Iqtisodiy xarajatlar va foyda

Iqtisodiy xarajatlar va foyda.
M U N D A R I J A.
Kirish____________________________________________________________4
I-bob. IQTISODIY XARAJATLAR VA ULARNING TURLARI
1.1 Xarajatlar tushunchasi va turlari___________________________________ 7
1.2 Firmaning sarf-xarajatlari va uning turlari __________________________ 11
1.3 Iqtisodiy xarajatlarni kamaytirish yo`llari___________________________13
II-bob. FOYDA
2.1 Foyda tushunchasi_______________________________________________17
2.2 Korxonaning pul tushumlari va foydasi_______________________________19
2.3 Foyda me`yori va massasi. Foyda me`yoriga ta`sir qiluvchi omillar_________21
Xulosa ___________________________________________________________ 24
Tayanch iboralar ___________________________________________________ 27
Foydalanilgan adabiyotlar ro`yxati______________________________________28
Ilovalar ___________________________________________________________30
1 KIRISH
Prezidentimiz Sh.Mirziyoyev ta'kidlab o‘tganidek, "Tadbirkorlik faoliyati erkinligi,
xususiy   mulk   daxlsizligini   yanada   kengroq   ta'minlash   -   oldimizda   turgan   muhim
vazifadir. Bu borada yirik ishlab chiqarish korxonalari bilan birga, turizm, kichik biznes,
oilaviy   tadbirkorlik,   dehqon   va   tomorqa   xo‘jaliklarini,   hunarmandchilikni   va
kasanachilikni rivojlantirishga alohida ahamiyat qaratamiz".
     “Mamlakatimiz bosib o‘tgan taraqqiyot yo‘lining chuqur tahlili, bugungi kunda jahon
bozori   kon'yunkturasi   keskin   o‘zgarib,   globallashuv   sharoitida   raqobat   tobora   kuchayib
borayotgani   davlatimizni   yanada   barqaror   va   jadal   sur'atlar   bilan   rivojlantirish   uchun
mutlaqo  yangicha   yondashuvhamda   tamoyillarni   ishlab   chiqish   va   ro‘yobga   chiqarishni
talab   etmoqda.   Harakatlar   strategiyasida   iqtisodiyotni   yanada   rivojlantirish   hamda
liberallashtirishga   oid   belgilangan   chora-tadbirlar   ro‘yobga   chiqarilishi,   o‘z   navbatida,
mamlakat   iqtisodiy   barqarorligini   ta'minlash,   pirovardida   aholi   farovonligini
yuksaltirishda   muhim   o‘rin   tutadi.   Chunonchi,   iqtisodiyotning   ochiqligi   va
raqobatdoshligini   oshirish,   iqtisodiy   mustaqillikni   kuchaytirish,   makroiqtisodiy
barqarorlikni   mustahkamlash   hamda   iqtisodiy   o‘sish   sur'atlarini   saqlab   qolish,   yetakchi
ishlab   chiqarish   tarmoqlarini   modernizatsiya   va   diversifikatsiya   qilish,   moliya-bank
sohasini   tubdan   isloh   qilish,   tashqi   iqtisodiy   aloqalarni   yanada   kengaytirish,   xorijiy
investitsiyalarni faol jalb qilishga e'tibor qaratilgan. Shu bilan birgalikda, mamlakatimiz
iqtisodiyotida   hali   foydalanilmasdan   yotgan   qator   imkoniyatlar   ham   mavjudki,   ularni
bartaraf   etmasdan   turib   iqtisodiyot   rivojining   yangi   bosqichiga   erishila   olmaydi.
Korxonalar foydasini  oshirish va undagi asosiy omil hisoblangan ishlab chiqarilayotgan
mahsulotlar   va   xizmatlar   tannarxini   pasaytirish   bugungi   kunda   muxim   masalalardan
hisoblanadi. 
2           O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Sh.Mirziyoyevning   Oliy   Majlisga
murojaatnomasi iqtisodiyot va boshqaruv faoliyatining nisbatan eskirganligi, resurslardan
foydalanish darajasining pastligi va bu tannarxni kamaytirishga hamda foydani
oshirishga imkon bermayotganligi ta'kidlab o‘tildi:
          “Iqtisodiyot   -   bu   hisob-kitob   degani.   Har   bir   ishimizda   puxta   hisob-kitob   birinchi
o‘rinda   turishi   lozim.   Aks   holda,   hamma   ishimiz   eski   hammom,   eski   tos   bo‘lib
qolaveradi.
            Bozor   sharoitida   mahsulot   yetkazib   beruvchi   ham,   iste'molchi   ham   shartnoma
majburiyatini to‘liq bajarishi kerak. Aks holda, bir joyda depsinib, boshimiz muammodan
chiqmaydi.   Iqtisodiyotda   boshqaruv   tizimi   eskirgani,   innovatsion   g‘oyalarni   qo‘llab-
quvvatlash   bo‘yicha   samarali   mexanizmlar   o‘z   vaqtida   joriy   qilinmagani   ham   jiddiy
muammo   bo‘lib   qolmoqda.   Shuningdek,   texnologik   qoloqlik,   resurs   va   energiyani
tejaydigan   texnologiyalar,   muqobil   energiya   manbalarini   tatbiq   etishning   sustligi   ham
iqtisodiy taraqqiyot yo‘lida to‘siq bo‘lmoqda.
          Resurslardan   oqilona   foydalanish   yo‘qligi   natijasida   tannarxning   pasayishiga,
mahsulot   hajmi   o‘sishiga   erishish   qiyin   bo‘lmoqda.”   Xizmat   ko‘rsatish   sohasini
rivojlantirish   bugungi   kundagi   eng   muhim   yo‘nalishlardan   hisoblanadi.   Xizmat
ko‘rsatishni   rivojlantirishdagi   muhim   masalalardan   biri   -   xizmat   ko‘rsatish
korxonalarining oladigan moliyaviy natijalarini, foydasini orttirish hisoblanadi. Ba'zi bir
korxonalar   foyda   olish   o‘rniga   zararga   ega   bo‘lganliklari   uchun   o‘z   faoliyatlarini
to‘xtatishga majbur bo‘ldilar. Korxona va tashkilotlarning faoliyatida foyda muhim o‘rin
tutar   ekan,   uni   oshirishga   harakat   har   tomonlama   amalga   oshirilmog‘i   lozim.   Foyda
ko‘rib   faoliyat   olib   borayotgan   har   qanday   korxona   o‘z   faoliyatini   saqlab   qoladi   va
samaradorikka   erishadi.   Bu   to‘g‘risida   Prezidentimiz   quyidagilarni   ta'kidladilar:
“Bugungi   kunda   ko‘plab   rivojlangan   va   jahon   iqtisodiyotida   yetakchi   o‘rin   tutadigan
mamlakatlar   tajribasi   shuni   so‘zsiz   isbotlab   bermoqdaki,   raqobatdoshlikka   erishish   va
dunyo   bozorlariga   chiqish,   birinchi   navbatda,   iqtisodiyotni   izchil   isloh   etish,   tarkibiy
jihatdan o‘zgartirish va diversifikatsiya qilishni chuqurlashtirish, yuqori texnologiyalarga
asoslangan   yangi   korxona   va   ishlab   chiqarish   tarmoqlarining   jadal   rivojlanishini
ta'minlash, faoliyat ko‘rsatayotgan quvvatlarni modernizatsiya qilish va texnik yangilash
jarayonlarini  tezlashtirish hisobidan amalga oshirilishi  lozim.” Prezidentimiz tomonidan
qo‘yilgan   bu   ishlarni   amalga   oshirilishi   har   bir   korxona   va   tashkilotlar   faoliyatida
3 samaradorlikni   oshirishni   va   foyda   darajasini   yuksaltirishni   taqozo   etadi.   Foydani
oshirishda   korxonalarda   ichki   va   tashqi   omillar   o‘z   ta'sirini   ko‘rsatadi.   Foydaning
ortishiga ta'sir ko‘rsatuvchi ichki va tashqi omillarni o‘rganish va ularni foydani oshirish
yo‘nalishida rivojlantirish bugungi kunda iqtisodiyot oldida turgan dolzarb masalalardan
hisoblanadi.
                Inson jamiyatining butun rivojlanish tarixi u yoki bu jihatdan doimo biznes bilan
bog`liq   bo`lgan.   “Biznes”   –   so`zi   inglizcha   so`z   bo`lib,   u   tadbirkorlik   faoliyati   yoki
boshqacha   so`z   bilan   aytganda,   foyda   olish   uchun   qaratilgan   tadbirkorlik   faolyatidir.
Tadbirkor   so`zi   birinchi   marotaba   Angliya   iqtisodiyotida   XVIII   asrda   paydo   bo`lib,   u
“mulk   egasi”   degan   ma’noni   anglatadi.   Jumladan,   Adam   Smit   tadbirkorni   mulk   egasi
sifatida   ta’riflab,   uni   foyda   olish   uchun   qandaydir   tijorat   g`oyasini   amalga   oshirish
maqsadida iqtisodiyot tavakkalchilikka boradigan kishidir, - deb ta’kidlaydi. Tadbirkorni
o`zi o`z ishini rejalashtiradi, ishlab chiqarishni tashkil etadi, mahsulotni sotadi va olgan
daromadiga o`zi xo`jayinlik qiladi.
                Ushbu   kurs   ishida   iqtisodiy   xarajatlar   va   foyda,   ularning   turlari   haqida   ko`rib
chiqamiz.
                Milliy   iqtisodiyotdagi   ishlab   chiqarish   birliklari   (korxona,   firma)   o‘z   faoliyati
natijalaridan ko‘proq foyda olishga harakat qiladilar. Har qanday korxona oladigan foyda
nafaqat o‘zining tovarini ancha yuqori narxlarda sotishga, balki tovar ishlab chiqarish va
uni   sotishga   qilinadigan   xarajatlarni   kamaytirishga   ham   intiladi.   Tovarlarni   sotish
narxlari asosan korxona faoliyatiga bog‘liq bo‘lmagan tashqi sharoitlar bilan belgilansa,
ishlab   chiqarish   xarajatlari   korxonaning   ishlab   chiqarish   va   tayyor   tovarlarni   sotish
jarayonlarini   tashkil   qilish   samaradorligi   darajasiga   bog‘liq.   Lekin   har   qanday   tovarni
ishlab chiqarish va sotish uchun ma’lum sarf xarajatlar talab etiladi.
            Moddiy   va   ma`naviy   ne'matlarni   ishlab   chiqarish   har   qanday   sharoitda   ma'lum
chiqimlar ishlab chiqarish xarajatlari bilan bog‘liqdir. Bozor iqtisodiyoti sharoitida ishlab
chiqarish xarajatlarining ahamiyati  yanada ortadi. Zero, firmaning daromadi, ayniqsa,  u
oladigan   foyda   miqdori   ana   shu   xarajatlarga   bevosita   daxldor   bo‘ladi:   xarajatlar   kam
bo‘lsa foyda ko‘proq va aksincha bo‘ladi. 
            Hozirgi   zamon   iqtisodiyotida   ishlab   chiqarish   xarajatlari   ishlab   chiqarilgan
mahsulotga   bog‘liq   yoki   bog‘liq   bo‘lmagan   nuqtai   nazaridan   talqin   qilinadi.   Ishlab
chiqarish xarajatlari shu asnodan kelib chiqib tahlil etiladi va baholanadi.
4        
      
  
I-bob. IQTISODIY XARAJATLAR VA ULARNING TURLARI
1.1 Xarajatlar tushunchasi va turlari
5           Xarajatlar   —   ishlab   chiqariladigan   mahsulot   yoki   ko rsatiladigan   xizmat   hajmigaʻ
bog liq   bo lgan   chiqimlar,   (masalan,   materiallar,   xomashyo   sotib   olish,   xodimlar	
ʻ ʻ
mehnatiga haq to lash bilan bog liq sarflar). 	
ʻ ʻ
Iqtisodiy   faoliyatning   har   qanday   turini   amalga   oshirish   uchun   muayyan   iqtisodiy
resurslar talab qilinadi. Ularni sotib olish uchun qilingan xarajatlar   iqtisodiy xarajatlar
deb ataladi. 
        Ishlab   chiqarish   jarayoniga   iqtisodiy   resurslarni   jalb   qilish   va   ulardan   foydalanish
natijasida vujudga keladigan sarf xarajatlar ishlab chiqarish xarajatlari deyiladi. 
Iqtisodiy xarajat turlari:
1. Resurslarni jalb qilish manbaiga ko‘ra; 
1.1 Tashqi xarajatlar- tashqi resurslarni jalb qilish tufayli vujudga keladi.
1.2 Ichki xarajatlar- o‘ziga tegishli resurslardan foydalanish natijasida vujudga keladi.
2. Ishlab chiqarish hajmining o‘zgarishiga bog‘liqlik darajasiga ko‘ra;
2.1   Doimiy   xarajatlar-   ishlab   chiqarish   hajmiga   bog‘liq   bo‘lmay,   hatto   mahsulot   ishlab
chiqarilmaganda ham sarflanadigan xarajatlar.
2.2 O‘zgaruvchi xarajatlar- ishlab chiqarish hajmiga to‘g‘ridan-to‘g‘ri bog‘liq bo‘ladi.
         Hozirda ishlab chiqarish xarajatlarini tadqiq etishda ikki xil yondashuv – klassik va
neoklassik   yoki   zamonaviy   konsepsiyalardan   foydalaniladi.   Klassik   nazariya
yondashuviga   ko‘ra,   ishlab   chiqarish   xarajatlari   –   bu   mahsulot   ishlab   chiqarish   uchun
amalga   oshirilgan   barcha   jonli   mehnat,   pul   va   moddiy   sarflardir.   Umumiy   nazariy
jihatdan   quyidagilarni   farqlash   lozim:   1)   ishlab   chiqarishning   ijtimoiy   xarajatlari   yoki
mahsulot qiymati; 2) korxona (firma)ning individual ishlab chiqarish xarajatlari. Ijtimoiy
ishlab   chiqarish   xarajatlari   –   bu   mahsulot   ishlab   chiqarish   uchun   ijtimoiy   zaruriy
mehnatning umumiy (jonli va moddiylashgan) sarflaridir. Ular mazkur mahsulotni ishlab
chiqarish   jamiyat   uchun   qanchaga   tushganligini   ko‘rsatadi.   Tovar   ishlab   chiqarish
sharoitida ijtimoiy xarajatlar  pul  shaklida  namoyon bo‘ladi  va tovar  qiymatiga muvofiq
tushadi,   ya’ni:   w   =   c   +   v   +   m,   bu   yerda:   w   –   ijtimoiy   ishlab   chiqarish   xarajatlari   yoki
mahsulot   qiymati;   s   –   iste’mol   qilingan   ishlab   chiqarish   vositalariqiymati;   v   –   ishchi
kuchi   qiymati   (ish   haqi);   m   –   qo‘shimcha   qiymat.   Korxona   ishlab   chiqarish   xarajatlari
deganda   tovar   va   xizmatlarni   ishlab   chiqarish   va   iste’molchilarga   yetkazib   berishga
qilinadigan barcha sarflar tushuniladi
6   Ishlab   chiqarish   xarajatlari   deganda   tovar   va   xizmatlarni   ishlab   chiqarish   va
iste'molchilarga yetkazib berishga qilinadigan barcha sarflar tushuniladi. Ishlab chiqarish
sarf-xarajatlari   tarkibiga   xom   ashyo,   asosiy   va   yordamchi   materiallar,   yonilg’i   va
energiya   uchun   qilingan   xarajatlar,   asosiy   kapital   amortizasiyasi,   ish   haqi   va   ijtimoiy
sug’urtaga   ajratmalari ,   foiz   to’lovlari   va   boshqa   xarajatlar   kiradi.   Ishlab   chiqarishga
qilingan   barcha   sarf-xarajatlarning   puldagi   ifodasi   mahsulot   tannarxini   tashkil   qiladi.
Ishlab   chiqarish   xarajatlarini   ikkiga   bo’lib   o’rganish   mumkin:
bevosita ishlab chiqarish   xarajatlari  va muomala xarajatlari.  Tovar birligining qiymatida
ishlab   chiqarish   xarajatlari   faqat   uning   bir   qismini   tashkil   qiladi.   Ishlab   chiqarish
xarajatlari tovar qiymatidan foyda miqdoriga kam bo’ladi. 
Muomala xarajatlari tushunchasi tovarlarni sotish jarayoni bilan bog’liq bo’lib, shu
tovarlarni   ishlab   chiharuvchidan   olib,   iste'molchiga   yetkazilguncha   ketadigan   sarflarga
aytiladi.
Ular ikki guruxga bo’linadi: 
-qo’shimcha   muomala   xarajatlari;   -sof   muomala   xarajatlari.
              Tovarlarni   o’rash,   qadoqlash,   saralash,   transportga   ortish,   tashish   va   saqlash
xarajatlari qo’shimcha muomala xarajatlari hisoblanadi.            Muomala xarajatlarining
bu   turlari   ishlab   chiqarish   xarajatlarining   davomi   hisoblanib ,   tovar   qiymatiga   kiradi   va
uning   qiymatini   oshiradi.   Xarajatlar   tovarlar   sotilgandan   keyin   olingan   pul   tushumi
summasidan   qoplanadi.   Sof   muomala   xarajatlari   sotuvchi   maoshi,   marketing
(iste'molchilar  talabini   o’rganish),  reklama  va  shu  kabi  xarajatlardan iborat   bo’ladi.  Sof
muomala xarajatlari tovar qiymatini oshirmaydi va ishlab chiqarish jarayonida yaratilgan
tovarni   sotgandan   keyin   olingan   foyda   hisobidan   qoplanadi.
           Ishlab chiqarish xarajatlarining ikkinchi  yo’nalishdagi  konsepsiyalari  marjinalistlar
va neoklassiklar tomonidan ishlab chiqilgan bo’lib, ular bu boradagi klassik nazariyalarni
ham   ma'lum   darajada   hisobga   oladilar.   Biroq,   bu   konsepsiyalarning   o’ziga   xos   tomoni
shundaki ,   ular   ishlab   chiqarish   xarajatlarini   tushuntirishda   resurslarning   cheklanganligi
va   ulardan   muqobil   foydalanish   imkoniyatlaridan   kelib   chiqadilar.
Ma'lumki,   muayyan   bir   resursni   ishlab   chiqarishning   biron-bir   yo’nalishi   bo’yicha
sarflanishi   endilikda   bu   resursdan   boshqa   yo’nalishlarda   foydalanish   imkoniyatini
cheklab qo’yadi. Shunga ko’ra, tadbirkor (yoki resurs egasi) mazkur resursni eng yuqori
darajada   naf   keltiruvchi   yo’nalishga   sarflashga   harakat   qiladi.
7            Iqtisodiy resurslarni eng yuqori naf olish maqsadida boshqa muqobil yo’nalishlarda
ishlatilishiga   yo’l   qo’ymay   o’ziga   jalb   etish   uchun   to’lov   iqtisodiy   yoki   zimmasiga
tushuvchi   xarajat   deb   ataladi.
    Tashkilotlar o z faoliyati davomida xom ashyo, materiallar, mashina va uskunalar sotibʻ
oladilar,   xizmat   ko rsatuvchi   xodimlar   va   mutaxassislarning   mehnatiga   haq   to laydilar,	
ʻ ʻ
iste mol qilingan suv, energiya, yer uchastkasidan yoki maydondan foydalanganlik uchun	
ʼ
kommunal   to lovlarni   to laydilar.   Ushbu   to'lovlarning   barchasi   tashqi   xarajatlardir.   Bu	
ʻ ʻ
tashkilot   tomonidan   kerakli   mahsulot   yoki   xizmatni   yetkazib   beruvchi   foydasiga
o'tkazilgan pulning bir qismidir.  Bunday holda, etkazib beruvchi ushbu kompaniya bilan
bog'liq bo'lmagan uchinchi tomon tashkilotidir. Shuningdek, ushbu to'lovlar turli hujjatlar
va   hisobotlarda   buxg   alteriya   hisobi   yoki   aniq   xarajatlar   sifatida   ko'rsatilishi   mumkin.
Bularning   barchasi   bitta   xarakterli   xususiyatga   ega   -   bunday   to'lovlar   har   doim
buxgalteriya hisoblarida aniq sana, miqdor va maqsad ko'rsatilgan holda aks ettiriladi.
Yuqorida,   tashqi   xarajatlar   nima.   Iqtisodiy   xarajatlar,   ular   ham   ichki,   yashirin   yoki
hisoblangan   -   hisobot   va   tahlilda   hisobga   olinadigan   ikkinchi   turdagi   xarajatlar.   Ular
bilan   hamma   narsa   biroz   murakkabroq.   Aniq   xarajatlardan   farqli   o'laroq,   bu   o'z
resurslaringizni   isrof   qilish   va   ularni   uchinchi   tomondan   sotib   olish   emas.   Va   bu  holda
xarajatlar  sifatida ko'rib chiqiladigan miqdor, agar  u bir xil  resurslardan eng maqbul va
foydali   tarzda   foydalangan   bo'lsa,   tashkilot   olishi   mumkin   bo'lgan   miqdordir.   Ushbu
turdagi   xarajatlardan   foydalanish   aniq   va   hujjatlashtirilgan   buxg   alteriya   hisobida
qo'llanilmaydi.   Boshqa   tomondan,   yashirin   xarajatlar   iqtisodchilar   tomonidan   faol
ravishda amalga oshiriladi, ularning vazifalariga tashkilotning o'tgan davrlardagi faoliyati
samaradorligini   baholash,   kelajakdagi   ishlab   chiqarish   jarayonlari   uchun   biznes
modellarini   rejalashtirish   va   tuzish,   shuningdek,   tijorat   kompaniyasining   barcha
sohalarini optimallashtirish kiradi.
           Ishlab chiqarish jarayon uning turli tarkibiy qismlariga investitsiyalarni talab qiladi,
ularsiz   mahsulot   ishlab   chiqarish   yoki   xizmatlar   ko'rsatish   mexanizmi   ishlamaydi.
Firmaning   tashqi   xarajatlari   ularning   bahosi   taqdim   etilayotgan   mahsulot   yoki
xizmatning yakuniy tannarxiga qanday tushishiga qarab tasniflanadi.   Belgilangan tashqi
xarajatlar turlari:
8  Doimiy xarajatlar - ma'lum vaqt davomida mahsulot yoki xizmat tannarxidagi teng
ulushlarga   kiritilgan   xarajatlar.   Ular   ishlab   chiqarish   hajmining   oshishi   yoki
kamayishi   bilan   o'zgarmaydi.   Bunday   xarajatlarga   ma'muriy   lavozimlarni
egallagan   xodimlarning   ish   haqi   yoki   ofis,   ombor   va   ishlab   chiqarish   binolari
ijarasi uchun to'lovlar kiradi.
 O rtacha   doimiy   xarajatlar   qisqa   vaqt   ichida   ham   o zgarmaydigan   xarajatlardir.ʻ ʻ
Biroq,   o'rtacha   doimiy   xarajatlar   bo'lsa,   ishlab   chiqarilgan   mahsulot   yoki
bajarilgan   xizmatlar   hajmiga   bog'liqligini   kuzatish   mumkin.   Kattaroq   hajm   bilan
ishlab chiqarish tannarxi pasayadi.
 O zgaruvchan   xarajatlar   –   ishlab   chiqarilgan   mahsulot   hajmiga   bevosita   bog liq
ʻ ʻ
bo lgan   xarajatlar.   Demak,   qancha   ko'p   mahsulot   ishlab   chiqarilgan   bo'lsa,
ʻ
shunchalik   ko'p   xom   ashyo   va   materiallarga   haq   to'lash,   bo'lak-bo'lak   ish   haqi
oladigan ishchilar mehnati, energiya resurslari bilan ta'minlash kerak bo'ladi.
 O'rtacha   o'zgaruvchan   xarajatlar   -   mahsulot   birligini   ishlab   chiqarish   uchun
o'zgaruvchan xarajatlarni to'lashga sarflangan pul miqdori.
 Jami   xarajatlar   -   harajatlarning   umumiy   rasmini   aks   ettiruvchi   doimiy   va
o zgaruvchan   xarajatlarni   qo shish   natijasima'lum   vaqt   davomida   tashkilotning
ʻ ʻ
ishlashi va ishlab chiqarish faoliyati to'g'risida.
 O rtacha   umumiy   xarajatlar   -   umumiy   tannarxdan   qancha   pul   bir   mahsulot
ʻ
birligiga to g ri kelishini ko rsatuvchi ko rsatkich.	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Qaysi   xarajatlar   tashqi   o zgaruvchilar   deb   ataladi?   Ularning   hajmi   ishlab   chiqarish	
ʻ
hajmiga qarab o'zgaradi. Faqat o'zgaruvchan xarajatlar miqdoridagi o'zgarishlar har doim
ham   chiziqli   emas.   Ishlab   chiqarish   hajmining   o'zgarishining   sababi   va   usuliga   qarab,
xarajatlar bashorat qilinadigan uchta usulda o'zgarishi mumkin:
 Proportsional. Ushbu turdagi o'zgarishlar bilan xarajatlar miqdori ishlab chiqarish
hajmi   bilan   bir   xil   nisbatda   o'zgaradi.   Ya'ni,   agar   kompaniya   ma'lum   bir   davrda
10% ko'proq mahsulot ishlab chiqarsa, xarajatlar ham 10% ga oshadi.
 Regressiv.   Ishlab   chiqarishga   sarflangan   xarajatlar   miqdori   ishlab   chiqarish
hajmiga   nisbatan   sekinroq   o'sib   bormoqda.   Masalan,   kompaniya   10%   ko proq	
ʻ
mahsulot ishlab chiqaradi, lekin xarajatlar atigi 5% ga oshdi.
9  Progressiv.   Ishlab   chiqarish   xarajatlari   ishlab   chiqarish   hajmidan   tezroq   o'sib
bormoqda.   Ya'ni   kompaniya   20%   ko'proq   mahsulot   ishlab   chiqardi   va   xarajatlar
25% ga oshdi.
        Davr   tushunchasisiz   har   qanday   hisob-kitoblar,   tahliliy   va   hisobot   faoliyati,
shuningdek   rejalashtirish   mumkin   emas.   Har   bir   tashkilot   o'z   tezligida   rivojlanadi   va
ishlaydi,   shuning   uchun  aniq   vaqt   oralig'iBarcha   firmalar   uchun  bir   xil   bo'lgan  bo'shliq
yo'q.   Hisobot   davri   sifatida   qaysi   vaqtdan   foydalanish   to'g'risida   qaror   har   bir   alohida
tashkilotda qabul qilinadi. Biroq, bu raqamlar bo'sh joydan olinmaydi. Ular ko'plab tashqi
va ichki omillarga qarab hisoblanadi.
                        Vaqt   foyda   va   xarajatlarni   hisoblashda   katta   ahamiyatga   ega   omil   hisoblanadi.
Ishlab   chiqarish   faoliyatining   o'sishi   yoki   uning   yomonlashishi,   rentabelligi   yoki
rentabelligi   tahlili  faqat   bir   necha  hisobot  davrlari  uchun  yakuniy ko'rsatkichlar  asosida
amalga   oshirilishi   mumkin.   Odatda,   ma lumotlar   qisqa   muddatli   va   uzoq   muddatliʼ
davrlar uchun alohida ko rib chiqiladi.	
ʻ
            Qisqa muddatli davr turli sohalardagi tashkilotlarda turlicha davom etishi mumkin.
Uni   o'rnatishning   umumiy   qoidalari   -   qisqa   muddatda   ishlab   chiqarish   omillarining   bir
guruhi   barqaror,   ikkinchisi   o'zgarishi   mumkin.   Er,   ishlab   chiqarish   maydonlari,
mashinalar va jihozlar soni doimiy bo'lib qoladi. Ishchilar soni va ularning ish haqi, sotib
olingan materiallar va xom ashyo va boshqalar o zgarishi mumkin.	
ʻ
                      Uzoq   muddatli   rejalashtirish   ishlab   chiqarishning   barcha   omillari   va   ularning
harajatlarini o’zgaruvchi sifatida qabul qilish bilan tavsiflanadi. Bu vaqt ichida tashkilot
o'sishi yoki aksincha, kamayishi, shtat jadvalidagi xodimlar soni va tarkibini o'zgartirishi,
haqiqiy va yuridik manzilini o'zgartirishi, asbob-uskunalar  sotib olishi va hokazo. Uzoq
muddatli rejalashtirish har doim murakkabroq va chuqurroqdir. Iloji boricha aniq bo'lishi
kerakkompaniyaning   bozordagi   mavqeini   barqarorlashtirish   uchun   rivojlanish
dinamikasini bashorat qilish.
              Tashkilot   ishlab   chiqarish   faoliyatini   davom   ettirish   uchun   qancha   pul   sarflashini
bilish uchun tashqi xarajatlar formulasi mavjud. U shunday tasvirlangan:
TC=TFC+TVC, bu erda:
10 o TC   -   ingliz   tilidan   qisqartma   -   Total   Costs   -   mahsulot   ishlab   chiqarish   va
tashkilot faoliyati uchun xarajatlarning umumiy miqdori;
o TFC - Jami doimiy xarajatlar - doimiy xarajatlarning umumiy miqdori;
o TVC - Jami o'zgaruvchan xarajatlar - umumiy o'zgaruvchan xarajatlar.
   1.2  Firmaning sarf-xarajatlari va uning turlari
Iqtisodiy   xarajatlar   mikrodarajadagi   iqtisodiy   ko’rsatkichlardan   biri   bo’lib,
korxona   (firma)   miqyosida   muayyan   turdagi   maqsulot   ishlab   chiqarish   yoki   xizmat
ko’rsatishning   samaradorlik   darajasini   ifodalashda   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.
Marjinalistik   sarf-xarajatlar   nazariyasi   bo’yicha   korxona   ishlab   chiqarish   jarayonida
foydalaniladigan   resurslar   o’z   resurslari   yoki   jalb   qilingan   resurslar   bo’lishi   mumkin.
Shunga   ko’ra   xarajatlar:   ichki   va   tashqi   xarajatlarga   bo’linadi.
Tashqi   xarajatlar   korxona   tomonidan   zarur   resurs   va   xizmatlarni   tashqaridan   to’lov
asosida   jalb   etishi   natijasida   vujudga   keladigan   xarajatlardir.   Bunday   xarajatlarga
yollanma ishchilar ish haqi, xom-ashyo va materiallar uchun to’lovlar, kredit uchun foiz
to’lovlari, ijaraga olingan yer uchun renta, transport xizmati va boshqa har xil xizmatlar
uchun   to’lovlar   kiradi.   Tashqi   xarajatlar   to’lov   hujjatlari   bilan   rasmiylashtiriladi,   shu
sababli   buxgalteriya   xarajatlari   deb   ham   ataladi.
Korxonaning   o’ziga   tegishli   bo’lgan   resurslardan   foydalanishi   bilan   bog’liq   xarajatlar
ichki   xarajatlar   deyiladi.
Bunday   xarajatlar   pul   to’lovlari   shaklida   chiqmaydi.   Shu   sababli,   ichki
xarajatlar   darajasini   baholash   o’z   resurslari   qiymatini   shunga   o’xshash   resurslarning
bozordagi   narxlariga   taqqoslash   orqali   amalga   oshiriladi.
Shu bilan birga tadbirkorlik faoliyatini ishlab turish uchun zarur bo’lgan to’lov - normal
(me'yordagi)   foyda   ham   renta   va   ish   haqi   bilan   birga   xarajatlarning   tarkibiy   qismi
hisoblanadi.
      Normal   foyda   iqtisodiy   foydadan   farq   qiladi.   Normal   foyda   -   bu   iqtisodiy   resurs
sifatidagi   tadbirkorlik   qobiliyatini   raqbatlantirib   turish   uchun   to’lanadigan   haq
hisoblanadi.   Agar   biron-bir   faoliyat   turi   normal   foyda   keltirmasa ,   tadbirkor   bu   faoliyat
turi   bilan   shug’ullanishdan   to’xtaydi   va   o’zining   kuch-quvvatini   boshqa   faoliyatga
11 sarflaydi.Sarf-xarajatlarni ichki va tashqi xarajatlarga ajratish, korxona iqtisodiy faoliyati
samaradorligini   oshirish   yo’llarini   qiyosiy   tahlil   qilish   imkoniyatini   beradi.
Xarajatlarni   doimiy   ravishda   pasaytirib   borish   korxona   foydasini   oshirishning   asosiy
vositasi   bo`lib   xizmat   qiladi.   Zero   mahsulot   bahosi   tarkibining   asosiy   elementlari   bu
xarajat   va   foydadir.   Binobarin ,   xarajatlar   qanchalik   qisqarib   borsa   shunga   mos   foyda
miqdori oshib boradi.  
Korxonalar   faoliyat   yuritish   jarayonida   moddiy   va   pul   xarajatlarini   sarflaydilar.
Korxonaning   umumiy   xarajatlari   ichida   ishlab   chiqarish   xarajatlari   eng   katta   salmoqqa
ega. Ishlab chiqarish xarajatlari majmuasi korxonaga mahsulot ishlab chiqarish qanchaga
tushishini   ko‘rsatadi,   ya'ni   mahsulotning   ishlab   chiqarish   tannarxini   tashkil   qiladi.
Korxonalar,   shuningdek,   mahsulotni   sotish   bo‘yicha   xarajatlarni,   ya'ni   ishlab
chiqarishdan tashqari yoki tijorat (tashish, qadoqlash, saqlash, reklama qilish va hokazo)
xarajatlarini   ham   amalga   oshiradilar   Mahsulot   (ish,   xizmat)   tannarxini   tashkil   qiluvchi
xarajatlar   iqtisodiy   mazmuniga   ko‘ra,   quyidagi   elementlarga   asosan   guruhlarga
taqsimlanadi: 
* moddiy xarajatlar;
 * asosiy fondlar amortizatsiyasi; 
* mehnatga haq to‘lash bilan bog‘liq bo‘lgan xarajatlar; 
* ijtimoiy ehtiyojlarga mo‘ljallangan xarajatlar; 
* boshqa xarajatlar. 
Moddiy xarajatlar ishlab chiqarish xarajatlarining eng katta qismi bo‘lib, umumiy
xarajatlarning   60   -   80   foizini   tashkil   qilishi   mumkin.   Moddiy   xarajatlar   o‘z   ichiga
quyidagilarni qamrab oladi: 
* xom-ashyo va materiallar xarajatlari;
                    *   texnologik   maqsadlar   va   xo‘jalik   ehtiyojlari   uchun   sarflanuvchi   yoqilg‘i   va
energiya; 
* xarid qilinuvchi butlovchi qismlar va yarim tayyor mahsulotlar; 
* sotib olingan qadoqlash va o‘rov materiallari xarajatlari;
 * mashina va asbob-uskunalarni ta'mirlash uchun ehtiyot qismlar; 
*   boshqa   korxona   va   tashkilotlar   tomonidan   ko‘rsatiladigan   ishlab   chiqarish
xizmatlari.
12                    Korxonalarning faoliyatiga baho berishda sotilgan mahsulotlarning hajmi, ularga
qilingan   sarf-xarajatlar   va   foyda   tushunchalaridan   keng   foydalaniladi.   Korxonalarda
tovar   va   xizmatlarni   sotishdan   olingan   mablag‘lar   ularning   pul   tushumlari   yoki   pul
daromadlari   deyiladi.   Aytaylik,   korxonada   bir   oy   davomida   200   ming   dona   «Motor»
mahsuloti   ishlab   chiqarildi.   Har   bir   mahsulotning   narxi   2000   so‘m.   Agar   barcha
mahsulotlar sotilgan taqdirda, korxonaning bir oylik pul tushumi 400 mln. so‘m (200000
×   2000)   ga   teng   bo‘ladi.   Biroq,   korxonaning   pul   tushumlari   uning   faoliyatining
samaradorligiga baho bera olmaydi. Chunki, bu pul tushumlari qanday xarajatlar evaziga
olinganligi aks ettirmaydi. Shunga ko‘ra, pul tushumlarining xarajatlardan ajratib olingan
qismi-foyda muhim o‘rin tutadi. Korxona pul daromadlaridan barcha xarajatlar chiqarib
tashlangandan keyin qolgan qismi foyda deb yuritiladi. Ayrim adabiyotlarda bu iqtisodiy
foyda deb ham yuritiladi. Bizning misolimizdagi korxonada «Motor» mahsulotini ishlab
chiqarishning   bir   oylik   xarajatlari   100   mln.   so‘mni   tashkil   etgan   bo‘lsin.   U   holda,
korxonaning   bir   oylik   foydasi   300   mln.   so‘m   (400   mln.-   100   mln.)   ga   teng   bo‘ladi.
Foydaning   tarkib   topishi   ikki   bosqichdan   o‘tadi:   1)   foyda   ishlab   chiqarish   jarayonida
yangi   qiymatning   yaratilish   vaqtida   vujudga   keladi.   Yangidan   yaratilgan   qiymat
tarkibidagi   qo‘shimcha   qiymat   foydaning   asosiy   manbai   hisoblanadi,   biroq   u   hali   aniq
foyda   shaklida   namoyon   bo‘lmaydi;   2)   ishlab   chiqarish   jarayonida   yaratilgan   foyda
tovarlarni sotilgandan so‘ng olingan pul daromadi bilan xarajatlarning farqi ko‘rinishida
to‘liq namoyon bo‘ladi. Demak, tovar va xizmatlar sotilganda ularning umumiy qiymati
pul   daromadlariga,   undagi   qo‘shimcha   qiymat   esa   foydaga   aylanadi.   Bundan   ko‘rinib
turibdiki,   foydaning   haqiqiy   manbai   qo‘shimcha   mahsulot   yoki   qo‘shimcha   qiymatdir.
Odatda   ishlab   chiqarish   sohasidagi   yirik   korxonalar   tovarlarni   katta   hajmda   ishlab
chiqarib,   ularni   savdo   vositachilariga   ulgurji   narxlarda   sotadilar.   Shunga   ko‘ra,   ular
tovarning ulgurji narxi uning tannarxidan yuqori bo‘lgan taqdirda foyda oladilar. Ishlab
chiqaruvchi   foydasi   (Pich)-bu   mahsulot   tannarxi   (T)   va   ulgurji   narxi   (Nu)   o‘rtasidagi
farqdan   iborat:     T   .    Nu    Pich     Demak,   mahsulot   birligidan   olinadigan   foyda   ikkita
asosiy omilga bog‘liq bo‘ladi:  1)  mahsulot  tannarxi  darajasi;  2)  ulgurji  narxlar  darajasi.
Tannarx-bu   mahsulotni   ishlab   chiqarish   uchun   sarflangan   xarajatlarning   puldagi
ifodasidir.   Bu   o‘rinda   mahsulot   tannarxini   uning   qiymatidan   farqlash   lozim.   Ma’lumki,
mahsulot   qiymati   (Q)   o‘z   ichiga   sarflangan   ishlab   chiqarish   vositalari   qiymati   (Qiv)
13 hamda   yangidan   yaratilgan   qiymat   (Qyya)ni   to‘liq   oladi.   O‘z   navbatida   yangidan
yaratilgan qiymat ish haqi (IH) va yalpi foydaga (Pya) ajraladi.
1.3 Iqtisodiy xarajatlarni kamaytirish yo`llari
Ishlab   chiqarish   xarajatlarini   pasaytirishning   asosiy   yo`nalishlaridan   biri   bu   fan-
texnika   taraqqiyotining   (FTT)   yutuqlaridan   oqilona   foydalanishga   erishishdir.   FTT
yutuqlaridan   foydalanish   mavjud   ishlab   chiqarish   quvvatlaridan,   xom   ashyo
materiallaridan   yoqilg`i   resurslaridan   yanada   to`laroq   foydalanishga   imkon   beradi.
Shuningdek,   yangi   unumdorligi   yuqori   bo`lgan,   samarador   mashina,   dastgoh   va   yangi
texnologik   jarayonlar   yaratilishi,   uni   ishlab   chiqarishga   joriy   etish   pirovard   natijada
korxonada   ishlab   chiqarish   samaradorligini   oshirishga   sharoit   yaratadi.   Fan-texnika
taraqqiyotining XX asr  ikkinchi  yarmidagi  o`ziga xos  jihati  prensipial  yangi  texnologik
ishlab   chiqarish   usuliga   o`tishi   bilan   xarakterlanadi.   Uning   mavjud   texnologik   ishlab
chiqarish   usullaridan   ustunligi   faqat   nisbatan   yuqori   iqtisodiy   samaradorligida   emas ,
balki   sifat   nuqtai   nazaridan   yangi   moddiy   nematlar   va   xizmatlarni   ishlab   chiqarish
imkoniyatlaridadir.   Xarajatlarni   pasaytirishning   asosiy   yo`nalishlaridan   biri   bu   ishlab
chiqarish   va   mehnatni   tashkil   etishning   takomillashtirishdir.   Ushbu   yo`nalish   ishlab
chiqarishda   yo`qotishlarni   kamaytirish   yo`li   bilan   xarajatlarni   pasaytirish   bu   esa   o`z
navbatida jonli mehnatni iqtisod qilishga ya’ni ishlab chiqarish unumdorligini oshirishga
olib   keladi.   Iqtisodiyotning   har   qanday   subyekti   xarajat   qilmay   turib   o’z   faoliyatini
yurgiza   olmaydi.   Lekin   bu   xarajatlar   turlicha.   Xonadon   xarajatini   oladigan   bo’lsak,   u
iste’molga   ketganidan   keyin   qaytarilib   olinmaydi.   Xuddi   shuningdek,   davlat
xarajatlari   ham   qaytib   kelmaydi ,   chunki   u   davlat   iste’molini   qondiradi.   Ammo   bundan
davlat   korxonalari,   firmalarning   xarjati   bundan   mustasnodir.   Firmaning   xarajatining
o’ziga hosligi shundan iboratki bu o’rni qoplanadiga, ya’ni Tovar va xizmatlar sotilgach
unga qaytib pul shaklida keladigan xarajatlardir. Firma qilgan bir yo’la xarajat uning o’z
ishiga   qo’ygan   kapitalidir.   Bu   ishlab   chiqarish   jarayonida   joriy   xarajatlarga   aylanadi.
Demak, firma xarajati, bu uning kapitalining sarflanishi hisoblanadi. Xarajatsiz daromad
topib   bo’lmasligi   bu   iqtisodiyotning   aksiomasidir.   Daromad   olish   uchun   firma,   alohida
bir   shaxs,   barcha   subyektlar   xarajat   qilishi   muharrar.,   chunki   bu   ishlab   chiqarish
resurslarini   talab   qiladi.   Resurslar   esa   albatta   ehson   yoki   suvtekin   emas,   ularni   faqat
14 bozor narxida sotib olish mumkin. Shu bois xarajat qilish bu firma uchun   foyda olishning
asosiy sharti , bo’g’iniga aylanadi. Firmaga qo’yilgan kapital ishlab chiqarish jarayonida
joriy,   kundalik,   oylik   va   privovardida   yillik   xarajatlariga   aylanadi.
         Qisqacha qilib aytganda, firmaning xarajati- bu tovar va xizmatlar yaratish va ularni
sotish   bilan   bog’liq  bo’lgan  sarflardir.   Firmaning  xarajatlari   safiga  biz  firmaning  ishlab
chiqarish xarajatlarini kiritishimiz mumkin. 
          Mahsulot   ishlab   chiqarish   xarajatlarining   uzluksiz   pasayishi   bozor   iqtisodiyotida
ishlab   chiqarish   usulining   qonuniyatidir.   U   mehnat   unumdorligining   to‘xtovsiz   o‘sishi,
mehnatkashlar   madaniy,   texnikaviy   darajasini   yuksalishi,   moddiy   va   mehnat
resurslaridan ratsional foydalanish, xo‘jalik yuritish usullarining takomillashtirilishi bilan
ta'minlanadi. Ishlab chiqarish xarajatlarini pasaytirish uchun nurashning ahamiyati yildan
yilga oshib bormoqda. Chunki  uni  pasaytirishning har  bir foizining absolut  hajmi oshib
bormoqda.   Ishlab   chiqarish   xarajatlarini   pasaytirishda   ishlab   chiqarishning   texnikaviy
darajasini   oshirish   katta   ta'sir   ko‘rsatadi.   Yangi   texnikani   joriy   qilish   va   mahsulot
tayyorlash texnologiyasini takomillashtirish jarayonlarining kamayishiga kompleks ta'sir
ko‘rsatadi.   Ular   moddiy   resurslardan   yanada   samaraliroq   foydalanish,   buyumlarni
tayyorlashga ketadigan mehnat sarfini kamaytirish imkonini beradi.
          Amaldagi   jixozlarni   zamonaviylashtirish   hamda   qo`llanilayotgan   texnikadan
foydalanishni   hisobga   ishlab   chiqarish   xarajatlarini   anchagina   kamaytirishga   erishish
mumkin.   Yangi   texnika   va   progressiv   texnologiya   asosida   o‘tgan   va   jonli   mehnatni
tejashga erishiladi.   Moddiy resurslarda buyumlashgan o‘tgan mehnatni tejash xuddi shu
miqdordagi   xomashyova   materiallardan   ko‘proq   mahsulot   ishlab   chiqarish   imkonini
beradi; jonli mehnat sarfini tejash mahsulot unumdorligini oshirish imkonini beradi, yani
har   bir   ishchiga   hisob-   langanda   ko‘proq   mahsulot   ishlab   chiqarishga   imkon   yaratadi.
Bunga fan-texnika taraqqiyoti yordam beradi. Yangi texnika va ilg‘or tehnologiya ishlab
chiqarishni   boshqarishni   takomillashtirish   asosida   mehnat   unumdorligi   oshib   boradi   bu
esa   ishlab   chiqarish   xarajatlarini   kamaytirishga   olib   keladi.
Moddiy   va   pul   mablag‘larini   sarflashda   qat’iy   iqtisodiy   tejashga   rioya   qilish   katta
ahamiyatga   ega.   Asbob-uskunalarni   asrashga   dori   sarflarini   kamaytirish,   material
shuningdek, ishlab chiqarish chiqindi- laridan maksimal foydalanish. Brak natijasida ro‘y
beradigan nobudgarchiliklarni kamaytirish fondlarining samaradorlik   darajasini oshirish ,
ish   haqi   fondini   ratsional   sarflash   sex   va   umumzavod   xarajatlarini   kamaytirish   –
15 bularning   barchasi   u   yoki   bu   darajasida   mahsulotning   arzonlashuviga   ta’sir   ko‘rsatadi.
Moddiy   texnika   taminotini   yaxshilash   ishlab   chiqarish   xarajatlarini   kamaishiga   olib
keladi.  Korxonaning   xomashyomaterial,   yoqilg‘i   va   energiya   yetkazib  berishning   uzilib
qolishi   ishlab   chiqarish   ritmini   buzishga,   bekor   turib   qolishlariga   oy   oxirida
haybarakallachilikka   va   oqibat   natijada   unumsiz   xarajatlarga   olib   keladi.   Korxona
iqtisodiyotga haddan tashqari normativdan ortiqcha zaxiralarni bo‘lishi ham salbiy ta’sir
ko‘rsatadi.   Zaxira   ko‘payib   ketganda   oborot   mablag‘lari   oshib   ketadi,   moliyaviy   ahvol
yomonlashadi,   ishlab   chiqarishning   rentabelligi   pasayib   ketadi.
Ishlab   chiqarish   xarajatlarini   kamaytirishga   mehnatni   tashkil   etishda   takomillashtirish
ta’sir   ko‘rsatadi.   Har   qanday   texnikadan   hatto   yangisidan   ham   ishlab   chiqarishni
to‘gri   tashkil qilmay turib , maksimal   ravishda foydalanish mumkin emas. Shuning uchun
texnologik   protsesslarni   mexanizatsiya   va   avtomatlashtirish   bilan   bir   qatorda,   mehnatni
ilmiy   asosda   tashkil   etishga   katta   e’tibor   berish   kerak.
Mahsulot tannarxini pasaytirishda hisobotning roli kattadir. Hisob olib borish yoqilg‘i va
energiyadan,   xomashyova   materiallardan   ratsional   foydalanishga   yordam   beradi,
xarajatlarni   kamaytirish   va   korxona   jamg‘armasini   oshirish   imkonini   beradi.
Kollektivning   kuchini   yetishtiriladigan   mahsulotning   tannarxini   pasaytirishga   qaratish
uchun   ishlab   chiqarishga   qilinadigan   xarajatlarni   to‘g‘ri   rejalashtirish   va   hisobga   olish
zarur.   Iqtisod   qilish   yo‘llarni   aniqlash   ortiqcha   xarajat-   larning   sababini   ochib   tashlash
uchun   bu   xarajatlarni   doimiy   analiz   qilib   turish   kerak.   Ishlab   chiqarish   xarajatlarini
kamaytirish rejasining bajarilishini analiz qilish ishlab chiqarish rentabelligining oshishi
uchun  korxonadagi   barcha  ishlarning   takomillashtirish   uchun  muhim   aha-   miyatga   ega.
Lekin analiz fakatgina tannarxning pasaytirsh  rejasini  bajarilishiga qo‘yilgan   baho bilan
chegaralanmaydi ,   u   ishlab   chiqarish   xarajatlarini   yanada   kamaytirish   uchun   tahliliy   va
texnikaviy   harakat-   larni   ham   ko‘rishi   kerak.
Mahsulot   ishlab   chiqarishni   analiz   qilishning   ishchilarning   aktiv   ishtirok   etishlari   uni
pasaytirishning muhim yo‘lidir.   Xarajatlar korxonaga bog‘lik bo‘lmagan omillarga qarab
o‘zgaradi. Masalan; resurs narxi har xil xizmat haqqining tebranishi korxona xohishidan
qat’iy   nazar   xarajatlarni   o‘zgartiradi.   Korxonada   ishlab   chiqarish   ko‘lami   kengaysa,
resurslar   sarfi   qisqaradi,   chunki   ular   kamroq   isrof   etiladi.   Resurslarni   tejovchi
texnologiya   joriy   etilganda   xarajatlar   keskin   qisqaradi.   O‘rtacha   xarajatlar   mehnat
unumiga   nisbatan   teskari   mutanosiblikda   o‘zgaradi.   Mehnatni   unumining   ortishi   ham
16 moddiy ham mehnat sarfini qisqartiradi bozordagi narx binobarin tovar barqaror sharoit
mehnat   unumdorligi   xarajatlari   pasaytirish   orqali   foydani   ko‘paytiradi.
Xarajatlarni   doimiy   ravishda   pasaytirib   borish   korxona   foydasini   oshirishning   asosiy
vositasi   bo‘lib   xizmat   qiladi.   Zero,   mahsulot   bahosi
tarkibining   asosiy   elementlari   bu   xarajat   va   foydadir.   Binobarin   xarajatlar   qanchalik
qisqarib   borsa,   shunga   mos   foyda   oshib   boradi.
Samaradorlik   iqtisodiy   kategoriya   sifatida   odamlarni   ayrim   ehtiyoj-   larini   qondirishga
qaratilgan   mahsulotlar   qobiliyatlarini   anglatadi.   Samaradorlik   miqdoriy   o‘lchov
darajasiga   ega   bo‘ladi.   Iqtisodiyotda   eng   avvalo   yuqori   samaradorlik   ko‘pincha
imkoniyatlari   bilan   birgalikda   iste’mol   qilishdan   hosil   bo‘lgan   samaradorlikning
yuksalishini   izoh-   laydi.   Barcha   samaradorliklar   majmuasi   eng   yuqori   maksimal   sama-
radorliklardan   iborat   ekanini   izohlash   qiyin   emas.   Har   bir   iste’mol   qilinayotgan   yangi
tovar   o‘zining   eng   yuqori   samaradorlik   darajasiga   teng   samaradorlik   darajasini
kengaytiradi.
        Maksimal   samaradorlikni   pasaytiruvchi   qonunga   ko‘ra   navbatdagi   har   bir   iste’mol
qilinayotgan   ne’matni   yuqori   samaradorlik   darajasi   oldingi   bosqichga   nisbatan   past
bo‘ladi.
          Demak,   bir   o‘lchovga   to‘g‘ri   keluvchi   qo‘shimcha   ne’matlar   hosil   qilish   samarasi
oldingi   bosqichda   olingan   natijalardan   pastroq   bo‘ladi.
Iqtisodiy   samaradorlik   bir   necha   iqtisodiy   ko‘rsatgichlar   orqali   tavsiflanadi.   Ishlab
chiqarish   samaradorligi   bir   qancha   juz’iy   ko‘rsat-   gichlar   orqali   tavsiflanadi.
Samaradorlikning umumiy ko‘rsatgichi mehnat unumdorligidir. U umummahsulot midori
(MM)  ning  jonli  mehnat   (JM)  sarfiga  nisbatan  ifodalanadi.   Jonli   mehnat  sarfi   kunlarda ,
soatlarda   hisoblanadi.   Mehnat   unumdorligi   bilan   birga   mehnat   sig‘imi   degan
samaradorlik   ko‘rsatgichi   ham   qo‘llanadi.   Mehnat   sig‘imi   jonli   mehnatni   mahsulot
midoriga   nisbatan   orqali   aniqlanadi.   Mahsulotning   material   degan   iqtisodiy   ko‘rsatgich
ham   bizning   davrimizda   katta   ahamiyat   kasb   etmoqda.
Material sig‘imi moddiy ashyolar sarfini (BM) mahsulot midori (MM) ga nisbatan orqali
aniqlanadi.   Ishlab   chiqarish   fondlarini   samaradorligi   mahsulotning   fond   sig‘imi   yoki
fondlar   qaytimi   ko‘rsat-   gichlari   orqali   o‘lchanadi.   Ko‘rinib   turibdiki,   juz’iy
ko‘rsatgichlar   samaradorlik   umumiy   ifodasini   aniqlashtirilgan   shaklida   bu   nisbatlarda
mahsulotlar   midori   ko‘rsatgichlari   o‘rnida   jami   mahsulot   yalpi   milliy   mahsulot ,   jami
17 ichki   mahsulot,   sof   mahsulot,   qo‘shimcha   mahsulot,   uning   pul   shakllaridan   biri   foyda
milliy   daromad   kabi   kategoriyalar   qo‘llaniladi.
Bozor   iqtisodiyotiga   o‘tish   davrida   ayniqsa,   respublikamizning   hozirgi   sharoitida
samaradorlikni   oshirish   juda   jiddiy   masaladir.   Gap   shundaki,   hozirgi   davrda   ko‘pgina
resurslar   chegaralangan   ularning   aksariyat   qismi   xorijdan   keltiriladi,   zamonaviy
texnologiya   yetishmaydi,   kadrlar   malakasi   yuqori   emas.   Shuning   uchun
resurslardan   tejamli foydalanish , mehnat unumdorligini oshirish milliy va xorijiy sarmo-
yalarni   eng   zarur   sohalarga   joylashtirish   yuqori   malakali   kadrlar   tayyorlash   kabi
samaradorlikni   oshirish   vositalariga   yetarlicha   e’tibor   berish   talab   qilinadi.
            II-bob. FOYDA
2.1  Foyda tushunchasi
            Foyda   -   umumiy   daromad   va   umumiy   xarajatlar   (soliqlarni   hisobga   olgan   holda)
o'rtasidagi   farq.   Ya'ni,   bu   kundalik   hayotda   xavfsiz   tarzda   bankga   qo'yish   mumkin
bo'lgan   miqdor.         Noqulay   vaziyatda   va   katta   daromad   bo'lsa   ham,   foyda   nolga   teng
bo'lishi   yoki   hatto   salbiy   tomonga   o'zgarishi   mumkin.
            Foyda   –   tadbirkorlik   faoliyati   uchun   bizneschilar   oladigan   mukofot   bo‘lib,   uni
tadbirkorlik   qobiliyati   va   biznesga   qo‘yilgan   kapital   keltiradi.   Tadbirkorlik   qobiliyati
uchun   olinadigan   foyda   me'yordagi   foyda   hisoblanadi   va   xarajatlar   tarkibiga   kiradi.
Kapital   uchun   tegadigan   foyda   iqtisodiy   foyda   bo‘lib,   daromadning   jami   xarajatlardan
ortib   qolgan   qismi   bo‘ladi.   Tadbirkorlikda   omad   foydasi   ham   bor,   bu   mazmunan
boshqalarnikidan   ortiqcha   foyda   bo‘lib,   bozor   narxlarining   kutilmaganda   ortib   ketishi
tufayli hosil bo‘ladi, buni omadi yurishganlar oladi, u uzviy bo‘lganidan narxlar eski
holiga tushgach yo‘q bo‘lib ketadi.
            Foyda topish – xatar (ris k )li ish. Risk tadbirkorlik yo‘lida xavf-xatarga yo‘liqib, o‘z
maqsadiga   erisha   olmay   qolishdir.   Riskni   noaniqlik   yuzaga   keltiradi,   bu   o‘z   navbatida
bozordan   kelgan   axborotning   asimmetrik   bo‘lishi,   ya'ni   real   vaziyatni   to‘la   aks
ettirmasligi natijasidir. Risk muqarrar bo‘lsa-da, uni boshqarish mumkin. Bu riskka
18 har   xil   munosabatda   bo‘lishni   bildiradi:   riskka   bormaslik,   riskka   befarq   bo‘lish,   riskka
borish. Risk yo‘q joyda kichik foyda bilan qanoat   hosil etiladi, risk bor joyda katta foyda
ham   kutiladi.   Riskni   kamaytirish   uchun   ishlab   chiqarish   diversifikatsiyalanadi,
tadbirkorlik xatari sug‘urtalanadi, risk sheriklar o‘rtasida taqsimlanadi va nihoyat
axborotdan samarali foydalaniladi.
         Kompaniyaning asosiy foydasi ishning barcha sohalarida olingan foyda va zarardan
shakllanadi.   Ilmiy   iqtisodiyot   daromadning   bir   necha   asosiy   manbalarini   aniqlaydi:
-Kompaniyaning   innovatsion ishi ;
-Iqtisodiy vaziyatda tadbirkorning malakasini yo'naltirish;
-Ishlab chiqarishda qo'llash va kapital;
- Kompaniyaning bozorda monopoliyasi.
  Foyda quyidagi toifalarga bo'linadi:
Buxgalteriya   hisobi.   Buxgalteriya   hisobida   ishlatiladi.   Uning   asosida   buxgalteriya
hisoboti tuziladi, soliqlar hisoblab chiqiladi. Buxgalteriya   foydasini aniqlash uchun aniq ,
asosli xarajatlar jami daromaddan chegirib tashlanadi.
1. Iqtisodiy (ortiqcha foyda). Foyda olishning yanada ob'ektiv ko'rsatkichi, chunki u
hisoblanganda,   ish   jarayonida   ruxsat   etilgan   barcha   iqtisodiy   xarajatlar   hisobga
olinadi.
2. Arifmetik. Yalpi daromad har xil xarajatlarni minus.
3. Oddiy.   Kompaniya   ishida   zarur   daromad.   Uning   qiymati   yo'qolgan   foydaga
bog'liq.
4. Uy   xo'jaligi.   Oddiy   va   iqtisodiy   foyda   yig'indisiga   teng.   Uning   asosida   korxona
tomonidan   olingan   foydani   ishlatish   to'g'risida   qarorlar   qabul   qilinadi.
Buxgalteriya hisobiga o'xshash, ammo boshqacha hisoblab chiqiladi.
      Yalpi va sof daromad
       Foyda yalpi va soflarga bo'linishi ham mavjud.   Birinchi holda , faqat ish oqimi bilan
bog'liq   xarajatlar,   ikkinchi   holatda   -   barcha   mumkin   bo'lgan   xarajatlar   hisobga   olinadi.
Masalan,  savdoda  yalpi  foydani   hisoblashda   foydalaniladigan   formulalar   bu  mahsulotni
19 sotilish narxi, uning tannarxidan tashqari. Agar kompaniya bir necha yo'nalishda   faoliyat
yuritsa ,   yalpi   foyda   ko'pincha   har   bir   faoliyat   turi   uchun   alohida   belgilanadi.
Yalpi   foyda   ish   sohalarini   (faoliyat   ulushidan   ko'proq   daromad   ulushi)   tahlil   qilishda,
kompaniyaning bankning to'lov qobiliyatini aniqlashda qo'llaniladi.
Barcha   xarajatlar   (kredit   foizlari   va   boshqalar)   olinadigan   yalpi   foyda   sof   foyda   hosil
qiladi.   U   aktsiyadorlar   va   korxona   egalari   hisobiga   o'tkaziladi.   Va   bu   sof   foydani   aks
ettiradi va biznesning asosiy ko'rsatkichidir.
EBIT va EBITDA
          Ba'zida,   "foyda"   tushunarli   so'zining   o'rniga,   EBIT   yoki   EBITDA   kabi   sirli
qisqartirishlar   uchraydi.   Ular   taqqoslanadigan   ob'ektlar   turli   mamlakatlarda   ishlaganda
yoki   turli   soliqlarga   duchor   bo'lganda   biznesning   samaradorligini   baholash   uchun
ishlatiladi.   Aks   holda ,   bu   ko'rsatkichlar   aniqlangan   foyda   deb   ham   ataladi.  
EBIT   foydani   soliq   va   turli   foizlargacha   bo ' lgan   shaklda   ifodalaydi .  Bunday   ko ' rsatkichni
alohida   toifaga   ajratishga   qaror   qilindi ,   chunki   u   yalpi   va   sof   foyda   o ' rtasida   joylashgan .
EBITDA   -   Bu   foyda,   soliq,   foizlar   va   amortizatsiyadan   boshqa   narsa   emas.   Bu   faqat
biznesni ,   uning   xususiyatlarini   baholash   uchun   ishlatiladi.   Ichki   buxgalteriya   hisobi
qo'llanilmaydi.   Shunday   qilib,   daromad   -   tadbirkor   keyinchalik   uni   o'z   xohishiga   ko'ra
sarflashi   mumkin   bo'lgan   pul   mablag'lari.   Foyda   -   barcha   xarajatlarsiz   pul   mablag'lari
qoldig'i. Agar oldingi  ish davrlari, sobit  va o’zgaruvchan xarajatlar  bo’yicha daromadni
hisobga   olsak,   daromad   ham ,   foyda   ham   bashorat   qilinishi   mumkin.
      Foyda bo'yicha farqlar quyidagicha: O'rta ishchi uchun tushunchalar orasidagi chiziq
noaniq   bo'lishi   mumkin,   daromadning   daromaddan   qanday   farq   qilishi   muhim   emas,
ammo   buxgalter   uchun   farq   bor.   Xo'jalik   yurituvchi   subyektning   moliyaviy   natijalarini
tavsiflovchi   asosiy   ko'rsatkichlardan   biri   bu   yalpi   foyda.   Korxonani   rivojlantirishning
istiqbolli   yo'nalishlarini   aniqlash   uchun   o'tkazilgan   iqtisodiy   tahlilning   aniqligi   ushbu
ko'rsatkichni to'g'ri aniqlashga bog'liq.
    
  2.2 Korxonaning pul tushumlari va foydasi
20              Korxonaning daromadi yuridik shaxs o'z xizmatlarini taqdim etish, tovarlar sotish,
ishlarni bajarish va h.k. olish uchun olgan puldir.  Odatdagidek, daromad, kompaniyaning
o'z   funktsiyalarini   bajarish   uchun   sarflagan   harajatlaridan   keyin   olingan   mablag'lardan
tushadi.   Daromad   ma'lum   bir   hisobot   davri   uchun   hisoblab   chiqilgan   va   har   qanday
maqsadga muvofiq ishlatilishi mumkin.
              Daromad   -   kompaniyaning   asosiy   ishlarini   bajarishdan   olgan   mablag'lari,
shuningdek   korxona   asosiy   faoliyatining   bir   qismi   hisoblanmaydigan   qo'shimcha
imkoniyatlarni   amalga   oshirishdir.   Bunday   imkoniyatlar,   masalan,   kvadrat   yoki
korxonaga   tegishli   mol-mulkni   ijaraga   berish ,   ortiqcha   inventarizatsiya   qilish   va
boshqalarni   o'z   ichiga   oladi.   Keyinchalik   bu   haqda.   Ko'plab   boshlang'ich   tadbirkorlar
o'zlarining   birinchi   daromadlarini   oladilar,   bu   biznesning   daromadliligi   kafolati   deb
hisoblaydilar.   Biroq,   daromadni   ishlab   chiqarish   va   sotish   xarajatlarini   qoplashini
tushunish muhim. Qolgan qism (foyda) ta'sischilarning to'liq tasarrufida bo'lgan korxona
va kapitalni rivojlantirish uchun zarur bo'lgan mablag'lar o'rtasida taqsimlanadi. Daromad
daromadlarini   yanada   yaxshiroq   tushunishga   yordam   beradigan   daromad   va
daromadlarning   bir   necha   ko'rsatkichlari   mavjud.   Ya'ni,   yalpi   tushum   korxona   ishlab
chiqarilgan   mahsulot   (xizmatlar)   ni   sotishdan,   shuningdek,   o'z   moddiy   aktivlarini   jami
pul   daromadlari   hisoblanadi.   O'z   navbatida,   sof   daromad   -   qo'shilgan   qiymat   solig'i,
aktsizlar,   qaytarilgan   tovarlar   va   narx-navoning   chegirmalari   bundan   mustasno.   Ushbu
ko'rsatkich   korxona   daromadlari   va   rentabelligini   keyingi   hisoblash   uchun   real
asosdir.   Va   nihoyat ,   sotishdan   olingan   yalpi   foyda,   sotilgan   mahsulot   uchun   ishlab
chiqarish   xarajatlarini   hisobga   olmaganda,   sotishdan   tushadigan   daromad   hisoblanadi.
Moliyaviy   jadvallar   va   soliq   qonunchiligi   uchun   daromadlarning   ta'riflari   ham   mavjud.
Ammo   umuman   olganda,   bu   ta'riflar   daromadlarning   tasnifiga   qarab,   ular   olingan
manbaga qarab kamayadi. 
           Korxonaning foydasi - ishlab chiqarish jarayonlari va xarajatlarni qoplashdan keyin
qolgan   jami   daromadning   bir   qismi.   Davlatimizning   zamonaviy   iqtisodiy   hayoti   bozor
iqtisodiyotining   barcha   vositalarini   har   tomonlama   egallashga   qaratilgan   bo'lib,   ulardan
biri korxonaning foydasi hisoblanadi. Bozor munosabatlarining infratuzilmasi va vertikal
tuzilishining   bosqichma-bosqich   rivojlanishi   innovatsion   texnologiyalarni   va
buxgalteriya   hisobi ,   hisoblash,   tahlil   qilish   va   bozorni   prognozlash   usullarini   bilish   va
qobiliyatini   oshirishni   talab   etadi.   Bu   uchun   katta   ahamiyatga   ega,   uning   zamonaviy
21 kontseptsiyasi   buxgalteriya   hisobi   barcha   nozik   bir   to'liq   va   aniq   mahorat   hisoblanadi,
muvozanat   va   hisobot   va   boshqa   qo'llarini   boshqa   yirik   shakllarini   iqtisodiy   tahlil
korxona ishini faollashtirish. 
            Daromadlarni   shakllantirish   manbalari.   Hisobot   davrining   daromadlari   va
daromadlarining   asosiy   qismi   qaysi   manbadan   olinganligini   aniqlash   uchun   tushum
manbalari   bo'yicha   daromadlarni   aniq   tasniflash   zarur.   Har   bir   manbaning   jami
daromaddagi ulushini tahlil qilib, biznesning bu qismi sizni   boshlash rejalashtirilganidek ,
kutilayotgan   daromad   keltiradimi   yoki   yo'qmi,   tushunishingiz   mumkin.   Shundan   so'ng
korxonaning ushbu yoki uning qismini o'zgartirish yoki yaxshilash choralari ko'rilmoqda.
Xo'sh,   qaerda   (natijada)   kompaniya   daromad   olishni   boshladi?   Keling,   ikkita   asosiy
daromad turini ko'rib chiqaylik: Mahsulot yoki xizmatlarni sotishdan olingan daromadlar;
Faoliyatsiz   daromad.   Qisqacha   ta'riflar   va   ushbu   daromadlarni   oshirishning   asosiy
usullari   haqida   to'xtalib   o'tamiz.   Sotishdan   tushgan   tushum   tovarlar,   ishlar,   xizmatlar
sotishdan   olingan   daromadlar,   shuningdek   mulkiy   va   mulkiy   huquqlarni   sotishdan
tushgan   tushumlar   hisobiga   olinadi.   Daromadning   bunday   turlari   kompaniyaning
daromadlari  tarkibida asosiy bo'lib   qolishi  kerak, negaki  bu maqsad uchun u yaratilgan.
Biroq,   sotishdan   olingan   daromadlarni   dastlabki   bosqichda   prognoz   qilish   qiyin.   Bozor
raqobati   sharoitida   bitta   mijozning   (xaridorning)   yo'qolishi   savdo   daromadlarining
pasayishiga olib keladi. Shuning uchun, bugungi kunda olgan daromad miqdori ertaga bir
xil natijaga erishishingizga kafolat bermaydi. Mavjud mijozlarni  saqlab qolish va yangi
ish   joylarini   jalb   qilish   uchun ,   ayniqsa,   biznes   boshlanishida   ushbu   daromadni
korxonangizni   yanada   rivojlantirishga   sarflash   juda   muhimdir.
Mahsulotlar   va   tarqatish   punktlari   hajmining   oshishi;   Qo'shimcha   xizmatlar,   tegishli
mahsulotlarni   joriy   qilish;   Mahsulotni   takomillashtirish   va   yoki   mijozlarga   xizmat
ko'rsatish va h.k. Sizning kompaniyangiz, uning mahsuloti (xizmati) haqida mijozlaringiz
ma'lumotlarini   takomillashtirish.   Ish   har   doim   ham   xavfli ,   lekin   u   ham
minimallashtirilishi   mumkin.   Siz   ishlayotgan   bozorga   yaqindan   qarab   chiqsangiz,
tovarlar   (xizmatlar)   hajmining   oshishi   qanchalik   oqilona   ekanligini   va   qachon
bo'lmaganligini   aniqlay   olasiz.   Ko'p   hollarda   bu   sizning   maqsadli   auditoriyangizning
daromadlari   va   nima   va   qanday   amalga   oshirilayotganingizdan   qoniqishidir.   Ehtimol,
dastlabki   olingan   daromadni   mahsulot   yoki   xizmatni   yaxshilash   uchun   yuborish   kerak.
Keling,   ikkinchi   turdagi   daromadni   davom   ettiramiz.   Sotishdan   tushmagan   daromad
22 asosiy   mahsulotlarni   ishlab   chiqarish   va   sotish,   olingan   foizlar,   jarimalar   va   jarimalar
bilan   bog'liq   bo'lmagan   daromad   hisoblanadi.   Bunga   ma'lum   daromad   turlari   kiradi:
boshqa tashkilotlarning kapital ishtirokidan mulkni lizingga berish yoki unga taqsimlash
va boshqalar. Faoliyatsiz daromad juda ko'p va ularning barchasi  korxonaning iqtisodiy
sohadagi   tabiiy   faoliyati   natijasidir.   Faoliyatsiz   daromad   olish   ko'pincha   ishlayotgan
biznesning   bosqichida   ro'y   beradi,   lekin   ehtimol,   boshida.   Ishonchim   komilki,
boshlang'ich   korxonalarda   biznes   bilan   shug'ullanadigan   va   ehtiros   bilan   ishlaydigan
odamlar ,   hatto   buning   uchun   haq   to'lamasdan,   ba'zi   ishlarni   amalga   oshirib,   kelajak
uchun   ishlaydilar.   Boshlang'ich   tadbirkorlar   bu   ishni   korxona   daromadlari   deb
hisoblashlari   kerak.   Va   bu   biznesning   foydasi   uchun   baholanib,   malakali   tarzda
qo'llanilishi kerak. 
            Korxonaning   rentabellik   va   rentabellik   ko'rsatkichlarining   mohiyati.
Umumiy holda, rentabellik foyda olish qobiliyatini anglatadi. Garchi rentabellik har doim
ham   korxonaning   yagona   va   asosiy   maqsadi   bo'lmasa   ham,   bu   bozor   sharoitida   ishlash
samaradorligini   ko'rsatuvchi   muhim   xususiyatdir.   Rentabellikni   raqobatchilar   bilan
taqqoslash,   egalarining   talablari   va   boshqalar.   korxona   menejmenti   ishlarining   sifati
to'g'risida gapirish mumkin. 
            Investitsiya   qilingan   kapitaldan   foyda   olish   imkoniyati   kompaniyaning   umumiy
qiymati   va   uning   qimmatli   qog'ozlari   qiymatini   belgilovchi   asosiy   omil   hisoblanadi.
Binobarin,   ko'pgina   tahlilchilar   uchun   rentabellikni   ko'rib   chiqish   ularning   tahliliy
harakatlarining   muhim   yo'nalishi   hisoblanadi.   Daromadlilik   kompaniyaning   bozordagi
raqobat   mavqeini ,   kengaytirish   imkoniyatlarini,   korxonalarni   boshqarish   sifatini   aks
ettiradi.   Moliyaviy   natijalar   to'g'risidagi   hisobot   foyda   manbalari,   daromadlar   va
xarajatlar tarkibiy qismlarini ko'rsatadi. Foyda aktsiyadorlar o'rtasida taqsimlanishi  yoki
kompaniyaga   qayta   investitsiya   qilinishi   mumkin.   Qayta   investitsiya   qilingan   foyda
to'lov   qobiliyatini   oshiradi   va   qisqa   muddatli   muammolarga   moliyaviy   yostiqni
ta'minlaydi.
            Daromadlilik   (ko'rsatkichlar   tizimi   sifatida)   -   sof   foyda   va   moliyaviy   natijalarni
shakllantirish yo'nalishi bo'yicha korxona va uning tarkibiy qismlarining samaradorligi va
samaradorligini   aniqlashga   imkon   beradigan   ko'rsatkichlar   tizimi.   Undan   rejalashtirish
bosqichida ham, korxonani tezkor nazorat qilishda ham, moliyaviy yil oxirida korxonani
retrospektiv baholashni amalga oshirishda foydalanish mumkin.
23  2.3 Foyda me`yori va massasi. Foyda me`yoriga ta`sir qiluvchi omillar
          Jamiyat  nuqtai  nazaridan  takror  ishlab chiqarish  samaradorligi  cheklangan  resurslar
samarali   foydalanishga   bog‘liq.   Bu   samaradorlik   o‘zida   resurslarni   taqsimlash
samaradorligi va ishlab chiqarish samaradorligini ifodalaydi. Resurslarni taqsimlashning
samaradorligiga   erishish   uchun   resurslar   korxona   va   tarmoqlar   o‘rtasida   shunday
taqsimlanishi   kerakki,   natijada   jamiyatga   eng   zarur   bo‘lgan   mahsulot-   larning   ma’lum
turlari olishini kerak. Ishlab chiqarish samaradorligi jamiyat uchun zarur bo‘lgan har bir
tovar   eng   kam   sarf   xarajatlar   (resurs   sarflari)   bilan   ishlab   chiqarilishini   taqozo
qiladi.   Aniqroq   aytganda ,   u   ishlab   chiqarish   jarayonida   qo‘llaniladigan   resurslar   midori
bilan  olingan  mahsulot  midori   o‘rtasidagi  bog‘liqlikni  xarakterlaydi.  Sarf  xarajatlarning
mavjud   hajmida   olingan   mahsulotlarning   ko‘prok   miq-   dori   ishlab   chiqarish
samaradorligi oshganligini bildiradi. 
            Korxona   faoliyatining  samaradorligi   darajasiga   baho  berishda   ham   uning  erishgan
natijasi   (iqtisodiy   yoki   sof   foyda)   ishlab   chiqarish   sarf-   xarajatlari   yoki   qo‘llanilgan
resurslar   miqdori   bilan   taqqoslanadi.   Foyda   ishlab   chiqarish   jarayonida   yaratilgan
qo‘shimcha   mahsulot-   ning   o‘zgargan   shaklidir .
F=N-T      Bu yerda,  
F –   ishlab   chiqaruvchining foydasi ;
  N –   ulgurji narx; 
T   –   mahsulot tannarxi.
        Demak,   foydaning   asl   manbai   qo‘shimcha   mahsulot   bo‘lib,   u   mahsulot   sotilgandan
keyin pul shaklida namoyon bo‘ladi. Tovarlarni sotishdan tushgan yalpi pul   tushumidan
shu   mahsulotlarni   ishlab   chiqarishga   qilingan   barcha   xarajatlar   (tannarx)   chiqarib
tashlansa korxonaning balans foydasi yoki brutto foydasi qoladi. Bu iqtisodiy foyda deb
ham   ataladi.   Korxonaning   umumiy   foydasidan   byudjetga   (asosan,   soliq   to‘lov-   lari)
banklarga   (olingan   ssuda   uchun   foiz)   to‘lovlar   va   boshqa   maj-   buriyatlar   chiqarib
tashlansa   korxona   sof   foydasi   qoladi.
24 Buxgalteriya   foydasi   sotilgan   mahsulot   uchun   tushgan   umumiy   pul   summasidan   ishlab
chiqarishning tashki xarajatlari chiqarib tashlanishi  natijasida hosil  qilinadi. Shu sababli
buxgalteriya   foydasi   iqtisodiy   foydadan   ichki   xarajatlar   midoriga   ko‘p.   Bunda   ichki
xarajatlar   har   doim   o‘ziga   normal   foydani   ham   oladi.
Korxona   foydasining   mutloq   miqdori   uning   massasini   qashkil   qiladi.   Foyda   massasini
ishlab   chiqarish   xarajatlari   (tannarx)   bilan   taqqoslash   foyda   normasi   yoki   rentabellikni
ko‘rsatadi.
        Amaliyotda   foyda   normasini   hisoblashning   ikki   variyantidan   foyda-   laniladi.   Bular
foydaning   joriy   sarflarga   –   korxona   xarajatlariga   (tan-   narx)   yoki   avanslangan
mablag‘larga   (asosiy   va   aylanma   fondlar)   nisbatidir.   Bu   hisob   usullarning   ikkalasi
avanslangan mablag‘larning aylanish tezligi ko‘rsatgichi orqali o‘zaro bog‘langandir. Bu
bog‘lanish quyidagi tarzda ko‘rinadi:
???????????? = ????????????
??????
?????????????????? %
        Bu   yerda,   Fn   –   foyda   normasi ;   Fm   –   foyda   massasi   ;   X   –   iqtisodiy
va ishlab chiqarish xarajatlari;
???????????? = ????????????
????????????????????????????????????
?????????????????? %
Bu   yerda,   Fn   –   foyda   normasi;   Fm   –   foyda   massasi;   Kavans   (Asosiy   capital   +   aylanma
kapital)   -   korxona   avanslangan   mablag‘lari   yoki   asosiy   va   aylanma   kapitalning
o‘rtacha   yillik qiymati
Foyda   normasi   ishlab chiqarilayotgan mahsulot hajmiga to‘g‘ri mutanosib hamda
foydalanilgan avanslangan mablag‘lar qiymatiga teskari mutanosibdir. Shu tufayli foyda
normasi   korxona   ish   samaradorligini   integral   ko‘rsatgichi   hisoblanadi.
25 Foydaning   o‘sishiga,   chiqarilayotgan   mahsulot   umumiy   hajmi   o‘zgarmagan   holda   ikki
yo‘l   bilan:   yoki   ishlab   chiqarish   xarajatlarini
kamaytirish   hisobiga ,   yoki   bahoni   oshirish   hisobiga   erishish   mumkin.   Bahoning   o‘sishi
ba’zi iqtisodchilarning foyda normasi  ko‘rsatgichini  bartaraf etib bo‘lmaydigan qusurga
ega bo‘lgan va shu sababli  samaradorlikni o‘lchash uchun mutlaqo yaroqsiz ko‘rsatgich
sifatida   tanqid   qilishlariga   sabab   bo‘ldi.
XULOSA
Men Nabiyeva Mahliyo Umed qizi  S-45 IQ-23 guruhi talabasi Iqtisodiyot 
nazariyasi fanidan  Iqtisodiy xarajatlar va foyda   mavzusida kurs ishi yozdim .   Kurs 
26 ishim kirish, 2 ta bob, xulosa, tayanch iboralar, ilovalar va foydalanilgan adabiyotlar 
qismlaridan iborat. 
Mamlakatimiz iqtisodiyotida hali foydalanilmasdan yotgan qator imkoniyatlar ham
mavjudki,   ularni   aniqlash   hamda   amalga   oshirmasdan   turib   iqtisodiyot   rivojining   yangi
bosqichiga   erishila   olmaydi.   Korxonalar   foydasini   oshirish   va   undagi   asosiy   omil
hisoblangan   ishlab   chiqarilayotgan   mahsulotlar   va   xizmatlar   tannarxini   pasaytirish
bugungi   kunda   muhim   masalalardan   hisoblanadi.   O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti
Sh.Mirziyoyevning   Oliy   Majlisga   murojaatnomasida   iqtisodiyot   va   boshqaruv
faoliyatining   nisbatan   eskirganligi,   resurslardan   foydalanish   darajasining   pastligi   va   bu
tannarxni   kamaytirishga   hamda   foydani   oshirishga   imkon   bermayotganligi   ta'kidlab
o‘tildi.   Shu   yo‘nalishni   tadqiq   etishga   bag‘ishlangan   ushbu   bitiruv   malakaviy   ishda
xizmat ko‘rsatish korxonalarining foydasini va sof foydasini oshirish uchun quyidagilarni
amalga oshirish lozim deb hisoblaymiz:
1.   Xizmat   ko‘rsatish   korxonalari   faoliyatining   asosi   va   texnik   iqtisodiy
ko‘rsatkichlar   tizimidagi   muhim   ko‘rsatkichi   hisoblangan   foyda   ularning   faoliyatida
muhim   rol ь   o‘ynaydi.   Foyda   -   bu   korxona   faoliyatining   yakuniy   natijasi,   moliyaviy
faoliyatning asosiy natijasi hisoblanadi. Korxona faoliyatining foydasiga ko‘plab omillar
ta'sir ko‘rsatadi. Ushbu omillarni har birini hisobga olish, ularni sistemalash va ta'sir etish
darajasi bo‘yicha joylashtirish hamda ulardan amalda foydalanish katta samara olinishiga
ta'sir ko‘rsatadi.
2. Iqtisodiyotni modernizatsiyalash va ishlab chiqarishni texniktexnolgik yangilash
sharoitida   xizmat   ko‘rsatish   korxonalarda   olinadigan   foyda   xajmi   katta   ahamiyatga
egadir.   Bizga   ma'lumki,   foyda   ko‘rsatiladigan   xizmatlarga   olinadigan   daromadlar   va
ularni yaratish bilan bog‘liq xarajatlar orasidagi farq bilan aniqlanadi. Xizmat ko‘rsatish
korxonasi foydasini oshirish asosan korxona daromadiga va xarajatlariga bog‘liqdir.
3.   Xizmat   ko‘rsatish   korxonalaridagi   ishlab   chiqarish   samaradorligini   ular
foydasiga   ta'sir   etuvchi   ichki   omillar   ta'minlaydi.   Xizmat   ko‘rsatish   korxonalari
faoliyatiga   ta'sir   ko‘rsatuvchi   ichki   omillar   muqim,   o‘zgarmas   emas,   balki   o‘zgarib
turuvchi   omillardir.   Ularning   o‘zgarishini   oldindan   bilish   va   korxona   samaradorligi
27 yo‘lida   ulardan   muvaffaqiyatli   tarzda   foydalanish   lozim.   Ushbu   ichki   omillarning
barchasi bir-biri bilan uzviy aloqadordir.
4. Xizmat ko‘rsatish korxonalarining samaradorligi ularga ta'sir ko‘rsatuvchi tashqi
muxit omillari bilan ham aniqlanadi. Xizmat ko‘rsatish korxonalari qandaydir vakuumda
faoliyat olib bormaydi. Ular ta'minotchilar va iste'molchilar bilan o‘zaro munosabatlarda
bo‘ladilar.   Xizmat   ko‘rsatish   korxonalaridagi   ishlab   chiqarish   jarayonlariga
raqobatdoshlarning katta ta'siri mavjud. Raqobatdoshlarni tinimsiz o‘rganib borish, tahlil
qilib   borish,   ularning   har   bir   harakatini   nazoratga   olish   xizmat   ko‘rsatish   korxonasidan
ko‘p mablag‘ va vaqtni talab qiladi.
5.   Xizmat   ko‘rsatish   korxonalarining   foydasini   oshirishga   eng   ko‘p   ta'sir
ko‘rsatuvchi   omil   -   bu   boshqaruv   faoliyatidir.   Boshqaruv   faoliyati   qanchalik   samarali
tashkil etilgan bo‘lsa xizmat ko‘rsatish korxonasining yakuniy natijasi hisoblangan foyda
miqdori ham shunchalik yuksalib boradi.
Iqtisodiyotda boshqaruv tizimi eskirgani, innovatsion g‘oyalarni qo‘llabquvvatlash
bo‘yicha samarali mexanizmlar o‘z vaqtida joriy qilinmagani ham jiddiy muammo bo‘lib
qolmoqda.   Shuningdek,   texnologik   qoloqlik,   resurs   va   energiyani   tejaydigan
texnologiyalar,   muqobil   energiya   manbalarini   tatbiq   etishning   sustligi   ham   iqtisodiy
taraqqiyot   yo‘lida   to‘siq   bo‘lmoqda.   Xizmat   ko‘rsatish   korxonasidagi   boshqaruv   va
tashkil   etish   ishlari   tizimida   rejalashtirishga   alohida   e'tibor   berish   talab   etiladi,   chunki,
xizmat   ko‘rsatish   jarayonining   faoliyati   belgilab   olingan   rejalarga   tayanadi   va   reja
asosida   ishlaydi.   Rejalarning   balanslashtirishi,   texnik   –   iqtisodiy   ko‘rsatkichlar   tizimini
optimal   tarzda   shakllantirish,   rejalarda   belgilanayotgan   maqsadlar   iqtisodiy   resurslar
bilan   ta'minlanishi   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Bu   esa   o‘z   navbatida   korxonadagi
iqtisodiy   faoliyatni   ko‘paytirishni,   rejalashtirish   va   iqtisodiy   hisob-   kitoblarni
hamdazamon а viy   kompyuter   texnikasi   va   uning   reja   iqtisodiy   hisobkitoblarini   amalga
oshirishdagi imkoniyatlarini yaxshi biluvchi, savodli va malakali iqtisodchilarni tanlashni
talab   kiladi.   Ular   yordamida   xizmat   ko‘rsatishning   darajasi   yuksalibgina   qolmasdan,
olinadigan foyda darajasi ham ortib boradi. Xizmat ko‘rsatish korxonalarining foydasini
oshirishning manbalari quyidagilardir:
28 A.   Xizmat   ko‘rsatish   korxonalarining   xo‘jalik   faoliyatida   moddiy   xarajatlarni
tejash.   Sarf   bo‘ladigan   materiallar   va   qo‘shimcha   qismlardan   samarali   ravishda
foydalanish. Bu yo‘nalish xizmat sifatini pasaytirmagan xolda amalga oshirilishi lozim.
B. Xizmat ko‘rsatish jarayonida katta xajmda mehnat sarf bo‘ladi. Bu mehnatdan
samarali   foydalanish   orqali   mehnat   unumdorligini   oshirishga   muvaffaq   bo‘linadi.   Shu
sababli   xizmat   ko‘rsatishda   mehnat   jarayoni   elementlarini   tejash   muxim   manba   bo‘lib
xizmat qiladi.
B.   Xizmat   ko‘rsatish   va   xizmatlarni   yaratish   jarayonining   mehnat   sig‘imini
kamaytirish.
G. Mehnat sarfini kamaytirish.
D. Xizmat ko‘rsatish bilan bog‘liq xarajatlarni kamaytirish.
  Xizmat  ko‘rsatish  ishlab chiqarish korxonalaridagi foyda va sof  foydani  orttirish
mexanizmining   yana   bir   vositasi   ishlab   chiqarishni   intensivlashtirishdir.   Shu   bilan
birgalikda   ishlab   chiqarilayotgan   mahsulotlarning   turi   va   sifatini   oshirish   hamda   jaxon
andozalari   darajasiga   yetkazish,   korxonaning   ishlab   chiqarish   to‘zilmasini   yaxshilash
singari   omillar   ham   ishlab   chiqarish   samaradorligini   oshirish   mexanizmining
vositalaridandir.   Bu   ishlarni   amalga   oshirish   uchun   ishlab   chiqarish   jarayonida
zamonaviy   dastgox   va   asbob-uskunalar,   zamonoviy   texnologiyalar,   ishlab   chiqarish   va
mehnatni tashkil qilishning ilg‘or usullaridan foydalanish lozimdir.
Iqtisodiyotni   modernizatsiyalash   sharoitida   xizmatlarni   yaratish   va   xizmat
ko‘rsatish jarayonining samarali bo‘lishi  va xizmat  ko‘rsatish  korxonalarining foydasini
oshirishga   olib   boradigan   eng   muhim   omil   fan   -texnika   taraqqiyotidir.   Fan-texnika
taraqqiyotiga olib boruvchi yo‘nalishlar quyidagilardir:
a) xizmat ko‘rsatishni mexanizatsiyalashtirish;
b) xizmat ko‘rsatishni avtomatlashtirish;
v) texnologiyaning samarali usullarini joriy qilish;
g) yangi turdagi materiallardan foydalanish;
29 d) xizmat ko‘rsatishni tashkil etishning ratsional
usullarini qo‘llash;
Xizmat   ko‘rsatish   korxonalaridagi   ishlab   chiqarish   strukturasini   takomillashtirish
ular foydasini oshirishga olib boruvchi muhim omillardan hisoblanadi. Xizmat ko‘rsatish
korxonalarida   yaratiladigan   xizmatlar   asosan   material   sig‘imi   yuqori   bo‘lgan   hamda
mehnat sig‘im yuqori bo‘lgan xizmatlardir. Shu sababli, xizmat ko‘rsatish korxonalarida
materiallar   sarfini   tejashga   hamda   mehnat   sarfii   tejashga   qattiq   xarakat   qilish   lozim.
Xizmat ko‘rsatishda foydalaniladigan materiallar va xom ashyolarning har bir birligidan
samarali   foydalanishga   astoydil   harakat   qilish   lozim   bo‘ladi.   Shunday   qilinganida
korxonada yaratiladigan va ko‘rsatiladigan xizmatlar tannarxini pasaytirishga va foydani
orttirishga   erishish   mumkin.   Ushbu   tadbirlar   va   yo‘nalishlardan   amalda   foydalanish
orqali   xizmat   ko‘rsatish   korxonalari   samaradorligini   oshirishga   erishish   mumkin.
Mamlakatimizda   iqtisodiyotni   modernizatsiyalash,   ishlab   chiqarishni   texnik   va
texnologik   yangilash   sharoitida   xizmat   ko‘rsatish   korxonalarida   jadal   sur'atda
modernizatsiya ishlarini boshlab yuborish talab etiladi.
Tayanch iboralar
       Xarajatlar   — ishlab chiqariladigan mahsulot yoki ko rsatiladigan xizmat hajmiga ʻ
bog liq bo lgan chiqimlar, (masalan, materiallar, xomashyo sotib olish, xodimlar 	
ʻ ʻ
mehnatiga haq to lash bilan bog liq sarflar).	
ʻ ʻ
        Iqtisodiy xarajatlar   - iqtisodiy faoliyatning har qanday turini amalga oshirish uchun
muayyan   iqtisodiy   resurslar   talab   qilinishi   va   ularni   sotib   olish   uchun   qilingan
xarajatlarga aytiladi.
        Ishlab chiqarish xarajatlari   -   ishlab chiqarish jarayoniga iqtisodiy resurslarni  jalb
qilish va ulardan foydalanish natijasida vujudga keladigan sarf xarajatlarga aytiladi. 
      Foyda  - barcha xarajatlarsiz pul mablag'lari qoldig'i.
30       Daromad   - kompaniyaning asosiy ishlarini bajarishdan olgan mablag'lari, shuningdek
korxona   asosiy   faoliyatining   bir   qismi   hisoblanmaydigan   qo'shimcha   imkoniyatlarni
amalga oshirishdir.
          EBIT   -   foydani   soliq   va   turli   foizlargacha   bo'lgan   shaklda   ifodalaydi.   Bunday
ko'rsatkichni alohida toifaga ajratishga qaror qilindi, chunki u yalpi va sof foyda o'rtasida
joylashgan.
        EBITDA  - Bu foyda, soliq, foizlar va amortizatsiyadan boshqa narsa emas.   Bu faqat
biznesni , uning xususiyatlarini baholash uchun ishlatiladi. 
          Daromadlilik   (ko'rsatkichlar   tizimi   sifatida)   -   sof   foyda   va   moliyaviy   natijalarni
shakllantirish yo'nalishi bo'yicha korxona va uning tarkibiy qismlarining samaradorligi va
samaradorligini   aniqlashga   imkon   beradigan   ko'rsatkichlar   tizimi.   Undan   rejalashtirish
bosqichida ham, korxonani tezkor nazorat qilishda ham, moliyaviy yil oxirida korxonani
retrospektiv baholashni amalga oshirishda foydalanish mumkin.
    Foyda   normasi   - ishlab chiqarilayotgan mahsulot hajmiga to‘g‘ri mutanosib hamda 
foydalanilgan avanslangan mablag‘lar qiymatiga teskari mutanosibdir.
31 32 33 Ilovalar
34 35 36 37

Iqtisodiy xarajatlar va foyda.

M U N D A R I J A.

 

Kirish____________________________________________________________4

I-bob. IQTISODIY XARAJATLAR VA ULARNING TURLARI

  1. Xarajatlar tushunchasi va turlari___________________________________7
  2. Firmaning sarf-xarajatlari va uning turlari __________________________11
  3. Iqtisodiy xarajatlarni kamaytirish yo`llari___________________________13

II-bob. FOYDA

2.1 Foyda tushunchasi_______________________________________________17

2.2 Korxonaning pul tushumlari va foydasi_______________________________19

2.3 Foyda me`yori va massasi. Foyda me`yoriga ta`sir qiluvchi omillar_________21

Xulosa ___________________________________________________________ 24

Tayanch iboralar ___________________________________________________ 27

Foydalanilgan adabiyotlar ro`yxati______________________________________28

Ilovalar ___________________________________________________________30