Mustaqillik yillari ilmiy nashirlarida O‘zbekiston tarixining yoritilishi

Mustaqillik yillari ilmiy nashirlarida O’zbekiston tarixining yoritilishi
Reja:
Kirish
I.Bob. Mustaqillik yillarida Buxorodagi ilmiy muassasalar faoliyati va ilmiy 
tadqiqotlarning olib borilishi
1.1.  Buxoro vohasi tarixiga oid ilmiy tadqiqotlarning olib borilishi......................5
1.2. Mustaqillik yillarida Buxorodagi ilmiy muassasalar faoliyati va ularning 
tarixiy merosimizning o’rganishdagi 
xizmatlari.................................................................15
II.Bob. Mustaqillik davrida Xiva xonligi tarixiga bag’ishlangan asarlar tahlili 
va ilmiy izlanishlar
2.1. Mustaqillik davrida Xiva xonligi tarixiga bag’ishlangan asarlar 
tahlili............24
2.2. Qo’qon xonligi tarixiga oid ilmiy 
izlanishlar.....................................................34
Xulosa .....................................................................................................................40
Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati .....................................................................42
          
Kirish
2    Milliy tarixni milliy ruh bilan yaratish kerak. Aks holda uning tarbiyaviy ta’siri
bo’lm aydi.   Biz   yoshlarimizni   tarixdan   saboq   olish,   xulosa   chiqarishga
o’rgatishimiz,   ularni   tarix   ilmi,   tarixiy   tafakkur   bilan   qurollantirishimiz   zarur,   –
dedi Shavkat Mirziyoyev.
Mutasaddilarga   O’zbekistonda   tarix   fanini   2030   yilgacha   rivojlantirish
konsepsiyasini ishlab chiqish vazifasi qo’yildi.   
O’zbekistonning  eng  yangi  tarixida  muhim bosqich  sifatida  kechayotgan
so’nggi     yillar     (2016-2018)da     ilmiy     tadqiqotlarga,   ilmiy     muassasalarning
faoliyatiga     jiddiy     e’tibor     qaratilmoqda.     O’zbekiston   Respublikasi     Fanlar
Akademiyasi,   O’zbekiston   Oliy   attestatsiya   qo’mitasi  kabilarni   ishini   yanada
takomillashtirish  bilan  bog’liq  chora-tadbirlarning hayotga  joriy  etilayotganligi
fikrimizning  dalilidir.
  O’zbekiston     Respublikasi   Prezidenti     Sh.Mirziyoevning     2016     yil     18
oktyabrdagi     Islom    hamkorlik  tashkiloti    Tashqi    ishlar    vazirlari     kengashi     43-
sessiyasining     ochilish   marosimida     “Ta’lim     va     ma’rifat-tinchlik     va
bunyodkorlik     sari     yo’l”   mavzusidagi     nutqida:     “...Mustaqillik     yillarida
O’zbekistonda     ajdodlarimizning   muqaddas     dini     bo’lgan     islomning
jamiyatimizdagi   o’rnini   qayta   tiklash bo’yicha   ulkan   ishlar   amalga   oshirildi.
1999     yil     Toshkentda     Markaziy     Osiyoda   birinchi     Islom     universiteti     ochildi.
Mamlakatimizda     10     ta     diniy     ta’lim   muassasasi,     jumladan,     Toshkent     islom
instituti,  9  ta  o’rta  maxsus  o’quv  yurti faoliyat  ko’rsatmoqda.  Ana  shu  ta’lim
maskanlari  orasida  XVI  asrda  bunyod etilib,  ilm-fanni  keng  yoyishga  xizmat
qilgan  Buxorodagi  Mir  Arab  va Toshkentdagi Ko’kaldosh madrasalari bor". 1
O’z    mustaqilligini    qo’lga  kiritgan    O’zbekiston    Respublikasi    milliy
davlatchiligini       barpo       qilish       bilan       bir   qatorda       xalqaro   maydonda   ham
o’zining    barqaror    tashqi    va    ichki    siyosati, buyuk    va    qadimiy    tarixi,
takrorlanmas    ma’naviy      merosi    va   milliy    qadriyatlari     bilan    dovrug’
tarata         boshladi.     Garchi         mustabid         sho’rolar         hukmronligi         davrida
O’zbekiston     tarixi         fani             tobbnylaqonli         tadqiqotini         amalga         oshira
1
3 olmagan       bo’lsada,   o’zining       boy   tarixiy       merosini       ko’z       qorachig’idek
asrab       keldi. Bu   tarix   sahifalari    xalqimizning       boy       o’tmishini        bizgacha
yetkazib       bera   olgan   qo’lyozma       asarlarimiz       va       xalqimizning       xotirasi
edi.         O zbekistonning   Birinchi   prezidenti   davrida   mamlakat   o z   bayrog igaʻ ʻ ʻ
(1991), tamg asi (1992), konstitutsiyasiga (1992) ega bo ldi. Sovet tuzumi o rniga	
ʻ ʻ ʻ
hokimlar va mahalla instituti bilan yangi ma muriy tizim yaratildi.	
ʻ
1996-yilda   Prezident   Islom   Karimov   tashabbusi   bilan   Amir   Temur
tavalludining 660 yilligi munosabati bilan Temuriylar tarixi davlat muzeyi ochildi.
2007-2011-yillarda   "Temuriylar   davri   yozma   yodgorliklarini   O zbekistonda   va	
ʻ
undan tashqarida o rganish" fundamental tadqiqot loyihasi amalga oshirildi, uning	
ʻ
doirasida   Amir   Temur   va   temuriylar   davri   qo lyozmalariga   oid   boshqa	
ʻ
mamlakatlarda saqlangan materiallar va ma lumotlar to plandi.	
ʼ ʻ   Prezident Shavkat
Mirziyoyev O zbekiston Islom sivilizatsiyasi  markazi  quriladigan hududga tashrif	
ʻ
buyurib,   uning   poydevoriga   tamal   toshi   qo ygan   edi.   Bugungi   kunda   bino	
ʻ
konstruksiyalari   qad   ko tarib,   qurilish   ishlari   jadal   davom   etmoqda.Davlatimiz	
ʻ
rahbari   milliy-diniy   qadriyatlarimizni   tiklash,   buyuk   ajdodlarimizning   islom
rivojiga qo shgan ulkan hissasini targ ib etishga alohida e tibor qaratmoqda.	
ʻ ʻ ʼ
Islom   sivilizatsiyasi   markazi   umumbashariy   sivilizatsiya   rivojiga   benazir
hissa   qo shgan   buyuk   ajdodlarimizning   boy   merosini   o rganish,   dinimizning   asl	
ʻ ʻ
insonparvarlik   mohiyatini   avvalambor   xalqimizga,   dunyo   hamjamiyatiga
yetkazish,   jamiyatda   “jaholatga   qarshi   –   ma rifat”   tamoyilini   kuchaytirishda	
ʼ
muhim ahamiyat kasb etadi.
Uch   qavatli   markaz   qadimiy   madrasalarimiz   uslubida   quriladi.   Binoning
simmetrik   markaziga   Usmon   Qur oni   qo yiladi.   Ikkinchi   qavatda   kutubxona,	
ʼ ʻ
anjumanlar   va   ko rgazma   zallari   bo ladi.   Uchinchi   qavat   axborot-resurs   markazi,	
ʻ ʻ
ilmiy kafedralar va boshqa xonalarni o z ichiga oladi.	
ʻ
Prezidentimiz   qurilish   jarayoni   bilan   tanishdi.Ko rgazmalar   zalida	
ʻ
O zbekiston tarixi davrlar bo yicha, har bir asr, har bir allomaga oid manbalar va	
ʻ ʻ
ashyolar asosida namoyish etilishi zarurligini ta kidladi.	
ʼ
4 -   Hamma   o z   tarixini   ulug laydi.   Lekin   bizning   mamlakatimizdagidek   boy   tarix,ʻ ʻ
bobolarimizdek   buyuk   allomalar   hech   qayerda   yo q.   Bu   merosni   chuqur	
ʻ
o rganishimiz, xalqimizga, dunyoga yetkaza bilishimiz kerak. 	
ʻ
                 Bu markazga kelgan  odam  tariximiz haqida to la tasavvurga  ega bo lishi,	
ʻ ʻ
katta ma naviyat olib ketishi zarur, - dedi Shavkat Mirziyoyev.	
ʼ
Toshkent shahridagi “G’alaba bog’i” majmuasini xalqimiz, ayniqsa, yoshlar uchun
harbiy   tarix   va   ajdodlarimiz   qahramonligini   o’rganish   bo’yicha   ilmiy   markazga
aylantirish taklifi bildirildi.
Yoshlarni   vatanparvarlik,   milliy   iftixor   ruhida   tarbiyalash,   buning   uchun   tarixni
yaxshi   o’rgatish,   bu   yo’nalishdagi   ilmiy   tadqiqotlarni   kengaytirish   muhimligi
ta’kidlandi.
Kurs   ishining   maqsadi :   Mustaqillik   yillarida   O’zbekiston   tarixining
yoritilishi   Qatag on   qurbonlarini   xotirlash   muzeyi   O zbekiston   Respublikasi	
ʻ ʻ
Prezidentining   2001-yil   1   mayda   qabul   qilingan   "Qatag on   qurbonlarini   xotirlash	
ʻ
kunini   belgilash   to g risida"gi   farmoniga   va   O zbekiston   Respublikasi   Vazirlar	
ʻ ʻ ʻ
Mahkamasining   2002-yil   8   noyabrdagi   387-sonli   qaroriga   asosan   tashkil   etilgan.
"Qatag on   qurbonlari   xotirasi"   muzeyining   ahamiyatini   inobatga   olgan   holda   va	
ʻ
O zbekiston Respublikasi Prezidentining 2008-yil 5 maydagi farmoni bilan muzey	
ʻ
ekspozitsiyasi   yangilandi.   Muzey   20-asrning   20-yillari   boshidan   1930-yillarning
oxirigacha qatag on qilinganlarning qatl etilishi sodir bo lgan joyda joylashgan.	
ʻ ʻ
2020-yil   9   mayda   Toshkentda   G alaba   bog i   ochilgan.   Fashizm   ustidan	
ʻ ʻ
qozonilgan G alabaning 75 yilligini nishonlash uchun bog  tashkil etish tashabbusi	
ʻ ʻ
Prezident   Sh.M.Mirziyoevga   tegishli.   Olmazor   viloyatida   joylashgan   bog   12	
ʻ
gektardan   ziyod   maydonni   qamrab   olgan.   U   ikkita   tematik   qismdan   iborat   -
birinchisi, o zbeklarning janglarda qatnashishini,  ikkinchisi  -  respublikaning front	
ʻ
orqasidagi hayotini aks ettiradi. 
I.Bob. Mustaqillik yillarida Buxorodagi ilmiy muassasalar faoliyati va ilmiy
tadqiqotlarning olib borilishi
1.1 Buxoro vohasi tarixiga oid ilmiy tadqiqotlarning olib borilishi.
5 Tarixiy   va   madaniy   yodgorliklar   xalqimizning   ma’naviy   qiyofasini
shakllantirishda,   yosh   avlodda   vatanparvarlik   va   milliy   iftixor   tuyg’ularini
tarbiyalashda   muhim   o’rin   tutadi.   Shuning   uchun   ham   istiqlol   yillarida
respublikamizda tarixiy va madaniy yodgorliklarni muhofaza qilish, ularni tiklash
va   ulardan   foydalanishga   katta   e’tibor   berilmoqda.   Tarixiy   obidalar   va   madaniy
yodgorliklarni   asrash   va   qayta   tiklash   O’zbekistonda   davlat   siyosati   darajasiga
ko’tarildi.   Bu   borada   Prezidentimiz   I.A.Karimov   quyidagilarni   ta’kidlagan   edi:
“Mustaqilligimizning   dastlabki   kunlaridan   ajdodlarimiz   tomonidan   ko’p   asrlar
mobaynida   yaratib   kelingan   g’oyat   ulkan,   bebaho   ma’naviy   va   madaniy   merosni
tiklash   davlat   siyosati   darajasiga   ko’tarilgan   nihoyatda   muhim   vazifa   bo’lib
qoldi”67.   Hozirgi   kunda   respublikada   7216   ta   yodgorlik   davlat   muhofazasiga
olingan   bo’lib,   shundan   2248   tasi   me’morchilik,   1695   tasi   arxeologik
yodgorliklardir.   Respublika   hukumati   ushbu   yodgorliklarni   saqlash,   ularning
ayrimlarini qayta tiklash, tarixiy obidalardan unumli foydalanishga qaratilgan qator
chora-tadbirlarni   ishlab   chiqib,   uni   qadam-baqadam   amalga   oshirib   kelmoqda.
Istiqlol   yillarida   respublika   hukumati   tarixiy   va   madaniy   yodgorliklarni   qayta
tiklash ishiga katta e’tibor berdi. Bu ishlar asosan davlat byudjeti hisobidan amalga
oshirildi.   Ayni   vaqtda   homiylar,   xayriya   jamg’armalari   va   “Oltin   meros”
jamg’armasining   imkoniyatlari   ishga   solindi.   Natijada   mustaqillik   yillarida   bu
sohaga   sarf   qilingan   mablag’lar   yildan-yilga   oshib   bordi,   tarixiy   va   me’moriy
yodgorliklar   restavrastiya   qilindi   va   qayta   ta’mirlandi.   Agar   sobiq   ittifoq   davrida
respublikadagi   tarixiy   va   madaniy   yodgorliklarni   ta’mirlash   va   tiklash   ishlariga
1989 yilda 10,28 mln so’m ajratilgan bo’lsa, mustaqillikning dastlabki, 1992 yilda
respublika byudjetidan ajratilgan mablag’lar hajmi 65,4 mln so’mni, 1996 yilda esa
592 mln so’mni tashkil etdi.
  “Buxoro   haqiqati”   va   “Buxoronoma”   gazetasi   sahifalarida   Buxoro
vohasidagi   tarixiy   yodgorliklar   va   ularning   ta’mirlanish   tarixi   masalalarga   oid
maqolalar ham chop etilgan. Gazeta sahifalarida ma’muriy inshoot binolaridan Ark
va   Sitorai   Moxi   Xossaga   bag’ishlangan   O.Jo’rayev,   N.Naimov,   X.Ahmedov,
N.Yo’ldoshev,   A.Xalilovlarning   maqolalari,   shu   bilan   birga,   Buxorodagi
6 muqaddas   qadamjoylar,   masjid,   madrasalar,   qadimgi   savdo   inshootlari   va
karvonsaroylar xususidagi J.Mirzaahmedov, R.Almayev, A.Mo’minov K.Jumayev,
N.Naimov, A.Xalilov, S.Buxoriy, A.Xalimov, Yo.Yusupov va S.Salimovlarning70
ilmiy   maqolalari   keng   o’rin   olgan.   Ushbu   maqolalarda   vohadagi   tarixiy
yodgorliklar va ularning ta’mirlanish tarixi masalalariga bag’ishlangan. Jumladan,
Buxorodagi   ma’muriy   inshoot   binolaridan   Ark   tarixi   to’g’risida   N.Naimov,
X.Ahmedov,   A.Xalilovlovlar   gazeta   sahifalaridagi   ilmiy   maqolalarida   yoritib
berganlar. 
Arkning   asoschilari   Siyovush   va   Afrosiyob   tarixiy   shaxslar   bo’lganligi
N.Yo’ldoshev maqolasida quyidagicha izohlab beriladi: “Siyovush otasi Kaykovus
Ahamoniylar sulolasidan bo’lib VI asrda Eronda hukmronlik qilgan. Abu Rayhon
Beruniy   Siyovushnig   o’g’li   Kayxusrav   Xorazmda   hukmron   bo’lganligini   tarixiy
faktlar   asosida   tasdiqlaydi.   Buxoro   majusiylari   Afrosiyob   va   Siyovush   qabrini
muqaddas   bilib   sajda   qilganlar.   Buxoro,   Samarqand,   Xorazm   xalqlari   qadimgi
an’analarni   davom   ettirib   Buxorolik   musulmonlar   XX   asr   boshlariga   qadar
Siyovushni   shahid   bo’lganlar   qatorida,   qabrlarini   ziyoratgohga   aylantirib,
Siyovushni   vali   (madadkor)   deb   bilganlar”.     Yuqoridagi   dalillardan   tashqari
Siyovush   zamonida   yashab   kelayotgan   mahalliy   urf   odatlar   va   an’analar   borki
uning   tarixiy   shaxs   ekanligidan   dalolat   beradi.   Birinchidan,   Buxoro   arkining
sharqiy   darvozasi   Dari   Kohfurushon   (Somonfurushon)   deb   atalgan   chunki,
darvozaning   pastidagi   maydonchada   Buxoro   arki   paydo   bo’lgandan   buyon
dehqonlar somon, beda va boshqa mol ozuqalarini keltirib sotganlar. Ikkinchi dalil
Siyovush   shahid   bo’lgandan   keyin   “Dari   Kohfurushonda”   ko’milgani   uchun   bu
darvoza   “Dari   Go’riyon”   deb   atalgan.   Qadimgi   so’g’d   va   fors   tilida   “qabr”-go’r
degan manoni bildiradi.
  Uchinchi   dalil   Siyovushning   xotirasiga   bag’ishlab   aytiladigan   Mug’lar
yig’isi   marsiyasi,   o’zgargan   holda   vafot   etgan   kishining   o’lgan   kuni,   “begoyi
juma”,  “qirq  oqshomi”  marosimida  oymullalar  tomonidan  marsiya  aytish  odat
tusiga     kirib     qolgan.         To’rtinchi     dalil     Navro’z     kuni     ertalab     erkakalar
tomonidan   xo’roz     so’yilib,     bu     an’ana     ham     o’zgartirilgan     holda     saqlangan.
7 Navro’zda     xo’roz   so’yish     odat   ga     aylanib,     buni     buxoroliklar     “Qozon
to’ldi”deb     ataydilar   .   Ushbu     me’moriy     majmuaning     qadimiy     inshootlardan
bo’lishiga     qaramay   mustaqillik     yillarigacha     bo’lgan     davrda     binoning
ta’mirlanishiga   yetarli    darajda e’tibor   berilmagan.   Sovet    hokimiyati    yillarida
Buxoro     Xalq     Sovet     Respublikasi   tomonidan     qabul     qilingan     dastlabki
dekretlarning     birida     Respublika     xalq     maorif   nozirligi     huzurida     “San’at     va
tarixiy     yodgorliklarni     muxofaza     etish     seksiyasi”   tuzilgan.   Seksiya     ta’mirlash
ishlarini    qayta   tiklashdan    boshlab   1921-1922yillarda Arkning   g’arbiy   devori
ta’mirlandi.     Lekin     keyinchalik     ta’mirlash     ishlari     olib   borilmagan     edi.     Ark
devorlarini     tiklashga     1     mln     so’m     kerakligi,     ushbu     mablag’ning   yetarli
emasligi   va   O’zbekiston   SSR   Madaniyat   Minstirligining   Restavratsiya   ilmiy
tadqiqot  institutui  tomonidan  faqat  uning  g’arbiy  devorini  ta’mirlash  bo’yicha
loyiha  ishlab  chiqilib,  devorning  janubiy  qismi ning  ta’mirlanish  rejasi ishlab
chiqilmaganligi,     Arkni     ta’mirlash     ishlariga     partiya,     sovet     tashkilotlari     va
jamoatchilik     birlashm   alari     diqqatini     jalb     qilish     lozimligi     N.Naimovning
maqolasida     aytib    o’tilagan.    XX    asrning     80-yillarida    arkni    tamirlash    ishlari
yetarli   darajada     e’tibor     berilmagan.     Ushbu     davrda     ark     devorni     ta’mirlash
uchun  bor  yo’g’i 2  mingta  g’isht  ajratilgan  edi . 
O’zbekiston   mustaqillikka   erishgandan   so’ng,   mustaqillikning   dastlabki
yillarida    Buxoro    ilmiy    ta’mirlash     ustaxonasining     bunyodkorlari     A.Xo’jayev,
M.Xo’jayev,     S.Raxmatov,     A.Pak,     U.Troshuv,     S.Rustamov,     N.Fozilov,
B.Xoldorov va  X.Salomovlar Ark devorlarini  qaytada n  tiklash  tadbirini  amalga
oshirish   tashabbusi     bilan     chiqqanlar.Sarmoya     yetishmasligi     sababli     Arkni
ta’mirlash tadbirlarini   amalga   oshirish   uchun   viloyat   miqyosidagi   korxonalar
va     tashkilotlar   ushbu   ta’mirlashni   amalga   oshirish   uchun   Sanoat   qurilish
bankining  hisob raqamiga mablag’ o’tkazishgan. 2
 
O’zbekiston   Respublikasi   Vazirlar   Mahkamasining   2010-yil   23-martda
qabul qilgan “2020-yilgacha Buxoro shahri hududidagi madaniy meros obyektlarni
ilmiy   o’rganish,   ta’mirlash   va   ularni   zamonaviy   foydalanishga   moslashtirish
2
  Ahmedov X. Qadimiy ark qaytadan yuz ochadi // Buxoro haqiqati.1992-yil 28-noyabr.
8 bo’yicha   davlat   dasturi   to’g’risidagi”   qaroriga   muvofiq   Ark   qal’asi   qayta
ta’mirlandi.   Ta’mirlash   ishlariga   poytaxtdagi   “Meros   chashmasi”   korxonasi
loyihalovchilari   jalb   qilindi.   Ular   obyektni   asl   qiyofasini   saqlagan   holda   qal’a
devorini   avvalgidan   ham   mustahkamlash   tarxini   tayyorlab   berdilar.     Buxoro
azaldan   sharqning   yetti   iqlimga   tanilgan   qadimiy   shaharlardan   biridir.   Bunday
shuhratning sabalaridan biri shahardagi ulug’vor masjid va madrasalardir. Buxoro
shahrining markazidagi ulug’vor inshootlaridan biri Poyi Kalon ansambli o’zining
betakrorligi bilan ajralib turadi. Poyi Kalon ansambli tarkibidagi inshootlardan biri
Masjidi   Kalonning   qayta-qayta   yaratilish   tarixiga   nazar   tashlab,   Buxoroning
rivojlanish   va   inqirozli   bosqichlarini   belgilash   mumkin.     Arslonxon   qurdirgan
mahobatli   masjid   Buxoroda   barpo   etilgan   birinchi   sajdagoh   emas.   Narshaxiyning
naql   qilishicha,   Buxorodagi   dastlabki   masjid   Muslimxonning   taxt   vorisi   Qutayba
tomonidan   713-yilda   bunyod   etilgan.   Qutayba   bu   sajdagohni   budparastlar
ibodatxonasi  o’rnida qurdirgan. O’sha davrda islom  dini  endigina Buxoroga kirib
kelayotgan   edi.   Xorun   ar-Rashid   zamonida   Ark   qal’asi   yaqinida   mo’min
musulmonlar jamoa bo’lib, namoz o’qib, bir-birlaridan ibrat olishlari  uchun jome
masjidi   qurildi.   Somoniylar   hukmdori   Ahmadning   o’g’li   Said   Nasr   hukmronligi
yillarida   Masjidi   Kalon   qulab   tushib,   minglab   odamlar   halok   bo’lgan.   X   asr
boshida Abu Abdulloh Muhammad masjidni qaytadan bunyod etib bu bino 60 yil
muqaddas   sajdogoh   sifatida   xizmat   qilgan.   Ibn   Sino,   Rudakiy,   Narshaxiy   singari
buyuk   zotlar   shu   masjidga   tashrif   buyurganlar.     Masjidi   Kalon   saljuqiylar
tomonidan XI asr o’rtalarida vayron etilgan edi. Shamsul Mulk masjidni qaytadan
ta’mirladi. 
Uning   minbar   va   mehrobi   samarqandlik   ustalar   tomonidan   tayyorlanib
Buxoroga   keltirilgan.   Arslonxon   hukmronligi   yillarida   jome   masjidi   ark   qal’asi
yonida   joylashib   istilochilar   tomonidan   vayronaga   aylanganligi   sababli   masjidni
Arkdan   sharq   tomonga   qarab   ko’chirishga   qaror   qilgan.     Shu   maqsadda
shahristondan ko’pgina hovli joylar sotib olinib, buxorolik me’morlar shaharsozlik
tarixida ilk bor bu inshootning samarqandlik ustalar  tomonidan yasalgan mehrob,
minbar va maksuralarni yaxlit tarzda yangi joyga ko’chirishdi. 1221-yil 12-martda
9 masjid bunyod etilib husni jamoli islom olamiga ko’z-ko’z qilindi. Hozirgi Masjidi
Kalon   Abdullaxon   davrida   qurib   bitkazilgan.   U   Markaziy   Osiyodagi   eng   yirik
jome   masjidi   hisoblanadi   Sho’rolar   davrida   Masjidi   Kalon   uzoq   yillar   don
tashkilotining   omborxonasi   vazifasini   bajargan.   Mustaqillik   yillarida   masjid
faoliyati   qaytadan   tashkil   etilib   I.Karimovning   Masjidi   Kalonni   ta’mir   etish
to’g’risidagi   farmoniga   binoan,   masjid   1997-yilda   ta’mirlash   ishlariga   alohida
e’tibor berildi.  3
Masjidning   ta’mirlanib   asl   holiga   keltirilishi   to’g’risida   A.Xalilov   o’z
maqolasida   quyidagi   ma’lumotlarni   keltirib  o’tadi:  “Tamirlash  ishlari  Usta   Shirin
Murodov   nomidagi   Buxoro   maxsus   ilmiy-ta’mirlash   ustasi   Baxshullo   Murodov
ta’mirlovchilar   brigadasiga   topshirildi.   Masjid   gumbazidagi   niliy   koshinlarning
3700dan   ziyodi   asl   holida   saqlanib,   160ga   yaqini   yangi   tayyorlangan   bezaklar
bilan   almashtirildi.   Masjid   galeriyasida   288   ta   kichik   gumbaz   ta’mirlandi,   239   ta
ustun   poydevori   mustahkamlanib,   40   ta   ustun   qaytadan   tiklandi.   126,2   x   81,6m
kattalikdagi   ulkan   inshootda   barcha   suvoq   ishlari   qo’lda   bajarilib   Masjidi   Kalon
eng   ko’rkam   ziyoratgohlardan   biriga   aylantirildi”76.   Poyi   Kalon   ansamblidagi
salobatli   obidalardan   biri   Minorai   Kalon.   Minorai   Kalon   qurgan   usta   nomining
minoradagi   belbog’larning   birida   aks   etganligi   “Buxoro   haqiqati”   gazetasining
1965-yil   27-iyul   sonidagi   nashrida   quyidagicha   izohlab     berilgan:   “
Qoraxoniylardan   Arslonxon   tomonidan   qurilgan   Minorai   Kalon ijodkori   Usto
Baqo   bo’lib,   me’mor   binoni   qurish   davrida   o’z   nomini   sirli   yozuvlar bilan
bitgan.
  Ma’lumki  m inora  tanasi  bir  necha  naqshdor  halqalardan  iborat  bo’lib,
ular  orasi  turli  geometrik  shakldagi  bezaklar  bilan  to’ldirilgan”. Minora  o’rta
qismidagi     bir     halqada     kufiy     harflar     bilan     “mim”     harfi   yuqorisida     ortiqcha
“ayn”  bor,  “alif”  esa  “lom”  harfiga  o’xshab ketadi,  “yo”  harfi esa  “be”  kabi
yozilgan.  Xatning  oxiridagi  ortiqcha  “alif”  harfi  va  yuqorisidagi “qof”  harfiga
tegishli     ikki     nuqta     bor.     Hamma     ko’rsatilgan     harflar     qo’shib   o’qilganda
3
 Xalilov A. Ark qal’asidagi bunyodkorlik. // Buxoronoma.2012-yil 22-avgust.
10 “Amole  Baqo”  ya’ni  Usto  Baqo  jumlasi  kelib  chiqadi  . Buxorodagi  eng  katta
ta’lim   muassasalardan biri   Miri   Arab   madrasasidir. Miri   Arab   madrasasining
tarixi     to’g’risida     S.Buxoriy     o’z     ilmiy     maqolasi   Arab     nomi     bilan     mashhur
bo’lgan   zotning   asl   ismi   Said   Abdullohdir ta’kidlab   o’tgan . Shu   bilan   birga
maqoladi   da   Miri   ekanligini   U     kishi     Yamanning     Hazarmavut   mavzesida
tug’ulgan.     “Juxfat     azZoiriy”da     yozilishicha     Hazarmavutda     Hud
Alayhissalomning     qabrlari     bo’lgan.   Said     Abdulloh     amir     bo’lgan,     lekin     22
yoshida     dillariga     alloh     taollo     ishqi   paydo     bo’lib,     tojutaxtdan     voz     kechib
Samarqa Kafshir   guzarida   Xo’ja   Ahror   Valiy   su h ndga   keladilar   va   uyerda
Xo’ja batlariga   yetishadi.   Qisqa   vaqt   ichida   Xo’ja Ahrordan   irshid   xati   olib,
buyuk    pir    darajasiga     yetishadi.    Zayniddin    Vosifiyning  ”Badoye     ul     vaqoye”
asarida   ta’kidlanishicha   Mir   Arab   Turkisto nning   Sabron degan   joyida   koriz,
Shofirkon,     Vobkent,     G’ijduvon     ariqlarini     qazdirib,     Shofirkon   rudi(arig’i)ni
Ubaydulloxon   ibn   Sulton   sharafiga   Sulton   obod   deb   ataganlar. Asarda   yana
ta naqshbandiya   tari ‘ kidlanishicha   Miri   Arab   Ubaydulloxonning   piri   bo’lib,
qatining   rivojlanishiga   ulkan   hissa   qo’shgan.    1512yil   Erondan Najmi   Soniy
boshliq     80     ming     qo’shin     Movraunnahrga     hujum     qilganlarida     Buxoro   xoni
Ubaydulloxon     va     Jonibek     sultonlar     qochganlarida,     Mir     Arab     Turkistondan
Buxoroga     kelib     uni     jang     qilishga     chorlab,   jangda     g’alaba     qilishini     aytadi.
Mustaqillik     yillarida     Prezident     I.Karimov     tashshabbusi   bilan     madrasa
faoliyatini   tubdan   yaxshilash   uchun   samarali   ishlar   olib   borildi.   O’zbekiston
Vazirlar     Mahkamasining     2003yil     22avgustdagi     qaroriga     asosan     mazkur
madrasa diplomi  davlat  ta’lim  hujjati  deb  e’tirof  etildi Buxorodagi  eski  asosiy
ko’chalar     tutashgan     Labi     Hovuzni     Buxoroni     qalqib   turgan     yuragiga     qiyos
etishadi.   4
  Ilmiy     tadqiqot     muallifi     A.Xalilov     ushbu     me’moriy   majmuaning
tarixini  ochib  berishga  harakat  qilib  quyidagilarni  keltirib  o’tadi: 
Tarixiy   va   madaniy   yodgorliklar   xalqimizning   ma’naviy   qiyofasini
shakllantirishda,   yosh   avlodda   vatanparvarlik   va   milliy   iftixor   tuyg’ularini
4
 Xalilov A. Niliy gumbaz chiroyi. // Buxoro haqiqati. 1997-yil 18-iyun.
11 tarbiyalashda   muhim   o’rin   tutadi.   Shuning   uchun   ham   istiqlol   yillarida
respublikamizda tarixiy va madaniy yodgorliklarni muhofaza qilish, ularni tiklash
va   ulardan   foydalanishga   katta   e’tibor   berilmoqda.   Tarixiy   obidalar   va   madaniy
yodgorliklarni   asrash   va   qayta   tiklash   O’zbekistonda   davlat   siyosati   darajasiga
ko’tarildi.   Bu   borada   I.A.Karimov   quyidagilarni   ta’kidlagan   edi:
“Mustaqilligimizning   dastlabki   kunlaridan   ajdodlarimiz   tomonidan   ko’p   asrlar
mobaynida   yaratib   kelingan   g’oyat   ulkan,   bebaho   ma’naviy   va   madaniy   merosni
tiklash   davlat   siyosati   darajasiga   ko’tarilgan   nihoyatda   muhim   vazifa   bo’lib
qoldi”67.   Hozirgi   kunda   respublikada   7216   ta   yodgorlik   davlat   muhofazasiga
olingan   bo’lib,   shundan   2248   tasi   me’morchilik,   1695   tasi   arxeologik
yodgorliklardir.   Respublika   hukumati   ushbu   yodgorliklarni   saqlash,   ularning
ayrimlarini qayta tiklash, tarixiy obidalardan unumli foydalanishga qaratilgan qator
chora-tadbirlarni   ishlab   chiqib,   uni   qadam-baqadam   amalga   oshirib   kelmoqda.
Istiqlol   yillarida   respublika   hukumati   tarixiy   va   madaniy   yodgorliklarni   qayta
tiklash ishiga katta e’tibor berdi. Bu ishlar asosan davlat byudjeti hisobidan amalga
oshirildi.   Ayni   vaqtda   homiylar,   xayriya   jamg’armalari   va   “Oltin   meros”
jamg’armasining   imkoniyatlari   ishga   solindi.   Natijada   mustaqillik   yillarida   bu
sohaga   sarf   qilingan   mablag’lar   yildan-yilga   oshib   bordi,   tarixiy   va   me’moriy
yodgorliklar   restavrastiya   qilindi   va   qayta   ta’mirlandi.   Agar   sobiq   ittifoq   davrida
respublikadagi   tarixiy   va   madaniy   yodgorliklarni   ta’mirlash   va   tiklash   ishlariga
1989 yilda 10,28 mln so’m ajratilgan bo’lsa, mustaqillikning dastlabki, 1992 yilda
respublika byudjetidan ajratilgan mablag’lar hajmi 65,4 mln so’mni, 1996 yilda esa
592   mln   so’mni   tashkil   etdi.“Buxoro   haqiqati”   va   “Buxoronoma”   gazetasi
sahifalarida Buxoro vohasidagi tarixiy yodgorliklar va ularning ta’mirlanish tarixi
masalalarga oid maqolalar ham chop etilgan. Gazeta sahifalarida ma’muriy inshoot
binolaridan   Ark   va   Sitorai   Moxi   Xossaga   bag’ishlangan   O.Jo’rayev,   N.Naimov,
X.Ahmedov,   N.Yo’ldoshev,   A.Xalilovlarning69   maqolalari,   shu   bilan   birga,
Buxorodagi muqaddas qadamjoylar, masjid, madrasalar, qadimgi savdo inshootlari
va   karvonsaroylar   xususidagi   J.Mirzaahmedov,   R.Almayev,   A.Mo’minov
K.Jumayev,   N.Naimov,   A.Xalilov,   S.Buxoriy,   A.Xalimov,   Yo.Yusupov   va
12 S.Salimovlarning70   ilmiy   maqolalari   keng   o’rin   olgan.   Ushbu   maqolalarda
vohadagi   tarixiy   yodgorliklar   va   ularning   ta’mirlanish   tarixi   masalalariga
bag’ishlangan.   Jumladan,   Buxorodagi   ma’muriy   inshoot   binolaridan   Ark   tarixi
to’g’risida   N.Naimov,   X.Ahmedov,   A.Xalilovlovlar   gazeta   sahifalaridagi   ilmiy
maqolalarida yoritib berganlar. Arkning asoschilari Siyovush va Afrosiyob tarixiy
shaxslar   bo’lganligi   N.Yo’ldoshev   maqolasida   quyidagicha   izohlab   beriladi:
“Siyovush   otasi   Kaykovus   Ahamoniylar   sulolasidan   bo’lib   VI   asrda   Eronda
hukmronlik qilgan. Abu Rayhon Beruniy Siyovushnig o’g’li Kayxusrav Xorazmda
hukmron   bo’lganligini   tarixiy   faktlar   asosida   tasdiqlaydi.   Buxoro   majusiylari
Afrosiyob   va   Siyovush   qabrini   muqaddas   bilib   sajda   qilganlar.   Buxoro,
Samarqand,   Xorazm   xalqlari   qadimgi   an’analarni   davom   ettirib   Buxorolik
musulmonlar   XX   asr   boshlariga   qadar   Siyovushni   shahid   bo’lganlar   qatorida,
qabrlarini   ziyoratgohga   aylantirib,   Siyovushni   vali   (madadkor)   deb   bilganlar”.
Yuqoridagi   dalillardan   tashqari   Siyovush   zamonida   yashab   kelayotgan   mahalliy
urf   odatlar   va   an’analar   borki   uning   tarixiy   shaxs   ekanligidan   dalolat   beradi.
Birinchidan,   Buxoro   arkining   sharqiy   darvozasi   Dari   Kohfurushon
(Somonfurushon) deb atalgan chunki, darvozaning pastidagi maydonchada Buxoro
arki   paydo   bo’lgandan   buyon   dehqonlar   somon,   beda   va   boshqa   mol   ozuqalarini
keltirib   sotganlar.   Ikkinchi   dalil   Siyovush   shahid   bo’lgandan   keyin   “Dari
Kohfurushonda”   ko’milgani   uchun   bu   darvoza   “Dari   Go’riyon”   deb   atalgan.
Qadimgi   so’g’d   va   fors   tilida   “qabr”-go’r   degan   manoni   bildiradi.   Uchinchi   dalil
Siyovushning   xotirasiga   bag’ishlab   aytiladigan   Mug’lar   yig’isi   marsiyasi,
o’zgargan   3   holda   vafot   etgan   kishining   o’lgan   kuni,   “begoyi   juma”,   “qirq
oqshomi”   marosimida   oymullalar   tomonidan   marsiya   aytish   odat   tusiga   kirib
qolgan. To’rtinchi dalil Navro’z kuni ertalab erkakalar tomonidan xo’roz so’yilib,
bu   an’ana   ham   o’zgartirilgan   holda   saqlangan.   Navro’zda   xo’roz   so’yish   odat   ga
aylanib,   buni   buxoroliklar   “Qozon   to’ldi”deb   ataydilar   .   Ushbu   me’moriy
majmuaning   qadimiy   inshootlardan   bo’lishiga   qaramay   mustaqillik   yillarigacha
bo’lgan  davrda binoning  ta’mirlanishiga  yetarli  darajda  e’tibor  berilmagan.  Sovet
hokimiyati   yillarida   Buxoro   Xalq   Sovet   Respublikasi   tomonidan   qabul   qilingan
13 dastlabki dekretlarning birida Respublika xalq maorif nozirligi huzurida “San’at va
tarixiy   yodgorliklarni   muxofaza   etish   seksiyasi”   tuzilgan.   Seksiya   ta’mirlash
ishlarini   qayta   tiklashdan   boshlab   19211922yillarda   Arkning   g’arbiy   devori
ta’mirlandi.   Lekin   keyinchalik   ta’mirlash   ishlari   olib   borilmagan   edi.   Ark
devorlarini tiklashga 1 mln so’m kerakligi, ushbu mablag’ning yetarli emasligi va
O’zbekiston SSR Madaniyat Minstirligining Restavratsiya ilmiy tadqiqot institutui
tomonidan faqat uning g’arbiy devorini ta’mirlash bo’yicha loyiha ishlab chiqilib,
devorning   janubiy   qismi   ning   ta’mirlanish   rejasi   ishlab   chiqilmaganligi,   Arkni
ta’mirlash   ishlariga   partiya,   sovet   tashkilotlari   va   jamoatchilik   birlashm   alari
diqqatini   jalb   qilish   lozimligi   N.Naimovning   maqolasida   aytib   o’tilagan.   XX
asrning   80yillarida   arkni   tamirlash   ishlari   yetarli   darajada   e’tibor   berilmagan.
Ushbu   davrda   ark   devorni   ta’mirlash   uchun   bor   yo’g’i   2   mingta   g’isht   ajratilgan
edi   .   O’zbekiston   mustaqillikka   erishgandan   so’ng,   mustaqillikning   dastlabki
yillarida   Buxoro   ilmiy   ta’mirlash   ustaxonasining   bunyodkorlari   A.Xo’jayev,
M.Xo’jayev, S.Raxmatov, A.Pak, U.Troshuv, S.Rustamov, N.Fozilov, B.Xoldorov
va   X.Salomovlar   Ark   devorlarini   qaytada   n   tiklash   tadbirini   amalga   oshirish
tashabbusi   bilan   chiqqanlar.   Sarmoya   yetishmasligi   sababli   Arkni   ta’mirlash
tadbirlarini amalga oshirish uchun viloyat miqyosidagi korxonalar va tashkilotlar 4
ushbu   ta’mirlashni   amalga   oshirish   uchun   Sanoat   qurilish   bankining   002700050
hisob   raqamiga   mablag’   o’tkazishgan.O’zbekiston   Respublikasi   Vazirlar
Mahkamasining   2010-yil   23-martda   qabul   qilgan   “2020-yilgacha   Buxoro   shahri
hududidagi   madaniy   meros   obyektlarni   ilmiy   o’rganish,   ta’mirlash   va   ularni
zamonaviy   foydalanishga   moslashtirish   bo’yicha   davlat   dasturi   to’g’risidagi”
qaroriga   muvofiq   Ark   qal’asi   qayta   ta’mirlandi.   Ta’mirlash   ishlariga   poytaxtdagi
“Meros   chashmasi”   korxonasi   loyihalovchilari   jalb   qilindi.   Ular   obyektni   asl
qiyofasini   saqlagan   holda   qal’a   devorini   avvalgidan   ham   mustahkamlash   tarxini
tayyorlab   berdilar.   Buxoro   azaldan   sharqning   yetti   iqlimga   tanilgan   qadimiy
shaharlardan   biridir.   Bunday   shuhratning   sabalaridan   biri   shahardagi   ulug’vor
masjid   va   madrasalardir.   Buxoro   shahrining   markazidagi   ulug’vor   inshootlaridan
biri   Poyi   Kalon   ansambli   o’zining   betakrorligi   bilan   ajralib   turadi.   Poyi   Kalon
14 ansambli   tarkibidagi   inshootlardan   biri   Masjidi   Kalonning   qayta-qayta   yaratilish
tarixiga   nazar   tashlab,   Buxoroning  rivojlanish   va  inqirozli   bosqichlarini   belgilash
mumkin.   Arslonxon   qurdirgan   mahobatli   masjid   Buxoroda   barpo   etilgan   birinchi
sajdagoh   emas.   Masjidi   Kalon   saljuqiylar   tomonidan   XI   asr   o’rtalarida   vayron
etilgan edi. Shamsul Mulk masjidni qaytadan ta’mirladi. Uning minbar va mehrobi
samarqandlik   ustalar   tomonidan   tayyorlanib   Buxoroga   keltirilgan.   Arslonxon
hukmronligi   yillarida   jome   masjidi   ark   qal’asi   yonida   joylashib   istilochilar
tomonidan   1   Ahmedov   X.   Qadimiy   ark   qaytadan   yuz   ochadi     Buxoro
haqiqati.1992-yil   28-noyabr.   5   vayronaga   aylanganligi   sababli   masjidni   Arkdan
sharq   tomonga   qarab   ko’chirishga   qaror   qilgan.   Shu   maqsadda   shahristondan
ko’pgina   hovli   joylar   sotib   olinib,   buxorolik   me’morlar   shaharsozlik   tarixida   ilk
bor   bu   inshootning   samarqandlik   ustalar   tomonidan   yasalgan   mehrob,   minbar   va
maksuralarni   yaxlit   tarzda   yangi   joyga   ko’chirishdi.   1221-yil   12-martda   masjid
bunyod etilib husni jamoli islom olamiga ko’z-ko’z qilindi. Hozirgi Masjidi Kalon
Abdullaxon   davrida   qurib   bitkazilgan.   U   Markaziy   Osiyodagi   eng   yirik   jome
masjidi hisoblanadi Sho’rolar davrida Masjidi Kalon uzoq yillar don tashkilotining
omborxonasi vazifasini bajargan. 
      3   may.   Alisher   Navoiy   nomidagi   Toshkent   davlat   o’zbek   tili   va   adabiyoti
universiteti tashkil etildi.
21 iyun. Toshkentda Hyatt  Regency Tashkent  mehmonxonasi  qurib bitkazildi.23-
24 iyun. Toshkentda Shanxay hamkorlik tashkiloti Davlat rahbarlari kengashining
navbatdagi majlisi bo’ldi. Majlis O’zbekiston Respublikasi raisligida o’tdi.
1.2 Mustaqillik yillarida Buxorodagi ilmiy muassasalar faoliyati va ularning
tarixiy merosimizning o’rganishdagi xizmatlari 
1991  yil  31  avgust  o’zbek  xalqi  va  umuman  O’zbekiston  xalqlari,  shu
jumladan     Buxoro     aholisi     hayotida     unitilmas     sana     bo’ldi.O’zbekiston
mustaqilligi   e’lon   qilindi.   Mustaqillikka    erishgandan   so’ng   mamlakatda   shu
jumladan   qadimiy   Buxoroda   ilmiy   texnikaviy   va   ma’naviy   salohiyati,       boy
ilmiy   –   madaniy       merosi   o’zbek   xalqining   hayoti   bilan   qiziquvchi   xorijlik
sayyolarni,  turli  soha  vakillarini  o’ziga  jalb  etmoqda.  Mustaqil  Buxoro  uchun
15 jahon  eshiklarini  lang  ochib  berdi.  Natijada  o’tgan  yillar  davomida  Buxoroni
jahon     keng     jamotchilik         bilan     tanishtirish     imkoniyati     tug’ildi.     Ayniqsa
Buxoro   Tojik     o’rtasidagi     ijtimoiy     –     madaniy     aloqalar     ravnaq     topdi.       1993
yilning oktyabrida  Buhoro  shahar  hokimi  U.Nosirov  O’zbekiston  delegatsiyasi
tarkibida     borib,     u     erda     o’tkazilgan     suhbat     va     uchrashuvlar     davomida
Buxoroning     insoniyat     sivilizatsiyasiga     salmoqli     hissa     qo’shganini,         jahon
ahamiyatiga   molik   me’moriy   yodgorliklar    to’g’risida   so’z   yuritdi.   1991   yil
may   oyida       Parijda   tashkil   etilgan       “Buyuk   ipak   yo’li    –   muloqot   yo’li”
ekspeditsiyasi     mutaxassislari     Buxoroga     tashrif     buyurdilar.       Mehmonlar
shahardagi     asari     –     atiqalar,     yodgorliklar     bilan     tanishar     ekanlar     muzey     –
shahar,   uning     boy       madaniy     merosi     jahon     sivilizatsiyasiga     sezilarli     ta’sir
ko’rsatganligini     ta’kidlashdi.     Jahondagi         xalqaro     nufuzli     tashkilotlar     –
YUniko e’tiborini  tortgan  Buxoroiy  Sharifga  qiziqishi  orta  bordi.  1991  yilning
noyabrida     tashkilotning     mustaqil     eksperti     Djon     Uorren     Buxoroga     tashrif
buyurdi.  U  ko’hna  shaharning  me’moriy  merosi  bilan  chuqur    tanishar  ekan,
Buxoroni     dunyo     ahamiyatiga     ega     bo’lgan     shaharlar     ro’yxatiga     kiritish
lozimligi   haqidagi   xulosani   xalqaro   madaniyat   va   muassasasining       Parijdagi
qarorgohiga   yubordi.   Shunday   qilib,   Buxoro   madaniy   merosi    bilan   bog’liq
barcha     hujjatlar   Parijga,     xalqaro     tashkilot     qarorgohiga   jo’natildi.   Yuqori
malakali     ekspertlar     hujjatlarni     sinchiklab     ko’zdan     kechirgach,   1995     yilning
kuzida     Buxoro     Yuneskoning     jahom     madaniy     qadyatlar   ro’yxatiga     kiritildi.
Parijda  o’tkazilgan  Yuneskoning    28  –  sessiyasi  (1995  yil 25  oktyabr  –  15
noyabr)   qadimiy   Buxoroning   jahon   shuhratini   dunyo   xalqlari orasida   targ’ib
qilishda    tarixiy    ahamiyatga        ega    bo’ldi.    Sessiyada    O’zbekiton  delegatsiyasi
qatnashib,   Buxoroning   2500   yilligini,   YUNESKOning   1996   –   1997 yillarda
o’tkaziladigan     tadbirlar     ro’yxatga     kiritishni     taklif     etdi.     Bu     taklif   yakdillik
bilan     qabul     qilindi.     Natijada     Buxoroliklar     2500     yillik     yubeleyga   qizg’in
kirishib,     keng     qo’llashni       ishlarni     boshlab     yubordilar.     Yubeley   obektlari
hisoblangan    Masjidi    Kalon,     Ark,    Mir    Arab,    Sarrofon    hammomi   maqbarasi,
Zindon,     CHorminor,     Xo’ja     Kalon,     Ismoil     Samoniy     maqbarasi,   Nodir
16 Devonbegi     madrasasi,     Abdullajon,     Modarixon,     Ko’kaldosh     madrasalari
Badriddin     karvonsaroyi     kabi     tarixiy     va     me’morchilik     yodgorliklarini
ta’mirlash qizg’in  olib  borildi. 5
 Ma’lumki  Buxoro  Temur  va  temuriylar  zamonida  Samarqanddan  keyin
Hirot,     Balx     shaharlari     qatorida     katta     nufuzga     ega     bo’lib,     Sohibqironning
siyosiy,  madaniy  va  harbiy  rejalarini  amalga  oshirishgda  katta  tayanch  rolini
o’ynagan.  Binobarin,  Amir  Temur  davlati  tarixini  yaratish  jarayonida  fransuz
tadqiqotchilari  Buxoro  mavzuini  ham  chetlab  o’tmaganlar.   YUNESKO  bosh
konfrensiyasining  qarori  bilan  1996  yilda  Amir  Temurning  660  yilligi  butun
dunyoda    nishonlandi.    Parijda  “Temuriylar  davrida  fan,  madaniyat  va  ta’lim
ravniqi”     mavzuida     O’zbekiston     madaniyati     haftiligi     o’tkazildi.”Temuriylar
davri   va   tarixi   san’atini   o’rganish   va   o’zbek   –   fransuz       madaniy   aloqalari
uyushmalari”     hamda     O’zbekiston     Fanlari     Akademiyasi       hamkorligida
Temuriyshunos     olimlarning     xalqaro     ilmiy     anjumani   o’tdi.     Sohibqiron
tavalludining     660     yilligi     munosabati     bilan     1996     yilning     sentyabrda
Toshkentda   fransiya   elichixonasi     va   1991     yilda   tashkil     etilgan.   Markaziy
Osiyoni   o’rganish   instituti   tomonidan   ilmiy   davra   yig’ilishi bo’lib   o’tdi.   Bu
yig’ilishda   Buxoro   tarixi   masalalariga   etarli   e’tibor   berildi. Jumladan   fransuz
Sharqshunosi     Iv     Porter     o’z     ilmiy     axborotida     Buxoroning   XVIIasr     san’ati
tarixiga  old  ma’lumotlarni  tahlil  qildi. 
  Shu   ilmiy   yig’inda Buxoro   davlat   muzey   qo’riqxonasi       qo’lyozmalar
xodimi,   tarix   fanlar   nomzodi B.Qozoqov   Ashtarxoniylar   davrida   madaniy   va
ilmiy     jarayonlarning   so’nmagani     haqida     yangi     fikr     xulosalarni     bayon     qildi.
Markaziy   Osiyoni o’rganish   fransuz   tadqiqot   instituti   o’zining   maxsus   ilmiy
davra  majlisini Buxoroning  2500  yilligiga  bag’ishlanadi.  6
  O’zbekiston     poytaxtiga     jadidchilik   harakati     tarixi     muammolariga
bag’ishlangan   ilmiy   anjuman   ham   fransuz olimlari   tashabbusi   bilan       tashkil
5
 Сафар  Аҳмедов  “Жаҳон  хазинаси  жавоҳирлари”.  “Бухоро  нашриёти”.  1997  йил. 
6
 Жаҳон  тарихи  жавоҳирлари.  Бухоро  1997  йил  38-39  бетлар. 
17 etilib,  unda  O’rta  Osiyoda  bu  harakatni keltirib  chiqargan  shart  –  sharoitlar,
jadidchilik         mohiyati     va     taqdiri         haqida   bayon     qilingan     fikr     –     xulosalar
Buxoro  jadidchiligi  tahliliga  asoslangan  holda shakllantirilganligini   qayd  etish
lozim. Keyingi   5-6   yilda   Parij   va   Buxoro   aloqalarining   jonlanishini   Evropa
va Osiyoda    mashhur    siyosiy    va   madaniy   markazlar    o’rtasida   o’rta   asrlarda
boshlangan     munosabatlarning         mantiqiy     davomi     deb     hisoblash     mumkin.
Asrlar:     guvoh     Bu     ikki     manzil     doim     bir     –     biriga     intilgan,     masofaning
uzoqligi   til     va     dinning     boshqaligiga     qaramasdan     bir     –birin         tushinishga
harakat     qilgan,     o’zga     yurtni     o’rganib,     o’z     ma’naviy     dunyosini     boyitishga
urindi.     Buxoro     va   Parij     umuminsoniy     qadriyatlarga     doim     sodiq     bo’lib,
tinchlik,     mamlakatlar     va   xalqlar     o’rtasida     do’stlik,     iqtisodiy     taraqqiyot,
madaniyat  va  ma’naviyatini yuksak  pog’onalarga  ko’tarishga  samarali  aloqalar
va  hamkorlikni  yanada mustahkamlaydilar.   Qadimiy  Buxoroning   2500  yillik
bayrami  bu maqsadlarga  erishishida  qo’yilgan  katta  va  qutlug’  qadam  bo’ldi.
Parijdagi     tantanalardan     boshlangan     Buxoro         to’yi     jahonga     yuz     olayotgan
O’zbekistonni   fransiya     bilan     yanada     yaqinlashtirib,     insoniyat,     orzularining
ushalishiga  xizmat qiladi. 1993    yilning  sentyabrda  Fransiyaga  rasmiy  tashrif
bilan     bergan   O’zbekiston     Prezidenti     I.A.Karimov     bu     mamlakatning     noyob
madaniyat,     nafis   san’at,     yuksak     ma’rifat,     turmushning         dono     falsafasi,
insonparvarlik     g’oyalari   bilan     yo’g’rilgan     adabiyot     va     she’riyat     mamlakati
ekanligini     uqtirib     bu   madaniyat     va     ma’naviyat     rivojlangan     asrlarda     O’rta
Osiyoning     mashhur   shaharlari     –     Samarqand,     Buxoro     boshqa     maskanlarning
Sharqda  katta  mavqe va  shuhratga  ega  bo’lganini  alohada  ta’kidladi.  Fransiya
Respublikasi   Prezidenti     Fransua         Mitteran     M.O.     Xalqlari     boy     madaniy
merosga     yuksak     baho   berib     shunday     deydi!     “Biz     Avitsena     deb     ataydigan
ulug’zot     tufayli     G’arb   Arestotel     asarlarini     o’rgandik.     U     erda     san’atning
hamma  turlari  gullab  – yashnadi.  Samarqand,  Buxoro,  Xiva  kabi  shaharlarga
shon  –  shuhrat  keltirgan me’moriy  yodgorliklar  shundan  dalolatdir”. 7
  
7
 Л.Керен.  А.  Саидов.  Амир  Темур  ва  Франция.  Тошкент    1996  йил  
18 1994     yilda     Mirzo     Ulug’bek   yubeleyi     butun     dunyo     miqiyosida
nishonlanib  mustaqillik  yillarida  Buxoro tarixini    yoritishda  juda  ko’p  asarlar
yaratildi.     Jumladan:     Tarixchi     olimlardan   V.CH.     Saokovning     “Buxoro
100savolga     100     javob”i     F.H.     Qosimovning   “Buxoro     tarix”     “Asrlar     sadosi”
kitoblari       shuningdek,   “Buxoro   tarixi”   afsona va   faktlar,   kitoblari   bosmadan
chiqdi.     Mustaqillik   yillarida       Buxoroda yashagan   va   ijod   etgan   bir   qancha
yurtdoshlarimizning     tavallud     bayramlari   bo’lib     o’tdi.     Umuman     bir     yilning
ichida       o’zbekiston   Prezidenti   Buxoroning 2500   yiligini   nishonlash;    Masjidi
Kalonni         ta’mirlash,     Buxoroning     asl     farzandlari     –     Fayzulla     Xo’jaev,
Abdurauf     Fitratning     yubeleylarini     o’tkazish   to’g’risidagi     hujjatlarni
imzolaganliklari     yurtboshimizning     ona     shahrimizga   mehr     –     murhabbatlari
belgisidir.     Fitratning     ilmiy     ozodlik     yo’lidagi     ulkan   sa’yi     harakati,     keng
jamoatchilik        fikrini     shakllantirishga   qo’ygan   bebaho  hissasi    alohida     e’tirof
etilib,     O’zbekiston     Respublikasi     Vazirlar     Mahkamasi     1996     yilning     22
fevralida         Abdurauf     Fitrat     tavalludining     110     yosh     1     mingni   nishonlash
to’g’risida     qaror     qabul     qilindi.     Ana     shu     munosabat     bilan     20   dekabrda
O’zbekiston     Fanlar     akademiyasida     Abdurauf     Fitratning     110     yilligiga
bag’ishlangan  tantanali  majlis  va  ilmiy  anjuman  o’tkazildi. 
  Anjuman   Respublika     rahbariyatining     marifatparvarlik     orqali     ilmiy
istiqlol         g’oyalarin   olg’a     surgan.     Jadidlar     xotirasini     abadiylashtirishga
ko’rsatayotgan     e’tiborini   alohida     takidladilar.       Ilmiy     anjuman     qatnashchilari
Abdurauf     Fitratning     jadidchilik     harakatida       tutgan     o’rni,     ijtimoiy     g’oyalar,
abadiy     va     ilmiy   merosining     bugungi     kundagi     ahamiyati     haqida     ham
gapirdilar.  SHunday tantanalar  Abdurauf  Fitratning  ona  yurti  Buxoroda  bo’lib
o’tdi.     Hozirda   Buxoroda     bu     olimlarimizning     har     qadamida     xotirlaymiz.
Fayzulla  Xo’jaev  uy muzeyi  hozirda  yurtdoshlarimiz,  shu  bilan  xorijiyliklarni
ziyoratgohlarga aylangan.   8
8
 Аҳмедов С.  Жаҳон  хазинаси  жавоҳири  Бухоро.  1997  й.
19 Masjidning   ta’mirlanib   asl   holiga   keltirilishi   to’g’risida   A.Xalilov   o’z
maqolasida   quyidagi   ma’lumotlarni   keltirib  o’tadi:  “Tamirlash  ishlari  Usta   Shirin
Murodov   nomidagi   Buxoro   maxsus   ilmiy-ta’mirlash   ustasi   Baxshullo   Murodov
ta’mirlovchilar   brigadasiga   topshirildi.   Masjid   gumbazidagi   niliy   koshinlarning
3700dan   ziyodi   asl   holida   saqlanib,   160ga   yaqini   yangi   tayyorlangan   bezaklar
bilan   almashtirildi.   Masjid   galeriyasida   288   ta   kichik   gumbaz   ta’mirlandi,   239   ta
ustun   poydevori   mustahkamlanib,   40   ta   ustun   qaytadan   tiklandi.   126,2   x   81,6m
kattalikdagi   ulkan   inshootda   barcha   suvoq   ishlari   qo’lda   bajarilib   Masjidi   Kalon
eng   ko’rkam   ziyoratgohlardan   biriga   aylantirildi”76.   Poyi   Kalon   ansamblidagi
salobatli   obidalardan   biri   Minorai   Kalon.   Minorai   Kalon   qurgan   usta   nomining
minoradagi   belbog’larning   birida   aks   etganligi   “Buxoro   haqiqati”   gazetasining
1965-yil   27-iyul   sonidagi   nashrida   quyidagicha   izohlab   berilgan:   “
Qoraxoniylardan   Arslonxon   tomonidan   qurilgan   Minorai   Kalon   ijodkori   Usto
Baqo bo’lib, me’mor binoni qurish davrida o’z nomini sirli yozuvlar bilan bitgan.
Ma’lumki   m   inora   tanasi   bir   necha   naqshdor   halqalardan  iborat   bo’lib,  ular   orasi
turli   geometrik   shakldagi   bezaklar   bilan   to’ldirilgan”.   Minora   o’rta   qismidagi   bir
halqada kufiy harflar bilan “mim” harfi 2 Xalilov A. Ark qal’asidagi bunyodkorlik.
Buxoronoma.2012-yil 22-avgust. 6 yuqorisida ortiqcha “ayn” bor, “alif” esa “lom”
harfiga   o’xshab   ketadi,   “yo”   harfi   esa   “be”   kabi   yozilgan.   Xatning   oxiridagi
ortiqcha “alif” harfi va yuqorisidagi “qof” harfiga tegishli ikki nuqta bor. Hamma
ko’rsatilgan   harflar   qo’shib   o’qilganda   “Amole   Baqo”   ya’ni   Usto   Baqo   jumlasi
kelib chiqadi.
  Buxorodagi   eng   katta   ta’lim   muassasalardan   biri   Miri   Arab   madrasasidir.
Miri   Arab   madrasasining   tarixi   to’g’risida   S.Buxoriy   o’z   ilmiy   maqolasi   Arab
nomi   bilan   mashhur   bo’lgan  zotning   asl   ismi   Said  Abdullohdir   ta’kidlab  o’tgan  .
Shu   bilan   birga   maqoladi   da   Miri   ekanligini   U   kishi   Yamanning   Hazarmavut
mavzesida   tug’ulgan.   “Juxfat   azZoiriy”da   yozilishicha   Hazarmavutda   Hud
Alayhissalomning qabrlari bo’lgan. Said Abdulloh amir bo’lgan, lekin 22 yoshida
dillariga   alloh   taollo   ishqi   paydo   bo’lib,   tojutaxtdan   voz   kechib   Samarqa   Kafshir
guzarida   Xo’ja   Ahror   Valiy   su   h   ndga   keladilar   va   uyerda   Xo’ja   batlariga
20 yetishadi. Qisqa vaqt ichida Xo’ja Ahrordan irshid xati olib, buyuk pir darajasiga
yetishadi. Zayniddin Vosifiyning ”Badoye ul vaqoye” asarida ta’kidlanishicha Mir
Arab   Turkisto   nning   Sabron   degan   joyida   koriz,   Shofirkon,   Vobkent,   G’ijduvon
ariqlarini   qazdirib,   Shofirkon   rudi(arig’i)ni   Ubaydulloxon   ibn   Sulton   sharafiga
Sulton obod deb ataganlar. Asarda yana ta naqshbandiya tari ‘ kidlanishicha Miri
Arab   Ubaydulloxonning   piri   bo’lib,   qatining   rivojlanishiga   ulkan   hissa   qo’shgan.
1512yil   Erondan   Najmi   Soniy   boshliq   80   ming   qo’shin   Movraunnahrga   hujum
qilganlarida   Buxoro   xoni   Ubaydulloxon   va   Jonibek   sultonlar   qochganlarida,   Mir
Arab   Turkistondan   Buxoroga   kelib   uni   jang   qilishga   chorlab,   jangda   g’alaba
qilishini   aytadi.   Mustaqillik   yillarida   Prezident   I.Karimov   tashshabbusi   bilan
madrasa   faoliyatini   tubdan   yaxshilash   uchun   samarali   ishlar   olib   borildi.
O’zbekiston   Vazirlar   Mahkamasining   2003yil   22avgustdagi   qaroriga   asosan
mazkur   madrasa   diplomi   davlat   ta’lim   hujjati   deb   e’tirof   etildi   Buxorodagi   eski
asosiy   ko’chalar   tutashgan   Labi   Hovuzni   Buxoroni   qalqib   turgan   yuragiga   qiyos
etishadi. 3 Ilmiy tadqiqot muallifi A.Xalilov ushbu me’moriy majmuaning tarixini
3   Xalilov   A.   Niliy   gumbaz   chiroyi.   Buxoro   haqiqati.   1997-yil   18-iyun.   7   ochib
berishga   harakat   qilib   quyidagilarni   keltirib   o’tadi:   “   Labi   Hovuz   majmuasining
birinchi inshooti Ko’kaldosh madra sasi 1568yillarda qurilgan. 160 hujradan iborat
ushbu   madrasada   Zaliliy,   Shukuriy,   Abdulqodir   Savdo,   Maxtumquli,   Ergash
Jumanbulbul, Berdi Kerboboyev, Jalol 1569 Ikromiy kabi adiblar o’qishgan. Labi
hovuz   majmuasining   ikkinchi   inshooti   1622   yilda   qurilgan   Nodir   Devonbegi
xonaqohi   hisoblanib,   bino   tuzulishi   oddiy   bo’lib,   an’anaviy   katta   gumbaz   va   bir
necha   kichik   xonalardan   iborat.   Bino   ichkarisi   o’zining   kengligi   bilan   ajralib
turadi. Nodir devonbegi ushbu binoni tiklashdan avval uning oldida katta tosh ho
vuzni qurdirishgan. Bu hovuz tarixga “Havzi bazo’r” ya’ni “zo’rlik hovuzi” nomi
bilan kirgan. Bu iboraning arabcha yozuvidan 1620 kelib chiqadi” 80 . XX asrning
50--   yil,   ya’ni   hovuzning   bapo   etilish   sanasi   yillarida   hovuz   qurutilib,   uning
zinalarida tribunala r, tubida esa voleybol maydonchalari tashkil etilgan. 60yillarda
madaniy jamoatchilik talabi bilan hovuzga suv quyilib asl holiga keltirilgan. Labi
hovuzning   uchinchi   inshooti   sifatida   qurilgan   Nodir   devonbegi   madrasasi
21 162223yillarda   qurilgan   bu   binon   ing   ochilish   marosimida   Imomqulixon   uni
to’satdan   madrasa   deb   e’lon   qilgan.   Karvonsaroy   qaytadan   qurilib   madrasaga
moslashtirilgan. 1920yil sentabrga bu binoga Mirzo Narzullo kulubi nomi berilgan.
Keyinchalik   bino   yosh   tomoshabinlar   teatriga,   tikuvchilik   ustaxonasiga
aylantirilgan. 1970yilda yodgorlikni ta’mirlash jaroyinida ajoyib sur’at “tipirchilab
turgan   oxuni   changallab   quyosh   tomon   uchayotgan   ikki   afsonaviy   qush   tasviri”
yaratildi.   Mustaqillik   yillarida   buxorolik   naqqoshlarning   go’zal   bezaklari   bila   n
jilolangan   bu   bino   chet   el   sayyohlarining   sevimli   maskaniga   aylangan.   Buxoro
aholisi   VIII   asrda   islom   dini   kirib   kelgunga   qadar   zardushtiylik   diniga   e’tiqod
qilib,   aholining   bu   dinga   sig’inganligini   ko’rsatuvchi   Mag’oki   Attori   masjidi
hisoblanadi.   Tarixc   hi   mutaxasis   N.Naimov   o’z   ilmiy   tadqiqotlardan   birini
Mag’oki Attori masjidi va unda olib borilgan izlanishlarga bag’ishlaydi. Olim o’z
ilmiy   tadqiqotlarini   Narshaxiy   ma’lumotlariga   tayangan   holda   yoritib   beradi.
Buyuk tarixnavis Muhammad Narshaxiy Abul Ha “Xazoniy ulsan Nishopuriyning
ulum”  asariga   8   tayanib,  qadim   zamonlarda   buxoroliklar   otashparastlar   mabudasi
Anaxitaga sig’inganligi va uning but va sanamlarini har yili sotib olganliklarini, bu
but   va   sanamlar   hozirgi   Mag’oki   Attori   masjidi   atrofida   yilida   2   marta
o’tkaziladigan   gavjum   bozorda   xarid   qilinganligini,   bozorda   o’n   ming   do’kon
bo’lib har safar ellik ming dirhamlik savdo qilinganligini va podsho savdo sotiqni
rivojlantirish   maqsadida   bu   yerda   otashparastlar   butxonasini   qurdirganligi
N.Naimov o’z maqolasida qayt etib o’tadi.
 Arab istilosidan keyin aholiga islom dinini singdirish maqsadida butxona va
bozor   yo’q   qilib   tashlangan.   Masjid   XII   asrda   qayta   bunyod   etilib   uning   janubiy
peshtoq   qismi   hozirgi   davrgacha   saqlangan.   Bu   peshtoqning   yaratilish   m
islomgacha bo’lgan fors me’morchiligi uslibida qurilgan 
O’tgan   asrning   3081   .   aqomi   yillarida   V.Shishkin   rahbarligidagi   olimlar
masjid atrofida izlanishlar olib borib, binoning eng qadimgi janubiy peshtoqi ostini
6   metr   chuqurlikda   qazib,   masjid   ostidan   otas   hxona   qoldig’ini   topishdi.
Qazishmalar   natijasida   turli   davrlarda   obida   o’rnida   ustmaust   uchta   bino   barpo
etilganligi aniqlandi. Eng pastda dastlabki birinchi qurilgan qadimgi otashparastlar
22 butxonasining   uch   metrlik   paxsa   devori   ochilgan.   Keyingi   ikkinch   i   devor   Abu
Muslim   otashxonani   vayron   qilib,   o’rniga   qurdirgan   va   Mag’oki   Attoron   ya’ni
chuqurlikdagi   bozor   deb   atalgan   devor   qoldiqlari.   Tadqiqotchilar   masjidning   eng
qadimgi   binosini   Sankt   Ermitajda   qo’yilgan   Sosoniylar   davriga   mansub
laganPeterburgdagi   da   aks   ettirilgan   feodal   qasrga   monand   bo’lgan   degan   fikrni
bildirishgan.   Masjidning   sharqiy   peshtoqi   va   qolgan   butun   qismi   XVI   asrda
Ubaydulloxon davrida bunyod etilgan. 1860 Buxoroda bo’lib o’tgan qattiq zilzila
obidaga shikast yetkazib uning qo’shyilda gumbazi qulab tushgan. 1970yilda Abu
Ali   Ibn   Sinoning   ming   yillik   yubileyiga   tayyorgarlik   munosabati   bilan   obida
memor   V.Filiminov   loyihasi   asosida   tubdan   ta’mir   etilgan.4   Mustaqillik   yillarida
Respublikada   xizmat   ko’rsatgan   madan   Salo   mov   rahbarligid   tikladilar.   agi
ta’mirlovchilar   obidaning   to’rt   i   yat   xodimi   Aminjon   asr   oldingi   qiyofasini
K.Jumayev,   A.Mo’minov,   J.Mirzaahmedov,   R.Almeyevlar   Naimov   N.   Masjidi
Kalon.   9   gazeta   sahifalaridagi   ilmiy   maqolalarida   Buxoroning   muqaddas
qadamjolaridan Buxoro viloyat Vobkent tumanidagi Chashmai Ayub. 
Istiqlol   yillarida   ushbu   me’moriy   majmuaning   qayta   ta’mirlanib   asl   holiga
keltirilishi   to’g’risida   “Buxoro   haqiqati”   gazetasining   1999yil   15may   so   nida
“Chor   Bakr   tarixiy   yodgorligini   ta’mirlash”   sarlavhasidagi   maqolada   quyidagi
ma’lumotlar   keltiriladi:   1999yil   me’moriy   majmuani   ta’mirlash   bo’yicha   ish
boshlanib,   shu   yil   Buxoro   viloyat   hokimi   tomonidan   1   atrofini   ta’mirlash   vaprel
kunini 
“Chor   bakra   uni   obodonlashtirish   kuni   boshlangan”   kun   deb   e’lon   qildi”.
“Buxoroyi   sharif”   jamg’armasi   huzurida   S.Baratov   boshchiligida   memoriy
majmuani   ta’mirlash   direksiyasi   tashkil   etildi.   Yodgorlikni   ta’mirlash   bo’yicha
bosh   pudratchi   tashkil   etilib,   “Shirin   Mur   odov   nomidagi   maxsus   ilmiy   ishlab
chiqarish va ta’mirlash” ustaxonasi belgilandi. 
Mustaqillik   yillarida   obidalarimizni   ta’mirlanib   qayta   yosharishida   Buxoro
ilmiy   restavratsiya   ishlab   chiqarish   ustaxonasining   yetakchi   murabbiyssi   Ah   mad
Boymurodovning   hissasi   salmoqli   bo’lib,   u   deyarli   qirq   yildan   ziyod   umrini
memorchilikka   bag’ishlaydi.   Mirzo   Ulug’bek,   Abdullaxon,   Modarixon,   Ark,
23 Bahouddin   Naqshband   maqbaralari,   Navoiydagi   Mir   Said   Bahrom   obidasi   va
Qosim   Shayx   daxmasi   A.Boymurodovni   ng   qo’li   bilan   ta’mirlangan.   Ahmad
Boymurodov va u Boymurodovlar, aka kishining o’g’illari Ravshanjon, Rahimjon
va Raxmatjon uka Zarif  va Sharif Rahimovlar, Qo’shmurod Xolliyev, Raxmatjon
Ashurov,   Bahodir   Hamdamov,   Yoqubjon   Obidjonov   singari   ustalar   Masjid   i
Kalonni   qayta   tiklashda   va   Miri   Arab   madrasasi   old   qismi   peshtoqlariga
koshinkorlik   ishlarini   amalga   oshirib,   Poyi   Kalon   ansamblini   asl   holiga   5   Chor
bakr   tarixiy   yodgorligini   ta’mirlash.   Buxoro   haqiqati.   1999   10   keltirishda   o’z
hissalarini qo’shganlar. 
Yuqorida   bildirilgan   fikrlarga   asoslanib   “Buxoro   haqiqati”   hamda
“Buxoronoma”   gazetalari   sahifalarida   Buxoro   vohasida   mavjud   tarixiy
yodgorliklar va ularning tamirlanish tarixi masalalariga oid maqolalar O’zbekiston
tarixining   bir   qismi   hisoblangan   Buxoro   tarixi   masalasini   tadqiq   etuvchi   olim   va
tadqiqotchilar uchun muhim ma’lumotlar berishi bilan ahamiyatlidir.   O’rta  Osiyo,
jumladan     O’zbekiston     tarixini     zamon     talablariga   asoslanib   davrlashtirish
masalasida olimlar orasida hamon bahslar davom etmoqda. Bu masala yuzasidan,
xususan,   eng   qadimgi   davrlardan   bugungi   kunga     qadar     bo’lgan     tariximizni
davrlashtirishda     e tibor     berilishi     lozim   bo’lgan     tarixiy-madaniy     jarayonlar,‟
masalaga     sivilizatsion     yondashuv,   davrlashtirishning   metodologik   asoslari
kabilarga   A.Asqarov,   E.Rtveladze,   A.Sagdullaev     va     boshqa     olimlar     e tibor	
‟
qaratgan     bo’lishlariga     qaramay,   davrlashtirish     masalalari     to’la     yechimini
topmagan.
II.Bob. Mustaqillik davrida Xiva xonligi tarixiga bag’ishlangan asarlar
tahlili va ilmiy izlanishlar
2.1. Mustaqillik davrida Xiva xonligi tarixiga bag’ishlangan asarlar tahlili
Mustaqillik     yillarida     o’rganilishi     Mustaqillik     davri     tadqiqotchilari
tomonidan  Xiva  xonligidagi  ichki  va  tashqi  savdo  aloqalari,  bozorlar,  savdo
rastalari  va  soliq  tizimi  haqida  ma’lumotlar  qayd  qilingan.
Tadqiqotchi     H.   Ziyoev     ichki     savdo     haqida     yozish     jarayonida     XIX
asrning    70-yillarida   Xiva  shahar    va   qishloqlarida   haftada   ikki    marta   bozor
24 bo’lishi,     bundan     tashqari     Xiva   shahrining     o’zida     400     savdo     do’koni,
karvonsaroyda  105  savdo  rastasi  mavjud bo’lganini  ta’kidlagan. A.Abdurasulov
ham   Xiva   bozorlari   haqida   fikr   yuritib,   boshqa mualliflardan   farqli   ravishda
xonlikdagi     qul     bozori     haqida     yangi     ma’lumotlarini   keltirgan   H.     Ziyoev
Xivaning  tashqi  savdosiga  ta’rif  beraturib,    Xivadan  Rossiyaga,  Eronga  tuya
karvonlari     qatnagani,     Buxoroga     esa     mollar     tuyalardan     tashqari,     suv   yo’li
orqali    kemalarda  ham     jo’natilganini     qayd    qilgan  144.      M.     Mahmudov    XIX
asrning   80-yillariga   kelib   Xiva   xonligi   bilan Turkiston   general-gubernatorligi
shaharlari  orasida  savdo-sotiq  va  boshqa tarzdagi  aloqalar  yo’lga  qo’yilganini
va     bunda     Amudaryo     kemachilik   idorasining     ro’li     katta     bo’lganini     yozadi.
Muallif     ”Kavkaz-Merkuriy”     va     “Xiva”   nomli     birlashmalar     ko’magida     1887
yildan  "Sar”  va  “Saritsa”  nomli  paroxodlar Petro-Aleksandrovsk  va  Chorjo’y
shaharlari     orasida     odamlar     va     yuklarni   tashishni     tashkil     qilgani,     bu     esa
savdoning     rivojida     ahamiyatli     ekanini     bayon   etishi     bilan     Xivadagi     nafaqat
tashqi     savdo,     balki     kemachilik     sohasida     ham     keng   ma’lumotlarni     qayd
qilgan. 9
  I.   Jabborov:   “Xiva   xonligida   XIX   asr   oxirida   Amudaryoda   mahalliy
ustalar  yasagan  330  katta  va  o’rtacha,  yuzlab  mayda  kemalar  suzib  yurgan.
Katta     kemalar     500     puddan     2000     pudgacha,     o’rtachalari     100     dan     500
pudgacha va  kichiklari  yuz  pudgacha  yuk  ko’targan. 
 Bu   kemalar   o’ziga  xos   bezaklar  bilan bezagan” ,   -   degan   ma’lumotni
qayd     qilgan.     Xuddi     shunday     ma’lumotni   F.Ernazarovning     tadqiqotida   va
birinchi     o’zbek     kinooperatori     Xudoybergan   Devonov     tomonidan     yaratilgan
kinolavhada ham  kuzatish  mumkin. 
Bundan  ko’rinadiki,  Xiva  xonligida  kemachilik  keng  rivojlangan  bo’lib,
Xivaning     kema     yasaydigan     ustalari     mustahkam     kema     va     qayiq     yasashda
o’zlarining     mahoratini     namoyish     etganlar.     Tadqiqotchilar     Mahmudov     va
I.Jabborovlarning     asarlaridan     Xorazmdagi     kemasozlik     soxasi,     dastlabki
9
   Зиёев Ҳ.  Тарихнинг очилмаган  саҳифалари…  -  Б.100. 
25 kemachilik  idoralarining  faoliyati,    xonlikning  suv  yo’li  orqali  qilgan  savdo
aloqalari   xususida   keng   ma’lumotlarga ega   bo’lish   mumkin. Ma’lumki,   XIX
asr     oxiri     va     XX     asr     boshlarida     Xiva     xonligida     muomalada   ishlatiladigan
pullar     3     xil     atalgan:     “Tilla”,     “tanga”     va     “pul”.     Tadqiqot     jarayonida   Xiva
xonligida   zarb   qilingan   tanga   va   pullarda   odam   rasmi   tushirilmagani,   arab
imlosida     sanasi     va   qaysi     xon   tomonidan     zarb     qilingani     ko’zga     tashlanadi.
So’nggi    Xiva   xoni    -   Sayid   Abdullaxon   davrida   pullar    atlas   matoga   bosib
chiqarilib,     manot     deb     yuritila     boshlangan,     uni     xivaliklar     “turma     qog’oz”
(“turma qog’oz”ning  chiqishi  Junaydxon  faoliyati  bilan  ham  yuritganlar . Shuni
aytish   joizki,   XX   asr    boshida   Xiva   xonligi    iqtisodi    ahvolda  bo’lganligidan
pullar     yaxshi     daftar     qog’ozlariga     chiqarilavergan.   10
  Fikrimizcha,   Xiva
xonligidagi   iqtisodiy   qiyinchiliklarning   muhim   sabablari   -   Rossiya istilosidan
keyin     Xiva     xonligi     birliklarining     qadrsizlanganligi,     pul   muomalasining
majburan     o’zgartirilganligi,     oltin     va     kumush     pullarning   markazga     yig’ilishi,
asossiz  pul  islohotlari  o’tkazilgani  bo’lgan.  Shu  bilan  birga, Xiva  xoniga  pul
zarb     qilishning     taqiqlanishi     va     mamlakat     hududida     turli     pul   birliklarining
muomalada     bo’lganligi     ham     xonlikning     iqtisodiy     ahvoliga     salbiy   ta’sir
ko’rsatganini   ta’kidlagan. Xiva  xonligida   Rossiyadagi   kabi   mol-mulkka  qarab
ayirmachilik   bo’lmagan.Har     qanday     xivalik     bir     vaqtning     o’zida     savdogar,
navkar,   dehkon, hunarmand  bo’lishi,  yerga   yoki   boshqa   mulkka   ega   bo’lishi
mumkin   bo’lgan. Lekin   hamma   majburiyatlarni   o’z   vaqtida   ado   etishi   lozim
edi.     Xonlikdagi     soliq   va     majburiyatlar     masalasi     ham     mustaqillik     davri
tadqiqotlarida     o’z     aksini   topgan.   Jumladan,     H.Ziyoev     ma’lumotiga     ko’ra,
qoraqalpoqlar   o’zbeklar   kabi   bir xil   soliq   to’lashgan.   Biroq,   ular   xon   talabi
bilan  urushga  chiqishga  majbur bo’lganlar.  
Zero, tarixiy voqelikni  haqqoniy va to’laqonli  aks ettirishning zarurshartlaridan
biri   birlamchi   manbalardan   foydalanish,   ularni   ilmiy   iste’molga   kiritish
hisoblanadi.Xiva   xonligining   Qo’ng’irotlar   sulolasi   davri   tarixini   o’rganishda
10
 146Маҳмудов М.  Хоразм  тарихидан  лавҳалар.-  Урганч,  1998.-Б.  29
26 yozma   ma’lumotlar   muhim   ahamiyatga   ega.   Xonlik   tarixi   bilan   bog’liq
ma’lumotlar   asosan   Muhammad   Rizo   Erniyozbek   o’g’li   Ogahiy   (“Riyoz   ud-
davla”,   “Zubdat   ut-tavorix”,   “Jome’   ul-voqeoti   sultoniy”,   “Gulshani   davlat”,
“Shohid  ul-iqbol”)   va  Muhammad   Yusuf   Bayoniy   (“Shajarayi   Xorazmshohiy”,
“Xorazm tarixi”), Sayyid Homid To’ra Kamyob (“Tavorix ul-xavonin”) singari
xivalik   tarixchilar   asarlarida   qayd   qilingan   bo’lib,   ular   XVII   asrda   Abulg’oziy
Bahodirxon   boshlab   bergan   tarixnavislik   ilmini   davom   ettirganlar,   hamda
rivojlantirganlar.   Ushbu   mualliflar   o’zlaridan   oldin   o’tgan   va   zamondoshlari
asarlaridan   ham   foydalangan   xolda,voqea-hodisalarga   o’zlarining   fikr-
mulohazalari,   tanqidiy   yondashuvlarini   bildirganlar.Ogahiy,Bayoniy   va
Kamyobning tarixiy asarlari faktik ma’lumotlarning ko’pligi va aniqligi jihatidan
katta   ahamiyat   kasb   etadi.Rus   olimi   akademik   V.V.   Bartold   Munis   va   Ogahiy
asarlarini   adabiy-   tarixiy   asarlar   deya   ta’kidlagan 27
.   Olimning   ushbu   fikriga
qo’shilgan xolda shuni aytish mumkinki, Ogahiy, Bayoniy va Kamyob asarlarida
tarixiy   voqealar   bayon   etilib,   faktik   ma’lumotlar   keng   o’rin   olgan   bo’lsada,
bayon   etish   usuli   adabiy   ekanligi   ko’rinadi.   Ma’lumki,   Xiva   xoni   Eltuzarxon
tashabbusi   bilan   Munisga   Xorazm   tarixini   yozish   ishi   topshirilgan.   Ogahiy
tomonidan yakunlangan ushbu “Firdavs ul-iqbol” asarining ahamiyati shundaki,
asardan   Xiva   xonligining   qariyib   300   yillik   (1511   –   1825)   tarixi,   shu   davr
mobaynida   istiqomat   qilgan   turli   etnik   guruhlarning   ijtimoiy-siyosiy   hayotda
tutgan o’rni, yer egaligi, soliq va majburiyatlar, ichki va tashqi savdo, diplomatik
aloqalariga oid ma’lumotlar o’rin olgan. Ayniqsa, Qo’ng’irot
urug’larining Xorazm hududiga  kelib  joylashisi, bu urug’ vakillarining
Xorazmdagi siyosiy voqealarda muhim ro’l o’yna   boshlaganlari    tarixi    hamda
xonlik   taxtiga   erishish   yo’lida   qilgan   tadbirlari   ayon   qilingan.Ogahiy   yashagan
davrda   Xivada   yetti   marta   xon   almashgan,   muallif   ularning   faoliyati   davrida
bo’lgan tarixiy voqealarni bayon etuvchi beshta tarixiy asarlarini
yozishga muvaffaq bo’lgan. Jumladan, Olloqulixon hukmronligi davrini
(1825   –   1843)   yorituvchi   “Riyoz   ud-davla”   (“Saltanat   bog’lari”)   asari   shular
jumlasidandir.   Ushbu   manbaning   qimmati   shundaki,unda   Olloqulixon   davrida
27 yuz   bergan   voqealar,   ichki   va   tashqi   savdo,   diplomatik   aloqalar,   xalqning
turmush tarzi, madaniyati, mamlakatda hukm surgan diniy ahvol keng   yoritilgan.
Ogahiyning   tarixlar   sarasi   yoki   tarixlar   qaymog’i   nomini   olgan   “Zubdat
ut-tavorix”   asari   Xiva   xoni   Rahimqulixon   saltanati   voqealarini(1843   –   1846)
tasvirlaydi.   Ushbu   asar   ikki   qismdan   iborat   bo’lib,   birinchi   qism
Rahimqulixonning   tug’ilishidan   boshlanib,   diniy,   dunyoviy   va   harbiy   ilmlarni
egallashi, Hazorasp hokimi sifatidagi faoliyati, hamda xonlik taxtiga chiqquniga
qadar bo’lgan voqealar, ikkinchi qismda xonning taxtga chiqqandan vafotigacha
bo’lgan   voqealarni   o’z   ichiga   oladi.   Ushbu   asar   2009   yilda   Rashid   Zoxid
muharrirligida nashr qilindi.Tadqiqotchi Nurboy Jabborov uni nashrga tayyorlab,
asarni   so’z   boshi,   lug’at,izoh   va   ko’rsatkichlar   bilan   ta’minlagan 28
.   Bu   esa,
tabdilning ilmiy ahamiyatini   oshiradi.
Ogahiyning   “Jome’   ul-voqeoti   sultoniy”   (“Sulton   voqaealarining
majmuasi»)   asarida   1846   –   1854   yillarda   hukmronlik   qilgan   Muhammad
Aminxon   davri   voqealari   o’z   aksini   topgan.   Bundan   tashqari,   asarning   oxirida
Xiva   xonlari   Abdullaxon   (1854)   va   Qutlug’murodxon   (1855)   davridagi
voqealarni   bayon   etuvchi   qism   ham   bor.Xiva   xoni   Sayyid   Muhammadxon
zamoniga   doir   Ogahiyning   “Gulshani   Davlat”   (“Davlat   gulshani”)   asari   esa,
xonlikning   1856-1865   yillari   voqealarini   o’z   ichiga   oladi 30
.Hozirda   ushbu
manbalar O’zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi SHarqshunoslik instituti
qo’lyozmalar   fondida   saqlanmoqda.Biroq,   Ogahiyning   “Shohid   ul-iqbol”
asarining   muallif   dastxati   hisoblangan   yagona   nusxasi   hozirda   Rossiya   Fanlar
akademiyasi Sankt-Peterburg Sharq qo’lyozmalari institutida saqlanmoqda.
Ogahiy  esa,   “Riyoz  ud-davla”  asarida   Toshsaqo   degan  joyda  daryogacha
suv   bog’langani   xususida:   “Hamul   bahor   viloyoti   maxrusa   mazorig’a
suvjihatidan   andak   tanqisliq   chekti.   Ul   hazrat   (Olloqulixon)   yurt   manfaativa
xosu-om behbudi uchun otlanib… hazrati Qutb-ul-avliyo Pahlavon otanahrining
saqosig’a   borib,   o’tgan   yil   qirdan   yordurg’on   saqonikim   Toshsaqoderlar,
yangidan   hashar   bila   qazdurub   suv   joriy   qildi” 35
,   –   deb   xonlikdagi   yop   va
solmalarning   muntazam   tozalanishi,   xalqning   ko’magida   “qazuv”   deb,
28 nomlangan   hashar   uyushtirilib,   kanallarning   tuproqdan   tozalanishi   va   bu
ishlarga   xonlarning   o’zlari   boshchilik   qilishini   bayon   etgan.Xiva   xonligi
iqtisodiyotining   asosini   soliq   va   majburiyatlar   tashkil   qilgan.   Tarixiy
adabiyotlarda xonlikda aholidan olinadiga nsoliqlar, ularni  yig’ib olish yo’llari,
soliq yig’ish maqsadida shaharlarga kimlar tayin etilgani, qaysi joylardan qanday
miqdorda   soliqlar   olingani,   ba’zida   soliq   to’lashdan   bosh   tortgan   yoki   to’lay
olmagan   kishilar   tomonidan   xon   soliq   yig’uvchilarining   o’ldirilgani,   natijada
xon harbiy qism yordamida soliq undirganiga oid ma’lumotlar   mavjud.
Bu   kabi   ma’lumotlarni   biz   Ogahiy   va   Bayoniy   asarlarida   ham
uchratishimiz   mumkin.   Xususan,   Q.   Munirov   Ogahiyning   “Gulshani   davlat”
asarida:“Va   navrasfikru   tozatab’   shuarodin   fazlu   hunar   ahli   arosida   mumtoz
Pahlavon   Niyozboykim,   fozillar   guruhi   ichra   taxallusi   Komildur,   buta’rixni
nazm   etibdurkim,   tastir   topar:   Ta’rix:   ...   Komil   zi   bahri   guft   “azsari
bashorat”“Shud voliy viloyat shoh Sayyid Muhammad” 43
, – deb keltirib o’tgan,
Bayoniy   esa   o’zining   “Shajarayi   Xorazmshohiy”   asarida:   “...   Alimahramning
Ahmad   otlig’   bir   o’g’li   bor   edi.   Ul   ham   o’zini   Tabibiy   taxallusibila   mutaxallis
etib   she’r   aytmoq   boshladi...   Tabibiy   farmoni   mujibibila   amal   qilib,   ul
g’azallarni   jam’   qilib   har   g’azalni   yozmoqchi   bo’lg’onda,masnaviy   bila   ul
g’azalni   aytg’on   kim   erkanin   bayon   etib,   bu   tariqada   tamomig’azallarni   jam’
qilib   tamom   etib   ul   kitobg’a   “Majmuat   ush-shuaro”   otqo’yuldi.   Oning   itmomi
ham ushbu yil voqye bo’lub erdi. Faqir onga butarixni aytdim...” 44
, – deb bayon
etgan.   Demak,   ushbu   asarda   xonlikda   yashagan   shoir   va   tarixchilar   haqida
ma’lumotlar   mavjud   bo’lib,   bu   manbalar   ularning   hayoti   va   faoliyatini
o’rganishda   ham   katta   ahamiyat   kasb   etadi.   Ogahiy,   Bayoniy   va   Kamyobning
tarixiy asarlari XIX – XX asr boshlarida xonlikdagi bunyodkorlik ishlari tarixini
yoritishda   muhim   o’rin   tutadi.Jumladan,   Bayoniy   asarida   Xivadagi
bunyodkorlikka oid ma’lumotlar mavjud. Unga ko’ra: “Chun Xevaq shahrining
orqa   tarafi   tamomi   viloyat   xalqining   rohguzarlaridur,   bag’oyat   vayron   va
nozirlarg’a   boisi   nafrat   erdi.Xohlardilarkim,   ul   yerlarni   obod   etib
Ma’lumki,   XIX   asrda   Xiva   xonligida   hujjatlarni   saqlash   yaxshi   yo’lga
29 qo’yilgan   bo’lib,   Toshhovlida   hujjatlar   saqlanadigan   maxsus   joylar   qurilgan.
Tarixchilarning   bergan   ma’lumotlariga   qaraganda,   saroydagi   arxiv   hujjatlari
Xazinaxonada – alohida binoda juda ehtiyotkorlik bilan maxfiy holda saqlangan.
Arxiv   hujjatlarini   nazorat   qilib   turish   uchun   alohida   kishilar   ham
ajratilgan.
Yuqorida   keltirilgan   ma’lumotlardan   shu   narsa   ma’lum   bo’ldiki,
Qo’ng’irotlar sulolasi davrida Xorazmda qurilish sohasida ancha ishlar qilingan,
Xiva   xonlari   tashabbusi   bilan   mamlakatda   yangi   masjid,   madrasa,saroy   va
boshqa   bir   qator   inshootlar   qurishga   e’tibor   berilgan,   hamda   saroy   amaldorlari
ham bu ishga jalb qilingan. 
Ushbu   jumlalardan   muallifning   xonlikning   mustamlakaga   aylantirilgan   bir
paytda   tarixiy   jarayonga   o’zining   dadil   munosabat   bildira   olganligining   guvohi
bo’lamiz.   Zero,   Bayoniyning   yozishicha:   “Tarix   kitobi   yozishning   bir   sharti   bor.
Tarixiy voqealarni yozuvchi tarafdorlik etmasdan, bo’lgan voqealarni rostlik bilan
bayon   etishi   kerak.   Agar   rostlik   bilan   bayon   etmasa,   uning   so’zlari   hech   bir
odamga ma’qul bo’lmaydi”.
1510 yilda Shayboniyxon vafotidan so’ng Xorazm hududi Eron shohi Ismoil
tomonidan   bo’ysundirildi.   1510-1512   yillarda   Xorazmni   Eron   shohining   noiblari
idora   qildilar.   Ammo,   1512   yilda   Xorazm   hududlarida   eroniylarga   qarshi   halq
xarakatlari   boshlandi.   Ushbu   harakatga   Vazir   shahrining   (Ustyurtda,   Ko’xna
Urganchdan   60   km   uzoqlikda   joylashgan   bu   shaharni   XVasrda   o’zbek   xonlardan
bo’lgan   Mustafoxon   barpo   etgan)   qozisi   Umar   Shayx   boshchilik   qildi.
Qo’zg’olonchilar   Xorazmning   Vazir,   Urganch,   Xiva,   Xazorasp   shaharlaridagi
eroniy   noiblar   va   ularning   qo’shinlarini   qirib   tashladilar.         1512   yilada
Xorazmning   obro’li   shayxlaridan   bo’lgan   Shayx   Ota   avlodlari   ko’chmanchi
o’zbeklarning   Berka   sulton   avlodidan   bo’lgan   Elbarsxonga   maktub   yo’llab,   uni
Xorazm   taxtiga   taklif   qildilar.   Elbarsxon   taxtga   o’tirgach,   eroniylarni   mamlakat
hududidlaridan butunlay haydab chiqarib, amalda mustaqil xonlikka asos soldi. U
mamlakat   hududlarini   hozirgi   Turkmanistonning   janubiy   qismi,   Eronning
shimolidagi   Seraxs   viloyati,   Mang’ishloq,   Abulxon,   Durun   hisobiga   ancha
30 kengaytirdi. Ammo, o’zbek sultonlari va shahzodalar  o’rtasida siyosiy birlik yo’q
edi.   Tez   orada   ular   o’rtasida   hokimiyat   uchun   o’zaro   kurashlar   avj   olib   ketdi.
Ushbu   kurashlardan   foydalangan     Buxoro   hukumdori   shayboniy   Ubaydullaxon
1537   –   1538   yillarda,   qisqa   muddat   Xorazmni   egallashga   muvaffaq   bo’ldi.
Mag’lubiyatga   uchragan   Avanishxon   oilasi   bilan   shayboniylar   tomonidan   qatl
etildi.
Ubaydullaxonning   hukumronligi   uzoqqa   cho’zilmadi.   Ubaydullaxon
zulmiga   chiday   olmagan   xorazmliklar   Anushaxonning   vorislari   boshchiligida
buxoroliklarga   qarshi   qo’zg’olon   ko’tardilar.   Ubaydullaxon   1538   yilda   yana
Xorazmga qo’shin tortdi. Xazorasp bilan Xiva shaharlari oralig’idagi Kardaronxos
degan   joyda   Buxoro   qo’shinlari   mag’lubiyatga   uchradi.     Shayboniylardan   ozod
bo’lgan Xorazmda endi ichki kurashlar avj olib ketdi. Shuningdek, Urganch, Kat,
Yangi   shahar,   Xiva,   Xazorasp   kabi   shaharlar   va   viloyatlar   hukmdorlarining
markazdan qochuvchi harakatlari kuchayib, ular amalda o’zlarini mustaqil hisoblar
edilar.   Ayrim   shaharlar   bir   vaqtning   o’zida   ikkta   hukmdor   tomonidan   (mas.,
Xivada   Po’lat   Sulton   va   Temir   Sulton)   boshqarildi.   O’zaro   kurashlar   ayniqsa
Elbarsxon   va   Anushaxon   avlodlari   o’rtasida   kuchayib   ketdi.   XVI   asrda
Abdulg’oziy   ma’lumotlariga   ko’ra,   bunday   kurashlar   natijasida   qisqa   muddatga
hokimiyatdan o’nlab xonlar almashganlar.
  Natijada   markaziy   hokimiyat   deyarli   inqirozga   uchragan   edi.   O’zaro
kurashlar   va   siyosiy   tanglik,   o’z   navbatida   iqtisodiy   hayotning   ham   izdan
chiqishiga   sabab   bo’lgan   edi.XVI   asrning   ikkinchi   yarmida   Xojimxon   (Xoji
Muhammadxon,   1558-1593,   1598-1602   yy.)   hukmronligi   davrida   Xorazmdagi
o’zaro urushlarga biroz barham berilib tinchlik va osoyishtalik o’rnatildi. Sug’orish
va dehqonchilik, hunarmandchilik va savdo sodiq ishlariga jiddiy e’tibor qaratilib,
tashqi   savdo   hamda   munosabatlar   rivoj   topdi.   Xojimxon   hukmronligi   davrida
poytaxt   Urganchdan   Xivaga   [Xivaning   poytaxtga   aylanganligi   sanasi   to’g’risida
— 1556 y, 1598 y, 1602-1621 yy., 1611-1611 yy.,1610-1612 yy., 1557-1603 yy.
kabi   fikrlar   mavjud]   ko’chiriladi   (ayrim   manbalarda   XVI   asrning   70-yillarida,
ayrimlarda   esa   90-yillarda).   Bunga   asosiy   sabab   Amudaryo   o’zanining     o’zgarib
31 Kasbiy   dengizga   oqmay   qo’yishi   natijasida   Urganch   va   uning   atroflaridagi   suv
tanqisligi   bo’lsa,   ikkinchidan,   Xivaning   bu   davrda   siyosiy   va   iqtisodiy   mavqei
ancha   kuchayib,   asosiy   savdo   markaziga   aylanishi   yana   bir   sabab   edi.   Poytaxt
Xivaga ko’chirilganidan so’ng davlat ham Xiva xonligi deb atala boshlandi.
Bu   orada   Buxoro   hukmdori   Abdullaxon   II   Shayboniylar   davlatini   qayta
tiklashga muvaffaq bo’lib Xorazm hududlarini yana Shayboniylar tasarrufiga olish
uchun harakat boshladi. 
Chunonchi,   bir     necha   yurishlardan   so’ng   1593   yilda   Xorazm   yana
Shayboniylar   qo’liga   o’tdi.   Abdullaxondan   mag’lubiyatga   uchragan   Xojimxon
Xivani tashlab bir guruh navkarlari bilan Eronga qochdi va shoh Abbos saroyidan
panoh   topdi.   1598   yilda   Abdullaxon   II   vafot   etganidan   so’ng   Hojimxon   shoh
Abbosdan ruhsat olib Xorazmga qaytdi. Yangi sharoitda u Urganch bilan Vazirni
boshqarishni   o’ziga   olib     Xiva   bilan   Katni   Arab   Muhammadxonga,   Hazoraspni
Isfandiyor   Sultonga   berdi.   1600   yilda   Hojimxon   Urganch   va   Vazir   qal’alari
boshqarishini   Turkiyadan   kelgan   o’g’illariga   topshirib,   o’zi   Xiva   kichik   o’g’li
Arab Muhammadxon bilan qoladi. 1601 yilda Hojimxon 83 yoshida vafot etgach,
taxtga   uning   o’g’li   Arab   Muhammadxon   (1602-1623   yy.)   o’tirdi.Arab
Muhammadxonning   dastlabki   hukmronligi   yillarida   toju-taxt   uchun   kurashlar
davom   etdi.   Xususan,   1605   yilda   nayman   urug’i   vakillari   Elbarsxon   avlodiga
mansub   Xusrav   Sultonni   taxtga   o’tkazishni   rejalashtiradilar.   Ammo,   bu   fitna
oshkor bo’lib, Xusrav Sulton qatl ettiriladi. 
Oradan ikki yil o’tgach, uyg’ur oqsoqollarining maslahati bilan Solih Sulton
degan   kimsa   taxtga   davogar   bo’ladi,   bu   isyon   ham   bostirilib,   Solih   Sulton
o’ldirildi.
1616   yilga   kelib   taxt   va   mansab   talashish   mojarolariga   Arab
Muhammadxonning   o’g’illari   ham   qo’shildilar.   Uning   Isfandiyorxon,   Habash,
Elbars,   Abdulg’ozi,   Sharif   Muxammad,   Xorazmshoh   va   AFg’on   Sulton   ismli   7
nafar   o’g’li   bor   edi.   Isfandiyor   Hazoraspda,   Abdulg’oziy   Sulton   Katda,   Habash
bilan   Elbasr   sultonlar   Vazir   va   Urganch   hokimlari   etib   tayinlangan   edilar.   Xon
farzandlarining   har   biri   taxtga   davogar   edi.   Ayniqsa   Habash   sulton   bilan   Elbars
32 sultonlarning harakatlari keskin edi. Ota – bolalar o’rtasidagi ziddiyatlar kuchayib
ohir     —   oqibatda   qonli   urushga   aylandi.   1621   yilda   Toshli   Yorilish   arig’i   (Xiva
yaqinida)   yonida   Arab   Muhammadxon   va   uning   o’g’illari   Habash   hamda   Elbars
sulton   qo’shinlari   o’rtasida   jang   bo’ldi.   Isfandiyor   va   Abdulg’oziy   sultonlar   otasi
tomondan   turib   kurashgan   bo’lsalarda,   bu   jangda   Arab   Muhammadxon   engildi.
Arab Muhammadxon avval  ko’zlari ko’r  qilinib Xivaga jo’natildi. 1623 yilda esa
Qum   qa’lasi   yaqinida   Arab   Muxammadxon   xotinlari,   yosh   o’g’illari   va   ikkita
nabirasi bilan o’g’illari Xabash va Elbars sulton tomonidan o’ldirildi.
  Isfandiyor Eronga (garchi unga Makkaga borishga ruhsat bergan bo’lsada),
Abdulg’oziy esa Buxoroga qochib,  jon saqladilar.
1623 yilda otasining qatl etirilganligini eshitgan Isfandiyorxon Durun shahri,
Abdulxon   tog’laridan,   turkmanlarning   taka,   yovmut,   sariq   urug’laridan   qo’shin
to’plab Urganchga yurish boshladi. Urganch yaqinida Isfandiyorxon va Habash –
Elbars   qo’shinlari   o’rtasida   23   kun   davom   etgan   jangda   birlashgan   aka   –   ukalar
qo’shinlari Isfandiyor qo’shini tomonidan tor – mor etildi. Elbars qo’lga olinib qatl
etildi.  Habash   Sirdaryo  bo’ylaridagi   qoraqalpoqlardan   najot   so’radi.  Ammo,  u  bu
erdan   boshpana   topolmadi   va   navkarlari   bilan   qo’lga   olinib,   Isfandiyorxonga
topshirildi   hamda   ularning   barchasi   qatl   etildi.1623-1643   yillar   davomida   Xiva
xonligi   taxtini   Isfandiyorxon   boshqardi.   O’zining   yigirma   yillik   davlat
boshqaruvini   Isfandiyorxon   turkman   qabila   boshliqlariga   tayanib   olib   bordi.
Xonlikning   yuqori   lavozimlariga   turkmanlar   tayinlanib,   ularga   katta   imtiyozlar
berildi.   Natijada   o’zbek   urug’larning   Isfandiyorxon   siyosatiga   qarshi   noroziligi
kuchayib  bordi.  Isfandiyorxon taxtga  o’tirgan  yiliyoq  nayman  urug’larini   qirg’in-
barot qildi. Xonlikdagi o’zbek urug’lari uch bo’lakka bo’linib, biri – Mang’it, biri
– Qozoqlar yurti va yana biri Movarunnahrga ko’chib ketdi.
Manbalar ma’lumotlariga ko’ra, 1643 yilda Orol bo’yi o’zbeklari Abulg’ozi
sultonni   (1643-1663yy.)   xon   qilib   ko’tardilar.   Xorazm   davlatchiligi   tarixida   yirik
davlat   arbobi   va   tarixnavis   ijodkor   sifatida   mashhur   bo’lgan   Abulg’ozixonning
hayot yo’li og’ir kechgan. Abdulg’ozixon otasi Arab Muhammad taxtdan ketgach
o’zi   taxtga   o’tirgunga   qadar   uzoq   yillar   (yigirma   yildan   ko’proq)   muhojirlikda
33 yashashga   majbur   bo’lgan   edi.   U   dastlab   Buxoro   xukumdori   Imomqulixon
himoyasida,   keyinroq   esa,   ikki   yilga   yaqin   qozoq   sultoni   Eshimxon   saroyida
yashagan. Shundan so’ng Toshkentga kelib bu erda ikki yil yashadi. Toshkentdan
Buxoro  orqali   Xivaga   qaytgan   Abulg’oziyni   Isfandiyorxon   bosqinchilikda   ayblab
hibsga   oladi   va   Isfaxon   shahriga   Eron   shohi   huzuriga   badarg’a   qiladi.   Isfaxon
yaqinidagi Taborak qal’asida o’n yil asirlikda yashagan Abulg’ozi 1639 yilda o’z
nazoratchilari yordamida bandilikdan qochishga muvaffaq bo’ldi.
 2.2. Qo’qon xonligi tarixiga oid ilmiy izlanishlar
              Mustaqillik     yillarida     O’zbekiston     tarixining         turli     davrlari,
xususan,xonliklar   davri     tarixi     ham     yangi     yondashuvlar     asosida     o’rganila
boshladi.     Bu     davrga     oid   O’zR     FA     Tarix     instituti     tomonidan       O’zbekiston
tarixi    (3-jild)   nashr   etidi. Kitobning     birinchi   jildida     Qo’qon   xonligi   tarixi‖
batafsil     yoritib     berilgan.           O’zbekiston     hududida     qadim     zamonlardan     beri
shakllanib         va     rivojlanib     kelgan   milliy     davlatchillikning     uzviy     davomchisi
bo’lgan     Qo’qon     xonligida     kechgan   jarayonlar   haqida   H.N.Bobobekov,
Sh.H.Vohidov,  H.Z.Ziyoyev,    G.A.Agzamova,    D.Sangirova,  V.T.Ishquvvatov,
Z.A.Ilhomov,  Muhammad  Yahyoxon 22  kabi tadqiqotchilar  asar  va  maqolalar
yozdilar.   Ularda   xonlik   tarixining   turli masalalari,xususan,   Turkiston   xalqlari
Rossiya     tajovuzi     va     hukmronligiga     qarshi   kurashi,     Qo’qon     xonligida     xalq
harakatlari     va     ularning     ijtimoiy-siyosiy     asoslari,   turli   tarixiy
shaxslar,jumladan,Aliquli     Amirlashkarning     mamlakat     siyosy   hayotidagi
o’rni,xonlikdagi     ijtimoiy-iqtisodiy     hayotning     ba’zi     masalalari,   ma’muriy
boshqaruv     tizimining     ayrim     muammolari,     Qo’qon     xonligi   manbashunosligi
masalalarini     va     o’zlarining     ilmiy     mulohazalarini     berganlar.   Qo’qon     xonligi
tarixi  bo’yicha  yirik  mutaxassis  H.N.Bobobekovning  bu  davrda chop    etilgan
“Qo’qon     tarixi”     asarida     xonlik     tarixining     ko’p     muammolarini     tahlil   qilish
34 bilan   birga   xonlikdagi    ayrim   mansablar    va   soliq   tizimiga   oid   ma’lumotlar
keltirilgan.  11
Qo’qon     tarixnavislik     maktabi     vakillari     tomonidan     yaratilgan     xonlik
tarixiga   oid     asarlar     ustida     manbashunoslik     tadqiqotlarini     olib     borgan
Sh.H.Vohidov     ham   o’z     tadqiqotlarida     Qo’qon     xonligi     davrida     o’zbek
davlatchiligining  holatini  ilmiy tahlil  etishga  imkon  yaratuvchi  tarixiy  faktlarni
berdi.     Ayniqsa,     uning     R.Xoliqova   bilan     Markaziy     Osiyodagi     davlat‖
boshqaruvi     tarixidan,     deb    nomlangan    risolasi   mavzusini     o’rganishda     muhim
ahamiyatga   ega     H.Z.Ziyoyev     Qo’qon     xonligining     Rossiya     imperiyasi
tomonidan         bosib   olinishiga     bag’ishlangan     asarida     bu     jarayonning     muhim
jihatlarini     ko’rsatib     berish   bilan     birga   xonlik     boshqaruv     tizimining     ayrim
tomonlariga ham  e’tibor qaratdi. 
  Shuningdek,     G.A.Agzamovaning     O’rta     Osiyo     xonliklari,
xususan,Qo’qon   xonligi     tarixiga     oid         tadqiqotlarda     shaharlar     hayoti,     ularda
mavjud         ma’muriy     boshqaruv     tizimi         va     bu     tizimning     turli     bo’g’inlarini
egallagan  mansabdorlar,  xususan,  rais  (  muxtasib)lar  hayoti,  faoliyati  haqida
muayyan       fikrlar   bayon etilgan. Bu   davrda   Qirg’izistonlik,Qozog’istonlik   va
Rossiyalik   olimlar   T.K.Beysimbiyev,   Yu.F.Lunyov,V.   Ploskiylar   ham   xonlik
tarixiga oid tadqiqotlar olib  bordilar.  T.K.Beysimbiyev  Muhammad  Yunus  Toib
qalamiga  mansub   “Tarixi Alimquli  Amirlashkar”  asari  va  boshqa  manbarlarda
keltirilgan   ma’lumotlarga  asoslanib,xonlikda    mavjud       mansablarni     izohlagan.
U    Qo’qon  xonligi  davrida janubiy  Qozog’istonning  yo’qori   ma’muriyati  ga
bag’ishlangan     maqolasida     18091865     yillarda     Toshkent     viloyati     va     uning
shimoliy   hududlarining   idora   etilishi, mazkur   viloyatga   tayinlangan   hokimlar
hamda     mahalliy     boshqaruv     tizimida     asosiy   vazifalar   zimmasiga     yuklangan
botirboshi  va sarkor    mansablarini  tahlil  qilgan.
  Qo’qon     xonligi     tarixini     o’rganishda     xorijiy     tadqiqotchilar     ham     o’z
hissasini   qo’shganlar.     Qo’qon     tarixi     bo’yicha     M.Xoldsvort             va     B.Mans
11
     Махмудов. Ш. Куканд хонлигининг  ма‘мурий-  бошкарув   тизими  (1709-1876 йй.). Тарих 
фан. Ном. Дисс.-  Т. 2007.
35 28tomonidan  ingliz tilida  chop  etilgan   asarlarda  xonlikning  siyosiy,  ijtimoiy-
iqtisodiy     hayoti     ma’muriy     boshqaruv     tizimi     yuzasidan     mulohazalarini
keltirgan.     Biroq,     ularning   ushbu     mavzuga     oid     mulohazalarida     ba’zi
kamchiliklarga     yo’l     qo’yganlar.   Xususan,M.Xoldsvort         xonlikning     davriy
chegarasini    1798  yildan  1876  yilga qadar    ming  sulolasi  qo’lida  bo’lganligi,
xonlik    tarkibiga    Marg’ilon,  Qo’qon  va Namangan    viloyatlari  kirgan    deb
noto’g’ri   mulohaza   yuritgan. 29   B.Mans   ham shunday mulohazani ilgari surdi.
30   Ayrim     ingliz     tadqiqotchilari,   jumladan,Yu.Bregel,     E.Ollvort     va     S.Livay
esa     bu     masalaga     jiddiy     e’tibor   qaratib,tarixiy     jarayonlarni     tog’ri     keltirishga
harakat  qildi.
   Xususan,   Yu.Bregel   va E.Ollvortlar       M.Xoldsvort   hamda   B.Mansdan
farqli     ravishda     xonlikning     tashkil   topishi     1710     yilda     sodir     bo’lganligini
nisbatan     to’g’ri     ko’rsatishdi.     S.Livay     esa   xonlikni     1709     yilda   tashkil
topganligini  to’g’ri  ko’rsatgan.
M.Xolsdvort   Xiva   xonligi   aholisi   haqida   to’xtalib,   uning   umumiy   aholisi
700 ming atrofida bo’lganligini, ulardan ma’muriyatni boshqarishni ta’minlagan
va hukmdor sinflarni tashkil etgan o’zbeklar 400 ming nafarni tashkil etganligini
taxmin   qiladi.   Shuningdek,   “shaharlarda,   o’zbeklardan   tashqari   ayniqsa,
bosqinchilik   yurishlarida   asirga   olingan  eronlar   bilan   aralashib   ketgan  asl   voha
aholisi   ham   mavjud   edi”,-deb   ta’kidlaydi.M.   Xoldsvort   “XVI   asrning   oxirida
eski Amudaryo o’z oqimini o’zgartirganligi sababli eski Urganch suv ta’minotini
yo’qotadi va Xiva poytaxtga aylanadi” ,- deb   yozadi.
– Xuddi shu fikrni keyinroq J.Uiler ham takrorlaydi .
– M.Xoldsvort   o’z   asarida   yana   1851   yilda   Xivaga   sayohat   qilgan   Eron   elchisi
Rizoqulining yo’llar bayramini qanday tasvirlaganiga to’xtalib o’tadi:”Ramazon
oyining navbatdagi bayramlari munosabati bilan eronliklar va uy xizmatkorlari,
yuk   tashuvchilar   va   ishchilar   bo’lib   xizmat   qilgan   qullar,   qishloqlarga   hamda
Xorazmning turli manzilgohlariga tarqaldilar va 3 kunni ozodlikda o’tkazardilar.
Ular   barcha   yerlardan   Xivaga   kelardilar   vao’zlarining   vaqtlarini   atrofda   sayr
qilish bilan o’tkazardilar.Ular o’zlarining yurtdoshlari o’zlari kabi baxtsizlikdagi
36 do’stlari   bilan   uchrashardilar,   o’zlarining   ahvoli   haqida   suhbatlashardilar…bir-
birlariga   ayanchli   badarg’alikdagi   hayotidan   nolirdilar” 75
  Haqiqatan   ham,
xonlikda   qullar   mavjud   bo’lgan   bo’lib,   bu   haqda   mahalliy   adabiyotlarda
ma’lumotlar   uchraydi.   Masalan,   ”1851   yilda   Xiva   xonligiga   tashrif   buyurgan
Eron   elchisi   Rizoqulixon   Hidoyat   Lolaboshi(ba’zi   adabiyotlarda   qizilboshi   deb
yuritiladi)   elchiligi   fuqarolarni   ozod   qilish   va   Eronga   olib   ketish,   shuningdek,
musulmonlarni   olib-sotish   ya’ni   qulchilikni   bekor   qilishga   majbur   etish” 76
  edi.
M.Xoldsvort yana “XIX asrda ichki birlashtirish uchun kurash boshlandi. XVIII
asrdan beri hali hamma yerda sulola tashkil etilmagan edi. 
– Inoq   Eltuzar   o’zining   hokimiyati   va   taxt   merosi   tartibini   o’rnatib,   oliy
hokimiyatni   o’z   zimmasiga   oldi”, 2
-   deb   yozadi.   Haqiqatan   ham   1804   yildan
boshlab, Xivada hukmronlik o’rnatiladi.
– M. Xoldsvort o’z asarida yana Xiva xonlari ro’yxatini ham qayd etadi:
Inoq Eltuzar 1804 - 1806
Muhammad Rahim 1806 - 1826
Olloquli 1826 - 1842
Rahimquli 1842 - 1845
Madamin (Muhammad Amin) 1846 - 1855
Sayid Muhammadxon 1856   - 1864
Muhammad Rahim II 1864   - 1910
Asfandiyorxon 1910 - 1918
Sayid Abdulloh 1918- 1920
Shu o’rinda 90-yillarda E.Ollvortning asarida 77
ushbu xonlikni boshqargan 
hukmdorlar ro’yxatini ham keltiramiz.
Rahimquli                                             1842-1845
Muhammad Amin                                            1845-1855
Sayid Muhammad                                            1856-1864
Muhammad Rahim II                                            1865-1910
Asfandiyor                                             1910-1918
Sayid Abdullo                                            1918-1920
37 1918-1920 yillarda Xivaning 49-xoni Sayid Abdulloh 1920 yil 1-fevral
kuni   qamoqqa   olingan   va   shu   yil   12-iyulda   surgun   qilingan.   Avvlo,   Moskva,
so’ngra   Ukraina   qamoqxonalarida   saqlangan.   1934-yilda   ozod   etilgan   va
Toshkent   shahrida   vafot   etgan.   Ingliz   olimi   M.Xoldsvort   o’z   asarida   Xiva
xonligining ma’muriy tuzilishiga to’xtaladi. “Xiva xonligi Buxoro va Qo’qondan
kuchli   mahalliy   va   ajratuvchilik   an’analariga   asoslangan   bekliklardan   iborat
emasligi   bilan   farq   qilardi,   tez-tez   avtonom   bo’lgan   qo’ng’irotlardan   tashqari,
ikkinchidan   shaharlar   kuchli   mahalliy   hokimiyatni   namoyish   etardi.   Haqiqatan
ham, mahalliy adabiyotlarda yozilishicha, Xiva xonligi bekliklarga bo’linmasdan
idora etilgan.Muallif xonlikning yer egaligi masalasi to’g’risida esa, XX asr xorij
tarixshunoslari bilan deyarli bir xil fikrga keladi: yer egaligi tadbirlari Buxoro va
Qo’qondagiga o’xshash edi, ”hadya yerlar xon tomonidan uning xizmatchilariga
ulashilardi va ular juda ortiq bo’lgan barcha soliqlardan ozod   qilinardi”.
Shuni   ta’kidlash   joizki,   Xiva   xonligida   yerlarning   katta   qismi   xon   va
uning yaqin qarindoshlariga  qarashli  edi. Bu yerlardan dehqonlarga ijara yerlar
ajratilib   berilardi.   Xiva   xonzodalariga   qarashli   yerlar   xususiy   mulk   bo’lib,   ular
soliq to’lamas   edi.
M. Xoldsvort ushbu masala bo’yicha yaratilgan asarlarni tahlil etar ekan,
zamonaviy   sobiq   sho’ro   tarixchilari   xo’jalik   yerlarining   yarmi   xonga   tegishli
bo’lib,   uning   ruxsati   bilan   yer   egalariga   berilardi   ,-deb   yozgan”   Muallif
xonlikdagi vaqf yerlar umumiy sug’oriladigan yerlarning 4 foizini tashkil etardi,
degan   fikrga   keladi.   Uning   ta’kidlashicha,   ”yer   soliqlari   3   ta   farqli   ko’rinishda
to’planib,   yer   uchastkasi   hajmiga   bog’liq   edi.   Soliqni   mahsulot   bilan   to’lash
“diak”o’rniga   asta   -   sekin   pul   bilan   soliq   to’lash   (salg’ut)   kelib   chiqdi.   XIX
asrning   so’nggi   choragida   bir   vaqtning   o’zida   ikkalasi   ham   mavjud
edi” 81
.Haqiqatan   ham,   mahalliy   adabiyotlarda   ko’rsatilishicha,   Muhammad
Rahim   xalqning   noroziligi   yana   kuchayib,tug’yon   ko’tarishdan   qo’rqib,   soliq
solish   tartiblarini   o’zgartirishga   kiritdi.   Xiroj   deb   atalgan   va   natura   bilan
olinadigan   eski   soliq   “mahsulot   solig’i”   tizimi   bekor   qilindi.   Buning   o’rniga
solg’ut   deb   atalgan   pul   solig’i   joriy   qilindi,Xoldsvort   yana“…qishloqlarda
38 dehqonlar   va   hunarmand   o’zlarining   mahsulotlarini   sotardilar   yoki   o’zlarining
qo’shnilariga   xizmat   qilib,   haqini   doimo   mahsulot   bilan   yoki   ba’zida   naqd   pul
bilan   olardilar.   Shaharlarda   hunarmandlar   ustaxonalari   tashkil   etilgan   bo’lib,   u
yerda   temirchi,   teri   (po’st)   va   charmni   ishlovchilar,   kulollar,   arqon
tayyorlovchilar   va   gilam   to’quvchilar   ishlardilar.   Rus   tovarlari   bilan   tanishish
natijasida hunarmandchilik ayniqsa bo’yoqchilik va kulolchilik mahsulotlarining
bozori kasodga uchray boshlagan” ligini ta’kidlaydi.
Xiva  xonligida  ichki  savdo   haqida   Meri   Xoldsvort   xonlikdagi  ichki
savdo Buxorodagi va Farg’ona vodiysidagidek yaxshi rivojlanmagan edi, degan
xulosaga   keladi.   Uning   ta’kidlashicha,   “shaharda   bozor   bo’ladigan   kunlar
tashkil   etilgan   edi,   tashqi   savdo   Afg’oniston,   Eron   va   Rossiya   bilan   olib
borilardi.   Xiva   savdogarlari   o’zlarining   shaxsiy   mollarini   Rossiya
yarmarkalariga olib borardi.
Tovarlar tagi yassi  qayiqlarda Amudaryodan Urganchga yoki Chorjo’yga
olib borilardi,  so’ng karvon  yo’llari  orqali  tashib  ketilardi”.Xivadan  Rossiyaga,
Eronga   tuya   karvonlari   qatnaydi   Buxoroga   esa   mollar   tuyalardan   tashqari   suv
orqali   kemalarda   ham   jo’natiladi”.   “Kemalar   faqat   Shovot   va   Polvon   kabi
kanallardagina qatnamasdan hatto, Amudaryo bo’ylab Buxoroga va Orol dengizi
bo’ylab Sirdaryoning quyilish joyigacha boradi” .
M.   Xoldsvortning   xonlikdagi   savdo   haqidagi   fikrlariga   keyinroq   xorijlik
olim Uiler ham qo’shiladi va o’zining asari 85
da yuqoridagi fikrlarga mos fikrlar
keltiradi.
Ingliz olimi M. Xoldsvort xonlikdagi pul munosabatlari U yana “qadimgi
voha maydonlari intensiv sug’orilardi va yerlar o’g’itlanardi” 86
, deb yozadi.
Uiler   “xonlikda   yashagan   yarim   ko’chmanchi   turkmanlar   asosan
chorvachilik   bilan   birga   ikkinchi   darajali   bo’lgan   dehqonchilik   bilan
shug’ullandi.   Qo’ng’irot   shimolida   va   Amudaryo   deltasida   yashaydigan
qoraqalpoqlar   aralashib   ketgan   o’troq   qishloq   xo’jaligi   bilan   shug’ullanib,   u
hosil   yetishtirish   va   mol   boqishga   bo’linadi”.U   Arab   Muhammad   hukmronligi
39 davrida   ruslar   Urganchga   yurish   qilganliklari   va   taxminan   1613   yillar   atrofida
Xorazm   qalmiqlarining   talonchilik   bilan   bostirib   kirib,   keyinchalik   tashlab
ketgan   bosqinidan   azob   chekkanligi   haqida   yozadi.   Shuningdek,   Arab
Muhammadning   hukmronligi   davrida   Amudaryo   deltasining   qurib   qolganligi
tufayli   poytaxt   Urganchdan   Xivaga   ko’chirilganligini   qayd   etadi.Muallif   yana
”   ...Urganch   va   Xivaning   sun’iy   aholisi   Eron   generallariga   qarshi   qo’zg’adi...
Qo’zg’olonga   boshchilik   qilgan   shayboniylarga   qarindosh   bo’lgan   Elbars
boshchiligida Xiva mustaqil xonlik barpo etildi.Shayboniylar sulolasi Xorazmda
1512   yildan   to   1920   yilgacha   hukmronlik   qildi   deb   ta’kidlaydi.Krausset   Xiva
xonlaridan   Abulg’ozi   Bahodirxon   1643   -65   mashhur   ekanligini   yozib,   u
chig’atoy turk tarixchilari ichida buyuklardan biri edi, chingizxon va chingiziylar
tarixi   haqidagi  qimmatli   asar   "Shajarai   turk”  ning  muallifidir,  deb  baho beradi.
Uning xon «sifatida olib borgan faoliyatini  tahlil etib, 1890 yilda Kat  regionini
talash   uchun   kelgan   Kandelung   Ubasha   boshchiligida   xazar-qalmiqlarning
bosqiniga   va   qo’shni   Xazoraspni   talagn   qalmiqlarga   zarba   berganligini   haqida
ma’lumotlarni keltirib o’tgan.
70   yillarda   yana   Alfred   Rambaud   Xiva   xonligi   haqida   qiziqarli
ma’lumotlarni   keltiradi.   Bu   muallif   o’z   asari 92
  da   ko’proq   ruslarning   O’rta
Osiyoga   bostirib   kirishi   masalasiga   e’tiborni   qaratgan.   Bu   asar   haqida   so’nggi
paragrafda   to’xtalamiz.O’rganilayotgan   masala   tarixshunosligini   tahlil   etar
ekanmiz,   Indiana   universiteti   O’rta   Osiyo,   chig’atoy,   Oltoy   bo’limi   direktori,
muhojir   -   tarixshunos   Yuriy   Bregelning   baholashga   arzigulik   maqolalari
xususida   to’xtalib   o’tish   lozim,   deb   o’ylaymiz.Uning   maqolalari   XX   asr   20
yillari ingliz tarixshunosligida Xiva xonligiga oid eng qimmatli   materiallardir.
Yuriy Bregel maqolalarida Buxoro va Qo’qon xonliklari bilan bir qatorda
Xiva xonligiga ham batafsil to’xtalib o’tadi. U Xiva xonligi bo’yicha rus, ingliz
olimlari   asarlari   bilan   bir   qatorda   xonliklar   davrida   yashab   o’tgan   saroy
tarixchilari   Munis   va   Ogahiy   asarlaridan   ham   foydalangan.Yuriy   Bregelning
Eron   ensiklopediyasi   “O’rta   Osiyo”   bo’limida   chop   etilgan   ”   12-13   /   18-19
asrlarda   O’rta   Osiyo” 93
nomli   maqolasida   Buxoro,   Qo’qon   xonliklari   bilan   bir
40 qatorda   Xiva  xonligi   siyosiy  tarixiga  ham  to’xtalib  o’tadi.Yu.Bregel  Xorazmda
etnik   bo’linmalar   o’ziga   xosligini   ta’kidlab,   “   qadimiy   o’troq   eroniy   aholini
nihoyat   mo’g’ullar   davrida   turkiylashdi,   sartlar   asosan   mamlakatning   janubiy
qismida   shahar   va   qishloq   joylarida   ikkala   bo’linma   ham   jamlandi.   O’zbeklar
ular bilan aralashib ketdi, lekin o’zlarining qabilaviy mansubligini...saqlab qoldi.
Ularning ko’pchiligi xonlikning shimoliy qismida yashardilar” deb yozadi.
60-yillarda     S.Bekker     Xiva     xonligi       ”geografik       birlashmasiga
qaramay,     Buxoroga     nisbatan     etnik     jihatdan     bir     xil     bo’lgan.     Xivada
o’zbeklar   65   foizni...   shimolda   aholining   4   foizini   yarim   ko’chmanchi
qoraqalpoqlar   va     ozroq     sondagi     ko’chmanchi     qozoqlar     tashkil     etardi"
deb   yozadi.   Indiana   universiteti   xodimi   Yu.   Bregel   o’z   asarida   “Xorazm
kichikroq   va   markazlashgan   sug’orish   tizimiga   ega   bo’lgan”ligini,   davlat
rahbarlik   organlari   provinsial   hokimlarga   topshirilganligi   va   soliqlar   yilda   bir   -
ikki   marta   markaziy   davlat   tomonidan   maxsus   tayinlangan   lavozimli   shaxslar
tomonidan to’plangan 95
 ligini ham qayd etadi.
Xulosa
Xulosa   qilib   aytganda,   Mustaqillik   yillarida   tarixni   o’rganishga   juda   katta
etibor   qaratildi.   O’zbekiston   respublikasi   1-prezidenti   Islom   Karimov
ta’kidlaganidek   “Tarix   xotirasi,   xalqning,   jonajon   o’lkaning   xolis   va   haqqoniy
tarixini tiklash, milliy o’zlikni anglashni, ta’bir joiz bo’lsa, milliy iftixorni tiklash
va o’stirish jaryonida g’oyat muhim o’rin tutadi”.
Mustaqillik   yillarida   o’zbek   davlatchiligi   tarixiga   oid   ilmiy   tadqiqotlar
ko’plab o’tkazilgan.Buxoro amirligidagi siyosiy ahvol, xalq maorifi,ko’plab tarixiy
obilar chuqur o’rganilgan,ilmiy maqolalar yaratilgan. Juda ko’plab olimlar Buxoro
tarixi bo’yicha ilmiy izlanishlar olib borib ,kitoblar chiqarganlar.Bu kitoblar bizga
vatanimiz tarixini bilishimizda juda katta ahamiyat kasb etadi.
Xiva xonligi tarixiga bag’ishlab ham juda ko’plab asarlar yaratilgan.Taniqli
olimlarimiz   mustaqillikdan   so’ng   xiva   xonligi   tarixini   o’rganishga   bel
bog’laganlar.   Mustaqillikdan     keyin    nashr     qilingan    bir     qator     to’plamlardan
Xiva     xonligi   tarixshunosligiga     oid     maqolalar     o’rin     olgan.     Jumladan,
41 “O’zbekistonda   tarix fani:   yutuqlar   va   rivojlanish   muammolari”   to’plamida
O.G.     Pugovkina,     U.A.   Abdurasulov,     M.U.     Qayumovlar     tomonidan     Xiva
xonligining   Qo’ng’irotlar sulolasi   davri   tarixining   tarixshunoslikdagi   talqini,
Rossiya    tarixshunosligida   Xivaga    yurishning    yoritilish     masalalari    yangicha
yondashuvlar    asosida  yoritilgan  .  E.E.    Karimovning    Xiva     qozilik    hujjatlari
va    xon    yorliqlari     tavsifini     o’zida   mujassamlashtirgan     asariga    doir     muhim
ma’lumotlar  mavjud . Jumladan,  Q. Munirov  asarida  Xiva  xonligining  XVII
–     XX     asr     boshidagi     tarixi,Ogahiy,   Kamyob,     Bayoniyning     tarixiy     asarlari
mazmuni     tahlil     qilingan     va     bu     asarlarning   O’rta     Osiyo     xalqlari     tarixini
o’rganishdagi     ahamiyati     ko’rsatilgan.G’.A.   Ahmadjonovning     tadqiqotlari
mazmuni     Rossiya     imperiyasining     Turkistondagi   mustamlakachilik     siyosati
tarixi     va     tarixshunosligiga     bag’ishlangan     bo’lib,   ushbu     tadqiqotlar
o’rganilayotgan   muammoni    tahlil    etishda    nazariy   asos    bo’la oladi. Xulosa
qilib   aytganda,   XIX   asrning   ikkinchi   yarmi   -   XX   asr   20-yillari   xorij
tarixshunosligida   Xiva   xonligi   masalalariga   oid   adabiyotlar   hajmini   nisbatan
ozchilikni tashkil etsada, vaqt o’tgan sari, ma’lumotlar yig’ilib bordi   va asarlar
soni ortishi bilan matbuot sahifalarida chop etilgan lavhalar mazmuni ham boyib
bordi.   –   XIX   asrda   yevropalik   tadqiqotchilar   tomonidan   yozilgan   asarlarning
mazmuni   asosan   mustamlakachilik   kayfiyatida   yozilgan   bo’lsada,   ularda
xonlikning   siyosiy,   ijtimoiy-iqtisodiy   ahvoli,   davlat   boshqaruvi   va   madaniyati
kabi   masalalar   yoritilgan   edi.   Uning   zamondoshlari   bo’lgan   Ogahiy   va
Bayoniylar   asarlarida   Sayid   Muhammadxon   Rahimxon   II   (Feruz)   faoliyatida
adolatparvarlik   va   haqgo’ylik,   qattiqqo’llik   va   talabchanlik   bilan,
ma’rifatparvarlik   esa   tashabbuskorlik   bilan   uyg’unlashib   ketganligi   haqida
ma’lumotlar   beradilar.   Bu   xon   o’zining   butun   hukmronligi   davrida   el-yurt
farovonligi,   tinchlik-osiyishtaligi   uchun   kurashdi.   Xonlikda   dehqonchilik,
sug’orish   ishlari,   savdo-sotiq   va   hunarmandchilik   taraqqiy   etdi.   Bu   davrda
Xorazmda ayniqsa ilm-fan, adabiyot va san’at, me’morchilik yuksaldi. Xonning
o’zi   “Feruz”   taxallusi   bilan   ijod   qilib   o’zbek   mumtoz   adabiyoti   rivojiga   katta
hissa qo’shdi.
42 Yuqoridagi   dalillardan   tashqari   Siyovush   zamonida   yashab   kelayotgan
mahalliy   urf   odatlar   va   an’analar   borki   uning   tarixiy   shaxs   ekanligidan   dalolat
beradi.   Birinchidan,   Buxoro   arkining   sharqiy   darvozasi   Dari   Kohfurushon
(Somonfurushon) deb atalgan chunki, darvozaning pastidagi maydonchada Buxoro
arki   paydo   bo’lgandan   buyon   dehqonlar   somon,   beda   va   boshqa   mol   ozuqalarini
keltirib   sotganlar.   Ikkinchi   dalil   Siyovush   shahid   bo’lgandan   keyin   “Dari
Kohfurushonda”   ko’milgani   uchun   bu   darvoza   “Dari   Go’riyon”   deb   atalgan.
Qadimgi so’g’d va fors tilida “qabr”-go’r degan manoni bildiradi.
Mustaqillik     yillarida     Prezident     I.Karimov     tashshabbusi   bilan     madrasa
faoliyatini   tubdan   yaxshilash   uchun   samarali   ishlar   olib   borildi.   O’zbekiston
Vazirlar     Mahkamasining     2003yil     22avgustdagi     qaroriga     asosan     mazkur
madrasa diplomi  davlat  ta’lim  hujjati  deb  e’tirof  etildi Buxorodagi  eski  asosiy
ko’chalar     tutashgan     Labi     Hovuzni     Buxoroni     qalqib   turgan     yuragiga     qiyos
etishadi.       Ilmiy     tadqiqot     muallifi     A.Xalilov     ushbu     me’moriy   majmuaning
tarixini  ochib  berishga  harakat  qilgan.
Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati:
1.Mirziyoyev Sh.M. Milliy taraqqiyot yo’limizni qat’iyat bilan davom ettirib,yangi
bosqichga ko’taramiz.1-jild .Toshkent :O’zbekiston. NMIU 2017 592 -bet
2.Karimov I.A  Tarixiy xotirasiz kelajak yo’q. __T.:Sharq 1998
3.Karimov.   I.A  XXI   asr   bo’sag’asida   xavfsizlikka   tahdid,barqarorlik  shartlari     va
taraqqiyot kafolatlari __T.:O’zbekiston 1997 
4.Karimov. I.A Yuksak ma’naviyat -yengilmas kuch __T .: Ma’naviyat 2008
5.Karimov.   I.A   O’zbekiston   mustaqillikka   erishish   ostonasida   ostonasida.
__T.:O’zbekiston 2011
6.Naimov. N Buxoro jadidlari.Toshkent 2000
7.Ahmedov. S Jahon xazinasi javohirlari.Buxoro 2005
8.Hayitov.Sh Amir olimxon va Afg’on amirlari.Buxoronoma 2002 26-yanvar
9.Abdurasulov. A.Xiva (Tarixiy-etnografik ocherklar).T.1997
43 10.Abdurahimova   .N.A,     Ergashev.   F.R       Turkistonda   chor   mustamlaka
tizimi.T.:Akademiya.2002 
11.Ziyayev H. Tarixning ochilmagan sahifalari.T.:2003
12.Bobojonov. D, Abdurasulov. M Firdavsmonand shahar. Xiva 2008
13 .Qosimov. Y Qo’qon xonligi tarixi  ocherklari.Namangan 1994
14.Boltaboyev.   X   Amir   Umarxonning   maktubi.O’zbekiston   madaniyati   va
san’ati .1997
15.Ziyo.A O’zbek davlatchiligi tarixi.T.:Sharq 2001
16.Ziyayev   .H.Turkistonda   Rossiya   tajovuzi     va   hukmronligiga   qarshi   kurash.
T.:Sharq 1998
44