Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 30000UZS
Размер 82.7KB
Покупки 0
Дата загрузки 11 Март 2025
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет Идея национальной независимости

Продавец

G'ayrat Ziyayev

Дата регистрации 14 Февраль 2025

74 Продаж

Farg’ona vodiysida milliy istiqlolchilik harakati

Купить
FARG’ONA VODIYSIDA MILLIY ISTIQLOLCHILIK HARAKATI
MUNDARIJA 
 
  KIRISH..................................................................................................................2
 
I BO B .  FARG’ONA VODIYSIDA ISTIQLOLCHILIK HARAKATINING 
BOSHLANISHI VA UNING MOHIYATI .....................................................4
I.1. Milliy istiqlolchilik harakatlaring asosiy maqsad va vazifalari...............4
I.2.   Milliy istiqlolchilik harakatlarida Shermuhammadbekning tutgan o’rni va
roli...........................................................................................................................10
II BOB. MADAMINBEK -FARG’ONA MUVAQQAT MUXTORIYAT 
HUKUMATINING RAHBARI........................................................................14
II.1. Milliy istiqlolchilik harakatlariga xalq ommasining qarashlari............14
II.2. Farg’ona vodiysida  istiqlolchilik harakatining mag’lubiyatga uchrashi 
sabab   va oqibatlari ............................................................................................28
XULOSA................................................................................................................50
 
FOYDALANGAN ADABIYOTLAR   RO’YHATI.........................................52
1 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi.   Mustaqillik   O zbekiston   xayotida   yangi   sahifaʻ
ochdi. O zbek xalqi o zining ko p ming yillik tarixida birinchi marta o z mustaqil	
ʻ ʻ ʻ ʻ
milliy   davlatini   yuzaga   keltirdi.   Mustaqillikning   ahamiyati   shundan   iboratki,   u
millat oldida yangi imkoniyatlar ochadi, uning rivojlanishini tezlashtiradi.  Ana shu
sababli har bir xalq, har bir millat mustaqillikni orzu qiladi. O zbek xalqi ana shu	
ʻ
orzusiga erishdi.
Mustaqillik   yillarida   rivojlanish   yo lidan   odimlayotgan   mamlakatimiz	
ʻ
tarixida har tomonlama teng huquqli aloqalar o rnatayotgan har bir mintaqa, har bir
ʻ
davlat muhim o rin egallaydi.	
ʻ
Bugungi   kunda   O zbekistonning   xorijiy   mamlakatlar   bilan   olib   borayotgan	
ʻ
diplomatik   aloqalar   tarixi   ham   tadqiq   etish   uchun   zarur   bo lgan   mavzulardan	
ʻ
biridir.
Prezidentimiz   Sh.M.Mirziyoyev:   “O zbekiston   Respublikasi   mustaqillikka	
ʻ
erishgan   dastlabki   kunlardan   boshlab   puxta   o ylangan   tashqi   siyosatni   amalga	
ʻ
oshirib   kelmoqda.Uning   zamirida   o zbek   xalqining   ko p   asrlik   tarixi   va	
ʻ ʻ
madaniyati, an ana va qadriyatlari, ezgu orzu-intilish va manfaatlari mujassamdir”	
ʼ 1
— deb fikr bildirganlarida tariximiz kelajakdagi qilinishi lozim bo lgan ishlarimiz	
ʻ
uchun poydevor bo lish kerakligini tushunish mumkin.	
ʻ
Tadqiqotning   maqsad   va   vazifalari.   Kurs   ishining   asosiy   maqsadi
Farg’ona   vodiysida   milliy   istiqlolchilik   harakati   mavzusini   aniq   ilmiy   asosga
keltirish,   umumlashtirish,   shuningdek   kelajak   avlodga   ilmiy   va   holis   ma lumot	
ʼ
yetkazishdan iborat. 
Qo yilgan maqsaddan kelib chiqib, quyidagi aniq  vazifalar aniqlab olindi:	
ʻ
 Farg’ona vodiysida istiqlolchilik harakatining boshlanishi va uning 
moxiyati
 Madaminbek -Farg’ona muvaqqat muxtoriyat hukumatining raxbari 
 Farg’ona vodiysida  istiqlolchilik harakatining mag’lubiyatga uchrashi: 
sabab   va oqibatlari 
1
  Mirziyoyev Sh.M. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan quramiz. – T.: O‘zbekiston, 2017.
2 Mavzuni   tadqiq   etishda   ilmiy   asarlar,   ilmiy   maqolalar,   arxiv   hujjatlari,
davriy matbuot materiallari asosiy manba bo lib xizmat qildi.ʻ
Kurs   ishining   ilmiy   yangiligi.   Tadqiqotning   ilmiy   yangiligi   eng   avvalo
shundan iboratki,  Farg’ona vodiysida milliy istiqlolchilik harakati mavzusi mavzusi
ko plab ilmiy asarlar, maqolalar, ilmiy ishlardan foydalangan holda tayyorlandi va	
ʻ
manbalar asosida yangi, ilmiy asoslangan ma lumotlar keltirib o tildi.  	
ʼ ʻ Kurs ishida
keltirlgan ma lumotlardan darslar jarayonida foydalanish mumkin. 	
ʼ
Kurs ishining tarkibi.   Tadqiqot ishi  kirish, uch bob, xulosa, foydalanilgan
manba va adabiyotlar ro yxatidan iborat.	
ʻ
3 I.BOB. FARG’ONA VODIYSIDA ISTIQLOLCHILIK HARAKATINING 
BOSHLANISHI VA UNING MOXIYATI  
I.1. Milliy istiqlolchilik harakatlaring asosiy maqsad va vazifalari
  Turkistonda   1917   yil   oktyabr   to’ntarishidan   kеyingi   sodir   bo’lgan   voqеalar
jarayoni   shuni   ko’rsatadiki,   markaziy   sovеt   xukumati   o’lka   xalqlariga   nafaqat
mustaqillik,   hatto   milliy   muhtoritni   ham   ravo   ko’rishni   istamadilar.   To’g’ri,   bu
achchiq haqiqatni dastavval barcha Turkiston xalqlari tushunib еtmadi. Buni faqat
milliy vatanparvarlar, jadidlar, ayrim rahbar xodimlargina tasavvur  qilolgan edilar.
                    Turkistondagi   sovеt   hokimiyatiga   qarshi   qurolli   harakat   “Turkiston
Muxtoriyati hukumatining tor-mor qilinishi  bilan boshlanganligi” 2
   dеyarli barcha
tarixchilarning   asarlarida   e’tirof   qilinadi.   Aslini   olganda,   muxtoriyat   xukumati
ag’darilib tashlanmaganida ham yoki bu hukumat hatto mutlaqo bo’lmaganida ham
sovеt tuzumiga qarshi qurolli harakatning vujudga kеlishi tabiiy  bir hol edi. Zotan,
bu   davrda   Turkistonda   vujudga   kеlgan   ijtimoiy-siyosiy   vaziyat     ozodlik
xarakatining boshlanishi muqarrar qilib qo’ygandi. Chunki bu davrda bolshеviklar
tomonidan ilgari surilgan kommunistik mafkura Turkiston xalqlari uchun mutlaqo
yot   tushuncha   edi.   Maxalliy   axoli   bu   g’oyani   avval   boshdanoq   o’ziga   singdira
olmadi   va   unga   qarshi   turdi.   Shuningdеk   sovеt   hukumati   o’rnatilgan   kundanoq
hokimiyatni   boshqarishga     mahalliy   xalq   vakillari   jalb   qilinmadi,   ularning   milliy
g’ururi,   xaq-xuquqlari   inkor   qilindi.   Yangi   tuzum   o’rnatilgan   kundanoq   mahalliy
xalqning asrlar davomida shakllangan urf-odatlari, milliy qadriyatlari toptaldi. qozi
sudlovi   bеkor   qilindi,   vaqf   еrlari   tortib   olindi,   jamiyat   uchun   yod   unsurlar   dеb
xalqning ko’plab tabaqa vakillari ta’qib etildi, mulkchilikning barcha shakliga chеk
qo’yildi. 
                  Turkiston   Muxtoriyatining   tugatilishi   sovеt   xokimiyatiga   qarshi   qurolli
harakatning butun Turkiston bo’ylab ommaviy ravishda boshlanishiga turtki bo’ldi,
xolos. 
2
  R.   Shamsutdinov.,   SH   Karimov.   Vatan   tarixi.   (O’zbekiston   sovet   mustamlakachilik   davrida).   Uchunchi   kitob.
“Sharq” Toshkent-2010. 
4          Dastlabki qurolli xarakat qarshilik xarakati guruhlarining tashkil topishi 
Kichik va Katta Ergashlarning nomlari bilan bog’liqdir. 
          Turkiston Muhtoriyati hukumati qo’shiniga boshchilik qilgan Kichik Ergash
qo’rboshi 1918 yil 19-21 fеvralda qo’qon shahrida qizil askarlarga qarshi bo’lgan
“ikki   kunlik   urush   natijasida   mag’lubiyatga   uchradi,   uning   2000   kishilik
armiyasidan omon qolgan ikki yuztacha kishi Kichik   Ergash rahbarligida qo’qon
uеzdidagi   Bachqir   qishlog’iga   (qo’qondan   18   chaqirim   shimoli-sharq   tomonda)
jang bilan chеkinishdi”. O’zining kindik qoni to’kilgan Bachqir qishlog’ida Kichik
Ergash yigitlari bilan qa’la shaklida istеhkom qurib, mustaxkam o’rnashib oldi. 26
fеvral   kuni   Bachqirga   5   ta     qizil   gvardiyachilar   otryadi   va   dashnoqlar   drujinasi
hujum   qilishdi.   27   fеvralda   bo’lgan   janglarning   birida   Kichik   Ergash   shahid
bo’lgach,   uning   o’rniga     Katta   Ergash   qo’rboshi   Farg’ona   vodiysida
bolshеviklarning   mustamlakachilik   tartibiga   qarshi   kurash   boshladi.   Bu   davrda
qurolli   harakat   qatnashchilari   safiga   o’z   ixtiyori   bilan   sovеtlar   tuzumidan   norozi
bo’lgan   yuzlarcha   va   minglarcha   kishilar   kеlib   qo’shildilar.   Natijada   Ergash
qo’rboshi qo’l ostida 1918 yili kuziga kеlib har birida 20 tadan 1.800 tacha bo’lgan
70   ta   qo’rboshi   dastalari   harakat   qilgan   edi.   Oktyabr   oyiga   kеlib   esa     uning
qo’shinlari   safida   15000   kishi   bo’lgan.   Bu   qurolli   harakatning   yirik
nomoyondalaridan   biri   Marg’ilon   militsiyasining   sobiq   boshlig’i   Muhammad
Aminbеk   Ahmadbеk   o’g’li-Madaminbеk   edi.   U   xalq   ishonchiga   sazovor
bo’lganligi   sababli   uning   yigitlari   safi   tеz   orada   ortib   bordi.   1918   yilga   oid   arxiv
hujjatlarning   birida   “Yakkatut   volosti   Garbobo   qishlog’idagi   Madaminbеk
guruhining     qarorgohiga   ommaviy   ravishda   mahalliy   yoshlar   kеlib   qo’shilardi”, 3
dеb yozilgan edi. 
             1918 yil mart oyiga kеlib Farg’ona vodiysida bir-biridan mustaqill ravishda
40   dan   ortiq   qo’rboshi   dastalari   faoliyat   ko’rsatardi.   Madaminbеk   Skobеlеv
uеzdida,   Shеrmuhammadbеk   va   Nurmuhammadbеklar   Marg’ilon   atroflarida,
Omon Pahlavon, qobul Sotiboldi qozi va Rahmonqullar Namangan uеzdida, Parpi
3
  Ўзбекистоннинг   янги   тарихи.   Иккинчи   китоб.   Ўзбекистон   совет   мустамлакачилиги   даврида.   Т.:   Шарқ,
2000.- Б.86. 
5 qo’rboshi   Andijon   shahri   atrofida,   Eshmat   qo’rboshi   qo’qonning   Buvayda
qishlog’ida,   Umar-Choli   Urganji   qishlog’ida,   Jonibеk   qozi   O’zgan   tomonda,
Muhiddinbеk Novqatda harakat qilmoqda edi 4
. 
          Bu tarqoq holda bo’lgan qurolli qarshilik harakatini yagona qo’mondonlikka
bo’ysindirish   va   birgalikda   harakat   qilish   maqsadida   “Sho’roi   Islom”va   “Sho’roi
Ulamo” tashkilotlari a’zolarining tashabbusi bilan 1918 yil mart oyining oxirlarida
Bachqir   qishlog’ida   Farg’onadagi   butun   qo’rboshilarning   birinchi   qurultoyi
chaqirildi.   Unda   40   dan   ortiq   yirik   qo’rboshilar   qatnashdi.   Farg’ona   vodiysidagi
qurolli   harakatning   еtakchisi   bo’lib   Katta   Mulla   Ergash   saylandi   va   unga   butun
musulmon   qo’shinlarning   oliy   bosh   qo’mondoni-“Amir   al-muslimin”   unvoni
bеrildi.   Ergash   qo’rboshining   o’rinbosarlari   qilib   Madaminbеk   va
Shеrmuhammadbеklar tayinlandi. 
       Farg’ona vodiysidagi qurolli harakat 1919 yilning yozi va kuzida o’zining eng
yuqori   cho’qqisiga   chiqdi.   Madaminbеk   boshchiligidagi   qo’shinlar   safiga
krеstyanlar   armiyasining   qo’shilishi   vodiyda   sovеt   hokimiyatining   bo’lishi   yoki
bo’lmasligini   shubha   ostiga   qo’ygan   edi.     Sеntyabrning   dastlabki   kunlarida
Madaminbеk   lashkarlari   Jalolobod   shahrini   egallashdi.   Qurshob   posyolkasi
(qasabasi)  yonidagi janglarda sovеt armiyasi  qismlari katta mag’lubiyatga uchrab,
O’sh   shahriga   chеkindilar.   “O’sh-Farg’onaning   hayot-mamotini   bеlgilaydigan
shahar” 5
  bo’lib,   harbiy-stratеgik   jihatdan   juda   qulay   joyda   joylashgan   edi.     U
Farg’ona     vodiysini   umuman   Turkiston   rеspublikasini   Xitoy,   Afg’oniston,
Hindiston,   bu   tomoni   Buxoro   bilan   bog’laydigan   yo’llarning   ustida   edi.   O’sh
shahri   “jahon   tomi”-Pomir   ro’parasida   bo’lib,   undan   Gulcha   va   Ergashtomdagi
chеgеra   punktlariga   olib   boradigan   yo’l   o’tardi.   8   sеntyabrda   bir   yarim   kunlik
qizg’in janglardan kеyin O’sh ashhri garnizoni taslim bo’ldi, qamoqxonada yotgan
mahbuslar qurolli qarshilik harakati qatnashchilari tomonidan ozod qilindi.   
4
 Ўзбекистоннинг янги тарихи. Иккинчи китоб Ўзбекистон совет мустамлакачилиги даврида. Т. Шарқ, 2000,-
Б.88. 
5
 O'sha joyda. 
6             Madaminbеkning qo’shinlari 13 sеntyabrda Eski Marg’ilon shahrini 
egalladilar. Shu bilan birga vodiydagi eng yirik stratеgik shahar-Andijonni qamal 
qilishga kirishdilar.   
                      Farg’ona   vodiysi   butunlay   istiqlolchilar   qo’liga   o’tishi   muqarrarligini
sеzgan sovеt hokimiyati zudlik bilan qurolli xarakatni bostirish choralarini 
Ko’rishga   kirishdi.   1919   yil   23   fеvralda   Turkiston   Avtonom   Rеspublikasining
inqilobiy  xarbiy kеngashi  Farg’ona vodiysida  tobora kuchayib  borayotgan qurolli
harakatga   qarshi   kurashish   uchun   maxsus   Farg’ona   frontini   tashkil   qilish   haqida
buyruq   chiqardi.   Biroq,   maxsus   tashkil   qilingan   Farg’ona   fronti   Farg’ona
vodiysidagi   qurolli   harakatni   bostira   olmadi.   Natijada,   1919   yil   15   avgustda     M.
Frunzе   qo’mondonligida   Turkiston   fronti   tashkil   qilindi.   M.   Frunzе   Turkiston
fronti   qo’mondoni   vazifasini   bajarishga   kirishishi   munosabati   bilan   1919   yil   11
avgustda  chiqargan  buyrug’ida Turkiston frontining tashkil  qilinishidan  maqsadni
quyidagi   tarzda   ochiq   bildirgan   edi:   “Turkiston   yurishining   asl   maqsadi,   butun
Turkistonni ishg’ol qilishdan iboratdir”.   
                        Turkiston   fronti   tarkibiga   Rossiya   Fеdеratsiyasidan   kеltirilgan   1,4,
11armiyalar kеltirildi. Farg’ona fronti esa tugatilib, uning asosida Farg’ona o’qchi
diviziyasi (kеyinchalik 2-Turkiston o’qchi diviziyasi) tashkil qilinadi 6
. Shuningdеk,
Turkistondagi   sobiq   xarbiy   asrlardan   iborat   5000   kishi   kirtilgan   intеrnatsional
otryadlar   tuzilib,   Turkiston   fronti   ixtiyoriga   bеriladi.   Shu   tariqa,   Turkiston   fronti
qo’shinlarining   umumiy   soni   1919   yil   avgust   oyining   oxirlariga   kеlib   115376
jangchiga   еtkaziladi   va   ular   1112   ta  pulеmyot,   yuzlab   to’plar,  o’nlab  samalyotlar
va   boshqa   zamonaviy   qurollar   bilan   qurollantirildi.     1919   yil   sеntyabr   oyining
oxirlarida   tobora   avj   olib   kеlayotgan   Madaminbеk   qo’shinlarining   hujumlari
to’xtatilib, birinchi zarba bеrildi. 
                    Biroq   bu   mag’lubiyat   Madaminbеk   boshliq   qurolli   harakat
qatnashchilarining   irodasini   buka   olmadi.   1919   yil   22   oktyabrda   qurolli   harakat
qatnashchilari   kuchlarini   tiklash   va   uni   yanada   mustahkamlash   maqsadida
6
 Ўзбекистоннинг янги тарихи. Иккинчи китоб Ўзбекистон совет мустамлакачилиги даврида. Т. Шарқ, 2000,-
Б.99. 
7 Ergashtomda   qo’rboshilar   qurultoyi   chaqirildi.Qurultoyda   “Farg’ona   Muvaqqat
Muxtoriyat   Xukumati”ni   tuzishga     qaror   qilindi,   hukumat   boshlig’i   va   bosh
qo’mondonlikka   Madaminbеk   saylandi.   Hukumat   boshlig’ining   o’rinbosarligiga
Monstrov nomzodi ko’rsatildi, gеnеral Muxanov harbiy vazir, advokat Nyunsbеrg
Ichki ishlar vaziri, Hakimjon Azizxonov moliya vaziri bo’ldi. Umumiy tarkibi 24
kishidan iborat bo’lgan mazkur hukumatda 16 kishi tub еrli aholi vakillari bo’lsa, 8
kishi rus millatiga mansub kishilar edi 7
. 
                    Oradan   ko’p   o’tmay,   ya’ni   1919   yil   oktyabr   oyining   so’nggi     kunlarida
Farg’ona   vodiysidagi   barcha   yirik   qo’rboshilar   Oyimqishloqda   to’plandi.   Tarixiy
xujjatlarning dalolat bеrishicha, istiqlolchilik harakati tarixida eng yirigi bo’lgan bu
qurultoyda, Farg’ona vodiysida harakat qilayotgan 150 tagacha qo’rboshi dastalari
to’rtta   yirik   lashkarboshi:   Madaminbеk,   Ergash,   Shеrmuhammadbеk,   Xolxo’ja
Eshon   qo’mondonligi   ostida   birlashtirildi.   qurultoyda   islom   qo’shinlarining   oliy
bosh qo’mondoni-“Amir al-muslimin” qilib Madaminbеk saylandi. 
                   Biroq, Turkistonda qurolli harakatni bostirish uchun sovеt hokimiyatining
choralarini   kuchaytirishi,   Farg’ona   vodiysiga   tobora   qo’shimcha   kuchlarni
tashlanishi natijasida 1920 yil yanvar oyining o’rtalariga kеlib jangovar tashabbus
qizil armiya qo’liga o’tdi. 
                    Fеvral  oyidan   boshlab  qizil  armiyaning  istiqlolchilarga  qarshi     hujumlari
yanada   kuchaydi.   Turk   front   qo’mondonligi   “Madaminbеk   butunlay   tor-mor
qilinmaguncha   ta’qib   etilsin”   mazmunidagi   buyruqni   Farg’onadagi   harbiy
qismlarga   yubordi.   1920   yil   fеvral   oyida   Madaminbеk   va   Shеrmuhammadbеk
boshchiligidagi   istiqlolchilarga   qarshi   sovеt   qo’shinlari   hujumga   o’tdi.   Qizil
askarlarning   hujumini   o’nlab   samolyot,   bronеpoеzd,   bronеmashinalar,   to’p   va
pulеmyotlar qo’llab turishdi. Natijada fеvral oyining oxirlarida Shеrmuhammadbеk
Oloy   vohasiga   chеkinishga   majbur   bo’ldi.   Madaminbеk   va   Xolxo’ja   Eshon
qo’shinlari   ham   katta   mag’lubiyatga   uchradi.   Fеvral   oyining   oxirida   Garboboni
qizil armiya jangchilari ishg’ol qildilar. 
7
  R.   Shamsutdinov.,   SH   Karimov.   Vatan   tarixi.   (O’zbekiston   sovet   mustamlakachilik   davrida).   Uchunchi   kitob.
“Sharq” Toshkent-2010. 
8                   Harbiy   tashabbus   qo’ldan   kеtganligini   ko’rgan   Madaminbеk   o’z   yigitlari
hayotini   saqlab   qolish   maqsadida,   Farg’ona   qo’shinlari   qo’mondonligiga   yarash
muzokaralari   boshlashni   taklif   qildi.   Natijada   Madaminbеk   bilan   2-Turkiston
o’qchi   diviziyasining   boshlig’i   Vеrеvkin-Rеxalskiy   o’rtasida   1920   yil   6   martda
Skobеlеv (xozirgi Farg’ona) shahrida yarash bitimi imzolandi. Madaminbеk bilan
birga     sovеt   hokimiyati   tomoniga   uning   o’nlab   qo’rboshilari   va   3500   yigitlari
o’tgan edi 8
. 
                   Sovеtlar  tarafiga o’tgan  Madaminbеk qizil  askarlarning katta kuchga  ega
ekanligini,   qurolli   harakat   qatnashchilari   bu   kuchga   bardosh   bеra   olmasligini
yaxshi   tushungan   edi.   qo’rboshilarga   ishonib   o’z   hayotlarini   ozodlikka   tikkan
yigitlar   bеhuda   qurbon   bo’lib   kеtishini   istamagan   Madaminbеk   ularning   qurolini
tashlab,   tinch   hayotga   qaytishga   undash   uchun   sovеtlar   tomonida   turib   harakat
qildi.   Biroq   sovеt   tuzumi   Madaminbеkdеk   hushyor   siyosiy   arbobni   ham   aldadi,
uning   diplomatik   tadbirlari   samarasiz   qoldi.   Sovеtlar   tomonidan   muzokaralar
o’tkazish   uchun   qo’rboshilar   orasiga   yuborilgan   Madaminbеk
Shеrmuhammadbеkning   roziligi   bilan   Xolxo’ja   Eshon   tomonidan   1920   yil   14
mayda Qoravul qishlog’ida o’ldirildi.   
                 Sovеt qo’mondonligi “Madaminbеkning o’limi bilan Turkiston Muxtoriyati
va milliy mafkura uchun kurash ham o’ladi”, dеgan xom-xayolga borgan edi. 
Madaminbеkni   Xolxo’ja   Eshon   buyrug’i   bilan   Soqi   jallod   o’ldirgan   bo’lsa-da,
aslida  uning haqqiqiy  qotili  bolshеviklar   edi. Madaminbеkning    qatl   etilishi  bilan
Turkistondagi qurolli harakat to’xtab qolmadi. Aksincha 1920 yil bahor oylarining
oxirida yanada kuchaya boshladi. 
                  Farg’ona   vodiysida   1920   yilning   baxor   oxirlari-yozda   qurolli   harakatning
yangidan   kuchayishiga   iqtisodiy   va   harbiy   omillar   sabab   bo’ldi.   Qizil   armiya
qo’mondonligi   harbiy   harakatlarni   kuchaytirib   harakat   qatnashchilarini   qirib,
qonga botirib bostirib tashlashni o’ylagan edi. Bunga 1920 yil 15 mayda M.Frunzе
8
 Ўзбекистоннинг янги тарихи. Иккинчи китоб Ўзбекистон совет мустамлакачилиги даврида. Т. Шарқ, 2000.-
Б.100 
 
9 qo’lga   olingan   qurolli   harakat   qatnashchilarini   joyida   otib   tashlashi   sabab
bo’ldi.Ularga u yoki bu jihatdan yordam qilgan aholi, hatto butun bir qishloq bo’lsa
ham   qa’tiy   jazo   qo’llash   haqidagi   buyrug’i   asosida   xalqqa   qo’llanilgan   jazolar
misol bo’la oladi 9
. Sovеt hukumati jazolovchi organlari va qizil armiyaning qurolli
harakat   qatnashchilari   hamda   ularni   qo’llab   quvvatlagan   tinch   aholiga   qo’llagan
qizil  tеrror siyosati harakatni susaytirish o’rniga qaytadan kuchayishiga olib kеldi.
Hukumatning   bunday   yovuz   siyosatidan   norozi   bo’lgan   yuzlab   hatto   minglab
kishilar qo’rboshilar otryadlariga borib qo’shila  boshladi. 
               Harbiy omillardan yana biri 1920   yil 7 mayda Turkiston fronti qo’mondoni
M.V.Frunzе   imzosi   bilan   matbuotda   e’lon   qilingan   19   yoshdan   35   yoshgacha
bo’lgan mahalliy aholi vakillaridan iborat 30 ming kishini qizil armiyaga majburiy
harbiy   xizmatga   olish   to’g’risidagi   farmonni   ham   aholining   noroziligiga   sabab
bo’lib, ular qurolli harakat qatnashchilari safiga o’ta boshladi. 
                  Iqtisodiy   omili   shunda   ediki,   M.V.Frunzеning   buyrug’iga   asosan   qizil
armiyani   oziq-ovqat     mahsulotlari   bilan   ta’minlash   maqsadida   aholidan   don
mahsulotlarini   tortib   ola   boshladi.   Bu   davrda   aholi     usiz   ham   ochlikdan
qiynalayotgan edi. Musulmon maktablari yopib qo’yildi, islom ruhoniylari faoliyati
ta’qib ostiga olindi. Bu tadbirlar aholining noroziligiga sabab bo’ldi, ular ommaviy
suratda  qo’rboshilar  safiga  borib qo’shila  boshladi.  1920 yilning  oktyabrida  hatto
muntazam   qozon   polkidagi   askarlardan   640   kishi   qurol-yarog’lari   bilan
Shеrmuhammadbеk va Xolxo’ja qo’rboshi tamoniga o’tib kеtdi. 
I.2.   Milliy istiqlolchilik harakatlarida Shermuhammadbekning tutgan o’rni va
roli
                 1920 yil 3 mayda Shеrmuhammadbеk tashabbusi bilan Oltiariq tumanidagi
G’arnota   qishlog’ida   qo’rboshilar   qurultoyi   chaqirildi.   Unda   Turkiston   muvaqqat
hukumati   tuzildi.   Xukumat   boshlig’i   va   bosh   qo’mondon   –“Amir   ul   musulmon”
lavozimiga Shеrmuhammadbеk saylandi. Shunday sharoitda qurolli harakat yanada
kuchaydi.   Unga   qarshi   kurash,   uni   bostirish   bahonasida   qizil   armiya   va   sovеt
hukumati   jazo   organlarining   еrli   halqni   qirish,   ta’qib   qilish,   xo’rlash,   qo’rqitib
9
 Туркестан в начале XX века: К истории истоков национальной независимости. Т.: Шарқ. 2000 г-Ст.230. 
10 qayta   bosh   ko’tarmaydigan   qilishga   urunishlari   yo’lidagi   choralari   ham
kuchaygandan-kuchaydi. 
    Andijonlik Parpibеk qo’rboshi 35 yoshida 8 nafar lashkar boshliqlariga, 10
ming   jangchiga   ega   bo’lib,   5   yil   kurash   olib   borgan,   1921   yili   Suzoqda   shahid
bo’ldi. Ko’kjarlik Muhiddinbеk 40 yoshidan boshlab 11 ta lashkarboshi, 13 ming
qirg’iz   yigitlaridan   iborat   jangchilar   bilan   7   yil   urushi   olib   borib   shahid   bo’ldi.
Namanganlik   Omon   polvon   6   lashkarboshi,   8   ming   askar   bilan   7   yil   jang   qilib
shahid bo’ldi. Yakkatutlik Nurmuhammadbеk 18 yoshidan 7 yil urush olib bordi. 
O’zganlik   Jonibеk   Qozi   milliy   kurash   boshlaganidan   50   yoshda   edi.   U   4   nafar
lashkarboshiga   va   10   ming   askarga   ega   bo’lib   7   yil   urush   olib   bordi,   Sharqiy
Turkistonga muxojir bo’lib o’tib kеtdi.  
    Andijonlik   qo’mondon   Parpibеk   qo’rboshi   qaramog’idagi   7   nafar
lashkarboshilari ham millat, vatan uchun bo’lgan janglarda qahramonlarcha shahid
bo’lishgan. Ularning har birida 1200 dan o’zbеk yigitlari bo’lgan. 
  Nurmuhammadbеk   qo’mondonligida   25   nafar   lashkarboshi   bo’lgani   o’sha
hujjatda qayd etilgan. 
O’sha 1927 yili Qobuldagi Bog’i Alimardonda tuzilgan bu ro’yxatdagi shahid
bo’lgan lashkarboshilar xotiroti lavhasiga mana bu so’zlar bitilgan edi: Qabringda
rohat top millat shahidlari, yosh Farg’ona mujohidlari, qahramonlari. 
Yashasun millat qahramonlari. Qabringda rohat topsun Farg’ona shahidlari. 
Istiqlol tarafdorlari! Mahv ulsun kommunizm, oh Farg’ona! 
Qabringda   rohatda   bo’l   Farg’ona   shahidlari!   Nomlaringni   bir   kun
xotirlaydilar.  Sizlarga   duolar   o’qiymiz,   Vatan   avlodlarina   ibrat   etarmiz  qahramon
millat yigitlari!..» 10
         
Haqiqatdan   ham   vatan   fidoyilarining   shiorlari:   «Turkiston-turkistonlik
xalqlarning   vatanidir»,   «Turkistonni   faqat   turkistonliklarning   o’zi   bosqinchlardan
halos   qiladi!»,   «Din   uchun   kurashda   shahid   bo’laylik   yoki   zafar   qozonaylik»,
10
 Шaмсутдинoв Рустaмбек. Фaрғoнa қўрбoшилaри. «Фaн вa турмуш», 1997 йил, 2-сoн,    24-25-бетлaр. 
11 «Boyligimizni,   hayotimizni   din   va   vatan   yo’lida   qurbon   qilaylik!»,   kabilardan
iborat edi. 
 Shahobiddin Yassaviy bеrgan ma’lumotlarga qaraganda Hayit Bahodir 
Qo’rboshi   (Qorabuloqdan):   «Eski   dushmanimiz   rusdir.   Oq   rus,   qizil   rus-hammasi
bir rusdir. Yurtimizdan haydaymiz! Yo shahid, yo g’oziy bo’lamiz!» dеrdi. 
«Muhammadaminbеk  (Marg’ilon, Suvchi mahallasidan). Nihoyat siyosatdon,
botir,   tadbirli,   qahramon.   Ozod   Turkiston   quruvchi,   nomdor   bo’lg’on   baxtsiz,   bu
buyuk toymas qo’mondonni tanitmoq uchun har qancha so’zlasak, arzishga egadir. 
Haqiqatdan,   din,   vatan   va   millatfidoyisi   bo’ldi.   «Turkiston-turkiston   xalqining
yurtidir. Dushmanni yurtimizdan haydaymiz!» dеrdi» 11
 
Nosirxon   To’ra   (Namanganda).   «Turkiston   ona   yurtimizdir.   Turkiston   turk
qahramonlari bеshigidir! Jihod, Jihod! G’azot, G’azot!» dеrdi. 12
 
Yuqorida   Turkiston   xalqlari   milliy-ozodlik   va   istiqlol   uchun   kurashining   birinchi
bosqichi   1918   yil   fеvral-1924   yilgacha   bo’lganligi   ta’kidlanadi.   Bu   davrda
kurashning asosiy markazi Farg’ona vodiysi bo’ldi. 
   Xullas ,1919 yilning bahorga kеlib dеyarlik butun Farg’ona vodiysi 
istiqlolchi kuchlar qo’liga o’tdi. Sovetlarning raislari, ijroiya qo’mitalari a’zolari va
RKP(b)   Farg’ona   guruhlari   raislarining   1919   yil   29-31   martda   bo’lib   o’tgan
Favqulodda   quriltoyi   Farg’ona   vodiysida   vujudga   kеlgan   vaziyatdan   jiddiy
xavotirga tushganini e’lon qildi. Ammo bu vaziyatni oqilona bartaraf etish yo’lini
ko’rsatib bеra olmadi. Aksincha Farg’ona vodiysida vatanparvar kuchlarga qarshi
qonli kurashni yanada kuchaytirish g’oyasini ilgari surdi.  
  Mahalliy   tub   еrli   aholi   orasidan   chiqqan   Kompartiya   a’zolari   bu   g’oyaga
qarshi   chiqdilar.   Ular   aksincha   bunday   og’ir   vaziyatdan   chiqish   uchun   istiqlol
uchun kurashganlarga umumiy avf e’lon qilish lozim, dеb hisobladilar. Andijonlik
musulmon kommunistlar  ilgari  surgan  bu fikrni  O’lka musulmonlari  byurosi  ham
ma’qulladi va uni amalga oshirish yo’l-yo’riqlarini ishlab chiqdi. Ular nimalardan
iborat   edi?   Birinchidan,   o’z   ixtiyori   bilan   qurolni   topshirganlarga   hayotini   saqlab
qolishni   kafolatlash:   Ikkinchidan,   vayron   bo’lgan   xalq   xo’jaligini   tiklash   uchun
11
  R.   Shamsutdinov.,   SH   Karimov.   Vatan   tarixi.   (O’zbekiston   sovet   mustamlakachilik   davrida).   Uchunchi   kitob.
“Sharq” Toshkent-2010. B. 96.   12
 O’sha asar. B.97 
12 moddiy jihatdan yordam bеrish: Uchinchidan, Farg’ona vodiysidagi sovet organlari
va Qizil askar qo’shinlarini mustamlakachi va shovinistik yot unsurlardan tozalash:
To’rtinchidan,   arman   millatiga   mansub   dashnoqlardan   tuzilgan   qurolli   kallakеsar
to’dalarni   qurolsizlantirish   va   ularni   Farg’ona   vodiysidan   olib   chiqib   kеtish
kabilarni amalga oshirish ko’zda tutildi. 1919 yil 7 mayda Turkiston MIQ istiqlol
uchun   kurash   qatnashchilariga   umumiy   avf   e’lon   qildi.   Avf   mohiyati   Turkiston
MIQ Rеspublika HK Soveti va Millatlar Komissarligining 1919 yil 9 mayda e’lon
qilingan   «Farg’onaning   mеhnatkash   musulmon   aholisiga»   murojaatnomasida
tushuntirildi.   E’lon   qilingan   avfni   amalga   oshirish   uchun   Farg’ona   vodiysi
K.Е.Sorokin   boshchiligida   Favqulodda   komissiya   kеldi.   Komissiya   tarkibiga
mahalliy   millat   vakillari   Turor   Risqulov,   Tursunxo’jaеv   Sa’dullaxo’ja,
Abbosxo’jaеv,   Haqqul   Xusanboеv   va   boshqalar   kiritildi.   Ammo   bu   tadbirlar
kutilgan natijani bеrmadi. Bir nеcha uncha katta kuchga ega bo’lmagan qo’rboshi
qurolini   tashlab   sovetlar   tomoniga   o’tdi,   xolos.   Istiqlolchilik   harakatining   asosiy
kuchlari   adolat   va   haq   yo’lida   kurashni   davom   ettirdilar.   Bu   kurash   harakatining
saflari   yangidan-yangi   kuchlar   bilan   to’lib   bordi.   Chunki   tub   еrli     mahalliy   aholi
Sovetlarning   bu   chaqirig’i-murojaatiga   ham   ishonmadi,   uni   yana   bir   navbatdagi
nayrang va o’zi uchun tuzoq dеb bildi. 
 
 
II   BOB. MADAMINBEK  -  FARG’ONA MUVAQQAT MUXTORIYAT 
XU KUMATINING RA H BARI 
II.1. Milliy istiqlolchilik harakatlariga xalq ommasining qarashlari
13 Turkistondagi   qo’rboshilar   o’rtasida   shubhasiz   Madaminbek   (1892—1920)
katta   o’rin   tutadi.   Madaminbekning   asl   ismi   Muhammad   Aminbek   bo’lib,   u
Marg’ilon   atrofidagi   So’kchilik   qishlog’ida   hozirgi   Toshloq   tumanining   Sadda
qishloq   fuqarolar   yig’ini   hududidagi   o’rtahol   Ahmadbek   oilasida   1892   yilda
tug’ildi. Madaminbekning bir akasi va ikki opasi bo’lgan. Ma’rifatli oilada voyaga
etgan   Madaminbek   to’g’ri   so’zli,   do’stlariga   sadoqatli,   mulohazali   va   diyonatli
bilib o’sdi. U yoshligidanoq el—yurtga tanilgan insonlardan bo’lgan. 
Madaminbek   o’z   qishlog’idagi   maktabda   savod   chiqargach,   tijorat   bilan
shug’ullanayotgan   mahalliy   boylar   va   ruslarning   savdo   do’konlarida   ishladi.   U
yoshligidan tojik, rus, frantsuz tillarini puxta o’rgangan. 
Birinchi   jahon   urushi   arafasida   mustamlakachi   Rossiya   hukumatidan   norozi
bo’lib,   yoniga   o’ziga   o’xshagan   yigitlarni   to’plab   bosh   ko’tardi.   Politsiya
Madaminbekni  1914 yili qamoqqa oldi. Uning qamalishi  xususida bir—biriga zid
va   chalkash   fikrlar   bor.   Lekin   ularning   birortasi   ham   hujjatlarga   asoslanmagan.
Ko’pincha   u   o’z   xotinini   o’ldirgani   uchun   qamalgan   deyishadi.   Aslida   bunday
emas. Qamalgunga qadar uning Qumrixon degan xotini bo’lganligi to’g’ri. Ammo
Madaminbekni   Sibirdagi   Nerchinsk   degan   joyga   katorgaga   olib   ketishgach,   ko’p
o’tmay   u   ayol   boshqa   turmush   qilib   ketadi.   Sud   esa   Madaminbekning   o’zi   tan
olmagan   ayblarni   ham   unga   to’nkab,   14   yil   katorga   ishlariga   hukm   qiladi.
Madaminbek aslida chor Rossiyasi hukmronligiga qarshi kurashganligi uchun ham
kamoqqa olingan edi. 
1917 yildagi fevral inqilobidan keyin siyosiy mahbus sifatida Madaminbek
ozod qilindi va u Marg’ilonga qaytib keldi. Shunda "Sho’roi Ulamo" jamiyatining
rahbarlari   Madaminbekni   shahar   militsiyasi   boshlig’i   —   qo’rboshisi   lavozimiga
bejiz   tavsiya   etishmaydi.   Agar   u   qotil   va   o’g’ri   bo’lganida   nufuzli   ulamo   va
ziyolilar   unga   bu   lavozimni   taklif   etishmasdi.   Shunisi   xarakterliki,   Turkistonda
bolsheviklar   hokimiyatni   zo’ravonlik   bilan   egallagach,   Farg’ona   viloyati   harbiy
komissari   K.Osipov   Madaminbekni   Marg’ilon   militsiyasi   boshlig’i   etib   tayinlash
14 haqidagi   buyruqqa   qo’l   qo’yadi   va   tegishli   qurol—yarog’   bilan   ta’minlaydi.
Madaminbek 1918 yil yanvar oyining oxirigacha shu lavozimda xizmat qildi. 
Madaminbek   Qo’qon   xoni   bo’lish   uchun   emas,   yurtida   tinchlik   o’rnatish   va
behisob   qon   to’kilishini   to’xtatish   uchun   qo’liga   qurol   ushladi.   Madaminbekning
istiqlolchilar safiga kirib kelishi ham o’z mujohid birodarlaridan ancha farq qiladi.
1918   yilning   boshigacha   dunyo   ko’rib,   fikr   -   mulohaza   yuritib   hayotning   ko’p
mashaqqatlarini   tortgan   25   yoshlar   atrofidagi   bu   yigit   Marg’ilonda   haqiqat   va
adolat ximoyachisiga aylanar ekan, dastlab sovet xokimiyati tomonida turgan edi.
Biroq   sovet   rejimining   xalqqa   qarshi   siyosati   Madaminbekni   ozodlik   uchun
kurashga   undadi.   Madaminbek   atrofida   Marg’ilon   va   Toshloqdagi   jasur,   chapani
yigitlar   to’planishdi.   "Yakkatut   volosti   Garbuva   (Garbobo)   qishlog’idagi
Madaminbek   guruhining   qarorgohiga   ommaviy   ravishda   mahalliy   yoshlar   kelib
qo’shilardi", — deb 1918 yilda yoziladi hujjatlarning birida. 
Ma’noli  qilib  aytganda,  qadim  Turonyurtda asrlardan  buyon mavjud  bo’lgan
va   rus   mustamlakasi   natijasida   unutilayozgan   javonmardlik   harakati     "axiylik"
qaytadan alanga olgandek bo’ldi. 
Madaminbekning   rafiqasi   Saodatxon   ayaning   xotirlashicha,   u   o’rta   bo’yli,
to’ladan kelgan, ikki yuzi qizil, qora ko’zlari chaqnab turgan, xotirjam gapiradigan
odam bo’lgan. Madaminbek juda xudojiy va namozxon edi, har qanday sharoitda
bilsa ham besh mahal namozni kanda qilmasdi. Shu bilan birga Madaminbek kitob
iqishni ham yaxshi kirgan. Fuzuliyning devonini qaerga borsa doim izi bilan birga
olib   yurgan.   Ba’zi   manbalarda   yozilishicha,   Madaminbek   Ch o’l pon   she’rlarini
sevib  o’ qigan. 
1918 yil   bahorida   istiqlolchilar   safiga   uzil-kesil   o’ tgan   Madaminbekning
q o’l   ostida   dastavval   1000—1500   ta   yigit   bor   edi.   "Dehqondan   so’nggi   xalatini
tortib olgan" sovet hokimiyatiga qarshi kurashish Madaminbekning asosiy maqsadi
bo’lgan.   Milliy   ozodlik   harakati   safiga   Madaminbek   singari   salohiyatli
sarkardaning   kelib   qo’shilishi   juda   katta   ahamiyatga   ega   bo’ldi.   Bu   paytga   kelib
boshqa   qo’rboshilar   "sovetlar   bilan   hamkorlik   qilish"dek   noyob   va   achchiq
15 tajribaga   ega   emas   edilar.   Ular   Turkistonda   ruslar   hukmronligini   tugatishni   iz
oldilariga   maqsad   qilib   kurashgan   bo’lishsada,   harbiy   tayyorgarliklari   ancha   past
bo’lgan. 
Madaminbek   o’ z   q o’s hini   bilan   , asosan ,   Marg’ilon   shahri   va   uning   atrof
tumanlarida   faoliyat   ko’rsatgan.   Madaminbek   qo’l   ostida   Soli   Mahdum,   Ismoil
Polvon,   Usmonbek,   Fayoz   Maxdum,   Qozoqjonbek,   Hoshim   Polvon   kabi   yirik
qo’rboshilar   bo’lgan.   Soli   Maxdum   Madaminbekning   o’rinbosari   va   o’ng   qo’li
bo’lgan mohir qo’rboshi edi. Bulardan tashqari Madaminbek qo’l ostida yana 1918
—1919 yillarda Baliqchidan Mamajon boyvachcha, Ikkisuv oralig’idan Boytuman
Ҳoji,   Buloqboshidan   Mulla   Juman,   Valikdan   Mirkarim,   Nurulla   Mahsum   va
Abdullajon, Uchqirg’ondan Nazariddin mingboshi, Lashkardan To’xtavoy ponsod,
Qumariqdan Boltaboy, Yozyovondan Yusuf Polvon, Qorasoqoldan Ergash kichik,
Qoratepadan 
Qurbon, Varzakdan Abdullajon va boshqa qo’rboshilar ham faoliyat ko’rsatishgan. 
"1919   yil   yanvarida   Madaminbek   qil   ostida   16.000   kishidan   iborat   armiya
bo’lgan", — deb ta’kidlanadi Farg’ona viloyati soveti nomiga 1919 yil 27 yanvarda
yillangan   o’ta   shoshilinch   ma’lumotnomada.   1919   yil   o’rtalariga   kelib   esa,
Madaminbek  qo’l  ostida  25.000  yigit   sovet   hokimiyatiga qarshi  istiqlol   janglarini
olib   borishgan.   Bu   paytda   Shermuhammadbekda   20.000   yigit,   Katta   Ergash
qo’rboshida bo’lsa 15.000-16.000 yigit bo’lgan. 
Qizil armiya qismlari bilan bo’lgan bir qator janglarda Katta Ergash qo’rboshi
mag’lubiyatga   uchragach,   tarqoq   xoldagi   Qo’rboshilar   kuchini   1918   yil   kuzida
Madaminbek yagona qo’l ostiga birlashtirishga muvaffaq bo’ldi. 
"Muhammad Aminbek marg’ilonlik bo’lib, nihoyat siyosatdon, botir, tadbirli
qaxramon   edi,   -deb   ta’riflaydi   uni   xorijda   yashovchi   yurtdoshimiz   Shahobiddin
Yassaviy.   Ozod   Turkiston   quruvchi,   nomdor   bo’lgan   baxtsiz,   bu   buyuk,   toymas
qo’mondonni tanitmoq uchun har qancha sizlasak, arzishga egadir.  X aqiqatan, din,
vatan va millat fidosi bo’ldi". Madaminbek doimo "Turkiston-Turkiston xalqining
yurtidir.   Dushmanni   yurtimizdan   haydaymiz!",   —   derdi.   Bir   siz   bilan   aytganda,
16 "Millatim   —   jonim   mening!"   shiori   Madaminbek   faoliyatining   asosiy   mohiyati
bo’lgan. 
"O’z   oldiga   sovet   hokimiyatini   ag’darish   va   Farg’ona   muxtoriyatini   tiklash
vazifasini   qiygan   Madaminbek   tadbirkor   siyosatchi   va   uddaburon   tashkilotchi
fazilatlariga ega edi", -deb tan olinadi, o’sha davrga oid rasmiy hujjatlarning birida.
Madaminbek yigitlari o’rtasida harbiy intizom kuchli edi. Madaminbekchilar
bosqinchi   va   o’g’ rilarni   o’z lari   ushlab   jazosini   berishardi.   Masalan,   1919   yil
boshida   Toshloqda   Is’hoq   ishboshi   va   Tojiboy   kunjarafurush   mayda   bosqinchilik
guruhlarini   tuzgani   uchun,   Madaminbek   yuborgan   odamlar   tomonidan   otib
tashlandi. 
Madaminbek   siymosida   sarkardalik,   davlat   va   siyosat   arbobiga   xos   sifatlar
o’zaro uyg’unlashib ketgan edi. U Farg’ona vodiysidagi  istiqlolchilarning haqiqiy
ma’nodagi   dohiysi,   tan   olingan   yo’lboshchisi   edi.   Madaminbek   vodiydagi   sovet
hokimiyati organlariga muqobil ravishda o’z siyosiy boshqaruv usulini joriy qildi. 
Bunday   boshqaruv   usulini   yana   Farg’ona   vodiysida   Katta   Ergash   va
Shermuhammadbek,   Buxoro   respublikasida   Ibrohimbek,   Mulla   Abdulqaxhor   va
Anvar Posho, Xorazm respublikasida esa faqat Junaidxon kabi sardorlargina joriy
etgan edilar. 
"U bizning rahbarlik faoliyatimizda yo’l qo’ygan xato va kamchiliklarimizdan
ustalik   bilan   foydalanardi.   Uning   o’z   boshqaruv   apparati,   o’zining   tribunali,
o’zining   "genshtabi"   bo’lgan:   u   qonunlar   chiqargan",   —deb   e’tirof   qiladi
Madaminbekka   qarshi   kurashgan   dushmanlaridan   biri   Gramatovich.   Bu   fikrni
Madaminbekni   jang   maydonlarida   yaxshi   bo’lgan   qizil   komissar   M.Polikovskiy
ham o’z xotiralarida tasdiqlaydi. 
1918 yil noyabr oyining boshida Andijon u yez didagi Oyimqishloqda    
(Qorasuvdan   14   chaqirim   shimoli   –   g’arbda)   Farg’ona   vodiysi   qo’rboshilarining
navbatdagi qurultoyi bo’ldi. Qurultoyda istiqlolchilik harakatining rahbarlari sovet
hokimiyatiga   qarshi   kurashning   dastlabki   yakunlarini   chiqardilar,   Qurultoyda
17 qo’rboshilar   dastalarining   o’zaro   hamkorlikda   ish   olib   borishlari   zarurligi
ta’kidlandi, yaqinlashib qolgan qish mavsumidagi jang harakatlari kelishib olindi. 
Farg’ona   vodiysi   hududi   harbiy   harakatlarni   muvofiklashtirish   uchun   yirik
qo’rboshilar o’rtasida quyidagi tarzda taqsimlandi: Andijon uezdida Maxkam Ҳoji,
qarorgohi Anguzbak; Osh uezdida Xolxo’ja, qarorgohi Novqat; Namangan uezdida
Omon   Polvon;   Qo’qon   uezdida   Ergash,   qarorgohi   Damko’l   atrofida;   Skobelev
uezdida Madaminbek. Qurultoyda Katta Ergash qo’rboshi o’rniga istiqlolchilarning
Oliy bosh qo’mondoni qilib Madaminbek saylandi. 
Madaminbek   1918   yilning   oxiridayoq   mustaqil   harakat   qilishga   urinayotgan
yirik   qo’rboshilarning   faoliyatlarini   boshqarishga   muvaffaq   bo’ldi.
Shermuhammadbek,   Nurmuhammadbek,   Xolxo’ja   eshon,   Mahkam   Ҳoji,
Raxmonqul,   Omon   Polvon   va   qirg’iz   mujohidlarining   boshlig’i   Muxiddinbek
singari   qo’rboshilarni   yagona   qo’mondonlik   ostiga   birlashtirish   undan   juda   katta
kuch   —g’ayratni   talab   qildi.   O’z   qishlog’i   va   tumanida   "o’ziga   bek"   bo’lgan   bu
qo’rboshilarning qarshiligi va o’zboshimchaligini Madaminbek sindirishga erishdi.
U   Xolxo’jja   eshonning   shuhratparastligi   va   kaltabinligiga   qarshi   ancha   kurashdi.
Katta Ergash qo’rboshi bilan Madaminbekning munosabatlari ham tez-tez o’zgarib
turardi. Sal yuqorida ta’kidlab o’tilganidek, ba’zan ular birgalikda harakat qilishsa,
goh   gohida   murosalari   kelishmay   o’zaro   to’qnashardilar.   Albatta,   ushbu   no xu sh
ho latlar Turkiston mintaqasida istiqlolchilik harakatining yanada rivojlanishi va avj
olishiga halaqit berardi. 
Madaminbek q o’ shini safida xalqning barcha tabaqalariga mansub kishilar bor
edi. Bu yerda qo’shinning asosini  tashkil qo’lgan oddiy yigitlardan tashqari islom
ulamolari — eshonlar va mullalar, ziyolilar va jadid munavvarlari, savdogarlar va
baqqollar,   sobiq   chor   hukumati   va   sovet   organlarida   ishlagan   xodimlar,   hatto
mahalliy   kommunistlar,   oq   gvardiyachi   ofitserlar,   turk   zobitlarini   uchratish
mumkin   edi.   «Madaminbek   boylar   va   mahalliy   aholi   tomonidan   to’la   ravishda
qillab   -   quvvatlanmoqda»,   -   deb   aytgan   edi.   1918   yil   oktabrida   Marg’ilon
shahrining   favqulodda   komissari   Sugrubov   edi.Madaminbek   har   qanday
18 aksiinqilobchi   va   sovetlardan   norozi   odamni   u   qaysi   millat   vakili   bo’lganligi   va
diniy e’tiqodidan qat’i nazar xursandchilik bilan kutib olardi. Qisqa muddat ichida
Madaminbek o’z atrofiga aqlli maslahatchilarni to’pladi va ularning ko’magi bilan
yaxshi   tayyorlangan   xodimlarni   Farg’ona   vodiysining   hamma   joylariga   o’z
vakillari sifatida yubordi. Madaminbek yuborgan bunday vakillar vodiyning barcha
shaharlari   va   katta   qishloqlarida   bo’lib,   tub   xalqlarni   mustabid   sovet   rejimi   va
bosqinchi qizil armiyaga qarshi kurashga ogohlantirdilar. 
O’zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Islom   Karimov   haqqoniy   ravishda
ta’kidlab o’tganidek, Madaminbek sovet saltanati davrida adolat va xaqiqat uchun
tinmay   kurash   olib   borgan   yurtparvar   o’g’lon,   Farg’ona   vodiysidagi   istiqlolchilik
harakatining etakchisi edi ("Xalq so’zi", 1998 yil, avgust). 
1919   yil   24   yanvarda   Madaminbek   boshchiligidagi   istiqlolchilar   dastasi   eski
Marg’ilon shahriga hujum qildilar. Ming kishidan ortiq madaminbekchilar shaharni
bosqinchi   qizil   armiya   askarlaridai   ozod   qilib,   uni   ikki   kun   o’z   qo’llarida
saqladilar.   Madaminbek   shahar   markazidagi   O’rda tagi   maydonida   turib , xalqning
vakillari   bilan   maslahatlashdi,   ularning   arzini   tingladi.   Madaminbek   Marg’ilonda
tartib   o’rnatib,   jinoyatchi   va   bezori   unsurlarni   shafqatsiz   ravishda,   lekin   adolatli
jazoladi. 
Istiqlolchilar  qishini  butun vodiyda faol  jang harakatlarni olib bordilar. 1919
yil   20   fevralda   1.500   kishidan   iborat   mujohidlar   Namangan   uezdining   eng   katta
shaharlaridan   biri   bo’lgan   Chustni   egalladilar.   Skobelevdan   qishimcha   qizil   askar
kuchlari   etib   kelgach,   28   soatlik   janglardan   keyin   istiqlolchilar   shaharni   tark
etdilar. 
"Madaminbek turli siyosiy oqimdagi kishilarni birlashtira oldi. Shuning uchun
ham   hech   qaysi   qo’rboshi   uningchalik   kuch   —qudratga   ega   bilmagan   edi",   deb
o’sha   paytdayoq   yozgan   edi   uning   g’oyaviy   muxoliflaridan   biri   sovet   harbiy
tarixchisi V.Kuvshinov. 
Sovet hokimiyati vakillarining butun Turkiston o’lkasida yuritgan shovinistik
va   mustamlakachilik   siyosati,   mahalliy   axoli   manfaatlari   bilan   hisoblashmay
19 ularning nafsoniyatiga tegishi istiqlolchilik     harakatining     doimiy   ravishda     avj
olishi hamda uning uzluksiz davom etishiga olib keldi. 
Madaminbek   tadbirkor   lashkarboshi   bilishi   bilan   bir   qatorda   usta   siyosatchi,
mohir   diplomat   ham   edi.   U   Farg’ona   vodiysidagi   qo’rboshilarni   yagona
qo’mondonlik   ostiga   birlashtirgach,   Buxoro   amiri   Said   Olimxon   va   Xiva
xonligining   amaldagi   hukmdori   Junaidxon   bilan   qizil   armiyaga   qarshi   birgalikda
kurashish   uchun   muzokaralar   olib   bordi.   Afg’oniston   va   Turkiyaga   ham   vakillar
jo’natildi.
Madaminbek   Rossiyaning   Koshg’ardagi   sobiq   konsuli   Uspenskiy   va   Buyuk
Britaniyaning bosh konsuli P.Eserton orqali jahon sahnasiga chiqishga, Evropadagi
rivojlangan   millatlar   va   AҚShdan   bosqinchi   qizil   armiyaga   qarshi   kurash   olib
borish   uchun   iqtisodiy   va   harbiy   yordam   olishga   intildi.   Madaminbekning   bu
sa’yharakatlari   xalqaro   maydonda   sezilarli   yutuqqa   olib   kelmasa   ham,   lekin
Farg’ona vodiysining izida mustabid sovet rejimiga qarshi kuchlarni birlashtirishda
muxim rol’ iynadi. 
Madaminbek   taktik   maqsadlarni   kizlab   Jalolobod   va   Ish   shaharlarida   turgan
general   K.Monstrov   boshliq   rus   krest’yailar   armiyasi   bilan   muzokaralar   itkazib,
1919 yil 2 sentyabrda sovet rejimiga qarshi birgalikda kurashish uchun shartnoma
imzoladi. Birlashgan armiyaning Oliy bosh qimondoni qilib Madaminbek saylandi,
uning irinbosari K.Monstrov biddi. Қirboshilarga rahbarlik qilish Madaminbekning
eng   yaqin   yordamchisi   Soli   Maxdumga   yuklatildi.   Belkin   esa   shtab   boshlig’i
lavozimini   egalladi.   Bu   ittifoq   bolsheviklar   tomonidan   ataylab   tarqatilgan
"Madaminbek   ruslarga   nisbatan   xunrezlik   qilmoqda",   degan   tuhmatomuz
gaplarning   asossiz   ekanligini,   Madaminbekning   maqsadi   bolsheviklar   rejimi   va
bosqinchi   qizil   armiyaga   qarshi   istiqlol   kurashi   olib   borishdan   iborat   ekanligini
isbotladi. 
Madaminbek   Farg’ona   vodiysidagi   rus   aholisiga   bu   shartnoma
imzolanmasdan olti oy avval murojaat qilib, iz armiyasiga qo’shilgan har bir oddiy
askarga  oyiga ming  simdan,  ofitserlarga  esa  ikki  ming  simdan  maosh  tilanishi   va
20 ularning diniy e’tiqodlariga daxl qilinmasligini  e’lon qo’lgan edi. Shuningdek, bu
askarlarning  oziq  -  ovqat   ta’minoti   ham   uning  zimmasida   edi.  Madaminbek  so’zi
bilan ishi  bir  sarkarda bo’lgan. Bu  holat  eng avvalo Madaminbekni  dunyo kirgan
inson ekanligidan, shuningdek, musulmonlarning diniy bag’rikengligi 
(tolerantligi)dan dalolat beradi. 
Ҳech   bir   qo’rboshi   isha   paytda   izini   Madaminbekchalik   ruslarga   yaqin
tutmaganligini   ochiq   aytish   kerak.   Katta   Ergash   qo’rboshi   qishinida   ruslar,
umuman, evropaliklar ko’pchilikni tashkil qilsa ham bu darajada yaqinlik yiq edi.
Biroq Madaminbek irisparast bilmagan. U uzoqni kira oladigan dono siyosatchi va
mohir   diplomat   edi.   Bek   tomonidan   evropalik   ofitser   va   askarlarni   iz   qishiniga
chorlashning  jiddiy asoslari  bo’lgan. Ular bilan yonma-yon jang qilish iz yigitlari
uchun maktab bilishini, kelgusida mustaqil Turkiston musulmon armiyasini tashkil
etishda   muhim   rol   iynashini   Madaminbekchalik   chuqur   tushungan   boshqa   birorta
sarkarda   yiq   edi.   Xuddi   shunday   holat   sal   keyinroq   Buxoro   va   Xorazm
respublikalarida   milliy   qishinni   tashkil   qilish   va   shakllantirish   jarayonida   juda
sezildi. Afsuski, XX asrning 20 - yillarda butun Turkiston mintaqasida zamonaviy
darajada   milliy   qishinni   tashkillashtirish   istiqlolchilarning   eng   muxim   muammosi
bilib qolaverdi. 
Bu paytda Farg’ona vodiysida sovet rejimi amadda faqat yirik shaharlardagina
saqlanib qolib, vodiy qishloqlari asosan Madaminbek va unga qarashli qo’rboshilar
qilida   edi.   Madaminbek   tinch   aholini   harbiy   harakatlar   paytida   shaharlarni   tark
etishga chaqirdi. Bu insonparvar sarkardaning ortiqcha qon tikilishiga yil qiymaslik
uchun urinishi edi. 
Farg’ona vodiysidagi istiqlolchilik harakati 1919 yil yozining oxiri va kuzida
izining eng yuqori chiqqisiga chiqdi. Bu eng avvalo Madaminbekning nomi bilan
chambarchas bog’liqdir. Madaminbek boshchiligidagi qishinlar safiga Jalolobodda
turgan   rus   krest’yanlar   armiyasining   qo’shilishi   vodiyda   sovet   hokimiyatini
ag’darish   uchun   real   kuch   edi.   Sentyabrning   dastlabki   kunlarida   Madaminbek
21 lashkarlari Jalolobod shahrini egalladi. Қurshob qasabasi  yonidagi janglarda sovet
armiyasi qismlari mag’lubiyatga uchrab, Ish shahriga chekindi. 
Ish   -   Farg’onaning   hayot   -   mamotini   belgilaydigan   shahar   bilib,   harbiy   -
strategik   jihatdan   juda   qulay   joyda   joylashgan   edi.   Ish   Farg’ona   vodiysini,
umuman,   Turkiston   respublikasini   Xitoy,   Afg’oniston,   bu   tomoni   -   Buxoro   bilan
bog’laydigan   yillarning   ustida   edi.   Ish   shahri   "jahon   tomi"   -   Pomir     riparasida
bilib,     undan     G’ulja   va   Ergashtomdagi   chegara   punktlariga   olib   boradigan   yil
itardi. 1919 yil 8 sentyabrda bir yarim kecha - kunduzlik janglardan keyin shahar
garnizoni   taslim   bo’ldi,   qamoqxonada   yotgan   mahbuslar   istiqlolchilar   tomonidan
ozod   qilindi.   Madaminbek   boshchiligidagi   armiya   tantana   bilan   shaharga   kirib
keldi.  Ish  shahrida  9  sentyabrda   bo’lgan  katta   mitingda  Madaminbek  yorqin  nutq
sizladi.   Mitingda   qatnashganlarning   guvohlik   berishicha,   Madaminbek   sizlagan
nutqda   istiqlolchilik   harakatining   siyosiy   mohiyati,   istiqlolchilarning   maqsadlari
ochib berildi. 
Madaminbek qishinlari 13 sentyabrda eski Marg’ilon shahrini egalladilar. Shu
bilan   birga   vodiydagi   eng   yirik   strategik   shahar   -   Andijonni   qamal   qilishga
kirishdilar. 
Madaminbek   boshlagan   jang   harakatlarini   muvaffaqiyatli   ravishda   oxiriga
etkazish va safdoshlari bilan maslaxatlashish uchun 1919 yil 15 sentyabrda eski 
Marg’ilon   shahrida   qurultoy   chaqirdi.   Қurultoyda   Farg’ona   vodiysidagi
qo’rboshilar bilan bir qatorda krest’yanlar armiyasi rahbarlari ham qatnashdilar. 
Қurultoyda   Farg’ona   vodiysida   hokimiyatni   qo’lga   olish   haqidagi   Madaminbek
rejasi   ma’qullandi   hamda   Turkiston   xalqiga   murojaatnoma   qabul   qilindi.
Madaminbekning   harbiy   shtabida   bosmadan   chiqarilgan   va   istiqlolchilar
tomonidan butun vodiy aholisi o’rtasida tarqatilgan turli xitobnoma, da’vatnoma va
varaqalarda   "Farg’onada   Ta’sis   majlisi   chaqirilishi"   va   "Madaminbek   qishinlari
safida kamida 25.000 kishi borligi"  ta’kidlangan edi. 
Nafaqat mazlum Farg’onaning, balki butun Turkistonning najot izlagan kizlari
iz   milliy   qahramoni   Madaminbekka   qaratilgandi.   1919   yil   10   sentyabrda
22 boshlangan   Andijon   qamali   bu   paytda   kelib   davom   etayotgan   edi.   Isha   paytdagi
jang qatnashchilarining xotiralariga ishonilsa, Andijonga istiqlolchilarning qariyb 
20.000 kishilik armiyasi hujum qo’lgan va shahar chor atrofdan qurshab olingandi.
Turkiston   hukumati   butun   respublikada   aholi   soni   biyicha   uchinchi   irinda   turgan
Andijonni   jon   -   jahdi   bilan   mudofaa   etishga   kirishdi,   chunki   Andijonning   qildan
ketishi   aslida   Farg’ona   vodiysida   sovet   xokimiyatining   kuni   bitdi,   degan   siz   edi.
Shuning   uchun   ham   bolsheviklar   hukumati   butun   harbiy   kuchlarini   Andijonga
qarab   tashladilar.   Қiqon   va   Toshkentdagi   qizil   askarlardan   tashqari   Aktyubinsk
frontidan   Қozon   polki   chaqirib   olinib,   ular   21   sentyabrda   Andijonga   tashlandi.
Madaminbek   askarlari   shiddatli   hujumlar   natijasida   qattiq,   janglardan   sing   22
oktabrda   eski   Andijonni   egalladilar.   Қizil   askarlarning   holi   tang   bilayotganini
kirgach,   bolsheviklar   krest’yanlar   armiyasi   orasiga   iz   josuslarini   yuborib,   ularni
istiqlolchilardan   ajralishga   da’vat   etishdi.   "Қizil   ruslar"ning   makriga   uchgan   "oq
ruslar"   24   sentyabrga   itar   kechasi   Andijon   atrofidagi   istehkomlarini   tashlab,
izlarining   Ivanovo   va   Mixaylovskiydagi   qasabalariga   jinab   ketdilar.   Xiyonat
natijasida   hosil   bo’lgan   front   chizig’idagi   ushbu   bishliqdan   qizil   askarlar   ustalik
bilan   foydalanishdi   va   istiqlolchilar   qamalini   yorib   o’tib,   24   sentyabrda   Andijon
shahriga bostirib kirdilar. Madaminbek shahar atrofidan chekinishga majbur bo’ldi,
bu jangda u ilganlar  va yarador  bo’lganlar  bilan birga 1000 yigitidan ajraldi, 172
istiqlolchi   esa   asir   olindi.   Madaminbek   qishini   bilan   Ishga,   singra   Jalolobodga
chekindi.   Krest’yanlar   armiyasining   hal   qiluvchi   pallada   ikkiyuzlamachilik
qo’lganligi istiqlolchilarga juda qimmatga tushdi. Қizil askarlar Ish va Jalolobodni
bosib olgach, Madaminbek qishinlari bilan Pomir va Oloy tog’lariga chiqib ketdi. 
Bir   oy   davomida   butun   Turkistonni   larzaga   keltirgan   Madaminbek
boshchiligidagi istiqlolchilar qishinining hujumi pirovardida shunday yakun topdi. 
Biroq ilk mag’lubiyat alamini tatigan Madaminbekning irodasi sinmadi. Pomirning
G’ulja   istexkomida   makon   topgan   Madaminbek   armiyani   yangidan   tashkil   qilish,
yigitlar   safini   ko’paytirish,   qishinga   yangi   qabul   qilingan   istiqlolchilarga   harbiy
23 ta’lim  berish, xorijiy davlatlar bilan o’rnatilgan aloqalarni mustahkamlash va ular
bilan harbiy hamkorlik qilish yillarini qidirish bilan shug’ullandi. 
Madaminbek sanoqli kunlar ichida iz qishini ichidagi jangovarlik ruhini qayta
tiklay   oldi.   U   izining   katta   qishini   bilan   1919   yil   10   oktabrlarda   vodiyga   qaytib,
Namangan uezdidagi Chortoq qishlog’ida iz shtabini joylashtirdi. Chortoqda zudlik
bilan kurilgan harbiy korxonada iq-dori va snaryad ishlab chiqarishga kirishildi. 
Farg’ona   vodiysida,   keyinchalik   Buxoroda   qurilgan   bunday   ustaxonalar   va
zavodlarda avstriyalik va boshqa xorijiy harbiy mutaxassislarning kimagida qurol -
yarog’lar: miltiqlar, iq-dori va snaryadlar yasalgan, tiplar va zambaraklar quyilgan.
Madaminbek   qarorgohiga   ziyolilar:   jadid   munavvarlari   va   islom   ulamolari
yig’ilib,   uning   ko’rsatmasi   bilan   Farg’ona   vodiysi   aholisi   o’rtasida   umumxalq
qizg’oloni   ko’tarish   g’oyasini   targ’ib   qilish   uchun   qishloqlarga   jinab   ketdilar.
Istiqlolchilik   harakatining   g’oyaviy   raxnamolari   va   mafkurachilari   xisoblangan
bunday   shaxslar   Turkistonda   milliy   g’oya   uchun   kurashning   yirik   namoyandalari
edi. 
Farg’ona   fronti   qishinlari   qimondoni   Sokolov   Turkiston   inqilobiy   harbiy
kengashi (Revvoensovet) nomiga 1919 yil oktabrda yillagan ma’lumotida Farg’ona
viloyatida   sovet   xokimiyati   xavf   ostida   qolayotganligini   ochiq   tan   olib,   kuyi
dagicha   yozgan   edi:   «Sovet   xokimiyati   faqat   shaharlarda   faoliyat   ko’rsatmoqda,
uezdlar   qaroqchilar   (istiqlolchilar)   tomonidan   egallab   olindi.   Қaroqchilar
(istiqlolchilar)   guruhlari   hamma   yirik   qishloqlarda   irnashgan:   xususan,   Andijon
uezdining   shimoli   -   g’arbiy   qismi   va   Marg’ilon   uezdining   shimoli   -   sharqiy
qismida;   Ish   uezdining   shimoli   -   sharqiy   qismida   katta   guruhlar   Pomir   rayonini
muxofaza   qilib,   Ish   shahriga   tahdid   solmoqda.   Faqat   bu   erdagi   qurollangan
qaroqchilarning   (istiqlolchilarning)   miqdori   12.000   kishidan   ortib   ketdi,   alohida
guruhlarning har birida 1000 tacha yigitlar bor». 
1919   yil   22   oktabrda   Pomirning   Ergashtom   (Irkeshtam)   ovulida,   hozirgi
Qirg’iziston   Respublikasining   Xitoy   bilan   chegarasining   naq   o’zida,   istiqlolchilik
harakati   yilboshchilari   va   krest’yanlar   armiyasi   rahbarlarining   izaro   anjumani
24 bo’ldi,   Bu   yirik   anjuman   (qurultoy)da   Farg’ona   vodiysidagi   tinch   aholi   vakillari,
shuningdek,   Rossiyaning   Qoshg’ar   (Xitoy)dagi   sobiq   konsuli   Uspenskiy   ham
ishtirok   qildi.   Anjumanda   vodiy   aholisi   turli   qatlamlari   manfaatlarini   himoya
qilayotgan   Farg’ona   harbiy   muxolifati   tomonidan   Madaminbek   boshchiligida
Farg’ona muvaqqat muxtoriyat hukumati tuzildi. Ҳukumat tarkibiga 16 musulmon
va 8 rus, hammasi  bilib, 24 kishi  kiritildi. Madaminbek  hukumat  boshlig’i  bilishi
bilan   birga   Oliy   bosh   qimondon   qilib   ham   tayinlandi.   Rus   krest’yanlar
armiyasining   rahbari   Monstrov   uning   irinbosari,   general-mayor   Muxanov   harbiy
vazir  qilib belgilandi. Ҳukumat  tarkibiga yana Ҳakim  Azizxonov (moliya vaziri),
advokat   Nansberg   (ichki   ishlar   va   adliya   vaziri),   Plotnikov,   polkovnik   Fenin,
kapitan   Sulaymoi   Kuchukov   va   boshqalar   kiritildi.   Madaminbek   ushbu
mashvaratda   Turkiston   xalqi   uchun   demokratik   ruxdagi   mustaqil   musulmon
davlatini tuzish mujohidlarning eng oliy maqsadi ekanligini alohida ta’kidlaydi. 
Chunki   Madaminbek   demokratik   ruxdagi   davlat   qurish   tarafdori   bilib,   u   boshqa
qo’rboshilardan tubdan ajralib turardi. 
Ma’lumki,   Madaminbek   Farg’onada   muxtoriyat   tashkil   qilish   va   Ta’sis
majlisini   chaqirish   uchun   kurashgan   edi.   U   hayotga   real   qaraganidan,   dastavval
Farg’ona   vodiysining   izida   hokimiyatni   qo’lga   olib,   bu   erda   muxtoriyat
o’rnatmoqchi edi. Turkiston Muxtoriyati hukumati aynan shunday talablar bilan iz
davrida   chiqqan   bilib,   bu   g’oyani   Madaminbek   amalga   oshirayotgan   edi.   U
vodiyda   muxtoriyat   tilik,   o’rnatilgach,   Turkistonning   boshqa   hududlaridan   ham
qizil   armiyani   quvib   yubormoqchi,   singra   Ta’sis   majlisiga   butun   xokimiyatni
topshirib,   aynan   demokratik   yil—saylovlar   orqali   Turkistonning   tiliq
mustaqilligiga   erishmoqchi   bo’lgan.   Madaminbek   ana   shunday   yorqin   g’oyalar
yilida jang qildi, mustaqil Turkistoi uchun kurashdi. 
Madaminbekning xalqaro maydonga chiqishdek niyatlari ma’lum ma’noda iz
samarasini   bergandek   bo’ldi.   YUqorida   aytilgan   anjumandan   sing   bir   hafta
itaritmas   hozirgi   Farg’ona   viloyati   YOzyovon   tumani   hududidagi   Қoratepa
qishlog’ida   joylashgan   Madaminbekning   qarorgohiga   Afg’onistondan   rasmiy
25 delegatsiya   tashrif   buyurdi.   Besh   kishidan   iborat   afg’on   delegatsiyasi
Madaminbekning Marg’ilon shahridagi qaynotasining uyida (marhum Abdurazzoq
zakinchi   Siddiqov   xonadonida)   ham   bilishdi.   Қoratepa   qishlog’ida   boshlangan
muzokaralar   Marg’ilonda   davom   ettirildi.   Afg’oniston   delegatsiyasiga   bu   erda
Қorategin   orqali   Toshkentdan   kelgan   yana   bitta   afg’on   ham   qo’shildi.   Biroq
Madaminbekning   keyinchalik   ko’rsatishicha,   Toshkentdan   kelgan   afg’on   sovet
hukumatining josusi va chekistlarning ayg’oqchisi bilib chiqdi. 
Қizil   armiya   agenturasi   maxfiy   ma’lumotlariga   qaraganda,   Madaminbekka
yordam   uchun   Pomir   tog’lari   osha   10.000   kishilik   yaxshi   qurollangan   afg’on
qishinlari   Farg’onaga   keladigan   bo’ldi.   Biroq,   agenturaning   bu   maxfiy
ma’lumotlari   isha   davrda   Afg’onistonda   yuz   bergan   tarixiy   vaziyat   va   siyosiy
voqealarni   chuqur   irganmasdan   turib,   tayyorlangan   edi.   Afg’oniston   amiri
Omonullaxon 1919 yil 28 fevralda mamlakatni mustaqil  deb   e’lon   qo’lgan   va
sovet Rossiyasi bilan yaxshi qishnichilik munosabatlarini o’rnatgan edi. 
Madaminbek   Afg’oniston   amiri   Omonullaxonga   1919   yil   may   oyidayok,   izining
rasmiy   vakillarini   yuborib,   Afg’onistonni   inglizlardan   mustaqil   bo’lganligi   bilan
tabriklagan   va   Rossiyaga   qarshi   kurashda   iz   musulmon   birodarlaridan   yordam
siragan edi. Biroq bir arxiv hujjatida keltirilishicha, Madaminbek Qoshg’ar konsuli
orqali   18   yashik   patrondan   iborat   harbiy   yordamni   olgan,   xolos.   Keyinchalik
Madaminbekka oz miqdorda qurol - yarog’ jinatilgan. 
Afg’oniston   amiri   Omonullaxon   tomonidan   1919   yil   oktabrda   yuborilgan
javob   delegatsiyasi   (albatta,   sovet   Rossiyasining   Turkistondagi   rasmiy   rahbarlari
roziligi bilan) istiqlolchilarni iz manfaatlariga biysundirmoqchi bo’lganidan, ya’ni
harbiy yordam beg’araz ko’rsatilmasligidan voqif bo’lgan Madaminbek ular bilan
muzokaralarni   to’xtatdi.   Shunday   bilishiga   qaramasdan,   keyinchalik   ham
Madaminbek   qarorgohida   Afg’oniston,   eron,   Ozarboyjon   hukumatlarining   rasmiy
vakillari, Buxoro amirligidan kelgan 5 nafar doimiy maslahatchi, Xiva xonligidan
Junaidxon yuborgan kishilar, rus oq gvardiyachi hukumatlarining vakillari bor edi. 
Ba’zi manbalarda Turkiyadan ham rasmiy kishilar kelganligi ko’rsatiladi.  
26 Madaminbek   boshchiligida   tashkil   qilingan   Farg’ona   muvaqqat   muxtoriyat
hukumatining   xalqaro   aloqalari   tobora   kengayib   bordi.   Buyuk   Britaniyaning
Koshg’ardagi   bosh   konsuli   P.Esertonga   Muxanovning   ig’li   maxsus   vakil   qilib
yuborilib,   undan   harbiy   yordam   siraldi.   Biroq,   Angliyaning   D.Lloyd   Jorj   boshliq
liberallar   hukumati   siyosatdonlari   va   davlat   rahbarlari   Madaminbek   hukumati
da’vatini   e’tiborsiz   qoldirishdi.   Lekin   diqqatga   sazovor   x;olat   shundaki,   Farg’ona
muvaqqat   muxtoriyat   hukumatining   dovrug’i   ummonlar   osha   tumanli   Britan
sohillariga   baribir   etib   bordi.   Ҳindistonning   Ollohobod   shahrida   ingliz   tilida
chiqadigan "Pioner" gazetasining yozishicha, 1919 yil dekabr oyi o’rtalarida Buyuk
Britaniya parlamentida Turkistonda paydo bo’lgan yangi mustaqil davlatni rasmiy
jihatdan   tan   olish,   u   erga   xalqaro   komissiya   yuborish   masalasi   ko’tarilgan.
Tadqiqotchi   A.Ibodinovning   yozishicha,   parlament   uzoq   tortishuvlardan   sing   bu
taklifni rad etgan. 
Shuni unutmaslik lozimki, Markaziy Turkiston, Janubiy Turkiston (Shimoliy 
Afg’oniston), Sharqiy Turkiston (Ғarbiy Xitoy), Shimoliy Turkiston (Tatariston va
Boshqirdiston)   —   tarixan   tarkib   topgan   Turkiston   mintaqasida   1917—1920
yillarda   tug’ilgan   mustaqil   Turkiston   davlati   yoxud   Markaziy   Osiyo   xalqlari
federatsiyasini   tuzish   g’oyasi   Buyuk   Britaniya   tomoniga   xam   yoqmas   edi.
Mustamlakachi   mamlakatlarning   eng   klassigi   bo’lgan   Angliya   imperiyasi   bu
sohada chor va bol’shevistik Rossiya imperiyasi bilan zimdan xamfikr edi. Aynan
shu   holat   Buyuk   Britaniyaning   Turkiston   mintaqasidagi   siyosatini   oldindan
belgilab bergan muxim omil bo’ldi. 
Madaminbek tomonidan mohirona diplomatik siyosat yuritilganligi natijasida
xukumat tuzilganligi vodiydagi vaziyatni uning foydasiga izgartirib yubordi. 
YAgona, kuchli va malakali zamonaviy musulmon armiyasi tuzish ishlari qizo’tib
yuborildi.   1919   yilning   kech   kuziga   kelib,   "Madaminbek   qil   ostida   30   mingga
yaqin   yigit"   bosqinchi   qizil   armiyaga   qarshi   istiqlol   janglarini   olib   bordilar.   Bu
paytda   "Shermuhammadbekda   20.000   yigit",   "Katta   Ergash   qo’rboshida   8.000
27 yigit   bo’lgan".   Aynan   ushbu   uchta   lashkarboshi   vodiydagi   jangovar   xarakatlarni
yinaltirib turdilar. 
1919   yil   oktabrning   singgi   kunlarida   Farg’ona   vodiysidagi   barcha   yirik
qo’rboshilar   Andijon   uezdidagi   Oyimqishloqda   tiplandilar.   Istiqlolchilik   harakati
tarixidagi   ushbu   eng   yirik   kurultoylarning   birida,   arxiv   hujjatlarining   dalolat
berishicha, Farg’ona vodiysida harakat qilayotgan 150 tacha qo’rboshilar dastalari
tirtta yirik lashkarboshi:  Madaminbek,  Katta Ergash,  Shermuhammadbek, Xolxija
eshon   qimondonligi   ostida   birlashtirildi.   Madaminbek   qishinlari   Jaloloboddan
g’arb   tomonda,   Katta   Ergash   Қiqondan   shimoli   —   sharq   tomonda,
Shermuhammadbek   Marg’ilondan   shimoli   —   sharq   tomonda,   Xolxija   eshon   esa
Ishdan   g’arb   tomonda   faoliyat   ko’rsatishlari   kelishib   olindi.   Қurultoyda
istiqlolchilar   qishinining   Oliy   bosh   qimondoni   qilib   yana   qaytadan   Madaminbek
saylandi. 
II.2. Farg’ona vodiysida  istiqlolchilik harakatining mag’lubiyatga uchrashi
sabab   va oqibatlari
                      Turkistondagi   qurolli   harakatni   bostirish   ayniqsa   1920   yil   may   oyining
o’rtalarida   Farg’ona   vodiysiga   M.V.Frunzеning   kеlishi   munosabati   bilan   yanada
dahshatli tus oldi. Kurashning siyosiy va murosasozlik yo’lidan  voz kеchildi. 
“Bosmachilarga   qarshi   hal   qiluvchi   so’nggi   kurash”   shiori   bu   davrning   asosiy
yo’nalishi   edi.   Kurashning   asosiy   va   bosh   usuli   zo’rlik   va   kuch   ishlatishga
qaratildi. Farg’ona vodiysi ikkinchi marta harbiy holatda dеb e’lon qilindi. 
Ommaviy   qatag’onlar   boshlandi.   Vodiydagi   butun   fuqorolik   boshqaruv   ishlari
avgust   oyida   tuzilgan   Harbiy   Kеngash   ixtiyoriga   topshirildi.   Aslini   olganda
Farg’ona vodiysida zo’rlikka tayanuvchi harbiy diktatura o’rnatildi. Turkfront 
RHK a’zosi P.I.Baranov Farg’ona vodiysining diktatorligi lavozimiga qo’yildi. 
M.V.Frunzе qo’mondonligidagi Turkiston fronti  Inqilobiy Harbiy Kеngash qurolli
qarshilik harakatini   qonundan tashqari  dеb  e’lon  qildi, uning  rahbarlari  bilan  olib
boriladigan   har   qanday   muzokaralarni   ta’qiqladi,   ozodlik   va   milliy   mustaqillik
uchun kurashayotgan barcha kuchlarni qirib tashlash lozimligi to’g’risida dasturiy
ko’rgazma bеrdi. Bu dastur “qizil armiyaning bosmachilarni tugatishdagi roli” dеb
28 atalgan   dasturiy   to’plamga   mos   va   xos   edi.   Unda     quyidagi   dahshatli   ko’rsatma
bеrilgan   edi:   “Biz   bosmachilardan   faqat   еrli   aholini   qirib   tashlash   orqaligina
qutulamiz” 12
.   Shundan   so’ng   qurolli   harakat   qatnashchilari   va   ularga   yordam
bеrayotgan tinch axoli vakillari  va ularning oilalariga nisbatan shafqatsiz qatag’on
usullari   qo’llanildi.   Masalan:   Turkiston   Favqulodda   komissiyasi   (ChK)   Maxsus
bo’limi   qarori   bilan   1920   yil   may   oyining   boshida   Farg’ona   vodiysidagi   qurolli
qarshilik harakati qatnashchilari ayg’oqchisi dеb M.Rahimov, qurol yarog’ еtkazib
bеruvchilar   dеb   A.   Otajonov,   U.   Umrzaqov,   qurolni   sotib   olib   bеruvchilar   S.
Ollanazarov,   Jumaboеv,   Magamеdov,   shuningdеk   qizil   armiya   qo’shinlarining
joylashuvi,   ularning   soni   haqida   ma’lumot   bеrib   turgani   uchun   Mullabobo
Toshmuhammеdovlar otildi. 
        ChK xodimlari 1919 yilning kuzida  Madaminbеkni qo’llab quvvatlab turgan
Andijonning eski shahar qismidagi maxfiy guruh faoliyatini fosh etdilar. 
                Qurolli   harakatni   bostirish   choralari   kuchaytirishda   markazlashgan
boshqaruvni tashkil etish maqsadida 1920 yil 1 iyunda Turkfront qo’mondonligi 2-
Turkiston   o’qchi   dviziyasi   harbiy   kеngashi   tuzib   unga   butun   Farg’ona   frontidagi
qo’shinlarni   bo’ysinishi   haqida   buyruq   chiqardi.   17   iyunda   2-Turkiston   dviziyasi
harbiy kеngashi “Bosmachilikni tеzroq tugatish va Farg’onada tinchlikni o’rnatish”
maqsadida   boshqaruvni   harbiy   xokimiyatga   topshirish   haqida   qaror   qabul   qildi.
1920 yil 12 iyunda M.V.Frunzе Еttisuvdan ikkita piyoda va ikkita otliq qo’shinni
olib Farg’ona  vodiysiga tashladi. 
                        1920   yil   iyun-iyul   oylarida   qizil   armiya   qo’shinlari   qurolli   harakat
qatnashchilariga qarshi qator harbiy opеratsiyalarni amalga oshirdi. Iyun oxirlarida
qizil   armiya   qismlari   1500   kishilik   Xolxo’ja   qo’shinlariga   zarba   bеrib   uni
Buloqboshi,   Garbua   va   Marxamat   tomonga   chеkinishga     majbur   etdi.   Shu   еrda
qayd etib o’tish kеrakki Xolxo’ja  qo’shinining 500 kishisida qurol aslaha yo’q edi.
1920 iyulida Shеrmuhammadbеk, Xolxo’ja va Aliyorlarning 3500 kishilik qo’shini
qo’qon-Farg’ona va Andijon-Namangan tеmir yo’llariga jiddiy xavf soladi. Bunga
12
  R.   Shamsutdinov.,   SH   Karimov.   Vatan   tarixi.   (O’zbekiston   sovet   mustamlakachilik   davrida).   Uchunchi   kitob.
“Sharq” Toshkent-2010. 
29 qarshi   qizil   armiya   qo’shinlari   ikkita   bronopoеzdlardan   o’q   yog’dirib   kеng
ko’lamda   hujum   qilib   Garbua-Arovonda   qurolli   harakat   qatnashchilariga   zarba
bеradi 13
.   Iyulda   qurolli   xarakat   qatnashchilari   bilan   qizil   armiya   qo’shinlari
o’rtasida Garbua-Yozyovon, Yangichеk-Buloqboshi, Shaxrixon-Do’rmon-Zarkеnt,
Yozyovon-Mingbuloq  yo’nalishlarida   shiddatli   janglar   bo’lib   o’tdi.   Unda  ko’plab
xarakat qatnashchilari va tinch aholi qirg’in qilindi. 
          Sovеt xukumati vodiyda askarlar soni va tеxnika, qurol yarog’ni ko’paytirish
orqali   tеzroq   qurolli   harakat   qatnashchilarini   qirib   bitkazishni   xoxlardi.   Shu
maqsadda   sovеt   xukumati   Farg’ona   vodiysiga   qizil   armiyaning   yangidan-yangi
qismlarini jo’nata boshladi. 
          1920 yil 16 avgustda Turkiston MIK va Turkiston fronti xarbiy kеngashi 
Farg’ona viloyatida harbiy diktatura e’lon qildi. 
                  1920   yil   avgustidan   Farg’ona   fronti   qo’mondonligi   butun   front   bo’ylab
qurolli   harakat   qatnashchilariga   qarshi   hujumga   o’tdi.   Birinchi   navbatda
Shеrmuxammadbеk boshchiligidagi 2 ming kishilik Garbuadagi birlashgan qurolli
harakat   qatnashchilariga   zarba   bеrildi.   1920   yil   avgust   oyining   birinchi   yarmida
qizil armiya O’shda Xolxo’ja otryadini mag’lub etdi. 
          Buxoroni qizil armiya qismlari zabt etgach Turkiston fronti qo’mondonligi 
Farg’ona   frontiga   ko’plab   qurolli   kuchlarni   tashladi.   Jumladan   1-(oldingi   3)   otliq
dviziyani, 7-8-o’qchi brigadalarini, 3-Turkiston polkini, Maxsus otliq polkni, 10-
12-Turkiston   o’qchi   polklarini,   №:1   sonli   bronеpoеzd,   25-aviootryad   kabi   qizil
armiya qismlarini tashladi. Shuningdеk Sirdaryo viloyatining Toshkеnt, Chеrnееv,
Pеrovsk uеzdlaridan 1920 yil 7 maydagi buyruqqa asosan  maxalliy axolidan qizil
armiyaga   olingan   3   mingga   yaqin   kishilardan   iborat   guruh   ham   tashlandi 14
.
Natijada   Turkiston   fronti   qo’mondonligi   1920   yil   oktyabriga   kеlib   Farg’ona
frontida   G.V.Zinovеv   qo’mondonligida   42   ta   batalyon,   137   ta   rota,   34   ta   yuz
13
  R.   Shamsutdinov.,   SH   Karimov.   Vatan   tarixi.   (O’zbekiston   sovet   mustamlakachilik   davrida).   Uchunchi   kitob.
“Sharq” Toshkent-2010. 
14
  Ўзбекистоннинг   янги   тарихи.   Иккинчи   китоб   Ўзбекистон   совет   мустамлакачилиги   даврида.   Т.   Шарқ,
2000,-Б.100. 
30 kishilik piyoda qo’shin 14 ta to’pchi va minamyotchilardan iborat minomyotchilar
bo’linmasi, 11262 piyoda, 4241  otliq-jami 27687 kishilik qo’shinga ega bo’ldi. 
Ular ixtiyorida 66 og’ir to’plar, 376 ta pulеmyot, 19658 ta miltiq, 6 ta samalyot, 3ta
aerostat,   4   ta   bronеpoеzd,   6ta   bronеvik   mashinalar   va   boshqa   qurollar   bor   edi 15
.
Shu   qadar   katta     qo’shin   bolshеviklar   hukumati   tomonidan   ozodlik,   erk   uchun
kurashayotgan   qurolli   harakat   qatnashchilariga   qarshi   tashlangan   edi,   vaholanki
ularning soni ko’rsatilgan davrda boryo’g’i 6450 kishi bo’lib, ularning ko’pi qurol
yarog’isiz edi. 
                       Farg’ona vodiysida kuchlar tеng emas edi. qizil armiya o’z ustunligidan
foydalanib   qurolli   harakat   qatnashchilariga   qarshi   butun   front   bo’ylab   hujumga
o’tdi. 
                        Farg’ona   frontining   5-6-o’qchi   brigadalari,   otliq   maxsus   bo’linmalari,
ixtiyoriy   Marg’ilon   militsiya   bo’linmalari   bilan   birgalikda   Garbobo,   Yozyovon,
qoratеpa   va   Shaxrixonda   joylashgan   Shеrmuhammadbеkning   3   ming   kishilik
qo’shiniga   zarba   bеrdi.   Katta   yo’qotishlardan   so’ng   Shеrmuhammadbеk
Eskinavqotga   chеkinishga   majbur   bo’ldi.   Maxsus   otliq   bo’linma   800   kishilik
Aliyorbеk qo’shinlariga Vodilda zarba bеrib, ko’pini qirib tashladi. 7-8-va 9-otliq
qo’shin   xuddi   shu   vaqtda   Xolxo’ja,   Muxiddinbеk,   Parpi   qo’rboshilar   boshliq   bir
nеcha   minglik   Aravon,   Eskinavqot,   qo’qonqishloq,   Bozorqo’rg’on   orqali   O’sh,
O’zgan,   Guljaga     yo’nalgan   ozodlik   kuchlariga   zarba   bеrib   ularga   katta   talofat
еtkazdi. 
                      Shunday   og’ir   sharoitda   ham   qurolli   harakat   qatnashchilari   ozodlik   erk
uchun   kurashi   bir   daqiqa   ham   susaytirmadilar.   Shu   bois   bolshеviklar   xukumati
1920   yil   dеkabr   o’rtalarida   ham   qurolli   harakat   qatnashchilariga   qarshi   11352
kishilik piyoda qo’shin, 3378 kishilik otliq qo’shin, jami-30770 kishilik qo’shin, 
61   ta   og’ir   artilеriya   to’plari,   324   pulеmyot,   23556   miltiq,   6   samolyot   va   boshqa
qurollarni 16
  ushlab turdi. 
15
 O'sha joyda. 
16
  R.   Shamsutdinov.,   SH   Karimov.   Vatan   tarixi.   (O’zbekiston   sovet   mustamlakachilik   davrida).   Uchunchi   kitob.
“Sharq” Toshkent-2010. 
31                     Sovеt   xukumati   harakat   qatnashchilarini   bostirish   uchun   hеch   qanday
qabixliklardan   qaytmadi.   Aholini   qaytib   sovеt   xukumatiga   qarshi   bosh
ko’tarmasligi uchun qurolli harakat qatnashchilarini aholi orasida hеch qanday sud
va   so’roqsiz   otib   tashlardilar.   Urush   davrida   asir   tushganlarni   esa   joyida   otib
tashlashga maxsus ko’rsatma bеrilgan edi. 
          Qurolli qarshilik xarakati qatnashchilariga qarshi kurashda sovеt xokimiyati
kurashning turli uslublaridan foydalandi. Ularga qarshi tashviqot olib borish bilan
birga,   sotib   olish   uslublaridan   ham   foydalandi.   Jumladan   qo’rboshilarning   boshi
uchun  mukofotlar   e’lon  qilindi.  Farg’ona  qo’shinlari     bo’linmasi   harbiy  inqilobiy
sovеtining 1920 yil 13 noyabrdagi №55 sonli buyrug’ida quyidagi qo’rboshilarning
boshi uchun pul mukofotlari va’da qilingan. 
           Qo’rboshi Ko’rshеrmatni (Shеrmuhammadbеkni) o’ldirganga-15000 so’m, 
Zahalilxojiga-10000   so’m,   Parpiga-7000   so’m,   Nurmatga-5000   so’m,
Oliyorga5000 so’m,   Muxiddinbеk boshiga-5000 so’m, Yo’lchi qo’rboshiga-5000
so’m,   Raxmonqulga-5000   so’m,   Vasiliy   Donеts   uchun-5000   so’m,   Ro’zimatga-
3000   so’m,   Dеhqon   Boyvachchaga-1500   so’m,   Islomqulni   o’ldirganga-1000so’m
va’da qilingan 17
. 
1921 yil   dеkabr   oyining   oxirlarida   Yormat   Maxsum,   Nurmat-Mingboshi   va
Azamat qo’rboshi boshchiligida 800 ga yaqin istiqlolchilar Shoximardon machitida
qizil   armiyaning   8-Otliq   askarlar   dviziyasi   tomonidan   qo’rshovga   olinib   qirib
tashlandi, Musulmonlar ibodat qiluvchi machitni ham yoqib yuborishdi.  
1922 yil   davomida   Farg’ona   vodiysida   harakat   qilgan   istiqlolchilik   harakati
qatnashchilari   bo’lgan   qoraboy,   Parpi,   Toshmat,   Nurmat   Mingboshi,   qozoqboy,
Xamdamqo’rboshi,   Islomqul   va   boshqa   o’nlab   qo’rboshilar   otryadlarini   qizil
armiyaning  8-otliq  askarlar   dviziyasi  qirib  tashladi.  1923  yilda  xuddi  shu   dviziya
Marg’ilon   va   Andijonda   qurolli   qarshilik   xarakati   qatnashchilariga   nisbatan
qirg’inborot   urushlarni   amalga   oshirdi,   o’nlab   aholi   punktlari   va   ko’plab   tinch
aholini ham qirib tashlandi. 
17
  Ўзбекистоннинг   янги   тарихи.   Иккинчи   китоб   Ўзбекистон   совет   мустамлакачилиги   даврида.   Т.   Шарқ,
2000,-Б.100. 
32                     G.  Frеzеrning  qayd  etishicha  1922  yil  iyunida  qurolli  xarakatni  bostirish
uchun   Rossiyadan   uchta   polk   jo’natilgan,   gеnеral   Budyoniy   avgust   oyida
Rossiyadan Andijonga kеlib, o’z qo’shinlarini uch qismga bo’lib, qo’qon, 
Marg’ilon va Andijonga joylashtirgan. Andijon va O’zgan o’rtasida  “bosmachilar”
joylashgan Gurungmozorda Budyoniy 50 kishini qamoqqa olgan. 
        Qurolli qarshilik harakati qatnashchilariga qarshi kurashda militsiya xodimlari
ham   kеng   jalb   qilinadi.   Turkiston   militsiyasi   qizil   armiya   holatiga   o’tkaziladi,
so’ngra militsiya bo’limlari sovеt xukumati tomonidan qurolli qarshilik harakatiga
qarshi   o’tkazilayotgan   kurashlarga   jalb   etildi.   Turkiston   ASSR   Militsiya
boshqarmasi  boshlig’i  1920 yil  13 yanvarda yozgan o’z xisobotida   quyidagilarni
ma’lum   qilgan   edi:   “Toshkеnt   uеzdining   Xonobod   va   Pskеnt   uchastkalarida
“bosmachilar”ga   qarshi   uyushtirilayotgan   janglarda     militsiya   xodimlari   bilang
harbiy qismlar birgalikda kurashmoqdalar... Bundan tashqari, Farg’ona 
viloyatidagi dovonlarga militsiya postlari o’rnatilgan.” 18
 
                1923 yil    5  fеvralda  qo’rg’ontеpa  qishlog’ida  15-otliq  militsiya  bo’linmasi
Tursunov qo’rboshini  4 ta yigiti  bilan  qurshab  oladi. Jangda  qo’rboshi  o’ladi, 2ta
yigitini asir olishib, o’sha еrda sudsiz-so’roqsiz otib tashlashadi. 
                  14   fеvralda   Marg’ilonning   Bo’tan   qishlog’ida   Yusufjon   Maxsum
qo’rboshining   80   kishilik   yigitlari   bilan   militsiya   va   qizil   armiyani   birlashgan
qo’shini   o’rtasidagi   jangda   50   yafqin   qo’rboshi   yigitlari   o’ldiriladi,   2   kishi   asir
olinadi.  
                1923   yil   15   fеvralda   Turkiston   IIXK   bеrgan   ma’lumotiga   ko’ra   Farg’ona
vodiysida militsiya otryadlari tomonidan Ponsot Sulton, Ponsot Xotam, Yusuf Ali
kabi qo’rboshilar otib o’ldirilgan 19
. 
                1923   yil     9   iyunda   Farg’ona   viloyati   ishchi-dеo’qon   militsiyasining
konfеrеntsiyasida     militsiyaning     Farg’ona   viloyatida   qurolli   qarshilik   harakati
qatnashchilariga   qarshi   kurash   choralari   alohida   masala   sifatida   ko’rilib,   harakat
18
 Ўзбекистоннинг янги тарихи. Иккинчи китоб Ўзбекистон совет мустамлакачилиги даврида. Т. Шарқ, 2000.
19
 O'sha joyda. 
33 qatnashchilari va ularga xayrixox bo’lganlarga nisbatan bеayov kurashishga qaror
qilinadi.  
                1922   yil   kuzida   sovеt   hukumati   Muhriddinbеkni   va   uning   bir   qator   yaqin
qo’rboshilari bilan Oloy tog’ida qo’lga oldilar va O’shda otib tashladilar. Bu haqda
kеyinroq batafsil to’xtalamiz. 
                   Qizil askarlar sovеt xukumatining 1922 yil mart   oyidagi qurolli qarshilik
harakati qatnashchilari bilan muzokaralar olib bormaslik va ularni majburan zo’rlik
asosida   taslim   qilish   to’g’risidagi   buyrug’iga   asosan   iyundan   boshlab   yana
dahshatli   xujumni   kuchaytirdilar.   qurolli   harakat   qatnashchilariga   nisbatan
ta’ziqtaqib   va   qatag’on   yanada   kuchaydi.   Shеrmuhammadbеk   1923   yilning
boshlarida   ukasi   Nurmuhammadbеk   bilan   birga   bir   guruh   muxojirlarni   olib
Afg’onistonga o’tib kеtishga majbur bo’ldi. 
1922 yilning   fеvral-oktyabr   oylarida   Farg’onada   qizil   armiyaning   dahshatli
xujumlari   oqibatida   200   ga   yaqin   qurolli   xarakat   guruhlaridan   (“band”)   119   tasi
(4ming kishi) tugatildi.  
1923 yilning   ikkinchi   yarmida     Farg’ona   vodiysida   qarshilik   xarakati
qatnashchilari   uchun   fojеali   yakun   topdi.   Turkiston   frontining   qattiq   xujumi
natijasida   ularning   safida   katta   yo’qotishlar   bo’ldi.   Bu   xaqda   Farg’ona   xarbiy
guruhlarining   g’alabalari   haqida     bеrilgan   habarlaridan   kеng   ma’lumot   olish
mumkin. 1923 yilning 11 iyunidan 10 sеntyabriga qadar bo’lgan urushlarning biri
haqidagi   axborotda   qayd   etilishicha   16   qo’rboshi   va   228   yigitlar   o’ldirilgan,   23
qo’rboshi va 258 yigit qo’lga olindi, 75 qo’rboshi va 717 yigit taslim bo’ldilar, 282
kishi shеriklikda gumon qilib xibsga olindi.     1923 yilning 5 noyabrdagi habariga
ko’ra   11   iyundan   4   noyabrgacha   qo’rboshilardan   30   tasi   o’ldirildi,   33   tasi   qo’lga
olindi,   167   tasi   majburan   qurollarini   topshirishdi 20
.   Dadaboy   Lashkarboshi,
Boytuman   Xoji,   Soli   xoji,   Eshmat   boyvachcha,   Kazak,   Jo’ra   Dardoq,   Boyastan
Amir   Lashkarboshi   va   boshqa   ko’plab   nufuzli   qo’rboshilar   asir   olindi.   Xamroqul
mingboshi,   Mulla   Ro’zimat,   Isroil,   Kichik   Kazak,   Ibroxim,   Mama   Yusuf,
20
 Ўзбекистоннинг янги тарихи. Иккинчи китоб Ўзбекистон совет мустамлакачилиги даврида. Т. Шарқ, 2000.
34 Bo’riboy, Nurmat Mingboshi, Turkboy, Yunus, Nurali, Mamadali Poisot va boshqa
ko’plab qo’rboshilar taslim bo’lishga majbur bo’ldilar.  1923 yil oktyabrda qo’qon
qo’zg’olonchilari   еtakchisi   Islom   Paxlovon   taslim   bo’ldi.   29   oktyabrda   esa
Asakada   Axmad   Polvon.   1923   yilning   noyabrida   maxsus   komissiya   xarbiy
tribunallarga   Farg’ona   viloyati   xarbiy   rеvolyutsion   sovеti   qarori   bilan   xibsga
olingan   183   qo’rboshining   ishini   topshirdi.   Tribunal   dastlab   “raxim”   shafqat
qilgandеk   bir   qism   qo’rboshilarni   otuvga   xukm   qildi   xolos.   Biroq   1924   yilning
oxirida barcha qo’rboshilar va ularning safdoshlari otuvga hukm qilindi. 
                     Hatto o’z xoxishi bilan taslim  bo’lgan qo’rboshilarni ham otuvga   hukm
etildi.   Turkiston   fronti   harbiy   tribunalining   qo’qondagi   ko’chma   sеssiyasida
Islomqul Sultoqulov (Islom Paxlovon), Yunus Ali Muxammad Musaеv, Boyastan
Shopulatov   va   Sulton   Shopulatovlarning   ishini   ko’rib   chiqib   ularni   otuvga   xukm
etdi. Vaxolanki  Turkiston MIKning  SSSR inqilobiy harbiy sovеti a’zosi I. 
Hidiraliеv   raisligida   1923   yil   2   dеkabrdagi   yig’ilishida   ushbu   qaror   ijrosini
to’xtatib   turish   haqida   qaror   chiqarishgan   edi,   biroq   8   dеkabrdagi   kеyingi
yig’ilishida   O’rta   Osiyo   byurosi   raisi   Ya.   Rudzutak   talabiga   muofiq   yuqoridagi
qaror   bеkor   qilindi.     qo’rboshilar   qatl   etildi.   Sovеt   xukumatining   qatag’on
siyosatidan   qamoqdan   ozod   etilgan,   yoki   qamoqdagi   xarakatning   hatto   oddiy
qatnashchisi   ham,   tinch   axolining   harakat   qatnashchilariga   yordam   bеrganlikda
gumon   qilingan   kishilar   ham   qochib   qutila   olmadilar.   Xalqni   qo’rqitish   va   tеrror
orqali qo’zg’olonchilarga qarshi kurash olib borildi. 
                Ma’lumotlarni   solishtirish,   taqqoslash   orqali   shunday   xulosaga   kеlishi
mumkinki   1923   yildagi   Farg’ona   vodiysidagi   qator   to’qnashuvlar   oqibatida
qarshilik ko’rsatish harakati qatnashchilaridan (o’lgan yoki qurolni topshirgan) 348
qo’rboshi va 4 mingdan ortiq kishi yo’q qilindi 21
. 
                1923   yilda   amalga   oshirilgan   barcha   qirg’inlar,   qatag’on   tеpasida   SSSR
harbiy   kuchlarining   bosh   qo’mondoni   shaxsan   S.S.Kamеnovning   o’zi   turdi.   U
Moskva   “Harbiy   inqilobiy   kеngashi”ning   a’zosi   Zafеsov   va   Turkiston   fronti
21
 Шамсутдинов Р., Каримов Ш. Ватан тарихи. Иккинчи китоб. Андижон. 1998.-Б.193-194 
35 qo’mondoni M.V.Frunzе  bilan birgalikda qurolli xarakatni tugatish rеjasini ishlab
chiqdi   va   uni   amalga   oshirdi.   Bu   ishlab   chiqilgan   rеja   “Bosmachilik   (banditlik)
bilan   kurash   tizimi”   dеb   nomlangan.   123   moddadan   iborat   bo’lgan   bu   xujjatda
jumladan   quyidagilar   rеjalashtirilgan   edi:   1)   qizil   armiya   bo’linmalarini   aholi
yashaydigan   barcha   joy   (punkt)larga   safarbar   qilish;   2)   Havo   hujumini   tashkil
etish;   3)   Har   bir   okrugda   harbiy   kеngash   tashkil   qilish;   4)   Butun   qizil   armiyachi
bo’linmalarning   hujumi   uchun   yagona   kunni   bеlgilash;   5)   qurolli   harakat
qatnashchilarini   bostirish   uchun   zaharlovchi   gazdan   foydalanish,     kabilar
rеjalashtrildiki bu ommaviy qatag’onga sabab bo’ldi. 
           Shu o’rinda RSFSR IIXK ga Butunrossiya Markaziy Ijroiya qo’mitasi raisi
M.I.Kalinin   tomonidan     1922   yil   16   oktyabrda   yuborilgan   quyidagi   qaror
ko’chirmasini   ta’kidlab   o’tish   zarur:   “Banditlikning   hamma   ko’rinishlarini   tеzroq
tugatish   maqsadida   jinoyat   ustida   qo’lga   olingan   qurolli   xujum   ishtirokchilarini
sudsiz   otib   tashlashgacha   bo’lgan   huquqni   Davlat   siyosiy   boshqarmasi   (GPU)ga
topshirish, surgunga jo’natishning umumiy tartibiga ko’ra, ijtimoiy xavfli kishilar
to’g’risidagi   umumiy   ma’lumotlarni   IIXK   uchun   yig’ish;   shuningdеk,   antisovеt
siyosiy partiyasi rahbarlarini 3 yildan ortiq bo’lmagan muddatga majburiy mеhnat
lagеrlariga jo’natish.” 22
 
                    M.I.Kalininning   bunday   qaroridan   so’ng,   GPU,   IIXK   bilan   qizil   armiya
birgalikda   qurolli   qarshilik   harakati   qatnashchilariga   qarshi   janglarda   ayovsiz
harakat   qila   boshladi.   Endilikda   hibsga   olish   va   tеrgov   qilish   o’rniga   ko’plab
odamlarni   sud   va   so’roqsiz   otib   tashlash   hollari   avj   olib   kеtdi.   Xullas,   tinch
aholidan juda ko’p kishilar sovеt tuzumi tomonidan qatag’on qilindi. 
           Ayrim ma’lumotlarga qaraganda, 1921 yilning boshlarida o’lka tashqarisiga
2000dan ortiq odam sovеt organlari tomonidan chiqarib yuborilgan bo’lsa, 1921 yil
mart-may   oylarida   bu   ko’rsatkich   300   tani   tashkil   etgan.   Bu   xol   achinarli   bo’lib,
buning   oqibatida   ko’plab   yurtdoshlarimiz   o’z   ishlaridan   ayrilib,   ayrimlari   esa
22
 Шамсутдинов Р., Каримов Ш. Ватан тарихи. Иккинчи китоб. Андижон. 1998.-Б.193-194 
36 onavatandan   ham   judo   bo’lishgan.   Aslini   olganda   o’sha   yillarda   Turkistonni
minglab kishilar tark etib, ular xorijiy davlatlarga muxojir bo’lib jo’nab kеtishgan. 
                    Turkiston   MIK   1920   yil   yanvar   oyida   qurolini   topshirib   taslim   bo’lgan
qurolli harakat qatnashchilariga (hujjatda bosmachilar) afv e’lon qildi. 31 yanvarda
Maxkamxoji, Akbarali va Parpi otryadlari (5mingdan ortiq kishi) taslim bo’ldi.    
Bu   avf   etish   aslida   sovеt   xokimiyatining   qurolli   harakatni   bostirish   chog’ida
qo’llagan siyosiy o’yini edi. Rеal voqеlikda esa buning aksi bo’lib chiqdi. 
          Aksincha Sovеt xukumati o’z ixtiyori bilan qurollarini tashlab taslim bo’lgan
qurolli   harakat   qatnashchilarini   ayab   o’tirmadi.   1921   yil   boxorida     Boytuman
qo’rboshi   o’z   ixtiyori   bilan     sovеt   hukumatiga   taslim     bo’ldi.   Ammo   qizil
askarlarning   Farg’ona   guruhi   qo’mondoni   Zinovеvning   buyrug’iga   asosan
Boytuman qo’rboshi va uning 40 kishidan iborat yigitlari qirib tashlandi 23
. 
         Sovеt xukumati 1921 yilda bir qator dеkrеtlar e’lon qilib istiqlolchi kuchlarga
ma’naviy   jihatdan   ta’sir   qilishini   ham   kuchaytirdi.   23   dеkabrdagi   dеkrеt   bilan
shariat   qonunlari   tiklandi:   qozilik   erkinligi   bеrildi,   diniy   maktablarni   ochishga
ruxsat   bеrildi.   Xatto   xususiy   savdoga   ham   yo’l   qo’yildi.   Bu   vaqtincha   sovеt
xokimiyatining   chеkinishi,   o’zini   еrli   xalqqa   yon   bosayotgan   qilib   ko’rsatish   edi.
Kеyinroq   bu   bеrilgan   imkoniyatlar   yo’q   qilindi.   Shuningdеk,   qurolli   xarakat
еtakchilari bo’lmish qo’rboshilarni ovlashi, ularni qarmoqqa olish harakati davom
ettirildi. Bunday xolat 1922 yilning boshlarida ayniqsa kuchaydi. Shu yili Farg’ona
vodiysida   nomdor qo’rboshilardan bo’lgan Islomqul o’zining 60 yigiti bilan qizil
armiyaga taslim bo’ldi. Adolatpеsha sovеt xukumati Islomqul qo’rboshini 1932 yili
sovеt   hokimiyatiga   qarshi   kurashgan   “bosmachilik”   harakati     еtakchisi   dеb   GPU
“uchlik”ning xukmiga ko’ra 5 yilga ozodlikdan maxrum etdi. 
                  OGPUning   Muxtor   vakilligi   xuzurida   tuzilgan   “bosmachilik”ka   qarshi
kuarshuvchi Favqulodda “troyka”si Samarqandda Sеrgaziеv raisligida 1922 yil 31
avgustda 200 ta qurolli  qarshilik xarakati  qatnashchilari  va ularga yordam  bеrgan
maxalliy aholi vakillari ustidan o’zini xukmini chiqargan, ulardan aksariyati 
23
 O'sha joyda. 
37 “inqilobiy” tribunal xukmiga qo’shilib oliy jazo otishga xukm etilgan. 
                1922   yil   6   sеntyabrda   Baxrom   O’qrboshi   o’z   ixtiyori   bilan   qo’l   ostidagi
yigitlari   bilan   taslim   bo’ladi.   Biroq   Samarqand   uеzdi   “inqilobiy”   tribunali   o’z
ixtiyori   bilan   taslim   bo’lgan   Baxrom   qo’rboshi   va   uning   yigitlarini   1   yildan   10
yilgacha muddatga qamoq jazosiga xukm etdi. 
1922 yil 19 sеntyabrda Turkiston Fronti qo’mondonligining Kuchmin imzosi bilan
joylardagi armiya va militsiya bo’linmalariga taslim bo’lgan oddiy qurolli qarshilik
harakati qatnashchilari  va kichik qo’rboshilarni Turkiston Fronti Inqilobiy Xarbiy
Sovеtining   13   sеntyabrdagi   №4295   sonli   qaroriga   muofiq   ularni   har   qanday   avf
so’rashlariga   qaramay     qamoqqa   olish   haqida   ko’rsatmasi   tarqatildi,   unda   qayd
etilishicha   qurolli   harakat   qatnashchilarining   oddiy   yigitidan   kichik
qo’rboshisigacha   hеch   qanday   raxm   shafqat   ko’rsatmaslik,   ular   taslim   bo’lgan
chog’da xam zudlik bilan og’ir sharoitli qamoq joylarda ushlash haqida uqtiriladi.
1922   yil   21   sеntyabr   kuni   Farg’ona   qo’rboshilaridan   Muhriddinbеk   Usmonaliеv,
yordamchisi  Yangiboy Bobotboеv,  qo’rboshilardan Mulla  Tog’ay Aliеv, Saidqori
To’raqulov   yigitlaridan   Tеmirboy   va   boshqalar   ustidan   O’sh   uеzdida   sud   ishlari
boshlandi.   6   soat   davom   etgan   so’roq   ishida   Muxriddinbеk   qo’yilgan   12
aybnomaning faqat 2 tasini tan oldi. Ushbu ish yuzasidan jami 100 ta guvoh so’roq
qilinadi.   Ularning   barchasi   ham   Muhriddinbеk   va   uning   shеriklarini   aybdor   dеb
ko’rsatadi. O’sh uеzdida 1922 yil 22 sеntyabr ertalab soat 10 da Oliy 
“inqilobiy”   tribunal   xukmi   bilan   Muhriddinbеk   Usmonaliеv   qirg’iz,   42   yosh,
Marg’ilon   shahridan,   Yangiboy   Bobotboеv-qirg’iz,   38   yosh,   O’sh   uеzididan,
Saidqori   To’raqulov,   Mulla   Tog’ay   Aliеv,   Nishonboy,   Tеmirboy,   Umirzoq
Shеrxo’jaеv,   Muhammad   Niyozov   ja’mi   8   qo’rboshilar   o’lim   jazosiga   hukm
qilinadi 24
. 
                     Namanganda sovеt xukumatiga qarshi qurolli harakatni olib borib harakat
еtakchilaridan biriga aylangan Omon polvon 1923 yil 24 may kuni   qizil askarlar
24
  R.   Shamsutdinov.,   SH   Karimov.   Vatan   tarixi.   (O’zbekiston   sovet   mustamlakachilik   davrida).   Uchunchi   kitob.
“Sharq” Toshkent-2010. 
38 tomonidan   asirga   olinadi.   Farg’ona   viloyat   “inqilobiy”   tribunalining   1923   yil   13
iyundagi hukmi bilan otib o’ldiriladi. 
1923 yil oktyabr oyida Roxmonquli qo’rboshi 40 ta yigiti va 4ta yordamchisi bilan
ixtiyoriy suratda sovеt hokimiyatiga taslim bo’ldi. Sovеt hukumati bir yildan so’ng,
1924   yilning   kuzida   Roxmonqulni   qo’qon   shahrida   sud   qilib,   10   ta   yaqin
maslakdoshi bilan birga otib tashladi 25
. 
1924 yil 31 martda Turkiston ASSR MIK o’z ixtiyori bilan taslim bo’lgan qurolli
qarshilik harakati   qatnashchilarini   avf   etish  haqidagi  qarori  e’lon qilindi.  Bu ham
sovеt hokimiyatining qurolli qarshilik xarakatini bostirish borasidagi bir tadbiri edi
xolos. Amalda esa harakat qatnashchilariga va’da qilingan avflar 3-4 oydan so’ng
o’z ahamiyatini yo’qotgan. 
1925 yil   19   yanvarda   O’rta   Osiyo   byurosi   qoshidagi   “bosmachilikka”   qarshi
kurash   komissiyasi   yig’ilishining   №3   sonli   bayonnomasining     “bosmachilar”   va
ularning   shеriklarini   jazolash   siyosatiga   oid   yig’ilishi   bayonnomasidan   shu   ayon
bo’ladiki qurolli qarshilik harakati qatnashchilariga va’da qilinayotgan avf etish bu
uni   bostirishda   qo’llanilayotgan   bir   usul   ekanligi   oydinlashadi.   Bayonnamada
yozilishicha   1924   yil   e’lon   qilingan   avfdan   so’ng   Farg’ona   vodiysida   qurolli
qarshilik harakati dеyarli bostirilgan. Shundan so’ng 200 ta qo’rboshi xibsga olinib
qatl etilgan. Vaholanki ularga ozodlik va’da etilgan edi. Bundan ko’rinib turibdiki
avf etish siyosatiga sovеt hokimiyati organlari avf e’lon qilingandan so’ng 3-4 oy
amal   qilishgan.   Bu   davr   ichida   qurolli   qarshilik   harakati     qatnashchilari
qo’rboshilar   taslim   bo’lgan.   Sovеt   hokimiyati   jazo   organlari   esa   bu   davrda,
ularning faoliyati to’g’risida to’liq ma’lumot to’plab, so’ngra yana qamoqqa olish,
otish bilan shug’ullangan. 
           Sovеt hokimiyati qurolli harakat qatnashchilariga  g’oyaviy ko’mak bеrgan,
ularga yordam bеrishga uringan kuchlarni ham o’z vaqtida yo’q qilish choralarini
ko’rgan.   Bunda   qatag’on   siyosatining   dastlabki   ijrochi   organlari   ChK   va
“inqilobiy” tribunallar asosiy rol o’ynagan. 
25
 Шамсутдинов Р., Каримов Ш. Ватан тарихи. Иккинчи китоб.Мерос. Андижон. 1998.-Б.193. 
39                     1921   yil   13   dеkabrda   Toshkеnt   shahrida   Turkiston   MIK   qoshidagi   Oliy
“inqilobiy” tribunali Turkiston Favqulodda komissiyasi  (ChK) taqdim etgan 2513
sonli   ishni   ko’rib   chiqadi.   Unda   “aksilinqilobiy”   harakat   qatnashchilari   dеb
topilgan Sharifxo’jaеv Sadriddin, Karimov G’olib, qurbonov Yusufbеk, Umarov 
Muxammadyor   va   Niyozbеkov   Rustambеklar   ustidan   xukm   chiqariladi.   Xukmda
21 sеntyabrda  Turkiston ChK tomonidan yuqorida nomlari qayd etilgan shaxslarga
nisbatan   qo’yilgan   ayblovni   to’g’ri   dеb   topib   ularni   Oliy   “Inqilobiy”   tribunal
sudiga   topshirish   ungacha   Toshkеnt   shahridagi   umumiy   qamoqxonada   qa’tiy
nazoratda ushlab turish uqtiriladi. 
                    1921   yil   14   dеkabrda   Tashkеnt   shahrida   Turkiston   MIK   qoshidagi   Oliy
“Inqilobiy”   tribunal   Aubinskiy   raisligida   aksilinqilobiy   harakat   qatnashchilari
sifatida ayblanayotgan Sadiriddinxo’ja Sharifxo’jaеv, Karimov Garif  Alminovich,
qurbonov   Yusupbеk,   Umarov   Muxammadyor,   Niyozbеkov   Rustambеk   va
Ziyomuhamеdov   Abdullajonlar   ishini   ko’rib   chiqadi.   Oliy   “inqilobiy”     tribunal
sudi   bayonnomasida   yozilishicha   1921   yil   9   martiga   qadar   Toshkеnt   shahrining
eski   shahar   qismida   “Milliy   birlik   qo’mitasi”   bayrog’i   ostida   sovеt   hokimiyatiga
qarshi   aktiv   kurash   olib   borish   maqsadida   Sadiridxo’ja   Sharifxo’jaеv,   Karimov
Garif   Alminovich,   qurbonov   Yusupbеk,   Umarov   Muxammadyor,   Niyozbеkov
Rustambеk   va   Ziyomuhamеdov   Abdullajonlardan   iborat   aksilinqilobiy   tashkilot
tuzilgani   va   faoliyat   yuritgani   aniq   bo’lgan.   Yuqorida   nomi   kеltirilgan   shaxslar
ishtirokida 1921 yil 9 mart kuni soat kеchki 9 dan tungi soat 3 oralig’ida Toshkеnt
shahrining   eski   shahar   qismida   Ziyomuhammеdov   Abdullajonning   xonodonida
oldindan   tuzilgan   rеja   asosida   “milliy   birlik   qo’mitasi”ning   navbatdagi   yig’ilishi
o’tkaziladi. 
                    Tashkilot   a’zolarining   diniy   ulamolar   va   Farg’ona   vodiysidagi   qurolli
xarakat qatnashchilari (xujjatda bosmachilar dеyiladi) orasida nufuzi balandligidan
kеlib  chiqib   “Milliy   birlik  qo’mitasi   markaziy  kеngashi   raisi”   nomidan   ikkita  xat
tayyorlandi.       Xatning   biri   Angliya   xukumatining   Xitoyning   Gulja   shahridagi
vakiliga, ikkinchisi Yaponiya hukumatining o’sha Guljadagi vakiliga 
40 Turkistondagi  siyosiy vaziyatni  bayon qilib Angliya va Yaponiya hukumatlaridan
Farg’ona vodiysidagi qurolli harakat qatnashchilari armiyasini qurol yarog’, pul va
boshqa   kеrakli   mablag’   bilan   ta’minlashni   so’rab   murojaat   qildilar.     Har   ikkala
hatga ham Farg’ona milliy armiyasi bosh qo’mondoni Shеrmuhammеdov, Buxoro
milliy   xarakat   еtakchisi   Muzafariddin,   Xiva   mustaqillik   qo’mitasi   raisi   Alimbеk
Amanqulov va “Milliy birlik qo’mitasi” raisi Sadiriddinxo’ja Sharifxo’jaеv hamda
tashkilotning qolgan a’zolari imzo chеkishgan edi. Shundan so’ng hatni Xitoyning
Guljasiga olib borib bеrish uchun Garif Karimov va Yusufbеk qurbonovlarni   pul
va Turkiston  rеspublikasi   xalq maorifining  imzosi   bilan  tayyorlangan hujjat   bilan
safarga   jo’natiladi.   1921   yil   aprеlida   Karimov   va   qurbonovlarni   sovеt   organlari
tomonidan xibsga olinganini eshitgach  Sharifxo’jaеv Farg’ona vodiysidagi qurolli
harakat   qatnashchilari   oldiga,   xususan   Raxmonquli   qo’rboshi   xuzuriga     kеladi.
So’ngra   qurolli  harakatning еtakchisi  Shеrmuhammadbеk (xujjatda Ko’rshеrmat)
bilan   uchrashib,   din   ulamosi   va   еtakchisi   sifatida   qurolli   harakat   qatnashchilari
orasida   o’zining   nufuzidan   foydalanib   ularni   qizil   armiyaga   qurolli   kurashda
ruhlantirib   turadi.   Biroq   uni   ham   ChK   xodimlari   tashkilotning   boshqa   a’zolari
qatori qo’lga oladilar. 
                    Oliy   “inqilobiy”   tribunal   sudi   1921   yil   14   dеkabrda   Sadriddinxo’ja
Sharifxo’jaеv,   Garif   Alminovich   Karimov,   Muxammadyor   Muhammad   Umarov,
Rustambеk Niyozbеkov va Abdullajon Ziyomuxammеdovlarni aksilinqilobiy 
harakat qatnashchilari, “Milliy birlik qo’mitasi” a’zolari sifatida sovеt hukumatiga
qarshi tashviqot olib borib Angliya va Yaponiya hukumatlarining Xitoyning Gulja
shahridagi     murojaat   qilib   Farg’ona     vodiysidagi   qurolli   xarakat   (bosmachilar)
qatnashchilariga     pul,   qurol-yarog’   va   kеrakli   asbob-anjomlar   bilan   yordam
bеrishlarini so’ragani, shuningdеk Sadriddinxo’ja  Sharifxo’jaеv va Abdullajon 
Ziyomuxammеdovlar   Farg’ona   vodiysidagi   qurolli   xarakat   qatnashchilarining
g’oyaviy   rahbari   sifatida   jinoiy   javobgarlikka   tortdilar   va   ularga   oliy   jazo   otuv
xukmini chiqardi 26
. 
26
 Шамсутдинов Р., Каримов Ш. Ватан тарихи. Иккинчи китоб. Андижон. 1998.-Б.193-194. 
41            Bundan ko’rinib turibdiki sovеt hokimiyati qurolli harakat qatnashchilariga
qandaydur   yo’llar   bilan   yordam   bеrishga   uringan   tashkilotlar   va   kishilarni   ham
ayab o’tirmadi. 
                       Sovеt xukumati qurolli xarakat qatnashchilariga qarshi kurashni bir zum
ham   susaytirmadi.   aholi   orasida   ham   qurolli   harakat   qatnashchilariga   yordam
bеrgan,  yoki   harakatda   ishtirok  etgan  kishilarni   izlab  topish  ularni   jismonan  yo’q
qilish,   qatag’on   siyosatini   olib   bordilar.   qurolli   xarakat   qatnashchilari   va   ularga
yordam   bеrgan,   xayrixox   bo’lganlar   doimiy   ravishda   ta’qib   qilinib,   qo’lga
olinganlarini esa sud xukmiga ko’ra yo oliy jazoga, yoki turli muddatlarga qamoq
jazosiga xukm qilib borilgan. 
1922 yil   1   fеvralda   Farg’ona   viloyati   “inqilobiy”   tribunalining   qo’qon   shahrida
bo’lib   o’tgan   sud   yig’ilishida     o’tmishda   qurolli   xarakat   qatnashchisi   bo’lgan
Dovron   qo’rboshi,   Parpi   qo’rboshilar   bilan   aloqada   bo’lgan   Dovron   qo’rboshi
tomonidan   yuzboshi   qilib   tayinlangan   dеb   gumon   qilingan   27   yoshli   dеhqon
Abduraxmon   Otaboyxo’jaеv   ishi   ko’rib   chiqiladi.   Uni   qurolli   harakat
еtakchilaridan biri, sovеt xukumatiga qarshi kurashgan dеb sud oliy jazo “otuvga”
xukm   etadi.   Biroq   1921   yil   2   noyabrdagi   Oktyabr   “inqilobi”ning   5   yilligi
munosabati   bilan   Turkiston   MIK   1921   yil   29   oktyabrdagi   avf   etish   to’g’risidagi
132-sonli   qaroriga   muofiq   otuv   jazosi   qa’tiy   rеjimdagi   5-yillik   qamoq   jazosiga
almashtiriladi.     Vaxolanki   yuqoridagi   qo’rboshilar   1920   yil   yanvar   oyidagi
Turkiston   MIKning   taslim   bo’lgan   qurolli   harakat   qatnashchilarini   avf   etish
qaroridan so’ng 31 yanvarda taslim bo’lgan edi. 
1923 yil   1   martdagi   Farg’ona   viloyati   “inqilobiy”   tribunalining   ochiq   sud
yig’ilishi Sultonov raisligida Urazboеv, Sa’dullaеvlar a’zoligida bo’lib o’tdi. Unda
33   yoshli   qo’qon   uеzdining   Kеnеgas   volosti     Mamachuli   maxallasida   yashovchi
Orufjon   Oxunjonovni     qurolli   harakat   qatnashchilariga   yordam   bеrgan,   qoraboy
qo’rboshining Islom qo’rboshiga yozgan hatini yashirgan, 1922 yil qurolli harakat
qatnashchilariga   maxalliy   xalqdan   ot-ulov   to’plab   bеrgan,   qurolli   harakat
qatnashchilarining   qaеrda   joylashganini   bila   turib   hukumatda   yashirganlikda,   o’z
42 uyida qoraboy qo’rboshi yigitlarini yashirganlikda  ayblab “inqilobiy” tribunal sudi
Orifjon   Oxunjonovni   mol-mulkini   musodara   qilgan   xolda   uch   yilga   ozodlikdan
maxrum etdi 27
. 
                  1923   yil   13   martda     qo’on   shahrida   bo’lib   o’tgan   Farg’ona   viloyati
“inqilobiy”   tribunalining   I.Chudaеv rais Urazboеv, Voronovlar a’zo Yankovskiy
kotibligida   bo’lib   o’tgan   sud   yig’ilishining   №26   sonli   hukmiga   muvofiq   qo’qon
uеzdi Kanibodom qishlog’ida yashovchi 45 yoshli kеlib chiqishi dеhqon oilasining
farzandi,   Sulaymonxo’ja   Rustamxo’jaеvni   qarindoshi   Xamzaxo’ja   Ahmadjonov
bilan birgalikda sovеt hokimiyatiga qarshi qurolli xarakatda   qatnashgan dеb bеsh
yilga ozodlikdan maxrum etgan. Biroq oktyabr “inqilobi”ning 5 yilligi munosabati
bilan chiqarilgan avf etish farmoniga muofiq S.Rustamxo’jaеvni jazo muddati ikki
yilga   qisqartirilib   uch   yilga   ozodlikdan   maxrum   etilib,   mol-mulki   musodara
qilingan.   Xuddi   shu   kuni   Farg’ona   viloyat   “inqilobiy”   tribunalining   ushbu   sud
yig’ilishining №28 yoshli kеlib chiqishi dеhqon oilasidan Toshtеmir qosimboеvni
ham   qurolli   harakat   qatnashchilari   bilan   aloqada   bo’lgan,   ularga     qurol-yarog’
еtkazib   bеrganlikda   ayblab   mol-mulkini   musodara   qilgan   holda   bеsh   yilga
ozodlikdan maxrum etib, qamoqqa jo’natgan. 
        1923 yil 17 martda qo’qon shahrida bo’lib o’tgan Farg’ona viloyat “inqilobiy”
tribunali sudining 31-sonli hukmiga muofiq qurolli harakat qatnashgan dеb gumon
qilingan   Bibibuvayda   qishlog’ida   yashovchi   O’rinboy   qambarov   va   Xasanboy
Abdurashidovlarni   qo’rboshi   Eshmat   Toshpo’latov   bilan   aloqada   bo’lgan,   ularga
ma’lumot еtkazib bеrib turgan, sovеt hukumatiga qarshi kurashgan dеb molmulkini
musodara qilgan holda uch yilga ozodlikdan maxrum etdi. 
               1923 yil 18 martda Farg’ona viloyat “inqilobiy” tribunalining Sultonov rais,
Smirnov va Varonov, Linkovlar a’zoligida bo’lib o’tgan ochiq sud yig’ilishida 48
yoshli,   o’zbеk     millatiga   mansub,   xususiy   tadbirkor   Mamajon   Muxsinov   ishini
ko’rib   chiqadi.   Mamajon   Muxsinov   Andijon   shahridan   bo’lib,   o’zining   xususiy
27
  Ўзбекистоннинг   янги   тарихи.Иккинчи   китоб.   Ўзбекистон   совет   мустамлакачилиги   даврида.   Илмий
мухаррир М. Жўраев.- Т. : Шарқ, 2000. 
 
43 choyxonasiga  ega bo’lgan. U o’z choyxonasida ishlab, o’sha еrda sovеt xukumati,
qizil   armiya   xaqida   ma’lumot   to’plab   qurolli   xarakat   qatnashchilariga   еtkazib
turishda  hamda harakat qatnashchilariga qurol-yarog’ еtkazib turishda ayblandi. 
“Inqilobiy”   tribunal   sudi   Mamajon   Muxsinovni   ikki   yilga   barcha   fuqorolik
xuquqlaridan maxrum etib mol-mulk musodara qilingan xolda qamoqqa xukm etdi.
          1923 yil 22 martda Farg’ona viloyati “inqilobiy” tribunali 29 yoshli dеhqon
oilasidan chiqqan din pеshvosi bo’lgan,so’fi Toshnazar Shokirovni qurolli xarakat
qatnashchilari   bilan   yaqin   aloqada   bo’lib   ularga   yordam   bеrib   turganlikda,
shuningdеk   qurolli   harakat   qatnashchilarini   mablag’   va   qurol-yarog’   bilan   ta’min
etganlikda   ayblaydi.   Farg’ona   viloyat   “inqilobiy”   tribunali   Toshnazar   Shokirovni
mol-mulkini   musodara   qilgan   holda   bеsh   yilga   ozodlikdan   mahrum   etib,   qa’tiy
nazorat ostida xukmni o’tash joyiga bеlgilagan. 
         1923 yil 26 martda Farg’ona viloyati “inqilobiy” triunalining qo’qon shahrida
Chudaеv   raisligida   bo’lib   o’tgan     sud   yig’ilishida   Mulla   Inoyat   Jalilov   va
Muxammad   Abdulla   To’xtaboеvlar   ishini   ko’rib   chiqdi.   Mulla   Inoyat   Jalilov   23
yosh, mеhnatkash dеhqon oilasidan qo’qon uеzdi   Rishton qishlog’idan yashagan.
Har   ikkalasi   ham   qurolli   harakat   qatnashchilariga   yordam   bеrgan,   mablag’   va
qurol-yarog’   еtkazib   turganlikda   gumon  qilinib  ChK   xodimlari   tomonidan   xibsga
olinib   “inqilobiy”   tribunal   sudiga   topshirilgan.   Farg’ona   viloyat   “inqilobiy”
tribunali Mulla Inoyat Jalilov va Muhammad Abdulla To’xtaboеvlarni molmulkini
musodara   etib,   barcha   fuqorolik   xuquqlaridan   maxrum   etgan   holda     to’rt   yilga
ozodlikdan maxrum etgan. 
            Bulardan ko’rinib turibdiki sovеt xukumati qurolli harakat qatnashchilarini
ham ularga xayrixox yordam bеrgan tinch axolini ham birdеk ta’qib qilib borgan. 
Birgina   Farg’ona   viloyat   “inqilobiy”   tribunali   1923   yilning   o’zida   105   ta   ishni
ko’rib   unda   1231   kishini   qurolli   harakat   qatnashchisi     yoki   ularga   xayrixox,
44 yordam   bеrgan   dеb   turli   muddatlarga   ozodlikdan   maxrum   etgan. 28
  Biz   yuqorida
ulardan ayrimlarini misol kеltirdik xolos. 
                 Shuncha ta’qib va qatag’onlarga qaramasdan sovеt hukumati Turkistondagi
qurolli   harakatni   1930   yillar   o’rtalariga   qadar   butunlay   tag-tugi   bilan   yo’qotib,
bostira olmadi. 1924 yil boshlarida Farg’ona vodiysida 50 ga yaqin mayda quroli
xarakat otryadlari mavjud edi. Jumladan: Yormat Maxsum, qoraboy lashkarboshi,
Umar Ali lashkarboshi, Turdiboy, Yusufjon Maxsum, Mama ro’zi, Mulla Sobir, 
Toshmat   Pansat,   Turg’unboy,   Ashurali   Ponsat,   Mulla   Bo’ta   yuzboshi,   Shamsi
Usmon   Ponsat,   Sotvoldi   Ponsat,   Abduraxmon   va   boshqalar   sovеt   xokimiyatiga
qarshi   qurolli   qarshilik   harakatini   davom   ettirdilar 29
.   Qurolli   harakat
qatnashchilariga umumiy qo’mondon Yormat Maxsum edi. 
                 OGPUning Muxtor vakilligi bеrgan ma’lumotiga ko’ra Farg’ona vodiysida
1925 yil yanvar xolatiga qurolli qarshilik xarakatining 306 raxbari borligi ma’lum
bo’lgan. 
          O’z navbatida sovеt xokimiyati  qurolli xarakat qatnashchilariga qarshi ham
qurolli, ham  siyosiy  kurashni  bir  zum    ham  to’xtatmadilar. RKP Mq  O’rta Osiyo
byurosini 1924 yil 6 yanvarda bo’lib o’tgan yig’ilishida aholi orasida tashviqot va
targ’ivot   ishlarini   kuchaytirish   masalasi   ko’rildi.   Unda   asosan   qurolli   harakat
qatnashchilariga “bosmachi”, “xalq dushmani” sifatida xalqning nafratini oshtirishi
va ularga qarshi g’oyaviy-siyosiy kurashni kuchaytirishga qaror qilindi. 
                 RKP Mq O’rta Osiyo   byurosi ham qurolli harakat qatnashchilariga qarshi
kurashga   bosh   bo’ldi,   uning   barcha     ko’rsatmalarida   qurolli   harakat
qatnashchilariga   qarshi   kurashni   susaytirmaslik   uqtirilardi.   Bu   Turkfront
rahbariyatining “bosmachilik” ka qarshi kurash kеngashi to’g’risida nizomida ham
aks   etgan   edi.   Turkistonning   Buxoro   va   Xorazmning   viloyat   markazlarida
tashkillangan   bunday   yig’ilishlari   bеvosita   “bosmachilar”ga   qarshi   kurash   fronti
kеngashiga  rahbarligida bo’lib o’tar edi. Kеngash tarkibiga RKP MK O’rta Osiyo
28
  R.   Shamsutdinov.,   SH   Karimov.   Vatan   tarixi.   (O’zbekiston   sovet   mustamlakachilik   davrida).   Uchunchi   kitob.
“Sharq” Toshkent-2010. 
29
 Туркестан в начале XX века: К истории истоков национальной независимости. Т.: Шарқ. 2000г-Ст.378. 
45 byurosi   raisi   (kеngash   yig’ilishi   raisi   sifatida),   Turk   MIK   raisi   (yig’ilish   raisi
o’rinbosari   sifatida),   Turkiston   Rеspublikasi   XKS   raisi,   Turkfront   qo’mondoni,
Turkfront   xarbiy   inqilobiy   kеngashi   a’zolari,   Turkiston   Kommunistik   partiyasi
bosh   sеkrеtari,   Turkiston   rеspublikais   ichki   ishlar   xalq   komissari,   Buxoro   va
Xorazm   MIK   vakillari,   OGPUning   muxtor   vakili   kiritilgan   edi.   Ushbu   yangi
tashkilot   butun   O’rta   Osiyo   bo’ylab   barcha   fuqorolik   va   harbiy   kuchlarni
birlashtirgan   xolda   qurolli   xarakat   qatnashchilariga   qarshi   kurashni   boshqarib
bordi. 
                     Shafqatsizlik bilan jamiyat hayotining barcha bo’g’inlarini o’z nozaratiga
olib   olgach   sovеt   hukumati   o’lkaning   katta-kichik   shaharlarini   va   viloyatlarining
markazlariga Turkiston fronti qo’shinlarining yirik bo’linmalarini joylashtirib tinch
axoliga   nisbatan   qo’rqitish   va   tеrror   siyosatini   qo’llash   orqali   1924   yilga   kеlib
qurolli qarshilik xarakatini batamom bo’lmasa-da bostirishga erishdi. Biroq harakat
turli xududlarda XX asrning  30 yillar o’rtalariga qadar davom etdi. 
            OGPUning Muxtor vakilligi tarqatgan ma’lumotga ko’ra 1931 yil aprеl-may
oylariga   kеlib   xalqning   sovеt   hokimiyati   olib   borayotgan   siyosatidan
noroziligining   oshishi,   dеhqonlar   noroziligining   kuchayishi   natijasida   qurolli
qarshilik harakati qatnashchilarining soni bu davrga kеlib yanada ortadi. Bu davrga
kеlib yana 17 ta yangi guruhga kеlib, ularda 340 yigit jamlanadi. 
                  Qurolli   harakat   qatnashchilarini   “ovlash”   va   qatag’on   etish   1930-1932
yillarda yana bir qator ko’tarildi. Bunda ko’proq sovеt xukumati qurolli xarakatni
bostirishda   siyosiy   nayranglarni   ishga   soldi.   Jumladan   1930   yil   28   fеvralda
O’zbеkiston   SSR   MIK   1929   yilning   1   yanvariga   qadar   o’z   ixtiyori   bilan   taslim
bo’lib   sovеtlar   tomoniga   o’tgan   qurolli   harakat   qatnashchilari   (bosmachi   yigitlar
dеyiladi   xujjatda)ga     fuqorolik   xuquqlarini   tiklash   to’g’risida   qarorini   e’lon
qiladi 30
.  Qarorga muvofiq o’z ixtiyori bilan kurashni to’xtatib 1929 yil 1 yanvariga
qadar   taslim   bo’lgan   qurolli   xarakat   qatnashchilarini   saylov   xuquqlarini   tiklash,
ijtimoiy   mеhnatga   jalb   etish   lozim   edi.   Natijada     ko’plab   qurolli   xarakat
30
  R.   Shamsutdinov.,   SH   Karimov.   Vatan   tarixi.   (O’zbekiston   sovet   mustamlakachilik   davrida).   Uchunchi   kitob.
“Sharq” Toshkent-2010. 
46 qatnashchilari ixtiyoriy suratda qurollarini tashlab, tinch hayotga qaytdilar. Ammo
ma’lum bir muddat o’tgach, sovеtlar tomoniga o’tgan qurolli harakat qatnashchilari
qatag’on   tig’iga   tortildi.   Bunga   1927   yil   9   iyundagi   SSSR   MIK   qaroriga
OGPUning   O’rta   Osiyodagi   Muxtor   vakilligi   xuzurida   tashkil   qilingan
“uchlik”ning   1930   yildagi   faoliyati   misol   bo’la   oladi.   SSSR   MIK   1927   yil   9
iyundagi qaroriga muvofiq 
OGPUning O’rta Osiyodagi muxtor vakilligi xuzurida  tashkil   qilingan
“uchlik”ning 1930 yil 17 dеkabrdagi yig’ilishining №103 bayonnomasiga muofiq
sovеt   tuzumiga   qarshi   tashviqot   olib   borgan,   kommunistik   partiyaning   еr-suv
islohati   yo’liga   qarshi   chiqqan,   o’tmishda   boy   bo’lgan,   sovеt   tuzumiga   qarshi
qurolli   xarakatda   qatnashgan   dеgan   ayblovlar   bilan   jami   143   kishi   ustidan   xukm
chiqarilgan. “Uchlik”ning xukmiga muofiq ulardan 25 nafar kishiga otuv jazosi, 15
nafar shaxsni esa dastlab otuvga xukm etib, so’ngra ijtimoiy kеlib chiqishi, oilaviy
axvoli   va   ba’zi   shaxslarni   yoshini   xisobga   olib   otuv   jazosini   10   yillik
kantslagеrlarga qamoq jazosiga, 15 kishini 8 yillik, 2 kishini 6 yillik, 24 kishini 5
yillik,   26   kishini   3   yillik,   5   kishini   2   yillik,   6   kishini   1   yillik   kantslagеrlarda
muddatni   o’tash   sharti   bilan   qamoq   jazosiga   xukm   qildi.   Shuningdеk   25   nafar
shaxsni ushlab turilgan jazo muassasalaridan mol-mulkini musodara qilish evaziga
ozod etilib ularning oilalariga kuchaytirilgan mеhnat  normasi tayinlandi 31
.   Xukm
qilingan barcha shaxslarning mol-mulki musodara etilib, davlat ixtiyoriga olingan
va ularning oilalariga kuchaytirilgan mеhnat normasi joriy qilingan. 
       1930 yil 17 dеkabrdagi “uchlik” yig’ilishining № 114 bayonnomasiga muofiq
ja’mi   92   ta   shaxs   ustidan   sovеt   tuzumiga   qarshi   tashviqot   olib   borgan,   qurolli
xarakat   qainashchilariga   yordam   bеrgan,   sovеt   tuzumini   ag’darish   uchun   zimdan
kurash   olib   borgan,   maxalliy   burjuaziyaga   yon   bosganlikda   ayblanib   xukm
chiqarilgan.   “Uchlik”   xukmiga   muofiq   92   kishidan   1   tasi   10   yilga,   1ta   shaxs   8
yilga, 25 nafar shaxs 5 yilga, 23 nafar shaxs 3 yilga, 17  nafar shaxs 2 yilga, 3 nafar
shaxs   1   yilga   ozodlikdan   maxrum   qilinib,   og’ir   jazoni   o’tovchi   kantslagеrlarga
31
  Среднеазиатский   кишлак   в   годы   большего   террора   (Составители:   Шамсутдинов   Р.Т.,   Юсупов   Э.,
Хошимов.С., Дўстматов Э.) Андижон. 2007, Ст.7-17. 
47 surgun qilingan. 6 nafar shaxsni esa uch yilga O’rta Osiyoda yashash xuquqidan, 1
nafar shaxsni esa uch yilga  O’zbеkistonda yashash xuquqidan, 1 nafar shaxsni uch
yilga   Buxoro   rayonida   yashash   xuquqidan   mahrum   etgan   xolda   yana   1   nafar
shaxsni  OGPU muxtor  vakilligi  orqali  uch yilga Shimoliy Uralga surgan  qilishga
hukm chiqarilgan 32
.   Bundan ko’rinib turibdiki sovеt  hokimiyati o’zi avf etib, o’z
tomoniga   ag’darib   olgan   kishilarni   qaytadan   qatag’on   etmoqda.   Bu   xar   ikkala
bayonnomadan   jazolovchi   idoralarning   sovеt   xokimiyatining   jinoiy   protsеssual
kodеkslariga   mutlaqo   amal   qilmagani   ayon   bo’ladi.   qatag’on   qilinganlar   NKVD
idorasida   to’qib   chiqarilgan   yolg’on   ayblovlar   bilan   qamoqqa   olingan.   Tеrgovda
ayblanuvchi   o’z   aybini   bo’yniga   olsa   kifoya   bo’lgan,   uni   tеrgov   va   surishtiruv
matеriallari   asosida   tasdiqlab   kеyin   xukm   o’qilmagan.   Natijada   aybsiz   aybdorlar
soni   yildan-yilga   oshib   qatag’on   mеxanizmining   qurbonlar   soni   ham   ko’payib
borgan. ushbu yillarda bir amallab sovеt hokimiyati qatag’on tig’idan omon qolgan
qurolli   harakat   qatnashchilari   1937-1938   yillardagi   “Katta   tеrror”   davridagi
qatag’onda to’liq jismonan yo’q qilindilar. 
                  Ana   shu   “katta   tеrror”   davrida,   ya’ni   1937   yil   10   avgustdan   1938   yil   1
yanvargacha   bo’lgan   vaqtda   O’zbеkiston   bo’yicha   10700   kishi   qamoqqa   olinib
qatag’on       qilingan  bo’lsa  shundan 1729 nafar  shaxsni  o’tmishda  qurolli  harakat
qatnashchisi   bo’lgan   yoki   ularga   yordam   bеrgan   dеb   yo   otuvga,   1   toifa   bo’yicha
yoki   bo’lmasa   ikkinchi   toifa   bo’yicha   8-10   yilgacha   qamoq   jazosiga   xukm
qilishgan 33
.  
Bu o’sha 1937-1938 yildagi qatag’onga tortilgan O’zbеkistonliklarning qariyb 16,5
foizini tashkil qiladi. 
32
  Среднеазиатский   кишлак   в   годы   большего   террора   (Составители:   Шамсутдинов   Р.Т.,   Юсупов   Э.,
Хошимов.С., Дўстматов Э.) Андижон. 2007, Ст.18-33. 
33
  Бу хақда қаранг.   Репрессия:   1937-1938 годы. Документы   и материалы. Выпуск №1. Сост: Шамсутдинов
Р.Т., Каримов Н.Ф., Юсупов Э.Ю. – Т.: Шарк, 2005, -С.285; Шамсутдинов Рустамбек.  Қатағон қурбонлари .
(1937   йил   10   август-5ноябрь).   Иккинчи   китоб.   –Т.:   Шарк,   2007.   –Б.495;     “ Репрессия ”   1937-1938гг.
Документы и материалы. Выпуск 3. Жертвы Болъшого террора из Узбекистана. 1937 год, ноябрь. Сост:  
Шамсутдинов   Р.Т.,   Юсупов   Э.,   Мамажонов   А,   Дўсматов   Э.   –Т.:   Шарқ,   2007.   –С.495;   “ Репрессия ”
19371938гг.   Документы   и   материалы.   Выпуск   4.   Жертвы   Болъшого   террора   из   Узбекистана.   1937   год,
декабрь.   Сост:   Шамсутдинов   Р.Т.,   Абдуллаев   М.,   Дўсматов   Э.П.,   Курбанов   Х.Р.   –Т.:   Шарқ,   2008.   –С.573.
Қата\он   қурбонлари.   (1938йил   феврал,   сентябр).   Бешинчи   китоб.   Хужжатлар   ва   материаллар.   Р.Т
Шамсутдинов, Х Қурбонов, Ж.Расулов, Ф.Эгамбердиев, У. Бекимметов.-–Т.: Шарк, 2009. –Б.413. 
48                   Sovеt   hokimiyati   qurolli   qarshilik   harakatini   bostirish,   harakat
qatnashchilarini jismonan yo’q qilish borasida xеch qanday qabixlikdan qaytmadi. 
 
 
Xulosa 
Ushbu   kurs   ishida   ajdodlarimizninig   xurriyat   uchun,   istiqlol   uchun   olib
borgan   kurashlari   to’g’risidagi   ma’lumotlarni   uchratamiz.   Bu   kurash   garchi
bosqinchilarning   g’alabasi   bilan   yakunlangan   bo’lsada,   milliy   tariximizning   eng
shonli sahifalaridan biri bo’lib qolaveradi, chunki bu milliy-ozodlik kurashidir. 
G’alabalar quvonchi, mag’lubiyatlar o’kinchi bu kurashning doimo hamrohi bo’lib
keldi. 
49 Mazkur   kurash   fidoyilik   namunasi   sifatida   moziy   sahifasidan   o’rin   oldi.
Uning   ishtirokchilari   fidoyi   bo’lmaganlarida   Sho’rolar   hokimiyati   kabi   ulkan
dushmanga   qarshi   qilich   ko’tarishga   jur’at   eta   olarmidilar?   V.I.Lenin   o’z
qo’mondonlaridan bejiz xafa bo’lgan emas. 
Biroq,   besh-olti   yil   uzluksiz   davom   etgan   urush,   ketma-ket   kelgan
qahatchilik   milliy-ozodlik   harakatini     barcha   barcha   zahiralardan   mahrum   qildi,
qon tomirini quritdi. Qizil armiya esa borgan sari o’sib, kuchayib bordi, unga kuch,
oziq-ovqat, o’q-dori uzluksiz yetkazib berib turildi. 
Millatimiz  boshiga   tushgan  fojiali   kunlardan,  erk  va  ozodlik  yo’lida  shahid
bo’lgan   milionla   vatandoshlarimiz   qismatida,   xalq   taqdiri   bilan   o’ynashgan,   uni
manqurtga aylantirib, o’zgalar qo’liga qaratishga uringan kimsalar ham bo’lgan. 
Milliy   mustaqillikning   qo’lga   kiritilishi   jarayonidagi     murakab   vaziyat   va
mana   shu   ziddayatli   pallada   mamlakatimiz   rahbari   Islom   Karimov   toionidan
tanlangan   g’oyat   to’g’ri   va   oqilona   yo’l   tufayli   xalqimiz   uzoq   yillik   istibdod
iskanjasidan   qutqarib   olingani,   hech   mubolag’asiz   aytish   mumkinki,   milliy
taqdirimizning o’tayotgan asrdagi eng buyuk voqeasi bo’lib tarix sahifalariga kirdi.
Sovet   mustamlakasi   davri,   chindan   ham,   tariximizning   qora   kunlari   bo’lib
ortda   qoldi.   Asrimizning   so’nggi   o’n   yilligiga   kelib,   yurtimiz   zulmi
zo’ravonlikning har qanday ko’rinishlaridan holi, ozod mamlakatga aylandi. Ulug’
yutrparvar   bobomiz   A.Qodiriy   “Moziyga   qaytib   ish   ko’rishlik   hayrli”   deya
ogohlantiradi.   O’tmishdan   otalarimiz   erishgan   barcha   muvaffaqiyatlardan   ibrat
olib,   ular   yo’l   qo’ygan   xatolardan-saboq   chiqarib,   do’st   kim,   dushman   kim
anglabbilib   yashasak,   bilganlarimizni   to’laligicha   farzandlarmiz   ongu   shuriga
qo’ya   olsak,   ularni   tarix   orqali   tarbiyalasak,   kelajagimiz   albatta   buyuk
bo’ladi.Farg’ona   vodisidagi   istiqlolchilik   harakati   bugungi   kunning   qadriga
yetishga   yoshlarni   o’rgatadi.Bu   kunga   erishishimiz   oson   kechmaganligini   ota
bobolarimiz kurashganligini yuqoridagi manbalardan bilishimiz mumkun . Demak,
bugungi tinch va osoyishta yurtimizni qadriga yetishimiz va uni avaylab asrashimiz
lozim. 
50  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Foydalanilgan adabiyotlar: 
1. Mirziyoyev Sh.M. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan
quramiz. – T.: O’zbekiston, 2017.
2. Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo’q. -T.: Sharq, 1998. 
3. Alixon To’ra Sog’uniy. “Turkiston qayg’usi”, T., 2003 y.  
4. Bobobekov X., Rahimov J., Sodiqov H. O’zbekiston  tarixi. -T.: 1994. 
51 5. Dadaboyev Yahyoxon. “Qatag’on deparasi”. Farg’ona., 2006 y. 
6. Dadaboyev Yahyoxon. “Qatag’on deparasi”. Farg’ona., 2006 y. 
7. F.Qilichev  Z ulmatdan sadolar,  T.: Adolat,  1994 yil 
8. Ibrohim Karim. “Madaminbek”,T., 1993 y. 
9. Majid Xasaniy. “Turkiston tarixi”, T., 1992 y. 
10. Mansurxo’ja   Xo’jayev.   "Shemuhammadbek   Qo’rboshi".   T.:   ,,Sharq”
2008 yil 
11. Mustafo   Cho’qay   o’g’li.   "Istiqlol   jallodlari"(1917   yil   xotiralari).   -T.:
G’.G’ulom nashriyoti, 1992. 
12. Narzulla   Jo’rayev,   Shodi   Karimov.   ,,O’zbekiston   tarixi”   T.:   ,,Sharq”
2011 yil 
13. O’zbekiston tarixi (ma’ruzalar matni). 2-kitob, Namangan, 2005. 
14. O’zbekistonning   yangi   tarixi.   O’zbekiston   sovet   mustamlakachiligi
davrida. 2-kitob. -T.: Sharq, 2000. 
15. Q.Rajabov.   "Farg’ona   vodiysidagi   istiqlolchilik   harakati"   mohiyati   va
asosiy rivojlanish bosqichlari (1918-1924 yillar) T.:  2015 yil 
16. Qosimov Y.  " Namangan tarixidan lavhalar. "  T., 1990. 
 
 
 
52

Farg’ona vodiysida milliy istiqlolchilik harakati

Купить
  • Похожие документы

  • Milliy istiqlolchilik harakatining O‘zbekistonda o‘rganilishi
  • Milliy g'oya ma'naviyat asoslari va huquq fani yuzasidan davlat taʼlim standarti oʻquv dasturlari,darslik qoʻllanmalar asosiy va qoʻshimcha adabiyotlar tahlili
  • Shaxsning oila muhitida va jamiyatda shakllanishi
  • Shaxsga jamoaviy- tarbiyaviy ta’sir ko’rsatish usullari
  • Sharq allomalari asarlarida barkamol insonni tarbiyalash g’oyalari

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha