Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 20000UZS
Размер 109.6KB
Покупки 0
Дата загрузки 24 Август 2024
Расширение docx
Раздел Дипломные работы
Предмет История

Продавец

Samandar Deqhonov

Дата регистрации 11 Август 2024

59 Продаж

XI-XV asrlarda Germaniyaning ijtimoiy-siyosiy ahvoli

Купить
«XI-XV ASRLARDA GERMANIYANING IJTIMOIY-SIYOSIY AHVOLI» 
REJA:
KIRISH
1-BOB.   GERMAN   MILLATINING   MUQADDAS   RIM   IMPERIYaSINING
TAShKIL TOPIShI VA UNDAGI IJTIMOIY-SIYOSIY AHVOL
1.1.   Ilk   feodal   monarxiyasi.   «German   millatining   Muqaddas   Rim
imperiyasi» ning tashkil topishi (X-XIII asrlar) 
1.2. X-XII asrlarda Germaniyaning davlat tuzumi 
1.3.   Germaniyada   kurfyurstlar   oligarxiyasi   va   tabaqa-vakillik   monarxiyasi
davri (XIII-XVI asrlar)da ijtimoiy-si ѐ* siy tuzumda yuz bergan o‘zgarishlar 
1.4. XIII-XV asrlarda Germaniyaning si ѐ	
* siy tuzumi 
1.5. Germaniyada reformatsiya va Prussiya absolyutizmi 
2-BOB.   GERMANIYa   IJTIMOIY-SIYoSIY   VA   IQTISODIY   HAYoTIDA
QONUNChILIK 
2.1.   O‘rta   asrlarda   Germaniyadagi   qonunchilikning   ijtimoiy-si ѐ	
* siy           va
iqtisodiy ha ѐ	
* tga ta’siri 
2.2.   Germaniyada   fuqarolar   ha ѐ	
* ti   va   mulkini   himoya   qilishga           oid
qonunchiligining o‘ziga xos xususiyatlari 
2.3. O‘rta asrlarda Germaniyadagi umumdavlat, oila, meros, len va     shahar
huquqlarining ijtimoiy ha ѐ	
* tdagi o‘rni 
XULOSA VA TAVSIYALAR 
FOYDALANILGAN ADABIYO TLAR RO‘YXATI 
  KIRISh 
 
Mavzuning dolzarbligi.   Tarix o‘tmishning yig‘ilgan, konsentratsiyalashgan
tajribalarini   saqlovchi,   uni   avlodlarga   asrab   yetkazib   keluvchidir.   Hozirgi
zamonning   har   bir   yirik   masalasi   ha ѐ* tning   qaysi   sohasida   bo‘lmasin,   jumladan,
davlat va huquqiy qurilish sohasida ham mavjud bo‘lgan tarixiy tajribalarni hisobga
olmasdan,   undan   unumli   foydalanmasdan,   chuqur   o‘rganmasdan   samarali   hal
etilishi   mumkin   emas.   O‘tmish   voqea-hodisalarini   bilmasdan   turib,   hozirgi
voqelikni   to‘g‘ri   tushunish,   kelajakni   ko‘ra   bilish   mumkin   emas.   O‘zbekiston
Respublikasi   Prezidenti   Islom   Karimov   ta’kidlaganidek,   "O‘zlikni   anglash   tarixni
bilishdan   boshlanadi...   Tarix   saboqlari   insonni   hush ѐ	
* rlikka   o‘rgatadi,   irodasini
mustahkamlaydi...   Inson   uchun   tarixdan   judo   bo‘lish   –   ha ѐ	
* tdan   judo   bo‘lish
demakdir." 1
  Tarix   fan   sifatida   jamiyat   taraqqi ѐ	
* tining   ob’ektiv   qonunlari   haqidagi
bilimlar   tizimini   o‘zida   mujassamlashtiradi,   ularni   tushunish   jamiyatning
kelajakdagi   rivojlanishini   ko‘ra   bilishga   imkon   yaratadi.   Shuning   uchun   ham
umuminsoniyat   tarixi   fanining   tarkibiy   qismi   sifatida   respublikamiz   oliy   o‘quv
yurtlarida fanlar sohalari bo‘yicha tarixiy fanlar o‘rganiladi. Oliy o‘quv yurtlarining
tarix bakalavriat yo‘nalishlarida Jahon tarixi fani bosqichma-bosqich Qadimgi davr
tarixi,   O‘rta   asrlar   tarixi,   Yangi   tarix,   Eng   yangi   tarix   qabilida   o‘rganiladi.   O‘rta
asrlar   tarixini   o‘rganishda   G‘arbiy   Yevropa   davlatlari   tarixida   alohida   o‘rin
ajratiladi. 
Germaniyaning   o‘rta   asrlardagi   tarixiy   taraqqi ѐ	
* ti   o‘ziga   xos   ravishda
rivojlandi.   XIII   asrgacha   Germaniya   davlati   G‘arbiy   Yevropadagi   kuchli
davlatlardan biri edi. Keyinchalik esa ichki hududiy parchalanish natijasida u ancha
zaiflashib   qoldi,   G‘arbiy   Yevropadagi   boshqa   davlatlar   esa,   aksincha,   kuchli
markazlashgan davlatlarga aylana borishdi.  
1  Каримов И.А. Тарихий хотирасиз к	
ѐлажак йўқ. – Т.:Шарқ, 1998. 3 б. 
2 Ma’lumki, 843 yilda Verden shahrida bo‘lgan taqsimotga muvofiq «Sharqiy
Frank   yerlari»   -   bo‘lg‘usi   Germaniya   hududi   Lyudovik   Nemisga   o‘tdi.   Aslida   bu
yerlar   bir   necha   qabilaviy   knyazliklarning   yerlari   edi.   Bu   vaqtda   mamlakatning
milliy   birligi   to‘g‘risida   so‘z   ham   bo‘lishi   mumkin   emas   edi.   Gersogliklar
shimoldan   janubga   qarab   quyidagicha   tartibda   joylashgan   edi:   Saksoniya,
Frankoniya,   Shvabiya   (ilgarigi   Allemaniya),  Bovariya.   Birmuncha   keyinroq   borib
g‘arbda joylashgan beshinchi  bir gersoglik - Lotaringiya Fransiyadan tortib olindi
va   Germaniya   tarkibiga   kiritildi.   Shuningdek,   qator   fransuz,   italyan   va   slavyan
yerlari   -   Burgundiya,   Shimoliy   Italiya,   Bogemiya,   Avstriya   va   boshqalar   ham   tez
orada   Germaniyaga   qo‘shib   olindi.   Shu   tariqa   vaqtincha   nisbatan   yagona
Germaniya qirolligi  tashkil  topdi. Dastlab  bu qirollik «Sharqiy franklar  qirolligi»,
X asr o‘rtalarida esa Tevtonlar davlati deb atalgan. Bu davlat keyinroq - XI asrdan
Germaniya   deb   yuritila   boshlandi.   962   yilda   Saksoniyaliklar   sulolasidan   bo‘lgan
Otton I ga Rim papasi imperatorlik tojini kiygizdi. Otton I Rim imperatori deb atala
boshlandi,   u   hukmronlik   qilgan   yerlar   esa   Muqaddas   Rim   imperiyasi   deb   atala
boshlandi. Shu tariqa Germaniya imperiyasi ―german millatining Muqaddas Rim
imperiyasi   nomi   bilan   tarixda   1806   yilgacha   qoldi.   962-1806   yillar   davomida‖
Muqaddas   Rim   imperiyasida   Saksoniyaliklar   sulolasidan   tashqari   Frankoniya
sulolasi, Gogenshtaufenlar sulolasi, Lyuksemburgalr sulolasi, Gabsburglar sulolasi
vakillari hukmronlik qilishdi.  
Germaniyaning   XI-XV   asrlardagi   tarixi   tarixda   nom   qoldirgan   ―Oltin
Bulla ,   ―Saksoniya   zersalosi ,   ―Karolina   va   boshqa   hujjatlari   u   yerda   ijtimoiy	
‖ ‖ ‖
ha ѐ	
* tning tartibga solinganidan dalolat beradi. Chunki bu hujjatlarda nafaqat davlat
tuzumi, soliq turlari aks ettirilgan, balki oila va meros mulki, len huquqlari, shahar
huquqlari kabi qoidalar ham o‘z ifodasini topgan. Ana shu masalalarning barchasi
o‘zbek tilida chop ettirilgan adabi ѐ	
* tlarda, O‘rta asrlar tarixi, Jahon tarixidan o‘quv
darsliklari va o‘quv qo‘llanmalarida juda qisqacha tarzda  ѐ	
* ritilgan. 
Shuning   uchun   o‘rta   asrlardagi   Germaniya   imperiyasining   tarixini   batafsilroq
ѐ	
* ritish va tarix o‘qituvchilariga tavsiya etish dolzarb hisoblanadi. 
3 Ishning   maqsadi   va   vazifalari .   BMI   maqsadi   XI-XV   asrlarda
Germaniyaning  ijtimoiy-si ѐ* siy  ha ѐ	* tini   ѐ	* ritib  berishdan  iborat  bo‘lib,  bu  maqsadda
o‘z oldimizga quyidagi vazifalarni qo‘ydik: 
 ilk   feodal   monarxiyasi   davrida   Germaniyadagi   ijtimoiy-si ѐ	
* siy   ahvol   va
«German millatining Muqaddas Rim imperiyasi» ning tashkil topishini tahlil qilish;
 X-XII asrlarda Germaniyaning davlat tuzumiga tavsif berish; 
 Germaniyada kurfyurstlar oligarxiyasi va 
 tabaqa-vakillik   monarxiyasi   davrida   ijtimoiy-si	
ѐ*siy   tuzumda   yuz   bergan
o‘zgarishlar haqida tushuncha berish; 
 XIII-XV asrlarda Germaniyaning si ѐ	
* siy tuzumi xususiyatlarini ochib berish; 
 Germaniyada  reformatsiya  va  Prussiya  absolyutizmining  
asosiy 
belgilarini ko‘rsatish; 
 O‘rta   asrlarda   Germaniyadagi   qonunchilikning   ijtimoiy-si	
ѐ*siy   va   iqtisodiy
ha	
ѐ*tga ta’sirini tahlil qilish 
Ishning ob’ekti   bo‘lib Germaniyaning rivojlangan o‘rta asrlardagi ijtimoiy-
si	
ѐ*siy   ha	ѐ*ti,   xususan   german   millatining   Muqaddas   Rim   imperiyasining   tashkil
topishi va undagi ijtimoiy-si	
ѐ*siy ahvol tanlandi. 
Ishning   farazi   Germaniyaning   rivojlangan   o‘rta   asrlardagi   ijtimoiy-si	
ѐ*siy
ha	
ѐ*tida  Muqaddas  Rim  imperiyasining  tashkil   topishi  kabi   jahonshumul   ahamiyat
kasb   etgan   voqea   bo‘lib,   tarixda   nom   qoldirgan   Otton   I,   Genrix   II,   Fridrix   I
Barbarossa, Karl IV, Maksimilian I kabi imperatorlar faoliyati bilan bog‘liq. 
Ishdagi   yangiliklar .   Mazkur   bitiruv-malakaviy   ishimizda   Germaniya
tarixidagi   ilk   feodal   monarxiyasi,   kurfyurstlar   oligarxiyasi   va   tabaqavakillik
monarxiyasi  hukmronliklari  davrlarini  tahlil  etib, bu davrda ijtimoiy-si	
ѐ*siy  ha	ѐ*tda
amalga   oshirilgan   ishlarni,   huquqiy   hujjatlarda   aks   ettirilgan   qoidalarni  	
ѐ*ritib
berishga   harakat   qildik.   Darslik,   qo‘llanma,   o‘quv   –   uslubiy   majmualar,   Internet
4 saytlarida   bu   davrda   Germaniyadagi   madaniy   haѐ*t   haqida   materiallar   topa
olmaganimiz   tufayli,   huquqiy   hujjatlar   va   ular   asosida   amal   qilgan   qoidalarga
to‘xtalishni joiz deb bildik, chunki bu huquqiy hujjatlarda ijtimoiy ha	
ѐ*tning ko‘plab
tomonlari aks ettirilgan, xususan, oila va meros huquqlari, len va shahar huquqlari
o‘z   ifodasini   topgan   bo‘lib,   german   millatining   ijtimoiy   ahqoli   haqida   ma’lumot
beradi. 
Ishning   amaliy   ahamiyati .   Bitiruv-malakaviy   ishda   keltirilgan
ma’lumotlardan   maktab   Jahon   tarixi   o‘qituvchilari,   tarix   fani   yo‘nalishi   kollej
o‘qituvchilari,   shuningdek,   oliy   o‘quv   yurtlari   tarix   yo‘nalishi   o‘qituvchi   va
talabalari qo‘shimcha material sifatida, referatlar, kurs ishlari, ma’ruzalar, mustaqil
ishlar tay	
ѐ*rlashda foydalanishlari mumkin. 
BMI tuzilishi.  Mazkur bitiruv malakaviy ish kirish, asosiy qismdagi 2ta bob,
xulosa   va   tavsiyalar   hamda   foydalanilgan   adabi	
ѐ*tlar   ro‘yxatidan   iborat.   Ish
yuzasidan taqdimot tay	
ѐ*rlangan. 
 
ADABIYoTLAR TAHLILI 
Avvalambor shuni ta’kidlash kerakki, Germaniyaning XI-XV asrlar tarixi oid
o‘zbek   tilida  	
ѐ*zilgan   adabi	ѐ*tlar   deyarli   yo‘q.   Faqat   oliy   o‘quv   yurtlarida   Jahon
tarixining   o‘rta   asrlar   davrini   o‘rganish   uchun   chop   etilgan   ayrim   darslik,
qo‘llanma   va   majmualar   bor   xolos.   Biroq   ularda   bu   davr   tarixi   juda   qisqa   tarzda
ѐ	
*ritilgan 1
.   Birmuncha   kengroq   ma’lumotlar   Z.Muqimov   tomonidan  	ѐ*zilgan
darslikda   keltirilgan. 2
  Shuning   uchun   bitiruv-malakaviy   ishni  	
ѐ*zishda   asosan   rus
tilidagi   adabi	
ѐ*tlardan   foydalanishga   to‘g‘ri   keldi.   So‘nggi   yillarda   chop   etilgan
adabi	
ѐ*tlardan   Germaniyaning   o‘rta   asrlar   tarixiga,   xususan   Muqaddam   Rim
imperiyasi   tarixiga   bag‘ishlangan   adabi	
ѐ*tlardan   nemis   tarixchilarining   rus   tiliga
tarjima   qilib   chop   etilgan   ―Muqaddas   Rim   imperiyasi:   shakllanish   davri   kitobi,	
‖
1  Ўрта асрлар тарихидан ўқув-услубий мажмуа. – Гулистон, 2012; Ўрта асрлар тарихи. – Т.:ТДПУ,
2007   ва   б.   2
  Муқимов   З.   Ч	
ѐт   мамлакатлар   давлати   ва   ҳуқуқи   тарихи.   Қадимги   дун	ѐ*  ҳамда   ўрта   асрлар
давлати ва ҳуқуқи тарихи. 1 қисм. Ўқув қўлланма..– Самарқанд, СамДУ, 1992. 
5 fransuz   tarixchisi   F.Rappning   ―German   millatining   Muqaddas   Rim   imperiyasi‖
nomli   kitobi,   M.V.Ponomarev   va   boshqalarning   ―O‘rta   asrlar   tarixi   darsligi,	
‖ 1
batafsilroq   ma’lumotlar   mavjud.   O‘rta   asrlar   Germaniyasidagi   ijtimoiy   ahvol,
qonunchilik   hujjatlarining   yaratilishi   va   asosiy   qoidalari,   ularning   amal   qilishi
―Evropada   o‘rta   asrlar   va   yangi   davrdagi   hokimiyat   institutlari   va   mansablar	
‖
nomli   kitobda,   ―Oltin   Bulla   nomli   kitobda,   mualliflar   guruhining   ―Xorijiy	
‖
mamlakatlar   davlati   va   huquqi   tarixi   darsligida,   turli   yillarda   chop   etilgan	
‖
xrestomatiyalarda keltirilgan 2
. 
Sovet   davrida   ham   chop   etilgan   adabi	
ѐ*tlarda   Germaniyaning   o‘rta   asrlar
tarixiga oid ma’lumotlar mavjud bo‘lib, bular orasida ―O‘rta asrlar tarixi  darsligi,	
‖
P.N.Galanzaning   ―Germaniyaning   feodal   davlati   va   huquqi   kitobi,
‖
N.F.Kolesniyskiyning   ―Muqaddas   Rim   imperiyasi   kitobi   ayniqsa   diqqatga	
‖
sazovordir. 3
 
Shuningdek,   Germaniyaning   o‘rta   asrlar   davri   tarixiga   oid   ma’lumotlar   bir
qator Internet saytlarida uchraydi 4
. 
 
1  Бульст-Тил	
ѐ М. Л., Йордан К., Фл	ѐкѐншт	ѐйн Й. Свящ	ѐнная Римская имп	ѐрия: эпоха становл	ѐния /
П	
ѐр. с н	ѐм. Дробинской К. Л., Н	ѐборской Л. Н., под р	ѐд. Ермач	ѐнко И. О. СПб., 2008; Рапп Ф. Свящ	ѐнная
Римская имп	
ѐрия г	ѐрманской нации / П	ѐр. с фр. М. В. Ковальковой. СПб., 2009; Пономар	ѐв М.В., Абрамов
А.В.,   Тырин   С.В.   ―   История   ср	
ѐдних   в	ѐков .   -   М.:   Издат	ѐльский   дом   ―Новый   уч	ѐбник ;   Издат	ѐльско   -	‖ ‖
образоват	
ѐльный ц	ѐнтр ―В	ѐди-принт , 2002.	‖  
2  Властны	
ѐ институты и должности в Европ	ѐ в Ср	ѐдни	ѐ вѐка и ранн	ѐѐ Ново	ѐ вр	ѐмя / отв. р	ѐд. Т. П. Гусарова.
— М.: КДУ, 2011; Золотая булла.  СПб, 1993; История государства и права заруб	
ѐжных стран.Часть 1. 
Уч	
ѐбник для вузов/ Под р	ѐд. проф. Краш	ѐнинниковой Н.А. и проф. Жидкова О.А.-М.:Издат	ѐльство
НОРМА,   1996;   Хр	
ѐстоматия   памятников   ф	ѐодального   государства   и   права   стран   Европы   –   М.,   1961;
Хр	
ѐстоматия  по  Вс	ѐобщ	ѐй   истории   государства   и  права.Т.1./   Под  р	ѐд.  К.И.  Батыра  и  Е.В. Поликарповой.-
М.:Юристь , 1996. 
3   Галанза   П.   Н.   Ф	
ѐодально	ѐ  государство   и   право   Г	ѐрмании.   —   М.,   1963;   История   ср	ѐдних   в	ѐков.
Под р	
ѐд. Н.Ф.Кол	ѐсницкого. – М.: Просв	ѐщѐни	ѐ, 1986; Кол	ѐсницкий Н. Ф. «Свящ	ѐнная Римская имп	ѐрия»:
притязания и д	
ѐйствит	ѐльность. М., 1977  
4   www.pandia.ru   ;  www.wikipedia.org   ;  http://karnod.ucoz.ru   ;  www.allbest.ru   ; www.library.ru   ;  www.google.co.uz  
6 1-BOB. GERMAN MILLATINING MUQADDAS RIM IMPERIYaSINING
TAShKIL TOPIShI VA UNDAGI IJTIMOIY- SIYOSIY AHVOL 
 
1.1. Ilk feodal monarxiyasi. «German millatining 
Muqaddas Rim imperiyasi» ning tashkil topishi (X-XIII asrlar) 
 
Germaniya davlati XI-XII asrlarda nisbatan yagona davlat bo‘lib turgan. XII
asrdan  e’tiboran   bu  yerda  ham   si ѐ* siy  tarqoqlik  jara ѐ	* ni   boshlandi.  Biroq  bu  jara ѐ	* n
boshqa   mamlakatlardan,   jumladan,   Fransiyadan   farqli   o‘laroq,   orqaga   qaytmas
xarakter   kasb   etgan.   Buning   esa   qator   tarixiy-si ѐ	
* siy   shart-sharoitlari   mavjud   edi.
Ularning   ichida   tashqi   si ѐ	
* siy   omillar   muhim   o‘rin   tutgan.   German   feodallarining
asosiy   yo‘nalishda   -   sharqda   slavyanlar   va   vengerlarga   qarshi,   janubda   Italiyaga
qarshi olib borgan bosqinchilik yurishlari german gersogliklarining sun’iy (nomiga)
birlashishlariga olib kelgan. 
Ma’lumki,   Germaniyada   X   asrlarda   xuddi   Fransiyadagi   singari   bir   necha
mustaqil   davlatlar   (viloyatlar)   tashkil   topib,   ular   faqat   rasmiy   jihatdangina   qirol
hokimiyatini   tan   olar   edi.   Zero,   qirollar   bu   vaqtda   hali   urug‘doshlik   tuzumi
davridan beri odat huquqi asosida  saylanib qo‘yilar edi. Faqat  Otton I davri (93-
973   yillar)dan   boshlab   bu   tartib   o‘zgargan.   Otton   I   otasi   Genrix   I   ning   qirol
hokimiyatini mustahkamlash si ѐ	
* satini davom ettirdi. U, dastavval boshqa gersoglar
ustidan   nazoratni   kuchaytirdi,   buning   uchun   nikoh   va   boshqa   qarindoshlik
aloqalaridan   foydalandi.   Qirol   ta’sirini   butun   mamlakatga   ѐ	
* yishning   ikkinchi   bir
usuli   yepiskoplik   tizimi   bo‘ldi.   Otton   cherkov   bilan   do‘stona   aloqa   bog‘ladi.   U
yepiskoplarga   keng   miq ѐ	
* sda   immunitet   huquqlar   berdi   va   ularga   juda   ko‘plab
yerlar   ulashdi.   Shu   bilan   birga,   u   yepiskoplarni   ham   o‘zi   tayinlardi.   Cherkov
yerlaridan   keladigan   daromadlardan   qirol   xazinasiga   ko‘pdan-ko‘p   hissalar
ajratildi. Shunday qilib, Germaniyada cherkov manfaatlari bilan davlat manfaatlari
7 bir-biriga chatishib ketdi. Germaniyaning turli viloyatlaridagi yepiskoplar mahalliy
knyazlarga-gersoglarga e’tibor bermay, bevosita qirolga bo‘ysundilar. Shu bilan bir
vaqtda yepiskoplarning qirolga tobeligi ularning Rim papasiga deyarli bo‘ysunmay
qo‘yishiga olib keldi. 
Otton   I   ham   otasi   kabi   agressiv   tashqi   si ѐ* sat   yuritib,   slavyanlar   va
vengerlarni   o‘z   ta’siriga   oldi,   ularni   xristianlashtira   boshladi.   Lekin   u   aso-siy
e’tiborni Italiyaga qaratgan edi, chunki Italiya german imperatorlari-ning «dun ѐ	
* ga
hokim   bo‘lish»   rejalarida   asosiy   o‘rin   tutar   edi.   Otton   I   dastlab   951   yilda
Italiyaning Paviya shahrini bosib oldi, shimoliy Italiya knyazlaridan bir nechtasini
tor-mor   qilib,   Provans   bilan   Italiya   qiroli   Lotarning   beva   qolgan   xotini   qirolicha
Adelgeydaga   uylandi.   Germaniyaning   shimoliy   Italiyaga   ta’siri   va   german
qirolining Italiya si ѐ	
* sati ham shundan boshlandi. 
961 yilda Otton Italiyaga yana yurish qildi. Bu safar Ottonni papa Ioann XII
ning   o‘zi   ѐ	
* rdamga   chaqirgan   edi,   chunki   papaga   uning   vassallari   -   rim   baronlari
xavf   sola ѐ
* tgan   edi.   Karl   Buyuk   o‘lgandan   keyin   kuchaygan   va   IX   asrning
o‘rtalarida diniy hokimiyatni dun ѐ	
* viy hokimiyatdan ustun turadi 1
 degan nazariyani
ko‘tarib   chiqqan   papalikning   o‘zi   endi   Italiyada   feodallashuv   jara ѐ	
* nining   yanada
kuchayishi   munosabati   bilan   qattiq   inqirozga   uchrab,   qirol   hokimiyatining
ѐ	
* rdamiga muhtoj bo‘lib qolgan edi. Otton I Rim feodallarini bostirib, papani taxtga
o‘tkazdi.   Bun-ga   minnatdorchilik   bildirib   papa   962   yilning   boshida   Ottonga
imperatorlik   tojini   kiygizdi.   Shunday   qilib,   yangi   «imperiya   tiklandi».   Shu   narsa
xarakterliki, ilgari Karl Buyuk bo‘lgani singari, bu safar Otton ham Rim imperatori
deb e’lon qilindi. Yangi imperiyaga «Muqaddas Rim imperiyasi» deb nom berildi.
Shundan   keyin   german   imperatorlari   o‘zlarini   rim   sezarlari   (imperatorlari)ning
vorislari deb hisoblay boshladilar. Faqat keyinroq borib, XII asrdagina bu iboraga
1  Бу назариянинг ифодачиси папа Николай I (858-867 йиллар) бўлган эди. – Қаранг: Кол	
ѐсницкий Н. Ф. 
«Свящ	
ѐнная Римская имп	ѐрия»: притязания и д	ѐйствит	ѐльность. М., 1977. С.18 
 
8 ikki   so‘z   qo‘shilib,   «German   millatining   Muqaddas   Rim   imperiyasi» 1
  deb
ataladigan   bo‘ldi   va   bu   nom   1806   yilgacha   saqlanib   qoldi.   «Muqaddas»   deb
atalishining   asosiy   sababi   shunda   ediki,   davlatning   tepasida   rasman   imperator   va
papa turgan. Amalda esa butun hokimiyat imperator qo‘lida to‘plangan edi. 
German imperatorlari aslida ana shu vaqtdan e’tiboran dun ѐ* ga hukmronlikni
da’vo   qila   boshlaganlar.   Hatto   ayrim   huquqshunoslar   german   imperatorlarini
«jahon hukmronlari» deb atab, bunday da’voni nazariy jihatdan asoslashga harakat
qilganlar. Masalan, Boloniya huquq maktabidan Fridrix Barbarossa Germaniyadan
boshqa   Yevropa   mamlakatlarining   qirollari   saltanatning   bo‘laklarigagina
hukmronlik qilishlari mumkin deb da’vo qilgan. Bu tarixiy an’anadan keyinchalik,
ikkinchi   jahon   urushi   arafasida   fashistlar   o‘zlarining   jahonga   hukmron   bo‘lish
haqidagi rejalarida foydalandilar. 
X-XII   asrlarda   Germaniya   iqtisodiy   jihatdan   Yevropa   mamlakatlari   ichida
qoloq   davlatlardan   biri   edi.   Bu   yerda   feodal   munosabatlar   Fransiyaga   nisbatan
ancha kech - XI asrdan rivojlana boshladi. Feodalizmning rivojlanishi turli german
gersogliklarida  juda notekis suratda  kechdi. Ayni  paytda urug‘doshlik  tuzumining
qoldiqlari mustahkam saqlanib qoldi. Masalan, Saksoniyada aholi eski qabilachilik
odatlariga qattiq amal qilardi. Germaniyada jamoalarga-markalarga uyushgan erkin
dehqonlar   uzoq   vaqtgacha   o‘z   mustaqilliklarini   saqlab   keldilar.
Krepostnoylashtirish yo‘lidagi urinishlarga dehqonlar katta qo‘zg‘olonlar ko‘tarish
bilan   javob   berdilar.   Shunday   katta   qo‘zg‘olonlardan   biri,   masalan,   841-842
yillarda ѐ	
* q Saksoniyada bo‘lib, u «Stelling» degan nom bilan mashhur bo‘lgan edi.
Bu qo‘zg‘olon dehqon jamoalarining ittifoq bo‘lib, eski majusiylik bayrog‘i ostida
ish   ko‘rgan   edi.   Bu   ittifoq   ham   kelgindi   frank   zodogonlariga,   ham   mahalliy   saks
zodogonlariga qarshi qaratilgan edi. 
Rim   ta’sirini   o‘tkazishning,   jumladan,   xususiy   mulkchilikning   va   yerga
birkitib qo‘yib shaxsiy qaram qilishning yangi shakllarini kiritish Reynning narigi
1   Расмий   ҳужжатларда   ва  	
ѐ*зишмаларда   г	ѐрман   имп	ѐратори   «Рим   қироли   »   д	ѐб   ҳам   аталар   эди.   Қаранг:
Балакин В. Д. Творцы Свящ	
ѐнной Римской имп	ѐрии. — М.: Молодая гвардия, 2004. — 356 с.  
9 tomonida ancha sekin amalga oshirilmoqda edi. Biroq, XI asrlarga kelib bu yerda
ham   feodallashuv   jara ѐ* ni   ancha   muvaffaqiyat   qozondi.   Marka,   ya’ni   jamoa
tushkunlikka yuz tutdi. Katta dun ѐ	
* viy va cherkov yer  egalari  tobora ko‘p yerlarni
o‘z   qo‘liga   ola   bordi.   Xususiy   mulkchilikning   rivojlanishi   natijasida   yer   qo‘ldan-
qo‘lga   o‘ta   boshladi.   Dehqonlarning   bir   qismi   o‘z   yeridan   ajralib,   feodal   yer
egalariga qaram bo‘lib qoldi. Kommendatsiya, ya’ni o‘zini qudratli qo‘shnisining,
yirik   yer   egasining   homiyligiga   topshirishi,   immunitet,   ya’ni   yer   egasining   davlat
funksiyalarini   olib   borishi   va   birinchi   navbatda   tevarak-atrofdagi   aholini   sud
qilishi, Reyn bo‘yidagi cherkov yerlarida (asosan Frankoniyada) juda ham avj olib
ketgan   prekariylik   munosabatlari   X-XI   asrlarda   Reynning   narigi   tomonida   tobora
tez-tez uchraydigan bo‘ldi. Bu jara ѐ
* nlarning hammasi shuni ko‘rsatadiki, yuz-ikki
yuz yil ilgari g‘arbiy Frank davlatida feodal munosabatlar qanday avj olgan bo‘lsa,
Germaniyada ham, garchi kechikib bo‘lsa-da, shunday avj oldi. Germaniyada katta
yer egaligining avj olishida qirol xazinasiga qarashli yerlarning talon-taroj qilinishi
katta rol o‘ynaydi. Karolinglarning keyingi kuchsiz qirollari bu yerlarni o‘z qo‘lida
saqlab qololmadi. 
XI-XII   asrlarda   Germaniyada   jamiyatning   asosiy   tabaqalari   shakllangan.
Jamiyat ikkita asosiy tabaqa: harbiy-ritsarlar hamda o‘lpon va soliqlar to‘laydigan
dehqonlarga   ajralgan.   Germaniyaning   ko‘p   sonli   urushlar   olib   borishi   harbiylar   -
ritsarlar   tabaqasining   jipslashuviga   ko‘maklashgan.   Ritsarlarning   yuqori   qismini
turli xil nasliy va xizmatchi aristokratik elementlar tashkil etgan. Ulardan birinchisi
gersoglar   qabilaviy knyazlar  bo‘lib, yirik yer  egalariga aylan-gan edilar. Ikkinchi
turkumdagi yirik yer egalari asosan mansabdor aristokratlar -   graflar   darajasidagi
shaxslar bo‘lib, ular ma’muriy okruglarda (grafliklarda) muhim dun ѐ	
* viy va cherkov
mansablarini   o‘z   qo‘lida   to‘plagan   edilar.   Shuningdek,   qirol   mansabdorlari   -
fogtlar   ham   yirik   yer   egalari   bo‘lib,   ular   cherkov   votchinalarida   harbiy   va   sud
funksiyalarini   amalga   oshirardilar.   Germaniya   jamiyatining   feodallasha   borishi
bilan XI-XII asrlar bo‘sag‘asida bu yuqori tabaqalarning jipslashuvi yuz berdi. Ular
endilikda   kuchli   markaziy   hokimiyatdan   manfaatdor   bo‘lmagan   va   ajralib
1
0 chiqishga   intila ѐ* tgan   kuchlarning   qudratli   ittifoqini   tashkil   eta   bordilar.   Ularning
hududiy   knyazlar   tabaqasiga   qo‘shilib   ketishi   sodir   bo‘ldi.   Unga   yirik   cherkov
magnatlari   -   «cherkovlarning   knyazlari»   ham   kiradi.   Ruhoniy   va   dun ѐ	
* viy
knyazlarning maxsus tabaqasi XIII asrning o‘rtasiga kelib batamom rasmiylashdi 1
. 
O‘rta va mayda ritsarlar tabaqasi mayda yer egalari - dvoryanlardan va erkin
dehqonlarning   yuqori   qismidan   shakllandi.   Germaniyada   tabaqalarning   tashkil
topishida   Genrix   I   Qushboz   (919-936   yillar)ning   islohotlari   muhim   o‘rin   tutadi.
Genrix   I   slavyanlarga   va   vengerlarga   qarshi   muvaffaqiyatli   kurash   olib   borish
maqsadida   erkin   dehqonlarning   yuqori   tabaqalaridan,   qisman   ministrlardan
olinadigan   ritsarlar   sonini   ko‘paytirishga   harakat   qildi.   Uning   harbiy   islohotiga
ko‘ra,   ot   minib   urusha   oladigan   har   qanday   erkin   kishi   harbiylar   (ritsarlar   -
chavandozlar)   tabaqasiga   kiritildi,   boshqa   kishilar   esa   o‘lpon   to‘laydiganlar
tabaqasiga kiritilgan 2
. 
Davlatdagi   barcha   boshqaruv   va   harbiy   ishlar   ritsarlar   qo‘lida   to‘planib
bordi,   XIII   asrga   kelib   ritsarlik   ѐ	
* piq   tabaqaga   aylandi   va   nasldannaslga   meros
tariqasida   o‘ta   boshladi.   Ritsarlar   o‘zlarining   mol-mulki,   mansabiga   qarab   rang
(martaba, daraja)larga bo‘lindi. Masalan, Saksoniya viloyati sharqiy qismining odat
huquqi   to‘plami  -   «Sakson  zersalosi»da  (XIII   asrning  20-yillarida  tuzilgan)   xuddi
shunday yettita harbiy darajalar (ranglar) ajratib ko‘rsatilgan. Unga ko‘ra, birinchi
darajada qirol (imperator) turgan, ikkinchi darajaga imperatorning vassallari - oliy
martabali   ruhoniylar   (episkoplar,   abbatlar),   uchinchi   darajaga   imperatorning
bevosita dun ѐ	
* viy vassallari  - knyazlar, graflar, gersoglar, markgraflar, landgraflar,
to‘rtinchi   darajaga   knyazlarning   vassallari,   beshinchi   darajaga   «ozod   janoblar»   -
graflarning vassallari, oltinchi darajaga «ozod janoblar»ning vassallari  va nihoyat,
yettinchi   darajaga   oltinchi   darajadagi   ritsarlarning   vassallari   kirgan   (3-modda,   2-
band). 3
  Oxirgi   darajadagi   ritsarlar   o‘z   vassallariga   ega   bo‘lmagan.   Bu   vaqtda
1  http://karnod.ucoz.ru 
2  Рапп Ф. Свящ
ѐнная Римская имп	ѐрия г	ѐрманской нации / П	ѐр. с фр. М. В. Ковальковой. — СПб.: Евразия,
2009. С. 121. 
1
1     Germaniyada   o‘lpon   to‘laydiganlar   tabaqasini   asosan   dehqonlar   tashkil   etib,   ular
XIII asrda ikki toifaga: ozod dehqonlar va qaram dehqonlarga bo‘lingan. 
«Sakson zersalosi»da ko‘rsatilishicha, «ozod dehqonlar uch turda bo‘lishgan:
sheffen   kishilar,   chinsh   to‘lovchilar   va   ko‘chmanchilar».   Bularning   barchasi
dun ѐ* viy   sudlarda   teng   darajada   ishtirok   etishlari   lozim   edi.   Sheffen   kishilar
Franklar   davlatidagi   skabinlarning   avlodlari   bo‘lib,   qirol   buyrug‘i   bilan   har   18
xaftada   graf   sudida   qatnashishlari   shart   edi.   Chinsh   to‘lovchilar   hukmdorlar
yerlarini   ushlab   turib,   ma’lum   pul   majburiyatlari   (chinsh)   to‘lardilar.   Ular   ham
ikkiga bo‘lingan: ulardan ba’zilari yerlarni meros qilib qoldirish, sotish huquqlariga
ega   bo‘lsa,   boshqalari   esa   bunday   huquqlardan   foydalana   olmaganlar.
Ko‘chmanchilar   asosan   ijarachi   dehqonlar   bo‘lib,   ular   o‘z   yerlariga   ega
bo‘lmaganlar   va   yer   egalaridan   yerlarni   vaqtincha   ishlab   turish   uchun   ijaraga
olganlar. Qaram 
3   Қаранг :   Хр	
ѐстоматия   по   Вс	ѐобщ	ѐй   истории   государства   и   права.Т.1./   Под   р	ѐд.   К.И.   Батыра   и   Е.В.
Поликарповой.-М.:Юристь , 1996.-285-с. 
1
2 dehqonlarga   yarim   ozod   litlar,   batraklar   va   shaxsan   qaram   krepostnoy   dehqonlar
kirgan. 
Germaniyada   salb   yurishlari   boshlanishi   bilan   Yevropaning   boshqa
mamlakatlaridagi   singari,   feodal   krepostnoylik   qaramligining   zaiflashishi   yuz
berdi.   Dehqonlarning   bir   qismi   muayyan   yillik   chinsh   to‘lash   evaziga   shaxsiy
majburiyatlar o‘tashdan tamomila ozod bo‘ldi. Boshqa dehqonlar qaram dehqonlar
bo‘lib   qolaverdi,   lekin   ular   o‘taydigan   barshchinalar   kamaytirildi,   eng   og‘ir
obroklar   («o‘lim»   solig‘i   va   boshqalar)   haq   to‘lab   qutilishga   ѐ* ki   belgilangan
ma’lum   badallarga   almashtirildi.   Uzoq-uzoq   joylarga   yurishlar   qilish   bilan   band
bo‘lgan   german   feodallari,   odatda,   xo‘jalik   bilan   o‘zlari   shug‘ullanmay,
domenlarini   ijaraga   (arendaga)   berardilar.   Domenlarning   ko‘pchilik   qismi   yirik
bo‘laklarga bo‘linib, so‘ng ijaraga berilardi. O‘rta asr Germaniyasida bunday yirik
ijara   meer   ijarasi   deb   atalardi,   chunki   hammadan   avval   sobiq   krepostnoy
oqsoqollar   -   meerlar   ijarachi   bo‘lardilar.   Shimoliy-G‘arbiy   Germaniyada
(Vestfaliyada)   eng   ko‘p   tarqalgan   meer   ijarasi   badavlat,   qisman   qoloq   dehqonlar
tabaqasining   tashkil   topishiga   imkon   berdi.   Ammo   qishloqning   boshqa   tomonida
kam   yerli   dehqonlar   maydonga   kelib,   ular   boy   hamqishloqlari   uchun   ishlaydigan
batraklarga aylandilar 1
. 
XI-XII   asrlarda   shaharlar   rivojlanib,   ozod   kishilarning   maxsus   tabaqasi   -
shaharliklar   paydo   bo‘ldi.   Ular   alohida   huquqlardan   va   avtonomiyadan
foydalanishgan. Masalan, ular soliqlarni jamoa bo‘lib to‘lashgan. 
1.2. X-XII asrlarda Germaniyaning davlat tuzumi 
 
 
X-XII   asrlarda   Germaniya   nisbatan   yagona   davlat   hisoblangan.
Feodalizmning   kuchsiz   rivojlanishi,   tashqi   xavf   va   dastlabki   german   qirollarining
1  М.: КДУ, 2011. С. 284
 
Властны	
ѐ институты и должности в Европ	ѐ в Ср	ѐдни	ѐ вѐка и ранн	ѐѐ Ново	ѐ вр	ѐмя / отв. р	ѐд. Т. П. Гусарова. 
—     
13 faol   markazlashtirish   si ѐ* sati   natijasida   qirol   hokimiyati   vaqtincha   mustahkam
bo‘lib turdi, ilk feodal monarxiyasi tashkil topdi. Dastlab qirol saylab qo‘yilsa ham,
lekin  keyinchalik  (Otton  I  davridan)   u  imperator   unvonini   qo‘lga  kiritdi   va  butun
oliy hokimiyat tanho uning qo‘lida to‘plandi. 
Mamlakatda   oliy   davlat   hokimiyatining   markazi   qirol   saroyi   bo‘lgan.   Bu
davrda   davlat   apparati   saroy-votchina   boshqaruv   tizimidan   iborat   edi.   Qirol
saroyida   qirolning   oila   a’zolari,   ularning   xizmatchilari,   ministrlari   va   erkin
xizmatchilar   bo‘lib,   ular   hukumat   apparatini   tashkil   etardi.   Bu   xizmatchilar   va
qirolning shaxsiy xizmatkorlari o‘rtasida aniq farqlar yo‘q edi. Ularning vazifalari,
funksiyalari qisman qo‘shilib ketgan edi. 
Qirol   saroyida   cherkov   va   dun ѐ	
* viy   feodallarning   kattagina   qismi   doimiy
xizmatda   turardi.   Ularning   orasida   ayniqsa   saroy   dasturxonchisi,   kamerariy,
marshal,   kapellan,   saroybon,   kansler   va   boshqalar   ajralib   turardi.   Kansler   -
asosiy   mansabdor   shaxs   bo‘lib,   u   deyarli   barcha   bosh-qaruv   ishlarini   yuritgan.
Saroybon   (majordom)   ham   muhim   ahamiyatga   ega   bo‘lib,   saroy   ishlarini
yuritardi. 1
 
Mamlakatda   xizmatchilar   tabaqasi   ministrlardan   iborat   tarkibda   bo‘lib,
ularning   funksiyalari   faqat   saroy   xizmatlari   bilan   cheklanmas   edi.   Madomiki,
davlatda   boshqa   ijroiya   hokimiyat   organlari   bo‘lmagan   ekan,   ministrlar   hukumat
ishlarini yuritishgan. Asta-sekin ular mansabdorlarni ikkinchi o‘ringa siqib chiqara
borgan. 
Mamlakatning   si ѐ	
* siy   ha ѐ	* tida   feodallarning   s’ezdlari   juda   katta   rol
o‘ynagan. Feodallarning s’ezdlarida eng muhim ichki va tashqi si ѐ	
* siy masalalar hal
qilinardi.   Ular   mustaqil   organ   sifatida   ba’zan   qirollarni   hokimiyatdan
chetlashtirardilar.   Ularda   qirolning   vakolatlari   belgilangan,   qonunlar   chiqarilgan,
papa bilan muzokaralar olib borilgan, oliy davlat mansabdorlari tayinlangan, lenlar
taqdim qilingan va hokazo. Aynan ana shunday feodallarning s’ezdlaridan oqibatda
1  М.: КДУ, 2011. С.286
 
Властны	
ѐ институты и должности в Европ	ѐ в Ср	ѐдни	ѐ вѐка и ранн	ѐѐ Ново	ѐ вр	ѐмя / отв. р	ѐд. Т. П. Гусарова. 
—     
14 reyxstag kelib chiqqan edi. Bunday s’ezdlarda hal qiluvchi kuch eng yirik feodallar
- knyazlar edi. 
XI asrning boshida qirol huzurida yirik zadogonlar vakilidan iborat kengash -
goftag   (qirollik   kengashi)   tashkil   etilgan.   U   imperator   bilan   birgalikda   ancha
muhim davlat ishlarini hal qilardi. 
Germaniya   mahalliy boshqaruvi   tizimidagi o‘ziga xos hususiyatlardan biri
shunday   ediki,   bu   yerda   uzoq   vaqt   davomida   alohida   qabilaviy   gersoglar   mavjud
bo‘lib turadi. X-XI asrlarda feodal yer egaligining o‘sishi va mamlakat aholisining
etnik jipslashuvi natijasida ilk feodal tashkilotlar tizimi yemirildi. Gersogliklar  ѐ* piq
si ѐ	
* siy   tashkilotlar   bo‘lmish   hududiy   knyazliklarga   aylandi.   Knyazlar   deyarli   to‘la
suvere-nitetga   ega   edi   va   faqat   nomigagina   qirolga   itoat   etardilar.   Feodallarning
knyazlarga aylanishi  ularning o‘z hududlari doirasida butun yerlarga nisbatan oliy
huquqlarining   o‘rnatilishi   va   immunitet   va   imti ѐ	
* zlarni   qo‘lga   kiritishi   yo‘li   bilan
amalga oshirildi 1
. 
XI asr oxiriga kelib monarxiyaning saylov tamoyillari tantana qildi. Qirollar
knyazlar tomonidan saylab qo‘yiladigan bo‘ldi. Kimda-kim 
1  М.: КДУ, 2011. С.287
 
Властны	
ѐ институты и должности в Европ	ѐ в Ср	ѐдни	ѐ вѐка и ранн	ѐѐ Ново	ѐ вр	ѐмя / отв. р	ѐд. Т. П. Гусарова. 
—     
15 qirolni   saylashda   ishtirok   etmasa,   u   o‘zini   qirol   hokimiyatidan   mustaqil   deb
hisoblagan. 
Imperiya   qurolli   kuchlari   ikkiga:   imperiya   armiyasi   va   knyazliklar
qo‘shinlari   ajralgan.   Qirollik   (imperatorlik)   qo‘shini   uning   vassallari   tomonidan
taqdim qilinadigan jangchilardan iborat edi. Dun ѐ* viy va diniy knyazlar tomonidan
taqdim   qilinadigan   jangchilar   sonini   imperator   o‘rnatgan.   Shu   bilan   birga   harbiy
yurishlarda ishtirok etish shartlari feodal odatlar va feodallar s’ezdlarining qarorlari
bilan ham belgilangan. 
Armiya ning   oliy   bosh   qo‘mondoni   imperator   bo‘lgan.   Feodallar,
shuningdek,   imperiya   shaharlari   qirolga   harbiy   xizmat   o‘tash   majburiyatiga   ega
edilar.   Qo‘shinlar   feodal   egaliklar   bo‘yicha   joylashtirilgan   va   feodallar
qo‘mondonligi   ostida   bo‘lgan.   Bu   asosan   graflar   va   yuzboshilar   orqali   amalga
oshirilardi.   Og‘ir   qurollangan   kavaleriya   (ritsarlar)   armiyada   hal   qiluvchi
ahamiyatga ega bo‘lgan. 
XII asrga qadar mamlakatga tashqaridan hujum bo‘lgan paytlarda dehqonlar
ham   armiyaga   xalq   lashkarlari   sifatida   chaqirilib   turilardi.   Biroq,   umuman,
Germaniya   armiyasi   german   imperatorlarning   «dun ѐ	
* ga   hokim   bo‘lish»   rejalarini
amalga oshirishlari uchun xizmat qilgan. 
Germaniyaning   sud   tizimi   korolinglar   monarxiyasidan   meros   qilib
olingandi. Imperator oliy sudya hisoblangan. Lekin uning sud hokimiyati qisqarib
borgan.   Knyazlik   boshqaruvining   shakllana   borishi   bilan   imperatorning   sud
hokimiyati   qisqarib,   dun ѐ	
* viy   va   diniy   knyazlarning   sud   hokimiyati   kengayib
borgan,   sud   tizimi   tobora   murakkablashgan   va   ko‘p   bosqichli   xarakter   kasb   eta
boshlagan. Feodallar dastlab o‘z krepostnoy dehqonlari ustidan sud qilish huquqiga
ega   edilar.   Endi   esa   ularning   yurisdiksiyasi   (sud   qilish   huquqi)   ularga   qarashli
yerlarda   yashovchi   barcha   aholiga   tarqaldi.   Germaniyada   «tenglar   sudi»   tamoyili
asosida   harakat   qiluvchi   tabaqa   sudlari:   knyazlik,   graflik,   sheffen   sudlari   va
boshqalar   mavjud   edi.   Feodallarning   sudlari   oliy   va   quyi   pog‘onaga   bo‘lingan.
Shuningdek, cherkov sudlari ham mavjud edi. Shaharlar ham o‘z yurisdiksiyasiga
1
6     ega   bo‘lgan.   Feodallarga   qaram   bo‘lgan   shaharlarda   sud   senorlarning   vakillari
qo‘lida   edi.   Erkinlik   xartiyalarini   qo‘lga   kiritgan   shaharlarda   esa   shahar   huquqi
normalari   asosida   harakat   qiluvchi   shahar   sudlari   ayni   vaqtda   shahar   huquqining
yanada rivojlanishiga katta hissa qo‘shganlar. Germaniyada joylarda o‘zini o‘zi sud
qilish   va   mushtumzo‘rlar   sudi   keng   tarqalgan   edi.   Vassallar   o‘z   nizolarini   qurol
yo‘li bilan hal qilishlari mumkin edi. 1285 yilda Fridrix II o‘zini o‘zi sud qilishni
faqat sud qaroridan qanoatlanmagan taqdirdagina qonuniy ekanligini o‘rnatdi. 
 
 
1.3. Germaniyada kurfyurstlar oligarxiyasi va tabaqa-vakillik 
monarxiyasi davri (XIII-XVI asrlar)da 
 ijtimoiy-si ѐA siy tuzumda yuz bergan o‘zgarishlar 
 
XIII-XIV   asrlardan   Germaniya   iqtisodiy   yuksala   boshladi.   Ishlab
chiqaruvchi kuchlar ko‘zga ko‘ri-narli darajada o‘sdi. Ayni zamonda, Germaniyada
shaharlarning   rivojlanishi   bu   asrlarda   juda   avj   oldi.   Savdosanoat   taraqqiy   eta
boshladi.   Biroq,   mamlakatda   tovar   xo‘jaligi   rivojlana   boshlanishiga   qaramay,
Germaniya   har   qalay   tarqoq   va   qoloq   feodal   mamlakat   bo‘lib   qolmoqda   edi.
Gersogliklarda ham boshqa dun ѐ	
* viy va ruhoniy knyazliklar soni ko‘paymoqda edi.
Imperator   boshqa   yirik   feodallar   orasida   syuzeren,   ya’ni   oliy   senor   bo‘lib
qolmoqda   edi.   Yirik   feodallar   bu   vaqtda   uzil-kesil   voris   hududiy   knyazlarga
aylanib bormoqda edi. Mahalliy tovar aloqalarining rivojlanishi  ularning mahalliy
hokim sifatidagi rolini kuchaytirardi. Markaziy qirollik-imperatorlik hokimiyati esa
shaharlar   bilan   zaif   bog‘langan   edi.   Ma’lumki,   Fransiya   va   Angliyada
shaharlarning   qirol   hokimiyati   bilan   si ѐ	
* siy   ittifoqi   mavjud   bo‘lgan.   Germaniyada
esa   shaharlarning   qirol   hokimiyati   bilan   bunday   si ѐ	
* siy   ittifoqi   yuzaga   kelmadi.
Germaniya   qirollari,   jumladan,   shaharlarning   mahalliy   feodallarga   qarshi   olib
1
7     borgan   kurashida   shaharlarga   biror-bir   jiddiy   ko‘mak   berganlari   yo‘q.   Qisman
bunga   sabab   shuki,   nemis   shaharlari   si ѐ* siy   sahnaga   keyinroq   chiqdi.   Bir   qancha
hollarda   ichki   savdoga   nisbatan   tashqi,   qisman   tranzit   savdo-sotiqning   ustunligi
ham   bu   yerda   ma’lum   rol   o‘ynaydi.   Biroq   Germaniyada   qirol   hokimiyatining
shaharlar   bilan   ittifoqining   yo‘qligiga   asosiy   sabab   -   german   imperatorlarining
agressiv   tashqi   si ѐ	
* sat   olib   borishlari   edi.   Italiyadagi   urushlar,   boy   italyan
shaharlarining   ekspluatatsiya   qilinishi,   «dun ѐ	
* ga   hokim   bo‘lish»   rejalari,   Sharqiy
Yevropadagi   va   Yaqin   Sharqdagi   bosqinchiliklar   -   mana   bularning   hammasi
qirollar - imperatorlarni Germaniyadagi ichki si ѐ	
* sat vazifalaridan chetga chalg‘itib,
ularni   nemis   shaharlari   taqdiriga   befarq   qaraydigan   qilib   qo‘ygandi.   Ayni   vaqtda
tugalmas   urushlar   imperatorlarni   yirik   va   mayda   feodallarga   (knyazlar   va
ritsarlarga)   tamomila   qaram   qilib   qo‘ydi.   Chunki   imperatorning   harbiy   resurslari
ana shu yirik va mayda feodal-larning o‘z zimmalaridagi vassallik majburiyatlarini
bajarishlariga butkul bog‘liq edi 1
. 
Germaniyada   krepostnoy   huquqning   zaiflashishi   muvaqqat   hodisa   bo‘ldi.
XIV   asrning   ikkinchi   yarmidan   e’tiboran   feodallar   reaksiyasi   maydonga   kela
boshlab,   u   pomeshchiklarning   barshchinani   qaytadan   tiklash   hamda   har   qanday
natural   va   pul   yig‘imlarini   kuchaytirish   yo‘lidagi   urunishlarda   ifodalandi.   Ayni
vaqtda feodallar jamoa yerlari (almenda)ni bosib olaverdilar va shu tarzda dehqon
xo‘jaligi resurslariga qattiq putur yetkazdilar. 
Elba   dar ѐ	
* sining   sharq   tomonidagi   kolonizatsiya   qilingan   slavyan   yerlarida
istiqomat   qiluvchi   nemis   dehqonlarining   ahvoli   ancha   qulay   edi.   Dehqon   -
kolonistlarning   katta   chek   yerlariga   ega   bo‘lishi   va   mahalliy   hududiy   knyazlarga
belgilab   qo‘yilgan   to‘lovlarnigina   to‘lashi   Elba   dar ѐ	
* sining   bu   tomonidagi
dehqonlarga   iqtisodiy   mustaqillikni   va   shaxsiy   erkinlikni   uzoq   vaqtgacha   saqlab
qolish   imkoniyatini   berdi.   Biroq   dehqonlar   bilan   bir   qatorda   ularning   qo‘shnisi   -
1   Бульст-Тил	
ѐ М. Л., Йордан К., Фл	ѐкѐншт	ѐйн Й. Свящ	ѐнная Римская имп	ѐрия: эпоха становл	ѐния / П	ѐр. с
н	
ѐм. Дробинской К. Л., Н	ѐборской Л. Н., под р	ѐд. Ермач	ѐнко И. О. СПб., 2008. С.43 
 
1
8     pomeshchik   (ritsar   ѐ* ki   dvoryanlik   unvonini   olgan   shuls 1
)   yashar   va   xo‘jalik   bilan
shug‘ullanardi. Shuls qishloqqa asta-sekin o‘z ta’sirini kuchaytira bordi. 
Pomeshchiklar   dehqonlardan   soliqlar   undirish   huquqini   knyazlardan   sotib
olardilar,   kam   quvvat   dehqonlarning   xo‘jalik   (ro‘zg‘or)   qiyinchiliklaridan
foydalanar   va   turli   yo‘llar   bilan   o‘z   yer-mulklarini   ko‘paytirardilar.   Dastlabki
paytda   4-6   dehqon   gufiga   teng   keladigan   ritsarlik   chek   yeri   XV   asrga   kelganda
o‘rta   hisobda   20   gufgacha   edi.   Shu   tariqa   Elba   dar ѐ	
* sining   bu   tomonida   ham
krepostnoy huquqning avj olishi uchun shart-sharoit yaratildi. 
Germaniyada   tabaqa-vakillik   monarxiyasi   davrida   joylarda   knyazlarning
mavqei juda oshib ketdi va ular imperatordan deyarli mustaqil bo‘lib qoldilar. O‘rta
hol   dvoryanlar   kamayib   ketdi.   Ularning   bir   qismi   knyazlarning   mavqeigacha
ko‘tarildi,   bir   qismi   xonavayron   bo‘ldi,   boshqa   bir   qismi   knyazlarga   ѐ	
* ki
imperatorga feodal qaramlikka tushib qoldi. 
O‘q   otish   qurolining   paydo   bo‘lishi   va   harbiy   ishlarning   takomillashib
borishi natijasida ritsarlar (chavandozlar)ning ilgarigi ahamiyati yo‘qoldi. Feodallar
tabaqasining o‘zgalar uchun bekiqligiga chek qo‘yildi. 
Ruhoniylar holatida ham katta o‘zgarishlar ro‘y bergan. Shahar aholisi ancha
tabaqalashib ketdi. Dehqonlarning ahvoli juda  ѐ	
* monlashdi. 
Feodalizmning rivojlanishi jamiyatning tabaqa-sinfiy tuzilishida o‘zgarishlar
yasadi. Yuqori tabaqalar - aristokratlar va quyida turuvchi dvoryanlar o‘rtasida juda
katta   farq   mavjud   edi.   Kam   sonli   dun ѐ	
* viy   va   ruhoniy   feodallar   -   kurfyurstlar
jamiyatning yuqori tabaqasini  tashkil  etib, o‘z qo‘lida juda katta yer-mulklarni  va
boyliklarni   ushlab   turardi.   O‘rta   hol   dvoryanlar   deyarli   yo‘qolib   ketgandi.   XIV
asrdan   boshlab   quyi   dvoryanlarning   asosiy   qismini   ministrlar   tashkil   etgan.   Ular
hukmdorlarning   xiz-matchilari   sifatida   ritsarlikka   kirish   huquqiga   ega   edilar.   Shu
tariqa   ular   erkin   bo‘lib   qolar   va   dvoryanlik   unvonini   olardilar.   Bu   jara ѐ	
* n
ritsarlikning   rivojlanishiga   mos   kelgan.   Bu   vaqtda   faqat   dvoryanlardan   kelib
1  Шулц  –  Эльба дар	
ѐ*сининг бу томонида майда суд ҳуқуқларига эга бўлган қишлоқ оқсоқоли бўлиб,
кўрсатган   хизмати   бадалига   одатда   икки   ва   уч   ҳисса   ортиқ   ч	
ѐк  ѐр   оларди.   Қаранг:   Ег	ѐр   О.   Вс	ѐмирная
история: в 4 томах. — СПб.: Сп	
ѐциальная лит	ѐратура, 1997. — Т. 2: Ср	ѐдни	ѐ вѐка. С.151 
1
9     chiqqan   shaxslar   ritsar   bo‘lishi   mumkin   degan   qarash   batamom   rasmiylashdi.
Keyinchalik,   kapitalistik   munosabatlarning   rivojlanishi   bilan   ritsarlar   o‘z
ahamiyatini yo‘qotgan, ko‘pgina ritsarlar xonavayron bo‘lgan. 
Bu davrda nemis shaharlari uch turga: 1) ilgari bevosita qirolning vassallari
bo‘lgan   imperiya   shaharlari;   2)   soliqlar   to‘lamaydigan   va   to‘la   o‘zini   o‘zi
boshqarish huquqiga ega bo‘lgan shaharlar; 3) knyazliklardagi  va statusi  knyazlar
tomonidan belgilanadigan shaharlarga bo‘lingan. Shaharlarning aholisi o‘z ijtimoiy
tarkibi   bo‘yicha   bir   xil   emasdi.   Shahar   aholisining   yuqori   qatlamlari   -   patritsiatni
savdogarlar va yer egalari tashkil etgan. Ulardan keyingi pog‘onada hunarmandlar
turgan. Eng quyi pog‘onada esa plebeylar ommasi: shogirdlar, mardikorlar,  ѐ* llanib
ishlaydigan kishilar bo‘lgan. 1
 
Qishloq   xo‘jaligiga   tovar-pul   munosabatlarining   kirib   kelishi   natijasida
Germaniyaning   ijtimoiy   tuzumida   muhim   o‘zgarishlar   ro‘y   berdi.   Bu   avvalo,
dehqonlarning   krepostnoy   qaramligi   kuchsizlanganligida   o‘z   ifodasini   topdi.
Ko‘pgina   dehqonlar   shaxsiy   qaramlikdan   ozod   bo‘la   boshladi.   Ancha   boyigan
dehqonlar feodallardan yirik yerlarni ijarachiga olish va buning uchun ijara haqini
to‘lash   imkoniyatiga   ega   bo‘lishgan   edi.   Ijrachilar   bunday   yerlarning   bir   qismini
o‘zlarida   xususiy   xo‘jalik   yuritish   uchun   qoldirgan   bo‘lsalar,   boshqa   qismini
kambag‘al dehqonlarga ijaraga berganlar. Yirik ijarachilar vaqt o‘tishi bilan mayda
pomeshchiklar   bo‘lib   qolishdi.   Shular   bilan   bir   qatorda   dehqonlarning   bir   qismi
erkin   emas   edi.   Ular   yer   bo‘yicha   qaram   va   shaxsiy   qaram   dehqonlarga
bo‘lingandi.   Yer   bo‘yicha   qaram   dehqonlar   yerga   biriktirib   qo‘yilgan   bo‘lib,
yerdan   foydalanganliklari   uchun   qat’iy   o‘rnatib   qo‘yilgan   turli   majburiyatlarni
o‘tab turishardi. Shaxsiy qaram dehqonlar zimmasidagi majburiyatlarning miqdori
esa   aniq   o‘rnatib   qo‘yilmagan   edi.   Bu   xo‘jayinlarining   o‘zboshimchaligi   va
«ishtahasi»ga bog‘liq edi.  
 
1  Ег	
ѐр О. Вс	ѐмирная история: в 4 томах. — СПб.: Сп	ѐциальная лит	ѐратура, 1997. — Т. 2: Ср	ѐдни	ѐ вѐка. 
С.152 
2
0     1.4. XIII-XV asrlarda Germaniyaning si ѐA siy tuzumi 
 
XIII-XV  asrlarda Germaniyaning  si ѐ	
* siy  tuzumi  Fransiya  va Angliyanikidan
farqli o‘laroq, tarqoqligi va imperator hokimiyatining zaifligi bilan xarakterlanadi.
Bu   vaqtda   Germaniya   si ѐ	
* siy   jihatdan   tarqoq   bo‘lib,   ko‘pgina   mustaqil   feadal
knyazliklarga bo‘linib ketgan edi. 
Shtaufenlar   halokatidan   keyin   (1268   yilda   fransuzlar   bu   sulolaning   so‘nggi
vakili   Konradinni   asirga   olib,   uning   boshini   tanasidan   judo   qilgan   edilar)
Germaniyadagi   imperatorlik   hokimiyati   tamomila   orqaga   ketdi.   Uzoq   fursat
davomida   (1254-1273   yillarda)   Germaniyada   haqiqatda   butun-lay   imperator
bo‘lmadi.   Germaniyada   markaziy   hokimiyatning   bo‘lmasligi   mamlakat   ishlab
chiqaruvchi   kuchlarining   rivojlanishini   butkul   to‘xtatib   qo‘ydi.   Feodallarning
urushlari mamlakatni xarob qildi. 
Shu   tariqa   bu   davrda   knyazlarning   hokimiyati   kuchayib,   imperator
hokimiyati zaiflashib ketdi. Mamlakatda si ѐ	
* siy tarqoqlik kelib chiqdi. 
XIII   asr   oxirlarida   Germaniya   amalda   yettita   eng   yirik   knyazlar:   uchta
ruhoniy   knyaz   -   Mayns,   K ѐ	
* ln   va   Trir   arxiepiskoplari   va   to‘rtta   dun ѐ	* viy   knyaz   -
Bogemiya   qiroli   (Chexiya   qiroli),   Reyn   pfaltsgrafi,   Saksoniya   gersogi   va
Brandenburg   markgrafi   tomonidan   idora   qilinardi.   Ular   «Shvab   zersalosi»da
aytilganidek, kurfyurstlar (saylovchilar) deb atalib, imperatorni saylab qo‘yardilar.
Kurfyurstlar   imperatorni   saylash   huquqigagina   emas,   balki   uni   taxtdan   ag‘darib
tashlash huquqiga ham ega edilar. Bu, keyinchalik,  1356 yilgi «Oltin bulla» da ham
yanada   mustahkamlandi.   «Oltin   bulla»   kurfyurstlarni   o‘z   knyazlik   mulklarida
tamomila suveren hokimlik huquqlariga egadirlar, deb tan olgan edi. 
1356   yilgi   ―Oltin   bulla   –   Muqaddas   Rim   imperiyasining   qonunchilik	
‖
hujjati   bo‘lib,   imper   Reyxstagi   tomonidan   qabul   qilingan.   U   ―Oltin   bulla   deb	
‖
nomlangan hujjatlar ichida eng mashhuridir. Lotin tilida tuzilgan ushbu hujjatning
matni   Imperator   Karl   IV   Lyuksemburglik   tomonidan   tasdiqlangan   edi.   Bullaning
2
1     amal   qilishi   Muqaddas   Rim   imperiyasining   barbod   bo‘lishi   bilan   nihoyaga   yetdi
( 1806   yil ) . 
Karl IV, Bogemiyada (hozirgi Chexiya) o‘z hokimiyatini mustahkamlash va
o‘z mulklarini kengaytirish bilan ovora bo‘lib, imperiyaning si ѐ* siy parchalanishini
mustahkamlab,   1356   yilda   Oltin   bullani   chiqaradi.   Bullada   knyazlarning   o‘z
mulklaridagi   to‘liq   suvereniteti   tan   olingan   edi,   feodallar   o‘rtasidagi   urushlar
qonunlashtirilgan, shaharlar ittifoqlari yana man etilgan edi. Bulla german qirolini
(imperatorini)   yettita   imperiya   kurfyurstlari   (Mayns,   Trir   va   K ѐ
* ln   arxiepiskoplari,
Chexiya   qiroli,   Reynlik   pfalsgraf,   Saksoniya   gersogi   va   Brandenburg   markgrafi)
kollegiyasi   tomonidan   saylanishini   tasdiqlab,   bu   kurfyurstlarning   huquqlarini
belgilab   bergan.   Reyxstagdagi   yetakchi   rol   Mayns   arxiepiskopiga   berilgan   edi.
Bundan   tashqari,   bulla   kurfyurstliklar   hududlarining   bo‘lib   tashlanishini   taqiqlab
qo‘ygan.   Shuningdek,   bu   hujjatda   kurfyurstlarning   o‘z   tangalarini   zarb   etishga
cheklanmagan huquq tasdiqlangan   1
 
Kurfyurstlar,   tez   orada   imperiya   toj-taxtini   tassarruf   qilish   huquqlaridan
batamom   foydalandilar.   Karl   IV   ning   o‘g‘li   imperator   Vaslav   feodallarga   qarshi
kurasha ѐ	
* tgan shaharlarga ko‘mak berishga harakat qilganligi uchun knyazlar 1450
yilda   uni   taxtdan   ag‘dardilar 2
.   Bu   sulolaning   ikkinchi   imperatori,   ya’ni   Karl   IV
ning   boshqa   o‘g‘li   -   Sigzmund   (1410-1437   yillar)   kurfyuristlar   qo‘lida   endi
itoatgo‘y qurol bo‘lib qoldi. 
«Oltin bulla»da kurfyurstlarning soni, tarkibi o‘rnatilib, har yili kurfyuristlar
s’ezdi   chaqirilishi   ko‘rsatilgan.   Unga   yuqoridagi   yettita   kurfyurstlar   kirgan.
Kurfyurstlar   o‘z   mol-mulklarini,   tog‘-kon   boyliklariga   egalik   qilish   kabi
huquqlarini   o‘zlarida   saqlab   qoldilar.   Kurfyurstlarga   keng   sudlov   huquqi   ham
berilib,   ular   umumimperiya   sudida   qatnashganlar   hamda   daxlsizlik   huquqidan
foydalanganlar. Kurfyurstlar asta-sekin imperatorni saylashda uning oldiga maxsus
1  Золотая булла.  СПб, 1993. С.5.  
2   Имп	
ѐраторлик   тахтидан   ағдарилган   Вацлав   Ч	ѐхия   қироли   бўлиб   қолав	ѐрди   (1419   йилда   вафот   этди).   -
Золотая булла.  СПб, 1993. С.117. 
2
2     shartlar   qo‘ya   boshlaganlar.   Bu   shartlar   XVI   asrdan   boshlab   «saylov
kapitulyatsiyasi» 1
  degan   nom   olgan.   Bunda   imperator   kurfyurstlarning   shartiga
ko‘nib, ularning talablariga javob beradigan bo‘ldi. 
Bu davrda imperatordan tashqari yana ikkita imperiya muassasasi -  reyxstag
va  imperiya sudi  mavjud edi. 
Vaqti-vaqti bilan yig‘ilib turadigan imperator reyxstaglarida ham kurfyurstlar
katta   rol   o‘ynar   edilar.   German   shaharlari   (imperiya   shaharlari   deb   ataladigan
shaharlar)   ham   ana   shu   imperiya   toifa   vakillarining   s’ezdlarida   qatnashardilar.
Ammo   ularning   ishtiroki   to‘liq   bo‘lmasdi.   Shaharlar   vakillarining   qaramog‘iga
odatda umumdavlat masalalari topshirilmay, balki shaharlarning o‘zlariga bevosita
taalluqli   masalalargina   topshirilardi.   Yirik   feodal-knyazlarga   nisbatan   mayda
ritsarlarning   reyxstaglardagi   ta’siri   ham   juda   oz   edi.   Mayda   dvoryanlar   va
dehqonlar reyxstagdagi o‘zlarining maxsus vakillariga ega emas edilar. 
Shu   tariqa   reyxstag   XIV   asrdan   doimiy   tuziladigan   organ   bo‘lib   qoldi.   U
imperiya   seymi   deb   ham   yuritilgan   va   quyidagi   uchta   kollegiya:   kurfyuristlar
kollegiyasi;   knyazlar,   graflar   va   ozod   hukmdorlar   kollegiyasi;   shahar   vakillari
kollegiyasidan iborat bo‘lgan. Bu kollegiyalar odatda alohida-alohida yig‘ilishardi.
Faqat   tantanali   va   favqulodda   hollarda   birga-likda   majlislar   o‘tkazishgan   (XVII
asrdan boshlab kollegiya imperiya tabaqalari  ѐ* ki chinlari degan nom olgan edi). 
Reyxstag   odatda   imperator   tomonidan   bir   yilda   ikki   marta,   ba’zan   esa   bir
necha   yilda   bir   marta   chaqirilardi.   Shuni   aytib   o‘tish   lozimki,   XI   asrning
boshidanoq   kurfyurstlar   kollegiyasi   reyxstagni   o‘z   vaqtida   (har   olti   oyda)
chaqirilishini   kuzatib   turish   huquqini   qo‘lga   kiritib   olgan   edi.   Masalalar   kuriyalar
bo‘yicha alohida-alohida muhokama qilinib, so‘ngra barcha kuriyalarning umumiy
yig‘ilishida oxirgi qaror chiqarilardi. 
Reyxstagning   kompetensiyasi   ancha   keng   bo‘lgan.   U   knyazlar   o‘rtasida
tinchlik o‘rnatish, umumimperiya qurolli kuchlarini tashkil etish, urush va tinchlik,
1   Капитуляция   –   лотинча   capitulatio,   capitulo-шартлашаман,   к	
ѐлишаман   д	ѐган   сўздан   олиниб,
таслим бўлиш, тиз чўкиш, т	
ѐнгсиз, бир томонлама имти	ѐ*зли шартнома, тан б	ѐриш, маъноларини англатади.
- Золотая булла.  СПб, 1993. С.120 . 
2
3     boshqa davlatlar  bilan aloqalar  o‘rnatish, umumimperiya soliq va majburiyatlarini
belgilash, imperiya va knyazliklar doirasida hududiy o‘zgartishlar qilish, imperiya
hududini o‘zgartirish va boshqa shu kabi masalalarni hal qilgan. Reyxstag qarorlari
imperiya tarkibiga kiruvchi o‘lkalarning idoralari  tomonidan ijroga kiritilgan. Shu
sababli   reyxstag   qarorlarining   bajarilishi   yetarlicha   qattiq   bo‘lmagan.   Reyxstag
majlislari   orasidagi   davrda   imperator   o‘z   kengashi   a’zolari   ishtirokida   farmonlar
chiqarishi   mumkin   edi,   lekin   ular   reyxstag   tomonidan   tasdiqlangandan   so‘ng
kuchga kiritilardi. 
Imperator   hokimiyati   juda   kuchsiz   edi.   Imperator   doimiy   umumimperiya
mablag‘   va   vositalariga   ega   emasdi.   Unda   hech   qanday   real   hoki-miyat:   na
umumimperiya   qo‘shini,   na   umumimperiya   soliqlari,   na   marka-ziy   sud   va
ma’muriy   apparat   bor   edi.   Ilk   feodal   qirolliklarda   bo‘lganidek,   imperator   o‘ziga
teng boshqa yirik feodallar o‘rtasida avvalgicha birinchi feodal, qirolni saylash va
yiqitish   huquqiga   ega   bo‘lgan   knyazlar   konfederatsiyasining   boshlig‘i   bo‘lib
qolaverdi. 
Mamlakat   ichida   bo‘lib   turadigan   doimiy   nizo   va   g‘ala ѐ* nlar   knyazlar   va
imperiya   shaharlarini   imperator   Maksimilian   davrida   (1493-1519   yillar)
Germaniyada imperator hokimiyatini mustahkamlash chora-larini ko‘rishga majbur
etdi.   Xususan,   Maksimilian   butun   Germaniya   ustidan   markaziy   hokimiyatni
kuchaytirmoqchi bo‘ldi. U Germaniyada ham markaziy muassasalar tuzib, hamma
tabaqalarni,  shu   jumladan   yirik   feodallarni   ham   bu   muassasalar   hokimiyati   ostiga
olishga urindi. 
1495   yilda   Vormusda   chaqirilgan   reyxstagda   uchta   muhim   qarorlar   qabul
qilingan   edi.   Ularga   binoan   yerliklar   o‘rtasida   abadiy   tinchlik   o‘rnatilgan,   ya’ni
xususiy   urushlar   man   etilgan;   armiya   va   ma’muriyatni   ushlab   turish   maqsadida
imperiya   ehti ѐ	
* jlari   uchun  soliq   joriy  qilingan   (bu   imperiya   pfennigi   deb   atalardi);
reyxskamergerixt   -   imperiya   sudi   ta’sis   etilgan.   Lekin   bu   qarorlar   o‘z   maqsadiga
erisha   olmagan.   Imperatorning   doimiy   soliq   («imperiya   puli»)   joriy   qilish   va
imperiyaning   doimiy   armiyasini   tuzish   yo‘lidagi   urinishlari   natija   bermadi.   1495
2
4     yilda   to‘plangan   reyxstag   umumimperiya   sudini   tuzish   lozim   deb   topdi.   Bu   sud
tarkibida   knyazlar   ko‘pchilikni   tashkil   qilishi   kerak   edi.   Knyazlar   harbiy   ishlar
sohasidagi  islohotni  ham  shunday o‘tkazmoqchi  bo‘ldilarki, mo‘ljallangan doimiy
umumimperiya qo‘shini islohot natijasida knyaz-larga tobe bo‘lib qolishi kerak edi.
Pul   yetishmasligidan   Maksimillian   Italiyada   harbiy   harakatlarni   boshlab   yubora
olmadi, shu tufayli fransuzlarning XV asrning 90-yillari oxiridagi harbiy yurishlari
muvaffaqiyatli bo‘lib chiqdi. 1
 
Imperator   Maksimilian   I   ning   nabirasi   Karl   V   (1519-1555   yillar)   ham,
garchand ayni  vaqtda bir  yo‘la bir  necha mamlakat  (Ispaniya, Germaniya, Italiya,
Niderlandiya   va   boshqalarning)   qiroli   bo‘lsa   ham,   imperator   hokimiyatini
kuchaytira olmagan. Chunki  bunday sharoitda Germaniyada markazlashgan  si ѐ* siy
hokimiyat   o‘rnatish   qiyin   edi.   Karl   V   ko‘proq   jahon   davlati   tuzish   rejasi   hamda
Fransiya   qiroli   Fransisk   I   ga   qarshi   kurashish   masalasi   bilan   band   bo‘lganligi
tufayli   Germaniyaning ichki   ishlariga ko‘p e’tibor  berolmas  edi, shuning  uchun  u
imperiya   hokimiyatining   obro‘sini   mustahkamlay   olmadi,   aksincha,   imperator-
ligining so‘nggi yillarida o‘z obro‘sini ancha pasaytirib qo‘ydi. 
Xullas,   bu   davrda   Germaniyada   reyxstag   va   reyxskamergerixt   (imperiya
sudi)   kabi   umumimperiya   organlarining   mavjudligi   imperiyaning   birligini
ta’minlay olmadi. Imperiyaning doimiy armiyasi yo‘q edi. 
Ma’lumki, Germaniya ko‘p davlatlardan (knyazliklardan) iborat edi. Har bir
alohida   davlatda   ham   bir   qancha   tabaqalar   (dindorlar,   ritsarlar   va   shaharliklar)
hamda   tabaqa-vakillik   organlari   -   landtaglar   vujudga   kelgan   edi.   Landtaglar
knyazliklarda knyazlarning hokimiyatini biroz cheklab turgan. Ba’zi knyazliklarda
mazkur tabaqalar majlislariga (lantaglarga) erkin dehqonlarning vakillari ham kirar
edi.   Landtaglarda   odatda   tabaqalar   uchta   palatani   tashkil   etganlar,   lekin   ba’zi
yerlarda   palatalar   ikkita   bo‘lgan   -   ruhoniylar   va   dvoryanlar   birgalikda   majlislar
o‘tkazishgan.   Vakillar   o‘z   saylovchilaridan   majburiy   mandatlar   xarakteriga   ega
bo‘lgan   yo‘l-yo‘riqlar   (instruksiyalar)   olishardi.   Agar   vakillar   bunday
1  Гр	
ѐ*ссинг З. Максимилиан I / П	ѐр. с н	ѐм. Е. Б. Каргиной. — М.: АСТ, 2005. С.109 
2
5     instruksiyalardan u   ѐ* ki bu masalani hal etish uchun ko‘rsatmalar topa olmasalar, u
holda   yana   o‘z   saylovchilariga   tegishlicha   ko‘rsatmalar   olish   uchun   murojaat
qilardilar 1
. 
Landtaglarning   kompetensiyasi   turli   davrlarda   turlicha   bo‘lgan.   Landtag
knyazlikda   maxsus   sudlarning   tashkil   etilguniga   qadar   oliy   sud   hisoblangan.
Keyinroq,   maxsus   sudlar   tuzilganidan   so‘ng   landtaglarning   yurisdiksiyasi   ushbu
sudlarning   ixti ѐ	
* riga   o‘tgan   va   landtaglar   qator   knyazliklarda   bunday   sudlarga
nisbatan   appelyatsion   instansiya   bo‘lib   qolgan.   Landtag,   shuningdek,   sudlarning
kompetensiyasiga   kirmaydigan   masalalarni   (masalan,   si ѐ	
* siy   masalalarni)   ham   hal
qilgan.   Landtaglar   knyazliklar   kengashlari   tarkibini   tuzishga   va   yuqori
mansabdorlarni   tayinlashga   ta’sir   ko‘rsatib,   davlatni   boshqarish   ishlariga   ham
aralashganlar. 
Landtaglarning kompetensiyasiga hukmron sulolalarda uzilish bo‘lib qolgan
hollarda   davlat   boshlig‘ini   saylash,   tashqi   si ѐ	
* sat   sohasida   ba’zi   funksiyalarni
amalga   oshirish   (masalan,   qator   german   knyazliklarida   urush   e’lon   qilish   uchun
landtaglarning   roziligi   talab   qilinardi),   ba’zi   diniy   ishlar,   politsiyachilik   vazifalari
(tanga-chaqa   pullar   chiqarishining   sifatliligini   kuzatib   turish,   o‘rmonlarni
qo‘riqlash   va   h.k.),   harbiy   ishlar   kirgan.   Soliqlarni   ovoz   berib   tasdiqlash
lantaglarning eng muhim huquqi bo‘lgan. Davlat ehti ѐ	
* jlarining o‘sishi va knyazlar
domenlarining kamayishi darajasiga qarab knyazlarning landtaglarga tobora tez-tez
subsidiya 2
  so‘rab   murojaat   qilishlariga   to‘g‘ri   kelgan.   Landtag   qo‘shinni   ushlab
turish   uchun   pul   mablag‘lari   ajratardi.   Bu   unga   armiyani   boshqarishda,   qal’alar
qurishda va boshqalarda ishtirok etishiga imkoniyat yaratardi. 
Shunday   qilib,   landtaglar   ma’lum   darajada   knyazlarning   hokimiyatini
cheklab turgan va o‘z mohiyati bo‘yicha reyxstagga qaraganda ko‘proq tabaqa-
                          
1
 Rapp F. Svya щ ennaya Rimskaya imperiya germanskoy natsii / Per. s fr. M. V. 
Kovalkovoy. — SPb.: Yevraziya, 
2
6     2009. — 227 s  2
 Subsidiya  –   ѐ* rdamga beriladigan pul, mablag‘; pul bilan 
beriladigan  ѐ	
* rdam. pul bilan ta’minlash. 
Qarang: Yeger O. Vsemirnaya istoriya: v 4 tomax. — SPb.: Spesialnaya literatura, 
1997. — T. 2: Srednie veka. S.154 
vakillik   organi   bo‘lgan.   Demak,   Germaniyada   tabaqa-vakillik   monarxiyasi   butun
imperiya miq ѐ
* sida emas, alohida knyazliklar doirasida rivojlangan. 
Germaniyada   shaharlar   katta   rol   o‘ynagan.   Shaharni   boshqarish   uning
huquqiy   holati   bilan   belgilangan.   Imperiya   shaharlari   ancha   katta   mustaqillikdan
foydalanganlar.   Erkin   shaharlar   imperiya   shaharlariga   yaqin   huquqiy   holatga   ega
edi.   Knyazliklarning   shaharlari   kam   huquqlardan   foydalangan.   XIII-XIV   asrlarda
bir   qancha   shaharlar   si ѐ	
* siy   erkinliklarni   qo‘lga   kiritgan   va   o‘zini   o‘zi
boshqaradigan   bo‘lgan.   Shaharlarda   qonun   chiqarish   hokimiyati   shahar
xo‘jaligining   alohida   tarmoqlari   bo‘yicha   komissiyalardan   iborat   tarkibdagi
kengash   tomonidan   amalga   oshirilardi.   Ijroiya   hokimiyat   bir   ѐ	
* ki   bir   necha
burgomistrlar   boshchiligidagi   magistratga   tegishli   edi.   Kengash   a’zolari   va
burgomistrlar xizmatlari evaziga davlatdan (byudjetdan) maosh olmasdilar. Dastlab
butun   shahar   boshqaruvi   patritsiat 1
  qo‘lida   to‘plangan.   XIV   asrda   bir   qancha
shaharlarda   patritsiylarga   qarshi   hunarmandlarning   chiqishlari   («sex   inqiloblari»)
bo‘lib o‘tgan. Ba’zi shaharlarning g‘olib chiqqan hunarmand-lari shahar  tuzumida
u   ѐ	
* ki   bu   o‘zgarishni   amalga   oshirishga   erishganlar.   Hunarmandlar   shahar
kengashlari tarkibiga kirganlar  ѐ	
* ki ilgarigi kengashning tarkibida maxsus kollegiya
tuzganlar. Ba’zi shaharlarda shahar qurilishi asosiga sex tuzumi qo‘yilgan. 
XIV   asrning   ikkinchi   yarmida   shaharlarning   mayda   ritsarlar   va   knyazlar
tomonidan siqib qo‘yilishiga qarshi kurashish zaruriyatidan shaharlarning ittifoqlari
vujudga kela boshlagan. 
 
1   Патрициат   –   ўрта   асрларда   г
ѐрман   имп	ѐрияси   эркин   шаҳарларида   бадавлат   бюрг	ѐрлар
аристократиясига   мансуб   бўлган,   шаҳар   бошқармасида   устунлик   ролини   ўйновчи   кишилар,   аслзодалар,
оқсуяклар,   зодагонлар.   Қаранг:   Ег	
ѐр   О.   Вс	ѐмирная   история:   в   4   томах.   —   СПб.:   Сп	ѐциальная   лит	ѐратура,
1997. — Т. 2: Ср	
ѐдни	ѐ вѐка. С.155  
 
2
7      
 
1.5. Germaniyada reformatsiya va Prussiya absolyutizmi 
 
XIV va XV asrlarda nemis sanoati bir qancha muvaffaqiyatlarga erishdi. Bu
vaqtda   sanoatda   hali   asosan   sex   tuzumi   ustunlik   qilardi.   Ammo   kon   sanoatida
ancha   chuqur   shaxtalar   ishga   solinishi   munosabati   bilan   manfaktura   usuli   tobora
kengroq   ѐ* yilib   bordi.   To‘qimachilik   sanoatida   shahar   atrofidagi   va   qishloq
joylaridagi   sexlar   bilan   bir   qatorda   korchalon   kapitalistcha   ishlaydigan   xonaki
«tarqoq»   mafaktura   tizimi   rivojlanib   bordi.   Ba’zi   joylarda   markazlashgan
mafaktura ham uchrab turardi. XV asrda va XVI asr boshlarida Germaniya xalqaro
savdo-sotiq ishlarida katta rol o‘ynadi. XVI asr boshlarida Germaniyada juda katta
bank-sudxo‘rlik   firmalari   bor   edi;   bu   firmalarning   bir   qism   mablag‘lari   ishlab
chiqarishda   (ko‘proq   kon   sanoatida)   band   bo‘lsa,   bir   qismini   ular   imperatorga   va
katta knyazlarga qarzga berardilar. 
Umuman,   XV   asrning   oxiri   -   XVI   asrning   birinchi   yarmi   Germaniyaning
iqtisodiy  yuksalish   davri   bo‘ldi.  Biroq,  bu   yerdagi   iqtisodiy   yuksalish   Angliya   va
Fransiyaga qaraganda boshqacharoq bo‘lgan. Germaniyaning bironta ham shahari,
masalan,   Angliyadagi   Londonga   o‘xshab,   mamlakatning   xo‘jalik   markaziga
aylanmadi. Germaniya iqtisodiy jihatdan juda notekis taraqqiy qilmoqda edi. Juda
yaxshi   taraqqiy   qilgan   viloyatlar   va   okruglar   bilan   bir   qatorda   mamlakatning
markazida mayda tovar sex tuzumi hukm surardi. Bu yerda juda tor doirada savdo
olib boradigan, chet el savdosida ishtirok etish u  ѐ	
* qda tursin, hatto Germaniyaning
boshqa ra ѐ	
* nlari bilan mol ayirboshlashdan  mutlaqo chetda turgan qoloq viloyatlar
ham   bor   edi.   Bu   vaqtda   Angliya   va   Fransiyada   savdo   va   sanoatning   rivojlanishi
mamlakatning   markazlashuviga   olib   keldi.   Germaniyada   esa   bu   jara ѐ	
* n   alohida
knyazlik   doirasida   yuz   berdi   va   si ѐ	
* siy   tarqoqlikning   yanada   mustahkamlanishiga
sabab bo‘ldi. Germaniya absolyutizmining o‘ziga xos xususiyati ham ana shu bilan
2
8     tavsiflanadi. Germaniyada absolyutizm umumimperiya miq ѐ* sida emas, XVII asrda
har   bir   german   davlatida   o‘rnatilgan   edi.   Bu   «knyazlik   absolyutizmi»   degan   nom
olgan. 
Germaniyada   absolyut   monarxiyaning   kelib   chiqishiga   XVI-XVII   asrlarda
bo‘lib  o‘tgan  yirik  voqealar:  keng  antikatolikchilik  harakati,  1524-1525  yillardagi
dehqonlar urushi  va 1618-1648 yillardagi 30 yillik urush shart-sharoitlar  yaratgan
edi. XVI asrning ikkinchi yarmidagi reformatsiya 1
 Germaniyani har jihatdan ajratib
tashlash  bilan  birga  yana  bir   mazhabga  asos   soldi.  Germaniya  protestant   (shimol)
va katolik (janub) qismlarga bo‘linib ketdi. 
Reformatsiya   qator   ijtimoiy   harakatlar   bilan   birga   kechdi.   Ularning   ichida
ayniqsa  1524-1525 yillardagi  dehqonlar   urushi  muhim  ahamiyatga  ega  bo‘ldi.  Bu
urush natijasida ruhoniylar va dvoryanlarning bir qismi hamda urushda qatnashgan
knyazlik shaharlarining aholisi xonavayron bo‘ldi, o‘z imti ѐ
* zlaridan mahrum etildi
va   knyazlarga   batamom   qaramlikka   tushdi.   Qo‘zg‘olonchilar   oldida   ob’ektiv
ravishda   ikkita   vazifa:   feodal   ekspluatatsiyani   tugatish   va   mamlakatni   si ѐ	
* siy
birlashtirish   vazifalari   turardi.   Bu   vazifalarning   ijobiy   hal   etilishi   Germaniyaning
burjua   yo‘lidan   rivojlanishiga   ѐ	
* rdam   berishi   mumkin   edi.   Shuning   uchun   bunda
nemis   byurgerlarining   mavqei   hal   qiluvchi   ahamiyat   kasb   etdi.   Lekin   byurgerlar
antifeodal   urushga   rahbarlik   qilishga   qodir   emas   edi.   Dehqonlarning   urushi   faqat
knyazlar   uchun   foyda   keltirdi.   Shaharlarning   kuchsizlanishi,   dehqonlar   urushi
davomida   dvoryanlarning   kamayib   ketishi   va   bir   qismini   knyazlar   hokimiyatidan
madad   istashga   majbur   bo‘lishi   hisobiga   knyazlik   hokimiyati   kuchayib   ketdi.
Knyazlar yangi protestant ruhoniylarni ham o‘zlariga bo‘ysundirdilar. 
Diniy shiorlar bilan olib borilgan 1618-1648 yillardagi o‘ttiz yillik urush bir
qator   si ѐ	
* siy   vazifalarni   hal   qildi.   Shimoliy   german   knyazlari   imperator
hokimiyatining   kuchayishiga   va   yagona   milliy   davlat   barpo   qilishga   qarshi
kurashganlar.   Bu   kurashda   knyazlarning   qo‘li   baland   kelgan,   ularning   hokimiyati
1  Р	
ѐформация  –  XVI асрда Ғарбий Европада католик ч	ѐркови ва папа ҳокимиятига қарши олиб борган диний
шаклдаги ижтимоий си	
ѐ*сий ҳаракат. Қаранг: Смирин М.М. Г	ѐрмания эпохи Р	ѐформации и В	ѐликой 
Кр	
ѐстьянской войны. – М., 1962. С.16  
2
9     yanada   kuchaygan.   Ular   imperator   hokimiyati-dan   deyarli   mustaqil   bo‘lib
qolganlar.   Vestfaliya   sulhida   Germaniyadagi   knyazlarning   oliy   huquqlari   tan
olindi.   Ular   nafaqat   o‘zaro,   shuningdek,   boshqa   xorijiy   davlatlar   bilan   ham
ittifoqlar   va   shartnomalar   tuzish   huquqlariga   ega   bo‘ldilar.   Vestfaliya   sulhi
Germaniya davlat tuzumidagi partikulyarizmning to‘la tantana qilishiga olib keldi.
Knyazliklar ichida knyazlarning hokimiyati kuchayishda davom etdi. 
Shunisi  xarakterliki, Germaniyada absolyutizm  Angliya va Fransiyadagidan
farq   qilib,   si ѐ* siy   tarqoqlikni   mustahkamladi.   Shu   tariqa   Germaniyada
absolyutizmning   progressiv   roli   -   ijobiy   davri   bo‘lmadi.   Knyazlik   absolyutizmi
mamlakatning iqtisodiy va si ѐ	
* siy tarqoqligini mustahkamladi. 
XVII-XVIII   asrlarda   Germaniya   imperiyasining   davlat   tuzumi   deyarli
o‘zgarishsiz   saqlanib   qoldi.   Imperator   lavozimi   bor-yo‘g‘i   faxriy   unvon   bo‘lib
qolgan   edi.   Knyazlar   harbiy   majburiyatlardan   ozod   bo‘lib,   imperatorga   hech
qanday o‘lponlar to‘lamas edilar. 
Vestfaliya   sulhidan   keyin   reyxstag   deyarli   hech   qanday   ahamiyatga   ega
bo‘lmay   qoldi.   Imperiya   sudi   juda   kuchsiz   bo‘lib   qoldi.   Knyazlar   uning
yurisdiksiyasidan   chiqqan   edi.   German   knyazlari   o‘z   yerlarida   imperiyadan
mutlaqo mustaqil bo‘lib qoldilar. Dindorlar ham knyazlar hokimiyati ostiga tushib
qoldilar. Lantaglar deyarli chaqirilmay qo‘ydi. 
Shunday qilib, XVII asrda german knyazliklarida absolyutizm o‘rnatilgan va
u o‘zining qator   xususiyatlari   bilan  boshqa  G‘arbiy Yevropa  davlatlari,  jumladan,
Angliya   va   Fransiyadagi   absolut   monarxiyalardan   farq   qilgan.   Birinchidan,
Germaniyada   absolyutizm   tabaqa-vakillik   monarxiyasi   singari   butun   imperiya
miq ѐ	
* sida   emas,   alohida   knyazliklar   doirasi-da   vujudga   keldi.   Ikkinchidan,
Germaniyadagi   knyazlik   absolyutizmi   feodal   reaksiyaning   to‘la   tantana   qilishi,
uning burjua harakati ustidan g‘alabasi va kuchsiz nemis burjuaziyasining knyazlar
tomonidan   bo‘ysundirilishi   ifodasi   bo‘ldi.   Bu   vaqtda   boshqa   mamlakatlarda
absolyutizmning   o‘rnatilishi   dvoryanlar   va   burjaziyaning   kuchlari   vaqtincha
barobar bo‘lib turishi natijasi bo‘lgan edi. 
3
0     Ko‘pdan-ko‘p german davlatlari  orasida ulardan ikkita eng yirigi - Prussiya
va Avstriya XVII-XVIII asrlarda ѐ* q Yevropa tarixida ancha katta rol o‘ynadi. 
XVIII   asrga   kelganda   german   davlatlari   orasida   eng   kuchaygani
Brandenburg markgrafligi  edi.  U 1701 yilda  Prussiya  qirolligiga aylandi.  Shu yili
Brandenburg   kurfyuristi   Fridrix   III   (1688-1713   yillar)   imperiyaning   xalqaro
munosabatlardagi   qiyinchiliklaridan   foydalanib,   Ispaniya   merosi   uchun   olib
borilgan urushda o‘zining ishtirok etishi evaziga dastlabki  shartlardan biri sifatida
Prussiya qiroli unvonini olgan edi. Brandenburg - Prussiya davlati slavyan yerlarini
bosib olish yo‘li bilan hamda boshqa nemis knyazliklari hisobiga o‘sib bordi, uning
si ѐ	
* siy   sohadagi   yutuqlari   esa   imperator   hokimiyatining   zaiflashuvi   bilan   bevosita
bog‘langan edi. 
Prussiya   monarxiyasi   XVIII   asrda   batamom   pruss   yunkerlarining   harbiy-
politsiya   davlatiga,   dvoryan-krepostniklarning,   pruss   yunkerlarining   sinfiy
manfaatlariga xizmat qiladigan monarxiya - harbiy despotiyaga aylandi. Aynan shu
vaqtdan   boshlab   «yunkerlar»   degan   so‘z   feodalkrepostniklik   tuzumida   burjuaziya
talablariga   ѐ	
* n   berish   tomon   islohotlar   o‘tkazish   yo‘lidagi   har   qanday   urinishlarga
qarshi   o‘zining   feodal   huquqlari   va   imti ѐ	
* zlariga   mahkam   ѐ	* pishib   olgan   eng
reaksion dvoryanlar degan tushunchaning sinonimi bo‘lib qolgan edi. 
Prussiya   XVIII   asrdan   absolut   monarxiya   shaklidagi   davlatga   aylandi.
Absolut   monarxiya   kuchli   boshqaruv   apparatini,   ko‘p   sonli   byurokratiya   va
armiyani   vujudga   keltirdi.   Prussiyada   boshqaruvning   politsiya-mirshablik   tizimi
joriy   qilindi.   Bu   yerda   fuqarolarning   har   qanday   shaxsiy   huquqlari   to‘la   inkor
etilardi.   Pruss   qirollari,   ayniqsa,   Fridrix   II   (1740-1786   yillar)   o‘z   davlat   tuzumini
«ma’rifatli absolyutizm» niqobi bilan pardalashga harakat qildi 1
. 
Prussiya monarxiyasining ichki si ѐ	
* sati deyarli armiya to‘g‘risida g‘amxo‘rlik
qilishdangina   iborat   bo‘ldi.   Byurokratik   idora   apparati   shu   armiyaning   zarur   bir
qo‘shimchasi   bo‘lib,   bu   apparat   faoliyati   to‘g‘ri   yo‘l-ga   qo‘yilmasa,   soliqlarning
muntazam   suratda   kelib   tushishini   ta’minlab   bo‘lmas   edi.   Nemis   tarixchilaridan
1  Х	
ѐ*фѐр, М. Имп	ѐратор Г	ѐнрих II. — М.: Транзиткнига, 2006. C.121 
3
1     birining   bergan   bahosiga   qaraganda,   Prussiya   amaldorlari   aksizlar   undirish,   ya’ni
shaharliklardan harbiy soliq yig‘ish jara ѐ* nida o‘sib yetishdi. Byurokratik apparatni
aqlli va itoatgo‘y ijrochilar bilan to‘ldirish vaqtida Fridrix-Vilgelm I indigenat deb
atalgan   qoida   bilan,   ya’ni   mahalliy   dvoryanlarning   provinsiyalardagi   lavozimini
egallashga bo‘lgan favqulodda huquqi bilan hisoblashib o‘tirmadi. Aksincha, bunga
qarama-qarshi  tizim  qoida bo‘lib qoldi, ya’ni  ayrim  provinsiya-lardagi  amaldorlar
davlatning   boshqa   viloyatlaridagi   dvoryanlardan,   ba’zan   esa   byurgerlardan   ham
olinadigan   bo‘ldi.   Saroyda   va   yuqori   idoralar   tepasida   odatda   dvoryanlardan
bo‘lgan ofitserlar turar edi. 
Prussiyada markazlashtirilgan boshqaruv tashkil etilgan edi. Davlat tepasida
qirol   turardi.   U   imperiyaning   kurfyuristlar   kollegiyasi   tarkibiga   kirardi.   Fridrix-
Vilgelm,   hatto   «buyuk   kurfyurist»   degan   nom   olgan   edi,   u   kuchli   harbiy-
byurokratik monarxiyaning asoschisi hisoblandi. 
Qirol   huzurida   Yashirin   kengash   mavjud   bo‘lib,   u   davlat   boshqaruvining
oliy organi edi. Biroq, keyinchalik, Yashirin kengash uchta mustaqil: tashqi ishlar,
adliya   va   ichki   ishlar   departamentlariga   bo‘linib   ketganidan   so‘ng   oliy   davlat
boshqaruv   organi   bo‘lmay   qoldi.   Markaziy   boshqarma   1723   yildan   boshlab
«moliya, qo‘shin va yer-mulklar oliy bosh boshqarmasi» shaklida tashkil  qilingan
bo‘lib,   bevosita   qirolga   bo‘ysundirilgan   edi.   Prussiyada   ichki   ishlar   departamenti
ana   shunday   nomlanar   edi.   Unga   alohida   provinsiyalardagi   harbiy   ishlarni   va
domen   xo‘jaligini   yuritishni   kuzatib   turuvchi   harbiy   ishlar   va   domen   palatalari
bo‘ysundirilgandi.   Mamlakatdagi   keng   tarmoqli   politsiya   apparati   ham   ana   shu
departament   qaramog‘ida  edi.  Politsiyaning  o‘zboshimchaligi   shunchalik  darajada
avj   olgan   ediki,   qirolning   buyrug‘i   bilan   hatto   Berlin   ko‘chalarida   a ѐ	
* llarni,   agar
ularning ko‘ylagi chet eldan keltirilgan gazlamadan tikilgan bo‘lsa, yechintirardilar.
Qirolning shaxsan o‘zi har qanday fuqaroni, agar u bekorchi, daydib yurgan bo‘lsa,
kaltak   bilan   savalay   berar   edi.   Fuqarolar   faqat   qirol   omborxonalaridan   kofe   sotib
olishga (albatta ancha yuqori narxlarda) majbur etilgandi. Ana shunday ishlar bilan
shug‘ullanuvchi maxsus amaldorlar mavjud edi. 
3
2     Armiya   va   mansabdorlar   qirol   hokimiyatining   tayanchi   hisoblanardi.   Pruss
ma’muriyati   mansabdorlari   «nemischa   sodiqlik»   an`analari   ruhida   tarbiyalangan
edilar. Mansabdorlarning xizmatga o‘tishi martabalar haqidagi jadval bilan tartibga
solinardi. Xizmat mansabini  suiste`mol qilish, tartibga rioya etmaslik va buyruqni
bajarmaslik   qattiq   jazolanardi.   Mansabdorlik   apparati   aniq,   uyushqoqlik   bilan
harakat   qilardi.  Uning   boshqa   nemis   davlatlari   uchun   namunali   hisoblangani   ham
bejiz emas edi. 
Prussiyada   mahalliy   boshqaruv   to‘liq   markaziy   hokimiyatga
bo‘ysundirilgan   edi,   viloyatlarda   lantaglar   saqlanib   qolgandi,   lekin   ular   qirol
mansabdorlari - landatlar nazorati ostiga olingandi. Landatlar - zemstvo kengashlari
dvoryanlar   yig‘inlarida   tavsiya   qilingan   nomzodlar   orasidan   qirol   tomonidan
tayinlanadigan dvoryanlardan iborat tarkibda edi. 
Landatlarning   a’zolari   dvoryanlarning   majlislariga   raislik   qilardilar.
Landatlar   dvoryanlar   komitetlari   bilan   birgalikda   o‘z   tabaqa   ishlarini   yuritardilar,
ya’ni   ular   toifaviy   muassasa   bo‘lishgan.   Shu   bilan   birga   landatlar   zimmasiga
umumdavlat   funksiyalari   ham   yuklatilgan   edi:   ular   markaziy   hokimiyat   organlari
hisoblanganlar va soliqlar undirish, politsiyaga boshchilik qilish, rekrut yig‘imlarini
uyushtirish   ishlari   bilan   shug‘ullanganlar.   Shaharlarni   boshqarish   ishlari   shahar
kengashlari (magistratlar)ning a’zolari tomonidan amalga oshirilgan. Yer egalariga
votchina   politsiyasi   va   sud   ishlarini   yuritish,   shuningdek,   cherkov   va   maktablar
ustidan   homiylik   qilish   huquqlari   tegishli   edi.   Erkin   dehqonlarning   jamoalarida
boshqaruvni   oqsoqollar   amalga   oshirardi.   Oqsoqollar   ba’zan   qishloq   aholisining
umumiy  yig‘inida   saylangan,   ko‘pincha   mulkiy  senz   asosida   ѐ* ki   meros   tariqasida
o‘z mansabini egallagan 1
. 
Prussiyada   sud mahkamasiga  juda kam e’tibor berildi. Qirolning so‘zlariga
qaraganda,   dvoryan   arzandalaridan   armiyaga   ham,   soliqlar   yig‘ishga   ham
yaramaydigan   «kaltafahm   mal’unlar»   shu   mahkamaga   yuborilar   edi.   Fridrix-
1   Котова  Е.В. Династия  Габсбургов.  –  Новая  и  нов	
ѐйшая   история, 1991,
№ 4. С.25  2
 Тал	
ѐр  –  эски н	ѐмис кумуш тангаси. 
3
3     Vilgelm   I   ning   o‘zi   sud   idoralarida   «bilimdonlik   o‘rniga   kaltak»   ishlatish   uchun
ko‘p mehnat  sarf  qildi, chunki  bu tadbir pomeshchiklarning krepostnoylar ustidan
hukmronligini mustahkamlashga  ѐ* rdam berar edi. 
Prussiya   armiyasi   o‘sha   vaqtda   Yevropadagi   eng   ko‘p   sonli   va   intizomli
edi.   Fridrix   II   (1740-1786   yillar)   davrida   Prussiya   armiyasi   (186   ming   soldat)
Yevropada   birinchi   o‘rinni   olishga   da’vo   qildi,   bu   armiyani   boqish   uchun   13
million taler 2
, ya’ni butun davlat daromadlaridan uchdan ikki qismi ketib turdi. 
Ko‘ngildagidek   dvoryanlar   davlatida,   -   deb   ta’kidlagan   edi   Fridrix   II
o‘zining  «si ѐ	
* siy  vasiyati»da,   -   hukumat   shunday  si ѐ	* siy  tuzumni  tutmog‘i  kerakki,
unda hamma tadbirlar oldindan yaxshi o‘ylangan bo‘lishi hamda moliya, si ѐ	
* sat va
harbiy ish o‘sha bitta maqsadga - davlatni mus-tahkamlash va uning kuch-qudratini
oshirishga qaratilgan bo‘lishi lozim. 
 
2-BOB. GERMANIYa IJTIMOIY-SIYoSIY VA IQTISODIY 
HAYoTIDA QONUNChILIK 
 
2.1. O‘rta asrlarda Germaniyadagi qonunchilikning ijtimoiy-si ѐ	
A siy va 
iqtisodiy ha ѐ	
A tga ta’siri 
 
V   asrdan   XI   asrgacha   bo‘lgan   davrda   sharqiy   franklarning   arxaik   «xalq»
huquqi   qabilaviy   xarakterga   ega   edi   va   uning   asosida   quyidagi   qator   tamoyillar:
urf-odatlarning   muqaddasligi,   qarindosh-urug‘larning   umumiy   «di ѐ	
* nati»   va
birgalikdagi   javobgarligi,   qonli   qasos   olish   (bu   asta-sekin   pul   jarimasi   bilan
almashtirilib   borgan),   «xudo   sudi»ni   qo‘llash   orqali   kollektiv   odil   sudlovning
amalga   oshirilishi,   ya’ni   ordaliyaning   qo‘llanishi,   qasamxo‘rlik   va   boshqa   ramziy
odatlarning saqlanib qolishi kabi tamoyillar  ѐ	
* tardi. 
3
4     Germaniyada   qirol   hokimiyatining   vujudga   kelishi   va   so‘ngra   uning
tamomila   zaiflashib   ketishi   bu   yerda   butun   o‘rta   asrlar   mobaynida   huquqiy
partikulyarizmning   mavjud   bo‘lib   turishiga   shart-sharoit   yaratgan   edi.   Rasmiy
nuqtai   nazardan   Germaniyada   XII-XIII   asrlardan   boshlab,   agar   alohida   masalalar
bo‘yicha   imperator   qonunlarini   hisobga   olmaganda,   «umumgerman   huquqi»
mavjud bo‘lmagan, turli hududiy birliklar va shaharlarning huquqi bo‘lgan. 
Bundan  tashqari,  Germaniyaning  o‘rta  asrlardagi  huquqiy  tizimi   len  huquqi
deb   nomlanuvchi   oliy   feodal   tabaqaga   taalluqli   huquqiy   normalar   kompleksining
yaqqol ajratilishi  bilan tavsiflanadi. Agar Angliya va ma’lum darajada Fransiyada
XIII   asrdan   boshlab   vassallik-lenlik   munosabatlarini   tartibga   soluvchi   huquq
normalari boshqa huquq normalari bilan mustahkam aloqada harakat qilgan bo‘lsa,
Germaniyada   esa   huquqning   zemstvoga   oid   huquqqa   (erlar,   hududlar   huquqi)   va
len   huquqiga   bo‘linishi   an`anaviy   bo‘lib   qolgan   edi.   Germaniyada   len   huquqi,
zemstvo huquqi, shahar huquqi, kanonik huquq ayni paytda bir xil munosabatlarni
(erga   oid,   mulkiy,   nikoh-oila,   meros   munosabatlarini)   turlicha   tartibga   solgan.
Bunda huquq sub’ektlarining qaysi  tabaqaga   ѐ* ki hududga taalluqliligiga qaralardi.
Bu ko‘pincha sud tomonidan aniqlanardi. 
Umuman   o‘rta   asrlar   huquqida,   xususan   german   huquqida   sud   tartibotiga
o‘ta   sodiqlikni   yaqqol   ko‘rish   mumkin   edi.   Sud   ishlarini   yuritish   chog‘ida   inson
«o‘z huquqini izlashi» mumkin. 
Germaniyada   shunday   umumiy   huquqiy   tamoyillar   va   institutlar   ishlab
chiqilgan   ediki,   kelajakda   ular   Germaniyaning   «umumiy   huquqi»   asosini   tashkil
etgan. Bunday tamoyillar germanlarning odat huquqi universal normalari bazasida
va   XII-XIII   asrlardagi   german   imperatorlarining   qonunchilik   faoliyatida
shakllangan  edi.  XII-XIII   asrlarda imperatorlar   va  reyxstag  tomonidan  vaqti-vaqti
bilan chiqarilib turgan «tinchlik statutlari»da shaxs mulkini va ha ѐ	
* tini qo‘riqlashga
va   o‘g‘rilarni,   o‘t   qo‘yuvchilarni,   odam   o‘ldiruvchilarni   va   boshqa   «tinchlikni
buzuvchilarni» turli jazolar bilan qo‘rqitishga qaratilgan me’ ѐ	
* rlar mavjud edi. 1103
yildan  1235  yilgacha  bo‘lgan  davr   oralig‘ida  ana  shunday   «tinchlik  statutlari»dan
3
5     20  tasi   chiqarilgan   edi.  Ularning  orasida   1235   yilgi   Mayns   statuti   ancha   mashhur
bo‘lgan.   Unda   butun   Germaniya   aholisi   uchun   «o‘rnatilgan   huquq»ning   ba’zi
umumiy prinsiplari e’lon qilingan edi. Masalan,  unga binoan Germaniyada sudsiz
jazolash odati bekor qilinib, majburiy sud tartibi joriy qilingan edi 1
. 
German   huquqining   rivojlanishida   odat   huquqining   mahalliy
tizimlashtirilishi   ham   muhim   rol   o‘ynagan.   Bunda   imperiya   qonunlari   va   sud
amali ѐ* ti qoidalari ham  hisobga olingan, albatta. Bularga misol  tariqasida  «Sakson
zersalosi»,   «Shvab   zersalosi»,   «Frankon   zersalosi»   va   boshqalarni   ko‘rsatish
mumkin.   Bu   to‘plamlarning   normalari   va   prinsiplari   ko‘pincha   o‘z   huquqiy
doirasidan ancha chetga chiqib, huquqning birxillashtirilishiga ko‘maklashgan. 
1220 yilda Sheffen Eyke fon Repgau tomonidan  ѐ	
* zilgan ―Sakson zersalosi	‖
qonunnomasida   odat   huquqining   ancha   keng   tarqalgan   normalari   va
Germaniyaning shimoliy-sharqiy  qismida  qo‘llanib  kelgan sud  amali ѐ	
* ti  o‘z aksini
topgan.  Qonunnoma   ikki   qismga   bo‘lingan.  Birinchi   qism   zemskiy   (umumdavlat)
huquqiga,   ikkinchi   qism   esa   len   huquqiga   bag‘ishlangan.   Birinchi   qismda   odat
huquqi normalari bilan bir qatorda umumdavlat sudlarida «razil, qabih, past» erkin
kishilarga nisbatan qo‘llaniladigan imperator qonunchiligi ham mustahkamlangan.
Len   huquqi 2
  «olijanob,   aslzoda»   erkin   kishilar   o‘rtasidagi   lenga   oid   vassallik
munosabatlarining   tor   doirasini   tartibga   solgan.   Qonunnomada   rim   huquqiga,
shahar   ѐ	
* ki   savdo   huquqiga   mutlaqo   murojaat   qilinmaydi   va,   shuningdek,   unda
huquq   va   boshqa   yerliklarning   huquqi   normalari   kamdan-kam   hollarda   eslab
o‘tiladi.   «Sakson   zersalosi»da   fuqarolik,   jinoyat,   protsessual   va   qisman   davlat
huquqi normalari belgilangan. 
«Sakson zersalosi» ko‘pgina german o‘lkalari va shaharlarida tan olingan va
1900 yilga qadar o‘z kuchini yo‘qotmagan. 
1  Галанза П. Н. Ф	
ѐодально	ѐ государство и право Г	ѐрмании. — М., 1963. С.173 
 
2  Л	
ѐн ҳуқуқи  –  л	ѐн олган вассал билан ф	ѐодал ўртасидаги муносабатларни б	ѐлгиловчи ҳуқуқлар. Л	ѐн-ф	ѐод 
ф	
ѐодал томонидан ўз вассалига б	ѐрилган 	ѐр-сув, мулк ва ундан олинадиган солиқ, ўлпон. Қаранг: Галанза П. 
Н. Ф	
ѐодально	ѐ государство и право Г	ѐрмании. — М., 1963. С.175 
 
3
6     Yuqori darajadagi bir xillik germanlarning shahar huquqida vujudga kelgan.
Bu   yerda   huquq   bir   qancha   yetuk   shaharlarning   huquqidan   o‘zlash-tirib   olingan
edi.  Masalan,  Magdeburg   qonunlari  80  dan  ortiq  shaharlarda,  Frankfurt   qonunlari
49   ta,   Lyubek   qonunlari   43   ta,   Myunxen   qonunlari   13   ta   shaharlarda   amalda
bo‘lgan. Germaniyada shahar huquqining ikki asosiy «oilasi» - Lyubek huquqi va
Magdeburg huquqi tashkil topgan. Lyubek huquqi Shimoliy shaharlarga va Boltiq
bo‘yi mintaqalariga, jumladan Novgorod va Tallinga tarqatilgan va Tamza ittifoqi
doirasida   hal   qiluvchi,   belgilovchi   ahamiyatga   ega   bo‘lgan.   Magdeburg   shahar
huquqi   ancha   keng   hududlarda   -   sharqiy   o‘lkalarda,   shuningdek,   Sharqiy
Saksoniyada, Brandenburgda, Polshaning alohida viloyatlarida harakatda bo‘lgan. 
Magdeburg   shahar   huquqining   1261   yilda   Breslauga   jo‘natilgan   63   ta
moddasi   va   Gerlitsga   1304   yilda   yuborilgan   140   ta   moddasi   ancha   mashhur   edi.
XIV   asrda   muayyan   tizimga   solingan   magdeburg-breslau   huquqining   500   ta
moddadan   iborat   5   ta   kitobi   nashr   qilingan.   Birinchi   kitob   shahar   sudyalariga
bag‘ishlanib,   unda   sudyalarning   mansabga   o‘tirish   tartibi,   vakolatlari,   huquq   va
majburiyatlari   belgilangan.   Ikkinchi   kitob   sud   ishlarini   yuritish   masalalarini   o‘z
ichiga olgan. Uchinchi kitob turli da’volarga taalluqli bo‘lgan, to‘rtinchi kitob oila
va   meros   huquqiga,   beshinchisi   -   boshqa   kitoblarda   nazarda   tutilmagan   turli
masalalarni hal etishga bag‘ishlangan. 
Shahar   huquqi  doirasidan   asta-sekin   huquqning  yanada  umumiyroq  tizimi  -
savdo   huquqi,   ѐ* ki   «savdogarlar   huquqi»   ajralib   chiqib,   dastlabki   vaqtlardanoq
milliy   xarakter   kasb   etgan.   XIII   asrdagi   Lubek,   Brigga   shaharlarining,   Ganza
ittifoqi   ishtirokchilari   bo‘lgan   boshqa   bir   qator   german   shaharlarining   statutlarida
savdo   huquqining   bir   qancha   normalari   mavjud   edi.   Boltiq   bo‘yining   barcha
mamlakatlarida XIV asrning o‘rtalariga mansub Visbi qonunlari juda katta nufuzga
ega   bo‘lgan.   Unda   dengizda   yuk   tashish   va   dengiz   savdosi   masalalari   tartibga
solingan.   Bu   port   shaharda   german,   shved,   latviyalik   va   novgorodlik   savdogarlar
o‘z   assotsiatsiyalariga   ega   bo‘lishgan,   biroq   Visbi   huquqining   rivojlanishiga
hammadan avval Gamburg va Lubek shahar statutlari ko‘proq ta’sir o‘tkazgan. 
3
7     German   imperiyasining   shimoliy-italyan   o‘lkalarida   ham   shahar   huquqi
ancha   rivojlangan.   Bu   yerda   Lombard   ligasi   deb   atalgan   uyushmaga   birlashgan
shahar  kommunalari  tashkil  topgan edi. Unga  Verona,  Venesiya,  Bergamo, Milsi,
Parma,   Bolonya   va   boshqalar   kirardi.   Aynan   shu   yerda   birinchi   marta   savdo
odatlari muayyan bir tizimga solingan (1216 yilgi Milanning «Odatlar kitobi») va
turli   xil   (dengiz,   yarmarkaga   oid   va   h.k.)   dengiz   sudlarining   qarorlarini   ѐ* zish
amalga oshirilgan. 
Germaniya   savdo   huquqining   muhim   manbalaridan   biri   xalqaro
shartnomalardir.   Bunday   shartnomalar   boshqa   shaharlar   bilan,   ularning   ittifoqlari
bilan   va   hatto   xorijiy   monarxlar   bilan   ham   tuzilishi   mumkin   edi.   Ularda   savdo
ishlarini yuritish uchun qulay shart-sharoitlar ta’minlanishi haqida kelishib olinardi.
Masalan,   K ѐ	
* ln   shaharlari   bilan   ingliz   qiroli   Genrix   II   o‘rtasida   xuddi   shunday
shartnoma tuzilganligi ma’lum. Unga binoan, qirol K ѐ	
* ln savdogarlariga Angliyada
savdo   ishlari   bilan   shug‘ullanishlari   uchun   qulay   shart-sharoitlar   yaratib   berishni
va’da qilgan edi. 1
 
XIV-XVI   asrlarda   Germaniyada   ma’lum   darajada   huquqiy   birlikning
o‘rnatilishiga   rim   huquqining   o‘zlashtirib   olinishi   ko‘maklasha   boshlagan.   XV
asrning oxirida  davr  talabi  bilan qayta  ishlangan Yustinian  Digestalari  1495 yilda
tavsiya   etilgan   Oliy   imperiya   sudi   uchun   asosiy   huquqiy   manba   sifatida   tan
olingan.   XVI   asrda   rim   pandekt   huquqi   butun   imperiya   doirasida   asosiy   huquq
manbai   bo‘lib  qolgan  va   1900  yilgi  Germaniya  fuqarolik  qonunnomasining   qabul
qilinishiga qadar Germaniyaning «umumiy huquqi» sifatida harakatda bo‘lgan. 
1532   yilda   Karl   V   ning   jinoiy   va   jinoiy-protsessual   qonunlari   to‘plami   -
«Karolina»ning   nashr   qilinishi   jinoyat   huquqining   umumgerman   prinsipini
yaratishga   muhim   hissa   bo‘lib   qo‘shilgan.   Umum   imperiya   qonuni   sifatida
chiqarilgan   «Karolina»   imperiya   huquqini   barcha   o‘lkalar   huquqidan   ustunligini,
«joylardagi   va  o‘lkalardagi»  jinoiy  sud  ishlarini  yuritishda  «o‘ylamasdan   qilingan
va   ѐ	
* mon» odatlarini  bekor  qilinishini  e’lon qilgan. Shu bilan  birga u kurfyurstlar,
3
8     knyazlar   va   tabaqalar   uchun   ularning   «azaliy   va   adolatli   odatlari»ning   saqlanib
qolishiga yo‘l qo‘ygan. 
                          
1
 Rapp F. Svya щ ennaya Rimskaya imperiya germanskoy natsii / Per. s fr. M. V. 
Kovalkovoy. — SPb.: Yevraziya, 
2009. S.404 
Biroq   qonunnoma   knyazlikning   yuqori   tabaqalari   si ѐ* siy   manfaatlariga   to‘la   mos
kelganligi, shuningdek, jinoyat huquqi va protsessining o‘z davri talablariga javob
berganligi   sababli   barcha   o‘lkalarda   huquq   manbai   sifatida   umumiy   tan   olingan.
«Karolina» asosida umumgerman jinoyat huquqi tashkil topgan 1
. 
German   huquqining   bunday   birxillashtirilishi   jara ѐ	
* niga   qaramay,
«umumgerman   huquqi»   normalari   asosan   tavsiya   etuvchi   (maslahat   beruv-chi)
xarakterga   ega   bo‘lgan   va   ularning   german   o‘lkalarida   «tan   olinishi»   darajasiga
bog‘liq bo‘lgan. Huquqiy tizimlar ko‘proq alohida hududlar - Germaniya davlatlari
bo‘yicha shakllangan. 
XIII   asrdan   Germaniya   davlatlarida   knyazlik   qonunchiligi   jadal   rivojlana
boshladi, odat huquqidan foydalanish cheklanib bordi. Knyazliklarning qonunlarida
jinoyat   huquqi,   meros   va   savdo   huquqiga   oid   yangi   normalar   belgilandi.   Bunday
huquqiy   normalar   barcha   erkin   kishilarga   qo‘llaniladigan   bo‘ldi.   Knyazliklar
xususiy   huquqiy   tizimlarining   rasmiylashishi   jara ѐ	
* ni   XVII-XVIII   asrlarda,   ya’ni
«knyazlik absolyutizmi»ning o‘rnatilishi davrida mahalliy huquqning kodifikatsiya
qilinishi   bilan   bog‘liq   bo‘lgan.   Masalan,   XVIII   asrning   o‘rtasida   Bovariyada
Fuqarolik   kodeksi   va   jinoyat   qonunnomasi   qabul   qilingan.   Avstriyada   1768   yilda
jinoyat   qonunnomasi   -   «Tereziana»   chiqarilgan,   1787   yilda   esa   shu   yerda   yangi
jinoyat qonunnomasi qabul qilingan 2
. 
1  Рапп Ф. Свящ	
ѐнная Римская имп	ѐрия г	ѐрманской нации / П	ѐр. с фр. М. В. Ковальковой. — СПб.: Евразия,
2009. С.405-406 
2  Ўша жойда, с.408 
3
9     Ayniqsa,   1784   yilda   chiqarilgan   Prussiya   umumdavlat   qonunnomasi   juda
mashhur   bo‘lgan.   Uning  manbalarini  «Sakson   zersalosi»,   rim  huquqi,  Magdeburg
va   Lubek   huquqi,   Berlin   oliy   sudining   amali ѐ* ti   tashkil   etgan.   Qonunnoma   ikki
qismdan iborat bo‘lgan. Birinchi qism fuqarolik huquqi-ga bag‘ishlangan. Ikkinchi
qismda   asosan   davlat   huquqi   va   jinoyat   huquqi   normalari,   shuningdek
tabaqalarning   huquqiy   holati   haqidagi,   maktab   va   cherkovlar   haqidagi   normalar
belgilangan.   Ushbu   «kodeks»   «ma’rifatli   absolyutizm»   ning   hurmatini   bajo
keltirish   sifatida   mulkchilikning   hozirgi   zamon   nuqtai   nazaridan   talqin   qilishning
ba’zi   elementlarini   va   inson   «tabiiy   huquq»   larining   ayrim   ko‘rinishlarini   o‘zida
aks   ettirgan.   Biroq   pruss   huquqida   amalda   boshqacha   prinsiplar,   jumladan,   pruss
qirolining   cheklanmagan   hokimiyati,   ijtimoiy   va   shaxsiy   ha ѐ	
* tning   barcha
tomonlarini   hech   zaruriyatsiz   tartibga   solish,   krepostnoy   dehqonlarning
huquqsizligi va dvoryanlarning imti ѐ	
* zli holati kabi prinsiplar ustun turgan. Kodeks
axloqiy   qoidalarining   serobligi,   yuridik   talqinlarining   noaniqligi   va   kaltak   bilan
urush singari eskirib qolgan jazo choralari bilan ajralib turgan. 
 
2.2. Germaniyada fuqarolar ha ѐ	
A ti va mulkini himoya qilishga oid 
qonunchiligining o‘ziga xos xususiyatlari 
 
Yuqorida   ta’kidlanganidek,   XII-XIII   asrlarda   imperiya   markaziy
organlarining qarorlari asosan «umumdavlat tinchligi»ni saqlab turish funksiyasini
bajargan. Shunga muvofiq, umumimperiya huquqi an`anaviy tarzda asosan jinoiy-
huquqiy normalarni belgilagan. 
Dastlab tinchlikni saqlab turish mexanizmi shundan iborat bo‘lganki, ularga
zo‘ravonliklar   qilmasliklari   haqida   majburiyat   (qasam   orqali)   yukla-tilgan   edi.
Keyinchalik   qabul   qilingan   statut larda   fuqarolarning   ha ѐ	
* ti   va   mulkini   himoya
qilish   to‘g‘risidagi   normalar   qasam ѐ	
* dlardan   mustaqil,   imperativ   xarakter   kasb
4
0     etgan   va   ancha   keng   darajadagi   munosabatlarni   qamrab   ola   boshlagan.   Masalan,
Mayns   statutida   cherkov   yurisdiksiyasiga   bo‘ysunmaslik,   noqonuniy   tarzda   yo‘l
haqi   va   boshqa   yig‘imlar   undirish,   fuqarolar   va   chet   elliklarning   bexatar   erkin
ko‘chib   yurishiga   to‘sqinlik   qiluvchi   g‘ayriqonuniy   soliq   va   o‘lponlar   olish,
fuqarolarning turli huquqlarini poymol qiluvchi asossiz  da’vo (homiylik huquqida
va   h.k.)   arizalarni   berish   kabilar   tinchlikni   buzish   hisoblangan   va   bular   uchun
jazolar   belgilangan.   Unda,   shuningdek,   qalbaki   pullar   yasash,   garovga   olingan
shaxsni egallab olish, odam o‘ldirish (ayniqsa o‘z otasini o‘ldirish), davlatga xi ѐ* nat
qilish kabi jinoyatlar uchun ham og‘ir jazolar nazarda tutilgan. 
Tinchlik   statutlariga   muvofiq,   jabrlanuvchilar   o‘zboshimchalik   bilan,   o‘z
hollaricha   sud   qilmasliklari   lozim   edi   va   bunda   «o‘lkalarning   oqilona   odatlariga
asosan   adolat   bo‘yicha»   ishlarni   hal   qilish   uchun   sudga   murojaat   qilishlari   kerak
edi.   Bu   prinsip   jabrlanuvchi   ѐ	
* ki   sudya   tomonidan   buzilsa,   ularga   kamida   jarima
solingan,   chunki   «qaerda   huquqning   hokimiyati   tugasa,   o‘sha   yerda   shafqatsiz
o‘zboshimchalik hukm suradi». Sudga murojaat qilmay, g‘ayriqonuniy qasos olish,
sud   oldida   tuzilgan   yarashish   ahdini   buzish,   qarzni   undirish   maqsadida
sudyalarning ruxsatisiz birovning mulkini egallab olish qonunga xilof hisoblangan.
Bunday xatti-harakatlarni sodir etgan shaxslar - aybdorlar «qonundan tashqari» deb
e’lon   qilinishi   mumkin   edi.   Lekin,   shu   bilan   birga   ba’zan,   agar   tomonlar   sud
qaroridan   qanoat   hosil   qilmasalar,   ma’lum   qoidalarga   rioya   etgan   holda   sudsiz
jazolash, urish-kaltaklashga yo‘l qo‘yilgan 1
. 
Statutlarda sudlarning tashkil etilishi va faoliyati prinsiplariga alohida e’tibor
berilgan.   Sudyalik   mansabini   faqat   adolatli   kishilar   egal-lashi   zarurligi   e’lon
qilingan,   mavqei   bo‘yicha   yuqori   ѐ	
* ki   teng   guvohlar   ishtirokidagi   tenglar   sudi
prinsipi   o‘rnatilgan.   Imperator   yo‘qligida   sud   ishlariga   boshchilik   qiluvchi
yustitsiariy   o‘z   shaxsiy   sifatlari   bilan   mansabiga   loyiq   bo‘lishi,   erkin   kishilar
1  Хр	
ѐстоматия памятников ф	ѐодального государства и права стран Европы – М., 1961. С.183-184. 
  
4
1     tabaqasiga   mansub   bo‘lishi   va   mansabida   «o‘zini   yaxshi   tutsa»,   kamida   bir   yil
ishlab berishi lozim edi. Fuqarolarning «huquqlari va mulklari»ga taalluqli sud 
4
2     majlislari yakshanba va bayram kunlaridan tashqari har kuni o‘tkazilar edi. To‘g‘ri,
knyazlar va boshqa yuqori martabali shaxslarning huquqlari  ѐ* ki mulkiy manfaatlari
bilan   bog‘liq   sud   majlislari   bundan   mustasno   edi.   Juda   muhim   ishlar   bevosita
imperator   tomonidan   ko‘rib   hal   qilinardi.   Yustitssariyning   huzurida   dun ѐ	
* viy
kishilardan   tanlab   olingan   maxsus   notarius   mansabdorlarining   bo‘lishi   nazarda
tutilgan   edi.   Notarius   ariza   va   shikoyatlarni   qabul   qilib   olish   va   saqlash,
imperatorlik sudida ba ѐ	
* nnomalarni yuritish va qarorlarni   ѐ	* zish bilan shug‘ullanishi
lozim edi. Ayniqsa, nizoli masalalarni  odat huquqiga asosan  hal qilinishi mumkin
bo‘lgan joyini ko‘rsatgan holda  ѐ	
* zib qo‘yilishi tavsiya qilingan. 
Shunday qilib, ishlarni «umumiy» german huquqi asosida hal qilish imkonini
beruvchi   sharoitlar   yaratila   boshlandi.   Shu   maqsadda   sud   qarorlarini   saqlash,
tizimga solish va o‘rganish uchun doimiy devonxona tuzishga harakat qilingan. 
Jazo   prinsiplari   jinoyat   va   jinoyatchining   xarakteri   bilan   belgilangan.
Jinoyatning  «qo‘polligi»,  shuningdek,  retsidivligi   (qayta   sodir   etilganligi)  hisobga
olingan. Mulkiy huquqbuzarliklar uchun asosan yetkazilgan zararni undirish ko‘zda
tutilgan. Jinoyat ishtirokchilari teng darajada jazolanganlar. 
«Podshoning   g‘azabiga   uchrash»   -   imperator   tomonidan   kishining
«qonundan   tashqari»   deb   e’lon   qilinishi   alohida   ta’kidlangan.   Bunday   shaxslar
obro‘-e’tibori   va   barcha   huquqlaridan   mahrum   etilgan.   «Qonundan   tashqari»   deb
e’lon qilingan kishini bila turib yashirgan kishilarga ham u bilan teng jazo berilgan.
Agar   shunday   jinoyatchini   shaharda   yashirgan   bo‘lsalar,   shahar   ham   jinoiy   ta’qib
ostiga olingan va devorlari buzilgan 1
. 
Tinchlik   statutlari   imperatorlik   huquqining   bir   qismi   bo‘lib,   imperiyaning
shaxsan   german  hududlari  uchun  mo‘ljallangan  edi. Italiya  uchun esa   ancha  keng
va chuqur ishlab chiqilgan qonunlar to‘plami chiqarilgan edi. 
Imperator qonunchiligining turli huquqbuzarliklarning oldini olish va ularga
jazo   berish   haqidagi   an’anasi   XVI   asrda   «Karolina»   nomli   huquqiy   hujjat
1   История   государства   и   права   заруб	
ѐжных   стран.Часть   1.
Уч	
ѐбник для вузов/ Под р	ѐд. проф. -М.:Издат	ѐльство НОРМА,
1996. С.185 
Краш	
ѐнинниковой Н.А. и проф. Жидкова О.А. - 
43 chiqarilishi   bilan   qayta   tiklandi.   «Karolina»da   jinoyat   huquqining   ba’zi   umumiy
prinsiplari, shuningdek, jinoyatlar va jazolarning katta ro‘yxati berilgan. Bu qonun
sheffenlar   uchun   sud   ishlarini   yuritish   bo‘yicha   amaliy   qo‘llanma   bo‘lib
hisoblangan.   Unda   jinoyat   va   jinoyat-protsessual   huquqi   normalari   aniq   tizimga
solinmagan va bir-biridan ajratilgan tarzda joylashtirilmagan edi. 
«Karolina»da jinoyat huquqiga oid qasd va ehti ѐ* tsizlik, javobgarlikni istisno
qiluvchi,   yengillashtiruvchi   va   og‘irlashtiruvchi   holatlar,   ishtirokchilik   kabi
umumiy   tushunchalar   o‘z   aksini   topgan.   Biroq,   bu   tushunchalar   hamma   holatlar
bo‘yicha   aniq   ifoda   etilmagan   edi   va   faqat   alohida   turdagi   jinoyatlar   va   jazolarga
nisbatan ba ѐ	
* n qilingandi. 
«Karolina» bo‘yicha, jinoyat  sodir  etganlik uchun javobgarlik, odatda ayb -
qasd   ѐ	
* ki   ehti ѐ	* tsizlik   mavjud   bo‘lganda   kelib   chiqqan.   Lekin,   o‘rta   asrlardagi
Germaniya   huquqi   ko‘pincha   aybsizlik   holatida,   boshqa   shaxslarning   aybi   uchun
(«ob’ektiv ayblash»)  ham   javobgarlik o‘rnatgan.  Bundan  tashqari,  aybni  o‘rnatish
usullarining   qo‘llanilishi   ko‘pincha   aybsiz   kishini   javobgarlikka   tortilishiga   olib
kelgan. 
«Karolina»da jazoni istisno qiluvchi holatlar odam o‘ldirish jinoyati misolida
batafsil   ba ѐ	
* n   qilingan.   Masalan,   zaruriy   mudofaa   holatida,   ya’ni   «uchinchi
shaxsning ha ѐ
* ti, tanasi va mulkini himoya qilish» hollarida, xizmat burchi bo‘yicha
jinoyatchini   qo‘lga   ola ѐ	
* tganda   va   boshqa   ba’zi   holatlarda   odam   o‘ldirish   uchun
javobgarlik   kelib   chiqmasdi.   Agar   bir   kishi   boshqa   bir   kishiga   o‘ldiradigan   qurol
bilan   hujum   qilsa   va   jabrlanishi   mumkin   bo‘lgan   shaxs   boshqacha   tarzda
himoyalanishi   mumkin   bo‘lmay,   hujum   qilgan   shaxsni   o‘ldirsa,   bu   -   zaruriy
mudofaa   hisoblanib,   jinoiy   javobgarlik   keltirib   chiqarmagan.   Jinoyatchini   qo‘lga
olish   uchun   qilingan   «qonuniy   hujum»   natijasida   u   o‘ldirib   qo‘yilsa,   bu   -   zaruriy
mudofaa   emas,   qonuniy   chora   sifatida   jinoiy   javobgarlik   uchun   asos   bo‘lmagan.
 
44 Biroq, hujum qilishni to‘xtatib, niyatidan qaytgan shaxsni ta’qib qilib o‘ldirish ham
zaruriy   mudofaa   hisoblanmagan   va   bunday   holatda   odam   o‘ldirgan   shaxs   jinoiy
javobgarlikka   tortilishi   mumkin   edi.   «Karolina»da   zaruriy   mudofaaning   har   bir
holatini   chuqur   va   atroflicha   qunt   bilan   tekshirib   chiqish   zarurligi   ko‘rsatilgan.
Bunda   zaruriy   mudofaaning   qonuniy   ekanligini   odam   o‘ldirgan   shaxsning   o‘zi
isbotlashi lozim edi. Agar u buni isbotlay olmasa, jazolangan. 
«Karolina»da   aybni   yengillashtiradigan  ba’zi   holatlar   ham   nazarda  tutilgan.
Bularga   qasdning   yo‘qligi   («qo‘pollik»,   «mulohazasizlik»,   «engiltaklik»   va
«kaltabinlik»   oqibatida   odam   o‘ldirish),   jinoyatni   «g‘azab   va   nafrat»   natijasida
sodir etish kabilar kirgan. O‘g‘rilik jinoyati 14  ѐ* shga to‘lmagan shaxslar tomonidan
ѐ	
* ki   «bevosita   ochlik,   yetishmovchilik»   natijasida   sodir   etilgan   bo‘lsa,   bular   aybni
yengillashtiruvchi   holatlar   hisoblangan.   Qonunnomada   ko‘proq   aybni
og‘irlashtiruvchi   holatlarga   e’tibor   beriladi.   Jinoyatni   ochiqdan-ochiq   (oshkora),
qo‘pol tarzda, «buzuq niyatda», «tahqirlovchi» xarakterda, shuningdek, qayta sodir
etilishi,  yetkazilgan zararning  katta miqdorda bo‘lishi,  jinoyatchining  « ѐ	
* mon nom
chiqargan»ligi,   jinoyatning   bir   guruh   shaxslar   tomonidan   qilinganligi,   o‘z
xo‘jayiniga  nisbatan  sodir   etilganligi   va  boshqalar  aybni  og‘irlashtiruvchi   holatlar
qatoriga kiritilgan 1
. 
«Karolina»   jinoyat   sodir   etishning   alohida   bosqichlarini   birbiridan   ajratib
ko‘rsatadi.   Jinoyatga   suiqasd   qilish   jinoyatchining   istakirodasiga   qarshi   amalga
oshmay   qolgan   va   qasddan   qilingan   xatti-harakat   sifatida   ko‘rilgan.   Jinoyatga
suiqasd  uchun beriladigan jazolar  odatda tugallangan jinoyatlar  uchun beriladigan
jazolar   bilan   teng   darajada   bo‘lgan.   Qonun-nomada   ishtirokchilik   masalasida
ko‘proq   sheriklik   to‘g‘risida   eslatiladi.   Bunda   asosan   uch   turdagi   sherikchilik
ajratib ko‘rsatiladi. Bular: jinoyat sodir etilgunga qadar   ѐ	
* rdam berish, jinoyat sodir
etila ѐ	
* tgan   joyda   ѐ	* r-dam   berish   va   jinoyat   sodir   etilgandan   so‘ng   ѐ	* rdam   berishdir.
Oxirgi holatda jinoyatga «g‘araz maqsadda hamkorlik» qilish va jinoyatni «rahm-
1   История   государства   и   права   заруб	
ѐжных   стран.Часть   1.
Уч	
ѐбник для вузов/ Под р	ѐд. проф. -М.:Издат	ѐльство НОРМА,
1996. С.188 
Краш	
ѐнинниковой Н.А. и проф. Жидкова О.А. - 
45 dillik   bilan   yashirish»   bir-biridan   farqlangan,   ya’ni   keyingi   holda   yengilroq   jazo
nazarda tutilgan. 
«Karolina»da jinoyat tarkiblari tasniflashtirilmagan, lekin har qalay ularning
ba’zi   ko‘proq   ѐ* ki   kengroq   guruhlari   alohida-alohida   joylashtirilgan   holda   sanab
o‘tilgan. Unda avvalo dinga qarshi jinoyatlar - dinni, xudoni tahqirlash, muqaddas
joylarni   tahqirlash,   jodugarlik   bilan   shug‘ul-lanish,   qasamni   buzish,   shuningdek,
xristian axloqi bilan sig‘isha olmaydi-gan jinoyatlar - tuhmat qilib   ѐ	
* zilgan xatlarni
tarqatish,   monetalar,   hujjatlar,   og‘irlik   o‘lchovlari,   savdo   ob`ektlarini
qalbakilashtirish   kabilar   ko‘rsatilgan.   Ularga   axloqqa   qarshi   jinoyatlar:   er   ѐ	
* ki
xotinning bir-biriga nisbatan xi ѐ	
* nat qilishi, ikki nikohlilik, yaqin qarindoshlar bilan
jinsiy   aloqa   qilish,   qo‘shmachilik,   nomusga   tegish,   xotin   va   qizlarni   o‘g‘irlash
jinoyatlari ham qo‘shilgan. 
Davlatga qarshi jinoyatlar tarkibiga davlatga xi ѐ	
* nat, hokimiyatga qarshi is ѐ	* n
ko‘tarish,   «o‘lka   tinchligi»ni   buzishning   turli-tuman   ko‘rinishlari:   dushmanlik   va
qasos,   bosqinchilik,   o‘t   qo‘yish,   buzuq   niyatda   darbadarlik   qilish   va   boshqalar
kirgan. Qonunnomada imperator hazrati oliylarini haqorat qilish uchun javobgarlik
haqida ham qisman eslab o‘tiladi. 
Shaxsga   qarshi   qaratilgan   jinoyatlar   guruhida   turli   ko‘rinishlardagi   odam
o‘ldirish jinoyatlari, shuningdek, jinoyatchining o‘zini o‘zi o‘ldirishi alohida ajratib
ko‘rsatiladi.   Agar   jinoyat   sodir   etgan   shaxs   o‘z   joniga   suiqasd   qilsa,   ya’ni   o‘zini
o‘zi o‘ldirsa uning merosxo‘rlari merosdan mahrum qilinishi mumkin edi. 
Mulkka   qarshi   qaratilgan   jinoyatlarga   turli   ko‘rinishlardagi   bir   qancha
o‘g‘irliklar, ishonib topshirilgan mulkni noinsoflik bilan boshqarish kabilar kirgan.
Qonunnomada   cherkovdagi   o‘g‘irlik,   shuningdek,   asosan   aholining   kam   mulkli
tabaqasi  tomonidan sodir etiladigan o‘g‘irliklar, ya’ni  birovning meva va hosilini,
baliqlarini,   o‘rmonini   kesib,   daraxtlarini   o‘g‘irlash   haqida   maxsus   ko‘rsatib
 
46 o‘tilgan.   Nihoyat,   sudlovga   qarshi   ba’zi   jinoyatlar   ham   eslab   o‘tiladi.   Masalan,
ѐ* lg‘on   guvohlik   berish,   qo‘riqchi   tomonidan   mahkumning   g‘ayriqonuniy   suratda
ozod   qilinishi,   qiynash   asosida   nohaq   so‘roq   qilish   kabilar   Qonunnomaga   binoan
jinoiy javobgarlik keltirib chiqargan 1
. 
Shuni   alohida   ta’kidlash   joizki,   «Karolina»ning   preambulasida   garchand
«kambag‘al   va   boylar»ning   sud   oldidagi   tengligi   haqida   gapirilgan   bo‘lsa   ham,
ammo   uning   ko‘p   moddalarida   buning   teskarisini   kuzatish   mumkin.   Xususan,
Qonunnomaning   bir   qancha   moddalarida   jazo   tayinlashda   jinoyatchi   va
jabrlanuvchi   shaxsning   qaysi   tabaqaga   mansubligi   hisobga   olinishi   zarurligi
ta’kidlangan.   Masalan,   160-moddada   ko‘rsatilishicha,   sudya   o‘g‘irlik   uchun   jazo
tayinla ѐ	
* tganda   o‘g‘irlangan   ash ѐ	* ning   qiymatini   va   boshqa   holatlarini,   ayniqsa
«o‘g‘irlik   sodir   etgan   shaxsning   unvoni   va   mavqeini   hisobga   olishi   lozim».
Shuningdek,   158-moddada   aslzoda   shaxs   o‘g‘irlik   uchun   jinoiy   javobgarlikka
emas,   balki   «fuqarolik-huquqiy   jazoga»   tortilishi   mumkinligi   nazarda   tutilgan.
«Umumdavlat   tinchligi»ni   buzishlik   qonunga   binoan   qattiq   jazolangan.   Lekin
yetkazilgan   ozor   uchun   ѐ	
* ki   o‘z   xo‘jayinining   dushmanidan   qasos   olishga
imperatordan ruxsat olgan shaxslarning «umumdavlat tinchligi»ni buzishi butunlay
qonuniy hisoblangan. Aslzoda bo‘lmagan, kambag‘al kishilar jinoyat sodir etganda
ularga   nisbatan   boshqacha   jazolar   berilgan.   To‘g‘ri,   Qonunnomada   kunduz   kuni
uncha   katta   bo‘lmagan   miqdorda   ѐ	
* ki   «bevosita   ochlik-nochorlik   ehti ѐ	* ji»dan
o‘g‘irlik sodir etish jinoyati uchun faqat mulkiy javobgarlik nazarda tutilgan. Biroq
kambag‘al   kishilarning   mulkiy   zararni   to‘lashi   nihoyatda   og‘ir   bo‘lgan.   Bundan
tashqari, kambag‘al kishilar birovning hosilini, baliqlarini, o‘rmonidan daraxtlarini
kechasi   o‘g‘irlasa,   ularga   nisbatan   jazolar   ѐ	
* ki   sudyalarning   xohishiga   qarab   va
mahalliy   odatlar   bo‘yicha   boshqacha   jazolar   ham   berilishi   mumkin   edi.
Qonunnomada,   ayniqsa,   shubhali   bo‘lib   ko‘ringan   daydi   va   gadoylar   «mamlakat
1  История государства и права заруб	
ѐжных стран.Часть 1. Уч	ѐбник для вузов/ Под р	ѐд. проф. 
-М.:Издат	
ѐльство НОРМА, 1996. С.189-191 
Краш	
ѐнинниковой Н.А. и проф. Жидкова О.А. - 
47 uchun   xavfli   zulmkorlar»   sifatida   zudlik   bilan   va   shafqatsiz   jazolanishi   lozimligi
ko‘rsatilgan(39-, 128-moddalar). 
Sudyalar sud ishlarini yuritishda va jazolar tayinlashda keng imkoniyatlarga
ega   bo‘lganlar.   Ularning   bunday   imkoniyatlari   faqat   bitta   ko‘rsatma   bilan
cheklangan   edi,   xolos.   Qonunga   binoan,   eng   oliy   jazo   belgilash   huquqi   rasman
imperatorga  tegishli   edi.  Sudlar  o‘z  xohishlari   bo‘yicha   tavsiya  etilgan  jazolardan
bittasini   ѐ* ki   bir   nechtasini   tayinlashlari,   mahalliy   odatlarni   qo‘llashlari,   mushkul
hollarda   esa   qonunshunoslarning   tushuntirishlariga   murojaat   qilishlari   mumkin
bo‘lgan. 
Jazolar tizimining asosiy maqsadi - qo‘rqitish edi. «Karolina»da jazolarning
quyidagi asosiy turlari nazarda tutilgan: o‘lim jazosi, tana a’zolaridan mahrum etish
(tilini,   quloqlarini   va   tananing   boshqa   a’zolarini   kesish)   jazolari,   tan   jazolari
(xipchin   bilan   savalash),   sharmanda   qiluvchi   jazolar   (huquqidan   mahrum   etish,
temir   bo‘yinbog‘   qo‘yish,   tamg‘a   bosish),   haydab   yuborish,   turmaga   qamash,
yetkazilgan   zararni   undirish   va   jarima.   Qonunnomada   o‘lim   jazosini   anchagina
jinoyat uchun qo‘llanilishi mumkinligi to‘g‘ridan-to‘g‘ri ko‘rsatib qo‘yilgan edi. U
ko‘p   hollarda   murakkab   shaklda   -   ѐ	
* qib   yuborish,   to‘rt   bo‘lakka   bo‘lib   tashlash,
charxpalakka   tortib   o‘ldirish,   suvga   cho‘ktirish,   a ѐ	
* llarga   nisbatan   -   tiriklayin
ko‘mish kabi ko‘rinishlarda amalga oshirilgan. Tan jazolari va tana a’zolaridan
 
48 mahrum   qilish   jazolari   firibgarlik   va   o‘g‘irlik   uchun   tayinlanishi   mumkin   edi.
Turmaga   qamash,   haydab   yuborish   va   sharmanda   qilish   jazolari   ko‘proq
qo‘shimcha   jazo   sifatida   qo‘llanilgan.   Shuningdek,   mol-mulkni   musodara   qilish,
qatl   etishdan   oldin   qizigan   ombur   bilan   siqib   qiynash   va   qatl   etish   joyiga   sudrab
borish   kabilar   ham   xuddi   shunday   qo‘shimcha   jazolar   edi.   Shu   bilan   birga
Qonunnomada   «niyati   buzuq»   va   «kelajakda   jinoyat   qilishga   qodir»   shaxslar
noma’lum muddatga turmaga qamalishi ko‘rsatilgandi. 
«Karolina»   jinoyat   jara ѐA ni ning   yangi   turi   o‘rnatilganligidan   guvohlik
beradi.   Germaniyada   ilk   feodalizm   davrida   sud   ishlari   yuritishning   ayblov
(tortishuvchanlik)   jara ѐ	
* ni   qo‘llanilgan.   Fuqarolik   jara ѐ	* ni   jinoyat   jara ѐ	* nidan
ajratilmagan edi. 
XIII-XIV   asrlarda   ta’qib   qilishning   xususiy   huquqiy   prinsipi   ommaviy
hokimiyat nomidan ayblash va jazo berish bilan to‘ldirila boshlandi. Dalillar tizimi
o‘zgargan.   XIII   asr   oxirida   sud   dueli   qonunan   bekor   qilindi.   Biroq,   Germaniyada
yangi,   tergov-qidiruv   (inkvizitsion 1
)   jinoyat   jara ѐ	
* nining   butunlay   o‘rnatilishi   rim
huquqining andoza (retsepsiya) qilinishi bilan bog‘liq bo‘lgan. 
«Karolina»   ayblov   jara ѐ	
* nining   ba’zi   belgilarini   saqlab   qolgan   edi.
Jabrlanuvchi   ѐ	
* ki   boshqa   da’vogar   jinoiy   da’vo   qilishi,   ayblanuvchi   esa   -   ushbu
da’voga   e’tiroz   bildirishi   va   uni   asossiz   ekanligini   isbotlashi   mumkin   bo‘lgan.
Tomonlarga   hujjatlar   va   guvohlar   taqdim   qilish,   yuristlarning   xizmatidan
foydalanish   huquqi   berilgan.   Agar   ayblov   tasdiqlanmasa,   da’vogar   «etkazilgan
zararning, sharmandalikning o‘rnini to‘ldirishi  va sud harajatlarini to‘lashi» lozim
edi (13-modda). Biroq tomonlarning bu huquqlari ko‘pdan-ko‘p rasmiy cheklovlar
bilan bog‘liq bo‘lgan, ayblanuvchi esa juda kamsitilgan ahvolda edi. 
«Karolina»da   ko‘rsatilishicha,   jinoiy   ishlarni   ko‘rishning   asosiy   shakli   -
inkvizitsion jara ѐ	
* n (zulmga, qiynashga asoslangan qidiruv-tergov jara ѐ	* ni) bo‘lgan.
Ayblov   «xizmat   vazifasi   bo‘yicha»   davlat   kishisi   tomonidan   sudyaga   taqdim
1  Инквизиция – католик ч	
ѐрковининг асоратига қарши кишиларни таъқиб ва суд қилиш учун XIII-XIX 
асрларда таъсис этилган суд –полиция ташкилоти; қийнаш, азоблаш, исканжага олиш. //   http://karnod.ucoz.ru  
4
9     qilingan.   Tergov   sud   tashabbusi   bilan   olib   borilgan   va   ma’lum   muddatlar   bilan
chegaralanmagan. Gumondor shaxsga nisbatan jismoniy ta’sir etish vositalari keng
qo‘llanilgan. Bu vaqtga kelib sud ishlarining to‘g‘ridan-to‘g‘ri, oshkora yuritilishi
o‘rniga yashirin va asosan  ѐ* zma tarzda olib borilishi joriy qilingan. 
Inkvizitsion jara ѐ	
* nning asosiy bosqichlari: surishtiruv, umumiy tekshiruv va
maxsus   tergov   bo‘lgan   surishtiruvning   vazifasi   jinoyat   sodir   etilganlik   faktini   va
bunda   gumon   qilinuvchi   shaxsni   o‘rnatish   hisoblangan.   Buning   uchun   sudya
jinoyat   va   jinoyatchi   haqidagi   dastlabki   maxfiy   ma’lumotlarni   yig‘ish   bilan
shug‘ullangan. Agar sudya kimnidir «umumiy ovoz bilan (ko‘pchilik fikriga ko‘ra)
ѐ	
* ki   boshqa   ishonarli   dalillar,   gumonlar   va   isbotlar   bilan   aybdor   deb   hisoblagan»
bo‘lsa, u qamoqqa olingan. Umumiy tekshiruvda qamoqqa olingan shaxs ish holat-
lari   haqida,   jinoyat   haqidagi   ba’zi   ma’lumotlarni   aniqlash   maqsadida   dastlabki
qisqacha   so‘rov   qilingan.   Bunda   gumonlanuvchi   shaxsning   «aybsizlik
prezumpsiyasi»   prinsipi   harakatda   bo‘lgan.   Nihoyat,   yuqoridagi   tekshiruv   ishlari
amalga oshirilib bo‘lingach, maxsus tergov o‘tkazilgan. Bunda jinoyatchi va uning
sheriklarini batamom fosh etish va mahkum qilish uchun ayblanuvchi va guvohlar
batafsil so‘roq qilingan, dalillar yig‘ilgan 1
. 
Maxsus  tergov inkvizitsion jara ѐ	
* nning hal qiluvchi bosqichi  hisoblangan va
hukm   chiqarish   bilan   tugagan.   Bu   tergov   rasmiy   dalillar   nazariyasiga   asoslangan.
Dalil   qonun   bilan   mufassal   va   bir   xil   ma’noda   tartibga   solingan.   Har   bir   jinoyat
uchun «to‘liq va asil dalillar, isbotlar va gumonlar» turlari sanab ko‘rsatilgan. Shu
bilan birga umumiy  qoida bo‘yicha,  barcha  dalillar, isbotlar   va gumonlar   to‘la  va
oxirgi   hukm   chiqarilishiga   olib   kelishi   mumkin   emas   edi.   Hukm   faqat
ayblanuvchining   shaxsan   tan   olishi   va   guvohlantirilishi   asosida   chiqarilishi
mumkin edi   (22-modda).  Modomiki,  ayblanuvchilar  aybini   har   doim  ham   ixti ѐ	
* riy
1   Хр	
ѐстоматия   по   Вс	ѐобщ	ѐй   истории   государства   и   права.Т.1./   Под   р	ѐд.   К.И.   Батыра   и   Е.В.
Поликарповой.М.:Юристь , 1996. C.213 
 
50 ravishda   tan   olavermaganligi   sababli   ular   ko‘pincha   qiynash-azoblash   yo‘li   bilan
so‘roq qilinardilar. Inkvizitsion jara ѐ* nning mohiyati ham ana shunda edi. Shunday
qilib, butun dalillar yig‘ishning maqsadi haqiqatda qiynoq qo‘llash uchun sabablar
qidirish bo‘lib qolgan edi. 
Qiynoqlar   qo‘llash   rasman   bir   qator   shart-sharoitlar   bilan   bog‘liq   bo‘lgan.
Masalan,   agar   ish   bo‘yicha   yetarlicha   dalillar   topilmagan   bo‘lsa,   shuningdek,
jinoyat   u   ѐ	
* ki   bu   shaxs   tomonidan   sodir   qilinganligi   «gumon»   qilina ѐ	* tgan   bo‘lsa,
qiynoqlar   qo‘llanilishi   mumkin   emas   edi.   Qiynash   asosida   so‘roq   qilish   uchun
yetarlicha   dalillar   to‘plangan   bo‘lishi   lozim   edi.   Masalan,   ikkita   asl   guvohlarning
ko‘rsatmalari qiynoq-azoblash yo‘li bilan so‘roq qilishga yetarli dalil bo‘lgan. Agar
bunda faqat bitta guvoh bo‘lsa, bu yarimta dalil va «gumon» hisoblangan. Faqat bir
nechta   «gumonlar»ning   mavjudligi   sudyaning   xohishi   bo‘yicha   qiynoqlar
qo‘llashga   olib   kelishi   mumkin   edi.   Shu   narsa   xarakterliki,   «gumonlar»   orasida,
shuningdek,   insonning   «oqibatini   o‘ylamay   ish   tutishi   va   ѐ	
* mon   ot   chiqarganligi»,
jinoyat   sodir   etishga   «la ѐ	
* qatligi»   ko‘rsatilgan   (25-modda).   Qiynash   ostida   tan
olishlik, shuningdek, ma’lum shartlar mavjud bo‘lganda ham haqiqiy hisoblanardi.
Masalan,   qiynash   vaqtida   emas,   undan   keyin,   kamida   bir   kun   o‘tgach   kameradan
tashqarida qaytadan qiynash paytida olingan va  ѐ	
* zilgan hamda ish bo‘yicha tegishli
boshqa   ma’lumotlarning   tan   olinishi   haqiqiy   deb   topilgan.   «Karolina»da   qiynash
ostida so‘roq qilishning barcha shartlariga rioya qilish talab qilinadi. Agar sudya bu
shartlarga  rioya  qilmasa   va  g‘ayriqonuniy   so‘roq  qilsa,   jazolanishi   va   yetkazilgan
zararni to‘lashi lozim edi. 1
 
Biroq,   bu   yuqorida   ko‘rsatilgan   cheklashlar   uncha   muhim   ahamiyatga   ega
bo‘lmagan. Birinchidan, qiynoqni o‘lim jazosi nazarda tutilgan jinoyat sodir etilish
fakti  aniqlangandan keyin darhol qo‘llash lozimligi  ko‘rsatilgan. Bundan tashqari,
davlatga   xi ѐ	
* nat   qilishda   hatto   ozginagina   gumon   qilingan   shaxsni   qiynoq   yo‘li
bilan   so‘roq   qilish   mumkin   edi   (42modda).   Ikkinchidan,   agar   ayblanuvchi   o‘z
1  История государства и права заруб	
ѐжных стран.Часть 1. Уч	ѐбник для вузов/ Под р	ѐд. проф. 
Краш	
ѐнинниковой Н.А. и проф. Жидкова О.А.-М.:Издат	ѐльство НОРМА, 1996.- С.215 
5
1     aybiga   avvaliga   iqror   bo‘lib,   so‘ngra   uni   inkor   qilsa   ѐ* ki   bu   «iqror»lik   boshqa
ma’lumotlar   bilan   tasdiqlanmasa,   sudya   qiynoq   asosida   so‘roq   qilishni   qayta
tiklashi mumkin bo‘lgan. Natijada sudyalarning qiynoqni «g‘ayriqonuniy» ravishda
qo‘llaganligini   amalda   isbot   qilib   bo‘lmas   edi.   Shuningdek,   «Karolina»da
ko‘rsatilishicha,   agar   ayb  tasdiqlanmasa,  sudya   va da’vogar  qiynoq  qo‘llanganligi
natijasida yetkazilgan zararni to‘lash majburiyatiga ega bo‘lmaganlar. 
«Karolina»da   qiynoq   qo‘llash   tartibi   va   usullari   haqida   hech   qanday
normalar   belgilanmagan  edi.   Unda   faqat   qiynoq   ostida   so‘roq   qilish   sudya,   ikkita
sud   maslahatchilari   va   sud   kotibining   ishtirokida   amalga   oshirilishi   ko‘rsatilgan.
Qiynoqning   muayyan   usullari   haqidagi   ko‘rsatmalar   qonun-shunoslarning
sharhlarida  berilgan.   Shu   narsa   ma’lumki,   Germaniyada   XVI   asrda   qiynoqlarning
50 dan ortiq turi qo‘llanilgan 1
. 
Sud majlisi sud jara ѐ	
* nining yakunlovchi bosqichi bo‘lgan. Lekin u haqiqatda
sud  jara ѐ	
* nining mustaqil   bosqichi   hisoblanmagan.  Madomiki,  sudning  o‘zi  tergov
olib   borish,   ham   ayblovchi,   ham   oqlovchi   dalillarni   yig‘ish   ishlari   bilan
shug‘ullanar   ekan,   oxirgi   hukm   tergov   davomida ѐ	
* q   aniqlab   qo‘yilgan.   Sudya   va
sud maslahatchilari maxsus tayinlangan «sud kuni» oldidan tergov ba ѐ	
* nnomalarini
ko‘rib   chiqqanlar   va   ma’lum   shakldagi   hukmni   tuzganlar.   Shunday   qilib,   «sud
kuni»da asosan hukm e’lon qilingan va ijro etilgan. Hukm omma oldida qo‘ng‘iroq
chalib   e’lon   qilingan.   Bundan   ko‘zda   tutilgan   asosiy   maqsad   qo‘rqitish   edi.
Hukmlar ayblovchi, gumon ostida qoldiruvchi va oqlovchi bo‘lgan. 
 
2.3. O‘rta asrlarda Germaniyadagi umumdavlat, oila, meros, len va 
shahar huquqlarining ijtimoiy ha ѐ	
A tdagi o‘rni 
 
1  Галанза П. Н. Ф	
ѐодально	ѐ государство и право Г	ѐрмании. — М., 1963. С.276 
52 XIII  asrdan  e’tiboran  knyazliklarda umumdavlat   huquqi  -  butun  erkin  aholi
uchun umumiy bo‘lgan huquq normalari faol rivojlana boshladi. Uning manbalarini
asosan   knyazliklar   «davlat»   organlarining   huquq   ijodkorligi,   XII-XIII   asrlardagi
umumdavlat   tinchligi   haqidagi   mahalliy   qarorlar,   shuningdek,   graflik   sudlarining
qarorlari   tashkil   etgan.   Aynan   umumdavlat   huquqida   fuqarolik,   oila   va   boshqa
«noommaviy» huquq sohalari rivojlangan. 
XIII   asrga   oid   «Zersalolar»da   umumdavlat   huquqi   ancha   batafsil   ѐ* ritilgan.
Ularda   umumdavlat   huquqiga   bag‘ishlangan   maxsus   bo‘limlar   mavjud   bo‘lgan.
Masalan,   «Sakson   zersalo»sining   umumdavlat   huquqiga   bag‘ishlangan   birinchi
qismida «imperiya konstitutsiyasi», tabaqalarning huquqiy holati, qarindoshlik, oila
va   meros   huquqiy   munosabatlari,   jinoyat   huquqi   va   jara ѐ	
* ni   masalalariga   taalluqli
normalar belgilangan. 
Imperiya   tashkil   etilishining   «konstitutsiyaviy»   prinsipi,   «Sakson
zersalosi»dan   kelib   chiqib   aytish   mumkinki,   huquqning   ustunligi   (oliyligi)   va
«ikkita   qilich»   doktrinasi   bo‘lgan.   Huquqning   ustunligi   uning   ilohiy   kelib
chiqqanligi («Xudoning o‘zi huquq») natijasi edi. Bu oqibatda har qanday qonunsiz
va   adolatsiz   hokimiyatga   qarshilik   ko‘rsatish   prinsipining   e’lon   qilinishiga   olib
kelgan. XII asrda cherkov mafkurachilari tomonidan e’lon qilingan «ikkita qilich»
doktrinasiga   binoan,   diniy   «qilich»   (hokimiyat)   papaga,   dun ѐ	
* viy   «qilich»   esa
imperatorlarga   tegishli   bo‘lgan.   Diniy   va   dun ѐ	
* viy   hokimiyat   bir-biriga   ѐ	* rdam
berardi va bir-birini qo‘llab quvvatlardi. Agar kimdir «papaga qarshilik ko‘rsatsa»,
dun ѐ	
* viy sud  ѐ	* rdamida itoat etishga majbur qilinishi lozim edi 1
. 
Feodallarning   xizmat   zinapoyasidagi   «birinchi   daraja»   imperatorga   tegishli
edi. Imperator «Zersalo» mualliflarining fikricha, yer osti boyliklariga egalik qilish,
«hamma yerda» oliy sud qilish, monetalar chiqarish, soliqlar undirish huquqiga ega
edi.   Biroq,   tabiiyki,   imperator   har   doim   «hamma   yerda   bo‘la   olmas   va   har   vaqt
1  Властны	
ѐ институты и должности в Европ	ѐ в Ср	ѐдни	ѐ вѐка и ранн	ѐѐ Ново	ѐ вр	ѐмя / отв. р	ѐд. Т. П. Гусарова.
— М.: КДУ, 2011. С.289 
5
3     barcha   jinoyatlarni   sud   qila   olmas   edi».   Shu   sababli   u   o‘zining   grafliklardagi
vakolatlarini knyazlarga o‘tkazgandi. 
Imperator knyazlar tomonidan saylanishi  lozim edi. U mahalliy yepiskoplar
taqdimidan   keyin   qirollik   hokimiyati   va   unvonini,   papaning   taqdimidan   keyin
imperatorlik huquqlarini olgan. Imperator quyidagi uchta holat: haqiqiy e’tiqodiga
«shubha»ning   mavjudligi,   qonuniy   xotinini   tash-lab   ketishi   va   ibodatxonani
buzishi, vayron qilishidan tashqari cherkovdan ajratilishi mumkin emas edi. 
Inson   huquqiy   holati   uning   tabaqaviy   mansubligiga   qarab   belgilangan.
«Sakson   zersalosi»da   ѐ* zilishicha,   «hech   kim   tug‘ilishi   bo‘yicha   xos   bo‘lgan
huquqlardan   tashqari,   boshqa   huquqlarga   ega   bo‘lishi   mumkin   emas».   Shu   bilan
birga   unda   krepostnoy   huquq   qoralanadi,   uningcha,   «kimdir   boshqa   birovning
mulki bo‘lishi kerak emas». Krepostnoylik holati, uning fikricha, adolatsiz hamda
nikoh odatlaridan kelib chiqqan va huquqqa kiritilgan. 
Umumdavlat   huquqida   oila   va   meros   huquqiy   munosabatlari   masalalari
muhim   o‘rin   tutadi.   German   huquqi   oilada   va   mulkni   meros   qilib   qoldirishda
a ѐ	
* llarning   kamsitilgan   holatini   o‘rnatuvchi   eski   an’analarni   davom   ettirdi.   Nikoh
tuzishda   a ѐ	
* llar   erkaklar   bilan   teng   huquqlarga   ega   emas   edilar.   Bunda   yerning
boyliklari   hal   qiluvchi   ahamiyatga   ega   bo‘lgan.   Bolalar   huquqiy   holati   past
darajadagi   ota-onasining   mulkini   meros   qilib   olganlar.   «Sakson   zersalosi»   er   va
xotin   mulkining   umu-miyligi   prinsipini   tasdiqlaydi.   Biroq,   bu   mulk   to‘liq   erning
ixti ѐ	
* ri va boshqaruvida edi. Erning roziligisiz xotin hech qanday mulkni boshqara
olmasdi. Er xotinining qonuniy homiysi hisoblangan. Shu bilan birga oila mulkidan
ma’lum qismi ajratilishi va bunday mulkning xotin tomonidan alohida meros qilib
qoldirilishi   ham   hisobga   olingan.   Bularga   xotinning   shaxsiy   foydalanishiga   oid
mulklar, uy jihozi va pardoz-andoz buyumlari («a ѐ	
* llar hissasi»), ajralish  ѐ	* ki erining
o‘limi   hollarida   a ѐ	
* llarni   umrbod   boqish   uchun   ajratiladigan   mol-mulk,   a ѐ	* llarning
54 sepsidirg‘asi,   shuningdek,   erning   xotiniga   tuhfa   sifatida   bergan   to‘y   sovg‘alari
kabilar   kirgan.  Nikoh  bekor   qilinganda  xotin  unga  eri   tomonidan   taqdim   qilingan
mol-mulk,   «xotinning   hissasi»   va   sepsidirg‘adan   umrbod   foydalanishi   mumkin
bo‘lgan. Eri o‘lgan xotin esa to‘y sovg‘alari, «xotinning hissasi» va umrbod boqish
uchun taqdim qilingan mulkini o‘zida saqlab qolgan, zero «xotinning hissasi» faqat
a ѐ* llar   liniyasi   bo‘yicha   meros   qilib   qoldirilgan.   Bolalar   mulkka   egalik   qilish
huquqiga   faqat   otasining   roziligi   bilan   va   oiladan   ajralib   chiqib   ketgandan   keyin
ega bo‘lganlar 1
. 
Prinsiplari   yerlarni   erkak   kishilarning   qo‘lida   saqlanib   qolishi   vazifasiga
bo‘ysundirilgan va, shuningdek, tabaqaviy xarakterga ega bo‘lgan. 
Meros   olish   uchun   merosxo‘r   meros   qoldruvchi   bilan   teng   ( ѐ	
* ki   yuqori)
huquqiy   holatga   ega   bo‘lishi   lozim   edi.   Agar   len   huquqi   bo‘yicha   len   faqat
o‘g‘illardan bittasiga o‘tkazilgan bo‘lsa, umumdavlat huquqi bo‘yicha esa merosni
barcha   o‘g‘illar   ѐ	
* ki   boshqa   qarindoshlar   teng   hissada   olishgan.   Meros   olishga
qarindoshchilikning   yettinchi   darajasigacha   bo‘lgan   qondosh   qarindoshlar
chaqirilgan.   Bunda   aka-ukalar   opa-singillari   oldida   ustunlik   huquqiga   ega
bo‘lishgan.   Asosiy   merosxo‘rlardan   tashqari   «hissa   oluvchilar»   ham   bo‘lib,   ular
ma’lum   mulkdan   birinchi   navbatda   o‘z   hissalarini   olardilar.   Bularga   beva   ѐ	
* ki   tul
qolgan xotin, yaqin qarindosh, harbiy aslaha-anjomlar olgan shaxs kabilar kirgan. 
Germaniyaning   o‘rta   asrlardagi   umumdavlat   huquqi   faqat   qonun   bo‘yicha
merosni   haqiqiy   deb   hisoblagan.   Biroq,   nikoh-oila   munosabatlariga   kanonik
huquqning   ta’siri   kuchayishi   oqibatida   hadya   ko‘rinishida   niqoblangan   vasiyat
shakli   o‘rnatilgan.   Bundan   tashqari,   mulkni   cherkov   foydasiga   taqsimlashda
«o‘lgan   kishining   hissasi»   ajratila   boshlangan.   German   huquqida   qonuniy
merosxo‘rlarning majburiy hissasi saqlangan holda vasiyat bo‘yicha meros instituti
rim huquqining andoza qilinishi munosabati bilan paydo bo‘lgan. 
1  Социальны	
ѐ отнош	ѐния и политич	ѐская борьба в ср	ѐдн	ѐвѐковой Г	ѐрмании ХIII-ХVI в	ѐков. Вологда, 1985. 
С.128 
5
5     «Sakson   zersalosi»   ko‘p   sonli   bitimlar   -   oldi-sotdi,   ssuda,   shaxsiy   ijara,
saqlash   va   hokazolarga   oid   normalarni   belgilaydi.   Lekin   umuman   shartnoma
majburiyatlari   savdo-sotiq   uncha   rivojlanmaganligi   sababli   bo‘sh   darajada   ishlab
chiqilgan   edi.   Mulkni   o‘tkazish   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   bitimlar   odatda   sud
tomonidan   guvohlantirilgan.   Qonunlarda   zarar   yetkazishdan   kelib   chiqadigan
majburiyatlar ancha batafsil tartibga solingan edi. Bu sohadagi normalar asosan yer
egaligining himoya qilinishiga, unga yetkaziladigan zararlarni, ekinlarning payhon
qilinishini,   chegaralar   buzilishini   oldini   olishga   va   boshqalarga   qaratilgan   edi.
Zarar 
yetkazilganlik uchun zararni qoplash va jarima to‘lash nazarda tutilgan. 1
 
Tovar-pul munosabatlarining rivojlanishi asta-sekin yangi fuqarolik-huquqiy
normalarining,   institutlarining   qaror   topishiga,   andoza   qilib   olingan   rim   huquqi
normalaridan   foydalanishga   olib   kelgan.   Yer   uchastkalarini   «majburiyatlar   bilan»
mulk   qilib   o‘tkazishning   yangi   shakli   paydo   bo‘lgan.   Yer   uchastkasining   bunday
tartibda   sotilishi   natijasida   sotib   oluvchi   va   mulkni   undan   keyin   egallab   olishi
mumkin   bo‘lgan   kishilar   mulkning   dastlabki   egasiga   yer   uchastkasidan   olingan
daromadning   bir   qismini   to‘lashi   lozim   edi.   Harakatdagi   ash ѐ* larning   oldisotdi
bitimida halol egalarning huquqlarini himoya qilish nazarda tutila boshlandi. Bunda
rim   huquqiga   nisbatan   ash ѐ	
*   egasining   huquqi   ancha   chegaralandi.   Agar   mulkdor
o‘z   ash ѐ	
* sini   birovga   ishonib   topshirsa,   u   bu   mulkni   uchinchi   shaxsga   sotsa,
mulkdor   sotib   oluvchiga   nisbatan   da’vo   qilish   huquqidan   mahrum   bo‘lgan.
Mulkdor   faqat   undan   o‘g‘irlangan   ash ѐ	
* ni   talab   qilishi   mumkin   edi.   Bu   prinsip
german huquqida «qo‘l qo‘lni asrashi (tanishi) lozim» degan qoidada ifodalangan. 
1   История   государства   и   права   заруб	
ѐжных   стран.Часть   1.   Уч	ѐбник   для   вузов/   Под   р	ѐд.   проф.
Краш	
ѐнинниковой Н.А. и проф. Жидкова О.А.-М.:Издат	ѐльство НОРМА, 1996.-242-б	ѐт.  
 
56 Umumdavlat  huquqi   tinchlik statutlaridan  ancha  og‘ir  jinoyatlar  tarkiblarini
qabul qilib olgan. Biroq, bu jinoyatlar ma’lum tizimga solinmagan edi hamda qasd
va   «shafqatsizlik»   bilan   sodir   etilganda,   asosan   murakkab   shakldagi   o‘limga
mahkum   etish   bilan   jazolangan.   Ehti ѐ* tsizlik   natijasida   sodir   etilgan   jinoyatlar
uchun   o‘limga   mahkum   etish   va   tan   jazolari   berilishi   mumkin   emas   edi.   Buning
uchun vergeld to‘lash talab qilingan. 
Vaqt   o‘tishi   bilan   alohida   german   o‘lkalarida   jinoiy   jazoga   loyiq
huquqbuzarliklar   turlarining   yanada   ko‘payishi   sodir   bo‘ldi.   Qisman   bu   fuqarolik
huquqbuzarliklar bilan jinoyatlar o‘rtasidagi farqlarning ancha aniq ajratila borishi
bilan bog‘liq edi. Jinoyatlarni «haqiqiy» va «nohaq» jinoyatlarga yangicha bo‘lish
joriy   qilindi.   Masalan,   oddiy   odam   o‘ldirish   ѐ	
* ki   og‘ir   tan   jarohati   yetkazish
«haqiqiy»   jinoyatlar   deb,   o‘g‘irlik,   davlatga   xi ѐ
* nat,   firibgarlik   esa   -   «nohaq»
jinoyatlar   deb   hisoblangan.   Shunga   qarab   «nohaq»   jinoyatlarda   aybdor   bo‘lgan
shaxslar   ancha   og‘ir   jazo   -   qiynab   o‘ldirish   jazosiga   mahkum   etilgan;   «haqiqiy»
jinoyatchilar esa zararni qoplash  ѐ	
* ki surgun bilan jazodan qutilishi mumkin edi. 
XVI   asrdan   boshlab   jinoyat   huquqi   va   umuman   yuridik   ta’limot   ham
Germaniyaning   turli   knyazliklarida   «Karolina»ning   prinsiplariga   asoslangan.
Uning   yanada   taraqqiy   etishi   jazolarga   ko‘proq   jinoyatchini   tuzatish   vositasi,
jumladan,   majburiy   mehnatga   jalb   qilish   ѐ	
* rdamida   tuzatish   vositasi   sifatidagi
qarashlarning   rivojlanishi   bilan   bog‘liq   bo‘lgan.   Shu   munosabat   bilan   jazolarning
majburiy   ishlarga   jalb   qilish,   sharmanda   qilish   va   axloq-tuzatish   uylariga   qamash
kabi turlarini qo‘llash o‘sgan. 
«Sakson zersalosi» davridagi umumdavlat  huquqi fuqarolik ishlari  bo‘yicha
ham,  jinoiy  ishlar   bo‘yicha   ham   tortishuvchilik  jara ѐ	
* nini   nazarda  tutgan.  Har   kim
buzilgan   huquqining   tiklanishi   haqida   da’vo   qo‘zg‘ashi   va   javobgarni   sudga
chaqirishi   mumkin   edi.   Da’vogar   va   javobgar   sud   jara ѐ	
* nida   odatda   o‘z   vakillari
(«gapiruvchilari»)   orqali   qatnashardilar.   Vakillar   sudda   protsessual   formulalarni
ba ѐ	
* n   qilganlar.   Agar   ular   so‘zlaridan   yanglishsalar   ishda   yutqazganlar.   Tomonlar
sudga   qonuniy   asossiz   kelmasalar   ham   ishda   yutqazgan   hisoblanganlar.   Sudga
5
7     kelmaslik   uchun   faqat   quyidagi   to‘rtta   holat:   qamoqqa   olinganlik,   kasallik,
imperiya xizmatida bo‘lish va salib yurishda ishtirok etish qonuniy sabab bo‘lgan. 
Sudda   guvohlarning   ko‘rsatmalari   va   qasam   asosiy   dalillar   bo‘lib
hisoblangan.   Jinoiy   ishlar   bo‘yicha   sheffenlarning   roziligi   bilan   sudda   yakkama-
yakka olishuv ko‘rinishidagi «xudo sudi»ga yo‘l qo‘yilgan. Sudda yakkama-yakka
olishuvning tayinlanishi tabaqa tengligi prinsipi, shuningdek, «Sakson zersalosi»da
batafsil   ba ѐ* n   qilingan   ma’lum   protsessual   qoidalar   bilan   cheklangan.   Yakkama-
yakka   olishuv   natijasiga   qarab   mag‘lub   bo‘lgan   javobgar   odatdagi   sudda   jinoyat
uchun aybdor sifatida javobgarlikka tortilgan, g‘olib chiqqan javobgar esa aybdan,
jarima   to‘lashdan   va   da’vogar   hamda   sudga   keltirilgan   zararni   qoplash
majburiyatidan ozod etilgan. 
Agar   yakkama-yakka   olishuvda   tomonlardan   biri   uch   marta   chaqirilganda
(taklif   qilinganda)   «maydon»ga   chiqmasa,   ishda   yutkazgan   deb   topilgan   va   ishi
sudga o‘tkazilgan. «Sakson zersalosi» sud jara ѐ	
* nida tomonlarning dalillariga katta
e’tibor bergan, aybdorning tegishli darajada fosh qilinishi lozimligini talab qilgan.
Aks holda sudning jazo berish haqida qaror chiqarishi taqiqlangan. 
Umumdavlat   huquqida   «qarorga   e’tiroz   bildirish»ning   o‘ziga   xos   qiziq
instituti mavjud edi. Qarorga e’tiroz bildiruvchi kishi buni o‘rnidan turib, tabaqaviy
teng   maslahatchilar   bilan   yuzma-yuz   holda   amalga   oshirishi   lozim   edi.   E’tiroz
bildiruvchidan   tomonlar   uchun   birmuncha   adolatli   ko‘rinadigan   boshqa   qaror
chiqarish   uchun   taklif   berish   so‘ralgan.   Lekin   agar   e’tiroz   bildiruvchi   shaxs   o‘z
talablarini   qanoatlantirilishiga   erisha   olmasa,   u   kimning   qaroriga   e’tiroz   bildirgan
bo‘lsa, o‘shanga badal to‘lashi, shuningdek, jarima va sud harajatlarini ham to‘lashi
lozim edi. 
XI-XVI   asrlarda   tortishuvchilik   jara ѐ	
* nining   o‘rniga   inkvizitsion   jara ѐ	* nning
kelishi   mutlaqo   yangi   shakl   va   qoidalarning   o‘rnatilishiga   olib   keldi.   Shunday
58 bo‘lsa-da,   XVIII   asrning   ikkinchi   yarmidan   e’tiboran   sudlarda   qiynoqlarning
qo‘llanilishi   cheklana   boshladi.   1768   yilgi   «Tereziana»da   qiynoq   anjomlari
ko‘rsatilgan.   Ularni   faqat   o‘lim   jazosi   nazarda   tutilgan   jinoyatlar   bo‘yicha   oliy
jinoiy   sudlarning   roziligi   bilan,   ayblanuvchi   aybini   tan   olmasa   va   boshqa   dalillar
bo‘lmasa, qo‘llash mumkin edi. Qiynoqlardan kasallar, nogironlar, keksalar va   ѐ* sh
bolalar,   shuningdek,   agar   sodir   etgan   jinoyatlari   uncha   og‘ir   bo‘lmasa,   oliy
tabaqaga mansub shaxslar ozod etilganlar. Sud jara ѐ	
* nida qiynoqlarning qo‘llanishi
1764   yil   Prussiyada,   XVIII   asrning   20-yillarida   boshqa   bir   qator   mayda   german
knyazliklarida batamom bekor qilingan edi. 
Ma’lumki,   ruhoniylar   tabaqasi   o‘z   huquq   normalariga   - cherkov   huquqiga
amal   qilganlar.   Cherkov   huquqi   shuningdek   barcha   tabaqalarning   oila   va   meros
huquqiy munosabatlarini ham tartibga solgan. «Sakson zersalosi» bo‘yicha har bir
xristian   bir   yilda   uch   marta   cherkov   sudida   va,   shuningdek,   yiliga   uch   marta
dun ѐ	
* viy sudda ishtirok etishi  lozim  edi. Germaniyaning  bir  qancha  knyazliklarida
ko‘pgina   german   zodagonlarining   vakillari   ham   dun ѐ	
* viy,   ham   cherkov
yurisdiksiyasini o‘z qo‘llariga olgan edilar. Lekin shunga qaramay, cherkov huquqi
Germaniyada   ancha   tor   doirada   qo‘llanilgan   va   umumdavlat   huquqining
rivojlanishiga uncha ta’sir ko‘rsatmagan. 
Endi   bevosita   len   huquqiga   o‘tsak   shuni   aytish   kerakki,   O‘rta   asrlarda
Germaniyadagi   yerga  oid  munosabatlar  boshqa   g‘arb  «feodal   davlatlari»dagi   kabi
prinsiplar asosida qurilgan edi. Biroq, Germaniyaning len huquqida ma’lum o‘ziga
xos xususiyatlar mavjud bo‘lgan. 
Shu   narsani   alohida   ta’kidlash   joizki,   Germaniyada   monarx   imperiya
lenlarini   erkin   tasarruf   qilish   huquqiga   ega   emas   edi.   Ancha   faxriy   imperiya
lenlarini   knyazlarga   «majburiy   hadya   qilish»   prinsipi   imperatorning   bo‘shagan
lenlarni   taqdim   qilish   va   ularni   o‘z   domeniga   qo‘shib   olish   huquqidan   mahrum
qilardi.   Shuningdek,   ma’lum   okrug   aholisining   ustidan   sud   qilish   huquqiga   ega
bo‘lgan   lenlarning   maxsus   turi   ham   mavjud   edi.   Imperator   tomonidan   berilgan
5
9     «sud leni»ni olgan len egalari, knyazlar va graflar qirol buyrug‘i bilan, ya’ni qirol
nomidan sud qilish huquqini ham qo‘lga kiritardilar. 
Germaniyadagi   len   huquqining  xususiyatlaridan   biri   shunda   ediki,  unda   len
olishni   «kutish»   huquqi   mustahkamlangan.   Bir   kishi   lenga   egalik   qilish   huquqini
olgan, boshqa kishi ( ѐ* ki bir necha kishilar) esa xo‘jayindan ushbu lenning qonuniy
egasi vafot etganda va uning qonuniy merosxo‘ri bo‘lmaganda o‘sha lenga nisbatan
da’vo   qilish   huquqini   olishlari   mumkin   edi.   Yana   shuni   ta’kidlash   joizki,
Germaniyada   vassal   tomonidan   olingan   lenning   begonalashtirilishini   taqiqlovchi
qoida   ancha   uzoq   vaqt   harakatda   bo‘lgan.   Lenni   sotish,   garovga   qo‘yish   faqat
xo‘jayinning roziligi bilan amalga oshirilishi mumkin edi 1
. 
Germaniya   len   huquqida   egalik   instituti   katta   ahamiyatga   ega   bo‘lgan.
«Egalik   qilish   huquqi»   maxsus   huquq   hisoblangan.   U   yerni   haqiqatda   ushlab
turishdan   farq   qilgan   va   xuddi   Angliya   va   Fransiyadagi   sezina   singari   maxsus
da’volar   bilan   himoya   qilingan.   Bu   huquq   odatda   egalik   qilishga   kirishishning
ramziy   marosimi   (investitura)   natijasida   qo‘lga   kiritilgan,   lekin   ba’zan   lenga
haqiqiy egalik qilib turish muddati (bir yilu bir kun xo‘jayinning e’tirozisiz egalik
qilib turishi) bo‘yicha ham vujudga kelishi mumkin edi. 
Len huquqi bo‘yicha majburiyatlar asosan vassallik munosabatlarini tartibga
soladigan   va   deyarli   butun   Yevropa   mamlakatlari   uchun   umumiy   bo‘lgan   feodal
odatlar bilan belgilangan. Len egasi xo‘jayinga sodiqlik haqida qasam ichib, «uning
odami»  sifatida  ma’lum  «majburiyat»larni   zimmasiga  olgan.  U  avvalo   xo‘jayinga
harbiy   xizmat   o‘tab   berishi   lozim   edi.   Xo‘jayin   «Germaniya   o‘lkalari»   doirasida
harbiy   yurish   uyushtirmoqchi   bo‘lsa,   bu   haqda   vassaliga   olti   hafta   oldin   ikkita
guvoh   ishtirokida   ma’lum   qilgan.   Bundan   tashqari,   len   egasi   o‘z   senorining   sud
majlisida   ishtirok   etishi   shart   edi.   O‘z   navbatida,   senor   vassal   qaramlikni   qabul
qilishni rad etishi va len egasini o‘z egaligidan mahrum qilishi mumkin bo‘lmagan.
1  Х	
ѐ*фѐр М. Имп	ѐратор Г	ѐнрих II. — М.: Транзиткнига, 2006. С. 123-124 
60 Chunki «Sakson zersalosi»ga binoan, «agar sud tomonidan tortib olinmagan bo‘lsa,
hech   kim   yer   egaligidan   mahrum   qilinishi   mumkin   emas»   edi.   Agar   xo‘jayin
vassalidan yerni asossiz ravishda tortib olsa va len ajratishni adolatsizlik bilan rad
etsa, len oluvchi yuqori turuvchi (katta) senorga shikoyat qilishi mumkin bo‘lgan.
Katta   senor   kichik   senordan   bu   masalani   tegishlicha   adolatli   hal   etishni   talab
qilgan. Aks holda bunday yer egaligi va vassallik sud orqali yuqori turuvchi senor
ixti ѐ* riga o‘tkazilishi mumkin edi 1
. 
Shuningdek,   Germaniyada   shaharlar   huquqi   ham   amal   qilgan.   O‘rta   asrlar
huquqi   shaharga   «korporatsiya»   -   fuqarolarning   yagona,   bir   butun   yig‘indisi
statusini   va   shu   tariqa   yuridik   shaxs   huquqini   bergan.   Germaniyaning   shahar
huquqi   to‘plamlarida   uning   nufuzli   ekanligi   va   qirollikdan   kelib   chiqqanligi
ta’kidlanadi, chunki qirol «savdogarlarga huquq bergan, bunday huquqqa qirolning
o‘zi doimo o‘z saroyida ega bo‘lgan». Shu sababli savdo maydonidagi krest (xoch)
va  osib  qo‘yilgan  qirol  qo‘lqopi   shaharning  ramzi   bo‘lib  qolgan,  zotan   «bu  joyda
qirollik tinchligi va qirol xohish-irodasi harakatda ekanligi ko‘rinib turishi» lozim
edi 2
. 
Germaniyaning   shahar   huquqi   dastlab   umumdavlat   va   len   huquqlarining
prinsiplari   va   institutlariga   asoslangan.   Bu   ayniqsa   nikoh-oila   va   meros
munosabatlari   sohasida   ko‘zga   yaqqol   tashlanadi.   Biroq,   german   shaharlari
mustaqilligining   kuchayib   borishi   jara ѐ	
* nida   shahar   huquqining   o‘z   xususiy
prinsiplari va normalari borgan sari ko‘payib, mazmunan boyib bordi. Bozorlar va
yarmarkalarni   tartibga   solish,   mulkni   tasarruf   qilish   va   qarzlarni   undirish
masalalariga   alohida   e’tibor   berila   boshlandi.   Germaniya   shaharlarida
yarmarkalarga oid qonunlar va veksel ustavlari juda erta qabul qilingan edi. Ularda
oldi-sotdi,   qarz,   garov,   ssuda,   topshiriq   kabi   shartnomalar   juda   batafsil   huquqiy
tartibga   solingan   edi.   Shahar   huquqidan   asta-sekin   ajralib   chiqa   boshlagan   savdo
huquqida veksel va savdo shirkati institutlari yanada rivojlandi. 
1  История государства и права заруб	
ѐжных стран.Часть 1. Уч	ѐбник для вузов/ Под р	ѐд. проф. 
Краш	
ѐнинниковой Н.А. и проф. Жидкова О.А.-М.:Издат	ѐльство НОРМА, 1996.-243-б	ѐт.  
2  Кол	
ѐсницкий Н. Ф. «Свящ	ѐнная Римская имп	ѐрия»: притязания и д	ѐйствит	ѐльность. М., 1977. С.319 
6
1     Shaharlik   o‘z   xususiy   mablag‘iga   sotib   olgan   mol-mulkni   tasarruf   etishda
to‘la erkin edi. U uch shillingdan ortiq mulkni faqat bitta shart - «sog‘lom holatda
bo‘lishlik» sharti bilan erkin ravishda vasiyat qilib qoldirishi mumkin edi. 
Germaniyaning   o‘rta   asrlardagi   huquqi,   jumladan,   shahar   huquqi   ham
qarzdorlarga   nisbatan   juda   shafqatsiz   bo‘lgan.   Agar   javobgar   sud   qarori   asosida
da’vogarga   qarzini   va   sudga   jarimani   to‘lay   olmasa,   uning   molmulki   musodara
qilingan   ѐ* ki   uning   qarzini   to‘lash   istagini   bildi-ruvchi   shaxs   topilguniga   qadar
qamoqqa   olingan.   Bundan   tashqari,   qarz   beruvchi   o‘zining   ta’sir   ko‘rsatish
usullaridan  foydalanishi,   masalan,   qarzdorni   ozgina   ovqat   bilan  kishanda   saqlashi
mumkin   bo‘lgan.   Lekin   bunda   qarzdorga   «azob   berish   kerak   emas»   deb
qo‘shimcha   shart   qo‘yilgan   edi.   Germaniyaning   shahar   huquqi   qarz   masalalarida
len   huquqi   hamda   cherkov   huquqidan   farqli   o‘laroq,   boshqa   o‘ziga   xos   prinsipni
ham mustahkamlagan. Bunga ko‘ra, o‘g‘il o‘lgan otasining qarzini to‘lashdan ozod
etilgan.   Albatta,   bunda   «qonun   bo‘yicha   talab   qilinadigan   qarz   haqida   xabar
qilinmagan bo‘lishi» kerak edi. 
Shahar jinoyat huquqi «shahar tinchligi»ni muxofaza qilib, jazolarning juda
oddiy turlarini belgilagan. Odam o‘ldirish   ѐ	
* ki o‘limga sabab bo‘luvchi tan jarohati
yetkazish, zo‘rlab nomusga tegish, birovning uyiga bostirib kirish kabi jinoyatlarni
sodir   qilgan   shaxslarning   boshi   kesilgan.   Birovga   boshqacha   tan   jarohati
yetkazganlik   uchun   qo‘lni   kesish   jazosi   tayinlangan.   Og‘irlashtiruvchi   holatlarsiz
oddiy   o‘g‘irlik   uchun,   shuningdek,   savdo   qoidalarini   buzishlik   uchun   sharmanda
qiluvchi jazolar (sochini qirqib tashlash va qamchi bilan savalash) nazarda tutilgan.
Bundan tashqari, savdo sohasidagi qoidalarni buzgan shaxslar ratmanlarning, ya’ni
shahar   magistratlariga   saylab   qo‘yilgan   shaxslarning   maxsus   roziligisiz   savdo
faoliyati   bilan   shug‘ullanish   huquqidan   mahrum   etilgan.   Shahar   ha ѐ	
* tiga   xos
bo‘lgan   boshqa   jinoyatlar   -   birovning   mulkini   egallab   olish,   yer   egaligini   buzish,
62 sheffenni   haqorat   qilish,   topshiriqni   buzish  kabilar   uchun  jarima  nazarda  tutilgan.
Birovning   mulkiga   ataylab   «insofsizlik»   bilan   tajovuz   qilish   -   kechasi   o‘g‘irlik
qilish,   uxlab   ѐ* tgan   kishiga   nisbatan   o‘g‘irlik   qilish   paytida   qo‘lga   tushib   qolgan
jinoyatchiga   nisbatan   osib   o‘ldirish   va   uyini   buzib   tashlash   kabi   jazolar
tayinlangan. 
Germaniya shahar huquqida sud ishlari yuritishni tashkil qilish, isbotlash va
jara ѐ	
* n   qoidalarini   belgilash   masalalari   o‘ziga   xos   puxta   va   atroflicha   ishlab
chiqilganligi bilan ajralib turadi. 
Shahar   sudiga   shaharning   senori   tomonidan   tayinlanadigan   burggraf   va
uning   o‘rinbosari   (shultgeys)   boshchilik   qilardilar.   Ular   qirol   ѐ	
* ki   knyaz   buyrug‘i
bilan  sud  ishlarini  yuritishgan.  Burggraf   sud  ishlarini   bir  yilda  uch   marta  ko‘rishi
lozim   edi.   Uning   yo‘qligida   bu   ishlarni   shultgeys   bajargan.   Bundan   tashqari,
burggrafning   yurisdiksiyasiga,   agar   aybdor   jinoyat   ustida   ushlab   olingan   bo‘lsa,
zo‘rlik,   ta’qib   qilish,   uyiga   bostirib   kirish   haqidagi   barcha   ishlar,   shuningdek,
burggrafning   rasmiy   sud   ishlari   boshlanishiga   qadar   «14   kecha   oldin»   vujudga
kelgan   barcha   ishlar   taalluqli   bo‘lgan.   Tayinlab   qo‘yiladigan   sud   amaldorlaridan
tashqari   ikkita   toifadagi   sudyalar   -   shahar   sheffenlari   (umrbod   muddatga)   va
ratmanlar   -   maslahatchilar   (bir   yilga)   saylab   qo‘yilgan.   Ratmanlar   asosan
«donish-mandlar   maslahati  bo‘yicha»  shahar  savdosi   qoidalarining  buzilishi  haqi-
dagi   ishlarni   ko‘rib   hal   qilish   uchun   chaqirilgan.   Shunday   qilib,   eng   ko‘p   ishlar
shaharning   sheffenlar   hay`ati   tomonidan   ko‘rib   hal   etilgan.   Ushbu   sheffenlar
hay’ati   shaharliklar  va   chet   elliklarga   nisbatan  umumiy  yurisdiksiyaga   (sud  qilish
huquqiga)   ega   bo‘lgan 1
.   Bunda   shaharliklarning   faqat   shahar   sudi   sudlovligiga
taalluqli   ekanligi   qayd   qilingan.   Ular   shahardan   tashqarida   sudga   murojaat
qilishlari mumkin emas edi. 
Har   qanday   darajadagi   sudyalarning,   ratmanlardan   tortib   shultgeyslargacha
sud   majlisini   to‘xtatib   (uzib)   qo‘yishi,   sudga   kelmasligi   ishda   qatnashuvchi
tomonlar singari jarima to‘lashiga olib kelgan. Shahar sudiga faqat quyidagi uchta
1  Кол	
ѐсницкий Н. Ф. «Свящ	ѐнная Римская имп	ѐрия»: притязания и д	ѐйствит	ѐльность. М., 1977. С.322 
6
3     qonuniy   sabablar   bo‘lganda:   kasal   bo‘lsa,   asirga   tushib   qolsa   va   mamlakat
tashqarisida davlat xizmatida bo‘lsa kelmasligi mumkin edi. 
Javobgar   ѐ* ki ayblanuvchi, agar sheffenlar   ѐ	* ki ratmanlar hay`ati ishni  ko‘rib
chiqmagan   bo‘lsa,   burggraf   ѐ	
* ki   shultgeys   sudida,   agar   burggraf   ѐ	* ki   shultgeys
bo‘lmasa,   joylardagi   shaharliklar   tomonidan   saylangan   har   qanday   sudya
tomonidan ishni zudlik bilan ko‘rib chiqilishini talab qilish huquqiga ega bo‘lgan.
Shaharlik va begona yerlik kishilar o‘rtasidagi sud ishlari kechiktirilmasdan zudlik
bilan   ko‘rib   chiqilishi   va   ular   bo‘yicha   o‘sha   kunning   o‘zida ѐ	
* q   qaror   chiqarilishi
lozim edi. 
Jinoyat sodir etilgan joyda qo‘lga olingan shaxsning aybini  ѐ	
* ki o‘zini aybdor
emas   deb   e’lon   qilgan   shaxsning   aybsizligini   oltita   guvoh   ѐ	
* rdamida   va   «o‘zim
yettinchi»   tamoyili   asosida   bir   ovozdan   tasdiqlovchi   ko‘rsatmalar   asosida   isbot
qilish   talab   qilingan.   Jinoyat   sodir   etilganligini   ko‘p   hollarda   guvohlarning
ko‘rsatmalari bilan bir qatorda boshqa dalillar asosida ham isbotlash talab etilgan.
Agar   shunday   dalillar   mavjud   bo‘lsa,   ularni   qasam   bilan   inkor   qilish   mumkin
bo‘lmagan.   Agar   bunday   dalillar   bo‘lmasa,   shahar   huquqi,   hatto   guvohlar   bo‘lsa
ham,   ayblanuvchini   oqlash   zarur   deb   hisoblagan.   Bundan   tashqari,   jinoyatchini
jinoyat sodir etgan joyda qo‘lga olinsa ham, uni sudsiz jazolash mumkin emas edi.
Shuningdek,   a ѐ	
* llarga   nisbatan   aybni   isbotlashning   ancha   yengil   qoidalari   joriy
qilingandi.   Agar   a ѐ	
* l   kishi   jinoyat   ustida   qo‘lga   tushmasa,   u   o‘zining   aybsizligi
haqida qasam ichib javobgarlikdan qutilib ketishi mumkin edi. 
 
. 
 
 
 
64  
 
 
 
 
 
XULOSA VA TAVSIYaLAR  
 
 
Germaniyaning XI-XV asrlar tarixini o‘rganish natijasida xulosa qilib shuni
aytish   mumkinki,   Germaniyada   X-XI   asrlarda   feodallashuv   ancha   muvaffaqiyatli
kechdi. Marka, ya’ni  jamoa tushkunlikka yuz tutdi. Katta dun ѐ* viy va cherkov yer
egalari tobora ko‘p yerni o‘z qo‘liga ola bordi. Xususiy mulkchilikning rivojlanishi
orqasidan   yer   qo‘ldan   qo‘lga   o‘ta   boshladi.   Dexqonlarning   bir   qismi   o‘z   yeridan
ajrab feodal yer egalariga qaram bo‘lib qoldi. Komendatsiya, ya’ni o‘zini qudratli
kishisining,   yirik   yer   egasining   xomiyligiga   topshirish,   imunitet,   ya’ni   yer
egasining  davlat   funksiyalarini   olib borishi   va birinchi  navbatda  tevarak  atrofdagi
axolini   sud   qilishi,   Reyn   bo‘yidagi   cherkov   yerlarida   juda   xam   avj   olib   ketgan
prekariylik   munosabatlari   X-XI   asrlarda   Reynning   narigi   tomonida   tobora   tez-tez
uchraydigan   bo‘ldi.   Bu   protsesslarning   xammasi   shuni   ko‘rsatadiki,   102   yuz   yil
ilgarig‘arbiy   Frank   davlatida   feodal   munosabatlar   qanday   avj   olgan   bo‘lsa,
Germaniyada xam garchi kechikib bo‘lsada, shunday avj oldi. 
Germaniyada   katta   yer   egaligining   avj   olishida   qirol   xazinasiga   qarashli
yerlarni   talon-taroj   qilinishi   katta   rol   o‘ynadi.   Shu   bilan   bir   vaqtda,   Germaniya
feodallarining   sharqda   slavyanlar   va   vengerlarga   qarshi   janubda   Italiyaga   qarshi
olib bora ѐ	
* tgan urushlari  kengaygan sari, Germaniyada ritsarlik xam zo‘r berib avj
oldi.  Faqat   zodagonlar   xonadonlarining  kichik   a’zolari,   mayda   pomesteli   dvoryan
tipidagi   yer   egalarigina   emas,   balki   ot   va   boshqa   xarbiy   anjomlar   topishga   qurbi
6
5     yetadigan   eng   to‘q   erkin   dexqonlar   xam   ritsarlarga   aylandi.   Nemis   ritsarlari
tarkibiga   xatto   ministeriallar   deb   ataladigan   kishilarning   ya’ni   xovli
xizmatkorlarining   erksiz   xizmatkorlarning   bir   qismi,   xatto   malaylar   xam   kiritildi.
XII asrda ѐ* q Germaniyada ritsarlar «zoti ulug‘» va «zoti past» ritsarlarga ajratilgan
edi.   Faqat   XIII   asrdagina   ritsarlarning   ikkala   xili   bir-biriga   batamom   qo‘shilib
ketib, yagona ritsarlarga aylandi. 
Germaniyada   feodal   munosabatlar   rivojlanishining   o‘ziga   xos   xususiyatlari
sifatida  cherkov   yerlarida   tashkil   topgan  fegt   deb  ataladigan   yer   egaligining   keng
tarqalganligini   ko‘rsatib   o‘tish   kerak.   Keyinchalik   bu   yerlar   nasldan   naslga
o‘tadigan   feodal   yerlariga   aylandilar,   fegtlarning   o‘zlari   esa   xaqiqiy   feodal   bo‘lib
qoldilar. 
 Eng katta feodallar-gersoglar va graflar feodal tarqoqlik namoyandalari edi.
Ular qirol xokimiyatining zaiflashuvidan manfaatdor edilar. Urushlar esa feodallar
kuchini   ma’lum   darajada   birlashtirishni   talab   qilar   edi.   Qirol   esa   ularga   feodalar
lashkarlarining sarkardasi sifatida zarur edi. Bu narsa ularni qirolga bo‘ysunishiga
majbur   qilar   edi.   Nixoyat,   ritsarlarning   si ѐ	
* siy   rolini   xam   e’tiborga   olish   kerak.
ritsarlar tobora ko‘payib, soslovie bo‘lib uyushib borgan sari qirol xokimiyati katta
feodallar   bilan   to‘qnashuvda   ritsarlarga   tayanib   olardilar.   Xalq   ommaviy
tutqunlikka solish davom etib bora ѐ	
* tgan sharoitda qirol xokimiyati xalq xarakatiga,
dexqonlar   xarakatiga   sifatida   feodallarning   xammasi   xam-kattasi   xam,   kichigiga
xam zarur edi. 
Saksoniya   sulolasidan   bo‘lgan   Genrix   I   ning   o‘g‘li   Otton   I   (93-973)   qirol
xokimiyatini mustaxkamlab, cherkov bilan do‘stona aloqa bo‘ladi. U yepiskoplarga
keng miqi ѐ	
* sida immunitet xuquqlar berildi va ularga juda ko‘plab yer ulashdi. 
Otton I Rim feodallarini bostirib, papani taxtga o‘tqazdi. Bunga minatdorlik
bildirib,   papa   962   yilning   boshida   Ottonga   imperatorlik   tojini   kiygizdi.   Shunday
66 qilib, «yangi imperiya» tiklandi. Shu narsa xarakterliki, ilgari Karl Buyuk bo‘lgani
singari,   bu   safar   xam   Otton   Rim   imperatori   deb   e’lon   qilindi   (ilgari   Karl   Buyuk
xam   Rim   imperatori   deb   e’lon   qilingan   edi).   Yangi   imperiyaga   «Muqaddas   Rim
imperiyasi»  deb nom  berildi. Faqat  keyinroq borib, XII  asrdagina bu iboraga ikki
sud   qo‘shilib,   «German   millatining   muqaddas   Rim   imperiyasi»   deb   ataladigan
bo‘ldi. 
O‘rta asrlarda Germaniya davlatining tashkil topishi, rivojlanish xususiyatlari
va taraqqi ѐ* t bosqichlari haqida fikr yuritganda shuni ta’kidlash lozimki, bu davrda
Germaniya   davlati,   xususan   German   millatining   Muqaddas   Rim   imperiyasining
tashkil topishi va rivojlanishida, shuningdek, german feodalizmining o‘ziga xos bir
qancha xususiyatlarini ajratib ko‘rsatish mumkin 1
: 
1. Germaniya   davlati   urug‘doshlik   tuzumining   yemirilishi   natijasida
paydo   bo‘lmasdan,   balki   o‘rta   asrlarda   feodalizmni   o‘z   boshidan   kechi-ra ѐ	
* tgan
davlat - franklar davlatining inqirozi (bo‘linib ketishi) natijasida, uning bir qismida
tashkil topdi. 
2. Germaniyada   jamoa   -   marka   slavyanlar   va   franklardagiga   nisbatan
ancha   turg‘un   bo‘lib,   dehqonlarni   qaramlikka   tashlash   jara ѐ	
* ni   ancha   uzoq   vaqtga
cho‘zilgan. 
3. Germaniyada   tovar-pul   munosabatlarining   barvaqt   rivojlanishi   ishlab
chiqarishning   natural   xarakterini   birdaniga   buzib   tashlamadi.   German
knyazliklarining   notekis   iqtisodiy   rivojlanishi   sezilib   turdi.   Lekin   bu   yerda
feodalizm   sust   rivojlangan   bo‘lsa-da,   XI-XII   asrlarda   jamiyatning   feodallashish
jara ѐ	
* ni   nihoyasiga   yetib,   asosiy   sinflar   -   yer   egalari   va   ularga   qaram   dehqonlar
shakllangan edi. 
4. Ijtimoiy tuzumi  bo‘yicha  Germaniya  aholisi  juda tabaqalashib  ketgan
edi.  Masalan, hukmron tabaqa - ritsarlarning 2
 o‘zi 7 ta darajada turardi. 
1  Қаранг :   Муқимов З. Ч	
ѐт мамлакатлар давлати ва ҳуқуқи тарихи. Қадимги дун	ѐ* ҳамда ўрта асрлар
давлати ва ҳуқуқи тарихи. 1 қисм. Ўқув қўлланма..– Самарқанд, СамДУ, 1992. -99-100-б
ѐтлар.  
6
7     5. XIV   asrga   kelib,   agarda   Angliya   va   Fransiya   davlatlarida   siѐ*siy
tarqoqlik   tugatilib,   markazlashuv   ro‘y   bera	
ѐ*tgan   bo‘lsa,   Germaniyada   buning
teskari   jara	
ѐ*ni   -   si	ѐ*siy   tarqoqlik   kuchaya	ѐ*tgan   edi.   Buning   asosiy   sababi
Germaniyada o‘ziga xos tabaqa-vakillik hokimligining vujudga kelganligida edi. 
  Umuman   olganda,   O‘rta   asrlarda   Germaniya   davlatining   tashkil   topishi   va
rivojlanishida quyidagi bosqichlarni ajratib ko‘rsatish mumkin: 
1. Ilk feodal monarxiyasi davri (X-XIII asrlar). 
2. Kurfyurstlar   oligarxiyasi   hamda   tabaqa-vakillik   monarxiyasi   davri   (XIV-
XVII asrlar). 
3. German qirolliklari absolyutizm davri (XVII-XVIII asrlar). 
Biroq,  davlat   va   huquq  tarixi   fanida  ba’zi   olimlar   o‘rta  asrlarda   Germaniya
davlati   tarixini  boshqacharoq   tarzda  ham   davrlarga   bo‘lib  o‘rganadilar.  Jumladan,
moskvalik   huquqshunos   olim   S.V.Chirkin   uni   quyidagicha   ikkita   katta   davrga
bo‘lib o‘rganishni tavsiya etadi: 
1. Germaniya   imperiyasi   doirasida   nisbatan   markazlashgan   ilk
feodal   monarxiyasi   davlatining   tashkil   topishi   va   rivojlanishi   davri   (X-
XII asrlar). 
2. Germaniyada   hududiy   tarqoqlik   va   german   knyazliklari   -
davlatlarining rivojlanishi davri (XIII asr-XIX asrning boshi) 1
. 
Bizningcha,   o‘rta   asrlarda   Yevropa   davlatlari   rivojlanishining   umumiy
qonuniyatlarini,   xususan   ularda   monarxiyaning   rivojlanish   bosqichlarini   hisobga
2  Рицар  –  н	
ѐмис тилидан олинган сўз бўлиб, ўрта асрлар Европасида ҳарбий – дворянлар табақасига
мансуб бўлган ф	
ѐодал, оғир қуролланган жангчи. Рицарлар дубулға ва совут кийганлар, уларнинг отларига
ҳам совут кийдирилган. Жанг вақтида икки томонлама тиғли қилич ва найзадан фойдаланганлар.  
1   Қаранг:  История государства и права заруб	
ѐжных стран.Часть 1. Уч	ѐбник для вузов/ Под р	ѐд. проф. 
Краш	
ѐнинниковой Н.А. и проф. Жидкова О.А.-М.:Издат	ѐльство НОРМА, 1996.-240-б	ѐт.  
68 olganda   Germaniya   davlati   tarixini   yuqoridagicha   uch   davrga   bo‘lib   o‘rganish
maqsadga muvofiqdir. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ochiq dars ishlanmasi "Germaniya va Muqaddas Rim imperiyasi X–XV
asrlarda" 
 
Dars turi:  yangi materialni o‘rganish 
 
Darsni o‘tkazish shakli:  o‘yin 
 
Dars maqsadi:  O‘quvchilarda Germaniyaning X-XV asrlardagi tarixi va 
Muqaddas Rim imperiyasi tashkil topishi tarixi haqida tasavvurlarni shakllantirish. 
Vazifalar: 
Ta’limiy:   o‘quvchilarni   X-XV   asrlardagi   Germaniya   va   Muqaddas   Rim
imperiyasi 
6
9     tarixiga oid asosiy atamalar, sanalar bilan tanishtirish, imperatorlar Otton I, Genrix
IV,   Fridrix   I,   Fridrix   II,   Karl   IV   hukmronliklari   xususiyatlari   hamda   Rim   papasi
Grigoriy VII davri tarixini tavsiflab berish. 
O‘rta   asrlardadagi   voqealarda   dun ѐ* viy   va   ruhoniy   (diniy)   hokimiyatlar
o‘rtasidagi ―oliy taxt  uchun kurash ahamiyatini ochib berish. 	
‖
Tarbiyaviy:   mas’ullik   hissini   hamda   bilimlarga   jiddiy   munosabatni
tarbiyalash; 
darsda qulay ruhiy-emotsional iqlimni yaratishga ko‘maklashish.  
Rivojlantiruvchi:   matn   bilan   ishlash   ko‘nikmasini   shakllantirish;   sabab-
oqibat 
aloqalarini   aniqlash   ko‘nikmasi,   test   topshiriqlarini   bajarish   malakalarini
mustahkamlash;   atamalarni   to‘g‘ri   qo‘llashga   o‘rgatish;   o‘z   fikrini   bidirish   va
ifodalash ko‘nikmasini shakllantirish  Jihozlar: 
Darslik   ―O‘rta   asrlar   tarixi ,   o‘quv   uslubiy   majmua   ―O‘rta   asrlar   tarixi ,	
‖ ‖
Ponomarev   M.V.,   Abramov   A.V.,   T ы rin   S.V.   ―   Istoriya   srednix   vekov .   Pod	
‖
ob щ ey   redaksiey   S.K.   Saturovoy.   Uchebnik   dlya   6   kl.   ob щ eobrazovatel.   Ucheb.
Zavedeniy.- M.: Izdatelskiy dom ―Nov ы y uchebnik ; 	
‖
Izdatelsko - obrazovateln ы y sentr ―Vedi-print , 2002 . – 304 s. ―Hamma narsani	
‖
bilishni   xohlayman   o‘yini   uchun   kartochkalar.   Kartochkalarda   quyidagi  	
‖ ѐ	* zuvlar
bo‘lishi kerak: 1.―Boshladik , 2. ―Feodal kasri , 	
‖ ‖
3.―Shartnoma ,   4.   ―Kitob ,   5.   ―Hokimiyatlar   kurashi ,   6.   ―Ikkita   Fridrix ,   7.	
‖ ‖ ‖ ‖
―Sharqqa hujum ,8. ―Oltin bulla , 9.―Finish  	
‖ ‖ ‖
Sinf   taxtasi,   rangli   bo‘rlar,   magnitchalar,   O‘rta   asr   rohibining   surati
―O‘yinchi  	
‖
 
Dars rejasi: 
70 Tashkiliy qism - (2 daqiqa) 
―Hamma narsani bilishni xohlayman  o‘yinining qoidalari bilan tanishtirish‖
- (3 daqiqa) 
O‘yinni o‘tkazish: ―Boshlanish  № 1 - ―Feodal kasri , № 2 ―Shartnoma , 	
‖ ‖ ‖
№3 ―Kitob , № 4 ―Hokimiyatlar kurashi , № 5 ―Ikkita Fridrix , № 6 	
‖ ‖ ‖
―Sharqqa hujum , № 7 ―Oltin bulla , ―Finish  - (25 – 27 daqiqa) 	
‖ ‖ ‖
Dars yakunlarini chiqarish ( 5 – 7 daqiqa) 
Baholash - (3 daqiqa) 
Uyga vazifa - (2 daqiqa) 
 
 
Bosqichlar  O‘qituvchi faoliyati  O‘quvchilar faoliyati 
Tashkiliy qism  Salom, bolalar! Biz o‘rta asrlar
tarixi   bilan   tanishishni   davom
ettiramiz. 
Darsga hamma narsa tay ѐ	
* rmi? 
Tekshirib ko‘ringlarchi.  Salomlashadilar   va
darsga   tay ѐ	
* rgarlik
ko‘rishadi. 
O‘yin qoidalari  Bugun biz Germaniya va  O‘yin qoidalarini 
bilan tanishtirish  Muqaddas   Rim   imperiyasining
X-XV   asrlar   tarixiga   sa ѐ	
* hat
uyushtiramiz.   Buning   uchun
―Hamma   narsani   bilishni
xohlayman   nomli   intellektual	
‖
o‘yinini   o‘tkazamiz.   Har   bir
o‘yinning   qoidalari   borday, diqqat bilan tinglab 
oladilar 
7
1     bizning   o‘yinimiz   ham   o‘z
qoidalariga   ega.   Bular
quyidagilar: 
 
Marshrutga aniq rioya qilish 
Barcha   topshiriqlarni   savodli   va
aniq bajarish 
Darsdagi   xulq-atvor   qoidalariga
rioya qilish 
Bu   asosiy   qoidalarni   esda
tutishingizni   iltimos
qilaman.   Sizlarga   omad
tilayman. 
―Hamma
narsani   bilishni
xohlayman‖
o‘yinini
o‘tkazish   (yangi
materialni
o‘rganish). 
Taxtadagi  ѐ
* zuv: 
Mavzu: 
―Germaniya
va   Muqaddas
Rim imperiyasi
XXV   asrlarda .	
‖ Sizlarga bosh o‘yinchimiz – o‘rta
asrlik rohibni 
tanishtirishga   ruhsat   eting.   U   X-
XV   asrlar   Germaniyasi   bo‘ylab
sa ѐ	
* hat   uyushtirmoqchi.   So‘ng
esa   bu   davlatdagi   voqealarning
tarixiy   solnomasini   ѐ	
* zmoqchi.
Demak,   bugungi   darsimizning
mavzusi   ―Germaniya   va
Muqaddas Rim imperiyasi X-XV
asrlarda  	
‖ Bosh   o‘yinchi   bilan
tanishadilar.
O‘rganila ѐ	
* tgan  yangi
mavzuning   davriy
chegaralarini
aniqlaydilar 
Mavzuni 
ѐ*zadilar. 
72 Mavzu   tagida
o‘yin sxemasi 
№1 punkt. 
Feodal kasri  O‘yinni boshlaymiz. 
Oldimizda   birinchi   to‘siq.   :
Feodal   kasri.   Undan   o‘tib
ketish   uchun   5ta   raqamdan
iborat   parolni   topish   kerak.
Buning   uchun   ―Tasdiqlar‖
topshirig‘iga   to‘g‘ri   javob
berishimiz kerak.  Topshirqini   tinglaydilar.
Topshiriqqa   mustaqil
tarzda   javob   beradilar.
So‘ng   javoblarini   ovoz
chiqarib   o‘qib   beradilar
va   qaysi   tasdiq   to‘g‘ri,
qaysisi noto‘g‘riligini 
(―Rekonkista   mavzusi	
‖
bo‘yicha raqamli diktant) 
Daftarlaringzga   bo‘yiga   1
ustunga   1   dan   5   gacha
raqamlarni   ѐ
* zib   qo‘yinglar.
Uning   ro‘parasiga   ya’ni   2
ustunga   javoblarni   qo‘yib
chiqasizlar.   Agar   tinglab   olgan
tasdiqni to‘g‘ri hisoblasangiz, bu
tasdiq   raqami   ro‘parasiga   1
raqamini   qo‘yasizlar,   agar
noto‘g‘ri   deb   hisoblasangiz   0
raqamini qo‘yib chiqasizlar  ko‘rsatib,   javoblarini
izohlab   beradilar.   Ya’ni
tanlagan   tasdiq   nimaga
tanlaganligi   sababini
ko‘rsatadilar. 
Masalan: 
–   0,   chunki   birlashgan
qirollik   Ispaniya   deb
atalgan 
1 
1 
0, chunki .... (korteslar 
so‘zini izohlab beradi) 1 
   Tasdiqlar: 
1)  1479 yilda Izabella 
Kastiliyalik   va   Ferdinand
Aragonlik   hukmronligi   ostida
7
3     ikkita   qirollikning   yagona
qirollikka   -   Portugaliya
qirolligiga   birlashuvi   sodir
bo‘ldi 
2)  XIII   asr   oxirida   mavlar   qo‘lida
faqat   bitta   viloyat   –   Granada
amirligi qolgan edi. 
3)  ―Korteslar  so‘zi tarjimada ‖
―qirol saroy a’ ѐ	
* nlari  ma’nosini 	‖
bildiradi 
4)  Autodafe   –   bu   Pireney
yarimorolidagi   davlatlarda
tabaqaviy-vakillik yig‘indir 
5)  Granada Izabella 
Kastiliyalik   va   Ferdinand
Aragonlik   tomonidan   qo‘lga
kiritilganidan so‘ng 120 mingta
yahudiylar   Ispaniyani   tashlab
chiqib ketishlari kerak edi. 
  To‘g‘ri javoblar: 0,1,1,0,1 
№ 2 punkt. 
Shartnoma  Navbatdagi to‘siq – shartnoma. 
Unda faqat bitta sana 
ko‘rsatilgan.Bu sanaga qarab 
qaysi voqea haqida gap  Topshiriqni tinglaydilar. 
74 boraѐ*tganini   aniqlab   olishingiz
kerak. 
7
5       ―Shartnoma 843 yil  ‖
 
  To‘g‘ri,   bolalar,   xuddi   ana   shu
shartnomaga   muvofiq   holda,
Reyn   dar	
ѐ*sidan   sharqdagi   yerlar
Karl   Buyukning   nabirasiga,
Karolinglar   sulolasi   vakiliga
berilgan   edi.   Biroq,   919   yilda	
ѐ*q
obro‘li   nemis   feodallari
tomonidan   taxt   tepasiga
Saksoniya   gersogi   Genrix   I
Qushchi   (Qush   ovchisi)   (919-
936   yy)   taklif   etiladi.   Yangi
nemis   qiroli   davlat   hududini
kengaytiradi,   o‘z   hokimiyatini
mustahkamlaydi.   Shuningdek,
muvaffaqiyat   Genrixning   o‘g‘li
–   Otton   I   (93-973   yy)   ga   ham
kulib boqdi.  Javob beradilar. 843 yilda
Verden   shartnomasi
imzolangan   edi.   Unga
ko‘ra   Karl   Buyuk
tomonidan   asos   solingan
Franklar   imperiyasi   Karl
Buyukning   nabiralari
o‘rtasida   3   ta   qismga
bo‘lindi: Fransiya, Italiya,
Germaniya. 
 
№3 punkt. Kitob.  Bosh o‘yinchimiz – O‘rta asrlar
rohibi   o‘z   yo‘lini   davom
ettirishi   uchun,   ―Kitoblar dan	
‖
–   solnomalardan   Otton   I
muvaffaqiyatli   hukmronligining
sababini   bilib   olishi   kerak.
Shuning   uchun   bu   haqda
darslikdan   javob   topishlaring Topshiriqni tinglaydilar. 
Darslikni   o‘qiydilar.
Javob   beradilar:
Bo‘ysunmas   german
gersoglariga   qarshi
kurashish   uchun   u
cherkovdan   foydalandi,
o‘zi   yepiskoplarni   va
76 zarur. 
 
Savol: ― Otton I 
hukmronligining 
muvaffaqiyati nimada?  ‖
 
O‘quvchilar javoblarini baholab,
daftarlariga   Muqaddas   Rim
imperiyasining   tashkil   topgan
sanasini  ѐ	
* zib olishni so‘raymiz.  abbatlarni   tayinladi.
bunga   javoban   ruhoniylar
unga   xizmat   qilishlari
kerak   edi.   Mamlakat
ichkarisida   o‘z   ahvolini
mustahkamlab   olib,   qirol
Rim   imperiyasini   tiklash
g‘oyasiga   murojaat   qildi.
Bu   orzusiga   erisha   oldi:
962   yilda   Muqaddas   Rim
imperiyasiga asos soldi, 
uning hududiga 
Germaniya   va   Shimoliy
Italiya hududlari kirardi.
 
Yozib oladilar: 962 yil –
Muqaddas   Rim
imperiyasining   tashkil
topishi.   Uning   tarkibiga
Germaniya   va   Shimoliy
Italiya hududlari kirgan. 
 
 
№4 punkt. 
Hokimiyatlar 
kurashi.  1.   Katolik   cherkovining
ta’siri   zaiflasha   boraverdi.
Qirolning   hokimiyati   esa,
aksincha,   kuchayyib   bordi.   Shu 1. Tinglaydilar 
2. Topshiriqni 
bajaradilar. 
Darslikni   o‘qib,
7
7     tariqa,   Rim   Papasi   va   qirolning
kurashi   borardi.   Imperatorlar
Papaning   fikri   bilan
hisoblashmas   edilar,   ular   o‘zlari
abbatlar   va   yepiskoplarni
tayinlashardi.   Abbatlar   va
yepiskoplar   imperatorlardan   yer
olib,   ularga   vassal   bo‘lib
qolardilar.   Germaniya
imperatorlari   xatto   papaning
saylovlariga   aralashib,   Rimda
o‘zlariga   kerak   bo‘lgan
odamlarni   o‘tirgizib   qo‘yardilar.
Cherkov   va   ruxoniylarning
e’tiqod   qiluvchilar   orasidagi
obro‘si pasayib ketaverdi. 
Cherkovdagi  ahvol 
Burgundiyadagi  Klyuni 
monastiridagi  roxiblar 
orasida  xavotir  tug‘dira 
boshlaydi,  chunki  ular 
o‘zlarining  jiddiyligi  va 
tarkidun ѐ* chiligi  bilan  savollarga   javob
beradilar. 
 
Javob beradilar: 
Cherkov   islohotini   Klyuni
roxibi 
Xildebrand   amalga
oshirdi. U 1073 yilda Rim
papasi   etib   saylandi   va
Grigoriy   VII   nomini   oldi.
Baland   bo‘lmagan,
ko‘rimsiz Grigoriy VII o‘z
oldiga   ruxoniylarni
dun ѐ	
* viy   feodallar   va
imperatorga   qaramligini
bartaraf   qilishni   asosiy
maqsad   qilib   qo‘ydi.
Papaning xatti-harakatlari 
german   imperatori   Genrix
IV   (10561106)ning
xavotirga   soldi,   u   o‘z
hokimiyati   uchun   xavf
ko‘rdi. 
78 mashhur   edilar.   Ularning
fikricha,   cherkov   dun ѐ* viy
hukmdorlar   hokimiyatidan   ozod
bo‘lib,   imperatorlarni   o‘zlariga
bo‘ysundirishi kerak edi. 
XI  asr  o‘rtalarida 
cherkov islohoti o‘tkazildi. Uning
asosiy maqsadi nima edi? 
Bu  islohotning oqibatlari
qanday bo‘ldi? 
2. Sizning vazifangiz bu 
savollarga javob topishdan iborat.
Darsliklardagi 
ma’lumotlardan foydalaning 
  Imperator harakatlariga 
javoban, 
Rim   papasi   uni
cherkovdan   ajratdi,
qirollikdan   mahrum
etilgan   deb   e’lon   qildi   va
Genrix   a’	
ѐ*nlarini   sodiqlik
qasam	
ѐ*didan   ozod   qildi.
Genrix   papadan   sulh
so‘rashga   majbur   bo‘ldi.
Bu   shartnomaga   ko‘ra
imperator faqat 
Germaniya   hududidagina
yepiskoplar   va   abbatlarni
saylashga   ta’sir   o‘tkaza
olishi mumkin ediov tolko
na   territorii   Germanii,
xolos.   Shu   tariqa
shartnoma   imperator
hokimiyatini   cherkovga
nisbatan   ancha
zaiflashtirdi. 
 
№5 punkt 
2ta Fridrix  O‘yinchimiz   yo‘lini   davom
etmoqda.   Muqaddas   Rim
imperiyasining   tashkil   topishi
haqida   bilib   oladi.   U   X-XV
asrlardagi   eng   mashhur
imperator Fridrix I (1152- Daftarga   ѐ	
* zadilar.
O‘qituvchi   hikoyasini
tinglaydilar. 
Yozadilar:   1158   yil   -
Fridrix   Barbarossa
7
9     1190)   haqidagi
ma’lumotlarni   saqlab
qolishni xohlaydi. 
 
1158   yilda   mamlakatga
ay ѐ* r   va   shafqatsiz   imperator
Fridrix   I   Barbarossa   katta
qo‘shin   bilan   bostirib   kiradi.   U
yirik   italyan   feodallari   va
shaharlar   vakillarini   yig‘inga
chaqirib, sud, tangalar zarb qilish
va yer  Shimoliy   Italiyani   bosib
oldi.   Uning   aholisi   bunga
javoban Lombard Ligasini
tuzdilar.   Ligani   Rim
Papasi   ham   qo‘llab
quvvatladi. 
 
O‘qiydilar  va  javob 
beradilar: 
 
Italiyada Fridrix II ga 
mamlakat janubi hamda 
80 Shaharlardagi   o‘zini   o‘zi
boshqarishni   tugatdi,   unga
bo‘ysunmaganlarni   shafqatsiz
jazoladi 
Bunga   javoban   Shimoliy
Italiya   aholisi   Lombard   Ligasi
ittifoqini   tashkil   qilishdi.   Bu
ittifoqni Rim papasi ham qo‘llab-
quvvatladi.   1176   yilda   shahar
lashkari   va   imperator   qo‘shini
o‘rtasida   jang   bo‘lib   o‘tdi.
Fridrix Barbarossa otryadlari tor-
mor   qilindi.   Shuning   uchun
imperator   shaharlarning
erkinligini   tan   olishga   va
itoatkorligini   ko‘rsatib,   papa   o ѐ* k
kiyimini   o‘pishga   majbur   bo‘ldi.
Daftarga  ѐ	
* zinglar. 
 
Barbarossaning nabirasi 
Fridrix   II   (1212-1250)   yana
Italiyani o‘ziga 
bo‘ysundirishga   urindi.   Uning
kurashi   nima   bilan   yakunlandi?
Imperatorning   Italiyadagi
urushlari   nima   bilan   tugadi?
(Darslikdan foydalaning) 
  katta va boy Sitsiliya oroli
tegishli   edi.   Butun
kuchlarini   imperator
Italiyadagi   shaharlarga
hamda   Rim   papasiga
qarshi   kurashga   qaratdi.
Rim   papasini   bosh
dushman   deb   e’lon   qildi.
O‘z navbatida, 
Rim  papasi 
imperatorni   xristianlik
dinidan   mahrum   etdi.
Italyan davlatlari o‘z 
mustaqilliklarini 
Fridrix   Iining   vafotidan
so‘ng saqlab qolishdi. 
 
8
1     №6   punkt.
Sharqqa hujum    Muqaddas Rim 
imperiyasining   ichki   siѐ*sati
haqida   bizning   o‘rta   asr
roxibimiz   juda   ko‘p   axborotga
ega   bo‘ldi.   Endi   u   tashqi   si ѐ
* sat
haqida   bilishi   kerak.   Bunda
sizlar unga yerdam beringlar. 
Buning   uchun   darslikdagi
axborotdan   foydalaninglar.
Endi esa sizlarga topshiriq: 
―Sharqqa hujum  jadvalini 	
‖ Topshiriqni eshitadilar. 
Darslikdagi materialni 
o‘qiydilar.  Jadvalni 
to‘ldiradilar 
(ilova) 
to‘ldinglar. 
 
№7 punkt Oltin 
Bulla  Biz   o‘rta   asrlik   roxib   bilan
nihoyat   finishga   yetib
kelayapmiz.   Faqat   oxirgi   sinov
qoldi.   U   ―Oltin   Bulla   deb	
‖
nomlangan. 
 
Imperatorlar   va   papalikning
kurashi,   Italiyadagi   urushlar,
feodallar   tomonidan   sharqiy
yerlarning   bosib   olinishi
Muqaddas   Rim   imperiyasidagi
markaziy   hokimiyatni Tinglaydilar. O‘qiydilar 
va savolga javob 
beradilar: (javob 
quyidagicha 
bo‘lishi mumkin) 
 
―Oltin   Bulla   –   bu  	
‖ ѐ	* rliq
bo‘lib,   unda   imperatorni
7ta   kurfyurstlar
tomonidan saylash huquqi
mustahkamlangan.
Ulardan 3 tasi yepiskop, 4
82 zaiflashtirib   yubordi.
Germaniya   parchalangan   davlat
bo‘lib   qolaverdi.   XIII   asrdan
boshlab,   imperator   ayniqsa
obro‘li   feodallar   va   yepiskoplar
–   kurfyurstlar   tomonidan
saylana   boshladi.   Ular   o‘z
mustaqilligidan   ajralishni
istamay,   imperator   qilib   zaif
gersoglarni   saylashga
urinardilar. 
 
1356 yilda ―Oltin Bulla  ‖
imzolandi. 
Bu hujjat nimalarni nazarda 
tutgan? 
 
Javobni darslikdan topinglar. 
  tasi  gersog bo‘lishi  kerak.
Yirik   feodallar   o‘z
mulklarida   o‘z   qo‘shiniga
ega   bo‘lishi   mumkinligi,
sud   ishlarini   olib   borish
va   tanga   zarb   qilish
huquqiga   ega   ekanligi
ko‘rsatib o‘tilgan. 
 
 
Yakun yasash  Nihoyat,   o‘yinchimiz   Finishga
yetib   oldi.   Endi   biz
sa ѐ	
* hatimizga yakun yasaymiz. 
O‘rta   asrlik   roxibning
Germaniyaning   XI-XV
asrlardagi   ahvoli   haqidagi
solnomasini   nihoyasiga
yetkazing.  Tinglaydilar. Yakun 
yasaydilar: 
 
X   asrda   german
imperatorlari
tomonidan Italiya bosib
olingani   natijasida   962
yilda 
  Muqaddas   Rim
imperiyasi   tashkil   topdi.
8
3     Uning   hukmdorlari   katta
hududlarga   egalik
qilganlar. Ammo ularning
hokimiyati yirik gersoglar
bilan   va   katolik
cherkovining   rahbari
bilan   kurash   tufayli   zaif
bo‘lgan.   Shu   tariqa,
Germaniyada   feodal
tarqoqlik saqlanib qoldi. 
 
Baholash  Jurnalga va kundaliklarga baholar
qo‘yiladi  Kundaliklarini beradilar. 
Uyga vazifa 
1) Darslikdan   yangi   so‘zlar
ma’nosini  ѐ* zib chiqinglar.
2) Darslikdagi   materialdan
foydalanib,   hamda
rasmlardan   foydalanib,
Fridrix   Barbarossani
tarixiy   arbob   sifatida
ta’riflab bering. 
   
Uyga vazifani 	ѐ*zib 
olishadi. 
 
   
Ilova 
Jadval ―Sharqqa hujum  	
‖
 
84 Voqea sanasi  Voqeaning 
nomi  Voqea 
ishtirokchilari  Voqeaning 
natijasi   
         
         
         
 
 
 
 
 
 
FOYDALANILGAN ADABIYoTLAR RO‘YXATI 
 
 
1. Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo‘q. –T.:Sharq, 1998 
2. Balakin V. D. Tvors ы  Svya щ ennoy Rimskoy imperii.  M., 2004 
3. Brays Dj. Svya щ ennaya Rimskaya imperiya.  M., 1991 
4. Bulst-Tile   M.   L.,   Yordan   K.,   Flekenshteyn   Y.   Svya щ ennaya   Rimskaya
imperiya: epoxa stanovleniya / Per. s nem.  Drobinskoy K. L., Neborskoy 
L. N., pod red. Yermachenko I. O. SPb., 2008 
5. Votselka K. Istoriya Avstrii: kultura, ob щ estvo, politika.  M., 2007 
6. Vlastn ы e   institut ы   i   doljnosti   v   Yevrope   v   Srednie   veka   i   rannee   Novoe
vremya / otv. red.  T. P. Gusarova. — M.: KDU, 2011. 
7. Galanza P. N. Feodalnoe gosudarstvo i pravo Germanii. — M., 1963. 
8. Gr ѐ* ssing Z. Maksimilian I. — M.: AST, 2005. 
8
5     9. Zolotaya bulla. SPb, 1993. 
10. Istoriya srednix  vekov.  Pod red.  N.F.Kolesniskogo.  –  
M.: 
Prosveщenie, 1986. 
11. Istoriya gosudarstva i prava zarubejn ы x stran.Chast 1. Uchebnik dlya vuzov/
Pod   red.   prof.   Krasheninnikovoy   N.A.   i   prof.   Jidkova   O.A.M.:Izdatelstvo
NORMA, 1996. 
12. Kolesniskiy   N.   F.   «Svya щ ennaya   Rimskaya   imperiya»:   prityazaniya   i
deystvitelnost.  M., 1977 
13. Kotova Ye.V. Dinastiya Gabsburgov. – Novaya i noveyshaya istoriya, 1991,
№ 4 
14. Medvedeva   K.   T.   Avstriyskie   Gabsburgi   i   sosloviya   v   nach.   XVII   v.   M.,
2004 
15. Muqimov   Z.   Chet   mamlakatlar   davlati   va   huquqi   tarixi.   Qadimgi   dun ѐ*
hamda   o‘rta   asrlar   davlati   va   huquqi   tarixi.   1   qism.   O‘quv   qo‘llanma..–
Samarqand, SamDU, 1992. 
16. Nizovskiy A. Yu. Relikvii Svya щ ennoy Rimskoy imperii germanskoy natsii.
M., 2008 
17. Ponomarev  M.V.,  Abramov  A.V.,  Tыrin  S.V.  ―  Istoriya   srednix  vekov .  -	
‖
M.: Izdatelskiy dom ―Novыy uchebnik ; Izdatelsko - obrazovatelnыy sentr	
‖
―Vedi-print , 2002 . 	
‖
18. Prokopev A. Yu. Germaniya v epoxu religioznogo raskola: 1555-1648.  SPb,
2002 
19. Rapp F. Svya щ ennaya Rimskaya imperiya germanskoy natsii / Per. s fr.  M. 
V. Kovalkovoy. SPb., 2009 
86 20. Smirin M.M. Germaniya epoxi Reformatsii i Velikoy Krestyanskoy voyn ы .
– M., 1962. 
21. Sotsialn ы e   otnosheniya   i   politicheskaya   borba   v   srednevekovoy   Germanii
XIII-XVI vekov.  Vologda, 1985 
22. S ы chev N.V. Kniga dinastiy.  M., 2008. s. 192-231. 
23. X ѐ* fer M. Imperator Genrix II. — M.: Tranzitkniga, 2006. 
24. Xrestomatiya pamyatnikov feodalnogo gosudarstva i prava stran Yevrop ы  –
M., 1961.  
25. Xrestomatiya   po   Vseob щ ey   istorii   gosudarstva   i   prava.T.1./   Pod   red.   K.I.
Bat ы ra i Ye.V. Polikarpovoy.-M.:Yurist , 1996. 
26. Shimov Ya. Avstro-Vengerskaya imperiya.  M., 2003 
27. O‘rta asrlar tarixidan o‘quv-uslubiy majmua. – Guliston, 2012 
28. O‘rta asrlar tarixi. – T.:TDPU, 2007 
29. www.pandia.ru       
30. www.wikipedia.org       
31. http://karnod.ucoz.ru       
32. www.allbest.ru       
33. www.library.ru       
34. www.google.co.uz       
 
M U N D A R I J A 
 
Reja.........................................................................................................................2 
KIRISH .................................................................................................................. 1
8
7     1.1. Ilk feodal monarxiyasi. «German millatining ................................................. 7
Muqaddas Rim imperiyasi» ning tashkil topishi (X-XIII asrlar) .......................... 7
1.2. X-XII asrlarda Germaniyaning davlat tuzumi .............................................. 13
1.3. Germaniyada kurfyurstlar oligarxiyasi va tabaqa-vakillik monarxiyasi davri
(XIII-XVI asrlar)da .............................................................................................. 17
 ijtimoiy-siѐ*siy tuzumda yuz bergan o‘zgarishlar ................................................ 17
1.4. XIII-XV asrlarda Germaniyaning si	
ѐ*siy tuzumi .......................................... 21
1.5. Germaniyada reformatsiya va Prussiya absolyutizmi .................................. 28
2-BOB. GERMANIYa IJTIMOIY-SIYoSIY VA IQTISODIY .......................... 34
HAYoTIDA QONUNChILIK ............................................................................. 34
2.1. O‘rta asrlarda Germaniyadagi qonunchilikning ijtimoiy-si	
ѐ*siy va .............. 34
iqtisodiy ha	
ѐ*tga ta’siri .......................................................................................... 34
2.2. Germaniyada fuqarolar ha	
ѐ*ti va mulkini himoya qilishga oid ..................... 40
qonunchiligining o‘ziga xos xususiyatlari ........................................................... 40
2.3. O‘rta asrlarda Germaniyadagi umumdavlat, oila, meros, len va .................. 52
shahar huquqlarining ijtimoiy ha
ѐ*tdagi o‘rni ...................................................... 52
 
Xulosa va tavsiyalar.............................................................................................68  
 
Foydalanilgan adabi ѐ	
* tlar ro‘yxati..................................................................82 
 
88

XI-XV ASRLARDA GERMANIYANING IJTIMOIY-SIYOSIY AHVOLI

Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha