So'z birikmasi sintaktik munosabat

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI 
OLIY TA’LIM, FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
MIRZO ULUG‘BEK NOMIDAGI 
O‘ZBEKISTON MILLIY UNIVERSITETI
FAKULTETI
YO‘NALISHI
_______________________________________ FANIDAN
KURS ISH
MAVZU: So'z birikmasi sintaktik munosabat
BAJARDI: ________________________
QABUL QILDI: ________________________
Toshkent 2024
1 MUNDARIJA
KIRISH………………………………………………………………………......3
I BOB  SINTAKTIK MUNOSABATLAR VA ULARNING IFODALANIS H I
1.1. Sintaktik munosabatlar va ularning ifodalanishi…………………………….
1. 2. Sintaktik  munosabatlarning turlari ………………………………………….
1. 3. Subodinativ munosabat ob’ektli, atributiv, relyativ, predikatli  ……………..
II BOB   SINTAKTIK MUNOSABATNING TURLARI……………………..
2.1.  Koordinativ munosabat ………………………………………………………
2.2.  Kopulyativ munosabat ………………………………………………………
2.3.  Intraduktiv munosabat: vokativ, modal munosabat  …………………………
Xulosa…………………………………………………………………………….
Foydalanilgan adabiyotlar………………………………………………………
2 KIRISH
  Dunyodagi   fanlarning   eng   qadimiylaridan   biri   -   tilshunoslik   necha   o‘n
asrlardirki,   til   deyiladigan   tilsimning   tabiatini,   tub   mohiyatini   tushunish   va
tushuntirish   yo‘lida   tinimsiz   izlanadi.   Ayni   izlanishlarning   hosilasi   o‘laroq   bu
fanda   xilma-xil   yo‘nalishlar,   ilmiy   qarashlar   nuqtayi   nazarlarning   yuzaga
kelganligidan   bugun   bexabar   bo‘lgan   tilshunos   yo‘q.   Shu   bois   keyingi   yillarda
lisoniy   qurilishning   umumiy   qonuniyatlarini   o‘zbek   tili   materiallari   asosida
yangicha tadqiq etish va tahlil qilishga qaratilgan izlanishlar silsilasi yuzaga keldi.
Bu izlanishlarning salmog‘i kundan kunga oshib bormoqda. 
Mavzuning   dolzarbligi:   Mustaqillik   sharofati   bilan   respublikamizda
yangilanish,   rivojlanish   davri   boshlanib,   ijtimoiy   hayotimiz   umumjahon
andozalariga   mos   taraqqiyot   yo‘nalishlariga   jadal   sur atlar   bilan   kirib   bormoqda.‟
”XXI  asr   yoshlarini  har   tomonlama  rivojlangan, yetuk  dunyoviy fikr   yuritadigan,
bilimli   barkamol   shaxslarni   jahon   ta’lim   standartlariga   mos   ravishda   tarbiyalash
dolzarb vazifalardan biridir”.  Mirziyoyev Sh. Niyati ulug‘ xalqning ishi ham ulug‘
va   kelajagi   farovon   bo‘ladi. 1
  Yangi   asr   o‘qituvchisini   tayyorlashda   uning
pedagogik - psixologik jihatdan chuqur bilimga egaligi, int е ll е ktual salohiyatning
yuksak   darajadaligi,   innovatsion   ta’lim   t е xnologiyalari,   ta’limning   int е rfaol
usullari   va   ilg‘or   samarali   m е todlariga   oid   ijodiy   faollikni   oshirishning   samarali
usullaridan xabardor bo‘lishi muhim ahamiyat kasb etadi. 
Kurs   sishining   maqsadi:   O‘quv   jarayoniga   tatbiq   etilayotgan   “Kadrlar
tayyorlash   milliy   dasturi”   hamda   umumiy   o‘rta   ta’lim   muassasalari   uchun
yaratilgan   “Davlat   ta’lim   standarti”da   o‘quvchilarning   bilishlari   zarur   bo‘lgan
majburiy   bilimlar   hajmi   aniq   ko‘rsatilgan.   Ularni   o‘quvchilarga   yetkazish,
o‘quvchilarni   faqat   puxta   bilim   olibgina   qolmay,   balki   mustaqil   ravishda   o‘qib
olish   va   ijodiy   izlanishga   yo‘naltirish,   o‘zlaridagi   qobiliyatni   rivojlantira   borish
ko‘nikmalarini   orttira   olish   uchun   o‘qituvchilar   yangi   pedagogik   texnologiya
asosida pedagogikaning turli shakl va usullaridan foydalana olishlari zarur bo‘ladi.
1
  Mirziyoyev Sh. Niyati ulug‘ xalqning ishi ham ulug‘ va kelajagi farovon bo‘ladi T.: “O‘zbekiston”, 2019.
3 Hozirgi   kunda   barcha   ta’lim   muassasalarida   o‘qitish   jarayonida   interfaol
usullardan foydalanishga erishilmoqda. 
Kurs   ishining   obyekti:   Bu   esa   interfaol   ta’lim   asosida   tashkil   etilayotgan
pedagogik   jarayonlarning   mazmun-mohiyatini   to‘liq   tushunib   yetishga   va   ularni
samarali,   qiziqarli,   sifatli   bo‘lishini   ta’minlashga   ko‘maklashadi.   ”Interfaol
usullaridagi darslar o‘quvchini ijodiy fikrlashga, olingan axborotlarni faollikda hal
etishga,   fikrni   erkin   bayon   etishga,   tashabbuskorlikka,   guruhlarda   masalalar
yechimini   topishga,   hamkorlikda   ish   yuritishga,   fikrni   yozma   ravishda   bayon
etishga   chorlaydi.   Interfaollik   –   bu   o‘zaro   ikki   kishi   faolligi,   ya’ni   bunda   o‘quv-
biluv   jarayoni   o‘zaro   suhbat   tariqasida   dialog   shaklida   (kompyuter   yordamida)
yoki   o‘quvchining   o‘zaro   muloqotiga   asosan   kechadi”.   Interfaol   ta’lim   asosini
interfaol   metodlar   tashkil   etadi.   Talim   jarayonida   o‘quvchilar   hamda   o‘qituvchi
o‘rtasida   hamkorlikni   qaror   toptirish,   faollikni   oshirish,   ta’lim   oluvchilar
tomonidan   bilimlarni   samarali   o‘zlashtirish,   ularda   shaxsiy   sifatlarni
rivojlantirishga   xizmat   qiladigan   metodlar   interfaol   metodlar   sanaladi. 2
  Ona   tili
darslarida   zamonaviy   usullardan   foydalanish   o‘quvchilarning   mustaqil   fikrlash
qobilyatini shakllantirish hamda mavzuni o‘zlashtirishda yaxshi samara beradi.
Kurs   ishining   predmeti:   Sintaksis   grammatikaning   bir   qismidir.
Grammatika   so‘z   tuzilishini   va   gap   tuzilishini,   demak,   tilning   Grammatik
qurilishini   o‘rgatadigan  fandir.  Grammatik  qurilish  tilning asoslaridan   biridir:  har
bir tilning negizi uning grammatik qurilishi bilan leksikasidir. 
Shaxsni tavsiflovchi so‘z birikmalari tilning lisoniy-sintaktik imkoniyatlarini
turli   uslubiy   qo‘llanishlarda   atash,   nomlash   vazifasi   orqali   yuzaga   chiqaradi.
O‘zbek   tilining   vazifaviy   uslublari   orasida   badiiy   uslub   obrazliligi,   estetik   zavq
bag‘ishlashi,   til   vositalaridan   ijodiy   foydalanishi   va   barcha   uslublarga   xos
elementlarni   qamrab   olishi   bilan   ajralib   turadi.   Shunga   ko‘ra,   tilning   go‘zallik
javhari   sifatida   yetukligi   badiiy   nutqda   aks   etadi.Ushbu   kurs   ishida   shaxsni
tavsiflovchi so‘z birikmalarining uslubiy qo‘llanilishini badiiy nutqda so‘z zargari
Abdulla   Qahhor   yaratgan   “Sarob”   romani   misolida   kuzatish   hamda   tahlil   qilish
2
 Yo‘doshev J., Yo‘ldosheva F., Yo‘ldosheva G. Interfaol ta’lim - sifat kafolati. - Toshkent, 2008.
4 natijasida   bu   birikmalar   obrazlarni   nomlash,   asar   qahramonlari   xarakterini
individualllashtirish,   shaxsning   hayotiy   real   tasvirini   yuzaga   keltirishga   xizmat
qilishi,   shunga   ko‘ra,   shaxsni   tavsiflovchi   so‘z   birikmalarining   badiiy-uslubiy
qimmati belgilanganligi va mazkur birikmalar badiiy nutq vositasi ekanligi haqida
fikr   yuritilgan.   Shu   bilan   birga   bu   nutqiy   hosilalarning   lisoniy   sintaktik
xususiyatlari,   umumiy   va   xususiy   qoliplari   haqida   mulohazalar   kurs   ishida
akslantirilgan.  
Kurs   ishining   vazifasi:   Badiiylik,   boshqacha   qilib   aytganda,   badiiyat   bu
go‘zallikning   kalom   ko‘rinishi   bo‘lib,   uning   yorqin   namunasi   so‘z   san atidir.‟
Butun   mavjudotning,   xususan,   insonning   tuzilishi,   yurish-turishida   qanchadan
qancha yetuklik, jumladan, go‘zallik bor. Ammo tabiiy go‘zallikdan tashqari yana
inson   vujudga   keltiradigan   sun’iy   go‘zallik   ham   mavjud.   Hunarmand-u
san atkorlar buyumlarga, inshootlarga go‘zal  tus beradilar. Usta dehqonlar  go‘zal	
‟
bog‘-u   rog‘larni   bunyod   etadilar.   Kuychilar   kuy,   ashulachilar   ashula,   raqqoslar
raqs yaratadilar. Mana shularning hammasi va ularning go‘zalligi til vositasida aks
ettiriladi.   Bu   tilning   go‘zallikni   ifodalashdagi   xizmatidir.   Lekin   tilning   o‘zidan
ham   go‘zallik   moddasi   sifatida,   xususan,   qalam-u   so‘z   ahli   va   umuman   xalq
foydalanadi.   Chunki   til   yetuk   hodisalardan   bo‘lib,   unda   go‘zallik   uchun   zarur
bo‘lgan   hamma   sifatlar   mavjuddir.   Til   ilmining   nuktadoni   A.Rustamiy   ta biriga	
‟
ko‘ra: “birinchidan, til tabiat va insondagi mavjud go‘zallikni aks ettirish vositasi
bo‘lib,   ikkinchidan,   tilning   o‘zi   go‘zallikni   vujudga   keltiradi”   Tabiiyki,   shoir-u
yozuvchilar   hamda   oddiy   xalq   orasidagi   minglab   chechanlar   tilning   mazkur   ikki
jihatining   biridan   yoki   har   ikkisidan   birdek   foydalanadilar   va   shu   bilan   o‘quvchi
yoki tinglovchiga rohat bag‘ishlaydilar.
Shaxsni tavsiflovchi so‘z birikmalari tilning lisoniy-sintaktik imkoniyatlarini
turli   uslubiy   qo‘llanishlarda   atash,   nomlash   vazifasi   orqali   yuzaga   chiqaradi.
O‘zbek   tilining   vazifaviy   uslublari   orasida   badiiy   uslub   obrazliligi,   estetik   zavq
bag‘ishlashi,   til   vositalaridan   ijodiy   foydalanishi   va   barcha   uslublarga   xos
elementlarni   qamrab   olishi   bilan   ajralib   turadi.   Shunga   ko‘ra,   tilning   go‘zallik
javhari   sifatida   yetukligi   badiiy   nutqda   aks   etadi.Ushbu   maqolada   shaxsni
5 tavsiflovchi so‘z birikmalarining uslubiy qo‘llanilishini badiiy nutqda so‘z zargari
Abdulla   Qahhor   yaratgan   “Sarob”   romani   misolida   kuzatish   hamda   tahlil   qilish
natijasida   bu   birikmalar   obrazlarni   nomlash,   asar   qahramonlari   xarakterini
individualllashtirish,   shaxsning   hayotiy   real   tasvirini   yuzaga   keltirishga   xizmat
qilishi,   shunga   ko‘ra,   shaxsni   tavsiflovchi   so‘z   birikmalarining   badiiy-uslubiy
qimmati belgilanganligi va mazkur birikmalar badiiy nutq vositasi ekanligi haqida
fikr   yuritilgan.   Shu   bilan   birga   bu   nutqiy   hosilalarning   lisoniy   sintaktik
xususiyatlari,   umumiy   va   xususiy   qoliplari   haqida   mulohazalar   maqolada
akslantirilgan.
6 I BOB  SINTAKTIK MUNOSABATLAR VA ULARNING IFODALANIS H I
1.1. Sintaktik munosabatlar va ularning ifodalanishi
Sintaktik   munosabatlar   sintaktik   aloqalar   yordamida   ifodalanadi.   Sintaktik
munosabat   bilan   sintaktik   aloqa   bir-birini   hokazo   qiluvchi   bir   xodisaning   ikki
tomoni bo‘lsa ham, lekin ularning har ikkisi ma’lum o‘ziga xoslikka egaligi tufayli
bir-biriga   muvofiq   kelishi   shart   emas.   Masalan,   sintaktik   munosabat   tarkibiga
kiruvchi vokativ v modal munosabatlar sintaktik aloqa tarkibida kirishmaydi. 
Sintaktik birliklarning mazmuniy munosabati kishi ongida aks etgan moddiy
dunyodagi elementlarning o‘zaro munosabati sanaladi. Masalan,  predmei va uning
belgisi,   harakat   va   uning   sub’ekti   harakat   va   uning   ob’ekti   o‘rtasidagi
munosabatlar.  
Sintaktik   aloqa.   Mustaqil   so‘zlarning   nutq   jarayonidagi   erkin   bog‘lanishi
sintaktik aloqa deyiladi: Suvlar tiniq, toza havo.  Sintaktik birliklar bir necha a‘zoli
bo‘ladi.   Faqat   gap   bir   a‘zoli   bo‘lishi   mumkin.   Nutqda   so‘zlarning   bir-biri   bilan
bog‘lanishi   har   bir   tilning   LSQlari,   leksemalarning   birikish   imkoniyatlari   asosida
sodir bo‘ladi. 3
So‘zlarning sintaktik munosabatga kirishuvi natijasida hosil bo‘lgan sintaktik
qurilma     so‘z   qo‘shilmasi   deyiladi.   Bu   so‘zlarning   bir-biriga   ergashishi   (a‘lochi
o‘quvchi)   yoki   tenglashishi   (olma   va   anor)   shakllarida   bo‘lishi   mumkin.   A‘lochi
o‘quvchi     birikmasida   bir   so‘z   ma‘noviy   qobiliyatini   namoyon   qilish   uchun
boshqasiga   ehtiyoj   sezadi.   Aniqrog‘i,   (o‘quvchi)   uzvi   izohlanishga   muhtoj.   Shu
boisdan   (a‘lochi)   so‘zi   unga   ergashib,   izohlab   keladi.   Bu   tobelanish   aloqasidir.
Tobelanish   aloqasi   natijasida   so‘z   birikmasi   va   gaplar   hosil   bo‘ladi:   tiniq   suv,
Salim o‘qidi. O‘zbek tilida keyin kelib, ma‘nosi izohlanayotgan so‘z hokim (bosh)
so‘z, hokim  so‘zga ergashish yo‘li bilan bog‘lanib, uning ma‘nosini  izohlaydigan
3
 Ro‘ziyev D., Usmonboyeva M., Xoliqova Z. “Interfaol metodlar: mohiyati va qo‘llanilishi. – Toshkent, 2013. 146-
b.
7 so‘z tobe (ergash so‘z) deyiladi. (Tiniq suv), (Salim o‘qidi) birikuvlarida (tiniq) va
(Salim) so‘zlari tobe, (suv) va (o‘qidi) so‘zlari hokim a‘zolardir.
Nutqda   so‘zlarning   barchasi   ham   tobe   aloqada   bog‘lanavermaydi.   So‘zlar
(olma   va   anor),   (nok   va   anjir),   (o‘qidi   va   yozdi)   shaklida   biri   ikkinchisiga
bo‘ysunmay,   teng   holda   ham   bog‘lanishi   mumkin.   Bu   so‘z   qo‘shilmalari   a‘zolari
teng huquqli bo‘lib, biri ikkinchisining ma‘nosini izohlamaydi.
Demak, so‘zlar orasidagi aloqa ikki xildir: tenglashish va tobelanish. Ular esa
uch   xil   hosilani   beradi:   so‘z   birikmasi,   so‘z   tizmasi   va   gap.   Tenglashish   aloqasi
asosida so‘z tizmasi hosil bo‘lsa, tobelanish aloqasi asosida so‘z birikmasi va gap
shakllanadi.
So‘z   tizmasi .   So‘z   tizmasi   (olma   va   anor)   teng   huquqli   a‘zolardan   tashkil
topadi.   Ular   orasida   tobelik   bo‘lmaydi.   Shunga   muvofiq,   ular   orasida   bir-birini
izohlash,   to‘ldirish   hodisasi   ham   bo‘lmaydi.   So‘z   tizmasi   tashkil   etuvchilarining
o‘rnini almashtirish ham mumkin: (anor va olma). Bu ularning sintaktik mavqei va
ma‘nosiga   putur   yetkazmaydi.   So‘z   tizmasidagi   a‘zolar   birgalikda   boshqa   so‘zga
tobelanib, uni aniqlashi (oq va sariq gullar) yoki boshqa so‘z tomonidan izohlanib,
birgalikda   hokim   uzv   bo‘lib   kelishi   mumkin   (shirin   olma   va   anor).   Shuningdek,
so‘z     tizmasidagi   har   bir   uzv   o‘ziga   xos   tobe   uzvlarga   ham   ega   bo‘lishi   mumkin
(o‘qiyotgan bola) va (yozayotgan qiz).  4
So‘z   tizmasi   a‘zolari   teng   bog‘lovchilar   yordamida   yoki   bog‘lovchi
vositalarsiz,   faqat   ohang   yordamida   bog‘lanishi   mumkin:   bola,   qiz   kabi.   So‘z
tizmasi   a‘zolari,   asosan,   bir   so‘z   turkumiga   mansub   leksemalar   voqelanishlari
bo‘ladi: olma (ot) va anor (ot). Ba‘zan ular turli turkumlardan ham bo‘ladi: Salim
(ot) va men (olmosh).
So‘z birikmasi  birikuvchi so‘zlarning hokim-tobelik munosabati asosida hosil
bo‘ladi.   Bunda   izohlanuvchi   a‘zo   kengayuvchi,   izohlovchi   a‘zo   kengaytiruvchi
a‘zo ham  deb yuritiladi: (kitobni o‘qimoq)  ( kitobni  - izohlovchi, kengaytiruvchi,
o‘qimoq - izohlanuvchi, kengayuvchi).
4
 Sayfullayeva R. va boshqalar. Hozirgi o‘zbek adabiy tili. Darslik. – Toshkent, “O‘ME” 2009. 324-b.
8 Tobelanish   aloqasida   hokim   a‘zo   hokimlik  mavqei  va   vositalariga,  tobe  a‘zo
tobelik   mavqei   va   uni   ta‘minlovchi   vositalarga   ega   bo‘ladi.   kitobni   o‘qimoq
birikmasida   (kitobni)   a‘zosi   oldin   kelib,   tushum   kelishigi   ko‘rsatkichi   bilan
shakllangan bo‘lsa, (o‘qimoq)  a‘zosi hokimlik mavqei va shakliga ega.
A‘zolarning   hokim-tobeligini   bildiradigan   shakliy   ko‘rsatkichlar   har   doim
ham   bo‘lavermaydi.   Morfologik   ko‘rsatkichlar   bo‘lmaganda   ham   tobelik   va
hokimlik   belgilari   birikuvchi   so‘zlarning   lug‘aviy-grammatik   tabiatidan,   sintaktik
o‘rnidan   hamda   tartib   va   ohangdan   bilinib     turadi.   Masalan:   (tiniq   suv)
(tobe+hokim), suv tiniq (tobe+hokim).
Nutqiy   birikuvlarda   hokim-tobelik   belgilarini   aniqlashda   ohangga
asoslanishning   ahamiyati   katta.   Masalan,   so‘z   tizmasida   sanash   ohangi   mavjud
bo‘lsa (qalam, daftar), so‘z birikmasida ko‘tariluvchi (kitobni o‘qimoq)   va gapda
pasayuvchi   ohang   (suvlar   tiniq)   amal   qiladi.   Biroq   hokim-tobelikni   aniqlashda
morfologik ko‘rsatkichlarga tayanish har doim ham to‘g‘ri bo‘lavermaganligi kabi
(chunki morfologik ko‘rsatkichlarsiz ham so‘z birikuvlari hosil bo‘laveradi - qizil
qalam),   ohang   va   so‘z   tartibiga   tayanish   ham   mutlaq   asos   emas.   Chunki   kitobni
o‘qidi   nutqiy   so‘z   birikmasi   pasayuvchi   ohang   bilan   aytilsa,   o‘qidim   kitobni
hosilasida hokim so‘z oldin tobe so‘z keyin kelsa-da u so‘z birikmasi sanalaveradi.
Umuman, tobelikning ko‘rsatkichlari bo‘lmaganda, tartib hokim-tobelikning asosiy
belgisi bo‘ladi, bunday ko‘rsatkich bo‘lganda esa u o‘z kuchini yo‘qotadi. 
Tenglashish   uyushiq   bo‘laklar   va   ayrim   qo‘shma   gap   a‘zolari   orasida   amal
qilsa, bulardan boshqa bog‘lanishlar tobelanish aloqasidir.
Gap. Gapning asosini ham tobelanish tashkil qiladi. Kesim gapning markaziy,
uyushtiruvchi   bo‘lagi   bo‘lib,   u   barcha   gap   bo‘laklarini   o‘ziga   bevosita   yoki
bilvosita tobelaydi.
9 1. 2. Sintaktik  munosabatlarning turlari
Erkin birikmalarda  so‘zlar bir-biri bilan har xil bog‘lanadi: bu bog‘lanishlarda
sintaktik aloqa turli vositalar asosida amalga oshadi: a‘lochi o‘quvchi, o‘qituvchini
tabriklamoq, paxtani mashina bilan termoq, kitobning varag‘i va h. kabi.
So‘zlarning   turli   vositalar   yordamida   bog‘lanishi   ularning   qaysi   lug‘aviy-
grammatik   tip   (so‘z   turkumi)   ga   kirishiga,   lug‘aviy-grammatik   xususiyatlariga
bog‘liq.   Zero, ayrim lug‘aviy-grammatik tip so‘zlar, asosan, tobe   a‘zo vazifasida
kelish   uchun   ixtisoslashgan   (masalan,   son,   ravish,   sifat):   besh   o‘quvchi,   tez
gapirish,   a‘lochi   bola   kabi.   Shuning   uchun   ular   so‘z   birikmasida   tobe   a‘zo
mavqeida kelish uchun ma‘lum bir grammatik ko‘rsatkichni talab qilmaydi. Ayrim
so‘z   turkumlari   (masalan,   ot,   fe‘l)   asosan,   hokim   mavqe   egallashga   xoslangan:
issiq   non,   kitobni   keltirmoq.   Shu   boisdan   ular   tobe   a‘zo   sifatida   nutqda   ishtirok
etishi uchun o‘ziga xos grammatik shakl kasb etadi: paxtani termoq, terilgan paxta.
Sintaktik   aloqalarni   ifodalovchi   vositalar   sintaktik   shakl   hosil   qiluvchi
qo‘shimchalar, yordamchi so‘zlar, so‘z tartibi va ohanglardir. 5
Aloqa-munosabat   (sintaktik   )   shakllari.   Bular   sintaktik   shakl   hosil   qiluvchi
vositalar   -   kelishik,   egalik,   kesimlik   shakllaridir.   Aloqa-munosabat   shakllari
so‘zlarni   erkin   biriktirishning   eng   faol   vositalaridan   hisoblanadi.   Men   qishloqqa
bordim   gapida   -ga   shakli   qishloq   so‘zini   bormoq   fe‘li   bilan,   -dim   kesimlik
shaklidagi   -m   ko‘rsatkichi   men   so‘zini   bormoq   fe‘liga   tobelash   vazifasini
o‘tamoqda.
Egalik   qo‘shimchalari   mustaqil   so‘zlarning   hokim   mavqeda   kelishini
ifodalab, uning tobe so‘zga munosabatini ko‘rsatadi (sizning uyingiz). Shuningdek,
bog‘lash   bilan   birgalikda,   hokim   va   tobe   so‘zning   shaxs   va   sonda   moslashishini
ham ta‘minlaydi.
5
 Sapayev Q. Hozirgi o‘zbek adabiy tili. Darslik. – Toshkent, “O‘ME” 2009. 243
10 Kelishik   mustaqil   so‘zlarning   barchasi   uchun   tobelikni   ta‘minlovchi   formal
ko‘rsatkichdir.   Masalan,   bosh   kelishik   egani,   tushum   kelishigi   to‘ldiruvchini,
qaratqich kelishigi aniqlovchini hokim bo‘lakka tobelaydi.
SHaxs-son   qo‘shimchalari,   kesimlikning   boshqa   shakllari   bilan   birgalikda,
o‘zi hosil qilayotgan hokim bo‘lakni tobe bo‘lak -egaga bog‘laydi.
Yordamchi   so‘zlar.   Sintaktik   aloqalarni   ifodalashda   qo‘llanadigan
yordamchilar ko‘makchi, bog‘lovchi va bog‘lamalardir.
Ko‘makchilar  bir  so‘zni ikkinchi  so‘zga tobelovchi vositadir. Ular ma‘no va
vazifalari   jihatdan   kelishiklarga   o‘xshaydi   (telefonda   gaplashmoq   -   telefon   orqali
gaplashmoq).   Shuningdek,   ko‘makchi   so‘zlarni   sintaktik   aloqaga   kiritishda   o‘zi
bilan   birga   ularning   ma‘lum   bir   kelishik   shaklida   bo‘lishini   ham   talab   qiladi:
Marraga qadar bir tekisda yugurib borishdi.
Bog‘lovchilar   odatda,   so‘z   tizmalarining,   gaplarning   a‘zolarini   bog‘lash
uchun   xizmat   qiladi.   Masalan:   olma   va   anor.   Men   o‘qidim   va   yozdim.   Teng
bog‘lovchi birinchi misolda so‘z tizmasi  a‘zolarini, ikkinchi misolda esa qo‘shma
gap a‘zolarini bog‘lash uchun xizmat qilgan.
Bog‘lama   ot   kesimni   ega   yoki   boshqa   tobe   a‘zolar   bilan   bog‘lash   uchun
xizmat qiladi: Biz o‘tgan yili talaba bo‘ldik. Bunda bo‘ldik bog‘lamasi  shaxs-son
va zamon  ma‘nolarini   ifodalagan  va  kesimni   uning shaxs   (biz)   va zamon  (o‘tgan
yili) kengaytiruvchilari bilan bog‘lagan. 6
So‘z   tartibi.   So‘zlar   erkin   birikuvlarda   grammatik   shakllar   asosida
bog‘langanda   so‘z   tartibi   o‘zgarsa-da,     u   ma‘noviy   munosabat   yoki   bog‘lanishga
ta‘sir  qilmaydi:  Sen  kitobni   keltirdingmi?  Kitobni  sen   keltirdingmi?  Keltirdingmi
sen kitobni? Birikuvlaridagi so‘zlar  o‘rni almashtirilganiga qaramay, keltirdingmi
so‘z   shakli   hokim,   sen   va   kitobni   so‘z   shakllari   tobe   a‘zo   sifatida   qolavergan.
Chunki   ular   sintaktik   mavqelarini   ta‘minlovchi   vositalar   -   morfologik
ko‘rsatkichlarga ega. So‘zlarning hokim-tobeligi (sintaktik mavqei)ni ko‘rsatuvchi
vositalar   bo‘lmaganda   so‘z   tartibining   qimmati   oshadi   (achchiq   olma).   Bunda
so‘zning   gapdagi   funktsiyasi,   asosan,   tartibi   bilan   belgilanadi,   tartib   o‘zgarsa,
6
 Tadjibayeva D.Sh. Ona tili o‘qitishda zamonaviy ta’lim metodlari // 2021. maxsus son. 486-488 betlar.
11 mazmun   bilan   birga,   sintaktik   holat   ham   o‘zgaradi:   Hayot   go‘zal   (ega+kesim),
go‘zal hayot (aniqlovchi+aniqlanmish).
Gapda   uslubiy   maqsadlarda   so‘z   tartibi   o‘zgarishi   mumkin.   O‘qituvchi
intizom   haqida   gapirdi.   Intizom   haqida   o‘qituvchi   gapirdi.   Tartibning   bunday
o‘zgarishi   a‘zolarning   hokim-tobeligiga   ta‘sir   qilmaydi,   biroq   gapning   uslubiy
jihatlariga ma‘nodagi, fikrdagi ottenkaga ta‘siri mavjud.
Ohang.   Ohang   ham,   yuqorida   aytilganidek,   birikuvlarning   tabiatini
ko‘rsatuvchi   nisbiy   vosita   hisoblanadi.   Gap   tugallangan   ohang   bilan   aytilsa,   gap
tarkibidagi ayrim birikuvlar sanash (olma va anor), ayrimlari ko‘tariluvchi ohangga
(qizil qalam) ega bo‘ladi.
Ohang   (pauza)   birikuvlarning   sintaktik   bo‘lishini   ko‘rsatadi.   Masalan,   Ko‘p
qavatli   uy   birikmasini   ikki   xil   ko‘p//qavatli   uy   va   ko‘p   qavatli//uy   tarzida   aytish
mumkin.   Demak,   sintaktik   aloqani,   unga   bog‘liq   ravishda   mazmuniy   boshqalikni
ifodalashda   ohangning   o‘rni   bor.   Ya‘ni,   ko‘p\\qavatli   uy   tarzida   birinchi   so‘zdan
keyin   pauza   qilinishi   natijasida   (ko‘p)   so‘z   shakli   tobe   va   (qavatli   uy)   birikmasi
unga   hokim,   mavqeda   bo‘lib,   bunda   qavatli   uylarning   ko‘pligi   ma‘nosi
anglashiladi. Ikkinchi holatda (ko‘p qavatli//uy) esa ko‘p qavatli birikmasi tobe, uy
so‘z   shakli   esa   hokim   mavqeda   bo‘lib,   birikmadan   uyning   qavatlari   ko‘pligi
ma‘nosi anglashildi. 
Sanash   ohangi   bir   xil   bo‘laklarning   aloqasini   ifodalaydi:   oltin,   kumush   tosh
bo‘lar.
Qo‘shma   gapning   tarkibiy   qismlari   orasida   ham   maxsus-qarama-qarshilik
(Kunduzi   issiq   -   kechasi   sovuq),   shart   (Sen   kel   -   u   boradi),   sabab   (Kecha
borolmadim - mehmonlar kelib qoldi) mavjud.
Ko‘rinadiki, ayrim o‘rinlarda so‘zlarni va gaplarni bog‘lashni ohangning o‘zi
bajaradi.   Bog‘lashni   boshqa   vositalar   o‘z   zimmasiga   olganda   ohangning   roli
kuchsizlanadi.
So‘zlar   sintaktik   aloqaga   kirishganda,   ular   faqatgina   shakliy   bog‘lanib
qolmay,   unda   biror   vokeylik,   tushunchalar   ifodalangan   bo‘ladi   (qaratuvchi-
qaralmish).   Bunday   birikma   tarkibidagi   birliklarning   sub’ektli   munosabati
12 muvofiqlashuv   munosabati   sanaladi.   Vazifasiga   ko‘ra,   so‘z   qo‘shilmalarining
predikativ, ob’ektli va relyativ birikmalarga bo‘linishi kelib chiqadi. Ular kesimli,
aniqlovini,   to‘ldiruvchili,   xolli   birikmalar   deb   ham   nomlanadi.   Bir   tomonlama
(subordinativ) munosabat o‘z vazifasiga ko‘ra quyidagi ko‘rinishlarga ega: 
Ega   va   kesim   munosabati   orqali   hosil   bo‘lgan   birikmadir.   Atributiv
munosabatda   predmetning   belgi   o‘rniga   qo‘shib,   bir   murakkab   tasavvur   xolida
beriladi.   Bu   birikma   sifatlovchi   va   sifatlanmishdan   hosil   bo‘ladi.   Ular   material
jixatidan quyidagi ko‘rinishlarga ega:
Ot+ot: xalq boyligi, yog‘och uy
Sifat+ot: Yangi dunyo, zur ko‘tarinkilik
Sifatdosh+ot: aytilgan o‘q, o‘qigan yigit
Olmosh+ot: shu bahor, bu bino, ushbu maktab
Son+ot: o‘n sakkiz yoshlik, o‘nta kitob
Ravish+ot: oz suv, ko‘p qalam, tez bola 
Mimema+ot: duv-duv gap, shov-shuv daryo
Ob’ektli   birikma   predmet   bilan   harakat   orasidani   munosabatni   ko‘rsatadi.
Ob’ektli   birikmaning   tobe   komponent   bo‘lib   kelgan   so‘z   to‘ldiruvchi   vazifasini
bajaradi.
Ob’ektli   birikma   tarkibidagi   komponentlar   kelishik   affikslari   (qishloqni
aylanmoq,   do‘stga   gapirmoq)   va   ko‘makchilar   (saylovchilar   bilan   uchrashmoq,
tinchlik   uchun   kurashmoq)   orqali   munosabatga   kirishadi.   Bu   to‘ldiruvchi-
to‘ldirilmish munosabatdir. 
Ob’ektli birikmalar material jixatidan quyidagicha bo‘ladi. 
Ot+fe`l: yer haydamoq, osmonga uchmoq
ot+sifat: qildan ingichka, paxtadan oq.
ot+ravish: chumolidan ko‘p, aqldan tez.
Relyativ   birikmada   holat   orasidagi   munosabat   ifodalanadi.   Relyativ
birikmalar   holat   ifodalovchi   tobe   elementning   harakat   bilan   hech   qanday
grammatik   vositalarsiz   munosabatga   kirishishidan   tashkil   topadi.   Bu   bir   xil
13 munosabat   xol-xollanmish   munosabatdir.   Bunday   munosabat   asosida   shakllangan
birikmalarning material jixatidan ko‘rinishlari quyidagichadir:
ravish+fe`l: sekin yurmoq, ravon o‘qimoq.
ravish+fe`l: yarqirab ko‘rinmoq, shildirab oqmoq, suyunib gapirmoq.
Ba’zi   ishlarda   relyativ   birikmani   bitishuvga   tenglashtirish   xollari     uchraydi
(G‘ulomov A., Askarova M. Hozirga o‘zbek tili. Toshkent: 1965,17-bet).
Ikkinchi   tomonlama   (koordinativ)   munosabat   asosida   qaratuvchi-
qaralmishmunosabati   shakllanadi:   xalqimizning   boyligi,   mening   kitobim.   Bunday
munosabatda, birinchidan, qaratuvchi qaralmishlar o‘ziga mos egalik shakllaridan
birida   kelishini,   ikkinchidan,   qaratuvchini   qaratqich   kelishigida   talab   qiladi.
Shuning   uchun   bunday   munosabatni   tobe   munosabatdan   farqlash   lozim.   Uni
muvofiqlashuv deb atash maqsadga muvofiqdir. 
Uyushiq   bo‘laklar   bir-biri   bilan   o‘zaro   sintaktik   munosabatga   kirishadi.
Uyushiq bo‘laklar birliklarning o‘zaro munosabati kopulyativ munosabat sanaladi:
Saroy uchun allaqancha taxta, yog‘och, tunuka oldirib quygan. (S.Ahmad)
Undalma   va   kirishlar   orqali   ifodalanadigan   munosabat   turi     intraduktiv
munosabat   sanaladi:   Bu   xil   munosabat   gapning   sintaktik   tuzilishi   orqali
ifodalangan   diktum   bilan   so‘zlovichi   o‘rtasidagi   munosabatdir.   Intraduktiv
munosabat   o‘z   xarakteriga   ko‘ra   vokativ,   modal   munosabatga   bo‘linadi:   men
shoshilayotganim   yo‘q,   bolam   (M.Ibragimov,   lekin   menimcha,   siz   haqsiz
(Sh.Rashidov). 
Xullas, sintaktik birliklar ham til birligi sifatida tizim tarkibida sintagmatik va
paradrikmatik munosabatlarda bo‘ladi. 
14 1. 3. Subodinativ munosabat ob’ektli, atributiv, relyativ, predikatli
Sintaksis   -   sintaktik   qurilmalar   va   ularni   hosil   qiluvchi   sintaktik   aloqalarni
o‘rganuvchi bo‘limidir.  Sintaktik qurilmalarning so‘z, so‘z birikmasi, gap va matn
ko‘rinishida   namoyon   bo‘lishini   o‘rganadi.   Sintaksis   (grekcha   syntaxis   so‘zidan
olingan   bo‘lib,   yopishtirmoq,   birlashtirmoq   demakdir)   til   tizimining   yuqori   sathi
bo‘lgansintaktik   sath   hamda   shu   sath   haqidagi   ta’limotdir.   Sintaksis   ,   bir
tomondan, so‘z shakllarining bog‘lanish qoidalarini, ikkinchi tomondan, tarkibida
bu qoidalar ro‘yobga chiqadigan bir butunlikni – gapni o‘rganadi. Bog‘li nutqning
axborot   tashuvchi   eng   kichik   birligi   va   shunday   birliklarning   umumlashgan
namunasi   gapdir. Demak,  sintaktik  sathning  asosiy  birligi  va  sintaksisning   asosiy
o‘rganish   ob’ekti   gap   hisoblanadi.   Gap   bir   butunlik   sifatida   gap   bo‘laklaridan   va
so‘z birikmalaridan iborat. Demak, gapning ichki tuzilish birligi gap bo‘laklari va
so‘z   birikmalaridir.   Sintaksisning   o‘rganish   ob’ekti   uchta   va   shunga   ko‘ra,
sintaksis uch turga bo‘linadi: 1) so‘z birikmasi sintaksisi: 2) gap sintaksisi: 3) matn
sintaksisi.  Sintaktik birliklar ham til birligi sifatida tizim tarkibida sintagmatik va
paradigmatik   munosabatlar   bo‘ladi.   Ma’lum   bir   sintaktik   birlikning   boshqa
sintaktik   birlik   bilan   ketma-ket   munosabati   sintagmatik   munosabatni   hosil   qiladi.
Sintaktik   birlik   til   tizmasi   tarkibida   yuqori   sath   birligi   sifatida   shakl   va   mazmun
birligidan tashkil topgan bir butunlik ekan, sintaktik birliklar o‘rtasida sintagmatik
munosabat   ham   ikki   tomonlama   xususiyatga   ega   bo‘ladi:   a)   shakliy   sintagmatik
munosabat, b) mazmuniy sintagmatik munosabat. Ma’lum sintaktik shaklning (gap
bo‘lagi   shaklining)   boshqa   sintaktik   shakl   bilan   ketmaket   munosabati   shakliy
sintagmatik munosabat sanaladi. Shakliy sintagmatik munosabat ikki xil bo‘ladi: a)
teng   munosabat   (tenglanish):   b)   tobe   munosabat   (tobelanish).   Mazmuniy
birliklarning   ketma-ket   munosabati   mazmuniy   sintagmatik   munosabatni   hosil
15 qiladi.   Sintaktik   birliklarning   mazmuniy   munosabati   kishi   ongida   aks   etgan
moddiy   dunyodagi   elemntlarning   o‘zaro   munosabatidir.   Sintaktik   birliklar
o‘rtasidagi   mazmuniy   sintagmatik   munosabatni   ham   quyidagi   turlarga   ajratish
mumkin:   1)   sub’ekt   va   predikat   munosabati   yoki   predikativ   va   sub’ektli
munosabat; 2) belgi va predmet o‘rtasidagi munosabat yoki atributiv munosabat; 3)
belgi   bilan   harakat   o‘rtasidagi   munosabat   yoki   relyativ   munosabat;   4)   predmet
(ob’ekt) va harakat o‘rtasidagi munosabat yoki ob’ektli munosabat. Sintaktik aloqa
yo‘nalishiga ko‘ra ikkiga bo‘linadi: a) ikki tomonlama aloqa (koordinatsiya), b) bir
tomonlama   aloqa   (subordinatsiya).   Sintaktik   birikmalarning   makon   va   zamonga
bog‘liq   bo‘lmagan   o‘zaro   assotsiativ   munosabati   paradigmatik   munosabat
hisoblanadi.   Ma’lum   bir   asosda   o‘zaro   assotsialashgan   sintaktik   birliklar
paradigma   a’zolari   sanaladi.   Paradigma   a’zolarining   umumlashmasi   esa   ma’lum
umumlashmani,   kategoriyani   hosil   qiladi.   Gapning   semantik   qurilishini   semantik
sintaksis   o‘rganadi.   Traditsion   sintaktik   nazariyalarda,   asosan,   gapning   formal
qurilishi   o‘rganildi.   Faqat   ayrim   o‘rinlardagina)   semantikasiga   murojaat   qilindi.
Gapning   ma’no   xususiyati   va   tarkibi   ham,   gapning   semantik   turlari,   gapning
formal   va   semantik   strukturalarining   o‘zaro   munosabati   ham   yaqin   yillargacha
maxsus o‘rganish ob’ekti bo‘lmay keldi. Hozirgi kunda sintaktik semantika deyarli
hamma   tilshunoslar   tomonidan   e’tirof   etilsa   ham,   ammo   sintaktik   semantika
maqomi   masalasida   tilshunosliklar   o‘rtasida   bir   xillik   yo‘q.   N.Yu.Shvedovaning
fikricha,   sintaktik   semantikaning   asosiy   vazifasi   formal-sintaktik   modellarning
xususiy   ma’nolarini   aniqlashdan   iborat   bo‘lishi   kerak.   Bunga   ko‘ra   gap   struktur
sxemasining umumlashtirilgan ma’nosi va ular o‘rtasidagi munosabat gap sintaktik
qurilishining   asosi   bo‘lib   xizmat   qiladi.   U   gap   mazmunini   ekstralingvistik
omillarsiz, sof til materiallariga tayangan holda o‘rganishga harakat qiladi. Tilning
har   qanday   sath   birliklari,   jumladan,   gapning   qurilish   modellari   ham   undagi
kategorial   va   konkret   ma’nolar   munosabatlaridan   hosil   bo‘lgan   semantik   o‘ziga
xoslikka   ega   bo‘ladi.   Ikkinchi   yo‘nalish   tarafdorlari,   asosan,   gapning
kommunikativ   minimumi   komponentlarining   leksik   ma’nolariga   asoslanadilar
Bunga   muvofiq   gapning   semantik   tuzilishi   struktur   sxemalar   chegarasida   emas,
16 balki undan tashqarida ajratiladi. Struktur sxema va semantik tuzilishlar bir-birini
kesishmaydigan   parallel   qatorlarga   teriladi.   Bunday   qarash   O.I.Moskalskaya
ishlarida namoyon bo‘ldi. Sintaktik semantika bo‘yicha Ye.V.Paduchevaning ham
izlanishlari o‘ziga xosdir. Uning fikricha, gap ma’nosi leksema ma’nolaridan, so‘z
shakllarining   grammatik   ma’nolaridan   va   sintaktik   qurilmalarning   ma’nolaridan
tashkil topadi. Shuning uchun ham sintaktik semantika tavsifi leksik va morfologik
semantikani   bir   butun   gap   semantikasini   tavsiflashga   komponent   bo‘lishi   kerak.1
Gapning denotativ konsepsiyasi  V.G.Gak asarlarida izchillik bilan rivojlantiriladi.
U   gapni   to‘liq   til   belgisi   hisoblab,   gap   referenti   situatsiyadir,   ya’ni   “gapirish”
momentida   ob’ektiv   borliqdagi   so‘zlovchi   ongida   mavjud   bo‘lgan   va   gapning
o‘zini   shakllantirish   jarayonida   til   birliklarini   tanlashga   ma’lum   darajada   sharoit
yaratuvchi   elementlar   yig‘indisidir,   deydi.   Simvolik   mantiq   klassik   mantiqdan
farqli   ravishda,   o‘zining   tushunchalarini   inson   ongida   aks   etishini   chetlab   o‘tgan
holda   bevosita   ob’ektiv   reallik   kategoriyalari   bilan   munosabatini   belgilashga
intiladi.   Propozitsiya   tushunchaisning   bu   umumiy   tendensiyasi   natijasida
keyinchalik   u   tafakkurdan   ob’ektiv   reallikka,   sub’ektiv   omildan   ob’ektiv   omilga
«berildi».   Natijada   u   tafakkur   shakliga   emas,   balki   uning   mazmuniga,   u   orqali
ifodalanadigan ob’ektiv reallikka nisbatan qo‘llanila boshladi. Sub’ektiv modallik
kategoriyasida   ozod   bo‘lib,   situatsiyani   ifodalashga   o‘tdi.   Propozitsiya   xuddi   shu
ma’nosi   bilan   tilshunoslikka   kirib   keldi.   Propozitsiya   tushunchasi   B.Fassel
asarlarida yanada konkretlashdi. Uning fikriga ko‘ra, propozitsiya real borliq bilan
struktur   analogiyaga   ega   bo‘lgan   aktual   faktdir.   Propozitsiya   haqida   Ch.Fillmor
shunday   deydi:   “Gapning   asosiy   tuzilishida”propozitsiya”   deb   nomlash   mumkin
bo‘lgan strukturani, ya’ni gapning modal aspektidan ajralgan fe’l bilan ot o‘rtasida
zamondan   tashqaridagi   munosabatlar   majmuasini   kuzatamiz.   Gapning   modal
aspekti uning butun xarakteristikasini belgilaydigan inkor, zamon, mayl va tus kabi
xususiyatlarini   o‘z   ichiga   oladi.1   Hozirgi   kunda   ko‘pchilik   tilshunoslar
propozitsiya   termini   ostida   gapning   semantik   yadrosi   hisoblangan,   ya’ni   gapning
semantikasida   o‘z   ifodasini   topgan   ob’ektiv   reallik,   ob’ektiv   mazmunni
tushunadilar.   Propozitsiya   faqat   gaplar   orqali   ifodalanishi   shart   emas.   U   so‘z
17 birikmasi   va   so‘zlar   orqali   ham   ifodalanishi   mumkin.   Masalan:   Dars   boshlandi   /
darsning   boshlanishi.   Demak,   ma’lum   bir   sintaktik   tuzilma   gap   bo‘lishi   uchun
ma’lum   propozitsiyani   ifodalashdan   tashqari,   yana   boshqa   belgilarga   –
kommunikativ   avtonomlik   va   modallik   belgilariga   ega   bo‘lishi   kerak.   Shuning
uchun   ham   har   qanday   gap   ot   propozitsiyasida   transpozitsiya   qilinganda,   uning
kommunikativ   bo‘linishi   (tema-rematik   bo‘linish)   va   modal   xususiyati   yo‘qoladi,
ammo   nominativ   mazmuni   eskicha   saqlanib   qoladi.   Masalan:   O‘quvchilar   darsga
tayyorlanishdi – o‘quvchilarning darsga tayyorlanishi. Ko‘p yurish foydali – ko‘p
yurishning   foydaliligi.   Har   qanday   gap   semantikasida   propozitiv   mazmundan
tashqari, so‘zlovchining kommunikativ niyati va mumkin bo‘lgan modallikdan biri
ishtirok   etishi   kerak   bo‘ladi.   Boshqacha   aytganda,   propozitsiyadan   real   gap
mazmuniga   o‘tish   uchun   propozitiv   ramkadan   tashqari,   yana   ikki   ramkani   –
modallik   va   kommunikativ   ramkani   qilish   zarur   bo‘ladi.   Modallik   va
kommunikativlik   har   qanday   gap   semantik   tuzilishning   zaruriy   komponenti
hisoblanadi.
Tilshunoslikda  lisoniy va nutqiy jihatlarni farqlashga intilish ushbu fan bilan
tengqurdir. Chunki har qanday fan cheksiz hodisalarni umumlashtirishni o‘z oldiga
maqsad qilib qo‘yadi. Xususiy hodisalar zamiridagi umumiylikni ko‘rishga intilish
bilishning   har   ikkala   bosqichi   (fahmiy   va   idrokiy)   da   ham   mavjud.   Shu   boisdan
aytish mumkinki, bilishning fahmiy bosqichi mutlaq xususiyliklar bilan o‘ralashib
qolmaganligi   kabi,   idrokiy   bosqich   ham   mutlaq   umumiylikni   -   UMISni   tiklay
olmaydi.   Biroq   har   bosqich   o‘z   vazifalariga   ega.   Chunki   har   bir   davr   o‘z   fani
oldiga     muayyan   maqsad   va   aniq   talablarni   qo‘yadi.   «Fanlarning   taraqqiyoti   shu
davrning   ilg‘or   falsafiy   fikri,   davr   uchun   yetakchi   bo‘lgan   fan   sohalarining
yutuqlari   bilan   uzviy   bog‘liq.   Turli   fanlarning   manbalari   ko‘p   qirrali   bo‘lganligi
sababli, davrning  yetakchi falsafiy fikri aniq fanlardan o‘rganish manbaining qaysi
tomonlariga   alohida   e’tibor   berish   lozimligini,   borliqdagi   mavjud   qonuniyatlarni
mantiqiy   kategoriyalarda   qay   usulda   aks   ettirish   yo‘llarini   belgilab   beradi»
(H.Ne’matov).     Shu   asosda   aytish   mumkinki,   o‘zbek     tilshunosligining     birinchi
bosqichi   dialektika     nuqtai   nazaridan   tildagi   UMIS   va   YHVOni   bir-biridan
18 farqlamay   tasnif   etish   bosqichidir.   Tilshunoslikda   lison   va   nutqni   izchil   farqlab
o‘rganish   avvalo   tilshunoslar   V.   fon   Humboldt,   B.de   Kurtene   va   F.de   Sossyur
nomi   bilan   bog‘liq.   Lison   va   nutqning   farqlanishi,   tilga   tizim   sifatida   yondashuv
XX asr jahon  tilshunosligida inqilobga teng hodisa sifatida baholanadi. Chunki bu
hodisa   tilshunoslikdagi   mavjud   qarashlarni   tubdan   o‘zgartirib   yubordi.   Tilga,
xususan,   o‘zbek   tiliga   sistema   sifatida   yondashuvning   dastlabki   yillarida   lison
o‘rnida til atamasi  qo‘llanilib, u ko‘p ma’nolilik tabiatiga ega bo‘lganligi sababli,
ayrim   chalkashliklarni   keltirib   chiqarar   edi.   Chunonchi,   insonning   nutq   so‘zlash
qobiliyati   ham,   nutqi   ham   ushbu   atama   bilan   yuritilar   edi.   Atamalarga   esa   bir
ma’nolilik   xos       bo‘lib,   ko‘p   ma’nolilik   ilmiy   aniqlikka   putur   yetkazadi.   Shu
boisdan   nazariyotchi   tilshunoslar   UMISning   tildagi   voqelanishiga   nisbatan   lison
atamasini   qabul   qildilar.   Natijada   til,   lison,   nutq   munosabati   quyidagicha
tushunildi: 
Yuqorida   UMIS   va   Y А HVOning   tildagi   tajallisi   misolida   lison   va   nutqning
o‘zaro   munosabati   haqida   kirish   xarakterida   so‘z   yuritildi.   Endi   unga   batafsil
to‘xtalinadi.   Lison   deyilganda   ma’lum   bir   jamiyatning   barcha   a’zolari   uchun
avvaldan   (oldingi   avlodlar   tomonidan)   tayyor   holga   keltirib   qo‘yilgan,   hamma
uchun   umumiy   va   majburiy,   fikrni   ifodalash   va   boshqa   maqsadlar   uchun   xizmat
qiladigan   birliklar   hamda   bu   birliklarning   o‘zaro   birikish   qonuniyatlari   yig‘indisi
tushuniladi.
Demak, lisonda birliklar va  birikish qonuniyatlari  farqlanadi.
Har qanday lisoniy birlik psixofizik tabiatli bo‘ladi. Shu bilan birga ular ikki
tomonning bir butunligidan iborat:
a) lisoniy birlikning shakliy, tashqi tomoni;
b) lisoniy birlikning ma’lum bir vazifasi, ma’noviy qiymati.
Lisoniy birliklar UMIS sifatida mavjud ekan, u moddiylikdan  xoli bo‘lmog‘i
lozim.   Bunda   «lisoniy   birlikning   tashqi   tomoni»   ko‘rinishga,   moddiylikka   ishora
19 qilmaydimi, degan savol tug‘ilishi tabiiy. To‘g‘ri, lisoniy birlik moddiy qiyofadan
xoli.   Biroq   ular   ongda   qandaydir   tarh,   ramz   sifatida   saqlanadi.   Masalan,   [a]
fonemasining   talaffuz   xususiyatlari   xaqida   umumlashma   tasavvur   o‘zbek   tilida
so‘zlashuvchi   barcha   jamiyat   a’zolari   ongida   birdir.   Bu   [a]   fonemasining   shakli,
tashqi   tomoni   bo‘lsa,   uning   ma’no   farqlash,   chegaralash   tomoni   ichki   jihati
sanaladi.   [a]   fonemasi   xususiyatlari   va   ma’no   farqlashning   o‘ziga   xos   birligi,
yaxlitligi   sifatida   ongda   mavjud   bo‘ladi.   Har   bir   fonemaning   ma’no   farqlash   va
talaffuz   xususiyatlari   umumlashmasi   o‘ziga   xos   bo‘lib,   biriniki   ikkinchisinikidan
farqlanadi   va   mustaqil     fonemaga   qo‘yilgan   talab   ularning   aynan   o‘xshash
bo‘lishiga yo‘l qo‘ymaydi.
Lisoniy   birliklarining   bu   tashqi   va   ichki   tomonini   bir-biridan   ajratish   uchun
ulardan birini mutlaqlashtirish mumkin emas. Ichki va tashqi tomon bir varaqning
ikki   betiga   o‘xshaydi   va   ularni   ajratib   bo‘lmaydi.   Nutq   esa   yuqorida   ta’riflangan
lisoniy   so‘zlashish   qobiliyati   asosida   ayrim   shaxs   tomonidan   ma’lum   bir   xabar
berish  maqsadi uchun ishga solinish yoki qo‘llanish natijasidir.
Bir-birini shartlovchi, bir-biriga bog‘liq bo‘lgan «lison - nutq qobilyati - nutq»
zanjirida   faqat   nutqqina   tashqi   (moddiy)   shaklda   (og‘zaki,   yozma)   namoyon
bo‘ladi va bizning sezgi a’zolarimizga ta’sir qiladi.
F.de   Sossyur   lison-nutq   munosabatini   shatranj   o‘yini   qoidalari   asosida
tushuntirib berishga harakat qilgan.
Shaxmat     donalari   va   har   bir   donaning   yurish   qoidasi   ongimizdagi   lisoniy
birliklar va ularning birikish imkoniyatlariga, o‘yinchi  bamisoli so‘zlovchi bo‘lib,
shaxmat   o‘yinini   bilishi   esa   so‘zlovchining   nutq   qobiliyatiga   o‘xshaydi.
Donalarning harakatlantirilishini nutqqa qiyoslash mumkin. Qiyoslang:
 shaxmat - o‘ynash qobiliyati 
 lison - nutq qobiliyati – nutq
Shaxmat donalari va ularning yurish imkoniyatlari o‘ynovchilarning barchasi
uchun   umumiy   bo‘lganligi   kabi   lisondan   foydalanish   ham   shu   tilda
so‘zlashuvchilar   uchun   tengdir.   Lison   va   shatranj   qurilmalari   o‘zaro
qiyoslanadigan   bo‘lsa,   avvalo,   ularning   birliklari   orasida   umumiy   o‘xshashliklar
20 borligini ta’kidlash lozim. Har ikkala qurilma ham birliklar sistemasi (tizimi) va bu
birliklarning   o‘ziga   xos   vazifalari   bilan   ish   ko‘radi.   Bunda   ma’lum   qoida   va
qonunlarga   tayaniladi.   Har   ikkala   holatning   ham   ishtirokchilari   insonlar   bo‘lib,
ular har ikkala faoliyatda ham ma’lum bir  imkoniyatlarni ishga soluvchilardir. Shu
boisdan   shaxmat   taxtasi,   uning   donalari,   shaxmat   o‘yinining   tashqi,   moddiy
tomonini   lisoniy   birliklarning   tashqi   tomoniga,   shaxmat   o‘yini   qoidalari   -
donalarining   joylashuvi,   harakat   qoidalari,   ya’ni   shatranj   o‘yinining   ichki   tomoni
xaqidagi   tasavvurlarni   lisoniy   birliklarning   mazmun     mundarijasiga   qiyoslash
mumkin.
II BOB   SINTAKTIK MUNOSABATNING TURLARI
2.1.  Koordinativ munosabat
Sintaktik   birliklar   o‘rtasidagi   sintaktik   munosabatlari   quyidagi   turlarga
ajratish mumkin:
1.   Bir   tomonlama   (subordinativ)   munosabat:   predikativli,   ob’ektli,
atributivli, revlyativli. 
2. Ikki tomonlama (koordinativ) munosabat. 
3. Uyushiq bo‘laklar (kopulativ) munosabat.
4. Vokativ va modal (intraduktiv) munosabat.
Shu   munosabatlarning   birinchi,   ikkinchi,   uchinchi   sintaktik   aloqa
vositalariga   ega   bo‘lib,   ularga   tenglashish,   tobelashish,   muvofiqlashish,
predikativli, nopredikativli vositalar asosida ro‘yobga chiqadi. 
To‘rtinchi tur munosabat yuqoridagi xususiyatlarga ega emasdir.
Tenglashish   munosabatida   komponentlar   barobar   huquqli   bo‘ladi   va   sinash
intonatisali   bilan   aytiladi:   dalalar   va   bog‘lar-dalalar   bog‘lar.   Gap   qurish   uchun
tenglashishning   bo‘lishi   shart   emas.   Nopredikativ   va   predikativ   munosabat
asosisda   tobelanish   yotadi.   Gapning   asosini   tobelanish   tashkil   qiladi,   busiz   gap
maydoniga   kelmaydi.   Gapning   asosi   bo‘lgan   ega   va   kesimning   aloqasi   natijasida
21 yo   so‘z   birikmasi   (nopredikat)   yo   gap   (predikativ   munosabat)   hosil   bo‘ladi:
vafodor qiz, qiz vafodor kabi. 7
O‘zbek   tilshunosligida   so‘z   birikmalari   o‘rtasida   sintaktik   munosabat   turlari
haqida   fikr   yuritar   ekanmiz,   biz   sintaktik   munosabatdan   sintaktik   aloqani   farqlab
olishimiz  kerak.  Ba’zi  adabiyotlarda  bu  ikki  tushunchani   biri  o‘rnida  ikkinchisini
qo‘llash holatlari ham uchraydi. Sintaktik munosabat tushunchasi sintaktik aloqalar
yordamida   shakllanadi.   “O‘zbek   tili   grammatikasi”   ikki   jildlik   akademik
nashrining   ikkinchi   jildida   sintaktik   aloqa   va   sintaktik   munosabatlar,   ularning
turlari   haqida   quydagicha   fikrlar   bildirilgan:   “   “sintaktik   aloqa”   termini   o‘rnida
“sintaktik munosabat” terminini qo‘llaydilar yoki bu ikki terminni bir-biridan farq
qilmay,sinonim tarzda, aralash ishlatadilar.   Natijada, bu terminlarning har ikkalasi
ham bir xil narsani aks ettiradi, degan xulosa kelib chiqadi. To‘g‘ri, sintaktik aloqa
bilan   sintaktik   munosabat   bir-biri   bilan   aloqador:   sintaktik   aloqa   bor   joyda
sintaktik munosabat ham bo‘ladi. Lekin bu ularni bir xil narsa sifatida baholashga
imkon   bermaydi.   Har   qalay   sintaktik   aloqa   sintaktik   munosabatdan   farq   qiladi.
Sintaktik   munosabat   erkin   so‘z   birikmalaridagi   va   gapdagi   so‘zlarning   hamda
nutqdagi   gaplarning   bir-biriga   nisbatan   qanday   grammatik   ma’no   va   vazifada
qo‘llanilishini   bildiradi.   Sintaktik   aloqa   esa   so‘z   birikmasidagi   va   gapdagi
so‘zlarning   hamda   nutqdagi   gaplarning   o‘zaro   grammatik   bog‘lanishini   bildiradi
B.O‘rinboyev   “Hozirgi   o‘zbek   adabiy   tilida   sintaktik   munosabatlar”   o‘quv
qo‘llanmasida:  “Sintaktik munosabat  va sintaktik aloqalar  yordamida ifodalanadi.
Sintaktik munosabat bilan sintaktik aloqa bir-birini taqozo qiluvchi bir hodisaning
ikki   tomoni   bo‘lsa   ham,   lekin   ularning   har   ikkisi   ma’lum   o‘ziga   xoslikka   egaligi
tufayli   bir-biriga   muvofiq   kelishi   shart   emas.   Masalan,   sintaktik   munosabat
tarkibiga   kiruvchi   vokativ   va   modal   munosabatlar   sintaktik   aloqa   tarkibiga
kirishmaydi”,-deb fikr bildirganlar. Yuqoridagi fikrlarga tayanib, sintaktik aloqada,
asosan,   so‘z   birikmalari   misolida   aytadigan   bo‘lsak,   tobe   va   hokim   qismlarni
7
  Tadjibayeva   D.Sh.   “5-sinf   ona   tili   darslarining   adabiyot   fani   bilan   o‘zaro   integratsiyasi”.   //   Tilshunoslikdagi
zamonaviy yo‘nalishlar: Muammo va yechimlar. Xalqaro amaliy konfrensiya. Andijon, 2020. 136-139-betlar.  
22 bog‘lovchi   grammatik   vositalarga   e’tiborni   qaratamiz.   Masalan,   tobe   va   hokim
qismlar   o‘rtasidagi   kelishiklar   misolida   ko‘ramiz:   kutubxonaga   bordi,   institutga
bordi   va   ukasiga   oldi,   opasiga   qaradi   misollari   ostida   tahlil   qilamiz.   Bu   yerda
barcha so‘z birikmalarida tobe va hokim qismni bog‘lash uchun jo‘nalish kelishigi
xizmat   qilyapti.   Sintaktik   munosabat   tomonidan   tahlil   qilsak,   kutubxonaga   va
institutga   bordi   birikmasida   kutubxonaga,   institutga   hol   vazifasini,   ukasiga   oldi,
opasiga   qaradi   birikmasida   ukasiga,   opasiga   to‘ldiruvchi   vazifasini   bajarib
kelmoqda.   Demak,   sintaktik   aloqa   bir   xil   shakl   bilan   ifoda   etilsada,   sintaktik
munosabatda   ikki   xil   vazifa:   to‘ldiruvchi   va   hol   vazifasini   bajaryapti.   Sintaktik
aloqaga   kirishgan   so‘zlar   orasidagi   munosabatlarning   eng   muhimlari   quyidagilar:
1. Predikativ munosabat. Bunda ega vazifasidagi so‘z kesim vazifasidagi so‘z bilan
sintaktik aloqaga kirishadi. Masalan, biz bordik, talabalar kelishdi, men ko‘rdim, u
tingladi kabilar. 2. Ob’ektli munosabat. Bunda to‘ldiruvchi vazifasidagi so‘z bilan
to‘ldirilmish   aloqaga   chiqadi.   To‘ldiruvchi   va   to‘ldirilmish   sintaktik   aloqaga
tushum,   jo‘nalish,   o‘rin-payt,   chiqish   kelishiklari   va   ko‘makchilar   yordamida
aloqaga   kirishadi.   Masalan,   kitobni   o‘qimoq,   uni   chaqirmoq,   daftarga   yozmoq,
onasiga   aytmoq,   dugonasidan   so‘ramoq,   bolasi   uchun   olmoq...   Ob’ektli
munosabatda   tobe   va   hokim   so‘zlarni   bog‘lovchi   vositalar   turlicha   bo‘lsa-da,   bir
xil   sintaktik   munosabat   yuzaga   kelyapti.   3.  Holli   munosabat.   Bu   hol   vazifasidagi
so‘z   bilan   hollanmish   vazifasidagi   so‘z   aloqaga   kirishadi.   Masalan,   darsdan
qaytmoq,   ko‘chaga   chiqmoq,   yozda   bormoq...   Holli   munosabatda   ham   ob’ektli
munosabat  kabi  bog‘lovchi  vositalari  bir xil, lekin sintaktik munosabat  har  xil. 4.
Atributiv   munosabat.   Bunda   aniqlovchi   vazifasidagi   so‘z   bilan   aniqlanmish
vazifasidagi so‘z aloqaga kirishadi. Masalan, moviy osmon, toza havo, ko‘m-ko‘k
dala,   mening   hovlim,   bizning   darsxonamiz   ...   Atributiv   munosabatda   tobe   va
hokim   so‘zlarni   bog‘lovchi   vositalar   ohang   va   qaratqich   kelishigi   hisoblanadi.
Bog‘lovchi   vosita   bir   xil   bo‘lmasa-da,   bir   xil   sintaktik   munosabat   turi   yuzaga
kelyapti.   Shuni   aytish   joizki,   ba’zi   hollarda   tobe   va   hokim   qismlarni   bog‘lovchi
vositalar   yuqoridagi   munosabat   turlarini   o‘zgartirib   yuboradi.   Masalan,   bilan
ko‘makchisi,   asosan,   ob’ektli   munosabatni   yuzaga   chiqaradi:   ukasi   bilan  kelmoq,
23 mashina   bilan   bormoq...   shunday   holatlar   bo‘ladiki,   bu   vositalar   holli   munosabat
yuzaga   kelishida   ham   xizmat   qiladi:   qunt   bilan   o‘qimoq,   zavq   bilan   kuylamoq
kabilar.   Sintaktik   munosabatning   turlarini   erkin   so‘z   birikmalari   misolida   tahlil
qilindi.   Demak,   sintaktik   munosabatlarning   turini   belgilashda   biz   e’tiborimizni
qaratadigan   zarur   omillarga,   so‘zlarni   aloqaga   kirituvchi   vositalar   bilan   birga,
aloqaga   kirishuvchi   elementlarning   leksik-semantik   xususiyatlari   ham   hisobga
olinishi   kerak.   Tobe   va   hokim   so‘zlarning   bog‘lovchi   vositalarga   qarab   sintaktik
munosabat   turlarini   belgilash   turli   xil   g‘alizliklar   yuzaga   kelmasligi   uchun
sintaktik aloqaga ham ahamiyat berishimiz lozim.
2.2.  Kopulyativ munosabat
Keyingi   yillarda   qo‘shma   gaplar   tarkibidagi   sodda   gaplarning   qurilish
qolipiga   ko‘ra   tasniflash   tavsiya   etiladi.   Qo‘shma   gaplarni   tasniflaganda   ularning
tarkibidagi   sintaktik   aloqa   va   munosabatlarni   ham   hisorbga   olish   lozim   bo‘ladi.
Sintaktik   aloqaning   tenglashish   aloqasi,   tobelanish   aloqa   kabi   oppozitsiyalarini
hosil   qiluvchi   qutblari   mavjud.   Tenglashish   aloqasining   xarakteri   uning   birinchi
bosqich   paradigmasini   belgilashda   oppozitsiya   asosi   vazifasini   bajaradi.
Tenglashish   aloqa   tarkibida   ikki   ko‘rinishni   farqlash   mumkin:   a)   yopiq   qatorli
tenglashish;   b)   ochiq   qatorli   tenglashish.   Yopiq   qatorli   tenglashishda   ma’nosiga
ko‘ra biriktiruv, zidlov aloqasi o‘z aksini topadi, vazifaga ko‘ra qo‘shma gap hosil
qiladi. Ochiq qatorli tenglashishda ma’nosiga ko‘ra ayiruv-chegaralov, inkor aloqa
o‘z aksini topadi, vazifasiga ko‘ra qo‘shma gap hosil bo‘ladi. Qo‘shma gapni hosil
qiluvchi ayiruv, inkor bog‘lovchilari ishtirok etadi. Tobelanish aloqasi tobelikning
yo‘nalish   xususiyatiga   ikki   xil   aloqa   hosil   qiladi:   a)   koordinativ   aloqa;   b)
subordinativ   aloqa.   Koordinativ   aloqa   vazifasiga   ko‘ra   nominativ   va
kommunikativ   birlik   hosil   qiladi.   Tuzilishiga   ko‘ra   qo‘shma   gaplar   hosil   qiladi.
Subordinativ   aloqa   qo‘shma   gaplarni   hosil   qiladi,   bu   qo‘shma   gaplar   tarkibidagi
aloqa sodda gaplar tarkibidagi boshqaruv aloqasini eslatadi. Qo‘shma gap tasnifida
24 sntaktik   aloqa   mezonlarinigina   emas,   balki   sintaktik   munosabat   mezonlarini   ham
hisobga   olish   kerak.   Sodda   gaplar   tarkibida   monopredikativ   sintaktik   munosabat
mavjud   bo‘lsa,   qo‘shma   gaplarda   polipredikativ   sintaktik   munosabatlar   mavjud.
Polipredikativ   sathda   sintaktik   munosabatlarning   to‘rt   xili   vujudga   keladi:
predikativ   munosabat,   atributiv   munosabat,   posessiv   munosabat,   situativ
munosabat. Hozirgi o‘zbek tilida qo‘shma gaplar ma’lum mazmun munosabatlarini
ifodalashi, grammatik belgilari, tuzilishi, qurilish qolipi va intonatsiyasiga ko‘ra bir
necha ko‘rinishga ega.
Har   ikkala   jumla   sintaktik   jihatdan   bir   xil   bo‘lishiga   qaramasdan,   ular
o‘rtasida farq bor. Birinchi gapda read a book elementlari o‘rtasida boshqaruv bor,
ya’ni   read   fe’li   o‘timli   bo‘lganligi   uchun.   Ikkinchi   gapda   esa   come   home
elementlari o‘rtasida hech qanaqa sintaktik aloqa borligi aytilmagan, buning asosiy
sababi til sathlarining bir-biri bilan aralashtirib yuborilishidir. Shuning uchun ham
sintaktik   sathda   gap   qurilmasidagi   elementlar   o‘rtasidagi   o‘zaro   aloqalarni
yangilari ishlab chiqildi. Undan tashqari formal jihatdan quyidagi ikki usulda gap
elementlarining   bog‘lanishi   ham   qayd   etilgan.   1)   teng   bog‘lanish;   2)   tobe
bog‘lanish;   Teng   bog‘lanish   o‘z   nomidan   ham   ma’lumki,   gap   tarkibidagi   so‘zlar
bir-biri   bilan   teng   bog‘lanadilar.   Tobe   bog‘lanishda   esa   biri   ikkinchisiga   tobe
bo‘ladi.   Undagi   tobe   va   hokim   so‘zlar:   1)   moslashuv;   2)   boshqaruv;   3)   bitishuv
usullari   yordamida   so‘z   birikmasi   hosil   qiladi.   Moslashuv   –   tobe   so‘z   va   hokim
so‘zlarning shaxs-sonda mosligi: M: mening kitobim, sening kitobing. Boshqaruv-
tobe so‘zning hokim so‘z talab qilgan shaklini olishidir: A) Kelishikli boshqaruv( -
ni,   -ga,   -da,   -dan).   M:   kitobda   bor,   uydan   oldim.   B)   Ko‘makchili   boshqaruv
(ko‘makchi   so‘zlar   yordamida).   M:   sayr   haqida   gaplashmoq.   Bitishuv-tobe
so‘zning   hokim   so‘z   bilan   faqat   ma’no   jihatidan   birikishi:   M:   kata   tanaffus,
chiroyli qiz. Hozirgi zamon tilshunosligida gaplarni sintaktik qatlamda tahlil qilish
borasida   gap   bo‘laklariga,   ya’ni   bosh   bo‘laklar   va   ikkinchi   darajali   bo‘laklarga
ajratib   o‘rganish   bilan   chegaralanadi.   Zeroki,   gaplarning   sintaktik   birliklarini,
semantik   maydonini,   ularning   defferensial   sintaktik   hamda   differensial   sintaktik-
semantik belgilarni aniqlash va bunda ma’lum lisoniy metodlarga tayanib gaplarni
25 tahlil   qilish   zamon   talabidir.   Prof.   A.   M.Muxin   va   uning   shogirdlari   tomonidan
ishlab chiqilgan «komponent va sintaksemalarga ajratib tahlil qilish» metodi juda
samaralidir.   Komponentlab   tahlil   qilish   deganda   gapda   ishtirok   etgan   sintaktik
birliklarni   o‘zaro   sintaktik   aloqalarini   aniqlab,   yunksion   modellar   yordamida
tasvirlash, ularning differensial sintaktik-semantik belgilarini aniqlash tushuniladi.
Gapdagi   elementlarning   differensial   sintaktik-semantik   belgilari   elementlar
orasidagi   paradigmatik   munosabat   orqali   aniqlanadi.   Komponentlab   tahlil   qilish
gap   qurilmasini   o‘rganishning   birinchi   bosqichi   hisoblanadi.   Gapdagi   elementlar
o‘rtasidagi   aloqalar   esa   yunksion   modelda   o‘z   aksini   topadi.   A.S.Barxudarov   va
A.Yelmslevlarning aytishicha ikki element o‘rtasida quyidagicha uch xil sintaktik
aloqa   bo‘ladi:   1)   gapdagi   har   ikki   element   bir-biriga   tobe   bo‘lmagan   holda
(koordinativ);   2)   birinchi   element   ikkinchisiga   tobe   bo‘ladi,   lekin   ikkinchisi
birinchisiga   tobe   bo‘lmaydi   (subordinativ);   3)   birinchi   element   ikkinchisiga   va
ikkinchisi  o‘z  o‘rnida  birinchisiga  tobe  bo‘ladi   (predikativ).  Ma’lumki,  an’anaviy
grammatikada   sintaktik   aloqalar   deganda   bitishuv,   moslashuv   va   boshqaruvlar
tushuniladi   [1].   Ammo   bu   sintaktik   aloqalar   gaplarning   sintaktik   tahlilida   ko‘zga
tashlanmaydi,   chunki   moslashuv   morfologik   qatlamda   qaralsa,   bitishuv   va
boshqaruvlar leksik qatlamda kuzatiladi. Demak, sintaktik aloqalarni aniqlashda til
sathlari   bir-biri   bilan   aralashtirib   yuborilgan.   Shuning   uchun   ham   mazkur   ishda
sintaktik   aloqalar   yunksion   modellar   orqali   beriladi,   hamda   gapda   ishtirok   etgan
sintaktik   birliklarning   differensial   sintaktik   belgilari   komponent   modellar
yordamida   bayon   etiladi.   Mazkur   operatsiyalar,   asosan,   gapdagi   yadro
komponentlarni   aniqlashda   eksperiment   metoddan,   ya’ni   tushirib   qoldirish
transformatsiyasidan foydalanish orqali amalga oshiriladi. Natijada, gapdagi yadro
va   tobe   komponentlar   aniqlanib,   komponent   modellarda   sintaktik   elementlarning
morfologik xususiyatlari  ham  ko‘rgazmali ravishda  qayd etiladi. Demak, gaplarni
komponentlarga   ajratib   tahlil   qilish   sintagmatik   yo‘nalishda   gap   birliklarini
birbiriga qarama-qarshi qo‘yish usuli yordamida amalga oshiriladi
26 2.3.  Intraduktiv munosabat: vokativ, modal munosabat
Ushbu   tahlilning   navbatdagi   bosqichida   esa,   bosh   va   ikkinchi   darajali   gap
bo‘laklari   vazifasidagi   sintaktik   birliklarning   differensial   sintaktik-semantik
belgilari   aniqlanib,   ularning   variantlari   hamda   ma’lum   sintaktik   aloqa   asosida
o‘zaro   bog‘lanishi   ko‘rsatib   beriladi.   Gap   tahliliga   bunday   yondashuvning   ijobiy
natija   berishi   ba’zi   ishlarda   ham   o‘z   isbotini   topgan.   Tahlilning   bunday   shakli
paradigmatik   rejada   amalga   oshiriladi.   Sintaksemalarga   ajratib   tahlil   qilishda
asosan,   kategorial   differensial   sintaktik-semantik   belgilardan   substansiallik
(predmet   yoki   shaxsni   ifodalovchi   element),   protsesuallik   (harakat   nomi   yoki
holatni ifodalovchi element) hamda kvalifikativlik (sifat, hajm, son, holat kabilarni
ifodalovchi elementlar) kabilarga e’tibor qaratiladi [4].  Ushbu kategorial sintaktik-
semantik   belgilar   tahlili   asosida   nokategorial   belgilarni   aniqlash   imkoniyati   ham
paydo   bo‘ladi.   Gap   tahliliga   bunday   yondashuv   sintaktik   qatlamda   elementar
birliklarning quyidagi xususiyatlarini oydinlashtirish imkonini beradi: birinchidan,
gap   qurilmasidagi   sintaktik   birliklarning   mazmuniy   va   shakliy   xususiyatlarini
o‘rganish;   ikkinchidan,   gap   bo‘laklarini   differensial   sintaktik   hamda   sintaktik-
27 semantik   belgilar   asosida   tasniflash;   uchinchidan,   gapdagi   elementlarni
sintaksemalarga   ajratishning   sintaktik   qatlamdagi   sintaktik-semantik   belgilariga
xos   sistemali   munosabatlarini,   shuningdek,   har   bir   sintaksemaning   paradigmatik
variantlarini   aniqlash;   to‘rtinchidan,   modellashtirish   va   eksperiment-lisoniy   tahlil
metodlaridan foydalanish. Bu borada shuni qayd qilish joizki, lisoniy birliklarning
sistemali tahlili haqida ko‘pgina tadqiqotlar o‘tkazilganligiga qaramay tilshunoslar
aniq   bir   to‘xtamga   kelganlaricha   yo‘q.   Chunki   tilshunoslar   tomonidan   sistemali
tahlil   tushunchasi   turlicha   talqin   qilinadi.   Xususan,   E.A.Trofimovaning
ta’kidlashicha:   «Til   tizimi   stilistik   jihatdan   differensiallikka   ega   bo‘lib,   stilistik
belgilangan   konstituyentlar   lisoniy   birliklarining   sistem   tasviridir».   A.S.
Mel’nichukning   fikricha,   sistemali   tahlil   tushunchasi   elementlarning   sistem
jihatdan   o‘zaro   bog‘liqligi   va   farqlanganligida   namoyon   bo‘ladi   [6].   Gaplarning
sintaktik   tahliliga   tilshunoslar   turlicha   yondashadilar.   Xususan,   gap   bo‘laklariga
ajratish   tema-rematik   nuqtai   nazardan,   modal   struktura   ob’yektiv   va   sub’yektiv
munosabat nuqtai nazaridan yondashuvlar mavjud. Bu esa turli-tuman munozarali
fikrlar   paydo   bo‘lishiga   olib   keladi.   Bunday   holat   kesim   tavsifida   ham   uchraydi.
Xususan,   ayrim   grammatik   qo‘llanmalarga   nazar   tashlasak,   gap   bo‘laklari   savol
qo‘yish yo‘li bilan yoki so‘z tartibi yordamida tahlil qilinadi. Bu esa nazarimizda,
tilshunoslikda   gap   bo‘laklari   tahlilida   yangicha   lisoniy   metodlarga   katta   ehtiyoj
borligidan dalolat beradi. Buning dalili ingliz tilida gap bo‘laklarini tasniflashdagi
turli-tumanlik   misolida   yaqqol   ko‘zga   tashlanadi.   Ingliz   tilini   olib   qaraydigan
bo‘lsak,   kesim   sodda   fe’l   kesim,   tarkibli   fe’l   kesim   yoki   fe’l   kesim,   ot   kesim,
frazeologik   kesim,   fe’l+ot   kesim   kabilarga   ajratiladi.   Demak,   hozirgi   zamon
tilshunosligida   kesim   turlari   va   uning   tasnifi   hanuz   tilshunoslar   oldida   o‘z
yechimini   to‘liq   topmagan   muammolardan   biri   bo‘lib   qolmoqda.   Bizning
nazarimizda,   ushbu   muammolar   yechimi   ingliz   tilida   gap   bo‘laklarini   o‘rganish
gap   elementlarini   komponent   va   sintaksemalarga   ajratib,   ularning   variantlarini
inventarizatsiya qilish, shuningdek, tahlil orqali ularning izomorflik va allomorflik
xususiyatlarini aniqlash orqali ancha oydinlashtiriladi.
28 Ma’lumki,   aloqa   atamasining   o‘zi   grammatikada   juda
keng   qo‘llanadi   va   uni   shakliy   jihatdan   so‘z   va   so‘z   formalarining   bog‘lanishi
misolida,   mazmunan   bir   so‘z   yoki   gapning   bir-biriga   bog‘lana   olish
imkoniyatlarida   yaqqol   ko‘ra   olamiz.   Aloqalar   o‘ziga   xos   xususiyatlariga   ko‘ra
turli   xil   ko‘rinishlarda   bo‘lishi   mumkin.   Jumladan,   sintaktik   aloqa,   semantik,
struktural yoki bog‘li, erkin aloqa kabi turlarni ham o‘z ichiga qamrab oladi. Shu
o‘rinda   aloqa   va   munosabat   tushunchalarining   bir   biridan   farqli   jihatlariga   ham
e’tiborni   qaratmay   ilojimiz     yo‘q.   Sababi,   biz   ularga   sintaksisni   o‘rganish
davomida   juda   ko‘p   marta   murojaat   qilishimizga   tug‘ri   keladi.   Ularning   izohli
lug‘atlarda   berilgan   ma’nolarini   qaraydigan   bo‘lsak,   juda   ko‘p   hollarda   birining
ikkinchisi  bilan tengalashtirilgani  va hatto qorishtirilganini  ham ko‘ramiz. Ammo
biz   ularning   barchasini   keltirib   fikrni   chalg‘itib   o‘tirmay,   grammatik   nuqtayi
nazardan asosiy farqlanish mezoni sifatida shakl va mazmunni hisobga olib qo‘ya
qolamiz.   Bundan   anglashiladiki,   aloqada   asosan   aloqaga   kiritish   uchun   xizmat
qiladigan   shakliy   vositalar   (intonatsiya   ham   shunga   kiradi)   nazarda   tutiladi.
Munosabatda   esa   aloqaga   kirishgan   birliklarning   belgi,   vaziyat,   holat,   belgi   va
harakat   yoki   narsa   va   harakatning   bir-biriga   o‘tishi   kabi   tomonlari   e’tiborga
olinadi. Shunga ko‘ra aloqaning sintaktik turi shakliy ji hatlarga tayanadi. Sintaktik
aloqada   so‘z   birikmasi   va   gapni   hosil   qiluvchi   komponentlarning   o‘zaro
bog‘lanishini o‘rganiladi.
An`anaviy   tilshunoslikda   ham   "sintaktik   munosabat"   va   "sintaktik   aloqa"
terminlari farqlanadi. Sintaktik munosabat sintaktik birliklar o‘rtasidagi mazmuniy
sintagmatik   munosabatni,   sintaktik   aloqa   esa   shakliy   sintagmatik   munosabatning
ifoda tomonini bildiradi deb ta’kidlaydi A.Nurmonov. Ma’lum sintaktik shaklning
(gap bo‘lagi shaklining) boshqa sintaktik shakl bilan ketma-ket munosabati shakliy
sintagmatik munosabat sanaladi.
So‘zlarning grammatik munosabatga kirishuvi bilan hosil bo‘lgan sintaktik
konstruktsiya   qo‘shilma   sanaladi.   Bu   xilma-xil   qo‘shilmalarning   eng   sodda
ko‘rinishi ikki mustaqil so‘zdan tuzilib, uning tarkibidagi komponentlarning o‘zaro
bog‘lanishi   bir   (tobe)   elementning   ikkinchi   (hokim)   elementga   ergashishi
29 formasida   bo‘lavermaydi.   So‘zlar   nok   va   olma,   anjir   va   anor,   o‘qidi   va   yozdi
shaklida – biri ikkinchisiga tobelanmay, teng holda bog‘lanishi  ham mumkin. Bu
bog‘lanish modellar shaklida ot va ot, fe’l va fe’l shakllarida so‘z tizmalarini hosil
qiladi.   Bunda   komponentlarning   huquqi   teng   darajada   bo‘ladi,   hokim-tobelik
aloqasi ko‘zga tashlanmaydi.
Sintaktik   konstruktsiyaning   komponentlari   orasidagi   bog‘lanish   bu
komponentlar   orqali   ifodalangan   ma’nolarning   (predmet,   belgi   va   ular   orasidagi
munosabatni   ifodalovchi   ma’nolarning)   bog‘lanishini   bildiradi.   Bu   ma’nolar
material dunyoning kishi ongida aks etishidan tug‘iladi.
  Har   qanday   shakliy   sintagmatik   aloqa   ma’lum   mazmuniy   sintagmatik
munosabatni   ifodalaydi   va   bu   ikki   munosabat   birligi   shakl   va   mazmun
dialektikasini   aks   ettiradi.   Masalan,   ega   va   kesimning   shakliy   munosabatidan
tashkil topgan men  keldim sintaktik qurilmasi subyekt va predikatning mazmuniy
munosabatini   ifoda   qiladi.   An`anaga   ko‘ra,   ega   bilan   kesim   gapning   struktur
asosini   tashkil   qiladi.   Ega   va   kesim   munosabati   minimal   gap   deb   ham   yuritiladi.
qolgan bo‘laklar esa shu bo‘laklardan biriga bog‘lanib, gapni yoyiq tusga kiritadi.
Shunga   muvofiq   sintaktik   munosabat   ierarxiyasini   ikkita   sathga   ajratish   ham
mumkin:
1. Predikativ sath (ega va kesim munosabati).
2. Nopredikativ aloqalar sathi.
        Aloqa-munosabat (sintaktik) shakllari      (sintaktik shakl hosil qiluvchi
vosita)   –   kelishik,   egalik,   kesimlik   ko‘rsatkichlari.   Aloqa-munosabat   shakllari
shakliy   omil   sifatida   so‘zlarning   erkin   bog‘lanishida   faol:   Men   qishloqqa   o‘tdim
gapida   -ga   shakli   qishloq   so‘zini   o‘tmoq   fe’li   bilan,   -dim   kesimlik   shaklidagi   -m
ko‘rsatkichi  men  so‘zini  o‘tmoq  fe’liga tobelash vazifasini o‘tamoqda. 
Egalik   qo‘shimchalari   mustaqil   so‘zlarning   hokim   mavqeda   kelishini
ifodalab,   uning   tobe   so‘zga   munosabatini   ko‘rsatadi   ( sizning   uyingiz ).
Shuningdek,   bog‘lash   bilan   birgalikda,   hokim   va   tobe   so‘zning   shaxs   va   sonda
moslashishini ham ta’minlaydi. 
30 К elishik – mustaqil so‘zning barchasi uchun tobelikni ta’minlovchi formal
ko‘rsatkich.   Masalan,   bosh   kelishik   egani,   tushum   kelishigi   to‘ldiruvchini,
qaratqich kelishigi aniqlovchini hokim bo‘lakka tobelaydi. 
Shaxs-son   qo‘shimchalari,   kesimlikning   boshqa   shakllari   bilan   birgalikda,
o‘zi hosil qilayotgan hokim bo‘lakni tobe bo‘lak – egaga bog‘laydi.
  Yordamchi   so‘z.     Sintaktik   aloqani   ifodalashda   qo‘llanadigan   yordamchi
vositalar   (ko‘makchi,   bog‘lovchi   va   bog‘lama)   birikuvlarda   shakliy   omil   sifatida
namoyon bo‘ladi. 
К o‘makchining bir so‘zni ikkinchi so‘zga tobelovchi vosita ekanligi, ma’no
va vazifa jihatdan kelishikka o‘xshashligi  ( telefonda gaplashmoq – telefon orqali
gaplashmoq ), shuningdek, so‘zni sintaktik aloqaga kiritishda o‘zi bilan birga uning
biror   kelishik   shaklida   bo‘lishini   ham   talab   qilishi   ma’lum:   Marraga   qadar   bir
tekisda yugurib  borishdi.   (A.G‘ul.). Bog‘lovchi odatda, so‘z tizmalari, gaplarning
a’zolarini  bog‘lash uchun xizmat  qiladi. Masalan:   olma va anor. Men o‘qidim va
yozdim.  Teng bog‘lovchi birinchi misolda so‘z tizmasi a’zolarini, ikkinchi misolda
esa qo‘shma gap a’zolarini bog‘lash uchun xizmat qilgan.Bog‘lama ot kesimni ega
yoki boshqa tobe a’zo bilan bog‘lash uchun xizmat qiladi.
Xulosa
So‘z   tartibi.     So‘zlar   erkin   birikuvda   grammatik   shakl   asosida
bog‘langanda,   so‘z   tartibi   o‘zgarsa-da,   u   ma’noviy   munosabat   yoki   bog‘lanishga
ta’sir   qilmaydi:   Sen   kitobni   keltirdingmi?   К itobni   sen   keltirdingmi?   К eltirdingmi
sen   kitobni?   birikuvidagi   so‘z   o‘rni   almashtirilganiga   qaramay,   keltirdingmi
so‘zshakli   hokim,   sen   va   kitobni   so‘zshakllari   tobe   a’zo   sifatida   qolavergan.
Chunki   ular   sintaktik   mavqeini   ta’minlovchi   vosita   –   morfologik   ko‘rsatkichga
ega. So‘zning hokim-tobeligi (sintaktik mavqei)ni ko‘rsatuvchi vosita bo‘lmaganda
so‘z   tartibining   qimmati   oshadi   ( achchiq   olma).   Bunda   so‘zning   gapdagi
funksiyasi,   asosan,   tartibi   bilan   belgilanadi,   tartib   o‘zgarsa,   mazmun   bilan   birga,
sintaktik   holat   ham   o‘zgaradi:   Hayot   go‘zal   (ega+kesim),   go‘zal   hayot
(aniqlovchi+aniqlanmish).   Gapda   uslubiy   maqsadlarda   so‘z   tartibi   o‘zgarishi
mumkin:   O‘qituvchi   intizom   haqida   gapirdi.   Intizom   haqida   o‘qituvchi   gapirdi.
31 Tartibning   bunday   o‘zgarishi   a’zolarning   hokim-tobeligiga   ta’sir   qilmaydi,   biroq
gapning uslubiy jihatiga, fikrdagi ma’no nozikligiga ta’sir ko‘rsatadi. 
Ohang.   Ohang   ham,   yuqorida   aytilganidek,   birikuvning   tabiatini
ko‘rsatuvchi nisbiy vosita. Gap tugallangan ohang bilan aytiladi, uning tarkibidagi
ayrim   birikuvlar   sanash   ( olma   va   anor ),   ayrimlari   ko‘tariluvchi   ohangga   ( qizil
qalam ) ega bo‘ladi. 
      Ohang   (pauza)   birikuvning   sintaktik   bo‘linishini   ko‘rsatadi.   Masalan,
К o‘p   qavatli   uy   birikmasini   ikki   xil   ( ko‘p//qavatli   uy   va   ko‘p   qavatli//uy   tarzida)
aytish   mumkin.   Demak,   sintaktik   aloqani,   unga   bog‘liq   ravishda   mazmuniy
farqlanishni   ifodalashda   ohangning   o‘rni   bor.   Ya’ni   ko‘p//qavatli   uy   tarzida
birinchi  so‘zdan keyin pauza qilinishi  natijasida ( ko‘p ) so‘zshakli  tobe va   qavatli
uy   birikmasi   unga   hokim   mavqeda   bo‘lib,   bunda   qavatli   uylarning   ko‘pligi
haqidagi   ma’no   anglashiladi.   Ikkinchi   holatda   ( ko‘p   qavatli//uy )   esa   ko‘p   qavatli
birikmasi tobe,  uy  so‘zshakli esa hokim mavqeda, birikmadan esa uyning qavatlari
ko‘pligi ma’nosi namoyon bo‘lgan. 
Sanash   ohangi   bir   xil   bo‘lakning   aloqasini   ifodalaydi:   Oltin,  kumush   tosh
bo‘lar . (Maq.) 
Foydalanilgan adabiyotlar
1. Mirziyoyev   Sh .   Niyati   ulug ‘   xalqning   ishi   ham   ulug ‘   va   kelajagi   farovon
bo ‘ ladi .  T .: “ O ‘ zbekiston ”, 2019. 
2. Yo‘doshev J., Yo‘ldosheva F., Yo‘ldosheva G. Interfaol ta’lim - sifat kafolati. -
Toshkent, 2008. 
3.   Ro‘ziyev   D.,   Usmonboyeva   M.,   Xoliqova   Z.   “Interfaol   metodlar:   mohiyati   va
qo‘llanilishi. – Toshkent, 2013. 146-b. 
4.  Sayfullayeva   R.   va  boshqalar.   Hozirgi   o‘zbek   adabiy  tili.   Darslik.   –   Toshkent,
“O‘ME” 2009. 324-b. 
5. Sapayev Q. Hozirgi o‘zbek adabiy tili. Darslik. – Toshkent, “O‘ME” 2009. 243
6. Tadjibayeva D.Sh. Ona tili o‘qitishda zamonaviy ta’lim metodlari // The journal
of academic researcg in educational sciences. 2021. maxsus son. 486-488 betlar. 
32 7.   Tadjibayeva   D.Sh.   “5-sinf   ona   tili   darslarining   adabiyot   fani   bilan   o‘zaro
integratsiyasi”.   //   Tilshunoslikdagi   zamonaviy   yo‘nalishlar:   Muammo   va
yechimlar. Xalqaro amaliy konfrensiya. Andijon, 2020. 136-139-betlar. 
8. Tolipov O‘.Q. Usmonboyeva M. Pedagogik texnologiyalarning tatbiqiy asoslari.
- T., “Fan”, 2006. 364-b. 
9.   To‘xliyev   B.   O‘zbek   tili   o‘qitish   metodikasi.   –   Toshkent,   «Yangi   asr   avlodi»,
2006. 232-b. 
10.   To‘xliyev   B.,   Oxunjonova   O.,   Jumashev   D.   O‘zbek   tili   o‘qitish   metodikasi
(Amaliy va laboratoriya mashg‘ulotlari). - T.: “O‘zbekiston” 2011. - 145 bet. 
Internet manbalar
12. Arxiv.uz
13. Fayllar.org
14. Kitob.uz
33

MUNDARIJA

KIRISH………………………………………………………………………......3

I BOB SINTAKTIK MUNOSABATLAR VA ULARNING IFODALANISHI

1.1. Sintaktik munosabatlar va ularning ifodalanishi…………………………….

1.2. Sintaktik  munosabatlarning turlari………………………………………….

1.3. Subodinativ munosabat ob’ektli, atributiv, relyativ, predikatli ……………..

II BOB  SINTAKTIK MUNOSABATNING TURLARI……………………..

2.1. Koordinativ munosabat………………………………………………………

2.2. Kopulyativ munosabat………………………………………………………

2.3. Intraduktiv munosabat: vokativ, modal munosabat …………………………

Xulosa…………………………………………………………………………….

Foydalanilgan adabiyotlar………………………………………………………