Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 25000UZS
Размер 70.7KB
Покупки 0
Дата загрузки 27 Ноябрь 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Islombek

Дата регистрации 17 Февраль 2024

64 Продаж

Amir Temurning Jahon tarixida tutgan o'rni

Купить
Mundarija
Kirish……………………………………………………………………………2-5
I   –   BOB.   AMIR   TEMUR   MARKAZIY   OSIYODA   BARPO   ETILGAN
MARKAZLASHGAN DAVLATNING ASOSCHISI.
1.1 Jahon tarixida  Amir Temur davri   manbashunosligi va tarixshunosligi……6-18
1.2 Yevropa tarixchilarining Amir Temur shaxsiga bo’lgan munosabati……..19-25
II   –   BOB.   JAHON   TARIXIDA   AMIR   TEMUR   VA   TEMURIYLAR
DAVLATINING TUTGAN O’RNI.
2.1   Temuriylar   saltanatining   yevropa   davlatlari   bilan   olib   borgan   elchilik
aloqlari…………………………………………………………………………26-34
2.2 Amir  Temur  olib borgan islohatlar  jahon taraqqiyotiga qo’shgan hissasi…35-
37
III.   Xulosa……………………………………………………………………..38-
39
IV. Foydalanilgan adabiyotlar………………………………………………..40
1 Kirish
Mavzuning   dolzarbligi   O‘zbekiston   mustaqilligining   qo‘lga   kiritilishi   eng
ulkan g‘alaba, uning qadriga yetish, mustaxkamlash, avaylab saqlab qolish muxim
vazifa.   Yurtboshimizning   “Tarixiy   xotira   tuyg‘usi   to‘laqonli   ravishda   tiklangan
xalq   bosib   o‘tgan   yo‘l   o‘zining   barcha   muvofaqqiyat   va   zafarlari,   yuqotish   va
qurbonlari, quvonch va istiroblari bilan xolis va xaqqoniy o‘rganilgan taqdirdagina
chinakam   tarix   bo‘ladi.” 1
  deb   aytgan   fikirlari   nixoyatda   katta   axamiyatga   egadir.
Yurtimizda har yili Amir Temurning tavallud sanasi keng nishonlanadi. Sohibqiron
nomi, uning faoliyati bilan bog‘liqtadbirlar alohida kо‘tarinki ruhda о‘tadi. 
Boshqacha  aytganla, Amir  Temur  nomi, siymosi  xalqimizni birlashtirishda,
jipslashtirishda,   iymon-oqibatli   bо‘lishda,   madaniy-ma’rifiy   ildialarimizni   chuqur
anglashda,   qudratli   kelajagimizni   qurishda   bizga   yangi-yangi   kuch-quvvat   va
shijoat   bag‘ishlab   turibdi.   Buyuk   ajdodimizning   eng   muhim   fazilatlaridan   biri
shuki,   u  bundan   olti   asr   avvaloq   hech  qanday   davlatning   qо‘shnilari   bilan  о‘zaro
yaxshi   aloqalari,   manfaatli   hamkorligisiz   yorqin   istiqboli   bо‘lmasligini   teran
anglagan.   SHu   sababli,   u   Yevropa   va   Osiyoni   bog‘lashga   xizmat   qilgan   ulkan
ishlarni   amalga   oshirgan.   Bir   tomondan   -   Xitoy,   Hinliston,   bir   tomondan   -
Fransiya,   Ispaniya,   Angliya   va   boshqa   davlatlar   bilan   aloqalar   о ‘rnatgan   va   shu
munosabatlarni mustahkamlashga intilgan. 
Muhtaram birinchi prezidentimiz Islom Karimov o`z estalklari u zot haqida
quydagich   eslaydi   “Men   davlat   ishlari   bilan   shug`ullanayotganimda   ul   zotning
ulkan   tajribalaridan   foydalandim.   Biror   bir   davlat   masalasi   yuzasidan   muamoga
duch   kelsam,bu   muamoga   yechim   topishga   qiynalsan   ul   zotning   “Temur
tuzuklarini”   o`qir   edim   va   muamolarga   yechim   topardim”.   Shundan   ham   bilsak
bo’ladiki   sohibqiron   bobomiz   o`z   faoliyati   davomida   ulkan   ishlarni   amalga
oshirgan.   Yuqorida   aytib   o`tganimizdek   sohibqiron   bobomizni   faoliyati   dunyoga
yoyilgan   ul   zot   dunyoning   turli   burchaklaridan   diplomatik   aloqalini   bog`lash
1
  Каримов И.А  Юксак маънавият йенгилмас куч. Т. Маънавият. 2008. Б-97
2 maqsadida   elchilar   yuborilgan.   O`sha   davrda   ul   zotga   ko`plab   maktublar   ham
yuborilgan.   Sohibqiron   davlatiga   tashrif   buyurgan   elchilar   o`z   estaliklarida   Amir
Temur   o`z   davlatida   amalga   oshirayotgan   ishlar   haqida   bayon   etib   ketishgan.  
Hozirgi   kunda   ham   bu   inson   faoliyati   yuzasidan   izlanishlar   qilinib   Amir
Temur   faoliyatiga   bag`ishlangan   asarlar   yaratilmoqda.   Nafaqat   Osiyolik   olim   va
adiblar balki yevropalik olim va adiblar sohibqironga atab ko`plab asarlar bitishga.
Amir   Temur   faoliyatini   o`rgangan   ko`plab   g`arbiy   yevropalik   olim   ul   zot   haqida
o`zlarini   ijobiy   fikirlarini   bildirib   kelishmoqda.   Bularga   misol   sifatida   mashxur
fransiyalik   olim   Jan   Pol   Ru   Amir   Temur   haqida   quydagi   fikirlarni   berib   o`tgan”
Temurga   teng   keladigani   kam   topiladi.   Temurdan   o`tadigani   topilmasa   kerak.
Uning nomi Iskandar, Doro, Sezer, Chingizxon, Boniparlar nomi bilan yonma-yon
turadi 1
. Mavzuning maqsad va vazifasi  Mavzuning  asosiy
maqsadi     Amir   Temur   va   Temuriylar   davri   tarixini   jahon   traixida   tutgan   o’rnini
xolisona   tadqiq   etish.   Ushbu   maqsaddan   kelib   chiqib   quyidagi   vazifalar   belgilab
olindi
- Amir Temur hukumronligining boshlanishi
- Jahon tarixida Amir Temur shaxsini o’rganish
- Amir Temur va Temuriylar davridagi tashqi munosabatlarini tahlil etish.
- Temur   va   Temuriylar   davri ni     o’rganishda   yevropa   olimlarining   asarlarini
talqin qilish 
- Amir   Temur   va   Temuriylarning   Jahon   tarixida   tutgan   o‘rnini   o‘rganishdan
iborat.
Mavzuning   o’rganilganlik   darajasi :   Amir   Temur   to‘g‘risida   noma’lum
bo‘lib   kelayotgan   va   sir     saqlab   kelingan   tarixiy-ilmiy   va   badiiy   asarlar,
monografiyalar,   risolalar   endilikda   nashr   qilina   boshladi.   Xususan   yevropalik
olimlar tomonidan Amir Temurga bag‘ishlab yozilgan asarlarni, maqolalarni bir xil
tarzda   qabul   qila   olmaymiz.   Chunki,   turli   davr   va   sharoitlarda   yozilgan   asarlar
1
 Луюсен Керен “Амир Темур ғарб адиблари нигоҳида” .,2016.  32-б
3 mualliflarning  dunyoqarashlariga,  bilim   saviyalariga  ko‘ra  bir-biridan  keskin   farq
qiladi. zarur. 
T urli   mamlakatlar   olimlari,   tarixchilari,   adiblari   yozgan   asarlardir.   Bu   guruhdagi
kishilar   Ibn   Arabshoh,   Lui   Gonsales   de   Klavixo,   Ibn   Xaldun,   Silvestr   De-Sosi
Sharida,   Eyms   Feymor,   Rus   tarixchilaridan   M.Ivanin,   V.V.Bartold,
A.Y.Yakubovskiy,   va   boshqalarning   asarlari.   Hozirgi   kunda   esa   yevropa
davlatlarining   deyarli   har   birida   Amir   Temur   shaxsini   o’rganuvchi     olimlar
jamiyatlari tashkilanib kelinmoqda. Bunday jamg’armalarning eng mashhurlaridan
biri   Fransiyada   Lyusen   Keren   tomonidan   tashkillangan.   Bundan   tashaqri
F.Shlosser,   Jan   Pol   Ru,   M.Veber,   M.Brion   va   b ir   qancha   tarixchilar   tomonidan
Amir Temur va Temuriylar sulolasi haqida ko’plab ilmiy ishlar va monografiyalar
yozildi. Eng muhim manbalar asosini Mustaqillik davridan so’ng O’zbekiston
tarixchi   olimlar   jamiyati   vakillari   tomonidan   o’rganishlar   natijasida   Amir   Temur
va   Temuriylar   davlati   haqida   juda   ham   ko’plab   olimlar   ilmiy   ishlar   yoqlashdi.
Akademik B. Ahmedov, A. X. Saidov, Sh. O’ljayeva, O. Bo’riyev, T. Fayziyev va
bir   qancha   olimlarimizni   e’tirof   etsak   bo’ladi.   Xususan   A.X.Saidov   bu   borada
izlanishlar olib borib, “Amir Temur dunyo fani ko’zgusida” nomli bibliografik asar
chop ettirdilar 1
. Undagi ma’lumotlarga ko’ra, Amir Temurga bag’ishlab yaratilgan
jiddiy   asarlar   soni   Yevropa   tillarida   700   dan   ziyod,   Sharq   tillarida   esa   900   dan
ko’pdir. Bu asarlarda Amir  Temur  shaxsi,  saltanatning siyosiy, ijtimoiy-iqtisodiy,
madaniy xayotiga turlicha baxo berilgan. Asrlar osha Amir Temur goh qattiqo’l va
zolim   shaxs,   goh   adolatli   va   talabchan   xukmdor   sifatida   talqin   etib   kelingan.   Bu
kabi   turli   baxolarning   paydo   bo’lishiga   Amir   Temur   shaxsiga   ijobiy   yoki   salbiy
munosabat   bildirilgan   ko’plab   manbalar   sababchidir.   Xususan,   Nizomiddin
Shomiy,   Sharafiddin   Ali   Yazdiy   kabi   mualliflar   o’z   asarlarida   Amir   Temurning
davlatni   adolatli   boshqargani,   xalq,   davlat   manfaatlari   yo’lida   keng   ko’lamli
faoliyat   yuritgani   va   boshqa   xislatlarini   yozib   qoldirishgan   bo’lsa,   Ibn   Arabshox
“Temur   tarixida   taqdir   ajoyibotlari”   nomli   asarida   Amir   Temur   va   uning
1
 Ртвеладзе Э.В., Саидов А.Х. Амир Темур в зеркале мировой науки. - Ташкент: Мир экономики 
и права, 1999. - 352 с
4 faoliyatiga salbiy baxo bergan.  
Mavzuning   obyekti   va   predmeti   Mavzuning   ob’ekti   etib   Amir
Temur va Temuriylar sulolasi jahon olimlar asarlarida yortilishi. Predmeti Yevropa
davlatlarida   Temuriylar   sulolasining   qanday   darajada   o’rganilishi   va   tadqiq
qilinishi. Kurs   ishining   tuzilishi:   Kirish,   Ikkita   bob,   to’rtta   reja,   xulosa   va
foydalanilgan adabiyotlardan iborat. 
5 I – Bob.  Sohibqiron Amir Temur Markaziy Osiyoda barpo etilgan
markazlashgan davlatning asoschisi.
1.1 Jahon tarixida Amir Temur davri  manbashunosligi va
tarixshunosligi  
Amir   Temur   hayoti   va   faoliyatini   gavdalantirish   uning   zamoni   mohiyati,
ruhi, muhitining tsvirlash uchun gapni tarix faniga tayanib kelgan va bundan buyon
ham   tayanadigan   asaszaminli   eng   muhim   yozma   manbaalrdan   boshlash   maqbul.
Amir   Temur   hayoti   davrida   zamondoshlari   tomonidan   vauning   homiyligida   yoki
Sohibqiron   vafotidan   keyin   hali   voqealarning   ohiri   to’kilmay   va   salaflarning
merosini   etiborga   olgan   holda   yaratilgan   asarlar   ilk   manbalar   sifatida   g’oyat
qimmatlidir.   O’sha   davr   taqozosiga   ko’ra   bu   asarlar   forsiy   tilda   yozilgan.   Buyuk
olim   G’iyosiddin   Ali   ibn   Jamol   al-Islom   Yazdiyning     “Ro’znomai     G’azovoti
Hindiston” (“Hindistonga  yurish  kundaligi”)  risolasi  A.Temur  faoliyatiga   oid ilk
asar   hisoblanadi.   Bu   risola   A.Temurning         shaxsiy   ko’rsatmasi   bilan   1399-1403
yillar oralig’ida  yozilgan 1
. 
Unda   1398-1399   yillardagi   yurish   batavsil   tasvirlangan.   G’iyosiddin   Ali
risolasiga A.Temurning munosabati e’tiborga sazovordir. Bu munosabat  A.Temur
shaxsiy   xislatlarining     ayrim   jihatalrini   birmuncha     yoritib   beradi.   Yuqorida
takidlanganidek,   bu   asar   ”G’ayritabiiy   iboralarsiz   va   kitobxon   uchun   tushunarli
uslubda”   yozilishi   lozim   edi.  Shu  sababli  G’iyosiddin  Alining    ko’pincha    asosiy
ishga   aloqasi   bo’lmagan   va   bayon   mavzuini     xiralashtiradigan,   tushinish   qiyin
bo’lgan   dabdabali     va   jimjimador   tasvirlari   Amir   Temurga   unchalik   yoqmadi 2
.
Ammo   shunday   bo’lsa   ham,   G’iyosiddin   Ali   Yazdiyning   risolasi   unda   aniq
ma’lumotlar  bayon  etilgani jihatidan  qimmatli manba hisoblanadi. 
Amir   Temur   va   Temuriylar   davrida   yozilgan   tarixiy   asarlar   orasida
NizomiddinShomiy   va   Sharofiddin   Ali   Yazdiyning   “Zafarnoma”   asarlari,   o’ziga
xosligi   va   qimmatli   dalillarga   boyligi     bilan,   shubxasiz,   birinchi   o’rinda   turadi.
Nizomiddin Shomiy(taxminan 1409-yilda vafot etgan) o’z asrini 1402-1404-yillar
1
  Иброҳим Мўминов “Амир Темурнинг- Ўрта Осиё тарихида тутган ўрни ва роли” 1968, Т.  Б-18
2
  “Темур тузуклари” Т. Ғафур Ғулом нашриёти, 1991.  Б-25
6 orasida   Amir   Temurning   topshirig’i   bilan   yozgan.     Asarda   Amir   Temurning
hokimiyat   tepasiga   kelishida   (1370)   to   uning   G’arbiy   Eron,   Iroq,   Suriya,   Kichik
Osiyo va Turkistonga qilgan 7 yillik yurishi (1399-1404) voqealari bayon etilgan.
Asarning   oddiy   til   va   sodda   uslubda   yozilganligi   undan   foydalanishni
yengillashtiradi.   Nizomiddin   Shomiyning   “Zafarnoma”   si   bizgacha   ikki   tahrirda
yetib   kelgan.   1-tahriri   1404-yil   iyun   oyida   A.Temurning   Erondagi
Movoraunnahrga   qaytish   paytida   unga   taqdim   qilingan   nusxa   bo’lib,   hali   unga
nom   berilmagan   edi.   II-tahriri   o’sha   paytlarda   Ozarbayjon   va   Iroqni   idora   qilib
turgan Mirron shoning o’g’li Mirzo Umarga taqdim qilingan nusxadir. Muallif uni
bir   qadar   tahrir   qilgan.   Muqaddimaga   bazi   qo’shimchalar   kiritgan.   Mashhur
tarixshunos olim Xofiziy Obru Shomiyning bu asariga qo’Shimoliycha yozgan va
u “Zayli Zafarnomai Shomiy” deb ataladi. Unda A.Temurning vafotigacha (1405-
yil 18-fevral) bo’lib o’tgan voqealar bayon etilgan 1
.
Mazkur   asarning   qo’lyozma   nusxalari   juda   kam
bo’lib,   Turkiya   hamda   Armaniston   kutubxonalarida   saqlanadi.   Asarda   ko’p
parchari   rus   tilida   “ сборник   материалов ,   отнасящихсия   к   истории   Залотой
орды ”   ( М .,1941)     va   “ Материалы   по   истории   Туркмении ”   ( М .,1939)   nomli
majmualarda elon qilingan. Nizomiddin Shomiy “Zafarnoma” sining matni, zarur
izohlar  va ko’p ko’ratgichlar  bilan to’ldirilib, chex sharqshunos  olimi  Filiks Taur
tarafidan   chop   etilgan.   Asarning   Najotiy   Lug’at   qilgan   turkcha   va   o’zbekcha
(1996-y)   tarjimalari   ham   bor.   Ya’na   bir   “Zafarnoma”   Sharofiddin   Ali   Yozdiy
(1454-y. vofot etgan) ning qalamiga mansub bo’lib. Ko’tarinki uslubda bahodirlik
qissasi   tarzida   yozilgan.   Agar   “Zafarnomai   Temuriy”,   “Tarixi   Jahon   kushoyi
Temuriy”,   “Fatixnomai   Sohibqironiy”   nomlari   bilan   ham   atalgan   bo’lib,
Nizomiddin   Shomiy   asari   asosida   yozilgan.   Sharifiddin   Ali   Yazdiy   asarining   bir
qancha afzal taraflari bor.  Masalan,
ko’plab   dalil   va   hodisalar   aniqlab   yozilgan.   Halil   sulton   hukumronligi   yillari
voqealarini   o’z   ichiga   olgan.   Asarning   yana   bir   muhim   afzalligi   shundaki,   uning
katta muqadima qismi ham bo’lib unda Jo’ji, Chig’atoy usullari hamda Elhoniylar
1
  “Халқ сўзи” 1992 й, 9 апрель.
7 davlatining   A.Temurgacha   bo’lgan   tarixi   qisqacha   bayon   etilgan.   Muqaddima
“Tarixi   Jahongiriy”   va   “Muqaddimai   Zafarnoma   ”   nomlari   bilan   ma’lum   .
Sharofiddin Ali Yozdiy bu asarini Fors hokimi, Temuriyzoda Ibrohim Sultonning
topshirig’I bilan yozgan (1425-y). Asar   Amir
Temur tarixi uning tavallud topishidan (1336-yil) to Halil Sulton hukumronligiga
chek   qo’yilishigacha   (1409-y)   bo’lgan   davr   Movaraunnahr,   Eron,   Ozarbayjon   va
boshqa   mamlakatlarda   kechgan   voqealarni   o’z   ichiga   oladi.   Asarning   qo’lyozma
nusxalarini   Osiyo   va   Yevropadagi   talaygina   mamlakatlarining   kutubxonalarida
uchratish   mumkin.   Sharafiddin   Ali   Yazdiy   “Zafarnoma”   sining   matni   2   jildda
Kalkutta   (1885-1888)   va   Tehron   (1957)   da   Mavlaviy   Muhammad   Ilohdod   va
Muhammad Abbosiylar tarafidan chop etilgan. Fransus (Peti de La Krua, 1722) va
ingliz   (J.Darbe,1723)   tillariga   qisqacha   tarjimalari   ham   bor.   Asarning   Shayboniy
xonlardan Ko’chkunchixon (1510-1529) zamonida Muhammad ibn Darvesh Ali al-
Buxoriy o’zbek tiliga qilgan durustgina qilgan tarjimasi ham yetib kelgan.
XIX   asrda   shoir   va
vazir   Munisning   topshirig’iga   binoan   Xudoyberdi   ibn   Qo’shmuhammad   Xivaqiy
qilgan   tarjima   va   Yaroqbiy   Qo’ng’rotning   ko’rsatmasi   bilan   no’malum   tarjimon
qilgan   o’zbekcha   tarjimalari,   shuningdek   Mustafo   Rahimning     turkcha   tarjimasi
(Istambul, 1929) ham mavjud. Asardan ayrim parchalar fransuz, rus, ingliz, italyan
v ao’zbek tillarida chop etilgan. Parchalar Oltin O’rda hamda A.Temurning  1360-
1370   (Movarounnahr),   1398-1399   yillardagi   (   Hindiston   yurishi)   tarixiga   oiddir.
Har ikkala “ Zafarnoma” Movoraunnahr, Eron va Ozarbayjonning ijtimoiy-siyosiy
va   entik   tarixini,   xalqning   madaniy   hayotini,   shuningdek   Amir   Temur   va
Temuriylar   davlatining   boshqa   mamlakatlar   bilan   siyosiy   munosabatini
o’rganishda muhim manbadir.   Sharfiddin   Ali   Yazdiy   asarning
o’ziga   xos   xususiyati   shundaki,   u   xasos   yilnomachi   sifatidagina   emas   ,   balki
iste’dodli adib, mohir  bayonchi sifatida ham  namoyon bo’ladi. Keyinchalik ulug’
o’zbek   shoiri   va   mutaffakkiri   Alisher   Navoiy   risolaning   shu   jihatini   alohida
o’qtirib, Sharofiddin Ali Yazdiyning asrini mahorat bilan yozilgan eng mukammal
risolalar   jumlasiga   kiritadi.   Hozirgi   zamon   ilmiy   adabiyotida   “Zafarnoma”,
8 “Markaziy   Osiyo   tarixnavisligining   durdonasi”   sifatida   baholanadi.   XX   asrning
yirik   sharqshunosi   va   forsiy   manbalar   bulog’ini   A.K.   Arends   Shomiy   va   Yazdiy
“Zafarnoma”   larning   solishtirib,   ushbu   haqqoniy   gapni   aytgan   edi:   “Amir   Temur
haqidagi   dastlabki   asarlardan   biri   Nizomiddin   Shomiyning   “Zafarnoma”   nomli
rasmiy   tarixi   bo’lib,   bu   asar   hali   Amir   Temur   hayotlik   vaqtidayoq   tuzilgan
edi.Biroq   Amir   Temur   davr   tarixiga   oid   anchagina   to’liq   ma’lumot   Sharofuddin
Ali   Yazdiyning   ilm-fanda   “Zafrnoma   ”   nomi   bilan   mashhur   bo’lgan   asarida
berilgan…” 1
. Tarixchi     va   olim
Sharofiddin   Ali   Yazdiy   Amir   Temur   tarixini   yoritishga   katta   ehtiyotkorlik   bilan
yondashadi. Muallif o’z kitobini imkoni boricha ishonchli faktik materiallar, Amir
Temur buyrug’iga asosan uning kitoblari tomonidan yozib qoldirilgan voqealar, bu
voqealarni  o’z ko’zi  bilan ko’rgan kishilar  ma’lumoti  asosida  badiy tarzda bayon
etgan… 2
. Shuning uchun ham, ortiqcha maqtovlar bo’lishiga qaramay, Sharofiddin
Ali   Yazdiy   Amir   Temur   shaxsiyatidagi   ziddiyatlarni   ancha   haqqoniy   tasvirlagan.
Yazdiy   keltirgan   xabarlarning   haqqoniyligiga   “Zafarnoma”   ning   noshiri   A.
O’rinboyev   ham   qator   asosli   dalillar   keltiradi.   U   bunday   yozadi:   “Muallifning
takidlashicha,   Ibrohim   Sulton   (Shohruhning   o’g’li)   Temur   haqida   maxsus   Kitob
yozdirishni niyat qilgan va 822/1419-1420 yilarda o’z davrida kitoblar- baxshi va
munshilar   tamonidan   Temur   haqida   turkey   hamda   forsiy   tilida   yozib   qoldirilgan
mavjud   ma’lumotlarni   unga   keltirib   berish   haqida   farmon   chiqargan.   Keyin   esa
materiallar o’rganila boshlangan. Asarning   Amir   Temur   tarixidan   bayon
etuvchi   asosiy   qismida   yozilishicha,   podsholikning   barcha   tomonlaridan   Amir
Temur   haqidagi   turkey   va   forsiy   tillarda   bayon   etilgan   hikoyalarning   hammasi
she’riy va nasriy nusxalari to’plami bo’lgaj, materillar bilan tanishish uchun uchta
guruh   tuzilgan.   Turkiy   va   forsiy   tillarining   bilimdonlari   ikki   guruhni,   voqialarni
o’z   ko’zi   bilan   ko’rganlar   esa   bir   guruhni   tashkil   etgan.   Dastlab   Amir   Temur
haqidagi   harbir   hikoya   to’qilgan,   agar   u   vaqiani   o’z   ko’zi   bilan   ko’rgan   kishini
talqiniga   to’g’ri   kelmay   qolsa,   Ibrohim   Sulton   haqiqatni   toppish   uchun   turli
1
 Амир темур жаҳон тарихида. Илмий-амалий анжуман материаллари.,  Фаргона ., 2022.,  B -67
2
  Амир Темур ўгитлари, Т. “Наврўз” 1992.   Б-19
9 shaharlarga   choparlar   yuborib   maskur   voqeani   Amir   Temurning   boshqa
zamondoshlaridan   surishtirgan   yoki   qo’Shimoliycha   ma’lumotlar   to’plagan.
Boshqa   guvohlarning   hikoyalarini   ham   eshitgach,Ibrohim   Sulton   aytib   turgan   va
dastlabki   xomakisi   yozib   borilgan.   Ana   shu   materiallar   asosida   esa   Sharofuddin
Ali Yazdiy “Zafarnoma” asarini yozgan.  Ibrohim   Sultonning
burug’ini   asosan   bu   kitobni   yozish   vaqtida   sanalar,   joy   nomlari,ular   orasidagi
masofa   haqidagi   barcha   ma’lumotlar   juda   sinchiklab   tekshirilishi   shart   bo’lgan.
Sharofiddin   Ali   Yazdiy   oldiga   asarni   jonli   hamda   tushunarli   qilib   yozish   talabi
qo’yilgan,shuningdek   u   hujjatlarga   qattiy   rioya   qilishi,   Ibrohim   Sultonning
bevosita   nazorati   ostida   amalga   oshirilgan   dastlabki   xomaki   yozuvdan   chetga
chiqmasligi   xamda   narsani   bo’yab   ko’rsatmasligi     kerak   ekan.   SHunday   qilib   ,
SHarafuddin   Ali     Yazdiyning   “   Zafarnoma”si   Amir     Temur   xaqidagi   yozma
manbalar   orasidagi     aniq   xujjattlarga   asoslangan     eng   xaqqoniy   va   eng
ishonchlisidir.
Demak,   bu   asrdagi   barcha   kishilarnig,   joylarning     nomlari,   voqealarning
sanalari   tarixiy   xaqiqat   bo’lib,   barcha-xabarlar   rost   va   xaqqoniydir.   Tarixchi   ba
elshunos   olim   Shaxobiddin   Abdullox   ibn   Lutfullox   ibn   Abdurashid     al-Xavofiy
(Xofizi   Abro’)   xam   Amir   Temur   tarixnavisligining   yana   bir   namoyondasi   bo’lib
maydonga   keldi.   Uning   o’z     so’zlariga   qaraganda   ,u   Amir   Temur     saroyida
xizmatda   bo’lgan,   muayyan   darajada   unga   yaqin   turgan.   Xofizi   Abro’   Amir
Temurning   xizmatida   Sharqning   bir   qancha     mamlakatlarida   bo’lgan,   Amir
Temurning    vofotidan   keyen   uning  o’g’li     SHoxrux  saroyida   tarixnavis     bo’lgan.
Xofizi   Abro’ 1431 yilda vafot etgan. Xofizi Abro’ Amir Temur   va   SHoxruxga
yaqin  odam  bo’lgani  uchun  xam  u keltirilgan  ma’lumotlar  o’ta muxim.
Hofizu   Abro’   bir   necha   muhim   tarixiy   asarlar   yozib   qoldirgan.
Ulardan   biri   “Majmu’ayi   Hofizi   Abro’”   deb   ataladi.Undan   mashhur   arabiynavis
tarixchi   Tabariy   (839-923)   ning   “Kitobi   rusul   va-l-muluk     va-l-xulafo”
(“Payg’ambarlar,   podshohlar   va   xalifalar   tarixi”)   kitobining   Bal’amiy     qilgan
forscha   taxriri,   aniqrog’I   xalifa   Muqtadir   zamoni   (908-932)   dan   toxalifa   al-
Mustasim   (1242-1258)   davrigacha   bo’lgan   tarix   shuningdek,   “Zayli   majmua’   at-
10 tavorixi Rashiduddin” Eronning 1306-1393 yillaridagi tarixi va “Zayli zafarnomai
Shomiy” asari o’rin olgan. “Majmua’ayi Hofizi Abro’” dan ayrim parchalar matni
Xonboba  Bayoniy   (1938)   ,  Feliks  Tauer  va   J.M.   Maytra  (1934)  tomonidan  nashr
etilgan. Hofizu   Abro’ning   ikkinchi   asari
“Zubdat   ut-tavorixi   Boysung’uriy”   (“Boysung’ur   Mirzoning   saralangan   tarixi”)
nomi   bilan   mashhur   va   umumiy   tarix   tarzida   yozilgan   asardir.   Unda   Olamning
“yaratilishi”   dan   to   1426-yilgacha   bo’lib   o’tgan   voqealar   qayd   qilib   o’tiladi.
Asarning   to’rtinchi   qismida   Amir   Temur   tarixi   Shomiyning   “Zafarnoma”   si
asosida   qisqa   tarzda   va   Shohrux   Mirzo   tarixi   (1430-yilga   qadar)   batafsil   bayon
etiladi.   “Zubdat   ut-tavorixi   Boysung’uriy”   ning   nusxalari   kam,   ular
Angliya,Fransiya,   Turkiya,   Eron,   Afg’oniston   va   Rossiya   kutubxonalarida
saqlanmoqda.   Hofizu   Abro’   asarida   Amir   Temur   haqida   bayon   etilgan   ayrim
ma’lumotlar   tadqiqotchilar   e’tiborini   tortdi.   Masalan,   Hofizu   Abro’ning   guvohlik
berishicha,   Amir   Temur   din   va   shariatni   mustahkamlash   borasida   sidqidildan
g’amxo’rlik qilgan. Amir Temur zamonida Samarqand yaqinidagi Angor tumanida
va   Murg’ob   daryosi   havzasining   yuqori   qismida   ariq   va   zovurlar   qazilganligi
haqidagi ma’lumotlar ham shu asarda bayon etilgan.
Hofizu Abro’ o’z risolasi mazmuniga Nizomiddin Shomiyning “Zafarnoma”
sidan   matnlarni   qo’shib,   shu   tariqa   ularni   avlodlar   uchun   saqlab   qoldi.
Movaraunnahr   va   Xurosonning   1404-1409-yillardagi   siyosiy   tarini   o’rganishda
Xoja   Tojiddin   as-Salmoniyning   “Tarixnoma”   kitobi   katta   ahamiyat   kasb   etadi.
Asar   “Zayli   Zafarnoma”   (“Zafarnoma”   ga   qo’Shimoliycha)   nomi   bilan   ham
ma’lum.   Asar   muallifi   haqida   juda   kam   ma’lumotga   egamiz.   Faqat   uning   asli
Isfaxondan   ekanligi,   mohir   hattot   va   devoni   insho   (yozishmalar   devoni)   ning
ko’zga   ko’ringan   xodimi   sifatida   ma’lumligi,   muzafarriylar   davrida   1397-yili
Sherozdan   Samarqandga   kelganligi,   1409-uni   Shohrux   Xurosonga   olib   ketganligi
va   uning   topshirig’i   bilan   mazkur   asarni   yozishga   kirishganligi   ma’lum,   xolos.
Lekin   u   kitobni   yozib   tamomlay   olmadi.   Saroyda   Faxriddinga   qarshi   fitnada
ishtirok etgani uchun qamoqqa olindi. Xoja Tojiddin as-Salmoniy Amir Temurning
so’ngni   kunlari   va   Shoxrux   tarixini   yozishni   mo’ljallagan   edi.   Faqat   5-6   yillik
11 tarixini   yozib   ulgardi,xolos.   Xullas,   “Tarixnoma”   da   1404-yilning   kuzida
Konigilda   bo’lgan   tantana   va   to’yu   tomoshalar,   Amir   Temurning   Xitoyga
yurishining   boshlanishi,   uning   vafoti,   Xalil   Sultonning   Markaziy   hokimiyatini
tortib   olishi   (1405-yil   mart   oyining   o’rtalarida   )   va   1409-yil   mart   oyi   oxirlarida
uning   Xudoydod   boshliq   bir   guruh   amirlar   tarifidan   asir   olinishi   tarixidan   so’z
yuritiladi.  “Tarixnoma”   ning   uchta   nusxasi   bizning
davrimizgacha   yetib   kelgan.   Ulardan   biri   qusurli   va   Angliyaning   Britaniya
muzeyida   (tartib   raqami   OR   159),   qolgan   ikkitasi   Turkiyada   Sulaymon   Fotih
(tartib raqami 4305) va Lola Iola Ismoil afandi kutubxonasida (tartib raqami 304)
saqlanmoqda.   So’ngi   nusxa   to’laroq   bo’lib,   foydalanishga   qulay.   Asarni   nemis
tiliga Gans Robert Remer va rus tiliga Z.M. Buniyotov tarjima qilgan. Amir Temur
tarixi   Eronlik   tarixchi   olim   Mo’   ‘iniddin   Natanziyning   sharqshunoslar   orasida
“Muntaxab ut-tavirixi Mo’ ‘iniy   ” (“ Mo’ ‘iniyning saylanma tarixi”) nomi bilan
mashhur bo’lgan asarida ham qisqa tarzda bayon etilgan. Asar 1413-yili Sherozda
Temuriy   Iskandar   Mirzo   saroyida   yozilgan.   “Muntaxab   ut-tavorixi   Muiniy”   ning
ikkita   taxriri   mavjud:     biri   yuqorida   nimi   zikr   etilgan   Iskandar   Mirzoga
bag’ishlangan,   ikkinchisi   Shohruxga   taqdim   etilgan   nusxa,   Iskandar   Mirzo
Shohrux   tomonidan   tor-mor   qilinganidan   keyin   (1414-yil   20-iyul)   tahrirdan
chiqarilgan.   Unda   Iskandar   Mirzo   haqidagi   hikoyatlar   bir   muncha   qisqartirilgan,
uning sha’niga aytilgan hamdu sanolar olib tashlagan. Asarda   eng
qadimgi   davrlardan   to   Amir   Temur   vafotigacha   (1405-yil   18-fevral   )   bir   qator
o’lkalarda   yuz   bergan   muhim   tarixiy   voqealar   qiqacha   bayon   qilingan.   Ko’p
hollarda   muallif   har   bir   sulola   vakillariga   alohida   bob   bag’ishlagan.   Asarning
so’ngi   qismlari   Markaziy   Osiyo   tarixini   o’rganishda   muhim   ahamiyatga   ega.
Asarda   Amir   Temur   yashagan   hukmronlik   qilgan   davrda   yuz   bergan   tarixiy
voqealar bir muncha mufassal bayon qilingan. Ushbu davr tarixini muallif asosan
o’zi to’plagan materiallarasosida yozgan. Amir Temur zamonidagi voqea-hodisalar
Natanziyga   yaxshi   ma’lum   bo’lgan,   shuningdek   u   saroy   solnomalaridan
foydalanish   mashhur,   tarixiy   voqealarning   hali   hayot   bo’lgan   ishtirokchilaridan
o’ziga   kerakli   ma’lumotlarni   so’rab-surishtirib   bilib   olish   imkoniyatiga   ega
12 bo’lgan.   Ba’zi   o’rinlarda   muallif   shohidlardan   eshitib   yozganiga   ishora   qiladi.
“Muntaxab  ut-tavorix”  dagi   ayrim   xronolik  chalkashliklar, nazarimizda,  Natanziy
og’zaki   ma’lumotlardan   ko’p   foydalangani   natijasidir.   Asarda   Amir   Temurning
vatanparvar   lashkarboshi     va   tadbirkor   davlat   arbobi   sifatida   kamol   topib   borishi
yorqin aks ettirilgan. 
Muallif   mamlakatdagi   tarqoqlikni   tugatishda   va   mo’gul   xonlarining
Movoraunnahrga   bosqinchilik   tajovuzlariga   chek   qo’yishda   Amir   Temurning
harbiy va siyosiy faoliyatig’oyat katta ro’l o’ynayotganini ta’kidlaydi. Amir Temur
hukmronligi   davri   tarixi   ko’tarinki   uslubda   bayon   etiladi.   O’tga   bir   yarim   asr
davomida tanazuldan boshi chiqmagan Turonda ulkan ulkan o’zgarishlar yuz bera
boshlaydi:   “Andak   fursatda   Samarqand   shu   qadar   go’zal   va   obod   bo’ldiki,   Oliy
jannatga   ta’na   qilib,  yer   yuzining   behishtiga   aylandi.   Shaharning   tevarak  atrofida
ham   ko’rkam   bog’lar   va   dilkash   imoratlar   bunyot   ettirdi.   Rubimuskunnning
hamma   joylaridan   bu   muborak   shaharga   otlanib,   hazrat   Amir   Sohibqironning
adolatli va marhamatli  soyasidan panoh topishdi 1
.
Hazrat   barcha   yo’llarda   yomlar   (maxsus   bekatlar   )   barpo   etishni
buyurdi   va   xalq   o’tib   kechadigan   joylarni   xarobalarni   tuzatib   obod   qildirdi.   Oily
rabitlar   va   xonaqoxlar   qurdirib,   faqiru   miskinlar   uchun   hayriya   tarzida   ularning
eshiklarini   ochib   qo’ydi.   Chunonchi   Amir   Sohibqiron   ko’p   muddatgacha
zaminning   bepoyon   gilamida   yashovchi   haloyiqning   shodu   xurramligiga   bois
bo’lib, ulkan bir davlatni idora etdi ”. “Muntaxab ut-tavorix ” da Amir Temurning
shaxsiy   xislatlari   qaysi   ilmlarga   qiziqqani   haqida   ham   muhim   ma’lumotlar   bor.
“Amir  Sohibqiron ilmu hikmat  ahli  va fan arboblari bilan do’stlashgan  edi. Tarix
kitoblarini   eshitish   orqali   ummatlar   nasibi   va   sharhi   hollarini   turk,   arab   va   ajam
podsholarining   turgan   turgan   joylari   va   qilgan   ishlari   va     bu   ilmning   boshqa
tarmoqlarini   chuqur   egallagan   edi.   Tib   va   nujum   ilmlarining   mashhur   masalarida
ham yetarli ma’lumotga ega edi.  Tib   va   nujum   ilmlarining   mashhur
masalalarida   ham   yetarli   ma’lumoyga   ega   edi.   O’zining   aksar   vaqtini   sayyidlar,
1
Amir Temur – buyuk sarkarda va davlat arbobi., respublika ilmiy-amaliy konferensiyasi materiallari., Buxoro., 
2022. 7 – aprel., B-29
13 olimlar va mashoyihlar bilan suhbatlashishga sarf qilar edi” 1
. “Muntaxab ut-tavorix
”   ning   manba   sifatida   qimmatli   jihatlaridan   yana   biri   shuki,   Amir   Temurning
harbiy   dahosi   va   lashkarining   jangovorligi   haqida   boshqa   manbalarda
uchramaydigan   ba’zi   muhim   ma’lumotlar   bayon   qilingan.   Natanziy   keltirgan
turkey   tildagi   o’sha   davrga   oid   bir   qancha   harbiy   atamalarh   hatto   Nizomiddin
Shomiy  va  Sharofuddin Ali   Yazdiy “Zafarnoma” larida  ham  uchramaydi.  Bu  hol
Natanziy   asarining   originalligi,   muharrir   o’z   davriga   oid   harbiy   atamalrni
sinchiklab   o’rganganligini   tasdiqlaydi   hamda,   ehtimol,   u   Amir   Temur   lashkarida
jang   qilgan   bazi   yirik   sarkardalardan   ham   o’z   asari   uchunmuhim   ma’lumotlarni
so’rab olganini taxmin etishga asos beradi.  “Muntaxab   ut-
tavorixi   Muiniy   ”   ning   nusxalari   Buyuk   Britaniya,   Fransiya,   Rossiya   va   Eron
kutubxonalarida   saqlanadi.   Uning   baz’zi   nusxalarining   ruscha   tarjimasi   “Oltin
O’rda tarixiga oid materiallar” to’plamida nashr etilgan. Asarning to’la farnsuscha
tarjimasini   Jak   Oben   nqilgan.   Hofizi   Abro’   va   Mo’   ‘iniddin   Natanziydan   keyin
Kamoliddin   Abdurazzoq   ibn   Mavlon   Jamoliddin   Ishoq   as-Samarqandiyningnomi
alohida   ajralib   turadi.   U   1413-yilda   shohruxsaroyiga   yaqin   bo’lganimom   oilasida
tug’ilgan.   Abdurazzoq   Samarqandiy,   avvalgi   sahifalarda   takidlanganidek,
Shohruxning   diplomatiya   sohasidagi   topshiriqlarini   bajargan.   Shohrux   vafotidan
keyin   boshqa   temuriyzodalar   huzurida   xizmat   qilgan,1463-yildan   boshlab   hirot
madrasalaridan birida shayz bo’lgan va shu yerda taxminan 1483-yilda vafot etgan.
G’oyat   mashhur   bo’lgan   “Matlaai   sa’dayn   va   majmai   bahrayn”   (“Ikki   saodatli
yulduzning   chiqish   va   ikki   dengizning   qo’shilish   joyi”)   asari   Abdurazzoq
Samarqandiy   qalamiga   mansubdir.   Bu   asar   XIV-   XV   asega   iod   voqealarni   o’z
ichiga   oladi.     Muallif   qo’lyozmani   1470-yilda   yozib   tugatdi,   keyinchalik   unga
ba’zi o’zgarish va qo’Shimoliychalar kiritdi. 2
Yuqorida   tilga   olganimizdek,   Hofizi   Abro’ning   “Zubdat   at-tavorix”   asari
Abdurazzoq Samarqandiy uchun asosiy manba bo’ldi. Tadqiqodchilar Abdurazzoq
Samarqandiyni  Nizomiddin Shamiy va Sharofuddin Ali Yazdiy qalamiga mansub
1
  Ibn Arabshoh  “Amir Temur tarixi” 1-kitob  B-13
2
  Ш.Каримов, Р.Шамсутдинов, “Соҳибқирон Амир Темур ва унинг салтанати”, 1995. Андижон Б-
15
14 “   Zafarnoma”   lardan   va   boshqa   ba’zi   mualiflarning   asarlaridan   ham   bahramand
bo’lganligi,   ammo   uning   asarida   mazkur   asarlarda   uchramaydigan   bir   qancha
tavsilotlar   ham   borlini   ta’kidlaydilar   shu   jihatdan   Abdurazzoq   Samarqandiy   asari
Amir   Temur   va   uning   davri   tarixini   o’rganishga   oid   muhim   manbalardan
hisoblanadi.   Sahrofuddin   Ali   Yazdiyning   “Zafarnomasi”   bilan   Abdurazzoq
Samarqandiyning bu kitobida Amir Temur va Temuriyzodalar tarixi batafsil bayon
qilingan, mazkur kitob Sharq va G’arbda ko’p martalab mnashr etilishining sababi
ham shunda.
Amir Temur zamondoshi—mashhur  arab tarixchisi Abduraxmon Abu Zayd
ibn   Xaldunning   (1332-1406)     fikrlari   diqqatga   sazovor.   Uning   ko’p   jildli   asoisy
tarixiy-ijtimoiy   asari   “Kitob   al-ibor”   (“Nasihatomuz   misollar   kitobi”)   jamiyat
taraqqiyoti   to’g’risidagi   ta’limotga   hamda   musulmon   Sharqkari   xalqlari   va
Mag’rib   xalqlari   tarixini   o’rganishga   qo’shilgan   katta   hissa   deb   tan   olingan.   Ibn
Xaldum   Damashq   shahrining   Amir   Temurga   topshirilishi   shartlari   haqida
muzokara olib borgan Damashq  delegatsiyasi  tarkibiga kirgan edi. Shu tariqa Ibn
Xaldum   Amir   Temur   bilan   shaxsan   suhbatlashishga   musharraf   bo’lgan.   Ibn
Xaldumning   Amir   Temur   tashqi   siyosiy   faoliyatiga   qanday   munosabatda
bo’lishidan va unga qanday nazar bilan qarashidan qat’iy nazar, u Amir Temurning
betakror   va   yorqin   shaxsiga   xolis   baho   bermasdan   iloji   yo’q   edi.   Xaldum   Amir
Temurning   harbiy   tarix   sohasidagi   teran   bilimidan   hayratga   tushdi.   Ibn   Xaldum
o’sha   paytda   Amir   Temur   sehrgarlik   va   jodugarlik   kuchiga   ham   ega   degan
tasavvurlarni qat’iyan rad qildi, uning nmunozara va bahslarini yaxshi ko’radigan
o’tkir zakovatli va teran zehnli inson ekanligini ta’kidladi. Ibn Xaldumning dalolat
berishicha   Amir   Temur   undan   “o’zingizning   Mag’rib   mamlakatingizni,   uning
manzu\illari   va   shaharlarini   batafsilroq   bayon   etib   beringiz”   deb   iltimos   qilgan.
Amir  Temur o’z suhbatdoshining at-Tabariy (X asr  boshlarida yashagan  tarixchi)
qarashlarini shaxsan  qanday baholashini  so’radi. Mana  shularning hammasi  Amir
Temurning   keng   bilimli   va   sinchkov   donishmand   sifatidagi   qiyofasini   qimmatli
jihatlar   bilan   to’ldiradi.   Amir   Temur   zamondoshlaridan   biri   IBN   Arabshoh
(Shihobiddin Ahmad ibn Muhammad ibn Abdulloh ibn Ibrohim (1389-1450) asari
15 Amir   Temur   haqidagi   manbalar   qatoridan   alohida   o’rin   oldi.   Ibn   Arabshoh
Damashqda   tug’ilib   o’sgan.   Bu   shahar   Amir   Temur   qo’l   ostiga   o’tganida   u   12
yoshda edi. U aka-ukalari  hamda onasi  bilan birag Samarqandga olib ketiladi, bu
yerda 1401-yildan to 1408-yilgacha yashaydi. Ibn Arabshoh shu yerda ta’lim oladi,
shaqr   tillaridan   bir   nechtasini   o’rganadi,   har   holda   Amir   Temurning   o’z   saroyida
bo’lmasada, Temuriylardan birining saroyiga yaqinroq turganligi seziladi. 
1408-yildan   keyin   Sharq
mamlakatlari   bo’ylab   ko’plab   sayohatlar   qilgach,   ona   shahri   Damashqqa   qaytadi,
so’ngra Qohirada yashaydi va shu yerda vafot topadi. Ibn Arabshox tarix,adabiyot
grammatikagaiod bir qancha asarlar yozgan. Uning qalamiga mansub “Ajoyib ul-
maqdur   fi   axbori   at-Taymur”   (“Temur   haqidagi   xabarlarda   taqdir   ajoyibotlari”)
Amir   Temurga   va   uning   zamoniga   bag’ishlangan   salmoqli   asardir.   Ibn   Arabshox
Amir   Temurga   nisbatan   dushmanlik   ruhidagi   mualliflarjumlasidan   edi.   Bu   hol
uning   asarida   to’la   aks   etdi.   Shunday   bo’lishi   tabiiy   edi,   chunki   jahon   tarixidagi
eng yirik arboblardan hech biri va hech adabiyotda bir xil, bir ma’noda baholangan
emas.   Ularning   hayoti   va   faoliyati   to’g’risidagi   bilimlar   jamlanishi   jarayonida
ularning tarafdorlari bilan g’animlari o’rtasida, tabiiy bahslar bo’lib turgan, ijobiy
va salbiy yoki betaraf tarzdagi va shu kabi turli-tuman fikrlar aytib kelingan.
Mana
shunday muayyan holatda, Ibn Arabshoxning Temur davlati va unga chegaradosh
mamlakatlar   siyosiy   xo’jalik   va   madaniy   turmushini   qo’Shimoliycha   ravishda
oydinlashtirib   beruvchi   ko’pdan-ko’p   diqqatga   sazovor   misollarni   bayon   qilishi
g’oyatmuhimdir.   Dunyodagi   ko’pgina   sharqshunoslar,   tarixchilar,   san’atshunoslar
Ibn   Arabshoh   asarining   ana   shu   jihatiga   zo’r   e’tibor   bilan   qarab   kelmoqdalar.
Diqqatga   molik   yana   bir   jihati   shundan   iboratki,   Ibn   Xaldum   kabi   Ibn   Arabshox
ham Amir Temurga naqadar salbiy nazar bilan qaramasin, har holda uning shaxsini
munosib baholadi:  “Yetmish yoshli  Temurning   fikrlari hali ham  qat’iy, jismoniy
jihatdan kuchli va baquvvatdir deb yozadi Ibn Arabshox.— U istehzo va soxtalikni
yoqtirmaydi,   baxtsiz   hodisaro’y   berganda   g’amga   botmaydi,   doim   sergak   va
mardona   turadi,   uning   oldida   hamma   itoatgo’y   bo’lib   qoladi   va   hurmat   bajo
16 keltiradi. U mard va jasur adamlarni yoqtiradi… U masalaning mohiyatini darhol
payqab   oladigan   mohir   bahschi   edi…     U   farosati   bilan   haqgo’y—yolg’onchini
darrov   farqlar   edi” 1
.   Lekin   shunday   bo’lsada   Ibn   Arabshoxning   faqat   o’zi
ko’rganlari   haqida   yozganlari   ishonchga   sazovor.   Birovlardan   eshitib
yozganlariesa   ko’pincha   uydurma   va   hatto   afsonadan   iborat.   Muallif   asarni
yozishda birorta ishonchli manbaga asoslangan.
“Ajoyib   ul-maqdur   fi   axbori   at-Taymur”   asarining   qo’lyozma
nusxasi Fransiya, Misr, Suriya , Turkiya va Rossiya kutubxonalarida saqlanmoqda.
Mtni   Leyden   (Gollandiya),   Qohira   (Misr),   Kalkutta   (Hindiston)da   chop   etilgan
undan ko’pgina parchalar lotin (S.N.Manger),fransuz (P.Vate), ingliz(I.I.Sanders),
rus   (A.E.Shmidt)   tillarida   nashr   etilgan.   O’zbek   tilida   ikkita   jildan   iborat   kitobda
(U.Uvatov) chop qilingan.   Ibn Arabshox bayon etgan yana bir ma’lumot diqqatga
sazovordir.   Muallifning   yozishicha,   “Ajoyib   ul-maqdur   fi   axbori   at-Taymur”
zamonida   (albatta,   ijtimoiy   tuzum,   diniy   axloq   va   rasm-rusumlar   doirasida)   xalq
ommasi   Sohibqiron   amri   bilan   o’tkazilgan   barcha   katta   bayram   va   ziyofatlarda
ishtirok   etrdi.   Temur   shaharda   bo’lmagan   vaqtlarda   uning   saroylaridagi   katta
bog’larga   Samarqandning   aholisi   bemalol   kiraverardi.   Ibn   Arabshoxning   dalolat
berishicha, podshoh oilasidagi katta bayramlar sharafiga Samarqand xalqini har xil
to’lovlaradn ozod qilish odati ham amal qilar edi. 
V.V.Bartolid   A.Temur   tarjimai   holining   “qalbakiligi   ”   to’g’risidagi   o’z
fikrini   isbotlash   uchun,   yuqoridagi   aytganlaridan   bo’lak   biron   –   bir   dalil
keltirmaydi.   U   shuning   dek,   Sharafuddin   Ali   Yazdiy   A.Temur   uchun   tuzilgan
turkey   she’rlar   salnomasi   muallifi   to’g’risida   keltirgan   ma’lumotlarni   ham
asoslamay shubha ostiga oladi. O’sha muallif, ko’p voqialar, ayniqsa faoliyatining
ilk   davridagi   vaqealar,hodisalar   A.Temurning   o’z   hohshiga   ko’ra   salnomaga
kiritilmagan,   chunki   ularga   kitob   xonlar   ishonmasdi,   haqiqatdan   uzoq   bo’lib
tuyilardi, deb yozadi 2
. Temurning   yoshligida   bo’lib   o’tgan   voqea   –
hodisalarni qanday mulohozalar asosida salnomaga kiritishga rozilik bermaganligi
1
  “Темур тузуклари” Т. Ғафур Ғулом нашриёти, 1991 й.  Б-121
2
 Бўриэв.О.-Темурийлар даври ёзма манбаларида Марказий Осиё. Тошкент., 1997.  B -57
17 to’g’risida biz hozir turli  faraz va gumonlarga boriShimoliyiz mumkin. Lekin biz
barcha   e’tirof   etirgan   Sharofiddin   Ali   Yazdiyning   aytganidek   tarixchining
aytganlariga  ishonmasligimiz mumkin emas. Bundan tashqari, Bartolidt Osiyaning
ikki   daryo   oralig’I   va   Afg’onistonning   Shimoliyoliy   yarmini   o’z   ichiga   olgan
shunday yirik davlat hukumdoriga qanday qilib bunchalar yaqin bo’lib qolganligi,
1355-   yillarda   hukumdor   unga   o’z   nevarasini   turmushga   berganligi   to’g’risida
mutloqo   o’ylab   ko’rmaydi.   Agar   A.Temur   Qazag’on   hayotligida
Movarounnahrning yirik harbiy –siyosiy arbobi bo’lgani bo’lsa, nega endi u 1366-
yil   yanvarida   xon   qarorgohiga   uluz   o’sha   qismining   hukumdori   sifatida   bir   o’zi
keldi. Bartolid bu savollarni o’ziga ongli ravishda, jo’rtaga bermaydi, chunki agar
ularga   javob   bersa,   A.Temurning   1355-1360-yillarda   Movarounnahrning   eng
buyuk   arboblaridan   bo’lganligini,   “Tuziklar”ning   tarjimai   holi   qismida   berilgan
o’sha davrlarga oid voqealarning qalbaki emas balki haqiqiyligini, to’g’riligini o’z-
o’zidan e’tirof etgan bo’lardi. Ana shundan keyin 1920-yilda ingliz sharq shunosi
E.G.Braun,V.V.Bartolidning   ro’kach   qilib,   “Tuziklarni   ”qalbaki   deb   ataydi   lekin
afsuski, u ham hech bir dalil isbot  keltirmaydi. Keyinchalik     V.V.Bartolid
o’zining   1928   –yilda   chop   etilgan   “Mir   Alisher   va   Siyosiy   hayot”nomli   assarida
anashu   masalaga   qaytib,   Temur   “Tuziklar   ”I   qalbaki   bo’lib   XVII   asrda
Hindistonda   bitilgan   va   ular   XV   asrdagi   Eron   uchun   mutloq   xos   emas”   ,   deb
yozadi.   Maskur   asarda   V.V,Bartolid   Fransiya   sharq   shunosi   L.Buveniy   va   rus
sharq shunosi M.Nikitiskini  ular Temur “Tuziklar”ini  tarixiy manbalar ro’yxatiga
kiritganlari   uchun   tanqid   qiladi.   Bartolid   bu   yerda   ham   o’z   fikrini   isbotlamaydi.
Orada ancha vaqt o’tganidan keyin ingliz sharq shunosi  K.A.Storiy, V.V.Bartolid
va   E.G.Braunning   yuqorida   tilga   olingan   ikki   asarini   dastak   qilib,   “Tuziklar
tarjimai   hol   “ga   ham   qalbaki   asarlar   sifatida   qarayapti   ”,   degan   .   Shunday   qilib,
ko’rinib   turibdiki,   ikki   ingliz   sharq   shunosining   Amir   Temurning”Tuziklar”
muallifi   ekanligiga   shubha   bilan   qarashi   V.V.Bartolidning   asossis   fikirlariga
asoslangan. 
18 1.2 Yevropa tarixchilarining Amir Temur shaxsiga bo’lgan munosabati
Amir Temur odatda Yevropa mamlakatlariga masihiylik dini peshvolarini elchi
qilib   yuborgan.   Fransisko,   Fransisko   Sadru,   Sultoniya   shahri   arxiyepiskopi   Ioann
ana shunday vazifalarni  ado etganlar. Misol  uchun, 1402 yilda Ioann Fransiya va
Angliya   qirollariga   Sohibqironning   maktublarini   olib   borgan.   Musulmon
diplomatlardan   faqat   Muhammad   Keshiygina   Yevropaga   borishga   muyassar
b о ‘lgan. Bu ham uning qobiliyatidan, bir necha tillarni, ehtimol, Yevropa tillaridan
birini   bilganligidan   dalolat   berali 1
.   О ‘sha   davrda   Amir   Temurning   shuhrati   butun
Yevropaga   tarqalgan   edi.   Shu   sababli   Muhammad   Keshiy   Kastiliya   qiroli   Don
Enrike III huzurida katta hurmat-e’tibor bilan kutib olinadi. U qirol saroyidagi va
yirik   zodagonlar   qasridagi   qabullarda   iipirok   etadi.   Qirol   unga   Rui   Gonsales   de
Klavixo   boshchiligidagi   о ‘z   elchilarini   q о ‘shib,   hurmat-ehtirom   bilan
Samarqandga kuzatib q о ‘yadi 1403 yili ispanlarning ikkinchi elchisi Klavixo bilan
birga Muhammaa Keshiy uzoq va mashaqqatli y о ‘l bosib, 1404 yilning angust oyi
oxirlarida Samarqandga yetib keladi. 
Sohibqiron   Kastiliya   elchilariki   8   sentabr   kuni   Samarqand   tashqarisidagi
Dilkusho   bog‘ida   qabul   qiladi.   Ular   bilan   kelgan   Muhammad   Keshiy   hdm
ispaniyaliklar   kiyimini   kiyib   olgan   edi,   deb   guvohlik   beradi   tarixny   manbapar.
Xususan: «Temurbekning Kastiliya qnroli huzuriga y о ‘llagan elchisi ham biz bilan
birga   edi.   Ispancha   kiyingan   elchini   k о ‘rib,   vatandoshlari   kulib   yubarishdi»,   deb
yozadi   Klavixo 2
.   Shuni   alohida   e’tirof   etish   joizki,   2006   yili   tavalludining   670
yilligi keng nishonlangan Amir Temurning bashariyat oldidagi  о ‘lmas xizmatlarini
ma’rifatli   jahon   munosib   baholab   kelmoqda.   Bugun   yurtimizda,   shuningdek,
xorijiy   mamlakatlarda   Amir   Temur   va   temuriylar   davri   haqila   k о ‘plab   kitoblar
1
  Бўриэв.О.-Темурийлар даври ёзма манбаларида Марказий Осиё. Тошкент., 1997.   B -63
2
 Амир Темур Жаҳон тарихида., Тошкент., 2001.,  B -79
19 nashr   etilmoqda   Dunyonnng   ellikdan   ortiq   mamlakatida   temurshunos   olimlar
faoliyat k о ‘rsatmoqda. 
О ‘tgan   olti   yuz   yil   mobaynida   Amir   Temurga   bag‘ishlab   yaratilgan   jiddiy
asarlar soni Yevropa tillarida 500 dan ziyod b о ‘lsa, Sharq tillarida qariyb mingtaga
yetdi.   Bu   kitoblar   orasida   Kastiliya   qiroli   elchisi   Rui   Gonsales   de   Klavixoning
«Samarqandpa,   Temur   saroyiga   sayohat   kundaligi.   1403—   1406   yillar»   nomli
asarida bayon etilgan xotiralari va hisobotlari shak-shubhdsiz, alohsda  о ‘rin tutddi.
Klavixoning Samarqand  safari  kundaliklari  k о ‘pchilikka yaxshi  ma’lum. Afsuski,
elchining shaxsi haqida u qadar boy ma’lumotlar yetib kelmagan. 
Tarixdan shu ma’lumki, Klavixo madridlik, uning q о ‘rg‘oni eski shaharning
bir   chekkasida   joylashgan,   faoliyati   qirollik   saroyida   kechgan.   Qadimiy
hujjatlarning guvohpik berishicha, Klavixo avvaliga qirol Don Enrike III ning ota-
bobolari — Enrike II va Xuan I saroyida mulozim bulgan. S о ‘zga chechanligi va
hassos notiqligi tufayli Enrike III uni Amir Temur huzuriga elchi etib yuborishga
munosib   topgan.   Amir   Temur   saltanati   haqidagi   kundaliklari   Klavixoni   olamga
mashhur qilib yubordi. Zotan, necha asrlardan buyon bu bebaho kundaliklar Marko
Polo, Ioann Galonifontibus, Afanasiy  Nikitin, Barbaro va  Kontarini  asarlari  bilan
bir qatorda   о ‘rta asrlar jahon adabiyotining oltin fondini bezab turibdi. SH u bilan
birga,   Kastiliyadan   maxsus   topshiriq   bilan   Klavixodan   oldin   yurtimizga   kelgan
birinchi   elchilik   vakillari   tomonidan   qirolga   topshirilgan   hisobotlar   ham   Ispaniya
arxivlarida saqlanib qolgan. 
Ma’lumotlarga   qaraganda,   Kastiliyaning   birinchi   elchisi   Xuan
Eskamilyoning   y о ‘l   xotiralari   hozirgi   paytda   Madriddagi   Qirollik   muzeyida
saqlanmoqsa. Eng muhimi, unda elchi Amir Temur huzurida k о ‘rganlarini batafsil
qog‘ozga   tushirgan.   Kastiliyaning   ikkinchi   elchisi   Rui   Gonsales   de   Klavixoning
«Samarqandga,   Temur   saroyiga   sayohat   kundaligi.   1403-1406   yillar»   kitobi   ham
bu   borada   alohida   ahamiyat   kasb   etadi   Ushbu   asarning   asl   ikkita   q о ‘lyoemasi
Madrid   Milliy   kutubxonasida   saqdanib   qolgan.   Mutaxassislarning   fikricha,   XV
asrning   birinchi   yarmiga,   ya’ni   muallif   hali   hayotlik   davriga   mansub   qulyozma
noyobroq   b о ‘lib,   u   ikki   betiga   ham   yozilgan   154   varakdan   iborat,   sahifalardagi
20 matn   ikki   ustunga   joylashtirilgan,   ayrim   varaqlari   yaroqsiz   holga   kelib   qolgan,
boshlanish va yakuniy qismlari y о ‘q. 
Ikkinchi   q о ‘lyozma   XV   asr   oxirlariga   mansub   va   nisbatan
yaxshi   saqlangan.   Shu   bois   Klavkxo   kundaliklarini   nashr   etishda,   dastavval,   ana
shu   qulyozma   asos   b о ‘lib   xizmat   qilgan.   Klavixo   kundaliklari   ilk   bor   1582   yilda
Ispaniyaning Seailiya shahrida Argote de Molina tomonidan nashr qilingan. Noshir
kitobga tigul varag‘i va qisqacha taqriz ham kiritgan. Kitob 1881 yilda va keyingi
davrda   Ispaniyada   bir   necha   marta   qayta   nashr   etilgan.   Shuningdek,   Yaponiya,
Rossiya, Argentina kabi dunening bir qancha mamlakatlarida ingliz fransuz, turk,
fors tillaridagi tarjimalari chop etilgan. 
Klavixo   kundaliklarining   bevosita   ispan   tilidan   ilk   bor
о ‘zbek tiliga   о ‘girgan tarjimon Ulug‘bek J о ‘rayev, asosan. ikkita nufuzli manbaga
tayangan. Birinchi manba - yirik ispan tarixchisi, taniqdi ekspert, professor Lopes
Estradaning   1943   yili   Madridda   Nikolas   Antonio   instituti   tomonidan   nashr
ettirilgan   tadqiqotidir.   Asar   ikki   qismdan   iborat   b о ‘lib,   besh   bobni   qamraydigan
birinchi   qismida   Samarqandga   elchilik   tarixi   haqida   s о ‘z   boradi   na   sayohat
solnomasi   bayon   etiladi.   Yetti   bobdan   iborat   ikkinchi   qism   matnning   filologik
tahliliga bag‘ishlangan.  Professor   Lopes   Estrada   ushbu   kitobini
tayyorlashda   manba   sifatida   Ispaniya   Milliy   kutubxonasida   saqlanayotgan   XV
asrga   mansub   Vb   72—   9218-raqdmli   asl   q о ‘lyozmadan   foydalangan*.   Tarjimon
asos   qilib   olgan   keyingi   manba   professor   I.Sreznevskiyning   ilmiy   izlanishlari
natijasi  b о ‘lmish   ikki  tilda  chop   etilgan   asar  —   о ‘rta  asrlarga  xos   rus   tili  va   eski
ispan   tilidagi   kitobdir.   1881   yilda   chop   etilgan   ushbu   kitob   1971   yilda   Ivan
Duychev tomonidan Londonda qayta nashr qilingan. I.Sreznevskiy,   о ‘z navbatida,
Argote   le   Mo   lina   nashrga   tayyorlagan   1582   yilgi   ispancha   kitobga   tayangan.
Bobomiz Amir Temur bilan yuzma-yuz suhbatda b о ‘lgan elchi Klavixoning ispan
tilida   bitilgan   kundaliklari   о ‘zbek   tiliga   о ‘girilib,   2006   yili   kitob   holida   chop
etildi 1
. Amir Temur tavalludining 670 yillik t о ‘yiga munosib tuhfa b о ‘lgan ushbu
nashr jamiyatimiening madaniy-ma’rifiy hayetida muhim voqea sifatida baholandi.
1
 Амир темур европа элчилари нигоҳида., Тошкент., 2007,  B -51
21 Ushbu   t о ‘plamda   ham   birinchi   navbatda   Klavixo   xotiralariga   joy   berilgani   bejiz
emas.  Zero,   Klavixo   Amir
Temur ni k о ‘rib, u bilan bevosita suhbatlari asosida xotiralar yozgan sanoqpi, ya’ni
turt kishidan biridir. Bu holat Ibn Arabshoh1, Ibn Xadsun1 23, arxiyepiskop Ioann
yaratgan xotiralar kabi uning kundaliklarining ham haqqoniyligini yanada oshiradi.
T о ‘plamdan   urin   olgan   keyingi   ishonchli   va   xolis   tarixiy   manba   —   arxiyepiskop
Ioanning   «Amir   Temur   va   uning   saroyi   haqida   xotiralar»   asari   utgan   olti   yuz   yil
mobaynida   turli   tillarla   yaratilgan   mingdan   ziyod   asarlar   orasida   alohida   о ‘rin
tutadi.   Chunki   u   asrlar   mobaynida   dunyo   miqyosida   yaratilgan   kup   sonli
solnomalar,   esselar,   badiiy   va   dramatik   asarlar   ichida   Amir   Temur,   uning   tarixi,
davlat   arbobi   va   sarkardalik   faoliyati.   g‘animlari   va   d о ‘stlari,   о ‘z   qushinida
о ‘rnatgan   tartib-qoidalari,   saltanati   va   saroyi,   u   yerlagi   urf   odatlar   haqida
ovropaliklarga   ilk   bora   hikoya   qilib   bergan   asardir.   Bu   asar   Sohibqiron   bilan
Samarqandda uchrashgan ovropalik boshqa bir inson — Kastiliya qiroli elchisi Rui
Gonsales   de   Klavixoning   kundaliklari,   shuningdek,   Amir   Temur   bilan   bevosita
muloqotda   bulgan   mashhur   tarichnavislar   Ibn   Arabshoh   va   Ibn   Xaldun   qalamiga
mansub tarixiy kitoblar kabi birlamchi manba sanaladi. 
Yana   bir   muhim   jihat   —   bugun   Klavixo.   Ibn   Arabshoh,   Ibn   Xadaun
nomlarini   va  ularning  asarlarini   yurtdoshlarimie   yaxshi   biladilar.  Ammo,   afsuski,
ruhoniy   Ioann   xotiralari   bizda   ham,   xorijda   ham   aksariyat   k о ‘pchilik   uchun
noma’lumligicha qolmoqda. Elchi Ioann xotiralarining hozirga qadar na  о ‘zbekcha
va   na   ruscha   nashri   mavjud   emasligi   ham   yuqoridagi   fikrimizni   tasdiqpaydi.
Arxiyepiskop Ioanning ushbu asari bilan ilk bora tanishgan kishida u afsonalar va
haqiqat  omixtasidan  iborat   kitob,  degan  taassurot   tug‘iladi.  Ioann   о ‘z xotiralarida
Amir   Temur   hdyoti   va   faoliyati   bilan   bog‘liq   bir   qdtor   boshqa   manbalarda
tasdiqlangan   aniq   tarixiy   ma’lumotlardan   ham,   shuningdek,   Sohibqiron   shaxsi   va
uning fe’l-apyuri, didi va ta’bi xdmda qiziqishlari hdqida qimmatli, ba’zan boshqa
hech   bir   manbada   tilga   olinmagan   tafsilotlardan,   talaygina   ma’lumu   noma’lum
afsona va rivoyatlarlan ham keng foydalangan. 
Shu   bois,   mazkur   asarni,   birinchilan,   о ‘sha   tarixiy   davr
22 voqeligidan   kelib   chiqqan   holda,   ikkinchidan,   Amir   Temur   elchisi   sifatida
arxiyeniskop   Ioanning   zimmasiga   yuklangan   muayyan   vazifalar   mas’uliyatini
e’tiborda   tutib   mutolaa   qilish   lozim.   Elchi   Ioann   xotiralarining   ikkita   fransuzcha
qulyozmasi   mavjud   bulib,   ular   Fransiya   Milliy   kutubxonasidagi   fransuz   fondida
saqlanmokda.   Asar   23   bobdan   iborat,   unda   Sohibqiron   Movarounnahr   taxtiga
о ‘girgan kundan boshlab 1402 yilning avgustigacha b о ‘lib   о ‘tgan asosiy  voqealar
qdlamga olingan. Ushbu  asar  birinchi  marta bevosita  fransuz  tilidan   о ‘zbek tiliga
tarjima   qilinib,   Amir   Temur   tavalludining   670   yilligiga   t о ‘yena   sifatida   «Jahon
adabiyoti»   jurnali   (2007   yil   aprel   soni)   sahifalarida   yurtdoshlarimiz   e’tiboriga
havola etildi.  Kezi   kelganda,   asarning   ayrim   о ‘rinlariga
tarjimon   tomonidan   havola   etib   borilgan   izohlarni   alohida   ta’kidlashni   isgardik.
Izohpar   nafaqdt   kitobxonning   asarni   tushunishini   osonlashtiradi,   ayni   chog‘da
unga   muayyan   talqinu   tafsilotlar   yuzasidan   tarixiy   va   ilmiy   dalillarga   asoslangan
t о ‘g‘ri   y о ‘nalishni  k о ‘rsatishga   k о ‘maklashadi.   Kitob tarjimoni   iste’dodli  olim   va
fransue tili bilimdoni Bahodir Ermatov tomonidan ona tilimizga ravon va maroqli
uslubda  о ‘girilgan arxiyepiskop Ioanning xotiralari yurtimizning madaniy-ma’rifiy
hayotida   muhim   voqea   b о ‘ldi.   Sohibqiron   bobomiz   bilan   о ‘z   vaqgida   yuzma-yuz
muloqotda b о ‘lgan ovropalik ikki elchi — Klavixo va Ioanning xotiralarini   о ‘zida
mujassam etgan ushbu t о ‘plamning yurtimizda chop etilishi buyuk ajdodimiz Amir
Temur   ruhi   oldidagi   vorislik   burchimizni   ado   etish   y о ‘lidagi   kamtarin   bir   xizmat
sifatida   qabul   qilinali,   degan   umiddamiz.   Bu   nashr,   о ‘z   navbatida,   О ‘zbekiston
bilan   Fransiya,   Ispaniya   kabi   Yevropa   daalatlari   о ‘rtasida   tobora   kengayib
borayotgan   madaniy   va   ilmiy   aloqalarni   yanada   kengaytirishga   xizmat   qilishiga
ishonchimiz komil.   Hozirgi   kunda   ham   bu   inson
faoliyati   yuzasidan   izlanishlar   qilinib   Amir   Temur   faoliyatiga   bag`ishlangan
asarlar   yaratilmoqda.Nafaqat   Osiyolik   olim   va   adiblar   balki   yevropalik   olim   va
adiblar   sohibqironga   atab   ko`plab   asarlar   bitishga.Amir   Temur   faoliyatini
o`rgangan ko`plab g`arbiy yevropalik olim ul zot haqida o`zlarini ijobiy fikirlarini
bildirib   kelishmoqda.bular   misol   sifatida   mashxur   fransiyalik   olim   Jan   Pol   Ru
Amir Temur haqida quydagi fikirlarni berib o`tgan” Temurga teng keladigani kam
23 topiladi.Temurdan   o`tadigani   topilmasa   kerak.Uning   nomi   Iskandar,   Doro,   Sezer,
Chingizxon,  Boniparlar   nomi   bilan  yonma-yon  turadi. 1
Temur   insoniyat  tarixining
buyuk   siymolaridandir.   Uning   faoliyati   sharqiy   yevropaning   taqdirini   butkul
o`zgartirib   yubordi   hamda   Hindiston   va   yaqin   sharqning   taqdirida   sezirarli   iz
qoldirdi.   XVI,   XVII,   XVIII,   XIX,   XX   asrda   Fransiya,   Italiya,   Angliya   va
Germaniyada Amir Temuga bo`lgan qiziqish xayritomuz darajada ortib ketdi.Amir
Temur   bashariyat   tarixining   buyuk   siymolaridandir”.   Ya’na   shunday   olimlardan
biri   1790-1869-yillarda   yashagan   fransiyalik   Alfons   de   Lomatindir.U   o`z
estaliklarida   sohibqiron   haqida   “Yevropada   na   Iskandar   na   Attila   va   Napaliyon
adolatli   qonunlar   asosiga   qurilgan   bunday   boshqaruvni   bunyod   etgan   emas
shunday fikirlarni berib o`tgan. G`arib
olimlari   sohibqiron   faoliyati   o`rganish   davomida   ko`plab   yangiliklarga   guvohi
bo`lib   borishgan.   Hali   yevropaga   nomalum   bo`lgan   davlatchilik   qurush
mexanizimi,   boshqaruv,   qo`shin   tuzulishi,   jang   olib   borish   usullari   Amir   Temu
davlatida   naqadar   yuqori   cho`qiga   chiqaniga   guvohi   bo`lishyapti.   Misol   uchun
mashxur   olimlardan   faoliyatining   asosiy   qismini   temurshunoslikka   bag`ishlagan
Lyusen   Keren”   Amir   Temur   va   temuriylar   davri   tarixchilar,   faylasuflar,
iqtisodchilar,   ilohiyotchilar   va   harbiyalar   uchun   hali   beri   tugamas   va   serzavq   bir
mavzudir.   Zero   Temurbek   faoliyati   maskur   sohani   barchasini   keng   qamrab
olgan.”degan fikrlani berib o`tgan 2
.
Olim   sohibqiron   haqida   ko`plab   asarlar   yozgan   asosiy   kitoblaridan   biri
“Amir  Temur saltanati” 1978-yil”, Temur  davridagi Samarqandga yo`l” 1990-yil.
1990-yil chop etilgan bu asarida XVII asrda yashagan mashxur rassom  Rembrant
tomonidan   ishlanga   Amir   Temur   portereti   ham   bor.   2006-   yili   u   mashxur   Amir
Temur   pyessasini   yozgan.  Bu  kabi  holatlar  sohibqiron  faoliyati   garbiy  yevropada
hozirda   ham   katta   qiziqishga   sabab   bo`layotganidan   darak   beradi.   Amir   Temur
davrida u bilan yozishmalar olib borgan o`sha davrda  Sultoniya arxiyepiskopi Ioan
o`z   estaliklarida   “Dunyoning   boshqa   hech   qayerida   Temurbek   qo`shinida   joriy
1
 Луюсен Керен “Амир Темур ғарб адиблари нигоҳида” .,2016. 39-б
2
 Амир темур жаҳон тарихида. Илмий-амалий анжуман материаллари.,  Фаргона ., 2022.,  B -120
24 etilgan tartib-intizom uchramaydi”degan fikrlarni  keltirib o`tgan.
G`arb olimlari Amir Temurning nafaqat davlat ishlaridagi ishlari balki jang
olib   borishdagi   qobilyati   jang   taktikalariga   ham   qiziqishgan.   Uning   jang   olib
boorish   usullarini   sinchikovlik   bilan   o`rganishga   harakat   qilishgan   bunga   sabab
sifatida yevropani katta havf ostiga solayotgan yevropa davlatlari yengish mumkin
bo`lmagan   raqib   sifatida   ko`rilayotgan   Usmonli   turklar   sultoni   Yildirim
Boyazidning   Amir   Temur   tomonida   mag`lub   etilishi   bunga   asosiy   sabab   sifatida
ko`riladi. Sohibqironning harbiy sohadagi yutuqlari haqida g`arbiy yevropalik olim
Rone   Grusse   “Uning   harbiy   iste`dodiga   gap   yo`q.Uning   jasorati   dushman   sari
intilganiga qaramay u donishmand siyosatchi bo`lib, qachon to`htab o`z muddatini
kutish   kerakligini   yaxshi   biladi”   kabi   fikirlarni   bildirgan. Shundan   ko`rinib
turibdiki   g`arb   olimlari   Amir   Temur   faoliyatiga   jiddiy   etibor   berishgan   bu   narsa
ular yaratgan asarlardan ham ko`rinib turibdi.
Amir   Temur   faoliyatiga   bag`ishlanga   Kristafan   Marloning   Amir
Temur   timsoli   haqida   1587-1588-yillarda“Sohibqiron   Temur”   drammasi,
amerkalik Edgar Allan Po ning “Buyuk Temur” dostoni, rus adibi Ivan Buninning
“Temurxon”   asari   va   mashxur   fransuz   adibi   Marsel   Bruonning   “Men   kim
Sohibqiron-Jahongir   Temur”   asarlari   yaratilgan.Bu   asarlar   hozirgi   kunda   ham
jahonning   mashxur   durdona   asarlari   sirasiga   kiradi.Hususan   g`arbda   Marsel
Bruoning asari  juda mashxurdir.U o`z asarida Amir Temur faoliyati bilan bog`liq
barcha   jihatlarni   ochishga   harkat   qilgan.Uning   sohibqironning   harbiy   faoliyati
haqida   quydagi   fikirlarni   bergan.”Amir   Temur   jahondagi   eng   qudratli
hukumdorlardan   ekani   uning   birinchilardan   bo`lib   poroxdan   foydalanganidan
ko`rinadi.U porox tayyorlash sir asrorlaridan voqif bo`lgan.Shuning uchun harbiy
yurushlar  chog`ida hamisha porox tayyorlash uchun zarur hom-ashyoni  o`zi bilan
olib yurgan”. Bu fikirlar orqali g`arb olimlarini Amir
Temurning   harbiy   faoliyati   befarq   qoldirmaganini   ko`rish   mumkin.   Shu   o`rinda
M.I.Ivanin   o`zining   “Ikki   buyuk   sarkarda,   Chingizxon   va   Amir   Temur”   asarida
hatto rus hukumati ham garchi sahibqiron faoliyatini sohtalashtirishga urunishgan
25 bo`lsa ham lekin uning faoliyatiga tan berganligini.mahsus harbiy akademiyalarda
harbiylarga Amir Temur harbiy sanatidan darslar o`tilganini yozib o`tadi.
2.1 Temuriylar saltanatining yevropa davlatlari bilan olib borgan
elchilik aloqlari
XIII   asrning   o‘rtalaridan   boshlab   Markaziy   Osiyoda   murakkab   siyosiy
vaziyat   yuzaga   keldi.   Xususan,   Xitoyda   tashkil   topgan   Yuan   sulolasining   xoqoni
Xubilay   o‘zini   Chingizxon   taxtining   vorisi   deb   hisoblab,   ushbu   mintaqa
hukmdorlarni   o‘ziga   itoat   qilishini   talab   qiladi.   Ammo   u   o‘z   talabiga   rad   javob
olgandan   so‘ng   kuch   ishlatishga   urinib   ko‘radi.   Lekin   uning   qilgan   harbiy
harakatlari natija bermadi. Xubilayga qarshi chiqishda O‘qtoyning nabirasi Xaydu
(1235-1301)   faol   harakat   qiladi.   1294   yilda   Xubilay   vafotidan   so‘ng   nabirasi
Temur   Chengzung   nomi   bilan   taxtga   o‘tirib   (1295-1308)   buvasining   yo‘lidan
boradi.   Lekin   uning   harakatlari   zoye   ketgan.   Natijada   Xitoy   bilan   G‘arb   o‘rtasi
Buyuk ipak yo‘li orqali bo‘ladigan savdo yo‘llari qiyin bo‘lib qolgan 1
. 
XIV   asrda   bir   tomondan   Chig‘atoy
avlodlari   o‘rtasidagi   nizolar   kuchaysa,   ikkinchi   tomondan   ular   bilan   Mo‘g‘iliston
xonlari   o‘rtasidagi   ziddiyatlar   avj   oldi.   Buning   ustiga,   Markaziy   Osiyo   xalqlari
orasida   mo‘g‘ul   hukmdorlariga   qarshi   harakatlar   boshlanib   ketadi.   Xitoyda   ham
mo‘g‘ullar   mahalliy   xalq   qarshiligiga   uchradi.   1368   yilda   yuzaga   kelgan   qulay
vaziyatdan foydalangan xitoy amaldorlari va yer egalari Yuan sulolasini ag‘darib,
Min deb ataladigan xonlikni (1368-1644) tashkil qildilar 2
. Mazkur voqealar Buyuk
ipak yo‘lidagi osoyishtalikni  buzib, Turkiston orqali amalga oshiriladigan xalqaro
savdo   aloqalarni   nihoyatda   susaytirib   qo‘ydi.   Shu   bois   Buyuk   ipak   yo‘lining
ahamiyati keskin pasayib ketdi.  1370   yilda   Movaraunnahrda
Samarqand   shahrini   markaz   qilgan   sohibqiron   Amir   Temur   (1336-1405)   davlati
tashkil   topdi.   35   yilga   yaqin   davr   ichida   mazkur   davlat   doirasi   nihoyatda   katta
hududni   o‘z   nazorati   ostiga   olganligi   hamda   Buyuk   ipak   yo‘lining   xavfsizligi
ta’minlanganligi   natijasida   bu   yo‘lda   xalqaro   savdo   aloqalarining   qaytadan
1
 Мухаммаджонов. А -  Ўзбекистон тарихи. Тошкент., “Ўқитувчи”., 1994. ,  B -104
2
 Е.Березинов. Буюк Темур. Тошкент., “Шарқ”, 1996.  B -85
26 rivojlanishiga   zamin   yaratildi.   Amir   Temurning   o‘zi   ham   bu   yo‘lning
rivojlanishiga   katta   e’tibor   berdi.   U   nafaqat   o‘z   davlati   doirasidagi   ichki   savdo
ishlarini,   balki   xalqaro   savdo   aloqalarini   rivojlantirish   mamlakatning   iqtisodiy
rivojlanishi   uchun   zarur   ekanini   yaxshi   anglagan   edi.   Shu   bois   u   hokimiyatga
kelgan   zahoti   ichki   va   tashqi   savdo   ishlariga   katta   e’tibor   bera   boshladi.   Avvalo
karvon   yo‘lining   xavfsizligini   ta’minlab,   ularda   karvonsaroylar   barpo   etish
ishlariga alohida e’tibor berdi. 
Amir   Temurning   xitoy   xoqoni   Taytszuga   yo‘llagan   maktubida
«Karvonsaroylararo   yo‘llar   ochildi,   yo‘llardagi   qaroqchilar   yo‘q   qilindi,   uzoq
yurtlarga boruvchilar o‘zlarini xotirjam his etadigan bo‘ldi», deb ta’kidlab o‘tilgan.
Shu   bilan   birga   Amir   Temur   Vizantiya,   Venetsiya,   Ispaniya,   Fransiya,   Angliya
kabi   Yevropa   mamlakatlari   bilan   iqtisodiy   aloqalar   o‘rnatdi.   Xitoy   olimlarining
tadqiqotlariga   ko‘ra,   Amir   Temur   Min   xonligining   poytaxti   Pekin   (Xonbaliq)
shahriga   8   marta   elchilar   yuborib,   Xitoy   bilan   diplomatik   va   savdo   aloqalarini
rivojlantirgan.   Chunonchi,   1387   va   1389   yillari   kuzda   Mavlono   Hofiziy,   1388
yilda Toj ad-Din (Tamuding), 1391 yilda Shoxalil  (Shaxali), 1392  yilda Nig‘mat
ad-Din (Nimaopuding), 1394   va 1395 yillarda  Darvish  (Dielibeyshi),  1396 yilda
Alomat ad-Din (Alamadan) boshchiligida   Pekinga Amir Temur nomidan elchilar
kelgan. Mazkur elchilar orqali sohibqiron Xitoy xoniga ot, tuya va boshqa narsalar
yuborgan. Xitoy xoni esa bular evaziga kumush pul, ipak matolar qaytargan. 1396
yil   Amir   Temur   Alomat   ad-Din   orqali   Xitoy   xoniga   maktub   ham   yo‘llab,   uning
yuborgan   narsalaridan   mamnun   bo‘lganligini   ta’kidlagan.   Shu   davrda
Samarqanddan   Pekinga     6   oyda   yetib   borilgan.   Kuzda   yo‘lga   chiqqan   karvon
keyingi yil bahorning oxirida yoki yozning boshida manzilga yetib olgan.
Amir   Temur   vafotidan   keyingi   100   yilga   yaqin   davr   davomida
Turkistondan Xitoyga 107 marta, shu jumladan 1415-1440 yillari Ulug‘bek Mirzo
nomidan 22 marta  elchilar guruhi kelgan. Xitoy manbalaridan ma’lum bo‘lishicha,
o‘sha   zamonda   Xitoyning   boshqa   shaharlariga   ham   samarqandlik   savdogarlar
kelib, bozorlarda ot  sotishgan.  Chunonchi,  1390 yilda erta  bahorda  Samarqandlik
Sho   Jo‘raali   (Shachiyeer     Aliyi)   Lyangchjou   shahrida   670   ta   ot   sotgan.   Mahalliy
27 hokim   bu  haqda  Taytszuga  hisobot   berib,  mazkur  savdogarni   Pekinga   yuborishni
so‘ragan.
Samarqanddan   Xitoyga   yuborilgan   elchilar   bilan   birgalikda   katta
savdogarlar guruhlari ham qo‘shilib borgan. Taytszuning Amir Temurga yo‘llagan
bir   maktubida   bayon   etilishicha,   ayrim   Samarqandlik   savdogarlar   Xitoyga
kelganidan   so‘ng   vataniga   qaytmasdan   savdo   ishlari   bilan   shug‘ullangan   va
ayrimlari uy-joy sotib olib bolachaqali bo‘lib qolgan.  Min   sulolasi   qo‘shinlari
Xitoyning   Shimoliy   olida   yashayotgan   tatarlarga   qarshi   yurishi   chog‘ida   asirga
tushib qolganlar orasida bir necha yuz nafar samarqandlik savdogarlar bo‘lganligi
aniqlangan.   Ushbu   misollar   Amir   Temur   savdogarlari   faqatgina   Xitoy   hududida
emas,   balki   uning   Shimoliyolidagi   yaylovlarda   ham   savdo   ishlari   bilan
shug‘ullanganligidan dalolat beradi. 
Min   sulolasi   ham   Samarqandga   bir   necha   marta   elchilar
va   savdogarlar   yuborgan.   Masalan,   1395   yilda   Samarqandga   Pekindan   Bo   An
boshchiligida 1500 kishidan iborat bo‘lgan elchi va savdogarlar guruhi, 1397  yilda
Chen   Deven   boshchiligidagi   Xitoy   elchilari   va   savdogarlar   kelgan.   Keltirilgan
ma’lumotlardan   ko‘rinib   turibdiki,   Amir   Temur   davrida   anchadan   beri   to‘xtab
qolgan Turkiston – Xitoy diplomatik va savdo aloqalari tiklanib, Buyuk ipak yo‘li
qayta ochiladi. Ammo tomonlarning amalga oshirilgan aloqalari ko‘z qarashlari bir
xil   bo‘lmaganligi   tufayli   Amir   Temur   davlati   bilan   Min   xonligi   o‘rtasida   yangi
g‘oyaviy muammo paydo bo‘lgan.  Ma’lumki, Xitoy hukmdorlarining an’anaviy
tushunchalariga ko‘ra, xaqon «xuandi» (imperator)  deb atalib, u tangrining kurrai
zaminidagi   o‘g‘loni   («tyanzi»)   hisoblangan.   Unga   barcha   mamlakatlar   va   xonlar
itoatkor bo‘lishi lozim edi. Shu bois Amir Temur elchilari Min sulolasi tomonidan
«gungshi»,   ular   olib   borgan   sovg‘alar   esa   «gungfu»,   ya’ni   fuqarolar   hukmdorga
to‘laydigan soliq, deb qabul qilindi 1
. 
Shu   joyda   izoh   berib   o‘tmoq   lozimki,   xitoy   tili   lo‘g‘atlarida,   jumladan
«Xitoy   tili   yozuvi   lo‘g‘ati»da   sharhlanishicha   «gung»   deb   qadimda   Tangri
farzandiga (Tyanzi), ya’ni imperatorga uning itoatida bo‘lganlar tomonidan taqdim
1
  Бўриэв.О.-Темурийлар даври ёзма манбаларида Марказий Осиё. Тошкент., 1997.  B -69
28 etiladigan narsalar  va dehqonlar  tomonidan hosillarning hukumatga topshiradigan
qismi   aytilgan.   «So‘zlar   dengizi»   («Sixay»)   va   «So‘zlarning   kelib   chiqishi»
(«Siyuan»)   lo‘g‘atida   yozilishicha,   «gunfu»   so‘zi   hukmdor   tomonidan   fuqarolar
zimmasiga   ortilgan   soliq   nomi   hisoblanadi.   Xitoy   imperatorlari   o‘zlarini   yer
yuzining egasi  deb hisoblashlari an’anasining ta’siri xitoy olimlari asarlarida ham
o‘z   aksini   topgan.   Masalan,   Vang   Chjilay   o‘z   asarida   «Atrofga   qilgan   harbiy
yurishlar   g‘alaba   bilan   yakunlangandan   so‘ng,   Temur   kuchayib   ketdi.   Shundan
keyin   u   Min   sulolasiga   itoat   qilishdan   va   Xitoyga   (Chjunguoga)   soliq   to‘lashdan
(gunfu)   bosh   tordi,   shu   bilan   birga   Xitoy   elchilarini   olib   olib   qolib,   qaytishga
ruxsat bermadi»,  deb aytadi. Ikkinchi bir joyda tarixchi yozadi: «Yuqorida
aytib o‘tilganidek, Temur ko‘p marta Min saroyiga soliq to‘lovchi elchilar (gunshi)
yubordi.   Ularning   ayrimlari   soliq   olib   kelish   va   savdo   qilish   bilan   cheklandi,
ayrimlari     [Xitoydagi]   vaziyatni   o‘rganish   va   ma’lumot   to‘plash   bilan
shug‘ullandi».   Albatta,   Amir   Temurga   nisbatan   qo‘yilgan   bunday   ayblar   asossiz
edi. Min xonodonining mustaqil holda tashkil topgan va Turkistonni birlashtirishda
kata   xizmat   qilgan   davlat   hukmdorini   o‘zining   itoatkori   deb   bilishi   kattalik   va
o‘zgalarni   mensimaslikdan   boshqa   narsa   emas   edi.   Masalaga   bunday   yondashuv
haqli   ravishda   Amir   Temurni   qattiq   ranjitgan   edi.   Xitoyda   mo‘g‘ullar
hukmronligini   ag‘darib,   xitoylar   hokimiyatini   Chju   Yuanjang   (1368-1398   yillari
Tayzu   nomi   bilan   taxtda   o‘tirgan)   ilgarigi   xonlarning   an’anaviy   falsafasi   bilan
qurollanib,   o‘zini   kurrai   zamindagi   barcha   mamlakatlar   ustidan   nazorat   qiluvchi
oliy hukmdor  deb hisoblashi  o‘zga xalqlar, davlatlar  va xonlar  uchun tushunarsiz
bir hol va ular manfaatlariga zid kelardi.   Amir   Temurdan   Xitoyga
birinchi   marta   (1387   yilda)   elchi   bo‘lib   Mavlono   Hofiz   kelganda,   Tayzu   mazkur
tushuncha asosida  uning yuborgan sovg‘alarini  o‘ziga bo‘lgan tobelik belgisi  deb
qabul qildi. Uning bunday munosabati Amir Temurdan keyingi yillarda yuborilgan
elchilarga   va   sovg‘alarga   nisbatan   ham   saqlanib   qolgan.   Xitoy   xoqoni   o‘zining
Amir   Temurga   javoban   berib   yuborgan   sovg‘alarini   esa,   uning   «tobeligini   qabul
qilganligi» uchun   ko‘rsatilgan xizmat  belgisi deb hisoblanadi. Shu asosda Tayzu
Amir   Temurga   yo‘llagan   maktubida   uni   Xitoy   xoniga   itoatkor   xon   sifatida
29 ifodalagan.   Xitoy   xoni   sohibqironning   mavqei   Bilan   hisoblashmagan   uning
maktubi Bilan tanishgandan so‘ng, Amir Temur  qattiq ranjib, Samarqandga 1395
va   1397   yillarda   kelgan   Bo   An,   Chin   Deven     boshchiligidagi   xitoy   elchilarini
ushlab   qolgan.   Ular   vataniga   Amir   Temur   vafotidan   keyin   qaytganlar.   Elchilarni
Samarqandda   ushlab   qolishning   bundan   tashqari   yana   ikki   sababi   bo‘lgan.
Bularning birinchisi, 1500 kishi hamrohligida Hirotga bormoqchi bo‘lganligi Amir
Temurda   shubha   uyg‘otganligida,   ikkinchisi   Min   xoqoni   100   ming   musulmonni
qatl   etish   to‘g‘risida   farmon   bergan,   degan   xabarning   Amir   Temurga   yetib
kelganligidadir.  Xitoyda qatl etilgan
musulmonlarning   100   ming   bo‘lmasligi   ehtimoldan   holi   emas,   ammo   mo‘g‘ullar
hukmronligi     davrida   Turkistonlik   musulmonlarning   jamiyatdagi   mavqei   baland
bo‘lganligi   va   ular   vakillarining   yuqori   darajali   davlat   xizmatiga   jalb   etilganligi
uchun, Min sulolasi ularning ko‘p qismini jazolaganligi tarixiy haqiqatdir. Afsuski,
xitoy   manbalarida   ushbu   tarixiy   voqealar   to‘g‘ri   bayon   etilmagan.   Min   sulolasi
nazorati   ostidagi   saroy   tarixchilari     masalaga   amaliy   jihatdan   emas,   balki   xitoy
hukmdorlarining an’anaviy falsafasi asosida yondoshib ish ko‘rganlar. Aslida esa,
Amir   Temur   Xitoy   xoniga   elchilar   orqali   sovg‘alar   jo‘natib,   evaziga   Xitoy
mollarini   olib   kelinishi   orqali   ikki   davlat   o‘rtasidagi   teng   huquqli   savdo
aloqalarining   tiklanishi   ko‘zda   tutgan   edi.   Bu   haqda   mahalliy   manbalarda   ko‘p
ma’lumotlar uchraydi. 
Afsuski,   Markaziy   Osiyo   manbalari   bilan   xitoy   manbalarini   solishtirish
asosida   ilmiy   tadqiqotlar   olib   borish   imkoniyatiga   ega   bo‘lgan   ayrim   tarixchilar,
jumladan   xitoy   tarixchilari   Amir   Temurning     bu   istagini   to‘g‘ri   bayon
etolmaganlar.   Ular   xitoy   xonlari   yorlig‘i   va   saroy   tarixchilari   tomonidan   bitilgan
manbyualardagi   amaliyotga   zid   ko‘rsatmalarni   «haqiqat»   deb   qabul   qilganlar.
Buning   ustiga   turkistonlik     savdogarlarga   Xitoyda   erkin   savdo   qilishga   yo‘l
qo‘yilmaganligi   va   turonlik   musulmonlarning   qatl   etilishi   Amir   Temurning
g‘azabini   keltirgan.   Mavjud   adabiyotlarda,   jumladan   xitoy   tarixchilarining
asarlarida   zikr   etilishicha,   Min   sulolasi   xonining     munosabatidan   ranjigan   Amir
Temur   unga   qarshi     harbiy   yurish   qilmoqchi   bo‘lgan,   bundan   xabar   topgan   Min
30 sulolasi esa tashvishga tushib, urushga tayyorgarlik ko‘ra boshlagan. 
Ammo   Amir   Temurning   1405   yilda
O‘tror shahrida  olamdan o‘tishi bilan uning istagi amalga oshmay qolgan. Mazkur
tarixiy   voqealardan   ko‘rinib   turibdiki,   Turkiston   bilan   Xitoy   o‘rtasidagi   xalqaro
munosabatlarning   asos   va   huquhlarini   tushunishga   xamda   savdo   aloqalarini
muntazam   ravishta   rivojlanishiga   Amir   Temur   Bilan   Xitoy   xonlari   o‘srtasidagi
munosabatda   nomutanosiblik   yo‘l   bermagan.   Amir   Temur   vafotidan   so‘ng   uning
farzandlari   taxt   uchun   kurashayotganda,   sohibqironning   qudasi   bo‘lmish
mo‘g‘iliston   xoni   Xizrxo‘ja   Buyuk   ipak   yo‘lining   Turkiston   –   Xitoy   qismidagi
muxim nuqtalaridan biri bo‘lgan Qumul (Xami) shaxrini qo‘lga kiritadi 1
. Natijada
min sulolasining Qumul uchun ko‘p yillar davomida olib borgan kurashi vaqtincha
barxam topadi. Ushbu voqea Buyuk ipak yo‘lida tinchlik o‘rnatilishiga ijobiy tasir
ko‘rsatadi.  Amir Temur avlodlari ham Buyuk ipak
yo‘lini   rivojlantirish   maqsadida   jiddiy   harakatlar   qilganlar.   Ular   Xitoy   bilan
tinchlik bitimlarini ham tuzishgan. Masalan, 1388-1500 yillar davomida Toshkent,
Samarqand, Xuroson, SHeroz, Hirot, Isfaxon kabi shaharlardan 120 dan ortiq elchi
guruhlari  Xirotga  borgan. Ularning ko‘pchiligi  o‘rta hisobda 8-10 kishidan iborat
bo‘lgan. Ayrim  elchilar guruhiga 200 kishi  atrofida savdogarlar qo‘shilib borgan.
Savdogarlar   Xitoyga   ot,   tuya,   eshak   kabi   chorva   mollari,   qimmatbaxo   toshlar   va
ulardanyasalgan   buyumlar,   dorivorlar   va   xar   xil   maxalliy   xunarmandchilik
m,ahsulotlarini   olib   borishgan.   Xitoydan   esa,   asosan,   ipak   mato,   chinni   idishlar,
choy,   ravoch   va   dorivorlar   olib   kelingan.   Manbalarda   ko‘rsatilishicha,   shu
zamonda   Min   sulolasi   Xitoydan   olib   kelinadigan   mollar   ko‘lamini   cheklab
qo‘ygan.   Ayrim   maxsulotlarni,   jumladan   metalldan   yasalgan   qurollarni   maxsus
ruxsatsiz Xitoydan olib ketish man etilgan 2
. Amir   Temur   1389
yilda   Mo‘g‘uliston   bo‘ysundirib,   Movarounnahrga   Mo‘g‘uliston   tomonidan
bo‘ladigan   xavfni   bartaraf   qilgach,   Mo‘g‘uliston   va   Sharqiy   Turkiston   orqali
o‘tuvchi   karvon   yo‘li   xavfsizligini   ta’minlash,   Xitoy   bilan   savdo-elchilik
1
  Амир темур европа элчилари нигоҳида., Тошкент., 2007.  B -27
2
 Аҳмедов. Б – Амир Темур ва Улуғбек замондошлари хотирасида. Тошкент., “Ўқитувчи”., 1996.,  B -74
31 aloqalarini   tiklash   imkoniyati   paydo   bo‘ldi.   Xususan,   1389–1398   yillarda   Amir
Temur nomidan Xitoyga 9 marta elchilar borganligi, Xitoydan ham 1395 yilda Fu
An   boshchiligida   Samarqandga   elchilar   yuborilganligi   ikki   mamlakat   o‘rtasidagi
aloqalar   davom   etganini   ko‘rsatadi.   Shohrux   Mirzo   hukmronligi   davrida   ham
Xitoy   bilan   aloqalar   davom   etdi.   Bu   davr   yozma   manbalarida   1409   va   1420
yillarda Hirotga Xitoy elchilari kelganligi, o‘z navbatida, temuriy hukmdorlar ham
Xitoyga   bir   necha   marta   o‘z   elchilarini   yuborganliklari   ma’lum.   O‘rta   Osiyoni
Xitoy   bilan   bog‘lovchi   Buyuk   ipak   yo‘lining   muhim   tarmog‘i   bo‘lgan   savdo
yo‘llari,   asosan,   Movarounnahrning   markazidan   Farg‘ona   va   Yettisuv   orqali
Sharqiy   Turkistonga,   bu   yerdagi   savdo   shaharlari   orqali   Xitoy   poytaxti   Pekinga
olib   borgan.   Bu   muhim   savdo   yo‘li   yo‘nalishlari   1419-1422   yillarda   Shohrux
Mirzoning   Shodixo‘ja   boshchiligida   Xitoyga   yuborgan   elchilik   missiyasi   a’zosi
G‘iyosiddin Naqqosh yozib qoldirgan kundaliqda batafsil ta’riflangan. 
Bu asarda keltirilgan ma’lumotlarga ko‘ra elchilar Hirotni O‘rta Osiyo
orqali Xitoy bilan bog‘lovchi karvon yo‘li quyidagi yo‘nalishda harakat qilganlar:
Hirot   –   Balx   –   Kelif   kechuvi   –   Samarqand   –   Sayram   -   Ashpara   (bu   shahar
qo‘rg‘oni Amir Temur tomonidan barpo etilgan) – Mo‘g‘ul eli (Bilg‘utu – Qo‘ng‘ir
suvi   –   Yulduz   yaylovi)   –   Turfon   –   Qoraxoja   –   Sufi   Ato   qishlog‘i   –   Qumul   –
Qorovul – Sukju – Qamju – Pinlon –Xonbaliq (Pekin). O‘rta Osiyoni Xitoy bilan
bog‘lovchi   yo‘llar   ichida   Shosh   vohasi   ham   muhim   o‘rin   tutib,   Shoshdan
Turfongacha bo‘lgan masofani karvonlar 3 oyda bosib o‘tishgan.
Amir Temur va temuriylar davrida Yevropa mamlakatlari
–   Fransiya,   Angliya,   Ispaniya   va   boshqa   mamlakatlar   bilan   ham   diplomatik
aloqalar o‘rnatilganligi ma’lum. Bu aloqalar Xususan, O‘rta Yer dengizidan Iroq –
Eron   –   Xuroson   orqali   1402-1404   yillarda   Samarqandga   tashrif   buyurgan   Ispan
elchisi   Rui   Gansalis   de   Klavixoning   yuqorida   keltirilgan   rasmiy   tashrifi
yo‘nalishiga   nazar   tashlab,   Xurosondan   Termiz   –   Darband   –   Temir   Darvoza   –
Oqrobot   –   Kesh   orqali   Samarqandga   kelgan   savdo   yo‘llari   faoliyati   haqida
ma’lumot olish mumkin.   Amir Temur va temuriylar davrida Oltin O‘rda shaharlari
bilan   aloqalar   mavjud   bo‘lib,   ular   ikki   yo‘nalishda;   Xorazm   vohasi   yoki   Janubiy
32 Qozog‘istondagi shaharlar (Turkiston, Sayram) orqali amalga oshirilgan. Bu bilan
O‘rta Osiyo xalqlarining Sharqiy Yevropa xalqlari bilan bo‘lgan qadimiy aloqalari
yana jonlandi.  XIV   asrga   oid   rus   yilnomalarida   Quyi   Novgorod
shahrida   yashovchi   buxorolik   va   xorazmlik   savdogarlar   haqida   ma’lumotlar
mavjud   bo‘lib,   bu   ikki   o‘rtadagi   savdo-madaniy   aloqalardan   dalolat   beradi.   XV
asrdan boshlab, Moskva knyazligining mavqei kuchaya boshlagach, Rus knyazlari
temuriylar   bilan   elchilik   munosabatlari   o‘rnatishga   intila   boshlaganliklarini
ko‘ramiz.   Tarixchi   Abdurazzoq   Samarqandiy   (XV   asr)   Hirot   hukmdori   Abusaid
Mirzo   huzuriga   1464   yilda   rus   podshosi   Ivan   III   elchilari   kelganligi   to‘g‘risida
yozib   koldirgan   bo‘lsa,   1490   yilda   Moskvaga   Sulton   Husayn   Boyqaro   elchilari
borganligi   ma’lum.   Shu   tariqa,   rivojlangan   o‘rta   asrlar,   ayniqsa   Amir   Temur   va
temuriylar   davri   Buyuk   ipak   yo‘li   faoliyatining   so‘nggi   va   yuksalgan   davri
hisoblanadi. Bu davrda Movarounnahr va Xuroson shaharlari Buyuk ipak yo‘lining
markaziy   yo‘nalishlari   bo‘ylab   xalqaro   iqtisodiy-madaniy   aloqalarda   katta   rol
o‘ynaganlar. O‘zbekiston   F.A   Sharqshunoslik   instituti   xodimi
Maxmud   Qutluqovning   xitoy,   arab,   forsiy   va   boshqa   manbalarni   solishtirish
asosida   chiqargan   xulosasiga   ko‘ra,   ipak   yo‘kida   o‘z   mavqeini   o‘stirish   uchun
Xitoy xoqonlari ko‘p marta g‘arb tomonga xarbiy yurishlar qilgan. Ammo ularning
hammasi   natijasiz   tugaganligi   tufayli   Qumul   uchun   bo‘lgan   kurash   jiddiy   tus
olgan.   Ushbu   shahar   yuz   yildan   ortiq   davr   davomida   gox   xitoy,   gox   mug‘ul
xukmdorlari   qo‘liga   o‘tib   turgan.   Albatta,     bu   kurashlar   Buyuk   ipak   yo‘lidagi
savdo munosabatlariga salbiy tasir ko‘rsatgan. 1499 yilda Qumul shahri vaqtincha
Min   sulolasi   qo‘liga   o‘tib   qolganda,   savdo   aloqalaridan   manfaatdor   bo‘lgan
turkistonlik   savdogarlar   Mo‘g‘iliston   xoni   Axmadxondan   asir   tushgan   xitoy
amaldorlarini   vataniga   qaytarib   berib,   Min   xonadoni   bilan   bitim   tuzishni   talab
qilishgan.  Bu   borada   Toshkent   xokimi
Maxmudxonnimg   Xitoy   xoniga   yozgan   maktubi   muxim   ro‘l   o‘ynab,   ma’lum
muddatgacha   Turkiston   –   Xitoy   o‘rtasidagi   savdo   aloqalarining   yaxshilanishiga
ijobiy   tasir   ko‘rsatdi.   Xalqaro   savdo   aloqalarga   bo‘lgan   ehtiyoj   va   Buyuk   ipak
yo‘lidagi siyosiy vaziyatdan kelib chiqib, Min sulolasi dengiz yo‘li orqali xarakat
33 qilishga   jiddiy   urinadi.   Dengiz   yo‘lini   Xitoy   uchun   ochish   vazifasini   Maxmud
(Chjeng   Xe)ga   topshiradi.   Maxmud   esa   mo‘g‘illar   davrida   Xitoyga   borib   qolgan
O‘zbekistonliklar   avlodiga   mansub   bo‘lgan   (Bu     haqta   quyida   batafsilroq   boyon
etiladi). Shundan ko‘rinib turibdiki, Xitоy bilan G‘arb o‘rtasdidagi savdo aloqalari
dengiz   yo‘llari   orqali   rivojlaniushiga   Buyuk   ipak   yo‘lidagi   siyosiy   vaziyat   turtki
bo‘lgan.
 
34 2.2 Amir Temur olib borgan islohatlar jahon taraqqiyotiga qo’shgan
hissasi
Temur va temuriylar davrida Movarounnahr va Xurosonda ilm-fan, ma rifatʼ
yuksak   darajada   rivojlanadi.   Temur   va   uning   vorislari   mamlakatda   ilm-fanni
rivojlanishiga   ulkan   hissa   qo shganlar.   Ularning   davrida   xattotlik,   binokorlik,	
ʻ
hunarmandchilik, ilm-fan yuksak darajada rivojlandi. Temuriylar davridagi ko plab	
ʻ
ilmiy yangiliklar keyinchalik sharqning boshqa mamlakatlarida va Yevropada ham
keng   yoyiladi.   Bu   davrda   kitob   bosish   dastgohi   hali   kashf   etilmaganligi   sababli
kitoblar   qo lda   ko chirilar   edi.   Bu   juda   ham   mashaqqatli   mehnat   hisoblangan.	
ʻ ʻ
Lekin ana shu davrda butun sharqqa mashhur bo lgan xattotlik markazi Samarqand	
ʻ
va   Hirot   edi.   Bu   ikki   shaharda   200   dan   ziyod   mashhur   xattotlar   faoliyat   olib
borgan. Ularning faoliyatlari hukmdorlar tomonidan ham rag batlantirib turilgan	
ʻ 1
. 
Amir Temur zamonida yashagan mashhur xattot bu Mir Ali Tabriziy
hisoblanadi.   U   “nastaliq”   deb   ataluvchi   yozish   uslubini   kashf   etgan.   Bu   yozuv
asosida   juda   ham   ko plab   kitoblarni   ko chirilgan.   Mir   Ali   Tabriziy   xattotlikni	
ʻ ʻ
san at  darajasiga olib chiqadi. Keyinchalik ushbu nastaliq uslubi  bilan devorlarga	
ʼ
va   saroy   peshtoqlariga   so zlar   bitish   paydo   bo ladi.   Mir   Ali   Tabriziy   juda   ham	
ʻ ʻ
ko plab shogirdlar tayyorlagan edi. Ulardan eng mashhuri Mavlono Jafar. Mavlono	
ʻ
Jafar nafaqat nastaliq uslubida balki nasx, riqo, muhaqqar, rayhoniy kabi uslublar
asosida   ham   kitoblar   ko chiradi.   Mavlono   Jafarning   izdoshlari   orasida   eng	
ʻ
mashhurlari   bular:   Mavlono   Abdulloh   oshpaz,   Xofiz   Bo’ta,   Mavlono   Mahmud
Kotibi Samarqandiy va boshqa ko plab xattotlarni keltirishimiz mumkin. Mana shu	
ʻ
davrda   yashagan   yana   bir   yirik   xattot   bu   Mavlono   Azhardir.   U   Sulton   Abusaid
mirzo saroyida hizmat qilgan. U asosan xattotlikda qit’a yozishda, mayda va yirik
xatlarda   kitob   ko chirishda   ijod   olib   borgan.   Uning   nazdida   me morchilik   bilan	
ʻ ʼ
shug ullanganligi haqida ham ma lumotlar mavjud. 	
ʻ ʼ
1
 Амир темур жаҳон тарихида. Илмий-амалий анжуман материаллари.,  Фаргона ., 2022.,  B -11
35 Temiriylar   davrida   shuningdek   rassomchilik   ham   yuksak   darajada   taraqqiy
etgan edi. To g ri rassomlikni bid at deb hisoblovchi avom xalq va johil ulamolarʻ ʻ ʼ
bunga   doimo   qarshilik   qilib   kelishgan.   Lekin   mana   shu   davrda   ham
rassomlikchilik   o zini   yuqori   darajasida   rivojlangan   edi.   O‘sha   davrlarda   dastlab	
ʻ
rassomchilik   markazi   sifatida   Samarqand   shahri   shuhrat   qozongan   edi.   Bu   yerda
Shoh Muzaffar va Ustod Mansur kabi rassomlar ulkan nom qozongan edi. To g ri	
ʻ ʻ
ular   insonlarning   portretlarini   chizishgan   emas.   Ular   asosan   kitoblarga   turli   xil
rasmlarni zor mahorat bilan tasvirlar edi. 
Ayniqsa   Shoh   Muzaffar   qalam   tasviri   bilan   bezatilgan
kitoblar   o zining   jonli   muhiti   bilan   insonlarni   jalb   etar   edi.   Lekin   keyinchalik	
ʻ
temuriylar   Abu   Said   Mirzo   vafotidan   so ng   Movorounnahr   hududlarida   diniy	
ʻ
muttasiblik   keng   avj   oladi.   Natijada   rassomchilik   bilan   shug ullangan   juda	
ʻ
ko pchilik insonlar bu yerlardan badarg a qilingan. Badarg a qilinganlarning katta	
ʻ ʻ ʻ
qismi   Hirotdan   boshpana   topgan.   Bu   davrda   Xuroson   hukmdori   Sulton   Husayn
Boyqaro   ilm-fanni   tushungan   va   uni   rivojlantirishga   alohida   e tibor   bergan	
ʼ
hukmdor   edi.   Uning   saroyida   30   dan   ziyod   rassomlar   faoliyat   olib   brogan.
Ularning   ichida   eng   mashhuri   bu   shubhasiz   Kamoliddin   Behzoddir.   Kamoliddin
Behzod o‘z davrining eng buyuk rassomlaridan biri bo lgan. U Hirot tasviriy san at	
ʻ ʼ
maktabining   asoschisi.   Behzod   chizgan   suratlar   o zingni   nafisligi   va   hayotiyligi	
ʻ
bilan ajralib turar edi. Aynan Kamoliddin Behzod qizil bo yoqlar yordamida kitob	
ʻ
bezashni   san’at   darajasiga   olib  chiqdi.   Keyinchalik   uning  bu   tasviriy  uslubi   Eron
rassomchilik   maktabini   rivojlanishiga   turtki   bo ldi.   Behzod   nafaqat   O rta   Osiyo	
ʻ ʻ
balki  Eronda  ham   tasviriy san atni   rivojlanishiga  katta  hissa   qo shadi.  Uning  eng	
ʼ ʻ
yaqin   shogirdi   bu   Qosim   Ali   Chehrakushoydir.   U   asli   kelib   chiqishi   eronlik
bo ladi. 	
ʻ Amir   Temur
yurishlari   davrida   ota   bobolari   Xuroson   xududlariga   kelib   o rnashib   qolgan   edi.	
ʻ
Qosim   Ali   asosan   insonlar   portretini   chizish   bilan   shug ullangan.   U   tasvirlagan	
ʻ
tarixiy   shaxslar   qatorida   Eron   hukmdori   Safaviylar   davlati   asoschisi   Ismoil   I
Safaviyni   ham   ko rishimiz   mumkin.   Hirot   tasviriy   san at   maktabida   shuningdek	
ʻ ʼ
Maqsud, Mavlono Mirak Naqqosh, Ustod Bobo Xoji, Ustod Shayx Axmad, Mullo
36 Yusuf,   Mavlono   Darvesh   Muhammad   va   boshqalarni   ko rishimiz   mumkin.ʻ
Temuriylar   davrida   ilm-fan   juda   ham   rivojlangan.   Bu   yerdan   yetishib   chiqqan
mashhur   xattot   va   rassomlar   keyinchalik   Eron,   Hindiston   va   Usmonli   turklar
davlatidagi   maklatblarda   ham   faoliyat   olib   borishgan   [6].   Ular   O rta   Osiyo	
ʻ
an analarini   ham   yuqoridagi   davlatlarda   yoyishga   harakat   qilishgan.   Xulosa	
ʼ
o rnida   shuni   aytish   kerakki,   temuriylar   davri   renessansi   jahon   madaniyatida
ʻ
o chmas iz qoldirgan. Ulardan qolgan meros juda ham ulkan. Ularni o rganish va
ʻ ʻ
asrab   avaylab   kelajak   avlodga   meros   qilib   qoldish   zarur.   Temuriylar   davrida
yaratilgan   ushbu   madaniy   merosdan   hozirgi   kunda   ham   dunyoning   qator
mamlakatlari   ham   foydalanib  kelmoqda.   Misol  uchun   Pokiston   davlatida  Mir   Ali
Tabriziy asos solgan nastaliq yozuv uslubidan foydalanib kelinmoqda. Bu borada u
yerda   alohida   xattotlik   maktablari   tashkil   etilgan.   Temuriylar   davri   yuksak
madaniyati hozirgi kunda ham o zining qadr qimmatini yo qotgan emas.	
ʻ ʻ
37 Xulosa
Birinchi   Prezidentimiz   Islom   Karimov   Toshkent   shahrida   temuriylar   davlati
tarixiy muzeyining ochilish marosimida so‘zlagan nutqida xalqimiz tarixida insoniy
kamoloti   va   ijtimoiy   faoliyati   bilan   dovruq   qozongan,   millatimiz   faxri   bo‘lmish
ulug‘ zotlar benihoya ko‘p. Ammo ular qatorida yulduzlar aro quyoshdek charaqlab
turgan bir buyuk zot borki, u Vatanimiz kechmishi, butuni va ertasida behad yuksak
o‘rin   tutadi.   Ul   muhtaram   inson   Sohibqiron   Amir   Temur   hazratlaridir.
Mamlakatimiz   istiqlolga   erishgach   Amir   Temur   shaxsi   yana   Vatan   va   millat
timsoliga   aylandi.   Istiqlolimizning   har   bir   tadbirida,   mustaqil   davlatimizni   har   bir
qadamida ul buyuk zot ruhi bizga hamrohu hamnafas bo‘lib bormoqda.  
XIV   asrning   ikkinchi   yarmi   va   XV   asr   tarixiy   voqealarga
nihoyatda   boy   tarixiy   saboq   davri   hisoblanadi.   Chunki   bu   davrda   mo‘g‘ullar
hukmronligi   va   feodal   tarqoqlik   tugatilib,   bosqinchilarning   vayronargarchiligi   va
bir yarim asrlik zulmlari oqibatida iqtisodiy, madaniy ma’rifiy turg‘unlik holatiga
tushib   qolgan   davlatimiz   o‘z   mustaqilligini   qayta   tiklashga   kirishdi.   Bu   diyorda
Amir  Temur  boshchiligida   yagona  tug‘   ostida  markazlashgan,  kuchli  va  mustaqil
davlat   tashkil   topdi.   Markaziy   Osiyo   xalqlari   hayotida   yuz   bergan   bu   tarixiy
voqeada,   Amir   Temurning   xizmati   g‘oyat   buyukdir.   O‘z   davlatining   kuch-
qudratini   oshirib,   uni   mustahkamlash   uchun   avvalo,   u   harbiy   va   iqtisodiy   islohot
o‘tkazdi.   Yaxshi   qurollangan   muntazam   qo‘shin   tuzdi.   Davlat   boshqaruvi
tizimlarini   ishlab   chiqdi   va   sinovlardan   o‘tkazdi.   Shulardan   kelib   chiqqan   holda
quyidagi xulosalarga kelindi.  Amir   Temur
Movarounnahr   va   Xorazmga   muttasil   tazyiq   o‘tkazib   turgan   Oltin   O‘rda   xoni
To‘xtamishga   qarshi   bir   necha   bor   qo‘shin   tortdi.   Uralda,   Qunduzga,   Kavkazda
Terek daryosi  bo‘yida, o‘tgan ikki shiddatli  jangda Temur g‘alaba qozonib, Oltin
38 O‘rdaga   qattiq   zarba   berdi.   Uning   bu   g‘alabasi   tufayli   Oltin   O‘rda   tazyiqida
Rossiya   qaddini   rostlash   imkoniga   ega   bo‘ldi   va   uning   istiqboli   uchun   katta   yo‘l
ochdi.   Buyuk   jahongir   o‘rta   asrlarning   udum   an’analariga   asosan   o‘z   davlat
chegaralarini   kengaytirishga   harakat   qildi.   U   Hindiston,   Yaqin   va   O‘rta   Sharq
mamlakatlariga   bir   necha   bor   harbiy   yurishlar   uyushtirdi.   Anqara   jangida   Turk
Sultoni   Yildirim   Boyazidni   qo‘shinlari   ustidan  g‘alaba  qozonib,  butun Yevropani
hayratga   soldi.   Shundan   sung   Yevropa   davlatlari   Temur   va   uning   vorislari   bilan
bevosita aloqa o‘rnatishga shoshilganligi aniqlandi. Buyuk
sarkardaning   Xorazm   va   Oltin   O‘rdaga   qarshi   kurashib,   ularni   yengishi,   Eron,
Ozarbayjon, Iroq, Hindiston, Suriya va Turkiyaga qilgan yurishlari Temur davlati
qudratini   oshirdi.   Amir   Temur   27   mamlakatni   o‘ziga   bo‘ysundirib,   o‘z   davlatini
jahonning   yirik   davlatlari   qatoriga   ko‘tardi.   Uning   hukmronligi   davrida
Movarounnahr   dunyo   taraqqiyoti   bilan   bevosita   bog‘lanib,   jahonning     ilg‘or
mamlakatlaridan   biriga   aylandi.   Buyuk   Ipak   yo‘lining   katta   qismi   Amir   Temur
davlati   nazoratiga   o‘tgan.   Amir   Temur   Movarounnahrda   markazlashgan   davlat
barpo   etib,   o‘z   mamlakati   hududini   mustahkamlab,   aholining   ijtimoiy   iqtisodiy
ahvoli yaxshilanib, savdo-sotiq ishlarini rivojlantirib yubordi. Amir Temur davlati
tashqi   savdo   munosabatlarini   yaxshilash   uchun   dunyo   mamlakatlari   bilan
diplomatik   munosabatlar   o‘rnatdi.   Amir   Temur   umr   bo‘yi   bunyodkorlik   bilan
shug‘ullangan.   Hozirgi   kunga   qadar   u   bunyod   etgan   ko‘plab   inshootlar   jahon
svilizatsiyasi tizimida alohida ahamiyat kasb etadi.
Xulosa   qilib   shuni   ta’kidlamog‘imiz   mumkinki,   bizning   tariximizda   Amir
Temurdek ulug siymo bor ekan, uning qoldirgan vasiyati va merosi, pandu nasihatlari
bugungi   hayotimizda   hamohang   ekan,   oldimizda   turgan   bugungi   muammolarni
yechishda   bizga   qo‘l   kelayotgan   ekan,   bizning   bu   merosni   o‘rganmaslikka,
ta’riflamaslikka, targ‘ibot qilmaslikka haqqimiz yo‘q.
39 Foydalanilgan adabiyotlar
I. Rahbariy adabyotlar
1. Каримов И.А Юксак маънавият йенгилмас куч. Т. Маънавият. 2008
II. Asosiy adabiyotlar
2. Амир Темур Жаҳон тарихида., Тошкент., 2001
3. Бўриэв.О.-Темурийлар   даври   ёзма   манбаларида   Марказий   Осиё.
Тошкент.,   1997.
4. Аҳмедов.   Б   –   Амир   Темур   ва   Улуғбек   замондошлари   хотирасида.
Тошкент., “Ўқитувчи”., 1996.
5. Мўминов.   И   –   Амир   Темурнинг   Ўрта   осиё   тарихида   тутган   ўрни   ва
рўли.  Тошкент., 1968.
6. Мухаммаджонов.   А   -     Ўзбекистон   тарихи.   Тошкент.,   “Ўқитувчи”.,
1994.
7.   Луюсен Керен “Амир Темур ғарб адиблари нигоҳида” .,2016
8.   Ш.Каримов,   Р.Шамсиддинов   “Соҳибқирон   Амир   Темур   ва   унинг
салтанати”, Андижон 1995
9.  Амир темур европа элчилари нигоҳида., Тошкент., 2007.
10.   Amir Temur o‘gitlari, T. “Navro‘z” 1992 .,
11.   “Temur tuzuklari” T. G‘afur G‘ulom nashriyoti, 1991 .
12. Ртвеладзе   Э.В.,   Саидов   А.Х.   Амир   Темур   в   зеркале   мировой   науки.   -
Ташкент: Мир экономики и права, 1999. 
13. Темур ва Улугбек даври тарихи. – Тошкент.: 1996.
III. Qo’shimcha adabiyotlar
14. Клавихо.  “ Кундалик” .,  T oshkent .,   2010 . 
15. Ибн Арабшоҳ “Ажойиб ал – мақдур фи тарихи Таймур”.   (Амир Темур
тарихи)1- 2-жилд.Тошкент.,1992
16. Е.Березинов. Буюк Темур. Тошкент., “Шарқ”, 1996.
17. Амир   темур   жаҳон   тарихида.   Илмий-амалий   анжуман   материаллари.,
Фаргона ., 2022
18. Amir   Temur   –   buyuk   sarkarda   va   davlat   arbobi.,   respublika   ilmiy-amaliy
konferensiyasi materiallari., Buxoro., 2022. 7 – aprel.
40 41
Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha