Milliy iqtisodiyot, uning tarkibiy tuzilishi va makroiqtisodiy ko’rsatkichlari

O’ZBEKISTON RESPULIKASI OLIY FAN VA 
INAVATSIYALAR  VAZIRLIGI
TOSHKENT TO’QIMACHILIK VA YENGIL SANOAT INSTITUTI
KURS ISHI
IQTISODIYOT NAZARIYASI
MAVZU: MILLIY   IQTISODIYOT,   UNING   TARKIBIY   TUZILISHI
VA   MAKROIQTISODIY   KO’RSATKICHLARI
   
14v-23 GURUH TALABASI   ESHONQULOVA DILBAR   
KAFEDRA MUDIRI:Dr M.A. MANSUROV_______________
ASSISTENT: N. XOLMEDOVA ________________________
TOSHKENT 2023 Reja:
I-BOB MILLIY   IQTISODIYOT,   UNING   TARKIBI
1.1Milliy iqtisodiyotning mazmun mohiyati
1.2 Miliy iqtisodiyotning tarkibiy tuzulmalari
II-BOB   MAKROIQTISODIY   KO’RSATKICHLAR   VA   YAIMni
HISOBLASH USULLARI
2.1   Iqtisodiyotimizni   rivojlantirishda   makroiqtisodiy   ko’rsatkichlarning
tutgan o’rni;
2.2 Rivojlangan mamlakatlarning milliy iqtisodiyoti
Xulosa va takliflar. 
Foydalanilgan adabiyotlar. KirishKurs	 	ishining	 	dolzarbligi.	 	Mustaqillik	 	yillarida	 	O’zbеkiston	
iqtisodiyotda	 	tarkibiy	 	islohotlarni	 	muntazam	 	chuqurlashtirdi.	 	Natijada	
asosiy   makroiqtisodiy   ko’rsatkichlarning   barqaror   o’sishi	 	kuzatildi   va	
mamlakat tashqi bozordagi mavqеini mustahkamladi. Bu	 kabi	 tadbirlar	 milliy	
iqtisodiyotning	 	rivojlanishinni	 	talab	 	etadi.	 	Ammo	 	fan	 	sig’imi	 	yuqori	
bo’lgan	 	sohalar	 	va	 	milliy	 	ishlab	 	chiqaruvchilarning   ichki   va   tashqi	
bozordagi   raqobatbardoshligini	 	oshirish	 	sanoatning	 	qayta	 	ishlashning	
tеxnik	 	va	 	tеxnologik	 	rivojlanishi	 	bilan	 	bеvosita	 	bog’liqdir.	 	Bunda	
innovatsiya	 	va	 	innovatsion   tеxnologiyalarni   rivojlantirish   muhim	
ahamiyatga   ega.	 	O’zR   Prеzidеnti   Shavkat   Mirziyoyev   ta’kidlaganidеk,	
“Bugungi  kunda	 ko‘plab rivojlangan va jahon iqtisodiyotida yetakchi  o‘rin	
tutadigan	 	mamlakatlar	 	tajribasi	 	shuni	 	so‘zsiz	 	isbotlab	 	bermoqdaki,	
rivojlanishga	 erishish	 va	 dunyo	 bozorlariga	 chiqish,	 birinchi	 navbatda	
iqtisodiyotni izchil isloh etish, tarkibiy jihatdan o‘zgartirish	 va	 diversifikatsiya	
qilishni	 	chuqurlashtirish,	 	yuqori	 	texnologiyalarga	 	asoslangan   yangi	
korxona va ishlab chiqarish tarmoqlarining jadal	 rivojlanishini	 ta’minlash,	
faoliyat	 	ko‘rsatayotgan	 	quvvatlarni	 	modernizatsiya	 	qilish	 	va	 	texnik	
yangilash	 jarayonlarini	 tezlashtirish 	hisobidan	 amalga	 oshirilishi	 mumkin.	
Milliy	 iqtisodiyotni	 rivojlantirish	 bo’yicha	 jahon	 tajribasini	 jumladan	
Amerika,	 Rossiya,	 Yaponiyaning	 tajribasini	 o’rganish	 muhim	 bo’lib,	 bu	
mavzuning	 dolzarbligini	 belgilaydi.	
Kurs	 ishi	 maqsadi.	 O’zbekiston	 Respublikasining	 milliy	 iqtisodiyotini	
boshqa	 rivojangan	 mamlakatlar	 miqyosida	 tahlil	 qilish.	
Kurs	 ishining	 vazifalari	 quyidagilardan	 iborat:	
Milliy	 iqtisodiyotning	 mazmun	 mohiyatini	 tushuntirish.	
Milliy	 iqtisodiyotning	 tarkibiy	 tuzulmalarini	 ahamiyatini	 ko’rsatib	
berish.	
Makroiqtisodiy	 ko’rsatkichlarni	 izohlab	 berish. Rivojlangan	 mamlakatlarning	 milliy	 iqtisodiyoti	 haqida	 fikr	 yuritish.Kurs ishining obyekti. Respubikamizning miliy iqtisodiyoti, makroiqtisodiy
ko’rsatkichlarning bevosita bir- biriga bog’liqigi.
Kurs   ishining   predmeti.   O’zbekiston   Respublikasining   rivojanishiga   ta’sir
o’tkazadigan   barcha   omillar   yig’indisi   hamda   bu   omillar   ta’sirida   millliy
iqtisodiyotimizning shakillanishi.
Kurs   ishining   tuzilishi   va   hajmi.   Kurs   ishi   kirish,   beshta   reja,   xulosa   va
takliflar va foydalanilgan adabiyotar ro’yxatidan iborat. I-BOB MILLIY   IQTISODIYOT,   UNING   TARKIBI
1.1Milliy iqtisodiyotning mazmun mohiyati
Milliy   iqtisodiyot-   bu   ma’lum   bir   davlat   hududida   tarixan   tashkil   topgan,
bir-biri bilan maqsadi va mehnat taqsimoti bog’liq bo’lgan tarmoqlar yig’indisidir.
Yagona   tizim   sifatida   milliy   iqtisodiyot   o’ziga   xos   bo’lgan   munosabatlari,
boshqaruv   tizimi,   umumiqtisodiy   infrastrukturasi   va   mustaqil   qonunchiligiga   ega
bo’lgan mustaqil davlatchilikni taqozo qiladi.
Iqtisodiyot   keng   ma’noda   -   bu   bir   tomondan,   o’ziga   xos   qonunlar   asosida
rivojlanadigan   ishlab   chiqarish   va   noishlab   chiqarish   tarmoqlarini   birlashtirgan
xo’jalik   bo’lib,   ikkinchi   tomondan   iqtisodiyot,   yuqori   mehnat   unumdorligiga
erishish, aholini turmush darajasini  yaxshilash va cheklangan resurslardan unumli
foydalanish   maqsadida   iqtisodiy   qonunlarni   o’rganish   bilan  shug’ullanadigan   eng
qadimiy fanlardan biridir.
Milliy   iqtisodiyot   fani   esa   -   iqtisodiyotni   shakllanish   va   rivojlanish
muammolarini   yangi   sharoitda,   mustaqillik   sharoitida   o’rganiladigan   iqtisodiy
fanlar tizimidagi yosh fandir.
Milliy   iqtisodiyot   iqtisodiyotni   ham   milliy   (nomos),   ham   iqtisodiy   (oikos)
qismlarini birlashtiradi.
«Milliy»   so’zi   lotincha   so’zdan   olingan   bo’lib   «natio»-   xalq   so’zini
anglatadi.   «Iqtisodiyot»   esa   grekcha   so’zdan   olingan   bo’lib,   «oikonomike»-   uy
xo’jaligini boshqarish san’ati ma’nosini anglatadi.
Iqtisodiyotni 3 xil tushunchasi bor:
Ishlab chiqarish munosabatlarini yig’indisi;
Rayon xo’jaligi, mamlakat yoki mamlakatlar xo’jaligi yoki dunyo xo’jaligi;
Iqtisodiy   munosabatlarni   tarmoqlararo   yoki   funktsional   aspektlarini
(tomonlarini) o’rganadigan fan tarmog’i.
Milliy   iqtisodiyot-   bu   tarmoqlar   xususiyatini   birlashtirgan,
mujassamlashtirgan kompleksdir.
Milliy   iqtisodiyot-   bu   mamlakat   xo’jaligini,   uning   tarkibini,   uning   ayrim
elementlarini o’zaro bog’liqligidir. Iqtisodiyot,   Milliy,-   deb   atalsa   ham,   u   ma’lum   bir   millat   manfaatini
ifodalamaydi, balki umummilliy manfaatlarga xizmat qiladi.
Iqtisodiyot   inson   faoliyatining   asosiy   jihati,   jamiyat   hayotining
poydevoridir.   Shu   boisdan«avval   iqtisod,   keyin   siyosat»   deydilar.   Inson   tirik   jon
bo’lgani   uchun   birinchi   navbatda   uning   moddiy   talab   ehtiyoji   qondirilishi   kerak,
chunki unga faqat iqtisodiy faoliyat orqali erishiladi. Kishilar hamisha iqtisodiyot
bilan   mashg’ul   bo’ladilar,   chunki   shu   yo’l   bilan   o’z   risq-nasibasini
yaratadilar.Iqtisodiy   faoliyat-u   yoki   bu   mamlakat,   butun   insoniyat   alohida
individlari, guruhlari, ijtimoiy qatlamlarning faoliyatidir.
Iqtisodiy  faoliyat  – bu moddiy va ma’naviy ne’matlarni  yaratish,  xizmatlar
ko’rsatish,   iste’mol   qilish   bilan   bog’liq   bo’lgan   hatti-harakatlardir.   Bunday
holatning mavjudligi  tufayli, iqtisodiy  faoliyat  birinchidan, u  yoki  bu  extiyojlarni
qondirishning ustuvor ahamiyatga egaligi, ikkinchidan, maqsadning dolzarbligi va
uchinchidan,   boshqa   muqobil   maqsadlarga   qaraganda   unga   erishish   uchun
to’lanadigan   haqning   narxini   tanlash   bilan   bog’liq   muammoni   hal   etadi.   Bu   uch
holat iqtisodiy faoliyatning mazmunini ifodalaydi. Iqtisodiy faoliyatni o’rganishda
milliy chegaralarini tanlab olish hozirgi zamon texnikasini, siyosatini rivojlanishini
hamda   umummilliy   ko’rsatkichlarini   tahlil   qilishda   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.
Har bir davlat ma’lum bir sohani yoki umuman iqtisodiy faoliyatni muvaffaqiyatli
rivojlantirishni   u   yoki   bu   sharoitlarini   yaratadi.   Bu   o’z   navbatida   mamlakatning
jahon iqtisodiyotida ma’lum o’rin egallashida katta ahamiyat kasb etadi.
Milliy   iqtisodiyot   boshqa   iqtisodiy   fanlar   bilan   chambarchasbog’liqdir.
Milliy   iqtisodiyot   iqtisodiy   fanlarning   tarkibiy   qismi   sifatida   umumiy   qonunlar
asosida   rivojlanadi.   U   avvalo   iqtisodiyot   nazariyasi   bilan   bog’liq.   Ma’lumki
iqtisodiyot nazariyasi fani insonning, jamiyatning iqtisodiy faoliyati ya’ni moddiy
va   ma’naviy   ne’matlarni   ishlab   chiqarish   hamda   xizmat   ko’rsatish   jarayonlarini,
shu   bilan   birga   iqtisodiy   qonunlar,   kategoriyalar   hamda   ularni   amal   qilish
mexanizmini   o’rganadi.   U   kishilik   jamiyati   paydo   bo’lgandan   buyon   rivojlanib
takomillashib kelayapti.
