Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 25000UZS
Размер 51.7KB
Покупки 1
Дата загрузки 02 Декабрь 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Islombek

Дата регистрации 17 Февраль 2024

64 Продаж

Turkiston xavaskor arxeologlar togaragi

Купить
Mundarija
Kirish.
I – BOB. Turkiston havaskor arxeologlar to’garagining faoliyati.
1.1  Turkiston havaskor arxeologlar faoliyati...................................................5-9
1.2 Turkistonda dastlabki arxeologik tadqiqotlarning olib borilishi...............10-14
II   –   BOB.   Turkiston   mahalliy   o’lkashunoslarining   arxeologiya   sohasiga
qo’shgan hissalari.
2.1   Turkistonda   dastlabki   arxeologik   tadqiqotlar   va   mahalliy   o’lkashunoslarning
arxeologiya sohasidagi harakatlari...................................................................15-20
2.2 Mahalliy o’lkashunoslarning arxeologiya sohasiga qo’shgan hissalari.....21-28
Xulosa...............................................................................................................29
Foydalanilgan adabiyotlar..............................................................................30
1 Kirish
             Mavzuning   dolzarbligi.   Mustaqillikka  erishganimizdan  keyin  xalqimizning
o’z   yurti,   tili,   madaniyati ,   qadriyatlari   tarixini   bilishga,   o’zligini   anglashga
qiziqishi   ortib   bormoqda.   Bu   tabiiy   hol.   Hozir   O’zbekiston   deb   ataluvchi   hudud ,
ya’ni   bizning   vatanimiz   nafaqat   Sharq,   balki   umumjahon   sivilizasiyasi
beshiklaridan   biri   bo’lganini   butun   jahon   tan   olmoqda.   Bu   qadimiy   va   tabarruk
tuproqdan   buyuk   allomalar,   olimu-ulamolar,   siyosatchilar,   sarkardalar   etishib
chiqqan.   Diniy   va   dunyoviy   ilmlarning   asoslari   mana   shu   zaminda   yaratilgan,
sayqal   topgan.   Eramizgacha   va   undan   keyin   qurulgan   murakkab   suv   inshoatlari
shu   kungacha   ko’rku   fayzini,   mahobatini   yo’qotmagan   asoru-atiqalarimiz   qadim-
qadimdan   yurtimizda   dehqonchilik ,   hunarmandchilik   madaniyati,   memorchilik   va
shaaharsozlik san’ati yuksak bo’lganidan dalolat beradi. 
Beshavqat   davr   sinovlaridan   omon   kelgan,   eng   qadimgi   tosh   yozuvlar
bitiklardan   tortib,   bugun   kutubxonalarimiz   xazinasida   saqlanayotgan   yigirma
mingdan   ortiq   qulyozma   ularda   mujasamlashgan   tarix,   adabiyot,   san’at,   siyosat,
axloq,   falsafa,   tibbiyot ,   matematika,   fizika,   ximiya,   astronomiya,   me’morchilik,
dehqonchilikka   oid   o’n   minglab   asarlar   bizning   beqiyos   ma’naviy   boyligimiz
iftixorimizdir.   Bunchalik   katta   merosga   ega   bo’lgan   xalq   dunyoda   kam   topiladi.
Shuning   uchun   bu   borada   jahonning   sanoqli   mamlakatlarigina   biz   bilan   bellasha
olishi   mumkin,   deb   dadi l aytaolamiz.   Ota-bobolarimizning   asrlar   davomida
to’plagan   hayotiy   tajribalari   diniy,   axloqiy,   ilmiy   qarashlarini   o’zida   mujassam
etgan.   Bu   nodir   qo’lyozmalarni   jiddiy   o’rganish   davri   keldi.   Bizga   ma’lumki,
sho’rolar   zamonida   tarixiy   haqiqatni   bilishga   intilish   rag’batlantirilmas   edi.
Hukmron mafkura manfaatlariga xizmat qilmaydigan manbalar xalq ko’zidan iloji
boricha   yiroq   saqlanardi.   Olimlarimiz   tariximizning   turli   davirlariga   oid   risolalar
yozishmoqda   «tarixiy   mavzuda   yirik   nasriy,   nazmiy,   sahna   asarlari   yaratilmoqda
ommaviy   axborot   vositalari   ma’naviy   qadiratlarimizni   keng   targ’ib   qilayotgani
suhbatlar ,   muloqotlarda   fikrlar   rang-barangligi   paydo   bo’layotgani   diqqatga
sazovor. Davlatchilik tariximiz tub burilish pallasiga kirgan bir paytda o’zimizning
2 zamon   va   makondagi   o’rnimizni   aniq   belgilab   olishimiz,   kerak.   Birinchi
Yurtboshimiz I.A.Karimov haqli ravishda ta’kidlaganlaridek, «O’z tarixini bilgan,
undan ruhiy quvvat oladigan xalqni yengib bo’lmas ekan, biz haqqoniy tariximizni
tiklashimiz,   xalqimizni ,   millatimizni   ana   shu   tarix   bilan   qurollantirishimiz   zarur.
Ilgari   soxtalashtirib   kelingan   Vatanimiz   tarixini   chuqur   qayta   tafakkur   qilish,
o’tmishimizni   tadqiq   etish   uchun   mutlaqo   yangicha   nazariy   va   metadologik
yanoshuvlarni   ishlab   chiqishga   katta   ehtiyoj   borligi   xususida   davlatimiz
rahbarining   qator   asarlari,   O’zbekistondagi   tarix   fanining   taraqqiyotida
I.A.Karimovning   Respublika   tarixchi   olimlari   bilan   1998-yil   yozida   o’tkazgan
uchrashuvi   shuningdek,   Prezidentimizning   milliy   mafkurani   shakllantirishga   doir
chiqishlarida. Prezidentimiz   ushbu   uchrashuvlarda   O’zbekistonning   yangi
tarixini   yaratish   hamda   milliy   o’zlikni   anglashni   mustahkamlash   yosh   avlodni
tarbiyalash,   jamiyatni   ma’naviy-ma’rifiy   jihatdan   kamol   toptirish   uchun   boy
tariximizni xolisona o’rganish o’ta dolzarb vazifa ekanligini ko’rsatib o’tgan.
Kurs   ishining   maqsad   va   mazifasi   Tadqiqotning
umumiy   maqsadi   O’rta   Osiyoda   XIX   asrning   ikkinchi   yarmi   XX   boshlarida   olib
borilgan   arxeologik   izlanishlar   asosida   chop   etilgan   maqolalar ,   monografiyalar ,
to’plamlardan   foydalangan   holda   Turkiston   havoskor   arxeologlar   to’garagi   va
sharqshunoslar tomonidan amalga oshirilgan ishlarning yagona tizimi yaratiladi. 
-   O’rta   Osiyoni   Rossiya   tomonidan   bosib   olganidan   keyingi ,
ya’ni   XIX   asrning   oxiri   va   XX   asrning   boshlariga   oid   Yevropalik   va   Rossiyalik
sayyohlarni,   elchilarni ,   fotograflarni,   harbiylarni ,   arxeolog   va   sharqshunos
olimlarni ishlarini tanqidiy o’rganish;  
 O’rta   Osiyoning   dastlabki   arxeologik   jihatdan   o’rganilishi   bo’yicha   chop
etilgan   ilmiy   maqolalar,   monografiyalar,   dissertasiyalar,   ilmiy   hisobotlar ,
arxiv materiallarini o’rganish;
 O’rta   Osiyoning   arxeologik   o’rganishni   boshlangan   davridan   boshlab
oktyabr   to’ntarishiga   qadar   olib   borilgan   arxeologik   tadqiqotlar   natijasida
3 to’plangan   ma’lumotlarni   o’rganib,   ulardan   olingan   xulosalarni   tarixiy   va
madaniy jihatdan tanqidiy ko’rib chiqish;
 Hozirgi   zamon   talablari   darajasidagi   magistrlik   dissertasiyasi   uchun
Turkistonda   rus   sharqshunosligi   va   arxeologiyasi   tarixi   bo’yicha
yakunlangan ilmiy ish yaratish vazifa qilib olindi.
Mavzuning   o’rganilganlik   darajasi     Turkiston,   uning   tarixi ,   madaniyatiga
qiziqish   va   o’rganish   o’rta   asrlarning   so’nggidayoq   boshlangan   bo’lsa-da,   ilmiy
tadqiqotlar   O’rta   Osiyoni   Chor   Rossiyasi   tomonidan   bosib   olinganidan   keyin
boshlangan.   Ammo   shu   paytgacha   Turkistonda   rus   sharqshunosligi   va
arxeologiyasi   mavzusida   alohida   dissertasiya   tarzida   ishlanmagan.   Shunga
qaramay   turli   maqola ,   yoki   monografiyalarda   ushbu   mavzu   turli   darajada   talqin
qilingan.   Umuman, Turkistonning arxeologik jihatdan o’rganilishini mutaxassislar
uchta   katta   davrga   bo’lishadi.   Birinchi   bosqich   Turkiston   rus   mustamlakachilari
tomonidan   bosib   olinguniga   qadar   bo’lib,   berilayotgan   ma’lumotlardagi
sistemaning yo’qligi, ularning uzuq-yuliqligi bilan xarakterlidir. 
Turkistonning   arxeologik   jihatdan   o’rganilishidagi   ikkinchi
bosqich   Turkiston   rus   mustamlakachilari   tomonidan   bosib   olinganidan   keyin   to
Turkiston havoskorlar to’garagining tashkil topishiga qadar bo’lgan davrga to’g’ri
kelib, chop etilgan turli maqola va monografiyalarda biz ko’rayotgan masalalarga
qisman   to’xtalib   o’tilgan.   Ammo,   bu   davrga   kelib   ancha   qamrovi   keng   ishlarni
paydo bo’lganligini, sohaga alohida to’xtalishni ko’rish mumkin. Uchinchi bosqich
Turkiston   havoskorlar   to’garagining   tashkil   topishidan   oktyabr   to’ntarishigacha
bo’lgan davrni o’z ichiga oladi.
Kurs   ishining   tuzilishi   Kirish,   ikkita   bob,   to’rtta   paragraf,   xulosa   va
foydalanilgan adabiyotlar ro’yhatidan iborat.
4 I – BOB. Turkiston havaskor arxeologlar to’garagining faoliyati.
1.1  Turkiston havaskor arxeologlar faoliyati
Turkistonda   birinchi   ilmiy   jamiyatlar   tuzilishida   Turkiston   havaskor
arxeologlar   to’garagi   alohida   o’rin   egallaydi.   Bir   tomondan   mustamlaka   rejim
ilmiy-ijtimoiy   tashkilotlar   ishlarini   moddiy   qo’llab-quvvatlamasada,   ikkinchi
tomondan   mahalliy   ziyolilarga   e’tibor   qaratilmagan   O’rta   Osiyoni   ilmiy
o’rganishga   qiziqish   bilqirilmagan.   Chor   Rossiyasining   yurishlari   davridayoq,
mamlakatdagi   geografik   tizimni   bilishga   imkon   bo’lsada,   iqtisodiyot   haqida
gapirish   mumkin   bo’lmagan.   Podsho   hukumati   mahalliy   geografiyaga   o’z
manfaatlari yuzasidan yondosha boshladi. 
Arxivda   Turkiston   harbiy   okrugi   qo’shinlari
qo’mondoni   yordamchisi   general-letenant   Masiyevskiyning   nomiga   maktub
yo’llangan   bo’lib,   unda   general-letenantdan   sharqshunoslik   qidiruv   ishlarini
boshlashga   ruxsat   so’ralgan.   Ammo   jamiyat   sharqni   sharq   yoki   fan   uchun   emas,
balki   Rossiya   uchun   o’rganilishi   lozim   edi.Turkiston   o’lkasining   qadimiyat
yodgorliklari ko’pdan buyon olimlarning diqqatini o’ziga jalb qilib kelar edi, XIX
asr davomida osori atiqalar ustida arxeologik kuzatishlar, qidiruv va qisman qazish
ishlari   olib   borildi.   Bu   sohadagi   ishlar   P.I.Lerx   N.I.Veselovskiy,   V.A.Jukovskiy.
V.V.Bartold   va   mahalliy   turkistonshunoslardan   M.S.Andreyev.   V.L.Vyatkin,
A.L.Kun, A.A.Semenov, I.T.Poslavskiy, N.P.Ostroumov va boshqalarning nomlari
bilan bog’liqdir. Shuningdek, sobiq Turkistonning qadimiy yodgorliklarni hisobga
olish   va   tekshirishga   markaz   ilmiy   muassasalaridan   Imperator   arxeologiya
komissiyasi, ayniqsa Rus arxeologiya jamiyatining Sharq bo’limi, bundan tashqari,
1903-yilda tashkil qilingan O’rta va Sharqiy Osiyoni tarixiy, arxeologik, lingvistik
va etnografik jihatdan o’rganish qo’mitasi ham e’tibor bilan qaradi 1
. 
Turkiston   o’lkasida   arxeologik   qiduruv,   qazish   ishlari   ancha   vaqt   mustaqil
olib borilmagan. Bu jarayon 1886-yilga qadar  davom  etgan sistematik  arxeologik
tadqiqotlar   ham   shular   qatoriga   kiradi.   1893-yil   11-dekabr   kuni   antropologiya,
1
 Asqarov. A. Mustaqillik yillarida tarix, arxeologiya va etnologiya. Eng qadimgi shahar.  Т . 2. -T.,2001. B.12.
5 etnografiya,   tabiatshunoslik   masalalariga   oid   o’tkazilgan   yig’ilishda
N.P.Ostroumov   chiqish   qilib,   kelgusidagi   arxeologik   tadqiqotlarni   ko’paytirishni
talab   qilgan.   «Bizning   o’lkada   -   degan   edi   Ostroumov-arxeologik   yodgorliklar
ko’p. Ularni o’rganib chiqish zarurdir» deb ta’kidlab o’tgan. 
V.V.Bartold   yig’ilish   ishtirokchilarini   arxeologik   qiduruvdagi
dastlabki   natijalar   bilan   tanishtirdi.   Bu   1893-yilgi   tadqiqot   xususida   edi.
Ostroumov   va   Bartoldning   chiqishlari   yig’ilish   ishtirokchilari   tomonidan   yaxshi
kutib   olindi.   Toshkentda   arxeologik   to’garak   ochilganligi   rasman   tasdiqlandi.
To’garakning   nizomi   1895-yil   31   oktyabr   kuni   tasdiqlandi.   To’garak   faoliyati
quyidagilardan iborat bo’lishi lozim edi: 
a)Turkiston o’lkasidagi yodgorliklar bilan tanishib chiqish; 
b)O’lkaning arxeologik xaritasini tuzib chiqish; 
v)Arxeologik yodgorliklarni saqlab qolish; 
g)Arxeologik qazuv ishlarini yo’lga qo’yish; 
d)Mahalliy arxeologik materiallarni qayta ishlash. 
Turkiston   havoskor   arxeologlar   to’garagining   ochilishi   1895-yil   14-dekabr
kuni   amalga   oshirildi.   «Turkestankiye   vedomosti»   gazetasida   to’garak   ochilishi
bilan   bog’liq   holatlar   yoritib   borilgan 1
.   1896-yil   22-dekabr   kuni   Turkiston
havoskor   arxeologlar   to’garagining   yig’ilishi   bo’lib,   47   ta   a’zo   kishilarning
ro’yxati   tuzib   chiqildi.   Keyinchalik   to’garakning   108   a’zosi   bo’lib,   bular   orasida
V.V.Bartold,   D.M.Levshin,   N.S.Likoshin,   K.V.Ariston,   V.F.Oshanin   va   boshqa
mashxur   kishilar   ham   bor   edi.   To’garakda   ilg’or   kayfiyatdagi   rus   ziyolilarining
ta’siri   kuchli   ediTo’garakning   yig’ilishlarida   arxeologik   masalalar   muhokama
qilinib borgan 2
. Yirik   vakillardan   I.T.Smirnov   to’garakning   1895-yil   11-
dekabr   kungi   yig’ilishida   asosiy   masalalarni   o’rtaga   tashlagan.   Toshkent   shahri
atrofi   va   Chirchiq   vohasidagi   yodgorliklarni   o’rganish   masalalari   ilgari   surildi.
Oddiy   aholi   tomonidan   topilgan   kolleksiyalar   olinib,   ro’yhatga   kiritildi.   Ushbu
topilmalar   ham   katta   ko’rsatkichni   tashkil   etgan.   O’rta   Osiyo   arxeologiyasini
1
 Kabirov J., Sagdullayev A. O'rta Osiyo arxeologiyasi. –  Т ., 1990. B.17.
2
 Sagdullayev A. Qadimgi O‘rta Osiyo tarixi. – T., 2004. B.20.
6 o’rganishdagi   asosiy   yo’nalishlarni   ko’rsatishga   harakat   qilgan.   Xo’jand   tarixi
topografiyasini o’rganishda M.S.Andreyev etakchilik qilgan. Xo’jakentga qarama-
qarshi joylashgan Mo’g’ul tog’dan ko’plab arxeologik ashyolar topilgan. 1896-yil
15-dekabr   kuni   Toshkentdan   Turkiston   havoskor   arxeologlar   to’garagining
telegrammasi   Rus   Arxeologlar   jamiyatiga   yuborildi.   Kelgusidagi   rejalar   taklif
qilingan. 
1896-yil   Toshkentda   Rus   Geografik   Jamiyatining   Turkiston   bo’limi   tashkil
etilishiga   ruxsat   berildi.   Bo’lim   o’z   faoliyatini   1897-yil   29-noyabr   kuni
boshlangan.   Turkiston   havoskor   arxeologlar   to’garagi   bu   vaqtda   o’z   funksional
vazifalarini   belgilab   olgan   edi.   1901-yilga   kelib   Sharqshunoslar   Jamiyatining
bo’limi   ochildi.   Ularning   barchasi   ilmiy-tadqiqot   yo’nalishida   faoliyat   olib
borishdi.   Turkiston   Arxeologlar   Jamiyatining   filiallari   ham   ochildi .   O’tmish
yodgorliklari   haqida   tafsilotlar   yuritish,   arxeologik   va   yozma   manbalarni
solishtirib   o’rganishga   imkon   berdi.   Ayni   vaqtda,   hali   to’garak   a’zolarining
xulosalari munozarali va zamon sinoviga bardosh beraolmagan bo’lsada, har holda
butun   davr   uchun,   shubhasiz   katta   ahamiyatga   ega   edi.   Ularning   bu   boshlagan
ishlari fikrlarining rivojlanishiga turtki bo’ldi, unga ilmiy jamoat diqqatini tortdi. 
Mashxur   rus   sharqshunosi   V.V.Bartold   to’garak
ishlariga   katta   yordam   ko’rsatdi.   Hammasi   bo’lib   o’lkada   15   ga   yaqin   ilmiy
jamiyat ish olib borgan bo’lib, shulardan tarix va arxeologiya jamiyati ham bor edi.
Ammo, shuni aytish zarurki mustamlaka Turkiston sharoitida ilmiy jamiyatlarning
faoliyati  mahalliy aholi  o’rtasida  yoyilmadi. Ilmiy tibbiyot  jamiyatlari bundan bir
qadar mustasnodir. To’g’ri, ilmiy jamiyatlar huzurida faol o’lkashunoslar, mahalliy
muxbirlar   paydo   bo’ldi.   Bu   borada   rus   tadqiqotchilari,   kolleksionerlari   va   ilmiy
jamiyatlarning   ta’siri   ostida   osori-atiqa   havaskorlari   qadimgi   yodgorliklarni
to’playdigan   havaskorlar   etishib   chiqdi.   Bular   orasida   samarqandlik   Mirzo
Buxoriy, Mirzo Abdulloning nomlari alohida ajralib turadi. 
Mirzo   Buxoriy   boy   arxeologik-numizmatik
kolleksiyalar   to’plashga   erishgan   va   bularning   bir   qismi   Ermitaj   kolleksiyalariga
kirgan. Ajoyib san’atkor - xattot Mirzo Barot Mullo Qosimov Samarqand va uning
7 atroflaridagi   ko’pdan-ko’p   qadimgi   zamon   yodgorliklari   suratini   chizgan   va
to’plagan.   U,   Ulug’bek   madrasasining   ham   g’oyat   aniq   eskizini   tayyorlagan   edi.
Mirzo Abdullo Abduraxmon, A.L.Kunning Iskandarko’l ilmiy safarida qatnashib,
qadimgi toshlarga yozilgan xatlar qayd qilingan ma’lumotlarni to’plagan va uning
yuritgan kundaligi muhim arxeologik manba sanaladi. 
Turkiston   o’lkasida   tug’ilib   o’sgan   kishilardan   bir   qanchasi   foydali
qazilmalar topish va ularni tavsiflash, qadimgi zamon yodgorliklarini qidirib topish
kabi   ishlarda   ishtirok   etganlar.   XX   asr   boshlarida   ham   Turkistondagi   ilmiy
jamiyatlar,   shu   jumladan   tarix   arxeologiya   havaskorlari   ham   aytarli   ishlarni
bajarishdilar.  
XIX   asr   80-yillarida   Rossiyadagi   siyosiy   reaksiya   O’rta   Osiyoda   ilmiy-   qidiruv
ishlari rivojiga yo’l qo’ymas edi. Hukumat yangi ilmiy jamiyatlar tashkil topishiga
shubha   bilan   qarar   edilar.   Ilmiy-o’lkashunoslik   to’garaklari,   kutubxonalar   ham
shular   jumlasidandir.Bu   faqatgina   ziyolilar   tarkibining   kengayishi   bilan   amalga
oshishi mumkin edi 1
. 
Farg’onadagi   taniqli   tadqiqotchi   Akademik   A.Middendorfga   qarshi,
Farg’ona   harbiy   uyezd   polisiya   boshlig’i   shubha   bilan   qarab,   doimo   qandaydir
izlanishda   ekanligini   ko’rsatib   o’tgan.   V.V.Bartold   1893-   1894-yillar   O’rta
Osiyoga   kelgan   vaqtidagi   xolatni   quydagicha   yozib   qoldirgan;   faoliyat,
izlanishlarini   olib   bordi.   Rus   arxeologlari,   sharqshunoslari   oldida   bir   qancha
masalalar   mavjud   edi.   Akademik   S.A.Jebeyev   (1867-1941)   ning   guvohlik
berishicha,   imperator   arxeologik   komissiyasi   tarkibida   bo’lgan   rus   arxeologiyasi
katta   yutuqlardan   foydalanmagan.   Peterburg   arxeologlari   numizmatik   izlanishlar
olib   borib,   qadimiy   joylarni   o’rganish   va   tadqiqot   bilan   shug’ullandilar.   Rus
arxeologiyasining   ko’zga   ko’ringan   vakillaridan   biri   N.I.Veselovskiy   va
A.A.Spisin   1899-yil   arxeologiyaning   umumiy   xususiyatlarini   ko’rsatib   o’tgan.
Shunday yozadi: «Rus arxeologiyasining yutuqlari sezilarli darajada emas. 
Rus   arxeologiyasining   biror-bir
sohasi   tizimli   ko’rinishda   olib   borilmagan.   Turkiston   o’lkasi   Rossiyaga   qo’shib
1
 Egamberdiyeva. N.A. Arxeologiya. T . 2011.  B .23.
8 olingach, ilmiy qidiruv ishlari olib borilishi yo’lga qo’yildi. N. S. Likoshin va P. I.
Lerx(1867)   ning   ishlarini,   1872-yil   A.   Xoroshxin   tomonidan   Samarqand   qadimiy
manzilgohining   o’rganilganligini   yozib   qoldirgan.   Kushakevich   Xo’jakent
uyezdida   izlanish   olib   borib,   o’z   ma’lumotlarini   yozib   qoldirgan   Turkistonga
keladigan kuzatuvchilarning soni  oshib borbdi. 1893-yil Akademik V. V. Bartold
O’rta   Osiyoga   birinchi   bor   ilmiy   tashrif   buyurdi.   U   bilan   birga   rassom-etnograf
S.M.Dudin   ham   borgan   Bartoldning   oldidagi   vazifa:Turkistonning   o’tmishdagi
tarixini   yozma   manbalar   asosida   tekshirish,   ma’lumotlar   yig’ish,   imkon   qadar
shaharlar, markaz, qal’alarning ro’yxatini tuzish kabilarni o’z ichiga olgan. Demak,
Bartoldning tashrifi birinchi navbatda arxeologik xususiyatga ega bo’lgan.
9 1.2 Turkistonda dastlabki arxeologik tadqiqotlarning olib borilishi
Bartold bu kabi vazifalar bilan cheklanib qolmasdan, turli xil qo’lyozmalarni
yig’ish   ishlarini   ham   olib   borgan.   N.I.Veselovskiyning   so’zlariga   qaraganda,
Bartold   sharqdagi   ko’chmanchi   xalqlarning   O’rta   Osiyoga   kirib   kelishi,   ularning
mahalliy aholi bilan aralashib ketishiga ham alohida e’tibor qaratgan. Toshkentga
kelgan V.V.Bartold Chimkent-Avliyoota marshruti bo’ylab, Talas daryosiga qadar
borgan.   Bu   yerdagi   bir   qator   qishloq   va   qadimgi   yodgorliklarni   ro’yxatga   olgan.
Katta   qiyinchiliklarga   qaramasdan,   V.V.Bartold   o’z   ilmiy   izlanishlarni   davom
ettiradi 1
. 
Tasodifiy   holat   tufayli   V.V.Bartold   otdan   yiqilib   oyog’i   singach,
Avliyootada   qolgan.   Toshkentga   qaytgach,   harbiy   gospitalda   davolangan.   1893-
1894-yillar   qishida   V.V.Bartold   Toshkentda   bo’lib,   ko’p   sonli   mahalliy
o’lkashunoslar   bilan   tanishgan.   V.V.Bartold   bilan   Ostraumovlar   oilasi   o’rtasida
mustahkam   aloqalar   o’rnatildi.   Turkiston   havaskor   arxeologlar   to’garagi   a’zosi
A.F.Gubarevich   tosh   qurollari   haqida   Yu.Talko-Grinsevich   bilan   birgalikda
Selengi, Chikoy, Xilog, Jidi (Boykal bo’yi )da ham uchrashini aytib o’tadi. 
Turkiston   havaskor   arxeologlar   to’garagi   a’zolari
uning dastlabki tashkil topgan kunlaridan boshlab qadimgi yodgorliklarga qiziqish
bildira   boshlagan.   1896-yil   22-yanvardagi   majlisidayoq   qadimgi   qo’rg’on   va
shaharlarning   qayerda   qanday   vujudga   kelganligi   to’g’risida   ma’lumotlar
to’plashga   harakat   qilishgan.   Turkiston   havaskor   arxeologlar   to’garagi   a’zosi
A.D.Kalmikov 1910-yilda tepalarning vujudga kelishi to’g’risida gapirib o’tgan. U
Buxoro   va   Samarqand   qo’rg’onlaridan   butunlay   farq   qilishini   aytib   o’tadi.
V.P.Nalivkin   Oqtepaning   vujudga   kelishi   to’g’risida   gapirib,   Toshkentdan
Chimkentga   qarab   ketadigan   4   kmda   joylashganligini   va   uning   asosiy
xususiyatlarini ko’rsatib o’tadi 2
.  1907-yilda   qo’pol
cho’yan   idish,   chiroq   va   boshqa   topilmalarni   Xonaboddan   topilgan   topilmalarni
1
 Арциховский. А. Археология асослари.  T . 1970.  B .25.
2
  Сагдуллаев   А.С.   Ўрта   Осиёда   биринчи   ихтисослашган   археология   мактаби.   Ўрта   осиё   археологияси
кафедраси: авлодлар изланиши  в a кашфиётлари.  T . 2020.  B.3-4.
10 sotuvda   ko’radi.   Bu   Turkiston   havaskor   arxeologlar   to’garagi   a’zosi
I.T.Poslavskiyning   Xonabodtepani   tekshirib   ko’rishga   chorladi.   1893-yil   iyunida
N.T.Astroumov   Chimkent   uyezdi   Mamayevka   qishlog’iga   borishga   va   u   yerdagi
Qoravultepadan sopol  idishdagi  1850 ta kumush va 4000 dan ziyod mis tanga va
bir qancha qimmat baho toshlar ikkita kumush bilak uzuk va boshqalarni topishadi.
1896-yil   togarak   a’zosi   N.   F.   Sitnyakovskiy   birinchi   marta   Dobusiya   qal’asi
xarobalari to’g’risida xabar beradi. 
Keyinchalik   bu   haqda   I.A.Kastane   qisqacha   ma’lumotlar   beradi   va   bir
muncha   batafsil   ma’lumotlarni   L.A.Zimin   ko’rsatib   o’tadi.   Dobusiya   qal’asi
to’g’risida   arab   yozuvchilarini   IX-X   asrlardagi   ma’lumotlari   saqlanib   qolgan   edi.
Turkiston   havaskor   arxeologlar   to’garagi   katta   e’tiborni   qadimiy   Poykand
xarobalariga Qadimiy Buxoro shaharlaridan biri, ko’p martalab yozma manbalarda
tilga   olingan.   Buxorodan   35   km   Janubiy-G’arbda   joylashgan   Poykand   xarobasi
haqida   N.Xannikov   qayt   etib   o’tadi.   1887-yil   I.T.Poslavskiy   o’zining   navbatdagi
tashriflaridan birida Yakkatut va 1896-yil 11-dekabrda N.F.Sitnyakovskiy o’zining
qisqa   xabarida   Poykand   xarobalari   haqida   chiqish   qiladi.   1903-yilda   R.Pompelli
boshchiligidagi Amerika ekspedisiyasi qadimiy shahar to’g’risidagi fikrlarini e’lon
qiladi.   Faqat   1912-yilda   bu   yodgorlik   xarobalarini   o’rganishga   amaliy   jihatdan
yondashila boshladi. 
1912-   yil   noyabrda   Poykand   xarobalarini   o’rganish   uchun   to’garak   a’zosi
L.A.Ziminni   jo’natadi.   L.A.Zimin   o’zining   hisabotida   Poykandning   qisqacha
tarixiy   ocherkini   ko’rsatib   manbalar   va   turli   amalga   oshirgan   ishlar   (   Markvart,
Tomashek, Bartold va boshqalarning) ishlari haqida gapirib o’tadiM.   Ye. Masson
Nasaf   shahrining   yonidagi   yodgorlik   Shulliktepani   nomini   kelib   chiqishini   XVIII
asr   bilan   bog’ladi.   Unda   Eron   shohi   Nodirshohning   Rizoqulimirzo   boshchilik
qilgan   qo’shinlarini   1737-yilda   Qarshi   shahrining   atrofida   qilgan   harakatlarini
yozgan   tarixchilarning  ishida   bu   yerdagi   qadimgi   qal’ani   «Shulduk»  deb   atalgani
to’g’risidagi  xabarni  beradi. Shuningdek M. Ye. Masson  Shulliktepa to’g’risidagi
ilk   xabarlar   O’rta   Osiyoni   Rossiya   tomonidan   bosib   olingandan   keyin   bir   qator
tarixchi olimlar, sharqshunoslar, harbiylar Qarshi atrofidagi tarixiy obidalar qatori
11 Shulliktepa   yodgorligi   to’g’risida   ma’lumotlar   berishgani   to’g’risidagi   xabarlar
bor. Ular   orasida   yozuvchi   V.V.Krestovskiy   (1883   y),   ofiser-rassom
B.N.Litvinov   (1895-1910   yy),   harbiy   D.N.Lagofet   Qarshi   vohasida   bo’lishdi   va
qisman   Shulliktepa   yodgorligi   to’g’risida   ham   xabar   berishdi.   1916-yilda
sharqshunos olim L.A.Zimin ham Qarshi va uning atroflarida bo’lib, birinchi marta
o’zining   Nasaf   to’g’risidagi   ilmiy   xulosasini   berdi.   Ammo   yuqoridagi
sayohatchilar   ichida   birortasi   ham   Shulliktepa   yodgorligi   va   uning   o’rnida   qaysi
shahar   bo’lganligi   to’g’risida   yoki   yodgorlik   hududida   arxeologik   ishlarni   olib
borib, uni o’rganish bilan shug’ullanishmadi. 
Navtak-Yerqo’rg’on   Qashqa   vohasidagi   eng
qadimiy   kishilik   manzillaridan   biri   sifatida   qadimshunos   olimlar   diqqatini
faqatgina   urushdan   keyin   40-yillar   so’ngida   jalb   eta   boshladi.   Chor   Rossiyani
qadimshunoslik   ilmi   bu   vohada   o’tmish   obidalari   nihoyatda   ko’p   bo’lishiga
qaramay   uzoq-yillarda   vohada   uni   e’tibordan   soqit   qilib   keldi.   O’lka   bosib
olinganidan qarib yarim asr keyin, 1916-yilda Qarshi vohasiga Turkiston havaskor
arxeologlar   to’garagining   a’zolari   L.A.Zimin   va   I.Kastane   qadam   qo’ydi.
Qadimshunoslik   havasmandlaridan   I.Kastanening   Zahoki   Maron   qal’asi   va   yirik
qadimiy   shahar   xarobasi   xususidagi   axborati   hali   juda   yuzaki   kuzatuvlar   natijasi
edi.   Biroq   L.A.Zimin   mulohazalarida   yozma   manbalarga   murojat   Samarqandda
1896-yil   21-iyunda   ochilgan   shahar   muzeyi   muhum   voqyea   bo’ldi 1
.   Ana   shu
muzeyini ochish to’g’risidagi masala mahalliy o’lkashunoslar tomonidan bir necha
marta ko’tarilgan edi.  1893-yili
Turkiston general-gubirnatori mahkamasining amaldori D.I.Yevarniskiy «Ukraina»
degan   gazeta   sahifasida   ana   shu   mavzuda   bag’ishlangan   maqola   bilan   chiqdi.
1894-yil   24-mayda   esa   u   Moskva   Arxeologiya   jamiyatining   majlisida   axborot
berdi.   Bu   axborotda  «17-Turkiston   batalonnining  kapitani   L.S.Barshchevskiyning
qadimiy   mahalliy   yodgorliklarning   eng   yaxshi   namunalarini   to’plaganligi,   bunda
ko’pgina   qadimiy   narsalar   va   tangalar   borligini   aytib,   so’ngra   esa,   Samarqandda
tarixiy   obidalar   markazi   sifatida   muzey   tashkil   etish   uchun   zarurligi   to’g’risidagi
1
 Kabirov J., Sagdullayev A. O'rta Osiyo arxeologiyasi. –  Т ., 1990. B.26.
12 fikrni   rivojlantirdi».   Shu   narsani   qayt   qilib   o’tish   kerakki,   Samarqand   tarixini
o’rganishga rus olimlari katta hissa qo’shdi. Rossiyaning   territoriya   jihatidan
O’rta Osiyoga yaqinligi, ayniqsa, o’tgan asrning ikkinchi yarmida O’rta Osiyoning,
shu   jumladan,   Samarqandning   Rossiyaga   qo’shib   olinishi   bu   ishga   ko’p   jihatdan
yordam   berdiTurkiston   havaskor   arxeologlar   to’garagi   (1895-1917)   . 1893-yil   15-
sentyabr kuni V. V. Bartold N.I.Veselovskiyga: «har qanday holatda men bu yerda
izlanish   ishlarini   olib   borishga   harakat   qilaman.   Bundan   unimli   foydalanish
zarurdir. Ushbu maqsadda:  1)   o’zbekcha,
qirg’izcha gapirishni o’rganish;  2)   o’lka
tarixini   biladigan   arbob,   vakillar   bilan   yaqindan   tanishish,   imkon   qadar   bu   yerda
ilmiy jamiyatlarni tuzish. Oxirgi vaqtda yana quyidagilarni aniqladim: 
1)   bu   yerda
xorijiy tillarini bilish keng yoyilmagan; boshqa tildagi katta to’plamlarni keltirish
asosiy zaruriyat hisoblanadi;  2)   tarixiy   bilimlar
ham   juda   kam   darajada;   O’rta   Osiyo   tarixiga   oid   qisqa   o’quv   qo’llanmalarni
chiqarish:   qo’llanma   albatta   Universitet   xususiyatida   bo’lishi   lozim.   Bibleografik
ko’rsatgichlar   zarur.   Ishonamanki,   bu   qachondir   amalga   oshadi»   so’zlarini   yozib
yuborgan.Turkistondagi   gazetalarda   Bartoldning   bir   qancha   chiqishlari   berib
borilgan.   V.V.Bartold   Toshkentga   kelgach,   o’lkadagi   aholining   turmush-tarzi,
ijtimoiy   ahvol   bilan   qiziqa   boshlagan.   Turkiston   o’lkasiga   ilmiy   qiziqishi   kuchli
bo’lganligi   bir   qancha   faktlar   bilan   isbotlanadi.   1893-1896-yillar   mahalliy
nashriyotlarda   uning   maqolalari   chop   etilgan:   «Turkistonda   arxeologik
izlanishlarga   oid   masalalar»,   «XIII   asr   Turkiston   o’lkasi»,   «O’rta   Osiyodagi
xristianlar to’g’risida» kabilar hisoblanadi. Keyingi maqolalari: «Toshkentda yangi
ilmiyi   jamiyat»,   «Zamonaviy   islom   va   uning   vazifalari»,   «Turkiston   o’lkasida
fanning ahvoli» nomi ostida chiqarib borilgan. 
1893-yil   11-dekabr   kuni   Tabiatshunos,   antropologiya   va   etnografiya
Havaskorlar   Jamiyati   Turkiston   bo’limining   yig’ilishi   bo’lib,   N.P.Ostroumov   va
V.V.Bartoldlar unda chiqish qildilar. Yig’ilish ishtirokchilariga arxeologik qidiruv
haqida   ma’lumot   beri   bo’tildi.   Toshkentdagi   ilmiy   to’garaklarning   nizomlari
13 tasdiqlandi.   I.Yu.Krachkovskiy   va   V.R.Rozen   fikriga   ko’ra,   mahalliy
o’lkashunoslarning yutuqlari ham asta-sekin ko’zga tashlanib bordi.
14 II – BOB. Turkiston mahalliy o’lkashunoslarining arxeologiya sohasiga
qo’shgan hissalari.
2.1 Turkistonda dastlabki arxeologik tadqiqotlar va mahalliy
o’lkashunoslarning arxeologiya sohasidagi harakatlari
1894-yil   V.V.Bartold   O’rta   Osiyodagi   ilmiy   izlanishlarini   yana   davom
ettirdi.   U   Xo’jakent,   Oqtepa,   Nov,   O’ratepa   manzilgohlariga   borgan.   Hozirgi
Tojikiston   hududidagi   Shahriston   va   boshqa   qadimiy   yodgorliklarni   tekshirgan.
V.V.Bartold   dastlabki   ekspedisiyalar   ishidan   ko’ngli   to’lmaganligini   yozib
qoldirgan.  
Narshaxiyning   «Buxoro   tarixi»   asarini   o’rganishni   Buxoroning   O’ninchi   asrdagi
tarixini   bilishda   ahamiyat   kasb   etadi.   «Buxoro   tarixi»   asari   fors   tilida   yozilgan
V.V.Bartold Narshahiyning qo’lyozma to’plamlarini olib Toshkentda tahlil qilgan.
Ushbu   to’plamni   rus   tiliga   tarjima   qilib,   o’rta   asr   Buxoro   tapografiyasi   va   tarixi
uchun   qimmatli   ma’lumotlarni   keltirib   o’tgan.   Likoshin   Bartoldning   yordamida
tarjimani o’z muallifligi ostida nashr qildirgan 1
. 
Sharqshunos   Avtodidakt   N.S.Likoshin   (1860-1927)   boshqa   bir   qator
manbaalarini   ham   tahrir   qila   boshladi.   «Buxoro   tarixi»ni   tarjima   qilishda   o’z
bilimi, kuchi favqulotda qobiliyati intiluvchanligini namoish qila olgan. Murrakab
bo’lgan   tarjima   ishlari   mana   shu   tariqa   amalga   oshirilgan   1885-yil   taniqli
sharqshunos   N.N.Pantusov   (1849-1909)   Mulla   Niyioz   Muhammad   bin   Ashur-
Muhammad   Quqandiyning   (tahallusi   Niyoziy)   «Shoxruhiylar   qo’lyozmalari»
nomli   to’plamni   o’rganib,   nashrdan   chiqardi.   N.N.Pantusov   Turkistonshunos
bo’lib,   Peterburg   universitetida   ta’lim   olgan.   Nashriyot   «Tarixi   Shoxruhiy»   nomi
ostida   chiqdi   («Shoxruh   tarixi»)   Unda   Qo’qon   xonligidagi   Shoxruhxondan-
Xudoyorxongacha tarixiy davr yoritilgan. 
V. V. Bartold ham ular bilan hamkorlikda qo’lyozmalarni
o’rginish   ishlarini   davom   ettirdi   «Tarixi   Shohruhiy»da   1845-1865-yillardagi
voqyealar   chorizmning   O’rta   Osiyo   xonliklarni   bosib   olish   voqyealari   aks
1
 Egamberdiyeva. N.A. Arxeologiya. T. 2011. B .2 9 .
15 ettirilganG’arb tadqiqotchilarining ishlarini oddiy tarjima qilish emas balki original
izlanish ishlarini amalga oshira olgan. To’plamga qo’shimchalar kiritib musulmon
sulolarining   shajaralari   ularning   xronologiyasini   aniqlab   ko’plab   tuzatishlar
kiritgan.   P.A.Greznovich   va   I.I.Unyakovlar   ushbu   to’plam   borasida   Bartoldning
olib   borgan   ishlarini   yuksak   baholagan.   V.V.Bartold   boshqa   to’plamlarida
Turkiston   tarixiga   oid   ko’pgina   manbaalarini   tahlil   qildi.   Arab   tarixchi
geograflarining bergan ko’rsatma guvohliklarini tahlil qilib ko’rgan. 
Tarixshunoslikdagi   ko’plab   materiallarga   tanqidiy
sharxlar   berib   o’tgan.   Amudaryo,   Zarafshon,   Qashqadaryo   va   Sirdaryo   atrofidagi
yerlarni   o’rganib,   tarixiy   ma’lumotlarni   keltirib   o’tgan.   Tohiriylar,   Somoniylar,
Safforiylar, Qorahoniylar, G’aznaviylar, Saljuqiylar, Qoraxitoylar, Xorazmshohlar
tarixiga   tegishli   ko’plab   materiallarni   tahlil   qilib   chiqqan.   Bundan   tashqari
V.V.Bartold   Chingizxon   imperiyasi   tarixi   va   Turkiston   yerlarining   bosib   olinishi
davrini   ham   o’rgangan.   V.V.Bartold   o’zining   «Ulug’bek   va   uning   davri»   nomli
kitobida mug’ullar imperiyasi uning yemirilishi Ulus amirlari, Temur hukmronligi
siyosiy   voqyealarni   yoritib   o’tgan.   «Mir   Alisher»   nomli   ishida   siyosiy
munosabatlarni   batafsil   yoritishga   harakat   qilgan.   V.V.Bartoldning   «Turkiston
Mug’ullar  bosqinchiligi  davrida»  nomli  mavzudagi  dissertasiyasi  yaxshi  natija va
ijobiy tugallangan. Magistrlik darajasidan Doktorlik darajasi berilgan opponentlari .
V.R.Rozenning   guvohlik   berishicha
fakultet   kengashi   V.V.Bartoldning   to’plamiga   yuksak   baho   berib   «Sharq   tarixi
doktori»   unvoni   berishga   qaror   qilgan.  
I.P.Petrushevskiy   «Turkiston   mug’ul   bosqinchiligi   davrida»   nomli   to’plamni
V.V.Bartoldning klassik ishi deb atagan .  V.V.Bartoldning O’rta Osiyo tarixiga oid
manbalariga   bergan   sharxlari   hozirga   qadar   o’z   ahamiyatini   yo’qotgan   emas.
A.Yu.Yakubovskiy   esa,   V.V.Bartoldning   asarlariga   baho   berib   o’tgan.   1902-yil
V.V.Bartold   ikkinchi   marta   O’rta   Osiyoga   tashrif   buyurdi.   Bu   safar
foydalanilmagan   ko’plab   qo’lyozma,   materiallarni   tahlil   qilib   o’tgan.   Aynan
qo’lyozma to’plamlar bilan tanishish asosiy mashg’uloti bo’lib hisoblangan. 
Shayboniyxon   tamonidan   Samarqandning   ikkinchi   bor
16 egallanishi   Boburning   tog’ga   (1501)   qochishi   bilan   bog’liq   materiallarni   yiqqan.
Ularning   34   ta   nom   bilan   atalishini   V.L.Vyatkin   aytib   o’tgan.   Toshkentdagi
Turkiston   ammobop   kutubxonasida   saqlanayotgan   qo’lyozmalar   orasidan
V.V.Bartold   G’iyosidin   Ali   tomonidan   yozilgan,   Temur   tarixi   va
«Chingiznomaga»   alohida   e’tibor   qaratgan.   Bu   XVI   asr   o’rtalaridagi   voqyealarni
ham o’z ichiga olgan.  Toshkent,   Marg’ilon,   Qo’qon   tarixiga
oid   bir   qator   qimmatli   ma’lumotlarni   ham   taxlil   qilib   o’tgan.   N.A   Mayev,   N.V
Dmitrovskiy,   N.G   Maliskiylar   ham   ko’plab   ilmiy   maqolalarni   chop   etgan.
V.V.Bartold «O’rta asr  Turkiston sheriyatidan» nomli maqolasini  ham  chiqargan.
O’rta   asr   shoiri   A.L.   Shatrunjiy   she’rlari   tarjima   qilingan.   1902-yil   «Qadimgi
davrdan   XVII   asrga   qadar   Orol   dengizi   va   Amudaryo   etaklari   haqidagi
ma’lumotlar»   nomli   yirik   to’plam   chop   etildi.   Rus   geografik   jamiyatining
Turkiston   bo’limi   tomonidan   bildirilgan   iltimosga   ko’ra   bajarilgan.   Bu   Orol
dengizini kompleks tadqiq qilish bilan bog’liq edi. Tarixiy geografik tadqiqotlarda
rus   sharqshunoslarining   hizmatlari   katta   edi.   Musulmon   mualliflarining   Orol
dengizi Amudaryoning quyi oqimi haqida bergan ma’lumotlari tanqidiy tahlil qilib
chiqilgan.   Geografik   irrigasiya   ishlari   ko’plab   ma’lumotlar   berib   o’tadi.   (Xorazm
viloyati   va   uning   atroflari   gidrogeografiya   irrigasiya   va   boshqa   sohalarga   oid
ma’lumotlar   qo’lga   kiritilgan).   V.V.Bartold   o’z   vazifasini   katta   yutuqlar   bilan
bajardi. «Amudaryo qayerga quyiladi» degan masala yuzasidan  ko’plab bahslarni
o’rtaga tashlagan V.V.Bartoldning izlanish ishlari katta ahamiyat kasb etadi 1
. 
Tarixiy
guvohliklar, ma’lumotlarni o’rganib chiqqan. V.V.Bartold Amudaryoning XIII va
XIV   asrlar   Kaspiy   dengiziga   quyilganligi   haqidagi   qarashlarga   shubha   bilan
qaramagan.   Geograf,   Geolog,   Paleontolog  
(naturalist)   larorasidagi   bunday   fikrlarni   qo’llab   quvvatladi.   Xorazm   vohasida
keyingi tadqiqotlar amalga oshirilgach, ko’plab hulosalar o’z tasdig’ini topmoqda 
N.V.   Xannikov   olib   borgan   sharqshunoslik   ishlari   diqqat   e’tibordan   chetda
qolmagan.   P.ILerx   ham   tadqiqot   ishlarini   amalga   oshirgan.   Ko’plab   tarixiy
1
 Арциховский. А. Археология асослари.  T . 1970.  B . 30 .
17 geografik   savollarga   ushbu   sharqshunoslarning   asarlari   maqola   to’plamlari   orqali
javob   olishimiz   mumkin.   V.V.Bartold   ushbu   tahliliy   ish   bilan   chegaralanib
qolmasdan   arxeologik   qazuv   ishlarini   ham   kuzatib   borgan.   Samarqanddagi
Afrosiyob   shahri   o’rnida   qazuv   ishlari   o’tkazilganligi   unga   misol   bo’la   oladi.
1904- yil V.V.Bartold uchinchi bor O’rta Osiyoga keldi. 
Afrosiyob shahri o’rni batafsil o’rganib chiqilgan. Samarqandga
kelishidan   avval   V.V.Bartold   Toshkentda   1904-   yil   16-mart   kuni   kelgusi
tadqiqotlar   xususida   ko’plab   fikrlarni   bildirib   o’tgan.   Samarqanddagi   suv   tizimi
haqida   V.V.Bartold   maxsus   maqola   chop   etgan   qazuv   ishlarida   arxeolog
o’lkashunos V.L Vyatkin ham ishtirok etgan. X asr arab geograflarining Afrasiyob
Samarqand haqida bergan ma’lumotlarini tadqiqot bilan bog’lashga harakat qilgan.
V.V.Bartoldning   tasdiqlashicha   Afrosiyob   shahar   o’rni   Samarqand   shahristoni
o’rnida joylashgan. Mo’g’ullar davriga qadar Afrosiyobning maydoni qancha joyni
egallaganligi,   binolarning   joylashuvi   masalalarning   aniqlash   muhim   edi.
V.V.Bartold   muzey   ishlarida   ham   faol   ishttirok   etib   keldi.   Arxeologik   qidiruv
ishlari natijasida O’rta Osiyoda muzey sohasi tashkil topib bordi. 
Rus   sharqshunos   olimlari   O’rta   Osiyoda
takomillashib borishiga qiziqish bildirganlar. A.Yu.Yakubovskiy ham arxeologiya
sohasida   ko’plab   yutuqlarni   qo’lga   kiritgan.   V.V.Bartold   Amir   Temurning   dafn
qilinishi   bilan   bog’liq   «Samarqand   masjidi»   nomli   albomini   chiqardi.   Amir
Temurning   dafn   qilinishi   bilan   bog’liq   yozma   manbalarini   to’plagan   musulmon
ruhoniylar   va   Amir   Temur   o’rtasidagi   munosabatlarga   alohida   qiziqish   bildirgan.
Mozor,   supa,   dahma,   madrasa,   honaqo   kabi   atamalarni   tahlil   qilgan,   tarixiy
etnografik   ma’lumotlar   yig’ilgan.   Mug’ullar   qipchoqlardagi   dafn   marosimi,   dafn
qilish   usullarini   solishtirib   ko’rgan.   Toshkentda   sharqshunoslik   institutini   ochish
masalasini hal bo’lishida V.V.Bartold faol ishtirok etgan.
V.A.   Krachkovskiy   ham   o’z   ko’rsatmalarini   berib
o’tgan.   O’sh   shahridagi  
«Sulaymon   masjidi»   ham   N.I.Veselovskiy   tomonidan   o’rganib   chiqilgan.   Arab
yozuvlari   yaxshi   saqlanib   qolgan   edi.   1895-1896-yillar   va   1898-1899-yillardagi
18 tarixiy   arxeologik   ekspedisiyasida   N.I.Veselovskiy   Go’ri   Amirdagi   yozuvlarni
tadbiq   qilib   chiqdi.   Go’ri   Amir   maqbarasining   qurilishi,   maqbaradagi   ichki   va
tashqi   yozuvlar,   ustalarning   ishlari,   uning   o’ziga   hos   san’atini   tahlil   qilgan.
N.I.Vaselovskiyning   ushbu   ishni   butunlay   tugatmaganligini   V.A.Krachkovskiy
yozib qoldirgan. 1895-yil N.I.Veselovskiy Ho’ja Ahror maqbarasini  o’rganib, o’z
maqolasini chiqargan. Bu maqbara Samarqanddagi Qarshi yo’liga chiqish yaqinida
joylashgan uning ta’kidlashicha Xoja Nasr ad-Din Ubaydulla (Xoja Ahror) ko’zga
ko’ringan   yirik   islom   vakillaridan   biri   bo’lganligi   shubxasiz   ekanligini   tasdiqlab
o’tgan 1
. 
N.I.Veselovskiy   ushbu   allomaning   qisqacha   biografiyasi   katta
marmartoshlardan   qurilganligini,   keyingi   qurilgan   madrasalarga   yaqin   ekanligini  
yozib   qoldirgan.   Maqbara   aynan   Xoja   Ahror   nomi   bilan   atalgan.   Qabr   toshdagi
yozuvlarning   matnini   rus   tiliga   tarjima   qilgan.   Ushbu   yozuvlarni   fors   tilidan
V.A.Jukovskiy, arab tilidan N.A. Mednikov tarjima qilgan Xoha Ahrorning vafot
etgan-yilini   1490-yil   fevral   (hijriy   895-yil)   deb   ko’rsatishadi.   Shayboniyxon   qabr
toshidagi   yozuvlarni   ham   N.I.Veselovskiy   o’rgangan.   Tarjima   ishini
V.A.Jukovskiy   qayta   ko’rib   chiqish   ishlarini   V.R.Rozen   amalga   oshirgan.  
1903-yil 1-may kuni N.I.Veselovskiy Temur qabri haqidagi ma’lumotlarni to’plab
chiqish   qildi.   N.V   Xannikovning   ayni   ma’lumotlari   keltirib   o’tilgan.   Ularning
ta’kidlashicha, Nodirshoh Samarqandni egallagandan so’ng, Temur qabrida ayrim
o’zgarishlarni amalga oshirgan. N.I.Veselovskiyning aytishicha qabr doimo yarim
shaklidagi   ikkita   toshdan   iborat   bo’lib   bir-biri   bilan   mustahkam   joylashgan.  
N.I.Veselovskiy shu bilan birgalikda Turkistondagi Ahmad Yassaviy qabrini, qabr
toshidagi yozuvlarga e’tibor qaratgan 2
. 
N.I.Veselovskiyning   epigrafik   ishlari   kengayib   bordi   1877-yil   qadimgi
manzilgohlardan birini aniqladi. Bu Amudaryo bo’yida joylashgan bo’lib qadimgi
qabilalar   yashagan   bo’lishi   mumkin.   N.I.Veselovskiy   o’zining   ilmiy   faoliyati
davomida   O’rta   Osiyodagi   tarixiy   arxitektura   inshootlarini   ham   tadqiq   qilgan.
1
  Ўрта   осиё   археологияси   кафедраси :  авлодлар   изланиши   в a  кашфиётлари . T . 2020.  B.9-12.
2
 Авдусин Д.А. Основы археологии. – М., 1989.  C.24.
19 N.I.Veselovskiy Samarqandga kelgan vaqtida Afrosiyob va uning tevarak-atrofiga
oid bo’lgan qadimiy topilmalarni ham tasodifan qo’lga kiritdi. 
20 2.2 Mahalliy o’lkashunoslarning arxeologiya sohasiga qo’shgan hissalari
Samarqanddagi   Shohi   Zinda   me’moriy   ansambili   haqida   ham   ko’plab
ma’lumotlarni   keltirib   o’tgan.   Sharqiy   bo’lim   yig’ilishlarida   o’z   tadqiqotini
ma’ruza qilgan. Ushbu binoning me’moriy hususiyatiga alohida e’tibor qaratilgan.
Inshoat   murakkab   tuzulishga   ega.   Tarixiy   me’moriy   yodgorliklarni   o’rganishda
ko’plab   ishlarni   amalga   oshirgan.   Samarqanddagi   tarixiy   arxitektura
ekspedisiyasiga N.I.Veselovskiy boshchilik qilgan. Arxeologik kommisiya rejalari,
loyihalari ishlab chiqilgan. V.P.Vasiliyev, V.V.Radlov, K.G.Zeleman, B.R.Rozen,
V.A.Jukovskiy,   M.P.Botkinlar   o’z   fikrlarini   bildirib   o’tgan.   «Samarqand   masjid»
larining al’bomlari chiqarildi 1
. 
Arxeolog   V.L.Vyatkin   bergan   ma’lumotlar   asosida   izlanishlar   olib
borilgan. 1896-yil 14-mart kuni Sharqiy bo’lim yig’ilishida N.I.Veselovskiy Qutbi-
Chaardegum  mozori haqidagi ma’lumotlarni ishtirokchilarga yetkazdi. Nurad-Din
Bosir   mozori   fotografiyalar,   mozorlarning   buzilishi   bilan   bog’liq   informasiyalar
alohida   o’rin   egallaydi.   N.I.Veselovskiy   «Samarqand»   kitobi   asosida   izlanishlari
doirasini   yanada   kengaytirgan.   mahalliy   hukumatlarga   talabnoma   bilan   chiqqan.
1905-yil   29-yanvar   kuni   N.I.Veselovskiy   O’rta   Osiyoni   o’rganish   rus   qo’mitasi
bilan   hamkorlik   qilish   masalalarini   ilgari   surgan.   Axmad   Yassaviy,   Amir   Temur
qabrlarining   chizmalari   tasviriga   tushurilib   olingan.   Temuriylar   davrida   qurilgan
ko’plab   inshoatlar   o’z   o’rnida   bo’lsada,   emirilish   holatida   ekanligini   aniqlagan.
1897-yilgi   yer   qimirlashi   natijasida   Bibixonim   masjidining   darvozasi   yemirilgan
edi.   1903-yil   Go’ri   Amir   maqbarasining   minoralari   suratga   olingan.   Chizmalari
ishlab   chiqilgan.   Turkistonda   rassom-arxitektorlar   A.I.Goroxov   va   boshqalar   faol
tadqiqot   olib   bordilar.   1905-yil   Turkistonga   N.I.Veselovskiy   yana   kelib,
masjidlarni o’rganib chiqa boshladi. 
1905-yil   30-noyabr   kuni   rus   qo’mitasida   yig’ilish   o’tkazilib
N.I.Veselovskiy   Ahmad   Yassaviy   masjidini   tadqiq   qilganligi   to’g’risida   hisobot
berdi.   Samarqanddagi   me’moriy   yodgorliklarning   saqlanishi   masalalarini
1
 Sagdullayev A. Qadimgi O‘rta Osiyo tarixi. – T., 2004. B.36.
21 o’rganishni   ham   ilgari   surdi.   Turkistonda   olib   borilgan   arxeologik   tadqiqotlarda
N.S.Likoshin,   V.V.Vereshagin,   P.I.Lerx,   A.Xoroshxin,   M.Rostislov,
V.V.Krestovckiy,   N.I.Veselovskiylarning   faoliyatlari   ta’kidlab   o’tiladi.
I.N.Verezin,   V.V.Velyaminov-Zernova,   V.V.Grigerev,   B.A.Dorn,   P.I.Lerx,
V.G.Lixachova,   O.I.Senkovskiy,   G.S.Kablukova,   V.G.Tizengauzen,
N.V.Xannikov, X.D.Fren va boshqalar maxsus tadqiqot ishlarini olib borishgan. 
«Somoniylar   tangalari   to’g’risida»   nomli   tadqiqot
V.G.Tizengauzenga   tegishlidir.   Ular   tomonidan   O’rta   Osiyoda   ko’proq
numizmatik   izlanishlar   olib   borilgan.   P.I.Lerxning   «Buxor-   xudotlar   tangalari»
nomli   ishi   esa   tugallanmayqolgan.   Har   uch-besh-yilda   O’rta   Osiyoni   arxeologik
o’rganish   xolatlari   muhokama   qilib   borilgan.   V.V.Grigorevning   tavsiyasiga
asosan,   A.L.Kun   O’rta   Osiyoga   kelib,   materiallarni   yig’a   boshladi.   1868-yil
Turkistonga   qolgan   bo’lsa,   1880-yilga   qadar   o’z   missiyasi   bilan   qator
muvaffaqiyatlarga   erishdi.   Qadimgi   mahalliy   yodgorliklar   haqida   ko’plab
informasiyalarni   to’plagan.   1871-yil   A.L.Kun   Peterburgga   o’n   beshta   yashikda
arxeologik   topilmalarni   olib   borgan.   Bulardan   biri   Toshkentdan   topilgan   edi.
A.L.Kun   Shahrisabzda   izlanish   olib   borib,   Kesh   shahrining   tarixi   xususida
xulosalarga   kelgan.   A.L.Kunning   1868-yil   Turkistonda   olib   borgan   ishlari
«Turkestanskiye vedomosti»ning birinchi nomerida yoritib borilgan. O’rta Osiyoda
musulmon ta’limoti, «Usmon Qur’oni» mahalliy aholining turmush tarzi haqidagi
ko’plab ma’lumotlarni yig’a olgan.  A.L.Kun   «Turkiston
al’bomi»ni   tuzib   o’lkadagi   qadimiy   yodgorliklarning   ko’p   sonli   fotografiyalari,
Samarqanddagi   me’moriy   yodgorliklarining   tasvir   rejalarini   ishlab   chiqa   oldi.
Al’bom   juda   qimmitli   manba   hisoblanadi.   1870-1872-yillardagi   Turkiston
fotografik   al’bomining   tuzilishi   o’lka   tadqiqot   ishida   muhim   ahamiyatga   ega.
Turkistonda arxeologik, etnografik munosabatlarni o’rganishda asos bo’lib xizmat
qiladi.   «Turkiston   to’plami»   ham   O’rta   Osiyoning   qadimiy   yodgorliklarini
o’rganishda   favqulodda   yordam   beruvchi   vosita   bo’lib   xizmat   qiladi. 49
  Ushbu
to’plamning   tuzilishi   yirik   rus   bibliografi   V.V.Mejov   (1831-1894)   xizmati   bilan
bog’liqdir. To’plamni tuzish ishlarini aynan u boshlab bergan. 1867-1887-yillar 1-
22 416-   jildlarni   tayyorlagan.   Turkiston   o’lkasida   rus   sharqshunoslari   olib   borgan
izlanishlarda   P.I.Lerxning   xizmati   katta.   A.Yu.Yakubovskiyning   so’zlariga   ko’ra,
Sirdaryoning   quyi   oqimidagi   vodiylarni   o’rganishda   P.I.Lerxning   xizmati   katta
XIX asr sharqshunoslari ichida eng qobiliyatlisi deb P.I.Lerxni ko’rsatib o’tgan. 
1860-yil
P.I.Lerx Rus Arxeologik Jamiyatining a’zosi bo’ldi. 1873-yil esa uning kotibligiga
saylangan.   1867-yil   boshchilik   qildi.   Sirdaryo   vodiylarida   izlanishlar   olib   borishi
mo’ljallangan edi. 1867-yil P.I.Lerx Turkistonga kelganda asosiy diqqat e’tiborini
epigrafik   kuzatuvlarga   bag’ishladi.   V.A.Krachkovskiy   uning   ishlaridan   guvohlik
beradi.   P.I.Lerx   ham   geografik   jamiyatning   yo’riqnomasi   asosida   faoliyat   olib
borgan. 1873-yil asosiy ro’yxatlarni yozish ishlarini boshlagan. Xiva vohasini turli
tomondan   o’rganish   uchun   maxsus   ekspedisiyalar   uyushtirilgan . Qadimgi
yodgorliklar   to’g’risidagi   alohida   ma’lumotlarni   boshqa   olim,   sayohatchi
tadqiqotchilar   ishida   ham   uchratishimiz   mumkin.   Xususan,   Ch.Ch.Valixonov
(1835-1865),Toshrabot,  Kurtka  qal’asi  (Qo’qon)  va  boshqa   shu  kabi  yodgorliklar
xususida   ko’plab   material,   ma’lumotlarni   to’plagan.   Xiva,   Buxoro   haqida
(M.I.Venyukov-   Issiqko’l   haqida   ma’lumot   yig’gan.   1832-1901-   yillarda
yashagan)   N.P.Ignativ   izlanishlar   olib   borgan.   A.K.Geyns   esa,   (1834-   1892)
umumiy tadqiqot ishlarini o’tkazgan.
1879-yil   «Turkestanskiye   vedomosti»   gazetasida   D.M.Grameniskiy
o’lkadagi   qadimgi   yodgorliklar   xususida   o’z   maqolasini   chiqargan.
Qiyinchiliklarni   haqli   ravishda   ta’kidlab   o’tgan .   XIX   asr   80-yillarida   qadimgi
Marv   shahri   o’rnida   qidiruv   ishlari   olib   borilgan.   A.V.Kamarov   qazuv   ishlarini
amalga   oshirgan.   Shaharning   eng   qadimgi   qismi   hisoblangan.   Erk   qal’ada
(Erktepa)gi   qazishga   katta   e’tibor   berilgan.   Ushbu-   yillarda   O’rta   Osiyoga
V.V.Radlov   (1839-1918)   kelib,   (1868-yil   Zarafshon   vohasiga   sayohat   qilgan)
Samarqanddagi   me’moriy   yodgorliklarga   katta   e’tibor   qaratgan.   1869-yil
V.V.Radlov Jungar cho’liga borgan.  Farg’ona
vodiysining   tarixiy   xolatiga   qisqacha   umumiy   sharx   akademik   A.Middendorf
tomonidan   berilgan.   Farg’onadagi   tabiiy   sharoit   va   qishloq-xo’jaligi   munosabati»
23 nomli to’plamini yozib qoldirgan. I.V.Mushketev ham arxeologiya uchun qimmatli
manba   ma’lumotlarni   keltirib   o’tgan.   I.V.Mushketevning   birinchi   izlanishi
tasodifiy yuzaga kelgan  emas. O’rta  Osiyoga bo’lgan qiziqishi  yuqori  bo’lganligi
haqida boshqa tadqiqotchilar guvohlik beradi 1
.  Samarqand
va   mahalliy   qadimgi   yodgorliklar   xususidagi   bob   bo’yicha   Rozen   o’z   sharxlarini
berib o’tgan. Samarqandning o’tmishiga qiziqish katta edi. 1881-yil I.I.Srezsevskiy
Ryu   Gonsales   de   Klavixoning   to’plamini   tarjima   qildi.   Klavixo   1403-1406-yillar
Samarqandda Amir Temur huzurida elchi sifatida bo’lgan. Samarqanddagi yana bir
ishtirokchisi   rassom   N.Ye.Simakov   Samarqand   va   uning   atrofidagi   qadimiy
madaniy yodgorliklarni ro’yxatga olish bilan mashg’ul bo’lgan. Uning izlanishlari
1883-yil «O’rta Osiyo san’ati» nomli al’bomda o’z aksini topgan. Al’bom ko’plab
tadqiqotchilar,   xususan   V.V.Stasov   tomonidan   yuksak   baholangan . 1874-yil
Afrosiyob   (Samarqand)da   Borzenkov,   1889-yil   V.V.Krestovskiylar   izlanish
ishlarini amalga oshirdilar.  Diletantizm   yo’nalishida
arxeologik   qazuv   o’tkazilgan,   imperator   arxeologik   komissiyasi   bilan   aloqada
bo’lgan. Yana bir yirik sharqshunos indolog I.P.Minayev(1840-1890) bo’lib, O’rta
Osiyo   qadimiyligi   haqida   tajribaga   ega   bo’lib,   Afrosiyobdagi   qazish   ishlariga
boshchilik   qildi.   1883-   yil   Peterburg   Universitetining   professori   N.I.Veselovskiy
arxeologik komissiya bilan birga Turkistonda faoliyat olib borgan. Qadimgi O’rta
Osiyoni o’rganish tarixida N.I.Veselovskiyning ishi alohida o’rin egallaydi. 1882-
yildayoq   u   Turkiston   o’lkasidagi   qadimgi   shaharlar   to’g’risida   ma’lumotlar
yig’gan.   Bu   alohida   loyiha   bo’lib   hisoblanadi.   N.I.Veselovskiy   birinchi   bo’lib,
Turkistonga   ilmiy   komandirovkani   uyushtirgan.   1884-yil   uning   oldiga   ko’plab
topshiriqlar   qo’yilgan.   Bu   Arxeologik   komissiya   tomonidan   ilgari   surilgan   edi.
Afrosiyob   shahri   o’rnida   tizimli   qazuv   ishlarini   o’tkazish   masalasi   bilan   bog’liq
bo’lgan 2
.  Turkiston   o’lkasida   arxeologik
munosabatlarni   tadqiq   qilish   boshqa   punktlarni   belgilab   olish   lozim   bo’lgan.
N.I.Veselovskiy   shu   bilan   birga   Sirdaryo,  Farg’ona  viloyatlari,  Zarafshon   vohasi,
1
 Egamberdiyeva. N.A. Arxeologiya. T. 2011. B.35.
2
 Asqarov. A. Mustaqillik yillarida tarix, arxeologiya va etnologiya. Eng qadimgi shahar.  Т . 2. -T.,2001. B.27.
24 Buxoroda ham izlanishlar olib borgan. N.I.Veselovskiyning tashabbusi bilan O’rta
Osiyo   qadimgi   shaharlarining   topografik   ro’yhati   ishlab   chiqilgan   O’rta   asr
Samarqanddagi shahriston, uning rejalari muhokama qilingan N.I.Veselovskiyning
harakatlari   natijasida   ko’plab   me’moriy   inshootlarning   tarixi   aniqlanib   bordi.
1895-1896, 1898-1899-yillar N.I.Veselovskiyning rahbarligi ostida Samarqanddagi
masjidlar, yozuvlar bilan bog’liq holatlar o’rganilgan. 
1885-yil   mart   oyining   oxirida   Veselovskiy
Afrosiyobni ko’zdan kechirishga kirishadi. N.I.Veselovskiy  tashabbusi  bilan o’rta
asr Samarqand shahristoni xarobalarining birinchi batafsil topografik plani tuzildi.
Shu   narsani   hisobga   olish   kerakki,   N.I.Veselovskiyga   qadar   Afrosiyobda   birorta
ham   mutahassis   olim   ish   olib   bormadi.   Arxitektorlar   P.P.Pokrishkin,   rassomlar
S.M.Bistreninlar   ham   ekspedisiya   ishida   faol   ishtirok   etib   bordi.1886-yil   27-may
kuni   o’tkazilgan   yig’ilishda   N.I.Veselovskiy   O’rta   Osiyo   qo’rg’onlari   haqidagi
referatini o’qib eshittirdi. Ularni ikkita asosiy toifaga bo’lgan: 1) qabr, 2) turar joy
qo’rg’onlari. Birinchi katta guruhni tashkil etib, ya’ni yuzga yaqin qo’rg’onlardir.
Ular   «Mingta   tepalik»   deb   ham   nomlangandir.   Turar   joy   qo’rg’onlari   qal’a
vazifasini   ham   bajargan.   1886-yil   29-aprel   kuni   o’tkazilgan   ilmiy   anjumanda
N.I.Veselovskiy   o’z   qarashlarini   ma’lum   qildi.   O’rta   Osiyodagi   qadimiy
yodgorliklar   to’g’risida   ko’plab   ma’lumotlarni   asoslab   berishga   harakat   qilgan.
Yana   shuni   qayd   etib   o’tish   lozimki,   professor   N.I.Veselovskiy   mahalliy
o’lkashunoslar bilan ham hamkorlik qildi. Ularga ko’plab vazifalar yuklatilgan. 
Mahalliy   vakillarning
ishlariga   baho   berib   borilgan.   V.P.Nalivkinning   «Qo’qon   xonligining   qisqacha
tarixi»   nomli   kitobiga   tadqiqotchi   bo’lib   hisoblanganYirik   sharqshunos   olim
N.I.Veselovskiy   bo’lib   epigrafik   yodgorliklarni   ham   o’rganib   chiqqan.
N.I.Veselovskiy   O’rta   Osiyoga   birinchi   kelgan   vaqtidayoq   qo’lyozma   yozma
hujjatlarni   ko’paytirish   ularni   tarixiy   ahamiyatini   bilish   bilan   shug’ullangan.
Bunday   yozuvlar   Amir   Temur   va   uning   o’g’illari   qabrlaridagi   toshlarda
Childuxtaron   Shayboniylar   va   Ho’ja   Ahror   maqbaralaridagi   yozuvlarini   o’rganib
chiqgan.   1885-yil   N.I   Veselovskiy   Samarqanddan   12   chaqirim   masofada
25 joylashgan   Dahbet   qishlog’idagi   manzilgohlarni   ko’zdan   kechirdi.   Said   Ahmad
Kosoni   (Mahdumi   A’zam),   (tugal   hokimiyat   egasi)   maqbarasida   izlanish
tadqiqotini   davom   ettirgan.   Yalangtushbiy   masjidining   qurilishi,   qurilgan-yilini
(1028/   1619)   yozib   qoldirgan.   Masjid   atrofidagi   yerlar   Mahdumi   A’zam   qabrini
ko’zdan   kechirgan.   N.I.Veselovskiy   bu   yerdagi   qabr   bitiklarini   o’rganib
Yalangtushbiy   1066/1655-56-yillar   vafot   etgan   deb   aytib   o’tgan.   N.I.Veselovskiy
Dahbed   qo’rg’onidagi   matnlarni   o’qib   chiqqan,   Mahdumi   A’zam   qabridagi   qabr
toshi   bitiklari   birinchi,   ikkinchi,   uchunchi   va   to’rtinchi   bitiklar   dahma   atrofidagi
yozuvlarni   ko’rsatib   o’tgan.   Asosiy   e’tiborni   o’ziga   hos   yozuvlarga   qaratgan.
Oltinchi   sakkizinchi   qabr   toshi   yozuvlari   matnlarning   joylashishi   rus   tarjimasida
ularning ifoda etilishi satrlar shular jumlasidandir. 
Mashxur   rus   sharqshunosi   professor   N.I.Veselovskiy   (1848-1918)
tomonidan Afrosiyobda o’tkazilgan arxeologik qazishma ishlari oldinga tashlangan
qadam   bo’ldi.   Uning   ana   shu   qazishmalardan   chiqargan   xulosalari   ayniqsa
qimmatlidir.   Afrosiyobdagi   qazishma   ishlari   keng   handaqlar   qazish   metodi   bilan
olib   borildi.   Bu   qazishma   ishlari   «Qal’adan   g’arb   tomonda   Doniyor   qabri
tomonidan»   bundan   tashqari,   arkda   va   bo’yra   bozor   tomonida   olib   borildi.
Qazishma   vaqtida   qadimiy   buyumlar,   imoratlarning   qoldiqlari,   shahar
obodonchiligi   izlari   topildi.  
Vaselovskiy   o’zi   bajargan   ishlarga   yetarli   baho   bermadi,   aksicha,   u   shoshma–
shosharlik   bilan   ishlaganligini   aytib,   bu   ish,   «dastlabki   ko’zatuv   ahamiyatiga   ega
bo’lib,   kelgusi   tadqiqotchilarga   kerak   bo’lib   qolishi   mumkin»   deb   hisobladi.  
Shu   narsani   hisobga   olish   kerakki,   N.I.Veselovskiyga   qadar   Afrosiyobda   bironta
ham   mutaxasis   olim   ish   olib   bormadi   va   O’rta   Osiyo   territoriyasidagi   odamlar
yashagan qadimiy joylarni qazish yuzasidan umumiy hyech kim shug’illanmadi.
«Turkestanskiye   vedomosti»   gazetasida   quyidagilar   berilgan:   «Veselovskiy
yozadi-   Toshkent   muzeyida   saqlangan   atomlar   tarkibini   kengaytirish   lozim».  
«O’rta   Osiyo   arxeologiyasida   Afrosiyobning   o’rni   katta»   so’zlari   ham
N.I.Veslovskiyga   tegishlidir.   Arxeologik   komissiyaning   topshirig’iga   asosan,  
N.I.Veselovskiy   mahalliy   arxeologlar   bilan   muzokara   olib   bordi.   Toshkent
26 yaqinida   va   boshqa   rayonlarda   mahalliy   arxeologlar   ham   qazuv   ishlarini
o’tkazishgan.   N.I.Veselovskiy   mahalliy   yaqinlar   bilan   yaqin   aloqada   bo’lgan.
1904-yil 31- yanvar kuni N.I.Veselovskiy  O’rta Osiyo tarixini o’rganish bo’yicha
qiziqarli ishlarini amalga oshirdi. N.I.Veselovskiyning ishlariga yuqori baho berib
o’tgan.   Arsixovskiy   quydagilarni   yozib   qoldirgan:   XIX   asrning   ikkinchi   yarmiga
kelib, O’rta Osiyo Rossiya tarkibiga kiritildi. 
O’rta Osiyo shaharlari qadimiylikda qolishmaydi. Ularning ko’pchiligi o’rta
asrlarda madaniyat markazi bo’lib hisoblangan. Qimmatbaho arxeologik topilmalar
mavjud   bo’lsada,   izlash,   qazuv   ishlarini   o’tkazish   katta   qiyinchiliklarni   keltirib
chiqardi.   Dastlabki   arxeologik   razvedkalar   samaraberadi.   «O’rta   Osiyoda   ham
tepaliklar   ko’pchilikni   tashkil   etadi.   Ammo   Veselovskiy   qazish   ishlarini   oxiriga
qadar amalga oshira olmagan. 1890-yil Turkistonga Rus arxeologik qo’mitasining
raisasi   P.S.Uvarova   tashrif   qildi.   To’garak   ochilishi   arafasida   tadqiqotlar   doimiy
yoritilib   borilgan.   V.A.Jukovskiy   qadimiy   Marv   haqida   ko’plab   ma’lumotlarni
to’plagan.   V.A.Jukovskiyning   amalga   oshirgan   ishlari   to’g’risida   zamondosh
tadqiqotchilar   ko’plab   fikrlarni   yozib   qoldirgan   Bartold   masalan   quydagilarni
yozadi:   «ishonch   bilan   aytish   mumkinki,   boshqa   tadqiqotlar   qatorida,
V.A.Jukovskiyning   Marv   to’g’risidagi   kitobi   alohida   o’rin   egallaydi.   O’lkadagi
juda   ko’p   shaharlarni   tahlil   qilgan.   Shaharlarni   o’tmishi   haqida   juda   ko’plab
fikrlarni   bildirib   o’tgan».   Yana   boshqa   joyda   V.V.Bartold,   V.A.Jukovskiy   ishlari
to’g’risida   quydagilarni   yozadi:   «Jukovskiyning   ishi   birinchi   manba   bo’la   oladi.
Biror bir Yevropa adabiyotida O’rta Osiyo shaharlari U kabi ma’lumotlarni keltirib
o’taolmagan».   V.A.Jukovskiyning   Marv   to’g’risidagi   monografiyasi   hozirgi
vaqtda ham o’z ahamiyatini yo’qotgan emas 1
. 
O’rta   Osiyodagi   fors   tilidagi   epigrafikalar   ham   sharqshunos   olimlar
tomonidan tahlil qilingan. V.A.Krachkovskiy manbalarni o’rganish holatini yoritib
bergan.   A.Yu.Yakubovskiy   ham   V.A.Jukovskiyning   keyingi   ishlarini   umumiy
tavsiflab   o’tgan.   Turkiston   o’lkasini   o’rganishda   V.A.Jukovskiy   yaxshi   yondosha
olgan.   Yesper   Uxtomskiyning   «Qalmiq   cho’lidan-Buxorogacha»   nomli   diletant
1
 Asqarov. A. Mustaqillik yillarida tarix, arxeologiya va etnologiya. Eng qadimgi shahar.  Т . 2. -T.,2001. B.41.
27 asosida   yozilgan   kitobini   qaytadan   tahlil   qilib   chiqdi.   Bu   kitobda   Yesper
Uxtomskiy   qadimgi   Marv   va   boshqa   hududlar   haqida   bir   qator   ma’lumotlarni
keltirib   o’tgan.   Ammo   V.A.Jukovskiy   Turkiston   o’lkasini   jiddiy   o’rganish
kerakligini   ta’kidlab   o’tgan.   O’rta   Osiyo   qadimiy   moddiy   madaniyati,   tarixiy
bosqichlarini   o’rganish   ishlari   qizg’in   davom   ettirilgan.   O’rta   Osiyo   xalqlarining
mashg’ulotlari,   tarixiy-madaniy   o’tmishini   o’rganishda   Vladimir   Vasilevich
Stasovning xizmatlari o’rinlidir. 
XV-XVII   asrlardagi   O’rta   Osiyo   qo’lyozmalarini
o’rgangan. 1887-yil ushbu qo’lyozmalar Peterburg ommabop kutubxonasida tahlil
qilingan. V.V.Stasov qadimgi sa’nat tizimiga e’tibor qaratib, O’rta Osiyo uslubiga
sharx berib o’tgan. 1867-1868-yillar V.V.Verashagin O’rta Osiyoga kelgan. 1869-
1870-yillar   uning   katta   kartinasi   yuzaga   keldi.   Bu   «Samarqand   Registon
maydonidagi   Sherdor   madrasasi»   deb   nomlanadi.   «   Temur   eshigi»,   «Masjidlar
eshigi»,   «   Samarqanddagi   Shohi   Zinda   maqbarasi»   ham   shular   jumlasidan
hisoblanadi.   V.V.Verashagin   me’morchilikda   qurilgan   eshiklarni   o’ziga   xos
yasalish uslublarini o’rgangan. Rassom moddiy madaniyat haqida batafsil asoslarni
ilgari surgan.
28 Xulosa
Mustamlakachilar Turkiston xalqlari turmushida nimaiki ularning istiqboliga
to’g’anoq   bo’lsa,   nimaiki   ularni   ozodlik   uchun   kurashdan   chalg’itsa,   hammasini
qo’llab-quvvatlagan   holda,   istiqlolga   xizmat   qilajak   barcha   intilishlarning   payini
qirqdilar.   Rossiya   imperiyasi   o’lkani   Turkiston   general-gubernatorligi,   Buxoro
amirligi   va   Xiva   xonligidan   iborat   uch   qismga   bo’lib,   tub   joy   aholi   birligi   va
siyosiy   qudratini   sindirish   yo’lida   barcha   vositalardan   foydalandi.   Ming-yillardan
beri   davom   etib,   avloddan-avlodga   o’tib   yashayotgan   milliy   davlatchilik   va
qadriyatlarni yo’q qilishga qaratilgan chora-tadbirlarni ishga soldi. 
«Turkiston   o’lkasini   boshqarish   haqidagi   Nizom»   o’z   mohiyat-
e’tiboriga   ko’ra   shu   maqsadga   qaratildi.   Topilmalar   turli   kasb   egalari   tomonidan
to’planib   aslida   tasodifiy   xarakterga   ega   edi   va   ularga   haqqoniy   ilmiy   baho
berilmagan edi. Ammo ularning fan uchun ahamiyati katta. Chunki  bu topilmalar
O’rta Osiyoning ibtidoiy tarixini inqilobga qadar o’rganishga harakat qilinganligi,
Turkistonda   arxeologiya   fani   quruq   joyda   tashkil   topmaganligi   haqida   guvohlik
beradi.   Bu   topilmalarning   keyinchalik   rejali,   sistemali   o’rganilishi   asosida
Turkistonda   arxeologiya   fani   tashkil   topdi   va   u   yuksak   taraqqiyot   pog’onasiga
ko’tarildi.
29 Foydalanilgan adabiyotlar.
I. Rahbariy adabiyotlar. 
1.   Mirziyo ev.   Sh.   Erkin   va   farovon,   demokratik   O zbekiston   davlatini   birgalikdaʼ
barpo   etamiz.   O zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   lavozimiga   kirishish   tantanali	
ʼ
marosimiga   bag ishlangan   Oliy   Majlis   palatalarining   qo shma   majlisidagi   nutq.
ʼ ʼ
Toshkent: «O zbekiston», 2016. 	
ʼ
II. Ilmiy adabiyotlar.
1. Asqarov. A. Mustaqillik yillarida tarix, arxeologiya va etnologiya. Eng 
qadimgi shahar.  Т . 2. -T.,2001.
2. Арциховский. А. Археология асослари.  T . 1970.
3. Авдусин Д.А. Основы археологии. – М., 1989.
4. Kabirov J., Sagdullayev A. O'rta Osiyo arxeologiyasi. –  Т ., 1990.
5. Sagdullayev A. Qadimgi O‘rta Osiyo tarixi. – T., 2004.
6. Egamberdiyeva. N.A. Arxeologiya. T. 2011.
7. Сагдуллаев   А . С .  Ўрта   Осиёда   биринчи   ихтисослашган   археология  
мактаби .  Ўрта   осиё   археологияси   кафедраси :  авлодлар   изланиши   в a 
кашфиётлари . T. 2020.
8. Ўрта   осиё   археологияси   кафедраси :  авлодлар   изланиши   в a 
кашфиётлари . T. 2020. 
9. Muhammadjonov A.R. Qadimgi Toshkent. –  Т ., 1990.
10. Мартынов А.И. Археология СССР. – М., 1973.
30
Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha