Ruhiy kasalliklar shifoxonalari bo'limlarida bemorlar bilan munosabatda bo'lish psixologiyasi

Ruhiy kasalliklar shifoxonalari bo'limlarida bemorlar bilan
munosabatda bo'lish psixologiyasi.
Reja:
KIRISH.
I   BOB.   RUHIY   ASAB   KASALLIKLARI   VA   ULARNI
DAVOLASH.
1.1. Shizofreniya kasalligiga haqida.
1.2. Shizofreniyani davolash usullari.
I bob bo yicha xulosa.ʼ
II   BOB.   RUHIY   KASAL   BEMORLAR   VA   ULAR   BILAN
MUNOSABATDA BO LISH.	
ʼ
2.1.   Bosh   miya   shikastlanishi   kuzatiladigan   ruhiy-hissiy
buzulishlar.
2.2.   Epilepsiya   va   tutqanoq   sindromlarida   bemorlar
psixologiyasi.
II bob bo yicha xulosa.	
ʼ
Xulosa.
Foydalanilgan adabiyotlar. Kirish
Shizofreniyaning   klinik   kechishi   xilma-xil   bo‘ladi.   To‘xtovsiz
davom   etib   turadigan   shaklida   klinik   belgilar   asta-sekin   kuchayib,
zo‘rayib   borish   bilan   o‘tadi.   Bunda   bemorning   ahvoli   yaxshilanib
qolganini   ko‘rsatadigan   belgilar   bo‘lmaydi.   Kasallik   davomida
nevrozsimon   vasvasali   gallutsinator,   gebefrenik   va   katatonik   alomatlar
kuzatiladi.   Vaqti-vaqti   bilan   bo‘lib   turadigan   yoki   sust   kechuvchi
shaklida   kasallik   to‘satdan   qisqa   muddatda   psixozlar   boshlanib   qoladi.
Bundan   keyin   yana   musaffolik   davri   boshlanadi.   Bu   shaklida   shaxsiyat
asta-sekin   o‘zgarib   boradi.   Bu   shakl   ko‘proq   o‘smirlik   davridan
boshlanadi.   Dastlab   asabiylashish,   ortiqcha   fikrlash   va   miyadan
ketmaydigan xayollar paydo bo‘lishi bilan kechadi. Nihoyat, xurujsimon-
progrediyent shakli bunda kasallik xurujlar bilan bo‘lib turadi va uzoqroq
davom   etadi.   Xurujlar   o‘tib   ketgandan   so‘ng,   kasallik   belgilari   susayib
qoladi   va   yo‘qolib   ketadi.   Bu   shaklida   shaxsiyat   o‘zgarishi,   aql   pastlik
tobora   zo‘rayib   boradi.   Kasallik   vasvasalar   va   gallutsinatsiyalar   bilan
kechadi.   Bu   shakli   25   yosh   va   undan   katta   yoshdagilarda   uchraydi.
Shizofreniyada   bemorlar   fikrlari   sayoz,   nutq   va   yozuvi   maqsadsiz,
tartibsiz   bo‘ladi.   Fikrlash   qobiliyati   pasayadi,   bemorlar   ezma,   quruq
safsataboz   bo‘lib   qoladi.   Avval   nevrozsimon   o‘zgarishlar   paydo   bo‘lib,
bemorning   kayfiyati   o‘zgarib   turadi.   Bunday   bemorlar   biror   sabab
bo‘lmasdan,   har   joyi   og‘rib   turishidan,   tez   charchab   qolishidan   shikoyat
qiladi.   Bemorning   yurish-turishi   va   xatti-harakatlarida   beparvolik,
xudbinlik, kamgaplik ko‘zatiladi va unda atrofdagilardan qochib yurishga
moyillik bo‘ladi.
Kurs   ishining   maqsadi.   Shizofreniyaga   chalingan   bemorlarning
psixologik holatini tahlil qilish.  Kurs ishining predmeti . Ruhiy kasallikka uchragan shaxslar.
Kurs ishining obyekti . Ruhiy kasalliklar shifoxonalari bo'limlarida
bemorlar bilan munosabatda bo'lish psixologiyasi.
Kurs ishining metodi . Kuzatish, kantent analiz, suhbat.
Kurs   ishining   tuzilishi .   2   bob,   4   paragraf,   xulosa   tavsiya   va
foydalanilgan adabiyotlar ro yhatidan iborat.ʼ I BOB. RUHIY ASAB KASALLIKLARI VA ULARNI
DAVOLASH.
1.1. Shizofreniya kasalligiga haqida.
Shizofreniya (yunoncha: σχίζειν, s’chizein — bo linish va aql, ong,ʻ
fikr)   —   ruhiy   kasallik;   etiologiyasi   noma lum.   Ko proq   18—35	
ʼ ʻ
yoshgacha bo lgan davrda kuzatiladi. Kasallik alohida nozologik shaklga	
ʻ
ega   bo lguniga   qadar   ko pgina   psixiatr   olimlar   tomonidan   o rganilgan.	
ʻ ʻ ʻ
Nemis psixiatri Ye. Krepelin 1898-yil birinchi marta ushbu kasallikni „Ilk
esi   pastlik“   deb   nomlagan.   1911-yil   Shveysariya   psixiatri   Ye.Bleyler   bu
ruhiy   kasallikning   klinik   kechishini   yanada   chuqurroq   o rganib,   uning	
ʻ
asosida assotsiativ jarayonlarning buzilishlari yotishini, buning oqibatida
esa ruhiyatning parchalanishini asoslab, kasallik nomini shizofreniya deb
atagan.   Haqiqatan   ham   shahrining   asosida   fikrlash,   mulohaza   yuritish
jarayonining   buzilishi   yotadi.   Kasallik   ko pincha   zimdan,   asta-sekin	
ʻ
boshlanadi.   Shizofreniya   ko pincha   odamovi,   kamgap,   hissiyotlari   sust	
ʻ
fe latvorli   kishilarda   rivojlangani   uchun   ham   ular   atrofidagi   kishilarda	
ʼ
ancha   vaqtgacha   hech   qanday   shubha   uyg otmaydi.   Bemor,   odatda,   tez	
ʻ
toliqish,   quvvat,   g ayrat   va   havas   pasayganidan   shikoyat   qiladi,   uni	
ʻ faollashtirishga javoban, serzarda va injiqlik qiladi. Bu shaxsning o zigaʻ
xos   asteniya   holatidir.   Bu   holat   boshlanishida   o ziga   xos   hissiy	
ʻ
buzilishlar, kayfiyatning besabab o zgarishi, loqaydlik, vahimaga tushish	
ʻ
kuzatiladi. Odamovilik kuchayadi, bemor jamiyatdan butunlay chetlashib
qoladi;   injiqlik,   o chakishish,   sababsiz   vahimaga   tushish   kuchayadi.	
ʻ
Qo rquv   va   miyadan   ketmaydigan   „shilqim   fikrlar“   oqibatida   irim	
ʻ
sifatlari   paydo   bo ladi.   Mas,   ishxonaga   sog -omon   yetib   olishi   uchun	
ʻ ʻ
ostonadan chiqqach, chap yelka tomonga qayrilib uch marta tuflab olish
va   hokazo.   Bemorning   fikrlari   borgan   sari   o z-o zidan   quyulib	
ʻ ʻ
kelaveradigan   bema ni   va   befoyda   mulohazalar   quyunidan   (mentizm)	
ʼ
iborat   bo ladi.   Masalan,   bemor   tun-u   kun   nega   odamda   ikkita   oyog -u,	
ʻ ʻ
hayvonlarda   to rtta   deb,   o ylab   yuraveradi.   Bu   davrda   ko pincha   kuchli	
ʻ ʻ ʻ
bosh og rig i, uyqu buzilishi kuzatiladi. Asta-sekin kasallikning ilk davri	
ʻ ʻ
uning rivojlangan bosqichiga o tadi, bunda bemorning fikr-mulohazalari,	
ʻ
tafakkuri ayniydi. U o zining atrofidagi ko rib turgan narsalarini bema ni	
ʻ ʻ ʼ
ichki   hissiyotlari   bilan   bog laydi;   ramziy   (simvolik)   mulohazalar   paydo	
ʻ
bo ladi,   bunda   bemor   atrof-muhitdagi   narsalarga,   mavjud   voqeaga	
ʻ
boshqacha   ma no   bera   boshlaydi.   Masalan,   stol   ustida   yotgan   pichoq	
ʼ
go yo   uni   kimdir   o ldirmoqchi   bo layotgani   haqida   ogohlantirishdek	
ʻ ʻ ʻ
tuyuladi.   Fikrlar   uzuqligi   (shperrung),   bir-biriga   ma nosiz   (paralogik,	
ʼ
alogik)   mulohazalar   yuritish,   gap   o rtasida   hech   qaysi   tilda	
ʻ
ishlatilmaydigan   yangi   so zlarni   ishlatish   (neologizm),   bir   xil   so zlarni	
ʻ ʻ
qaytaraverish   (perseveratsiya),   bir   vaqtning   o zida   bir-biriga   qarama-	
ʻ
qarshi   ma nodagi   fikrlarni   aytish   (fikrlar   ambivalentligi)   —   bular	
ʼ
hammasi   shahriga   xos   tafakkur   buzilishlaridir.   shahrida   hissiyotlar
ambivalentligi   ham   ko p   uchraydi;   bemor   o zining   yaqin   kishilari   (ota-	
ʻ ʻ
onasi  va  hokazo)ga  qarama-qarshi  munosabatda  (mehrga  nisbatan nafrat
va   bemehrlik)   bo ladi.   Ba zan   hissiy   tubanlashuv   alomatlari   (apatiya)	
ʻ ʼ
yuzaga  keladi, iroda  susayadi  (abuliya), bemor  butunlay  uydan  chiqmay qo yadi, hatto o ziga ham befarq bo lib qoladi (apatoabulik holat). Xulq-ʻ ʻ ʻ
atvor   butunlay   ayniydi,   mayl   buzilishlari   (ovqat,   jinsiy   hirs   buzilishlari)
vujudga keladi. Negativizm va katotonik belgilar kuzatiladi. Shu bilan bir
qatorda   shahriga   idrok   etishning   turli   xil   aldanishlari   (illyuziya   va
gallyutsinatsiyalar)   paydo   bo lishi   xos.   Bunga   senestopatiyalar	
ʻ
(badanning turli qismida noxush sezgilar paydo bo lishi) hamda „tovush	
ʻ
eshitish“,   „hid   kelishi“,   „ta mning   paydo   bo lishi“,   „tana   ichidagi	
ʼ ʻ
sezgilar“   gallyutsinatsiyalari   kiradi.   Bemor   aslida   yo q   so kish,   do q,	
ʻ ʻ ʻ
po pisa va buyruq ovozlarini eshitadi, chirish, achish va boshqalar noxush	
ʻ
hidlarni   sezadi   va   hokazo.   Vasvasa   g oyalari   yuzaga   chiqadi,   bu	
ʻ
ko pincha „ta qib qilish“, „munosabat“ va „ta sir etish“ tarzida namoyon	
ʻ ʼ ʼ
bo ladi.   Bu   psixik   avtomatizm   hodisasi   bo lib,   bunda   bemor   o zida
ʻ ʻ ʻ
kechayotgan   ruhiy   jarayonni   „begonadek“,   uning   fikr   va   mulohazalari,
harakatlarini   qandaydir   yot   kuchlar   „zo rlab“   boshqarayotgandek	
ʻ
tuyuladi.   Bu   esa   ko pincha   depersonalizatsiya   („men“   —   „men   emas“)	
ʻ
tarzida   kechib   bemor   o zining   tashqi   ko rinishi,   tovushi   yoki   butun	
ʻ ʻ
tanasini   begonanikidek   his   etadi   va   h.k.   shahrining   mavjud   klinik
belgilari   ichida   muayyan   alomatlarning   birinchi   o rinda   ustun   bo lib	
ʻ ʻ
ko rinishini hisobga olib uning quyidagi turlari farq qilinadi. 1) oddiy turi	
ʻ
—   bunda,   asosan,   hissiyot,   iroda,   fikrlash   va   xulq-atvorning   buzilishlari
ustun   bo lib,   vasvasa   va   gallyutsinatsiyalar   kamdan-kam   uchraydi;   2)	
ʻ
gebefrenik   turi   —   bu   o spirinlarda   kuzatilib,   unda   shilqimlik,	
ʻ
masxarabozlik   qilish,   uzuq-yuluq   gallyutsinatsiyalar,   vasvasa   g oyalari	
ʻ
ustun   turadi;   3)   katatonik   turi   —   bunda,   asosan,   katatonik   qo zg alish
ʻ ʻ
yoki   katatonik   tormozlanish   alomatlari   ustun   turadi;   4)   paranoid   turi   —
vasvasa  g oyalari  (ta qib etish, zaharlanish,  rashk, sehr-jodu, ixtirochilik	
ʻ ʼ
va h.k.) va chin hamda soxta gallyutsinatsiyalar (har xil hid va tovushlar
kelishi) mavjudligi bilan ifodalanadi[1]. Shizofreniyaning   klinik   kechishi   xilma-xil   bo‘ladi.   To‘xtovsiz
davom   etib   turadigan   shaklida   klinik   belgilar   asta-sekin   kuchayib,
zo‘rayib   borish   bilan   o‘tadi.   Bunda   bemorning   ahvoli   yaxshilanib
qolganini   ko‘rsatadigan   belgilar   bo‘lmaydi.   Kasallik   davomida
nevrozsimon   vasvasali   gallutsinator,   gebefrenik   va   katatonik   alomatlar
kuzatiladi.   Vaqti-vaqti   bilan   bo‘lib   turadigan   yoki   sust   kechuvchi
shaklida   kasallik   to‘satdan   qisqa   muddatda   psixozlar   boshlanib   qoladi.
Bundan   keyin   yana   musaffolik   davri   boshlanadi.   Bu   shaklida   shaxsiyat
asta-sekin   o‘zgarib   boradi.   Bu   shakl   ko‘proq   o‘smirlik   davridan
boshlanadi.   Dastlab   asabiylashish,   ortiqcha   fikrlash   va   miyadan
ketmaydigan xayollar paydo bo‘lishi bilan kechadi. Nihoyat, xurujsimon-
progrediyent shakli bunda kasallik xurujlar bilan bo‘lib turadi va uzoqroq
davom   etadi.   Xurujlar   o‘tib   ketgandan   so‘ng,   kasallik   belgilari   susayib
qoladi   va   yo‘qolib   ketadi.   Bu   shaklida   shaxsiyat   o‘zgarishi,   aql   pastlik
tobora   zo‘rayib   boradi.   Kasallik   vasvasalar   va   gallutsinatsiyalar   bilan
kechadi.   Bu   shakli   25   yosh   va   undan   katta   yoshdagilarda   uchraydi.
Shizofreniyada   bemorlar   fikrlari   sayoz,   nutq   va   yozuvi   maqsadsiz,
tartibsiz   bo‘ladi.   Fikrlash   qobiliyati   pasayadi,   bemorlar   ezma,   quruq
safsataboz   bo‘lib   qoladi.   Avval   nevrozsimon   o‘zgarishlar   paydo   bo‘lib,
bemorning   kayfiyati   o‘zgarib   turadi.   Bunday   bemorlar   biror   sabab
bo‘lmasdan,   har   joyi   og‘rib   turishidan,   tez   charchab   qolishidan   shikoyat
qiladi.   Bemorning   yurish-turishi   va   xatti-harakatlarida   beparvolik,
xudbinlik, kamgaplik ko‘zatiladi va unda atrofdagilardan qochib yurishga
moyillik bo‘ladi.
1.2. Shizofreniya turlar va ularni davolash usullari .
Oddiy turi Shizofreniyaning oddiy turida — bemor beparvo, kamgap, serjahl va
kam   harakat   bo‘lib   qoladi.   Bu   turda   yakka   qolish,   xonalardan   chiqmay,
bir   o‘zi   o‘tirish   istagi   ko‘proq   bo‘ladi.   Kasallik   o‘smirlik   davrida
boshlanadi   va   sust   kechadi.   Bunda   gallutsinatsiyalar   va   vasvasalar
bo‘lmaydi.   Bu   turda   bemorlar   aytilgan   gaplarning   teskarisini   bajarishga
harakat   qiladilar.   Masalan,   og‘zingni   och   desa,   u   og‘zini   yopib   oladi.
Bunday holatga negativizm deyiladi.
Katatonik turi
Shizofreniyaning   katatonik   turida   —   bemorlar   harakatida   katatonik
qotib qolish yoki katatonik qo‘zg‘aluvchanlik bo‘ladi. Bemorlar bir joyda
qimirlamasdan   qotib   turadi   va   bitta   so‘z   yoki   harakatni   hadeb
takrorlayveradi.   Bemor   so‘zlarni,   jumlalarni   baqirib   aytadi,   gaplariga
tushunib   bo‘lmaydi.   Bemor   oyoq   qo‘llarni   bukkan   holda,   gavdaga
yaqinlashtirib   oladi   va   uzoq   vaqt   shunday   tinch   gapirmay   o‘tiradi,   bu
mutizm deb ataladi.
Paranoid turi
Shizofreniyaning   paranoid   turi   —   bunda   bemorlar   hech   kimning
gapiga   ishonmaydi,   hammaga   shubha   bilan   qaraydi.   O‘ziga   qarshi
tashqaridan   jismoniy   ta’sirlarni   sezgandek   bo‘ladi.   Bunday   bemorlar,
odamlar   meni   o‘ldiradi,   ovqatimni   zaharlab   qo‘yadi,   deb   shubha   bilan
yurishadi. Ba’zi bemorlar esa menga mashinalar radioto‘lqin yuborayapti,
deb   o‘ylashadi.   Bu   turdagi   vasvasalar   ko‘proq   20—30   yoshdan   boshlab
uchraydi.   Ipoxondrik   vasvasalar   bor   bemor   o‘zining   ichki   a’zolarida
o‘zgarishlar sezadi. Bularga yuragim urishdan to‘xtab qoldi yoki ichagim
yorilib   ketgan,   deb   takrorlayveradi.   Kasallikning   bu   turida   tez-tez
gallutsinatsiyalar   bo‘lib   turadi.   Bemorlar   turli   ovozlar,   buyruqlarni eshitib,   ularni   bajarmoqchi   bo‘ladilar,   bu   Kandinskiy-Klerambo   alomati
deb ataladi.
Gebefrenik turi
Shizofreniyaning   gebefrenik   turi   —   bunda   bemorlar   quruq
safsatabozlik,   mantiqsiz   qiliqlar   qiladi.   Bemorlar   aftini   burishtirib,
so‘zlarini,   qiliqlarini   sun’iy   takrorlab   turadi.Shizofreniyaning   bir   turi
ikkinchi   bir   turiga   almashib   turadi.   Gebefrenik   turi   va   oddiy   turlari
og‘irroq bo‘lib kechadi. Katatonik turi esa yengil kechadi.
Davolash usullari
Shizofreniyani   davolashda   insulin,   sulfazin,   aminazin   va   gipnoz
usullari   keng   qo‘llaniladi.   Insulin   terapiyada   moddalar   almashinuvida
ma’lum   o‘zgarish   yasab,   zaharlanishni   kamaytirishdir.   Insulin   bilan
davolashni   boshlashdan   oldin   bemorlardan   nahorda   qon   olib,   qondagi
qand   miqdori   tekshiriladi.   Organizmga   yuborilgan   insulin   qondagi   qand
miqdorini kamaytirib yuboradi. Me’yorda qondagi qand miqdori nahorda
aniqlanganda,   9,0—   11,0   g/l   yoki   3,3—5,5   mmol/l   ga   teng.   Insulin
yuborilganda,   qondagi   qand   miqdori   anchagina   kamayib   ketadi,   bushok
holatideb   ataladi   yoki   gipoglikemik   koma   holati   boshlanadi.   Shokni
keltirib   chiqaruvchi   o‘rtacha   insulin   dozasi   80—100   tb   ni   tashkil   etadi.
Ba’zi   hollarda,   30   tb   miqdorda   insulin   yuborilganda   ham   shok   holati
boshlanadi   yoki   150—180   tb   miqdorda   insulin   yuborilganda   ham   shok
holati   qayt   etilmaydi.   Shok   holatini   paydo   qilish   uchun   esa   astasekinlik
bilan   insulin   dozasini   oshirib   borish   tavsiya   etiladi.   Insulin   teri   ostiga
avval   4—8   tb   dan   boshlab   va   har   kuni   4   tb   dan   ko‘tarib   borish   kerak.
Bemorda shok holati paydo bo‘lmaguncha, insulin dozasini oshirib borish
kerak. Qaysi dozada shok holati boshlansa, shu dozada to‘xtatiladi. Davo
kursi 25—30 insulin shokidan iborat. Shok holatiga tushganda, bemorlar tashqi   ta’sirotlarga   javob   reaksiya   ko‘rsata   olmaydi.   Bemorlarning   ko‘z
qorachiqlari kengaygan bo‘ladi, badani terlaydi. Shunday qilib, bemorlar
30—40 daqiqa shok holatida ushlab turiladi. Keyin esa 40 % 30—40 ml
glukoza   eritmasidan   olib,   tomir   ichiga   asta-sekin   yuboriladi   va   shok
holatidan   bemorni   chiqarib   olinadi.   Shuncha   glukoza   eritmasi
yuborilgandan   keyin,   bemor   o‘ziga   kelib,   1—2   daqiqa   ichida   eshushi
joyida bo‘lgandan keyin, 100—200 g qand eritib nonushta qilinadi.
Hamshira   bemorning   ovqat   yeyayotganini   kuzatib   turishi   kerak.
Ko‘pgina   bemorlar   shok   holatidan   keyin   ham   karaxt   bo‘lib   turadi   va
ovqatni   yeyaolmaydi,   og‘zidan   tushib   ketadi.   Agar   bemorga   glukoza
eritmasi   yuborilgandan   keyin   20—30   daqiqa   davomida   o‘ziga   kelmasa,
yana   tomir   ichiga   40   %   30—40   ml   glukoza   eritmasi   yuborish   kerak.
Ba’zan   esa   teri   osti   0,1   %   0,5—0,7   ml   adrenalin   eritmasidan   in’eksiya
qilinadi.   Shok   holatidan   keyin   bemorning   ichki   kiyimi   almashtiriladi.
Agar   bemorning   tomir   ichiga   glukoza   eritmasini   yuborishning   iloji
bo‘lmasa,   unda   qand   sharbatini   zond   orqali   yuborish   tavsiya   etiladi.
Insulin   shok   holati   boshlanishi   oldidan   ba’zi   bemorlarda   gavda,   qo‘l-
oyoqlarda va yuzdagi mushaklarda uchish, tortishib turish va epileptiform
tutqanoq kuzatilishi mumkin. Bundan tashqari, kunning ikkinchi yarimida
shok   holati   takroran   bo‘lib   qolishi   mumkin.   Shuning   uchun   hamshiralar
har   doim   bemorlarning   ahvolini   nazorat   qilib   turish,   ovqatlantirish   va
birinchi tibbiy yordam ko‘rsatishga tayyor turishlari kerak.
Neyroleptiklar bilan davolash
Katatonik   va   katatonik-paranoid   holatlarda   neyroleptiklar:   majeptil
(kuniga   60—80   mg   dan),   leponeks   (kuniga   200—400   mg   dan),   ko‘p
miqdorda aminazin, stelazin, galoperidol dorilari beriladi. Qo‘rquv affekti
psixomotor   qo‘zg‘alish   bilan   boradigan   o‘tkir   paranoid   holatlarda   tomir ichiga   galoperidolning   stelazin,   tizersin   bilan   birga   ishlatiladi.
Kasallikning   surunkali   kechishida,   ya’ni   vasvasalar   kuchayib,   klinik
belgilar  murakkablashib borayotgan hollarda stelazin(kuniga 40—80 mg
dan), galoperidol (20—40 mg dan), etaperazin (150— 200 mg dan) uzoq
vaqt   beriladi.   Odatda,   2—3   neyroleptiklar   birgalikda,   tomir   ichiga   va
mushak   orasiga   qilinadi,   keyinchalik   ichishga   buyuriladi.   Rispolept
(risperidon) kuniga 2—4 mg dan 1—12 haftagacha, aminazin
2,5   %   1,0   m/o   yoki   ichish   uchun   buyuriladi.   O‘rtacha   bir   kunlik
dozasi   300   mg   dan   iborat,   davolash   muddati   2—3   oygacha   cho‘ziladi.
Aminazin   olgan   bemorlarning   qon   bosimi   doimo   o‘lchab   turiladi.
Aminazin   ba’zi   bemorlarning   olgandan   keyin   qon   bosimi   birdan   tushib
ketadi.   Bunga   ortostatik   kollaps   deb   ataladi.   Bunday   paytda   bemorlarni
o‘rniga yotqizib, kordiamin 25 %  1,0—2,0 ml  teri  ostiga  yoki  adrenalin
0,1 % 0,5—1,0 ml tomir ichiga yuborish kerak. Davolash kursini daslabki
davrida bemorlar o‘rindan turmasliklari kerak. Bemorlarning qon bosimi
har   kuni   o‘lchab   turiladi.   Aminazin   tabletkasi   25   mg   dan   150—175   mg
gacha   (bir   kunlik   dozasi).   Vasvasa   holatlarida   triftazin   1—5   mg   va
galoperidol 20—80 mg dan asta-sekin oshirib, 100 mg gacha (bir kunlik
dozasi) 3—4 mahal beriladi.
Davoni   kasallik   belgilari   yo‘qolguncha   yoki   ancha   kamayib
qolguncha shunday dozada davom ettirish kerak. Keyinchalik dozani 1—
5 mg gacha kamaytirib borish kerak. Ruhiy qo‘zg‘alishlarni bartaraf etish
uchun shu dorilardan mushak orasiga yoki tomir ichiga in’eksiya qilinadi.
Vasvasa boshlanib, ko‘ngilda xavotirlik paydo bo‘lganda, tizersin 12—50
mg gacha  (bir   kunlik dozasi  100—400  mg gacha)   buyuriladi.  Depressiv
alomatlarga   qarshi   amitriptilin   va   mellipramin   buyuriladi.   Miyadan
ketmaydigan   holatlarga   —   nozepam,   seduksen,   elenium   va   triftazin
beriladi.   Ipoxondrik   belgilarda   —   seduksen,   tazepam,   fenazepam qo‘llaniladi.   Irim-sirim   harakatlari   bo‘lsa,   uzoq   ta’sir   etuvchi
neyroleptiklar-modditen   depo   2,5   %   1,0—2,0   ml,   bu   dori   oyiga   2—3
marta   in’eksiya   qilib   turiladi.   Isterik   belgilarda   sonapaks,   teralin
dorilaridan qo‘llaniladi.
Parvarish qilish
Shizofreniya   bilan   og‘rigan   bemorlarni   qarab   borish   kerak,   ular
parvarishga   muhtojdirlar.   Bemorlar   ovqatdan   bosh   tortsa,   ularni
ko‘ndirish va o‘zlari ovqat yeydigan qilish kerak. Buning iloji bo‘lmasa,
bemorlarni   zond   orqali   ovqatlantirib   turish   tavsiya   etiladi.   Shizofreniya
bilan   og‘rigan   bemorlar   uzoq   turib   qoladigan   bo‘lsalar,   ularni   o‘ringa
yotqizishga   harakat   qilish   va   doimiy   hamshiralar   nazoratida   bo‘lishlari
kerak.
I bob bo yicha xulosaʼ
Shizofreniyaning   klinik   kechishi   xilma-xil   bo‘ladi.   To‘xtovsiz
davom   etib   turadigan   shaklida   klinik   belgilar   asta-sekin   kuchayib,
zo‘rayib   borish   bilan   o‘tadi.   Bunda   bemorning   ahvoli   yaxshilanib
qolganini   ko‘rsatadigan   belgilar   bo‘lmaydi.   Kasallik   davomida
nevrozsimon   vasvasali   gallutsinator,   gebefrenik   va   katatonik   alomatlar
kuzatiladi.   Vaqti-vaqti   bilan   bo‘lib   turadigan   yoki   sust   kechuvchi
shaklida   kasallik   to‘satdan   qisqa   muddatda   psixozlar   boshlanib   qoladi.
Bundan   keyin   yana   musaffolik   davri   boshlanadi.   Bu   shaklida   shaxsiyat
asta-sekin   o‘zgarib   boradi.   Bu   shakl   ko‘proq   o‘smirlik   davridan
boshlanadi.   Dastlab   asabiylashish,   ortiqcha   fikrlash   va   miyadan
ketmaydigan xayollar paydo bo‘lishi bilan kechadi. Nihoyat, xurujsimon-
progrediyent shakli bunda kasallik xurujlar bilan bo‘lib turadi va uzoqroq
davom   etadi.   Xurujlar   o‘tib   ketgandan   so‘ng,   kasallik   belgilari   susayib
qoladi   va   yo‘qolib   ketadi.   Bu   shaklida   shaxsiyat   o‘zgarishi,   aql   pastlik tobora   zo‘rayib   boradi.   Kasallik   vasvasalar   va   gallutsinatsiyalar   bilan
kechadi.   Bu   shakli   25   yosh   va   undan   katta   yoshdagilarda   uchraydi.
Shizofreniyada   bemorlar   fikrlari   sayoz,   nutq   va   yozuvi   maqsadsiz,
tartibsiz   bo‘ladi.   Fikrlash   qobiliyati   pasayadi,   bemorlar   ezma,   quruq
safsataboz   bo‘lib   qoladi.   Avval   nevrozsimon   o‘zgarishlar   paydo   bo‘lib,
bemorning   kayfiyati   o‘zgarib   turadi.   Bunday   bemorlar   biror   sabab
bo‘lmasdan,   har   joyi   og‘rib   turishidan,   tez   charchab   qolishidan   shikoyat
qiladi.   Bemorning   yurish-turishi   va   xatti-harakatlarida   beparvolik,
xudbinlik, kamgaplik ko‘zatiladi va unda atrofdagilardan qochib yurishga
moyillik bo‘ladi.
II BOB. RUHIY KASAL BEMORLAR VA ULAR BILAN
MUNOSABATDA BO LISH.ʼ
2.1. Bosh miya shikastlanishi kuzatiladigan ruhiy-hissiy
buzulishlar.
Bosh miya jarohatlari nafaqat turli darajada ifodalangan nevro- logik
buzilishlar, balki ruhiy-hissiy buzilishlar bilan ham kechadi.
Bosh miya jarohatlari paytida va undan keyin nevrologik buzilishlar
bilan   birgalikda,   ruhiyat   va   hissiyotning   buzilishlari   ham   kuzatiladi. Ushbu   buzilishlar   jarohatning   og'irligi,   turi,   bemorning   yoshi,   yo'ldosh
kasalliklarning bor-yo'qligi va shu kabi boshqa omillarga bog'liq.
Bosh   miya   jarohatlarida   bosh   miyaning   lat   yeyishi   yoki   miya
chayqalishi   ko'p   kuzatiladi.   Bosh   miya   jarohatlarida   aksariyat   bemorlar
hushini   yo'qotadi   va   uning   naqadar   chuqur   yo'qolishi   jarohat   darajasiga
bog'liqdir.   Odatda,   bemor   hushiga   kelganidan   keyin   turli   ko'rinish   va
darajada   xotira   buzilishlari   kuzatiladi.   Agar   bemor   hushiga   kelgandan
keyin bosh miya jarohatigacha bo'lgan davrni unutsa retrograd amneziya,
jarohatdan   keyin   xotirasi   yo'qolsa   anterograd   amneziya,   jarohatdan
oldingi   va   keyingi   davrlarda   ham   xotira   keskin   buzilgan   bo'lsa,
anteroretrograd   amneziya   deb   ataladi.   Posttravmatik   asteniya
(serebrasteniya).   Serebrasteniya   bosh   miya   jarohatlaridan   keyin
kuzatiladigan   eng   ko'p   tarqalgan   sindromdir.   Uning   uchrash   darajasi
haqida   aniq   bir   statistik   ma'lumot   yo'q,   chunki   serebrasteniya   bilan
aksariyat   bemorlar   vrachga   murojaat   qilishmaydi   va   bemordagi
serebrasteniya   holatlari   aynan   bemor   o'tkazgan   bosh   miya   jarohati   bilan
bog'liqligini   ko'rsatib   berish   ham   mushkul.   Serebrasteniya   turli   xil
subyektiv   simptomlardan   iborat.   Bular   jizzakilik,   jahldorlik,   tezda
asabiylashish,   sabrsizlik,   ruhan   tez   charchab   qolish,   parishonxotirlik,
uyqu buzilishlari, bosh og'riqlari va shu kabi boshqa belgilardir.
Ko'p   hollarda   bosh   miya   jarohatlaridan   keyin   kuchli   fobiya
rivojlanadi.   Masalan,   avtohalokat   sababli   jarohatlangan   bemorlar
ko'chaga   chiqishdan,   piyoda   o'tish   uchun   mo'ljallangan   joylardan   ham
o'tishdan   va   hattoki   avtotransportlarda   biror   joyga   borishdan   ham
qo'rqishadi yoki o'lim qo'rquvi rivojlanadi.
Bosh   miya  jarohatlari  apatiya  holatlarini   yuzaga  keltirishi  mumkin.
Klinik   belgilari   jihatdan   depressiyaga   yaqin   bu   holatni   ba'zan   to'g'ri aniqlash   qiyin   bo'ladi.   Postravmatik   apatiya   umumiy   karaxtlik,
bo'shashish,   atrofdagi   voqealarga   qiziqishning   va   ish   faoliyatida
ijodkorlikning   pasayishi,   xohishning   yo'qolishi,   bemor   biror   bir   ishni
boshlab oxiriga yetkazmay tashlab qo'yadi yoki o'sha ishi zarur bo'lsa-da,
u   bilan   shug'ullanmaydi.   Xotiraning   yengil   darajada   o'ziga   xos
buzilishlari   kuzatiladi.   Posttravmatik   apatiya   ba'zi   hollarda   yengil
darajada   ifodalangan   vegetativ   va   psixosomatik   buzilishlar   bilan
namoyon bo'ladi.
Travmatik   psixozlar.   Psixozlar   o'tkir   va   surunkali   bo'lishi   mumkin.
O'tkir psixoz, odatda, jarohatning dastlabki kunlarida va asosan, miyaning
lat   yeyishida   kuzatiladi.   Ayniqsa,   bosh   miyaning   peshona   bo lagiʻ
zararlansa,   psixozlar   kuchli   ifodalangan   bo'ladi.   Bu   bemorlarda
kompyuter   tomografiyada   bosh   miyaning   peshona   sohasida   lat   yeyish
belgilari   yoki   gematoma   aniqlanadi.   Bunday   bemorlar   neyroxirurgik
yordamga   muhtoj.   Bosh   miyaning   biror   qismi   zararlanishi   hisobiga
kuzatiladigan   o'tkir   psixozlar,   odatda,   nevro-   logik   simptomlar   bilan
birgalikda namoyon bo'ladi, ya'ni falajliklar, koordinator buzilishlar, bosh
miya   nervlari   zararlanish   simptomlari   va   h.k.   Shuningdek,   oliy   ruhiy
funksiyalar   buzilishlari,   ya'ni   nutq   buzilishlari,   apraksiyalar,   agnoziyalar
ham   kuzatilishi   mumkin.   Bun-   day   bemorlar   ahvoli   og'ir   bo'lib,   ular
neyroxirurg, nevropato- log yoki neyropsixolog nazoratida bo'lishi kerak.
O'tkir   psixozlarda   turli   darajada   ifodalangan   hushning   buzilishlari
kuzatiladi,   ya'ni   hushning   xiralashishidan   tortib,   sopor   holatlariga-   cha.
Hushning   xiralashishlarida   bemor   bilan   muloqot   buziladi,   u   savollarga
aniq javob bera olmaydi, nutqi uzuq-yuluq va tartibsiz bo'ladi, ba'zan esa
tinmay   gapiraveradi   (logorreya).   Logorreya,   aso-   san,   bosh   miyaning
chakka sohasi  zararlanganda kuzatiladi. Biz- ning kuzatuvda, bosh miya
jarohatining   o tkir   davrida   24   soat   tinmay   gapirgan   bemor   bo'lgan   va	
ʻ davolangan.   Unga   kuchli   uxlatuvchi   dorilar   yuborilgandan   keyin   uxlab,
uyqudan uyg'ongandan keyin yana bir necha soat tinmay gapirgan. Ushbu
bemorda  logorreya  kasal-   likning 5-6-kunlari  kamaya  boshlagan,   chunki
miyaning   zararlanish   belgilari   kamaygan   sayin,   logorreya   kamayib
boradi.   Shuning   uchun   ham   bunday   paytlarda   tinchlantiruvchi   dorilar
bilan   chegaralanib   qolmasdan,   kasallikning   o'tkir   davrida   qilinadigan
barcha   dori-   darmonlar   buyurilishi   kerak,   chunki   aytib   o'tganimizdek,
logorreya bosh miyaning lokal zararlanishi belgisidir.
Ba'zan   bosh   miya   jarohatlaridan   keyin   bemorlar   uzoq   vaqt   uyquga
ketadi,   bu   albatta   koma   emas.   Uzoq   vaqtga   uyquga   ketish   miyaning
himoya funksiyasining bir ko'rinishidir. Bu fenomen to'la o'rganilmagan.
Ba'zi   mutaxassislar   bosh   miyaning   og'ir   jarohatlarini   o'tkazgan
bemorlarni   uzoq   vaqtgacha   uxlatib   (30-40   kunlab)   davolashni   tavsiya
qilishadi.   Ularning   fikricha,   bunday   usul   jarohatdan   keyin   kuzatiladigan
og'ir   ruhiy   buzilishlarning,   ayniqsa,   xotira   buzilishlarining   oldini   oladi.
Fikrimizcha, oilaviy bo'lib avtohalokatga uchragan va oila a'zolari halok
bo'lgan   bemorlarga   bu   usulni   qo llash   mumkin.   Buning   uchunʻ
shifoxonada   barcha   sharoitlar   yaratilgan   bo lishi,   organizmning   hayotiy	
ʻ
muhim   funksiyalari   faoliyati   va   yaxshi   parvarish   ta'minlangan   bo'lishi
hamda etika prinsiplariga to'la rioya qilinishi kerak.
Travmatik   psixozlarda   gallutsinatsiyalar,   illuzor   va   delirioz
buzilishlar, agressiv holatlar ham kuzatilishi mumkin. Ular odatda, qattiq
jahl   ustida   o'ziga   va   atrofdagilarga   qattiq   tan   jarohati   yetka-   zib
qo'yishadi. Psixozning bunday klinik ko'rinishlarini biror marta bo'lsa-da,
kuzatgan   shifokor   bemorni,   albatta,   psixiatrga   yoki   psixo-   nevrologga
ko rsatishi   zarur.   Agar   vrach   bemorni   mutaxassisga   ko'rsatmay   davolab	
ʻ
yursa   va   bemor   birovning   joniga   yoki   o'zining   joniga   qasd   qilgudek bo'lsa, bemor emas, balki uni kuzatib yurgan vrach yuridik javobgarlikka
tortiladi.
Ba'zan  travmatik  psixozlarda puerilizm  kuzatiladi, ya'ni  kattalar  o'z
yoshiga   mos   kelmaydigan   va   bolalik   davri   uchun   xos   bo'lgan   qiliqlar
qiladi.   Puerilizm,   ayniqsa,   o'smirlik   yoshida   bosh   miyaning   og'ir
jarohatlarini   o'tkazgan   odamlarda   kuzatiladi.   Bosh   miya   jarohatlaridan
keyin   xulq-atvorning   isterik   tarzda   shakllanishi,   depressiyalar,   seksual
buzilishlar   ham   kuzatiladi.   Masalan,   bosh   miyaning   peshonasohasi
zararlanganda, giperseksualizm  rivojlanishi  mumkin. Isteriya, depressiya
va   seksual   buzilishlar   haqida   avvalgi   boblarda   batafsil   ma'lumotlar
keltirilgan.   Ularning   etiologiyasida   bosh   miya   jarohatlari   ham   muhim
ahamiyat kasb etadi.
Mast   odamlarda   rivojlangan   bosh   miya   jarohatlarida   psixozlar
darajasi   va   sababini   aniqlashda   biroz   qiyinchiliklar   yuzaga   keladi.
Psixozlarni bosh miya jarohati yoki alkogoldan og'ir mastlik hisobigami,
aniqlash qiyin bo'ladi.
Korsakov   sindromi   bosh   miyaning   og'ir   jarohatlaridan   keyin
rivojlanadigan   o'tkir   psixoz   bo'lib,   uning   klinik   belgilari,   odatda,   bemor
hushiga   kelgandan   keyin   namoyon   bo'la   boshlaydi.   Bu   sindromning
asosiy   belgisi   eslab   qolishning   buzilishidir.   Bemor   bo'lib   o'tayotgan
voqealarni eslab qola olmaydi. Bemor kun, hafta, oy kunlarini eslab qola
olmaydi,   uni   davolayotgan   shifokorlarning   (tibbiyot   xodimlarining)
ismini   va   o'zining   yotgan   joyini   eslab   qola   olmaydi.   Bemorning   hushi
joyida bo'ladi, uning atrofdagilar bilan muloqoti saqlangan bo'ladi, biroq
o'z   ahvoliga   nisbatan   tanqidiy   qarashi   keskin   pasayadi.   Korsakov
sindromi bir necha kundan bir necha oygacha davom etadi. Bu sindrom,
ayniqsa,   spirtli   ichimliklarni   suistyemol   qiluvchilarda   og'ir   kechadi. Korsakov   sindromida   xotiraning   barcha   turlari,   ayniqsa,   eslab   qolish
bosqichi   buzilganligi   uchun   ham   uni   xotiraning   birlamchi   buzilishi   deb
atashadi.
Bosh   miya   jarohatlaridan   keyin   xotira   yo'qolishining   davomiyligi
turlicha   bo'lishi   mumkin   va   bu   davr   ba'zi   hollarda   bemor   umrining
oxirigacha   davom   etadi.   Hattoki,   xotira   tiklanishi   kuzatilsa-da,   u   to'la
bo'lmasligi mumkin.
Travmatik   psixozlarning   ba'zi   turlarida   hissiyotning   buzilishlari
ruhiy buzilishlardan ustunlik qiladi. Masalan, kayfiyatning asossiz tarzda
baland bo'lishi, ya'ni eyforiya turli ko'rinishda namoyon bo'ladi, ular ko'p
so'zlashadi,   bo'lib   o'tgan   jarohatlarni   batafsil   gapirib   yurishni,   qanday
omon   qolganlarini   bayon   qilishini   xush   ko'rishadi,   beg'am   bo'lishadi.
Odatda, eyforiya surunkali psixozlar uchun xosdir. Ba'zan avval saxiy va
betakalluf   bo'lgan   odam   bosh   miya   jarohatidan   keyin   egoist   va   berahm
bo'lib qoladi.
Bosh   miyaning   og'ir   jarohatlarida,   ayniqsa,   ochiq   jarohatlar-   da
tutqanoq   xurujlari   yoki   kuchli   vegetativ   paroksizmlar   kuza-   tiladi.
Posttravmatik   epilepsiya   odatda,   bosh   miya   jarohatidan   keyin   bir   necha
yildan so'ng rivojlanadi. Ayniqsa, Jekson xurujlari ham- da hushdan ketib
rivojlanuvchi   tonik-klonik   xurujlar,   absanslar   ko'p   uchraydi.   Tez-tez
hushdan   ketish   bilan   kechuvchi   tutqanoq   xurujlari   borib-borib,   bemor
xulq-avtorini patologik tarzda o zgar- tira boshlaydi.ʻ
Bosh   miya   jarohatlarini   o'tkazgan   bemorlarda   "avval   ko'rgan"   yoki
"hech   qachon   ko'rmagan"   fenomeni   rivojlanadi.   Bemorlar   o'zi   avval
bormagan   va   ko'rmagan  joyda   paydo   bo'lib  qolsa,   bu   yerga  xuddi   avval
kelgandek,   barcha   narsalar   tanishdek   ko'rinadi   yoki   avval   borgan   va   bir
necha bor  ko'rgan joyiga borsa,  bu yerda hech qachon bo lmagandek va	
ʻ barcha   narsalar   va   voqealar   notanishdek   tuyuladi.   Bu   fenomen
mexanizmlari to'liq o'rganilmagan.
Bosh miya jarohatlaridan so'ng aqli zaiflik ham rivojlanadi. Statistik
ma'lumotlarga   ko'ra   bu   holat   jarohat   o'tkazgan   bemorlarning   5   foizida
kuzatiladi   va   u   peshona   va   chakka   sohalari   zararlanishi   bilan   bog'liq.
Bosh   miya   jarohatlarida   kuzatiladigan   ruhiy   buzilishlarning   oldini   olish
uchun avvalambor bemorlarni kasallikning o'tkir davrida to'g'ri davolash
zarur.   Ma'lumki,   bosh   miya   jarohatlarining   o'tkir   davrida   bemorlar
neyroxirurgiya   yoki   neyrotravmatologiya   bo'limlariga   qabul   qilinadi.
Ba'zan   bemorlar   4-5   kun   ichida   shifoxonadan   chiqarib   yuboriladi.
Shifoxonadan chiqqach, ular zudlik bilan nevropatolog nazoratiga, ruhiy
buzilishlar   aniqlangan   holatlarda   esa   psixiatr   nazoratida   turishlari   va
davolanishlari kerak.
2.2. Epilepsiya va tutqanoq sindromlarda bemorlar psixologiyasi
Epilepsiya asab sistemasining eng ko'p tarqalgan kasalliklaridan biri
bo lib,   katta   tibbiy-ijtimoiy   muammoga   aylangan.   Epilepsiya   boshʻ
miyaning xurujlar bilan kechuvchi surunkali kasalligi bo'lib, ular harakat,
sezgi,   vegetativ   va   ruhiy   buzilishlar   bilan   namoyon   bo'ladi.
Epilepsiyaning aholi orasida tarqalishi 1000 kishiga 7-10 ta. Kasallik ko'p
etiologiyali   bo lganligi   sababli,   turli   yoshda   uchrashi   mumkin,   biroq	
ʻ
epilepsiyaning   75   foizi   20   yoshgacha   bo'lgan   davrda   boshlanadi.
Kasallanish   darajasi   erkak   va   ayollarda   deyarli   bir   xil   tarqalgan.
Mutaxassislar   ma'lumotlariga   qaraganda,   epilepsiya   bilan   kasallangan
bemorlarning kamida 30 foizida ruhiy buzilishlar
kuzatiladi.   Tarixdan   ma'lumki,   Suqrot,   Platon,   Yuliy   Sezar,   Janna
D'Ark,   Van   Gog,   Napoleon,   F.   Dostoyevskiy   kabi   buyuk   shaxslar
epilepsiya   kasalligi   bilan   og'rigan.   Shuning   uchun   ham   ba'zi mutaxassislar   faqat   kuchli   tafakkur   egalari   epilepsiya   bilan   og'rishadi
deyishsa, boshqa birlari esa tutqanoq xurujlari odamda talant kurtaklarini
qo'zg'ab   yuboradi,   deb   hisoblashadi.   Bu   fikrlarga   to'liq   qo'shilish   qiyin,
biroq,   epilepsiya   bilan   og'riydigan   ba'zi   bemorlarda   kuchli   talant
belgilarini   uchratish   mumkin.   Masalan,   biz   ham   o'z   amaliyotimizda
«Qur'on»   va   «Hadis»   kitoblarini   yoddan   biladigan   yosh   yigitni,   kuchli
rassom,   shoir   va   matematiklarni   uchratganmiz.   Bunday   bemorlar   ichida
inson   hayratda   qoladigan   hikmatli   iboralar   o'ylab   topuvchilar,
hikmatlarga   boy   bo'lgan   to'rtliklar   bituvchilari   ham   bo'ladi.   Ularni
vrachlar yon daftarlariga yozib yurishsa, foydadan xoli bo'lmaydi. Doimo
xuruj   kuzatiladigan   bir   bemor   qizda   sezgi   va   idrok   qobiliyatining
kuchayganini   kuzatganmiz.   Biroq,   epilepsiya   kasalligi   bilan   og'riydigan
aksariyat bemorlarda tutqanoq xurujlari vaqtida to'xtatilmasa, og'ir ruhiy
buzilishlarga   olib   keladi,   ularning   aqli   zaiflashib   boradi.   Tutqanoq
xurujlari qanchalik erta yoshda boshlansa, ruhiy buzilishlar  shuncha erta
rivojlanishi   mumkin.   Shunday   bo'lsa-da,   og'ir   ruhiy   buzilishlar
epilepsiyaning barcha turida ham kuzatilavermaydi.
Epilepsiya sabablari (Ichki kasalliklar bo'yicha Xarrison
spravochnigi).
5-jadval   Xuddi   boshqa   asab   kasalliklaridagi   kabi   epilepsiyada   nasliy
omilning   ham   ahamiyati   bor.   O'tgan   asrning   50-yillarigacha   aksariyat
davlatlarda   epilepsiyada   nasliy   omilning   ahamiyati   juda   bo'rttirib
ko'rsatilgan,   keyinchalik   ilm-fanning   yutuqlari   bunday   gumonni   yo qqaʻ
chiqardi.   Hozirgi   davrning   statistik   ma'lumotlariga   qaraganda,   ota-
onaning bittasi epilepsiya bilan og'risa, ulardan kasal bola tug'ilishi xavfi
10   foizdan   oshmaydi.   Epilepsiya   sabablari   umum-   lashtirilib   5-jadvalda
keltirilgan.
Epilepsiyaning   etiologiyasi,   klinik   ko'rinishlari   aksariyat   hollar-   da
bemorning yoshiga bog'liq. Masalan, erta bolalik davrida kuzatila- digan
tutqanoq   xurujlarining   sababi   -   homila   va   bola   tug'ilishi   davr-   larida
yuzaga   keladigan   gipoksiya   holatlari,   virusli   infeksiyalar,   anemiyalar   va
h.k.
Epilepsiyaning   tasnifi   ko'p   bo'lib,   tibbiy   amaliyotda   epilepsiyani
ko'proq 3 turga ajratib o'rganishadi. Agar epilepsiya bosh miyaning biror- bir   kasalligi   sababli   rivojlansa   -   simptomatik   epilepsiya,   nasliy   omil
aniqlangan va bosh miya kasalliklari aniqlanmagan holatlarda - idiopatik
epilepsiya   va   nihoyat,   hech   qanday   sabab   aniqlanmagan   holatlarda
kriptogen   epilepsiya   farq   qilinadi.   Shuningdek,   o'choqli   (parsial,   fokal,
lokal) xurujlar farq qilinadi. O'choqli xurujlar bosh miya tuzilmalarining,
ayniqsa,   po'stloq   markazlarining   qo'zg'alishlari   natijasida   kelib   chiqadi.
Ular qaysi markazlar qo'zg'alishiga qarab, yuz, qo'l va oyoqda harakat va
sezgi   xurujlari   bilan   namoyon   bo'ladi.   Shuningdek,   o'choqli   xurujlar
ko'ruv,   eshituv,   hid   va   ta'm   bilish   gallutsinatsiyalari   hamda   «avval
ko rgan»   yoki   «hech   qachon   ko'rmagan»   fenomeni,   to'satdan   keladiganʻ
qo'rquv   va   qorinda   kuzatiladigan   og'riq   xurujlari   ko'rinishida   ham
kuzatiladi.   Ularning   davomiyligi   30   sek   dan   oshmaydi.   O'choqli
xurujlarda bemor hushini yo'qotmaydi va bular oddiy parsial xurujlar deb
ataladi,   agar   o'choqli   xurujlar   hushdan   ketish   bilan   namoyon   bo'lsa,
murakkab parsial xurujlar haqida gap ketadi. Murakkab parsial xurujlarda
hushsiz   yotgan   bemorda   yutinish,   chaynash,   biror   joyini   silash,   chapak
chalish   kabi   avtomatik   harakatlar   kuzatiladi.   Murakkab   parsial
xurujlarning   davomiyligi   ham   30   sek   atrofida   bo'ladi   va   bemor   o ziga	
ʻ
kelgandan keyin biroz karaxt bo'lib turadi.
Epilepsiyaning   tonik   va   klonik   xurujlar   bilan   kechuvchi   turi   biroz
og'ir kechadi. Aynan epilepsiyaning mana shu turi bemorning yaqinlarini
ko'proq vahimaga soladi va biroz murakkab kechadi. Chunki bu xurujlar
hushsiz   yotgan   bemorda   kuzatiladi.   Bunda   ruhiy   buzilishlar   ham   ko'p
kuzatiladi.   Tonik   va   klonik   xurujlar   bilan   kechuvchi   epilepsiya   auralar
bilan kechishi mumkin.
Auralarni   epilepsiyaning   xabarchilari   deb   ham   atashadi.   Xurujlar
boshlanishiga   bir   necha   soat   qolganda,   ba'zan   esa   bir-ikki   kun   oldin
bemorning   uyqusi   qochadi,   xavotir   paydo   bo'ladi,   jahldor   bo'lib   qoladi, yuzi   yoki   tanasining   ba'zi   joylarida   uyushishlar   paydo   bo'ladi,   lab
burchaklari   titray   boshlaydi.   Odatda,   mana   shu   belgilardan   keyin   katta
tutqanoq   xurujlari   boshlanadi.   Tutqanoq   xurujlaridan   oldin   auralarning
kelishi   bu   yaxshi.   Chunki   bunday   paytlarda   bemor   o zini   xavfsiz   joygaʻ
oladi,  ota-onasi   yoki   o'zi   uydan   chiqib  ketmaydi,   xavfli   joylarda  yurgan
bo'lsa, xavfsiz joylarga o'tadi va h.k. Aurasiz uchraydigan katta tutqanoq
xurujlari   hayot   uchun   xavflidir   va   bunda   bosh   miya   va   tana   jarohatlari
ko'p kuzatiladi. Chunki xurujlar bo'lish paytini bemor bilmaydi va o zini	
ʻ
xavfsiz joylarga ola olmaydi.
Agar xurujlar aura kuzatilgandan keyin boshlansa, bunday xurujlarni
ikkilamchi-tarqalgan   xurujlar   deb   atashadi.   Agar   xurujlar   aurasiz
kuzatilsa,   ularni   birlamchi-tarqalgan   xurujlar   deb   atashadi.   Xuruj
boshlanganda,   dastlab   mushaklarda   tonik   qisqarishlar   ro'y   beradi,   bu
paytda   bemor   qichqirib   yuborishi   va   tilini   tishlab   olishi   mumkin.   Qisqa
vaqt   nafas   ham   to'xtab   qoladi,   rangi   ko karib   ketadi.   Bu   davrni	
ʻ
xurujlarning tonik  bosqichi   deb atashadi   va u,  odatda,  30-60  sek  davom
etadi.   Keyin   xurujlarning   klonik   bosqichi   boshlanadi.   Bunda   bosh   va
oyoq-qo'llar   titray   boshlaydi.   Bosh   orqa   va   yon   tomonga   buraladi,   ko'z
olmasi yuqori va yon tomonga qarab og'adi. Shu holatda titrashlar davom
etib   turadi.   Xurujning   klonik   bosqichi   ko'p   holatlarda   tagiga   siyib
yuborish   bilan   tugaydi.   Klonik   bosqich   2-3   min   davom   etadi.   Tonik-
klonik   xurujlarning   umumiy   davomiyligi   3-5   min   ga   teng.   Xurujlardan
keyin   bemor   qattiq   uyquga   ketadi,   odatda,   2   soat,   bunday   paytda   uni
uyg'otmaslik kerak. Uyqudan
turgandan   keyin   bosh   og'rig'i   kuzatiladi.   Epilepsiyaning   tutqanoq
xurujlarisiz   kuzatiladigan   turiga   absanslar   (petit   mal)   deb   ataladi.   Ular,
asosan,   bolalik   va   o'smirlik   davrida   kuzatiladi.   Xuruj   paytida   bola   bir
nuqtaga   qarab   qotib   qoladi,   ko'zi   ochiq   bo'ladi,   biroq   qoshini   pirpiratib turishi   mumkin,   boshi   sal   orqaga   qayrilishi   mumkin.   Savollarga   javob
bermaydi,   hushsiz   qotib   tursa-da,   yiqilib   tushmaydi.   Xuruj   10-20   sek
davom   etadi   va   ba'zan   atrofdagilarga   bilinmay   o'tib   ketadi.   Bunday
xurujlar bir kunda 20-30 marta kuzatilishi mumkin. Bu xurujni vrachning
o'zi kuzatib ko'rmoqchi bo'lsa, bemordan 5-6 marta tez-tez chuqur-chuqur
nafas   olishni   talab   qilishning   o zi   kifoya,   shunda   bemorda   absansʻ
kuzatiladi.
Tungi   xurujlar.   Tunda   bo'ladigan   xurujlar   turli-tuman   bo'ladi.
Xurujlarning   ba'zilari   quyidagicha   kechishi   mumkin.   Bemor   birdan
uyg'onib ketadi, qattiq boshi og'riyotgan bo'ladi, qayt qilishi  mumkin va
asta-sekin ko'zi va boshi yon tomonga qayrilgan holda tutqanoq xurujlari
boshlanib ketadi. Yuz qiyshayib qoladi, so'lak  oqadi, duduqlanib qoladi.
Ba'zan   bemorlar   yotgan   joyidan   to'satdan   turib,   o'tirib   oladi,   oyoqlari
bilan   velosiped   haydayotgandek   harakatlar   qiladi   yoki   g'ujanak   bo'lib
yotib  oladi,  turib  yurib  ketadi   va  birozdan   keyin  to'xtaydi,  ba'zan   uydan
chiqib   ketadi.   Bu   xurujlar   30   sek   dan   2-3   min   gacha   davom   etishi
mumkin.   Keyin   bemor   o'ziga   keladi,   nimalar   qilganini   eslay   olmaydi,
ba'zi   bemorlar   esa   ba'zi   qiliqlarini   chala   bo'lsa-da   aytib   beradi.   Tunda
bo'ladigan   xurujlarda   bemor   tilini   tishlab   oladi,   og'zidan   qon   aralash
ko'pik chiqadi, tagiga siyib yuboradi. Epelepsiya bilan og'rigan bemorlar
uchun kech uyquga ketish va majburan erta uyg'onish xavflidir, uyquning
davomiyligi   6-8   soatdan   kam   bo'lmasligi   kerak.   Ertalab   uyg'ongandan
keyin majburan ko'p uxlayverish ham mumkin emas. Bunday bemorlarda
ba'zan kunduz kuni to'satdan uxlab qolish holatlari kuzatiladi va bu holat
narkolepsiya deb ataladi.
Epilepsiyada ruhiy buzilishlar Epilepsiyada   bemor   xulq-atvorining   turli   darajada   o'zgarishi   bilan
kechuvchi ruhiy buzilishlar kuzatiladi. Boshqa ruhiy buzilishlardan farqli
o'laroq,   epilepsiyada   bemor   shaxsining   o'zgarishi   o'ziga   xosligi   bilan
ajralib   turadiki,   buning   natijasida,   tibbiy   amaliyotda   "epileptik   xulq-
atvor"   degan   ibora   paydo   bo ldi.   Bunday   bemorlar   juda   ezma,   qaysar,ʻ
besabr,   tez   xafa   bo ladigan,   kayfiyati   tez   o'zgarib   turadigan,   arzimagan	
ʻ
mayda   ishlarga   o'ralashib   yuradigan,   tez   janjal   ko'taradigan,   mayda   gap
va   jahldor   bo'lishadi.   Albatta,   bemorda   bu   belgilar   turli   darajada
ifodalangan   bo'lishi   mumkin   va   ularning   qanchalik   yaqqol   namoyon
bo'lishi   tutqanoq   xurujlarining   naqadar   ko'p   kuzatilishiga,   epilepsiya
turiga va bemorning davolanish tarziga bog'liq. Yaxshi kayfiyatda yurgan
bemor   birdan   o'zgarib   qolishi   va   qo'pol   so'zlar   bilan   yaqinlarini   haqorat
qila boshlashi mumkin. Bunday holat u biror narsasini topa olmasa, uning
qilayotgan   ishiga   chetdan   kimdir   aralashib   xatosini   ko'rsatsa,   uning
fikriga zid fikr bildirsa va h.k. ro'y beradi Bunday paytlarda, bemor tezda
janjal ko'tarib urishib ketadi, ba'zan arzimagan narsadan ko'tarilgan janjal
affekt   darajasigacha   ko'tarilishi   mumkin   va   bemor   o'ziga   yoki   atrof-
dagilarga   tan   jarohatini   yetkazib   qo'yishi   mumkin.   Shuning   uchun   ham,
bunday   bemorlarni   davolayotgan   vrachlar   ularni   psixiatr   nazoratiga
yuborishi   kerak.   Demak,   xulq-atvorning   keskin   o'zgarishi   bilan
kechadigan   epilepsiya   kuzatilgan   bemor   psixiatr   nazoratida   turishi   va
unda davolanishi kerak..
Epilepsiyada   bemorlarning   xulq-atvoridagi   o'zgarishlar,   ba'zan,
"ijobiy"   tus   olgan   bo'ladi.   Masalan,   ular   birovlarga   keragidan   ortiqcha
mehribon,   bosh   yordamchi,   kulib   turadigan,   muloyim,   har   qanday   ishga
bel bog'lab kirishib ketadigan shaxslardir. Bu mehribonlik ba'zi  hollarda
oila   a'zolariga   emas,   begonalarga   ko'rsatiladi.   Shunday   bo'lsa-   da,
ularning jahlini chiqarish oson, qilayotgan ishlariga mos e'tiborni sezmasa yoki tanbeh olsa, ular yana o'zgarib qoladi, qaysar va o jar bo'lib qoladi.ʻ
Bemor   birorta   odamdan   qattiq   ranjisa,   u   bilan   muloqotga   bormasligi
mumkin.
Epilepsiya   bilan   kasallangan   bemorlarning   tafakkur   doirasida   ham
patologik   o'zgarishlar   paydo   bo'ladi,   ya'ni   fikrlar   inertligi   kuzatiladi.
Ularda   fikrlar   teranligi   susayadi,   diqqatni   bir   joyga   qo ya   olishmaydi,
ʻ
diqqat-e'tiborni   talab  qiluvchi   aqliy  mashqlarni   bajarishda   qiynali-   shadi
yoki   uddasidan   chiqa   olmaydi.   Bir   ishga   kirishib   ketib,   oxiriga   yetkaza
olmay   tashlab   qo'yishadi.   Ishlarning   eng   asosiysini   va   ikkinchi
darajalisini   ajrata   olishmaydi,   mayda   keraksiz   ishlarga   o'ralashib   qolib
ketishadi.
Fikrlar   inertligi   bemorning   nutqida   ham   aks   etadi.   Berilgan
savollarga lo'nda qilib javob bera olmaydi, bir aytgan gapini keyin yana
bir   necha   bor   takrorlashi   mumkin   yoki   suhbat   boshida   tushunarli   bo'lib
qolgan   voqeani   yana   hadeb   gapiraveradi.   Ular   hissiyotga   berilib
so'zlashadi,   ba'zan   kamgap,   ba'zan   sergap   bo'lishadi,   bu   bemor-   ning
kayfiyatiga bog'liq.
Epilepsiya   bilan   kasallangan   ba'zi   bemorlar   yolg'onga   o'ch   bo lsa,	
ʻ
boshqa birlari haqiqatparvar bo'lishadi, adolatsizlikka chiday olishmaydi.
Uning uchun begona bo'lgan odam nohaqlikdan aziyat cheksa, uzoq vaqt
u   haqida   gapirib   yuradi,   qo'lidan   kelsa,   yordamga   shoshadi.   Ba'zi
bemorlar   uyni   va   ishxonasini   juda   saranjom   va   sarishta   tutadi,   ozoda
yuradi,   chiroyli   kiyinadi,   ya'ni   ular   tartibga   qattiq   rioya   qilishadi.   Yoshi
katta bemorlarda puerilizm, ya'ni bolalarga xos xulq-atvor kuzatiladi. Bu
holat   ko proq   ayollarda   kuzatiladi.   Ularning   nafaqat   xatti-harakatlari,	
ʻ
balki   fikrlash   doirasi   ham   yoshidan   orqada   qolishi   mumkin.   Ba'zan   esa,
5-7 yashar bolalar o'z yoshiga mos kelmaydigan aql-zakovatni ko rsatishi	
ʻ mumkin.   Ular   xuddi   kattalardek   fikr   yurgizishadi,   foydali   maslahatlar
berib   qo'yishadi.   Ba'zi   ota-onalar   boladagi   bunday   qobiliyatdan   qo'rqib
ketib,   bolani   psixiatrga   ham   ko'rsatib   yurishadi   yoki   bo'lmasa   faxrlanib
yurishadi   va   boladagi   noyob   qobiliyatni   epilepsiya   bilan   bog'lashmaydi.
Demak,   boshqa   ruhiy   kasalliklardan   farqli   o'laroq,   epilepsiya   bir-biriga
zid bo'lgan ruhiy o zgarishlar bilan kechuvchi kasallikdir.ʻ
Aytib   o'tilganidek,   epilepsiya   kasalligida   kuzatiladigan   shaxs
buzilishlari darajasi kasallikning qaysi yoshda boshlanganligiga, xurujlar
soni   va   turiga,   o'tkazilayotgan   davolash   muolajalarining   qanday   olib
borilayotganligiga   uzviy   bog'liq.   Kasallik   qanchalik   erta   yoshda
boshlangan   bo'lsa,   xurujlar   hadeb   takrorlanaversa   (ayniqsa,   hushning
yo'qolishi   bilan   kechuvchi   xurujlar),   bemor   shaxsidagi   patologik
o'zgarishlar   shunchalik   tez   rivojlanadi   va   og'ir   kechadi.   Ayniqsa,   bosh
miyaning   chakka   bo'lagi   zararlanishi   sababli   yuzaga   kelgan
epilepsiyalarda shaxs buzilishlari kuchli ifodalangan bo'ladi.
Epilepsiyada   kuzatiladigan   tafakkur   buzilishlari   chuqur   ifoda-
langan   hollarda   aqli   zaiflik   rivojlanganligi   haqida   so'z   ketadi.
Epilepsiyada   turli   darajada   ifodalangan   aqli   zaiflik   kasallik   bolalik
davrida   boshlangan   holatlarda   ko'p   kuzatiladi   va   u   deyarli   har   ikkinchi
bemorda   namoyon   bo'ladi.   Buning   sababi,   bolalarda   oliy   ruhiy
funksiyalarning   to'la   shakllanmaganligidir.   Shuning   uchun   ham,   bolalik
davrida kuzatiladigan bosh miyaning har qanday og'ir kasalligi ruhiyat va
tafakkurning   u   yoki   bu   darajada   buzilishlari   bilan   kechadi.   Epilepsiya
bilan kasallangan bemorlarda keyinchalik bosh miyaning turli kasalliklari
kuzatilsa,   masalan,   bosh   miya   jarohati,   meningit,   qon   tomir   kasalliklari,
alkogolizm   va   h.k.,   tutqanoq   xurujlari   va   ruhiy   buzilishlar   kuchayishi
mumkin. Epilepsiya bilan kasallangan bemorlarda ruhiyat buzilishlari  yaqqol
ifodalangan   sindromlar   bilan   kechishi   mumkin.   Bular   disforiya,   deliriy,
oneyroid   sindrom,   gallutsinatsiyalar,   epileptik   stupor,   amneziya,
alahsirovchi psixozlar, patologik uyqu va h.k. Bularning ichida eng ko'p
uchraydigani   disforiya   bo'lib,   u   bemorda   hech   qanday   sababsiz   paydo
bo'laverishi mumkin. Disforiya nafaqat kayfiyatning buzilishi bilan, balki
sababsiz   xavotir,   siqilish,   qo'rquv,  gumonsirash,   miyaga   turli   fikrlarning
yog'ilib kelishi, suitsidal  fikrlar, birovni o'ldirish, o'g'rilikka intilish hissi
kabi belgilar ham kuzatiladi.
Juda   kam   holatlarda   kayfiyatning   ko'tarilib   yurishi   kuzatiladi.   Ular
begona odam bilan ham (keldi-kelmadi) hazillashaveradi, biror-bir kulgili
voqea o'ylab topib gaplashib ketaverishadi, masxa- rabozlik ko'rsatishadi,
uyatsiz   latifalar   o'ylab   topishadi,   gap   orasida   hadeb   kechirim
so'rayverishadi. Tanish odamlarni uchratib qolishsa, yig'lab ham olishadi.
Ba'zi bemorlarda jinsiy faollikning oshib ketishi ham kuzatiladi.
Epilepsiyada   stupor   turli   darajada   ifodalangan   bo lishi   mumkin:ʻ
oddiy   kamharakatlikdan   tortib,   qotib   qolishgacha.   Qotib   qolgan
bemorlarda   mutizm   kuzatiladi,   biroq   ular   birovning   so'zi   va   harakatini
takrorlashi   ham   mumkin.   Odatda,   stupor   bir   necha   minutdan   bir   necha
soatgacha   davom   etadi.   Stupor   to'satdan   to'xtab   faol   harakatlar   paydo
bo lishi   va   bemor   atrofdagi   narsalarni   otib   yuborib,   yonidagilar   bilan	
ʻ
urishib   ketishi   mumkin.   Stupor,   odatda,   xurujlardan   keyin   kuzatiladi,
bunda to'la va qisman amneziya ham kuzatiladi.
Epilepsiyada   to'satdan   paydo   bo'luvchi   depersonalizatsiya,
derealizatsiya,   katapleksiya,   anozognoziya   kuzatilishi   mumkin.   Bu
simptomlarning klinik manzarasi avvalgi boblarda keltirilgan. Epilepsiyada alahsirash bilan kechuvchi psixozlar, odatda, o tkir vaʻ
surunkali ko'rinishda namoyon bo'ladi. O'tkir psixozlarda birov uni ta'qib
qilayotgandek,   zaharlamoqchidek,   og'ir   tana   jarohati   yetkazmoqchi
bo'layotgandek tuyuladi. Bu holatni epileptik paranoyya deb ham atashadi
va u bir necha kundan bir necha oygacha davom etishi mumkin. Odatda,
disforiya   bilan   paydo   bo'lgan   o'tkir   psi-   xozlar   qisqa   vaqt   davom   etadi.
Psixozlar to'satdan paydo bo'lishi, yo'qolib ketishi, pasayishi va bir necha
kunlardan keyin yana paydo bo lishi mumkin.	
ʻ
Surunkali   psixozlar   ham   paranoid   va   parafrenik   belgilar   bilan
namoyon   bo'ladi   va,   odatda,   epileptik   oneyroid,   deliriy   yoki   boshqa
psixopatologik   holatlardan   keyin   rivojlanadi.   Surunkali   psixozlarning
klinikasida   alahsirash   asosiy   belgilardan   biri   hisoblanadi   va   u   tez-   tez
takrorlanib turadi. Bunda ham ta'qib, zaharlanish va shu kabi belgilar ko'p
kuzatiladi.
Epilepsiyada   ruhiyat,   hissiyot   va   tafakkurning   buzilishlari
kasallikning so'nggi bosqichlarida kuchli rivojlangan va klinik manzarasi
yaqqol   ifodalangan   bo'ladi.   Ruhiy   buzilishlar   yaqqol   ifodalangan
bemorlarda   tutqanoq   xurujlari   butunlay   to'xtagan   bo lishi   ham   mumkin.	
ʻ
Shuning   uchun   ham   psixiatrlar   epilepsiyaning   so'ngi   bosqichlarida
tutqanoq xurujlari o'rnini ruhiyatning buzilishlari egallaydi, deb aytishadi.
Aksariyat   davlatlarda   epileptologlar   assotsiatsiyalari   mavjud.   Bir
qancha ilmiy jamiyatlar, laboratoriyalar va institutlar epilepsiya kasalligi
va uni davolash ustida ilmiy-tadqiqot ishlarini olib borish- moqda. Yiliga
epilepsiyaga   oid   yuzlab   jiddiy   ilmiy   maqolalar   chop   qilinmoqda   va
samarali   dorivor   vositalar   ishlab   chiqarilmoqda.   Epilepsiyani   davolash
bo yicha   xalqaro   standartlar   ishlab   chiqilmoqda   va   bunga   bemorlarni	
ʻ
davolovchi barcha vrachlar amal  qilishlari zarur. Bemorlarni davolashda antikonvulsantlarni   ko'r-ko rona   tavsiya   qilavermasdan,   epilepsiyaningʻ
turini va unga ta'sir qiluvchi samarali dorilarni to'g'ri aniqlab olish zarur.
Kuzatilgan   bitta   xurujdan   keyin   darrov   antikonvulsantlar   tavsiya   qilish
ham noo'rindir.
Aksariyat mutaxassislar tutqanoq xurujlari 2-3 marta kuzatilgan- dan
keyingina epilepsiya diagnozi ustida so'z yuritish va uni davolash rejasini
tuzish mumkin deb hisoblashadi. Ba'zi mutaxassislar yilda 1 yoki 2 marta
tutqanoq   xurujlari   kuzatiladigan   bemorlarga   ham   antikonvulsantlar
buyurish   shart   emas,   deb   hisoblashadi.   Albatta,   agar   xurujlar   soni
ko paymasa,   antikonvulsantlar   bermaslik   mumkin,   biroq,   ularni   vrach	
ʻ
nazoratiga   olish   zarur.   Chunki   xurujlar   keyinchalik   ko'payishi   va   har
haftada yoki har kuni kuzatila boshlashi mumkin.
Davolashning muvaffaqiyatli kechishi to'g'ri aniqlangan diag- nozga
va   to'g'ri   tanlangan   dori   turiga   bog'liq.   Dastlab   antikonvulsantlar   kam
miqdorda   beriladi   va   ularning   miqdori   oshirib   boriladi.   Ma'lum   bir
samaraga   erishilgandan   keyin   dori   berish   ko'rsatilgan   miqdorda   davom
ettiriladi. Agar tanlangan antikonvulsant samara bermasa, uning miqdori
sekin-asta   kamaytirilib,   boshqa   doriga   o'tiladi.   Dorini   birdan   to'xtatish
mumkin   emas,   ayniqsa,   u   yuqori   miqdorda   berilayotgan   bo'lsa.   Iloji
boricha   dorini   ertalab   va   kechkurun   tavsiya   etish   zarur,   buning   uchun
ta'sir   kuchi   12   soat   davom   etadigan   dorilarni   tanlagan   ma'qul.   Ularning
soni ko p. Chunki ertalab va kechqurun hamma uyda bo'ladi va bemorga	
ʻ
dori   ichishni   eslatuvchilar   ko'p bo'ladi.  Juda  ko'p  mutaxassislar   (hattoki,
bemorlarning   o zi   ham)   xurujlarning   takrorlanishiga   va   qayta   paydo	
ʻ
bo'lishiga dori ichishni unutish sabab deb bilishadi. Aksariyat holatlarda,
dorining   kunduz   kuni   ichiladigan   qismi   unutiladi.   Epilepsiyaning
aksariyat turlari uchun fikrlar inertligi va xotira buzilishi xos. Ba'zan uyda
ham bemor dorini ichdim, deb o'ylaydi, kecha qabul qilgan dorisini xuddi bugun   ichgandek   tuyuladi   va   shu   sababli   ham   xurujlar   takrorlanishi
mumkin. Odatda, dorini ichishni to'xtatgandan 2-3 kun o'tib, xuruj paydo
bo'ladi.   Xurujlar   dori   ichib   yurgan   taqdirda   ham   takrorlanaversa,   uning
miqdorini   bemorlar   vrach   ruxsatisiz   oshirmasligi   kerak   yoki   bu   dori
foyda   qilmadi   deb,   to'xtatib   qo'ymaslik   kerak.   Bu   og'ir   oqibatlarga   olib
kelishi mumkin.
Hozirgi   paytda   epilepsiyada   monoterapiyaga   ko'proq   e'tibor
qaratilmoqda, chunki mutaxassislarning fikricha, epilepsiyaning aksariyat
turlarini   bir   xil   dori   berib   davolash   mumkin.   Epilepsiyaning   ba'zi
turlarida   esa   2-3   xil   antikonvulsantni   birgalikda   tavsiya   etish   mumkin,
biroq undan ortig'ini emas. Lekin bir-birining ta'sirini pasaytiradigan yoki
organizmga   zaharli   ta'sir   ko'rsatadigan   dorilarni   bemorga   tavsiya
qilmaslik kerak. II bob bo yicha xulosaʼ
Davolashning muvaffaqiyatli kechishi to'g'ri aniqlangan diag- nozga
va   to'g'ri   tanlangan   dori   turiga   bog'liq.   Dastlab   antikonvulsantlar   kam
miqdorda   beriladi   va   ularning   miqdori   oshirib   boriladi.   Ma'lum   bir
samaraga   erishilgandan   keyin   dori   berish   ko'rsatilgan   miqdorda   davom
ettiriladi. Agar tanlangan antikonvulsant samara bermasa, uning miqdori
sekin-asta   kamaytirilib,   boshqa   doriga   o'tiladi.   Dorini   birdan   to'xtatish
mumkin   emas,   ayniqsa,   u   yuqori   miqdorda   berilayotgan   bo'lsa.   Iloji
boricha   dorini   ertalab   va   kechkurun   tavsiya   etish   zarur,   buning   uchun
ta'sir   kuchi   12   soat   davom   etadigan   dorilarni   tanlagan   ma'qul.   Ularning
soni ko p. Chunki ertalab va kechqurun hamma uyda bo'ladi va bemorga	
ʻ
dori   ichishni   eslatuvchilar   ko'p bo'ladi.  Juda  ko'p  mutaxassislar   (hattoki,
bemorlarning   o zi   ham)   xurujlarning   takrorlanishiga   va   qayta   paydo	
ʻ
bo'lishiga dori ichishni unutish sabab deb bilishadi. Aksariyat holatlarda,
dorining   kunduz   kuni   ichiladigan   qismi   unutiladi.   Epilepsiyaning
aksariyat turlari uchun fikrlar inertligi va xotira buzilishi xos. Ba'zan uyda ham bemor dorini ichdim, deb o'ylaydi, kecha qabul qilgan dorisini xuddi
bugun   ichgandek   tuyuladi   va   shu   sababli   ham   xurujlar   takrorlanishi
mumkin.
Xulosa va tavsiyalar
Davolash va parvarish prinsiplari
Aksariyat   davlatlarda   epileptologlar   assotsiatsiyalari   mavjud.   Bir
qancha ilmiy jamiyatlar, laboratoriyalar va institutlar epilepsiya kasalligi
va uni davolash ustida ilmiy-tadqiqot ishlarini olib borish- moqda. Yiliga
epilepsiyaga   oid   yuzlab   jiddiy   ilmiy   maqolalar   chop   qilinmoqda   va
samarali   dorivor   vositalar   ishlab   chiqarilmoqda.   Epilepsiyani   davolash
bo yicha   xalqaro   standartlar   ishlab   chiqilmoqda   va   bunga   bemorlarniʻ
davolovchi barcha vrachlar amal  qilishlari zarur. Bemorlarni davolashda
antikonvulsantlarni   ko'r-ko rona   tavsiya   qilavermasdan,   epilepsiyaning	
ʻ turini va unga ta'sir qiluvchi samarali dorilarni to'g'ri aniqlab olish zarur.
Kuzatilgan   bitta   xurujdan   keyin   darrov   antikonvulsantlar   tavsiya   qilish
ham noo'rindir.
Aksariyat mutaxassislar tutqanoq xurujlari 2-3 marta kuzatilgan- dan
keyingina epilepsiya diagnozi ustida so'z yuritish va uni davolash rejasini
tuzish mumkin deb hisoblashadi. Ba'zi mutaxassislar yilda 1 yoki 2 marta
tutqanoq   xurujlari   kuzatiladigan   bemorlarga   ham   antikonvulsantlar
buyurish   shart   emas,   deb   hisoblashadi.   Albatta,   agar   xurujlar   soni
ko paymasa,   antikonvulsantlar   bermaslik   mumkin,   biroq,   ularni   vrachʻ
nazoratiga   olish   zarur.   Chunki   xurujlar   keyinchalik   ko'payishi   va   har
haftada yoki har kuni kuzatila boshlashi mumkin.
Epilepsiyada   to'satdan   paydo   bo'luvchi   depersonalizatsiya,
derealizatsiya,   katapleksiya,   anozognoziya   kuzatilishi   mumkin.   Bu
simptomlarning klinik manzarasi avvalgi boblarda keltirilgan.
Epilepsiyada alahsirash bilan kechuvchi psixozlar, odatda, o tkir va	
ʻ
surunkali ko'rinishda namoyon bo'ladi. O'tkir psixozlarda birov uni ta'qib
qilayotgandek,   zaharlamoqchidek,   og'ir   tana   jarohati   yetkazmoqchi
bo'layotgandek tuyuladi. Bu holatni epileptik paranoyya deb ham atashadi
va u bir necha kundan bir necha oygacha davom etishi mumkin. Odatda,
disforiya   bilan   paydo   bo'lgan   o'tkir   psi-   xozlar   qisqa   vaqt   davom   etadi.
Psixozlar to'satdan paydo bo'lishi, yo'qolib ketishi, pasayishi va bir necha
kunlardan keyin yana paydo bo lishi mumkin.	
ʻ
Surunkali   psixozlar   ham   paranoid   va   parafrenik   belgilar   bilan
namoyon   bo'ladi   va,   odatda,   epileptik   oneyroid,   deliriy   yoki   boshqa
psixopatologik   holatlardan   keyin   rivojlanadi.   Surunkali   psixozlarning
klinikasida   alahsirash   asosiy   belgilardan   biri   hisoblanadi   va   u   tez-   tez takrorlanib turadi. Bunda ham ta'qib, zaharlanish va shu kabi belgilar ko'p
kuzatiladi.
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR :
1. V.Karimova Psixologiya darslik Toshkent 2014 2. V.Karimova Psixologiya o'quv qo'llanma. Toshkent
3.   Nurbek,   A.   (2021).   Management   Psychology   Leader   and   Its
Characteristics.   IJTIMOIY   FANLARDA   INNOVASIYA   ONLAYN
ILMIY JURNALI, 1(1), 13-16.
4.   Nurbek,   A.   (2021).   Psixologik   Salomatlik   Va   Uning   Mohiyati.
BARQARORLIK VA YETAKCHI TADQIQOTLAR ONLAYN ILMIY
JURNALI, 1(6), 666-669.
5.   Alijonov,   N.   (2022).   IMPLEMENTING   THE
PSYCHOLOGICAL   HEALTH   OF   LEADERS   IN   THE   FIELD   OF
EDUCATION.   Galaxy   International   Interdisciplinary   Research   Journal,
10(5), 631-634.
6.   N.   Alijonov   //   SOCIO-PSYCHOLOGICAL   FACTORS   OF
LEADERSHIP   ACTIVITY//   RESEARCH   FOCUS   .   VOLUME   1   |
ISSUE 4 | 2022. 241-246
7.   Alijonov   Nurbek,   Saidova   Nafisa   Nematovna
//MAKTABGACHA   YOSH   DAVRIDA   SENSOR   TARAQQIYOT
MUAMMOSI// Uzbek Scholar Journal. Volume-04, May, 2022. 147-152.
8.   Alijonov   N.   //RAHBAR   FAOLIYATI   SAMARADORLIGIDA
PSIXOLOGIK SALOMATLIKNING O'RNI// "Мировая наука" №3(60)
2022. 3-10.
9.  Nurbek,   A.  (2023).   SOCIAL   PSYCHOLOGY  OF   ALTURISM
AND   ALTHURISTIC   BEHAVIOR.   American   Journal   of
Interdisciplinary Research and Development, 16, 134-137.
10.   ALIJONOV   Nurbek   //   ALTURIZMNING   IJTIMOIY
PSIXOLOGIYASI  VA  ALTURISTIK  XULQ-ATVOR//   JOURNAL  OF PEDAGOGICAL   AND   PSYCHOLOGICAL   STUDIES.   VolumeI,   Issue
5. May 2023. 71-74.
11.   Nurbek,   A.   (2021,   December).   The   Combination   of   Social
Relationships   and   Psychological   Health.   In   Conference   Zone   (pp.   268-
270).
12.   R.Nuriddinov,   D.Mo'minov,   &   A.Ostanaqulov.   (2023).
BO'LAJAK   PEDAGOGLAR   RUHIY   SALOMATLIGINI
TAMINLASHNING   IJTIMOIYPSIXOLOGIK   OMILLARI.   Scientific
Impulse, 1(10), 612–617.
13. D.Mo'minov, R.Nuriddinov, & A.Ostanaqulov. (2023). BADIY
ASARLARDA   PSIXOLOGIK   MANIPULYATSIYANING   O RNI   VAʻ
AHAMIYATI   (LEV   TOLSTOYNING   “TIRILISH”   ASARI
MISOLIDA). Scientific Impulse, 1(10), 618–624.
14.   NURIDDINOV,   R.   (2023).   BO'LAJAK   O'QITUVCHILAR
RUHIY   SALOMATLIGINING   IJTIMOIY-PSIXOLOGIK   OMILLARI.
Journal of Pedagogical and Psychological Studies, 1(4), 59–62.
15.   Nuriddinov   Rasuljon   Samitjon   o'g'li//BO'LAJAK
O'QITUVCHILAR   RUHIY   SALOMATLIGI   IJTIMOIY-PSIXOLOGIK
OMILLARINING O'RGANILISHI// Multidisciplinary Scientific Journal.
2 (7), 2023. 311-315.
16.   Джалолова,   М.   А.   (2022).   СЕНСОРНОЕ   РАЗВИТИЕ   И
ОБУЧЕНИЕ   У   ДЕТЕЙ   ДОШКОЛЬНОГО   ВОЗРАСТА:   Джалолова
Мохинур   Абдусатторовна,   Нуриддинов   Расулжон   Самиджонович
Преподаватели   кафедры  психологии  Ферганского  государственного
университета.   Образование   и   инновационные   исследования
международный научно-методический журнал, (11), 363-369. 17.   Nuriddinov   Rasuljon   Samidjon   o ' g ' li   // OLIY   O ' QUV   YURTI
TALABALARIDA   O ' QUV   MOTIV   VA   MOTIVATSIYALARINI
NOMOYON   BO ' LISHINING   PSIXOLOGIK   XUSUSIYATLARI //
Uzbek   Scholar   Journal .  Volume -06,  July , 2022. 1-5  pages .
18.   Усмонов   Шерзод   Ахмаджонович,   Закирова   Мухаббат
Сабировна,   Нуриддинов   Расулжон   Самитжон   ўғли   //ИЛК
ЎСПИРИНЛИК   ДАВРИДА   АҚЛИЙ   ҚОБИЛИЯТЛАРНИНГ
ЭМПИРИК   ТАҲЛИЛИ//   СОВРЕМЕННОЕ   ОБРАЗОВАНИЕ
(УЗБЕКИСТАН). № 9 (106), 2021. 12-16 стр.
19.   НУРИДДИНОВ   Р.С.   // INFORMATION   AS   A   SOCIAL -
PSYCHOLOGICAL   PROBLEM // ПСИХОЛОГИЧЕСКОЕ ЗДОРОВЬЕ
НАСЕЛЕНИЯ   КАК   ВАЖНЫЙ   ФАКТОР   ОБЕСПЕЧЕНИЯ
ПРОЦВЕТАНИЯ   ОБЩЕСТВА.   Екатеринбург-Фергана,  20  мая  2020
года. 380-382 стр.
20.   Samitjonovich,   Nuriddinov   Rasuljon   //SOCIO-
PSYCHOLOGICAL   ASPECTS   OF   THE   USE   OF   MODERN
INFORMATION   TECHNOLOGIES   IN   THE   DAILY   LIFE   OF
CHILDREN//   INTERNATIONAL   JOURNAL   OF   DISCOURSE   ON
INNOVATION,   INTEGRATION   AND   EDUCATION.   1   (2020).   65-67
pages.
21. Rakhmatdjonov Shokhjahon Dilshodbek o'g'l //THE ROLE OF
PHYSICAL   CULTURE   IN   PROVIDING   THE   PSYCHOLOGICAL
HEALTH   OF   THE   ATHLETE//   INNOVATIVE   DEVELOPMENTS
AND   RESEARCH   IN   EDUCATION.   International   scientific   online
conference. Canada. Part 2, 23.01.2022. 1-3
22.   Raxmatjonov   Shoxjahon   Dilshodbek   o'g'li   //SPORTCHI
PSIXOLOGIK   SALOMATLIGIGA   TA'SIR   ETUVCHI   OMILLAR// GALAXY   INTERNATIONAL   INTERDISCIPLINARY   RESEARCH
JOURNAL (GIIRJ). Vol. 10, Issue 11, Nov.(2022). 117-121 pages.
23.   QURBONOVA   Saida   Miralimjanovna,   RAXMATJONOV
Shoxjahon   Dilshodbek   o'g'li   //MAMLAKATIMIZ   PSIXOLOGLARI
ISHLARIDA   SHAXSLARARO   MUNOSABATDA   MUOMALA
MUAMMOSINING   TALQINI//   Journal   of   Pedagogical   and
Psychological Studies. Vol. 1. № 5, (2023). 99-103 pages.
24.   Raxmatjonov   Shoxjahon   Dilshodbeko'g'li   //SPEECH   ISSUES
IN   PSYCHOLINGUISTICS//   IQRO   JURNALI   №   2.   04.2023.   503-511
betlar.
25. Raxmatjonov Shoxjahon Dilshodbek o'g'li, Vosiljonov Azizbek
Boxodirjon   o'g'li   //XORIJ   PSIXOLOGLARINING   ISHLARIDA
SHAXSNING TADQIQ ETILISHI// INNOVATIVE DEVELOPMENTS
AND RESEARCH IN EDUCATION. Vol. 1. № 12, 2022. 39-47 pages.
26. Raxmatjonov Shoxjahon Dilshodbek o'g'li //TALABALARDA
TOLERANTLIKNI   RIVOJLANTIRISH   –   IJTIMOIY   PSIXOLOGIK
MUAMMO   SIFATIDA//   International   Journal   of   Economy   and
Innovation. Volume: 30. 2022. 66-70 pages.
27.   Rakhmatdjonov   Shokhjahon   Dilshodbek   o'g'li
//PSYCHOLOGICAL   ASPECTS   OF   THE   SPORTSMAN
PERSONALITY DURING COMPETITIONS// IJTIMOIY FANLARDA
INNOVASIYA ONLAYN ILMIY JURNALI. Vol. 2 No. 11 (2022). 215-
221 betlar.
28.   Raxmatjonov   Shoxjahon   Dilshodbek   o'g'li   //Motiv   Va
Motivatsiya   Muammosining   Jahon   Va   Mahalliy   Psixologlar   Tomonidan Tadqiq   Etilganligi//   American   Journal   of   Social   and   Humanitarian
Research, Vol. 3 No. 11 (2022). 256-259 pages.
29.   Raxmatjonov   Shoxjahon   Dilshodbek   o'g'li   //TOLERANTLIK
SHAKLLANAYOTGAN   SHAXS   MODELINING   TAVSIFI//
International   scientific   journal   «MODERN   SCIENCE   АND
RESEARCH». VOLUME 2 / ISSUE 5 /2023. 761-764 pages.
30.   Raxmatjonov   Shoxjahon   Dilshodbek   o'g'li.   (2023).
PSIXOLOGIYADA   MOTIVATSIYA   TURLARI,   NAZARIYALARI
VA TAHLILI. Научный Импульс, 1(10), 665-670.

  I BOB. RUHIY ASAB KASALLIKLARI VA ULARNI DAVOLASH.

  1.1. Shizofreniya kasalligiga haqida.

  1.2. Shizofreniyani davolash usullari.

  II BOB. RUHIY KASAL BEMORLAR VA ULAR BILAN MUNOSABATDA BOʼLISH.

  2.1. Bosh miya shikastlanishi kuzatiladigan ruhiy-hissiy buzulishlar.

  2.2. Epilepsiya va tutqanoq sindromlarida bemorlar psixologiyasi.