O’zbekistonda   o’tish   davrining   o’zidayoq   iqtisodiy   barqarorlikni ta’minlabgina qolmay, mamlakatni  iqtisodiy o’sish  sari olib chiqdi, kelgusida uni
yanada   jadalroq   rivojlanishi   uchun   mustahkam   zamin   yaratdi.   Natijada   jahon
iqtisodiy adabiyotida xaqli ravishda taraqqiyotning
«Qzbekiston   modeli»,   «Qzbekiston   fenomeni»   degan   tushunchalar   paydo
bqldi.
O’zbekiston   respublikasi   xalq   xo’jaligi   yaqin   o’tmishda   umumittifoq   xalq
xalq   xo’jaligi   majmuining   tashkiliy   qismiga   kirar   edi.   Shu   bilan   birga   Sobiq
ittifoqdagi   mehnat   taqsimotiga   asosan   xom   ashyoni   etkazib   beruvchi   mavqeini
egallardi.   Bunday   sharoit   xalq   xo’jaligini   “milliy   iqtisodiyot”   tushunchasi   bilan
taqqoslash       mumkin       emas       edi.   Endilikda   O’zbekistonda   siyosiy   va   davlat
mustaqilligi   kamol   topishi   iºtisodiy   rivojlanishning   qz   yqlini   tanlash   imkoniyati
yaratilishi   bilan   respublikada   hozirgi   zamon   milliy   iqtisodiyoti   shakllana
boshlandi.
Milliy   iqtisodiyotni   boshqaruv   tizimi   va   uning   vazifalari   O’zbekiston
Respublikasining   Konstitutsiyasiga   binoan   davlat   boshqaruv   organlari
quyidagicha:
O’zbekiston   fuqarolarining   umumiy   saylov   yo’li   bilan   tayinlanadigan
Prezident.
Umumxalq   saylovi   yo’li   bilan   saylanadigan   –   Oliy   majlis   deputatlari,Oliy
Majlisi   sessiyasi,   shu   oraliqda   Oliy   Majlis   Prezidiumi,   tegishli   hay’at   va
qo’mitalari
O’zbekiston   Respublikasi   Vazirlar   Mahkamasi   –   uning   raisi   Prezident
hisoblanadi.
Bulardan   tashqari   huquqiy   organlar   mavjud   bo’lib,   bular   qatoriga
O’zbekiston   Konstitutsion   nazorat   qo’mitasi,   Konstitutsion   sudi,   O’zbekiston
Respublikasi   Oliy   sudi,   O’zbekiston   Rspublikasi   Prokuraturasi,   Davlat   Arbitraji
kiradi. Bevosita iqtisodiy boshqaruvga oid davlat mahkamalari mavjud bo’lib, ular
boshqaruv oliy organlarining uchalasida ham mavjud. Prezident devonida iqtisodiy
masalalar bo’yicha Davlat maslahatchisi mavjud. Ushbu shaxs davlatning iqtisodiy
strategiyasini ishlab chiqishda iqtisodiy qo’mita va bo’limlarni ham nazorat qiladi. Oliy Majlis va uning Prezidiumi tarkibida ham iqtisodiyotga oid qonunlarni
ishlab   chiqadigan,   shunga   oid   masalalarni   Oliy   Majlis   sessiyalari   kun   tartibiga
kiritadigan bir necha qo’mitalar mavjud.
Bevosita   iqtisodiyotni   boshqaradigan,   davlat   iqtisodiy   siyosatini   hayotga
tadbiq etadigan boshqaruv bo’g’inlarining asosiylari quyidagilar hisoblanadi.Bosh
vazir,   Iqtisodiy   va   ijtimoiy   masalalar   bo’yicha   bosh   vazir   o’rinbosari,   Moliya
vazirligi,   Iqtisodiyot   vazirligi,   Davlat   statistika   qo’mitasi,   O’zbekiston   Markaziy
va   Milliy   banklari,   Xalq   jamg’arma   banki,   Davlat   boj,   soliq   va   xususiylashtirish
qo’mitalari, barcha vazirliklarning iqtisodiy boshqarmalari va hokimliklar
Milliy iqtisodiyotning boshqaruv vazifalari umumiy tarzda
quyidagicha belgilangan:
Bozor iqtisodiyotining xuquqiy asoslarini va ijtimoiy muhitni yaratib berish.
Mulk daxlsizligini ta’minlash.
Raqobat   halolligini   saqlash   va   uni   himoya   qilish.   Daromad   va   milliy
boyliklarni taqsimlash va qayta taqsimlash.
Milliy mahsulot tarkibini yaxshilash maqsadida resurslar taqsimotini tartibga
solish, ustuvor yo’nalishlarni belgilash.
Iqtisodiyotni barqarorlashtirish, ish bilan ta’minlash, inflyatsiya jarayonlarini
nazorat   qilish,   iqtisodiy   o’sishni   rag’batlantirish,   ijtimoiy   ishlab   chiqarish
samaradorligini oshirish;
Bozor   iqtisodiyotiga   o’tish   sharoitida   o’tish   davrining   xususiyatlarini
hisobga   olgan   holda   tegishli   chora-tadbirlar,   xususan   aholining   ma’lum   bir
tabaqalarini ijtimoiy himoyalashni ta’minlash.
Iqtisodiy islohotlarni amalga oshirish bosqichlarining uzviyligini ta’minlash.
Respublika   aholisining   tarkibiy   o’sish   sur’atlari   va   boshqa   xususiyatlarini
hisobga olgan holda  yangi  ish joylarini  tashkil  etish, aholini  ish  bilan ta’minlash,
mehnat   birjalari   va   mehnat   bozorlarini   tashkil   etish.   Kichik   va   xususiy
tadbirkorlikni rivojlantirish. Iste’mol bozorining himoyasini tashkil etish.
Milliy pul birligi kursining qat’iyligini ta’minlash va hokazolar.
Bozor iqtisodiyotiga og’ishmay borishni ta’minlash uchun birinchi navbatda
ana   shu   qayd   etilgan   ishlarni   amalga   oshirish   lozim   bo’ladi.   Shu   bilan   birga
mahalliy   xususiyatlarni   hisobga   olish,   oldingi   markazlashgan   davlat   boshqaruv
tizimining ham maqsadga muvofiq jihatlarini saqlab qolish kerak.
O’zbekiston   Respublikasi   ma’muriy   jixatdan   o’n   ikkita   viloyat   va
Qoraqolpog’iston   Respublikasini   o’z   ichiga   oladi.   Ma’lumki,   viloyatlar   yana
tumanlarga   bo’linadi.   Ushbu   mintaqalarning   boshqaruv   organlari   va   ularning
xuquqiy,   mulk   chegaralariga   o’zgartirishlar   kiritildi.   Mahalliy   ahamiyatga   molik
bo’lgan   qonunlar   va   farmonlar   qabul   qilish   xalq   tomonidan   saylangan   tuman,
viloyat deputatlari, ularning kengashlari zimmasiga yuklatilgan. Mahalliy darajada
Oliy boshqaruv va ijrochi organ – viloyat  va tuman hokimiyat  organlari tuzilgan.
Hokimlar   respublika   Prezidentining   joylardagi   vakili   bo’lib,   ular   Prezident
tomonidan   tavsiya   etiladi   va   mahalliy   deputatlar   kengashida   tasdiqlanadi.   Shu
bilan   birga   ular   mahalliy   kengash   raislari   etib   saylanadi.12Mahalliy
hokimiyatning   mulk   huquqlari   asosiy   qonunda   qat’iy   belgilanib,   ularning
shakllanish manbalari   ham aniq ko’rsatilgan. Munitsipial mulk deb atalmish ushbu
mulk   mahalliy   sanoat,   tijorat   va   boshqalar   hisobiga   tashkil   etiladi   va   ular   to’liq
mahalliy   hokimiyatlar   tasarrufida   bo’ladi.   Mahalliy   hokimiyatlarning
iqtisodiyotning   boshqaruv   bo’g’inlari   yuqorida   sanab   o’tilgan   respublika
organlarining   bo’limlari   hisoblanadi. 1.2 Miliy iqtisodiyotning tarkibiy tuzulmalari
Iqtisodiyot   murakkab   va   ko’p   qirrali   xususiyatga   ega.   U   har   biri   aniq
funktsiyani   bajaradigan   va   shuning   bilan   birga   boshqa   bo’g’inlar   xarakatini
ta’minlaydigan   keng   tarmoqli   turli   xil   bo’limlar   tizimidan   iborat.   Shuning   uchun
iqtisodiyotning   tarkibi   doimo   rivojlanishda   va   takomillashtirishda   bo’ladigan
murakkab organizmdir.
Iqtisodiyotning tarkibi (strukturasi) deganda ma’lum omillar ta’sirida yuzaga
kelgan   ijtimoiy   takror   ishlab   chiqarish   va   ijtimoiy   mehnat   taqsimotini
ifodalaydigan iqtisodiyot tarmoqlarining nisbati tushuniladi.
Ma’lumki,   Markazlashgan   boshqaruv   tizimida   muayyan   mamlakat
iqtisodiyoti   “xalq   ho’jaligi”   iborasi   bilan   ifodalanar   edi.   Bunday   yondoshuvda
mamlakat iqtisodiyoti ikki sohaga, ya’ni:  
Ishlab chiqarish   
Noishlab   chiqarish   sohalariga   bo’lingan   xalq   xo’jaligi   tarmoqlari   tasnifiga
asoslanar edi.
 ishlab chiqarish sohasi: 
 sanoat;  
 qishloq xo’jaligi;  
 o’rmon xo’jaligi;  
 qurilish;  
 yuk transporti;  
 ishlab chiqarishga xizmat qiluvchi aloqa;  
 moddiy texnika ta’minoti;  
 savdo va tayyorlov tashkilotlari;  
 umumovqatlinish korxonalari;  
 boshqa har xil ishlab chiqarish faoliyatlari; 
 noishlab chiqarish sohasi:  
 uy-joy kommunal xo’jaligi va aholiga maishiy xizmat ko’rsatish;  
 sog’liqni saqlash, jismoniy tarbiya va sotsial ta’minot;    xalq ta’limi;  
 madaniyat va san’at;  
 moliya, kredit va davlat sug’urtasi;  
 boshqarish;  
 mudofaa;  
 xar xil noishlab chiqarish faoliyatlari.
Xalq  xo’jaligini   bu   tartibda   guruhlash   iqtisodiyotni   ma’muriy   buyruq   bilan
boshqarish   sharoitida   vujudga   kelgan   bo’lib,   xaddan   tashqari   markazlashgan
rejalashtirish uslubiga asoslangan edi. Bunday tasnif bozor iqtisodiyoti talablariga
javob bera olmaydi. 
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   xalq   xo’jaligining   ikki   sohasidagi   chegara
yo’qoladi,   yangi   turli-tumanli   mulkiy   tizim   vujudga   keladi.   Natijada,   turli   mulk
shakllari ko’rinishida bozor iqtisodiyotining quyidagi sub’ektlari shakllanadi:  
Iqtisodiy mustaqil mulk egasi, ya’ni iste’molchi bo’lgan ayrim kishilar yoki
guruhlar. Bularga odatda yollanib ishlovchilar, er egalari, kapital sohiblari, ishlab
chiqarish   vositasi   egalari   kiradi.   Ular   tadbirkorlik   qilmay,   o’z   mulkidan   daromad
topadi yoki yollanib ishlaydi.   Firma, korxona, xo’jaliklar va ularda band bo’lgan
tadbirkorlar.   Ular   foyda   olish   yo’lida   mustaqil   ish   yuritadilar,   ishlab   chiqarish
omillarini   ishga   soladilar.     Davlatning   barcha   mahkama-idora   tashkilotlari.   Ular
ham   ishlab   chiqarish,   ham   iste’mol   bilan   shug’ullanadilar,   bozor   va   unda
qatnashuvchilar faoliyati ustidan nazorat qiladilar.
Bozor   iqtisodiyoti   ishtirokchilari   o’zaro   aloqaga   kirishadilar.   Ishchi   kuchi,
er,   kapital   va   boshqa   vosita   egalari   ularni   korxona,   firmalarga   sotadi.   Ular   o’z
navbatida   ishlab   chiqarish   omillaridan   foydalanib   tovar   ishlab   chiqaradilar   va
xizmatlar ko’rsatadilar.
Birlashgan   Millatlar   tashkilotining   1993   yilda   qabul   qilingan   MSTining   3-
taxririda Milliy iqtisodiyot ikki qismga ajratilgan:
Ichki   iqtisodiyot   Qolgan   dunyo   (tashqi   dunyo)   Ichki   iqtisodiyot   5   sektorga
ajratilgan: Tovar   ishlab   chiqarish   va   xizmat   ko’rsatish   korxonalari   (nomoliyaviy
korxonalar);
 Moliya tashkilotlari ;
 Davlat tashkilotlari;
 Uy xo’jaligiga xizmat ko’rsatuvchi ijtimoiy tashkilotlar;
 Uy xo’jaligi;
Milliy   iqtisodiyotning   ikkinchi   qismi   -   qolgan   dunyo   yoki   tashqi   dunyo
sektoridir. Unga tashqi iqtisodiy aloqalar kiradi. Bu sektor asosan chet davlatlar va
mamlakat   instituttsional   birliklar   (rezidentlari)   o’rtasidagi   muomalalarni   hisobga
olish   uchun   xizmat   qiladi.
Ishlab   chiqarish   jarayoni,   tovar   resurslari,   xizmat   ko’rsatishda   ishlab
chiqarish   va   iste’mol   o’rtasidagi   mutanosiblikni   tavsiflash   maqsadida   MSTda
institutsional   birliklar   tarmoqlar   tasnifining   xalqaro   standarti   (TTXS)ga   binoan
quyidagi to’rt guruhga bo’linadi:   bo’limlar (jami 17 ta   bo’lim);   bo’limchalar (jami
20 ta blok);   tarmog’lar turkumlari (jami 169 ta   faoliyat   turi);   tamoqlar   turkumlari
(jami   292   ta   sinf).
Bunday   guruhlash   tarmoqlar   bo’yicha   tovar   ishlab   chiqarish,   xizmat
ko’rsatish va ulardan foydalanish jarayonidagi oqimlarni tahlil qilishda qo’l   keladi.
Makroiqtisodiyotni   sektorlarga   bo’lib   o’rganish   bozor   munosabatlarini
tartibga solish uchun zarur bo’lgan makroiqtisodiyot ko’rsatkichlar tizimini   ishlab
chiqishda,makroiqtisodiy   tahlilni   amalga   oshirish   va   makroiqtisodiy
qonuniyatlarini   aniqlashda,   makroiqtisodiyotni   boshqarish   uchun   zarur   bo’lgan
tegishli   tavsiyalarni   tayyorlashda   katta   ahamiyat   kasb   etadi. 
    Bozor ehtiyoji va xususan shaxsiy ehtiyojni qondirish uchun tovar   ishlab
chiqarish   va   xizmatlar   ko’rsatish   Yuqorida   qayd   etilganlardan   tashqari BMTining
1993   yilda   qabul   qilingan   MSTida   bozor   iqtisodiyotiga   o’tayotgan   malakatlarda
yagona iqtisodiyotni ikki sohaga ajratish tavsiya   qilinadi,   ya’ni:
Tovar  ishlab chiqarish sohasi-bunda buyum, gaz, suv, va energiya   shaklida
mahsulotlar   ishlab   chiqariladi,   ishlab   chiqarish   xizmatlari   ko’rsatiladi.   Bu   sohaga
sanoat, qishloq xo’jaligi, o’rmon xo’jaligi, qurilish   tarmoqlari   kiritiladi. Xizmat ko’rsatish sohasi, bunga xizmat ko’rsatish bilan
shug’ullanadigan   tarmoqlar   kiritilgan.
Hozirgi   paytda   O’zbekiston   Respublikasi   statistika   xizmati   YaIM,   bandlik,
mehnat   haqi   va   boshqa   ko’rsatkichlar   soha   va   tarmoqlar   bo’yicha   hisoblaydi   va
e’lon   qiladi.
Shunday   qilib,   Milliy   iqtisodiyot   turli   qism   va   bo’laklardan   tashkil   topgan
murakkab   tizimdir.   Iqtisodiyotning   turli   qism   va   bo’laklari   o’rtasidagi   o’zaro
nisbat   iqtisodiyotning   tarkibiy   tuzilishi   deb   ataladi.   Iqtisodiyotni   alohida
qismlarga   bo’lish   asosida   turli   belgilar   yotadi,   shuning   uchun   tarkiblarning
tuzilishi bir necha turlarga ajratib o’rganiladi.
 Ijtimoiy tuzilishi.
 Tarmoq tuzilishi.
 Takror ishlab chiqarish tuzilishi.
 Xududiy tuzilishi.
Ijtimoiy   tuzilish-   bu   iqtisodiyotning   turli   mulkchilik   shakllari   o’rtasidagi
o’zaro nisbatdir.
O’zbekistonda   mulkchilik   turlari   davlat,   jamoa,   xususiy   va   aralash
mulkchilik tarzida shakllangan .
Iqtisodiyotni   barcha   tarmoqlarida   ish   bilan   band   bo’lganlar   soni,   asosiy
fondlar   va   ishlab   chiqarish   bo’yicha   bu   bo’g’inlarning   har   birini   ulushi,-
Respublika   iqtisodiyotining   ijtimoiy   tuzilishini   aks   ettiradi.
Iqtisodiyotning   tarmoq   tuzilishi   bu   turli   tarmoqlar   o’rtasidagi   o’zaronisbatdir,   ya’ni   sanoat,   qishloq   xo’jaligi,   qurilish,   transport   va   aloqa   o’rtasida	 
yoki
qazib   oluvchi   va   qayta   ishlovchi   tarmoqlar   o’rtasidagi,   moddiy   mahsulotlar   ishlab
chiqaruvchi   va   xizmat   ko’rsatuvchi   tarmoqlar   va   hokazolar   o’rtasidagi   nisbatdir.
Tarmoq   tuzilishi   milliy   iqtisodiyotning   rivojlanish   darajasini   ifodalaydigan   muhim
ko’rsatkich   bo’lib   hisoblanadi.
Yuksak   rivojlangan   mamlakatlar ∗ da   uchun   xizmat   ko’rsatuvchi  	
sohalarning	
hissasi yuqori, qayta ishlovchi tarmoqlarning hissasi esa- qazib	 
oluvchi   tarmoqlardan
ustun   bo’lgan   iqtisodiyot   tuzilishiga   xosdir. U   mehnat   va   kapitalning   yuqori   darajada   unumdorligidan,   tabiiy
resurslardan   oqilona   foydalanganligidan   va   pirovard   natijada   aholini   turmush
darajasi yuqoriligidan dalolat beradi.
Iqtisodiyotning   takror   ishlab   chiqarish   tuzilishi   bu   kengaytirilgan   takror
ishlab   chiqarishni   asosiy   nisbatlari,   ya’ni   ishlab   chiqarish   vositalarini   ishlab
chiqarish   va   iste’mol   buyumlarini   ishlab   chiqarish   o’rtasidagi,iste’mol   va
jamg’arish   o’rtasidagi   o’zaro   nisbatlardir.   Takror   ishlab   chiqarish   tuzilishi
iqtisodiy o’sishning imkoniyatlarini ifodalovchi   ko’rsatkich   hisoblanadi.
Iqtisodiyotning   hududiy   tuzilishi   ishlab   chiqaruvchi   kuchlar   rivojlanishining
hududiy   jihatlarini   aks   ettiradi   va   alohida   hududlarning   umummilliy
ko’rsatkichlardagi   hissasini   aniqlaydi.   U   butun   mamlakat   bo’yicha   turmush
sharoitini   barqarorlashtirish   maqsadida   aniqlanadi   va   tadqiq   qilinadi.   Ma’lumki,
ma’muriy jihatdan O’zbekiston 12 viloyat va 1 ta   avtonom   respublikadan   iboratdir.
Unda   119   ta   shahar,   163   ta   qishloq   ma’muriy   tumanlar   mavjuddir.
Iqtisodiy   rayonlashtirish   belgilari   bo’yicha   mamlakatimiz   6   ta   iqtisodiy
regionga   bo’linadi:
Toshkent   iqtisodiy   regioni.   U   Toshkent   viloyati   va   Toshkent   shahri
hududlaridan iboratdir. Bu regionga respublikani 3.5% maydoni va 18.5%   aholisi
to’g’ri   keladi.Bu   region   o’rta   hisobda   Mamlakat   milliy   daromadini   25.9%   va
32.5%   sanoat   mahsuloti   ishlab   chiqaradi.
Ishlab   chiqarish   potentsiali   bo’yicha   ikkinchi   o’rin   Farg’ona   iqtisodiy
regioniga   to’g’ri   keladi.   Bu   region   Andijon,   Namangan   va   Farg’ona   viloyatlarini
o’z   ichiga   oladi   va   19.2   ming   m2territoriyaga   egadir,   yoki   4.3%   respublika
hududini   egallaydi.   Unda   aholini   27.6%   yashaydi.   Bu   region   O’zbekiston   milliy
daromadining   26   %ini,   sanoat   mahsulotini   31.5%   ini,   36.8%   qishloq   xo’jalik
mahsulotini,   28.3%   tovar   oborotini   ishlab   chiqaradi.
Markaziy   iqtisodiy   region   o’z   ichiga   Buxoro,   Navoiy,   Samarqand
viloyatlarini   o’z   ichiga   oladi.   Bu   region   hudud   jihatdan   eng   katta   va   kengdir.   U
respublikaning   37%   hududini   egallaydi,   aholi   soni   jihatidan   19.9%,   milliy
daromadini   18.6%,   sanoat   mahsulotini   –   14.6%,   qishloq   xo’jalik   yalpi   mahsulotini –   20.8%   ini   ishlab   chiqaradi.
Janubiy   iqtisodiy   region   -   Qashqadaryo   va   Surxondaryo   viloyatlaridan
iboratdir.   U   respublikaning   11%   hududini   va   15.8%   aholisini   tashkil   qiladi.   Bu
regionda   qishloq   xo‘jaligi,   ayniqsa,   chorvachilik   rivojlangan.   Unda   respublika
qishloq   xo’jaligi   yalpi   mahsulotini   19.4%,   sanoat   mahsulotini   12.4%   ini,   milliy
daromadini   14%   shu   region   etishtiradi.
Mirzacho’l   iqtisodiy   regioni   o’z   ichiga   Jizzax   va   Sirdaryo   viloyatlarini   oladi.
U respublika hududini 5.7%ini, aholisini 6.6%ini oladi. Bu regionda   o’rta hisobda
respublikaning   6.1%   milliy   daromadi,   2.7%   sanoat   mahsuloti   va   8.6%   qishloq
xo’jaligi   yalpi   mahsulotini   etishtiriladi.
Orolbo’yi   iqtisodiy   regioni.   Unga   Qoraqalpog’iston   avtonom   respublikasi va
Xorazm  viloyati kiradi. Bu regionda respublikani   38.4%   hududi   va   11.5%   aholisi
joylashgan.   Bu   region   respublika   sanoat   mahsulotini   6.3%ini,   qishloq   xo’jaligi
mahsulotini   12.5%   ini   etishtiradi. II-BOB Makroiqtisodiy ko’rsatkichlar va YAIM ni hisoblash usullari;
2.1 Iqtisodiyotimizni rivojlantirishda makroiqtisodiy ko’rsatkichlarning
tutgan o’rni;
Milliy   iqtisodiyotda   ishlab   chiqarish,   xizmat   ko’rsatish   hajmi   va   ularning
o’sishi   bir   qator   ko’rsatkichlar   tizimi   orqali   makroiqtisodiy   darajada   aniqlanib,
tahlil   qilinadi.   Makroiqtisodiy   ko’rsatkichlar   orqali   butun   iqtisodiyotning   holati
uning o’sishi yoki orqaga ketishi tahlil qilinib,   xulosa   chiqariladi.   Ular   yordamida
davlat   o’z   iqtisodiy   siyosatini   belgilaydi.   Makroiqtisodiy   ko’rsatkichlar   tizimi,
YaIMni   uning   harakatining   barcha   bosqichlarida,   ya’ni   ishlab   chiqarish,
taqsimlash,   qayta   taqsimlash   va   natijada   foydalanish   bosqichlarida   ko’rgazmali
shaklda   aks   ettirishga   imkon   beradi.
Nihoyat       mazkur       ko’rsatkichlar       tizimi   mavjud      resurslar       va   ulardan
foydalanishning   mos   kelishi   (tengligi)   kuzatilganda   mamlakatdagi   umumiy
iqtisodiy   muvozanatlik   holatini   aks   ettiradi.
Muayyan   mamlakat   iqtisodiy   holatini   ifoda   etuvchi   ko’rsatkichlar
makroiqtisodiy ko’rsatkichlar deb yuritiladi. Makroiqtisodiy ko’rsatkichlar   miqdor
va   sifat   ko’rsatkichlariga   guruhlanadi.   Makroiqtisodiy   miqdor   ko’rsatkichlari
muayyan   mamlakatlar   iqtisodiyotini   ifodalasa,   sifat   ko’rsatkichlari   mazkur
mamlakatlar   iqtisodiyotini   nisbiy   jihatdan   aks   ettiradi.   Makroiqtisodiy   miqdor
ko’rsatkichlariga quyidagi ko’rsatkichlar   kiradi : Yalpi   ichki   mahsulot   (YaIM), sof
ichki   maxsulot   (SIM),   milliy   daromad   (MD),   shaxsiy   daromad   (ShD), ixtiyordagi
daromad   (ID)   va   boshqalar.   Makroiqtisodiy   sifat   ko’rsatkichlariga   kuyidagi
ko’rsatkichlar   kiradi   :   inflyatsiyaning   o’sish   sur’atlari,   ishsizlik   darajasi,   aholining
ish   bilan   bandlik darajasi, aholi jon boshiga to’g’ri keladigan yalpi ichki mahsulot
va   boshqalar.
Bu   ko’rsatkichlar   iqtisodiy   tizimning   umumiy   holatini   ifodalab,   ijtimoiy
ishlab   chiqarishdagi   barcha   qatnashuvchilarning   (korxona,   tarmoq,   mintaqa,
davlat)   faoliyatlari   natijasida   aniqlanadi.   Ular   mamlakatning iqtisodiy
imkoniyatlarini,   uning   ijtimoiy   -iqtisodiy   rivojlanish   istiqbollarini   narxlash
uchun   ishlatiladi.Bozoriqtisodiga	  o’tayotgan   mamlakatlarda   ijtimoiy   ishlab chiqarishning kengaytirilgan   tushunchasiga   amal   qilinadi.   Shu   ma’noda,   ijtimoiy
ishlab   chiqarish   iqtisodiyotning   daromad   yaratuvchi   barcha   soxalarining   ishlab
chiqarishidir. Bu erda moddiy ishlab chiqarish soxalaridan tashqari, pulli   xizmatlar
ko’rsatuvchi   tarmoqlar   (moliya,   sug’urta,   sog’liqni   saqlash,   maorif   va   boshqalar)
xam   ijtimoiy   ishlab   chikarishga   kiradi.   Shu   sababli,   Bozor   iktisodiyotiga   o’tgan
mamlakatlarda yaratilgan ijtimoiy maxsulot tarkibiga   tovarlar xam, xizmatlar xam,
milliy   daromadda   esa,   tovarlarni   sotishdan,   xizmat   ko’rsatishdan   olingan
daromadlar   xisobga   olinadi,       ijtimoiy   ishlab   chiqarishdan   chetda   fakat   bepul
xizmatlar   ko’rsatish   jarayonlari   qoladi.   Chunki   bepul   xizmatlar   ko’rsatuvchi
tarmoqlarda   daromad   yaratilmaydi   va   xar   qanday   mamlakatda   bu   tarmoqlar   davlat
xisobiga   faoliyat   ko’rsatadi.   Ijtimoiy   ishlab   chikarish   tushunchasidagi   farq   qilish
natijasida,   mamlakatlar   o’zining   mazmuniga   ko’ra   ajratib   turuvchi
ko’rsatkichlardan foydalanadi, ularni xisoblashning turli uslublari ko’llaniladi.
 YaIMni hisoblash usullari Asosiy makroiqtisodiy ko’rsatkichlardan biri bu -
yalpi   ichki   mahsulotdir.   Yalpi   ichki   mahsulot   –bu   muayyan   davr   mobaynida   (bir
yil)   kim   tomonidan   yaratilishidan   qatiy   nazar   mamlakat   hududida   yaratilgan
barcha yakuniy tovar va xizmatlarning bozor qiymatidir.
YaIM -bu biror-bir mamlakat xududida joylashgan korxona va tashkilotlarda
ishlab chirarilgan tovar va xizmatlarning umumiy yiuindisidan iboratdir
.Yalpi ichki mahsulot 3 xil usul asosida aniqlanadi ;
Ishlab   chiqarish   usuli–bunda   yalpi   ichki   mahsulot   barcha   qo’shilgan
qiymatlar yig’indisi sifatida aniqlanadi.
Yalpi ichki mahsulot =∑ QQ
Xarajatlar   usuli–bunda   yakuniy   iste’molchilarning   xarajatlari   yig’indisi
sifatida   aniqlanadi.
Yalpi   ichki   mahsulot   =C+   I+   G   +Xn
Bu   erda   S   –shaxsiy   iste’mol   xarajatlari;   I–investitsiya   xarajatlari   ya’ni
xususiy   ichki   investitsiyalar   ;   G   –davlat   xarajatlari   ya’ni   tovar   va   xizmatlarnin
davlat xaridi ; Xn –chet elliklarning xarajatlari, ya’ni sof eksport;
3   )   Daromadlar   usuli–bunda   yalpi   ichki   mahsulot   barcha   yakuniy iste’molchilarning daromadlari yig’indisi sifatida aniqlanadi. Shu bilan birga yalpi
ichki mahsulot tarkibiga biznesga egri soliqlar va amortizatsiya ham kiritiladi.
YaIM = amortizatsiya + biznesga egri soliqlar +
ijara haqi
+ foiz ko’rinishidagi daromadlar + yollanma ishchilarning
ish haqi +   yakka   tartibdagi   qo’yilmalardan   daromadlar   +   korporatsiya
foydasiga soliqlar + dividentlar + korporatsiyaning taqsimlanmagan foydasi.
Ko’plar   YaIMni   iqtisodiyot   ahvolini   eng   yaxshi   ko’rsatkichi   deb
hisoblaydilar. AQSh  iqtisodiyot  vazirligi   tomonidan  xar  uch  oyda  hisoblanadigan
statistik   ma’lumotlar   iqtisodiy   faoliyat   natijalarini   yagona   qiymat   ko’rsatkichida
aks ettirishga mo’ljallangan. YaIM ni aniqroq quyidagicha tasavvur etish mumkin:
Barcha iqtisodiy agentlarning yalpi daromadi;
Tovar va xizmatlarni ishlab chiqarishga xarajatlarning umumiy hajmi.
YaIM   iqtisodiyot   ahvolini   tavsiflashi   mumkin,   chunki   odamlar
kamdaromadga qaraganda ko’prog’ini afzal ko’radilar. Shunga o’xshash, tovar va
xizmatlarni   ishlab   chiqarish   hajmi   qanchalik   yuqori   bo’lsa,   shaxsiy,   ishlab
chiqarish va davlat ehtiyojlarini qondirish darajasi shunchalik yuqori bo’ladi.
YaIM   bir   vaqtning   o’zida   ham   iqtisodiyotdagi   daromadni,   ham   ishlab
chiqarishga   xarajatlar   hajmini   o’lchaydi,   chunki   oxir-oqibat   bu   miqdorlar   bir   xil:
butun  iqtisodiyot   uchun  daromadlar   hajmi   xarajatlar   hajmiga   teng  bo’lishi   lozim.
Bunga ishonch hosil qilish uchun, biz milliy hisobchilikni,   YaIM va u bilan bog’liq
boshqa   bir   qator   ko’rsatkichlarni   o’lchashning   statistik   tizimini   o’rganishimiz
lozim.
YaIM   iqtisodiyotdagi   pul   oqimlarini   ifodalaydi.   Biz   uni   ikki   usul   bilan
hisoblashimiz mumkin. YaIM –bu non ishlab chiqarishdan olingan   yalpi daromad
bo’lib, u ish haqi va foyda yiqindisiga teng-pullar doiraviy   aylanish chizmasining
yuqoridagi   yarmi.   Shu   bilan   bir   vaqtda,   YaIM   –bu   nonni   sotib   olishga   qilingan
xarajatlarning   umumiy   hajmidir-pullar   doiraviy   aylanish   chizmasining
pastkiyarmi.   Shunday   qilib,   biz   yo   firmalardan   uy   xo’jaliklariga   pullar   oqimini
yoki   uy   xo’jaliklaridan   firmalarga   pullar   oqimini   olishimiz   mumkin. Daromadlar   va   xarajatlar   tengligi   hisobga   olish   qoidalaridan   kelib   chiqadi:
mahsulotlarni   sotib   olishga   barcha   xarajatlar   albatta   bu   mahsulotlarni   ishlab
chiqaruvchilarning   daromadi   hisoblanadi.   Bu   qoidaga   muvofiq,   xarajatlar   hajmi
o’zgarishi yuz beradigan xar qanday   bitim   natijasida   daromad   o’zgarishi   ham   yuz
beradi   va   daromad   o’zgarishiga   olib   keluvchi   xar   qanday   bitim   natijasida   xarajatlar
hajmi   o’zgarishi   yuz   beradi.   Faraz   qilaylik,   masalan   firma   uy   xo’jaliklariga   1   ta
nonni   ko’proq   ishlab   chiqaradi   va   sotadi.   Bu   operatsiyada   nonga   xarajatlarning
umumiy   miqdori   ko’payadi,   biroq   bunda   daromadlarning   umumiy   hajmi   ham
o’zgaradi.   Agar   firmaga   qo’shimcha   nonni   ishlab   chiqarish   uchun   qo’shimcha
xodimlarni   yollash   talab   etilsa,   unda   ish   haqining   umumiy   miqdori   oshadi.   Agar
firma   qo’shimcha   nonni   qo’shimcha   xodimlarni   jalb   etmay   ishlab   chiqarsa   (ishlab
chiqarish   jarayoninisamaraliroq   qilib),   unda   foyda   ko’payadi.   Ikkala   holda   ham
xarajatlar   ham,   daromadlar   ham   bir   xil   miqdorga   ko’payadi.
Faqat   non   ishlab   chiqarilayotgan   gipotetik   iqtisodiyotda   biz   YaIMni   nonni
sotib   olishga   qilingan   barcha   xarajatlarni   qo’shib   oddiygina   hisoblashimiz
mumkin. AQSh YaIMni hisoblash ancha qiyin vazifani o’zida   aks ettiradi. Bunday
yirik va murakkab iqtisodiyotda YaIMni hisoblashda   tovar   va   xizmatlarga   qilingan
xarajatlarni   to’g’ridan   to’g’ri   qo’shiladi   deb   fikr   yuritib bo’lmaydi. Bu kitobda biz
YaIMni   hisoblashning   to’liq   uslubiyatiga   kirib   bormasakda,   YaIM   tushunchasi
haqida   to’g’ri   tasavvurga   ega   bo’lish   uchun   uni   shakllantirishning   asosiy
tamoyillarini   bilish   kerak.
Faraz qilaylik,faqat bitta tovar turi ishlab chiqarilayotgan iqtisodiyotda   firma
nonni   ishlab   chiqarishni   ko’paytirish   uchun   qo’shimcha   ishchilarni   yollaydi,
ularga   ish   haqi   to’laydi,   keyin   esa   qo’shimcha   ishlab   chiqarilgan   nonni   firma
sota olmaydi. Bu YaIM miqdoriga qanday ta’sir   etadi?
Bu savolga   javob   sotilmay   qolgan non bilan nima yuz berishiga   bog’liq. Bir
tomondan, agar non tashlab yuborilgan bo’lsa, unda firmaning   foydasi qo’shimcha
to’langan   ish   haqi   miqdoriga   kamayadi-firma   ish   haqi   sifatida   katta   miqdorni
to’ladi, biroq o’zi uchun bundan hech qanday   naf olmadi. Bu operatsiya xarajatlar
hajmiga   ham,   daromad   darajasiga   ham   ta’sir   ko’rsatmaganligi   sababli   YaIM miqdori   (uning   ish   haqi   ulushiga   to’g’ri   keladigan   qismi   endi   ko’p,   foyda
hissasiga   to’g’ri   keladigan   qismi   kam   bo’lishiga   qaramay)   o’zgarmay   qoladi.
Boshqa   tomondan,   agar   non   uni   keyinroq   sotish   uchun   zahiraga   olib   qo’yilgan
bo’lsa,   unda   milliy   hisobchilik   tamoyillariga   muvofiq,   bu   operatsiya   boshqacha
hisobga   olinadi.   Bu   holda   foyda   qisqarmaydi,   chunki   bu   firma   egalari   firma
zahiralari   uchun   non  “sotib  olishi”   bilan  bir   xildir.   Shunday   qilib,   YaIM   miqdori
ortadi:   yuqoriroq   ish   haqi   tufayli   daromad   oshadi,   zahiralar   jamg’arilishi   sababli
esa   xarajatlar   miqdori   ko’payadi.
Umumiy   qoida   shundan   iboratki,   firma   tovarlar   zahiralarini   ko’paytirganda,
zahiralarga   investitsiyalar   hajmi   ham   xarajatlar   tarkibiga,   ham   daromadlar
tarkibiga   kiritiladi.   Shunday       qilib,       agar   ishlab   chiqarish   natijasida   zahiralar
qo’shimcha   o’sishi   yuz   bersa,   bunda   YaIM   xuddi   bevosita   sotish   uchun   ishlab
chiqarilgani   kabi   ortadi.
Biz      YaIM      tahlilini      iqtisodiyotda      ishlab      chiqariladigan      yagon   tovar
non   hisoblangandagi   taklifdan   boshladik.   Haqiqatda   esa   iqtisodiyotda   sezilarli
miqdordagi   turli-tuman   tovarlar   va   xizmatlar:   non,   gamburgerlar,   avtomobillar,
sartaroshlik xizmatlari  va shu kabilar   ishlab   chiqariladi.   YaIMda   bu   turli   tovarlar
qiymati   bitta   yig’ilgan   ko’rsatkichda   ifoda   etiladi.   Iqtisodiyotda   ishlab
chiqarilayotgan   tovarlarning   turli-tumanligi   YaIMni   hisoblashni   qiyinlashtiradi,
chunki   barcha   bu   tovarlar   turli   qiymatga   egalar.
Faraz   qilaylik,   misol   uchun,   iqtisodiyotda   uchta   apelsin   va   to’rtta   olma
ishlab   chiqariladi.   Biz   YaIMni   qanday   hisoblaymiz?   Biz   olma   va   apelsinlar
miqdorini   oddiygina   qo’shib,   YaIM   mevalarning   etti   birligiga   ega   deyishimiz
mumkin.   Biroq   bu   faqat   olmalar   va   apelsinlar   bir   xil   qiymatga   ega   bo’lgan
holdagina   ma’noga   ega   bo’lishi   mumkin,   bu   esa   noto’g’ri.   (bu   misol   agar   biz
iqtisodiyotda   to’rtta   tarvuz   va   uchta   greypfrut   ishlab   chiqariladi   deb   faraz
qilganimizda yanada yaqqolroq   bo’lardi).
Turli tovarlar umumiy qiymatini hisoblash uchun biz ular qiymatini   ifodasi
sifatida   ularning   bozor   narxini   qo’llaymiz.   Bozor   narxi   qo’llanilishining sababi, u
odamlar   muayyan   tovar   yoki   xizmatlar   uchun   to’lashga   tayyor   bo’lgan   pul miqdorini   o’zida   aks   ettiradi.   Agar   olmalar   donasi   50   tsent   tursa,   apelsinlar   esa
donasi   1   dollar   tursa,   unda   YaIM   quyidagiga   teng   bo’ladi:YaIM   =(olma   narxi
*olmalar   miqdori)   +(apelsin   narxi   *   apelsinlar   miqdori)==(0,50*4)   +
(1,00*3)=5,00   YaIM   5   dollarga   teng,   ya’ni   barcha   olmalar   qiymati   (2   dollar)
qo’shuv   barcha   apelsinlar   qiymati   (3 dollar)
Ko’plab   tovarlarni   ishlab   chiqarish   bir   qancha   bosqichlardan   o’tadi:   bir
firmada   xom   ashyo   oraliq   mahsulotlarga   aylanadi   va   keyin   boshqa   firmaga tayyor
mahsulot   ishlab   chiqarish   uchun   sotiladi.Biz   bunday   tovarlarni   YaIMni
hisoblashda qanday hisobga olishimiz lozim? Faraz   qilaylik fermer MakDonaldsga
0,50   dollarga   go’shtning   chorak   funtini   sotadi,   MakDonalds   esa   keyin   Sizga
gamburgerlarni   1,   50  dollardan   sotadi.   YaIM   da   ham   go’shtni,   ham   gamburgerni
qiymati   (2   dollar   miqdorida)   hisobga   olinishi   lozimmi   yoki   faqat   gamburger
qiymati   (1,   5 dollar)   mi?
Bu   savolga   javob   quyidagicha   bo’ladi:   YaIMga   faqat   yakuniy   mahsulotlar
qiymati   kiritiladi.   Shunday   qilib,   gamburger   qiymati   YaIMning       bir       qismi
hisoblanadi, go’sht  qiymati  esa  yo’q;  YaIM       2   dollarga   emas,   faqat   1,5   dollarga
ko’payadi.   Buning   sababi   shundan   iboratki,   oraliq   mahsulotning   qiymati   yakuniy
mahsulot qiymatiga kiritib   bo’lingan. Oraliq mahsulot qiymatini yakuniy mahsulot
qiymatiga   qo’shish   ikki   marta   hisobga   olishga   olib   keladi-ya’ni   bita   go’sht   ikki
marta   hisobga   olingan   bo’ladi.   Shunday   qilib,   YaIM-yakuniy   mahsulotva
xizmatlar   umumiy   qiymati.
Barcha   yakuniy   tovar   va   xizmatlar   qiymatini   hisoblash   usullaridan   biri
ishlab   chiqarishning   xar   bir   bosqichida   qo’shilgan   qiymatlarni   qo’shishdan   iborat.
Firmaning   qo’shilgan   qiymati   ishlab   chiqarilgan   mahsulot   qiymatidan firma sotib
olgan   oraliq   mahsulot   qiymatini   ayirmasiga   tengdir.   Gamburger   keltirilgan
misolda, fermer tomonidan   qo’shilgan qiymat 50 tsentga teng (fermer hech qanday
oraliq mahsulot   sotib olmasligi ko’zda tutiladi), MalDonalds tomonidan qo’shilgan
qiymat   esa   (1,   50   dollar   –0,50   dollar)   1,00   dollarga   teng.   Umumiy   qo’shilgan
qiymat,   shunday   qilib   0,50   dollar   +   1,00   dollar   =1,50   dollarga   teng.   Butun
iqtisodiyot uchun qo’shilgan qiymatning umumiy miqdori barcha   yakuniy tovar va xizmatlarning   bozor   qiymatiga   teng   bo’lishi   lozim.   Shunday   qilib,   YaIMni
shuningdek, barcha firmalar qo’shilgan qiymatlari   yig’indisi   sifatida   ham   ifodalash
mumkin.   Ko’plabtovarva   xizmatlar   YaIMda   ularning   bozor   qiymati   bo’yicha
hisobga olingan bir vaqtda, ba’zi tovarlar va xizmatlar bozorda sotilmaydi,   demak
bozor   narxiga   ega   emas.   Bu   xizmatlar   qiymati   YaIMga   kiritilishi   lozim   bo’lgani
uchun, biz uni o’lchashimiz kerak. Bundy baholashlar shartli   o’tkazilgan   qiymatlar
nomini   oldi.
Shartli   o’tkazilgan   qiymat,   masalan,   uy-joy   sohasida   xizmatlarni   baholashda
qo’llaniladi. Uy-joyni ijaraga olayotgan inson, xizmatlar uchun   haq to’laydi va uy
egasini   daromad   bilan   ta’minlaydi;   ijara   haqi   YaIM   hisobiga   uy   egasining
daromadi   sifatida   ham,   uy-joyni   ijaraga   oluvchining   xarajatlari   sifatida
kiritiladi.Shu bilan birga, ko’plab odamlar   shaxsiy uylarida yashaydilar. Ular ijara
haqi to’lamasalar ham, biroq ular   uy-joyni   ijaraga   oluvchilar   singari   xuddi   shunday
xizmatlardan   foydalanadilar.   Shunday   qilib,   shaxsiy   uy   egalari   foydalanadigan
xizmatlarni   hisobga   olish   uchun   YaIM   tarkibiga   ular   o’zi   o’ziga   “to’laydigan”
“ijara haqi” kiritiladi. Albatta ular o’zi o’ziga hech qanday ijara   haqi to’lamaydilar.
Savdo   vazirligi   agarular   uy-joyni  ijaraga olganlarida   to’lashlari   mumkin   bo’lgan
ijara   haqi   miqdorini   baholaydi   va   bu   shartli   o’tkazilgan   qiymat   miqdorini
YaIMga kiritadi. Bu ijara haqi  uy egalarining   ham   xarajatlari,   ham   daromadlari
sifatida   hisobga   olinadi.
Davlat   tomonidan   ko’rsatiladigan   xizmatlar   hamxuddi   shunday   tarzda
baholanadi.   Masalan,   aholiga   politsiyachilar,   o’t   o’chiruvchilar,   senatorlar   xizmat
ko’rsatadilar. Bu xizmatlarning qiymat bahosini berish   qiyin, chunki ular bozorda
sotilmaydi   va   bozor   narxiga   ega   emas.   YaIM   tarkibida   bu   xizmatlar   ularni
ko’rsatishga   ketadigan   sarflarga   muvofiq   hisobga   olinadi.   Bu   ushbu   davlat
xizmatchilarining   mahsulotlari  qiymatining	 ko’rsatkichi	 bo’lib	 ularning	 ish	 haqisi	
xizmat	 qilishini	 anglatadi.
Ko’pgina   hollarda   bunday   hisobga   olish   haqiqatda   zarur   bo’lsada,   biroq
amaliyotda   amalga   oshirilmaydi.   YaIM   da   o’z   uylari   uchun   shartli   ravishda
o’tkazilgan   ijara   qiymati   hisobga   olinganligi   uchun   ham   miantiqan   unga   shaxsiy mulk   bo’lgan   avtomobillar,   qimmatbaho   buyumlar       va   uzoq   muddat
foydalaniladigan   boshqa   tovarlar   uchun   shartli   ravishda   o’tkazilgan   ijara   qiymati
kiritilishi   lozim,   biroq   amaliyotda   bunday   qilinmaydi.   Bundan   tashqari   ba’zi
tovarlar   uyda   ishlab   chiqariladi   va iste’mol qilinadi hamda hech qachon bozorga
chiqmaydi.   Masalan,   uyda   tayyorlangan   ovqat   restoranda   tayyorlangan   ovqatdan
unchalik   farq   qilmaydi,   biroq   ovqatni   uyda   tayyorlash   jarayonida   qo’shilgan
qiymati   YaIM   ga   kiritilmaydi.   Nihoyat,   YaIMga   noqonuniy   tayyorlanadigan   va
sotiladigan   tovarlar   qiymati   kiritilmaydi.   Masalan,   giyohvand   moddalar.
Shartli   o’tkazilgan   qiymatni   hisoblash   uslubiyati   mukammal   bo’lmaganligi
va ko’plab   tovarlar   hamda   xizmatlarning   qiymati   YaIMga   kiritilmaganligi   sababli,
YaIM   iqtisodiy   faoliyat   natijalarining   ideal   ko’rsatkichi   hisoblanmaydi.
Shungaqaramay   bu   xatoliklarning   mavjudligi   YaIM   ahamiyatini   kamaytirmaydi.
Agar   xatoliklar   miqdori   vaqt   o’tishi   bilan   unchalik   o’zgarmasa,   YaIM   turli   yillar
va   turli   o’n   yilliklarda   iqtisodiy   faoliyat   natijalarini   solishtirish   uchun
muvaffaqiyatli ravishda qo’llanilishi   mumkin.
Milliy   hisoblar   tizimida   makroiqtisodiy   ko’rsatkichlarMakroiqtisodiy
miqdor  ko’rsatkichlari   o’rtasidagi  o’zaro  bog’liqlikni  milliy  hisoblar   tizimi   orqali
quyidagicha   ifodalash   mumkin;
Barcha   tarmoqlarning   yalpi   ishlab   chiqarishi –oraliq iste’mol   =   Yalpi   ichki
mahsulot.
Yalpi   ichki   mahsulot   -amortizatsiya   =   sof   ichki   mahsulot.   3)Sof   ichki
mahsulot   –biznesga   egri   soliqlar   =milliy   daromad
Milliy   daromad   –ijtimoiy   sug’urtaga   badallar   –korporatsiya   foydasiga
soliqlar   –korporatsiyani   taqsimlanmagan   foydasi   +   transfert   to’lovlari   =shaxsiy
daromad.
Shaxsiy   daromad   –yakka   tartibdagi   soliqlar   =Ixtiyordagi   daromad.
Milliy   daromad   -bu,   milliy   ishlab   chiqarishdan   olingan   daromad   yoki
ijtimoiy   ishlab   chiqarishdagi   barcha   daromad   turlarining   yig’indisidir.
  Yalpi   milliy   daromad   quyidagicha   hisoblanadi   ;   YaMD=   YaIM+   horijdan
olingan   omilli   daromadlar –horijliklarning   ushbu mamlakat   hududidan   olgan   omilli daromadlari.
Shaxsiy   daromad   va   milliy   daromadningbir-biridan   shunisi   bilan   farq
qiladiki,   ishlab   chiqarishda   mehnat   qilish   evaziga   olingan   daromadlarning   bir
qismi   (   ijtimoiy   sug’urtalar   to’lovlari,   korporatsiya   foydasiga   soliq   va
korporatsiyaning   taqsimlanmagan   foydasi   )   amalda   bevosita   uy   xo’jaligiga
tushmaydi.   Uy   xo’jaligi   hisobiga   to’g’ri   keladigan  daromadlarning   bir   qismi,	
masalan, (transfert to’lovlari) -mehnat	 natijalarini	 
bildirmaydi.   Transfert   to’lovlariga
-sug’urta   tashkilotlari   tomonidan   to’lanadigan,   ya’ni   qarilikda   va   baxtsiz
xodisalarga   shuningdek   ijtimoiy   dasturlarga   asoslangan   holda   ishsizlarga
to’lanadigan   nafaqalar,   nogironlarga   to’lanadigan   har   xil   to’lovlar,   ishsizlarga   va
pensionerlarga   to’lanadigan   nafaqalar,   iste’molchilar   va   davlat   tomonidan
to’lanadigan   foiz   to’lovlari   va   boshqa   to’lovlar   kiradi
Shaxsiy       ixtiyordagi       daromad       deb      individual       soliqlarni   to’lagandan
keyingi   daromadlarga   aytiladi.   Individual   soliqlar   -daromad   solig’i,   xususiy   mol-
mulklarga va meros qolgan mulklarga solinidagan soliqlardan iborat.
Moddiy   ishlab   chiqarish   sohalari   o‘z   navbatida   xalq   xo‘jaligining   ko‘plab
yirik   tarmoqlaridan   iborat   bo‘ladi.   Ular   ishlab   chiqarish   vositalari   va   iste`mol
buyumlari ishlab chiqaruvchi tarmoqlarga (I va II bo‘linma) ajratiladi.
Milliy   iqtisodiyot   meyorida   faoliyat   qilish   uchun   barcha   tarmoq   va   zshlab
chiqarish sohalarining o‘zaro bog‘liqligi va muvozanatli rivojlanishi
  talab   qilinadi.   Nomoddiy   ishlab   chiqarish   milliy   iqtisodiyotning   ijtimoiy
iste`molni   qondirishga   hizmat   qiluvchi   (soliqni   saqlash,   ta`lim,   tarbiya)   va
millatning madaniy rivojlanishini belgilab beruvchi (fan, madaniyat, san`at, sport)
sohalarini, hamda davlat boshqaruv va mudofaa tizimini o‘z ichiga oladi.
Xizmat ko‘rsatish sohalari uy-joy, kommunal xo‘jaligi va madaniy maishiy
xarakterdagi xizmat ko‘rsatuvchi ko‘plab tizimlardan iborat bo‘ladi.
Milliy   iqtisodiyotda   ishlab   chiqarish   hajmi   bir   qator   ko‘rsatkichlar   tizimi
orqali,   mikro   va   makroiqtisodiy   darajada   aniqlanib,   tahlil   qilinadi.   Bu
ko‘rsatkichlar   yordamida   korxonalar   faoliyatiga   baxo   beriladi   va   milliy
iqtisodiyotning rivojlanish tamoyillari aniqlanadi. Masalan, korxonalar faoliyatiga baxo berish uchun, ularning daromadlari va
harajatlari   hisoblab   chiqiladi.   Shu   ma`lumotlarga   asoslanib   korxonaning   foyda
olishi   eki   zarar   ko‘rishini   bilish   mumkin.   Agar   korxonaning   ishi   yaxshi   bo‘lib,
foida   olsa,   tegishli   ma`lumotlaridan   muvaffaqiyat   sabablarini   aniqlash   uchun
foydalaniladi.
Korxona   zarar   ko‘rgan   taqdirda   ham   tegishli   mikroiqtisodiy
ko‘rsatkichlaridan   uning   bevosita   sabablari   aniqlanadi.
Mikroiqtisodiy   ko‘rsatkichlar   ham   butun   iqtisodiyot   uchun   huddi   shunday
vazifani   bajaradi.   Bu   tizimga   kiruvchi   turli   hil   ko‘rsatkichlar,   birinchidan,   bizga
ma`lum   vaqt   oralig‘idagi   ishlab   chiqarish   hajmini  hisoblash   va   milliy	
iqtisodiyotning faoliyat yuritishini bevosita ta`sir qiluvchi	 
omillarni   aniqlash   imkonini
beradi.   Ikkinchidan,   makroiqtisodii   ko‘rsatkichlar   tizimi,   Yamm   ni   uning
harakatining   barcha   bosqichlarida,   ya`ni   ishlab   chiqarish,   taqsimlash,   qayta
taqsimlash   va   natijada   foydalanish   bosqichlarida   ko‘rgazmali   shaklda   aks   ettirishga
imkon   beradi.
Nihoyat   mazkur   ko‘rsatkichlar   tizimi   mavjud   resurslar   va   ulardan
foydalanishning   mos   kelishi   (tengligi)   kuzatilganda,   mamlakatdagi   umumiy
iqtisodiy muvozanatlik holatini aks ettiradi. Makroiqtisodiy ko‘rsatkichlar tizimini
yaxshi   tushunib   olish   uchun   bozor   ho‘jaligi   sub`ektlari   va   bozor   operasiyalari
tarkibini (klassifikasiyasini) bilib olish zarur.
 Bozor xo‘jalik subyektlarini quyidagicha tasniflash qabul qilingan.
 Nomoliyaviy korxonalar yoki ishlab chiqarish shakllari.
 Uy xo’jaliklari.
 Davlat ma`muriy tashkilotlari.
Mazkur   mamlakat   chegarasidan   tashqaridagi   xo’jalik   sub`ektlari.   Bozorli
operatsiyalar 3ta katta guruhga bo‘linadi:
Tovarlar   va   xizmatlar   bilan   operasiyalar   (ishlab   chisarish,   investisiyalash,
iste`mol qilish, import va shu kabilar).
Taqsimlash   operatsiyalari   (ish   haqi,   foyda,   ijtimoiy   sug‘urta   to‘lovlari   va
h.k.) Moliyaviy   operasiyalar   (pulga   taaluqli   aktivlar   va   passivlarning   o’zgarishi,
valyuta va qimmatli qog’ozlar bilan operasiyalar, kreditli operasiyalar va   h.k.)
Makroiqtisodiy   ko‘rsatkichlarni   hisoblashda   moliyaviy   balanslar   tizimi
alohida   o‘rin   tutadi.   Bunda   balans   shaklidagi   jadval   orqali   resurslar   va
ulardan   foydalanish   ikki   yo‘qlama   yozish   tartibida   ko‘rsatiladi,   ya`ni   har   bir
operasiya   to‘lovchisi   va   oluvchisiga   ega   bo‘ladi.   Shu   sababli   bir   marta
resurslar   va   ikkinchi   marta   foydalanish   sifatida   yoziladi.
BMT   statistika   hizmati   tavsiya   qilgan   uslub   bo‘yicha   makroiqtisodiy
ko‘rsatkichlar   harakati   ikki   darajada   aks   etadi:   yig‘ma   hisobda   YaMM,   MD
harakti,   kapital   qo‘yilmalarni   moliyalashtirish,   boshqa   mamlakatlar   bilan
operasiyalar;   mukammal   hisobda   esa   tarmoqlararo   aloqalar,   daromadlarning
harakati,   ularning   taqsimlanishi   va   pirovard   foydalanishi   ko‘rsatiladi.   Yig‘ma
hisobga   yalpi   milliy   maxsulotni   daromadlar   va   sarflar   bo‘yicha   hisoblash   misol
bo‘la   oladi.
Jamiyatning   iqtisodiy   rivojlanish   darajasini   harakterlovchi   juda   ko‘plab
makroiqtisodiy   ko‘rsatkichlar   mavjud.   Tarixiy   jihatdan   dastlab   moddiy   ishlab
chiqarish   sohalari   rivojlanish   miqiyosini   harakterlovchi   ko‘rsatkichlarga   ustunlik
berilgan.   Bu   faqat   foydali   buyumlarni   tayorlashda   qo‘llaniladigan   mexnat   tan
olingan ishlab chiqarish sharoitida to‘liq tabiy xol hisoblanadi.
Shu nuqtay nazardan kelib chiqib ingliz klassik siyosiy iqtisodchilari milliy
ho‘jalikdagi barcha mexnatni ikki turga ajiratgan:
1)Moddiy   boyliklar   yaratuvchi   unumli   va   uni   istemol   qiladigan   mexnat.  
2)Boylik   yaratmaydigan,   faqat   uni   istemol   qiladigan   unumlik   mexnat.
Bu   nazariy   asos   tegishli   makroiqtisodiy   ko‘rsatkichlar   tizimini   ishlab
chiqarish   va   ulardan   uzoq   yillar   davomida   ko‘pchilik   mamlakatlar   xo‘jalik
amaliyotida   foydalanishga   sabab   bo‘lgan.
Mazkur   ko‘rsatkichlarni   hozirgi   davrda   ham   moddiy   ishlab   chiqarish
sohalari   rivojlanishini   iqtisodit   taxlil   qilishda   qo‘llash   foydadan   holi   emas.
Ishlab   chiqarishni   sohalari   rivojlanishini   eng   umumiy   holda   -   ijtimoiy
maxsulot   ko‘rsatkichi   harakterlaidi.   Ma`lum   vaqt   davomida   (odatda   bir   yilda) moddiy  ishlab   chiqarish   sohalarida   yaratilgan   barcha   maxsulotlar   o‘zining   qiimat
ifodasida   jami   ijtimoiy   maxsulotni   tashkil   qiladi.
Butun halq Ho‘jaligi ishlab chiqarish vositalari va istemol buyumlari   ishlab
chiqaradigan   tarmoqlardan   iborat   bo‘lganligi   sababli   jomi   ijtimoiy   maxsulot
(JIM)ning   ashyoviy   (natural-buyum)   tarkibi   ishlab   chiqarish   vositalari   va   iste`mol
buyumlaridan   iborat   bo‘ladi.   Bunday   bo‘linish   asosida   JIM   tarkibii   elementlarining
iste`mol   qilinish   harakteri   etadi.   JIMning   ishlab   chiqarish   vositalaridan   iborat
qismi   (mashina,   uskuna   va   shu   kabilar)   ishlab   chiqarish   ehtiyojlari   uchun
foydalaniladi   va   demak   belvosita   iste`molni   qondiradi,   iste`mol   buyumlari   (oziq-
ovqat,   kiyim-kechak   va   shu   kabilar)   esa   ulardan   farq   qilib,   bevosita   ehtiyojlarni
qondirish   uchun   ishlatiladi.
JIMning   tarmoq   tarkibi   ham   farqlanadi.   JIM   tarmoq   tarkibi   undagi   ayrim
tarmoqlar   (sanoat,   qishloq   ho‘jaligi   va   shu   kabi)   maxsulotlarining   ulushi   sifatida
namoyon   bo‘ladi.
Qiymat   shaklida   JIM   -   iste`mol   qilingan   ishlab   chiqarish   vositalari   qiymati
(S)   va   yangidan   yaratilgan   qiymatidan   (V+m)   iborat   bo‘ladi.   JIMni   W   bilan
belgilasak,   bunda   W   c+V+m   bo‘ladi.   Yangidan   yaratilgan   qiymat   zaruriy   maxsulot
eki   ishchi   kuchi  qiymatidan (V) va qo‘shimcha maxsulotdan (m) iborat bo‘ladi.
JIM   ko‘rsatkichi   muxim   kamchilikga   ega.   Uni   hisoblashda   ishlab
chiqarishning   barcha   texnologik   bosqichlaridagi   moddiy   harajatlar   miqdori   bir
necha marta ko‘rib chiqiladi
Boshqacha aytganda:
JIM oraliq maxsulot + pirovard   maxsulot
Oraliq   maxsulotga   ishlov   berish,   qayta   ishlash   va   sotish   maxsadlari   uchun
harid   qilingan   tovarlar   kiradi.
Pirovard   maxsulot   iste`molchilar   tomonidan   foidalanish   uchun   sotib
olinadigan tayor tovarlar va hizmatlardan iborat bo‘ladi.
Pirovard maxsulot mexnat predmetlari qiymatini takroriy hisoblashdan ozod
bo‘lsada,   u   mexnat   vositalarining   yillik   amortizasiya   ajratmalari   summasiga   teng
bo‘lgan,   ko‘chgan   qiymat   o‘tmish   mexnat   natijasi   bo‘lib,   oldingi   davrlarda vujudga   keltirilgan.   Shu   sababli   moddiy   ishlab   chiqarish   hodimlarining   joriy
yildagi faoliyatini aniq baxolash uchun boshqa umumlashtiruvchi ko‘rsatkich zarur
bo‘ladi. Bunday ko‘rsatkich sof milliy maxsulot qisoblanadi.
5.Rivojlangan mamlakatlarning milliy iqtisodiyoti
Hozirgi   zamon   jahon   xo’jaligi   rivojining   muhim   tamoyili   milliy
xo’jaliklarning   baynalminallashuvi,   shu   asosda   jahon   xo’jaligi   va   avvalo   jahon
bozorining   shakllanishi   va   rivojlanishidan   iborat.   Bu   insoniyat   taraqqiyoti   uchun
ijobiy   bo’lgan   jarayonga   etmish   yildan   ortiq   davr   davomida   dunyoning   ikki
qarama-qarshi   ijtimoiy-siyosiy   tizimiga   bo’linganligi   qarshi   ta’sir   ko’rsatib   keldi.
Hozir   yangi   davr   boshlandi,   dunyoning   iqtisodiy   rivojlanishi   va   shunga   mos
ravishda   O’zbekiston   bilan   jahon   hamjamiyati   mamlakatlari   o’rtasidagi
aloqalarning butunlay yangi   imkoniyatlari   vujudga   keldi.
O’zbekiston   va   jahon   hamjamiyati   mamlakatlari   o’rtasidagi   har   tomonlama
aloqalarning   kengayishi   va   chuqurlashuvi   har   ikki   tomon   uchun   iqtisodiy   va
siyosiy   jihatdan   foydali   hisoblanadi.   Shu   bilan   birga,   har   bir   mamlakat
iqtisodiyotining   rivojlanishi,   uning   milliy   xo’jaligi   ko’’   darajada   nafaqat   bu
mamlakatning   ichki   imkoniyatlari   bilan,   balki   uning   xalqaro   ijtimoiy   mehnat
taqsimotida   qatnashish   darajasi   va   miqyosi,   butun   insoniyat   resurslari   bilan
aniqlanadi.
Bu   holatlar   jahon   xo’jaligi   aloqalari   va   milliy   xo’jaliklarning   iqtisodiy
rivojlanish muammolarini alohida tahlil qilishni taqozo qiladi. Shunga ko’ra   ushbu
bobda   jahon   xo’jaligining   tarkib   to’ishi,   bunda   ishlab   chiqarishning
baynalminallashuvi   va   globallashuv   jarayonlarining   o’rni,   xalqaro   iqtisodiy
munosabatlarning   shakllari,   jahon   infratuzilmasining   rivojlanishi,   jahon   xo’jaligi
aloqalarini   xalqaro   tartibga   solish   masalalari   bayon   etiladi. 2.2 Rivojlangan mamlakatlarning milliy iqtisodiyotiRivojlangan mamlakat	 (yoki	 yuqori daromadli mamlakat)	 — nisbatan	
kam   rivojlangan   mamlakatlar   bilan   solishtirilganda   iqtisodiy   hayot
darajasining   ancha   yaxshiligi,   yuksak   taraqqiy   qilgan   iqtisodiyot   sohibi
ekanligi   va   texnologik   jihatdan   ilg or   infratuzilmaga   egaligi   bilan   ajralib	ʻ	
turadigan   suveren   davlatdir.   Odatda,   iqtisodiy   rivojlanish   darajasini
baholash mezonlari	 yalpi  ichki  mahsulot	 (YaIM),  aholi jon boshiga to g ri	ʻ ʻ	
keladigan   daromad,   sanoatlashuv   darajasi,   infratuzilmaning   yaxshi   yo lga	ʻ	
qo yilgani   va   umumiy   turmush   darajasiga   ko ra   belgilanadi.   Shunga	ʻ ʻ	
qaramay, rivojlanganlik darajasini belgilashda qaysi mezonlar qo llanilishi	ʻ	
va qaysi mamlakatlarni sanoatlashgan deb tasniflash mumkinligi borasidagi
bahslar   hozirgi   kunga   qadar   davom   etib   kelmoqda.   Rivojlangan
mamlakatlarning   turli   ta riflari	ʼ	 Xalqaro   valyuta   jamg armasi	ʻ	 va	 Jahon	
banki	 tomonidan   e tirof   etiladi,   bundan   tashqari,	ʼ	 Inson   taraqqiyoti	
indeksi	 reytingi   o zida   o rtacha   umr   ko rish   davomiyligi,   ta lim   va   aholi	ʻ ʻ ʻ ʼ	
jon boshiga daromadning umumiy indeksini aks ettirgani uchun rivojlangan
davlatlarga   baho   berishda   asosan   shu   kriteriyalar   hisobga   olinadi.
Rivojlangan   mamlakatning   yana   bir   keng   tarqalgan   o lchovi   bu   aholi   jon	ʻ	
boshiga yalpi ichki mahsulotning eng kamida 22 000	 AQSh dollari	 bo lishi	ʻ	
kerakligidir. 2023-yil hisob-kitoblariga ko ra 37 ta mamlakat asosiy to rtta	ʻ ʻ	
mezon talablariga to g ri kelgan bo lsa, qolgan 16 ta davlat to rt mezondan	ʻ ʻ ʻ ʻ	
uchtasiga mos kelgan.	
Odatda   rivojlangan   mamlakatlarning	 postindustriyadan	 keyingi	
iqtisodiyotlari   rivojlangan   bo ladi.   Bunda	ʻ	 xizmat   ko rsatish   sohasi	ʻ	 yalpi	
ichki   mahsulotga	 sanoat   sektoriga	 qaraganda   ko proq   daromad   keltiradi.	ʻ	
Rivojlangan   mamlakatlar	 sanoatlashtirish	 jarayonida   bo lgan   yoki	ʻ	
sanoatdan   oldingi   mamlakatlar   bilan,   ba zilari	ʼ	 eng   kam   rivojlangan	
mamlakatlar	 toifasiga   kiritilishi   mumkin   bo lgan,   deyarli	ʻ	
to liq	ʻ	 agrar	 bo lgan	ʻ	 rivojlanayotgan   mamlakatlar	 bilan   taqqoslanadi.   2023- yildagi	 XVJ	 ma lumotlariga   ko ra,   rivojlangan   mamlakatlar   yalpi   ichki	ʼ ʻ	
mahsuloti	 nominal qiymatlar	 bo yicha jahon yalpi ichki mahsulotining 57,3	ʻ	
foizini   va	 xarid   qobiliyati   pariteti	 (PPP)   bo yicha   jahon   yalpi   ichki	ʻ	
mahsulotining 41,1 foizini tashkil qilgan.	
Ta	ʼrifi va mezonlari	
UNCTAD	 a zolari klassifikatsiyasiʼ	
  A ro yxat	ʻ	
  B ro yxat; Asosan rivojlangan mamlakatlardan iborat	ʻ	
  C ro yxat	ʻ	
  D ro yxat	ʻ	
  Noma lum	ʼ	
Biror   davlatning   rivojlanganlik   darajasini   aniqlash   jarayonida   olib	
borilgan   muhokamalar   davomida   ijtimoiy   omillardan   ko ra   ko proq   aniq	ʻ ʻ	
iqtisodiy   mezonlar   hisobga   olinishi   borasidagi   qarashlar   ustunlik   qiladi.
Bunday   mezonlardan   biri   aholi   jon   boshiga   to g ri   keladigan   daromaddir;	ʻ ʻ	
aholi   jon   boshiga   to g ri   keladigan	ʻ ʻ	 yalpi   ichki   mahsuloti	 (YaIM)   yuqori	
bo lgan mamlakatlar rivojlangan mamlakatlar sifatida qabul qilinadi. Yana	ʻ	
bir   iqtisodiy   mezon	 —	 sanoatlashuv	;   iqtisodiyotida	
sanoatning	 uchinchi	 hamda	 to rtinchi	ʻ	 tarmoqlari   hukmron   bo lgan	ʻ	
mamlakatlar odatda rivojlangan mamlakatlar sifatida qabul qilinadi. Yaqin
vaqtlardan   boshlab   yana   bir   ko rsatkich,   ya ni   iqtisodiy   ko rsatkichlar,	ʻ ʼ ʻ milliy daromad va boshqa ko rsatkichlar, shuningdek, o rtacha umr ko rish	ʻ ʻ ʻ	
va   ta lim   tizimi   holatini   umumlashtirgan	ʼ	 Inson   taraqqiyoti   indeksi	 (ITI)	
darajasi   ham   keng   qo llanila   boshlandi.   Bu   mezon   rivojlangan	ʻ	
mamlakatlarni juda yuqori (ITI) reytingga ega davlatlar sifatida belgilanadi.
Biroq,   indeks   bir   qancha   omillarni,   masalan,   aholi   jon   boshiga   to g ri	ʻ ʻ	
keladigan sof boylik yoki mamlakatdagi tovarlarning nisbiy sifatini hisobga
olmaydi.   Bu   holat	 G7	 a zolari   va   boshqa   shu   kabi   eng   ilg orʼ ʻ	
mamlakatlarning reytingini pasaytirib yuboradi.	
Birlashgan Millatlar Tashkilotining Statistika bo limi ma lumotlariga	ʻ ʼ	
ko ra:	ʻ	
Birlashgan   Millatlar   Tashkilotiga	 ko ra   „rivojlangan“   va	ʻ	
„rivojlanayotgan“   mamlakatlar   yoki   davlatlarning   darajasini   belgilash
bo yicha o rnatilgan biror konvensiya mavjud emas.	ʻ ʻ	
Va shu ta kidlanadi:	ʼ	
Davlatlatlarni   „Rivojlangan“   va   „rivojlanayotgan“   tarzda   ajratish	
faqatgina statistik darajadagi  ahamiyatga ega bo lib, rivojlanish jarayonida	ʻ	
ma lum   bir   mamlakat   yoki   hududga   nisbatan   hech   qanday   xulosani	ʼ	
ifodalamaydi.	
Shunga   qaramay,   Birlashgan   Millatlar   Tashkilotining   Savdo   va	
rivojlanish   bo yicha   konferensiyasi   ushbu   tasnifni   qo llashda   davom   etish	ʻ ʻ	
mumkin deb hisoblaydi:	
Rivojlangan   iqtisodiyotli   mamlakatlar   qatoriga	 Shimoliy	
Amerika	, Yevropa	, Isroil	, Yaponiya	 hamda	 Koreya   Respublikasi	,	
shuningdek,	 Avstraliya	 va	 Yangi Zelandiya	 kiradi.	
Shu kabi atamalar
Rivojlangan   mamlakat	 konsepsiyasi   bilan   bog liq   bo lgan   atamalar	ʻ ʻ	
qatoriga   „yetakchi   mamlakat“,   „sanoatlashgan   mamlakat“,   „ilg or	ʻ	
mamlakat“   (MDC),   „iqtisodiy   jihatdan   yuksak   taraqqiy   etgan   mamlakat“
(MEDC),	 „Global   Shimoliy	 mamlakat“,	 „birinchi   dunyo	 mamlakati“   va	
„postindustrial   mamlakat“   kabilarni   misol   sifatida   keltirish   mumkin. Sanoatlashgan   mamlakat   atamasi   biroz   mavhum   atama   sanaladi.
Chunki	 sanoatlashuv	 tinimsiz   davom   etadigan   jarayon   bo lib,   uni   aniqlash	ʻ	
qiyin   kechadi.   Dastlabki   sanoatlashgan   mamlakat	 Buyuk   Britaniya	,	
keyingisi   esa	 Belgiyadir	.   Keyinchalik	
sanoatlashuv	 Germaniya	, AQSh	, Fransiya	 va   boshqa   G arbiy   Yevropa	ʻ	
mamlakatlarida   davom   etdi.	 Jeffrey   Sachs	 kabi   ba zi   iqtisodchilar   fikriga	ʼ	
ko ra, rivojlangan va	ʻ	 rivojlanayotgan  mamlakat	 o rtasidagi mavjud tafovutʻ	
asosan XX asrda yuz bergan hodisadir.	
Mathis   Wackernagel	 mamlakatlarning   bu   ikkilik   belgilarini   „na	
tavsiflovchi, na tushuntirish“ deb ataydi. Haqiqatda ikki xil emas, balki 200
dan   ortiq   mamlakat   mavjud   bo lib,   ularning   barchasi   bir   xil   tabiat	ʻ	
qonunlariga duch keladi, ammo har biri o ziga xos xususiyatlarga ega	ʻ	[13]	.	
2021-yilgi tahlilda bozorlar, iqtisodiyotlar yoki rivojlanayotgan bozor	
maqomidan   ancha   o sgan,   ammo   rivojlangan   mamlakatlar   darajasiga   hali	ʻ	
yetib   bormagan   mamlakatlarni   tavsiflash   uchun	 rivojlangan   mamlakatlar	
qatoriga   qo shilayotgan	ʻ	 atamasini   qo llash   taklif   etiladi	ʻ	.   Rivojlanayotgan	
mamlakatlarning   bozorlaridagi   transmilliy   korporatsiyalari   chet   el
bozorlarida   ham   faoliyat   olib   boradi   va   xorijiy   mamlakatlardan   bilim
olishning noyob namunalarini taqdim etadi. Xulosa   va   takliflarHar qanday mamlakatda ichki bozorda raqobatning mavjudligi	 bozor	
xo’jaligi   muvaffaqiyatli   faoliyat   ko’rsatishining   asosiy	 	ko’rsatkichi	
hisoblanadi,   jahonning   ko’plab   mamlakatlarida,   shu	 	jumladan	 	o’tish	
iqtisodiyotiga	 ega	 bo’lgan	 mamlakatlarda	 raqobat	 to’g’risida	 qonunlarning	
qabul	 	qilinganligi	 	va   mazkur   masalalar   bilan   shug’ullanuvchi   milliy	
tashkilotlarning   tashkil   etilganligi   ushbu   holatni   tasdiqlab   turibdi.   Milliy
iqtisodiyotning   rivojlanganligi–   bu   iqtisodiyotning   muhim   ko’rsatkichlari
halatini   tashqi   paramеtrlarga   nisbatan   yalpi   baholashni   o’zida   mujassam
etgan   qiyosiy   tavsif   hisoblanadi,   shu   sababli   milliy   iqtisodiyotning
rivojlanganligi xalqaro raqobatda namoyon bo’ladi.	
Mamlakatning   raqobatbardoshligini   baholash.   Mamlakatning	
raqobatbardoshligi   erkin   va   halol   raqobat   sharoitida   mamlakatning   jahon
bozori   talablarini   qondiruvchi   tovarlarni   ishlab   chiqarish   va   xizmatlar	
ko’rsatish	qobiliyati	sifatida	ta’riflash   mumkin.Mamlakatning	
raqobatbardoshlik   ko’rsatkichi,   birinchi   galda   mamlakatning   jahon
bozoridagi   mavqеini   tavsiflovchi,   shuningdеk   tovar   va   tovar   ishlab
chiqaruvchining   hamda   tarmoqning   raqobatbardoshligini   birlashtiruvchi
umumiy ko’rsatkich hisoblanadi.	
Rivojlangan mamlkatlar dunyodagi eng takomillashgan jihozlar bilan	
ta’minlagan   tipogarfiya   va   kinostudiyalari   yangilik   chiqarish   bo’yicha
yetakchilikni   qo’lga   kiritgan.   Rivojlangan   mamakatlar   mahsulotlari   bilan
jahon bozorini egallagan. Har qanday holatda ham rivojlangan mamakatlar
iqtisodiyotini o’ziga xos ko’rinish deb hisoblash	 kerak	 emas.	
Milliy iqtisodiyotga erishish uchun sabab bo’lgan asosiy	 omillaridan	
O’zbekiston	 	sharoitida	 	qo’llash	 	imkoniyatlari	 	mavjuddir.	 	Avvalambor	
Dunyo	 	tabiiy	 	resurslarga	 	ega	 	bo’lmay	 	turib	 	milliy	 	iqtisodiyot	
raqobatbardoshligining	 yuqori	 darajada	 ekanligini	 ta’kidlab	 o’tish	 joiz.	
O’zbekiston	 	esa	 	tabiiy	 	resurslarga	 	boy	 	mamlakatlardan	 	biri	 	ekanligi hammamizga	 ma’lum.	 Shuningdek	 rivojlanishning	 dastlabki	 yillaridayoq	
hukumat	 fan	 texnika	 taraqqiyotiga,   kadrlar   tayyorlash   tizimiga   juda   katta	
imkoniyatlar	 bergan.	 Shu	 bilan	 birga	 ko’rib	 turganimiz	 kabi	 raqobatbardosh	
milliy	 iqtisodiyotga	 erishishning	 yana	 bir	 muhim	 sabablaridan	 biri	 yapon	
tovarlarining   jahon   bozorida   raqobatbardosh   bo’lishiga   imkoniyat
yaratuvchi	 bir	 nechta	 iqtisodiy	 chora	 tadbirlar	 olib	 borganligi	 natijasidir.	
Shunday	 	ekan	 	aynan	 	shulardan	 	oqilona	 	foydalanish	 	natijasida	 	milliy	
iqtisodiyot	 	raqobatbardoshligini	 	yanada	 	oshirish	 	imkoni   mavjuddir.	
O’zbekiston sharoitida esa aynan shular qo’llash	 maqsadga	 muvofiqdir. Foydalanılgan	 adabıyotlar	 ro’yhatı.1)	
Hamеdov	 	I.A.,	 	Alimov	 	A.M.	 	O’zbеkiston	 	Rеspublikasida	 	tashqi	
iqtisodiy   faoliyat   asoslari.   T.:   O’zbеkiston   Yozuvchilar   uyushmasi
“adabiyot	 jamg’armasi”	 nashr.,	 2018.-	 328b.
2)	
Авдокушин	 Е.Ф.	 Международные	 экономические	 отношения.
3) М.,   2017г.
4)	
Бородаевский	 А.Тенденция	 социально-экономического	 развития	 в	
разных	 регионах	 мира.//	 Мировая	 экономика	 и международные	
отношения,	 М.,	 2017,	 №	 4,	 с.18.
5) Вахрушев   В.   Принципы   японского   управления.   -   М.,   София,   2018.
6) Волгин   Н.   Японский   опыт,   который   стоит   изучать   и   разумно
заимствовать//   Человек   и   труд. –   2018.   -   №6. -   с.   50.
7) Шкваря   Л.В.   Мировая   экономика.   Москва,   “Эксмо”,   2019.
8)	
Королев	И.С.	и	др.	Мировая	экономика:	глобальные	
тенденции за сто лет. Москва,	 “Экономист”,	 2010.
9) Крупянко   М.И.   Япония   90-х:   в   поисках   модели   отношений   с   новой
Японией.   -   М.,   НОРМА,   2015.
10) Ломакин   В.К.   Мировая   экономика:   Учебник   для   ВУЗОВ.-   М.:
Финансы,   ЮНИТИ,   2018,-727с.
11)	
Сатубалдин	С.С.	“Драконы”	и	«тигры»	Азии.	
Алмати, 
«Былым»,   2019   . Internet	 saytlari12) www.meti.go.jp   –   Iqtisodiyot,   savdo   va   sanoat   vazirligi;
13) www.mof.go.jp   –   Мoliya   vazirligi;
14) www.keidanren.or.jp   –   Хususiy   tadbirkorlik   tashkiloti;
15)	
http://www   	.doyukai   	.or   	.jp-   	 Iqtisodiy	 hamfikrlar;
16)	
http://www   	.rotobo   	.or   	.jp-Rossiya   	 	va	 	Yevropa	 	mamlakatlari	 	b.n	
savdo;
17)	
http://www   	.japaneseculture   	.miningco   	.com-   	Iqtisodiy	
tashkilotlar;
18)	
http://www   	.nomura   	.com-   	 Qimmatli	 qog’ozlar.