademiyasi   byulletenida   «Ko‘hna   Fazli   shahridan   topilgan   Senmurva
tasviri» maqolasi bosiladi.  S.K.Kabanov 
Ko‘hna   Fazli   shahrida   2   ta   shurf   tashlash   asosida   qazishma   ishlarini   olib
bordi. Shahar xarobalaridan sopol buyumlar bilan birgalikda Senmurv – afsonaviy
it-qushning   tasviri   tushirilgan   g‘isht   parchalari   topilgan.   Uning   taxminicha,   bu
parchalar   VII-VIII   asrlarga   oid   arxitektura   inshooti   devor   qoplamasining
parchalaridir. Shunga asoslanib, S.K.Kabanov Bezdaning shahar sifatida namoyon
bo‘lish sanasini  VII-VIII asrlar  deb belgiladi. S.K.Kabanov qadimgi Kasbi  shahri
xarobalarida   ham   qazishma   ishlarini   olib   bordi.   Shaharning   eng   qadimiy   qismi
ko‘handiz bo‘lib, shahriston IX-X asrda rivojlangan. 2
      
1  П.Равшанов. Қарши ва Кеш тарихи манбалари. Қарши: 2005. 12-13 бетлар 
 
2  Н.Ражабова Архиологические работы в долине Кашкадарьи  
  11   1946-1948   yillarda   Qashqa   vohasining   quyi   qismida   70   ga   yaqin   o‘tmish
yodgorliklari   hisobga   olinadi.   Dastlabki   tadqiqot   ishlari   Kojartepa,   Mudintepa   va
Yerqo‘rg‘onda olib borildi. 1
 
1946   yilning   kuzida   Amudaryo   ekspeditsiyasi   a’zolari   A.I.Terenojkin   va
L.I.Albaum   Qarshi   vohasida   arxeologik   qidiruv   ishlarini   olib   bordilar.   Ularga
Qarshi   cho‘lidagi   sun’iy   sug‘orish   tarmoqlarini   o‘rganish   va   Eski   Angor
kanalining   tabiiy   yoki   sun’iy   sug‘orish   inshooti   ekanligini   aniqlash   vazifasi
yuklatilgan edi. Kanal o‘rganilib, Darg‘om kanalidan oqib keluvchi qadimiy kanal
o‘zani ekanligi aniqlandi.  
Ikkinchi   jahon   urushidan   keyin   Qashqadaryo   zaminidagi   qadimiy   obidalarni
o‘rganishning   ma’lum   darajada   jadallashuviga   bu   vohada   amalga   oshirilishi
mo‘ljallanayotgan   sug‘orish   bilan   bog‘liq   ulkan   rejalar   sabab   bo‘ladi.   1946-
yildayoq ariq va anhorlar qazilishi ko‘zda tutilgan joylardagi qadimiyatga daxldor
manzillarni tezkor tekshirish va aniqlash uchun A.I.Terenojkin va L.I.Albaum kabi
qadimshunoslar safarbar etiladi. 2
 1954 yilda Qarshi cho‘liga Zarafshon daryosidan
suv   olish   uchun   Eski   Angor   kanalini,   Qashqadaryoning   o‘rta   oqimida
CHimqo‘rg‘on suv havzasini barpo etish muqarrar bo‘ladi. Bo‘lajak suv inshootlari
hududidagi tepaliklar, qadim manzillar o‘rinlari tezkor ko‘zdan kechiriladi. Bu ish
Qashqadaryo   zaminida   katta   tajriba   orttirgan   S.K.Kabanovga   topshiriladi.
Chimqo‘rg‘on suv havzasi ishg‘ol etadigan maydon ancha katta hajmga ega bo‘lib,
suv   ostida   miloddan   avvalgi   asrlarga   taalluqli   yodgorliklar   qolib   ketishi   mumkin
edi.   Shunga   ko‘ra,   havza   hududidagi   obidalarni   jadal   tekshirishdan   o‘tkazish
maqsadida   bu   joyda   1955-1957   yillar   mobaynida   O‘zbekiston   Fanlar
akademiyasining   tarix   va   arxeologiya   instituti   maxsus   ekspeditsiyasi   ish   olib
boradi. 
Qashqadaryonig   quyi   qismi   60-yillarga   kelib   yoppasiga   o‘zlashtirila
boshlandi.   Qarshi   cho‘lini   sug‘oriladigan   erlarga   aylantirish   rejasi   amalga
oshiriladi. Qarshi shahrining sharqiy etagida qurilish korxonalari, zavodlar, o‘nlab
1  П.Равшанов. Қашқадарё тарихи. Т.:  1999,112 б. Кашкадарьи Диссертация 2006 44-б 
 
2  П.Равшанов. Қарши ва Кеш тарихи манбалари. Қ.:2005. 13-15 бетлар 
  12   sanoat   muassasalari   qad   rostlay   boshlaydi. 1  
1965-1967   yillarda   birgina   qurilish
korxonasi hududida o‘n bitta yodgorlik qazib o‘rganildi. 2
 
1  П.Равшанов. Қарши тарихи. Т.:2006., 19-бет 
2   С.К.Кабанов.   Нахшеб   на   рубеже   древности   и   средневековья   (III-YII   вв.),   Т.,   «Фан»,
1977, 3-бет.  3
 П.Равшанов. Қарши ва Кеш тарихи манбалари. Қарши. «Насаф». 2005. 20-
бет 
  13   1.2. YERQO‘RG‘ON YODGORLIGIDA OLIB BORILGAN
TADQIQOT   ISHLARI TARIXI
  Miloddan avvalgi ikkinchi ming yillik oxiri va birinchi ming yillik boshlarida
O‘rta Osiyoda turli qabilalar va xalqlarning keng ko‘lamli ko‘chishi ilk temir 
davrining boshlanish davri sifatida o‘rin olgan. Bu davrda O‘rta Osiyoning asosiy 
tarixiy-madaniy hududlari – Baqtriya, Marg‘iyona, So‘g‘d, Xorazmda dastlabki 
shaharlar – dehqonchilik vohalarining markazlari paydo bo‘ladi. Zarafshon va 
Qashqadaryo vohalarida qadimgi so‘g‘d elati va Qashqadaryo vodiysi kiradigan 
So‘g‘diyonaning o‘troq dehqonchilik madaniyati shakllanadi. Qashqadaryoda 
miloddan avvalgi birinchi asrning boshida ikkita asosiy voha – Qarshi va 
Shaxrisabz vohalari shakllanadi. Aleksandr Makedonskiy bilan yurtimizga kelgan 
yunon tarixchilari milodning IV asri oxirida Qashqadaryo vodiysidagi ikkita 
tarixiy–madaniy viloyat – Nautaka va Nikshapani eslab o‘tadilar. 1  
 Hozirgi Qarshi shahriga XIV asr boshlarida asos solingan. Biroq, Qarshining
shahar   sifatidagi   tarixi   ancha   oldin   boshlangan   va   u   haqdagi   manbalar   miloddan
avvalgi   birinchi   ming   yillik   boshlariga   borib   taqaladi.   Arxeologik   tadqiqotlar
davomida   aniqlanishicha,   Qarshi   shahri   Shayxali   mahallasidan   2   km.   shimolda
joylashgan   Yerqo‘rg‘on   shaharchasi   miloddan   avvalgi   VIII-VII   asrlarda   paydo
bo‘lgan.  2
 
  Miloddan avvalgi I ming yillikning o‘rtalarida Qashqadaryo vohasida o‘troq
aholining   bir   necha   joylashuv   hududlari   shakllanadi.   Bu   hududlardan   biri
Yerqo‘rg‘on edi. 3 4  
  Qadimgi   yunon   muarrixlari   Aleksandr   Makedonskiyning   O‘rta   Osiyoga
yurishi   haqida   hikoya   qilganlarida,   So‘g‘d   va   uning   janglar   kechgan   viloyatlari
haqida   so‘zlab   o‘tadilar.   Arrian   bu   haqda:   «Bessga   Aleksandr   yaqinlashib
1  Ртвеладзе Э.В., Буряков Ю.Ф., Сулаймонов Р.Ҳ. Қарши. Т.: «Маънавият». 2006. 34-35 б. 
2  Oif fcfh 34-35 ,tn 
3  Эшов Б.Ж. Милоддан аввалги VII-IV асрларда Сўғдиёна тарихи ва маданияти. Т.ф. номзодлиги дис. 1999. 
4  -б.      
 
 
  14   qolganligi   aytilganida,   u   Oksdan   suzib   o‘tadi,   qayiqlarni   esa   yondirib,   So‘g‘d
eriga, Navtoqqa ketadi», deydi. 
 Naxshab qadimiy tarixiy manbalarda va hozirgi tadqiqotlarda ikki ma’noda –
birida viloyat, ikkinchisi  shahar nomi sifatida taqdim etiladi. So‘g‘d bilan bog‘liq
shu   voqeadan   ikki   yillar   chamasi   yuz   bergan   yurishlar   haqida   so‘zlagan   Kvint
Kursiy   Ruf   esa,   «SHoh   o‘z   qo‘shini   bilan   Naxshab   deb   atalgan   viloyatga   etib
keldi»,   deb   yozadi.   Har   ikkala   muarrixdan   bir   qancha   vaqt   oldin   yashagan
sitsiliyalik   Diodor   Aleksandr   Makedonskiyning   So‘g‘d   tuprog‘idagi   harbiy
harakatlar   haqida   so‘zlaganida,   uning   «Naxshab   qabilalariga   Qarshi   yurish»
qilganini aytadi. Diodor «Naxshab 
qabilalari», deganda viloyat va uning aholisini ko‘zda tutadi. 1
 
  C. B.  Lunina:  «hozirgi  vaqtda Nautaka xarobasini  Markaziy Osiyoning  eng
katta   shaharlaridan   biri   –   Yerqo‘rg‘on   deb   qarashga   barcha   asoslar   etarli,   chunki
uning o‘rnida antik davr So‘g‘d shahriga xos bo‘lgan madaniy qatlamlar saqlanib
qolgan»,degan   izohni   beradi. 2
  Qashqadaryo   viloyatining   quyi   qismida   o‘tmish
obidalarini   aniqlash   va   tadqiq   etish   bobida   uzoq   yillar   izlanishlar   olib   borgan
arxeolog   olim   S.K.Kabanov   yozishicha,   yozma   manbalardagi   ikki   viloyat   –
Nautaka   va   Ksenippa,   vohaning   yuqori   va   quyi   qismidagi   ikki   qadimiy
dehqonchilik   vodiylari   –   Shaxrisabz   va   Qarshiga   to‘g‘ri   keladi.   Biroq,   bu
nomlarning   hozirgi   joylariga   to‘g‘ri   kelishi   masalasida   tadqiqotchilarning
qarashlarida tafovut bor. Oldin Nautaka vohaning yuqori qismi, Ksenippa esa quyi
qismi,   degan   nuqtai   nazar   bosim   edi.   M.E.Masson   esa   bunga   zid   fikrni   qo‘llab-
quvvatlaydi,   ya’ni,   uningcha,   Ksenippa   vohaning   yuqori   qismi,   Nautaka   bo‘lsa
quyisida   joylashgan.   Arxeolog   olim   bunda   Naxshabning   quyi   viloyatning   asosiy
shahri Yerqo‘rg‘on xarobasi o‘rniga to‘g‘ri kelishini ham qayd etadi. 
Keshk rud (Keshki  rud, Keshk rud)  – Kesh  orqali  keladigan daryoning o‘rta
oqimida,   dehqonchilik   erlariga   suv   chiqarishga   qulay   joyda,   Ro‘daksoy   deb
atalgan   o‘ng   qirg‘oq   bo‘yida   kichik   manzil   tariqasida   vujudga   kelgan   joy   asta-
1  Ртваладзе Э.В. Этюд по исторической географии Бактрии и Согдианы во время похода Александра 
Македонского ВДИ 2000 №4 104-112 бет  
2  Лунина С.Б. Города южного Согда в VII-XII вв Ташкент «Фан» 1984, 127-бет  
  15   sekin   asosiy   qal’a   shahar   maqomini   oladi.   Qal’a   suv   nazorati   ehtiyojidan   paydo
bo‘lganligi   sababli,   tez   kengaya   boradi.Daryo   bo‘yida   vujudga   kelgan   bu   manzil
Naxshab degan nomga ega bo‘ladi.  1  
O‘tmish tarix zarvaraqlariga nazar tashlansa, Janubiy O‘zbekiston hududidagi
azim daryo – Qashqadaryoning o‘rta va quyi oqimlarida miloddan avvalgi asrlarda
bir qancha qo‘rg‘on va shaharlar mavjudligi ma’lum bo‘ladi. Xitoy solnomalaridan
biri   «Bey-shu»da   tilga   olingan   qadimgi   Naebo,   Nashebo   yoki   Bolo   shahri
shulardan biri bo‘lib, u Qashqadaryoning quyi hududidagi Nashebolo viloyatining
markaziy   shahri   hisoblangan.   Xitoy   manbalarida   eslatilgan   Bologa   Yerqo‘rg‘on
shahri   tenglashtirilsa,   unda   Navtaka   ham   Yerqo‘rg‘onning   o‘rni   bo‘lib   chiqadi.
Ba’zan Navtak Suyse bilan ham tenglashtiriladi. Lekin Kesh miloddan oldingi II-I
asr va milodiy I-IV asrlarda ham uncha katta qo‘rg‘on bo‘lmagan. 
Qadimgi   shahar   Yerqo‘rg‘on   Qarshi   vohasi   shaharlarining   onasi   edi.
Yerqo‘rg‘on ilk bor miloddan avvalgi VII asrda devor bilan o‘rab olingan. Devor
hozirgacha   saqlanib   qolmagan,   uning   qoldiqlari   1999   yilda   kulollar   mahallasidan
ochib   o‘rganilgan.   Miloddan   avvalgi   VI   asrda   shahar   kengayib,   35   ga   maydonni
qurshagan devor bilan o‘rab olingan. Bu devor hozirgi kungacha saqlanib qolgan.
Miloddan   avvalgi   III-II   asrlarda   shaharning   maydoni   150   ga   bo‘lgan.   Miloddan
avvalgi IV asrlarda har ikkala devor qayta ta’mirlangan.  2
 
  1916   yilda   Qarshi   shahriga   Turkiston   qadimshunoslik   havaskorlari
to‘garagining   a’zolari   L.A.Zimin   va   I.A.Kastanelar   kelishadi.   Shahar   haqida   ilk
ma’lumotlar   I.A.Kastane   va   L.I.Ziminning   arxeologik   izlanishlar   haqida   bergan
xisobotlarida   uchraydi.   1927   yilda   Naxshab   vohasida   arxeologik   izlanishlar   olib
borayotgan   L.A.Zimin   mulohazalarida   yozma   manbalarga   murojaat   qilish,   aholi
«Yerqo‘rg‘on»   dab   atagan   Naxshab   tarixini   yoritishda   ularga   tayanish   diqqatga
loyiq. 3
  19461948 yillarda respublika Fanlar  akademiyasining  tarix va arxeologiya
instituti a’zolari Qarshi vohasida qazuv-tekshiruv ishlarini o‘tkazishadi. Bu davrda
Qashqadaryo   zaminidagi   qadimiy   obidalarni   ma’lum   darajada   jadallashuviga   bu
1  Сулаймонов Р.Х. Древний Нахшаб. Т.: «Фан»., 2000.10-б. 
2  Сулаймонов Р.Х. Древний Нахшаб. Т.: «Фан»., 2000.24-б. 
3  Зимин Л.А. Нахшеб, Несеф, Карши их история и древности. Ташкент 1927 197-214 б 
  16   vohada   amalga   oshirilishi   mo‘ljallanayotgan   sug‘orish   bilan   bog‘liq   ulkan   rejalar
ham   sabab   edi.   1946   yilda   ariq   va   anhorlar   qazilishi   ko‘zda   tutilgan   joylardagi
arxeologik   yodgorliklarni   tezkor   tekshirish   va   aniqlash   uchun   A.I.Terenojkin   va
L.I.Albaum  safarbar  etiladi. Eski  Angor  kanalini  o‘rganish bilan bog‘liq ravishda
A.I.Terenojkin Yerqo‘rg‘on hududida tekshiruvlar o‘tkazadi. Shahar  hududida ilk
qazishma ishlari 1950 yilda S.K.Kabanov tomonidan amalga oshirildi. 1
 60-yillarda
Kate   azolari   shaharni   sinchiklab   o‘rgandilar.   Ekspeditsiya   a’zolarining   fikricha,
Yerqo‘rg‘on Qarshi vohasining qadimiy poytaxti bo‘lib, miloddan avvalgi I asrda
vujudga kelgan. 
  1973   yildan   boshlab   Naxshab   –   Yerqo‘rg‘onda   muntazam   ilmiy-tadqiqot
ishlari davom ettiriladi. 80-yillarga kelib yillarga kelib bu qadimiy shahar o‘rnida
olib   borilgan   qazish   ishlari   nihoyatda   samarali   bo‘ladi.   O‘tgan   yillar   ichida   oltita
keng qamrovli qazuv ishlari nihoyasiga etkaziladi. Naxshab obidalari majmuasida
o‘ziga xos o‘rin tutuvchi ibodatxona tadqiq etilganda, bu joy besh qurilish davrini
boshdan kechirganligi aniqlangan. 
  Sahroni   kesib   o‘tuvchi   yagona   daryo   suvi   hayot   manbai,   dehqonchilak   va
chorvachilik   manbai   bo‘lgan.   Suv   bo‘yidagi   kichik   qishloq   atrofidagi   poyonsiz
to‘qayzorlar   ovchilik   uchun   juda   qulay   edi.   Naxshabning   tabiatan   qulay   erda
joylashganligining   uning   rivojida   katta   ahamiyatga   ega   edi.   Naxshab   shahrining
o‘sish   va   rivojini   ayrim   olimlar   Kushonlar   davri   bilan   bog‘laydilar.   Masalan,
P.Lerish «Yerqo‘rg‘on shaharchasi  So‘g‘diyonada 34 tanobli kichik aholi manzili
bo‘lib,   qiyos   etilayotgan   Oyxonum   darajasiga   faqat   Kushonlar   davrida   erishdi»,
degan fikrni aytadi. Naxshab shahrining paydo bo‘lishi bu joyda muntazam ilmiy-
tekshirishlari  o‘tkazgan  arxeologlar   tomonidan moddiy  ashyolarga,  topilgan  osori
atiqalarga   asoslanib   dalolat   etilgan.   M.H.   Isomiddinovning   «Yerqo‘rg‘on
shaharchasidagi boshqa qazuv ishlari moddiy ashyolari ham dalolat etgani kabi, u
miloddan   avvalgi   VIII-VII   asrda   yirik   qadimiy   dehqonchilik   manzili   sifatida
vujudga   kelib,   miloddan   avvalgi   VI-V   asrlarda   keskin   taraqqiyotni   boshidan
kechirdi.   Bu   davrda   u   sharqiy   tarafdan   qariyb   40   ga.   maydonni   egallagan   to‘rt
1   Кабанов   С.К.   Археологические   работы   в   1948   году   в   Каршинском   оазисы   ТИИА   АН   УзССР
I.II.Ташкент 1950 82 бет 
  17   burchak   shaklidagi   nomutanosib,   egri   devor   bilan   o‘rab   olingan.»   degan   so‘zlari
diqqatni   tortadi.   P.Lerish   Naxshab   taraqqiyotini   Ahamoniylar   sulolasining   tarix
sanasiga   chiqqan   davriga   bog‘lamaydi.   Aksincha,   Naxshabning   Afg‘onistonda
yunonlar   tomonidan   qurilgan   Oyxonum   darajasiga   etishi,   ya’ni   yuksalishi
Kushonlar davrida yuz berdi.  1
 
  60-yillarda   M.E.Masson   boshchiligidagi   ToshDU   arxeologik   ekspeditsiyasi
Yerqo‘rg‘on shahrida qazishma ishlarini olib bordi. M.E.Masson Yerqo‘rg‘ondagi
bir   necha   madaniy   qatlamlar   uning   rivojlanish   bosqichlarini   ko‘rsatishini   e’tirof
etgani   holda,   shaharning   shakllanish   va   ilk   rivojlanish   bosqichlari   sanasini
ko‘rsatmaydi. 2  
 Naxshab – Yerqo‘rg‘onda muttasil ilmiy-tekshiruv ishlari bilan band bo‘lgan,
bu   joydagi   ibodatxona,   qasr   va   bo‘lak   bino   o‘rinlaridan   ko‘pgina   osori   atiqalar
topilgan va ularni tadqiq etgan olimlar – 
M.H.Isomiddinov va R.X Sulaymonovlar «Yerqo‘rg‘on» deb atalgan 
risolalarida bu qadimiy shahar tarixi haqida yana quyidagicha fikr bildiradilar: 
  «Yerqo‘rg‘onda   bir   necha   yillar   davomida   shaharning   uylari,   ishlab
chiqarishi,   jamoat   va   mudofaa   inshootlarida   o‘n   beshdan   ziyod   qazuv   ishlari
o‘tkazildi.   Shu   qazuvlardan   biri,   xususan,   favqulodda   ko‘p   sopol   buyumlar
majmuini   bergan   kulollar   mahallasida   o‘tkazilgan   13   qazuv   joyi   Erning   tabiiy
yuzasiga qadar olib borildi. Yerqo‘rg‘on shaharchasidagi madaniy qatlam va uning
alomatlari   miloddan avvalgi  IX-VIII   asrlardan to  milodiy  VIII-IX asrlariga  qadar
kulolchilikning muttasil taraqqiyoti manzarasini ifoda etadi». 
  Naxshab   –   Yerqo‘rg‘ondan   topilgan   sopol   buyumlar   shaharning   yoshini
aniqlashda   juda   muhim   manbalar   bo‘ladi.   Yerqo‘rg‘onda   olib   borilgan   qazuv
ishlari   qadimiy   So‘g‘diyona   madaniyatini   o‘rganishda   o‘ziga   xos   o‘rin   tutadi.
Shaharchaning   hajmi   va   saqlanishi,   unda   taxminan   ilk   temir   davridan   boshlab   to
1   Лериш  П. Оборона  эллинистического  города  Айханум  в  Афганистане  Городская  культура  Бактрии
Тохаристана и Согда  Т. 1987 68-72 б 
2   Массон   М.Е.   Столичные   города   в   области   низовьев…,     11-15-б.
2
 М.Х.Исамиддинов, Р.Х. Сулаймонов. Еркурган. «Фан», Т.: 1984, 5-
б. 
 
  18   ilk   o‘rta   asrlarga   qadar   hayot   davom   etganligi   Janubiy   So‘g‘diyonaning   moddiy
madaniyati davrlarini o‘rganish imkoniyatini beradi. 2  
Naxshabning vujudga kelishi,
unda   hayotning   uzoq   asrlar   davom   etishi   bu   joyda   tadqiqot   olib   borgan   boshqa
olimlar   tomonidan   ham   ta’kidlangan.   V.I.P ы rin   «shaharcha   ichida   olib   borilgan
tadqiqotlar   natijasida   siyosiyma’muriy,   istehkom   inshootlari,   hunarmandlarning
yashash joylari ochildi. 
Sopol   buyumlarni   o‘rganish   shaharning   paydo   bo‘lish   davri   tarixini   aniq
belgilash imkonini beradi». V.A.P ы rin shaharning paydo bo‘lish sanasini miloddan
avvalgi IX-VIII asrlar deb belgilaydi. 1  
  Yerqo‘rg‘on   miloddan   avvalgi   IX-VIII   asrlarda   dastlab   kichik   manzilgoh
sifatida vujudga kelib, ikki-uch asrdan so‘ng rivojlangan. 
M.X.Isomiddinov   qayd   etishicha,   miloddan   avvalgi   VI-V   asrlarda   u
mustahkam   qo‘rg‘onga,   mudofaa   devorlariga   ega   bo‘ladi.   Yerqo‘rg‘on
yodgorligini   o‘rgangan   yana   bir   olim   S.K.Kabanovning   ko‘rsatishicha,
Yerqo‘rg‘ondagi birinchi kuzatuvlar bu manzilning qadimiyligidan dalolat bergan.
Ichki   devor   tarafdagi   tepalarni   3   metr   chuqurlikda   qazilganda   arxeologlar   eng
qadimiy   madaniy   qatlamga   duch   keldilar.   1948   yilda   S.K.Kabanov   boshchiligida
o‘tkazilgan   arxeologik   qazishma   ishlarida   bu   erdan   ikkita   xum,   sopol   buyumlar
to‘plami,   jom   idishining   quyi   qismi   kabi   o‘ziga   xos   kulolchilik   shakllariga   ega
bo‘lgan   buyumlar   topiladi.   S.K.Kabanov   shu   ashyolarga   asoalanib,   shaharning
quyi madaniy qatlamini miloddan avvalgi II asrdan to milodiy II asrgacha bo‘lgan
davrga   talluqli,   yuqori   madaniy   qatlamni   esa   III-IV   asrlarga   oid   degan   xulosaga
keladi.  2  
S.K.Kabanovdan   30  yildan   so‘ng  Yerqo‘rg‘onda   qazuv  ishlarini   olib  borgan
M.H.Isomiddinov   «Yerqo‘rg‘onnning   qadimiy   qatlamlari   stratigrafiyasi»   degan
ishida   shaharchaning   sharqiy   qismida   joylashgan   tepalikda   olib   borilgan   tadqiqot
natijalariga   asoslanib,   o‘z   fikrlarini   aytadi.   Bu   gal   qazuv   ishlari   ko‘lami   ortadi.
1   «История   материальной   культуры   Узбекистана»,   вып.   24.   Т.:   1990.   121-б.   нбалари.   Қ.:
«Насаф».2005.   15-б.   Пырин   В.А.   Предварительные   результаты   изучения   квартала     металлистов
Еркургана ИМКУ  1990 а № 24 121-126 б 
 
2  .К.Кабанов Нахшаб на рубеже древности и средневековья (III-VII вв.).- Т.: 1977, 26-б 
  19   Ayrim   nuqtalarda   Erning   tabiiy   yuzasi   8,5   m.   chuqurlikda   ekanligi   aniqlanadi.
«Yerqo‘rg‘on II va III» deb belgilangan qazuv joylarida madaniy qatlam miloddan
avvalgi VIII asrning ikkinchi yarimlari va VII asrga taaluqli kulolchilik buyumlari,
yuqori   sifatli   sopol   idishlar   siniqlari   bilan   qoplanganligini   aniqlaydi.
M.H.Isomiddinovning   fikricha,   Yerqo‘rg‘onning   olis   o‘tmishiga   xos   bo‘lgan
qadimiyat majmui unda kishilarning dastlabki yashash davrlariga to‘g‘ri keladi va
Qarshi   vohasi   chorvadorlari   madaniyatini   o‘zida   tashiydi. 1  
Yerqo‘rg‘on   hududida
olib   borilgan   qazishmalarning   ko‘p   qatlamligi   miloddan   avvalgi   VII-VI   asrlarda
ko‘hna   shahar   hududi   jadallik   bilan   o‘zlashtirilib   borilgandan   dalolat   beradi.
Miloddan avvalgi VI-V asrlarda manzilgoh minoralarga ega bo‘lgan qalin mudofaa
devorlari  bilan o‘rab olinishi  bilan  ko‘hna shaharning  shakllanishi  tugaydi. Shuni
alohida   ta’kidlash   lozimki,   Yerqo‘rg‘on   atrofidagi   ayrim   tepalardan   miloddan
avvalgi   I   ming   yillikning   o‘rtalariga   oid   sopollarning   topilishi   bu   davrda   ko‘hna
shahar atrofida qishloq manzilgohlari paydo bo‘lganligidan dalolat beradi. Bunday
manzilgohlardan   biri   Qorovultepa   bo‘lib,   manzilgoh   uncha   katta   bo‘lmagan
ixtisoslashgan   xo‘jalikka   ega.   Topilmalarga   qarab   bu   yodgorlikni   mavsumiy
dehqonchilik manzilgohi deyish mumkin. Tadqiqotchilarning fikrlariga qaraganda,
Yerqo‘rg‘onning   ijtimoiy   o‘troqlashish   tizimi   rivojlanishi   unga   sug‘orish
tarmoqlari bilan uzviy bog‘liq holda kechgan. Tipologik klassifikatsiya va statistik
ma’lumotlarning   tahliliga   qaraganda,   yashash   makonlari   o‘z   o‘lchamlariga   ko‘ra
ierarxik   tizim   ostida   tarqalgan   va   ushbu   qadimgi   So‘g‘diyona   jamoasi   tizimining
eng   cho‘qqisida   Yerqo‘rg‘on   ko‘hna   shahri   turgan,   mahalliy   ahamiyatga   molik
bo‘lgan kichik shaharchalar ham mavjud bo‘lgan. 2  
Yerqo‘rg‘on   miloddan   avvalgi   VI-IV   asrlarda   ayniqsa,   gullab-yashnaydi   va
aynan shu davrda umumiy maydoni 40 gektardan iborat maydonni o‘z ichiga olib,
beshburchak shaklidagi qalin devor bilan o‘rab olinadi.  3
 
1  Исамуддинов М.Х. Стратиграфия древнейших  слоев Еркургана ИМКУ 1982 №27 60-78 бет 
2  Эшов Б.Ж. Милоддан аввалги VII-IV асрларда Сўғдиёна тарихи ва маданияти. Т.ф.номзод. Дисс.1999.48-б.
3   Сулейманов   Р.Х.   Основные   этапы   развития   городища   Еркурган.//   Античная   культура   Средней   Азии   и
Казахстана : Тезисы докл. Совещания. Т.: «Фан», 1979. 11-б. 
 
 
  20    Arxeologlar Naxshab shahrining yoshini asosan sopol idishlar tahliliga qarab
aniqlaganlar.   Shahar   o‘rnida   uzluksiz   olib   borilgan   qazishma   ishlari
Yerqo‘rg‘onning   shakllanish   va   tanazzulga   uchrash   sanalariga   aniqlik   kirita
borgan.   1976   yilda   1-BX   deb   nomlangan   qazuv   joyida   yumaloq   shakldagi   sopol
idishlar   saqlanib   qolgan   madaniy   qatlam   ochilgan   edi.   YUmaloq   shaklli   idishlar
(banka ko‘rinishli) odatda, miloddan avvalgi VI-IV asrlarga mansub deb qaraladi.
Shu yili bu erdan jomlar, qadahlar, lagan va tovoqlar, kosa, xurmachalar, xum va
xumchalar, qozon va dekchalar topilgan edi. 
  Qadimiy   Naxshab   vayronalari   o‘rnida   muttasil   ilmiy   –   tadqiqot   ishlarini
bajargan arxeolog olimlar M.H.Isamiddinov va 
R.H.Sulaymonovlar   o‘zlarining   1984   yilda   nashr   etilgan   «Yerqo‘rg‘on»   deb
nomlangan   risolalarida   qo‘lga   kiritilgan   moddiy   madaniyat   ashyolarini   tahlil
etadilar. Sopol idishlar tadqiqi quyidagi xulosalarni beradi: 
  «Yerqo‘rg‘onning   quyi   qatlamidan   olingan   sopol   buyumlar   majmuasi
ko‘pgina tadqiqotchilar tomonidan miloddan avvalgi II ming yillik oxiri va I ming
yillik birinchi choragi bilan sanaladigan so‘nggi mis davrining qator yodgorliklari
naqsh   solingan   sopolchiligi   bilan   o‘xshashdek   tuyuladi.   Biroq,   so‘nggi   mis
davrining   uzaytirib   yuborilgan   umumiy   sanasini   Yerqo‘rg‘on   shaharchasi   quyi
madaniy qatlamiga tadbiq etib bo‘lmaydi, chunki u bevosita miloddan avvalgi VIII
asrning   ikkinchi   yarmi   va   VII   asrlari   yoki   miloddan   avvalgi   VIII-VI   asrlar   bilan
sanaladigan kulolchilik sopollari bo‘lgan kuchli qatlam bilan qoplangan». 
Miloddan avvalgi I ming yillik boshlarida qadimiy madaniyat keng tarqalgan
edi.   Naxshabning   ham   birinchi   aholisi   chorvador   qabilalar   edi   va   ular   o‘zlariga
qo‘shni   bo‘lgan   qavmlar   ta’sirida   dehqonchilik-   chorvachilik   madaniyatini
shakllantirganlar.   Arxeologlarning   guvohlik   berishicha,   shaharchadagi   xayotning
navbatdagi davri qadimiy So‘g‘d zamonlariga oid moddiy ashyolarda o‘z ifodasini
topadi.   Bunday   ashyolar   Yerqo‘rg‘ondagi   Er   II   va   Er   III   13,   12,   9,   va   1   qazuv
chohlaridan   topilgandir.   Ko‘rsatilgan   qatlamlardan   chiqqan   ashyolar   shaharcha
miloddan avvalgi VII-VI asrlarda gavjumlashgan degan tasavvurni paydo qiladi. 
  21     Yerqo‘rg‘onda uzoq yillar mobaynida olib borilgan qazuv ishlari bu joydagi
madaniy qatlamning o‘ziga xos tomonlarini ham kashf etadi. M.H.Isomiddinov, va
R.H Sulaymonovlarning ta’kidlashicha, ibodat buyumlari majmuasi o‘ziga xosligi,
bezatilishi, naqshlari bilan Qashqadaryodan boshqa joyda uchramaydi. Bu jihatdan
hayvon shaklidagi chiroqlar, isiriqdonlar, chetlarida hayvon boshlari tasvir etilgan
kuldonlar   va   ulardagi   jimjimador   naqshlar   alohida   ajralib   turadi.   Milodning
dastlabki   asrlarida   Yerqo‘rg‘on   huvillab   qolgan   edi.   Bu   shu   davrga   oid   osori
atiqalarning yo‘qligi bilan izohlanadi. 2  
Yerqo‘rg‘onning   vujudga   kelish   sanasini   kulolchilik   ashyolari   –   sopol
buyumlar   bilan   belgilash   mumkin   bo‘lganidek,   tanazzulga   yuz   tutish   sanasini
shahar   ibodatxonasi   tuprog‘idan topilgan  So‘g‘d hukmdori  Shashpir   (VI   asr  oxiri
VII asr boshlari) tangalari misolida aniqlash imkoniyati mavjuddir. Yerqo‘rg‘onda
XX   asr   ikkinchi   yarmida   o‘tkazilgan   tadqiqot   natijalari   Naxshabning   VI-VII
asrlarda   barhayot   bo‘lganini   tasdiqlaydi.   S.K.Kabanovning   yozishicha,   Naxshab
Aleksandr   Makedonskiy   bosqinidan   so‘ng   o‘zini   o‘nglab   ololmagan.   Bundan
tashqari, miloddan avvalgi asrlarda yuz bergan istilolar shaharni tamomila vayrona
holiga   keltirgan.   Ammo   uning   ayrim   qismlarida   hayot   davom   etgan.   Shahar
hukmdori,   sipohiylar,   hunarmandlar   yangi   manzilga   ko‘chib   o‘tgan.   Yangi
Naxshab   (yoxud   «Naxshab-2»)   asta-sekin   shahar   tusini   olgan.   Milodning   VI-VII
asrlarida   Naxshab-2   daryoning   ikki   qirg‘og‘i   bo‘ylab   kengaya   boshlagan.   Aholi
soni   ham   ko‘paygan.   Shahar   nomi   arablar   kelgan   davrda   ham   Naxshab   bo‘lib
qolavergan.   Shuni   ko‘zda   tutib   akad.   V.V.Bartold   «Nasaf»   so‘zi   aftidan,   arablar
tomonidan mahalliy «Naxshab»dan hosil qilingan degan fikr bildirgan. 2  
1973   yilda   O‘zbekiston   FA   tarix   va   arxeologiya   instituti   Qashqadaryo
ekspeditsiyasi a’zolarining Yerqo‘rg‘on shahrida olib borgan keng qazishma ishlari
shahar   qurilishi   va   arxeologik   yodgorliklarini   davrlashtirish,   shaharda   topilgan
madaniy qatlamlar  sanasini  aniqlash  imkonini  berdi. Aniqlanishicha,  ichki  shahar
mustahkam   mudofaa   devori   bilan   o‘rab   olingan.   Hozirgi   kunda   devorning   8   m.
balandlikdagi qismi saqlanib qolgan. Devorda har 10-12 metr oralig‘ida minoralar
qad   ko‘targan.   Shahar   ichkarisida   to‘rt   burchak   shaklida   qurilgan   shahriston
  22   joylashgan. Devorlarda ikkita darvoza joylashgan: biri sharqiy devorning shimoliy
qismida,   ikkinchisi   janubi-sharqiy   burchakdagi   baland   mudofaa   inshooti
yaqinidagi   janubiy   devorda   joylashgan.   Mudofaa   devorlari   bilan   o‘rab   olingan
maydonda turli hajm va shakldagi tepaliklar saqlanib qolgan. 
Eng   katta   tepalik   shaharning   shimoliy   qismidagi   hukmdor   saroyi   o‘rnida
joylashgan. Shahar ibodatxonasi janubda, shahar markazida joylashgan bo‘lib, ikki
alohida   inshootdan   iborat.   Ishlab   chiqarishga   asoslangan   mahallalar   shaharning
sharqiy qismida joylashgan. Shahar devorlariga sharqiy tomondan yassi  tepaliklar
zanjiri   tutashgan   bo‘lib,   bu   tepaliklarning   ustki   qismidan   ko‘p   miqdorda   sopol
idish   parchalari   topilgan.   Kazishmalar   natijasida   bu   erda   kulolchilik   ustaxonalari
joylashganligi   aniqlandi.Shaharning   markaziy   ko‘chasi   janubiy   darvozadan
shimoli-g‘arbga,   kulollar   mahallasi   bo‘ylab   yo‘nalib   shahar   ibodatxonasiga   olib
borgan. Ichki shahar ikkinchi mudofaa devori bilan o‘rab olingan bo‘lib, maydoni
150   gektarni   tashkil   etgan.   Ichki   shahar   keyinroq   qurilgan   bo‘lib,   g‘arbiy   va
sharqiy tarafidagi devorlari buzilib ketgan. Ichki shahar inshootlarining xarobalari
alohida   tepaliklar   ko‘rinishida   saqlanib   qolgan.   Ichki   shaharning   janubiy   va
shimoliy qismlarida kichik maydonni egallagan, ammo baland ikki tepalik ko‘zga
tashlanadi.Janubiy   qismdaga   tepalik   o‘rnidan   daxma   ochib   o‘rganilgan.Sharqiy
qismdagi tepalik o‘rnida maqbaralar majmui joylashgan. Ichki shaharning janubi-
sharqiy   burchagidagi   keng   maydondagi   inshootlar   to‘liq   saqlanib   qolgan.
Shaharning  shimoliy   va  sharqiy  qismlaridagi   inshootlar   qoldiqlari  ichki  va   tashqi
devor bo‘ylab past tepaliklar zanjiridan iborat. 1  
  2006 yili  Yerqo‘rg‘onning ichki  mudofaa devorini  qazish  vaqtida O‘zR  FA
Arxeologiya   institutining   ilmiy   xodimi   M.Isomiddinov   milodddan   avvalgi   VI-V
asrlarga   oid   devor   ostidan   xom   g‘isht   aralash   paxsadan   qurilgan   qadimiy   shahar
devorlari   qoldiqlarini   topdi. 2
  Bu   eng   ko‘hna   shahar   devori   bo‘lib,   Samarqand
Afrosiyobining,   Chelak   qishlog‘i   yaqinida   joylashgan   Ko‘ktepa   va   Uzunqirdagi
Keshning   ilk   davriga   oid   barcha   konstruktiv   xususiyatlarni   takrorlab,   sanasi
1  Сулаймонов Р.Х.Древний Нахшаб. Т.: «Фан». 2000., 25-б. 
2   Сулейманов   Р.Х.   Карши-Насаф-Нахшаб   в   системе   цивилизации   центральной   Азии     Ўзбекистон
тарихи №23 Т.”Фан” 2006 6-бет 
  23   milodddan avvalgi VIII-VII asrlarga borib taqaladi.Bu topilma bu davrda So‘g‘dda
Zarafshon   va   Qashqadaryo   vodiylaridagi   asosiy   dehqonchilik   vohalarida   yirik
shahar   markazlarini   bunyod   etish   imkoniga   ega   qudratli   davlat   mavjud
bo‘lganligidan dalolat beradi. 
  Shunday   qilib,   Sug‘d   kabi   poytaxt   markazi   bo‘lgan   Naxshab   tarixi   ham   ilk
temir  davrida, miloddan avvalgi  VIII-VII  asrlarda yangi  qishloq va  shaharlarning
vujudga   kelishidan   boshlanadi.   Bu   so‘g‘diylar   va   ularning   dehqonchilik
vohalarining shakllanish davri bo‘lgan. 1
 
 
 
II BOB. R.X. SULAYMONOV TOMONIDAN YERQO‘RG‘ON
YODGORLIGIDA OLIB BORILGAN TADQIQOT ISHLARI
NATIJALARI
2.1 Yerqo‘rg‘onning tuzilishi va asosiy ob’ektlari
Qarshi vohasining qadimiy poytaxti – Yerqo‘rg‘on shahristoni hozirgi Qarshi
shahri   Shayxali   mahallasidan   ikki   kilometr   shimolda   joylashgan   tuproqqal’a
bo‘lgan.Yerqo‘rg‘on hududidi turli hajmdagi tepaliklar bilan qoplangan bo‘lib, ular
sobiq   shahar   vayronalaridir.   Eng   yirik   tepalik   hukmdor   saroyi   ekanligi
aniqlangan.Shuningdek,   qazuv   ishlari   mobaynida   shahar   butxonasi,   maqbara,
zardushtiylik dahmasi, hunarmandlar mahallalari topilgan. Yerqo‘rg‘ondagi shahar
taxminan   VI   asrning   ikkinchi   yarmida   Turk   xoqonligi   va   Sosoniylarning
birlashgan   kuchlari   tomonidan   eftaliylar   davlatini   yakson   qilish   paytida   vayron
  24   qilingan.   Miloddan   avvalgi   birinchi   ming   yillikning   o‘rtalarida   shahar   kengaya
boradi.   U   35   gektar   maydonni   egallaydi.   Taxminan   miloddan   avvalgi   VI   asrda
qurilgan   yangi   mudofaa   devorining   balandligi   8   m.,   poydevori   3   m.   kenglikda
bo‘lgan. Devor  shaharni  sak chavandozlaridan himoya qilish maqsadida qurilgan.
Vaqt   o‘tishi   bilan   u   bir   necha   marta   ta’mirlangan   va   kengaytirilgan,   VI   asrning
o‘rtalariga kelganda, uning qalinligi 20 metrga etgan.  1
 
Miloddan   avvalgi   dastlabki   asrlarda   Yerqo‘rg‘on   o‘rnidagi   shahar
kengaytirilgan   hamda   deyarli   1   gektarlik   maydonni   qamrab   oluvchi   tashqi   devor
bilan   o‘rab   olingan.   Yerqo‘rg‘onning   tashqi   devori   ichki   yo‘lkalarga   ega
mustahkam   mudofaa   inshooti   bo‘lib,   uning   hududida   har   60   metrdan   so‘ng
minoralar o‘rnatilgan. 
Qadimiy   madaniy   qatlamlarni   o‘rganish   davomida   shu   narsa   ayon   bo‘ldiki,
Yerqo‘rg‘onda   faol   bunyodkorlik   ishlari   milodning   III   asrigacha   davom   etgan.
Yerqo‘rg‘on-Naxshabning   yangi   rivojlanish   davri   milodning   IIIIV   asriga   to‘g‘ri
keladi.   Bu   davrda   yirik   bunyodkorlik   ishlari   amalga   oshirilgan,   shahar
ibodatxonasining   muhtasham   binosi,   hukmdor   saroyi,   maqbara   binolari   tubdan
ta’mirlangan, kulollar va temirchilar mavzelari kengaytirilgan. 
Yerqo‘rg‘on idishlaridan topilgan qoldiq ma’dan tarkibi bilan Kaltako‘l koni
xomashyosi   kimyoviy   tahlil   etilganda   ular   orasida   o‘xshash   tomonlar   borligi
aniqlanadi.   Mana   shunga   asoslanib,   V.A.Ruzanov   qadimda   Yerqo‘rg‘on   ustalari
xomashyo ma’danini Kaltako‘ldan olib kelganlar degan xulosani chiqaradi. 2  
Yerqo‘rg‘onning   yangi   rivojlanish   davri   milodning   III-IV   asriga   to‘g‘ri
keladi.   Bu   davrda   yirik   obodonchilik   ishlari   amalga   oshirilgan,   kulolchilik   va
temirchilik   mavzelari   kengaytirilgan.   Tashqi   shaharda   joylashgan   bu   mahalla
milodning VI asrigacha, shahar vayron bo‘lguniga qadar faoliyat ko‘ratadi.  3
 
Naxshab   shahar   tusini   olib   yiriklasha   borgani   sari,   aholi   ko‘paygan   va
istehkom devorlaridan tashqarida ham mahalla paydo bo‘la boshlagan. Shaharning
g‘arbiy   tarafida   vujudga   kelgan   yashash   joyini   shu   jumlaga   kiritsa   bo‘ladi.
1  Сулеймонов Р.Х. Древний Нахшаб ; Тошкент: Фан 2000 26-бет 
2  П.Равшанов. Қарши тарихи. Т.: «Янги аср авлоди», 2006. 178-179-б.  
3  Қарши – 2700. Т.: «Маънавият», 34-б 
  25   Naxshabning   tashqi   istehkom   devoridan   600   m.   chamasi   masofada   joylashgan
katta-kichik   tepaliklar   arheologlar   tomonidan   o‘rganib   chiqiladi.   Bu   joyda   qariyb
17 bino-uylar va ibodatxonalar qisman yoki mufassal tadqiq etiladi. 
Arxeologlar mahallaning vujudga kelish davrini alohida ajratib ko‘rsatadilar.
N.YU.Nefedovning   qayd   etishicha,   Naxshab   yaqinida   vujudga   kelgan   joydagi
binolar, eng avvlo, ibodatxona shahar ichkarisidagi shu xildagi imoratga o‘xshash
qurilgan. Hatto, ikkala bino devorlariga chizilgan suratlar o‘rtasida ham uyg‘unlik
mavjud. Naxshab oldidagi yo‘ldosh qasaba binosi devordagi suratlar orasida xoch
shakli   ham   uchraydi.   Eni   5   sm.   bo‘lgan   qizil   chiziq   13   sm.   enlikda   bo‘lgan   qora
chiziqni   kesib   o‘tadi   va   xoch   shaklini   hosil   qiladi.   Xoch   ramzi   Evroosiyo
xalqlariga  juda  qadim  zamonlardan  tanish  bo‘lgan.  Bu  xildagi  shakllar  Boxtar   va
Parfiya san’atida ham uchraydi. Naxshabga tutash bo‘lgan qasaba vujudga kelgan
sanasi   aniqlanmagan.   Chunki   unda   oldingi   uch   davr   yoshi   aniqlanmagan,   faqat
to‘rtinchi   va   beshinchi   davrlar   sanasi   bu   joydan   chiqqan   sopol   ashyolar   asosida
aniqlangan.   To‘rtinchi   davr   milodning   II-III   asrlarida,   beshinchi   davr   esa
milodning   III-IV   vujudga   kelgan   deb   belgilanadi.   Birinchi   bino   bezaklari,   tarx
ko‘rinishi, ya’ni uchinchi davrning milodning I-II asrlarga to‘g‘ri kelishini taxmin
qilishga   asos   beradi.   Shunga   ko‘ra,   shaharchaning   kishilar   yashash   joyi   sifatida
qaror topishi miloddan avvalgi I ming yillikning so‘nggi choragiga muvofiq keladi
deyish   mumkin.   Bu   davr   moddiy   ashyolari,   quyi   madaniy   qatlamlarda,   hali   to‘la
tekshirib o‘rganilmagan binolar ostida bo‘lishi ehtimol qilinadi.   1
Ichki shaharning
sharqiy qismi bo‘ylab 700 metrga keng, yassi do‘ngliklar zanjiri ko‘zga tashlanadi.
Bu do‘nglar har biri 0,5-1 ga maydonga ega.  
Do‘ngchalarning   chim   bilan   qoplangan   ustki   va   yonbag‘irlaridan   kul   va
ko‘mir   qoldiqlari,   sopol   idishning   siniqlari   topilishi   bu   erda   kulollar   mahallasi
joylashganligidan darak beradi. Keyinchalik bu erda qazishma ishlarini olib borgan
M.H.Isomiddinov kulollar mahallasi mavjud bo‘lganini tasdiqladi. Uning tadqiqot
ishlari   natijalari   nashr   etildi. 2
  (Isamddinov   M.X,   Sulaymonov   R.X.   Erkurgan.
1984.) 
1  Нефедов Н.Ю.Некоторые  итоги раскопок дворцового комплекса Еркургана ИМКУ 1990 №24 107-116 бет 
2  Исамиддинова М.Ҳ. Сулеймонов Р.Х. Еркурган  
  26   Mahalla   ichki   shaharning   sharqiy   qismi   bo‘ylab   shimoldan   janubga
cho‘zilgan   bo‘lib   shahar   devoridan   er   osti   suvlari   bilan   to‘lgan   keng   va   chuqur
maydon   ajratib   turgan.   Shaharning   markaziy   qismi   bilan   kulollar   mahallasini
kulollar   ko‘chasi   ajratib   turgan.   Kulolar   mahallasi   shahar   markazidan   g‘arbda
joylashgan.   Kulollar   ko‘chasi   shahar   ichki   devorining   janubiy   darvozasidan
shimoli-sharqiy darvozasiga yo‘nalgan.  1
 
Yerqo‘rg‘on – Naxshabning yangi rivajlanish davrida, milodning III-IV asrida
kulollar mahallasi ancha kengaytirilgan.  2  
Kulollar   mahallasida   jami   4   ta   qazishma   ishlari   o‘tkazilgan.   R-13   davrida
mahalla   tepaliklarining   biri   to‘liq   ochib   o‘rganilgan.   Eng   yuqroi   tepalikdan   turar
joy va ishlab chiqarish makonlari ochilgan. R-13 dan janubda tepalikning janubiy
qismidan yana bir kulollar mahallasi ochilgan bo‘lib, bu mahalla maxsus mudofaa
devori   bilan   o‘rab   olingan.   Bu   mahalla   VII   asrda   shahar   tashlab   ketilgan   vaqtda
ham   mavjud   bo‘lib,   shu   davrda   devor   bilan   o‘rab   olingan.   Shahar   tashlab
ketilganidan   so‘ng   shahardagi   kulollar   bu   erga   ko‘chib   kelishi   natijasida   maxsus
kulollar   mahallasi   vujudga   kelgan.   R-14   ganchkor   oshxona   buyumlari   topilgan
bo‘lib, qazishma ishlari hali poyoniga etmagan. R-13 davrida kulollar mavzesining
keng maydonlaridan biri to‘liq ochilib o‘rganilgan. Mahallaning sharqiy va g‘arbiy
taraflarida   joylashgan   ikki   ko‘chadan   iborat   alohida   mahalla   shu   erda
joylashganligi aniqlandi. Bu mahallasidagi har bir makon bir xil uslubda qurilgan
va   alohida   devorlar   bilan   ajratilgan.   300x300   m.   maydondan   60   ta   manzilgoh
o‘rganilgan.   Bu   manzilgohlar   bir-biri   bilan   bog‘langan   bo‘lib,   to‘qqiztasi   alohida
xo‘jalik   bo‘lib   shakllangan.   Alohida   xo‘jaliklarning   kirish   joylari   aniqlanmagan.
Kulollar mahallasi turar joylarining devorlari qalin va tuynuksiz bo‘lib, mahallani
sharqiy va g‘arbiy qismlarga ajratib turadi. G‘arbiy qismning chiqish joyi kulolllar
ko‘chasiga   yuzlangan,   sharqiy   qismning   chiqish   joyi   esa   suv   havzasiga   va
shaharning sharqiy devoriga yuzlangan. 
1  Сулейманов Р.Х, Древний Нахшаб. Т.: «Фан», 2000. 122-б. 
2  Ртвеладзе Э. В., Буряков Ю. Ф., Сулаймонов Р. Ҳ., ва б. Қарши. Т.: Маънавият, 2006. 44-45 б.  
 
  27   Yerqo‘rg‘onning miloddan avvalgi VIII-VII asrlarda yasalgan sopol buyumlar
topilgan   madaniy   qatlamidan   1999   yilning   kuzida   qalinligi         3   metrdan   oshiq
bo‘lgan   mahobatli   devor   qoldiqlari   aniqlandi.   Devor   balandligining   ikki   metrdan
ortiqroq   qismi   omon   qolgan   va   kulollar   mahallasining   birinchi   asrlarga   oid
qatlamlari ostida ko‘milib ketgan. Bu devor Yerqo‘rg‘onning miloddan avvalgi VI
asrlarda qurilgan, bugunga qadar saqlanib qolgan ichki devoriga parallel ravishda
tiklangan. Shuni taxmin qilish mumkinki, kulollar mahallasi ichkarisidan topilgan
bu devor  dastlabki  davrlarda Yerqo‘rg‘onning istehkomi  vazifasini  o‘tagan, biroq
shahar   hududi   kengayib,   hozirga   qadar   saqlanib   qolgan   ichki   devor   qurilgandan
so‘ng   miloddan   avvalgi   VIII-VII   asrlarda   qurilgan   eski   devor   noqulaylik
tug‘dirgani uchun buzib tashlangan va uning tuprog‘idan shahar kulollari buyumlar
yasash   uchun   foydalanishgan.   Kulollar   tomonidan   eski   shahar   devorlari
qoldiqlaridan   xom   ashyo   sifatida   foydalanish   hollari   O‘rta   Osiyoning   boshqa
hududlarida ham uchrab turadi.  1
 
Yerqo‘rg‘on   kompozitsiyasining   umumiy   g‘oyasi,   ochilgan   qatlamlarga
ko‘ra,   qadimgi   O‘rta   Osiyo   saroylaridan  har   biri   mustaqil   inshoot   bo‘lgan  yuqori
va quyi maydonchalarga bo‘linishi bilan farq qilgan. YUqori maydonchada alohida
sella,   vestibyul,   sharqqa   qaratib   qurilgan   ayvoncha,   hovlicha   va   uning   adog‘ida
ovqatlanish xonasi bo‘lgan. Bularning barchasiga ikki qator tor yo‘lak olib borgan.
Taxmin qilinishicha, bu saroy ibodatxonasidir. Yerqo‘rg‘on quyi maydonchasining
tuzilishi   tor   yo‘laklar   orqali   birlashadigan   hovlichalar   va   xonalar   tizimi   shaklida
bo‘lib, Qadimgi Sharqning saroy majmualari, jumladan, Bobildagi Navuxodonosor
va   Suzoqdagi   Doro   Birinchi   saroylarini   eslatadi.   Unda   alohida   saroy
ibodatxonasining   bo‘lishi   O‘rta   Osiyodagi   boshqa   qadimgi   saroylar   majmuiga
o‘xshashligini, ayni paytda, ahmoniylar saroylaridan farq qilishini ko‘rsatadi. 
 Yerqo‘rg‘on saroyining o‘ziga xosligi sifatida shuni aytish mumkinki, shahar
va saroy ibodat majmualarining detallari jiddiy farqlangan. 
Saroy   ibodatxonasi   sellasi   markazida   olov   yonib   turgan   va   bu   joy   yo‘laklar
tizimi   yordamida   kunduzgi   yorug‘dan   va   atmosfera   o‘zgarishlaridan   to‘liq
1  Сулаймонов Р.Ҳ. Нахшаб – унутилган тамаддун сирлари. Т.: «Маънави.ят», 2004, 14-15 б 
  28   himoyalangan.   Saroy   ibodatxonasi   abadiy   olovni   saqlashga   mo‘ljallangan.   Olov
ilohga   atab   yoki   III-IV   asrlarda   Naxshabning   ilohlashtirilgan   hukmdorlari
sharafiga yoqilgan bo‘lishi mumkin.  
      
      2.2 YERQO‘RG‘ON YODGORLIGIDA ANTIK DAVRIGA OID 
         O‘RGANILGAN MODDIY MANBALAR TAVSIFI 
  Miloddan   avvalgi   III-II   asrlarda   Yerqo‘rg‘on   o‘rnidagi   shahar   rivojlanib
boradi.   Buni   arxeologik   topilmalar   tasdiqlaydi.   Jumladan   sopol   buyumlarning
shakli   o‘zgara   boshlagan.   Ayni   paytda   bu   davrda   vohada   koroplastika   san’ati
vujudga kela boshlaydi. Bu davrdagi noyob terrakota rasmlar va bezaklar ellincha
usulda   yasalgan.   Qazilmalar   mobaynida   topilgan   momaqaldiroq   xudosi   Zevs
tasviri   tushirilgan   miloddan   avvalgi   V-IV   asrlarga   mansub   etruskcha   gemma   –
intaliya ham shu davrga oiddir. Soqolli yalang‘och mavjudot yarim burilgan holda
chap   qo‘lida   Zevsning   hamroxi   –   burgut   qo‘ngan   asoni   ushlab   turgan   tarzda
tasvirlangan.  1
 
1  Ртвеладзе Э. В., Буряков Ю. Ф., Сулаймонов Р. Ҳ., ва б. Қарши. Т.: Маънавият, 2006 38 б.  
  29   Yerqo‘rg‘on   xarobalari   joylashgan   erda   qo‘r   to‘kib   turgan   qadimiy   shahar
Naxshab yoki Qarshi vohasining eng birinchi poytaxti bo‘lgan. Yerqo‘rg‘onni ikki
qator mudofaa devori qurshab turgan. Qazishmalar natijasida ushbu shahar birinchi
devori dastlab eramizdan avvalgi VI asrlarda tiklangan. 
Aleksandr   Makedonskiy   yurishidan   keyingi   davrda   shaharning   ikkinchi
devori tiklangan. 
Ko‘p   yillik   qazishmalar   natijasida   bu   joydan   shahar   va   butun   voha
hukmdorining   saroyi,   shahar   ehromi,   dahma,   maqbara,   kulollar,   temirchilar   va
boshqa   mahallalar   qoldiqlari   topildi.   Bu   qadimiy   shahar   ko‘pgina   ob’ektlarining
hozircha   faqat   ustki   qatlami   ochilgan.   Biroq   ostki   madaniy   qatlam   sari   alohida
qazilgan   qazishmalar   shuni   ko‘rsatadiki,   shahar   tuzilishining   qayd   etilgan   ushbu
ustki qatlami shahar shakllanishining ilk davrlaridayoq tarkib topganligidan dalolat
beradi. 
Bu   qadimiy   shahar   aholisining   madaniy   aloqalari   alohida   e’tiborga   loyiq.
Undagi   me’moriy   va   san’at   yodgorliklari   qadimiy   madaniyatlarning   G‘arbda
etrussklar   va   yunonlardan   boshlab   Sharqda   Hindiston   va   Sibirga   qadar   keng
maydonlarda   yonma-yon   rivojlanganligini   ko‘rsatadi.   Yerqo‘rg‘on   topilmalari
yozma   manbalardan   ma’lum   bo‘lgan   so‘g‘diylarning   keng   savdo   va   diplomatik
aloqalar   olib   borganliklari   haqidagi   ma’lumotlarni   tasdiqladilar.   Shahardagi   ilk
me’moriy   yodgorliklardan   biri   sifatida   saqlanib   qolgan,   zardushtiylarning   dafn
marosimlarining   o‘tkazish   joyi   bo‘lib   xizmat   qilgan   dahma   ikki   qavatli   baland
imorat   shaklida   qurilib,   uning   yuqorisidagi   ochiq   maydonida   marhum   shahar
zodagonlarining   suyaklari   etidan   tozalangan.   So‘ng   aziz   ustuxonlar   maxsus
joylarda   saqlangan.   Dahma   qadimiy   sharq   me’morchiligi   an’analari   asosida
qurilgan. 1
 
Amaliy san’at ashyolari, jumladan, qadimiy muhrlar – qimmatbaho toshlarga
ishlangan tasvir syujetlari Naxshab aholisining keng madaniy aloqalaridan dalolat
beradi.   Eramizdan   avvalgi   V   asrlardagi   etrussklarga   xos   bo‘lgan   bunday
muhrlardan   birida   Zevsning   burgut   tutib   turgan   bo‘ybasti   gavdvlantirilgan.   Yana
1  Сулейманов Р.Х. Дахма Еркургана ОНУ 1989 №11 41-45 бет 
  30   bir   noyob   toshda   fil   minib   olgan   Kushon   hukmdori   tasvirlangan   (Kushon
imperiyasi   qadimda   Surxondaryo   vodiysidan   Janubiy   Hindiston   va   Koshg‘arga
qadar cho‘zilib ketgan edi). 
Ilohlar,   qahramonlar   va   tabarruk   zotlarning   gildan   qoliplar   yasalgan   ko‘plab
miniatyura   tasvirlari,   kiyinish   usullari,   urflari,   liboslari   va   soch   turmaklashlar
yunonlardan   skiflarga   qadar,   forslardan   hindlarga   qadar   bo‘lgan   jihatlarni   o‘zida
mujassam etganligini ko‘rsatadi. 
Yerqo‘rg‘onning   qaysi   sanadan   Qarshi   vohasining   ilk   markaziy   poytaxti
hisoblana   boshlagani   alohida   masaladir.   Qashqadaryo   ekspeditsiyasining   ilk
qazilma ishlari natijasida aniqlandiki, shaharning ichki devori miloddan avvalgi VI
asrlarda tiklangan Uzunligi 0,5 metrli to‘g‘ri burchakli xom g‘ishtdan devor tiklash
ana   shu   davrlarga   xos   xususiyat   edi.   Bu   devorga   tutash   qatlamlardan   eramizdan
avvalgi I ming yilliklarga mansub sopol idishlar topildi. Biroq bu qadimiy shahar
hududida qurilgan alohida qazilmalardagi tekshiruvlar shundan dalolat beradiki, bu
devor tiklanishidan ancha avval – ilk temir davrida ham bu erda dehqon jamoalari
yashagan,   O‘rta   Osiyoning   bu   o‘troq   aholisi   sopol   idishlarni   kulolchilik   charxida
emas,   balki   qo‘lda   yasashgan,   pishirishdan   oldin   ulardagi   uchburchak,   zigzag   va
zanjirli   bezak   qatorlarini   qizil   hamda   jigarrang   bo‘yoqlar   bilan   jilolashgan.
Pishirilgandan   so‘ng   bu   idishlar   juda   chiroyli   ko‘rinish   olgan.   Bunday   turdagi
idishlar   So‘g‘diyona   hududining   Samarqand   vohasi   va   qadimgi   Keshdan   ham
topilgan bo‘lib, odatda ular eramizdan avvalgi IX-VII asrlarga to‘g‘ri keladi. 
Yerqo ‘ rg ‘ on   terrakotalarining   ikkinchi   uslubiy   yo ‘ nalishida
mahalliylashtirilgan   ayol   ma ’ budalar   yoyiq   barmoqlarini   ko ‘ kragi   ostiga   qo ‘ ygan
holda   tasvirlangan .   Keng   ko‘ylak   elpig‘ichsimon   shakldagi   qismlardan   iborat
bo‘lib,   u   ko‘ylak   burmalarini   ifodalaydi.   Bu   ko‘chmanchilarning   etagi   keng   ot
minib   yurishga   qulay   kiyimidir.   Bo‘ylamasiga   burmalari   qo‘ng‘iroq   shaklida
pastga   tomon   kengayib   boruvchi   kiyim   tasviri   cho‘l   tosh   yodgorliklari,
shuningdek,   Surx-Ko‘tala   va   SHoterak,   Saksonoxur,   Xolchayon,   Dalvarzintepa,
Mirzaqultepa terrakota haykalchalariga xos. 
  31   Sharqiy   ibodatxonaning   bir   paytlar   boy   bo‘lgan   monumental   bezaklaridan
faqat   ayrim   lavhalar   saqlanib   qolgan.   Ikkinchi   davrga   oid   tokchalar   bezaklari
yaxshiroq saqlangan. Ibodatxonaning markazga qaragan qismida ikki odam shakli
bor (qizil fon ustiga oq rang bilan chizilgan), bular uzun kiyim kiygan kohinlarning
adoratsiya   holati   dagi   tasviri   bo‘lsa   kerak.   Ulardan   biri   qo‘lida   kalavali   urchuqni
ushlab turibdi, ikkinchisining qo‘lida gullar hamda uzuk bor. 1 2  
O‘rta   Osiyo   dehqonchilik   madaniyatining   bronza   davridan   tortib   to   o‘rta
asrlargacha   bo‘lgan   arxeologik   yodgorliklarida   qurbaqa   tasviri   uchrab   turadi.
Tuproq va suv kuchlarining ramzi - ilon O‘rta Osiyo diniy marosimlari va tasviriy
san’atida   mavjud   bo‘lgan.   Yerqo‘rg‘ondan   topilgan   pakana   bo‘yli,   grotesk
uslubida   shishib   chiqqan   qorin,   kattakon   bosh   va   echkisimon   quloqlarga   ega
bo‘lgan   Silen   tasviri   yunon   mifologiyasidagi   suv   unsurining   quyi   martabali
ilohidir. 
Yerqo‘rg‘on   ehromi   topilmalari   orasida   zardushtiylik   aqidalariga   zid
kelmaydigan   yagona   obraz   –   bu   kulon   shaklidagi   oltin   tipratikan   tasviridir.
Zararkunanda   hasharotlarning   kushandasi   bo‘lmish   tipratikan   muqaddas   jonivor
sifatida   tasvirlangan.   Zardushtiylardan   tashqari   qator   qadimiy   xalqlar,   shu
jumladan   sarmatlar   ham   tipratikanni   e’zozlaganlar.   Yerqo‘rg‘on   ehromidan
qurbaqa,   ilon   tasvirlari   bilan   birgalikda   tipratikan   shaklining   topilishi   qadimiy
so‘g‘diylarning   etarli   darajada   o‘ziga   xos   e’tiqodiy-asotiriy   tassavurlarga   ega
bo‘lganliklarini ko‘rsatadi. 3
 
Yerqo‘rg‘on   ehromining   III   qurilish   davriga   mansub   sirli   jilmayib   turgan
iloha   tasvirini   bezab   turgan   to‘rtta   qizil   rangli   gul   shaklidagi   xollari   alohida
e’tiborga   sazovordir.   Shimoliy   Afg‘onistonning   Dilbarjin   ehromidan   topilgan
ilohaning yuzi ham shunga o‘xshash gul bilan bezalgan. Kushon davridan boshlab
hind   ilohalari   chehrasini   ham   shunday   nuqtalar   bezab   turadi.   Biroq
Yerqo‘rg‘ondagi   ilohadan   2000   yilcha   ilgari   yaratilgan,   krit-miken   madaniyatiga
oid bo‘lgan maqbaradan topilgan sirli ayol iloha boshining va etrussk san’atiga oid
1  Қарши – 2700 Қарши шаҳрининг 2700 йиллигига бағишланган китоб-альбом. Т.: «Маънавият». 2006. 
2  б.  
3  Сулаймонов Р.Х. Нахшаб унут. там.Сирлари. Т: «Маънавият». 2004 28 бет. 
  32   ayollarning   gul   shaklidagi   xollari   Yerqo‘rg‘on   nusxasini   takrorlaydilar.   Oliy
siymolar   qiyofasini   bunday   xollar   bilan   bezatish   mutaxassislar   uchun   antik
davrlardayoq Markaziy Osiyodan Evropaga qadar sochilib ketgan qadimiy xalqlar
o‘rtasidagi madaniy aloqalarning qoldiq izlari bo‘lib hisoblanadi. 1
 
Ushbu xollar qadimiy hind-ovrupo qabilalar an’anaviy ramzi ekanligi haqida
irland   eposida   saqlangan   bosh   qahramon   –   Kuxulin   uning   tengi   yo‘qligini   ramzi
sifatida,   ikkala   yuzidagi   to‘rttadan   rangli   xoli   ham   dalolat   beradi.   Ammo,
Yerqo‘rg‘on   ilohasining   qanday   nom   bilan   atalgani   noma’lum. 3
  Sharqiy
ibodatxonaga   qo‘yilgan   ilohning   haykal   shaklidagi   tasviri   alohida   o‘rin   turadi.
Umumiy   hisobda   bu   erda   to‘rtta   haykal   bo‘lgan   bo‘liShi   kerak,   chunki
tomonlarning har bir qayta quriliShida tasvir buzilgan, uning parchalari devorlar va
pollarga   ko‘mib   yuborilgan,   o‘rniga   esa   yangi   haykal   qo‘yilgan.   Faqat   so‘nggi
davrdagina   eski   haykal   o‘rniga   xom   g‘ishtdan   yasalgan   to‘g‘ri   to‘rtburchak
shaklidagi   mehrob   o‘rnatilgan   bo‘lib,   uning   usti   oq   rangli   ganchsuvoq   bilan
qoplangan.   Ushbu   mehrob   tozalanganda,   uning   ustki   maydonchasi   toza   kul   bilan
qoplangani ma’lum bo‘ldi. Mehrob ostidan cho‘p karkasga loy suvalib yasalgan va
bo‘yalgan   haykal   qoldiqlari   topilgan.   Ilohning   boShini   anglatuvchi   eng   yirik
ibodatxonaga   kirish   joyida   pol   ostidan   topilgan.   Haykallar   va   yarimsirli   devoriy
naqshlar   saqlanib   qolgan   nodir   namunalari   ellinlar   ta’siriga   moyillik   hamda
Xorazm   va   Baqtriya   davlati   bilan   o‘zaro   aloqalardan   dalolat   beradi.   Sharqiy
ibodatxona   qazilmalari   orasidan   topilgan   ashyolar   orasida   ibodat   bilan   bog‘liq
bo‘lgan san’at buyumlari alohida o‘rin tutadi. 
III-IV asrlarda Naxshab koroplastika san’ati rivoj topadi. Mahalliy terrakota,
O‘rta   Osiyo   koroplastika   san’atining   umumiy   yo‘naliShida   rivoj   topgan   holda,
kiyimlar, holat va bezaklar tasvirida qator o‘ziga xos xususiyatlarga ega bo‘lgan.  2
 
Naxshab haykalchalari o‘zining tik qomati bilan ajralib turadi. Samarqand va
Baqtriya   terrakotalarida   osiyocha   bichimdagi,   qimmatbaho   taqinchoqlarni
1  Р.Ҳ.Сулаймонов. Нахшаб – унутилган тамаддун сирлари. Т.: «Маънавият». 2004,
27-31   б.   3
  Дюземиль   Ж,   Скифы   и   Нарты.   Пер.   с   французкие   А.З.   Алмазовой.   М.
Наука:1990. 189 бет 
2   Қарши   –   2700.   Т.:   «Маънавият».   54-б.   2
  Сарианиди   В.И.
Храм и некрополь Тиляятепе. М.: Наука. 1989. 93-б.  
  33   ifodalovchi   turli   shakllar   bilan   bezatilgan   qalin   kiyimlarni   ko‘ramiz.   Ularning
prototiplari Tillatepa va Shibirg‘on yaqinidagi maqbaralarda uchraydi. Naxshabga
mesopotamiya   maktabi   usulidagi   haykalchalar   xos   emas.   ayol   obrazlarning   ham
buyumlar   kam   uchraydi.   Qadimgi   III-IV   asrlarga   xos   eng   ta’sirchan
haykalchalarda   gandxara   maktabi   ta’siri   kuzatiladi.   Keyinchalik   haykalchalar
ko‘proq shartli tusga ega bo‘la boshlaydi, detallar umumlashtiriladi. Tashqi harakat
shaklini   ifodalashda   haykalchalarning   ichki   dunyosiga   e’tiborning   kuchayiShi
kuzatiladi. 2
 
Qo‘lida   oyna   tutgan   ma’budalar   haykalchalarining   variantlari   birbiridan
farqlanadi.   Yerqo‘rg‘onda   shahar   ma’budasi   ibodatxonasidan   topilgan   bir   necha
oyna uning Naxshab shahri va viloyati ma’budasining ramzi ekaniga ishora qiladi.
Haykalchalar   ham   xuddi   shu   ma’noni   anglatiShi   mumkin.   Oyna   tutgan
ma’budaning eng qadim namunalari Xorazmda uchraydi. 1  
Yerqo‘rg‘ondagi   qadimgi   ibodatxonadan   topilgan   bir   arxeologik   mazkur
obidani   bunyod   etgan   ajdodlarimizga   qurbaqa   bilan   aloqador   e’tiqodiy   qarashlar
ham   ma’lum   bo‘lganligini   tasdiqlaydi.   Bu   –   qurbaqa   shaklidagi   kichik   tumor
bo‘lib,   miloddan   keyingi   birinchi   ming   yillikning   ikkinchi   choragiga   oidligi
aniqlangan.   Tumor   o‘zining   ko‘riniShi   bo‘yicha   Sopollitepadan   topilgan   qurbaqa
shaklidagi   sopol   buyumga   o‘xshashligiga   asoslangan   professor   R.Sulaymonov
qurbaqani  osmon  suvlari   va yomg‘ir   timsoli  sifatida  timsollashtirish  bronza  davri
dehqonchilik madaniyati an’analariga borib taqaliShini aniqladi. Yerqo‘rg‘onliklar
yil   seryog‘in   kelsin   va   suv   mo‘l   bo‘lsin   degan   niyatda   qurbaqa   shaklidagi
tumorlarni taqib yurishgan. Arxeolog F.Petrining aniqlaShicha, qurbaqa shaklidagi
tumorlar   qadimgi   Misrning   XXVI   sulola   davriga   mansub   yodgorliklarida   ko‘p
uchrar ekan.  3
 
Bu Yerqo‘rg‘on hukmdori muhrining loyga tuShirilgan aksi bo‘lib, so‘ng bu
loy   piShirilgan.   Muhrda   hukmdor   ajdahoning   ustida   o‘tirgan   holda   tasvirlangan,
1   Кругликова   И.Т.   Настенные   росписи   Дильберджина//   Древняя   Бактрия.   М.:   1976.
96-б.   2
  Қарши   –   2700.  «Маънавият».  2006,   56-б.   3
    Маматқул  Жораев.   Еркўрғоннинг
муқаддас жониворлари«Фан ва турмуш», № 5-6, 2006. 10-б. 
 
  34   uning qo‘lida hukmdorlik ramzi bo‘lmish qamchi bor, ayni paytda bu hukmdorlik
ilohiy   tusga   ega.   Hozirga   qadar   qamchi   Markaziy   Osiyo   shomonlarining   asosiy
quroli   hisoblanadi.   XX   asrning   boshlarida   ham   Buxoro   amiri   arkining
kiraveriShida   hokimiyat   ramzi   sifatida   katta   darra   osilib   turar   edi.   Muhrdagi
chavandoz hukmdor ro‘parasida bashang libosdagi ilohaning tasviri joylashtirilgan.
U   bir   qo‘lida   chavandozga   qadah   uzatib   turibdi,   ikkinchi   qo‘li   bilan   ajdahoning
jilovidan ushlab olgan.  1
 
Hukmdor yelkasining ortida Sharqda Yangi yil, bahorgi tengkunlik (Navro‘z)
ramzi   hisoblangan   yarim   oy   va   yulduzlar   tasviri   bor.   Qadimda   va   o‘rta   asrlarda
mamlakatga hukmdorlik tangridan yoki ilohiy kuchlar tomonidan in’om etiladi deb
hisoblangan.   Ya’ni,   muhrda   ma’buda   tarafdan   hokimga   muqaddas   fatvosini
beriliShi   manzarasi   ifodalangan.   Arxaik   jamiyatlarga   xos   bo‘lgan   xarakterli   jihat
shuki,   xukmdorning   o‘zi   bosh   kohin   va   iloh   xizmatkori   vazifasini   ham   bajargan.
Agar shahar, mamlakat yoki qabilaning homiysi ayol iloha bo‘lib hisoblansa, unda
hukmdor   bu   ilohaning   mistik   rafiqi   sanalgan   va   muqaddas   nikoh   orqali   go‘yo   u
samoviy mavjudotlar doirasiga kiritilgan.  2
 
Ma’budaning   qo‘lidan   jomni   qabul   qilib   olish   sahnasi   qadimgi   sharq   va
skiflar   san’ati   bilan   bog‘liq   bo‘lib,   qasam   ichish   orqali   ilohlarga   yaqinlaShishni
bildiradi.   Qadimda   sud   paytida,   xudolar   oldida   qasamyod   qilish   chag‘ida
muqaddas   ichimlikni   ichish   keng   tarqalgan.   Bu   qadim   odatning   qoldiqlari
o‘zbekcha «qasam ichmoq», «qasamxo‘r» degan iboralarda kuzatiladi. 
Bu   erdan   topilgan   ko‘plab   sopol   urchuq   toshlar   antik   va   ilk   o‘rta   asrlarda
to‘qimachilik   rivojlanganidan   dalolat   beradi.   Ular   ham   amaliy,   ham   ilohiy
ma’noga ega bo‘lgan. Bunday toshlarning marhumlar yoniga qo‘yiliShi ham shuni
tasdiqlaydi. Yerqo‘rg‘on hukmdorlari maqbarasida ikki yuzdan ortiq ana shunday
idishlar topilgan. Ehtimol, to‘qimachilik qabr  hayotida va qayta tirilgandan so‘ng
asqotadigan   muqaddas   kasb   deb   hisoblangan   bo‘lsa   kerak.   Prozerpina   haqildagi
antik   afsonada   aytiliShicha,   u   er   ostida   tikish   bilan   shug‘ullanadi   va   shu   orqali
azaldan   tarqoq   bo‘lgan   moddiy   dunyoga   uyg‘unlik   va   farovonlik   baxsh   etadi.
1  Дюземиль Ж. Скифы и Нарти. / Пер. с. франц. А.З.Алмазовой. М.: Наука, 1990. 227-б. 
2  Сулаймонов Р.Ҳ.  Нахшаб – унутилган тамаддун сирлари. Т.: «Маънавият», 2004. 32-б 
  35   To‘qimachilik   buyumlarining   dafn   marosimlarida   qo‘llaniliShi   –   ildizlari
umumhindevropa   madaniyatiga   borib   taqaladigan   Sharq   va   G‘arb   afsonalaridagi
yana bir o‘xshashlikdan dalolat beradi.  1
 
Yerqo‘rg‘ondan   topilgan   arxeologik   topilmalar   orasida   tuya   haykalchalari
ham   mavjud.   Bu   shunchaki   oddiy   xalq   hunarmandchiliga   bo‘lib   qolmay,
ajdodlarimizning   omad,   g‘alaba,   muvaffaqiyat   haqidagi   ezgu   qarashlarini   ham
o‘zida mujassamlashtirgan mifologik timsol hamdir.   2  
III   asr   Yerqo‘rg‘onning   eng   so‘nggi   gullab   -   yashnagan   davri   bo‘ldi.   Bu
davrda   Naxshab   hukmdorlari   tomonidan   zarb   etilgan   tangalar   va   tasviriy   san’at
namunalarida   parfiya   ta’siri   seziladi.   III   asrda   bunyod   etilgan   hukmdor
maqbarasida olib borilgan qazishmalar dafn marosimining o‘ziga xos xususiyatini
ochib   berdi.   Maqbara   yuksak   piramidasimon   asosga   ko‘tarilgan   bo‘lib,   shahar
darvozasiga  qarata to‘rtburchak  zal-ayvon shaklida   qurilgan  bo‘lib  biqini   va orqa
tomonidan   tor   koridorsimon   xonalarga   tutashgan.   Bu   xonalardan   katta   yoshdagi
erkak   va   ayolning   jasadlari   topildi.   Ular   zardushtiylik   udumlari   bo‘yicha,   ya’ni
suyaklari etidan tozalanib, ikkita katta xumga solinib dafn etilgan. Bu erdan yana
marhumlar   siymosi   aks   etgan   rangli   sopol   haykalning   bo‘laklari,   zargarlik
buyumlari   topildi.   Xumlar   yonidan   to‘quv   dastgohining   ikki   yuzdan   ortiq
posangilari topilgan bo‘lib, ular xumlar atrofida, tor va qop-qorong‘i xonada birga
sochilib   yotardi.   Posangilar   loydan   yasalgan,   diametri   10   santimetrcha   keladi.
Faqat   hukmdorning   qarindosh-urug‘larigina   kiriShi   mumkin   bo‘lgan   maqbarada
to‘quv   dastgohining   ishlab   turganligi   mifologik   tasavvurlar   bilan   bog‘liq.
Posangilar   qadimiq   so‘g‘dlarning   hukmdor   er-xotinlarning   narigi   dunyodagi
taqdiriga   ishonib   keltirgan   o‘ziga   xos   diniy   tortiqlaridir.   III-IV   asrlarda
Nahshabdagi   mifologik   tasvvurlarga   ko‘ra,   ramzi   to‘quvchilik   bilan   bog‘liq
bo‘lgan   taqdir   ilohalari   narigi   dunyoda   va   undan   keyingi   qayta   tirilishlarda   katta
rol o‘ynagan. Yerqo‘rg‘on dahmasidan topilgan to‘quv dastgohi anjomlari IV asrga
mansubdir.   Garchi   so‘g‘diylarnin   xioniylar   xukmronligi   davridagi   mafkuraviy
hayoti to‘g‘risida darak beruvchi hech bir yozma manba saqlanib qolmagan bo‘lsa-
1  Ардзинба В.Г. Ритуалы и мифы древной Анатомии М: Наука, 1982. 88 бет 
2  Маматқул Жораев. Еркўрғоннинг муқаддас жониворлари«Фан ва турмуш», № 5-6, 2006. 11-б 
  36   da, bu dafn marosimi Prozerpina haqidagi asotirga yaqin tasavvurlar bilan bog‘liq
ekanligini taxmin qiliShimiz mumkin. 1  
                                               XULOSA 
Mazkur bitiruv malakaviy iShida R.H. Sulaymonov tomonidan Qarshi voxasi
antik   davri   arxeologik   yodgorligi   Yerqo‘rg‘onda   olib   borilgan   arxeologik
tadqiqotlar natijasida to‘plangan ma’lumotlar asosida o‘rganildi. 
Miloddan  avvalgi  I   ming  yillikning  o‘rtalarida Qashqadaryo   vohasida  o‘troq
aholining   bir   necha   joylashuv   hududlari   shakllandi.   Bu   hududlardan   biri
Yerqo‘rg‘on edi. 
Miloddan   avvalgi   III   asrda   Yerqo‘rg‘on   qudratli   fortifikatsiya,   muhtasham
inshootlar,   yuksak   rivojlangan   hunarmandchilik   va   so‘g‘dcha   xususiyatlar   bilan
aralashgan o‘ziga xos ellinistik madaniyatga ega bo‘lgan. Arxeologik topilmalar bu
davrda Janubiy So‘g‘d, jumladan Yerqo‘rg‘on ham qadimiy madaniyatning asosiy
o‘chog‘i bo‘lganidan dalolat beradi. 
Yerqo‘rg‘onning rivojlanish va savdo-iqtisodiy ahamiyati uning muhim savdo
yo‘llarida   joylashgani   bilan   belgilangan.   Bu   yo‘llar   Amudaryo   sohillari   bo‘ylab
1  Сулаймонов Р.Ҳ. Нахшаб – унутилган тамаддун сирлари. Т.: «Маънавият», 2004, 45-б. 
  37   Baqtriya, Marg‘iyona va Parfiyaga olib borgan. Yerqo‘rg‘onda taxminan miloddan
avvalgi   IV   asrning   oxirida   tovar-pul   munosabatlari   paydo   bo‘ladi   va   keyinchalik
ko‘p asrlar davomida izchil rivojlandi. 
Miloddan avvalgi  IV asr  oxirida Aleksandr  Makedonskiy  qo‘Shinlari, Butun
O‘rta   Osiyo   singari,   qadimiy   Yerqo‘rg‘onni   ham   ishg‘ol   etadi   va   uni   Ikki   daryo
oralig‘i Nautaka, Pareytakena, Gabaza kabi janubiy hududlarga hujum qilish uchun
tayanch manzillardan biriga aylantirgan. 
Yerqo‘rg‘on   shahri   miloddan   avvalgi   IX-VIII   asrlarda   dastlab   kichik
manzilgoh   sifatida   vujudga   kelib,   So‘g‘d   sivilizatsiyasining   to‘rt   asosiy
manzillaridan biri bo‘lgan. 
Naxshab   Yerqo‘rg‘ondan   topilgan   sopol   buyumlar   shaharning   yoShini
aniqlashda muhim manbalar hisoblanadi. Shaharchaning hajmi va saqlaniShi, unda
tahminan   ilk   temir   davridan   boshlab,   to   ilk   o‘rta   asrlarga   qadar   hayot   davom
etganligi   Janubiy   So‘g‘diyonaning   moddiy   madaniyati   davrlarini   o‘rganish
imkoniyatini beradi. 
Yerqo‘rg‘on   hududida   R.H.   Sulaymonov   tomonidan   olib   borilgan
qazishmalarning  ko‘p  qatlamligi   miloddan   avvalgi   VII-VI  asrlarda  ko‘hna  shahar
hududi jadallik bilan o‘zlashtirilib borilganidan dalolat beradi. 
R.H.   Sulaymonovning   fikricha   miloddan   avvalgi   VI-V   asrlarda   manzilgoh
minoralarga ega bo‘lgan qalin mudofaa devorlari bilan o‘rab oliniShi bilan shahar
shakllaniShi tugaydi. 
Yerqo‘rg‘onning   ijtimoiy   o‘troqlaShish   tizimi   rivojlaniShi   unga   sug‘orish
tarmoqlari  bilan uzviy bog‘liq holda  kechgan. Xioniylar  va Eftalitlar  davri  IV-VI
asrlarda   Yerqo‘rg‘on   Markaziy   Osiyoning   eng   yirik   va   gullab   yashnagan
shaharlaridan biri bo‘lgan. Poytaxt shahar atrofida keng ko‘lamli qurilmalar tizimi
qaror topgan. 
R.H.   Sulaymonov   tomonidan   Yerqo‘rg‘on   yodgorligidan   topilgan   ko‘p
miqdordagi moddiy ashyolar qadimiy va ilk o‘rta asrlarda Qashqadaryo vohasining
O‘rta   Osiyo   mintaqasidagi   tarixiy   va   badiiy   jarayonlarga   uyg‘un   holda   kechgan
qizg‘in hayotidan dalolat beradi. 
  38   Miloddan   avvalgi   I   asrlarda   Naxshabda   YUnon-Baqtriya   podsholaridan
So‘g‘dni tortib olgan kangyuylar sulolasi humronlik qilgan. 
Bu   qadimiy   shahar   aholisining   madaniy   aloqalari   alohida   e’tiborga   loyiq.
Undagi   me’moriy   va   san’at   yodgorliklari   qadimiy   madaniyatlarning   g‘arbdagi
etrussklar   va   yunonlardan   boshlab   Sharqda   Hindiston   va   Sibirga   qadar   keng
maydonlarda yonma-yon rivojlanganligini ko‘rsatadi. 
R.H.   Sulaymonov   tadqiqotlar   natijasida   bu   ko‘hna   shaharning   yoShi   27
asrdan   kam   emas   deb   belgilangan.   Kelajakda   bu   hududda   olib   boriladigan
arxeologik   tadqiqotlar   Naxshab   vohasi   tarixining   ochilmagan   sahifalarini
ochiliShiga keng imkoniyatlar yaratadi. 
 
  39                        Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati 
                                    Prezident asarlari: 
1. Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo‘q. T; “Sharq”, 1998 
2. Karimov I.A. O‘zbekiston XXI asr bo‘sag‘asida xavfsizlikka tahdid ,
barqarorlik   shartlari   shartlari   va   taraqiyyot   kafolotlari.   Toshkent:“
O‘zbekiston”, 1997 
3. Karimov   I.A.   Jamiyatimizni   erkinlashtirish   islohotlarini
chuqurlashtirish   va   ma’naviyatini   yuksaltirish   xalqimizning   bosh
maqsadi. T: “O‘zbekiston” 2007 
                              Asosiy adabiyotlar:
1. Бертолд В.В. Согд Собр. соч.  В. 9 Т. З.м. 1965 
2. Isamiddinov   M.X.,   Sulaymanov   R.X.   Erkurgan   (stratigrafiya   i
periodizatsiya) Tashkent, Fan, 1984. 
3. К.Кабанов   Нахшаб  на рубеже  древности  и  средневековя   (ИИИ-
ВИИ вв.).-  Т.: 1977 
4. Кругликова   И.Т.   Настенные   росписи   Дилберджина//   Древняя
Бактрия. М.: 1976. 
5. Лелеков Л.А. Авеста в современной науке.  М.: Б.и. 1992. 
6.M.X.Isamiddinov, R.X. Sulaymonov. Erkurgan. «Fan», T.: 1984. 
     7.P. Ravshanov, Qarshi tarixi. T: «Yangi asr avlodi», 2006. 
    8.P.Ravshanov. Qarshi va Kesh tarixi manbalari. Qarshi. «Nasaf». 2005. 
    9.P.Ravshanov. Qarshi tarixi. T.:2006. 
      10.R.H.   Sulaymonov,   M.   Isomiddinov,   V   YAgodin.   Olamshumul
arxeologik kashfiyotlar «Fan va turmush». № 5-6, 2006. 
 11.Rajabova N Arxeologicheskaya rabot ы  v doline Kashkadari 2006. 
 12.Rtveladze E.V., Buryakov YU.F., Sulaymonov R.H. Qarshi.  T.: 
«Ma’naviyat». 2006. 
  40   13.С.К.Кабанов. «Нахшеб на рубеже древности средневековя» (III-YII
вв), «Фан»,- Т.: 1977. 
14.Сарианиди В.И. Храм и некропол Тиляятепе. М.: Наука. 1989. 
15. Sulaymonov R.H. Naxshab – unutilgan tamaddun sirlari. T.: 
«Ma’naviyat», 2004. 
16. Sulaymonov R.X. Drevniy Naxshab.  T.: «Fan»., 2000. 
17. Sulaymonov R.X. Naxshab – unutilgan tamaddun sirlari .  T.: 
«Ma’naviyat», 2004. 
18. Suleymonov PR.X. Daxma Erkurgana ONU 1989 №11 
19. Suleymonov R.X. Drevniy Naxshab ; Toshkent: Fan 2000 
20. Turabekov M Sitade Erkurgana IMKU 1982 №17 
21. Eshov   B.J.   Miloddan   avvalgi   VII-IV   asrlarda   So‘g‘diyona   tarixi   va
madaniyati. T.f. nomzodligi dis. 1999.  
 
 
 
 
 
  41