Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 15000UZS
Размер 97.3KB
Покупки 1
Дата загрузки 28 Сентябрь 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Bohodir Jalolov

Fransuz tarixshunosligi tomonidan Avestoning o’rganilishi

Купить
Fransuz tarixshunosligi tomonidan   Avestoning
o’rganilishi
MUNDARIJA
KIRISH ……………………………………………………………………………………………………………………………..……………..……… 4-6
I BOB. «AVESTO» BO’YICHA DASTLABKI TADQIQOTLAR ………….………. 7-25
1.1. «Avesto» ning yaratilish tarixi ……………………………………………………………………………………..… 7-14
1.2. «Avesto» bo’yicha olib borilgan tadqiqotlar ………………………………………………….…… 15-25
II   BOB.   FRANSUZ   OLIMLARINING   AVESTO   HAQIDA   QARASHLARI
VA KITOBLARI ………………………………………………………………………………………………………………………….... 26-35
2.1. Anketil-Dyuperronning qarashlari …………………………………………………………………………… 26-31
2.2. Olimlarining «Avesto» haqida qarashlari va kitoblari ………………………………… 32-35
XULOSA …………………………………………………………………………………………………..……..……………………………..…..  36-38
FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR RO’YXATI ………….….… 39-40 KIRISH
«Avesto» - jahon madaniyatining, jumladan, Markaziy Osiyo va Eron xalqlari
tarixining   qadimgi   noyob   yodgorligidir.   Zardushtlik   e’tiqodiga   amal
qiluvchilarning muqaddas kitobi sifatida Yagona Tangriga topinish shu ta’limotdan
boshlangan.   Bu   kitob   tarkibi,   ifoda   uslubi   va   timsollar   tizimi   bilan   adabiy
manbalarga yaqin turadi. «Avesto»da tilga olingan joy nomlari (Varaxsha, Vaxsh)
dan   kelib   chiqib,   uning   Amudaryo   sohillarida   yaratilgani   aniqlangan.   Shu   asosda
uning   vatani   Xorazmdir   degan   qarash   mavjud.   «Avesto»   oromiy   va   pahlaviy
yozuvlari   asosida   yaratilgan   maxsus   alifboda   datslab   to`qqiz   ho`kiz   terisiga
yozilgan. Ilk nusxalari asosida sosoniylar (mil. avv. VII-III asrlar) davrida 21 kitob
holida   yig`ilgan,   bizgacha   ularning   chorak   qismi   yetib   kelgan.   Tiklangan   matnga
«Zand» nomi bilan sharhlar bitilgan. «Avesto» to`rt qismdan iborat: Yasna («Diniy
marosimlar»),   Yasht   (ma’no   jihatdan   Yasnaga   yaqin),   Visparad   («Barcha   ilohlar
haqidagi kitob»), Vendidad («Yovuz ruhlarga qarshi qonunlar majmuasi»). Yasna
tarkibiga   kirgan   madhlar   «Gatlar»   (ayrim   manbalarda   «gohlar»)   deb   nomlanib,
ularni  Zardushtning o`zi yozgan deb taxmin qilinadi. «Biz jahon maydonida kuni
kecha   paydo   bo`lgan   xalq   emasmiz,   bizning   millatimiz   xalqimiz   ko`hna   Xorazm
zaminida   «Avesto»   paydo   bo`lgan   zamonlardan   beri   o`z   hayoti,   o`z   madaniyati,
o`z   tarixi   bilan   yashab   keladi»   1
.   I.A.Karimov   juda   o`rinli   qayd   qilganidek,
«Xorazm   davlati   tarixini   biz   2700   yillik   tarix   deb   bilamiz».   Bu   o`rinda   birinchi
davlat   tashkil   topgandan   keyingi   «yozma   tarix»   nazarda   tutilgan.   Yunon,   Xitoy
tarixchi   sayyohlari   o`z   xotiralarida   yozib   qoldirgan   keyin   Zardushtiylik
yozuvlarida   berilgan   tarix   nazarda   tutilgan.   Xorazmda   o`troq   hayot   undan   ham
birmuncha   oldin   yuzaga   kelgan,   davlat   uning   mahsuli   tarzida   tashkil   topgan.   Bu
haqda   bundan   tahminan   3   ming   yil   avval   yaratilgan   «Avesto»ning   qo`lyozmasi
binobarin yozma tarixning ilk debochasi ishonchli dalolat bergan.  
Kurs   ishi   m avzuning   dolzarbligi.   Insoniyat   yaralibdiki   uning   kundalik
hayoti   din   bilan   chambarchas   bog’liqdir.   Jahon   tarixi   taraqqiyotida   Din   va   uning
insoniyatga   ta’siri   muhim   ahamaiyatga   ega   bo’lib,   mintaqadagi   mamlakatlarning
1
 I.A.Karimov  “ O`z kelajagimizni o`z qo`limiz bilan qurmoqdamiz ”.
2 o’zaro aloqalari, madaniyatini, turmush tarzini umumiylashtirishga xizmat qilgan.
Insoniyat   tarixida   ko’plab   dinlar   mavjud   bo’lgan,   ulardan   bazilari   (islom,
xristianlik,   buddaviylik   kabi)   saqlanib   qolgan,   lekin   bazilari   zardushtiylik,
moniylik,   nasroniylik   kabilari   dunyo   sahnasidan   o’chirilgan.   Dinlarning   kelib
chiqishi   turli   madaniyatlarda   turliucha   kechgan.   Ayrim   dinlar   ijtimoiy   tartibni
belgilab   kelgan   bo’lsa,   boshqalari   insonning   ichki   kechinmalari   va   ruhiyatini
tartibga   solishlarini   ko’zlaydi.   Din   so’zini   bazi   hollarda   etiqod   manosida   ham
qo’llashadi,   lekin   bu   doim   o’rinli   emas   ,   chunki   u   shaxsiy   ishinchdan   iboratdir,
aslo ijtimoiy tizim emas. 
Jahon   miqyosida   urbanizatsiya   va   shaharlashuv   jarayoni   shiddat   bilan
rivojlanib   borayotgan   bugungi   kunda   tarix   turli   davrlarini   teran   yoritishga
qaratilgan   ilmiy   izlanishlarga   ehtiyoj   tobora   ortib   bormoqda.   Shu   sababli   ham
jahonning   yetakchi   ilmiy-tadqiqot   markazlarida   Yer   sharining   turli   mintaqalarida
xalqlar   vujudga   kelish   jarayonlarining   o’ziga   xos   jihatlari   va   rivojlanish
qonuniyatlarini   o’rganish   bo’yicha   tizimli   ilmiy   izlanishlar   olib   borilmoqda.
Shuningdek,   Xalqlarning   vujudga   kelish   va   taraqqiyot   jarayonlarini   tadqiq   etish
jahon tarixi fanining muhim muammolaridan biri hisoblanadi. Shuning uchun ham
mazkur kurs ishida Zardushtiylik dini tarixi va uning shakllanishi va uning dunyo
olimlari   tomonidan   o’rganilishini   ochib   berishga   dolzarb   muammo   sifatida
qaralmoqda.
Qadimgi davr Zardushtiylik dining shakllanish tarixida shiddatli o’zgarishlar
davri bo’lib, bu yerdagi xalqlarining ijtimoiy-iqtisodiy, siyosiy, madaniy hayotida
muhim   o’zgarishlar   ro’y   berdi.   Tarixiy   taraqqiyoti   jarayonida   ushbu   mintaqadagi
xalqlar   o’z   boshlaridan   ko’plab   murakkab   jarayonlarni   o’tkazgan   va   yakunda
yagona   davlat   sifatida   shakillangan.   Shuning   uchun   ham   hozirgi   kunda
Zardushtiylik   dini   va   uning   muqaddas   kitobini   o’rganish   jahon   tarixshunosligida
tarixchilarning muhim vazifalarida biridir 2
.
2
  Barton, Simon. A History of Spain. Palgrave Macmillan. 2004. – P. 302.
3 Kurs ishi tadqiqotining  maqsadi.  Kurs ishining maqsadi Qadimgi davrlarda
Zardushtiylik dini va uning muqaddas kitobi hisoblanggan Avestoning tarixini va
uning ustida ilmiy tadqiqot olib borgan fransuz tarixshunoslarining asarlarini ochib
berishdan iborat.
Tadqiqot ob’ y ekti .   Fransuz tarixshunoslida Avestoning o’rganilish tarixi.
Davriy   (xronologik)   chegaral a nishi.   Bilamizki,   tarixni   o’rganishda
davrlashtirish ya’ni xronologik jihatdan o’rganish qulay va shu bilan tushunarli va
keng   miqyosda   o’rganishga   yordam   beradi.   Ushbu   kurs   ishi   hududiy   jihatdan
Markaziy   Osiyoni   qamrab   olib,   davriy   jihatdan   katta   davrni   XVI   asrdan   to   XX
asrning oxirigacha bo’lgan davrni o’z ichiga oladi.
Kurs   ishi ning   tuzilishi   va   hajmi.   Ish   kirish,   ikkita   bob,   to’rtta   bo’lim,
xulosa, foydalanilgan adabiyotlar ro’yxatidan iborat.  
4 I BOB. «AVESTO» BO’YICHA DASTLABKI TADQIQOTLAR
1.1. «Avesto» ning yaratilish tarixi.
Markaziy   Osiyo   xalqlarining   qadimiy   madaniyati   to’g’risidagi   bilimlarning
bebaho   manbasi   -   Avesto   kitobi   hisoblanadi.   Mazkur   manbaa   dunyoning   eng
qadimgi   dinlaridan   bo’lgan   zardushtiylik   tarafdorlari   uchun   muqaddas   kitob
hisoblanib,   uni   tarqalishida   Zardushtning   o’rni   beqiyos   hisoblanadi.   Avesto   va
uning   matnlarini   to’planishi   ko’p   asrlar   davomida   amalga   oshirilgan.Zardusht
ushbu   dinning  payg’ambari   va   faol   targ’ibotchisi   hisoblanib,   tahminan   milloddan
avvvalgi   VII   VI   asrlarda   dunyoga   kelgan   shaxs   hisoblanggan.   Zardusht   din
peshvosi   bolish   bilan   birga,   katta   oila   boshlig’i   ham   edi.Zardusht   o’z   ta’limotini
Markaziy  Osiyo   va  Eron  hududlaridakezib  tarqatadi   hamda  ko’plab  tarafdorlarini
atrofiga to’plashga muvaffaq bo’ladi 3
. Uning ta’limotiumumiy hisobda 21 naskdan
iborat bo’lgan, bizga qadar uning faqat beshtasigina yetib kelgan.Ushbu asar dunyo
tarixchilar   diqqat   markazida   hisoblanb,   osha   davrni   yoritish   uchun   juda   ham
kerakli.   Ushbu   kitobni   katta   qismi   Aleksandr   Makadoniskiy   tomonidan   Eron   va
Markaziy Osiyoga yurishidan keyin yoq qilib yuboriladi. Ammo bosqindan keyin
Sosoniy   hukumdorlari   tomonidan   ushbu   kitob   qayta   tiklashga   kirishiladi.   Shu
sababdan   Avestoning   o’rganilishi   yuzasidan   koplab  tadqiqotlar   amalga   oshirilgan
va   oshirilib   kelinmoqda.   Ularni   biz   bir   necha   marta   sanashimiz   mumkin   ammo
ulardan   ajrab   turadiganlaridan   biri   bu   Dyupperonning   tadqiqotlari   hisoblanadi.
Anketil Dyupperon - Parijda tig’ulgan. U Parij, Oser va Amersfortda ruhoniylikka
o’qigan,   ammo   ibroniy,   arab,   fors,   hamda   boshqa   sharqiy   tillarga   qiziqishi   uni
o’zini   butunlay   shu   sohaga   qaratishga   sabab   bo’lgan.   U   Avestoning   tarkibiy
qisimlaridan   biri   bo’lgan   «vendidad»ning   bazi   qismlariga   qiziqib   qoladi   va
Zardushtning   boshqa   yozuvlarini   yozish   uchun   hindistongga   borishni
rejalashtiradi.   1763-yilda   U   Yozuvlar   akademiyasining   azosi   bo’ladi   va   3   jildlik
asar   yaratadi.1762-yilda,   Hindistondan   qaytganidan   so’ng,   Avraam   Hyacinthe
Anquetil-Duperron   (1731-1805)   Yansenistlar   seminariyasidagi   sobiq
sinfdoshlaridan   biriga   xat   yozgan.Utrext,   Gollandiya:   Qadimgi   xalqlar   tarixini
3
  Frye R.N. Zorastirians in Central Asia in Ancient times. – Journal of the Paris, 1992. – P. 6-10.
5 chuqur   anglashga,   mulohaza   yuritishga,   xalqlar   va   tillar   boshdan   kechirayotgan
inqiloblarni hududlarga borish orqali o’rgandim, birinchi asrlarning xarakteri san'at
qayerda saqlanib qolganligi qolgan odamlarga noma’lumligini tushunib yetdim, bu
mavzular   doimo   mening   diqqat   markazimda   bo’lgan,   ehtimol   siz   qayg’u   bilan
eslaysiz   va   mening   ahmoqligim   haqida   xo’rsinishingiz   mumkin.   .   Bu   Ehtimol,
Anquetil-Duperronning   yoshligidanoq   dunyoning   birinchi   asrlariga   qiziqishi   bor
edi   va   buni   ruhoniylik   yo’liga   qo’ygan   va   chuqur   dindorlik   bilan   bog’lagan   edi.
Sorbonnadagi   ilohiyotshunoslik   tadqiqotlari   paytida   yosh   Anquetil-Dyuperron
yuzga   yaqin  sahifali   qo’lyozma   yozgan   uning  Parijdagi   Milliy   Bibliothe’que'dagi
dosyesi sharafiga «Le Parfait» deb nom bergan, uning bir qismi bo’lgan «Parfait»
so’zi   ikki   barobar   qo’llanilgan.   Anquetil-Duperron   ilohiyotni   falsafaga   «o’xshash
fan» deb ta’kidlash bilan boshlaydi lekin, falsafadan farqli o’laroq, «haqiqiy vahiy,
din   sirlari   va   bir   qancha   dogmalar»   tomonidan   belgilangan   chegaralar   ichida
qolishi   kerak   deb   hisoblaydi.   Bizga   havoriylik   an'analari   orqali   bu   narsalar
yetkazilgan,   bu   hech   qanday   asosni   tashkil   qilmaydi   va   savol   berishga   ruxsat
beriladi   .Chunki   tabiiy   din   ham   mavzudir.   Falsafa,   ilohiyotning   tegishli   sohasi
vahiyidir.   Hali   odamlarning   ilohiyot   haqidagi   g’oyasi   juda   tor   ekanligini   va
Anquetil-Duperron   bu   qo’lyozmada   ilohiyot   qanchalik   keng   va   chuqur   bo’lishi
kerakligini   ko’rsatishni   xohlaydi.   3-bobda   «Ilohiyotchi   deyarli   universal   bo’lishi
kerak»   deb   nomlanadi   va   munozara   yurgiziladi,   ko’plab   go’yo   vahiylarga   duch
kelganda,   ilohiyotchi   o’zini   himoya   qila   olishi   kerak,   ya’ni   ularning   da’volarini
hukm qilishi, bu bir nechta tillarni bilish zarurligini ko’rsatadi, asl matnlarni o’qish
uchun,   ularni   tushunish   uchun   tarix   konteksti,   ularning   joylashuvini   tushunish
uchun   geografiya,   va   ularning   uslubi   she'riyatni   qadrlash   kerak.   «Bunday
bilimlarning barchasi ilohiyotning bir qismini tashkil qiladi» . Bundan tashqari,
haqiqiy   ilohiyotchi   nafaqat   Eski   va   Yangi   Ahdni   bilishi   kerak   va   barcha
qarindosh tillarni bilish ham talab qilinadi, lekin hamma narsa ilohiy ravishda nozil
qilingan   va   uzatiladi   (375r-bet).   U   shuningdek,   Eski   Ahd   muallifligiga   shubha
qilishi zarur:
6 Ba’zilar   ta’kidlaganidek,   Muso   haqiqatan   ham   yozuvchilarning
birinchisidirmi? Agar shunday bo’lsa, u insoniyat o’zining yaratilish tarixini to’fon
hikoyasi   va   hatto   Ibrohim   hikoyasini   qaeyrdan   oldi?   Yoki   bular   bashorat
qilinganmi?   Yoki   o’tmishda,   rohiblar   bahslashganidek   u   faqat   bu   haqda   xabar
berganmi?   birinchi   odamlarning   uzoq   umr   ko’rishi   tufayli   patriarxlarning   o’z
davrida   ma’lum   bo’lgan   va   u   an'anadan   saboq   olishi   mumkin   edi   mualliflarning
ko’pchiligi   o’ylaydi?   Ammo   Musodan   oldingi   tarixchilar   va   oldingi   kitoblar
bo’lmaganini kim ayta oladi?
Nomga arziydigan ilohiyotchi bu savollarning barchasiga javob berishi kerak,
qadimiy   va   zamonaviy   barcha   fikr   va   manbalarni   tadqiq   qilish   va   ayniqsa
Xaldeya,   Finikiya   va   Misr   tizimlarini   kashf   etishni   bilishi   zarur.   Yoki   boshqa
cheksiz ehtiyotkorlikni talab qiluvchi «tikanli savol»larni jannat va Odam Atoning
gunohi kabilarni:
Bizga   aytilgan   bu   mazali   bog’   nima?   Qayerda   u?   Nimadan   yaralgan?   1.
Ajdodlarimiz   o’ylagani   kabi   oyda   yoki   havoda   ekanligiga   ishonganmisiz?   2.
Avliyo   Jon   Damaskin   o’ylagandek   Bu   faqat   ma’naviymi   yoki   jismoniymi   yoki
ikkalasi   birgami?   3.   Sharqda   bo’lganmi?   Suriyadami?   Armanistonda?   Yoki
Hindistonga   yaqin   joydami,   odatda   shu   yerlarda   joylashadimi?   4.   Yoki   ba’zi
ilohiyotchilarga   o’xshab   butun   hududi   yashash   mumkin   bo’lgan   yer   yuzi
bo’lganmi?   5.   Ibtido   kitobining   ushbu   to’rt   daryo   (jannat)   haqidagi   so’zlarini
hozirgi   ma’lum   bo’lgan   geografiya   bilan   qanday   qilib   moslashtirish   mumkin?   6.
Mumkin   bo’lsa   joyi   o’zgarganmi?   Bunga   qanday   dalillar   bor?   7.   Agar   mavjud
bo’lsa dalil bormi? Masallarga murojaat qilish kerakmi?
Yosh   Anquetil-Duperron   mana   shunday   savollar   ustida   o’ylardi.   U   o’zidan
so’rar edi, nima uchun Muso Odam Atoning gunohi haqidagi bu rivoyatni aytgan?
Ibtido kitobi, nega farishtalar isyon ko’tarishdi, to’fon universalmi? va boshqa
dolzarb   savollar.   Mukammal   ilohiyotchi   bundan   ham   oshib   ketishi   kerak.   Injil
matni   va   boshqa   xalqlar   tarixi   haqida   bilib   oling,   shu   jumladan   yunonlar   va
xitoylar,   ularning   dinlari   va   san ati   haqida.   Tillarga   kelsak,   ilohiyotchi   nafaqatʼ
standartni   o’zlashtirishi   kerak,   Ibroniycha   va   ravvincha   ibroniycha,   shuningdek,
7 yunoncha, suriyalik, arabcha va efiopiyacha va u ham tarix va falsafani o rganishiʻ
kerak.   Bunday   istaklar   bilan   to’ldirilgan   o’nlab   sahifalardan   so’ng,   Anquetil-
Dyuperron aniq matnlarni tanqidiy tahlil qilish bilan shug’ullana boshlaydi.
Anquetil-Duperronning   dastlabki   qo’lyozmasi   allaqachon   uning   antiklikka
qiziqishini   ko’rsatmoqda   edi,   uning   matn   manbalari   va   uning   bilimga   bo’lgan
cheksiz   chanqog’ini   belgilardi   va   bu   kabi   narsalar   vahiy   sohasi   uning   ish
sohasisifatida belgilaydi. Yigit qo’ygan vazifa o’zi uchun dahshatli tuyuladi, lekin
uning   haqiqiy   qadimiy   yozuvlarni   izlash   Xudoning   eng   dastlabki   vahiylari   uni
Yaqin   Sharqdan   uzoqqa   olib   borishi   edi   va   yoshligidan   to   davom   etgan   hind
Vedalari   uchun   qiziqarli   izlanishga   aylandi.   U   1805-yilda   vafot   etadi   va   Uning
vafotidan   keyin   e'lon   qilingan   so’nggi   nashri   -   Ota   Paulinus   a   Sancto
Bartholomaeoning Viaggio alle Indie tarjimasi 1808-yilda paydo bo’lgan orientali
(Sharqiy Hindistonga sayohat, 1796) - Anquetil-Duperronning umr bo’yi teologik
sayohatining   yakuniy   nuqtasini   ko’rsatadi.   Paulinusning   Ezour-vedam   tomonidan
tuzilganligi   haqidagi   bayonoti   qabul   qilish   bilan   bog’liq   muammo,   missionerlik
bilan   brahmanlar   va   hindlarning   kontseptsiyasiga   tegishli   Brahma,   Vishnu   va
Shivaning   «materializmi»   aniq   ko’rsatilgan.   Anquetil-Duperron   hindular   va
ularning   yolg’on   butparast   falsafasi   (Paulinus   a   Sancto   Bartholomaeo),   Ezour-
vedamning   haqiqiyligini   qattiq   himoya   qildi.Hind   uchligining   pravoslavligi:
Missioner Paulinus o’zini taqqoslab, buni unutib qo’yadi, yolg’on Orfey, Zardusht,
Germes va misrliklarning soxta oyatlari. U hind dogmalariga yolg’on havo beradi.
Buning  ajablanarli  joyi   yo’q.  Aflotunda,  misrliklarda  va,  ehtimol,  pifagorchilarda
uchlik   topiladi:   eng   qadimgi   donishmandlar,   faylasuflar   doimo   shunday   bo’lgan.
Qadimiy haqiqatlarni saqlash va mulohaza yuritish uchun ehtiyot bo’ling. Oupnek
xatida kishi oliy Zotni, uning so’zini, ruhini topadi 4
.
Anquetil-Duperron   «manfatli   bilim   «   haqida   Hindiston   haqidagi
bilimdonlikka oid tasdiqlar asari muallifi Paulinusgacha yozib bo’lgan edi. Ammo,
bu   noyob   fikirlar   dunyo   yuzini   ko’rgunga   qadar   Anquetil-Duperron   (vafot   etdi
4
  Paulinus Sankto. – Bartholomaeo 1808. – P. 419.
8 1805)   va   Paulinus   (vafot   etdi   1806)   vafot   etgan   edi.   Ayni   paytda   bir   nechta
mualliflar bu muammoga duch kelishdi, ammo bahslar natijasiz yakunlandi. Oxirgi
so’zga   kelganda   Ludo   Rocher   o’zining   1984-yilda   Ezour-vedam   haqidagi
monografiyasida   ko’p   narsalarni   taklif   qiladi,   lekin   mualliflik   muhokamasi   bilan
emas,   qiziqarli   ma’lumotlar,   balki   aybdor,   gumonlanuvchilar   ro’yxati   bilan
tugatadi:
EzV   Ezour-vedam   ning   muallifi   fransuz   Jesuit   iyezuitlari   kimligi   haqidagi
savolga   hech   kim   javob   topa   olmasdi.   Biz   faqat   taxmin   qilishimiz   mumkin   edi.
Kalmett   juda   ko’p   Vedalarni   qidirishda   ishtirok   etdi,   Mosac   -   bu   ba’zilar
tomonidan   bo’lishi   mumkin   bo’lgan   aniq   imkoniyatdir,   ba’zilar   tomonidan
Maudavening   Martin   haqidagi   ma’lumotlariga   haqiqat   bo’lishi   mumkin,   ammo
tekshirishning hech qanday usuli yo’q.
Teologik savollar yosh Anquetil-Duperron tomonidan berilgan qadimgi tillar
va   tarixlarni   o’rganish   uchun   asosiy   turtki   bo’lgan   savollarga   juda   o’xshaydi,   va
matn tanqidi va dunyoviy (Xitoy, Misr, h.k.) va muqaddas (injil) tarix Yevropada
munozaralarni   qo’zg’atdi,   qadimgi   sharq   tillari   va   matnlarini   o’rganish   tobora
muhim ahamiyat kasb etdi. Ko’rib turganimizdek, uzoq vaqt davomida dunyodagi
eng   qadimgi   kitob   deb   hisoblangan   Xano’xning   kitobi   haqida   mish-mishlar
tarqaldi.   Bo’lgandi   Reuchlin,   Peiresc   va   kabi   Yevropaning   taniqli   ziyolilari
tomonidan   orzu   qilingan   Kircher   (Shmidt   1922)   va   Efiopiya   tilini   o’rganishni
rag’batlantirdi. Keyin Xitoydagi iyezuit figuristlari Xano’xni Fuxi va Yijing bilan
aniqladilar,   bir   muncha   vaqt   uchun   dunyodagi   eng   qadimgi   kitob   bo’ldi.   Uni
o’rganish   qadimiy   xitoy   matnlari   va   kabi   bir   qator   zo’r   sinologlar   ishlab
chiqarilgan   Premare,   Visdelu,   Fuket   va   Gaubil   o’rganishni   rag’batlantirildi.
Hindistonda   Postel   «De   Originibus»   jurnalida   «qadimiy   kitoblar   xazinalari»
saqlanishini   taklif   qildi   va   bu   1553-yildan   beri   Guillaume   davridan   beri
Xano’xning   kitobi   bilan   bog’liq   edi,   chunki   u   «Xano’xning   ishi»   ni   o’z   ichiga
olishi   mumkin 5
.   Ammo   bu   kitobdagi   oyatlar   O’rta   sharqdan   hindistonliklarning
kelib   chiqishi   ham   tilga   olingan.   Genri   Lordning   1630-yilgi   kitobining   kirish
5
 Postel 1553 .   – P.  72
9 qismida aytilishicha, Xudo bu ilohiy ish uning ma’lumotiga ko’ra «dunyoning eng
olijanob qismi»  hisoblanadi,  va  uning birinchi  dunyo  asarida  dunyo yoshi  haqida
ma’lumot bergan. Ikkinchi dunyo asariga ko’ra, buyuk to’fondan keyin Xudo yana
''Dinni dunyoga yetkazdi'', ularning kitobida din yozma so’zda SHASTER, bu ular
uchun   Injil   bo’lib,   ularning   asoslarini   o’z   ichiga   oladi   va   «bulutdan   tashqariga»
yetkaziladi 6
.   Lordning   Shasterdan   iborat   ekanligi   aytiladi   va   u   uch   risoladan
iboratdir: amrlar kitobi, marosim qonuni va kuzatuvlar kastalar - ulardan Lordning
ba’zi   qismlarini   tarjima   qilinggan.   Ammo   bu   ma’lumot   Yevropada   nisbatan   kam
e'tirof   etildi.   Xuddi   shu   muallifning   ''Perseylar   dini''   asarida   Zertoastrga
topshirilgan «Kitob»ga ega bo’lgan Robbiyning ikkita nozik jildlari Hindistondagi
Parsilar   dini(Zardustra)   va   u   tomonidan   forslar   yoki   forsiylarga   nashr   etilgan   va
ba’zi   parchalarning   tarjimalari   ular   ko’pincha   bir-biriga   bog’langan   holda   taqdim
etilgani tasvirlangan. Anquetil uning ikkita asosiy sohasi bilan aniq shug’ullanadi.
Dyuperronning   bir   asrdan   ko’proq   vaqt   o’tgan   ishi:   uning   eng   qadimgi   matnlar
bo’yicha   tadqiqotlari   Fors   kelib   chiqishi   Hindistonning   Suratdagi   Parsilar
jamoasida   topilgan   va   uning   ishi   qadimgi   Hindiston   diniy   adabiyoti   haqidadir.
Dunyoning eng qadimiy kitoblarini izlayotgan odamlar uchun o’ziga xos diqqatga
sazovor   joylarga   ega   Hindistonning   sirli   de   Azevedo   hisobotida   Hindistonning
Vedalari   va   Shastralari   haqida   Ioxannes   Lusenaniki   Historia   da   Vida   do   Padre
Francisco   de   Xavier   (1600)   va   Diogo   do   Couto   Decada   Quinta   da   Asia   (1612)
asarlariga kirib bordi. Hisobot Livro da Seita dos Indios Orientaisda XVII asrning
boshlarida   Iezuit   Giakomo   Fenisio   tomonidan   plagiat   qilingan,   shuningdek
Baldaeus   tomonidan   (1672)   reklama   qilingan.   Biroq,   ikkalasi   ham   Fenisio   va
Azevedo   ma’lumotlari   Vedalarga   emas,   balki   boshqa   matnlarga   asoslangan   edi.
XVII asrda hatto Avestoning bazi qism va bo’laklari haqidagi malumotlar Geynrix
Rot   Kircher,   Fransua   Bernier,   Jan   Baptiste   Tavernier   va   boshqalar,   hatto   Iogan
Yoaxim   Myullerning   asarlarida   ham   mavjud   bo’lgan.   Hattoki   mashhur   De   tribus
impostoribus   jurnalida   ha   Vedalar   haqida   parcha   bor   edi.Ushbu   ma’lumotlarning
asl   bosma   nashri   qachon   bosmadan   chiqarilganli   haqida   tadqiqotchilarda   aniq
6
  Lord Beyl “ Bremavning qo'li ”. –  1630 . – B.132.
10 ma’lumot mavjud emas edi, va ular buni yolg’on sana to’rtta Veda haqida g’arbda
birinchi   eslatma   ya’ni   1598-yilda   o’z   ichiga   olgan   degan   xulosaga   kelishdi.lekin
Vinfrid   Shroder   1688-yilda   kitob   Myullerga   tegishli   ekanligini   va   deyarli   bir
asrdan keyin yozilganligini isbotladi 7
. Myuller sharqshunoslik bilan shug’ullangan
va   buni   ancha   vaqt   o’rganadi   va   uning   Veda   parchasi   muqobil   raqobat   qanday
ekanligini   yaxshi   ko’rsata   olganligi   bilan   tahsinga   sazovor.   Uning   yozgan
ma’lumotlari   va   eski   matnlari   ya’ni   Vedalari   nasroniylikni   beqarorlashtirishi   va
uch asosiy shaxs Iso, Muso, Muhammad(s.a.v.) haqida edi. Maxsus vahiy bilanmi?
Sen kimlar uchun aytasan bu gaplarni? Yaxshi Xudo! Vahiylarning qaynoq nuqtasi
Maxsus   vahiy   bilanmi?   Sen   kimga   atyasan   bu   gapni?   Yaxshi   Xudo!   Siz
majusiylarning ko’ngliga tayanasizmi? Antik davr bu haqda kulib yubordi. Sizning
guvohligingiz   haqida   nima   deyish   mumkin   ruhoniylar?   Men   sizga   ularga   zid
bo’lgan boshqalarni taklif qilaman. Munozara o’tkazing: lekin kim hakam bo’ladi?
Va   bahsning   oqibati   nima   bo’ladi?   Siz   Musoning,   payg’ambarlarning   va
havoriylarning yozuvlarini keltirasizmi? Qur'on sizga qarshi o’qiladi, bu esa oxirgi
vahiy   asosidadir   ularni   buzuq   deb   ataydi;   va   uning   muallifi   ilohiy   tomonidan
kesilgan   deb   maqtanadi,   Muso   kabi   xalqlarning   qilichi   bilan   masihiylarning
buzuqliklari   va   janjallariga   mo’'jizaviy   aralashuvidir 8
.   Bu   o’zaro   manfaatli
munozaralarda   XIII   asrda   Rojer   Bekon   tomonidan   ulug’lar   oldida   diniy
munozaralarni   muhokama   qilish   kontekstida   ilgari   surilgan.   Xon-Muller
xronologiyaning nozik mavzusini ko’taradi, bu juda ko’p edi.
  Darhaqiqat,   Muhammad   (s.a.v.)   Muso   kabi   Falastinni   kuch   bilan
bo’ysundirgan   va   ikkalasini   ham   buyuk   mo’'jizalar   boshqargan.   Ularning
izdoshlari esa sizga qarshi chiqadilar huddi 1400 yil ilgari Veda va Braxmanlarga
qilinganligi   kabi,   chunki   xitoyliklar   haqida   hech   narsa   demagan.   Kunlar   kelib
Yevropaning   bir   burchagidagina   bu   dinlarni   rad   etuvchi   insonlar   va   ularning
haqiqiyligini inkor etuvchi nsonlar yashaydi, siz ham buni qilishga haqlisz, ammo
boshqalar   siznikini   bir   xil   osonlik   bilan   inkor   etadilar.   Ushbu   turdagi   «tashqi
prosfikatsiya»   Turkish   Spy   tomonidan   ham   qabul   qilingan.   Va   bu   turdagi
7
 Muller .  1999.  –  M o s c ow 2002. –  P. 119
8
 O’sterreichische Nationalbibliothek Wien, Cod. 1954. – P. 8-9
11 prosfikatsiyalar   XVIII   asrda   juda   mashxur   edi,   masalan,   Monteskye   tomonidan
ishlatilgan,   uning   Lettres   Persanes   va   Volter   tomonidan   ko’plab   yozuvlarida
uchraydi. 
Qanday   mo’'jiza   odamlarni   ishontira   oladi,   agar   ularda   iymoni   ishonchli
bo’lmasa,   agar   u   dunyo   chayon   tuxumidan   tug’ilgan,   yer   buqaning   boshida
ko’tariladi va bu narsalarning yakuniy asosidir. Agar xudolarning hasadgo’y o’g’li
bo’lsa, uchta Vedadan hosil  bo’ladi birinchi uchta jildni o’g’irlamaganmisiz? Uni
eshitgan insonlar kulishardiva bu ularni qo’llab-quvvatlamasliklari uchun yana bir
dalil bo’ladi. Ularning dinlarining sog’lomligi, garchi uning miyasidan boshqa asos
bo’lmasa ham ularning ruhoniylarida yagona e'tiqod mavjud. XVII asrning oxirida
Vedalarning obro’si  va  Sanskrit  tilining  qadimiyligi   juda ko’p olimlar  tomonidan
o’qilgan,   va   bular   maktublar,   kitoblarida   ham   o’z   aksini   topgan,   masalan,   turk
josusi   tomonidan   sakkiz   jildlik   kitob   ko’p   marta   qayta   nashr   etilgan.   Uchinchisi
jildida   Xolvell   va  boshqalar   keltirgan  quyidagi   kuzatishlar   mavjud,  insoniyatning
Hindistonda   paydo   bo’lishi   haqidagi   g’oyasini   qo’llab-quvvatlash   uchun   amalga
oshirilgan 9
. unda insoniyat san'ati  va fanlari risolalari yozilgan. Va bu til ularning
maktablari, kollejlari va akademiyalarida lotin tilida o’qitiladi nasroniylar orasida.
Men bu dinga ishonmayman, chunki, Bu din qayerda va qachon gapirilgan haqida
aniq   ma’lumot   mavjud   emas?   Qanday   qilib   u   tarqaldi?   Ko’rinadiki   ularning
Braxmanlaridan hech biri boshqasiga bera olmaydigan siri kabi bo’lib qoladi. Buni
hisoblangki,   faqat   bu   til,   Xudo   bergan   tildir.   U   yaratgan   birinchi   mavjudot,
qonunning to’rtta kitobi: bunga ko’ra ularning xronologiyasi o’ttiz million yil oldin
edi 10
. 
9
  (Holwell)1771:3.157)
10
  Marana newspaper of Paris 1823:3. – P. 171-172
12 1.2. «Avesto» bo’yicha olib borilgan tadqiqotlar.
Zardushtiylik  va Avestoni  ilmiy  jihatdan  o’rganggan  dastlabki  olim   Oksford
universiteti   professori   T.   Xayd   hisoblanadi.   Mazkur   tadqiqotchi   turli   qadimgi
forsiy   manbalarni   o’rganishi   natijasida   1700-yilda   bo’lajak   asarning   qoralama
nusxasini   tayyorlagan   edi,   ammo   uning   ushbu   tadqiqoti   asossiz   ravishda   ko’plab
taqiqlarga   uchraydi.   Ma’lum   vaqt   o’tgandan   so’ng,   ya’ni   1760-yilda   uning
tadqiqoti   to’liq   kitob   holida   qayta   chop   etiladi   va   bu   safar   kitob   ungga   ancha
mashxurlik   keltiradi.   1728-yilda   ingiliz   olmi   Jorj   Bauje   Avestoning   bir   necha
qismi   qo’lyozmalarini   Janubiy   hoindistondagi   zarduhtiyulamolaridan   qo’lga
kiritib, Oksford kolleji kutubxonasiga topshiradi 11
. Bu ham oksfordda ushbu kitob
tadqiqoti   uchun   turtki   bo’ladi.   Shundan   so’ng   20-30-yillar   davomida   ushbu
yo’nalishdagi   tadqiqotlar   to’xtab   qoldi,   ammo   XVIII   asrning   60-70-yillarida
Zardushtiylikka   oid   izlanishlar   qayta   tiklandi.   Ushbu   izlanishlar   shakillanishida
fransuz   olimlarining   o’rni   beqiyos   hisoblanadi.   Ulardan   biri   A.Anketil-
Dyupperonning   xizmati   beqiyos 12
.U   1755-yilda   fransuzlarning   Ost   Indiya
kompaniyasi   ruxsati   bilan   Hindistongga   keladi.   Avvalo,   u   qadimgi   va   o’rta   fors
hamda  sanskrit   tillarinipuxta  o’rganib,  1758-yilda  Surat  shahriga   keladi   va  ushbu
hududda yashovchi  zardushdiylardan Avesto tilini  o’rganadi. 1761-yilda Angilya,
1762-yilda   esa   Parijga   qaytib   keladi.   U   o’zi   bilan   108   ta   noyob   qo’lyozmalar   va
turli   qadimiy   bitiklar   olib   keladi 13
.   1763-yilda   tadqiqotch   fanlar   akademiyasi
azoligiga qabul qilinadi. Faoliyati va tadqiqotlari natijasida 1771-yilda uch tomdan
iborat «Zend Avesto» kitobini nashr ettiradi. Shundan so’ng zardushtiylikning asl
ma’nosi va maqsadini aniqlashga qaratilgan turli munozaralar va bahslar bo’lsada
oxir oqibatda uni avestoshunoslikning kashshofi deb tan olishadi.
Anketil-Dyupperonning   tadqiqoti   natijasida   G’arb   sharqshunoslari   Avestoni
o’rganishga   jiddiy   kirishishadi.   Tadqiqotlar   turli   Yevropa   davlatlarida   bir   davrda
11
  X.Xomidov. Avesto fayzlari.
12
  Anketil Dyupperon – Parijda tig'ulgan. U Parij, Oser va Amersfortda ruhoniylikka o'qigan, ammo ibroniy, arab,
fors, hamda boshqa sharqiy tillarga qiziqishi uni o'zini butunlay shu sohaga qaratishga sabab bo'lgan. U Avestoning
tarkibiy qisimlaridan biri bo'lgan «vendidad"ning bazi qismlariga qiziqib qoladi va Zardushtning boshqa yozuvlarini
yozish uchun hindistongga borishni rejalashtiradi. 1763- yilda U Yozuvlar akademiyasining azosi bo'ladi va 3 jildlik
asar yaratadi
13
  Kangga K.E.Extracts from the narrative of Anquet Il du perron's travels in India. – Bombey, 1876. – P.7.
13 boshlanadi.   Endilikda   deyarli   barcha   avestoshunoslar   Dyuperon   mehnatini   e'tirof
etadi,   uning   matniga   suyana   boshlashadi.   Jumladan   Silvestr   De   Sasi(1758-1838),
Tixsen   (1734-1815)   Uilyam   Jone(1746-   1794)va   boshqalar   zardushtni   insoniyat
beshigidagi   birinchi   shoir,   voiz   hamda   faylasufsifatida   baholaydi   va   uni   ilm
olamiga tanishtirishda A. Dyuperronning xizmati katta ekanligi alohida qayt etadi.
Masalan Fors, semit, va eroniy tillar bilmdoni bo’lgan silvestr  de Sasi Sosoniylar
davrida   Avestoningpahlaviy   tilida   yozilgan   matnlarini   o’rganilib,   uning   pahlaviy
tilidagi sharhlari bilan tanishgach, Dyupperon mehnatini yuqori baholaydi.
Buyuk fransuz olimi Anketil Dyu Perron o z mamlakatida «Avesto»ning birʻ
nechta   sahifalarini   ko radi,   va   bu   qismlar   «Muqaddima»ga   ega   edi.   shu   tilni	
ʻ
o’rganish   uchun   bu   mamlakatga   yollanma   askar   sifatida   kelgan   va   bu   shahardan
o’tib, Parsilarning o’sha  paytdagi  qarorgohi  bo’lgan Sumtga borib qo’nim topgan
edi.   U   yerda   bir   necha   yil   «Zend   avesto»ni   o rganib,   Fransiyaga   qaytib   keldi   va	
ʻ
1771-yilda   Parsis   Bitiklarining   fransuzcha   tarjimasini   o z   ichiga   olgan   «Zend	
ʻ
Avesta»ni   nashr   ettirdi.   Ser   U.Jons   esa   uning   fikirlariga   qarshi   chiqqan   birinchi
inson   bo’ldi.   Uning   aytishicha,   u   Yevropadagi   olimlar   e'tiboriga   havola   qilgan
«Avesto»   kitoblari   haqiqiy   emas   va   ruhoniylarning   uydirmasidir.   Marhum
professor   Jeyms   Darmesteter,   Anquetil   Du   Peronning   iste'dodli   vatandoshi,   u
birinchi marta «Yesta» ning katta qismini asl nusxadan ingliz tiliga tarjima qilgan,
bu   bahs   haqida   shunday   deydi:   «Olim   dunyoning   yarmi   «Avesto»ning
haqiqiyligini   inkor   etib,   uni   soxta   deb   e’lon   qilgani   uchun   birdaniga   shiddatli
tortishuv boshlandi.Urushni ochgan o’sha paytdagi yosh oksoniyalik Uilyam Jons
edi.   Anketitning   Xaydga   va   boshqa   bir   qancha   ingliz   olimlariga   nisbatan   nafrati
paydo bo’ldi va shunday deydi Zend Avesta o’zining yaratuvchisi Zardusht sababli
qiynaladi, Zardusht  esa Anquetil uchun azob chekdi. Haqiqatdan ham Dyupperon
Jeyms   bergan   barcha   qarashlarga   qarshi   chiqqan   edi.   U   o’zi   qabul   qilgan   uslub
bilan   satira   qilish,   frantsuz   tilida   Zend   va   fors   tillarini   yozishga   qarshi   emas   edi,
shuning uchun u bildirishi kerak bo’lgan yangi va g’alati g’oyalar, u ularga bergan
g’alati   ko’rinishda   g’alati   tuyuldi 14
.   Mavzu   bo’yicha   uzoq   davom   etgan   bahs-
14
  India in the Avesta of the Paris. – P.24-27.
14 munozaralar   natijasini   sarhisob   qilar   ekan,   Darmesteter   shunday   deydi:
«Zamonaviy   ilm-fan   shunday   ikki   tomonlama   xulosaga   keldiki,   bir   tomondan,
parsizm   uning   elementlaridan   biri   edi.   Muhammad   o’z   dinini   shakllantirgan,
boshqa tomondan, Hindiston va Forsning qadimgi dinlari umumiy manbadan kelib
chiqqan. Kleuker va boshqa taniqli olimlar birin-ketin Anquetilning ishini qo’llab-
quvvatlab,   Avesto   kitoblarini   ko’rsatdilar,   U   haqiqiy   ekanligini   aniqladi.   Ulardan
ba’zilari   buni   ko’rsatishda,   ser   V.   Lones   asos   solgan   ilmiy   o’rganishga   sanskrit
tilidan   yordam   oldilar.  Agar   ser   Vittiamning   o’zi   uzoq  umr   ko’rganida  edi,   u  tez
orada o’zining shoshqaloq xulosalarini tuzatgan bo’lardi, aytish kerakki, Anquetil
tarjimalarining o’zi ham ma’lum darajada mazmunga ega edi, chunki, garchi ular
hamma narsaga ishongan bo’lsa-da. uni buyuk olim sifatida tan olishmasdi, uning
qilgan   ishlari   oxir-oqibat   shungga   majbur   etdi.   Garchi   u   keyinchalik   Avesto
kitoblari   bilan   bog’liqligini   bilgan   fors   adabiyotini   o’rgangan   bo’lsa   ham   Ser   V.
Jonsning  Kalkuttada  Avesto  kitoblarini  ko’rish  imkoni  yo’q edi,  chunki   bu yerda
o’sha   paytda   Parijliklar   juda   kam   edi.   Professor   Darmesteter   «Avesto»   haqida
shunday   deydi:   «Zand-Avesto   -   Forslarning   muqaddas   kitobidir,   ya’ni
Muhammadning   ikkinchi   vorisidir,   Muhammadning   hokimiyatni   ag’darganida
Forsda   hukmronlik   qilgan   o’sha   dinning   qolgan   oz   sonli   izdoshlari   haqidadir.
Sosoniylar sulolasi,mag’lubiyatidan keyin bir asrdan ko’proq vaqt o’tgach, deyarli
barcha zabt etilgan xalqlar kuch yoki siyosat yoki oddiyroq shakl yoki e'tiqodning
jozibali kuchi bilan yangi hukmdorlari tomonidan e'tiqodiga keltirildi, ota-bobolari
chet elga borib, o’zlarining eski xudolariga bemalol sig’inishlari, eski ibodatlarini
o’qishlari   va   eski   urf-odatlarini   bajarishlari   mumkin   bo’lgan   yangi   uy
izlashdi.O’sha   uyni   nihoyat   Hindistonning   g’arbiy   qirg’og’ida,   tolkin   hindular
orasidan   topishdi   va   Guzerat   yarim   orolida   o’rnashishdi,   shuni   takidlash   kerakki
Parslar   bir   xalqning   xarobalari   bo’lganidek,   muqaddas   kitoblar   ham   dinning
xarobalaridir, o’tmishdagi  ulug’vorligining kambag’al  va kambag’al  yodgorliklari
desak   yangilshmagan   bo’lamiz.   Ammo   tarixchi   va   ilohiyotshunos   nazdida   o’sha
kichik   kitob   «Avesto»   va   o’sha   kam   sonli   xalq   Parslarning   e’tiqodi   qanchalik
qimmatlidir».   1762-yilda,   Hindistondan   qaytganidan   so’ng,   Avraam   Hyacinthe
15 Anquetil-Duperron   (1731-1805)   Yansenistlar   seminariyasidagi   sobiq
sinfdoshlaridan   biri   bo’lgan   Utrextga   Gollandiyagaxat   yozadi.   Unda   shunday
jumlalar mavjud edi: Birinchi asrlarning xarakteri shunday ediki, ehtimol siz men
haqimda   qayg’u   bilan   eslaysiz   va   Mening   ahmoqligim   haqida   xo’rsinib
afsuslanarsiz,   Ammo   men   qadimgi   xalqlar   tarixini   chuqur   anglash,   mulohaza
yuritish, xalqlar va tillar boshdan kechirayotgan inqiloblarni o’rganish, hududlarga
borishni, qolgan odamlarga noma’lum bo’lgan san'at qayerda saqlanib qolganligini
ko’rishni afzal kordim va shungga ahd qildim. Chunki bu mavzular doimo diqqat
markazida bo’lgan. Bu «to’rtta qonun kitobi», albatta, to’rtta Vedadir. Ushbu ''Turk
SPY''   maktubining   XVII   asr   oxirida   Sharqdan   xabarlar   salohiyatini   ajoyib   tarzda
ko’rsatadi. 
Sizga   aytaman,   aziz   birodarim,   bu   yangilik   g’alati   tushunchalarni   boshladi.
Mening   fikrim:   bu   tilda,   siz   aytgandek,   Unda   hozir   aytiladigan   hind   tiliga   ham,
boshqa Osiyo yoki dunyoning boshqa tillarga ham hech qanday umumiylik yo’q va
shunga   qaramay,   u   mo’l   va   boshqa   moddiy   tillar   kabi   Grammatika   tomonidan
o’rganilgan   oddiy   til,   bu   til   qayerda   bo’lsa   eskirgan   til   kitoblar   hisoblanadi.
Ta’kidlaganidek, «Dunyo juda ko’p millionlab yillardir», Men Pifagorga o’girilib,
dunyo   bir   daqiqada   abadiy   bo’lishiga   ishoning   deyishim   mumkin   edi.   Chunki
Xudo ham cheksiz kuch, donolik va ezgulikdir, xuddi shunday bo’lganligi sababli.
Unga harakat  qilishiga nimadir ilohiy sifatlar  xalaqit  berishi  kerak. Uni  chizishga
nima   xalaqit   berishi   kerak.   Bu   ulug’vor   mato   ilgari,   hech   narsa   qornidan
chiqqanmi?   O’zingni   azobla   iloji   boricha   orqaga,   hatto   millionlabgacha   boshlash
uchun tasavvur qil, asrlar o’tdi, lekin siz o’lchab bo’lmaydigan vaqtni tasavvur qila
olmaysiz kenglik cho’zilmaydi. Go’yo tabiat o’zini o’yib qo’ygandek. Bizning aql-
zakovatimizga   ko’ra,   bu   dunyoda   kuzatilmaydigan   qadimiylik   yozuvdir.   Bizning
eng kuchli, eng tezkor fikrlarimiz juda zaif va sekin, ularga ergashish uchun uning
cheksiz kelib chiqishiga qaytish vaqtidir.
Vedalarni   o’rganish   deyarli   imkonsiz   bo’lganligi   sababli,   ma’lumotlarning
aksariyati   mazmuni   fantaziya   asosida   edi.   Biz   Xolvel   haqidagi   bobda
chayqovchilik   bilan   chalg’itish   qanchalik   oson   ekanligini   ko’rdik.   Ammo   bir
16 nechta   missionerlar   (yozuvlar,   asosan,   bir   necha   asrlar   davomida   arxivlarda
uxlashga mahkum etilgan edi) vedik matnlar bilan suhbatlashish  yoki o’rganilgan
ma’lumotlarga savol berish edi ularning maqsadi. Izezuit Roberto de Nobili (1577-
1656)   ba’zi   Vedalarga   to’g’ridan-to’g’ri   kirish   huquqini   qo’lga   kiritdi   uning
o’qituvchisi,   Shivadxarma   deb   nomlangan.   U   to’rtta   deb   yozgan   An'anaviy
Vedalar   «har   xil   fikrlarning  tartibsiz   yig’indisidan   ko’ra   ko’proq   narsadir   qisman
ilohiy, qisman insoniy mavzularga taalluqli, bu erda chalkashlik diniy va fuqarolik
qoidalari   har   xil   tarzda   birlashtiriladi» 15
.   1608-yilda   to’rtinchi   Veda   yo’qligini
aytishdi   hozirgacha   missioner   o’zini   «to’rtinchi   o’qituvchi»   deb   e'lon   qilishga
qaror   qildi.   Va   ular   takidlashdiki   yo’qolgan   veda   najot   masalasi   bilan
shug’ullanadigan   edi» 16
.   Aftidan   De   Nobili   Xitoydagi   zamondoshi   Matteo   Ricchi
kabi   ishongan.   Garchi   asl   sof   monoteizm   butparastlikka,   qoldiqlarga   aylangan
bo’lsa ham  asl  din saqlanib qoldi va qadimgi dinni qayta tiklashga xizmat  qilishi
mumkin   edi.   Xoch   belgisi   ostidagi   e'tiqod.   Buddist   bilan   muvaffaqiyatsiz
tajribadan so’ng liboslari, Ricci konfutsiy olimining libosini qabul qilgan, xitoylar
qadimdan sof  monoteist bo’lgan. Bir necha yil o’tgach, Ricchining vatandoshi  de
Nobili   Hindistonda   o’zini   ko’rsatdi   astsetik   «shimoldan   kelgan   sannayasi»   va
«yo’qolgan   ruhiy   Veda»   ni   tiklovchi.   Uzoq   Rimdan   kelgan,   u   erda   Ur   davlati
an'analari   eng   yaxshi   saqlanib   qolgan   edi.   1608   yilgi   yillik   Relac¸a˜o   jurnalida
Ferna˜o   Gerreyro   xuddi   shunday   satrda   Brahmin   xatlarini   o’rganayotganini
yozgan.  Uning nasroniy  xabarini  ruhiy Vedaning  tiklanishi   sifatida taqdim   etgan,
barcha mamlakatlarning, shu jumladan Hindistonning asl  dini Vishnu, Brahma va
Shiva dinlari edi deb aytadi.
De Nobili uchun «Veda» so’zi Xudo tomonidan ochib berilgan ruhiy qonunni
anglatadi.   U   o’zining   huquq   o’qituvchisi   Satyavedamda   haqiqatni   oshkor   qildi
Rimda falsafani  va aynan shu qonunni  o’rgangan. Uning qonuni xuddi  Xudoning
amri bilan o’rgnatilgan qonunni saqlab qoldi, De Nobili Hindistonga satyavedamni
tiklash   va   uni   qaytarib   olib   kelish   uchun   kelgan   edi   va   didaktik   sanskrit   she'rida
shunday   deyilgan:   «Haqiqiy   vahiyning   mohiyati   [satyavedam]».De   Nobilining
15
Newspaper of Rubi 2000. – P.338
16
 Zupanov 1999.  – P.  116
17 an'anaviy   hind   Vedalarining   tavsifi   u   ularni   «haqiqiy   Vedalar»   yoki   haqiqiy   deb
hisoblamaganligini   aniq   ko’rsatadi.   Bu   de   Nobili   uzoq   vaqt   davomida   gumon
qilingan   Ezour-vedam   muallifi   tushunarli,   chunki   bu   matnda   Chumontou   De
Nobili   bilan   printsipial   jihatdan   bir   xil   rolga   ega:   u   an'anaviy   Veda   tomonidan
ifodalangan hukmron ruhoniylarning «Veda» ning tanazzulga uchragan qismlarini
fosh qiladi. Kompilyator  Biache ularga satyavedam,  ilohiy narsa haqida o’rgatish
uchun   Ur-vahiy   kimning   to’g’ri   uzatishini   u   degeneratsiya   qarshi   vakili
Brahmanlarning   Vedalarida   uzatishini   aniqaydi.   Bu   «haqiqiy   Veda»   bir   marta
bo’lgan   bir   vaqtlar   Hindistonga   olib   kelingan,   ammo   keyinchalik   hindular   unutib
yuborishgan   u   soxta   Vedani   asos   solgan   va   hozirda   diniy   e'tiqod   qiladi.   The   de
Nobili   va   Chumontouning   umumiy   maqsadi   uni   qayta   tiklash   edi.   Haqiqiy,   eng
qadimiy   ilohiy   vahiy   (Veda)   va   yolg’onni   qoralash   bo’lgan,   Brahminlar   endi
o’zlariniki   deb   ataydigan   buzuq   Veda   esa   unday   emas   edi.   Xitoyda   Ricci   va
Hindistonda de Nobili ortidan, topish maqsadida bir necha tadqiqotchilarning istagi
va   qadimiy   matnlarni   o’rganish   va   ishlash   uchun   zarur   lingvistik
ko’nikmalarga ega bo’lish edi. Ular Xitoy va Hindiston missionerlari orasida ham
ko’payib   borardi   va   bu   istak   umumiy   ur-an'ana   va   uning   mahalliy   g’oyasi   bilan
aniq   bog’langan   edi   «turar   joy»   uchun   foydalanish   mumkin   bo’lgan   qoldiqlar
o’rganilish   boshlangan   Bu,   ''do’stona   egalik.''   edi.   Biz   boshqa   boblarda   kuzatgan
narsamiz,   xususan,   dinning   tizimli   o’rganish   boshlanishi   bilan   chuqur
bog’langanligi sharq tillari va adabiyotlari, aniq Hindistonga ham tegishli; va agar
shunday   bo’lsa   tadqiqot   ajoyib   Misr   (Kircher)   va   Xitoy   figurist   gullarini   yaratdi
XVII   va   XVIII   asr   boshlari,   bunda   Hindistonning   gullagan   davri   hurmati   hali
oldinda edi. 
XVIII asrning boshlarida yevropaliklar insoniyatni tarixini qidirmoqdalar eng
qadimgi   matnlar   iezuit   missionerlarining   maktublarida   jozibali   yangiliklarni   oldi.
Hindistonda, Misol uchun, 1709 yil 30 yanvarda Per de la Leyn maktubida yozgan
hindlarning butparast ekanligi, lekin ularda Veda borligini isbotlovchi kitoblar ham
bor   ekanligi   Haqiqiy   Xudo   haqidagi   juda   aniq   bilimdir.   Missioner   ketdi.   Jon
Lokmanning 1743 yilgi ingliz tilidagi tarjimasida bu parcha quyidagicha o’qiladi:
18 Qirol Sharq kutubxonasini tashkil etishga qaror qilganidan beri Abbe' Bignon biz
Hind   kitoblarini   tadqiq   qilishda   bizga   tayanish   sharafiga   muyassar   bo’ldi.   Biz
bundan   oldin   taraqqiyot   uchun   ko’p   foyda   ko’ryapmiz   misol   uchun   diniy,   bu
vositalar   yordamida   asosiy   kitoblarni   qo’lga   kiritgan   butparastlik   arsenaliga
o’xshab,   biz   undan   qurollarni   chiqaramiz   butparastlik   tabiblariga   va   ularga   zarar
yetkazadigan   qurollarga   qarshi   kurashish   ko’pchilikning   o’z   falsafasi,   teologiyasi
va ayniqsa to’rttasi Vedam brahminlar qonunini o’z ichiga olgan va Hindistondan
beri   Qadim   zamonlardan   beri   muqaddas   kitob   deb   hisoblaydi:   kitob.   Uning
hokimiyati buzilmas va Xudoning O’zidan olingan 17
.
Bu   jangda   raqiblar   asosan   braxmanlar   edi.   Yevropaliklar   chetlanganlardan
ham   yomonroq.   Kalmett   tushuntirdi:   «Bu   yerda   boshqa   hech   narsa   yo’q
brahmanlar  kastasidan  boshqa, va bu bizning nasroniy  dinimizga  zid. Aynan ular
Hindistonni   yo’ldan   ozdirib,   bu   xalqlarning   hammasini   nasroniy   nomidan
nafratlantirsin Prangui yorlig’i, hindlar birinchi marta portugallarga bergan va ular
bilan   qaysi   ''bizni   tashkil   etayotgan   turli   millatlar   haqida   bexabar   bo’lganlar
mustamlaka   barcha   yevropaliklarni   belgilashdir»   dan   asosiy   muammo   edi.
missiyaning boshlanishi va Iezuitlarning Sannyasi liboslari va «Shimoldan kelgan
braxmanlar»   kimligi   qisman   bunday   tajovuzning   oldini   olish   uchun   yaratilgan.
Jang   Brahmanlarga   qarshi   «iblisning   vazirlari»   «o’zlarining   quvg’inlarini   hech
qachon   to’xtatmaydilar»cherkovimizni   ham,   unga   tayangan   nasroniylarni   ham
vayron   qilishni   rejalashtirmoqdamiz»   Kalmettning   maktublarida   ko’zga
tashlanadigan   va   fransuz   ekanligi   aniq.   U   qurol-yarog’   arsenalini   to’plash   haqida
gapirganda, biznesni nazarda tutgan, ayniqsa, bu butparastlik shifokorlariga qarshi
kurashish uchun to’rtta Vedadan foydalangan.
Tayyorgarlik   sanskrit   tilini   chuqur   o’rganish   va   so’rovdan   iborat   edi.
Hindistonning   muqaddas   adabiyoti,   xususan,   Vedalardir,   Albatta.   Kalmetta   Isoga
va Qadimgi voqealarga oid har qanday mumkin bo’lgan ishorani topishga intilardi
va   Yangi   Ahd   haqida.   U   toshqinning   matn   izlarini   qidirib   topdi   va   so’radi   o’zi
Vishnu   Isomi,   agar   Chambelam   Baytlahmni   anglatadimi   yoki   agar   Brahmanlar
17
 Le Gobien 1781: 13. – P. 394
19 Ibrohim   naslidan   kelib   chiqqanmi.   Ammo   o’rganish   Sanskrit   brahmanlar   va
olimlar   bilan   bahslashish   uchun   ham   foydali   edi:   Shu   paytgacha   biz   bu   kabi
olimlar   bilan   juda   oz   munosabatda   bo’lganmiz,   chunki   ular   biz   ularning   ilmiy
kitoblarini va ularning kitoblarini tushuna olmasdik. Samouscroutam [Sanskrit] tili,
ular  bizga  yaqinlasha  boshlaydi, chunki  ular  aqlli  va printsiplarga  ega, ular  bizga
qaraganda   yaxshiroq   ergashadilar   boshqalar   nizolashmoqda   va   ular   bor   bo’lsa
haqiqatga osonroq rozi bo’lishadi qarshilik qiladigan hech narsa yo’qdir.
Tabiiyki,   Kalmett   boshqa   missionerlarning   tajribasidan   foyda   oldi   qiyin
tillarni o’zlashtirgan va antik davrga qiziqqan, masalan, Klod de Visdelou o’ttiz yil
davomida   Pondicherrida   yashagan   va   Xitoyda   missionerlik   taktikasi   va   usullari
bilan   juda   yaxshi   tanish   edi.   Hatto   eng   muhimi,   1733-yilda   Jan-Fransua   ismli
bilimdon   iezuit   Pons   (1698-1751)   Carnate   missiyasida   Kalmettga   qo’shildi.   Pons
va Kalmet Fransiyaning janubidagi Rodez shahridan kelgan, ikkalasi ham bor edi
Tuluzadagi  yezuit novitiatiga qo’shilgan, ikkalasi ham Hindistonga yuborilgan va
bo’lgan   ikkalasi   ham   sanskrit   tilini   o’rganmoqda.   Pons   Hindistonga   Kalmetdan
ikki   yil   oldin   kelgan   edi.   1724-yilda   va   o’zining   birinchi   to’rt   yilini   Karnat
mintaqasida   o’tkazdi.   Bo’lgandi   1726-yilda   Veda   nusxasini   60   rupiyga   sotib
olishga   uringan   Pons,   faqat   firibgarlik   qurboniga   aylanganini   bilib   oling.   1728-
yildan   1733   yilgacha   u   Bengal   missiyasidan   ustun   bo’lgan   va   u   shu   vaqt   ichida
o’qigan sanskrit. Chandernagorda ustun bo’lgani uchun u muhim kanalga aylandi
Hindiston adabiyotining Yevropa kashfiyoti edi. U Abbe nomidan sarfladi Bignon
va Parijdagi Qirollik kutubxonasi tadqiqotchilar, nusxa ko’chiruvchilar, sanskrit va
fors   tillaridagi   qo’lyozmalar   uchun   jami   1779   rupiy   to’lagan.   Ularga   17   jildlik
Mahabharata,   24   jild   Puranalar,   31   jild   filologiya,   Tarix   va   mifologiyaga   oid   22
jild,   astronomiyaga   oid   7   jild   va   munajjimlik   va   8   jildlik   she'rlar,   shu   qatorda
boshqa   yutuqlari   bor   edi.   Pons   Kalmettadan   besh   yosh   kichik   bo’lsa-da,   u
shunchalik   ko’p   edi   qo’shilganida   hamyurtiga   qaraganda   tajribali   va   bilimdon
1733-yilda   ikkinchi   marta   Carnate   missiyasi   va   ikkita   iqtidorli   missionerlar   sa’y-
harakatlarini birlashtirishi mumkin edi.
20 1735-yilda Kalmetta sanskrit tilini o’rganishning ba’zi afzalliklarini tasvirlab
berdi   va   Vedalar   o’z   vazifasi   uchun:   Muqaddas   kitoblarini   o’z   ichiga   olgan
ularning Vedalari  mavjud bo’lganidan beri qo’llarimiz bilan biz ularni ishontirish
uchun   mos   matnlarni   chiqarib   oldik,   butparastlikni   buzadigan   asosiy   haqiqatlar;
chunki   Xudoning   birligi,   Haqiqiy   Xudoning   xususiyatlari,   najot   va   tanbeh   bu
yerdadir   Ey   Vedam   lekin   bu   kitobda   topilgan   haqiqatlar   faqat   axloqsizlik
uyumidagi   oltin   chang   kabi   sepiladi,   chunki   qolganlari   hammaning   printsipidan
iborat.   Hind   mazhablari   va,   ehtimol,   ularning   tanasini   tashkil   etadigan   barcha
xatolarning tafsilotlari doktrinalar haqidadir.
1730-yillarning  boshidan  boshlab   Calmette-  ehtimol   yordami   bilan   bilimdon
hindlar   va   keyinchalik   Pons   -   «asosiy   haqiqatlar»   misollari   shuningdek,
Vedalardan «barcha xatolarning tafsilotlari» shunday to’plangan. Bu, yevropaliklar
tomonidan   qadimiy   hind   matnlarini   o’rganish   uchun   harakat   birinchi   tizimli   edi,
oson ish emas, chunki bu matnlarning tili juda qiyin bo’lib chiqdi. Hatto ko’pchilik
hindular   ham   yo’qotishdi.   Ajablanarlisi   shundaki,   uning   depozitariylari
bo’lganlarning   aksariyati   uning   ma’nosini   tushunmayapman,   chunki   u   juda
qadimiy   tilda   yozilgan   til   va   Samouscroutam   [Sanskrit]   kabi   tanish   Lotin   tili
oramizda bo’lganidek olimlar hali yetarli emas [tushunish uchun] fikr uchun ham,
so’z   uchun  ham,   agar   izoh   yordam   bermasa.   U   Maha   Bachiam,   buyuk   sharh  deb
ataladi.   O’sha   paytda   jami   oltita   faol   iyezuit   missionerlari   bor   edi   Pondicherri
atrofidagi   karnat   hududi   lekin   ularga   missiya   uchun   zarur   bo’lgan   ko’plab   hind
katexistlari   yordam   berishdi.   Missionerlar   Brahmanlar   qarshiligi   tufayli   shaxsan
ayrim   hududlarga   bora   olmadi   va   boshqa   sabablarga   ko’ra   va   va’z   qilish   bu
katexistlarning   asosiy   vazifasi   edi.   Kalmetta   Vedalarni   o’rganishda   maqsad
ularning   biron   bir   qismini   tarjima   qilish   emas   edi.   Bu,   albatta,   bir   necha   yillik
o’qishdan   keyin   imkonsiz   bo’lar   edi.   Hatto   Ponsning   yordami   bilan   ham.   Ushbu
matnlarning   tili,   xususan   Ilgari   Vedalar   hatto   o’rgangan   hindular   uchun   ham
yorilishi   qiyin   edi.   Bir   maktubda   1737-yil   16-sentyabrda   Kalmett   ota   Rene   Jozef
de Turneminga Parijda yozilgan:   Men  ham   siz  kabi, muhtaram  ota,  o’ylaymanki,
bu maqsadga muvofiq bo’lar edi. Hind dinining asl matnlariga ko’proq diqqat bilan
21 murojaat   qiling;   lekin   biz   qilmadik.   Bu   kitoblar   hozirgacha   qo’lingizda   va   uzoq
vaqtdan   beri   mavjud   edi,   topib   bo’lmaydi,   ayniqsa   asosiylarini   topib   bo’lmaydi
to’rt Vedan. Bu faqat besh yoki olti yil oldin edi, tashkil etish tufayli Qirol uchun
sharqona   kutubxona   tizimini   qilishni   mendan   so’radi   uning   bir   qismini   tashkil
qilishi   mumkin  bo’lgan  hind  kitoblari   haqidagi   tadqiqotlar.  Keyin   qildim  dinimiz
uchun muhim bo’lgan kashfiyotlar va ular orasida I to’rtta Vedan yoki muqaddas
kitoblarni hisoblang. Lekin bu kitoblar, hatto Ko’pgina qobiliyatli shifokorlar faqat
yarmini   tushunishadi   va   brahman   qaysi   biri   tushunmaydi   uning   kastasida   janjal
bo’lishidan  qo’rqib,  bizga  tushuntirishga   jur'at   etgan,  a da  yozilgan  Samscroutam
[Sanskrit],   o’rganilganlarning   tili,   hali   kalitni   taqdim   etmaydi,   chunki   ular
qadimiyroq   yozilgan   tildir.   Men   aytamanki,   bu   kitoblar   biz   uchun   bir   necha
jihatdan muhrlangan 18
. 
Ammo  Kalmett   sanskrit  tilida  ba’zi  she'rlar  yozishda   qo’lini  sinab   ko’rdi   va
1737-yil 20-dekabrda o’qishiga to’sqinlik qilgan isitmadan keyin yozgan Sanskrit
tilidan: «Men bu tilda bir nechta she'rlar yozishga yordam bera olmadim munozara
uslubi,   ularni   hindular   tomonidan   to’kilganlarga   qarshi   qo’yish   Kalmett   de
Nobilining   yozganlaridan   ilhomlangan   Pondicherry   missiyasida   saqlangan   va
qisman   nusxalangan   va   qayta   tartibga   solingan   ko’rinadi   de   Nobilining   Sattia
Ve'da   Sanghiragham   (Haqiqiy   vahiyning   mohiyati*),uning   sarlavhasi   xuddi
shunday tuyulgan fikrni ifodalaydi Kalmettaga juda kuchli ta’sir ko’rsatdi: haqiqiy
Veda   (satya   veda)   tushunchasi.   To’rtinchi   Veda   yo’qolgan   deb   o’ylagan   de
Nobilidan   farqli   o’laroq   O’zini   Hindistonga   hech   bo’lmaganda   uning   ta’limotini
olib kelgan guru sifatida ko’rsatgan edi, Kalmetta ham to’rtinchi Veda10 ni  sotib
oldi va u uzoqda ekanligini aniqladi. ko’proq o’qilishi mumkin va shuning uchun
biroz   keyinroq   kelib   chiqadi.   Kalmett   bilimga   asoslangan   turli   bahsli
strategiyalarni   tasvirlab   berdi.   Vedalar   va   dunyo   ruhi   tushunchasi,   jazo   kabi
mavzularga murojaat   qiling  do’zaxda,  mukofoti  esa   jannatda. (445-50-betlar).  De
Nobili   singari,   Kalmett   ham   «Veda»   so’zini   anglatadi,   deb   o’yladi   «Xudoning
kalomi»ni   ilohiy   nozil   qildi   va   tushuntirdi:   «Men   Vedam   so’zini   tarjima   qildim.
18
  LeGobien 1781.  – P.  16
22 ilohiy   Yozuvlar   [ilohiy   Ecritures]   orqali,   chunki   men   ba’zi   brahmanlardan
so’raganimda  Vedam  nimani  tushungan  bo’lsa,  ular  menga  bu ular  uchun  nimani
anglatishini   aytishdi   Xudoning   kalomi»   (384-bet).   Ammo   agar   bu   Xudoning
vahiysi   bo’lsa,   unda   shunday   bo’lgan   aql   bovar   qilmaydigan   darajada   buzilgan.
Buning   eng   yaxshi   isboti   Kalmettning   qarashi   kerak   edi   bu   oltin   zarralari   uchun
juda   qiyin.   U   qanchalik   ko’p   o’rgansa,   shunchalik   aniq   bo’lishi   kerak   de   Nobili
to’g’ri   degan   xulosaga   keldi   Hind   Vedasi   «haqiqiy   Veda»   yoki   satya   vedamdan
uzoq   edi   birinchi   patriarxlarga   ilohiy   vahiy.   O’sha   haqiqiy   Veda   Hindistonda
buzilgan   va   o’zining   qadimiy   ulug’vorligini   tiklashga   muhtoj   edi.   Buning   uchun
Buning   maqsadi   Kalmettning   oltin   dog’larini   ham,   eng   yomon   alomatlarini   ham
to’plashi Vedadagi degeneratsiya. Keltirilgan misolda birlik va Xudoning ezguligi
birinchi   navbatda   Vedik   parchalari   asosida   tasdiqlangan,   keyin   esa   juda   insoniy
kamchiliklar   va   hatto   hind   xudolarining   jinoyatlari   bilan   farqlanadi   Shiva   va
Vishnu. Shu tarzda Vedaning ichki qarama-qarshiligi paydo bo’lishi mumkin fosh
bo’lishi   va   munozaradagi   raqiblarning   aniqligini   inkor   eta   olmagan   Vedalardan
olingan iqtiboslar hech qanday g’alaba qozonmagan holda qo’lga olinishi mumkin
edi, boshlar g’alaba qozonishdir.
23 II BOB. FRANSUZ OLIMLARINING AVESTO HAQIDA QARASHLARI
VA KITOBLAR.
2.1. Anketil-Dyuperronning qarashlari.
XVIII   asrning   o rtalaridan   boshlab   Oksfordda   «Avesto»ning   ushbuʻ
tarjimasining   ba zi   qismlarini   o z   ichiga   olgan   qo lyozmalar   mavjud   edi,   lekin	
ʼ ʻ ʻ
ularni hech kim o qiy olmadi. 1754-yilda fransuz, o’sha paytda yosh yigit bo’lgan
ʻ
Anquetil   Dyuperron   tasodifan   ushbu   qo’lyozmalardan   birining   bir   nechta
varag’idan qilingan nusxalarini ko’rib qoldi va bu kitoblarni o’rganish va ularning
mazmuni   bilan   bilimdon   dunyoni   tanishtirishga   qaror   qildi.   Fransiya   hukumati
Anquetilga   Hindistonga   borish   uchun   mablag’   berishga   va’da   berdi,   ammo   vaqt
o’tdi,   va’da   bajarilmadi   va   Dyuperronning   o’zida   sayohat   uchun   pul   yo’q   edi.
Shuning   uchun   u   Hindistonga   shu   yo’l   bilan   borish   uchun   oddiy   askar   sifatida
Fransiyaning   Sharqiy   Hindiston   kompaniyasi   xizmatiga   kirdi.   Ko’p   duch   kelgan
barcha qiyinchiliklarni yengib o’tib, Dyuperron nihoyat o’zi rejalashtirgan narsani
qilish   imkoniyatini   topdi.   Hukumat   uni   qo’llab-quvvatlay   boshladi.   U   olim   parsi
ruhoniylaridan biridan ularning muqaddas tilini o rgangan, shu ruhoniy yordamida	
ʻ
«Avesto»ning   saqlanib   qolgan   qismlarini   fransuz   tiliga   tarjima   qilgan   va   ko plab	
ʻ
qo lyozmalarga ega bo lgan. Anketil-Dyuperron o’zi hisoblagan «Avesto» matnini	
ʻ ʻ
ham,   Zardushtiyning   boshqa   manbalari   asosida   Zardushtning   tarjimai   holini   ham
e’lon qildi. Bularning barchasi uch jildda Zardusht so’zlarining to’liq to’plami deb
nomlangan.   Shunday   bo’ldiki,   zardushtiylarning   muqaddas   kitobining   birinchi
tadqiqotchisining   birinchi   tarjimai   holi   ushbu   ta’limot   payg’ambarining   tarjimai
holiga   o’xshardi.   Zardusht   ham,   Anquetil-Dyuperron   ham   dastlab   hech   kim
ishonmadi.   Anquetil   Dyuperron   1771-yilda   o’zining   «Avesto»   tarjimasini   nashr
etdi.   Bu   kitob   ko’pchilik   tomonidan   hayajon   bilan   kutib   olindi,   boshqalar   esa
nisbatan ishonchsizlik uyg’otdi. Uning haqiqiyligi haqida kuchli bahs-munozaralar
paydo   bo’ldi   va   uning   raqiblari   va   himoyachilari   jiddiy   tanqid   qoidalariga   rioya
qilishdi. 
VII   asrda   Sosoniylar   davlati   parchalanib,   arab   bosqinchilari,   Eron   va   O`rta
Osiyoni   bosib   olgach,   Zardushtiylik   ham   zarbalarga   uchrab,   unga   ishonuvchilar
24 quvg`in   va   ta’qib   ostiga   olingach   Avestoning   aksariyat   beshdan   uch   qismi
yo`qolgan   va   unitilgan.   Avestoda   bu   dinning   diniy-   falsafiy   tizimining   qoida
dasturlari bayon etilgan. U qadimiy ajdodlarimizni dunyoqarash, huquqiy, axloqiy,
tamoyil qoidalarini o`z doirasiga olgan. Unda tabiat falsafasi, kosmogoniya, tarix,
etika, mediöinaga doir materiallar, bilimlar yozilgan. Yana unda shoh, oliy tabaqa,
quldor,   qul,   dindorlar   va   diniy   urf-odatlar   katta   o`rin   olgan.   Hokim   va   zolimlar
ulug`langan;   ruhoniylar   muqaddas   odamlarni   hamma   hurmat   qilishi   kerak   deb
da’vo   qilingan.   Avesto   oldin   12   ming   mol   terisiga   yozilib,   xajmi   g`oyat   katta
bo`lgani uchun undan foydalanish osonlashtirish niyatida «kichik avesto» yaratildi.
(Beruniy).   VII   asrda   Sosoniylar   davlati   parchalanib,   arab   bosqinchilari,   Eron   va
O`rta   Osiyoni   bosib   olgach,   Zardushtiylik   ham   zarbalarga   uchrab,   unga
ishonuvchilar quvg`in va ta’qib ostiga olingach Avestoning aksariyat beshdan uch
qismi yo`qolgan va unitilgan. Avestoda bu dinning diniy- falsafiy tizimining qoida
dasturlari bayon etilgan. U qadimiy ajdodlarimizni dunyoqarash, huquqiy, axloqiy,
tamoyil qoidalarini o`z doirasiga olgan. Unda tabiat falsafasi, kosmogoniya, tarix,
etika, mediöinaga doir materiallar, bilimlar yozilgan. Yana unda shoh, oliy tabaqa,
quldor,   qul,   dindorlar   va   diniy   urf-odatlar   katta   o`rin   olgan.   Hokim   va   zolimlar
ulug`langan;   ruhoniylar   muqaddas   odamlarni   hamma   hurmat   qilishi   kerak   deb
da’vo qilingan. 
Xulosa shuki, Avesto Zardushtiylikning muqaddas yozuvi hisoblangan, 2000
yil   davomida  yaratilgan   5  dan  3  qismi  yo`qolib  ketgan   u  yakka  hudolikni   targ`ib
etgan,   olovga   sig`inmaslik,   faqat   uni   asrash   va   e’zozlashni   tavsiya   etgan.   Avesto
zardushtiylikning   asosiy   manbasi   va   muqaddas   kitobi   hisoblanadi.   U   Apatsak,
Ovitso,   Ovutso,   Avesto,   Avatso   kabi   shakllarda   ham   ishlatib   kelingan.   Avesto
O`rta Osiyo, Eron, Ozarbayjon xalqlarining islomgacha davrdagi ijtimoiy-iqtisodiy
hayoti,   diniy   qarashlari,   olam   to`g`risidagi   tasavvurlari,   urf-odatlari,   ma’naviy
madaniyatini   o`rganishda   muhim   va   yagona   manbadir.   Uning   tarkibidagi
materiallar qariyb ikki ming yil davomida vujudga kelib, avloddan-avlodga og`zaki
tarzda uzatilib kelingan. Zardushtiylik dini  rasmiy tus olguniga qadar Avestoning
bo`laklari   Turon   va   Eron   zamini   xalqlari   orasida   tarqalgan.   Ushbu   -   Axura-
25 Mazdaning   Zardusht   orqali   yuborilgan   ilohiy   xabarlari   deb   hisoblangan   bo`laklar
turli   diniy   duolar,   madhiyalar   sifatida   yig`ila   boshlangan.   Bular   Zardushtning
o`limidan   keyin   kitob   holida   jamlangan   va   «Avesto»   -   «O`rnatilgan,   qat`iy   qilib
belgilangan qonun-qoidalar» deb nom  olgan. Bu qadimiy yozma manba bizgacha
to`liq   holda   yetib   kelmagan.   Avesto   haqida   Abu   Rayhon   Beruniy   (v.   1048   y.)
shunday   yozadi:   «Yilnoma   kitoblarida   bunday   deyilgan:   podshoh   Doro   ibn   Doro
xazinasida   [Avestoning]   12   ming   qoramol   terisiga   tillo   bilan   bitilgan   bir   nusxasi
bor edi. Iskandar otashxonalarni vayron qilib, ularda xizmat etuvchilarni o`ldirgan
vaqtda   uni   kuydirib   yubordi.   Shuning   uchun   o`sha   vaqtda   Avestoning   beshdan
uchi   yo`qolib   ketdi».   Avestoning   Aleksandr   Makedonskiy   tomonidan   Gretsiyaga
olib   ketilgani,   zarur   joylarini   tarjima   ettirib,   qolganini   kuydirtirib   yuborgani,   12
ming   qoramol   terisidagi   tillo   matn   haqida   (at-Tabariyda   -   12000   pergament)
keyingi davrlarda yaratilgan zardushtiylik adabiyotida («Bundahishn», «Shahrihoi
Eron»,   «Dinkard»;   IX   asr,   «Arda   Viraf-namak»;   IX   asr,   «Tansar   xatlari»,   al-
Mas’udiyning   «Muruj   az-zahab»,   «Fors-noma»  va   boshqalarda)   ma’lumotlar   bor.
Bu asarlarda yunonlar otashxonalarni vayron qilganlari, ibodatxonalar boyliklarini
talon-taroj etganlari, din arboblarini o`ldirib, asir olib ketganliklari haqida yoziladi.
Hozir bizgacha yetib kelgan Avesto, Beruniyning yozishicha, aslining beshdan ikki
qismi xolos. U «Avesto 30 «nask» edi, majusiylar (zardushtiylar) qo`lida 12 nask
chamasi   qoldi»   deb   yozgan.   Yozma   manbalarga   ko`ra,   haqiqatan   ham   Avestoni
mo`badlar  avloddan-avlodga,  og`izdan-og`izga  olib  o`tib,  asrlar   osha  saqlaganlar.
Buning   sababi   mo`badlar   mag`lub   xalqlar   (Yaqin   va   Sharq   xalqlari)   yozuvini
harom   hisoblab,   muqaddasxabarni   unda   ifodalashga   uzoq   vaqt   jur`at   etmaganlar.
Dastavval   (mil.   II   yoki   III   asrlarida),   Arshakiylar   davrida   Avesto   qismlarini
to`plash   boshlangan.   Keyinchalik,   Sosoniy   Ardasher   Popakon   (227-243)   davrida,
ayniqsa, Shopur (243-273) davrida atsrologiya, tabobat, riyoziyot va falsafaga oid
qismlari   yozib   olinib,   hamma   qismlari   tartibga   keltirilgan,   so`ng   bu   asosiy   matn
to`ldirib   borilgan.   Avestoning   ana   shu   to`ldirilgan   nusxasining   ikki   to`liq
qo`lyozmasi   Hinditsonda   saqlanadi   -   biri   Mumbayda,   zardushtiylarning   madaniy
markazi   bo`lmish   Koma   nomidagi   insitutda,   ikkinchisi   -   Kalkuttadagi   davlat
26 kutubxonasida.   Avestoning   eng   qadimiy   qismlarida   Zardusht   tug`ilgan   va   o`z
faoliyatini   boshlagan   yurt   haqida   ma’lumot   berilgan.   Unda   aytilishicha,   «bu
mamlakatning   ko`p   sonli   lashkarlarini   botir   sarkardalar   boshqaradilar,   baland
tog`lari   bor,   yaylov   va   suvlari   bilan   go`zal,   chorvachilik   uchun   barcha   narsa
muhayyo, suvga mo`l, chuqur ko`llari, keng qirg`oqli va kema yurar daryolari o`z
to`lqinlarini   Iskata   (Skifiya),   Pauruta,   Mouru   (Marv),   Xarayva   (Areya),   Gava
(so`g`dlar   yashaydigan   yurt),   Xvarazm   (Xorazm)   mamlakatlari   tomon   eltuvchi
daryolari bor». Shubhasiz, «keng qirg`oqli, kema yurar daryolar» bu Amudaryo va
Sirdaryo   bo`lib,   Avesto   tasvirlagan   mazkur   shaharlar   O`rta   Osiyo   shaharlarining
bu ikki  daryo qirg`oqlarida joylashganlaridir. Shunga asoslanib,  biz Zardushtning
vatani,   zardushtiylikning   ilk   makoni   va   Avestoning   kelib   chiqish   joyi   deb   -
Xorazm,   tarqalish   yo`nalishi   deb   -   Xorazm-Marg`iyona-Baqtriyani   ayta   olamiz.
Avestoning   «Yasna»   kitobida   bayon   etilishicha,   Zardushtning   vatandoshlari   unga
ishonmay, uning ta’limotini qabul qilmaganlar. Zardusht vatanni tark etib, qo`shni
davlatga   ketadi,   u   yerning   malikasi   Xutaosa   va   shoh   Kavi   Vishtaspaning
xayrixohligiga erishadi. Ular Zardusht ta’limotini qabul qiladilar. Natijada qo`shni
davlat   bilan   urush   boshlanib,   Vishtaspa   g`alaba   qozonadi.   Shundan   so`ng   bu
ta’limot   xalqlar   o`rtasida   keng   tarqala   boshlagan.   Keyingi   davr   rivoyatiga   ko`ra,
Shoh   Kavi   Vishtaspa   farmoniga   bilan   Avesto   kitobi   o`n   ikki   ming   mol   terisiga
yozib olinib, otashkadaga topshirilgan. Ushbu maqola orqali kotgan insonlarning 
poligonlariga   ega   buyuk   davlatchilik   shovinizmi,   agressiv   millatchilik,   diniy
eksterimizm   va   terrorizmning   faoliyatlari   ezgulik   yo’lida   paydo   bo’lgan   katta
xavfdir.   Bugungi   kunda   insoniyat   sivilizatsiyasini   halokatdan   faqat   ezgulikka
asoslangan   ma’naviyat,   insoniyatning   ma’naviy   kamolotini   saqlab   qolishga
qodirdir.   Insoniyat   «Avesto»da   ilgari   surilgan   tom   ma’nodagi   Ezgulik   haqidagi
g’oyalarni   inobatga   olmaganligi   sababli   global   miqyosidagi   fojialarga,   xususan
jahon   urushlarini   o’z   boshidan   kechirdi.   Bulardan,   aftidan,   saboq   olmaganki,
hozirda   «yadro   poligonlaridan   ham   xavfliroq   mafkura   poligonlari   yuzaga   keldi.
Buni bartaraf etishning yo’li esa bitta-ma’naviy, diniy bag’rikenglikka asoslangan
xalqlar,   davlatlar,   millatlar   o’rtasidagi   o’zaro   hamkorlik,   hamjihatlik,   do’stlik
27 rishtalarini mahkam bog’lashdir. Bu g’oya bundan 2700 yil oldin, muqaddas bitik -
«Avesto» da ilgari surilgan ediki, u hozirgi kunda alohida ahamiyat kasb etmoqda.
Agar insoniyat  ushbu g’oyaga yana amal qilmasa, insoniyat sivilizatsiyasi  fojiaga
uchrashi   tayin   deb   aytsh   mumkin.   Milliy   g’oyamizning   mazmun-mohiyatining
muhim   jihatini   «Avesto»dagi   xalqlar,   millatlar   o’rtasidagi   hamkorlik,
bag’rikenglik   g’oyasi   tashkil   etadi.   Shunga   ko’ra   milliy   g’oyamiz   umuinsoniy
ahamiyatga egadirki, bu uning hayotbaxshligini belgilovchi jihatdir. «Avesto»ning
deyarli har bir bayti mazmunida insonning tabiatiga uyg’un munosabatda bo’lishi
haqidagi fikr qizil ipdek bo’lib o’tgan. Bunda inson tabiatni muqaddas, ilohiy deb
bilish zarurligi uqdiriladi va kishilar bunga qat’iy rioya qilganlar. Kishilar tabiatga
ozor   yetkazmaganlar,   bugungi   ilmiy   til   bilan   aytganda,   uning   qonunlarini
buzmaganlar.   Ya’ni   havo,   suv,   tuproqni   toza   saqlaganlar.   Agar   insonlar
«Avesto»dagi   pandnomalarga   quloq   osib,   ularga   rioya   qilganlarida   hozirgi   jahon
sivilizatsiyasiga  xavf solayotgan ekologik muammolar  yuzaga kelmagan bo’lardi.
Bu   muammolarni   bartaraf   etishning   yo’li   esa   «Avesto»dagi   bayon   etilgan
o’gitlarni   qonun   doirasida   amal   qilishdir.   Muxtasar   qilib   aytganda,   zardushtiylik
dini,   uning   muqaddas   kitobi   «Avesto»   xalqimiz   madaniy   merosining   noyob,
bebaho durdonasi bo’lib, unda ilgari surilgan yuksak gumanistik, tinchlik, ozodlik
diniy   bag’rikenglik,   xalqlar   o’rtasida   do’stlik,   hamkorlik   g’oyalari   milliy
g’oyamizning   manbai   bo’lib   hisoblanadi.   Bugungi   kunda   mazkur   noyob   merosni
o’rganish   xalqimizda,   ayniqsa   yoshlar   ongida   milliy   g’ururni,   tarixiy   ongni
shakllatirishda   eng   muhim,   samarali   omil   bo’lib   xizmat   qiladi.   Dunyo   olimlarida
shuning  uchun  ham  zardushtiylik,   uning  g’oyalarini   o’zida   aks  ettirgan  «Avesto»
kitobi   katta   qiziqish   uyg’otgan,   va   uni   o’rganishga   kirishadilar.   Bu   o’rinda
akademik S.F. Olberburgning fikrini keltirish mumkin. «Zardushtiylik, -deb yozadi
olim,   -   insonning   yer   yuzidagi   hayotini   yengillashtirishga,   uni   bahtiyor   qilishga
qaratilgan   eng   oqilona   din».   G’arb   sharqshunos   olimlari   XVIII   asrlardan   boshlab
ushbu din, uning muqaddas kitobini o’rganishga kirishadilar. Oksfordlik professor
28 1700-yilda   «Qadimgi   eronliklar:   parfiyan   va   mideyaliklar   dinining   tarixi»   asarini
nashr ettiradi va bu din haqida qimmatli ma’lumotlarni bayon etadi 19
. 
Fransiyalik sharqshunos A.Dyuperon 1771-yilda «Avesto»ni tarjimasini nashr
qildiradi.   Riga   universitetining   professori   Klenker   1778-yolda   «Avesto»ni   va
Dyuperonning u haqda yozgan asarlarini nemis tiliga tarjima qilib, nashr ettiradi.
Fransiyalik   olim   De-Sas   1793-yilda   «Avesto»ning   tiliga   oid   kitobini   yozib,
chop ettiradi. Shundan so’ng «Avesto» tilini o’rganishga oid yangi tadqiqot ishlari
boshlanib ketadi. 
19
  F.Boynazarov “O’rta Osiyoning antik davri” –  T.:  O’qituvchi, 1991.  – B.202.
29 2.2. Olimlarining avesto haqida qarashlari va kitobi.
Nemis   sharqshunosi   E.Raskin   1827-yilda   «Zend-Avesto   va   zend   tilining   asl
nusxasi, uning qadimiyligi» degan asarini chop ettiradi va u o’z kitobida zend tili
sanskrit   tilidan   paydo   bo’lmay,   balki   tovushlarning   talaffuzi   jihatidan   eron   tiliga
yaqin ekanligini ko’rsatib beradi. 
XIX   asrga   kelib   zardushtiylik   dini   «Avesto»   dalsafiy   jihatdan   o’rganila
boshlanadi.   Nemis   faylasufi   G.Ritter   o’zining   «Falsafa   tarixi»   deb  nomlangan   12
jildlik   tadqiqotlarining   birini   «Avesto»ga   bag’ishlaydi.   U   «Avesto»dagi   ilgari
surilgan   g’oyalarga   e’tiborini   qaratadi   va   ular   o’z   mazmuni,   mundarijasiga   ko’ra
oddiy   afsona,   rivoyatlar   emas,   balki   ular   falsafiy   mazmunga   ega   bo’lgan
bitiklardir, degan qarashni bildiradi. Zardushtiylik dini «Avesto»ga nemis mumtoz
falsafasining   yirik   namoyandasi   Gegel   ham   o’z   vaqtida   katta   qiziqish   bilan
qaragan. «Bu din, -deb yozadi faylasuf, - yorug’lik va qorong’ulikka qarshi turadi.
Yorug’likning   yovuzlik   bilan   kurashi,   hayotning   o’lim   bilan   kurashidir.   Zoroastr
(zardushtiylikning izoh bizniki) dini rivojlanishini va hayotning barhayot bo’lishi,
ekin   ekishni,   uy   hayvonlarini   boqishni   va   yerga   qarashni   talab   qiladi.   Bu   dinga
sig’ingan   odam   hatto   murdani   yerga   ko’mmay,   yoqmay,   qushlarga   yem   bo’lishi
uchun tashlashadi».
Nemis   sharqshunosi   Maks   Myuller   o’zining   49   tomdan   iborat   «Sharqning
muqaddas   kitoblari»   (1879-1904)   nomli   tadqiqotlarida   «Avesto»ni   hindlarning
muqaddas kitobi «Vedalar» bilan qiyoslash asosida talqin qiladi.
«Avesto»ni   o’rganishning   keyingi   bosqichi   Xristian   Bartleme   (1855-1926)
nomi  bilan  bog’liqdir. U  1878-yilda  «Qadimgi  eron lug’ati» nomli   kitobini   nashr
ettiradi   va   bu   kitob   «Avesto»ni   o’rganishda   bu   davrda   asosiy   qo’llanma   bo’lib
xizmat qiladi. 
Bartlemening zamondoshi  va yurtdoshi faylasuf  Fridrix Nitsshe  (1844-1900)
o’zining   «Hayot   falsafasi»   deb   nomlangan   qarashlarini   bevosita   zardushtiylik
ta’limoti   ta’siri   ostida   shakllantiradi.   Uning   mazkur   ta’limoti   asosida   insonning
ezgulik   yo’lini   tutish   bilan   maxluqlikdan   xoliqlik   ko’tariladi,   ya’ni   komillik
maqomiga erishadi va bu maqomda u Alo-odamlar sarvariga aylanadi degan g’oya
30 yotadi.   Nitsshenning   «Zardusht   tavallosi»   asari   ana   shu   qarash   ruhida   yozilgan
asardir.
Nitsshenning   tug’ishgan   singlisi   Elizaveta   Fyorster-Nitsshenning   yozishicha,
akasi   Zardushtni   bolalik   chog’ida   tushida   korgan.   Nitsshen   ilk   asarlarida   yetuk
odamni tarbiyalash,  buyuk shaxslarni  voyaga yetkazish  g’oyasini  ilgari surgan va
keyinchalik bu g’oya uni butunlay band etgan. «Biron bir buyuk odamni yaratish
uchun   insoniyat   tinimsiz   mehnat   qilishi   kerak.   Uning   vazifasi   faqat   mana   shu,
boshqa   narsa   emas,   deb   yozgan   edi   u   ilk   asarlaridan   birida.   Zardusht   -   butun
borliqning   eng   oliy   sifatda   namoyon   bo’ishi,   deydi   Nitsshe.   U   (zardusht)   -   Alo
odam, deb e’tirof etadi.
Faylasuf   «Zardusht   tavallosi»   -   buyuk   bir   ilhom   va   bashorat   qudrati   bilan
yozilgan   asardir.   Zardushtning   aytgan   so’zlari   haqida   u   shunday   deb   yozadi:
«Bunda hikmat ehtiros kuchidan qaltiraydi, nutq musiqaga aylanadi». Zardusht bu
asarda mislsiz bir timsol, mislsiz bir ta’limot, mislsiz bir dasturdir.
Nitsshe   zardushtiylikning   barcha   insonlar   uchun   qimmatli,   umuinsoniy
qadriyat hisoblanmish erkinlik, tinchlik, do’stlik, hamkorlik g’oyalarini e’zozlaydi,
ulardan   ilhomlanadi.   Unga   Adubord   zardusht   o’g’lining   quyidagi   so’zlari   unga
juda katta ta’sir ko’rsatgan. Mana shu so’zlar: «Men davlatmandlik, qashshoqlik va
hukmfarmolik yo’llaridan o’tdim. Davlatmand bo’lgan chog’imda saxovat qildim,
qo’lim   ochiq   bo’ldi;   taxtga   o’tirganda   kamtar   va   shavqatli   bo’ldim.   Tinchlikni
saqlash-jang qilmoqdan afzaldir. Kek saqlamoqdan ko’ra, do’stlik va birodarlikda
bo’lmoq   behroqdir.   Hotirjam   bo’lmoq   va   g’azabdan   saqlanmoq   xayrlidir».
Shuning   ta’sirida   Nitsshe   yozadi:   «Men   shunday   odamni   sevamanki,   u   bilish
uchun   yashaydi.   va   qachondir   yer   yuzida   Alo   odam   yashamog’i   uchun   bilishni
istaydi. Men shunday odamni sevamanki, u yaxshiligida toleni yasaydi. «Zardusht
haloyiqqa   yana   shularni   aytdi:   Odam   maqsadini   ko’zlab   yashaydigan   vaqt   keldi.
Odamzod   o’z   umidining   eng   oliy   donasini   ekadigan   vaqt   keladi.   Buning   uchun
uning   zamini   ham   juda   boy».   «Muhabbat-nimadir?   Yaratmoq-nimadir?   Yulduz
degani   nima?».   Oxirgi   odam   ana   shunday   deb   so’rab   turadi   va   ko’zlarini
tirishtiradi». Avesto Zardushtga vahiy qilingan kitob hisoblanadi. Zardusht tarixiy
31 shaxsmi   yoki   yo’qmi,   uning   yashagan   davri   fanda   hal   qilingan   emas.   Lekin   gap
Zardushtning tarixiy yoki tarixiy shaxs yoki emasligigida emas. Muhimi insoniyat
tarixida birinchi bo’lib, uning tomonidan insonning bu dunyodagi ishlariga yarasha
narigi  dunyodagi javob bermoqligi  ta’limotning ilgari  surilganligidur. Avestoning
ma’naviyat,   ilmiy   g’oya   bilan   bog’liq   tomoni   shundaki,   unda   umuminsoniy
ahamiyatga   molik   ezgulik,   uning   qaror   topishi   uchun   qarash   g’oyasining   ilgari
surilganligidir.   Zardusht   ta’limotida   olam   tartibi   ijtimoiy   barqarorlik,   tinchlik,
xalqlar   o’rtasidagi   hamkorlik   kishilarning   ongli   ravishda   ezgulik   tomonida   turib
faol   kurashishga   bog’liq   degan   g’oya   olg’a   surilgan.   Bu   g’oya   umuminsoniy
ideallarini   o’zida   mujassamlashtirgan   ma’naviyatimizning   tamal   toshlaridan
biridir.   Avestoda   yuksak   axloqiy   me’yorlar,   ma’naviy   qadriyatlarni   ifodalashda
ezgulik va yovuzlik kuchlari o’rtasida doimiy qarama-qarshi kurash mavjudligi va
baribir   ezgulik   yovuzlik   ustidan   g’alaba   qiladi   degan   g’oya   bosh   mavzu
hisoblanadi.   Ezgulik   ma’budasi   Ahura   Mazda,   yovuzlik   ibtidosi   va   yaratuvchisi
Ahriman   o’rtasidagi   kurash   natijasi   insonning   ongli   ravishda   ezgulik   tarafida
turmog’iga bog’liq. Ahura Mazda bunyodkor ishlarni qiladi, odamlarga ezgulik va
yaxshilik   ulashadi.   Ahriman   esa   buzadi,   yakson   etadi,   kishilar   orasida   g’araz   va
adovatni   avj   oldiradi.   Ikki   kuch   hech   qachon   bir-biri   bilan   chiqisha   olmaydi.
«Avesto»dagi   ko’plab   hikoyat,   rivoyatlar   va   mifologik   obrazlar   asosan   ana   shu
kuch   o’rtasidagi   qarashni   tasvirlaydi.   Kitobdagi   bunday   rivoyat,   miflar   nomli
kitobida batafsil keltiriladi. Kitobda bosh g’oya- «Ezgu fikr, ezgu so’z, ezgu amal»
haqiqat,   adolatning   qaror   topishga   qaratilgandagina   ular   bir-biriga   o’tib
mushtaraklashadi.   Shundagina   ezgulik   yovuzlik   ustidan   ustun   keladi,   degan
falsafiy   ma’noni   anglatadi.   «Ezgu   o’y,   ezgu   so’z   va   savob   ishlar   bilan   ezgu   o’y,
ezgu   deyiladi.   «Avesto»ning   «1-Yasht.   Xurmuz   yasht»   degan   qismida.   O’zimni
bari ezgu o’ylarga, ezgu so’zlarga, yaxshi ishlar amaliga baxshida qilaman, barcha
yomon   o’ylardan,   yomon   so’zu   ishlardan   yuz   o’giraman».   Shunga   ko’ra
«Avesto»ning g’oyasi milliy g’oyamizning ma’naviy ildizi hisoblanadi.
«Avesto»ning   mohiyatini   o’zida   mujassamlashtirgan   «Ezgu   fikr.   Ezgu   so’z,
ezgu   amal»   tamoyili   asosida   inson   oily   qadriyatlar,   degan   qarash   yotadiki,   bu
32 milliy   g’oyamizning   insonparvarlik   yo’nalishi   Respublikamizning   Bosh   qomusi
13-moddasida   belgilab   qo’yilgan»   inson,   uning   hayoti,   erkinligi,   sha’ni,   qadr-
qimmati   va   boshqa   daxlsiz   huquqlari   oliy   qadriyat   hisoblanadi»,   deb   belgilab
qo’yilgan   huquqiy   qoida   bilan   hamohangdir.   Avestoda   tasvirlanishicha,   Ahura
Mazda insonni  mukammal mavjudot qilib yaratgan. Garchi Ahura Mazda insonni
mukammal   qilib   yaratgan   bo’lsa-da   u   o’z   ma’naviy   komilligiga   o’zining   ezgu
so’zi,   ezgu   amali   bilan   erishadi.   Boshqacha   qilib   aytganda,   insonning   o’z
homiyligiga   erishishi   uning   o’z   ixtiyoriga   berilgan.   Bunga   esa   u   faqat   ezgulik
yo’lini   tanlash,   yovuzlikdan   qochish   orqaligina   erisha   oladi.   .   Zardushtiylik   va
Avestoni ilmiy jihatdan o’rganggan dastlabki olim Oksford universiteti  professori
T.   Xayd   hisoblanadi.   Mazkur   tadqiqotchi   turli   qadimgi   forsiy   manbalarni
o’rganishi natijasida 1700-yilda bo’lajak asarning qoralama nusxasini tayyorlagan
edi,   ammo   uning   ushbu   tadqiqoti   asossiz   ravishda   ko’plab   taqiqlarga   uchraydi.
Ma’lum vaqt o’tgandan so’ng, ya’ni 1760-yilda uning tadqiqoti to’liq kitob holida
qayta chop etiladi va bu safar kitob ungga ancha mashxurlik keltiradi. 1728-yilda
ingiliz   olmi   Jorj   Bauje   Avestoning   bir   necha   qismi   qo’lyozmalarini   Janubiy
hoindistondagi   zarduhtiyulamolaridan   qo’lga   kiritib,   Oksford   kolleji
kutubxonasiga topshiradi 20
. Bu ham oksfordda ushbu kiytob tadqiqoti uchun turtki
bo’ladi.   Shundan   so’ng   20-30-yillar   davomida   ushbu   yo’nalishdagi   tadqiqotlar
to’xtab qoldi, ammo XVIII asrning 60-70-yillarida Zardushtiylikka oid izlanishlar
qayta tiklandi. 
20
   X.Xomidov. Avesto fayzlari. – B.87.
33 XULOSA
Insoniyatning   qadimgi   davri,   bu   davrdagi   ijtimoiy   iqtisodiy   hayoti,   turmush
tarzining   tarxi   hozirgacha   ko plab   olimlar   tomonidan   keng   o rganilgan   bo’lsada,ʻ ʻ
biroq,   bu   davr   hali   ham   uning   mazmuni   haqidagi   qiziquvchan   olimlar   uchun
qiziqish   doirasiga   ega   bo’lib   kelmoqda .   Bu   davrning   ayniqsa   dini   juda   ham
qiziqarli   hisoblanadi.   Qadimgi   dinlardan   biri   hisoblangan   Zardushtiylik   va   uning
muqaddas kitobi hisoblanggan Avesto asari shular jumlasidan hisoblanadi. Ushbu
kitob   Markaziy   Osiyo   Eron,   Hindistonga   o’z   ta’sirini   otkazgan   bo’lib,
zardushtiylikkacha   ushbu   mintaqada   ko’pxudolikka   e’tiqod   qilish   mavjud
bo’lganki,   bu   turli   qabilalar   o’rtasidagi   nizo,   qarama-qarshiliklar   va   buning
negizida o’zaro to’qnashuv,  urushlar  tez-tez  sodir  bo’lib turgan. Shunga ko’ra bu
davrda qabila, elatlar o’rtasida o’zaro   hamkorlik , hamjihatlik aloqalarini o’rnatish,
barqaror   tinchlikka   erishish   hayotiy   ehtiyojga   aylangan   edi.   Mazkur   ehtiyojni
jumladan   ko’p   anglab   yetgan   zardusht   bo’ladi.   U   doimiy   bir-biridan   xavfsirab
yashaydigan   urug’-elat,   qabilalarni   o’zaro   birlashtirib,   yagona   davlatchilikka
erishishning asosiy yo’li-bu yakkaxudolikka o’tish ekanligini chuqur anglab yetadi
va   o’z   umrini   ana   shu   g’oyat   qiyin   ishni   ro’yobga   chiqarishga   bag’ishlaydi   va
buning uddasidan chiqadi.   Manbalarda qayd etilishicha, u ana shu maqsad yo’lida
qurbon   bo’ladi.   Zardushtiylik   Markaziy   Osiyodan   keyinchalik   yakkaxudolik   dini
sifatida   boshqa   mamlakatlarga,   Hindiston,   Janubi-G’arbiy   Osiyo,   xususan   Eron,
Ozarbayjon,  Armanistonga   tarqaladi.  Taniqli   o’zbek   olimasi   Fozila   Sulaymonova
zardushtiylikning,   shuningdek,   Yunonistonda,   kichik   Osiyo   va   Ioniya   ham   keng
tarqalganligini   ta’kidlaydi   va   o’zining   fikrini   yetarli   dalillar   bilan   asoslab   beradi.
Olimaning   ta’kidlashicha,   milloddan   avvalgi   VI   asrga   kelib   yunonlar   eroniylar
bilan   yaqindan   aloqada   bo’la   boshlagach,   Markaziy   Osiyo   va   Eron   xalqlari   dini,
Zardusht   ta’limoti   ioniyalik   donishmandlarga   o’z   ta’sirini   o’tkaza   boshlagan
zardushtiylik   dini   va   uning   tarixini   jiddiy   o’rgangan   hamda   to’rt   tomlik   tadqiqot
yaratgan   ingliz   olimasi   Meri   Boysning   aytishicha,   «ta’sir   faqat   bir   tomonlama,
zardushtiylik tomonidan bo’lgan» . Uni o’rganish doimo olimlar diqqat markazida
bo’lib kelmoqda. Masalan,   Oksford universiteti professor Tomas Gand 1700-yilda
34 nashr   ettirgan   «Qadimgi   eronliklar:   parfiyan   va   mideyaliklar   dinining   tarixi»
asarida   «Avesto»   haqida   qimmatli   ma’lumotlar   beradi.   Bundan   tashqari   fransuz
sharqshunosi   A.   Dyuperron   1771-yilda   «Avesto»ni   fransuz   tilidagi
tarjimasininashr qiladi. Rus olimi A. O. Маkаvеl’skiy «Avesto» ustida tadqiqotlar
olib  boradi,  1960-yilda  «Avesto»ni   ilmiy   o’rganish   tarixi»   monografiyasini   nashr
ettiradi.   Avesto   Markaziy   Osiyo   davlatlari,   Eron   kabi   davlatlarning   madaniy
merosi   hisoblanadi,   Shuning   uchun   ham   «Avesto»   kitobi   mamlakatimizda
mustaqillikdan keyin jiddiy o’rganila boshlandi. O’zR Vazirlar mahkamasi  ushbu
noyob kitobning xalqimiz va millliy davlatchiligimiz tarixidagi ulkan ahamiyatini
hisobga   olgan   holda,   «Avesto»   yaratilganligining   2700   yilligini   nishonlash
to’g’risida 2000 yil 29 mayda 110 sonli qaror qabul qildi. Va bu 2011-yilda keng
nishonlandi   tamoyillari   bilan   yo’g’rilgan  ma’naviyati   qadimgi   davri   zardushtiylik
ta’limoti   negizida   rivojlanadi.   Mazkur   ta’limotning   muqaddas   kitobi   Avestoda
ilgari   surilgan   g’oyalar   mohiyatan   milliy   g’oyamizning   dastlabki   bosqichidagi
mazmuni,   tamoyillari   o’z   ifodasini   topgan.   Avesto   kitobida   Markaziy   Osiyo
xalqlarining   qadimgi   davridagi   moddiy   va   ma’naviy   hayoti,   diniy   qarashlari,
dastlabki   dunyo   va   unda   o’zining   o’rni   haqidagi   tasavvurlari,   urf-odatlari   haqida
ma’lumotlar   beradi.   Shuningdek   qadimgi   ajdodlarimizning   orzu-istaklari,   maqsad
va muddaolari ham kitobning asosiy mazmunini tashkil etadi. «Zardusht tavallosi»
birinchi   marta   o’zbek   tiliga   taniqli   adabiyotshunos   Ibrohim   G’afurov   tomonidan
o’zbek tiliga o’girilgan. Sobiq ittifoq davrida dunyo olimlari o’rgangan ilk vatani
bo’lgan   «Avesto»ni   O’zbekistonda   sistemali,   ma’naviyatimizning   manbai   sifatida
o’rganishning   imkoni   bo’lmadi.   Bu   kitob   faqat   mustaqillik   yillarida   o’zining
haqiqiy   qadr-qimmatini   topdi.   Prezident   I.A.Karimov   tashabbusi   bilan   2010-yili
«Avesto»   yaratilganligining   2700   yilligi   yurtimizda   xalqaro   miqyosda,   Xiva
shahrida unga atalgan majmua qo’yildi. Mustaqillikka erishganidan so’ng o’tmish
ma’naviy merosimiz qayta tiklandi va bu borada juda katta ishlar amalga oshirildi.
Shu   jumladan,   xalqimiz   tarixining   muqaddas   kitobi   «Avesto»ning   to’la   matni
o’zbek   tiliga   tarjima   qilinib,   nashr   etildi   (2001-yil).   Va   uni   o’rganish   bo’yicha
tadqiqot   ishlari   olib   borilmoqda.   Hozirgi   tadqiqotchilarimizdan   M.Qodirov,
35 M.Ishaqov,   A.Sagdullaev,   A.Qayumov,   A..   Mahkam,   F.   Sulaymonova,
T.Mahmudov   va   boshqalar   «Avesto»ni   o’rganish   bo’yicha   risola,   manografiya,
ilmiy   maqolalarini   chop   ettirdilar.   Bu   o’rinda   O’zbekiston   Respublikasi   birinchi
prezident   I.A.Karimovning   quyidagi   fikrlari   alohida   ahamiyatga   molikdir
«Avesto»ning   tub   ma’no-mohiyatini   belgilab   beradigan,   -deb   ta’kidlaydi
Yurtboshimiz,   -»Ezgu   fikr,   ezgu   so’z,   ezgu   amal»   degan   tamoyilni   oladigan
bo’lsak,   unda   hozirgi   zamon   uchun   ham   behad   ibratli   bo’lgan   saboqlar   borligini
ko’rish   mumkin.   Ana   shunday   fikrlar,   ya’ni   ezgu   niyyat,   so’z   va   ish   birligini
jamiyat   hayotining   ustuvor   g’oyasi   sifatida   talqin   etish   bizning   ma’naviy
ideallarimiz   bilan   naqadar   bog’liq,   nechog’lik   mustahkam   hayotiy   asosga   ega
ekani,   ayniqasa   e’tibordir» 21
.   Mazkur   din,   shuningdek,   uzoq   tarixiy   davr
mobaynida   o’z   mavqeyini   yo’qotmasdan   yashab   keladi.   Ya’ni   eramizdan   oldingi
VIII   asrdan,   to   Islom   dinining   Markaziy   Osiyo   va   Janubiy-G’arbiy   Osiyo
mamlakatlariga   kirib   kelguncha   (eramizdan   keyin   VIII   asr)   bo’lgan   davrgacha
hukmron din mavqeini saqlab keladi. Hindistonning ba’zi hududlarida yashaydigan
elatlar hozir ham ana shu dinga e’tiqod qiladilar. Bu o’rinda o’z-o’zidan mantiqiy
savol   tug’iladi:   «Zardushtiylikning   ko’plab   mamlakatlarga   yoyilishi,   u   yerdagi
xalqlarning   e’tiqodiga   aylanishi   va   asrlar   davomida   o’zining   mavqeyini
yo’qotmasdan   yashab   kelganligining   sababi   nimada?Bu   uning   asosiy   sababi
shundaki, zardushtiylikda barcha davrlarda inchinun hozirda ham o’z ahamiyatini
yo’qotmagan   va   hamisha   dolzarb   bo’lib   kelgan   ezgulik,   yovuzlikni   barham
toptirish   g’oyasi,   ma’naviyat   ideali   ilgari   suriladi   va   g’oya   ayni   paytda   mafkura
vazifasini  o’taydi. «Avesto»da inson komilligi  haqidagi  qarashlar  bayon etiladiki,
bunda   u   yuqorida   ta’kidlaganimizdek   o’zining   ezgulik   yo’lidagi   sa’y-harakati
orqali   erishadi.   Bunda   kishining   o’z   yurti,   xalqi   koriga   yarashligi,   boshqalarga
yaqinlik   qilishdan   horimasligi   fazilatlarga   ega   bo’lish   komillikning   muhim   bir
ko’rsatgichi deb qaraladi.
21
  I.A.Karimov. Yuksak ma’naviyat-yengilmas kuch. T., “Ma’naviyat”, 2008. –  B. 32 .
36 FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR RO’YXATI
I. Normativ huquqiy hujjatlar va metodologik ahamiyatga molik nashrlar.
1. I.A.Karimov. Yuksak ma’naviyat-yengilmas kuch.   T., «Ma’naviyat», 2008,
32-bet.
II. Manbalar
2. Frye R.N.Zorastirians in Central Asia in Ancient times, Journal of the Paris
1992. - 345 p.
3. India in the Avesta of the Paris.
4. Lord Beyl « Bremavning qo’li ». -  1630 .
5. Le Gobien 1781: 13.394
6. Muller 1999; Mulsow 2002:119  
7. Marana newspaper of Paris 1823:3.171-72
8. Newspaper of Rubi. 2000. - 338 p.
9. O’sterreichische Nationalbibliothek Wien, Cod. 19540, 49 p.
10.  Postel 1553b: 72 p.
11.   Zupanov 1999: 116 b.
III. Ilmiy tadqiqotlar va adabiyotlar
1. F.Boynazarov «O’rta Osiyoning antik davri». - T.: O’qituvchi, 1999. - 202 b .
2.  X.Xomidov Avesto fayzlari.
3. «Avesto»dan (tarj. M. Isoqov). - O`zbek tili va adabiyoti jurnali, 1999. 
4. Abu Rayhon Beruniy. Al-osorul-boqiya an-al qarunul-holiya.Т.: 1969 
5. H. Homidov. «Avesto» fayzlari. - Т.: 2001 
6. N.Rahmonov. «Ave sto»ning paydo bo`lishi.  «O`zbekiston ovozi» 2001, 26.
7. N.   Rahmonov.   «Avesto»:   Zamin,   Vatan   demakdir.   -   «O`zbekiston   ovozi»
2001, 25 sentabr.
IV. Internet saytlar va resurslar
1. https://uz.wikipedia.org/wiki/Avesta     
2. https://www.trt.net.tr/uzbek/madaniyat-va-san-at/2021/09/26/1234567890-   
1710675  
3. https://cyberleninka.ru/article/n/avesta-ning-tarkibi-va-vazifalari/viewer     
37 4.   www.e-tarix.uz  
5.   www.ziyonet.uz  
38

Fransuz tarixshunosligi tomonidan Avestoning o’rganilishi

Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha