Mustaqillik yillarida o‘rta asrlar O‘zbek davlatchiligi tarixiga oid tadqiqotlar

MUNDARIJA
KIRISH  ................................................................................................................. 2-3
I   BOB.   MUSTAQILLIK   YILLARIDA   BUXORO   TARIXIGA   OID
TADQIQOTLAR
1.1 Buxoro vohasi tarixiga oid ilmiy tadqiqotlarning olib borilishi .................... 4-11
1.2 Mustaqillik yillarida Buxorodagi ilmiy muassasalar faoliyati va ularning tarixiy
merosimizning o‘rganishdagi xizmatlari ..................................................... 12-19
II   BOB.   MUSTAQILLIK   YILLARIDA   XIVA   VA   QO’QON   XONLIGI
TARIXIGA OID ILMIY IZLANISHLAR
2.1  Mustaqillik davrida Xiva xonligi tarixiga bag‘ishlangan asarlar tahlili ....... 20-25
2.2  Qo‘qon xonligi tarixiga oid ilmiy izlanishlar ............................................... 26-30
XULOSA  ................................................................................................................ 31
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR  ......................................................... 32-33
                                                     
1 KIRISH
Kurs   ishi   mavzusining   dolzarbligi.   Birinchi   Prezidentimiz   I.   A.
Karimovning   “Tarixga   murojaat   qilar   ekanmiz,   u   xalq   xotirasi   ekanligini   nazarda
tutishimiz   kerak.   Xotirasiz   barkamol   kishi   bo‘lmaganidek,   o‘z   tarixini   bilmagan
xalqning kelajagi ham bo‘lmaydi” degan fikrlarni aytib o’tgan 1
. Biz tanlagan mavzu
ham bugunning dolzarb mavzusi  hisoblanib, uni ilmiy nuqtai nazardan tadqiq etib,
manbalar, arxiv hujjatlari orqali  xolislik bilan yaqindan o`rganib, fanga yangiliklar
kiritish,   bugun   va   kelajak   avlodni     haqqoniy   tarixdan   boxabar   etish   mavzuning
dolzarbligini tashkil qiladi.
Tadqiqotning   ob’ekti.   Mustaqillik   yillarida   o’zbek   davlatchiligi   tarixi,
xususan   Buxoro,   Xiva,   Qo’qon   xonliklari   tarixi   bo’yicha   olib   borilgan   ilmiy
tadqiqot ishlarini o’rganish va ularni tahlil qilish kurs ishining ob’ekti hisoblanadi.
Tadqiqotning predmeti.   O’zbekdavlatchiligi tarixining ijtimoiy-iqtisodiy va
siyosiy tarixini o’ragnish kurs ishining predmeti hisoblanadi.
Tadqiqotning maqsadi.  Tadqiqot ishining maqsadi Mustaqillik yillarida olib
borilgan ilmiy tadqiqot ishlarini o’rganish va ilmiy adabiyotlar orqali tadqiq qilish.
Tadqiqotning   vazifasi.   O’zbek   davlatchiligi   tarixini   alohida   bo’limlarga
bo’lingan holda o’rganish asosiy vazifa qilib olingan.
Tadqiqotning   usullari:   tarixiylik,   tizimlashtirish,   qiyosiy,   muammoviy
xronologik hamda fanlararo yondashuv kabi  ilmiy tadqiqot usullari  hamda xolislik
tamoyillaridan foydalanildi.
Tadqiqot mavzusi bo‘yicha adabiyotlar sharhi (tahlili).  Karimov. I.A XXI
asr   bo‘sag‘asida   xavfsizlikka   tahdid,barqarorlik   shartlari     va   taraqqiyot   kafolatlari
__T.:O‘zbekiston 1997, Hayitov.Sh Amir olimxon va Afg‘on amirlari.Buxoronoma
2002 26-yanvar, Ziyayev H. Tarixning ochilmagan sahifalari.T.:2003, Qosimov. Y
Qo‘qon   xonligi   tarixi     ocherklari.Namangan   1994,   Ziyo.A   O‘zbek   davlatchiligi
tarixi.T.:Sharq   2001,   Ziyayev   .H.Turkistonda   Rossiya   tajovuzi     va   hukmronligiga
qarshi   kurash.   T.:Sharq   1998   kabi   adabiyotlardan   foydalangan   holda   o’rganildi   va
1
  Karimov I. A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo‘q. Toshkent., “Sharq”., 1998.
2 tadqiq qilindi.
Kurs   ishi   tarkibining   qisqacha   tavsifi.   Kurs   ishi   kirish,   2   ta   bob,   4   ta
paragraf,   xulosa,   foydalanilgan   manbalar   va   adabiyotlar   ro‘yxatidan   iborat   bo lib,ʻ
tadqiqot umumiy 33 betni tashkil etadi.
3 I BOB. MUSTAQILLIK YILLARIDA BUXORO TARIXIGA OID
TADQIQOTLAR
1.1 Buxoro vohasi tarixiga oid ilmiy tadqiqotlarning olib borilishi
Tarixiy   va   madaniy   yodgorliklar   xalqimizning   ma’naviy   qiyofasini
shakllantirishda,   yosh   avlodda   vatanparvarlik   va   milliy   iftixor   tuyg’ularini
tarbiyalashda   muhim   o’rin   tutadi.   Shuning   uchun   ham   istiqlol   yillarida
respublikamizda   tarixiy   va   madaniy   yodgorliklarni   muhofaza   qilish,   ularni   tiklash
va   ulardan   foydalanishga   katta   e’tibor   berilmoqda.   Tarixiy   obidalar   va   madaniy
yodgorliklarni   asrash   va   qayta   tiklash   O’zbekistonda   davlat   siyosati   darajasiga
ko’tarildi.   Bu   borada   Prezidentimiz   I.A.Karimov   quyidagilarni   ta’kidlagan   edi:
“Mustaqilligimizning   dastlabki   kunlaridan   ajdodlarimiz   tomonidan   ko’p   asrlar
mobaynida   yaratib   kelingan   g'oyat   ulkan,   bebaho   ma’naviy   va   madaniy   merosni
tiklash davlat siyosati darajasiga ko’tarilgan nihoyatda muhim vazifa bo’lib qoldi” 2
.
Hozirgi   kunda   respublikada   7216   ta   yodgorlik   davlat   muhofazasiga   olingan
bo’lib,   shundan   2248   tasi   me’morchilik,   1695   tasi   arxeologik   yodgorliklardir.
Respublika   hukumati   ushbu   yodgorliklarni   saqlash,   ularning   ayrimlarini   qayta
tiklash, tarixiy obidalardan  unumli  foydalanishga  qaratilgan  qator  chora-tadbirlarni
ishlab   chiqib,   uni   qadam-baqadam   amalga   oshirib   kelmoqda.   Istiqlol   yillarida
respublika   hukumati   tarixiy   va   madaniy   yodgorliklarni   qayta   tiklash   ishiga   katta
e’tibor   berdi.   Bu   ishlar   asosan   davlat   byudjeti   hisobidan   amalga   oshirildi.   Ayni
vaqtda   homiylar,   xayriya   jamg'armalari   va   “Oltin   meros”   jamg'armasining
imkoniyatlari   ishga   solindi.   Natijada   mustaqillik   yillarida   bu   sohaga   sarf   qilingan
mablag'lar   yildan-yilga  oshib   bordi,  tarixiy  va  me’moriy  yodgorliklar  restavrastiya
qilindi va qayta ta’mirlandi. 
Agar   sobiq   ittifoq   davrida   respublikadagi   tarixiy   va   madaniy   yodgorliklarni
ta’mirlash   va   tiklash   ishlariga   1989   yilda   10,28   mln   rubl   ajratilgan   bo’lsa,
mustaqillikning   dastlabki,   1992   yilda   respublika   byudjetidan   ajratilgan   mablag'lar
2
  Karimov. I.A XXI asr bo‘sag‘asida xavfsizlikka tahdid,barqarorlik shartlari  va taraqqiyot kafolatlari __ 
T.:O‘zbekiston 1997, 14 b
4 hajmi   65,4   mln   rublni,   1996   yilda   esa   592   mln   so’mni   tashkil   etdi.     “Buxoro
haqiqati”   va   “Buxoronoma”   gazetasi   sahifalarida   Buxoro   vohasidagi   tarixiy
yodgorliklar   va   ularning   ta’mirlanish   tarixi   masalalarga   oid   maqolalar   ham   chop
etilgan.   Gazeta   sahifalarida   ma’muriy   inshoot   binolaridan   Ark   va   Sitorai   Moxi
Xossaga   bag’ishlangan   O.Jo’rayev,   N.Naimov,   X.Ahmedov,   N.Yo’ldoshev,
A.Xalilovlarning   maqolalari,   shu   bilan   birga,   Buxorodagi   muqaddas   qadamjoylar,
masjid,   madrasalar,   qadimgi   savdo   inshootlari   va   karvonsaroylar   xususidagi
J.Mirzaahmedov,   R.Almayev,   A.Mo’minov   K.Jumayev,   N.Naimov,   A.Xalilov,
S.Buxoriy,  A.Xalimov,   Yo.Yusupov   va  S.Salimovlarning70  ilmiy  maqolalari   keng
o’rin   olgan.   Ushbu   maqolalarda   vohadagi   tarixiy   yodgorliklar   va   ularning
ta’mirlanish tarixi masalalariga bag’ishlangan. 
Jumladan,   Buxorodagi   ma’muriy   inshoot   binolaridan   Ark   tarixi   to’g’risida
N.Naimov,   X.Ahmedov,   A.Xalilovlovlar   gazeta   sahifalaridagi   ilmiy   maqolalarida
yoritib   berganlar.     Arkning   asoschilari   Siyovush   va   Afrosiyob   tarixiy   shaxslar
bo’lganligi N.Yo’ldoshev maqolasida quyidagicha izohlab beriladi: “Siyovush otasi
Kaykovus Ahamoniylar sulolasidan bo’lib VI asrda Eronda hukmronlik qilgan. Abu
Rayhon   Beruniy   Siyovushnig   o’g’li   Kayxusrav   Xorazmda   hukmron   bo’lganligini
tarixiy   faktlar   asosida   tasdiqlaydi.   Buxoro   majusiylari   Afrosiyob   va   Siyovush
qabrini   muqaddas   bilib   sajda   qilganlar.   Buxoro,   Samarqand,   Xorazm   xalqlari
qadimgi an’analarni davom ettirib Buxorolik musulmonlar XX asr boshlariga qadar
Siyovushni   shahid   bo’lganlar   qatorida,   qabrlarini   ziyoratgohga   aylantirib,
Siyovushni vali (madadkor) deb bilganlar” 3
.  
Yuqoridagi   dalillardan   tashqari   Siyovush   zamonida   yashab   kelayotgan
mahalliy   urf   odatlar   va   an’analar   borki   uning   tarixiy   shaxs   ekanligidan   dalolat
beradi.   Birinchidan,   Buxoro   arkining   sharqiy   darvozasi   Dari   Kohfurushon
(Somonfurushon)  deb  atalgan chunki, darvozaning pastidagi  maydonchada Buxoro
arki   paydo   bo’lgandan   buyon   dehqonlar   somon,   beda   va   boshqa   mol   ozuqalarini
3
  Hayitov.Sh Amir olimxon va Afg‘on amirlari.Buxoronoma 2002 26-yanvar, 129 b
5 keltirib   sotganlar.   Ikkinchi   dalil   Siyovush   shahid   bo’lgandan   keyin   “Dari
Kohfurushonda”   ko’milgani   uchun   bu   darvoza   “Dari   Go’riyon”   deb   atalgan.
Qadimgi   so’g’d   va   fors   tilida   “qabr”-go’r   degan   manoni   bildiradi.     Uchinchi   dalil
Siyovushning xotirasiga bag’ishlab aytiladigan Mug’lar yig’isi marsiyasi, o’zgargan
holda   vafot   etgan   kishining   o’lgan   kuni,   “begoyi   juma”,     “qirq     oqshomi”
marosimida     oymullalar     tomonidan     marsiya     aytish     odat   tusiga     kirib     qolgan.
To’rtinchi   dalil   Navro’z   kuni   ertalab   erkakalar   tomonidan xo’roz   so’yilib,   bu
an’ana   ham   o’zgartirilgan   holda   saqlangan.   Navro’zda   xo’roz so’yish   odat ga
aylanib,     buni     buxoroliklar     “Qozon     to’ldi”deb     ataydilar   .   Ushbu     me’moriy
majmuaning   qadimiy   inshootlardan   bo’lishiga   qaramay mustaqillik   yillarigacha
bo’lgan     davrda     binoning     ta’mirlanishiga     yetarli     darajda   e’tibor     berilmagan.
Sovet     hokimiyati     yillarida     Buxoro     Xalq     Sovet     Respublikasi   tomonidan
qabul   qilingan   dastlabki   dekretlarning   birida   Respublika   xalq   maorif nozirligi
huzurida   “San’at   va   tarixiy   yodgorliklarni   muxofaza   etish   seksiyasi” tuzilgan.
Seksiya     ta’mirlash     ishlarini     qayta     tiklashdan     boshlab     1921-1922-yillarda
Arkning   g’arbiy   devori   ta’mirlandi.   Lekin   keyinchalik   ta’mirlash   ishlari   olib
borilmagan     edi.     Ark     devorlarini     tiklashga     1     mln     so’m     kerakligi,     ushbu
mablag’ning   yetarli     emasligi     va     O’zbekiston     SSR     Madaniyat     Minstirligining
Restavratsiya   ilmiy tadqiqot   institutui   tomonidan   faqat   uning   g’arbiy   devorini
ta’mirlash     bo’yicha   loyiha     ishlab     chiqilib,     devorning     janubiy     qismi   ning
ta’mirlanish     rejasi   ishlab   chiqilmaganligi,     Arkni     ta’mirlash     ishlariga     partiya,
sovet   tashkilotlari   va jamoatchilik   birlashm alari   diqqatini   jalb   qilish   lozimligi
N.Naimovning maqolasida  aytib  o’tilagan.  
XX    asrning     80-yillarida     arkni     tamirlash     ishlari     yetarli   darajada     e’tibor
berilmagan.   Ushbu   davrda   ark   devorni   ta’mirlash   uchun   bor   yo’g’i 2   mingta
g’isht     ajratilgan     edi   .     O’zbekiston     mustaqillikka     erishgandan     so’ng,
mustaqillikning     dastlabki   yillarida     Buxoro     ilmiy     ta’mirlash     ustaxonasining
bunyodkorlari     A.Xo’jayev,   M.Xo’jayev,     S.Raxmatov,     A.Pak,     U.Troshuv,
S.Rustamov,   N.Fozilov,   B.Xoldorov va   X.Salomovlar Ark devorlarini   qaytada n
6 tiklash     tadbirini     amalga     oshirish   tashabbusi     bilan     chiqqanlar.     Sarmoya
yetishmasligi     sababli     Arkni     ta’mirlash   tadbirlarini     amalga     oshirish     uchun
viloyat  miqyosidagi  korxonalar  va  tashkilotlar ushbu ta’mirlashni amalga oshirish
uchun Sanoat qurilish bankining 002700050 hisob raqamiga mablag’ o’tkazishgan. 4
O’zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 2010-yil 23-martda qabul
qilgan “2020-yilgacha Buxoro shahri  hududidagi  madaniy meros obyektlarni  ilmiy
o’rganish,   ta’mirlash   va   ularni   zamonaviy   foydalanishga   moslashtirish   bo’yicha
davlat   dasturi   to’g’risidagi”   qaroriga   muvofiq   Ark   qal’asi   qayta   ta’mirlandi.
Ta’mirlash ishlariga poytaxtdagi “Meros chashmasi” korxonasi loyihalovchilari jalb
qilindi. Ular  obyektni  asl  qiyofasini  saqlagan  holda qal’a  devorini  avvalgidan  ham
mustahkamlash tarxini  tayyorlab berdilar.   Buxoro azaldan sharqning yetti  iqlimga
tanilgan   qadimiy   shaharlardan   biridir.   Bunday   shuhratning   sabalaridan   biri
shahardagi ulug’vor masjid va madrasalardir. 
Buxoro   shahrining   markazidagi   ulug’vor   inshootlaridan   biri   Poyi   Kalon
ansambli o’zining betakrorligi bilan ajralib turadi. Poyi Kalon ansambli tarkibidagi
inshootlardan   biri   Masjidi   Kalonning   qayta-qayta   yaratilish   tarixiga   nazar   tashlab,
Buxoroning   rivojlanish   va   inqirozli   bosqichlarini   belgilash   mumkin.     Arslonxon
qurdirgan   mahobatli   masjid   Buxoroda   barpo   etilgan   birinchi   sajdagoh   emas.
Narshaxiyning   naql   qilishicha,   Buxorodagi   dastlabki   masjid   Muslimxonning   taxt
vorisi   Qutayba   tomonidan   713-yilda   bunyod   etilgan.   Qutayba   bu   sajdagohni
budparastlar   ibodatxonasi   o’rnida   qurdirgan.   O’sha   davrda   islom   dini   endigina
Buxoroga   kirib   kelayotgan   edi.   Xorun   ar-Rashid   zamonida   Ark   qal’asi   yaqinida
mo’min musulmonlar jamoa bo’lib, namoz o’qib, bir-birlaridan ibrat olishlari uchun
jome   masjidi   qurildi.   Somoniylar   hukmdori   Ahmadning   o’g’li   Said   Nasr
hukmronligi  yillarida Masjidi  Kalon qulab tushib, minglab odamlar  halok bo’lgan.
X asr  boshida  Abu Abdulloh Muhammad masjidni  qaytadan bunyod etib bu
bino 60 yil muqaddas sajdogoh sifatida xizmat qilgan. Ibn Sino, Rudakiy, Narshaxiy
singari   buyuk   zotlar   shu   masjidga   tashrif   buyurganlar.     Masjidi   Kalon   saljuqiylar
4
 A hmedov X. Qadimiy ark qaytadan yuz ochadi // Buxoro haqiqati.1992-yil 28-noyabr.  148 b
7 tomonidan  XI   asr   o’rtalarida   vayron   etilgan  edi.   Shamsul   Mulk   masjidni   qaytadan
ta’mirladi.   Uning   minbar   va   mehrobi   samarqandlik   ustalar   tomonidan   tayyorlanib
Buxoroga   keltirilgan.   Arslonxon   hukmronligi   yillarida   jome   masjidi   ark   qal’asi
yonida   joylashib   istilochilar   tomonidan   vayronaga   aylanganligi   sababli   masjidni
Arkdan   sharq   tomonga   qarab   ko’chirishga   qaror   qilgan.     Shu   maqsadda
shahristondan ko’pgina hovli  joylar  sotib olinib, buxorolik me’morlar  shaharsozlik
tarixida   ilk   bor   bu   inshootning   samarqandlik   ustalar   tomonidan   yasalgan   mehrob,
minbar  va  maksuralarni  yaxlit  tarzda yangi  joyga  ko’chirishdi. 1221-yil  12-martda
masjid bunyod etilib husni jamoli islom olamiga ko’z-ko’z qilindi. Hozirgi Masjidi
Kalon Abdullaxon davrida qurib bitkazilgan. U Markaziy Osiyodagi eng yirik jome
masjidi hisoblanadi  Sho’rolar davrida Masjidi  Kalon uzoq yillar don tashkilotining
omborxonasi vazifasini bajargan. 
Mustaqillik   yillarida   masjid   faoliyati   qaytadan   tashkil   etilib   I.Karimovning
Masjidi   Kalonni   ta’mir   etish   to’g’risidagi   farmoniga   binoan,   masjid   1997-yilda
ta’mirlash   ishlariga   alohida   e’tibor   berildi. 5
Masjidning   ta’mirlanib   asl   holiga
keltirilishi   to’g’risida   A.Xalilov   o’z   maqolasida   quyidagi   ma’lumotlarni   keltirib
o’tadi:   “Tamirlash   ishlari   Usta   Shirin   Murodov   nomidagi   Buxoro   maxsus   ilmiy-
ta’mirlash ustasi Baxshullo Murodov ta’mirlovchilar brigadasiga topshirildi. Masjid
gumbazidagi   niliy   koshinlarning   3700dan   ziyodi   asl   holida   saqlanib,   160ga   yaqini
yangi   tayyorlangan   bezaklar   bilan   almashtirildi.   Masjid   galeriyasida   288   ta   kichik
gumbaz ta’mirlandi, 239 ta ustun poydevori mustahkamlanib, 40 ta ustun qaytadan
tiklandi.   126,2   x   81,6m   kattalikdagi   ulkan   inshootda   barcha   suvoq   ishlari   qo’lda
bajarilib Masjidi Kalon eng ko’rkam ziyoratgohlardan biriga aylantirildi”. 
Poyi   Kalon   ansamblidagi   salobatli   obidalardan   biri   Minorai   Kalon.   Minorai
Kalon   qurgan   usta   nomining   minoradagi   belbog’larning   birida   aks   etganligi
“Buxoro   haqiqati”   gazetasining   1965-yil   27-iyul   sonidagi   nashrida   quyidagicha
izohlab     berilgan:   “   Qoraxoniylardan     Arslonxon     tomonidan     qurilgan     Minorai
5
 Xalilov A. Ark qal’asidagi bunyodkorlik. // Buxoronoma.2012-yil 22-avgust. 198 b
8 Kalon ijodkori   Usto   Baqo   bo’lib,   me’mor   binoni   qurish   davrida   o’z   nomini
sirli     yozuvlar   bilan     bitgan.     Ma’lumki     m   inora     tanasi     bir     necha     naqshdor
halqalardan   iborat    bo’lib, ular   orasi    turli    geometrik   shakldagi    bezaklar    bilan
to’ldirilgan”.   Minora     o’rta     qismidagi     bir     halqada     kufiy     harflar     bilan     “mim”
harfi yuqorisida   ortiqcha   “ayn”   bor,   “alif”   esa   “lom”   harfiga   o’xshab ketadi,
“yo”   harfi esa   “be”   kabi   yozilgan.   Xatning   oxiridagi   ortiqcha   “alif”   harfi   va
yuqorisidagi “qof”  harfiga  tegishli  ikki  nuqta  bor.  Hamma  ko’rsatilgan  harflar
qo’shib   o’qilganda     “Amole     Baqo”     ya’ni     Usto     Baqo     jumlasi     kelib     chiqadi.
Buxorodagi  eng  katta   ta’lim  muassasalardan biri  Miri  Arab  madrasasidir.
Miri  Arab  madrasasining  tarixi  to’g’risida  S.Buxoriy  o’z  ilmiy  maqolasi Arab
nomi     bilan     mashhur     bo’lgan     zotning     asl     ismi     Said     Abdullohdir   ta’kidlab
o’tgan   .   Shu     bilan     birga     maqoladi   da   Miri   ekanligini   U     kishi     Yamanning
Hazarmavut   mavzesida     tug’ulgan.     “Juxfat     azZoiriy”da     yozilishicha
Hazarmavutda     Hud   Alayhissalomning     qabrlari     bo’lgan.   Said     Abdulloh     amir
bo’lgan,  lekin  22  yoshida  dillariga  alloh  taollo  ishqi paydo  bo’lib,  tojutaxtdan
voz   kechib   Samarqa Kafshir   guzarida   Xo’ja   Ahror   Valiy   su h ndga   keladilar
va   uyerda   Xo’ja batlariga   yetishadi.   Qisqa   vaqt   ichida   Xo’ja Ahrordan   irshid
xati   olib,   buyuk   pir    darajasiga   yetishadi.   Zayniddin   Vosifiyning ”Badoye    ul
vaqoye”  asarida  ta’kidlanishicha  Mir  Arab  Turkisto nning  Sabron degan  joyida
koriz,     Shofirkon,     Vobkent,     G’ijduvon     ariqlarini     qazdirib,     Shofirkon
rudi(arig’i)ni  Ubaydulloxon  ibn  Sulton  sharafiga  Sulton  obod  deb  ataganlar. 
Asarda     yana     ta   naqshbandiya     ta’kidlanishicha     Miri     Arab
Ubaydulloxonning     piri     bo’lib,   qatining     rivojlanishiga     ulkan     hissa     qo’shgan.
1512yil  Erondan Najmi  Soniy  boshliq  80  ming  qo’shin  Movraunnahrga  hujum
qilganlarida     Buxoro   xoni     Ubaydulloxon     va     Jonibek     sultonlar     qochganlarida,
Mir     Arab     Turkistondan   Buxoroga     kelib     uni     jang     qilishga     chorlab,   jangda
g’alaba  qilishini  aytadi.   
Mustaqillik     yillarida     Prezident     I.Karimov     tashshabbusi   bilan     madrasa
faoliyatini   tubdan   yaxshilash    uchun   samarali   ishlar   olib   borildi.   O’zbekiston
9 Vazirlar     Mahkamasining     2003yil     22-avgustdagi     qaroriga     asosan     mazkur
madrasa diplomi  davlat  ta’lim  hujjati  deb  e’tirof  etildi Buxorodagi  eski  asosiy
ko’chalar     tutashgan     Labi     Hovuzni     Buxoroni     qalqib   turgan     yuragiga     qiyos
etishadi. 6
 
Ilmiy   tadqiqot    muallifi    A.Xalilov   ushbu    me’moriy majmuaning   tarixini
ochib     berishga     harakat     qilib     quyidagilarni     keltirib     o’tadi:   “   Labi     Hovuz
majmuasining   birinchi   inshooti   Ko’kaldosh   madra sasi    1568-yillarda   qurilgan.
160     hujradan     iborat     ushbu     madrasada     Zaliliy,     Shukuriy,   Abdulqodir     Savdo,
Maxtumquli,     Ergash     Jumanbulbul,     Berdi     Kerboboyev,     Jalol   Ikromiy     kabi
adiblar     o’qishgan.     Labi     hovuz     majmuasining     ikkinchi     inshooti     1622   yilda
qurilganNodir     Devonbegi     xonaqohi     hisoblanib,     bino     tuzulishi     oddiy     bo’lib,
an’anaviy  katta  gumbaz  va  bir  necha  kichik  xonalardan  iborat.  Bino  ichkarisi
o’zining  kengligi  bilan  ajralib  turadi.  Nodir  devonbegi  ushbu  binoni  tiklashdan
avval  uning  oldida  katta  tosh  ho vuzni  qurdirishgan. Bu  hovuz  tarixga  “Havzi
bazo’r”     ya’ni     “zo’rlik     hovuzi”     nomi     bilan     kirgan.   Bu     iboraning     arabcha
yozuvidan  1620 kelib  chiqadi”.  
XX  asrning  50-- yil,  ya’ni  hovuzning  bapo  etilish  sanasi yillarida  hovuz
qurutilib,  uning  zinalarida tribunalar,  tubida  esa  voleybol  maydonchalari  tashkil
etilgan.   60yillarda   madaniy jamoatchilik   talabi   bilan   hovuzga   suv   quyilib   asl
holiga     keltirilgan.   Labi     hovuzning     uchinchi     inshooti     sifatida     qurilgan     Nodir
devonbegi   madrasasi     1623-yillarda   qurilgan   bu   binon   ing     ochilish     marosimida
Imomqulixon   uni   to’satdan   madrasa   deb   e’lon   qilgan.   Karvonsaroy   qaytadan
qurilib  madrasaga  moslashtirilgan.  1920yil  sentabrga  bu  binoga  Mirzo  Narzullo
kulubi     nomi     berilgan.     Keyinchalik     bino     yosh     tomoshabinlar     teatriga,
tikuvchilik ustaxonasiga  aylantirilgan.  
1970-yilda     yodgorlikni     ta’mirlash     jaroyinida     ajoyib   sur’at     “tipirchilab
turgan  oxuni  changallab  quyosh  tomon  uchayotgan  ikki afsonaviy  qush  tasviri”
6
 Xalilov A. Niliy gumbaz chiroyi. // Buxoro haqiqati.  1997-yil 18-iyun.  225 b
10 yaratildi.  Mustaqillik  yillarida  buxorolik  naqqoshlarning go’zal  bezaklari  bila n
jilolangan  bu  bino  chet  el  sayyohlarining  sevimli  maskaniga aylangan. Buxoro
aholisi  VIII  asrda  islom  dini  kirib  kelgunga  qadar  zardushtiylik diniga  e’tiqod
qilib,   aholining   bu   dinga   sig’inganligini    ko’rsatuvchi    Mag’oki    Attori masjidi
hisoblanadi.     Tarixc   hi     mutaxasis     N.Naimov     o’z     ilmiy     tadqiqotlardan     birini
Mag’oki  Attori  masjidi  va  unda  olib  borilgan  izlanishlarga  bag’ishlaydi.  Olim
o’z   ilmiy     tadqiqotlarini     Narshaxiy     ma’lumotlariga     tayangan     holda     yoritib
beradi.
11 1.2 Mustaqillik yillarida Buxorodagi ilmiy muassasalar faoliyati va ularning
tarixiy merosimizning o‘rganishdagi xizmatlari
Buyuk     tarixnavis     Muhammad     Narshaxiy     Abul     Ha   “Xazoniy     ulsan
Nishopuriyning   ulum”     asariga     tayanib,     qadim     zamonlarda     buxoroliklar
otashparastlar  mabudasi    Anaxitaga   sig’inganligi    va   uning   but    va   sanamlarini
har  yili  sotib olganliklarini,  bu  but  va  sanamlar  hozirgi  Mag’oki  Attori  masjidi
atrofida     yilida   2   marta     o’tkaziladigan     gavjum     bozorda     xarid     qilinganligini,
bozorda     o’n     ming   do’kon     bo’lib     har     safar     ellik     ming     dirhamlik     savdo
qilinganligini     va     podsho     savdo   sotiqni     rivojlantirish     maqsadida     bu     yerda
otashparastlar     butxonasini     qurdirganligi   N.Naimov     o’z   maqolasida     qayt     etib
o’tadi.   Arab     istilosidan     keyin     aholiga     islom     dinini     singdirish     maqsadida
butxona  va bozor  yo’q  qilib  tashlangan.  
Masjid     XII     asrda     qayta     bunyod     etilib     uning     janubiy   peshtoq     qismi
hozirgi  davrgacha   saqlangan.   Bu   peshtoqning  yaratilish   m islomgacha   bo’lgan
fors     me’morchiligi     uslibida     qurilgan   O’tgan     asrda   V.Shishkin     rahbarligidagi
olimlar    masjid atrofida   izlanishlar    olib   borib,   binoning   eng   qadimgi   janubiy
peshtoqi  ostini  6  metr chuqurlikda  qazib,  masjid  ostidan  otas hxona  qoldig’ini
topishdi.   Qazishmalar  natijasida   turli    davrlarda   obida   o’rnida    ustmaust    uchta
bino  barpo  etilganligi aniqlandi.  Eng  pastda  dastlabki  birinchi  qurilgan  qadimgi
otashparastlar   butxonasining     uch     metrlik     paxsa     devori     ochilgan.     Keyingi
ikkinchi     devor    Abu   Muslim    otashxonani     vayron    qilib,    o’rniga    qurdirgan    va
Mag’oki     Attoron     ya’ni   chuqurlikdagi     bozor     deb     atalgan     devor     qoldiqlari.
Tadqiqotchilar     masjidning     eng     qadimgi     binosini     Sankt   Ermitajda     qo’yilgan
Sosoniylar     davriga     mansublagan   Peterburgdagida     aks     ettirilgan     feodal   qasrga
monand     bo’lgan     degan     fikrni     bildirishgan.     Masjidning     sharqiy     peshtoqi     va
qolgan  butun  qismi  XVI  asrda  Ubaydulloxon  davrida  bunyod  etilgan 7
.  
1860-yil Buxoroda   bo’lib   o’tgan   qattiq   zilzila   obidaga   shikast    yetkazib
7
  Ziyayev H. Tarixning ochilmagan sahifalari.T.:2003. 244 b
12 uning     qo’shyilda   gumbazi   qulab     tushgan.   1970-yilda     Abu     Ali     Ibn     Sinoning
ming  yillik  yubileyiga  tayyorgarlik munosabati  bilan  obida  memor  V.Filiminov
loyihasi     asosida     tubdan     ta’mir     etilgan. 8
  Mustaqillik     yillarida     Respublikada
xizmat     ko’rsatgan     madan   Salo   mov     rahbarligid   tikladilar.   agi     ta’mirlovchilar
obidaning     to’rtiyat     xodimi     Aminjon   asr     oldingi     qiyofasini   K.Jumayev,
A.Mo’minov,     J.Mirzaahmedov,     R.Almeyevlar     gazeta   sahifalaridagi     ilmiy
maqolalarida     Buxoroning     muqaddas     qadamjolaridan     Buxoro   v   iloyat     Vobkent
tumanidagi     Chashmai   Ayub.   Istiqlol     yillarida     ushbu     me’moriy     majmuaning
qayta     ta’mirlanib     asl     holiga   keltirilishi     to’g’risida     “Buxoro     haqiqati”
gazetasining     1999-yil     15-may     sonida   “Chor     Bakr     tarixiy     yodgorligini
ta’mirlash”  sarlavhasidagi  maqolada  quyidagi ma’lumotlar  keltiriladi:  
1999-yil   me’moriy   majmuani   ta’mirlash   bo’yicha   ish boshlanib,   shu   yil
Buxoro  viloyat  hokimi  tomonidan atrofini  ta’mirlash  vaprel  kunini  “Chor  bakra
uni  obodonlashtirish  kuni  boshlangan”  kun  deb  e’lon  qildi”. “Buxoroyi  sharif”
jamg’armasi     huzurida     S.Baratov     boshchiligida     memoriy   majmuani     ta’mirlash
direksiyasi  tashkil  etildi.  Yodgorlikni  ta’mirlash  bo’yicha bosh  pudratchi  tashkil
etilib,  “Shirin  Mur odov  nomidagi  maxsus  ilmiy  ishlab chiqarish  va  ta’mirlash”
ustaxonasi     belgilandi.     Ularga     Samarqand,     Qarshi,   Shahrisabzdan     mutaxasislar
jalb  qilingan.  Respublika  budjetidan  ta’mirlash ishlarini  tezlashtirish  maqsadida
20     mln     so’m     mablag’     ajratilgan.     Viloyat   bosh   memori     Maxmud     Axmedov
boshliq     ijodiy     guruh     loyihasi     asosida     Chor     Bakr   majmuasida     ta’mirlash     va
obodonlashtirish  ishlari  amalga  oshirilib  memoriy majmua asl holiga keltirilgan. 9
Mustaqillik     yillarida     obidalarimizni     ta’mirlanib     qayta     yosharishida
Buxoro ilmiy  restavratsiya  ishlab  chiqarish  ustaxonasining  yetakchi  murabbiyssi
Ah mad Boymurodovning   hissasi   salmoqli   bo’lib,   u   deyarli   qirq   yildan   ziyod
umrini  memorchilikka   bag’ishlaydi.    Mirzo   Ulug’bek,   Abdullaxon,   Modarixon,
Ark, Bahouddin  Naqshband  maqbaralari,  Navoiydagi  Mir  Said  Bahrom  obidasi
8
 Naimov N. Masjidi Kalon. // Buxoro haqiqati. 1997-yil 11-yanvar. 237 b
9
 Chor  bakr  tarixiy  yodgorligini  ta’mirlash.   Buxoro  haqiqati.  1999 , 295 b
13 va Qosim  Shayx  daxmasi  A.Boymurodovni ng  qo’li  bilan  ta’mirlangan.  Ahmad
Boymurodov     va     u   Boymurodovlar,     aka   kishining     o’g’illari     Ravshanjon,
Rahimjon     va     Raxmatjon   uka     Zarif     va     Sharif     Rahimovlar,     Qo’shmurod
Xolliyev,   Raxmatjon     Ashurov,     Bahodir     Hamdamov,     Yoqubjon     Obidjonov
singari   ustalar Masjidi    Kalonni   qayta   tiklashda   va   Miri   Arab   madrasasi    old
qismi     peshtoqlariga   koshinkorlik     ishlarini     amalga     oshirib,     Poyi     Kalon
ansamblini  asl  holiga  keltirishda o’z  hissalarini  qo’shganlar. 
Yuqorida     bildirilgan     fikrlarga     asoslanib     “Buxoro     haqiqati”     hamda
“Buxoronoma”   gazetalari     sahifalarida     Buxoro     vohasida     mavjud     tarixiy
yodgorliklar     va     ularning     tamirlanish     tarixi     masalalariga     oid     maqolalar
O’zbekiston tarixining   bir   qismi    hisoblangan   Buxoro   tarixi   masalasini    tadqiq
etuvchi     olim     va   tadqiqotchilar     uchun     muhim   ma’lumotlar     berishi     bilan
ahamiyatlidir.   
1991 - yil  31 - avgust  o‘zbek  xalqi  va  umuman  O‘zbekiston  xalqlari,  shu
jumladan     Buxoro     aholisi     hayotida     unitilmas     sana     bo‘ldi.     –     O‘zbekiston
mustaqilligi     e’lon     qilindi.     Mustaqillikka     erishgandan     so‘ng     mamlakatda     shu
jumladan   qadimiy   Buxoroda   ilmiy   texnikaviy   va   ma’naviy   salohiyati,       boy
ilmiy   –   madaniy       merosi    o‘zbek   xalqining   hayoti   bilan   qiziquvchi    xorijlik
sayyolarni,  turli  soha  vakillarini  o‘ziga  jalb  etmoqda.  Mustaqil  Buxoro  uchun
jahon  eshiklarini  lang  ochib  berdi.  Natijada  o‘tgan  yillar  davomida  Buxoroni
jahon  keng  jamotchilik    bilan  tanishtirish  imkoniyati  tug‘ildi.  Ayniqsa  Buxoro
Tojik     o‘rtasidagi     ijtimoiy     –     madaniy     aloqalar     ravnaq     topdi.       1993   -   yilning
oktyabrida     Buhoro     shahar     hokimi     U.Nosirov     O‘zbekiston     delegatsiyasi
tarkibida     borib,     u     yerda     o‘tkazilgan     suhbat     va     uchrashuvlar     davomida
Buxoroning     insoniyat     sivilizatsiyasiga     salmoqli     hissa     qo‘shganini,         jahon
ahamiyatiga  molik  me’moriy  yodgorliklar  to‘g‘risida  so‘z  yuritdi.  
1991   -   yil   may     oyida         Parijda     tashkil     etilgan         “Buyuk     ipak     yo‘li     –
muloqot     yo‘li”     ekspeditsiyasi     mutaxassislari     Buxoroga     tashrif     buyurdilar.
Mehmonlar   shahardagi     asari     –     atiqalar,     yodgorliklar     bilan     tanishar     ekanlar
14 muzey   –   shahar, uning   boy     madaniy   merosi    jahon   sivilizatsiyasiga   sezilarli
ta’sir   ko‘rsatganligini     ta’kidlashdi.     Jahondagi         xalqaro     nufuzli     tashkilotlar     –
Yunesko e’tiborini  tortgan  Buxoroiy  SHarifga  qiziqishi  orta  bordi.  
1991   -   yilning   noyabrida     tashkilotning     mustaqil     eksperti     Djon     Uorren
Buxoroga  tashrif buyurdi.  U  ko‘hna  shaharning  me’moriy  merosi  bilan  chuqur
tanishar    ekan, Buxoroni   dunyo   ahamiyatiga   ega   bo‘lgan   shaharlar    ro‘yxatiga
kiritish   lozimligi     haqidagi     xulosani     xalqaro     madaniyat     va     muassasasining
Parijdagi  qarorgohiga    yubordi.    Shunday    qilib,    Buxoro    madaniy    merosi    bilan
bog‘liq barcha   hujjatlar Parijga,   xalqaro   tashkilot   qarorgohiga jo‘natildi. Yuqori
malakali     ekspertlar     hujjatlarni     sinchiklab     ko‘zdan     kechirgach,   1995     yilning
kuzida     Buxoro     Yuneskoning     jahom     madaniy     qadyatlar   ro‘yxatiga     kiritildi.
Parijda   o‘tkazilgan   Yuneskoning       28   –   sessiyasi   (1995   yil 25   oktyabr   –   15
noyabr)     qadimiy     Buxoroning    jahon     shuhratini     dunyo     xalqlari   orasida     targ‘ib
qilishda  tarixiy  ahamiyatga    ega  bo‘ldi.  
Sessiyada  O‘zbekiton delegatsiyasi   qatnashib,  Buxoroning  2500  yilligini,
YUNESKOning     1996     –     1997   -   yillarda     o‘tkaziladigan     tadbirlar     ro‘yxatga
kiritishni     taklif     etdi.     Bu     taklif   yakdillik     bilan     qabul     qilindi.     Natijada
Buxoroliklar    2500   yillik   yubeleyga qizg‘in   kirishib,   keng   qo‘llashni      ishlarni
boshlab     yubordilar.     Yubeley   obektlari     hisoblangan     Masjidi     Kalon,     Ark,     Mir
Arab,  Sarrofon  hammomi maqbarasi,  Zindon,  Chorminor,  Xo‘ja  Kalon,  Ismoil
Samoniy     maqbarasi,   Nodir     Devonbegi     madrasasi,     Abdullajon,     Modarixon,
Ko‘kaldosh    madrasalari  Badriddin    karvonsaroyi    kabi    tarixiy    va    me’morchilik
yodgorliklarini  ta’mirlash qizg‘in  olib  borildi. 10
Ma’lumki   Buxoro   Temur   va   temuriylar   zamonida   Samarqanddan   keyin
Hirot,     Balx     shaharlari     qatorida     katta     nufuzga     ega     bo‘lib,     Sohibqironning
siyosiy,   madaniy   va   harbiy   rejalarini   amalga   oshirishgda   katta   tayanch   rolini
o‘ynagan.   Binobarin,   Amir   Temur   davlati   tarixini   yaratish   jarayonida   fransuz
10
 Сафар  Аҳмедов  “Жаҳон  хазинаси  жавоҳирлари”.  “Бухоро  нашриёти”.  1997  йил. 278  b
15 tadqiqotchilari   Buxoro   mavzuini   ham   chetlab   o‘tmaganlar.     YUNESKO   bosh
konfrensiyasining  qarori  bilan  1996 - yilda  Amir  Temurning  660  yilligi  butun
dunyoda    nishonlandi.    Parijda  “Temuriylar  davrida  fan,  madaniyat  va  ta’lim
ravniqi”  mavzuida  O‘zbekiston  madaniyati  haftiligi  o‘tkazildi.”Temuriylar davri
va     tarixi     san’atini     o‘rganish     va     o‘zbek     –     fransuz         madaniy     aloqalari
uyushmalari”     hamda     O‘zbekiston     Fanlari     Akademiyasi       hamkorligida
Temuriyshunos  olimlarning  xalqaro  ilmiy  anjumani o‘tdi.  
Sohibqiron   tavalludining     660     yilligi     munosabati     bilan     1996   -   yilning
sentyabrda     Toshkentda   fransiya   elichixonasi     va   1991   -   yilda   tashkil     etilgan.
Markaziy     Osiyoni     o‘rganish     instituti     tomonidan     ilmiy     davra     yig‘ilishi   bo‘lib
o‘tdi.  Bu  yig‘ilishda  Buxoro  tarixi  masalalariga  etarli  e’tibor  berildi. Jumladan
fransuz     Sharqshunosi     Iv     Porter     o‘z     ilmiy     axborotida     Buxoroning   XVIIasr
san’ati     tarixiga     old     ma’lumotlarni     tahlil     qildi.     Shu     ilmiy     yig‘inda   Buxoro
davlat     muzey     qo‘riqxonasi         qo‘lyozmalar     xodimi,     tarix     fanlar     nomzodi
B.Qozoqov  Ashtarxoniylar  davrida  madaniy  va  ilmiy  jarayonlarning so‘nmagani
haqida  yangi  fikr  xulosalarni  bayon  qildi.  Markaziy  Osiyoni o‘rganish  fransuz
tadqiqot     instituti     o‘zining     maxsus     ilmiy     davra     majlisini   Buxoroning     2500
yilligiga  bag‘ishlanadi.  11
O‘zbekiston     poytaxtiga     jadidchilik   harakati     tarixi     muammolariga
bag‘ishlangan    ilmiy    anjuman   ham    fransuz   olimlari     tashabbusi    bilan       tashkil
etilib,   unda   O‘rta   Osiyoda   bu   harakatni keltirib   chiqargan   shart   –   sharoitlar,
jadidchilik         mohiyati     va     taqdiri         haqida   bayon     qilingan     fikr     –     xulosalar
Buxoro   jadidchiligi   tahliliga   asoslangan   holda shakllantirilganligini     qayd   etish
lozim.  Keyingi     5-6    yilda    Parij     va    Buxoro    aloqalarining    jonlanishini     Evropa
va   Osiyoda     mashhur     siyosiy     va     madaniy     markazlar     o‘rtasida     o‘rta     asrlarda
boshlangan  munosabatlarning    mantiqiy  davomi  deb  hisoblash  mumkin. 
Asrlar:   guvoh   Bu   ikki   manzil   doim   bir   –   biriga   intilgan,   masofaning
11
 Жаҳон  тарихи  жавоҳирлари.  Бухоро  1997  йил  38-39  бетлар. 
16 uzoqligi til  va  dinning  boshqaligiga  qaramasdan  bir  –birin    tushinishga  harakat
qilgan,     o‘zga     yurtni     o‘rganib,     o‘z     ma’naviy     dunyosini     boyitishga     urindi.
Buxoro     va   Parij     umuminsoniy     qadriyatlarga     doim     sodiq     bo‘lib,     tinchlik,
mamlakatlar     va   xalqlar     o‘rtasida     do‘stlik,     iqtisodiy     taraqqiyot,     madaniyat     va
ma’naviyatini yuksak  pog‘onalarga  ko‘tarishga  samarali  aloqalar  va  hamkorlikni
yanada   mustahkamlaydilar.       Qadimiy     Buxoroning       2500     yillik     bayrami     bu
maqsadlarga     erishishida     qo‘yilgan     katta     va     qutlug‘     qadam     bo‘ldi.     Parijdagi
tantanalardan   boshlangan   Buxoro      to‘yi  jahonga  yuz   olayotgan   O‘zbekistonni
fransiya  bilan  yanada  yaqinlashtirib,  insoniyat,  orzularining  ushalishiga  xizmat
qiladi. 
1993     -     yilning     sentyabrda     Fransiyaga     rasmiy     tashrif         bilan     bergan
O‘zbekiston  Prezidenti  I.A.Karimov  bu  mamlakatning  noyob    madaniyat,  nafis
san’at,   yuksak   ma’rifat,   turmushning       dono   falsafasi,   insonparvarlik   g‘oyalari
bilan     yo‘g‘rilgan     adabiyot     va     she’riyat     mamlakati     ekanligini     uqtirib     bu
madaniyat     va     ma’naviyat     rivojlangan     asrlarda     O‘rta     Osiyoning     mashhur
shaharlari   –   Samarqand,   Buxoro   boshqa  maskanlarning   SHarqda  katta   mavqe
va     shuhratga     ega     bo‘lganini     alohada     ta’kidladi.     Fransiya     Respublikasi
Prezidenti     Fransua         Mitteran     M.O.     Xalqlari     boy     madaniy     merosga     yuksak
baho berib  shunday  deydi!  “Biz  Avitsena  deb  ataydigan  ulug‘zot  tufayli  G‘arb
Arestotel     asarlarini     o‘rgandik.     U     erda     san’atning     hamma     turlari     gullab     –
yashnadi.  Samarqand,  Buxoro,  Xiva  kabi  shaharlarga  shon  –  shuhrat  keltirgan
me’moriy  yodgorliklar  shundan  dalolatdir”. 12
  
1994   -   yilda     Mirzo     Ulug‘bek   yubeleyi     butun     dunyo     miqiyosida
nishonlanib   mustaqillik   yillarida   Buxoro tarixini       yoritishda   juda   ko‘p   asarlar
yaratildi.     Jumladan:     Tarixchi     olimlardan   V.CH.     Saokovning     “Buxoro
100savolga     100     javob”i     F.H.     Qosimovning   “Buxoro     tarix”     “Asrlar     sadosi”
kitoblari       shuningdek,   “Buxoro   tarixi”   afsona va   faktlar,   kitoblari   bosmadan
chiqdi.     Mustaqillik    yillarida       Buxoroda yashagan    va   ijod   etgan   bir    qancha
12
  Л.Керен.  А.  Саидов.  Амир  Темур  ва  Франция.  Тошкент    1996  йил   196-197 b
17 yurtdoshlarimizning     tavallud     bayramlari   bo‘lib     o‘tdi.     Umuman     bir     yilning
ichida         o‘zbekiston     Prezidenti     Buxoroning   2500     yiligini     nishonlash;     Masjidi
Kalonni    ta’mirlash,  Buxoroning  asl  farzandlari  –  Fayzulla  Xo‘jaev,  Abdurauf
Fitratning     yubeleylarini         o‘tkazish   to‘g‘risidagi     hujjatlarni     imzolaganliklari
yurtboshimizning  ona  shahrimizga mehr  –  murhabbatlari  belgisidir.  
Fitratning  ilmiy  ozodlik  yo‘lidagi  ulkan sa’yi  harakati,  keng  jamoatchilik
fikrini     shakllantirishga     qo‘ygan     bebaho   hissasi     alohida     e’tirof     etilib,
O‘zbekiston     Respublikasi     Vazirlar     Mahkamasi     1996   -   yilning     22   -   fevralida
Abdurauf   Fitrat   tavalludining   110   yosh   1   mingni nishonlash   to‘g‘risida   qaror
qabul     qilindi.     Ana     shu     munosabat     bilan     20   -   dekabrda     O‘zbekiston     Fanlar
akademiyasida  Abdurauf  Fitratning  110  yilligiga bag‘ishlangan  tantanali  majlis
va     ilmiy     anjuman     o‘tkazildi.     Anjuman   Respublika     rahbariyatining
marifatparvarlik     orqali     ilmiy     istiqlol         g‘oyalarin   olg‘a     surgan.     Jadidlar
xotirasini  abadiylashtirishga  ko‘rsatayotgan  e’tiborini alohida  takidladilar.   Ilmiy
anjuman  qatnashchilari  Abdurauf  Fitratning  jadidchilik  harakatida   tutgan  o‘rni,
ijtimoiy     g‘oyalar,     abadiy     va     ilmiy   merosining     bugungi     kundagi     ahamiyati
haqida  ham  gapirdilar.  
Shunday tantanalar  Abdurauf  Fitratning  ona  yurti  Buxoroda  bo‘lib  o‘tdi.
Hozirda   Buxoroda     bu     olimlarimizning     har     qadamida     xotirlaymiz.     Fayzulla
Xo‘jaev     uy   muzeyi     hozirda     yurtdoshlarimiz,     shu     bilan     xorijiyliklarni
ziyoratgohlarga   aylangan.     Shunday     ekan     biz     buyuk         ajdodlarimizni
ilmiymerosini     yosh   avlodga   sof   holda   etkazishimiz   shart.   Ikkinchi     fazilatimiz
shundan     iboratki,     ma’rifatli         xalq     izlanuvchan     va   bunyodkor     bo‘ladi.     Har
qanday     qiyinchiliklarda     cho‘chimaydi,     kuch     –     quvvut,   katta     idora     sohibi
bo‘ladi.     To‘siqlarni     engib     chiqadi.     Eng     og‘ir     va     ziddiyatli   paytlarda     ham
istiqboshini     aniq     ko‘ra     oladi.     Unga     etishmoq     yo‘llarini     topa   biladi.
Uchinchidan,  ma’rifatli  yuksak  ma’naviyatni  xalq  milliy  birlik,  milliy yaxlitlik
namunasini  ko‘rsatadi.  
Jamiyat     qarama   -     qarshiliklarini,     turli     kuchlarni   enga     oladi.     Millat
18 yaxlitligi  orqali  manfaatlar  yaxlitligiga  erishadi.  Bunday xalqni  engib  o‘tadigan
kuch  bo‘lmaydi.  
19 II BOB. MUSTAQILLIK YILLARIDA XIVA VA QO’QON XONLIGI
TARIXIGA OID ILMIY IZLANISHLAR
2.1 Mustaqillik davrida Xiva xonligi tarixiga bag‘ishlangan asarlar tahlili
Mustaqillikning  o‘tgan    davri  –  tarix  uchun  bir    lahza,  bepoyon  osmon
kengliklarida     chaqnagan     chaqin         kabidir.   Biroq     istiqlolning         murakkab,
dog‘lariga     to‘la     ziddiyatli     bir     paytda     xalqimiz   boy     ma’naviyatini     misisiz
iqtidorini,     beqiyos     irodasini     yaqqol     namoyon     qiladi.   Mustaqillik     yillarida
o‘rganilishi   Mustaqillik   davri   tadqiqotchilari tomonidan   Xiva   xonligidagi   ichki
va     tashqi     savdo     aloqalari,     bozorlar,     savdo   rastalari     va     soliq     tizimi     haqida
ma`lumotlar  qayd  qilingan.
Tadqiqotchi     H.   Ziyoev     ichki     savdo     haqida     yozish     jarayonida     XIX
asrning     70-yillarida     Xiva   shahar     va     qishloqlarida     haftada     ikki     marta     bozor
bo‘lishi,     bundan     tashqari     Xiva   shahrining     o‘zida     400     savdo     do‘koni,
karvonsaroyda   105   savdo   rastasi   mavjud bo‘lganini   ta'kidlagan. A.Abdurasulov
ham   Xiva   bozorlari    haqida   fikr   yuritib,   boshqa mualliflardan   farqli    ravishda
xonlikdagi     qul     bozori     haqida     yangi     ma'lumotlarini   keltirgan   H.     Ziyoev
Xivaning   tashqi   savdosiga   ta'rif   beraturib,       Xivadan   Rossiyaga,   Eronga   tuya
karvonlari  qatnagani,  Buxoroga  esa  mollar  tuyalardan  tashqari,  suv yo‘li  orqali
kemalarda ham  jo‘natilganini  qayd  qilgan 13
.   
M.     Mahmudov     XIX     asrning     80-yillariga     kelib     Xiva     xonligi     bilan
Turkiston     general-gubernatorligi     shaharlari     orasida     savdo-sotiq     va     boshqa
tarzdagi     aloqalar     yo‘lga     qo‘yilganini     va     bunda     Amudaryo     kemachilik
idorasining     ro‘li     katta     bo‘lganini     yozadi.     Muallif     ”Kavkaz-Merkuriy”     va
“Xiva” nomli   birlashmalar    ko‘magida   1887   yildan   "Sar”   va   “Saritsa”   nomli
paroxodlar   Petro-Aleksandrovsk     va     Chorjo‘y     shaharlari     orasida     odamlar     va
yuklarni tashishni  tashkil  qilgani,  bu  esa  savdoning  rivojida  ahamiyatli  ekanini
13
  Ziyo.A O‘zbek davlatchiligi tarixi.T.:Sharq 2001.  136  b
20 bayon etishi    bilan   Xivadagi    nafaqat    tashqi    savdo,   balki   kemachilik   sohasida
ham   keng ma'lumotlarni   qayd   qilgan. 14
   I.Jabborov:    “Xiva   xonligida   XIX   asr
oxirida   Amudaryoda   mahalliy ustalar    yasagan    330   katta   va   o‘rtacha,   yuzlab
mayda     kemalar     suzib     yurgan.   Katta     kemalar     500     puddan     2000     pudgacha,
o‘rtachalari  100  dan  500  pudgacha va  kichiklari  yuz  pudgacha  yuk  ko‘targan.
Bu   kemalar    o‘ziga    xos   bezaklar     bilan  bezagan”  ,   -    degan   ma'lumotni    qayd
qilgan.  
Xuddi  shunday  ma'lumotni F.Ernazarovning  tadqiqotida va  birinchi  o‘zbek
kinooperatori     Xudoybergan   Devonov     tomonidan     yaratilgan     kinolavhada   ham
kuzatish     mumkin.   Bundan     ko‘rinadiki,     Xiva     xonligida     kemachilik     keng
rivojlangan     bo‘lib,   Xivaning     kema     yasaydigan     ustalari     mustahkam     kema     va
qayiq     yasashda   o‘zlarining     mahoratini     namoyish     etganlar.     Tadqiqotchilar
Mahmudov     va   I.Jabborovlarning     asarlaridan     Xorazmdagi     kemasozlik     soxasi,
dastlabki kemachilik  idoralarining  faoliyati,    xonlikning  suv  yo‘li  orqali  qilgan
savdo   aloqalari     xususida     keng     ma'lumotlarga   ega     bo‘lish     mumkin.   Ma’lumki,
XIX  asr  oxiri  va  XX  asr  boshlarida  Xiva  xonligida  muomalada ishlatiladigan
pullar     3     xil     atalgan:     “Tilla”,     “tanga”     va     “pul”.     Tadqiqot     jarayonida   Xiva
xonligida     zarb     qilingan     tanga     va     pullarda     odam     rasmi     tushirilmagani,     arab
imlosida     sanasi     va   qaysi     xon   tomonidan     zarb     qilingani     ko‘zga     tashlanadi.
So‘nggi     Xiva     xoni     -     Sayid     Abdullaxon     davrida     pullar     atlas     matoga     bosib
chiqarilib,     manot     deb     yuritila     boshlangan,     uni     xivaliklar     “turma     qog‘oz”
(“turma   qog‘oz”ning     chiqishi     Junaydxon     faoliyati     bilan     ham     yuritganlar   .  
Shuni     aytish     joizki,     XX     asr     boshida     Xiva     xonligi     iqtisodi     ahvolda
bo‘lganligidan  pullar  yaxshi  daftar  qog‘ozlariga  chiqarilavergan.  15
 Fikrimizcha,
Xiva     xonligidagi     iqtisodiy     qiyinchiliklarning     muhim     sabablari     -     Rossiya
istilosidan   keyin     Xiva     xonligi     birliklarining     qadrsizlanganligi,     pul
14
   Зиёев Ҳ.  Тарихнинг очилмаган  саҳифалари…  -  Б.100. 
15
 Маҳмудов М.  Хоразм  тарихидан  лавҳалар.-  Урганч,  1998.-Б.  29
21 muomalasining     majburan     o‘zgartirilganligi,     oltin     va     kumush     pullarning
markazga     yig‘ilishi,     asossiz     pul     islohotlari     o‘tkazilgani     bo‘lgan.     Shu     bilan
birga, Xiva  xoniga  pul  zarb  qilishning  taqiqlanishi  va  mamlakat  hududida  turli
pul   birliklarining     muomalada     bo‘lganligi     ham     xonlikning     iqtisodiy     ahvoliga
salbiy ta'sir  ko‘rsatganini  ta'kidlagan. 
Xiva     xonligida     Rossiyadagi     kabi     mol-mulkka     qarab     ayirmachilik
bo‘lmagan.  Har  qanday  xivalik  bir  vaqtning  o‘zida  savdogar,  navkar,  dehkon,
hunarmand  bo‘lishi,  yerga  yoki  boshqa  mulkka  ega  bo‘lishi  mumkin  bo‘lgan.
Lekin   hamma     majburiyatlarni     o‘z   vaqtida     ado    etishi    lozim    edi.   Xonlikdagi
soliq va  majburiyatlar  masalasi  ham  mustaqillik  davri  tadqiqotlarida  o‘z  aksini
topgan.  Jumladan,     H.Ziyoev    ma'lumotiga    ko‘ra,     qoraqalpoqlar     o‘zbeklar     kabi
bir xil  soliq  to‘lashgan.  Biroq,  ular  xon  talabi  bilan  urushga  chiqishga  majbur
bo‘lganlar.     Turkmanlar     esa     o‘n     xonadondan     bitta     navkar     berishlari     lozim
bo‘lib,   buning     evaziga     xon     oila     boshiga     10     tanobdan     yer     bergan   .     Arxiv
hujjatlaridagi ma'lumotlarda bu  o‘z tasdig‘ini  topgan.  16
 
Unga    ko‘ra,    general-mayor     Susanin:     “Turkmanlar     suv    solig‘i    to‘lamas
edilar,     ammo     ular     harbiy     xizmatga     chairilar     edi…”-     deb     qayd     qilganligi
ma'lum   bo‘ldi.     “Xiva     qozilik     hujjatlari”     va     “Manbashunoslik”     kitobida
yozilishicha,   Xiva   xonligida   faqat     sayidzodalargina   hech     qanday     soliq
to‘lamaganlar,     kanal     va   ariq     tozalashga     ham     chiqmaganlar.     “Xiva     qozilik
hujjatlari”     dagi     86-raqamli   hujjat     Xiva     xoni     Sayid     Muhammad     soniyning
yorlig‘i  bo‘lib,  unda  13  xojaning (Muhammad  Eshon  avlodlari)  davlat  soliqlari,
solg‘ut,  olg‘ut,  hashar,  qazuv ishlaridan  ozod  etilganli,Xiva  xonligining  harbiy
salohiyati     qo‘shinning     ahvoli,   qurol-aslahalarning     turlari     xususida     ayniqsa     H.
Ziyoevning  ma'lumotlari ishonchli  va  to‘liq  yoritilgan.  
Chunki     muallif     o‘zining     diqqat     markazini     arxiv   materiallari
ma'lumotlariga     qaratgan.     H.Ziyoev     Xivada     navkarlikka     olinuvchilar   ko‘pincha
16
  Жабборов И.  Антик  маданият  ва маънавият  хазинаси  (тарихий  этнографик  лавҳалар)...  –  Б.  193. 
22 soliq     to‘lashga     qurbi     yetmaydigan     yetmaydigan     kambag‘allar     bo‘lib,       ularga
maosh   to‘lanmagani,   o‘z   otlarini    minib   harbiy   yurishlarda  qatnashganliklarini
ta’kidlaydi.  
Muallifning  yozishicha,  jangda  qo‘shindagi otlarga  yem-xashak,  o‘zlariga
esa     oziq-ovqat     berilmagan.     Mehtar     buyrug‘i     bilan   ularning     otlariga     tamg‘a
bosilgan   va   bu   otlar   lashkarga   tegishli   bo‘lgan. Yurishlarda   yo‘lda   o‘lgan   ot
uchun   egasiga   atigi   5   tiyin   to‘langani   bois,   ko‘plar yurishga   nochor   ot   bilan
chiqishgan...     Tinchlik     vaqtida     esa     navkarlar     o‘zlarining   xo‘jalik     yumushlari
bilan   shug‘ullanishgan,   yurish     boshlanishidan   oldin bozorlarda jar solib,   ularni
chaqirishganini  qayd  qilgan . Arxiv  hujjatlarida  bu  haqda  quyidagicha  ma'lumot
mavjud:”Harbiy   xizmatga     tortilgan     turkmanlar     janglarda     qatnashish     uchun
o‘zlarining     otlari     va   qurollari     bilan     borishlari     kerak     edi...     hattoki     ularning
o‘zlariga  oziq-ovqat, otlariga  yem-xashak  ham  berilmagan...” .
Demak,     H.Ziyoev     ma'lumotlarining   arxiv     hujjatlari     asosida     yozilgani
haqida    fikrimizni     asosli     desak,   yanglishmaymiz.  Xiva     xonligidagi    qo‘shinning
yomon     ahvolga     kelib     qolganining   sababini     aniqlash     xonlikdagi     davlat
boshqaruv     tizimini     o‘rganish     zaruriyatini   keltirib     chiqardi.     Chunki     davlat
hokimiyatining   mustahkam   bo‘lishida boshqaruv   tizimi   qanday   tashkil   etilgani
muhimdir. Xiva   xonligida   davlat   boshqaruv   tizimi,   mavjud   amal   va   unvonlar
va ularning  egalari  haqida  mustaqillik  davri  tadqiqotchilaridan  M.  Matniyozov,
A. Sotliqov,   Q.Munirov,   Davlatyor   Raxim,   Shihnazar   Matrasul,   Sh.   Vohidov,
N.   Polvonov,     S.     Soburovalarning     tadqiqotlarida     o‘z   aksini     topgan.   Ma’lumki,
Xiva     xonligida     Muhammad     Rahimxon     I     davlat     hokimiyatining   boshqaruv
apparatini tartibga keltirgan va ixchamlashtirgan.   Abulg‘oziy  Bahodirxon  davrida
ta’sis     etilgan     360     davlat     lavozimini     qisqartirib,   100     lavozim     ta'sis     etgan.
Tadqiqotchi   S.   Soburova   o‘zining   nomzodlik dissertatsiyasida   xonliklagi   amal
va  unvonlarning  to‘liq  nomlarini,  ularning ma'nosi,    amaldorlarning  shaxsi  va
ularga  to‘lanadigan  maosh  xususida  fikr yuritgan. 17
 
17
  Абдурасулов  А.  Хива (тарихий-этнографик  очерклар).-  Б.  31-34.
23 Tadqiqotchilar   M.   Matniyozov   va   A.   Sotliqovlar   ham   bu   davrga   kelib
davlat   xodimlariga   to‘lanaligan   ish   haqi   uchun   fuqarolardan   o‘zboshimchalik
bilan     pul     undirib     olish     qat`iyan     ta'qiqlangan,         amaldorlarning     barchasiga
mansab   darajasiga     qarab     ish     haqi     uchun     xon     tomonidan     oylik     maosh
belgilangani,   quyi lavozimdagilarga   xazinadan   yiliga   3   tilla,   saroydagi   yuqori
lavozimdagi   amaldorlarga   esa     350-500     tillagacha   maosh     to‘langanini
ta'kidlaydilar .
Shuni  aytish  lozimki,  mualliflar  tadqiqotlarini  yozishda  mahalliy  va  rus
manbalari     ma'lumotlari     va   arxiv     hujjatlaridan     fondalanganini     ta'kidlaganlar.
Davlat     lavozimlari     haqida     fikr     yuritganda     shuni     ta'kidlash     lozimki,”Sayid
Islomxo‘ja”     risolasida     davlat     amaldorlarining     avlodlari     ham     shu     kasb-kor
egalari bo‘lganligi    ta'kidlanadi.   Jumladan,   Xiva   xoni    Asfandiyorxonning   bosh
vaziri   Sayid     Islomxo‘janing     otasi     Ibrohim     xo‘ja,     keyin     amakisi     Sayid
Abdullaxo‘jalar     Muhammad     Rahimxon     II     davrida   vaziri     a'zam     lavozimida
bo‘lganlar. Tadqiqotchi  Q.Munirov  Munisning  mirobligidan  keyin   uning  jiyani
Ogahiy,     undan     keyin     esa     Ogahiyning     amakizodasi     Muhammad     Karimbek
mirob   vazifasiga     tayinlanganini     yozadi   156.     Bunday     ma'lumotlar,     Davlatyor
Rahim  va Shixnazar  Matrasulning  asarida  ham  qayd  qilingan .   
“Firdavs     ul-iqbol»   asarida     Munisning     7-8     ta     ajdodi     mirob     va     boshqa
lavozimda     ishlaganligi     qayd   qilingan.   Umuman     olganda,     N.     Polvonovning
“Xiva     xonligida     mansabga     qo‘yish   tartibi”     maqolasidagi     fikriga     qo‘shilgan
holda     shuni     aytish     mumkinki,   Xiva   xonlari     tomonidan     davlat     lavozimlariga
bilimli,  ishining  haqiqiy  ustasi  bo‘lgan shaxslar  tayinlangan  bo‘lib,  bu  kishilar
xonlarga     mamlakatda     tinchlikni,   osoyishtalikni     saqlashda   xizmat     qilishgan     -
milliy     davlatchilik     qaror     topayotgan     tarixiy     davrda     mamlakatimizda
tarixshunoslik  va  manbashunoslik  sohalarida  rivojlanish  kuzatilmoqda.  
Natijada   ko‘plab     manbalar     o‘rganilib,     ilmiy     jihatdan     tadqiq
qilinmoqda;   mustaqillik   davri   tadqiqotchilari   tomonidan    xonlida    kechgan   siyosiy
24 jarayonlar   va   islohotlar,   madaniyat,   hunarmandchilik,       ichki   va   tashqi savdo,
xonlikning     xorijiy     davlatlar     bilan     olib     borgan     diplomatik     munosabatlari,
shaharsozlik     va     davlatchilik     tarixiga     oid     keng     doiradagi     ma’lumotlar     ilmiy
muomalaga       kiritildi.   Ushbu   masalalar    yuzasidan    risola   va   maqolalar    nashr
etildi,   nomzodlik     dissertatsiyalari     himoya     qilindi.Biroq,       Xiva     xonligi
tarixshunosligiga  doir  tadqiqot  qilinmaganini  aytish  joiz. 18
Xulosa     sifatida     shuni     aytish     mumkinki,     mustaqillik
davri     tadqiqotchilari   tomonidan     Xiva     xonligi     tarixining     siyosiy,     ijtimoiy-
iqtisodiy     ahvoliga     oid     keng   ma'lumotlar     taqdim     qilingan     bo‘lib,     ularni
o‘rganish  va  tahlil  qilish tarixshunoslar oldiga  katta  vazifa  qo‘yadi.
18
  Полвонов Н.Т.   Хива хонлигида давлат    мансабларига   тайинлаш   тартиби   // Жамияг ва   бошкарув   -   Т.,
2009.  -  № 4.  -  Б.  48-49. 57
25 2.2 Qo‘qon xonligi tarixiga oid ilmiy izlanishlar
Mustaqillik     yillarida     O‘zbekiston     tarixining         turli     davrlari,
xususan,xonliklar   davri     tarixi     ham     yangi     yondashuvlar     asosida     o‘rganila
boshladi.     Bu     davrga     oid   O‘zR     FA     Tarix     instituti     tomonidan       O‘zbekiston
tarixi     (3-jild)    nashr    etidi.  Kitobning     birinchi     jildida      Qo`qon    xonligi    tarixi‖
batafsil     yoritib     berilgan.           O‘zbekiston     hududida     qadim     zamonlardan     beri
shakllanib         va     rivojlanib     kelgan   milliy     davlatchillikning     uzviy     davomchisi
bo‘lgan     Qo‘qon     xonligida     kechgan   jarayonlar   haqida   H.N.Bobobekov,
Sh.H.Vohidov,          
H.Z.Ziyoyev,         G.A.Agzamova,         D.Sangirova,     V.T.Ishquvvatov,
Z.A.Ilhomov,     Muhammad     Yahyoxon   kabi   tadqiqotchilar     asar     va     maqolalar
yozdilar.     Ularda     xonlik     tarixining     turli   masalalari,xususan,     Turkiston     xalqlari
Rossiya     tajovuzi     va     hukmronligiga     qarshi   kurashi,     Qo‘qon     xonligida     xalq
harakatlari   va   ularning   ijtimoiy-siyosiy   asoslari, turli tarixiy   shaxslar,jumladan,
Aliquli   Amirlashkarning   mamlakat   siyosy hayotidagi   o‘rni,xonlikdagi   ijtimoiy-
iqtisodiy     hayotning     ba‘zi     masalalari,   ma‘muriy     boshqaruv     tizimining     ayrim
muammolari,  Qo‘qon  xonligi manbashunosligi  masalalarini  va  o‘zlarining  ilmiy
mulohazalarini     berganlar.   Qo‘qon     xonligi     tarixi     bo‘yicha     yirik     mutaxassis
H.N.Bobobekovning   bu   davrda chop       etilgan     “Qo‘qon   tarixi”   asarida   xonlik
tarixining     ko‘p     muammolarini     tahlil   qilish     bilan     birga     xonlikdagi     ayrim
mansablar  va  soliq  tizimiga  oid  ma‘lumotlar keltirilgan.  19
Qo‘qon     tarixnavislik     maktabi     vakillari     tomonidan     yaratilgan     xonlik
tarixiga   oid     asarlar     ustida     manbashunoslik     tadqiqotlarini     olib     borgan
Sh.H.Vohidov     ham   o‘z     tadqiqotlarida     Qo‘qon     xonligi     davrida     o‘zbek
davlatchiligining  holatini  ilmiy tahlil  etishga  imkon  yaratuvchi  tarixiy  faktlarni
berdi.  Ayniqsa,  uning  R.Xoliqova bilan   Markaziy  Osiyodagi  davlat  boshqaruvi	
‖
19
     Махмудов. Ш. Куканд хонлигининг  ма‘мурий-  бошкарув   тизими  (1709-1876 йй.). Тарих фан. Ном. 
Дисс.-  Т. 2007.  185 b
26 tarixidan,  deb  nomlangan  risolasi mavzusini  o‘rganishda  muhim  ahamiyatga ega
H.Z.Ziyoyev     Qo‘qon     xonligining     Rossiya     imperiyasi     tomonidan         bosib
olinishiga     bag‘ishlangan     asarida     bu     jarayonning     muhim     jihatlarini     ko‘rsatib
berish bilan   birga xonlik   boshqaruv   tizimining   ayrim   tomonlariga ham   e‘tibor
qaratdi. 
Shuningdek,   G.A.Agzamovaning   O‘rta   Osiyo   xonliklari,   xususan,Qo‘qon
xonligi  tarixiga  oid    tadqiqotlarda  shaharlar  hayoti,  ularda  mavjud    ma‘muriy
boshqaruv  tizimi    va  bu  tizimning  turli  bo‘g‘inlarini  egallagan  mansabdorlar,
xususan,   rais   (   muxtasib)lar   hayoti,   faoliyati   haqida   muayyan       fikrlar   bayon
etilgan.   Bu     davrda     Qirg‘izistonlik,Qozog‘istonlik     va     Rossiyalik     olimlar
T.K.Beysimbiyev,     Yu.F.Lunyov,V.     Ploskiylar     ham     xonlik     tarixiga   oid
tadqiqotlar  olib   bordilar.   T.K.Beysimbiyev    Muhammad    Yunus   Toib   qalamiga
mansub   “Tarixi Alimquli  Amirlashkar”  asari  va  boshqa  manbarlarda  keltirilgan
ma‘lumotlarga asoslanib,xonlikda   mavjud       mansablarni   izohlagan.   U       Qo‘qon
xonligi  davrida janubiy  Qozog‘istonning  yo‘qori   ma‘muriyati  ga  bag‘ishlangan
maqolasida     1809 - 1865     yillarda     Toshkent     viloyati     va     uning     shimoliy
hududlarining     idora     etilishi,   mazkur     viloyatga     tayinlangan     hokimlar     hamda
mahalliy     boshqaruv     tizimida     asosiy   vazifalar   zimmasiga     yuklangan     botirboshi
va sarkor    mansablarini  tahlil  qilgan. 
Qo‘qon     xonligi     tarixini     o‘rganishda     xorijiy     tadqiqotchilar     ham     o`z
hissasini qo‘shganlar.  Qo‘qon  tarixi  bo‘yicha  M.Xoldsvort va  B.Mans tomonidan
ingliz   tilida     chop     etilgan       asarlarda     xonlikning     siyosiy,     ijtimoiy-     iqtisodiy
hayoti   ma‘muriy   boshqaruv   tizimi   yuzasidan   mulohazalarini   keltirgan.    Biroq,
ularning   ushbu     mavzuga     oid     mulohazalarida     ba‘zi     kamchiliklarga     yo`l
qo`yganlar. Xususan,M.Xoldsvort    xonlikning  davriy  chegarasini    1798 - yildan
1876   -   yilga   qadar         ming     sulolasi     qo‘lida     bo‘lganligi,     xonlik         tarkibiga
Marg‘ilon,  Qo‘qon  va Namangan    viloyatlari  kirgan    deb  noto‘g‘ri  mulohaza
yuritgan. 
B.Mans     ham   shunday   mulohazani   ilgari   surdi.   30   Ayrim     ingliz
27 tadqiqotchilari,   jumladan,Yu.Bregel,     E.Ollvort     va     S.Livay         esa     bu     masalaga
jiddiy     e‘tibor   qaratib,tarixiy     jarayonlarni     tog‘ri     keltirishga     harakat     qildi.
Xususan,     Yu.Bregel     va   E.Ollvortlar         M.Xoldsvort     hamda     B.Mansdan     farqli
ravishda    xonlikning   tashkil  topishi    1710 - yilda   sodir    bo‘lganligini        nisbatan
to‘g‘ri  ko‘rsatishdi.  S.Livay  esa xonlikni  1709 - yilda tashkil  topganligini  to‘g‘ri
ko‘rsatgan.         Biroq     bu     asarlarda     Qo‘qon     xonligining     ma‘muriy–boshqaruv
tizimi  alohida tadqiqot  ob‘yekti  sifatida  o‘rganilmagan.  20
   
O`zbek    davlatchiligi    tarixi    O`rta    Osiyo    hududida    turli    davrlarda
mavjud  bo`lgan    davlatlar    o`zining    ichki    va    tashqi    siyosatini    murakkab
boshqaruv   tizimiga       asoslanib       idora       etgan.       Bu       jarayonlarda       markaziy
boshqaruv    tizimi  bilan    qatorda    mahalliy    boshqaruv      tizimi    ham  muhim
o`rin    tutgan.    Bu  boshqaruvni    amalga    oshirishda    bu    tizimda    faoliyat
yuritgan         unvon         va     mansablarni       aniqlab       olishimiz       kerak.       Birinchi
navbatda,Qo`qon         xonligi         mahalliy         boshqaruv                 tizimida         birinchi
mansabdor     shaxs     xususida     xonlik     tarixiga      oid      tadqiqotlarda      turlicha
fikrlar  ilgari    surilgan.    
Jumladan     ,         T.Beysimbiyev         xonlikdagi     viloyatlarni         hokimlar     yoki
voliylar    boshqargan        degan    fikrni    bildirib,     ayrim    hollarda    markaziy‖
boshqaruv    tizimidamuhim    o`rin    tutgan    amaldorlar    -   otaliq,    qo`shbegi,
devonbegi,         parvonachi,         xazinachi         va         dodgoh         mansabidagilar         ham
xonlikdagi     ma`muriy-     hududiy         birlik         bo`lgan         viloyatlarni       boshqarishi
mumkin    edi   ,-deb    Ba`zi    tadqiqotchilar      viloyat    hukmdorlarini    hokimlar	
‖
deb    atashgan. yozadi. 
Jumladan,         A.P.Qayumov         o`z         tadqiqot         ishida         xonlikda         ―
viloyatlarni         hokimlar     boshqarar         edi -deb         yozgan.   Xonlikdagi         mahalliy	
‖
boshqaruv    tizimi    tepasida  turgan    viloyat    boshliqlarining    ―hokim     deb	
‖
atalishi        xususida        mahalliy   muarrixlarning     XIX     asrda     yozilgan     Qo`qon
20
 Агзамов  Г. А. Раиснинг  шахарлар ха	
е?тидаги урни//  Ха	е?т ва конун. 1999-№ 11-12-б 81-83  b  
28 xonligiga   oid   asarlarida   juda   ko`p  ma`lumotlar    keltirilgan.    ―Ansob  us-
salotin…     asar         muallifi         Mirzo         Olim       Mushrif             Qo`qon     xoni
Sheralixonning         hukmron         doira         vakillari         bilan     kengashib,Marg`ilon
viloyatiga       yangi       hukmdor       tayinlashi       haqida       yozar       ekan, quyidagilarni
qayd         etadi:     ―     Arkoni         davlat         bilittifoq         maslahat         qilib,…     Yusuf
mingboshini   Marg`ilonga   hokim   qildilar. 
Shu    o`rinda    viloyat    hokimlarining    qo`shbegi,devonbegi,    parvonachi
mansabidagilari     va      o`z    amallari    doirasida    davlatning    ichki    va    tashqi
siyosatida       muhim       rol        o`ynagan   va       muayyan       e`    tibor       qozonganlar.
Ularning      ayrimlariga    ba`zi    siyosiy       ijtimoiy-iqtisodiy    sabablarga    ko`ra
viloyatlar     boshqaruvi         ishonib         topshirilgan.     Ko`p     hollarda         ular         biror
viloyatga       hokim   etib tayinlanganidan       keyin             ham       mamlakat       markaziy
boshqaruv    tizimida    ilgari  egallab   turgan  mansabining   nomi   bilan  atalgan.
Viloyat         boshliqlarining   ―   bek     deb         atalishi         xususida         Sattorxon
Abdug`afforovning    ma`lumotlari    e`tiborga    loyiq.    U    viloyatlarni      beklar
va   hokimlar         boshqargan         deb         e`tirof       etar     ekan,         ularning         farqiga
to`xtalib,   ―… ikkalasining       mavqeyi       teng   ,       farqi   –bek       xon       urug`idan,
hokim    esa    oddiy  fuqarolardan    bo`lgan,-deb   yozadi‖ 21
. 
Bundan     ko`rinadiki,     ayrim         viloyat     hokimlari         xonning         yaqin
qarindoshlaridan         bo`lganligi         uchun         ―bek         deb     atalgan   Xonlikda	
‖
kechgan    siyosiy    va    ijtimoiy    jarayonlar    mahalliy    boshqaruvda    ham    bir
qator    o`zgarishlar    bo`lishiga    sabab    bo`ldi.    Xususan,    poytaxtdan  ancha
uzoqda       joylashgan       va   XIX       asrning   dastlabki           o`n       yilligida       xonlik
tarkibiga    qo`shib    olingan    Toshkent    va    Janubiy    Qozog`iston    hududlarini
boshqarish    tizimiga    ayrim    o`zgartirishlar    kiritishni    talab    etdi.    Shunga
ko`ra,   1831   -   yilda       Muhammad       Alixon       tomonidan       yangi       unvon       joriy
qilindi.      Bu   ―   beklarbegi   unvoni         bo`lib,       u       faqat         Toshkent        viloyati
hokimiga       berilgan.   Ushbu        mansabdor        bir       qator             imtiyozlarga       ega
21
  Qosimov. Y Qo‘qon xonligi tarixi  ocherklari.Namangan 1994. 125 b
29 bo`lgan       jumladan,       unga   xonlikning       shimoliy       hududlaridagi        ma`muriy
birliklar        ustidan    nazorat    qilish  vazifasi    topshirilgan.Viloyat    hokimlariga
ma`muriy     hududni         to`la         boshqarish     bilan         bir         qatorda,         viloyatdagi
qo`shinni     boshqarish     ham         yuklatilgan         edi.     Xonlikning         asosiy         harbiy
kuchlari,  asosan, viloyatlarda    to`plangan    bo`lib,  V.Nalivkin    va    A.Kun    o`z
asarlarida     bu     qo`shinlarni         boshqargan         viloyat   Viloyat         hokimligiga
hokimlarini    ―sarkarda     deb    ham    qayd    etadilar. va  mahalliy    boshqaruv‖
tizimining         nufuzli         vazifalariga         mansabdorlar         xon     tomonidan         maxsus
davlat         xujjati               bo`lgan         yorliqlar         asosida         tayinlangan.     Mahalliy
boshqaruv       kengashi       ham         viloyat       hokimi         huzuridagi         mansabdorlardan
tuzilgan. 
T.Beysimbiyev         Toshkent         viloyati         hokimining         yordamchisi
bo`lganligini  qayd    etib,    ular    mahalliy    boshqaruvning    muhim    jabhalariga
javobgar     bo`lganliklarini       ta`kidlaydi.     Uning         ta`kidlashicha,         ularning
birinchisi   fuqarolik       ishlari       va       soliq       yig`ish       bilan       shug`ullanib,sarkor
(yoki         mirzaboshi),     ikkinchisi         harbiy         masalalar         bilan         shug`ullanib,
botirboshi        deb       atalgan.     Bu   ikki       mansab       egasi        mahalliy       boshqaruv
tizimida         muhim         o`rin             tutgan.     Bularning         faoliyatisiz         viloyat
ma`muriyatini         tasavvur         qilish         qiyin         bo`lgan.     Ayniqsa,viloyatlardagi
fuqarolik       ishlari       va       soliqlar        yig`ishga         mutasaddi    bo`lgan       sarkorlar
hokimlarning         asosiy         yordamchisi         bo`lgan.         Bu         haqida     tadqiqotchi
R.Nabiyev         sarkorlik         ma`muriy         boshqaruv         tizimida         muhim         rol
o`ynaganini    ta`kidlab,  ular      bir    vaqtning    o`zida    ham    agrar    masalalarni,
ham   savdo   -     sotiq       munosobatlarini,       ham       hunarmandchilik               sohalarini
nazorat  qilganligi    va    oliy    hukmdorning        hamda    viloyat      hokimlarining
xo`jaligidagi  barcha   masalalarda   ham   muhim   o`rin   tutganligini   ko`rsatadi.
                          
30 XULOSA
Xulosa  sifatida   shuni  aytish   mumkinki,  mustaqillik  davri  tadqiqotchilari
tomonidan Buxoro amirligi, Xiva va Qo’qon xonligi   tarixining   siyosiy,   ijtimoiy-
iqtisodiy     ahvoliga     oid     keng   ma'lumotlar     taqdim     qilingan     bo‘lib,     ularni
o‘rganish  va  tahlil  qilish tarixshunoslar oldiga  katta  vazifa  qo‘yadi.
Hozirgi   kunda   respublikada   7216   ta   yodgorlik   davlat   muhofazasiga   olingan
bo’lib,   shundan   2248   tasi   me’morchilik,   1695   tasi   arxeologik   yodgorliklardir.
Respublika   hukumati   ushbu   yodgorliklarni   saqlash,   ularning   ayrimlarini   qayta
tiklash, tarixiy obidalardan  unumli  foydalanishga  qaratilgan  qator  chora-tadbirlarni
ishlab   chiqib,   uni   qadam-baqadam   amalga   oshirib   kelmoqda.   Istiqlol   yillarida
respublika   hukumati   tarixiy   va   madaniy   yodgorliklarni   qayta   tiklash   ishiga   katta
e’tibor   berdi.   Bu   ishlar   asosan   davlat   byudjeti   hisobidan   amalga   oshirildi.   Ayni
vaqtda   homiylar,   xayriya   jamg'armalari   va   “Oltin   meros”   jamg'armasining
imkoniyatlari   ishga   solindi.   Natijada   mustaqillik   yillarida   bu   sohaga   sarf   qilingan
mablag'lar   yildan-yilga  oshib   bordi,  tarixiy  va  me’moriy  yodgorliklar  restavrastiya
qilindi va qayta ta’mirlandi. 
31 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO`YXATI
I O’zbekiston Respublikasi prezidentining asarlari
1. Karimov I.A. Yuksak ma’naviyat – yengilmas kuch. – Toshkent: Ma’naviyat,
2008. – B.30.
2. Mirziyoyev   Sh.M.   Milliy   taraqqiyot   yo‘limizni   qat’iyat   bilan   davom
ettirib,yangi bosqichga ko‘taramiz.1-jild .Toshkent :O‘zbekiston.  NMIU 2017
592bet      
3. Karimov.   I.A   XXI   asr   bo‘sag‘asida   xavfsizlikka   tahdid,barqarorlik   shartlari
va taraqqiyot kafolatlari __T.:O‘zbekiston 1997
II Asosiy adabiyotlar
4. Hayitov.Sh   Amir   olimxon   va   Afg‘on   amirlari.Buxoronoma   2002   26-
yanvar
5. Ziyayev H. Tarixning ochilmagan sahifalari.T.:2003
6. Qosimov. Y Qo‘qon xonligi tarixi  ocherklari.Namangan 1994
7. Ziyo.A O‘zbek davlatchiligi tarixi.T.:Sharq 2001
8. Ziyayev .H.Turkistonda Rossiya tajovuzi  va hukmronligiga qarshi kurash.
T.:Sharq 1998
9. Ahmedov   X.   Qadimiy   ark   qaytadan   yuz   ochadi   //   Buxoro   haqiqati.1992-
yil 28-noyabr. 148 b
10. Xalilov   A.   Ark   qal’asidagi   bunyodkorlik.   //   Buxoronoma.2012-yil   22-
avgust. 198 b
11. Xalilov A. Niliy gumbaz chiroyi. // Buxoro haqiqati.  1997-yil 18-iyun.  225
b
12. Naimov N. Masjidi Kalon. // Buxoro haqiqati. 1997-yil 11-yanvar. 237 b
13. Chor     bakr     tarixiy   yodgorligini    ta’mirlash.      Buxoro   haqiqati.     1999 ,
295 b
14. Сафар     Аҳмедов     “Жаҳон     хазинаси     жавоҳирлари”.     “Бухоро
нашриёти”.  1997  йил. 278 b
III. Qo’shimcha adabiyotlar
32 15. Жаҳон  тарихи  жавоҳирлари.  Бухоро  1997  йил  38-39  бетлар. 
16. Л.Керен.   А.   Саидов.   Амир   Темур   ва   Франция.   Тошкент       1996
йил   196-197 b
17. Маҳмудов М.  Хоразм  тарихидан  лавҳалар.-  Урганч,  1998.-Б.  29
18. Жабборов   И.     Антr     маданият     ва   маънавият     хазинаси     (тарихий
этнографr  лавҳалар)...  –  Б.  193. 
19. Абдурасулов  А.  Хива (тарихий-этнографr  очерклар).-  Б.  31-34.
20. Полвонов   Н.Т.     Хива   хонлигида   давлат     мансабларига     тайинлаш
тартhи  // Жамияг ва  бошкарув  -  Т., 2009.  -  № 4.  -  Б.  48-49. 57
21. Махмудов.   Ш.   Куканд   хонлигининг     ма‘мурий-     бошкарув       тизими
(1709-1876 йй.). Тарих фан. Ном. Дисс.-  Т. 2007.  185 b
22. Агзамов   Г. А. Раиснинг   шахарлар хае?тидаги урни//   Ха	е?т ва конун.
1999-№ 11-12-б 81-83  b
33

MUNDARIJA

KIRISH ................................................................................................................. 2-3

I BOB. MUSTAQILLIK YILLARIDA BUXORO TARIXIGA OID TADQIQOTLAR

1.1. Buxoro vohasi tarixiga oid ilmiy tadqiqotlarning olib borilishi .................... 4-11               

1.2. Mustaqillik yillarida Buxorodagi ilmiy muassasalar faoliyati va ularning tarixiy merosimizning o‘rganishdagi xizmatlari ..................................................... 12-19             

II BOB. MUSTAQILLIK YILLARIDA XIVA VA QO’QON XONLIGI TARIXIGA OID ILMIY IZLANISHLAR

2.1 Mustaqillik davrida Xiva xonligi tarixiga bag‘ishlangan asarlar tahlili ....... 20-25 2.2 Qo‘qon xonligi tarixiga oid ilmiy izlanishlar ............................................... 26-30

XULOSA ................................................................................................................ 31

FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ......................................................... 32-33