Klassik iqtisodiy maktab vujudga kelishi va yakunlanishi ahamiyati

Klassik iqtisodiy maktab vujudga kelishi va yakunlanishi ahamiyati
0 MUNDARIJA:
Kirish ……………………………………………………………………………..3
I.BOB.KLASSIK IQTISODIY MAKTABNING VUJUDGA KELISHI……..5
1.1. U. Pettining iqtisodiy ta’limoti………………………………………………..5
1.2.P. Buagilberning iqtisodiy ta’limoti…………………………………………..10
1.3. Fizokratizmning ahamiyati va uning tarixiy taqdiri………………………….12
II.BOB.KLASSIK IQTISODIY MAKTABNING RIVOJLANISHI   VA 
YAKUNLANISHI. ………………………………………………………………18
2.1.Klassik iqtisodiy maktabning rivojlanishi…………………………………….18
2.2.Klassik iqtisodiy maktabning yakunlanishi…………………………………….23
Xulosa ……………………………………………………………………………..35
Foydalanilgan adabiyotlar …………………………………………………………36
1 KIRISH 
Mustaqil   taraqqiyot   yo`liga   o`tgan   o`zbekistonlik   olimlar   oldida,   ko`pgina
fanlar   kabi,   iqtisodiyot   fani   borasida   ham   katta   ishlarni   amalga   oshirish   vazifasi
turibdi.   Iqtisodiyot   insoniyat   tarixi   kabi   qadimiydir.  Iqtisodiyotga   oid  fikr,   g`oya,
qarash,   nazariya   va   ta'limotlar   ham   ko`p   ming   yillik   tarixga   ega.   Lekin   ularning
asosiy  qismi  yozuv paydo bo`lganidan so`ng, yozma  manbalardan  bizgacha yetib
kelgan.   Bu  manbalar,   ulardagi   g`oyalar   avvalo   insoniyatning   muqaddas   mulkidir,
uni   topish,   o`rganish   va   kelajak   uchun   saqlash   savobli   bo`lsa,   ulardagi   nodir
fikrlarni   hayotga  tatbiq etish  ham   nazariy, ham   amaliy ahamiy`t   kasb  etadi, katta
tarbiyaviy   ahamiyatga   ega.   Iqtisodiyot   baynalmilal   xodisa   bo`lib,   uning   oldida
turgan vazifalar barcha xalqlar va mamlakatlar uchun bir xil, ammo ular rivojlanish
davomida turlicha natijalarga erishganlar. 
Hozirgi   davrda   ham   bozor   iqtisodiyotining   prinsiplari   hamma   uchun   bir   xil
bo`lishiga   qaramasdan   natijalar   turlichadir.XVIII   asr   oxirida   klassik   iqtisodiy
maktab   vakillari   Adam   Smit   va   David   Rikardo   obyektiv,   ya'ni   inson   xohishiga
bog`liq  bo`lmagan,  ammo,  ular   tomonidan   o`rganilishi  mumkin  bo`lgan  qonunlar
asosida   amal   qiluvchi   xo`jalik   tizimi   to`g`risidagi   ta'limotni   yaratdilar.   Ularning
fikricha,   davlatning   iqtisodiy   siyosati   bu   qonunlarga   xilof   bo`lmay,   aksincha,   bu
qonunlarga   suyanishi   kerak,   ana   shunda   iqtisodiyot   ravnaq   topadi   va   aksincha.
Demak, bu qonun va qonuniyatlarni bilish, ulardan amaliyotda to`g`ri foydalanish
hayot   talabi   bo`lib   bormoqda.   Uzoq   o`tmishdagi   ko`pgina   o`gitlar,   hayotiy
tajribalar,   allomalarning   fikri   va   g`oyalari   hozirgi   kunda   asqotmoqda,   ularni
o`rganish   va   eng   muhimi   hayotga   tadbiq   etish   zarur.   Iqtisodiy   ta'limotlar   tarixi
deyarli   to`rt   ming   yillik   rivoji   davomida   bir   qancha   bosqichlarni   bosib   o`tdi.
Ularning   turli   yo`nalishlari   va   maktablari   mavjud   (1-chizmaga   qarang).   Hozirgi
2 davrda   O`zbekiston   Respublikasidagi   60   dan   ortiq   oliy   o`quv   yurtlarining
ko`pchiligida,   iqtisodiyot   universiteti,   in-stituti,   ayrim   fakul'tet   va   guruhlarida
"Iqtisodiy   ta'limotlar   tarixi"   iqtisodiy   zarur   fan   sifatida   o`qitilmoqda.   Ayrim
akademiya,   kollej,   iqtisodiy   yo`nalishdagi   litsey,   o`rta   maktablarda   "Iqtisodiyot
tarixi"   va   "Iqtisodiy   ta'limotlar   tarixi"   ham   maxsus   fan   sifatida   o`qitilmoqda.
Ammo   bu   fanlarni   o`qish   va   o`qitish   bilan   bog`liq   bo`lgan   uslubiy   ishlar   aslini
olganda bir kafedrada olib borilmoqda.
Merkantilizmning   yemirilishi   va   klassik   siyosiy   iqtisod   maktabining   paydo
bo’lishi (Angliyada) XVII asrga to’g’ri keladi. XVI asrning o’rtalarida boshlangan
manufaktura   davri   XVII   asrga   kelib   sanoatning   ayrim   tarmoqlarining
rivojlanishiga olib keldi. Ayni paytda, qishloq xo’jaligida ham kapitalizm rivojlana
boshladi.   Buyuk   Britaniya   iqtisodiyoti   dunyoda   eng   rivojlangan   mamlakatga
aylandi. XVIII asrga kelib bu erda kapitalistik ishlab chiqarish munosabatlari faqat
savdoda emas, balki sanoat va qishloq xo’jaligida ham g’alaba qozondi. Bu jarayon
mamlakatning   ijtimoiy-iqtisodiy   taraqqiyotiga   yo’l   ochib   berdi.   Ijtimoiy   ishlab
chiqarishning rivojlanishiga imkoniyat, tadbirkorlar tashabbusiga erkinlik berishga
harakat   qilgan   kapitalistik   tuzumning   afzalliklarini   nazariy   jihatdan   asoslab
beradigan iqtisodiy ta’limotlar endi taqozo etila boshladi. 1
Kurs   ishining   maqsadi:   Ushbu   kurs   ishida     klassik   iqtisodiy   maktabning
rivojlanish   tarixi   haqida   yozildi.   Maqolada   klassik   iqtisodiy   davrda   yashab   ijod
qilgan turli xil shaxslar va ularning fikrlari haqida aytib o’tiladi.
Kurs   ishining   vazifasi:   Klassik   iqtisodiy   maktab,   ekonomik   jarayonlarni
tushunish   va   tahlil   qilishda   tizimli   va   nazariy   yondashuvni   o'rgatadi.   Uning
1
  Jo‘raev T.T., D. Tojiboeva Iqticodiyot nazapiyaci (ko‘pgazmali qo‘llanmalap va tect cavollapi 1-kicm). - T.:"Fan
va texnologiya", 2012 
3 vazifalari   o'rtacha   bozorda   qo'llaniladigan   bazi   omillarni   ta'riflash,   tovarlar   va
xizmatlarni   narxlari,   daromad,   ishlab   chiqarish   va   sarmoyani   qanday   qilib
ta'minlash, budjetni qanday ishlatish, pul moliyasining o'zgarishi va boshqa asosiy
iqtisodiy muddatlar bilan bog'liq konseptlarni izoxlashdan iborat
4 I.BOB.KLASSIK IQTISODIY MAKTABNING VUJUDGA KELISHI
1.1. U. Pettining iqtisodiy ta’limoti
Merkantilizmning   yemirilishi   va   klassik   siyosiy   iqtisod   maktabining   paydo
bo`lishi (Angliyada) XVII asrga to`g`ri keladi. XVI asrning o`rtalarida boshlangan
manufaktura   davri   XVII   asrga   kelib   sanoatning   ayrim   tarmoqlarining
rivojlanishiga  olib keldi. Ayni paytda, qishloq xo`jaligida ham kapitalizm rivojlana
boshladi.   Buyuk   Britaniya   iqtisodiyoti   dunyoda   eng   rivojlangan   mamlakatga
aylandi.   XVIII   asrga   kelib   bu   yerda   kapitalistik   ishlab   chiqarish   munosabatlari
faqat savdoda emas, balki sanoat  va qishloq xo`jaligida ham g`alaba qozondi. Bu
jarayon   mamlakatning   sotsial   -   iqtisodiy   taraqqiyotiga   yo`l   ochib   berdi.   Ijtimoiy
ishlab   chiqarishning   rivojlanishiga   imkoniyat,   tadbirkorlar   tashabbusiga   erkinlik
berishga   harakat   qilgan   kapitalistik   tuzumning   afzalliklarini   nazariy   jihatdan
asoslab beradigan iqtisodiy ta’limotlar endi taqozo etila boshladi.
Demak,   bu   davrga   kelib   iqtisodiy   ta’limotlarni   rivojlantirish   uchun,   ya’ni
iqtisodiyotni   ob’ektiv   tahlil   qilish   uchun   qulay   sharoit   yaratildi.   Mana   shu
sharoitda   yashab,   ijod   qilgan   U.   Petti,   A.   Smit,   D.   Rikardo,   F.   Kene   va   klassik
siyosiy   iqtisod   maktabining   boshqa   vakillari   iqtisodiyotni   ilmiy   nuqtai   nazardan
tadqiqot   qildilar.   Haqiqatan   ham   mazkur   davr   yangi   klassik   siyosiy   iqtisod
maktabining boshlanganini bildiradi. Uning klassik deb atalishining asosiy sababi,
eng   avvalo,   shundan   iboratki,   uning   ko`plab   nazariy   va   metodologik   qoidalari
chinakam   ilmiy   bo`lib,   ular   zamonaviy   iqtisodiy   nazariya   asosini   tashkil   etadi.
Aynan   klassik   siyosiy   iqtisod   vakillari   tufayli   iqtisodiy   nazariya   ilmiy   fan
maqomiga   ega   bo`ldi.   Angliyada   klassik   siyosiy   iqtisod   maktabining   dastlabki
vakili U. Petti bo`lsa, Frantsiyada - P. Buagilber, F. Kene, A. Tyurgo hisoblanadi.
Keyinchalik   bu   maktab   ta’limoti   A.   Smit,   D.   Rikardo   J.B.   Sey,   T.   Maltus
5 tomonidan rivojlantirildi va J.S. Mill, K. Marks tomonidan yakunlandi. Ularni biz
keyingi mavzularda ko`rib chiqamiz. 2
                          Uilyam   Petti   (1623-1687)   -   Angliya   klassik   siyosiy   iqtisodining
asoschisidir.   K.   Marks   so`zi   bilan   aytganda   U.   Petti   «Siyosiy   iqtisodning   otasi...
buyuk   tadqiqotchi   - iqtisodchi».   U.   Petti   har   tomonlama   yuksak   bilimli   odam
bo`lgan.   U   Angliyaning   janubidagi   Romsi   shahrida   xunarmand-matochi   oilasida
tug`ildi.   O`n   to`rt   yoshida   ota   kasbini   egallashdan   voz   kechgan   U.   Petti   uydan
chiqib ketadi va kemada yollanma  moryak (yunga) bo`lib xizmat qiladi. Oradan bir
yil o`tgach taqdir taqozosi  bilan oyog`i lat egan U. Petti Frantsiya hududidagi bir
qirg`oqqa   qoldirib   ketiladi.   Bu   notanish   chet   o`lkalarda   lotin   tilini   bilganligi
tufayli,   u   Kan   kollejiga   qabul   qilindi   va   tinglovchi   sifatida   moddiy   jihatdan
ta’minlandi.   Kollej   unga   frantsuz   va   grek   tillarini,   matematika,   astronomiyani
o`rganishga   imkoniyat   yaratib   berdi.   1640  yili   kollejni   bitirib,   U.  Petti   Londonga
qaytib keldi. Keyinchalik Oksford universitetida tibbiyot sohasida taxsil oldi.
1650 yili 27 yoshida U. Petti fizika bo`yicha doktorlik darajasini oldi, Angliya
kollejlarining birida professor bo`lib ishladi.
U.   Petti   iqtisodiy   muammolarga   bag`ishlangan   «Soliqlar   va   yig`imlar
to`g`risida   traktat»   (1662y),   «Donishmandlarga   so`z»   (1665y),   «Irlandiyaning
siyosiy   anatomiyasi»   (1672y),   «Siyosiy   arifmetika»   (1683y)   va   boshqa   asarlarni
yozdi.   U.   Petti   dastlab   o`z   asarlarida   merkantilistlarning   ijobiy   savdo   balansi
g`oyasini   va   sanoatni   rag`batlantirish   maqsadida   davlatning   iqtisodiyotga   faol
aralashuvini   qo`llab   quvvatladi.   Ammo   U.   Petti   asta-sekin   tadqiqot   ob’ektini
o`zgartirdi va asosiy e’tiborni   savdo muammosidan ishlab chiqarish muammosiga
2
  Larionov   I.K.,   Silvestrov   S.N.   Ekonomicheskaya   teoriya.   Ekonomicheskie   sistemi:   formirovanie   i   razvitie:
Uchebnik dlya magistrov / Moskva.: Dashkov i K, 2015. - 876 s. 
6 qaratdi.   Uning   qayd   qilishicha,   boylik   ishlab   chiqarishda   yaratiladi,   muomala
sohasida esa u faqat taqsimlanadi. 3
Boylik va pul nazariyalari
Merkantilistlardan   farqli   ravishda,   U.   Petti   fikri   bo`yicha,   nafaqat   qimmatli
metall   va   toshlar   hamda   pul   boylik   hisoblanadi,   balki   mamlakatning   yeri,   uylar,
kemalar,   tovarlar   va   xatto   uy   jihozlari   ham   boylikni   tashkil   etadi.   Bu   masala
bo`yicha   o`z   fikrini   rivojlantirib   bizning   davrda   keng   tarqalgan   «Mehnat
boylikning otasi, yer esa uning onasi» degan iborani ishlatdi.
Mamlakat   boyligini   ko`paytirish   uchun   U.   Petti   qamoq   jazosi   o`rniga   pul
jarimasini   joriy   etish   zarurligini,   pul   to`lashga   «qurbi   etmagan   o`g`rilarni»   esa
«qullikka»   mahkum   etishni,   ishlashga   majbur   qilishni   tavsiya   etadi.   Bu
merkantilistlarga   qarama-qarshi   tarzda,   boylik,   eng   avvalo,   mehnat   bilan
yaratilishini bildiradi, ya’ni xo`jalik hayotidagi pulning «asosiy» rolini inkor etadi.
U. Petti bu fikrni rivojlantirib chetga pul chiqarishni ta’qiqlash bema’ni narsa
ekanligini   ko`rsatib   o`tadi.   Davlatning  bunday   hatti-harakati,   uning  fikri   buyicha,
mamlakatga   chetdan   tovar   keltirishni   man   etish   bilan   bir   narsadir.   U.   Petti   bu
fikrlari   bilan   o`zini   pulning   miqdoriy   nazariyasi   tarafdori   ekanligini   ko`rsatdi   va
muomala   uchun   zarur   bo`lgan   pul   miqdori   to`g`risidagi   qonuniyatni
tushunganligini   namoyish   etdi.   Ammo   shu   bilan   birga   uning   iqtisodiyotdagi
pulning   rolini   yuzaki   tushunganligi   aniq   ko`rinadi.   Bir   tomondan,   pulning
miqdoriy   nazariyasi   haqiqatdan   ham   «pul   o`z-o`zidan   boylik   mazmunini
anglatmasligini»   ko`rsatdi,   ikkinchi   tomondan   esa   -   U.Petti   va   undan   keyingi
boshqa   klassik   iqtisodiy   nazariya   mualliflari,   M.Blaug   so`zi   bilan   aytganda,   u
(pulning miqdoriy nazariyasi) asosiy e’tiborni pulning muomala vositasi sifatidagi
3
 Xodiyev B.Yu., Shodmonov Sh.Sh. Iqtisodiyot nazariyasi. Darslik. - T.: Barkamol fayz-media, 2017. - 783 bet. 
7 roliga qaratgan holda, tovar va pul bozorlari o`rtasidagi o`zaro bog`liqlikni keltirib
chiqaruvchi pulning qimmatni saqlash vositasi sifatidagi funktsiyasini inkor etdi.
Shuning   uchun   merkantilizmga   nisbatan   to`g`ri   tanqidlari   bilan   birga,   U.
Pettining   bu   borada   noto`g`ri   tushunchalari   ham   bo`lgan.   Masalan,   u   savdo   va
savdo   kapitalining   milliy   boylik   yaratishdagi   ishtirokini   inkor   etdi   va   hatto
savdogarlar   sonini   ancha   kamaytirishni   qattiq   turib   ma’qulladi.   U.   Petti
savdogarlarni   davlatning   «qonini»   taqsimlash   bilan   shug`ullanuvchi
«o`yinchilar»ga   o`xshatadi.   U   «qon»   deganda   qishloq   xo`jaligi   va   sanoat
mahsulotlarni nazarda tutadi.
Qiymat nazariyasi
U.   Pettining   merkantilistlar   g`oyasiga   bo`lgan   salbiy   ko`z   qarashi   nafaqat
boylikning   mohiyatini   va   uni   ko`paytirish   yo`llarini   tahlil   qilishda,   balki   tovarlar
qiymatining   yaratilish   tabiatini   va   bozorda   ularning   qimmati   darajasiga   ta’sir
etuvchi   omillarni   aniqlashda   ham   o`z   ta’sirini   ko`rsatdi.   Bu   boradagi   uning
tadqiqotlari  keyinchalik uni qiymatning mehnat nazariyasining birinchi muallifi deb
tan   olinishiga   sabab   bo`ldi.   Umuman   olganda,   qiymatning   mehnat   nazariyasi
klassik iqtisodiy maktabning asosiy belgilaridan biri hisoblanadi.
U.   Petti   nazariyalarining   birida   aytilishicha,   tovar   qiymati   kumush   qazib
oluvchi   mehnat   bilan   yaratiladi   va   uning   «tabiiy   bahosi»   hisoblanadi;   kumush
qiymatiga   tenglashtiriligan   tovarlar   qiymati   esa   ularning   «haqiqiy   bozor   bahosi»
hisoblanadi.   Ikkinchi   bir   joyda   qayd   qilinishicha,   tovar   qiymati   mehnat   va   yer
ishtirokida yaratiladi. Ya’ni U. Pettining o`zi aytganidek «Kemaning yoki kamzul
(syurtuk)ning   qiymati   qandaydir   yer   miqdori   va   qandaydir   mehnat   miqdori
qiymatiga   teng,   chunki   har   ikkalasi   -   kema   ham,   kamzul   ham   -   yer   va   inson
8 mehnati   bilan   yaratiladi».   Bundan   ko`rinib   turibdiki,   U.   Pettida   tovar   bahosi
asosida sarfli mexanizm yotadi.
Daromadlar nazariyasi
Ishchilarning, pul kapitali va yer egalarining daromadlari to`g`risida U. Petti
aytib   o`tgan   qoidalar   keyinchalik   klassik   iqtisod   maktabi   vakillarining   nazariy
izlanishlari uchun asos bo`lib xizmat qildi. U. Petti ishchining daromadi sifatidagi
ish haqini mehnatning bahosi deb hisobladi va uning darajasini ishchining yashashi
uchun   zarur   bo`lgan   vositalar   minimumi   bilan   ifodaladi.   U.   Petti   har   bir   ishchi
«yashash,   mehnat   qilish   va   ko`payishi   uchun»   kerakli   narsani   olsa   bas,   degan
xulosaga   keldi.   Buni   u   nazariy   jihatdan   isbotlab   bermoqchi   bo`ldi:   agar   ishchiga
ko`rsatilgan   minimumdan   ikki   baravar   ko`p   haq   to`lansa   u   chog`da,   ishchi   ikki
marta   kamroq   ishlaydi,   bu   esa   jamiyat   uchun   shuncha   miqdordagi   mehnat   boy
berilganini   bildiradi.   U.   Pettining   ish   haqi   to`g`risidagi   mazkur   qoidasi   «klassik
maktabning»   ko`pchilik   vakillari   nazariy   tadqiqotlarining   asosini   tashkil   etdi.
Masalan, U. Pettidan keyin, D. Rikardo va T. Maltus ish haqini ishchi mehnatining
bahosi   sifatida   tavsiflab,  uni   ishchining   va  uning   oilasining   yashashi   uchun   zarur
bo`lgan vositalar minimumi bilan bog`lab tushuntirganlar.
U.   Petti   dehqonchilikda   yaratilgan   mahsulot   qiymati   bilan   uni   ishlab
chiqarishga   ketgan   xarajatlar   o`rtasidagi   farqni   renta   deb   atagan.   Uning   fikri
bo`yicha   renta   qishloq   xo`jaligida   tuproq   unumdorligining   har   xilligidan   va   yer
uchaskasining   bozorga   uzoq-yaqin   joylashishidan   kelib   chiqadi.   Bundan   biz   U.
Pettining birinchilardan bo`lib differentsial renta tushunchasini  ilgari so`rganligini
ko`ramiz.
U.   Petti   yer   bahosi   muammosini   juda   qiziq   va   noyob   tarzda   hal   etishga
o`ringan.   Lekin   u   bu   muammoni   to`g`ri   echa   olmadi.   Uning   fikricha   yerni   sotib
9 oluvchi   har   yili   renta   olish   huquqini   qo`lga   kirituvchi   shaxsdir.   Shuning   uchun
yerning bahosi bir yillik muayyan miqdordagi rentaga teng bo`lishi kerak. Ammo u
bu   miqdorni   ilmiy   jihatdan   aniqlab   bera   olmadi,   ya’ni   yerning   bahosini   keltirib
chiqarish uchun bir yillik   rentani ko`paytirish mumkin bo`lgan sonni topa olmadi.
Bu   savolni   echish   uchun   U.   Petti   rentani   21   yilga   ko`paytirishni   tavsiya   etadi.
Negaki   uning   tasdiqlashicha   faqat   uch   avlod   vakillari:   buva   (50   yosh),   ug`il   (28
yosh)   va   nevara   (7   yosh)   -birgalikda   21   yil   yashashlari   mumkin.   Shuning   uchun
muayyan   yer   uchastkasining   qiymatini   tashkil   etuvchi   bir   yillik   renta   summasi
usha   uch   avlod   kishilarining   birgalikda   yashash   yiliga   teng   bo`lishi   kerak.   Shu
sababli   yerning   qiymati   ham   taxminan   shuncha   miqdordagi   bir   yillik   renta
summasiga teng.
Shu   bilan   birga   uning   yer   bahosini   aniqlashdan   kelib   chiqadigan   ssuda
kapitali   bilan   yerdan   olinadigan   yillik   renta   o`rtasidagi   o`zaro   bog`liqlik   g`oyasi
iqtisodiy  fikrlarning   rivojlanishida   ijobiy  rol   o`ynadi.   Buni   keyinchalik   K.   Marks
qayd qilib o`tadi. Ma’lum ma’noda xuddi shunday fikr Y. Shumpetrning iqtisodiy
qarashlarida   ham   uchraydi.   Uningcha,   birorta   kapitalist   yer   uchastkasini   ushbu
uchastkadan   olinishi  mumkin bo`lgan rentaga teng foiz keltirishi  mumkin bo`lgan
pul summasidan   yuqori ham, past ham baholashi mumkin emas. Bironta yer egasi
o`z   uchastkasini   undan   olinadigan   rentaga   teng   foiz   keltiruvchi   pul   summasidan
kamiga   sotmaydi.   Ammo   u   o`sha   summadan   ko`pini   ham   ololmaydi,   negaki
bunday   summani   to`lashga   rozi   bo`lgan   kapitalistga   birdaniga   juda   ko`p   yer
uchastkalari taklif qilinadi.
U.   Petti   birinchilardan   bo`lib   raqamlarni,   hisob-kitoblarni,   statistik
ma’lumotlarni   va   statistik   tahlil   uslublarini   (iqtisodiy   statistikani   u   «Siyosiy
arifmetika»   deb   atagan)   keng   qo`lladi.   Uning   asarlarida   milliy   boylik   va   milliy
10 daromad   statistikasiga,   aholi   sonini   va   uning   tuzilishini   hisoblashga,   mehnat
resurslarining   qimmatini   aniqlashga   katta   e’tibor   beriladi.   Unda   o`z   davri   uchun
ancha aniq bo`lgan mamlakat milliy boyligining hisoblari mavjud edi. Bu yerda U.
Petti   boylik   tarkibiga   ishchi   kuchini   ham   kiritgan.   U   jamiyatning   har   xil
ixtisoslikka   bo`lgan   ehtiyojini,   jumladan   zarur   bo`lgan   tibbiyot   xodimlarining
sonini   hisoblab   chiqdi.   Ushbu   hisoblar   tufayli   U.   Petti   har   xil   ixtisoslik   bo`yicha
ikkita   Angliya   universitetida   nechta   talaba   ta’lim   olishi   kerakligini   aniqlab   berdi.
Uning tomonidan boylikning asosiy ko`rinishi pul degan g`oya ham inkor etildi. U.
Pettining   hisobi   bo`yicha   Angliyada   pul   miqdori   uning   jami   boyligining   3%   dan
ortmaydi.   Haqiqatda   milliy   boylikning   asosi   -   bu   mol- mulk   (yer,   uy,   transport
vositalari, chorva va boshqalar).
1.2.P. Buagilberning iqtisodiy ta’limoti
Frantsiya   klassik   iqtisodiy  maktabining  asoschisi   Per  Buagilber  (1646-1714)
hisoblanadi.   U   Angliya   klassik   iqtisodiy   maktabining   asoschisi   U.   Petti   kabi
professional   iqtisodchi-olim   bo`lgan   emas.   P.   Buagilber   xuddi   otasiga   o`xshab
huquqshunoslikdan   ta’lim   oldi.   31   yoshida   Normandiyada   sudyalik   lavozimini
egalladi.   U   bu   lavozimda   25   yil   mobaynida,   ya’ni   deyarli   umrining   oxirigacha
ishladi, faqat o`limidan ikki oy oldin bu lavozimni katta o`g`liga topshirib ketdi.
Sinchkov   aql,   jamiyatdagi   yuqori   ijtimoiy   mavqe   P.   Buagilberda
mamlakatning iqtisodiy muammolarini bilishga, XVII asrning oxiri XVIII asrning
boshidagi   Frantsiya  viloyatlaridagi  aholi   turmush  darajasining  pastligi  sabablarini
aniqlashga   bo`lgan   qiziqish   o`yg`otdi.   U   o`zining   birinchi   islohotlar   to`g`risidagi
mulohazalarini   (merkantilistlarga   qarshi)   50   yoshida   yozgan   «Frantsiyadagi
vaziyatning   mufassal   tavsifi,   uning   farovonligining   pasayishi   sabablari   va   qayta
tiklanishining   oddiy   usullari...»   asarida   e’lon   qildi.   P.   Buagilber   bu   asarida
11 merkantilizm iqtisodiy siyosatini qattiq tanqid qildi. Bu siyosatning boshida o`sha
davrdagi   Lyudovik   XIV   qirolligida   moliya   vaziri   lavozimini   egallab   turgan   Jan
Batist   Kolber   turar   edi.   U   Frantsiya   tovarlari   eksportini   rag`batlantirishni,
Frantsiyaga   keladigan   import   tovarlarni   esa   cheklashni,   qishloq   xo`jaligi   ishlab
chiqarishiga   yuqori   soliq   belgilashni   qonunlashtirgan.   Bu   sanoat   ishlab
chiqarishiga hamda bir butun milliy iqtisodiyotga salbiy ta’sir ko`rsatdi.
Iqtisodiyotdagi   salbiy   holatlarni   bartaraf   etish   yo`llarini   aniqlash   P.
Buagilberning keyingi, XVIII asrning boshida chop etilgan asarlarining ham asosiy
vazifasi   hisoblanadi.   Ularda   P.   Buagilber   merkantilizmni   tanqid   qilishni   davom
ettirdi,   islohotlar   zarurligini   asoslab   berdi,   iqtisodiy   o`sishning   va   davlat
boyligining   asosi   deb   bilgan   qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarishini   rivojlantirish
muammolariga   alohida   e’tibor   qaratdi.   Bunday   ko`z   karash   Frantsiya   iqtisodiy
qarashlarida   XVIII   asrning   yarmigacha   saqlanib   qoldi.   Chunki   o`sha   davrda
sotsial-iqtisodiy rivojlanishdagi qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishining hal qiluvchi
rolini targ`ibot qiluvchi fiziokratizm ancha kuchaygan edi.
1707   yili   P.   Buagilberning   «Frantsiyani   qoralash»   asari   chop   etildi.   Unda
Frantsiyaning   kambag`allik   holati   ko`rsatildi,   merkantilistik   siyosat   qoralandi.
Iqtisodiy   islohotlar   o`tkazish   to`g`risida   yangi   g`oyalar   ilgari   surildi.   Biroq   ular
o`zi ishongan va umid qilgan hukumat vazirlari tomonidan ham e’tiborga olinmadi,
qo`llab quvvatlanmadi.
Iqtisodiy   fikrlarning   rivojlanishida   va   Frantsiyada   bozor   munosabatlarining
shakllanishida   P.   Buagilberning   hissasi   katta   bo`ldi.   Aynan   uning   asarlari
merkantilistik g`oyalarning batamom  obro`sizlanishi  va Frantsuz klassik  iqtisodiy
maktabining   shakllanishi   uchun   nazariy-metodologik   asos   bo`lib   xizmat   kildi.   U
12 Pettidan qat’i nazar, mamlaktning boyligi pul miqdoridan iborat emas, balki barcha
foydali narsa va ne’matlardan tashkil topadi degan kontseptsiyani ilgari surdi.
Nazariy qoidalarning o`ziga xosligi
P.   Buagilberning   muhim   yutug`i,   U.   Pettiga   o`xshab,   qiymatning   mehnat
nazariyasini   «asoslab»   berishi   hisoblanadi.   Bunda   u   bozorda   tovarlar   o`rtasidagi
almashuv   nisbatlari   mexanizmini   sarflangan   mehnat   miqdori   yoki   ish   vaqtini
hisobga   olgan   holda   tahlil   qiladi.   Bu   kontseptsiya   nomukammal   bo`lishiga
qaramasdan   (uning   asosida   sarfli   printsip   yotadi)   o`z   davri   uchun   u,   albatta,
progressiv hisoblanadi, negaki merkantilistlarning bahoning shakllanishida pulning
tabiiy roli to`g`risidagi kontseptsiyasidan keskin farq qiladi.
P.   Buagilber   merkantilizmni   ko`p   jihatdan   to`g`ri   tanqid   qilish   bilan   birga,
pulning iqtisodiyotdagi rolini mensimagan holda, mamlakatning iqtisodiy o`sishida
qishloq   xo`jaligi   rolini   mutlaqlashtirdi,   boylikni   ko`paytirishdagi   sanoat   va
savdoning  ahamiyatini inkor etdi. Klassik iqtisodiy nazariya vakillari ichida u pulni
bekor   kilish   mumkin   va   zarur   deb   hisoblagan   yagona   iqtisodchi   hisoblanadi,
uningcha pul tovarlarning «haqiqiy qiymatlari» bo`yicha ayirboshlanishini buzadi.
Birinchi   Frantsuz   klassigining   fikri   bo`yicha   iqtisodiyotdagi   asosiy   soha
savdo   emas,   balki   ishlab   chiqarish,   eng   avvalo,   qishloq   xo`jaligi   hisoblanadi.   P.
Buagilber   o`z   asarlarida   iqtisodiyotning   «tabiiy»   qonunlari   to`g`risida   qayd   qilib
o`tadi. Davlat  yuqori  soliqlarni  joriy etish  yoki  protektsionizm  siyosatini  qo`llash
bilan ularga halaqit bermasligini tavsiya etadi.
1.3. Fizokratizmning ahamiyati va uning tarixiy taqdiri
Fiziokratlar   (lat.   -   tabiat,   xukmronlik)   -   bu   XVIII   asrdagi   frantsuz
iqtisodchilari, klassik siyosiy iqtisod vakillaridir. Fiziokratlar maktabi Frantsiyada
feodalizmdan kapitalizmga o`tish davrida vujudga keldi. Bu tasodifiy hol emas edi.
13 O`sha   davrda   Frantsiyada   manufaktura   ancha   rivojlangan   bo`lsada,   ammo
mamlakat hali ham agrar holatda edi. Aholining asosiy qismi qishloqlarda yashar,
milliy   boylikning   2/3   qismi   shu   sohada   yuzaga   keltirilar   edi.   Qishloq   xo`jaligi
ahvolini yaxshilash tadbirlari fiziokratlar tadqiqotlarining asosini tashkil etadi. Ular
qishloq xo`jaligini iqtisodiyotning yagona unumli sohasi deb hisobladilar. Ularning
fikricha, boylik faqat qishloq xo`jaligida yaratiladi, sanoat va savdoda esa u qayta
ishlanadi   va   qayta   taqsimlanadi,   xolos.   Shunga   ko`ra   fiziokratlar   tadqiqotni
muomala sohasidan  ishlab   chiqarish sohasiga  olib o`tdilar  va bu bilan kapitalistik
tizimning keyingi tahlili uchun  asos yaratdilar.
F. Kene – fiziokratlar ta’limotlarining asoschisi
Fransua   Kene   (1694-1774)   -   fiziokratlar   maktabining   asoschisidir.   F.   Kene
har   tomonlama   bilimli   olim   bo`lib,   Versal   yaqinida   kambag`al   dehqon   oilasida
dunyoga   keldi.   U   yoshligidan   tibbiyotga   qiziqdi   va   bu   sohada   ta’lim   oldi.
Keyinchalik   tibbiyot   amaliyoti   unga   shuhrat   keltirdi.   1752   yilda   Kirol   Lyudovik
XV saroyida tabiblik qildi. Tibbiyot va biologiyaga oid ko`pgina asarlar yaratdi. F.
Kene iqtisodiyot muammolari bilan oltmish yoshidan boshlab bevosita shug`ullana
boshladi.
Shuni ta’kidlab o`tish kerakki, F. Kenening iqtisodiy g`oyalari qirol saroyida -
Versalda yuzaga keldi. U umrining oxirigacha o`sha yerda yashadi va ijod qildi. F.
Kenening   «Fermerlar»,   «Don»,   «Aholi»,   «Soliqlar»   nomli   dastlabki   iqtisodiy
maqolalari   Didro   va   D.   Alamber   tomonidan   chop   etilgan   «Qomus»   da   e’lon
qilindi.   1758   yilda   uning   asosiy   asari   «Iqtisodiy   jadval»   dunyoga   keldi.   F.   Kene
nafaqat   fiziokratizm   maktabi   asosini   yaratdi,   balki   uning   nazariy   va   siyosiy
dasturini ham shakllantirdi. Uning fiziokratik g`oyalarini keyinchalik A. Tyurgo va
boshqa   bir   qator   Frantsuz   iqtisodchilari   davom   ettirdilar   va   targ`ibot   qildilar.
14 Shunday   qilib,   haqiqiy   fiziokratlar   maktabi   yoki   o`sha   davr   tili   bilan   aytganda
«iqtisodchilar   maktabi»   tarkib   topdi.   Uning   eng   rivojlangan   davri   XVIII   asrning
60-70 yillariga to`g`ri keladi.
O`rganish metodi
F.   Kenening   iqtisodiy   tadqiqotining   metodologik   maslagi   (platformasi)   ni
uning   tomonidan   ishlab   chiqilgan   tabiiy   tartib   to`g`risidagi   kontseptsiya   tashkil
etadi.  Uningcha,   mazkur   kontseptsiyaning   huquqiy   asosi   xususiy   mulkni,   shaxsiy
manfaatlarni muhofaza qiluvchi va takror ishlab chiqarishni va moddiy boyliklarni
to`g`ri   taqsimlashni   ta’minlovchi   davlatning   jismoniy   va   ma’naviy   qonunlari
hisoblanadi.   Tabiiy   tartib   tabiatda,   tirik   organizmda,   hayvonot   dunyosida   mavjud
bo`lgan   tabiiy   qonunlar   bilan   boshqarilib   turiladi.   F.   Kenening   yozishicha,   tabiiy
tartibning   mohiyati   shundaki,   bir   odamning   shaxsiy   manfaati   boshqalarning
umumiy manfaatidan ajralgan bo`lishi mumkin emas. Bu esa erkinlik hukmronlik
qilgan   sharoitda   bo`ladi.   Ana   shunda   dunyo   o`z-o`zidan   harakatlanadi.   Shu   bilan
birga   F.   Kene   ogohlantirib   o`tadi:   «Yuqori   hokimiyat»   oqsuyaklardan   yoki   yirik
yer   egalari   vakillaridan   tashkil   topishi   mumkin   emas;   ular   birga   qo`shilib
qonunning   o`zidan   ancha   kuchli   hokimiyat   tashkil   etishi,   millatni   qul   qilishi,
adolatsizlikni   keltirib   chiqarishi,   yirtqichlarcha   zulm   o`tkazishi   va   o`ta   ketgan
beboshlikni  keltirib chiqarishi  mumkin». U, yuqori  davlat  hokimiyati  tabiiy tartib
qonunlarini   yaxshi   biladigan,   o`qimishli   bir   shaxs   ko`lida   bo`lishini   maqsadga
muvofiq deb hisoblagan.
Sof mahsulot to`g`risidagi ta’limot
F. Kenening nazariy merosida uning sof mahsulot  (xozir uni milliy daromad
deb atashadi) to`g`risidagi ta’limoti muhim o`rin egallaydi. Uning fikriga ko`ra, sof
mahsulotning manbai  yer  va unga sarflangan qishloq xo`jaligi  ishlab chiqarishida
15 band bo`lgan kishilarning mehnati hisoblanadi. Demak, boylikning (sof mahsulot)
ko`payishi   ishlab   chiqarish   jarayoni   bilan   bog`liq   bo`lgan   «yer   in’omidir».   Shu
boisdan  davlat   sanoatni   emas,  balki  qishloq  xo`jaligini  rag`batlantirish  to`g`risida
g`amxo`rlik   qilishi   kerak.   F.   Kene   «Dehqonlar   kambag`al   bo`lsa   qirollik
kambag`al   bo`ladi,   qirollik   kambag`al   bo`lsa   qirol   kambag`al   bo`ladi»   deb,
hukumatni ishontirishga harakat qilgan. Savdo va sanoat boylik yaratmaydi, negaki
savdogar va xunarmandlar qishloq xo`jaligida yaratilgan boylikni faqat bir joydan
ikkinchi   bir   joyga   etkazish   va   o`zgartirish   bilan   shug`ullanadi.   Shuning   uchun
savdo   va   sanoat   «unumsiz»   hisoblanadi.   U   yerdagi   tovarning   o`sgan   qiymati
faqatgina   savdo   va   sanoat   xarajatlarini   qoplash   vositalarini   o`z   ichiga   oladi,   sof
mahsulot esa bunda ko`paymaydi. Keyinchalik A. Smit fiziokratlarning sanoatning
«unumsizligi»   to`g`risidagi   g`oyasiga   qarshi   chiqadi   va   sanoatda   ham   boylik
yaratilishini ko`rsatib beradi.
F.   Kene   merkantilistlarning   boylik   savdoda   yaratiladi   degan   tezisini   tanqid
qildi.   Uning   tasdiqlashicha,   muomalada   tovarlarning   ayirboshlanishi   ekvivalentli
bo`ladi,   ya’ni   teng   qiymatli   tovarlar   ayirboshlanadi.   Demak,   ayirboshlashda
qiymatning   hech   qanday   o`sishi   sodir   bo`lmaydi.   F.   Kene   pulni   foydasi   yo`q
boylik   hisoblagan,   unga   faqat   savdodagi   vositachi   sifatida   qaragan.   Shunga
muvofiq,   uningcha,   davlatning   boyishi   pul   kapitalining   o`sishga   emas,   balki
qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishining rivojlanishiga bog`liq bo`ladi.
Sinflar nazariyasi
F.  Kene   o`zi   ishlab   chiqqan   unumlilik  qoidasiga   asoslangan   holda   jamiyatni
uch   sinfga   ajratib   ko`rsatib   beradi:   unumli   sinf,   unumsiz   sinf,   mulkdorlar   sinfi.
Unumli sinf - bu qishloq xo`jaligida ish bilan band bo`lgan barcha kishilar, dehqon
va   fermerlar   ham   kiradi.   Ular   sof   mahsulot   yaratadilar.   «Unumsiz»   sinf   -   bular
16 xunarmandlar, ishchilar, savdogarlar, xizmatkorlar, to`ralar, ya’ni dehqonchilikdan
boshqa sohada ish bilan band bo`lgan kishilar. Ular faqat o`zlarini ta’minlaydilar,
o`z iste’moliga qanchalik mahsulot kerak bo`lsa, shunchalik mahsulot yaratadilar.
Ular   jamiyat   uchun   foydali,   ammo   o`zining   ham,   jamiyatning   ham   boyligini
ko`paytirmaydi, shu ma’noda unumsizdir. Mulkdorlar sinfi yer egalari, unga qirol
va   ruhoniylar   ham   kiradi.   Mulkdorlar   sinfi   sof   foydani   olishga   haqli,   negaki   ular
o`z   paytida   yerlarni   o`zlashtirgan,   yerning   unumdorligini   oshirgan.   Mulkdorlar
tomonidan olinadigan daromad - bu ularning oldin qilgan xarajatlari uchun in’om.
Albatta,   jamiyatning   sinflarga   bunday   bo`linishi   noto`g`ridir.   A.   Smit
fiziokratlarning   bu  boradagi   ko`z qarashini  kinoyali  ravishda  shunday   deydi:   agar
ularning   mantig`iga   amal   kilsak,   unda   faqat   ikki   farzand   ko`radigan   har   qanday
nikohni unumsiz deb tan olish kerak bo`ladi.
Kapital nazariyasi
Iqtisodiy   fikrlar   tarixida   kapital   to`g`risidagi   birinchi   chuqur   nazariy
tushunchani   F. Kene  ilgari  surdi.  Merkantilistlar  kapitalni   pul  bilan  bir   narsa  deb
hisoblagan   bo`lsalar,   F.   Kene   fikriga   ko`ra   «pul   unumsiz   boylik   bo`lib,   u   hech
narsa   ishlab   chiqarmaydi».   Uning   atamasi   bo`yicha   qishloq   xo`jaligi   qurollari,
qurilishlari,   mollari,   hayvonlari   va   dehqonchilikda   bir   necha   ishlab   chiqarish
tsikllarida foydalaniladigan barcha narsalar «dastlabki avanslar» deyiladi (Hozirgi
zamon  atamasi bo`yicha - asosiy kapital). Bir ishlab chiqarish tsiklida ishlatiladigan
urug`lik,   em-xashak,   ishchilarning   mehnat   haqi   va   boshqalarni   u   «har   yilgi
avanslar»ga kiritdi (Hozirgi zamon atamasi buyicha - aylanma kapital). Ammo F.
Kenening   xizmati   faqat   kapitalni   ishlab   chiqarishdagi   roliga   qarab   uni   asosiy   va
aylanma   kapitallarga   bo`lishdangina   iborat   emas.   Undan   tashqari,   u   aylanma
17 kapital bilan birga asosiy  kapital ham  xarakatda bo`lishini  ishonarli qilib isbotlab
berdi.
Takror ishlab chiqarish nazariyasi
Iqtisodiy   ta’limotlarning   rivojlanishida   F.   Kenening   mashhur   «Iqtisodiy
jadval»   asari   juda   katta   rol   o`ynadi.   Bu   asarda   ijtimoiy   takror   ishlab   chiqarish
jarayoni birinchi marta makroiqtisodiy darajada tahlil qilindi. F. Kene jamiyatdagi
uchta   sotsial   guruhlar-sinflar   o`rtasida   mahsulot   va   pulning   ayirboshlanish
jarayonini   ko`rsatib   berdi.   Takror   ishlab   chiqarish   jarayonini   tahlil   qilishda
baholarning   o`zgarmasligi   asos   qilib   olinadi.   (Bunda   almashuv   ekvivalentlik
tamoyili   asosida   ro`y   berayapti   deb   faraz   qilinadi).   Bu   jarayon   tashqi   bozor
ta’sirisiz, ya’ni faqat ichki bozor sharoitida yuz berayapti deb qaraladi.
«Jadvaldagi»   takror   ishlab   chiqarishning   boshlang`ich   nuqtasi   yaratilgan   bir
yillik   mahsulot   hisoblanadi.   F.   Kene   statistik   hisob-kitoblarga   asoslangan   holda
Frantsiya   dehqonchiligidagi   yalpi   mahsulot   qiymatini   5   mlrd.   livrga   (livr   -   o`sha
paytdagi   Frantsiya   pul   birligi)   baholadi   (oziq-ovqat   4   mlrd.   livrni,   xom   ashyo   1
mlrd.   livrni   tashkil   etadi).   Bu   mahsulotdan   tashqari   fermerlar   o`tgan   yilgi   hosilni
sotishdan  olgan 2 mlrd. livrga ega. Bu  pulni  ular  mulkdorlarga ijara haqi  sifatida
yer   uchun   to`laydilar.   Unumsiz   yoki   «hosilsiz»   sinf   2   mlrd.   livrlik   sanoat
mahsulotiga   ega.   Jami   ijtimoiy   mahsulot,   F.   Kene   hisobi   bo`yicha,   7  mlrd.  livrni
tashkil   etadi.   Mulkdorlar   (yer   egalari)   hosilni   yig`ishtirib   olgandan   keyin
fermerlardan 2 mlrd. livr ijara haqi olganlar.
Iqtisodiy ta’limotlar tarixida fiziokratlar o`ziga xos o`rinni egallaydi. A. Smit
o`z vaqtida «fiziokratizm tizimi qanchalik nomukammal bo`lmasin, shu davrgacha
chop etilgan iqtisodiy g`oyalar ichida haqiqatga eng yaqini edi» - deb aytgan. Bu
ta’limotning   merkantilizmni   inkor   qilishi,   mehnat   bilan   yer   boylikning   asosi
18 ekanligini   tan   olishi,   savdo-sotiqda   bojxona   cheklashlarini   bekor   qilishni   taklif
etishi nihoyatda muhimdir. Fiziokratlarning boylik tezisi, ayniqsa uni yaratishdagi
mehnatning   roli   diqqatga   sazovor:   boylik   -   bu   jamiyat   mehnati   bilan   har   yili
yaratilgan iste’mol qiymatlar yig`indisidir. Bu tezis A. Smit tomonidan ham qabul
qilingan.
Kapital va uning ikki qismga ajratib ko`rsatilishi (asosiy va aylanma), takror
ishlab chiqarish jarayoning tahlil kilinishi, erkin sohibkorlik to`g`risidagi g`oyalar,
jamiyatning   sinflarga   ajratilishi   iqtisodiy   ta’limotlarning   rivojida   keyingi   muhim
qadamdir.
Qishloq xo`jaligini rivojlantirish uchun erkin bozor munosabtlariga o`tish va
dehqonchilikdan   olinadigan   soliqni   kamaytirish   zarurligi,   yagona   soliq   tizimiga
o`tish   kerakligi   to`g`risidagi   fikrlar   nihoyatda   qimmatlidir.   Chunki   soxibkor   va
tadbirkorlar   shaxsiy   manfaatdorlik   bo`lgan   sharoitda   ishlab   chiqarishni   tez
rivojlantirishga intiladilar. Hozirgi zamon tili bilan aytganda, fiziokratlar sof bozor
munosabatlarining unsurlarini asosan to`g`ri hal etib berdilar.
Xalq   xo`jaligi   tarmoqlari   o`rtasida   muayyan   mutanosiblik   bo`lgan   sharoitda
takror   ishlab   chiqarish   va   realizatsiya   jarayonining   uzluksiz   davom   etishi
mumkinligi   aniqlab   berildi.   Bu   muammoni   hal   etishda   fiziokratlar   tomonidan
mamlakatdagi   uch   sektori   o`rtasidagi   munosabatlar   misol   qilib   olingan.   Ammo
amalda, ayniqsa hozirgi davrda, bunday sektorlar juda ko`p bo`lib ular o`rtasidagi
aloqalar   Nobel   mukofoti   soxibi   V.   Leontevning   «xarajatlar   -   ishlab   chiqarish»
balansida   N   ta   tarmoq   uchun   ishlab   chiqilgan.   Hozirgi   davrda   bunday   balans
tarmoqlararo   balans   deb   yuritiladi   va   makroiqtisodiy   tahlilda   va   umuman
iqtisodiyotda muhim ahamiyat kasb etadi. Undagi g`oyaning kurtaklari fiziokratlar
19 asarlarida   yaratilgan   bo`lib,   u   klassik   iqtisodiy   maktab   ta’limoti   zanjirining
ajralmas qismi sifatida muhim o`rin egallaydi.
20 II.BOB.KLASSIK IQTISODIY MAKTABNING VUJUDGA KELISHI,
RIVOJLANISHI   VA YAKUNLANISHI.
2.1.Klassik iqtisodiy maktabning rivojlanishi
Merkantilizmning   yemirilishi   va   klassik   siyosiy   iqtisod   maktabining   paydo
bo’lishi (Angliyada) XVII asrga to’g’ri keladi. XVI asrning o’rtalarida boshlangan
manufaktura   davri   XVII   asrga   kelib     sanoatning   ayrim   tarmoqlarining
rivojlanishiga   olib   keldi.   Bu   davrga   kelib   iqtisodiy   ta’limotlarni   rivojlantirish
uchun, ya’ni iqtisodiyotni obyektiv tahlil qilish uchun qulay sharoit yaratildi. Mana
shu   sharoitda   yashab   ijod   qilgan   U.Petti,   A.Smit,   D.Rikardo,   F.Kene     va   klassik
siyosiy iqtisod maktabining boshqa vakillari   iqtisodiyotni ilmiy nuqtayi nazardan
tadqiq qildilar.   Klassik  iqtisodiy maktabning  rivojlanishida  Adam  Smit  va uning
”Xalqlar   boyligining   tabiati   va   sabablari   to’grisida   tadqiqot”   asari   muhim   o’rin
tutadi.   Xalqlar   boyligi   asoslarining   birinchi   jumlalaridanoq   Smit   Xalqlar
boyligining   tabiati   konsepsiyasini   tushuntirib   o’tgan.   Bu   ishi   bilan   u   o’z
qarashlarini   merkantalistlar   va   fiziokratlarnikidan   farqlanishini   isbotlab   berdi.
Xalqlar   boyligi   asarining   ko’p   qismlarida   Smit   boylik   savdoda   yaratiladi,   degan
fikrlari uchun merkantalistlarga qarshi bo’lgan. Uning fikricha, boylik qimmatbaho
metallar   miqdori   bilan   emas,   balki   tovar   va   xizmatlardan   olinadigan   yillik
foydadir. U shuningdek, eksport va import o’rtasidagi bog’liqlikni ham tushuntirib
beradi.   A.Smit   Xalqlar   boyligi   aholi   jon   boshiga   to’g’ri   keladigan   daromad   bilan
ham o’lchanadi, deb ta‘kidlaydi.
  Hozirda masalan, Angliya Xitoydan boyroq, deyilganda ularning aholi  jon
boshiga   to’g’ri   keladigan   daromad   qiyoslanadi,   umumiy   ishlab   chiqarilayotgan
mahsulot   va   daromad   emas.   Bu   qarash   hozirda   ham   o’z   kuchini   yo’qotmagan.
Adam   Smit   (1723–1790)     mehnat   taqsimotini   ko’p   misollar   bilan,   tarixdan
21 o’rganib,   zavodda   har   bir   ishchi   faoliyatini   kuzatib,   foydasini   o’rganib   chiqqan.
Agar   har   bir   ishchi   donalab   mahsulot   ishlab   chiqarsa,   unda   ishlab   chiqarish
jarayoni juda sekin ketadi, agar ishlab shiqarish jarayoni bir qancha operatsiyalarga
bo’lib   tashlansa,   har   bir   ishchi   shu   operatsiyalardan   biriga   ixtisoslashsa,   har   bir
ishga nisbatan mahsulot hajmi katta miqdorda oshadi.   A.Smit ”laissez faire, laissez
passer”(yo’l bering o’tsinlar, yo’l bering bajarsinlar) shiori ostida klassik iqtisodiy
maktabga ”ko’rinmas qo’l” atamasini olib kirishi ushbu davr uchun kichik bo’lsada
foydali   kashfiyot   bo’ldi.   Bozor   iqtisodiyoti   bir   markazdan   turib   boshqarilmaydi.
Shunday bo’lsada, u muayyan tartib va qoidaga amal qiladi. Xo’jalik faoliyatining
har   bir   ishtirokchisi   o’z   maqsadini   ko’zlagan   holda   ish   yuritadi.   Biroq   bunday
sharoitda   alohida   kishilarning   manfaatlari   qanday   uyg’unlashadi,   barcha   jamiyat
manfaatlari qanday yuzaga chiqadi? Bu muammoni birinchi bo’lib ilmiy darajaga
ko’targan A.Smit  bo’ldi. U shunday  yozadi:  ”Har  bir  kishi  o’z kapitalini  ko’proq
qiymat   keltiradigan   qilib   ishlatishga   harakat   qiladi.   Odatda,   u   jamiyat   foydasiga
ta‘sir   ko’rsatishni   nazarda   tutmaydi   va   unga   ancha   ta‘sir   ko’rsatayotganini
sezmaydi. U faqat o’z manfaatini nazarda tutadi, faqat o’z foydasini ko’zlaydi. 
Shunday   bo’lsada,   bunday   maqsad   uning   rejasiga   kirmagan   bo’lsa   ham,
ushbu   sharoitda   ko’rinmas   qo’l   uni   maqsad   sari   yo’naltiradi.   O’z   manfaatlarini
ko’zlagan holda jamiyat manfaatlariga ataylab unga xizmat qilgandan ko’ra tez-tez
xizmat   qilib   turadi”.   Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   mahsulot   ishlab   chiqarish
bo’yicha   turli   mehnat   egalari   o’rtasida   raqobat   kurashi   amal   qilib   turadi.   Bunda
shaxsiy   manfaat,   o’z   foydasini   ko’zlab   ish   yuritish   bir   vaqtning   o’zida   jamiyatga
foyda   keltiradi,   umumiy   boylikka   erishishni   ta‘minlaydi.   Demak,   bozor
iqtisodiyotida ko’rinmas qo’l amal qiladi. 
22 Klassik   iqtisodiy   davr   A.Smitning   ushbu   va   yana   ko’pgina   nazariyalari
orqali   tom   ma’noda   rivojlana   boshladi.   A.Smit   o’z   davridagi   iqtisodiy   bilim   va
konsepsiyalarini   umumlashtirdi   va   tizimlashtirdi.   U   xo’jalik   hayotining   asosiy
sohalarini   tavsiflab   beruvchi   bir   butun   nazariya   yaratdi.   Albatta   Smit   iqtisodiy
klassik   iqtisodiy   maktabning   rivojlanishiga   ulkan   hissa   qo’shgan   va   eng   asosiy
nazariyalar   u   tomonidan   yaratilgan.   Ammo   uning   fikrlari   ham   mukammal   emas
edi(masalan   narxlarning   umumiy   darajasi,   nisbiy   narxlarda   chalkashliklarga   yo’l
qo’ydi.), shuning uchun klassik  iqtisodiy  maktab boshqalarni  nazariyalari  asosida
ham   rivojlandi.   Klassik   iqtisodiy   maktabning   yana   bir   mashhur   namoyondasi
David   Rikardo   (1772–   1823)dir.   Rikardo   iqtisodiy   ta‘limotlarda   o’zining   sof
nazariyasi   bilan   iqtisodiyot   rivojlanishiga   katta   hissa   qo’shgan.   U   sanoat   davriga
xos ilmlarni hajm va uslubda abstrakt tahlil orqali ko’rib chiqdi. Rikardoning usuli
yuzaki va sof nazariy bo’lsa ham, amaliy iqtisod, siyosiy iqtisodiyot uning kuchli
tomonlari bo’lgan. Jumladan, uning don masalasi bo’yicha olib borgan tadqiqotlari
uning   Angliyadagi   ijodi   –   bug’doy   importi   va   undan   olinadigan   daromadni
taqsimlashga   o’z   ta'sirini   ko’rsatmagan   bo’lsada,   keyinchalik   bu   nazariya   unga
amaliy   masalalarni   aniq   tahlil   qilish   uchun   zamin   bo’ldi.   Tyurgo,   Styuart,   Smit,
Sismondi   va   boshqalarning   asarlarida   ijara,   foyda,   ish   haqi   va   boshqa   tabiiy
ma‘lumotlar   berilgan   bo’lsa,   siyosiy   iqtisod   muammolari:   daromad   va   uni
taqsimlash qonunlari ilmiy tahlil qilinmagan edi. 
Rikardo   daromadlarni   taqsimlash   funksiyasiga   to’liq   kirishib,   uni   tizimda
makroiqtisodiyotning   bir   qismi   sifatida   tan   oldi.   Uningcha   bu   yerda   uch   sinf
muammosi  yotadi, bular: kapitalistlarning foyda olishga qiziqishi, yer  egalarining
renta   olishi,   ishchilarning   ish   haqi   olishi.   Kapitalistlarning   aksiyadan   oladigan
daromadini   tushintirishuchun   daromad,   foiz,   renta   va   ish   haqi   nazariyalari
23 yaratildi.   D.Rikardo   qiymat   nazariyasiga   alohida   e’tibor   bergan   holda,   undagi
noaniqlarni  tugatishga  harakat  qiladi. Bu muammoni  ko’rib chiqishda u Smitning
nazariyalarini o’rganib chiqadi. Mahsulotning narxi unga bo’lgan talab va taklifga
bog’liq   deb   takidlagan   Smitning   fikrini   Rikardo   inkor   etgan   holda   qiymat
nazariyasi   faqat   mahsulotga   sarlangan   mehnat   bilan   aniqlanishi   kerak   deb
ta’kidlaydi,   chunki   uning   fikricha   qiymat   birlamchi,   shuning   uchun   uni   daromad
bilan aniqlab bo’lmaydi. 
Bu   fikr   orqali   Rikardo   qiymatning   mehnat   nazariyasi   tarafdori   ekanligini
ko’rsatadi.   Umuman   Rikardoning   qiymatning   mehnat   nazariyasi   ushbu   davrning
yana   bir   buyuk   va   klassik   iqtisodiy   maktab   tarixida   o’chmas   iz   qoldirgan   do’sti
Maltus   tomonidan   ilk   bor   tanqid   qilinadi.   U   birinchidan,   savol   qo’yadi:   agar
qiymatning   mehnat   nazariyasini   to’g’ri,   deb   faraz   qilsak,   unda   mehnatga   haq
to’lash qanday bo’ladi: qiymat bo’yichami yoki qiymatdan past baho bo’yichami?
Agar baho qiymatdan past bo’lsa, unda ekvivalentli ayirboshlash tamoyili buziladi
(foydaliligi har xil, lekin bir xil qiymatga ega bo’lgan tovarlar ayirboshlanadi) – bu
klassik   iqtisodiy   nazariyaning   va   D.Rikardoning   asosiy   tamoyili.   Ikkinchidan,
T.Maltus   qiymatning   mehnat   nazariyasi   real   amaliyot   bilan   mos   tushmasligini
ko’rsatib beradi: agar qiymatning yagona manbayi haqiqatdan ham mehnat bo’lsa,
unda   mehnat   ko’p   sarflanadigan   tarmoqlardagi   tadbirkorlar   kapital   ko’p
sarflanadigan tarmoqlardagi tadbirkorlarga nisbatan ko’proq foyda olishlari kerak.
Amaliyotda   esa   barcha   tarmoqlarda   foyda   me‘yori   deyarli   bir   xil.   Demak,
D.Rikardo   nazariyasi   xato,   tovar   qiymati   faqat   mehnat   bilan   emas,   balki   boshqa
ishlab   chiqarish   omillari   sarflari   bilan   ham   aniqlanadi,   deb   xulosa   qiladi.
D.Rikardo   ham   o’limidan   sal   avval,   o’zining   qiymat   faqat   mehnat   sarflari   bilan
o’lchanadi,   deb   tushuntirishga   qilgan   harakati   noto’g’ri   ekanligini   tan   olgan.
24 D.Rikardoning   bu   fikri   ushbu   davrning   ko’plab   shaxslari   tomonidan
qo’llabquvvatlanishiga   qaramay   bu   fikr   oxir-oqibatda   xato   bo’lib   chiqadi,   lekin
D.Rikardo tomonidan yaratilgan Renta nazariyasi nafaqat o’z davrida balki hozirgi
davrda ham foydalanilyapti. 
D.Rikardoning   renta   to’g’risidagi   konsepsiyasi   bugungi   kunda   ham   o’z
faolligi bilan ajralib turadi. Yerdan foydalanganlik uchun hamisha renta to’lanadi,
bunda   uning   manbayi,   D.Rikardoning   tasdiqlashicha,   yerga   sarflangan   mehnat
hisoblanadi.     Yana   bir   buyuk   iqtisodchilardan   biri   bu   yuqorida   aytib
o’tganimizdek,   Tomas   Maltus(1766-1834).   Maltus   pul   nazariyasiga   va   "ortiqcha
ishlab   chiqarish"   nazariyasiga   katta   hissa   kushgan.   "Nufus   qonuni   to g risidaʻ ʻ
tajribalar" asari (1798) unga katta mashhurlik keltirdi. Maltus bu asarida ko pgina	
ʻ
iqtisodchilar   orasida   qabul   qilingan   aholi   soni   va   uning   o sishi   boylikdir,   degan	
ʻ
fikrga   zid   holda   aholi   oziq-ovqatning   cheklangan   taklifiga   duch   kelguniga   qadar
o saveradi,   aholi   geometrik,   oziq-ovqat   mahsulotlari   taklifi   arifmetik   progressiya	
ʻ
bo yicha   o sadi,   deb   qaraydi.   Aholi   o sishini   ijobiy   (ya ni   o limni   ko paytirish
ʻ ʻ ʻ ʼ ʻ ʻ
orqali)   —   urushlar,   epidemiyalar   va   boshqa   yoki   salbiy   (tug ilishni   cheklash	
ʻ
orqali) — ahloqiy cheklashlar, kech nikohga kirish va boshqa yo llar orqali nazorat
ʻ
qilish   mumkin.   Maltus   o z   fikrlarini   "tuproq   unumdorligining   pasayib   borishi	
ʻ
qonuni"   bilan   asoslashga   urinadi.   Maltus   ning   ish   haqi   nazariyasi   tirikchilik
minimumga   teng   bo lgan   doimiy   ish   haqini   nazarda   tutadi.   Lekin   rivojlangan	
ʻ
mamlakatlarda   aholi   ham,   ish   haqi   ham,   Maltus   ning   bashoratlariga   zid   holda,
texnika   ravnaqi   tufayli   o sib,   daromadlarning   o sishi   darajasiga   qarab   tug ilish	
ʻ ʻ ʻ
pasayib   bormoqda.   Maltus   javob   berishga   harakat   qilgan   muammolar   hozirgi
zamonda   ham   past   rivojlangan   mamlakatlarda   dolzarb   hisoblanadi.   Bu
mamlakatlarda  tug ilish   koeffitsiyenti  yuqori   bo lgan  sharoitda   tibbiyotni  "import	
ʻ ʻ
25 qilish"   bilan   rivojlangan   mamlakatlardagi   kabi   past   o lim   koeffitsiyentiʻ
ta minlanmoqda   va,   ayni   paytda,   bu   mamlakatlarda   qashshoqlik   muammosi	
ʼ
mavjud. 
Shuningdek,   ayrim   ekologlar   jahon   miqyosida   aholining   va   sanoat   ishlab
chiqarishining   o sishi   resurslar   taqchilligiga   olib   keladi,   deb   qaraydi.     Fransuz	
ʻ
iqtisodchisi Jan Batist Sey (1767—1832) g oyalarida iqtisodiyotdagi to la erkinlik	
ʻ ʻ
sharoitidagina   ishlab   chiqarish   omillari   (mehnat,   kapital   va   yer)dan   eng   samarali
foydalanish   mumkinligi   va   sinflar   o rtasidagi   munosabatlar   uyg unlashuvi   ilgari	
ʻ ʻ
suriladi. Seyning eng muhim kashfiyotlaridan biri "Sey qonuni" — "bozor qonuni"
yoki   "sotish   nazariyasi"   hisoblanadi.     Umuman   olganda   yuqorida   aytib   o’tilgan
shaxslar   klassik   iqtisodiy   maktabning   rivojlanishi   uchun   boshqalarga   nisbatan
aniqroq   va   foydaliroq   fikrlarni   aytib   o’tgan.   Klassik   iqtisodiy   maktabning
rivojlanishi   esa   4   bosqichga   bo’linadi.     Birinchi   bosqich   vakillari   V.Petti   va
Buagilberdir. Bu davrda asosan merkantilizmning xatolari borasida so’z boradi va
bu   davr   XVIII   asrning   ikkinchi   yarmida   fransiyalik   F.Kene   va   A.Tyurgolar
tomonidan   ilgari   surilgan   fiziokratizm   bilan   yakunlanadi.   Ikkinchi   bosqichni   esa
A.Smit  davom  ettiradi. Asosiy  rivojlanish  belgilari va sezilarli  o’zgarishlar  aynan
shu   davrda   paydo   bo’la   boshlaydi.     Uchinchi   bosqichdagi   iqtisodiy   nazariyalar
J.B.Sey,   D.Rikardo,   T.Maltus   tomonidan   fanga   olib   kiriladi   va   bu   davr   boshqa
davrlardan   rivojlanish   tezligi   va   samarasi   bilan   farq   qiladi.   Chunki   D.Rikardo
A.Smitning   xatolarini   bartaraf   etgan   holda   shaxsiy   nazariyalarini   taqdim   etgan
bo’lsa, Rikardoning ba’zi xatolari Maltus tomonidan tanqid qilinadi va bir vaqtda u
ham o’zining fikrlarini bera boshlaydi. To’rtinchi bosqichni esa J.S.Mill qarashlari
yakunlaydi.     19-asr   oxirlarida   klassik   siyosiy   iqtisod   maktablariga   muqobil
iqtisodiy   g oyalar   paydo   bo la   boshladi,   klassik   maktabning   bir   qancha	
ʻ ʻ
26 qonunqoidalari yangi sharoitlarga moslashtirilgan holda neoklassik qarashlarda o zʻ
aksini topdi. 
Klassik iqtisodiy maktab vujudga kelishining tarixiy shart-sharoitlari. Uilyam
Petti asarlari, uning merkantilizmga munosabati. Per Buagilberning qiymat talqini,
iste’mol   va   ayirboshlash   qiymati,   pulga   munosabat.   Fiziokratizm.   Fransua   Kene
asarida merkantilizmni tanqid qilinishi. Fiziokratlarning iqtisodiy dasturi. «Tabiiy
tartib»   konsepsiyasi.   Kenening   bosh   asari   «Iqtisodiy   jadval»da   ijtimoiy   takror
ishlab   chiqarish   jarayonining   tahlil   etilishi   va   uning   ahamiyati.   Fiziokratlar
iqtisodiy   ta’limotining   ahamiyati   va   tarixiy   taqdiri.   A.Smit   asarlarida   klassik
maktab g’oyalarining yanada rivojlantirilishi. Rikardo modeli, davriy muammolar:
don qonuni, tahliliy qurol va javobgarlik. T. Maltus nazariyalari. J.S.Mill va  uning
qarashlari.   J.B.Sey   va   uning   metodologiyasi.   F.   List   va   uning   «Siyosiy   iqtisod»
sistemasi.   Germaniyadagi   tarixiy   maktabning   asoschilari   Sismondi,   Prudon   va
Rodbertus. Karl Marks  va uning klassik iqtisodiyot haqidagi tanqidiy fiklari. 
2.2.Klassik iqtisodiy maktabning yakunlanishi
J.S.   Millning   iqtisodiy   ta’limoti   Jon   Styuart   Mill   (1806-1873)   klassik   siyosiy
iqtisodni yakunlovchilardan biri hisoblanadi. Uning otasi Jeyms Mill iqtisodchi, D.
Rikardoning yaqin og`aynisi bo`lib, o`g`lining tarbiyasi bilan jiddiy shug`ullangan.
Shuning   uchun   Millga   o`n   yoshidayoq   jahon   tarixini,   grek   va   latin   adabiyotlarini
ko`rib   chiqishga   to`g`ri   kelgan.   O`n   uch   yoshida   u   bir   vaqtning   o`zida   falsafa,
siyosiy   iqtisod   va   boshqa   fanlarni   o`rganishni   davom   ettirgan   holda   Rim   tarixini
yozib chiqqan.
J.S. Mill o`zining siyosiy iqtisod bo`yicha birinchi «Tajriba»sini  23 yoshida,
ya’ni 1829 yil nashr  etdi. 1843 yili unga shuhrat  keltirgan «Mantiq tizimi» nomli
falsafiy   asari   vujudga   keldi.   Asosiy   asari   beshta   kitobdan   iborat   «Siyosiy   iqtisod
27 asoslari…»   bo`lib,   u   1848   yili   chop   etilgan.   J.S.   Mill   bu   asarida   klassik
maktabning juda ko`p kontseptsiyalarni rivojlantirdi va umumlashtirdi.
Baho   o`zgarishining   talab   miqdoriga   bo`lgan   ta’sirini   (hozir   bu   yo`nalish
talab   elastikasi   nazariyasi   deyiladi),   bozor   muvozanatini   o`rnatish   mexanizmini,
kredit   operatsiyalarini,   xalqaro   savdo   muammolarini,   bozor   iqtisodiyotida
davlatning rolini tahlil qilishi J.S. Millning asosiy ilmiy xizmatlaridan hisoblanadi.
J.S. Mill metodologiyasi
J.S.   Mill   siyosiy   yiqtisodni   boylikning   mohiyatini,   uni   ishlab   chiqarish   va
taqsimlash   qonunlarini   tadqiqot   qiluvchi   fan   sifatida   ta’riflaydi.   Shu   bilan   birga,
uning   fikricha,   taqsimot   tarixiy   xarakterga   ega   bo`lib,   ishlab   chiqarish   qonunlari
esa abadiy hisoblanadi.
Ko`pchilak   mutaxassislarning   fikriga   ko`ra,   iqtisodiy   fanning
metodologiyasini   takomillashtirish   J.S.   Millning   asosiy   xizmati   hisoblanadi.   U
nazariy xulosalar faqat muayyan sharoitda to`g`ri bo`lishidan kelib chiqqan holda,
har   qanday   nazariy   sxemaning   nisbiyligini   doimo   ta’kidlagan   va   ko`p   omilli
tahlilning   zarurligini   ko`rsatib   bergan.   Tadqiqot   metodi   J.S.   Millning   tavsiyasiga
ko`ra,   ikki   asosiy   narsaga   asoslanadi:  1)  xulosa  va  yakun,   odatda,  faqat   muayyan
sharoitda   to`g`ridir;   2)   ular   har   tomonlama   (universal)   bo`lishi   mumkin   emas.
Iqtisodiy hayotda bitta emas, balki juda ko`p sabablar amal qiladi. Ularni anglash,
asosini   ajratib   olish   juda   qiyin,   lekin   shunday   bo`lsada   ularni   qo`shib   yuborish
emas, balki sabab va oqibatini bir-biridan ajrata bilish lozim.
Iqtisodiy   fanni   rivojlantirish   va   boyitish   –   bu   xulosalarni   doimo   almashtirib
turish   hamda   sxema   qabul   qilishda   (rasmiy   tan   olingan)   qo`l   kelmaganlarini
uloqtirib tashlash emas, balki o`zgarib turuvchi sharoitlarni va o`zaro aloqalarning
doimo   hisob-kitob   (uchyot)   qilib   turishdir.   Bu   turli   kontseptsiya   va   qarashlarni,
28 yondashuv va tavsiyalarni taqqoslash, bilimlarning meros bo`lib qolishligini saqlab
qolishdir.
J.S. Mill siyosiy iqtisodni iqtisodiy qonunlar to`g`risidagi fan sifatida tadqiqot
etadi.   U   raqobat   qonunini,   talab   va   taklif   qonunini,   differentsial   renta   qonunini,
xalqaro   savdo   qonunini   va   boshqa   bir   qator   qonunlarni   ajratib   ko`rsatib   berdi.
Siyosiy   iqtisod   tayyor   qoida   yoki   tamoyillar   yig`indisi   sifatida   qaralishi   mumkin
emas.
Amaliy   qoidalar   va   konkret   tavsiyalar   nazariy   qoida   va   xulosalarga
asoslangan bo`lishi kerak. Ular sharoit va vaziyat o`zgarishi bilan o`zgarib turiladi.
Qiymat, baho va pul
J.S. Mill fikri bo`yicha, boylik almashuv qiymatga ega bo`lgan ne’matlardan
tashkil   topadi.   «Evaziga   hech   nima   olib   bo`lmaydigan   narsa,   u   qanchalik   foydali
yoki   zarar   bo`lmasin,   boylik   hisblanmaydi…   Masalan,   havo   inson   uchun   mutlaq
zarur   hisoblansada,   bozorda   hech   qanday   narxga   ega   emas,   negaki   uni   tekinga
olish   mumkin».   Ammo   ne’matlarning   cheklanganligi   his   qila   boshlansa,   ular
darhol   almashuv   qiymatga   ega   bo`ladi   va   boylikka   aylanadi.   Tovar   qiymatning
puldagi ifodasi uning bahosi hisoblanadi.
Pulning   qiymati   unga   sotib   olinishi   mumkin   bo`lgan   tovarlar   miqdori   bilan
o`lchanadi.   «Boshqa   barcha   sharoitlar   bir   xil   bo`lganda   pulning   qiymati   pul
miqdoriga   teskari   mutanosiblikda   o`zgaradi:   pul   miqdorining   har   qanaqasiga
ko`payishi   uning   qiymatini   pasaytiradi,   pulning   har   qanaqasiga   kamayishi   esa
uning   qiymatini   bir   xil   mutanosiblikda   oshiradi…   Bu   –   pulning   maxsus
xususiyati».   Qachonki   pul   mexanizmi   buzilsa,   faqat   shundagina   iqtisodiyotda
pulning ahamiyati sezila boshlaydi.
29 Baho bevosita raqobat asosida o`rnatiladi. Raqobat esa xaridor arzon olishga,
sotuvchi esa qimmat sotishga intilishi sababli kelib chiqadi. Erkin raqobatda bozor
bahosi   talab   va   taklif   darajasiga   qarab   o`rnatiladi.   Aksincha,   «monopolist   o`z
ixtiyoricha xohlagan yuqori bahoni o`rnatishi mumkin, faqat u xaridor sotib olishi
yoki  xohshi  mumkin bo`lgan  bahodan yuqori  bo`lmasa  bas;  ammo bunga u faqat
taklifni kamaytirish yo`li bilan erishishi mumkin».
Uzoq davr  mobaynida tovar  bahosi  uning ishlab  chiqarish  xarajatlardan  past
bo`lishi   mumkin   emas,   negaki   hech   kim   o`z   zarariga   ishlashni   xohlamaydi.
Shuning uchun talab va taklif o`rtasidagi barqaror muvozanat «qachonki buyumlar
bir-biriga   faqat   ularning   ishlab   chiqarish   xarajatlariga   mos   ravishda
ayriboshlangandagina o`rnatiladi».
Kapital va foyda
J.S.   Mill   jamg`arish   natijasida   vujudga   keladigan   mehnat   mahsulotlari
zahirasini   kapital   deb   atagan.   Ishlab   chiqarish   faoliyati   kapital   miqdori   bilan
chegaralanadi.   Kapitalning   har   bir   ko`payishi   ishlab   chiqarishning   kengayishiga
olib   keladi.   Uning   fikricha,   investitsiyaning   asosi   sifatida   kapitalning   tashkil
topishi   ish   bilan   bandlik   doirasini   kengaytirish   imkoniyatini   beradi   va   agar
«boylarning   unumsiz   xarajatlari»   hisobga   olinmasa   ishsizlikka   barham   berilishi
mumkin.
Ammo,   J.S.   Millning   ta’kidlashicha,   kapitalning   rivojlan-ishiga   boshqa
cheklanishlar   xos.   Ularning   biri-   kapital   daromadlarining   kamayishidir.   Uni   J.S.
Mill   kapitalning   me’yorli   unumdorligining   pasayishi   sababli   kelib   chiqadi,   deb
tushuntiradi. Masalan, qishloq xo`jaligi mahsulotlari miqdorini ko`paytirish ushbu
miqdor   ekvivalentiga   nisbatan   ko`proq   mehnat   sarflash   evazigagina   bo`lishi
mumkin. Boshqacha bo`lishi aslo mumkin emas.
30 Umuman foyda to`g`risidagi savolni tushuntirib berishda J.S. Mill D. Rikardo
qarashlariga   asoslanadi.   O`rtacha   foyda   normasining   vujudga   kelishi   shunga   olib
keladiki,   ya’ni   foyda   ishlatilayotgan   kapitalga   mutanosib   bo`ladi,   baho   esa   –
xarajatlarga. «Sarf-xarajatlar, ya’ni ishlab chiqarish xarajatlari bir xil bo`lgan joyda
foyda   ham   bir   xil   bo`lishi   uchun,   narsalar   bir-biriga   mutanosib   tarzda   ishlab
chiqarish  xarajatlari bo`yicha ayriboshlanishi kerak; ishlab chiqarish xarajatlari bir
xil bo`lgan narsalar bir xil qiymatga ega bo`lishlari kerak, shuning uchun faqatgina
bir xil xarajatlar bir xil daromad olib keladi».
J.S. Millning yozishicha, rentaga o`xshagan, maxsus ko`rinishga ega bo`lgan
foyda amal qiladi. Gap amalda nisbatan ustunlikka ega bo`lgan ishlab chiqaruvchi
yoki   savdogar   to`g`risida   boradi.   Modomiki,   uning   raqobatchilari   bunday
ustunlikka   ega   emas   ekan,   unda   «u   mahsulot   qiymatini   aniqlab   beruvchi   ishlab
chiqarish   xarajatlariga   qaraganda   kam   xarajat   sarflab   bozorga   tovar   chiqarishi
mumkin. Bunda ustunlikka ega bo`lgan kishi renta oluvchiga o`xshab ketadi».
Foydaning vujudga kelish sababini J.S. Mill xuddi, A. Smit va D. Rikardoga
o`xshab,   tushuntiradi:   «Foyda   ayriboshlash   natijasida   emas…,   balki   mehnatning
unumdorlik   kuchi   natijasida   vujudga   keladi…   Agar   mamlakatdagi   barcha
mehnatkashlar tomonidan yaratilgan mahsulot, ish haqi ko`rinishida mehnatkashlar
iste’mol   qiladigan   mahsulotdan   20   foiz   ko`p   bo`lsa,   unda   bahoning   qanday
bo`lishidan qat’iy nazar, foyda 20 foizni tashkil etadi».
Pul, kredit va savdo inqirozi nazariyalari
Pulning   mohiyatini   J.S.   Mill   pulning   miqdoriy   nazariyasi   va   foiz
nazariyasidan kelib chiqqan holda tahlil qiladi. U bu bilan o`zini pulning miqdoriy
nazariyasi tarafdori ekanligini ko`rsatadi. Bu nazariyaga muvofiq, pul miqdorining
ko`payishi yoki kamayishi tovarlar bahosining nisbiy o`zgarishiga ta’sir ko`rsatadi.
31 Ammo,   uning   tasdiqlashicha,   faqat   birgina   pul   miqdorining   ko`payishi   bahoning
oshishiga   olib   kelmaydi,   agar   pul   zahirada   saqlanayotgan   bo`lsa   yoki   agar   uning
miqdorining   ko`payishi   oldi-sotdi   miqdorining   ko`payishiga   (yoki   yalpi
daromadga) muvofiq kelsa.
Foiz   normasi   ssuda   fondiga   bo`lgan   talab   va   uning   taklifi   bilan   aniqlanadi.
Ssudaga bo`lgan talab investitsiyaga bo`lgan talabdan, davlat talabidan va unumsiz
iste’mol   uchun   yer   egalari   talabidan   tashkil   topadi.   Ssuda   taklifi   jamg`armadan,
bank biletlaridan  va bank depozitlaridan tashkil  topadi. Pul  miqdorining o`zi  foiz
normasiga   ta’sir   ko`rsatmaydi,   ammo   pul   miqdorining   o`zgarishi,   albatta,   foiz
normasining o`zgarishiga olib keladi.
Foyda normasidan qat’iy nazar, ssuda fondi talabi va taklifidagi o`zgarishalar
sababli foiz normasi o`zgarib turiladi.
Ammo   muvozanat   nuqtasida   foizning   bozor   normasi   kapitaldan   keladigan
foyda normasiga tenglashishi kerak. Shuning uchun pirovard natijada foiz normasi
real ta’sir etuvchi kuchlar bilan aniqlanadi.
J.S. Mill foiz stavkasi miqdorini mamlakatga oltinning kirib kelishi va undan
chiqishini   boshqarib   turuvchi   «Yum   qonuni»ning   amal   qilishiga   bog`lab
tushuntiradi.   Uning   ko`rsatib   berishicha,   mamlakatga   oltinning   kirib   kelishi   foiz
normasini   pasaytiradi,   agar   u   baho   oshishiga   olib   kelsa   ham.   Foiz   normasining
pasayishi bilanoq, qisqa muddatli kapitallar chet mamlakatlarga oqib o`tadi, bu esa
valyuta kursini tenglashtiradi. Shunga muvofiq Markaziy bank hisob-kitob foizini
oshirib va bu bilan bozor foizining o`sishiga yordam bergan holda, o`z zahiralarini
himoya   qilishi   mumkin.   Foiz   normasining   o`sishi   xorijiy   kapitallarni   jalb   qiladi,
ichki veksellarga bo`lgan talab oshadi, ularni oltinga almashtirish qulay bo`ladi va
valyuta kursida teskari o`zgarish yuz beradi. Natijada uning tengligi kelib chiqadi.
32 J.S.   Millning   fikricha,   inflyatsiya   foiz   normasini   oshiradi.   Bahoning   oshishi
qarzning real miqdorini pasaytiradi va shuning uchun debitorlarning foydasiga va
kreditorlarning zarariga ishlaydi.
So`ngra   J.S.   Mill   kreditning   tabiati   va   uning   iqtisodiyotdagi   rolini   tadqiqot
qilishga   o`tadi.   Bu   yerda   J.S.   Mill   o`zini   A.   Smit   va   D.   Rikardo   g`oyalarini
ommaviylashtiruvchi   oddiy   iste’dod   egasi   sifatida   emas,   balki   chuqur   o`ziga   xos
tadqiqotchi   ekanligini   namoyon   etadi:   «Kredit   mamlakatning   ishlab   chiqarish
resurslarini   ko`paytirmaydi,   lekin   kredit   tufayli   ular   ishlab   chiqarish   faoliyatida
ancha   to`liq   ishlatiladi».   Kredit   manbai   bo`lib   ayni   chog`da   unumli   iste’molda
bo`lmagan pul shaklidagi kapital hisoblanadi. Foiz to`lash evaziga kredit beruvchi
asosiy   instrument   sifatida   depozitli   banklar   tashkil   topadi.   Bunda   bank   krediti
bahoga taklifning o`sishi qanday ta’sir ko`rsatsa, xuddi shunday ta’sir ko`rsatadi.
Kredit to`lovga qobil talabni kengaytirgach va sub’ektlarning istaklariga ta’sir
ko`rsatgach,   savdo   kon’yukturasini   keskin   o`zgartirib   yuboradi.   Qachonki
muayyan   tovarning   bahosi   oshishi   kutilsa   savdogarlar   bundan   foyda   olishga
bo`lgan o`z moyilliklarini namoyish etadilar. Agar bunda bahoning oshishi yuqori
va uzoqqa cho`ziladigan bo`lsa, unda u boshqa chayqovchilarni ham o`ziga tortadi.
Ular   tovarlar   xaridini   kuchaytiradilar,   bu   esa   beriladigan   ssuda   miqdorini
ko`paytiradi,   bahoni   oshiradi.   Bir   oz   vaqt   o`tgandan   keyin   bahoning   o`sishi
to`xtaydi   va   tovarlarni   o`z   qo`llarida   ushlab   turganlar   foydani   realizatsiya   qilish
vaqti kelganini his qiladilar va ularni sotishga kirishadilar. Baho pasaya boshlaydi,
tovar   egalari   katta   zarar   ko`rmaslik   uchun   bozorga   shoshiladilar,   bunday
vaziyatdagi   bozorda   xaridorlar   unchalik   ko`p   bo`lmaganligi   sababli,   baho   oldin
oshganiga qaraganda ancha tez pasayib boradi.
33 Shunga   o`xshagan   bir   oz   tebranishlar   kredit   bo`lmagan   paytda   ham   bo`lib
turadi.   Ammo pul miqdori o`zgarmagan chog`da bir xil tovarlarga bo`lgan ajiotaj
talab   boshqa   tovarlarning   bahosini   pasaytiradi.   Lekin   kreditdan   foydalanilganda
iqtisodiy   sub’ektlar   qo`shimcha   pul   manbaiga   ega   bo`ladilar.   Bunday   vaziyatda
chayqovchilik   barcha   tovarlarni   birdaniga   qamrab  olishi   mumkin.  Natijada   savdo
inqirozi kelib chiqadi.
Savdo   inqirozi   uchun   «chayqovchilikning   jonlanishi   ta’sirida   oldin   oshgan
baholarning   tez   pasayib   borishi   tipik   hol   hisoblanadi.   Baholar   qaysi   nuqtadan
oshishiga   boshlagan   bo`lsa,   shu   nuqtagacha   pasayishi   mumkindek   tuyuladi   yoki
iste’mol   va   taklif   o`zini   oqlaydigan   darajagacha   pasayadigandek   bilinadi.   Ammo
ularning   pasayishi   ancha   chuqur   bo`ladi,   negaki   har   bir   kishi   zarar   ko`rayotgan
paytda,   ko`pchilik   esa   bankrotlikka   uchragan   davrda,   hatto   ishonchli   va   atoqli
firmalar o`zlari o`rganib qolgan kreditni zo`rg`a olishlari mumkin. Bunday vaziyat
shuning   uchun  sodir   bo`ladiki,   hech   kimda  qarzga   bergan  mablag`ini   o`z   vaqtida
qaytarib   olishga   ishonch   bo`lmaydi.   Favqulodda   sharoitda   bunga   vahimachilik
kelib   qo`shiladi.   Pul   qisqa   muddatga   deyarli   har   qanday   foiz   to`lash   sharti   bilan
qarzga olinadi, darhol pul to`lash sharti bilan tovarlarning sotilishidan ko`riladigan
har   qanday   talofotga   e’tibor   berilmaydi.   Demak,   savdo   inqirozi   davrida
baholarning   umumiy   darajasi   shu   qadar   pasayadiki,   oldingi   inqirozgacha   bo`lgan
chayqovchilik davri mobaynida osha boshlagan darajadan ham  past  bo`ladi». O`z
mohiyatiga   ko`ra,   bu   iqtisodiy   fikrlar   tarixida   birinchi   marta   iqtisodiyotning
pasayish dinamikasining pulli jihatlarining ifoda etilishidir.
Bu   yerda   J.S.   Mill   S.   Sismondi   taklif   qilgan   iqtisodiy   pasayish   (inqiroz)
tushunchasiga   qo`shilmadi.   Uning   fikricha,   inqiroz   umumiy   ortiqcha   ishlab
chiqarish   natijasi   hisoblanadi   deyish,   katta   hatodir.   «Bu   faqat   ortiqcha
34 chayqovchilik xaridining   oqibatidir… Uning bevosita  sababi  kreditning qisqarishi
hisoblanadi, bartaraf qilish vositasi esa – taklifni kamaytirish emas, balki ishonchni
tiklashdir». Bu ma’noda J.S. Mill J.M. Keynsning o`tmishdoshidir.
J.S.   Millning   tasdiqlashicha,   konvertatsiyalashgan   qog`oz   valyutalar
sharoitida oltinning chetga chiqib ketishi yuzaga kelishi sababli baholar uzoq vaqt
oshishi   mumkin   emas.   Biroq   qog`oz   pullar   konvertatsiyalashmaganda   (ularni
oltinga   almashtirish   mexanizmi   yo`q)   baholarning   oshishi   chayqovchilik   shov-
shuv(bum)ining kelib chiqishiga yordam berishi  mumkin. U 1825 yilda inqirozga
olib keldi. Ammo keyingi 1847 yildagi inqiroz esa foiz stavkasining keskin o`sishi
natijasi   hisoblanadi.   Savdo   inqirozlari   davrida   «pul   talabidan   ko`ra,   tovarlarning
ortiqchaligi yuzaga keladi, ya’ni pul taklifi etishmasligi kelib chiqadi».
J.S. Mill foiz stavkasining o`zgarib turishini batafsil ko`rib chiqadi. Jonlanish
davrida   kredit   ko`payadi,   foiz   esa   pasayadi.   Pasayish   davrida   aksincha   foiz
stavkasi   oshadi.   Ammo,   qachonki   bir   necha   yil   inqirozsiz   o`tsa,   kapital   qo`yish
uchun   esa   yangi   sohalar   paydo   bo`lmasa,   qo`llanilishi   kerak   bo`lgan   shu   qadar
ko`p   bo`sh   yotgan   kapital   jamg`ariladiki,   bu   foiz   normasini   ancha   pasaytiradi.
Ma’suliyati   cheklangan   aktsionerlik   kompaniyalarning   tashkil   topishi,   masalan,
foizni  oshiradi. Erkin kapital  egalari  ssuda  bozorini  to`ldirib turuvchi aktsiyalarni
sotib   olgach,   «fondlardagi   kapitalning   bir   qismini   jalb   qiladi   va   o`zlari   o`sha
fondlarning qolgan qismini olish uchun raqobatchiga aylanadi. Bu tabiiy ravishda
foizning oshishiga olib keladi».
Iqtisodiy taraqqiyot
Iqtisodiy   taraqqiyot,   J.S.   Mill   ta’limotiga   ko`ra,   fan   texnika   taraqqiyoti,
shaxsning   va   mulkning   rivojlanishi   bilan   bog`liq.   Ishlab   chiqarish   va   jamg`arish
ko`payadi,   soliqlar   ancha   erkinlashadi,   ko`pchilik   kishilarning   ishbilarmonligi
35 oshadi,   kooperatsiya   takomillashib   va   rivojlanib   boradi.   Bularning   barchasi
samaradorlikning   o`sishiga   olib   keladi,   ya’ni   ishlab   chiqarish   xarajatlarining
kamayishiga   va   qiymatning   pasayishiga   olib   keladi   (oziq-ovqat   va   xom
ashyoqiymatidan tashqari).
J.S.   Millda   kapital   evalyutsiyasi   D.   Rikardo   nazariyasiga   o`xshab   ketadi.
Foyda   normasi   pasayib   boradi,   asta-sekin   minimum   darajaga   intiladi,   u   hali   ham
kapitalni jamg`arishga va jamg`arilgan vositalardan unumli foydalanishga undaydi.
Foiz   normasining   minimum   darajasiga   bo`lgan   intilishni   chetga   kapital   chiqarish
va   eksportni   ko`paytirish   bilan   sekinlashtirish   mumkin.   Bunda   foyda   normasini
pasaytiruvchi   kapitalning   ortiqcha   qismi   chetga   ketadi;   bu   yerda   kapital
yo`qolmaydi,  balki u yangi bozorlarni tashkil etish va chetdan arzon tovarlarni olib
kelish uchun ishlatiladi. Kapitalning bir qismining chetga chiqib ketishi foydani va
foiz   normasini   oshirib,   jamg`armaga   bo`lgan   yangi   intilishni   keltirib   chiqaradi.
Shuningdek,   uning   aytishicha,   foyda   normasining   pasayish   tendentsiyasi   davlat
xarajatlarini oshirishga qarshi bo`lgan dalillarni kuchsizlantiradi.
Ko`rilayotgan kapital harakatining oxirgi natijasi bo`lib, iqtisodiy rivojlanish,
muvaffaqiyat   qozonish   uchun   kurash   to`xtagan   paytdagi,   turg`unlik   holat
hisoblanadi.  Ammo J.S. Mill turg`unlik holatga ijobiy munosabatda bo`ladi, agar u
ishlab   chiqarishning   yuqori   darajasida   yuzaga   kelgan   bo`lsa.   «Faqat   dunyodagi
qoloq mamlakatlarda ishlab chiqarishni ko`paytirish eng asosiy vazifa hisoblanadi.
Ancha  rivojlangan  mamlakatlarda  taqsimotni  takomillashtirish  iqtisodiy   zaruratga
aylandi». Uning fikriga ko`ra, hech kim kambag`al bo`lmagan, hech kim boylikka
intilmagan   va   birovlarning   oldinga   o`tib   olishga   qilgan   harakati   tufayli
boshqalarning   orqaga   surib   tashlanishi   xavfi   bo`lmagan   vaziyatdagi   jamiyat,
odamlar   uchun   eng   yaxshi   yashaydigan   jamiyat   hisoblanadi.   Bunday   turg`unlik
36 davrida   madaniyatning   barcha   shakllarini   rivojlantirish   uchun,   ma’naviy   va
ijtimoiy taraqqiyot uchun imkoniyatlar hech cheklanmagan bo`ladi.
Odam   o`zi   yaratmagan   narsalarga,   uning   egalik   qilish   huquqini   adolatsizlik,
deb hisoblovchi xususiy mulk tanqidiga J.S. Mill qarshi chiqdi. Masalan, ishchilar
fabrikada barcha mahsulotni yaratadi, lekin uning ko`pchilik qismi boshqa birovga
tegadi.   «Bu   e’tirozga   javob   shundan   ibratki,   fabrikada   mehnat   tovar   ishlab
chiqarish   uchun   zarur   bo`lgan   sharoitlarning   biri   hisoblanadi,   xolos.   Ishni
materiallarsiz,   asbob- uskunalarsiz   hamda   ishlab   chiqarish   paytida   ishchilarni
ta’minlash   uchun   oldindan   tayyorlangan   yashash   vositalari   zahiralarisiz   bajarib
bo`lmaydi.   Bu   narsalarning   hammmasi   o`tgan   mehnat   mahsuli   hisoblanadi.   Agar
ishchilar   bu   narsalarga   ega   bo`lganda,   ularda   mahsulotni   boshqa   birov   bilan
bo`lishishga   zarurat   bo`lmas   edi.   Ammo   ishchilarda   bu   narsalar   bo`lmaganligi
uchun   ular   ekvivalentning   bir   qanchasini   (mahsulotlarning   bir   qismini-muallif)
ushbu   narsalarga   egalik   qiluvchi   kishilarga   berishi   kerak».   Ammo,   xususiy   mulk
doirasidan   yer   chiqarib   tashlanishi   lozim   (chunki   u   mehnat   mahsuli
hisoblanmaydi).
J.S. Mill va ijtimoiy masalalar
Ko`pchilik   klassiklarning   kontseptsiyasida   mehnatning   qiymati   ishchining
hayot   kechirishi   uchun   zarur   bo`lgan   narsalarning   qiymati   bilan   aniqlanadi.   Ish
haqi talab va taklif nisbatiga bog`liq holda mehnat qiymati atrofida tebranib turadi.
Bu   qonunning   amal   qilishi   kishilarning   xohishiga   bog`liq   bo`lmaydi   va   shuning
uchun yollanma ishchilarning ahvolini yaxshilash uchun yo`naltirilgan har qanday
ijtimoiy   chora   tadbirlar   befoyda.   Ishchilarning   ahvolini   yaxshilash   iqtisodiyotda
kapital   qo`yilmasini   kengaytirish   (mehnatga   talab   oshadi),   yoki   aholi   o`sishini
kamaytirish   (mehnat   taklifi   qisqaradi)   bilan   amalga   oshirilishi   mumkin.   J.S.   Mill
37 dastlab   ushbu   printsipni   yoqlab   chiqqan   bo`lsada,   ammo   keyinchalik   undan   voz
kechadi.
Sotsialistlar   g`oyasining   ta’siri   va   taqsimot   qonunlarining   tarixiy   xarakterini
tan   olishi   (tarixiy   bo`lganidan   ularni   o`zgartirish   mumkin),   ingliz   iqtisodchisini
klassik   maktabning   bir   qator   qoidalaridan   voz   kechishga   majbur   etdi.   U   ijtimoiy
isloxotlarning   keng   dasturini   ilgari   surdi   va   o`z   takliflarini   bildirdi.   Ular
quyidagilarni  o`z ichiga oladi:
1.Ishlab   chiqarish   kooperatsiyasini   rivojlantirish   yo`li   bilan   yollanma
mehnatni   tugatish.   Yollanish,   J.S.   Mill   fikricha,   mehnatga   bo`lgan   qiziqishni
yo`qotadi. Shuning uchun kapitalistik korxonalar o`rniga kooperativ birlashmalarni
tashkil etish zarur, unda ishchilar bir vaqtning o`zida mulk egasi ham hisoblanadi.
U,   kasaba   uyushmalarining   rivojlanishi,   kapitalistik   korxona-larning   foydasini
taqsimlashda   ishchilarning   ishtirok   etishi   tarafdori   bo`lgan.   2.Yer   rentasini   yer
solig`i yordamida umumlashtirish. Renta yollanma mehnat  kabi iqtisodiy erkinlik
printsiplarga zid. Renta yer egasiga emas, balki jamoaga (qishloq kooperativlariga)
yoki   barcha   jamiyatga   tegishli   bo`lishi   kerak.   3.J.S.   Mill   mayda   yer   egalarini
qo`llab   quvvatlaydi.   Uning   fikricha,   o`z   yerida   ishlovchi   ko`pchilik   dehqonlar
renta   to`lashdan   ozod,   ular   mustaqil   va   tashabbuskor,   shuningdek   yollanma
ishchilardan   farqli   ravishda   haddan   tashqari   o`z   oilasini   kengaytirishga   moyil
emas.
J.S.   Mill   o`zining   ijtimoiy   islohotlar   dasturida   «amaldagi   individual   erkinlik
bilan   yer   sharidagi   tabiiy   boyliklarga   egalik   qilishning   umumiyligini   va   mehnat
daromadlarida   barchaning   baravar   ishtirok   etishini   birlashtirish»ga   harakat   qildi.
Bunda   u   go`yoki   bir-biriga   qarshi   ikki   yo`nalishni   birlashtirmoqchi   bo`lgandek
tuyuladi:   iqtisodiy   erkinlik   printsipi   bilan   ijtimoiy   adolat   printsipini.   Ijtimoiy
38 yo`naltirilgan   bozor   iqtisodiyoti   tajribasi   buning   mumkin   ekanligini   ko`rsatib
berdi.
Markscha iqtisodiy g`oyalarning tarixiy taqdiri
Karl Marks klassik siyosiy iqtisodni yakunlovchilardan biri sifatida iqtisodiy
ta’limotlar tarixida yorqin iz qoldirdi. Uning g`oyalari ko`pincha bevosita iqtisodiy
muammolar doirasidan chiqqan holda, falsafiy, sotsialogik va siyosiy muammolar
bilan qo`shilib ketadi.
K.   Marks   1818   yil   5   mayda   Germaniyaning   Trir   shahrida   tug`ilgan.   Uning
otasi   advokat,   yahudiy   bo`lib,   1824   yilda   protestantlikni   qabul   qilgan.   Oilasi
davlatmand,   madaniy   oila   bo`lgan.   K.   Marks   Trir   shahrida   gimnaziyani   tamom
qilgandan keyin,   dastlab Bonndagi, so`ngra Berlindagi universitetga kirdi, yuridik
fanlarini,   hammadan   ko`proq   tarix   va   falsafani   o`rgandi.   1841   yilda   Epikur
falsafasi to`g`risida universitet dissertatsiyasini topshirib, kursni bitirdi.
1842   yili   K.   Marks   Bonnga   ko`chib   keldi   va   shu   yilning   oktyabrida   «Reyn
Gazetasi»ning bosh muxarriri bo`ldi va Bonndan Kyolnga ko`chib o`tdi. 1843 yili
birdaniga bir qancha voqea sodir bo`ldi: u muxarrirlik qilgan gazeta yopildi, nemis
baronining qizi Jenni Fon Vestfalenga uylandi, Parijga ko`chib o`tdi.
Keyingi   ikki   yil   (1844-1845)  K.  Marks  uchun  iqtisodiy  nazariyani,   falsafani
va   sotsialogiyani   chuqur   o`rganishning   boshlanish   davri   bo`ldi.   U   G.   Geyne,   P.
Prudon, M. Bakuninlar bilan tanishdi, F. Engels bilan do`stlashdi.
K.   Marks   1845-1848   yillari   Bryuselda   bo`ldi.   O`sha   yillari   F.   Engels   bilan
hamkorlikni   davom   ettirgan   holda,   uning   bilan   birga   «Nemis   idealogiyasi»   va
«Kommunistik   partiya   Manifesti»ni   yozdi.   U   1848   yili   Germaniyaga   Kyoln
shahriga keldi va «Yangi Reyn Gazetasi»ga rahbarlik qildi. U o`zining gazetasida
1849   yili   «Yollanma   mehnat   va   kapital»   asarini   chop   etdi.   Shundan   so`ng
39 Germaniyadan surgun qilindi va boshqa bu yerga qaytib kelmadi. K. Marks avval
Parijga   keldi,   u   yerda   bir   oz   vaqt   turgandan   keyin   Londonga   borib   umrining
oxirigacha (1850-1883) shu yerda yashadi.
40 Xulosa
J.S.   Mill   va   K.   Marks   ijodi   U.   Pettidan   boshlangan   klassik   iqtisodiy
maktabning   yakunlanganligini   bildiradi.   Mazkur   maktabning   asosiy   qoidalari
quyidagilardan iborat:
1. Inson   faqat   o ` z   foydasiga ,   o ` z   ahvolini   yaxshilashga   intiluvchi
« iqtisodiy   odam »   sifatida   ko ` riladi .   Axloq ,   madaniyat ,   urf - odat   va   shu   kabilar
nazarda   tutilmaydi .
2. Iqtisodiy   bitimda   ishtirok   etuvchi   barcha   tomonlar   qonun   oldida   ham ,
shuningdek   uzoqni   ko ` zlab   ish   yuritishda   ham   erkin   va   barobar .
3. Har bir iqtisodiy sub’ekt har qanday bozordagi  baho, foyda, ish haqi
va renta  to`g`risidagi to`liq ma’lumotga ega.
4. Bozor   resurslarning   to`la   harakatini   ta’minlaydi:   mehnat   va   kapital
bir zumda kerakli joyga oqib o`tishi mumkin.
5. Ish   haqi   bo`yicha   ishchilar   sonining   elastikligi   birdan   kam   emas.
Boshqacha   qilib   aytganda,   ish   haqining   har   qanday   oshishi   ishchi   kuchining
ko`payishiga olib keladi, ish haqining har qanday kamayishi esa, ishchi kuchining
kamayishiga olib keladi.
6. Kapitalistning   birdan   bir   maqsadi   kapitaldan   keladigan   foydani
maksimallashtirish hisoblanadi.
7. Mehnat bozorida pulli ish haqi mutlaq moslushuvchan bo`ladi(mehnat
bozorida uning miqdori faqat talab va taklif nisbati bilan aniqlanadi).
8. Boylikni   ko`paytirishning   asosiy   omili   kapital   jamg`arilishi
hisoblanadi.
9. Raqobat   takomillashgan   bo`lishi,   iqtisodiyot   esa   davlatning   haddan
tashqari aralashuvidan erkin bo`lmog`i kerak. Bunday sharoitda «ko`rinmas qo`l»
41 resurslarning optimal taqsimlanishini ta’minlaydi.
42 Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati
1. O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi - T.: O‘zbekiston, 2022. - 46 b. 
2. O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2017 yil 7 fevraldagi PF-4947sonli
“O‘zbekiston   Respublikasini   yanada   rivojlantirishning   Harakatlar   strategiyasi
to‘g‘risida” gi Farmoni. 
3. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   2018   yil   22   yanvardagi   "2017-
2021   yillardaO‘zbekiston   Respublikasini   rivojlantirishning   beshta   ustuvor
yo‘nalishi   bo‘yicha   Harakatlar   strategiyasini   "Faoltadbirkorlik,   innovatsion
g‘oyalar   va   texnologiyalarni   ko‘llab-kuvvatlash   yili"da   amalga   oshirishga   oid
Davlat dasturi to‘g‘risida"gi Farmoni. 
4. Mirziyoev   SH.M.     Buyuk   kelajagimizni   mard   va   oliyjanob   xalqimiz   bilan
quramiz. O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti SH.Mirziyoevning Qoraqalpog‘iston
Respublikasi,     viloyatlar   va   Toshkent   shahri   saylovchilari   vakillari   bilan
o‘tkazilgan saylov oldi uchrashuvlarida so‘zlagan nutqlari / Toshkent: 
“O‘zbekiston”, 2017. - 488 b. 
5. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoevning   Oliy   Majlisga
Murojaatnomasi  // Xalq so‘zi gazetasi, 2018 yil. 
6. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoevning   Oliy   Majlisga
Murojaatnomasi  // Xalq so‘zi gazetasi, 2020 yil. 
7. Xodiyev   B . Yu .,   Shodmonov   Sh . Sh .   Iqtisodiyot   nazariyasi .   Darslik.   -   T.:
Barkamol fayz-media, 2017. - 783 bet. 
8. O‘lmasov   A.,   Vahobov   A.B.   Iqtisodiyot   nazariyasi.   Darslik.   -   T.:   «Iqtisod-
moliya», 2014. - 480 bet. 
9. SHodmonov SH.SH., G‘ofurovU.V. Iqtisodiyot nazariyasi. Darslik. - T.: 
Iqtisod-moliya, 2010. - 728 bet. 
43 10. SHodmonov SH.SH., Mamaraximov B.E. Iqtisodiyot nazariyasi. Ma’ruzalar
matni.-T.: Iqtisod-moliya, 2016.-728 bet. 
11. Juravleva   G.P.   Ekonomicheskaya   teoriya.   Mikroekonomika-   1,   2.
Mezoekonomika: Uchebnik / MOSKVA: Dashkov i K, 2016. - 934 s. 
12. Kochetkov   A.A.   Ekonomicheskaya   teoriya:   Uchebnik   dlya   bakalavrov   /
Moskva.: Dashkov i K, 2016. - 696 s. 
13. Larionov   I.K.,   Silvestrov   S.N.   Ekonomicheskaya   teoriya.   Ekonomicheskie
sistemi: formirovanie i razvitie: Uchebnik dlya magistrov / Moskva.: Dashkov i K,
2015. - 876 s. 
14. Jo‘raev   T.T.,   D.   Tojiboeva   Iqticodiyot   nazapiyaci   (ko‘pgazmali
qo‘llanmalap va tect cavollapi 1-kicm). - T.:"Fan va texnologiya", 2012 
Internet saytlari. 
1. www.stat.uz      -     O‘zbekiston   Respublikasi   Davlat   statistika   qo‘mitasining
rasmiy sayti. 
2. www.Fanfikir.uz
3. www.uza.uz      -     O‘zbekiston   Respublikasi   Milliy   Axborot   Agentligi   rasmiy
sayti. 
4. www.ceep.uz      -     O‘zbekiston   Respublikasi   Iqtisodiyot   vazirligi   huzuridagi
Samarali iqtisodiy siyosat markazi rasmiy sayti. 
5. www.ziyonet.uz       
 
 
44

Klassik iqtisodiy maktab vujudga kelishi va yakunlanishi ahamiyati
MUNDARIJA:

Kirish ……………………………………………………………………………..3

I.BOB.KLASSIK IQTISODIY MAKTABNING VUJUDGA KELISHI……..5

1.1. U. Pettining iqtisodiy ta’limoti………………………………………………..5

1.2.P. Buagilberning iqtisodiy ta’limoti…………………………………………..10

1.3. Fizokratizmning ahamiyati va uning tarixiy taqdiri………………………….12

II.BOB.KLASSIK IQTISODIY MAKTABNING RIVOJLANISHI   VA YAKUNLANISHI. ………………………………………………………………18

2.1.Klassik iqtisodiy maktabning rivojlanishi…………………………………….18

2.2.Klassik iqtisodiy maktabning yakunlanishi…………………………………….23

Xulosa ……………………………………………………………………………..35

Foydalanilgan adabiyotlar …………………………………………………………36