Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 30000UZS
Размер 84.2KB
Покупки 0
Дата загрузки 12 Март 2025
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

G'ayrat Ziyayev

Дата регистрации 14 Февраль 2025

80 Продаж

Salib yurishlarida ishtirok etgan Yevropa monarxlar

Купить
MUNDARIJA
Kirish……………………………………………………………………………4-6
I bob. Salib yurishlarining vujudga kelishi…..……………………………..7-17
II bob. Birinchi  salib yurishida ishtirok etgan Yevropa monarxlari…….18-24
III bob. Ikkinchi salib yurishlarida ishtirok etgan Yevropa monarxlari...25-31
Xulosa……………………………………………..…………………………….32
Foydalanilgan manba va adabiyotlar ro‘yxati……..…………..……................33 KIRISH
To‘qqiz yuz yil muqaddam Yevropa xristianlari musulmon dunyosiga qarshi
bir   qator   muqaddas   urushlar   yoki   Salib   yurishlarini   olib   borib,   ikkala   din   uchun
ham   muqaddas   bo‘lgan   hudud   –   Muqaddas   zamin(Quddus)   ustidan   hukmronlik
qilish uchun kurashdilar. Bu qonli kurash ikki asrdan ortiq   davom etib, islom  va
G‘arb   tarixini   qayta   shakllantirdi.   Ushbu   monumental   ekspeditsiyalar   davomida
yuz   minglab   salibchilar   ma’lum   dunyo   bo‘ylab   sayohat   qilib,   muqaddas   Quddus
shahrini   zabt   etishdi   va   keyin   himoya   qilishdi.   Ularga   Angliyaning   mashhur
qirollaridan Richard Sheryurak(Richard Lionheart) va Fransiya monarxi Lyudovik
IX   kabi   mashhur   Yevropa   qirollari   boshchilik   qilib,   mashaqqatli   qamallarda   va
dahshatli janglarda qatnashgan. 
Salib yurishlari G‘arbiy Yevropa feodallarining Yaqin Sharqga uyushtirgan
bosqinchilik va talonchilik urushlari edi. Bu yurishlar 1096–1270-yillar oralig‘ida
bo‘lib   o‘tgan.   Sharq   yerlarini   egallash   orqali   cherkov   o‘zining   ta’sirini   yanada
kuchaytirishni maqsad qilgan.  Sharqda XI asr oxirida vujudga kelgan vaziyat salib
yurishlari   uchun   qulay   sharoit   tug‘dirgan.   Kichik   Osiyo   yarimoroli   deyarli   to‘liq
saljuqiy   turklar   qo‘lida   edi.   Bu   yerdan   G‘arb   mamlakatlarining   ziyoratchilari
Falastinning   muqaddas   joylariga,   xristianlar   rivoyatlariga   ko‘ra,   Iso   payg‘ambar
dafn   etilgan   Quddusga   boradigan   yo‘llar   o‘tardi.   Quddus   esa   deyarli   besh   asrdan
buyon musulmonlar qo‘lida edi. Mahalliy hukmdorlar va aholining ziyoratchilarga
munosabati   yomon   bo‘lmasa-da,   XI   asr   oxiridan   boshlangan   musulmon
hukmdorlarning   o‘zaro   urushlari   xristianlarning   ziyoratlariga   xavf   tug‘dira
boshlagan.   Bu   va   boshqa   shu   kabi   vajlarni   sabab   qilib   olgan   xristian   ruhoniylari
xalqni yurishlarga ustalik bilan uyushtira oldi.
Salib yurishlarining boshlanishi  Islomni harakatga undadi, jihod (muqaddas
urush)   ishiga   fidoyilikni   qayta   uyg‘otdi.   Suriya,   Misr   va   Iroq   musulmonlari
shafqatsiz   nasroniy   dushmanlarni   Muqaddas   zamindan   quvib   chiqarish   uchun
kurashdilar.   Garchi   nasroniylarning   g‘alabaga   bo lgan   orzusi   saqlanib   qolganʻ
bo‘lsa-da,   musulmon   dunyosi   g‘alaba   qozondi   va   Quddus   va   Yaqin   Sharqning
yana uzoq yillar davomida o z qo llarida qolishini ta’minladi.	
ʻ ʻ Kurs   ishi   mavzusining   dolzarbligi:   Jahon   xalqlarini   tarixini   chuqurroq
o rganish,   tarixan   hamda   hozirda   mamlakatimizda   yuz   berayotgan   jarayonlarniʻ
aniq anglash, tahlil qilish, tegishli xulosalar chiqarishimizda bizga keng ko lamli	
ʻ
imkoniyatlarni   taqdim   qiladi.     Zero   Birinchi   Prezidentimiz   Islom   Karimov
ta’kidlaganidek   “Biz   jahonda   yuz   berayotgan   har   qanday   siyosiy,   iqtisodiy,
madaniy   o zgarishlar   va   yutuqlarni   kuzatib   borishimiz,   manfaatli   o zgarish	
ʻ ʻ
hamda   yangiliklardan   unumli   foydalanishimiz,   zararli   oqibatlarni   keltirib
chiqaruvchi   omillardan   to g ri   xulosa   chiqara   bilishimiz   kerak”	
ʻ ʻ 1
.   Darhaqiqat
bugungi   kunda   tarixan   yuz   bergan   va   hozirda   sodir   bo layotgan   ijtimoiy,	
ʻ
iqtisodiy   va   madaniy   jarayonlardan   to g ri   xulosa   qila   bilish   zamon   talabidir.	
ʻ ʻ
Muhtaram   Prezidentimiz   Shavkat   Mirziyoyev   aytganlaridek   “Globallashuv
O zbekistonga   allaqachon   o z   ta’sirini   o tkazib   ulgurgan,   hozirda	
ʻ ʻ ʻ
mamlakatimizda   bir   qancha   xorijiy   davlatlar   bilan   iqtisodiy,   diplomatik
aloqalarni   yo lga   qo ygan,   bir   qancha   konfessiyalar,   milliy-madaniy   markazlar	
ʻ ʻ
faoliyat   yuritadi 2
”.   Shunday   ekan   jahondagi   yuz   bergan   tarixiy   jarayonlarni
to g ri   tahlil   qilish,   holisona   baholash,   kerakli   xulosalarni   chiqara   bilish   va	
ʻ ʻ
amaliyotga   tadbiq   qilish   ijtimoiy   va   siyosiy   sohaning   bir   bo lagi   bo lgan	
ʻ ʻ
tarixchilar uchun g oyatda muhim va kerakli unsurdir.	
ʻ
Butun jahon mamlakatlari hozirgi qiyofaga kelguniga qadar har bir xalq,
millat   o z   boshidan   turli   darjadagi   sivilizatsiyani   boshidan   kechirib,	
ʻ
rivojlanishda   bir   qancha   pog onalarni   asta   sekinlik   bilan   boshdan   kechirdi.	
ʻ
Sivilizatsiya   –   eng   yuksak   tartibdagi   madaniy   mushtaraklik,   kishilarning
ma’naviy-madaniy   qiyofasining   keng   ko‘lamli   darajasi,taraqqiyoti   desak
adashmaymiz.   Olimlar   hisob   kitoblariga   qaraganda   yer   yuzida   yigirmadan
ortiqroq   sivilizatsiya   va   undan   ham   ko'proq   subsivilizatsiyalar   vujudga   kelgan,
yemirilgan va davom etmoqda. Ushbu sivilizatsiyalar rivojlanish davrida turli xil
qarama-qarshiliklarga   duch   kelgan.   Bu   qarama-qarshiliklar   o z   navbatida	
ʻ
ma’lum   bir   sivilizatsiyani   tugatib,   yangisiga   asos   solgan.   Sivilizatsiyalar
1
 I.Karimov “Vatan ravnaqi uchun har birimiz mas’ulmiz”. 9-jild. – Toshkent,  2001. – B. 106.
2
 Sh.Mirziyoyev “Erkin va farovon O zbekiston davlatini birgalikda barpo etamiz”. – Toshkent: O zbekiston, 2017.	
ʻ ʻ
– B. 27.  almashinuvi   madaniyatlar   almashinuviga   ham   olib   kelgan.   Madaniyatlar
aralashuvi   esa   tub   xalq   vakillari   uchun   yangilik   bo lgan   va   ma’lum   darajadaʻ
ularning   hayot   tarzi   yaxshilanishiga   olib   kelgan.   Mana   shunday   madaniyatlar
aralashuviga olib kelgan keng qamrovli urushlardan biri o rta asrlar Yevropasida	
ʻ
tashkillashtirilgan   Salib   yurisharidir.   Bu   yurishlarda   ko plab   odamlar	
ʻ
qatnashgani  holda, juda katta mablag  ham sarflanganligini esdan chiqarmaslik	
ʻ
kerak.   Bu   yurishlar   o zi   bilan   biz   hozir   rivojlangan   deb   atayotgan,   o sha	
ʻ ʻ
davrning  qoloq  Yevropasi   uchun  ma’lum  darajada   rivojlanishga,   aholi   ijtimoiy
hayotiga yangiliklar  olib kirilishiga sabab  bo lgan. Nima bo lgan taqdirda ham	
ʻ ʻ
urush kimningdir foydasiga, yana kimningdir zarariga ishlaydigan hodisadir.
Kurs   ishining   maqsadi   va   vazifasi :   Ushbu   kurs   ishining   maqsadi   va
vazifasi   Yevropa   tarixida   XI-XIII   asrlarda   bo‘lib   o‘tgan   Salib   yurishlarining
boshlanishi   va   unda   ishhtirok   etgan   Yevropa   monarxlarining     hayoti   va   qilgan
ishlari biografiyalarnini ochib berishdan iborat.
Kurs   ishi   obyekti   va   predmeti:   Kurs   ishining   obyekti   hamda   predmeti
sifatida  XI - XIII   asrlarda  Yevropada  yuz  bergan  salib  yurishlarining  boshlanish
sababi   va   unda   ishtirok   etgan   Yevropa   monarxlari   biografiyalari   asos   qilib
olinadi.
 Davriy (xronologik) chegaralanishi:  Kurs ishining davriy chegarasi XI-
XIII asrlarda bo‘lib o‘tgan salib yurishlarini o‘z ichiga oladi. 
Kurs ishining tuzilishi.   Kirish, uch bob, xulosa, foydalanilgan manba va
adabiyotlar ro‘yxatidan iborat. I BOB. Salib yurishlarining vujudga kelishi.
Salib   yurishlari   o‘rta   asrlar   Yevropa   tarixining,   balki   jahon   tarixining   eng
ajralmas voqealaridan biri sifatida tarixda qolgan. Unda butun bir davr madaniyati,
davlatlarning   ijtimoiy-iqtisodiy,   hayoti   va   harbiy   holati   kabi   ma’lumotlar   aks
etgan.   Salib   yurishlari   zamonaviy   kuzatuvchilar   uchun   oddiy   holatdek   tuyuladi:
ular   bu   yurishlarni   odatiy   yurishlardek   qabul   qilishadi.   Aslida   esa   bunday   emas.
Bu   urushning   dahshatini   o‘sha   davrda   yashagan   insonlargina   his   qilgan   desak
mubolag‘a bo‘lmaydi. 
Salib yurishlari o‘zi qanday yurish edi?
Muqaddas  zamin  uchun  urushning  kelib  chiqishi   va  sabablari  bilan  bog‘liq
masalalar   fundamental   ahamiyatga   ega.   Qanday   qilib   dunyoning   eng   yirik   dini
bo lgan xristianlik o z izdoshlarini    Xudo nomidan zo‘ravonlikni  targ‘ib qilishga,ʻ ʻ
o‘zlariga   dushman   bo lmagan   e’tiqod   egalariga   qarshi   kurashish   orqali   jannat	
ʻ
eshiklarini   ochilishiga   ishontirishdi?   Nega   minglab   nasroniylar   va   musulmonlar
qattiq azob-uqubat va hatto o‘limga duchor bo‘lishlarini yaxshi bilgan holda salib
yurishlariga   javob   berishdi?   Shuningdek,   XI   asrning   oxirida   boshlangan   Birinchi
salib yurishi nasroniylarning tajovuzkorlik harakati bo‘lganmi va keyingi ikki yuz
yil davomida Yaqin Sharqda diniy zo'ravonlik davri nimaga davom etganini ko rib	
ʻ
chiqish zarur.
Ushbu muqaddas urushlarning natijalari va ta’siri bir xil darajada muhimdir.
Salib   yurishlari   davri   muqarrar   “sivilizatsiyalar   to'qnashuvi”ning   mahsuli   bo'lgan
noaniq kelishmovchiliklar davrimi yoki xristian olami va islom o rtasida birgalikda	
ʻ
yashash   va   konstruktiv   madaniyatlararo   aloqani   ochib   bergan   davrmi?   Bu   kabi
muammoli   savollar   talayina   topiladi.   Nima   bo lganda   ham   salib   yurishlari   islom	
ʻ
olamiga qarshi qaratilgan qurolli harakatlardan biri bo lib tarixda qoldi.  	
ʻ
Salib yurishlarining boshlanishini va keyingi harakatlarini ko rib chiqamiz…	
ʻ
Rim papasi Urban II ning Fransiyaga kelishida Vizantiya imperatori Aleksey
I ning ham ta’siri katta edi. Papaning va’zlari va imperatorning qattiq kun tartibiga
asoslangan harbiylari bo‘lajak yurishlar uchun tayanch vazifasini o‘tashi kerak edi. Rim   papasi   Urban   II   1095-yilning   iyulida   Fransiyaga   keladi   va   1096-yil
sentyabrigacha bo‘lgan vaqtini vatani Fransiyada o‘tkazdi. U o‘z vataniga birinchi
navbatda   cherkov   islohotini   o‘tkazish   uchun   qaytgan   edi.   U   mamlakat   bo‘ylab
harakatlanar   ekan,   nufuzli   shaxslar   bilan   uchrashdi.   Rim   papasi   o‘z   maqsadlarini
aholiga   ochiq   bayon   qilardi:   turklarni   quvib   chiqarish   va   shu   bilan   sharqdagi
nasroniy   aholini   hamda   Quddus   shahrini   ham   ozod   qilish 3
.   Qaysidir   ma’noda
Urbanning Klermon Kengashidan oldin va undan keyin qilgan murojaatlari aholini
harakatga   unday   olganligi   bilan   uning   ajoyib   notiq   bo lganligini   ko rsatar   edi.ʻ ʻ
Quddusga   tomon   qurolli   ekspeditsiyaga   qo‘shilish   masalasi   o sha   davr	
ʻ
kishilarining   iymon   masalasi   sifatida   talqin   etilganligi   qiziq   holat.   Ishtirok   etish
uchun   to‘plangan   ritsarlar   Xudoning   xohishini   bajarishga   yoki   ko p   hollarda
ʻ
gunohlari   uchun   tavba   qilishga   ishtiyoq   bilan   harakat   qilishgan.   Ammo   yurish
qatnashchilari   yo l   harajatlari   haqida   o ylashmasdi:   bu   bilan   Konstantinopolda	
ʻ ʻ
imperator shug‘ullanishi kerak edi. Aleksey I turklarga qarshi harbiy ekpetidsiyani
rejalashtirishi   va   amaliy   jihatdan   shug‘ullanishi   kerak   edi 4
.   Papaning   Fransiyaga
kelganidan   ko‘p   o‘tmay   kelganligi   haqida   Le  Puy   yepiskopi   Monteillik  Adhemar
xabar   topganligi   va   u   bilan   gaplashanligi   haqida   ma’lumotlar   uchraydi.   Adhemar
bilan  birga  uning  armiyadagi  vakili  va  Tuluza  gafi   Sent   Gillik  Raymond   ham   bu
uchrashuvda   ishtirok   etgan   bo‘lishi   kerak   dagan   tahminlar   mavjud.   Urban   II
shuningdek, Burgundiyalik Eudes va kuchli Lion arxiyepiskopi Xyu bilan janubiy
Fransiya   bo‘ylab   sayohat   paytida   uchrashdi.   U   shimolga   qilgan   safarida   Valens,
Sen-Jil va Nimes kabi shaharlarga tashrif buyurdi. 
1095-yilning 27-noyabrida Urban II Klermon(17-27-noyabr) shahrida katta,
ammo   asosan   ruhoniylar   ishtirok   etgan   yig‘ilishda   Yevropaning   o‘rta   asrlar
tarixidagi   eng   mashhur   nutqlaridan   birini   so‘zladi.   Papa   Urban   II   cherkov
minbaridan turib: “Aziz birodarlar ,   men   Urban,   oliy   pontifik   va Xudoning ruxsati
bilan     butun   dunyo   bo ylab	
ʻ   shu   kunlarga   keldim.   Sizlarga,   bu   hududlardagi
3
  The   Chanson   d’Antioche:   An   Old   French   Account   of   the   First   Crusade.   Translated   by   Susan   B.   Edgington.   H-
France. – 2011. P. 37
4
  Eidelberg,   Shlomo.   The   Jews   and   the   Crusaders:   The   Hebrew   Chronicles   of   the   First   and   Second   Crusades.
University of Wisconsin Press. – 1977. P. 75. Xudoning   xizmatkorlariga,   xabarchi   sifatida   zudlik bilan yuborildim 5
”.   Rim papasi
harbiy   tajribaga   ega   bo‘lgan   odamlarni   minglab   chaqirimlar   yo‘lni   bosib   o‘tishga
chaqirmoqchi   bo‘lib,   keskin   qurollanishga   chaqirmoqchi   edi.   Uning   nutqi
xabardor   qilish   va   qo‘zg‘atish,   nasihat   qilish   va   g‘azablantirish   uchun
mo‘ljallangan   edi;   bunga   javoban   g‘arbiy   ritsarlar   Iso   Masih   xochga   mixlangan
shahar   Quddusni   egallashga     qaror   qilishdi.   Papaning   Klermondagi   nutqidan
ta’sirlangan,   Muqaddas   shaharni   ozod   qilishga   ahd   qilgan   aholi   to‘rt   tomondan
uylarini tashlab, yig‘ila boshlashdi. Shuningdek papa musulmonlarni “begona xalq
va   Xudo   rad   etgan   xalq 6
”   deya   ta’riflab,   ularni   nasroniylarga   tegishli   bo‘lgan
yerlarga   bostirib   kirganlikda,   mahalliy   aholini   talaganlikda   va   yerlarni   xarobaga
aylantirganlikda   ham   ayblar   edi.   Uning   nazdida   Quddus   va   unga   tutash   bo‘lgan
hududlar   aholisi   musulmonlar   tomonidan   shafqatsizlarcha   o‘ldirilgan,   qolganlari
esa   asrlikka   olib   ketilgan   edi.   Rim   papasi   Sharqda   “forslar”(turklarni   nazarda
tutgan)   tomonidan   sodir   etilayotgan   vahshiyliklarni   tasvirlab   berdi.   “Ular
qurbongohlarni   o‘zlarining   iflosliklari   bilan   bulg‘aganlaridan   keyin
uloqtiradilar...qurbongohlarda yoki suv idishlarida qon... Ular ba’zilarini chinakam
og‘riqli o‘limga olib kelmoqchi bo‘lganlarida, kindiklarini teshadilar, ichaklarining
uchini   tortib   olishadi,   ularni   xodaga   bog‘laydilr   va   butun   ichaklari   tashqariga
chiqquncha,   jonsiz   yerga   yiqiladilar.   Ular   qoziqqa   bog‘langan   boshqalarga   o‘q
otadilar... 7
”
Urban   II   nng   Klermonda   aytgan   so‘zlari   haqidagi   turli   rivoyatlar   Rim
papasining     nutqi   notiqlik   san’atining   durdonaligi,   uning   nasihatlari   puxta
o‘ylanganganligi,   “turk   zulmi”ning   dahshatli   namunalari   mukammal
tanlanganligiga   shubha   qoldirmaydi.   U   qo‘liga   qurol   olganlarni   kutayotgan
mukofotlarni ham tasvirlab berdi: “Kim Sharqqa sayohat  qiladigan bo‘lsa, baraka
topadi   ”.   Hammani   bu   taklifni   qabul   qilishga   undadi.   Firibgarlar   va   o‘g‘rilar
“Masihning   askarlari”   bo‘lishga   da’vat   etilgan   bo‘lsa,   ilgari   o‘z   birodarlari   va
qarindoshlariga   qarshi   kurashganlarga   endi   kuchlarini   birlashtirib,   vahshiylarga
5
 L. and J. S.C. Riley-Smith, The Crusades: Idea and Reality 1095–1274, London, – 1981. P. 34-35.
6
  M.   G.   Bull,   Knightly   Piety   and   the   Lay   Response   to   the   First   Crusade:   The   Limousin   and   Gascony   970–1130,
Oxford, – 1993. P. 158.
7
 T. Asbridge, The First Crusade: A New History. London, –  2004. P. 21–31. qarshi   qonuniy   kurashish   kerakligi   aytilgan.   Pul   yoki   shon-shuhrat   uchun   emas,
balki   sadoqatidan   ilhomlanib,   sayohatga   chiqsa,   barcha   gunohlari   kechiriladi.
O sha paytdagiʻ   bir   kuzatuvchining   so zlariga	ʻ   ko ra bu holat -	ʻ   “najotga   erishishning
yangi   yo‘li” edi. 
“Deus   vult!   Deus   vult!”   —   Xudo   xohlasa!   Xudo   xohlasa!   Xudo   xohlasa!,
kabi   qichqiriqlar   bilan   olomon   papaning   keyingi   gaplarini   eshitish   uchun   diqqat
bilan   tinglashdi.   “Bu   urush siz   uchun   faryodli urush   bo‘lsin,   chunki   bu   Xudodan
kelgan   dushmanga   qarshi   hujum     qilish   uchun   yig‘ilganingizda,   Xudo   yuborgan
bu   hayqiriq   hammaning   faryodi bo‘ladi ”,- deya qo ‘shib qo‘ydi Urban II. 
Urban   o‘z   tinglovchilaridan   harakat   qilishni   iltimos   qildi:   “Shunday   ekan,
orangizdagi barcha nizolar to‘xtasin, janjallar jim bo‘lsin, janglar tugasin va barcha
kelishmovchiliklar   to‘qnashuvi   barham   topsin.   Muqaddas   qabristonga   boradigan
yo ‘ lga   boring   va   u   yerni   yovuz   irqdan   qutqaring 8
.”   Buni   qilishga   tayyor
bo ‘ lganlarga, kiyimlariga shoyi, oltin yoki oddiyroq materiallardan Xoch tasvirini
to ‘ qish buyurildi. 
Papaning   nutqini   eshitganlar   tayyorgarlikni   boshlash   uchun   uylariga   qytib
ketishdi.   Din   peshvolari   esa   ushbu   “xushxabar”ni   boshqalarga   ham   yetkazish
uchun tarqalib ketishdi.
Rim papasi ishini tugatgandan so‘ng,  yuqori zodagon odam bo‘lgan Le Puy
yepiskopi   tabassum   bilan   va   tizzasini   bukkan   holda   Urbanning   yoniga   bordi   va
sayohat   qilish   uchun   ruxsat   va   papaning   marhamatini   so‘radi.   Rim   papasi
Flandriyaning   dindorlariga   qarata,   u   “o‘z   o‘rniga   sayohat   va   mehnat   rahbari,
bizning   eng   aziz   o‘g‘limiz,   Le   Puy   yepiskopi   Adhemarni   tayinladi 9
”   deb
yozganida,  Le Puyning ahamiyati naqadar  katta ekanligi ta’kidlangan. 
Papa bu ekspeditsiyani targ‘ib qilish uchun  Fransya qirolining qo‘l ostidagi
hududlarni, ya’ni markaziy, g‘arbiy va janubiy hududlarni kezib, mahalliy aholini
Salib yurishlariga chorladi. U Rojdestvo bayramida (1095-yil dekabr) Limogesda,
1096-yil   fevral   oyida   Anje   va   Man   hududlarida   o‘tgan   kengashlarda   Salib
8
 Hillenbrand The Crusades: Islamic Perspectives. -  Chicago: Fitzroy Dearborn Publisher, 1999  – P. 33–50
9
 R. Somerville The Councils of Urban II: Decreta Claromontensia. - Amsterdam, – 1972. p. 74. yurishiga va’z qilganligi haqida dalillar mavjud(ammo u boshqa joylarda ham va’z
qilgan bo‘lishi kerak). 
Oradan   ko ‘p   vaqt   o‘tmasdan   Fransiyani   salibchilar   to‘lqini   bosib   ketdi.
Yetakchi   zodagon   va   ritsarlar   ekspeditsiyaga   qo‘shilishga   shoshilib   ketardilar.
Yevropaning   eng   boy   va   qudratli   shaxslaridan   biri   bo‘lgan   Tuluzalik   Raymond,
Lotaringiya   gersagi   Godfrey   kabi   mashhur   odamlar   ham   ishtirok   etishga   rozi
bo‘lishgandi.  Godfrey shu darajada ishtiyoqmand ediki, yo‘lga chiqmasidan oldin
“GODEFRIDUS   HIEROSOLYMITANUS 10
”     afsonasi   tushirilgan   tangalar   zarb
qildi .
  Urbanning   Klermondagi   nutqi   butun   Yevropani   to‘lqinlantirib     yubordi,
chunki Quddusga sayohat qilishni xohlaydiganlar o‘rtasida yaqinlashib kelayotgan
qurolli   ziyorat   haqidagi   xabarlar   tez   tarqaldi.   Luara   vodiysida   voizlik   qilishi
buyurilgan   Arbrissellik   Robert   kabi   g‘ayratli   ruhoniylar   qiziqish   bilan   o‘z   ishiga
kirishdi.  Dijonlik Sent-Benning abbati Jarento ham avval Normandiyaga, keyin esa
Angliyaga   jo ‘ nab,   munosib   shaxslarni   yollash   uchun   yuborilgan.   Fransiyaning
Limuzin   kabi   hududlarida   salib   yurishlari   haqidagi   xabar   aholi   tomonidan   katta
ishtiyoq   bilan   qabul   qilindi.   Ruhoniylar   hamma   joylarda   papaning   xabarlarini
tarqatish uchun ishga kirishdi. 
Ekspeditsiyada   qatnashish   gunohlarning   kechirilishi   bilan   mukofotlanadi,
degan   g ‘ oya   salib   yurishining   jozibadorligini   yanada   kengaytirish   uchun
mo ‘ ljallangan   edi.   Agar   Gregoriy   VII     tomonidan   oldingi   qurollanish
chaqiriqlarida   nasroniylarning   bir-birlari   oldidagi   majburiyatlari   va   muhtojlik
paytlarida   ular   birdamlik   ko‘rsatishi   kerakligi   haqida   so‘z   yuritilgan   bo‘lsa,   Rim
papasi   va   Aleksey   I     taklif   qilgan   narsa   umuman   ko‘proq   edi.     Ishtirok   etganlar
faqat   o ‘ z   burchlarini   bajarsalargina   najot   topishlari   mumkin   edi.   Bu   najot   esa
“abadiy jannat” edi…
Urban   II   Boloniyadagi   tarafdorlariga   maktub   yozar   ekan,   Boloniya
aholisining   katta   qismi   Quddusga   bormoqchi   ekanligini   bilganidan   xursand
ekanligini bildirib: “Sizlar ham shuni bilishingiz kerakki, – dedi u, – agar sizlardan
10
  L. and J. S.C. Riley-Smith, The Crusades: Idea and Reality 1095–1274 . – London, 1981 – P. 37–53. birortangiz   dunyo   mol-mulki   uchun   emas,   balki   ruhingizni   qutqarish   va   jamoatni
ozod   qilish   uchun   sayohatga   chiqsangiz,   albatta   tavbadan   qutulasiz.   Barcha
gunohlaringiz uchun siz to ‘ liq va mukammal iqror bo ‘ ldingiz deb hukm qilinadi 11
.”
Yana   bir   yilnomaga   ko‘ra   “Agar   kimdir   Xudo   va   birodarlarining   sevgisi
yo‘lida   ekspeditsiyada   halok   bo‘lsa 12
”,   —   deb   yozadi   Urban   Besalu,   Empuriya,
Russillon   va   Serdana   graflariga   yo‘llagan   maktubida,   “U   shubhasiz,   albatta,
shunday   qilishiga   shubha   qilmasin.   Uning   gunohlari   kechiriladi   va   Xudomizning
rahmdilligi   tufayli   abadiy   hayotga   ega   bo ladi.”   Urban   “oʻ ‘ z   xalqiga   qarshi   son-
sanoqsiz   jinoyat   sodir   etgan   fransuz   knyazlariga”   qasamyod   qilish   va   sayohat
qilish   orqali   kechirilmaydigan   gunohlari   ham   kechirilishini   va   abadiy   jannatga
kirishi   mumkinligini   taklif   qilgan.   Shu   kabi   vajlar   orqali   yana   ko‘plab
qatnashchilarni o‘z tomoniga og‘dirishga muvaffaq bo‘lgan edi. 
Papaning undovchi va’zlaridan tashqari yana bir undovchi kuch vositasi ham
bor   edi.   Papa   Fransiya   bo‘ylab   harakatlanar   ekan   ,   ko‘plab   cherkovlarning
qurbongohlarini(altar)   ko‘zdan   kechirdi.   Vendomedagi   Trinity   cherkovi(The
Church   of   Trinity   in   Vendome   )   va   Marmouiter   va   Moissak(Marmouiter   and
Moissac)dagi   abbatlik   cherkovlariga   Muqaddas   Xoch   (Holy   Cross) 13
ning
qismlaridan   berib,   ularni   muqaddaslashtirdi(To‘g‘riroq   qilib   aytadigan   bo‘lsak
Muqaddas   Xoch   parchalarining   Konstantinopoldagi   imperator   xazinasida
saqlangangiligini   hisobga   oladigan   bo‘lsak,   xoch   parchalarini   Aleksey
tarqatganligi   haqiqatga   yaqin   edi.   Muqaddas   Xoch   Vizantiya   xalqaro
diplomatiyasining   eng   katta   hal   qiluvchi   omollaridan   biri   edi.).   Yurishlarda
qatnashganlar   bejizga   xoch   yo‘li   belgisini   kiyimlariga   tikishmagan   edi(shuning
uchun bu yurishlar Salib yurishi deyiladi).
Cherkov   hokimiyatining   kuchliligiga   yana   bir   sababi   sharqqa   sayohat
qilayotganlarni   kerakli   bo‘ladigan  barcha   mablag‘lar   bilan  ta’minlagan   edi.  Uzoq
masofaga   safar   qilishning   o‘ziga   yarasha   harjatlari   bo‘lishligi   barchaga   ma’lum.
Oziq-ovqat, transport, asbob-uskuna va qurol-aslaha  uchun bo‘lgan talab kundan-
11
 P. Cole The Preaching of the Crusades to the Holy Land 1095–1270. – Cambridge: 1991 –  P. 1–36.
12
 P. W. Edbury Crusade and Settlement. – Cardiff: – 1985. –  P. 37–45.
13
  J. A. Brundage Medieval Canon Law and the Crusader. – Madison,  University of Wisconsin Press,  1969. – P. 17–
18. kunga   oshib   bordi.   Tabiiyki   bunday   katta   miqdordagi   harajatni   cherkov   qoplab
bera   olmas   edi.   Shunday   sharoitda   odamlar   o‘z   mablag‘lari   hisobidan,   qarz   olib
yoki   uy-joylari,   chorvalarini   sotib   bo‘lsada   bu   yurishlarda   qatnashishga   kirishdi.
Huddi   shunday   ishni   Normandiya   gersogi   Robert   ingliz   qiroli   Uilyam
Rufus(William   Rufus)dan   10   000   marka   miqdorida   katta   qarz   olganligi
manbalarda qayd etilgan 14
. 
Rim   papasining   chaqirig‘iga   binonan   Fransiyaning   turli   burchaklaridan
kelgan erkaklar  Normandiyalik Robert, uning qayniukasi  Stiven Blois(Stephen of
Blois)   va   Tuluzalik   Raymond   qo‘mondonligi   ostida   bir   qo‘shinga   birlashtirila
boshlandi. Shuningdek, katta qo‘shinga Bouillonlik Godfrey(Godfrey of Bouillon)
va uning akasi Bolduin(Baldwin), 1093-yilda otasining o‘rnini egallagan Flandriya
grafi Robert II lar ham to‘planishgan edi. 
Yana   ekpeditsiyaga   qo‘shilish   majburiyatini   olgan   muhim   shaxslardan   biri
Fransiya   qiroli   Filipp   I(Philip   I)   ning   ukasi   Vermanduallik   Xyu(Hugh   of
Vermandois)   ham   bor   edi.  1096-yilning  boshida   oy   tutilishi   natijasida   qizil   tusga
kirganligi   Xyuning   ushbu   yurishlarga   qo‘shilishiga   turtki   bo‘ldi.   Fransuz   qiroli
xonadonidan   Xyuning   ishtirok   etishi   bu   yurishning   naqadar   muhim   ekanligining
yana bir belgisi edi.
Xyu   kabi   mashhur   shaxslarning   ekpeditsiyaga   qo‘shilishi   qo‘shindagi
rahbarlik masalasining chalkashib ketishiga olib keldi. Boshqa bir necha mashhur
sarkardalar   qo‘shinda   o‘zlarini   boshliq   deya   o‘ylay   boshlashadi.   Huddi   shunday
sarkardalardan biri Tuluzalik Raymond birinchi navbatda , o‘zini Quddusni bosib
olish   uchun   yo‘l   olgan   nasroniy   ritsarlarning   rahbari   deb   atagan.   Vermanduallik
Xyu   ham   o‘zini   ekpetidsiyaning   rhbari   hisoblagan   va   o‘zi   bilan   birga   papaning
bayrog‘ini olib yurgan. Bu esa papaning ekspetidsiyadagi vakili ekanligini anglatar
edi.   Yana   ba’zi   toifa   odamlar   Stiven   Bloisni   butun   armiya   kengashining   rahbari
hisoblashgan   va   uning   rafiqasi   Adelaga   va   knyazlar   uni   butun   qo‘shinning
qo‘mondoni   etib   saylanganliklari   manbalarda   qayd   etilgan.   Darhaqiqat   qo‘shinga
rahbarlik   qilish   masalasi   uzoq   yurish   paytida   muhim   edi.   Yevropaning   ba’zi
14
  https://historyofengland.typepad.com/blog/2011/07/26-william-rufus-normandy-and-the-first-crusade.html mashhur   kishilari   o‘zlarini   papaning   vakili   deb   hisoblab,   buni   suiste’mol
qilmaslikka   harakat   qilishgan.   Urban   II   ning   ekspeditsiyaga   yagona   boshliq
tanlamaganligining   yana   bir   sababi   ham   bor   edi.   G‘arbliklar   Vizantiyaga
kelishganida   imperator   Aleksey   qo‘mondonligi   ostida   bo‘lishlari   kerak   edi.   Papa
yagona   boshliq   tayinlashi   ham   mumkin   edi,   ammo,   bu   vazifani   Vizantiya
imperatoriga topshirdi. Shuningdek Vizantiya imperatoriga yurishlar vaqtida qaysi
shaharlarni   bosib   olish,   yurishlarda   qanday   harakat   qilish   kabi   muhim   masalalar
ham topshirilgan edi. Nima bo‘lganda ham salibchilarning yurishlardan maqsadlari
aniq   edi:   sharqda   xristian   cherkovini   himoya   qilish,   butparast   turklarni   haydash.
Salib yurishi uchun Alekseyga ma’naviy yordamdan ko‘ra harbiy yordam ko‘proq
kerak   edi.   Shuning   uchun   u   turklarga   qarshi   yurish   uchun   jangovar   tajribaga   ega
bo‘lgan   shaxslarni   jalb   qilish   muhimligi   papa   tomonidan   tinimsiz   ravishda
ta’kidlanib kelingan.
O‘sha   zamon   ruhoniylaridan   biri   shunday   yozadi:   “Men   papa   Urbanning
oddiy   odamlarni   Quddusga   ziyorat   qilishga   undagan   so‘zlarini   eshitgan   odam
sifatida shuni  aytishim  mumkin-ki,  u “jangga  mos  bo‘lmaganlarni” ekpeditsiyada
qatnashishlarini ta’qiqlagan 15
.” Papaning nimjon va kasalmand odamlarga sayohat
qilishni   ta’qiqlaganligining   sababi   bor   ,   chunki     bunday   ziyoratchilar   yordam
berishlaridan   ko‘ra   ko‘proq   o‘zlari   yordamga   muhtoj   bo‘lishadi   va   boshqalarga
ham yuk bo‘lishlari tabiiy hol.
G‘arbdan   yo‘lga   chiqqan   yurish   ishtirokchilari   Vizantiya   poytxti
Konstantinopol orqali Muqaddas Yer – Quddusga o‘tishlari belgilab qo‘yilgan edi.
Katta   qo‘shinning   Vizantiya   orqali   o‘tishi   mahalliy   aholi   vakillariga   xavf
tug‘dirishini   tushungan   imperator   Aleksey   o‘z   qo‘shininin   ba’zi   boshliqlarini
Dyrraxion(Dyrrakhion)   va   Avlona(Avlona)     hududlari   atroflariga   jo‘natib,
kelayotgan sayohatchilarni xushmuomalalik bilan kutib olish va yo‘l bo‘ylab oziq-
ovqat bilan ta’minlashlarini belgilab beradi. Qo‘riqchilar salibchilarni diqqat bilan
kuzatib borishi kerak edi, agar sayohatchilar qo‘shni tumanlarni  talon-taroj uchun
bosqin   uyushtirganligini   ko‘rib   qolsalar,   ularga   qarshi   qurolli   harakat   qilishlari
15
 L. and J. S.C. Riley-Smith, The Crusades: Idea and Reality 1095–1274. –  London, 1981. – P. 42–59. mumkinligi   haqida   ko‘rsatma   berilgan.   Imperator   vakillariga   lotin  tilini   biladigan
kishilar   hamrohlik   qilishgan.   Ularning   vazifasi   vujudga   kelishi   mumkin   bo‘lgan
har qanday muammoni bartaraf etishdan iborat bo‘lgan.  Salibchilarning Vizantiya
hududidan   o‘tishlari   uchun   har   qanday   choralar   imperator   tomonidan   ko‘rilgan.
Bunga   misol   tariqasida   Bulonlik   Godfrey   Vizantiya   chegarasiga   yetib   kelgach,
unga mahalliy aholi uchun yopiq bo‘lgan bozorlardan oziq-ovqat sotib olish uchun
maxsus   litsenziya   berilgan.   Shuningdek,   imperator   Aleksey   I   g‘arbliklar
Vizantiyaga yetib kelishganida ularga katta miqdorda pul berishni buyurdi. Ularga
pul   berilishining   sababi   imperiya   bilan   birinchi   martta   aloqada   bo‘layotgan
odamlarning   xayrixohligini   qozonish   ko‘zda   tutilgan.   O‘sha   zamon   odamlaridan
biri   ta’kidlaganidek,   bu   ham   aqlli   bir   iqtisod   edi:   imperator   tomonidan   berilgan
barcha   mablag‘lar   salibchilar   tomonidan   soib   olinayotgan   hukmdorning
odamlariga   tegishli   bo‘lgan   mahsulotlarni   sotib   olish   uchun   ishlatilgan.   Oqibatda
esa   impertor   tomonidan   to‘langan   pullar   yana   imperiya   xazinasiga   kelib   tushgan.
Natijada   Aleksey   g‘arbliklarga   yaxshi   ko‘rinib   olgan,   ham   o‘z   mahsulotlarini
sotgan. 
1096-yilning ikkinchi  yarmida juda ko‘p odamlar sharqqa yo‘lning birinchi
to‘xtash   joyi   bo‘lgan   Konstantinopolga   yo‘l   olishdi.   Hisob-kitoblarga   ko‘ra,
birinchi   salib   yurishlarida   80   000   ga   yaqin   aholi   ishtirok   etgan   bo‘lishi   mumkin.
Ilgari   hech  qachon   Yevropa   aholisining  bunday  uzoq  masofaga   qisqa  vaqt  ichida
bunday   katta   va   uyushgan   harakati   kuzatilmagan.   Qo‘shin   tarkibi   shu   darajada
xilma-xil   va   ko‘p   tilli   edi-ki,   ular   orasida     franklar,   fleminglar,   frizlar,   gallar,
lotaringlar,   alemanlar,   bavariyaliklar,   normanlar,   yunonlar   va   armanlar   kabi   xalq
vakillari bor edi. 
Hatto o‘sha zamonda “G‘ayridinni o‘ldirish qotillik emas, balki arshi  aloga
olib   boruvchi   yo‘l”,   degan   gap   ham   tarqalgan.   Bu   gapdan   ko‘rinib   turibdi-ki,
g‘arbliklar   o‘zlari   “butparast,   majusiy”   deb   atagan   musulmon   aholisini   qirg‘in
qilish orqali jannatga yetishish mumkinligiga ishonishgan.
Papaning   chaqirig iga   G arb   aholisining   faol   munosabat   bildirishiʻ ʻ
hayratlanarli   hol   edi.   Minglab   odamlar   bu   chaqiriq,   ularni     najotga   erishish   va gunohkor   hayotlarining   oqibatlaridan   qochishning   yangi   usuli   sifatida   bilishgan.
Shu bilan birga sharaf , sarguzasht, moliyaviy daromad toppish maqsadida ham bu
yurishlarda ishtirok etmoqchi bo lishgan. ʻ
II BOB. Birinchi salib yurishida ishtirok etgan Yevropa monarxlari
Aleksey I Komnen
Aleksey I Komnen, shuningdek, Aleksey I Komnenos (1057-yilda tug ilgan,	
ʻ
Konstantinopol,   Vizantiya   imperiyasi   [hozirgi   Istanbul,   Turkiya]   —   1118-yil   15-
avgustda   vafot  etgan),  Birinchi   salib  yurishi  davrida  Vizantiya   imperatori   (1081–
1118).   XI   asrda   normanlar   va   turklar   tomonidan   mag lubiyatga   uchratilgan	
ʻ
Komnenlar sulolasini qayta tiklagan.  Ioann Komnenning uchinchi o g li va Isaak I	
ʻ ʻ ning   jiyani   (imperator   1057–59)   Aleksey   Vizantiyaning   taniqli   yer   egalari
oilasidan   bo lib,   uzoq   vaqtdan   beri   samaraliroq   mudofaa   choralarini,   xususan,ʻ
turklarning   bosqiniga   qarshi   kurashni   talab   qilgan   harbiy   magnatlardan   biri   edi.
1068-yildan   1081-yilgacha   u   Roman   IV,   Mixail   VII   va   Nikefor   III   ning   qisqa
hukmronliklari  davrida  qobiliyatli   harbiy  xizmatni  o tagan.  Keyin, akasi   Isaak  va	
ʻ
uning   onasi,   dahshatli   Anna   Dalassena   va   uning   rafiqasi   Irenega   tegishli   bo lgan	
ʻ
kuchli Dukaslar oilasining(Ducas family- Vizantiyani boshqargan sulolalardan biri.
Bu oila a’zosi 1059-yilda imperator Konstantin X bo ldi va uning o g li Mixail VII	
ʻ ʻ ʻ
1071   yildan   1078-yilgacha   hukmronlik   qildi.   Aleksiy   I   Komnen   bilan   birga
Mixailning   o g li   Konstantin   1081-yildan   taxminan   1090-yilgacha   imperator	
ʻ ʻ
bo lgan	
ʻ 16
.) ko magi bilan u Nikefor III dan Vizantiya taxtini tortib oldi.	ʻ
Aleksey   1081-yil   4-aprelda   taxtga   o‘tirdi.   50   yildan   ortiq   samarasiz   yoki
qisqa   muddatli   hukmdorlardan   so‘ng,   Aleksey,   uning   qizi   va   biografi   Anna
Komnena ta’biri bilan aytganda, imperiyani “so‘nggi nafasida” topdi, ammo uning
harbiy qobiliyati va diplomatik sovg alari unga vaziyatni tiklashga imkon berdi. U	
ʻ
g arbiy Gretsiyaga  bostirib kirgan Robert  Giskard boshchiligidagi  janubiy italyan	
ʻ
normanlarini   quvib   chiqardi   (1081—82).   Bu   g alaba   Venetsiya   dengiz	
ʻ
kuchlarining yordami bilan erishildi. Bu Venetsiyaga Vizantiya imperiyasida keng
savdo   imtiyozlarini   berish   evaziga   sotib   olingan.   1091-yilda   u   Dunay   daryosi
orqali Bolqonga oqib kelayotgan turkiy ko chmanchi pecheneglarni  mag lub etdi.	
ʻ ʻ
Aleksey   Markaziy  Anadoluda  Rum   (yoki  Koniya)  sultonligini  o rnatgan  Saljuqiy	
ʻ
turklarining   keyingi   bosqinini   to xtatdi.   U   Konyalik   Sulaymon   ibn   Qutalmish	
ʻ
(1081)   va   keyinchalik   uning   o‘g‘li   Qilich   Arslon   (1093)   bilan,   shuningdek,
Vizantiyaning   sharqiy   chegarasida   boshqa   musulmon   hukmdorlar   bilan
shartnomalar tuzdi 17
.
Mamlakatda   Alekseyning   markaziy   hokimiyatni   mustahkamlash   va
professional   harbiy   va   dengiz   kuchlarini   yaratish   siyosati   g arbiy   va   janubiy	
ʻ
Anadolu va sharqiy O rta yer dengizi suvlarida Vizantiya kuchini oshirdi. Ammo u	
ʻ
o‘tmishda   imperiya   birligiga   tahdid   solgan   yer   egalari   bo lgan   magnatlarning	
ʻ
16
 https://www.britannica.com/topic/Ducas-family
17
 https://www.britannica.com/biography/Alexius-I-Comnenus vakolatlarini   cheklay   olmadi   yoki   cheklashni   xohlamadi.   Darhaqiqat,   u   keyingi
imtiyozlar   orqali   ularning   mavqeini   mustahkamladi   va   u   belgilangan   hududlarga
fiskal huquqlar berish orqali harbiy va boshqa xizmatlarni mukofotlashi kerak edi.
Uning   vorislari   tomonidan   tobora   ko proq   qo llanilishi   kerak   bo lgan   bu   usulʻ ʻ ʻ
muqarrar ravishda markaziy daromadlarni va imperator hokimiyatini zaiflashtirdi.
U   bid’atni   bostirdi   va   Sharqiy   pravoslav   cherkovini   himoya   qilishning   an’anaviy
imperator   rolini   saqlab   qoldi,   ammo   moliyaviy   muhtojlikda   cherkov   xazinasini
tortib   olishdan   tortinmadi.   Keyinchalik   u   cherkov   tomonidan   buning   uchun
javobgarlikka tortildi.
Keyingi   avlodlar   ko z   o ngida   Aleksey   imperiyani   hal   qiluvchi   davrda	
ʻ ʻ
birlashtirgan hukmdor sifatida gavdalanib qoldi  va shu tariqa imperiyaning 1204-
yilgacha   va   qisman   1453-yilgacha   omon   qolishiga   zamin   yaratdi.   Alekseyning
chiqarayotgan   farmonlarini   undan   oldingi   hukmdorlardan   o ziga   meros   bo lib	
ʻ ʻ
qolgan   ichki   zaiflariga,   shunungdek,   1097-yildan   G arbiy   Yevropada   salibchilar	
ʻ
boshlagan   yurushlarni   hisobga   olgan   holda   nisbatan   mo tadil   bo lishiga   e’tibor	
ʻ ʻ
bergan.   Qisman   muqaddas   Quddus   shahrini   qaytarib   olish   istagi,   qisman   yangi
hududlarga   ega   bo lish   umididan   kelib   chiqqan   salib   yurishlari   Vizantiya	
ʻ
hududlariga   tobora   ko proq   tajovuz   qildi   va   Alekseyning   birinchi   navbatda	
ʻ
Anadoluda   imperator   hokimiyatini   tiklashga   qaratilgan   tashqi   siyosatini   puchga
chiqardi.   Uning   musulmon   davlatlari   bilan   munosabatlari   vaqti-vaqti   bilan
buzilgan   va   Antioxiya   kabi   Vizantiyaning   sobiq   qimmatbaho   mulklari   g arb	
ʻ
knyazlari  qo liga o tib, ular  hatto yunon tili  o rniga lotin nasroniyligini  kiritdilar.	
ʻ ʻ ʻ
Shunday   qilib,   Aleksey   hukmronligi   davrida   Lotin   G arbi   va   Yunoniston   Sharqi	
ʻ
o rtasidagi to qnashuvning so nggi bosqichi ochildi. U g arbiy Anadolu ustidan bir	
ʻ ʻ ʻ ʻ
oz nazoratni tikladi; u shuningdek, janubi-sharqiy Toros mintaqasiga kirib, Adana
va   Tarsus   atrofidagi   unumdor   qirg oq   tekisligining   ko p   qismini   qo lga   kiritdi,	
ʻ ʻ ʻ
shuningdek, Suriya qirg oqlari bo ylab janubga kirib bordi. Lekin na Aleksey, na	
ʻ ʻ
Komnen   sulolasidan   bo lgan   keyingi   imperatorlar   Lotin   salibchilar   knyazliklari
ʻ
ustidan   doimiy   nazorat   o‘rnata   olmadilar.   Shuningdek,   Vizantiya   imperiyasi
g arbiy   orollari   va   viloyatlariga   Normandlarning   1107-08-yillardagi   navbatdagi	
ʻ hujumlaridan   himoyalanmagan   edi.   Aleksey   Antioxiyalik   Bogemond   I   ning
Gretsiya g arbidagi Avlonaga hujumini muvaffaqiyatli qaytarganida. Doimiy lotinʻ
(ayniqsa   norman)   hujumlari,   musulmon   knyazliklarining   doimiy   zarbalari,
Vengriya   va   Bolqon   knyazliklarining   kuchayib   borishi   -   barchasi   Vizantiyani
potentsial   dushman   kuchlar   bilan   o rab   olish   uchun   fitna   uyushtirdi.   Hatto	
ʻ
Alekseyning   diplomatiyasi,   qanday   muvaffaqiyat   bo lishidan   qat’iy   nazar,   oxir-	
ʻ
oqibat Usmonli istilosiga olib kelgan doimiy eroziyaning oldini olmadi.
Bolduin
Bulonlik   Bolduin   -   Bulon   grafi   Yustsi   II   va   uning   rafiqasi   Lotaringiyalik
Idaning   ikkinchi     o g li   edi.   U   1058-yilda   tug ilgan,   aniq   sanasi   noma’lum.	
ʻ ʻ ʻ
Bolduin   1086-yilgacha   Reyms   shahrida   kanon(lotincha   “canonicus”   qoidaga
tegishli,o rta   asrlarda   cherkovga   yaqin   joyda   yashab,   cherkov   tartib-intizomiga	
ʻ
muvofiq yashaydigan rhoniy 18
) bo lib ishlagan, sobor bo limining sodiq ruhoniysi,	
ʻ ʻ
u yangi cherkov islohoti  nafaqa to plashga ruxsat bermagani uchun uni tark etgan.
ʻ
Keyin u Normandiyada Raul  II de Tosnining qizi  Godehilde bilan yashadi.
Keyinchalik,   Lotaringiyaga   qaytganidan   so ng,   u   akasi   Gotfriddan   Verdun	
ʻ
grafligini tortib oldi.
1096-yilda   Bolduin   akasi   Gotfrid   va   uning   rafiqasi   Godehilde   bilan   birga
Muqaddas  yerga birinchi  salib yurishini boshladi. Salib yurishini  moliyalashtirish
uchun u yerlarining katta qismini cherkovga sotgan edi. Uning salibchilar qo shini	
ʻ
Vengriya bo ylab yurganida, Bolduin salibchilar  Vengriyani talon-taroj qilishidan	
ʻ
qo rqib, qirol Koloman qo liga o zini garovga topshirgan edi. Bolduin va Gotfrid	
ʻ ʻ ʻ
Kichik Osiyodagi  Gerakleyagacha   birga  yurishdi.  Gerakleyadan  Bolduin,  ehtimol
o zini   mintaqaviy   hukmdor   sifatida   ko rsatish   uchun   Tankred   bilan   birga
ʻ ʻ
Kilikiyaga yo l oldi. 	
ʻ
1097-yil   sentabrda   Bolduin   Tarsusga   yetib   bordi,     bu   paytda   Tankred
allaqachon Tarsus hukmdori edi. Bulondan Tarsusga suzib ketayotgan qaroqchilar
floti yordamida Bolduin o z garnizonini tuzdi. Ochiq urushsiz muvaffaqiyatga olib	
ʻ
18
 https://en.m.wikipedia.org/wiki/Canon_(clergy) kelmagan Mamistraga qarshi hujumlardan so ng,  Bolduin va Tankred Antioxiyagaʻ
yurish   qilishdi.   Marash(Hozirgi   Turkiyaning   O rta   yer   dengizi   mintaqasidagi   va	
ʻ
Qahramonashavin   viloyatining   ma’muriy   markazi 19
)da   Bolduin   qo shinlari	
ʻ
salibchilarning   asosiy   armiyasi   bilan   yana   uchrashishdi   va   Bolduin   xotini
Godehildening  o limi  haqida  bilib  oldi,  bu  uning  qaynotasining   yerlariga  bo lgan	
ʻ ʻ
meros da’vosi ham yo qolganligini anglatardi. 	
ʻ
Bolduin Arman Pakradi(Bagrat Pakrad (1116-yilda vafot etgan), Bagrat yoki
Pakrad   nomi   bilan   ham   tanilgan,   arman   sarguzashtchisi)ning 20
  taklifiga   binoan
sharqqa qarab Frot daryosiga yo‘l oldi va Turbessel qal’asini(Turkiyaning Oğuzeli
viloyati   ,   Oğuzeli   tumanidagi   qishloq.   Bu   dastlab   salib   yurishlarida   muhim   rol
o ynagan   qal a	
ʻ ʼ 21
)   egallashga   muvaffaq   bo‘ldi.   Biroz   vaqt   o tgach,   Edessadan	ʻ
mahalliy hukmdor Torosdan  Bolduinga taklif keldi, u uni  o g li va vorisi sifatida	
ʻ ʻ
tan   olgan   edi.   Bir   qancha   vaqt   o tgandan   keyin   Toros   o ldirildi.   Torosning	
ʻ ʻ
o ldirilishi   haqida   bugungi   kungacha   Bolduinning   bu   ishda   qo li   bor-yo qligi	
ʻ ʻ ʻ
haqida   kelishmovchiliklar   mavjud.   Bolduin   1098-yil   10-martda   hokimiyatni
egalladi va Edessa grafi deb e’lon qilindi.
1100-yilgacha   Bolduin   Edessaning   mutlaq   hukmdori   bo lgan,   arman	
ʻ
shahzodasi   Melitenlik   Tafnuzning   Orianta   ismli   qiziga   uylangan   va   keyinchalik
ko pincha   armanlar   va   salibchilar   manfaatlari   o rtasida   vositachi   bo lgan.   Edessa	
ʻ ʻ ʻ
aholisi   tomonidan   unchalik   yaxshi   ko rilmagan   Bolduin   doimiy   ravishda   o zini	
ʻ ʻ
hujumlardan   himoya   qilishi   va   himoya   qilishi   kerak   edi.   Shuning   uchun   u   hech
qachon   to liq   zirh   va   eskortsiz(askar)   uydan   chiqmagan.   Jazo   harakati   sifatida   u	
ʻ
Edessa  shahrining  yetakchi   fuqarolarini   qo lga  oldi  va  ularni  shafqatsiz   qiynoqqa	
ʻ
solib,   keyin   badarg a   qildi.   Keyingi   yillar   davomida   u   Samosata   va   Serujni   zabt	
ʻ
etdi   va   Torontolik   Bogemond   bilan   birgalikda   salibchilarning   asosiy   armiyasi
tomonidan   bosib   olingan   Quddusga   tashrif   buyurdi.   Bu   tashrif   bilan   Bolduin
nihoyat   salib   yurishi   va’dalarini   bajardi   va   1100-yil   yanvarda   Edessaga   qaytib
keldi.
19
 https://en.m.wikipedia.org/wiki/Kahramanmara%C5%9F
20
 https://en.m.wikipedia.org/wiki/Bagrat_Pakrad
21
 https://en.m.wikipedia.org/wiki/G%C3%BCndo%C4%9Fan,_O%C4%9Fuzeli Ayni   paytda,   uning   akasi   Gotfrid   “Muqaddas   qabr   himoyachisi”   sifatida
yangi   tashkil   etilgan   dunyoviy   Quddus   qirolligining   hukmdori   darajasiga
ko tarildi.   Bolduin   akasining     vafoti   bilan   1100-yil   iyul   oyida   Quddusga   qaytibʻ
keldi   va   Quddusning   Lotin   Patriarxi   Pizalik   Daimbert   tomonidan   1100-yil
Rojdestvo   kunida   Quddusning   birinchi   qiroli   sifatida   toj   kiydi.   Quddusda   o z	
ʻ
hokimiyatini mustahkamlash bilan Bolduin o zining kengaytirish siyosatini boshqa	
ʻ
shaharlarga   ham   yoya   boshladi.   Uning   bu   ishini   birinchi   navbatda   Italiya   savdo
shaharlari,   xususan   Genuya   qo llab-quvvatladi.   Keyinchalik   genuyaliklar	
ʻ
dengizdan   urush   materiallari   va   qamal   mashinalarini   yetkazib   berdi   va   buning
evaziga bosib olingan shaharlarda savdo idoralarini ochdi 22
.
Keyingi   bir   necha   yil   ichida   Misrdan   Fotimiylar   sulolasining   hujumlari
Bolduin   tomonidan   1105-yilgacha   qaytarilgan   bo lsa,   1115-yildan   o zi   qarshi	
ʻ ʻ
hujumga   o tib,   muvaffaqiyat   qozondi.   Shu   tariqa   u   Qizil   dengizga   chiqish	
ʻ
imkoniyatiga   ega   bo ldi   va   Monreal   qal’asini   qurishni   boshladi.   Bolduin	
ʻ
shuningdek,  Venetsiya  va  Norvegiya  qiroli   Sigurd  I   yordamida  shimoldagi   Arsuf
va   Kesariya   shaharlarini   zabt   eta   oldi,   bu   esa   Damashqning   O rta   yer   dengiziga	
ʻ
chiqish   imkoniyatidan   mahrum   bo lganini   anglatardi.   Ushbu   harbiy	
ʻ
muvaffaqiyatlar   Bolduinga   Tripoli   okrugida,   Antioxiya   knyazligida   va   Edessa
okrugida boshqa nasroniy hukmdorlari ustidan nominal ustunlikni keltirdi. Bolduin
1103-yildagi jangdan so ng asirga olingan  Antioxiyadagi Bogemond I uchun ham	
ʻ
tovon   pulini   to lagan   edi.   Shunday   qilib,   u   Tripoli   devorlari   tashqarisida	
ʻ
baronlarning   hakami   bo lib,   Tankredni   shaharga   bo lgan   da’volaridan   voz	
ʻ ʻ
kechishga   majbur   qildi.   Bu   bilan   Tripoli   ham   salibchilar   qo liga   o tib,   Quddus	
ʻ ʻ
shohining vassal davlatiga aylandi.
Bolduin uchinchi marta uylanadi. Endi bu safar kelin Margreyv Manfred fon
Savonaning qizi Adelxayt edi.
U   1118-yil   2-aprelda   al-Arishda   baliqdan   zaharlanib   vafot   etgan.   Uni
xristianlik   uchun   qilgan   faoliyati   tufayli   Quddusdagi   Muqaddas   qabr   cherkoviga
22
 https://www.alaturka.info/en/history/middle-ages/5630-baldwin-i-first-crusade-and-king-of-jerusalem dafn etishgan. Edessada  unga ergashgan amakivachchasi  Bolduin fon Burk uning
o rnini egalladi.ʻ
Bulonlik Godfrey
Bulonlik   Godfrey   birinchi   salib   yurishi   davridagi   asosiy   rahbarlardan   biri
sifatida tanilgan o rta asrlardagi frank zodagonlaridan biri edi. Muqaddas zaminga	
ʻ
qilingan ushbu muvaffaqiyatli harbiy ekspeditsiya natijasida Godfrey yangi tashkil
etilgan Quddus  Qirolligining birinchi  hukmdori  bo ldi.  Godfrey  “Qirol” unvonini	
ʻ
qabul   qilishdan   bosh   tortgan,   buning   o rniga   “Advocatus   Sancti   Sepulchri”	
ʻ
unvonini   qabul   qilishni   tanlagan,   bu   “Muqaddas   qabrning   himoyachisi 23
”   degan
ma’noni anglatadi.
Bulonlik   Godfrey   1060-yilda   tug ilgan   va   Bulon   grafi   Yustsi   II   va   uning	
ʻ
rafiqasi Quyi Lotaringiya gertsogi Godfrey III (soqolli) ning qizi Idaning ikkinchi
o g li   edi.   Uning   akasi   Eustace   III   Bulon   okrugining   merosxo ri   bo lgan   va	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Angliyadagi oilaning mulkini meros qilib olishi kerak bo lsa-da, Godfrey amakisi	
ʻ
Godfrey   IV   ning   merosxo ri   sifatida   atalgan.   1076-yilda   amakisi   o ldirilganida,	
ʻ ʻ
Godfrey uning yerlarini meros qilib oldi, ular orasida Quyi Lotaringiya gersogligi
Verdun   okrugi   va   Antverpen   markizati   ham   bor   edi.   Biroq,   bu   hududlarning
barchasi   darhol   Godfreyning   qo liga   o tmagan.   Misol   uchun,   u   Quyi   Lotaringiya	
ʻ ʻ
gersogligining vorisi bo lganida, bu gersoglikni Muqaddas Rim imperatori Genrix	
ʻ
IV   olib,   o z   o g li   Italiyalik   Konrad   II   ga   bergan.   Biroq,   bu   hudud   imperatorga	
ʻ ʻ ʻ
sodiqligi uchun mukofot sifatida 1089-yilda Godfreyga qaytariladi.
Genrix   IV   ni   papaga,   Gregoriy   VIIga   qarshi   qo‘ygan   Investituralar   urushi
davrida Godfrey Muqaddas Rim imperiyasining vassali sifatida imperator tarafida
bo‘lgan.   Imperatorni   qo llab-quvvatlagani   uchun   mukofot   sifatida   Godfrey   1089-	
ʻ
yilda Quyi Lotaringiya gersogi etib tayinlandi.
1095-yil   27-noyabrda   Papa   Urban   II   Klermonda   (zamonaviy   Fransiyaning
Overn  viloyatida)   bo lib,  salib   yurishini   targ ib  qilgan.   Xristian   olami   erkaklarini	
ʻ ʻ
sharqdagi   masihiy   birodarlariga   yordam   berish   uchun   qurol   olishga   chaqiruvchi
23
  https://www.ancient-origins.net/history-famous-people/godfrey-bouillon-leader-first-crusades-and-ruler-kingdom-
jerusalem-006929 chaqiriq aynan shu yerda birinchi marta e’lon qilingan. Dehqonlar ham, zodagonlar
ham   papaning   xabaridan   ilhomlanib,   xochni   olishdi   yoki   ushbu   ekspeditsiyani
moliyalashtirish uchun sadaqa berishdi. Godfrey papaning qurollanish chaqirig igaʻ
javob bergan zodagonlardan biri  edi. Unga  ukasi  Bolduin  hamroh bo ldi, u avval	
ʻ
Edessa grafi bo ladi va keyin Quddus qirolligini akasidan meros qilib oladi.	
ʻ
Xochni   qabul   qilgan   va   Birinchi   salib   yurishining   qo mondoni   sifatida	
ʻ
xizmat   qilgan   boshqa   muhim   zodagonlar   orasida   Tuluza   grafi   Raymond   IV,
Toronto  shahzodasi   Bogemond   I   va   Blois   grafi   Stiven  II   bor   edi.   Salibchilarning
turli   kontingentlari   o z   vatanlaridan   sharqqa   turli   yo llar   orqali   sayohat   qilib,	
ʻ ʻ
dushman   hududiga   kirishdan   oldin   Konstantinopol   tashqarisida   to planishdi.	
ʻ
Godfrey,   Bolduin   va   ularning   qo shini   Muqaddas   Rim   imperiyasi   va   Vengriya	
ʻ
orqali quruqlikdan o tib,  keyin Vizantiya hududiga kirib, 1096-yilda Rojdestvodan	
ʻ
ikki kun oldin Konstantinopolga yetib kelishdi.
Konstantinopolda   Vizantiya   imperatori   Aleksey   Komnen   va   salibchilar
o rtasidagi   munosabatlar   boshidanoq   tarang   edi.   Bunga   imperatorning   buyrug i	
ʻ ʻ
bilan   yurishning   rahbarlari   hibsga   olinganligi   haqidagi   yolg on   mish-mish	
ʻ
salibchilarning   Konstantinopolga   hujum   qilishiga   sabab   bo ldi.   Yolg on   mish-	
ʻ ʻ
mishlarga ishongan lotin askarlari Konstantinopolga hujum qilishadi va Argira deb
nomlangan   botqoq   tomonda   joylashgan   saroylarni   zudlik   bilan   vayron   qilishadi.
Bundan   tashqari   ular,   qamal   mashinalarini   ham   ushbu   saroylarni   egallash
jarayonida   sinovdan   o tkazishga   ulgurishgan   edi.   Oxir-oqibat,   Aleksey   salib	
ʻ
yurishi  rahbarlarini unga hurmat  ko rsatishga va Vizantiya hududlarini turklardan	
ʻ
qaytarib   olishganida   uni   o zlarining   hukmdori   deb   tan   olishga   va’da   berishga	
ʻ
ko ndirishga   muvaffaq   bo ldi.   Buning   evaziga   imperator   salibchilarning   Kichik	
ʻ ʻ
Osiyo   bo ylab   yurishi   davomida   yordam   va   ta minot   bilan   ta minlashga   va da	
ʻ ʼ ʼ ʼ
berdi. “U  (Godfrey)  uning (Aleksius)  oldiga kelib, tantanali  ravishda  undan talab
qilingan qasam ichdi: qaysi shaharlar, yerlar yoki qal’alar bo lishidan qat’iy nazar,	
ʻ
bundan   buyon   vahshiylardan   (ilgari   qaysi   shaharlar,   erlar   yoki   qal’alar   tegishli
bo lgan)   tortib   olinsin.   Imperatorga)   u   vijdonan   shu   maqsadda   imperator	
ʻ
tomonidan   yuborilishi   kerak   bo lgan   harbiy   boshliqlarga   yoki   prefektlarga	
ʻ topshirar   edi.   ...   Keyin   u   bo g ozdan   o tib,   Pelekanumda   qarorgohini   qurdi,ʻ ʻ ʻ
imperator buning uchun keng ko lamli yordam bergan va barcha zaruriy ashyolar
ʻ
bilan ta’minlangan 24
”.
1099-yilning   o rtalariga   kelib,   Godfrey   Quddus   oldiga   keldi.   Salib   yurishi	
ʻ
boshliqlari   o rtasidagi   kelishmovchiliklarga   qaramay,   ular   dushman   o lkalariga	
ʻ ʻ
yurish   chog ida   birdam   bo lib,   turklarga   qarshi   ba zi   janglarda   g alaba   qozonib,
ʻ ʻ ʼ ʻ
anchagina   hududni   egallashga   muvaffaq   bo ldilar.   Endi   salibchilar   ko‘z   o‘ngida	
ʻ
o‘zlarining oliy maqsadlari bo lgan, o‘sha davrda Fotimiylar xalifaligi hukmronligi	
ʻ
ostida   bo‘lgan   muqaddas   shaharni   qamal   qilishga   kirishdilar.   Taxminan   bir   oy
o tgach, Quddus salibchilar qo liga o tdi.	
ʻ ʻ ʻ
Godfrey   umrining   oxirigacha   Sharqda   qoldi   va   1100-yilda   Quddusda   vafot
etdi.   Biroq   uning   o limi   holatlari   noma’lum,   chunki   u   bilan   bog liq   bir   qancha	
ʻ ʻ
qarama-qarshi tarixiy ma’lumotlar mavjud. Godfreyning o limining ba’zi sabablari	
ʻ
bor:   o qdan   otish,   kasallikdan   o lish   va   ovqatdan   zaharlanish   kabi   taxminlar	
ʻ ʻ
mavjud.
III BOB. Ikkinchi salib yurishlarida ishtirok etgan Yevropa
monarxlari
Lyudovik VII
Lyudovik   VII,   familiyasi   Louis   The   Younger,   fransuz   Lui   Le   Jeune
(taxminan   1120-yilda   tug ilgan   —   1180-yil   18-sentabr,   Parijda   vafot   etgan),	
ʻ
Genrix   II   bilan   doimiy   urushlar   va   doimiy   fitnalar   bilan   ajralib   turadigan   uzoq
muddatli raqobatni davom ettirgan Fransiyaning Kapetiyalik qiroli 25
. 
24
  https://www.ancient-origins.net/history-famous-people/godfrey-bouillon-leader-first-crusades-and-ruler-kingdom-
jerusalem-006929
25
 https://www.britannica.com/biography/Louis-VII 1131-yilda   Lui   otasi   Lui   VI   ning   vorisi   sifatida   tanlangan   va   1137-yilda
otasining o‘limidan  keyin u yagona hukmdor  bo‘lgan. Lui  1137-yilda Akvitaniya
gertsogi Uilyam X ning qizi Eleanoraga, uning samarali boshqaruvi boshlanishidan
bir   necha   kun   oldin   turmushga   chiqdi   va   shu   tariqa   Kapetiya   yerlarini   vaqtincha
Pireneygacha uzaytirdi. Lui otasining tinchlantirish dasturini davom ettirib, shohlik
obro‘sini   kamtarin   kelib   chiqishi   ishonchli   odamlarga   asoslangan   ma’muriy
hukumat   orqali   va   yangi   sotib   olishlarni   qo‘shish   o‘rniga   o‘zining   qirollik
domenlari ustidan hukmronligini mustahkamlash orqali davom ettirdi. 1141-yildan
1143-yilgacha   u   shampanlik   graf   Tibo   va   papalik   bilan   samarasiz   to‘qnashuvda
qatnashdi.   Ammo   keyin   uning   papalar   bilan   munosabatlari   yaxshi   edi;   Frederik
Barbarossaga   qarshi   qo‘llab-quvvatlagan   Aleksandr   II   Frantsiyadan   panoh   topdi.
Ammo   uning   hukmronligi   uchun   asosiy   tahdid   Anju   grafi   va   qisqacha
Normandiyalik   Jefri   va   keyinchalik   (1154)   Angliya   qiroli   Genrix   II,   shuningdek,
Anju va Normandiya hukmdori bo‘lgan Jefrining o‘g‘li Genri tomonidan edi. Lui
1152-yil   21-martda   xotini   Eleanorani   noto‘g‘ri   xatti-harakatlari   uchun   rad
etganidan   so‘ng,   u   Genrixga   turmushga   chiqdi,   keyin   u   Akvitaniya   ustidan
nazoratni   o‘z   qo‘liga   oldi.   Ajablanarlisi   shundaki,   bu   harakat   Kapetiyaliklarning
foydasiga   bo‘lgan,   chunki   Akvitaniya   Lui   qirolligining   resurslarini   quritib,   unga
ozgina daromad keltirgan bo'lishi mumkin edi. Lui ikkinchi xotini vafotidan keyin
u  Aliks  shampanga  uylandi,  uning  karoling  qoni   monarxiyaga  qo shimcha   obro -ʻ ʻ
e tibor keltirdi (1160); ularning o‘g‘li Filipp II Avgust bo‘ldi.	
ʼ
Agar   1152-yilda   Normandiyaga   kuchsiz   hujumlar   uyushtirgandan   ko‘ra,
birgalikda   hujumlar   uyushtirganida   Lui   Genrixni   mag‘lub   etgan   bo‘lishi   mumkin
edi.   Angliya-normand   oilaviy   kelishmovchiliklari   Lui   qirolligini   1152-1174-
yillarda   Genrix   bilan   bo‘lgan   ko‘plab   mojarolar   chog‘ida   og‘ir   bosqinlardan
qutqarib qoldi. Genrix va Kenterberi arxiyepiskopi Tomas Beket o rtasidagi janjal	
ʻ
(1164—70) va Genrix o g illarining qo zg oloni (1173—74). 1147-49 yillarda Lui	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Ikkinchi   salib   yurishida   bo'lganida   regent   bo'lib   ishlagan   Sent-Deni   abboti   Suger
Lui hukmronligining asosiy tarixchisi hisoblanadi. Konrad III
Konrad III (nem. Konrad; italyancha: Corrado; 1093 yoki 1094 — 1152 yil
15   fevral)   Gogenshtaufen   sulolasidan   chiqqan   monarx   1116-1120-yillarda
Frankoniya gertsogi, 1127—1135-yillarda o zidan oldingi qirol Lotar III ga qarshiʻ
bo lgan.   1152-yil   o‘limigacha   Muqaddas   Rim   imperiyasida   rimliklar   qiroli	
ʻ
bo‘lgan.   U   Shvabiya   gertsogi   Fridrix   I   va   Saliya   imperatori   Genrix   IV   ning   qizi
Agnesning o g li edi.	
ʻ ʻ
Uning   hukmronligi   Guelflar   va   Gibellinlar   o‘rtasidagi   to‘qnashuvlarning
boshlanishini   ko‘rdi.   U   Lui   VII   bilan   muvaffaqiyatsiz   Ikkinchi   Salib   yurishida
qatnashgan,   u   yerda   Dorilyumda   jang   qiladi   va   yutqazadi   va   keyinchalik   kasal
bo‘lib,   Konstantinopolga   qaytadi.   Sog‘ayib   ketgach,   u   Quddusga   bordi,   lekin   bir
qator   muvaffaqiyatsiz   qamallarni   boshdan   kechirdi.   Keyinchalik   salib   yurishidan
qaytgach,   u   Velf   VI   ning   Bavariya   gersogligiga   da’vosi   bilan   ba’zi   ziddiyatlarga
duch   keldi.   O‘lim   to‘shagida   u   ovzining   o‘g‘li,   Shvabiya   gertsogi   Frederik   IV
o‘rniga jiyani Frederik Barbarossani o‘zining vorisi etib tayinladi 26
.
Filipp II
Filipp   II   (1165-yil   21-avgust   –   1223-yil   14-iyul),   familiyasi   Filipp
Avgust   (   fransuzcha   :   Philippe   II   Auguste   ),   1180-1223-yillarda   Fransiya   qiroli
bo lgan.   Uning   o tmishdoshlari	
ʻ ʻ        franklar      qirollari   sifatida   tanilgan   ,   ammo   1190-
yildan boshlab Filipp bo lgan. O‘zini "Fransiya qiroli" deb atagan birinchi fransuz	
ʻ
monarxi   (   lotincha   :   rex   Francie   ).   Qirol   Lui   VII   va   uning   uchinchi
rafiqasi   shampanlik   Adela ning        o   ʻ   g   ʻ   li    ,   u   dastlab   Dieudonn é   ( Xudo   bergan )   laqabini
oldi ,   chunki   u   birinchi   o ʻ g ʻ li   bo ʻ lgan   va   otasining   hayotida   kech   tug ʻ ilgan .  Filippga
‘‘Avgust’’   laqabi   yilnomachi   Rigord   tomonidan   Fransiyaning   yerlarini
kengaytirganligi   uchun   berilgan . 
Plantagenet   uyi   bilan   o‘nlab   yillar   davom   etgan   to‘qnashuvlardan   so‘ng   ,
Filipp   1214-yilda   Bouvines   jangida   o‘z   raqiblari   koalitsiyasini   mag‘lub
26
  The   medieval   sources   on   Conrad's   death   are   discussed   in:   Manuel   Kamenzin:   Die   Tode   der   römisch-deutschen
Könige und Kaiser (1150–1349).   Ostfildern,  –  2020. P. 91–99 etib,   Angevin   imperiyasiga   chek   qo‘yishga   muvaffaq   bo‘ldi.   Bu   g‘alaba   G‘arbiy
Yevropa   siyosatiga   doimiy   ta’sir   ko‘rsatadi:   hokimiyat   Fransiya   qiroli   shubhasiz
bo‘lib   qoldi,   ingliz   qiroli   Jon   esa   baronlari   tomonidan   Magna   Cartaga   rozi
bo'lishga   va   Filippning   o‘g‘li   Lui   ,   Birinchi   baronlar   urushi   yordami   bilan   unga
qarshi   qo‘zg‘olon   ko‘tarishga   majbur   bo‘ldi.   Albigensian   salib   yurishi   atrofidagi
harbiy   harakatlar   Fransiyaning   janubga   ekspansiyasini   tayyorlashga   yordam
berdi.   Filipp   bu   harakatlarda   bevosita   ishtirok   etmadi,   lekin   u   vassallari   va
ritsarlariga ularni amalga oshirishda yordam berishga ruxsat berdi.
Filipp   Fransiyani   Yevropadagi   eng   gullab-yashnagan   va   qudratli   davlatga
aylantirdi.   U   zodagonlarning   hokimiyatini   tekshirdi   va   shaharlarni   senyor
hokimiyatidan ozod qilishga yordam berdi, paydo bo‘lgan burjuaziyaga imtiyozlar
va   erkinliklar   berdi   .   U   Parij   atrofida   buyuk   devor   ("   Filip   II   Avgust   devori   ")
qurdi,   Fransiya   hukumatini   qayta   tashkil   etdi   va   o‘z   mamlakatiga   moliyaviy
barqarorlikni keltirdi.
Filipp   Angliya   qiroli   Richard   I   va   Muqaddas   Rim   imperatori   Fridrix   I
Barbarossa   bilan   1189–1192-yillardagi        Uchinchi   salib   yurishida      qatnashish   uchun
Muqaddas   zaminga   sayohat   qildi   va   1190-yil   4-iyulda   Vezelayni   o z   qo shiniʻ ʻ
bilan   qoldirdi.   Dastlab   fransuz   va   inglizlar   salibchilar   birgalikda   sayohat   qilishdi,
ammo Richard        Marseldan      dengiz orqali borishga qaror qilgandan so‘ng,   qo‘shinlar
Lionda   bo‘linib   ketishdi ,   Filipp   esa        Alp   tog    ‘   lari   orqali   Genuyaga   quruqlikdagi
yo‘lni bosib o‘tdi.   Fransuz va ingliz qo ‘ shinlari Messina   shahrida birlashdilar   va u
yerda   birga   qishlashdi.   1191-yil   30-martda   fransuzlar   Muqaddas   zaminga   suzib
ketishdi   va   20-aprelda   Filipp   salibchilarning   kamroq   kontingenti
tomonidan   qamalda   bo lgan	
ʻ   Akko   shahriga   yetib   keldi   va   Richard   8-iyunda
kelishidan   oldin   qamal   uskunalarini   qurishni   boshladi.   12-iyulda   Akr   taslim
bo‘lganida,   Filipp   dizenteriya   bilan   og‘ir   kasal   edi,   bu   uning   g‘ayratini
pasaytirdi.   Akre   salibchilar   qo liga   o tgandan   so ng,   Richard   takabburlik	
ʻ ʻ ʻ
qilganidan so ng, Richard bilan aloqalar yanada keskinlashdi. Eng muhimi, Akrni	
ʻ
qamal qilish, Vermandua grafligini tegishli ravishda ushlab turgan Flandriya grafi Filippning   o‘limiga   olib   keldi.   Uning   o‘limi   Filipp   kuchli   Blois-Shampan
fraktsiyasini   izolyatsiya   qilish   uchun   tuzgan   Hisor   shartnomasini   izdan   chiqarish
bilan   tahdid   qildi.   Filipp   Flandriyadagi   vorislik   masalasini   hal   qilish   uchun
Fransiyaga qaytishga qaror qildi, bu qaror Richardni norozi qildi, u shunday dedi:
“Agar   u   bu   yerga   olib   kelgan   ishni   tugatmasdan   ketib   qolsa,   bu   uyat   va
sharmandalikdir.   Agar   sog‘lig‘i   yomon   bo‘lsa   yoki   shu   yerda   o‘lib   qolishidan
qo‘rqsa,   uning   irodasi   bajo   bo‘lsin 27
”.   1191-yil   31-iyulda   10   000   kishilik   fransuz
armiyasi   (askarlarga   to'lash   uchun   5   000   kumush   marka   bilan   birga)
qoldi. Burgundiya   gersogi Xyu III qo‘mondonligi ostida   Outremer     Filipp va uning
amakivachchasi   Piter   Kurteney   ,   graf   Nevers   Rimga   yo‘l   olishdi,   u   y erda   Filipp
Rim   papasi Selestina III   ga Richardning haqoratli munosabatidan norozilik bildirdi
(befoyda)   va   u   erdan   Fransiyaga   qaytib   keldi.   Qaytish   qarori,   shuningdek,
Richardning   Muqaddas   Yerda   kampaniya   olib   borishi   bilan   Fransiya   shimolidagi
ingliz mulklari  hujumga  ochiq bo‘lishini  anglash   bilan ham   turtki   bo‘ldi.   Richard
uyga  kechikib  qaytganidan  so‘ng,   Angliya   va  Fransiya   o‘rtasidagi   urush   inglizlar
tomonidan nazorat qilinadigan hududlarga egalik qilish uchun boshlanadi.
Richard   I
Richard   I   (1157-yil   8-sentyabr   –   1199-yil   6-aprel)   1189-yildan   1199-yilda
vafotigacha   Angliyaqiroli   bo lgan.ʻ
  U   Normandiya,   Akvitaniya   va   Gaskoniya        gertsogi      sifatida  ham   hukmronlik
qilgan;   Kipr   Lordi   ;   Puitiers   grafi ,   Anju ,   Meyn   va   Nantlar ;   va   o‘sha   davrda   turli
vaqtlarda   Brittani   ustidan   hukmronlik   qilgan.   U   Angliya   qiroli   Genrix
II   va   Akvitaniya   Eleanorining   besh   o‘g‘lining   uchinchisi   edi   va   qirol   bo‘lishi
dargumon   edi,   ammo  uning  ikki   katta  akasi   otalaridan   oldin  vafot   etgan.   Richard
27
  Claster,   Jill   N.Sacred   Violence:   The   European   Crusades   to   the   Middle   East,  1095-1396.  University   of   Toronto
Press.  – 2009. P. 75. nomi bilan tanilgan Richard Coeur de Lion   (   norman fransuzcha   :   Le quor de lion   )
yoki   Richard   Arslon   yuragi   buyuk   harbiy   rahbar   va   jangchi   sifatidagi   obro‘si
tufayli.   [1]
  Bertran   de   Born   trubadur   ham   uni   Richard   Ok-   e   -
Non   (   Oksitancha   "Ha"   va   "Yo'q"   degan   ma'noni   anglatadi   )   deb   atagan   bo‘lsa
kerak.  
16   yoshida   Richard   o ‘ z   qo ‘ shiniga   qo ‘ mondonlikni   o ‘ z   zimmasiga   oldi   va
Poitouda   otasiga   qarshi   qo ‘ zg ‘ olonlarni   bosdi.   Richard   Uchinchi   Salib
yurishi   davrida   muhim   nasroniy   qo ‘ mondon   bo lgan,ʻ   Fransiya   qiroli   Filipp   II
ketganidan   keyin   kampaniyani   boshqargan   va   musulmon
hamkasbi   Saladinga   qarshi   katta   g alabalarga   erishgan,   garchi   u	
ʻ   tinchlik
shartnomasini yakunlab , Quddusni qaytarib olmasdan kampaniyani yakunlagan. 
Richard,   ehtimol,   ham   fransuz ,   ham   Oksitan   tilida   gapirgan.   U   Angliyada
tug‘ilgan,   qirol   bo‘lishdan   oldin   u   yerda   bolaligi   o‘tgan,   ammo,   u   kattalar
hayotining   ko‘p   qismini   Fransiyaning   janubi-g‘arbiy   qismidagi   Akvitaniya
gersogligida o ‘ tkazdi.   Qo‘shilganidan keyin u Angliyada juda oz vaqt, ehtimol olti
oyni o‘tkazdi.   Uning qirollik hayotining katta qismi salib yurishida, asirlikda yoki
Frantsiyadagi erlarini faol himoya qilishda o‘tdi.   U o‘z saltanatini uning hukmdor
sifatida   ishtirok   etishini   talab   qiladigan   mas’uliyat   deb   bilishdan   ko‘ra,   uni
qo'shinlarini   qo‘llab-quvvatlash   uchun   faqat   daromad   manbai   sifatida   ishlatishni
afzal   ko‘rgan.   Shunga   qaramay,   u   o z   fuqarolari   tomonidan   taqvodor   qahramon
ʻ
sifatida ko rilgan.	
ʻ
  U   o ‘ zining   shohlik   sonidan   ko‘ra   ko‘proq   epiteti   bilan   esda   qoladigan
Angliyaning   bir   necha   qirollaridan   biri   bo‘lib   qolmoqda   va   Angliyada   ham,
Fransiyada ham abadiy ramziy shaxsdir. 
Richard 1187-yilda graf Poitou sifatida xochni qabul qilgan edi. Uning otasi
va   Filipp   II   1188-yil   21-yanvarda   Quddusning        Saladin      qo‘liga   o‘tishi   haqidagi
xabarni   olgach,   Hisorda   shunday   qilishgan   .   Richard   qirol   bo ‘ lgandan   so’ng,   u   va
Filipp Uchinchi Salib   yurishiga borishga rozi bo‘lishdi   , chunki ularning har biri u
yo’qligida boshqasi uning hududlarini tortib olishidan qo‘rqishdi.  Richard   xochni   olishga   loyiqligini   ko ‘ rsatish   uchun   o ‘ zining   o ‘ tmishdagi
yovuzligidan   voz   kechishga   qasam   ichdi .   U   yangi   salibchilar   qo ‘ shinini   ko ‘ tarish
va   jihozlashni   boshladi.   U   otasining   g ‘ aznasining   katta   qismini   (   Saladin   ushr
to v plagan pul bilan to ‘ ldirgan) sarflagan, soliqlarni oshirgan va hatto Shotlandiya
qiroli Uilyam Ini 10 000   marka   (6,500 funt sterling)   evaziga Richardga bo ‘ ysunish
qasamidan   ozod   qilishga   rozi   bo’lgan.   Yana   ko ‘ proq   daromad   olish   uchun   u
mansabdor   shaxslarga   mansabdorlik   huquqini,   yerlarni   va   boshqa   imtiyozlarni
sotdi.   Allaqachon   tayinlanganlar   o‘z   lavozimlarini   saqlab   qolish   uchun   katta   pul
to ‘ lashga   majbur   bo ‘ ldilar.   Uilyam   Longchamp   ,   Ely   episkopi va   qirol   kansleri
kansler sifatida qolish uchun 3000 funt sterling taklif qilishdi.   U italiyalik Reginald
tomonidan taklif qilingan edi, ammo bu taklif rad etildi 28
.  
Richard qit’ada  ba’zi  yakuniy kelishuvlarni  amalga oshirdi.   U otasi   Uilyam
Fits Ralfni   Normandiya   senshalining   muhim lavozimiga tayinlaganini yana bir bor
tasdiqladi.   Anjuda   Tursdan   Stiven   senshal   sifatida   almashtirildi   va   moliyaviy
noto’g’ri boshqaruv uchun vaqtincha qamoqqa tashlandi.   Anjevin ritsarlaridan biri
Payn   de   Rochefort   Anjou   senshali   bo‘ldi.   Poitou   shahrida   Benonning   sobiq
provosti Piter Bertin senshallikka qabul qilindi va nihoyat, uy xo‘jaligi xodimi Xeli
de La Celle Gaskonidagi senshallikka saylandi.   Frantsiya mulkini qo’riqlash uchun
qo’shilgan   qo’shin   qismini   qayta   joylashtirgandan   so‘ng,   Richard   nihoyat   1190
yilning   yozida   salib   yurishiga   chiqdi.   (Uning   kechikishini   tanqid
qilgan. Bertran        de        Born      kabi   trubadurlar   )   .   Richardning   akasi   Jon   bu   qarordan
qoniqmadi   va   Uilyam   Longchampga   qarshi   makkorlik   qila   boshladi.   Richard
o‘zining salib yurishi uchun mablag‘ to‘playotganda, u: "Agar men xaridor topsam,
Londonni sotgan bo‘lardim", deb e’lon qilgan edi.
28
    Phillips, Jonathan Holy Warriors:  a Modern History of the Crusades. London, England:   Random House .   –2009.
P.    327–331 Xulosa
Ushbu salib yurishlarida ishtirok etgan Yevropa monarxlari davlat xazinasini
bekorga   ko‘kka   sovurdi.   Qanchadan   qancha   begunoh   odamlarning   qoni   to‘kildi.
Sharq   yerlari   xarobazorga   aylantirildi.   Katta   boylik   va   yangi   hududlar   ilinjida
yurishga   chiqqan   Yevropa   monarxlari   dahshatli   o‘lim   topdi.   Ular   bilan   birga
yurishga   chiqqan   oddiy   aholi   o‘z   uy-joyidan   ayrildi.   Katta   miqdorda   qarz   olib
yurishga   otlangan   baronlar,   gersoglar   va   graflar   qarzlarini   uzolmadilar.   Salib
yurishlari  Yevropa qirollari  uchun qimmatga tushdi. Ular ham davlat xazinasidan ham,   sodiq   jangchilaridan,   ham   yaqin   kishilaridan   ayrildi.   Bu   bilan   esa   endi
uyg‘onish   arafasida   bo‘lgan   G‘arb   yana   ma’lum   muddat   rivojlanishdan   orqada
qolishga mahkum bo‘ldi.  
I. Normativ huquqiy hujjatlar va metodologik
ahamiyatga molik nashrlar
1. I.Karimov   “Vatan   rav naqi   uchun   har   birimiz   mas’ulmiz”.   9-jild.   Toshkent.
2001. – 275 b.
2. Sh.Mirziyoyev   “Erkin   va   farovon   O zbekiston   davlatini   birgalikda   barpoʻ
etamiz”.O zbekiston – 2017. –  33 b.	
ʻ
II. Ilmiy tadqiqotlar va adabiyotlar
3. Eidelberg, Shlomo. The Jews and the Crusaders: The Hebrew Chronicles of
the   First   and   Second   Crusades.   University   of   Wisconsin   Press.   –   1977.   –
186 p 4. Hillenbrand   The   Crusades:   Islamic   Perspectives.   -   Chicago:   Fitzroy
Dearborn Publisher, 1999.  –   704 p
5. J.   A.   Brundage   Medieval   Canon   Law   and   the   Crusader.   -   Madison,
University of Wisconsin Press,  1969. –  272 p.
6. L.   and   J.   S.C.   Riley-Smith,   The   Crusades:   Idea   and   Reality   1095–1274,
London, – 1981. –  191 p.
7. M. G. Bull, Knightly Piety and the Lay Response to the First Crusade: The
Limousin and Gascony 970–1130, Oxford, –  1993. –  344 p.
8. P.   Cole   The   Preaching   of   the   Crusades   to   the   Holy   Land   1095–1270.   –
Cambridge: 1991. – 298 p.
9. Phillips,   Jonathan   Holy   Warriors:   a   Modern   History   of   the   Crusades.
London, England:   Random House .   – 2009. – 503 p.
10.  P. W. Edbury Crusade and Settlement. – Cardiff: –  1985. –  402 p.
11.   R.   Somerville   The   Councils   of   Urban   II:   Decreta   Claromontensia.   -
Amsterdam, –  1972. – 175 p.
12.  T. Asbridge, The First Crusade: A New History. London, –   2004. v 448 p.
13.   The   Chanson   d’Antioche:   An   Old   French   Account   of   the   First   Crusade.
Translated by Susan B. Edgington. H-France. – 2011. –  440 p. 
Ш . Internet saytlar va resurslar
14. https://www.historytoday.com   
15. https://en.m.wikipedia.org   
16. "Internet History Sourcebooks Project"    .   sourcebooks.fordham.edu
17. https://www.britannica.com   
18. https://www.alaturka.info   
19. https://www.ancient-origins.net
Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha