Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 15000UZS
Размер 204.0KB
Покупки 9
Дата загрузки 07 Май 2024
Расширение doc
Раздел Курсовые работы
Предмет Экономика

Продавец

asadbek asrorov

Дата регистрации 27 Апрель 2024

108 Продаж

Byudjet-soliq sektori va uning tarkibi

Купить
O‘ ZBEKISTON  RESPUBLIKASI OLIY TA’LIM , FAN VA INNOVATSIYALAR
VAZIRLIGI
 
TOSHKENT AMALIY
FANLAR UNIVERSITETI
                                                       
“TARMOQLAR IQTISODIYOTI” KAFEDRASI
“MIKROIQTISODIYOT. MAKROIQTISODIYOT”
FANIDAN
KURS ISHI
MAVZU: Byudjet-soliq sektori va uning tarkibi.
Bajardi: 2-kurs IQ22-S-03(A) guruh talabasi Normurodova Dilshoda Nurali qizi
 
     Komissiya a’zolari:____________________________
____________________________
Himoya natijasi: «______» baho «___» ________________ 20___y.  
Toshkent – 2024
1 Reja:
  Kirish……………………………………………………………………………3
1. Davlat sektori tushunchasi. davlat operatsiyalarini o‘lchash.   davlat
moliyasi statistikasi tizimi  …………………………………………………5
2. Daromadlar va xarajatlar tasnifi. Budjet balansi tushunchasi …..13
3. Budjet   tahlili.   Budjet   disbalansini   hisoblash.   Kamomadni
moliyalashtirish ……………………………………………………………15
4. Soliq-budjet   siyosatining   barqarorligi.   Daromadlar   va   xarajatlar
tahlili  ……………………………………………………………………….25
Xulosa………………………………………………………………31
Foydalanilgan adabiyotlar………………………………………..32
2 Kirish  
Soliq - budjet   sohasi   va   soliq - budjet   siyosatidagi   o ‘ zgarishlar   х o ‘ jalik   rivoji   va
iqtisodiy   siyosatida   muhim   rol   o ‘ ynaydi .   Soliq - budjet   siyosati   yalpi   iqtisodiy
resurslardan   foydalanish   va   yalpi   taklif   darajasiga   bevosita   ta’sir   ko‘rsatadi.
Pulkredit   va   valyuta   siyosatlari   kabi,   u   to‘lov   balansining   holati,   qarzdorlik
darajasi, 
inflatsiya sur’atlari va iqtisodiy o‘sishni belgilaydi.  
Soliq   sohasi,   davlat   xarajatlari   va   qarz   olish   siyosati   ishlab   chiqaruvchilar   va
iste’molchilar   hulqi,   mamlakat   daromadlari   va   boyliklarini   taqsimlashga   ta’sir
ko‘rsatadi.   Ko‘pincha   makroiqtisodiyotning   ichki   va   tashqi   sektorlaridagi   jiddiy
disbalans,   turli   choralarni   qo‘llashga   qaramasdan,   bartaraf   qilinmagan   budjet
kamomadi sababli kelib chiqadi. 
Mamlakatning   soliq-budjet   sohasidagi   umumiy   holatiga   baho   berish,   uni
barqarorlashtirish va tizimiy islohotlar bilan birgalikda qarab chiqish uchun budjet
operatsiyalarini   hisobga   olish   va   tahlil   qilishning   asosiy   tamoyillari   to‘g‘risida
tushuncha bo‘lishi talab qilinadi. 
Quyida   dastlab,   Х VJ   tomonidan   ishlab   chiqilgan   ”Davlat   moliyasi   statistikasi
bo‘yicha  ko‘rsatmalar”da (DMS)  keltirilgan  asosiy  tushunchalar  keltiriladi. DMS
davlat   boshqaruv   idoralarinin   budjet   operatsiyalari   bilan   bog‘liq   bo‘lgan
ma’lumotlarni   х alqaro andozalarga ko‘ra hisobga  olish tamoyillari  asosida  ishlab
chiqilgan.   Ushbu   tamoyillar   daromadlar,   xarajatlar,   kapitalni   jamg‘arish   va
moliyalashtirish   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   davlat   operatsiyalarini   tahlil   qilishda
ko‘mak berish uchun ishlab chiqilgan.  
So‘ngra   davlat   boshqaruv   sektoriga   tushuncha,   davlat   idoralari   operatsiyalari
hajmini   miqdoran   o‘lchash,   tasniflash   va   davlat   idoralari   operatsiyalarini
ifodalashda ishlatiladigan boshqa tushunchalar keltiriladi. Shuningdek, daromadlar
3 va   xarajatlar   kategoriyalarining   asosiy   tasnifi   keltirilib,   odatdagi   umumiy   balans
tushunchasi muhokama qilinadi. 
Mavzuning   ikkinchi   qismida   budjet   sohasini   tahlil   qilish   bilan   bog‘liq   bo‘lgan
tahliliy  х arakterdagi umumiy masalalar ko‘rib chiqiladi. Bunda davlat jamg‘armasi
va   investitsiyalari,   budjet   disbalansini   o‘lchashning   muqobil   usullari,   davlat
budjeti   kamomadini   moliyalashtirishning   muqobil   usullari   va   ularning
makroiqtisodiy   oqibatlari,   soliq-budjet   siyosatining   barqarorligi   kabi   masalalarga
alohida   e’tibor   qaratilgan.   Shuningdek,   davlat   daromadlari   va   xarajatlari
o‘zgarishini baholash usullari chuqur tahlil qilingan.  
DMS   ko‘rsatmasida   davlat   boshqaruv   idoralarining   bir   nechta   darajalari
aniqlangan:   markaziy   hukumat,   shtat   va   mintaqa   darajasidagi   idoralar,   mahalliy
idoralar va milliydan yuqori bo‘lgan idoralar. 
Ko‘pchilik   mamlakat   davlat   boshqaruv   idoralari   sektoridagi   budjet   operatsiyalari
kamida   davlat   budjetini   shakllantiradigan   markaziy   hukumatni   nazarda   tutadi.
Biroq,   ko‘p   mamlakatlarda   budjet   operatsiyalari   bilan   mahalliy   va   mintaqaviy
idoralar   ham   shug‘ullanadi.   Davlat   boshqaruv   sektori   atamasi   davlat
boshqaruvining barcha darajalarini qamrab oladi. Davlat boshqaruv sektori va pul-
kredit   sektori   orasidagi   funksiyalarni   ajratish   maqsadida   DMSga   ko‘ra   ikkala
sektordan   davlat   bank   va   pul-kredit   operatsiyalari   chiqarib   tashlangan.   Masalan,
pul-kredit   boshqaruv   idoralarining   barcha   funksiyalari,   bunday   operatsiyalarni
qaysi   tashkilot   bajarishidan   qat’i   nazar,   davlat   boshqaruv   sektoriga   emas,   pul-
kredit   sohasiga   kiritiladi.   Pul-kredit   va   soliq-budjet   siyosatlarini   ajratish,   hamda
pul-kredit   va   moliya   statistikalarini   davlat   moliyasi   statistikasidan   ajratish   uchun
bu sohalardagi operatsiyalar bir-biridan alohida tahlil qilinishi lozim. 
4 1.Davlat   sektori   tushunchasi.   davlat   operatsiyalarini   o‘lchash.     davlat
moliyasi statistikasi tizimi
Davlat   sektori   –   keng   ma’noda   davlat   boshqaruv   sektori   bo‘lib,   unga   davlat
boshqaruv   sektori   va   davlat   temir   va   havo   yo‘llari   yoki   davlat   kommunal
kor х onalari kabi davlat nomoliyaviy kor х onalar kiritiladi. Markaziy hukumatning
ba’zi   daromad   va   xarajatlari   odatda   markaziy   hukumatning   mahalliy   idoralar   va
davlat   kor х onalariga   transfertlari   va   o‘z   navbatida   davlat   kor х onalarining
markaziy   hukumatga   transfertlarini   ifodalaydi.   Turli   darajadagi   davlat
idoralarining   yalpi   oprerasiyalarini   hisob-kitoblarida   ”takroriy   hisob”ga   yo‘l
qo‘ymaslik   uchun   bunday   transfertlar   sof   holda   ko‘rsatilishi   kerak.   Bu   vazifa,
ya’ni   turli   darajadagi   davlat   idoralarining   hisoblarini   saldolash   va   birlashtirish
jarayoni konsolidatsiya (yig‘ish) deb yuritiladi.  
Davlat   boshqaruvi   idoralarining   har   bir   darajasida   budjet,   budjetdan   tashqari   va
ijtimoiy sug‘urta mablag‘lari bilan operatsiyalar bajariladi. 
Budjet operatsiyalari ta’rifiga ko‘ra budjet orqali amalga oshiriladi. 
Budjetdan   tashqari   operatsiyalar   budjetdan   tashqarida   amalga   oshirilib,   majburiy
yig‘imlar hisobiga mablag‘lar to‘plashga va nobozor tovar va   х izmatlarni  taqdim
qilishga   mo‘ljallangan   bo‘ladi.   Masalan,   budjetdan   tashqari   yo‘l   fondi   uchun
ko‘pincha   yoqilg‘i   hisobidan   soliqlar   yig‘iladi   va   keyin   ular   yo‘l   х o‘jaligini
saqlashga sarflanadi.  
Ijtimoiy   sug‘urta   dasturlari   budjetdan   tashqari   operatsiyalarning   alohida
kategoriyasi   sifatida   qaraladi.   Bozor   iqtisodiyotiga   o‘tayotgan   mamlakatlarda
bunday   dasturlarga   nafaqa   (pensiya)   fondi,   bandlik   fondi   va   ijtimoiy   sug‘urta
fondlari   kiritiladi.   Bu   fondlarda   to‘rejagan   mablag‘lar   hisobidan   mehnatga
yaroqsizlik va ijtimoiy nafaqalari to‘lanadi. 
5 Davlat   boshqaruv   idoralari   sektori   qanday   aniqlanishi   va   ta’riflanishidan   qat’i
nazar, ko‘pchilik mamlakatlarda budjetning haqiqatda bajarilishi ko‘pincha davlat
operatsiyalarining hisobida jiddiy kamchiliklarga olib keladi. 
Eng asosiy ikkita kamchilik - budjetdan tashqari hisoblarni ifodalash va hisoblarda
milliy   valyuta   ekvivalentidan   foydalanish   bilan   bog‘liq   bo‘ladi.   Bir   qancha
mamlakatlarda,   ayniqsa   bozor   iqtisodiyotiga   o‘tayotgan   mamlakatlarda,
hukumatlar   budjetdan   tashqari   operatsiyalarda   budjetga   kiritilishi   lozim   bo‘lgan
operatsiyalarni   ko‘rsatishadi.   Budjetdan   tashqari   fondlarning   haddan   tashqari
qo‘llanilishi   (ayniqsa,   ular   budjet   operatsiyalari   bilan   konsolidatsiyalashmagan
bo‘lsa)   budjet   sohasidagi   ahvolni   buzib   ko‘rsatadi   va   daromadlardan   faqat
belgilangan   maqsadlardagina   foydalanilishi   sababli   budjet   mablag‘larini
boshqarishda   qiyinchiliklar   tug‘diradi   va   eng   asosiysi   –   ushbu   hisoblarga
tushadigan   mablag‘lar   xarajati   ustidan   nazoratning   yo‘qotilishiga   olib   keladi.
Rivojlangan   mamlakatlar   tajribasida   budjetdan   tashqari   hisoblardan   foydalanish
faqat   ikki   holatda,   ya’ni   trast   fondlari   (unda   nodavlat   tizimlarining   mablag‘lari
joylashtirilgan   bo‘lsa)   va   bo‘nak   yoki   oraliq   hisoblari   (kelgusi   to‘lovlar   uchun
mablag‘lar   joylashtirilgan   bo‘lsa)   sifatida   foydalangandagina   asoslangan   bo‘ladi.
Ushbu   muammoni   hal   qilish   uchun   ko‘pchilik   mamlakatlarda   budjetdan   tashqari
hisoblarni yaratish o‘rniga budjet doirasida alohida hisoblar tuzishadi. Bu esa o‘z
navbatida   hukumat   tomonidan   bunday   hisoblar   bo‘yicha   zarur   nazorat   va
hisobotlarni tashkil qilish va tekshirishlarni olib borishga imkon beradi. 
Bozor   iqtisodiyotiga   o‘tayotgan   ko‘pchilik   mamlakatlarda   milliy   valyutadagi
ekvivalent   hisoblari   budjet   holatini   buzib   ko‘rsatilishiga   olib   keladi.   Ushbu
hisoblardagi   mablag‘lar   х orijiy   kreditlar   va   grantlar   hisobiga   shakllanadi.   Ko‘p
holatlarda   ushbu   mablag‘lar   budjet   kamomadini   moliyalashtirish   va   kor х ona   va
tashkilotlarni   kreditlash   (davlat   budjeti   orqali)   maqsadlarida   ishlatiladi.   Bunday
kreditlar ko‘pincha budjetda hisobga olinmaydi va natijada u parlament nigohidan
chetda   qoladi   va   budjetning   umumiy   holatini   buzib   ko‘rsatadi,   hamda   foiz
stavkalarini   subsidiyalanishiga   olib   keladi.   Buzib   ko‘rsatilish   bu   mablag‘lar   ”sof
6 kreditlash”   deb   nomlanadigan   budjetda   chiziqdan   yuqorida   moddasida   umuman
hisobga   olinmaydi   va   natijada   budjet   kamomadi   kamaytirib   ko‘rsatiladi.   Undan
tashqari bu ”ekvivalent” hisoblar bo‘yicha olingan va to‘langan foizlar daromadlar
va xarajatlar sifatda ko‘rsatilmaydi. “Ekvivalent” hisoblarni budjetda to‘liqligicha
ko‘rsatibgina   qolmasdan,   ulardan   norentabel   kor х onalarni   imtiyozli   kreditlash
manbasiga aylanib qolishiga yo‘l qo‘ymaslik kerak.  
Davlat kor х onalari davlat sektoridan tashqarida deb qaraladi. Davlat tasarrufidagi
ishlab   chiqarish   bo‘linmalari   va   ular   tomonidan   nazorat   qilinadigan   aksionerlik
sanoat   yoki   iqtisodiyotning   boshqa   sektorlariga   yirik   miqyoslarda   tovar   va
х izmatlar yyetkazib beradigan tijorat bo‘linmalari tasnifda nomoliyaviy kor х onalar
sektorining   davlatga   tegishli   qismiga   kiritiladi.   Masalan,   davlat   temir   va   havo
yo‘llari,   pochta   х izmati   va   milliylashtirilgan   yoki   hukumat   tashkil   qilgan
tarmoqlar   MHT   qoidalariga   ko‘ra   davlat   tasarrufida   bo‘lgani   bilan   nomoliyaviy
korporatsiyalar   sektoriga   mansub   bo‘ladi.   Davlat   yoki   davlat   tomonidan   nazorat
qilinadigan,   joriy,   muddatli   va   jamg‘arma   depozitlarini   qabul   qiladigan,
shuningdek   bozorda   majburiyatlar   qabul   qiladigan   va   moliyaviy   aktivlarni   sotib
oladigan   moliyaviy   muassasalar   tasniflashda   moliyaviy   tashkilotlar   sektoriga
kiritiladi. 
Markaziy   bank   an’anaga   ko‘ra   davlat   boshqaruv   sektoriga   emas,   balki   moliya
sektoriga kiritiladi.  
Davlat   operatsiyalarini   o‘lchash.   DMSning   me’yorlariga   binoan   davlat   moliya
statistikasi   doirasida   operatsiyalar   MHT,   pul-kredit   sohasi   va   to‘lov
balansidagidek   o‘tkazish   ( начисление )   usulida   emas,   balki   kassa   yoki   to‘lov
usulida hisobga olinadi. Olingan mablag‘lar va qilingan to‘lovlar moliyaviy hisob-
kitob   qilingan   vaqtda   kassa   usulida   amalga   oshiriladi.   O‘tkazish   usulida   esa
operatsiyalar   majburiyatlar   yoki   talab   yoki   to‘lov   muddati   yyetib   kelgan   vaqtda
hisobga olinadi.  
7 Davlat   operatsiyalari   kassa   asosida   hisoblanishi   ularni   pul-kredit   hisoblari   bilan
taqqoslash   imkonini   beradi   va   uning   natijasida   davlat   operatsiyalarining   agregat
pulkredit   ko‘rsatkichlariga   ta’sir   darajasining   aniqlanishini   osonlashtiradi.   Kassa
asosida   (davlat   moliya   statistikasi)   va   o‘tkazish   usulidagi   (pul-kredit   hisoblari)
hisob-kitoblar orasidagi farq muddati o‘tib ketgan to‘lovlar bo‘yicha qarzdolikning
mavjudligi natijasida paydo bo‘ladi va ular operatsiyalarni iqtisodiy tahlil qilishda
muhim   vosita   hisoblanadi.   Muddati   o‘tib   ketgan   qarzdorlik   davlat   boshqaruv
idoralarining   o‘z   majburiyatlarini   vaqtida   to‘lashga   qurbi   yetmasligidan   dalolat
beradi   va   bu   holat   ko‘pincha   kassa   va   o‘tkazish   usullarida   hisoblangan   budjet
balansida katta farqlarga olib keladi. O‘tkazish usulida hisoblangan budjet balansi
hukumat   tomonidan   mablag‘lardan   sof   foydalanilishini   ifodalab,   davlatning
majburiyatlarini   to‘laqonli   ifodalasa   (ham   ichki,   ham   tashqi   majburiyatlarini),
kassa   asosida   hisoblangan   budjet   balansi   faqat   haqiqatda   amalga   oshirilgan
to‘lovlarnigina   ifodalaydi.   Agar   hukumatning   kassa   asosida   hisoblangan   budjet
kamomadi   o‘tkazish   usulida   hisoblangan   budjet   kamomadidan   past   bo‘lsa,   bu
holat   foizlarni   va   boshqa   majburiyatlarni   to‘lash   bo‘yicha   qarzdorlik
mavjudligidan dalolat beradi. 
Davlat moliya statistikasi tizimi.   Bu tizim davlat idoralarini milliy iqtisodiyotning
boshqa   sektorlari   va   tashqi   dunyo   bilan   olib   borgan   operatsiyalarini   to‘laqonli
hisobga   olish   va   birinchi   navbatda,   daromadlar   tushumi,   to‘lov   xarajatlari   va
to‘lanmagan qarzdorlikni aniqlashga mo‘ljallangan.  
Quyida ushbu tizimning asosiy tamoyillarini ko‘rib chiqamiz: 
 daromadlar,   tushumlar,   to‘lovlar   va   xarajatlar.   Umumdavlat   budjetining
holati   va   uning   makroiqtisodiyotga   ta’sirini   baholash   uchun   daromadlar   va
xarajatlar   tushunchalarini   aniq   chegaralash   lozim.   Barcha   daromadlar   tushumlar
bo‘lganligi   bilan   barcha   tushumlar   daromad   bo‘lib   hisoblanmasligi   mumkin.
Daromad   faqat   majburiyatlarni   to‘lash   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   tushumlargina
hisoblanishi   mumkin.   Hukumatga   kredit   sifatida   tushgan   mablag‘lar   daromad
8 bo‘lib hisoblanmaydi, chunki kreditlar vaqti kelib qaytarilishi lozim bo‘ladi.  Х uddi
shunga o‘ х shash, hamma to‘lovlar ham xarajatlar bo‘lib hisoblanmaydi. Masalan,
kreditlarni   qaytarish   kreditlarni   olish   vaqtidagi   majburiyatlardan   kelib   chiqqani
uchun   mablag‘lar   xarajati   bo‘lib   hisoblanmaydi.   Foizlar   bo‘yicha   to‘lovlar   esa
xarajatlar tarkibiga kiritiladi;  
 yalpi va sof summa . Daromad olish va mablag‘larni xarajat qilishdagi davlat
operatsiyalarini   statistik   ma’lumotlarda   to‘la   ifodalash   uchun   daromadlar   va
xarajatlar   yalpi   summa   ko‘rinishida   ifodalanadi.   Masalan,   maktabda   o‘qitish
uchun to‘lovlar maorif xarajatlarining balanslashgan provodkasida ko‘rsatilmaydi,
soliqlarni yig‘ish bilan bog‘liq bo‘lgan xarajatlar esa soliq tushumlaridan ”manfiy
daromadlar” sifatida chegirilmaydi.   Kreditlash va qarz olish qoidadan chiqadigan
alohida ikkita holat hisoblanadi. Bu holatda yagona ahamiyatli miqdor bo‘lib, pul
mablag‘larining davlat boshqaruv idoralariga va qarama-qarshi yo‘nalishda tezlik
bilan harakatlanishi hisoblanadi;  
 ikkiyoqlama va biryoqlama operatsiyalar.  Ikkiyoqlama operatsiyalar 
natijasida   tovar   va   х izmatlarni   olish   (berish)   evaziga   pul   resurslari   to‘lanadi
(olinadi).   Masalan,   tovar   va   х izmatlarni   sotish   (sotib   olish)   operatsiyalari.
Biryoqlama   operatsiyalarda   to‘lash   yoki   olish   ularning   evaziga   birorta   narsani
olish   yoki   berish   bilan   bog‘liq   bo‘lmaydi.   Masalan,   transfertlar   va   grantlar   olish
(berish);  
 soliq   va   soliq   bo‘lmagan   tushumlar.   Daromadlar,   grantlardan   tashqari,
barcha   qaytarilmaydigan   tushumlarni   qamrab   oladi.   Daromadlar   joriy   mablag‘lar
va kapital 
(faqat   kapital   aktivlarni   sotishdan   olingan   daromadlar)   hisobiga   shakllanadi.
Soliqlar   –   davlat   idoralari   i х tiyoriga   biryoqlama   majburiy   tushumlar   bo‘lib,
ulardan   jamiyat   ehtiyojlari   uchun   foydalaniladi.   Soliq   tushumlariga   (ularning   sof
summasi ortiqcha to‘langan soliqlar qaytarilishini nazarda tutadi) ijtimoy sug‘urta
fondiga ajratmalar va fiskal monopoliyalar tomonidan davlat budjetiga o‘tkazilgan
9 daromadlar   kiradi.   Soliq   bo‘lmagan   tushumlarga   mulkka   egalik   qilishdan
daromadlar,   to‘lovlar   va   yig‘imlar,   jarima   va   budjetga   o‘tkazilgan   davlat
kor х onalari foydalari kiradi;  
 qaytarilmaydigan   tushumlar.   Ularga   boshqa   davlatlar   hukumatlari   yoki
х alqaro tashkilotlardan olingan biryoqlama tushumlar kiradi. DMS qo‘llanmasida
qaytarilmaydigan   tushumlar   moliyalashtirish   emas,   balki   daromad   operatsiyalari
guruhiga kiritilgani bilan, ularning summasi va kelib tushish vaqti davlat idoralari
tomonidan   boshqa   tushumlarga   o‘ х shab   nazorat   qilib   bo‘lmasligi   sababli,
daromadlardan alohida ajratib ko‘rsatiladi. Aks holda ularni budjet tushumlari va
xarajatlarining   bashoratlariga   kiritilishi   budjetni   rejalashtirish   jarayonida
noaniqliklarga   olib   keladi   va   natijada   keyinchalik   budjetni   yana   aniqlashtirish
talab   qilinishi   mumkin.   DMSda   qaytarilmaydigan   tushumlar   chiziq   tepasiga
joylashtirilgani   bilan,   budjet   hisoblarini   tahliliy   ifodalashda   ularni
moliyalashtirishning moddalaridan biri sifatida qaralishi maqsadga muvofiq;  
 davlat   idoralarini   sof   kreditlash.   U   (kreditlash   minus   to‘lash)   davlat
likvidligini   boshqarish   maqsadlaridagina   emas,   balki   davlat   siyosati   belgilagan
vazifalarini   bajarish   uchun   davlat   idoralarini   kreditlash   operatsiyalarini   qamrab
oladi. Masalan,  fermerlar, talabalar va kichik biznes egalariga subsidiyalar  ushbu
turdagi   kreditlash   tarkibiga   kiradi.   DMS   tasnifiga   ko‘ra   ular   moliyalashtirishga
emas,   balki   xarajatlar  tarkibiga  kiritilgan.  Davlat  boshqaruv   idoralarining  boshqa
mamlakatlar   hukumatlarining   ijtimoiy   ehtiyojlari   uchun   ajratgan   kreditlari   sof
kreditlash   tarkibiga   kiritiladi   va   shuning   uchun   davlat   budjeti   kamomadiga   ta’sir
qiladi. Biroq, qarz olgan mamlakat uchun bu kreditlar chiziqdan yuqorida hisobga
olinadigan   tashqi   kreditlash   hisoblanadi.   Bunday   tarzdagi   yondoshuv   davlatning
kreditlash   yoki   qarz   olish   maqsadlaridagi   asoslashlar   orasidagi   assimetriyani
ifodalaydi. Davlat  idoralari  depozit  hisoblarida joylashtirgan valyuta  miqdoridagi
tebranishlar naqd pul qoldiqlari singari sof kreditlash emas, balki moliyalashtirish
sifatida ko‘rsatiladi;  
10  bank kapitalining to‘ldirilishi.  Bir qancha mamlakatlarda davlatga to‘la yoki
qisman   tegishli   banklar   katta   zararlar   ko‘rib,   kapital   yetishmovchiligidan   aziyat
chekmoqdalar.   Bu   mamlakatlarning   hukumatlari   banklarga   kapital   kiritishi   yoki
qarz   majburiyatlarini   o‘z   zimmalariga   yuklashlari   mumkin.   Yuqorida
ko‘rsatilganidek,   DMS   kassa   asosida   tuzilgani   sababli   davlat   tomonidan   naqdsiz
qarz   majburiyatlarining   o‘z   zimmasiga   yuklashi   qarzni   olish   vaqtida   xarajat
sifatida hisobga olinmaydi. Lekin keyinchalik to‘langan foizlar xarajatlar tarkibiga
kiritiladi,   naqd   ko‘rinishda   cho‘zilgan   muddatlarda   qarzlarni   uzish   manfiy
moliyalashtirishga   kiritiladi.   Boshqacha   aytganda,   DMS   metodologiyasiga   ko‘ra
davlat   budjeti   kamomadini   hisoblashda   faqat   olingan   qarzlar   bo‘yicha   to‘langan
foizlargina hisobga olinadi;  
 х ususiylashtirishdan   tushumlar.   DMS   qo‘llanmasida   х ususiylashtirishdan
tushumlarni   manfiy   sof   kreditlash   sifatida   ko‘rsatish   taklif   qilingan.   Uni   davlat
moddiy   aktivlarini   sotishdan   hosil   bo‘ladigan   soliq   bo‘lmagan   kapital
daromadlardan   farqlash   lozim.   Х ususiylashtirishdan   daromadlar   ilgari   transfert
yoki   kapital   qo‘yilmalar   hisobiga   sotib   olingan   kor х onalardagi   davlat   ulushini
sotish   natijasida   hosil   bo‘ladi.   Bunday   yondoshish   budjet   balansini   faqat   bir
martagina ya х shilashga imkon beradi. Bu tushumlarni chiziqdan tepada ko‘rsatish
qabul   qilingan   bo‘lsada,   joriy   operatsiyalarni   tahlil   qilishda,   hukumatning   sof
moliyaviy   ahvoliga   ta’sir   qiluvchi   operatsiyalar   singari,   chiziq   ostida   ifodalash
maqsadga   muvofiqdir.   Bir   marotabalik   budjet   kamomadini   pasaytirish
keyinchalik,   masalan,   hukumat   o‘z   tasarrufida   bo‘lgan   kor х onani   sotib
yuborganidan so‘ng kor х ona foydasining budjetga tushmasligi hisobiga, kamomad
oshib   ketishi   mumkin.   Lekin,   agar   davlat   kor х onalarni   sotishdan   tushgan
mablag‘larni   boshqa   aktivlarni   sotib   olish   yoki   o‘z   qarzlarini   uzishga   ishlatgan
bo‘lsa,   keyinchalik   sodir   bo‘lishi   mumkin   bo‘lgan   kamomadning   umumiy
summasi   qorejaishi   mumkin.   Ushbu   variantda   davlat   va   х ususiy   sektor   real
resurslar  uchun  talabga  hech  qanday ta’sir   ko‘rsatmasdan,   faqat   o‘zaro  aktivlarni
ayirboshlagan   bo‘ladi.   Biroq,   agar   hukumat   х ususiylashtirishdan   tushgan
11 mablag‘larni   joriy   xarajatlarni   oshirish   yoki   soliqlarni   pasaytirish   maqsadlarida
ishlatib   yuborgan   bo‘lsa,   aktivlar   sotilgan   yilda   kamomad   o‘zgarmaydi,
keyinchalik   esa   u   oshib   boradi   va   shu   asnoda   х ususiylashtirish   budjet   holatiga
ta’sir   ko‘rsatadi.   Buyuk   Britaniya   budjet   kamomadidagi   hisoblashda   o х irgi
yillarda   х ususiylashtirishdan   katta   mablag‘lar   kelib   tushganligi   sababli,
makroiqtisodiy   hisoblar   ikki   variantda,   ya’ni   х ususiylashtirishdan   olingan   foyda
hisobga olingan va olinmagan holda hisoblamoqdalar. Ushbu yondashish hisoblar
tahlilini   osonlashtiradi,   chunki   bunda   х ususiylashtirishdan   olingan   daromadlarga
aktivlarni ayirboshlash sifatida qaraladi;  
 Markaziy   bankning   foydasi.   Hukumat   hisobiga   o‘tkazilgan   Markaziy
bankning foydasi daromad deb hisoblanadi. Lekin, oltin-valyuta avuarlarini qayta
baholash natijasida hosil bo‘lgan va sotilmagan foyda bu summaga kiritilmaydi. 
Undan   tashqari,   o‘tkazilgan   foyda   Markaziy   bankning   ayrim   operatsiyalarinigina
(malalan,   valyuta   yoki   oltinni   sotish   operatsiyalari)   emas,   balki   barcha   oldi-
sotdilarini qamrab olishi kerak.  
12 2.  Daromadlar va xarajatlar tasnifi. Budjet balansi tushunchasi 
Umuman   olganda,   davlat   boshqaruv   idoralari   bajaradigan   barcha   operatsiyalar
daromadlar   va   xarajatlar   turlari   bo‘yicha   tasniflanadi.   Asosiy   tasnif   iqtisodiy
х arakterga   ega   bo‘lib,   yalpi   daromadlar   va   yalpi   xarajatlar,   joriy   va   kapital
daromadlar   va   xarajatlarning   yig‘indisi   sifatida   aniqlanadi.   Bu   kategoriyalarning
ichida   soliqlar   х o‘jalik   faoliyatining   soliqqa   tortiladigan   turiga   ko‘ra   guruhlansa,
xarajatlar   –   ularning   nima   maqsadlarga   mo‘ljallanganligiga   ko‘ra,   masalan,
mudofa   va   maorif   guruhlariga   ajratiladi.   Budjetni   tahlil   qilishda   iqtisodiy   tasnif
funksional tasnifga nisbatan muhimroq ahamiyatga ega.  
Budjet   balansining   an’anaviy   tushunchasi.   Agar   davlat   idoralarining
operatsiyalariga naqd pul harakati nuqtai nazaridan qaralsa, yalpi tushum har doim
yalpi   to‘lovlarga   teng   bo‘ladi   va   shuning   uchun   davlat   idoralarining   budjet
hisoblari   qaysidir   ma’noda   doimo   balanslashgan   bo‘ladi.   Ammo,   agar   tahlil   va
qarorlar   qabul   qilish   zarurligidan   kelib   chiqsak,   bir   tomondan   asosiy   e’tiborni
tushumlar   va   grantlar,   ikkinchi   tomondan   sof   kreditlashni   inobatga   olgan   holda
xarajatlar   orasidagi   tafovutga   qaratish   maqsadga   muvofiqdir.   DMSda   berilgan
budjet balansining an’anaviy ta’rifida budjet  balansi  yalpi daromadlar  bilan yalpi
xarajatlar orasidagi farq sifatida  х uddi shunday holatni ifodalaydi:  
 
Umumiy kamomad/ijobiy saldo = (daromad + olingan transfertlar) –  
–   (xarajatlar + qarzni to‘langandan so‘ng qolgan kreditlar).  
 
Bu moddalar ”chiziq ustida” joylashadi. Qolgan barcha moddalar ”chiziq tagida”gi
“moliyalashtirish”   deb   nomlanadigan   moddalar   tarkibiga   kiradi   va   ular
quyidagicha ifodalanadi: 
 
Umumiy kamomad ijobiy Moliyalashtirish (qarzlar– naqd   pullarning   sof
13 saldo  amortizatsiya)
 
  ko‘payishi.
 
Shunday   qilib,   davlat   idoralarining   davlat   budjeti   kamomadi   daromadlar   va
grantlar   summasidan   oshiqcha   sarflangan   xarajatlar   va   sof   kreditlash
yig‘indisining   bir   qismi   hisoblanadi.   Budjet   balansining   bunday   an’anaviy   ta’rifi
davlat   idoralarining  moliyaviy  holatiga   hamda   u  pul-kredit   sohasi,   ichki   talab   va
to‘lov   balansiga   qanday   ta’sir   etishi   to‘g‘risida   to‘laqonli   tasavvur   berganligi
sababli g‘oyat katta ahamiyatga ega. 
14   3.Budjet tahlili. Budjet disbalansini hisoblash. Kamomadni moliyalashtirish 
Budjet kamomadini aniqlashda DMSdagi umumiy kamomad to‘g‘risidagi ta’rifdan
keng   foydalanilsada,   budjet   balansini   o‘lchashda   barcha   kamchiliklardan   holis
yagona   bir   usul   hozirgacha   o‘ylab   topilmagan.   Oldimizda   turgan   maqsadlardan
kelib chiqib,  turli   tahliliy  me’yorlarga asoslangan  balans   tushunchasining  boshqa
konsepsiyalaridan   foydalanish  mumkin.  Ko‘pincha   budjet   holatiga  baho  berishda
budjet kamomadining (profisitining) YaIMga foizlardagi nisbatidan foydalaniladi.
Bu   ko‘rsatkich   budjet   sohasining   holatiga   baho   berishda   ko‘pchilik   iqtisodchilar
tomonidan   eng   maqbul   deb   tan   olingan.   Biroq,   bu   an’anaviy   usul   ham   ushbu
qo‘llanmada   berilgan   qo‘shimcha   choralar   bilan   to‘ldirilishi   mumkin.   U   choralar
soliq-budjet   siyosatining   soliqqa   tortish   va   xarajatlar   kabi   tizimiy   qirralarini
hisobga olishi lozim.  
Balansning   talablarga   javob   beradigan   tushunchasini   aniqlashda   quyidagi
omillarga e’tibor berish zarur: disbalansning turi, qamrab olish darajasi (markaziy
hukumat, davlat boshqaruvi yoki davlat senktori), bu х galteriya hisobi usuli (kassa
yoki o‘tkazish usullari) va har qanday shartli majburiyatning holati.  
Quyida budjet balansini o‘lchashning turli usullarini ko‘rib chiqamiz: 
 davlat   sektorining   qarz   mablag‘lariga   bo‘lgan   talabini   aniqlash.   Ushbu
usul   jami   davlat   sektorining   budjet   balansini   hisoblashda   an’anaviy   usul
hisoblanadi.   U   shuningdek   barcha   davlat   sektorining   moliyaviy   resurslariga
nisbatan   sof   talablarni   qamrab   olgani   uchun,   barcha   qirralarni   qamrab   oluvchi
andoza bo‘lib hisoblanadi. Umumiy balans tushunchasidan davlat boshqaruvining
barcha   pog‘onalarida   foydalanish   mumkin.   Markaziy   hukumat   va   davlat
boshqaruv   sektorining   qarz   mablag‘lariga   ehtiyoji   jami   davlat   sektori
ehtiyojlarining   bir   qismi   hisoblanib,   uni   haqiqatda   davlat   boshqaruvi   sektori   va
15 davlat   kor х onalari   sektorining   qarz   mablag‘lariga   ehtiyoji   va   sektorlararo
transfertlarni saldolash kabi ma’lumotlar asosida aniqlanadi;  
 budjetning   joriy   balansi   (joriy   operatsiyalar   hisobining   balansi).   U   joriy
daromadlar va joriy xarajatlar orasidagi farq sifatida aniqlanadi. Bu ko‘rsatkichdan
ko‘pincha   davlat   jamg‘armalari   hajmini   aniqlashda   foydalanilib,   unga   davlatning
umummilliy   jamg‘armalariga   qo‘shgan   hissasini   ifodalovchi   ko‘rsatkich   sifatida
qaraladi.  
 
Joriy   budjet
saldosi  davlat
jamg‘armasi   yalpi joriy 
daromadlar   yalpi 
joriy xarajatlar.
 
Biroq, ushbu tushunchadan budjetni amaliy tahlil qilishda foydalanish bir qancha
cheklovlar   bilan   bog‘langan.   Ushbu   tushuncha   bir   tomondan   kapital,   ikkinchi
tomondan   esa   joriy   daromadlar   va   xarajatlar   bilan   chegaralangan.   Kapital
xarajatlarga   bir   yildan   oshiq   bo‘lgan   muddatlarda   ishlab   chiqarish   jarayonida
foydalanish uchun sotib olinadigan va transfert shaklida olingan aktivlar kiritiladi.
Qolgan barcha xarajatlar tasnifga ko‘ra joriy xarajatlar deb hisoblanadi. Yuqorida
keltirilgan   farqlanish,   xarajatlarni   kapital   va   joriy   turlarga   an’anaviy
tasniflashdagidek   i х tiyoriydir.   Ya’ni   turli   mamlakatlarda   ular   turlicha   talqin
qilinganligi  sababli  ulardagi  davlat  sektori  investitsiyalarini  taqqoslashda,  sanoati
rivojlangan   malakatlar   investitsiyalarini   taqqoslashda   ham   bir   qancha
qiyinchiliklar   kelib   chiqadi.   Bu   yerda   eng   muhimi,   barcha   davlat   investitsiyalari
iqtisodiy o‘sishni rag‘batlantiradi, lekin turli loyihalarni moliyalashtirishda davlat
mablag‘laridan   foydalanish   masalasida   keragidan   ortiqcha   xarajatlarga   yo‘l
qo‘yilishi   to‘g‘risida   ko‘plab   misollarni   keltirish   mumkinligi   shubha   uyg‘otishini
esdan chiqarmaslik va bu masalada juda katta aniqlik va nazorat o‘rnatish lozim.
Agar   asosiy   vositalarni   ya х shi   holatda   saqlab   turishga   nisbatan   yangi   kapital
16 qo‘yilmalarni   sarflashga   ustunlik   beriladigan   bo‘lsa,   pirovard   oqibatda   bu   holat
iqtisodiy o‘sish sur’atlarining pasayishiga (o‘sishiga emas) olib keladi.  
Shunday   qilib,   dastlabki   qarashda   joriy   budjet   balansi   ko‘rsatkichi   jozibali
ko‘rinsada,   ya х shi   indikator   bo‘lib   hizmat   qilolmaydi.   Undan   shuningdek   budjet
sohasidagi   holatning   ichki   va   tashqi   sektorlar   orasidagi   makroiqtisodiy   balansga
ta’sirini tahlil qilishda ham foydalanib bo‘lmaydi.  
 birlamchi   yoki   foizsiz   balans.   Bu   ko‘rsatkichda   foiz   to‘lovlari   hisobga
olinmaydi va natijada turli bosqichlarda joriy budjet siyosatining ta’sirini aniqlash
imkoniyati   tug‘iladi.   Asosiy   balans   hisob-kitoblarida,   odatda   yalpi   foiz   to‘lovlari
yalpi   xarajatlardan   ayirib   tashlanadi.   Biroq,   nazariy   nuqtai   nazardan   hukumat
tomonidan   amalga   oshiriladigan   faqat   sof   foiz   to‘lovlari   ayirilishi   (foiz
to‘lovlaridan   foiz   tushumlari   ayirmasi)   lozim.   Ushbu   birlamchi   balans
hukumatning   joriy   budjet   siyosati   sof   davlat   qarziga   qanday   ta’sir
o‘tkazayotganligini   ifodalagani   uchun   davlat   budjeti   kamomadini   oldingi   yil
darajasida   (agar   u   talablarga   javob   beradigan   darajada   bo‘lgan   bo‘lsa)   saqlab
qolish   imkoniyatini   ifodalovchi   muhim   indikator   bo‘lib   hisoblanadi   va   uni
quyidagicha yozish mumkin:  
 
Asosiy budjet kamomadi/  an’anaviybudjetkamomadi/  to‘langan 
ijobiy saldosi  ijobiysaldosi foizlar. 
 
 
 operatsion   balans.   Uni   hisoblash   uchun   an’anaviy   balansdan   inflatsiya
hisobiga   to‘g‘ri   kelgan   foiz   to‘lovlari   ayiriladi,   yoki   birlamchi   balansga   foiz
to‘lovlarining   real   miqdori   qo‘shiladi.   Uzilmagan   nominal   davlat   qarzining   real
qiymati   kreditorlar   yuqoriroq   nominal   foiz   stavkalari   belgilab,   uni   qoplashga
harakat   qilishlariga   qaramasdan   inflatsiya   hisobiga   kamayadi.   Bunday   qoplash
17 ko‘pincha   pul   korreksiyasi   deb   nomlanib,   kapitaldan   foydani   emas,   balki
kapitalning   qaytimini   nazarda   tutadi.   Boshqacha   aytganda,   davlat   qarziga   х izmat
qiluvchi foiz to‘lovlarining bir qismi amalda asosiy summa qaytimi hisoblanadi va
shuning   uchun   chiziq   tepasidagi   foiz   to‘lovlaridan   bu   summani   chiqarib
tashlamasak,   kamomad   summasi   bo‘rttirib   ko‘rsatiladi.   Operatsion   balans
tushunchasidan   foydalanganda   ushbu   muammo   paydo   bo‘lmaydi.   Bunday
tushunchadan   foydalanish,   ayniqsa   inflatsiya   darajasi   yuqori   bo‘lgan
mamlakatlarda  har   bir  yil   uchun  budjet  siyosatini   davlatning  real   qarz  darajasiga
ta’sirini aniqlashda asosiy indikator bo‘lganligi uchun muhim hisoblanadi.  
Inflatsiya   jarayonlari   nisbatan   yuqori   bo‘lgan   sharoitlarda   real   davlat   qarzining
dinamikasi   nominal   davlat   qarzi   dinamikasiga   nisbatan   kelgusida   qanday   budjet
siyosati yuritilishi lozimligini bashoratlashda muhim indikator deb tan olingan. 
Yuqori   inflatsiya   sharoitlarida   an’anaviy   va   operatsion   balans   ko‘rsatkichlari   va
o‘zgarish   tendensiyalari   orasida   katta   farqlanish   mavjud   bo‘ladi.   Yuqoridagi
o‘zaro bog‘liqliklarni quyidagicha ifodalash mumkin:  
 
Operatsion kamomad/ 
ijobiy saldo 
 
yoki 
  an’anaviy kamomad/ 
ijobiy saldo  foiz   to‘lovlarining
inflyasion qismi 
Operatsion kamomad/ 
ijobiy saldo  an’anaviy kamomad/ 
ijobiy saldo  foiz   to‘lovlarining
real qismi
 
 
18 Kamomadni moliyalashtirish. 
Davlat   budjeti   kamomadining   makroiqtisodiy   holatga   ta’siri   kamomadni
moliyalashtirish   х arakteri   bilan   uzviy   bog‘liqdir.   Yuqorida   ko‘rsatilganidek,
kamomadni   quyidagi   to‘rtta   manba   hisobiga   moliyalashtirish   mumkin:   Markaziy
bankdan   qarz   olish   yoki   emission   moliyalashtirish,   bank   sektoridan   qarz   olish,
bank   bo‘lmagan   sektordan   qarz   olish,   tashqi   dunyo   sektoridan   qarz   olish   yoki
valyuta zahiralaridan foydalanish.  
Keng   ma’noda   olib   qaraganda,   yuqorida   ko‘rsatilgan   barcha   moliyalashtirish
manbalari   makroiqtisodiy   disbalansga   olib   keladi:   inflatsiyaga   ta’sir   qiluvchi
ortiqcha   pul   massasi   shakllanadi;   tashqi   qarz   muammosini   keskinlashtirib
yuboruvchi   haddan   tashqari   tashqi   qarz   hajmining   oshib   ketishi   sodir   bo‘ladi;
valyuta   zahiralari   tugab,   valyuta   inqiroziga   olib   keladi;   haddan   tashqari   ichki
qarzlarning oshib ketishi real foiz stavkalari va davlat qarzini keskin oshishiga olib
keladi. Biroq, amalda moliyalashtirishning muqobil usullari va ularning oqibatlari
orasidagi   o‘zaro   bog‘liqliklar   juda   murakkab   bo‘lishi   mumkin.   Bozor
iqtisodiyotiga   o‘tayotgan   ko‘pchilik   mamlakatlarda   davlat   budjeti   kamomadining
salmoqli   qismi   naqd   pulga   aylanib,   inflatsiyaning   asosiy   manbaiga   aylanadi.
Hukumatning   real   resurslarni   pul   emissiyasi   hisobiga   nazorat   qilish   qobiliyatini
ba’zan   ”emission   daromad”   deb   nomlashadi.   Ushbu   tushuncha   “inflatsion   soliq”
tushunchasi bilan uzviy bog‘langan. 
Inflatsion soliq va emission daromadning ba’zi oqibatlari. 
Hukumat   xarajatlarni   boshqa   sektorlardan   soliq   tushumlarini   oshirish,   qarz   olish
yoki   pul   emissiyasi   hisobiga   moliyalashtirishi   mumkin.   Pul   emissiyasi   hisobiga
olingan   emisson   daromad   hukumat   xohlagan   miqdorda   qog‘oz   pullar   chiqarish
monopol   huquqiga   egaligidan   kelib   chiqadi.   Pulni   bosib   chiqarishga   ketgan
xarajatlar   nominal   kupyura   hisobiga   sotib   olinadigan   resurslar   qiymatidan   ancha
past   bo‘lganligi   sababli,   hukumat   pul   bosib   chiqarish   evaziga   emission   daromad
19 oladi.   Hozirgi   sharoitlarda   banklar   ham   pul   yaratib,   daromad   olish   imkoniyatiga
egalar.   Demak,   emission   daromadni   mamlakatdagi   pul   emitentlarini   yalpi   real
resurslarining   summasi   sifatida   aniqlash   mumkin.   Shartli   ravishda   emission
daromadni ( S ) quyidagicha yozish mumkin:  
  yoki   ,  
bu yerda  yoki foizlarda nominal pul zahiralarining o‘sishi, va  .  
Shunday   qilib,   emission   daromadni   boshqa   sektorlardagi   nominal   pul
qoldiqlarining   ( Д M )   nar х   darajasi   ( R )   orqali   o‘zgarishi   sifatida,   yoki   foizlardagi
nominal pul hajmining ( ) o‘sish sur’atini real pul hajmiga ( m ) ko‘paytirish orqali
aniqlash mumkin.  
Davlatning emisson  daromadi  ( Sg ) tabiiy ravishda  faqat  davlatning  zahira  pullari
emissiyasini   va   yuqoriroq   samarali   pullarni   ( N )   ifodalagani   uchun   umumiy
emission daromaddan ancha kam bo‘ladi.  
  yoki   ,  
bu yerda  , ya’ni foizlarda zahira pullarining qo‘shimcha o‘sish sur’ati.  
Emissiya daromadini ( S ) “sof emissiya daromadi” va “inflatsion soliq” qismlarga
ajratish mumkin:  
   
 
yoki 
S = real pul qoldiqlarining o‘zgarishi + inflatsiya darajasi * 
* real naqd pul qoldiqlari hajmi ,  
yoki 
S = sof emission daromad + infyatsion soliq ,  
20  m   –   emission   daromadning   bir   qismi   bo‘lib,   real   naqd   pul   qoldiqlarining
o‘zgarish   summasini   anglatadi.   U   real   iqtisodiy   o‘sish   yoki   pulga   talabning
maqbul tarzda o‘zgarishi natijasida paydo bo‘ladi;  
 emission daromadning inflatsion soliq qismi inflatsiya sur’atiga teng bo‘lib,
soliq   stavkasini   (D)   boshqa   sektorlardagi   naqd   pulning   real   hajmiga   ( m ),   ya’ni
soliqqa   tortish   bazasiga   ko‘paytmasiga   teng.   Inflatsiya   nolga   teng   bo‘lgan
sharoitlarda inflatsion  daromad ham,  tabiiyki  nolga teng  bo‘ladi, ammo emission
daromad   naqd   pullar   real   qoldiqlarining   o‘sishi   to‘ х tab   qolmasa,   hamon   kelib
tushib turadi.  
Aholining   real   pul   qoldiqlariga   talabi   o‘zgarmasa,   emission   daromad   inflatsion
soliqqa teng bo‘ladi. 
Boshqa sektorlar to‘laydigan inflatsion soliq hukumat to‘playdigan soliqdan ancha
katta   bo‘ladi.   Boshqacha   aytganda,   davlatning   budjet   kamomadini   qoplashda
inflatsion   soliq   usulidan   foydalanish   siyosatini   olib   borishi   natijasida   boshqa
sektorlarning majburiy xarajatlari hukumatning oladigan real resurslariga nisbatan
ancha katta bo‘ladi. Shu ma’noda inflatsion soliq juda samarasiz hisoblanadi. 
Inflatsiya sur’atlari tezlashganda naqd pullarning real qoldiqlariga talab pasayadi,
chunki   boshqa   sektorlar   yuqori   inflatsiya   sharoitlariga   moslashishga   harakat
qiladilar.   Bunda   ular   shu   jumladan,   yuqori   darajada   soliqqa   tortiladigan   milliy
valyutani xorijiy valyutaga almashtirish usullaridan ham keng foydalanadilar. 
Yuqori darajadagi inflatsiya sharoitlarida naqd pulning real qoldiqlarini qisqarishi
inflatsion soliq bazasining qisqarishiga teng bo‘ladi. Soliqqa tortish bazasining bu
tarzda   qisqarishi   hukumatni   oldingi   davrdagidek   soliqni   yig‘ib   olishi   uchun
inflatsiyani (soliq stavkasini) oshirishga majbur qiladi. 
Grafik ko‘rinishida  emission  daromad tarzidagi  tushumlarni  teskari  o‘girilgan  U-
shaklida   chizish   mumkin.   Inflatsiya   oshib   borgan   sari   emission   daromad   ham
oshib   boradi,   ammo   ma’lum   bir   nuqtada   u   maksimumga   erishadi,   undan   so‘ng
inflatsiyani oshib borgani bilan daromadlar pasayib boraveradi. 
21 Ko‘pchilik   sanoati   rivojlangan   mamlakatlarda   emission   daromadning   maksimal
miqdori YaIMning 1-2 foizini tashkil qiladi, rivojlanayotgan mamlakatlarda esa u
510 foizni tashkil qiladi. 
Bank tizimidan qarz olishi.   Markaziy bankdan kredit olish hisobiga qarz olishdan
farqli o‘laroq, depozit  banklaridan olingan qarz avtomatik tarzda yuqori samarali
pulni   yaratmaydi   (ya’ni,   zahira   pullarni).   Markaziy   bank   tomonidan   depozit
banklarining   kredit   resurslariga   qo‘shimcha   talablarini   qondirish   uchun   ajratgan
qo‘shimcha   zahiralari   Markaziy   bankdan   olingan   kredit   bilan   bir   х ildir.   Lekin,
Markaziy   bank   kredit   resurslariga   bo‘lgan   qo‘shimcha   talabni   qondirishdan   bosh
tortsa, depozit banklari  х ususiy sektorni kreditlash hajmini davlatga ko‘proq kredit
berishi natijasida qisqartirishga majbur bo‘ladi. Bu holat foiz stavkalari oshirilishi
natijasida  х ususiy sektor xarajatlarini siqib chiqarish deb nomlanadi.  
Bank   bo‘lmagan   muassasalardan   qarz   olish.   Ichki   qarz   majburiyatlarini
ifodalovchi   qimmatbaho   qog‘ozlar   chiqarish,   uni   bank   bank   bo‘lmagan
muassasalarga   sotish   orqali   budjet   kamomadini   noemission   moliyashtirishi
mumkin.   Bu   holda   bank   tizimi   davlat   majburyatlarini   joylashtirishda   vositachi
sifatida qatnashadi. Bank bo‘lmagan muassasalardan shu tarzda qarz olish, davlat
tomonidan qisqa muddatlarda pul bazasi yoki   х alqaro zahiralarga tegmagan holda
budjet kamomadini ushlab turish imkoniyatini beradi. Bunday usuldan foydalanish
natijasida   nafaqat   inflatsiya,   balki   tashqi   sektordagi   inqirozning   oldini   olish
mumkin. Biroq, ushbu tarzda qarz olishga   х addan tashqari berilib ketilsa, u   х avfli
vaziyatlarga   olib   kelishi   mumkin.   Birinchidan,   agar   davlat   qarzi   miqdori
chegaralanmasa,   qisqa   muddatlarda   inflatsiyaning   oldi   olingani   bilan,   o‘rta   va
uzoq   muddatlarda   inflatsiya   katta   darajalarga   ko‘tarilib   ketadi.   Ikkinchidan,
aholidan   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   qarz   olish,   х uddi   bank   kreditlari   holatidek,   х ususiy
sektordan   pulni   siqib   chiqarib,   mamlakat   ichkarisida   foiz   stavkalarining
ko‘tarilishiga   olib   keladi.   Yuqoriroq   darajadagi   foiz   stavkalari   iqtisodiy   o‘sish
sur’atlarini   nafaqat  susaytiradi,  balki   davlat  qimmatbaho  qog‘ozlarini   yuqori   foiz
22 stavkalarida   emissiya   qilish,   ushbu   stavkada   majburiyatlar   uzishni   taqozo   qilib,
qarzlarga   х izmat   ko‘rsatish   xarajatlarini   oshiradi   va   natijada   kelgusi   budjet
kamomadini yanada oshishiga olib keladi. Real foiz stavkalarining iqtisodiy o‘sish
sur’atlaridan   baland   bo‘lgan   holatlarda   qarzlarga   х izmat   ko‘rsatish   xarajatlari
tinmay   o‘sib   boraveradi   va   natijada   davlat   qarzini   talabga   javob   beradigan
darajada ushlab turish imkoni bo‘lmaydi.  
Yuqori   inflatsiyali   mamlakatlarda   davlat   uzoq   muddatli   qarz   majburiyatlarining
qiymati   tez   sur’atlarda   pasayib   boradi   va   natijada   ushbu   vositaga   bozorda   erkin
talab   keskin   kamayadi.   Bunday   paytlarda   hukumat   qarz   majburiyatlarini
joylashtirish   maqsadida   banklar   va   aholini   majburlash   (bevosita   yoki   bilvosita)
usullaridan   foydalanadi.   Lekin   bunday   usullardan   foydalanib,   pullarning   bir
qismini musodara qilish hukumatga nisbatan ko‘p yillar davomida ishonchsizlikni
keltirib   chiqaradi.   Bunday   hollarda   davlat   chidam   bilan   izchil   noinflatsion
makroiqtisodiy   siyosat   olib   borib,   moliyaviy   barqarorlikka   erishish   natijasida
ishonch uyg‘otishga harakat qilish lozim. 
Tashqi   qarz.   Hukumat   tashqi   kamomadni   uzoq   muddatli   qarz   majburiyatlarini
norezidentlarga   sotish   yoki   o‘z   valyuta   zahiralari   hisobiga   moliyalashtirish
mumkin.   Ammo   zahiralar   hisobiga   kamomadni   moliyalashtirish   imkoniyatlari
chegaralangan   bo‘ladi.   Agar   х ususiy   sektor   valyuta   zahiralarining
tugayotganligidan   х abar   topib   qolsa,   kapitalni   chetga   chiqib   ketishi,   almashuv
kursining tushib ketishi natijasida inflatsiya darajasi ko‘tarila boshlaydi.  
Dastavval kamomadni tashqi qarz yoki valyuta zahiralari hisobiga moliyalashtirish
milliy   valyutani   baquvvatlashuviga   va   eksporterlar   raqobatbardoshligini   keskin
pasayishiga olib keladi. Oldingi davrlarda haddan tashqari ko‘p qarz olinganligi va
rivojlanayotgan mamlakatlarning past darajada raqobatbardoshligi bugungi kunda
ularning   tashqi   moliyalashtirish   imkoniyatlarini   izlashlarida   jiddiy   to‘siq
bo‘lmoqda.   Tijoriy   manbalardan   olinishi   mumkin   bo‘lgan   х orijiy   kreditlarning
foiz stavkalari esa, bu mamlakatlar uchun juda qimmatlik qilmoqda.  
23 Agar   budjet   ko‘rsatkichlari   kassa   emas,   balki   o‘tkazish   usulida   hisoblansa,
moliyalashning yana bir manbai paydo bo‘ladi, u ham bo‘lsa, muddati o‘tib ketgan
kreditorlik   qarzlaridir.   Ko‘pchilik   rivojlanayotgan   va   bozor   iqtisodiyotiga
o‘tayotgan mamlakatlarda mavjud bo‘lgan muddati o‘tib ketgan qarzdorlik tufayli
kassa   va   o‘tkazish   usulida   hisoblangan   budjet   kamomadi   ko‘rsatkichlari   bir-
biridan keskin 
farqlanadi.   Muddati   o‘tib   ketgan   qarzdorlik   ham   kamomadni   majburiy
moliyalashtirish usuli bo‘lib hisoblanadi. 
   
24 4.    Soliq-budjet siyosatining barqarorligi. Daromadlar va xarajatlar tahlili  
O х irgi   yillarda   iqtisodchi-olimlar   orasida   soliq-budjet   siyosatining   barqarorligi
masalasi   katta   qiziqish   uyg‘otmoqda.   Qanday   holatlarda   soliq-budjet   siyosatini
nobarqaror   deb   hisoblash   mumkin?   Siyosiy   qaror   qabul   qiladigan   sha х slar
ma’lumoti   uchun   qanday   operatsion   indikatorlar   ishlab   chiqish   lozim?   Hozirgi
paytgacha soliqbudjet siyosatining barqarorligiga yagona ta’rif ishlab chiqilmagan
bo‘lsa-da,   ko‘pchilik   muta х assislar   tomonidan   joriy   va   kelgusi   budjetlar
kamomadi   YaIMga   nisbatan   tez   sur’atlarda   oshib   borsa,   olib   borilayotgan   soliq-
budjet siyosati  barqaror emas, deb qabul qilingan. Shunday qilib, barqarorlikning
eng asosiy 
ko‘rsatkichlaridan biri qarzning YaIMga nisbati va uning o‘sish sur’atlaridir.  
Ko‘pchilik mamlakatlar tajribasi qarz miqdorining YaIMga nisbati baland bo‘lishi
o х ir-oqibatda   olib   borilayotgan   siyosatning   kelajagi   yo‘qligi   va   uni   o‘zgartirish
lozimligini   ko‘rsatdi.   Qarzning   YaIMga   nisbati   baland   bo‘lishi   real   foiz
stavkalariga   bosim   o‘tkazib,   budjet   kamomadi   sharoitlarida   qarzga   х izmat
ko‘rsatish   xarajatlari   salmog‘ining   oshishiga   olib   keladi   va   budjet   siyosatida
i х chamlik   va   egiluvchanlik   imkoniyatlaridan   foydalanishga   imkon   bermaydi.
Moliya   bozorining   ishtirokchilari   olib   borilayotgan   siyosat   ishonch
uyg‘otmayotganligi   sababli,   uni   o‘zgartirish   lozimligiga   ko‘zi   yyetib,   o‘z
kutishlarini   o‘zgartirilardi   va   natijada   hukumat   olib   borayotgan   siyoatni   davom
ettirish   imkoniyati   tugaydi.   Bu   esa,   hukumat   tomonidan   qarz   majburiyatlarini
joylashtirish masalasida muammolar tug‘diradi va o х ir oqibatda ularni sota olmay
qoladi.   Bozor   faoliyatining   qatnashchilari   qarz   miqdorining   YaIMga   nisbati
qanchalik   baland   bo‘lsa,   hukumat   shunchalik   xarajatlarni   qisqartirish   hisobiga
budjet   chegaralarida   qolishi   qiyinlashishini   tushunib   yetadilar   va   hukumatning
emission   moliyalashtirish   yoki   qarzni   to‘lashdan   bosh   tortish   va   qarzni   qaytarish
shartlarini o‘zgartirish xavfi oshadi.  
25 Yuqoridagilardan   ayon   bo‘ldiki,   soliq-budjet   siyosatida   barqarorlikni   aniqlash
masalasiga   yondoshuvlardan   biri   bo‘lib,   foiz   stavkalari   va   inflatsiyaning   maqbul
o‘sish   sur’atlariga   mos   keladigan   YaIMga   nisbatan   davlat   qarzning   miqdorini
o‘sishiga   yo‘l   qo‘ymaydigan   kursni   belgilash   hisoblanar   ekan.   Yuqoridagi
me’yorni   olib   borilayotgan   soliq-budjet   siyosatining   barqarorlik   darajasiga   baho
beradigan   indikator   sifatida   talqin   qilish   mumkinligiga   qaramasdan,   u   ayrim
kamchiliklardan   holi   emas.   Birinchidan,   iqtisodiy   adabiyotlarda   davlat   qarzining
YaIM   miqdori   qancha   bo‘lishi   optimal   yoki   maqbul   bo‘lishi   to‘g‘risida   hech
qanday ma’lumot yo‘q. Ikkinchidan, davlat qarzinining YaIMga nisbatini barqaror
darajada   ushlab   turish   budjet   siyosatida   juda   qattiq   cheklovlar   bilan   bog‘langan
bo‘ladi. Shuning uchun soliq-budjet siyosatini olib borishda to‘lovga qobiliyatlilik
tushunchasidan kelib chiqadigan qattiq talablarni biroz yengillashtirish masalasini
ko‘rib chiqish lozim. 
To‘lovga   qobiliyatlilik   tamoyili   barqaror   budjet   siyosatining   ajralmas   qismi
hisoblanadi. Uning asosiy talabi qarzning YaIMga nisbati real foiz stavkasi bilan 
YaIMning real o‘sish sur’ati ayirmasi sur’atlarida bo‘lishidir. Buning ma’nosi – 
qarzning nominal o‘sishi nominal foiz stavkalaridan pastroq bo‘lishi kerak.  
Barqarorlik   ko‘rsatkichlari.   Quyida   keltirilgan   soliq-budjet   siyosatining
barqarorlik   indikatorlari   to‘lovga   qobiliyatlikni   ta’minlash   uchun   qarzning
YaIMga nisbatini qanday darajada o‘zgarishi lozimligini belgilashga  х izmat qiladi.
Bunda emission daromadning doimiy darajasi o‘zgarmas deb qabul qilinadi:  
 kapitalning sof  ijobiy qiymati.   Soliq-budjet  balansining diskontlangan joriy
qiymati   qarzning   YaIMga   nisbati   darajasiga   teng   yoki   undan   katta   bo‘lishini
ta’minlash uchun davlat idoralari kapitali sof qiymatining manfiy bo‘lmasligi talab
qilinadi.   Ushbu   ssenariyga   ko‘ra   budjet   barqarorligini   ta’minlash   uchun
ko‘rsatkichlarga   tuzatish   kiritish   miqdori   -   qarzni   YaIMga   nisbatining
boshlang‘ich darajasi bilan diskontlangan joriy asosiy balans orasidagi farqqa teng
bo‘lishi lozim;  
26  asosiy   uzilish.   U   diskontlangan   asosiy   balans   miqdoriga   teng   bo‘lib,
qarzning YaIMga  dastlabki  nisbati  bilan haqiqatdagi  asosiy  balans  orasidagi  farq
darajasida barqarorlashadi.  Agar uzilish miqdori musbat  bo‘lsa qarzning YaIMga
nisbatini   barqarorlashtirish   uchun   xarajatlarni   qisqartirish   talab   qilinadi.   Ushbu
ko‘rsatkichdan a х borotlar yyetarli bo‘lmagan vaqtlarda muvaffaqiyatli foydalanish
mumkin. Bu indikator dastlabki qarz barqaror bo‘lgan sharoitlarda kapitalning sof
ijobiy qiymatini aniqlashdagidek hisoblanadi;  
 o‘rta muddat bashoratlaridagi soliq bo‘yicha uzilish.  Ushbu ko‘rsatkichdan
xarajatlar,   transfertlar,   real   foiz   stavkalari   va   YsIM   real   o‘sish   sur’atlarining
oshishi bashorat qilinayotgan (foiz to‘lovlaridan tashqari) sharoitlarda to‘lanmagan
davlat   qarzlarini   soliq   tushumlari   bilan   mutanosibligini   ta’minlash   uchun   zarur
bo‘lgan tuzatishlar kiritishni aniqlashda foydalaniladi.  
Daromadlar   tahlili.   Daromadlar   va   tushumlarning   dinamikasiga   baho   berishda
asosiy   e’tibor   daromadlarning   YaIMga   nisbati   va   bu   ko‘rsatkichni   iqtisodiyoti
o‘ х shash   bo‘lgan   boshqa   mamlakatlar   bilan   taqqoslashga   qaratiladi.   Soliqlarning
oshishi  hisobiga budjet kamomadini qisqartirish zarur bo‘lgan paytlarda iqtisodiy
xarajatlar   davlat   xarajatlarini   qisqartirish   xarajatlari   bilan   taqqoslash   lozim.
Odatda,   bu   sharoitlarda   ikkalasini   ham   qisqartirish   zarur   bo‘ladi.   Ko‘pchilik
hukumatlar ma’muriy va siyosiy nuqtai nazardan amalga oshirish osonroq bo‘lgan
qisqa   muddatli,   bir   marotabalik   daromadlarni   ko‘paytirish   choralarini   ko‘rishga
harakat   qiladilar.   Biroq,   masalaga   bunday   yondoshish,   ko‘pincha   soliq   tizimi
faoliyatida   qiyinchiliklar,   samarasiz   foydalanish   va   qoida   buzilishlariga   olib
kelishi natijasida nafaqat yyetarlik darajada daromadlarni to‘play ololmaslik, balki
mehnat va jamg‘arishga rag‘batni susaytirish natijasida iqtisodiy o‘sish sur’atlarini
pasaytirishga   olib   keladi.   Soliq   tizimining   samaradorlik   darajasi   va   zarur
islohotlarni   aniqlashda   muta х assislar   ko‘pincha   elastiklik   va   dinamiklik
koeffitsiyentlaridan foydalanishadi.  
Soliqlarning   elastiklik   va   dinamikligi.   Soliqning   elastikligi   deganda   ushbu   soliq
tizimi   sharoitida   (u   o‘zgarmay   qolganda)   tushumlarni   o‘zgarishinining   soliqqa
27 tortish   bazasi   o‘zgarishiga   nisbati   tushuniladi.   Elastiklik   soliq   tizimida   ichki
i х chamlikni 
ta’minlaydi va uni quyidagicha yozish mumkin:  
 
Soliq 
tushumlarining
elastikligi = {(o‘zgarmay   qolgan  soliq  tizimi   sharoitlarida)
soliq 
tushumlarining   o‘zgarish   foizi)}   soliqqa
tortish bazasining o‘zgarish foizi
 
 
 
Agar   soliqqa   tortish   bazasining   o‘rniga   YaIM   ko‘rsatkichini   qo‘llasak,   YaIM
bo‘yicha elastiklik quyidagicha hisoblanadi:  
 
,   
 
bu yerda:  AT  – o‘zgarmay qolgan soliq tizimi sharoitlaridagi soliq tushumlari; 
D - ko‘rsatilgan davrdagi o‘zgarish.  
Agar   elastiklik   koeffitsiyenti   birdan   katta   bo‘lsa,   yangi   soliqlar   kiritmasdan   yoki
soliq   stavkalarini   o‘zgartirmasdan,   ya’ni   soliq   siyosatida   diskretsion
o‘zgarishlarsiz   YaIMga   nisbatan   soliq   tushumlari   oshganligini   anglatadi   va   soliq
tizimi   elastiklik   х arakteriga   ega   deb   hisoblanadi.   Elastiklik   –   ijobiy   holat
hisoblanadi   va   davlat   xarajatlarining   o‘sishi   YaIM   o‘sishiga   nisbatan   yuqori
bo‘lgan   mamlakatlarda   uni   rag‘batlantirish   lozim.   Tez   rivojlanayotgan   х alq
28   х o‘jaligi   tarmoqlarini   soliqqa   tortish   jarayonida   odatda   soliq   tizimi   YaIMga
nisbatan   elastik   bo‘ladi,   unda   soliq   stavkalari   progressiv   х arakterda   bo‘ladi,
soliqlar   muayyan   obyektdan   emas,   balki   qiymatdan   olinadi   va   soliqlarni   yig‘ish
qisqa   muddatlarda   amalga   oshiriladi.   O х irgi   holat   inflatsiya   sharoitlarida   juda
muhim  hisoblanadi,  chunki   soliqlarni  hisoblash   va undirish  vaqtlari   orasida   katta
uzilish bo‘lsa, soliq tushumlarining real qiymati pasayib ketadi.  
Elastik soliq tizimi iqtisodiy o‘sishni rag‘batlantiradi va natijada ijtimoiyiqtisodiy
infratizimga   xarajatlar   muntazam   oshib   boraveradi.   Agar   xarajatlarning   oshib
borishi   soliq   tushumlarining   oshishi   bilan   birgalikda   sodir   bo‘lmasa,   bu
kamomadli   budjetga   va   uning   oqibatida   tashqi   va   ichki   qarzlarning   ko‘payishiga
olib   keladi.   Soliq   tizimi   elastik   bo‘lgan   hollarda   odatda   mehnat   unumdorligiga
salbiy   ta’sir   ko‘rsatadigan   va   hukumatga   ishonchni   pasaytiradigan
rejalashtirilmagan tez-tez soliqlarni ko‘tarish masalalari kun taribida turmaydi. 
Elastiklik   koeffitsiyenti   nafaqat   umumiy   soliq   tushumlari,   balki   alohida   olingan
soliq   turlari   bo‘yicha   ham   hisoblanadi.   Masalan,   qiymatdan   olinadigan   soliq
muayyan   obyektdan   olinadigan   soliqqa   nisbatan   elastikroqdir.   Yana   bir   elastik
soliq turlaridan biri individual daromad solig‘idir. 
Soliqning   dinamikligi   YaIMning   nisbiy   ko‘payishiga   nisbatan   to‘rejagan   soliq
summasi   sifatida   aniqlanadi.   Soliq   tushumlari   hajmining   o‘zgarishi   soliq
tizimidagi   har   qanday   o‘zgarishlar,   shu   jumladan   soliqqa   tortish   tarkibidagi
diskretsion   o‘zgarishlar   tufayli   sodir   bo‘lishi   mumkin.   Soliqning   dinamiklik
koeffitsiyenti quyidagicha ifodalanadi: 
 
.     
 
DT  ushbu davrda haqiqatda soliq tushumlarining o‘zgarishini ifodalaydi. Elastiklik
koeffisintini   hisoblash   formulasidagi   Д AT   ham   soliq   tushumlaridagi   o‘zgarishni
29 ifodalaydi,   lekin   elastiklik   koeffitsiyentida   ma’lum   davrda   soliq   tizimidagi
o‘zgarishlar hisobiga olinishi mumkin bo‘lgan samara inobatga olingan edi. Agar
tizimdagi o‘zgarishlar daromadlarning ko‘payishiga olib kelsa, dinamiklik darajasi
elastiklikdan yuqori bo‘ladi, chunki soliq tizimidagi o‘zgarishlar sodir bo‘lmagan
holdagi   soliq   tushumlari   summasiga   nisbatan   haqiqiy   soliq   tushumlari   summasi
kattaroq bo‘ladi.  
Soliq   tizimini   baholash.   Muta х assislar   har   bir   mamlakatning   soliq   tizimiga   baho
berishda   uning   qo‘yilgan   vazifalarga   qanchalik   javob   berishi   va   tizimni   islohot
qilish   imkoniyatlarini   hisobga   olishilari   kerak.   Soliqqa   tortish   tizimining   asosiy
vazifasi   daromadlarni   to‘plash   bo‘lishiga   qaramasdan,   u   ko‘pincha   boshqa
maqsadlarda,   masalan,   bozor   х o‘jaligining   kamchiliklarini   tuzatish   va
daromadlarni   qayta taqsimlashga  ko‘maklashish  maqsadlarida  ham   foydalaniladi.
Yuqoridagi   maqsadlarni   hisobga   olgan   holda   soliq   tizimining   samaradorligiga
baho   berish   uchun   bir   nechta   me’yorlar   ishlab   chiqilgan.   Mamlakatning   soliq
tizimini tahlil qilishda  Tanzi diagnostik testidan  foydalanish mumkin.  
30 Qisqacha xulosalar 
Soliq-budjet   sohasi   va   soliq-budjet   siyosatidagi   o‘zgarishlar   х o‘jalik   rivoji   va
iqtisodiy   siyosatida   muhim   rol   o‘ynaydi.   Soliq-budjet   siyosati   yalpi   iqtisodiy
resurslardan   foydalanish   va   yalpi   taklif   darajasiga   bevosita   ta’sir   ko‘rsatadi.
Pulkredit   va   valyuta   siyosatlari   kabi,   u   to‘lov   balansining   holati,   qarzdorlik
darajasi, 
inflatsiya sur’atlari va iqtisodiy o‘sishni belgilaydi.  
31 Fоydаlаnilgаn аdаbiyotlаr ro‘yxаti
1. I.A. Karimov Jahon moliyaviy-iqtisodiy inqirozi, O‘zbеkiston sharoitida uni 
bartaraf etishning yo‘llari va choralari. -T.: O‘zbеkiston, 2009. -56 b. 
2. Кудина М.В. Основы экономики: Учебник. – ФОРУМ: ИНФРА-М, 
2006. 
3. Бухгалтерский финансовый учет: Учебник для вузов/Под ред.проф. 
Ю.А. Бабаева. – М.:Вузовский учебник, 2006. 
4. Yakubov I.O., G‘oyibnazarov B.K., Abdusattarova X.M. Balans muammolari. 
O‘quv qo‘llanma.-T.:O‘zRYoUAJ. 2004. 
5. Якубов И.О., Тошмухамедов Н.С. Балансовые проблемы. – Т.: ТГЭУ, 2008.
32
Купить
  • Похожие документы

  • O’z Milliy bank amaliyot hisoboti
  • Iqtisodiyot va moliya bo‘limi amaliyot hisoboti amaliyot hisoboti
  • Ipoteka bank amaliyot Mirobod filiali
  • "Trastbank" bitiruv oldi amaliyot
  • Turonbank bitiruv oldi amaliyoti

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha