Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 25000UZS
Размер 34.2KB
Покупки 1
Дата загрузки 28 Март 2025
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет Биология

Продавец

Jo‘rayev Imomali

Дата регистрации 25 Февраль 2025

5 Продаж

Tuban va yuksak o‘simliklar

Купить
MUNDARIJA
Kirish………………………………………………………………………………3
I-Bob Tuban o`simliklar sistematikasi…………………………………………..6
1.1 Tuban o`simliklar haqida tushuncha…………………………………………...6
1.2 Suvo`tlarning tuzilishi va klassifikatsiyasi…………………………………….9
1.3 Bakteriyalarning tabiatdagi ahamiyati………………………………………...15
II-Bob Yuksak o`simliklar sistematikasi………………………………….……21
2.1 Yuksak o`simliklar haqida umumiy ma`lumot…………………………….….21
2.2 Yo`sinsimonlarning tasniflanishi……………………………………………...24
2.3 Psilofitsimonlarning umumiy tavsifi, morfologik tuzilishining o`ziga xosligi va
kelib   chiqishi………………………………………………………………………
26
Xulosa ……………………………………………………………………………34
Foydalanilgan adabiyotlar………………………………………………………36
1 Kirish
O‘simliklar   dunyosi   tuban(150   ming   tur)   va   yuksak   (300-350   ming
tur)o‘simliklarga   bo‘linadi.Yuksak   o‘simliklarning   tanasi   vegetativ
organlardan:novda   va   ildizlardan   iborat   bo‘lib,fan   tilida   “Cormophyta”deyiladi.
Tuban   o‘simliklarning   tanasida   vegetativ   organlar   bo‘lmaydi   va   ularni   qattana
(tallom)   deyiladi.   Qattanada   o‘tkazuvchi   naylar   ham   bo‘lmaydi.   Yuksak
o‘simliklarning   jinsiy   organlari   ko‘p   hujayrali,   tuban   o‘simliklarniki   esa   bir
hujayralidir.Tuban   o‘simliklar   ko‘pchilik   adabiyotlarda   “Thallophyta”   guruhiga
qo‘shib o‘rganilgan. XX asrning o‘rtalariga kelib, turli organizmlarning hujayralari
chuqur o‘rganiladigan bo‘lgandan keyin hamma tirik organizmlar prokariot (“pro”
avvalgi, oldingi. “karion”-yadro) va eukariotlar (“eu”-haqiqiy, asl, chin. “karion”-
yadro) guruhiga bo‘linib o‘rganilmoqda. Prokariotlar dunyosi tarkibiga faqat tuban
o‘simliklarning   ayrim   guruhlari   (bakteriyalar   va   ko‘k-yashil   suvo‘tlari),
eukariotlarga   esa   qolgan   barcha   hujayrali   tirik   organizmlar,   shu   jumladan,   tuban
o‘simliklarga   mansub   suvo‘tlari,   shilimshiqlar,   zamburug‘lar   va   lishayniklar
kiritilgan.   Tuban   o‘simliklar   juda   keng   tarqalgan.   Ularni   chuchuk   suvlarda,   issiq
buloqlarda,   muzliklarda,   tuproqda,   daraxt   po‘stloqlarida   va   boshqa   joylarda
uchratish   mumkin.Tuban   o‘simliklarning   tabiatdagi   ahamiyati   juda   katta.   Suv
muhitida   hosil   bo‘ladigan   organik   moddaning   deyarli   80   %i   suvo‘tlarning
mahsuloti   hisoblanib,   suv   havzalarida   yuzaga   keladigan   oziqa   zanjirining
boshlang‘ich   bosqichini   tashkil   qiladi.   Ayrim   bakteriyalar   va   suvo‘tlari
atmosferadagi azotni o‘zlashtirib, tuproqni azotli o‘g‘it bilan boyitadi. Shuningdek,
bakteriya   va   zamburug‘lar   gcterotrof   organizmlar   sifatida   organik   moddalarni
parchalab,   tabiatdagi   modda   almashinuvi   jarayonida   asosiy   bo‘g‘in   vazifasini
bajaradi.   Suvo‘tlari   avtotrof   tuban   o‘simlik   hisoblanib,   aksariyati   suvda   hayot
kechiradi   va   sistematik   jihatdan   pigmentlar   tarkibi,   zaxira   oziqa   moddalari,
xivchinlarining   joylashishi   kabi   qator   belgilari   bilan   farq   qiluvchi   quyidagi
bo‘limlarga bo‘linadi.
2 Yuksak   o‘simliklar   Yer   yuzida   eng   keng   tarqalgan   bo‘lib,   murakkab
tuzilishga   ega   bo‘lishi   bilan   ajralib   turadi.   O‘simliklar   sistemasini   ilk   bor   tavsiya
etgan   botaniklardan   biri   italiyalik   botanik   A.   Zezalpin   (1519-1603)   bo‘lib,   u
o‘simliklarni   asosan   mevasiga   qarab   15   sinfga   ajratgan.   K.Linney   esa   liklarni
mevasiga   emas,   guliga   (ayniqsa,   changchilarining   tuzilishiga)   qarab   23   sinfga,
gulsizlarni bir sinfga kiritib, o‘zining 24 sinfdan iborat sistemasini yaratdi.
Tuban   o‘simliklar   yuksak   o‘simliklardan   ayrim   belgilari   bilan   farq   qiladi.
Avvalambor,   tuban   o‘simliklarning   tanasi   vegetativ   organlarga   bo‘linmagan.
Shuning   uchun   ular   umumiy   nom   bilan   tallom   yoki   qattana   deb   ataladi.   Bundan
tashqari,   tuban   o‘simliklarning   yuksak   organizmlarnikiga   o‘xshash   to‘qimasi
bo‘lmaydi   yoki   to‘qimaga   o‘xshash   tuzilmalari   bo‘lgan   taqdirda   ham   (masalan,
ko‘pchilik   qo‘ng‘ir,   qizil   suvo‘tlarida)   ular   kelib   chiqishi   jihatidan   haqiqiy
hisoblanmaydi.   Chunki   ular   yuksak   o‘simliklarnikiga   o‘xshash   maxsus   hosil
qiluvchi   to‘qim   aning   mahsuloti   bo‘lm   asdan,   tarkibidagi   deyarli   barcha
hujayralaming   bo‘linib   ko‘payishidan   yuzaga   keladi.   Shuning   uchun   ham   ular
soxta to‘qima hisoblanadi.Tuban o‘simliklarning yana bir farqi ularda o‘tkazuvchi
naylar   bo‘lmasligidir.   Ko‘payishi   jihatidan   esa   tuban   o‘simliklar   ancha   soda
(primitiv)   hisoblangan   jinssiz   ko‘payish   usulini   saqlab   qolgan.   Jinsiy   ko‘payish
a’zolari   o‘simliklarning   ayrim   vakillaridan   tashqari   (masalan,   xara   suvo‘tlari)
hammasida   bir   hujayrali   bo‘ladi.   Tuban   o‘simliklar   juda   keng   tarqalgan.   Ularni
chuchuk suvlarda, issiq buloqlarda, muzliklarda, tuproqda, daraxt po‘stloqlarida va
boshqa joylarda uchratish mumkin. Eukariotik suvo‘tlarining hujayra sitoplazmasi
o‘zining   tuzilishi   bo‘yicha   yuksak   o‘simliklardan   keskin   farq   qilmaydi.   Lekin
ayrim sitoplazmatik organoidlar o‘ziga xos joylashgan bo‘lib, ular joylashgan o‘rni
va   strukturasi   biroz   soddaligi   jihatidan   ajralib   turadi.   Ayniqsa,   suvo‘tlarining
hujayra sitoplazmasida joylashgan xromatoforlar (suvo‘tlarida fotosintczni amalga
oshiruvchi   organoid)   submolekular   tuzilishi   jihatidan   yuksak   o‘simliklarning
xloroplasti   bilan   bir   xil   bo‘lishiga   qaramasdan,   tilakoidlarining   (xloroplastlarda
fotosintez jarayonini amalga oshiruvchi asosiy membranali element) soni va yashil
3 suvo‘tlaridan   tashqari   suvo‘tlarining   barcha   vakillarida   granular   hosil   qilmasligi
bilan   ajralib   turadi.   Shuningdek,   yuksak   o‘simliklarning   xloroplastidan   farqli
ravishda   suvo‘tlarining   xromatoforlarida   maxsus   oqsil   hosila   -   „pirenoid"   bo‘lib,
unda   kraxmal   (yashil   suvo‘tlarida)   to‘planadi.   Suvo‘tlarining   ayrim   vakillarida
pirenoidlar   xromatoforlardan   tashqarida   bo‘lib,   bagryankali   kraxmal   donachalari
(qizil   suvo‘tlari)   yoki   paramilon   (evglena   suvo‘tlarida)   to‘planadi.   Sistematika   –
(systematikos – tartibga solmoq )botanika fanining asosiy bo‘limlaridan biri bo‘lib,
u   o‘simliklarni   bir   biriga   o‘xshashligi,   farqi,   qarindoshligi,   kelib   chiqishini
o‘rganish, ularni guruhlarga birlashtirib, klassifikatsiya qiladi. O‘simlik organizimi
oddiy   ko‘z   yoki   maxsus   asboblar   bilan   .   Bu   bilan   sutrukturaviy   botanika
shug‘ullanadi.
4 I-Bob Tuban o`simliklar sistematikasi
1.1 Tuban o`simliklar haqida tushuncha
Yer   sharidagi   o`simlik   turlari   bir-biridan   aniq   farq   qiladi.   Bunday   farqlar
avvalo   ularning   tashqi   qiyofasida   ko`rinadi.   Bundan   tashqari,   ular   o`rtasida
qandaydir umumiy o`xshashlik va farq qiluvchi belgilar bor. Yer yuzidagi barcha
o`simliklarning   umumiy   o`xshashlik   belgilari   avvalo   ularning   barchasi   tirik
organizm ekanligida ko`rinsa, so`ng ularning tanasi bitta yoki bir necha hujayradan
tashkil   topganligida   ko`rinadi.   Shunday   qilib,   barcha   tirik   organizmlar   hozirgi
vaqtda o`zining tashqi va ichki tuzilishi, turli sharoitda yashashi, o`sib ulg`ayishi,
ko`payishi, tarqalishi va hokazolarga ko`ra bir-biridan farq qiladi va shunga ko`ra
ular rivojlanishning (evolyutsiya) turli xil pog`onalaridan joy oladi.
Hozirgi vaqtda barcha o`simliklarning ichki va tashqi tana tuzilishi, yashash
sharoiti, ko`payishi, tarqalishi va boshqa shunra o`xshash belgilari hisobga olinib,
ularning 500`000 turi mavjud ekanligi aniqlangan va ro`yxatga olingan.
Suvo`tlar, bakteriyalar, shilimshiqlar, zamburug`lar, lishayniklar kabi gruppa
o`simliklari   juda   sodda   (ildizsiz,   poyasiz,   bargsiz)   tuzilishga   ega   bo`lib,   ularning
tanasi   tallom   (qattona)   yoki   mitseliy   deb   ataladi.   Bu   xildagi   o`simliklarga   tuban
o`simliklar deyiladi.
Moxlar,   plaunlar,   bo`g`imlilar,   paporotniklar,   ochiq   urug`lilar   va   yopiq
urug`lilar (yoki gulli o`simliklar) — yuksak o`simliklar deb ataladi. Barcha yuksak
o`simliklarning   tanasi   (ba`zi   bir   boshlang`ich   yuksak   o`simliklardan   mustasno)
ildiz,   poya,   barg   kabi   organlarga   ega.   Ular   vegetativ   (o`sishni   ta`minlovchi)
organlar   hisoblanadi.   Vegetativ   organlardan   tashqari   ko`payish   vazifasini
o`taydigan   organlar   ham   mavjud.   Moxlar,   paporotniklar,   plaunlar,   qirqbo`g`imlar
kabi   o`simliklar   sporalar   yordamida   ko`payadi.   Shuning   uchun   ham   ular   ba`zan
sporali o`simliklar deb ham yuritiladi. Ochiq urug`li va yopiq urug`li o`simliklarda
ko`payish vazifasini urug`dan tashqari vegetativ organlar (ildiz, ildizpoya, tuganak,
piyoz, barg va h. k.) ham bajaradi.
5 Yer yuzidagi barcha o`simliklar (tuban va yuksak o`simliklar) ovqatlanishga
ko`ra   uch   gruppaga:   avtotrof   (mustaqil   ovqatlanuvchi),   geterotrof   va   simbioz
organizmlarga   bo`linadi.   Avtotrof   organizmlarga   suvo`tlarining   barchasi,   moxlar,
paporotniklar, plaunlar, bo`g`imlilar, ochiq va yopiq urug`li o`simliklar kiradi.
Avtotrof   ovqatlanuvchi   organizmlar   quyosh   nuridan   foydalangan   holda
havodagi   karbonat   angidrid   (CO
2 )   gazini   qabul   qiladi   va   o`z   tanasidagi   (yoki
tallomidagi) bu gaz suv bilan birikadi. Murakkab ximiyaviy reaktsiya sodir bo`lishi
natijasida   o`simlik   tanasida   (bargida,   tallomida)   organik   modda   hosil   bo`ladi.   Bu
organik modda kraxmal  shaklida to`planadi  va keyinchalik o`simlik hayoti uchun
zarur bo`lgan protsesslarda sarf bo`ladi.
Bunday murakkab ximiyaviy protsess  fotosintez deb nomlanadi. Fotosintez
protsessi tuban o`simliklar hujayrasidagi xromatofor tarkibiga kiruvchi pigmentlar
(xlorofill,   karotin,   fikotsian,   fikoeritrin,   fukosantin),   yuksak   o`simliklarda   esa
ularning   barg   hujayralaridagi   xlorofill   —   yashil   tanachalar   ishtirokida   sodir
bo`ladi.
Fotosintez protsessining formulasini quyidagicha ifodadalash mumkin:
6СО
2  + 6Н
2 О = С
6 Н
12 О
6  + 6О
2  + 624
Boshqacha   qilib   aytganda,   o`simlik   6   molekula,   ya`ni   264   g   karbonat
angidrid,   6   molekula   (180   g)   suv   va   674   kkal   quyosh   energiyasi   yutganda   1
molekula (180 g) uglevod hosil bo`lib, 6 molekula (192 g) kislorod ajraladi.
Fotosintez natijasida xloroplastda hosil bo`lgan uglevod (shakar) fermentlar
yordamida   polimerlanib,   xloroplastlarda   kraxmalga   aylanadi.   Bu   kraxmal
molekulalari   diastaza   deb   ataluvchi   ferment   ta`sirida   yana   shakarga   aylanadi   va
so`ngra   o`simlik   organlariga   tarqaladi.   Bu   hodisa   ko`proq   qulay   temperaturada,
ya`ni tungi soatlarda sodir bo`ladi.
Geterotrof organizmlarga bakteriyalar, shilimshiqlar va zamburug`lar kiradi.
Ular tayyor ovqat (organik modda) hisobiga yashaydi.
6 Uchinchi gruppaga esa zamburug`lar bilan suvo`tlarning birgalikda xamkor
bo`lib   yashashidan   tashkil   topgan   lishayniklar   va   zamburug`larning   ba`zi   yuksak
o`simliklar ildizida hamkor bo`lib yashovchi vakillari kiradi.
Geterotrof   organizmlarning   o`zi   parazit   va   saprofit   kenja   gruppachalarga
bo`linadi.   Parazit   deb   boshqa   biror   tirik   organizm   (xo`jayin)   hisobiga   yashovchi
organizmlarga   aytiladi.   Saprofit   deb   boshqa   biror   o`lik   (xo`jayin)   organizmda
yashovchi organizmlarga aytiladi.
7 1.2 Suvo`tlarning tuzilishi va klassifikatsiyasi
Suvo`tlar
Suvo`tlar   nomi   bilan   ataladigan   organizmlar   ko`k-yashil,   yashil,   diatom,
qo`ng`ir, qizil, xrizomonad, pirrofit suvo`tlar  kabi  truppalarga (toifalar)  bo`linadi.
Ularning hayoti doimo suvda yoki suvli muhitda o`tadi. Shu sababli suvo`tlar deb
ataladi .
Ko`k-yashil suvo`tlar — Cyanophyta
Ko`k-yashil suvo`tlar tipiga eng sodda tuzilgan bir hujayrali, ko`p hujayrali
va kolonial organizmlarning 1`400 vakili kiradi. Ularning hujayrasida yashil  rang
beruvchi xlorofill, ko`k rang beruvchi va qizil rang beruvchi  fikotsian, fikoeritrin
pigmentlar   mavjud   bo`lib,   ular   birgalikda   o`simlikni   ko`k-yashil   rangga   bo`yab
turadi. Shunga ko`ra ular ko`k-yashil suvo`tlar deb atalgan.
Ko`k-yashil suvo`tlar hujayralarining shakli sharsimon, uzunchoq va boshqa
xillarda bo`lib, tashqi tomonidan shilimshiq pektinli parda bilan o`ralgan. Hujayra
yadro,   pirenoid,   xromatofor   kabi   qismlarga   bo`linmagan.   Bu   esa   ko`k-yashil
suvo`tlarni eng tuban bosqichdagi sodda organizmlardan biri ekanligini ko`rsatadi.
Bunday   organizmlarning   paydo   bo`lishi   va   Yer   sharida   keng   tarqala   boshlashi
proterozoy erasidan boshlangan.
Ko`k-yashil   suvo`tlar   hujayraning   ikki   yoki   bir   necha   bo`lakka   bo`linishi
bilan   ko`payadi   va   bir-biridan   ajralib   mustaqil   holda   yashay   boshlaydi.   Buni
vegetativ yo`l bilan ko`payish deyiladi.
Xrookokk,   lingbiya,   ostsilyatoriya,   anabena,   xromulina,   nostok   kabilar
tipning keng tarqalgan vakillaridan hisoblanadi.
Bu   tip   vakillari   tabiatda   juda   keng   va   xilma-xil   sharoitda   tarqalgan.   Ularni
ko`lmak   chuchuk   suvlarda,   dengiz   suvlarida,   nam   yoki   botqoqli   tuproqlarda,
daraxtlarning po`stloqlarida, gul  tuvaklarining devorlarida, ariq bo`ylarida, tog`li-
toshli   muhitda,   cho`llarda,   issiq   buloqlarda,   qor   va   muzlarning   ustida   va   hokazo
8 joylarda   uchratish   mumkin.   Bundan   tashqari   ko`k-yashil   suvo`tlarning   xrookokk,
nostok   va  boshqa   vakillari   zamburug`lar   deb   ataluvchi   gruppaning   ba`zi   vakillari
bilan birga o`zaro hamkorlikda yashab, lishayniklar gruppasini ham tashkil qiladi.
Diatom suvo`tlar —  Dtatomeae
Diatom   suvo`tlar   tipiga   bir   hujayrali   va   koloniya   bo`lib   yashovchi
organizmlarning   10–15`000   tacha   turi   kiradi.   Hammasi   mikroskopik
organizmlardir. Diatom  suvo`tlar  yumaloq, tayoqchasimon,  qutichasimon  va h. k.
shaklda   bo`lib,   hujayralarining   po`sti   pektin   moddasidan   tashkil   topgan  va   tashqi
tomondan   qumtuproq   (SiO
2 )   bilan   qoplangan.   Diatom   suvo`tlar   hujayrasida
xlorofill   pigmentidan   tashqari   karotin   pigmenti   ham   mavjud.   Shuning   uchun   bu
xildagi   suvo`tlarning   rangi   sariq   yoki   qo`ng`ir-sariqdir.   Diatom   suvo`tlar
hujayrasining   ichida   yadro,   vakuol,   xromatofor   va   protoplazma   kabi   qismlar   bor.
Ko`pchilik   vakillari   dengizlarda,   ba`zilari   esa   ko`lmak   suvlarda,   zax   yoki   nam
tuproqlarda yashaydi. Diatom suvo`tlar  hujayraning ikki bo`lakka bo`linishi  bilan
ko`payadi.   Bunda   hujayraning   epiteka   (katta)   va   gipoteka   (kichik)   pallalari   ikki
tomonga   ajralib,   bir-biridan   uzoqlashadi   va   har   biri   o`z   navbatida   o`ziga   yangi
gipoteka   hosil   qiladi.   Hujayra   yil   davomida   bir   necha   marta   bo`linib   ko`payib
turadi.   Shunday   ketma-ket   bo`linishlardan   keyin   yilning   ma`lum   bir   davrida
organizmning   hajmi   shunchalik   kichrayib   qoladiki,   endi   navbatdagi   bo`linishga
imkon   bo`lmay   qoladi.   Shunda   ulardan   2   tasi   o`zaro   qo`shilib,   auksospora   deb
ataluvchi   sporaga   aylanadi.   Auksospora   tinim   davrini   kechirgach,   o`sa   boshlaydi
va   dastlabki   kattalikka   yetadi.   Shundan   keyin   yana   navbatdagi   bo`linish
boshlanadi.
Diatom   suvo`tlarning   pinnulyariya,   tsiklotella,   navikula,   melozira,
asterionella, surirella, tabellariya, xetotseros kabi turlari tabiatda keng tarqalgan.
Diatom suvo`tlar hujayrasidan tashqariga shilimshiq modda chiqib turadi va
shu yordamida organizm tanasi sekin harakatlanadi.
9 Dengizlarda   yashovchi   diatom   suvo`tlar   halok   bo`lgach,   tanasini   qoplab
turgan   qumtuproq   yoki   diatomit   deb   atalgan   tog`   jinsi   dengiz   tagiga   cho`kib,   bir
necha million yillar davomida qalin qatlam hosil qiladi. Diatomit g`ovak va yengil
bo`lganligidan   undan   termoizolyatsion   materiallar,   g`ovak   g`ishtlar   va   portlovchi
modda — dinamit tayyorlashda ishlatiladi.
Yashil suvo`tlar— Chlorophyta
Yashil   suvo`tlar   tipiga   bir   hujayrali,   ko`p   hujayrali   va   koloniya
organizmlarning   5`700   ga   yaqin   turi   kiradi.   Ularning   hujayra   moddasi   tarkibida
faqat   xlorofill   pigmenti   mavjud   bo`lganligidan   vakillarining   barchasi   sof   yashil
rangda   bo`ladi.   Yashil   suvo`tlarning   bir   hujayrali   vakillari   mikroskopik
organizmlardir. Koloniya va ko`p hujayrali vakillari esa ancha yirik bo`ladi. Yashil
suvo`tlarning   bir   hujayrali   vakillari   dumaloq,   noksimon,   cho`zinchoq,   ko`p
hujayralari ipsimon, butasimon shoxlangan, plastinkasimon koloniyali vakillari esa
sharsimon, to`rsimon kabi shakllarga ega. Yashil suvo`tlarning ba`zi vakillari ham
borki,   ularning   kattaligi   0,5   metrdan   ham   ortadi,   tashqi   ko`rinishi   esa   yuksak
o`simliklarni   eslatadi.   Ammo   ularning   shakli   murakkab   ko`rinishda   bo`lsa   ham
bitta hujayradan tashkil topgan. Shuning uchun ularni shartli ravishda «hujayrasiz»
deb ataladi. Yashil suvo`tlar vakillarining hujayrasi protoplazma, bir yoki bir necha
yadro,   xromatofor,   vakuol   kabi   qismlardan   iborat.   Yashil   suvo`tlarning   bir
hujayrali  vakillari  xivchin  deb  ataluvchi  qilchalarga  ega   bo`lib,  shular  yordamida
suvda   harakatlanadi.   Ba`zi   koloniya   vakillari   ham   shu   xilda   harakat   qiladi.   Qo`p
hujayrali   vakillari   esa   o`z   yashayotgan   joyiga   (substratga)   yopishib,   hayot
kechiradi.
Yashil   suvo`tlar   har   xil   ko`payadi.   Ko`pchilik   turlari   vegetativ   va
zoosporalar hosil qilish bilan ko`payadi. Bunda hujayra mahsuloti 2—4—8—16—
32—64  ta  va  undan  ham  ortiq  bo`lakka   bo`linadi.  Har   bir  bo`lak  bir   juft   xivchin
(qilcha) hosil qiladi va ona hujayrani parchalab tashqariga chiqadi hamda har biri
o`ziga   yangi   hujayra   po`sti   hosil   qilib,   mustaqil   organizm   sifatida   yashay
boshlaydi.  Ko`payishning  bu  usuliga   jinssiz   ko`payish  deyiladi.  Jinssiz   ko`payish
10 doim sharoit qulay bo`lgan taqdirda sodir bo`ladi va yil davomida bir necha marta
takrorlanadi.
Ammo Yer  sharining turli  nuqtalarida ham  yilning barcha fasllari  suvo`tlar
uchun   qulay   bo`lavermaydi.   Shuning   uchun   noqulay   sharoit   (havo   haroratining
pasayishi, suvda  oziq moddalarining kamayib ketishi, suvning qurib qolishi  va h.
k.) yuzaga kelishi bilanoq ular o`z hayotini saqlab qolish uchun jinsiy ko`payishga
o`tadi.   Jinsiy   ko`payish   asosan   hujayra   yoki   hujayralardagi   mahsulotning   jinssiz
ko`payish   protsessidagidek   2—4—8—16—32—64—128   va   h.   k.   bo`lakka
bo`linishi   bilan   boradi.   Har   bir   bo`lak   bir   juft   xivchinga   va   teng   hujayra
mahsulotiga ega  bo`lgan holda ona  hujayra po`stini  parchalab tashqariga  chiqadi.
Ammo   shu   chiqqan   tanachalar   mustaqil   hayot   kechirmasdan,   balki   2   tasi   o`zaro
juft-juft bo`lib qo`shilib oladi. O`zaro qo`shiluvchi bunday tanachalarga gametalar
deyiladi. Gametalarning qo`shilishi natijasida hosil bo`lgan mahsulot — zigota deb
yuritiladi. Ana shu zigotalar  qalin po`st  bilan o`ralib oladi va suv tagiga cho`kib,
qulay   sharoit   sodir   bo`lganga   qadar   tinim   davrini   o`taydi.   Tinim   davri   tugagach,
zigotalar   reduktsion   bo`linib,   2   yoki   4   ta   yangi   tanacha   hosil   qiladi.   Bu
tanachalarga   zoospora   deyiladi.   Zoosporalar   har   biri   bir   juft   xivchin   hosil   qilib,
mustaqil organizm sifatida yashay boshlaydi.
Yashil   suvo`tlar   tabiatda   ko`k-yashil   suvo`tlardek   juda   keng   tarqalgan.
Yashil   suvo`tlarning   keng   tarqalgan   bir   hujayrali   vakillariga   xlorokokk,   xlorella,
xlamidomonada,   zignema,   klosterium,   desmidium   kabilarni;   ko`p   hujayralilariga
—   ulotriks;   kladofora,   spirogira   (baqato`n),   edoganium,   ulva   yoki   dengiz   salati,
xara,   nitella   kabilarni;   koloniya   holida   yashovchilariga   volvoks,   evdorina,
pandorina,   suv   to`ri   kabilarni   va,   nihoyat,   «hujayrasiz»   vakillariga   —   vosheriya,
kaulerpa, atsetabulariya kabilarni ko`rsatish mumkin.
Yashil   suvo`tlar   tipining   vakillari   ham   tabiatda   va   xo`jalikda   katta
ahamiyatga ega.
Qo`ng`ir suvo`tlar— Phacophyta
11 Qo`ng`ir suvo`tlar tipiga faqat dengizlarda yashovchi 900 dan ortiq ipsimon
yoki   plastinkasimon   tanali   (tallomli)   ko`p   hujayrali   turlar   kiradi.   Qo`ng`ir
suvo`tlarning ba`zilari 20–30 sm kattalikda bo`lsa, ba`zilarining uzunligi 1 m dan
oshadi va, nihoyat, ayrimlarining uzunligi 300–400 metrni tashkil qiladi. Qo`ng`ir
suvo`tlar   vakillarining   hujayrasida   xlorofill,   fukoksantin,   karotin   pigmentlari
mavjud.   Shuning   uchun   bu   xildagi   organizmlarning   rangi   qo`ng`ir   yoki   sarg`ish-
qo`ng`irdir.   Quyosh   nuri   ta`sirida   fotosintez   protsessi   ro`y   beradi   va   hujayrada
qand, laminarin kabi karbon suvlardan iborat oziq moddalar to`planadi.
Jinssiz   va   jinsiy   ko`payadi,   jinssiz   ko`payish   ko`pincha   harakatchan
zoosporalar,   qisman   harakatsiz   4   ta   sporalar   (tetrospora)   hosil   qilish   yordamida
sodir   bo`ladi.   Jinsiy   ko`payish   turlariga   qarab   izogamiya,   geterogamiya   va
bogamiya shaklida bo`ladi. Ba`zi qo`ng`ir suvo`tlarda jinssiz ko`payish bilan jinsiy
ko`payish gallanib turadi. Bunday holga nasllar gallanishi deb ataladi.
Qo`ng`ir   suvo`tlarning   ko`pchiligi   sovuq   va   o`rtacha   iqlimli   dengiz   va
okeanlarda uchraydi. Sargassum  deb  ataluvchi  bir  guruh qo`ng`ir  suvo`tlar  tropik
dengizlarda uchraydi.
Qo`ng`ir   suvo`tlarning   eng   keng   tarqalgan   vakillaridan   ektokarpus,
laminariya,   diktiota,   fukus,   sargassum,   dilofus,   sfatselyariya,   kutleriya,
makrotsistis, tsistozira, alariya kabilarni ko`rsatish mumkin.
Qo`ng`ir  suvo`tlarning ham   bir   necha  vakillari   xo`jalikning  turli   sohalarida
katta ahamiyatga ega.
Qizil suvo`tlar — Rhodophyta
Qizil   suvo`tlar   ham   dengiz   va   okeanlarda,   ba`zilari   esa   chuchuk   suvlarda
uchraydi.   Tashqi   ko`rinishi   va   tuzilishi   jihatdan   suvo`tlar   juda   xilma-xil   bo`lib,
ko`pincha   ipsimon,   plastinkasimon   shakllarga   ega.   Ularning   ko`pchiligida   tallom
«poya»   va   «barg»   kabi   organlarga   ajralgandek   ko`rinadi.   Tipning   2`500   turi
ma`lum.   Hujayra   xromatoforida   fikoeritrin   deb   ataluvchi   pigmentning
mavjudligidan   qizil   suvo`tlar   sof   qizil,   pushti   qizil,   qoramtir   qizil   rangga   ega.
12 Jinssiz   va   jinsiy   ko`payadi.   Jinssiz   ko`payish   harakatsiz   sporalar   (mono   va
tetraspora)   yordamida,  jinsiy  ko`payish   esa  oogam  usulda   boradi,  ya`ni   karpogon
deb ataluvchi urg`ochi jinsiy organ ichida yetilgan harakatsiz tuxum hujayraga suv
oqimi   yordamida   suzib   keladigan   harakatsiz   erkaklik   jinsiy   suyuqlik   —
spermatsiylarning quyilishi natijasida yuz beradi.
Fotosintez   protsessida   qizil   suvo`tlar   quyoshdan   kelayotgan   yashil   va   ko`k
nurlardan foydalanadi.
Qizil   suvo`tlarning   batraxosperium,   bangia,   deleseriya,   porfira,   nemalion,
kallitamiion, karallina, fillofora kabi turlari eng ko`p va keng tarqalgan
13 1.3 Bakteriyalarning tabiatdagi ahamiyati
Bakteriyalar   tipiga   mikroskopik   jonivorlar,   aksariyat   ko`pchiligi   bir
hujayrali,   ba`zilari   ipsimon   shoxlangan   koloniyali   rangsiz   organizmlar   kiradi.
Ularning juda keng tarqalgan 3–6 ming turi ma`lum.
Bakteriyalar   har   qanday   sharoitga   ham   tez   moslashib   yashay   olish
xususiyatiga   ega   bo`lganligi   uchun   ular   Yer   sharining   hamma   qismida   yashaydi.
Ular   havoning   10   km   gacha   bo`lgan   qavatida,   tuproqda,   chuchuk   va   dengiz
suvlarida,   oziq-ovqat   mahsulotlarida,   o`simlik   —   hayvon   —   odam   tanasining
sirtida va ichida ularning chirindi qoldiqlarida, tog` va muzlarda va biosferada juda
ko`p   miqdorda   uchraydi.   Masalan,   ba`zi   hisoblashlarga   ko`ra   1   g   tuproqda   100
millionlab, oqar suvlarning 1 sm3 hajmida bir necha yuzlab, oqmaydigan iflos va
yuvindi suvlarning shu hajmida esa yuz milliongacha, qishda katta shahar parklari
atrofidagi  1 m3 havoning tarkibida 4`500 gacha,  yozda esa  10`000 gacha, havosi
tozalab turilmaydigan yopiq binolar ichidagi 1 m3 havoda 300`000 gacha, hatto 1
sm3 hajmdagi yaxshi sifatli sutda 500 minggacha bakteriya uchrashi mumkii ekan.
Bakteriyalarning   shakli   sharsimon   tayoqchasimon,   vergulsimon,
paketsimon, marjonsimon va h. k. ko`rinishda bo`ladi.
Bakteriyalar juda oddiy tuzilishga ega bo`lib, ularning tanasi hujayra po`sti
bilan   o`ralgan.   Hujayra   ichida   esa   20–80%   gacha   nukleoprotein   deb   ataluvchi
modda   va   shuningdek,   boshqa   protoplazma   mahsulotlari   joylashgan.   Shunday
qilib,   bakteriyalar   hujayrasi   oddiygina   tuzilishga   ega   bo`lganligi   sababli   ular   eng
dastlab paydo bo`lgan qadimgi organizmlardan bo`lib hisoblanadi.
Ular   hujayraning   bo`linishi   bilan   ko`payadi.   Sharoit   noqulay   bo`lgan
taqdirda ular o`z hujayrasi tarkibidagi suvning bir qismini chiqarib yuboradi.
Hujayradagi   zapas   oziq   moddalar   to`planib,   qalin   po`stga   o`raladi   hamda
harakatsiz   spora   holatiga   o`tib   tinim   davrini   kechiradi.   Qulay   sharoit   paydo
14 bo`lishi bilan ba`zilari bir, ikki va ko`p miqdorda xivchin hosil qilib, shu xivchinlar
yordamida, qolganlari esa tanasining bukilishi yordamida harakat qiladi.
Bakteriyalar kislorodli (aerob) va kislorodsiz (anaerob) muhitda yashashiga
ko`ra 2 gruppaga bo`linadi.
Bakteriyalar tabiatda va odamlar hayotida juda zarur va muhim rol o`ynaydi.
Ularning   ko`pchiligi   rangsiz   (xlorofilsiz)   bo`lganligidan   tayyor   ovqat   hisobiga
(geterotrof)   yashaydi.   Bakteriyalar   bo`lmaganda   edi,   Yer   yuzida   mavjud   bo`lgan
tirik   organizmlarning   o`lik   qismlari   butun   Yer   yuzini,   suv   va   havo   bo`shlig`ini
to`ldirib yuborgan bo`lar edi.
Bakteriyalar   faoliyatining   eng   afzal   tomoni   shundaki,   ular   organik
moddalarning   (barcha   o`simlik,   hayvon   va   kishilarning   o`lik   qoldiqlarini)   tezda
parchalab   yuborish   xususiyatiga   ega.   Bakteriyalarning   ba`zi   turlari   tomonidan
azotsiz organik moddalar  (karbon suvlar)  achish protsessi  oqibatida parchalanadi.
Ikkinchi   xil   bakteriyalar   esa   azotli   organik   moddalarni   parchalab,   chirish
protsessini   bajaradi.   Ikkala   xil   protsessda   ham   bakteriyalarning   faol   ishtiroki
natijasida organik moddalar mineral moddalar darajasiga kelib parchalanadi.
Bakteriyalarning   ba`zilari   o`simlik   va   hayvonlarda   yashab   ularda   turli   xil
kasalliklarni   vujudga   keltiradi.   Bunday   bakteriyalar   patogen   bakteriyalar   deb
ataladi.
Shilimshiqlar— Myxophyta
Shilimshiqlar   tipi   turlarining   tanasi,   yalang`och,   ko`p   yadroli
protoplazmadan   iborat   bo`lib,   plazmodiy   deb   ataladi.   Plazmodiy   amyobasimon
shaklda   bo`lib,   unda   sporangiylar   hosil   bo`ladi.   Sporangiylarda   sporalar   yetiladi.
Sporalar   o`sib   ko`pincha   zoosporalarga   (harakatchan   tanachalarga)   aylanadi.
Zoosporalar   esa   o`z   navbatida   miksamyoba   deb   ataluvchi   tanani   hosil   qiladi.
Bunday   miksamyobalar   o`zaro   juftlashishi   natijasida   shilimshiqlarning   vegetativ
tanasi   hisoblangan  plazmodiy  hosil   bo`ladi.  Shilimshiqlar   tipining  ayrim   vakillari
15 soya o`rmonlardagi eski to`nkalarda saprofit holda, boshqalari esa karam kabi gulli
o`simliklar ildizida parazit holda yashaydi.
Zamburug`lar —Fungi
Bu   tipga   70–100   mingga   yaqin   tur   kiradi.   Ko`rinishi   rangsiz,   geterotrof
ovqatlanadi.   Tashqi   va   ichki   tuzilishi   har   xil.   Hayot   kechirishi   bakteriyalarga
o`xshash,   lekin   bularning   tanasi   ancha   yirik   va   murakkab,   hujayrasi   ancha
mukammal tuzilgan.
Zamburug`larning tanasi  bir  necha ingichka ipchalardan tuzilgan bo`lib, bu
ipchalarning   har   biri   gifa   deb   ataladi.   Gifalarning   bir   nechasi   o`zaro   tutashib,
shoxlangan   shaklli   vegetativ   tana   hosil   qiladi.   Bunday   tana   mitseliy   deb   ataladi.
Demak,   zamburug`larning   tanasi   mitseliylardan   tashkil   topgan.   Soddaroq
vakillarning mitseliysi  bir necha gifadan, yuksak vakillarining mitseliysi  esa ko`p
hujayrali juda ko`p miqdordagi gifalardan tashkil topgan.
Zamburug`lar   Yer   sharida   juda   keng   tarqalgan.   Ularning   ko`pchiligi
o`simlik   va   hayvonlarning   o`lik   qoldiqlari   hisobida   hayot   kechiradi.   Bunday
zamburug`lar saprofit hisoblanadi. Boshqalari tirik o`simlik va hayvonlar tanasida
uchrab,  o`zlarining   gaustorlar   —   organlari   yordamida   shu   organizmlar   tanasidagi
oziq   moddalarni   so`rib   hayot   kechiradi.   Bu   xildagi   zamburug`lar   —   parazit
zamburug`lar deyiladi.
Uchinchi   xil   zamburug`lar   esa   o`simliklar   bilan   o`zaro   hamkorlikda,   ya`ni
simbioz holda hayot kechiradi.
Zamburug`larning   ba`zi   vakillari   yuksak   o`simliklarning   (xususan   o`rmon
daraxtlarining)   ildizida   yashab,   ularning   ildizlarini   chuqurroq   va   kengroq   atrofga
yoyilib tarqalishiga ko`maklashadi va o`zi ham shu ildiz hisobiga ovqatlanadi.
Shunday   qilib   zamburug`lar   tipining   vakillari   tabiatning   turli   nuqtalarida,
turli   xil   sharoitda   yashaydigan   organizmlardan   tashkil   topgan.   Zamburug`lar
deganda   ko`pchilik   kishilar   oddiy   ko`z   bilan   ko`rish   mumkin   bo`lgan   va   ovqat
16 sifatida iste`mol  qilinadigan qo`ziqorin, oq zamburug` va h. k. larni tushunadilar.
Aslida   esa   zamburug`lar   tipiga   mikroskop   ostidagina   ko`rinadigan   mayda
organizmlardan   tortib,   oyoqcha   (tana)   va   qalpoqchadan   tashkil   topgan   hamda
ovqat   sifatida   ishlatiladigan   vakillarigacha   bo`lgan   ancha   yirik   zamburug`lar
kiradi.
Zamburug`larning hujayrasi  po`st  bilan o`ralgan. Tuban vakillarida hujayra
po`sti   pektin   va,   ba`zan,   tsellyulozali   moddalardan,   yuksak   vakillarida   esa   azotli
moddalar aralashgan karbon suvlardan (polisaxarid va xitin) tashkil topgan.
Hujayra   ichida   esa   ko`p   sondagi   (tuban   vakillarida)   yoki   bittadan   yadroga
(yuksak   vakillarida),   bir   yoki   bir   necha   vakuol,   zapas   oziq   moddalardan   yog`,
glikogen va volyutin kabilarga ega bo`lgan protoplast joylashgan.
Zamburug`lar   vegetativ,   jinssiz   va   jinsiy   ko`payadi.   Suvda   yashaydigan
tuban   vakillari,   ko`pincha,   jinsiy   ko`payadi.   Vegetativ   ko`payganda
zamburug`larning   vegetativ   (o`suvchi)   tanasi   —   mitseliysi   bir   necha   bo`lakka
uzilib ketishi yoki mitseliylarning bir hujayrali bo`laklarga bo`linishi bilan boradi.
Jinssiz   ko`payish  zoosporalar,  sporangiysporalar   va konidiyalar  hosil  qilish
bilan boradi.
Jinsiy   ko`payish   esa   tuban   vakillarida   suvo`tlarga   o`xshab   izogamiya,
geterogamiya va oogamiya yo`li bilan boradi. Jinsiy ko`payish bitta yoki boshqa-
boshqa   mitseliydagi   ikkita   gifaning   bir-biriga   yaqinlashishi   va   ularning   hujayra
mahsulotlarining   o`zaro   qo`shilish   yo`li   bilan   boradi   va   bunda   turlariga   qarab
zigospora, bazidiospora hosil bo`ladi.
Zamburug`lar   tipining   vakillari   yuqorida   aytganimizdek   juda   xilma-xil
tuzilishga   ega   bo`lib,   odatda   ularning   tana   tuzilishi   va   ko`payish   xususiyatlariga
ko`ra arximitset, fikomitset, askomitset, bazidiomitset zamburug`lar deb ataluvchi
gruppalarga   bo`lib   o`rganiladi.   Zamburug`larning   yana   bir   gruppasi   borki,   ularni
takomillashmagan zamburug`lar deb yuritiladi.
17 Karam   ko`chatlarida   parazit   holda   yashaydigan   va   ularga   katta   zarar
keltiradigan olpidium (Olpidium brossicae), qarag`ay daraxtlarining suvga tushgan
«gul»   changida   parazit   holda   yashaydigan   rizofidium   (Rhizophidium   pollinus)
kabilar arximitset zamburug`lar gruppasiga kiradi.
Nonlarda   va   boshqa   xil   mevalar   ustida   tez-tez   hosil   bo`lib   turadigan   oq
po`panak   yoki   mog`or,   kartoshka   ekinida   parazit   holda   yashovchi   fitoftora
(kartoshka zamburug`i) kabilar fikomitset zamburug`larga kiradi.
Xamirni ko`pchitadigan achitqilar (drojji), har xil ho`l mevalar ustida uchrab
va   undan   sariq   yoki   yashil   rangli   penitsillin   dorisini   tayyorlashda   ishlatiladigan
penitsill va aspergill kabi vakillar, ba`zi g`alla ekinlarining donlarini zararlaydigan
qattiq   uzun   tanali   shoxkuya   deb   ataluvchi   zamburug`lar,   ovqat   sifatida
ishlatiladigan qo`ziqorin kabilar xaltachali zamburug`lar gruppasiga kiradi.
Eski   yog`ochli   imoratlar   sinchini   chiritishda   aktiv   qatnashadigan   uy
zamburug`i, tut, yong`oq, bodom, tol va h. k. daraxtlarning tanasida parazit holda
yashaydigan   po`kaklar,   g`alla   ekinlari,   shuningdek   arpa,   bug`doy,   jo`xori,   tariq,
suli   hamda  qamish,   g`umay,   ajriq   kabi   begona   o`tlar   boshog`ida  don   emas,   balki
qozon  qorasi  kabi  kukun  hosil   qiladigan   qorakuya   zamburug`lari,  shu  o`simliklar
bargida,   poyasida,   sariq   dog`lar,   g`uborli   kukunlar   hosil   qiladigan   zang
zamburug`lari,  o`rmonlarda   daraxtlarning   tagida  o`sib   turadigan   va   ovqat   sifatida
ishlatiladigan oq zamburug`, shampin`on, boletus, gruzd, Siroejka, maslyonok kabi
qalpoqchali   zamburug`lar,   poganka,   muxomor   kabi   zaharli   qalpoqchali   vakillar
bazidiyali zamburug`lar gruppasiga kiradi.
Lishayniklar — Lichenes
Lishayniklar   o`simliklar   dunyosining   o`ziga   xos   original   tuzilishiga   ega
bo`lgan tabiiy bir gruppasidir. 30 mingga yaqin turi bor. Ular suvo`tlarning yashil
va   ko`k   yashil   suvo`tlar   zamburug`lar   (xaltachali   va   bazidiyali)   bilan   birgalikda
yashashidan   tarkib   topgan.   Tashqi   ko`rinishiga   qarab   lishayniklar   bargsimon,
yopishqoq   va   butasimon   deb   atalgan   gruppaga,   ichki   tuzilishiga   qarab   esa
18 gomeomer   va   geteromerga   bo`linadi.   Gomeomer   lishayniklar   anchagina   sodda
tuzilishga   ega   bo`lib,   asosan   toshlarda   va,   ba`zan,   daraxt   po`stloqlarida   yopishib
yashaydi. Geteromer lishayniklar ancha murakkab tana tuzilishiga ega bo`lib, ular
bargsimon va butasimon ko`rinishda bo`ladi.
Lishayniklar   tallomini   tashkil   etgan   gifalar   lixenin   deb   atalgan   karbonsuv
moddasidan   tashkil   topgan   bo`lib,   bu   gifalar   tashqariga   lishaynik   kislotalarini
chiqarib turadi. Shu kislotalar o`simlikni turli xil rangda bo`lishi, quyosh ta`siridan
saqlanishi va lishayniklar tanasiga havo kirib turishida muhim rol o`ynaydi.
Lishayniklar   juda   beor   o`simliklardan   bo`lib,   tabiatda   ular   juda   keng
tarqalgan.   Ular   boshqa   o`simliklar   yashay   olmaydigan   sharoitda   ham   uchraydi.
Shunday   qilib,   lishayniklar   Yer   sharining   turli   nuqtalarida   —   Arktikadan
Antarktikagacha  bo`lgan tekislik va tog`li tepaliklarda turli xil  substratlarda (tosh
va qoyalarda, cho`l va dashtlarda, daraxt va buta o`simliklar po`stloqlarida va h. k.)
o`sadi.
Lishayniklarning   ko`payishi   suvo`t   va   zamburug`larning   ko`payishiga
xosdir, ya`ni lishayniklarni tashkil etgan suvo`tlar hujayralarining oddiy bo`linishi
yo`li bilan, zamburug`lar esa sporalar hosil qilish yo`li bilan (vegetativ) ko`payadi.
Bundan   tashqari   lishayniklarning   bargsimon   va   butasimon   vakillari   o`z   tanasida
soridiylar   (maxsus   o`simtalar)   hosil   qilish,   yopishqoq   lishayniklar   esa   izidiylar
(marjondek chizilgan o`simta) hosil qilish yo`li bilan ko`payadi.
Afrika   va   Arabiston   sahrolarida   ko`p   miqdorda   uchraydigan   hamda   o`sha
joylarda   kuchli   shamollar   natijasida   to`zib,   osmondan   «un   yog`ishi»   hodisasini
yuzaga   keltiradigan   likonora   (Ziconora),   tundra   zonasida   juda   keng   tarqalgan
hamda   bug`ular   uchun   asosiy   yem-xashak   hisoblangan   «bug`u   moxi»   yoki
kladoniya   (Cladonia),   tsetrariya   (Cetraria),   parmeliya   (Parmelia),   peltigeriya
(Peltigera)   kabi   tundrada   o`suvchi   va   meditsinada   turli   xil   dori-darmonlar
tayyorlashda   hamda   vitamin   «S»   olishda,   parfyumeriyada   odekolon   va   atirlar
tayyorlashda ishlatiladigan lishayniklar, lakmus va bo`yoqlar olishda ishlatiladigan
19 lishaynik   va   kanor,   Azor   orollarida   ko`p   uchraydigan   Porreola   va   tundrada   ko`p
uchraydigan   oxrolexiyalar   lishayniklarining   eng   ko`p   tarqalgan   vakillari
hisoblanadi.
20 2.1 Yuksak o`simliklar haqida umumiy ma`lumot
Yuksak,   barg   poyali   (Cormophyta)   o`simliklar   tuban   tallomli
(Thallomphyta)   o`simliklardan   qator   xarakterli   xususiyatlari   bilan   farq   qiladi.
Tuban   o`simliklar   suvda   va   ayrim   hollarda   nam   muhitda   hayot   kechiradi.
Ma`lumki, ular hujayrasiz, bir hujayrali, koloniya shaklida, ipsimon, ko`p hujayrali
va   faqat   yuksak   taraqqiy   etgan   vakillarining   vegetativ   tanasi   bir   qadar
differentsiyalashgan.   Ya`ni   tuban   o`simliklarda   yuksak   o`simliklardagi   singari
haqiqiy barg, poya va ildiz kabi organlarga ajralgan vegetativ tana yo`q.
Yuksak o`simliklar asta-sekinlik bilan suvdan chiqib, quruqlikni ishg`ol qila
boshlagan va suv muhitidan keskin farq qiladigan muhitga duch kelganlar. Bir xil
suv   muhitdan   quruqlikka   chiqa   boshlagan   o`simliklar   ikki   xil   —   tuproq   va   havo
muhitiga   duch   keladilar.   Tabiiyki,   million   yillar   davom   etgan   uzoq   tarixiy
taraqqiyot   davomida   tabiiy   tanlanish   ta`sirida   o`simliklar   asta-sekin   yangi   muhit
sharoitlariga   moslasha   borgan   va   ularning   tanasi   ildiz,   poya,   barg   singari
organlarga   differentsiallasha   borgan.   Bu   organlar   birdaniga   vujudga   kelmagan,
albatta. Yuksak o`simliklarning bizga qadar yetib kelmagan soda tuzilishli vakillari
ham   yashagan.   Ularning   nihoyatda   sodda   tuzilishli   vakillari   bizga   qadar   yetib
kelmagan psilofitning yer ustki organi  poyaga o`xshash  organ —   telom   (“tallom”
bilan   aralashtirmaslik   lozim)   dan   iborat   bo`lgan.   Tuban   moxlarning   yer   ustki
organi dixatomik shoxlangan ildiz vazifasini rizoidlar bajaradi. Binobarin, yuksak
o`simliklarni  xarakterlaydigan asosiy xususiyati  vegetativ organlari poya, barg va
ildizning bo`lishidir.
Yuksak o`simliklar ham tuban o`simliklar singari vegetativ, jinssiz va jinsiy
yo`llar   bilan   ko`payadi.   Lekin   yuksak   o`simliklarning   hammasi   uchun   jinsiy
naslning   jinssiz   nasl   bilan   navbatlashishi   —   nasl   gallanishiga   xos   xususiyat
hisoblanadi. Odatda, jinssiz ko`payish sporalar yordamida bo`lib, bu sporalarning
kata-kichikligi bir xil yoki har xil bo`lishi mumkin. Ulardan o`z jinsiy organlariga
ega   bo`lgan   gametofit   deb   ataluvchi   o`simta   vujudga   keladi.   Gametofit   bir   jinsli
(erkak yoki urg`ochi) yoki qo`sh jinsli bo`lishi mumkin.
21 Jinsiy   ko`payish   yuksak   o`simliklarda   ogam   tipida   bir-biridan   keskin   farq
qiladigan   jinsiy   gametalarning   qo`shilishi   natijasida   sodir   bo`ladi.   Erkaklik   jinsiy
gametalar   —   xivchinli   harakatchan   spermatozoidlar   yoki   harakatsiz
spermatsiylardir .   Spermatozoidlar   moxsimon   va   paporotniksimon   o`simliklar
gametofitida   anteridiy   deb   ataladigan   maxsus   erkaklik   jinsiy   organlarida
rivojlanadi.
Yuksak   o`simliklarning   tuxum   hujayrasi   arxegoniy   deb   ataladigan   ko`p
hujayrali   urg`ochilik   jinsiy   organlarda   vujudga   keladi.   Arxegoniy   odatda   cho`ziq
gulcha shaklida bo`lib, u qorin, bo`yin va og`izcha qismlaridan iborat. U ko`pchilik
arxegoniyli   (moxsimon   va   paporotniksimon)   o`simliklarda   mustaqil   hayot
kechiradigan   o`simta   –   gametofitda   va   urug`li   (ochiq   va   yopiq   urug`li)
o`simliklarda  urug`murtak  ichida taraqqiy etadi.
Urug`lanish   arxegoniat   o`simliklar   ichida   arxegoniy   ichida   sodir   bo`lib,
spermatozoid   uning   ichiga   faqat   suvli   yoki   nam   muhit   bo`lganda,   urug`li
o`simliklarda   esa   spermiy   chang   yo`li   orqali   o`tib,   otalanish   urug`murtak   ichida
sodir bo`ladi.
Urug`lanishdan so`ng, arxegoniyli o`simliklarda zigotadan to`g`ridan-to`g`ri
sporofit   hosil   bo`ladi.   Urug`li   o`simliklarda  esa   urug`   murtak  va,   umuman,   urug`
taraqqiy etadi. Undan o`z navbatida urug` o`sib chiqadi.
Yo`sinsimonlardan   boshlab,   gulli   o`simliklargacha   yuksak   o`simliklarning
barchasining   individual   taraqqiyot   davri   bir   xilda:   jinsiy   jarayon   natijasida
xromosomalarning   soni   ikki   barobar   ortishi,   spora   hosil   bo`lishida   esa
xromosomalarning   soni   ikki   barobar   kamayishi   kuzatiladi.   Shuning   uchun   ham
yuksak   o`simliklarning   individual   taraqqiyot   davrida   jinsiy   gametofit   nasl   jinssiz
sporofit nasldan farq qilishi muqarrar. Har qanday holda ham yuksak o`simliklarda
gametofit-jinsiy   nasl   n   xromosom   soniga,   jinssiz   sporofit   nasl   esa   2n   xromosom
soniga ega bo`ladi.
22 Yuksak   o`simliklar   orasida   faqat   yo`sinsimonlarda   gametofit   nasl   ustun,
qolgan   barcha   yuksak   o`simliklarda   paporotniksimonlardan   boshlab   gulli
o`simliklarga qadar sporofit nasl ustundir.
Yuksak   o`simliklarning   ichki   tuzilishi   ham   murakkabligi   bilan
xarakterlanadi.   Moxsimonlardan   boshlab   yuksak   o`simliklarning   vegetativ   va
generativ   organlari   murakkablashadi   va   differentsiallasha   boradi.   Vegetativ
organlarning   bu   qadar   murakkablashib   borishi   ularning   quruq   muhitga   moslasha
borishi bilan bog`liq. Birinchidan uning himoya organlari –  qoplovchi to`qimalari ,
ikkinchidan ularning suv va suvda erigan moddalarni shimib olishi va butun tanaga
tarqatish   vazifasini   bajaradigan   ksilema   (yog`ochlik)   o`tkazuvchi   naylar   va
o`simlikning   yashil   qismida   hosil   bo`lgan   murakkab   organik   moddalarni   butun
tanasi bo`ylab tarqatish vazifasini bajaradigan   floema   (lub) o`tkazuvchi to`qimalar
taraqqiy   etgan.   Nihoyat,   yuksak   o`simliklarda   fotosintez   tufayli   assimilyatsion
to`qimalar   o`z   rivojlanishining   yuksak   pog`onasiga   ko`tarilgan.   Yuksak
o`simliklardan   faqat   gulli   o`simliklarda   assimilyatsiya   to`qimalari   –   xlorenxima
fotosintez   jarayonida   quyosh   nuridan   ratsional   foydalanish   imkoniga   ega   bo`lgan
ustunsimon   va   labsimon   parenxima   hujayralarga   differentsiallashgan.   Yuksak
o`simliklarning 300   000 dan ortiq turi  mavjud bo`lib, ular yer  yuzida hukmronlik
rolini   o`ynaydi   va   Arktik   viloyatlardan   Ekvatorga   qadar,   seryomg`ir   tropik
o`rmonlardan   suvsiz   quruq   cho`l   va   sahrolargacha   keng   tarqalgan.   Ular   orasida
kattaligi   bir   necha   mm   keladigan   turlardan   tortib   100-150   m   gacha   balandlikka
yetadigan   turlarni   ham   uchratish   mumkin.   Yuksak   o`simliklar   tabiatda   va
insonning   xhjalik   faoliyatida   nihoyatda   muhim   ahamiyatga   ega.   Yer   yuzida
mavjud   barcha   tirik   mavjudotlarning,   shu   jumladan,   insoniyatning   hayoti   yashil
o`simliklar va, xususan, yuksak o`simliklar bilan chambarchas bog`liq.
23 2.2 Yo`sinsimonlarning tasniflanishi
Yo`sinsimonlar   eng   sodda   tuzilishli   yuksak   o`simliklar   bo`lib,   qator
xususiyatlariga   ko`ra   suv   o`tlariga   o`xshash.   Bu   o`xshashlik   nimada   kuzatiladi?
Birinchidan,   yo`sinsimon   o`simliklar,   suv   o`tlari   singari   o`tkazuvchi   nay
bog`lamlari   va   ayrim   turlarning   rizoidlari   e`tiborga   olinmaganda   haqiqiy   ildizlari
yo`q.   Ikkinchidan,   yo`sinsimonlarning   ayrim   turlarining   (masalan,   jigarsimon
yo`sinlar)   yer   bag`irlab   o`suvchi   plastinka   shaklidagi   vegetativ   tanasi   suv
o`tlarining   tallomiga   o`xshash.   Yo`sinsimonlarning   suv   o`tlariga   o`xshash,
yog`ochlangan   turlari   yo`q   va,   nihoyat,   ularning   individual   tarqqiyot   davridagi
umumiy   o`xshashlik,   bularda   xam   suv   o`tlari   singari   jinsiy   gametofit   naslning
ustunligi   hisoblanadi.   Shuning   uchun   ham   yo`sinsimonlar   tarixiy   taraqqiyotda
o`ziga xos yo`nalishga ega bo`lib, filogenetik shajaraning alohida rivojlana borgan
mustaqil bo`limidan iborat.
Yo`sinsimonlar o`simliklar tuban vakillarining vegetativ tanasi dorzovenrtal
tuzilishli,  bir   qadar   yuksak   vakillarida  poya,   barg  va   ildiz  yo`q.  Gametofit   ustida
jinsiy organlar anteridiy va arxegoniy joylashgan, u sharsimon yoki oval shakldagi
bir   qator   hujayralardan   tashkil   topgan   va   ichi   ko`p   sonli   spermatogen   hujayralar
bilan to`lgan bo`ladi. Bu hujayralarning har birida ikkitadan (jigarsimon yo`sinlari)
yoki bittadan barg poyali yo`sinlarda ikki xivchinli spermatozoidlar hosil bo`ladi.
Pishib   yetilgan   anteridiyning   uch   qismi   ochiladi,   undan   spermatozoidlar   chiqib,
suvli   nam   muhitda   harakatlanadi   va   ma`lum   vaqtdan   so`ng   arxegoniydagi   tuxum
hujayrani   urug`lantiradi.   Arxegoniy,   odatda,   cho`ziq   shaklda   bo`lib,   bir   qadar
kengaygan   qorin   va   ingichka   bo`yin   qismidan   iborat.   Arxegoniy   devori   bir   qator
hujayralardan shakllangan  bo`lib, uning qorin qismida  tuxum  hujayra joylashgan.
Urug`lanish   oldidan   arxegoniyning   bo`yin   qismidagi   hujayralar   o`zidan   maxsus
shilmshiq   modda   ajratadi.   Shilimshiq   modda   xemotaksis   xususiyatiga   ega   bo`lib,
tashqariga   chiqishi   bilan   spermatozoidlardan   birini   o`ziga   jalb   qiladi   va   ulardan
biri arxegoniyning bo`yin qismi orqali uning qorin qismiga o`tib, tuxum hujayrani
urug`lantiradi. Urug`lanish natijasida hosil bo`lgan zigota tinim davrini o`tamasdan
24 darhol   mitoz   yo`l   bilan   bo`lina   boshlaydi   va   asta-sekin   sporogon   deb   ataladigan
sporofitga yoki sporogoniyga aylanadi. Sporogon ko`sak shaklida bo`lib, uning ust
tomonida   qopqoqchasi   bor.   Yo`sinsimonlarning   turli   xil   vakillarida   sporogon
tuzilish   jihatidan   turlicha   bo`ladi.   Uning   devori   bir   yoki   ko`p   qavatli,   ichida
sporogon   to`qimalari   yoki   boshqacha   arxesporiy   (spora   hosil   qiluvchi   hujayralar)
joylashgan. Reduksion bo`linishidan to`rttadan gaploid sporalar vujudga keladi.
Yo`sinsimonlarning sporofiti ko`pincha sporogon bandida joylashgan, hech
qachon poya va barg hosil qilmaydi. Chunki alohida hayot kechirish imkoniga ega
emas.   Shunga   ko`ra,   gametofitning   bir   qismi   hisoblanadi   va   uning   hisobiga
oziqlanadi.
Shunday qilib, yo`sinsimon o`simliklarda gametofit naslning sporofit naslga
nisbatan   ustunligi   aniq.   Yo`sinsimonlarning   ko`pgina   turlari   ko`p   hujayrali
kurtaklar  yordamida vegetativ yo`l bilan ham ko`payadi. Bu o`simliklar  paleozoy
erasining toshko`mir davrida paydo bo`lgan qadimiy o`simliklardan hisoblanadi.
Psilofitsimon,   yo`sinsimon   o`simliklar   gametofit   va   sporofit   nasli   bir   xilda
rivojlangan,   quruqlikka   chiqqan   o`simliklarning   eng   sodda   vakillaridan   vujudga
kelgan.
Yo`sinsimonlarga   20   mingdan   ortiq   o`simlik   turi   mansub   bo`lib,   ular,
odatda, ikki ajdodga bo`lib o`rganiladi:
1. Jigarsimon yo`sinlar — Hepaticae .
2. Poya bargli yo`sinlar —  Musci.
25 2.3 Psilofitsimonlarning umumiy tavsifi, morfologik tuzilishining o`ziga xosligi
va kelib chiqishi
Psilofitsimonlar faqat qazilma holda uchraydigan o`simliklardir. Birinchi bor
bu o`simliklar quyi devon qatlamlarida D. Duson tomonidan 1859 yilda Kanadada
topilgan.   Lekin   filogenetik   sistemada   bu   o`simlik   oradan   50   yildan   ortiqroq   vaqt
o`tgach,   1917   yilda   Shotlandiyaning   devon   qatlamlarida   R.   Kidston   va   U.   Lang
tomonidan   qayta   topilgandan   so`ng   o`z   o`rnini   topdi.   Har   ikkala   holda   ham
o`simlikni   sporofit   nasli   topilganligi   kuzatiladi.   Sporofitning   vegetativ   tanasi
dixotomik   shoxlangan,   poyaga   o`xshash,   ildizsiz,   bargsiz   tallomli   organlardan
iborat.
Bu   bo`limning   sodda   tuzilishli   vakillarining   yer   osti   organlari   bir   hujayrali
rizoidlar,   uncha-muncha   taraqqiy   etgan   vakillarining   yer   osti   organlari   vazifasini
esa   tallomning   shoxlangan   yer   osti   qismi   –   ildiz   poya   bajargan.   Bularda   barg
umuman   bo`lmagan,   lekin   yuksak   taraqqiy   etgan   vakillarida   barg   vazifasini
bajaradigan qipiqsimon o`simtalar –  fillodiylar  bo`lgan.
Vegetativ   tanasining   ichki   tuzilishi   juda   sodda   bo`lib,   tananing   eng   ust
qismida   bir   qavat   hujayra   dan   iborat   epidermis,   uning   ich   tomonida   ko`p   qavatli
po`st   joylashgan.   Poyaning   markazida   boshlang`ich   o`zak   tsilindr   –   prostotel
joylashgan.   U   o`z   navbatida   floema   va   ksilemadan   tashkil   topgan.   O`simlikda
ikkilamchi yo`g`onlashish kuzatilmaydi.
Tallomning   uchida   bir   hujayrali,   cho`ziq,   bir   xonali   sporangiy   joylashgan.
Sporangiyning   devori   ko`p   qavatli   bo`lib,   uning   ichida   arxisporial   to`qimalalr
taraqqiy   etgan.   Arxisporial   to`qimalardan   to`rttadan   spora   –   tetrada   vujudga
kelgan.   Psilofitsimonlarning   gametofiti   aniqlanmagan.   Ularning   bitta   qabilaga
mansub,   5   oila,   20   ga   yaqin   turkumi   ma`lum.   Shulardan   barqaror   aniq   vakillari
riniya, xorneya, psilofiton va asteroksilon hisoblanadi. Bo`limning   riniya   (Rhynia
26 major),   xorneya   (Hornea),   psilofiton   (Psilophyton),   asteroksilon   (Asteroxilon)
singari vakillari qazilma holda uchraydi.
Psilotsimonlar bo`limi — Psilophyta
Bu   bo`limga   monotip   psilotsimonlar   (Psilotopsida)   ajdodi   bilan   monotip
psilotlar   (Psilotalesa)   qabilasi   mansub.   Shu   qabilaga   mansub   psilotdoshlar
(Psilotaceae)   oilasiga   hozirgi   paytda   tarqalgan   psilot   (Psilotum)   va   tmezipteris
(Tmesipteris)   turkum   vakillari   taalluqli.   Bular   quruqlikda   tarqalgan   o`simliklar,
ildizi yo`q, uning o`rniga uzunligi 1 m keladigan rizomoidlari mavjud. Poyasi  tik
o`sadi,   balandligi   1   m   ga   yaqin,   uchidan   uch   tomonlama   bo`linuvchi   initsial
hujayra o`sadi.
Har   ikkala   turkumga   mansub   o`simliklarning   ham   ichki   tuzilishi   bir   xil
emas.   Psilotning  ust   tomonida  og`izcha   va  kutikulali   epidermis,   uning  ostida  uch
qavat po`st, uning ichki qismida endoderma va markazida shotisimon traxeidlardan
iborat   o`tkazuvchi   bog`lamlar   joylashgan.   Tmezipteris   yer   ustki   poyasining
markazida   sifonostel   deb   ataladigan   o`zakning   bo`lishi   va   lub   qatlamining   ancha
taraqqiy etganligi bilan farq qiladi.
Psilotning bargi rangsiz qipiqsimon, fotosintezi asosan poyada sodir bo`ladi.
Tmezipteris   barglari   esa   lantsetsimon,   ancha   keng,   to`qimalari   yaxshi   taraqqiy
etgan.
Spora   barglari   psilotsimonlarda   shoxcha   shaklida,   psilotda   uch   uyali,
tmezipterisda   esa   ikki   uyali.   Sporalari   bir   xil   kattalikda,   qulay   muhitga   tushishi
bilan   ulardan   nursimon   simmetriyaga   ega   psilot   gametofiti   unib   chiqadi.   Uning
kattaligi 2 sm gacha bo`lib, yer ostida hayot kechiradi, xlorofili yo`q, bir hujayrali
rizoidlari   bo`lishiga   qaramasdan,   ichida   joylashgan   zamburug`lari   yordamida
saprofit   holda   oziqlanadi.   Anteridiy   va   arxegoniy   gametofitning   butun   yuzasi
bo`ylab joylashgan. Spermatozoidlari ko`p hujayrali.
Psilotsimonlar   tropik   va   subtropik   mintaqalarda   keng   tarqalgan.   Ularning
aksariyat qismi epifit o`simliklar hisoblanadi, lekin ayrim hollarda chirindiga boy
27 nam   tuproqlarda   ham   uchraydi.   Psilotsimonlar   xo`jalik   ahamiyatiga   ega   emas,
faqat bir turi, ya`ni P. glabrum Yaponiyada manzarali o`simlik sifatida o`stiriladi.
Barg poyali arxegonial o`simliklar — Cormobionta archigoniata
Bu   pog`onaga   plaunsimonlar,   qirqbo`g`imlar,   paporotniksimon   va   ochiq
urug`li   o`simliklar   taaluqli.   Dastlabki   uch   bo`lim   tashqi   ko`rinishi   jihatidan   bir-
biridan   keskin   farq   qilsa-da,   hammasi   sporali   bo`lganligi   bilan   ochiq   urug`li
o`simliklardan   ajralib   turadi.   Lekin   ochiq   urug`li   o`simliklar   yopiq   urug`lilarga
nisbatan   sporalilarga   yaqin   ekanligini   dastlab   V.   Gofmeyster   (1851)   aniqlab,
keyinchalik   V.   Belyaev   rivojlanish   tsiklini   tahlil   qilish,   gametofora   va
sporofazaning   o`zaro   munosabatini   aniqlash   natijasida   isbotlagan.   Haqiqatdan
ham,   barcha   arxegoniyli   o`simliklarda,   shu   jumladan,   ochiq   urug`li   o`simliklarda
ham jinsiy jarayon arxegoniyda sodir bo`ladi, ya`ni arxegoniyda dastlab gametofit
hisobida urug` murtak rivojlanadi. Shunday ekan, barcha arxegoniyli o`simliklarda
sporofitning hayoti ma`lum vaqt ichida to`lig`icha gametofitga bog`liq bo`ladi.
Argxegoniyli   o`simliklar   o`tsimon,   buta,   daraxt   singari   hayot   shakllariga
ega.   Ayrim   qazilma   holda   uchraydigan   plaunsimonlarning   balandligi   30   metrga
qadar   bo`lgan,   ochiq   urug`lilar   poyasining   balandligi   bundan   ham   ortiq,   ayrim
hollarda   100-120   metrgacha   bo`ladi.   Ular   turli-tuman   iqlim   zonalarida   keng
tarqalgan.   Urug`   murtak   rivojlanishining  boshlang`ich   stadiyasi   arxegoniyda   yoki
urg`ochi gametofit ichida o`tadi. Faqat yopiq urug`li o`simliklarning urug` murtagi
yaxshi   differentsiallashgan.   U   zapas   oziq   modda   —   birlamchi   endosperm   bilan
ta`minlangan.   Shuning   uchun   ham   qulay   muhit   sharoitida   uzoq   muddat   tinim
holatida bo`lishi mumkin. Birlamchi endosperm ochiq urug`li o`simliklarda jinsiy
jarayon sodir bo`lgunga qadar hosil bo`ladi.
Plaunsimonlar bo`limi — Lycopodiophyta
Plaunsimonlar   eng   qadimgi   o`simliklardan   biridir.   Ular   paleozoy   erasining
Silur   davridan   boshlab,   Karbon   davrida   o`z   rivojlanishining   eng   yuqori
pog`onasiga yetgan. Karbon davrida plaunsimonlarning baland bo`yli daraxtsimon
28 shakllari   keng   tarqalgan.   Hozirgi   paytda   esa   faqatgina   o`tsimon   turlarigina   yetib
kelgan.
Plaunsimonlar   plaunlar   (Lycopodineae)   va   lepidodendronlar
(Lepidodendrineae) sinflariga bo`linadi.
Plaunlar   sinfi   o`tsimon   o`simliklarning:   plaunsimonlar   (Lycopodiales)   —
teng sporalilar va selaginellalar  (Selaginellales)  — har xil sporalilar qabilalaridan
iborat.   Lepidodendronlar   sinfiga   paleozoy   erasida   yashagan   va   keyinchalik
yo`qolib ketgan daraxt o`simliklar kiradi.
Plaunlarning   barcha   xarakterli   xususiyatlarini   o`zida   mujassamlashtirgan
vakili  cho`qmoqli plaun  (Licopodium clavatum) hisoblanadi  ( 4-rasm ) . Bu o`simlik
Rossiyada,   xususan,   uning   o`rmon   zonasida   keng   tarqalgan.   Cho`qmoqli   plaun
dixatomik   shoxlangan,   yer   bag`irlab   o`sadigan   o`simlik   bo`lib,   ayrim   hollarda
uning   uzunligi   3   m   ga   qadar   boradi.   Poyasi   bigizsimon   barglar   bilan   qoplangan,
uning gorizontal holda yer bag`irlab o`sadigan qismida ancha murakkab tuzilishli,
shoxlangan ildizlari bor.
Poyasining ichki tuzilishi nisbatan murakkab, uning sirt tomonida og`izchali
epidermis joylashgan, epidermis ostida ich tomonidan endodermaga o`xshash po`st
bo`ladi.   Endodermadan   so`ng   peritsikl   boshlanadi,   markazda   esa   traxeidlardan
iborat   ksilema   joylashgan   bo`lib,   uni   elaksimon   naylar   va   parenxima
hujayralaridan   shakllangan   floema   o`rab   turadi.   Barglari   uzun,   ensiz,   poyada
navbatlashib, qarama-qarshi va halqa shaklida joylashgan.
Poyaning   uchida   dixatomik   shoxlangan   cho`qmoq   shaklidagi   boshoqlar
bo`ladi.   Boshoqchaning   markazidan   o`q   o`tadi.   Boshoqcha   o`qiga   qorin   qismi
kengaygan,   qisqa   bandli,   o`tkir   uchli   spora   saqlovchi   barglari   o`zining   tub   qismi
bilan birlashgan. Spora barglarning markazida buyraksimon   sporangiy  joylashgan.
Sporangiyning ichi juda ko`plab bir xil kattalikdagi sporalar bilan to`la bo`ladi.
Pishib   yetilgan   sporangiy   yorilib,   sporalar   qulay   sharoitga   tushishi   bilan
ulardan   plaunning   gametofit   nasli   —   o`simta   o`sib   chiqadi.   O`simtaning   ostki
29 qismida   rizoidlar,   ustki   qismida   jinsiy   organlar   anteridiy   va   arxegoniy   taraqqiy
etadi. Odatda anteridiy o`simtaning markazida, arxegoniy esa uning tashqi qismida
joylashgan bo`ladi. Cho`qmoq plaunning gametofiti 15-20 yilga qadar umr ko`radi.
Jinsiy   organlarning   rivojlanishi   va   urug`lanishi   gametofit   hayotining   ikkinchi
yarmida kuzatiladi. Urug`lanishdan so`ng vujudga kelgan zigotadan darhol sporofit
murtagi   shakllanadi.   Ma`lum   vaqtdan   so`ng   sporofit   murtagidan   cho`qmoq
plaunning sporofit nasli hosil bo`ladi.
Plaunsimonlar   ma`lum   darajadagi   xo`jalik   ahamiyatiga   ega,   undan
olinadigan moy tabobatda, sporasidan olinadigan bo`yoq esa jun va ipakni bo`yash
uchun ishlatiladi.
Selaginellalar,   asosan   tropik   mintaqalarda   soya   joylarda   o`sadigan
o`simliklardir.   Ular   har   xil   (tengsiz)   sporalar   yordamida   ko`payishi   bilan   boshqa
qabilaga   kiradigan   plaunlardan   farq   qiladi.   Selaginella   mayda   (mikrospora)   va
yirik   spora   (makrospora)   hosil   qiladi.   Har   xil   sporalilik   evolyutsion   rivojlanishda
kata   rol   o`ynaydi,   chunki   bu   xususiyat   ikki   xil,   ya`ni   erkak   va   urg`ochi   o`simta
(gametofit) vujudga kelishiga sabab bo`ladi.
Selaginellalar biron amaliy ahamiyatga ega emas.
Qirqbo`g`imlilar — Equisetineae va Paporotniksimonlar — Pteropsida bo`limlari .
Qirqbo`g`imlilar  sinf i — Equisetineae
Equisetineae   sinfining   vakillari   poyasining   “bo`g`imli”   bo`lishi,   ya`ni
bo`g`im   va   bo`g`im   oraliqlariga   bo`lingan   bo`lishi   bilan   xarakterlanadi.
Bo`g`imlarda, odatda, juda reduktsiyalangan va ko`pincha bir-biri bilan qo`shilib,
naysimon   qinlar   hosil   qiladigan   barglar   halqa   shaklida   joylashadi.   Shox   halqalari
ham   bo`g`imlarda   bo`ladi.   Yer   usti   novdalarining   uchida   sporali   boshoqchalar
yuzaga keladi, ular halqa bo`lib joylashgan qalqonchalar yoki sporofillardan iborat.
Gametofitlari   mayda   yashil   plastinkaga   o`xshab   ko`rinadi   va   ko`pincha   bir   jinsli
bo`ladi. Spermatozoidlarida bir tutam xivchinlar bor.
30 Equisetineae   sinfiga:   1)   h ozirgi   Equisetaceae   va   2)   qurib   bitgan
Calamariaceae oilalari kiradi.
Qirqbo`g`imlar oilasi — Equisetaceae
Bu oilaga birgina qirqbo`g`im (Equisetum) avlodi kiradi. Uning 25 ga yaqin
turi   bor,   bu   turlar   Avstraliyadan   tashqari   butun   yer   yuzida   tarqalgan.   Suv
havzalarimizda, odatda, ko`p uchraydigan dala qirqbo`g`imi — Equisetum arvense
bu   oilaning   xarakterli   belgilari   bilan   tanishib   chiqnsh   uchun   misol   bo`la   oladi.
Uning   poyasi   uzun   va   shoxlanmaydigan   bo`lib,   to`g`ri   tartib   bilan   gallanadigan
bo`g`im va bo`g`im oraliqlariga bo`lingan. Ba`zi novdalarining bo`g`imlaridan bir
talay   ingichka   barglardan   tuzilgan   muntazam   halqalar   chiqadi,   bu   halqalar   ham
bo`g`im   va   bo`g`im   oraliqlariga   bo`lingan   bo`ladi.   Sal   bo`rtib   turadigan
bo`g`imlarda   bir-biri   bilan   qo`shilib,   naychasimon   qin   xosil   qiladigan   barglar
bo`ladi,   bu   barglar   yuqoriga   qarab   o`sadi   va   tepadagi   bo`g`im   orasining   pastki
qismini   o`rab   oladi.   Poyaning   pastki   qismi   yerda   o`sib,   ildizpoyaga   aylanadi.
Ildizpoya   ham,   yer   ustidagi   novda   singari   bo`g`imlarga   bo`lingan   bo`ladi.
Ildizpoyaning   bo`g`imlaridan   bir   talay   mayda   ildizlar   chiqadi.   Poya   bilan
ildizpoyaning uchlarida o`sish nuqtasi bo`ladi, o`sish nuqtasi bir-biriga zich taqalib
turadigan   qinlar   bilan   qoplangan.   Sporali   boshoqchalar   novdalarning   uchlarida
paydo bo`ladi. Bo`g`imlarning ichi to`qimalar bilan to`lgan. Bo`g`im oraliqlari esa
bo`sh bo`ladi va kavagi keng bo`lib, bir bo`g`imdan ikkinchi bo`g`imgacha boradi.
Bo`g`im   oraligining   yuzi   notekis;   undan   uzunasiga   ketgan   och   rangli   qirralar
o`tadi, ularning orasida birmuncha to`q rangli chuqurchalar bo`ladi. Chuqurchalar
tagidagi asosiy parenximadan (poya asosan shu parenximadan iborat) serbar havo
yo`llari o`tadi. Qirralar tagida esa, kichik suv kanalchalari bog`lamlari bo`ladi. Suv
kanalchalari   bog`lamlari   kollateral   tipda   tuzilgan   bo`lib,   bo`g`im   oralig`ining
boshidan-oyog`igacha bir-biriga parallel holatda boradi; bo`g`imda ular shoxlanadi
va   tarmoqlari   bir-biri   bilan   yana   qo`shilib,   keyingi   bo`g`im   oralng`iga   o`tadi.
Qirqbo`g`imning   xarakterli   xususiyatn   shuki,   epidermisning   devorchalariga
qumtuproq   singadi,   shunga   ko`ra   paporotnik   ancha   qattiq   bo`ladi.   Equisetum
31 sporangiylarda paydo bo`ladigan sporalar yordamida ko`payadi. Sporangiylar esa,
o`z   navbatida,   sporali   boshoqchalarda   turadi.   Bu   boshoqcha   sporali   qalqonchalar
yoki sporofillardan tuzilgan. Har bir sporofill olti qirrali plastinkadan iborat bo`lib,
uning   markazidan   o`zakka   (o`qqa)   tomon   (unga   tik   ravishda)   ingichka   oyoqcha
o`tadi,   sporofill   shu   oyoqcha   bilan   o`zakka   birikib   turadi.   Sporofill   oyoqchasi
atrofida   8-10   ta   sporangiy   bo`ladi,   ular   tashqi   cheti   bilan   sporofillga   birikadi.
Sporangiy   ichida   shakli   va   kattaligi   bir   xil   bo`lgan   bir   talay   sporalar   bor.
Sporofillar   o`zakda   zich   halqa   bo`lib   joylashgan,   ular   yoshligida   chetlari   bir-
birlariga   zich   taqalib   turadi.   Sporalar   pishib,   yetilishga   kelganda   o`zak   cho`zilib,
halqalar   bir-biridan   ajraladi   va   orasi   tirqish   bo`lib   qoladi,   sporalarga   shu
tirqishlardan   sochilishga   yo`l   ochiladi.   Spora   sharsimon   to`q   yashil   hujayradan
iborat bo`lib, ancha qalin parda bilan qoplangan va spiralsimoi ikkita burama lenta
yoki   elatera   bilan   o`ralgan.   Elateralar   gigroskopik   bo`lib,   quriganida   yoziladi   va
havo   nam   tortganida   yana   buraladi.   Elateralarning   roli   shundan   iboratki,   o`shalar
borligidan spora xamisha bir-biriga ilashib, yancha yirik va yumshoq tugunchalar
xosil   qiladi.   Shunga   ko`ra,   sporalar   shamolda   osonroq   tarqaladi   va   unib   chiqar
ekan,   hamisha   bir   talay   gametofitlar   paydo   bo`ladi   va   otalanishni   osonlashtiradi
(qirqbo`g`im   gametofiti   ko`pincha   bir   jinsli   bo`ladi)   Nam   yerga   tushgan
sporalardan   gametofitlar   o`sib   chiqadi.   Qirqbo`g`imning   sporalari   sirtdan   bir-
biridan   farq   qilmasa   ham;   ichki   tuzilishi   boshqacha   bo`ladi,   shunga   ko`ra   bir   xil
sporalar   otalik   gametofit   xosil   qilsa,   ikkinchi   xil   sporalar   onalik   gametofiti   xosil
qiladi. Biroq, bu doim saqlanib qoladigan tafovut emas, tashqi sharoit ta`siri bilan
otalik   gametofitlarida   arxegoniylar,   onalik   gametofitlarida   esa   anteridiylar   hosil
bo`lishi   mumkin.   Equisetumning   ba`zi   turlarida   (E.   arvense,   E.   laevigatum,   E.
majusda) gametofitlar, chamasi, ko`pincha bir uyli bo`ladi, shu bilan birga, ularda
avval arxegoniylar, keyinroq esa anteridiylar taraqqiy qiladi. Equisetum gametofiti
lentasimon   uzun-uzun   parralarga   bo`lingan   kichkina   yashil   plastinka
ko`rinishidadir;   uning   pastki   tomonidan   rizoidlar   chiqadi.   Otalik   gametofitlari
onalik   gametofitlariga   nisbatan   kichikroq   bo`ladi.   Gametofit   parraklari   uchida
anteridiylar joylashgan. Anteridiylar dumaloq tanacha ko`rinishida bo`lib, bir qavat
32 devori va mayda-mayda spermagen hujayralardan iborat moddasi bor, Ularning har
biri   buralgan  va  uchida bir  tutam   xivchini  bo`lgan spermatozoidni  beradi.  Onalik
gametofitining   ko`p   qavatli   markaziy   qismida   arxegoniylar   rivojlanadi.
Arxegoniylar   tipik   tuzilishda   bo`ladi   va   qorin   qismi   bilan   gametofit   to`qimasiga
botib   turadi.   Arxegoniyning   otalangan   tuxum   hujayrasidan   yangi   qirqbo`g`im
o`simligi, ya`ni sporofit yoki jinssiz nasl o`sib chiqadi.
Qirqbo`g`imlarning   hammasi   o`t   o`simliklaridir.   Qirqbo`g`imlar   ichida   eng
kattasi   janubiy   amerika   qirqbo`g`imi   —   E.   giganteum   bo`lib,   bo`yi   12   m   ga
borgani   holda,   eni   atigi   0,5-2   sm   keladi.   (E.   giganteum   chirmashib   o`suvchi
o`simlikdir).   Qirqbo`g`imlarning   bo`yi,   odatda,   0,5-1   m   bo`ladi.   Ularning
hammasida gorizontal ravishda o`sib, juda shoxlanadigan va ko`pincha ancha yerni
egallaydigan ildizpoya bor; ko`pgina qirqbo`g`imlar (E. arvense, E. heleocharis va
boshqalar) ildizpoyasi yordamida vegetativ yo`l bilan ko`payadi. Ba`zi turlarining
ildizpoyalarida   (E.   arvense,   E.   maximum)   alohida   tuganaklar   hosil   bo`ladi,   bu
tuganaklar   ham   vegetativ   yo`l   bilai   ko`payishga   xizmat   qiladi.   Ildizpoyalarining
uchi   qayrilib,   yer   betiga   chiqadi   va   yer   usti   novdalarini   hosil   qiladi.   Ba`zi
qirqbo`g`imlarda vegetativ novdalar bilan spora beruvchi novdalar bir-biridan farq
qilmaydi;   ba`zilarida   esa   bu   novdalar   bir-biridan   keskin   farq   qiladi   (dimorfizm).
Masalan,   E . arvensening erta bahorda hosil  bo`lgan novdalari  och qo`ng`ir  rangli
va  nozik   bo`lib,   uzoq   yashamaydi.   Ularning  uchida   sporali   boshoqchalar   bo`ladi;
ular sporalarini tarqatganidan keyin qurib qoladi. Bu novdalar o`rniga ildizpoyadan
vegetativ   novdalar   o`sib   chiqadi.   E.   pratense   va   E.   silvaticumda   ham   spora
beruvchi novdalar bo`ladi, biroq bu novdalar sporalar to`kilgvnidan keyin qurimay,
vegetativ novdalarga aylanadi; ayni vaqtda yashil tusga kirib, halqa bo`g`imlaridan
shoxlar chiqaradi.
33 Xulosa
Yer   yuzida   tarqalgan   o’simliklarni   o’rganish   bilan   fitologiya   fani
shuG’ullanadi.   Fitologiya   ikkita   yirik   botanika   va   geobotanika   bo’limlaridan
iborat.   Botanika   grekcha   «botane»   so’zidan   olingan,   bo’lib   o’zbek   tilida   ko’kat,
sabzavot, o’t, o’simlik degan ma’noni bildiradi. Bugungi kunda o’simliklar lunyosi
rasmiy   ravishda   e’tirof   etilmagan   holda   tuban   va   yuksak   o’simliklarga   ajratib
o’rganilmoqda. Yuksak o’simliklar filogenetik jihatdan ancha yosh o’simliklardir.
Ular   quruqlikda   yashashga   moslashgan.   Ko’pchilik   yuksak   o’simliklarda   poya,
barg   va   ildiz   kabi   vegetativ   organlari   rivojlangan,   shuningdek   to’qimalarga
ajralishi   ham   kuzatiladi.   Ular   poyabargli   o’simliklar   deb   ataladi.   Ko’p   hujayrali
o’simliklarning   tanasi   turli   hayotiy   vazifalarni   bajaruvchi   bir   necha   xil
hujayralardan tashkil topgan. 
Demak, botanika – biologiyaning bir qismi bo’lib uning ob’ekti o’simliklar.
Organik   olamning   bir   butunligi   deganda   tirik   mavjudotlar   ya’ni   o’simliklar   va
hayvonlar   o’rtasidagi   umumbiologik   xususiyatlar   tushuniladi.   Bir   qarashda   tirik
organizmlarning   turli   vakillari   bo’lgan   baktyeriya,   zamburuG’,   gulli   o’simliklar,
baliq,   qushlar   o’rtasida   o’xshashlik   kam   va   farqlar   ko’pdek   ko’rinadi.   Aslida   esa
hamma   tirik   organizmlarning   umumiy   xossalari   bo’lib,   ularni   tirik   bo’lmagan
matyeriyadan   ajratib   turadi.   Tirik   matyeriya   tarkibiga   ktruvchi   atomlar   bir-biri
bilan   munosabatda   bo’lib   umumiy   fiziologik   va   kimyoviy   xossaga   ega   bo’lgan
birikmalarni   –   oqsil,   uglevod,   lipid,   nuklein   kislotalarni   hosil   qiladilar.   Bu
moddalar esa o’zida xayot belgilarini tutadi. 
O’simliklardan foydalanish xaraktyeri bo’yicha bir necha guruhga bo’linadi.
Bunda eng muhimi inson uchun oziq hisoblangan o’simliklardir. Bularga buG’doy,
sholi   va   makkajo’xori   kabi   qimmatli   o’simliklar   kiradi.   Sabzavot   o’simliklardan
birinchi o’rinda kartofel’ turadi. Boshqa sabzavot o’simliklarining aha-miyati ham
34 kam   emas.   Insonni   oziq   moddalar   bilan   ta’minlashda   rezavor-meva,   boshokli,
dukkakli   o’simliklar   ham   katta   ahamiyatga   ega.   Tarkibida   qand   saqlovchi
o’simliklar ham qimmatli hisob-lanadi. O’simliklarning ikkinchi guruhini sanoatda
foydalaniladigan   turlar   tashkil   etadi.   Ular   moyli,   efir   moyli,   tolali,   oshlovchi,
bo’yoq va kauchuk byeruvchi o’simliklardir. Uchinchi guruhga dorivor o’simliklar
kirib,   ular   turli   kasal-liklarni   davolashda   ishlatiradi.   Bu   guruhga   yovvoyi   holda
o’stiriladigan   choy,   kofe   o’simliklari,   shokolad   kiradi.   CHoy   va   kofe
o’simliklaridan   kofein   alkaloidi,   kofe   va   shokolad   daraxtlaridan   teobromin
alkaloidi   olinadi.   Qishloq   xo’jaligida   em-xashak   o’simliklarni   tashkil   etuvchi   4
guruh   ham   katta   ahamiyatga   ega.   Beshinchi   guruhni   tuban   o’simliklar,   ayniqsa
baktyeriyalar   va   zamburuG’lar   tashkil   etib,   ular   inson   tomonidan   achish
jarayonlarida   foyda-laniladi   va   tuproq   unumdorligini   oshirishda   muhim
ahamiyatga   ega.   Tuban   o’simliklar   tibbiyotda   keng   qullaniladigan   antibiotik
moddalar   olishda   asosiy   xom   ashyo   hisoblanadi.   Insonning   xo’jalik   faoliyatida
o’simliklardan   hosil   bo’l-gan   mahsulotlartoshkumir,   qo’nG’ir   ko’mir,   yonuvchi
slanets, torf, sapropel va neft’ kabilar muhim rol’ o’ynaydi. Jonli tabiatning muhim
tarkibi   hisoblangan   o’simliklar   biologik   moddalarning   normal   aylanishini
ta’minlaydi, atmosfyerani kislorodga boyitadi, organik moddalar to’playdi, bu esa
o’z navbatida inson va hayvonlar uchun oziqa mahsuloti bo’lib xizmat qiladi.
35 Foydalanilgan adabiyotlar 
1. O‘ktam   Pratov   Pratovich   Botanika   :   (Morfologiya,   Anatomiya,
Sistematika,Geobotanika) “ Talim nashriyoti “ Toshkent – 2010. 
2. Sh.J.Tojiboyev, N.M.Naraliyeva Botanika : Tuban o‘simliklar. “Namangan”
nashriyoti - 2016. 
3. Tojiboyev   Sharobidin   Jamolovich,   Qarshiboyeva   Nasiba   Haydarovna
Botanika : Yuksak o‘simliklar sistematikasi.” Namangan “ nashriyoti – 2015. 
4. Tuban o‘simliklar (L.L.Velikanov va boshqalar ) “ Oqituvchi “ nashriyoti T.
1995 – yil.
5.   N.H.   OARSHIBOYEVA.   U.N.   USANOV.   N.O.   KARIMOVA.   M.SH.
YAXSHIYEVA. Botanika
6. (Tubano‘simliklarning   sistematik   nomenklaturasi)   Toshkent   «Yangi
asravlodi» 2015
7. Zokirov   Q.   Z.,   Nabiev   M.   M.,   Pratov   O`.   P.,   Jamolxonov   X.   L.   Ruscha-
o`zbekcha botanika terminlarining  qisqacha izohli lug`ati. Toshkent, 1963.
8. Nabiev M. M. Botanika atlas-lug`ati. Toshkent, 1963.
9. Xoliqov   S.,   Pratov   O`.   O`simliklar   aniqlagichi.   Toshkent,   “O`qituvchi”,
1970.
10. Hamidov   A.,   Nabiev   M.,   Odilov   T.   O`zbekiston   o`simliklari.   Toshkent,
“O`qituvchi”, 1987.
11. Haydarov   K.   H.,   Hojimatov   Q.   H.   O`zbekiston   o`simliklari.   Toshkent,
“O`qituvchi”, 1992.
12. Burigin I. A., Jongurazov F. X. Botanika. Toshkent, “O`qituvchi”, 1977.
13. Васильев  А.  И.   и другие.  Ботаника:   морфология   и  анатомия  растений.
М., “Просвещение”, 1988
36 14. Жуковский П. М. Ботаника. М., 1982
15. Тихомиров Ф. К. Ботаника. М., 1968.
16. Хржановский И. Г., Пономаренко С. Ф. Ботаника. М., “Колос”, 1988.
17. Хржановский И. Г. Курс общей ботаники. ч. 1, М., 198
18. Hamdamov I. va boshq;- Botanika asoslari. Toshkent, “Mehnat”, 1990. 
37

Tuban va yuksak o‘simliklar

Купить
  • Похожие документы

  • Exinokokkoz kasalligi patomarfologiyasi
  • Ikkilamchi va uchlamchi qoplovchi to‘qima periderma va po‘stloq bilan tanishish
  • Ikkilamchi va uchlamchi qoplovchi to‘qima periderma va po‘stloq bilan tanishish
  • Genetik injeneriya
  • Amfibiyalarni kelib chiqishi va evolyutsiyasi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha