XVI-XVII asrlarda Xiva xonligida ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy hayot

KURS ISHI
MAVZU:  XVI XVII asrlarda Xiva xonligida ijtimoiy
iqtisodiy va madaniy hayot
1 MUNDARIJA
Kirish…………………………………………………………………………........4
I-BOB.Xiva xonligida shaharlar va ularning o rniʻ
1.1. Xiva xonligining vujudga kelishi…………………………...........………....15
1.2.Xonlikda mavjud shaharlar va ularning o rni  ................................................22	
ʻ
II-BOB. Xiva xonligidagi ijtimoiy-iqtisodiy hayot.
2.1. Xonlik shaharlarida  ijtimoiy-iqtisodiy hayoti va aholisi................................29
2.2. Xonlikning ichki va tashqi siyosati.....................……………………............35
Xulosa…….………………………………………………………………...........37
Foydalanilgan adabiyotlar………………………...............................................39
2 KIRISH 
Mavzuning   dolzarbligi. Mamlakatimiz   mustaqillikka   erishgandan   so’ng
barcha   sohalarda   islohotlar   amalga   oshirildi.   Xususan,   ta’lim   sohasi   ham   davlat
siyosatining   ustuvor   ahamiyatga   yo’nalishlaridan   biriga   aylandi.Bugun,   biz
talabalarning   oldida   o’ta   muhim   vazifa     turibdi,   u   ham   bo’lsa   tariximizni   kelajak
avlodga   haqqoniy   tarix   sifatida   yetkazish.O’zbekistonda   davlatchilik   bo’lmagan,
deb   orqavorotdan   tashviqot   yuritayotgan,   xalqaro   jamoatchilikni   shunga
ishontirishga   harakat   qilayotgan   kuchlarga   zarba   berishga   tayyor   bo’lishligimiz
zamon  talabi  bo’lib  qolmoqda.   Prezident  I.A.Karimov  aytganidek  ―„Hammamiz
shu   tuproqning   suvini   ichganmiz,   non   tuzini   yeganmiz.   Hammamiz   o’zimizni
o’zbek   sanaymiz.   O’zligimizdan   faxrlanamiz,   g’ururlanamiz.   Qadim   ajdodlarimiz
hayotining   asosini   o’troq   madaniyat   tashkil   etganmi   yo   ko’chmanchi?   O’zbek
xalqining   shakllanishida   qanday   elatlar   ta’siri   bo’lgan?¹"degan   og’ir   savollarni
qo’yib, unga javob topishga undaydi.
            Prezidentimiz   I.A.Karimov:   „Ilmu   fan   sohasidagi   harakatlarimiz   ham,   ilmiy
ishlarimiz   va   yutuqlarimiz   ham   dunyodagi   eng   ilg‘or   mezonlar   bilan   o‘lchanishi
lozim“¹ degan edilar.
              O zbekiston   istiqloli   (1991)   yurtimizda   ijtimoiy   fikr   erkinligi   uchun   kengʻ
imkoniyatlar   yaratdi.   Biz   boy   va   qadimiy   tariximizni   qaytadan   kashf   etish
imkoniga   ega   bo'ldik.   Respublikamiz   Prezidenti   I.A.Karimovto‘g‘ri
ta’kidlaganidek, o zlikni anglash tarixni bilishdan boshlanadi. Isbottalab bo'lmagan	
ʻ
ushbu haqiqat davlat siyosati darajasiga ko'tarilishi zarur”²
__________________________
¹Каримов И.А.Тарихий хотрасиз келажак йўқ.Т.: ―Шарқ .1998.12-13-бетлар.	
‖
3 ²Karimov I .A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo'q / / Muloqot. 1998. 2-son. 2—3-betlar.
Kurs ishining maqsad  va vazifalari.   Bitiruv malakaviy ishining asosiy  maqsadi
XVIII asrning o’rtalaridan va XX asrning 20-yillarida Xiva xonligida shaharlar va
ularning   o rninini     yoritishdan   iborat.   Bunda   quyidagi   vazifalar   belgilangan:   –ʻ
XVIII   asrning   50-yillari   –   XX   asrning   20-yillari   Xiva   xonligida   shaharlar   va
shaharchalar     va   strukturasini   o’rganish;   –   Xiva   xonligida   davlat   yerlarining
Qo’qon xonligi va Buxoro amirligi davlat yerlari va yer suv munosabatlari   bilan
o’zaro  solishtirish,   taqqoslash;  –  XVIII   asrning  50-yillari  va  XX  asrnin   20-yillari
Xiva   xonligida   shaharlarning   tarixini   arxiv   manbalari   orqali   yoritib   berish;   –
bitiruv malakaviy ish yakuniga ko’ra zarur xulosalar berish.
Kurs   ishi   o’rganganlik   darajasi.   Xiva   xonligida   shaharlar   va   shaharchalarning
o rni tarixiy  shakllari bugungi kungacha o’rganilmagan, ammo xonlik tarixining u	
ʻ
yoki   bu   jihatlarini   bir   qator   sharqshunos,   o’lkashunos   va   tarixchi   olimlar
tomonidan   muayyan   darajada   ilmiy   tadqiqotlar   olib   borilganligini   e’tirof   etish
lozim. Jumladan, davlatchilik soliq  masalalari  bo’yicha Ular  qatorida  xususan,  E.
K.   Meyendorf,   A.A.   Semenov,   P.Ivanov,   O.Chexovich,   N.A.Xalfin,
G.A.Mixaleva,   A.Vildanova,   B.Iskandarov,   A.R.Muhammadjonov,
H.N.Bobobekov,   Sh.Karimov,   M.Sodiqov,   D.Valiyeva,   I.G.Nizamuddinov,
B.Xo’jayeva,   B.Mannonov,   Z.   Rahmonqulova,   H.To’rayevlarning   tadqiqotlarini
ko’rsatib o’tish mumkin2. Mustaqillik yillarida yaratilgan Xiva xonligi tarixiga oid
ayrim   ma’lumotlarni   bir   qator   tarixchilarining   asarlaridan   ham   olish   mumkin.
4 Jumladan,   H.   Boboyev,   Z.   Xidirov,   R.   Xoliqova,   Yu.   Shukurullayev,   B.
Xodjayeva,   B.   Eshov   kabi   olimlar   asalarini,   Xivaning   270   yillik   yubileyiga
bag’ishlangan   turli   mavzudagi     risolalarni   ham   aytib   o’tish   lozim.   Mazkur
manbaalarda Xiva xonligi ijtimoiy – siyosiy hayoti, amirlikrning shajaraviy tarixi,
xonlikning   XX   asrning   20   yillaridagi   hayoti,   xonlikning   tugatilishi,   “Yosh
Xivaliklar”   harakati   hamda   xonlikdagi   madaniy   rivojlanish,   ya’ni   Rossiya
imperiyasi   bosqinidan   keyin   ham   Xivadagi     ijtimoiy-siyosiy,   madaniy   sohalar
haqida qimmatli ma’lumotlar keltirilgan.
Kurs   ishining   nazariy-metodologik   asoslari   sifatida   O’zbekiston   Respublikasi
Sobiq   Prezidenti   I.   A.   Karimovning   nutqlari,   maqolalari,   fundamental   asarlari,
Respublika Vazirlar Mahkamasining mamlakatimiz tarixini o’rganish bilan bog’liq
Qarorlari,   taniqli   o’lkashunos,   manbashunos,   tarixchi   olimlarning   asarlari   hamda
ilmiy tadqiqotlari  xizmat  qiladi. Shuningdek, mustabid sovet  davri  va mustaqillik
yillarida   e`lon   qilingan   tarixiy-ilmiy   asarlar,   ilmiy   tadqiqotlar,   gazeta-jurnallarda
chop etilgan ilmiy maqolalar tashkil qiladi.
5 I-BOB.XIVA XONLIGIDA MAVJUD SOLIQ TURLARI
1.1. Xiva xonligining vujudga kelishi
            Xiva   xonligi   —   o zbek   davlatchiligi   tarixi   bosqichlaridagi   O rta   Osiyodaʻ ʻ
mavjud bo lgan uchta o zbek xonliklaridan biri (1512—1920 yillarda). Poytaxti —	
ʻ ʻ
Vazir,   Ko hna   Urganch,   16-asrning   70-yillaridan   boshlab   —   Xiva
ʻ
shahri.Temuriylar tasarrufida bo lgan Xorazm hududini Shayboniyxon 1505 yilda	
ʻ
bosib   olgan.   Shayboniyxon   vafoti   (1510   yil)   dan   keyin   Xorazm   Eron   safaviylari
qo l ostiga o tdi. Ularga qarshi xalq qo zg olonlari bo lib, unga Vazir qal asi qozisi	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʼ
Umar va Baqirg on qishlog idan mulla Sayd Hisomiddin boshchilik qildi. Ikki yil	
ʻ ʻ
davom   etgan   kurashlar   natijasida   eroniylar   mamlakatdan   quvib   chiqarilgan   va
xorazmliklar   taklifi   bilan   1511   yilda   Vazir   shahrini   egallagan   shayboniylardan
Elbarsxon   Xorazm   hukmdori   deb   tan   olingan.1512   yilga   kelib   xonlik   hokimiyati
ko chmanchi   o zbeklarning   boshqa   urug i   (shajarasi)   rahbari   Elbarsxon   qo liga	
ʻ ʻ ʻ ʻ
o tadi.   Shu   vaqtdan   boshlab   Xiva   xonligi   yuzaga   keladi,   uning   poytaxti   turli
ʻ
yillarda   Vazir,   Qo hna   Urganch   va   Xiva   shaharlari   bo lgan	
ʻ ʻ 1
.   Xonlik   tarkibiga
Xorazmdan   tashqari   Mang ishloq,   Balxan   tog lari,   Dehiston,   O zboy(Uzboy)   va	
ʻ ʻ ʻ
O rta   Xuroson   hududlari   kirgan.Elbarsxon   (1511—16)   bilan   birga   Dashti	
ʻ
Qipchoqdan   Xorazmga   kelgan   qabilalar   o troqlashganlar.   Uning   davrida	
ʻ
xorazmliklar   Turkmanistonning   janubiy   qismi,   Eron   shimolidagi   Saraxs,   Orol   va
Mang ishloqni   egallashgan.   Yangi   yerlarni   Elbarsxon   o g illari   va   ukasi,	
ʻ ʻ ʻ
qarindoshlariga   bo lib   berishi   natijasida   mayda   hokimliklar   paydo   bo lgan.	
ʻ ʻ
Elbarsxon vafotidan keyin uzluksiz o zaro nizolar sababli  xonlar tez-tez almashib	
ʻ
1
  Abulg oziy, Shajarayi turk, T., 1992;	
ʻ
6 turgan.   16-asrda   Xiva   xonligini   Sulton   Hojixon   (1516),   Husaynqulixon   (1516),
So fiyonxon (1516—22), Bujaqaxon (1522—26), Avaneshxon (1526—38), Alixonʻ
(1538—47),   Akatoyxon   (1547—56),   Yunusxon   (1556—57),   Do stxon   (1557—	
ʻ
58),   Hoji   Muhammadxon   (1559—1602)   lar   boshqarganlar.   Bu   davrda   xalq,
Elbarsxon   avlodlari   o rtasidagi   o zaro   qirg inlaridan   tashqari   Buxoro   va   Xiva	
ʻ ʻ ʻ
xonligi   o rtasida   urushlar   azobini   ham   tortishga   majbur   bo lgan.   Buxoroliklar	
ʻ ʻ
Ubaydullaxon va Abdullaxon II hukmronlik davrlarida (1537—38;  1593;  1595—
98)   Xorazmga   hujumlar   qilib,   qisqa   vaqt   Xiva   xonligini   Buxoroga
bo ysundirganlar.   Bu   urushlar   va   16-asrning   70-yillarida   Amudaryo   o zanining	
ʻ ʻ
o zgarib,   Kaspiy   dengiziga   oqmay   qo yganligi   ham   Xorazm   iqtisodiyotiga   salbiy
ʻ ʻ
ta sir   ko rsatgan.XVII-XVIII   asrlar   17-asr   boshlariga   kelib,   Xorazm   taxti   uchun
ʼ ʻ
bo lgan sulolaviy kurashlardan so ng, taxtga o tirgan Arab Muhammadxon davrida
ʻ ʻ ʻ
Xiva   xonligida   davlat   parokandaligi   o zining   yuqori   cho qqisiga   yetgan.   Rus	
ʻ ʻ
kazaklari,   qozoqlar   va   qalmiqlarning   talonchilik   yurishlari,   Arab
Muhammadxonning o g illari Habash va Elbarslarning otalariga qarshi chiqishlari	
ʻ ʻ
parokandalikni avj oldirgan. Bu kurashda ularning qo li baland kelib, otalarini qatl	
ʻ
ettirishga   erishadilar.   Padarkush   Elbars   va   Habash   sultonlar   (1621—23)   akalari
Asfandiyor   (Isfandiyor,   1623—43)   tomonidan   taxtdan   tushirilib,   qatl   qilingan.
Eron shohi Abbos I homiyligida taxtga chiqqan Asfandiyorxon davrida mamlakat
siyosiy   hayotidagi   keskinlik   saqlanib   qoldi.   Orol   bo yidagi   o zbek   qo ng irotlari
ʻ ʻ ʻ ʻ
Asfandiyorga bo ysunmay qo yishgan. Mamlakatda tarqoqlik va zulm kuchaygan.	
ʻ ʻ
Bundan   foydalangan   yirik   mulkdorlar   Abulg oziy   Bahodirxonni   1643   yilda   xon	
ʻ
qilib ko tarishgan. Abulg oziy Bahodirxon akasi  vafotidan keyin 1644 yilda Xiva	
ʻ ʻ
xonligi   taxtiga   o tirgan.   U   markaziy   hokimiyatni   mustahkamlab,   Buxoro	
ʻ
xonligining   Chorjo y,   Vardanza,   Qorako l,   Karmana   atroflariga   bir   necha   marta
ʻ ʻ
7 harbiy   yurishlar   qildi 2
.   Abulg oziy   Bahodirxon   1662   yilda   Buxoro   xoniʻ
Abdulazizxon   bilan   sulh   tuzib,   1663   yilda   hokimiyatni   o g li   Anushaxonga	
ʻ ʻ
topshirgan.   Shunga   qaramay   Xiva   qo shinlari   Buxoro,   Samarqand,   Qarshiga	
ʻ
talonchilik   yurishlarini   davom   ettirgan.   1685   yilda   Xiva   qo shinlari   G ijduvon	
ʻ ʻ
yaqinida mag lubiyatga uchragach, Buxoroning Xiva xonligiga ta siri kuchaygan.	
ʻ ʼ
Buxoro xoni Subhonqulixon Anushaga qarshi fitna uyushtirib, uning o g li Arang	
ʻ ʻ
Muxammadxonga   taxtni   egallashga   yordam   berdi.   Lekin   uning   hukmronligi   juda
qisqa bo lgan. 17-asrning oxiri — 18-asr boshlarida Xiva xonligida Xudoydodxon	
ʻ
(1687—88), O zbekxon—Arnakxon (1688—90), Jo ji Sulton (1694—97), Valixon	
ʻ ʻ
(1697—99),   Shohniyozxon   (1699—90),   Shohbaxtxon   (1702—03),   Sayid   Alixon
(1703—05),   Musaxon   (1705—06),   Yodgorxon   (1706—13)   kabi   o nlab   xonlar	
ʻ
almashgan. Bu mamlakat ahvolini yanada og irlashtirgan. Xuddi shu davrga kelib	
ʻ
Rossiyaning   Sharqqa   bo lgan   qiziqishi   ortgan   va   Petr   I   1714—17   yillarda	
ʻ
Aleksandr   Bekovich-Cherkasskiy   boshchiligida   Xivaga   harbiy   ekspeditsiya
jo natgan.   Xiva   xoni   Sherg ozixon   (1714—28)   Qayrag och   darasidagi   ochiq	
ʻ ʻ ʻ
to qnashuvda katta talafotga uchragach, harbiy hiyla ishlatib, rus qo shinlarini 5 ta
ʻ ʻ
shaharga bo lib yuborgan va ularni alohida-alohida qirg in qilgan. Bu paytda ichki	
ʻ ʻ
nizolar, zulm avj olgan, Orol bo yi aholisi Xivaga bo ysunmay qo ygan edi. 1728	
ʻ ʻ ʻ
yilda Xivadagi Sherg ozixon madrasasi qurilishida qullar qo zg olon ko tarib, xon	
ʻ ʻ ʻ ʻ
va uning mulozimlarini qatl qilishgan. Shu voqeadan keyin Xiva xonligida siyosiy
o yin   yana   avj   olgan.   Xiva   xonligidagi   o zaro   urushlarda   Elbarsxon   (1728—39)	
ʻ ʻ
hokimiyatni   qo lga   kiritgach,   ichki   nizolarni   bostirib,   qo shni   hududlarga	
ʻ ʻ
bosqinchilik yurishlarini amalga oshirgan. 1740 yilda Eron shohi Nodirshoh Xiva
xonligiga   bostirib   kirib,   uni   o ziga   bo ysundirgan	
ʻ ʻ 3
.   1741   yilda   xorazmliklarning
2
  Mamedov M. A., Muradov R. G., Srednevekovie pismennie istochniki o Drevnem Urgenche, Ashxabad, 200.
3
  Agzamova G. A. So'nggi o'rta asrlar O'rta Osiyo shaharlarida hunarmandchilik va savdo. – T., 200. – 52 b.
8 qo zg oloni   eroniylar   tomonidan   bostirilgan.Buxoro   xonligi   bilan   O rta   Osiyodaʻ ʻ ʻ
hukmronlik   huquqi   yo lidagi   kurashda   Xiva   askarlari   Qorako l,   Chorjo y,	
ʻ ʻ ʻ
Vardanzini   xorabazorga   aylantirdi   va   Karmanagacha   yetib   keldi.   1662   yil   Xiva
xoni Abulg ozi navbatdagi urushdan so ng Buxoro xoni Abulaziz bilan sulh tuzdi.	
ʻ ʻ
Lekin   uning   o g li   Anushaxon   (1663-1687yy.)   davrida   Buxoroga   hujumlar   yana	
ʻ ʻ
davom   ettirildi.   1685   yil   xivaliklar   Samarqandni   egallab   olishga   muvaffaq
bo lishdi.   Lekin   G ijduvon   yonida   Anushaxon   mag lubiyatga   uchradi   va	
ʻ ʻ ʻ
Samarqandni   tashlab   chiqishga   majbur   bo ldi.   Ko p   o tmasdan   Buxoro   xoni	
ʻ ʻ ʻ
Anushaxonga   qarshi   fitna   uyushtirdi,   unda   Anushaning   o g li   Ernak(Ereng)   ham	
ʻ ʻ
ishtirok   etdi.   1687   yil   Anusha   hibsga   olinib,   ko zi   ko r   qilindi.   1668   yil   Buxoro	
ʻ ʻ
xoni   Subxonquli   Xorazmni   o ziga   bo ysindirdi   va   uning   hukmdori   etib	
ʻ ʻ
Shohniyozni   tayinladi-   keyinchalik   u   xonlik   unvonini   qabul   qildi.   Shohniyoz
xonlik   hokimiyatini   mustahkamlash   va   Buxoroga   tobelikdan   xalos   bo lishga	
ʻ
intildi. Shu maqsadda 170 yil Buxorodan yashirin holda Pyotr I ga elchi jo natib,
ʻ
qo l   ostidagi   xalqi   bilan   o zini   Rossiya   fuqaroligiga   qabul   qilishni   so radi.   Xon	
ʻ ʻ ʻ
Arab Muhammad (1702-1714yy.) ham Rossiya  ko magiga umid qilgan ko rinadi.	
ʻ ʻ
Sherg ozixon   (1715-1728yyy.)   hukmronligi   davrida   feodal   fitnalari   davlatni	
ʻ
bo lak-bo lakka   ajratib   tashlagan.   1717   yil   Xiva   xonligi   Rossiya   davlatining	
ʻ ʻ
A.Bekovich-Cherkasskiy   boshchiligidagi   harbiy   ekspedisiyasi   hujumini   bartaraf
etishga muvaffaq bo lgan. Sherg ozidan so ng xonlik taxtiga Ilbars (1728-174yy.)	
ʻ ʻ ʻ
o tirdi. Eron shohining Afg oniston va Hindistonga qilgan yurishidan foydalangan	
ʻ ʻ
Ilbars   Xurosonga   hujum   qildi.   Ushbu   voqea,   shuningdek   Xiva   tomonidan   Eron
hukmronligining   rad   etilishi   va   Buxoroni   harbiy   jihatdan   qo llab   quvvatlanishi	
ʻ
Nodirshohni   Xorazmga   yurish   qilishga   undadi.   Hazorasp   yonida   Ilbars   mag lub	
ʻ
bo ldi.   To rt   kunlik   qamaldan   so ng   Nodirshoh   poytaxtni   zabt   etdi.   Xiva	
ʻ ʻ ʻ
armiyasining   katta   qismi   Nodirshoh   qo shinlari   tarkibiga   kiritildi.   Xivada	
ʻ
9 Nodirshoh   vakili   va   Eron   harbiy   garnizoni   qoldirildi 4
.   Lekin   xonlikning   shimoliy
qismida Eron hukmronligi kuchga ega emas edi. Bu yerda orolliklar orasida 1730
—1732   yillarda   Rossiya   fuqaroligini   qabul   qilgan   Kichik   qozoq   ulusi   xoni   Abul
Xayrning   o g li   Nuralining   mavqei   baland   edi.   1741   yil   xivaliklar   Eronga   qarshiʻ ʻ
bosh   ko tarishdi.   Xiva   qo zg olonchilar   tomonidan   ozod   etildi   hamda   vakil   va	
ʻ ʻ ʻ
garnizon yo q qilindi. Xonlik taxtini Nurali egalladi. Bu voqealardan xabar topgan	
ʻ
Nodirshoh   o g li   Nurullomirzoga   Xorazmga   qarshi   yurishni   buyuradi.   Nuralini
ʻ ʻ
taxtga   ko targan   Xiva   korchalonlari   Marvga   bo yin   egib   borishadi.   Ularning	
ʻ ʻ
iltimosiga   ko ra   Nodir   Xiva   xonligiga   Ilbarsning   o g li   Abu   Muhammadni	
ʻ ʻ ʻ
tayinlaydi.   18   asrning   40-yillarida   Xivada   bir   necha   xon   almashdi.18-asr
o rtalaridagi   xonlar   goh   Eron   shohlarining   xohishi,   goh   Buxoro   hukmdorlarining	
ʻ
ta siri,  goh mahalliy  aholi  qo ng irot  urug ining  yordami  bilan  tez-tez  almashinib
ʼ ʻ ʻ ʻ
turgan.   Bu   davrda   Tohirxon   (1739—40),   Abulxayrxon   (7—8   kun),   Nuralixon
(1740—42),   Abulg oziyxon   II   (1742—46),   G oyibxon   (1746—56),   Qoraboyxon	
ʻ ʻ
(1756—57),   Temurg oziyxon   (1757—64)   va   boshqalar   Xiva   xonligida   rasman	
ʻ
hukmronlik   qilishgan.   18-asrning   60-yillaridan   badavlat   shaharliklar   va
ruhoniylarning   qo llab-quvvatlashiga   erishgan   o zbek   qo ng irot   urug lari   Xiva	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
xonligida hokimiyatni  qo lga  ola boshlagan	
ʻ 5
. Inoq Muhammad   Amin  (1770—90)
1770   yilda   turkmanlarning   qarshiligini   sindirib,   1782   yilda   Buxoro   amirligi
hujumini qaytarib, Xiva xonligida o zbek qo ng irotlarning amaldagi hokimiyatini	
ʻ ʻ ʻ
mustahkamlagan.   Avaz   Muhammad   Inoq   davrida   Xiva   xonligida   markaziy
hokimiyat mustahkamlanib, iqtisodiy ahvol birmuncha yaxshilangan.XIX asrda.Bu
bilan   19-asr   boshlarida   o zbek   qo ng irotlar   sulolasi   hokimiyatni   rasman	
ʻ ʻ ʻ
4
  Agzamova G. A. K istorii torgovli Buxari XVI–pеrvoy polovini XIX vеka // Obshеstvеnniе nauki v Uzbеkistanе. –
Tashkеnt, 1991. – №9-10-11. – S.56–63.
5
  Agzamova G. A. K istorii torgovli Buxari XVI–pеrvoy polovini XIX vеka // Obshеstvеnniе nauki v Uzbеkistanе. –
Tashkеnt, 1991. – №9-10-11. – S.56–65.
10 egallashiga   zamin   tayyorlagan.   Muhammad   Amin   Inoq   va   Avaz   Muhammad
Inoqlar   chingiziy   sultonlar   nomidan   hokimiyatni   boshqargan   bo lsalar,   ularningʻ
vorisi Eltuzar (1804—06) 1804 yilda Abulg oziyxon V Yodgorxon o g li (1802—	
ʻ ʻ ʻ
04)ni taxtdan tushirib, o zini xon deb e lon qilgan. Shuning uchun ham Eltuzarxon	
ʻ ʼ
Xiva xonligi   taxtiga o tirgan  qo ng irotlar   sulolasining  1-xoni  hisoblanadi.  Uning
ʻ ʻ ʻ
vorisi,   inisi   Muhammad   Rahimxon   I   Xiva   xonligini   birlashtirishni   nihoyasiga
yetkazgan.   1811   yilda   bir   qancha   yurishlardan   keyin   qoraqalpoqlarni   ham   Xiva
xonligi tarkibiga qo shib olgan. U o tkazgan siyosiy, ma muriy, iqtisodiy islohotlar	
ʻ ʻ ʼ
natijasida   boshqaruv   tizimi   takomillashib,   soliqlar   tartibga   tushgan.Olloqulixon
(1825—42),   Rahimqulixon   (1842—45)   va   Muhammad   Aminxon   (1846—56)
davrlarida Xiva qo shinlarining Xurosonga yurishlari kuchaydi, Marv shahri uchun
ʻ
Buxoro   amirligi   bilan   tez-tez   urushlar   bo lib   turgan.   Xiva   xonlari   bu   davrda	
ʻ
Sirdaryoning   Orol   dengiziga   quyiladigan   joyidan   Turkmaniston   hududidagi
Kushkagacha   bo lgan   yerlarni   boshqargan.   1855   yilda   Saraxsni   qamal   qilish	
ʻ
paytida   Muhammad   Aminxonning   halok   bo lishi   mamlakatda   parokandalikka	
ʻ
sabab bo lgan. Abdullaxon (1855—56), Qutlug murodxonlar (1856) 6 oydan ko p	
ʻ ʻ ʻ
hukmronlik   qilmaslaridan   o ldirilgan.   1856   yilda   taxtni   Sayd   Muhammadxon	
ʻ
(1856—64)   egallagan.Xiva   xonligida   so nggi   mustaqil   hukmdor   Feruz   taxallusi	
ʻ
bilan  ijod  qilgan   Muhammad  Rahimxon   II   (1864—1910)  bo lgan.  Uning  davrida	
ʻ
xonlikning   siyosiy,   iqtisodiy,   madaniy   jihatdan   o sishi   ko zga   tashlanadi.   Lekin,	
ʻ ʻ
1873   yilda   Rossiya   Xiva   xonligini   bosib   olgan,   Muhammad   Rahimxon   II   va
K.P.Kaufman   imzolagan   Gandimiyon   shartnomasiga   ko ra,   Xiva   xonligi	
ʻ
Rossiyaga qaram davlatga aylanib qolgan. Asfandiyorxon (1910—18) Rossiyadagi
o zgarishlar   sabab   Xiva   xonligida   zulmni   kuchaytirgan.   Shu   bilan   birga   Rossiya	
ʻ
hukumati   talabi   bilan  1910—13  yillarda  vazir  Islomxo ja  boshchiligida  islohotlar	
ʻ
o tkazishga   harakat   qilgan.   1914—16   yillarda   soliqlarning   ko payishi,   iqtisodiy	
ʻ ʻ
11 ahvolning   og irlashishi   sababli   xalqning   norozilik   harakati   kuchaydiʻ 6
.   1917   yilda
Rossiyadagi fevral inqilobi ta sirida Yosh xivaliklar va boshqa siyosiy kuchlarning	
ʼ
talabi   bilan   Asfandiyorxon   majlis   chaqirish   va   nozirlar   kengashini   tuzish
to g risidagi   manifestga   imzo   chekkan.   1917   yil   oxirlarida   Xiva   xonligidagi	
ʻ ʻ
sovetlarga   moyil   kuchlarning   olib   chiqib   ketilishi   majlisning   tugatilishiga   asos
bo lgan.  1918 yilning  yanvarida so nggi   rus  askarlarining  Xiva xonligidan  chiqib
ʻ ʻ
ketishi   Junaidxon   Xiva   shahrini   egallashiga   imkon   bergan.   Asfandiyorxon
Junaidxon qo lida qo g irchoq hukmdorga aylanib qolgan. Siyosiy o yinlar sababli	
ʻ ʻ ʻ ʻ
1918 yil oktabr oyida Junaidxon tomonidan Asfandiyorxon o ldirilgan va so nggi	
ʻ ʻ
xon Sayd Abdullaxon (1918 yil oktabr — 1920 yil 2 fevral) taxtga chiqarilgan. Bu
davrda   Xiva   xonligi   mustaqil   davlat   sifatida   faoliyat   yurgizgan.   Yosh   xivaliklar
qizil   armiyaning   yordami   bilan   1920   yil   2   fevralda   Sayd   Abdullaxonni   taxtdan
tushirishgan   va   Xiva   xonligi   tugatildi   deb   e lon   qilishgan.Hududiy   tuzilishi   16—	
ʼ
19-asrlar davomida Xiva xonligi hududlari doimo o zgarib turgan. Dastlab xonlik	
ʻ
hududi   Xorazm   vohasidagina   joylashgan   bo lsa,   keyinchalik   uning   chegarasi	
ʻ
janubda   Eron   va   Marvgacha,   shimolda   Ural   daryosigacha   bo lgan   yerlarga	
ʻ
cho zilgan, sharqda Buxoro amirligi, g arbda esa Kaspiy dengizi qirg oqlarigacha	
ʻ ʻ ʻ
yetgan. Ruslar bosqinidan keyin Amudaryoning chap qirg og ida 62237,2 km² yer	
ʻ ʻ
maydoniga ega kichik vassal davlatga aylanib qolgan. Aholisining soni ham doimo
o zgarib turgan. O rtacha 1 mln. kishi atrofida aholi yashagan. Uning ko pchiligini	
ʻ ʻ ʻ
o zbeklar, turkmanlar, qoraqalpoqlar, kam sonli forslar, arablar, ruslar va boshqalar
ʻ
tashkil   qilgan.Xiva   xonligi   boshqaruv   tizimi,   asosan,   Buxoro   va   Qo qon	
ʻ
xonliklaridek   bo lib,   farqi,   19-asr   boshlaridan   xon   huzurida   Kengash   (Devon)	
ʻ
bo lgan.   Eng   yuqori   amaldorlardan   tashkil   topgan   kengash   vakolati   cheklangan.	
ʻ
Asosiy   qarorlar   xon   tomonidan   qabul   qilingan   bo lsada,   amaldorlarning   xonlik	
ʻ
6
  O zbekiston tarixi Ma ruzalar matni	
ʻ ʼ
12 boshqaruvidagi mavqei baland edi. Mansab va unvonlar harbiyma muriy, harbiy vaʼ
diniy   toifalarga   bo lingan.   Inoq,   otaliq,   biy,   amir   ulumaro,   mehtar,   qushbegi,	
ʻ
beklarbegi,   devonbegi   va   boshqa   unvon   va   mansablar   xonlik   iqtisodiy,   siyosiy,
moliyaviy,   harbiy   hayotida   muhim   o rin   tutgan.   Xonlik   sud   ishlari,   asosan,   diniy	
ʻ
ulamolar   qo lida   bo lib,   ularning   mamlakat   hayotida   ta siri   kuchli	
ʻ ʻ ʼ
bo lgan.Xonlikda davlat tili o zbek tili bo lib, Buxoro va Qo qondan farqli o laroq	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
barcha farmonlar,  davlat  hujjatlari  faqat   o zbek  tilida  yozilgan. 16  — 18-asrlarda	
ʻ
Xiva   xonligining   ma muriy   jihatdan   bo linishi   viloyat   deb   atalgan   bo lsa,   18-	
ʼ ʻ ʻ
asrdan   beklik   deb   atala   boshlagan.   Dastlab   xonlikda   16   ta   viloyat,   2   ta   noiblik
bo lgan  bo lsa,   keyinchalik  viloyatlar  soni   22  taga  yetgan.  Ularni  xon  tomonidan	
ʻ ʻ
tayinlangan   hokim   va   noiblar   boshqargan.   Xiva   sh.   esa   xon   va   bosh   vazir
tomonidan   boshqarilgan.Ijtimoiy   hayotda   xon   va   uning   amaldorlari   va   diniy
ulamolarning mavqei yuqori bo lib, iqtisodiy hayotning asosini tashkil qiluvchi yer	
ʻ
ham,   asosan,   ular   qo lida   bo lgan.   Kam   yerli   va   yersiz   dehqonlar   ulardan   ijaraga	
ʻ ʻ
yer   olib   ishlaganlar   va   ularning   ahvoli   juda   og ir   bo lgan.   Sun iy   sug orishga	
ʻ ʻ ʼ ʻ
asoslangan   dehqonchilik   mamyaakat   iqtisodida   muhim   o rin   tutgani   uchun	
ʻ
Amudaryodan   chiqarilgan   kanallarni   qazish   davlat   ahamiyatiga   molik   ish
hisoblangan 7
.   Shuningdek,   chorvachilik,   hunarmandchilik,   savdosotiq   ham
iqgisodiy   hayotda   muhim   o rin   tutgan.Xonlik   harbiy   qo shini   va   qurol   aslahasini	
ʻ ʻ
yaxshilash   juda   past   darajada   bo lgan.   Qo shinni   ko proq   yarim   ko chmanchi	
ʻ ʻ ʻ ʻ
turkmanlar   tashkil   etgan.   Oldingi   davrlardagi   harbiy   sohadagi   ijobiy   tajribalar
rivojlantirilmay  tashlab  qo yilgan.Xiva  xonligi   Buxoro, Qo qon, Eron va  Rossiya	
ʻ ʻ
kabi   qo shni   davlatlar   bilan   savdosotiq   ishlari   olib   borgan.   Soliqdar   barcha	
ʻ
musulmon   davlatlaridagidek   xiroj,   zakot,   boj   va   juz yadan   iborat   bo lgan.   Shu	
ʼ ʻ
bilan majburiy mehnatning ba zi turlari amalga oshirilgan.Boshlang ich maktabda	
ʼ ʻ
7
  Agzamova G. A. O karavannix putyax iz Xivi v Orеnburg // Obshеstvеnniе nauki v Uzbеkistanе. – Tashkеnt, 1991.
– №12. – S. 43–48.
13 o qish,   yozishni   o rgangan   bolalar   madrasalarda   o qitilgan.   19-asrda   Xivaʻ ʻ ʻ
xonligida   150   ga   yaqin   boshlang ich   maktab   va   103   Madrasa   mavjud   bo lgan.	
ʻ ʻ
Xiva shahrining o zida 22 ta Madrasa  bo lgan. 19-asrda Xiva xonligida adabiyot,	
ʻ ʻ
tarixnavislik,   xattotlik,   musiqa   san ati,   me morlik   va   madaniyatning   boshqa	
ʼ ʼ
sohalarida   muayyan   yutuqlar   qo lga   kiritilgan.Munis,   Ogahiy,   Feruz,   Komil	
ʻ
Xorazmiy,   Kamron,   Bayoniy,   Xisraviy,   Murodiy,   Rojiy,   Mutrib   Xonaxarobiy,
Laffasiylar   asarlari   o zbek   adabiyoti   rivojida   o ziga   xos   o ringa   ega.   Tanbur	
ʻ ʻ ʻ
chizig i   notasini   yaratgan   Komil   Xorazmiy   „Maqomi   Feruz   Shohiy“   asari   va	
ʻ
„Panjgoh“   maqomi   bilan   o zbek   millati   san atiga   katta   hissa   qo shgan.	
ʻ ʼ ʻ
Abulg oziyxon   „Shajarayi   turk“,   „Shajarayi   tarokima“   asarlari   bilan   Xorazm	
ʻ
tarixnavislik maktabini boshlab bergan bo lsa, Munis va Ogahiylar tarixnavislik va	
ʻ
tarjimonlik   maktabini   yaratib,   „Firdavs   uliqbol“,   „Zubdat   uttavorix“,   „G iyos	
ʻ
uddavlat“,   „Jome   ulvoqeoti   sultoniy“,   „Shohid   ul   iqbol“   asarlari   bilan   tarix
sohasini rivojlantirdilar. Bayoniyning „Shajarayi Xorazmshohiy“, „Xorazm tarixi“
asarlari O zbekiston tarixini o rganishda asosiy manbalar hisoblanadi.Hozirgi Xiva	
ʻ ʻ
shahrida   saqlanib   qolgan   qad.   me morlik   inshootlari,   asosan,   xonliklar   davrida	
ʼ
qurilgan.   Bularga   Anushaxon   hammomi,   Sherg ozixon   madrasasi,   Muhammad	
ʻ
Aminxon   madrasasi,   Ko hna   Ark,   Toshxovli,   Karvonsaroy,   Islomxo ja   minorasi,	
ʻ ʻ
Qal a devori, Nurillaboy saroyi va boshqa kiradi	
ʼ 8
.
Mustaqillik   yillarida   mavzuning   yoritilishi   muhim   ahamiyatga   ega   bo‘lib,
xonlikning   siyosiy,   ijtimoiy-iqtisodiy   va   madaniy   ahvoliga   oid   asosiy
ma'lumotlarni   chuqur   o‘rganish,   yangicha   qarash   va   yondashuvlarni
umumlashtirish imkoniyati vujudga keldi.
8
  Ogahiy, Asarlar, 56j., T., 1978— 80;
14 Xiva   xonligining   XIX   asrning   ikkinchi   yarmi   XX   asr   20-30   yillari
tarixshunosligini   o‘rganishning   dolzarbligi   shu   bilan   belgilanadiki,   bunday
tadqiqot vatan olimlari tomonidan muammoni o‘rganishning manbalarini aniqlash,
sovet   va   xorij   tarixchilari   tomonidan   uni   o‘rganish   bosqichlarini   tavsiflash,   XXI
asrda Xiva xonligini o‘rganish tarixining dolzarb yo‘nalishlarini ta’riflashga imkon
beradi. Shunday qilib, XIX – XXI asrning boshlarida ushbu muammoni kompleks
tadqiq etish va qayta baholash tahlillarning yangi yo‘nalishlarini belgilab, mustaqil
O‘zbekiston   davlatchiligining   ko‘p   jildli   tarixini   yaratish   maqsadlariga   xizmat
qiladi.
Xiva   tarixi   manbalarini   o‘rganishda   xorijlik   sharqshunos   olimYu.Bregel
tadqiqotlari  muhim  o‘rin egallaydi.Tadqiqotchi  Ogahiylarning “Firdavs  ul-  iqbol”
asarining   tanqidiy   matni   nashr   qilingan.   Asarning   so‘z   boshisida   mavzu
tarixshunosligi   berilgan   bo‘lib,muallif   asarning   qay   darajada   o‘rganilganligiga
asosiy   e'tiborini   qaratgan15.   Ushbu   asarning   ingliz   tiliga   tarjima   qilinishi   xori
Xorazmdagi   ijtimoiy-siyosiy   jarayonlar   va   harakatlarga   oid   O.Qo‘shjonov   va   N.
Polvonov monografiyasining birinchi bobida Xiva xonligi tarixining so‘nggi davri
manbashunosligi   va   tarixshunosligi   xususida   so‘z   yuritilgan24.XIX   –   XX   asr
boshlaridagi   Xiva   xonligining   tarixiga   oid   ma'lumotlar   nomzodlik
dissertatsiyalarida   ham   keng   o‘rin   olgan.   Jumladan,O.   Masalieva   tadqiqotida
e'tiborini   Xiva   xonligi   tarixining   XX   asr   xorijiy   tarixshunosligida   o‘rganilishiga
qaratsa25,   U.A.   Abdurasulov   tadqiqotida   Xiva   xonligidagi   yer   munosabatlari
masalalarining o‘rganilish darajasi ilmiy tahlil etilgan 9
.
1.2.Xonlikda mavjud shaharlar va ularning o rni ʻ
9
  Ogahiy, Asarlar, 56j., T., 1978— 80;
15        Xiva — O zbekistonning qadim shaharlaridan biri. Arxeologik ma lumotlargaʻ ʼ
ko ra,   shahar   miloddan   avval   5-asrda   barpo   etilgan.   Uning   nomi   shaharning	
ʻ
qadimiy   qismida   joylashgan   Xivaq   (Xeyvaq)   qudugi   bilan   bog liq.   Ba zi	
ʻ ʼ
tadqiqotchilar shahar nomini xorazmiy tiliga yaqin bo lgan qadimgi osetin tilidagi	
ʻ
„Xiauv“   —   qal a   so zidan,   boshqalari   bu   atamani   antik   davrdan   Xiva   hududidan	
ʼ ʻ
okib   o tgan   Xeykaniq   (hozirgi   Polvonyop)   kanalining   o zgartirilgan   (Xeykaniq-	
ʻ ʻ
Xeyvaniq-Xeyvaq-Xeva-Xiva) nomidan kelib chiqqan deydilar. Xorazmlik tarixchi
solnomachi   Xudoyberdi   Qo shmuhammad   o zining   1831-yilda   yozgan   „Dili	
ʻ ʻ
G aroyib“ asarida Xorazmning qadimiy shaharlarini nomma-nom sanar ekan, „Bu	
ʻ
mamlakatning  yana   bir   qal asi   —  Qal ai   Ramldir.  Bu   qal aga   Som   ibn  Nuh   asos	
ʼ ʼ ʼ
solgan bo lib, u hozirgi Xivaq nomi ila mashhurdir“ deydi.Xalq rivoyatlarida ham	
ʻ
shaharning bunyod etilishi Nuh zamonlariga borib taqaladi. Bunda Nuhning o g li	
ʻ ʻ
Som   bo lajak   shahar   yoniga   kelib   quduq   qazdirgan   va   shu   bilan   Xivaga   asos	
ʻ
solgan. Haqiqatan ham Xivaning Ichan qal asida qadimiy Xeyvaq (Xivak) qudug i	
ʼ ʻ
saqlanib qolgan.Xiva  haqidagi  dastlabki  ishonchli  ma lumotlar  10-asrdan boshlab	
ʼ
arab  va   fors   tilidagi   tarixiy-geografik  manbalarda   uchraydi.  Istaxriy  (930)   Xivani
o sha davrdagi eng yirik 30 ta shahar ro yxatiga kiritgan. U. Xivani Hazoraspdan 8	
ʻ ʻ
farsax   masofada   Jurjoniya   (Gurganj)   yo lida   joylashganligini   qayd   qiladi.	
ʻ
Muqaddasiyning ma lumotlariga ko ra esa Xiva bilan Hazorasp o rtasidagi masofa	
ʼ ʻ ʻ
8 dovon (10 farsax)dan iborat bo lgan. Xiva Yoqut Xamaviy (13-asr), Nizomiddin	
ʻ
Shomiy   (14-asr)   asarlarida   ham   karvon   yo lida   joylashgan   shahar   sifatida   eslatib	
ʻ
o tiladi.     Xiva   o zining   tarixiy   o tmishi,   me moriy   tuzilishi,   obidalarining   yaxlit	
ʻ ʻ ʻ ʼ
saqlanganligi   jihatidan   mazkur   qad.   shaharlar   orasida   alohida   o rin   tutadi.   Yer	
ʻ
kurrasida mashhur bo lgan Qohira shahriga tengdosh bo lgan bu shaharning Ichan	
ʻ ʻ
qal a  qismi  (1990)  Jahon  merosi  ro yxatiga kiritilgan 10 shahar  bo lib, dunyoga	
ʼ ʻ ʻ
al-Xorazmiy,   Najmiddin   Kubro,   Shihabuddin   Xivaqiy,   Pahlavon   Mahmud,
16 Muhammad   Rahimxon   (Feruz),   Munis   va   Ogahiy   kabi   buyuk   zotlarni   yetkazib
bergan   azim   zamin   hisoblanadi.   Miloddan   avval   5-asr   oxirigacha   Xiva   Xorazm
tarkibida   Ahamoniylar   davlati   tasarrufida,   so ngra   mustaqil   Xorazm   davlatiʻ
tarkibida   bo lgan.   Ilk   o rta   asrlarda   Xiva   orqali   Sharqni   G arb   bilan   bog lovchi	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Buyuk ipak yo li o tgan. 4-asr boshlaridan Xiva — Xorazm bilan birga Sosoniylar	
ʻ ʻ
davlati   tarkibiga   kirgan.   Budavrda   u   qal a   devori   bilan   o rab   olingan.712-yil	
ʼ ʻ
Xivani   arablar   istilo   qilgan.   Arab   sayyohlari   Istaxriy   va   Muqaddasiy
qo lyozmalarida   keltirilishicha,   Xiva   10-asrda   Xorazm   vohasida   eng   yirik	
ʻ
shaharlardan   biri   bo lgan.   1221-yildan   mo g ullar   imperiyasi,   1388-yildan	
ʻ ʻ ʻ
temuriylar   davlati   tarkibida,   16-asr   boshlaridan   1920-yil   2-fevralgacha   Xiva
xonligi   poytaxti   bo lgan.   Xonlik   1873-yil   rus   qo shinlari   tomonidan   zabt   qilinib,	
ʻ ʻ
Gandimiyon shartnomasiga ko ra, Rossiya imperiyasi protektoratiga aylantirilgan.	
ʻ
1920-24-yillarda   Xiva   Xorazm   Xalq   Sovet   Respublikasi   poytaxti   bo lib   turgan.	
ʻ
Xivani arxeologik jihatdan o rganish qisman S. P. Tolstov, Yahyo G ulomov, A. I.	
ʻ ʻ
Terenojkin   va   boshqa   tomonidan   20-asr   o rtalarigacha   olib   borilgan.   1984-1993-	
ʻ
yillarda   arxeologik   kazishma   ishlari   rejali   ravishda   keng   miqyosda   olib   borildi.
Qazishmalar   O zbekiston   Fanlar   Akademiasi   Qoraqalpog iston   bo limi	
ʻ ʻ ʻ
arxeologlari   va   xorazmlik   arxeologlar   hamkorligida   amalga   oshiridi.   Shahar
hududida 6 ta stratigrafik qazilma va 7 shurf belgilandi 10
. Xivaning qadimiy qismi
—   Ichan   qal ada   120   m²   bo lgan   maydon   qazib   o rganildi.   Arxeologik	
ʼ ʻ ʻ
ashyolarning   7   metrgacha   chuqurlikdan   topilganligi,   shaharning   paydo   bo lish	
ʻ
davri qadimiy ekanligidan dalolat beradi. Shahar tarixiy taraqqiyotining ilk davrida
Ichan   qal a   o rnida   odamlar   yashay   boshlagan.   Arxeologik   materiallarning	
ʼ ʻ
shahodaticha, bu davr miloddan avval  5-asrga to g ri keladi. Kulolchilik charxida	
ʻ ʻ
tayyorlangan   sopol   buyumlar   majmuasi,   shuningdek,   paxsa   devor   qoldiqlari   shu
10
  Xiva ming gumbaz shahri, T., 1997.
17 davrga mansub. Miloddan avval 5-asr oxirida Xorazm Eronning siyosiy tazyiqidan
xalos bo lgach, Xivada shahar sistemasining asosiy elementlari shakllana boshladi.ʻ
Miloddan   avval   4-3-asrlarda   qal a   atrofi   2   qavatli   qalin   devor   bilan   o rab   olindi.	
ʼ ʻ
Devor   oldin   paxsa,   uning   ustiga   xom   g isht   terilib,   bunyod   etilgan.   G ishtlarning	
ʻ ʻ
aksariyatiga   tamga   bosilgan.   Devor   orasida   (ichida)   eni   2   m   li   yo lak   bo lgan.	
ʻ ʻ
Devor bo ylab, har  22- 27 m masofada minoralar  tiklangan. Devordagi  minoralar	
ʻ
to g ri burchakli bo lgan. Qal a devorining butun tizimi asosiy devordan 4,4-8,5 m	
ʻ ʻ ʻ ʼ
masofadagi   qo shimcha   to siq   —   devor   bilan   o rab   chiqilgan.   Devor   ichi   va	
ʻ ʻ ʻ
yo laklardan topilgan sopol buyumlar miloddan avval 4-3-asrlarga taalluqli. Bo yin	
ʻ ʻ
qismi   ingichka,   nozik   kilib   ishlangan   xum   va   xumchalarning   sirtiga   och   pushti
rangda   gul   naqshi   solingan.   Yana   bir   nodir   topilma   —   ko zachaning   sher   kallasi	
ʻ
shaklidagi dastasidir. Qadimiy qal a devori va yo laklar Xiva o sha davrda vohada	
ʼ ʻ ʻ
yirik   shaharlardan   biri   sifatida   Xeykaniq   (Polvonyop)   kanali   sohillari   hamda
sohilga   yaqin   hududlarni   nazorat   qilib   turganligini   tasdiqlovchi   dalildir.   Xiva
dastlab   agrarhunarmand   shahar   sifatida   rivojlandi.   Miloddan   avval   2-asrda
Xivaning   katta   qismi   qum   ostida   qolgach,   aholi   shaharni   tark   etdi.   Ichan   qal a	
ʼ
devorlari   vayron   bo ldi.   Milod   boshlarida   shaharda   hayot   yana   tiklana   boshladi.	
ʻ
Qal a   devorining   g arbiy   qismida   ark   bunyod   etildi	
ʼ ʻ 11
.   1-3-asrlarda   (Kushonlar
davri)   Xiva   Ichan   qal a   devorlari   tashqarisidan   qalin   g ishtin   devor   bilan	
ʼ ʻ
mustahkamlandi,   natijada   shahar   devori   qalinligi   7,5-   9   m   ga   yetdi.Arxeologik
tadqiqotlarning ko rsatishicha, milodiy 4-5-asrlarda shaharni yana qum bosgan. 6-	
ʻ
8-asrlarda   Xiva   qayta   tiklana   boshladi.   Xiva   xududida   zamindorlarning   dastlabki
ko shklari   paydo   bo la   boshladi.   Ichan   qal ada   shunday   ko shklardan   2   tasi	
ʻ ʻ ʼ ʻ
topilgan.Shahar   Xorazmshoxdar   davri   (12-13-asr   boshi)   ravnaq   topib,   hududi
kengaydi. 1220-21 yillarda Xiva Chingizxon  qo shinlari  tomonidan vayron etildi.	
ʻ
11
  Xiva ming gumbaz shahri, T., 1997.
18 Keyinroq   qayta   tiklana   boshladi.   Hunarmandchilik   (kulolchilik,   koshinkorlik   va
boshqalar)   rivojlandi.Urganch   shahri   bundan   360   yil   oldin   hozirgi   o rniga   kelibʻ
joylashgan. Shahar oldin Turkmaniston hududida joylashgan bo lib u qariyb 300	
ʻ
yillik   tarixga   ega.   Xiva   xoni   Abulg ozi   Bahodirxon   360   yil   oldin   Amudaryo	
ʻ
o zanini Kaspiy dengiziga o zgartirib shahar aholisi suvsizlikdan qiynalgani uchun	
ʻ ʻ
Urganchni Amudaryoning o ng qirg oqiga ko chirihga amr etgan. Shaharga 1646-	
ʻ ʻ ʻ
yilda  Xiva  xoni   Abulg oziy   Bahodirxon  tomonidan   asos   solingan.  Amudaryo  o z	
ʻ ʻ
yo nalishini   o zgartirib   Orol   dengizi   tomon   oqa   boshlaganidan   so ng   Gurganj	
ʻ ʻ ʻ
shahri   (Ko hna   Urganch)   suvsiz   qolgan.   Abulg oziy   Bahodirxon   Gurganj,   Vazir	
ʻ ʻ
qal a   (shahar)larida   va   ular   atroflarida   tarqoq   holda   yashagan   aholini   ko chirib	
ʼ ʻ
Amudaryoning   jan.   qismlarida   joylashtirgan   va   aholi   o rnashgan   hudud   atrofini	
ʻ
qal a   devori   bilan   mustahkamlab   unga   „Toza   Urganch“,   ya ni   „Yangi   Urganch“	
ʼ ʼ
deb   nom   bergan.   Shundan   keyin   qadimgi   Gurganj   shahrining   nomi   Ko hna	
ʻ
Urganch bo lib qoldii. Yangi Urganch bilan Ko hna Urganch oralig i 170 km	
ʻ ʻ ʻ 12
.
Yangi Urganch (hozirgi Urganch) shahri Buyuk ipak yo lida joylashganligi	
ʻ
tufayli   tez   sur atlar   bilan   rivojlangan   savdo   va   hunarmandchilik   markaziga	
ʼ
aylangan.   Abulg oziy   Bahodirxonning   og li   Anushaxon   (Anushashoh)   davrida
ʻ ʻ
(1664—89) Yangi Urganch yaqinida katta kanal qazilib, unga Shohobod (Shovot)
nomi   qo yilgan.Mahalliy   tarixchi   olimlarning   ma lumotlari   bo yicha,   Yangi	
ʻ ʼ ʻ
Urganch   17—18   asrlarda   balandligi   4-5   m   li   devor   bilan   o ralgan   qo rg on	
ʻ ʻ ʻ
(shaharcha) bo lgan. Shaharchada taxminan 5 ming kishi yashagan; ko plab mayda	
ʻ ʻ
do konlar,   ustaxonalar   ishlab   turgan.   1873-yil   avgust   oyida   Turkiston   viloyati	
ʻ
gazetasida Yangi Urganch haqida: „Kattaligi Orol bo yidagi Kazalinskiy shahricha	
ʻ
keladi, atrofi qal a devorlari bilan o rab olingan, Amudaryodan 12 chaqirim narida	
ʼ ʻ
joylashgan   kichkina   shahar.   Orol   dengizidan   to   Xivaga   kelguncha   Urganchdek
12
  Xiva ming gumbaz shahri, T., 1997.
19 go zal shahar yo q. U bog lar va ariqlar bilan o rab olingan“, deb yozilgan. O shaʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
davrda   Yangi   Urganchda   6   mingga   yaqin   aholi   yashagan.   1889-yilda   shaharda
Yaroslavl   manufakturasi   korxonasiga   qarashli   paxta   tozalash   zavodi,   19-asr   oxiri
—   20-asr   boshlarida   „Xayriya   jamiyati“,   RusOsiyo   banki,   rustuzem   maktabi,
xotin-qizlar maktablari ochildi. 1931-yilda viloyat teatri Xiva shahridan Urganchga
ko chib o tdi. 1935-yilda shaharda o qituvchilar instituti faoliyat ko rsata boshladi.
ʻ ʻ ʻ ʻ
1952-yilda   Chorjo y-Urganch—Qo ng irot   temir   yo li   qurib   bitkazildi.   1959-	
ʻ ʻ ʻ ʻ
yildan Urganch Taxiatosh elektr energiyasini ola boshladi, 1963-yilda O rta Osiyo	
ʻ
— Markaz magistral gaz quvuriga ulandi.Shahar nomining kelib chiqishi miloddan
avvalgi  7—6-asrlarga  borib ta qaladi. „Avesto“  kitobida Vurukash (Orol)  dengizi	
ʼ
bo yida  Urga (Urva)   shahri  bo lganligi  qayd  etilgan.  Tabiiy  ofatlar  (suv  toshqini,	
ʻ ʻ
qurg oqchilik)   tufayli   Urga   hozirgi   Ko hna   Urganch   hududiga   ko chirilgan.   8-	
ʻ ʻ ʻ
asrgacha   „Gurganj“   nomi   bilan   yuritilgan.   712   yilda   shahar   arablar   tomonidan
bosib olinganidan keyin „Jurjoniya“ deb ataldi 13
. 1221-yil mo g ullar egallagandan	
ʻ ʻ
so ng shahar nomi Urganch shaklida yuritila boshladi. 14-asr Yevropa manbalarida	
ʻ
shahar   (Ko hna   Urganch)   Urganch   shaklida   tilga   olinadi.Mustaqillik   yillarida	
ʻ
Urganchda   qurilish   ishlari   avj   oldi.   Urganchning   shimoliy   g arbiy   qismida	
ʻ
„Navro z“,   „Taraqqiyot“,   „Universitet“   shaharchalari   paydo   bo ldi.   Urganch—	
ʻ ʻ
Xiva oralig ida 30 km li trolleybus qatnovi (1997) yo lga qo yildi.Urganchda paxta	
ʻ ʻ ʻ
tozalash,   ekskavator,   o t   o rish   mashinalari   zavodi,   „Urganchyog “   zavodlari,	
ʻ ʻ ʻ
pillakashlik,   tikuvchilik,   poyabzal   fabrikalari,   O zbekistan—Turkiya   „Nurtop“	
ʻ
qo shma korxonasi  va boshqalar  faoliyat  ko rsatadi.Urganchda, Toshkent  birinchi	
ʻ ʻ
tibbiyot institutining filiali, 36 umumiy ta lim, 3 musiqa, 2 kasbhunar maktablari, 8	
ʼ
kasbhunar   kolleji   mavjud.   Viloyat   musiqali   drama   va   komediya   teatri,   kartinalar
galereyasi,   27   kutubxona,   madaniyat   va   istirohat   bog i,   „Olimpiya“   sport	
ʻ
13
  Agzamova   G.   A.   O   karavannix   putyax   iz   Xivi   v   Orеnburg   //   Obshеstvеnniе   nauki   v   Uzbеkistanе.   –   Tashkеnt,
1991. – №12. – S. 43–48.
20 majmuasi,   stadionlar,   sport   zallari   va   maydonchalari,   tennis   kortlari   bor.   21
kasalxona,   poliklinika,   dorixonalar   va   boshqa   tibbiy   muassasalar   aholiga   xizmat
ko rsatadi.   4   sanatoriy,   dam   olish   maskanlari   ishlab   turibdi.   1992—203-yillardaʻ
„Buyuk   allomalar   xiyoboni“,   „Al-Xorazmiy“,   „Al-Beruniy“,   „Amir   Temur“,
„Mirzo Ulug bek“, „Abulg oziy Bahodirxon“, „Ogahiy“, „Komiljon Otaniyozov“,	
ʻ ʻ
„Avaz O tar“, „Humo“, „Jaloliddin Manguberdi“, „Avesto“ yodgorlik majmualari	
ʻ
bunyod   etildi.1999-yilda   shaharda   Jaloliddin   Manguberdining   80   yilligi,   201-
yilda   „Avesto“   kitobi   yaratilganligining   270   yillik   yubileylari   xalqaro   miqyosda
nishonlandi.   203-yilda   shaharda   tantanali   ravishda   Xorazmda   „Umid   nihollari“
respublika   sport   musobaqalarining   o tkazilishi   munosabati   bilan   bir   qancha   yirik	
ʻ
sport   inshootlari   bunyod   etildi.   Qadimiy   Xiva   bilan   bog liq   holda   turizm	
ʻ
rivojlangan.   Mahalliy   va   xorijiy   mehmonlar   va   sayyohlarga   „O zbekturizm“	
ʻ
kompaniyasining   bo limi,   „Jayhun“,   „Xorazm   Palas“,   „Avesto“   mehmonxonalari	
ʻ
xizmat   ko rsatadi.Shaharda   27   nomda   gazeta   va   jurnallar   (jumladan,   „Xorazm	
ʻ
haqiqati“,   „Urganch   oqshomi“,   „Yoshlar   ovozi“,   „Tujjor“   va   boshqalar)   nashr
etiladi.   Me moriy   yodgorliklardan   Doshqinbobo   me moriy   majmuasi   (1827),
ʼ ʼ
Salimjonovlar   uyi   (1902),   pochta   binosi   (1915),   Boboxun   Salimov   uyi   (20-asr
boshi) va boshqalar saqlangan
II-BOB. XIVA XONLIGIDAGI IJTIMOIY-IQTISODIY HAYOT.
2.1. Xonlik shaharlarida  ijtimoiy-iqtisodiy hayoti va aholisi
          Aholisi.   XIX   asr   20-yillari   boshlarida   Xiva   aholisi   80   ming   kishini   tashkil
etgan. XIX asr o'rtalarida poytaxt Xiva shahrida 20 mingdan ortiq aholi yashagan.
Hunarmandchilikning   50   dan   ortiq   turi   rivoj   topgan,   70   dan   ortiq
hunarmandchilik ustaxonasi, 20 dan ortiq savdo do'koni, 3 ta kata va 15 ta kichik
bozorlar bo'lgan. Xonlik aholining katta qismini turli qabilalarga mansub o'zbеklar
21 tashkil   etgan,   undan   kеyingi   o'rinni   turkman,   qoraqalpoq   va   qozoqlar   egallagan.
Qabilalarning   har   biri   o'zlariga   ajratilgan   еrlarda   joylashgan,   har   biri   alohida
kanalga   ega   bo'lib,   kanali   ham   shu   qabila   nomi   bilan   atalgan,   har   bir   qabila
o'zlariga qarashli sug'orish inshootlarini tiklash va ta'mirlashda qatnashgan. Davlat
tuzumi   va   boshqaruv   tizimi.   Xiva   xonligi   ma'muriy   jihatdan   15   ta   viloyatga:
Pitnak,   Hazorasp,   Xonqa,   Urganch,   Qo'shko'pir,   G'azovot,   Qiyot,   Shohabbos,
Toshhovuz,   Ambar-Manoq,   Gurlan,   Ko'hna   Urganch,   Xo'jayli,   Chumanoy,
Qo'ng'irot   va   2   ta   noiblikka   bo'lingan.   Viloyatlar:   shahar   va   masjid   qavmlarini
(qismlarni)   o'z   ichiga   olgan.   Masjid   qavmlari   obro'li   oqsoqollar,   qozilar   va
miroblar   tomonidan   boshqarilgan.Davlat   boshlig'i   –   xon   hokimiyati   vakolati
nasldan   naslga   o'tgan,   xonlik   mutlaq   monarxiya   edi 14
.   M.Rahimxon   I   davrida
davlat boshqaruv tizimida islohat o'tkazgan. Xon huzurida yuqori ma'muriy organ
–   Oliy   Kеngash   ta'sis   etilgan,   u   qonun   chiqaruvchi,   ijro   etuvchi   va   sud
hokimiyatini bajargan. Oliy Kеngashga xon rahbarlik qilgan, uning ishida xonning
yaqin qarindoshlari, mеhtar, qo'shbеgi, dеvonbеgi, naqib, shayxulislom, bosh qozi,
inoq,   otaliq   va   biylar   qatnashgan.   Oliy   Kеngash   majlisi   haftada   bir   marta
o'tkazilgan va unda ichki va tashqi siyosatga oid eng muhim masalalar muhokama
etilgan.   Kundalik   masalalarni   hal   etish   uchun   Kichik   Kеngash   ham   ta'sis   etilgan,
uning ishida xondan tashqari mеhtar, qo'shbеgi, dеvonbеgi, naqib va shayxulislom
qatnashgan.Mеhtar   –   bosh   vazir   hisoblanib,   u   xon   safarda   paytida   xonlikni   idora
qilgan.   Mеhtar   va   qo'shbеgi   soliqlar   yig'ilishiga   javobgar   bo'lgan.   Xonlikda   3   ta
dеvon   (vazirlik):   xo'jalik,   ijtimoiy-siyosiy,   harbiy   ishlar   bilan   shug'ullanuvchi
dеvonlar   faoliyat   ko'rsatgan,   unga   dеvonbеgi   rahbarlik   qilgan.   Qo'shinga
yasovulboshi  qo'mondonlik qilgan. Xonlik tarkibidagi qozoq va qoraqalpoqlar o'z
biylari   tomonidan,   turkmanlar   esa   ularning   vakili   tomonidan   boshqarilgan,
14
  Bayoniy, Shajarai Xorazmshohiy, T., 1994;
22 ularning   lavozimi   nasldan   naslga   mеros   bo'lib  o'tsada,   nomzodini   xon   tasdiqlashi
shart bo'lgan.Еr egaligi shakllariga ko'ra Xiva xonligi еrlari ham 3 ga bo'lingan: 1.
Davlat   еrlari   (podshohi).   2.   Xususiy   mulk   (xususiy   еrlar).   3.   Vaqf   еrlari.   Еr   -
xonlikning   asosiy   boyligi   hisoblanib,   sug'oriladigan   (axya)   va   sug'orilmaydigan
(adra)   еrlardan   iborat   edi.   Barcha   еrlarning   dеyarli   yarmiga   Xon   va   uning
qarindoshlari,   oliy   martabali   amaldorlar,   ruhoniylar,   savdo-sotiq   tabaqalari   egalik
qilishgan.   Amaldorlarning   еrlari   2-3   ming   tanobni   tashkil   qilgan,   xon   va   uning
qarindoshlari   undan   ham   katta   еr   maydoniga   egalik   qilgan.   Qolgan   еrlar   (vaqf
еrlaridan   tashqari)   davlat   ixtiyoriga   olingan.   Davlat   еrlarida   va   xususiy   mulk
еrlarida   ijarachi   dеhqonlar   mеhnat   qilgan.Davlat   еrini   ijaraga   oluvchilar   bеvatan,
xususiy еrlarni ijaraga oluvchilar koranda, vaqf еrlarini ijaraga oluvchilar vaqfchi
dеb atalgan. Xonning qarindoshlari, ruhoniylar, katta amaldorlar, tarxon еr olganlar
xususiy   еridan   soliq   to'lamagan   yoki   davlat   solig'idan   ozod   etilgan 15
.   Soliqni   bu
еrlarda   ishlovchi   ijaradorlar,   ya'ni   mеhnatkashlar   to'lashgan.   Shaharlar
taraqqiyotdan orqada qolishi, sanoatning yo'qligi oqibatida G'arbiy Еvropada еrsiz
dеhqonlar shaharga ish izlab borishdеk imkoniyatga ega bo'lmagan. Oqibatda ular
qishloqda   qolishga   majbur   bo'lgan.   Suv   tanqisligi   tufayli   Amudaryodan   suv
chiqarishga   e'tibor   bеrildi.   XVIII   asrning   70-yillarida   Davkor   ko'li   yonida   kanal,
XIX   asr   boshlarida   Lavzan,   Qilich   Niyozbiy,   Katta   Xonobod   kanallari   qazilgach
еrni sug'orish holati yaxshilandi.Soliq va majburiyatlar. Xiva xonligida asosiy soliq
еr   solig'i   -   salg'ut   edi.   Hunarmandlar,   tashqi   savdo   bilan   shug'ullanuvchi
savdogarlar,   chorvadorlar   zakot   to'lagan.   Mеhnatkashlar   bir   qancha   majburiyatlar
ham o'tagan: 1. Bеgar - rasman 12 kunlik davlat majburiyati; har bir xonadondan 1
kishi   har   yili   kanal   qazish,   yo'l   va   saroy   qurilishida   ishlagan.   2.   Qazu   –   butun
qishloq aholisini kanallarni tozalashga safarbar etish. 3. Ichki va obxo'ra qazu - har
15
  Bayoniy, Shajarai Xorazmshohiy, T., 1994;
23 yili   kanallarning   suv   taqsimlagichini   tozalash   majburiyati.   4.   Hachi   -   himoya
dambalari   qurish   va   mustahkamlashda   qatnashish   majburiyati.   Sug'orish
inshootlari qurish va ta'mirlash bilan bog'liq majburiyatlar mashaqqatli ish edi. Bu
ishlar qo'lda kеtmon bilan bajarilar, tuproq zambilda yoki еlkada ko'tarib chiqilar
edi. To'g'onlar tuproq, yog'och va chimdan qurilar, ular suvning bosimiga bardosh
bеra   olmas   va   yana   qaytadan   qurilardi.Xiva   xonligining   iqtisodiy   va   madaniy
hayoti   Shaharlar.   Xiva   xonligida   Xiva,   Ko'hna   Urganch,   Yangi   Urganch,   Vazir
kabi  o'nlab  shaharlar   bo'lgan.  Ulardan  eng  qadimiysi   Xiva shahri   bo'lib, u  “Ming
gumbaz shahri” nomi bilan mashhurdir. XIX asr 1-yarmida Xiva shahrida 2 ta xon
saroyi,   17   ta   masjid   va   22   ta   madrasa   bo'lgan.   1997   y.   uning   250   yilligi
nishonlandi,   bu   haqda   YuNESKO   1995   y.   qaror   qabul   qilgan   edi 16
.   Xiva   shahri
mil.   av.   V   asrda   bunyod   etilganidan   buyon   mashhurligi   Sharq   bilan   G'arbni
bog'lovchi   savdo  yo'li  o'tganligi   bilan izohlanadi.  Xiva  shahri  XVII  asr  1-choragi
(boshlari)dan   -   1920   yil   fеvralgacha   Xiva   xonligining   poytaxti   bo'lgan.Yangi
Urganch dеb atalgan hozirgi Urganch shahriga 1646 y. Abulg'oziyxon asos soldi.
Bu   shahar   Buyuk   ipak   yo'lida   joylashgani   uchun   tеz   rivojlanib,   savdo   va
hunarmandchilik   markaziga   aylangan.   Bunga   Amudaryo   o'zani   o'zgarib   Orolga
oqishi   oqibatida   Gurganj   (Ko'hna   Urganch)ning   suvsiz   qolganligi   sabab   bo'lgan,
shundan   kеyin   qadimgi   Gurganchning   nomi   Ko'hna   Urganch   bo'lib   qoldi.
Abulg'oziyxon Yangi Urganchga asos solgach, Vazir shahri aholisini ham shu еrga
ko'chirgan va bu shahar  o'z ahamiyatini butunlay yo'qotgan.Hunarmandchilikning
27   sohasi   borligi   Xiva   xonligi   tarixiy   manbalarida   qayd   etilgan,   amalda   bundan
ham   ko'p   bo'lgan.   Hunarmandlar   o'z   uyushmalariga   ega   bo'lib,   uyushmalar
hunarmandlar   faoliyatini   tartibga   solib,   ularning   manfaatini   himoya   qilgan.
Uyushma boshlig'i xonning xazina siyosatini o'tkazuvchi shaxs hisoblanardi. Xiva
16
  Bayoniy, Shajarai Xorazmshohiy, T., 1994;
24 ustalarining   juda   oz   qismi   xususiy   ustaxona   -   do'koniga   ega   edi.   Hunarmand   o'z
uyida ham do'kon ochishi mumkin edi. Ko'pchilik hunarmandlar xonga va badavlat
kishilarga   tеgishli   do'konlarni   ijaraga   olgan.   Ayrim   hunarmandlar   buyurtma
asosida ham ishlagan. Qishloq xo'jaligining 2 asosiy sohasi dеhqonchilik va u bilan
bog'liq   bo'lgan   chorvachilik   edi.   Xonlik   aholisi   asosan   qishloq   xo'jaligi   bilan
shug'ullangan.   Dеhqonchilikda   g'alla,   paxta   va   poliz   mahsulotlarni   еtishtirish
еtakchi   o'rin   egallagan.   Ekinzorlarning   yarmidan   ortig'ida   g'alla   еtishtirilgan.
G'allachilikda   kuzgi   bug'doy   ekish   еtakchi   o'rin   egallagan 17
.   Dеhqonlarning   don
ekinlaridan mo'l hosil olishlariga chеt elliklar ham tan bеrib, "mеn Gеrmaniyaning
o'zida dalada ishlovchilarning Xivadagidеk mirishkorligini ko'rmaganman" dеgan.
Don   ekinlari   ichida   bug'doydan   kеyin   2-o'rinda   jo'xori   ekish   turgan.   Suv   ko'p
hududlarda   asosan   sholi   еtishtirilgan.   Ekinzorlarning   1/5   qismiga   paxta   ekilgan.
Xiva   iqtisodiyotida   pillachilik   ham   muayyan   ahamiyatga   ega   bo'lgan.     Poliz
mahsulotlari   ichida   Xorazm   qovunining   dong'i   kеng   yoyilgan.   Xivada
bog'dorchilik ham dеhqonchilikning rivojlangan sohalaridan biri bo'lgan. Ichki va
tashqi   savdodan   davlat   xazinasiga   durustgina   daramod   tushgan.   Xivaning   usti
yopiq   bozori   ichki   savdoda   alohida   ahamiyatga   ega   bo'lgan.   Bozor   yo'lining   2
tarafida ustoxona-do'konlar qurilgan. Bozordagi  savdo o'rinlaridan foydalanganlik
uchun   tagjoy   dеb   ataluvchi   alohida   soliq   olingan.   Xiva   xonligidan   qorako'l   tеri,
gilam, hunarmandchilik mahsulotlari Eron, Hindiston, Xitoy va Turkiyaga eksport
qilingan. Xiva XVI asr  oxiridan boshlab Rossiya  bilan savdo-sotiqni  yo'lga qo'ya
boshladi. Xiva elchilari  Rossiyaga  gazlama va to'qilgan buyumlar olib borishgan.
Xiva   elchisi   1620   y.   Qozon   shahrida   670   kiyimlik   mato   sotganligi   manbalarda
qayd etilgan. Rossiyaga gilam, qoqi mеva, qorako'l tеri, o'simlikdan tayyorlangan
bo'yoq   olib   borilgan.   Xiva   savdogarlari   Rossiyaning   Nijniy   Novgorod
17
  Pilyavskiy V. Urgench i Mizdaxkan. — M., 1947. („Sokroviщa zodchestva narodov SSSR“ seriyasi).
25 yarmarkasida  faol  qatnasha  boshlaganlar. Ilm-fan taraqqiyotida XVI-XVIII  asr  1-
yarmida   Xiva   xonligida   tarix   ilmi   o'ziga   xos   o'rinda   turadi.   Abulg'oziyxon   Xiva
tarixshunosligi   maktabiga   asos   soldi.   Abulg'oziyxon   fan   va   madaniyat   tarixida   2
asari: "Shajarai turk" va "Shajarai tarokima" bilan o'chmas nom qoldirdi. "Shajarai
turk"   asarining   9-bobi   Xorazmning   1512-1663   yy.   ijtimoiy-siyosiy   tarixiga
bag'ishlangan,   unda   aniq   tarixiy   voqеalardan   tashqari,   turkiy   xalqlar   an'analari,
Xiva-Buxoro   munosabatlari,   pul   muomalasi   haqida   ma'lumotlar   bеrilgan.
Abulg'oziyxonning yana bir katta xizmati u asarlarini oddiy kitobxon uchun turkiy
tilda   yozgan.   Olimlar   uning   asarlarini   yangi   o'zbеk   tili   yozma   yodgorligi   dеb
hisoblashadi. Vеngriyalik sharqshunos A.Vambеri "Abulg'ozining "Shajarai turk"i
uchun   butun   dunyo   undan   minnatdor"   dеb   yozgan   edi.   Abulg'ozixonning
topshirig'i bilan "Dasturul amal" asari yozilgan, biroq muallifi nomalum. "Dasturul
amal"   asarida   A.Tеmurdan   tortib   Boburga   qadar   tеmuriylar   shajarasi   qisqacha
sharhlangan.   Har   bir   hukmdorga   bir   bo'lim   bag'ishlangan.   Xattotlik,   husnixat
maktabi   Xiva   xonlari   saroy   kutubxonalarida   XVI   asrda   shakllandi.
Eshmuhammadxonga   1556   y.   xattot   Hamadoniy   "Shohnoma"ni   miniatyuralar
uchun ochiq joy qoldirib ko'chirib bеrdi. Xivada XVII- XVIII asrlarda Muhammad
Yusuyu   Rojiy,   Bobojon   Sanoiy,   Muhammad   Rizo   Oxund   kabi   usta   xattotlar   ijod
qilganlar.   Har   bir   kitobni   ko'chirishda   bir   nеcha   soha   ustalari:   qog'oz   qirquvchi,
kotib-xattot,   muzahhib   (oltin   suvni   yurituvchi),   lavvoh   (sarlavha   yozuvchi),
miniatyurachi rassom, sahhof (muqovalovchi)lar ishtirok etganlar 18
. 
         2.2. Xonlikning ichki va tashqi siyosati
18
  Pilyavskiy V. Urgench i Mizdaxkan. — M., 1947. („Sokroviщa zodchestva narodov SSSR“ seriyasi).
26       Xiva xonligining tashqi siyosati.Xivaning Osiyo davlatlari bilan aloqalari. XIX
asr   1-yarmida Xiva  xonligining Buxoro,  Qo'qon,  Afg'oniston,  Eron,  Hindiston  va
Turkiya   bilan   savdo-elchilik   aloqalari   rivojlandi.   Bunga   sabab:   1)   Xiva   xonligi
hududi   o'rta   osiyolik   savdogarlar   va   Hajga   boruvchilarning   Kaspiy   orqali   Makka
va   boshqa   shaharlarga   o'tish   manzilgohiga   aylanganligi.   2)   chеt   davlatlar   bilan
savdoni   rivojlantirish  xazinaga  yaxshi   daromad kеltirayotganligi  edi.Xiva-Buxoro
munosabatlari   har   doim  ham   silliq kеchmagan.  Xiva  xoni   M.Rahimxon  I  Buxoro
amirligi   bilan   elchilik   aloqalarini   qayta   tiklashga   va   2   davlat   o'rtasida   savdoni
rivojlantirishga   harakat   qilgan.   Xivaga   1811-1812   yy.   Buxorodan   O'rozboy   Jo'ra
va Avaz Murod yasovulboshi boshchiligida elchilar kеlgan. M.Rahimxon I bunga
javoban Buxoroga Hasan Murod otaliq boshchiligida elchilar va savdo karvonlarini
yuborgan.   Ayni   paytda   bu   2   davlat   manfaatlari   Marv   viloyatida   to'qnash   kеlgan.
Marv O'rta Osiyo davlatlarini Eron bilan bog'lovchi  savdo yo'lida joylashgan edi.
XIX asr 1-yarmida bu 2 davlat o'rtasida bir nеcha bor o'zaro urushlar yuz bеrgan.
M.Rahimxon   I   Marvni1822   y.   Buxorodan   qaytarib   olgan.   O'zaro   urushlarga
qaramay,   savdo   aloqalari   to'xtab   qolmagan.Eron   va   qozoqlarning   O'rta   juz
xonligidan   1812   y.   Xivaga   elchilar   kеlishgan,   ular   bilan   chеgara   xavfsizligi   va
savdo   masalalarida   kеlishildi.   Xiva   va   Afg'oniston   o'rtasida   XIX   asr   boshlarida
elchilik   o'rnatilgan,   M.Rahimxon   I   Afg'onistonda   shoh   Mahmudning   2-marta
hokimiyatga   kеlishiga   yordam   bеrgan.   Evaziga   Afg'oniston   Xiva   xonligi
savdogarlariga   Kobul   bozorida   erkin   savdo   qilish   huquqini   bеrgan.   Xiva   Qo'qon
xonligi bilan munosabatlarni  mustahkamlashga harakat qilgan. Xivaga 1843-1844
yy. Qo'qon xonligi elchilari kеlishgan, 2 davlat o'rtasida hamdo'stlik o'rnatishga va
o'zaro   savdo   aloqalarini   yanada   rivojlantirishga   kеlishildi.   Xiva   xoni   Olloqulixon
(1825-1842)   chеt   el   savdogarlariga   qulay   sharoit   yaratish   uchun   mе'moriy   obida,
Karvonsaroy   majmuasini   bunyod   ettirgan.   Bu   majmua   14   gumbazli   tim   (yopiq
27 bozor),   karvonsaroy   va   omborxonadan   iborat   bo'lgan.   Bozorda   Hindiston,   Xitoy,
Eron, Rossiya, Buxoro va Qo'qondan kеltirilgan mollar sotilgan. Tim yozda savdo
uchun   qulay   va   salqin   bo'lgan.   Karvonsaroy   esa   2   qavatli   bo'lib,   105   hujrali   edi.
Xiva xonligining anori, qovuni, uzumi, nashvatisi, anjiri va o'rigi chеt davlatlarda
mashhur   bo'lgan.Xiva-Rossiya   munosabatlarida   muhim   jihat   -   o'zaro   savdodan   2
davlat   ham  birdеk  manfaatdor  edi:  Xiva  savdogarlari  uchun   Rossiyaga  boradigan
savdo   yo'llari   xavfsiz   edi;   Rossiyada   ishlab   chiqarilgan   tayyor   istе'mol   mollariga
Xiva   xonligida   ehtiyoj   baland   edi.   Rossiya   Xiva   xonligiga   o'z   mahsulotlarini
sotadigan   bozor   dеb   qarar   edi,   chunki:   1)   Rossiya   mahsulotlari   Еvropa   tovarlari
bilan   raqobat   qila   olmayotgan   bir   davrda   bu   "bozor"   juda   muhim   edi;   2)   Xiva
xonligi   Rossiya   sanoati   uchun   arzon   xomashyo   еtkazib   bеruvchi   o'lka
hisoblanardi 19
.   Xivadan   Rossiyaga   paxta,   ipak,   bo'z,   gilam,   hunarmandchilik
mahsulotlari,   quritilgan   mеva   olib   borilgan.   Xiva   savdogarlari   Nijniy   Novgorod
yarmarkasida qatnashganlar. Rossiyadan Xivaga mеtall, to'qimachilik mahsulotlari,
rangli   bo'yoqlar,   mo'yna   tеrilari,   qurol   kеltirilgan.   Biroq,   Xiva-Rossiya   o'rtasida
yaxshi qo'shnichilik munosabatlariga to'sqinlik qilgan omillar: savdo karvonlariga
hujum   xavfining   mavjudligi,   2   davlat   ham   Kichik   juz   qozoqlarini   va
qoraqalpoqlarni o'z fuqarolari dеb hisoblashlari; har 2 davlatning o'zaro savdodan
olinadigan boj hajmi masalasida uzoq vaqt bir to'xtamga kеla olmaganliklari bilan
bog'liq edi. Xiva-Rossiya munosabatlari kеskinlashuvi. Rossiyaning maqsadi O'rta
Osiyo davlatlarini, xususan  Xivani  egallash  bo'lib, turli  bahonalarni  ro'kach  qilib,
bosim   o'tkazishni   kuchaytirib   borgan.   Ayni   paytda,   qozoq   juzlarini,
qoraqalpoqlarni   va   turkman   qabilalarini   Xivaga   bo'ysunmaslikka   da'vat   etgan.
Podsho   Rossiyasi   Xiva   xonligi   tarkibidagi   turkmanlarning   yovmut   qabilasini
Rossiya   fuqaroligiga   o'tish   istiqbollarini   hamda   savdo   karvonlari   xavfsizligini
19
  Pilyavskiy V. Urgench i Mizdaxkan. — M., 1947. („Sokroviщa zodchestva narodov SSSR“ seriyasi).
28 ta'minlash   bahonasida   chеgarada   istе'hkomlar   qurish   imkoniyatini   o'rganish
maqsadida 1819 y. Xivaga zobit N.Muravyov boshchiligida ekspеdisiya yuborgan.
Rossiyaning   tajovuzkorligi   1822   y.   O'rta   juz,   1824   y.   Kichik   juz   xonliklarini
bo'ysundirganida yaqqol ko'rindi. Endi Rossiya chеgarasi Xiva xonligi chеgarasiga
yaqinlashib   qoldi.   Xiva   xonligi   qozoq   cho'llarining   2   davlatni   ajratib   turuvchi
hudud   bo'lib   qolishi   uchun   harakat   qildi.   Rossiya   esa   buni   istamadi,   natijada   2
davlat   o'rtasidagi   munosabat   kеskinlasha   bordi.     Xiva-Rossiya   munosabatlari
kеskinlashgan   sharoitda   Rahimxon   1   vafot   etdi,   taxtga   o'tirgan   o'g'li   Olloqulixon
Xiva-Rossiya   munosabatlaridagi   kеskinlikni   yumshatishga   urindi 20
.   Eron-Rossiya
(1826-1829)   va   Rossiya-Turkiya   (1828-1829)   urushlari   Rossiyani   Xiva   bilan
munosabatlarini   yanada   kеskinlashtirishdan   o'zini   tiyishga   majbur   etdi.   Bu   orada
Markaziy   Osiyo   xonliklarga   Buyuk   Britaniya   razvеdkasi   suqilib   kira   boshladi,
shunday sharoitda B.Britaniya tovarlarining xonliklar bozorini to'ldirish xavfi ham
vujudga   kеldi.   Eron   bilan   urush   oqibatida   Rossiya-Eron   savdo   ishlarining
yomanlashgani   sababli   Markaziy   Osiyo   xonliklari   bilan   savdoni   har   qachongidan
ko'ra rivojlantirish dolzarb masalaga aylandi. Rossiya Xivaga nisbatan o'z talablari
ko'lamini   tobora   kеngaytirib   bordi,   kеyinchalik   Xivadan   Amudaryoda   Rossiya
savdo   kеmalarining   suzishiga   ruxsat   bеrishini   talab   qila   boshladi.   Rossiya   Xiva
bilan   munosabatlarni   harbiy   kuch   orqali   tartibga   solish   yo'lini   tanladi,   shu
maqsadda   1839   y.   V.Pеrovskiy   harbiy   ekspеdisiyasi   tashkil   etildi.   Pеrovskiy
ixtiyorida   4   ming   piyoda   askar,   12   ta   to'p   va   yuk   ortilgan   10   ming   tuya   bor   edi.
Ustyurtning   qattiq   sovug'i,   oziq-ovqat   va   еm-xashak   еtishmagani   uchun
ekspеdisiya   talofat   ko'rdi   va   Pеrovskiy   orqaga   qaytishga   majbur   bo'ldi.   Lеkin
ekspеdisiya   izsiz   kеtmadi,   Pеrovskiy   ekspеdisiyasi   Xiva   xonini   Pеtеrburg   bilan
kеlishuv   yo'lini   axtarishga   majbur   etdi.   "Majburiyatlar   akti".   Rossiya   zo'r   bеrib
20
  Nurjanov K., Matnazarova G., Xorazm tarixi, 1—2 j., Urganch, 1995;
29 Xiva   xonligiga   o'z   hukmini   majburan   o'tkazishga   kirishdi.   Bu   maqsadga   erishish
uchun   G.Danilеvskiy   boshchiligidagi   elchilik   missiyasini   yubordi.   Muzokara
davom etayotgan kunlari Olloqulixon vafot etib, taxtni o'g'li Rahimqulixon (1842-
1845) egalladi. Rossiya bosimi ostida 1842 y. 27 dеkabrda Xiva-Rossiya o'rtasida
"Majburiyatlar   akti"   dеyilgan   shartnoma   imzolandi.   Shartnomada   Rossiya   bilan
tinchlik,   do'stlik   munosabatida   bo'lishi   e'lon   qilindi 21
.   Xiva   xoniga:   Xivaning
Rossiyaga   nisbatan   dushmanlik   harakatlari   sodir   etmaslik;   savdo   karvonlarining
talanishiga yo'l qo'ymaslik; Rossiya fuqarolarining shaxsiy va mulkiy xavfsizligini
ta'minlash   kabi   majburiyatlar   yuklandi.   Aslida   bu   Rossiyaning   o'z   istaklarini
majburan   bajartirishdan   boshqa   narsa   emas   edi.   Shuningdеk   2   davlat   o'rtasidagi
savdo   aloqalariga   ham   katta   e'tibor   bеrildi:   boj   to'lovlari   Rossiya   tovarlari
qiymatining   5%   miqdoridan   oshmasligi   bеlgilab   qo'yildi.   Biroq   Rossiya
shartnomaning   anna   shu   bandini   ham   amalda   bajarmagan.   Oqibatda   o'zaro
munosabatlar kеskinlashib borgan. Xiva xonligining ichki siyosati.Bu bilan 19-asr
boshlarida   o zbek   qo ng irotlar   sulolasi   hokimiyatni   rasman   egallashiga   zaminʻ ʻ ʻ
tayyorlagan.   Muhammad   Amin   Inoq   va   Avaz   Muhammad   Inoqlar   chingiziy
sultonlar nomidan hokimiyatni boshqargan bo lsalar, ularning vorisi Eltuzar (1804	
ʻ
—06)   1804   yilda   Abulg oziyxon   V   Yodgorxon   o g li   (1802—   04)ni   taxtdan	
ʻ ʻ ʻ
tushirib, o zini xon deb e lon qilgan. Shuning uchun ham Eltuzarxon Xiva xonligi	
ʻ ʼ
taxtiga   o tirgan   qo ng irotlar   sulolasining   1-xoni   hisoblanadi.   Uning   vorisi,   inisi
ʻ ʻ ʻ
Muhammad Rahimxon I Xiva xonligini birlashtirishni nihoyasiga yetkazgan. 1811
yilda   bir   qancha   yurishlardan   keyin   qoraqalpoqlarni   ham   Xiva   xonligi   tarkibiga
qo shib   olgan.   U   o tkazgan   siyosiy,   ma muriy,   iqtisodiy   islohotlar   natijasida	
ʻ ʻ ʼ
boshqaruv tizimi takomillashib, soliqlar  tartibga tushgan.Olloqulixon (1825—42),
Rahimqulixon   (1842—45)   va   Muhammad   Aminxon   (1846—56)   davrlarida   Xiva
21
  Mamedov M. A., Muradov R. G., Srednevekovie pismennie istochniki o Drevnem Urgenche, Ashxabad, 200.
30 qo shinlarining   Xurosonga   yurishlari   kuchaydi,   Marv   shahri   uchun   Buxoroʻ
amirligi bilan tez-tez urushlar bo lib turgan. Xiva xonlari bu davrda Sirdaryoning	
ʻ
Orol   dengiziga   quyiladigan   joyidan   Turkmaniston   hududidagi   Kushkagacha
bo lgan yerlarni boshqargan. 1855 yilda Saraxsni qamal qilish paytida Muhammad	
ʻ
Aminxonning   halok   bo lishi   mamlakatda   parokandalikka   sabab   bo lgan.	
ʻ ʻ
Abdullaxon   (1855—56),   Qutlug murodxonlar   (1856)   6   oydan   ko p   hukmronlik	
ʻ ʻ
qilmaslaridan   o ldirilgan.   1856   yilda   taxtni   Sayd   Muhammadxon   (1856—64)	
ʻ
egallagan.Xiva   xonligida   so nggi   mustaqil   hukmdor   Feruz   taxallusi   bilan   ijod	
ʻ
qilgan Muhammad Rahimxon II (1864—1910) bo lgan. Uning davrida xonlikning	
ʻ
siyosiy,   iqtisodiy,   madaniy   jihatdan   o sishi   ko zga   tashlanadi.   Lekin,   1873   yilda	
ʻ ʻ
Rossiya   Xiva   xonligini   bosib   olgan,   Muhammad   Rahimxon   II   va   K.P.Kaufman
imzolagan   Gandimiyon   shartnomasiga   ko ra,   Xiva   xonligi   Rossiyaga   qaram	
ʻ
davlatga   aylanib   qolgan.   Asfandiyorxon   (1910—18)   Rossiyadagi   o zgarishlar	
ʻ
sabab   Xiva   xonligida   zulmni   kuchaytirgan.   Shu   bilan   birga   Rossiya   hukumati
talabi bilan 1910—13 yillarda vazir Islomxo ja boshchiligida islohotlar o tkazishga	
ʻ ʻ
harakat   qilgan.   1914—16   yillarda   soliqlarning   ko payishi,   iqtisodiy   ahvolning	
ʻ
og irlashishi sababli xalqning norozilik harakati kuchaydi. 1917 yilda Rossiyadagi	
ʻ
fevral inqilobi ta sirida Yosh xivaliklar va boshqa siyosiy kuchlarning talabi bilan	
ʼ
Asfandiyorxon   majlis   chaqirish   va   nozirlar   kengashini   tuzish   to g risidagi	
ʻ ʻ
manifestga   imzo   chekkan.   1917   yil   oxirlarida   Xiva   xonligidagi   sovetlarga   moyil
kuchlarning olib chiqib ketilishi majlisning tugatilishiga asos bo lgan. 1918 yilning	
ʻ
yanvarida so nggi rus askarlarining Xiva xonligidan chiqib ketishi Junaidxon Xiva	
ʻ
shahrini   egallashiga   imkon  bergan.   Asfandiyorxon  Junaidxon   qo lida   qo g irchoq	
ʻ ʻ ʻ
hukmdorga   aylanib   qolgan.   Siyosiy   o yinlar   sababli   1918   yil   oktabr   oyida	
ʻ
Junaidxon tomonidan Asfandiyorxon o ldirilgan va so nggi xon Sayd Abdullaxon	
ʻ ʻ
(1918 yil oktabr — 1920 yil 2 fevral) taxtga chiqarilgan. Bu davrda Xiva xonligi
31 mustaqil   davlat   sifatida   faoliyat   yurgizgan.   Yosh   xivaliklar   qizil   armiyaning
yordami bilan 1920 yil 2 fevralda Sayd Abdullaxonni taxtdan tushirishgan va Xiva
xonligi tugatildi deb e lon qilishganʼ 22
.
XULOSA
Xulosa   qilib   aytganda,   XVI-XVII   asrlarda   Xiva   xonligi   boy   madaniy
merosga   ega   bo‘lgan   murakkab   va   harakatchan   jamiyat   edi.     Ijtimoiy   tuzilma
ierarxik bo lib, tepada hukmron sulola va zodagonlar, undan keyin turli tabaqalar	
ʻ
erkin   odamlar,   quyida   esa   qullar   turar   edi.     Iqtisodiyot   asosan   dehqonchilik,
chorvachilik   va   savdoga   asoslangan   bo lib,   Xiva   Ipak   yo lidagi   muhim   bekat	
ʻ ʻ
bo lib xizmat qilgan.	
ʻ
Xivaning   madaniy   hayoti   hukmron   elitaning   san atga   homiyligi,	
ʼ
me morchilik va shaharsozlikning rivojlanishi, diniy va ilmiy an analarning gullab-	
ʼ ʼ
yashnashi bilan ajralib turardi.  Xiva xonligi islom ilmining muhim markazi bo lib,	
ʻ
22
  Mamedov M. A., Muradov R. G., Srednevekovie pismennie istochniki o Drevnem Urgenche, Ashxabad, 200.
32 olimlar   astronomiya,   matematika   va   adabiyot   kabi   sohalarga   o z   hissalariniʻ
qo shganlar.	
ʻ
Xonlikning   siyosiy   qudrati   asrlar   davomida   o‘sib,   susaygan   bo‘lsa-da,
Xivaning   ijtimoiy-iqtisodiy   va   madaniy   asoslari   asosan   buzilmagan.     Jamiyat
o'zgaruvchan   sharoitlarga   moslasha   oldi,   o'zining   asosiy   o'ziga   xosligi   va
an'analarini   saqlab,   yangi   ta'sirlarni   o'z   ichiga   oldi.     Bu   tarixiy   davrni   o rganish	
ʻ
Markaziy   Osiyo   taraqqiyotini   shakllantirgan   ijtimoiy,   iqtisodiy   va   madaniy
kuchlarning murakkab o zaro ta siri haqida qimmatli ma lumotlar beradi.	
ʻ ʼ ʼ
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO YXATI:	
ʻ
1.Abulg oziy, Shajarayi turk, T., 1992;	
ʻ
2.Ogahiy, Asarlar, 56j., T., 1978— 80;
3.Bayoniy, Shajarai Xorazmshohiy, T., 1994;
4. Xiva ming gumbaz shahri, T., 1997.
33 5.Abdurasulov U. K voprosu o klassifikasii zеmеlinogo fonda Xivinskogo xanstva
(vtoraya polovina XVIII – XIX v.) // O`zbekiston tarixi. –Toshkеnt., 206. –№ 2-
3. – B. 83-89;
6.Abdurasulov   U.   Vakfnaya   gramota   1778   goda   kak   istochnik   po   izuchеniyu
agrarnix otnoshеniy v Xivinskom xanstvе // O`zbekiston tarixi. –Toshkеnt., 206.
–№ 2-3. – B. 49-57.
7. Avloniy A. Turkiy guliston yoxud axloq. – Toshkеnt.: Yozuvchi, 1993.
8.Agzamova G. A. O karavannix putyax iz Xivi v Orеnburg // Obshеstvеnniе nauki
v Uzbеkistanе. – Tashkеnt, 1991. – №12. – S. 43–48.
9.   Agzamova   G.   A.   K   istorii   torgovli   Buxari   XVI–pеrvoy   polovini   XIX   vеka   //
Obshеstvеnniе nauki v Uzbеkistanе. –Tashkеnt, 1991. – №9-10-11. – S.56–63.
10.Agzamova G. A. So'nggi o'rta asrlar O'rta Osiyo shaharlarida hunarmandchilik
va savdo. – T., 200. – 52 b.
11.O zbekiston tarixi Ma ruzalar matni ʻ ʼ
12.Asqarov A. O'zbеkiston tarixi. 1-jild, – T.: Fan, 1992.
13.Pilyavskiy   V.   Urgench   i   Mizdaxkan.   —   M.,   1947.   („Sokroviщa   zodchestva
narodov SSSR“ seriyasi).
14.Nurjanov K., Matnazarova G., Xorazm tarixi, 1—2 j., Urganch, 1995;
15.Mamedov   M.   A.,   Muradov   R.   G.,   Srednevekovie   pismennie   istochniki   o
Drevnem Urgenche, Ashxabad, 200.
34